สาธยายธรรม

พุทธวจน สาธยายธรรม

อกี ประการหนงึ่ ภิกษุท้ังหลาย ! ภกิ ษุในธรรมวนิ ยั นี้ ย่อมท�าการสาธยายธรรม ตามทไ่ี ด้ฟังมา ตามทีไ่ ด้เล่าเรยี นมา แกผ่ ้อู ่นื โดยพสิ ดาร น้เี ปน็ ธรรมขอ้ ท่ี ๔ ซ่งึ ท�าให้สทั ธรรมต้งั มนั่ ไมล่ บเลอื นจนเส่ือมสญู ไป อีกประการหน่ึง ภิกษุทงั้ หลาย !    ภิกษุในธรรมวนิ ัยนี้ ยอ่ มตรึกตรอง เพ่งดดู ว้ ยใจ ซงึ่ ธรรม  ตามท่ีได้ฟงั มา ตามทไี่ ด้เล่าเรียนมา โดยพิสดาร   น้ีเปน็ ธรรมข้อท่ ี ๕  ซึง่ ท�าใหส้ ัทธรรมต้งั ม่นั ไม่ลบเลือนจนเสอื่ มสูญไป (ในที่น้ยี กมา ๒ ข้อ จาก ๕ ข้อ ของธรรม ๕ ประการ ซ่ึงทา� ให้สัทธรรมตั้งม่นั ไมล่ บเลือนจนเส่อื มสูญไป) -บาลี ปญจฺ ก. อํ. ๒๒/๑๙๗/๑๕๕.

อานนท์ ! บคุ คลบางคนในโลกน้ี เป็นผทู้ ุศลี , เปน็ ผ้มู ศี ลี , เปน็ ผ้มู รี าคะกล้า, เป็นผู้มักโกรธ, เป็นผู้ฟุ้งซ่าน พุ ท ธ ว จ นและไม่รชู้ ดั  ซ่งึ เจโตวมิ ุตติ ปัญญาวิมุตต ิ อนั เปน็ ทีด่ บั โดยไม่เหลือ แห่งความเปน็ ผ้ทู ศุ ีล, เป็นผ้มู ศี ีล, เป็นผมู้ รี าคะกลา้ , เป็นผมู้ กั โกรธ, เปน็ ผู้ฟงุ้ ซ่าน ของเขาตามความเป็นจรงิ   บคุ คลนนั้ ไมก่ ระทา� กจิ แมด้ ว้ ยการฟงั ไมก่ ระทา� กจิ แมด้ ว้ ยความเปน็ พหสู ตู ไมแ่ ทงตลอดแมด้ ว้ ยความเหน็ ยอ่ มไมไ่ ดว้ มิ ตุ ตแิ มอ้ นั เกดิ ในสมยั เมอ่ื ตายไป เขายอ่ มไปทางเสอ่ื ม ไมไ่ ปทางเจรญิ ยอ่ มถงึ ความเสอ่ื ม ไมถ่ งึ ความเจรญิ ... อานนท์ ! สว่ นบคุ คลบางคนในโลกน้ี เปน็ ผทู้ ศุ ลี , เปน็ ผมู้ ศี ลี , เปน็ ผมู้ รี าคะกลา้ , เปน็ ผมู้ กั โกรธ, เปน็ ผฟู้ งุ้ ซา่ น แตร่ ชู้ ดั ซงึ่ เจโตวิมตุ ติ ปญั ญาวิมตุ ติ อนั เปน็ ทด่ี ับโดยไมเ่ หลอื แห่งความเป็นผ้ทู ศุ ลี , เปน็ ผู้มศี ลี , เปน็ ผมู้ ีราคะกล้า, เป็นผู้มกั โกรธ, เปน็ ผู้ฟงุ้ ซา่ น ของเขาตามความเป็นจรงิ บคุ คลน้ัน กระทา� กิจแม้ด้วยการฟัง กระท�ากจิ แม้ดว้ ยความเป็นพหูสตู แทงตลอดด้วยดีแมด้ ้วยความเหน็ ย่อมได้วิมตุ ติแมอ้ นั เกิดในสมยั เมือ่ ตายไป เขาย่อมไปทางเจริญ ไม่ไปทางเสื่อม ย่อมถึงความเจริญอย่างเดยี ว ไมถ่ ึงความเสอ่ื ม ... สาธยายธรรมเพราะกระแสแหง่ ธรรมย่อมถูกตอ้ งบุคคลน้ี ใครเลา่ จะพงึ ร้เู หตนุ นั้ ได้ นอกจากตถาคต อานนท ์ !    เพราะเหตนุ ้นั แหละ เธอทั้งหลาย อยา่ ไดเ้ ป็นผชู้ อบประมาณในบคุ คล และอยา่ ไดถ้ ือประมาณในบคุ คล  เพราะผู้ถอื ประมาณในบุคคลย่อมทา� ลายคุณวิเศษของตน  เราหรอื ผู้ท่ีเหมอื นเราพงึ ถือประมาณในบุคคลได้ ... . -บาลี ทสก. อํ. ๒๔/๑๔๗/๗๕.

ธรรมเปน็ รงุ่ อรณุ แหง่ อรยิ มรรคมอี งค์ ๘ ภกิ ษทุ งั้ หลาย ! เมอื่ ดวงอาทติ ยก์ ำ� ลงั ขนึ้ สง่ิ ทม่ี ากอ่ น เปน็ นมิ ติ ใหเ้ หน็ กอ่ น คอื การขน้ึ มาแหง่ อรณุ ฉนั ใด; ภกิ ษทุ งั้ หลาย ! เมอ่ื มกี ารเกดิ ขนึ้ แหง่ อรยิ มรรคมอี งค์ ๘ ของภกิ ษุ สง่ิ ทม่ี ากอ่ น เปน็ นมิ ติ ใหเ้ หน็ กอ่ น คอื ความเปน็ ผมู้ กี ลั ยาณมติ ร ฉนั นน้ั เหมอื นกนั . ภกิ ษทุ งั้ หลาย ! นค้ี อื ความหวงั ของภกิ ษผุ มู้ กี ลั ยาณมติ ร คอื เธอจกั เจรญิ อรยิ มรรคมอี งค์ ๘ ได้ จกั กระทำ� ใหม้ ากซง่ึ อรยิ มรรคมอี งค์ ๘ ได.้ -บาลี มหาวาร. ส.ํ ๑๙/๓๖/๑๒๙. “หง่ิ หอ้ ยนนั้ ยอ่ มสอ่ งแสงอยไู่ ดช้ ว่ั เวลาทด่ี วงอาทติ ยย์ งั ไมข่ นึ้ มา ครน้ั อาทติ ยข์ นึ้ มา หงิ่ หอ้ ยกห็ มดแสงไมม่ สี วา่ งอกี . เดยี รถยี ท์ ง้ั หลายกเ็ ปน็ เชน่ นนั้ . โอกาสอยไู่ ดช้ วั่ เวลาทบ่ี คุ คลผตู้ รสั รชู้ อบดว้ ยตนเองยงั ไมเ่ กดิ ขนึ้ ในโลก. พวกทไ่ี ดแ้ ตน่ กึ ๆ เอา ยอ่ มบรสิ ทุ ธไ์ิ มไ่ ด.้ ถงึ แมส้ าวกของเขากเ็ หมอื นกนั . ผทู้ ม่ี คี วามเหน็ ผดิ จะไมพ่ น้ ทกุ ขไ์ ปไดเ้ ลย”. -บาลี อ.ุ ข.ุ ๒๕/๑๙๖/๑๔๖.

พุทธวจน ฉบับ๑๐ สาธยายธรรม พุทธวจนสถาบัน รว่ มกนั มงุ่ มน่ั ศกึ ษา ปฏบิ ตั ิ เผยแผค่ �ำ ของตถาคต

พุทธวจน ฉบบั ๑๐ สาธยายธรรม รวบรวมโดย พระอาจารย์คกึ ฤทธ์ิ โสตฺถผิ โล (วดั นาป่าพง) ข้อมูลธรรมะนี้ จัดท�ำเพื่อประโยชน์ทางการศึกษาสู่สาธารณชน เป็นธรรมทาน ลขิ สทิ ธใ์ิ นตน้ ฉบบั นไ้ี ดร้ บั การสงวนไว้ ในการจะจดั ทำ� หรอื เผยแผ่ โปรดใชค้ วามละเอยี ดรอบคอบ เพอ่ื รกั ษาความถกู ตอ้ งของขอ้ มลู ใหข้ ออนญุ าตเปน็ ลายลกั ษณอ์ กั ษร และปรกึ ษาดา้ นขอ้ มลู ในการจดั ทำ� เพอ่ื ความสะดวกและประหยดั ตดิ ตอ่ ไดท้ ่ี มลู นธิ พิ ทุ ธโฆษณ ์ โทรศพั ท ์ ๐๘ ๒๒๒๒ ๕๗๙๐-๙๔ มลู นธิ พิ ทุ ธวจน โทรศพั ท ์ ๐๘ ๑๔๕๗ ๒๓๕๒ คณุ ศรชา โทรศพั ท ์ ๐๘ ๑๕๑๓ ๑๖๑๑ คณุ อารวี รรณ โทรศพั ท ์ ๐๘ ๕๐๕๘ ๖๘๘๘ ปที พี่ มิ พ์ ๒๕๖๒ ศลิ ปกรรม ปรญิ ญา ปฐวนิ ทรานนท,์ วชิ ชุ เสรมิ สวสั ดศิ์ ร,ี ณรงคเ์ ดช เจรญิ ปาละ จดั ทำ� โดย มลู นธิ พิ ทุ ธโฆษณ์ (เวบ็ ไซต์ www.buddhakos.org)

สารบัญ ๔ อักษรย่อ  ๖ บทน�ำ ๑๐ บทสวด ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ๑๔ บทสวด ระลึกถึงพระธรรม  ๑๖ บทสวด ระลึกถึงพระสงฆ์  ๑๙ บทสวด แก้ความหวาดกลัว ๒๒ บทสวด ปฏิจจสมุปบาท  ๒๙ บทสวด อริยมรรคมีองค์แปด ๔๔ บทสวด ความสิ้นสุดแห่งโลก ๔๖ บทสวด อธิษฐานความเพียร ๕๑ บทสวด ละนันทิ  ๕๒ บทสวด ขอ้ ปฏบิ ตั อิ นั ไมเ่ สอื่ มเสยี   ๖๓ บทสวด อานาปานสติ  ๘๑ บทสวด เพ่ือผู้เจ็บไข้  ๘๕ บทสวด ท่ีสุดแห่งทุกข์ ๘๘ บทสวด อินทรีย์ภาวนาช้ันเลิศ  ๙๒ บทสวด ก่อนนอน  ๙๕ บทสวด ธรรมวินัยคือศาสดา  ๙๗ บทสวด พึ่งตนพ่ึงธรรม ๙๙ บทสวด ปัจฉิมวาจา ๑๐๐ การเจริญเมตตา ๑๐๕ ค�ำชี้ชวนวิงวอน ๑๐๖ การสาธยายธรรม ที่เป็นไปเพื่อความหลุดพ้น

TITUTE

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ซึ่งเป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง Homage to the Blessed, Noble and Perfectly, Enlightened One.  LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 3

อักษรย่อ สาธยายธรรม เพอ่ื ความสะดวกแกผ่ ทู้ ย่ี งั ไมเ่ ขา้ ใจเรอ่ื งอกั ษรยอ่ ทใ่ี ชห้ มายแทนชอ่ื คมั ภรี ์ ซง่ึ มอี ยโู่ ดยมาก มหาวิ. วิ. มหาวิภังค์ วินัยปิฎก. ภิกฺขุนี. วิ. ภิกขุนีวิภังค์ วินัยปิฎก. มหา. วิ. มหาวรรค วินัยปิฎก. จุลฺล. วิ. จุลวรรค วินัยปิฎก. ปริวาร. วิ. ปริวารวรรค วินัยปิฎก. สี. ที. สีลขันธวรรค ทีฆนิกาย. มหา. ที. มหาวรรค ทีฆนิกาย. ปา. ที. ปาฏิกวรรค ทีฆนิกาย. มู. ม. มูลปัณณาสก์ มัชฌิมนิกาย. ม. ม. มัชฌิมปัณณาสก์ มัชฌิมนิกาย. อุปริ. ม. อุปริปัณณาสก์ มัชฌิมนิกาย. สคาถ. สํ. สคาถวรรค สังยุตตนิกาย. นิทาน. สํ. นิทานวรรค สังยุตตนิกาย. ขนฺธ. สํ. ขันธวารวรรค สังยุตตนิกาย. สฬา. สํ. สฬายตนวรรค สังยุตตนิกาย. มหาวาร. สํ. มหาวารวรรค สังยุตตนิกาย. เอก. อํ. เอกนิบาต อังคุตตรนิกาย. ทุก. อํ. ทุกนิบาต อังคุตตรนิกาย. ติก. อํ. ติกนิบาต อังคุตตรนิกาย. จตุกฺก. อํ. จตุกกนิบาต อังคุตตรนิกาย. LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 4

ปญฺจก. อํ. ปัญจกนิบาต อังคุตตรนิกาย. ฉกฺก. อํ. ฉักกนิบาต อังคุตตรนิกาย. สตฺตก. อํ. สัตตกนิบาต อังคุตตรนิกาย อฏฺก. อํ. อัฏฐกนิบาต อังคุตตรนิกาย. นวก. อํ. นวกนิบาต อังคุตตรนิกาย. ทสก. อํ. ทสกนิบาต อังคุตตรนิกาย. เอกาทสก. อํ. เอกาทสกนิบาต อังคุตตรนิกาย. ขุ. ขุ. ขุททกปาฐะ ขุททกนิกาย. ธ. ขุ. ธรรมบท ขุททกนิกาย. อุ. ขุ. อุทาน ขุททกนิกาย. อิติวุ. ขุ. อิติวุตตกะ ขุททกนิกาย. สุตฺต. ขุ. สุตตนิบาต ขุททกนิกาย. วิมาน. ขุ. วิมานวัตถุ ขุททกนิกาย. เปต. ขุ. เปตวัตถุ ขุททกนิกาย. เถร. ขุ. เถรคาถา ขุททกนิกาย. เถรี. ขุ. เถรีคาถา ขุททกนิกาย. ชา. ขุ. ชาดก ขุททกนิกาย. มหานิ. ขุ. มหานิทเทส ขุททกนิกาย. จูฬนิ. ขุ. จูฬนิทเทส ขุททกนิกาย. ปฏิสมฺ. ขุ. ปฏิสัมภิทามรรค ขุททกนิกาย. อปท. ขุ. อปทาน ขุททกนิกาย. พุทฺธว. ขุ. พุทธวงส์ ขุททกนิกาย. จริยา. ขุ. จริยาปิฎก ขุททกนิกาย. ตัวอย่าง : ๑๔/๑๗๑/๒๔๕ ให้อ่านว่า ไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ เล่ม ๑๔ หนา้ ๑๗๑ ขอ้ ที่ ๒๔๕ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 5

บทนำ� สาธยายธรรม ประโยชน์ของการสาธยายธรรม ๑. เพ่ือความตั้งมั่นของพระสัทธรรม (หนึ่งในเหตุห้าประการเพ่ือความต้ังม่ันของพระสัทธรรม) -บาลี ปญฺจก. อํ. ๒๒/๑๖๑/๑๕๕. ๒. เป็นเครื่องให้ถึงวิมุตติ (หน่ึงในธรรมให้ถึงวิมุตติห้าประการ) -บาลี ปญฺจก. อํ. ๒๒/๒๓/๒๖. ๓. เป็นอาหารของความเป็นพหูสูต -บาลี ทสก. อํ. ๒๔/๑๒๐/๗๓. ๔. เป็นองค์ประกอบของการเป็นบริษัทท่ีเลิศ -บาลี ทุก. อํ. ๒๐/๖๘/๒๙๒. ๕. ท�ำให้ไม่เป็นมลทิน -บาลี อฎฺก. อํ. ๒๓/๑๔๙/๑๐๕. ๖. เป็นบริขารของจิตเพ่ือความไม่มีเวรไม่เบียดเบียน (หน่ึงในห้าบริขารของจิต) -บาลี มู. ม. ๑๓/๕๐๐/๗๒๘. ๗. เป็นเหตุให้ละความง่วงได้ (หนึ่งในแปดวิธีละความง่วง) -บาลี สตฺตก. อํ. ๒๓/๗๓/๕๘. LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 6

วิธีการสาธยายธรรมให้แจ่มแจ้งได้นาน ไมฟ่ งุ้ ซา่ น ไมถ่ กู เหนยี่ วรงั้ ยอ่ มรยู้ อ่ มเหน็ อบุ ายเปน็ เครอื่ งสลดั ออกซึง่ นวิ รณ์ทง้ั ห้า (กามราคะ, พยาบาท, ถนี มทิ ธะ, อุทธจั จกุกกจุ จะ, วจิ ิกจิ ฉา) ท�ำให้รู้เหน็ ประโยชน์ตามทเ่ี ป็นจรงิ -บาลี มหาวาร. สํ. ๑๙/๑๖๖/๖๐๓. ขอ้ ควรระวงั และวธิ ปี อ้ งกนั ในการสาธยายธรรม ...อีกอย่างหนึ่ง, ภิกษุ ท�ำการสาธยายธรรม ตามท่ีได้ฟัง ไดเ้ รยี นมาโดยพสิ ดาร, แตเ่ ธอไมร่ ทู้ ว่ั ถงึ ความหมายอนั ยงิ่ แหง่ ธรรมนน้ั ๆ ด้วยปัญญา. ภิกษนุ ี้ เราเรียกว่า ผู้มากด้วยการสวด (นักสวด) ยงั มใิ ช่ ธรรมวิหารี (ผู้อยู่ด้วยธรรม)... ...เธอไม่ใช้วันทั้งวันให้เปลืองไปด้วยการเรียนธรรมน้ันๆ ไม่เริดร้างจากการหลีกเร้น, ประกอบตามซึ่งธรรมเป็นเครื่องสงบใจ ในภายในเนืองๆ. ภิกษุอย่างน้ีแล ชื่อว่า ธรรมวิหารี (ผู้อยู่ด้วยธรรม)... -บาลี ปญฺจก. อํ. ๒๒/๙๙-๑๐๐/๗๓-๗๔. LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 7

สาธยายธรรม LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 8

...ภิกษุท้ังหลาย ข้ออื่นยังมีอีก พระศาสดาหรือเพ่ือนสพรหมจารี องคใ์ ดองคห์ นงึ่ ซงึ่ ควรแกต่ �ำแหนง่ ครู หาไดแ้ สดงธรรมแกภ่ กิ ษไุ มเ่ ลย แต่เธอกระท�ำการ “สาธยายธรรม” ตามท่ีได้ฟังได้เรียนไว้แล้วโดย พสิ ดาร ภกิ ษนุ น้ั ยอ่ มร้แู จ้งอรรถร้แู จง้ ธรรมในธรรมนน้ั โดยอาการที่ ตนกระท�ำการสาธยายนนั้  ความปราโมทยย์ อ่ มเกดิ แกเ่ ธอผรู้ แู้ จง้ อรรถรแู้ จง้ ธรรม  ความอมิ่ ใจ (ปตี )ิ ยอ่ มเกดิ แกเ่ ธอผปู้ ราโมทยแ์ ลว้ กายของเธอผมู้ ใี จประกอบดว้ ยปตี ิ  ยอ่ มสงบระงบั เธอผมู้ กี ายสงบ ระงบั แลว้ ยอ่ มเสวยความสขุ จติ ของเธอผมู้ คี วามสขุ ยอ่ มตงั้ มนั่ น้ีคือธรรมเป็นเคร่ืองให้ถึงวิมุตติข้อที่สาม... -บาลี ปญฺจก. อํ. ๒๒/๒๓/๒๖. ...โมคคัลลานะ เพราะเหตุนั้นแหละ เม่ือเธอมีสัญญาอย่างไรอยู่ ความงว่ งนนั้ ยอ่ มครอบง�ำได้ เธอพงึ ท�ำไวใ้ นใจซง่ึ สญั ญานนั้ ใหม้ าก ขอ้ นจ้ี ะเปน็ เหตใุ หเ้ ธอละความงว่ งนนั้ ได้ ถา้ เธอยงั ละไมไ่ ด้ แตน่ น้ั เธอพงึ ตรกึ ตรองพจิ ารณาถงึ ธรรมตามทตี่ นไดส้ ดบั แลว้ ไดเ้ รยี นมาแลว้ ดว้ ยใจ ขอ้ นจี้ ะเปน็ เหตใุ หเ้ ธอละความงว่ งนน้ั ได้ ถา้ ยงั ละไมไ่ ด้ แตน่ น้ั เธอพงึ “สาธยายธรรม” ตามทตี่ นไดส้ ดบั มาแลว้ ไดเ้ รยี นมาแลว้ โดยพสิ ดาร ข้อน้ีจะเป็นเหตุให้เธอละความง่วงนั้นได้... -บาลี สตฺตก. อํ. ๒๓/๘๗/๕๘. LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 9

บทสวดระลึกถึงพระพุทธเจ้า สาธยายธรรม k อิธะ ตะถาคะโต โลเก อุปปัชชะติ ตถาคตเกิดขึ้นในโลกน้ี อะระหัง เป็นผู้ไกลจากกิเลส สัมมาสัมพุทโธ ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง วิชชาจะระณะสัมปันโน เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ สุคะโต เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี โลกะวิทู เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 10

อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ เป็นผู้สามารถฝึกคนที่ควรฝึก อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า สัตถา เทวะมะนุสสานัง เป็นครูของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย พุทโธ เป็นผู้รู้ ผู้ต่ืน ผู้เบิกบาน ด้วยธรรม ภะคะวา เปน็ ผมู้ คี วามจ�ำเรญิ จ�ำแนกธรรมสง่ั สอนสตั ว์ โส อิมัง โลกัง ตถาคตนั้นท�ำให้แจ้งซึ่งโลกน้ี สะเทวะกัง สะมาระกัง สะพ๎รัห๎มะกัง๎ สัสสะมะณะพ๎ราห๎มะณิง กับท้ังเทวดา มาร พรหม หมู่สัตว์ พร้อมท้ังสมณพราหมณ์ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 11

ปะชัง สะเทวะมะนุสสัง สาธยายธรรม เทวดาพร้อมทั้งมนุษย์ สะยัง อภิญญา ด้วยปัญญาอันย่ิงเองแล้ว สัจฉิกัต๎วา ปะเวเทติ สอนผู้อ่ืนให้รู้แจ้งตาม โส ธัมมัง เทเสติ ตถาคตน้ันแสดงธรรม อาทิกัล๎ยาณัง ไพเราะในเบ้ืองต้น มัชเฌกัล๎ยาณัง ไพเราะในท่ามกลาง ปะริโยสานะกัล๎ยาณัง ไพเราะในท่ีสุด LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 12

สาตถัง สะพ๎ยัญชะนัง เกวะละปะริปุณณัง ปะริสุทธัง พ๎รัห๎มะจะริยัง ปะกาเสติ ทรงประกาศพรหมจรรย์ คือ แบบแห่งการปฏิบัติอันประเสริฐ บริสุทธิ์ บริบูรณ์ส้ินเชิง พร้อมทั้งอรรถะ พร้อมท้ังพยัญชนะ ดังน้ี -บาลี อุปริ. ม. ๑๔/๑๗/๑๖. hhh LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 13

บทสวดระลึกถึงพระธรรม สาธยายธรรม k ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม พระธรรม เป็นสิ่งที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ตรัสไว้ดีแล้ว สันทิฏฐิโก เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติ พึงเห็นได้ด้วยตนเอง อะกาลิโก เป็นส่ิงท่ีปฏิบัติได้และให้ผลได้ ไม่จ�ำกัดกาล เอหิปัสสิโก เปน็ สง่ิ ทค่ี วรกลา่ วกบั ผอู้ น่ื วา่ ทา่ นจงมาดเู ถดิ โอปะนะยิโก เป็นส่ิงท่ีควรน้อมเข้ามาใส่ตัว LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 14

ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหีติ เป็นส่ิงที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน ดังนี้ -บาลี มหาวาร. สํ. ๑๙/๔๒๗/๑๔๑๒. hhh LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 15

บทสวดระลึกถึงพระสงฆ์ สาธยายธรรม k สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติตรงแล้ว ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติเพ่ือรู้ธรรม เป็นเครื่องออกจากทุกข์แล้ว LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 16

สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติสมควรแล้ว ยะทิทัง ได้แก่บุคคลเหล่านี้คือ จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา คู่แห่งบุรุษส่ีคู่ นับเรียงตัวได้แปดบุรุษ เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ นั่นแหละ คือสงฆ์สาวก ของพระผู้มีพระภาคเจ้า อาหุเนยโย เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขาน�ำมาบูชา ปาหุเนยโย เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะท่ีเขาจัดไว้ต้อนรับ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 17

ทักขิเณยโย สาธยายธรรม เป็นสงฆ์ควรรับทักษิณาทาน อัญชะลิกะระณีโย เป็นสงฆ์ท่ีบุคคลทั่วไปจะพึงท�ำอัญชลี อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ เป็นสงฆ์ที่เป็นนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอ่ืนย่ิงกว่า ดังน้ี -บาลี มหาวาร. สํ. ๑๙/๔๒๗/๑๔๑๒. hhh LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 18

บทสวดแก้ความหวาดกลัว k อะรัญเญ รุกขะมูเล วา สุญญาคาเรวะ ภิกขะโว ภิกษุทั้งหลาย เมื่อเธอท้ังหลายอยู่ในป่า หรืออยู่โคนไม้ หรืออยู่ในเรือนว่างก็ตาม อะนุสสะเรถะ สัมพุทธัง ภะยัง ตุมหากัง โน สิยา พึงระลึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเถิด ความกลัวก็จะไม่พึงมีแก่พวกเธอท้ังหลาย โน เจ พทุ ธงั สะเรยยาถะ โลกะเชฏฐงั นะราสะภงั แต่ถ้าเธอทั้งหลาย ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นผู้เจริญแห่งโลก เป็นผู้ประเสริฐ แห่งนรชน มิได้ไซร้ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 19

อะถะ ธัมมัง สะเรยยาถะ นิยยานิกัง สาธยายธรรม สุเทสิตัง ก็พึงระลึกถึงพระธรรม อันเป็นเครื่องน�ำออกจากทุกข์ ที่เราแสดงไว้ดีแล้วเถิด โน เจ ธัมมัง สะเรยยาถะ นิยยานิกัง สุเทสิตัง แต่ถ้าเธอท้ังหลาย ระลึกถึงพระธรรม อันเป็นเครื่องน�ำออกจากทุกข์ ท่ีเราแสดงไว้ดีแล้ว มิได้ไซร้ อะถะ สังฆัง สะเรยยาถะ ปุญญักเขตตัง อะนุตตะรัง ก็พึงระลึกถึงพระสงฆ์ ผู้เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอ่ืนย่ิงกว่าเถิด LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 20

เอวัง พุทธัง สะรันตานัง ธัมมัง สังฆัญจะ ภิกขะโว ภิกษุท้ังหลาย เม่ือเธอท้ังหลาย ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์อยู่อย่างน้ี ภะยัง วา ฉัมภิตัตตัง วา โลมะหังโส นะ เหสสะตีติ ความกลัวก็ดี ความหวาดสะดุ้งก็ดี ความขนพองสยองเกล้าก็ดี จักไม่มีเลย ดังนี้. -บาลี สคาถ. สํ. ๑๕/๓๒๓/๘๖๖. hhh LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 21

บทสวด ปฏิจจสมุปบาท สาธยายธรรม k อิธะ ภิกขะเว อะริยะสาวะโก ปะฏิจจะ- สะมุปปาทัญเญวะ สาธุกัง โยนิโส มะนะสิกะโรติ ภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยน้ี ย่อมกระท�ำไว้ในใจโดยแยบคายเป็นอย่างดี ซ่ึงปฏิจจสมุปบาทนั่นเทียว ดังนี้ว่า อิมัส๎มิง สะติ อิทัง โหติ เม่ือสิ่งน้ีมี ส่ิงน้ีย่อมมี อิมัสสุปปาทา อิทัง อุปปัชชะติ เพราะความเกิดขึ้นแห่งสิ่งน้ี ส่ิงน้ีจึงเกิดข้ึน อิมัส๎มิง อะสะติ อิทัง นะ โหติ เม่ือส่ิงนี้ไม่มี ส่ิงนี้ย่อมไม่มี LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 22

อิมัส๎îสะ นิโรธา อิทัง นิรุชฌะติ เพราะความดับไปแห่งสิ่งน้ี ส่ิงน้ีจึงดับไป ยะทิทัง ได้แก่สิ่งเหล่าน้ี คือ อะวิชชาปัจจะยา สังขารา เพราะมีอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขารทั้งหลาย สังขาระปัจจะยา วิญญาณัง เพราะมีสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ วิญญาณะปัจจะยา นามะรูปัง เพราะมีวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป นามะรูปะปัจจะยา สะฬายะตะนัง เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 23

สะฬายะตะนะปัจจะยา ผัสโส สาธยายธรรม เพราะมีสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ ผัสสะปัจจะยา เวทะนา เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา เวทะนาปัจจะยา ตัณ๎หา เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา ตัณ๎หาปัจจะยา อุปาทานัง เพราะมีตัณหาเป็นปัจจัย จึงมีอุปาทาน อุปาทานะปัจจะยา ภะโว เพราะมีอุปาทานเป็นปัจจัย จึงมีภพ ภะวะปัจจะยา ชาติ เพราะมีภพเป็นปัจจัย จึงมีชาติ ชาติปัจจะยา ชะรามะระณัง โสกะปะริ- เทวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสา สัมภะวันติ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 24

เพราะมีชาติเป็นปัจจัย ชรามรณะ โสกะ- ปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาสะท้ังหลาย จึงเกิดขึ้นครบถ้วน เอวะเมตัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ สะมุทะโย โหติ ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ท้ังส้ินน้ี ย่อมมีด้วยอาการอย่างน้ี อะวิชชายะเต๎ววะ อเสสะวิราคะนิโรธา สังขาระนิโรโธ เพราะความจางคลายดับไปโดยไม่เหลือ แห่งอวิชชาน้ันน่ันเทียว จึงมีความดับ แห่งสังขาร สังขาระนิโรธา วิญญาณะนิโรโธ เพราะมีความดับแห่งสังขาร จึงมีความดับแห่งวิญญาณ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 25

วิญญาณะนิโรธา นามะรูปะนิโรโธ สาธยายธรรม เพราะมีความดับแห่งวิญญาณ จึงมีความดับแห่งนามรูป นามะรูปะนิโรธา สะฬายะตะนะนิโรโธ เพราะมีความดับแห่งนามรูป จึงมีความดับแห่งสฬายตนะ สะฬายะตะนะนิโรธา ผัสสะนิโรโธ เพราะมีความดับแห่งสฬายตนะ จึงมีความดับแห่งผัสสะ ผัสสะนิโรธา เวทะนานิโรโธ เพราะมีความดับแห่งผัสสะ จึงมีความดับแห่งเวทนา เวทะนานิโรธา ตัณ๎หานิโรโธ เพราะมีความดับแห่งเวทนา จึงมีความดับแห่งตัณหา LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 26

ตัณ๎หานิโรธา อุปาทานะนิโรโธ เพราะมีความดับแห่งตัณหา จึงมีความดับแห่งอุปาทาน อุปาทานะนิโรธา ภะวะนิโรโธ เพราะมีความดับแห่งอุปาทาน จึงมีความดับแห่งภพ ภะวะนิโรธา ชาตินิโรโธ เพราะมีความดับแห่งภพ จึงมีความดับแห่งชาติ ชาตินิโรธา ชะรามะระณัง โสกะปะริเทวะ- ทุกขะโทมะนัสสุปายาสา นิรุชฌันติ เพราะมีความดับแห่งชาตินั่นแล ชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาสะ ท้ังหลายจึงดับสิ้น LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 27

เอวะเมตัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ สาธยายธรรม นิโรโธ โหตีติ ความดับลงแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นน้ี ย่อมมิี ด้วยอาการอย่างน้ี ดังนี้ -บาลี นิทาน. สํ. ๑๖/๘๕/๑๕๙. hhh LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 28

บทสวด อริยมรรคมีองค์แปด k กะตะมัญจะ ภิกขะเว ทุกขะนิโรธะคามินี ปะฏิปะทา อะริยะสัจจัง ภิกษุทั้งหลาย ก็อริยสัจ คือหนทาง เป็นเคร่ืองให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ เป็นอย่างไรเล่า อะยะเมวะ อะริโย อัฏฐังคิโก มัคโค เสยยะถีทัง คือ หนทางอันประกอบด้วยองค์แปด อันประเสริฐนี้เอง องค์แปด คือ สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปโป ความเห็นชอบ ความด�ำริชอบ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 29

สัมมาวาจา สัมมากัมมันโต สัมมาอาชีโว สาธยายธรรม วาจาชอบ การงานชอบ อาชีวะชอบ สัมมาวายาโม สัมมาสะติ สัมมาสะมาธิ ความเพียรชอบ ความระลึกชอบ ความตั้งใจม่ันชอบ กะตะมา จะ ภิกขะเว สัมมาทิฏฐิ ภิกษุท้ังหลาย ความเห็นชอบเป็นอย่างไร ยัง โข ภิกขะเว ทุกเข ญาณัง ภิกษุทั้งหลาย ความรู้ในทุกข์ ทุกขะสะมุทะเย ญาณัง ความรู้ในเหตุให้เกิดทุกข์ ทุกขะนิโรเธ ญาณัง ความรู้ในความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 30

ทุกขะนิโรธะคามินิยา ปะฏิปะทายะ ญาณัง ความรู้ในหนทางเป็นเครื่องให้ถึงความดับ ไม่เหลือแห่งทุกข์ อะยัง วุจจะติ ภิกขะเว สัมมาทิฏฐิ ภิกษุท้ังหลาย นี้เราเรียกว่า ความเห็นชอบ กะตะโม จะ ภิกขะเว สัมมาสังกัปโป ภิกษุทั้งหลาย ความด�ำริชอบ เป็นอย่างไร เนกขัมมะสังกัปโป ความด�ำริในการออกจากกาม อัพ๎ยาปาทะสังกัปโป ความด�ำริในการไม่พยาบาท อะวิหิงสาสังกัปโป ความด�ำริในการไม่เบียดเบียน LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 31

อะยัง วุจจะติ ภิกขะเว สัมมาสังกัปโป สาธยายธรรม ภิกษุทั้งหลาย นี้เราเรียกว่า ความด�ำริชอบ กะตะมา จะ ภิกขะเว สัมมาวาจา ภิกษุทั้งหลาย วาจาชอบเป็นอย่างไร มุสาวาทา เวระมะณี เจตนาเป็นเหตุงดเว้น จากการพูดเท็จ ปิสุณายะ วาจายะ เวระมะณี เจตนาเปน็ เหตงุ ดเวน้ จากการพดู ยใุ หแ้ ตกกนั ผะรุสายะ วาจายะ เวระมะณี เจตนาเป็นเหตุงดเว้น จากการพูดหยาบ สัมผัปปะลาปา เวระมะณี เจตนาเป็นเหตุงดเว้น จากการพูดเพ้อเจ้อ อะยัง วุจจะติ ภิกขะเว สัมมาวาจา ภิกษุทั้งหลาย น้ีเราเรียกว่า วาจาชอบ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 32

กะตะโม จะ ภิกขะเว สัมมากัมมันโต ภิกษุทั้งหลาย การงานชอบเป็นอย่างไร ปาณาติปาตา เวระมะณี เจตนาเป็นเหตุงดเว้น จากการฆ่าสัตว์ อะทินนาทานา เวระมะณี เจตนาเป็นเหตุงดเว้น จากการถือเอาส่ิงของที่เจ้าของไม่ได้ให้ กาเมสุ มิจฉาจารา เวระมะณี เจตนาเป็นเหตุงดเว้น จากการประพฤติผิดในกามท้ังหลาย อะยัง วุจจะติ ภิกขะเว สัมมากัมมันโต ภิกษุท้ังหลาย นี้เราเรียกว่า การงานชอบ กะตะโม จะ ภิกขะเว สัมมาอาชีโว ภิกษุท้ังหลาย อาชีวะชอบเป็นอย่างไร LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 33

อิธะ ภิกขะเว อะริยะสาวะโก สาธยายธรรม มิจฉาอาชีวัง ปะหายะ ภิกษุท้ังหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ละการหาเล้ียงชีพท่ีผิดเสีย สัมมาอาชีเวนะ ชีวิกัง กัปเปติ ส�ำเรจ็ ความเปน็ อยดู่ ว้ ยการหาเลยี้ งชพี ทช่ี อบ อะยัง วุจจะติ ภิกขะเว สัมมาอาชีโว ภิกษุทั้งหลาย นี้เราเรียกว่า อาชีวะชอบ กะตะโม จะ ภิกขะเว สัมมาวายาโม ภิกษุท้ังหลาย ความเพียรชอบเป็นอย่างไร อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ อะนุปปันนานัง ปาปะกานัง อะกุสะลานัง ธัมมานัง อะนุปปาทายะ ฉันทัง ชะเนติ วายะมะติ วิริยัง อาระภะติ จิตตัง ปัคคัณ๎หาติ ปะทะหะติ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 34

ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ยอ่ มปลูกความพอใจ ย่อมพยายาม ย่อมปรารภความเพียร ย่อมประคองจิต ย่อมต้ังจิตไว้ เพ่ือความไม่บังเกิด แห่งอกุศลธรรมอันเป็นบาปท้ังหลาย ที่ยังไม่ได้บังเกิด อุปปันนานัง ปาปะกานัง อะกุสะลานัง ธัมมานัง ปะหานายะ ฉันทัง ชะเนติ วายะมะติ วิริยัง อาระภะติ จิตตัง ปัคคัณ๎หาติ ปะทะหะติ ย่อมปลูกความพอใจ ย่อมพยายาม ย่อมปรารภความเพียร ย่อมประคองจิต ย่อมตั้งจิตไว้ เพ่ือการละเสีย ซ่ึงอกุศลธรรมอันเป็นบาปท้ังหลาย ที่บังเกิดข้ึนแล้ว LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 35

อะนุปปันนานัง กุสะลานัง ธัมมานัง สาธยายธรรม อปุ ปาทายะ ฉนั ทงั ชะเนติ วายะมะติ วริ ยิ งั อาระภะติจิตตัง ปัคคัณ๎หาติ ปะทะหะติ ย่อมปลูกความพอใจ ย่อมพยายาม ย่อมปรารภความเพียร ย่อมประคองจิต ย่อมตั้งจิตไว้เพื่อการบังเกิดข้ึน แห่งกุศลธรรมทั้งหลายท่ียังไม่ได้บังเกิด อุปปันนานัง กุสะลานัง ธัมมานัง ฐิติยา อะสัมโมสายะ ภิยโยภาวายะ เวปุลลายะ ภาวะนายะ ปาริปูริยา ฉันทัง ชะเนติ วายะมะติ วิริยัง อาระภะติ จิตตัง ปัคคัณ๎หาติ ปะทะหะติ ย่อมปลูกความพอใจ ย่อมพยายาม ย่อมปรารภความเพียร ย่อมประคองจิต ย่อมต้ังจิตไว้ เพื่อความย่ังยืน ความไม่เลอะเลือน ความงอกงามย่ิงข้ึน LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 36

ความไพบูลย์ ความเจริญ ความเต็มรอบ แห่งกุศลธรรมท้ังหลายที่บังเกิดขึ้นแล้ว อะยัง วุจจะติ ภิกขะเว สัมมาวายาโม ภิกษุทั้งหลาย นี้เราเรียกว่า ความเพียรชอบ กะตะมา จะ ภิกขะเว สัมมาสะติ ภิกษุท้ังหลาย ความระลึกชอบเป็นอย่างไร อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ ภิกษุท้ังหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มีปกติพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง มีความเพียรเครื่องเผากิเลส มีความรู้สึกตัวท่ัวพร้อม มีสติ น�ำความพอใจ และความไม่พอใจ ในโลกออกเสียได้ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 37

เวทะนาสุ เวทะนานุปัสสี วิหะระติ สาธยายธรรม เป็นผู้มีปกติพิจารณาเห็นเวทนา ในเวทนาทั้งหลายอยู่ อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง มีความเพียรเคร่ืองเผากิเลส มีความรู้สึกตัวท่ัวพร้อม มีสติ น�ำความพอใจ และความไม่พอใจ ในโลกออกเสียได้ จิตเต จิตตานุปัสสี วิหะระติ เป็นผู้มีปกติพิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่ อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง มีความเพียรเครื่องเผากิเลส LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE มีความรู้สึกตัวทั่วพร้อม มีสติ น�ำความพอใจ และความไม่พอใจ ในโลกออกเสียได้ 38

ธัมเมสุ ธัมมานุปัสสี วิหะระติ เปน็ ผมู้ ปี กตพิ จิ ารณาเหน็ ธรรม ในธรรมทง้ั หลายอยู่ อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง มีความเพียรเครื่องเผากิเลส มีความรู้สึกตัวท่ัวพร้อม มีสติ น�ำความพอใจ และความไม่พอใจ ในโลกออกเสียได้ อะยัง วุจจะติ ภิกขะเว สัมมาสะติ ภิกษุท้ังหลาย น้ีเราเรียกว่า ความระลึกชอบ กะตะโม จะ ภิกขะเว สัมมาสะมาธิ ภิกษุท้ังหลาย ความต้ังใจม่ันชอบ เป็นอย่างไร LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 39

อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ วิวิจเจวะ กาเมหิ สาธยายธรรม วิวิจจะ อะกุสะเลหิ ธัมเมหิ ภิกษุท้ังหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ สงัดแล้วจากกามท้ังหลาย สงัดแล้วจากอกุศลธรรมท้ังหลาย สะวิตักกัง สะวิจารัง วิเวกะชัง ปีติสุขัง ปะฐะมัง ฌานัง อุปะสัมปัชชะ วิหะระติ เข้าถึงฌานที่หนึ่ง อันมีวิตกวิจาร มีปีติและสุขอันเกิดแต่วิเวก แล้วแลอยู่ วิตักกะวิจารานัง วูปะสะมา อัชฌัตตัง สัมปะสาทะนัง เจตะโส เอโกทิภาวัง อะวิตักกัง อะวิจารัง สะมาธิชัง ปีติสุขัง ทุติยัง ฌานัง อุปะสัมปัชชะ วิหะระติ เพราะวิตกวิจารร�ำงับลง เธอเข้าถึงฌานท่ีสอง อันเป็นเครื่องผ่องใสแห่งใจในภายใน LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 40

ให้สมาธิเป็นธรรมอันเอกผุดขึ้น ไม่มีวิตกไม่มีวิจาร มีแต่ปีติและสุข อันเกิดแต่สมาธิ แล้วแลอยู่ ปีติยา จะ วิราคา อุเปกขะโก จะ วิหะระติ สะโต จะ สัมปะชาโน สุขัญจะ กาเยนะ ปะฏิสังเวเทติ ยันตัง อะริยา อาจิกขันติ อุเปกขะโก สะติมา สุขะวิหารีติ ตะติยัง ฌานัง อุปะสัมปัชชะ วิหะระติ เพราะปีติจางหายไป เธอเป็นผู้เพ่งเฉยอยู่ได้ มีสติ มีความรู้สึกตัวท่ัวพร้อม และได้เสวยสุข ด้วยนามกาย ย่อมเข้าถึงฌานท่ีสาม อันเป็นฌานท่ีพระอริยเจ้าท้ังหลาย กล่าวสรรเสริญผู้ได้บรรลุว่า เป็นผู้เฉยอยู่ได้ มีสติ มีความเป็นอยู่เป็นปกติสุข แล้วแลอยู่ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 41

สุขัสสะ จะ ปะหานา ทุกขัสสะ จะ สาธยายธรรม ปะหานา ปพุ เพวะ โสมะนสั สะโทมะนสั สานงั อตั ถงั คะมา อะทุกขะมะสุขัง อุเปกขาสะติปาริสุทธิง จะตุตถัง ฌานัง อุปะสัมปัชชะ วิหะระติ เพราะละสุขและทุกข์เสียได้ และความดับหายแห่งโสมนัสและโทมนัส ในกาลก่อน เธอย่อมเข้าถึงฌานท่ีสี่ อันไม่ทุกข์และไม่สุข มีแต่สติอันบริสุทธิ์ เพราะอุเบกขา แล้วแลอยู่ อะยัง วุจจะติ ภิกขะเว สัมมาสะมาธิ ภิกษุท้ังหลาย นี้เราเรียกว่า สัมมาสมาธิ LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 42

อิทัง วุจจะติ ภิกขะเว ทุกขะนิโรธะคามินี ปะฏิปะทา อะริยะสัจจัง ภิกษุท้ังหลาย เหล่าน้ีแลเราเรียกว่า อริยสัจ คือ หนทางเป็นเคร่ืองให้ถึง ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ -บาลี มหา. ที. ๑๐/๓๔๓/๒๙๙. hhh LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 43

บทสวด ความสิ้นสุดแห่งโลก สาธยายธรรม k นิสสิตัสสะ จะลิตัง ความหวั่นไหว ย่อมมีแก่บุคคล ผู้อันตัณหาและทิฏฐิอาศัยแล้ว อะนิสสิตัสสะ จะลิตัง นัตถิ ความหวั่นไหว ย่อมไม่มีแก่บุคคล ผู้อันตัณหาและทิฏฐิไม่อาศัยแล้ว จะลิเต อะสะติ ปัสสัทธิ เมื่อความหว่ันไหวไม่มี ปัสสัทธิ ย่อมมี ปัสสัทธิยา สะติ นะติ นะ โหติ เมื่อปัสสัทธิมี ความน้อมไป ย่อมไม่มี นะติยา อะสะติ อาคะติคะติ นะ โหติ เมื่อความน้อมไปไม่มี การมาและการไปย่อมไม่มี LOGO BUDDHAWAJANA INSTITUTE 44