001-112 กฏแห่งกรรม168

มีน COVER168.pdf 2 2/17/20 5:08 PM ปท ี่ 14 เลม ที่ 168 เดือนมีนาคม 2563 (แรงบญุ แรงกรรม) ‘รวมกฎแหง กรรม’ ปท ี่ 14 เลมท่ี 168 เดอื นมีนาคม 2563 รายเดือน แรงบุญแรงกรรม รวม 45 บาท วั ฏ จั ก ร แ ห ง ก ร ร ม ที่ ก อ ไ ม ต อ ง ร อ ช า ติ ห น า 168เ ล ม ที่63 าคม 25 C M Y CM MY CY CMY K ราคา 45 บาท 20 03 01

ส า ร บั ญ นิตยสาร ‘รวมกฎแหง่ กรรม’ 02-03 พระพุทธรปู / ปางที่ 43 ปางเปิดโลก ห้างห้นุ สว่ นจำ� กดั ฉลองบุญ : 04-07 การ์ตูน / จา้ วกระทิ เจ้าของบรรณาธิการผู้พมิ พ์ผู้โฆษณา : 08-15 ท่องแดนธรรมะ / สองยักษผ์ ยู้ ิง่ ใหญ่ จริ ฐา จิตรชยั วรพนั ธ์ แห่งสายน�้ำเจา้ พระยา ฝ่ายการเงนิ : 16-17 คนเดนิ ทาง เสน้ ทางกรรม / แดนมนษุ ย์ จิรฐา จติ รชัยวรพันธ์ 18-27 เรอ่ื งเลา่ จากทางบ้าน / แดนมนุษย์ / ท้ิงลูก / ทปี่ รึกษา : ควั่ จงิ้ หรดี / ละหนจี ากบาปกรรม / ผวั เมีย อภิวตั ิ โพธิสิทธ,ิ์ วุฒชิ ยั เขยี นประเสรฐิ ละเหยี่ ใจ / ความสวยกบั ความโง่ / เกลียด อภริ ดี จฑู ะศร, ประทปี ปัจฉิมทกึ พ่อผัว / กรรมของคนตระหนถ่ี ี่เหนียว / จาก บรรณาธกิ าร : นจี้ นส้ินกรรม / เหงาใจ ปัณณวชิ ญ์ ปัจฉมิ ทกึ 28-32 เรื่องเลา่ จากหม่บู า้ น / พลกปากทอง นกั เขยี นรบั เชญิ : 33-33 บทกวมี ชี ีวิต / มนษุ ย์กบั ดอกไม้ / ปลายทาง ขวญั เพยี งหทยั , ไพบลู ย์ พันธเ์ มอื ง แหง่ ชวี ติ สังคีต จันทนะโพธ,ิ โดม วฒุ ชิ ัย, กิจจา ศลิ ปว์ ไิ ลเลศิ 34-35 หลักกรรมตามค�ำสอน / เหตุใดจึงท�ำให้คน นรวชั ร์ พนั ธ์บญุ เกดิ , ดารณี สุนทรนนท์ เราเกดิ มามีความแตกตา่ งกัน? กองบรรณาธกิ าร : 36-39 นรกภมู ิ / นรกทีค่ วรรู้ - ยมโลกนรก สพุ จน์ ถ้อยค�ำด,ี รศั มี ช่ืนชอบ, ดามภ์ เสาเหม 40-42 สนทนาธรรม / ถามโดนใจ ตอบโดนธรรม ศิลปกรรม : มมุ นำ�้ เงิน 44-65 เรื่องกรรมจากคนใกล้ตัว / เหนียวไม่จริง / พิสูจนอ์ ักษร : บารมี บา้ นดอน แกล้งเพราะรังเกียจ / ชอบมั๊ย...หลวงพ่ี / ถึงเวลากฎแห่งกรรม / ความหวังดีของ แยกสี-ขาวด�ำ : โอเดยี นสโตร์ โทร. 0-2884-6871 ตาเมา / เพลิงอาฆาต / อนิจจาความรกั พิมพ์ท่ี : บรษิ ัท โอเอส พรนิ้ ติ้งเฮ้าส์ จำ� กัด 66-72 เรือ่ งสัน้ รว่ มสมัย / โลภะอกศุ ลมลู โทร. 0-2434-6850-1 73-77 เล่าเรื่องจริง / เรื่องเล่าจากโรงพยาบาล จดั จ�ำหนา่ ยทั่วประเทศ : (ตอน) มนษุ ย์มหี าง เพ็ญบญุ โทร. 02 278 0709-12 FAX 02 279 1699 78-84 เรื่องส้ันกรรม / แซบ...กลางทุ่ง 86-91 กรรมตามทนั / ฆา่ กระรอก ทป่ี รึกษากฎหมายและการบญั ชี : 92-97 บุญในรอยบาป / แมบ่ ุญธรรม 98-101 เรือ่ งยาว 11 ตอนจบ / อฆเพชฌฆาต 9 ประดบั ศรกี ารบญั ชี (ลมื ตัวชว่ั ซำ�้ ) นิตยสาร ‘รวมกฎแห่งกรรม’ 102-107 ดวงดีราศีจบั / พยากรณด์ วงชะตา ออกวางจำ� หน่าย ทกุ วันที่ 25 ของเดอื น มีนาคม 2563 กองบรรณาธิการยินดีรับพิจารณา ข้อเขียน บทความ และ 108-111 คนสรา้ งกรรม / ตอน เขาสง่ ผมมาเกดิ ประสบการณ์ที่สอดคล้องกับแนวของนิตยสาร ‘รวมกฎแห่งกรรม’ 112-112 หนา้ สดุ ทา้ ย / บอกกลา่ ว หากได้รับการตีพิมพจ์ ะมีค่าตอบแทนตามสมควร หา้ มคดั ลอกเรอื่ ง ราวของใครมาเด็ดขาด หากมีการเอาเร่ืองทางกฎหมาย ทาง นิตยสารจะไมข่ อรบั ผิดชอบแต่อยา่ งใดท้งั ส้ิน สถานที่ติดตอ่ : 1 นิตยสารกฎแห่งกรรม 31 ซ.สามคั คี 52 ถ.สามัคคี ต.ทา่ ทราย อ.เมอื ง จ.นนทบุรี 11000 โทรศัพท์ 085-415-5444 rหrFaaAรnnอื CggEbbEuu-BnnMO_9Ar9OaI@LKng:gk:maฉarmiลl.อcao9งm9บ@ญุ yaบh้าoนo.สcทomิง รวมกฎแห่งกรรม 001-001 ����������168.indd 1 2/20/20 4:39 PM

2 รวมกฎแหง่ กรรม 2/20/20 4:39 PM 02-03����������168.indd 2

พระพุทธรปู ปางที่ 43 ปางเปดิ โลก • พระพุทธรูปปางน้ี อยู่ในอิริยาบถยืนอยู่บนดอกบัว พระหตั ถท์ ง้ั สองหอ้ ยลงขา้ งพระวรกาย แบพระหตั ถท์ ง้ั สอง ออกไปขา้ งหนา้ เปน็ กริ ยิ าทรงเปดิ โลกแบบยกพระหตั ถท์ ง้ั สองขน้ึ เมอ่ื ครบก�ำหนด 3 เดอื น ที่พระพทุ ธเจา้ เสด็จข้นึ ไป จ�ำพรรษาโปรดพุทธมารดา จึงเสด็จลงจากสวรรค์ช้ัน ดาวดึงส์ พระพุทธองค์ทรงโปรดท�ำโลกวิวรรณปาฏิหาริย์ คอื ทรงเปดิ โลกทง้ั 3 อนั ไดแ้ ก่ เทวโลก ยมโลก และมนษุ ยโลก ให้มองเห็นถึงกันหมดด้วยพุทธานุภาพ เหล่าเทวดาใน สวรรค์มองเห็นมนุษย์และสัตว์นรก มนุษย์ก็มองเห็นเทวดา และสัตว์นรก สัตว์นรกมองเห็นมนุษย์และเทวดา แล้วจึง เสดจ็ ลงจากช้ันดาวดึงส์ ในวนั แรม 1 ค่ำ� เดอื น 11 02-03����������168.indd 3 รวมกฎแหง่ กรรม 3 2/20/20 4:39 PM

นยิ ายภาพจากเรอื่ งจริงชวี ติ จริง ‘จ้าวกะท’ิ (ตอ่ จากเลม่ ที่แล้ว) 4 รวมกฎแห่งกรรม 2/20/20 4:40 PM 04-07 ��������168(409-412).indd 4

04-07 ��������168(409-412).indd 5 รวมกฎแห่งกรรม 5 2/20/20 4:40 PM

6 รวมกฎแหง่ กรรม 2/20/20 4:40 PM 04-07 ��������168(409-412).indd 6

( ่อานต่อเ ่ลมห ้นา) 04-07 ��������168(409-412).indd 7 รวมกฎแห่งกรรม 7 2/20/20 4:40 PM

ทอ่ งแดนธรรมะ สองยกั ษผ์ ู้ยงิ่ ใหญ่ แห่งสายน้�ำเจา้ พระยา โดย : กญั ญส์ นิ ณี ฐั • สวัสดีปีใหม่ทั้งจีนและไทยค่ะ เช่ือว่า จีน รับฟังเร่ืองราวทางประวัติศาสตร์อันเน่ิน หลายท่านคงได้ไปท�ำบุญในวันขึ้นปีใหม่กัน นานและทรงคุณค่า ชนิดที่ว่าไม่อายชาติใดใน ถ้วนหน้า ปีนี้ปีหนูไฟ ก็ประเดิมด้วยศึก โลกทเี ดียว สงคราม ท่ที �ำให้คนทั่วโลกหวาดหวัน่ หรอื กังวลกันล่วงหน้า ควรท�ำใจเตรียมตัวรับ ก า ร เ ดิ น ท า ง ไ ป วั ด อ รุ ณ ร า ช ว ร า ร า ม ปัญหาที่จะกระทบมาก็น่าจะเพียงพอ สมัยน้ี สามารถขบั รถมากส็ ะดวก หรอื ใหโ้ รแมนตกิ นงั่ เครยี ดมากๆ กเ็ ป็นทกุ ข์ กอ่ โรคซึมเศร้าตาม เรือข้ามฟากมาก็ได้ โดยน่ังรถไฟฟ้าBTS ลงที่ มาอีก สะพานตากสนิ หรอื ทา่ เรอื สาธร จากนน้ั ก็ซื้อ ตวั๋ ข้ามฟากไปลงหนา้ วดั อรณุ ในราคา 15 บาท เช่นน้ันจึงขอพาคุณผู้อ่านไปนมัสการไหว้ แลว้ นง่ั เรอื แบบชวิ ๆ กนิ ลมชมสายนำ้� เจา้ พระยา พระ และชื่นชมกับสถาปัตยกรรมไทยที่มีชื่อ ชมนกชมปลาเพลนิ เดียวกถ็ งึ วัดแลว้ เสียงโดง่ ดังข้ามนำ�้ ข้ามทะเล อกี ทั้งยงั เสมือน เป็นแลนด์มารค์ ไทยท่ไี มว่ ่าจะชนชาตใิ ดเห็นปุบ๊ วัดเปิดให้เข้าชมทุกวันตั้งแต่เวลา 8.30 – ก็จะรู้ว่า คือประเทศไทย สถานที่น้ันก็คือวัด 17.30 น. คนไทยฟรี คนต่างชาติเสีย 50 บาท อรณุ ราชวราราม  หรือวดั ท่ีมีตำ� นานสองยักษ์ และที่ส�ำคัญควรแต่งกายให้เหมาะกับสถานท่ี คอื ยกั ษว์ ดั แจง้ ตกี บั ยกั ษว์ ดั โพธอิ์ นั โดง่ ดงั นนั่ เอง สุภาพ คือห้ามใสข่ าสน้ั และกระโปรงส้ันมากๆ คนต่างชาติมาก็สวมผ้าถุง เพราะเขาไม่รู้ คงต้องเกร่ินกันสักนิดว่า เรื่องเล่าและ วัฒนธรรมและธรรมเนียม นุ่งสั้นเสียส่วนใหญ่ ต�ำนานของสองยักษ์ เหลือเช่ือกว่าที่เราเคย จึงไม่น่าละอายและอภัยกันได้ แต่เราคนไทย ได้ยินมาอีกค่ะ แต่คงต้องขอพาเดินให้รอบ เจา้ บา้ นแทๆ้ อยา่ งไรกช็ ว่ ยกนั รกั ษาเกยี รตขิ อง ศาสนสถานอันศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ก่อน ค่อยๆ ชาติ ของสถานท่ี และของตัวเองไว้จะเหมาะ ซึมซับความงดงามแห่งศิลปกรรมของไทยและ กว่านะคะ 8 รวมกฎแห่งกรรม 08-15�����������168.indd 8 2/20/20 4:41 PM

- คือลั่นถันทวารบาล - เกง๋ จีนรมิ น้�ำ รวมกฎแห่งกรรม 9 08-15�����������168.indd 9 2/20/20 4:41 PM

- พระอนิ ทรท์ รงช้างเอราวัณ - ยนื หนา้ ซุ้มพระมณฑป เมื่อลงเรอื เทียบท่าท่หี น้าวดั ก็จะเห็นศาลา มะกอก ต่อมากลายเป็นวดั มะกอกนอก เพราะ ริมน้�ำทรงเก๋งจีน ที่คงความเก่าแก่และงดงาม ได้มีการสร้างวัดขึ้นอีกแห่งหน่ึงในต�ำบล สมัยก่อนเพอื่ นเล่าให้ฟังวา่ ใตฐ้ านวดั แห่งน้ี มี เดยี วกนั ในคลองบางกอกใหญ่ ชาวบา้ นจงึ เรยี ก โอ่งปิดผนึกจ�ำนวนมากรองรับฐานวัดไว้ จึง วัดท่ีสร้างใหม่ว่า วัดมะกอกใน หรือก็คือวัด ท�ำให้วัดอรุณ ไม่เคยจม อาจคล้ายกับต�ำนาน นวลนรดิศ แล้วเรียกวัดมะกอกท่ีอยู่ปากคลอง ยักษ์วัดแจ้ง เมื่อหลายสิบปีก่อนมีภาพยนตร์ บางกอกใหญ่วา่ วัดมะกอกนอก เรื่อง “ท่าเตียน” ออกฉาย คนก็เข้าใจว่าเป็น ต�ำนานท่ีมาของยักษ์ตีกันเพราะยืมเงิน และไม่ เดิมเชื่อว่าท่ีเรียกวัดแจ้งมาจาก พระเจ้า คนื ตกี นั จนราบเปน็ หนา้ กลอง จงึ เรยี กทา่ เตยี น ตากสินยกทัพกลับมาเป็นเวลาเช้าพอดี แต่ แต่เร่ืองจริงนั้นหามีคนรู้ไม่ เหลือแต่เรื่องเล่า ความเชอ่ื นไี้ มถ่ กู ตอ้ ง เพราะเพลงยาวหมอ่ มภมิ ต�ำนานเกา่ ท่ียังพอจดจำ� ได้บา้ ง...แตก่ อ่ นอื่นเรา เสน วรรณกรรมสมัยอยุธยาทบ่ี รรยายการเดิน ไปดทู มี่ าของวดั กันก่อนนะคะ ทางจากอยธุ ยาไปยงั เพชรบรุ ี ได้ระบุช่ือวัดนไ้ี ว้ ว่าช่ือวัดแจ้งตั้งแต่เวลานั้นแล้ว เมื่อสมเด็จ ประวตั วิ ัดอรุณ พระเจ้าตากสินมหาราชโปรดเกล้าฯ ให้สร้าง พระราชวังท่ีประทับนั้น ทรงเอาป้อมวิชัย อกี ชอื่ หนง่ึ ของวดั อรณุ ราชวรารามกค็ อื วดั ประสทิ ธข์ิ า้ งฝง่ั ตะวนั ตกเปน็ ทตี่ งั้ ตวั พระราชวงั แจ้ง แต่มักเรียกสั้นๆ ว่า วัดอรุณ เป็นวัด แล้วขยายเขตพระราชฐาน จนวัดแจ้งเป็นวัด โบราณผ่านกาลเวลามานานหลายร้อยปีแล้ว ภายในพระราชวัง เช่นเดียวกับวัดพระศรีสรร สร้างในสมัยอยุธยา ช่ือเดิมอีกช่ือเรียกวัด เพชญ์สมัยอยุธยาเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธ 10 รวมกฎแห่งกรรม 08-15�����������168.indd 10 2/20/20 4:41 PM

ม ห า ม ณี รั ต น ป ฏิ ม า ก ร ที่ อั ญ เ ชิ ญ ม า จ า ก สรา้ งกฏุ สิ งฆเ์ ปน็ ตกึ ใหมท่ ง้ั หมด มพี ระราชดำ� ริ เวียงจันทน์ใน พ.ศ. 2322  ก่อนท่ีจะย้ายมา เพอื่ สนองพระราชประสงคข์ องสมเดจ็ พระบรม ประดิษฐานที่วัดพระศรีรัตนศาสดารามใน ชนกนาถ เสด็จพระราชด�ำเนินไปก่อพระฤกษ์ ปี พ.ศ. 2327 พระปรางค ์ เมื่อ พ.ศ. 2385  ใช้เวลา 9 ปี ใน การเสริมพระปรางค์ ให้มีความสูงขน้ึ เป็น 66 ในสมัยรัตนโกสินทร์รัชกาลท่ี1 สมเด็จ เมตร และ 77.083 เมตร แต่กม็ ีหนงั สือบางเลม่ พระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงอิศรสุนทร กล่าววา่ “เฉพาะองค์ปรางคส์ งู 81 เมตร” ฐาน ได้เสดจ็ มาประทับที่พระราชวังเดมิ และไดท้ รง กลม วดั โดยรอบได้ 234 เมตร มาถงึ สมยั รชั กาล ปฏิสงั ขรณว์ ดั แจง้ ใหมท่ ง้ั วัด แต่ยงั ไมท่ ันสำ� เร็จ ท่ี5 พระยาราชสงคราม (กร หงสกุล) เป็น กส็ ิ้นรัชกาลท่ี 1 สมเดจ็ ฯ เจ้าฟา้ กรมหลวงอศิ ร แมก่ องปฏิสังขรณ ์ สุนทรได้เสด็จขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระบาท สมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย พระองค์ได้ พระปรางค์ใหญ่ อยู่ภายในรั้วล้อมท้ัง 4 ทรงบูรณปฏิสังขรณ์วัดแจ้งต่อมา และ ดา้ น  ดา้ นตะวันออก  เหนอื และตะวนั ตก ตอน พระราชทานนามใหมว่ า่ “วัดอรุณราชธาราม” ลา่ งเปน็ กำ� แพงกอ่ อฐิ ถอื ปนู เตยี้ ๆ ทาดว้ ยนำ้� ปนู สีขาว  ตอนบนเปน็ รว้ั ลกู กรงเหล็ก ทาสแี ดง มี ต่อมามีพระราชด�ำริที่จะเสริมสร้างพระ รปู ครฑุ จบั นาคตดิ อยตู่ อนบนทกุ ชอ่ ง แตล่ ะชอ่ ง ปรางค์หน้าวัดให้สูงข้ึน แต่สิ้นรัชกาลเสียก่อน กน้ั ดว้ ยเสากอ่ อฐิ ถอื ปนู เหมอื นกำ� แพงตอนลา่ ง   จนถึงสมยั รัชกาลท3่ี  โปรดเกลา้ ฯ ใหเ้ สรมิ พระ ด้านตะวันตกหลังพระปรางค์น้ัน มีเก๋งจีนเก่า ปรางค์ข้ึนและให้ยืมมงกุฎท่ีหล่อส�ำหรับ เหลอื อยอู่ กี 1 เกง๋ หนา้ บนั และใตเ้ ชงิ ชายประดบั พระพุทธรูปทรงเครื่องทจ่ี ะเป็นพระประธานวัด ด้วยกระเบ้ืองเคลือบสี ภาพสีทาและเขียนเป็น นางนองมาตดิ ตอ่ บนยอดนภศลู โปรดเกลา้ ฯ ให้ รูปดอกไม้  ต้นไม้ และรูปสัตว์ต่างๆ แบบจีน บูรณปฏิสังขรณ์วัดอรุณราชธารามหลาย  ผนังของเกง๋ ด้านใน ทาดว้ ยนำ�้ ปนู สขี าว รายการ และให้อัญเชิญพระบรมอัฐิของ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย มา แต่เดิมนั้นเป็นภาพสีเก่ียวกับนรก โปรดให้ บรรจุไว้ท่ีพระพุทธอาสน์ของพระประธานใน ลบออกเสยี ทรงพจิ ารณาเหน็ วา่ ไมง่ าม รวั้ ดา้ น พระอุโบสถด้วย เมื่อการปฏิสังขรณ์เสร็จ ใต้ท่ีติดกับก�ำแพงพระราชวังเดิมนั้นเป็นรั้วก่อ สิ้นลง พระราชทานนามวัดใหม่ว่า “วัดอรุณ ดว้ ยอฐิ ถอื ปนู ทบึ ตลอดทงั้ ดา้ น ลานพระปรางค์ ราชวราราม” ตัง้ แตร่ ้วั ถึงฐาน ปูดว้ ยกระเบือ้ งหนิ มีทอ่ ระบาย นำ้� จากพนื้ ลานลงสู่แมน่ ำ�้ เจ้าพระยา  แตล่ ะมมุ เสนห่ ข์ องวดั อรณุ ทโี่ ดดเดน่ กค็ อื พระปรางค์ ด้านในของรั้วมีแท่นก่อไว้ มีลายเป็นขาโต๊ะต้ัง ทส่ี รา้ งขน้ึ พรอ้ มกบั โบสถแ์ ละพระวหิ ารนอ้ ย ใน ติดกัน เข้าใจว่าจะเป็นที่ส�ำหรับต้ังเครื่องบูชา ประวัติกล่าวว่าพระปรางค์  ตั้งอยู่หน้าวัดทาง หรือวางของ  รอบๆ ฐานพระปรางค์  มีตุก๊ ตา ทศิ ใต้ หลงั โบสถน์ ้อยและวิหารนอ้ ย  เดมิ สงู 8 หินแบบจนี เปน็ รูปสตั ว์ เชน่ ววั   ควาย  และมี วา (16 เมตร) รชั กาลท2่ี ทรงมพี ระราชศรทั ธา รปู ทหารจนี  ตงั้ ไวเ้ ปน็ ระยะๆ บรเิ วณลานทต่ี รง จะเสริมสร้างให้สูงใหญ่เป็นพระมหาธาตุ กับมณฑปมีราวเทียน และที่ส�ำหรับปักธูปบูชา ส�ำหรับพระนคร  แต่ทรงกระท�ำได้เพียงโปรด ทั้ง 4 มณฑป ให้กะท่ีขุดรากเตรียมไว้เท่านั้น  การยังค้างอยู่ เพราะสวรรคตเสียก่อน   องค์พระปรางค์ใหญ่ ไม่ได้เปลี่ยนแปลง อะไรมาก โปรดใหเ้ ปลย่ี นเพยี งรปู กนิ รี แจกนั ปกั ต่อมารัชกาลท่ี3  โปรดให้ปฏิสังขรณ์วัด ดอกไมต้ ามชอ่ งตา่ งๆ เปน็ ซเี มนตค์ รงึ่ ซกี ตดิ กบั เปน็ การใหญอ่ กี ครง้ั   เรม่ิ แตท่ รงปฏสิ งั ขรณแ์ ละ รวมกฎแหง่ กรรม 11 08-15�����������168.indd 11 2/20/20 4:41 PM

ผนังคูหาด้านใน แทนของเก่าซ่ึงสลักด้วยหิน แจง้ 1 หลัง  ตรงกบั ประตซู มุ้ ยอดมงกฎุ 3 หลงั เป็นตัวตั้งไว้  เพราะถ้าจะท�ำใหมใ่ ห้เหมือนของ  ตรงกบั ตน้ พระศรมี หาโพธ์ิหนา้ วัด 1 หลงั และ เกา่ จะตอ้ งใชเ้ งนิ มาก ดว้ ยของเกา่ เหลอื อยเู่ พยี ง ตรงกับทางเข้าพระปรางค์อีกหลัง ที่ศาลาเก๋ง เลก็ นอ้ ยเทา่ นน้ั โปรดใหร้ อื้ ประตเู ขา้ พระปรางค์ จนี มสี ะพานยน่ื ลงไปในแมน่ ำ้� เจา้ พระยา  เวน้ แต่ ออกหมดทง้ั 9 ประตู  สรา้ งขน้ึ ใหม่ 5 ประตู เปน็ ด้านเหนือสุด ส่วนหลังท่ีตรงกับทางเข้าพระ ประตซู มุ้ แบบวดั ราชประดษิ ฐ์  ปรางคน์ นั้  มรี ปู จระเขห้ นิ อยดู่ า้ นหนา้ ขา้ งละตวั  ศาลาสร้างขึ้นในรัชกาลที่ 3 เหมือนกันหมด ซุ้มเหนือบานประตูท�ำเป็นรูปพระราช-  คอื หลงั คาเปน็ รปู เกง๋ จนี มยี กพน้ื สำ� หรบั นง่ั พกั ลัญจกรประจ�ำพระองค์ท้ัง 5 รัชกาล ติดอยู่ ท�ำดว้ ยหนิ ทรายสีเขยี ว  โดยเฉพาะ 3 หลงั ตรง ตรงด้านนอกด้านใน คือที่รั้วด้านตะวันออก ประตซู มุ้ ยอดมงกฎุ นน้ั   หลงั เหนอื และใตม้ แี ทน่ หน้าพระปรางค์มี 3 ประตูๆ ที่อยู่เหนือโบสถ์ หนิ ทรายสเี ขยี วตง้ั อยตู่ รงกลาง  เขา้ ใจวา่ จะเปน็ น้อยเป็นรูปครุฑจับนาค ประจ�ำรัชกาลท่ี 2 ทีส่ �ำหรับวางของ และหลงั ศาลาเกง๋ จีน 3 หลัง ประตูกลางระหว่างโบสถ์และวิหารน้อยเป็นรูป น ี้ มรี ปู กนิ รแี บบจนี   ทำ� ดว้ ยหนิ ทรายสเี ขยี วตง้ั พระเกี้ยว และประตูข้างใต้วิหารเป็นรูป อยู่ 2 ตวั พระมงกุฎ ประจ�ำรัชกาลท่ี 4  ส่วนทางด้าน ตะวนั ตกหลงั พระปรางค์มี 2 ประตๆู เหนอื เกง๋ ภายในทางเหนอื ประตซู มุ้ ยอดมงกฎุ จะพบ จนี เปน็ รปู อณุ าโลมอยใู่ นกลบี บวั ประจำ� รชั กาล ห้องที่ติดลูกกรงมีรูปหล่อคนนั่งอยู่ คนแรกคือ ที่ 1 ประตูใต้เก๋งจีนเป็นรูปอุณาโลมอยู่ใน นายเรือง ในพระราชพงศาวดารกรุง ปราสาท ประจ�ำรัชกาลที่ 3 ต่อมาคือพระ รัตนโกสินทร์ รัชกาลท่ี 2 ฉบับพระนิพนธ์ของ มณฑปทิศ ไม่ได้เปล่ียนแปลงเช่นเดียวกัน  เป็น สมเดจ็ ฯ กรมพระยาดำ� รงราชานภุ าพ ไดก้ ลา่ ว แต่โปรดให้อัญเชิญพระพุทธรูปปางต่าง ๆ ที่ ไวว้ า่   เมอ่ื ปี พ.ศ.2333 นายเรอื งและเพอ่ื นไดน้ ำ� เหลืออยู่ในวิหารคดรอบพระปรางค์ ของเก่าที่ ดอกบัวอ่อนไปเส่ียงทายที่พระอุโบสถวัดครุฑ ร้อื ไปน้ัน น�ำขึน้ ไปประดษิ ฐานไวใ้ นมณฑปทศิ ว่าถ้าจะส�ำเร็จแก่พระโพธิญาณแล้ว  ขอดอก บัวผู้นั้นจงบาน ตอนเช้าดอกบัวของนายเรือง ตอ่ มาคอื อนสุ าวรยี พ์ ระธรรมเจดยี  ์ (อมุ่ ) อยู่ บานเพยี งคนเดยี ว ด้านใตข้ องภูเขาจ�ำลอง  มถี นนที่ข้นึ จากศาลา ทา่ นำ้� เกง๋ จนี 3 หลงั โดยมพี ระอโุ บสถคน่ั กลาง  เขาเกิดความปีติท�ำการสมาทานศีลฟัง ภายในรว้ั มโี กศหนิ ทรายสเี ขยี วแบบจนี บรรจอุ ฐั ิ เทศนา แล้วเอาน้�ำมันชุบส�ำลีเป็นเช้ือพาดแขน ของพระธรรมเจดีย์แล้ว  ก็มีประตูและมีภูเขา ท้ังสอง จุดไฟบูชาต่างประทีปทุกวันจนถึงวัน จ�ำลองกับปราสาทแบบจีนเล็กๆ  มีตุ๊กตาหิน เผาตัว (รวม 9 วนั ) เมอ่ื ฟังเทศนาจบแลว้ เขาได้ นอนอย่ภู ายใน  มีภาษาจนี ฮก  ลก  ซิ่ว ส่วน นุ่งห่มผ้าชุบน้�ำมันเดินออกมาหน้าศาลา ภเู ขาจำ� ลอง เดมิ โปรดใหส้ รา้ งขึ้นในพระบรม การเปรียญน่ังประนมมืออย่างสงบและจุดเผา มหาราชวังในรัชกาลที่ 1 ต่อมาในรัชกาลที่3 ไฟตวั อยา่ งรวดเรว็ เขารอ้ งว่าสำ� เร็จปรารถนา โปรดให้น�ำมาไว้ที่วัดน้ี ภูเขาจ�ำลองนี้มีร้ัวล้อม แลว้ มคี นไทยดจู ำ� นวนมาก ราว 500-600 กวา่ ไว้เป็นส่วนหน่ึงโดยเฉพาะ มีตุ๊กตาจีน น่ังบน คน คนทเี่ หน็ กร็ อ้ งสาธกุ ารและเปลอ้ื งผา้ หม่ โยน แท่นอยนู่ อกร้วั ดา้ นหน้า ตรงหนา้ ประตูเข้า ทำ� บชู าเข้าไปในกองไฟ คนต่างชาตกิ ็ถอดหมวก เป็นรูปทหารเรือยืนเฝ้าอยู่ 2 คน ค�ำนับโยนเข้าไฟด้วย เม่ือเปลวไฟไหม้จนหมด แลว้ กม็ คี นทม่ี จี ติ ศรทั ธาตอ่ การปฏบิ ตั ขิ องนาย ศาลารปู เก๋งจีน มดี ว้ ยกนั 6 หลงั คอื อยู่ริม เรอื งชว่ ยกนั ยกศพใสโ่ ลงและสวดพระอภธิ รรม เข่ือนหน้าวัด ตรงมุมเหนือสุดท่ีปากคลองวัด 12 รวมกฎแหง่ กรรม 08-15�����������168.indd 12 2/20/20 4:41 PM

- พระแท่นของพระเจา้ กรงุ ธน - ราวเทียนและแท่นบชู า - จิตรกรรมเทพธิดา อกี 3 คนื แลว้ นำ� ศพไปเผาทท่ี งุ่ นาวดั หงส์  สมยั รูปทรงเต้ีย  มีมุขทั้งด้านหน้าด้านหลัง ที่หน้า ก่อนเผากลางแจ้ง ขณะเผาเกิดเหตุประหลาด บันท�ำเป็นลายกนกปิดทองประดับกระจก ไม่มี มปี ลาในทอ้ งนาราว 11-12 ตวั กระโดดเขา้ กอง กำ� แพงแกว้ (ของเดมิ จะมหี รอื เปลา่   ไมป่ รากฏ ไฟตาย พอไฟดับก็เห็นอัฐินายเรืองเป็นเขียว  หลักฐาน) มุขด้านหน้าปูพื้นด้วยกระเบ้ือง ขาว  เหลือง  ขาบ  ก็เก็บอัฐิใส่โกศดีบุกไว้ใน ซีเมนต์ ปล่อยว่างไว้ท่ีผนังด้านนอกหน้าโบสถ์ ศาลาการเปรยี ญเก่า  วดั อรุณราชธาราม ตรงกลางเจาะเปน็ รใู สถ่ ว้ ยกระเบอ้ื งกลมๆ สมยั เก่าไว้รวม 9 รู  เรียงเปน็ แถว 3 แถวๆ ละ 3 รู อา่ นแลว้ ตอ้ งสาธตุ อ่ ศรทั ธาอนั แรงกลา้ ของ เล่ากันว่าเป็นปริศนาลายแทงว่า “วัดอรุณมี 9 ทา่ นยง่ิ นกั แมใ้ นความรสู้ กึ จะไมย่ อมรบั การเผา รู”  เดิมโบกปูนทับไว้ท้ังหมด  แต่เม่ือซ่อมใหม่ ตวั สกั เทา่ ใด ดว้ ยเหตอุ ศั จรรยน์ เี้ อง หลงั จากนนั้ จึงได้พบมุขหลงั ประดิษฐานพระกัจจายน์ อกี 26 ปี มคี นทำ� ตามนายเรอื ง คอื นายนก มรี ปู หลอ่ อยทู่ ศี่ าลาเลก็ ตดิ กำ� แพงดา้ นนอกหนา้ พระ ภายในโบสถ์มีฐานชุกชี  ประดิษฐาน อุโบสถ ทางใต้ซุม้ ประตยู อดมงกุฎ มีประวัตใิ น พระพุทธรูปเป็นจ�ำนวนถึง 29 องค์  เป็น พระราชพงศาวดารกรงุ รตั นโกสินทร์  รชั กาล พระพุทธรูปน่ังบ้างยืนบ้าง  พระประธานเป็น ท่ี 1-4  เล่ม 1  ฉบับเจา้ พระยาทิพากรวงศ(์ ข�ำ พระปูนปั้นปางมารวิชัย ลงรักปิดทอง เหตุท่ีมี  บนุ นาค) อีกด้วย พระพุทธรปู ในนม้ี าก  สันนษิ ฐานกันวา่ ไดย้ ้าย ออกมาจากวิหารน้อยหลังใต้แล้วเอามารวม โบสถ์น้อย อยู่หน้าพระปรางค์  ด้านเหนือ ประดษิ ฐานไวท้ น่ี ่ี ภายหลงั ทางวดั ขนเอามาจาก ซมุ้ ประตพู ระเกย้ี ว  เปน็ โบสถเ์ ดมิ ของวดั ทสี่ รา้ ง ทีอ่ นื่ อีก ขน้ึ ในสมยั อยธุ ยา คกู่ บั พระปรางคอ์ งคเ์ ดมิ   เปน็ รวมกฎแห่งกรรม 13 08-15�����������168.indd 13 2/20/20 4:41 PM

เราสามารถพบพระแทน่ ของสมเดจ็ พระเจา้ เป็นลายรดน้�ำรูปทหารและรูปดอกไม้ ด้านใน กรุงธนบุรีประทับ เป็นไม้กระดานแผ่นเดียว เปน็ ภาพสรี ปู เทพธดิ ายนื ประนมมอื บนเขา มี 12 กวา้ ง 17 นว้ิ  ยาว 120 นว้ิ ตง้ั อย ู่   ตามพระราช หน้าต่าง  ด้านนอกหน้าต่างเป็นลายรดน้�ำรูป พงศาวดารกล่าวว่า สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ดอกไม้  ตรงกลางวหิ ารมฐี านชกุ ชี ประดษิ ฐาน เมอื่ จวนจะส้ินรชั กาลไดท้ รงผนวชและเสด็จมา พระจฬุ ามณีเจดยี ์ ประทับ  ณ โบสถ์น้ี  บนพระแทน่ มีทบ่ี รรทมตง้ั ซอ้ นอยู่  สบื ไดค้ วามวา่   เดมิ ทบ่ี รรทมนอี้ ยทู่ อ่ี น่ื ปัจจุบันได้ท�ำการบูรณะแล้วเสร็จสวยงาม แล้วน�ำมาตั้งซ้อนไว้  มีพระบรมรูปหล่อของ อีกทั้งยังคงกลิ่นอายแห่งรัตนโกสินทร์ตอนต้น สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ทรงเครื่องพระมหา ไวด้ ่ังเดิม และมีนักท่องเทย่ี วตา่ งชาติ ต่างนยิ ม กษัตริย์ประทับห้อยพระบาทประดิษฐานอยู่ มาชมพระปรางค์วัดอรุณ ที่ยามมองทอดตา ดว้ ย  เมอื่ เหน็ แลว้ เราจะรสู้ กึ อนิ กบั ชว่ งเวลานนั้ จากด้านหน้าแม่น้�ำเจ้าพระยา ช่างเป็นภาพท่ี ด้วยคะ่ งดงามยงิ่ นกั ยง่ิ ยามอรณุ รงุ่ แสงตะวนั สาดตอ้ ง กบั สายนำ้� เคยี งคพู่ ระปรางคอ์ นั โดดเดน่ ใครเหน็ วหิ ารนอ้ ย อยหู่ นา้ พระปรางคค์ กู่ นั กบั โบสถ์ กอ็ บอนุ่ ในใจกนั ทกุ คนและอดทจ่ี ะมาเทย่ี วชมกนั นอ้ ย ของมมี าแตเ่ ดมิ สนั นษิ ฐานกนั วา่ เปน็ ของ ไม่ได้ ฐานพระปรางค์จะปั้นเป็นรูปเทวดาบ้าง สรา้ งขนึ้ ในสมัยอยธุ ยาเช่นเดียวกนั มีลกั ษณะ ยักษ์บ้าง และครุฑ ในท่าแบกสองมืออันหมาย เหมือนกนั กบั โบสถ์น้อย  มุขหน้าปลอ่ ยวา่ ง มุข ถงึ การดแู ลรกั ษาพระพทุ ธศาสนาใหด้ ำ� รงคงไว้ หลงั ประดษิ ฐานพระมาลยั บานประตดู า้ นหน้า ให้ยืนนานท่ีสดุ - เทวดาหนุนส่ง - วิหารนอ้ ย - เทวดาเฝา้ หน้าประตู - งานโลหะลอยตำ�่ ตอนพระแมธ่ รณดี ึงมว้ ยผม - พระปรางคว์ ดั อรุณ สวยงามอลงั การ - รม่ ร่ืน สงบเยอื กเย็น 14 รวมกฎแห่งกรรม 2/20/20 4:41 PM 08-15�����������168.indd 14

- นายนก - นายเรือง - พระมาลัย มเี วลาอยา่ พลาดนะคะ หาโอกาสไปเทย่ี วชม กระนน้ั กย็ งั ไมห่ ยดุ จนมพี ระฤษเี รอื งฤทธติ์ น และกราบไหว้ส่ิงศักดิ์สิทธ์ิส�ำคัญๆ ดังท่ีกล่าว หนง่ึ ทา่ นรดู้ ว้ ยญาณ จงึ มาหา้ มปรามและสะกด ไปแลว้ แนน่ อนวา่ พอเอยถงึ วดั อรณุ กต็ อ้ งนกึ ถงึ ด้วยมนตราไม่ให้ยักษ์กลายร่างได้อีก และน�ำ ยกั ษว์ ดั แจง้ ซงึ่ จะเลา่ เรอ่ื งเกา่ ดง้ั เดมิ ใหฟ้ งั นะคะ ยักษ์วัดโพธิ์มาเก็บไว้ท่ีตู้กระจก มีลูกกรงและ วา่ ทำ� ไมสองยกั ษเ์ พอ่ื นซจ้ี งึ ตกี นั ได้ อนั นไี้ มเ่ กย่ี ว อักขระจาร ผู้เขียนเคยประสบกับอิทธิฤทธ์ิทา่ น กบั ตดิ เงินตดิ ทอง ไปเทีย่ วลั้นล้าแต่อย่างไร แกล้งมาแล้ว ไวพ้ าไปไหวพ้ ระนอนศกั ดสิ์ ิทธทิ์ ี่ วัดโพธิ์แล้วจะเล่าทีเด็ดของยักษ์วัดน้ีให้ฟัง... ยักษ์วัดแจ้งกับยักษ์วัดโพธ์ิก็คือยักษ์ในงาน อดใจรอก่อนเนอ้ รามเกยี รต์ิ ไมใ่ ชย่ กั ษไ์ ทยตกี บั ยกั ษจ์ นี เพราะเรา มักจะเห็นว่าท่ีวัดโพธ์ิ มีตุ๊กตาจีนตัวใหญ่เป็น ส่วนยักษ์วัดแจ้งก็ถูกลงโทษให้ยืนเฝ้าหน้า จำ� นวนมาก จรงิ ๆ ตกุ๊ ตาพวกนน้ั เขาเรยี กลนั่ ถนั วดั อยา่ งท่เี ราเหน็ น่นั แหละค่ะ จึงเปน็ ทม่ี าของ ทวารบาล ยักษ์วัดโพธ์ิมีขนาดเล็ก อยู่ในตู้ นางบา่ งชา่ งยุอกี อันหนึ่ง และค�ำว่าทา่ เตยี นก็ กระจกตรงซุ้มทางเข้าพระอุโบสถ กายสีเขียว จากการตตี อ่ ยล้มจนราบเรียบ เรือ่ งนเ้ี กา่ มาก กับกายสแี ดง ท่สี �ำคัญศกั ด์สิ ทิ ธิ์มากๆ เล่ากันสืบมา ต้ังแต่สมัยกรุงศรอี ยุธยา วัดอรุณ ก็สร้างมาในยคุ นนั้ เช่นกนั ส่วนวดั โพธ์ิก็เปน็ วัด เล่าว่ายักษ์ทั้งสองถูกหญิงคนหนึ่งพูดจา เกา่ แก่วดั หนง่ึ ท่ีมีมาชา้ นานไม่แพก้ ันค่ะ ยุยงให้ยักษ์ท้ังสองผิดใจกัน ไม่รู้ว่านางชื่อบ่าง ดว้ ยหรอื ไม่ แมจ้ ะอยคู่ นละฟากฝง่ั สายนำ้� กต็ าม เรอ่ื งนจี้ ึงสอนให้รูว้ า่ มิตรสหายกันตอ้ งมี นางกย็ ยุ กั ษว์ ดั โพธทิ์ หี นงึ่ ไปยยุ กั ษว์ ดั แจง้ ทหี นง่ึ ใจคอหนกั แนน่ ตอ้ งพดู คยุ และทำ� ความเขา้ ใจ ใหแ้ ตกคอกนั แรกๆ กห็ นักแนน่ เช่ือใจในเพือ่ น กัน อยา่ เอาแต่ฟังคนอืน่ มาเปา่ หยู ยุ ง สมยั น้ี ยกั ษ์ดอี ยู่ แต่บ่อยคร้งั และถข่ี ึ้นๆ นำ�้ หยดลงหิน ลูกหลานนางบ่างยิ่งมีเยอะด้วย ฟังหูไว้หู ทุกวันหินมันยังกร่อน แล้ววันนั้นก็มาถึง สอง หรอื ทางทด่ี ีอย่าเกบ็ มาใส่ใจจะดที ่ีสดุ ค่ะ ยกั ษข์ ยายรา่ งใหญโ่ ตขา้ มลำ� นำ้� เจา้ พระยา ตกี นั จนบ้านราบเลียนเตียนโล่ง ขอบคุณขอ้ มลู จากหอสมุดแหง่ ชาติ ภาพประกอบจาก www.pedia.org. / www.google /www.watarun.com – พระราชพงศาวดารกรุงรตั นโกสินทร์ รชั กาลท่ี 2  พระนพิ นธ์สมเดจ็ ฯ กรมพระยาดำ� รงราชานุภาพ สำ� นักพมิ พค์ ลังวทิ ยา พมิ พเ์ มอ่ื  พ.ศ. 2505 หน้า 715 – พระราชพงศาวดารกรงุ รตั นโกสนิ ทร ์  รชั กาลท่ี 1-4  เลม่ 1  ฉบบั เจา้ พระยาทพิ ากรวงศ(์ ขำ�  บนุ นาค) สำ� นกั พมิ พศ์ รปี ัญญา  พมิ พเ์ มือ่  พ.ศ. 2555   หนา้ 511 รวมกฎแห่งกรรม 15 08-15�����������168.indd 15 2/20/20 4:41 PM

คนเดินทาง เส้นทางกรรม แดนมนษุ ย์ โดย : เทพ เทวลยั • สรรพสัตว์ท่ีเกิดมาในโลกใบนี้ ไม่ได้เกิด เกิน การที่คนเรา 2 คนหรือแมแ้ ตเ่ ป็นกลุ่มคน มาตามอำ� เภอใจ เพราะกรรมบนั ดาลใหส้ รรพ มันต้องมีศีลเสมอกันจึงท�ำให้อยู่ร่วมกันได้ ศีล สตั วต์ ้องเกดิ ณ แดนเกดิ ทตี่ นได้กระท�ำไวใ้ น หลักท่ีก�ำหนดความเป็นมนุษย์คือศีล 5 แต่ทุก อดตี ชาติ วันนี้เราก�ำหนดอย่างน้ันไม่ได้แล้ว เพราะด้วย วันเวลาผ่าน วทิ ยาศาสตรก์ ้าวลำ�้ ไปสนู่ อกโลก การจำ� แนกแดนเกดิ ของสรรพสตั ว์ แยกได้ ค�ำว่าศีล 5 จึงห่างไกลจากความเป็นมนุษย์ จากผลของกรรมทกี่ ำ� หนดไวก้ ่อนทจี่ ะสนิ้ ใจ มากขึ้นเร่ือยๆ แต่ถึงอย่างไร มนุษย์ก็ยังหา ทางออกกัน โดยอย่างน้อยมีการถือศีลอย่าง สังเกตไหมว่า บางคนเกิดมาทำ� บญุ ทง้ั ชีวิต น้อย 1 ข้อตลอดชีวิต ที่เรียกว่า “การถือศีล เมอื่ ใกลส้ นิ้ ใจจติ ไปจบั กบั สง่ิ ทเี่ รยี กวา่ เดรจั ฉาน ปรมตั ถ”์ ซึง่ เป็นท่ีนยิ มมากในสงั คมไทย ทำ� ให้จติ ตอ้ งดิ่งไปสู่แดนแหง่ เดรัจฉาน แต่ด้วย ผลบุญ แม้เกิดในท่ีตกต�่ำและยากแค้น แต่จะมี ทุกวันน้ีคนเราใช้ศีลสมมติเท่านั้น น่ันคือ ช่วงที่ผลบุญเก้ือหนุนให้มีผู้คนเมตตาอุปการะ เพียงรู้ ท่องได้ แตท่ �ำไมไ่ ด้ จึงเกิดเหตุการณท์ ี่ เลี้ยงดู เอาใจใส่อย่างดี มีความสุขแม้เกิดใน นา่ กลัว น่าอบั อาย นา่ เวทนา และความรูส้ กึ แดนเดรัจฉาน แตบ่ างคนทำ� ช่วั มาทงั้ ชวี ติ กอ่ น อ่ืนๆ อีกมากมาย การที่เรารู้สึกน้ัน มันก็คือ สน้ิ ลมกลบั ไปนกึ ถงึ กรรมดที ตี่ นเคยกระทำ� ไวแ้ ม้ การสมมตเิ ชน่ กนั โลกนีห้ าความแน่นอนไมไ่ ด้ เพยี งนอ้ ยนิด กลับไดเ้ กิดในแดนมนุษย์ แต่ดว้ ย ความดี ความเลวนนั้ ถกู กำ� หนดจากการกระทำ� ผลชวั่ ทเ่ี คยกระทำ� มา ทำ� ใหเ้ กดิ ในตระกลู ยากไร้ แต่ไม่ใช่ความคิด เพราะความคิดเป็นส่ิงแตะ พบเจอแต่เรื่องร้ายๆ ตลอดเวลา เจอแต่การก ต้องไม่ได้ ต่อเมื่อความคิดน้ันก่อเกิดเป็นการ ระท�ำทีโ่ หดร้ายต่างๆ ท้ังจากคนในครอบครวั กระทำ� ออกมา มนั จงึ มตี วั ตนใหเ้ หน็ นนั่ คอื การ จนกระท่งั ถึงคนรอบนอกท่ีพวกเขาพบเจอ มนั ก่อเกิดท่ีเรียกว่ากรรมสาม มโนกรรม(ทาง เป็นเร่ืองทก่ี ำ� หนดแนน่ อนไมไ่ ดเ้ ลย ความคดิ ) วจกี รรม(ทางวาจา) และ กายกรรม (ทางกาย) กอ่ เกิดใหเ้ กดิ บว่ งแหง่ กรรมทีผ่ ูกพัน กล่าวถึงแดนมนุษย์... แม้ได้บังเกิดในแดน ผูค้ นใหต้ อ้ งมาพบกันในรปู แบบต่างๆ มนษุ ย์ แตค่ วามสขุ ความสบายในชวี ติ กแ็ ตกตา่ ง มชี นชนั้ ในสงั คมมากมายหลายชนั้ ซบั ซอ้ นเหลอื 16 รวมกฎแห่งกรรม 16-17��������� �����������168.indd 16 2/20/20 4:42 PM

ในข่าวต่างๆ ในปัจจบุ นั ในแดนของผเู้ จริญ พวกทา่ นไปสแู่ ดนทเี่ หมาะสมกบั ผลของกรรมท่ี แตม่ นั เปน็ เพยี งป้ายชอื่ ของภพภูมิ แสดงใหเ้ หน็ ทา่ นควรได้ ตามกรรมที่ไดส้ ะสมมา แคว่ า่ นคี่ อื แดนมนษุ ย์ แดนแหง่ ความศวิ ไิ ลซข์ อง ชีวิต ดินแดนท่ีท้ังเทวดา สัมภเวสี เดรัจฉาน คำ� สอนของพระพทุ ธเจา้ ทกุ ๆ พระองค์ เปน็ สัตว์นรก และดินแดนท่ีทับซ้อนอีกหลากหลาย เพียงแค่ค�ำแนะน�ำ หากใช้สติปัญญาในการ ตอ้ งการเขา้ มารว่ ม เพราะเปน็ ดนิ แดนทเี่ ปน็ สว่ น ตรอง มันคือเข็มทิศที่บอกหนทาง แต่การเดิน กลางเหมอื นดงั่ เปน็ ไขแ่ ดงทล่ี อ้ มรอบดว้ ยไขข่ าว ทางคอื ทา่ นเทา่ นนั้ ทเ่ี ปน็ ผกู้ ำ� หนด เปน็ ผกู้ ระทำ� ซึ่งเป็นแดนที่สามารถส่งให้ทุกชีวิตไปได้ทุกภพ เป็นผู้ปฏิบัติ หนทางแห่งแดนท่ีจะไปคือ การ ที่ จากมนุษย์สู่เดรัจฉาน จากมนุษย์สู่เทวดา ตัดสินใจและผลของการปฏิบัติเท่าน้ัน อย่ายึด จากมนษุ ยส์ สู่ ัตวน์ รกต่างๆ และยังอีกมากมาย ตดิ กบั วัตถุ อยา่ ยดึ ตดิ กับบคุ คล อยา่ ยึดตดิ กบั ภพที่ซ้อนกัน ทุกๆ ภพมันมีเพียงเส้นบางๆ ท่ี ความรู้สึก เพราะทุกอย่างเป็นสมบัติของโลก ก้ันไว้ พร้อมทม่ี นษุ ย์จะผา่ นไปไดท้ กุ ภมู ิ พสิ จู น์ สุดท้ายพวกเราตอ้ งคืนโลกนไี้ ป ไมม่ ีสิง่ ใดที่เรา ไดจ้ ากผทู้ ม่ี สี มาธแิ กก่ ลา้ สามารถผา่ นไปยงั ภพ สามารถเอาตดิ ตวั ไปได้ แมแ้ ตส่ งั ขารทหี่ ลายคน ตา่ งๆ ได้ แดนมนษุ ยค์ อื ศนู ยก์ ลาง เปน็ ศนู ยร์ วม ภูมิใจนักหนา มีเพียงจิตท่ีต้องล่องลอยไปตาม ทงั้ ความดแี ละความชวั่ เพราะฉะนนั้ มนั คอื สทิ ธิ์ กระแสแห่งกรรม ของมนุษย์ที่จะเลือกท่ีจะไปแดนต่างๆ ด้วยตัว ของพวกเขาเอง ขึ้นอยู่ว่าอยากไปแดนสว่าง ผลของกรรมที่ตามติดดังเงาตามตัว ไม่ว่า หรือแดนดับ หรือต้องการหวนกลับมาแดน จะอยู่ภูมิใด กรรมคือเงาสะท้อนของทุกสรรพ มนุษย์อีกเพ่ือสร้างกุศลรวบรวมบารมีเพ่ือการ ชวี ติ แดนมนษุ ยค์ อื แดนประเสรฐิ แลว้ อยา่ ละทง้ิ หลุดพ้น หนทางเป็นของทุกคน ทุกคนเป็นผู้ โอกาสในการได้ก�ำเนิดมา อย่าร่�ำไห้หลังจาก เลือกหนทางของตน แม้แต่ท่านยมราชก็ไม่ ต้องละแดนนไ้ี ป สามารถชว่ ยใหผ้ ใู้ ดไดแ้ ดนทตี่ วั เองหวงั ได้ ทา่ น ย่อมตัดสินตามผลของกรรมที่ให้ผลก่อน ส่ง เพราะบางทที า่ นอาจไมม่ ีโอกาสไดก้ ำ� เนดิ ในภพนี้อกี ช่ัวกปั ชั่วกลั ป์ รวมกฎแหง่ กรรม 17 16-17��������� �����������168.indd 17 2/20/20 4:42 PM

เรอื่ งเลา่ จากทางบา้ น ทิ้งลกู โดยไมม่ ใี ครรู้ ชว่ งนน้ั ปดิ เทอมพอดี สนใจ อยู่กับผู้ชายคนโน้นคนนี้ ฉันบอกทางบ้านว่าท�ำงาน ซ่อม และไถแต่เงิน จนฉันไม่มีเงิน ต้อง • ฉันติดตามอ่านหนังสือกฎ วชิ าที่เกรดไมด่ ี ไปอาศยั อยกู่ บั แมแ่ กๆ่ ตา่ งจงั หวดั แห่งกรรมมาก็พอสมควร ครั้งน้ี จึงมีโอกาสได้เขียนมาเล่าประ- ฉันพักฟื้นท่ีโรงพยาบาล ลูก เม่ือเกิดอาการเจ็บไข้ได้ป่วย สบการณ์เกี่ยวกับกรรมของตัว เป็นผู้หญิง หน้าตาน่ารัก แต่ตัว ต้องดูแลตัวเองทุกอย่าง และต้อง เองใหฟ้ ัง เลก็ ฉนั รกั ลกู แตร่ วู้ า่ ไมม่ ปี ญั ญาที่ ไปท�ำงานหาเงินอีกด้วย เหน่ือย จะเล้ียงเขา กาย เหนอื่ ยใจ เร่ียวแรงก็แทบไม่มี ไมค่ ดิ เลยวา่ ความรกั สนกุ ของ ตัวเอง ท�ำให้พลาด และทิ้งเด็กท่ี ความคิดชั่ววูบ ต้องการท่ีจะ ฉันรู้แล้วว่านี่คือกรรมที่ตาม เป็นลกู ในไส้ไว้ ทุกวันนก้ี รรมท่ฉี นั เอาตวั รอดเพยี งฝา่ ยเดยี ว ฉนั ออก สนองที่ฉันท้ิงลูกซ่ึงเป็นเลือดเน้ือ กระท�ำเอาไว้ มันสนองฉันอย่าง จากโรงพยาบาล อุ้มลูกน่ังรถ เชื้อไขของตัวเอง ท้ิงเหมือนหมู สาสม แทก็ ซไ่ี ปทหี่ มบู่ า้ นแหง่ หนงึ่ แลว้ ลง เหมอื นหมา จากรถ ย้อนไปเม่ือสมัยฉันเป็นวัยรุ่น โดยไม่รู้ว่าชะตากรรมเด็กตัว อายุประมาณ 18 ปี เรียนจบชั้น ฉันเอาลูกไปวางไว้ท่ีหน้าบ้าน แดงๆ จะเปน็ อยา่ งไร ใครจะเอาไป มัธยมปลาย ก�ำลังจะต่อมหา หลังหนึ่ง จากน้ันเดินออกมาท้ัง เลยี้ ง และเขาจะรกั ไหม เมอ่ื ฉนั ท้ิง วทิ ยาลยั แตด่ นั พลาดทา่ ไดเ้ สยี กบั น�้ำตา ปล่อยให้ลูกนอนอยู่ใน ลูก บัดนี้ฉันก็ถูกผัวกับลูกทิ้ง ให้ แฟนทเี่ ขาพาไปสมัครเรียน ตะกรา้ จากนน้ั ฉนั กไ็ มต่ ดิ ตามขา่ ว เผชญิ ชะตากรรมอยา่ งยากลำ� บาก คราวอีกเลย ทกุ ครงั้ ทเี่ ราออกนอกบา้ น เรา เพ่ือนบ้านเห็นฉันแล้วต่าง จะต้องมีอะไรกัน โดยไม่มีการ เวลาผ่านไป ฉันเรียนจบ เวทนาสงสาร เอาอาหารมาให้กนิ ปอ้ งกัน จนฉันท้อง ขณะกำ� ลงั จะ ทำ� งาน ฟิตร่างกายจนรปู ร่างดี มี บ้าง แต่ก็ไม่บ่อย ฉันจะต้องช่วย เรียนมหาวิทยาลัย ฉันไม่กล้า หนุ่มๆ มาชอบหลายคน ฉันถูกใจ เหลือตัวเอง และต้องเล้ียงดูแม่ท่ี บอกเร่ืองน้ีกับพ่อแม่ ฉันไปเรียน ผชู้ ายคนหนงึ่ จนถงึ ขน้ั อยกู่ ินดว้ ย แก่มากๆ โดยสวมเส้ือนักศึกษาตัวใหญ่ๆ กัน มลี ูกสาวคนเดยี ว ประกอบกับฉันอวบจนเกือบอ้วน ความสุขสบายเม่ือครั้งท่ีอยู่ คนก็ไมร่ ู้ แต่ลูกเป็นเด็กเอาแต่ใจตัวเอง กับผวั มนั ตามหลอกหลอนฉัน แต่ เที่ยวเก่ง ติดเพื่อนและเปลี่ยน มันไม่มีวันน้ันอีกแล้ว ทุกวันนี้ฉัน แตแ่ ฟนเขาโกรธทฉ่ี นั ทอ้ ง เขา ผู้ชายเป็นว่าเล่น ผัวก็เจ้าส�ำราญ อยูเ่ พ่อื ชดใชก้ รรม หาเร่ืองแล้วทะเลาะกัน เขาหนีไป เทยี่ วนอกบา้ น ฉนั ถกู ทง้ิ ใหอ้ ยบู่ า้ น อยทู่ อ่ี นื่ ไมม่ าหาฉนั เลย เมอ่ื อยคู่ น เพยี งคนเดยี ว ฉันไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่ เดียวฉนั คดิ มาก กรรมถงึ จะหมดเสยี ที ทกุ วนั นม้ี แี ต่ เมื่อมีปัญหามาก ฉันทะเลาะ ความทกุ ขย์ ากและลำ� บาก จนบาง กลัวพ่อแม่อายชาวบ้าน ที่ กับผัว จนถึงขั้นเลิกกัน เขาไล่ฉัน ครั้งอยากจะตายๆ ให้มันรู้แล้วรู้ ลูกสาวสง่ ใหเ้ รียนหนงั สือ แต่กลับ ออกจากบ้าน ส่วนลูกสาวก็ไม่ รอด ทำ� เร่อื งนา่ อายอยา่ งนี้ อีกทง้ั เรื่อง เรียนอีก ฉันไม่รู้ว่าจะท�ำอย่างไร ทุกคืนก่อนนอน ฉันจะสวด กบั ส่งิ ทเ่ี กดิ ขน้ึ มนตไ์ หวพระ ขอใหล้ กู อโหสกิ รรม ให้ และขอให้ลูกที่ถูกทิ้งมีชีวิตท่ีดี ลูกในท้องก็ก�ำลังโตขึ้นทุกวัน งาม จ�ำต้องปกปิดเอาไว้ ฉันไม่ได้ไป ฝากทอ้ ง ไมไ่ ปหาหมอ อยอู่ ยา่ งนน้ั ส่วนฉันจะเป็นอย่างไรก็ช่าง จนกระทง่ั ปวดทอ้ งคลอด อยู่เพื่อรอหมดลมหายใจเท่านั้น จรงิ ๆ / มกุ ดา แม่เลว ฉันไปคลอดท่ีโรงพยาบาล 18 รวมกฎแห่งกรรม 18-27 ��������������������168.indd 18 2/20/20 4:42 PM

เร่อื งเลา่ จากทางบา้ น คั่วจงิ้ หรดี ผมชอบจับจ้ิงหรีดมาค่ัวกิน เราจะทำ� อยา่ งไรกบั มนั ก็ได้ มากเลยครับ ผมจะเอาใส่ตะข้อง ย่ิงแม่ห้าม ผมยิ่งอยากจะจับ • ผมอา่ นหนงั สอื กฎแหง่ กรรม แล้วปิดฝา เวลาไปขุดผมจะจับได้ มาก็นานแล้วครับ ผมชอบอ่าน หลายตัวมาก มนั มากินใหเ้ ยอะๆ เหมือนประชด ประสบการณ์กรรมครับ รู้สึกวา่ ซึง่ แมก่ ค็ งเสียใจ แต่ท�ำอะไรผมไม่ ใหค้ วามรู้ และนำ� มาเปรยี บเทยี บ เมอื่ ไดม้ าแล้วกล็ า้ งน้�ำ คือกด ไดห้ รอกครบั ผมมันเป็นคนดื้ออยู่ กบั กรรมทผี่ มเคยทำ� ไว้ แตล่ ะคน ตะข้องลงไปในน�้ำ จิ้งหรีดมันจะ แล้ว ไมย่ งิ่ หยอ่ นกวา่ กนั เลย ผมจงึ ขอ ตะกุยตะกายขึ้นมาหายใจ แต่ผม ใหท้ ุกคนทำ� ความดเี อาไวม้ าก ๆ กดตะขอ้ งลงไปในนำ้� ใหล้ กึ ๆ กอ่ น ผมฆ่าจ้ิงหรีดไม่รู้ว่าก่ีร้อยก่ี ครับ จะแกวง่ ไปมาใหเ้ ศษดนิ ทเี่ กาะตาม พันตัว ผมไม่คิดอะไรเพราะถือว่า ตัวมันหลดุ ออกไป มนั เปน็ อาหารเทา่ นนั้ เอง ผมยงั คง ผมเช่อื เกยี่ วกบั กรรมครบั วา่ เข่นฆา่ พวกมันเพิม่ มากขนึ้ ทกุ ที มีจริง เหมือนผมน่ีแหละที่เจอกับ จากนั้นก็ตั้งกระทะ ใส่น้�ำมัน ตัวเอง เอาเป็นวา่ ผมขอเล่าให้ฟัง นดิ หนอ่ ย เทจงิ้ หรดี ลงไป คว่ั มนั ทง้ั ป่าไหนที่มีจ้ิงหรีด ผมจะบุก เลยครบั วา่ เรอ่ื งมนั มคี วามเปน็ มา เป็น มนั จะด้นิ กระโดดไป-มา ผม เข้าไปหาอย่างไม่หยุด เพ่ือน ๆ อย่างนี้ ก็เอาฝาลังถึงปิดทับเอาไว้ ได้ยิน ต่างพากันพูดว่า ผมเป็นพรานล่า มันกระโดดในกระทะเพราะความ จิ้งหรดี ซงึ่ ก็เปน็ ไปตามนั้น บา้ นผมอยตู่ า่ งจงั หวดั ซงึ่ เปน็ ร้อน จังหวัดห่างไกลจากความเจริญ “สักวนั กรรมมนั จะสนองเอง็ ” พอสมควร อาหารการกนิ กไ็ มค่ อ่ ย สักพักจิ้งหรีดก็เงียบ มันตาย แมบ่ อกกบั ผมอยา่ งนน้ั ทีแรก ดี เพราะไมค่ อ่ ยมเี งนิ ซอ้ื นน่ั เอง ครับ ตายอย่างทรมานเพราะ ก็โมโหแม่มากที่มาแช่ง แต่หลัง ความรอ้ น ผมกเ็ ปดิ ฝาออกแลว้ คว่ั จากน้ันอีก 2 วัน กรรมสนองผม ผมจงึ อาศยั หาของตามธรรม- ต่อไป พอใกลส้ กุ ก็โรยเกลอื เขยา่ จรงิ ๆ ครบั คอื ผมเผลอเหยยี บเตา ชาตกิ นิ เกบ็ ผกั หาปลา หานก หนู กระทะเลก็ น้อย ทเี่ ขาเผาถา่ น มนั รอ้ นมาก ผมทรดุ มดแดง บางทกี จ็ งิ้ หรดี ผมจะไปงดั ลงไปท้ังตัว นอนอยู่ในถ่านที่ร้อน ไปจบั ในปา่ เ ท จิ้ ง ห รี ด ใ ส ่ จ า น แ ล ้ ว กิ น ระอุ กับข้าวเหนียวน่ึง อร่อยอย่าบอก ผมรอ้ งโหยหวนดว้ ยความเจบ็ ความจริงจ้ิงหรีดเขาก็เล้ียง ใครเชยี ว ผมหากนิ แบบนี้ และจับ ปวด แลว้ ดนิ้ ไป-มา ไดก้ ลน่ิ หนงั ไหม้ กันได้แล้ว แต่ผมไม่อยากซ้ือแบบ จง้ิ หรดี มาควั่ ไมร่ วู้ า่ เทา่ ไหรต่ อ่ เทา่ เขา้ จมกู ชว่ งเวลานน้ั ทรมานมาก นั้นกิน จับที่อยู่ตามธรรมชาติมา ไหร่ กระท่ังมคี นมาชว่ ย แตผ่ มทน กนิ ดกี วา่ และตวั มนั ใหญ่ หลงั จาก ความเจ็บปวดไม่ไหวสลบเลยครับ คั่วแล้วก็จะมันมาก กินกับข้าว แม่ผมก็เตือนว่าพอแล้ว อย่า ผมรสู้ กึ ตวั อกี ทกี อ็ ยใู่ นโรงพยาบาล เหนียวร้อน ๆ ทำ� มันเลย มนั บาป แต่ผมไม่สนใจ แล้ว แม่มาเฝ้าผม แกร้องไห้ด้วย หรอกครับ ในเม่ือมันเป็นอาหาร ความเสยี ใจทเี่ หน็ ผมเจบ็ ผมรู้ว่าน่ีคือกรรมท่ีท�ำกับ จง้ิ หรดี เอาไว้ ผมควั่ มนั ในกระทะ รอ้ น ๆ ผมจึงตกลงไปในเตาเผา ถ่าน ผมร้อนไม่ต่างจากพวกมัน แต่ผมไม่ตาย ทว่าถึงไม่ตายก็ เหมอื นตายทงั้ เปน็ เพราะผวิ หนงั ทถี่ กู ไฟไหมม้ นั นา่ กลวั มากครบั / เสถียร คนคว่ั จ้ิงหรดี 18-27 ��������������������168.indd 19 2/20/20 4:42 PM

เรือ่ งเลา่ จากทางบ้าน ละหนีจากบาปกรรม การเงินปานกลาง ในภายภาคหน้าเลย หล่อนเสีย ค บ ห า พู ด คุ ย แ ล ะ อีกที่นับวันนับคืนกลับต่างจังหวัด • “แล้วเจอกันนะ” แซวกันไปแซวกันมาได้ไม่กี่เดือน เพ่ือแต่งงานและมีครอบครัวท่ีแท้ หล่อนส่งข้อความมาทาง เขาและหล่อนก็ตกลงใช้ชีวิตร่วม จริง กล่องข้อความ พิชิตส่งสติกเกอร์ กัน โดยที่พ่อแม่ทางบ้านต่าง น้ิวหัวแม่มือกลับไป ไม่ตอบรับ จังหวัดของทั้งคู่ไม่รู้ไม่เห็นและไม่ แน่นอนทีเดียว เมื่อหนุ่มสาว หรือปฏิเสธ เคยระแคะระคาย อยู่ด้วยกัน ก็มักจะมีความรักและ นานกี่ปีแล้วนะที่เขากับหล่อน ด้วยชีวิตของวัยหนุ่มสาวซ่ึง ความเอื้ออาทรให้แก่กัน ครั้น ไม่ได้พบเจอกัน นึกทบทวนเหตุ- อยู่กลางใจเมืองหลวง ความ น า น วั น เ ข ้ า ห ล ่ อ น ก็ ต้ั ง ค ร ร ภ ์ การณ์ในอดีตในใจ ประมาณ แออัดยัดเยียดของผู้คน และ หล่อนตระหนกตกใจ พิชิตเองก็ 28 ปีแล้วกระมัง เงียบเหงา ของคนหนุ่มสาว เช่นเดียวกัน ท้ังคู่เริ่มคิดถึงเรื่องที่ มันเป็นการจากลาที่เจ็บปวด ประกอบกับความใจเร็วด่วนได้ จะเกิดขึ้นในภายหน้า พ่อแม่ แต่จะท�ำอย่างไรได้ ต่างคนก็ต่าง ท�ำให้พิชิตและหล่อนหลงลืม หล่อนจะว่าอย่างไร คู่หมั้นคู่ ไปตามวิถี หล่อนบอกว่าจะไป ความเป็นจริงไป หมายมาหลายปีดีดักจะเสียใจสัก แต่งงานกับผู้ชายท่ีจังหวัดบ้าน เพราะหล่อนน้ันมีคู่หมั้นคู่ แค่ไหน เกิด ส่วนเขาก็ระหกระเหินไปตาม หมายอยู่ก่อนแล้ว เพียงแต่รอ จังหวัดต่างๆ ด้วยหน้าท่ีการงาน เวลาส�ำหรับแต่งงานเท่าน้ันเอง สุดท้าย พิชิตและหล่อนจึง พิชิตและหล่อนพบเจอกัน พิชิตรู้ หล่อนรู้ ทว่าท�ำหลงลืมไป ยินยอมพร้อมใจกันท�ำแท้ง มัน เพราะการงาน เขากับหล่อน ชั่วขณะ เป็นเรื่องง่ายๆ แค่เดินเข้าไปใน ท�ำงานในท่ีท�ำงานเดียวกัน เป็น ขณะท่ีใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันพิชิต สถานท่ีส�ำหรับวางแผนครอบ- บริษัทเอกชนซ่ึงอยู่ในฐานะทาง ไม่เคยคิดถึงครอบครัวท่ีสมบูรณ์ ครัว วางแผนคุมก�ำเนิด ซ่ึงมีอยู่ มากมายเต็มท้องถนน เพียงวัน เดียวหล่อนก็หลุดพ้นจากความ 20 รวมกฎแห่งกรรม 2/20/20 4:42 PM 18-27 ��������������������168.indd 20

เรอื่ งเล่าจากทางบา้ น เป็นแม่ และหลุดพ้นจากกับดัก เดินทางไปในท่ีต่างๆ เช่นเคย ชายวัยรุ่นส่งข้อความมาว่า “ซ้ือ ของชีวิต พบปะผู้คนมากหน้า ทั้งร้านค้า ขนมมาฝากด้วยนะพ่อ” มากมายหลายร้าน คร้ันเทคโน- หากทว่า พิชิตและหล่อนกอด โลยีทันสมัยมากขึ้น ผู้คนติดต่อ “อย่าลืมซื้อตั๋วบอลด้วยนะ กั น ร ้ อ ง ห ่ ม ร ้ อ ง ไ ห ้ น า น ห ล า ย ส่ือสารกันทางเครือข่ายโซเชียล ครับ” ช่ัวโมง ส�ำหรับเขาเองน้ันชีวิตได้ เช่น ไลน์และเฟซบุ๊ก วันหน่ึงชื่อ ถล่มทลายลงพร้อมกับความสิ้น ของหล่อนก็ปรากฏข้ึน หล่อนขอ ภ ร ร ย า ข อ ง เ ข า ก็ ไ ม ่ ย อ ม หวัง เขาไปบวชอยู่ต่างจังหวัด เป็นเพ่ือนเฟซบุ๊กกับเขา น้อยหน้า นานหลายเดือน ส่วนหล่อนลา ออกจากงานและเดินทางกลับ แรกๆ ทั้งคู่ก็ถามสารทุกข์ “คืนนี้นอนที่ไหนจ๊ะ ดูแล ต่างจังหวัดบ้านเกิด เขาไม่เคยพบ สุกดิบกัน สบายดีไหม มีลูกกี่คน สุขภาพด้วยน้า” พิชิตอมย้ิมให้ เจอหล่อนอีกเลย แล้ว ต่างคนต่างเล่าชีวิตของตัว กับโทรศัพท์มือถือ เอง แล้วเขากับหล่อนก็ร้องไห้ต่อ ขณะท่ีพิชิตบวชอยู่นั้น เขา หน้าโทรศัพท์มือถือ เม่ือคุยถึงลูก พิชิตจึงต้องตัดสินใจอย่าง พยายามแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศล ท่ีถูกท�ำแท้ง รอบคอบและเด็ดขาด ให้กับลูกที่ไม่เคยเห็นหน้า ขณะ เดียวกันเขาก็ฝันเห็นเด็กผู้หญิง หล่อนมีลูกสาว 1 คน เรียน การพูดคุยทักทายและแซว ดวงหน้าน่ารักน่าชัง มาเรียกเขา จบปริญญาตรี ได้งานประจ�ำท�ำ กันในไลน์หรือเฟซบุ๊ก ใครๆ เขา ว่า “พ่อ” อยู่ทุกค่�ำคืน บางคร้ัง แล้ว ครอบครัวมีความสุขดี ก็ท�ำกัน ไม่ต้องรู้จักมักคุ้นก็ พระพิชิตน่ังสมาธิเด็กผู้หญิงก็จะ ทักทายกันได้ ปรากฏตน ยิ้มและโบกมือให้ เป็น เขามีลูกชาย 1 คน ก�ำลัง ย้ิมที่อบอุ่น แต่มีแววตาท่ีต่อว่า เรียนมหาวิทยาลัย ครอบครัวมี เป็นการแสดงไมตรีให้แก่กัน ต่อขานอยู่ในที จนกระท่ังเขาสึก ความสุขดี แต่หากมีการนัดพบเจอใครสัก ออกมาเด็กผู้หญิงนั้นจึงหายไป คน เพื่อกระท�ำอย่างใดอย่าง วันน้ีเองท่ีหล่อนขอนัดพบเขา หน่ึงที่ไม่ถูกต้อง แม้แต่ผู้ชายเช่น สึกออกมาก็หางานใหม่ ไม่ เม่ือเขามีภาระหน้าท่ีต้องเดินทาง เขาก็ต้องคิดให้มากเข้าไว้ อยากไปพบเจอสภาพเดิมๆ ของ ผ่านจังหวัดบ้านเกิดของหล่อน ที่ท�ำงาน และไม่อยากเฉียดใกล้ ภาพครอบครัวของหล่อน ท่ีพักที่เคยใช้ชีวิตร่วมกับหล่อน “สงสารฉันเถิดนะ ฉันอยาก สามีของหล่อน ลูกสาวของ เจอคุณ” หล่อน ทับซ้อนเข้ามา เขาได้งานเป็นพนักงานขาย ซึ่งต้องตะลอนไปจังหวัดต่างๆ “จะรออยู่ที่โรงแรมนะ อย่าให้ ภาพเด็กหญิงในความฝัน บางคร้ังต่ืนขึ้นมายังนึกไม่ออกว่า รอเก้อล่ะ” หล่อนส่งข้อความมา และขณะน่ังสมาธิ หน้าตาน่ารัก ตนเองนอนอยู่ท่ีจังหวัดไหน พร้อมชื่อโรงแรม น่าชัง เรียกเขาว่า “พ่อ” ลอย ซ้อนเข้ามาอีก หลายปีต่อมา พิชิตได้แต่ง- “ถึงแล้วบอกด้วย” งานกับหญิงสาวคนหนึ่ง หลงลืม “แล้วเจอกันนะ” พิ ชิ ต ล บ ไ ล น ์ แ ล ะ เ ฟ ซ บุ ๊ ก หล่อนไปได้บ้างแล้ว เขามีลูกชาย พิชิตยับย้ังช่ังใจ ไม่ตอบรับ หล่อนท้ิง เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ คนหนง่ึ ในปีถดั มา ครอบครวั ของ หรือปฏิเสธ เพียงส่งสติกเกอร์ ใหม่ ยุติการใช้ไลน์และเฟซบุ๊ก เขามีความสุขตามอัตภาพ ถึงแม้ กลับไปเท่านั้น ของตัวเขาเองอย่างส้ินเชิง จะไม่ร�่ำรวยเงินทอง แต่ก็ถือว่า ใบหน้าลูกกับภรรยาลอยเด่น เป็นครอบครัวหนึ่งที่หลายคน อยู่เบ้ืองหน้า การเดินทางของ เขาและหล่อนเคยสร้าง อิจฉา ชวี ติ ทผ่ี า่ นมา ปญั หาและอปุ สรรค บ า ป ก ร ร ม ม า ค รั้ ง ห นึ่ ง แ ล ้ ว ท่ีครอบครัวน้อยๆ ร่วมฟันฝ่ามา ช า ติ นี้ ถึ ง ต า ย ไ ป แ ล ้ ว ก็ ยั ง การงานของเขานั้นยังต้อง ด้วยกัน ลบล้างไม่ออก เขาจะไม่ท�ำ ก่อนหน้านี้ไม่ก่ีช่ัวโมง ลูก บาปกรรมซ�้ำอีก / ทินภัทร ส�ำเร็จงาน รวมกฎแห่งกรรม 21 18-27 ��������������������168.indd 21 2/20/20 4:42 PM

เรือ่ งเลา่ จากทางบา้ น ผัวเมียละเห่ยี ใจ “ก็วันนี้เงินค่าแรงออก กูก็ ปังตอสวนกลับ ต่างคนปล่อย ตองให้รางวัลชีวิตตัวเองบ้างซี่ อาวธุ แลว้ กระโดดหาทหี่ ลบกนั ให้ • “อา...โย...โย้ว...เมียตายไม่ เวย้ กรบึ๊ แคน่ ิดๆ หน่อยๆ พอเปน็ วุ่น (นกึ วา่ จะแน่) เสยี ดายเท่าเหล้าหก...เอ๊ือก...! กระสายเทา่ นัน้ เอง” “เขว้ียง....พลั่ก!” “กร๊ึบพอเป็นกระสายเหรอ “แหม...ม...โชคดีหลบทนั !” “เฮย้ ! อารายกาน...นวา้ เนย่ี !” แลว้ นนั่ ขวดอะไรทม่ี งึ หนบี รกั แรม้ า “เฮย้ ! โลง่ อก!” ครกบินลอยละลิ่วปลิวเฉียด แมง่ ...ง...มนั เลน่ เปน็ กลมเลยนเี่ รอะ ต่างคนต่างอุทานอย่างโล่งใจ เฉ่ียวศีรษะของตาแป้ท่ีก�ำลังเดิน กระสายของมึง แบบนี้ต้องเจอ กอ่ นจะเรมิ่ บรรเลงสงครามนำ�้ ลาย แอ่นหน้าแอ่นหลังไปนิดเดียว ตอรป์ ิโด!” “อยี วย!อีห่า! น่ีกเู ป็นผัวมึงนะ ขนาดครกบนิ ลอยขา้ มหวั มนั กย็ งั ยังไม่ทันขาดค�ำเสือกะบาก.. เฝา้ หาเลย้ี งมงึ อยทู่ กุ วนั มงึ กลา้ ทำ� ไมม่ อี านภุ าพเพยี งพอทจ่ี ะทำ� ใหต้ า สากกะเบอื กแ็ ลน่ ฉวิ ปลวิ มากระทบ กบั กแู บบน้ีเรอะ!” แปห้ ายเมาได้ เพราะยามใดทเ่ี หลา้ เข้ากับหัวไหล่ของตาแป้อย่าง “มึงไม่ต้องมาทวงบุญคุณกู เข้าปาก ยามนน้ั อปุ นิสยั ใจคอของ เหมาะเหมง็ แกทงั้ รสู้ กึ เจบ็ จากแรง เลยไอ้แป้ กูน่ะอุตส่าห์หวังดี ไม่ ตาแป้ก็จะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน กระแทก ทง้ั รูส้ กึ ตกใจ จงึ เผลอลมื อยากให้มึงกินเหล้า เพราะมึงกิน จากคนที่ท�ำแต่งงานงกๆ ไม่พูด สติปล่อยขวดบรรจุน�้ำสีอ�ำพันสุด เหลา้ ทไี รมนั เสยี บคุ ลกิ เปลยี่ นจาก ไม่จา ก็จะกลายเป็นคนพูดพล่าม เลิฟร่วงหล่นแตกกระจาย! คนเป็นหมา ชอบเอาเรื่องในบ้าน จนหแู ฉะในบัดดล! “เพลง้ !” ไปโพนทะนาใหช้ าวบา้ นฟัง มนั ไม่ ซึ่งบางเรื่องก็เป็นเรื่องไม่ “ตายห่ะ! เหล้ากูแตกหมด ดรี ู้ม๊ัย!” สมควรพูดพล่ามให้คนนอกได้รับ แย๊ว...ว...ว..” “กจ็ รงิ นห่ี วา่ ...บา้ นมแี ตป่ ญั หา รู้ อย่างเช่นเร่ืองปัญหาต่าง ๆ ตาแป้ตาเหลือก หายเมาเป็น ลูกเตา้ ไมเ่ อาไหน เมียกไ็ มเ่ อาอ่าว ภายในครอบครัว หรือแม้กระท่ัง ปลิดท้ิง นึกเสียดายอย่างสุดแสน ดีแต่แบมือขอเงินผัวไปวันๆ กูล่ะ เรื่องในม้งุ ! และเม่ือความโกรธแล่นเข้ามา ละเห่ียใจเตม็ ทน!” และด้วยสาเหตุนี้เองนางยวย แทนทค่ี วามเมา แกกม้ ลงฉวยสาก “ไอ้แป้! นี่มึงเริ่มเอาเร่ืองใน ถึงมิชอบใจให้ตาแป้น�ำเหล้าเข้า น้ันมาไวใ้ นมือแล้วเดนิ ยา่ งสามขุม บ้านไปประจานให้คนอื่นเค้ารู้อีก ปาก ดังนั้นเมื่อตาแป้กลับมาบ้าน สา่ ยอาดๆ เขา้ มาหาเมีย แล้วนะ มึงรู้มั๊ยเสียงมึงน่ะเวลา ด้วยสภาพเมาแอ๋ แกจึงจัดการ “ฮม่ึ ! เดยี๋ วมงึ เจอสากตอรป์ โิ ด แหกปากตะโกน มันดังขจรขจาย ตอ้ นรบั ขบั สดู้ ว้ ยครกบนิ พฆิ าต แต่ กแู น่!” ไปขนาดไหน กูก็ละเห่ียใจกับมึง กพ็ ลาดเป้าไปเสียชิบ!!! นางยวยเห็นท่าไม่ดี จึงรีบ เต็มแก่เหมอื นกนั !” “กจ็ าอารายซะอกี กค็ รกนะ่ ซ่ี ถอยหลังผลุบเข้าไปในครัวเพื่อตั้ง “กไู ม่สนเวย้ มงึ จะละเหย่ี ใจก็ เวย้ หนอ็ ยเมามาอกี แลว้ นะมงึ กู หลกั พรอ้ มหาเครอื่ งทุ่นแรง โดย เรอ่ื งของมงึ !” บอกมงึ กค่ี รงั้ แลว้ วา่ อยา่ แดกเหลา้ ... การคว้าปังตอขึ้นมาถือไว้ในท่า “มึงไม่สนแต่กูสน ไปเล้ยไอ้แป้ อยา่ แดกเหลา้ มงึ อยากเมาเหมอื น เตรยี มพร้อม มึงจะไปตายโหงตายห่าที่ไหนก็ไป หมานกั เรอะ ถงึ ไดแ้ ดกจงั ไอเ้ หลา้ “ก็เอาซี่....กูอยากจะรู้นักว่า เล้ย! กูอยากเลกิ กบั มงึ นกั !” เนย่ี เผลอเปน็ ไมไ่ ดเ้ ลยนะมงึ !” ระหว่างสากตอร์ปิโดของมึง กับ “เขว้ียง!” นางยวยหนุ่ นางพนั ธรุ ตั นผ์ สม ปงั ตอสายฟา้ ฟาดของกอู นั ไหนมนั “เพลง้ !” ผีเสือ้ สมุทรยนื เทา้ สะเอว ถา่ งขา จะเจง๋ กว่ากัน ไอแ้ ป!้ ” “เอ้า! เลกิ กเ็ ลิกซวี ะ!” อา้ ซา่ ใหล้ มพดั โกรก ตหี นา้ ยกั ษใ์ ส่ อะไรเจง๋ กวา่ กนั ไมร่ ู้ ตาแปถ้ อื “โครม! คราม!” หากตาแปผ้ เู้ ปน็ สามดี เู หมอื นจะไม่ โอกาสเขว้ียงสากออกไปด้วย จากสงครามน�้ำลายได้แปร ยหี่ ระ ความโมโห ส่วนนางยวยก็เขว้ียง เปลี่ยนเป็นสงครามข้าวของบิน ด้วยน�้ำมือของนางยวยและตาแป้ 22 รวมกฎแห่งกรรม 18-27 ��������������������168.indd 22 2/20/20 4:42 PM

เรื่องเลา่ จากทางบ้าน เสยี งขวา้ งจาน ชอ้ น ชาม ตลอดจน ความสวยกบั ความโง่ ข้าวของเครื่องใช้ดังกระทบพ้ืน อุตลุด ท้ังกระโดดหลบเป็นพัลวัน • มนี าเธอเปน็ สาวชาวเหนอื ท่ี และไม่นานเท่าไร เธอก็อยู่ เสยี งดา่ ทอกนั ไป-มาดงั ประสาน จน มีรูปร่าง ผิวพรรณ งดงามมาก กินกบั ไอห้ นมุ่ วิศวกรรูปงาม เงิน เพอื่ นบา้ นใกลเ้ รอื นเคยี งตอ้ งสะดงุ้ เธอเป็นลูกคนสุดท้อง ที่พ่อแม่ เดือนสูงคนหนึ่ง เพราะความ โหยงสะดงุ้ ตน่ื กนั เปน็ แถว พี่ๆ ตามใจมาก ที่ส�ำคัญเธอมี สวยงามของเธอ เขาก็หลงเธอ ความออ่ นหวาน ออ่ นโยน แตเ่ ธอ อยพู่ กั หน่งึ เช่าบ้านใหเ้ ธออยู่ ให้ “เอา!เอาอกี แลว้ ไอ้ผวั เมยี คู่ ไม่มีความเฉลยี วฉลาดเลย เงนิ เธอใช้ทลี ะมากๆ น้ี ทะเลาะกนั อกี แลว้ !” เธอจะมองโลกในแง่ดีมาก อยดู่ ว้ ยกนั 2 ปี โดยทเี่ ธอกย็ ัง เสียงสามีของคนขา้ งบา้ นบน่ หากเธอมีปัญหาชีวิต เธอจะใช้ ไม่ได้เร่งเร้าให้เขาจดทะเบียน “มันช่างเป็นผัวเมียละเห่ีย ความประนีประนอม หรืออาจจะ สมรสให้ เขาจึงไปแตง่ งานและจด ใจเสียจริง ๆ หาเรื่องตะบ้ีตะบัน ยอมแพ้ไปเลย ถือว่าแพ้เป็นพระ ทะเบียนกับคนอ่ืนจนได้ เธอใจไม่ ทะเลาะกนั อย่ไู ด้ น่าร�ำคาญ! ไหน ชนะเป็นมาร แข็งพอ จึงยังไม่ได้เลิกรากับเขา บอกวา่ จะเลกิ กนั !เลกิ กนั ! ตงั้ หลาย เขากย็ งั คงไปๆ มาๆ หาเธออยเู่ ปน็ คร้ังแล้ว ก็ไม่เห็นมันจะเลิกกัน เธอมีเน้อื คมู่ ากมาย เด๋ยี วได้ ประจำ� เสยี ที!” กับคนโน้น เด๋ียวคนน้ี เธอไม่เคย เสียงภรรยาของคนข้างบ้าน จริงจังกับใครเลย เธอท�ำงานใน ต่อมาเธอกลับตั้งท้องกับเขา ปรารภ หา้ งใหญๆ่ เธอจงึ มีโอกาสพบกบั ลูกท่ีจะเกิดมาจึงต้องเป็นลูกนอก “เลิกกันน่ะเหรอ! เลิกผ้าน่ะซี คนรูปหล่อ ทีม่ ีฐานะการเงนิ และ สมรส เขาดใี จมาก จึงออกรถเกง๋ ไม่ว่า คอยดูนะ ทะเลาะกันแรงๆ การงานที่ดอี ยเู่ สมอๆ คันใหม่ให้เธอ เธอก็ยินดี โดยไม่ แบบน้ี เดี๋ยวกเ็ งียบ!” ค�ำนึงว่า อนาคตของลูกจะม่ันคง แล้วมันก็ไม่ผิดไปจากที่สามี ครง้ั หนง่ึ เธอไดต้ กลงอยกู่ นิ กบั หรอื ไม่ ของคนข้างบ้านพดู จรงิ ๆ เพราะ หนมุ่ ขา้ ราชการตา่ งจงั หวดั พออยู่ จู่ๆ เสียงทะเลาะก็พลันเงียบลง... กันได้ระยะหน่ึง เธอกับเขาก็ช่วย เธอมีความสวย แต่หามี เงียบเปน็ เปา่ สาก! กันซ้ือรถยนต์คันหรู โดยฝ่ายชาย ความฉลาดไม่ ในสมัยนี้ ผ้หู ญิง ท่าทางคงจะเลกิ กันแลว้ ... เปน็ ผใู้ ชป้ ระจำ� นานๆ จะมาใชร้ ว่ ม แบบน้ี ยังมีอีกมากมายนัก จึง รงุ่ อรณุ ของวนั ใหม่ ตะวันเบิก กันสักที เธอก็ยอมเสียเปรียบเขา โดนผู้ชายหลอกเป็นเครื่องเล่น ฟ้าแจ้งแจ่มแจ๋ว วันนี้ตาแป้ตื่นไป ไมน่ านนกั ไอห้ นมุ่ กพ็ ารถหนเี ธอไป ประจำ� วันไป / นวิ ส์ ทำ� งานตามปกติ โดยมีนางยวยใส่ หาตวั ไม่พบไมเ่ จอเลย ชุดนอนสยายผมคอยเดินตามมา ส่งด้วยทีท่าเอาใจที่หน้าประตูรั้ว บา้ น พรอ้ มจจู บุ๊ ส่งั ลาก่อนสามีจะ ไปท�ำงาน “พ่อจ๋า......รีบกลับบ้านเร็ว ๆ นะจา๊ ...ว...ว จุบ๊ ...จ๊บุ ...” จากไอ้เม่ือคืน เช้าน้ีเปล่ียน มาเป็นเรียกพ่อซะแร้ว..ว...ว... เฮย้ !ใหม้ นั ไดอ้ ยา่ งนสี้ วิ ะ...คนเรา มันช่างเปลี่ยนได้เร็วแท้น้อ! / ภูดป รวมกฎแห่งกรรม 23 18-27 ��������������������168.indd 23 2/20/20 4:42 PM

เรอื่ งเล่าจากทางบา้ น เกลียดพอ่ ผวั ปากร้าย แต่ก็ต้องรับผิดชอบ น้ันเอง ทงั้ ทค่ี วามจรงิ แล้ว เขาไม่ เพราะฉนั ทอ้ ง เขาใหม้ าอยบู่ า้ น แต่ คิดออกจากบ้านด้วยซ้�ำ ฉันต้อง • แม้ว่าใครท�ำเราไว้ เจ็บแสบ ไมจ่ ัดงานแตง่ ให้ เขาให้ฉนั ทำ� งาน ระทมทุกข์ ถูกพ่อผัวหยามหมิ่น แคไ่ หน เราไมค่ วรทจ่ี ะสนองตอบ บา้ นคนเดียว ดว้ ยสายตา ฉนั รวู้ า่ แกเกลยี ดฉนั ที่ เขา ท้ังต่อหน้าและลับหลัง ถ้า พรากจอนไป แทนทจ่ี ะได้แตง่ งาน เราตอบแทนเขาไป กรรมมนั กจ็ ะ คนในบา้ นเขา 6 คน ไม่มใี คร กับคนทแ่ี กเลอื กให้ ต่อยอด สนองคืนเราด้วยเชน่ กัน ทำ� งานบา้ นเลย กอ่ นทฉ่ี นั จะเขา้ มา อยู่ พ่อจ้างแม่บ้านต่างด้าวมา ฉันท�ำอาหารให้ทกุ คนกนิ แต่ เหมือนเช่นฉันท่ีถูกกรรมเล่น ทำ� ความสะอาดวันเว้นวนั ของพ่อผัวจะพิเศษหน่อย แอบใส่ งาน เพราะตอบโต้พ่อผัว เร่ืองมี ไขมันลงไป บดเครอ่ื งในสัตวล์ งไป ความเป็นมาเป็นไปอย่างไร เมื่อฉันมาอยู่ที่นี่ เขาไม่จ้าง ให้แกกินทุกวันและของพวกนั้น ติดตามอา่ นกนั ไดแ้ ลว้ ค่ะ แถมเวลาท่ีทุกคนกินข้าว ไม่ล้าง สะสมในร่างกาย ท�ำให้ไขมันใน จาน ฉันกต็ ้องล้างอกี ผ้าก็ซักและ เลือดของแกสูง และพ่อเป็นความ ฉันเข้ามาเป็นสะใภ้ที่บ้านของ รดี ฉันทำ� งานเหมอื นคนใช้ ดันสูง แต่แกไม่รู้เพราะไม่เคยวัด คณุ บรรจบอยา่ งไมค่ อ่ ยเปน็ ทพ่ี งึ ใจ ความดัน ของเขานกั พอ่ ผวั ชอ่ื บรรจบคะ่ ฉนั ทเ่ี จ็บปวดกวา่ นัน้ ก็คอื พ่อเขา ขอเรียกเขาว่าพ่อกแ็ ลว้ กนั ไม่ยอมพูดกับฉันก่อน เว้นแต่ฉัน มารู้ตัวอีกทีก็ล้มหมอนนอน ถาม แกถงึ จะพดู และทำ� เหมอื นฉนั เสือ่ เกือบตาย ถา้ สง่ โรงพยาบาล พ่อเป็นเจ้าของกิจการเกี่ยว ไม่มตี ัวตนในบ้าน ไม่ทนั ผลทตี่ ามมาก็คอื พอ่ กินยา กบั ซอ่ มรถยนต์ เรยี กงา่ ยๆ วา่ เปดิ ลดความดันทุกวัน ตามด้วยยา อนู่ ่ันแหละค่ะ ผัวของฉนั ชอื่ พี่จอน ฉนั เกบ็ กดมาก ทอ้ งกโ็ ตขนึ้ ทกุ ละลายล่มิ เลือด เป็นช่างอยู่ที่นี่ เขาขยันท�ำมาหา วนั ไม่รจู้ ะปรกึ ษาใคร จอนทำ� แต่ กิน พ่อแม่ก็ต้ังความหวังไว้ว่าจะ งาน กลับมานอนดูทีวี ให้ฉันหา ฉันสะใจ อยู่อย่างมีความสุข ใหเ้ ขาแตง่ งานกบั ลกู สาวของเพอื่ น ขนม ผลไม้หรืออาหารมาให้เขา จนกระทั่งคลอดลูก จอนบ�ำรุง กนิ ในห้อง ร่างกายฉันเยอะมาก ฉันกินไม่ย้ัง แต่ผิดคาดเพราะจอนคบกับ จนอว้ น นำ�้ หนกั เกอื บรอ้ ยกโิ ลกรมั ฉันตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย หลัง “จอน เราไปอยขู่ า้ งนอกไหม ที่ ผลตามากค็ อื เปน็ สารพดั โรค วนั ดี จากเราคิดว่าพร้อมส�ำหรับความ น่มี ันเหน่อื ยมาก ออ้ ยไมไ่ หวแล้ว” คืนดีหายใจไม่ออก ชักตาต้ัง ฉัน รกั จึงได้เสยี กนั จนทอ้ ง พ่อแมฉ่ นั ต้องไปนอนโรงพยาบาลให้ออก- ไม่ยอม จะเอาเรื่อง ถ้าจอนไม่รับ เมื่ออึดอัดและเหนื่อยมากๆ ซิเจนอีก ผิดชอบ จึงระเบิดอารมณ์ใส่ผัว เขามอง หนา้ แล้วสา่ ยหนา้ ไป-มา ชีวิตฉันเข้าๆ ออกๆ โรง แม่บังคับจอนให้พาไปพบพ่อ พยาบาล มนั ทรมานมาก ชว่ งทฉ่ี นั แมเ่ ขา เมอื่ เจอกัน แม่ใส่ไม่ย้งั พอ่ “ทนไปก่อน ให้จอนเก็บเงิน ปว่ ย จอนหาคนมาเลยี้ งลกู ไมร่ ไู้ ป กับแม่จอนไม่พอใจ เพราะแม่ฉัน เยอะๆ กอ่ นนะ แล้วเราคอ่ ยไปซ้ือ ถกู ใจทา่ ไหน ไดพ้ เ่ี ลย้ี งเดก็ เปน็ เมยี บ้านอยู่กนั 3 คน พอ่ แมล่ กู ” อีกคน ฉันยิ่งทุกข์ไปใหญ่ แต่ท�ำ อะไรไมไ่ ด้เพราะตอ้ งพ่งึ พาเขา จอนพูดให้ความหวังไปอย่าง ฉันอยดู่ ้วยความทรมาน แต่ พยายามท�ำใจ เพราะรู้ว่านี่คือ กรรม ทฉี่ นั เคยทำ� กบั พอ่ ผวั เอาไว้ สุดท้ายกรรมมันก็สนองฉันค่ะ / อ้อย สาวอว้ น 24 รวมกฎแหง่ กรรม 18-27 ��������������������168.indd 24 2/20/20 4:42 PM

เรื่องเล่าจากทางบา้ น กรรมของคนตระหนถี่ เ่ี หนยี ว หลวงพอ่ แลว้ แตเ่ อ....ไอด้ ำ� วา่ ... “ใจ ทะเล”...น่ีมันหมายถึงใจกว้าง • เม่ือเอ่ยชื่อตาด�ำเกิงขึ้นมา กบั ขา้ วจากหลวงพอ่ ไปกนิ ซกั สอง เหมือนทะเล หรือใจเค็มจนขม ไม่มีใครไม่รู้จักเพราะตาด�ำเกิง สามถุงไดไ้ หม?” เหมอื นทะเลกันแน่ เอาเป็นว่าถอื เปน็ คนรำ�่ รวยทส่ี ดุ ในหมบู่ า้ น อกี เป็นค�ำชมก็แลว้ กนั ตาดำ� เกงิ คิด ท้ังกิตติศัพท์ในเรื่องความแล้ง แกเล่นยืนดักเอ่ยปากขอเอา เขา้ ขา้ งตวั เองไวก้ อ่ น แลว้ อกี อยา่ ง น้�ำใจประหนึ่งบัวแล้งน�้ำของแก ด้อื ๆ เล่นเอาหลวงพอ่ รับมุกไมถ่ กู กส็ ดุ แสนจะดใี จ ทไ่ี ดข้ องฟรมี ากนิ กอปรกับความตระหนี่ถี่เหนียว เป็นอันว่าวันนั้นท้ังวันไม่ต้องจ่าย ตง๋ึ หนดื สดุ งกจนเกนิ บรรยายนนั้ “โยมจะเอากบั ขา้ วไปทานเลย คา่ กบั ข้าว ประหยดั อกี แยะ! ท�ำให้พวกชาวบ้านร้านตลาด หรือ อาตมายังไมไ่ ดเ้ สสงั เลย” บางคนเมอื่ ไดย้ นิ ชอื่ ของแกเขา้ ก็ และแล้วก็ถึงเวลาท่ีเวรกรรม ถึงกบั แหยงไปตามๆ กนั หลวงพ่อท�ำหน้าปูเลี่ยนๆ ตามทัน เมื่อจู่ๆ คนตระหนี่ถ่ี ทา่ นไมไ่ ดห้ วงหรอกแตก่ ารกระทำ� เหนยี วอยา่ งดำ� เกงิ อาการทอ้ งผกู “โอย๊ ! อตี าด�ำเกิงนี่ นอกจาก เชน่ นี้ของด�ำเกงิ มนั บาปเห็นๆ ถ่ายไม่ออกอย่างสุดแสนทรมาน จะช่ือด�ำน�ำหน้าแล้วตัวยังด�ำ ตาด�ำเกิงทั้งกินยาถ่าย ท้ังใช้วิธี เหมอื นชอ่ื แถมใจยงั ดำ� ...ดม๊ั ...ดำ� ... “โอย๊ ! ไมต่ อ้ งเสไมต่ อ้ งสงั หรณ์ สวนทวารเข้าช่วย แต่ก็ถ่ายออก มากกวา่ ชอื่ เสียอกี ! หรอกหลวงพ่อ มีอะไรอร่อยๆ ก็ มาเพียงน้อยนิดและเป็นไปอย่าง เอามาเถอะ” ยากลำ� บากมาก บา้ งกว็ ่า.... “อีตาน่ีมันเหนียว...สุดเหนียว ตาดำ� เกงิ ไมพ่ ดู พลา่ มทำ� เพลง “โอย๊ ! นม่ี นั เวรกรรมอะไรของ เค็มจนเกลือแทบร่วง ขนาดถ่าย ต่อ ตรงเข้ามาร้ือของในถุงย่าม กวู ะเนย่ี ท�ำไมถึงถ่ายไมอ่ อก ถา่ ย ออกมายังไม่ให้สุนัขมันรับประ ของหลวงพอ่ ใหค้ วก่ั พอไดข้ องกนิ ยากถ่ายเย็นแบบน.ี้ .” ทานเลย้ เพราะลงสว้ มหมด นฉ่ี นั สมใจก็ไล่หลวงพ่อ ซ่ึงยังยืนงงไม่ ยังสงสัยอยู่เลยว่าเวลาตานี่ถ่าย หายไปใหพ้ น้ ๆ จากหนา้ บ้าน ตาด�ำเกิงเบ่งจนหน้าเหลือง ออกมาต้องใช้กรรไกรตัดหรือ หนา้ เขยี ว เบง่ จนทวารแทบฉดี ขาด เปลา่ หรอื วา่ นกึ เสยี ดายเลยจบั ยดั “ไปได้แล้ว...หลวงพ่อ หมด เป็นริดสีดวงก็ยังไม่ยอมถ่าย แก กลบั เขา้ ใหม่ หรอื บางทอี าจใชว้ ธิ ี หน้าท่แี ล้ว!” รู้สึกเจ็บปวดในช่องท้องมากจน รีไซเคิล!” แทบทนไมไ่ หว จงึ ไดใ้ หภ้ รรยาชว่ ย และนก่ี ค็ อื กระแสเสยี งวพิ ากษ์ แน.้ ..เปน็ งนั้ ไปเนอะคนเรา เดก็ น�ำแกสง่ โรงพยาบาล วจิ ารณค์ วามตระหนถ่ี เ่ี หนยี วของ วดั ทเ่ี ดนิ หวิ้ ปน่ิ โตเดนิ ตามหลวงพอ่ ตาด�ำเกงิ กันไปตา่ งๆ นานา ตาม มาอดพูดขึ้นไม่ได้ หลงั จากทำ� การตรวจเชก็ อยา่ ง ภาษาชิวหาพาเพลิน แต่ถึงพวก ละเอยี ดแลว้ หมอบอกวา่ ตาดำ� เกงิ ชาวบ้านจะวิจารณ์แกยังไง ตา “แหม! ตาด�ำเกิงน่ีใจทะเล เป็นโรคล�ำไส้อุดตัน เน่ืองจาก ดำ� เกงิ ไมเ่ คยใสใ่ จ เพราะแกถอื คติ จรงิ ๆ เลยนะ!” อจุ จาระทคี่ ง่ั คา้ งถา่ ยออกแตล่ ะครง้ั วา่ ยง่ิ งก...ยงิ่ รวย...ยง่ิ เหนยี ว...ยง่ิ ดี ไมห่ มดเกลยี้ งนนั้ ไดส้ ะสมจบั ตวั กนั ย่ิงหน้าด้าน...ยิ่งได้เปรียบ ขนาด เด็กวัดเดินจากไปพร้อมกับ เปน็ กอ้ นแขง็ อดั แนน่ อยใู่ นลำ� ไส้ ตอ้ ง พระสงฆ์เดินบิณฑบาตผ่านหน้า ท�ำการผ่าตัดด่วน ไม่เช่นนั้นตา บา้ น แทนทแ่ี กจะใสบ่ าตร แกกลบั ดำ� เกงิ อาจเสยี ชวี ติ ขอบณิ ฑบาตจากพระ! “หลวงพ่อ...วันน้ีบิณฑบาตได้ และนี่คงเป็นผลพวงแห่ง อะไรมาบ้าง ฉันขอบิณฑบาต กรรมท่ีด�ำเกิงเป็นคนตระหน่ีถี่ เหนียว แล้วไมเ่ คยคดิ จะเอ้ือเฟอ้ื เผ่ือแผใ่ ห้แกผ่ ูใ้ ด! / มรรตรยั รวมกฎแหง่ กรรม 25 18-27 ��������������������168.indd 25 2/20/20 4:42 PM

เรอ่ื งเล่าจากทางบา้ น จากน้จี นสิ้นกรรม กับแก้วก็คงไปมาหาสู่ หนุ่ม และหาเงนิ เอาไว้ขอสาว ดงั ออกเท่ียวนาเท่ียงทุ่ง น้ันเขาจึงไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ผม • “กงกรรมอะไรกไู มเ่ ชอื่ หรอก กันในช่วงวันหยุดอยู่เสมอๆ จน เข้าใจว่าพ่อกับแม่ของแก้วก็ห่วง วะ...อดตายนี่แหละกูเช่ือมาก ผมจบมัธยมปีท่ี 3 ผมก็ย้ายตาม เร่ืองเวรกรรมท่ีจะตกมาถึงแก้ว กวา่ นะ” คุณพ่อคุณแม่ข้ึนมากรุงเทพฯ ซึ่ง ทั้งสองจึงขอร้องให้แก้วบวชให้ น่ีคือค�ำพูดของทิดแก้วเม่ือ คุณพ่อย้ายหน้าที่มารับต�ำแหน่ง เพื่อหวังดีหรือชะลอกรรมที่กลัว คร้ังที่ผมเคยถามแกถึงเรื่องบาป ใหมท่ ก่ี รงุ เทพฯ นนั่ แหละทผ่ี มหา่ ง ว่าจะเกิดกับแก้วเข้าสักวัน แก้ว บุญเกี่ยวกับอาชีพของแกที่ท�ำอยู่ จากแก้วมากข้ึนจรงิ ๆ จะได้ไปพบ อิดออดกว่าจะยอมบวชก็อีกปีต่อ ทิดแก้วนั้นผมรู้จักกับแกมานาน กับแก้วก็วันหยุดหน้าเทศกาล มา ผมและพ่อแม่ก็ยังลงมางาน นบั 30 ปแี ล้ว เท่าน้ัน และหลังจากท่ีผมจบ ม.5 บวชของแก้ว ที่นาคแก้วดูไม่ค่อย ต้ังแต่เรา 2 คนเป็นเด็ก แกว้ ก็ไมไ่ ด้เรยี นตอ่ เขาทำ� งานอยู่ จะเตม็ ใจเทา่ ใดนัก และบอกผมว่า นกั เรยี นอยู่ช้นั ป.3 ท่โี รงเรยี นวดั ท่ีโรงฆ่าสัตว์ในตัวอ�ำเภอใกล้ๆ แหง่ หนงึ่ ใกล้ ๆ หมบู่ า้ นทเ่ี รา 2 คน บ้าน แรกๆ ก็ท�ำหน้าที่ช�ำแหละ “กูบวชให้พ่อแม่แค่นั้นแหละ อาศยั อยู่ เรา 2 คนไปไหนกม็ กั ไป เนื้อวัวเนื้อควายหรือเนื้อหมู แต่ วะ...พรรษาหน่ึงไม่ไหวหรอก เอา ด้วยกันเสมอๆ เช่น ไปโรงเรียน หลังๆ ผมทราบว่าแก้วรับหน้าที่ แคเ่ ดอื นเดียวพอ...” กลับจากโรงเรียน ไปเท่ียว ไปนา เพชฌฆาตลม้ ววั ควายและหมเู สยี ง ส่วนใหญ่เราก็มักจะไปด้วยกัน เองแล้ว แกว้ บอกผมอยา่ งน้นั และเขา เสมอๆ แต่ในความเป็นเพือ่ นของ “ไอ้แก้ว...เอ็งจะรับเป็นมือฆ่า กท็ �ำตามน้นั จรงิ ๆ เสียดว้ ย ตอน เรานั้น ผมยกให้ทิดแก้วหรือไอ้ ท�ำไมวะ...ช�ำแหละก็พอแล้ว มัน น้ันผมเข้าเรียนมหา’ลัยได้เข้าปี แก้วในตอนน้นั เป็นผนู้ �ำเสมอๆ ไม่ บาปนะมึง..” สดุ ทา้ ย สว่ นแกว้ มเี มยี และลกู หลงั ว่าจะช้อนปลากัด หาปู หาปลา ไอ้แก้วถอนใจยาว หันมามอง จากสึกออกมาได้เดือนอย่างท่ีเขา หากบ แกว้ หรอื ทดิ แกว้ กจ็ ะเปน็ คน หน้าผมและหัวเราะหึๆ และบอก บอกผมจริงๆ จากน้ันผมก็เข้า หาเสมอ ผมกแ็ คถ่ อื กระปอ๋ งหว้ิ ถงั ผมว่า ทำ� งานรบั ราชการตามคณุ พอ่ ตอ้ ง หรือถุงผา้ ถุงปุ๋ยใส่ปลาใสก่ บเดิน “โธไ่ อเ้ วรตอ้ ย...มงึ นพ่ี ดู เหมอื น ไปอย่จู งั หวัดทางเหนอื ส่วนแกว้ ที่ ตามหลงั จนใครๆ ในหมบู่ ้านมัก แมก่ เู ปะ๊ เลยวะ่ ...ทก่ี รู บั ทำ� เพราะคน ผมทราบขา่ วและไดพ้ บนน้ั เขาและ เรยี กเรา 2 คนวา่ เกา่ แกตาย แกแกแ่ ลว้ แลว้ ไมม่ ใี คร ครอบครัวต่างก็อยู่อย่างสุขสบาย “น่ันมากนั แล้ว ไอล้ ูกพก่ี ับลกู รับท�ำและท่ีส�ำคัญ เงินมันดีกว่า ดี ไมม่ วี แ่ี ววของกรรมเวรทห่ี ลายๆ นอ้ ง...” ชำ� แหละเยอะ...กรู บั สองทางเลยนะ คนกลัวว่าจะตามมาราวีแก้วแต่ ซ่ึงก็คงหมายถึงไอ้แก้วหรือ มงึ ท้งั ฆ่าและช�ำแหละ...” อยา่ งใดเลย จนทกุ ๆ คนตา่ งพากนั ทิดแก้วเป็นลูกพี่ ส่วนผมเป็นลูก หลัง ๆ แก้วติดสาวด้วยวัย ลมื เลอื นและหมดหว่ งในตวั ทดิ แกว้ นอ้ งนัน่ เอง และแกว้ ก็ดูจะชอบใจ ไปนานแล้ว จ น เ ว ล า ล ่ ว ง เ ล ย ม า ไ ด ้ อี ก เสยี ดว้ ย สว่ นผมนน้ั ชอบทจ่ี ะลงให้ แกว้ มนั เสมอมา จงึ ทำ� ใหเ้ รา 2 คน เข้ากันไดเ้ ปน็ อยา่ งดี จนเรา 2 คนเรยี นจบชัน้ ป.6 ผมก็แยกไปเรียนในตัวจังหวัด ส่วนแก้วเรียนต่อในโรงเรียนท่ีตัว อ�ำเภอ แต่นัน่ ก็ไม่ไดท้ ำ� ให้เราสอง คนหา่ งกนั มากมายอะไร เพราะผม 26 รวมกฎแห่งกรรม 18-27 ��������������������168.indd 26 2/20/20 4:42 PM

เร่ืองเล่าจากทางบ้าน หลายปี ผมอายุได้ 54 ปี ทิดแก้ว เหงาใจ นายบญุ ยงั กต็ าย นายตน้ กต็ ายตาม อายไุ ด้ 55 ปี ผมกไ็ ด้ข่าวร้ายจาก และทา้ ยสดุ นายไปลก่ ต็ ายเชน่ กนั พอ่ ผมโทรมาบอกผมว่า • หมบู่ า้ นนมี้ อี าชพี ทำ� หอมแดงกนั เวลาที่หอมแดงมีราคาสูง ก็เกิดมี แตก่ อ่ นทจ่ี ะตาย นายไปลเ่ ทย่ี ว “ต้อย...ทิดแก้วเพื่อนเอ็งมัน หัวขโมยแอบไปถอนหอมในตอน เลา่ เรื่องนใี้ หค้ นเขาฟงั ไปทั่วบา้ นทว่ั ประสบอบุ ัติเหตุทางรถยนต์ มันข่ี กลางคืน แล้วน�ำไปขายก่อน เมอื ง เพราะเขารจู้ กั คนมาก เนอื่ งจาก มอเตอร์ไซค์โดนรถกระบะชนเจ็บ เจ้าของตัวจริงอีก รุ่งเช้าเจ้าของ เขามอี าชพี รบั จา้ งทวั่ ไปนนั่ เอง นาย สาหัสเลย..” แทบจะช็อก คงเหลือแต่ที่ว่าง ไปลก่ ลมุ้ ใจ เพราะรวู้ า่ ตนจะตอ้ งตาย เปล่าๆ ไว้ให้ วิธีการท่ีรักษา เหมอื นนายบญุ ยงั แน่ จงึ เทย่ี วคยุ เพอื่ ผมกว่าจะได้ลางานกลับไปที่ หอมแดงไวก้ ค็ อื ตอ้ งมกี ารนอนเฝา้ หาผู้รู้ทางแก้ไขในเร่ืองน้ีนั่นเอง แต่ บ้านเกิดเพ่ือไปเยี่ยมดูอาการทิด ไรห่ อมแดงกนั กลบั ไมม่ ผี รู้ ู้ ชแ้ี นะแนวทางใหเ้ ขา แก้วได้ก็อีก 3 อาทิตย์ต่อมา อนิจจาทิดแก้วฟื้นมาก็จริงแต่ “บุญยัง” ก็คนหน่ึงที่กลัวหอม จรงิ ๆ แลว้ มผี รู้ เู้ รอ่ื งน้ี อยใู่ กลๆ้ หมอบอกว่ากระดูกสันหลังเขาหัก จะหาย เขาจึงต้องยอมจากเมียรัก บ้านนายไปล่น่ันแหละ แต่บุญนาย กะโหลกบางส่วนท่ียุบไปกดเส้น แสนสวย และบา้ นทแ่ี สนจะอบอนุ่ มา ไปลม่ นี อ้ ยจงึ ไมพ่ บเขา เพราะเขาคอื ประสาท ต้องกลายเป็นอัมพาต นอนเฝา้ ไร่ เขาวางแผนการให้ “นาย ผทู้ เ่ี ปน็ โรคนมี้ ากอ่ นใครๆ ในหมบู่ า้ น ทง้ั รา่ งขยบั ตวั ไมไ่ ด้ ทง้ั ตวั จะทำ� ได้ ไปล”่ ทม่ี อี าชพี รบั จา้ งประจำ� ของเขา เขาพบวธิ รี กั ษาและการปฏบิ ตั ติ นให้ ก็แค่กลอกตาไปมาและหายใจได้ ไปพานอ้ งหนใู นตกู้ ระจกมาบรกิ ารที่ มอี ายยุ นื นานจากโรคนไี้ ด้ เทา่ นนั้ กลายเปน็ ผปู้ ว่ ยตดิ เตยี งไป ไร่หอมนอกสถานท่ี เขาจะให้ราคา ตลอดชวี ติ หรอื เรยี กกนั วา่ “กลาย อยา่ งงาม ชา่ งนา่ เสยี ดายจรงิ ๆ บางคน เปน็ ผกั ” นนั่ เอง เปน็ โรคนแี้ ลว้ เกดิ ความอบั อาย จงึ นายไปลย่ งั ไปสะกดิ บอก “นาย ไมก่ ลา้ เปดิ เผยและยอมตายในทสี่ ดุ ผมเขา้ ไปเยย่ี มทดิ แกว้ ทไี ร เขา ตน้ ” ทน่ี อนเฝา้ ไรห่ อมถดั ไปอกี นาย บางคนยอมรบั และยอมเปดิ เผยจงึ ก็ได้แต่นอนมองผมน้�ำตาไหล ผม ต้นก็เกิดความสนใจข้ึนมาเหมือน พบผรู้ ู้ แลว้ รกั ษาตวั เองจนมอี ายยุ นื ต้องคอยปลอบใจ จับมือเขากุมไว้ กนั นายไปลท่ ำ� งานไดส้ ำ� เรจ็ นอ้ ง ได้ แม้จะรู้ว่าเขาคงไม่รู้สึกรู้สาอะไร หนูมานอนให้บริการนอกสถานท่ี อีกแล้ว ผมก็ได้แต่เดินออกมาน่ัง แลว้ กเ็ ลยไปบรกิ ารนายตน้ ตอ่ อกี ผู้รูค้ นนน้ั เปน็ เดก็ หนุ่มวยั รนุ่ วยั ถอนใจในความโชคร้ายของทิด คะนอง เขาเปน็ โรคนกี้ อ่ นใครๆ เขา แก้วเพ่ือนรักของผม หรือจะเป็น ตอนจะกลบั นายไปลต่ อ้ งเปน็ คน เขา้ รบั การรกั ษาดแู ลจากหนว่ ยแพทย์ กรรมเป็นเวรท่ีกลับมาทันทิดแก้ว ไปส่ง นายไปล่จึงถือโอกาสต่อรอง แห่งหนึ่ง เขาไปรับยามากินเป็น เอาตอนนี้ กรรมที่ตามติดทิดแก้ว ราคากับน้องหนูอีก เป็นอันส�ำเร็จ เดือนๆ ไป เขาปฏิบัติตนตามค�ำ มาทนั และสนองเขาทง้ั เปน็ ลงุ ของ สบายอารมณไ์ ปทง้ั 3 คนเลย แนะน�ำของแพทย์อย่างเคร่งครัด ทดิ แกว้ ทบ่ี วชเปน็ พระ ทา่ นบอกกบั ท�ำให้เขาเป็นผู้โชคดีกว่าใครๆ ใน ผมวา่ เวลาผา่ นไปอกี 6 เดอื น บญุ ยงั หมบู่ า้ นน้ี นายไปล่ และนายตน้ มอี าการเหมอื น “มันต้องตายทั้งเป็นอยู่แบบน้ี จะเปน็ ไขห้ วดั ครน่ั เนอ้ื ครนั่ ตวั ทอ้ ง มีคนล้มตายด้วยโรคนี้มาก ต่อไป จากนี้จนสิ้นกรรมตอนเป็น เดนิ แทบจะไมห่ ยดุ จงึ ไปหาหมอ หมอ มายหลายคน มีทั้งคนหนุ่มวัยดึก ของมันน่ันแหละต้อย..” กจ็ ดั ยามาใหก้ นิ ตามอาการทเ่ี ปน็ ก็ คนหนมุ่ วยั คะนอง คนแก่ พวกเขา แคบ่ รรเทาลง ตายเพราะความเหงาใจ เนอื่ งจาก ครบั นเ่ี ปน็ แคก่ รรมตอนเปน็ ไมม่ คี ชู่ วี ติ บางคนกเ็ หงาใจเพราะคู่ และกรรมตอนตายละ่ ทดิ แกว้ จะ หลายๆ วนั เขา้ ชกั มฝี า้ ขาวขนึ้ ชีวิตเผลอก็มี บางคนยอมตาย ต้องชดใช้กรรมอีกนานแค่ไหน ในปาก รา่ งกายกอ็ ่อนเพลีย ไมม่ ี เพราะความกลัวอด แต่ไม่กลัว กว่าจะส้ินกรรมของเขา... / ตอ้ ย เรย่ี วแรง เรมิ่ ผา่ ยผอมลงเรอ่ื ยๆ สี เอดสก์ ม็ ี ปลากัด ผวิ กด็ ำ� ลงๆ ประมาณ 6-7 เดอื น รวมกฎแห่งกรรม 27 18-27 ��������������������168.indd 27 2/20/20 4:42 PM

เรอ่ื งเล่าจากหมบู่ ้าน พลกปากทอง โดย : มานพ แก้วสนทิ • มผี รู้ กู้ ลา่ ววา่ มาก อาจเพราะวยั ทไ่ี ลเ่ ลยี่ กนั เลยถกู อธั ยาศยั หากสาม-ี ภรรยาตอ้ งการจะประคองชวี ติ คไู่ ป ในกนั และกนั ทงั้ สองสญั ญาตอ่ กนั วา่ จะรกั ใคร่ สฝู่ ง่ั ฝนั จนถงึ บนั้ ปลายของชวี ติ ทง้ั คตู่ อ้ งมี เปน็ เพ่อื นรักของกนั และกนั ตลอดไป “ศลี เสมอกนั ” ฉนั ใด คนจะคบหาสมาคมเปน็ เพอ่ื นฝงู รกั ใครผ่ กู พนั กนั ไปจนชวี ติ หาไม ่ ก็ จวบจนถงึ เทศกาลออกพรรษา ทง้ั สองจึง ตอ้ งมี “ศลี เสมอกนั ” เชน่ กนั ไดล้ าสกิ ขาออกมาพรอ้ มๆ กนั ตา่ งคนตา่ งตง้ั ใจ ว่า จะออกไปประกอบสัมมาชีพตามความ เพราะแน่นอนว่า การถนอมกล่อมเกล้ียง ประสงคแ์ ละความถนัดแหง่ ตน เพอื่ จะได้มรี าย ดูแลจิตใจของกันและกัน การไม่เอารัดเอา ได้มาเล้ียงดูบุพการีให้มีความสุข ตามหน้าที่ เปรียบกนั ไมว่ ่าเร่อื งใด ๆ ในระหวา่ งการคบหา ของบุตรทพ่ี งึ มีต่อผ้ใู หก้ �ำเนดิ สมาคม เปน็ ส่ิงส�ำคัญท่ีสดุ ท่ีทัง้ 2 ฝ่ายตา่ งจะ ตอ้ งพึงมีตอ่ กัน “โชคดนี ะเพอื่ น...” หนมุ่ คนทห่ี นง่ึ เอย่ ขนึ้ เมอื่ ท้ังคู่ก้าวออกจากวัดมาถึงทางแยก ท่ีจะต้อง หากไม่แลว้ “เพ่ือนรกั ” ก็อาจเปน็ แค่คนท่ี แยกยา้ ยกันไป เพื่อกลบั สู่หมบู่ า้ นของตน เคยรักกนั เท่านั้นเอง “โชคดเี ชน่ กนั ...ขอใหเ้ พอื่ นไดท้ ำ� งานทำ� การ เร่ืองเล่าจากหมู่บ้านเล็กๆ ในเขตอ�ำเภอ มีต�ำแหน่งเป็นนักปกครองตามท่ีเพื่อนเคยตั้ง นาทวี จงั หวดั สงขลา เรอ่ื งน ้ี คงยนื ยนั คำ� กลา่ ว ความปรารถนาไว้” หน่มุ คนที่ 2 โบกมอื ลา ขา้ งตน้ ได้ “เช่นกัน ขอให้เพื่อนได้เป็นชาวสวน ที่มี ทว่ี ดั แหง่ หนงึ่ ในหมบู่ า้ นหา่ งไกลความเจรญิ ฐานะรำ�่ รวยสมใจ เปน็ เกษตรกรทมี่ งั่ คงั่ ในไมช่ า้ ในชนบท ที่วัดแห่งน้ีนอกจากจะมีพระท่ี ไมน่ านน”ี้ ชายหนมุ่ คนทห่ี นงึ่ วา่ ยม้ิ ๆ ตามทรี่ มู้ า ชราภาพมากแลว้ จำ� พรรษาอยู่ ยงั มพี ระหนมุ่ อกี ว่า เพื่อนของเขาอยากประสบความส�ำเร็จใน 2 รูป ที่ตั้งใจมาศึกษาเล่าเรียนธรรมะกับเจ้า อาชพี ชาวสวน อาวาส พระหนุ่มท้ัง 2 รปู รกั ใครก่ ลมเกลียวกัน แลว้ ตา่ งคนตา่ งแยกยา้ ยกนั ไป สหู่ มบู่ า้ นอนั 28 รวมกฎแห่งกรรม 28-33 ���������������������168.indd 28 2/20/20 4:43 PM

เปน็ ภูมลิ ำ� เนาเของตน และแม้จะอยูห่ ่างไกลกนั ในส่ิงท่ีตัวเองถนัดคือการท�ำสวน อาศัยที่เขา แตท่ ง้ั คกู่ ต็ ดิ ตามขา่ วคราวของกนั และกนั อยมู่ ไิ ด้ เปน็ คนขยนั ขนั แขง็ หนกั เอาเบาสู้ หลงั สฟู้ า้ หนา้ ขาด ตามประสาเพื่อนฝูงท่รี กั ใคร่ผกู พนั กนั มา สู้ดิน และพยายามเรียนรู้ที่จะปลูกพืชผักผลไม้ ซ่ึงเป็นที่ต้องการของตลาด ท�ำให้เขาพอ เพราะคาดหวังจะได้เป็นนักปกครองใน สามารถพอเล้ียงชีพไปได้ แม้จะไม่ร่�ำรวยมาก อนาคต หนุม่ คนท่ี 1 จึงตดั สินใจเดนิ ทางเขา้ สู่ อะไรนกั แตเ่ พราะเป็นคนมมี านะ ท�ำงานหาม เมืองใหญ่ เขาตั้งหน้าตั้งตาศึกษาเล่าเรียนใน รุ่งหามค�่ำ อย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหน่ือย เขาจึง ระบบการศกึ ษาตอ่ ไป จนสามารถอา่ นออกเขยี น ไม่เป็นที่รังเกียจของพ่อแม่เจ้าสาว ที่เขาไปผูก ได ้ และเรยี นจบชน้ั สงู สดุ ไดใ้ นไมช่ า้ ไมน่ าน เขา สมัครรักใคร่เข้า มุมานะท่องหนังสือจนสามารถเข้ารับราชการ ได้ในทสี่ ดุ ตอ่ มาเขาได้พบกบั สาวชาวเมอื งคน ไม่ช้าไม่นาน เมื่อความรักสุกงอม เขาก็ได้ หน่ึง สวยถูกใจ และ แต่งงานกับสาวคนรัก นางเป็นคนท่ีมีฐานะดี มี ค ว า ม สุ ข กั บ ชี วิ ต ประกอบกับบิดาของ ชาวสวนไปตามประสา นาง มีต�ำแหน่งเป็นเจ้า คนบา้ นนอกคอกนา ห น ้ า ที่ ร ะ ดั บ สู ง ใ น ว ง อยู่มาไม่นาน ชาย ราชการ เขาพยายาม หนมุ่ คนท่ี 2 ไดข้ ่าววา่ ท�ำความรู้จักกับนาง เพ่ือนรักของเขาที่ช่วง และเข้าตีสนิทกับบิดา หลงั ไมเ่ คยไดพ้ บกนั เลย ของนาง จนในทสี่ ดุ เขา ตอนนี้มีความก้าวหน้า ก็ ไ ด ้ แ ต ่ ง ง า น กั บ น า ง ในชีวิตราชการ ได้ สมใจปรารถนา เล่ือนต�ำแหน่งเป็นนาย อ�ำเภอ เขาก็มีความ และเพราะบิดาของ รู ้ สึ ก ยิ น ดี กั บ ค ว า ม ภ ร ร ย า มี บ า ร มี ใ น ว ง ส�ำเร็จของเพื่อนรักเป็น ราชการระดับสูงที่ใคร อย่างยง่ิ ต่อใครเกรงใจ ไม่ช้าไม่ “พค่ี ดิ วา่ จะไปเยย่ี ม นาน ชายหนุ่มคนที่ 1 ก็ประสบความส�ำเร็จในชีวิตการเป็นนักปก- เพอ่ื นสักหนอ่ ย คนทีพ่ ่ีเคยเลา่ ใหน้ อ้ งฟงั วา่ เรา ครอง เม่ือเขาได้เลื่อนต�ำแหน่ง ได้รับการ เคยบวชเรียนมาด้วยกันนั่นแหละ ตอนน้ีเขา แต่งต้ังเป็นนายอ�ำเภอของอ�ำเภอใหญ่ในตัว เลอ่ื นตำ� แหนง่ ใหญโ่ ตขนึ้ เปน็ นายอำ� เภอ พว่ี า่ จะ จงั หวดั นบั วา่ เขาไดใ้ ชค้ วามวริ ยิ ะอตุ สาหะ จน หาโอกาสไปแสดงความยินดีกับเขาสักหน่อย เขาไดเ้ ป็นนักปกครองสมตามความตัง้ ใจ ทเ่ี คย ไดข้ า่ ววา่ เขากำ� ลงั จะจดั งานฉลองตำ� แหนง่ อยู่ คิดฝันไว้ต้ังแต่เม่ือครั้งยังบวชเรียนอยู่ท่ีวัดใน พอด”ี ชายหนุ่มคนท่ี 2 บอกกบั ภรรยาของตน หมบู่ า้ นของเขา “ดีซิจ๊ะพ่.ี ..พี่ควรรบี ไปเลย เพอื่ นฝงู ได้ดบิ ได้ ส่วนชายหนุ่มคนที่ 2 ด้วยความที่เป็นคน ดี เราควรไปแสดงความยินดีกับเขา” ภรรยา ยากจน มีทรัพย์สมบัติก็แค่ที่ดินไม่ก่ีไร่ท่ีพ่อแม่ ของเขาบอก ทงิ้ ไว้ใหก้ อ่ นตาย ประกอบกับตนเองไมม่ คี วาม รทู้ างหนงั สอื หนงั หามากนกั เขาจงึ เลอื กทจี่ ะทำ� “ใช่...พ่ีก็คิดอย่างนั้นแหละ” ชายหนุ่มคนท่ี 2 ดใี จท่ภี รรยาของตนเห็นดีเห็นงามกบั ตน รวมกฎแหง่ กรรม 29 28-33 ���������������������168.indd 29 2/20/20 4:43 PM

“ว่าแต่จะเอาอะไรติดไม้ติดมือไปฝากเพื่อน เขารู้สึกเหน็ดเหน่ือยกับการเดินทางพอสมควร พด่ี ีล่ะ ส้มสกู ลกู ไม้แต่ละอย่างกย็ งั ไม่สุก ช่วงน้ี อากาศท่รี ้อนอบอ้าว ทำ� เอาเหงอื่ โชกไปท้ังเนื้อ บ้านเราผลไม้ขาดช่วงพอดี” ภรรยาของเขา ท้ังตัว เขาเหลือบไปเห็นบ่อน�้ำใกล้ๆ บ้านพัก สนับสนุนเต็มท่ี แต่นางก็เป็นกังวลกับของฝาก นายอำ� เภอ จงึ ปลดยา่ มทใ่ี สไ่ กต่ ม้ ไวท้ โ่ี คนไมใ้ กล้ ท่สี ามจี ะเอาตดิ ไม้ติดมือไปฝากเพอ่ื น บอ่ น้ำ� แลว้ ตกั น�้ำข้ึนมาจากบ่อ เอาผา้ ขาวมา้ ท่ี คาดเอวมาชุบน้�ำ บิดน�้ำออกให้ผ้าพอหมาดๆ “ไมต่ อ้ งก็ไดม้ งั้ ...” ชายหนมุ่ คนที่ 2 ว่า เม่ือ แล้วใช้ผ้าเช็ดเนื้อเช็ดตัว น้�ำเย็นจากบ่อท�ำให้ นึกใคร่ครวญถึงฐานะของตน ที่ไม่รู้จะเอาข้าว รูส้ กึ ว่า คลายรอ้ น คลายเหน่ือยไปได้มาก เขา ของอะไรท่ีมีค่ามีราคาไปฝากนายอ�ำเภอเพื่อน เอาผา้ ชบุ นำ้� ลบู เนอ้ื ลบู ตวั จนรสู้ กึ สดชน่ื ขน้ึ เปน็ ของเขา ล�ำดับ “ไมไ่ ดห้ รอกพี่ พจ่ี ะไปมอื เปลา่ ไปไดไ้ ง เพอื่ น เขาเพลินอยู่กับการเอาผ้าขาวม้ามาชุบน้�ำ พีเ่ ปน็ ถึงนายอำ� เภอ ยงั ไงๆ กต็ ้องมีอะไรติดมอื เช็ดชโลมตัว จนไม่ทันระวังว่า มีสุนัขตัวหนึ่ง ไปสักอยา่ ง” ภรรยาของเขาคา้ นเสยี งแข็ง นาง ที่บังเอิญผ่านมา เม่ือได้กล่ินไก่ต้ม มันจึงคาบ พยายามคิดหาของฝาก แตก่ ค็ ดิ ไม่ออกว่าควร เอาไก่ต้มห่อกาบหมากในย่ามไปกินอย่าง เปน็ อะไร สบายใจเฉิบ ดังน้ันเมื่อเสร็จจากการน่ังพัก พอคลายเหนือ่ ย และกลบั มาจะเอาย่าม เขาจงึ ชายหนุม่ คนที่ 2 เหลยี วมองไปรอบๆ สวน รวู้ า่ ไก่ต้มท่เี ขาต้ังใจจะเอามาฝากเพอื่ นผูเ้ ปน็ บังเอิญเหลือบไปเห็นแม่ไก่ตัวหน่ึงของเขา นายอ�ำเภอ ไดอ้ ันตรธานไปเรยี บรอ้ ยแล้วดว้ ย ก�ำลังคยุ้ เข่ยี หาแมลงอยู่ใต้โคนหมาก ฝมี อื สนุ ขั ทผ่ี า่ นทางมา ทง้ิ ไวแ้ ตก่ าบหมากใหเ้ ขา โมโหเลน่ “นั่นไง...” ชายหนุ่มคนท่ี 2 ร้องแล้วชี้มือ “คิดออกแลว้ แม่ไก่ตัวนั้นไง” ชายหนุ่มรู้สึกเสียใจมาก แต่ก็ไม่รู้จะท�ำ ประการใด คำ�่ นั้น เขาตดั สนิ ใจบากหน้าไปพบ ภรรยาของเขามองตาม สักครู่นางจงึ วา่ เพอ่ื นนายอำ� เภอหรอื ชายหนมุ่ คนท่ี 1 ซง่ึ กำ� ลงั “ดเี ลย...พ”่ี อยใู่ นงานฉลองตำ� แหนง่ ทจี่ ดั ไดเ้ รยี กวา่ ยง่ิ ใหญ่ รงุ่ เชา้ นางกร็ บี จบั แมไ่ กม่ า จดั การเชอื ดคอ มโหฬารไปด้วยระบบแสงสีเสียงท่ีเพริดแพร้ว ลงมอื ถอนขน แลว้ ใสล่ งหมอ้ ตม้ ทง้ั ตวั พอไกส่ กุ อลงั การและหรหู รา อยา่ งทเ่ี ขาไมเ่ คยพบเหน็ มา กจ็ ดั การหอ่ ไกต่ ม้ ตวั นน้ั ดว้ ยกาบหมาก แลว้ เอา กอ่ น ใส่ลงในย่ามท่ีสามีใช้อยู่เป็นประจำ� เวลาไปไหน มาไหน ในงานฉลองต�ำแหน่งเมื่อพบหน้าเพื่อนผู้ เมอ่ื ไดเ้ วลา ชายหนุ่มคนที่ 2 กส็ ะพายย่าม เป็นนายอ�ำเภอ ชายหนมุ่ คนที่ 2 พยายามเล่า ที่ใส่ไก่ต้มไว้ รีบออกเดินทางจากหมู่บ้านเข้าสู่ เรื่องท่ีเขาตั้งใจจะเอาของมาฝาก แต่โชคร้าย เมอื งใหญ่ จุดหมายปลายทางคอื บา้ นพกั ของ ต้องสูญเสียของฝากไปอย่างน่าเจ็บใจท่ีสุด แต่ นายอ�ำเภอเพ่ือนรักของเขาต้ังแต่สมัยเมื่อครั้ง ก็ดเู หมอื นวา่ ชายหนุ่มคนที่ 1 หรือนายอำ� เภอ บวชเรียนมาด้วยกัน จะไมส่ นใจฟังเร่อื งราวของเขาเลย และแถมยัง ชายหนมุ่ คนท่ี 2 เดินทางจากหมู่บ้านผ่าน มที ที า่ ออกอาการรงั เกยี จเขาไปเสยี ดว้ ยซำ�้ ทงั้ น้ี ปา่ ละเมาะ และทงุ่ นากวา้ งใหญม่ ายาวไกล จน เหน็ ไดจ้ ากการทใี่ หค้ นเอาอาหารหวานคาว ใส่ เข้าเมืองมาถึงบริเวณบ้านพักของนายอ�ำเภอ ภาชนะท่ีเป็นกะลามะพร้าวทั้งขนมาให้เขากิน ซง่ึ มผี คู้ นกำ� ลงั เตรยี มการจดั การฉลองตำ� แหนง่ ท�ำเหมือนเอาอาหารใส่กะลาท่ียังไม่ขูดขนให้ กนั ในตอนคำ�่ คนื ชายหนมุ่ คนท่ี 2 หยดุ อยบู่ รเิ วณหนา้ บา้ นพกั 30 รวมกฎแหง่ กรรม 28-33 ���������������������168.indd 30 2/20/20 4:43 PM

หมากินยังไงยงั งั้น ไปเร่ือยๆ ทดลองปลูกไม้ผลโน่นน่ีท่ีตลาดใกล้ แต่ชายหน่มุ คนท่ี 2 ก็ไมพ่ ยายามคิดอะไร ไกลสนใจและต้องการ และเมื่อเก็บเกี่ยวไม้ผล เหล่าน้ันขายในแต่ละคราว ท�ำให้เขามีรายได้ มาก เขากล�้ำกลืนเก็บความน้อยใจไว้โดยไม่ เพมิ่ พูน มีเงินเกบ็ มากมาย เรยี กว่า เป็นคนทมี่ ี แสดงออก พยายามคิดในแงด่ วี า่ บางทีภาชนะ ฐานะมั่งค่ัง เข้าข้ันมหาเศรษฐีของหมู่บ้านน้ัน ส�ำหรับใส่อาหารหวานคาวในงาน อาจจะไม่ เลยทเี ดยี ว พอใชก้ ็เป็นได้ เพื่อนจงึ ไดท้ ำ� กับเขาอยา่ งนั้น อยมู่ าวนั หนงึ่ ชายหนมุ่ คนที่ 2 และภรรยา เสร็จงาน เขาได้บอกลาเพ่ือนผู้เป็นนาย ซง่ึ ตอนนกี้ ลายเปน็ ผมู้ อี นั จะกนิ ไปแลว้ กำ� ลงั เดนิ อำ� เภอ พรอ้ มกบั นำ� “พลก” หรอื กะลามะพรา้ ว เลน่ อยใู่ นสวน ขณะนนั้ เอง มสี นุ ขั ตวั หนง่ึ ไมร่ วู้ า่ ทั้งขนหรือยังไม่ขูดขนออก ท่ีเป็นภาชนะใส่ โผลม่ าจากไหน วง่ิ ตดั หนา้ เขาไป เขามองตาม อาหาร กลบั มายังบา้ นของตนดว้ ย ขณะทเี่ กดิ ความคดิ แวบขน้ึ มาถงึ สนุ ขั ทเี่ คยขโมย ไกต่ ม้ จากยา่ มของเขา เขาคดิ ถงึ เพอื่ นนายอำ� เภอ เมอื่ ถงึ บ้าน เขาเลา่ ความให้ภรรยาของเขา ขนึ้ มาในนาทนี น้ั เขาเกดิ ความคดิ ขนึ้ มาวา่ เขานา่ ฟัง นางรู้สึกไม่พอใจและผิดหวังกับเพื่อนของ จะจดั งานเลย้ี งฉลองความสำ� เรจ็ จากการทำ� งาน สามผี เู้ ปน็ นายอำ� เภอมาก และนางไดเ้ กบ็ กะลา หนักมาหลายปีของเขาขึ้นสักครั้ง อย่างน้อยก็ ท่ียังไมข่ ูดขนน้ันไว้ เพอ่ื ใหญ้ าตพิ น่ี อ้ ง ลกู หลาน และเพอ่ื นฝงู ทส่ี นทิ สนมไดม้ าดม่ื กนิ และพบปะสงั สรรคก์ นั กาลเวลาผา่ นไปหลายปี ด้วยความขยันขันแข็งในการท�ำมาหากิน เขาเอ่ยปากบอกเรื่องดังกล่าวกับภรรยา คือการท�ำสวนท่ีชายหนุ่มคนที่ 2 ได้ลงทุน นางเหน็ ดเี หน็ งามดว้ ยในทันที ลงแรง หนกั เอาเบาสอู้ ยา่ งไมเ่ หน็ แกเ่ หนด็ เหนอ่ื ย กับภรรยา โดยเฉพาะการพยายามปลูกไม้ผลท่ี “พี่ต้องไม่ลืม เชิญเพื่อนท่ีเป็นนายอ�ำเภอ เป็นที่ต้องการของตลาด หรือการเรียนรู้ที่จะ ของพี่มาด้วย” ภรรยาของเขาบอก บังคับให้ผลไม้ออกผลนอกฤดูกาล ท�ำให้ใน แต่ละปี เขามีรายได้จากการขายส้มสูกลูกไม้ “อ้อ...ได้ซี พไี่ มล่ มื แน่นอน” ชายหนุม่ คนที่ 2 เพมิ่ ขนึ้ อยา่ งมาก เขาขยายเรอื กสวนผลไมอ้ อก ยนื ยัน รวมกฎแหง่ กรรม 31 28-33 ���������������������168.indd 31 2/20/20 4:43 PM

แล้วงานเล้ียงฉลองท่ีบ้านของชายหนุ่ม คนทั้งหลายเอ๋ย...ไยให้ค่าส่ิงของมากกว่า ชาวสวนกบั ภรรยากม็ าถงึ เปน็ งานทจ่ี ดั ไดใ้ หญ่ ความเป็นคน” โตสมฐานะของเจ้าของบ้าน ท้ังรายการแสดง สนุกสนานบนเวที อาหารหวานคาวมากมาย นางจบค�ำแล้วหัวเราะด้วยเสียงอันดัง ตลอดจนเครอ่ื งดมื่ นานาชนดิ โดยเฉพาะภาชนะ เหมอื นคบั แคน้ ใจอะไรสกั อยา่ ง ชายหนมุ่ คนที่ 1 ทน่ี ำ� มาใสอ่ าหารเล้ยี งแขก ลว้ นมีสีสนั สวยงาม ได้ฟังก็นึกรู้ในทันทีว่า นางต้องการกล่าวค�ำ ที่ปากของภาชนะแต่ละชิ้นจะมีการจัดท�ำเป็น ออกมา เพอ่ื วา่ กลา่ วกระทบกระเทยี บหรอื เสยี ด พิเศษ โดยมีการเคลือบไว้ด้วยทองค�ำ ท�ำให้ดู เย้ยตวั เขา แตเ่ ขาก็พยายามเกบ็ อาการ เพราะ สวยงามแปลกตาและมีสีสนั แวววาว ดมู รี าคา ไม่ต้องการให้แขกเหรื่ออื่นๆ ในงานรู้ว่า นาง หมายถงึ ตน เมื่อชายหนุ่มคนท่ี 1 หรือเพื่อนผู้เป็นนาย อ�ำเภอ แขกของบา้ นมาถงึ กไ็ ดร้ บั การต้อนรบั และที่ส�ำคัญ นางท�ำให้เขารู้ว่า พลกหรือ ขบั สเู้ ปน็ อยา่ งดี ดว้ ยเครอ่ื งดม่ื และอาหารหวาน กะลาปากทองค�ำใบท่ีใส่อาหารให้เขาได้กินใน คาวนานาชนดิ อย่างอม่ิ หน�ำส�ำราญ ค�่ำคืนน้ ี ก็คือ กะลาหรือพลกทั้งขนทเี่ ขาเคยใส่ อาหารให้เพื่อนของเขาได้กิน เม่ือคร้ังฉลอง เพอื่ นผเู้ ปน็ นายอำ� เภอของเขาดจู ะยนิ ดเี ปน็ ตำ� แหนง่ นายอ�ำเภอเม่อื หลายปีกอ่ นนัน่ เอง อย่างยิ่ง น่ังเป็นสง่าอยู่ที่โต๊ะ ดื่มกินอาหาร หวานคาวในภาชนะที่ปากเคลือบด้วยทองค�ำ ชายหนุ่มผู้เป็นนายอ�ำเภอได้คิดก็รู้สึก อยา่ งเอรด็ อรอ่ ย ปากกค็ ยุ โนน่ คยุ นก่ี บั แขกเหรอื่ ละอายใจในการกระทำ� ของตนตอ่ เพอื่ นของเขา ในงานไม่ได้หยุด ตามประสานักปกครองท่ีมี เป็นอย่างยิ่ง เขาได้เข้าไปกล่าวค�ำขอโทษชาย ประสบการณ์ หนุ่มคนท่ี 2 เพื่อนของเขา ตอ่ หน้าแขกเหรือ่ ใน งานดว้ ยความสำ� นกึ ผดิ ทไี่ ดเ้ คยกระทำ� ไมด่ ตี อ่ แต่ในขณะที่ทุกคนก�ำลังสนุกสนานและ คนเป็นเพ่อื น อนั เปน็ ความผดิ ทไ่ี มค่ วรใหอ้ ภยั เอร็ดอร่อยกับเคร่ืองดื่มและอาหารถูกปากนั้น เป็นอยา่ งยิง่ พลันกไ็ ด้ยินเสียงดังมาจากในครัวว่า ชายหนมุ่ คนที่ 2 และภรรยา ตา่ งก็เขา้ ใจใน “พลกหมาเลีย...หมาเลียพลก...พลกหมา ความรสู้ กึ ของชายหนมุ่ คนท่ี 1 ทงั้ ครู่ สู้ กึ เหน็ ใจ เลยี ” จึงให้อภัยในการกระท�ำของผู้เป็นเพื่อนในคร้ัง น้ัน ท้ังหมดก็ได้ปรับความเข้าใจกัน และต่าง ทุกคนตกตะลึงกับเสียงอันดังนั้น ต่างกรู รสู้ ึกซาบซง้ึ ในนำ�้ ใจของกนั และกัน เข้าไปในครัวหาต้นก�ำเนิดของเสียง แต่ก็ไม่มี ใครพบอะไร นอกจากภรรยาของชายหนมุ่ คนที่ ตา่ งสัญญาต่อกนั ว่า จะรักใคร่เปน็ เพื่อนรกั 2 ทยี่ นื ยมิ้ กรมิ่ อย ู่ เมอ่ื นางเหน็ ใครตอ่ ใครกรกู นั เพ่ือนเกลอกันตลอดไป ตราบจนวันสุดท้าย ตรงมาที่นาง นางก็เลยพูดข้ึนด้วยเสียงอันดัง ของชวี ิต ต่อไปว่า หลายคนอาจเหมาเอาด้วยความเข้าใจผิด “ยามมเี งนิ เขากน็ บั วา่ นอ้ ง ยามมที องเขานบั ว่า บารมี ความยิ่งใหญ่ เงินทองหรือทรัพย์ เป็นพี่ สมบัติคือเคร่ืองยึดเหนี่ยวให้ความเป็นเพ่ือนคง อยูไ่ ดต้ ลอดไป แทท้ ี่จรงิ แล้ว นนั่ เป็นความคดิ แต่ยามที่เงินไม่มี น้องพี่และเพ่ือนก็เลือน ท่ผี ิดถนัด หาย การให้เกียรติกัน ให้คุณค่าในกันและกัน คนมที องรอ้ งคำ� เทจ็ เพด็ คำ� ลวง คนกย็ งั เชอ่ื ต่างหาก ท่ที �ำให้ “มิตรภาพ” นน้ั ยง่ั ยืน คนไรท้ องร้องคำ� จรงิ คนยงั ไม่ไยดี พลกขนหรอื พลกทอง ทีแ่ ทก้ ค็ อื พลก 32 รวมกฎแหง่ กรรม 28-33 ���������������������168.indd 32 2/20/20 4:43 PM

บทกวีมีชีวิต มนุษย์กบั ดอกไม้ ปลายทางแหง่ ชีวิต ดอกไมค้ ่อยคลบ่ี าน อยา่ ท�ำรา้ ยกันนกั เลย...ท่รี กั เมือ่ วนั วารทีเ่ หมาะสม โลกทเี่ ธอได้อาศัย แย้มดอกออกเชยชม เป็นเพียงสถานท่พี ักพิงชว่ั คราว โต้สายลมบ่มสสี นั เม่อื ถงึ เวลา ดอกไม้คราวรว่ งหลน่ ตา่ งคนกต็ า่ งไป กลาดเกล่ือนกลน่ บนพื้นฝัน แยกย้ายไปตามฟากฟ้าอันไกลโพ้น ส้ินสวยดว้ ยคนื วัน กลบี กรอบอันพลนั ผยุ ผง อย่ายึดตดิ นักเลย...เธอเอ๋ย ทุกส่งิ ล้วนจอมปลอมหลอกลวงท้งั ส้ิน มนษุ ยร์ าวดอกไม้ แก้วแหวนเงินทองในชาตนิ ้ี คอ่ ยเติบใหญใ่ ห้ยนื ยง เปน็ เพยี งสง่ิ ล่อลวงตาชว่ั ครู่ชั่วยาม แขง็ แกร่งแรงมั่นคง ยศถาบรรดาศักดิแ์ ละตำ� แหน่งใหญโ่ ต บุญนำ� ส่งตรงนำ� ใจ แคเ่ พียงหัวโขนอ�ำพรางให้เดินเขา้ สู่กบั ดกั เปลี่ยนแปลงเธอใหส้ ูญสิ้นความเปน็ มนษุ ย์ มนุษย์เม่อื เฒ่าแก่ สงั ขารแย่แกไ้ ม่หาย อยา่ หลงมวั เมาในกิเลสตณั หากันนกั เลย...ทร่ี กั โรคภัยรุมเรา้ ร้าย ความสวยสดงดงามนั้น กล็ ้มตายหายจากกัน เมอื่ ขวบปผี า่ นไป ความเหย่ี วแห้งน่าเกลยี ดกเ็ ข้ามาแทนท่ี มนษุ ยก์ ับดอกไม้ บา้ งสดใสบ้างโศกศัลย์ ความจรงิ รอเธออยู่แล้ว คำ่� คนื วนั ท้งั วนั ณ ปลายทางแหง่ ชีวติ ชีวิตสน้ั ความฝนั ไกล :::: :::: - ทนิ ภัทร สำ� เรจ็ งาน - ทินภัทร ส�ำเร็จงาน รวมกฎแหง่ กรรม 33 28-33 ���������������������168.indd 33 2/20/20 4:43 PM

หลักกรรมตามคำ� สอน เกิดเหมตามใุ ดคี จวงึามทแ�ำตใหกค้ ตนา่ เงรกาัน? โดย : พ.พทุ ธวงศ์ • บางคนรูปร่างหน้าตา ผิวพรรณดี ชาติ ในครั้งพุทธกาล มีชายหนุ่มคนหน่ึงชื่อว่า ตระกูลดี ฐานะดี แถมยังมีหน้าที่การงานดี สุภมานพ โตเทยยบุตร ได้เข้าเฝ้าพระสัมมา เรยี กวา่ เกดิ มาเพอรเ์ ฟก็ ตจ์ นนา่ อจิ ฉา ตรงขา้ ม สัมพุทธเจ้าแล้วก็ได้ทูลถามความสงสัยสิ่งที่ กบั บางคนทเ่ี กดิ มาทงั้ อว้ นลำ่� ดำ� เตยี้ ฟนั เหยนิ เปน็ เหตเุ ปน็ ปจั จยั ใหม้ นษุ ยท์ งั้ หลายมคี วามแตก ทั้งฐานะความเป็นอยู่ก็ยากจนขัดสนอีกต่าง ต่างกัน และพระพุทธเจ้าตรัสตอบไว้ดังความ หาก หรอื หนกั กวา่ นนั้ บางคนอปั ลกั ษณย์ ากจน ปรากฏใน จูฬกัมมวิภังค์ (มัชฌิมนิกาย อุปริ ยงั ไมพ่ อ ยงั พว่ งเอาความพกิ ลพกิ ารอยา่ งใด ปัณณาสก์ บาลีฉบับสยามรัฐ) จึงขอน�ำมา อยา่ งหนงึ่ เขา้ ไปอกี สรุปรวมดงั น้ี ในขณะทบี่ างคนกอ็ ยใู่ นระดบั ปานกลาง คอื ชอบฆ่าสัตว์ ผลกรรมท่ไี ด้รบั คือ อายุสัน้ หนา้ ตาพอ(ทน)ดไู ด้ ฐานะกไ็ มไ่ ดร้ ำ�่ รวยแตก่ ไ็ ม่ ไมฆ่ ่าสตั ว์ ผลกรรมท่ไี ด้รบั คอื อายุยืน ถงึ กบั ลำ� บากเดอื ดรอ้ น บางคนกอ็ าจจะหนา้ ตา เบียดเบียนสัตว์ ผลกรรมท่ีได้รับคือ มีโรค ดีแต่ยากจน หรือบางคนอาจจะหน้าตาขี้ริ้ว มาก ขี้เหรแ่ ตฐ่ านะร่ำ� รวย เปน็ ต้น คนเราจึงมีความ ไมเ่ บยี ดเบยี นสตั ว์ ผลกรรมทไี่ ดร้ บั คอื มโี รค แตกตา่ งกนั ทง้ั รปู รา่ ง หนา้ ตา ฐานะ สตปิ ญั ญา นอ้ ย รวมไปถงึ การทมี่ ีความทกุ ข์ ความสขุ มปี ัญหา ชอบโกรธ ผลกรรมที่ได้รับคือ ผิวพรรณ ชวี ิตในระดับท่ีต่างกนั ออกไป ทราม (ผวิ ไมด่ ี) ไม่โกรธ ผลกรรมท่ไี ด้รับคอื ผิวพรรณงาม สาเหตุที่ท�ำให้คนเรามีความแตกต่างกันไป (ผิวสวย) เชน่ นน้ั เคยมผี สู้ งสยั มาแลว้ ในสมยั พทุ ธกาล คำ� ชอบริษยาผู้อื่น ผลกรรมที่ได้รับคือ มี ตอบที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงตอบเอาไว้ก็ อำ� นาจน้อย คือ ไมร่ ิษยาผอู้ ่นื ผลกรรมท่ไี ดร้ บั คือ มีอำ� นาจ มาก “สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของของตน เป็น ตระหน่ีไม่บริจาคทาน ผลกรรมทีไ่ ด้รับคือ ผรู้ บั ผลของกรรม มกี รรมเปน็ ทพ่ี งึ่ อาศยั กรรม ยากจน ขดั สน อนาถา (ทำ� มาหากนิ ลำ� บาก) ย่อมจ�ำแนกสัตว์ท้ังหลายให้เลวหรือประณีต (ตา่ งกัน)” 34 รวมกฎแหง่ กรรม 34-35 ��������168.indd 34 2/20/20 4:46 PM

ชอบบริจาคให้ทาน ใหผ้ ลเสมอ ผลกรรมทีไ่ ดร้ ับคือ 3. เช่ือว่าสัตว์มี มีทรัพย์สมบัติมาก (ท�ำ มาหากนิ เจริญรำ่� รวย) กรรมเปน็ ของตน (กัม- มสั สกตาสทั ธา) คอื เชอื่ กระดา้ ง ถือตัว เยอ่ ว่าผลท่ีเราได้รับอยู่ใน หยงิ่ ผลกรรมทไี่ ดร้ บั คอื ปัจจุบันน้ันมาจากการ เกดิ ในตระกลู ตำ�่ กระทำ� ของเราเองทอี่ าจ จะท�ำในชาติปัจจุบันนี้ ไม่กระด้าง ชอบ หรอื จากอดตี ชาติ อ่อนน้อม ผลกรรมท่ีได้ รับคือ เกิดในตระกูลสูง 4. เช่ือในพระปัญ- ญาการตรัสรู้ของพระ- ไม่อยากรู้ธรรมะ ไม่ พุทธเจ้า (ตถาคตโพธิ ถามผทู้ ่ีมีปญั ญา สัทธา) คือ เชื่อว่า พระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้ ผลกรรมท่ีได้รับคือ จรงิ พระองค์ไดท้ รงเหน็ การเวียนว่ายตายเกดิ มปี ญั ญานอ้ ย ของสัตว์ทั้งหลายจริง จึงทรงทราบว่าบุคคล ท�ำกรรมใดไว้กไ็ ด้รับผลของกรรมนั้น อยากรธู้ รรมะ หมนั่ ไต่ถามผมู้ ีปัญญา บุคคลในโลกตกอยู่ในภาวะ 4 ประเภท ผลกรรมท่ีไดร้ บั คือ มีปญั ญามาก ครั้งหนึ่งพระเจ้าประเสนทิโกศล ได้เข้าเฝ้า ที่กล่าวมาคือเหตุท่ีท�ำให้คนเราได้รับผลท่ี พระพทุ ธเจา้ และไดท้ ลู ถามพระองคว์ า่ บคุ คลใน แตกต่างกันไปตามการกระท�ำท่ีได้ท�ำไว้ในอดีต โลกนี้มีอยู่ก่ีอย่าง หรือก่ีประเภท พระพุทธเจ้า นั่นเอง ส่วนการที่คนเราได้รับความสุขหรือ ได้ตรัสเอาไว้ว่า บุคคลในโลกมีอยู่ 4 ประเภท ความทุกข์ในปัจจุบันน้ี ก็เกิดจากการกระท�ำ ไดแ้ ก่ ของตนเองท้ังสิ้น บางคนอาจจะบอกว่า สิ่งท่ี บุคคลผูม้ ดื มา มดื ไป เกดิ ข้ึนกบั ตนเองนัน้ ไม่ได้เกิดจากกรรมอะไรทงั้ (ตะโม ตะมะ ปะรายะโม) นั้น แต่ท่ีมีความทกุ ข์ ได้รบั ความเดอื ดร้อนเป็น บคุ คลผมู้ ดื มา สวา่ งไป เพราะคนอ่ืนท�ำให้ตนต้องทุกข์เดือดร้อน ไม่ได้ (ตะโม โชติ ปะรายะโม) เกิดจากการกระทำ� ของตนเองเลย บคุ คลผ้สู วา่ งมา มดื ไป แตห่ ากมองในมมุ ของพทุ ธศาสนาแลว้ การ (โชติ ตะโม ปะรายะโม) ทม่ี คี นอนื่ มาทำ� ใหเ้ ราเปน็ ทกุ ขห์ รอื เดอื ดรอ้ นนนั้ บุคคลผสู้ วา่ งมา สวา่ งไป ย่อมเกิดจากในอดีตเราได้เคยกระท�ำเหตุท่ีไม่ดี (โชติ โชติ ปะรายะโม) เอาไวก้ บั บคุ คลอน่ื กอ่ น เชน่ อาจจะพดู ไมด่ ี คดิ ตอนต่อไปก็จะได้ไปรู้จักกับบุคคลแต่ละ ไมด่ ี หรือท�ำไม่ดีเอาไว้ จึงทำ� ให้ตอ้ งมารับผล ประเภทวา่ เป็นอยา่ งไรบ้าง โปรดติดตาม... เปน็ ความทกุ ขเ์ ดอื ดรอ้ นในปจั จบุ นั นคี่ อื เรอ่ื งผล ของกรรม ซงึ่ เปน็ เรอ่ื งทชี่ าวพทุ ธควรจะมคี วาม รวมกฎแห่งกรรม 35 เช่ือในเร่ืองนี้ 4 อย่างดว้ ยกันคอื 1. เช่ือในเร่ืองของกรรม (กัมมสัทธา) คือ เชื่อวา่ กรรมมจี รงิ 2. เชื่อผลของกรรม (วิปากสทั ธา) คือ เชอ่ื ว่ากรรมที่ได้กระท�ำไว้น้ันไม่ว่าจะดีจะช่ัว ย่อม 34-35 ��������168.indd 35 2/20/20 4:46 PM

นรกภมู ิ นรกทค่ี วรรู้ โดย : ดาวนลิ (ตอ่ จากเลม่ ทแ่ี ลว้ ) ยมโลกนรก 5.อโยคฬุ ะนรก ทรมานอยา่ งนท้ี กุ วันจนกว่าจะจบส้นิ กรรม ยมโลกนรกขมุ ท่ี 5 ช่อื ว่า อโยคฬุ ะนรก ใน สัตว์นรกที่มาชดใช้กรรมในนรกขุมน้ีก็ นรกเต็มไปดว้ ยกอ้ นเหล็กแดงเตม็ ไปหมด ก้อน เหล็กแดงลุกเป็นไฟ สัตว์นรกต่างหิวโหยจน เพราะในชาติก่อน พวกเขาเคยเป็นนายบ้าน ตาลาย เม่ือเห็นกอ้ นเหลก็ แดงตา่ งกด็ ีใจ คดิ วา่ นายอำ� เภอ เจา้ บา้ นผา่ นเมอื ง แตก่ ระทำ� ตนเปน็ เป็นอาหาร จงึ พากนั ไปแยง่ กนั อันธพาล ข่มเหงราษฎร ท�ำให้พวกเขาเดือด ทันทีท่ีกลืนก้อนเหล็กแดงเข้าไปในท้องก็ ร้อน บางครั้งก็ใช้ก�ำลังทุบตีเขา เอาทรัพย์มา ไหมท้ อ้ ง ไสพ้ ุงแตกกระจายออกมา สตั ว์นรก เปน็ ของตน ไร้ความปรานี เมอื่ ตายลงกม็ าอยู่ ได้รับแต่ความทุกข์ทรมาน มือกุมท้องร้อง ในนรกขุมนี้ โอดโอยด้วยความเจบ็ ปวด เมอื่ เป็นมนุษยพ์ วกเขาโลภ แสรง้ ทำ� ตนเปน็ 7.ธสุ ะนรก คนดี ใจกศุ ล ประกาศเร่ยี ไรเอาทรพั ย์จากผู้อน่ื ยมโลกนรกขุมที่ 7 ชื่อธุสะนรก เมื่อพวก โดยบอกว่าจะมาสร้างสิ่งท่ีเป็นประโยชน์ต่อ สัตว์นรกอยู่ในท่ีนี่จะมีแต่ความหิวกระหายน้�ำ สาธารณะ ทั้งท่คี วามจรงิ เอามาใช้ส่วนตัว เม่ือ กระเสือกกระสนไปท่ัว กระทั่งเห็นสระเต็มไป ตายจึงตกมาอยู่ในนรกขุมนี้จนกว่าจะสิ้นเวร ด้วยน�้ำใสเยน็ สะอาด หมดกรรม เมื่อสตั วน์ รกเห็นต่างดใี จ วงิ่ มาถึงสระแลว้ 6.บสี สกปัพพตะนรก กระโดดลงเพื่อจะกินและอาบน้�ำ เม่ือด่ืมน้�ำ ยมโลกนรกขมุ ท่ี 6 ชือ่ บสี สกปพั พตะนรก เข้าไป น�้ำกลายเป็นแกลบแล้วลุกเป็นไฟ ไหม้ นรกขุมน้ีมีภูเขานรกใหญ่ท้ัง 4 ทิศ ภูเขาจะ เครื่องในภายในท้อง อวัยวะเหล่าน้ันไหลออก เคลื่อนท่ีไม่หยุด โดยบดทับสัตว์นรกท่ีเข้ามา มาทางทวารเบ้ืองล่างจนได้รับความเจ็บปวด ชดใชก้ รรมในนรกขมุ นต้ี ลอดเวลา พวกเขาจะ เสวยทกุ ขเวทนา ถกู บดบจ้ี นเนอื้ ตวั แตกละเอยี ดแลว้ ตาย จากนน้ั เหตุที่พวกเขาได้มาเสวยทุกข์ในนรกขุมนี้ กเ็ กดิ ขนึ้ มาใหม่ ซงึ่ พวกเขากจ็ ะไดร้ บั ความทกุ ข์ เมอื่ สมยั เปน็ มนษุ ย์เขาเป็นคนคดโกง ไมม่ ีความ ซอื่ สัตย์ เปน็ พ่อคา้ แมค่ า้ เอาของแท้ไปปนขาย 36 รวมกฎแห่งกรรม บนกบั ของเทยี ม หลอกขายลกู ค้า เมือ่ ตายกม็ า 36-39 ������������ 168.indd 36 2/20/20 4:47 PM

ชดใช้กรรมทน่ี รกขมุ น้ี ฝูงแร้ง ฝูงกาและนก 8.สีตโลสิตะนรก ตะกรมุ อีกหลายฝูง ยมโลกนรกขุมที่ 8 พวกนกเหล่าน้ีปาก ชื่อสีตโลสิตะนรก นรก และตีนของมันมีเหล็ก ขุมนี้มีน�้ำเย็นเยือกย่ิง ลุกเป็นเปลวไฟอย่างน่า กว่าความเย็นทั้งหลาย กลัว เมื่อเห็นสัตว์นรก เมื่อสัตว์นรกตกลงไปก็ พวกนกต่างก็กรูเข้ามา จะตายไปเพราะความ จิ ก เ น้ื อ ตั ว แ ล ะ ลู ก ต า เย็น แต่ก็กลบั เกิดข้ึนมา บ้างกแ็ หกอก ดึงไส้และ ใหมอ่ กี แลว้ คลานขน้ึ มา เคร่ืองในออกมากินจน ขา้ งบน แตน่ ายนริ ยบาล พวกเขาตายด้วยความ ก็จับสัตว์นรกเหล่าน้ัน ทกุ ขท์ รมาน โยนลงไปในน้�ำเย็นอีก เมื่อตกลงไปในน�้ำเย็นก็ แต่ยังไม่จบลงเพียง จะตายด้วยความเย็น เทา่ นี้ หลงั จากสตั วน์ รก อย่างทุกข์ทรมาน และ ตายแลว้ กเ็ กดิ ขน้ึ มาใหม่ กลับเกิดมาใหม่อีก ซ่ึง และถูกสัตว์ร้ายในนรก เปน็ วงจรอย่างนี้ซ�ำ้ ซาก จิก ทง้ึ เคย้ี วกินอีก เป็น อยา่ งน้ี วนเวียนซ�้ำแลว้ สตั วน์ รกทมี่ าชดใชก้ รรมทน่ี รกขมุ นก้ี เ็ พราะ ซำ้� เล่าจนกวา่ จะสน้ิ กรรม เม่ือก่อนทเี่ ปน็ มนษุ ย์ เขาเป็นผู้มจี ติ ใจชั่วร้าย ใจ เหตุที่สัตว์นรกมาชดใช้กรรมในที่แห่งนี้ก็ หยาบช้า ไม่มีความเมตตาแก่ผู้ใด บางครงั้ จับ เพราะเมื่อเปน็ มนุษย์ เขาเป็นคนปากกล้า ด่าวา่ สัตว์เป็นๆ โยนลงไปในเหวหรือสระน�้ำเย็นๆ บิดา มารดา ปยู่ ่าตายาย ผูม้ ีพระคุณและผสู้ งู ปลอ่ ยใหส้ ตั วจ์ มนำ้� ตาย เมอ่ื ตายกม็ าชดใชก้ รรม วยั แมแ้ ตพ่ ระสงฆก์ ไ็ มเ่ วน้ เมอ่ื ตายลงกม็ าชดใช้ ในน�้ำเยน็ เชน่ กนั กรรมทีน่ รกขุมนี้ 10.ยันตปาสาณะนรก 9.สุนขะนรก ยมโลกนรกขุมที่ 10 ชอื่ ยันตปาสาณะนรก ยมโลกนรกขมุ ท่ี 9 ชอื่ สนุ ขะนรก ในนรกขมุ ซึง่ เป็นนรกขุมสุดท้าย ในทแ่ี ห่งนมี้ ภี เู ขา 2 ลกู น้ี มสี ุนัขนรกหลายฝูง โดยจำ� แนกออกเปน็ ดังน้ี แต่เป็นภูเขายนต์ หันเข้าหากันและกระทบกัน 1.หมานรกด�ำ ตลอดเวลา 2.หมานรกขาว สัตว์นรกมาชดใช้กรรมที่นรกขุมนี้ นาย 3.หมานรกเหลือง นิรยบาลผู้มรี า่ งกายกำ� ย�ำใหญโ่ ตจะจบั หัวสตั ว์ 4.หมานรกแดง นรกโยนลงไปในช่องวา่ งระหวา่ งภเู ขาท้ัง 2 ลกู 5.หมานรกด่าง เมอ่ื ภเู ขากระทบกนั รา่ งกายกถ็ กู บดขย้ี ไมม่ ชี น้ิ หมานรกเหล่าน้ีมีรูปร่างที่ใหญ่โตและน่า ดี นำ�้ เลอื ดไหลออกมาเตม็ ไปหมด กลวั สง่ เสยี งเหา่ หอน เสยี งดงั ราวกบั ฟา้ ผา่ สตั ว์ สตั วน์ รกไดร้ บั ความเจบ็ ปวดจนขาดใจตาย นรกที่มาชดใช้กรรมท่ีนรกขุมน้ีจะถูกหมานรก เมอื่ ตายแลว้ กลบั ฟน้ื ขน้ึ มาใหมอ่ กี นายนริ ยบาล กัดท้ึงตลอดเวลา กจ็ บั โยนลงไปใหมอ่ กี ทำ� เชน่ นตี้ ลอดไป จนกวา่ นอกจากจะมหี มานรกแลว้ ในนรกขมุ นยี้ งั มี รวมกฎแหง่ กรรม 37 36-39 ������������ 168.indd 37 2/20/20 4:47 PM

จะสิน้ เวรสนิ้ กรรม นายนิรยบาลจับสัตว์นรกเอาเท้าชูข้ึนแล้ว เหตทุ สี่ ตั วน์ รกมาอยทู่ นี่ รกขมุ นก้ี เ็ พราะเมอ่ื จ่มุ หัวลงไปในหมอ้ ทองแดงทีม่ ีเปลวไฟลุก สตั ว์ นรกจะเดือดพล่านอยู่ในหม้อทองแดงอยู่อย่าง เป็นมนุษย์ จิตใจหยาบช้า ท�ำร้ายร่างกายคู่ น้ันตราบนานเท่านาน จนกว่ากรรมจะหมด ครองตวั เองและมชี ู้ เท่าน้ียังไม่จบส้ิน นายนิรยบาลจะโยนสัตว์ เม่ือตายก็ต้องมาชดใช้กรรมในนรกขุมนี้ นรกเข้าไปในมหานรก จนกว่าจะหมดเวรหมดกรรม มหานรกมี 4 มุม 4 ประตู แบ่งไว้เท่าๆ กนั ดงั ที่กล่าวมาน้คี ือ ยมโลกนรกท้งั 10 ขุม ที่ มีก�ำแพงเหล็กล้อมรอบด้วยแผ่นเหล็ก บนพ้ืน มีแต่ความน่ากลัว พวกสัตว์นรกท่ีท�ำความช่ัว เตม็ ไปดว้ ยเหลก็ ทม่ี ไี ฟลกุ โพลงตลอด 100 โยชน์ ขณะเปน็ มนษุ ย์กต็ ้องชดใช้กรรมกนั ไป รอบด้าน ต่อจากนี้ไปคือวิธีการลงโทษที่สัตว์นรกจะ มหานรกเตม็ ไปดว้ ยเปลวไฟทล่ี กุ ตลอดเวลา ไดร้ บั จากนายนิรยบาล โดยเปลวไฟสูงท่วมเต็มพื้นท่ีไปหมด พวกสัตว์ นรกจะได้รับความทุกขเวทนาและร้องด้วย วิธีการลงโทษด้วยเคร่ืองจองจ�ำ ซึ่งมี 5 ความเจ็บปวด แตย่ งั ไมต่ าย ตราบใดทีก่ รรมยงั ประการ ดังนี้ ไม่หมดส้ิน 1. สัตว์นรกจะถูกตรึงตะปูเหล็กแดงท่ีมือ ประตูนรกมวี นั เวลาท่เี ปิดออก ขา้ งท่ี 1 ประตูนรกมีเปิดออกในบางเวลา เม่ือประตู ด้านหน้าเปิดออก สัตว์นรกจะพากันว่ิงไปที่ 2. สัตว์นรกจะถูกตรึงตะปูเหล็กแดงท่ีมือ ประตูอย่างรวดเร็ว ขา้ งท่ี 2 ทว่าก็ถูกไฟนรกไหม้เรือนร่าง โดยไฟไหม้ จนถงึ กระดกู เครอ่ื งในพงุ่ ทะลกั ออกมา เมอ่ื สตั ว์ 3. สัตว์นรกจะถูกตรึงตะปูเหล็กแดงท่ีเท้า นรกว่ิงไปจนถึงประตู แต่ประตูกลับปิด ไม่ให้ ข้างท่ี 1 ออกไปดา้ นนอก สตั วน์ รกกจ็ ะไดร้ บั ความทกุ ขท์ รมานทง้ั ทยี่ งั 4. สัตว์นรกจะถูกตรึงตะปูเหล็กแดงท่ีเท้า ไม่ตาย พวกเขาชดใช้กรรมจนกว่าจะจบสน้ิ ขา้ งท่ี 2 ในบางคร้ังประตูด้านหลัง ด้านเหนือและ ด้านข้างของนรกเปิดออก สัตว์นรกเห็นดังน้ัน 5.สัตว์นรกจะถูกตรึงตะปูเหล็กแดงกลาง พากนั วงิ่ ออกไป แตก่ ถ็ กู ไฟนรกเผาไหมผ้ วิ ไหม้ ทรวงอก หนัง ไหมท้ กุ อยา่ งบนเรือนรา่ ง ทวา่ เมอ่ื อวยั วะทสี่ ตั วน์ รกนน้ั ยกขนึ้ กจ็ ะกลบั เม่อื สัตว์นรกถกู ตรึงร่างแล้ว พวกเขาจะได้ คงท่ีเหมือนเดิม เมื่อพวกเขาวิ่งใกล้จะถึงประตู รับความทุกขเวทนาอยู่อย่างนั้น แต่ยังไม่ตาย ประตูกลับปิด พวกสัตว์นรกจึงถูกขังอยู่ในน้ัน ตราบที่กรรมยังไมห่ มดสน้ิ ด้วยความทุกข์ทรมาน แต่ยังไม่ตายจนกว่า กรรมจะหมดลง แตค่ วามทรมานแค่เพียงถูกตรึง ถกู ตอกยงั ในบางครงั้ ประตดู า้ นหนา้ ของนรกเปดิ ออก ไมจ่ บเพยี งเทา่ น้ี เพราะนายนริ ยบาลจะจับสตั ว์ สตั วน์ รกวงิ่ ไปทปี่ ระตู แตก่ ถ็ กู ไฟไหมเ้ หมอื นเดมิ นรกทถี่ ูกขึงพดื แล้ว เอาผงึ่ ถาก (ผึ่งคลา้ ยๆ กับ จอบ) หรือจับเทา้ สตั ว์นรกให้ชขู ึน้ สว่ นหัวห้อย ลงมาแล้วถากดว้ ยพรา้ บ้างก็จับสัตว์นรกเทียมรถ เฆ่ียนตีเพ่ือให้ สัตว์นรกวิ่งกลับไปกลับมา ท้ังที่บนพื้นดินมีไฟ ลกุ โพลง บางครั้งก็จับสัตว์นรกให้ปีนข้ึน ไต่ลงบน ภูเขาท่ีมีเพลงิ ไฟลุกโชติช่วง 38 รวมกฎแหง่ กรรม 36-39 ������������ 168.indd 38 2/20/20 4:47 PM

อีก แต่อวัยวะท่ีสัตว์นรกยกขึ้นแล้ว จะกลับคง แมน่ ำ�้ ใหญ่ นำ�้ เปน็ ดา่ งเตม็ อยรู่ อบดา้ น เมอ่ื สตั ว์ รูปเดิมทันที นรกตกลงไปในแม่น�้ำ พวกเขาจะลอยอยู่ในน้ัน และได้รับความทุกขเวทนา แต่ไม่ตาย จนกว่า สตั วน์ รกจะพากนั ออกจากประตไู ด้ ทวา่ เมอื่ กรรมจะจบส้ิน ออกมาแลว้ กจ็ ะมคี ถู (ข)้ี ใหญอ่ ยรู่ อบดา้ น เหลา่ สัตว์นรกต่างก็ตกลงไปในคูถ แต่ในคูถเต็มไป นายนิรยบาลพากันเอาเบ็ดเกี่ยวสัตว์นรก ด้วยสตั ว์ปากเข็มคอยเชือดเฉอื นผิวหนงั กนิ ไป ข้ึนมา แล้วเปิดปากออก และเอาก้อนโลหะท่ีมี จนถงึ กระดูก ไฟลุกยดั ลงไปในปาก สัตว์นรกได้รับความทุกขเวทนาแสนสาหัส ก้อนโลหะไหม้ปาก ไหม้คอ ไหม้ท้อง และ แต่ก็ยังไม่ตาย ตราบท่ี ไหม้อวัยวะภายใน จน กรรมยงั ไมจ่ บสิ้น ไหลออกมาเบื้องล่าง สั ต ว ์ น ร ก ก็ จ ะ ไ ด ้ รั บ ต่อจากคูถนรก มี ความทุกข์และทรมาน นรถเต็มไปด้วยเถ้ารึง แตไ่ มต่ ายจนกวา่ จะจบ (กองเถ้าท่ีไม่มีไฟแต่มี ส้นิ เวรกรรม ความร้อน) ใหญ่อยู่ เมื่อสัตว์นรกบอก รอบดา้ น เมือ่ สัตวน์ รก วา่ หวิ นำ�้ นายนริ ยบาล ตกลงไปในเถา้ รึง จะได้ ก็จะเอาตะขอไฟเปิด รับความทุกขเวทนา ป า ก สั ต ว ์ น ร ก อ อ ก อย่างมาก แต่ก็ยังไม่ แล้วกรอกน้�ำทองแดง ตายจนกว่าจะชดใช้ ลงไป น้ำ� เต็มไปด้วยไฟ กรรมจนหมดส้ิน ไหม้ปาก ท้องและ เครื่องในของสัตว์นรก ต่อจากเถ้ารึงก็มี จนไหลออกมาเบื้อง ป่างิ้วใหญ่อยู่รอบด้าน ล่าง แต่สัตว์นรกไม่ ต้นสูง 1 โยชน์ หนาม ยาว 16 องคุลี มไี ฟติด ตายจนจะหมดส้ินเวรและกรรม จนท่ัวและลุกโพลงตลอดเวลา พวกสัตว์นรกยังทุกข์ทรมานไม่พอ นาย นายนิรยบาลจะบังคับให้สัตว์นรกปีนขึ้นๆ นิรยบาลจะโยนสัตว์นรกเข้าไปในมหานรก ลงๆ พวกเขาจะได้รับความทุกขเวทนาอย่าง อีก ซึ่งพวกเขาจะชดใช้กรรมกันแบบซ�้ำๆ อยู่ แสนสาหัส แต่ก็ยังไม่ตาย จนกว่ากรรมจะจบ อย่างนั้น สิน้ นค่ี อื มหานรกทนี่ า่ กลวั สำ� หรบั ผทู้ ำ� กรรมชวั่ ต่อจากป่างิ้วนรก มีต้นไม้ท่ีใบเป็นดาบอยู่ ได้เข้ามาชดใช้กรรมที่ท�ำเอาไว้เม่ือครั้งยังเป็น รอบด้าน เม่ือสัตว์นรกพากันเข้าไปในป่าใบมีด มนุษย์ เม่ือมีลมพัด ใบมีดก็จะบาดและตัดอวัยวะของ สตั ว์นรกจนขาด เลม่ หนา้ ผเู้ ขยี นจะขอพาไปรจู้ กั กบั นรกขมุ พิเศษที่มีขนาดใหญ่ ซึ่งจะมีความน่าสะพรึง พวกสัตว์นรกจะได้รับความเจ็บปวดและ กลวั แคไ่ หน ขอใหท้ า่ นผอู้ า่ นตดิ ตามกนั ตอ่ ไป ทุกข์ทรมานอย่างหนัก แต่ยังไม่ตาย ตราบที่ กรรมยังไมส่ นิ้ สุด รวมกฎแหง่ กรรม 39 ต่อจากปากต้นไม้ท่ีใบเป็นมีดดาบก็จะมี 36-39 ������������ 168.indd 39 2/20/20 4:47 PM

สนทนาธรรม ตอถบามโดโดนนธใรจรม โดย : พยอม พุทธวงค์ คำ� ถามโดนใจ : คนทน่ี บั ถอื พทุ ธศาสนา แต่ ทกุ คนมสี ิทธท์ิ จี่ ะเชือ่ อะไรก็ได้ แต่ทุกคนจะ ไมเ่ ชื่อเรอื่ งชาตหิ นา้ เรอื่ งนรก-สวรรค์ จะมวี ิธี พบความจริงด้วยตนเองเมื่อถึงวาระสุดท้าย อธบิ ายกับคนเหล่านอี้ ย่างไร? ของชีวิต จะเช่ือหรือไม่เชื่อ..ไม่ส�ำคัญ หากบุคคลใด ค�ำตอบ : การที่ชาวพุทธเชื่อว่ามีนรก- ไดส้ รา้ งเหตปุ จั จยั เอาไวใ้ หต้ อ้ งไปรบั ผลของมนั สวรรค์ ก็เพราะเชื่อในเร่ืองของกรรม เชื่อผล บุคคลน้ันก็ต้องไปเสวยผลของเหตุปัจจัยท่ีได้ การกระทำ� หากชาวพทุ ธคนใดทย่ี นื ยนั วา่ เรอื่ ง สร้างไว้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะกฎแห่ง กรรมไม่มีจริง ผลของกรรมไม่มีจริง ก็เท่ากับ กรรมก็คอื กฎของการกระทำ� นน่ั เอง อันเปน็ กฎ ปฏิเสธว่านรก-สวรรค์ เร่ืองภพชาติต่อไปไม่มี ธรรมชาติท่เี ป็นไปเช่นนน้ั เหมอื นการหวา่ นพชื จรงิ ไปด้วย แต่ส่งิ ท่ที �ำให้ชาวพทุ ธเช่ือ ก็เพราะ ชนิดใดก็ย่อมได้พืชชนิดน้ัน เมื่อตนได้เคยท�ำ เชื่อในพระปัญญาญาณการตรัสรู้ของพระ อะไรไว้ สภาพจิตในขณะที่คิดหรือท�ำอะไรไว้ก็ สมั มาสมั พทุ ธเจา้ ทที่ รงรเู้ หน็ ความจรงิ มากมาย จะส่งผลให้เป็นไปตามธรรมชาติเช่นน้ัน หาก โดยเฉพาะความจรงิ ในเรอื่ งอรยิ สจั 4 ทสี่ ามารถ แม้นคนทไ่ี มเ่ ชือ่ เร่อื งนรก-สวรรค์ มสี ภาพจิตท่ี ท�ำให้พ้นจากนรก-สวรรค์ พ้นจากการเวียน ขุ่นมัวขัดเคืองใจ ไม่ชอบใจ ก็ถือเป็นกิเลส วา่ ยตายเกิดไดอ้ ย่างถาวร น่นั คือ นพิ พาน ประเภทโทสะ จิตก็ย่อมบันทึกสภาพของ โทสะน้ันเอาไว้เป็นพลังงานอกุศลในจิตของตน แต่ส�ำหรับคนท่ีไม่เช่ือในสิ่งท่ีพระพุทธเจ้า นัน่ เอง ตรัสไว้...พระพุทธองค์ก็ไม่เคยบังคับใครให้ต้อง มาเชือ่ ไม่มีใครสามารถท่ีจะฝืนกฎธรรมชาติแห่ง ผลการกระทำ� ได้ เหมอื นกบั เวลาทค่ี นเราทำ� ผดิ แม้แต่คนท่ีเข้ามาบวชที่มาจากลัทธิอ่ืน แม้จะปฏเิ สธว่าตนเองไมไ่ ด้ทำ� แตพ่ ลังงานของ พระพุทธเจ้าก็ยังทรงให้เวลาคิดไตร่ตรอง ไม่ อกุศลย่อมให้ผลเป็นความทุกข์จึงก่อให้เกิด เคยขอรอ้ งบังคบั ใหใ้ ครตอ้ งมานับถอื พระองค์ ความวิตก เร่าร้อนภายในใจขึ้นมาเองตาม กฎธรรมชาติ เชน่ เดยี วกบั คนทไ่ี มเ่ ชอ่ื เรอ่ื งนรก-สวรรค์ ก็ ไมม่ ีใครบงั คับใหต้ ้องเชือ่ กฎธรรมชาติ จึงไม่มีใครฝา่ ฝืนต้านทานได้ จะเชื่อหรือไม่เช่ือ กฎธรรมชาติก็ยังคงเป็นเช่น ไมม่ ใี ครจะตอ้ งไปเดือดร้อน ทกุ ข์ใจดว้ ย นนั้ เอง ยงั คงท�ำหน้าท่ีไปตามธรรมชาติของมัน ความเชื่อย่อมไม่เกยี่ วกบั ความมอี ยจู่ รงิ เชน่ ความเช่ือ กับความจรงิ เปน็ คนละเรอ่ื งกนั 40 รวมกฎแห่งกรรม 40-43 ����������168.indd 40 2/20/20 4:48 PM

กฎธรรมชาติท่ที กุ คนจะตอ้ งแก่ มีพรุ่งนี้ นัน่ กค็ ือ มอี ดีต มปี จั จุบนั มีอนาคต แม้จะพยายามต้านทานหาวิธีการมาต่อ และธรรมชาติของกาลเวลาก็ไม่เคยหยุดน่ิง ต้านความแก่ กไ็ ม่สามารถจะต้านทานได้ ตอ่ ท�ำให้ปัจจุบันกลายเป็นอดีต จึงท�ำให้มีทั้งอดีต ใหว้ ทิ ยาการกา้ วหนา้ หาวธิ ที ำ� ศลั ยกรรมตา่ ง ๆ ชาติ (ชาตกิ อ่ น) ปัจจุบันชาต(ิ ชาติน)้ี ไปจนถึง ทง้ั ฉดี ทง้ั กนิ เขา้ รา่ งกายหรอื จะใชเ้ ทคโนโลยที นั อนาคตชาติ ที่เปน็ เรอื่ งของชาติหน้า และชาติ สมัยให้ใบหนา้ อ่อนวยั จากอายุ 70 กระชากให้ ตอ่ ๆ ไป ไมม่ ใี ครหยดุ ยงั้ กฎธรรมชาตขิ องกาล มาอย่ใู นวยั 20 ตน้ ๆ ได้ แตส่ งั ขารความเสอ่ื ม เวลาที่ดำ� เนนิ ไปตามวถิ ที างของมันได้ ของร่างกายก็ย่อมปรากฏให้เห็นอย่างไม่ สามารถท่ีจะปิดบังธรรมชาติของความชรา- กฎธรรมชาตขิ องการเวียนว่ายตายเกดิ ภาพได้ เช่น ดวงตาฝ้าฟางมองไมช่ ดั หูตงึ ฟงั แมจ้ ะไมเ่ ชอ่ื วา่ คนเราตายแลว้ ตอ้ งไปเกดิ แต่ ไมช่ ดั ฟันหลดุ รว่ ง หลังงองุ้ม มือสั่น เสียงสั่น เมอ่ื เปน็ กฎของธรรมชาตขิ องสตั วท์ ง้ั หลายทย่ี งั แหบพร่า ไร้เรย่ี วแรง เปน็ ต้น มีเชื้อของกิเลสอยู่ เช้ือนั้นเองคือเหตุปัจจัย ท่ี กฎธรรมชาตทิ ที่ กุ คนจะตอ้ งตาย! กค็ อื ตอ้ ง ผลักดันให้รูปนามเกิดขึ้นในภพใหม่ ตามผล ตาย... ไม่มีใครฝืนหรือต้านทานได้แม้แต่คน การกระท�ำที่จิตของบุคคลนั้นบันทึกไว้ ดังนั้น เดยี ว! คล่ืนพลังงานของจิตที่เป็นกุศลหรืออกุศล ที่ กฎธรรมชาติของกาลเวลา ย่อมหมุนเวยี น บรรจุข้อมูลคล้ายสาร DNA ก็ย่อมเปลี่ยนรูป ไปตามวถิ ีของมนั ตลอดเวลา มเี มอื่ วาน มวี นั น้ี พลังงาน ไม่อาจฝืนกฎธรรมชาติได้ ท�ำให้ เปลย่ี นคลน่ื พลงั งาน เปน็ “กมั มชรปู ” ตกแตง่ รปู 40-43 ����������168.indd 41 รวมกฎแหง่ กรรม 41 2/20/20 4:48 PM

ใหม่ให้เป็นไปตามพลัง เหลก็ ทจ่ี ะดดู เฉพาะสง่ิ ท่ี งานของสภาพจิตแต่ละ เ ข ้ า กั น ไ ด ้ เ ท ่ า น้ั น ประ-เภท ท่ีเหมาะสม พลังงานกรรมท่ีจิตจะ คคู่ วรในแตล่ ะภพภูมิ ถกู ดงึ ดดู ใหไ้ ปภพภมู ใิ ด ก็ย่อมข้ึนอยู่กับสภาพ ก ฎ ธ ร ร ม ช า ติ จึ ง จติ ทเ่ี ขา้ กนั ไดก้ บั ภพภมู ิ ท�ำงานอย่างเป็นอิสระ น้ัน ไม่ขึ้นอยู่กับความเชื่อ หรือไมเ่ ชื่อของใคร จติ ทเี่ ปน็ อกศุ ล ยอ่ ม ดึงดูดอกุศล ที่เป็นผล ใครจะเชื่อเร่ืองชาติ จากการกระท�ำทั้งทาง หน้ามีจริงหรือไม่ ก็ไม่ กาย วาจา ใจ ที่ท�ำให้ สง่ ผลตอ่ การทำ� งานของ จิตเศร้าหมอง มีมลทิน กาลเวลา เพราะกาล จ า ก กิ เ ล ส ป ร ะ เ ภ ท เวลากย็ งั คงหมนุ เวยี นไป ต่าง ๆ กจ็ ะดึงดดู ความ ตามธรรมชาติ มีเมื่อ เป็นอกุศลเหมือนกัน วาน มวี นั นี้ มวี นั พรงุ่ นี้ มี เข้าหาตวั ชาตนิ ้ี ชาตหิ นา้ และชาติ ตอ่ ๆ ไป ส่วนจิตท่ีเป็นกุศล ย่อมดึงดูด ความเป็น ใ ค ร จ ะ เชื่ อ เรื่ อ ง กุศลเหมือนกัน เข้าหา นรก-สวรรค์หรือไม่...ก็ ตัวเชน่ กนั ไม่ส่งผลต่อการท�ำงาน เหมือนแม่เหล็กที่ดูดเอาเฉพาะเหล็กเข้าหา ของนรก-สวรรค์ เพราะทงั้ นรก-สวรรคก์ ย็ งั คง ตัว แต่จะไม่สามารถดูดวัตถุท่ีเป็นไม้หรือ ท�ำหน้าที่ไปตามเหตุปัจจัยตามธรรมชาติท่ีจะ พลาสตกิ ได้เลย ต้องเป็นเชน่ นนั้ เอง ฉนั ใดกฉ็ นั นนั้ ภพภมู ติ า่ ง ๆ ยอ่ มเปน็ ไปตาม สภาพจติ ทเี่ หมาะสมเข้ากันไดเ้ ท่านัน้ หากบุคคลใดได้สร้างเหตุปัจจัยท่ีสะสม ดังน้ัน ใครจะได้ไปสู่นรก หรือไปสู่สวรรค์ พลงั งานอกศุ ลเอาไว้ สภาพจิตของผู้นัน้ กต็ ้อง ย่อมขึ้นอยู่กับสภาพจิตที่เหมาะสมคู่ควรกัน ด้ินรนไปตามแรงเหว่ียงของกฏธรรมชาติใน เท่านั้น แมจ้ ะไมเ่ ชือ่ ว่ามีนรกหรือสวรรค์ แต่จติ อบายภูมิ เข้าไปสู่ภาพมายาที่เสมือนจริงตาม ของตนก็ได้บันทึกความเป็นกุศลและอกุศลเอา พลงั งานจติ ทคี่ ดิ ปรงุ แตง่ ...แตเ่ ปน็ มายาทจี่ ติ ตน ไว้ตลอดเวลาตั้งแต่เกิดจนตาย ครั้นถึงวาระ สัมผัสกับความจริงในขณะนั้นไม่อาจหลีกเล่ียง สุดท้ายของชีวิต จิตของบุคคลนั้นเองท่ีจะ ได้ คล้ายกับคนที่ฝันร้ายโดยไม่สามารถจะตื่น ประมวลผลแลว้ กผ็ ลกั ดนั ใหเ้ ปน็ ไป เพราะนกี่ ค็ อื ขึ้นมาเพื่อหนีความจริงในฝันร้ายนั้นได้เลย กฎธรรมชาติอย่างหน่ึง จึงไม่มีใครจะฝ่าฝืน เพราะทุกอย่างขึ้นอยู่กับพลังงานกรรมอันเกิด หรอื ต้านทานได้ จากจิตของตนที่ได้สร้างมันเอาไว้ให้จิตบันทึก เหมือนกับทุกคนบนโลกน้ี ต่างก็ถูก ผลกรรม จึงกล่าวได้ว่า จิตตนน่ันเองท่ีเป็น กฎธรรมชาตเิ หวยี่ งเขา้ สู่ความตายนั่นเอง! ผ้บู งการใหเ้ ปน็ ไปท้งั สิ้น จิต จงึ เปรียบเป็นพลังงานชนิดหนึ่งทสี่ ะสม พลงั งานกรรม...ยอ่ มมพี ลงั ดงึ ดดู คลา้ ยสนามแม่ 42 รวมกฎแห่งกรรม 40-43 ����������168.indd 42 2/20/20 4:48 PM

40-43 ����������168.indd 43 รวมกฎแหง่ กรรม 43 2/20/20 4:48 PM

เร่ืองกรรมจากคนใกล้ตวั เหนียวไมจ่ รงิ โดย : สทิ ธิพร สนุ ทรวิภัทร • ในชุมชนท่ีผมอยู่มีไม่กี่หลังคาเรือนเป็น เสนอชอื่ อีก ชมุ ชนทแี่ ยกตวั มาจากชมุ ชนใหญซ่ งึ่ เมอ่ื กอ่ น งานเลี้ยงจัดกันที่บ้านอาจารย์ไมตรี ข้าว เรยี กวา่ คุ้ม ปลาอาหารก็ช่วยกันท�ำไม่ได้ว่าจ้างอะไรและที่ เม่ือเป็นชุมชนใหม่ก็ต้องมีการเลือกต้ัง ขาดไมไ่ ด้กค็ ือเคร่อื งด่ืมตามคำ� เรียกร้อง ประธานชมุ ชนและกรรมการชมุ ชนเพอื่ ประสาน งานกับหน่วยงานของรัฐหางบมาพัฒนาชุมชน เพลงฮิตติดตลาดทั้งเพลงเก่าเพลงใหม่ ใหเ้ จริญ ฟังได้เพลินดีเข้ากับบรรยากาศกินไปดื่มไป อาหารถ้วยไหนจานใดพร่องแม่ครัวจะน�ำมา การเลือกต้ังผู้น�ำชุมชนท�ำเป็นพอพิธี เพม่ิ เติมใหโ้ ดยไมต่ ้องร้องขอ เท่านนั้ เพราะได้ตวั จรงิ ครบแลว้ และเป็นไปตาม ตั้งเป้าเอาไว้ ผู้คนท่ีมาร่วมแสดงความยินดีกับอาจารย์ ไมตรีมาจากหลายชุมชนแต่จะเป็นผู้สูงวัย ผมไมม่ สี ทิ ธไิ์ ปลงคะแนนเพราะยงั ไมไ่ ดแ้ จง้ มากกวา่ คนหนมุ่ คนสาว ยา้ ยมา แต่ไดร้ บั เกียรตจิ ากประธานชมุ ชนและ คณะกรรมการใหไ้ ปรว่ มฉลองความยินดีดว้ ย ลูกทั้ง 3 คนของอาจารย์ไมตรีก็อยู่กัน พรอ้ มหน้าและแตล่ ะคนกม็ เี พื่อนๆมาร่วมด้วย ชาวชุมชนได้ผู้น�ำเป็นที่ไว้เนื้อเชื่อใจได้ เพราะเปน็ อดตี ขา้ ราชการครเู พงิ่ ปลดเกษยี ณได้ งานเลี้ยงเป็นไปอย่างกันเอง ข้าวปลา ไม่นานและเป็นท่ีนับหน้าถือตาของชาวชุมชน อาหารและเคร่ืองด่ืมเหลือเฟือไม่มีขาดตก ใหมม่ านาน บกพรอ่ งอะไร ผมกบั อาจารยไ์ มตรปี ระธานชมุ ชนรจู้ กั มกั เมื่อสมควรแก่เวลาแล้วผู้ที่มาร่วมฉลองก็ คนุ้ กนั เปน็ อยา่ งดี ลกู สาว 2 คนกเ็ จรญิ รอยตาม เริ่มทยอยกันกลับเช่นเดียวกับผมท่ีฝากท้อง ผเู้ ปน็ พอ่ และลกู ชายเพยี งหนงึ่ เดยี วกร็ บั ราชการ จนอิม่ สงั กดั กระทรวงมหาดไทย ผมกลับมาถึงบ้านก็เปลี่ยนชุดอาบน�้ำอีก ภรรยาของอาจารย์ไมตรีเคยท�ำงานอยู่ รอบแม้ยังไม่ถึง 3 ทุ่ม หนังตาก็เร่ิมจะหย่อน ธนาคารแห่งหน่ึงแต่ได้ลาออกเพราะมีปัญหา แล้วและตอนนั้นก็ต้องการพักผ่อนเลยปิดไฟ เร่อื งสุขภาพแล้วท�ำหน้าทีแ่ ม่บา้ นมาโดยตลอด นอน อาจารยไ์ มตรเี คยพดู กบั ผมวา่ ไมอ่ ยากเปน็ เสียงเพลงจากบ้านอาจารย์ไมตรีได้ยิน ผู้น�ำชุมชนนักหรอกแต่คนนี้คนน้ันมาคะยั้น เบาๆเพราะล�ำโพงไมไ่ ด้หันมาทางบ้านผม แต่ คะยอเพราะเหมาะสมกว่าคนอ่ืนๆ เลยเล่ียงไม่ เปลี่ยนจากเพลงฮิตติดตลาดของผู้สูงวัยเป็น ออก แม้จะปฏิเสธไปแล้วแต่ชาวชุมชนก็ยัง เพลงของวัยรุ่นติดดาวที่ได้ยินแล้วเอาเน้ือหา สาระอะไรไม่คอ่ ยได้ 44 รวมกฎแหง่ กรรม 44-65���������������������� 168.indd 44 2/20/20 4:48 PM

เรอื่ งกรรมจากคนใกลต้ วั ผมนอนฟงั เพลงไดไ้ มน่ านกห็ ลบั จนมารสู้ กึ ชวี ติ ประจำ� วนั ของผมมคี วามสขุ กบั การทำ� ตวั เอาตอนดกึ ลกุ เขา้ หอ้ งนำ้� และเสยี งเพลงเบาๆ สวนและเขยี นหนงั สือ พอมรี ายได้เล็กๆ นอ้ ยๆ ตามอารมณข์ องวยั รุ่นกย็ งั ดังเขา้ หูอยู่ แมจ้ ะไมม่ เี งนิ เปน็ หมนื่ เปน็ แสนแตก่ อ็ ยไู่ ดแ้ บบพอ เพียง นาฬิกาแขวนผนังบอกเวลาเที่ยงคืนกว่า แล้ว และยังต้องการนอนต่อจึงล้มตัวนอนจน หลงั จากกินขา้ วเช้าแลว้ หากไม่ตดั แต่งพชื หลับไปอีกรอบ ผกั กจ็ ะเขียนหนงั สือสะสมต้นฉบบั ไปเรอ่ื ย จนกระทั่งมารู้สึกตัวอีกคร้ังเม่ือตี 5 กว่า อาจารย์ไมตรีประธานชุมชนที่เพ่ิงฉลอง จึงลุกจากท่ีนอน พับผ้าห่มทับหมอนแล้วเข้า ตำ� แหนง่ ไปเมอื่ เยน็ วาน ขบั มอเตอรไ์ ซคม์ าจอด หอ้ งน�้ำท�ำธรุ ะส่วนตัว อยู่หน้าบ้านแล้วเดินมานงั่ ทม่ี า้ หินออ่ น แสงอรุณยามเช้าพร้อมกับอากาศที่เย็น ผมเอาน�้ำเย็นออกไปต้อนรับประธาน สบายได้จิบกาแฟร้อนๆ พร้อมขนมและผลไม้ ชมุ ชนแล้วนงั่ คยุ กนั เกย่ี วกบั สงิ่ ทจ่ี ะทำ� ใหช้ มุ ชน อย่างละนิดก็เติมชีวิตได้แล้วและพร้อมท่ีจะ ดีขึน้ ท�ำงานต่อไป อาจารยไ์ มตรเี สนอวา่ ถนนทผ่ี า่ นชมุ ชนยงั บวบหอมท่ีปลูกไว้คืออาหารหลักของผม รกอยู่ต้องแผ้วถาง 2 ข้างทางให้ดูโล่งขึ้นและ ผัดใส่ไข่ครั้งเดียวกินได้ท้ัง 3 มื้อ เช่นเดียวกับ จะท�ำทกุ เส้นทางภายในชมุ ชน มะเขอื ยาวเอามาผดั ใสห่ มสู บั ใสเ่ ตา้ เจยี้ วกก็ นิ ได้ 3 มื้อเช่นกัน หากเบื่อพวกผัดก็เปลี่ยนเป็น ผมบอกอาจารย์ไมตรีว่าเห็นด้วยกับข้อ อย่างอ่ืนได้ เสนอนแ้ี ละพรอ้ มท่ีจะไปช่วยอย่างเตม็ ที่ พืชผักสวนครัวปลูกไว้หลายอย่างแทบไม่ อาจารย์ไมตรีบอกว่าเร่ืองนี้ได้คุยกับ ตอ้ งซอ้ื รดนำ้� เชา้ เยน็ เขยี วชอมุ่ ใครผา่ นไปผา่ น กรรมการชุมชนแล้ว และทุกคนก็เห็นด้วยแต่ มาเห็นก็ขอซื้อสิบบาทย่ีสิบบาท มีแถมให้อีก ตอ้ งนัดวนั กนั อกี ที ตา่ งหาก อาทติ ย์ต่อมา อาจารย์ไมตรมี าบอกวา่ วัน เสารจ์ ะถงึ นี้ จะลงมอื พฒั นาชมุ ชนดว้ ยการแผว้ 44-65���������������������� 168.indd 45 รวมกฎแหง่ กรรม 45 2/20/20 4:48 PM

เร่อื งกรรมจากคนใกล้ตัว ถางป่าข้างทาง โดยจะเร่ิม อาหารม้ือเท่ียงใส่ถ้วย จากรอยต่อชุมชนเดิมและจะ ใสจ่ านวางไวเ้ ปน็ แถวเปน็ แนว มีชาวชุมชนเดิมมาร่วมด้วย ใหจ้ ติ อาสาเขา้ นงั่ ตามใจชอบ อกี หลายคนเพราะชาวชมุ ชน แล้วร่วมรับประทานอาหาร ใหม่ส่วนใหญ่ก็แยกออกมา มื้อกลางวันกัน จากชมุ ชนเดิมน่นั เอง กลมุ่ วยั รนุ่ ทต่ี งั้ วงเบยี รก์ ็ เมอ่ื ถงึ วนั นดั พฒั นาผมก็ กนิ ดม่ื กนั เฉพาะกลมุ่ อาจจะ ไปทจี่ ดุ นดั พบพรอ้ มมดี พรา้ ท่ี ไม่เป็นที่ถูกตาต้องใจคนอ่ืนๆ ลับคมแล้วติดมือไปดว้ ย นกั แตไ่ มม่ ใี ครออกปากตำ� หนิ เพราะงานส่วนใหญ่ก็ส�ำเร็จ จิ ต อ า ส า นั บ ร ้ อ ย ท้ั ง จากกลุ่มวยั รุ่นนี้ ชุมชนเดิมและชุมชนใหม่ แต่ละคน ลว้ นมีสหี นา้ แจ่มใส อากาศที่ร้อนอบอ้าว เสยี งพดู คยุ ทกั ทายกนั ดงั ขรม นานๆ จะมีลมพัดมาสักครั้ง ไปหมด เสอื้ เชต้ิ แขนยาวเปยี กชมุ่ ไปดว้ ยเหงอื่ แตท่ กุ คนก็ กนิ ขา้ วกันอย่างเอรด็ อร่อย ประธานชุมชนเดิมกับประธานชุมชนใหม่ กลุ่มวัยรุ่นท่ีต้ังวงด่ืมเบียร์เริ่มเสียงดังและ ไดแ้ จง้ ใหท้ ราบวา่ ชว่ งพกั เทย่ี งจะกนิ ขา้ วรว่ มกนั ขดุ คยุ้ เรอื่ งสว่ นตวั มาโจมตกี นั จนเปน็ ทร่ี ะแวงวา่ โดยมแี ม่ครวั อาสาจัดให้ จะเปดิ ศึกใส่กันเป็นแน่แท้ ผมมองว่าเร่ืองอย่างน้ีคงจบไม่สวยและ จากนั้นการพัฒนาชุมชนใหม่ก็เร่ิมขึ้น เป็นอย่างน้ันจริงเพราะสักพักวัยรุ่นคู่หน่ึงก็ ใครที่มีมีดพร้ามีดขอก็ใช้ฟันใครมีจอบมีเสียมก็ โรมรนั พนั ตกู นั เพอ่ื นๆทร่ี ว่ มวงดว้ ยลกุ เขา้ หา้ ม ขุดและจะมีจิตอาสาส่วนหน่ึงคอยเก็บไปใส่รถ แตก่ ็โดนลกู หลงกันถ้วนหน้า คนอื่นๆ ที่ไม่ด่มื ก็ ขนขยะของเทศบาล เพ่อื นำ� ไปทิง้ ทีอ่ น่ื แทนการ เขา้ ปรามก็โดนลกู หลงเชน่ กัน เผาอันจะกอ่ ใหเ้ กดิ มลพิษตามมา วัยรุ่นคู่นั้นออกอาวุธใส่กันยิ่งกว่ามวยตู้ มวยเวที ใครหยิบฉวยอะไรได้ก็ใช้สิ่งน้ันเป็น ผมเข้าร่วมกลุ่มแผ้วถางป่าข้างทางจน เคร่ืองทุ่นแรงก่อนจะถูกแยกออกจากกัน ผล เหงื่อท่วมตัว พอใกล้เพล เสียงกลองเพลจาก ปรากฏวา่ ได้เลือดกนั ทั้ง 2 คน แตเ่ ร่ืองไมถ่ งึ วดั กด็ งั ขน้ึ ใกลเ้ วลาจะไดพ้ กั เทย่ี งกนิ ขา้ วกนั แลว้ ต�ำรวจเพราะตา่ งก็ทำ� แผลรักษาเอง เรื่องของเร่ืองมาจากคนหน่ึงคุยโวโอ้อวด หลายคนหลบเขา้ รม่ แตไ่ มว่ า่ กนั เพราะสลบั ว่าตัวเองหนังเหนียว อีกคนไม่ยอมและคุยทับ สับเปลี่ยนกันมาอย่างน้ีมีเหน่ือยก็มีพักเป็น ว่าตัวเองหนังเหนียวกว่าเพราะสักยันต์จาก ธรรมดา อาจารยข์ มงั เวท ค�ำคุยโวโอ้อวดของวัยรุ่นคู่นี้ไม่เป็น แม่ครัวขนข้าวปลาอาหารไปจัดเตรียมที่ ความจริงเพราะหากหนังเหนียวจริงคงไม่ได้ ข้างบ้านลุงจันเพราะมีร่มไม้และเป็นลานกว้าง เลอื ดเป็นแน่แท้ รองรับคนนับรอ้ ยได้อย่างสบาย ประธานทง้ั 2 ชมุ ชนบอกทุกคนใหพ้ ักล้าง หนา้ ลา้ งมือ เพื่อกินข้าวมื้อเทย่ี งกัน พวกวัยรุ่น 5-6 คนเกดิ คกึ อะไรไม่ร้พู ากนั ไปซอ้ื เบยี รม์ าดมื่ กนั และชวนคนนค้ี นนนั้ ดมื่ ดว้ ย แต่ทุกคนก็ปฏเิ สธจึงด่มื กันเอง 46 รวมกฎแหง่ กรรม 44-65���������������������� 168.indd 46 2/20/20 4:48 PM

เรอ่ื งกรรมจากคนใกลต้ วั แกล้งเพราะรังเกยี จ โดย : เสถยี ร คนกรรมหนกั • ผมเป็นแฟนประจ�ำของหนังสือกฎแห่ง บางครง้ั คนแกเ่ รอื่ งมาก เจา้ อารมณ์ ขโ้ี มโห กรรม อ่านแลว้ รู้สกึ วา่ ทผ่ี า่ นมา ผมทำ� กรรม ปอ้ นขา้ วดๆี กลบั พน่ ขา้ วใสห่ นา้ เสยี นี่ ผมอยาก ไวเ้ ยอะ และไม่อยากใหอ้ ภยั ตัวเองเลย เรื่อง จะหยกิ ใหเ้ นอ้ื เขยี ว แตก่ ท็ น จงึ แกลง้ เอานำ�้ ปลา มันเลวร้ายมาก จนทกุ วันนี้กรรมน้นั ไดส้ นอง ใสข่ า้ วใหแ้ กกนิ เคม็ ๆ หรอื ไมก่ แ็ กลง้ ทำ� อยา่ งอนื่ ผมอยา่ งเต็มๆ เอาเปน็ ว่า ผมขอเล่าเรอื่ งให้ เพื่อเป็นการแก้แค้น คนแก่อัลไซเมอร์ไม่รู้เร่ือง ฟงั ก็แลว้ กันนะครับ นอกจากแผลงฤทธเ์ิ หมือนเด็กเล็กๆ เร่ิมจากผมเรยี นจบ แตย่ ังไม่มงี านทำ� เคว้ง ยายแก้วหญิงชราวัย 80 กว่า ลูกสาวเอา เกือบปี ญาติที่ท�ำงานอยู่ศูนย์พักฟื้นผู้ป่วยคน มาอยู่ที่นี่ เพราะดูแลไม่ไหว แกท�ำตัวเหมือน ชราชวนใหผ้ มไปท�ำงานดว้ ย เดก็ ๆ พดู ไมร่ เู้ รอ่ื ง ชอบถอดเส้ือผา้ ฉีกเสือ้ และ แกะผา้ อ้อมออก กินผา้ ออ้ มเฉยเลย การท�ำงานที่ศูนย์แห่งน้ีจะต้องผ่านการฝึก อบรมดว้ ยครบั ผมกฝ็ กึ ตามขนั้ ตอนทกุ อยา่ ง แต่ ผมก็ต้องท�ำความสะอาดและคอยเอาอก ไม่ชอบหรอกครับ ท�ำไปอย่างน้ันเอง เพ่ือที่จะมี เอาใจยายแก่นีต่ ลอดเวลา ผมเบ่ือ รังเกียจ แต่ งาน ทำ� อะไรไมไ่ ด้เลย นอกจากหาเรือ่ งแกล้ง ผมถูกส่งตัวมาท่ีศนู ยแ์ ห่งหนึ่ง บา้ น 2 ชัน้ “ยายแก้วไม่ค่อยนอน เธอช่วยเกาหัวยาย มีเตียงรวมแล้ว 20 กว่า แกว้ หนอ่ ยนะ” เตยี ง เจา้ หน้าที่ 5 คน มี หั ว ห น ้ า บ อ ก ใ ห ้ ผ ม แม่บ้านและคนครัวอีก มี ช่วยเกาหัวให้ยายแก มัน ทีพ่ กั ให้ แตต่ ้องนอนรวม เป็นอะไรที่น่าเกลียดมาก กันในห้องเดียว แต่แยก ผ ม แ ก ยุ ่ ง ต ล อ ด เว ล า หญิงและชาย ผมต้อง บางทกี ด็ งึ หรอื เดด็ เสน้ ผม คอยดูแลคนแก่ทุกอย่าง มากิน ผมไม่ไหวท่ีจะอยู่ ตงั้ แตอ่ มุ้ ไปอาบน�้ำ แปรง ใกลๆ้ ฟนั แม้แต่ขบั ถา่ ย เปลย่ี น คนื นผ้ี มจะตอ้ งเกาหวั ผ้าอ้อม คนแก่ทำ� สกปรก ใหย้ ายแกว้ จนกวา่ จะหลบั เลอะเทอะ ผมก็ทำ� ให้ ซง่ึ อย่างน้ันหรือ ได้ ผมท�ำ เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจอย่าง ตามท่ีหัวหน้าบอก แต่ผม มาก แต่ผมกต็ ้องท�ำเพ่อื ก็จะไม่ท�ำให้แกอยู่อย่าง เงนิ ปกติสุขนักหรอกนะ ยาย รวมกฎแหง่ กรรม 47 44-65���������������������� 168.indd 47 2/20/20 4:48 PM

เรื่องกรรมจากคนใกลต้ ัว แก้วจะต้องเจออะไรท่หี นักกวา่ น้อี ีก “ยายแก้ว ไม่ชอบยาใช่ไหม ไม่ต้องกลัวนะ ผมให้ยายแก้วกินข้าวเร็วกว่าคนอื่นเพราะ ยาจะท�ำให้ยายแก้วหายไข้ และจะนอนหลับดี กวา่ เดิม” ต้องป้อนแก แต่ผมก็จะแกล้งเอาข้าวแข็งๆ ให้ แกกนิ ฟนั แกไมค่ อ่ ยดี แตแ่ กไมร่ เู้ รอ่ื ง แถมเคยี้ ว หวั หนา้ พดู กบั ยายแกว้ อยา่ งดี ทำ� ราวกบั วา่ นานมาก ระหว่างที่แกเคี้ยวข้าว ผมก็เล่น แกเปน็ ผมู้ พี ระคณุ สำ� หรบั ผมแลว้ เปน็ เรอื่ งทนี่ า่ โทรศพั ทไ์ ปดว้ ย แอบถา่ ยรปู นา่ เกลยี ดๆ ของแก เบื่อมาก ผมชักจะหมดความอดทนทจี่ ะท�ำงาน เกบ็ ไว้ อยู่ตรงน้ี แต่กท็ นตอ่ ไปเพ่ือเงินครับ ผมเอายาให้แกกิน รู้ว่าจะต้องหลับแน่ๆ ในที่สุดยายแก้วก็ตาปรือเพราะฤทธ์ิยา แต่ เพราะยาลดไข้ ลดนำ�้ มูกและแก้ไอจะทำ� ใหง้ ว่ ง ก็ยังไม่หลับ ด้ิน ขยับตัวไป-มา ส่งเสียงร้อง มาก ไม่จ�ำเปน็ ตอ้ งเกาหัว โวยวาย แต่ผมก็ต้องเกาเพื่อให้หัวหน้าเห็นว่าท�ำ “ยายแก้ว หลับได้แล้ว” หน้าทต่ี ามที่ไดร้ ับมอบหมาย ผมบอกยายแก้วอย่างนั้น แกมองหน้าผม แลว้ เบะปาก ผมรู้สึกเบื่อหน่ายยายแก่คนนี้มาก หลงั จากยายแกว้ กนิ ขา้ วจนหมดจาน ผมก็ แต่ไมร่ ู้ว่าจะท�ำอยา่ งไร จึงนิง่ ๆ ไปก่อน เม่อื แก รอสกั พกั และใหก้ นิ ยาตอ่ แกกนิ ยากมาก อมเมด็ ไม่นอนหลับ หัวหนา้ มองผม ยา จนต้องเอาน้ำ� ให้ดมื่ แกสำ� ลักตาเหลือก ผม “เธอ เกาหัวให้ยายแก้ว แกชอบใหเ้ กาแลว้ ตกใจกลวั แกตายครบั กเ็ ลยทบุ หลงั และบดยาที่ จะหลบั สบาย” เหลอื ใส่นำ�้ ลงไป กรอกปากแก “ครับ ผมจะเกาหัวยายแก่ เอ๊ย ยายแก้ว เด๋ียวน้ี” แต่ยายแก้วก็ท�ำให้ผมอารมณ์เสียและไม่ ผมบอกหัวหน้าอย่างน้ันแล้วสวมถุงมือ พอใจอกี แกพน่ นำ้� ใสห่ นา้ ผม ตอนนนั้ โมโหมาก เพราะผมรงั เกยี จหวั กบั ผมของแก ผมลงมอื เกา อยากจะหยิกสักปรื้ด แตห่ ัวหนา้ อยตู่ รงนัน้ ผม จงึ เงยี บไว้ ไมพ่ ดู อะไร 48 รวมกฎแหง่ กรรม 2/20/20 4:48 PM 44-65���������������������� 168.indd 48

เรอ่ื งกรรมจากคนใกล้ตัว หวั ยายแกว้ โดยเกาแรงๆ จนหวั แกสั่นไปมา ผมแพม้ ดดว้ ยครับ มนั จะเกิดอาการลมพิษ คนแก่ท่ีนอนเตียงข้างๆ กันเห็นดังน้ัน ขึ้น มีผ่ืนเต็มไปหมด แล้วปวดท้อง ท้องเสีย อาเจยี น ตวั รอ้ นจดั จะชกั ใหไ้ ด้ พที่ ท่ี ำ� งานไดย้ นิ หัวเราะชอบใจ ป้าคนนี้ก็เหมือนเด็ก อ่อนไหว เสียงผม เขาเขา้ มาดู พอรู้ว่าผมมีอาการแยจ่ งึ งา่ ย เดีย๋ วรอ้ ง เดีย๋ วหัวเราะ ยังกบั คนบา้ พาสง่ โรงพยาบาล ชว่ งนนั้ ผมทรมานอยา่ งมาก “เห็นอย่างนแ้ี ล้ว ไมอ่ ยากแกเ่ ลย” รู้แต่ว่าหายใจติดๆ ขัดๆ จะตายเสียให้ได้ ผมพดู กบั ตวั เองวา่ ไมอ่ ยากแก่ กลวั จะอยใู่ น มันหายใจไมอ่ อกจริงๆ ครบั ผมถกู ส่งเข้าห้อง สภาพเหมือนคนแกใ่ นทแ่ี ห่งนี้ ช่วยเหลือตัวเอง ไอซยี ู หมอตรวจร่างกายและทำ� การรกั ษาตาม ไมไ่ ดส้ กั อยา่ ง แถมยงั ขโี้ รค และบางคนฤทธม์ิ าก ขน้ั ตอน แกล้งเอาของสกปรกใส่ผม จนผมประสาทจะ เสีย ผมเกิดอาการหนาวสัน่ ขน้ึ มาอีก ซ่ึงมันเปน็ “หลบั ไดเ้ สียทีนะยายแก่ กไู ปล่ะ ไมอ่ ยแู่ ลว้ ” ส่ิงท่ีน่ากลัว ต้องให้น้�ำเกลือ ฉีดยา ผมเผลอ หลังจากท่ีผมเกาหัวยายแก้วจนหนังหัว หลบั แลว้ ฝนั เหน็ คนแกท่ ่ีผมแกลง้ แทบถลอกปอกเปกิ ผมกอ็ อกมานงั่ เลน่ โทรศพั ท์ ตอนน้นั มืดแล้วครับ โดยเฉพาะยายแก้ว จะมีใบหน้าของแกย่ืน ผมลงจากบา้ น มาทส่ี วนดา้ นหลงั ซง่ึ มตี น้ ไม้ เข้ามาใกล้ๆ ผมแล้วก็อ้าปากใส่บ้าง ท�ำท่าจะ สูงๆ นั่งลงที่โต๊ะมา้ หนิ อ่อน โทรศพั ท์คุยกบั คน กินผมบ้าง มือแกจะบบี คอบ้าง โน้นคนนีไ้ ปเร่อื ยๆ ตอนกลางคืนพวกคนชราไม่มีปัญหาอะไร ซง่ึ มันน่ากลวั มาก เพราะนอนหลับกันหมด จะมีบ้างบางคนที่ไม่ ผมไดแ้ ตร่ อ้ งเอะอะโวยวายตลอดเวลา กลวั หลับ แต่ชอบเดินวนเวียนอยู่ในบ้าน แต่ก็มีเจ้า ยายแก้วจรงิ ๆ ครบั พยาบาลที่ดแู ลผมก็หาวา่ หน้าที่เวรจับตาดู ผมเพอ้ หรอื ประสาทหลอน ผมใช้เวลาสว่ นตวั ได้เพราะเหนือ่ ยมาทงั้ วัน ไม่ได้หลอนครับ แต่ผมเป็นอย่างนี้อาจ ท�ำงานไม่หยุด ทุกคนก็เห็นครับ ช่วงน้ีขอผม เพราะกรรมที่ท�ำกบั คนแกก่ ็ได้ บา้ ง ยังไมไ่ ด้กินขา้ ว ยังไมไ่ ดอ้ าบน้�ำ สักพกั คง บัดน้กี รรมไดส้ นองผมอย่างเต็มๆ เลยครบั เข้านอน แต่กเ็ ปน็ การนอนไมเ่ ต็มที่ เดี๋ยวคนแก่ ทำ� ใหไ้ ดร้ บั ความทกุ ขแ์ ละทรมานเปน็ อยา่ งมาก มีปัญหามาอีกกต็ อ้ งลุกมาดู แทบเอาชวี ติ ไมร่ อด ยงั ดที เี่ ขา้ มาในโรงพยาบาล ผมตั้งใจไว้ว่า ท�ำงานที่น่ี เก็บเงินสักพักก็ ทนั ออกไปหาอะไรทำ� เอง ขณะกำ� ลงั คยุ โทรศพั ทก์ บั ไมอ่ ยา่ งนนั้ ผมตายแนๆ่ ตายอยา่ งเขยี ดเลย เพื่อนคนหน่ึง รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างตกลงใส่ ครับ หลังจากผมรักษาตัวอยู่ท่ีโรงพยาบาล หวั หมดเงนิ ไปเยอะ (ผมเขา้ โรงพยาบาลเอกชน) ผม ผมสะดุ้ง ตกใจร้องเสียงดัง และร้อง รวู้ า่ การกลนั่ แกลง้ คนแกเ่ พราะรงั เกยี จน้ี กรรม โหยหวนดว้ ยความเจบ็ ปวด คอื มนั เจบ็ แบบ ปวด มนั ติดจรวดจริงๆ ครับ แสบปวดร้อน ผมออกจากโรงพยาบาล ผมกลบั มาทำ� งาน ผมรวู้ า่ รงั มดแดงมนั ตกใสห่ วั ครบั และมนั ก็ ท่เี ดิม ท�ำดีกับคนแก่เพือ่ เปน็ การไถบ่ าป และลา กดั ตามหวั ใบหนา้ และลำ� คอผมดว้ ย ตอนนน้ั ทง้ั ออกครับ ปวดทงั้ เจบ็ ผมทนไม่ไหวจรงิ ๆ ผมเขา้ วดั และปฏบิ ตั ธิ รรมตลอด เพอ่ื ทจี่ ะ สรา้ งสมบญุ ใหแ้ ก่ตวั เอง รวมกฎแหง่ กรรม 49 44-65���������������������� 168.indd 49 2/20/20 4:48 PM