banthuekkhwaamcchngrak

บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 1

2 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

คํ า นํ า “บันทึกความจงรัก” ฉบับที่ท่านอ่านอยู่นี้ ได้บันทึกเร่ืองราวความจงรักภักดีท่ี แสดงออกในช่วง ๑๐๐ วันแรกหลังการเสด็จสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระปรมินทร มหาภูมิพลอดุลยเดช ในหลวงรัชกาลท่ี ๙ ของประชาชนคนเล็กคนน้อยทุกเพศทุกวัย หลากหลายอาชพี หลากหลายสถานการณ ์ แตม่ คี วามรสู้ กึ เดยี วกนั คอื รกั พระองคส์ ดุ หวั ใจ อาลยั โศกาอาดรู ตอ่ การจากไปของพระองคท์ า่ นอยา่ งสดุ ซงึ้ ทกุ คนลว้ นจงรกั ภกั ดตี อ่ พระองค์ ทา่ นอยา่ งไมส่ นั่ คลอน และทสี่ ำ� คญั ทสี่ ดุ คอื ทกุ คนลว้ นไดร้ บั แรงบนั ดาลใจจากพระองคท์ า่ น ในทางใดทางหนงึ่ อันน�ำไปส่กู ารท�ำสง่ิ ดๆี เพ่ือผอู้ น่ื ตามก�ำลังความสามารถของตน อ่านหนังสือฉบับนี้แล้วท่านจะเกิดความรักและความจงรักภักดีต่อพระองค์ท่าน ยง่ิ ขน้ึ ไปอกี มเี รอ่ื งหนงึ่ ที่เล่าวา่ คนไทยคนหนึง่ ในต่างประเทศขอใหค้ นไทยคนหนงึ่ ในเมือง ไทยเก็บเอาดินทีโ่ รงพยาบาลศิริราชในวันท่ี ๑๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๙ ไวใ้ ห้ดว้ ยขณะท่ยี งั ไมท่ ราบจะเกดิ อะไรขน้ึ พรอ้ มบอกวา่ “อะไรจะเกดิ ไมร่ ู้ อยากเกบ็ แผน่ ดนิ นไ้ี วก้ อ่ น” เหตกุ ารณ์ น้ีคอื หน่ึงตัวอย่างในอกี สิบ รอ้ ย พัน หมื่น แสน ล้านตวั อยา่ งทแ่ี สดงออกถึงความร้สู ึกของ คนไทยที่อยากอยู่ใกล้พระองค์ท่านตลอดไป ผมคิดว่าหนังสือเล่มน้ีก็ได้ท�ำหน้าที่เก็บดิน บนผืนแผ่นดินไทยในชว่ งรัชสมัยของในหลวงรัชกาลท่ี ๙ ไวเ้ ช่นกัน มนั จะทำ� หนา้ ทใ่ี หท้ ่าน ผู้อ่านได้สัมผัสได้ถึงความย่ิงใหญ่ของพระองค์ท่าน สัมผัสได้ถึงความจงรักภักดีท่ีคนไทยมี ต่อพระองค์ท่าน และขอให้มันเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ท่ีจะท�ำให้พระองค์ท่านได้ อยคู่ กู่ บั เราไปตลอดกาล ทกุ ครง้ั ทท่ี า่ นหยบิ หนงั สอื เลม่ นข้ี น้ึ อา่ นและทกุ ครงั้ ทที่ า่ นทำ� สง่ิ ดๆี เพ่อื ผู้อน่ื ตามอย่างพระองคท์ า่ น พระองคท์ า่ นจะปรากฏขึ้นในใจของท่านทันที ในนามของสำ� นกั งานกองทนุ สนบั สนนุ การสรา้ งเสรมิ สขุ ภาพ (สสส.) ทไี่ ดส้ นบั สนนุ ให้เกดิ งานชน้ิ น้ี ขอขอบคณุ คุณกาญจนา พมุ่ พวย และทีมงานทุกคน ท่ีท่มุ เทแรงกายแรงใจ ในการทำ� งานหนกั เพอื่ ใหห้ นงั สอื เลม่ นอ้ี อกมาสำ� เรจ็ สสส.มคี วามหวงั วา่ หนงั สอื เลม่ นจ้ี ะได้ สรา้ งแรงบนั ดาลใจใหก้ บั ผอู้ า่ นโดยเฉพาะอยา่ งยง่ิ เยาวชนใหเ้ กดิ แรงบนั ดาลใจในการกา้ วไป ทำ� ความดเี พอ่ื ผอู้ น่ื ตามรอยพระบาทของพระองคท์ า่ น และหา่ งไกลจากอบายมขุ และปจั จยั เสี่ยงต่างๆ ทั้งปวงท่ีมักเข้ามาย่ัวยวนให้เยาวชนหลงทางอยู่เสมอ เพื่อมีชีวิตที่เป็นกุศล แสดงความจงรกั ภักดีแดพ่ ระองคท์ ่านตลอดไป ดร.นพ.บัณฑติ ศรไพศาล บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 3

ส า ร บั ญ บันทึกรกั “พอ่ ” อภิศักด์ิ เจอื จาน ๗ ความทรงจ�าของวนั วาน กาญจนา พ. ๓๑ ตามรอย “ครู” ของแผ่นดิน กาญจนา พ. ๓๕ Mue Bon กราฟฟิตี้ กาญจนา พ. ๔๑ ตามรอยพระบาท สู่ “บา้ นหลังแรก” ของพ่อ ตรีเดช ไชยหา ๔๕ “ชะตาชีวติ ” ตรีเดช ไชยหา ๔๙ ชวี ติ ท่เี พยี งพอของสณุ ีย์ กาญจนา พ. ๕๓ ครูผ้ยู ึดมัน่ ในพระราชปณิธาน ตรเี ดช ไชยหา ๕๗ จากใจลูก ถึง “พอ่ ” สมฤทัย ทรัพยส์ มบูรณ์ ๖๑ มูโข่ มู สง่ เสด็จสู่ชวี ิตนิรนั ดร์ กาญจนา พ. / โยธนิ เซง้ ๖๕ บ้านทพี่ ่อเกิด...ในวันทไ่ี ม่มี “พ่อ” ตรเี ดช ไชยหา ๖๙ อาสาสองลอ้ เอกจิต สว่างอารมย์ ๗๕ รกั ไมม่ เี งอ่ื นไข กาญจนา พ. / ชมพจน์ ๘๑ เดินตามรอยพระราชา กาญจนา พ. ๘๕ 2 สามี ภรรยา ข้าแผน่ ดิน ณฎั ฐมน - จักรนิ ทร์ กาญจนา พ. ๘๙ บ้านที่ขาดพ่อ กาญจนา พ. ๙๕ บุณิกา โยชอิ ิ ผูอ้ ทุ ศิ ทา� ความดีตามรอยพระราชา กาญจนา พ. / ชมพจน์ ๙๙ หญงิ ชราผ้มู ีหัวใจน�าทาง กาญจนา พ. / ชมพจน์ ๑๐๓ โครงการของเรา..พ่อ แม่ ลูก กาญจนา พ. ๑๐๗ King of Inspiration ณัฐพงศ์ เสอื ดี ๑๑๓ รอยยิ้มบน Shuttle Bus ทิพยส์ ุดา เกษตร ๑๑๙ สุขเพราะเดินตามรอยพ่อ กาญจนา พ. ๑๒๗ อยอู่ ยา่ งพอเพียง กาญจนา พ. ๑๓๑ 4 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

ป่ันเพ่อื พอ่ กาญจนา พ. ๑๓๕ ในหลวงคือแบบอย่างชวี ติ กาญจนา พ. / ชมพจน์ ๑๓๙ ธรรมน�ำทาง กาญจนา พ. ๑๔๓ จะเป็นครทู ี่ดีเพอื่ ในหลวง กาญจนา พ. ๑๔๙ ไม่ท้อเพราะความเพยี ร กาญจนา พ. ๑๕๓ ทำ� เพอ่ื ชาต ิ กาญจนา พ. / โยธนิ เซง้ ๑๕๗ ภมู ใิ จได้เกดิ เปน็ คนไทย กาญจนา พ. ๑๖๑ จิตอาสาเพอื่ เพอ่ื น กาญจนา พ. ๑๖๕ รักคอื การให้ กาญจนา พ. ๑๖๙ ความทรงจ�ำที่ไม่เคยลมื กาญจนา พ. ๑๗๓ ดาราจติ อาสา อรรถพร วงษศ์ ร ี ๑๗๗ การใส่กระโปรงครงั้ สุดทา้ ย กาญจนา พ. ๒๐๑ บันทกึ เล็กๆ ถวายในหลวง คนในเคร่อื งแบบ ธนณฎั ฐ์ อารยสมโพธ ิ์ ๒๐๕ ส.ค.ส. พระราชทานที่หายไป กาญจนา พ. ๒๑๓ ชา้ งเพนยี ดหลวง ถวายความอาลัย กาญจนา พ. / โยธนิ เซง้ ๒๑๗ พลงั แห่งความจงรกั พลังแหง่ ความภักดี ไกรภพ สาระกูล ๒๒๓ พวกเขาเล่าให้ฉนั ฟังว่า... ณัฐวรรณ ลว้ นใจบญุ ธรรม ๒๔๕ ภาพทีถ่ ่ายยากท่สี ุด วสันต์ วณิชชากร ๒๕๕ เปลีย่ นความเสยี ใจเปน็ พลัง กชณัฐ ทองเรอื ง ๒๕๙ เมลด็ พันธขุ์ องพระราชา ปารมี โปร่งเฉลยลาภ / ศุภกร ติยะวรากลุ ๒๖๓ รตั ตกิ าลแหง่ ความรกั เอกจิต สวา่ งอารมย ์ ๒๗๓ กวา่ บวั จะพน้ น้ำ� กาญจนา พ. ๒๘๑ โลกเสมือนจรงิ หลังแผ่นดนิ รชั กาลที่ ๙ เอกจิต สว่างอารมย ์ ๒๘๕ เส้นสจี ากความจงรักของ วิทยา ทรัพย์ธนะอดุ ม กาญจนา พ. ๒๘๙ เสียงเล็กๆ ทค่ี ุณอาจไมเ่ คยไดย้ ิน พรพริ ณุ วงษ์ละคร ๒๙๓ อรโุ ณชา ภาณุพนั ธุ์ ผู้สานต่อพระราชปณธิ าน กาญจนา พ. ๒๙๗ บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 5

6 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

บันทึกรกั “พ่อ” อภศิ กั ด์ิ เจือจาน : บนั ทกึ เหตกุ ารณส์ ำ� คญั ทส่ี ดุ ในชวี ติ ของคนไทยทเี่ กดิ และเตบิ โตในแผน่ ดนิ รชั กาลที่ ๙ แหง่ กรงุ รตั นโกสนิ ทร์คือการสวรรคตของ “พอ่ แหง่ แผ่นดิน” เม่ือวันที่ ๑๓ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๙ ชว่ ง ๒-๓ วนั ก่อนหน้าเหตกุ ารณด์ ังกล่าว ได้มเี หตุการณ์ย่อยๆ มากมายเกดิ ขน้ึ ใน หมู่คนไทยในยุคของการสื่อสารด้วย Social Media มีทั้งข่าวลือเร่ืองพระอาการต้ังแต่ กอ่ นสวรรคต การทคี่ นไทยพรอ้ มใจกนั ไปรวมตวั ทพี่ ระบรมมหาราชวงั และทอ้ งสนามหลวง เพ่ือแสดงความจงรักภักดีเป็นครั้งสุดท้าย การลุกข้ึนมาท�ำความดีตามรอยพ่อของคนไทย จำ� นวนมาก ฯลฯ เหตุการณ์ดังกล่าว ผมได้บันทึกไว้บางส่วนในมุมของตัวเอง ผ่านความรู้สึกนึกคิด ผ่านการกระทำ� ของตนเองและเพือ่ นพ่นี อ้ งที่มหี ัวใจเดียวกนั ต่อไปน้ีคือบางช่วงบางตอนจาก Timeline บนหน้าเฟซบุ๊คส่วนตัวของผม (Hoy Apisak) ที่ได้บันทึกเรื่องราวส�ำคัญและความรู้สึกต่างๆ เกี่ยวกับในหลวงรัชกาลที่ ๙ ไว้ ต้ังแต่วนั ที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๕๙ จนถงึ กลางเดือนกมุ ภาพนั ธ์ ๒๕๖๐ แมใ้ นโพสตจ์ ะไม่ได้ ระบุเหตุการณ์ไว้ แต่เช่ือว่าผู้อ่านที่มีชีวิตผ่านเหตุการณ์ส�ำคัญมาด้วยกัน คงจะเดาจาก ภาพและคำ� อธิบายได้ไม่ยากว่า แตล่ ะโพสตน์ นั้ มาจากเหตกุ ารณ์หรือกิจกรรมใดบ้าง แม้สิ่งน้ีเป็นเหมือนบันทึกเล็กๆ ในหน้าประวัติศาสตร์ส่วนตัว แต่เชื่อว่าจะช่วย ย้ำ� เตอื นใหผ้ อู้ า่ นได้ระลึกวา่ ในหวั ใจคนไทยนั้นมี “พ่อ” อยูเ่ สมอมา และจะมอี ยู่ตลอดไป ชัว่ ชีวติ บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 7

๑๒ ตุลาคม ๒๕๕๙ กำ� ลังเดนิ ทางไปศริ ริ าช เวลา ๑๗.๐๗ น. โรงพยาบาลศริ ริ าช (Siriraj Hospital) เวลา ๑๙.๓๔ น. สมเดจ็ พระเทพฯ เพิ่งเสด็จฯ กลับไปเมอื่ สกั ครู่ ผูค้ นทีน่ ีย่ งั คงสวดมนต์กนั อยา่ งต่อเน่อื ง วิธเี ดนิ ทางไปโรงพยาบาลศิริราชทส่ี ะดวกทีส่ ุด คอื ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙ - BTS ลงสถานสี ะพานตากสิน เวลา ๑๐.๕๓ น. - นั่งเรือ ธงส้ม ราคา ๑๔ บาท ช้าหน่อย คนแน่น จอดเกือบครบทุกท่า เราก็ลง ทา่ วังหลงั แล้วเดินเข้าศิรริ าช ธงเหลือง ราคา ๑๙ บาท คนนอ้ ยลงมานดิ จอดไม่ถี่เทา่ ธงสม้ เรือล�ำใหญ่ เหมือนธงฟ้า แตไ่ มม่ ีคนบรรยาย เราก็ลงท่าวงั หลัง แลว้ เดินเข้าศริ ริ าช แต่ถ้าจะชิลล์หน่อยก็ Tourist Boat ธงฟ้า ราคา ๔๐ บาท เรือใหญ่ ส่วนใหญ่มีแต่นักท่องเที่ยวต่างชาติ มีคนบรรยายตรงหัวเรือ อันนี้ลงท่า รถไฟ (ซ่งึ กต็ ดิ กบั ศิริราชนั่นแหละ) แลว้ เดินเข้าศิริราช ตรงพพิ ธิ ภัณฑ์ของ โรงพยาบาล ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙ โรงพยาบาลศริ ิราช (Siriraj Hospital) เวลา ๑๒.๐๙ น. เวลาได้อยู่ในลานนี้ เราจะสัมผัสไดถ้ ึงพลังของความรกั อันมหาศาล นำ้� ใจหล่งั ไหลมา เวลา ๑๖.๕๔ น. สวดมนต์กนั ตามปกติ เวลา ๑๗.๔๕ น. เพอ่ื นผูจ้ ากบา้ นไปเรียนท่ีประเทศอังกฤษ ส่งข้อความส่วนตัวมา ขอให้ผม เวลา ๑๘.๑๑ น. เก็บดินบริเวณโรงพยาบาลศิริราชไว้ให้หน่อย พร้อมบอกว่า “อะไรจะเกิด ไม่รู้ อยากเก็บแผ่นดินน้ีไว้ก่อน” นึกอะไรไม่ออก จึงฉวยเอากล่องขนมที่ เพิ่งกินเสร็จ เช็ดและเป่าให้สะอาดท่ีสุด แล้วใช้มือหยิบดินปนทรายตรง ข้างตกึ ศรีสงั วาลยบ์ รรจุเกบ็ ไวใ้ หจ้ ำ� นวนเท่าทจ่ี ะพอท�ำไดใ้ นตอนนั้น ... จะเกบ็ ไวอ้ ย่างดี กลับมาแล้วแวะมาเอาแล้วกนั นะ ... 8 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

เวลา ๑๙.๐๔ น. ... ก้มกราบส่งเสดจ็ ... เวลา ๒๓.๑๓ น. เม่ือคร่นู ้ี ขากลับจากศริ ริ าช น่งั แทก็ ซี่ผา่ นข้างรวั้ พระราชวังสวนจิตรลดา ช�ำเลืองมองจากหน้าต่างรถออกไป ยังเห็นอาคารต่างๆ ท่ีเป็นโครงการ ส่วนพระองค์ เรียงรายอย่ตู ลอดต้ังแต่ตน้ จนสดุ ปลายรัว้ หวนคดิ ถงึ เมอื่ หลายปกี อ่ น มโี อกาสเขา้ ไปถา่ ยสกปู๊ เกยี่ วกบั โครงการ ทดลองต่างๆ ตอนนั้นก็รู้สึกในใจว่า จะมีพระราชวังแห่งใดในโลกบ้างท่ีมี ผืนนาอยู่ ในวงั มีโรงสขี า้ ว โรงท�ำขผ้ี ้ึง โรงผลิตนมยูเอชที โรงผลติ นำ้� ผลไม้ บ่อเลย้ี งสาหร่าย โรงงานทำ� ข้าวเกรียบ เตาเผาถา่ น บ่อเลย้ี งปลานลิ ห้อง ทดลองน้�ำมันแก๊สโซฮอล มีรถยนต์ที่ทดลองว่ิงโดยเติมน�้ำมันปาล์ม ๑๐๐ % หรือแม้บ้านหลังทดลองที่ใช้พลังงานแสงอาทิตย์ทั้งหลัง... จะมี พระราชวังแหง่ ไหนในโลกบ้าง ท่มี ีสิ่งเหลา่ นี้อยูใ่ นวัง โครงการอันเนือ่ งมาจากพระราชดำ� รติ า่ งๆ ตัง้ ก่ีรอ้ ยกพ่ี นั โครงการ ลว้ นเรม่ิ ขนึ้ เปน็ การสว่ นพระองคใ์ นวงั สวนจติ รลดากอ่ นทงั้ นนั้ ลองผดิ ลองถกู แก้ไขข้อผิดพลาดจนแน่พระทัยแล้ว จึงค่อยน�ำออกเผยแพร่ให้ความรู้แก่ ประชาชนคนไทย เปน็ บญุ ของผมแทๆ้ ทไี่ ดเ้ กดิ และมชี วี ติ อยใู่ นแผน่ ดนิ ของพระองค์ ... ประนมมอื แลว้ ยกทนู ข้ึนเหนอื หัวทงั้ นำ้� ตาเลยครบั ... Grand Palace (พระบรมหาราชวงั ) ๑๔ ตุลาคม ๒๕๕๙ คนแนน่ มาก แดดเปรี้ยง แตไ่ ม่เห็นมใี ครถอย เวลา ๑๑.๔๑ น. กลับถึงห้องทัง้ ทีร่ า่ งกายตวั เองกำ� ลงั โรย แตพ่ ออาบนำ้� เสร็จ แทนที่จะนอน กลับมานั่งเปิดทีวีดูสารคดีในหลวงอยู่ จนถึงตอนนี้ยังอยากเห็นในหลวง เวลา ๒๒.๐๓ น. แบบภาพเคลอ่ื นไหวอยู่ เพราะทำ� ใหร้ ู้สกึ เหมอื นพระองคไ์ ม่ไดจ้ ากไปไหน ส่ิงหน่ึงท่ีเราจะเห็นได้อย่างชัดเจนในภาพข่าวพระราชกรณียกิจ คอื เวลาในหลวงมพี ระราชปฏสิ นั ถารกบั ชาวบา้ นทม่ี าเฝา้ ฯ รบั เสดจ็ ถา้ ทรง ยืนอยู่ พระองค์จะทรงโน้มพระวรกายลง จนพระพักตร์เกือบชิดชาวบ้าน และทรงพูดคุยอย่างไม่ถือพระองคเ์ ลย แตถ่ า้ ตอ้ งคุยเรื่องยาวๆ เชน่ ตอนเสดจ็ ฯ ไปสอบถามรายละเอยี ด บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 9

ของพ้ืนท่ีจากชาวบ้าน เวลาท่ีมีพระราชด�ำริจะท�ำโครงการแก้ปัญหา ต่างๆ ให้ชุมชน พระองค์จะประทับพับเพียบลงกับพื้นดินตรงน้ันทันที โดยไม่ทรงรังเกียจว่าจะเปรอะเปื้อน และจะประทับพับเพียบอยู่ท่าเดียว เป็นเวลานาน โดยไมเ่ ปล่ยี นพระอิริยาบถเลย จนกว่าจะได้ข้อมูลเป็นทพ่ี อ พระราชหฤทยั จงึ จะทรงลกุ และทรงพระด�ำเนินต่อ ลองสงั เกตดเู ถดิ ครบั ไมว่ า่ จะเสดจ็ ฯ ไปทรงเยยี่ มราษฎรทไ่ี หนกจ็ ะ ทรงทำ� แบบน้ี ... ยง่ิ ดู ยง่ิ รกั ยง่ิ คดิ ถงึ ในหลวง ... เปดิ ใหเ้ ขา้ เฝา้ ฯ กราบถวายบงั คมพระบรมศพ ณ พระทนี่ ง่ั ดสุ ติ มหาปราสาท ๑๕ ตุลาคม ๒๕๕๙ ตัง้ แตว่ ันท่ี ๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๙ เปน็ ต้นไป เวลา ๒๑.๑๔ น. ทำ� งานกบั ฉนั ฉันไมม่ อี ะไรจะให้ ๑๗ ตลุ าคม ๒๕๕๙ นอกจากการมคี วามสขุ รว่ มกันในการท�ำประโยชน์ให้กบั ผ้อู ่ืน เวลา ๐๙.๕๐ น. (พระราชด�ำรัส ในหลวงรชั กาลท่ี ๙) เวลา ๒๐.๒๘ น. เห็นข้อความนี้บนป้ายโฆษณาต่างๆ ก็น�้ำตาร้ืนแล้ว แต่พอต้องเป็นคน อ่านออกเสียง ลูกต้องข่มใจอย่างหนัก กว่าจะเอ่ยออกมาเป็นค�ำให้เสียง ไม่สั่นไมพ่ รา่ หลังจากท่ีทรงพระประชวรในช่วงเวลาหน่ึงน้นั ก็เสดจ็ ออกเป็นครัง้ แรก ... ๑๘ ตลุ าคม ๒๕๕๙ จำ� ไดแ้ มน่ ยำ� วา่ เปน็ ทช่ี ะอำ� ซง่ึ เปน็ สถานทต่ี งั้ ศนู ยศ์ กึ ษาการพฒั นาหว้ ยทราย เวลา ๒๒.๓๖ น. ในวนั น้ี ไดเ้ สดจ็ ออกทรงงานเปน็ ครงั้ แรก หลงั จากวา่ งเวน้ มานาน หลงั จาก มีพระราชกระแสรับส่ัง พระราชทานแนวทางหลักๆ แล้วก็ได้หยุดขบวน เบ้ืองหน้าเป็นหุบเขาเรียกว่าหุบสบู่ เวลาน้ันตะวันหลบแล้ว แต่ยังมีแสง เรืองรองอยู่ นกบนิ กลบั รงั เป็นฝงู ๆ 10 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

ทรงฉายภาพววิ รอบๆ อากาศร่ม ลมพดั เย็นสบาย มีสายฝนโปรย มาบางๆ ชุ่มชนื้ แต่ไมเ่ ปียก วันนั้นทรงมีความสุขมาก รับสั่งขึ้นมาลอยๆ ว่า ไม่ได้เสด็จออก มานานแล้ว และเห็นชัดเจนว่าทรงพระเกษมส�ำราญเหลือเกิน ท่ีมีโอกาส ทำ� งานให้พสกนิกรของพระองค์อีกครัง้ หนึง่ หลงั จากนน้ั จงั หวะงานทที่ รงอยกู่ เ็ รม่ิ ตน้ อยา่ งทรงพลงั อกี ครง้ั หนง่ึ โครงการพระราชดำ� ร ิ โครงการแลว้ โครงการเลา่ กไ็ ดจ้ ดั ทำ� ขน้ึ มาทกุ หวั ระแหง ของแผน่ ดนิ (ดร.สุเมธ ตนั ตเิ วชกุล เลขาธิการมูลนิธชิ ยั พฒั นา) ผา่ นชว่ งเวลาทเี่ ศรา้ โศกทส่ี ดุ ในชวี ติ จนแทบไมม่ เี รยี่ วแรงจะทำ� อะไรมาครบ ๑๙ ตลุ าคม ๒๕๕๙ ๗ วัน วันน้ี พลันระลึกได้ว่าแท้จริงแล้ว ในหลวงไม่ได้ทรงจากเราไปไหน เวลา ๑๑.๕๔ น. แต่ทรงอยู่ในทุกๆ การท�ำประโยชน์เพ่ือส่วนรวม ทุกการให้ การแบ่งปัน อยใู่ นทกุ ๆ ความเพียร ความละเอียดถ่ถี ้วน ความอดทนอดกล้นั ความรกั ความสามัคคี ความใส่ใจต่อหน้าท่ีการงาน ความซ่ือสัตย์ ความประหยัด อดออม ความนอบน้อมคารวะ ความกตัญญตู อ่ ผมู้ ีพระคุณ อยู่ในทุกๆ การสร้างสรรค์ความเจริญให้บ้านเมือง การศึกษาทุก อยา่ งใหร้ จู้ รงิ การลงมอื ทำ� แบบไมท่ อ้ ถอยจนกวา่ จะสำ� เรจ็ การใชท้ รพั ยากร ทีม่ ีอยู่ใหเ้ กิดประโยชน์สงู ท่ีสุด ให้เหลือทงิ้ น้อยทส่ี ุด อยูใ่ นทุกๆ คุณงามความดีที่เราท�ำ เหนืออื่นใด ...ในหลวงยังทรงอยู่ในใจของเรา ตราบจนลมหายใจ สุดท้าย ก�ำลังฝกึ ร้องเพลงท่ีพอ่ แต่งเตรียมไปบันทกึ การแสดงวันเสาร์นี้ ๒๐ ตลุ าคม ๒๕๕๙ เวลา ๑๔.๑๐ น. เวลา ๑๔.๐๒ น. ... อาชีพของในหลวง ... (โดย ดร.สเุ มธ ตนั ติเวชกุล เลขาธิการมลู นธิ ิชัยพัฒนา) ตอนที่รับสั่งให้ผมไปจดทะเบียนขอต้ังมูลนิธิชัยพัฒนา ผมไปท่ี บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 11

กรงุ เทพมหานคร เราไม่อยากใชอ้ ภสิ ิทธ์อิ ะไร เพราะย่งิ อย่ใู กลเ้ จ้านายก็ย่งิ ต้องท�ำตัวให้ธรรมดาตามรอยเบื้องพระยุคลบาท ก็ไปแจ้งเหมือนบุคคล ธรรมดาท่ัวไป มีเจา้ หน้าทข่ี อง กทม. เขามาสอบสวน “ท�ำไมนายกมูลนิธิ ไม่มาเอง ?” ผมกบ็ อกวา่ “นายกฯ งานเยอะ มาไม่ได้ เลยมอบฉันทะมา” “บ้านอยู่อ�ำเภออะไร ?” “อยู่อำ� เภอดุสิต” “บ้านเลขทเี่ ท่าไหร่ ?” “ไมร่ ู้” “เอ อะไรกัน บา้ นไมม่ ีหลกั แหลง่ แลว้ มาต้ังมูลนิธไิ ด้อยา่ งไร ?” สอบสวนไล่ผมตอ่ ไลไ่ ปเรอื่ ย “ทำ� อาชีพอะไร ?” “ไมร่ จู้ ริงๆ วา่ อาชพี อะไร แต่เหน็ ท�ำหลายอย่าง” “อะไรกนั บ้านไม่มีหลกั แหลง่ อาชีพกไ็ มม่ ี” แลว้ ตาเหลอื บไปเรอ่ื ย จนกระทง่ั ไปเหน็ ชือ่ ผยู้ ื่นจรงิ ๆ และผมเป็น แค่ตัวแทนของ พระบาทสมเดจ็ พระเจา้ อยู่หวั มอบอ�ำนาจมา “อ๊ยุ อยา่ ใหท้ า่ นมานะ มายงุ่ ตายเลย” แล้วจดั การใหเ้ สร็จ ค่าจด ทะเบียน ๓๐ บาท “ขอบริจาคเปน็ คนแรกได้ไหม ?” ตกลงวันน้นั ฟรี สามสิบบาท แกควกั ออกมาดว้ ยความตกใจมาก ผมกลบั มากราบบงั คมทลู “พอเขาถามวา่ อาชพี อะไร ขา้ พระพทุ ธเจา้ ตอบไมไ่ ด”้ พระองคท์ า่ นทรงตอบวา่ “คราวหลงั ถา้ เขาถามวา่ ฉนั ทำ� อาชพี อะไร ให้ตอบวา่ ‘ท�ำราชการ’” - ดร.สุเมธ ตันติเวชกลุ เลขาธกิ ารมูลนธิ ิชัยพัฒนา - ก�ำลังเพลิดเพลินกับการเลือกรูปในหลวงไปอัดขยายและท�ำกรอบส�ำหรับ ๒๔ ตลุ าคม ๒๕๕๙ แขวนผนงั บา้ น และวางบนห้งิ พระ เวลา ๐๙.๕๐ น. เลือกไป อมย้มิ ไป 12 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

... เลือกไป คดิ ถึงไป ... ใครอยากไดไ้ ฟล์ เขามีให้ดาวน์โหลดฟรี ทน่ี ี่ครับ https://www.facebook.com/groups/ArtisticalImage/files/ เม่ือเกือบ ๒๐ ปีก่อน นักข่าวคนหน่ึงทูลถาม (ในหลวงรัชกาลที่ ๙) ว่า ๒๙ ตลุ าคม ๒๕๕๙ พระองคท์ รงปรารถนาจะเป็นทีจ่ ดจำ� อย่างไร ? เวลา ๐๘.๕๖ น. คำ� ตอบของพระองคน์ น้ั ทรงสนพระทยั นอ้ ยมาก วา่ ประวตั ศิ าสตร์ จะจดจำ� พระองค์อยา่ งไร ทรงตอบว่า “ถ้าพวกเขาจะเขียนถงึ ในทางที่ดี พวกเขาควรเขยี นถึง ว่า ได้ทำ� อะไรบ้างทเ่ี ป็นประโยชน์” (ซาแมนธา พาวเวอร์ เอกอคั รราชทูตผแู้ ทนถาวรสหรฐั อเมรกิ าประจ�ำสหประชาชาติ ถอดความโดย Noon Somanas) ๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ เวลา ๐๐.๓๐ น. สมเด็จย่า ทรงเลีย้ งในหลวงของเรามาอยา่ งดมี าก ต่อไปนค้ี ือตัวอย่างบางสว่ นทสี่ ะท้อนเร่ืองนีไ้ ด้อย่างชัดเจน ... - สมัยทรงพระเยาว์ ในหลวงทรงได้ค่าขนมจากสมเดจ็ ยา่ อาทติ ยล์ ะคร้ัง - แม้จะได้เงินค่าขนมทุกอาทิตย์ แต่ยังทรงรับจ้างเก็บผักผลไม้ไปขาย เม่ือได้เงินมากน็ �ำไปซือ้ เมล็ดผกั มาปลูกเพม่ิ - สมัยทรงพระเยาวท์ รงซนบ้าง หากสมเดจ็ ยา่ จะลงโทษ จะเจรจากันก่อน ว่า โทษนค้ี วรตกี ท่ี ี ซึ่งในหลวงก็จะทรงตอ่ รองว่า “ทเี ดยี วกพ็ อ” - ในบ้านทป่ี ระทับ สมเด็จยา่ จะทรงต้งั กระปอ๋ งออมสินเรียกวา่ “กระป๋อง คนจน” หากในหลวงทั้ง ๒ พระองค์ทรงน�ำเงินไปท�ำกิจกรรมอะไรแล้วมีก�ำไร จะต้องถูก “เก็บภาษี” หยอดใส่กระปุกน้ี ๑๐ % แล้วทุกส้ินเดือน สมเด็จย่า จะเรียกประชุมเพ่ือถามว่า จะเอาเงินในกระป๋องนี้ไปท�ำอะไร เช่น มอบให้ โรงเรยี นคนตาบอด มอบใหเ้ ด็กก�ำพร้า หรอื ทำ� กจิ กรรมเพ่อื คนยากจน - ครั้งหนึ่ง ในหลวงกราบทูลสมเด็จย่าว่า อยากได้จักรยาน เพราะเพ่ือน บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 13

คนอื่นๆ เขามีจักรยานกัน สมเด็จย่าตอบว่า “ลูกอยากได้จักรยาน ลูกก็ต้อง เกบ็ คา่ ขนมไว้สิ หยอดกระป๋องวันละเหรยี ญ ได้มากคอ่ ยเอาไปซอื้ จกั รยาน” - และเพราะหากทรงอยากได้ของเล่นอะไร สมเด็จย่าจะสอนให้ต้องทรง เก็บสตางค์ซ้ือเอง น่ีแหละหลายคร้ังที่ในหลวงท้ัง ๒ พระองค์ก็ทรงประดิษฐ์ สง่ิ ทอี่ ยากไดข้ น้ึ มาเอง ครง้ั หนงึ่ ทรงหนุ้ คา่ ขนมกนั เพอื่ ซอื้ ชน้ิ สว่ นวทิ ยทุ ลี ะชน้ิ ๆ แล้วทรงนำ� มาประกอบเองเปน็ วิทยุ แล้วแบง่ กนั ฟงั - สมเดจ็ ย่าทรงสอนให้ในหลวงรจู้ กั การใชแ้ ผนท่ี โดยให้โรงเรียนเพาะชา่ ง ท�ำแผนท่ีประเทศไทยขึ้นมา แล้วเล่ือยเป็นชิ้นส่ีเหลี่ยมเล็กๆ เพื่อให้ทรงเล่น เปน็ จก๊ิ ซอว์ - ในหลวงไม่โปรดสวมเคร่ืองประดับ เช่น แหวน สร้อยคอ ของมีค่า ต่างๆ ยกเว้น นาฬิกา - ยาสีพระทนต์ กท็ รงบีบใชจ้ นแบนราบเรยี บคล้ายแผน่ กระดาษ - ปหี น่งึ ๆ ในหลวงจะทรงเบกิ ดนิ สอไว้ใชแ้ ค่ ๑๒ แทง่ ใช้เดือนละแท่ง ใช้ จนกระท่ังกุด มือจับเขียนไม่ได้เมื่อไหร่ถึงจะทรงท้ิง และถ้าใครมาขนดินสอ กุดๆ ทท่ี รงเห็นว่ายงั ใช้ไดอ้ ยไู่ ปทง้ิ ละก็จะกริ้วอย่างมาก - ๓ ตวั อยา่ งหลงั นม้ี าจากการทสี่ มเดจ็ ยา่ ทรงปลกู ฝงั เรอ่ื งการประหยดั และ ไมฟ่ ุง้ เฟ้อมาต้ังแต่ทรงพระเยาว์ ทุกคร้ังท่ีได้ยินได้อ่านเร่ืองในหลวง นอกจากจะรักพระองค์ท่านแล้ว อีก ใจหน่ึงก็ยังนึกรักสมเดจ็ ย่าตามไปด้วย (ตดั ตอนและเรยี บเรียงจากบทความ “๘๑ เรอ่ื งของในหลวง ท่ีคนไทยควรร้”ู ของผ้จู ดั การออนไลน)์ ๒ พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ เวลา ๒๒.๑๔ น. พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท พระบรมมหาราชวัง ในท่ีสดุ กไ็ ด้เข้ากราบพระบรมศพ หนา้ พระบรมโกศ ต้องกราบขอบพระคุณครูก้ีเป็นอย่างสูงครับ เพราะโพสต์ของครูแท้ๆ ผม ถึงไดร้ ับโอกาสทีด่ ที ่สี ุดในชีวิตน้ี ขอบคุณตุ้ย ทยี่ ืนรอจนกระท่งั ไดเ้ ขา้ ไปด้วยกัน จากประสบการณต์ รงทไ่ี ด้สัมผัสมานะครับ วนั ธรรมดา (โดยเฉพาะ องั คาร พุธ พฤหัสบดี) ช่วงหลงั ๑๘.๐๐ น. ควิ ตอ่ แถวจะไมค่ ่อยหนาแนน่ เทา่ ไร ถา้ มีโอกาส ลองหาจงั หวะไปดคู รบั 14 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

๓ พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ เวลา ๐๙.๕๙ น. เม่ือวานตอนค่ำ� ขณะแถวผรู้ อกราบพระบรมศพดำ� เนินมาจนถงึ บันไดทาง ข้ึนพระท่นี ัง่ ดุสิตมหาปราสาท มีเจ้าหนา้ ทค่ี อยแจ้งพสกนิกรทุกคนวา่ ทา่ น ทม่ี กี ระเป๋า ขอให้เปลีย่ นจากการสะพายมาเป็นการถือด้วยมอื แทน ทัง้ นีก้ ็ เพ่อื ความสภุ าพ กอ่ นจะได้เขา้ เฝา้ ฯ กราบในหลวงเปน็ ครง้ั สุดท้าย ขา้ งหลงั ผมเปน็ คณุ ปา้ คนหนง่ึ (จรงิ ๆ ควรเรยี กวา่ นา้ เพราะอายนุ า่ จะนอ้ ยกว่าแมผ่ ม แต่แกเรียกแทนตัวเองอยา่ งนั้น) ขอตอ่ รองกับเจา้ หนา้ ที่ วา่ จะขอสะพายเปใ้ บนไี้ ปพลางกอ่ น รอจนถงึ จงั หวะขน้ึ บนั ไดแ้ ลว้ คอ่ ยปลด มาถือดว้ ยมือ “ปา้ ใสเ่ หลก็ ดามหลงั ไว”้ แกบอกเจา้ หนา้ ที่ และเรากไ็ ดย้ นิ กนั ทกุ คน ตอ่ มา ป้าอธบิ ายเพมิ่ วา่ แกต้องขอสะพายไวก้ ่อน เพราะถา้ ปลด ลงมาถือ น้�ำหนักเป้จะท�ำให้หลังงอ เหล็กที่ผ่าตัดดามหลังไว้จะทิ่มเนื้อ ทำ� ให้เจบ็ มาก ผมอาสาช่วยถือเป้ให้ป้า พอแกส่งมาให้ จึงได้รับรู้ถึงน�้ำหนัก กะ คร่าวๆ ไมน่ า่ ตำ�่ กวา่ ๗ – ๘ กก. แกบอกเพ่มิ วา่ “เปน้ ้ีใชส้ ะพายเพ่อื ช่วย ถ่วงให้หลังตึงตลอดเวลา เหลก็ ดามหลงั จะได้ไมท่ มิ่ เนื้อ สว่ นเข่าสองข้างก็ ผา่ ตดั มาเหมอื นกนั เดินเหินไมค่ ่อยสะดวก” แกหนั ไปเหมือนจะเลา่ ใหค้ นรอบๆ แถวฟังตอ่ “ป้ามาหลายรอบแล้ว จะมาเอาถุงพันธุ์ข้าวพระราชทาน เพ่ือน ๒ คนเปน็ มะเรง็ อยากมา แตม่ าไมไ่ หว ปา้ ยงั พอเดนิ ไหว ก็เลยมารับเผ่ือ เพื่อน” แกพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย... แต่พอได้ยินค�ำนี้ ผมรู้สึกจุกมาถึง คอหอย พอเดนิ ขนึ้ พระทน่ี งั่ แลว้ ปา้ บอกเจา้ หนา้ ทว่ี า่ ขอนง่ั บนเกา้ อตี้ ดิ ประตู ทางขนึ้ ซงึ่ เจา้ หนา้ ทกี่ อ็ ำ� นวยความสะดวกใหอ้ ยา่ งดมี าก ผมวางคนื เปใ้ บนนั้ ใหบ้ นเกา้ อข้ี า้ งๆ ปา้ กอ่ นจะตอ้ งไปนง่ั พบั เพยี บตามลำ� ดบั แถวบรเิ วณหนา้ พระบรมโกศ หา่ งออกไปไกลพอสมควร พอกราบพระบรมศพเสร็จ พวกเราก็ต้องทยอยเดินเรียงแถวตาม ล�ำดับเพ่ือลงบันไดออกไป ท�ำให้คลาดกับป้าในที่สุด แต่เชื่อว่าน่าจะมีคน ชว่ ยปา้ ถอื เปล้ งบนั ไดมาใหแ้ นน่ อน เพราะทกุ คนตา่ งกไ็ ดย้ นิ ทปี่ า้ เลา่ กนั หมด ... หัวใจปา้ ชา่ งน่านับถอื นัก ... บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 15

๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ เวลา ๑๙.๓๙ น. ใครอยูแ่ ถวสนามหลวง นคี่ ือจงั หวะที่ดที ่สี ุดอกี ครง้ั หน่ึง ทจ่ี ะได้เข้ากราบพระบรมศพ แถวส้นั มาก ถา้ อยกู่ รงุ เทพ ฯ ตอนนผ้ี มจะรีบตรงไปทนั ที !!! ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ เวลา ๐๗.๒๘ น. วันนี้เม่ือ ๑ เดือนท่ีแล้ว ...เวลานี้ผมเพิ่งต่ืนหลังจากเมื่อคืนเพ่ิงกลับจาก ศริ ริ าช ทแี รกต้งั ใจว่าจะกลับไปอกี คร้ังตอนเยน็ ๆ แตไ่ ม่รู้ยงั ไง ผมเปลีย่ นใจ ออกเดนิ ทางจากบา้ นทนั ที และอยู่ทน่ี นั่ จนถงึ เวลาราวๆ สามทมุ่ ครงึ่ ... ผ่านเหตุการณ์สำ� คัญทีส่ ุดในชวี ติ ดว้ ยน�ำ้ ตา ... #คดิ ถงึ ในหลวง ๑๔ พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ เวลา ๑๒.๓๒ น. ลูกชายหารูปในหลวงใส่กรอบมาให้ คยุ ฟุ้งไปสามบา้ นเจ็ดบ้าน ๑๖ พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ เวลา ๑๘.๑๙ น. ทอ้ งสนามหลวง พระบรมมหาราชวัง ตอนนี้แถวไมย่ าวมากนัก ทา้ ยควิ อยูห่ วั สนามหลวงด้านศาลหลักเมอื ง เจ้าหนา้ ทีบ่ อกว่า ไม่ต้องกลวั ไดเ้ ข้าทกุ คน เวลา ๒๓.๔๓ น. สรุปการเข้ากราบพระบรมศพ วนั พุธที่ ๑๖ พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ เร่ิมเขา้ คิว ๑๘.๑๕ น. แล้วเสร็จ ๒๒.๑๕ น. รวมเวลาท้งั สนิ้ ๔ ชวั่ โมงเป๊ะ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ เวลา ๒๐.๒๗ น. ชว่ งน้ี เวลามเี พ่ือนพอ้ งน้องพ่โี ทรเข้ามา มักเป็นคำ� ถามใน ๒ เรื่องนี้ ๑. จะไปตอ่ คิวเข้ากราบในหลวง ควรไปวันไหน เวลาไหนด?ี 16 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

๒. จะขับรถไปยา่ นนนั้ ยา่ นน้ี มีร้านไหนอาหารอร่อยน่ากนิ บ้าง ? คำ� ถามแรก ผมมกั ตอบวา่ ใหค้ อยเชค็ ความยาวแถวในแอพ ZONE เมอื่ เตรยี มตวั แลว้ กไ็ ปใหถ้ งึ สกั สซ่ี า้ หา้ โมงเยน็ เพราะไมว่ า่ ยงั ไง เวลาเยน็ ยำ่� ยามแดดรม่ ลมตกก็น่าจะดีกวา่ การยนื ต่อแถวในยามแดดเปร้ียง และถา้ ได้ เขา้ แถวในเตน็ ท์แลว้ ยงั ไงกไ็ ด้เข้ากราบแน่ๆ ไมม่ ีการฟาล์ว เพียงแต่จะได้ เขา้ ในพระทน่ี ่งั ฯ เวลาไหนเทา่ น้ัน สว่ นคำ� ถามทสี่ อง ตอบไปกท็ รมานทอ้ งไป คา่ ทพ่ี อนกึ ถงึ รา้ นนน้ั ๆ ปุ๊บ น�้ำย่อยในกระเพาะก็ท�ำงานทันที แล้วก็ได้แต่เปิดฝานมเปรี้ยวด่ืม ยอ้ มใจแกห้ ิวไปพลาง ๒๖ พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ เวลา ๑๕.๔๑ น. ... เปน็ อยา่ งทพี่ เ่ี กง้ พดู ไวใ้ นงานแถลงขา่ วภาพยนตร์ พรจากฟา้ จรงิ ๆ ดว้ ย ... ได้ฟังและเห็นเนื้อเพลงพระราชนิพนธ์ “พรปีใหม่” มานาน แต่เพิ่งได้ใช้ สมาธิคิดและตีความตามไปด้วยเป็นคร้ังแรก ในวินาทีท่ีได้ฟังพี่เก้งพูดน่ัน แหละครับ เนอื้ เพลงในทอ่ น Verse 2 มดี งั น้ี ... ข้าวิงวอนขอพรจากฟ้า ใหบ้ รรดาปวงทา่ นสขุ ศรี โปรดประทานพรโดยปรานี ให้ชาวไทยล้วนมโี ชคชัย คำ� วา่ “ข้า” ในเนอ้ื เพลง หมายถงึ ในหลวงรัชกาลท่ี ๙ พระองคท์ า่ นไดข้ อ “พรจากฟา้ ” เพอ่ื ดลบนั ดาลใหป้ วงชนชาวไทยทงั้ ประเทศ มคี วามสขุ มีโชคมีชัย ใหร้ งุ่ เรอื ง หมดสน้ิ ความทกุ ข์ มคี วามสวสั ดีตลอดปี ตลอดไป น่ีคอื การ “แตง่ เพลง” เพือ่ มอบใหเ้ ปน็ ของขวัญปีใหมแ่ ก่พสกนกิ ร ของพระองคอ์ ย่างแท้จรงิ บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 17

๔ ธนั วาคม ๒๕๕๙ บา่ ยวนั หนง่ึ ชว่ งกลางปี ๒๕๕๙ ในวนิ าทที นี่ อ้ งใหม่ ผชู้ ว่ ยผกู้ �ำกบั โทรมา เวลา ๑๑.๑๗ น. บอกว่า พ่ีเก้งอยากให้ไปร่วมเป็นนักแสดงในหนังเรื่องใหม่ ผมพูดสวนไป ตงั้ แต่นอ้ งยงั พดู ไมจ่ บ “เล่นครับ หนังพ่ีเก้ง ใครก็อยากเล่น” และย่ิงรู้สึกเย็นวาบไปถึง กลางกระหมอ่ ม เม่อื นอ้ งใหมบ่ อกวา่ “เป็นหนงั ทีม่ ีเพลงพระราชนพิ นธ์ค่ะพี่” เราถ่ายกันตั้งแต่ต้นเดือนสิงหาคม ๒๕๕๙ แล้วเสร็จในช่วง ปลายเดือน ผมชอบบรรยากาศในกองหนังเรื่องนี้มาก ทุกคนเป็นนักดนตรี หลายคนเป็นอาจารย์ สอนดนตรีในมหิดล หลายคนเป็นนักดนตรีอาชีพ หรอื แม้แตเ่ ปน็ ศลิ ปินชื่อดัง คนที่เล่นดนตรดี ว้ ยกัน คอื คนทต่ี อ้ งหายใจเป็นจังหวะเดยี วกัน เพราะเหตุผลน้ีกระมัง นักแสดงสมทบในหนังตอนน้ีถึงได้สนิทกัน อย่างรวดเร็ว จนทุกวันนี้เราก็ยังคุยกันในกรุ๊ปไลน์ คุยกันวันละเป็นร้อยๆ ข้อความ ทกุ วันต้ังแตถ่ ่ายหนงั เหนืออ่ืนใด ทุกคนรู้สึกดีใจเหลือเกินท่ีได้ร่วมเป็นส่วนเสี้ยวเล็กๆ ของ ภาพยนตร์ #พรจากฟา้ เรารกั ในหลวงสดุ หวั ใจ แตเ่ ลอื กทจ่ี ะไมบ่ อกออกมาเปน็ คำ� พดู ตรงๆ ... เราท�ำให้เห็น ... ในตัวหนัง ไม่มีแมแ้ ตค่ �ำเดียวท่ีพูดถงึ ในหลวงรัชกาลที่ ๙ แต่คนดูทุกคนจะสัมผัสได้เองว่า มวลความรักระหว่างในหลวง รชั กาลที่ ๙ กบั คนไทยท้งั ปวง อบอวลอยู่ในทกุ วินาทีขณะชมหนังเรอื่ งน้ี ... อยากให้คนไทยทกุ คนไดด้ ู ... ตกึ ศรีสงั วาล โรงพยาบาลศิรริ าช ๔ ธนั วาคม ๒๕๕๙ ตรงท่คี ุณป้ายืนนน่ั แหละครบั คืนวนั ท่ี ๑๓ ตลุ าคม ๒๕๕๙ เวลาประมาณ เวลา ๑๗.๑๑ น. ๑๘.๕๕ น. ผมยืนอยู่ตรงนน้ั อา่ นทวิตเตอรข์ องนักขา่ วท่ีตดิ ตามอยู่ เหน็ ประกาศสำ� นักพระราชวงั 18 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

ในหัวยังมนึ ๆ เซ่อๆ จับต้นชนปลายไม่ถกู ไม่กี่วินาทีถัดมา ท่ามกลางผู้คนหลายพัน หรืออาจจะเรือนหม่ืน มีเสียงผชู้ ายคนหนง่ึ ตะโกนขนึ้ ด้วยประโยคแจ้งข่าวที่ไม่มีใครอยากไดย้ นิ ... พลันสายน�ำ้ ตากไ็ หลนองท่ัวแผ่นดิน ... บา้ นตากอากาศ ๕ ธนั วาคม ๒๕๕๙ ตามประสาเดก็ ๕ ธันวาคม ของทุกปี นบั เปน็ ชว่ งเวลาแห่งความ เวลา ๑๖.๓๗ น. สุขส�ำหรับหัวเกรียน บ้านนอกอย่างผมเสียเหลือเกิน ที่หน้าอ�ำเภอ เขา จะมีหนงั กลางแปลงตัง้ เรียงราย ๕ - ๖ จอ ไลต่ ง้ั แตใ่ นสนามหนา้ อำ� เภอ ข้างร้ัวอ�ำเภอ หน้าศาลาประชาคม หน้าโรงพัก ไปจนถึงตีนสะพานข้าม น�้ำยม ฉายกนั ตง้ั แตห่ ลงั จดุ เทียนชัยไปจนรุง่ สางของวันใหมโ่ นน่ เลย ตามหน้ารัว้ บ้าน คนเขาก็จะเอาไม้ไผ่มาปกั เรยี งรายตลอดรัว้ เพื่อ ตง้ั ตะเกยี งนำ�้ มนั กา๊ ดทด่ี ดั แปลงมาจากกระปอ๋ งนมขน้ หวาน จดุ ใหแ้ สงสวา่ ง และสร้างบรรยากาศสวยงามไปตลอดทางท่ีจะมุ่งหน้าสู่อ�ำเภอ สว่างไสว และดูสวยงามมากเหลือเกนิ ส�ำหรบั เด็กตวั จิ๋วอยา่ งผม พอโตขึ้นมาเรียนจบ เข้าสู่วัยท�ำงานในเมืองหลวง ๕ ธันวาคม ของผม เปลี่ยนมาเป็นการไปเตร่อย่โู รงพยาบาลศิริราชตง้ั แต่สายๆ เตรยี ม ซ้อื โคมบงั ลมทตี่ ลาดวงั หลงั รอเวลาเย็นย�ำ่ จุดเทียนชัยพรอ้ มคณะแพทย์ พยาบาล และพสกนิกร ร้องเพลงถวายในหลวงที่ประทบั อย่ชู นั้ บน ๕ ธันวาคม ๒๕๕๙ ปีนี้ไม่เหมือนเดิม กลางวันไปซ้อมดนตรี ตอนนม้ี ารว่ มงานแสดงดนตรขี องคา่ ย Classy Records ณ บา้ นตากอากาศ เรารว่ มกนั เล่นดนตรีถวายพ่อผ้สู ถิตอยูบ่ นช้นั ฟา้ ... คดิ ถึงเหลอื เกิน ... โปรดทราบ ณ นาทนี ี้ แถวสั้นมาก ตอนนีผ้ มไมม่ ีงาน ตอนน้อี ยู่เดอะมอลล์ ๖ ธันวาคม ๒๕๕๙ บางกะปิ ก�ำลงั จะกลบั ไปเปลย่ี นเส้อื ผา้ ทีบ่ ้าน แล้วหาทางลงเรือไปทันทที ่ี เวลา ๑๒.๔๘ น. ทำ� ได้ พบกนั ทโี่ นน่ ฮะ ! บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 19

เวลา ๑๕.๐๘ น. ประตเู ทวาภิรมย์ พระบรมมหาราชวงั ตง้ั แตข่ ้นึ มอเตอร์ไซค์จิตอาสา ทส่ี ะพานผา่ นฟา้ จนถงึ เดนิ ออกประตูรว้ั วงั ใชเ้ วลาท้งั สนิ้ ๒๙ นาที #คิดถงึ พอ่ กม็ ากราบ เสรจ็ เรยี บรอ้ ยในเวลา ๒ วนั กบั การแพค็ หนงั สอื นทิ าน ตามคำ� พอ่ เลม่ ท่ี ๒ ๑๐ ธนั วาคม ๒๕๕๙ เร่อื ง นิทานในสวน พร้อมสไี ม้และกบเหลาดนิ สอ ๓๐,๐๐๐ ชุด เพือ่ นำ� ไป เวลา ๒๓.๒๐ น. ใหเ้ ดก็ ป่วยตดิ เตยี งท่ีโรงพยาบาล และเด็กขาดโอกาสทวั่ ประเทศ ... ขอบคุณพีๆ่ เพือ่ นๆ นอ้ งๆ และญาตมิ ิตรทุกทา่ นท้ังที่รจู้ ักกันมา เกือบท้ังชีวิตหรือเพ่ิงรู้จักกันเม่ือเดินผ่านประตูเข้ามา ส�ำหรับแรงกายที่ บอกไดเ้ ลยวา่ ไมเ่ บาจรงิ ๆ อยากบอกเลยวา่ กำ� ลงั กายกส็ ำ� คญั และทสี่ ำ� คญั กวา่ คอื กำ� ลงั ใจและเสยี งหวั เราะทม่ี รี ะหวา่ งการทำ� งานโรงงานอนั หนกั หนว่ ง เรายังคงเดินหนา้ ต่อไป อีก ๕ เดอื นขา้ งหนา้ ไม่รูจ้ ะเป็นยงั ไงนะ แต่วันนม้ี ี ทุกคนมาช่วย ช่างดีจรงิ ๆ #สานต่อทีพ่ อ่ ทำ� หลกั การทรงงานของในหลวงรชั กาลท่ี ๙ โดยเฉพาะหลกั การแกป้ ญั หาตา่ งๆ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๙ น้ัน พระองค์ท่านจะทรงใช้วิธีท่ีเป็นธรรมชาติมาก คือทรงใช้ธรรมชาติแก้ เวลา ๒๒.๑๗ น. ปัญหาธรรมชาติ มกี ระบวนการที่ไม่ซบั ซอ้ น และใช้ได้ผลจริงอยา่ งท่ีสุด ยกตัวอย่างเช่น การบ�ำบัดน�้ำเสียด้วยผักตบชวา ในโครงการบึง มักกะสัน อันเนื่องมาจากพระราชด�ำริ บึงมักกะสันเป็นบึงขุดขนาดใหญ่ ใจกลางกรุงเทพฯ อยู่ในพื้นท่ีติดกับโรงงานรถไฟมักกะสัน ขุดข้ึนต้ังแต่ปี ๒๔๗๔ เพือ่ ใชเ้ ปน็ ท่ีรองรบั น้�ำเสีย รวมถึงพวกน้ำ� มนั เครอ่ื งเหลอื ใชใ้ นการ ซ่อมบ�ำรุงรถไฟ นานวนั เขา้ กเ็ กดิ ปญั หาการสะสมของสารพษิ โลหะหนกั ตา่ งๆ บวก กับน้�ำเสียและขยะครัวเรือนจากชุมชนแออัด ๓ แห่งรอบบึง สุดท้ายน้�ำ ในบึงกเ็ ลยเนา่ รนุ แรงมาก ในหลวงรัชกาลท่ี ๙ ได้พระราชทานแนวทางแก้ปัญหาในเดือน เมษายน ๒๕๒๘ โดยให้ปลูกผักตบชวาในบึง พระองค์ทรงบอกว่า แม้ 20 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

ในหลวงรชั กาลท่ี ๙ ทรงมที านเปน็ บารมี พระองค์ ทรงมีพระราชหฤทัยแห่งการให้อยู่ตลอดเวลา ดังนั้นถ้าอยากดำ�เนินรอยตามพระองค์ จะต้อง เรมิ่ จากการมีใจแหง่ การให้ เปน็ อันดับแรก ผักตบชวาจะเป็นวัชพืชที่คนส่วนใหญ่มองไม่เห็นคุณค่า แต่ความจริงแล้ว มีคุณสมบัติเป็นเหมือนตัวกรองน้�ำธรรมชาติ มันจะช่วยดูดซับส่ิงสกปรก สารพษิ รวมถงึ โลหะหนักต่างๆ มาไว้ในตัว วิธกี ารกค็ ือ เอาผักตบชวาลงมาเลีย้ งในบงึ แลว้ ทุกๆ ๑๐ วนั กช็ อ้ น ออกไปจากบึงเสียรอบหนึ่ง เพื่อไม่ให้มันเติบโตจนไปบังแสงอาทิตย์ที่จะ ส่องลงไปในน�ำ้ ปรากฏวา่ การแกไ้ ขปญั หานำ้� เนา่ เสยี ในบงึ มกั กะสนั ดว้ ยผกั ตบชวา นั้นได้ผลดีมาก น่ีคือการแก้ปัญหาท่ีชาญฉลาดเหลือเกิน ไม่ซับซ้อนเลย เป็นวิธีธรรมชาติท่ีสุด แถมผักตบชวาที่ช้อนออกน้ีก็เอาไปเป็นปุ๋ย เป็น เชื้อเพลงิ และต่อยอดเปน็ ผลติ ภัณฑอ์ ่ืนๆ จากผักตบชวาได้อกี ดว้ ย นา่ ภมู ใิ จเหลอื เกนิ ทไ่ี ดเ้ กดิ และมชี วี ติ อยใู่ นแผน่ ดนิ ของพระองคท์ า่ น บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 21

๒๒ ธนั วาคม ๒๕๕๙ ส่งิ ท่ีอยากท�ำที่สดุ ในชวี ิตตอนน้ี คอื ...อยากเป็นโฆษกลงเสียงใหโ้ ครงการ เวลา ๐๐.๐๙ น. หลวง โครงการอันเนื่องมาจากพระราชด�ำริ ดอยค�ำ หรอื โครงการใดๆ ที่ เปน็ ของในหลวงรัชกาลที่ ๙ จ�ำนวนช้ินงานมากมายมหาศาลแค่ไหนก็ได้ ท�ำไปตลอดชีวิตเลย กไ็ ด้ จะขอรบั คา่ ตวั แคค่ รงั้ แรก ครงั้ เดยี ว ... “เปน็ เชค็ ประทบั ตราโครงการ ฯ” ... ระบสุ งั่ จา่ ยสทุ ธิ ๙๘๙ บาท แต่จะไม่เอาไปข้ึนเงิน ... จะอัดกรอบแขวน ไวเ้ ปน็ สริ มิ งคล อยากมวี าสนาไดท้ �ำจริง ๆ #น่ไี มใ่ ช่การพดู ลอยๆ #พีน่ อ้ งทา่ นใดพอมหี นทางโปรดนกึ ถงึ กระผม จากที่เคยเจอวิกฤตจนย�่ำแย่ในช่วงฟองสบู่แตกยุคต้มย�ำกุ้ง ต่อมาในปี ๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๙ ๒๕๔๒ คุณวริสร รกั ษ์พนั ธ์ุ เจ้าของชมุ พรคาบาน่า รสี อรต์ มโี อกาสไดพ้ บ เวลา ๒๓.๕๕ น. กับ อ.ยักษ์-วิวัฒน์ ศัลยก�ำธร เพ่ือขอค�ำปรึกษาเร่ืองการน้อมน�ำเอาหลัก ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงรชั กาลที่ ๙ มาใช้ในรีสอรต์ อ.ยักษ์ได้กรุณาวาดแปลนออกแบบพื้นที่ในรีสอร์ตให้ว่า ตรงไหน ควรท�ำอะไรบา้ ง เพื่อให้ได้ผลจริง เสรจ็ ปุ๊บ คณุ วรสิ รไดถ้ าม อ.ยกั ษ์ว่า จะ คิดคา่ ค�ำปรึกษานเี้ ท่าไหร่ ? อ.ยกั ษ์ตอบว่า วนั หนงึ่ เมื่อทำ� จนเปน็ ผลสำ� เร็จ แล้ว ให้เปิดพื้นท่ีน้ีเพ่ือถ่ายทอดให้คนอ่ืนเข้ามาเรียนรู้ ... นี่คือค่าจ้างท่ี อ.ยกั ษต์ ้องการ พร้อมบอกคณุ วรสิ รว่า “ในหลวงรชั กาลที่ ๙ ทรงมี ทาน เปน็ บารมี พระองคท์ รงมพี ระราช หฤทัยแห่งการให้อยู่ตลอดเวลา ดังน้ันถ้าอยากด�ำเนินรอยตามพระองค์ จะตอ้ งเรมิ่ จากการมีใจแห่งการให้ เป็นอันดบั แรก” ตง้ั แตว่ ันนนั้ เปน็ ต้นมา ชุมพรคาบาน่า รสี อรต์ กไ็ ดก้ ลายเป็นศนู ย์ การถ่ายทอดองค์ความรู้เร่ืองเศรษฐกิจพอเพียงมาโดยตลอด ท้ังเจ้าของ อยา่ งคณุ วรสิ ร รวมถงึ พนกั งานทกุ คน ไดค้ อ่ ยๆ ลงมอื ทำ� และเรยี นรรู้ ว่ มกนั จนกลายเป็นผลสำ� เร็จอยา่ งงดงาม นอกจากชาวบ้านและผู้สนใจมากมายท่ีเข้าเย่ียมชมและเรียนรู้ กจิ กรรมตา่ งๆ แลว้ แขกทเ่ี ข้าพกั เอง ถา้ สนใจ ก็สามารถลงมาฝกึ ปฏิบตั ิไป พร้อมๆ กับพนักงานทุกคนได้ ทั้งการผลิตไบโอดีเซล ท�ำสบู่ ท�ำไม้กวาด 22 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

ถวายวัด ท�ำน้�ำหมักชีวภาพ สร้างขยะให้เป็นประโยชน์ การท่องเท่ียวเชิง อนุรักษ์ ฯลฯ ... ผมนงั่ ดูรายการ “ความทรงจำ� แหง่ ความสุข” ในชอ่ ง Amarin TV ช่อง ๓๔ HD เห็นแบบน้ีแล้วนึกอยากไปเท่ียวทะเลชุมพร แล้วเข้าพักท่ี ชุมพรคาบานา่ ข้ึนมาทันที วันนไ้ี ด้นงั่ น่งิ ๆ อยูก่ ับตวั เองเป็นคร้งั แรก หลังจากท่ชี ่วงครึง่ หลังของเดือน ๓๐ ธนั วาคม ๒๕๕๙ ธันวาคมมกี ิจกรรมและการงานคอ่ นข้างมาก เวลา ๑๙.๐๓ น. รูส้ กึ ทนั ทีเลยว่า ... คดิ ถงึ ในหลวงรชั กาลที่ ๙ เหลือเกิน จริงๆ แล้วไม่ว่าวันไหนก็คิดถึงทั้งนั้นแหละ คิดถึงเหมือนหิวข้าว คือวนั ละหลายๆ รอบ เป็นสว่ นหนง่ึ ของชวี ติ เท่าทีส่ งั เกตดูด้วยตัวเอง ตามปกติแลว้ ช่วง ๑ - ๒ วนั หลงั จากวนั หยุดยาว ควิ เขา้ กราบพระบรมศพมักจะไม่ยาวนกั เป็นแบบน้ีมาหลายรอบ และผมเองก็ได้ไปต่อแถวโดยใช้เวลาไม่ นานกช็ ่วงแบบน้ีแหละ ความจรงิ แลว้ เรอ่ื งควิ ยาวหรอื ไมย่ าวน้ี เปน็ สง่ิ ทค่ี าดการณล์ ว่ งหนา้ ไม่ได้เลย สถิตทิ ผ่ี ่านมา พอถึงเวลาอาจไม่เปน็ อย่างท่คี าด ดังนน้ั วนั ที่ ๔ - ๕ มกราคม ๒๕๖๐ ผมจะอย่ใู นชุดท่พี รอ้ มตลอด เวลา และหมัน่ เช็คขา่ วในแอพ ZONE มจี งั หวะทีด่ เี มื่อไร จะไดอ้ อกเดนิ ทางทนั ที ภายในวดั ญาณสังวราราม จ.ชลบุรี มกี ฏุ ิรา้ งหลังเล็กอยหู่ ลงั หนงึ่ ๒ มกราคม ๒๕๖๐ ... ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ทรงพระกรณุ าโปรดเกล้าฯ ให้สร้างไว้ ... เวลา ๑๒.๑๑ น. ดร.วิวฒั น์ ศลั ยก�ำธร (อ.ยกั ษ์) ประธานสถาบนั เศรษฐกจิ พอเพียง ประธานมูลนธิ ิกสิกรรม ธรรมชาติ ผู้เคยถวายงานรับใช้ใกล้ชิดเบื้องพระยุคลบาทมา ๒๐ ปี ได้กรุณาเล่าเร่ืองน้ีให้ฟัง ใน กจิ กรรมเสวนา “ตามรอยธรรมราชา” ณ หอจดหมายเหตพุ ทุ ธทาส อนิ ทปญั โญ (สวนโมกขก์ รงุ เทพฯ) คืนวนั เสารท์ ี่ ๓๑ ธนั วาคม ๒๕๕๙ โดยมี นพ.บัญชา พงษพ์ านชิ และคุณจริ า บญุ ประสพ เปน็ บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 23

ผดู้ ำ� เนินรายการ อาจารย์ออกตัวว่า ความจริงเร่ืองนี้เป็นเรื่องท่ีไม่ค่อยอยากเล่า เพราะสะเทือนใจมาก แต่ ในเมอ่ื ผูด้ �ำเนินรายการถามมาแลว้ จึงไดเ้ ลา่ อกี ครง้ั ชว่ งท่ใี นหลวงรชั กาลท่ี ๙ ทรงมีพระชนมายรุ าว ๕๘ - ๕๙ พรรษา ไดต้ รัสกับคนใกลช้ ิดวา่ เมอ่ื ถงึ แซยดิ สำ� หรบั พระองคแ์ ลว้ อยากจะทรงออกผนวช เพอ่ื ปรนนบิ ตั ริ บั ใชส้ มเดจ็ พระญาณสงั วรฯ ในฐานะที่เคยเปน็ พระพเี่ ลี้ยงเมอ่ื สมยั ทรงผนวชในปี ๒๔๙๙ เป็นการตอบแทนพระคณุ ทา่ น รับส่ังให้คนท�ำงานใกล้ชิดช่วยสร้างกุฏิไว้ท่ีวัดญาณสังวราราม โดยได้สถาปนิกมือหนึ่งของ กรมชลประทาน คือคุณทรงศักด์ิ ทวีเจริญ เป็นคนออกแบบ เมื่อแบบเสร็จ ในหลวงรัชกาลท่ี ๙ ทอดพระเนตรแล้วก็รับส่ังให้แก้ไข เพ่ือให้แบบเรียบง่ายและประหยัดท่ีสุด หลังจากแก้จนเป็นที่พอ พระทัยแลว้ การกอ่ สร้างก็ดำ� เนนิ ไปจนกฏุ เิ สรจ็ สมบรู ณ์ แต่จนถงึ วันน้ี กฏุ หิ ลงั ดังกลา่ วก็ยังร้างอยู่ ในหลวงรชั กาลท่ี ๙ ไม่ได้ทรงออกผนวชอยา่ งท่ี ตั้งพระทยั ไว้ ซึง่ กเ็ ป็นเหตผุ ลเดียวกนั กับท่ีพระองค์ไมเ่ คยทรงเดนิ ทางออกไปต่างประเทศเลย นาน ถงึ เกอื บครึง่ ศตวรรษ เพราะประชาชนในประเทศยังไม่ได้อยูด่ กี นิ ดี อยา่ งทีท่ รงอยากใหเ้ ป็น เม่ือประชาชนยังไม่อยู่ดีกินดีกันถ้วนหน้าแล้ว จะให้ทรงเที่ยวหาความส�ำราญอยู่พระองค์ เดียวนั้น ทรงท�ำไมไ่ ด้ จะให้พระองคท์ รงทง้ิ ประชาชนเพอ่ื ออกผนวช กท็ รงทำ� ไม่ได้เชน่ กนั ... กฏุ ริ า้ งหลงั ทว่ี า่ นปี้ จั จบุ นั กย็ งั คงตง้ั อยใู่ นวดั ญาณสงั วราราม ต.หว้ ยใหญ่ อ.บางละมงุ จ.ชลบรุ ี ทง้ั พน้ื ทใี่ นเขตรวั้ วดั รวมถงึ บรเิ วณโดยรอบนน้ั งดงามมาก ทงั้ ภเู ขา ปา่ อา่ งเกบ็ นำ�้ และการออกแบบ ภูมสิ ถาปัตยกรรม ผมเคยไปถา่ ยคอลมั นล์ งนิตยสารของ อพท. อยเู่ ลม่ หนึง่ ปั่นจกั รยานในนั้นแลว้ เยน็ ใจดแี ท้ ใครมีโอกาสอย่าลืมแวะไปเย่ียมชมครบั วันน้ี ๔ มกราคม ๒๕๖๐ เข้ากราบพระบรมศพ ฯ รวมใชเ้ วลา ๒ ชว่ั โมง ๔ มกราคม ๒๕๖๐ ๕๐ นาที (นับรวมท่ีติดพิธีสวดบนพระท่ีนั่งรอบ ๑๔.๓๐ น. ซ่ึงใช้เวลา เวลา ๑๖.๓๒ น. ๑ ชวั่ โมง ๑๐ นาที) ปล. วนั น้ีการท่าเรือท�ำถุงผา้ มาแจกดว้ ย สีดำ� ล้วน สกรีนเลข ๙ สีขาว ประตเู ทวาภริ มย์ พระบรมมหาราชวัง ๙ มกราคม ๒๕๖๐ ปกตกิ เ็ ปน็ คนอา่ นหนงั สอื ชา้ อยแู่ ลว้ คา่ ทชี่ อบละเมยี ดกบั การเลอื ก เวลา ๒๓.๒๗ น. ใช้ค�ำของผู้เขียน ยิ่งเล่มนี้ ยิ่งอ่านด้วยสปีดที่ช้าเข้าไปอีก – เป็นความช้า 24 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

ท่ีตั้งใจให้ช้าเป็นพิเศษ อ่านทั้งฝั่งภาษาไทยและอังกฤษ สังเกตการใช้ค�ำ ของในหลวงรัชกาลท่ี ๙ พจิ ารณารายละเอยี ดของภาพประกอบทุกตาราง เซนติเมตรท้ังตัวหนังสือและภาพประกอบ งดงามอย่างยิ่ง จนถึงบางช่วง บางตอนก็ตะลึงกับการเลือกใช้คำ� ของพระองค์ ส่วนภาพประกอบ ถ้าสงั เกตดีๆ กค็ งคลา้ ย Photo Hunt เพราะ บางภาพ ศิลปินได้ซ่อนลูกเล่นเอาไว้อย่างแนบเนียน (แน่นอน ทรงตรวจ แก้งานด้วยพระองค์เองทุกขั้นตอน และพระทัยกว้างมากท่ีอนุญาตให้ ศลิ ปนิ ใส่ลกู เลน่ เหล่านั้นลงไปได)้ ยงั อา่ นไปไม่ถงึ ครึ่งเลม่ แตอ่ ยากเข้ามาบอกความร้สู กึ กอ่ นวา่ ย่ิง อา่ นยงิ่ ใจฟู และคลา้ ยจะสมั ผสั ไดถ้ งึ “ความหมายระหวา่ งบรรทดั ” ทพี่ ระองค์ ทรง Imply ไว้ ตัง้ แตบ่ ทพระราชปรารภ อันท�ำหนา้ ท่คี ลา้ ยค�ำน�ำจากผเู้ ขยี น ซ้อื มาอา่ นกันเถดิ ครบั หนังสืออา่ นงา่ ยมาก แต่ละบทสน้ั กระชับ ภาพสวย และถา้ จะอา่ นแบบวิเคราะหต์ ีความกนั จรงิ ๆ จะพบว่ามแี รงดงึ ดดู ให้ยิง่ นา่ สะกดรอยคน้ หามากย่ิงขนึ้ ไปอกี - พระมหาชนก ปกออ่ น เล่มละ ๓๐๐ บาท - อ่านพระมหาชนกมาถงึ ตอนเรือแตก ขณะกำ� ลงั เพง่ พินจิ ภาพที่ อ.เฉลิมชัย ๑๐ มกราคม ๒๕๖๐ โฆษติ พพิ ัฒน์ วาด มโนส�ำนึกอกี ดา้ นกย็ อ้ นไปนึกถึงสิ่งท่อี าจารย์เคยเล่าไว้ เวลา ๑๓.๒๗ น. ในคลิป อาจารยเ์ ฉลมิ ชยั เลา่ วา่ ชว่ งทก่ี ำ� ลงั ทำ� งานรบั ใชเ้ บอื้ งพระยคุ ลบาท อย่งู านหน่งึ (น่าจะเป็นคนละคราวกับงานพระมหาชนก) วนั หนึง่ ในหลวง รชั กาลที่ ๙ ทรงขบั รถมาหาอาจารยด์ ว้ ยพระองคเ์ อง มาเพยี งพระองคเ์ ดยี ว หอบม้วนกระดาษชน้ิ งานทไ่ี ด้ทำ� ถวายไปเป็นปกึ ๆ ทรงกางแผน่ งานแต่ละ ช้ิน แล้วทรงคอมเม้นต์ละเอียดยิบ ชี้ให้แก้เป็นจุดๆ พร้อมทรงเขียน คอมเม้นตเ์ ปน็ ลายพระหตั ถ์กำ� กับไวอ้ ยา่ งชัดเจน อาจารย์เล่าว่า ทรงคอมเม้นต์อย่างคนท่ีมีความรู้ทางศิลปะขั้นสูง จรงิ ๆ แตล่ ะจุดทีร่ ับสั่งใหแ้ ก้นัน้ ทรงอธิบายอยา่ งชัดเจนมาก เรยี กว่ารบั สั่ง ทเี ดยี วกเ็ ห็นภาพได้ตรงกนั ครบถว้ นมาก ... พอดนี กึ เรอ่ื งนี้ข้ึนได้ เลยรีบมาบนั ทึกไวก้ ันลืม ... บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 25

๒๒ มกราคม ๒๕๖๐ ประตูเทวาภิรมย์ พระบรมมหาราชวงั เวลา ๑๘.๓๔ น. วนั นี้ใช้เวลารวมทงั้ สน้ิ ๑ชัว่ โมง ๒๐ นาที เวลา ๑๙.๑๑ น. ทา่ พระจนั ทร์ นั่งกนิ ขา้ วในตลาดท่าพระจันทร์ มองขา้ มฝ่งั เจา้ พระยาไป เห็นตึก ท่ีในหลวงรัชกาลท่ี ๙ เคยประทับ การเข้ากราบพระบรมศพในวนั น้ี รสู้ กึ ใจหายอยา่ งบอกไมถ่ กู โรงครวั รอบสนามหลวงไมม่ แี ลว้ เหลอื แคข่ า้ วกลอ่ ง จาก ปตท. และพ่ีๆ ทหาร จำ� นวนเจา้ หนา้ ทแี่ ละอาสาสมคั รในวนั นดี้ บู างตาลงไป และพสกนกิ ร ก็ไมห่ นาแนน่ ด้วย อาจเป็นเพราะเพ่ิงผา่ นช่วงพีคมาเมอื่ วนั ก่อนก็เปน็ ได้ แต่เหนืออ่ืนใด การก่อสร้างพระเมรุมาศในท้องสนามหลวงฝั่งใต้ ท่ีเร่ิมด�ำเนินไปอย่างช้าๆ ช่วยย�้ำเตือนเราว่า อีกไม่นานพระราชพิธีบน พระเมรุจะเริ่มข้ึนแลว้ ระหวา่ งนี้ ถา้ มจี งั หวะทดี่ เี มอื่ ไร จะพยายามเขา้ กราบใหไ้ ดม้ ากทส่ี ดุ ... ผมชอบไปตอ่ แถวเขา้ กราบในหลวงรชั กาลท่ี ๙ ...เหตผุ ลแรกกค็ งเหมอื น ๒๕ มกราคม ๒๕๖๐ กบั ทุกคนนน่ั แหละ คืออยากอยู่ใกลพ้ อ่ ให้มากทีส่ ุด แมจ้ ะเปน็ เวลาแคไ่ มก่ ่ี เวลา ๒๓.๔๖ น. วนิ าทที ไ่ี ดน้ ง่ั อยหู่ นา้ พระบรมโกศ แตจ่ ะเปน็ ชว่ งเวลาทว่ี เิ ศษทสี่ ดุ รสู้ กึ อนุ่ ใจ เหมือนทกุ ครั้งทไี่ ดไ้ ปเฝ้าฯ รบั เสด็จที่ศิรริ าชอยา่ งไรอยา่ งนัน้ อีกเหตุผลที่ท�ำให้ต้องไปซ�้ำแล้วซ�้ำอีกก็คือ ผมชอบบรรยากาศ ทุกคนท่ีมาต่อแถว ไม่ว่าจะยากดีมีจน จะเด็กจะหนุ่มจะสาวหรือจะเป็น คนแก่ ทุกคนล้วนมาด้วยความรัก การได้พาตัวเองเข้ามาอยู่ในท่ามกลาง พลงั ความรกั ทยี่ งิ่ ใหญแ่ บบนี้ เราจะไดพ้ ลงั บวกเขา้ มาเตมิ ชวี ติ โดยอตั โนมตั ิ จริงอยู่ ในแถวอาจจะมีมนุษย์ป้าที่ตีมึนเดินแทรกแถวหรือแซงคิว บ้าง แต่แกก็เดินน�ำไปได้ไม่ไกลหรอก ให้แกแซงไปเถอะ สุดท้ายก็ได้เข้า กราบในรอบเดียวกะเราน่ีแหละ มองผา่ นคณุ ปา้ ไป เราจะไดเ้ หน็ คณุ ตาคณุ ยายทเี่ ดนิ ไมไ่ หว นง่ั รถเขน็ โดยมีลกู หลานคอยดูแลไม่ห่าง ครง้ั หนึ่ง ระหวา่ งเขา้ แถวยนื รอกา้ วขนึ้ องค์ พระที่นั่งอยู่นั้น มีคุณตาทวดคนหน่ึงใส่เฝือกอ่อนท่ีคอ ท่ีหลัง นั่งหลังงุ้ม 26 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

มาในรถเขน็ มลี ูกสาวเป็นคนเขน็ มาท่ีเชิงบนั ไดขนึ้ พระทีน่ ่ัง เราแคย่ นื มองกร็ ูไ้ ด้ทนั ทีวา่ คุณตาทวดคงปว่ ยมาก ไมม่ ีกระท่งั แรง จะพยุงตัวน่ัง แต่พอจังหวะท่ีจะต้องขึ้นบันได คุณตาทวดก็ยันกายขึ้นได้ แมจ้ ะตอ้ งใชเ้ วลาอยนู่ านกต็ ามท ี สองมอื เกาะทร่ี าวเหลก็ โผเขา้ หาเจา้ หนา้ ท่ี สำ� นักพระราชวงั ทีอ่ ้าแขนคอยรบั อยู่ ลองคดิ ดสู คิ รบั ในยามปกติ คณุ ทวดไมม่ แี ม้แรงจะนั่ง แต่วินาทีนน้ั กลับใช้สองขายันตัวเอง ก้าวสั่นเทาขนึ้ บนั ไดไปจนถงึ พระทีน่ งั่ ได้ นี่ถ้าไมใ่ ช่ เพราะรกั ในหลวงรชั กาลที่ ๙ คงไมท่ ำ� ถงึ ขนาดนแี้ นๆ่ คณุ ตาทวดมเี จา้ หนา้ ท่ี พาไปนงั่ เกา้ อแี้ ถวหนา้ ใกลพ้ ระบรมโกศทสี่ ดุ และอนญุ าตใหน้ งั่ ไดน้ านเปน็ พิเศษ รอบก่อนผมผา่ นไป จนถึงรอบผมกราบเสรจ็ ขณะเดินคอ้ มตัวผา่ น เกา้ อค้ี ณุ ตาทวด ผมแอบหนั มอง เหน็ แววตาของแกจอ้ งทพี่ ระบรมโกศอยา่ ง แน่วแน่ เหมือนจะจดจ�ำทกุ รายละเอยี ดใหไ้ ดม้ ากและนานที่สดุ ... น�ำ้ ตาผมคลอเบา้ ... นอกจากมารับพลังบวกแบบนีแ้ ล้ว ทุกครง้ั ทก่ี ราบเสร็จ ผมจะรู้สึก ว่ายังไมอ่ ยากกลับ บางครัง้ กจ็ ะเดนิ เขา้ เขตตรวจอาวุธอกี รอบ ไปนัง่ กนิ น้ำ� กินขนมที่รา้ นภฟู ้า (ร้านศิลปากร ตรงขา้ มประตูวิเศษไชยศร)ี บางครั้งกน็ ่งั โอบองแปง บางครงั้ กแ็ คเ่ ดนิ ผา่ นตกึ แดงเพอ่ื จะเหน็ คนตอ่ แถว หรอื บางครง้ั ก็เดินย้ืออยู่แถวท่าพระจันทร์ ไม่รู้สิ รู้สึกว่าอยากอยู่ตรงนั้นนานๆ มัน อนุ่ ใจเหลอื เกิน สุดท้ายผมก็จะต้องเดินกลับออกมา แล้วก็เริ่มคิดทันทีว่า จะหา จังหวะมาอกี ใหไ้ ด้ ประตเู ทวาภิรมย์ พระบรมมหาราชวงั ๓๑ มกราคม ๒๕๖๐ เข้ากราบพระบรมศพ วนั อังคารท่ี ๓๑ มกราคม ๒๕๖๐ เวลา ๑๓.๒๖ น. เรม่ิ ๑๒.๒๐ น. / เสร็จสิ้น ๑๓.๒๐ น. รวม ๑ ช่วั โมงพอดี บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 27

๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐ เวลา ๑๕.๔๑ น. นับเป็นวันเสาร์ที่แถวส้ันมาก ใครยังไม่เคยเข้ากราบ หรือใครท่ีสะดวก เส้อื ผา้ พร้อม เชญิ ครับ ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐ เวลา ๐๐.๓๙ น. อา่ น #หนงั สือของพอ่ เล่มนอ้ี ย่างชา้ ๆ พยายามพเิ คราะหว์ า่ ท�ำไมในหลวง รัชกาลที่ ๙ จงึ ชนื่ ชมผนู้ ำ� ผรู้ วมชาตยิ โู กสลาเวยี ผ้นู ี้อยา่ งย่งิ ส่งิ ท่ีเป็นความ รู้สึกร่วมระหว่างหนังสือเล่มน้ีกับพระมหาชนกก็คือ ท้ังสองคนต่างก็มี “ความเพยี ร” อนั ยง่ิ ยวด ความเพียรของพระมหาชนกนั้น เราท่านคงได้ทราบกันบ้างแล้ว สว่ นความเพยี รของตโิ ตนน้ั ถอื วา่ เปน็ ความเพยี รแบบ Mission Impossible ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากนั ในสภาวะที่คนในชาติของตนก�ำลังแตกแยกกระจัดกระจายด้วย ภาวะสงครามโลก และในฐานะที่เป็นกองก�ำลังนอกสายตาของทั้งโซเวียต และเยอรมัน ตโิ ตกส็ ามารถรวมชาตเิ ป็นหนึง่ เดียวได้ในที่สดุ ภายใต้ความ คิด ความเชือ่ ในระบอบคอมมวิ นสิ ต์ ใชเ่ พยี งแคค่ วามเพยี ร และการรวมพลงั สามคั คขี องคนในชาตเิ ทา่ นน้ั ติโตยังเห็นคุณค่าของการศึกษาอย่างยิ่งยวด เขาเช่ือว่าผู้คนที่จะร่วมขับ เคล่ือนการปฏิวัติไปสู่จุดหมายได้ ต้องได้รับการศึกษาเป็นส�ำคัญ และตัว เขาเองก็หมั่นศึกษาพัฒนาตัวเองอยู่ตลอด แม้กระทั่งเวลาท่ีตัวเองโดนจับ ขังคุกในโซเวียต น่ีคือส่วนเส้ียวหน่ึงท่ีผมกลั่นออกมาได้จากหนังสือเล่มน้ี ใครมี โอกาสอย่าลืมหามาอ่าน หนังสือหนาแค่ ๑๒๑ หน้าเท่านั้น แต่บรรจุ ขมุ พลงั ทางความคิดไว้อย่างล้นเหลอื อา่ น #หนังสอื ของพ่อ อ่าน #ความคิดของพ่อ แลว้ มาถกกันครบั ผมรออยู่ 28 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

๑๖ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๖๐ เวลา ๑๑.๔๕๔ น. พระท่นี ั่งดสุ ติ มหาปราสาท พระบรมมหาราชวัง มงคลสงู สุดของชวี ติ ร่วมเป็นคณะเจา้ ภาพบา� เพญ็ กศุ ลถวายในหลวงรชั กาลที่ ๙ กราบขอบพระคุณ สมาคมนิสติ เกา่ นิเทศศาสตร ์ จฬุ าลงกรณม์ หาวิทยาลัย ผใู้ หโ้ อกาสท่ีดงี ามที่สดุ กระดาษเล็กๆ แผน่ น ้ี บดั นไี้ ด้สถติ อยู่บนห้งิ พระแล้วเปน็ ท่เี รียบรอ้ ย ... มงคลสงู สดุ ... #ดใี จทไี่ ด้เปนชาวนิเทศศาสตร์ #สมาคมนสิ ิตเก่านิเทศศาสตร์ บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 29

30 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

ความทรงจำ� ของวนั วาน กาญจนา พ. “ทุกวนั นีย้ ังจ�ำความรสู้ ึกตอนเปน็ เด็ก ตากแดดร้อนๆ หลายชวั่ โมง เพยี งแคร่ อให้ มองเหน็ รถในหลวงผา่ นไปเพยี งแคเ่ สยี้ วเวลาหนง่ึ ไดเ้ สมอ ไมเ่ คยลมื แคเ่ หน็ รถของพระองค์ แล่นผ่านเห็นเพียงเสี้ยวพระพักตร์น้�ำตาก็ไหลพราก ถ้าใครไม่เคยไปรับเสด็จพระองค์ท่าน จะไม่รู้เลยว่าความรู้สึกแบบที่ฉันรู้สึกเป็นอย่างไร ช่างเป็นความรู้สึกต้ืนตัน เต็มล้น และ เปี่ยมไปด้วยความรักและภักดีท่ีมีต่อพระองค์ท่าน ยามเมื่อรถของพระองค์ค่อยเคลื่อน ผา่ นไป ทกุ คนทร่ี ออยตู่ า่ งเปลง่ เสยี งใหด้ งั ทสี่ ดุ เทา่ ทจี่ ะทำ� ได้ เพราะอยากใหท้ า่ นไดย้ นิ เสยี ง พวกเรา เสยี งทรงพระเจริญย่งิ ดงั แคไ่ หน หมายถงึ เรารกั พระองค์ทา่ นมากเพยี งน้ัน” กลุ ยา กาศสกุล เจา้ ของบริษทั ประชาสัมพันธ์ วัย ๔๒ ปี ยอ้ นร�ำลกึ ถึงความทรงจำ� ในวัยเยาว์ที่เธอไม่เคยลมื สมัยเรียนอยู่ช้ันมัธยมศึกษาปีท่ี ๔ กุลยาเคยเข้าเป็นสมาชิกชมรมโครงการ พระราชด�ำริ ของโรงเรียนสตรีมหาพฤฒาราม คร้ังน้ันเธอคิดเพียงว่าจะได้เข้าชมวัง สวนจติ รลดา แตใ่ นทส่ี ุดเธอกลับพบว่าวงั ที่ตนไดเ้ ข้าไปเหน็ ไมเ่ หมอื นวงั ท่ีอยูใ่ นจินตนาการ ท่คี ดิ ไว้ เพราะวังแหง่ น้มี ีทัง้ นาข้าว กงั หนั โรงสีข้าว และยังมีช้างอีกด้วย ทุกคืนเวลามีข่าวในพระราชส�ำนักตอน ๒ ทุ่มตรง เธอไม่เคยสนใจดูแม้แต่น้อย อยากให้จบไปเร็วๆ เพื่อจะได้ดูละคร แต่แล้ววันหนึ่งก็มีเหตุให้เธอหันมาสนใจเร่ืองราว และพระราชกรณยี กิจของพระบาทสมเด็จพระเจา้ อย่หู ัว รัชกาลที่ ๙ บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 31

ครั้งหน่ึงที่มีโอกาสได้ท�ำงานกับอาจารย์วิวัฒน์ ศัลยก�ำธร ขณะนั้นอาจารย์ยักษ์ ลาออกจากต�ำแหน่งผู้อ�ำนวยการโครงการอันเนื่องมาจากพระราชด�ำริ เพื่อเปิดโรงเรียน สอนการทำ� นา ในนามมลู นธิ กิ สกิ รรมธรรมชาติ ทมี่ าบเออ้ื ง จ.ชลบรุ ี ทำ� ใหก้ ลุ ยาไดเ้ หน็ พนื้ ที่ ท่ีมาบเออื้ ง ตัง้ แตผ่ ืนดินยงั แหง้ แตกเป็นผลึกขาว มฝี ้าบางๆ อยบู่ นหน้าดนิ ฝา้ ขาวนัน้ เกิด จากดินเค็มจนเป็นตะกอนของเกลือ อาจารย์ยักษ์บอกทุกคนที่อยู่ท่ีนั่นว่าจะน�ำค�ำสอน เรอื่ งเศรษฐกิจพอเพียง และการแกลง้ ดินของในหลวงมาพฒั นาพ้นื ท่แี หง่ นี้ใหอ้ ดุ มสมบรู ณ์ ดว้ ยการท�ำไร่นาสวนผสม ตามหลักปรัชญาของพระองค์ ผ่านไป ๔-๕ ปี เธอมีโอกาสกลับไปท่ีมาบเอ้ืองอีกครั้ง แทบไม่น่าเชื่อว่าผืนดินท่ี เคยแหง้ แลง้ และเคม็ จนยากจะเยียวยา มาบัดนีเ้ ปลย่ี นเปน็ แปลงปลูกข้าวสาธติ หลายแปลง ต้นไม้ใหญ่เติบโตเขียวชอุ่ม พืชผักสวนครัวหลากหลายชนิด ดอกไม้นานาพันธุ์สดชื่น สวยงาม เพียงไม่ก่ีปีมาบเอื้องก็เปล่ียนแปลงจนเหมือนไม่ใช่ท่ีดินผืนเดิม ค�ำสอนของ ในหลวงน�ำมาใช้ปฏิบัติได้จริง เห็นผลเป็นรูปธรรม และใช้ระยะเวลาไม่นาน นั่นคือความ เป็นจริงท่ีประจกั ษแ์ จ้งแก่ตาของตนเอง หลังจากวันน้ันกุลยาก็หันกลับมาดูข่าวในพระราชส�ำนัก และเริ่มศึกษาโครงการ อันเน่ืองมาจากพระราชด�ำริและพระราชกรณียกิจต่างๆ ท่ีพระองค์ทรงริเริ่มเพื่อคุณภาพ ชีวิตทด่ี ีข้นึ ของประชาชน คำ� ว่านักการเมอื งยืน่ ปลา พระราชายื่นเบ็ด ทม่ี คี นเคยพดู ไว้ ไมผ่ ิดจากสิ่งที่เธอได้ พบเหน็ เลย พระองคท์ รงสอนใหค้ นไทยไดย้ นื บนลำ� แขง้ ตวั เอง พงึ่ พาตนเองได้ และพงึ พอใจ ในสิ่งทม่ี ี เธอเห็นพระองค์ท่านทรงงานหนัก พระบาทของพระองค์ย่�ำไปแล้วทุกตารางนิ้ว บนผนื แผน่ ดินไทย ต้ังแตเ่ ธอยังไมร่ ูค้ วาม แมอ้ ากาศจะร้อน แดดแรงจัดท่แี ผดเผา ฝนตก น�้ำทว่ ม พระองคก์ ็ยงั ทรงงานอยา่ งสม�ำ่ เสมอตลอด ๗๐ ปีแห่งการครองราชสมบตั ิ ทรงใช้ เวลาทกุ วินาทีทุ่มเทสรา้ งรากฐานใหก้ บั ประชาชนไดอ้ ยูด่ กี ินดี ในฐานะประชาชนธรรมดา ผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งคงจะตอบแทนความดีของ พระองค์ท่านได้ยากนัก นอกจากน�ำหลักค�ำสอนของพระองค์มาปรับใช้ในชีวิตประจ�ำวัน เธอชวนพ่อไปเรยี นปลกู ข้าว เรียนการเผาถา่ น บา้ นเธอมที ่ดี ินที่เพชรบูรณ์ พ่อได้นำ� ความรู้ ทศี่ กึ ษามาไปทำ� แปลงนาเลก็ ๆ ปลกู ผกั เลย้ี งปลา มเี ครอ่ื งสขี า้ วเอง ขา้ วเปลอื กทไ่ี ดจ้ ากการ สีข้าวกน็ �ำมาเล้ยี งหมู เลย้ี งปลา ชวี ติ ของพอ่ และแม่ที่เพชรบูรณ์สงบสขุ สบายขนึ้ มาก สว่ นเธอทอ่ี ยใู่ นเมอื งใหญอ่ ยา่ งกรงุ เทพฯ กป็ ฏบิ ตั ติ นงา่ ยๆ คอื หมนั่ ทำ� ความดี สงิ่ ใด ที่ท�ำเพื่อประโยชน์ส่วนรวมได้ เธอพร้อมเสมอ ตั้งใจว่าจะไม่ขอท�ำงานกับองค์กรที่ต้อง จ่ายเงนิ ใตโ้ ตะ๊ บ้านที่อย่กู ป็ ลูกต้นไมเ้ อาไว้เปน็ รม่ เงา ปลกู ผักไว้ทำ� อาหารกินเอง 32 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

เมื่อวันที่ ๔ ธันวาคม ปีก่อน กุลยาใส่เสื้อสีเหลืองไปรอรับเสด็จพระองค์ท่าน เหมือนที่ผ่านมา แต่เม่ือถึงวัดพระแก้ว ส�ำนักพระราชวังแถลงข่าวว่าในหลวงไม่เสด็จฯ ทรงพักรักษาพระวรกายอยู่ ณ โรงพยาบาลศิริราช ฟังแล้วก็รู้สึกใจหาย จากนั้นเธอและ คนอ่ืนๆ ก็มุ่งตรงไปสวดมนต์ที่ลานสมเด็จพระราชบิดา โรงพยาบาลศิริราช หวังเพียงให้ พระองค์ทรงรับรู้วา่ ที่ผู้คนมารวมตวั กนั มากมายก็เพราะความรักและเทดิ ทูนพระองค์ทา่ น วันที่ ๑๓ ตลุ าคม ๒๕๕๙ เธอกเ็ หมอื นกับคนไทยทกุ คนในประเทศ รู้สึกเหมือน ใจจะขาด นอนไม่หลับ ร้องไห้อยู่หลายคืน ชีวิตเหมือนขาดสิ่งยึดเหนี่ยว อยากให้ความ เป็นจริงเรื่องน้ีคือฝันร้าย แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ เม่ือเราทุกคนต่างมีหน้าที่ความรับผิดชอบ ชีวติ จงึ ต้องดำ� เนนิ ตอ่ ไปให้ได้ เธอตงั้ ใจวา่ จะขอใชช้ วี ติ ทเี่ หลอื เพอื่ ทำ� ความดี ใหส้ มกบั ทเ่ี กดิ ในแผน่ ดนิ รชั กาลท่ี ๙ บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 33

34 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

ตามรอย “ครู” ของแผ่นดนิ กาญจนา พ. ความทรงจำ� ท ี่ ผศ.ดร.ลาวณั ย์ สงั ขพนั ธานนท ์ อาจารยป์ ระจำ� ภาควชิ าภาษาไทย และภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ไม่เคยลมื คือการไดเ้ ขา้ เฝ้าฯ ในหลวงรชั กาลที่ ๙ ในหลายช่วงวยั ของชีวิต ครภู าษาไทยตาคม รา่ งเลก็ บางคนนเี้ ขา้ เฝา้ ฯ ในหลวงรชั กาลท่ี ๙ ครง้ั แรกขณะเรยี นที่ วทิ ยาลยั ครพู บิ ลู สงคราม (ปจั จบุ นั คอื มหาวทิ ยาลยั ศรนี ครนิ ทรวโิ รฒ พษิ ณโุ ลก) โดยวทิ ยาลยั เกณฑ์นักศกึ ษาไปเฝ้าฯ รับเสด็จ ขณะน้นั เธออายปุ ระมาณ ๑๗-๑๘ ปี ในหลวงรชั กาลท่ี ๙ จะเสด็จฯ ไปทรงเยี่ยมราษฎรท่ีวิทยาลัยวิชาการศึกษาพิษณุโลก ซึ่งอยู่คนละฝั่งกับท่ีเธอ เรยี น สถานท่นี ง่ั รอรบั เสด็จทำ� เปน็ ปะรำ� งา่ ยๆ ใชไ้ มไ้ ผ่มงุ ดว้ ยทางมะพร้าว “เราเป็นนักศึกษาตัวเล็กกว่าเพื่อน เขาเลยจัดให้นั่งข้างหน้า ในหลวง สมเด็จ พระนางเจ้าฯ พระบรมราชนิ ีนาถ สมเด็จพระเทพรัตนฯ เจ้าฟ้าหญงิ จฬุ าภรณ์ เสด็จฯ มา กันหลายพระองค์ ส่วนสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ เสด็จฯ ด้วยหรือเปล่า จ�ำไม่ได้ ตอนนั้นประมาณปี ๒๕๑๖ หรือ ๒๕๑๗ นี่แหละ เราเห็นในหลวงเสด็จฯ มาแต่ไกล พระองค์ทรงทักทายผู้คนท่ีมารอเฝ้าฯ สองข้างทาง คนเฒ่าคนแก่ก็เอาผ้าเช็ดหน้าปูให้ ทา่ น เราถามเขาว่า ‘เอามาปูทำ� ไม ยาย’ ยายตอบวา่ ‘ปูให้ในหลวงเดนิ จะได้เปน็ บุญ’ “เราก็เลยท�ำตามบ้าง เอาผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กๆ มาปู พอในหลวงทรงพระด�ำเนิน มาใกล้ ห่างจากเราแค่ ๕ เมตร เรารสู้ ึกบอกไมถ่ ูก คงปีติ ดใี จ ตน้ื ตันใจ มแี ต่นำ�้ ตาทีไ่ หล ออกมาชนิดที่ห้ามไม่ได้ ร้องจนสะอื้น พระองค์ท่านทรงเห็นเด็กนั่งร้องไห้ ท่านก็ทรง พระด�ำเนินจากฝั่งโน้นมาฝั่งน้ีท่ีเราน่ังอยู่ ท่านมาถึงก็ประทับยืนอยู่ข้างหน้า ห่างกันแค่ ๖ นิ้ว แต่ทา่ นไมเ่ หยียบผา้ ใหน้ ะ ทา่ นก็เอาพระหัตถว์ างบนหวั แล้วบอกวา่ ไมต่ ้องรอ้ งนะ ตอนนั้นขนลุกไปท้งั ตัว น่ังพนมมอื ไหว้ มองทา่ น น�ำ้ ตากไ็ หล แลว้ ทา่ นกท็ รงพระดำ� เนินไป บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 35

“สมเดจ็ พระราชนิ ี สมเดจ็ พระเทพรตั นฯ เจา้ ฟา้ หญงิ จฬุ าภรณ์ ทรงพระดำ� เนนิ ตาม มากท็ รงมองเราทกุ คน เพราะตรงนน้ั ไมม่ ใี ครรอ้ งไห ้ มแี ตเ่ ราคนเดยี ว อาจจะเพราะดใี จเพราะ ในชวี ิตนี้ไมเ่ คยเหน็ เจา้ มากอ่ น ท่านทรงพระดำ� เนนิ ไปเรากม็ องจนลบั ตา เพื่อนๆ ก็เข้ามา พูดว่า ‘ต้อย เธอโชคดีมากเลยในหลวงจับหัวเธอด้วย’ เป็นเร่ืองที่เราดีใจมาก กลับมา วนั นั้นก็มาเล่าใหพ้ ่อแม่ ให้ทกุ คนฟงั ทกุ คนกบ็ อกวา่ ในหลวงทา่ นใจดี เมตตามาก แค่ทา่ น บอกวา่ ไม่ต้องรอ้ งนะ เรากป็ ล้ืมใจจนขนลกุ แลว้ เสียดายยคุ นน้ั ไม่มใี ครถ่ายรูปไว”้ การเข้าเฝ้าฯ คร้ังท่ี ๒ เปน็ แค่ชว่ งส้นั ๆ ตอนเธอรบั พระราชทานปรญิ ญาบัตรจาก พระหัตถ์ แต่หลังจากน้นั อีกไมก่ ปี่ ถี ัดมา ครลู าวัณย์ นกั ศึกษาปรญิ าโท จาก มศว. พษิ ณโุ ลก ก็ได้รับเสดจ็ ใกล้ชดิ ในพระบรมมหาราชวงั อีกครง้ั ดว้ ยความบงั เอิญ “ปี ๒๕๒๕ เราก�ำลังเรียนปริญญาโท อาจารย์ให้นักศึกษามาหาซ้ือหนังสือที่ กรงุ เทพฯ พอวนั หยดุ ชว่ งเขา้ พรรษา เรากล็ ามากอ่ น ๒ วนั ตอนนน้ั เรยี นดว้ ยกนั กบั อาจารย์ ธัญญา (สังขพันธานนท์) เราก็มาเป็นเพ่ือนกัน ๒ คน เราเป็นคนใกล้วัด เพราะพ่อเป็น มหาเก่า ตอนเป็นครู ทกุ เชา้ วนั พระเราก็ขบั มอเตอร์ไซคไ์ ปถวายขา้ วพระกอ่ น แลว้ คอ่ ยมา สอน น่ีเป็นวันเข้าพรรษา เราก็รู้สึกว่าต้องไปวัด เพราะเป็นวันท�ำบุญใหญ่ บอกเพ่ือนว่า จะไปถวายสังฆทานทีว่ ัดอนิ ทร์ “เรามคี วามชอบวดั พระแก้วมาก เพราะตอนเรียนปริญญาตรี เราเรียนจากต�ำรามา รหู้ มดว่าอะไรเปน็ อะไรในวดั พระแก้ว แตย่ ังไมเ่ คยไปดูของจรงิ เลย ก็บอกเพอ่ื นว่าฉันจะไป วัดพระแกว้ ถึงเราจะเรียนมาแลว้ แตก่ ็ลืมไปวา่ วนั นนั้ จะเปน็ วนั เปลยี่ นเครอื่ งทรงพระแกว้ มรกต ตกบา่ ยเราไปถงึ เขากไ็ มใ่ หเ้ ขา้ ไปขา้ งในแลว้ แตม่ คี นมาบอกวา่ ถา้ จะเขา้ เฝา้ ฯ ใหไ้ ปนงั่ รอทีร่ ะเบยี งแก้วได้ เรากไ็ ปนั่งรอ เราไปกอ่ นก็ได้นง่ั แถวหนา้ พอพระองคท์ า่ นเสด็จฯ มาถงึ ทา่ นกท็ รงรดนำ้� มนตใ์ หเ้ ตม็ หวั เลย หอมมากๆ ครงั้ นเี้ ราไดก้ ราบแทบพระบาทและถวายเงนิ ด้วย เพราะทุกคนจะถือสตางคช์ ไู ว้ ในหลวงทรงรับเงนิ ท่ีเราถวายไปใส่ถงุ ตอนน้นั ถวายไป ๑๐๐ บาท พระองค์ท่านทรงน�ำเงินนไ้ี ปบูรณะวดั พระแกว้ เป็นครัง้ สุดท้ายทไี่ ด้เฝ้าฯ ใกลช้ ิด หลงั จากวันน้ันกไ็ ดเ้ หน็ พระองค์ทางโทรทัศนเ์ สมอ “พอวนั ทพ่ี ระองคท์ า่ นสวรรคต คดิ อะไรไมอ่ อก ไปไมถ่ กู เลย วนั นนั้ อาจารยธ์ ญั ญา (ไพฑรู ย์ ธญั ญา) มางานสปั ดาหห์ นงั สอื นกั เขยี น ๕-๖ คนกำ� ลงั กนิ ขา้ วอยดู่ ว้ ยกนั พอนายก รัฐมนตรีประกาศว่าในหลวงสวรรคต ก็น่ังเขียนกลอนกันที่ศูนย์ประชุมสิริกิติ์ เราเขียนได้ ๔ วรรคแค่น้ันก็ร้องไห้ ที่เสียดายมากคือไม่ได้อยู่ดูการถ่ายทอดเชิญพระบรมศพกลับเข้า พระบรมมหาราชวัง” 36 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

...เราบอกเสมอว่าพวกเธอจะต้องออกไปเป็นครู ต้องไปสอนคน ถ้าสอนผิดก็ผิดไปตลอด น่ีคือ สิ่งที่เราเน้นย�้ำ ครูต้องสอนคนท่ัวไปให้เป็นคนดี ให้เปน็ คนทีท่ ำ�ประโยชน์ ถา้ ครเู ลว ทุกอยา่ งก็เลว หมด ถา้ แมพ่ มิ พบ์ ดิ เบยี้ วงานทอ่ี อกมากบ็ ดิ เบย้ี ว หมด เราจงึ ตอ้ งพยายามสอน พยายามใหล้ กู ศษิ ย์ ไดส้ ำ�นึกในสิง่ เหล่านี้ อาจารย์ต้อยเรียนจบวรรณคดี มีความชอบวัด วัง เป็นพิเศษ เมื่อเป็นครูใน มหาวิทยาลัยจึงขอสอนวิชานี้เอง และเริ่มพานักศึกษาจากมหาวิทยาลัยมหาสารคามมา ชมวัดและวังช่วงเดือนตุลาคมของทุกปี ต้ังแต่ ปี พ.ศ. ๒๕๓๙ ซ่ึงมีเจ้าหน้าที่จากส�ำนัก พระราชวงั พาเยย่ี มชม ในปีนกี้ ็เช่นกัน แตก่ ารชมวดั และวงั คราวน้ตี ่างไปจากเดิม เพราะใน พระบรมมหาราชวังก�ำลังมีพิธีจัดงานพระบรมศพพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพล อดลุ ยเดช รัชกาลท่ี ๙ “เร่มิ พานกั ศึกษามาชมวดั และวงั ตงั้ แตป่ ี พ.ศ. ๒๕๓๙ เดก็ ๆ ไดด้ ถู งึ ทอ้ งพระโรง กลาง พระที่นั่งจักรีมหาปราสาท หลังจากปีน้ันก็พาเด็กมาชมตลอดมา เปิดเทอมปีท่ี ผ่านมา เราก็จองรถจองอะไรไว้ เพราะต้ังใจจะพาเด็กๆ มาเยี่ยมชมวังกลางเดือนตุลาคม แต่ในหลวงสวรรคตก่อน ทางส�ำนักพระราชวังก็บอกว่าถ้าจะพามาก็ได้ แต่ทางส�ำนัก พระราชวงั วุ่นวายเรอ่ื งพระบรมศพ จะดไู ดก้ แ็ ค่ตัวโบสถ์วัดพระแกว้ ในพระบรมมหาราชวัง พระท่นี งั่ จกั รมี หาปราสาท พระท่นี ง่ั อมั รนิ ทรวินจิ ฉยั ก็จะไมไ่ ด้ดู บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 37

“ตัดสินใจบอกนักศึกษาว่า เราจะไม่ได้เข้าชมพระท่ีนั่งจักรีฯ แต่จะได้เข้ากราบ พระบรมศพในพระทน่ี ง่ั ดสุ ติ มหาปราสาท ชว่ งไมก่ น่ี าทที อ่ี ยใู่ นนน้ั ดใู หห้ มด ทจี่ ะไดเ้ หน็ แนๆ่ คอื เครอ่ื งราชกกธุ ภณั ฑท์ เี่ ขาเอามาตง้ั และทสี่ ำ� คญั ทสี่ ดุ คอื เราไดก้ ราบลาพระองค ์ ไดถ้ วาย ความอาลัย แล้วก็จะได้ดูพระบรมโกศทองค�ำ ดอกไม้ไหว พระนพปฎลมหาเศวตฉัตร พระพธิ ธี รรมตา่ งๆ แลว้ กถ็ ามเขาวา่ ลำ� บากหนอ่ ย จะไปกนั ไหม ออกเดนิ ทางจากมหาวทิ ยาลยั ๓ ทุ่ม ตี ๔ ต้องไปเขา้ ควิ ทสี่ นามหลวง พวกเธอจะไหวไหม โชคดที ีร่ ุน่ น้ีลงทะเบียนเรยี น แค่ ๑๗ คน เดก็ ๆ ก็บอกวา่ ไป เราก็สั่งเด็กใหแ้ ต่งตวั ใหเ้ รยี บร้อย” นา่ แปลกใจทนี่ ักศกึ ษาไมบ่ น่ เลย มาถึงตี ๔ กเ็ ข้าแถวรอ ได้ขน้ึ กราบตอน ๑๐ โมง เช้า พอลงจากกราบแล้วเด็กๆ ก็ได้กินไข่ต้ม ๑ ลูกท่ีทหารเอามาแจก เม่ือถามว่าไม่มีน�้ำ หรือ เขาบอกให้ไปหาเอาข้างหน้า วนั นน้ั เธอยงั เหน็ คนมาเปน็ กลุ่มก็มี บางคนยงั น่ังร้องไห้ อยู่เลย นักศึกษาอดทนมาก เพราะวันนั้นเจอท้ังฝน ท้ังแดด พอลงมา นักศึกษาบอกว่า ชีวติ พวกหนูแค่น้กี พ็ อแลว้ ถ้าอาจารย์ไมพ่ ามา พวกหนกู ็ไม่มที างได้มา “พอได้ข่าวว่าในหลวงสวรรคต ก็ตัดสินใจแล้วว่ายังไงก็ต้องไปกราบพระบรมศพ ให้ได้สักครงั้ หนง่ึ เพราะอาจเปน็ คร้ังสดุ ทา้ ย เราไมแ่ น่ใจว่าวนั ถวายพระเพลงิ เราจะว่างมา หรือเปลา่ ” อาจารย์ท่านนี้เป็นครูด้วยหัวใจ มีพระราชด�ำรัสของในหลวงรัชกาลท่ี ๙ ท่ีตรัส เกย่ี วกบั ครไู วว้ า่ “เปน็ ครหู รอื ถา้ เปน็ ครกู ฝ็ ากเดก็ ดว้ ยนะ สอนใหเ้ ขาเปน็ คนด”ี เปน็ แนวทาง ที่ยึดถือมาตลอด และยังส่งต่อพระราชด�ำรัสนี้ไปยังนักศึกษาท่ีจะจบออกไปเป็นครู เธอ เค่ียวเข็ญนักศึกษาเพื่อหวังให้ผู้ท่ีจะจบออกไปเป็นครูต้องเป็นครูที่มีคุณภาพ ไม่สอนสิ่ง ที่ผิดๆ ให้กับนักเรียนของตน เพราะครู ๑ คน สอนเด็กปีละเป็นร้อยๆ คน ถ้าสอนผิด ประชากรของประเทศก็จะรับรใู้ นสง่ิ ผิดๆ “เด็กสมัยน้ีมักจะคิดว่าเขาเป็นจุดศูนย์กลาง โลกหมุนรอบตัวเขา อย่างน้ีเราต้อง คอยน�ำ เราสอนเดก็ ที่จะจบไปเปน็ ครวู า่ ‘เปน็ ครผู ดิ ไมไ่ ด้ ครูสอนผดิ ๑ คน สอนเด็ก ๔-๕ หอ้ งหอ้ งละ ๔๐ คน ปหี นงึ่ ครสู อนเดก็ ผดิ ปลี ะ ๒๐๐ คน ใครจะตามไปแก ้ ครจู งึ ตอ้ งเคยี่ วเขญ็ เธอมากกว่าเพ่ือน’ เด็กก็จะบ่นว่าท�ำไมครูเค่ียวจัง วิชาอื่นไม่เห็นครูเคี่ยวเข็ญเขาขนาดน้ี เราบอกเสมอว่า ‘พวกเธอจะต้องออกไปเปน็ ครู ต้องไปสอนคน ถ้าสอนผิดก็ผิดไปตลอด’ น่ีคือส่ิงท่ีเราเน้นย�้ำ ครูต้องสอนคนทั่วไปให้เป็นคนดี ให้เป็นคนท่ีท�ำประโยชน์ ถ้าครูเลว ทุกอย่างก็เลวหมด ถ้าแม่พิมพ์บิดเบี้ยว งานท่ีออกมาก็บิดเบี้ยวหมด เราจึงต้องพยายาม สอน พยายามให้ลูกศิษยไ์ ด้ส�ำนกึ ในส่ิงเหล่าน้”ี 38 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

ครูท่านน้ีบอกนักศึกษาของเธอเสมอว่าให้ดูในหลวงรัชกาลท่ี ๙ เป็นแบบอย่าง พระองค์ทรงท�ำเพ่ือประชาชน ๗๐ ล้านคน ดูแลประชาชนที่เดือดร้อน ดูแลทุกข์สุขของ พสกนกิ ร ฝนตก นำ�้ ทว่ ม นำ้� แลง้ ฯลฯ สารพดั เมอื่ เปน็ ครกู ต็ อ้ งดำ� เนนิ รอยตามพระราชดำ� รสั ของพระองค์ท่าน คอื ตอ้ งสอนเด็กใหเ้ ป็นคนดี บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 39

40 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

Mue Bon กราฟฟติ ี้ กาญจนา พ. ชายหน่มุ ผูน้ ี้ใหเ้ ราเรียกเขาวา่ Mue Bon อนั เป็นชอ่ื ทค่ี นในแวดวงศลิ ปะรู้จัก ศลิ ปนิ สตรที อารต์ ชาวไทยวยั ๓๔ ปผี นู้ เ้ี ดนิ ทางไปพน่ สสี เปรยม์ าแลว้ หลายประเทศ ในช่วงแรกท่ีในหลวงรัชกาลที่ ๙ เสด็จสวรรคต เขาได้วาดพระบรมสาทิสลักษณ์ของ พระองค์ทา่ นบนกระดาษสขี าว นำ� ไปแปะตดิ บนสงั กะสี บ้านเช่าร้าง ภาพพระบาทสมเด็จ พระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชครั้งยังทรงพระเยาว์ ขณะทรงปั่นจักรยานท่ีปะติดบน ก�ำแพงสังกะสีหนา้ ร้านกว๋ ยเตี๋ยวเรอื แปะ๊ จว๊ั ใกล้ตลาดคลองเจด็ จ.ปทมุ ธานี เปน็ จดุ ความ สนใจใหผ้ ูค้ นท่ีผ่านไปผา่ นมาในแถบนน้ั ไดแ้ วะเวียนมาชื่นชม และถา่ ยภาพไวเ้ ป็นทรี่ ะลึก “บ้านผมอย่สู ลมั ฝง่ั ธนฯ แถวเจริญนคร ผมโตมาในละแวกนน้ั ชวี ิตเหมอื นละคร ผมอยู่ในพื้นที่ของคุณหมอคนหน่ึง ผมรู้จักกับลูกคุณหมอ เขาชวนผมไปเล่นท่ีห้อง เขามี หนงั สอื เยอะ ผมชอบหนงั สือการต์ ูน ตอนน้ันยังเด็กมากอ่านไม่ได้ ดูแต่รปู อยากใหค้ นอนื่ อ่านก็ไม่มใี ครอ่านให้ฟัง แม่กเ็ ลยย่ืนหนังสอื ก ไก่ ข ไข่ ให้ ผมอา่ นหนงั สอื เป็นตง้ั แต่ตอน นน้ั เพราะอยากเข้าใจการต์ ูน “ผมชอบวาดรปู วาดจนเหน็ กราฟฟิต้ี กเ็ รม่ิ พ่นสสี เปรย์ ฮติ มาก แม่ยกห้องแรกใน ชีวิตให้ผม สงิ่ แรกทผ่ี มท�ำกค็ อื เข้าไปพน่ สสี เปรย์ ทกุ บา้ นท่ีผมย้ายเข้าจะมสี ีสเปรย์ที่ผมพ่น ไวต้ ้งั แต่เดก็ นน่ั แหละคือชวี ิตทผี่ มเรมิ่ จับสีสเปรยค์ รั้งแรก” ชายหนมุ่ เลอื กเรยี นศลิ ปะทอ่ี าชวี ะศกึ ษาธนบรุ ี ทำ� ใหไ้ ดอ้ ยกู่ บั โลกศลิ ปะทต่ี นชน่ื ชอบ อยา่ งจรงิ จงั ได้คน้ หาว่ากราฟฟิตี้คอื อะไร สมัยนั้นยงั ไม่มีอนิ เทอรเ์ น็ต มแี ต่หอ้ งสมุด เมอื่ ไดศ้ กึ ษาก็พบวา่ กราฟฟติ ีก้ ็คอื งานเด็กช่างบ้านเรานเี่ อง “มนั กค็ อื การแสดงอตั ตาตวั ตนทเี่ กดิ จากแรงกดดนั ของสงั คม บรบิ ทใกลเ้ คยี งกนั มาก แตข่ องเมอื งนอกเขาสรา้ งสรรคก์ ว่า เดก็ ไทยเราอาจจะไม่ครเี อทฟี เทา่ กบั เขา” บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 41

เจา้ ตวั บอกวา่ ทวี่ าดพระบรมสาทสิ ลกั ษณข์ องในหลวงในหว้ งทใ่ี นหลวงเสดจ็ สวรรคต เป็นเพราะแมร่ กั ในหลวง ตนเรียนศิลปะวาดรปู มา ๑๐-๒๐ ปี แม่ไมเ่ คยช่ืนชอบผลงานของ ลกู ชายขนาดน ้ี เมอ่ื แมไ่ ดเ้ หน็ ภาพในหลวงทต่ี นวาด แมบ่ อกใหต้ นอดั รปู พระบรมสาทสิ ลกั ษณ์ มาให้เด๋ยี วน้นั คงเปน็ เพราะในหลวงรัชกาลที่ ๙ ทรงอย่ใู นหัวใจคนทกุ คน ทุกชนชัน้ วรรณะ กลา่ วงา่ ยๆ คือในหลวงเป็นเสมอื นพ่อของทุกคน “ทผ่ี มเลอื กแสดงงานในพน้ื ทต่ี รงน ้ี เพราะวา่ ผมชนื่ ชอบถนนน ้ี คนจะขบั โรลสรอยซ์ ราคาสัก ๗๐ ล้าน หรือว่าจะขี่จักรยานคันละ ๗๐๐ ก็ต้องผ่านถนนเส้นนี้ ยืนมองอยู่จุด เดียวกัน พ้ืนที่ตรงน้ีสวยงามมาก ผมขับรถผ่าน เห็นสังกะสีผุ แล้วมาเจอก�ำแพงสังกะสี ผมเลี้ยวรถจอดลงมาดูก�ำแพงนี่แหละ มันใช่ทุกอย่าง ผมถ่ายรูป คิดงาน...หารูปก็เจอรูป ในหลวงทรงจกั รยาน เลยวาง Process ล้ออยู่ทีพ่ น้ื Reality ดี มคี �ำว่ารักอยู่ในนั้นอกี มันใช่ เลย ผมไม่ร้ใู ครเปน็ เจา้ ของท่ี ผมไมส่ นใจ ผมวาดภาพในหลวงตอนทรงพระเยาว์อยตู่ รงนน้ั กำ� แพงต้ัง ๑๐๐ กวา่ ปี พระองค์ท่านครองราชย์มาตง้ั ๗๐ ปี แล้วตรงนนั้ คอื คลองที่รัชกาล ที่ ๕ ตัดไวใ้ ห้ ประวตั ศิ าสตร์อย่ตู รงน้นั ถ้าเราพน่ สเปรย์ลงสงั กะสไี มไ่ ด้ มนั ยาก ผมกค็ ดิ ว่า จะตอ้ งวาดเปน็ โปสเตอร์ แล้วเอาไปแปะ ผมวาดอยู่ ๒ วัน แปะภายใน ๒ วนั ” 42 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

เจ้าตัวบอกว่าตนเป็นศิลปินข้างถนน ยืนยันในอุดมการณ์ว่าท�ำงานข้างถนน ใคร จะมองว่ากระจอกงอกง่อย ไม่สนอยู่แล้วเพราะผมมีความสุขที่ได้นั่งคุยกับยาย ป้า ขาย ก๋วยเตีย๋ ว ได้เห็นทกุ คนเซอรไ์ พรส์ สงั คมท่เี จอมันเพียว ท�ำงานใหก้ ับคนทเี่ ขาเห็นคา่ ท�ำให้ กับชมุ ชนใหเ้ ขารู้สกึ ว่าศลิ ปะมนั เกย่ี วข้องกบั เขาจรงิ ๆ แม้จะไม่มีคา่ สกั บาทเดียว แตเ่ ขาจะ ดูแลรักษามันด้วยหัวใจ เพราะมันคือส่วนหน่ึงของประสบการณ์ของเขา ผมพยายามที่จะ ให้สงั คมไทยไดร้ บั รู้ความรู้สึกนี้ พวกเขาเป็นเจ้าของแกลเลอรี เขาจะมีหน้าที่เป็นแกลเลอรีลิสต์ เป็นคนแนะน�ำ งานศิลปะเพราะเขาเปน็ เจ้าของพ้นื ท่ี เขาจะรูส้ ึกวา่ เขาเป็นเจ้าของงาน แลว้ เขาก็จะภมู ใิ จที่ ไดอ้ ธบิ ายงานนั่นแหละคือส่งิ ท่ผี มจะทำ� ทกุ พื้นทใี่ นประเทศไทย ผมตระเวนตงั้ แตห่ าดใหญ่ ยันเชียงราย ออกไปพมา่ การท�ำความดี ก็แค่เราท�ำหน้าท่ีของเราให้ดีท่ีสุด ผมท�ำหน้าท่ีของผมให้ดีท่ีสุด ซื่อตรง ซื่อสัตย์ กับความคิด นั่นคือสิ่งท่ีผมพยายามจะแสดงออก ถึงแม้จะดูเป็นตัวตลก หรือเป็นอะไรก็แล้วแต่ ท�ำไมต้องท�ำให้ประหลาดกว่าคนอ่ืน ท�ำไมต้องท�ำ...ก็เพราะผมมี ความคิด ผมต้องซื่อสัตย์ในความคิดของผม เชื่อมั่นในอุดมการณ์ของผมคนแรกก่อนท่ีจะ ใหค้ นอื่น เชอ่ื ความคิดผม ผมคดิ จะใหค้ นไทยรวมตวั กนั วาดพระบรมฉายาลกั ษณเ์ ปน็ โปรเจคหนง่ึ ผมปง๊ิ ไอเดยี ขนึ้ มา ผมจะท�ำโปสเตอร์ในหลวงใหญๆ่ ไปติดสะพานหัวช้างทีเ่ ป็นตึกดำ� ที่มงี านของปลา กับงานเล็กซเ์ ฟสโชวอ์ ยู่ ทีม่ สี ีดำ� เปน็ เลข ๙ อนั น้ันรุน่ พีผ่ มทำ� ส�ำหรับคนท�ำงานศลิ ปะ มนั ยงั ไมม่ พี ลงั ผมจะท�ำโปสเตอร์ในหลวงไปแปะ แต่ผมจะท�ำเป็นจิ๊กซอว์เป็นชิ้น ...สมมุติว่ารูป ในหลวงเปน็ สเ่ี หลยี่ ม ผมจะตดั สมมตุ วิ า่ มี ๕๐ สว่ น ผมจะรา่ งทกุ อยา่ งเรยี บรอ้ ยดว้ ยดนิ สอ แล้วผมก็จะส่งไปทุกที่ในประเทศไทยให้ทุกคนช่วยเขียนลงสีลงไปในน้ัน เพราะจะมีแค่ขาว กบั ด�ำ เทา ดำ� ขาว ขาวไม่ต้องเขียน เขยี นแค่เทากับด�ำ แล้วผมกจ็ ะเอากลับมาทีก่ รุงเทพฯ เพือ่ ตดิ ท่กี ำ� แพงนน้ั เพือ่ เป็นภาพเขียนของคน ทั้งประเทศ อยู่ท่ีใจกลางประเทศไทย มันไม่ใช่ภาพเขียนของผม เป็นภาพวาดของทุกคน คนไทยทกุ คนได้มสี ่วนรว่ มในกำ� แพงน้ี ผมอยากจะท�ำใหเ้ สร็จสนิ้ ปเี ป็นของขวญั ปใี หม่ ชายหนุ่มคนน้ีมีความคิดจะสร้างงานศิลปะท่ีเป็นของคนไทยทุกคนท่ีรักและระลึก ถงึ ในหลวงรชั กาลที่ ๙ ใหท้ กุ คนไดม้ โี อกาสถวายความจงรกั ภกั ดผี า่ นภาพวาดสขี าวดำ� ทเี่ ขา รา่ งขนึ้ และจะจดั แสดงบนผนังอาคารบริเวณสะพานหัวช้าง ในช่วงตน้ ปี พ.ศ. ๒๕๖๐ บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 43

44 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

ตามรอยพระบาท สู่ “บา้ นหลงั แรก” ของพอ่ ตรเี ดช ไชยหา ฉันและเพื่อนร่วมเดินทางเพ่ือตามรอยเสด็จพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหา- ภูมิพลอดุลยเดช เป็นเหตุการณ์ที่หาได้ยากย่ิง โดยเฉพาะการเดินทางไปเยือนสถานที่ ประสตู ขิ องพระองค ์ โชคดที เี่ ราทง้ั คพู่ ำ� นกั อยใู่ นสหรฐั อเมรกิ า การจดั ตารางเดนิ ทางไปเยอื น เมืองพระราชสมภพจึงเกิดขึ้นหลังเหตุการณ์เสด็จสวรรคต ซ่ึงน�ำความโศกเศร้าเสียใจมาสู่ พสกนกิ รไทยอยา่ งมาก โดยเฉพาะผคู้ นทย่ี า้ ยถนิ่ ฐานมาสรา้ งครอบครวั อยตู่ า่ งแดน เพราะ ไม่สามารถเดินทางกลับไปยงั ประเทศไทยได้ ทงั้ ทใี่ นส่วนลกึ ทกุ คนปรารถนาจะไปเข้าเฝ้าฯ กราบพระบรมศพเปน็ ครง้ั สดุ ทา้ ย คนไทยพลดั ถนิ่ หลายคนเปน็ แมบ่ า้ น ทำ� หนา้ ทด่ี แู ลความเรยี บรอ้ ยตา่ งๆ ถา้ หากทงิ้ หน้าท่ีหลักเพ่ือเดินทางกลับประเทศไทย อาจส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ในครอบครัว สิ่งทีค่ นไทยในต่างแดนทำ� ได้กค็ อื การส่งดวงใจร่วมสง่ เสดจ็ พระองค์ทา่ น ในหลวงรัชกาลท่ี ๙ ประสูติเม่ือวันจันทร์ที่ ๕ เดือนธันวาคม พ.ศ. ๒๔๗๐ ณ โรงพยาบาลเมา้ ทอ์ อเบริ น์ เมอื งเคมบรดิ จ์ รฐั แมสซาชเู สตส์ ประเทศสหรฐั อเมรกิ า หลงั จาก เสดจ็ ขนึ้ ครองราชย ์ พระองคเ์ สดจ็ ฯ เยอื นดนิ แดนมหาอำ� นาจตา่ งๆ ทง้ั ในสหรฐั อเมรกิ าและ ยโุ รป เพอื่ เชอ่ื มสมั พนั ธไมตรอี นั ด ี ในการณน์ นั้ มพี ระราชประสงคท์ จ่ี ะเสดจ็ ฯ เยอื นสถานท่ี ประสตู ิ ในห้องพระราชสมภพของพระองค์เอง สามัญชนอย่างเราแคค่ ดิ วา่ จะไปเย่ียมชมสถานทปี่ ระสตู ิ ก็ยงั ร้สู ึกตืน่ เตน้ พระองค์ ทา่ นคร้ังเสด็จพระราชด�ำเนนิ เยอื นหอ้ งทท่ี รงมีพระประสูตกิ าล ณ ตึก Parsons พระองค์ ตรสั ว่า “เป็นความฝันทเ่ี กดิ ขึ้นจริงแล้ว” บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 45

เป็นโอกาสอันดีท่ีผู้เขียนและคณะเดินทางไปเยี่ยมชมอาคารที่พระองค์ท่านมี พระประสตู ิกาลในวนั จนั ทรท์ ่ี ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙ นับเป็นการย้อนรอยประวตั ิศาสตร์ อย่างแท้จริง การเดินทางไปเยือนเมืองพระราชสมภพในคร้ังนี้นับว่าเป็นโชคดีและโอกาส พิเศษ เนื่องจากมพี สกนกิ รผ้จู งรักภักดีสองคนรว่ มเดนิ ทางไปดว้ ยกนั ชตุ ิมณฑน์ (ไชยฉอุ่ม) แบล็คสมธิ หรอื มุก คือหนง่ึ ในผู้รว่ มเดนิ ทางในคร้ังนี้ เธอได้ ยึดหลักแนวทางการด�ำเนินชีวิตจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ อย่างมาก รวมถงึ การเล่นดนตรี ในวันท่ีตวั แทนคนไทยในวอชิงตันจดั พธิ ีถวายพวงมาลาเล็กๆ เธอได้ ใช้ความสามารถด้านการดนตรขี บั กลอ่ มผู้คนด้วยบทเพลงพระราชนิพนธ์ พม่ี กุ มภี าระหนา้ ทท่ี งั้ ทางบา้ นและการเรยี น แตก่ ต็ ง้ั ใจเดนิ ทางขา้ มนำ้� ขา้ มทะเลกวา่ หลายพันไมล์ เพื่อมาร่วมร�ำลึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระปรมินทร- มหาภูมิพลอดุลยเดช การเดินทางคร้ังน้ีจึงเป็นการเดินทางที่เรียกได้ว่าต้องใช้หัวใจแห่ง ความจงรักเปน็ ทต่ี ้งั ผหู้ ญงิ ทมี่ พี น้ื เพเปน็ คนจงั หวดั สพุ รรณบรุ ี ยา้ ยถน่ิ ฐานมาแตง่ งานกบั ชายชาวอเมรกิ นั อยู่กินกันมาหลายสิบปีแล้ว มีลูกชายวัยก�ำลังซนสองคน มีหน้าท่ีหลักคือการดูแลความ เรยี บรอ้ ยภายในบา้ น การอยดู่ มี สี ขุ ของคนทกุ คน เวลาทเี่ หลอื กส็ มคั รลงเรยี นวชิ าการดนตร ี เพอ่ื พัฒนาทกั ษะความสามารถด้านทเ่ี ธอมีความชอบและสนใจอยแู่ ลว้ ในวนั คลา้ ยวนั พระราชสมภพของพระบาทสมเดจ็ พระเจา้ อยหู่ วั รชั กาลท่ี ๙ บทเพลง พระราชนพิ นธ์ “ชะตาชวี ติ ” เปน็ บทเพลงทส่ี ามารถสะทอ้ นชวี ติ ทจี่ ำ� ตอ้ งจากบา้ นมาแดนไกล พลดั ถ่ินมายังประเทศท่ีไมค่ ุน้ เคย พม่ี กุ และผเู้ ขยี นใชเ้ วลารว่ ม ๖ ชว่ั โมงบนิ ขา้ มคนละฝง่ั ประเทศ มาเยอื นเมอื งเคมบรดิ จ์ รัฐแมสซาชูเสตส์ อันเป็นเมืองเล็กๆ ที่ติดกับเมืองใหญ่อย่างบอสตัน การเดินทางครั้งน้ี เปน็ การเดินทางฉายเด่ยี วคร้ังแรกของเราทง้ั คู่ พมี่ กุ อายุ ๔๙ แล้ว เปน็ พี่สาวคนโตสดุ ของ คณะเดินทางในครง้ั น้ี ในวยั เดก็ เธอแทบจำ� พอ่ บงั เกดิ เกลา้ ไมไ่ ดเ้ ลย เพราะพอ่ เสยี ชวี ติ ตง้ั แตเ่ ธออายเุ พยี ง ๓ ขวบ แม่จงึ ตอ้ งรบั บทเปน็ ท้งั แมแ่ ละพ่อในเวลาเดียวกนั ทุกเย็นหลังเลกิ เรยี น สมาชกิ ใน บา้ นทุกคนจะน่งั ลอ้ มวงกนิ ข้าวกันพร้อมหน้า “ตอนเด็กๆ ที่บ้านเรามีโทรทัศน์ขาวด�ำ แม่ก็จะเป็นคนเปิดประเด็น เรียกความ สนใจจากลูกๆ ให้หันไปมองโทรทัศน์ตอนมีข่าวในพระราชส�ำนัก และยังสั่งสอนให้ลูก ทุกคนรักในหลวงให้มากๆ ...ข่าวพระราชวังมาแล้ว...เสียงแม่ยังก้องอยู่ในหัว ทุกคนใน บ้านกจ็ ะดอู ย่างสนใจวา่ พระองค์ท่านไปไหน ทำ� อะไรบ้างในแต่ละวัน เราจึงเตบิ โตมาดว้ ย ความรสู้ กึ เหมอื นพระองคท์ า่ นเปน็ สว่ นหนง่ึ ของครอบครวั ไดเ้ หน็ ภาพบรรยากาศแตล่ ะพนื้ ที่ ในประเทศไทยที่พระองค์เสดจ็ ฯ ไปด้วย” 46 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

พมี่ ุกเลา่ ใหฟ้ ังวา่ มพี ่ีน้องทั้งหมด ๔ คน เมื่อพ่อเสียชีวติ ทกุ คนมพี ระบาทสมเด็จ พระเจา้ อยหู่ วั รชั กาลท่ี ๙ เปน็ แบบอยา่ งของความดงี าม นอกจากคำ� สอนเรอ่ื งการปฏบิ ตั ติ น ในฐานะลูกผู้หญิงท่ีเหมาะควรจากแม่แล้ว ในทุกปี หรือในวาระต่างๆ ส่ือหลายแขนงจะ ถา่ ยทอด ตีพิมพพ์ ระราชด�ำรสั พระบรมราโชวาทของในหลวงอยูเ่ สมอ พระราชด�ำรสั ท่ียงั ตราตรึง เป็นหลักยึดปฏิบัติของเธอมาจนถึงทุกวันนี้คือ “ท�ำส่ิงใดอย่าหวังผลตอบแทน ขอเพยี งได้ท�ำแล้วมีความสขุ ” เม่อื ร้ขู า่ วการเสดจ็ สวรรคตของในหลวงรัชกาลท่ี ๙ เธอรู้สกึ เศรา้ โศกมาก “ใจหลน่ ไปอยทู่ ต่ี าตมุ่ เลยคะ่ เพราะเราไมเ่ คยคาดคดิ มากอ่ นวา่ พระองคจ์ ะจากไป” นำ�้ เสยี งระหวา่ ง คนั่ ประโยคนัน้ เรมิ่ สั่นเครอื น้�ำตาไหลเอ่ออาบสองแก้มอยา่ งหยุดไม่ได้ เสยี งสะอ้ืนของเธอ ปลุกให้เราท้ังคู่รู้ว่าพระองค์ท่านทรงจากพวกเราไปแล้วจริงๆ แม้จะรับรู้ว่าการเกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นสัจธรรมชีวิตตามที่สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้เม่ือ สองพันกวา่ ปี แต่พมี่ กุ ก็ยงั ทำ� ใจไมไ่ ด้ เมอ่ื ไดย้ นิ ขา่ ว เธออยากบนิ กลบั ประเทศไทยทนั ที เพราะเชอื่ แนๆ่ วา่ พนี่ อ้ ง รวมถงึ แม่ตอ้ งเศรา้ โศกมากๆ แต่กไ็ ม่อาจทิ้งหนา้ ที่ รวมถงึ ภาระการเลย้ี งดูลกู ๆ ไปได้ ตอ้ งรอจน สามผี เู้ ปน็ นกั ลงทนุ ดา้ นอสงั หารมิ ทรพั ยค์ อ่ ยวา่ งภาระในชว่ งไตรมาสสดุ ทา้ ยของปี จงึ จะได้ กลบั มาเมอื งไทย เหตกุ ารณเ์ ล็กๆ ทพ่ี ีม่ กุ ประทบั ใจมอี ยวู่ า่ วนั หนงึ่ สามีเดนิ เขา้ มาปลอบและถามว่า เธอจะต้องถอดสายรัดข้อมือที่จารึกถ้อยค�ำว่า Long Live the King สีเหลืองท่ีใส่ประจ�ำ ออกไหม ในเม่ือในหลวงรัชกาลที่ ๙ เสด็จสวรรคตแล้ว แต่เธอยังคงยืนยันจะใส่ไว้ต่อไป เป็นการตอกย้�ำว่า คุณความดีของพระองค์จะยังคงตราตรึงอยู่ในดวงใจของคนไทยเล็กๆ เชน่ เธอไมเ่ ส่อื มคลาย “เรามีในหลวงเป็นแบบอย่างของหัวหน้าครอบครัวที่ดี ทรงมีรักเดียวใจเดียว และ รักครอบครัว รักประชาชน รักทุกคน ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ท่านรักหมด ทรงให้อภัยทุกคน คนไทยเราอยู่ได้ด้วยดีทุกวันนี้ก็เพราะเรามีพระมหากษัตริย์ที่ดี มีพระปรีชาสามารถ เรา ไมเ่ คยเปน็ เมอื งขึ้นของใคร อยากใหท้ ุกคนไดศ้ กึ ษาพระราชกรณียกิจพระองคท์ า่ น ยดึ ม่ัน ในพระราชด�ำรสั เร่อื งความสุข ความปรองดองของคนในชาติไว้” เปน็ ค�ำกล่าวจากใจคนไกลบา้ น ท่ียงั คงจงรกั ภกั ดตี อ่ ในหลวงรชั กาลท่ี ๙ อยา่ งไม่ เส่ือมคลาย บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 47

ช ะ ต า ชี วิ ต นกนอยคลอ ยบินมาเดียวดาย …คดิ คิดมวิ ายกงั วลใหหมนฤทัยหมอง ขาดมวลมิตรไรคนสนิทคเู คียงครอง หลงใหลหมายปองคนปรานี …ขาดเรอื นแหลงพักพาํนักนอน ขาดญาติบดิ รและนองพ่ี บาปกรรมคงมี จาํทนระทม …ทอ งฟา สายณั หต ะวนั เลอื น …แสงลับนบั วันจะเตือนใหใจตอ งข่นื ขม หากเยน็ ลงฟา คงยิ่งมืดย่งิ ตรอมตรม ชวี ิตระทมเพราะรอมา …จวบจนั ทรแ จม ฟานภาผอ ง เฝา มองใหเ ดอื นชุบวญิ ญา สกั วันบุญมา ชะตาคงดี นกนอ ยคลอยบินมาเดียวดาย …คิดคิดมิวายกังวลใหห มนฤทยั หมอง ขาดมวลมิตรไรค นสนิทคเู คยี งครอง หลงใหลหมายปองคนปรานี …ขาดเรอื นแหลง พักพาํนกั นอน ขาดญาติบดิ รและนอ งพ่ี บาปกรรมคงมี จาํทนระทม …ทองฟา สายณั หต ะวนั เลอื น …แสงลบั นับวนั จะเตือนใหใจตอ งขนื่ ขม หากเย็นลงฟา คงย่งิ มดื ยิ่งตรอมตรม ชีวิตระทมเพราะรอมา …จวบจนั ทรแจม ฟา นภาผอง เฝา มองใหเ ดือนชุบวิญญา สกั วันบุญมา ชะตาคงดี บทเพลงพระราชนิพนธในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภมู ิพลอดลุ ยเดช บรมนาถบพติ ร 48 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก

“ชะตาชีวิต” ตรีเดช ไชยหา ในวันฝนพร�ำ ทางฝั่งตะวันตกของประเทศสหรัฐอเมริกา ใจกลางเมืองหลวง กรุง วอชงิ ตัน ด.ี ซี. ผมไดพ้ บกบั พม่ี ณีฉตั ร คงผล และสามชี าวอเมรกิ นั ของเธอ เป็นการพบกนั ในวนั แหง่ ความสญู เสียครงั้ ใหญ่หลวงของคนไทยทัง้ แผ่นดนิ พม่ี ณอี ยใู่ นวยั ๔๒ เธอเกดิ มาในปที พี่ ระบาทสมเดจ็ พระปรมนิ ทรมหาภมู พิ ลอดลุ ยเดช รัชกาลที่ ๙ ยังมีพระพลานามัยสมบูรณ์ เสด็จพระราชด�ำเนินไปทรงเย่ียมเยือนพสกนิกร ตามจังหวัดต่างๆ อยู่เสมอ เธอทราบข่าวจากสื่อหนังสือพิมพ์และโทรทัศน์ เช่นเดียวกับ คนไทยทัว่ ไป สาวใหญ่ผู้นี้เป็นลูกสาวคนสุดท้องจากพ่ีน้องหญิงล้วนทั้งหมด ๕ คน ได้รับการ บ่มเพาะนิสัยรักการอ่านมาจากพ่อผู้รับราชการครูในโรงเรียนประจ�ำอ�ำเภอเหนือคลอง จังหวัดกระบี่ เม่ือปี พ.ศ. ๒๕๕๘ พ่อก็เสียชวี ิต นับเปน็ ความสูญเสียอนั ใหญ่หลวงครงั้ แรก และเม่ือวันที่ ๑๓ ตุลาคม ในปีถดั มา ความสูญเสียครง้ั ใหญ่ทีน่ ำ� ความเศร้าโศกเสยี ใจมาสู่ เธอและคนไทยท่ัวโลกกเ็ กดิ ขึน้ เราสองคนวางแผนเดินทางไปเยือนเมืองพระราชสมภพของพระบาทสมเด็จ พระเจา้ อยหู่ วั รชั กาลที่ ๙ ดว้ ยกนั กอ่ นวนั เดนิ ทาง สามขี องพมี่ ณเี กดิ ปว่ ยกะทนั หนั เธอจงึ บนิ ขา้ มฝง่ั เกอื บ ๔,๐๐๐ กโิ ลเมตรมาเพยี งลำ� พงั เพราะพลงั ศรทั ธาในพระองคท์ า่ น กอ่ นหนา้ การเดนิ ทาง พวกเราปรกึ ษาหารือกนั หลายเรื่อง เนอื่ งจากวันท่ี ๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙ สมาคมคนไทยในเมืองบอสตัน รัฐแมสซาชูเสตส์ จะจัดคอนเสิร์ตอัญเชิญบทเพลง พระราชนพิ นธม์ าขบั ร้อง เป็นการสดดุ ใี นหลวงรัชกาลท่ี ๙ และเย็นวันที่ ๕ ธนั วาคม จะ ร่วมกันจุดเทียนถวายความอาลัย และร�ำลึกถึงพระองค์ ณ โรงพยาบาลที่ประสูติและ จตุรสั คิงภูมพิ ล บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก 49

พมี่ ณเี ห็นความจงรกั ภกั ดตี ่อในหลวงรชั กาลท่ี ๙ จากพอ่ ต้ังแต่เธอจำ� ความได้ พ่อ จะสวดมนตถ์ วายพระองคท์ กุ คนื ทงั้ ยงั ปลกู ฝงั ใหล้ กู ตดิ ตามขา่ วสารบา้ นเมอื ง ทกุ ๆ เชา้ พอ่ จะปลกุ ลกู สาวใหเ้ ตรยี มตวั ไปโรงเรยี น และฟงั ขา่ วพระราชกรณยี กจิ จากวทิ ยุ ตกคำ�่ กฟ็ งั ขา่ ว ในพระราชสำ� นกั “ตงั้ แตเ่ ด็ก เราจะฟังวทิ ยตุ ิดตามขา่ วสาร พอโตขนึ้ มาหน่อยเรมิ่ มีโทรทัศน์ จะเหน็ ภาพขา่ วในหลวงเสดจ็ ฯ ไปยงั จงั หวดั ตา่ งๆ มากมาย พอ่ กจ็ ะสอนให้รักในหลวง ใหเ้ หน็ ใน สงิ่ ท่พี ระองค์ทา่ นทรงท�ำเพอื่ ราษฎร” ความเช่อื มโยงทส่ี ะท้อนให้เห็นความบงั เอญิ คอื เร่อื งการศึกษา มณจี บปริญญาตรี คณะวทิ ยาการจดั การ หรอื บรหิ ารธรุ กจิ สาขาคอมพวิ เตอรธ์ รุ กจิ มหาวทิ ยาลยั สงขลานครนิ ทร์ วทิ ยาเขตหาดใหญ่ จังหวดั สงขลา หรือเรยี กกนั สนั้ ๆ วา่ ม.อ. จบปรญิ ญาโทจากสถาบนั บัณฑิตพัฒนบรหิ ารศาสตร์ (นดิ ้า) ขณะศึกษาที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ในบริเวณมหาวิทยาลัยจะมีลานพระ- บรมรูปพระบรมราชชนก จะเรียกกันติดปากว่า “ลานพระบิดา” เวลามีกิจกรรมนักศึกษา ก็จะนัดรวมตัวท�ำกิจกรรมร่วมกัน การเยือนเมืองบอสตัน รัฐแมสซาชูเสตส์ในคร้ังน้ี เธอ รูส้ กึ ปลาบปลม้ื เปน็ ทีส่ ดุ เพราะเทา่ กบั ไดย้ ้อนรอยพระราชบิดาและในหลวงรชั กาลที่ ๙ ไป พร้อมๆ กนั หลงั เรยี นจบ พีม่ ณีมาทำ� งานในกรงุ เทพฯ การใช้ชีวติ ในเมืองใหญ่ท�ำใหร้ สู้ ึกวา่ ชวี ติ ขาดบางอย่างไป จึงมองหากิจกรรมอาสาสมัครท�ำ จนกระท่ังชะตาชีวิตชักน�ำให้มาพบรัก กับหนุ่มอเมริกัน และย้ายถ่ินฐานติดตามสามีมายังสหรัฐอเมริกาในเบื้องต่อมา เหตุที่น�ำ พาชีวิตสาวไทยมาไกลถึงอเมริกา เร่ิมมาจากการน�ำพระราชด�ำรัสมาปรับใช้ในชีวิตนั่นเอง เธอยดึ ถอื หลกั ใจความสำ� คญั ของพระราชดำ� รสั เกยี่ วกบั การทำ� งานเพอื่ สงั คมโดยไมห่ วงั ผล ตอบแทนเสมอมา “พี่ชอบท�ำกิจกรรมเพื่อสังคม เพื่อส่วนรวม เวลาที่ท�ำงานมีกิจกรรมของบริษัทวัน เสารอ์ าทิตย์ และเขาตอ้ งการจิตอาสา เราจะยกมอื ก่อนเลย” ก่อนจะพบคู่ชีวิต พ่ีมณีอาสาสมัครเป็นวิทยากรบรรยายประวัติความเป็นมาของ พพิ ิธภัณฑพ์ ระปกเกล้าเจา้ อยู่หวั รชั กาลท่ี ๗ เธอเปน็ อาสาสมคั รตลอด ๗ ปีจนกระทัง่ ได้ พบกบั สามี “ชีวิตเราเปลี่ยนไปในทางที่ดี เพราะการท�ำเรื่องดีๆ ให้คนอ่ืน ท�ำให้เรากลายเป็น คนมคี ุณคา่ คณุ ความดีที่ไดท้ ำ� จะจารกึ อยูต่ รงนัน้ ตลอด” เมอื่ พดู ถงึ การทำ� ความด ี ทำ� ใหเ้ ธอนกึ ยอ้ นกลบั ไปในวนั ทไี่ ดร้ บั ขา่ วจากประเทศไทย สหี นา้ เรม่ิ บง่ บอกถงึ ความเศรา้ อกี ครง้ั แววตาเศรา้ นำ้� เสยี งเรม่ิ สนั่ เครอื ในวนั กอ่ นหนา้ ทจ่ี ะ มปี ระกาศจากสำ� นกั พระราชวงั อยา่ งเปน็ ทางการ พม่ี ณไี ดต้ ดิ ตอ่ กบั พสี่ าวทเ่ี มอื งไทย พสี่ าว 50 บั น ทึ ก ค ว า ม จ ง รั ก