เรื่องลูกหมู3ตัว

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมี ลูกหมูกสามตวั เป็ นพน่ี ้องงกัน พวกมนั ออกเดนิ ทางเพ่ือจะหา ท่ีสรา้ งบา้ นคนละหลงั และเดินทางมาถึงชายป่ าแหง่ หนง่ึ พวกมนั ตดั สินใจจะสรา้ ง บา้ น บรเิ วณนีใ้ กล้ ๆ กนั และ เดนิ ทางไปตลาดเพ่ือซอื้ ของ สรา้ งบา้ น

•พใี่ หญ่ซอื้ งฟางไปสร้างบา้ นจะได้ ไม่เหนื่องยและไม่หนักดว้ ย พรี่ องงซอื้ งเศษไม้ไปสร้างบา้ นตองก ตะปไู ม่กท่ี กี เ็ สร็จแล้ว น้องงเล็ก ซอื้ งองฐิ มาสร้างบา้ น พ่ี ใหญ่พรี่ องงเหน็ หวั เราะและบองกว่า ทาไมเจา้ โง่อยา่ งนี้ กวา่ จะแบกไป กวา่ จะสรา้ งบา้ นเสรจ็ ก็ใชเ้ วลานาน แตถ่ า้ เราใชอ้ ฐิ สรา้ งบา้ น มนั ก็จะ แขง็ แรงและทนทานกวา่ นะ พ่ใี ชฟ้ างกบั เศษไมจ้ ะไมป่ ลอดภยั นะ พ่ี

•และทงั้ 3 พน่ี ้องงกแ็ บกของงกลับบ้าน พองถงึ ชายป่ าตา่ งคนก็ต่างแยก ย้ายมาสร้างบ้านของงใครของงมัน ลกู หมตู วั ท่ีหน่งึ สรา้ งบา้ นดว้ ยฟางใชเ้ วลา ไสมว่ น่นาลนกู นหกัมกตู ็เวัสทรจ่ีส็ องสรา้ งบา้ นดว้ ยเศษไม้ ใชเ้ วลาไมน่ านก็สรา้ งบา้ นเสรจ็ และทงั้ สองไปดนู อ้ งเลก็ สรา้ งบา้ นซง่ึ ยงั ไมเ่ สรจ็ นอ้ งเลก็ ตอ้ งคอ่ ย ๆ ก่ออิฐทีละกอ้ นทีละ อนั กวา่ จะสรา้ งเสรจ็ ก็อีกหลายวนั เพราะองยากไดบ้ ้านทแ่ี ขง็ แรงและ ปลองดภยั ในห้องเ้ งปเลลก็่ยี จนงึมไามใ่เชช้ฟ่อื งาพง่ีกๆับทเศงั้ ษสไองมง้ ทบี่ องก

•ตกดกึ นอนทงั้ สามตวั ก็เขา้ บา้ นใครบา้ นมนั จนกระท่งั คนื หน่งึ มีเจา้ หมาป่ามาซมุ่ ดู หวงั จะมาจบั ลกู หมทู งั้ 3 ตวั มาเป็นอาหาร

•และไปบ้านลูกหมูทสี่ ร้างบา้ นด้วย ฟางก่องน พอมนั มาถงึ ประตู มนั ก็พดู ขึน้ วา่ ... เจา้ ลกู หมนู อ้ ยออกมาใหข้ า้ กินดกี วา่ นะ ไมฉ่ นั ไมเ่ ปิดประตใู หแ้ กหรอก ไป๊ ไป ใหพ้ น้ นะ ไมเ่ ปิดไมเ่ ป็นไร บา้ นฟางแบบนีข้ า้ เป่ าก็พงั แลว้ แยแ่ ลว้ บา้ นฟางของฉนั พงั หมดแลว้ มามะมาใหพ้ ่หี มาป่ากินดกี วา่

•เจ้าลูกหมูรีบวง่ิ ไปหาน้องงรองงทสี่ ร้างบา้ น ด้วยเศษไม้ และเจา้ หมาป่ ากม็ าเคาะทป่ี ระตแู ล้วบองก ใหเ้ ปิ ด ลกู หมบู อก ...ไม่มีทางขา้ ไม่ยอมเปิดประตู ใหห้ มาป่าใจรา้ ยเดด็ ขาด ... ออ๋ เหรอ บา้ นไมท้ ่ีไมแ่ ขง็ แรงแบบนี้ แคข่ า้ กระโดดกระแทกประตสู องที มนั ก็พงั แลว้ ละ่ เอาละ่ นะ 1 2 3 แลว้ เจา้ หมาป่าก็พงั ประตเู ขา้ มาได้ เจา้ หมทู งั้ สองรบี วง่ิ ไปบา้ นอฐิ ของนอ้ งเลก็ โดยที่มีเจา้ หมาป่าวง่ิ มาตดิ ๆ และเลา่ ใหน้ อ้ งเลก็ ฟังวา่ บา้ นทงั้ สองหลงั ถกู หมาป่ าพงั ไปแลว้

•เจ้าหมาป่ ากม็ าถงึ บา้ นน้องงเล็ก และเคาะ ประตู แลว้ พดู ขนึ้ วา่ .... เปิดใหข้ า้ เขา้ ไปกินเด๋ยี วนีน้ ะ ไมเ่ ปิดจะพงั บา้ นอีกหลงั นะ นอ้ งเลก็ ตะโกน บอก กลบั ไปเจา้ หมาป่า เจา้ ไมม่ ีทางพงั บา้ นหลงั นีไ้ ดห้ รอก เด๋ียวจะเป่าใหบ้ า้ นพงั ไปเลย หมาป่ ารวบรวม ลมเป่ า แตบ่ า้ นก็ไมย่ อมพงั ไดข้ า้ จะกระโดดกระแทก ใหบ้ า้ นพงั ไปเลย 1 2 3 โองย๊ ใครกไ็ ดช้ ่วยหมาป่ าดว้ ย เจา้ หมาป่ากระโดดกระแทกกบั ประตบู า้ นอฐิ อยา่ งแรง แตด่ ว้ ยความท่ีเป็นบา้ นแข็งแรงมาก มนั จงึ เจ็บจนเป็นลมสลบไป

•ส่วนเจ้าหมูทงั้ สามตวั ตา่ งกป็ ลองดภยั ใน บา้ นองฐิ ของงน้องงเล็ก รุ่งเช้าพวกมันทงั้ สามตวั กไ็ ปตลาดเพอื่ งซอื้ ง องิฐมาสร้างบา้ น

ด.ญ.ฑิตฐิตา สขุ เกิดผล ม.2 เลขท่ี 14