ขนาดสนามและอุปกรณ์กีฬา เล่ม 2

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า เลม่ 2 เพื่อคุณภาพและมาตรฐานในการแข่งขัน สิ่งอำนวยความสะดวก สนาม วัสดุ อปุ กรณ์ และระบบการป้องกนั ความปลอดภัยต่างๆ จะต้องพรอ้ ม ในกรณที ี่ สภาพอากาศไม่เหมาะสมขณะแข่งขันให้รายงานต่อคณะกรรมการจัดการแข่งขัน พ้ืน ของสนามอาจจะมีความแขง็ คล้ายไม้ หรอื มีส่วนประกอบของยางสงั เคราะห์ ทม่ี ลี ักษณะ ใกล้เคียงกัน สนามแขง่ ขัน ควรได้รับการพจิ ารณาเห็นชอบ ผ่านการตรวจสอบและ อนุมัติจาก IBSA หรือฝ่ายเทคนิคและคณะกรรมการจัดการแข่งขัน ก่อนที่จะเริ่มการ แข่งขัน IBSA , ฝ่ายเทคนิคและคณะกรรมการจัดการแข่งขัน จะต้องพิจารณาระบบไฟ ส่องสว่างในสนามใหเ้ หมาะสมสำหรับเกมการแข่งขนั ท่เี ล่นในเวลากลางคนื 295

ขนาดสนามและอปุ กรณ์กฬี า เล่ม 2 1.2. ขนาดสนาม (Dimensions) สนามแข่งขันต้องเป็นรูปสี่เหลี่ยมมุมฉาก ความยาวของเส้นข้างต้อง ยาวกว่าความยาวของเสน้ ประตู 1.3. การแขง่ ขันระหว่างชาติ (International Matches) ความยาว 40 เมตร ความกวา้ ง 20 เมตร 1.4. การทำเส้นสนามแข่งขัน (Pitch Marking) จุดศูนยก์ ลางของสนาม ทำเครอ่ื งหมาย เส้นวงกลมที่มีรัศมี 3 เมตร สนามแข่งขันทำด้วยเส้นต่างๆ เส้นเหล่านั้นนับเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่ ของเขตน้นั ๆ ดว้ ย เส้นท่ีมคี วามยาวกวา่ ทั้งสองเสน้ เรยี กว่า “เสน้ ขา้ ง (Touch lines)” เส้นข้างเหล่านี้จะเป็นเส้น kickboards ซึ่งครอบคลุมไปถึงความยาวของเส้นข้าง และ ขยายเพิ่มไปอีก 1 เมตร จนถึงเส้นประตูทั้งสองด้านของสนาม kickboards จะอยู่ ระหว่าง 1 เมตรถึง 1.20 เมตร และ angled ที่ไม่เกิน 10 องศา อยู่ห่างออกไปจาก สนาม เส้นทสี่ น้ั กวา่ อีกสองเสน้ เรียกวา่ “เสน้ ประตู (Goal Lines)” เส้นทุกเส้นมีความ กว้าง 8 เซนตเิ มตร สนามแข่งขันถูกแบ่งออกเป็นสองครึ่งๆ ละเท่าๆ กัน โดยเส้นแบ่ง แดน (Halfway Line) ทำจุดกึ่งกลางไว้ที่เส้นแบ่งแดน และทำวงกลมล้อมรอบ โดยมี รศั มยี าว 3 เมตร 1.5. เคร่อื งหมายบอกบรเิ วณ (MAKING THE GUIDES’ AREAS) เครื่องหมายบอกบรเิ วณของ Guides’Areas มีความยาวประมาณ 12 เมตร จากเสน้ ประตู (Goal Lines) ด้านบนสว่ นหนึ่งของ kickboards มคี วามกว้าง 8 เซนติเมตร เพอ่ื แบ่งสนามออกเปน็ 3 สว่ นคอื 1. Defensive third (แดนรับ) 2. Midfield third (แดนกลาง) 3. Attacking third (แดนรุก) 296

ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ีฬา เล่ม 2 1.6. เขตโทษ (The Penalty Area) ทำเขตโทษไว้ทส่ี ่วนทา้ ยของสนามแข่งขนั ทั้งสองด้าน ดงั น้ี จุดแรกจะ วัดจาก midpoint ไปทาง kickboard ดา้ นขวา 1.58 เมตร ทำเส้นสมมติสองเส้นโดยวัดจากเสาด้านนอกแต่ละข้าง เป็น แนวตั้งฉากกับเส้นประตู เข้าไปในสนามแข่งขันเป็นยาว 6 เมตร ที่ปลายของเส้นสมมติ ลากเส้นโค้งของวงกลมเข้าหาเส้นประตู ซึ่งแต่ละข้างจะมีรัศมี 6 เมตร จากเส้นขอบ เสาด้านนอกที่ส่วนบนสุดของแต่ละส่วนโค้ง จะเชื่อมต่อโดยเส้นที่ทำขนานกับเส้นประตู ระหวา่ งเสาท้งั สองขา้ ง ซง่ึ มีความยาว 3.16 เมตร 1.7. เขตรักษาประตู (GOALKEEPER’S AREA) เขตรักษาประตูมีระยะ 1 เมตร โดยวัดจากด้านนอกของเสาประตูท้ัง สองข้าง ไปยงั เส้นข้างที่ใกลก้ ับ kickboards ทำเคร่ืองหมายต้งั ฉากกบั เส้นประตู ท้ังสอง ข้างเข้าไปในสนามแข่งขัน ความยาว 2 เมตร ที่ปลายของเส้นทั้งสองลากเส้นขนานกับ เสน้ ประตู ความยาว 5.82 เมตร เขตน้เี รยี กวา่ เขตผรู้ กั ษาประตู 1.8. จุดโทษ (PENALTY SPOT) จุดโทษมีระยะ 6 เมตร โดยวัดจากจุดกึ่งกลางระหว่างเสาประตู (goal posts) ทง้ั สองข้าง 1.9. จุดโทษจดุ ทีส่ อง (The Second Penalty Mark) จุดโทษจุดที่สองทำไว้ในสนามแข่งขัน โดยวัดจากจุดกึ่งกลางสนาม ระหว่างเสาประตู (goal posts) ท้ังสองขา้ งเข้าไปในสนามแขง่ ขัน ระยะ 8 เมตร 1.10. ขอบเขตGuides’ Areas พื้นที่ด้านหลังของประตูแต่ละข้าง เป็นกรอบบริเวณสำหรับผู้ให้ คำแนะนำ เพื่อให้คำแนะนำในการดำเนินงานของทีมได้อย่างถูกต้อง ระยะห่าง 2.91 เมตร วัดจากจุดกึ่งกลางประตู เส้นสองเส้นลากตั้งฉากตรงข้ามกับเส้นประตูนอก สนามแขง่ ขนั 297

ขนาดสนามและอุปกรณ์กฬี า เลม่ 2 1.11. ส่วนโคง้ มมุ สนาม (The Conner Arc) ณ จุดที่เส้นด้านข้าง และเส้นประตูมาบรรจบกันแต่ละมุม ให้ทำส่วน โค้งของวงกลมไว้ภายในสนาม โดยมีความหนาของเส้น 8 เซนติเมตรและมีรัศมี20 เซนติเมตร 1.12. เขตเทคนิค (Technical Area) มา้ นัง่ ควรจะอย่ฝู ั่งเดียวกบั ทีม และมีมมุ มองทีส่ ามารถเห็นชัดกว่าผู้เข้า แข่งขัน ม้านั่งของแต่ละทีมควรอยู่ใกล้กับทีมฝ่ายตรงข้าม ควรมีผู้ให้คำแนะนำผู้เข้า แข่งขนั 1 คนขณะทำการแขง่ ขนั ด้วย (โค้ชกลาง) 1.13. เขตเปลยี่ นตัว (Substitution Zone) เขตเปลี่ยนตัว ถูกกำหนดไว้ที่ด้านหน้าบริเวณที่นั่งของแต่ละทีม ข้างโต๊ะจับ เวลา ต้องเป็นเขตอิสระไม่มีสิ่งใดปิดปัง และเป็นที่ซึ่งผู้เล่นใช้สำหรับการเปลี่ยนตัวเข้า และออกจากสนามแขง่ ขัน 1.14. ประตู (Goals) ประตูต้องทาสีขาว ตั้งไว้ตรงกลางของเส้นประตูแต่ละด้าน ประตู ประกอบดว้ ยเสาสองขา้ งทม่ี รี ะยะห่างจากมมุ แตล่ ะดา้ นเทา่ ๆ กนั และเช่ือมต่อท่ียอดบน ด้วยคาน เปน็ แนวขนานพื้น ระยะ (วัดจากด้านใน) ระหว่างเสายาว 3.66 เมตร และระยะจากใต้ คานถึงพื้นสนาม 2.14 เมตร เสาทั้งสองข้างและคานประตูมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 8 เซนติเมตรเท่ากัน ตาข่ายทำด้วยป่าน ปอ หรือไนลอน ผูกติดไว้กับเสา และดานประตู ดา้ นหลัง สว่ นลา่ งถูกยึดไว้ด้วยคานรูปโคง้ หรือสิ่งอ่ืนๆ ทเี่ หมาะสม ความลึกของประตู วัดจากด้านในของเสาประตูไปยังด้านหลังของ สนามแขง่ ขัน ท่บี ริเวณสว่ นบนของเสาประตยู าวอย่างน้อย 80 เซนตเิ มตร และที่บรเิ วณ พื้นด้านล่างยาวอย่างนอ้ ย 100 เซนตเิ มตร 1.15. ความปลอดภยั (Safety) ประตตู ้องมีระบบยดึ ตดิ กับพื้นสนาม เพ่อื ป้องกนั การล้ม 298

ขนาดสนามและอุปกรณ์กีฬา เล่ม 2 1.16. พน้ื ผิวสนามแข่งขัน (Playing Surface) พื้นผิวสนามต้องราบและเรียบ และไม่มีรอยสึกกร่อน ควรใช้วัสดุพวก ไม้ หรือยางสังเคราะห์ หญ้าหรือหญ้าเทียม และควรหลีกเลี่ยงการใช้พื้นปูนหรือยางมะ ตอย เพื่อความปลอดภัยของผู้เข้าแข่งขันต้องไม่มีสิ่งกีดขวางในบริเวณใกล้เคียงในระยะ 2 เมตร หากไม่สามารถทำได้ ใหใ้ ชว้ สั ดทุ ่ีปลอดภัยต่อผเู้ ข้าแข่งขัน 2. ลูกบอล THE BALL 2.1 คุณสมบัติและหน่วยการวัด (Properties and Measurements) ลูก บอลตอ้ ง 1. เปน็ ทรงกลม 2. ทำจากหนังหรือวสั ดุอื่นๆ ทีเ่ หมาะสม 3. มีเส้นรอบวงไม่น้อยกว่า 60 เซนติเมตร และไม่มากกว่า 62 เซนติเมตร 4. ขณะแข่งขันน้ำหนักต้องไม่น้อยกว่า 510 กรัม และไม่มากกว่า 540 กรมั 5. ความดันลมเมื่อวัดที่ระดับน้ำทะเล เท่ากับ 0.4- 0.6 (400-600 กรัม/ตารางเซนตเิ มตร) 6. ต้องมีเสียงภายในลูกบอลขณะใช้งาน ลูกบอลกลิ้งและเด้งใน ลักษณะปกติ ควรตรวจสอบเพื่อให้แนใ่ จวา่ มีความปลอดภยั ต่อผเู้ ล่นทกุ คร้งั และลูกบอล ต้องใหเ้ สยี งตลอดเมื่อมีการเคลอ่ื นท่บี นพนื้ และในอากาศ 3. อปุ กรณ์พ้ืนฐาน (Basic Equipment) 3.1 อปุ กรณ์ท่บี ังคับใหผ้ ูเ้ ล่นสวมใส่ มดี ังนี้ 1. เสอ้ื ยืด หรือเส้อื เชติ้ 2. กางเกงขาส้ัน ถา้ ใสก่ างเกงปรับอณุ หภมู ิภายในกางเกงขาสน้ั จะต้อง มสี ีเดียวกันกบั สีท่เี ป็นหลกั ของกางเกงขาส้นั 3. ถุงเท้า 299

ขนาดสนามและอปุ กรณ์กีฬา เลม่ 2 4. สนบั แขง้ 5. รองเท้า อนญุ าตให้ใชไ้ ดเ้ ฉพาะรองเท้าผา้ ใบ หรอื รองเทา้ แบบหนัง นิ่ม หรือรองเท้าออกกำลังกาย ที่พื้นทำด้วยยาง หรือวัสดุที่คล้ายคลึงกัน การสวมใส่ รองเท้าเป็นขอ้ บงั คับในการแข่งขนั อปุ กรณ์สำหรบั ผู้เลน่ B1 นอกเหนอื จากอปุ กรณ์ บังคับพ้นื ฐาน ผูเ้ ลน่ B1 จะตอ้ งปฏบิ ัติดังน้ี : 1. ตา ทั้งสองข้าง (สิ่งเหล่านี้จะเป็นทางเลือกในกรณีของผู้เล่น prosthetic ตา) 2. ผ้าปิดตาทำจากวัสดุที่ซึ่งสามารถดูดซึมและการขยายบนด้านหน้า parietal โซน Blindfolds จะให้ผู้เล่นตาม B1 โดยคณะกรรมการจัดการ จะได้รับการ ตรวจสอบโดยฝ่ายเทคนคิ IBSA แทน 3. ผา้ โพกศีรษะ (ไม่บงั คับ) แตค่ วรมี เพ่อื ความปลอดภัยของผูเ้ ล่น เสอื้ ยดื หรือเสอื้ เชิต้ 1. ตอ้ งมีหมายเลขปรากฏบนดา้ นหลงั ของเสอื้ และผเู้ ลน่ ในทมี เดียวกัน ตอ้ งมีหมายเลขทแ่ี ตกต่างกันไป 2. สีของหมายเลขต้องเห็นชัดตัดกันอย่างชัดเจนกับสีของเสื้อในการ แข่งขันระดับนานาชาติ หมายเลขต้องใส่ทั้งด้านหน้าของเสื้อและกางเกง หมายเลข เหล่าน้ีอาจมขี นาดเลก็ กว่าที่ด้านหลงั ของเสื้อกไ็ ด้ สนบั แข้ง (Shinguards) 1. ตอ้ งอยู่ภายในถุงเทา้ 2. ทำดว้ ยวสั ดทุ ่เี หมาะสม (ยาง พลาสตกิ หรอื วัสดุทค่ี ล้ายกนั ) 3. มีความเหมาะสมท่จี ะใช้ในการปอ้ งกันไดเ้ ป็นอยา่ งดี ผู้รักษาประตู (Goalkeepers) 1. อนญุ าตให้ผูร้ ักษาประตใู ส่กางเกงขายาวได้ 300

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า เลม่ 2 2. ผู้รักษาประตูแต่ละคนต้องสวมใส่ชุดแข่งขันที่แสดงให้เห็นความ แตกต่างจากผูเ้ ลน่ คนอ่นื ๆ และผู้ตัดสิน ผ้าปิดตา 301

ขนาดสนามและอุปกรณ์กฬี า เลม่ 2 ดา้ นใน 302

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ีฬา เลม่ 2 กลุม่ ความพกิ ารทางปัญญา (T,F20) มาตรฐานสนามแข่งขันและอปุ กรณก์ ฬี า 1. กีฬากรีฑา 1. ประเภทลู่ (Track Events) การวัดลู่วงิ่ (Track Measurements) 1. ความยาวของลู่วิ่งมาตรฐาน คือ 400 เมตร ประกอบด้วยทางตรง 2 ทางที่เป็นคู่ขนานกัน และทางโค้ง 2 ทางที่รัศมียาวเท่ากันถ้าลูว่ ิ่งนั้นไม่เป็นลู่ที่ทำบนพ้ืน หญา้ ขอบในของลวู่ ่งิ ควรทำด้วยวสั ดทุ ่ีเหมาะสมท่ีมคี วามสงู ประมาณ 5 -6.5 เซนตเิ มตร และกว้าง 5 – 25 เซนติเมตร ถ้ามีการเคลื่อนย้ายขอบลู่บางส่วนออกไปชั่วคราวเพื่อทำ การแข่งขันประเภทลานให้ทำเครื่องหมายด้วยเส้นสีขาวกว้าง 5 เซนติเมตร ในตำแหน่ง นั้นและให้นำกรวยพลาสติกหรือธงซึ่งมีความสูงอย่างน้อยที่สุด 20 เซนติเมตร ให้ฐาน ของกรวยหรือปักให้ด้านธงเสมอกับขอบของเส้นสีขาวด้านที่ติดกับลู่วิ่งเป็นระยะมีช่อง ห่างไม่เกิน 4 เมตร กติกานี้ใหน้ ำไปใชก้ ับลู่วิ่งวิบาก ตรงจุดทีน่ ักวิ่งเปลี่ยนจากลู่หลัก เข้า สู่ลู่ของการวิ่งวิบากเพื่อการกระโดดข้ามบ่อน้ำ สำหรับลู่ที่ทำบนพื้นหญ้า ขอบริมด้านใน จะต้องทำเครื่องหมายด้วยเส้นที่มีความกว้าง 5 เซนติเมตร และควรปักธงเป็นระยะ ให้ มีช่วงห่างกัน 5 เซนติเมตร ธงเหล่านี้จะต้องปักไว้บนเส้นเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้แข่งขันใดๆ วิ่งเหยียบเส้นและควรปักให้เอียงทำมุมกับพื้น 60 องศา เอียงออกไปจากลู่วิ่ง ธงควรมี ขนาด 25x20 เซนตเิ มตร ติดบนเสาสูง 45 เซนติเมตร จะเหมาะสมมากที่สุด 2. การวัดทางวิ่งให้วัดห่างจากขอบด้านในออกมา 30 เซนติเมตร จาก ขอบโค้งถ้าไม่มีขอบในก็ให้วัดจากเสน้ แสดงขอบในของลู่วงิ่ ออกมา 20 เซนติเมตร 3. ระยะทางของการแข่งขันจะต้องวดั จากขอบนอกของเส้นเริ่มไปถึงขอบ ของเสน้ ชยั ด้านทอี่ ยตู่ ่อจากเสน้ เรมิ่ 4. ในการแข่งขันวิ่งระยะทางไม่เกิน 400 เมตร ผู้แข่งขันแต่ละคนจะต้อง วิ่งในช่องวิ่งเฉพาะของตนมีความกว้าง 1.22 เมตร มีเส้นกว้าง 5 เซนติเมตร เป็นเส้น 303

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ีฬา เล่ม 2 เขตตลอดช่องกว้างเท่ากัน ช่องวิ่งด้านในจะต้องวัดตามที่ระบุไว้ในย่อหน้าที่ 2ข้างบนนี้ แตช่ อ่ งที่เหลอื จะตอ้ งวดั จากขอบนอกของเส้นแนวช่องว่ิงออกไป 20 เซนตเิ มตร หมายเหตุ : เส้นแบ่งช่องทางขวามือของแต่ละช่องให้รวมอยู่ในความกว้าง ของช่องวิ่งนั้นๆด้วย และถ้าสนามสร้างก่อนวันที่ 1 มกราคม 2004 ความกว้างของช่องวิ่งจะเป็น 1.25 เมตรได้ 5. ในการแข่งขันระหว่างประเทศภายใต้ 1.1 (a), (b), (c) และ (f) ลู่ว่ิง ควรจะมี 8 ช่องวง่ิ 6. ความลาดเอียงของลู่วิ่งด้านข้าง (จากด้านนอกลู่เข้ามาขอบใน) มาก ที่สดุ ไม่เกิน 1 : 100 และความลาดเอยี งของทางวิง่ ไปตามทศิ ทางวงิ่ ไม่เกิน 1 : 1000 หมายเหตุ : เป็นข้อเสนอแนะว่า สำหรับลู่วิ่งที่สร้างใหม่ความลาดเอียงของลู่วิง่ ดา้ นขา้ งควรลาดเอียงจากดา้ นนอกลงไปหาด้านในความรู้ทางเทคนิคทัง้ หมดเกย่ี วกับเส้น ต่างๆ ของลู่วิ่งแผนผังและเครื่องหมายต่างๆมี อยู่ในหนังสือคู่มือสิ่งอำนวยความสะดวก กรีฑาประเภทลูแ่ ละลานของ IAAF (IAAF Track and Field Facilities Manual) กตกิ า นี้กล่าวถงึ เฉพาะหลักพื้นฐานท่ีจำเป็นตอ้ งติดตามเท่านนั้ ทย่ี ันเท้าเรม่ิ วิง่ (Starting Blocks) 1. ที่ยันเท้าต้องใช้สำหรับการวิ่งแข่งขันทุกประเภทในระยะทางไม่เกิน 400 เมตร (รวมทั้งวิง่ ผลัดของ 4x200 เมตร และ 4x400 เมตร และผลดั ผสม) แต่ต้อง ไม่ใช้กับการแข่งขันประเภทอื่นๆเมื่ออยู่ในลู่วิ่งส่วนหนึ่งส่วนใดของที่ยันเท้า ต้องไม่ล้ำ เส้นเข้าไปในเส้นเริ่มหรือยื่นเข้าไปในช่องวิ่งอื่น ที่ยันเท้าจะต้องมีรายละเอียดทั่วๆไป ดังตอ่ ไปนี้ (a) ที่ยันเท้าจะต้องทำด้วยวัสดุที่แข็งแรง และต้องไม่ก่อให้เกิด การไดเ้ ปรยี บนกั กรฑี าคนอน่ื ๆ (b) ท่ยี ันเทา้ จะต้องยดึ กับล่วู ิ่งดว้ ยหมุดหรอื ตะปซู ึง่ กอ่ ให้เกิดความ เสยี หายแก่ลวู่ ง่ิ 304

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า เล่ม 2 น้อยที่สุด ทั้งติดตั้งง่ายและรวดเร็วต่อการเคลื่อนย้ายจำนวน ความหนา และความยาว ของหมุด หรือตะปูขึ้นอยู่กับโครงสร้างของผิวลู่ การยึดเกาะต้องมั่นคงไม่เลื่อนหลุดเมื่อ ออกว่ิง (c) ถ้านักกรีฑาใช้ที่ยันเท้าของตนเอง ก็จะต้องมีลักษณะเป็นไป ตามข้อ (a) และ(b) ข้างบนนี้ จะออกแบบหรือประดิษฐ์อย่าง ใดกไ็ ด้ทไี่ มก่ ีดขวางนกั กรฑี าคนอ่นื ๆ (d) เม่อื ที่ยนั เทา้ จัดไวใ้ ห้โดยคณะกรรมการจัดการแขง่ ขนั กจ็ ะตอ้ ง มีรายละเอียดโดยเฉพาะเพิม่ เตมิ ดังตอ่ ไปนี้ ที่ยันเท้าอาจประกอบด้วยแผ่นวางเท้า 2 แผ่น เป็นที่ยันเท้าของนักกรีฑาใน ขณะที่อยู่ในตำแหน่งปล่อยตัวที่วางเท้าจะติดตั้งอยู่บนกรอบที่แข็งแรง และไม่กีดขวาง เทา้ ของนกั กรฑี าเมื่อถบี เทา้ ออกจากทย่ี นั เท้า ที่ยันเท้าอาจลาดชันเพื่อเหมาะสมกับท่าตั้งต้นออกวิ่งอาจตรง แบนหรือโค้ง เล็กน้อย ผิวหน้าของที่ยันเท้าจะถูกเตรียมเพื่อให้ความสะดวกที่จะยึดตะปูรองเท้าของ นักกรีฑา อาจทำเป็นซอกหรือร่องบนพื้นผิวของที่วางเท้าหรือหุ้มผิวหน้าของที่วางเท้า ดว้ ยวัสดทุ ่ีเหมาะสมแกก่ ารยึดของตะปรู องเทา้ ที่วางเท้าที่ติดบนกรอบที่แข็งแรงนั้นอาจจะปรับได้แต่จะต้องไม่เคลื่อนไหว ใน ระหว่างการปล่อยตัวในทุกๆกรณี ที่วางเท้าจะถูกปรับไปข้างหน้าหรือข้างหลังเพื่อให้ สัมพันธ์ซึ่งกันและกัน การปรับนั้นจะต้องปรับให้ยึดแน่นมั่นคงโดยใช้เครื่องจับ หรือ เครือ่ งกลไกในการลอ็ คท่นี ักกรฑี าสามารถจดั วางได้งา่ ยรวดเรว็ 2. ในการแข่งขันที่จัดขึ้นภายใต้กติกาข้อ 1.1 (a), (b), (c), และ (f) ที่ยันเท้าจะต้องเชื่อมเข้ากับอุปกรณ์จับการปล่อยตัวผิดที่ผ่านการรับรองจาก IAAF ผู้ปล่อยตวั และหรือผู้เรียกตัวนักกรีฑากลับทีไ่ ด้รับการแต่งตั้งหนึ่งคนจะต่อเชื่อมอปุ กรณ์ ควบคุมการปล่อยตัวผิดนี้กับหูฟังที่สวมบนศีรษะ (Headphon) ซึ่งจะทำให้เขาได้ยิน สัญญาณเสียงเมื่ออุปกรณ์จับการปล่อยตัวผิดตรวจจับได้ (เช่น เวลา ปฏิกิริยาน้อยกว่า 305

ขนาดสนามและอุปกรณ์กีฬา เล่ม 2 100/100 ของวินาที)ทันทีที่ผู้ปล่อยตัวหรือผู้เรียกตัวนักกรีฑากลับหนึ่งคน ได้ยิน สัญญาณเสียง และถ้าปืนปล่อยตัวได้ถูกยิงออกไปหรืออุปกรณ์การปล่อยตัวที่ได้รับการ รับรองแล้วทำงานจะมีการเรียกตัวนักกรีฑากลับและผู้ปล่อยตัวจะตรวจดูเวลาปฏิกิริยา ในทันทีจากเคร่ืองจบั การปลอ่ ยตัวผิดเพ่ือที่ยืนยันวา่ นักกรีฑาคนใด หรือหลายคนเริ่มต้น ผิด ระบบนคี้ วรจะนำไปใช้กับการแขง่ ขนั ทุกระดับ 3. ในการแข่งขันภายใต้กติกาข้อ 1.1 (a) ถึง (f) ผู้เข้าแข่งขัน จะต้องใช้ที่ยันเท้าที่คณะกรรมการจัดการแข่งขันจัดให้และในการแข่งขันอื่นๆใน ประเภทลู่ทั้งหมด คณะกรรมการจัดการแข่งขันอาจจะยืนกรานว่าที่ยันเท้าท่ี คณะกรรมการแข่งขันจดั ใหเ้ ท่านั้น จงึ นำมาใช้ได้ 2. ประเภทลาน (Field Events) 2.1 การกระโดดเพื่อความไกล (Horizontal Jumps) การวดั ความไกล 1. ในการกระโดดเพื่อความไกลทุกรายการ จะต้องบันทึกสถิติที่ใกล้ที่สุดของ 0.01 เมตร เศษของเซนติเมตรให้ปดั ทิง้ ทางวงิ่ 2. ความยาวของทางวิ่งต้องไม่นอ้ ยกว่า 40 เมตร ทางวิ่งกว้างไม่นอ้ ยกวา่ 1.22 เมตร + 0.01 เมตร ควรทำด้วยเส้นสีขาว กว้าง 5 เซนติเมตร ความยาวของทางวิ่ง วัดจาก เส้นสุดเขตกระโดดถึงสดุ ทางวิง่ 3. ความลาดเอียงทางขวาของทางวิ่งไม่เกิน 1 : 100 และความลาดเอียงตาม ทางวงิ่ ไม่เกิน 1 : 1000 การวัดกระแสลม 1. ในการแขง่ ขนั กระโดดไกลและเขย่งก้าวกระโดด การวดั ความเรว็ ของกระแส ลมมีช่วงเวลา 5 วินาที จากเวลาที่ผู้เข้าแข่งขันวิ่งผ่านที่หมายที่อยู่ข้างๆทางวิ่ง สำหรับ กระโดดไกลวัดจากระยะ 40 เมตร จากกระดานเริ่มและสำหรับเขย่งก้าวกระโดดวัดจาก 306

ขนาดสนามและอุปกรณ์กฬี า เลม่ 2 ระยะ 35 เมตร ถ้าผู้เข้าแข่งขันวิ่งน้อยกว่าระยะ 40 เมตร สำหรับกระโดดไกลหรือ 35 เมตร สำหรบั เขยง่ กา้ วกระโดด การวดั ความเรว็ ของกระแสลมจะเรมิ่ วัดเมอ่ื ผู้เข้าแข่งขัน เรมิ่ ว่ิง 2. เครื่องวัดกระแสลมจะตั้ง ณ จุดที่ห่างจากกระดานกระโดด 20 เมตร สูง 1.22 เมตร และหา่ งจากทางว่งิ ไมเ่ กิน 2 เมตร 3. การวดั กระแสลม อา่ นได้จากกติกาข้อ 163.10 2.2 กระโดดไกล (Long Jump) การแขง่ ขัน 1. ผู้เขา้ แขง่ ขันทำการประลองไม่ได้ผล ถา้ (a) ล้ำกระดานกระโดดดว้ ยส่วนหนึง่ ส่วนใดของรา่ งกายไม่ว่าจะกระโดดหรือไม่ ก็ตาม (b) กระโดดจากนอกกระดานเริ่มนอกปลายสุดด้านใดด้านหนึ่งไม่ว่าจะล้ำเส้น หรือกอ่ นถงึ เส้นเริ่มในแนวของเสน้ เริ่มทยี่ น่ื ออกมา หรอื (c) ถกู พื้นภายนอกบ่อทราย กอ่ นทจ่ี ะลงสู่บ่อทราย หรือ (d) ขณะลงส่พู ื้น ได้สมั ผสั พื้นนอกบอ่ ทรายต่ำกวา่ จดุ ตกในบ่อทราย (e) ใชท้ ่ากระโดดแบบลงั กาหลงั (Somersaulting) ขณะว่งิ หรือขณะกระโดด (f) เมื่อออกจากบ่อทราย สัมผัสแรกนั้นต่ำกว่าจุดตกในบ่อทราย รวมไปถึงการ เสียการทรงตวั จนสภาพปกตแิ ลว้ ออกจากบอ่ ทรายตำ่ กว่าจดุ ตก 2. นอกจากที่กล่าวไว้ในข้อ 1 (b) ถ้าผู้เข้าแข่งขันกระโดดก่อนถึงกระดานเริ่ม ไมถ่ อื ว่าเปน็ การกระโดดทีไ่ ม่ได้ผล หมายเหตุ : ไม่เป็นการละเมิดกตกิ า ถ้าผู้เข้าแข่งขันวิ่งนอกเสน้ สขี าวของทางวงิ่ ไม่ว่าจะเป็นบริเวณใด หรือถ้าส่วนหนึ่งส่วนใดของรองเท้าสัมผัสพื้นด้านนอกของ กระดานเร่ิม 3. การวัดระยะทางการกระโดดไกล วัดจากรอยที่ปรากฏบนบ่อทราย ด้าน ใกล้กับกระดานกระโดดมากที่สุดรอยนั้นเกิดขึ้นโดยส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายหรือ 307

ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ีฬา เล่ม 2 แขนขาของผู้เข้าแข่งขัน การวัดจะต้องตั้งฉากกับกระดานกระโดดหรือเส้นสมมุติที่ต่อ ออกไปจากกระดานกระโดด 4. จุดกระโดดจะมีที่หมายด้วยกระดานที่ฝังลงไปในระดับเดียวกันกับทางว่ิง และผิวหน้าของบอ่ ทราย ขอบของกระดานซึ่งใกลก้ ับบอ่ ทรายมากกวา่ เรียกวา่ เส้นเริ่ม ถัดจากเส้นเริ่มจะมีกระดานดินน้ำมนั เพื่อช่วยใหผ้ ู้ตัดสินมองเห็นรอยเทา้ ได้ชัดเจน ถ้าไม่ สามารถที่จะติดตั้งอุปกรณ์ข้างบนนี้ได้ให้นำเอาวิธีการดังต่อไปนี้มาใช้ ถัดจากเส้นเริ่ม ตลอดระยะคแวขานมขายขาอวงผขู้เขอ้างแเขส่ง้นขันเรกิ่มารใวนัดจคะวตา้อมงตกั้งฉวา้ากงกับ1ก0ระเดซานนกตระิเมโดตดหรรือคเวส้นรสใมชม้ทุตริทาี่ตย่อ หรือดินนุ่มๆ โรยไวท้ ่พี 5ื้น.ทรำอแลอมะะกยมุ ผไปวิะจห4หา4น5ก.่าา้ กขงจรออรุะดงดกงะบารศ่อหนะทากโวรดกรา่าดะยับงโจดขะกกดอมรรบีทะะขี่หดอดมงาาากยนนรดะเก้วดรยารมิ่ กนะรซะโึ่งดใดกาดลนก้ ทกับี่ฝับบังอ่ลสทงุดไรปาขยในอมราบะกดกขับวอ่าเดงียเบรวียก่อกันวทก่าับรเทสา้นายงเรวอ่ิมิ่งย่างน้อย 10 เมตร ถัดจากเส้นเริ่มจะมีกระดานดินน้ำมนั เพื่อช่วยให้ผู้ตดั สินมองเห็นรอยเท้าไดช้ ัดเจน ถ้าไม่ 6. กสตลารมอะาดดรรถะาทยนีะ่จกคะวตราิดะมตยโั้งดาอวุปดขกอครงวณเสร์ข้นอ้าเรงยบิ่มหู่ในนนา่ คี้ไงวดจา้ใมหาก้นกวำ้าขเงออา1วบ0ิธขีเกซาอนรงตดิเบังมต่อต่อรทไปครนวารี้มใยาชใ้ทช1ร้ ถาย–ัดหจรา3ือกดเเสมิน้นนตเุ่มรริ่มๆ 7. กโรรยะไวดท้ ี่พาืน้นทกำมรมุะโ4ด5ดอจงศะาเกปบั ็นกรระูปดาสนเี่เรหม่ิ ลี่ยมผืนผ้า ทำด้วยไม้หรือวัสดุอื่นๆที่แข็งพอ แเซลนะตเหเิ มมตาระสมเมตทร าส65ีข.. ากรวระะยยดะาาหนว่ากง1รระะ.โห2ดว2ด่าคงวเกมรรอะตยดหู่รา่านงกกจวราะก้าโขงดอดบ2กขั0บอสงบเุดซ่อขทอนบรตาขยิเอม1งบต–่อร3ทรเ(มายต+อร2ย่างมนิล้อลย ิเ1ม0ตร) หนา 10 8. กระดา7น. ดกินระนดา้ำนมกนัระปโดรดะจกะเอป็นบรดูปสว้ ี่เยหลสี่ย่วมนผืนทผ่เี ้าปท็นำกด้วรยะไมด้หารนือวแัสขดุอ็งื่นกๆวท้าี่แงข็ง1พอ0 เซนติเมตร ( +2 มลิ ลิเมตเแซลรนะ)ตเหิเแมมลตาระะสยมาทวาส1ีข.า2ว1ยาว–11.2.22เ2มตเรมกตวร้างท20ำดเซ้วนยติเไมมต้หร (ร+อื 2วมัสิลดลุทิเมเี่ตหร)มหานะาส1ม0 อ่ืนๆ สงู กว่า กระดานกระโดด 78.มกิลรละดิเามนตดนิรน(้ำม+ันป1ระมกิลอบลดิเ้วมยสต่วรน)ที่เกปร็นกะรดะดาานนดแขิน็งกนว้ำางม1ัน0จเะซนลตาเิ มดตทรำมุมกับขอบ กมิรละลดิเมาตนรกตรละกก(อโร+รดดะะ2ดดดตมาาลินาน4ลกมกิเร5รมคะะตโวโดรอด)าดดงแม7ศล4ยะม5ายาิลาอวลดวงิเศม้1า(าต.ดน2ร1ดู ท(้Dา–น+ี่อi1ทa1ย.2ี่อgม2ู่ตยrิลaู่ตเลิดมmิิดเตมกกรตับับร1ทท)ำท)ากดงราหว้ วะยงิ่รงดไวตมาือ้นอ้หิ่งเงดรตจเือินคา้วอนลัสะ้ำงือดมเบเุทปันคดีเ่ จห็น้วละมยลรือาดาะ่อิดบนสงทนมดเำ้อำมม้มว่นื ุมืั่อๆนยกหใสดับนสงูขินกา่ดอวนบ1่าิน้ำนม้ำันมหันนลงาไป1 แล้วจะเกิดเปม็นิลลมิเมุมตร4ต5ลอดอตงาศมคาวา(มดยู าDวi(aดgู Draiamgram2)1)เหมรื่อือตเจิดาะตเปั้ง็นเรร่อียงบเมรื่อ้อใสย่ดแินลน้ว้ำมกันาลรงปไประกอบทั้งหมด จะต้องมีความแแจะลขต้วง็อ้จแงะมรเีคกงวิดเาพเมปแยี ็นขงมง็ พแุมรอง4เทพ5ีย่ีรองอพงอศงทราี่รบั (อดงแูรDรับงiแaกรgงรrกaะรmะโโดด2ดด)ขขเอมองื่อนงตักนกิดรักตฑี ั้กงาเรรไดียฑี ้บาร้อไดยแ้ ล้ว การประกอบทั้งหมด 308

ขนาดสนามและอุปกรณ์กีฬา เลม่ 2 ผิวหน้าของกระดานที่อยู่ภายใต้ดินน้ำมันจะต้องเป็นวัสดุ ซึ่งเมื่อตะปูรองเท้า ของนักกรีฑาถูกกดลงไปจะเกาะติดไดอ้ ย่างมัน่ คง หมายเหตุ : จะเป็นการดีมากถ้ามีกระดานดินน้ำมันสำรองไว้เพื่อว่าในขณะที่ ลบรอยเทา้ ของนักกรฑี าออกผู้เขา้ แขง่ ขนั ในอนั ดับตอ่ ไปจะไดไ้ ม่ต้องเสยี เวลารอ หลุมทราย 9. บ่อทรายควรจะกว้างอ่างน้อย 2.75 เมตร และกว้างไม่เกิน 3 เมตร ถ้า เป็นไปได้ควรอยู่กลางทางวิ่งถ้าขยายทางวิ่งออกไปทางวิ่งก็จะอยู่ตรงกลางของบ่อทราย พอดี หมายเหตุ : เมื่อกึ่งกลางของทางวิ่งไม่ทบั เส้นกึ่งกลางของบ่อทราย ให้ใช้เทป 1 เส้น หรือถ้าจำเป็นใช้เทป 2 เส้น แบ่งบ่อทรายออกเป็นส่วนๆกึ่งกลางของบ่อทรายท่ี แบง่ แล้วจะตรงกับกง่ึ กลางของทาวิ่งพอดี 10. บ่อทรายควรจะบรรจุด้านทรายชื้นๆนุ่มๆผิวหน้าด้านบนของทรายในบ่อ ควรจะปรบั ใหเ้ สมอกับระดับกระดานกระโดดไกล 2.3 เขย่งก้าวกระโดด (Triple Jump) กติกากระโดดไกลสามารถใช้กับเขย่งก้าวกระโดดได้ ผนวกกับข้อที่เพิ่มเติม ตอ่ ไปน้ี การแข่งขนั 1. เขย่งก้าวกระโดดจะประกอบด้วยการเขย่ง (Hop) การก้าว (Step)และการ กระโดด (Jump) ตามลำดบั 2. การเขย่งจะต้องใช้เท้าข้างเดียวกับการเหยียบกระดานกระโดดส่วนการก้าว ใช้เท้าอีกข้างหนึ่ง ต่อไปจึงทำการกระโดด ขณะที่นักกรีฑากำลงั กระโดด ถ้าเท้าข้างที่ ยงั ไม่ไดใ้ ช้ (Sleeping Leg) ถกู พืน้ ถอื ว่าการประลองคร้งั นน้ั ไดผ้ ล 3. ระยะห่างระหว่างกระดานกระโดดและขอบนอกสุดของบ่อทรายห่างกันอย่างน้อย 21 เมตร 309

ขนาดสนามและอปุ กรณ์กฬี า เลม่ 2 4. สำหรับการแข่งขันในระดับนานาชาติ เป็นข้อเสนอแนะว่ากระดานกระโดด และขอบในสุดของบ่อทรายควรห่างกันไม่น้อยกว่า 13 เมตร สำหรับประเภทชายและ 11 เมตร สำหรับประเภทหญิงสำหรับการแข่งขันอื่นๆระยะห่างดังกล่าวนี้ให้ขึ้นอย่ากับ ความเหมาะสมของระดับการแขง่ ขัน 5. จากกระดานกระโดดถึงบ่อทราย การกระโดดในช่วงของการก้าวและช่วง ของการกระโดด จะต้องกระทำภายในเขตกระโดดซึ่งกว้างอย่างน้อย 1.22 เมตร + 0.01 เมตร C. ท่มุ พ่งุ ขว้าง (Throwing Events) วงกลมสำหรบั ทุ่มและขวา้ ง 1. ขอบวงกลมควรทำด้วยเหล็ก เหล็กกล้า หรือวัสดุอื่นที่เหมาะสม ขอบ บนสดุ ของวงกลมเสมอกับพื้นผิวด้านนอก พื้นผิวของวงกลมต้องทำด้วยคอนกรีต ยางมะตอยหรือวัสดุอื่นๆ ที่มีความ ม่นั คง แขง็ แรง ไมล่ ่นื พ้นื ผิวภายในวงกลมต้องเรยี บได้ระดบั เสมอกันและต่ำกวา่ ขอบบน ของวงกลม 14 – 26 มลิ ลเิ มตร อนุญาตใหใ้ ชว้ งกลมที่ยกหรอื เคลื่อนย้ายได้ 2. เส้นผ่าศูนย์กลางภายในวงกลมควรเป็น 2.135 เมตร (+5 มิลลิเมตร) สำหรับวงกลมทุ่มลูกน้ำหนักและขว้างค้อน และ 2.50 เมตร (+5 มิลลิเมตร) สำหรับ ขว้างจักร ขอบของวงกลมควรมีความหนาอย่างน้อยที่สุด 6 มิลลิเมตรและทาสีขาว การขว้างค้อนอาจจะขว้างจากวงขว้างจักร โดยลดเส้นผ่าศูนย์กลางจาก 2.50 เมตร ให้ เหลือ 2.135 เมตร โดยวางวงแหวนไว้ดา้ นใน 3. เส้นสีขาวกว้าง 5 เซนติเมตร ลากจากส่วนบนของขอบโลหะต่อออกไปท้ัง สองข้างของวงกลมมีความยาวไม่น้อยกว่า 75 เซนติเมตร เส้นนี้อาจเขียนด้วยสี หรือทำ ด้วยไม้หรือวัสดุอื่นที่เหมาะสมได้ เส้นนี้จะต้องต่อออกไปจากเส้นผ่าศูนย์กลางของ วงกลม โดยทำมุมฉากกับเสน้ กลางของรัศมเี ขตทุ่ม 4. ผู้เข้าแข่งขันจะฉีดหรือโรยสารใดๆลงในบริเวณวงกลมหรทอบนพื้นรองเท้า ของตนเองไมไ่ ด้ 310

ขนาดสนามและอุปกรณ์กีฬา เลม่ 2 กระดานหยดุ 2. กระดานหยุดควรทาสีขาว ทำด้วยไม้หรือวัสดุอื่นๆ ที่เหมาะสม ขอบด้าน ในมีลักษณะโค้ง แนบสนิทกันกับขอบด้านในวงกลม วางไว้ตรงกึ่งกลางระหว่างเส้นรัศมี ของเขตทุม่ และติดแนน่ อยู่บนพ้ืนอยา่ งมั่นคง 3. ขนาดกระดานหยุด กว้าง 11.2 เซนติเมตร ถึง 30 เซนติเมตร ยาว 1.22 เซนติเมตร (+2 เซนติเมตร) และสูง 10 เซนติเมตร (+2 มิลลิเมตร) วัดจากระดับขอบใน ของวงกลมขน้ึ ไป 311

ขนาดสนามและอุปกรณ์กฬี า เล่ม 2 2.4 การว่งิ พงุ่ แหลน 1. ความยาวของทางวิ่งไม่น้อยกว่า 30 เมตร และไม่เกิน 36.5 เมตร ถ้า เงื่อนไขเอื้ออำนวยความยาวของทางวิ่งอย่างน้อยที่สุดควรเป็น 3.5 เมตร โดยมีเส้นสี ขาวกว้าง 5 เซนติเมตร ขนานกัน 2 เส้น และอยู่ห่างกัน 4 เมตร เป็นเครื่องหมาย การ พุ่งแหลนจะต้องพุ่งจากด้านหลังของส่วนโค้งรัศมี 8 เมตร ที่ส่วนโค้งประกอบด้วยเส้น แถบสี หรือทำด้วยไม้หรือทำด้วยโลหะกว้าง 7 เซนติเมตร ทาสีขาวและเสมอกับระดับ พื้นดนิ ลากเส้นตรงจากปลายของส่วนโคง้ ทำมมุ ฉากกับทางวงิ่ เส้นนี้ทาสขี าวมีความยาว 75 เซนตเิ มตร กว้าง 7 เซนติเมตร ความลาดเอียงทางขวางทางว่งิ ไมเ่ กิน 1 : 1000 เขตทุ่ม พุ่ง ขว้าง 2. เขตทุ่ม พุ่ง ขว้าง ควรเป็นดิน หญ้า หรือวัสดุที่เหมาะสมเพื่อให้เกิดรอยที่ อปุ กรณต์ กอย่างชดั เจน 3. ความลาดเอยี งของพ้นื ท่ตี ามทศิ ทางทพ่ี ่งุ ไมเ่ กิน 1 : 1000 4. (a) นอกจากพุ่งแหลน เขตทุ่มและขว้าง จะทำเครื่องหมายด้วยเส้นสีขาว กว้าง 5 เซนติเมตร ทำมุม 34.92 องศา เส้นทั้งสองนี้ถ้าต่อยาวออกไปจะผ่านจุด ศนู ยก์ ลางของวงกลมพอดี 312

(หมายเหตุ : ทร่ี ศั มี 34.92 องศา เมอื่ ลากตรงออกไขปนจาดะสทนำาใมหแ้รละะอยปุ ะกทรณาง์กรีฬะาหเวล่าม่ ง2 2 จุด บน(เหสม้นารยัศเมหีทตี่ยุ :าทว่ีร2ัศ0มีเ3ม4ต.ร92จาอกงจศุดาศเูนมยือ่ ์กลลากางตขรององวองกกไลปมจนะทั้นำหใ่าหง้รกะันยะ1ท2า.0งร0ะ(ห2ว0่าxง 02ร0ะ..66จห00ุดว))่าบ2งเเนมมเจสเตตุดส้นรร้นบทนดดรั้ง(เหัศัังงสสนนมม้อนาัั้้นนีทรงยัศจทที่ยเมหะุุกกาีทตเวๆๆพี่ยุ คค:า2ิ่มทววว0ข่รีาา2ึัศ้นมมเ0มมยยีเตาา3มร64ววต0.ร9จ11.20จาเเากอมมกจงเตตจศซุดุดรรานศศเตูนูนมหหิเย่ือยม่่าา์กล์กงงตลาลจจกราาาางตขงกกตรของจจาองอมุุดดวองลศศงกวกำููนนไงลปดยยกมจับ์์กกลนะลลทมั้นเราาำหนใงิง่ม่าั้นหขขใง้รหชออกะัน่า้ตงงยววงะั้ง1งงกทแ2กกันาต.0ลลง่วร0มม1ันะ2(ห2ท.วรร00ี่ ่าะะ10xงยยเ(ะะด2หห0ือ่่าานงงx รมะกหราวค่า0งม.เ6สพ0้น.)ศทเ.มั้งต2สร5อ4ดง6ังจน)ะั้นเพทุกิ่มๆขคึ้นวามย6า0ว.01 เมเซตรนตหิเ่ามงตจรากตจุดาศมูนลยำ์กดลับางเขรอิ่มงวใชงก้ตลั้งมแตร่วะยันะทหี่า1ง เดือน มกราครมะ(หพbว).่าศง.เสข2้นต5ทพ4ั้ง6ุ่สง)อทงจำะดเ้วพยิ่มเขสึ้น้นส6ีข0า.0ว กเซวน้าตงิเม5ตรเซตนามตลิเำมดตับรเรติ่ม่อใกช้ตับั้งเแสต้น่วันขทนี่ า1นเขดืออนงทางว่ิง ตตองรรศงงจจาุุดดตมททรกีี่่บบ(งรbจารร)ุดครรทมจจเี่บ(บบขพbรกตก).รศัับจบพ.เบขเเ2ุ่งสสกต5ทับพ้้นน46เุ่งโโำส)คคดท้น้้งง้วโำ((คดยดด้ง้วเููรร(สยดููปปเ้นูรสททูปส้นีี่่ทีขส66ี่ ีข6า44า4ว))ว)สสกสกนนวนวาา้าา้ามมมงงพพพ55ุ่งุุ่่งงแเแแเซหซนหหลนตลลนติเนนมเิเสตมเเ้นรสสตเ้้นนตขรต่อเเตขขพกตต่ัอบุ่งนพพเกสี้ทับุุ่่งง้นำนนเมขสีี้้ททุมน้นปำำานมมรขะขุุมมนมอปปาางนณรรทะะขามงมอ2วาา9ง่ิงณณทาง22ว99ิ่ง องศา องศา กรงกสรงำสหำรหบัรบัขขววา้ า้ งงจจกักั รร ((DDisisccuus sCaCgaeg) e) กรงสำหรบั ขวา้ งจักร (Discus Cage) 313

ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า เล่ม 2 1. การขว้างจักรควรจะขว้างในกรงเพื่อให้ความปลอดภัยต่อผู้ชม เจ้าหน้าที่ และนักกรีฑาคนอื่นๆ กรงที่ระบุในกติกาข้อนี้เหมาะสำหรับใช้ในการสนาม กรีฑาซึ่งมีผู้ดูรอบสนาม และมีการแข่งขันประเภทอื่นๆอยู่ในบริเวณด้วย สำหรับใน บริเวณที่ใช้ฝึกอาจไม่จำเป็นที่จะนำข้อกำหนดนี้มาใช้ก็ได้ อาจใช้โครงสร้างง่ายๆก็ เพียงพอแลว้ จะขอคำแนะนำจากหน่วยงานแห่งชาตหิ รอื หนว่ ยงาน IAAF กไ็ ด้ หมายเหตุ : กรงที่ขว้างค้อนตามที่กำหนดไว้ในกติกาข้อ 192 อาจจะใช้ สำหรับการขว้างจักรด้วยก็ได้โดยการใช้จุดศูนย์กลางเดียวกนั แต่เส้นผ่าศูนยก์ ลางต่างกนั คือ 2.135/2.50 เมตร หรือโดยการใช้วิธีดัดแปลงขยายกรงนั้นให้พอเหมาะกับวงกลม สองวง โดยใหว้ งขว้างจักรอยขู่ า้ งหลงั ขว้างคอ้ น 2. กรงนี้ควรจะออกแบบผลิตและดูแลรักษาไว้ให้สามารถหยุดจักรขนาด 2 กิโลกรัม เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว 25 เมตรต่อวินาทีได้ การประกอบและติดตั้งต้อง ม่ันคง เมื่อจกั รปะทะแลว้ ต้องไมเ่ ปน็ อันตรายจากการแฉลบข้ึนไปข้างบนหรือกระดอนไป หาตัวนักกรีฑา เพื่อให้เป็นไปตามข้อกำหนดเหล่านี้ การออกแบบกรงและการสร้างกรง ในรปู แบบใดก็สามารถนำมาใช้ได้ 3. แบบของกรงควรเป็นรูปตัวยู ตัวที่แสดงไว้ในแผนภาพความกว้างของปาก ตัวยู กว้าง 6 เมตร ณ จุดที่อยู่ห่างจากศูนย์กลาง 5 เมตร ความสูงของแผงแตล่ ะอันควร จะสูง 4 เมตร เป็นอย่างน้อย กรงดังกล่าวนีค้ วรจะออกแบบให้สามารถป้องกันไมใ่ หจ้ ักร ผ่านไปตามรอยตอ่ ของกรงหรือตาข่ายของกรงหรือลอดออกไปได้ 4. ตาขา่ ยของกรงควรทำจากวัสดุที่เหมาะสมตามธรรมชาติหรือใยสังเคราะห์ หรือเส้นลวดเหล็กกล้าที่ยืดออกได้อาจจะมีส่วนผสมคาร์บอนเล็กน้อยหรือมากก็ได้ รูตา ข่ายกว้างอย่างมาก 50 มิลลิเมตร สำหรับลวดเหล็กกล้า 44 มิลลิเมตร สำหรับตาข่ายที่ ทำด้วยเชือกขนาดเล็กทีส่ ุดของเชือกหรือลวดขึ้นอยู่กับสร้างกรง แต่อย่างน้อยทีส่ ุดต้อง รบั แรงดงึ ได้ 40 กิโลกรัม เพอ่ื ให้มัน่ ใจไดว้ า่ กรงน้ียังให้ความปลอดภยั ได้ดี ดงั นน้ั จึงควร ตรวจสอบตาขา่ ยทกุ ๆ 12 เดือน การตรวจตาขา่ ยเชอื กเสน้ ใยสงั เคราะห์ดว้ ยสายตาอย่าง 314

ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ีฬา เลม่ 2 เดียวนั้นไม่เพียงพอ ทางผู้ผลติ ควรจะทำตาข่ายเชือกที่มีความยาวมาตรฐานไวห้ ลายๆชุด จะไดน้ ำมาเปลยี่ นไดท้ กุ ๆ 12 เดือน เพื่อนำไปทดสอบความมน่ั คงปลอดภัยในการใช้งาน 5 รศั มีอนั ตรายสูงสุดในการขว้างจักรจากกรงน้ีประมาณ 98 องศา เมือ่ ขว้าง โดยนักขว้างจักรทั้งผู้ที่ถนัดมือขวาและผู้ที่ถนัดมือซ้ายในการแข่งขันเดียวกันตำแ หน่ง และการกระทำให้กรงอยใู่ นแนวเดยี วกันในพ้นื ทจ่ี งึ เป็นจุดสำคัญของการใชท้ ปี่ ลอดภัย กรงสำหรบั ขวา้ งคอ้ น (Hammer Cage) 1. การขว้างค้อนควรทำในกรง ซึ่งให้ความปลอดภัยต่อผู้ดู ผู้แข่งขัน และ เจ้าหน้าท่ี กรงที่กำหนดในกติกาข้อนี้เหมาะที่จะใช้ในสนามกรฑี าทีม่ ีผู้ดูรอบสนามและมี การแข่งขันประเภทอืน่ ๆ อยู่ในบริเวณน้ันด้วย ถ้าสภาพแตกต่างจากทีก่ ล่าวน้ีโดยเฉพาะ อย่างยิ่งในบริเวณที่ทำการฝึกจะใช้กรงแบบใดก็ได้ หรืออาจจะขอคำแนะนำได้ท่ี หนว่ ยงานแหง่ ชาตหิ รอื จากหน่วยงานของสหพันธก์ รีฑาสมคั รเล่นนานาชาตกิ ไ็ ด้ 2. กรงควรจะออกแบบสร้างและบำรุงรักษาให้สามารถที่จะหยุดหัวค้อนซ่ึง หนกั 7.26 กโิ ลกรัม เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว 32 เมตรต่อวนิ าทไี ด้ การจดั เตรียมดังกล่าวน้ี เพื่อไม่ให้เกิดอันตรายจากการแฉลบขึ้นหรือกระดอนกลับมาหานักกรีฑาเมื่อขว้าง ค้อน ออกไป รปู แบบของกรงและการการสร้างรูปแบบใดก็ได้ โดยมขี ้อแมว้ ่าใหไ้ ด้ส่งิ ทต่ี อ้ งการ ตามขอ้ กำหนดของกติกาข้อนี้ 315

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ีฬา เล่ม 2 3. แบบของกรงควรเป็นรูปตัวยู เช่นเดียวกับที่แสดงไว้ในภาพ ปากของกรง กว้าง 6 เมตร ยื่นออกไปข้างหน้าจากจุดศูนย์กลางของวงกลมขว้างค้อน 4.2 เมตร แผง ลวดของกรงแต่ละแผงควรสูงไม่น้อยกว่า 7 เมตร โดยมีเงื่อนไขว่าการก่อสร้างแบบของ กรงจะต้องสามารถป้องกันค้อนไม่ให้ผ่านรอยต่อหรือตาข่ายของกรงหรือลอดออกไปใต้ กรงได้ 4. ด้านหน้าของกรง ใช้ตาข่ายที่เคลื่อนย้ายได้ติดตั้งไว้ 2 แผง และแต่ละแผง กว้าง 2 เมตร และสูงอย่างน้อย 9 เมตร เมื่อทำการขว้างค้อนให้ติดตั้งไว้เพียงแผงเดียว เท่านนั้ หมายเหตุ : (i) แผงด้านซ้ายมือใช้สำหรับคนที่ขว้างค้อนถนัดมือขวา และแผงขวามือใช้ สำหรับคนขวา้ งคอ้ นท่ถี นัดมอื ซา้ ยในระหวา่ งการแขง่ ขนั ถา้ มีทง้ั ผูแ้ ขง่ ขนั ทีข่ ว้างค้อนถนัด มือซ้ายและมือขวา ก็สามารถจำเป็นท่ีจะต้องเปลี่ยนแผงนี้จากแผงหนึ่งเป็นอีกแผงหน่ึง ในการเปลี่ยนแผงนัน้ จำเป็นจะตอ้ งให้คนชวยเพื่อไมใ่ หเ้ สียเวลานานเกนิ ไป (ii) แผงที่อยู่ด้านซ้ายมือใช้สำหรับคนที่ขว้างค้อนถนัดมือขวา ดงั น้นั แผงก้ันท่ีด้านขวาจะไม่ติดตง้ั ดังท่ีเหน็ ดังภาพ (iii) ในการปฏิบัติ แผงที่เคลื่อนย้ายได้ จะต้องอยู่ในตำแหน่งท่ี แน่นอนดังแสดงในภาพ ดังนั้นการออกแบบแผงที่เคลื่อนย้ายได้เมื่อนำมาติดตั้งรวมกับ แผงอน่ื ๆจะตอ้ งเชือ่ มติดกบั แผงถาวรไดด้ ี (iv) การสร้างแผงเหล่านี้และการติดตั้งขึ้นอยู่กับการออกแบบ กรง คือต้องเคลื่อนได้ ยึดด้วยบานพับอยู่กับแกนในแนวตั้งหรือแนวนอน หรือปล่อยให้ หย่อนมา มีข้อกำหนดเพียงว่าให้มีความมั่นคงแข็งแรงที่สามารถหยุดหัวค้อนที่ขว้างมา ชน และถ้าหัวค้อนไปถูกแผงที่ถาวรหรือแผงที่เคลื่อนที่ได้ก็ตาม ต้องไม่ก่อให้เกิด อันตรายใดๆด้วย 5. ตาข่ายของกรงควรทำจากวัสดุเหมาะสมตามธรรมชาติหรือเชือกที่เป็นใย สังเคราะห์หรือเส้นลวดซึ่งสามารถยืดออกได้ รูของตาข่ายที่ทำด้วยลวดกว้างอย่างมาก 50 มิลลิเมตร ถ้าทำด้วยเชือก กว้าง 444 มิลลิเมตร ขนาดของเชือกหรือลวดนี้อยู่กับ 316

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ีฬา เลม่ 2 การสร้างกรง แต่ต้องทนแรงกระแทกได้ไม่ต่ำกว่า 300 กิโลกรัม เพื่อมั่นใจถึงความ ปลอดภัยของกรงอย่างต่อเนื่อง ตาข่ายลวดนี้จะได้รับการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดอย่าง ที่สุดทุกๆ 12 เดือน การตรวจตาข่ายที่ทำด้วยเส้นใยสังเคราะห์ด้วยสายตาอย่างเดียว นั้นไม่เพียงพอ ทางที่ดีผู้ผลิตควรจะผลิตตาข่ายเชือกที่มีความยาวมาตรฐานนี้ไว้หลายๆ จุด เพื่อจะได้เปลี่ยนได้ทุก 12 เดือน และนำไปทดสอบมาตรฐานให้มั่นใจความแข็งแรง ของตาข่ายอยา่ งตอ่ เนื่อง 6. ถ้าประสงค์ที่จะใช้กรงเดียวกันนี้ในการขว้างจักรด้วย การติดตั้งสามารถท่ี จะดัดแปลงไปได้ 2 วิธี วิธีที่ง่ายที่สุดก็คือ ใช้จุดศูนย์กลางของวงกลม 2.135 หรือ 2.5 เมตร ร่วมกันซ่ึงหมายความว่าจะต้องใช้พื้นผิวของวงกลมเดียวกันทั้งในการขว้างจักร และขว้างค้อน ถ้าจะแยกวงกลมในการขว้างจักรและขว้างค้อนที่อยู่ในกรงเดียวกันออก จากกนั วงกลมขวา้ งค้อนจะอยหู่ นา้ วงกลมขวา้ งจักรจะอยหู่ า่ งจากวงกลมขว้างจกั ร 2.37 เมตรบนเส้นผ่าศูนย์กลางของเส้นรัศมี ลักษณะส่วนหลังของกรงจะต้องขยายออก โดย ใช้ลวดตาข่ายที่ติดตั้งถาวรอย่างน้อย 8 แผง กว้าง 2.83 เมตร และแผงตาข่ายท่ี เคลอ่ื นยา้ ยได้อยา่ งน้อยทีจ่ ะตอ้ งยกสงู เทา่ กับกรงมาตรฐานท่กี ล่าวมา 7. รัศมีอันตรายในการขว้างค้อนจากกรงนี้อย่างมากที่สุดเกือบ 85 องศา ไม่ ว่าจะถนัดมือซ้ายหรือมือขวาก็ตามในการแข่งขันเดียวกัน ดังนั้นการกำหนดตำแหน่ง และแนวเส้นตรงเดียวกัน ดังนั้นการกำหนดตำแหน่งและแนวเส้นตรงเดียวของกรงใน พื้นท่ีจงึ เปน็ เรอ่ื งสำคญั สำหรับการใช้งานที่ปลอดภยั อุปกรณ์ประกอบสนามแข่งขนั ลกู น้ำหนกั 317

ขนาดสนามและอปุ กรณ์กฬี า เล่ม 2 1. ลูกน้ำหนักควรทำด้วยเหล็กตัน ทองเหลือง หรือโลหะใดๆที่แข็ง พอๆกับทองเหลือง หรือเปลือกนอกด้วยโลหะดังกล่าวนี้ โดยใช้ตะกั่วหรือวัสดุที่ เหมาะสมอน่ื ๆบรรจขุ ้างใน ลกู น้ำหนักตอ้ งเปน็ ทรงกลมและมผี วิ เรียบเกลย้ี ง ขวา้ งจกั ร (Throwing the Discus) 1. ตัวจักรอาจจะตันหรือกลวงทำด้วยไม้หรือวัสดุอื่นที่เหมาะสมขอบ นอกมีลักษณะกลมและหุ้มด้วยโลหะความหนาของขอบจักรโดยรอบวัดห่างจากขอบ 6 มิลลิเมตร จะหนา 12 มิลลิเมตร ตรงกลางมีดุมเป็นแผ่นโลหะกลมเรียบและเสมอกันท้ัง สองด้าน แต่ละด้านของจักรอาจจะมีแผ่นโลหะประกอบอยู่ด้วยก็ได้ แต่เมื่อวัดขนาด และชั่งน้ำหนักรวมแล้วจะต้องเป็นไปตามที่ระบุไว้ แต่ละด้านของจักรจะต้องเหมือนกนั ไม่รอยบุบ แหว่ง ยื่นหรือหักมุมแต่อย่างใดนอกจากนั้นแต่ละด้านจะเรียวเล็กลงจาก ศูนย์กลางไปยังขอบโค้งของจักรรัศมีของดุมวัดจากศูนย์กลางไปยังขอบยาว 25 – 28.5 มิลลิเมตร ตัวจกั รรวมท้ังผิวของขอบจะตอ้ งเรยี บไม่ขรุขระโดยตลอด จักรจะมีรูปทรงจากขอบซึ่งเป็นรูปโค้งความหนาจะเพิ่มขึ้นเป็นแนวตรง จนถึงส่วนที่หนาที่สุดคือเท่ากับ D ส่วนหนาที่สุดนี้มีความหนา 44 – 46 มิลลิเมตร สำหรับชาย และ 37 -39 มิลลิเมตรสำหรับหญิง ส่วนหนานี้จะแบนราบล้อมรอบเส้น แกนศูนย์กลาง Y ส่วนบนกับส่วนล่างของจักรต้องมีขนาดเท่ากัน ด้านข้างก็ต้อง เหมอื นกนั เพือ่ การหมุนรอบแกน Y 318

ขนาดสนามและอุปกรณ์กีฬา เลม่ 2 ลกู ค้อน 1. ลูกค้อนประกอบด้วย 3 ส่วน คือ หัวค้อนที่เป็นโลหะสายค้อนและ ท่จี ับ 2. หัวค้อนต้องเป็นทรงกลมทำด้วยเหล็กตัน หรือโลหะอื่นที่แข็งพอๆ กับทองเหลืองหรือทำเปลือกนอกด้วยโลหะดังกล่าวนี้ โดยใช้ตะกั่วหรือวัสดุอื่นๆที่เป็น ของแขง็ บรรจไุ วข้ ้างในใหม้ ีเสน้ ผา่ ศูนย์กลางไมน่ อ้ ยกว่า 110 มลิ ลิเมตรสำหรับชาย และ 95 มิลลิเมตรสำหรบั หญิง ถ้าหัวค้อนบรรจดุ ้วยวัตถุอื่นๆ ต้องทำให้แน่นไมส่ ั่นคลอนหรอื เคลื่อนไหวไปมาและมีจุดศูนย์ถ่วงอยู่ห่างจากจุดศูนย์กลางของหัวค้อนไม่เกิน 6 มิลลเิ มตร 3. สายค้อน ต้องเป็นเหล็กกล้าเส้นเดียว ตรงและไม่มีรอยต่อ เส้นผ่าศูนยก์ ลางไม่น้อยกวา่ 3 มิลลิเมตร ต้องไม่ยดื ออกเมื่อเหว่ียงค้อน ท่ีปลายข้างหนึ่ง หรอื ท้ังสองข้างของสายค้อนจะทำเป็นหว่ งเพื่อต่อเข้ากับคอ้ นและที่จับ 4. ที่จับ ท่ีจับอาจทำเปน็ หว่ งเดี่ยวหรือคูก่ ็ได้ แต่ต้องแข็งแรงไม่รอยตอ่ ใดๆและต้องไม่ยืดออกขณะที่ขว้างที่จับจะต้องติดอยู่กับสายค้อนและไม่สามารถหมุนได้ เมื่อขว้าง ความยาวของรวมของค้อนจะต้องไม่เพิ่มขึ้นที่จับควรจะแข็งและไม่ยืด ทำ เป็นชิ้นเดียวไม่มีรอยต่อใดๆ ความยาวรวมของค้อนจะต้องไม่เพิ่มขึ้น ที่สำหรับมือจับ จะต้องเป็นรูปโค้งหรือตรง ท มีความกว้างภายในสูงสุด 130 มิลลิเมตร และความยาว ภายในสูงสุด 110 มิลลิเมตร ความแข็งแกร่งทนต่อการแยกของที่จับมีค่าอย่างน้อย 20 kn (200 kgf) (ใชบ้ งั คบั ต้งั แต่ 1 มกราคม 2548)] 319

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า เล่ม 2 5. การเชื่อมตอ่ สายค้อน สายค้อนจะเชือ่ ต่อกบั หัวค้อน โดยอาศัยห่วง ที่มีลูกปืนหมุนได้ ซึ่งอาจเป็นแบบธรรมดาหรือมีตลับลูกปืนก็ได้ ที่จับจะต่อกับสายค้อน โดยใช้ห่วง อาจไม่จำเป็นต้องใช้ห่วงที่มีลูกปืนหมุนก็ได้ (ที่จับจะต้องต่อโดยตรงกับสาย ค้อน ห้ามใชห้ ว่ งสบั จาก 1 – 1 -2003) แหลน 1. แหลนจะประกอบด้วย 3 ส่วน คือ ส่วนหัว ตัวแหลน และท่ี จับซึ่งทำจากยางหรือพลาสติก ส่วนลำตัวอาจเป็นวัสดุตันหรือกลวงก็ได้ และต้อง ประกอบจากโลหะหรือวัสดุทีเ่ หมาะสมชนดิ อืน่ ๆ ที่มีความหนาแน่นและผสมกลมเกลียว กันโดยส่วนลำตัวประกอบเข้ากับส่วนที่มีปลายแหลนทำจากโลหะ ส่วนหัวต้องผลิตจาก โลหะทั้งหมด โดยอาจมีการเสริมความแข็งแรงด้วยโลหะผสมเชื่อมไว้ที่ปลายด้านหน้า ของสว่ นหัวรอยต่อจะตอ้ งเรียบ และต้องรักษารูปทรงตามข้อกำหนด 2. ที่จับซึ่งครอบคลุมบริเวณจุดศูนย์ถ่วงจะต้องมี เส้นผ่าศูนย์กลางยาวมากกว่าตัวของแหลนที่จุดนั้นไม่เกิน 8 มิลลิเมตร พื้นผิวจะต้องไม่ ลื่นแต่ต้องไม่พันทับอกี ดว้ ยเชือก หรือมรี อยบาก และต้องแนน่ หนา 3. หน้าตัดของแหลนทุกส่วนจะต้องกลม(ดูหมายเหตุ 1) ส่วนท่ี ใหญ่ที่สุดของตัวแหลนจะอยู่ติดส่วนหน้าของที่จับ จากส่วนหน้าถึงส่วนหลังของที่จับ อาจจะเป็นทรงกระบอก หรือเรียวลง แต่ต้องไม่เรียวลงเกินกว่า 0.25 มิลลิเมตรจากที่ จับ ตัวแหลนจะเรียวลงไปถึงส่วนหัวและส่วนหาง ลักษณะของการเรียวลงอาจจะเป็น 320

ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ีฬา เล่ม 2 เส้นตรงหรือโค้งเล็กน้อย (ดูหมายเหตุ 2) และเรียวลงไม่เกิน 2.5 มิลลิเมตร ต่อความ ยาว 300 มลิ ลเิ มตร ยกเว้นที่บรเิ วณหวั แหลม หมายเหตุ 1 : หน้าตัดแหลนจะตอ้ งกลมแต่หากมีการคลาดเคล่ือน จะอนุญาต ใหเ้ กดิ คา่ ความเคลอ่ื นได้ไม่เกนิ 2% ระหว่างส่วนที่ใหญ่สุดกับส่วนทเ่ี ลก็ ท่ีสุดคา่ เฉลี่ยของ ท้งั สองสว่ นนจ้ี ะตอ้ งเป็นไปตามข้อกำหนดของแหลนทรงกลม หมายเหตุ 2 : รูปทรงตามแนวยาว อาจจะตรวจสอบได้ง่ายและรวดเร็ว โดยใช้ โลหะตรงยาวไม่น้อยกว่า 500 มิลลิเมตร และแผ่นวัดระยะแบบใบมีด 2 แผ่นที่มีความ หนา 0.20 และ 1.25 มิลลิเมตร สำหรับใช้ทดสอบความโค้งของตัวแหลน เมื่อเอาโลหะ ตรงวางทาบไปกับแหลนโดยด้านหนึ่งด้านใดแนบสนิทกับตัวแหลนอีกด้านหนึ่งจะห่าง ออกจุดที่ห่างออกนี้จะต้องไม่สามารถสอดแผ่นวัดความหนาขนาด 0.20 มิลลิเมตร เข้า ไปไดย้ กเว้นทบี่ ริเวณรอยตอ่ ของหัวแหลนกับตัวแหลน ที่จดั นจ้ี ะต้องไม่สามารถสอดแผ่น วัดขนาด 1.25 มลิ ลเิ มตร เขา้ ไปได้ 4. ส่วนประกอบต่างๆ ของตัวแหลนจะต้องไม่สามารถเคลื่อนท่ี ได้ หรอื ต้องไม่มเี ครือ่ งมือใดๆ ท่ีจะทำให้จดุ ศูนยถ์ ่วงเปลยี่ นทีห่ รือสามารถเปลย่ี นวถิ กี าร เคล่อื นทขี่ องแหลนให้ผิดปกตเิ ม่อื แหลนถูกพงุ่ ออกไป 5. ความเรียวของแหลน ที่หัวสุดซึ่งเป็นโลหะแข็งจะต้องแหลม เป็นมุมไม่เกิน 40 องศา เส้นผ่าศูนย์กลางของหัวแหลนที่วัดจากหัวสุดเข้ามา 150 มิลลิเมตร จะต้องไม่เกิน 80% ของส่วนใหญ่ที่สุด เส้นผ่าศูนย์กลางที่จุดก่ึงกลางระหว่าง หัวสุดกบั จดุ ศนู ยถ์ ว่ งจะต้องไมเ่ กิน 90% ของส่วนท่ีใหญท่ ่ีสดุ 6. ความเรียวของแหลน เส้นผ่าศูนย์กลางที่จุดกึ่งกลางระหว่าง จุดศูนย์ถ่วงกับหางแหลนต้องไม่น้อยกว่า 90% ของส่วนที่ใหญ่ที่สุด เส้นผ่าศูนย์กลางท่ี หางสุดต้องไม่น้อยกว่า 3.5 มิลลิเมตร เส้นผ่าศูนย์กลางตรงจุดที่วัดจากปลายทางเข้ามา 150 มลิ ลเิ มตร ตอ้ งไมน่ ้อยกว่า 40% ของสว่ นใหญท่ ี่สดุ 321

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ีฬา เล่ม 2 3. กฬี าโบวล์ ิ่ง 1.มาตรฐานสนามแข่งขันและอปุ กรณก์ ีฬา 1.1 Standard Bowling lane 322

ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า เล่ม 2 1.2 Standard Bowling Pin 323

ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า เลม่ 2 1.3 Standard Bowling Ball 1.3 Standard1.BoCwovlienrgstBoacllk คือ ผิวของลูกโบว์ลิ่ง แตกต่างกันในแต่ละยี่ห้อ เช่น โUพreลโtีพhเอaลสnีเeอเต)สอซเตงึ่รแอ์ ตร(่ลP์ (ะo1Pชl.oyนCleyoิดsevเtหseetrมres)rาt)oะยcสยูรkมูรีเคกีเทือทับนนเผลิวน((ขUUทอrrลี่งeeลงtthนูกhaโ้าํaบnมneวันes์ลsต)ิ่ง)า่ รแงรีแกตีแอันกอกตก่ทางทีฟกีันยฟใูรยนีเูแรทตีเน่ทละน(ยRี่หe(a้อRcetเชiav่นcetive Urethane) ซง่ึ 2แ.ตล่Cะoชrนeิดคเหือมาแะกสนมขกอับงเลลนูกทโีล่บงวน์ล้ําิม่งันมตีค่างวกาันมสำคัญต่อการทำงานของลูก โบว์ลิ่งและแรงปะท2ะ.วCัสoดrุทeี่ใคชือ้เทแ้ากเนชข่นองโลพูกลโีเบมวอ์ลริ่ง์ (มPีคoวlาyมmสeำrค)ัญเซตร่อากมาิกรท(ำCงeาrนaขmองicล)ูกและ อ่นื ๆโบว์ลิ่งและแรงปะทะวัสดุที่ใช้เท้า เช่น โพลีเมอร์ (Polymer) เซรามิก (Ceramic) และ อื่นๆ หมายเหตุ : ลูกโบว์ลิ่งสำหรับการแข่งขัน ซึ่งจะต้องอยู่ใน List ของลูก โบวล์ ่งิ ทผ่ี ่านหกมาารยเSหaตnุ c: tลioูกnโบจวา์ลกิ่งสสหำหพรนั ับธกโ์ บารวแ์ลข่ิง่งโลขกัน ซึ่งจะต้องอยู่ใน List ของลูก โบว์ล่ิงทีผ่ ่านการ Sanction จากสหพนั ธ์โบวล์ ิง่ โลก 324

1.4 อปุ กรณโ์ บวล์ งิ่ รองเทา้ กระเป๋า ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า เล่ม 2 1.4 อปุ กรณ์โบวล์ ง่ิ รองเท้า กระเป๋า 4. กฬี าเทเบิลเทนนิสคนพิการทางปัญญา 4. ก1ฬี .าเทยเาบงเลิ ทเเทบนิลนเทสิ นคนนิสพิก( าRรuทbาbงeปrญั ) ญา 1. ยยาางงเเททเเบบิลิลเเททนนนนสิิส ต( ้อRงuมbี bกeารrร)บั รองจากสหพันธ์ International Table Tennis Federatยioาnงเท( IเTบTลิ Fเท)นนิส ตอ้ งมี การรบั รองจากสหพนั ธ์ International Table Tennis Federation ( ITTF ) 325

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ีฬา เลม่ 2 FFeedd22ee.. rraaลลลลttiiูกูกููกกooเเเเnnททททเเเเ((บบบบIIลิลิTTิิลลเเTTเเททททFFนนนน))นนนนสิิสิสิส ตต้้อองงมมีี กกาารรรรัับบรรอองงจจาากกสสหหพพัันนธธ์์ IInntteerrnnaattiioonnaall TTaabbllee TTeennnniiss FFeedd33ee..rraattโโโโiiooตตตตnnะ๊ะ๊ะ๊ะ๊ เเเเทททท(( IIเเเเTTบบบบTTิลิลิลิลFFเเเเทททท))นนนนนนนนสิิสสิสิ ตต้อ้องงมมีี กกาารรรรับับรรอองงจจาากกสสหหพพันันธธ์์ IInntteerrnnaattiioonnaall TTaabbllee TTeennnniiss 44.. เเสสาาเเนนต็ต็ เเททเเบบิลลิ เเททนนนนิิสส 326

ขนาดสนามและอุปกรณ์กฬี า เลม่ 2 55.. พพน้ื้ืนสสนนาามมเเททเเบบลิิลเเททนนนนสิิส 66.. แแผผงงกกนัันลลกููกเเททเเบบิลลิ เเททนนนนสิสิ 77.. ปปา้้ายยนนบบัั คคะะแแนนนนเเททเเบบลิิลเเททนนนนสิสิ 327

ขนาดสนามและอปุ กรณ์กีฬา เล่ม 2 กฬี าคนพกิ ารทางสมอง มาตฐานสถานแข่งขนั และอุปกรณก์ ฬี า 1. กีฬาบอคเซยี สนามแข่งขันกีฬาบอคเซีย จะเป็นสนามพื้นเรียบและไม่ลื่น อาจจะเป็นพื้นปูน พื้นไม้ปาเก้ หรือพื้นยางสังเคราะห์ ก็ได้ มีขนาดกว้าง 6 เมตร ยาว 12.5 เมตร เป็นรูป สี่เหลี่ยมผืนผา้ สว่ นท้ายสนามแบ่งเป็น 6 ชอ่ งโยน สำหรับผู้แขง่ ขนั โดยกำหนดชอ่ ง 1-6 จากซ้ายไปขวา มีเขตบอลเป้าหมายหรือเส้นรูปตัววีอยู่ด้านหน้าช่องโยน เพื่อเป็นเส้นที่ กำหนดให้การโยนบอลเป้าหมายจะต้องข้ามเส้นนี้เมื่อเริ่มเล่น และเส้นกากบาท (+) อยู่ กง่ึ กลางสนาม สำหรบั วางบอลเป้าหมาเมื่อถูกกระแทกออกนอกสนาม แผนผงั สนามแข่งขันกีฬาบอคเซยี อุปกรณ์ ลกู บอคเซีย ลูกบอคเซีย เป็นลูกบอลทำด้วยหนังแท้หรือหนังเทียมเย็บ ขนาดเส้น รอบวง 270 ± 8 มิลลิเมตร (ขนาดบอลมีเส้นรอบวงไม่เล็กกว่า 262 มิลลิเมตร และไม่ ใหญ่กว่า 278 มิลลิเมตร) มีน้ำหนัก 275 ± 12 กรัม (บอลมีน้ำหนักอยู่ระหว่าง 263 – 287 กรัม) ประกอบด้วยบอลสีแดง จำนวน 6 ลูก บอลสีน้ำเงิน จำนวน 6 ลูก สำหรับผู้ เล่นแต่ละฝ่าย และ บอลสีขาว จำนวน 1 ลูก สำหรับเป็นบอลเป้า เรียกว่าบอลเป้า หรือ 328

ขนาดสนามและอปุ กรณ์กฬี า เล่ม 2 ลูกแจ็ค (Jack Ball) ต้องมีสภาพที่ไม่มีรอยตัดแต่งหรือติดสติกเกอร์ มีสีขาว สีแดง และสี นำ้ เงนิ ท่ีชัดเจน อปุ กรณช์ ่วย (ราง) อุปกรณ์ช่วย (ราง) เป็นอุปกรณ์สำหรับนักกีฬาประเภท BC3 ไม่ควรมี เครื่องกลใดๆ อันจะช่วยในการผลักดัน ไม่ว่าจะเพิ่มหรือลดแรงส่งบอลหรือวัสดุใดๆ ช่วย กำหนดทิศทาง เช่น เลเซอร์ คาน เบรก อุปกรณ์ส่อง กล้องและอื่นๆ (บอลจะปล่อยโดยผู้ เล่นและไม่มีสิ่งใดๆ ขวางกั้นบอล) อุปกรณ์รางเมื่อรวมถึงส่วนต่อต่างๆ และฐาน จะต้องมี ขนาดทส่ี ามารถบรรจุในพนื้ ที่ขนาด 2.5 เมตร x 1 เมตร ไดพ้ อดี (จะตอ้ งต่อใหย้ าวท่ีสดุ ) 329

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า เล่ม 2 อุปกรณ์ชว่ ยในการปลอ่ ยลกู บอล อุปกรณ์ช่วยในการปล่อยลูกบอล เป็นอุปกรณ์สำหรับนักกีฬาประเภท BC3 อุปกรณ์ช่วยโดยตรงจากศีรษะผู้เล่น แขน หรือ ปาก ความยาวของอุปกรณ์ช่วย จะต้องไม่ยาวกว่า 50 เซนติเมตร ถ้าเป็นอุปกรณ์ช่วยที่ใช้ศีรษะหรือปาก จะวัดอุปกรณ์ จากหน้าผากหรือปากถึงปลายอุปกรณ์ช่วย ถ้าเป็นอุปกรณ์ช่วยที่ใช้แขนจะวัดอุปกรณ์ จากก่ึงกลางหัวไหล่ (middle of the shoulder) 2. กฬี าฟุตบอล 7คน CP อุปกรณท์ ่ตี อ้ งมีในการแข่งขันฟุตบอล - ในการแข่งขันฟุตบอลนั้นจะมีอุปกรณ์ที่ต้องใช้อยู่ 2 แบบ คือ อุปกรณ์สำหรับการแข่งขนั และ อปุ กรณ์สำหรบั ผู้แขง่ ขัน อุปกรณ์สำหรบั ผแู้ ขง่ ขันจะมี - รองเท้าฟุตบอล ถงุ เทา้ ฟตุ บอล สนบั แขง้ และเสือ้ กางเกง อุปกรณ์ ทต่ี ้องใชใ้ นการแข่งขนั - ซึ่งมีความจำเป็นมาก หากไม่มีอุปกรณ์เหล่านี้ก็อาจจะทำให้ไม่ สามารถทำการแข่งขนั ได้ อปุ กรณ์ทต่ี ้องมีในการแขง่ ขัน มีดังน้ี 1. ลกู ฟตุ บอล - ลูกฟุตบอลเป็นปัจจัยหลักในการเล่นและการแข่งขันกีฬา ฟุตบอลเลยล่ะ แต่ลูกฟุตบอลที่เหมาะกับการนำมาแข่งขันนั้น SBO ควรเป็นลูกฟุตบอล 330

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า เล่ม 2 ที่ได้รับการยอมรับจาก F.I.F.A แล้ว และจะต้องมีน้ำหนักประมาณ 396-453 กรัม ซึ่ง เป็นน้ำหนักมาตรฐานของลูกฟตุ บอล 2. ตาข่ายประตู ตาข่ายประตูที่มีไว้สำหรับกั้นลูกฟุตบอลนั้น SBO จะต้องเป็น ตาข่ายที่มีสภาพดี ไม่มีรอยขาดหรือช่องโหว่ และที่สำคัญจะต้องติดตั้งไว้กับเสาประตู อย่างมน่ั คง เพื่อป้องกันไมใ่ หต้ าข่ายหลุดออกจากเสาประตขู ณะกำลังแข่งขันอยู่ 3. เสาประตู - เสาประตูจะต้องมีความมั่นคงและแข็งแรง เพราะอาจจะล้ม ลงมาทับนายประตูหรือผเู้ ล่นทอ่ี ย่ใู กล้ประตไู ด้ 4. ธงมมุ สนาม - ธงมุมสนาม จะต้องนำมาปักไว้ที่มุมสนามเพื่อบอกเส้นเขต แดนเสมอ เพื่อให้กรรมการสังเกตได้ง่ายๆเวลาที่ลูกฟุตบอลออกจากสนามหรือเวลาที่ผู้ เล่นคนใดคนหนงึ่ วง่ิ ออกจากสนาม ซ่ึงเปน็ การผดิ กติกา 5. ป้ายคะแนน ป้ายคะแนนมีไว้สำหรับนับคะแนน ในขณะแข่งขัน ซึ่งจะต้อง ระวังไม่ให้ปา้ ยถูกน้ำ เพราะอาจจะผุพงั ได้งา่ ย ซึ่งหากเป็นการเลน่ เพื่อความสนุกสนานก็ อาจจะไม่จำเป็นต้องมีปา้ ยคะแนนกไ็ ด้ 331

ขนาดสนามและอุปกรณ์กฬี า เล่ม 2 6. เสือ้ เอย้ี ม อุปกรณ์ทั้ง 6 อย่างที่กล่าวมานี้ เป็นอุปกรณ์ที่มีความจำเป็นในการ แข่งขันเป็นอย่างมาก เพราะหากขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไป ก็จะทำให้มีปัญหาในการ แข่งขันหรอื ไมส่ ามารถทำการแขง่ ขนั ได้ โดยเฉพาะลูกฟตุ บอลซง่ึ เป็นปจั จยั หลกั มาตรฐานสนามแข่งขัน 332

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า เลม่ 2 อุปกรณส์ ำหรบั ผแู้ ข่งขนั เคร่อื งแตง่ กายนกั กฬี า 1. เสอ้ื ยดื หรอื เสอ้ื เชต้ิ 2. กางเกงขาสั้น (ถ้าสวมกางเกงปรับอุณหภูมิ สีของกางเกงนั้นจะต้อง เป็นสเี ดยี วกันกับสีหลักของกางเกง) 3. ถุงเท้ายาว 4. สนบั แขง้ 5. รองเทา้ ผ้าใบหรอื รองเท้าหนังนิ่ม หรือรองเทา้ ออกกำลงั กายพ้ืนยาง เสื้อ - กางเกง สนับแขง้ – ปลอกสนบั แข้ง 333

ขนาดสนามและอปุ กรณ์กฬี า เลม่ 2 รองเท้า ถงุ มอื ผู้รกั ษาประตู 334

ขนาดสนามและอปุ กรณ์กีฬา เล่ม 2 กีฬาคนหหู นวก มาตฐานสถานแข่งขันและอปุ กรณก์ ฬี า 1. ฟตุ ซอล สนามแข่งขัน (THE PITCH) สนามแข่งขันต้องเป็นรปู สเ่ี หลยี่ มผนื ผ้า ความยาวของเส้นขา้ งต้องยาวกว่าความ ยาวของเส้นประตู ขนาดสนาม (Dimension) ความยาว ตำ่ สดุ 25 เมตร สงู สุด 42 เมตร ความกวา้ ง ต่ำสุด 15 เมตร สูงสุด 25 เมตร การทำเสน้ สนามแขง่ ขนั (Pitch Markings) สนามแข่งขันประกอบด้วยเส้นต่างๆเส้นเหล่านั้นเป็นพื้นที่ของเขตนั้นๆ เส้น ด้านยาวสองข้างเรียกว่า เส้นข้าง (Touch Line) เส้นด้านสั้นสองเส้น เรียกว่า เส้นประ ตู(Goal Line)เส้นทุกเส้นต้องมีความกว้าง 8 เซนติเมตร สนามแข่งขันแบ่งออกเป็นสอง 335

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า เลม่ 2 ส่วนเท่าๆกัน โดยมีเส้นแบ่งแดน (A Halfway Line) ที่กึ่งกลางของเส้นแบ่งแดน มีจุด กงึ่ กลางสนาม (Center Mark) และวงกลมรศั มี 3 เมตรล้อมรอบจดุ นีไ้ ว เขตโทษ (The Penalty Area) เขตโทษทำไว้ตรงส่วนท้ายของสนามแต่ละด้าน ดั้งนี้ ให้วัดจากด่านนอกเสา ประตูทั้งสองข้างออกไปตามแนวเส้นประตูข้างละ 6 เมตร เขียนส่วนโค้งซึ้งมีรัศมี 6 เมตรเข้าไปใน พื้นที่สนามแข่งขันจนปลายของส่วนโค้งสัมผัสกับเส้นขนานที่ตั้งฉากกับ เส้นประตู ระหว่างเสาประตูทั้งสองข้างมีความยาว 3.16 เมตร พื้นที่ภายในเขตเส้น เหล่าน้แี ละเส้นประตลู อ้ มรอบ เรียกว่า เขตโทษ จดุ โทษ (Penalty Mark) จากจุดกึ่งกลางประตแู ต่ละข้าง ให้วัดเป็นแนวตั้งฉากเข้าไปในสนามแข่งขันเป็น ระยะทาง 6 เมตร และใหท้ ำจดุ แสดงไว้ จุดนเ้ี รียกว่า จุดโทษ จดุ โทษทส่ี อง (Second Penalty Mark) จากจุดกึ่งกลางประตแู ตล่ ะขา้ ง ให้วัดเป็นแนวตั้งฉากเข้าไปในสนามแข่งขันเปน็ ระยะทาง 10 เมตร และให้ทำจดุ แสดงไว้ จดุ นีเ้ รยี กว่า จดุ โทษท่สี อง เขตมุม (The Corner Area) จากมุมสนามแต่ละด้านให้เขียน 1 ใน 4 ของส่วนโค้งไว้ด้านในสนามแข่งขัน โดยมรี ัศมี 25 เซนตเิ มตร เขตเปลี่ยนตัว (Substitution Zone) เขตเปลี่ยนตัวอยู่บริเวณเส้นข้างของสนามแข่งขันตรงด้านหน้าของทีมที่จัดท่ีนัง่ ผู้เล่นสำรองไว้ เขตเปลี่ยนตัวมีความยาว 5 เมตร จะสังเกตจากบนเส้นข้างจะมีเส้น กว้าง 8 เซนติเมตร ยาว 80 เซนติเมตร (วัดเข้าด้านในสนาม 40 เซนติเมตร และวัดออก จากด้านนอกสนาม 40 เซนติเมตร) ผู้เล่นจะเปลี่ยนเข้าและออกต้องอยู่ภายในเขต เปลี่ยนตัว ระหว่างเขตเปลี่ยนตัวทั้งสองข้างตรงเส้นแบ่งแดนและเส้นข้างจะมีช่องว่าง ระยะ 5 เมตร ตรงหนา้ โต๊ะผูร้ กั ษาเวลา 336

ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า เล่ม 2 เขตเปล่ยี นตัว ประตูฟตุ ซอล ประตูต้องตง้ั อยบู่ นกึ่งกลางของเส้นประตูแตล่ ะด้านประกอบด้วย เสาประตสู อง เสา มีระยะห่างกัน 3 เมตร และเชื่อมต่อกันด้วยคานตามแนวนอน ซึ่งส่วนล่างของคาน จะอยู่สูงจากพื้น 2 เมตรเสาประตูและคานประตูทั้งสองด้านจะมีความกว้างและความ หนา 8 เซนติเมตร อาจติดตาข่ายไว้ที่ประตูและคานประตูด้านหลัง ตาข่ายประตูต้องทำ ด้วยป่านปอ หรือ ไนล่อน จึงอนุญาตให้ใช้ได้เส้นประตูมีความกว้างเท่ากับเสาประตูและ คานประตู ที่เสาและคานด้านหลังประตูมีลักษณะเป็นรูปโค้ง วัดจากริมด้านบนของเสา ประตูไปสู่ด้านนอกของสนามมีความลึกไม่น้อยกว่า 80 เซนติเมตร วัดจากริมด้านล่าง ของเสาประตไู ปด้านนอกของสนามมีความลกึ ไม่น้อยกวา่ 100 เซนติเมตร ประตู 337

ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า เล่ม 2 พื้นผิวของสนามแขง่ ขัน (Surface of the Pitch) พื้นผิวสนามจะต้องเรียบไม่ขรุขระ พื้นสนามอาจทำด้วยไม้หรือวัสดุสังเคราะห์ และตอ้ งหลกี เลย่ี งพน้ื ผวิ สนามที่ทำด้วยคอนกรีต และยางมะตอย ลูกบอล (The Ball) คุณลักษณะและหน่วยวดั (Qualities and Measurements) 1. เปน็ ทรงกลม 2. ทำดว้ ยหนงั หรอื วัสดอุ ืน่ ๆ ทเี่ หมาะสม 3. เส้นรอบวงไม่น้อยกวา่ 62 เซนติเมตร และไมเ่ กินกวา่ 64 เซนตเิ มตร 4. ขณะเริ่มการแข่งขันลูกบอลต้องมีนํ้าหนักไม่น้อยกว่า 400 กรัม และไม่ มากกวา่ 440 กรมั 5. ความดันลมของลูกบอล 0.4 - 0.6 ระดับบรรยากาศ (400 - 600 กรัมต่อ ตารางเซนตเิ มตร) ทีร่ ะดบั นา้ํ ทะเล 338

ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า เลม่ 2 6. การทดสอบลูกบอล เมื่อปล่อยจากความสงู 2 เมตร โดยวัดจากการกระดอน คร้งั แรก ตอ้ งกระดอนจากพน้ื ไม่นอ้ ยกว่า 50 เซนตเิ มตร และไมส่ งู กว่า 65 เซนตเิ มตร ลูกบอล เครื่องแต่งกายนักกีฬา 1. เสื้อยืดหรือเส้อื เชิ้ต 2. กางเกงขาสั้น (ถ้าสวมกางเกงปรับอุณหภูมิ สีของกางเกงนั้นจะต้องเป็นสี เดียวกนั กับสีหลกั ของกางเกง) 3. ถุงเท้ายาว 4. สนับแขง้ 5. รองเทา้ ผา้ ใบหรอื รองเทา้ หนงั น่มิ หรือรองเทา้ ออกกำลงั กายพน้ื ยาง เสอ้ื – กางเกง 339

ขนาดสนามและอปุ กรณ์กฬี า เลม่ 2 สนบั แขง้ - ปลอกสนบั แขง้ รองเทา้ ถงุ มอื ผูร้ กั ษาประตู สนบั ศอก 340

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า เล่ม 2 2. กีฬาแบดมินตนั คนหูหนวก มาตฐานสถานแขง่ ขนั และอปุ กรณก์ ีฬา 1. สนามจะเป็นรปู สเ่ี หล่ียมผืนผ้า ประกอบด้วย เส้นกวา้ งขนาด 40 มิลลเิ มตร 2. เสน้ ทุกเส้นตอ้ งเดน่ ชัด และควรทาสขี าวหรอื สเี หลือง 3. เส้นทุกเสน้ เปน็ ส่วนประกอบของพื้นซ่งึ กำหนดไว้ 4. เสาตาข่ายจะต้องสูง 1.55 เมตร จากพื้นสนาม และตั้งตรงเพื่อขึงตาข่ายให้ ตึงตามทไี่ ดก้ ำหนดไว้ 5. เสาตาข่าย จะต้องตั้งอยู่บนเส้นเขตข้างของประเภทคู่โดยไม่ต้องคำนึงว่าจะ เล่นเด่ียวหรือเล่นคู่ 6. ตาข่าย จะต้องถักด้วยเส้นด้ายสีเข็ม และมีขนาดตากว้างไม่น้อยกว่า 15 มิลลิเมตรและไม่เกนิ 20 มิลลเิ มตร 7. ตาข่ายตอ้ งมีความกว้าง 760 มลิ ลเิ มตร และความยาวอย่างน้อย 6.1 เมตร 8. ขอบบนของตาข่าย ต้องมีแถบผ้าสีขาวพบั สองขนาดกว้าง 75 มิลลิเมตร ทับ บนเชอื กหรือลวดท่รี อ้ ยตลอดจนแถบผา้ สีขาว 9. เชือกหรือลวดตอ้ งมขี นาดพอทจ่ี ะขึงใหต้ งึ เตม็ ท่ีกบั หวั เสา 10. สุดขอบบนตาข่ายต้องสูงจากพื้นที่ตรงกึ่งกลางสนาม 1.524 เมตร และ 1.55 เมตร เหนอื เสน้ เขตขา้ งประเภทคู่ 341

ขนาดสนามและอุปกรณก์ ีฬา เลม่ 2 11. ตอ้ งมีช่องว่างระหวา่ งสุดปลายตาข่ายกับเสา ถา้ จำเป็นตอ้ งผูกร้อยปลายตา ข่ายท้ังหมดกบั เสา 342

ขนาดสนามและอุปกรณ์กีฬา เลม่ 2 ลกู ขนไก่ 1. ลูกขนไก่อาจทำจากวัสดุธรรมชาติ หรือวัสดุสังเคราะห์ ไม่ว่าลูกขนไก่นั้นจะ ทำจากวัสดุชนิดใดก็ตาม ลักษณะวิถีวิ่งทั่วไปจะต้องเหมือนกับลูกขนไก่ ซึ่งทำจาก ธรรมชาตฐิ านหัวไมก้ อ๊ กหุ้มดว้ ยกบั เสา 2. ลกู ขนไกต่ อ้ งมขี น 16 อนั ปักอยบู่ นฐาน 3. วัดจากปลายขนถึงปลายสุดของฐานโดยความยาวของขนในแต่ละลูกจะ เทา่ กนั หมดระหวา่ ง 6.2 มิลลิเมตร ถงึ 7.0 มิลลิเมตร 4. ปลายขนแผ่เป็นรูปวงกลมมีเส้นผ่าศูนย์กลางระหว่าง 58 มิลลิเมตร ถึง 68 มลิ ลเิ มตร 5. ขนตอ้ งมัดใหแ้ น่นดว้ ยเส้นด้ายหรอื วัสดุอ่ืนทีเ่ หมาะสม 6. ฐานของลูกขนไก่ตอ้ งมีเสน้ ผ่าศูนย์กลาง 25 มลิ ลิเมตร ถงึ 28 มิลลเิ มตร และ ส่วนล่างมนกลม ลูกขนไก่ 7. ลูกขนไก่จะมนี ํ้าหนกั ตั้งแต่ 4.74 - 5.50 กรมั 8. ลกู ขนไก่ที่ไม่ใช่ขนธรรมชาติ 8.1 ใช้วสั ดสุ งั เคราะหแ์ ทนขนธรรมชาติ 8.2 ฐานลกู ขนไก่ ดงั ท่ีไดก้ ำหนดไวใ้ นกติกา ข้อ 2.6 8.3 ขนาดและนํ้าหนักของลูกขนไก่ตอ้ งเปน็ ไปตามทีไ่ ด้กำหนดไว้ในขอ้ 2.3 ข้อ 2.4 และข้อ 2.7 อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างของความถ่วงจำเพาะ และ 343

ขนาดสนามและอุปกรณ์กฬี า เลม่ 2 คุณสมบตั ขิ องวัสดสุ งั เคราะห์โดยการเปรียบเทียบกบั ขนธรรมชาตติ ้องมคี วามแตกต่างได้ ถงึ 10% 9. เนื่องจากมิได้กำหนดความแตกต่างในเรื่องลกั ษณะทั่วไป ความเร็วและวถิ ีวง่ิ ของลูกขนไก่อาจมีการเปลี่ยนแปลงคุณลักษณะดังกล่าวข้างต้นได้โดยการอนุ มัติจาก องค์กรแห่งชาติที่เกี่ยวข้อง ในที่ซึ่งสภาพความกดอากาศสูงหรือสภาพดินฟ้าอากาศสูง หรอื สภาพดนิ ฟ้าอากาศเป็นเหตุใหล้ ูกขนไก่ตามมาตรฐานท่กี ำหนดไว้ไมเ่ หมาะสม แรก็ เกต 1. เฟรมของแร็กเกตยาวทัง้ หมดไมเ่ กิน 680 มิลลิเมตร และกว้างท้ังหมดไม่เกิน 230 มิลลิเมตร ส่วนต่างๆ ที่สำคัญได้อธิบายไว้ในกติกาข้อ 1 - 5 (และได้แสดงไว้ตาม ภาพ) 1.1 ดา้ มจบั เป็นสว่ นของแรก็ เกตทผ่ี เู้ ลน่ ใช้มอื จับ 1.2 พ้นื ที่ขงึ เอน็ เปน็ สว่ นของแรก็ เกตทผี่ เู้ ลน่ ใช้ตีลกู 1.3 หัวแร็กเกต บริเวณทใ่ี ชข้ งึ เอน็ 1.4 ก้าน ต่อจากดา้ มจับถึงหัว 1.5 คอ (ถา้ มี) สว่ นตอ่ ของกา้ นกบั ขอบหวั ตอนล่าง แรก็ เกต 344