นิทานอีสป-นุ่น

นิทานอสี ป เร่ือง เดก็ เลยี้ งแกะ จดั ทาโดย นางสาวสุภาวดี สเี ล แผนกเทคโนโลยธี ุรกจิ ดจิ ทิ ลั ปวส 1/1 วิทยาลัยการอาชีพขอนแก่น

คานา นิทานเรื่องน้ีสอนใหร้ วู้ ่า : หนังสือนิทำนสำหรับเด็ก นิทำนอสี ปสอนใจ สง่ เสริมใหเ้ ด็กไดม้ ี จินตนำกำรเพ่ือกระตุน้ ทกั ษะควำมคิดสรำ้ งสรรค์ ผำ่ นกำรอำ่ น คนท่ีชอบพูดโกหกเป็นประจำ เม่ือถึงครำวท่ีพูดควำมจริงก็จะไมม่ ี นิทำน รวมถึงยงั ทำใหเ้ ด็กๆ มีนิสยั รักกำรอำ่ นมำกย่ิงข้ึน ใครเช่ือ ซ่ึงมีควำมหมำยตรงกบั สุภำษิตไทยท่ีวำ่ \"เด็กเล้ียงแกะ\" เลม่ น้ีเป็นกำรรวบรวมนิทำนมำอยูใ่ นแบบรูปเลม่ ท่ีจะสำมำรถใหเ้ ด็กๆ หมำยถึงคนท่ีพูดโกหกจนเป็นนิสยั จนไมม่ ีใครเช่ือถือหรือใหค้ วำม ไดเ้ ปิดอำ่ นไดง้ ำ่ ยๆนะคะ พรอ้ มคติสอนใจมำเลำ่ ใหล้ ูกนอ้ ยฟงั กอ่ น สนใจกบั คำพูดนั้น ๆ ซ่ึงหำกเด็ก ๆ อยำกใหต้ วั เองเป็นคนน่ำเช่ือถือ นอนเร่ือง \"เด็กเล้ียงแกะ\" ก็ควรพูดแตเ่ ร่ืองจริง ไมพ่ ูดโกหก และไมแ่ ตง่ เร่ืองท่ีไมใ่ ชค่ วำมจริง ข้ึนมำเพ่ือหลอกแกลง้ ผูอ้ ่ืน เพรำะหำกพูดโกหกเป็นประจำ เม่ือถึง 24 กุมภำพนั ธ์ 2564 ครำวท่ีเรำพูดควำมจริงหรือตอ้ งกำรควำมชว่ ยเหลือ ก็จะไมม่ ีใครเช่ือ เรำ ดงั เชน่ เร่ืองรำวในนิทำนอีสปเร่ืองน้ีคะ่

ณ หมบู่ า้ นแหง่ หนง่ึ มเี ด็กเลยี้ งแกะคนหนง่ึ ทาหนา้ ที่ เด็กเลย้ี งแกะรสู ้ กึ เสยี ใจมากทไ่ี มม่ ใี ครเชอ่ื เขาเลย ทา ตอ้ นฝงู แกะออกไปกนิ หญา้ ทเี่ นนิ เขาเป็ นประจาทกุ วัน ใหฝ้ งู แกะของเขาถกู หมาป่ ากนิ จนหมดฝงู เด็กชาย และเขาก็ตอ้ งน่ังเฝ้าเหลา่ ฝงู แกะ พรอ้ มคอยปกป้อง รอ้ งไหส้ ะอกึ สะอน้ื พรอ้ มกบั พดู วา่ \"เพราะขา้ ไมด่ เี อง ขา้ ดแู ลไมใ่ หห้ มาป่ าเขา้ มาทารา้ ยแกะของเขาได ้ ชอบพดู โกหก แกลง้ หลอกคนอน่ื เพราะเห็นวา่ เป็ นเรอื่ ง สนุก แตส่ ดุ ทา้ ยการพดู โกหกของขา้ กลบั ทาใหข้ า้ เดอื ดรอ้ นเสยี เอง\"

จนวนั หนงึ่ เด็กชายรสู ้ กึ เบอ่ื หน่ายทต่ี อ้ งน่ังเฝ้าฝงู แกะ จนมาวันหนง่ึ ไดม้ หี มาป่ าออกมาทารา้ ยและไล่ เป็ นเวลานาน ๆ จงึ ไดค้ ดิ หาเรอื่ งสนุก ๆ ทาเพอื่ คลาย กนิ ฝงู แกะของเขาจรงิ ๆ เด็กเลย้ี งแกะตกใจมาก รบี วง่ิ เครยี ด เขาจงึ ไดแ้ กลง้ รอ้ งตะโกนออกไปวา่ \"ชว่ ยดว้ ย ออกไปตามชาวบา้ นพรอ้ มกบั รอ้ งตะโกนวา่ \"ชว่ ยดว้ ย จา้ ชว่ ยดว้ ยจา้ หมาป่ ามากนิ แกะของผมแลว้ \" พรอ้ มกบั จา้ ชว่ ยดว้ ยจา้ หมาป่ ากาลงั กนิ แกะของผม\" เขารอ้ ง ตะโกนใหค้ นมาชว่ ยจนเสยี งแหบเสยี งแหง้ แตก่ ไ็ มม่ ี วงิ่ หนอี ยา่ งตนื่ ตระหนกเขา้ ไปในหมบู่ า้ น ชาวบา้ นคนไหนยอมออกไปชว่ ยเด็กเลย้ี งแกะเลยสกั คน ทัง้ ยงั ตอบเขากลบั ไปวา่ \"คราวนเ้ี จา้ หลอกพวกขา้ ไมไ่ ดอ้ กี แลว้ ละ่ ไมม่ ใี ครเชอื่ เจา้ อกี ตอ่ ไปแลว้ \"

พวกชาวบา้ นไดย้ นิ วา่ มหี มาป่ ามากนิ แกะ ก็พากนั ละทงิ้ เจา้ เด็กเลยี้ งแกะเห็นเหลา่ ชาวบา้ นวง่ิ กระหดื กระหอบ มาทเ่ี นนิ เขา ก็หวั เราะเยาะและพดู วา่ \"ฮา่ ๆ ๆ ไดแ้ กลง้ งานการทที่ าอยู่ และรบี หยบิ อาวธุ ตา่ ง ๆ ทงั้ จอบ มดี และขวานเพอ่ื ออกมาชว่ ยไลห่ มาป่ า แตเ่ มอ่ื พวกเขาวงิ่ หลอกคนนมี่ นั สนุกจรงิ ๆ\" แตพ่ วกชาวบา้ นทโี่ ดนหลอก ตา่ งรสู ้ กึ โมโหเป็ นอยา่ งมาก และดว้ ยความสนุกสนาน ไปทเี่ นนิ เขา ก็พบวา่ ฝงู แกะกาลงั กนิ หญา้ อยา่ งสบายใจ และไมเ่ ห็นวา่ จะมหี มาป่ าออกมากนิ แกะสกั ตวั คกึ คะนอง เด็กเลยี้ งแกะจงึ ยังแกลง้ หลอกแบบเดมิ อกี หลายครัง้ และพวกชาวบา้ นก็วง่ิ ออกมาชว่ ยทกุ ครัง้ แต่ กพ็ บวา่ เป็ นเพยี งแผนของเด็กเลยี้ งแกะเทา่ นัน้