ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ _ 9ο τεύχος

Μαθητικό περιοδικό τουΠειραματικού Γυμνασίου Ηρακλείου 9ο τεύχος Μάιος 2018

ISSN: 2459-4253 2©2018, ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Ηλεκτρονική διεύθυνση περιοδικού: http://schoolpress.sch.gr/peirkmania/ ΤΕΥΧΟΣ 9ΟΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥΔιευθυντής: Μανόλης ΚαρτσωνάκηςΙ. Κορνάρου, Εσταυρωμένος, 71503 Ηράκλειο ΚρήτηςΤηλ.: 2810-260663 • Fax: 2810-252298Web site: http://gympira.datacenter.uoc.gr • e-mail: [email protected]ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣΒάλια Πιτερού • Ασημένια Χαρκιωτάκη • Νίκος Ψαρουδάκης • Χαρά ΜαρκάκηΜΙΚΡΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ «ΕΝ ΤΑΞΕΙ»Δανάη Αδαμάκη • Μανώλης Βασιλικογιαννάκης • Άρης Γκούβας • Μάρθα Γριβάκη •Στέλλα Δημητράκη • Κωνσταντίνα Δροσατάκη • Αναστασία Ζωάκη • ΜιχαέλαΚακουλάκη • Παύλος Καλφόγλου • Ιωάννα Καραμήτρου • Μιχάλης Κασωτάκης •Μάρα Κοκολάκη • Νεφέλη Κουρουπάκη • Λίνα Κυριακάκη • Βασίλης Λουλάκης •Ευθύμης Μαζιτζής • Εύα Μακρή • Ηλιάνα Μακρή • Μαρία Μανιαδάκη • ΣτέλλαΜανωλίτση • Κατερίνα Μαρή • Μαρίνα Μαρκάκη • Σοφία Μεταξά • ΠόπηΜπαντουβάκη • Μαρινέλλα Μποτσάκη • Γρηγόρης Παπαδοσπυριδάκης • ΜενέλαοςΠρασανάκης • Φανή Πρέκα • Ελένη Στεφανάκη • Κωνσταντίνα Τοχταμή • ΑναστασίαΤριανταφυλλίδη • Μαριάννα Τρούλλου • Μαρία Φραγκούλη • Χρύσα Χαλκιαδάκη •Ελεάννα Χατζάκη • Ειρήνη Χατζηδάκη • Κέλλυ Χρονάκη • μαθητές/μαθήτριες τουτμήματος Α4ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑΛίνα Κυριακάκη • Εύα Μακρή • Στέλλα ΜανωλίτσηΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥΓιώργος Καψάλης • Δημήτρης ΛιόλιοςΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣΧαρά Μαρκάκη (Υποδιευθύντρια) [εκδηλώσεις/επισκέψεις σχολείου] • ΔιονυσίαΜαράκη (ΠΕ02) • Μιχάλης Κυραλάκης • Στέλλα Μανωλίτση • Κατερίνα ΜαρήΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗΜαλβίνα Αγιομυργιανάκη • Λυδία Ζαχαριουδάκη • Εύα Μακρή • Μαρία Μακριδάκη• Πόπη Μπαντουβάκη • Χριστίνα Τσιαούση • Χριστίνα ΧαραλαμποπούλουΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 3

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑE D I T O R I A L..............................................................................................................................5Συγγραφείς στο σχολείο μας ......................................................................................................................6 Στέλιος Βισκαδουράκης: Με έμπνευση και όραμα ................................................................................6 Μέλι, λάδι, φως! ...................................................................................................................................8 Οι πρόσφυγες ........................................................................................................................................9 Κνωσός, μια νέα γη............................................................................................................................. 10 Σε βλέπω............................................................................................................................................. 11 Το μπουκαλάκι με το μέλι αφηγείται την ιστορία του .......................................................................... 12 Ελένη Κατσαμά:Μια συγγραφέας κοντά στους εφήβους...................................................................... 13Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη & Εθελοντή Δότη Μυελού των Οστών και Ομφαλικού Αίματος ................... 18Εθελοντισμός: προσφορά αγάπης και ζωής στον συνάνθρωπο................................................................ 20Εθελοντισμός: όταν η βοήθεια γίνεται τρόπος ζωής................................................................................ 22Το σχολείο μας γιόρτασε το Έτος Μαθηματικών … ................................................................................ 25Chemistry show ...................................................................................................................................... 26Το Καρναβάλι των Ζώων........................................................................................................................ 27Jules Massenet: Σταχτοπούτα ................................................................................................................. 28Αφιέρωμα στον αθλητισμό: «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ» ....................................................................... 29 Οι πτυχές του αθλητισμού ................................................................................................................... 30 Ο αθλητισμός χωρίζει ή ενώνει; ..................................................................................................... 30 Διακρίσεις αρτιμελών και παραολυμπιακών αθλητών Είναι το ίδιο σημαντικές;........................... 31 Ομαδικά vs Ατομικά Αθλήματα ...................................................................................................... 32 Προσωπικές εμπειρίες συμμαθητών μας ............................................................................................. 33 Με συνοδοιπόρο το πάθος .................................................................................................................. 38 Το σταυρόλεξο του αθλητισμού......................................................................................................... 42Τα «παραμύθια» της διατροφής .............................................................................................................. 43Συνέντευξη με έναν «ιπτάμενο υπέρ πατρίδος» ....................................................................................... 46Αδράνεια έναντι των ρυθμικών χτύπων................................................................................................... 48Η εφηβεία φταίει …................................................................................................................................. 49Ποίηση .................................................................................................................................................... 518+1 tips για αποδοτικότερο διάβασμα .................................................................................................... 52Αφιέρωμα: Αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία......................................................................................... 53 Χρωματίζοντας την Ιστορία με περηφάνια .......................................................................................... 53 Πώς βιώσαμε τις μικρές μας επισκέψεις στο παρελθόν....................................................................... 54 Μουσείο της Ακροπόλης ................................................................................................................. 54 Πολεμικό Μουσείο Αθηνών............................................................................................................ 55 Επίδαυρος ...................................................................................................................................... 56 Η θρησκεία στη Μινωική Κρήτη..................................................................................................... 57 Η καθημερινή ζωή των Μινωιτών.................................................................................................. 59 Η επανάσταση των μνημείων.......................................................................................................... 60Εκεί που ταξιδεύει η ψυχή … .................................................................................................................. 61Με αφορμή … έναν πίνακα ..................................................................................................................... 62Σμιλεύοντας … την άμμο......................................................................................................................... 64Η χρωματιστή παλέτα της ζωής............................................................................................................... 65Το κυνήγι των χρωμάτων ........................................................................................................................ 70Χάρη στον αλκοολισμό είμαστε εδώ σήμερα … ....................................................................................... 72Οι «μικροί δημοσιογράφοι» ταξιδεύουν και μαθαίνουν........................................................................... 74Δεισιδαιμονίες απ΄ όλο τον κόσμο........................................................................................................... 77Δεισιδαιμονίες από τη Μεγάλη Βρετανία................................................................................................. 81Η περιέργεια σκότωσε τον σκύλο! ........................................................................................................... 82Διαβάσαμε και σας προτείνουμε .............................................................................................................. 83 Όσα η αγάπη ΣΥΓΧΩΡΕΙ.................................................................................................................... 83Κινηματογράφος...................................................................................................................................... 84 Coco ................................................................................................................................................... 84 Geostorm /Lara Croft:Tomb Raider .................................................................................................. 85 Wonder Woman.................................................................................................................................. 86Η διατροφή παίζει κρυφτό....................................................................................................................... 87Γρίφοι ..................................................................................................................................................... 88Ανέκδοτα................................................................................................................................................. 89ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 4

EDITORIAL Με το τέλος της σχολικής χρονιάς 2017-2018 ολοκληρώσαμε και το 9ο τεύχος τουπεριοδικού του σχολείου μας ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ, κι είμαστε πολύ χαρούμενοι και περήφανοιγι’ αυτό. Οι δυσκολίες αυτό το χρονικό διάστημα ήταν πολλές: αρκετές εκπαιδευτικέςεπισκέψεις, οι διακοπές του Πάσχα, η προετοιμασία για τις τελικές εξετάσεις, η άνοιξη πάνωαπ’ όλα και ο υπέροχος καιρός που ξεσηκώνει τα πλήθη, ειδικά τους εφήβους. Όμως, τα παιδιά μας, οι μαθητές μας χάρη στην υπομονή και την επιμονή τους, στονενθουσιασμό και την αφοσίωσή τους, στο κέφι τους, χάρη στη φιλότιμη και επίπονηπροσπάθειά τους αποτύπωσαν με τον καλύτερο τρόπο γεγονότα, καταστάσεις, εμπειρίες,σκέψεις, όνειρα στις ακόλουθες σελίδες. Σας προσκαλούμε λοιπόν και σας προτρέπουμε να ξεφυλλίσετε το περιοδικό μας, καινα διαβάσετε και να απολαύσετε την ενθουσιώδη ματιά των παιδιών και την έμπειρη πιαπένα τους. Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα είναι τρία αφιερώματα που περιλαμβάνονται στο περιοδικόμας. Το πρώτο αφορά στους συγγραφείς Στέλιο Βισκαδουράκη και Ελένη Κατσαμά, οι οποίοιεπισκέφτηκαν το σχολείο μας και ενέπνευσαν τους μαθητές μας με τα κείμενά τους και τονλόγο τους. Το δεύτερο αφιέρωμα σχετίζεται με τον αθλητισμό, στο οποίο εντάσσεται και ησυνέντευξη με την αθλήτρια Αργυρώ Στρατάκη. Τα άρθρα του τρίτου αφιερώματοςγράφτηκαν για τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους που επισκεφτήκαμε φέτος στοπλαίσιο εκπαιδευτικών επισκέψεων. Επίσης, θα διαβάσετε για τον Εθελοντισμό που είναι – ή θα έπρεπε να είναι – τρόποςζωής και άξια εκπρόσωπος αυτής της στάσης ζωής είναι η Έλβη Καλλέργη που πρόσφερε τιςυπηρεσίες της στην Τανζανία. Θα ενημερωθείτε για κάποιους μύθους σχετικά με τη διατροφή μας, θα εκπλαγείτεαπό τις δεισιδαιμονίες που υπάρχουν σε διάφορες χώρες του κόσμου, ενώ θα περιηγηθείτεκαι στην παλέτα των χρωμάτων, για να μάθετε τι αντιπροσωπεύει κάθε χρώμα. Θα σας ταξιδέψουμε όμως και πάνω από τα σύννεφα -νοερά βέβαια- μέσω μιαςσυνέντευξης με τον Επισμηναγό (Ι) κύριο Λουκά Θεoχαρόπουλο, πιλότο της ΠολεμικήςΑεροπορίας. Μουσική, χημεία και μαθηματικά δεν έμειναν φυσικά εκτός της ύλης του περιοδικούμας, επειδή, όπως θα διαβάσετε ή όπως ήδη γνωρίζετε, και οι τρεις αυτοί κλάδοι παίζουνσημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη ζωή. Ποίηση, κριτικές βιβλίων και κινηματογραφικών ταινιών, γρίφοι κι ανέκδοτα σάςπροτείνουμε να συντροφεύουν τον ελεύθερο χρόνο σας. Βέβαια, εάν βρίσκεστε σε κάποιαπαραλία, δελεαστικό θα ήταν να δοκιμάσετε «να σμιλέψετε την άμμο», αφού μελετήσετε τοσχετικό άρθρο του περιοδικού μας. Κι όταν επικρατεί μια αναστάτωση στην ψυχή σας (μαθητών και γονιών), σαςπροτρέπουμε να διαβάσετε και να εμπεδώσετε το άρθρο «Η εφηβεία φταίει»! Καθώς διαπιστώνετε από τα παραπάνω, και αυτό το τεύχος του περιοδικού μαςδιαθέτει ποικιλία ύλης που καλύπτει όλα τα γούστα και τα ενδιαφέροντα μικρών καιμεγάλων. Ελπίζουμε να σας ικανοποιήσει και να γεμίσει ευχάριστα και δημιουργικά τον χρόνοσας! Σας ευχόμαστε να χαρείτε όσο το δυνατό πιο ξέγνοιαστα και ανέμελα το καλοκαίρισας με σύντροφο το περιοδικό μας!!!Ο Διευθυντής Οι υπεύθυνοι καθηγητέςΜανόλης Καρτσωνάκης Βάλια Πιτερού Ασημένια Χαρκιωτάκη Νίκος Ψαρουδάκης Χαρά ΜαρκάκηΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 5

Συγγραφείς στο σχολείο μαςΣτέλιος Βισκαδουράκης: Με έμπνευση και όραμα Πολλές φορές στη ζωή μας μάς δίνονται μεγάλες ευκαιρίες κι εμείς αυτό πουέχουμε να κάνουμε είναι να τις εκμεταλλευτούμε και να ζήσουμε τη στιγμή. Μιατέτοια ευκαιρία «επισκέφτηκε» το σχολείο μας μια Δευτέρα που ο ήλιος μάςχαιρετούσε με τα μακρά, φωτεινά χέρια του! Μόλις ακούσαμε πως ο κύριος Στέλιος Βισκαδουράκης θα επισκεπτόταν τοσχολείο μας, ένα ξαφνικό τρέμουλο πλημμύρισε όλο μας το σώμα. Όσο πλησίαζε ηώρα που θα τον συναντούσαμε, η καρδιά χτυπούσε όλο και πιο δυνατά. Ξαφνικά τοκουδούνι χτύπησε και οι μαθητές ήμασταν έτοιμοι για τη μεγάλη εμπειρία.Αντικρίσαμε το πρόσωπό του και ένα μεγάλο χαμόγελο σχηματίστηκε στα πρόσωπάμας. Μια φωνή ακούστηκε ξαφνικά στο βάθος της αίθουσας, που ήταν κατακλυσμένηαπό πλατιά χαμόγελα … «Από τι εμπνέεστε;» ρώτησε μια κοπέλα, πρόθυμη να ακούσει την απάντηση.«Ανάλογα με το τι μπορεί να με επηρεάσει … Αυτό που βλέπω, το κοίταγμα, κάτιπου με ερεθίζει!» Εκείνος μιλούσε και αγκάλιαζε τις ψυχές μας. Ένας άνθρωπος, που δεν τονεντυπωσιάζει ο εύκολος δρόμος, αλλά θέλει να αντιμετωπίσει τον δύσκολο τρόπο!Που φωνάζει «όχι» χωρίς να διστάζει, και πάντα υποστηρίζει τη γνώμη του. Έναςάνθρωπος που έχει βαδίσει στον δρόμο της συγγραφής, γράφοντας 10 ποιήματα, 50διηγήματα, από την ψυχή του, και δεν έχει τελειώσει ακόμα το πανέμορφο αυτόταξίδι του … Που μένει εκεί να μας κοιτάει στα μάτια και να προσπαθεί νααπαντήσει σε όλες μας τις ερωτήσεις! Εκείνος εκφράζεται και ζωγραφίζει το κάθεδιήγημά του στις καρδιές μας. Καθώς μιλούσε, χάιδευε τα αυτιά μας και ξετύλιγεόμορφες εικόνες στα βουρκωμένα μάτια μας … Τα ιδρωμένα μας χέρια ήτανΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 6

σηκωμένα ψηλά, λες και θα έφταναν τον ουρανό. Οι ερωτήσεις μας χρωμάτιζαν τηναίθουσα με τα πιο χαρούμενα χρώματα! «Φυσικοθεραπευτής ήταν η δουλειά μου παλαιότερα! Θεράπευα καιβοηθούσα εκείνους που με είχαν ανάγκη!», είπε, μα εμείς όλοι γνωρίζαμε πωςσυνεχίζει να κάνει αυτή τη δουλειά, με κάποια όμως διαφορά … τώρα είναι«ψυχοθεραπευτής». Θεραπεύει τις ψυχές μας με τα διηγήματά του, κι εμείς,διαβάζοντάς τα, φεύγουμε από την καθημερινότητα και ταξιδεύουμε σε τόπουςμαγικούς! Ξαφνικά, κοίταξα το ρολόι μου και οι ώρες είχαν κυλήσει. Έπρεπε νααποχωρήσουμε από την αίθουσα. Τρέξαμε όλοι να τον αποχαιρετήσουμε! «Μακάρι οκαθένας να βρει το δώρο του Θεού …». «Να βάζετε στόχους και δουλέψτε γι’αυτούς …», μας είπε χαμογελώντας, και εμείς αποχωρήσαμε, έχοντας στο μυαλόσυμβουλές και στην καρδιά έντονα συναισθήματα! Αναστασία Ζωάκη Α1ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ Σχέδιο: Μαλβίνα Αγιομυργιανάκη Β1 7

Συγγραφείς στο σχολείο μας Δημιουργίες συμμαθητών μας εμπνευσμένες από το έργο του Στέλιου ΒισκαδουράκηΜέλι, λάδι, φως!Ποίηση: Μαρινέλλα Μποτσάκη (Β2)Μέλι, λάδι, φως.Σμύρνη, Κρήτη, Ελλάδα.Το φως, το χώμα ενώνει.Έλληνες όλοι.Πάνω στην ίδια γη.Μαζί.Όπου γης, πατρίς.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ Σχέδιο: Πόπη Μπαντουβάκη Β2 8

Συγγραφείς στο σχολείο μας Δημιουργίες συμμαθητών μας εμπνευσμένες από το έργο του Στέλιου ΒισκαδουράκηΟι πρόσφυγεςΠοίηση: Κατερίνα Μαρή (Β2)Όπως το χώμα διψά για τη βροχήΈτσι διψούν και οι πρόσφυγες για την πατρίδαΚλαίνε βουβά και αναπολούν, δεν χάνουν την ελπίδα.Ο καθένας την πατρίδα του την κουβαλά μαζί τουΚαι σαν μαχαίρι τού ξεριζώνει ο πόνος την ψυχή του.Όνειρο λυπητερό η ζωή στα ξένα μέρη.Όνειρο που τους έκλεψε την ευτυχία από το χέρι.Και αν για παρηγοριά τους έλεγαν πως ήρθαν στην ΕλλάδαΗ Σμύρνη τους πλημμύριζε με δάκρυα και κλάμα.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ Σχέδιο: Μαρία Μακριδάκη Β2 9

Συγγραφείς στο σχολείο μας Δημιουργίες συμμαθητών μας εμπνευσμένες από το έργο του Στέλιου ΒισκαδουράκηΚνωσός, μια νέα γηΠοίηση: Νεφέλη Κουρουπάκη (Β2)Σαν μηχανή του χρόνου,το μέλι τη πατρίδαςαναπολεί στιγμές της Σμύρνηςστα μάτια του Μικρασιάτη.Άλλη ζωή, άλλος αέρας, άλλη γη,μια ξένη πατρίδα περνάειστο βλέμμα του πρώην σκαλιστή.Αυτόν τον κόσμο τον αλλιώτικο,τον διαφορετικό γι’ αυτόν,έρχεται να ανατρέψειένας ντόπιος, Κρητικός.Ένα ίδιο, γυάλινο μπουκαλάκιμε μια γεύση της Κνωσούαπλώνει μια σταγόνα λάδιστο κούτελο του Μικρασιάτη.Πατώντας πια αυτή τη γη,μια ελευθερία και μια δροσιά,ξεπηδάει από μέσα του.Δεν είναι πια τουρίστας,είναι μέλος της γης αυτής.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ Σχέδιο: Λυδία Ζαχαριουδάκη Β1 10

Συγγραφείς στο σχολείο μας Δημιουργίες συμμαθητών μας εμπνευσμένες από το έργο του Στέλιου ΒισκαδουράκηΣε βλέπωΠοίηση: Μάρθα Γριβάκη (Β1)Σε βλέπω να κοιτάς τη θάλασσα,να ανεβαίνεις σε κάτασπρα καράβιανα φεύγεις, να μου χαμογελάς.Σε βλέπω να δουλεύεις το χώμα,να τρως καρπούς,να τραγουδάς και να χορεύεις.Σε βλέπω τον άγριο χειμώνανα κοιτάς τη φωτιά,να λες ξεχασμένες ιστορίες,να με αναζητάς.Σε βλέπω να αγαπάς,να φτιάχνεις δεσμούς, στηρίγματα,να σκέφτεσαι για μας.Σε βλέπω ... μα είσαι πια μακριά.Σαν το αεράκι το άχαρο,έφυγες, χωρίς εμένα.Σε πήραν αυτοί με τα κατάμαυρα ντουφέκια,αυτοί που δεν έχουν μάθει να αγαπούν,που δεν νοιάζονται.Σε πήραν κι έφυγαν,σε σκότωσαν κι έμεινανκαι μ’ άφησαν μόνη,να τους υπομένω,με τα μάτια πάντα στραμμένα στο πέλαγος.Πέρασαν χρόνια αρκετά.Άλλοι έφυγαν. Άλλοι έμειναν.Μα εσύ δεν έρχεσαι.Η εικόνα σου άρχισε να ξεθωριάζει,τα σημάδια σου πάνω μου να σβήνουν.Κι εγώ;Εγώ δεν σε βλέπω πια.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 11

Συγγραφείς στο σχολείο μας Δημιουργίες συμμαθητών μας εμπνευσμένες από το έργο του Στέλιου Βισκαδουράκη Το μπουκαλάκι με το μέλι αφηγείται την ιστορία του Ένα διήγημα από τον Άρη Γκούβα (Β1) Αύγουστος ήταν, νομίζω. Μια ηλιόλουστη αλλά ψυχρή αυγουστιάτικη ημέρα.Είχε αρχίσει πια να φαίνεται ότι το καλοκαίρι έφτανε στο τέλος του. Αλλά εκείνη τηνημέρα ήταν διαφορετικά. Έμοιαζε πολύ χειρότερο. Σαν να ετοιμαζόταν να γίνει κάτιτραγικό. Όλοι ήταν σε κακή διάθεση, άνθρωποι και ζώα. Να φανταστείτε ότι ήταν ημόνη μέρα που ο Μούργος δεν προσπάθησε να πηδήσει τον φράχτη, για ναζευγαρώσει με τη σκυλίτσα μας, τη Δάφνη. Ο Τσίχλας με πήρε στα χέρια του, για να φτιάξει το συνηθισμένο λιτό πρωινότου, φρυγανισμένο ψωμί με ταχίνι και μέλι. Μόλις τελείωσε, έβαλε τα πράγματα στηθέση τους και ξεκίνησε σκοντάφτοντας, για να πάει στη δουλειά του. Περίπου δύοώρες μετά άρχισα να διακρίνω λίγο καπνό από το διπλανό σπίτι. Στην αρχή νόμιζαότι η κυρά Μαρία είχε πάλι ξεχάσει το φαγητό στον φούρνο, αλλά το σπίτι πήρεφωτιά πολύ γρήγορα και μόλις αυτή άγγιξε το δικό μας, άρπαξε αμέσως, και τότεκατάλαβα τι ήταν αυτή η μυρωδιά. Ήταν βενζίνη που μάλλον οι Τούρκοι είχαν ρίξεικρυφά. Το σπίτι καιγόταν για ώρα και είχα πια απελπιστεί και πίστευα ότι δεν υπήρχεσωτηρία. Τότε ξαφνικά ένα χέρι μ’ έπιασε κι άρχισε να τρέχει. Ο Τσίχλας μου είχεέρθει να με σώσει! Τα μόνα πράγματα που θυμάμαι από το ταξίδι μας είναι κλάματα καιταλαιπωρίες, αλλά τελικά φτάσαμε σώοι εδώ, και τώρα είμαστε ασφαλείς και μακριάαπό τον πόλεμο. «Μέχρι τώρα δεν περνούσα καλά, μου έλειπε κάτι, ένας φίλος, και, μόλις σεείδα, ήξερα ότι τον είχα βρει», είπε ο Μελένιος τελειώνοντας. Ένα χαμόγελοσχηματίστηκε στο στόμα του Λαδάκη ...Φωτογραφία: Μιχάλης Κυραλάκης Β2 12ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ

Συγγραφείς στο σχολείο μας Ελένη Κατσαμά:Μια συγγραφέας κοντά στους εφήβους Την Τρίτη 24 Απριλίου 2018 είχαμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμεστο σχολείο μας τη συγγραφέα Ελένη Κατσαμά στο πλαίσιο του προγράμματος τηςφιλαναγνωσίας. Πριν από αυτή τη συνάντηση οι μαθητές της Α΄ τάξης είχαν ασχοληθεί καιεπεξεργαστεί με τις καθηγήτριές τους Διονυσία Μαράκη, ΚωνσταντίναΣωτηροπούλου και Ασημένια Χαρκιωτάκη αποσπάσματα από το τελευταίο βιβλίοτης συγγραφέως «Το σκλαβάκι της Κνωσού». Πιο συγκεκριμένα, ετοίμασανπαρουσιάσεις, δραματοποίησαν σκηνές από το βιβλίο, έγραψαν διαφορετική αρχή καιτέλος στο βιβλίο, ανέγνωσαν θεατρικά κάποια αποσπάσματα και ζωγράφισανεμπνεόμενοι από σκηνές του βιβλίου. Όλα αυτά λοιπόν τα παρουσίασαν οι μαθητέςτης Α΄ τάξης στο Αμφιθέατρο. Στη συνάντηση αυτή παρευρεθήκαμε και οι «μικροί δημοσιογράφοι εντάξει», θέσαμε ερωτήσεις στη συγγραφέα και καταγράψαμε όσα μας εξομολογήθηκεγια τα βιβλία της, τις πηγές της έμπνευσής της και γενικά την πορεία της ωςσυγγραφέα. Ευχαριστούμε θερμά τη συγγραφέα αλλά και τους μαθητές που συμμετείχανενεργά σε αυτή τη δράση του σχολείου μας!ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 13

Συγγραφείς στο σχολείο μας Ελένη Κατσαμά: Μια συγγραφέας κοντά στους εφήβους Η Ελένη Κατσαμά γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα και κατάγεται από τηνΚρήτη. Σπούδασε δημοσιογραφία και υποκριτική. Έπειτα, συνέδεσε τηδημοσιογραφία με τη συγγραφή και δημιούργησε επτά βιβλία για εφήβους, από ταοποία τρία έχουν βραβευτεί. Έχει εκδώσει επίσης δύο συλλογές διηγημάτων και έναμυθιστόρημα για ενήλικες. Από το 2004 εργάζεται στον εκδοτικό χώρο ως υπεύθυνηεκδόσεων παιδικού κι εφηβικού βιβλίου. Η συγγραφέας μάς εξομολογείται Το ξεκίνημά της: Όταν άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος σε μία εφημερίδα, παρατήρησεέναν διαγωνισμό συγγραφής εφηβικού διηγήματος. Έλαβε μέρος με ψευδώνυμο καικέρδισε το πρώτο βραβείο. Έτσι ανακάλυψε το κρυφό της ταλέντο και αποφάσισε ναασχοληθεί με τη συγγραφή. Τα πρότυπά της: Η Ελένη Κατσαμά είχε ως πρότυπα τον Παντελή Καλιότσο και τουςδιάσημους συγγραφείς Νίκο Καζαντζάκη και Ζωρζ Σαρή (αγαπημένο «Ταγενέθλια»). Αγαπημένο βιβλίο: Το αγαπημένο της βιβλίο στην εφηβεία ήταν «Τα ξύλινα σπαθιά» τουΠαντελή Καλιότσου. Η γνώμη της για την ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων: Η ίδια υποστηρίζει ότι τα παιδιά έχουν απομακρυνθεί από τα βιβλία, καθώς ηανάγνωση απαιτεί κόπο και χρόνο. Οι υποχρεώσεις έχουν αυξηθεί και τα παιδιάπροτιμούν να γεμίζουν τον ελεύθερό τους χρόνο διασκεδάζοντας με τους φίλους τους. Η απόφασή της να ασχοληθεί με τα προβλήματα των εφήβων: Επειδή η ίδια δυσκολεύτηκε στην εφηβεία της, θεωρεί ότι τα παιδιά είναι πιοευάλωτα και ευαίσθητα. Γι’ αυτό ήθελε να επικοινωνήσει μαζί τους για να ταβοηθήσει να αισθανθούν καλύτερα. Νεφέλη Κουρουπάκη Β2 Μαρινέλλα Μποτσάκη Β2ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 14

Συγγραφείς στο σχολείο μας Ελένη Κατσαμά: Μια συγγραφέας κοντά στους εφήβους Η συγγραφέας μάς μιλάει για το μυθιστόρημά της «Το σκλαβάκι της Κνωσού» Η έμπνευση- δημιουργία του διαφορετικού ήρωα, Μίνωα Η συγγραφέας αναφέρει ότι χρησιμοποίησε την ανθρώπινη μορφή ενόςθεϊκού, όπως τον παρουσίαζαν τότε οι πολίτες της Μινωικής Κρήτης, προσώπου, καιαπομάκρυνε τους μύθους σχετικά με εκείνον. Έτσι δημιούργησε την ασυνήθιστηπροσωπικότητα του βασιλιά Μίνωα. Οι πηγές για τη συγγραφή του μυθιστορήματος Η Ελένη Κατσαμά άντλησε πληροφορίες σχετικά με το ιστορικά γεγονότα πουσυνέβησαν στη Μινωική Κρήτη την εποχή που περιγράφει η συγγραφέας στομυθιστόρημά της κάνοντας μια δική της έρευνα. Αρχικά, όπως δήλωσε, διάβασεπολλά βιβλία σχετικά με τις ανασκαφές του Έβανς στην περιοχή της Κνωσού, ενώσημαντική πηγή της ήταν επίσης και το βιβλίο του Ν. Καζαντζάκη «Στα παλάτια τηςΚνωσού». Η κ. Κατσαμά επισκέφτηκε και την περιοχή της Ελεύθερνας, όπου έγινανοι ανασκαφές. Η φαντασία και τα ιστορικά στοιχεία για τη συγγραφή του βιβλίου Η συγγραφέας Ελένη Κατσαμά στηρίζεται για τη δημιουργία του βιβλίου τηςστη φαντασία της και στα ευρήματα της εποχής. Η ίδια θεωρεί ότι έχει κάνει μια μίξητων ιστορικών πηγών και βασίστηκε κατά ένα μεγάλο μέρος στη φαντασία της. Η άποψη της συγγραφέως σχετικά με τη Μινωική εποχή και τη σημερινήεποχή Η κ. Κατσαμά πιστεύει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και αντί για βασιλείςυπάρχουν πολιτικοί ηγέτες. Δανάη Αδαμάκη Α1ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 15

Συγγραφείς στο σχολείο μας Ελένη Κατσαμά: Μια συγγραφέας κοντά στους εφήβους Κριτική μυθιστορήματος Το μυθιστόρημα της Ελένης Κατσαμά «Το σκλαβάκι της Κνωσού» μάςταξιδεύει στην εποχή του Μινωικού πολιτισμού. Ο ήρωας είναι ένα μικρό αγόρι, οΑϊσά, που πουλήθηκε ως σκλάβος στα μινωικά παλάτια. Η συγγραφέας παρουσιάζειόλα τα ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν μέσα από τα ματιά ενός μικρού παιδιού. Οιπεριπέτειες, οι παρέες και οι σκανταλιές του ήρωα δίνουν ενδιαφέρον στομυθιστόρημα και προσελκύουν τον αναγνώστη. Μέσα από αυτή τη φανταστικήιστορία η συγγραφέας καταφέρνει να γνωρίσει τον Μινωικό πολιτισμό σε παιδιάδιαφόρων ηλικιών. Η γλώσσα είναι κατανοητή, το ύφος απλό, και μέσα από τηνπεριγραφή και τον διάλογο η αφήγηση γίνεται πιο ζωντανή και πιο παραστατική. Η συγγραφέας Ελένη Κατσαμά με ταξίδεψε στο παρελθόν, καθώς διάβαζα τοκαταπληκτικό μυθιστόρημά της «Το σκλαβάκι της Κνωσού». Δανάη Αδαμάκη Α1 Δραματοποίηση σκηνών από «Το σκλαβάκι της Κνωσού»ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 16

Συγγραφείς στο σχολείο μας Ελένη Κατσαμά: Μια συγγραφέας κοντά στους εφήβουςΖωγραφικά έργα εμπνευσμένα από το «Το σκλαβάκι της Κνωσού» Χριστίνα Τσιαούση Α4Χριστίνα Χαραλαμποπούλου Α4 17ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ

Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη &Εθελοντή Δότη Μυελού των Οστών και Ομφαλικού Αίματος Το αίμα είναι βασικό συστατικό της ζωής κι ένα αναντικατάστατο θεραπευτικόμέσο. Η μόνη πηγή του είναι ο άνθρωπος, γι’ αυτό και δεν παράγεται, δεναντικαθίσταται, δεν αγοράζεται και δεν πωλείται, αλλά μόνο προσφέρεται. Κάθε μέρασυμπολίτες, μικρά παιδιά με καρκίνο, άνθρωποι με χρόνιες παθήσεις, θύματατροχαίων ατυχημάτων χρειάζονται αίμα. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Εθελοντικής Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ), το 2015συγκεντρώθηκαν συνολικά 538.580 μονάδες αίματος, 318.044 από εθελοντέςαιμοδότες και 220.536 από δότες αντικατάστασης, δηλαδή συγγενείς και φίλους.Επιπλέον, το 2015 εισαγάγαμε 27.050 μονάδες αίματος από τον Ελβετικό ΕρυθρόΣταυρό για την κάλυψη μέρους των αναγκών των πασχόντων από μεσογειακήαναιμία, έναντι 5 εκατομμυρίων ευρώ. Ωστόσο, οι συνολικές ανάγκες των χωρών γιααίμα δεν είναι γνωστές, καθώς, σύμφωνα με το ΕΚΕΑ, «οι ανάγκες της χώρας δεναντικατοπτρίζονται στον αριθμό των συλλεγμένων μονάδων». Δυστυχώς, η Ελλάδα κατατάσσεται σύμφωνα με τον Παγκόσμιο ΟργανισμόΥγείας στις 60 χώρες στον κόσμο που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν αυτόνομα τιςανάγκες τους για αίμα και στηρίζονται σε δότες αντικατάστασης. Στην Ευρώπη μόλις6 χώρες ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Σε έρευνα που πραγματοποίησε οΠαγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το 2011, η Ελλάδα ικανοποιεί λιγότερο από το 50%των ετήσιων αναγκών της από εθελοντές αιμοδότες. Ο Παγκόσμιος ΟργανισμόςΥγείας έχει θέσει ως στόχο, μέχρι το 2020, την αυτόνομη κάλυψη των αναγκών γιααίμα μέσω εθελοντών αιμοδοτών. Η Ε.Λ.Μ.Ε. Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων, το Σχολείο του Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών Παναγιώτη & Αγλαΐας Κυριακού, η Δημόσια Τράπεζα Ομφαλικών Βλαστοκυττάρων Κρήτης – Αιματολογική Κλινική ΠΑ.Γ.Ν.Η. - Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης, το Πειραματικό Γυμνάσιο Ηρακλείου, το Πειραματικό Γενικό Λύκειο Ηρακλείου και οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων των δύο σχολείων διοργάνωσαν μία ημερίδα σχετικά με την εθελοντική αιμοδοσία. Σκοπός της εκδήλωσης ήταν να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τους κατοίκους του Ηρακλείου και κάθε πολίτη για θέματα που αφορούν στον εθελοντισμό και την αλληλεγγύη. Η ενημέρωση έγινε από εξειδικευμένους επιστήμονες, εκπαιδευτικούς αλλάκαι μαθητές που έχουν ενημερωθεί σχετικά με την αξία του εθελοντισμού και έχουνκατανοήσει τις διαδικασίες που αφορούν στη μεταμόσχευση αρχέγονωναιμοποιητικών κυττάρων. Μετά τους χαιρετισμούς, η εκδήλωση ξεκίνησε με τηνΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 18

Πρόεδρο της ΕΛΜΕ Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων, κ. Λαμπρινή Παπατσίμπα, ηοποία αναφέρθηκε στη συνεισφορά του σχολείου στην καλλιέργεια της εθελοντικήςσυνείδησης ως στάσης ζωής. Στη συνέχεια, ακολούθησαν οι εισηγήσεις τωναιματολόγων κ. Χαράς Ματσούκα, Προέδρου του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας μεθέμα «Ο ρόλος του σχολείου στην εκπαίδευση της νέας γενιάς εθελοντών αιμοδοτών»και της κ. Μαρίας Παγώνη, Διευθύντριας Αιματολογικής Κλινικής ΝοσοκομείουΕυαγγελισμός, εκπροσώπου της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρίας με θέμα«Εθελοντική Αιμοδοσία». Το πρώτο μέρος της εκδήλωσης έκλεισε με την κ. ΕλένηΠαπαδάκη, Διευθύντρια Αιματολογικής Κλινικής ΠΑΓΝΗ και της ΔημόσιαςΤράπεζας Ομφαλικών Βλαστοκυττάρων Κρήτης, η οποία ασχολήθηκε με το θέμα«Ομφαλικό αίμα: Η γέννηση ενός παιδιού είναι δώρο ζωής για τους γονείς και μπορείνα προσφέρει ζωή σε έναν συνάνθρωπό μας». Στη συνέχεια, η μαθητική ομάδα από τον Όμιλο Μουσικής και τη Χορωδίατου Πειραματικού Γυμνασίου Ηρακλείου μάς πρόσφερε ένα ευχάριστο μουσικόδιάλειμμα, προτού ξεκινήσει το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης. Έπειτα, η κ. ΑγγελικήΖαχαράτου, Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων Δευτεροβάθμιας ΕκπαίδευσηςΗρακλείου, μάς μίλησε σχετικά με τον «Εθελοντισμό στο σχολείο». Απόφοιτοι τουΠειραματικού Γυμνασίου και Λυκείου που τώρα φοιτούν στην Ιατρική Σχολή τουΠανεπιστημίου Κρήτης παρουσίασαν το θέμα «Οι στάσεις των φοιτητών της ΙατρικήςΣχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης για τον εθελοντισμό και τη δωρεά αιμοποιητικώνκυττάρων». Ακόμη, τωρινοί μαθητές του Πειραματικού Λυκείου Ηρακλείουανέπτυξαν το θέμα «Βλαστοκύτταρα: πραγματικές ανθρώπινες ιστορίες», ενώ οιμαθητές του Πειραματικού Γυμνασίου ασχολήθηκαν με το θέμα «Εθελοντισμός: προσφορά αγάπης και ζωής στον συνάνθρωπο». Από μαθητές του ομίλου «Θεατρικό και Καλλιτεχνικό Εργαστήρι» τουΠειραματικού Λυκείου παρουσιάστηκε, στη συνέχεια, το θεατρικό δρώμενο «ΗΑλίκη στη Χώρα των Θυμάτων: Τα Βλαστοκύτταρα», ενώ η εκδήλωσηολοκληρώθηκε με συμπεράσματα και προοπτικές, και τη Διακήρυξη για τη Ζωή. Στον χώρο εκτέθηκαν επίσης έργα ζωγραφικής μαθητών και μαθητριών τουΠειραματικού Γυμνασίου Ηρακλείου και Λυκείου Ηρακλείου, εμπνευσμένα από τοθέμα της ημερίδας. Έξω από την αίθουσα της εκδήλωσης υπήρχε διαμορφωμένοςχώρος, όπου η ομάδα Φοιτητών Εθελοντικής Αιμοδοσίας Πανεπιστημίου Κρήτηςπαρείχε την απαραίτητη πληροφόρηση για να γίνει κάποιος εθελοντής δότης μυελού. Τέλος, στόχος ήταν η αύξηση του αριθμού των εθελοντών δοτών στη χώραμας, ώστε να μεγιστοποιηθεί η πιθανότητα εύρεσης μοσχεύματος για τη σωτηρία τωνπασχόντων συνανθρώπων μας μέσα από την καλλιέργεια της ανιδιοτελούςπροσφοράς προς τον συνάνθρωπο και του πνεύματος εθελοντισμού!! Στέλλα Μανωλίτση Γ3**Τα στατιστικά στοιχεία προέρχονται από το Εθνικό Κέντρο Εθελοντικής Αιμοδοσίας, τονΠαγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organisation), την έρευνα που πραγματοποίησε ηMRB για την ΠΟΣΕΑ το 2008 και το Υπουργείο Εσωτερικών.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 19

Εθελοντισμός: προσφορά αγάπης και ζωής στον συνάνθρωπο Στο πλαίσιο της εκδήλωσης - ημερίδας υπό την αιγίδα του Προέδρου τηςΔημοκρατίας κ. Προκοπίου Παυλόπουλου με θέμα «ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ – ΣΧΟΛΕΙΟ– ΚΟΙΝΩΝΙΑ Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη και Εθελοντή Δότη Μυελού Οστών καιΟμφαλικού Αίματος» μια ομάδα μαθητριών από το Πειραματικό ΓυμνάσιοΗρακλείου αποφάσισε να ασχοληθεί με την αιμοδοσία υπό την καθοδήγηση τηςκαθηγήτριας κ. Αλέκας Μπάκου. Έτσι, αφού πληροφορηθήκαμε σχετικά με το αίμααπό την Καθηγήτρια Αιματολογίας της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης κ.Παπαδάκη, αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε μια έρευνα στους γονείς τωνμαθητών και τους καθηγητές του σχολείου μας σχετικά με την εθελοντική αιμοδοσία.Με τη συγκεκριμένη έρευνα θέλαμε να ελέγξουμε και να επιβεβαιώσουμε τα χαμηλάποσοστά εθελοντών αιμοδοτών στη χώρα μας. Ακολουθούν τα αποτελέσματα τηςέρευνας:Αποτελέσματα της έρευνας:ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 20

Όπως μπορείτε να παρατηρήσετε, η έρευνα αυτή μας υπενθυμίζει ότι ηΕλλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά εθελοντών αιμοδοτών παγκοσμίως σεσύγκριση με τις ανεπτυγμένες χώρες. Σε σχέση με το 2012, ο αριθμός των μονάδωνπου έχουν συλλεχθεί για αίμα έχει μειωθεί. Ωστόσο, ο αριθμός των μονάδων πουσυλλέγονται από εθελοντές αιμοδότες σημειώνει μια μικρή αύξηση, από 305.511 σε318.004. Ταυτόχρονα, μέχρι το 2020, οι μονάδες που εισάγουμε από τον ΕλβετικόΕρυθρό Σταυρό θα μειωθούν σε 14.000. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο ΟργανισμόΑιμοδοσίας, μία χώρα, για να ικανοποιεί αυτόνομα τις ανάγκες της για αίμα,χρειάζεται 20-25 τακτικούς εθελοντές αιμοδότες ανά 1.000 κατοίκους. Εμείς είμαστε αισιόδοξοι ότι μπορούμε να το πετύχουμε! Εσύ; Στέλλα Μανωλίτση Γ3 Μαρίνα Μαρκάκη Γ3 Μαρία Φραγκούλη Γ3 Χρύσα Χαλκιαδάκη Γ3 Ελεάννα Χατζάκη Γ3 Κέλλυ Χρονάκη Γ3ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 21

Εθελοντισμός: όταν η βοήθεια γίνεται τρόπος ζωήςΚείμενο βασισμένο σε συνέντευξη μιας εθελόντριας στην Τανζανία Τα χαρούμενα πρόσωπα, τα«ευχαριστώ» και το συναίσθημα επιτυχίαςτης ομαδικής προσπάθειας, το συναίσθηματου να προσφέρεις, κάθε εθελοντής τα έχειβιώσει. Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιοςσυγκεκριμένος λόγος για να συμμετέχεις σεεθελοντικές ομάδες. Το να είσαι εθελοντήςείναι στάση ζωής, κάτι το οποίο προέρχεταιαπό τον ίδιο τον άνθρωπο που επιθυμεί νασυμβάλλει στο κοινωνικό σύνολο εκούσιακαι αφιλοκερδώς, προσφέροντας βοήθεια σεανθρώπους που τον έχουν ανάγκη. Ο εθελοντισμός βγάζει το άτομο απότα στενά όρια του «εγώ» και τον κάνει να αισθάνεται μέλος μιας κοινότηταςανθρώπων, με την οποία η ζωή του είναι αναπόσπαστα δεμένη. Με την εθελοντικήπροσφορά, επομένως, καταπολεμάται ο ατομικισμός και η ιδιοτέλεια, πουκυριαρχούν στην εποχή μας, και αναπτύσσεται η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα καιη ενότητα μεταξύ των ανθρώπων. Στην ουσία ο πολίτης συμμετέχει ενεργά στηνκοινωνική και πολιτική ζωή. Έτσι, δεν αποτελεί απλό θεατή του κόσμου, αλλά ο ίδιοςεπεμβαίνει δυναμικά για να αλλάξει τις συνθήκες ζωής του και να επιτύχει τουςστόχους και τα οράματά του. Ο άνθρωπος αποκομίζει πολλά προσωπικά οφέλη, όταν συμμετέχει σε εθελοντικά προγράμματα, διότι αναγνωρίζει και αξιοποιεί τις προσωπικές του δεξιότητες, συνεργάζεται και λειτουργεί αποτελεσματικά σε μία ομάδα. Έρχεται σε επαφή με νέους ανθρώπους και γνωρίζει νέες κουλτούρες και πολιτισμούς. Έτσι διευρύνει τους ορίζοντές του, μαθαίνοντας νέα πράγματα για τη ζωή και το περιβάλλον στο οποίο ζει. Ακόμη, αναπτύσσει τις κοινωνικές τουδεξιότητες, δημιουργεί νέες φιλίες και νέες συνεργασίες.Ταυτόχρονα, αποτελεί μια εξαιρετική εμπειρία για τημετέπειτα επαγγελματική σταδιοδρομία του. Τέλος,ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 22

αναδεικνύει την αξία της συνεργασίας στο πλαίσιο μιας ομάδας, αποβάλλοντας το αίσθημα του ανταγωνισμού. Το Wheeling2help είναι μια πρωτοβουλία που στόχο έχει να εμπνεύσει και να μυήσει τους νέους στον εθελοντισμό μέσω κοινωνικών δράσεων στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, στις 2-12 & 16-26 Νοεμβρίου 2017 πραγματοποιήθηκε ένα ταξίδι αλληλεπίδρασης στην Τανζανία. Λόγω των αυξανόμενων καθημερινών εξόδων σε αντίθεση με τη χαμηλή αποδοτικότητα της αγροτικής παραγωγής, οι κοινότητες αναγκάστηκαν να βρουν εναλλακτικούς τρόπους, για να μπορέσουν να καλύψουν το κενό αυτό. Δυστυχώς, η ανάγκη για επιβίωση έχει οδηγήσει τους ντόπιους ανθρώπους να ασχολούνται με την παραγωγή κάρβουνου και ξυλείας. Βέβαια οι ντόπιοικαταλάβαιναν ότι με το πέρασμα των χρόνων οι επιπτώσεις από τηνυπερεκμετάλλευση του δάσους είναι τεράστιες.Τα δέντρα αποδεκατίζονται συνεχώς και η άγριαζωή του πάρκου μειώνεται σε αριθμό από τηνκαταστροφή του περιβάλλοντός τους. Ερχόμενοισε επαφή με κάποιους από τους εργαζόμενουςστην παρασκευή κάρβουνου της περιοχής,εξέφρασαν ότι ήταν δυσαρεστημένοι με το πόσοχρονοβόρα ήταν η διαδικασία και πόσο σκληρήήταν η δουλειά αυτή. Φάνηκαν να γνωρίζουν τιςεπιπτώσεις από την εργασία τους εκεί στο άμεσομέλλον και ήταν διατεθειμένοι να αλλάξουνεργασία, αν υπήρχε βιώσιμη εναλλακτική. Ο στόχος του συγκεκριμένου πρότζεκτ ήταν η εκτροφή πουλερικών μέσα από το χτίσιμο των ορνιθώνων και την αγορά εξοπλισμού, όπως δίσκοι τροφής και μικρά κοτοπουλάκια. Τα μέρη όπου πήγε η συγκεκριμένη οργάνωση στην Τανζανία ήταν η πόλη Dar es Salaam, στην οποία προσγειώθηκαν και κοιμηθήκαν το πρώτο βράδυ, και όλες τις υπόλοιπες ημέρες πήγαν σε ένα χωριό γύρω στα 200 χλμ. πιο μακριά, στο Congo. Η εκδρομή είχε κυρίως φιλανθρωπικό χαρακτήρα, οπότε αυτομάτως είχες στο μυαλό σου από την αρχή του ταξιδιού ότι δεν προσδοκούσες να καλύψεις τις δικές σου ανάγκεςΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 23

ούτε είχες βέβαια και ιδιαίτερες απαιτήσεις. Είχε φυσικάπροηγηθεί ενημέρωση πριν να φύγουν από Ελλάδα. Έτσιγνώριζαν σε γενικές γραμμές τις συνθήκες διαμονής μαςκαι πάνω απ’ όλα τι θα έπρεπε να προσφέρουν στο χωριό,μια που οι συνθήκες επιβίωσης και καθημερινότητας τωνανθρώπων του χωριού δεν είναι και πολύ εύκολες. Αυτό λοιπόν που τους έκανε μεγάλη εντύπωση καιτους συγκίνησε είναι το γεγονός ότι, παρόλο που οι ντόπιοιστερούνται πολλών και διαφορετικών πραγμάτων σε σχέσημε τους υπόλοιπους, προκειμένου να καλύψουν βασικέςτους ανάγκες, δεν τους έλειπε ποτέ το χαμόγελο, η ζεστασιά να σου προσφέρουν ό,τιέχουν απλόχερα και να δείχνουν ικανοποιημένοι με τα ελάχιστα. Επίσης, η ιδέα«Προσφέρω εθελοντισμό όπου μπορώ» σε ολοκληρώνει ως άνθρωπο και ως ύπαρξηγενικότερα!!! Σου προσφέρει μεγάλη ανακούφιση και ηθική ικανοποίηση, όταν καταφέρειςνα δώσεις λίγη χαρά, ειδικά σε παιδιά, τα οποία δεν έχουν τη δυνατότητα ναασχοληθούν με πράγματα που για εμάς όλους είναι καθημερινά και αυτονόητα ...! Ευχαριστούμε πολύ την εθελόντρια, κ. Έλβη Καλλέργη, που μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της στην Τανζανία και μας παραχώρησε το φωτογραφικό υλικό. Στέλλα Μανωλίτση Γ3ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 24

Το σχολείο μας γιόρτασε το Έτος Μαθηματικών … Με αφορμή το γεγονός ότι το 2018 έχει ανακηρυχθεί Έτος Μαθηματικών από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, το Πειραματικό Γυμνάσιο Ηρακλείου οργάνωσε μια εσπερίδα με θέμα «Από τον Πλάτωνα στον Αρχιμήδη». Ομιλητές ήταν η Χλόη Μπάλλα, Επίκουρη Καθηγήτρια Αρχαίας Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, και ο Νικόλαος Κ. Σπανουδάκης, Καθηγητής του Πειραματικού Γυμνασίου Ηρακλείου και Δρ Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Συντονιστής ήταν ο Μανόλης Καρτσωνάκης, Διευθυντής του Πειραματικού Γυμνασίου και Δρ. Ιστορίας Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Η κ. Χλόη Μπάλλα μίλησε για τον ρόλοτων μαθηματικών στη σκέψη του Πλάτωνα. Τόνισε ότι οι σωζόμενες μαρτυρίεςαναφέρουν τη σχέση πολλών και επιφανών μαθηματικών με την Ακαδημία τουΠλάτωνα. Παράλληλα, σε αρκετά σημεία των πλατωνικών διαλόγων, όπως στο 7οβιβλίο της πλατωνικής Πολιτείας, στον Μένωνα και στον Τίμαιο, αναφέρονταιμαθηματικές έννοιες, πράγμα που δείχνει την αξία της επιστήμης των μαθηματικώνγια τη συγκεκριμένη φιλοσοφική παράδοση. Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναιτα πλατωνικά στερεά, για τα οποία γράφει ο φιλόσοφος στον Τίμαιο. Εξίσου ενδιαφέρουσα ήταν η εισήγηση του κ. Νίκου Σπανουδάκη σχετικά μετον Αρχιμήδη, τον μαθηματικό και επιστήμονα. Αναφέρθηκε στις ανακαλύψεις τουΑρχιμήδη, ο οποίος βρήκε τον όγκο σφαίρας, την επιφάνεια σφαίρας, προσέγγισε τοναριθμό π, ανακάλυψε τα 13 ημικανονικά στερεά, τον νόμο των μοχλών, τον νόμο τηςάνωσης, τον κοχλία. Επιπλέον, τόνισε ότι το Fields Medal, ένα από τα σημαντικότεραβραβεία που δίνονται στους μαθηματικούς και θεωρείται ισάξιο των βραβείων Nobel,είναι αφιερωμένο στον Αρχιμήδη. Συμπερασματικά, τα μαθηματικά εξελίχθηκαν από τον Πλάτωνα μέχρι τονΑρχιμήδη, και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να εξελίσσονται. Δεν έπαψαν ποτέ όμωςνα παίζουν σπουδαίο ρόλο στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 25

Chemistry show Το Σάββατο 5 Μαΐου 2018 ο Όμιλος Χημείας του σχολείου μας συμμετείχεστην εκδήλωση που διοργανώθηκε με επιτυχία στην πλατεία Δασκαλογιάννη καιονομαζόταν Chemistry show. Εκεί βρέθηκαν μαθητές και από άλλα σχολεία. Όλοιπαρουσίασαν τα εντυπωσιακά πειράματα που είχαν ετοιμάσει. Εμείς πουσυμμετείχαμε στον Όμιλο Χημείας, με την καθοδήγηση και την επίβλεψη της κ.Αλέκας Μπάκου, ετοιμάσαμε διάφορα πειράματα. Πήραμε DNA από ένα ακτινίδιο,φουσκώσαμε μπαλόνια με μια αντίδραση που παρήγαγε διοξείδιο του άνθρακα,παρασκευάσαμε πολυμερή (slime), περάσαμε καλαμάκια από μπαλόνια χωρίς να τασπάσουμε, αλλάξαμε το χρώμα διαλυμάτων και κάναμε τη χρωστική να φεύγει απότη μέση ενός πιάτου με γάλα με μόνο μια μπατονέτα και λίγο απορρυπαντικό. Οι μαθητές του Πειραματικού Γενικού Λυκείου Ηρακλείου έκαναν κι εκείνοιενδιαφέροντα πειράματα. Για παράδειγμα, κατάφεραν να λιώσουν ένα γυάλινοσκεύος και να κάνουν μερικές μικρές εκρήξεις. Πιστεύω πως όλοι οι συμμετέχοντες βρήκαν την εμπειρία αυτή πολύξεχωριστή, ενώ οι περαστικοί που μας παρακολούθησαν είναι βέβαιο ότιεντυπωσιάστηκαν και ευχαριστήθηκαν με όσα είδαν. Μανώλης Βασιλικογιαννάκης Α1ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 26

Το Καρναβάλι των Ζώων Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Πιάνου, πουπραγματοποίησε το Πολιτιστικό ΚέντροΗρακλείου, ο Όμιλος Μουσικής τουΠειραματικού Γυμνασίου, με υπεύθυνηκαθηγήτρια την κ. Ελπίδα Τσιραμπίδου, είχετην ευκαιρία να παρακολουθήσει επί σκηνήςμουσικούς της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών,οι οποίοι παρουσίασαν το «Καρναβάλι τωνΖώων». Το συγκεκριμένο έργο το συνέθεσε ο Camille Saint Sean Sans το 1886, τοοποίο ο ίδιος θεώρησε μάλλον βλαβερό για τη φήμη του. Έτσι είχε απαγορεύσει ναπαιχτεί για όσο καιρό ζούσε. Το έργο παίχτηκε για πρώτη φορά δημόσια τονΦεβρουάριο του 1922, όταν είχε ήδη πεθάνει και αποτέλεσε ένα από τασημαντικότερα έργα του. Πράγματι ήταν μια βραδιά, η οποία άγγιξε τις καρδιές μικρών και μεγάλων μέσα από την άρτια συνεργασία των δύο σημαντικών Ελλήνων πιανιστών Δημήτρη Καρύδη και Πέτρου Μόσχου με την Κρατική Ορχήστρα και τη μαγευτική αφήγηση από τον ηθοποιό Νικολή Αβραμάκη, ο οποίος μάς ταξίδεψε μέσααπό τη θεατρικότητα και την αμεσότητά του στο «Καρναβάλι των Ζώων». Όλοι μας εντυπωσιαστήκαμε από τις επιβλητικές χειροποίητες περικεφαλαίεςζώων που φορούσαν οι μουσικοί, οι πιανίστες και ο μαέστρος. Τέλος, ο καθένας από εμάς ένιωσε πολύ τυχερός που ήταν παρών σε μια τόσουψηλού επιπέδου και ευχάριστη παράσταση ενός τόσο μεγάλου δημιουργού! Στέλλα Μανωλίτση Γ3ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 27

MET HD LIVE Jules Massenet: Σταχτοπούτα Το Σάββατο 28 Απριλίου 2018 ο Όμιλος Mουσικής του ΠειραματικούΓυμνασίου Ηρακλείου παρακολούθησε σε απευθείας μετάδοση από τη MetropolitanOpera της Νέας Υόρκης την όπερα του J. Massenet «Σταχτοπούτα» στον ΆγιοΝικόλαο (Κινηματογράφο REX). Η παράσταση ήταν εντυπωσιακή. Για πρώτη φοράη ιστορία της Σταχτοπούτας παρουσιάστηκε στη ΜΕΤ. Η μαγευτική όπερα είναι βασισμένη στο κλασικό παραμύθι της Σταχτοπούτας.Η αφήγηση της ιστορίας αποτελεί ένα εξαιρετικό υπόβαθρο της όπερας μερομαντισμό και θέματα για ακροατές όλων των ηλικιών. Στον ρόλο της Σταχτοπούταςήταν η σοπράνο Joyce DiDonato, στον ρόλο του πρίγκιπα η μέτζο σοπράνο Alice Coote. Η παράσταση ήταν συναρπαστική και φαντασμαγορική, οι ηθοποιοίενσάρκωναν με πειστικότητα τους ρόλους τους και έδωσαν έξοχες ερμηνείες. Τασκηνικά ήταν μοντέρνα, πρωτότυπα και ευρηματικά. Οι ενδυμασίες των ηθοποιώνήταν προσεγμένες και επιμελημένες μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Η μουσικήταίριαζε απόλυτα με το ύφος του έργου, ενώ δημιουργούσε ταυτόχρονα μια άκρωςυποβλητική ατμόσφαιρα. Τη μουσική σύνθεσησυνόδευαν χορογραφίες που εκτελέστηκαντέλεια και καθιστούσαν την παράσταση ακόμαπιο εντυπωσιακή. Με συγκλόνισε η ερμηνεία της τρελήςκαι φανταχτερής νεραϊδονονάς, ενώ το γεγονόςότι τον πρίγκιπα ερμήνευε μια γυναίκαπροσέδιδε έναν κωμικό τόνο στην παράσταση. Αισθάνομαι τυχερή που έζησα αυτή τη μαγική εμπειρία. Η παράσταση αυτήμε έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο μεγάλες συγκινήσεις μπορεί να μας προσφέρει ητέχνη. Ελπίζω να ζήσω σύντομα μια ανάλογη εμπειρία. Ειρήνη Χατζηδάκη Α3ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 28

Αφιέρωμα στον αθλητισμό: «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ» Όσο τα κουρασμένα πόδια μας τρέχουν στο σκληρό έδαφος καιματώνουν, η καρδιά και οι σκέψεις πλημμυρίζουν με εμπειρίες καιγεμίζουν την ψυχή μας! Με συμπαίκτες ή χωρίς, με πλήθος ναζητωκραυγάζει ή με πιο λίγους οπαδούς, πάντα ανάμεικτασυναισθήματα ξεχειλίζουν από την καρδιά. Όλοι είμαστε αθλητές …Όλοι είμαστε σε έναν αγώνα … Όλοι μπορούμε να τα καταφέρουμεκαι να βγούμε νικητές, ακόμα και αν δεν νικήσουμε, γιατί η ψυχήθα τρέχει στα σοκάκια της εμπειρίας, της ανάμνησης, και θα είναιπλήρης! Κι αν πέσουμε, θα ξανασηκωθούμε πάνω και με χαμόγελοθα συνεχίσουμε τον δρόμο για τον στόχο μας, γιατί η ζωή είναι σαντην μπάλα του μπάσκετ ή του ποδοσφαίρου, και πάντα γυρίζει! Αναστασία Ζωάκη Α1Layout: Λίνα Κυριακάκη Γ2 29ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ

Αφιέρωμα στον αθλητισμό: «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ» Οι πτυχές του αθλητισμού Ο αθλητισμός χωρίζει ή ενώνει; Ο αθλητισμός δημιουργεί φιλίες μεταξύ των αθλητών είτε της ίδιας ομάδαςείτε αντίπαλων ομάδων. Ειδικά στα ομαδικά αθλήματα, οι αθλητές περνούν πολλήώρα μαζί στις προπονήσεις, στους αγώνες και στα ταξίδια, και μοιράζονται κοινάενδιαφέροντα, κοινούς στόχους και κοινές εμπειρίες, γεγονός που ευνοεί τηνανάπτυξη στενών σχέσεων. Φιλικές σχέσεις μπορούν να δημιουργηθούν και μεταξύαντιπάλων που βρίσκονται αντιμέτωποι πολλές φορές στους αγώνες. Ένα παράδειγμααποτελεί μια προσωπική εμπειρία. Μετά από κάποιους αγώνες σκάκι στα Χανιά,αρχίσαμε να μιλάμε με τους αντιπάλους μας και τελικά γίναμε πολύ καλοί φίλοι. Ωστόσο, ο αθλητισμός μπορεί να ενώσει ακόμη και σε πολιτικό επίπεδο.Ειδικά οι διεθνείς αγώνες, στους οποίους συμμετέχουν εθνικές ομάδες, είναι μιαευκαιρία να έρθουν σε επαφή και να επικοινωνήσουν άτομα με διαφορετικήκουλτούρα, θρησκεία και γλώσσα. Επίσης, είναι δυνατό να βελτιωθούν οι σχέσειςμεταξύ χωρών, όπως έγινε πριν από λίγο καιρό, όταν η κόρη του Κιμ Γιονγκ Ουν(πρόεδρος της Βόρειας Κορέας) επισκέφτηκε τη Νότια Κορέα, για ναπαρακολουθήσει τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες που διεξάγονταν εκεί.Πρέπει να σημειώσουμε ότι κανένας Βορειοκορεάτης δεν έχει επισκεφτεί τη ΝότιαΚορέα μετά από τον πόλεμο που έγινε. Δεν μπορούμε, όμως, να μην αναφέρουμε ότι ο αθλητισμός προκαλείτσακωμούς και έχθρες. Η επιθυμία για τη νίκη προκαλεί ανταγωνισμό και, όταν οιαθλητές δεν μπορούν να αποδεχθούν την ήττα τους ή να διαχειριστούν σωστά τη νίκητους, δημιουργούνται εντάσεις. Οι φίλαθλοι που υποστηρίζουν την ομάδα τουςφανατικά, όταν νιώθουν ότι αδικούνται ή όταν χάνουν, μπορεί να οδηγηθούν σεβιαιότητες και καταστροφές. Επίσης, μέσα στον αθλητισμό συχνά εκδηλώνονταιεθνικιστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις. Όταν δεν έχει καλλιεργηθεί το αθλητικόπνεύμα, ο ανταγωνισμός εντείνει τις διαφορές μεταξύ των χωρών και είναι πολύπιθανό να κάνει τους ανθρώπους σκληρούς και επικριτικούς απέναντι στουςσυνανθρώπους τους. Ιωάννα Παπασπηλίου Α4 Νίκος Πετράκης Α4 Ισμήνη Πλαΐτη Α4 Ιδομενέας Ροδιτάκης Α4 Εμμανουήλ Ταβερναράκης Α4 Χριστίνα Τσιαούση Α4 Μαρία Φαφαλάκη Α4 Μαρία Φτενού Α4ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 30

Αφιέρωμα στον αθλητισμό: «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ» Διακρίσεις αρτιμελών και παραολυμπιακών αθλητών Είναι το ίδιο σημαντικές; Τα ΑΜΕΑ χρειάζεται να καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια, για ναπετύχουν τους στόχους τους. Οι αθλητές με αναπηρία αντιμετωπίζουν πολλέςπρακτικές δυσκολίες που σχετίζονται με τη μετακίνησή τους, με τη χρήσηκατάλληλου εξοπλισμού, την ύπαρξη κατάλληλων εγκαταστάσεων και τη στήριξηαπό κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, π.χ. προπονητές. Αν και δεν γνωρίζουν τηνίδια προβολή με τους άλλους αθλητές, οι επιδόσεις τους είναι σε αρκετές περιπτώσειςπολύ υψηλές, αν λάβουμε υπόψη τις δυσκολίες και την αναπηρία τους. Από την άλλη μεριά, στον αθλητισμό αρτιμελών αθλητών ο ανταγωνισμόςείναι μεγαλύτερος και η διάκριση είναι πολύ πιο δύσκολο να επιτευχθεί. Οι επιδόσειςείναι πολύ πιο υψηλές και εντυπωσιακές, κάνοντας το θέαμα των αγώνων πιοελκυστικό. Γι’ αυτό και η προβολή που γνωρίζουν οι αθλητές αυτοί από τα ΜέσαΜαζικής Ενημέρωσης καθώς και οι αμοιβές τους είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτέςτων ατόμων με αναπηρία. Στον χώρο του αθλητισμού όπου το θέαμα και το ρεκόρ κερδίζει τοενδιαφέρον του κοινού, είναι λογικό οι διακρίσεις των αρτιμελών αθλητών ναθεωρούνται σημαντικότερες. Αν μπορούσαμε να αντιληφθούμε πόσο δύσκολο είναιγια τα άτομα με αναπηρία να ξεπερνούν τα δικά τους όρια, τότε ίσως δεν θα κάναμεσυγκρίσεις και θα θεωρούσαμε τις διακρίσεις τους εξίσου σημαντικές. Μαρία Μαστρογιαννάκη Α4 Γρηγόρης Παπαδοσπυριδάκης Α4 Γιάννης Πλουμάκης Α4 Στέλλα Σπυριδάκη Α4 Ειρήνη Στρατήγη Α4 Μηνάς Τσακαλάκης Α4 Σέβη Φαραζάκη Α4ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 31

Αφιέρωμα στον αθλητισμό: «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ» Ομαδικά vs Ατομικά Αθλήματα Ήδη από τα αρχαία χρόνια οι άνθρωποι ασχολούνταν με τον αθλητισμό, οοποίος αποτελούσε σημαντικό κομμάτι της ζωής τους. Τα χρόνια και οι αιώνεςπέρασαν, αλλά η θέση του αθλητισμού στις ζωές τους δεν άλλαξε. Στις μέρες μας, ταπαιδιά από μικρά ασχολούνται με τον αθλητισμό. Τα αθλήματα χωρίζονται σε δύοβασικές κατηγορίες, σε ομαδικά και ατομικά. Και οι δύο κατηγορίες έχουν θετικά καιαρνητικά στοιχεία. Όταν κάνει κάποιος ένα ομαδικό άθλημα, έχει τη δυνατότητα να γνωρίσεικαινούρια άτομα, που αργότερα μπορεί να γίνουν πολύ καλοί φίλοι. Στη διάρκεια τουπαιχνιδιού οι παίχτες συνεργάζονται μεταξύ τους και ο ένας συμπληρώνει τον άλλο,λειτουργώντας σαν «ένα». Έτσι, ο καθένας έχει το αίσθημα ότι ανήκει σε ένα σύνολο,και αυτό προκαλεί ικανοποίηση και χαρά. Στο τέλος, είτε χάσουν είτε κερδίσουν, οιπαίχτες μοιράζονται εμπειρίες και συναισθήματα, και αυτό τους ενώνει ακόμαπερισσότερο. Από την άλλη μεριά, στα ομαδικά αθλήματα οι παίχτες πρέπει ναπεριορίζονται στον ρόλο τους και να υφίστανται τις συνέπειες της κακής απόδοσηςτης ομάδας, ακόμα και αν οι ίδιοι έχουν πολύ καλή απόδοση. Στα ατομικά αθλήματα, ο αθλητής μπορεί να προχωρήσει και να διακριθεί,χωρίς να χρειάζεται να έχει αντάξιους συναθλητές δίπλα του και να ακολουθεί τονρυθμό μιας ομάδας. Μαθαίνει να αναλαμβάνει τις δικές του ευθύνες και να αμείβεταιγια τη δική του προσπάθεια. Κάποιες έρευνες έχουν δείξει ότι οι αθλητές κάποιωνατομικών αθλημάτων, όπως της ενόργανης, έχουν καλύτερη φυσική κατάσταση απόαθλητές ομαδικών αθλημάτων, όπως του ποδοσφαίρου. Το αρνητικό είναι ότι ίσωςνιώθουν περισσότερο άγχος και πίεση. Παρόλο που μπορεί να γυμνάζονται παρέα μεάλλους αθλητές, την ώρα του αγώνα είναι μόνοι τους και έχουν την πλήρη ευθύνη γιατο αποτέλεσμα. Γενικά, τα άτομα επιλέγουν ατομικά ή ομαδικά αθλήματα ανάλογα με το τιταιριάζει περισσότερο στην προσωπικότητα και στον χαρακτήρα τους. Επίσης, οιδιαφορές ατομικών και ομαδικών αθλημάτων δεν είναι και τόσο ευδιάκριτες. Ακόμακαι στα ατομικά αθλήματα σε υψηλό επίπεδο, η απόδοση ενός αθλητή εξαρτάται απότη συνεργασία ανθρώπων διαφόρων ειδικοτήτων, όπως του προπονητή, τουδιατροφολόγου, του γιατρού, του φυσιοθεραπευτή και του ψυχολόγου. Αλλά και σταομαδικά αθλήματα, οι παίχτες έχουν ατομική ευθύνη για το αποτέλεσμα και άγχος,επειδή πάνω τους στηρίζεται όλη η ομάδα. Γιώργος Παπιδάκης Α4 Λυδία Παρασύρη Α4 Φανή Πρέκα Α4 Άκης Ταβλάς Α4 Γιώργος Τζωρμπατζάκης Α4 Βασίλης Τράπαλης Α4 Χριστίνα Χαραλαμποπούλου Α4«Οι πτυχές του αθλητισμού» γράφτηκαν στο πλαίσιο του μαθήματος της Γλωσσικής Διδασκαλίας μευπεύθυνη καθηγήτρια την κ. Διονυσία Μαράκη σε συνεργασία με την καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής κ.Έφη Ζερβάκη.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 32

Αφιέρωμα στον αθλητισμό: «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ» Προσωπικές εμπειρίες συμμαθητών μας: Ο τραυματισμός που βίωσα, η δύναμη που άντλησα Τρέχω. Στηρίζομαι στον ώμο μιας φίλης μου. Παραπατάω. Βρίσκομαιανήμπορη στο έδαφος, με τραυματισμένο αστράγαλο. Σπαρταράω από τον πόνο πάνωστο βρεγμένο γρασίδι του Παγκρήτιου Σταδίου. Οι άλλοι αθλητές προσπαθούν να μεσηκώσουν, όμως ο πόνος που νιώθω είναι πιο δυνατός από τις προσπάθειές τους. Οιπροπονητές έχουν συγκεντρωθεί γύρω μου και οι φωνές τους δεν έρχονται στα αυτιάμου. Το μόνο που ακούω είναι οι πονεμένοι μου λυγμοί, που έχουν φτάσει σε κάθεγωνιά του σταδίου, και καμιά παρηγοριά δεν θα μπορούσε να τους καταλαγιάσει. Καιαυτή ήταν η μοναδική στιγμή μέχρι τότε που δεν ήθελα να βρίσκομαι στο ΠαγκρήτιοΣτάδιο. Ήθελα να βρεθώ οπουδήποτε αλλού, ακόμα και στο σχολείο μου. Τελικά, βρέθηκα σε ένα φωτεινό δωμάτιο κάπου στην πόλη, πάνω σε έναιατρικό κρεβάτι, όπου ένας συμπαθητικός άνθρωπος, που φάνταζε σωτήρας με τηνάσπρη, ιατρική ποδιά, μου εξέταζε τον αστράγαλο. Σε αυτό το δωμάτιο κατάλαβαπόσα κόκαλα και μικρούς συνδέσμους έχει ο αστράγαλος, και άρχισε να με κυριεύει οφόβος. Φοβόμουν ότι στο τέλος θα καταστρέψω όλους τους συνδέσμους μου και ότιθα φτάσω στο σημείο να έχω 20 διαστρέμματα, 15 ρήξεις συνδέσμου και 10κατάγματα. Φοβόμουν ότι στο τέλος θα βρεθώ σε ένα κρεβάτι για έναν χρόνο και θαχάσω τις σπουδές μου και θα χαλάσω όλη μου τη ζωή. Φοβόμουν ότι θα καταντήσωσε μια αναπηρική καρέκλα και απλώς θα εύχομαι να είχα σταματήσει αυτό τοκαταραμένο άθλημα. Σκεφτόμουν τι θα συνέβαινε αν «ξαναγυρνούσα» το πόδι μουκαι δεν είχα κανέναν δίπλα μου, και ήμουν μόνη και αβοήθητη. Όλες αυτές οισκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου μαζί με πολλά αρνητικά συναισθήματα. Ο γιατρός διέκοψε τις σκέψεις μου, επειδή με είδε πολύ ταραγμένη, λέγοντας:«Είσαι έξυπνη και ταλαντούχα, γι’ αυτό σε μάτιασαν, εε…;» Εγώ επικεντρώθηκα σεμια λέξη: «Ταλαντούχα». Αναρωτήθηκα αν ήμουν. Τότε μια ανάμνηση χωμένη βαθιάστη θύμησή μου ήρθε στην επιφάνεια και με πλημμύρισε με αισιοδοξία. Καθώς μουτύλιγε ο ιατρός τους επιδέσμους, εγώ ξαναζούσα τον πρώτο μου αγώνα. Το άγχος της εκκίνησης, τον πυροβολισμό, τους διασκελισμούς μου, τολαχάνιασμα, τον ήχο του αέρα πουχτυπούσε το πρόσωπό μου, τιςιαχές της λαοθάλασσας από δεξιάμου και, κάπου στις κερκίδες, τουςγονείς μου να φωνάζουν το όνομάμου, αλλά ταυτόχρονα ναπροσπαθούν να μη με αγχώσουν.Κι έπειτα η ευτυχία που μεπλημμύρισε, όταν τερμάτισα καιέσφιξα στην αγκαλιά μου αυτέςΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 33

που έτρεξαν μαζί μου, πανηγυρίζοντας. Όταν ξαναπήγα στην προπόνηση του στίβου, ακόμα με πονούσε το πόδι μου.Όμως η φωτιά μέσα μου ήταν πιο δυνατή από τον πόνο του αστραγάλου μου. Βίωσαμια κόλαση. Ωστόσο, κατάλαβα ότι ο πόνος είναι προσωρινός. Μπορεί να διαρκέσειένα λεπτό, μια ώρα, μια μέρα ή κι έναν χρόνο. Μα τελικά θα αντικατασταθεί με έναχαρμόσυνο γεγονός, θα περάσει. Στους επόμενους αγώνες όπου αγωνίστηκακατάλαβα πως, αν τα είχα παρατήσει, ο πόνος θα διαρκούσε για πάντα, επειδή τοτρέξιμο είναι κομμάτι του εαυτού μου και σκοπεύω να το κάνω για το υπόλοιπο τηςζωής μου. Ηλιάνα Μακρή Α2 Ο αγώνας μου στα Πανελλήνια Πριν από περίπου ένα μήνα είχα πάει στην Αθήνα για τους ΠανελλήνιουςΑγώνες. Ήταν η πρώτη φορά που θα αγωνιζόμουν με αντιπάλους εκτός Κρήτης.Φυσικά, είχα τεράστιο άγχος παρόλο που οι χρόνοι μου ήταν στην πεντάδα. Ήλπιζανα φτάσω έως την τριάδα, για να πάρω μετάλλιο. Ο αγώνας μου ήταν στα 50 μέτρα πεταλούδα. Εκεί ξεκινούσα στη διαδρομήνούμερο 5. Αυτό μου προκαλούσε πιο πολύ άγχος, επειδή στις διπλανές διαδρομέςείχα αντιπάλους άτομα, τα οποία δεν ήξερα πώς κολυμπούσαν και δεν ήξερα τι θααντιμετωπίσω. Όταν ανέβηκα στον βατήρα, υπήρχε τρομερή ησυχία γύρω μου. Όλοιπερίμεναν να δώσει σήμα εκκίνησης ο αφέτης. Μόλις δίνει εκκίνηση ο αφέτης, βάζωόλη μου τη δύναμη και σπρώχνω τον βατήρα, για να φύγω μακριά. Μόλις μπήκα μέσα στο νερό, έριξα μια ματιά γύρω μου. Έβλεπα τουςυπόλοιπους αντίπαλους και ξαφνικά έφτασα και στην επιφάνεια του νερού. Άρχισατότε να κάνω όσο πιο γρήγορες κινήσεις μπορούσα, ένιωσα τα 50 μέτρα να περνούνσε 5 δευτερόλεπτα! Μόλις τερματίζω, κοιτάζω τον πινάκα, για να δω σε ποια θέσηβρίσκομαι. Δεν πίστευα στα ματιά μου! Είχα βγει τρίτος! Εκείνη τη στιγμή ένιωσαμια τεράστια ανακούφιση και ευτυχία! Την ώρα της απονομής ένιωθα υπερήφανος για τον εαυτό μου, διότι είχακαταφέρει να κάνω υπερήφανο τον σύλλογό μου και ευτυχισμένη την οικογένειά μου. Ευθύμης Μαζιτζής Α2ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 34

Αφιέρωμα στον αθλητισμό: «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ» Προσωπικές εμπειρίες συμμαθητών μας: Ένα αθλητικό γεγονός στο οποίο έλαβα μέρος Το περασμένο Σάββατο στο Παγκρήτιο Στάδιο Ηρακλείουπραγματοποιήθηκαν αγώνες στίβου στους οποίους θα έπαιρνα μέρος! Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη αλλά και υπερβολικά αγχωμένη, επειδή θαέπαιρνα μέρος σε αγώνες ταχύτητας των χιλίων μέτρων, στους οποίους ποτέ άλλοτεδεν είχα πάρει μέρος. Συνήθως αγωνιζόμουν σε αγώνες των εκατό μέτρων. Έπρεπε ναθυμάμαι πολλές τεχνικές για να τρέξω πιο γρήγορα ή για να με βοηθήσουν σεδιάφορες καταστάσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα, όπως: για να φύγω γρήγορα καιεκρηκτικά από τον βατήρα, έπρεπε να σηκώσω στην αρχή λίγο τα γόνατα, ώστε να μεωθήσουν να σηκωθώ γρήγορα και ψηλά ή, όταν αρχίζω να κουράζομαι, να μηνπατάω ολόκληρο το πέλμα στο έδαφος για να μη σπαταλάω άσκοπα ενέργεια κ.ά.Σκεφτόμουν ότι ίσως αποτύχω και οι κόποι μου να μην με δικαιώσουν. Έδιωξα τιςαρνητικές σκέψεις από το μυαλό μου, ώστε να μη μου «ρίξουν» την ψυχολογία. Η στιγμή έφτασε! Ήταν η ώρα να διαγωνιστώ. Ο προπονητής μου μεεμψύχωνε και μου έδωσε κάποιες έξυπνες συμβουλές. Ύστερα μπήκα στο στάδιο,στον τρίτο διάδρομο και περίμενα τον αφέτη να μας πει: «Λάβετε θέσεις». Αφούπρώτα ευχήθηκα στους συναγωνιστές μου «καλή επιτυχία», ακούστηκε η φωνή τουαφέτη να πάρουμε θέση στον βατήρα. Έτσι κι έγινε. Μετά από λίγο ο αφέτης είπε«Έτοιμοι» και πυροβόλησε στον αέρα. Αμέσως ξεκινήσαμε να τρέχουμε. Ήδη είχα ακολουθήσει την τεχνική με τηνοποία θα έφευγα γρήγορα από τον βατήρα. Αρχικά ήμουν τέταρτη. Ύστερα από τονπρώτο γύρο, αφού είχα παρατηρήσει καλά τους συναγωνιστές μου και είχα διακρίνειτι τεχνικές χρησιμοποιούσαν, άρχισα να αυξάνω ταχύτητα, κι έτσι βρέθηκα στηντρίτη θέση. Είχα αρχίσει να κουράζομαι, αλλά δεν τα παρατούσα. Είχα βάλειστοίχημα με τον εαυτό μου. Στα τελευταία διακόσια μέτρα όμως το άγχος και ηκούραση θα με νικούσε. Ο προπονητής μου και η οικογένειά μου με υποστήριζαν απότην κερκίδα. Δεν ήθελα να τους απογοητεύσω. Παρόλ’ αυτά όμως, άρχισα να χάνωέδαφος και από τρίτη βρέθηκα στην πέμπτη θέση. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ.Ποια τεχνική έπρεπε να ακολουθήσω τώρα, ποια συμβουλή; Έτσι, αποφάσισα νατρέξω με τον δικό μου τρόπο, με την ψυχή μου, χωρίς να νοιάζομαι για τεχνικές. Μεκουράγιο και με την ενέργεια που μου είχε απομείνει στα τελευταία εκατό μέτραάρχισα να αυξάνω όλο και πιο πολύ την ταχύτητά του, ώσπου στα είκοσι μέτρα πιαήμουν δεύτερη. Δεν μπορούσα να το πιστέψω! Έτσι συνέχισα μέχρι τον τερματισμό. Είχα τερματίσει δεύτερη! Δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω! Πρινδιαγωνιστώ πίστευα ότι το μέγιστο που θα μπορούσα να πετύχω ήταν να τερματίσωπέμπτη. Έκανα ατομικό ρεκόρ στο χιλιάρι και βγήκα δεύτερη σε παγκρήτιους αγώνες.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 35

Ήμουν πολύ ευτυχισμένη. Ένιωθα ότι οι κόποι μου είχαν δικαιωθεί. Είχα κάνει περήφανους την οικογένειά μου και κυρίως τον προπονητή μου που πίστεψε σε μένα. Αυτή τη μέρα δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Κωνσταντίνα Τοχταμή Α3 Χειμερινοί αγώνες κολύμβησης Ήταν αρχές Μαρτίου του 2018 στο ΟΑΚΑ στην Αθήνα. Χειμερινοί αγώνεςκολύμβησης Νοτίου Ελλάδος! Δικαίωμα συμμετοχής είχαν όσα παιδιά είχαν «πιάσει»τα όρια στα διάφορα αγωνίσματα της κολύμβησης. Ένας μήνας έχει περάσει απότότε. Όμως μου έχει μείνει αξέχαστη η εμπειρία αυτή. Οι αγώνες διήρκεσαν 3 ήμερες, Παρασκευή έως Κυριακή. Έπαιρναν μέροςόλες οι ομάδες της Νοτίου Ελλάδος, από Αθήνα έως Κρήτη και Δωδεκάνησα. Εγώσυμμετείχα σε δύο αγωνίσματα: 50m πεταλούδα και 100m ελεύθερο. Οανταγωνισμός ήταν πολύ μεγάλος. Πρώτη φορά συμμετείχα σε αγώνες τόσοσημαντικούς και εκτός Κρήτης. Θυμάμαι, μόλις μπήκαμε στο στάδιο, ότι τόσο εγώ όσο και τα υπόλοιπαπαιδιά της ομάδας μου αντικρίσαμε με δέος τον χώρο. Τεράστιες κερκίδες, φωτεινοίπίνακες για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, καλάθια μπροστά στους βατήρεςγια να αφήνουμε τα προσωπικά μας είδη προτού βουτήξουμε! Για τα αποδυτήρια δενέχω λόγια: ήταν θεϊκά, με ζεστό νερό στα ντους, κάτι που στο δικό μας κολυμβητήριοστο Ηράκλειο μοιάζει πολυτέλεια. Στην αρχή χρειάστηκα λίγο χρόνο να συνηθίσω στον χώρο, αλλά μετά τηνπροθέρμανση αισθανόμουν ήδη καλύτερα. Ήμουν σίγουρα αγχωμένη, αφού πλέονδεν είχα να ανταγωνιστώ μόνο παιδιά της περιοχής μου αλλά σχεδόν ολόκληρης τηςΕλλάδας. Η προετοιμασία είχε ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο και είχα πάντα δίπλαμου τόσο την προπονήτριά μου όσο και τους γονείς μου. Έξι μήνες είχαν περάσει μεσκληρές προπονήσεις και επιτέλους είχε φτάσει η ώρα για ένα τόσο σημαντικόγεγονός. Πρώτη ημέρα των αγώνων, ώρα 10:00 π.μ., έναρξη. Σφυρίγματα, φωνέςσυμπαράστασης προς τους αθλητές, ένας χαμός, και μετά η επιβράβευση, τα καλάνέα για κάποιους με θέση στην 3άδα και λύπη για κάποιους που προσπάθησαν, αλλάδεν τα κατάφεραν.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 36

Φτάνει η σειρά μου, ακούω από ταμεγάφωνα του σταδίου το όνομά μου καιπλησιάζω στη διαδρομή μου. Κάνω τον σταυρόμου, κοιτάζω φευγαλέα την προπονήτριά μου καιβουτώ στο νερό. Όταν έφτασα στο τέρμα τηςδιαδρομής, αισθανόμουν πολύ όμορφα, είχαηρεμήσει και νόμιζα ότι τα είχα πάει καλά.Μετάλλιο βέβαια δεν πήρα, όμως είχα βελτιώσειτον χρόνο μου κατά 12 δευτερόλεπτα. Επιτέλους,η δουλειά τόσων μηνών φάνηκε. Τη δεύτερη ημέρα ήμουν πιοαποφασισμένη και ήρεμη. Είχα και περισσότερεςπιθανότητες για την 3άδα. Ωστόσο, οι συμμετοχέςήταν άπειρες! Με τη σκέψη ότι και μόνο ησυμμετοχή μετράει, πέφτω στα 100m ελεύθεροκαι καταφέρνω να φτάσω στην 5η θέση!Θρίαμβος για μένα και ας μην ανέβηκα στο βάθρο. Χάρηκα όμως για κάποια παιδιάαπό την ομάδα μου, που το κατάφεραν. Την επόμενη φορά ίσως να είναι και η δικήμου σειρά. Η ικανοποίηση και η χαρά που ένιωσα αυτές τις ημέρες δεν περιγράφεται. Τικι αν δεν ανέβηκα τελικά στο βάθρο. Αυτά συμβαίνουν στον αθλητισμό. Σημασίαέχει πάντα η προσπάθεια και η δύναμη που παίρνουμε κάθε φορά για να συνεχίζουμεγια την επίτευξη του επόμενου στόχου! Μαριάννα Τρούλλου Α3Οι «προσωπικές εμπειρίες συμμαθητών μας» γράφτηκαν στο πλαίσιο του μαθήματος της Γλωσσικής Διδασκαλίας με υπεύθυνη καθηγήτρια την κ. Διονυσία Μαράκη.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 37

Αφιέρωμα στον αθλητισμό: «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ» Με συνοδοιπόρο το πάθος Συνέντευξη της αθλήτριας Αργυρώς Στρατάκη Η Αργυρώ Στρατάκη γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου του 1975 στο Ηράκλειο Κρήτης. Είναι Ελληνίδα αθλήτρια στίβου και συγκεκριμένα στα σύνθετα αγωνίσματα. Κατέχει το πανελλήνιο ρεκόρ στο Έπταθλο με 6.235 βαθμούς το 2006, καθώς και στο Πένταθλο με 4.550 βαθμούς το 2007. Ακολούθησε μια πολύ επιτυχημένη αθλητική καριέρα τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε διεθνές. Έχει αναδειχθεί Πρωταθλήτρια Ελλάδος στα σύνθετα αγωνίσματα οχτώ φορές. Παράλληλα, αποτελούσε μόνιμο μέλος της Εθνικής ομάδας και έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε πολλές διοργανώσεις στο εξωτερικό. Κάποιες από τις σημαντικές διακρίσεις της με το εθνόσημο ήταν 1η θέση στο πανευρωπαϊκό κύπελλο Μπρούνο Ζάουλι Α΄κατηγορία το 2006 και το 2009, 2η θέση στους Μεσογειακούς αγώνες του 2005, 3ηθέση στη Σούπερ Λίγκα του πανευρωπαϊκού κυπέλλου Μπρούνο Ζάουλι το 2003, το2004 και το 2008, 8η θέση στο διεθνές μίτινγκ IAAF CHALLENGE 2004, 9η θέσηστο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Παρίσι το 2003. Επίσης, έχει λάβει μέρος στουςΟλυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 καταλαμβάνοντας τη 15η θέση και τουΠεκίνου το 2008 καταλαμβάνοντας την 24η θέση. Τώρα εργάζεται ως υπεύθυνη τουΟλυμπιακού Σταδίου ΟΑΚΑ. Σε ποια ηλικία άρχισε να γεννιέται η αγάπη σας για τον στίβο; Και τι ήταναυτό που τελικά σας κέρδισε στο συγκεκριμένο άθλημα; Η αγάπη μου για τον στίβο άρχισε να γεννιέται από πολύ μικρή ηλικία,περίπου στα 8 μου χρόνια. Αυτό που με κέρδισε περισσότερο στο συγκεκριμένοάθλημα είναι ότι σου δίνει τη δυνατότητα να μετρήσεις τις δυνάμεις σου και να δειςμέχρι πού μπορείς να φτάσεις, ποιο είναι το όριό σου. Τέλος, αυτό που μου έκανε έναπολύ έντονο κλικ είναι ότι το αποτέλεσμα που θα είχα στην καθημερινή μουπροπόνηση αλλά και στον αγώνα θα ήταν καθαρά δική μου προσπάθεια. Πόσες ώρες προπόνησης και προσπάθειας χρειάζονταν για ναπροετοιμαστείτε για τη νέα σεζόν ή για κάποιον αγώνα; Στο επίπεδο του πρωταθλητισμού οι ώρες ήταν πάρα πολλές. Επειδή τοάθλημα μου αποτελούνταν από 7 αγωνίσματα, έπρεπε να μοιράσω έτσι τοεβδομαδιαίο μου πρόγραμμα, ώστε να εξασκήσω από δύο φορές τα επιμέρουςΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 38

αγωνίσματα. Ξεκινώντας λοιπόν τη σεζόν κατά τη βασική προετοιμασία, η οποία διαρκούσε περίπου 2 με 3 μήνες, κάθε μέρα έπρεπε να αφιερώνω το πρωί 2,5 ώρες και το απόγευμα 4. Μετά τη βασική ακολουθούσε η ειδική προετοιμασία, η οποία διαρκούσε 1,5 μήνα και οι ώρες προπόνησης ήταν 6 με 7. Όταν πλησίαζαν οι αγώνες, είχαμε την προαγωνιστική και την αγωνιστική. Η προαγωνιστική ήταν έναν μήνα πριν από τους αγώνες και είχαμε 3 με 4 ώρες προπόνησης, και τέλος η αγωνιστική ήταν κατά τη διάρκεια των αγώνων και είχε και αυτή 3 με 4 ώρες προπόνηση. Είχατε τη στήριξη της οικογένειάς σας στην προσπάθεια αυτή και στιςεπιλογές σας; Δεν μπορώ να πω ότι είχα τη στήριξή τους σε όλη τη διάρκεια, επειδή δενκατανοούσαν αυτό που ήθελα να κάνω. Όταν κατάλαβαν όμως ότι μπορώ νακαταφέρω πολλά πράγματα, σαφώς και με στήριξαν. Άλλωστε γι’ αυτό μπόρεσα καισυνέχισα. Όσον αφορά στις επιλογές μου ήταν πάντα μαζί μου, δεν είχαν αντίρρηση.Από εκεί και πέρα έκαναν ό,τι μπορούσαν στο επίπεδο που το κατανοούσαν. Αντιμετωπίσατε δύσκολες καταστάσεις στην καριέρα σας; Υπήρξαν στιγμέςπου απογοητευτήκατε τόσο, ώστε να θέλετε να τα παρατήσετε;Αρκετές φορέςαντιμετώπισα δυσκολίες στηνκαριέρα μου και υπήρξαν πολλέςστιγμές απογοήτευσης. Γιαπαράδειγμα, έβαζα κάποιο στόχοκαι δεν τον κατάφερνα, αλλά παρ’όλη την απογοήτευση μουσκεφτόμουν και διόρθωνα τα λάθημου, και την επόμενη φορά πήγαινακαλύτερα. Η μόνη στιγμή πουήθελα να τα παρατήσω ήταν τονΑπρίλιο του 2008, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, όπου, ενώτο σώμα μου ήταν έτοιμο για να κάνω ρεκόρ, ψυχολογικά είχα στρεσαριστεί τόσοπολύ που δεν ήθελα να πηγαίνω στο στάδιο για περίπου 1 μήνα. Παρόλ’ αυτάπιέστηκα, αλλά αυτή η ψυχολογία είχε ως αντίκτυπο να βγω 24η στους ΟλυμπιακούςΑγώνες, ενώ μπορούσα να βγω 10η. Γνωρίζουμε ότι συμμετείχατε τόσο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήναςόσο και σε αυτούς του Πεκίνου. Υπήρξαν διαφορές στον τρόπο που βιώσατε τιςδύο αυτές διοργανώσεις; Οι διαφορές ήταν τεράστιες. Είχα την τύχη και την τιμή να αγωνίζομαι στουςΟλυμπιακούς Αγώνες που διοργάνωσε η χώρα μας. Υπήρχε μια απίστευτη διάθεσηαπό όλους τους Έλληνες και δείξαμε ως λαός ότι έχουμε αθλητική παιδεία, ενώΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 39

συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ήταν σαν να μην ήμασταν Ελλάδα. Για μένα όποιος Έλληνας συμμετείχε στην Ολυμπιάδα του 2004 είναι σαν να πήρε ολυμπιακό μετάλλιο. Όλο το γήπεδο φώναζε και ζητωκραύγαζε και από τα μικρόφωνα έλεγαν να κάνουν ησυχία. Ήταν απίστευτο. Όλη αυτή η χαρά και το κλίμα σού έδινε φτερά. Στο Πεκίνο ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Όπως γνωρίζουμε, οι Κινέζοι είναι πολύ οργανωμένος λαός καιλογικό είναι να κάνουν μια πολύ καλή διοργάνωση και είμαι ευτυχής που πήρα μέροςκαι σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ποια στιγμή θα σας μείνει αξέχαστη στην αθλητική σας καριέρα και ποιογεγονός σάς στιγμάτισε; Το γεγονός που με στιγμάτισε περισσότερο ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του2004∙ ασυζητητί, ήταν μια μοναδική εμπειρία. Δεν θα ξεχάσω όλα τα πανελλήνιαρεκόρ που έχω κάνει και το παγκόσμιο πρωτάθλημα το 2003 στο Παρίσι όπου βγήκα9η. Επίσης, μια απίστευτη εμπειρία για μένα ήταν το meeting στο οποίο συμμετείχανοι 30 καλύτεροι, όπου βγήκα 8η. Μια εξωαθλητική εμπειρία που μου έμεινεχαραγμένη είναι ότι στα ταξίδια που έκανα γνώριζα καινούριους ανθρώπους καικουλτούρες. Αυτό με έκανε ανοιχτόμυαλη και μου άλλαξε τον τρόπο σκέψης και τοντρόπο με τον οποίο ενεργώ στη ζωή μου. Με ποιον τρόπο έχει επηρεάσει ο στίβος τη ζωή σας; Συνεχίζει να παίζειενεργό ρόλο σε αυτήν; Ο στίβος έχει αλλάξει όλη μου τη ζωή. Τον χαρακτήρα μου τον έχειδιαμορφώσει ο αθλητισμός. Έκανα στίβο από 8 χρονών μέχρι τα 36, και έτσιαφιέρωσα ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου στις προπονήσεις και στους αγώνες.Συνεχίζει να παίζει ενεργό ρόλο και θα ήθελα να παίζει, επειδή με γεμίζει το γεγονόςότι βρίσκομαι μέσα στον αθλητικό χώρο, από ένα άλλο πόστο βέβαια, αλλά είναιπολύ σημαντικό για μένα.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 40

Τι συμβουλές θα δίνατε στα παιδιά όσον αφορά στον αθλητισμό; Θα τους έλεγα ότι ο αθλητισμός πρέπει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και της διαπαιδαγώγησης τους. Κι αυτό γιατί ο αθλητισμός τούς δίνει τη δυνατότητα να διακρίνουν τα λάθη τους και τους διαμορφώνει έναν δυναμικό χαρακτήρα. Επίσης, τους γλιτώνει από την καθιστική ζωή και τη βαρεμάρα. Ακόμα, καλό θα ήταν να βρουν ένα άθλημα που να τους αρέσει και να μην επηρεάζονται από τους γονείς τους. Ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι θα μάθουν να σέβονται και να προσέχουν τη διατροφή τους, και ότι θα μάθουν να χάνουν. Οαθλητισμός θα πρέπει να είναι το ίδιο σημαντικός με τις σπουδές τους και ύστερα απόαυτές να συνεχίζει να παίζει σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα ζωή τους. Κυρία Στρατάκη, σας ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη συνέντευξη και τιςεμπειρίες που μοιραστήκατε μαζί μας.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ Ελένη Στεφανάκη Β3 41

Το σταυρόλεξο του αθλητισμούΕπιμέλεια: Έφη Ζερβάκη Κατερίνα Μαρή Β2 Στέλλα Μανωλίτση Γ3ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 42

Τα «παραμύθια» της διατροφής ΜΥΘΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣΤο λεΜυκΥόΘψΟωμΙί παχαίνει Το λευκό και τοΑολΛικΗήςΘαλΕέσΙεΕωΣς ψωμίπερισσότερο από το ολικής έχουν τις ίδιες θερμίδες, αλλά η διαφοράαλέσεως. τους είναι ότι το ολικής αλέσεως είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες.Πολλοί θεωρούν ότι το Δεν έχει σημασία τι ώρα τρως. Αυτό πουβραδινό γεύμα παχαίνει. έχει σημασία είναι να μην τρως περισσότερες θερμίδες την ημέρα από αυτές που χρειάζεσαι για να διατηρήσεις το βάρος σου.Τα αναψυκτικά και οι καφέδες Δεν υπάρχει καμία επιστημονική έρευνα που ναπροκαλούν κυτταρίτιδα. αποδεικνύει ότι τόσο η κατανάλωση καφεΐνης όσο και ανθρακικού σχετίζεται με τη δημιουργία κυτταρίτιδας. Αντίθετα, φαίνεται ότι τα γονίδια καθορίζουν μάλλον την εμφάνισή της.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 43

Το καλοκαίρι πρέπει να τρώμε Το καλοκαίρι οι υψηλές ή οι πολύ υψηλέςλιγότερο. θερμοκρασίες είναι σίγουρο πως επηρεάζουν την πρόσληψη του φαγητού μας. Το σώμα μας Μπορούμε να τρώμε όσα προσπαθεί να αντεπεξέλθει στη ζέστη μέσω φρούτα θέλουμε; της αποβολής του νερού (ιδρώτα), έτσι ώστε να δροσίζει το σώμα και να αντέχει περισσότερο τη ζέστη. Το γεγονός ότι η λήψη και η πέψη της τροφής αυξάνει τις καύσεις που γίνονται στο εσωτερικό του οργανισμού έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνει τη θερμοκρασία του σώματος, έτσι ώστε να προσαρμόζεται ευκολότερα. Μπορούμε να τρώμε απεριόριστες ποσότητες φρούτων και λαχανικών; Λάθος. Τα φρούτα και τα λαχανικά μπορεί να είναι πλούσια σε βιταμίνες, φυτική ίνα και ιχνοστοιχεία, αλλά και αυτά, όπως και τα υπόλοιπα τρόφιμα, έχουν αρκετές θερμίδες.Η παράλειψη των γευμάτων Παραλείποντας το πρωινό γεύμαβοηθά στην απώλεια βάρους. προσλαμβάνουμε περισσότερες θερμίδες στο υπόλοιπο της ημέρας, προερχόμενες κατά βάση από λιπαρά. Επίσης, αν παραλείψουμε το μεσημεριανό γεύμα, αυξάνεται το αίσθημα της πείνας και οι πιθανότητες να υπερκατανάλωσουμε φαγητό λόγω αυτής, κι έτσι οδηγούμαστε σε αύξηση βάρους.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 44

Υπάρχουν «καλά» και «κακά» Δεν υπάρχουν «καλά» και «κακά»τρόφιμα. τρόφιμα, υπάρχουν καλές και κακές διατροφικές συνήθειες. Μια διατροφή που περιλαμβάνει τρόφιμα από όλες τις ομάδες και έχει ως βάση την πυραμίδα της μεσογειακής διατροφής είναι η ιδανική.Οι υδατάνθρακες παχαίνουν. Σίγουρα οι κακής ποιότητας και οι απλοί υδατάνθρακες, όπως το άσπρο ψωμί, τα γλυκά και τα αρτοσκευάσματα-ζύμες, κάνουν κακό στην υγεία της καρδιάς και αυξάνουν τις πιθανότητες για διαβήτη. Όμως, το ψωμί και τα ζυμαρικά ολικής άλεσης, τα λαχανικά και τα φρούτα κάνουν καλό στον οργανισμό μας, αλλά σε συγκεκριμένες ποσότητες, δίνοντάς μας μεταξύ άλλων αρκετές φυτικές ίνες.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ Νεφέλη Κουρουπάκη Β2 Μαρινέλλα Μποτσάκη Β2 45

Συνέντευξη με έναν «ιπτάμενο υπέρ πατρίδος» Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε με τον Επισμηναγό (Ι) Λουκά Θεοχαρόπουλο,Ιπτάμενο Επίδειξης της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου ΑεροσκάφουςF-16 «ΖΕΥΣ». Με ποια κριτήρια επιλέξατε αυτό το επάγγελμα; Στην ηλικία των 17 ετών, όταν κλήθηκα να αποφασίσω ποια κατεύθυνση θαακολουθούσα μετά το Λύκειο, βλέποντας όλες τις επιλογές που είχα, δεν μπορούσανα φανταστώ ότι θα κάνω κάτι άλλο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έλαβα υπόψη μου τηνεπαγγελματική αποκατάσταση, απολαβές ή οτιδήποτε άλλο. Απλώς κατάλαβα ότιήταν η μόνη επιλογή που θα με ικανοποιούσε και θα με γέμιζε, χωρίς ωστόσο ναμπορούσα να το εξηγήσω. Ακολούθησα το ένστικτό μου. Τι εκπαίδευση και προϋποθέσεις απαιτούνται, για να ασκείτε αυτό τοεπάγγελμα; Ξεκινώντας από το τέλος, βασικές προϋποθέσεις είναι η υγεία και η αγάπη γιατο αεροπλάνο. Οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν πολύ καλή όραση, ακοή και γενικά ναβρίσκονται σε πολύ καλή ψυχοσωματική κατάσταση. Η εκπαίδευση, όσο κι ανφαίνεται περίεργο, ξεκινάει από το σχολείο. Η συνέπεια κι η επιμέλεια σε ένανμαθητή είναι αυτό που θα τον βοηθήσει να κάνει το πρώτο βήμα, για να πετύχει τονοποιοδήποτε στόχο του. Στη συνέχεια, μέσα στη σχολή υπάρχει η ακαδημαϊκή, ηπτητική και η στρατιωτική εκπαίδευση που θα τους οδηγήσει στο να επιλέξουν τοαεροπλάνο που θέλουν να πετάνε. Ακόμα όμως και στις πολεμικές μοίρες, ηεκπαίδευση είναι συνεχής. Η τεχνολογία προχωράει, η απειλή εξελίσσεται και δενυπάρχει το περιθώριο για επανάπαυση.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 46

Πώς αισθάνεστε, όταν πετάτε και νιώθετε ότι αποτελείτε κομμάτι τηςάμυνας της Ελλάδας; Αν και δεν υπάρχει χρόνος για συναισθήματα κατά τη διάρκεια της πτήσης, ηευθύνη είναι τεράστια. Εμείς, όμως, δεν το αντιμετωπίζουμε ως ευθύνη αλλά ως τιμή.Είμαστε περήφανοι που υπερασπιζόμαστε, στην πρώτη γραμμή, την πατρίδα μας. Τι είδους προετοιμασία απαιτείται πριν από την πραγματοποίηση μιαςπτήσης; Η προετοιμασία είναι η εκπαίδευση που αναφέραμε παραπάνω. Υπάρχει τοκατάλληλο θεωρητικό υπόβαθρο, γίνεται η ενημέρωση της αποστολής, όπουαναλύονται διεξοδικά όλες οι φάσεις της πτήσης, και στη συνέχεια είμαστε έτοιμοι ναεκτελέσουμε την αποστολή. Υπάρχει βέβαια και ο παράγοντας της επαρκούςξεκούρασης και κατάλληλης φυσικής κατάστασης. Ο καθένας από εμάς έχει μάθειαπό μικρή ηλικία να ελέγχει και να προσέχει τον εαυτό του, έτσι ώστε να είναι 100%έτοιμος, ψυχοσωματικά, να αντεπεξέλθει σε οποιαδήποτε απαίτηση. Αντιμετωπίσατε ποτέ κάποια δύσκολη κατάσταση στον αέρα; Ευτυχώς, μέχρι στιγμής, όλες οι καταστάσεις που αντιμετώπισα ήταν στοπλαίσιο της σωστής εκπαίδευσης και προετοιμασίας. Απαιτείται ψυχραιμία, πάνω απόόλα, για να πάρεις τη σωστή απόφαση και να κάνεις τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα του επαγγέλματός σας; Υπάρχουν αρκετά μειονεκτήματα, αλλά η αγάπη γι’ αυτό που κάνεις σε κάνεινα μην τα μετράς. Η προσωπική ζωή από 18 χρονών είναι τελείως διαφορετική απότους συνομηλίκους σου. Λιγότερος ελεύθερος χρόνος, πολύ διάβασμα, χωρίς τηδυνατότητα για ξενύχτια ή καταχρήσεις, και με συνεχόμενο άγχος για όλα τα στάδιατης εκπαίδευσης. Οι οικονομικές απολαβές είναι αρκετά καλές, αλλά όσοι ξεκίνησανμε αυτό το κίνητρο δεν έφτασαν ποτέ σε πολεμικές μοίρες. Αν δεν σου αρέσει πολύτο επάγγελμα, δεν αντέχεις την καθημερινότητά του. Θα μπορούσατε να εργαστείτε και στην πολιτική αεροπορία; Όλοι οι ιπτάμενοι της πολεμικής αεροπορίας έχουν τη δυνατότητα να βγάλουνκάποια πτυχία και να κινηθούν προς την πολιτική αεροπορία. Προσωπικά, δεν μπορώνα σκεφτώ οτιδήποτε άλλο πέρα από την πολεμική μοίρα και το μαχητικό αεροσκάφος σε αυτή τη φάση της σταδιοδρομίας μου. Ευχαριστούμε πολύ τον Διοικητή της 115 Πτέρυγας Μάχης Σμήναρχο(Ι) κύριο Ιωάννη Μπιρμπίλη για τη βοήθειά του, καθώς και τον Επισμηναγό (Ι) κύριο Λουκά Θεoχαρόπουλο για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ Παύλος Καλφόγλου Γ1 Μιχάλης Κασωτάκης Γ2 Μενέλαος Πρασανάκης Γ2 47

Αδράνεια έναντι των ρυθμικών χτύπων Φανταστείτε ότι βρίσκεστε σε ένα άσπρο, κενό και παράδοξαευθυγραμμισμένο δωμάτιο. Είστε εκεί αδρανείς, παγωμένοι. Μα τώρα σκεφτείτε ναυπήρχαν και άλλοι σε αυτό το δωμάτιο. Ίδιοι με εσάς, αδρανείς, απρόσωποι, γυμνοίαπό συναισθήματα. Μα σκεφτείτε επίσης πως ανάμεσα σ’ εκείνους τους βαρετούς,όμοιους και άχαρους ανθρώπους πλανιούνται με εύθυμο βηματισμό αλλοπρόσαλλοιάνθρωποι. Με χαρακτήρα, με χρώματα, με διάθεση. Θα σας βγάλουν από τημονότονη και εκτενή αδράνεια. Εκείνοι οι εύθυμοι άνθρωποι, ευτυχώς, δεν λείπουν από τον κανονικάακανόνιστο κόσμο μας. Δίχως αυτούς δεν θα ξέραμε τι εστί γέλιο. Δεν θα είχαμεγνωρίσει τη θλίψη, τον πόνο, τα δάκρυα. Ο άνθρωπος θα ήταν ένα κατασκεύασμααπό σκουριασμένο ατσάλι, φθαρμένος και άφθαρτος, εξωφρενικά ανούσιος.Αναμφίβολα, χωρίς αυτούς, ό,τι θεωρούμε σήμερα δεδομένο θα ήταν απλώς ένατρελό όνειρο κάποιων ανθρώπων των σπηλαίων. Κι όμως, αυτή την εκλεκτή καθημερινότητα που μας προσφέρεται, άνθρωποιδίχως δικό τους ρυθμό, δίχως δικό τους χαρακτήρα, μήτε διαθέτοντας κάποιοχαρακτηριστικό που να τους κάνει αξιοπρόσεκτους και αξιοζήλευτους, έχουν βαλθείνα σβήσουν αυτή τη φλόγα της διαφορετικότητας, να ξανακάνουν το δωμάτιο κενό,«καθαρό». Ράθυμο και οκνηρό, χωρίς καμία μελωδία, κάποιο φως, κάτι που ναδιαφέρει και να αναδεικνύεται. Γιατί αυτό αναδεικνύεται και εκτιμάται, το καινούριο,το ξεχωριστό, το μοναδικό, το ανεπανάληπτο. Πώς θα ήταν άραγε, αν όλοι οι ήχοι επαναλαμβάνονταν με τον ίδιο ρυθμό; Ανόλοι οι άνθρωποι κούτσαιναν; Αν όλοι είχαν ταλέντο στο ίδιο αντικείμενο; Αν τοσύμπαν γινόταν μια απροσδιόριστη και μπερδεμένη μάζα; Μα θα ήταν βαρετά. Θα ήταν μια επαναλαμβανόμενη ρουτίνα, στην οποία θαήμασταν καταδικασμένοι να ζούμε αιωνίως. Όλοι θα βαδίζαμε συγχρονισμένα, προςτην ίδια κατεύθυνση, ανέκφραστοι, απρόσωποι, γκρίζοι. Κανείς πιο ψηλός, κανείς πιοκοντός. Ένα κοπάδι από άσπρα πρόβατα. Πρόβατα που βαδίζουν μελαγχολικά. Δεναντιλαμβάνονται πλέον τους επαναλαμβανόμενους ήχους, τους έχουν συνηθίσει. Όταν όμως αλλάξει μια νότα, αναταράσσονται και κοιτιούνται ανήσυχα. Ότανκατά λάθος χυθούν χρώματα στη λευκή τους γούνα, παραξενεύονται και χάνουν τοβήμα. Αλλάζουν κατεύθυνση. Μα ποιος είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος; Γιατί κάποιος που διαφέρει να φέρειόλες τις ευθύνες; Γιατί κάποιος που έχει αντίθετη και πιθανότατα εκκεντρική άποψηνα λέγεται τρελός; Ποιος κρίνει πως το σύνολο έχει δίκιο και ο ένας άδικο; Ποιοςκρίνει πως εκείνος που επιλέγει να ζει κρυμμένος και απαρατήρητος είναι ο σωστόςκαι ο ηθικός; Μα δεν λειτουργεί έτσι η ζωή. Κάποιοι ξεχωρίζουν λόγω των αξιοθαύμαστωνδεξιοτήτων και ικανοτήτων τους, ενώ άλλοι μένουν στην αφάνεια. Άλλωστε κανείςδεν εξύμνησε κάποιον που έζησε μέσα στο καλούπι της κοινωνίας και ακολούθησετους κανόνες. Για να είναι κανείς αναντικατάστατος, πρέπει να είναι διαφορετικός. Όποιος συνειδητοποιεί ότι δεν ταυτίζεται με το περιβάλλον, δεν αποτελείμέρος του, αλλά είναι μια ξεχωριστή οντότητα. Απρόβλεπτος και περήφανος. Να μηδεχτεί να παραδώσει τα όπλα της μοναδικότητάς του στους εξωφρενικάσυνηθισμένους θύτες. Εύα Μακρή Γ2ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 48

Η εφηβεία φταίει … Αγαπητοί έφηβοι, Η περίοδος της εφηβείας είναι μια κατάσταση, την οποία βιώνουμε όλοι γιακάποια χρόνια. Είναι κάτι άγνωστο και αόριστο, κάτι που τις περισσότερες φορές δενμπορούμε να διαχειριστούμε και να αντιμετωπίσουμε. Αυτό συμβαίνει, διότι μαζί μετην εμφάνιση της εφηβείας, παρουσιάζονται και πολλά προβλήματα. Αρχικά, κατά τη διάρκεια της εφηβείας φαίνεται να ανακύπτουν σημαντικάπροβλήματα που αλλοτριώνουν τη συμπεριφορά, την ψυχολογική καισυναισθηματική κατάσταση του ατόμου. Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα πουκαλούνται να αντιμετωπίσουν οι έφηβοι είναι οι σχέσεις που συνάπτουν στον χώροτου σχολείου. Οι έφηβοι έρχονται σε επαφή με άλλα παιδιά, αναπτύσσουν κοινωνικέςσχέσεις και εντάσσονται σε κοινωνικές ομάδες. Οι σχέσεις αυτές μπορεί νααποδειχθούν ήπιες στις περιπτώσεις που οι έφηβοι έχουν πολύ καλές σχέσεις με τουςσυνομηλίκους τους. Ωστόσο, οι διαπροσωπικές σχέσεις μπορεί να επιφέρουν καιαρνητικές επιπτώσεις στο άτομο. Μέσα από μια παρέα ο έφηβος μπορεί να έρθει σεεπαφή και να υιοθετήσει αρνητικές συμπεριφορές, να μάθει να ασκεί βία στουςσυνανθρώπους του ή να έρθει σε επαφή με εθιστικές ουσίες, ολέθριες για εκείνον. Ένα ακόμα σοβαρό πρόβλημα είναι πως τα περισσότερα παιδιά δεν μπορούννα συγκεντρωθούν στο διάβασμα, κυρίως εξαιτίας της σύγχρονης τεχνολογίας. Σεμεγαλύτερο ποσοστό τα αγόρια παραμελούν τα μαθήματά τους και αφιερώνουν πάραπολύ χρόνο στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Τα κορίτσια από την άλλη είναι πιο συνεπήστις υποχρεώσεις τους μέχρι να καταβληθούν από το άγχος. Τα κορίτσια επιδίδονταισε πολλές δραστηριότητες, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται πώς να διαχειριστούνκαι να οργανώσουν σωστά τον χρόνο τους. Παρά το άγχος που τους κυριεύει,ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ 49

προσπαθούν να χτίσουν μια δική τους προσωπικότητα που να γίνει αποδεκτή απότους άλλους. Ακόμη, βιώνουν προβλήματα εξοικείωσης με το σώμα τους και με τηνπροσωπικότητά τους. Οι συγκλονιστικές αλλαγές που τους συμβαίνουν τους κάνουννα τρομοκρατούνται με το ό,τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια. Συνήθως το σώμα τουεφήβου, κυρίως των κοριτσιών, αλλάζει, ώστε να μοιάσει στο πρότυπο σώματος μιαςγυναίκας. Το ίδιο συμβαίνει και στα αγόρια, τα οποία προσπαθούν να μοιάσουν σταπρότυπα του ανδρικού σώματος. Επιπρόσθετα, οι έφηβοι έρχονται αντιμέτωποι μεπολύ συχνές ή απότομες συναισθηματικές μεταπτώσεις, οπότε τώρα πρέπει νασυνηθίσουν στην κυκλοθυμικότητα αυτής της ηλικίας. Εξίσου σοβαρά είναι τα προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των εφήβων καιτων γονιών τους. Οι τελευταίοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι καλούνται να βοηθήσουν,να κατανοήσουν και να επιλύσουν τα προβλήματα των εφήβων σε αρκετέςπεριπτώσεις. Οι γονείς είναι διατεθειμένοι να παραμερίσουν τα προσωπικά τουςπροβλήματα και ν’ αφιερώσουν όσο χρόνο χρειαστεί για να συμπαρασταθούν σταπαιδιά τους, ώστε να μπορέσουν ν’ αντιμετωπίσουν από κοινού τις δυσκολίες και ταπροβλήματά τους. Παρόλο που πολλές φορές γονείς και παιδιά έρχονται σεσύγκρουση, οι γονείς γνωρίζουν και καταλαβαίνουν πόσο δύσκολη είναι αυτή ηπερίοδος της εφηβείας για τα παιδιά τους∙ γι’ αυτό σε αρκετές περιπτώσεις είναιδιαλλακτικοί και συμβιβαστικοί. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό είναι οι σχέσεις του εφήβου με το άλλοφύλο. Τα αγόρια και τα κορίτσια ενδιαφέρονται για τη γνώμη του αντίθετου φύλουκαι για τους τρόπους με τους οποίους θα κάνουν τον εαυτό τους πιο ελκυστικό.Έχουν την ανάγκη να νιώσουν ότι υπάρχει αποδοχή από το άλλο φύλο, ώστε ναενισχύσουν την αυτοπεποίθησή τους. Συνοψίζοντας, καταλήγουμε ότι η εφηβεία είναι μια περίπλοκη φάση τη ζωήςτου ανθρώπου που αφορά και επηρεάζει τόσο τους ίδιους τους εφήβους όσο και τονοικογενειακό τους περίγυρο. Χρειάζεται ιδιαίτερη αντιμετώπιση, καθώς οι έφηβοιείναι αντιδραστικά και ευαίσθητα πλάσματα. Είναι σαφές και προφανές ότι έχουν νααντιμετωπίσουν αρκετά προβλήματα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουνλύσεις. Καλή θέληση χρειάζεται, υπομονή και ψυχική δύναμη από όλες τις πλευρές!!! Σ. Δημητράκη Γ1 Κ. Δροσατάκη Γ1 Π. Καλφόγλου Γ1 Μ. Μανιαδάκη Γ2 Κ. Μαρή Β2 Επιμέλεια: Μ. Κοκολάκη Β2ΠΕΙΡ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑ Γράφτηκε στο πλαίσιο του ομίλου «Ομιλείτε και κυρίως γράφετε ελληνικά» με υπεύθυνη καθηγήτρια την κ. Κωνσταντίνα Σωτηροπούλου. 50