ทะเลและมหาสมุทรและผลประโยชน์ของชาติทางทะเล

99 7.กฎหมายและความตกลงระหวา่ งประเทศ เกี่ยวกับแรงงานทางทะเล (Maritime Labour) 7.1 อนุสัญญาแรงงานทางทะเล ค.ศ. 2006 แก้ไขปี ค.ศ. 2014 (2006 Maritime Labour Convention) เพอื่ รวบรวมอนสุ ญั ญาทเ่ี กยี่ วขอ้ งกบั การคมุ้ ครองแรงงานทางทะเล ทั้งนี้ ประเทศไทยได้ให้สัตยาบัน เม่ือวันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 2016 (พ.ศ. 2559) 7.2 อนุสญั ญาฉบับท่ี 188 วา่ ด้วยงานในภาคการประมง (Work in Fishing) ค.ศ. 2007 (2007 International Labour Organization, Work in Fishing Convention (No. 188) เพื่อประกันสิทธิและผลประโยชน์ท่ีผู้ใช้แรงงานควรจะได้รบั ทง้ั นี้ ประเทศไทยยังไมไ่ ด้ให้สตั ยาบัน

100 กฎหมายไทยทเ่ี ก่ียวกับทะเล เพื่อให้การควบคุมพฤติกรรมของผู้ใช้ ทะเล และสนบั สนนุ ใหม้ กี ารอนรุ กั ษแ์ ละใชป้ ระโยชน์ จากมหาสมทุ รและทรพั ยากรทางทะเลอยา่ งยง่ั ยนื และเป็นพันธกรณีที่รัฐต้ องออกกฎหมาย ภายในของตนรองรบั (อนุวัติการ) กฎหมาย ระหว่างประเทศตามท่ีได้กล่าวข้างต้น ท้ังน้ี เพอ่ื ใหม้ สี ภาพบงั คบั แกป่ ระชาชนภายในรฐั นนั้ ๆ และ ทงั้ บคุ คลทต่ี กอยใู่ นเขตอำ� นาจประเทศไทย จึงมกี ารตรากฎหมายทเ่ี ก่ียวขอ้ งทงั้ ทเี่ กี่ยวขอ้ ง โดยตรงและเก่ียวข้องเพียงบางส่วน จ�ำนวน ประมาณ 73 ฉบบั โดยมีกฎหมายทีส่ ำ� คัญ คือ

101 1. ด้านประมงและทรพั ยากร • พระราชบัญญัติสง่ เสรมิ การบรหิ ารจัดการทรพั ยากรทางทะเลและชายฝ่ งั พ.ศ. 2558 • พระราชก�ำหนดการประมง พ.ศ. 2558 และพระราชก�ำหนดการประมง (ฉบบั ที่ 2) พ.ศ. 2560 • พระราชบัญญัติสิทธกิ ารประมงในเขตการประมงไทย พ.ศ. 2482 • พระราชบญั ญัติค้มุ ครองแรงงาน พ.ศ. 2541 • พระราชบัญญตั ิจัดระเบยี บกิจการแพปลา พ.ศ. 2496 • พระราชบญั ญัติโรคระบาดสตั ว์ พ.ศ. 2499 • พระราชบญั ญตั ิกักพืช พ.ศ. 2507 2. ด้านการขนส่งและพาณิชยนาวี • พระราชบัญญัติการเดินเรอื ในน่านน้�ำไทย พ.ศ. 2456 และพระราชบัญญตั ิการเดินเรอื ในน่านน้�ำไทย (ฉบับท่ี 17) พ.ศ. 2560 • พระราชบัญญตั ิการเรยี กเงนิ สมทบเข้ากองทนุ ระหวา่ งประเทศเพ่อื ชดใชค้ วามเสียหาย จากมลพษิ น้�ำมันอันเกิดจากเรอื พ.ศ. 2560 • พระราชบัญญตั ิความรบั ผดิ ทางแพง่ ต่อความเสียหายจากมลพิษน้�ำมันอันเกิดจากเรอื พ.ศ. 2560 • พระราชบญั ญตั ิกักเรอื พ.ศ. 2534 • พระราชบัญญตั ิปอ้ งกันเรอื โดนกัน พ.ศ. 2522 • พระราชบญั ญตั ปิ อ้ งกนั การกระทำ� บางอยา่ งในการขนสง่ สนิ คา้ ออกทางเรอื พ.ศ. 2511 • พระราชบัญญัติเพ่ิมอ�ำนาจต�ำรวจในการป้องกันและปราบปรามการกระทำ� ผดิ ทางน้�ำ พ.ศ. 2496 • พระราชบญั ญตั ใิ หอ้ ำ� นาจทหารเรอื ปราบปรามการกระทำ� ผดิ บางอยา่ งทางทะเล พ.ศ. 2490 • พระราชบญั ญตั วิ า่ ดว้ ยการสง่ ออกและนำ� เขา้ มาในราชอาณาจกั รซง่ึ สนิ คา้ พ.ศ. 2522 • พระราชบญั ญตั ิศุลกากร พ.ศ. 2560 • พระราชบญั ญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527 • พระราชก�ำหนดควบคุมสนิ ค้าตามชายแดน พ.ศ. 2534 • พระราชบญั ญัติการขนสง่ ต่อเนื่องหลายรูปแบบ พ.ศ. 2548 • พระราชบญั ญตั เิ รอื ไทย พ.ศ. 2481 และพระราชกำ� หนดแกไ้ ขเพมิ่ เตมิ พระราชบญั ญตั ิ เรอื ไทย พ.ศ. 2481 พ.ศ. 2561

102 3. ด้านการท่องเทยี่ วและนันทนาการทางทะเล • พระราชบญั ญตั ิส่งเสรมิ และรกั ษาคุณภาพส่งิ แวดล้อม พ.ศ. 2535 • พระราชบัญญัติรกั ษาความสะอาดและความเป็นระเบยี บเรยี บรอ้ ย ของบา้ นเมือง พ.ศ. 2535 • พระราชบญั ญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 4. ด้านพลังงาน • พระราชบญั ญตั ิการปิโตรเลียม พ.ศ. 2514 • พระราชบัญญัติความผิดเก่ียวกับสถานทีผ่ ลิตปิโตรเลียม พ.ศ. 2530 5. ด้านอ่ืน ๆ • พระราชบัญญตั ิวัตถอุ ันตราย พ.ศ. 2535 • พระราชบญั ญตั ิโรงงาน พ.ศ. 2512 • พระราชบญั ญัติการนิคมอุตสาหกรรม พ.ศ. 2522 • พระราชบัญญัติควบคมุ โภคภัณฑ์ พ.ศ. 2495 • พระราชบญั ญัติควบคมุ ยุทธภัณฑ์ พ.ศ. 2530 • พระราชบญั ญัติควบคมุ การสง่ ออกไปนอกราชอาณาจักรซ่ึงอาวธุ ยุทธภัณฑ์ และส่งิ ที่ใชใ้ นการสงคราม พ.ศ. 2495 • พระราชบญั ญตั ิกักพืช พ.ศ. 2507 • พระราชบัญญตั ิเขตปลอดภัยในราชการทหาร พ.ศ. 2478 • พระราชบัญญตั ิประกอบกิจการโทรคมนาคม พ.ศ. 2544 • พระราชบญั ญัติความม่นั คงภายในราชอาณาจักร พ.ศ. 2551 • พระราชบัญญตั ิปอ้ งกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551 • พระราชบญั ญัติมาตรการในการปอ้ งกันและปราบปรามการค้าหญงิ และเด็ก พ.ศ. 2540 • พระราชบัญญตั ิการสอบสวนคดีพเิ ศษ พ.ศ. 2547 • พระราชบญั ญัติโรคติดต่อ พ.ศ. 2523 • พระราชบญั ญตั ิควบคุมน้�ำมันเชอ้ื เพลิง พ.ศ. 2542 • พระราชบญั ญัติน้�ำมันเชอ้ื เพลิง พ.ศ. 2521

103 • พระราชบัญญัติควบคุมแรด่ ีบุก พ.ศ. 2514 • พระราชบญั ญัติคุ้มครองพันธุพ์ ชื พ.ศ. 2542 • พระราชบญั ญัติปอ้ งกันและปราบปรามการค้าประเวณี พ.ศ. 2539 • พระราชบัญญตั ิว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. 2544 • พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระท�ำผิดเก่ียวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 • พระราชบญั ญัติวา่ ด้วยการกระท�ำผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2560 • พระราชบัญญตั ิวา่ ด้วยวทิ ยุคมนาคม พ.ศ. 2498 • พระราชบญั ญตั ิอากรรงั นกอีแอ่น พ.ศ. 2540 • พระราชบญั ญตั อิ าวธุ ปนื เครอื่ งกระสนุ ปนื วตั ถรุ ะเบดิ ดอกไมไ้ ฟ สง่ิ เทยี มอาวธุ ปนื พ.ศ. 2490 • พระราชบญั ญัติแร่ พ.ศ. 2510 • พระราชบญั ญัติคนเขา้ เมอื ง พ.ศ. 2522 • พระราชบญั ญัติปอ้ งกันและปราบปรามยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2545 • พระราชบัญญตั ิยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2545 • พระราชก�ำหนดป้องกันการใช้สารระเหย พ.ศ. 2533 • พระราชบัญญตั ิวัตถทุ ี่ออกฤทธติ์ ่อจิตประสาท พ.ศ. 2518 • พระราชบญั ญตั มิ าตรการในการปอ้ งกนั และปราบปรามผกู้ ระทำ� ผดิ เกย่ี วกบั ยาเสพตดิ พ.ศ. 2535 • พระราชบญั ญัติป้องกันและปราบปรามการกระท�ำอันเป็นโจรสลัด พ.ศ. 2534 • พระราชบญั ญตั ิโบราณสถาน โบราณวตั ถุ และพพิ ิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ พ.ศ. 2504 • พระราชบญั ญัติปา่ ไม้ พ.ศ. 2484 • พระราชบัญญัติปา่ สงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507 • พระราชบญั ญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504 • พระราชบัญญตั ิสงวนและค้มุ ครองพนั ธุส์ ตั ว์ปา่ พ.ศ. 2534 • พระราชบัญญตั ิเลื่อยโซ่ยนต์ พ.ศ. 2545 • พระราชก�ำหนดการบรหิ ารจัดการการทำ� งานของคนต่างด้าว พ.ศ. 2560 • พระราชบญั ญัติเงินทดแทน พ.ศ. 2537 • พระราชบญั ญตั ิการช่วยเหลือก้ภู ัยทางทะเล พ.ศ. 2550 • พระราชบญั ญัติให้บ�ำเหน็จในการปราบปรามผ้กู ระท�ำความผดิ พ.ศ. 2489 • พระราชบญั ญัติการค้าข้าว พ.ศ. 2489 • พระราชบัญญัติก�ำหนดเขตจังหวดั ในอ่าวไทยตอนใน พ.ศ. 2502 • พระราชบัญญตั ิปอ้ งกันและบรรเทาสาธารณภัย พ.ศ. 2550 • พระราชบัญญัติองค์กรรว่ มไทย-มาเลเซยี พ.ศ. 2533 • พระราชบญั ญัติการเรยี กเงินสมทบเข้ากองทุนระหวา่ งประเทศเพือ่ ชดใชค้ วามเสยี หาย จากมลพิษน้�ำมนั อันเกิดจากเรอื พ.ศ. 2560 • พระราชบัญญตั ิความรบั ผิดทางแพง่ ต่อความเสียหายจากมลพิษน้�ำมันอันเกิดจากเรอื พ.ศ. 2560

104 อในงกคาก์ รรรแักลษะหาผนล่วยปงราะโนยรชับนผข์ ดิ อชงอชาบติทางทะเล 1. หน่วยงานหลัก 2. หน่วยงานรว่ ม หนว่ ยงานทม่ี กี ารปฏบิ ตั กิ ารหลกั ประกอบด้วยหน่วยงาน ในการรัก ษ า ผ ล ป ร ะ โ ย ช น์ ข อ ง ช า ติ ท่ีเกี่ยวข้องด้านทะเล ในการ ทางทะเล ได้แก่ กองทัพเรือ (ทร.) ร่ ว ม กั น ก� ำ ห น ด น โ ย บ า ย แ ล ะ กองบังคั บการต� ำรวจน้� ำ (บก.รน.) ยุทธศาสตร์ทางทะเล เพื่อน�ำ กรมศุลกากร (ศก.) กรมเจ้าท่า (จท.) ไปสกู่ ารบรหิ ารจดั การผลประโยชน์ กรมประมง (กปม.) และกรมทรพั ยากร ของชาติทางทะเล ท้งั หน่วยงาน ท า ง ท ะ เ ล แ ล ะ ช า ย ฝ่ ั ง ( ท ช . ) ร ว ม ราชการ รฐั วิสาหกิจ แ ล ะ ภ า ค 6 ห น่ ว ย ง าน นอ ก จาก นี้ ยังมีศู นย์ เอกชน ประมาณ 36 หน่วยงาน อ�ำนวยการรกั ษาผลประโยชน์ของชาติ อาทิ ท า ง ท ะ เ ล ( ศ ร ช ล . ) ซึ่ ง ตั้ ง ข้ึ น ต า ม พระราชบัญญัติการรกั ษาผลประโยชน์ ของชาตทิ างทะเล พ.ศ. 2562

2.1 ส�ำนักนายกรฐั มนตรี 105 มีหน่วยงานย่อยท�ำหน้าที่ 2.2 กระทรวงทรัพยากร ก�ำหนดนโยบายและยุทธศาสตร์ ธรรมชาติและส่ิงแวดล้อม การจัดการผลประโยชน์ของชาติ ทางทะเล รว่ มกับหน่วยงานอ่ืน ๆ มีหน่วยงานท่ีเก่ียวข้องโดยตรงในการ ที่เก่ียวข้อง เพ่ือบรหิ ารจัดการผล จัดการทรพั ยากรมชี วี ติ และทรพั ยากรไมม่ ชี วี ติ ป ร ะ โ ย ช น์ จ า ก ก า ร ใช้ ท รัพ ย า ก ร ทางทะเล มีหน้าทก่ี �ำกับดูแลการอนุรกั ษ์ ฟ้ นื ฟู ธ ร ร ม ช า ติ ท า ง ท ะ เ ล อ ย่ า ง คุ้ ม ค้ า ศกึ ษาวจิ ัย และบรหิ ารจัดการการใช้ประโยชน์ และเหมาะสม อาทิ ส�ำนักงาน จากทรัพยากรทางทะเลและชายฝ่ ัง อาทิ สภาความมั่นคงแห่งชาติ และ กรมควบคมุ มลพษิ กรมทรพั ยากรธรณี สำ� นักข่าวกรองแห่งชาติ 2.3 กระทรวงเกษตรและ สหกรณ์ มีหน่วยงานที่เก่ียวข้อง กบั การจดั การทรพั ยากรทางทะเล ได้แก่ กรมประมง ท�ำหน้าท่ี จดั การทรพั ยากรประมง ควบคมุ ปอ้ งกัน และปราบปรามการทำ� ประมงท่ีผิดกฎหมาย และผลิต สัตว์น้�ำให้มีมาตรฐานที่ท่ัวโลก ยอมรบั

106 2.4 กระทรวงคมนาคม มีหน่วยงานย่อยที่เกี่ยวข้อง กบั การขนสง่ ทางน้ำ� การจดั การทา่ เรอื มี ห น้ า ที่ ด� ำ เนิ น ก า ร ต า ม ก ฎ ห ม า ย ว่ า ด้ ว ย ก า ร เ ดิ น เรือ ใน น่ า น น้� ำ ไท ย บริหารแ ล ะ พั ฒ น า ท่ า เรือ ให้ เป็ น โครงสรา้ งพนื้ ฐานเพอ่ื สรา้ งความสามารถ ในการแข่งขันของประเทศได้อย่าง ยงั่ ยนื อาทิ กรมเจ้าทา่ 2.5 กระทรวงอุตสาหกรรม มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับ การบรหิ ารจัดการและดูแลธุรกิจ อุตสาหกรรม ด้านวัตถุอันตราย ก า ร ผ ลิ ต แ ล ะ ค ว า ม ป ล อ ด ภั ย เพ่ื อ ใ ห้ เป็ น ไ ป ต า ม ก ฎ ห ม า ย แ ล ะ ข้อตกลงระหว่างประเทศ อาทิ กรมสง่ เสรมิ อุตสาหกรรม

2.6 กระทรวงพลังงาน 107 มีหน่วยงานท่ีท�ำหน้าที่วิจัย 2.7 กระทรวงกลาโหม และพฒั นาด้านพลังงาน การจัดหา พลังงาน การอนุรกั ษ์พลังงาน และ ซงึ่ ประกอบด้วยหน่วยเฉพาะกิจ บรหิ ารจดั การการใชพ้ ลงั งานอยา่ งยง่ั ยนื และหน่วยขน้ึ ตรงกับกองทพั เรอื ทำ� หน้าท่ี อาทิ กรมเชอื้ เพลงิ ธรรมชาติ การไฟฟา้ รกั ษาและคุ้มครองผลประโยชน์จากการ ฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย ใชท้ รพั ยากรในทะเล ตดิ ตามและตรวจวดั ปจั จยั ทางสมทุ รศาสตร์ อุทกศาสตร์ และ อุตนุ ิยมวทิ ยาทางทะเล

108 2.8 กระทรวงมหาดไทย 2.9 กระทรวงอดุ มศกึ ษา วทิ ยาศาสตร์ วจิ ัย และนวัตกรรม มหี นว่ ยงานยอ่ ยทที่ ำ� หนา้ ทใี่ นการ รกั ษาความสงบเรยี บรอ้ ย ปอ้ งกัน และ มีหน่วยงานย่อยที่ด�ำเนินการ ปราบปรามอาชญากรรม ตามประมวล เกี่ยวกับการบูรณาการองค์ความรู้ กฎหมายอันเก่ียวกับความผดิ ทางอาญา ทางทะเล ศึกษาวิจัยและพัฒนา ทงั้ หลายในน่านน้�ำไทย อาทิ กรมปอ้ งกนั วทิ ยาศาสตรแ์ ละเทคโนโลยที รพั ยากร และบรรเทาสาธารณภัย กรมโยธาธกิ าร ธรรมชาตทิ างทะเล เพอ่ื นำ� มาประยกุ ต์ และผงั เมือง สกู่ ารจดั การทรพั ยากรไดอ้ ยา่ งถกู ตอ้ ง และเหมาะสม อาทิ สำ� นักงานพฒั นา เทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศ (องค์การมหาชน)

2.10 กระทรวงการทอ่ งเทยี่ วและกีฬา 109 ท� ำ ห น้ า ท่ีคว บคุมดูแล ส�ำรว จ 2.11 กระทรวงการต่างประเทศ วางแผน ด�ำเนินการส่งเสรมิ การทอ่ งเทีย่ ว ทางทะเล ตลอดจนส่งเสรมิ การอนุรกั ษ์ เป็นหน่วยงานท่ีมีภารกิจด้าน ฟ้นื ฟู และ พฒั นาสถานทที่ อ่ งเทยี่ วทางทะเล การต่างประเทศ สง่ เสรมิ ความสมั พนั ธ์ ทรัพยากรธรรมชาติ และส่ิงแวดล้อมที่ ความเข้าใจ และความรว่ มมอื ระหว่าง เกยี่ วขอ้ ง อาทิ การทอ่ งเทยี่ วแหง่ ประเทศไทย ประเทศ และอ�ำนวยความสะดวก ส ภ า อุ ต ส า ห ก ร ร ม ก า ร ท่ อ ง เท่ี ย ว แห่ ง ในการติดต่อประสานกับต่างประเทศ ประเทศไทย แ ล ะ คุ้ ม ค ร อ ง ผ ล ป ร ะ โ ย ช น์ ข อ ง ไท ย ในตา่ งประเทศ รวมไปถงึ การดำ� เนนิ การ เพ่ือเข้าเป็นภาคีอนุสัญญาหรือความ ตกลงระหว่างประเทศต่าง ๆ ซึ่งมี หน่วยงานระดับกรมที่ด�ำเนินภารกิจ ดังกล่าว อาทิ กรมภูมภิ าคท่เี ก่ียวขอ้ ง กรมองคก์ ารระหวา่ งประเทศ กรมอาเซยี น กรมสนธสิ ัญญาและกฎหมาย กฎหมายและหนว่ ยงานทางทะเล ดั งกล่ าวข้างต้ น จ ะเป็นเคร่ืองมือ ในการควบคมุ ความประพฤตขิ องบคุ คล ให้ต้องปฏิบัติตาม รวมทั้ง ส่งเสริม ให้สภาพความเป็นอยู่ในสังคมมีความ ผาสุก และประเทศชาติ มีความเจรญิ รุง่ เรอื ง มัน่ คง มัง่ คั่ง และยั่งยืน ทั้งใน ระดับชาติและภมู ภิ าค ทง้ั นี้ เพ่อื ให้ผู้ใช้ ทะเลได้มีความรู้ ความเข้าใจ เคารพ และปฏิบตั ิตามกฎหมายทางทะเล ทง้ั ท่ี เปน็ กฎหมายระหวา่ งประเทศและกฎหมาย ภายในประเทศ ได้ทราบและน�ำไปใช้ ในการปฏิบัติและเผยแพรค่ วามรูใ้ ห้กับ ผทู้ เ่ี กี่ยวขอ้ งต่อไป

110 ความรว่ มมอื ระหวา่ งประเทศ ปัจจุบันมคี วามรว่ มมอื ระหว่างประเทศท่ีเก่ียวขอ้ ง กับทะเลในระดับโลกและระดับภมู ิภาคที่สำ� คัญ อาทิ 1. องคก์ ารสหประชาชาติ ( United Nation : UN ) เปน็ องค์การระหวา่ งประเทศระดับโลกก่อตั้งขนึ้ เมอ่ื ค.ศ. 1945 มสี �ำนักงานใหญ่ต้ังอยู่ ณ กรุงนิวยอรก์ ประเทศสหรฐั อเมรกิ า มีสมาชิกประกอบด้วยประเทศ เอกราชตา่ ง ๆ จากทกุ ภมู ภิ าคทว่ั โลก สำ� หรบั ประเทศไทย ได้เข้าเปน็ สมาชกิ ล�ำดับที่ 55 เมอื่ วันที่ 16 ธนั วาคม พ.ศ. 2489 ปัจจุบันองค์การสหประชาชาติให้ความส�ำคัญ กบั ภยั คกุ คามไวห้ ลายรปู แบบ ซงึ่ สว่ นใหญเ่ ปน็ ภยั คกุ คาม รูปแบบใหม่ โดยเฉพาะความมั่นคงทางสังคม และ ความมั่นคงของมนุษย์ อันประกอบด้วย ภัยจากการ ลกั ลอบคา้ ยาเสพตดิ การหลบหนเี ขา้ เมอื งโดยผดิ กฎหมาย การคา้ อาวธุ การคา้ ผหู้ ญงิ และเดก็ อาชญากรรมขา้ มชาติ และการก่อการรา้ ย การลักลอบค้าอุปกรณ์นิวเคลียร์ การโจรกรรมและลักลอบค้ายานพาหนะ การฟอกเงิน อาชญากรรมคอมพวิ เตอร์ อาชญากรรมดา้ นสงิ่ แวดลอ้ ม อาชญากรรมด้านทรพั ยส์ นิ ทางปญั ญา การติดสนิ บน เจ้าหน้าท่ี การแทรกซึมและการครอบง�ำทางธุรกิจ การโจรกรรมศลิ ปวตั ถุ ฯลฯ

111 ในส่วนท่ีเก่ียวข้องกับทะเลน้ันกรอบการประชุมขององค์การ สหประชาชาติมีการหารอื กันใน 2 หวั ข้อใหญ่ ได้แก่ 1 การจดั ตงั้ กรอบกฎหมายระหวา่ งประเทศ การสง่ เสรมิ ให้ประเทศต่าง ๆ เข้าเป็นภาคี และน�ำกฎหมายไปบังคับใช้ รวมทง้ั การจัดระเบยี บ/วางกฎเกณฑ/์ พฒั นามาตรฐานและ มาตรการระหว่างประเทศในการรักษาความมั่นคงและ ความปลอดภัยทางทะเล 2 การส่งเสริมความร่วมมือระหว่างประเทศในการ จัดการภยั คกุ คามต่าง ๆ ในทะเล อาทิ โจรสลัด อาชญากรรม ขา้ มชาติ สง่ิ แวดล้อม ภัยพิบัติทางธรรมชาติ

112 2.องคก์ ารทางทะเลระหวา่ งประเทศ (International Maritime Organization : IMO) เป็นทบวงการช�ำนาญการพิเศษขององค์การ สหประชาชาติ ก่อต้ังเมือ่ พ.ศ. 2491 โดยเรมิ่ ด�ำเนินการอยา่ งเปน็ ทางการ เมอ่ื พ.ศ. 2502 ส�ำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ ณ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ท�ำหน้าท่ีเป็นศูนย์กลาง ความรว่ มมอื ระหวา่ งสมาชกิ ในการกำ� หนด มาตรฐาน ข้อบังคับ และแนวทางปฏิบัติ เพ่ือให้เกิดความปลอดภัยในการเดินเรอื การคุ้มครองรักษาสิ่งแวดล้อมทางทะเล และการอำ� นวยความสะดวกตา่ ง ๆ ทเี่ กย่ี วขอ้ ง กับการขนส่งทางทะเล มีสมาชิกจ�ำนวน 174 ประเทศ ส�ำหรบั ประเทศไทยได้เข้าเป็น สมาชกิ ตั้งแต่วนั ที่ 20 กนั ยายน พ.ศ. 2516 และ จากเหตกุ ารณก์ ารกอ่ การรา้ ย เมอ่ื วนั ที่ 11 กนั ยายน พ.ศ. 2544 IMO ไดต้ ระหนกั ถงึ ความปลอดภยั ทางทะเล และท่าเรอื ส�ำคัญของโลกมากขึ้น จึงได้ออกนโยบาย และมาตรการความปลอดภยั ทางทะเลเพมิ่ ขนึ้ เพอ่ื ปอ้ งกนั เหตรุ า้ ยตา่ ง ๆ อาทิ มาตรการการรกั ษาความปลอดภยั ของเรอื และทา่ เรอื (International Ship and Port Facility Security : ISPS Code)

113 อนุสญั ญาระหวา่ งประเทศวา่ ด้วยความปลอดภัยแหง่ ชวี ติ ในทะเล ค.ศ. 1974 (1974 International Convention for the Safety of Life at Sea 1974 : 1974 SOLAS) อนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการอ�ำนวยความสะดวก ในการเดินเรอื ระหว่างประเทศ ค.ศ. 1965 (Convention on the Facilitation of International Maritime Traffic : 1965 FAL) อนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการค้นหาและช่วยเหลือ ผปู้ ระสบภยั ทางทะเล ค.ศ. 1979 (1979 International Convention on Maritime Search and Rescue : 1979 SAR) อนสุ ญั ญาระหวา่ งประเทศวา่ ดว้ ยการปราบปรามการกระทำ� ทผี่ ดิ กฎหมายต่อความปลอดภัยของการเดนิ เรอื ค.ศ. 1988 (Convention for the Suppression of Unlawful Acts against the Safety of Maritime Navigation : 1988 SUA)

114 ปจั จบุ ัน IMO เป็นหน่วยงานท่ีมีบทบาทในการ แก้ปัญหาโจรสลัดในน่านน้�ำโซมาเลีย โดยผลักดันให้ อ�ำนาจประเทศต่าง ๆ เข้าไปจัดการกับปญั หาโจรสลัด ในน่านน้�ำโซมาเลียได้ และพยายามกระตุ้นให้ประเทศ ต่าง ๆ ส่งกองเรอื รบและเครอ่ื งบินรบเข้าลาดตระเวน ในบรเิ วณน่านน้�ำทคี่ าดวา่ มกี ำ� ลังของโจรสลัดโซมาเลีย ปฏิบตั ิการอยู่ โดยเฉพาะเส้นทางเดินเรอื บรเิ วณอ่าวเอเดน ซึ่ ง เป็ น เ ส้ น ท า ง ห ลั ก ใ น ก า ร ข น ส่ ง น้� ำ มั น ท า ง ท ะ เ ล ร ะ ห ว่ า ง ต ะ วั น อ อ ก ก ล า ง ไ ป ยั ง ภู มิ ภ า ค อ่ื น ทั่ ว โ ล ก เพอื่ รกั ษาความปลอดภยั ใหก้ บั เรอื ทผ่ี า่ นไปยงั บรเิ วณนัน้ รวมทั้ง แนะน�ำการปฏิบัติ เพ่ือให้ปลอดภัยจากการ ถูกยดึ หรอื ปล้นเรอื ตลอดจนการปฏิบตั ิเมอ่ื ต้องเผชญิ กับกล่มุ โจรสลัดด้วย

115 การประชุมสมัชชาสมัยสามัญของ IMO จัดเป็นประจ�ำทุก 2 ปี เพื่อให้ ประเทศสมาชิกให้ความเห็นชอบแผนงาน ยุทธศาสตร์ งบประมาณ การตัดสินใจ ดา้ นการเงนิ และการเลอื กตงั้ ประเทศสมาชกิ คณะมนตรเี พอ่ื ทำ� หนา้ ทก่ี ำ� กบั ดแู ลงาน ของ IMO แทนสมัชชาในชว่ งระหวา่ งสมยั การประชุม ส่วนคณะมนตรเี ป็นองค์กร บรหิ ารงานของ IMO ประกอบดว้ ยสมาชกิ จำ� นวน 40 ประเทศ ทไ่ี ดร้ บั เลอื กต้งั จาก สมัชชา โดยแบ่งออกเป็น • กล่มุ A ประเทศทม่ี ผี ลประโยชน์มากทสี่ ดุ ในการใหบ้ รกิ ารด้านการเดินเรอื ระหวา่ ง ประเทศ จ�ำนวน 10 ประเทศ • กลุ่ม B ประเทศท่ีมีผลประโยชน์มากท่ีสุดด้านการค้าทางทะเลระหว่างประเทศ จ�ำนวน 10 ประเทศ และ • กลมุ่ C ประเทศทม่ี ผี ลประโยชน์เปน็ พเิ ศษด้านการขนสง่ ทางทะเลหรอื การเดนิ เรอื และเปน็ ตัวแทนของภูมภิ าคต่างๆ ท่วั โลก จ�ำนวน 20 ประเทศ อยู่ในวาระคราวละ 2 ปี สำ� หรบั ปี 2561-2562 ประเทศไทยได้รบั เลือกต้ังเปน็ สมาชิกคณะมนตรี IMO กล่มุ C อีกวาระหนึ่ง นับเปน็ สมัยท่ี 7 ทไ่ี ด้รบั การเลือกต้ังติดต่อกัน ซึง่ จะชว่ ยให้ ประเทศไทยมบี ทบาทในการกำ� หนดนโยบาย ตลอดจนการกำ� กบั ดแู ลการดำ� เนนิ งาน ของ IMO ในเรอื่ งโครงสรา้ งองค์กร งบประมาณ บุคลากร มีบทบาทในเรอ่ื ง การก�ำหนดมาตรฐานด้านความปลอดภัยและสงิ่ แวดล้อมทางทะเล ทราบทิศทาง และแนวโน้มการด�ำเนินงานของ IMO อันจะน�ำไปสกู่ ารเตรยี มความพรอ้ มภายใน ประเทศเพื่อรองรบั ต่อไป และที่ส�ำคัญคือ ช่วยให้ประเทศไทยมีบทบาทในการ ก� ำหนดทิศทางการใช้ประโยชน์ จากความร่วมมือทางวิชาการของ IMO ในการยกระดับบุคลากรพาณิชยนาวีบนเรอื ของไทยให้สามารถรกั ษามาตรฐาน ของกองเรอื พาณชิ ยไ์ ทยใหไ้ ดม้ าตรฐานสากล อนั จะชว่ ยใหเ้ รอื ไทยสามารถทำ� การคา้ และเข้าเทียบทา่ เรอื ต่าง ๆ ได้ทว่ั โลก

116 ส3ห. อปงรคะชก์ าาชราอตาิห(FาoรodแลanะdเกAษgตricรuแltหur่งe Organization of the United Nations : FAO) เป็นองค์การชำ� นาญการพเิ ศษ (Specialize agency) ในเครอื ขององค์การสหประชาชาติ ซ่ึงได้รบั การจัดต้ังขึ้นตาม ค�ำเสนอแนะของ United Nations Conference on Food and Agriculture ในปี ค.ศ. 1943 ในสหรฐั อเมรกิ าโดยสนับสนุนให้ ประเทศสมาชิกพรอ้ มใจกันในการด�ำเนินงานขจัดความหิวโหย และยากจน ภายหลังการยุติของสงครามโลกครง้ั ที่ 2 ต่อมา FAO ได้เล็งเห็นถึงบทบาทของการประมงในการเพ่มิ พลู อาหาร โปรตีน ให้กับประชากรโลก จึงได้มีการจัดตั้งองค์กรประมง ระดบั ภมู ภิ าคขน้ึ ในหลายภมู ภิ าคของโลก เชน่ ในภมู ภิ าคอนิ โดแปซฟิ กิ มสี ภาการประมงแห่งภูมิภาคอินโดแปซิฟิก (The IndoPacific Fisheries Council) ในปี ค.ศ. 1948 ซ่ึงในปัจจุบันเป็น The Asia Pacific Fisheries Commission ในปี ค.ศ. 1982 ประเทศสมาชกิ ขององคก์ ารสหประชาชาตไิ ดบ้ รรลขุ อ้ ตกลง ในการจดั ทำ� กฎหมายทะเลและเปดิ โอกาสใหป้ ระเทศสมาชกิ ลงนาม เขา้ เปน็ ภาคี FAO ไดม้ บี ทบาทสำ� คญั ในการกระตนุ้ ใหป้ ระเทศตา่ ง ๆ ดำ� เนนิ การตามขอ้ ตกลงวา่ ดว้ ยกฎหมายทะเลแหง่ สหประชาชาติ อาทิ ได้จัดให้มีการประชุมระดับโลกว่าด้วยการจัดการและพัฒนา การประมงในปี ค.ศ. 1984 ซงึ่ ขอ้ เสนอแนะทไี่ ดจ้ ากการประชมุ ครงั้ น้ี กใ็ หเ้ กดิ ผลสบื เนอื่ งในการพฒั นาการประมงทยี่ งั่ ยนื อาทิ การกำ� หนด จรรยาบรรณในการด�ำเนินการของการจัดการประมง การปฏิบตั ิ การประมง การพฒั นาเพาะเลยี้ งสตั วน์ ้ำ� การแปรรปู สตั วน์ ้ำ� ภายหลงั การจบั และการคา้ ฯลฯเพอ่ื ความมนั่ คงดา้ นอาหารและความปลอดภยั ของการใชผ้ ลผลิตเปน็ อาหารจากทะเล FAO ยงั ไดม้ บี ทบาทสำ� คัญ ในการวางระเบยี บแบบแผนในการทำ� การประมง อาทิ แผนดำ� เนนิ งาน สากลหรอื ขอ้ ตกลงในการจัดการและบรหิ ารการประมงแบบยงั่ ยนื

117 4. สหภาพยโุ รป (European Union : EU) เป็นการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจและการเมืองของ ประเทศในยุโรป ประกอบด้วยประเทศสมาชิก 28 ประเทศ ปจั จบุ นั สหภาพยโุ รปไดใ้ หค้ วามสำ� คญั กบั การรกั ษาความมน่ั คง และความปลอดภั ยของเส้นทางเดิ นเรือเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะเสน้ ทางในมหาสมทุ รอนิ เดยี และทะเลเมดเิ ตอรเ์ รเนยี น ซึ่ งเป็ นเ ส้ น ท า งเดิ นเรือ สู่ยุ โรปท่ีมีคว าม ส�ำ คั ญต่ อ EU ทงั้ ดา้ นความมนั่ คงและเศรษฐกจิ และเมอ่ื เกดิ ปญั หาความไรเ้ สถยี รภาพทางการเมอื งในโซมาเลยี และปญั หาโจรสลดั สหภาพยโุ รปจงึ สนบั สนนุ ขอ้ มตขิ องคณะมนตรคี วามมนั่ คงแหง่ สหประชาชาติ ที่ 1838 (ค.ศ. 2009) และ 1846 (ค.ศ. 2009) อย่างเต็มที่ โดยได้จัดตั้งกองก�ำลังทางทะเล European Union Naval Force Somalia (EU NAVFOR) ขึ้น ภายใต้กรอบนโยบายรว่ ม ด้านความมน่ั คงและการปอ้ งกนั ยโุ รป (European Security and Defence Policy: ESDP) โดย EU NAVFOR มีภารกิจสำ� คัญ ได้แก่ 1 คุ้ ม กั น ก อ ง เรือ ข อ ง โ ค ร ง ก า ร อาหารโลกทป่ี ฏบิ ตั ภิ ารกจิ เกยี่ วกบั ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม ไปยงั โซมาเลีย 2 คุ้มกันและรักษาความปลอดภัย เส้นทางเดินเรอื บรเิ วณอ่าวเอเดน และชายฝ่ ังโซมาเลีย 3 ป ร า บ ป ร า ม ข บ ว น ก า ร โ จ ร ส ลั ด โดยอาณั ติ ของ EU NAVFO R ครอบคลุมถึงการจับกุมโจรสลัด/ผู้ต้องสงสัย การยึดเรือโจรสลัด/เรือที่ถูกโจรสลัดยึดครอง รวมทงั้ สนิ คา้ บนเรอื โดยจะสง่ ตวั บคุ คลทถ่ี กู จับกมุ ไปดำ� เนนิ คดใี นประเทศสมาชกิ หรอื ทปี่ ระเทศเคนยา ซ่ึงสหภาพยุโรปมีข้อตกลงอยู่ มีพื้นที่ปฏิบัติการ ครอบคลมุ บรเิ วณอ่าวเอเดน แนวชายฝ่ งั โซมาเลีย ตอนใต้ของทะเลแดง พื้นที่บางส่วนของทะเลแดง และหมูเ่ กาะเซเชลส์ นอกจากนั้น ยังปฏิบัติภารกิจ ลาดตระเวนรว่ มกบั ประเทศ/กลมุ่ อนื่ ไดแ้ ก่ กองเรอื เฉพาะกิจผสม 151 (กองก�ำลังเฉพาะกิจของ UN) NATO รสั เซยี อินเดีย ญี่ปุ่น และจีน

118 5. สมาคมประชาชาตแิ ห่งเอเชีย ตะวนั ออกเฉยี งใต้ หรือ อาเซียน (Association of South East Asian Nations : ASEAN) เปน็ กรอบความรว่ มมอื ทสี่ ำ� คัญในระดบั ภมู ภิ าคเอเชยี ตะวนั ออกเฉียงใต้ ประกอบดว้ ย 3 เสาหลัก ดังนี้ 1 2 3 ป ร ะ ช า ค ม ก า ร เ มื อ ง ป ร ะ ช า ค ม เ ศ ร ษ ฐ กิ จ ป ร ะ ช า ค ม สั ง ค ม แ ล ะ และความม่นั คง (ASEAN Economic วฒั นธรรม (ASEAN Political- Community : AEC) (ASEAN Socio - Cultural Security Community Community : ASCC) : APSC) ประเทศไทยได้ด�ำเนินนโยบายเพอื่ รกั ษาและสง่ เสรมิ การใชป้ ระโยชน์จากทะเลให้มาก ย่ิงขึ้น ผ่านการขับเคลื่อนจากหน่วยงานที่เก่ียวข้องภายในประเทศ และด�ำเนินนโยบาย สง่ เสรมิ ความรว่ มมอื ทางทะเลในอาเซียนผา่ นกรอบและกลไกต่าง ๆ ดังนี้ แผนงานการจัดต้ังประชาคม (ASEAN Blueprint) ซง่ึ ในสว่ นทเ่ี กยี่ วขอ้ งกบั ทะเลไดร้ บั การบรรจไุ วใ้ นแผนงาน ประชาคมการเมืองและความมั่นคงอาเซียน 2025 (ASEAN Political - Security Community Blueprint 2025) เพอื่ สง่ เสรมิ ความมน่ั คงความปลอดภยั การบงั คบั ใชก้ ฎหมายทางทะเลในภมู ภิ าค การต่อต้านอาชญากรรมข้ามชาติ การค้ามนุษย์ การกระท�ำ อนั เปน็ โจรสลดั การทำ� การประมงผดิ กฎหมาย ขาดการรายงาน และไร้การควบคุม และการอนุรักษ์และปกป้องสงิ่ แวดล้อม ทางทะเล

119 5.1 การประชุมอาเซียนว่าด้วยความรว่ มมือ ด้านการเมืองและความมั่นคงในภูมิภาคเอเชีย แปซฟิ กิ (ASEAN Regional Forum : ARF) เปน็ ผลสบื เนอื่ งมาจากมตขิ องทป่ี ระชมุ และขยายตัวของความขัดแย้ง นอกจากนี้ สุดยอดอาเซียน คร้ังที่ 4 โดยผู้น�ำรัฐบาล ยังมีกิจกรรมอย่างเป็นทางการท่ีเกี่ยวกับ ของประเทศสมาชิกอาเซียนได้ประกาศ ความมนั่ คงทางทะเลโดยเฉพาะ อาทิ การประชมุ เจตนารมณ์ ท่ีจะแสวงหาเวทีในการน� ำ ASEAN Regional Forum Inter-Sessional รฐั สมาชกิ เขา้ มารว่ มมอื ในกรอบความรว่ มมอื Meeting on Maritime Security (ARF ทางด้านความมั่นคง และส่งเสรมิ การหารอื ISM on MS) มวี ตั ถปุ ระสงคเ์ พอื่ หารอื เกยี่ วกบั ด้านความมัน่ คงกับประเทศค่เู จรจา ปัจจบุ นั ความม่ันคงทางทะเล ความปลอดภัยใน ARF มปี ระเทศทเี่ ขา้ รว่ ม 26 ประเทศ กบั 1 กลมุ่ การเดินเรอื สภาพแวดล้อมและการพัฒนาที่ ประกอบด้วย สมาชกิ อาเซยี น ได้แก่ บรูไน ย่ังยืนทางทะเล ตามแผนงานความม่ันคง กัมพชู า อินโดนีเซีย ลาว มาเลเซยี เมียนมา ทางทะเลในกรอบ ARF ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทย และเวียดนาม ประเทศคู่เจรจาของอาเซียน (Dialogue Partners) ไดแ้ ก่ ญปี่ นุ่ เกาหลใี ต้ สหรฐั อเมรกิ า แคนาดา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ อินเดีย จีน รสั เซีย และสหภาพยุโรป โดยการขยาย กรอบการหารอื ที่มีอยู่แล้วระหว่างอาเซียน กับคู่เจรจา ARF เป็นเวทีท่ีปรึกษาหารือ เกยี่ วกบั ประเดน็ ทางการเมอื งและความมน่ั คง มงุ่ ทจี่ ะสง่ เสรมิ ความไวเ้ นอ้ื เชอื่ ใจ ความรว่ มมอื แ ล ะ ค ว า ม สั ม พั น ธ์ อั น ดี ร ะ ห ว่ า ง ป ร ะ เท ศ ผเู้ ขา้ รว่ ม รวมทงั้ พฒั นาแนวทางการดำ� เนนิ การ 5.2 การประชุมหารอื อาเซียนว่าด้วย ทางการทูตเชิงป้องกันมุ่งป้องกันการเกิด ประเด็นทางทะเล (ASEAN Maritime Forum : AMF) เป็นการประชุมเพื่อส่งเสรมิ ความรว่ มมือระหว่างกลไกความรว่ มมือทางทะเลของอาเซียน เพือ่ ด�ำเนินการต่อประเด็นทางทะเลอยา่ งครอบคลุม นอกจากเปน็ ความรว่ มมอื ภายในสมาชิก อาเซียนแล้ว ยังได้พิจารณาการประชุมหารอื อาเซียน วา่ ด้วย ประเด็นทางทะเลแบบขยาย (Expanded ASEAN Maritime Forum : EAMF) ซง่ึ เปน็ การจัดการประชุมในรูปแบบล�ำดับ ขั้นท่ี 1.5 (Track 1.5 Maritime Forum) โดยเป็นการใช้กลไกของการประชุม AMF ที่มีอยู่ให้มี ปฏิสัมพันธ์กับประเทศนอกภูมิภาคในกรอบการประชุมสดุ ยอดเอเชยี ตะวันออก (East Asia Summit : EAS) ดว้ ย การประชมุ จะแบง่ ออกเปน็ 2 สว่ น คอื (1) การประชมุ AMF สำ� หรบั ประเทศ สมาชิกอาเซียน 10 ประเทศ และ (2) การประชุมในรูปแบบ Track 1.5 ซ่ึงจะประกอบด้วย ประเทศสมาชิกอาเซียน 10 ประเทศ กับประเทศนอกภมู ภิ าค ในกรอบ EAS อาทิ เกาหลใี ต้ ญป่ี นุ่ สหรฐั ฯ รสั เซยี อนิ เดยี ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์

120 กลไกการ ด�ำเนินงานของ 6. อาเซม อาเซม จะ ด� ำ เนิ น ไป บ น ( Asia-Europe Meeting : ASEM) ห ลั ก ก า ร ข อ ง ความสมัครใจ เปน็ ขอ้ รเิ รม่ิ ของสงิ คโปรแ์ ละฝรง่ั เศส เพ่ือให้ ASEM เป็นเวทีสรา้ งความคุ้นเคย ของประเทศสมาชิก และมีลักษณะท่ีไม่เป็น และให้มีการหารอื แลกเปล่ียน ข้อคิดเห็น ทางการจนเกินไป รวมท้งั ไมพ่ ยายามจัดตั้ง อ ย่ า ง ก ว้ า ง ๆ ใน เรื่อ ง ท่ี ส น ใจ ร่ว ม กั น องค์กรถาวรใด ๆ มารองรบั การด�ำเนินการ เพ่ื อ ปูทางให้เกิดความร่วมมือระหว่าง ในกรอบอาเซม ดังน้ัน ASEM จึงไม่มีสำ� นัก เอเชยี -ยุโรป ทงั้ ในด้าน การเมอื ง เศรษฐกิจ เลขาธิการ แต่ประสานงานผ่านประเทศ สังคม และวฒั นธรรม ซง่ึ ถือเปน็ 3 เสาหลัก ผปู้ ระสานงาน (ASEM Coordinators) ปี 2560 (pillar) ประเทศผปู้ ระสานงานฝา่ ยยุโรป ได้แก่ EU และประเทศมอลตา และฝ่ายเอเชีย ได้แก่ ปัจจุบันมีสมาชิกท้ังหมด 51 ประเทศ ประเทศเมียนมาและนิวซีแลนด์ ที่ผ่านมา ASEM ให้ความส�ำคัญกับประเด็นปัญหา ประกอบด้วยทวีปยุโรป 31 ประเทศ โจรสลัดโซมาเลียเป็นอย่างมาก และได้จัด การประชมุ เกย่ี วกบั ประเดน็ ดงั กลา่ วถงึ 2 ครงั้ (ออสเตรยี เบลเยยี ม เดนมารก์ ฟินแลนด์ เมือ่ พ.ศ. 2553 โดยมีวัตถปุ ระสงค์เพอ่ื สรา้ ง ฝรงั่ เศส เยอรมนี กรซี อิตาลี ไอรแ์ ลนด์ ความรว่ มมือกับประเทศสมาชิกฝ่ายเอเชีย ลักเซมเบิรก์ เนเธอรแ์ ลนด์ โปรตุเกส สเปน ในการปอ้ งกนั และแกไ้ ขปญั หาโจรสลดั รว่ มกนั สวีเดน สหราชอาณาจักร ลัตเวีย ลิทวั เนีย มัลตา บัลแกเรยี โครเอเชีย ไซปรสั นอรเ์ วย์ การประชมุ อาเซมมกี ำ� หนดจดั ประชมุ สาธารณรฐั เชก็ เอสโตเนยี โปแลนด์ โรมาเนยี ทุก 2 ปี มีความส�ำคัญ คือ เป็นเวทีท่ีผู้น�ำ รสั เซยี สโลวาเกีย สโลวเี นีย ฮังการี และ ประเทศเอเชยี และยุโรปได้มาพบปะหารอื กัน สวสิ เซอรแ์ ลนด์) ในประเดน็ ทอ่ี ยใู่ นความสนใจของทงั้ สองฝา่ ย มกี ารแลกเปลย่ี นขอ้ คดิ เหน็ ระหวา่ งกนั เกยี่ วกบั ทวปี เอเชยี 18 ประเทศ (อาเซยี น 10 สถานการณ์ ระหว่างประเทศและในภมู ภิ าค เพ่ือน�ำไปสู่การเสรมิ สรา้ งความเข้าใจอันดี ประเทศ รวมท้งั จีน ญ่ีปุน่ อินเดีย เกาหลีใต้ ระหว่างกัน ซึ่งจะช่วยเพ่ิมพูนและกระชับ บงั กลาเทศ มองโกเลยี ปากสี ถาน คาซคั สถาน) ความรว่ มมอื ระหว่างเอเชียกับยุโรปต่อไป ทวีปออสเตรเลีย 2 ประเทศ (ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์) และ 2 องค์กรระหว่าง ประเทศ ได้แก่ สำ� นักเลขาธกิ ารอาเซียน (ASEAN Secretariat) และสหภาพยุโรป (European Union)

121 7. ความริเรม่ิ แหง่ อ่าวเบงกอลส�ำหรับ ความร่วมมือหลากหลายสาขาทาง วิชาการและเศรษฐกิจ (Bay of Bengal Initiative for Multi - Sectoral Technical and Economic Cooperation หรอื BIMSTEC) ท้งั น้ี กล่มุ ประเทศ BIMSTEC กรอบความรว่ มมอื ทางวชิ าการและเศรษฐกจิ ถอื ไดว้ า่ เปน็ ตลาดทมี่ ศี กั ยภาพ แตป่ จั จบุ นั ระหวา่ ง 7 ประเทศ ในอา่ วเบงกอล ไดแ้ ก่ บงั กลาเทศ ยงั มกี ารคา้ การลงทนุ และการเดนิ ทาง อินเดีย เมยี นมา ศรลี ังกา ไทย ภูฏาน และเนปาล ติดต่อระหวา่ งกันค่อนข้างน้อย ทำ� ให้ เกิดจากการรเิ รม่ิ ของไทยเม่อื ปี 2540 ครอบคลมุ ยงั มโี อกาสในการทจี่ ะสง่ เสรมิ ความรว่ มมอื พื้นที่ ซง่ึ มปี ระชากรรวม ประมาณ 1,500 ล้านคน ระหวา่ งกนั ไดอ้ กี มาก โดยเฉพาะอยา่ งยงิ่ เปน็ กรอบความรว่ มมอื ทเ่ี ชอื่ มเอเชยี ใต้เขา้ กับเอเชยี ในด้านการค้าการลงทนุ โดยประเทศ ตะวันออกเฉียงใต้ และเป็นกลไกที่ไทยสามารถ สมาชิกได้ให้สัตยาบันในกรอบความ ขยายความสัมพันธ์กับประเทศในภูมิภาคเอเชยี ใต้ ตกลงเขตการค้าเสรี BIMSTEC แล้ว ซึ่งเป็นแหล่งวัตถุดิบและทรพั ยากรท่สี ำ� คัญ ทง้ั น้ี สำ� หรบั ประเทศไทยแลว้ BIMSTEC จะชว่ ยประสานนโยบาย Look West ของไทย เข้ากับนโยบาย Act East กรอบความรว่ มมือ 14 สาขา ของอินเดีย 1) การค้าและ 7) เกษตร 12) วฒั นธรรม การลงทุน 2) เทคโนโลยี 8) สาธารณสขุ 3) คมนาคม 9) การจัดการ 13) ปฏิสมั พนั ธใ์ น 4) พลังงาน สิ่งแวดล้อม ระดับประชาชน 5) ท่องเทีย่ ว และภัยพบิ ตั ิ 6) ประมง 10) การต่อต้าน 14) การเปล่ียนแปลง การก่อการรา้ ย สภาพภมู ิอากาศ และอาชญากรรม ข้ามชาติ 11) การลด ความยากจน

122 ช8อ่.คงวแคามบรม่วะลมะมกือาใน(MกaาlaรcลcaาSดtตraiรtsะเPวaนtroในl : MSP) เป็นความร่วมมือของรัฐชายฝ่ ังช่องแคบมะละกา ประกอบด้วย ประเทศไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย และสิงคโปร์ ใ น ก า ร ร่ ว ม กั น ส่ ง เรื อ แ ล ะ อ า ก า ศ ย า น ไ ป ล า ด ต ร ะ เว น ใ น ช่องแคบมะละกา เพื่อรกั ษาความปลอดภัยและความม่ันคง รวมทั้งเพื่อแสดงถึงความเป็นเจ้าของและความรบั ผิดชอบของ รฐั ชายฝ่ ังชอ่ งแคบมะละกา ในการดูแลรกั ษาความปลอดภัย ของชอ่ งแคบ ชอ่ งแคบมะละกา 9.ความตกลงว่าด้วยความร่วมมือระดับ ภมู ภิ าคเพอ่ื การตอ่ ตา้ นการกระทำ� อนั เปน็ โจรสลดั และการปลน้ เรอื โดยใชอ้ าวธุ ในเอเชยี (Regional Cooperation Agreement on Combating Piracy and Armed Robbery against Ships in Asia : ReCAAP) เป็นข้อตกลงท่ีริเร่ิมโดยประเทศญ่ีปุ่น ซึ่งมีเป้าหมายท่ีจะเพิ่มพูนความรว่ มมือระหว่าง ประเทศสมาชิก ซ่ึงปัจจุบันมีท้ังประเทศสมาชิก ในภูมิภาคเอเชียและนอกภูมิภาค เพื่อส่งเสรมิ การแบง่ ปนั ขอ้ มลู เกยี่ วกบั โจรสลดั และกอ่ ตง้ั ศนู ย์ แลกเปลยี่ นขอ้ มลู (Information Sharing Center : ISC)

123 10.ศนู ยพ์ ฒั นาการประมงแหง่ เอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใต้ (Southeast Asian Fisheries Development Center : SEAFDEC) เป็ น อ ง ค์ ก ร ป ร ะ ม ง ร ะ ดั บ ภู มิ ภ า ค ซึ่งจัดต้ังขึ้นตามค�ำเสนอแนะของท่ีประชุม ระดับรฐั มนตรวี ่าด้วยการพัฒนาเศรษฐกิจ ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซ่ึงมีข้ึน ณ กรุงโตเกียว ประเทศญ่ปี ุน่ ในปี ค.ศ. 1967 วัตถุประสงค์ของศูนย์ฯ เมื่อเร่ิมจัดต้ังขึ้น เพื่อเพ่ิมผลผลิตให้เป็นประโยชน์ต่อประเทศ เหล่าน้ัน ทั้งทางด้านเศรษฐกิจและสังคม SEAFDEC ได้ด�ำเนินการและขยายขอบเขต ของแผนปฏิบัติการตามวิวัฒนาการของการ ประมงโลกมามากกวา่ 50 ปี และเม่อื เรว็ ๆ นี้ ไดม้ กี ารปรบั mandate ของศนู ยฯ์ ใหส้ อดคลอ้ ง ตอ่ ความตอ้ งการของประเทศสมาชกิ กลา่ วคอื การมคี วามพยายามรว่ มกนั ในการดำ� เนนิ งาน เพื่ อ ให้ ป ร ะ เท ศ ส ม า ชิ ก ไ ด้ รับ ผ ล ป ร ะ โ ย ช น์ อย่างย่ังยืนจากการประมง การเพาะเล้ียง สตั วน์ ้�ำ เพื่อความอยูด่ ีกินดี และความมน่ั คง ทางอาหารของประเทศสมาชกิ ในภมู ภิ าคเอเชยี ตะวนั ออกเฉียงใต้ ในปัจจุบันประเทศสมาชิกทั้งหมด ความรว่ มมือระหว่างประเทศที่รวมถึง ของสมาคมประชาชาตแิ หง่ เอเชยี ตะวนั ออก กฎหมายและหน่วยงานทางทะเลดังได้กล่าว เฉยี งใต้ (ASEAN) เปน็ สมาชกิ ของ SEAFDEC ขา้ งตน้ จะเปน็ เครอื่ งมอื ในการควบคมุ ความประพฤติ ใน 2 ทศวรรษที่ผ่านมา องค์กรทั้ง 2 ของบุคคลให้ต้องปฏิบัติตาม รวมทง้ั สง่ เสรมิ ให้ ได้รว่ มมอื มากข้นึ ซงึ่ รว่ มกันจดั ทำ� สมั มนา สภาพความเป็นอยู่ในสังคมมีความผาสุก และ ระดับภมู ภิ าค 2 ครง้ั คอื ในปี ค.ศ. 2001 ประเทศชาติมีความเจรญิ รุง่ เรอื ง มั่นคง มั่งค่ัง เร่ือง “Fish for the People” และในปี และย่ังยืน ทั้งในระดับชาติและภูมิภาค ท้ังน้ี ค.ศ. 2011 เรอ่ื ง “Fish for the People เพ่ือให้ผู้ใช้ทะเลได้มีความรู้ความเข้าใจ และ 2020: Adaptation to a Changing เคารพและปฏิบัติตามกฎหมายทางทะเล ท้ังท่ี Environment” ซ่ึงผลการประชุมของ เป็นกฎหมายระหว่างประเทศและกฎหมาย สั ม ม น า ท้ั ง 2 เร่ื อ ง ไ ด้ ว า ง แน ว ท า ง ภายในประเทศ ได้ทราบและน�ำไปใช้การปฏิบตั ิ ในการด�ำเนินงานของ SEAFDEC ใน และเผยแพรค่ วามรูใ้ ห้กับผู้ที่เกี่ยวขอ้ งต่อไป ศตวรรษท่ี 21

บทท่ี 5 ทะเลต้องปกป้อง : หน้าทีข่ องคนไทย

126 ด้วยลักษณะภูมศิ าสตรท์ างทะเล ผืนท้องทะเลทมี่ คี วามหลากหลายทาง ชีวภาพ และต�ำแหน่งท่ีต้ังทางภูมิศาสตร์ เป็นสะพานเช่ือมต่อสองมหาสมุทร เขา้ ด้วยกัน ทำ� ให้ขอบเขตทางทะเลของภูมภิ าคเอเชีย โดยเฉพาะของประเทศไทย มคี วามสำ� คญั อยา่ งมากในเชงิ ภมู ริ ฐั ศาสตร์ ทงั้ ในบทบาทของการเปน็ แหลง่ ทอ่ งเทย่ี ว ระดับนานาชาติ การเป็นแหล่งทรพั ยากรธรรมชาติท่ีอุดมสมบูรณ์ของภูมิภาค รวมท้ังการเป็นจุดยุทธศาสตร์เช่ือมโยงเส้นทางการเดินเรือที่ส�ำคัญของโลก ส่งผลให้ชาติมหาอ�ำนาจมุ่งที่จะแผ่ขยายอิทธิพลเข้ามาในพื้นที่ ก่อให้เกิด ความสน่ั คลอนตอ่ เสถยี รภาพความมนั่ คงทางทะเลในภมู ภิ าค ดงั ปรากฏเหน็ เดน่ ชดั กรณีสถานการณ์ความขัดแย้งในทะเลจีนใต้ ความพยายามเข้ามามีบทบาท ในการลาดตระเวนในชอ่ งแคบมะละกา และแรงงานบงั คบั ดา้ นการทำ� การประมงทะเล เป็นต้น ประกอบกับความไม่ชัดเจนและความซับซ้อนในการก�ำหนดเขตแดน ทางทะเลระหวา่ งประเทศ จึงมกี ารอ้างสทิ ธทิ บั ซ้อนและการแย่งชงิ ผลประโยชน์ ในพน้ื ทท่ี างทะเลระหวา่ งกนั ซงึ่ ได้กลายเปน็ ปจั จัยหลกั ทผี่ ลกั ดนั ใหป้ ระเทศต่าง ๆ ในภูมิภาครวมถึงประเทศไทยเสรมิ สรา้ งก�ำลังทางเรอื กันอย่างต่อเน่ือง เพอ่ื ธำ� รง และรกั ษาไวซ้ ง่ึ อธปิ ไตยและผลประโยชน์ของชาติทางทะเลของตน นอกจากน้ี ประเทศไทยยงั ต้องเผชญิ กบั ปญั หาและความทา้ ทายทางทะเล ท้ังในด้านการประมง ด้านการขนส่งและพาณิชยนาวี ด้านการท่องเที่ยวและ นันทนาการทางทะเล ดา้ นพลงั งาน และดา้ นอื่น ๆ ซงึ่ สง่ ผลกระทบตอ่ ผลประโยชน์ ของชาติทางทะเล จนก่อให้เกิดความเสื่อมโทรมของทรัพยากรสัตว์น้�ำทะเล การทำ� การประมงผดิ กฎหมาย การหลบหนีเขา้ เมอื งผดิ กฎหมายและการค้ามนุษย์ น้�ำมนั รวั่ ในทะเล การลกั ลอบขนสง่ สง่ิ ผดิ กฎหมาย การก่อการรา้ ยและการกระทำ� อันเป็นโจรสลัด ความเส่ือมโทรมของแหล่งท่องเท่ียวทางทะเล ขยะทะเล

127 ความเส่ียงด้านส่ิงแวดล้อมจากกิจการปิโตรเลียมในทะเล ภัยพิบัติทางทะเล และ การกัดเซาะชายฝ่ งั แต่ประการส�ำคัญคือ “การบรหิ ารจัดการการแสวงหาประโยชน์ จากทรัพยากรธรรมชาติจากทะเลอย่างขาดความรับผิดชอบและการควบคุม” ท่ีส่งผลให้ระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อมทางทะเลได้รบั ผลกระทบอย่างรุนแรงและ กว้างขวาง ซง่ึ ได้กลายเป็นปญั หาสำ� คัญระดับโลก จนน�ำไปสูก่ ารทป่ี ระเทศต่าง ๆ ท่ัวโลกรวมกว่า 190 ประเทศ เห็นพ้องต้องกันในการก�ำหนดวาระการพัฒนาท่ี ยั่งยืน ค.ศ. 2030 ซึ่งเป็นทิศทางหลักในการพัฒนาของโลกหลัง ค.ศ. 2015 ท่ีเช่ือมโยงมิติของการพัฒนาด้านเศรษฐกิจและสังคมที่ต้องค�ำนึงถึงการปกป้อง ดูแล รกั ษา และฟ้ นื ฟสู ง่ิ แวดล้อม ภายใตเ้ ปา้ หมายการพฒั นาทยี่ งั่ ยนื (Sustainable Development Goals : SDGs)

128 การปกป้องดูแลและใชป้ ระโยชน์จากทะเล วาระการพฒั นาทยี่ งั่ ยนื ของโลก ค.ศ. 2030 ไดก้ ำ� หนดทศิ ทางการรกั ษาและบรหิ ารจดั การ ทรพั ยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างบูรณาการ โดยมีเป้าหมายการพัฒนาท่ีย่ังยืน ประกอบด้วย 17 เป้าหมาย และ 169 เป้าประสงค์ ซึ่งมีเป้าหมายหลักที่เกี่ยวข้องกับ การปกปอ้ งดูแลทะเล คือ • เปา้ หมายท่ี 14 การใช้ประโยชน์จากมหาสมุทรและทรพั ยากร ทางทะเล : อนุรกั ษ์และใช้ประโยชน์จากมหาสมุทรและทรพั ยากร ทางทะเล เพอื่ การพัฒนาอย่างยง่ั ยืน จ�ำนวน 10 เป้าประสงค์ อาทิ เปา้ ประสงค์ 14.1 ภายในปี พ.ศ. 2568 14.2 ภายในปี พ.ศ. 2563 ป้องกันและลดมลพิษทาง บ ริห า ร จั ด ก า ร แ ล ะ ป ก ป้ อ ง ทะเลทกุ ประเภท โดยเฉพาะ ระบบนเิ วศทางทะเลและชายฝ่ งั จ า ก กิ จ ก ร ร ม บ น แ ผ่ น ดิ น อย่างยั่งยืนเพื่อหลี กเล่ี ยง รวมถึงขยะทะเลและมลพษิ ผลกระทบเชงิ ลบทม่ี นี ยั สำ� คญั ของสารอาหาร และเป้า รวมถงึ เสรมิ สรา้ งภมู ติ า้ นทาน ประสงค์ และปฏิบัติการฟ้ ืนฟูเพื่อความอุดมสมบูรณ์ และการมีผลิตภาพของมหาสมุทร นอกจากน้ี ยงั มี เปา้ หมายที่ 13 การรบั มือก า ร เป ล่ี ย น แป ล ง ส ภ า พ ภู มิ อ า ก า ศ : ด� ำ เนิ น มาตรการเร่งด่วนเพ่ือรับมือ กั บการเปล่ี ยนแปลงสภาพ ภูมอิ ากาศ และผลกระทบซ่งึ เกี่ยวข้องกับการอนุรกั ษ์ทะเล จากภาวะโลกรอ้ นรวมอยู่ด้วย

129 ทง้ั น้ี เป้าหมายและเปา้ ประสงค์ข้างต้น ก�ำลังกลายเป็นส่วนสำ� คัญในการก�ำหนด ทิศทางการพัฒนาประเทศไทยในอนาคต โดยเฉพาะอยา่ งยิ่งในเรอื่ งการสรา้ งหลักประกัน ในการอนรุ กั ษ์และใชป้ ระโยชนจ์ ากมหาสมทุ รและทะเล การใชท้ รพั ยากรอยา่ งมปี ระสทิ ธภิ าพ การลดการเกิดของเสีย การมีรูปแบบการผลิตและบรโิ ภคท่ียั่งยืน การปกป้องและฟ้ ืนฟู 1 ทรพั ยากรธรรมชาติ ระบบนิ เวศอย่างยั่งยืน การหยุ ดยั้ ง ทางทะเลได้รบั การรกั ษา การสูญเสยี ความหลากหลายทางชวี ภาพ ฟ้ นื ฟใู ห้มีความสมบูรณ์และ ก า ร บ ริห า ร จั ด ก า ร เ มื อ ง อ ย่ า ง ยั่ ง ยื น ท่ี ยงั่ ยนื เปน็ ฐานการพฒั นา ลดผลกระทบทางลบต่อสิง่ แวดล้อม และ ประเทศทางเศรษฐกิจ การด�ำเนินการอย่างเร่งด่วน เพ่ือต่อสู้ และสังคมท่ีเป็นมิตร กับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและ ผลกระทบที่เกิดขึ้น โดยมีเป้าหมายเพ่ือ ให้ทะเลไทย กับส่งิ แวดล้อม 2 ทรพั ยากรธรรมชาติ 3 เกิดความสมดุล ทางทะเลได้รบั การดแู ล ร ะ ห ว่ า ง ก ารอนุ รัก ษ์ และ รกั ษาอยา่ งเปน็ ระบบและมี การใช้ประโยชน์ ลดความขัดแย้ง ประสทิ ธภิ าพ เพอ่ื ลดมลพษิ และ ของการพัฒนาที่ใช้ฐาน ทรัพยากรธรรมชาติทางทะเล ผลกระทบตอ่ สขุ ภาพ ประชาชนและ ระบบนิเวศ บรรเทาผลกระทบต่อ สิ่งแวดล้อมและ ลดภัยพิบัติ 4 มีระบบและ ทางธรรมชาติ หน่วยงานบริหารจัดการ ทรัพยากรธรรมชาติทางทะเล ที่มีประสิทธิภาพและเป็นเอกภาพ บ น พ้ื น ฐ า น ข อ ง ก า ร มี ส่ ว น ร่ ว ม ข อ ง ทุกภาคส่วน ลดความเหลื่อมล้�ำ สรา้ งความ เป็นธรรม สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ชาติ กฎหมาย ข้อตกลงระหว่างประเทศต่าง ๆ ท่ีประเทศไทยเป็นภาคีสมาชิก โดยยึดถือผลประโยชน์ของ ประเทศเป็นส�ำคัญ

130 หนา้ ที่ในการเป็นเจา้ ของทะเล รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 ได้ก�ำหนดหน้าทีพ่ ้ืนฐานของรฐั ทจ่ี ะต้องจัดให้มกี ารพทิ กั ษ์รกั ษาไวซ้ ง่ึ สถาบนั พระมหากษัตรยิ ์ เอกราช อธปิ ไตย บูรณภาพ แห่ ง อ า ณ า เข ต แ ล ะ เข ต ท่ี ป ร ะ เท ศ ไ ท ย มี สิ ท ธิ อธิปไตย เกียรติภูมิ และผลประโยชน์ของชาติ ความมั่นคงของรัฐ และความสงบเรียบร้อยของ ประชาชน การดูแลให้มีการปฏิบัติตามและบังคับ ใชก้ ฎหมายอย่างเครง่ ครดั และการอนุรกั ษ์ คุ้มครอง บ� ำ รุ ง รักษา ฟ้ ื น ฟู บริหารจั ดก าร และใช้หรือ จัดให้มีการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ ส่ิงแวดล้ อม และความหลากหลายทางชีวภาพ ให้เกิดประโยชน์อย่างสมดุลและยั่งยืน โดยระมัดระวัง ให้เกิดผลกระทบต่อประชาชน ชุมชน ส่ิงแวดล้อม และความหลากหลายทางชีวภาพน้อยท่ีสุด นอกจากน้ี ป ร ะ เ ด็ น ท า ง ท ะ เ ล ไ ด้ ถู ก บ ร ร จุ ไว้ ใ น ยุ ท ธ ศ า ส ต ร์ช า ติ (พ.ศ. 2561 - 2580) และแผนที่ส�ำคั ญอื่น ๆ อาทิ แผนแมบ่ ทภายใตย้ ทุ ธศาสตรช์ าติ แผนการปฏริ ปู ประเทศ แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ และนโยบาย และแผนระดบั ชาตวิ า่ ด้วยความมน่ั คงแหง่ ชาติ ซงึ่ มแี ผน ความม่ันคงแห่งชาติทางทะเล (พ.ศ. 2558 – 2564) เป็นแผนเฉพาะเรอื่ ง ในฐานะพลเมืองผู้ใช้ประโยชน์และ ได้ผลประโยชน์จากทะเลท้ังทางตรงและทางอ้อม สมควรท่ีจะต้องสนับสนุนหน่วยงานภาครัฐในการ ดำ� เนนิ การดงั กลา่ วขา้ งตน้ หรอื อาจรเิ รม่ิ กรอบแนวคดิ ในการดำ� เนนิ งานอน่ื ๆ โดยมตี วั อยา่ งแนวทางการปฏบิ ตั ิ ดังน้ี

131 1 สนบั สนนุ ภารกจิ ของหนว่ ยงานราชการทท่ี ำ� หนา้ ที่ ปกปอ้ งอธปิ ไตยและรกั ษาผลประโยชนข์ องชาติ ทางทะเล 2 ช่วยเหลือราชการเม่ือได้รับการร้องขอ อาทิ การให้ความช่วยเหลือเจ้าหน้าท่ีรฐั ขณะปฏิบัติหน้าท่ีช่วยเหลือผู้ประสบภัย พิบัติทางทะเล หรอื การให้ข้อมูลข่าวสาร ทางทะเลที่เป็นประโยชน์ต่อทางราชการ 3 เคารพกฎหมาย เคารพสทิ ธแิ ละเสรภี าพของ ผู้อ่ืน เคารพหลักความเสมอภาค ยึดมั่นใน ความถกู ต้อง และมคี วามรบั ผดิ ชอบต่อสังคม ในทุกกิจกรรมทีเ่ กี่ยวข้องกับทะเลและชายฝ่ ัง 4 ศกึ ษา ท�ำความเขา้ ใจ และ ปฏบิ ตั ติ ามกฎหมายทางทะเล โดยเครง่ ครดั 5 เรยี นรู้ เผยแพร่ และสรา้ งความตระหนกั รเู้ กยี่ วกบั ผลประโยชน์ของชาติทางทะเลและการรกั ษา ไวซ้ งึ่ ผลประโยชนฯ์ ดงั กลา่ ว ในทกุ ภาคสว่ น

132 6 ลดการใชพ้ ลังงานเชอ้ื เพลิง หรอื ปรบั เปล่ียนกิจวตั รประจ�ำวนั เพอื่ ลดปรมิ าณคารบ์ อนฟุตพรนิ้ ท์ ซงึ่ เป็นสาเหตสุ �ำคัญทำ� ให้ อณุ หภมู ขิ องมหาสมทุ รสงู ขน้ึ ทะเลเปน็ กรด และระดบั ออกซเิ จน ในทะเลลดลง 7 เลือกบรโิ ภคอาหารทะเลหรอื อาหารประเภทอื่น ทไี่ ม่ส่งผลกระทบต่อความยั่งยืนของระบบนิเวศ และสิง่ แวดล้อมทางทะเล 8 ลดปรมิ าณการใชพ้ ลาสตกิ เนอ่ื งจากขยะบนบกสว่ นใหญ่ สุดท้ายจะกลายเป็นขยะทะเล และขยะพลาสติก ซ่ึงย่อยสลายยากจะกลายเป็นส่ิงแปลกปลอมท่ีท�ำรา้ ย สัตวท์ ะเลปลี ะจ�ำนวนมาก 9 ไม่ท้ิงขยะในทะเลและบรเิ วณชายฝ่ ัง รวมท้ังเก็บขยะ แ ล ะ ท� ำ ค ว า ม ส ะ อ า ด ช า ย ห า ด ทุ ก ค รั้ ง เ มื่ อ เ ส ร็ จ สิ้ น กิจกรรมต่าง ๆ ทางทะเล 10 ลดการใช้สารเคมีไม่ว่าจะเป็นเครื่องส�ำอาง หรอื ผลิตภัณฑท์ ำ� ความสะอาด เพราะสารเคมี อันตรายเหล่าน้ี สดุ ทา้ ยจะไหลลงสมู่ หาสมทุ ร ของโลก

133 11 สนับสนุนการวจิ ัยและพฒั นานวตั กรรมใหม่ ๆ เพอ่ื ใช้ ประโยชน์ จากทะเลไม่ท�ำร้ายระบบนิ เวศและ เป็นมิตรกับส่ิงแวดล้อม เช่น เครอ่ื งมือประมงท่ีใช้ ในการจับสตั วน์ ้�ำทไี่ มท่ ำ� ลายสงิ่ แวดล้อมหรอื สตั ว์น้�ำ วยั อ่อน เฉพาะกลุ่มเป้าหมาย การทำ� เหมืองแร่ หรอื สำ� รวจปโิ ตรเลยี มในทะเลทไี่ มท่ ำ� ลายสงิ่ แวดลอ้ ม ฯลฯ 12 ไม่สนับสนุนกิจกรรมท่ีท�ำลายระบบนิเวศและ สงิ่ แวดลอ้ มทางทะเล อาทิ การซอ้ื ขายเครอื่ งประดบั จากสัตว์ทะเล ปะการงั หรอื การเล้ียงสัตว์ทะเล หายากในต้ปู ลา 13 รณรงค์และสนับสนุนกิจกรรมการอนุรกั ษ์ ทะเลในทุกภาคส่วนให้เห็นผลเป็นรูปธรรม ทช่ี ัดเจน 1ด6ว่9น6 14 แจ้ ง เห ตุ ด่ ว น เห ตุ ร้า ย ท า ง ท ะ เ ล หมายเลขโทรศัพท์ 1696 15 สรา้ งความรูส้ กึ รกั หวงแหน และ เปน็ เจ้าของทะเลรว่ มกัน

134 ทะเลไทย ได้สร้างความมั่นคงและความม่งั คั่ง ใหแ้ กค่ นไทยอย่างมหาศาลและยาวนาน จึงจำ� เปน็ อยา่ งย่ิงท่ีคนไทยทุกคน จะต้องร่วมแรงร่วมใจกนั ในการดแู ลรักษาทะเลไทย

135 เพราะทะเลไทย เป็นของ คนไทยทุกคน

ภาคผนวก

138 สำ� เนา ค�ำสั่งคณะกรรมการอ�ำนวยการและประสานการปฏิบัติ ตามยุทธศาสตรค์ วามมน่ั คงแหง่ ชาติทางทะเล ที่ 1/2554 เรอ่ื ง แตง่ ตง้ั คณะอนกุ รรมการจดั การความรเู้ พอ่ื ผลประโยชนแ์ หง่ ชาตทิ างทะเล (อจชล.) ตามท่ี คณะรฐั มนตรี มมี ติเม่ือวันท่ี 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 เห็นชอบการจัดตั้ง คณะอนุกรรมการจัดการความรูเ้ พ่ือผลประโยชน์แห่งชาติทางทะเล (อจชล.) เพ่ือทำ� หน้าท่ี เสนอแนะทางวิชาการเกี่ยวกับนโยบาย มาตรการ แผนงานหรอื โครงการท่ีเกี่ยวข้องกับ ผลประโยชน์ของชาติทางทะเล และเพอ่ื ความมน่ั คงของชาติทางทะเลในทกุ ดา้ น โดยใหเ้ ปน็ คณะอนุกรรมการภายใต้คณะกรรมการอ�ำนวยการและประสานการปฏิบัติตามนโยบาย ความม่นั คงแห่งชาติทางทะเล น้ัน โดยที่ ไดม้ กี ารปรบั ปรงุ กฎกระทรวงแบง่ สว่ นราชการสำ� นกั งานสภาความมนั่ คงแหง่ ชาติ มผี ลท�ำให้ค�ำสัง่ แต่งต้ังคณะกรรมการและคณะอนุกรรมการต่าง ๆ ซึง่ มีองค์ประกอบตาม โครงสรา้ งเดมิ ต้องมกี ารปรบั เปลย่ี นใหเ้ ปน็ ไปตามกฎกระทรวงฯ ดงั น้ัน เพอื่ ใหอ้ งค์ประกอบ ของคณะอนุกรรมการสมบูรณ์ จึงเห็นสมควรให้มีการปรับปรุงองค์ประกอบและ อ�ำนาจหน้าที่ของคณะอนุกรรมการดังกล่าว อาศัยอ�ำนาจตามค�ำสั่งสภาความม่นั คงแห่งชาติ ท่ี 3/2554 ลงวนั ที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เรอื่ ง แต่งตั้งคณะกรรมการอำ� นวยการและประสานการปฏบิ ตั ิตามยทุ ธศาสตร์ ความม่ันคงแห่งชาติทางทะเล จึงให้ยกเลิกค�ำสั่งคณะกรรมการอ�ำนวยการและประสาน การปฏิบัติตามนโยบายความม่ันคงแห่งชาติทางทะเล ที่ 2/2553 และแต่งต้ังคณะ อนุกรรมการจัดการความรูเ้ พอ่ื ผลประโยชน์แหง่ ชาตทิ างทะเล (อจชล.) โดยมี องค์ประกอบ และอ�ำนาจหน้าที่ ดังนี้ องค์ประกอบ ประธานอนุกรรมการ รองประธานอนุกรรมการ 1. พลเรอื ตรี ศิรวิ ฒั น์ ธนะเพทย ์ รองประธานอนุกรรมการ 2. รศ.ดร.ศรณั ย์ เพช็ รพ์ ิรุณ อนุกรรมการผู้ทรงคุณวฒุ ิ 3. รองเลขาธกิ ารสภาความม่นั คงแห่งชาติ อนุกรรมการผู้ทรงคณุ วุฒิ 4. พลเรอื เอก ถนอม เจรญิ ลาภ อนุกรรมการผ้ทู รงคณุ วุฒิ 5. ศ.ดร.สมปอง สจุ รติ กลุ อนุกรรมการผู้ทรงคุณวฒุ ิ 6. ศ.ดร.ทวศี ักด์ิ ปิยะกาญจน์ อนุกรรมการผูท้ รงคุณวฒุ ิ 7. ดร.เทพ เมนะเศวต อนุกรรมการผู้ทรงคุณวฒุ ิ 8. รศ.ดร.พพิ ฒั น์ ต้ังสืบกลุ อนุกรรมการ 9. นายจารุอุดม เรอื งสวุ รรณ 10. พลเรอื ตรี จมุ พล ลุมพกิ านนท ์

139 11. ศ.ดร.ชุมพร ปจั จุสานนท ์ อนุกรรมการ 12. เรอื ตรี ปรชี า เพช็ รวงศ ์ อนุกรรมการ 13. นายอนุวฒั น์ นทวี ัฒนา อนุกรรมการ 14. ดร.พรชยั ด่านวิวฒั น์ อนุกรรมการ 15. ดร.วิชาญ ศิรชิ ยั เอกวฒั น์ อนุกรรมการ 16. นายโกมล จิรชัยสทุ ธกิ ลุ อนุกรรมการ 17. ดร.สมิท ธรรมเชื้อ อนุกรรมการ 18. ดร.ปรมิ มาศรนี วล อนุกรรมการ 19. ผู้แทนกระทรวงการต่างประเทศ อนุกรรมการ 20. ผู้แทนส�ำนักงานกองทนุ สนับสนุนการวจิ ัย อนุกรรมการ 21. ผแู้ ทนส�ำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการ อนุกรรมการ เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ อนุกรรมการ 22. ผู้แทนกรมยุทธศึกษาทหารเรอื อนุกรรมการ 23. ผแู้ ทนศูนยป์ ระสานการปฏิบัติในการรกั ษา อนุกรรมการ ผลประโยชน์ของชาติทางทะเล 24. ผู้อ�ำนวยการส�ำนักยุทธศาสตรค์ วามมน่ั คง อนุกรรมการ กิจการชายแดนและประเทศรอบบ้าน อนุกรรมการ ส�ำนักงานสภาความม่นั คงแห่งชาติ อนุกรรมการและเลขานุการ 25. ผูแ้ ทนส�ำนักยุทธศาสตรค์ วามม่นั คง อนกุ รรมการและผชู้ ว่ ยเลขานกุ าร กิจการชายแดนและประเทศรอบบา้ น ผู้ช่วยเลขานุการ สำ� นักงานสภาความมน่ั คงแห่งชาติ 26. ผูท้ รงคุณวฒุ ิหรอื ผ้แู ทนสว่ นราชการที่เกี่ยวข้อง 27. รศ.ดร.เผดิมศกั ด์ิ จารยะพันธุ ์ 28. นางพวงทอง อ่อนอุระ 29. ผ้แู ทนส�ำนักยุทธศาสตรค์ วามม่นั คง กิจการชายแดนและประเทศรอบบา้ น สำ� นักงานสภาความม่นั คงแห่งชาติ

140 อ�ำนาจหน้าท่ี 1. เสนอแนะและให้ค�ำแนะน�ำทางวชิ าการเก่ียวกับนโยบาย ยุทธศาสตร์ มาตรการ แผนงานหรอื โครงการใด ๆ ท่เี ก่ียวขอ้ งกับผลประโยชน์ของชาติทางทะเล เพือ่ ความมัน่ คง ของชาติและการรกั ษาผลประโยชน์ของชาติทางทะเล ในทุกด้านของภาครฐั ภาคเอกชน หรอื ภาคประชาชน เพอ่ื ใหก้ ารปฏบิ ตั ินโยบาย ยทุ ธศาสตร์ มาตรการ แผนงาน หรอื โครงการ เป็นไปอยา่ งบูรณาการสอดคล้องกัน มกี ารประสานงานกันและมปี ระสิทธภิ าพ 2. ตดิ ตามและประเมนิ ผลในการปฏบิ ตั ติ ามนโยบาย ยทุ ธศาสตร์ มาตรการ แผนงาน หรอื โครงการใด ๆ ทเี่ กี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของชาติทางทะเล 3. ประสานงานกับหน่วยงานของรฐั ภาคเอกชน หรอื องค์กรประชาชนทเี่ ก่ียวข้อง กับผลประโยชน์ของชาติทางทะเล เพื่อขอขอ้ มลู เกี่ยวกับนโยบาย ยุทธศาสตร์ มาตรการ แผนงานหรอื โครงการใด ๆ ทเ่ี กี่ยวขอ้ งกับผลประโยชน์ของชาติทางทะเล 4. ดำ� เนนิ การศกึ ษารูปแบบและใหข้ อ้ เสนอแนะในการจดั ตงั้ องคก์ รอสิ ระหรอื องคก์ ร ในรูปแบบท่ีเหมาะสม เพื่อท�ำหน้าท่ีก�ำกับดูแลผลประโยชน์ของชาติทางทะเลท้ังหมด อย่างบูรณาการ 5. ดำ� เนนิ การใหม้ กี ารตรากฎหมายกลางขน้ึ ใชบ้ งั คบั เพอ่ื รกั ษาผลประโยชนข์ องชาติ ทางทะเล ซึง่ กฎหมายดังกล่าวต้องไมซ่ ้�ำซ้อนกับกฎหมายอื่นท่ีมีอยูแ่ ล้ว 6. ดำ� เนนิ การตามทคี่ ณะกรรมการอำ� นวยการและประสานการปฏบิ ตั ติ ามยทุ ธศาสตร์ ความม่ันคงแห่งชาติทางทะเล (อปท.) หรอื เลขาธกิ ารสภาความมน่ั คงแห่งชาติ/ประธาน กรรมการอำ� นวยการและประสานการปฏิบตั ิตามยุทธศาสตรค์ วามมน่ั คงแหง่ ชาติทางทะเล มอบหมาย 7. แต่งต้ังคณะทำ� งานเพื่อปฏิบตั ิงานอ่ืนใดตามท่ีประธานมอบหมาย ทั้งนี้ ต้ังแต่บัดนี้เป็นต้นไป สั่ง ณ วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 (ลงนาม) ถวิล เปลี่ยนศรี (นายถวลิ เปลี่ยนศร)ี เลขาธกิ ารสภาความม่นั คงแหง่ ชาติ ประธานกรรมการอ�ำนวยการและ ประสานการปฏิบตั ิตามยุทธศาสตร์ ความมน่ั คงแห่งชาติทางทะเล

141 ส�ำเนา ค�ำสั่งคณะกรรมการอ�ำนวยการและประสานการปฏิบตั ิ ตามยุทธศาสตรค์ วามมน่ั คงแหง่ ชาติทางทะเล ท่ี 4/2554 เรอ่ื ง แต่งต้ังคณะอนุกรรมการจัดการความรูเ้ พื่อผลประโยชน์แหง่ ชาติทางทะเล (อจชล.) เพม่ิ เติม ตามท่ี มีค�ำสั่งคณะกรรมการอ�ำนวยการและประสานการปฏิบัติตามยุทธศาสตร์ ความมน่ั คงแหง่ ชาตทิ างทะเล (อปท.) ท่ี 1/2554 ลงวนั ท่ี 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เรอ่ื ง แตง่ ตง้ั คณะอนุกรรมการจัดการความรูเ้ พอ่ื ผลประโยชน์แห่งชาติทางทะเล (อจชล.) เพ่อื ทำ� หน้าที่ เสนอแนะทางวิชาการเกี่ยวกับนโยบาย มาตรการ แผนงานในทุกด้าน หรอื โครงการ ท่เี กี่ยวขอ้ งกับผลประโยชน์ของชาติทางทะเลและเพือ่ ความมนั่ คงของชาติทางทะเล น้ัน เพอื่ ใหค้ ณะอนุกรรมการจัดการความรูเ้ พอ่ื ผลประโยชน์แหง่ ชาติทางทะเล (อจชล.) ทำ� หนา้ ทเ่ี สนอแนะทางวชิ าการไดอ้ ยา่ งมปี ระสทิ ธภิ าพและครบถว้ นในทกุ ดา้ นของการรกั ษา ผลประโยชน์ของชาติทางทะเล ดังน้ัน จึงเห็นสมควรให้มีการเพิ่มเติมองค์ประกอบของ คณะอนุกรรมการจัดการความรูเ้ พือ่ ผลประโยชน์แห่งชาติทางทะเล (อจชล.) อาศยั อำ� นาจตามคำ� สงั่ สภาความมน่ั คงแหง่ ชาติ ท่ี 3/2554 ลงวนั ท่ี 11 กรกฎาคม 2554 เรอื่ ง แตง่ ตั้งคณะกรรมการอ�ำนวยการและประสานการปฏบิ ตั ติ ามยุทธศาสตรค์ วามมนั่ คง แห่งชาติทางทะเล (อปท.) จึงให้แต่งตั้งคณะอนุกรรมการจัดการความรูเ้ พ่อื ผลประโยชน์ แห่งชาติทางทะเล (อจชล.) เพิ่มเติม ดังน้ี 1. นายอนุวัฒน์ นทวี ัฒนา รองประธานอนุกรรมการ 2. ผแู้ ทนกรมเชอื้ เพลิงธรรมชาติ อนุกรรมการ 3. ผูแ้ ทนกรมทรพั ยากรทางทะเลและชายฝ่ งั อนุกรรมการ ท้งั นี้ ต้ังแต่บดั นี้เป็นต้นไป สง่ั ณ วนั ที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 (ลงนาม) พลต�ำรวจเอก วเิ ชียร พจน์โพธศิ์ รี (วเิ ชยี ร พจน์โพธศ์ิ ร)ี เลขาธกิ ารสภาความมน่ั คงแหง่ ชาติ ประธานกรรมการอ�ำนวยการและ ประสานการปฏิบตั ิตามยุทธศาสตร์ ความม่นั คงแห่งชาติทางทะเล

142 สำ� เนา ค�ำสงั่ คณะกรรมการอ�ำนวยการและประสานการปฏิบตั ิ ตามยุทธศาสตรค์ วามมนั่ คงแห่งชาติทางทะเล ท่ี 2/2555 เรอื่ ง แต่งตั้งคณะอนุกรรมการด้านการใหค้ วามรูเ้ ก่ียวกับผลประโยชน์และ ความมน่ั คงของชาติทางทะเล ตามที่ คำ� สงั่ คณะกรรมการอำ� นวยการและประสานการปฏบิ ตั ติ ามนโยบายความมนั่ คง แห่งชาติทางทะเล ที่ 5/2553 ลงวันท่ี 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553 เรื่อง แต่งตั้ง คณะอนุกรรมการด้านการใหค้ วามรูเ้ ก่ียวกับผลประโยชน์และความมน่ั คงของชาติทางทะเล เพอื่ สนับสนุนการด�ำเนินงานของคณะอนุกรรมการจัดการความรูเ้ พอ่ื ผลประโยชน์แห่งชาติ ทางทะเล (อจชล.) ใหเ้ ปน็ ไปอยา่ งมปี ระสทิ ธภิ าพและบงั เกิดผลเปน็ รูปธรรม ในการเผยแพร่ ความรูเ้ ก่ียวกับประโยชน์และความมน่ั คงของชาติทางทะเล น้ัน โดยที่ ไดม้ กี ารปรบั ปรงุ กฎกระทรวงแบง่ สว่ นราชการสำ� นกั งานสภาความมนั่ คงแหง่ ชาติ มผี ลทำ� ให้ค�ำส่ังแต่งตั้งคณะกรรมการและคณะอนุกรรมการต่าง ๆ ซ่งึ มอี งค์ประกอบตาม โครงสรา้ งเดมิ ตอ้ งมกี ารปรบั เปลยี่ นใหเ้ ปน็ ไปตามกฎกระทรวงฯ รวมทงั้ เพอ่ื ใหม้ กี ารขบั เคลอ่ื น ยุทธศาสตร์ความม่ันคงแห่งชาติทางทะเลไปสู่การปฏิบัติเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ จงึ เหน็ สมควรใหม้ กี ารปรบั ปรงุ องคป์ ระกอบและอำ� นาจหนา้ ทข่ี องคณะอนกุ รรมการดงั กลา่ ว อาศัยอ�ำนาจตามค�ำส่ังสภาความมน่ั คงแห่งชาติ ท่ี 3/2554 ลงวันท่ี 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เรอ่ื งแต่งตั้งคณะกรรมการอ�ำนวยการและประสานการปฏิบัติตามยุทธศาสตร์ ความม่ันคงแห่งชาติทางทะเล (อปท.) จึงให้ยกเลิกค�ำสั่งคณะกรรมการอ�ำนวยการและ ประสานการปฏิบัติตามนโยบายความม่นั คงแห่งชาติทางทะเล ที่ 5/2553 และให้แต่งตั้ง คณะอนุกรรมการด้านการใหค้ วามรูเ้ กี่ยวกับผลประโยชน์และความมน่ั คงของชาติทางทะเล โดยมอี งค์ประกอบและอ�ำนาจหน้าที่ ดังน้ี องค์ประกอบ 1. พลเรอื ตรี จมุ พล ลมุ พิกานนท ์ ประธานอนุกรรมการ อนุกรรมการผูท้ รงคุณวุฒิ 2. พลเรอื เอก นิตย์ ศรสี มวงษ์ อนกุ รรมการกรมทรพั ยากรทางทะเลและชายฝ่ งั อนุกรรมการกรมยุทธการทหารเรอื 3. ดร.ป่ นิ สกั ก์ สรุ สั วด ี อนุกรรมการกรมยุทธศกึ ษาทหารเรอื อนกุ รรมการสถาบนั เทคโนโลยปี อ้ งกนั ประเทศ 4. นาวาเอก อภิชยั สมพลกรงั กระทรวงกลาโหม อนกุ รรมการสถาบนั เทคโนโลยปี อ้ งกนั ประเทศ 5. นาวาเอก ภชุ งค์ ประดิษฐธรี ะ กระทรวงกลาโหม อนุกรรมการกองบงั คับการต�ำรวจน้�ำ 6. นาวาเอก กิตติพงษ์ จันทรส์ มบูรณ์ อนุกรรมการ 7. นาวาโท เกษม เนียมฉาย 8. พันต�ำรวจเอก วีรวิทย์ โปรง่ จันทกึ 9. ผู้แทนกระทรวงการต่างประเทศ

143 10. ผูแ้ ทนกระทรวงศึกษาธกิ าร อนุกรรมการ 11. ผแู้ ทนส�ำนักงานคณะกรรมการพฒั นาการ อนกุ รรมการ เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ 12. ผูแ้ ทนกรมเจ้าทา่ อนุกรรมการ 13. ผู้แทนกรมประชาสมั พันธ ์ อนุกรรมการ 14. ผทู้ รงคณุ วฒุ ิหรอื ผแู้ ทนสว่ นราชการทเี่ ก่ียวข้อง อนุกรรมการ 15. นางพวงทอง อ่อนอุระ อนุกรรมการและเลขานุการกรมประมง 16. นาวาเอก สมเจตน์ คงรอด อนุกรรมการและผูช้ ่วยเลขานุการ (1) ส�ำนักงานพระธรรมนูญทหารเรอื 17. นาวาเอก เกียรติยุทธ เทยี นสวุ รรณ อนุกรรมการและผชู้ ่วยเลขานุการ (2) กรมยุทธศกึ ษาทหารเรอื 18. ผู้แทนส�ำนักยุทธศาสตรค์ วามมน่ั คง อนุกรรมการและผู้ชว่ ยเลขานุการ (3) กิจการชายแดนและประเทศรอบบ้าน ส�ำนักงานสภาความมน่ั คงแห่งชาติ อ�ำนาจหน้าที่ 1. ศึกษา วางแผน และก�ำหนดแนวทางในการให้ความรู้ ความเข้าใจและการสรา้ ง ความตระหนกั รเู้ กยี่ วกบั ผลประโยชนแ์ ละความมน่ั คงของชาตทิ างทะเล ใหแ้ กผ่ ทู้ มี่ สี ว่ นเกย่ี วขอ้ ง กับการใช้ประโยชน์จากทะเล 2. จัดท�ำสื่อและกิจกรรมในการเผยแพรค่ วามรูเ้ กี่ยวกับผลประโยชน์และความม่ันคง ของชาติทางทะเล 3. รายงานผลการด�ำเนินงานต่อคณะกรรมการอ�ำนวยการและประสานการปฏิบัติ ตามยุทธศาสตรค์ วามมนั่ คงแห่งชาติทางทะเล (อปท.) และคณะอนุกรรมการจัดการความรู้ เพื่อผลประโยชน์แห่งชาติทางทะเล (อจชล.) 4. ด�ำเนินการตามทคี่ ณะกรรมการอ�ำนวยการและประสานการปฏิบตั ิตามยุทธศาสตร์ ความมั่นคงแห่งชาติทางทะเล (อปท.) หรอื เลขาธิการสภาความม่ันคงแห่งชาติ/ประธาน กรรมการอ�ำนวยการและประสานการปฏิบัติตามยุทธศาสตรค์ วามม่ันคงแห่งชาติทางทะเล หรอื คณะอนุกรรมการจัดการความรูเ้ พ่ือผลประโยชน์แห่งชาติทางทะเล (อจชล.) มอบหมาย ท้งั น้ี ต้ังแต่บัดน้ีเป็นต้นไป สง่ั ณ วันท่ี 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 (ลงนาม) พลต�ำรวจเอก วเิ ชียร พจน์โพธศ์ิ รี (วเิ ชียร พจน์โพธศ์ิ ร)ี เลขาธกิ ารสภาความม่นั คงแห่งชาติ ประธานกรรมการอ�ำนวยการและ ประสานการปฏิบัติตามยุทธศาสตร์ ความม่นั คงแห่งชาติทางทะเล

144 บรรณานุกรม • กรมประชาสัมพนั ธ.์ ศูนย์ขอ้ มูลอาเซียน. AEC Blue Print. [ออนไลน์]. สืบค้นได้จาก http://www.aseanthai.net/ewt_news.php?nid=6385&filename=index หรอื http://asean.org/wp-content/uploads/archive/5187-10.pdf • กรมประมง. กองนโยบายและยุทธศาสตรพ์ ฒั นาการประมง. กลมุ่ เศรษฐกิจการประมง. สถานการณ์ด้านเศรษฐกิจการประมงปี 2560 และแนวโน้มปี 2561. (2561). [รูปแบบ สารสนเทศอเิ ลก็ ทรอนกิ ส]์ สบื คน้ จาก https://www.fisheries.go.th/strategy/ UserFiles/files/16-2-61.pdf • กรมเจ้าท่า. สำ� นักแผนงาน. กลุ่มสถิติวิเคราะห์. สถิติการขนส่งสนิ ค้าทางน้�ำบรเิ วณ เมืองทา่ ชายทะเล ปี พ.ศ. 2559 ปงี บประมาณ 2560. (2561, มกราคม). [รูปแบบ สารสนเทศอิเล็กทรอนิกส]์ รายงานประจ�ำปงี บประมาณ 2560 • กรมเจ้าทา่ . สำ� นักมาตรฐานเรอื . อนุสญั ญาระหวา่ งประเทศ (CONVENTIONS) เกย่ี วขอ้ งกบั IMO ทไี่ ทยเปน็ ภาคี กระทรวงการตา่ งประเทศ. กรมองคก์ ารระหวา่ งประเทศ. สหประชาชาต.ิ [เวบ็ บลอ็ ก] สบื คน้ ไดจ้ าก http://www.mfa.go.th/thai_inter_ org/th/ organize • กระทรวงการต่างประเทศ. อาเซียนไฮไลทส์ 2554. [ออนไลน์]. สืบค้นได้จาก http://www.mfa.go.th/asean/contents/files/asean-media-center -20121203-180844-334785.pdf • กระทรวงทรพั ยากรธรรมชาติและส่งิ แวดล้อม. กรมทรพั ยากรทางทะเลและชายฝ่ ัง. สถานการณ์ด้านทรพั ยากรทางทะเลและชายฝ่ งั และการกัดเซาะชายฝ่ ังของ ประเทศไทย พ.ศ. 2560. (2561,สงิ หาคม) [รูปแบบ สารสนเทศอิเล็กทรอนิกส]์ สืบค้นจาก https://www.dmcr.go.th/detailLib/4050 • กองทัพเรอื . กรมอุทกศาสตร.์ โปรแกรมภูมสิ ารสนเทศ. พื้นทีท่ างทะเลของประเทศไทย [โปรแกรมคอมพวิ เตอร]์ • การทอ่ งเทีย่ วแห่งประเทศไทย. (2561, กุมภาพนั ธ)์ . การทอ่ งเทยี่ วประเภทด�ำน้�ำลึก [ออนไลน์]. สบื ค้นจาก http://www.etatjournal.com/mobile/index.php/menu- read-web-etatjournal/menu-2012/menu-2012-apr-ju/53-22555-diving • รา่ งยุทธศาสตรช์ าติ ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560 – 2579). (2560). กรุงเทพฯ: สาํ นักงาน คณะกรรมการพฒั นาการเศรษฐกิจ และสงั คมแห่งชาติ • รายผลการศกึ ษาความเป็นไปได้ในการจัดต้ังหน่วยยามฝ่ งั ของประเทศไทย. (2553, พฤษภาคม). กรุงเทพฯ: สำ� นักงานสภาความม่นั คงแห่งชาติ • ถนอม เจรญิ ลาภ, พลเรอื เอก. (2550). กฎหมายทะเล : เขตทางทะเลของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: บรษิ ัท สำ� นักพมิ พว์ ิญญูชน จ�ำกัด

145 • ศูนย์การเรยี นรูว้ ทิ ยาศาสตรโ์ ลกและดาราศาสตร.์ (2561). ปิโตรเลียม. [ออนไลน์]. สืบค้นจากhttp://www.lesa.biz/earth/lithosphere/fuel/oil • ศูนย์อุตนุ ิยมวทิ ยาทะเล. (2561, กุมภาพนั ธ)์ . มหาสมทุ ร. [ออนไลน์]. สบื ค้นจาก http://www.marine.tmd.go.th/thai/oceanhtml/oceandoc.html • สมเจตน์ คงรอด, นาวาเอก. (2555). การออกกฎหมายอนุวัติการอนุสัญญาสหประชาชาติ ว่าด้วยกฎหมายทะเล ค.ศ. 1982 [เอกสารวิจัยสว่ นบุคคล]. วิทยาลัยการทพั เรอื • สมาคมกีฬาเรอื เรว็ แห่งประเทศไทย. (2561, กุมภาพันธ)์ . ความเป็นมาของสมาคมกีฬา เรอื เรว็ แห่งประเทศไทย. [ออนไลน์]. สืบค้นจาก https://www.tpba.or.th/ • ส�ำนักงานกองทนุ สนับสนุนการวจิ ัย. โครงการจัดการความรูเ้ พือ่ ผลประโยชน์แห่ง ประเทศไทย (2561) ฐานขอ้ มลู ความรูท้ างทะเล. [ออนไลน์]. สบื คน้ จาก http://mkh.in.th • ส�ำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. กฎหมายไทยที่เก่ียวกับทะเล. [ออนไลน์]. สืบค้นจาก http://www.krisdika.go.th/ • ส�ำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. ประชาคมการเมืองและความมัน่ คง. [ออนไลน์]. สบื ค้นจาก http://tica.thaigov.net/main/th/aid/3253/38079-ASEM.html • หนังสืออนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยกฎหมายทะเล ค.ศ.1982. (2548). กรุงเทพฯ: กรมสนธสิ ัญญาและกฎหมาย กระทรวงการต่างประเทศ. • แผนความม่ันคงแห่งชาติทางทะเล พ.ศ.2558 – 2564. (2558). กรุงเทพฯ: ส�ำนักงาน สภาความมั่นคงแห่งชาติ. • แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับทีส่ ิบสอง พ.ศ. 2560 – 2564. (2559). กรุงเทพฯ: สาํ นักงานคณะกรรมการพฒั นาการเศรษฐกิจและสงั คมแห่งชาติ. • A Map of the Oceans of the World . (2561) . [Digital image] . Retrieved from https://easyscienceforkids.com/all-about-oceans-of-the-world-fun-earth- science-facts-for-kids-a-map-of-the-oceans-of-the-world/ • Map Of south America Bully. (2561). [Digital image]. Retrieved from https://canconf.com/map-of-south-america-bully/map-of-south-america- bully-new- eaglespeak-south-china-sea-bully-china-s-quotpeople-s-war- at-seaquot/ • Political Map of Thailand. (2561). [Digital image]. Retrieved from https://www.nationsonline.org/oneworld/map/thailand_map.htm • The arctic portlet. Exclusive economic zone. (2561). [Digital image]. Retrieved from https://portlets.arcticportal.org/exclusive-economic-zones

ทะเลและมหาสมทุ ร และผลประโยชน์ของชาติทางทะเล ผ้พู ิมพ์ คณะอนุกรรมการจัดการความรูเ้ พื่อผลประโยชน์แห่งชาติทางทะเล (อจชล.) พิมพค์ รง้ั ท่ี 1 สำ� นักงานสภาความม่ันคงแห่งชาติ (สมช.) จ�ำนวน สำ� นักนายกรฐั มนตรี กันยายน พ.ศ. 2562 4,000 เล่ม คณะอนุกรรมการจัดการความรูเ้ พ่อื ผลประโยชน์แห่งชาติทางทะเล (อจชล.) ส�ำนักงานสภาความม่นั คงแห่งชาติ (สมช.) สำ� นักนายกรฐั มนตรี ท�ำเนียบรฐั บาล ถนนพิษณุโลก เขตดสุ ติ กรุงเทพฯ 10300 โทรศัพท์ 0 2629 8000 ต่อ 1610 โทรสาร 0 2629 8048 http://www.nsc.go.th วันที่อนุมตั ิ 30 กรกฎาคม 2562 ขอ้ มูลทางบรรณานุกรมของหอสมดุ แห่งชาติ National Library of Thailand Cataloging in Publication Data ทะเลและมหาสมทุ รและผลประโยชน์ของชาติทางทะเล.--กรุงเทพฯ : คณะอุนกรรมการการจัดการความรูเ้ พอื่ ผลประโยชน์แห่งชาติทางทะเล (อจชล.) สภาความมั่นคงแห่งชาติ (สมช.) สำ� นักนายกรฐั มนตร,ี 2562. 152 หน้า. 1. ทรพั ยากรทะเล 2. มหาสมทุ ร I. ช่ือเรอื่ ง. 333.9164 ISBN 978-616-235-332-1 พิมพ์ที่ สำ� นักพิมพ์คณะรฐั มนตรแี ละราชกิจจานุเบกษา ส่ีแยกซงั ฮี้ ถนนสามเสน แขวงวชริ พยาบาล เขตดุสิต กรุงเทพฯ โทรศพั ท์ 0 2243 0399 โทรสาร 0 2243 1820

คณะอนุกรรมการจดั การความรเŒู พ�อ่ ผลประโยชนแ หง‹ ชาตทิ างทะเล (อจชล.) สำนักงานสภาความมั่นคงแห‹งชาติ (สมช.) สำนกั นายกรัฐมนตร� ทำเนยี บรฐั บาล ถนนพ�ษณุโลก เขตดุสติ กรุงเทพมหานคร 10300 โทร 0 2629 8000 ตอ‹ 1610 โทรสาร 0 2629 8048 www.nsc.go.th 978-616-235-332-1