Microsoft Excel ปวช1_2 คธ

โปรแกรมตารางคาํ นวณ Microsoft Excel 2204-2103 อาจารย์ รตั นภรณ์ จันทะวงศ์ Microsoft Excel 2204-2103

คาํ นํา Excel น้ันเป็นโปรแกรมยอดฮิต มีความสามารถรอบดา้ น แตเ่ กง่ มาก ด้านการวเิ คราะห์ คาํ นวณ และการจัดการข้อมูลในรูปแบบตารางที่ เรยี กวา่ Spreadsheet รวมถงึ นําข้อมูลในตารางมาแสดงผลในรูปแบบที่ ทําใหเ้ ราเข้าใจข้อมูลน้ันลึกซึ้งมากย่ิงขึน้ เช่น สรา้ งกราฟ หรอื จะ ตารางทีใ่ หเ้ ราลองเปลยี่ น ...25 ต.ค. 2556

สารบัญ หน้าที่ ่ 1.ความหมายของ Microsoft Excel. 3 2.ส่วนประกอบหน้าต่างของ Microsoft Excel 2013 4-5 3.คณุ สมบัติ Microsoft Excel 6 4.สูตร18สูตร หน้า156-160 8-26 5.ยกตัวอย่างสูตร18สูตร 4-7,8-15 27-35

ความหมายของโปรแกรม Microsoft Excel โปรแกรม Microsoft Excel เป็นโปรแกรมหนึง่ ทีอ่ ยู่ในชุด Microsoft Office มีจุดเดน่ ในด้าน การคาํ นวณ เกยี่ วกับตวั เลข โดยการทางานของโปรแกรมจะใช้ตารางตามแนวนอน (Row) และแนวต้งั (Column) เป็น หลกั ซึ่งเรยี กโปรแกรมในลกั ษณะนี้ว่าตารางทาการ (Spread Sheet) ไฟลข์ อง Excel เปรยี บเสมือนเอกสารหนังสือ 1 เลม่ ทีป่ ระกอบไปดว้ ยหน้าหลาย ๆ หน้า เรยี กวา่ สมุดงาน (Workbook) โดยในแตล่ ะหน้าเรยี กวา่ แผ่นงาน (Worksheet) ในแตล่ ะแผ่นงานจะแบ่งออกเป็นตาราง ซึ่ง ประกอบไปดว้ ย ช่องตารางซึ่งเป็นส่วนทีต่ ดั กันของแถวและคอลมั น์เรยี กว่า เซลล(์ Cell) ในแผ่นงานหนึง่ ๆ จะมีแถวท้ังหมด 1,048,576 แถว และ 16,384 คอลมั น์ โดยใช้ช่ือคอลมั น์เป็นตวั อักษรภาษาอังกฤษ ต้งั แต่ A จนถงึ Z และ ตอ่ ดว้ ย AA จนถงึ AZ, BA จนถงึ BZ ไปจนถงึ XFD

ส่วนประกอบของหน้าต่าง Microsoft Excel 2013

1. แถบช่ือเร่อื ง (Title Bar) = เป็นส่วนทีใ่ ช้แสดงช่ือโปรแกรม และรายช่ือไฟลท์ ีไ่ ด้เปิดใช้งาน 2. แถบเคร่อื งมือดว่ น (Quick Access) = เป็นส่วนทีใ่ ช้ในการแสดงคาํ ส่ังทีใ่ ช้งานบ่อย 3. ปุ่มควบคมุ = เป็นส่วนทีใ่ ช้ควบคมุ การเปิด หรอื ปิดหน้าตา่ งโปรแกรม 4. รบิ บอน (Ribbon) = เป็นส่วนทีใ่ ช้แสดงรายการคาํ ส่ังตา่ ง ๆ ทีใ่ ช้ในการทํางานกบั เอกสาร 5. Name Box = เป็นช่องทีใ่ ช้แสดงช่ือเซลลท์ ีใ่ ช้งานอยู่ในขณะน้ัน เช่น ถา้ มีการใช้งานข้อมูลในเซลล์ A1 รายช่ือเซลลน์ ี้ก็จะไปแสดงอยู่ในช่อง Name Box 6. แถบสูตร (Formula Bar) = เป็นช่องทีใ่ ช้แสดงการใช้งานสูตรการคาํ นวณตา่ ง ๆ 7. เซลล์ (Cell) = เป็นช่องตารางทีใ่ ช้สําหรบั บรรจุข้อมูลตา่ ง ๆ ซึ่งช่องเซลลแ์ ตล่ ะช่องน้ันจะมีช่ือเรยี กตามตาํ แหน่งแถว และคอลมั น์ ทีแ่ สดงตาํ แหน่ง ของเซลล์ เช่น เซลล์ B1 จะอยู่ใน คอลมั น์ B ในแถวที่ 1 เป็นตน้ 8. คอลมั น์ (Column) = เป็นช่องเซลลท์ ีเ่ รยี งกันในแนวต้งั ของแผ่นงาน (Worksheet) 9. แถว (Row) = เป็นช่องเซลลท์ ีเ่ รยี งกนั ในแนวนอนของแผ่นงาน 10.Sheet Tab = เป็นแถบทีใ่ ช้แสดงจํานวนแผ่นงานทีเ่ ปิดขึน้ มาใช้งาน 11.แถบสถานะ (Status Bar) = เป็นส่วนทีใ่ ช้แสดงจํานวนหน้ากระดาษ และจํานวนตวั อักษรทีใ่ ช้ในเอกสาร

คณุ สมบัตขิ องโปรแกรม Microsoft Excel 1. ความสามารถด้านการคาํ นวณ โปรแกรม Microsoft Excel สามารถป้อนสูตรการคาํ นวณทางคณิตศาสตร์ เช่น บวก ลบ คณู หาร เป็นตน้ 2. ความสามารถด้านใช้ฟังกช์ ัน เช่นฟังกช์ ันเกีย่ วกบั ตวั อักษร ตวั เลข วนั ที่ ฟังกช์ ันเกยี่ วกบั การเงิน หรอื เกยี่ วกบั การตดั สินใจ 3. ความสามารถในการสรา้ งกราฟ โปรแกรม Microsoft Excel สามารถนําข้อมูลทีป่ ้อนลงในตารางมาสรา้ งเป็นกราฟไดท้ ันที 4. ความสามารถในการตกแตง่ ตารางข้อมูล โปรแกรม Microsoft Excel สามารถตกแตง่ ตารางข้อมูลหรอื กราฟ ข้อมูลดว้ ยภาพ สี และรูปแบบตวั อักษรตา่ ง ๆ เพ่ือใหเ้ กดิ ความสวยงามและทําใหแ้ ยกแยะข้อมูลได้ง่ายขึน้ 5. ความสามารถในการเรยี งลาํ ดับข้อมูล โปรแกรม Microsoft Excel สามารถคดั เลอื กเฉพาะข้อมูลทีต่ อ้ งการมาวิเคราะหไ์ ด้ 6. ความสามารถในการพิมพ์งานออกทางเคร่อื งพิมพ์ โปรแกรม Microsoft Excel สามารถพิมพ์งานท้ังข้อมูลและรูปภาพหรอื กราฟ ออกทางเคร่อื งพิมพ์ไดท้ ันที ซึ่งทําใหง้ ่ายตอ่ การสรา้ งรายงาน 7. ความสามารถในการแปลงข้อมูลในตารางใหเ้ ป็นเว็บเพจ เพ่ือนําไปแสดงในโฮมเพจ

สูตรที1่ -18

สูตรที1่ สูตรที1่ การหา SUM (การหาผลรวมของข้อมูล รูปแบบ =SUM(Number 1,Number 2,...) N่ umber เป็นกลมุ่ ของข้อมูลทีต่ อ้ งการหาผลรวมซึ่งสามารถ จะใส่ไดม้ ากกวา่ 1กลมุ่ โดยใช้เคร่อื งหมาย , ค่นั กลางระหวา่ ง แตล่ ะกลมุ่ ข้อมูล เช่น ใหห้ าผลรวมต้งั แตเ่ ซลล์ A1 ถงึ เซลล์ A10

สูตรที2่ สูตรที2่ SUMIF (การหาผลรวมแบบมีเง่ือนไข รูปแบบ =SUMLF(Range,Criteria,Sum_range) Range ขอบเขตของข้อมูลทีต่ อ้ งการตรวจสอบตามเง่ือนไข Criteria เง่ือนไขทีก่ าํ หนดใหค้ าํ นวณหาผลรวม Sum_range ช่วงของเซลลท์ ีต่ รวจสอบตามเง่ือนไขเพ่ือนํามาคาํ นวน เช่น ใหห้ า ผลรวมเฉพาะเส้ือสีฟ้าโดยเซลลท์ ีอ่ ้างคอื เซลล์ B1 ถึงเซลล์ B12 และใหอ้ ้างเซลลร์ าคาของเส้ือสีฟ้าทีเ่ ซลล์ C1 ถึงเซลล์ C12 =SUMIF(B1:B12,”เส้ือสีฟ้า,”C1:C12

สูตรที3่ สูตรที3่ MIN (การหาคา่ ตาสุดของจํานวน) รูปแบบ =MIN(Number1,Number2,...) Number เป็นกลมุ่ ของข้อมูลทีต่ อ้ งการหาคา่ ตาสุด เช่น ใหห้ าคา่ ตาสุดของเซลล์ B3ถงึ เซลล์ B12 =MIN(B3:B12

สูตรที4่ สูตรที4่ MAX (การหาคา่ สูงสุดของจํานวน) รูปแบบ =MAX(Number1,Number2,...) Number เป็นกลมุ่ ของข้อมูลทีต่ อ้ งการหาคา่ สูงสูด เช่น ใหห้ าคา่ สูงสุดของเซลล์ B2 ถงึ เซลล์ F2 =MAX(B2:F2)

สูตรที5่ สูตรที5่ AVERAGE (การหาคา่ เฉลยี่ ของข้อมูล) รูปแบบ =AVERAGE(Number1,Number2,...) Number เป็นกลมุ่ ของข้อมูลทีต่ อ้ งการหาคา่ เฉลยี่ เช่น ใหห้ าคา่ เฉลยี่ ของเซลล์ F1 ถึงเซลล์ F8 =AVERAGE(F1:F8)

สูตรที6่ สูตรที6่ COUNT (การนับจํานวนข้อมูลเฉพาะตวั เลข) รูปแบบCOUNT(Value1,Value2,...) Value ช่วงของกลมุ่ เซลลท์ ีน่ ํามาใช้ในการนับจํานวน เช่น ใหน้ ับรหสั สินคา้ วา่ มีจํานวนเท่าใด โดยอ้างทีเ่ ซลล์ A3 ถงึ เซลล์ A20

สูตรที7่ สูตรที7่ COUNTA (การนับจํานวนข้อมูลทีเ่ ป็นท้ังข้อความและตวั เลขปนกัน) รูปแบบ = COUNTA(Value1,Value2,...) Value ช่วงของกลมุ่ เซลลทีน่ ํามาใช้ในการนับจํานวน เช่น ใหน้ ับรหสั สินคา้ วา่ มีจํานวนเท่าใด โดยอ้างทีเ่ ซลลA์ 3ถงึ เซลล2์ 0 =COUNTA(A3:A20) ํ

สูตรที8่ สุตรที8่ CONTLF (การนับจํานวนข้อมูลแบบมีเง่ือนไข) รูปแบบ = CONTLF(Range,Criteria) Range ชวงเวลาของเซลลท์ ีต่ อ้ งนับตมเง่ือนไข Criuteria เง่ือิ นไขทีใ่ ช้ตรวจสอบและนับจํานวนของเซลล์ เช่นใหน้ ับเฉพาะนักเรยี นที่ ผ่านกจิ กรรมชมรม โดยอ้างอิงทีเ่ ซลล์ G2 ถงึ เซลล์ G40 =CONTLF(G2:G40,”ผ่าน)

สูตรที9่ สูตรที9่ VAR (การหาคา่ ความแปรปรวนรูปแบบ) =VAR(Number1,Number2,...) Number เป็นกลมุ่ ของข้อมูลทีต่ อ้ งการหาคา่ ความแปรปรวน เช่น ใหห่ าคา่ ความแปรปรวนทีเ่ ซลล์ C1 ถงึ เซลล์ C16 =VAR(C1:C16)

สูตรที1่ 0 สูตรที1่ 0 STDEV (การหาคา่ เบี่ยงเบนมาตรฐานรูปแบบ) =STDEV(Number1, Number2,...) Number เป็นกลมุ่ ของข้อมูลทีต่ อ้ งการหาคา่ เบีย่ งเบนมาตรฐาน เช่น ใหห้ าคา่ เบีย่ งเบนมาตรฐานทีเ่ ซลล์ B1 ถงึ เซลล์ B8 =STDEV(B1:B8)

สูตรที1่ 1 สูตรที1่ 1 MEDLAN (การหาคา่ กลางรูปแบบ) =MEDIAN(Number1,Number2,...) Number เป็นกลมุ่ ของข้อมูลทีต่ อ้ งการหาคา่ กลาง เช่น ใหห้ าคา่ กลางทีเ่ ซลล์ G4 ถงึ เซลล์ G9 =MEDIAN(G4:G9)

สูตรที1่ 2 สูตรที1่ 2 ROUND (การปัดจุดทศนิยมขึน้ หรอื ลง) รูปแบบ =ROUND(Number,Num_digits) Number เป็นกลมุ่ ของข้อมูลทีต่ อ้ งการกาํ หนดปัดจุดทศนิยม Num_digits จํานวนหลกั ทศนิยม เช่น ใหก้ ําหนดทศนิยมเป็น 0 ทีเ่ ซลล์ C3ถึงเซลล์ C6 =ROUND(C3:C6,0)

สูตรที1่ 3 สูตรที1่ 3 IF (การหาคา่ จรงิ หรอื เท็จจากเง่ือนไขทีร่ ะบุ) รูปแบบ =IF(Logical,Value_if_true,value_if_false) Logical เง่ือนไขทีใ่ ช้ในการเปรยี บเทียบหรอื ตรวจสอบข้อมูล Value_if_true คา่ ของเง่ือนไขทีถ่ กู ตอ้ ง (จรงิ ) Value_if_false คา่ ของเง่ือนไขทีไ่ ม่ถกู ตอ้ ง (เท็จ) เช่น ถ้าทีเ่ ซลล์ B2 มากกว่าหรอื เท่ากับ 60 ใหแ้ สดงผ่านถา้ เซลล์ B2 น้อยกวา่ 60 ใหแ้ สดงไม่ผ่าน = IF(B2>=60,\"ผ่าน\",\"ไม่ผ่าน\")

สูตรที1่ 4 สูตรที1่ 4 DATE(การระบุข้อมูลทีเ่ ป็นวันที)่ รูปแบบ =DATE(Year,Month,Day) Year ใส่คา่ ค.ศ. Month ใส่คา่ เดอื น Day ใส่คา่ วนั ที่ เช่น=DATE(2010,06,11)ผลลพั ธ์11มิถุนายน2010

สูตรที1่ 5 สูตรที1่ 5 DATEDIF (การระยุเง่ือนไขในการหาข้อมูลทีเ่ ป็นวนั ที)่ รูปแบบ = DATEDIF(ระบุเง่ือนไข) เช่น การหาอายุ=DATEDIF(F2,TODAY(),”Y”&”ปี “&DATEDIF(F2,TODAY(),”YM”)&”เดือน หากผู้ใช้พิมพ์ข้อมูลทีช่อง F2 คอื 5/12/1985 ผลลพั ธ์ คอื อายุ 24 ปี 4เดือน

สูตรที1่ 6 สูตรที1่ 6 Now(การหาคา่ วนั ทีแ่ ละเวลาปัจจุบัน) รูปแบบ =NOW() เช่น=NOW()ผลลพั ธ์ 7/11/2015 14:24

สูตรที1่ 7 สูตรที1่ 7 HOUR(การหาชัวโมง) รูปแบบ =HOUR(Serial_number) Serial_number คา่ ของตวั เลขหรอื ข้อความทีอ่ ยู่ในรูปแบบของเวลา เช่น ทีเ่ ซลล์ A5 คอื 8:32 น. ใหห้ าช่ัวโมง =HOUR(A5)ผลลพั ธ์8

สูตรที1่ 8 สูตรที1่ 8 VLOOKUP(การคน้ หาและแสดงข้อมูล) รูปแบบVLOOKUP(Lookup_value,Table_array,Col_index_num,Range_lookup) Lookup_value คา่ ทีใ่ ช้ในการคน้ หา Table_array ตารางข้อมูลทีใ่ ข้สําหรบั แสดงผลและคน้ หาข้อมูล Col_index_num คอลมั น์ทีต่ อ้ งการข้อมูลโดยคอลมั น์แรกมีคา่ เป็น 1 และคอลมั น์ตอ่ ไปจะเป็น2,3,..ตามลาํ ดบั Range_lookup คา่ ทางตรรกะทีก่ ําหนดในการคน้ หามี 2 รูปแบบ False ใช้คน้ หาคา่ ทีต่ รงกบั คา่ ทีใ่ ช้ในการคน้ หา True ใช้คน้ หาคา่ ใกลเ้ คยี งทีส่ ุดทีน่ ้อยกว่าคา่ ในการคน้ หา

ยกตวั อย่างสูตร18สูตร สูตรที4่ -7,8-15

สูตรที4่ MAX (การหาคา่ สูงสุดของจํานวน) รูปแบบ =MAX(Number1,Number2,...) Number เป็นกลมุ่ ของข้อมูลทีต่ อ้ งการหาคา่ สูงสูด เช่น ใหห้ าคา่ สูงสุดของเซลล์ B2 ถึงเซลล์ F2 =MAX(B2:F2)

ยกตวั อย่างสูตร4 MAX(การหาคา่ สูงสุดของ จํานวน) สูตร4 MAX(การหาคา่ สูงสุดของจํานวน)

สูตรที7่ COUNTA (การนับจํานวนข้อมูลทีเ่ ป็นท้ังข้อความและตวั เลขปนกนั ) รูปแบบ = COUNTA(Value1,Value2,...) Value ช่วงของกลมุ่ เซลลทีน่ ํามาใช้ในการนับจํานวน เช่น ใหน้ ับรหสั สินคา้ วา่ มีจํานวนเท่าใด โดยอ้างทีเ่ ซลลA์ 3ถึงเซลล2์ 0 =COUNTA(A3:A20) ํ

ยกตวั อย่างสูตรที7่ COUNTA การนับจํานวนข้อมูลทีเ่ ป็นท้ังข้อความและตวั เลขปนกนั

สุตรที8่ CONTLF (การนับจํานวนข้อมูลแบบมีเง่ือนไข) รูปแบบ = CONTLF(Range,Criteria) Range ชวงเวลาของเซลลท์ ีต่ อ้ งนับตมเง่ือนไข Criuteria เง่ือิ นไขทีใ่ ช้ตรวจสอบและนับจํานวนของเซลล์ เช่นใหน้ ับเฉพาะนักเรยี นที่ ผ่านกจิ กรรมชมรม โดยอ้างอิงทีเ่ ซลล์ G2 ถึงเซลล์ G40 =CONTLF(G2:G40,”ผ่าน)

ยกตวั อย่าง สูตรที8่ CONTLF (การนับจํานวนข้อมูลแบบมีเง่ือนไข)

สูตรที1่ 5 DATEDIF (การระยุเง่ือนไขในการหาข้อมูลทีเ่ ป็นวันที)่ รูปแบบ = DATEDIF(ระบุเง่ือนไข) เช่น การหาอายุ=DATEDIF(F2,TODAY(),”Y”&”ปี “&DATEDIF(F2,TODAY(),”YM”)&”เดือน หากผู้ใช้พิมพ์ข้อมูลทีช่อง F2 คอื 5/12/1985 ผลลพั ธ์ คอื อายุ 24 ปี 4เดอื น

ยกตวั อย่างสูตรที1่ 5 DATEDLF (การระบุเง่ือนไขในการหาข้อมูลทีเ่ ป็นประวตั )ิ

ประวัตสิ ่วนตวั ช่ือ นางสาว หทัยชนก ขําศรี ช่ือเลน่ หมวย อายุ16ปี ระดบั ช้ัน ปวช1/2 แผนก คอมพิวเตอร์ ธุรกจิ รหสั นักศึกษา 62202040053

ประวัตสิ ่วนตวั ช่ือ นางสาว กัญญารตั น์ สุขรชั ชู ช่ือเลน่ กวนอิม อายุ15ปี ระดบั ช้ัน ปวช1/2 แผนก คอมพิวเตอร์ ธุรกจิ รหสั นักศึกษา 62202040066

แผนกคอมพิวเตอร์ ธุรกิจ เลขที่ 79 หมู่ 5 ตําบล บ้านกลาง อําเภอ เมืองปทุมธานี ปทุมธานี 12000