กาพย์เรื่องพระไชยสุริยา

๘) คาํ ประพันธต อ ไปน้ีมีชือ่ สตั วที่มชี วี ิตจริงในปจจบุ ันทัง้ หมดก่ชี นิด ปลากะโหโ ลมาราหู เหราปลาทู มีอยใู นนํ้าครํ่าไป ๑. ๓ ชนดิ ๒. ๔ ชนิด ๓. ๕ ชนดิ ๔. ๖ ชนดิ ๙) คําประพันธตอไปน้มี ีชื่อพรรณไมท ้ังหมดกีช่ นิด ไกรกรา งยางยงู สงู ระหง ตะลงิ ปลิงปริงประยงค คนั ทรงสงกลนิ่ ฝน ฝาง หลนเกลอ่ื นเถ่ือนทาง มะมวงพลวงพลองชอ งนาง กินพลางเดินพลางหวางเนิน ๑. ๑๐ ชนิด ๒. ๑๒ ชนิด ๓. ๑๔ ชนดิ ๔. ๑๖ ชนิด ๑๐) ขอใดกลา วถงึ ช่อื ของสัตวมากท่สี ดุ ๑. กะลงิ กะลางนางนวลนอนเรยี ง พระยาลอคลอเคียง แอน เอยี้ งอโี กงโทงเทง ๒. ยูงทองรอ งกะโตง โหงดงั เพียงฆอ งกลองระฆัง แตรสงั ขกงั สดาลขานเสียง ๓. กลางไพรไกขนั บรรเลง ฟง เสียงเพยี งเพลง ซอเจงจาํ เรียงเวยี งวงั ๔. เหน็ กวางยางเย้ืองชาํ เลืองเดนิ เหมือนอยา งนางเชญิ ๙๖ พระแสงสําอางขา งเคยี ง แบบเรยี นวรรณคดีวจิ กั ษอเิ ลก็ ทรอนิกส เรอ่ื ง กาพยเร่อื งพระไชยสุรยิ า (ครูแวน)

๑๑) คาํ ท่ีขดี เสนใตในขอ ใดมีความหมายตา งจากพวก ๑. ข้นึ กมสมเด็จจอมอารย เอ็นดูภบู าล ผผู า นพาราสาวะถี ๒. ภูธรสอนมนต ใหบนภาวนา เยน็ คา่ํ รํ่าวา กนั ปา ภัยพาล ๓. จรงิ นะประสกสกี า สวดมนตภ าวนา เบ้ืองหนาจะไดไปสวรรค ๔. ขา เฝาเลาแกภูวไนย พระเจาเขา ใจ ฤทยั วา เหวเ อกา ๑๒) คาํ ประพันธใ นขอใดไมมคี ําทมี่ คี วามหมายวา “เมอื ง” ๑. นํา้ ปาเขา ธานี กไ็ มม ที อี่ าศัย ๒. พาราสาวะถี ใครไมมปี รานใี คร ๓. ผาสุกรุกขมูล พูนสวัสดส์ิ ัตถาวร ๔. ผีปามากระทํา มรณกรรมชาวบุรี ๑๓) ขอ ใดคอื ไมใ ชความเสอ่ื มทีท่ าํ ใหเ มอื งสาวะถลี ม สลาย ๑. ขฉี้ อก็ไดด ี ไลด าตีมีอาญา ๒. ที่ซือ่ ถอื พระเจา วา โงเงาเตาปูปลา ๒. ค่าํ เชา เฝาสซี อ เขา แตห อลอ กามา ๔. ขึน้ กดบทอศั จรรย เสียงครนื้ ครัน่ ชน้ั เขาหลวง ๑๔) ขอใดไมไดอ ยใู นกาลกิณีสี่ประการ ๑. ไมจ าํ คาํ ผูใหญ ศรี ษะไมใจโยโส ๒. ลูกศษิ ยคดิ ลา งครู ลกู ไมรูคุณพอมัน ๓. โลภลาภบาปบคดิ โจทกจับผดิ ริษยา ๙๗ ๔. ประกอบชอบเปนผดิ กลับจรติ ผิดโบราณ แบบเรียนวรรณคดีวจิ ักษอิเล็กทรอนกิ ส เรอ่ื ง กาพยเ รอื่ งพระไชยสรุ ยิ า (ครูแวน )

๑๕) ขอ ใดไมมโี วหารภาพพจนแบบอุปมา บอกขอมรณา ๑. เปลง เสียงเพยี งพณิ อนิ ทรา ฟง เสียงเพยี งเพลง คงมาวนั หนง่ึ ถึงตน จดั จบี กลบี ชฎา ๒. กลางไพรไกข ันบรรเลง เพยี งฆอ งกลองระฆงั ซอเจง จาํ เรียงเวยี งวงั ๓. สององคท รงหนังพยัคฆา รกั ษาศีลถอื ฤๅษี ๔. ยงู ทองรองกะโตง โหง ดัง แตรสังขกงั สดาลขานเสยี ง ๑๖) ขอใดไมม โี วหารภาพพจนแบบสทั พจน ตะโพนกลองรองเปน เพลง ๑. พิณพาทยร ะนาดฆอง โหงงหงางเหงง เกงกา งดัง ระฆังดงั วงั เวง เอนองคอ งิ พิงสงิ ขร ๒. ระงับหลบั เนตรนิ่ง สงั วรศลี อภญิ ญาณ เหมอื นกบั หลับสนทิ นอน เพยี งฆอ งกลองระฆัง ๓. ยงู ทองรอ งกะโตง โหง ดัง เพลินฟง วังเวง แตรสงั ขก งั สดาลขานเสียง ๔. คอ นทองเสยี งรองปองเปง อีเกงเริงรองลองเชิง แบบเรียนวรรณคดีวจิ กั ษอเิ ล็กทรอนิกส เร่อื ง กาพยเ รอื่ งพระไชยสรุ ิยา (ครูแวน ) ๙๘

๑๗) ขอใดแสดงใหเห็นถึงความรักของพระไชยสุริยาท่ีมีตอพระนาง สมุ าลไี ดเ ดน ชัดทส่ี ุด ๑. เฝาอยดู แู ล เหมอื นแตกอ นกาล ใหพ ระภบู าล สาํ ราญวญิ ญา ๒. ปถพีเปนทีบ่ รรจถรณ เอนองคลงนอน เหนือขอนเขนยเกยเศียร ๓. ราชาควา มืออรไท เอาผาสไบ ตอไวไ มไ กลกายา ๔. ประโยชนจ ะโปรดภวู ไนย นิ่งนงั่ ตง้ั ใจ เลือ่ มใสสําเรจ็ เมตตา ๑๘) ระวงั ตวั กลัวครหู นเู อย ไมเ รียวเจยี วเหวย กเู คยเขด็ หลาบขวาบเขวยี ว หยิกซา้ํ ซา้ํ เขยี ว หันหวดปวดแสบแปลบเสยี ว อยา เทยี่ วเลนหลงจงจํา คําประพนั ธขางตน นีผ้ แู ตง มีเจตนาจะสงสารใหผ อู านอยางไร ๑. เตือน ๒. สงสาร ๓. สมเพช ๔. ใหกาํ ลงั ใจ ๙๙ แบบเรียนวรรณคดวี จิ กั ษอ เิ ลก็ ทรอนิกส เร่อื ง กาพยเรอ่ื งพระไชยสุริยา (ครูแวน)

๑๙) “อานกาพยเร่ืองพระไชยสุริยาของสุนทรภูเรื่องเดียวแต ไดประโยชนทั้งรูจักบทฝกอานเขียนภาษาไทยตามแบบ โบราณและไดความเพลิดเพลินจากเนอ้ื หาของนิทานอีกดวย” จากขอ ความขางตนตรงกับคําพังเพยวา อะไร ๑. จับปลาสองมอื ๒. นํา้ พง่ึ เรอื เสอื พง่ึ ปา ๓. เหยียบเรอื สองแคม ๔. ยิงปน นัดเดียวไดน กสองตัว ๒๐) ขอ ใดไมใชขอ คดิ จากกาพยเ รอ่ื งพระไชยสุรยิ า ๑. ทําดีไดด ีทาํ ชั่วไดช ัว่ ๒. ความรกั ทําใหค นตาบอด ๓. การปฏิบตั ธิ รรมยอมนาํ ความสุขมาให ๔. พระมหากษตั รยิ ตองปกครองเมอื งอยา งมีสติ แบบเรียนวรรณคดวี จิ ักษอเิ ล็กทรอนกิ ส เรื่อง กาพยเร่ืองพระไชยสรุ ยิ า (ครแู วน) ๑๐๐

บรรณานกุ รม กาํ ชัย ทองหลอ . (๒๕๕๔). หลักภาษาไทย. พิมพค ร้งั ท่ี ๕๓. กรุงเทพมหานคร : อมรการพมิ พ. จนั ทรศิริ แทน มณี (๒๕๔๖). เอกสารคาํ สอน รายวิชาวรรณกรรมสนุ ทรภ.ู คณะมนุษยศาสตร และสังคมศาสตร สถาบนั ราชภัฏเพชรบรุ ี. ชลดา เรืองรกั ษลขิ ติ . (๒๕๔๘). ชีวประวตั แิ ละผลงานของสนุ ทรภ.ู พมิ พคร้งั ที่ ๓. กรงุ เทพมหานคร : โครงการเผยแพรผ ลงานทางวิชาการ คณะอักษรศาสตร จุฬาลงกรณมหาวทิ ยาลัย. ณัฐวุฒิ คลายสุวรรณ. (๒๕๖๒). พินจิ วรรณคดจี ากหนังสอื แบบเรยี นมธั ยมศกึ ษาตอนตน . กรงุ เทพฯ : ซเี อด็ ยูเคช่นั . ประทปี วาทกิ ทินกร. (๒๕๕๓). วรรณกรรมสนุ ทรภ.ู พมิ พครั้งท่ี ๑๐. กรงุ เทพมหานคร : สาํ นักพมิ พมหาวิทยาลัยรามคาํ แหง. ฟองจันทร สุขยิ่ง และคณะ. (ม.ป.ป.). หนังสอื เรียนรายวชิ าพน้ื ฐานภาษาไทยวรรณคดี และวรรณกรรม ม.๑. พมิ พครงั้ ที่ ๑๑. กรุงเทพมหานคร : บริษทั อกั ษรเจริญทัศน จาํ กัด. วรชาติ มีชูบท. (๒๕๕๙). เบ้ืองลึก เบื้องหลัง ในพระราชบนั ทกึ เรอื่ ง “ประวัติตน รชั กาลที่ ๖”. กรงุ เทพมหานคร : สํานักพิมพมตชิ น. วศิ ลั ยศยา รดุ ดิษฐ และคณะ. (๒๕๖๑). วรรณคดแี ละวรรณกรรม ชน้ั มัธยมศึกษาปท ่ี ๑. กรุงเทพมหานคร : บริษทั สาํ นกั พิมพบ ริษทั พฒั นาคุณภาพวชิ าการ (พว.) จาํ กัด. ศรีธันว อยูสขุ ข.ี (๒๕๔๙). เลา เรอ่ื งวรรณคดไี ทย กาพยเ รอ่ื งพระไชยสรุ ยิ า. กรุงเทพมหานคร : บริษัท สาํ นักพมิ พแมค็ จํากัด. สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาข้ันพ้นื ฐาน. (๒๕๔๘). แนวการอา นวรรณคดแี ละ วรรณกรรม เลม ๓. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพครุ ุสภาลาดพราว. ---------------------------------------------. (๒๕๕๔). หนังสือเรยี นรายวชิ า พืน้ ฐาน ภาษาไทยวรรณคดวี จิ กั ษ ชัน้ มธั ยมศึกษาปที่ ๑. พิมพครัง้ ที่ ๓. กรงุ เทพมหานคร ๑๐๑: โรงพมิ พ สกสค. ลาดพราว. แบบเรยี นวรรณคดวี จิ กั ษอ เิ ลก็ ทรอนกิ ส เรอื่ ง กาพยเ รือ่ งพระไชยสุรยิ า (ครแู วน )

ภาคผนวก แบบเรียนวรรณคดวี จิ กั ษอิเลก็ ทรอนกิ ส เรอื่ ง กาพยเ รอ่ื งพระไชยสุรยิ า (ครแู วน) ๑๐๒

ประวตั ิผจู ดั ทาํ นายปยะพงษ งันลาโสม อายุ ๓๔ ป ภมู ลิ ําเนา จังหวัดสกลนคร ตาํ แหนง ครู กลมุ สาระการเรียนรภู าษาไทย โรงเรียนนวมินทราชินูทศิ เตรยี มอดุ มศกึ ษานอ มเกลา สาํ นักงานเขตพนื้ ที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต ๒ วฒุ กิ ารศึกษา: ปริญญาตรี การศกึ ษาบณั ฑติ (เกียรตินิยมอันดับสอง) วิชาเอก ภาษาไทย มหาวทิ ยาลัยศรนี ครนิ ทรวโิ รฒ (มศว) กาํ ลังศกึ ษาปริญญาโท สาขาวิทยาการเรยี นรูและนวัตกรรม การศกึ ษา มหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร ๑๐๓ แบบเรียนวรรณคดีวจิ ักษอ เิ ลก็ ทรอนกิ ส เรอ่ื ง กาพยเ รือ่ งพระไชยสรุ ิยา (ครูแวน)