บ้าน วัฒนธรรมของภาคเหนือ • ประดับดว้ ยกำแล การแตง่ กาย • ใชด้ นิ ขอในกำรมุงหลังคำ • ผชู้ ำย นุง่ กำงเกงที่เรียกว่ำ อาหาร “เตย่ี ว” สวมเสื้อม่อฮอ่ ม • แกงฮงั เล • ผหู้ ญงิ นงุ่ ผำ้ ซ่นิ ยำวเกอื บถงึ ตำตมุ่ ใสเ่ ส้อื • นำ้ พริกหน่มุ คอกลมแขนยำว • ไสอ้ วั่ • ข้ำวซอย ศิลปะการแสดง • ฟ้อนเลบ็ • ฟอ้ นเงี้ยว • ตกี ลองสะบดั ชยั
บ้าน วัฒนธรรมของ ภาคตะวนั ออกเฉยี งเหนอื การแตง่ กาย • ใต้ถุนสงู • ทำหนำ้ ตำ่ งเปน็ ช่องแคบๆ • ผชู้ ำยจะใส่เสื้อคอกลม ใชผ้ ำ้ ขำวมำ้ คำดเอว • ผู้หญงิ น่งุ ผ้ำซิน่ ใสเ่ สอื้ คอกลมแขนยำว อาหาร ศิลปะการแสดง • ปลำรำ้ • ส้มตำ • เซงิ้ • ลำบก้อย • หมอลำ • กำรแสดงโปงลำง
บา้ น วัฒนธรรมของ ภาคกลาง • มใี ตถ้ นุ สงู การแต่งกาย • หลงั คำหนำ้ จว่ั • หน้ำต่ำงกว้ำง • ผชู้ ำยใส่เสอ้ื คอกลม มผี ้ำขำวม้ำพำดบำ่ • ผ้หู ญิงนุ่งโจงกระเบน สวมเส้อื คอกลม อาหาร ศิลปะการแสดง • ต้มยำ • แกงสม้ • รำกลองยำว • นำ้ พริกปลำทู • รำโทน • แกงกะทิ • ละครชำตรี • หนงั ใหญ่
บ้าน วัฒนธรรมของ ภาคใต้ • บ้ำนจะยกพ้ืนสงู การแตง่ กาย • เสำจะวำงอยู่บนตอ • หลงั คำทรงสงู ลำดเอยี ง • ผ้ชู ำยนุ่งผ้ำโสร่ง ใสเ่ สอ้ื คอต้ัง สวมกำงเกงขำยำว อาหาร • ผหู้ ญงิ นงุ่ ผ้ำซิ่นหรอื ผ้ำปำเต๊ะ ใส่เสื้อคอกลม • แกงเหลอื ง • แกงไตปลำ ศลิ ปะการแสดง • ขำ้ วยำ • นำ้ บดู ู • โนรำห์ • หนงั ตะลุง • ลิเกฮูลู • เต้นรองเง็ง
ท่มี าของวัฒนธรรมไทย สภาพแวดลอ้ ม อิทธิพลจาก อิทธิพลจากศาสนา ภมู หิ ลงั ทาง การรบั เอาวฒั นธรรม ทางภมู ิศาสตร์ พระพุทธศาสนา พราหมณ-์ ฮินดู ประวตั ิศาสตร์ อนื่ มาปรับใช้ เนื่องจำกกำรมที ต่ี ัง้ อยู่ พระพทุ ธศำสนำเผยแผ่ ศำสนำพรำหมณ-์ ฮนิ ดู สงั คมไทยมภี มู ิหลัง วัฒนธรรมภำยนอก ในเอเชียตะวันออก เขำ้ สปู่ ระเทศไทย เป็นอีกศำสนำหนง่ึ ทำงประวัตศิ ำสตร์ก่อน ทีค่ นไทยรับเอำเขำ้ มำ เฉยี งใตแ้ ละมีสภำพ เมอ่ื ประมำณ จำกอินเดียท่เี ขำ้ มำ ปรบั ใช้ในช่วงแรกจะ ภูมิอำกำศแบบร้อนชน้ื พทุ ธศตวรรษท่ี ๓ มีบทบำทต่อสงั คมไทย พทุ ธศตวรรษ เปน็ วฒั นธรรมอนิ เดีย พืน้ ที่สว่ นใหญเ่ ป็นพื้นท่ี และหยัง่ รำกลกึ ใน นับต้ังแตอ่ ดีต ทำให้ ที่ ๑๗ ทำใหม้ รดก เก่ยี วกับศำสนำ ลทั ธิ รำบลุ่มมแี มน่ ำ้ ท่ี เกิดวฒั นธรรมด้ำนลัทธิ ทำงวัฒนธรรบำงอยำ่ ง ควำมเชอ่ื ลกั ษณะกำร อุดมสมบูรณ์ ประชำกร สงั คมไทย เป็นศำสนำ ควำมเช่ือหลำยอยำ่ ง ได้กลำยเป็นรำกฐำนท่ี ปกครองขณะเดียวกัน ส่วนใหญจ่ ึงประกอบ ที่คนไทยส่วนใหญ่ สำคญั ของวัฒนธรรม ในสมัยสโุ ขทัยมีกำร อำชพี เกษตรกรรม ตดิ ต่อกบั จนี จงึ รับ เคำรพนับถือ ไทยในปัจจุบัน เอำวฒั นธรรมต่ำงๆ เปน็ หลัก ของจนี โดยเฉพำะ ทำงด้ำนเศรษฐกจิ เข้ำมำปรบั ใช้
ลกั ษณะของวฒั นธรรมไทย เปน็ วัฒนธรรมแบบเกษตรกรรม เปน็ วัฒนธรรมท่ยี ดึ ถือพธิ กี รรม เป็นวฒั นธรรมทย่ี ึดถอื การกศุ ลตามหลกั • คนสว่ นใหญ่จะประกอบอำชีพ • กำรดำเนนิ ชีวิตในสงั คมไทย จะมกี ำร ศาสนา • คนไทยนิยมทำบุญในงำนเทศกำล เกษตรกรรม ทำกำรเพำะปลกู ประกอบพิธกี รรมด้วยเสมอ ไม่วำ่ จะ เล้ยี งสตั ว์ ดังน้นั วัฒนธรรม เป็นกำรเกิด โกนผมไฟแตง่ งำน ตำ่ ง ๆ เพอื่ เปน็ สริ มิ งคลและเพ่ือ ประเพณีและวิถีชีวิตส่วนใหญ่ ขึ้นบ้ำนใหม่ ครบรอบอำยุ งำนศพ อุทิศบญุ กศุ ลให้ญำติทีล่ ่วงลบั ไปแล้ว จงึ มกั เกย่ี วกับนำ้ และกำรเกษตร ซง่ึ จะมีทัง้ พิธใี นทำงพระพุทธศำสนำ และศำสนำพรำหมณ-์ ฮินดู ผสมผสำนกัน เป็นวฒั นธรรมท่ยี ึดถอื เครอื ญาตแิ ละ เป็นวัฒนธรรมทีม่ กี ารผสมผสาน เป็นวฒั นธรรมทีน่ ิยมความสนกุ สนาน อาวโุ ส • ได้รบั กำรผสมผสำนทำงวัฒนธรรม • กิจกรรมของสังคมไทยส่วนใหญ่จะมี • สงั คมไทยมีควำมสมั พนั ธโ์ ดยยดึ หลัก มำจำกสงั คมอน่ื เชน่ กำรรบั เอำ กำรสอดแทรกควำมสนกุ สนำนไว้ อำวโุ ส คนทีม่ อี ำยนุ ้อยกว่ำจะใหค้ วำม วัฒนธรรมดำ้ นลทั ธิควำมเชือ่ และ ดว้ ยเสมอไมว่ ำ่ จะเปน็ กำรร้องและรำ เคำรพผทู้ ีอ่ ำยุมำกกว่ำเพรำะถือวำ่ ผู้ กำรประกอบพิธีกรรมศำสนำมำ จนเกิดเป็นวัฒนธรรมกำรละเล่น อำวุโสเปน็ ผทู้ สี่ ูงด้วยประสบกำรณ์ จำกสงั คมอนิ เดีย พ้นื บ้ำน พบเหน็ เร่ืองรำวในชีวติ มำกอ่ น
ความคลา้ ยคลงึ และความแตกต่างระหวา่ งวฒั นธรรมไทย กับวัฒนธรรมในภมู ิภำคเอเชียตะวันออกเฉยี งใต้ ลกั ษณะของวัฒนธรรมประเทศเพื่อนบา้ น เปน็ วัฒนธรรมสังคมเกษตรกรรม เป็นวัฒนธรรมแบบผสมผสาน • ประเทศเพือ่ นบ้ำนของไทย ถ้ำไมน่ บั รวมสงิ คโปร์ ท้ังหมดจะ • วัฒนธรรมภำยนอกทม่ี ีอทิ ธพิ ลสำคญั คอื วัฒนธรรมของ มวี ัฒนธรรมแบบสงั คมเกษตรกรรม ประชำกรส่วนใหญ่ของ ประเทศเพอื่ นบ้ำน ประกอบด้วย วฒั นธรรมอนิ เดีย ประเทศจะทำกำรเพำะปลูกเป็นอำชีพหลัก วฒั นธรรมจนี วัฒนธรรมอสิ ลำมและวฒั นธรรมตะวนั ตก เปน็ วฒั นธรรมทมี่ ีศาสนาและลทั ธคิ วามเช่อื เปน็ รากฐาน เป็นวฒั นธรรมทมี่ เี อกลักษณ์ทางวฒั นธรรมเฉพาะของตน • วัฒนธรรมของประเทศเพอื่ นบ้ำนมีรำกฐำนสำคญั มำจำก • เนอื่ งจำกประเทศเพือ่ นบ้ำนของไทยเกือบทกุ ประเทศมี ศำสนำ และลัทธคิ วำมเชอื่ ทป่ี ระชำกรส่วนใหญข่ องประเทศ ภูมหิ ลงั ทำงประวตั ิศำสตร์มำอยำ่ งยำวนำน ยอ่ มจะสง่ ผลใหม้ ี มรดกตกทอดทำงวัฒนธรรมมำก เช่น ภำษำพดู ภำษำเขยี น เคำรพนับถอื ตดิ ตอ่ กันมำอย่ำงยำวนำนนับตั้งแตอ่ ดตี กำรแต่งกำย อำหำรกำรกนิ
ความคลา้ ยคลึงและความแตกต่างของวฒั นธรรม วฒั นธรรมดา้ นท่อี ยูอ่ าศยั • เน่ืองจำกเปน็ สังคมทตี่ ั้งอย่ใู นเขตร้อน ลักษณะวฒั นธรรมกำร ก่อสรำ้ งท่ีอย่อู ำศัยสว่ นใหญ่จึงมีควำมคล้ำยคลึงกัน เช่น ใชไ้ มส้ ร้ำงบ้ำนยกพน้ื ให้สงู ขนึ้ จำกพนื้ ดนิ พื้นบ้ำนปูด้วยไม้ กระดำน ฝำบำ้ นใชไ้ ม้กระดำนตสี ูงข้นึ และมีชอ่ งลมเพ่อื ระบำยอำกำศในบำ้ น สว่ นหลงั คำ มคี วำมลำดชนั วัฒนธรรมด้านประเพณีและพิธกี รรม • หำกชำตใิ ดท่ีมีรำกฐำนกำรนบั ถอื พระพทุ ธศำสนำ ประเพณี และพธิ กี รรมตำ่ งๆ กจ็ ะคลำ้ ยคลงึ กับไทย เชน่ กำรทำบุญ เล้ียงพระกำรเวียนเทยี นเนือ่ งในวนั สำคญั ทำงศำสนำ วฒั นธรรมด้านภาษา • ประเทศเพอ่ื นบ้ำนที่มภี ำษำพดู และเขยี นคลำ้ ยคลึงกับไทย กค็ อื ลำวเพยี งชำติเดียว ส่วนชำตอิ ืน่ จะใชภ้ ำษำของตน ไมว่ ำ่ จะ เปน็ เมยี นมำ เวยี ดนำม อนิ โดนีเซีย ฟลิ ปิ ปินส์ โดยท่ี ภำษำอังกฤษและภำษำจนี จะเป็นภำษำกลำงท่ีใช้ตดิ ต่อกันไดท้ ่ัว ทง้ั ภูมภิ ำค
ความคล้ายคลงึ และความแตกตา่ งของวฒั นธรรม (ตอ่ ) วัฒนธรรมด้านการนบั ถอื ศาสนา • พระพุทธศำสนำ ซ่ึงเปน็ ศำสนำทผ่ี ้คู นส่วนใหญ่ในประเทศ ไทย เมียนมำ ลำว กัมพชู ำนับถือ ดังนน้ั ประเพณี พิธกี รรม ทำงศำสนำลทั ธคิ วำมเช่ือต่ำงๆ ของเมียนมำ ลำว กัมพูชำ กจ็ ะคล้ำยคลึงกบั ไทย วฒั นธรรมดา้ นการแตง่ กาย • กำรแตง่ กำยของผู้คนในภมู ิภำคเอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใต้ หำก ไม่นบั ชดุ พื้นเมอื งและชดุ ประจำชำตกิ ็จะแตง่ กำยไม่แตกต่ำง กนั คอื ในสังคมเมืองผูช้ ำยนิยมสวมเสื้อกับกำงเกง ผ้หู ญงิ สวมเส้อื กบั กำงเกงหรือกระโปรง แตใ่ นชนบทผู้หญิงจำนวน มำกกย็ ังคงสวมใสผ่ ำ้ ซน่ิ กนั อยู่ วฒั นธรรมด้านอาหาร • อำหำรของประชำกรในภูมิภำคเอเชยี ตะวันออกเฉียงใตส้ ว่ น ใหญจ่ ะประกอบดว้ ยข้ำว พืชผกั และเนือ้ สัตว์ ที่หำไดง้ ำ่ ย ในทอ้ งถิ่น กำรปรุงอำหำรโดยมำกใช้กะทแิ ละเคร่อื งเทศ รสชำติของอำหำรจะจัดจำ้ น หลำกหลำย สีสนั ดูนำ่ รบั ประทำนมรี สชำตเิ ผด็ รอ้ น
วฒั นธรรมกบั ปจั จัยในการสรา้ งความสมั พนั ธ์อนั ดี วฒั นธรรมทีเ่ ป็นปจั จัยในการสรา้ งความสมั พันธ์อันดี วัฒนธรรมดา้ นศาสนา วัฒนธรรมด้านการศึกษา • ทกุ ศำสนำล้วนมีหลกั ธรรมคำสอนสำคัญ • กำรศึกษำช่วยสร้ำงควำมเจริญงอกงำมทำงด้ำนสติปัญญำ ทค่ี ล้ำยคลึงกันนน่ั คือใหก้ ระทำควำมดี ให้แก่ผู้คน ซึ่งเมื่อผู้คนมีสติปัญญำมีควำมเฉลียวฉลำด ละเวน้ กระทำสิง่ ไมด่ ี ให้ศำสนกิ ชนมี ยอ่ มจะหำทำงแกไ้ ขปัญหำต่ำงๆ อยำ่ งสนั ติวธิ ี ควำมรัก ควำมเมตตำ วฒั นธรรมดา้ นเนติธรรม วฒั นธรรมดา้ นภาษา • วัฒนธรรมด้ำนกฎหมำย หรือขนบธรรมเนียมประเพณีท่ีมี • ภำษำเป็นวัฒนธรรมอยำ่ งหนง่ึ ในกำร ควำมสำคัญเสมอด้วยกฎหมำยหรือกำรกระทำบำงอย่ำงที่ นำไปสคู่ วำมเข้ำใจอันดรี ะหวำ่ งกัน ไม่มีกฎหมำยห้ำมไว้ แต่ถ้ำใครทำเข้ำก็เป็นท่ีรังเกียจของ สงั คม วฒั นธรรมดา้ นขนบธรรมเนยี มประเพณี กำรแสดงด้ำนศิลปวัฒนธรรมไทย-ลำว เป็นกำร • ขนบธรรมเนยี มประเพณถี ือเปน็ เสรมิ สร้ำงควำมสัมพนั ธอ์ ันดีระหวำ่ งกนั วัฒนธรรมอันดีงำมของทกุ สงั คมเปน็ เครอ่ื งมอื ชว่ ยจรรโลงจิตใจผคู้ นให้สดชน่ื เบกิ บำน สงบคดิ และทำแต่สง่ิ ทด่ี ี
วฒั นธรรมท่เี ปน็ ปจั จยั ทอ่ี าจนาไปสูค่ วามเข้าใจผดิ ตอ่ กัน วัฒนธรรมดา้ นภาษา วัฒนธรรมเกี่ยวกบั การปลกุ กระแสชาตินยิ ม • ภำษำเป็นเร่ืองกำรสื่อสำร มีท้ังภำษำพูด • กำรแสดงออกซ่ึงควำมรักชำติน้นั เป็นสิ่งที่ดี แตใ่ นบำงกรณี ภำษำเขียนและอวัจนภำษำ แต่ละชำติ ก็มกี ำรนำไปใช้แสวงหำประโยชน์ โดยกำรปลกุ กระแส จะใช้ภำษำที่เปน็ วฒั นธรรมของตน ชำตนิ ยิ ม วัฒนธรรมด้านศาสนา วัฒนธรรมด้านความเช่อื และทศั นคติเชงิ ลบ • เรือ่ งของศำสนำเป็นเร่ืองละเอยี ดออ่ น • ผคู้ นในแตล่ ะประเทศก็จะมวี ิถกี ำรดำเนินชวี ิตที่เหมำะสม เปน็ เรอ่ื งควำมเชื่อควำมศรัทธำ โดยไม่ สอดคล้องกับสภำพแวดลอ้ มทำงสงั คมของประเทศของเขำ จำเป็นตอ้ งใชเ้ หตุผล ดังน้นั จึงไม่ควร ดังนัน้ จงึ ไมค่ วรไปดหู มนิ่ กำรกระทำกำรแสดงออกหรอื พำดพงิ ศำสนำอนื่ ไม่ว่ำจะด้วยคำพดู นำไปเปรียบเทียบกำรกระทำต่ำง ๆ หรอื กำรกระทำ วฒั นธรรมดา้ นขนบธรรมเนยี ม พระธำตุอนิ ทร์แขวน เป็นสถำนท่ีศักด์สิ ิทธ์ิทชี่ ำวเมียนมำ ประเพณี ใหค้ วำมเคำรพนับถือ และนิยมไปสกั กำรบูชำ • ในแตล่ ะชำติแต่ละประเทศจะมี ควำมละเอยี ดออ่ นในเรื่องบำงเรื่อง ไม่เหมือนกนั ซึ่งอำจจะเปน็ เหตทุ ี่ นำไปสู่ควำมเข้ำใจผดิ กนั ได้ง่ำย
Search
