วลิ เลยี ม เชกสเปยี ร์ (William Shakespeare)
สารบญั วิลเลียม เชกสเปียร์.....................................................................................1 วิ ล ล์ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 ก าร แ ต่งงาน แ ล ะบุตร ..... ............. .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... ... .... .... . 2 6 พบกันอีกคร้ัง.............................. ................................................................31 อี ก า พุ่ ง พ ร ว ด . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 6 ภัยพิบัติและผู้อุปถัมภ์....... ................................................. .........................60 ค น ข อ ง ล อ ร์ ด แ ช ม เ บ อ ร์ เ ล น . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 6 โกลบ........................................................... ................................................76 กลบั บ้านอกี คร้งั ................................................................................................................................................96
วลิ เลยี ม เชกสเปียร์ คือใคร วิลเลียม เชกสเปียร์ คุณอาจจะรู้จักช่อื ของเขาแม้ว่าคุณยังไม่เคยอ่านผลงานของเขา เขามีชวี ิตอยู่เม่ือ 450 ปีท่ีแล้ว เขาเขียนบทละครอย่างน้อย 35 บท และบทกวีมากกว่า 150 บท หลายๆ คนคิดว่าเชกสเปียร์ เปน็ นักเขยี นบทละครท่ยี ง่ิ ใหญท่ ส่ี ุดเทา่ ทเ่ี คยมีมา
ทุกๆส่ิงท่ีเชกสเปียร์เขียนจะถูกแปลเป็นหลายสิบภาษา จากภาษาสเปนเปน็ ภาษาญี่ปุ่น ภาษาสวาฮิลี เป็นต้น ทุกๆ คนบนโลกยังคงดูการแสดงที่มาจากบทละครของเขา ภาพยนตร์และละครเวทีในปัจจุบันมี พ้ืนฐานมาจากหลายๆ ผลงานของเขา เช่น โรมิโอและจูเลียต (Romeo and Juliet) แมคเบธ (Macbeth) แฮมเลต (Hamlet) หลายร้อยคาและวลที ี่เราใช้ในทุกๆ วันนี้ ถูกคิดค้นขึ้นโดยเขา เช่น คาว่า เลือดเย็น (cold- blooded) ชอบทะเลาะวิวาท (quarrelsome) และจดหมายรกั (love letter) ภาษาของเขา ความคิดของเขา และเรอื่ งราวของเขาอยู่รอบๆ ตวั เรา
แม้ว่าวิลเลียม เชกสปียร์จะโด่งดังมากแค่ไหน เราก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขามากนัก ชีวิตส่วนตัวของเขา ส่วนใหญ่ยังคงเป็นปริศนา ย้อนกลับไปเม่ือปี พ.ศ. 2043 (ค.ศ. 1500) เรื่องของเขาถูกเก็บบันทึกไว้ไม่มากนัก สาหรับคนท่ัวไป เรารู้ว่าเชกสเปียร์เริ่มต้นชีวิตของเขาในฐานะลูกชายของช่างทาถุงมือในเมืองเล็ กๆ ของส แตรตฟอร์ดอัพพอนเอวอน (Stratford-upon Avon) และจบลงด้วยการเป็นนักเขียนบทละครท่ีร่ารวยและมี ชื่อเสียง แต่เกิดอะไรขึ้นระหว่างนั้น เรารู้ว่าเขาแต่งงานและมีลูก เรารู้ว่าเขาไม่ได้อยู่กับครอบครัวเป็นเวลา หลายปี ในทางกลับกัน เขาไปลอนดอนที่ที่เขาได้กลายเป็นนักแสดง นักเขียนบทละคร และผู้กากับละคร เขา สร้างและซ้ือโรงละคร เขาเขียนบทละครและแสดงละครสาหรับราชินีแห่งอังกฤษ เขาเป็นเพ่ือนกับขุนนางท่ีมี อานาจ แต่สิ่งที่เก่ียวกับเชกสเปียร์ในแต่ละวันล่ะ เขาเป็นคนแบบไหน และเขาเป็นพ่อแบบไหน อะไรที่ทาให้ เขาเร่มิ เขียนบทละคร
คาและ... หลายรอ้ ยคาและวลที ่ีถูกคดิ ค้นขึ้นโดยวิลเลียม เชกสเปยี ร์ ท่ยี ังคงใช้ในปจั จบุ นั และนี่คอื สว่ นหนึ่ง เทา่ นั้น amazement แปลว่า ความประหลาดใจ birthplace แปลว่า บ้านเกดิ /ภมู ลิ าเนา cold-blooded แปลวา่ เลือดเย็น dawn แปลว่า รุง่ อรุณ eyeball แปลว่า ดวงตา fashionable แปลวา่ ทนั สมยั generous แปลวา่ ใจกว้าง ill-tempered แปลว่า มีอารมณ์รา้ ย jaded แปลวา่ น่าเบ่ือ love letter แปลว่า จดหมายรัก majestic แปลว่า คูบ่ ารมี outgrow แปลวา่ เจริญเรว็ กวา่ puppy dog แปลว่า ลกู สุนขั quarrelsome แปลว่า ชอบทะเลาะวิวาท rascally แปลวา่ เสเพล schoolboy แปลวา่ เดก็ นกั เรียน tranquil แปลวา่ เงยี บสงบ/ราบรนื่ useful แปลวา่ มีประโยชน์ vulnerable แปลว่า อ่อนแอ well-behaved แปลวา่ สุภาพ yelping แปลวา่ การร้องเอง๋ zany แปลว่า ตวั ตลก
วลี “All the world’s a stage, and all the men and women merely players…” แปลว่า โลกทัง้ ใบคอื เวที และมนุษย์ทกุ คนเป็นแคต่ วั ละคร แอสยูไลค์อิท (As you like it) “Knock, knock, knock! Who’s there ?” แปลวา่ มีใครอยไู่ หม แมคเบธ (Macbelt) “Neither a borrower, nor a lender be…” แปลว่า ไมว่ า่ จะเปน็ ผู้ยืมหรือผ้ใู หย้ ืม แฮมเลต (Hamlet) “… Parting is such sweet sorrow…” แปลว่า การพรากจากกนั เปน็ เรอ่ื งทีแ่ สนหวาน โรมโิ อและจูเลยี ต (Romeo and Juliet)
“Neither rime nor reason…” แปลว่า ไม่วา่ จะดว้ ยเหตผุ ลใดก็ตามละครตลก ยอดนยิ ม บรอดเวย์ (The comedy of errors) “To thine own self be true..” แปลว่า เพ่อื ตัวเจ้าเองเปน็ ความจรงิ แฮมเลต (Hamlet) “Too much of a good thig..” แปลว่า เป็นสิง่ ที่ดมี ากเกนิ ไปตามทคี่ ณุ ตอ้ งการ (As you like it) “Wild-goose chase” แปลวา่ ไมม่ ปี ระโยชน์ในการตามลา่ โรมิโอและจเู ลยี ต (Romeo and Juliet)
ตอนที่ 1 วลิ ล์ เดก็ ชายวลิ ล์ถูกทาพิธีล้างบาปทโ่ี บสถ์ฮอลีทรนิ ิตใี นสแตรตฟอร์ด (Stratford’s Holy Trinity Church) ในปี พ.ศ. 2107 (ค.ศ. 1564) วนั เกิดที่แท้จริงของเขาน้ันไม่มีใครรู้ แตม่ ีการเฉลิมฉลองในวันท่ี 23 เมษายน ใน ประเทศองั กฤษวันน้ันเป็นวันหยุดท่ีเต็มไปด้วยการแสดงและงานเล้ียง มันเป็นวนั ท่ีดีที่จะให้เกียรตินักเขียนบท ละครทีย่ ่ิงใหญ่ทสี่ ดุ ขององั กฤษ ครอบครัวเชกสเปียร์อาศัยอยู่ในสแตรตฟอร์ดอัพพอนเอวอน (Stratford-upon Avon) ประเทศ องั กฤษประมาณ 100 ไมล์ ทางตะวันตกเฉยี งเหนือของลอนดอน ซ่ึงมีคนอาศยั อยู่ไม่เกนิ 25,000 คน
เม่ือวิลล์อายุไดไ้ ม่กี่เดอื นก็เกิดโรคร้ายท่ีน่ากลัวและได้กวาดล้างคนในประเทศ เรียกวา่ ความตายสีดา (Black death) หรือกาฬโรค กวา่ 200 คนในสแตรตฟอร์ด (Stratford)ตอ้ งเสียชีวิตลง คนแก่และคนหนุ่มสาว ถกู คร่าชวี ิต แต่โชคดีท่ีจอรน์ (John) และแมร่ี (Marry) เชกสเปยี ร์รอดชวี ิต และไดใ้ ห้กาเนดิ บตุ รชายคนโต
พ่อของวิลล์เป็นช่างทาถุงมือ เข็มขัด กระเป๋า และผ้ากัน เป้ือน ส่วนแม่ของเขามาจากครอบครัวท่ีเป็นเจ้าของพ้ืนที่ การเกษตร เธอสืบทอดอาชีพนี้จากบรรพบุรุษว่า 500 ปี เชกสเปียร์กลายมาเป็นคนชนชั้นกลางของประเทศอังกฤษ พวกเขาไม่ไดร้ วยหรือเปน็ ขุนนางแตอ่ ย่างใด แตเ่ ขามคี วามเป็นอยู่ ที่ดี ในปี พ.ศ.2103 (ค.ศ. 1560) ครอบครัวในอังกฤษอย่าง เชกสเปียร์ถึงแม้จะมีอาหารมากพอท่ีจะดาเนินชีวิตอยู่ได้ มีท่อี ย่อู าศัยทด่ี ี และมกี ารงานท่มี น่ั คง มันก็ไม่เพียงพอตอ่ พวกเขา
ในตอนท่เี ขาเกดิ น้นั ราชินอี ลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) เป็นราชินีมาแล้ว 6 ปี เธออายุได้ 31 ปี เธอ เป็นคนที่ไมส่ นใจในเร่ืองของสงคราม ประเทศอังกฤษยังคงเจริญเติบโตขึน้ เร่ือยๆ และมีความเจรญิ รุ่งเรืองมาก ข้นึ มันคือช่วงเวลาของการค้นพบและริเริ่มความคิดใหม่ๆ ในปี พ.ศ. 2062 (ค.ศ. 1519) เฟอร์ดินานด์ แมกเจลแลน (Ferdinand Magellan) เป็นนักสารวจชาวโปรตุเกส ได้ออกเดินทางไปตามเส้นทางในคร้ังนี้ ใชเ้ วลาทั้งหมด 3 ปี อย่างท่ไี มเ่ คยเกิดขนึ้ มาก่อน
ในปี พ.ศ. 2057 (ค.ศ. 1514) นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส (Nicolaus Copernicus) นักดาราศาสตร์ ชาวโปแลนด์เป็นคนแรกท่ีค้นพบว่าดวงอาทิตย์เป็น ศูนย์กลางของจักรวาล ก่อนหน้าน้ัน ผู้คนต่างเช่อื กันวา่ โลกเป็นศูนย์กลางของดวงอาทิตย์ และดาวเคราะห์ ดวงอนื่ ๆ โคจรรอบมัน ผู้เช่ียวชาญทั่วยุโรป โดยเฉพาะในอิตาลีมีการ สร้างผลงานภาพวาดท่ีสวยท่ีสุดและผลงานแกะสลัก ที่โลกเคยรู้จัก แท่นพิมพ์ถูกคิดค้นในปี พ.ศ. 1943 (ค.ศ. 1400) ทาให้มีหนงั สอื เพิ่มขึน้ อย่างมากมาย
ก่อนหน้าน้ัน หนังสือต้องเขียนด้วยมือ ผู้คน เรียนรู้ในการอ่านและเขียนมากย่ิงข้ึน นี้คือโลกที่ วิลเลยี ม เชกสเปยี ร์เกิด สแตรตฟอร์ด (Stratford) เป็นเมืองท่ีคึกคัก แห่งหนึ่ง ต้ังอยู่บนฝ่ังแม่น้าเอเวิน (Avon River) ฝูงชน ต่างมาตลาดนัด บ้างก็ผ่านเมืองระหว่างทางไป ลอนดอน ผคู้ นสามารถซอ้ื อะไรไดบ้ ้าง
เกือบทุกอย่าง ต้ังแต่หมูและแกะ ไปจนถึงริบบ้ินสวยๆ เส้ือขนสัตว์ และถุงมือหนังแบบนุ่ม งานของสภาเมือง คือการรักษากฎหมายและความสงบเรียบร้อย จอร์น เชกสเปียร์ (John Sheakspeare) เป็นสมาชิกของสภาเมืองมาหลายปี เมื่อวิลล์อายุได้ 4 ขวบ พ่อของเขาทาหน้าที่เป็นนายอาเภอช้ันสูงในปีนั้น เหมอื นการเปน็ นายกเทศมนตรี ตาแหน่งน้เี ปน็ เกียรติอย่างยิง่ ขณะท่ียังเป็นเด็ก วิลล์เรียนรู้ได้ดีจากการเล่น บทกวี และนิทานพ้ืนบ้าน พวกเขาเขียนและแสดง โดยคนธรรมดาบนถนนสแตรตฟอร์ด (Stratford) เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักและเหตุการณ์ที่ยอดเย่ียมใน ประวตั ิศาสตร์ ใกล้ๆ กันมีสถานที่เรียกว่า โคเวนทรี (Coventry) มีชื่อเสียงในละครเกี่ยวกับเร่ืองในพระคัมภีร์ เรื่อง จากคัมภีร์ไบเบิล เวทีถูกจัดขึ้นบนเกวียน ความแตกตา่ งของแตล่ ะฉากในละครเก่ยี วกบั เร่ืองในพระคัมภรี ์ จะเกดิ ข้นึ ในแต่ละเกวียน ขณะทเี่ กวียนกลิง้ ผ่านเมือง ผคู้ นมาท่โี คเวนทรี (Coventry) จากท่ัวทกุ มมุ โลกเพ่ือมา ชมการละเลน่ นอ้ ยคร้งั ที่วลิ ล์เดินทางไปท่นี ัน่ เพื่อชมการละเล่น
บางครง้ั นกั แสดงมอื อาชีพมาเยือน เมืองสแตรตฟอร์ด (Stratford) เมอื่ วิลล์อายุ 4 ขวบ กลมุ่ ท่ีเรยี กว่า คนของราชินี เข้าเยี่ยมชม ชาวสแตรตฟอร์ดแออัดกันเข้าไปในศาลากลาง พวกเขาชมคณะแสดงละครหน้า คณะเทศมนตรี พ่อของวิลล์ชอบนักแสดง ในฐานะที่เป็นนายอาเภอช้ันสูง เขาอนุญาตให้พวกเขาแสดงในเมือง เขาจ่ายให้ 9 ชิลลิง ประมาณ 50 ดอลลาร์ (ประมาณ 1,539 บาท)
จากการคลังของสแตรตฟอร์ด (Stratford) เพ่ือการแสดง น่ันก็เป็นเงินจานวนมากแล้ว หลังจาก นั้น กลุ่มนักแสดงมากันบอ่ ยข้ึน วิลล์ดูพวกเขาสร้างเวที ที่จัตุรัสกลางเมืองและแขวนสลักเกลียวผ้าหนาสาหรับ ฉากหลัง พวกเขาดึงชุดแฟนตาซีจากตัวของพวกเขา และในไมช่ ้า การแสดงเรม่ิ ข้นึ เด็กชายวิลล์จะต้องได้รับ ความเคลิบเคลิ้ม มีท้ังการต่อสู้ด้วยดาบ การต่อสู้ ฉากรัก น้าตา และการหัวเราะ เป็นความทรงจาอัน แสนบรสิ ุทธ์ิ ครั้งหนึ่ง ราชินีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) เย่ียมชมปราสาทใกล้เคียง วิลล์อายุ 11 ขวบ ท่ีนั่น นักแสดงต่างแต่งตัวเหมือนอัศวินและเจ้าหญิง บ้างก็แต่งตัวเหมือนนางเงือก และสัตว์ในจินตนาการ พวกเขา ท่องไปในสวนปราสาท หรือลอยอยู่ในเรือในสระน้า คนอื่นยังคงแสดงละครอยู่บนเวที เสียงเพลงลอยอยู่ใน อากาศของฤดรู ้อนท่อี บอนุ่ และพลุละลานตาบนท้องฟ้ายามค่าคืน เทศกาลเฉลมิ ฉลองดาเนนิ ไปเปน็ สปั ดาห์
ราชนิ อี ลซิ าเบธ พ.ศ. 2076-พ.ศ. 2164 (Good Queen Bess ค.ศ. 1533-ค.ศ. 1603)
ราชินีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) เป็นคนดี แน่นอน ในความเป็นจริง หลายคนถือว่าเธอเป็นหนง่ึ ในผู้ปกครองที่ย่ิงใหญ่ที่สุดของอังกฤษ เธอเกิดในยุคของพระเจ้าเฮนรีท่ี 8 (Henry VIII) กับสมเด็จพระราชินี แอนน์ โบลีน (Anne Boleyn) ราชินีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) อายุได้เพียง 2 ขวบมารดาของเธอถูกตัด ศีรษะเพราะทรยศต่อราชา ราชินีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) ได้รับการเล้ียงดูจากคนรับใช้ ไกลจากบิดาของเธอ และยังเป็น นกั เรยี นทน่ี า่ อศั จรรย์ เธอเรยี นปรัชญา ศาสนา และประวตั ิศาสตร์ เธอสามารถอ่านและเขียนได้ 6 ภาษา ราชินีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) ขึ้นครองบัลลังก์ ในปี พ.ศ. 2101 (ค.ศ. 1558) เม่ืออายุ 25 ปี เธอไม่เคยแต่งงาน อาจจะเป็นไปได้ว่า เธอจะไม่ให้อานาจกับสามี เธอมีความสนใจในการทาสงครามเพียง เล็กน้อยและเธอมีความรักท่ีแท้จริงต่อประชาชนของเธอ กฎช้ันสงบสุขของเธอเป็นจุดเริ่มต้นของยุคแห่งการ สารวจและการค้นพบของวิทยาศาสตร์ เช่นกันนั้นเป็นการเบ่งบานของวรรณคดี ละคร และวิจิตรศิลป์ ราชนิ ีอลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) ปกครองมา 44 ปี
บางคนที่มาจากสแตรตฟอร์ด (Stratford) ได้รับเชิญให้มาดูการแสดงที่ปราสาท ในฐานะสมาชิกของ คณะเทศมนตรี จอร์น เชกสเปียร์ (John Shakespeare) นา่ จะเปน็ หน่ึงในพวกเขา บางครงั้ เขาพาเดก็ ชายวิลล์ ไปกับเขาดว้ ย วนั หน่ึง วลิ ล์อยากจะเขยี นบทละครสาหรบั พระราชนิ เี อง แตว่ ันนน้ั มันชา่ งยาวไกลเหลือเกิน เป็นไปได้ว่า วิลล์เร่ิมเข้าโรงเรียน ในขณะท่ีเขาอายุ 5 ขวบ โรงเรียนใหม่ของราชาอยู่ช้ันบนสุดของ ศาลากลางสแตรตฟอร์ด (Stratford) วนั เรียนช่างยาวนาน วิลล์ลุกจากท่ีนอนก่อนพระอาทิตย์ขึ้น รับประทาน ม้อื เชา้ ทางานบา้ นของเขาเสรจ็ เรยี บร้อย และเดินไปโรงเรียน
เขาอยู่ท่ีโต๊ะเรียนช่วง 6 โมงเช้าในชว่ งฤดรู อ้ นและ 7 โมงเช้า ในช่วงฤดูหนาว โรงเรียนเลิก 6 โมงเย็น ช้ันเรียนจัดขึ้น หกวันต่อหน่ึงสัปดาห์ ตลอดทั้งปี วันหยุดของวิลล์มีแค่วัน อาทิตย์ วันตลาดนัด และวันหยุดเท่านั้น ในสแตรตฟอร์ด (Stratford) เช่นเดียวกับประเทศอังกฤษ ในโรงเรียนมีแค่ เดก็ ผชู้ ายเทา่ นนั้
วิลล์เรยี นรู้การอ่านจากหนงั สอื เรียนเบอ้ื งตน้ กระดานดว้ ยตวั อักษร ของอักขระ และบทสวดมนตข์ องลอร์ด เขาเรียนรูบ้ ทสวดมนต์อื่นๆ อกี มากมายหน่งึ ปีหรอื สองปีต่อมา วลิ ลเ์ รมิ่ อา่ นนิทานอสี ป และคมั ภรี ์ ไบเบิล เขายงั อา่ นบทละครตลกท่ีเขียนเมื่อหน่งึ พนั ปที แ่ี ล้ว พวกเขาเปน็ นกั เขียนบทละครชอ่ื วา่ พลาวทสั (Plautus) อาศยั อยใู่ นสมัยกรงุ โรม โบราณการเรยี นละตนิ เป็นสิง่ ท่สี าคญั มาก วลิ ล์เรม่ิ เรียนเมอื่ เขา อายุได้ 7 ขวบ การให้บรกิ ารของโบสถถ์ กู จดั ข้ึนในละตนิ กฎหมายเขียนเป็นภาษาละติน ขณะทว่ี ิลลโ์ ตข้ึน เขาและ เด็กผู้ชายคนอน่ื ๆ ไม่ไดร้ บั อนญุ าตให้พูดภาษาอังกฤษ พดู แค่ภาษาละตนิ เท่านั้น พวกเขาจะถกู ลงโทษหากพดู ภาษาอังกฤษ วิลล์เรยี นหลกั ไวยากรณ์ของภาษาละตนิ เขารคู้ าพดู ทีม่ ีช่ือเสียงในละตนิ ด้วยหัวใจ เขาสามารถ เขียนภาษาละตินได้
วิลล์แสดงละครและโต้วาทีกับเด็กผู้ชายคนอ่ืนๆ อีกด้วย เขากลายเป็นคนเก่ง เขาอาจจะชอบเม่ืออยู่ ตอ่ หน้าฝงู ชน ในละครของเชกสเปยี ร์ มีหลายบรรทดั ท่ีเกยี่ วกับโรงเรียน ส่วนใหญ่ทาใหโ้ รงเรียนดเู หมือนงานประจา ท่ีน่าเบอ่ื หน่ึงในบทละคร ตามท่คี ณุ ตอ้ งการ (As you like it) เขากลา่ วถึง ความงอแงของเด็กผู้ชาย (whining school-boy) ใครคือคนท่ีกาลังคลานเหมือนหอยทาก ไปโรงเรียนอย่างซังกะตาย น้ันหมายความว่า วิลล์ไม่ ชอบโรงเรียน ไม่มีใครรู้เลย เราไม่สามารถแน่ใจ ว่าตัวละครของวิลเลียม เชกสเปียร์กาลังพูดถึงคนท่ีช่ือ วิ ลเลยี ม เชกสเปยี รไ์ หม เรารู้ว่า วิลล์ได้เรียนรู้มากมายจากการท่ีเขาใช้บทละครของเขาในภายหลัง เร่ืองราวในคัมภีร์ไบเบิล ของคาอิน (Cain) และอาเบล (Abel) ถกู กลา่ วถงึ 25 ครงั้ ในงานของเขา
เขายืมเร่ืองราวตลกจากละครดังท่ีเขาชอบและมีเร่ืองราวที่เศร้าเหมือนกัน ในเร่ืองโรมิโอและจูเลียต (Romeo and Juiet) มี วัยรุ่น 2 คนตกหลุมรักแต่ครอบครัวของเขาเป็นศัตรูกันโรมิโอและจูเลียต (Romeo and Juiet) ได้แต่งงานแบบลับๆ แต่หลังจากเรื่องน้ีจบ ทั้ง 2 ก็ได้เสียชีวิต โครงเรื่องเร่ืองน้ีมาจาก เวอร์จิล (Virgil) เวอร์จิล (Virgil) เป็นนักกวีชาวโรมเมื่อหน่ึงพันหกร้อยปีก่อน วิลเลียม เชกสเปียร์เกิด นี่คือส่ิงที่ นักเขียนมักจะทา เชกสเปียร์ไดแ้ สดงบทบาททยี่ ิ่งใหญ่ด้วยบทบาท การคิดสร้างสรรค์ การใชภ้ าษาท่ีสละสลวย สวยงาม
วิลล์เคยไปเรียนโรงเรียนมัธยมสายวิชาการและมันก็เป็นเหตุผลให้คนบางคนไม่เช่ือบทละครที่เขา เขียนนักวิชาการส่วนมากเห็นว่า วิลเลียม เชกสเปียร์ ในเชิงประหม่าว่าเขาพยายามขยับฐานะของตัวให้ข้ึนสูง กว่าท่คี วรจะเป็น และพยายามตเี สมอนกั เขียนผู้ไดร้ ับการศึกษาอย่างดีจากมหาวิทยาลัย เช่น คริสโตเฟอร์ มาร์ โลว์ (Christopher Marlowe) และยังมีคนอื่นยังชี้ให้เห็นว่าสมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 1 แห่งอังกฤษ (Queen Elizabeth I) หรือขุนนางชั้นสูง เอิร์ล (Earl) แห่งอ็อกซฟอร์ดอาจจะเขียนบทละครด้วย แต่โรงเรียน มัธยมสายวิชาการมันสาคัญมากในสถานศึกษาในตอนน้ัน เวลาน้ันวิลล์ไดเ้ รียนจบ โรงเรียนมัธยมสายวิชาการ เขาได้เรยี นหลากหลายวชิ าในมหาลัย เชน่ จติ วิทยา ประวัตศิ าสตร์ และวรรณกรรม เมื่อวิลล์อายุ 13 ปี ครอบครัวของเขาตกอยใู่ นความยากลาบาก การค้าขนสัตว์มีอทิ ธิพลมากใประเทศ อังกฤษเป็นอุตสาหกรรมที่ย่ิงใหญ่ที่สุด ในปี พ.ศ. 2113 (ค.ศ. 1570) ก็ได้ล่มสลาย จนทาให้การค้าขนสัตว์ ได้รับความเดอื ดรอ้ น
นอกเหนือจากการเกิดวิกฤตท่ีน่ากลัว พ่อของวิลล์ก็ได้กู้เงิน แต่เวลาที่เขารู้สึกแย่มีผู้คนที่เคยยืมเงิน ของเขาแต่ไม่มีใครจ่ายหน้ีให้เขาเลย จอร์น (John) ยังเป็นเจ้าของขายขนสัตว์ โดยไม่ไดร้ ับอนุญาตที่เหมาะสม แตจ่ อร์น (John) ไม่ไดร้ ับการคุม้ ทุนจากธุรกิจขายขนสตั ว์ของเขา จึงทาให้ธรุ กิจแย่ลง พ่อของวลิ ล์ไปก้เู งนิ และ หยุดท่ีโบสถ์ เพราะว่าเขารู้สึกผิดท่ีเขาเป็นหน้ีเขาเลยหยุดที่จะไม่ไปประชุมสภาเมือง เขาขายท่ีดินของภรรยา ของเขาเพื่อท่ีจะจ่ายหน้ี พ่อของวิลล์ได้ไปในเมืองสแตรตฟอร์ด (Stratford) เขาผ่านช่วงเวลาลาบากอย่าง รวดเรว็
คนในครอบครัวของวิลเลียม เชกสเปียร์ มีสมาชิกทั้งหมด 6 คน วิลล์เป็นพ่ีชายตนโตและเป็นท่ี คาดหวังของครอบครัวเขาไม่รู้ว่าหลังจากลาออกจากโรงเรียนเขาจะทางานอะไร และเป็นไปไม่ได้ท่ีเขาจะเข้า มาหาลยั เพราะเงนิ มนั หายากในช่วงน้นั บางประวัติศาสตร์ก็เช่ือว่าวิลล์ได้ไปเป็นครูผู้ช่วย คนอ่ืนๆ คิดว่าเขาน่าจะไปเป็นเสมียน นักกฎหมาย หรือวิลล์อาจจะเป็นเดก็ ฝึกงานของพ่อเขาในการทาธุรกิจขายหนังสัตว์ เขาเร่ิมดว้ ยการทางานที่ง่ายที่สุด เช่น วง่ิ ออกงานเล็กๆ น้อยๆ นอกบา้ น เป็นต้น การฝึกงานใช้เวลาหลายปี จึงทาให้เขาเป็นที่รู้จักจนกระทงั่ วิลล์อายุ 18 ปใี นเวลานัน้ วลิ เลยี ม เชกสเปยี รก์ ็ไดแ้ ตง่ งานกบั แอนน์ แอททาเวย์ (Anne Hathaway)
ตอนท่ี 2 การแต่งงานและบุตร แอนน์ แฮททาเวย์ (Anne Hathaway) เป็นคนเมืองชอตเตอรี (Shottery) ไม่ไกลจากเมือง สแตรตฟอร์ด (Stratford) แอนน์ (Anne) เป็น 1 ใน 7 คน ในครอบครัวของเขา ครอบครัวของเขาอาศัย ในกระท่อมขนาดใหญ่ ข้างๆ สวนแอปเปิล ไม่มีใครรู้ว่าเขากับวิลล์พบกันอย่างไร พวกเขาได้แต่งงานกัน ใน วันที่ 28 พฤศจกิ ายน พ.ศ. 2125 (ค.ศ. 1582) แอนน์ (Anne) มีอายุ 26 ปี
วิลล์มีอายุเพียง 18 ปเี ขาไม่สามารถทจ่ี ะเซ็นใบทะเบยี นสมรส ได้ด้วยตัวเอง พ่อของเขาก็เลยต้องเซ็นอนุญาตให้เขา เพราะอะไรท่ี วิลล์ถึงอยากแต่งงานกับผู้หญิงอายุมากกว่าเขา เพราะเขามีความรัก เป็นคาถามท่ีไม่มีคาตอบแน่นอน อีกหนึ่งเหตุผลท่ีแต่งงาน แอนน์ (Anne) อาจจะอยากมลี กู ของตนเอง
คู่บ่าวสาวได้ย้ายไปท่ีบ้านของจอห์นและเมร่ี เชกสเปียร์ (John and Mary Shakespeare) บ้านแม่ ของวลิ ลท์ ี่ถนนเฮนลี (Henly) และ6 เดือนต่อมา เขากไ็ ดก้ าเนิดลูกสาว ทชี่ อื่ วา่ ซซู านนา (Susanna) และตอ่ มา มีบุตรชายและบุตรสาวฝาแฝด คอื แฮมเนต (Hamnet) และจูดธิ (Judith) จงึ ถอื กาเนดิ ขึน้ 2 ปหี ลงั จากน้ัน ครอบครวั ของเชกสเปียร์กย็ ังด้ินรนตอ่ ไป มันเป็นช่วงเวลาทมี่ คี วามอดอยากและการเกบ็ เกีย่ วไม่ค่อยดี ผูค้ นจงึ เดอื ดรอ้ นกนั ทวั่ ประเทศ ชาวอังกฤษไดบ้ อกว่าตอนนี้ 11 เดอื นแล้วทไี่ มม่ อี าหารกนิ ภายในครวั เรือน ไม่นานหลังจากที่ฝาแฝดเกิด วิลเลียม เชกสเปียร์ ได้ย้ายออกจากเมืองสแตรตฟอร์ด (Stratford) ภรรยาของเขาและลูกของเขา อีกหน่ึงเร่ืองราววิลเลียมได้ออกจากเมืองเพื่อออกไปล่ากระต่ายใกล้บ้าน มันเป็นเรื่องยากทจ่ี ะเชอ่ื เพราะว่าแถวน้ันมีอาหารนอ้ ยมาก
อีกเรื่องหน่ึงก็บอกว่าวิลล์อาจจะเข้าร่วมแสดงกับนักแสดงละครสัตว์ท่ีมาจากสแตรดฟอร์ด (Stratford) มีนักแสดงคนหนง่ึ ถูกฆ่าตายในขณะท่ีต่อสู้ ดังน้ันการควบคุมการคา้ ก็จะลา่ ช้าขึ้น มันจะเกิดขน้ึ ทน่ี ี่ มันไม่ใชเ่ ร่ืองยากท่ีจะเช่ือ เรารู้วา่ เบ้ืองหลังของการทางานของ วิลล์ อาจจะทางานร่วมกับนักแสดงหลายคนใน คณะละครสตั วน์ ้ี บางทีอาจเปน็ โอกาสทด่ี ที ่สี ดุ ในการหารายไดใ้ หก้ บั ครอบครวั ของเขา
แต่คนอื่นๆ ก็ยังคิดว่าวิลล์อาจออกจากเมืองด้วยเหตุผลท่ีแตกต่างกัน ญาติของเขาจึงถูกกล่าวหาว่า มกี ารวางแผนตอ่ ต้านราชินี เขาเลยปกปดิ การนับถอื นิกายคาทอลกิ ในประเทศองั กฤษ ในตอนน้นั เปน็ ชว่ งเวลา ทีเ่ ปน็ อนั ตรายสาหรบั นกิ ายคาทอลกิ ราชนิ ีท่ีเปน็ ประมุขของครสิ ตจกั รแหง่ องั กฤษ นิกายคาทอลิกจึงเป็นนิกาย ท่ีน่าสงสัย ญาติของวิลล์จงึ ถูกส่งไปยังคกุ ทล่ี อนดอนและถูกประหารชีวติ วิลล์อาจมีความลบั กับนกิ ายคาทอลกิ หลงั จากที่เกดิ เหตกุ ับญาตเิ ขา ทาให้เขารสู้ ึกหวาดระแวงกับชีวติ เขาอาจจะตอ้ งไปซอ่ นตวั ไม่มีใครรู้ไดว้ ่าเร่ืองราวเหล่าน้ีเป็นจริงหรือไม่ เพราะพวกเขาแค่เดาเหตุการณ์ 7 ปผี ่านไปที่วิลล์ไม่ได้ แสดงตวั ออกมาเลย เขาหายไปหลายปีระหวา่ งปี พ.ศ. 2128 (ค.ศ. 1585) และพ.ศ. 2045 (ค.ศ. 1592)
ตอนที่ 3 พบกนั อีกครั้ง ทันใดน้ันวิลล์ปรากฏขึ้นอีกครั้งในพ.ศ. 2135 (ค.ศ. 1592) นักข่าวได้บันทึกข่าวว่าตอนนี้เขาถูกศาล ตัดสินท่ลี อนดอน มากกว่าสองแสนคนอาศัยอยู่ในลอนดอนในพ.ศ. 2135 (ค.ศ. 1592) ลอนดอนเป็นหน่ึงในเมืองที่ ย่ิงใหญ่ทส่ี ดุ ในยุโรปซ่งึ มผี คู้ นเดนิ ทางมาลอนดอนส่วนใหญ่มาจากชนบท และมาจากทั่วโลก ประเทศลอนดอน ยงั เปน็ ศูนย์กลางการคา้ และการปกครองในอังกฤษ ตอนน้ันวิลล์อายุ 28 ปี จากเมืองเล็กๆ ในสแตรตฟอร์ด (Stratford) มาสู่เมืองลอนดอน ถึงกับต้อง ตกใจ บ้านอิฐขนาดใหญ่และบ้านหินอ่อนเรียงรายไปตามฝ่ังแม่น้าเทมส์ (Thames River) เขาย้ายกลับไปทาง เหนือของแม่น้าไปอยู่ในแถบชุมชน พวกเขาขาดแสงแดดและอากาศที่บริสุทธิ์ ใช้โถปัสสาวะในการเป็น ห้องน้า และล้างจานตรงหน้าต่าง พวกเขาก่อกาเนิดส่ิงโสโครกที่สกปรกและทาให้ผู้คนป่วย จะมีหนูว่ิง เพ่นพ่าน จนทาให้เป็นพาหะนาโรค เมืองลอนดอนจึงเป็นท่ีต้ังของเศรษฐีที่ร่ารวยท่ีสุดและเป็นเมืองท่ีมีคนจน ท่ีสุด
ในสภาพอากาศท่ีดีราชินีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) แล่นเรือลงแม่น้าเทมส์ (Thames River) เรือท่ีสง่างามของเธอทาด้วยทองคา บา่ วไพร่ชอบท่ีจะรวมตัวกันบนฝ่ังแม่น้าเพ่ือที่จะเหลือบมองราชินี ผมของ เธอสีแดงราวกับเปลวไฟ ผวิ ของเธอขาวเหมือนชอล์ก
และชุดของเขาทาจากผ้าไหมและผ้าปกั ดอกทม่ี คี ณุ ภาพสงู เสียงเป่าขลุย่ กลองและเสยี งแตรปะปนไป กบั เสียงหวั เราะและแสงประกายระยบิ ระยบั ของอัญมณี ในขณะทเ่ี ธอและสมาชิกในศาลของเธอแล่นเรือผ่าน ขา้ มแม่นา้ สายเดียวกันน่ัน คือสะพานลอนดอน
ซ่ึงเป็นสะพานในสถานรับเลี้ยงเด็กที่มีชื่อเสียง สะพานลอนดอนเต็มไปด้วยร้านค้าและบ้านแคบๆ ประตูที่ปลายทั้งสองด้านมักถูกตกแต่งด้วยสิ่งท่ีน่าสยดสยอง หัวของคนท่ีทรยศเน่าเปื่อยติดอยู่บนเสา “ระมดั ระวัง” หวั น่าเกลียดเหล่าน้ดี เู หมอื นจะพูดสกู้ ับราชินี และเธอจะตอ้ งชดใช้ เหนือสะพานเรือแล่นไปตามแม่น้า พ่อค้าจากทั่วทุกมุมโลกต่างเข้ามาทาการค้าท่ีเมืองลอนดอน เพื่อ ซื้อและขายสินค้าทองคาจากประเทศอเมริกา งานวาดภาพพื้นหลังด้วยมือจากประเทศจีน ทุกอย่างมีขายใน เมืองลอนดอน ในฐานะท่วี ิลลเ์ ปน็ คนหน่ึงท่ีร่วมรับประทานอาหารค่าในโรงแรมทม่ี ผี ู้คนหนาแน่น เขาไดอ้ ยรู่ ว่ มกับคน ที่มาจากต่างถ่ินซ่ึงมีความคิดแตกต่างกัน การบรรยายถือเป็นงานอดิเรกที่ได้รับความนิยมอย่างมากในเมือง ลอนดอน
วิลล์ไดฟ้ ังนักสารวจและนักวทิ ยาศาสตร์อธิบายถงึ การเดินทางและการคน้ พบของพวกเขา ในขณะท่ี เขาชนแกว้ เบียร์กบั ทหารในรา้ นเหล้าทม่ี เี สียงดัง เขากส็ นกุ ไปกบั เรอ่ื งราวชัยชนะครัง้ ล่าสดุ ของอังกฤษทม่ี ตี อ่ สเปน บางคนสงสยั ว่าวิลล์ ซ่ึงเปน็ บุตรชายของผู้ผลิตถงุ มือของสแตรตฟอร์ด (Stratford) จะรู้อะไรมากมาย เกยี่ วกับโลกใบนี้ ในเวลาทวี่ ลิ เลยี มเข้ามาที่เมืองลอนดอน ส่ิงท่ีชาวลอนดอนยึดถือความบนั เทิงทาให้เรารสู้ กึ ประหลาดใจมาก โดยเฉพาะกฬี าการต่อสู้ที่มเี ลือด ของหมี (Bearbaiting) ค่อนข้างเปน็ ท่นี ิยมมากของเมอื งลอนดอนในมมุ มองของเชกสเปยี ร์ เปน็ กีฬา “ เลือด” ทห่ี มีและสุนขั ต่อสู้กันเพ่อื ความตาย ในทส่ี าธารณะซึง่ ดึงดดู ผคู้ นไดจ้ านวนมาก ผูค้ นตะโกนและให้กาลังใจ
ในขณะท่ีคนกาลังแขวนบ่วงเพชฌฆาตรอบคอศัตรู ของราชินีอลิซาเบธชินีแห่งอังกฤษ (Queen Elizabeth) แต่ก็ยงั ไมม่ ีอะไรได้รับความนิยมเทา่ กับโรงภาพยนตร์ ก่อนจะถึงวันท่ีวลิ ล์จะฉายการแสดงละครในศาลากลางของโรงแรม เพราะไม่มีโรงภาพยนตร์ แต่ในปี พ.ศ. 2119 (ค.ศ. 1576) เจมส์ เบอร์เบจ (James Burbage) ได้คิดทาสิ่งใหม่ที่แตกต่าง เขาเป็นนักแสดงท่ี ได้รับการฝึกฝนให้เป็นช่างไม้ เขาได้สร้างโรงละครแห่งแรกเรียกว่า โรงละคร อยู่ทางเหนือของเมืองลอนดอน โลกแหง่ โรงละคร มาจาก Theatron (โรงละคร) ซ่ึงหมายถงึ สถานที่ในภาษาละตนิ
โรงละครไมข้ อง เจมส์ เบอรเ์ บจ (James Burbage) เป็นเวทีวงกลม หลังคาเปิด เปน็ เวทีขนาดใหญ่ ต้งั อยตู่ รงกลางของสนาม ล้อมรอบไปด้วยทน่ี งั่ ชน้ั บนชมละครท้งั สามดา้ น ซง่ึ ทนี่ ง่ั มีหลงั คาทท่ี าจากฟางผูก ตดิ กันอยา่ งหนาแน่น ตว๋ั ทดี่ ีทส่ี ดุ ในบา้ นมีราคา 6 เพนนี (ประมาณ 2.24 บาท) เปน็ ทน่ี ัง่ ท่มี เี บาะรองนง่ั แตเ่ วทอี ย่ไู กล วิลล์ ไม่ใช่คนร่ารวย เขาใช้จ่ายเงินประมาณ 1 เพนนี (ประมาณ 0.37 บาท)เท่านั้น สาหรับหนึ่งในตั๋วท่ีถูกที่สุด เขาได้รับอนุญาตให้ยืนกับคนที่มีฐานะอยู่ในระดับเดียวกับเขา หรือผู้ท่ีถือตั๋วราคาถูก ท่ีอยู่ใกล้ใกล้กับเวที ที่ ตรงน้ันมกั ชอบเลน่ อะไรสนุก
มีของวา่ งเช่น ถั่วเฮเซลนัท ส้มและเครื่องด่มื ท่ีเรียกวา่ เหลา้ นา้ ผง้ึ พวกเขาจะขว้างปาอาหารอย่างรวดเร็ว เช่น ผลไม้เน่าให้กับนักแสดงท่ี แสดงไม่ดี วิลล์รู้ว่ามันเป็นวันท่ีมีการแสดงละครเม่ือมีการยกธงข้ึนนอก โรงละคร จากนนั้ เขาและชาวลอนดอนส่วนใหญก่ ็วงิ่ เขา้ มา ท่านนายกเทศมนตรีกรุงลอนดอนไม่สนับสนุนโรงละคร โรง ภาพยนตร์ดึงดูดผู้คนจานวนมากและมีเสียงดัง มีการดื่มเบียร์มากเกินไป และแพรก่ ระจายโรค เช่น โรคระบาด
โรงละครที่แออัดเป็นสถานที่ท่ีอาจมีมิจฉาชีพแฝง ตัวอยู่ ท่านนายกเทศมนตรีวางข้อจากัดมากมายในการเปิด แสดงละคร มีกฎสาหรับเวลาและสถานท่ีท่ีพวกเขาสามารถ ปฏิบตั ิได้ ไม่น่าแปลกใจที่โรงละครท่ีย่ิงใหญ่ทุกแห่งสร้างข้ึน เกินขอบเขตของกรุงลอนดอน กฎของนายกเทศมนตรีไม่ สาคัญ เขาไมม่ อี านาจ โรงละครของเจมส์ เบอร์เบจ (James Burbage) ประสบความสาเร็จอย่างมาก ดังน้ันจึงมีโรงละครอีกแห่ง หน่ึงจึงสร้างข้ึนมาใกล้ๆ เรียกว่าม่าน หลายปีต่อมาโรส (Rose) ก็ถูกสร้างข้ึนทางตอนใต้ของแม่น้าเทมส์ (Thames) จากนัน้ กม็ โี รงละครขนาดใหญ่ ทใ่ี ชช้ อื่ วา่ หงสส์ ร้างข้นึ ใกล้กับโรส (Rose) ความสาเร็จของโรงภาพยนตร์ใหม่ส่วนใหญ่เกิดจากราชินีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) เธอรักใน การเล่นละคร เธอมักจะเชิญนักแสดงมาแสดงท่ีศาล ความรักในโรงละครของราชินีกลายเป็นงานอดิเรกของ ราชินีทีน่ า่ นบั ถอื สาหรบั คนลอนดอน
กลุ่มนักเขียนบทละครมหาวิทยาลัยในแอฟริกา (University Wits) ล้วนแต่เป็นผู้คล่ังไคล้ในเมือง ลอนดอน พวกเขาเขยี นบทละครที่ประกอบไปดว้ ยฉากแบบกรกี และโรมนั โบราณ มีการวางโครงเรอื่ งทซ่ี ับซ้อน บิดเบ้ียวหายไปเสมอ และบทละครถูกเขียนในรูปแบบใหม่ของบทกวี ซึ่งเรียกว่า โคลงที่ไม่มีการสัมผัสคา (กลอนเปลา่ ) กลอนเปล่าไม่ได้คล้องจองกัน แต่มีจังหวะ เมื่อคุณตบมือตีหรือตีกลอง กลอนเปล่าส่วนใหญ่จะมีชอ่ื ท่ี งดงาม : ฉันท์บรรทัดละ 5 จังหวะ จังหวะละ 2 พยางค์ (Iambic pentameter) หากคุณตบมือให้เข้ากับ จังหวะนท้ี กุ จงั หวะก็จะดงั อยา่ งนี้
ดา-ดัม, ดา-ดัม, ดา-ดัม, ดา-ดัม, ดา-ดัม, ดา-ดัม, (da-DUM, da-DUM, da-DUM, da-DUM, da-DUM) ให้ทาตามรูปแบบนี้ซ้า 5 ครั้ง ในแต่ละบรรทัดของกลอนเปล่า วิลเลียม เชกสเปียร์ ใช้ฉันท์ บรรทัดละ 5 จังหวะ จังหวะละ 2 พยางค์ เพื่อทาให้คาพูดของเขาลื่น ไหลอย่างงดงามราวกบั จงั หวะของดนตรี คริสโตเฟอร์ มาร์โลว์ (Christopher Marlowe) เป็นสุดยอด นักเขียนบทละครท่ีดีท่ีสุดในเวลานี้ เขาเกิดปีเดียวกันกับวิลล์ และเขา มาจากภูมิหลังแบบเดียวกัน เขาเป็นแค่ลูกชายของช่างทารองเท้า แต่มาร์โลว์ (Marlowe) ได้มีโอกาสไปศึกษาท่ีมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ (Cambridge University) ไม่ต้องสงสัยเลยวา่ ทาไม วลิ ล์ถึงไดย้ ืนอยู่ในลานของโรงละครโรสหลายต่อหลายครั้ง เพื่อชมละครของ มารโ์ ลว์ (Christopher Malowe) เขามโี อกาสได้เรียนรู้มากมายเก่ยี วกบั บทกวีและบทละคร ตอ่ มา
วิลล์ ได้เขียนบทละครหลายบทของเขาในบทกลอนเปล่า จนเขาได้กลายมาเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้าน นี้คริสโตเฟอร์ มาร์โลว์ (Christopher Marlowe) และวิลเลียม เชกสเปียร์ กลายเป็นคู่แข่งท่ีสาคัญในโลกแห่ง โรงละคร แต่มาร์โลว์ (Marloew) เป็นคนใจร้อน เขาได้มีเรื่องทะเลาะและถูกฆ่าตายในการต่อสู้ด้วยวาทศิลป์ ในปี พ.ศ. 2136 (ค.ศ. 1593) ดว้ ยวัย 19 ปี แน่นอนว่าวิลล์ไม่ได้แค่ต้องการแค่ความสุขความสนุกและดูละครในเมืองลอนดอนเท่านั้น แต่เขา ต้องการหาเลย้ี งชพี งานแรกของเขาในโรงละครมนี อ้ ยมากทเ่ี กีย่ วข้องกบั การแสดงหรือการเขียนบทละคร ผู้ชมละครตอ้ งการใครสักคนทเ่ี ฝ้าดแู ลมา้ ของพวกเขา เป็นเร่ืองราวที่ไดร้ ับความนิยม วิลล์เป็นคนดแู ล เรือ่ งน้ี ในความเปน็ จริงเขาเกง่ ในเรอื่ งงานมาก
ผ่านไปไม่นานเขาได้จ้างเด็กชายมาช่วยเขา ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นจริงหรือไม่ก็ตาม สาหรับเด็กผู้ชายหลายร้อยคนท่ีเคยทางานนี้เป็นที่รู้จักกันในนามเด็กชายของเชกสเปียร์ วิลล์อาจจะให้ขายบัตรเข้าชมโรงละครด้วย หรือเขาอาจเป็นผู้ช่วยของผู้บอกบทนักแสดง ในระหว่างการซอ้ ม เม่ือถึงจุดหนึ่งวลิ ล์ได้เร่ิมแสดงเขามีพรสวรรค์มาก แต่เขาต้องเร่ิมต้นด้วยบทบาท เล็กๆชีวิตในโรงละครนั้นยาก มันเป็นอาชีพท่ีไม่ค่อยน่านับถือมากนัก ไม่มั่นคงเป็นคณะ ขนาดเล็ก มีผู้เล่นเพียง 8 ถึง 12 คนในคณะ วิลล์พบว่าตัวเองมีบทบาทแตกต่างกันในการ เล่นแตล่ ะครั้ง แมแ้ ตบ่ ทบาทของผูห้ ญงิ กแ็ สดงโดยผ้ชู าย
แต่ละคณะมีจานวนบทละครท่ีแตกต่างกัน เพ่ือเรียนรู้ บทบาทในสว่ นของเขา วิลล์ศึกษาจากม้วนกระดาษหรือหนงั ซึง่ เป็นสมุดบนั ทึกสมยั ก่อน มันเป็นเวลาที่วลิ ล์ไดเ้ ริ่มเขียน ในตอนแรกเขาอาจเพม่ิ บทละครของคนอื่น เขาอาจจะปรับปรุงบทละครเก่าเพื่อให้ ดูเหมือนใหม่ จะมีอารมณ์ขันที่ซุกซนมาก เขาอาจแทรกเร่ือง ตลกเพื่อทาให้ผชู้ มหัวเราะ มีการเล่นบทท่ีแตกต่างกันออกไปในทุกบ่ายของทุกๆ วัน มีการซ้อมบทละครใหม่ทุกเช้า วิลล์ทางานอย่างหนัก ใน การเขียนบททต่ี ้องทนั สมัยและหลากหลายในไมช่ ้าเขากม็ ชี ่อื เสียง
ตอนที่ 4 อกี าพ่งุ พรวด เมอ่ื ปี พ.ศ. 2135 (ค.ศ. 1592) วลิ ลเ์ ปน็ นกั เขยี นบทละครที่ร้อนแรงทีส่ ดุ ในลอนดอน วิลลร์ กั ษาการ แสดงอย่เู สมอ การเขียนของเขาทาให้เขาโด่งดัง ในปีนัน้ เอง โรเบริ ต์ กรนี (Robert Greene) กลุ่มนักเขียนของมหาวิทยาลยั เขยี นวา่ วลิ ลจ์ ะเป็นอีกาที่ พุ่งพรวด โดยที่กรีน (Green) หมายความว่า เชกสเปียร์เป็นเพื่อนร่วมทางคนท่ชี อบพูดมาก มนั ไมใ่ ชค่ าอธิบาย ท่ดี หี รือถกู ตอ้ ง แต่เปน็ คร้ังแรกท่ีมกี ารบนั ทกึ ของวิลล์ตง้ั แต่ พ.ศ. 2132 (ค.ศ. 1587) ไม่วา่ จะเกดิ อะไรขึ้น วลิ เลียม เชกสปยี ร์ เป็นท่ีรจู้ กั มากข้นึ ในตอนนี้ ไม่มใี ครสามารถการนั ตบี ทละครท่ี แนน่ อนของเขาได้ หลายๆ คร้งั ถือว่าเป็นบทละครของเขา แตใ่ นภายหลงั ถูกพบว่ามันถกู เขยี นขน้ึ มาโดยคนอ่ืน นักวิชาการส่วนใหญ่เช่อื ว่าเขาเขยี น 38 ตัวละคร
บรุ ษุ ทงั้ สองแหง่ เวโรน่า (The Two Gentlemen of Verona) เปน็ เรอื่ งแรกของเขา เรอ่ื งราวในอิตาลี เกี่ยวกับการผจญภัยของเพ่ือนสองคนที่เดินทางข้ามประเทศ บทละครเขียนดีแต่เรียบง่ายมากโดยเฉพาะเมื่อ เทยี บกับชีวิตเขา น่นั อาจจะเป็นเร่อื งทีป่ ฏบิ ัตกิ ันมากในช่วงชีวิตเขา นั้นเปน็ ปญั หาเพราะผชู้ มไม่ชอบละครเร่ือง นใ้ี นโรงภาพยนตร์ ผชู้ มเป็นตวั ช้วี ัดความสาเร็จสูงสดุ ส่งิ ทผี่ คู้ นไม่ชอบ วลิ ลก์ ไ็ ดเ้ ปลีย่ นการแสดงอย่างรวดเรว็
Search
