หนังสือนิทานอีสปเรื่องกากับเหยือกน้ำ

นทิ านอีสป เรอื่ ง ¡Ò¡ºÑ àËÂÍ× ¡¹éÒí

ณ ปาแหง่ หนงึ ในฤดูร้อนทีมอี ากาศร้อนอบอ้าว ทําให้แมน่ ํา ลําธารแห้ง ขอด ไม่มีนําแม้แตห่ ยดเดียว ในขณะเดยี วกันก็มกี าตัวหนึงบนิ หานาํ ดมื ดว้ ยความ หิวกระหาย แต่หาเทา่ ไรก็หาไมเ่ จอ จนมนั เรมเหนือยและหมดแรงลงเรอย ๆ

\"นาํ หายไปไหนหมด ขา้ กระหายนาํ เหลือเกนิ แฮ่ก แฮ่ก\" เจ้ากากลา่ วด้วยนําเสียง ทีเหนือยหอบ

ทันใดนันเองสายตาของเจ้ากากเ็ หลือบไปเห็นเหยอื กนําขนาดใหญ่ใบหนึงตงั อยู่ ทหี น้าบา้ นของชาวนา มนั จงึ รบบินไปดดู ้วยความดีใจ แลว้ คอ่ ย ๆ ใช้ตาขา้ งหนึง สอ่ งลงไปดูผ่านปากเหยือก แต่วา่ มนี าํ เหลือเพียงก้นเหยือกเทา่ นนั ทําให้เจ้ากาไม่ สามารถเอาจะงอยปากของมันลงไปกินนาํ ได้

\"เฮ้อ... มีนาํ เหลือเพยี งกน้ เหยอื กแบบนี แลว้ ข้าจะกินอยา่ งไรละเนยี \" เจา้ กาถอนหายใจพร้อมบ่นพมึ พัมกบั ตัวเองเบา ๆ

ในระหวา่ งทเี จ้ากากําลังคดิ หาวธที ีจะกินนําในเหยือกอยนู่ นั สายตาของมนั ก็หัน ไปเหน็ กอ้ นหินเล็ก ๆ ทอี ยู่ตามพนื จึงทาํ ให้เจา้ กาคดิ แผนการดี ๆ ขนึ มาได้

\"ขา้ คดิ ออกแลว้ ลองคาบกอ้ นหนิ เล็ก ๆ พวกนใี สล่ งในเหยอื กดีกว่า เผอื ระดบั นาํ จะสูงขนึ มาจนข้าสามารถกินนําทอี ยู่กน้ เหยอื กได\"้ เจ้ากาคิดแผนการในใจ

จากนันมนั จึงเรมใช้ปากคาบกอ้ นหนิ เลก็ ๆ มาใส่ลงไปในเหยอื กนาํ อย่างใจเยน็ ยิงเจ้ากาใสห่ ินมากเท่าไรนาํ ในเหยือกก็คอ่ ย ๆ สงู ขึนเรอย ๆ จนในทีสุดระดบั นํากส็ งู ขึนมาถงึ ปากเหยอื ก ทําใหเ้ จา้ กาสามารถใชจ้ ะงอยปากดืมนําไดอ้ ย่าง ง่ายดาย

:: นทิ านเรอื งนสี อนใหร้ ูว้ า่ :: ความพยายามอยทู่ ไี หน ความสําเรจ็ อยทู่ นี นั

:: พุทธภาษิต :: วายเมเถว ปุริโส ยาว อตฺถสฺส นิปฺปทา.บรุ ุษพึงพยายามไปกว่า จะสํ าเร็จประโยชน์