KL92 Compleet (digi)-gecomprimeerd

van de redactie Nog één keer Knallen Afscheid van de Kantlijn Extra dik ... Het doek valt ... Deze laatste Kantlijn is 56 pagina’s dik. Dat is Voor u ligt de allerlaatste Kantlijn. Met pijn in ons hart nog niet eerder voorgekomen. Met dit laatste hebben we moeten besluiten om te gaan stoppen nummer willen we nog één keer knallen. Aan met dit mooie project. Acht jaar geleden had niemand het woord nog eenmaal al onze columnisten, van ons kunnen bedenken dat we 92 mooie edities nog eenmaal onze vaste rubrieken en nog op de mat zouden laten vallen. Kantlijnen vol prach- eenmaal vol advertenties van de ondernemers tige, ontroerende, maar altijd zo positieve verhalen die ons met dit laatste nummer nog een warm van en door mensen zoals u en wij. Eerst alleen in hart toedragen. Alblasserdam, later werd daar Kinderdijk bijgevoegd. Na een aantal jaar kwam er een eigen editie bij voor Nieuw-Lekkerland en Streefkerk. Helaas werden we door corona ‘gedwongen’ om van twee aparte edities één editie te maken voor alle vier de dorpen. Nu zijn we op het punt aangekomen dat we geen mogelijk- heid meer zien om nog door te gaan. Op deze plaats willen wij dank zeggen aan heel veel mensen: alle ondernemers die ons – sommige al van- af dag één – hebben gesteund. Ook dank aan ons ge- weldige Kantlijnteam: onze columnisten, schrijvers, fotografen en meer. Samen hebben we ervoor ge- zorgd dat de Kantlijn een hoge ‘wij’ factor had. En wij willen u bedanken: als trouwe lezer en voor het delen van de mooie verhalen en de leuke berichten die we van jullie mochten ontvangen. Voor de laatste keer zeggen wij: veel leesplezier! De coverfoto is gemaakt door Liefs van Carla en Jacqueline Wim Deelen colofon De Kantlijn Verspreiding Copyright De Kantlijn was een vrijwilligersproject, De verspreiding van de Kantlijn werd ver- Dit magazine is met uiterste zorg samen- ondersteund door Haveka | de grafische zorgd door Reli Groep BV uit Sliedrecht. gesteld. Toch zijn er op grond van de hier partner uit Alblasserdam. Kantlijn niet ontvangen? Meld dit altijd aangeboden informatie geen rechten te binnen drie dagen vanaf de verspreidings- ontlenen. Niets uit deze uitgave mag wor- Magazine datum via: www.dekantlijn.nl/bezorging den verveelvoudigd, opgeslagen in een ge- De Kantlijn was een gratis huis-aan-huis automatiseerd gegevensbestand of open- magazine dat 11x per jaar verscheen in Al- Redactie baar gemaakt, in enige vorm of op enige blasserdam, Kinderdijk, Nieuw-Lekkerland E-mail: [email protected] wijze,hetzij elektronisch,mechanisch,door en Streefkerk. Oplage: 13.500 exemplaren Website: www.dekantlijn.nl fotokopieën, opnamen of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de Kantlijn. de Kantlijn 1

coverinterview ‘Draagt elkanders lasten’ Een grote verrijking voor ons leven Jan en Arina Meerkerk ‘Als je alles van tevoren weet, begin je nergens Het gezin Meerkerk aan. We zijn er ‘groen’ ingestapt. Ook al hoor- den we waarschuwende woorden van anderen, Jan (1970) groeide op als nakomertje, de jongste van deze stap heeft ons leven enorm verrijkt. Als we acht kinderen op een boerderij langs de Lekdijk. Na dat hadden geweten, hadden we het zeker eerder zijn schooltijd ging hij naar de Leerschool van Ned- gedaan!’ Aan het woord is Jan Meerkerk, die sa- staal en werkte een aantal jaren in de fabriek. Inmid- men met zijn vrouw Arina een warm thuis biedt dels zit hij alweer jaren op kantoor, waar hij verant- aan jonge moeders met opstartproblemen. woordelijk is voor de planning. ‘Ik heb het al 33 jaar prima naar mijn zin,’ zegt hij. Naast zijn werk was Deze maand kan er wat gevierd worden in Nieuw- er jarenlang gelegenheid voor een functie in de ker- Lekkerland. Gevierd worden vijf kostbare jaren waar- kenraad en via Humanitas bezoekt Jan mensen van in Jan en Arina een warm thuis konden geven aan 19 alle leeftijden die een lastige periode in hun leven jonge vrouwen, die een veilige plek vonden, samen doormaken. Een luisterend oor is onmisbaar. Arina met hun kindje. Vrouwen van wie de familiewortels (1972) was eveneens de laatste in de kinderrij, de liggen in Columbia, Suriname, Somalië, Litouwen, Sint jongste van zes. Ze groeide op aan de andere kant Maarten en … Nieuw-Lekkerland. De wereld van ver van Nieuw-Lekkerland. Na haar schooltijd werkte ze stapte Nieuw-Lekkerland binnen, de plaats waar Jan als hulp in de huishouding. Jan en Arina trouwden in en Arina zijn opgegroeid. 1994. Bij de huwelijksinzegening in de kerk kregen zij de tekst ‘Draagt elkanders lasten’ mee. Op dat 2 de Kantlijn

moment hadden ze nog geen idee van wat die tekst zorg heeft een grote invloed op het gezin. Hoe vond in hun leven zou gaan betekenen. Twee jaar later zoon Gert het allemaal? ‘Hij was al 13 toen het eerste werden zij de ouders van zoon Gert die – inmiddels pleegkindje kwam. We hebben bewust gekozen voor getrouwd – in Oud-Alblas woont. Toen hij naar de een groot leeftijdsverschil. Bij een eventuele ‘bijplaat- basisschool ging, pakte zijn moeder het werk als sing’ kwam er altijd een gesprek onder vier ogen met hulp in de huishouding weer op. Ook kwamen er hem. Als hij twijfels zou hebben, zou het niet door- oppaskinderen in huis, een plezierige tijd. Daarnaast gaan. Pleegzorg is sowieso iets waar je met elkaar was Arina bezig met kleding maken. Ook zet zij helemaal achter moet staan!’ Wat heb je nodig hebt zich, samen met anderen, in voor ‘Troostdekentje’, voor pleegzorg? ‘Een groot hart en ruimte,’ zegt Jan een doorlopend project waarbij mooie dekentjes en spontaan, waarmee zijn vrouw lachend instemt. vooral knuffels worden gemaakt voor kinderen die te maken hebben met ziekte en verdriet. Een veilig thuis Een groot hart en ruimte Kleine kinderen kregen op deze manier een tijdelijk onderkomen in Nieuw-Lekkerland. Natuurlijk kwa- Toen Gert naar het voortgezet onderwijs ging, werd men de ouders – veelal de moeders – hun kind be- het stilletjes in huis. Jan en Arina besloten zich op te zoeken. Arina: ‘Je ziet meteen dat het kindje naar geven voor pleegzorg aan kinderen in crisissituaties. de moeder trekt. Op een gegeven moment was hier Ze gingen naar een informatieavond, waar van al- een baby van een maand of zeven, de moeder was les werd besproken en voorbereid. In het najaar van achttien. Zo triest dat ze niet bij elkaar konden zijn, 2010 ontvingen ze de handtekening van een pleeg- gewoon omdat de moeder de vaardigheden nog zorgorganisatie in Rotterdam. ‘Ons leven speelde niet had om het dagelijks leven voor hen beiden te zich vooral af in Nieuw-Lekkerland, de grote stad dragen. Wat zou het mooi zijn als ze samen bij ons was voor ons een andere wereld. Zoveel mensen uit zouden kunnen wonen ...’ culturen met andere gewoonten. Meteen dat najaar kwam de eerste plaatsing. We kozen voor pleegzorg Verbouwen aan kleine kinderen, 0 tot 4 jaar. Sinds onze aanmel- ding zijn hier wel dertien pleegkinderen geweest. Uit ‘Enkele jaren later meldden de buren hun verhuis- Hoogvliet, Vlaardingen, Rotterdam, allerlei kleuren plannen’, vervolgt Jan. ‘Dat was een prachtige kans! en achtergronden. Hindoekinderen, moslimkinderen, Ik ging naar de Rabobank om te bespreken of wij kinderen van moeders die naar de pinkstergemeente het buurhuis zouden kunnen kopen. Eerst deed men gingen. Allemaal verschillend en steeds weer nieuwe wat lacherig. Hoe zou ik als alleenverdiener – die op maaltijden op tafel. Een grote verrijking voor ons dat moment 75% werkte en ouderschapsverlof had leven! Het mooiste is als pleegkinderen binnen een vanwege de pleegkinderen – een tweede huis kun- bepaalde tijd weer naar hun moeder of beide ou- nen kopen? Ik legde onze plannen voor en binnen ders terug kunnen gaan. Thuis in de eigen cultuur is een maand was de bank om. We hebben keihard ge- het beste, het mooiste. Wij zijn er gelukkig mee dat werkt. De buurwoning werd helemaal verbouwd en dit bij bijna al onze pleegkinderen is gelukt!’ Pleeg- verbonden met onze eigen woning. Buurtgenoten hielden we op de hoogte met een nieuwsbrief, want de Kantlijn 3

er gingen allerlei verhalen rond. Dat we een wees- huis gingen beginnen, dat er vast veel overlast zou zijn. Het was spannend. Zouden meiden uit de stad wel in Nieuw-Lekkerland willen wonen? Zouden ze er kunnen wennen? Op 23 september 2016 was het ‘Open huis’ gepland. Nét daarvoor werden we ge- beld, we waren nog met de laatste klussen bezig. De plaatsingen van formulieren, want soms zijn er taalproblemen. Ook rijd ik zonodig naar een andere stad voor een Een moslimmeisje – ongehuwd zwanger – was ver- mediation-gesprek in verband met relatieproblemen stoten door de familie. Ze arriveerde met twee plastic of een ziekenhuisbezoek. Mijn werkgever is soepel tasjes.’ Arina: ’Kort erna kwam de tweede plaatsing als er onder werktijd een kennismakingsgesprek met vanuit het Babyhuis in Dordrecht. Onze twee be- een nieuwe bewoonster is, dat is erg fijn.’ schikbare plaatsen waren hiermee direct bezet. Later maakten we een derde plek gereed. Er is veel vraag Voor elkaar klaar staan naar deze vorm van opvang.’ Die voorbije zomer- vakantie werden Jan en Arina wel driemaal gebeld, Soms zijn er ook moeilijkheden: deurwaarders aan maar meer ruimte was er niet. ‘Onze twintigste moe- de deur of andere, minder leuke dingen. Maar over der is inmiddels aangemeld en hoopt binnenkort hier het algemeen gaat het goed, ook tussen de meisjes te komen wonen. Moeders blijven maximaal twee die hier wonen.’ Arina: ‘Het uitgangspunt is dat de jaar bij ons. Wij zorgen voor een veilig thuis en pro- moeders zelfstandig zijn. Er was hier eens een meisje fessionals van de verwijzende organisatie, Siriz of het van zestien met een baby bij wie het niet lukte. Door sociaal wijkteam uit de stad, doen de begeleiding. onze pleegzorgervaring voelen we het al snel aan Zelfstandig zijn De bedoeling is dat de meisjes een dagprogramma hebben, waarmee ze verder kunnen. Sommigen heb- ben het druk: om half acht vertrekken, kind naar de opvang brengen, zelf aan het werk of naar school, kind weer ophalen, begin van de avond thuis. Ze moeten zich verder ontwikkelen, zodat ze het red- den in het leven. Mooi om daarin iets te kunnen be- tekenen.’ Jan: ’We ondersteunen hen met invullen 4 de Kantlijn

als iets niet oké is. Zij had 24-uursbegeleiding nodig en is uiteindelijk doorverwezen. Ook is er eens een meisje plotseling vertrokken, omdat haar vriend zo aan haar trok. En soms zijn er geheime plaatsingen vanwege eerwraak. Dat is ook de reden waarom wij geen website hebben. Jaja, de rol van de mannen is soms moeilijk. Jan en ik zijn nu 27 jaar getrouwd en dat zien de meiden echt als bijzonder. Ze vinden het heel speciaal dat mensen elkaar trouw beloven en voor elkaar klaarstaan. Dat gunnen we hen ook in hun leven!’ Veelkleurigheid en vertrouwen mooi hoe gastvrij ze delen van wat ze maken. Daar kunnen wij wat van opsteken. Om kwart voor tien ’s Arina: ‘Crisisopvang doen we nu niet meer. Het ochtends doe ik meestal een bakkie met de meiden, laatste tweetal was erg zwaar. Ik heb toen een bur- voor zover ze thuis zijn. Ik heb dan alle tijd voor hen nout opgelopen. Hun rugzak vroeg om meer profes- en hun kindjes. Het contact wordt daardoor opener sionele hulp. Gelukkig gaat het nu goed met hen. en vrijer. Er ontstaan soms heel mooie gesprekken. Prachtig om foto’s en filmpjes van hen te zien. Drie Er groeit vertrouwen. Als wij respect tonen, geven ze pleegkinderen, die hier als crisisplaatsing kwamen, dat ook terug. En zo ontwikkelen meisjes zich die zijn bij ons gebleven.’ Wat zij vinden van de moeders eerst verlegen waren hun zelfbewustzijn.’ en de baby’s? ‘Heel interessant! Die kleintjes vinden ze prachtig. De moeders eten weleens met ons mee, Draagt elkanders lasten maar meestal koken ze zelf. Mooi om mee te ma- ken hoe de meiden van elkaar leren. Laatst waren Zo is de veelkleurigheid van de wijde wereld binnen er twee moeders een gerecht aan het vergelijken. Ze gekomen en te vinden achter een heel gewone gevel kwamen allebei uit Zuid-Amerika, maar ze maakten in een heel gewone Nieuw-Lekkerlandse straat. Het een bepaald gerecht net een beetje anders. Ik heb motto ‘Draagt elkanders lasten’ is de naam van het ondertussen al zoveel nieuws geleerd en zij ontdek- opvanghuis geworden. Een tekst die jonge levens ken onze manieren. Ik ben ervan afgestapt dat het verder op weg helpt! goed zou zijn hen onze structuur aan te leren. Wij ontbijten met brood, zij zijn soms ’s ochtends vroeg Tekst: Joke Veerman – Fotografie: Wim Deelen al aan het bakken. En dat doen ze gerust óók om tien uur ’s avonds. Het kan allemaal. En het is zo Van Hennaertweg 23 2952 CA Alblasserdam de Kantlijn 5

winkeliersvereniging 132 jaar Kaasfamilie In 1889 startte Arie van Vliet – koopman, kaas- Van Vliet’s Weidekaas koper en veehouder – zijn kaashandel in Streef- kerk. 132 jaar later, is er de 4e en 5e generatie De kracht van Van Vliet’s Weidewinkel is dat ze hun van Vliet. Jan-Kees met de prachtige kaasspe- kazen zelf laten rijpen. ‘Daar zijn we groot mee ge- ciaalzaak op winkelcentrum de Kleyburg en zijn worden. Sinds de tijd van opa Job hebben we een neef Derek met de verkoopwagen op stand- eigen kaaspakhuis. Jonge kazen worden ingekocht plaatsen in Alblasserdam, Streefkerk, Bleskens- bij CONO Kaasmakers uit Noord-Holland en die laten graaf, Oud-Alblas en Schelluinen. we op natuurlijke wijze in ons kaaspakhuis rijpen.’ Dit zijn kazen van koeien die tenminste 180 dagen De winkel in Nieuw-Lekkerland is uitgegroeid tot per jaar buiten lopen, onder het motto: een blije koe een begrip. Alweer bijna 32 jaar verkoopt Jan-Kees geeft meer en betere melk. Sommige kazen liggen Hollandse- en buitenlandse kaas, vers gebrande wel tweeëneenhalf jaar in het pakhuis. ‘Dan krijg je noten, overheerlijke bonbons, verse scharreleieren, een (h)eerlijke oude brokkelkaas.’ De kazen worden wijnen en Kinderdijks bier. Een keur aan verse sala- écht natuurgerijpt, dus niet op een vastgestelde tem- des, tapenades en olijven behoren eveneens tot het peratuur, maar letterlijk zweten in de zomerperiode. kernassortiment. Derek verkoopt een overgroot deel Daardoor krijgen ze een vollere smaak. ‘Onze kazen van dit assortiment verder in de regio. Op bestelling zijn te herkennen aan een plaat van het pakhuis op brengt hij alles mee vanuit de winkel. de bovenzijde en een groene band aan de zijkant.’ Kwaliteit en prijs ‘Kwaliteit, beleving en presentatie van onze producten, in combinatie met onze productkennis, maken van de Weidewinkel een walhalla voor de Bourgondiërs.’ Dat de kwaliteit van de speciaalzaak altijd als ‘duur’ wordt beschouwd, wijzen de mannen van de hand. ‘De normale kiloprijs in de supermarkt is veelal duur- der. Alleen tegen stuntprijzen kunnen wij niet op. Maar met de verse scharreleieren zijn we de goed- koopste uit de regio.’ (Kerst)pakketten De Weidewinkel stelt prachtige pakketten samen met hun eigen producten. Verpakt in folie of in een mand. ‘Heeft u interesse in een leuk pakket voor een ver- jaardag, jubileum, als bedankje of als eindejaarsge- schenk voor uw personeel? Dan bent u bij ons aan het juiste adres. Wij staan graag voor u klaar. In ver- band met drukte vinden we het fijn als u uw kerst- pakketten op tijd bestelt. Tot ziens in onze winkel of bij onze verkoopwagen.’ Tekst: Carla Peters – Fotografie: Wim Deelen 6 de Kantlijn

column deLonghi Vriendelijkheid ... kost geen geld Zonder oogcontact te zoeken en binnensmonds pratend, wees de jonge serveerster ons onze plek. Vlug werden de menukaarten toegeworpen en toen ik vroeg welke speciaalbiertjes ze hadden, draaide ze vermoeid met haar ogen. De stemming zat er goed in! In het bourgondische Hulst had ik zoals gewoonlijk eindeloos gezocht naar het ultieme, speciale eettentje dat aan al mijn grote verlangens voldeed: een mooie, groene locatie met grote, oude bomen, een statig oud gebouw, een sfeervol interieur met veel hout en natuurlijk lekker eten. Maar ja, ik had buiten het personeel gerekend. Ben ik dan echt zo veeleisend? Volgens mij valt het wel mee. Ik vind vriendelijkheid en interesse het belangrijkst. Vorig jaar werden we bediend door een superleuke, jonge kerel die, terwijl hij de sorbet serveerde, een halve salto maakte en het nieuwe tapijt inwijdde. Geen enkel probleem! Of vroeger dat meisje in Hotel Kinderdijk dat kauwgom kauwend de bestelling opnam en toen mijn deftige collega haar vroeg: ‘Mevrouw, welke saus zou u ons adviseren bij deze gebraden kip?’, antwoordde ze met haar hand in haar zij: ‘Nou meneer, het is nét wat ú lekkur vindt. De een houdt van mayonaise en de ander van appelmoes!’ Geen probleem voor ons. Ze was na- melijk vrolijk en vriendelijk. We hebben er nog vaak om gelachen. Je hoeft de kaart niet uit je hoofd te kennen, je hoeft niet te knipmessen. Vriendelijk- heid kost geen geld, maar het betaalt zich wel uit! Als ik naar restaurantrecensies kijk, valt me op hoe vaak er geklaagd wordt over de houding van de bediening. Het lijkt soms net of het personeel het maar vervelend vindt dat je komt! Er zitten ook kanjers tussen hoor, daarover straks meer, maar geloof me: de fooien zouden ex- ploderen als meer mensen in de bediening een stukje vriendelijkheid zouden tonen. Mijn ultieme ober was Rop. Ja, Rop met een ‘p’. Als ik met mijn maat- Tekst en fotografie: jes een reisje naar ons favoriete biercafé plande, zag ik van tevoren Eric deLonghi alweer reikhalzend uit naar een ontmoeting met Rop. Wat was er zo bijzonder aan Rop? Nou, Rop had echt plezier in zijn werk! Hij vond de Kantlijn 7 het leuk dat je kwam! Rop zag eruit om door een ringetje te halen, kende alle biertjes van de kaart en wist hoe ze smaakten. Rop gaf suggesties en zei ook gerust: ‘Nou die zou ik voor het eind bewaren, die past niet bij het biertje dat je nu hebt.’ Bij elk biertje en glas draaide hij eindeloos, totdat het logo precies tegenover mijn min 5.5 bril stond. Wij deden het onderling voor de grap wel eens na, maar we kwamen niet in de buurt van zijn briljante draaitechniek. Als we een bittergarnituurtje bestelden, telde hij het gezelschap en zorgde dan precies voor een veelvoud van het aantal mensen aan snacks. Bijvoorbeeld: als we met zijn drieën waren, lagen er op het fraai opgemaakte bordje drie bitterballen, drie kipnuggets, zes vlammetjes en negen stukjes salami. Rop kwam niet te vaak en niet te weinig. Hij babbelde niet te lang en niet te kort. Terwijl hij achter de bar stond of anderen aan het bedienen was, voelde hij intuïtief aan dat hij weer nodig was. Hij zocht oogcontact en wist het precies als je glas bijna leeg was: briljant! Oh Rop, ik mis je zo! Hulst en de rest van Nederland hebben je nodig!

de metamorfose met Heleen Vlot Heleen (58) woont in Streefkerk, is getrouwd en moeder van drie volwassen kin- deren. Ze is pedagogisch medewerker bij een kinderopvang. ‘Door mijn werk voel ik mij jong, terwijl de spiegel wat anders vertelt’, zegt ze. Heleen zoekt een nieuwe look die past bij haar jonge energie. ‘Ik sta open voor iets nieuws!’ Haarstyling • Haarstyliste Kimberly kiest ervoor om de lengte van Heleens haar wat korter te maken. Het haar wordt met het mes gesneden voor een nonchalante look. Voor de kleur brengt Kimberley samen met collega Marjon een diepere tint bij de aanzet van het haar aan om het gezicht van Heleen meer te accentueren. Over het gehele haar volgt daarna nog een beigeblonde spoeling die ammonia vrij is. Dat geeft meer glans aan het haar en het frist de kleur op. Tijdens het wassen van het haar wordt Heleen verwend met een re- laxte Japanse hoofdmassage. In het natte haar wordt al wat Osis Salt Spray aange- Simons Kleding • Een metamorfose waar bracht. Dit geeft veel stevigheid voor het we van genoten hebben. Heleen stond er echt föhnen. Om een speels effect te creëren ge- heel open in, al vond ze het spannend. We bruikt Kimberly nog wat Osis Thrill Fibre hebben heel veel stijlen gepast, van hip, klas- Gum en voor de finishing touch Osis Flexi- siek en trendy tot eigentijds. Uiteindelijk vielen ble Hold Hairspray. Heleen ziet er geweldig we voor deze prachtige set van het merk Fran- uit met deze nieuwe én pittiger look. sa, een leuk en betaalbaar merk. Deze look is een knipoog naar de klassieke stijl die velen Make-up • Voor deze laatste metamor- nog van vroeger kennen, maar die nu weer fose door het team van Nieuw-Lekkerland helemaal terug is. De trendy spencer maakt en Streefkerk verzorgt Laura de visagie van de look van Heleen helemaal compleet, maar Heleen. Ze start met het aanbrengen van ook de jas is een echte blikvanger. een concealer met een oranje ondertoon onder de ogen van Heleen. Dit verbergt blauwe kringen en zorgt voor een minder vermoeide blik. Een concealer met een groene ondertoon zorgt ervoor dat wat roodheden in het gezicht opgefrist worden. En als verrassing voor Heleen worden haar wenkbrauwen geëpileerd voor een mooiere oogopslag en een opener blik. Voor de rest van de make-up kiest Laura voor aardetinten, wat zorgt voor een natuurlijke oogopslag. Heleen is heel blij met het natuur- lijke eindresultaat en ... het staat haar geweldig. Meer zien? www.dekantlijn.nl/metamorfose Fotoshoot • Nathalie heeft voor het Alblasserbos gekozen als locatie voor Gastvrouw en dagfoto’s: Jacqueline Kanters de fotoshoot. De bomen dragen nog blad en door de boomtoppen schittert een mooie najaarszon. Heleen geniet duidelijk van de fotoshoot in deze mooie, natuurlijke omgeving. Het resultaat van deze metamorfose mag er wezen. Wij bedanken alle partners van de metamorfose voor hun inzet. Het resultaat was elke keer weer een feestje! Kleyburgplein 29 Kerkstraat 6, Streefkerk Loggerstraat 11 De Kreken 19 2957 AT Nw-Lekkerland Wilgenplein 20, Alblasserdam 2957 EP Nieuw-lekkerland 2953 WG Alblasserdam 0184 682224 / 078 6918972 06 311 738 72 06 288 263 50 w01w8w48. 6si8md7oe5nKs5k5alenditnlgi.jnnl www.hairview.nl www.beautystylelaura.nl www.nathaliephotography.nl

het resultaat Reactie Heleen • ‘Wat een verschil! Het was net of ik in de spiegel naar een andere vrouw keek. Het is verbluffend wat met zorg uitgekozen kleding, schoenen, haarstyling en make-up voor je doen. Al die warme aandacht: een topervaring!’ Simons Kleding • De kleding komt van het merk Fransa: Jas € 119,95 • Rok € 49,95 • Blouse € 34,95 • Spencer € 39,95 • Fantasie panty Marianne € 6,50 € 99d,e95Kantlijn 9 Schoenmode Anneke • Boots Gabor

10 de Kantlijn

column Mathilde Ze kon het toch En zo huppen we van juni naar september en kunnen we wel stellen dat wij aan het einde van een moestuinseizoen beland zijn. De oogstmaand is voorbij en inderdaad, veel is er al geoogst, gegeten en bewaard. Op de tuin staan nog mooie winter- groenten die nog wat moeten groeien. Ook staan er nog wat kolen waar wij wat mee willen. Zuurkool van een paar mooie witte kolen en eigenlijk willen wij dit jaar een zuur rode kool proberen, eens kijken hoe dat smaakt. De bloemen doen het dit jaar ook geweldig goed, waardoor de kale plekken in de tuin eigenlijk wegvallen. Enfin, over het algemeen genomen best een aardig moestuinjaar, alleen onze bonen wilden niet zo. Maar als ik naar de buurman kijk, ligt dat meer aan ons dan ergens anders aan. Binnenkort gaan de tomaten uit de kas en wil ik eens kijken of ik dit jaar in de winter ook beter gebruik kan maken van de kas. Andere jaren heb ik dat niet goed gedaan. Dan lag de tuin stil, terwijl er eigenlijk best wat groenten zijn die in de kas kunnen groeien in de winter, dus daar ligt de focus op de komende weken. De tuin klaar maken voor de winter, uien en knoflook poten in oktober en hopelijk wat nieuwe groenten kweken in de kas. De woorden komen niet zo makkelijk op dit moment en terwijl ik typ, dwalen mijn gedachten af naar een mailtje dat ik zo’n zeveneneenhalf jaar geleden kreeg. De precieze tekst weet ik niet meer, maar de strekking was: ‘Hoi Inge, wij gaan een blad maken voor en door Alblasserdammers en we zoeken nog iemand voor een column, nu dachten wij aan jou ...’ Wat ik wel weet is dat de vlam- men direct uit mijn gezicht schoten. Hoezo ...? Ik ...? Waarom ...? Huh ...? ROY! Ja, dat was het wel zo’n beetje, waarom dachten ze aan mij? Inmiddels kwam klankbord Roy aangesneld en ik liet hem de mail lezen. ‘Wat wil jij?’ ‘Wat wil ik?’ ‘Ik kan helemaal niet schrijven.’ ‘Blijkbaar zijn er mensen die daar anders over denken.’ ‘Ja, maar wat zal men er wel niet van zeggen?’ ‘Daar heb je haar weer. Moet zij weer zo nodig? Aandacht te kort zeker.’ ‘Ja en dat zijn allemaal geen redenen om het niet te doen.’ Maar de angst voor wat men ervan vond, was groter dan mijn logisch redeneren. Dezelfde dag heb ik teruggemaild dat ik het niet ging doen. Ik kon namelijk niet schrijven. Terwijl ik dacht dat hiermee de kous af was, kreeg ik na een poosje een mailtje terug met een stukje tekst van mijn Facebookpagina in een column gezet en de vraag: ‘Hoezo kan jij niet schrij- ven?’ Ja, toen ... toen werd mijn ego toch wel gestreeld. Dát zag er gaaf uit! Na lang overwegen en praten met de kinderen – omdat zij toen vooral nog lijdend voorwerp waren – was ik eruit. Ik wilde het doen, maar anoniem. Stiekem hoopte ik dat zij dat toch niet wilden, begrijpelijk, maar nee, het mocht en zo was ‘Mathilde’ geboren. Nou ja, die was een aantal jaar daarvoor al geboren, want dat is mijn tweede naam, maar Mathilde Kantlijn was er vanaf dat moment en na vijf jaar Kantlijn geloofde ook Mathilde dat ze best kon schrijven, dus mocht ze Inge heten. Lieve lezers, ik heb het heerlijk gevonden om jullie zeveneneenhalf jaar mee te mo- Tekst: Inge Hulzenboom gen nemen in mijn chaotische, maar oh zo fijne leven. Dank je wel dames Kantlijn Foto inzet: stockfoto 123rf voor de vasthoudendheid, het vertrouwen in mij en het stukje zelfvertrouwen dat ik erdoor heb gekregen. Tot ziens! de Kantlijn 11

bedrijven in de regio De Haan Verhuizingen Intercontinentaal verhuisbedrijf Een familiebedrijf dat investeert in groei, professionaliteit, medewerkers Het gesprek met Wou- en samenleving ter vindt plaats in de vorig jaar door de fami- Rijdend over de Edisonweg is het blauw en wit lie ingerichte histori- van De Haan Verhuizingen niet te missen. On- sche overlegruimte. Een der het genot van een Fair Trade kopje koffie, fotowand met de ge- geserveerd in een recyclebaar kartonnen koffie- schiedenis van de on- beker, vertelt een enthousiaste Wouter Hijzen, derneming, historische algemeen directeur, over ‘zijn’ verhuisbedrijf. verhuisattributen en een tafel gemaakt van een oude verhuiskist sieren de ruimte. ‘In deze kamer is goed Wouter is een in 1971 geboren Brabantse jongen uit weergegeven hoe het bedrijf zich heeft ontwikkeld Geldrop. Na zijn studie Bedrijfskunde in Groningen van vervoersbedrijf tot verhuisbedrijf. We zijn nu een trad hij in dienst van TNT, een internationale dienst- vooraanstaand internationaal verhuisbedrijf en tegen- verlener die in 1996 door Koninklijke PTT Nederland woordig zijn intercontinentale verhuizingen voor ex- (KPN) werd overgenomen. In 2011 werd dit bedrijf pats een belangrijk deel van onze omzet. Het lokale opgesplitst in TNT Express en PostNL. Wouter was en regionale verhuizen doen we nog graag, maar algemeen directeur van de vestigingen in Engeland heel weinig. Daarnaast voert onze gespecialiseerde en Duitsland. Daarvoor was hij CFO van de intercon- afdeling Projectverhuizingen veel zakelijke verhui- tinentale deelnemingen in Azië en de Verenigde Sta- zingen uit, van klein- tot grootschalig. Denk daarbij ten. Hij vloog de hele wereld over en was ondertussen bijvoorbeeld aan kantoorverhuizingen, verhuizen van in Zeist gaan wonen. Vijf jaar geleden wilde hij iets distributiecentra of zorgcentra of industriële verhui- anders. Hij zocht een baan waar hij zijn internatio- zingen. We zijn er trots op dat wij dit jaar verkozen nale ervaring en kennis goed zou kunnen gebruiken. zijn tot ‘Erkende Projectverhuizer van het Jaar’.’ Aangezien Wouter een echt ‘mensenmens’ is, was hij geïnteresseerd in een bedrijf waar de werknemer Wereldwijd netwerk centraal staat. Toen de vacature van De Haan Verhui- zingen voorbij kwam, solliciteerde hij en na intensie- ‘Onze klanten moeten een absoluut vertrouwen kun- ve gesprekken met de familie kreeg Wouter in 2017 nen hebben in onze kwaliteit om hun inboedel door de verantwoordelijkheid voor het bedrijf. ons naar een ander land te laten verhuizen. We heb- ben meer dan een half miljoen gezinnen in de afge- Nog mooier bedrijf maken lopen jaren internationaal verhuisd. Zij beoordeelden ons gemiddeld met een 9.1. Onze verhuizers (60 in Wouter: ‘Ik zag het als een uitdaging om van De Haan totaal) demonteren de meubels, pakken de inboedel Verhuizingen met maatschappelijk ondernemen een in, al of niet gebruikmakend van elektrische verhuis- nog mooier bedrijf te maken, waar de werknemers liften, plaatsen het in onze verhuiswagens of/en slaan trots op zijn en waar winst wordt gemaakt. We zijn het op in onze verhuishallen. Vervolgens laden we erin geslaagd. Verhuizen is een mooi, maar zwaar de inboedel in een zeecontainer of in één van onze vak. Ik heb er veel aan gedaan om het vak zelf goed eigen vrachtwagens in ons Europese netwerk en zor- te begrijpen. Ik heb zelfs mijn vrachtwagenrijbewijs gen we voor het transport. We laden de container gehaald om als onderdeel van de verhuisploeg mee zelf, zodat we weten wat er in zit zoals afgesproken naar de klant te gaan. Ik heb interesse in mijn col- in een contract met de douane om de in- en uitkla- lega’s en het wel en wee van hun thuissituatie. In ringshandelingen zelf te mogen doen. We zorgen er mijn managementfilosofie staat niet de klant op de uiteraard voor dat de container aan de andere kant eerste plaats, maar de werknemer. Als een werkne- van de oceaan wordt opgevangen door een partner- mer goed in zijn vel zit, presteert hij of zij beter en is verhuisbedrijf die aan dezelfde kwaliteitseisen vol- de klant beter af.’ doet als wij. We hebben wereldwijd een netwerk van ruim 1300 gelijkwaardig kwalitatieve partners. 12 de Kantlijn

Maatschappelijk Verantwoord Het bedrijf startte in mei 1777 toen Adriaan de Ondernemen (MVO) Haan zijn eerste trekschuit kocht om goederen voor derden te vervoeren vanuit Alblasserdam Met passie vertelt Wouter hoe hij samen met het naar Rotterdam en Dordrecht. Vervoer over team invulling geeft aan de MVO-uitgangspunten. water, omdat goede wegen ontbraken. Het ‘Bij alle stappen die we nemen in het verhuisproces was in de tijd van de Franse revolutie en de kijken wij hoe we het beter kunnen doen voor de na- Amerikaanse vrijheidsstrijd. Gedurende de ne- tuur en de mens en toch kunnen verdienen. Dit is het gentiende eeuw bleef het bedrijf De Haan een principe van de 3 P’s: Planet, People, Profit.’ Wouter beurtschipper en werd het door vier generaties en zijn team vertalen dit in een groot aantal groene geleid. Willem en Abram schaften in 1902 het en sociale projecten. ‘Uiteraard hebben wij zonnepa- eerste motorschip aan. De zoon van Willem, nelen op ons dak en LED-verlichting door het gehele Adriaan, kocht in 1927 de eerste vrachtwagen. bedrijf. Het verhuisproces begint bij de te verhuizen De Haan werd toen een bodedienst. In 1960 klant. Onze verhuisdozen zijn gemaakt van FSC ge- werd de eerste echte verhuiswagen aange- certificeerd karton van gerecyclede herkomst. Het is schaft. De chauffeur die deze wagen bereed, onze ambitie ons verpakkingsmateriaal Co2 neutraal was de negentienjarige Wim de Haan, onder- te bedrukken vanaf 2021. Onze verhuisdekens zijn tussen de achtste generatie. herbruikbaar en de beschermfolie is gemaakt van re- cyclebaar plastic. Wij zamelen alle door ons of onze Acht generaties ‘Hanen’ hebben het bedrijf partners gebruikte verhuismaterialen weer in en uitgebouwd tot wat het nu is: een kwalitatief scheiden dit in papier, karton en restafval. In onze hoogwaardige, internationale verhuisorgani- eigen vuilpersen wordt de inhoud maximaal aange- satie. De aandelen zijn nog steeds voor 100% perst, zodat er minder volume behoeft te worden ge- in handen van de familie, onder beheer van transporteerd hetgeen CO2 uitstoot reduceert. Uit dit Michiel de Haan (1966), de negende genera- afvalmateriaal produceren wij weer onze eigen pa- tie en oudste zoon van Wim de Haan (1941). pierbehoefte, zoals enveloppen en blocnotes. Onze Michiel onderneemt vanuit de visie een bete- twintig verhuiswagens zijn hulpmiddelen in het ver- kenisvol bedrijf te willen zijn. Betekenisvolle huisproces en staan meer stil dan dat ze rijden. Maar bedrijven durven te investeren in maatschap- als ze rijden, doen ze dat op plantaardige brandstof pelijke waarden. Ze durven hiervoor kosten te (blauwe diesel) met de juiste bandenspanning en via maken en de winst te beperken tot het mini- de meest efficiënte weg. Onze personenauto’s, voor maal noodzakelijke om de continuïteit van het bijvoorbeeld de taxateurs, zijn allemaal elektrisch. bedrijf te verzekeren. De Haan wil betekenisvol Voor ons personeel (ruim 100 totaal) hebben we een zijn voor de klant, het eigen personeel en de vitaliteitsplan met fietsen, thuiswerken en het ver- maatschappij middels een voortrekkersrol bij strekken van vers fruit. Verder ondersteunen wij ons Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen personeel indien thuis mantelzorg noodzakelijk is. (MVO) en duurzaamheid. Heel belangrijk vind ik het lokaal inkopen van onze toeleveranciers, omdat hiermee transportkilometers worden beperkt. Een mooi voorbeeld is AENC-Beheer, die bij ons voor de betrouwbare ICT-omgeving zorgt.’ De Haan ondersteunt ook een groot aantal maat- schappelijke projecten, zoals de Voedselbank, ge- handicaptenzorg Syndion, Werelderfgoed Kinderdijk en de Bibliotheek, uit een medeverantwoordelijk- heids- gevoel voor de omgeving. Wouter, bedankt voor de plezierige en open manier waarop je een kijkje hebt gegeven op ondernemen met een maatschappelijk verantwoorde benadering. Tekst en fotografie: Pieter Struijs de Kantlijn 13

14 de Kantlijn

column Roberto Waakzaam en dienstbaar Ik ga ervan uit dat er binnenkort ook een Netflix-serie uitkomt over ons Damdorp. Dat zal ergens in de top drie komen tussen de series Narcos en El Chapo. Hoe het gaat heten? Geen idee, maar wel gebaseerd op ware gebeurtenissen met een klein beetje ‘Boezem’ romantiek er doorheen. Misschien dat Neerlands meest bekende damdorper de hoofdrol kan gaan spelen of zal dat net iets te melodramatisch wor- den? De openingscène wordt spectaculair: een achtervolging tussen twee power- boten op de Boezem, gangsters in flanellen pakken op houten klompen schietend en racend door goudgele rietkragen. Beetje ‘product placing’ van ijscokar Kees en het plaatje is rond. Ik heb vernomen dat Alblasserdam gezien wordt als veiligheidsrisicogebied en dat preventief fouilleren mogelijk is. Over waakzaam en dienstbaar gesproken! Zouden ze dan ook aan profiling doen net als in de grootstedelijke gebieden? Iedereen met klompen en een blauwe overall in een dikke Mercedes AMG aanhouden ... of gaat dat te ver? De agrarische gemeenschap staat toch al onder druk en voor je het weet rijdt er een trekker over het nieuwe raadhuisplein zo het gemeentehuis in. Zou zonde zijn, moet het straatwerk voor de derde keer aangepakt worden. Het nieuwe Napels aan de Noord genereert in ieder geval veel meer aandacht dan voorheen. Moesten we het eerst hebben van een paar geleende molens van onze buurgemeente, zijn we nu gewoon landelijk nieuws. Hoe mooi is dat! Misschien kan de gemeente de nieuwe Windmill-shuttlebus omdopen tot Narco-Bus en kan er een alternatieve route bedacht worden. Eentje waarbij de full experience gevoeld kan worden. Geblin- deerde ramen, kogelvrije vesten, een achtervolging over de dijk en geboeid eindigen in een container in het oude Merconge- bouw. Als grap mag je je zelf vrijkopen met Bitcoins, tevens de prijs voor de busrit. Of de gemeente dit een goed idee vindt? Dat is nog afwachten. Eerst moet er een ei gelegd worden wie nu de regenboogvlag moet gaan hijsen als coming-out-day op een zondag valt. Lastige materie allemaal. Achteraf valt het misschien allemaal mee en worden wij als Al- blasserdammers allemaal in het ootje genomen. Waarom ik dat denk? Omdat de rijkste man op aarde – de heer Jeff Bezos, de man achter Amazon – inmiddels zijn pricewinner jacht heeft besteld in Alblasser- dam. Zou het toeval zijn dat hij Alblasserdam heeft uitgekozen? Hij is immers eige- naar van de streamingsdienst Amazon Prime, de groeiende concurrent van Video- land en Netflix. Het kan natuurlijk zo zijn dat de opnames voor een nieuwe gangster serie al zijn begonnen en dat wijk ‘Waterland’ gewoon fungeert als film decor. Ik kan het ook mis hebben hoor, bovenstaand is mij ingefluisterd door een complot- Tekst: Roberto Sciangula denker die het weer ingestraald heeft gekregen van een 5G-mast die Jaap heet. Fotografie: Redactie Kantlijn Maar goed, we moeten ook niet klagen dacht ik zo, er is eindelijk meer blauw op straat. Mijn suggestie: loop elke avond een bepaald rondje met uw hond, wie weet de Kantlijn 15 heeft u geluk en wordt u ook ‘dienstbaar’ preventief gefouilleerd en kunt u eindelijk eens voldaan slapen. Een goede nacht toegewenst!

verre vlinders Frans-Nederlandse liefde Soms komen geliefden uit andere landen naar gebied waar veel werk voor ons zou zijn. Dit was Nederland om hier hun bestaan op te bouwen, spannend om thuis te vertellen, want ik zou op onge- maar het kan ook andersom. De nu 38-jarige veer 1300 km afstand van hen gaan wonen. Geluk- Christa Medon-Bakker uit Alblasserdam, vertelt kig kon ik op alle steun van mijn thuisfront rekenen. hoe het komt dat zij al 19 jaar samen is met Het was een emotionele rollercoaster voor iede- haar Fransman David. Ze wonen met hun twee reen. Die stap is in ons geval heel goed uitgepakt. Ik zoons in Zuid-Frankrijk en zijn in 2011 op de hoop dat ik op een dag ook zo kan reageren als één Seychellen getrouwd. van mijn zoons me zoiets zal aankondigen. Ook Davids ouders reageerden positief. Ze hebben me met open ‘We liepen stage voor onze studie in hetzelfde be- armen ontvangen. Dat was ook een fijn gevoel voor drijf in Argelès sur Mer, Zuid Frankrijk’, start Christa. mijn ouders.’ ‘Ik was receptioniste bij het hotelgedeelte en David was leerling kok in het restaurant. Als stagiairs be- Een Biek Mak eten woonden we een paar ruimtes op de hotelzolder. In onze vrije tijd trokken we als groepje met elkaar op. ‘De taal was af en toe hilarisch. Ik dacht sowieso dat Zo leerden David en ik elkaar kennen en begonnen ik super goed Frans sprak, want op school had ik we elkaar leuker dan leuk te vinden. Na de stage- hoge cijfers, maar dat was in het echt even een ander periode, ging ik terug naar mijn ouders in Alblasser- verhaal. Ik heb de taal pas goed leren spreken toen dam. Ik had hier namelijk nog een jaar studie op het ik eenmaal in Frankrijk was. Ik krijg af en toe nog programma staan. David woonde op dat moment in echt de slappe lach van Fransen die Engelse woor- Blois (vlak onder Parijs) en studeerde daar. Ik ging den uitspreken, zoals Biek Mak in plaats van Big Mac! regelmatig met de TGV naar Frankrijk. Tijdens mijn Andersom gebeurt dat natuurlijk ook. Mijn oudste weekenden werkte ik bij een reisbureau in Rotterdam. zoon heeft mij nogal eens uitgelachen en zegt dat Dat maakte dat ik vaak voor een leuke prijs een hotel ik de uitspraak van een allochtoon heb! David heeft in Parijs kon boeken en anders gingen we naar Davids door de jaren heen zichzelf de Nederlandse taal heel appartement in Blois.’ behoorlijk aangeleerd. Hij wilde dit graag voor mij en voor mijn familie. Heel lang geleden, toen mijn oma Los van het ouderlijk nest nog leefde en ze David voor het eerst ontmoette, zei ze: ‘Makkelijk hoor die Franse taal, ik kon hem heel ‘Mijn ouders zijn tijdens mijn stage meerdere keren goed verstaan.’ Oma had niet door dat David zijn ui- op bezoek geweest en hebben zo met David kennis- terste best had gedaan om Nederlands met haar te gemaakt. Toen onze studies klaar waren, hadden praten. Het grootste cultuurverschil is merkbaar aan David en ik het plan om samen te gaan wonen in zijn tafel. Eten is voor Fransen heilig. Je luncht aan tafel, geboortestreek. Frans Catalonië is een toeristische thuis of in een restaurant. Je eet warm tussen de mid- dag of een salade, maar je zal niemand met een bo- 16 de Kantlijn terham zien. En ze drinken water (of wijn) en geen melk. We eten de warme avondmaaltijd hier rond acht uur. Alles wordt gevierd met een maaltijd. Een verjaardag, communie, huwelijk, noem het maar op. Dat zijn altijd grote feesten met familie en vrienden.’

‘Of ik een Ferrari rijd!’ dat zal nooit overgaan. Vooral tijdens sommige ge- beurtenissen, als een overlijden of juist geboorten, Fransen werken fulltime. Parttime of thuiswerken zou ik er willen zijn. Andersom waren er momenten doen ze heel weinig. Hun kinderen gaan voor en na dat ik mijn familie om mij heen wilde hebben als school naar de BSO en tussen de middag lunchen ze steun. Het voelt zwaar als dat dan niet kan.’ in de schoolkantine met warm eten. ‘Ik ben één van de weinigen die haar kinderen ophaalt voor de lunch Het goede van beide landen en mijn kinderen gaan ook niet naar de BSO. Ik heb een eigen Airbnb bedrijf en ik organiseer mijn plan- ‘Ik ben goed geïntegreerd, ik heb een leuk gezin met ning zo dat ik ze op kan halen. Mijn moeder en oma’s twee zoons, een goed lopend bedrijf, een mooi huis deden het op deze manier en het zit te diep in mijn en ik heb het gevoel dat ik hier thuis hoor. Ik zit zelfs genen om het anders te willen en kunnen doen. De in de ouderraad van school dit jaar. Mijn beste vrien- Franse moeders vinden het juist fijn om de hele dag din hier is Nederlands, ze komt uit Alphen aan de Rijn. hun handen vrij te hebben. Ze snappen niet dat ik zo- Ze is hier zestien jaar geleden komen wonen voor veel moeite doe om mijn kinderen op te halen. Dat is haar vriend en sindsdien zijn we bevriend. Nederland dus echt een menings- of cultuurverschil. Ik heb ook voelt ook nog prima, behalve het weer natuurlijk. Oh een Nederlandse fiets, met fietszitjes voor en achter. en de zee is niet zo blauw en het zand niet zo zacht. Mensen kijken me na, net of ik in een Ferrari rijd. Er Maar ze hebben kibbeling en dat maakt veel goed!’ hebben zelfs wel eens mensen geklapt. Fransen ne- Christa maakt een gelukkige indruk. Als laatste wil ze men de auto of lopen. Ze fietsen niet (veel).’ graag nog even melden: ‘Gelukkig zijn mijn ouders voor het eerst in coronatijd, weer bij ons in Frankrijk!’ Roots achterlaten Tekst: Geri de Lange-Mes – Fotografie: privécollectie Emigreren is niet makkelijk. Je laat je familie, je vrien- den, je echte roots achter en begint totaal opnieuw: nieuwe cultuur, nieuwe taal, nieuw ritme, nieuw al- les. ‘Je gaat ervoor en ondergaat alles wat daarbij komt kijken, zonder dat je vooraf weet dat het een enorm life-event is. Pas achteraf kom je erachter dat je in een emotionele rollercoaster bent gestapt en dat sommige dingen lastig blijven. Zoals het verdrie- tig zijn als ik mijn familie mis. Niet dat ik dan terug naar Nederland wil, maar dan wil ik ze gewoon op dat moment bij me hebben, even zien, even kletsen, dichtbij zijn. Dat is na bijna 20 jaar nog niet over en de Kantlijn 17

18 de Kantlijn

commercial story Annie is gestart! Ga mee met Annie! Ben jij al op stap geweest met Annie? Annie or- Vanaf het moment dat je je aangemeld hebt, kan ganiseert uitjes voor senioren, waarbij alles draait de voorpret beginnen. Annie wil graag dat iedereen om plezier, leuke vriendschappen en nieuwe her- mee kan gaan en houdt rekening met minder mo- inneringen. Op het moment van verschijnen van biele mensen. Ouderdom komt met een uitdaging! deze Kantlijn zijn de eerste uitjes achter de rug. Rollators kunnen altijd mee, rolstoelen in overleg Wat hebben we genoten! ook. Annie kiest bewust voor weggaan in kleine groepen van maximaal zeven senioren. De uitjes van Een aantal voorbeelden van uitjes: varen in de Bies- Annie hebben een informele sfeer. Dit zorgt voor een bosch, wandelen in de Trompenburgtuinen, een stads- veilige omgeving en een fijne onderlinge interactie, wandeling door Gorinchem en een dagje naar Utrecht waarbij mensen altijd bij de groep horen en zich niet inclusief rondvaart en bezoek aan het speelgoedmu- alleen voelen binnen de groep. Ook zijn er speciale seum. Of we bezoeken Gouda: de siroopwafelfabriek uitjes voor heren. en de Sint-Jan staan ook op de planning! Club Annie Alles geregeld Annie maakt vrienden en heeft Club Annie opgericht. Laat de voorpret snel beginnen, want Annie regelt al- Voor € 24,00 per jaar ben je lid. Als lid krijg je € 2,00 les van begin tot eind. De prijzen van de uitjes zijn in- korting op ieder uitje. Daarnaast zorgen we als leden clusief organisatie, vervoer vanaf verschillende plek- van Club Annie dat er regelmatig een senior mee kan ken in Molenlanden en Alblasserdam, entree, vaak die de financiële middelen niet heeft. een hapje of een drankeje én een hoop gezelligheid! Een eventuele eigen bijdrage staat duidelijk vermeld Geef een Annie-cadeaubon! bij het betreffende uitje. Vaak is het een uitdaging om een origineel cadeau te verzinnen voor een (jarige) senior. Hoe leuk is het dan om een uitje van Annie cadeau te doen! Dit kan in de vorm van een bon met een bepaalde waarde, maar je kunt ook een specifiek uitje cadeau geven. En ben of voel je je zelf senior: dan ga je toch ook gezellig mee?! Blijf op de hoogte! Op www.annie.nl vind je de komende uitjes. Je kunt via de website ook inschrijven voor de nieuwsbrief. De nieuwsbrief versturen wij indien gewenst ook via de post! Heb je vragen of wil je aanmelden voor een uitje, de nieuwsbrief of Club Annie? Neem dan ge- rust contact op met Jell van Annie, via 0184 74 50 42 of mail naar [email protected]. Tekst: Marjelle Kooijman – Fotografie: Annie de Kantlijn 19

winkeliersvereniging Combi-afspraken combi eenmaal per maand kunt boeken. Stephanie of Sharon in Alblasserdam en Astrid of Lucinda in Na een pittig jaar door corona en de lockdown Nieuw-Lekkerland verzorgen een authentieke, ont- is haar- en beautysalon Cupido weer helemaal spannende scheerbehandeling met warme doeken. back to business. De klanten zijn gewoon weer Dit is natuurlijk ook los te boeken. Voor dames, die toe aan een ontspannen kappersbehandeling regelmatig het haar laten verven, is een abonnement en de kapsters hebben er weer helemaal zin in. ook ideaal. Verven, highlights, lowlights en/of spoe- ling, alles zit in het abonnement. In de salon ligt een Inmiddels is het team van HC uitgebreid met twee folder klaar, waarin alles duidelijk word uitgelegd.’ nieuwe, volleerde kapsters: Lucinda voor de salon in Nieuw-Lekkerland en Sharon voor de salon in Al- In Alblasserdam heeft HC ook een beautysalon. Daar blasserdam. Ook zal je onze twee nieuwe leerlingen, kun je terecht voor schoonheidsbehandelingen, ma- Shennah en Lizzy, tegenkomen in de salons. nicure en pedicure. Helemaal ideaal om ook daar een combi-afspraak van te maken. Terwijl je in de haarsa- Ken je het kappersabonnement al? Dit is een groot lon moet wachten tijdens het inwerken van je haar- succes. Veel van onze klanten hebben de voordelen kleur, kan je al terecht bij de beautysalon voor een hiervan al mogen ervaren. Dit abonnement is voor andere behandeling. Boek daarom zelf je afspraken. knippen en/of kleuren. Voor een vast laag maand- Het nieuwe afsprakenboek is 24 uur per dag bereik- bedrag kun je twee keer per maand naar de salon baar op www.haarstudiocupido.nl. Hier zelf je af- komen. Ook voor mannen is dit zeer aantrekkelijk, zij spraak inplannen heeft onze voorkeur, maar je kunt kunnen een combi-afspraak maken voor knippen en natuurlijk de salon ook bellen. We zien je graag in scheren. Dit zijn twee behandelingen die je dan als één van onze salons! Tekst: Anja Spaan-Schut – Fotografie: Haarstudio Cupdio 20 de Kantlijn

column Bea Tekst: Bea Frénay Foto inzet: Fotografia Partir, c’est un peu mourir de Kantlijn 21 Lang voordat deze Kantlijn bij u in de brievenbus lag, werden wij als schrijvers al ge- ïnformeerd door Carla en Jacqueline, dat dit de laatste zou zijn. Gedurende de gehe- le coronatijd hoorde je van allerlei kanten dat sommige ondernemers het niet langer konden volhouden. Dan hoop je dat dit lot ons streekblaadje bespaard kan blijven. Helaas is dat niet gelukt. Ik kreeg te horen, dat dit mijn laatste column zou zijn. In het Frans is daar een – enigszins dramatische – uitdrukking voor: ‘Partir, c’est un peu mourir’, oftewel: afscheid nemen voelt als een beetje sterven. Bitterzoet, want aan de ene kant is het erg dat zo’n streekblad als de Kantlijn stopt, aan de andere kant is er de troost van de mooie herinneringen, gezelligheid, saamhorigheid, het harde werken naar een deadline toe, de bijzondere en mooie gesprekken tijdens de interviews en vooral de hartelijke samenwerking met Carla en Jacqueline. Een beetje gniffelend kijk ik nog even terug naar de diverse mailtjes, waarin ik de discussie aanging met Carla over een puntje hier en een komma daar. Moest ‘per se’ nu wel of niet met een streepje op de e? Waarom schrijf je twee voluit en 21 als een getal? ‘We hebben je tekst iets aangepast, het was wat te lang’, kreeg ik regelmatig te horen, als ik weer ruim 200 woorden boven de limiet zat. Koppensnellers schrij- ven en pakkende korte teksten aan het begin van een artikel, daar waren de dames beter in dan ik. Ik schrijf liever lange teksten. Gelukkig had de redactie geen moeite om stukken te schrappen of te herschrijven. In het begin was ik dan enigszins bele- digd: ‘Nou zeg, zo stond het er helemaal niet, wat krijgen we nou!’ – net alsof je je kind uit logeren hebt gebracht en het vervolgens met een korter geknipt kapsel te- rug krijgt – om er later achter te komen, dat het eigenlijk lang zo gek nog niet was. Over een ander kapsel gesproken: ik was nog maar net bij de Kantlijn begonnen, toen ik me liet overhalen tot een metamorfose. Wist ik veel wat me te wachten stond: ander kapsel, mooie make-up, leuke kleding, fotoshoot ... Dat leek me wel wat. Enigszins nerveus werd ik door Jacqueline om half acht opgehaald. Pff wat een tijd zeg, de slaapkreukels stonden nog in mijn gezicht. Maar, zo verzekerde ze me, dat zou helemaal goed komen! Het kledingsetje voor de fotoshoot was enkele da- gen eerder al uitgezocht bij Simons. We gingen dus direct naar de kapper. De spiegel was afgedekt, zodat ik niet kon zien wat er allemaal gebeurde, maar er werd ge- kleurd, geknipt en gedroogd en daarna kwam de make-up dame in mijn blikveld. Sjonge, niemand is ooit zolang met m’n gezicht bezig geweest. Het voelde alsof er een dikke laag crème opgesmeerd werd. Toen ik zei dat ik normaal gesproken geen foundation gebruikte, was het nuchtere antwoord: ’Tja, maar dit is een metamor- fose hè.’ Nadat er ook nog allerlei kwastjes, potloodjes, poeders en donsjes over m’n gezicht gegaan waren, werd mijn spiegelbeeld onthuld. Ik herkende mezelf bijna niet meer, het leek alsof het zusje van Annie Schilder van BZN uit Volendam me aankeek! Dat zeiden ze vroeger altijd al en nu was ze teruggehaald door de magische handen van de visagiste. Maar eerlijk, het paste bij het totaalplaatje van een beetje extra glamour met andere kleding en een leuke fotoshoot bij de kaas- boerderij. Ik heb een erg leuke dag gehad en de foto’s waren hartstikke mooi. Kortom, ik heb met veel plezier voor de Kantlijn gewerkt. Dank je wel Jacqueline en Carla voor de fijne samenwerking, ik zal jullie missen! En voor de lezers: ik wens u het allerbeste, blijf gezond, wees lief voor elkaar, heb geduld en wie weet tot ziens!

nieuw leven Feline Kieboom Geboren 19 augustus ’21 Dochter van Jan en Martha Wat dachten jullie toen je Feline voor het eerst zag? dat moment kwamen ook de emoties los, je beseft Martha: ‘Mijn eerste gedachte was: het is een meis- dan pas echt wat het met je doet. Je bent moeder je! We wilden het geslacht van tevoren niet weten, geworden en je leven is op een mooie manier anders maar we hadden steeds het gevoel dat de baby een geworden. Jan: ‘In de eerste week word je echt ge- jongen was.’ Jan: ‘Ik was op het moment dat Feline leefd. We liepen de eerste keer met die kinderwagen geboren was echt sprakeloos. De verloskundige vroeg: ook ontzettend voorzichtig, haha!’ Martha: ‘Alles in Hoe heet ze? Maar er kwam niets uit, ik was er stil van!’ deze periode is nieuw. Iedereen zegt wel dat je negen maanden de tijd hebt om je voor te bereiden, maar Trotse papa en mama dat is wat mij betreft niet helemaal waar. Pas als je baby er is, merk je wat het inhoudt om een kind te Martha: ‘We waren inderdaad inderdaad overwel- hebben. Natuurlijk zijn er moeilijke en intensieve mo- digd. De geboorte van Feline was een supermooi en menten, maar het zorgen voor Feline vind ik heel mooi.’ bijzonder moment.’ Jan: ‘Ik hoorde dat mensen mij Jan sluit daar glimlachend op aan: ‘Ongemerkt denk met een grote glimlach op m’n gezicht boodschap- ik heel de dag aan Feline.’ pen hadden zien doen, terwijl dat normaal niet be- paald m’n hobby is!’ Martha: ‘Eén moment dat ik me Bijzonder nog goed herinner, is toen ik een paar uur na de bevalling onder de douche werd geholpen. De kraam- Martha: ‘Heel het leven draait nu om haar! Het zor- zorg zei dat ik even om het hoekje moest kijken! gen voor Feline vind ik heel mooi om te doen!’ Toen zat Jan daar op een stoel bij de wieg naar zijn kind te kijken. Heel leuk om te zien!’ Tekst en fotografie: Arianne Boele, verloskundige Ze hoort er echt bij ‘Pas toen we na een week voor het eerst met Feline naar buiten gingen, kwam bij mij echt het besef dat we ouders geworden waren’, vervolgt Marta. ‘Op 22 de Kantlijn

ergotherapie Ergotherapie na corona Mensen die corona hebben doorgemaakt, heb- ben soms langdurige klachten. Denk bijvoor- beeld aan, extreme vermoeidheid en kortade- migheid. Het komt voor dat iemand die eerder intensief sportte, nu bekaf is na het wegbren- gen van de vuilcontainer. Fysiotherapie en ergotherapie Met behulp van fysiotherapie kan de conditie stap voor stap worden opgebouwd. Naast fysiotherapie is ergotherapie belangrijk bij het herstel na corona. Want ook cognitieve klachten spelen vaak een rol na het doormaken van corona. Veel van deze klachten zijn niet zichtbaar. Herstellen Energie Bijvoorbeeld concentratieproblemen, geheugenpro- Bij de ergotherapie is er aandacht voor het verdelen blemen en problemen met het verwerken van prik- van energie. Het is belangrijk dat je niet teveel, maar kels, zijn veel gehoorde klachten na corona. Alle- ook niet te weinig doet op een dag. Ook leer je hoe daagse activiteiten, zoals douchen, huishoudelijke je het evenwicht kunt vinden tussen belasting en be- taken en werken kosten hierdoor veel energie. Door- lastbaarheid. En hoe kun je de dagelijkse activiteiten dat je deze beperkingen niet aan de buitenkant ziet, doen, als je zoveel last hebt van prikkels? Ook hierbij is het vaak extra moeilijk. Wanneer je dan toch teveel kan de ergotherapeut helpen. Ergotherapie wordt doet, herstel je minder snel, waardoor er overbelas- vergoed vanuit de basisverzekering. Een verwijzing ting ontstaat. De tijd nemen om te herstellen is heel mag, maar hoeft niet. belangrijk. Ergotherapie kan hierbij een grote meer- waarde zijn. Tekst: Nisette Huisman, Ergotherapie Advies – Foto: stockfoto 123rf de Kantlijn 23

commercial story Wie in Alblasserdam en omstreken heeft er nog Persoonlijk contact nooit van gehoord? En wie is er ooit binnen ge- weest? Een bezoek aan ’t Kruidenhuis – voluit: ‘De lockdown is ook aan mijn winkel niet ongemerkt Drogisterij en Reformhuis ’t Kruidenhuis – is voorbij gegaan’, vertelt Marijke. ‘Tal van mensen voor iedereen die maar enigszins geïnteresseerd kochten de artikelen, waarvoor ze normaal naar de is in kruidengeneeskunde en daarbij behorende winkel kwamen, vaker online. Hopelijk herstelt die voedingssupplementen en vitamines, eigenlijk dip zich in de toekomst weer, want er gaat niets bo- een must. ven het persoonlijke contact om iemand advies en raad te geven. De adviesfunctie is een van de belang- Drogist Marijke de Bruijn – 27 jaar in het vak en ruim rijkste taken van mijn beroep. Ooit was onze slogan: 20 jaar de drijvende kracht achter ’t Kruidenhuis – Uw gezondheid is onze zorg. Dat is helemaal waar, vertelt over de winkel en de producten. Het kan niet de adviesfunctie naar een gezonder leven is heel be- anders dan dat je je verwondert over de mogelijkhe- langrijk. Veel voedingsmiddelen en supplementen in den die de natuur biedt. het assortiment kunnen dan ook dienen als onder- steuning voor lichaam en geest.’ Assortiment Fytotherapie Marijke: ‘Je zou eenvoudig kunnen zeggen dat een reformwinkel producten verkoopt die als gezond Een moeilijk woord met een eenvoudige betekenis. worden beschouwd, zoals ongeraffineerd voedsel en Fytotherapie betekent gewoon: kruidengeneeskunde. natuurlijke middelen. Het assortiment dat daaronder Een wetenschap die al heel oud is, maar heel ver hoe- valt, is bijzonder groot en de meeste artikelen zijn bij ven we niet terug te gaan om met fytotherapie ge- ’t Kruidenhuis te koop of te bestellen. Ook vallen die confronteerd te worden. Valeriaan en kamillethee zijn vaak samen met kruiden, voedingssupplementen en bekende middelen uit grootmoeders tijd. Maar wist vitaminen. Zomaar een greep uit het aanbod: kruiden je dat de paardenbloemwortel en het salviablad óók en specerijen, levensmiddelen, tal van theesoorten, geneeskrachtige bronnen zijn voor bepaalde kwalen? middelen voor uiterlijke verzorging en haarmode, Marijke weet dat wél (en nog veel meer) en zij kan zelfs schoonmaakartikelen en dat alles zoveel moge- je er ook alles over vertellen. Het zijn niet alleen krui- lijk op natuurlijke basis.’ den die een geneeskrachtige werking kunnen heb- ben. Er zijn ook diverse andere toedieningsvormen, zoals tincturen, capsules, oliën en gels. Je vindt ze alle- maal in de prachtig ingerichte winkel. Alleen al voor de nostalgische inrichting ervan zou je er eens een kijkje moeten nemen. Je bent van harte welkom! Bijzondere artikelen Marijke heeft niet veel aanmoediging nodig om je ergens enthousiast voor te maken. ‘Met de R in de maand wordt het tijd om te denken aan je weer- stand. Soms moet je die nog opbouwen. Het is in elk 24 de Kantlijn

geval zaak om je weerstand goed op peil te houden. keukenkwaaltjes waarvoor de kruidengeneeskun- Vroeger kreeg je als kind levertraan, weliswaar goed de een oplossing biedt, variërend van A tot Z, van voor een mens, maar we zijn toch blij dat we van- aderverkalking en nervositeit tot huidproblemen en daag de dag kunnen kiezen uit tal van alternatieven. zweetvoeten. Maar’, zegt Marijke er nadrukkelijk bij, Te denken valt onder andere aan vitamines C, D en ‘werkt een kruid niet volgens verwachting, dan de Zink. Ook geven steeds meer mensen de voorkeur huisarts en/of therapeut raadplegen.’ aan glutenvrije artikelen. Wist je dat haver – mits on- der voorwaarden verbouwd – glutenvrij van het land Meer weten? komt? Voor mensen met een allergie zijn er tal van natuurlijke producten. Het veganistische assortiment Meer informatie is terug te vinden op de website wordt steeds uitgebreider, omdat de vraag naar dier- van ’t Kruidenhuis: www.kruidenhuisalblasserdam.nl. vrije producten steeds groter wordt.’ Ook vind je in Daar staan ook de openingstijden. Maar voor een de winkel artikelen die je niet direct in een kruiden- persoonlijk en deskundig advies kunt u terecht bij huis zou zoeken, zoals kaarten. Met de opbrengst ’t Kruidenhuis op Dam 79 in Alblasserdam, met altijd daarvan worden goede doelen gesteund. gratis parkeren met parkeerschijf voor de deur. Of bel 078 699 09 12. Vraag gerust om het gratis boek- Kopje thee? je Fytotherapie, de medicinale kruiden- en planten- gids. Een boekje boordevol wetenswaardigheden, Als je in een restaurant een kopje thee bestelt, dan maar belangrijkste informatiebron vind u ín de winkel, komt er steevast iemand met een grote doos en kun in de persoon van Marijke de Bruijn. je kiezen uit wel tien soorten en smaken. Thee wordt steeds populairder. Maar die smaken vallen in aantal Tekst: Paul van Oostende – Fotografie: ’t Kruidenhuis in het niet in vergelijking met hetgeen ’t Kruidenhuis biedt. Brandnetel thee en Javaanse thee zijn aardig ingeburgerd. Maar de mogelijkheden zijn legio. Het aardige daarbij is dat je ook zelf de melange voor jouw persoonlijke thee kunt samenstellen. Natuurlijk staat Marijke klaar om je daarin te adviseren. Chemie of natuur? ‘We zijn ontzettend blij met de geneesmiddelen die de moderne geneeskunde biedt. Kruidengeneeskunde is geen vervanging daarvan, maar kan een aanvul- ling daarop zijn. Toch zijn er heel veel huis-, tuin en de Kantlijn 25

26 de Kantlijn

Sebastiaans weernieuws Hollandse zomer De zomermaanden zijn helaas voorbij en daar- mee voor veel mensen ook de vakantieperiode. De afgelopen jaren verliep de zomer in Neder- land vaak warm, droog en fraai en voor Neder- landse begrippen bovengemiddeld. Dit jaar was het een ander verhaal. Na gewend te zijn ge- raakt aan een goede zomer, was de zomer van 2021 typisch Hollands. Voor de zon en de warmte moesten we het elders Na vijf officiële hittegolven in de afgelopen drie jaar zoeken in Europa. Zoals een vakantiebestemming ge- bleef een landelijke hittegolf in De Bilt deze zomer legen aan de Middellandse Zee. In deze laatste weer- uit. Het bleef bij slechts één regionale hittegolf. Op- rubriek voor de Kantlijn zal ik voornamelijk terug- merkelijk was ook dat ik op mijn meetpunt maar één blikken op de afgelopen zomer. tropische dag heb gemeten. Hopelijk is de zomer vol- gend jaar weer beter. Terugblik augustus 2021 Herfstseizoen begonnen Vorig jaar was augustus een hete zomermaand met een gemiddelde temperatuur zelfs boven de 20 °C. Met het aanbreken van september zit de ‘r’ weer in Dit jaar was augustus een ander verhaal en boven- de maand. Op 1 september begon de meteorolo- dien een bijzondere maand. Het was gemiddeld de gische herfst en kende deze maand een goede start. minst warme maand van de afgelopen zomer. Ster- Zo hadden we in de eerste helft vaak vrij rustig en ker nog: na augustus 2014 was het de minst warme warm nazomerweer met een geringe hoeveelheid augustus die ik in de afgelopen vijftien jaar heb ge- regen. Met de zon erbij konden we meerdere dagen meten. Ook bijzonder is dat de temperatuur vorige zelfs genieten van zomerse temperaturen. Op 22 sep- maand op niet één dag door de zomerse grens van tember jl. is het herfstseizoen astronomisch begon- 25 °C was gestegen. Dat heb ik nog niet eerder mee- nen. De daglichtperiode is weer korter en naarmate gemaakt sinds 2007. Op 12 augustus werd de hoog- het najaar vordert zal het geleidelijk ook kouder wor- ste temperatuur bereikt: 24,8 °C. Verder was het een den. Natuurlijk kunnen dagen met aangename tem- wisselvallige maand met regelmatig regen of af en peraturen ook in deze tijd van het jaar voorkomen. Ik toe een bui, Maar met nog geen 40 mm regen was in ben altijd weer benieuwd wat een volgend seizoen Alblasserdam geen sprake van een natte maand. Dit op weergebied te bieden heeft. in tegenstelling tot andere delen van ons land, waar het soms wel behoorlijk nat was. Het aantal droge dagen en dagen met neerslag was in evenwicht. Typisch Hollandse zomer De allerlaatste Na drie bovengemiddelde zomers op rij was de zo- Met dit weernieuws komt er helaas een einde aan mer van 2021 typisch Hollands te noemen. De start het schrijven voor de Kantlijn. Aan het begin van was hoopvol: juni was de beste zomermaand en ken- 2016 schreef ik mijn eerste artikel en in een perio- de een paar warme, droge en zonnige eerste weken. de van ruim vijf jaar heb ik met veel plezier en inzet Helaas kon deze lijn niet worden doorgetrokken. Juli meer dan 50 weerrubrieken geschreven. Graag wil ik en augustus waren zowel qua weer als qua tempe- de Kantlijn bedanken, dat ik altijd vrij mocht zijn om ratuur ondermaats. Het grootste deel van de zomer maandelijks over het weer te schrijven om met mijn verliep wisselvallig en nat. Van tijd tot tijd kwamen weerrubriek onderdeel te zijn van dit mooie, graag diverse plaatsen in ons land door wateroverlast in het gelezen regionale maandblad! nieuws. Zo werden Limburg en delen van Duitsland en België half juli getroffen door een watersnoodramp. Tekst: Sebastiaan van Herk, Meteo Alblasserdam – Fotografie: Peters de Kantlijn 27

team Kantlijn Inge Hulzenboom Onze vrijwilligers ‘Zeveneneenhalf jaar Kantlijn. Al- tijd geschreven met mijn gevoel, Acht jaar geleden, oktober 2013, werd het plan laten leiden door mijn gevoel. Een uitlaat- bedacht om een nieuw huis-aan-huis magazine klep, heel persoonlijk, vaak met een lach, te ontwikkelen. Het moest gratis op de mat val- maar ook een paar columns met een traan. len en vol staan met ‘feelgood’ verhalen. Een Dank jullie wel. Liefs Inge.’ Columnist Kantlijn magazine van-voor-door mensen en bedrijven uit de regio. In mei 2014 was het zover: het eer- Nicole Wesselius ste nummer van de Kantlijn viel bij de Alblas- serdammers op de mat en werd direct door de ‘Dit voelt raar! Geen idee hoeveel Kant- lezers omarmd. Het succes van de Kantlijn is tot stand komen door de inzet van vele vrijwil- lijnen ik heb mogen corrigeren, maar het zijn er ligers. Onze dank gaat dan ook naar hen uit, want samen vormden wij team Kantlijn! In deze heel veel ... Het hoorde er gewoon bij, het had een laatste Kantlijn van september 2021 nemen zij graag persoonlijk afscheid. plek in mijn agenda. Jammer dat er ineens een eind is gekomen aan het Kantlijn tijdperk. Ik heb het met veel plezier gedaan.’ Eindcorrectie & Kookrubriek Jolanda Verboom Gerry Louter ‘Met veel plezier typte ik vanaf het begin ‘Met veel plezier heb ik de Kantlijn mijn columns voor de Kantlijn. Dit kwam zeer zeker ook door de leuke reacties die ik van jullie bezorgd bij onder andere de Alblas- als lezer kreeg. Kantlijn, ik ga je missen!’ Opgroeitips hof. De mensen daar keken er echt naar uit, ze waren er heel blij mee. Aan iedereen de hartelijke groeten.’ Cluster bezorging Kantlijn AK Bergen strijkgoed door het wisselen van zomerkleding naar warmere kleding? Geniet van onze zorg en aandacht op door u gekozen strijkmomenten of voor u als vaste klant met een strijkabonnement. Laat ons uw strijkwerk doen! Wij halen het strijkgoed bij u op en bezorgen het gestreken weer bij u thuis. Kijk voor meer informatie en prijzen op: www.strijkservicealblasserwaard.nl 28 de Kantlijn

Joke Veerman team Kantlijn ‘Bijzonder hoe vrijwel ieder- Pieter Struijs een die ik namens de Kantlijn benader- ‘Het einde kroont het werk. Ook een an- der gezegde is van toepassing: aan al het de voor een interview zei: ‘Oh ja, de goede komt een eind. Helaas stopt ook de rubriek ‘terugkijken met’ waarin ik sinds december Kantlijn, leuk, die lees ik altijd!’ Ik heb 2016 met velen met veel plezier heb teruggekeken. Maar helaas, het is ... zoals het is.’ Schrijver Kantlijn met veel plezier meegewerkt aan het blad. Jammer dat dit nu voorbij is. Alles heeft zijn tijd ...’ Schrijver Kantlijn Ria Hut Geri & Bas de Lange ‘De Kantlijn: een leuke tijd van contact ‘De laatste Kantlijn, dat hebben met bedrijven, adverteerders doet pijn! Zoveel woorden en natuurlijk de collega’s van de Kant- met veel plezier geschreven! Zelf lijn! Helaas stopt hier de Kantlijn-tijd ... de meeste onderwerpen aange- Tijd om ... er weer een slinger aan te geven dragen, waar eigenlijk altijd positief op voor nieuwe inspiratie. Iedereen bedankt!’ werd gereageerd. En met ruimte voor reisverhalen over mijn eigen stichting Advertentieaquisitie Kantlijn ‘Floortje voor Fatou’. Ik ging ook nogal eens op pad met mijn ‘eigen’ fotograaf, echtgenoot Bas. We hebben het allebei Jacqueline Kanters met plezier gedaan. Kantlijndames Carla en Jacqueline en collega-schrijvers, het ga ‘Dat het stoppen met dit mooie jullie goed! We komen elkaar vast nog project geen makkelijke beslissing was, wel eens tegen in Alblasserdam of Nieuw- mag duidelijk zijn. Ik heb genoten van alle Lekkerland. Gegroet!’ mooie, soms ontroerende, maar altijd po- sitieve verhalen die wij uit naam van Schrijver Kantlijn & Fotografie Kantlijn onze lezers mochten delen in de Kantlijn. Ook de tomeloze inzet van al onze mede- werkers maakten van het maken van Ineke de Jong-den Hartog iedere Kantlijn weer een feestje. Dank jullie wel, liefs Jacqueline.’ ‘Beste Carla en Jacqueline, bedankt voor de enthousiaste en inspirerende wijze waarop jullie van Redactie & management Kantlijn de Kantlijn keer op keer een mooi magazine maakten. Groetjes, Ineke.’ Schrijver Kantlijn Bas Romeijn Wim Deelen Anne-Geer Kluit ‘De fijne samenwerking ‘Helaas, de Kantlijn stopt en ‘Aan alle mooie dingen tussen Helemaal de bom zo komt er een einde periode komt een eind. Ik hoop en de Kantlijn was kort, maar waarin ik met veel plezier foto’s dat de Kantlijn een gezicht heeft zeer prettig. Met veel plezier voor de Kantlijn maakte. Mijn kunnen geven aan Alblasserdam hebben wij de website voor tip: gebruik de tijd die nu vrij en omstreken. Ik heb met veel alle lezers bijgehouden. Onze komt om eens lekker de polder plezier voor de Kantlijn geschre- dank gaat uit naar de lezers in te trekken en te genieten van ven. Bedankt voor het lezen!’ en de redactie!’ Websitebeheer het mooie van onze polder.’ Schrijver Kantlijn Kijk voor meer berichtjes van onze Fotograaf Kantlijn vrijwilligers op pagina 54 en 55. de Kantlijn 29

SWA Stichting Welzijn Alblasserdam (SWA) Adres: Cortgene 20, 2951 ED Alblasserdam Telefoon: 078 20 21 22 0 E-mail: [email protected] Website: www.stichtingwelzijnalblasserdam.nl Facebook: facebook.com/welzijnalblasserdam Inloopspreekuur Vrijwilligers gezocht Sociaal Raadslieden voor het in Bibliotheek Informatief Huisbezoek De Sociaal Raadslieden van Stichting Welzijn Alblasserdam (SWA) houden vanaf dinsdag 7 Wij zijn op zoek naar mensen die het leuk vinden september wekelijks inloopspreekuur in de Bi- om bij ouderen langs te gaan, om aan de hand bliotheekAanzet te Alblasserdam. van een vragenlijst een gesprek te voeren. Voor vragen over consumentenrecht, echtscheiding, Na een inwerkperiode gaat u zelfstandig inburgering, inkomen, regelingen, wonen of werk aan de slag. U kunt uw eigen tijd indelen en kunt u vanaf september ook terecht op het inloop- zelf bepalen hoeveel bezoeken u af wilt leggen. spreekuur van de Sociaal Raadslieden in de Biblio- theekAanzet in Alblasserdam. Er is ondersteuning vanuit de SWA. Elke dinsdagmorgen tussen 9.30 en 11.30 uur zal er Interesse? iemand aanwezig zijn om vragen te beantwoorden, advies te geven en/of ondersteuning te bieden. Neem dan snel contact op met Hannie de Graaf door te bellen 078-2021220 of te mailen naar Het reguliere spreekuur op afspraak in het kantoor aan Cortgene 20 blijft gewoon staan. U kunt daar [email protected] terecht op maandag, dinsdag of donderdag tus- sen 9.00 en 17.00 uur, maar wel na het maken van een afspraak via 078 20 21 22 0 of stuur een e-mail naar:[email protected] 30 de Kantlijn

SWA Samen doen, samen leven telzorg bijvoorbeeld en ik was blij verrast met de enorme expertise die de sociaal raadslieden hebben en iedereen doet mee! op het gebied van belasting, subsidies, toeslagen en regelingen.’ In aanloop naar de centrale toegang, We staan er niet altijd bij stil, maar iedereen kan die vanaf volgend jaar te vinden zal zijn in de oude van de ene op andere dag mantelzorger worden, bibliotheek en waar de SWA ook onderdeel van is, of met rouw te maken krijgen of in een echt- heeft het interim bestuur de taak om de continuiteit scheidingsproces terecht komen. De ondersteu- van de werkzaamheden en diensten te waarborgen ning die Stichting Welzijn Alblasserdam (SWA) en tegelijkertijd nieuwe bestuursleden te werven.’ kan bieden, is breed en voor alle Alblasserdam- mers beschikbaar. Verdere professionalisering Vraaggericht werken ‘Er is eigenlijk continu een ver- ‘We leven in een tijd van dere professionalisering no- snelle veranderingen, zo- dig binnen het vakgebied so- wel in de techniek als op ciaal werk.’ Aan het woord is sociaal en maatschappelijk Jan-Willem de Leeuw, interim vlak.’ Aan het woord is Krista voorzitter van het SWA be- Schofield, interim bestuurslid stuur en in het dagelijks leven werkzaam als bestuur- van de SWA en in het dage- der in het primair onderwijs. De Leeuw was zestien lijks leven werkzaam als zelfstandig adviseur binnen jaar lang betrokken bij het gemeentebestuur in Al- het sociaal domein. ‘De SWA dient het belang van blasserdam en vanuit die functie als (burger)raadslid alle inwoners van Alblasserdam – dus niet alleen van kende hij het werk van de SWA. ‘Enerzijds moeten kwetsbare groepen – door zich in te zetten voor het we mee blijven bewegen in ICT ontwikkelingen – de gezamenlijk welbevinden.’ De SWA doet dit door virtual reality dementiebril en beeldbellen via tablets onder andere sociaal raadsliedenwerk en mantel- voor ouderen zijn daar mooie voorbeelden van – an- zorgondersteuning te bieden, vrijwilligers te werven, derzijds zie je dat er enorme uitdagingen zijn als ge- ontmoetingsactiviteiten te organiseren en als inter- volg van de coronaperiode, zoals toenemende een- mediair op te treden bij vraagstukken en conflicten zaamheid onder ouderen. Gelukkig zie ik bij de SWA in de buurt of wijk. ‘Als gevolg van vergrijzing en een team dat niet alleen vakkundig, maar ook intrin- het feit dat mensen langer zelfstandig blijven wonen, siek gemotiveerd en enthousiast is en zich inzet om neemt de vraag naar ondersteuning toe,’ aldus Krista. de eigen kracht van Alblasserdammers te ontdekken ‘We zien dan ook dat de SWA steeds meer vraag- en versterken en ervoor te zorgen dat iedereen mee gericht en ondernemend gaat werken en ook steeds kan (blijven) doen.’ De interim bestuursleden zijn blij vaker het dorp in gaat, met de bakfiets bijvoorbeeld.’ met de complementaire samenstelling. ‘We vullen el- kaar aan,’ aldus Jan-Willem, ‘op inhoud, organisatie Enorme expertise en financiën. Daarnaast zien wij dit vrijwilligerswerk ook echt als een stukje maatschappelijke betrokken- Alex Janssen is bedrijfseco- heid bij het dorp.’ nomisch adviseur in het be- drijfsleven en tevens lid van Centrale toegang het interim bestuur van de SWA. ‘Ik vind het belangrijk Wat de nabije toekomst betreft, ziet de SWA het om iets toe te voegen aan samengaan van diverse maatschappelijke en sociale de samenleving. Ik ben dan organisaties in één centrale toegang (in de voorma- ook actief in het lokale verenigingsleven en in di- lige bibliotheek) als een goede ontwikkeling. Makke- verse netwerk- en serviceclubs. Sinds vorig jaar ben lijker te vinden, één centrale balie, meer samenwer- ik als bestuurder betrokken bij de SWA, dat is een ken op het gebied van het algemeen welbevinden echte eyeopener voor me geweest. Ik heb ontdekt van de inwoners en het bundelen van verschillende hoeveel hulpvragen er zijn op het gebied van man- soorten expertise. de Kantlijn 31

SWA Positieve Gezondheid ‘Je bent niet wat je hebt.’ Deze uitspraak geldt zeker ook voor aandoeningen of ziektes. Toch richten we ons daar doorgaans wel op. Maar al te vaak gaat alle aandacht uit naar klachten en gezondheidsproblemen en de vraag hoe we die kunnen oplossen. ‘Positieve Gezondheid’ kiest een andere invalshoek. Positieve Gezondheid is een benadering binnen wel- zijn en gezondheidszorg, waarbij het accent niet op ziekte, maar op mensen zelf ligt. En wel op de veer- kracht, eigen regie en het aanpassingsvermogen van de mens. En niet op de beperkingen of ziekte zelf. Zes dimensies Informatie en contact Deze bredere kijk op gezondheid is uitgewerkt in zes Als u meer wilt weten of tips wilt ontvangen om aan dimensies: lichaamsfuncties, mentaal welbevinden, positieve gezondheid te werken, neem dan contact zingeving, kwaliteit van leven, meedoen en dagelijks op met Harro Beugelink. U daarvoor bellen naar: functioneren. De bredere benadering draagt bij aan 078 20 21 22 0 of gewoon een mailtje te sturen het vermogen van mensen om met de fysieke, emo- naar: [email protected] . tionele en sociale uitdagingen in het leven om te gaan én om zo veel mogelijk eigen regie te voeren. Tip Drink elke dag tussen de 1,5 tot 2 liter water! Bron: Lichaamsfuncties en Dagelijks functioneren 32 de Kantlijn

SWA Vragen om hulp is soms moeilijk Voor veel mensen voelt hulp vragen als toe- geven dat je het zelf niet meer redt. Sommige mensen zijn bang dat ze een ander belasten met hun vraag, dat het evenwicht in de relatie ver- stoord raakt en weer anderen hebben er moeite mee om ‘buitenstaanders’ die hulp bieden over de vloer te krijgen. Met name mantelzorgers denken soms dat zij de eni- dat mensen over het algemeen graag iets voor een ge zijn met een bepaalde vraag of probleem, maar ander willen doen, alleen weten ze vaak niet wat. gelukkig er is veel waarin wij als mensen gelijk zijn. Iedereen heeft behoefte aan liefde en zorg, aan een Praktische tips bij het vragen van hulp luisterend oor en begrip. Iedereen heeft behoefte aan balans tussen actie en rust. We kennen ook alle- • Wees eerlijk tegen mensen om u heen, ook als het maal boosheid, verdriet, machteloosheid, frustratie, niet goed gaat. Durf kwetsbaar en open te zijn, angst, vreugde liefde en vrolijkheid. En vooral; we zodat mensen kunnen helpen. hebben ook allemaal weleens hulp nodig, maar wat is het soms moeilijk om daarom te vragen. Hulp ge- • Vraag op tijd om hulp. Veel mantelzorgers vragen ven doen de meeste mensen graag, maar hulp vra- pas hulp als ze al overbelast raken. Wees er op tijd gen en ontvangen blijkt een hele opgave. ‘Als ze het bij en voorkom overbelasting. niet zelf aanbieden, dan ga ik het niet vragen hoor’, is een reactie die wij nogal eens horen. • Spreek uit wat nodig is. Vaak willen mensen best helpen, maar weten ze niet goed waarmee. Vraagverlegenheid • Vaak vragen mensen of ze iets voor u kunnen Hoe kunnen we elkaar helpen om die vraagverlegen- doen. Zeg daar altijd ‘ja’ op. Dat is in het begin heid, zoals dat met een mooi woord heet, te over- lastig, maar u kunt alle hulp goed gebruiken. winnen? Ten eerste door te proberen erachter te ko- men waarom we het lastig vinden om hulp te vragen. • Noteer de namen van iedereen die hulp aanbiedt. Ten tweede door voor onszelf duidelijk te maken Kom terug op het aanbod en maak uw hulpvraag waar we hulp bij nodig hebben. Bedenk wat in je concreet. leven momenteel lastig is. Dat kan door bijvoorbeeld antwoord te geven op de volgende vragen: Wat zou • Realiseer u dat niet iedereen gedurende een lange ik het liefst anders willen? Waarbij zou hulp mij goed tijd constante hulp kan bieden. Wees blij met elke uitkomen? Wat voor soort hulp zou ik goed kunnen helpende hand. gebruiken? Van wie? Hoe kan deze persoon mij het beste tot dienst zijn? • Zoek contact met andere mantelzorgers. Vaak kunt u leren van de manier waarop een ander zijn of haar situatie organiseert. Tijdig hulp vragen Informatie en contact Wanneer we zelf helder hebben waar de hulp het Vind u het moeilijk om te weten waar u hulp bij meest gewenst is, helpt dit om de vraag zo concreet nodig heeft? Vraag dan een gesprek aan, zodat de mogelijk te formuleren. Tijdig hulp vragen is ook van mantelzorgconsulente met u mee kan denken om belang, want met name mantelzorgers moeten eigen- uw vragen in kaart te brengen. Bel 078 20 21 22 0 lijk allereerst goed voor zichzelf zorgen en dan pas en vraag naar Heleen Visser of stuur een mailtje naar voor de ander. Het is de enige manier om de zorg [email protected]. Ook kunt u zich lang vol te houden. Bedenk bij het vragen om hulp aan melden voor ‘BordjeVol’. de Kantlijn 33

34 de Kantlijn

commercial story Last dance In mijn jonge jaren was ik DJ bij CKC Kinderdijk en organiseerde ik samen met mijn vriend Menno gere- geld een feestje. Dat was een leuke tijd waar ik veel warme herinneringen aan heb. We waren soms uren bezig met de voorbereiding, maar het was altijd heer- lijk om mensen te zien genieten. Als het feest bijna afgelopen was dan werd vaak het nummer Last Dance van Donna Summer gedraaid. Aan dat nummer moest ik denken toen ik gevraagd werd om nog één keer een stukje te schrijven voor de allerlaatste Kantlijn. Het is bijzonder jammer dat de Kantlijn stopt. Vol- John Barkmeijer gens mij wordt er veel energie gestoken in het ma- Besems Verzekeringen & Hypotheken BV ken van dit leuke magazine. Aan de reacties merk je dat de Kantlijn bovendien goed gelezen wordt en dat Tekst: John Barkmeijer – Fotografie: privécollectie John het bijdraagt aan een stukje saamhorigheid en her- kenning. Het is mooi dat er geregeld vrijwilligers en bijzondere initiatieven onder de aandacht gebracht worden. De Kantlijn is inmiddels een begrip gewor- den. Ik wil iedereen die de Kantlijn mogelijk heeft gemaakt bedanken. Het was steeds weer leuk om jullie magazine te lezen. Nu het afgelopen is, draai ik nog één keer dat nummer van Donna Summer voor jullie. Bedankt! www.besems.com de Kantlijn 35

bijzonder beroep Financiële molen, ‘Maar met mijn rug ging het mis. De rug- zorgverlening klachten, die al speel- den bij Den Boer Beton, Een vak dat te breed is maakten dat ik moest om te passen in een mensenhoofd stoppen en ik werd af- gekeurd voor dit werk. Sommige mensen maken zo’n bijzondere carrière- De artsen gaven het switch, dat er wel wat over te schrijven valt. Zo dringende advies na te iemand is de 56-jarige Arie Verkerk uit Nieuw- denken over heel ander Lekkerland. Omdat Arie niet de man is die zelf werk. Dat bracht echt graag in de schijnwerpers staat, gaat het vooral een ommekeer in mijn leven. Na wat bestelwerk over het werk dat hem zo na aan het hart ligt. kwam ik iemand tegen die in de bewindvoering zat. Daar ben ik drie maanden op proef gaan werken. Via de scheepsvaart en de timmermanswerkplaats In die periode deed ik ook een IQ-test bij het UVW, ontwikkelde de carrière van Arie zich richting de waaruit naar voren kwam, dat ik meer in mijn mars schuldhulpverlening, waarvan hij als snel ontdekte: had dan wat ik tot nu toe had gedacht en gedaan.’ ‘Dit past mij als een jas.’ Inmiddels is zijn takenpak- Het was voor Arie een ‘eyeopener’, er vielen puzzel- ket veel breder en is hij directeur van Fidinda, een fi- stukjes op zijn plaats. nanciële zorggroep met meerdere vestigingen. Arie, geboren aan Lekdijk 281, wist al jong wat hij worden Schuldhulpverlening en meer wilde: melkboer! Dat was zijn vader, Paulus Verkerk, immers ook. Later kwam daar de SRV-wagen voor in Op het moment dat Verkerk in 1999 aan de slag ging de plaats en zoals bij veel middenstanders moesten in de Wsnp-bewindvoering (Wet schuldsanering na- alle kinderen Verkerk meehelpen in de handel. ‘Dat tuurlijke personen) stond dit eigenlijk nog in de kin- was gewoon nodig’, vertelt Arie, ‘want personeel derschoenen. Hij volgde een gerichte opleiding en erbij was te duur.’ Na de opleiding Kantoor- en Ver- kwam uiteindelijk in Rotterdam bij Humanitas terecht. koop op de Keijzerweerd in Papendrecht stapte Arie ‘Je moest in die tijd ook bij een Wsnp-bewindvoer- dus ook op de SRV-wagen, om na anderhalf jaar de derskantoor werken om de opleiding(en) te mogen overstap te maken naar de binnenvaart. volgen.’ Schuldhulpverlening roept bij veel mensen het gevoel op: dom om teveel uit te geven, je weet Blik verruimen toch dat je dan in de problemen komt! Verkerk ziet het anders. ‘In onze samenleving vinden we het niet Na zijn diensttijd besloot Arie toch zijn blik te ver- raar dat je een automotor niet zelf kan repareren, ruimen. ‘Ik voelde wel dat ik wat anders was dan de maar we vinden het wel raar dat niet iedereen het meeste van mijn buurt-en leeftijdgenoten. Ik las Niet- vermogen heeft om met geld om te gaan. Het is een sche, Hegel en Kant, niet bepaald algemene lectuur.’ Toen zijn vrouw Monique op zijn levensweg kwam, moest er gepraat worden, want Monique zag het niet voor zich dat toekomstige kinderen naar het schip- persinternaat zouden moeten. Verkerk ging werken bij Den Boer Beton in Groot-Ammers en maakte er mallen, houten modellen voor betonvormen. Na ne- gen jaar hield hij het voor gezien en maakte de over- stap naar het (toenmalige) timmerbedrijf van Firma Van Ek. Vooral het contact met mensen was een grote plus en ook de uiteindelijke bestemming van het materiaal. ‘Bekisting wordt weggegooid, een huis niet!’ Het werk was leuk. Arie herinnert zich met ple- zier de werkzaamheden aan de zesde Kinderdijkse 36 de Kantlijn

vaardigheid. Daarin bieden wij hulp. We noemen ons Uw welzijn is ons doel! Wij zien regelmatig ook ‘financiële zorgverlener’. Het mooie van schuld- dat mensen niet goed (meer) in staat zijn zelf hulpverlening is, dat je mensen helpt om weer vooruit beslissingen te nemen over hun financiën of te komen. De samenleving is gestopt met te accep- zorg. Wij helpen mensen die zijn vastgelo- teren dat mensen fouten maken. Maar wie leeft, pen op het gebied van hun (financiële) zorg. maakt fouten! Vaak zien deze mensen het niet meer Wanneer iemand zelf niet meer in staat is om zitten. Maar er komt een dag, dat ze schuldenvrij beslissingen te nemen op het gebied van finan- verder kunnen! De Wsnp ging tot 2008 uit van: ‘ter ciën en/of zorg, staat Fidinda klaar om te hel- goeder trouw’, dus je bent pas veroordeeld als je pen! Onze hulp kan worden ingeschakeld door iets fout hebt gedaan. Dat principe is losgelaten. Nu de betrokkene zelf, familieleden, begeleiding, moet je zelf bewijzen dat dat je ter goeder trouw instellingen, het Openbaar Ministerie en het hebt gehandeld. Wij geloven echter nog in dat oude college van Burgemeester en Wethouders. Bin- principe en vanuit die ethiek werken we.’ nen ons kantoor hebben wij veel expertise op verschillende gebieden. Daardoor kunnen wij Breed werkveld maatwerk bieden met individuele benadering, om het beste resultaat te bereiken. In 2006 is Arie samen met Anton Vos het kantoor Verkerk & Vos Bewindvoeringen gestart, vanuit het haalbare. Door fusies en overnames hebben we in- stalgedeelte van de boerderij waar hij toen woonde. middels acht vestigingen. Door deze schaalgrote kun- Het werkterrein is in de loop der jaren verbreed met nen we specialisten aannemen. Dit vak is te breed en inkomstenbeheer, beschermingsbewind en curatele, diep om in een mensenhoofd te passen.’ maar ook mentorschap valt binnen het takenpakket van de organisatie. Dat mentorschap gaat juist niet Betrokken en betrouwbaar om financiële zorg. ‘Als mentor behartig je de belan- gen van een cliënt die dat zelf niet kan op zorgge- Zoveel hulp bij zoveel problemen: Neem je dat niet bied, bijvoorbeeld door dementie, een verstandelijke mee naar huis? ‘In het begin wel, maar je komt op het beperking of psychische problemen. Een mentor zit punt dat je weet: dat kan niet, dit is een probleem, bij zorgbesprekingen, bij het maken van een behan- maar niet mijn probleem.’ De tijd leerde Arie ook dat delplan en ziet erop toe dat de juiste zorg ook wordt niet iedereen te redden is. ‘Als hij of zij niet mee wil geleverd. Dat vraagt om denken vanuit de geest en werken, dan komt de hulp niet verder.’ Verkerk wil de historie van zo’n persoon. Een actueel voorbeeld nog wel iets kwijt. ‘Het frustreert me dat mensen be- gaat over ‘wel of niet laten inenten’. Als een derge- windvoering altijd relateren aan schulden. Men heeft lijke cliënt van huis uit niet ingeënt is én dit ook niet er geen idee van hoeveel bewindvoeringen er zijn om terugkomt in de familiehistorie én niet aangetoond de zwakkere – mensen zonder schulden – te bescher- kan worden dat deze persoon dat ook zou willen, men in de samenleving. Onze huidige naam Fidinda dan zeggen wij als mentor: niet doen.’ Al pratende, komt uit het Esperanto en betekent: betrouwbaar. rijst het beeld op van een heel breed werkveld. Dat Dat is wat we willen zijn. Alleen op die manier kun je blijkt te kloppen. ‘Wij wilden gaan tot het maximaal mensen helpen.’ Arie Verkerk heeft aan de wieg van Fidinda gestaan, maar heeft onlangs toch een groot besluit genomen: ‘Fidinda is een volwassen bedrijf geworden, het kind gaat zelfstandig verder zonder mij. Ik heb besloten om per 1 januari 2022 afscheid te nemen van Fidinda, waarna ik mijn kennis en vaar- digheden in ga zetten op andere terreinen. Het is tijd een nieuwe uitdaging aan te gaan.’ Kijk voor meer informatie op www.fidindagroep.nl Tekst: Geri de Lang-Mes – Fotografie: Fidinda de Kantlijn 37

38 de Kantlijn

column Sjanie Pizza kaas Onverwacht was daar de mail van de redactie in mijn mailbox: helaas gaat de Kant- lijn ermee stoppen. Verbouwereerd keek ik naar het beeldscherm. Ik snap het besluit helemaal, maar ik vind het wel ontzettend jammer. En toen kwam de moeilijkste opgave, wat schrijf je in je laatste column? De afgelopen weken heb ik erover na- gedacht. Wat zou u als de lezer nog leuk vinden ... Iets over koeien, kalfjes, kuilen, hooien, de huisdieren eromheen of iets nieuws? Voor dat laatste heb ik gekozen. Want de afgelopen maanden is er een nieuw avontuur ontplooid op ons bedrijf. Op een winterse dag stapte een ondernemende buurman de keuken binnen en onder het genot van een kop koffie legde hij zijn plan op tafel. Een plan dat bestond uit een container, een heftruck en een melktankje. De container bevatte een heuse kaasmakerij. Nu zijn we bijna een halfjaar onderweg en wordt er heerlijke kaas gemaakt op ons bedrijf. De melk van onze dames wordt hiervoor gebruik. De eerste keer kaas ma- ken was behoorlijk spannend, maar lukte bijzonder goed. Acht mooie ronde kazen lagen na een paar dagen te glimmen op de kaasplank. Na vier weken was daar het moment van aansnijden, hoe zou die smaken? Nou het smaakte direct naar meer! Inmiddels zijn we ruim 120 kazen verder. En we hebben al van alles beleefd. Er zijn prachtige kazen ontstaan, er is een partij mislukt. Voor het stremmen van de kaas moet de temperatuur van de melk 30 graden zijn. Een goede vorm krijgt de kaas onder de pers en het pekelbad zorgt voor meer smaak. Smeren, draaien en rijpen hoort erbij, voordat de kaas aangesneden kan worden. Hierbij is de temperatuur en de luchtvochtigheid uiterst belangrijk. De smaak van sommige kazen was bijzonder, een van onze jongens riep: ‘Bah dit is kotskaas’. Inmiddels kennen we de hygiëne- code bijna uit ons hoofd en weten we dat er ook een – 80 pagina’s dik – etiketten- code bestaat. De inspecteur van COKZ is ook al twee keer langs geweest en was goed te spreken over de werkwijze en de bijbehorende administratie, wat resul- teerde in een definitieve erkenning! Mijn zus is een van de kaasmaaksters en die blijkt er echt talent voor te hebben. En zo stond ze ’s morgens om zeven uur een kruidenmix te koken in onze keuken. De geur daarvan vulde het huis en onze middelste zoon kwam slaperig naar beneden. Zijn ogen werden groot en hij keek blij. ‘Eten we pizza mam?’, kwam daar zijn vraag. Pizza als ontbijt, we hebben het eerlijk gezegd nog nooit geprobeerd. Glim- lachend keek ik hem aan: ‘Nee lieverd, dit zijn kruiden voor de kaas.’ Even was hij verbaasd, maar snel kwam de herkenning. ‘Dat wordt dan lekkere pizzakaas’, zei hij. Die ochtend werden de kruiden tijdens het kaasmaken door de wrongel gemengd. Na zes weken rijpen, hebben we de kaas gisteren aangesneden. Een heerlijk jonge kaas met een Italiaanse kruidenmelange. Zoonlief stond er met z’n neus bovenop en zo heerlijk als de lucht ’s morgens vroeg was, zo heerlijk is de kaas! En daarmee is de pizzakaas een feit! Wilt u een keertje een kaasje van de boerderij proberen? Dat kan zeker! Binnen- Tekst en fotografie: kort is de kaas te koop in het verkoopstalletje op onze boerderij of via de website: Sjanie Eijkelenboom www.martskaasie.nl de Kantlijn 39

terugkijken met Ronald Vreeman kopen en keken rond in de omgeving. We kwamen terecht in Alblasserdam, in wijk Blokweer II, waar we In deze rubriek kijkt Pieter Struijs terug met een een huis kochten aan de Zwanebloem. In de eerste ja- inwoner uit onze regio, die hier tientallen jaren ren waren we echte forensen. We hebben twintig jaar woont of heeft gewoond en die zijn of haar aan de Zwanebloem gewoond, maar het huis werd steentje maatschappelijk heeft bijgedragen. voor ons te groot en daarom kochten we in 2003 een bij ons passend nieuwbouwhuis aan de Kamgras.’ We kijken terug met Ronald Vreeman. In het begin van de negentiger jaren was hij één van de radio- Damdorp Radio pioniers in ons dorp en nadien langdurig bestuurder van De Wipmolen en vervolgens Landvast. Nadat in 1974 de piratenzenders (Radio Noordzee en Veronica) uit de lucht moesten, verschenen de Ronald vertelt over zijn jeugd: ‘Ik ben op 30 oktober landpiraten met hun radiozenders. Zo ook in Alblas- 1954 als Ronald Jan Evert in Amersfoort geboren. serdam. Vanaf 22 mei 1977 startte Radio VAPO (Vrije Met mijn moeder, vader en zus woonde ik daar tot Alblasserdamse Piraten Omroep) met uitzenden. 1966. Amersfoort was in die tijd nog provinciaals. Ronald vertelt over die tijd: ‘Huig Terlouw was actief Mijn vader werkte bij Van Gend & Loos, de pakjes- met deze zender vanuit een loods achter zijn boer- vervoerder van de Nederlandse Spoorwegen (NS), derij bij het Zwarte Paard. Die boerderij is ondertus- tegenwoordig DHL. In 1966 had hij meer mogelijk- sen gesloopt, er staat nu een kerk en een woonwijk. heden bij zijn werkgever in Rotterdam en daarom ver- VAPO was een illegale piratenzender. De zender huisden wij naar de wijk Lombardijen. Voor mij was werd dan ook regelmatig door de politie uit de lucht dat een geweldige overgang naar ‘de grote stad’. gehaald. In 1991 kreeg de burgemeester Huig zover Ik had de lagere school in Amersfoort doorlopen, maar dat hij een zendmachtiging aanvroeg. Die werd hem ik bleek een grote leerachterstand te hebben toen ik toegekend en daarmee werd de zender een lokale, in de zesde klas in Rotterdam kwam. Ik moest wor- legale publieke omroep. De zendtijd moest worden den bijgespijkerd. Met bloed, zweet en tranen is dat gevuld en daarom zette Huig een oproep in de Kla- gelukt. Ik werd toegelaten tot de mavo op Zuid.’ roen om mensen te vinden met enthousiasme voor radio, die programma’s konden en wilden maken en Werken, trouwen en wonen die mee wilden helpen de zender uit te bouwen. De nieuwe zender kreeg de naam Damdorp Radio. Ida In 1972 deed Ronald een beroepskeuze test. ‘Ik kreeg en ik waren zeer geïnteresseerd in radio en fervente als uitslag geschikt te zijn voor een kantoorbaan bij luisteraars van Radio Veronica. We meldden ons aan, de politie, gemeente of belastingen. Ik koos voor de tezamen met anderen zoals Aldwin de Laat, Lennart Belastingdienst. Op 1 september 1972 kreeg ik een Lenskens en Cees Monshouwer als technicus. Met aanstelling bij de fiscale afdeling van de dienst: de deze groep hebben we Damdorp Radio ontwikkeld. behandeling van aangiftes, ‘de blauwe kant’. De aan- Huig was de voorzitter en bleef zijn verzoekplaten- giftes waren in die tijd nog niet geautomatiseerd. Ik programma op de zaterdagavond presenteren.’ heb nooit spijt van mijn keuze gehad, ik heb er altijd met plezier gewerkt. De gehele automatiseringsont- Zender met vrijwilligers wikkeling bij de Belastingdienst heb ik ook meege- maakt. In 2007 verruilde ik de binnendienst voor de Ronald vertelt over hoe het verder ging: ‘We kregen buitendienst bij de afdeling Bouw. We controleerden de frequentie 93.7 FM toegewezen, die we moesten bouwprojecten op de inzet van legale arbeidskrach- delen met Klokradio, toen nog de lokale zender voor ten. Na bijna een halve eeuw bij de Belastingdienst alleen Nieuw-Lekkerland. In het begin kregen we de te hebben gewerkt ben ik afgelopen maart met pen- slechtere uitzenduren toegewezen. Dit vonden we in sioen gegaan.’ In 1979, tijdens een vakantiereis naar eerste instantie niet erg, want we konden program- Noorwegen, ontmoette Ronald Ida Natrop. ‘Ida woon- ma’s maken en dat wilden we graag. Later kwam de in Vlaardingen en werkte bij de Raad van Arbeid. er een eerlijker verdeling tot stand na onderhande- We kwamen beiden uit de ambtelijke sfeer en het ling met de man achter Klokradio, Michel Povee. klikte. In 1982 zijn we getrouwd. We wilden een huis We vonden dat radio naast muziek een informatieve bijdrage moest leveren aan de samenleving. Zelf 40 de Kantlijn

radio maken kost geld, maar Wipmolen bouwen was geen we kregen geen subsidie. Om optie, maar nieuwbouw met duidelijk te maken aan de ge- als voorwaarde een tweede meenteraad hoe belangrijk ra- bioscoopzaal als functionele dio kan zijn, begonnen we met ruimte en buiten de woonom- het uitzenden van de commis- geving werd dat wel. Vanuit sie- en raadsvergaderingen. Er deze Toekomstvisie zijn de waren ook gemeenteraadsver- plannen om Landvast te bou- kiezingen en iedere partij kreeg wen ontstaan. In 2002 werd bij ons zendtijd. De gouden Arie Valk de voorzitter met als greep voor ons kwam van Dick hoofdtaak Landvast te realise- Laheij, toenmalig directeur van ren. Ik heb er met veel plezier de Wipmolen. Dick vond dat op mijn manier aan meege- radio en het dorpshuis bij elkaar hoorden. Hij bood werkt en met bewondering gekeken hoe het resul- ons ruimte aan op het balkon van de foyer en zo ver- taat tot stand is gekomen. Ook ben ik er trots op huisde de studio in 1993 naar het dorpshuis. Van- dat mijn ‘culturele’ inbreng ervoor heeft gezorgd dat daar zonden wij onder meer ‘Damdorp-info’ uit, een Teus van Kooten de coördinatie op zich heeft geno- informatief programma met Alblasserdams nieuws, te men om regelmatig regionale kunst in Landvast ten- vergelijken met wat Peter Stam nu doet. We gingen toon te stellen. Ida en ik kopen er graag schilderijen met de microfoon de straat op om opnames te ma- van lokale kunstenaars, waarmee we ons huis de- ken. We waren bij alle bijzondere gebeurtenissen in coreren. Na bijna twee decennia mede verantwoor- het dorp aanwezig. Samen met Nelly van Dijk van de delijk te zijn geweest, heb ik in 2014 mijn zetel ter Klaroen en Theo de Reus van de Dordtenaar waren beschikking gesteld en het bestuur verlaten.’ wij een vertrouwd gezicht. Het gemeentebestuur be- gon het belang van de radio voor de gemeente in te Historische vereniging en Straatthermometer zien. We werden serieus genomen en kregen vervol- gens een jaarlijkse subsidie. We hebben er, met alleen Op verzoek van toenmalig voorzitter van de Histori- vrijwilligers, een mooie zender van gemaakt. We sche Vereniging, Ruud Boele, is Ronald van 2014 tot brachten ook cultuur met onder meer het boekenpro- begin dit jaar hoofdredacteur geweest van het kwar- gramma van Nico Treure en een theaterprogramma taalblad. Een verenigingsblad waarin vele verhalen met Ida en Lennart. Zo werden de lokale omroepen over de historie van de West-Alblasserwaard worden door hun succes interessant voor commerciële par- gepubliceerd. Daarnaast was hij met veel enthousias- tijen. In 1999 nam het bestuur het besluit om te gaan me ‘Straatthermometer’ in de wijkgroep Blokweer II. samenwerken met Exact FM, een commerciële zen- ‘Oud-wethouder Verheij wilde inspraak van de be- der, die ook actief was in Papendrecht en Spijkenisse. woners bij de planontwikkeling en uitvoering van de Maar Ida en ik pasten niet bij een commerciële opzet leefverbetering in wijk Blokweer II. In de wijkgroep, en het was ook niet te verenigen met onze baan. Wij onder leiding van Wim van der Hoeven, vertegen- zijn toen gestopt. Overigens is Exact FM mislukt en woordigde ik de Kamgras. Deze inspraak heeft prima is in 2005 de stekker eruit getrokken. Sinds die tijd is gefunctioneerd door de korte lijnen en het luisterend Klokradio ook de lokale zender voor Alblasserdam.’ oor van de gemeentelijke projectleiders. Mede door onze inbreng zijn onder andere de speelplaatsen Landvast verbeterd, extra parkeerplekken gerealiseerd en de veiligheid in de wijk verbeterd door de 30 kilometer- De toenmalig voorzitter van stichting De Wipmolen, zone en het éénrichtingsverkeer. En zijn natuurlijke Jan van Steenis, wilde meer diversiteit in het bestuur. oevers van de Middelwetering ontwikkeld. Als wijk ‘Ik werd door Dick Laheij benaderd om de cultuur- zijn we buitengewoon tevreden met het resultaat.’ sector in het bestuur te vertegenwoordigen. Ik vond dat een uitdaging en werd lid van het bestuur.’ De Ronald bedankt voor het interessante interview en succes Wipmolen had het moeilijk: veel geluidsoverlast en bij de cursus Verkeersbegeleiding om je in te zetten bij de regelmatig opstootjes. De omwonenden kwamen Avondvierdaagse. Je blijft maar bezig! in opstand. Mijn eerste taak in het bestuur was het schrijven van een ‘Toekomstvisie’. Een muur om de Tekst en fotografie: Pieter Struijs de Kantlijn 41

winkeliersvereniging Van harte welkom! Wij zijn Eethuis de Molen en wij willen u uitnodi- Bezorging gen om bij ons gezellig te komen eten. Na vier- enhalf succesvolle jaren leek het ons een goed U bent elke avond welkom om bij ons te komen idee om ons restaurant op te frissen. eten, maar u kunt natuurlijk ook elke dag via onze website bestellen, dan komen we uw eten met alle Assortiment plezier aan de deur brengen. Onze altijd vriendelijke bezorgers zijn namelijk wereldberoemd in de regio. Onze pizza’s waren al heerlijk, maar sinds kort heb- ben we een nog grotere en betere pizzaoven en zijn Afhalen de pizza’s nog lekkerder. Natuurlijk verkopen we nog steeds onze heerlijke döner, maar probeer ook eens Ook is het mogelijk om uw eten te komen halen als onze biefstuk- en visgerechten, onze nieuwe burgers u iets minder tijd heeft, maar toch ons vernieuwde en natuurlijk niet te vergeten onze overheerlijke cal- restaurant wilt zien. We kijken er naar uit om iets zones. En om het geheel compleet te maken verko- lekkers voor u klaar te maken. Tot snel! pen wij ook lekkere baklava als toetje. Tekst: Ahmet Ciftci Verbouwing Fotografie: Streetview We zijn net klaar met de verbouwing van ons restau- rant en we zouden het heel leuk vinden als u even langskomt om te komen kijken. 42 de Kantlijn

column Jell Y Plassen met tuiten Dames, ik weet het, er zijn veel voordelen aan vrouw-zijn. Maar er zijn van die zeldzame momenten dat je zou willen dat je een man was. Eén van die momenten is wat mij betreft wanneer je lekker tegen een boom aan wilt (wild) plassen, zonder dat je met je kont in de brandnetels zit of je allerlei acrobatische toeren moet uitha- len om je schoenen droog te houden. Bij mij is het altijd hetzelfde liedje. Zodra mijn blaas de buitenlucht ruikt, begint het gezeur: ik moet plassen. Mijn lief laat zich dan standaard uit met opmerking: ‘NÚ AL? JE BENT NET GEWEEST!’ En ik antwoord: ‘Ja, twee keer, ik kan er ook niets aan doen.’ Dus blijft de situatie altijd hetzelfde: ik moet op de onmogelijkste plekken en tijden plassen. Maar ... toen viel mijn oog op een advertentie. De oplossing: een herbruik- bare plastuit met hygiënisch zakje. Ik was zo enthousiast dat ik op de familie-app de tuit aanprees en mijn enthousiasme was aanstekelijk: ik mocht voor alle dames een plastuit bestellen in diverse kleuren. Over de kleur was nog wel wat discussie: een fuchsia roze was misschien wat gek, want dan leek het ‘net een echte die klem zat’, de groene viel misschien weer teveel op. Maar uiteindelijk had- den we allemaal onze gewenste kleur bedacht en bestelde ik er vijf. Tenminste, dat dácht ik. Want toen het doosje binnenkwam, bleken er maar vier in te zitten. En dus bestelde ik voor mijn ene zusje snel alsnog de beloofde tuit. Ik betaalde zelf de extra verzendkosten die ik als rechtgeaarde Nederlander juist had willen omzeilen door er meer te bestellen, stom. Echte zegen rustte er niet op mijn tuiten- missie, want deze sukkel draaide – door de haast en ergernis – de twee cijfers van zusjes huisnummer om, waar ik achter kwam nét nadat ik op ‘bestel’ drukte. De leverancier kreeg ik niet te pakken. Ik zag me al gaan hè: aanbellen bij die mensen op het bewuste huis- nummer om ‘betuiterd’ te vertellen dat er een pakketje zou komen dat niet voor hen was. Waarna ik natuurlijk aangekeken zou worden als een oplichter met een babbeltruc. En dan zou ik het hele verhaal van de plastuit moeten uitleggen ... Maar gelukkig, de leverancier belde de vol- gende dag terug en het kon nog nét geregeld worden. Toen iedereen in het bezit was van zijn of haar eigen tuit begonnen wij dames het volgende verhaal: we gin- gen thuis op het toilet de tuit proberen, want oefening baart kunst. De ervaringen en tips werden uitgewisseld: we konden allemaal met een volle blaas en zonder plasangst op vakantie. Een korte evaluatie: Ik keek echt wel een beetje stoer toen ik ergens met een boogje van een Duitse ‘stein’ naar beneden plaste of tijdens de kanotocht met al dat klotsende water om me heen. Rug naar de rivier toe, tuitje erbij: go with the flow! En ik vond het een geweldige ervaring dat ik niet hoefde te ‘hangen’ boven die vieze tankstation wc. Ja ... mijn tuit en ik ...! Van ‘plassen met tuiten’ is het natuurlijk maar een kleine stap naar ‘tranen met tuiten’. Tekst: Marjelle Kooijman Want dat de Kantlijn stopt vind ik wel echt om te janken. Ik heb genoten van het Foto inzet: stockfoto’s 123rf delen van mijn rare avonturen en vooral ook van de leuke en vrolijke reacties die ik kreeg in de supermarkt of via een berichtje. Maar nu weer genoeg emotioneel de Kantlijn 43 gedoe: we gaan alle nattigheid afvegen, doortrekken en ophijsen, want zoals de spreuk op mijn wc-deur zegt: shit happens, flush it! Knuffel van Jell!

44 de Kantlijn

opgroeitips Vroeger en nu Op één van de spaarzame mooie avonden in de zomervakantie was ik getuige van een op- bloeiende liefde. In de week voorafgaand aan deze avond, had ik al een paar keer een groepje jongeren van een jaar of veertien/vijftien met elkaar zien praten en lol maken. Op die bewus- te avond zag ik een jongen en een meisje zich afzonderen van de groep. Even later kwamen zij hand in hand en glunderend terug. Stil zat ik te genieten van dit geweldige tafereel. En dat gewoon in ons eigen Alblasserdam. Het is van alle tijden dat jongeren elkaar opzoeken. gedicht geschreven over deze tijd met mijn moeder. Ze zoeken een groep andere jongeren waar ze zich Het speelde zich af op de Dam, hier in Alblasserdam. goed bij voelen. Op deze manier ontdekken ze hun Gezien de leeftijd van mijn moeder zal hij dit gedicht eigen identiteit en vinden ze hun eerste vriendje of eind jaren 40 hebben geschreven. vriendinnetje. De jongeren van deze leeftijd zoeken elkaar buiten op. Ze kletsen met elkaar over allerlei Op de Dam uiteenlopende onderwerpen en maken veel lol met elkaar. Ik vind dat geweldig om te zien. Zelf herinner Zo kwamen wij weer met z’n bijden, ik me dit geweldige deel van mijn jeugd nog heel met de fiets de stoep weer op, goed. Ik vind het super leuk om te zien dat de jonge- ren van nu ook op deze manier kunnen genieten van en dachten dat we daar iets zagen rijden, hun jeugd. Net zoals voorgaande generaties hiervan maar ach, we hadden weer een strop. hebben kunnen genieten. Mijn kinderen hebben het meegemaakt, ikzelf en ja, zelfs mijn moeder en waar- Het duurde nog wel even, schijnlijk ook mijn opa’s en oma’s. Mijn opa schreef voordat het zover was, altijd alles wat hij zelf, of iemand uit het gezin, mee- maakte op in dichtvorm. Zo heeft hij het volgende we stonden te rillen en te beven, en dachten dat is kras. Zo hadden we een tijd gereden, heen en weer al op de Dam, we waren niet eerder tevreden, tot we zagen ons geliefde vlam. Zij stonden weer op ‘t zelfde hoekje, we waren er voorbij gegaan, er viel zelfs een vloekje, want zij bleven rustig staan. Eindelijk zijn ze toch gekomen, al duurde het wat lang, de fiets werd toen ter hand genomen, enzo gingen we hand in hand. Joh. de Geus Tekst: Jolanda Verboom, Gedragsspecialist 12Fly – Fotografie: 123rf de Kantlijn 45

voor elkaar Ontzorgen Op een mooi plekje in Alblasserdam spreken begrijpen. Dan staat de familie of die persoon er weer we Arwin Mijnster en René van der Velden, alleen voor.’ René vult aan: ‘Zeker met echtparen zien beiden eigenares van ZorgMies Merwecare. we dat er te laat aan de bel getrokken wordt. Als ZorgMies is in Nederland opgericht door Jean- één van de twee ziek wordt, wil de ander het vaak nette en Margriet uit Zwijndrecht. Jeanettes zo lang mogelijk zelf blijven doen. Dit voelen ze als dochter keek naar het programma van Geer en hun plicht: in voor- en tegenspoed. Pas als het bo- Goor en zei: ‘Mam, kun jij niet iets oprichten ven hun hoofd groeit en het eigenlijk niet meer gaat, voor ouderen?’ En zo ontstond vijf jaar geleden gaan ze hulp zoeken en dat is zonde. Zeer regelmatig aan de keukentafel ‘ZorgMies’, een organisatie bevindt de verzorgende partner zich al in een sociaal die mantelzorgondersteuning biedt. Zij koppe- isolement. Hobby’s zijn er niet meer bij, omdat de len een geschikte ‘Mies’ of in het geval van een zorg voor de zieke partner groot is en die niet meer man een ‘Siem’ aan een cliënt. alleen gelaten kan worden. In een vroeger stadium kan er veel gerichtere hulp geboden worden. En kun- Door de grote vraag naar ‘Miesen’ ontstond er al snel nen mensen langer thuis blijven wonen.’ Vaak weten een franchise-constructie. Geïnteresseerden kunnen mensen ook de weg niet of hebben ze in hun situatie zich zo inschrijven voor een regio. Een aantal jaar ge- geen energie om daarnaar te zoeken. Het signaleren leden nam Arwin ZorgMies Alblasserwaard over. En door anderen is hierin erg belangrijk. Veelal wordt toen de eigenares van Merwecare – een soortgelijke de hulp van de huisarts of casemanager te laat inge- organisatie in de regio – besloot te stoppen, bena- schakeld. ‘En dan gaan alle alarmbellen af. Het zou derde Arwin René en besloten ze samen de stap te beter zijn als familie of vrienden eerder aan de bel wagen. Zo ontstond ZorgMies Merwecare en namen trekken als ze het niet vertrouwen.’ En lachend: ‘En zij ook Vijfheerenlanden onder hun hoede. dat zij of de naasten weten dat ZorgMies bestaat.’ Goede contacten Een ZorgMies in huis René: ‘Zorgmies is echt een begrip geworden in Eén van de belangrijkste doelen van ZorgMies is er- Nederland, met inmiddels meer dan vijftig vestigin- voor te zorgen dat mensen langer thuis kunnen blij- gen. Goede contacten met gemeenten en de case- ven wonen. Arwin en René maken altijd eerst zelf managers dementie zijn belangrijk voor het slagen kennis met de mantelzorger en liefst ook met de cliënt. van de vestiging.’ Arwin is blij dat zij goede contac- Arwin: ‘Zo kunnen wij goed bepalen welke Mies er bij ten hebben. ‘Onze grootste doelgroep is: thuiswo- welke mensen past. Het is leuk als mensen ook qua nende mensen met dementie. De casemanagers zijn hobby’s en interesses een beetje bij elkaar passen.’ zijn de spin in het web en regelen alles wanneer er De Mies wordt een vast gezicht bij de mensen. ‘Voor hulp nodig is. Zo bekijken zij ook of ZorgMies bij de mensen met dementie is het heel belangrijk dat er benodigde zorg van de cliënt past.’ René vult aan: één of maximaal twee mensen komen. Daar raken ‘Wat we graag zouden zien, is meer contact met de de mensen ook aan gewend en dit wordt vertrouwd. huisartsen. Daar komen natuurlijk ook veel mensen Er zijn mensen die voor onze Mies het bed uit komen. binnen. Soms gebeurt dit gelukkig al. Gegevens gaan Als de ZorgMies niet komt, liggen ze heel de dag in dan na akkoord van de cliënt en via een versleuteld bed. Daar doen we het toch voor!’ René glimlacht: systeem richting ons.’ ‘Soms moet de Mies een toneelstukje opvoeren. Men- sen zijn namelijk niet altijd blij als er ineens iemand Mantelzorg in hun huis loopt. Ze moeten dan echt even wennen aan de hulp, daarom doen we dit heel voorzichtig. Vaak zijn het vrijwilligers of mantelzorgers die in eer- ste instantie de zorg van een naaste op zich nemen. De mantelzorger is vaak een partner, een kind of vriend. Arwin: ‘Als de zorg dan te groot wordt, is het voor zo’n familielid of vrijwilliger al snel te zwaar. Vrijwilligers haken regelmatig af. Dit is helemaal te 46 de Kantlijn

We stellen ons vaak voor als ‘vriend van de familie’ Slaap/waak-service of ‘kennis van de buurvrouw’ die even een bakje kof- fie of wat leuks met ze komt doen. Zo kunnen we ZorgMies biedt ook een slaap/waak-service. ‘We zijn diegene toch helpen.’ er ook voor andere doelgroepen’, vertelt René. ‘We werken bijvoorbeeld bij mensen met een gehandicap- Wat doet ZorgMies te zoon. Hij moet een aantal keer per nacht gedraaid worden. Voor de ouders is dat een zware belasting. ZorgMies wordt ingezet wanneer er geen medische En dus slaapt er een aantal nachten per week een zorg noodzakelijk is. Medische zorg doet ZorgMies Mies, die de jongen omdraait wanneer het nodig is.’ namelijk niet. Een Mies vervangt tijdelijk de zorg van En lachend: ‘Dan zoeken we natuurlijk een Mies die de mantelzorger. René: ‘De thuiszorg heeft niet de na het wakker worden weer makkelijk verder slaapt.’ tijd om even lekker bij iemand een bakkie koffie te drinken, te lunchen of te helpen met koken. En daar Indicatie en signaleren worden wij ingevlogen. En even inhakend op wat ik net vertelde: We hadden een meneer die fulltime De kosten van ZorgMies kunnen betaald worden voor zijn vrouw zorgde en eigenlijk niet meer buiten vanuit een WMO indicatie óf met een PGB (persoons- kwam. Via de casemanager kwamen wij in beeld. gebonden budget) vanuit de WLZ (Wet Langdurige Daar hebben we een Zorgmies neergezet die dan Zorg). Arwin en René adviseren graag bij dit traject. een middagje bij mevrouw bleef, zodat meneer weer ‘Dit is wel bepalend voor het inzetten van de hulp naar de biljartclub kon. Waar we ook trots op zijn: van ZorgMies. Wij vinden dit soms jammer, want ook Koningin Maxima heeft ooit eens een dagje meege- mensen zonder indicatie – die geen dementie heb- lopen met een ZorgMies, echt gaaf!’ Een Mies ont- ben of ziek zijn – kunnen onze Mies vaak goed ge- zorgt de mantelzorger en zorgt tegelijk ook voor de bruiken, zodat ze langer thuis kunnen blijven wonen. cliënt. Ze doet boodschappen met en voor mensen Privé bekostigen is ook mogelijk, maar dit is niet voor of gaat even met ze wandelen. Soms is de Mies puur iedereen haalbaar’, aldus René. ‘Als ZorgMies wer- gezelschap: samen de krant lezen, een bakje koffie ken we in blokken van minimaal twee uur per dag. en heerlijk kletsen over vroeger, een oud theaterstuk Je kunt dan goed zien hoe het echt met iemand gaat. opzoeken op YouTube, een spelletje doen of ze pak- Als je een stukje gaat wandelen, kun je denken: Nou, ken samen een hobby weer op. Ze koken met en voor vorige week was dat een stuk beter.’ Wanneer nodig de mensen of ze rijden in overleg met de mantel- geeft de Mies het gesignaleerde aan ZorgMies door. zorger naar de arts of de kapper. ‘En we kunnen er Dit kunnen Arwin en René weer bespreken met de ook voor zorgen dat de mensen weer even een uit- betreffende casemanager. Vaak is er ook direct con- stapje gaan maken, met de Mies of met een aantal tact tussen de Mies en de mantelzorger van de cliënt. andere ouderen.’ Vaak helpt een Zorgmies ook bij Zo worden dingen die opvallen doorgegeven aan de het regelen van een dagritme, bij dementie is er vaak familie of vrienden. Dit kan bepalend zijn voor het weinig besef meer van dag, datum en tijd. Zo wordt langer thuis blijven wonen. de Mies een beetje de agenda van een cliënt met dementie, bijvoorbeeld om op tijd te eten. ZorgMiesen gezocht! René en Arwin zijn, zeker in de omgeving Nieuw- Lekkerland-Alblasserdam, nog op zoek naar enthou- siaste, lieve ZorgMiesen of ZorgSiemen. ‘Als Zorg- Mies heb je geen specifiek diploma nodig, wél een hart voor mensen. Je moet flexibel inzetbaar zijn. Sommige Miesen werken maar een aantal uur in de week, maar je moet wel kunnen meebewegen met het dagritme van de mensen. Als iemand zegt: Ik kan alleen maandag van acht tot tien uur, dan is dat heel lastig koppelen. Je leeftijd maakt helemaal niet uit.’ Wil je meer informatie? Kijk dan even op zorgmies.nl/ merwecare/ of bel met 078 205 70 25. Tekst: Marjelle Kooijman – Fotografie: ZorgMies Merwecare de Kantlijn 47

48 de Kantlijn