pkm-001หนังสือ กำลังใจ ไฟชีวิต

แทนความรักและปรารถนาด ี แด่ ........................................................ ........................................................ จาก ........................................................ ........................................................

กำลังใจไฟชีวติ รวบรวม-เรยี บเรยี ง : ธรรมปราโมทย ์ เลขมาตรฐานสากล 978-974-235-947-8 จดั พมิ พโ์ ดย...กองทุนบชู าธรรม “วดั ป่าแสงธรรม” พิมพค์ ร้ังท่ี ๓ : กรกฎาคม ๒๕๕๔ จำนวน ๑๐,๐๐๐ เลม่ รปู เล่ม : ธรรมปราโมทย์, วเิ ศษ ศรเี ชษฐา, พัสรนิ ไชยโคตร พิสจู นอ์ ักษร : กฤชวรรณ ศรีวราธนานันท์, ละเมียด แก้วฝ่าย, อมรรตั น์ ส่วิ ไธสง, อดิเทพ-รัศษกร จนั ทะบตุ ร ออกแบบปก : มณรี ัตน์ สายทอง ดำเนนิ การจดั พมิ พ์ : “สาละ” ๙/๖๐๙ ซ.กระทมุ่ ลม้ ๖ ถ.พทุ ธมณฑล ต.กระทมุ่ ลม้ อ.สามพราน จ.นครปฐม ๗๓๒๒๐ โทร. ๐๒-๔๒๙๒๔๕๒, ๐๘๕-๔๒๙๔๘๗๑

คำนำ หนังสอื “กำลงั ใจ ไฟชีวิต” นี้ ไดร้ ับความ นิยมแพร่หลาย มีผู้มาขออนุญาตพิมพ์แจกใน โอกาสต่าง ๆ มาก จึงหมดในเวลาท่ีรวดเร็ว ข้าพเจ้าเห็นว่าเป็นหนังสือที่ทุกคนสามารถนำมาใช้ ในการดำเนินชีวิตได้เป็นอย่างดี จึงดำริท่ีจะจัด พิมพ์เพื่อแจกเป็นธรรมทานส่วนหนึ่ง อีกส่วนหน่ึง เพื่อนำรายได้จากการจำหน่ายไปใช้ในการเผยแผ่ ธรรมะ และการก่อสร้างพระบรมธาตุเจดีย์ศรี มหาราชและอาคารเฉลิมพระเกียรติ ๘๐ พรรษา มหาราช ณ วัดป่าแสงธรรม อำเภอเกาะพะงัน จงั หวัดสรุ าษฎร์ธานี ในการจัดพิมพ์ครั้งน้ี ทุนส่วนหน่ึงได้รับการ สนับสนุนจากเพ่ือนร่วมรุ่น (คณะรัฐศาสตร์ จฬุ าลงกรณห์ าวทิ ยาลยั ) นำโดย คณุ วธั นี จงเจรญิ

อุบาสิกาผู้เป่ียมด้วยความศรัทธาในพระพุทธ ศาสนา มีจิตยินดีต่อการบำเพ็ญบุญกุศลอยู่เป็น ประจำสม่ำเสมอ โดยปรารภท่ีจะอุทิศส่วนกุศลให้ แก่ คุณณรงค์วทิ ย์ ตริ ะบรสิ ุทธิ์ สามผี ู้วายชนม ์ ขอผลานิสงส์อันเกิดจากธรรมทานนี้ จงเป็น ไปเพ่ือประโยชน์สุข สันติภาพ และภราดรภาพ จง บังเกิดแก่เพื่อนมนุษย์โดยไม่มีประมาณ และขอ อำนวยพรให้ทุกท่านท่ีมีส่วนในการจัดพิมพ์หนังสือ น้ี จงมีความสุขความเจริญงอกงามในธรรมของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าในเร็ววัน และมีดวงจิตที่ สะอาด สงบ สว่าง บริสุทธิ์ ผ่องแผ้ว ตลอดกาล เปน็ นิจเทอญ ธรรมปราโมทย์ ๒๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔

คำขอบคณุ -อนุโมทนาบุญ หนังสือ “กำลังใจไฟชีวิต” น้ี เป็นหน่ึงใน หนังสือชุดของชำร่วยในจำนวน ๔ เล่ม ซึ่ง ประกอบด้วย “กำลังใจไฟชีวิต” “อมตธรรมนำ ชีวิต” “วาทะธรรมนำชีวิต” และ “แด่คนรัก สุขภาพ” หนังสือชุดนี้เป็นผลงานล่าสุดและเป็น หนังสือชุดที่ข้าพเจ้าพอใจมากที่สุด ทั้งนี้โดยได้รับ ค ว า ม ร่ ว ม มื อ เ ป็ น อ ย่ า ง ดี ยิ่ ง จ า ก ที ม ง า น ข อ ง “สาละ” ที่บรรจงสร้างสรรค์ผลงานคุณภาพให้แก่ ข้าพเจ้ามาโดยตลอด ขอขอบคุณทุกท่านที่มีส่วนทำให้หนังสือชุดนี้ ประสบความสำเร็จ โดยเฉพาะท่านเจ้าของ บทความและภาพที่ข้าพเจ้าได้นำมาใช้ในการ เรียบเรียง ซ่ึงบางส่วนก็ไม่ทราบท่ีมา จึงต้อง ขออภัยที่ไม่สามารถอา้ งองิ ทม่ี าของหนงั สือได้

ข้าพเจ้าหวังว่าหนังสือชุดน้ีจะเป็นท่ีพออก พอใจแก่ผู้ให้และผู้รับ โดยเฉพาะผู้ท่ีได้อ่านด้วย ความพินิจใคร่ครวญ ย่อมจะได้รับความรู้ ทัศนคติ ตลอดจนความคดิ ความรู้สกึ ที่ดีๆ ไม่นอ้ ย ขอบุญกุศลท่ีเกิดขึ้นจากการจัดพิมพ์หนังสือ “กำลังใจไฟชีวิต” น้ี จงบังเกิดแก่ทุกท่านที่ ข้าพเจ้าได้เอ่ยนามและมิได้เอ่ยนามมาโดยถ้วนหน้า และขอบุญกุศลที่เกิดข้ึนน้ี จงอำนวยพรให้ทุกท่าน ประสบความสุขความเจริญในชีวิต ทั้งทางโลก- ทางธรรม และบรรลุธรรมอันเกษมในอนาคตกาล โดยเรว็ พลันด้วยเทอญ ธรรมปราโมทย์ ๘ มกราคม ๒๕๕๓

สารบัญ ๓ ๔ ความดี - ความช่วั ๕ ความรกั - โกรธ - เกลียด ๗ ความร่ำรวย - ความยากจน ๑๒ ความสขุ - ทกุ ข์ - โศก ๑๖ ความสำเรจ็ - ความล้มเหลว ๑๙ อปุ สรรค / ปัญหา ๒๐ การพฒั นาตนเอง ๒๒ จติ ๒๔ การศกึ ษา ๒๕ การงาน ๒๗ สจั จธรรม ศีล - ธรรม

แบบอย่าง - แนวทางชวี ติ ๒๙ ปญั ญา ๔๐ ชวี ิต ๔๑ เปา้ หมายชีวติ ๔๒ วาจา ๔๓ กาลเวลา ๔๔ คติธรรมจากเต๋า ๗๔ ปกิณกธรม ๘๑ เพียรสรา้ งกำลงั ใจ ๙๐ ๑๔ อย่างที่สุดในชีวติ ๑๐๕ การถนอมรกั ใหย้ ืนยาว ๑๐๘ อารมณเ์ ป็นใหญ่ ๑๑๐ ๘ ชว่ั โมง ๑๑๒ มเี พอ่ื นเพยี งหน่ึงคน ๑๑๕ การยม้ิ ใหก้ บั ตนเอง ๑๑๘ ทุกๆ เชา้ ก่อนออกจากบา้ น... ๑๒๐

คดิ บวก...ชวี ติ บวก ๑๒๒ ความรกั ๑๒๗ ต้องใช้เวลา ๑๓๑ ความสขุ ๑๓๕ มองให้ไกล...ไปข้างหน้า ๑๓๗ เมอ่ื วานนี้ พรุ่งนี้ และวันน ้ี ๑๓๙ จงใชเ้ วลาท่จี ะเรียนร ู้ ๑๔๓ คุณคา่ ของเวลา ๑๔๙ ลู่ว่ิงท่ยี งิ่ ใหญ่ ๑๕๔ ชวี ติ ดงั่ ละคร ไม่สมควรจริงจงั เกนิ ไป ๑๕๘ ชวี ิตที่แทต้ ้องมอี ปุ สรรค ๑๕๙ ถา้ ไมม่ คี วามกลา้ ...กจ็ ะไม่มีวนั เดินหนา้ ๑๖๑ ลขิ ติ ชีวิตดว้ ยมันสมองและสองมอื ๑๖๓ รกั ษาตนใหพ้ ้นจากกเิ ลส ๑๖๖ ผิดเปน็ ครู...เรียนรเู้ พอื่ ตนเอง ๑๖๙ แกไ้ ขสง่ิ ผดิ ...ชวี ติ จะประเสริฐ ๑๗๑

ระบายความทกุ ข์...เพอ่ื ชวี ติ มคี วามสขุ ๑๗๓ รจู้ กั ถอยเสยี บา้ ง...ชวี ติ ปลอดภยั ไรศ้ ตั ร ู ๑๗๖ ทอ้ ได้ กส็ ใู้ หมไ่ ด.้ .. ๑๗๘ คนลม้ เหลวควรอา่ น ๑๘๐ ลม้ ไดก้ ล็ กุ ได ้ ๑๙๒ อยา่ พา่ ยแพ.้ ..เพราะใจตนเอง ๑๙๖ อยา่ เสยี กำลงั ใจ...ลองลกุ ขน้ึ สใู้ หม ่ ๒๐๑ ความหวงั คอื กำลงั ใจของชวี ติ ๒๐๓ มคี วามหวงั มกี ำลงั ใจ ๒๐๖ ฝนั แตส่ ง่ิ ทด่ี .ี ..เพอ่ื ชวี ติ ทดี่ กี วา่ ๒๐๘ สะสมทลี ะกา้ ว...สฝู่ นั ทตี่ อ้ งการ ๒๑๑ เรมิ่ ตน้ ใหมด่ กี วา่ ๒๑๓ กำลงั ใจ...จากเพอ่ื น ๒๑๗

กำลงั ใจไฟชวี ติ 



ความดี - ความชว่ั ดชี ว่ั อยูท่ ่ตี ัวทำ สงู ต่ำอยทู่ ่ีทำตัว ประดบั กายดว้ ยความดี มรี าศกี วา่ ประดบั เพชร ความดใี หค้ วามอมิ่ ใจในเบอื้ งหลงั ใหค้ วามสมหวงั ในเบอื้ งหนา้ การทำความดมี ไี ดท้ กุ โอกาส ความประมาททำใหพ้ ลาดจากความด ี กำลงั ใจไฟชวี ติ 

ความรกั - โกรธ - เกลยี ด ใหอ้ ภยั ซง่ึ กนั และกนั ดกี วา่ ผกู พนั ดว้ ยความโกรธ ความโกรธฆา่ ได้ แมม้ ารดาของตน ฆา่ ความโกรธได้ ยอ่ มนอนเปน็ สขุ ความรกั เปน็ สง่ิ มหศั จรรย์ ทำลายความขเี้ หร่ ใหเ้ ปน็ ความงามได้ ทำลายความโง่ ใหเ้ ปน็ ความฉลาดได้ ทำลายความแก่ ใหเ้ ปน็ ความหนมุ่ ได้ ทำความทกุ ข์ ใหเ้ ปน็ ความสขุ ได้ ทำคนใจแคบ ใหเ้ ปน็ คนใจกวา้ งได้  กำลงั ใจไฟชวี ติ

ความรำ่ รวย - ความยากจน เปน็ ทกุ ขเ์ พราะความจน ดกี วา่ ทนทกุ ขเ์ พราะเปน็ หน้ ี รวย เดน่ ดงั แตเ่ ปน็ ทกุ ข์ ไมร่ วย ไมเ่ ดน่ ไมด่ งั แตเ่ ปน็ สขุ เราจะเลอื กอยา่ งไหน? ความเกยี จครา้ นเปน็ มารดาของความยากจน ความขยนั เปน็ บดิ าของความรำ่ รวย ชวี ติ ทรี่ ำ่ รวยกบั ชวี ติ ทเ่ี ปน็ สขุ เปน็ คนละเรอื่ งกนั เพราะชวี ติ เปน็ สขุ ไดโ้ ดยไมจ่ ำเปน็ ตอ้ งรำ่ รวย และชวี ติ ทรี่ ำ่ รวยอาจไมใ่ ชช่ วี ติ ทเี่ ปน็ สขุ กำลงั ใจไฟชวี ติ 

 กำลงั ใจไฟชวี ติ

ความสขุ - ทกุ ข์ - โศก ทำอะไรตามอารมณ์ ทกุ ขร์ ะทมจะตามมา ถา้ ไมอ่ ยากจะเศรา้ โศก ใหม้ องโลกเปน็ อนจิ จงั แมว้ า่ เรอื่ งรา้ ยๆ อะไรจะเกดิ ขน้ึ กบั เรา พยายามมองใหเ้ หน็ ประโยชนอ์ กี ดา้ นหนง่ึ เสมอ ชวี ติ จะไมเ่ ปน็ ทกุ ข์ นำ้ ทำใหเ้ รอื ลอยได้ กท็ ำใหเ้ รอื ลม่ ได้ ทรพั ยส์ นิ เงนิ ทอง ทำใหค้ นเปน็ สขุ ได้ ทำใหค้ นเปน็ ทกุ ขไ์ ด้ กำลงั ใจไฟชวี ติ 

สขุ ทกุ ขอ์ ยทู่ ใ่ี จมใิ ชห่ รอื ถา้ ใจถอื กเ็ ปน็ ทกุ ข์ ไมส่ กุ ใส ถา้ ไมถ่ อื กเ็ ปน็ สขุ ไมท่ กุ ขใ์ จ “คาถากนั ความทกุ ข”์ เมอ่ื ไดล้ าภ ยศ สรรเสรญิ สขุ ใหเ้ สกคาถาวา่ “เกดิ ขน้ึ ตง้ั อยู่ ดบั ไป” เมอ่ื สง่ิ เหลา่ นเ้ี สอ่ื มสนิ้ ไปจะไดไ้ มท่ กุ ขใ์ จ ทกุ ข์จะมี ก็เพราะอยาก ทุกข์จะมาก กเ็ พราะยึด ทกุ ขจ์ ะยืด ก็เพราะพลอย ทกุ ขจ์ ะน้อย กเ็ พราะลด ทุกขจ์ ะหมด ก็เพราะละ  กำลงั ใจไฟชวี ติ

การรจู้ กั ปลอ่ ยวาง เปน็ วถิ ที างสงบสขุ ยงิ่ ใหค้ วามสขุ แกเ่ ขา เรายง่ิ ไดค้ วามสขุ ความสขุ ทไ่ี ดจ้ ากตณั หา มคี า่ เทา่ กบั ความทกุ ข ์ อามสิ เปน็ เพยี งสงิ่ อาศยั ความสขุ ใจอยทู่ ค่ี วามสงบ กำลงั ใจไฟชวี ติ 

ความสขุ ...อาจทำใหล้ มุ่ หลง ความทกุ ข.์ ..ทำใหร้ จู้ กั ชวี ติ จงึ ควรขอบคณุ ความทกุ ขบ์ า้ ง เพยี งคดิ ชว่ ยเขา...ใจเรากส็ ขุ แลว้ เพยี งคดิ เบยี ดเบยี นเขา...ใจเรากท็ กุ ขแ์ ลว้ คนมปี ัญญา ถงึ เผชญิ อยกู่ ับความทกุ ข์ ก็ไมย่ อมสิน้ หวังทจ่ี ะได้ประสบความสขุ เรามคี วามสามารถทำอะไรไดต้ ง้ั หลายอยา่ ง แตม่ อี ยา่ งเดยี วทเี่ ราทำกนั ไมค่ อ่ ยได้ คอื ...การทำชวี ติ ใหม้ คี วามสขุ  กำลงั ใจไฟชวี ติ

เลกิ เหน็ แกต่ วั ไดเ้ มอื่ ไร จะสขุ ใจเมอ่ื นน้ั การรจู้ กั ปลอ่ ยวางเปน็ วถิ ที างสงบสขุ ความสขุ ไมไ่ ดอ้ ยทู่ คี่ วามสมปรารถนา การรจู้ กั ทำใจเมอ่ื ไมส่ มปรารถนาตา่ งหาก เปน็ ความสขุ กำลงั ใจไฟชวี ติ 

ความสำเรจ็ - ความลม้ เหลว อปุ สรรคปญั หา เปน็ ทมี่ าของความสำเรจ็ ตวั เราเองเทา่ นนั้ ทจี่ ะนำมาซงึ่ ความสำเรจ็ ทใ่ี ฝห่ า ไมม่ ใี ครอน่ื ในโลกนจ้ี ะทำหนา้ ทท่ี ดแทนได้ หากครง้ั นล้ี ม้ เหลว ครงั้ ตอ่ ๆ ไปตอ้ งสำเรจ็ เพราะความสำเรจ็ มกั มาหลงั จากความลม้ เหลวเสมอ  กำลงั ใจไฟชวี ติ

ความสภุ าพออ่ นนอ้ ม รอยยมิ้ ความจรงิ ใจ จะนำพาผคู้ นไปสคู่ วามสขุ ความสำเรจ็ ไดไ้ กล กวา่ พาหนะอน่ื ใดในโลกนี้ การจะพบความสำเรจ็ นน้ั เพยี งลงมอื ทำอยา่ งเดยี วนน้ั ไมเ่ พยี งพอ เราตอ้ งมคี วามใฝฝ่ นั จรงิ จงั และเชอื่ มน่ั ตอ่ สง่ิ นนั้ ดว้ ย พรสวรรคข์ องคนพเิ ศษ ทปี่ ระสบความสำเรจ็ ในชวี ติ คอื สามารถสรา้ งความอบอนุ่ ใหก้ บั ผอู้ นื่ เสมอ รวมทงั้ การสรา้ งมติ รภาพ และความรกั -ศรทั ธาระหวา่ งกนั กำลงั ใจไฟชวี ติ 

คนทย่ี นื หยดั และไมย่ อมแพต้ า่ งหาก ทจี่ ะประสบกบั ความสำเรจ็ หาใชค่ นฉลาดไม่ เพราะมคี นฉลาดมากมาย ทต่ี อ้ งประสบกบั ความลม้ เหลว บนเวทชี วี ติ ...การตอ่ สเู้ ปน็ สงิ่ จำเปน็ ตอ้ งตอ่ สจู้ งึ จะชนะ แตบ่ างครงั้ อาจตอ้ งยอมแพ้ ยอมแพผ้ อู้ น่ื ...เพอ่ื เอาชนะตนเอง เพราะการชนะตนเอง ประเสรฐิ กวา่ การชนะผอู้ นื่  กำลงั ใจไฟชวี ติ

ถึงผใู้ ดจะชนะเหล่าชนได้ พนั คนพนั คร้ังในสงคราม กห็ าชอ่ื วา่ ผชู้ นะยอดเยยี่ มไม่ สว่ นผใู้ ดชนะตนคนเดยี วได้ ผนู้ น้ั แลชอื่ วา่ ผชู้ นะยอดเยยี่ มในสงคราม กำลงั ใจไฟชวี ติ 

อปุ สรรค / ปญั หา คลนื่ ลมทำใหท้ ะเลสวย อปุ สรรคทำใหช้ วี ติ งาม บคุ คลจงึ ไมค่ วรยอมแพเ้ มอื่ พบอปุ สรรค ทุกชวี ิตยอ่ มมีปัญหา ปญั หามมี าให้แก้ ไม่ใชม่ มี าให้กลมุ้ การแกป้ ญั หาเป็นหน้าทขี่ องชีวติ ปลาเปน็ ยอ่ มวา่ ยทวนกระแสนำ้ เสมอ ปลาตายเทา่ นน้ั ทล่ี อยตามกระแสนำ้ มนษุ ยต์ อ้ งตอ่ สอู้ ปุ สรรค ผทู้ ป่ี ลอ่ ยชวี ติ ไปตามโชคชะตา กเ็ หมอื นกบั ปลาทต่ี าย  กำลงั ใจไฟชวี ติ

ความตงั้ ใจจรงิ จะทำใหง้ านทที่ ำอยงู่ า่ ยขน้ึ เพราะพลงั จากความตงั้ ใจนน้ั จะเปน็ แรงผลกั ดนั ใหเ้ ราผา่ นพน้ อปุ สรรคทกุ อยา่ งไปได้ ปญั หาครอบครวั ปญั หาการเงนิ ปญั หาการงาน ปญั หาความรกั ปญั หาญาตมิ ติ ร ลว้ นมสี าเหตมุ าจากความโง่ โงเ่ พราะคดิ วา่ เราเปน็ นน่ั เปน็ นจี่ รงิ ๆ ใครมปี ญั ญาเหน็ วา่ เราไมไ่ ดเ้ ปน็ นน่ั เปน็ นจี่ รงิ ๆ แตเ่ ปน็ ตามทสี่ มมตกิ นั เทา่ นนั้ ปญั หาตา่ งๆ ยอ่ มไมเ่ กดิ กำลงั ใจไฟชวี ติ 

 กำลงั ใจไฟชวี ติ

การพฒั นาตนเอง อดตี จะหมดจด อนาคตจะสดใส ตอ้ งแกไ้ ขทปี่ จั จบุ นั ไมห่ ลงของเกา่ ไมเ่ มาของใหม่ เปน็ หวั ใจการพฒั นา เพมิ่ พนู ความสดใสกระปรกี้ ระเปรา่ ในทกุ ๆ วนั ดว้ ยการสรา้ งความรสู้ กึ เพลดิ เพลนิ ตอ่ การพฒั นา ปรบั ตวั เพอ่ื ชยั ชนะทร่ี ออยู่ กำลงั ใจไฟชวี ติ 

จติ จิตเปน็ ธรรมชาติข่มได้ยาก หลกุ หลิก มักตกไปในอารมณ์ทใ่ี คร่ การฝกึ จติ ได้เปน็ ความดี จิตทฝ่ี กึ ดีแลว้ นำความสขุ มาให้ จิตเปน็ ธรรมชาตไิ ปไดไ้ กล เทยี่ วไปดวงเดยี ว ไมม่ รี ปู ร่าง มคี หู าเปน็ ทอ่ี าศยั ผใู้ ดสำรวมจติ น้ันไวไ้ ด้ ผ้นู นั้ ย่อมพ้นจากบ่วงของมาร  กำลงั ใจไฟชวี ติ

นกั ปราชญ์ย่อมทำจติ ที่ดน้ิ รน กลับกลอก รักษายาก ห้ามยาก ใหต้ รงได้ ฉันใด ประดุจชา่ งศรดัดลกู ศรใหต้ รง ฉนั นั้น มนุษยเ์ ราเรียนรู้ทกุ อย่าง ต้งั แต่เช้อื โรคไปถงึ ดวงดาว แตส่ ิง่ ทีม่ นุษยไ์ มเ่ คยส่องดู และทำความรูจ้ กั น้อยทีส่ ดุ คอื ...ใจตวั เอง กำลงั ใจไฟชวี ติ 

การศกึ ษา โลกนไี้ มม่ ปี ญั หา ถา้ ศกึ ษาใหร้ คู้ วามจรงิ ความร.ู้ ..สอนใหถ้ อ่ มตน ความโง.่ ..สอนใหเ้ ยอ่ หยง่ิ เล่าเรียนสำเรจ็ วิทยา ก็ยอ่ มไดเ้ กยี รติ แต่ฝึกอบรมดว้ ยจรยิ ธรรมแลว้ ตา่ งหาก จงึ จะประสบสันต ิ  กำลงั ใจไฟชวี ติ

อันความรูค้ วรเรยี นทุกอยา่ ง ไมว่ ่าจะตำ่ สงู หรอื ปานกลาง ควรรู้ความหมาย เข้าใจทงั้ หมด แต่ไม่จำเป็นต้องใช้ทุกอยา่ ง วนั หนง่ึ จะถงึ เวลาทคี่ วามรนู้ นั้ นำมาซงึ่ ประโยชน์ กลว้ ยไมม้ ดี อกชา้ ฉนั ใด การศกึ ษาเปน็ ไป ฉนั นน้ั แตด่ อกออกคราวใด งามเดน่ งานสง่ั สอนปลกู ปน้ั เสรจ็ แลว้ แสนงาม กำลงั ใจไฟชวี ติ 

การงาน งานสรา้ งคนใหม้ เี กยี รตยิ ศ ชอ่ื เสยี ง ความมง่ั คง่ั และความสขุ แตก่ อ่ นทง่ี านจะสรา้ งคนนน้ั คนตอ้ งสรา้ งงานกอ่ น พอใจทจ่ี ะทำงาน หรอื จะไมท่ ำงานกไ็ ด้ แตอ่ ยา่ ทำงานดว้ ยความไมพ่ อใจเปน็ อนั ขาด  กำลงั ใจไฟชวี ติ

สจั จธรรม แผ่นดินนี้ ไมอ่ าจทำใหเ้ รยี บเสมอกนั ทง้ั หมดได้ ฉนั ใด มนษุ ยท์ ั้งหลาย จะทำใหเ้ หมอื นกนั หมดทกุ คนกไ็ มไ่ ด้ ฉนั นนั้ โลกไมโ่ หดร้ายเกินไป อยู่ทเ่ี รามมี มุ มองอย่างไร บทเรียนนัน้ ควรทำความเข้าใจ เพอื่ ไม่ให้เกดิ ซ้ำอกี กำลงั ใจไฟชวี ติ 

คนเรามที ง้ั สขุ และทุกข์เปล่ียนแปลง ชวี ติ ทุกขณะเวลา ไม่อาจเปน็ อยา่ งหนงึ่ อยา่ งเดยี วได้ สง่ิ ทงั้ หลายทง้ั ปวง ไมไ่ ดเ้ ปน็ ไปตามความนกึ คดิ ของเรา ไมไ่ ดเ้ ปน็ ไปตามความอยากของเรา แตเ่ ปน็ ไปตามเหตตุ ามปจั จยั ของมนั  กำลงั ใจไฟชวี ติ

ศลี - ธรรม เมอื่ เรารกั ษาศลี ศลี กจ็ ะรกั ษาเรา เมอ่ื สตมิ า ปญั ญาเกดิ เมอ่ื สตเิ ตลดิ ปญั หาจะเกดิ ตามมา สติทำให้ตื่นอยใู่ นโลก คนมีสตเิ ทา่ กบั มสี ง่ิ นำโชคตลอดเวลา ความขยนั เปน็ คณุ สมบตั ขิ องคน ความอดทนเปน็ คณุ สมบตั ขิ องพระ กำลงั ใจไฟชวี ติ 

ถงึ ไมไ่ ด้ แตช่ อบธรรม ยังดกี ว่าไดโ้ ดยไมช่ อบธรรม บุรุษจะเปน็ บณั ฑิตในทกุ สถานก็หาไม่ สตรคี ดิ การใดฉบั ไวกเ็ ป็นบณั ฑติ  กำลงั ใจไฟชวี ติ

แบบอยา่ ง - แนวทางชวี ติ ยอมรบั สารภาพผดิ ดกี วา่ คดิ แกต้ วั ความเชอ่ื มน่ั ตนเอง เปน็ เครอ่ื งรางทค่ี วรพกตดิ ตวั เปน็ อยอู่ ยา่ งผใู้ หญ.่ ..ตอ้ งใฝค่ ณุ ธรรม เปน็ อยอู่ ยา่ งผนู้ ำ...ตอ้ งทำเปน็ แบบอยา่ ง หมน่ั นกึ ถงึ ความตาย คอื อบุ ายแหง่ ความไมป่ ระมาท กำลงั ใจไฟชวี ติ 

ทคี่ วรช้า กช็ า้ ทคี่ วรเร่ง กเ็ รง่ ผลทีห่ มายถงึ จะสำเร็จบริบูรณ ์ เหน็ โทษในสง่ิ ทต่ี นได้ เหน็ ภยั ในสงิ่ ทตี่ นมี คอื ความเปน็ อสิ ระในโลก ขยันงาน ไมป่ ระมาท ฉลาดในวธิ จี ัดการ เล้ยี งชวี ติ แตพ่ อดี ย่อมรักษาทรัพยส์ มบัติให้คงอยแู่ ละเพมิ่ ทว ี ไมห่ ยดุ ...ไมถ่ งึ พระ ไมล่ ะ...ไมถ่ งึ ธรรม  กำลงั ใจไฟชวี ติ

เดนิ ทางเตยี น...เวยี นลงนรก เดนิ ทางรก...วกขนึ้ สวรรค์ กอ่ นทใ่ี ครสกั คนจะลงมอื ทำในสง่ิ ทยี่ ากลำบาก สง่ิ ทเ่ี ขาตอ้ งจดั การกค็ อื ความพรอ้ มของจติ ใจเปน็ ลำดบั แรก ความเดน่ ดงั เปน็ ทปี่ รารถนาของคน ความสงบกเ็ ปน็ ทปี่ รารถนาของคน แตท่ ง้ั สองอยา่ งนอ้ี ยดู่ ว้ ยกนั ไมไ่ ด้ เราตอ้ งเลอื กเอาอยา่ งใดอยา่ งหนง่ึ กำลงั ใจไฟชวี ติ 

ใชจ้ า่ ยเกนิ ประมาณ สรา้ งสะพานสคู่ วามทกุ ข ์ สะดวกนกั มกั มกั งา่ ย สบายนกั มกั ลมื ตวั เปน็ อยอู่ ยา่ งหมดหวงั คอื การขดุ หลมุ ฝงั ตวั เอง มวั เมาในสง่ิ ทตี่ นได้ หลงใหลในสง่ิ ทต่ี นมี คอื การสรา้ งเรอื นจำขงั ตวั เอง  กำลงั ใจไฟชวี ติ

เพง่ โทษตน...เปน็ บณั ฑติ เพง่ ความผดิ คนอนื่ ...เปน็ พาล ใหอ้ ภยั ซง่ึ กันและกัน ดกี วา่ ผูกพันดว้ ยความโกรธ พยายามเขา้ ใจคนอนื่ ใหม้ ากกวา่ ทจ่ี ะใหค้ นอนื่ เขา้ ใจเรา กำลงั ใจไฟชวี ติ 

มีเงนิ ทองเต็มบา้ น สู้มีลกู หลานดไี มไ่ ด ้ ใจรอ้ น แกเ่ รว็ อายสุ น้ั ใจเยน็ แกช่ า้ อายยุ นื ไมค่ วรใสใ่ จคำแสลงหขู องผอู้ นื่ ไมค่ วรแสม่ องธรุ ะทเี่ ขาทำและยงั ไมท่ ำ ควรตง้ั ใจตรวจตราหนา้ ทข่ี องตนนแี่ หละ ทง้ั ทท่ี ำแลว้ และยงั ไมท่ ำ  กำลงั ใจไฟชวี ติ

ทำตนนแี่ หละใหต้ งั้ อยใู่ นความดอี นั สมควรกอ่ น จากนั้น จงึ คอ่ ยพร่ำสอนผู้อนื่ บัณฑิตไมค่ วรมขี ้อมัวหมอง คำแนะนำดี ใครจะเปน็ ผมู้ อบใหไ้ มส่ ำคญั เหมอื นทองคำแทง่ แมค้ นขอทานมอบให้ กจ็ งรบั ไว้ เพราะทองกค็ อื ทอง ศกึ ษาตวั เองและพฒั นาตวั เองอยา่ งสมำ่ เสมอ ทบทวนตวั เองและหมนั่ ปรบั ปรงุ ตวั เอง อยา่ งสมำ่ เสมอ เราจะพบขอ้ ดอ้ ยและแกไ้ ขได้ โดยไมต่ อ้ งเปลย่ี นแปลงชวี ติ ทง้ั หมด กำลงั ใจไฟชวี ติ 

หากทำผดิ ตอ่ ใคร เราก็ควรขอโทษตอ่ ผนู้ ้ัน ชวี ติ ไม่อาจอย่เู ดียวดาย ยังต้องการเพือ่ นเสมอ...ในทกุ เสน้ ทาง บทเรียนน้นั จดจำไวใ้ นใจ แล้วตริตรองเสมอ...กอ่ นทำการใดๆ ผิดพลาดย่อมแก้ไขไม่ได้ ตอ้ งเรม่ิ ตน้ ใหมใ่ หด้ กี ว่าเดมิ ระวงั หขู องเรา ดกี วา่ เฝา้ ปดิ ปากคนอนื่ คอยตกั เตอื นตวั เอง ดกี วา่ เพง่ โทษคนอน่ื ยอมลำบากตอนตน้ ดกี วา่ ยากจนทหี ลงั เปน็ อยเู่ ทา่ ทมี่ ี ดกี วา่ เปน็ เศรษฐเี งนิ ผอ่ น  กำลงั ใจไฟชวี ติ

ทำตามความใฝ่ฝนั ดว้ ยความสามารถเท่าทเี่ ธอมี ผิดหวงั ...ไมเ่ ป็นไร สใู้ หม่...เธอจักสมหวงั ได้สกั วนั เช่ือม่นั ในตนเอง แม้ความสามารถไม่เทา่ คนอ่นื หากต้งั ใจทำส่ิงใด ถือวา่ เธอได้ผลสำเร็จไปแล้วครึ่งหน่งึ อย่าได้โอดครวญเลย เวลายงั รอคอยนักสอู้ ยูเ่ สมอ ทำตามความใฝฝ่ นั สกั วันจกั คือวนั ของเธอ กำลงั ใจไฟชวี ติ 

ถ้าร้องไหแ้ ลว้ แกรง่ ข้นึ ขอให้เธอร้องไห้เพยี งครง้ั เดยี ว แลว้ หยดั ยืนขึน้ ใหม่ ให้เขม้ แขง็ เหมือนวันวานท่ผี ่านมา ทำดสี บิ หน...ทำชวั่ หนึ่งคร้งั ไม่อาจทดแทนกันได้ ตรติ รองให้ดี กอ่ นกระทำสง่ิ ใด ชีวิตคงมคี วามสขุ ใจมากขน้ึ  กำลงั ใจไฟชวี ติ