(vs1) หนังสือคติธรรม หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ

ที่ระลึกในงานครบรอบ ๗ ปี วันละสังขาร หลวงพ่อสนอง กตปญุ ฺโ วดั สังฆทาน ต�ำบลบางไผ่ อำ� เภอเมือง จังหวัดนนทบรุ ี วนั ท่ี ๒๔ สงิ หาคม ๒๕๖๒

คตธิ รรม ท่ีระลึกงานครบรอบ ๗ ปลี ะสงั ขาร หลวงพอ่ สนอง กตปุโ วนั ท่ี ๒๔ สงิ หาคม ๒๕๖๒ จัดพิมพโ์ ดย : วัดสังฆทาน นนทบรุ ี พมิ พ์ครงั้ ท่ี ๑ : สิงหาคม ๒๕๖๒ จำ� นวนพมิ พ์ ๓,๐๐๐ เล่ม ภาพปกโดย : สวุ ทิ ย์ ตา่ งสมบตั ิ ออกแบบและจดั พมิ พ์โดย สาละพมิ พการ ๙/๖๐๙ ซอยกระทุ่มลม้ ๖ ถนนพุทธมณฑลสาย ๔ ต.กระท่มุ ล้ม อ.สามพราน จ.นครปฐม ๗๓๒๒๐ โทร. ๐-๒๔๒๙๒๔๕๒, ๐๖๑-๒๓๒-๕๙๒๘, ๐๘๙-๘๒๙-๘๒๒๒ Email : [email protected]



คำ� ขอขมา มหาเถเร ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตงั , สพั พัง อะปะราธัง, ขะมะตุ โน ภันเต. ความพลาดพลงั้ ทีพ่ วกขา้ พเจ้าไดก้ ระทำ� ดว้ ยกายกรรม วจกี รรม และมโนกรรม ดว้ ยความประมาทในพระมหาเถระ ขอทา่ นโปรดงดโทษแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายดว้ ยเถดิ



ค�ำปรารภ เน่ืองในวันครบรอบ ๗ ปี วันละสังขารหลวงพ่อสนอง กตปุญฺโ วันที่ ๒๔ สิงหาคม ๒๕๖๒ วัดสังฆทานได้จัดท�ำ หนังสือ คติธรรม หลวงพ่อสนอง กตปุญฺโ เป็นท่ีระลึก ส�ำหรบั ผู้ทม่ี าร่วมงานในครัง้ น้ี ความสงบเสง่ียมเรียบร้อย เป็นคุณลักษณะอันพิเศษ ของพระสงฆ์ในพระศาสนา ซึ่งเกิดจากกาย วาจาที่เรียบร้อย อันควรแก่สมณวิสัยซ่ึงเป็นไปตามหลักแห่งพระวินัย ย่อม กําจัดและขัดเกลากาย วาจาให้มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย โดยใจควบคุมให้เป็นไปตามหลักธรรม ดังน้ัน กาย วาจา และใจของบุคคลผู้เข้าสู่ร่มเงาแห่งพระศาสนา จึงมีครรลอง แห่งชีวิตที่เป็นไปตามหลักแห่งพระธรรมวินัยขององค์ พระสมั มาสัมพทุ ธเจ้า

หลวงพ่อสนอง กตปุญฺโ อดีตเจ้าอาวาสวัดสังฆทาน เป็นพระมหาเถระผู้มีความสงบเสง่ียมเรียบร้อยตามหลัก แห่งพระธรรมวินัย มีจริยาวัตรที่งดงาม ควรแก่การเคารพ เลื่อมใส มีวาจาท่ีสร้างความอิ่มเอิบใจแก่ผู้นั่งใกล้และสนทนา ด้วย ด้วยหลักธรรมท่ีศึกษาและปฏิบัติย่อมถ่ายทอดออกมา เป็นวาจาที่ไพเราะ ชวนฟัง ชวนติดตาม คติธรรมต่างๆ ที่ ท่านได้ให้แง่คิดและนําไปใช้ให้เกิดประโยชน์ในชีวิตประจําวัน และเป็นสิ่งท่ีประจักษ์ใจของศิษยานุศิษย์และสาธุชนท้ังหลาย การจัดพิมพ์หนังสือในคร้ังน้ี เป็นไปเพ่ือการบูชาคุณ ของหลวงพ่อท่ีมีเมตตาต่อศิษย์ท้ังใกล้และไกล ท่ีได้รับ ค�ำสั่งสอนเพ่ือด�ำเนินชีวิต คติธรรมเหล่าน้ัน เป็นค�ำสอน ท่ีส้ัน แต่เต็มไปด้วยธรรมะที่แสดงออก เป็นเคร่ืองช�ำระ จิตใจ และเพิ่มพูนสติปัญญา และเป็นการปฏิบัติด้วยความ ไม่ประมาทตอ่ การด�ำเนนิ ชวี ิต ขออ�ำนาจบุญกุศลท่ีได้ร่วมกันท�ำมา น้อมถวายมุทิตา สกั การะแดห่ ลวงพอ่ สนอง กตปญุ โฺ  อดตี เจา้ อาวาสวดั สงั ฆทาน ผเู้ ป็นพอ่ แมค่ รบู าอาจารย์ดว้ ยความเคารพอย่างสูงยงิ่ พระครปู ลดั ไพรนิ ทร์ สิริวฑั ฺฒโน เจา้ อาวาสวดั สงั ฆทาน



ถ้าเกดิ มาแล้ว ไม่รจู้ ักปฏิบตั ิธรรม เรากนิ บุญ กนิ ทรพั ย์ ของพอ่ แมท่ ่ใี หไ้ วห้ มด วันขา้ งหนา้ ก็ตอ้ งยากจน



พเทุ ปธน็ ผะูร้ ู้ น่ีเอง รอู้ ะไร กร็ เู้ ร่อื งจติ ใจของเราน่เี อง รลู้ ะบาป รู้ท�ำความดี รู้จกั ค�ำว่า สงบใจ



ใหเ้ ขา ใหต้ วั ก็คเออื ง ใหเ้ ขา คือ ให้เรา ใหเ้ รา คือ ให้เขา การทำ� ความดนี ี่ คือ การใหแ้ ก่ตัวเอง



คนมีสติ เวลาจะพดู แลว้ มสี ติ เวลาจะทำ� อะไรแล้วมีสติ เวลาจะวา่ ใครจะชมใคร จะตใิ ครกม็ สี ติ

ตสัง้ มคใวจาาคธมมือิ ่นั



ทกุ ข์ ไมใ่ ชใ่ ครท�ำให้ ใจมเันรเปาน็ เเรออ่ื งงของ





สติต้อตงัวนฝส้ี ึกำ� คญั ฝกึ นอ้ ยสติก็น้อย ถ้ากฝจ็ ึกะมไามกห่สตลกิ ง็มทากาง



ธาตคธุนเรรารมมี เสมอกัน ไมม่ บีใคญุ รจกะเกศุ ินลเลยกันได้ กส็ ามารถทำ� ได้เท่ากัน ไม่มใี ครจะวเิ ศษกวา่ กนั



อกจะติาไยรมๆจนั ทึงทง้ั ทหำ� �ำมกตด่อนาน่ีม



พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ประเสริฐทส่ี ดุ ในโลก ใหห้ มดใจ ตายแทนกันได้ พระเจ้าแผ่นดินเป็นผรู้ ักษาแผน่ ดนิ ให้พวกเราอย่เู ย็นเปน็ สุข และทา่ นได้ส่งั สอนด้วยการกระทำ� เปน็ ตวั อยา่ งโดยสนองคุณตอ่ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ และผูม้ ีพระคณุ แมข้ ณะทีท่ า่ นเหล่านน้ั ยงั มชี วี ติ อย่หู รอื จากไปแล้ว

ความรกั ของแม่เรา เหนอื กว่าทกุ สิ่งทกุ อยา่ ง เป็นความรกั ที่ ไมห่ วงั สิง่ ตอบแทน หนุม่ รักสาว สาวรกั หนุ่ม เขากร็ กั ทีร่ ปู เป็นความรักที่ หวังสิง่ ตอบแทน อยากไดร้ ูป หรอื อยากไดส้ ิง่ ของ



ท�ำความดี เตรอ้าใกงคไท็ มร�ำไ่ทขมอ้อท่ ถง�ำเอรยา



ทำ� ดใจกี ใ่อหน้มนั อเอดด๋ยี กวเี มอมนั งาก็



ขอให้ทุกคน อยดู่ ้วยความผาสุก สามัคคีกนั ... มีอะไรช่วยเหลือกัน รว่ มเป็นร่วมตาย อย่าท้งิ กนั ... หม่ันคอยดใู จตนเอง... หลวงปสู่ ังวาลย์ ทา่ นเปน็ ยอดนักปราชญ์ คมในฝัก





ธรอยรู่กมบั ะ สบดากี ยวใ่าจดี

คดิ ดี กร็ ู้ คดิ ไมด่ ี กร็ ู้ คดิ ดี กเ็ ฉย คดิ ไม่ดี ก็เฉย



เไปอใาชใจ้ทท่ีบี่ว้าันด





แค่เห็นสตั วเ์ ลก็ ๆ ตวั หนึ่ง กำ� ลงั จะตาย ถ้าเราช่วยมันให้รอดชีวติ เราจะเกิดความสุขสบายใจวา่ วันนีเ้ ราได้ช่วยชีวิตเขาใหร้ อด ชีวิตหน่งึ เพียงเทา่ น้ีกเ็ กิดความสขุ แล้วถา้ เราท�ำบอ่ ยๆ ล่ะ มันจะไมเ่ กิดความสขุ ใจ มากยิง่ ข้ึนไปกวา่ นอ้ี ีกหรือ



มนษุ ย์น่มี ปี ัญญา มีบุญบารมี มีโอกาสมาน่งั ฟงั ธรรม มาบวชมาเรยี น มใหาร้ฝจู้ กึ ักตดนบั ทุกข์ได้ จงึ ว่ามบี ญุ มาก



เราเกดิ มาแล้ว ก็ต้อง หาทางไป ใหด้ กี ว่า ทเ่ี รามา