เล่มที่-7 ความสามัคคี ชักเย่อ

ชกั เย่อ เลม่ 7 ความสามัคคี จริ นั ธนนิ ขนั ตโิ ชติบรบิ รู ณ์ / เร่อื ง กิง่ กาญจน์ นรนิ รัมย์ / ภาพ

ชกั เย่อ เล่ม 7 ความสามัคคี กล่มุ สาระสงั คมศกึ ษา ศาสนาและวัฒนธรรม ช้นั ประถมศกึ ษาปีท่ี 6 สาระที่ 1 ศาสนา ศลี ธรรม จริยธรรม จิรันธนนิ ขนั ตโิ ชตบิ รบิ ูรณ์ / เร่อื ง ก่ิงกาญจน์ นรนิ รมั ย์ / ภาพ

คานา “ชักเย่อ” เป็นหนังสือส่งเสริมการอ่าน ชุดคุณธรรมพ้ืนฐาน 8 ประการ เล่มท่ี 7 ความสามัคคี เน้ือหาของหนังสือให้ความรู้เก่ียวกับการขาดความสามัคคีของนักเรียน ในขณะเล่มเกม เม่ือนักเรียน ขาด ความสามัคคี จะเกิดผลเสียอย่างไร ผู้เขียนเรื่องได้ใช้ตัวการ์ตูนเป็นนักเรียนช้ันประถมศึกษาปีที่ 6 เป็นตัวดาเนินเรื่อง เพื่อให้นักเรียนหรือผู้ท่ีสนใจได้อ่านหนังสือเล่มนี้เพลิดเพลินกับภาพน่ารักของตัวละครในการ ดาเนนิ เรอื่ ง เอกลักษณ์เฉพาะของภาพในหนังสือส่งเสริมการอ่าน เล่มนี้คือ ภาพการ์ตูนทุกภาพวาดด้วย เทคนิคทางคอมพิวเตอร์ ภาพแต่ละภาพจึงเป็นตัวการ์ตูนแบบคลิปอาร์ต เม่ือนาภาพการ์ตูนใส่ไว้ในเคร่ือง คอมพิวเตอร์หรอื โน้ตบ๊คุ ไมว่ ่านักเรียน คณะครูหรือผู้ที่สนใจ สามารถนาภาพการ์ตูนท่ีเป็นคลิปอาร์ต ไปสร้างเป็น ภาพใหม่ เขียนเนอ้ื หาของหนงั สือสง่ เสรมิ การอ่านได้เพิม่ ขึ้นมาอีกเปน็ จานวนมาก โดยผ้จู ัดทา ไดจ้ ดั ทาภาพการ์ตนู เป็น 2 ลักษณะ คือ เป็นภาพลายเส้น และภาพสีสวยงาม ภาพลายเส้นเม่ือสร้างเป็นนิทาน แล้วพิมพ์ออกมา สามารถนาไปฝกึ ระบายสเี พื่อพฒั นาความคิดสร้างสรรคไ์ ด้อีกด้วย ผจู้ ัดทา ขอขอบพระคุณ นายถวิล เติมรัมย์ ผู้อานวยการโรงเรียนวัดหนองกระทุ่ม สานักงานเขต พ้ืนท่ีการศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 1 ท่ีอานวยความสะดวก ส่งเสริมและสนับสนุน ให้ผู้จัดทาได้พัฒนา หนังสือส่งเสริมการอ่านเล่มน้ี เพื่อแนวทางในการส่งเสริมให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีคุณธรรม จริยธรรม ตามท่ี สถานศกึ ษาตั้งเป้าหมายไว้ ผู้จดั ทา ขอขอบพระคุณไว้ ณ โอกาสน้ี ผู้รายงาน ขอขอบพระคุณ นางนัยนา ขุมทรัพย์ ครูเช่ียวชาญ (ข้าราชการบานาญ) โรงเรียน เทศบาล 1 “บุรีราษฎรด์ รุณวทิ ยา” จงั หวัดบรุ ีรมั ย์ และนางจนิ ตภาณี ชืน่ ประโคน ครูชานาญการพิเศษ โรงเรียน อนุบาลห้วยราช สานักงานเขตพ้ืนที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 2 ที่ได้ช่วยอ่านและตรวจสอบสานวน ภาษา ในเนอื้ หาของหนังสอื สง่ เสริมการอ่านเล่มน้ี ผรู้ ายงานขอขอบพระคุณไว้ ณ โอกาสนี้ ผู้รายงาน ขอขอบพระคุณ นางสาวก่ิงกาญจน์ นรินรัมย์ นักศึกษาสาขาวิชาศิลปะ ชั้นปีท่ี 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ ท่ีได้ช่วยถ่ายทอดเน้ือหาของหนังสือส่งเสริมการอ่านออกมาเป็นภาพ มีสีสันสวยงาม นา่ สนใจ ผจู้ ดั ทาขอขอบพระคณุ มา ณ โอกาสน้ี บุญบารมีทั้งหลาย ท่ีผู้จัดทาได้พัฒนาหนังสือส่งเสริมการอ่านเล่มนี้ เพ่ือเป็นแนวทางในการ พัฒนาคุณธรรม จริยธรรม ของนักเรียน ขอจงดลบันดาลให้ทุก ๆ ท่านที่มีส่วนร่วมในการพัฒนาครั้งนี้ มีแต่ ความสขุ จริ ันธนิน ขนั ตโิ ชติบริบูรณ์ 29 กันยายน 2561

1 วันน้ีในช่ัวโมงพลศึกษา นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีท่ี 6 ไปรอ คุณครูจิรันธนินท่ีขอบสนามฟุตบอล คุณครูสวมเส้ือคอโปโลสีชมพู กางเกงวอมส์สีกรมท่า ซ่ึงเป็นสีของโรงเรียนเหมือนกับนักเรียน เม่ือครู มาถงึ ไดใ้ ห้นกั เรียนมานง่ั รวมกันเปน็ รูปครง่ึ วงกลม ส่วนครนู ่งั ลงทีข่ อบปนู ทก่ี อ่ เปน็ วงกลมล้อมรอบตน้ ไม้ และวางถุงเก็บเชือกมะนลิ าลงกบั พนื้

2 “คณุ ครูครับ ในถงุ ที่วางมีอะไรอยขู่ า้ งในหรอื ครับ” กฤษณะเอ่ย ถามดว้ ยความสงสยั เหมอื นกับเพ่อื นคนอนื่ ๆ “อ๋อ เป็นอุปกรณ์ในการเล่นเกมวันน้ี แต่ครูยังไม่บอกว่าคือ อะไร ให้นักเรียนพากันไปชั่งน้าหนักเสียก่อน หลังจากน้ันให้นักเรียน แบ่งกลุ่มไม่จากัดจานวนคนแต่มีเงื่อนไขว่า เม่ือเอาน้าหนักของสมาชิกใน กลุ่มรวมกันท้ังหญิงและชายรวมกันได้ไม่น้อยกว่า 270 กิโลกรัม และ ไม่เกิน 310 กิโลกรัม นักเรียนใช้เวลา 20 นาที มีใครสงสัยบ้างคะ” ครู สอบถามเผอื่ นักเรียนสงสัย

3 เมื่อนักเรียนท้ังชายและหญิงช่ังน้าหนักเสร็จแล้ว ต่างมาจับ กล่มุ เพื่อรวมน้าหนักของแตล่ ะคนให้ได้ตามที่ครแู นะนา “นับจานวนคนแลว้ กล่มุ ของเรามีหญิง 3 คน ชาย 5 คน น้อย กว่ากลุ่มของ วงศกร 1 คน” ธนดลบน่ “ก็กลุ่มของเรามีผู้ชายอยู่ 5 คน ส่วนเธอมีน้าหนัก 49 กิโลกรัม กลุ่มของวงศกรมีนักเรียนหญิง 5 คน ชยากรกับอนุชาตัวเล็ก นิดเดียวจานวนคนในกลุ่มจึงมากกว่าเรา” พีรพัฒน์พูดข้ึนช้ีแจงให้ธนดล เขา้ ใจ จากนั้นจึงพากนั เดนิ ไปหาครทู ่ีรออยใู่ ตต้ ้นไม้ใหญ่

4 “พวกเราแบ่งกลุ่มได้ทั้งหมด 2 กลุ่มครับ กลุ่มของผมมี สมาชิกจานวน 9 คน ส่วนกลุ่มของธนดลมีสมาชิก 8 คนครับ” วงศกรบอกคุณครูเมอื่ เดนิ กลับมายนื รวมกนั ท่เี ดิม “มีกลุ่มไหนน้าหนักเกิน 310 กิโลกรัมหรือเปล่าคะ” ครู สอบถามด้วยใบหน้าย้ิมแย้ม เพราะครูรู้แล้วจากข้อมูลน้าหนัก ส่วนสูง ประจาเดือนในระบบดูแลช่วยเหลอื นกั เรียน

5 “ไม่มีค่ะ เราช่วยกันบวกน้าหนักของสมาชิก 9 คนแล้ว น้าหนักรวมกัน 309 กิโลกรัม” พลอยชมพูตอบคุณครูพร้อมในมือถือ กระดาษรวมนา้ หนกั ของเพอ่ื น ๆ ในกลุ่มของตน “กลุ่มของผมรวมน้าหนักได้ 303 กิโลกรัมครับ ธนดล กับกฤษณะมีน้าหนักมากท่สี ดุ ” พรี พฒั น์ตอบเสียงดงั ฟังชดั

6 “น้าหนักของทั้ง 2 กลุ่มใกล้เคียงกัน” ครูพูดและยิ้มพร้อมกับ หยบิ เชือกปา่ นทีอ่ ยูใ่ นถุงขึ้นมาถือไว้ในมือ “คุณครูจะให้เล่นกระโดดเชือกแน่เลย” เสียงของกมลลักษณ์ พูดขน้ึ ด้วยใบหน้าดีใจท่คี ดิ ว่าจะได้กระโดดเชือกแล้ว “เชอื กป่านเส้นใหญ่เกินไปไม่ใช่เล่นกระโดดเชือกแน่นอน” เสียง ของวิจติ ราพดู แย้งข้ึนมา

7 หลังจากฟังนักเรียนแสดงความคิดเหน็ แลว้ ครูจงึ ได้ชแ้ี จง ข้ึนวา่ “เกมกีฬาท่ีจะให้นักเรยี นเลน่ โดยมีเชอื กปา่ นเสน้ นีเ้ ปน็ อุปกรณ์ ในการเล่น กติกาสาคัญ คือ นักเรียนในกลุ่มทั้ง 2 ทีม ต้องมีความสามัคคี และใช้กาลังร่วมกันเพียงอึดใจเดียว โดยมีผ้าสีแดงที่ผูกไว้ตรงกลางเชือก เป็นตัวกากบั วา่ เมือ่ ผ้าสแี ดงไปอยู่ในแดนของทีมไหน แสดงวา่ ทมี นั้นเป็น ฝา่ ยชนะ” ครชู ้ีแจงให้นกั เรยี นเขา้ ใจกติกาเบ้ืองตน้

8 “ชักเยอ่ ครับคุณครู” เสียงของพงศกรพูดพร้อมกับยกมอื คา้ งไว้ “ใช่แล้วค่ะ เม่ือวันสงกรานต์ท่ีผ่านมา วัดในหมู่บ้านได้จัดให้มี กจิ กรรมแขง่ ขันชกั เยอ่ ทง้ั ทมี เด็ก และผู้ใหญ่ หนูได้เข้าร่วมแข่งขันด้วยค่ะ” เสยี งของกลมลกั ษณต์ อบดว้ ยความสขุ ใจ “เก่งมากค่ะ ชักเย่อ สามารถเป็นได้ท้ังกีฬา ท้ังเกม ถ้าเราแบ่ง ทีมได้แล้ว ชักเย่อจะเป็นเกมกีฬาที่เล่นเพียงระยะส้ัน ๆ วันนี้ครูจะให้ นักเรียนดึงชักเย่อแข่งขัน 3 คร้ัง ทีมไหนชนะ 2 ครั้ง ถือว่าเป็นทีม “ชนะเลิศ” ครชู ้แี จงและให้นักเรยี น ท้งั 2 ทีม เอาเชือกออกไปทีข่ อบเสน้ สนามฟุตบอล

9 ครใู หน้ กั เรียนท้งั 2 ทีม ลากเชือกนาจดุ กึง่ กลางทผ่ี กู ดว้ ยผา้ สแี ดง ไปวางไว้บนเสน้ ขอบสนาม แลว้ นาไมแ้ หลมไปขดี เส้นใหห้ า่ งจาก จดุ กึง่ กลางผา้ สแี ดงออกไป ข้างละประมาณ 2-3 เมตร ใหน้ กั เรยี นท้ัง 2 ทมี เหน็ เขตแดนของทีมตนเองอย่างชดั เจน ถ้าทมี ใดสามารถดงึ เชือก ไปในแดนของตนได้ในเส้นแดน 2-3 เมตรนี้ ถือว่าชนะ เมื่อท้ัง 2 ทีม เข้าใจกติกาแล้วครูจึงให้นักเรียนเข้าไปยืนตามเขตท่ีกาหนดเพื่อให้ นักเรียนไดเ้ ตรยี มตวั ว่าใครจะยืนจดุ ใดของเส้นเชือก

10 “ปร๊ีดดดดดๆๆๆ” เสียงสัญญาณนกหวีดท่ีครูเป่าดังยาวพร้อม กับครูกระโดดปล่อยเท้าท่ีเหยียบเส้นเชือกตรงจุดก่ึงกลางผูกผ้าสีแดงไว้ เสียงคาว่า “ดึงเร็ววววว ๆ” พร้อมด้วยการใช้เท้ายันพื้นดินให้ตัวเองมีแรง ในการชว่ ยกนั ดงึ เพ่อื ชยั ชนะก็เริ่มข้ึนอย่างรวดเร็ว

11 ด้วยเวลาไม่ถึง 1 นาที ทมี ของธนดลก็ปลอ่ ยเชอื กออกจากมือ และล้มลงกองกนั ระเนระนาด พร้อมดว้ ยเสียงหวั เราะของนักเรียนท้งั 2 ทีม เม่ือดูผ้าผูกสีแดงที่เป็นจุดก่ึงกลางการตัดสิน ปรากฏว่าอยู่ในแดน ของทีมวงศกรและพลอยชมพู

12 เมื่อทีมของธนดล พีรพัฒน์ และเพื่อน ๆ แพ้ ทุกคนต่างก็โทษ ไปท่ีพงศกร และกฤษณะ เพราะกฤษณะยืนเป็นคนที่ 1 เหยียบเท้าของ พงศกรซ่ึงยืนเป็นลาดับท่ี 2 เม่ือพงศกรล้มไปหาคนที่ 3 การล้มจึง กลายเป็นโดมิโนต่อกันไป คนอยู่หลังเกิดความเข้าใจผิดจึงปล่อยเชือก ทา ใหท้ ีมฝ่ายตรงข้ามดึงเชือกไปโดยง่ายดายและตา่ งก็ลม้ ลงดว้ ยกันท้ัง 2 ทมี

13 ทีมของธนดลและพีรพัฒน์ ซ่ึงมีจานวนคนน้อยกว่าทีมของ วงศกรและพลอยชมพูอยู่แล้ว จึงกลับมาวางแผนกันใหม่ โดยให้ธนดลยืน เป็นคนท่ี 1 ต่อด้วยพีรพัฒน์ พงศกร กฤษณะ และนักเรียนหญิงต่อกันไป พีรพัฒน์หัวหน้าทีม ได้บอกกับทุกคนว่า พวกเราต้องมีพลังสามัคคี ทีมเรา จงึ จะชนะ

14 จากน้ันการแข่งขันจึงเริ่มข้ึนอีกครั้ง ด้วยพลังแห่งความสามัคคี จงึ ทาใหท้ มี ของพีรพัฒน์ ธนดล และเพ่อื น ๆ ชนะทีมของวงศกรท้งั 2 ครั้ง “ดีใจด้วยนะ ท่ีทีมของพีรพัฒน์ชนะ” วงศกรและพลอยชมพู เข้ามาแสดงความยนิ ดี ครผู ้สู อนยนื ยิ้มอยา่ งมีความสขุ ท่เี หน็ นักเรียนท้ัง 2 ทีม แสดงน้าใจนกั กีฬาตอ่ กนั

15 “ครูดีใจด้วยนะคะ กับทีมที่ชนะเลิศ และทีมที่แสดงน้าใจ นักกีฬา เห็นหรือยังคะว่า การเล่นเกมหรือกีฬาใด ๆ ก็ตาม โดยเฉพาะ ประเภททีม ถ้าในทีมขาดความสามัคคี ทีมน้ันจะชนะทีมคู่แข่งเป็นไปได้ยาก ตั้งแต่นกั เรยี นรวมทีมแล้วจานวนสมาชกิ ในทีมมมี ากมนี อ้ ยกว่ากันเพยี ง 1-2 คน ไม่มผี ลต่อการแข่งขนั สงิ่ สาคัญ “ความสามคั คี” ของทีมต่างหาก ที่ความสาคัญ ในห้องเรียนของเราก็เช่นเดียวกัน ถ้าพงศกรกับกฤษณะ ซ่ึงทะเลาะกันบ่อย ๆ เม่ือต้องมาเล่นกีฬาในทีมเดียวกัน นักเรียนต้องมี ความสามัคคีจึงจะทาให้สามารถเอาชนะคู่แข่งได้” ครูพูดให้ข้อคิดกับ นักเรียนเพื่อให้นกั เรียนได้เขา้ ใจกัน

16 “กรง้ิ ๆๆๆ กริง้ ๆๆๆ กริ้งๆๆๆ” เสียงสัญญาณหมดเวลาดงั ขนึ้ พอดี “จากการเล่นชักเย่อวันน้ี ครูเชื่อว่านักเรียนจะมีความสามัคคี กันมากข้ึนและให้นักเรียนนาสิ่งดี ๆ จากการเล่นไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับ ตัวเองและคนรอบข้าง เพราะทุกวันนี้สังคมไทยต้องการความสามัคคี ถ้า เรามีความสามัคคีกัน จะทาให้สามารถผ่านพ้นอุปสรรคและประสบ ความสาเร็จในการทางานร่วมกันได้ด้วยดี ส่วนใครท่ีอยากจะเล่นชักเย่อใน เวลาว่าง ให้นักเรียนส่งตัวแทนไปเบิกอุปกรณ์การเล่นจากครูได้นะคะ” ครู พูดใหข้ ้อคดิ กอ่ นให้นกั เรยี นเลิกแถวและเดนิ แถวไปเรยี นวชิ าอื่นตอ่ ไป

ประวตั ิผแู้ ตง่ หนังสือ ช่อื นางจริ นั ธนนิ ขนั ติโชติบรบิ ูรณ์ วัน เดือน ปเี กิด 8 พฤศจิกายน 2504 อายุ 58 ปี เริม่ รับราชการ 1 พฤษภาคม 2524 การศกึ ษา ปริญญาตรี สาขาเทคโนโลยีนวตั กรรมทางการศึกษา ตาแหนง่ จาก วิทยาลัยครบู ุรรี ัมย์ ปรญิ ญาโท สาขาการบริหารการศึกษา จากมหาวทิ ยาลัยรามคาแหง ครู วิทยฐานะ ชานาญการพเิ ศษ โรงเรยี นวดั หนองกระทมุ่ สพป. บุรรี ัมย์ เขต 1