นิทานลมกับพระอาทิตย์

ลมกบั พระอาทติ ย์

กาลครัง้ หน่งึ นานมาแล้ว วนั ท่อี ากาศแจ่มใสท้องฟ้าปลอดโปร่ง พระอาทติ ย์ออกมาส่องแสงเจดิ จ้าอย่างทเ่ี คยเป็ น เจ้าลมเพ่อื นเก่าได้ ผ่านมาเหน็ เลยหยุดแวะทกั ทาย \"เป็ นอย่างไรบ้างพระอาทติ ย์มิตรแห่งเรา ไม่เจอกนั เสยี นานสบายดีหรือไม่ \" เจ้าลมตะโกนทกั ทาย สหายเก่าสุดเสยี ง พระอาทติ ย์กต็ อบรับอย่างดใี จด้วยไม่เจอลมตนนีม้ าเน่นิ นานเหลอื เกนิ \"เป็ นอย่างไรบ้างพระอาทิตย์มติ รแห่งเรา ไมเ่ จอกันเสียนานสบายดหี รือไม่\"

ขณะนนั้ เองกม็ ชี ายหนุ่มนกั เดนิ ทางสวมเสอื้ คลุมกาลงั เดนิ เล่นเตร็ดเตร่อยู่ เจ้าลมเหน็ อย่างนนั้ กน็ กึ สนุก พูดท้าทายบาง ส่งิ ออกมา “พระอาทติ ย์สหายรัก เรามาแข่งขนั วดั ความแข็งแกร่งกนั สกั หน่อยไหม” ลมกล่าวชักชวน “ได้สิ ๆ แข่งอะไรดีเล่า” พระอาทติ ย์ตอบกลบั แบบไม่คดิ อะไร ด้านเจ้าลมกช็ ลี้ งไปยังหนุ่มนักเดนิ ทางคนนนั้ พร้อมกล่าว “ง่ายมาก เลย ทายงั ไงกไ็ ด้ให้เสอื้ คลมุ ของพ่อหนุ่มคนนนั้ หลดุ ออกมาจากตัว ใครทาสาเร็จถอื เป็ นผ้ชู นะและแข็งแกร่งท่สี ุด” พระอาทติ ย์พยกั หน้าตอบรับ ลมเหน็ ว่าสหายรักรับคาท้าจงึ โผไปหาหนุ่มนกั เดนิ ทาง พลางตะโกนไล่หลงั “ฉันขอเร่ิมก่อนเลยนะ”

เจ้าลมใช้กาลงั ทงั้ หมดรวบรวมมาเป็ นพายุขนาดย่อม หวังทาให้เสอื้ คลุมตัวนนั้ ปลดิ ปลวิ แต่หนุ่มนกั เดนิ ทางกไ็ ม่หว่ันไหวแถมยงั จบั เสอื้ เอามาคลุมไว้แน่น ลม เหน็ อย่างนนั้ กย็ ่งิ ใช้แรงบบี บังคบั มากขนึ้ ไปอกี จนหนุ่มคนนัน้ แทบไม่มีแรงก้าว เดนิ “ทาไมลมในวนั นถี้ งึ ได้มีความโหดร้ายกบั ฉนั นกั นะ” หนุ่มนักเดินทางบ่น อย่างท้อใจแล้วดงึ เสอื้ คลมุ ตวั แน่นกว่าเดมิ เจ้าลมจงึ รวบรวมพลงั อีกครัง้ พร้อม กบั เป่ าไปยังหนุ่มคนนนั้ ถงึ ขนั้ เดินเซเกอื บล้ม

“พอเถดิ หนาลมเอ๋ย เราขอลองแข่งบ้างเถดิ ” พระอาทติ ย์กล่าวกบั ลม ด้วยแรงทใ่ี กล้จะหมดไป ลมจงึ ยอมให้พระอาทติ ย์มาแข่งต่อ คราวนี้ อากาศแจ่มใสไร้พายุใด ๆ มาก่อกวน หนุ่มนกั เดินทางเลยเดนิ ต่อจน ใกล้ถงึ แนวป่ า ด้านพระอาทติ ย์เองกเ็ ร่ิมแผนการอย่างแยบยล เขา ค่อย ๆ เปล่งแสงให้ร้อนทลี ะนิด ทลี ะนดิ จนหนุ่มคนนนั้ เร่ิมรู้สกึ อ่นุ ขนึ้ อ่นุ ขนึ้ จากความอบอ่นุ กลายเป็ นความร้อน

พอเจอแนวต้นไม้เงยี บสงบ หนุ่มนักเดินทางเลยเลอื กท่จี ะเข้าไปน่งั พกั พร้อมถอด เสอื้ คลุมตัวท่ลี มท้าพระอาทติ ย์วางไว้ข้างกายอย่างสบายใจ “ความอ่อนโยนของเธอเหนือกว่าพละกาลังท่ฉี ันมี จริง ๆ” ลมช่นื ชมในส่ิงท่พี ระอาทติ ย์ทาลงไป “ไว้มี โอกาสคราใด เราจะแวะมาหาใหม่นะพระอาทิตย์ เพ่อื นรัก” ทงั้ ค่จู งึ ยมิ้ ร่าลากันอย่างมีความสุข

นิทานเร่ืองนสี้ อนให้รู้ว่า การใช้กาลงั และความรุนแรงแข่งขันกนั ไม่ทาให้เราได้ในส่งิ ทต่ี ้องการเสมอไป บางครัง้ อาจจะต้องสญู เสยี สง่ิ เหล่านนั้ เพราะการกระทาอนั ก้าวร้าวของเราก็ เป็ นได้ แต่ถ้าเปล่ยี นความรุนแรงมาเป็ นความอ่อนโยนและมีเมตตา ไม่ว่าจะ ทาอะไรย่อมได้ผลสาเร็จตอบแทนอย่างทห่ี วังแน่นอน