สรุปงานอาชีพ

รายวิชา การงานอาชีพ 3 (งานอาชีพ) ชน้ั มธั ยมศึกษาปี ท่ี 6 (ง 33101) ครูนพสั ชวนิ ทร์ มูลทาทอง โรงเรยี นหอวงั ปทมุ ธานี

ความรูเ้ ก่ยี วกบั งานอาชีพ (Career Knowledge)  อาชีพ (Occupation) ตามความหมาย ของบณั ฑติ ยสถาน (2546 : 1362) กลา่ วว่า อาชีพ (อาชีว-อาชีวะ) การเล้ยี งชวี ติ การทามา หากนิ ในงานท่ที าเป็นประจาเพอ่ื เล้ียงชีพ สรุปแลว้ อาชีพ หมายถงึ การทามาหา กนิ ในงานทีท่ าเป็นประจาเพอ่ื ใหเ้กิดรายได้ สาหรบั การเล้ยี งชีวติ ตนเองและครอบครวั

ความรูเ้ กย่ี วกบั งานอาชีพ (Career Knowledge) ความรูเ้ บ้ืองตน้ เกยี่ วกบั งานอาชพี

ความสาคญั ของอาชีพ  การประกอบอาชีพ หมายถงึ การทามาหากนิ ของบคุ คลในสงั คม ไดร้ บั ค่าตอบแทนเป็นรายได้ นามาจบั จ่ายใชส้ อยเลย้ี งดตู นเองและสมาชกิ ในครอบครวั ใหม้ คี ุณภาพชีวติ ทดี่ ี มคี วาม เป็นอยูด่ ี รฐั บาลมรี ายไดจ้ ากการเสยี ภาษขี องบคุ คลทป่ี ระกอบอาชีพ นามาจดั สรรจ่ายเป็น ค่าใชจ้ ่ายในการ พฒั นาประเทศ  ปจั จบุ นั การประกอบอาชพี มคี วามหลากหลาย มอี าชีพแตกแยกยอ่ ยออกเป็นอาชีพตา่ ง ๆ ท่ี มี ความเฉพาะทางของอาชพี มากขน้ึ ไดแ้ ก่ อาชพี วศิ วกร นกั บญั ชี ช่างแตง่ หนา้ นกั สารวจ และอาชพี อน่ื ๆ การทบี่ คุ คลในสงั คมมโี อกาสประกอบอาชีพนบั ไดว้ า่ เป็นการประสบกบั ความสาเรจ็ และเป็นความ ตอ้ งการสูงสุดในชีวติ โดยเฉพาะอย่างยง่ิ การไดป้ ระกอบอาชีพที่ ตรงกบั ความรู้ ความสามารถ ความสนใจและความชอบ จะทาใหบ้ คุ คลนนั้ เกดิ ความ ภาคภูมใิ จและมคี วามสขุ  การเตรยี มความพรอ้ มและการวางแผนในการเขา้ สู่การประกอบอาชีพ จงึ เป็นเรอ่ื งจาเป็นที่ บคุ คลตอ้ งใหค้ วามสาคญั เพอ่ื ช่วยใหต้ ดั สนิ ใจเลอื กประกอบอาชีพไดส้ อดคลอ้ งกบั คุณสมบตั ขิ องตน ประกอบอาชพี นนั้ อยา่ งมคี วามสุขและเจรญิ กา้ วหนา้ ในเสน้ ทางอาชพี ดงั กล่าว

ความสาคญั ของอาชีพ อาชีพ เป็นปจั จยั สาคญั ในการพฒั นาคณุ ภาพชวี ติ เศรษฐกิจ และสงั คมทสี่ ่งผลกระทบต่อ ความเจริญกา้ วหนา้ ของ ประเทศชาติ อาชพี มคี วามสาคญั ดงั น้ี 1. สง่ เสรมิ คุณภาพชีวติ ของมนุษยใ์ ห ้ 2. ทาใหเ้กดิ ความน่าเชอื่ ถอื ในสงั คม สามารถดารงชวี ติ อย่ไู ดอ้ ยา่ งปกติสุข 3. สรา้ งความเชอ่ื มนั่ ใหก้ บั ผูท้ จี่ ะมาใช้ 4. สรา้ งรายไดจ้ ากการประกอบอาชีพ ชวี ติ อยรู่ ่วมกนั

ประเภทของอา ีชพ การแบ่งประเภทของอาชีพ 1. แบ่งตามลกั ษณะเน้ือหาวิชาของอาชีพ 2. แบ่งอาชพี ตามลกั ษณะของการประกอบอาชพี

ประเภทของงานอาชพี เกษตรกรรม 1. แบ่งตามลกั ษณะเน้ือหาวิชาของอาชีพ ศิลปกรรม อตุ สาหกรรม 1. การแบ่งประเภทของอาชพี สามารถ งานอาชีพ แบ่งตามลกั ษณะเน้ือหาวิชาของอาชพี คหกรรม ดงั น้ี หตั ถกรรม พาณิชย กรรม

ประเภทของงานอาชีพ เกษตรกรรมดา้ นการปลูกพชื เกษตรกรรมดา้ นการเล้ยี งสตั ว์  การแบ่งอาชีพตามเน้ือหาวิชาของอาชีพ 1. อาชีพเกษตรกรรม (Agricultural Occupation) ประชากรไทยไม่นอ้ ยกว่ารอ้ ยละ 60 ประกอบอาชีพ เกษตรกรรมจงึ นบั ไดว้ ่า อาชีพเกษตรกรรมเป็นอาชพี หลกั และ เป็นอาชพี สาคญั ของ ประเทศ เป็นอาชีพทมี่ ีความเก่ียวเนื่องกบั การผลติ การจดั จาหน่ายสนิ คา้ และบรกิ ารทางดา้ น การเกษตร ผลผลติ ทางการเกษตรนอกจากใชบ้ รโิ ภคเป็นสว่ นใหญ่แลว้ ยงั ใชเ้ ป็นวตั ถุดิบในการผลติ ทางอตุ สาหกรรม อาชีพ เกษตรกรรมในประเทศไทย ไดแ้ ก่ การทานา ทาไร่ ทาสวน และการเล้ยี งสตั ว์

ประเภทของงานอาชีพ อตุ สาหกรรมขนาดเลก็ อตุ สาหกรรมขนาดใหญ่ การแบง่ อาชีพตามเน้ือหาวชิ าของอาชีพ  2. อาชีพอุตสาหกรรม (Industry Occupation) หมายถงึ อาชพี เกี่ยวกบั การผลติ สนิ คา้ โดยการนาเอาวสั ดุ วตั ถดุ ิบ หรือ สินคา้ บางชนดิ มาแปรสภาพใหเ้กดิ ประโยชนต์ ่อผูใ้ ชม้ ากข้นึ ใน ขนั้ ตอนของกระบวนการผลติ ประกอบดว้ ยปจั จยั มากมาย ไดแ้ ก่ แรงงาน เครอื่ งจกั ร วสั ดุ อปุ กรณ์ ทนุ อาคาร การบรหิ ารจดั การ เป็นตน้ การประกอบอาชพี อุตสาหกรรมสามารถแบง่ ตามขนาด ของการดาเนินงานได้ไดแ้ ก่ อุตสาหกรรมครอบครวั อตุ สาหกรรมขนาดเลก็ อตุ สาหกรรมขนาดกลาง และ อตุ สาหกรรมขนาดใหญ่

ประเภทของงานอาชีพ ธุรกจิ คา้ ปลกี ธุรกจิ คา้ สง่ การแบ่งอาชีพตามเน้ือหาวิชาของอาชีพ  3. อาชพี พาณิชยกรรม (Commerce Occupation) หมายถงึ การประกอบอาชพี ทมี่ ลี กั ษณะการดาเนินงานเกี่ยวกบั การแลกเปลยี่ นสนิ คา้ โดยใชเ้งนิ เป็นตวั กลาง ส่วนใหญ่การ ดาเนนิ งานอยู่ในรูปแบบของการซ้อื มาขายไป ผูป้ ระกอบอาชพี น้ี จงึ จดั เป็นคนกลางที่ทาหนา้ ทซ่ี ้อื สนิ คา้ จากผูผ้ ลติ แลว้ นามาขาย ต่อใหก้ บั ผูบ้ ริโภค ไดแ้ ก่ การคา้ ปลกี และการคา้ ส่ง โดยจะจดั จาหน่ายในรูปแบบของการขายตรงหรอื จดั จาหน่ายทางออ้ ม

อาชพี คหกรรม ประเภทของงานอาชีพ การแบ่งอาชีพตามเน้ือหาวิชาของอาชีพ อาชพี บรกิ าร  4. อาชีพคหกรรมและการบริการ  คหกรรม (Spill Smoke Occupation) หมายถงึ กลมุ่ ของการ ประกอบอาชพี ทมี่ ลี กั ษณะการดาเนนิ งานเกยี่ วขอ้ งกบั การประกอบ อาหารคาว หวาน และอาหารวา่ ง ของไทยและต่างประเทศ การเสริม สวย การตดั เยบ็ เส้อื ผา้ สุภาพบรุ ษุ และสตรี  การบรกิ าร (Service Occupation) หมายถงึ การประกอบอาชพี ทมี่ อี าชพี บรกิ าร ลกั ษณะการดาเนนิ งานเกยี่ วกบั การทาใหผ้ ูซ้ ้อื เกิด ความพงึ พอใจ การบรกิ ารอาจจะเป็นสนิ คา้ ทมี่ ตี วั ตน หรอื ไมม่ ตี วั ตนก็ได้

อาชพี งานแกะสลกั ประเภทของงานอาชีพ การแบ่งอาชีพตามเน้ือหาวชิ าของอาชีพ  5. อาชพี หตั ถกรรม (Handicraft Occupation) หมายถงึ การประกอบอาชพี ท่ีเก่ยี วกบั งานชา่ ง โดยใชม้ อื ผลติ ช้นิ งานเป็นส่วนใหญ่ ไดแ้ ก่ อาชพี จกั สาน แกะสลกั ทอผา้ ดว้ ยมอื ทอเสื่อ อาชพี งานทอผา้

ประเภทของงานอาชีพ อาชีพนกั ออกแบบ การแบ่งอาชีพตามเน้ือหาวิชาของอาชีพ อาชีพนักแสดง  6. อาชีพศิลปกรรม (Art Objectives Occupation) หมายถงึ การประกอบอาชพี ที่มลี กั ษณะการดาเนนิ งาน เก่ยี วกบั การแสดงออกของศิลปะในรูปแบบต่าง ๆ ไดแ้ ก่ การปนั้ การวาดภาพ การเขยี นแบบ การดนตรี การละคร การโฆษณา การถา่ ยภาพ

ประเภทของงานอาชพี 2. แบง่ อาชีพตามลกั ษณะของการประกอบอาชีพ อาชีพ อาชีพ อสิ ระ รบั จา้ ง อาชีพ อาชีพ งานฝีมอื รบั ราชการ

ประเภทของงานอาชีพ 1. อาชีพอสิ ระ (Freelance) หมายถงึ อาชพี ทกุ ประเภท ทผี่ ูป้ ระกอบอาชพี ดาเนนิ การดว้ ยตนเองแตเ่ พยี งผูเ้ดยี วหรือ 2. แบ่งอาชีพตามลกั ษณะของการประกอบอาชีพ เป็นกลมุ่ เป็นอาชพี ทไี่ มต่ อ้ งใชค้ นมาก ถา้ มคี วามจาเป็นจะใช้ วธิ ีการจา้ งคนมาชว่ ยงานเป็นครงั้ คราว เจา้ ของกจิ การเป็นผู ้ ลงทนุ และจดั จาหนา่ ยเอง คดิ แผนงานและตดั สินใจดว้ ย ตนเองทกุ เรอื่ ง ทาใหก้ ารพฒั นาอาชพี เป็นไดอ้ ย่างรวดเร็วทนั ตอ่ เหตกุ ารณ์ นอกจากน้ผี ูป้ ระกอบอาชพี อสิ ระยงั ตอ้ งมี ความอดทนต่องานหนกั ปญั หาและอปุ สรรคต่าง ๆ ทเี่ กิดข้นึ มคี วามคดิ รเิ ริม่ สรา้ งสรรค์ และมองเหน็ เสน้ ทางการ ดาเนนิ งานของตนเองไดท้ ะลปุ รุโปร่ง

ประเภทของงานอาชีพ 2. แบ่งอาชีพตามลกั ษณะของการประกอบอาชีพ 2. อาชพี รบั จา้ ง (Occupation work for) หมายถงึ อาชพี ที่ รบั จา้ งทางานใหก้ บั ผูว้ ่าจา้ งโดยไดร้ บั ค่าตอบแทนเป็นคา่ จา้ ง หรอื เงนิ เดอื น อาชพี รบั จา้ งประกอบดว้ ยบคุ คล 2 ฝ่าย ฝ่ายแรกเรยี กวา่ “นายจา้ ง” หรือ ”ผูว้ ่าจา้ ง” ฝ่ายหลงั เรยี กว่า “ลกู จา้ ง” หรือ “ผูร้ บั จา้ ง” มคี ่าตอบแทนที่ ผูว้ า่ จา้ งจะตอ้ งจา่ ยใหแ้ ก่ผูร้ บั จา้ งซงึ่ เรยี กว่า “ค่าจา้ ง” ลกั ษณะการทางาน รบั จา้ งส่วนใหญ่ทางานในสถาน ประกอบการหรอื โรงงาน อตั ราคา่ จา้ ง ข้นึ อยู่กบั การกาหนดราคาของเจา้ ของสถานประกอบการหรอื นายจา้ ง ทางานตามเวลาทกี่ าหนด การประกอบอาชพี รบั จา้ งมขี อ้ ดตี รงทไี่ มม่ คี วาม เสยี่ งเรือ่ งการลงทนุ เนอื่ งจากผูร้ บั จา้ งจะใชเ้ครือ่ งมอื อปุ กรณก์ ารทางานที่ ผูว้ ่าจา้ งจดั ไวใ้ ห ้ ทางานตามทผี่ ูว้ ่าจา้ ง

ประเภทของงานอาชีพ 2. แบ่งอาชีพตามลกั ษณะของการประกอบอาชีพ 3. อาชพี งานฝีมอื (Craft Occupation) เป็นอาชีพท่ผี ปู ้ ฏบิ ตั งิ าน จะตอ้ งใชป้ ระสบการณ์และความชานาญ เฉพาะดา้ น ไดแ้ ก่ งานศลิ ปะ งาน หตั ถกรรม และงานประตมิ ากรรม เป็นตน้

ประเภทของงานอาชีพ 4. อาชีพรบั ราชการ (Government Servant Occupation) รวมถึงเจา้ หนา้ ทข่ี อง 2. แบ่งอาชีพตามลกั ษณะของการประกอบอาชีพ รฐั พนกั งานรฐั วสิ าหกิจเป็นอาชพี ที่มลี กั ษณะ การปฏิบตั ิงานม่งุ เนน้ การใหบ้ รกิ ารแก่ ประชาชน

ลกั ษณะของอาชีพ ขา้ ราชการ  1. อาชีพรบั ราชการ ม่งุ เนน้ ทางานเพอื่ ประชาชนและประเทศชาติ มรี ะยะเวลาการทางานแน่นอน ตอ้ งผ่านการสอบคดั เลอื กโดยสอบขอ้ เขยี น เพอื่ วดั ความรูค้ วามเขา้ ใจในการทางาน มคี วามมนั่ คงและเจรญิ กา้ วหนา้ ค่อนขา้ งสูง มกี ารเลอื่ นขนั้ ตาแหน่งและขนั้ เงนิ เดือนทกุ ปี เกษยี ณอายุราชการจะไดร้ บั เงนิ บาเหนจ็ หรือบานาญ

ลกั ษณะของอาชีพ พนกั งานรฐั วสิ าหกจิ  2. อาชีพพนกั งานรฐั วิสาหกิจ รฐั วสิ าหกิจซง่ึ เป็นองคก์ รธรุ กจิ ทรี่ ฐั บาลเป็นเจา้ ของ พนกั งานรฐั วสิ าหกจิ จะไดร้ บั ค่าตอบแทนเป็นเงนิ เดือน ตอ้ งผ่านการสอบคดั เลอื กโดยสอบขอ้ เขยี น เพอื่ วดั ความรคู้ วามเขา้ ใจในการทางาน มรี ะยะเวลาการทางานแน่นอน มคี วามมนั่ คงและเจรญิ กา้ วหนา้ ค่อนขา้ งสูง เช่น การรถไฟไทย ไปรษณียไ์ ทย ทา่ อากาศยานไทย การประปา การไฟฟ้า ธนาคารกรงุ ไทย การบนิ ไทย

ลกั ษณะของอาชีพ  3. อาชีพรบั จา้ งในหน่วยงานเอกชน ทางานในหน่วยงานเอกชนบริษทั หรือโรงงาน อตุ สาหกรรมต่าง ๆ ไดร้ บั ค่าตอบแทนเป็นเงนิ เดอื นหรือค่าจา้ ง บางบริษทั อาจหยุดทางานเฉพาะวนั อาทติ ย์ มรี ะยะเวลาการทางานแน่นอน คดั เลอื กบุคคลเขา้ ทางานโดยการทาแบบทดสอบ การสมั ภาษณ์

ลกั ษณะของอาชีพ  4. อาชีพรบั จา้ งท่ีทางานเป็ นกลุ่ม ทางานตามคาสงั่ ของผวู้ ่าจา้ งซงึ่ ทางานร่วมกนั เป็นกลมุ่ ไดร้ บั ค่าตอบแทนไมน่ ่านอน ระยะเวลาในการทางานแตกต่างกนั ข้นึ อยู่กบั ผูว้ ่าจา้ ง อาชพี รบั จา้ งทท่ี างานเป็นกลมุ่ จะตอ้ งไปสมคั รงานกบั ผู้ วา่ จา้ งโดยตรง ความมนั่ คงในการทางานข้นึ อยู่กบั ผปู้ ฏบิ ตั ิงาน ผูว้ ่าจา้ งจะเป็นผูพ้ จิ ารณาการเลอื่ นขน้ั เงนิ เดอื นหรอื สวสั ดกิ ารต่าง ๆ

ลกั ษณะของอาชีพ  4. อาชีพรบั จา้ งท่ีทางานคนเดียว ทางานตามคาสงั่ ของผวู้ า่ จา้ งซง่ึ ทางานคนเดยี ว ไดร้ บั ค่าตอบแทนไม่น่านอน ระยะเวลาในการทางานแตกต่างกนั ข้นึ อยู่กบั ผูว้ ่าจา้ ง มลี กั ษณะการทางานทแ่ี ตกต่างกนั โดยทางานวนั ละ 8 ชวั่ โมง ความมนั่ คงในการทางานข้นึ อยู่กบั ผปู้ ฏบิ ตั ิงาน ผูว้ ่าจา้ งจะเป็นผูพ้ จิ ารณาการเลอ่ื นขน้ั เงนิ เดอื นหรอื สวสั ดกิ ารต่าง ๆ

คุณสมบตั เิ ฉพาะของผูป้ ระกอบอาชีพ คณุ สมบตั ิเฉพาะของผปู้ ระกอบอาชพี รบั ราชการ  (1) ตอ้ งปฏบิ ตั หิ นา้ ทร่ี าชการดว้ ยความซอ่ื สตั ย์ สจุ รติ และเทย่ี งธรรม  (2) ตอ้ งปฏบิ ตั หิ นา้ ทรี่ าชการใหเ้ป็นไปตามกฎหมาย กฎ ระเบยี บของทางราชการ  (3) ตอ้ งปฏบิ ตั หิ นา้ ทรี่ าชการใหเ้กดิ ผลดหี รอื ความกา้ วหนา้ แก่ราชการดว้ ยความตงั้ ใจ  (4) ตอ้ งปฏบิ ตั ติ ามคาสงั่ ของผูบ้ งั คบั บญั ชาซง่ึ สงั่ ในหนา้ ทร่ี าชการโดยชอบดว้ ยกฎหมาย  (5) ตอ้ งอทุ ศิ เวลาของตนใหแ้ ก่ราชการ จะละทง้ิ หรอื ทอดท้งิ หนา้ ทรี่ าชการมไิ ด้  (6) ตอ้ งรกั ษาความลบั ของทางราชการ  (7) ตอ้ งสภุ าพเรยี บรอ้ ย รกั ษาความสามคั คีและตอ้ งช่วยเหลอื กนั  (8) ตอ้ งตอ้ นรบั ใหค้ วามสะดวก ใหค้ วามเป็นธรรม และใหก้ ารสงเคราะหแ์ ก่ประชาชน  (9) ตอ้ งวางตนเป็นกลางทางการเมอื งในการปฏบิ ตั หิ นา้ ทร่ี าชการ  (10) ตอ้ งรกั ษาช่อื เสยี งของตน และรกั ษาเกียรตศิ กั ด์ขิ องตาแหน่งหนา้ ทร่ี าชการ

คุณสมบตั เิ ฉพาะของผูป้ ระกอบอาชีพ คุณสมบตั ิเฉพาะของผูป้ ระกอบอาชีพพนกั งานรฐั วิสาหกจิ พนกั งานรฐั วสิ าหกิจเป็นอาชพี ท่ีตอ้ งมคี วามรใู้ น วชิ าชีพ มคี วามสามารถเฉพาะดา้ น มปี ระสบการณ์ มี ความคดิ สรา้ งสรรค์ มคี วามสามารถดา้ นการบรหิ าร จดั การงาน มคี วามรบั ผดิ ชอบ ในการทางาน ควรจบ การศึกษาขน้ั ตํ่าระดบั ประกาศนียบตั รวชิ าชีพ (ปวช.) ประกาศนียบตั รวชิ าชพี ชนั้ สงู

คณุ สมบตั เิ ฉพาะของผูป้ ระกอบอาชีพ คุณสมบตั ิของผูป้ ระกอบอาชีพรบั จา้ ง ผูท้ ปี่ ระกอบอาชพี รบั จา้ งตอ้ งมคี วามขยนั รบั ผดิ ชอบ อดทน ซอื่ สตั ย์ มงุ่ มนั่ ในการทางานมคี วามรูใ้ นอาชพี มปี ระสบการณแ์ ละมี ทกั ษะในการพฒั นา งานใหท้ นั ยคุ สมยั การประกอบอาชพี ใหป้ ระสบ ความสาเร็จนนั้ ผูป้ ระกอบอาชพี อสิ ระควรมคี ณุ สมบตั ิดงั น้ี 1) มคี วามรอบคอบและเชอื่ มนั่ ในตนเอง 2) มลี กั ษณะความเป็นผูน้ าทดี่ ี 3) มคี วามคดิ รเิ ริม่ สรา้ งสรรคแ์ ละกระตอื รือรน้ 4) มคี วามกลา้ กลา้ เสยี่ ง กลา้ ตดั สนิ ใจ 5) มคี วามขยนั อดทน ซอื่ สตั ย์ 6) มวี นิ ยั มคี วามรบั ผดิ ชอบ 7) มสี ขุ ภาพแขง็ แรงทงั้ กายและจติ ใจ 8) มคี วามรูเ้ท่าทนั เหตกุ ารณ์บา้ นเมอื ง เศรษฐกิจ และสงั คม

แนวทางการเลอื กอาชีพ กระทรวงแรงงาน (2559) ไดใ้ หข้ อ้ มลู แนวทางการเลอื กอาชพี โดยอธิบาย รายละเอยี ดวา่ งาน คอื ชวี ติ ดงั นน้ั การเลอื กอาชพี จาเป็นตอ้ งมกี ารการวางแผนตง้ั แต่ วยั เรยี น ซงึ่ เป็นการวางแผนระยะยาวทตี่ อ้ งใชเ้วลานานมากและจะตอ้ งใชค้ วาม พยายามอย่างมากในการปฏบิ ตั ิตามแผนทวี่ างไว ้

การมองเหน็ โอกาสในการประกอบอาชีพ 1. ช่องทางในการประกอบอาชีพ ผูท้ ตี่ อ้ งการประกอบอาชพี ตอ้ งศกึ ษาความตอ้ งการของตลาดแรงงาน และ เลอื กอาชพี ตามทตี่ ลาดแรงงานตอ้ งการ ย่อมมโี อกาสมอี าชพี มี มรี ายไดเ้ล้ยี งดู ตนเองและสมาชกิ ในครอบครวั 1. พฒั นาทกั ษะความรูค้ วามชานาญในงานประจาทีท่ าอยู่ 2. ความชอบ ความสนใจส่วนตวั หรืองานอดิเรก เป็นอกี ทางหนงึ่ ทสี่ ามารถ ช่วยใหม้ องเหน็ ช่องทางการประกอบอาชพี ได้ 3. การฟงั ความคดิ เหน็ จากแหลง่ ต่าง ๆ การพูดคยุ แลกเปลยี่ นความคิดเห็น กบั บคุ คลอนื่ 4. การศกึ ษาคน้ ควา้ จะชว่ ยใหเ้กดิ ความรูแ้ ละความคดิ ใหมๆ่ 5. เขา้ รบั การฝึกอบรมวชิ าชาชพี จากสถาบนั ตา่ ง ๆ

การมองเหน็ โอกาสในการประกอบอาชีพ 2. ปญั หาการเลอื กอาชีพของผูเ้ รยี นหรือผูส้ มคั รงาน 1. ขาดความรูค้ วามเขา้ ใจในการประกอบอาชพี ตา่ ง ๆ ขาด ทกั ษะและรายละเอยี ดเกยี่ วกบั โลกอาชพี 2. ผูเ้รยี นและผูส้ มคั รงานตอ้ งการความช่วยเหลอื เกีย่ วกบั การใหค้ าปรึกษา แนะนา แนะแนวอาชพี แนะแนวการศกึ ษาต่อ 3. ผูเ้รยี นและผูส้ มคั รงานจะตอ้ งรูข้ ีดความสามารถ สตปิ ญั ญา ความถนดั ความสนใจและความพรอ้ มในการเลอื ก ประกอบอาชพี ทเี่ หมาะสมกับตนเอง 4. ปญั หาทางดา้ นเศรษฐกิจ ผูเ้รยี นและผูส้ มคั รงานตอ้ งมี ความรูเ้รอื่ งเศรษฐกจิ ซงึ่ มผี ลตง้ั แต่การเลอื กเรียนตอ่ หรือศกึ ษา เพมิ่ เตมิ ไดแ้ ก่ สาขาทเี่ ลอื กศึกษาต่อเป็น

การตดั สนิ ใจเลอื กอาชีพ เมอื่ ตดั สนิ ใจวา่ จะประกอบอาชีพใดแลว้ เพ่อื ใหเ้กิดความ มนั่ ใจว่าอาชพี ทเ่ี ลอื กนน้ั จะสามารถดาเนนิ การไดจ้ าเป็นตอ้ งมี การวเิ คราะหค์ วามพรอ้ มและความเป็นไปไดข้ องอาชีพท่ี ตดั สนิ ใจเลอื ก เนอ่ื งจากมนุษยเ์ รามคี วามถนดั ความสามารถ และความสนใจในอาชพี แตกต่างกนั เป็นสาเหตใุ หต้ อ้ งรูจ้ กั ตนเอง รูจ้ กั งานอาชพี ต่าง ๆ อย่างกวา้ งขวาง รวมทงั้ พิจารณา การเลอื กอาชพี วา่ มงี านอะไรบา้ ง ทต่ี นเองชอบและสนใจมาก ทสี่ ดุ ซงึ่ อาชีพ นน้ั ๆ เหมาะสมกบั ความรู้ ความสามารถ อปุ นิสยั ใจคอ และบคุ ลกิ ลกั ษณะ จะทาใหก้ ารตดั สนิ ใจเลอื ก อาชพี เป็นไปอย่างถูกตอ้ ง และประสบความสาเรจ็ ในการ ประกอบอาชพี นน้ั ๆ

1. ศึกษาวิเคราะห์อา ีชพ ่ทีปจั จยั สาคญั ทม่ี ีผลต่อความสาเรจ็ ต้องการทา ในการประกอบอาชีพ 1. ศึกษารายละเอยี ด ลกั ษณะงาน 2. สภาพแวดลอ้ มในการประกอบอาชพี 3. คณุ สมบตั ขิ องผูป้ ระกอบอาชพี 4. สภาพการจา้ งงาน 5. สภาพการประกอบอาชพี 6. ความกา้ วหนา้ ในการประกอบอาชพี 7. โอกาสอนื่ ๆ

2. การวิเคราะห์ตนเองปจั จยั สาคญั ท่มี ผี ลต่อความสาเรจ็ เ ่กียวกับอา ีชพ ในการประกอบอาชพี 1. ความรู ้ ความสามารถ 2. ทกั ษะในการทางาน 3. ความถนดั หรือ ความสามารถพเิ ศษ 4. จดุ เด่น เป็นจดุ สนใจ 5. ความชอบ ความสนใจและความตอ้ งการ 6. ค่านยิ มในการทางาน 7. อปุ นสิ ยั ภายในจติ ใจ 8. ขอ้ จากดั ในการทางาน 9. บคุ ลกิ ภาพ

3. คุณลักษณะ ่ทีพึงมีปจั จยั สาคญั ทม่ี ีผลต่อความสาเรจ็ ในการประกอบอา ีชพ ในการประกอบอาชพี 1. การเป็นผูก้ ลา้ ไดก้ ลา้ เสยี มคี วามอดทนสูง มคี วามรอบรูเ้ท่าทนั เศรษฐกจิ และเหตกุ ารณบ์ า้ นเมอื ง รูจ้ กั กลยุทธก์ ารแขง่ ขนั กบั คู่แข่ง 2. มมี นุษยสมั พนั ธด์ ี ย้มิ แยม้ แจม่ ใส อดทน อดกลน้ั 3. มคี วามกระตอื รือรน้ มวี นิ ยั ขยนั อดทน ยอมรบั ในกฎเกณฑ์ และมคี วามซอื่ สตั ย์

ประโยชน์ของงานอาชีพ • ฝึกใหบ้ คุ คลมวี นิ ยั ซอื่ สตั ย์ รบั ผดิ ชอบ และรูค้ ณุ ค่าของเงนิ รายไดท้ เี่ ป็นคา่ ตอบแทนจากการประกอบอาชพี ดา้ นตนเอง • ทาใหร้ ูจ้ กั ใชจ้ า่ ยเงนิ อย่างประหยดั มกี ารวางแผนการใชจ้ า่ ยเงนิ การเกบ็ ออมเงนิ เพอื่ มนั่ คงของชีวติ ในอนาคต • ส่งเสรมิ คณุ คา่ ใหต้ นเองและ สมาชกิ ในครอบครวั ดา้ น • เป็นตวั อย่างแก่บคุ คลในครอบครวั และบุคคลอนื่ ๆ ในสงั คม ครอบครวั • เป็นการสรา้ งรายไดใ้ หแ้ ก่ชมุ ชน ทาใหเ้ศรษฐกิจชมุ ชนดีข้นึ ทาใหช้ มุ ชนมคี วามเขม้ แขง็ ดา้ นชมุ ชน • ทาใหผ้ ูค้ นในชมุ ชนมคี วามรูส้ กึ รกั และผูกพนั กนั ตลอดจนมเี จตคตทิ ดี่ ีต่อชุมชนและทอ้ งถนิ่ ของตนเอง • เมอื่ ประชาชนในประเทศมอี าชพี มรี ายได้ รฐั ก็สามารถเรยี กเก็บภาษเี งนิ ได้ และนารายไดจ้ ากการเก็บภาษมี าพฒั นา ดา้ น ประเทศในดา้ นตา่ ง ๆ ใหม้ คี วามเจริญกา้ วหนา้ ทดั เทยี มนานาประเทศได้ ประเทศชาติ

สรปุ ความสาคญั มนุษยเ์ รามคี วามถนดั ความสามารถ และความสนใจในงานอาชพี แตกต่างกนั บางคนเหมาะทจี่ ะทางานดา้ น หตั ถกรรม บางคนเหมาะสมทจ่ี ะทางานเกีย่ วกบั เคร่อื งจกั รกลหรอื งานทเ่ี กีย่ วขอ้ งกบั ดา้ นวทิ ยาศาสตร์ ส่วนบางคน อาจจะเหมาะสมทจ่ี ะทางานเกยี่ วกบั การสอนหนงั สอื การช่วยเหลอื ตดิ ต่อสอ่ื สารและใหบ้ ริการประชาชน เป็นตน้ และพรสวรรคท์ ม่ี ไี มเ่ หมอื นกนั ทาใหไ้ ม่สามารถทางานชนดิ เดยี วกนั ได้ขอ้ สาคญั ก็คือ ตอ้ งรูจ้ กั ตนเอง และรูจ้ กั งาน อาชพี ตา่ ง ๆ อย่างกวา้ งขวาง รวมทงั้ พจิ ารณาดูว่ามงี านอะไรบา้ งทชี่ อบและสนใจมากทสี่ ุด และงานนนั้ ๆ เหมาะสม กบั อปุ นิสยั และบคุ ลกิ การประกอบอาชพี ทต่ี รงกบั ความถนดั ความรูค้ วามสามารถ และความตอ้ งการของตนเองจะส่งผลใหค้ วาม ความสาเรจ็ ในการประกอบอย่างยงั่ ยนื และเกิดความภาคภูมใิ นตนเอง การเรยี นรูท้ จี่ ะวางแผนการตดั สนิ ใจเลอื กอาชพี ทาใหม้ ขี อ้ มลู อาชพี ตา่ ง ๆ ทจ่ี ะนามาใชใ้ นการคน้ หาตนเองว่ามคี วาม เหมาะสมกบั อาชพี ใด เพอ่ื ความพงึ พอใจ ความสุขในการประกอบอาชพี และพฒั นาอาชพี ของตนใหบ้ รรลเุ ป้าหมาย สูงสุดไดต้ ามความคาดหวงั