ဝိဇာတာဝီ (ချစ်ဦးညို)

http://mmcybermedia .com “ငါ႔ကု၊ိ မဖိ ုရားကိ၊ု တစ္နန္းေတာလ္ ံုးကို သင့္ရဲ႕ ပညာနဲ႔ ေစာငေ့္ ရာွ က္ပါ၊ ဒါ့အျပင္ ေဝဠဳဝန္ “ဒါကေတာ့... ေဆးကလည္း စြမး္ ေန၊ သူ႔ အက်ဳိ းေပးခ်ိန္ကလည္း ေရာကေ္ နလို႔ ေနမွာေပါ႔ ဝိဟာရက ဘရု ား အမဴွ းရတွိ ဲ့ သဃံ ာေတာ္မ်ားကိုလည္း ေစာင့္ေရာွ က္ပါ” ဟု ဆုိခဲ့ေလသည္။ ဝႆကာရရယ္... ေနာက္ထပ္ေကာ ဒီ သာလဝတီရဲ႕ သားက ဘာေတြ နာမည္ေကာငး္ ထအုိ ခ်ိန္မွစ၍ ဇီဝကသည္ ဘရု င့္သမားေတာ္ ျဖစ္သြားသည္။ ထြက္ေသးသလဲ” ဝႆကာရသည္ စုစံ မ္းရရိွလာေသာ သတငး္ မ်ားကုိ တစခ္ ုၿပးီ တစ္ခု သံေတာဥ္ ီး ရာဇၿဂိဳဟ္တြင္ တစ္ခါက ႏိငု ္ငံေတာ္ ျပည့္တန္ဆာ ျဖစ္ခဲဖ့ ူးေသာ သာလဝတကီ ုိ တင္ေလသည္။ အမည္တပ္၍ သာလဝတရီ ဲ႕ သားဟု ေျပာခ်လကို ္၏။ “အသက္ ငယင္ ယရ္ ြယ္ရြယ္နဲ႔ မမ်ွ ထင္ရွားႀကီးက်ယလ္ ာတဲ့ ဇီဝကကို တြနး္ ထုိး “ရွိပါေသးတယ္ အရွင္၊ ဇီဝကဟာ...” ေပးလိုကတ္ ဲ့ ေနာက္ျဖစ္ရပ္ တစ္ခကု ေတာ့ ရာဇၿဂိဳဟက္ သူေဌးႀကးီ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ခုနစ္ႏစွ ္ၾကာ ဗာရဏသီျပညမ္ ွ သူေဌးသား တစေ္ ယာက၏္ အူထံုးေနေသာ အနာကို ခြဲစိတ္ ဦးေခါငး္ ခဲနာကို ကသု လိုက္တဲ့ အျဖစ္ပါပဲ အရွင္” ကုသေပးခဲသ့ ည့္ အေၾကာင္း၊ စိတ္ၾကမ္းလၾူ ကမ္းႀကီးဟု သတင္းႀကးီ ေသာ ပေဇၨာတ ဘုရင္ႀကီး၏ ေသြးအားနည္း ေရာဂါကို ကုသေပ်ာကက္ င္းေစခဲ့သည့္ အေၾကာင္း။ သူေဌးႀကီးအား ဇဝီ က ကသု ပံု ကုသနညး္ အေသးစိတ္ကပို ါ ဝႆကာရက စံုစမ္း “ဒါေတြ ထားလကို ္ပါေတာ့... ေဝဠဳဝန္ ေက်ာင္းတုိကန္ ဲ႔ ဗဒု နၶ ဲ႔ ဘယ္လို အဆက္အသြယ္ စေု ဆာင္းခဲ၏့ ။ ရသွိ ြားတာလဲ၊ အဲဒါကို သိခ်င္တယ္ ဝႆကာရ” ဝႆကာရသည္ ေရးမွတ္လာေသာ ပုရပုိကခ္ ်ပ္ တစ္ခ်ပက္ ို ဆြဲထုတ္၍ တစ္ခ်ကမ္ ွ် “ေနာက္ဆံုးမွာ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းသြားေတာ့ သေူ ဌးက အသက္သခင္ ေက်းဇူးရွင္ ဆၿို ပီး ၾကညၿ့္ ပီး ေလ်ွ ာက္တင္၏။ ရသိွ မွ် စညး္ စမိ ္ကုိ ပံုအပ္ေပးပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဇီဝက, က ျငင္းပယ္ၿပီး သအ႔ူ တြက္ အသျပာ “ဗုဒၶဟာ တစခ္ ါက ေသြးေလခ်ဳပ္ခုိငတ္ ဲ့ ေဝဒနာ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ဒအီ ခါမွာ ဗုဒရၶ ဲ႕ တစ္သိန္း၊ ဗိမၺိသာရမင္းႀကးီ အတြက္ အသျပာ တစသ္ ိန္းကို ေတာင္းခံခဲပ့ ါသတဲ့” ညေီ တာ္ ရဟနး္ အရငွ ္အာနႏာၵ ရဲ႕ ေခၚယမူ ႈနဲ႔ ဇီဝက, က ကသု ေပးခဲ့ပါတယ္” ျမတ္စြာဘုရားအား ဇီဝကက ကသု ပံု အေသးစိတ္ကို ဝႆကာရက ေလွ်ာကတ္ င္ ဇီဝက၏ ႀကီးမားေသာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားကို နားေထာင္ရင္း စိတ္မသးုိ မသန္႔ ေလသည္။ ေဆးမ်ားျဖင့္ ထုံထားေသာ ၾကာပြင့္ သံုးပြင့္ကုိ ဗုဒၶအား နမ္း႐ဴွ ေစခဲ့ပံု၊ ထုိ႔ေနာက္ ျဖစ္လာေလသည္။ ရန္သဟူ ု သက္မတွ ္ထားေသာ လတူ စ္ေယာက္၏ အင္အားေကာငး္ ပကုံ ုိ သရိ ျခင္းႏွငအ့္ တူ ေၾကာကရ္ ြံ႕ေသာ စတိ ္က မသမိ သာ ခုိေအာငး္ ခ်င္လာသည္။ သ႔ိေု သာ္ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) ထိုေၾကာက္စိတက္ ို အတငး္ ပင္ ခါထုတ္ပစလ္ ိုက္၏။ Page - 100

http://mmcybermedia .com ႏးူ ညေ့ံ သာ ဝမး္ ေလ်ွ ာဝမ္းသက္ ေဆးေပးခဲ့ပံု၊ ေနာက္ဆးုံ ေရသပာၸ ယ္ေတာ္မူေစၿပီး ဗဒု ၏ၶ “ေသခ်ာရဲ႕လား ဝႆကာရ” ေသြးေလခ်ဳပ္ေသာ ေဝဒနာကုိ အၿပးီ တုိင္ ကုစားေပးခဲပ့ ုံ။ “လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္မ်ားစြာက အတိတ္ ေျခရာေတြကိုေသာ္မွ ကၽြန္ေတာမ္ ်ဳိ း အေသးစတိ ္ မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္ ျဖစလ္ ာသည္။ ဝႆကာရ၏ စကားကုိ နားေထာင္ရင္းျဖင့္ ေထာက္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ၊္ ပစၥကၡ ကာလမွာ ဇီဝကဟာ တစ္စုတံ စခ္ ု လႈပ္ရွားေနမယဆ္ ုိရင္ အဲဒါဟာ စပ်စ္ေသရည္ကလုိ ည္း ဆက္လက္ ေသာက္သံးု ခဲ့ေလရာ ဘယ္ႏွစ္ခြက္ ေျမာက္သည္ကို ဟမိ ဝႏၲာ ေတာင္ထပိ ္ေပၚမာွ ပဲ ျဖစ္ေစဥးီ ၊ ဂဂၤါျမစရ္ ဲ႕ ၾကမ္းျပင္ေအာကမ္ ွာပဲ ျဖစ္ေစဦး၊ ကၽြနေ္ တာ္မ်ိဳး မမွတမ္ ိေတာ့။ မသိႏုငိ ္စရာ မရိွပါ အရွင္” ဇီဝက၏ ေအာငျ္ မင္မႈ သတငး္ မ်ားကုိ နားေထာင္ရသည္မွာ ေၾကးေမာင္းထးုိ စည္ တစ္ခ၏ု ဝႆကာရ၏ တကိ ် ျပတ္သားလွေသာ စကားျဖစ၏္ ။ ထုးိ သံကို အနီးမာွ ကုပ္ကာ နားေထာင္ရသလုိ နားေတြ ထူပိန္းလာသညဟ္ ု ထင္ရေလသည။္ “အငး္ ပါ... ငါဆိုလုတိ ာက ယေန႔အခ်နိ ္အထိ ဇီဝကဟာ ဘာလႈပ္ရာွ းမႈမွ မရိွဘူးဘဲထား၊ “ေတာေ္ လာက္ၿပီ ဝႆကာရ... ဇီဝကရဲ႕ ေကာင္းသတင္းေတြကုိ ရပ္လိုက္ေတာ့” ေနာက္ေနာင္ လပႈ ္ရာွ းလာမယ္ ဆုရိ င္၊ တစ္ခခု ု ထးူ ျခားလာမယ္ ဆရုိ င၊္ ဒါကုိ မ်ကျ္ ခည္မျပတဖ္ ို႔ ငါက ေျပာတာပါ ဝႆကာရ” ဝႆကာရသည္ ပုရပိကု ္ခ်ပက္ ုိ သိမ္းလိုက၏္ ။ ဝႆကာရ ဘာမွ ျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ ကတီပၱ ါအိတ္ကို ႐႕ံႈ ႀကဳိ းျဖင့္ အေသအခ်ာ “ငါ သခိ ်င္ေသးတာက... ဒလီ ို ေဆးဝါးကုသၿပးီ ထငရ္ ွားလာတဲ့ ဇီဝကဟာ စည္းေႏွာင္သည။္ ထိ႔ုေနာက္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနေသာ မ်က္ႏာွ ျဖင့္ပင္ ပု၍ိ ေရွ႕က်ေသာေနရာသ႔ုိ လေူ တြရဲ႕ေက်းဇးူ ရွင္ ဆိုၿပီး သူ ကုသခဲ့ ကယတ္ ငခ္ ဲ့သူမ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးကုိ အတင္ခံၿပီး သူ အခု တိးု ကပ္လာသည္။ ဘာေတြ လႈပ္ရာွ းေနသလဲ၊ လသူ ူအင္အား စု႐ံုးေနသလား၊ ေဝဠဳဝန္က သဃံ ာေတြကို စည္း႐ုံးေနသလား၊ နနး္ ေတာ္ထဲမာွ ေကာ ၾသဇာအာဏာ ပ်႕ံ ႏွ႔ံေအာင္ လွ်ိဳ႕ဝွကလ္ ႈပ္ရာွ း “အရွင့္ အမိန္႔ေတာန္ ဲ႔ သမားေတာ္ ဇီဝက အေၾကာင္းကို ကၽြနေ္ တာ္မ်ဳိ း စစုံ မ္း ေနသလား... ဒါေတြကို ငါသိခ်င္တယ္” ေထာက္လွမ္းခဲျ့ ခင္း ျဖစပ္ ါတယ္၊ အမနွ ္ကေတာ့ အဲဒီ ေဆးဆရာရဲ႕ အတိတ္ျဖစ္စဥ္ထက္ ပၿို ပီး အေရးႀကီးတဲ့ ေလာေလာဆယ္ ျဖစရ္ ပ္တစ္ခုကုိ ကၽြနေ္ တာ္မ်ဳိ း တင္စရာ ရွိေနပါတယ္” ပရု ပိကု ္ကုိ ကတပီၱ ါအိတ္ထဲသို႔ ထည့္ၿပီးမွ ဝႆကာရက... “ဘာမ်ားပါလိမ့္ ဝႆကာရ” “အဲဒီ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ပတ္သကၿ္ ပီး ဇီဝကထံမွာ ဘာတစခ္ ုမွ လႈပ္ရွားမႈသတင္း အစအန မရပါဘူး အရငွ ္” “ေၾကးတုိက္မွဴး ပါးကြက္သားခ်ဳပ္က သကူ ုိယ္တုိင္ သံေတာ္ဥးီ မတင္ရဲလုိ႔ ဆိုၿပးီ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိ းကုိ တစ္ဆင့္ မာွ ၾကားလိုက္တဲ့ စကားပါ အရွင္” စတိ ္ေပါ႔ပါး သက္သာသြားေသာ္လည္း ဘဝင္မက် ျဖစ္ေနျပန၏္ ။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 101

http://mmcybermedia .com “ေဟ ... ဘာလဲ... ေၾကးတုိက္မဴွ းက” ယေန႔ညဥ႔္ကား စိတ္လႈပရ္ ွား ထိခုကိ ္စရာေတြခ်ညး္ ႀကဳံ ရေသာညဥ့္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။ ဦးစြာ မိဖုရားႏွင့္ ဇီဝကတို႔ ေရာက္လာသည္။ ထ႔ုေိ နာက္ ဝႆကာရ ေရာက္လာသျဖင့္ အက်ဥ္းအက်ပမ္ ွ “အက်ဥ္းသား” ႏငွ ့္ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခုခု ထးူ ျခားခ်က္ ျဖစ္ရမည္ဟု ေမ်ွ ာလ္ င့္လကုိ ၿ္ ပီး လြတခ္ ဲ့ရသည္။ ဝႆကာရ တင္ျပေသာ ဇီဝက၏ အေၾကာင္းအရာမာွ လည္း စိတေ္ က်နပ္ဖြယ္ ရင္ထဲမာွ လႈပ္ရွားသြား၏။ တစဆ္ က္တည္းပင္ အစာငတ္ ေရငတ္ ရကိ ၡာျဖတ္ထားခဲေ့ သာ မရိွ။ ယခု ေနာက္ဆးံု သတင္း၊ က်န္းမာသန္စြမး္ ဆဲ အက်ဥး္ သားတဲ့။ “အက်ဥ္းသား” သည္ သူအ႔ လုိလုိ နဂိ ုံးခ်ဳပ္သြားၿပီ ဟူေသာ သတငး္ ၾကားရေတာမ့ ည္ဟု နားစြင္လ့ ုကိ ္၏။ ေဒါသလႈိငး္ မ်ား တစ္လံုးၿပးီ တစ္လးုံ ႐ုိကပ္ ုတ္သျဖင့္ ရင္ထဲမွာ တဝုနး္ ဝုန္း ျမည္ေနေတာ့သည္။ မိမိ၏ ရာဇအာဏာေအာက္တြင္ မိမိ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာ အရာမ်ား ဘာတစခ္ ုမွ “ေၾကးတိုက္ထဲက အက်ဥ္းသားဟာ...” အပီအသ ျဖစ္မလာေသးပါလား...။ ဝႆကာရသည္ စကားလုံး အသုံးအႏနႈ ္း မမွားေစရေအာင္ ဂ႐စု ိုက္ သးံု ႏႈန္းရဟန္ျဖင့္ “ဝႆကာရ... သင္ မျပန္နဲ႔ဦး၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ လာစမ္းေဟ့... ေၾကးတကို ္မဴွ းကို အနည္းငယ္ တဆု႔ံ ုိငး္ သြားၿပးီ မွ... အခု ေရွ႕ေတာသ္ ြငး္ ခဲ့စမ္း” “အစာေရ ရိကၡာ ျပတ္လပ္ထားရွေိ ပမယ့္ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာကေ္ အာင္ က်နး္ မာ ရာဇၿဂဳိ ဟ္နနး္ တစ္နနး္ ေတာလ္ းုံ မာဂဓ တစ္ႏိငု ္ငံလံုး အပိ ္ေမာက်ေနေလာက္ၿပီ။ မာဂဓ သန္စြမး္ ေနဆဲ ရိွပါတယ္လို႔ ေၾကးတုိက္မဴွ းက သေံ တာ္ဦး အမာွ စကား ပါးပါတယ္ အရငွ ္” ဘရု ငမ္ ငး္ ျမတ္ စကရ္ ာေဆာင္ မဝင္ႏိုင္ေသး။ အ့ံၾသစရာ ေကာငး္ ေလာက္ေအာင္ က်န္းမာသန္စြမ္း... QQQQ ဒါဟာ အၾ့ံ သစရာ မဟုတ္ဘူးဟု ရင္ထဲမွာ က်ယေ္ လာငစ္ ြာ ေအာျ္ မညလ္ ိုက၏္ ။ ဒါဟာ နနံ က္ ေစာစီးစြာ ေရာက္လာေသာေၾကာင့္ ဆရာအရွင္ အ့အံ ားသင့ေ္ န၏။ ထိခိုကစ္ ရာ၊ ထခိ ိုကတ္ ဲ့ သတင္း၊ ငါက႔ ို ထိခိုက္တဲ့ သတင္းစကား။ အံၾ့ သစရာ မဟုတဘ္ ူး။ ဂယာသီသ ေက်ာင္းတကို ္သည္ ေနထြက္ကာစ အခ်ိနတ္ ြင္ ေကာငး္ စြာပင္ ေဒါသထြက္စရာ...။ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား မရိွေသး။ ရဟန္းအခ်ိဳ႕သည္ တံျမက္လွည္းရန္ ယခုမွ ျပင္ဆင္ေနၾကဆဲ။ နဒိ ါန္း မပ်ိဳးေတာ့ဘဲ လရုိ င္းကုိ ေလ်ွ ာကတ္ င္လုိကေ္ လသည။္ ဘာေၾကာင့္ အက်ဥ္းသားအုိႀကီးသည္ အစာရိကာၡ ျဖတ္ေတာက္ထားသည့္ ၾကားမွ ယခုတိငု ္ အသက္ရွင္ေနဆဲ ျဖစ္ရသနည္း။ ဘာေၾကာင့္ က်န္းမာသနစ္ ြမ္း ေနရသနည္း။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) အသီးလညး္ မွည့္ အကငး္ အညာႇ လညး္ ပဲ့ေႂကြေနၿပီးကာမွ ဘာေၾကာင့္ ျပဳတက္ ်ပ်က္စီးျခင္း မျဖစရ္ သနည္း။ Page - 102

http://mmcybermedia .com ေၾကးတုိက္ထဲမာွ လူးလားေခါက္တုံ႔ စၾကႍ ေလွ်ာကေ္ နရငး္ နဲ႔ပဲ အက်ဥ္းသားဟာ “ဒါကလို ည္း တပည့္ေတာန္ ဲ႔အတူ တပည့္ေတာရ္ ဲ႕ လက္႐းံု ပုေရာဟတိ ္ ဝႆကာရတုိ႔ ဣရိယာပုတ္ မွ်တၿပီး က်န္းမာသန္စြမ္းဆဲ ရေိွ နပါတယ္ ဆရာအရွင္။ ဒါကို ယမန္ေန႔ ညဥ့္က ႏစွ ္ဥးီ သား ပူးညႇပ္ၿပီး ေၾကးတိုကမ္ ွဴးနဲ႔တကြ အမႈထမး္ ေတြ အားလုံးကုိ နည္းအမ်ဳိ းမ်ဳိ းနဲ႔ ေလွ်ာကတ္ င္လုကိ ္သည္။ စစ္ေဆးၿပီးပါၿပီ၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္တဲ့ နည္းလမ္း ဘာတစ္ခုမွ မရပွိ ါဘူး ဆရာအရွင္” ဆရာအရွငက္ - “မယႏံု ိုင္စရာပါလား... စၾကႍေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ က်န္းမာေနတယ္၊ သန္စြမ္းေနတယ္၊ ဘာတဲ.့ .. ၿပးီ ေတာ့ ကိုယ္ေရ အေရာင္အဝါမ်ားေတာင္ အရင္ကထက္ စျို ပည္တင့္တယလ္ ု႔ိတဲ.့ .. “ဟငး္ ... ဟုတ္လား” ဟတု ္လား... အင္း...” ဟု အံ့ၾသတႀကီး ေရရြတ္၏။ (မတွ ခ္ ်က္ - ဗမိ သိၺ ာရမငး္ ႀကီးသည္ ရရၿိွ ပီးေသာ ေသာတာပတၱိ ဖလသမာပတက္ ို မျပတ္ ဝင္စားေနျခငး္ ေၾကာင့္ ဤသ႔ုိ က်န္းမာသန္စြမး္ ကာ ကယုိ ္ခႏာၶ အတၱေဘာလညး္ အေရာင္အဝါ ေၾကးတုိက္မွဴး၏ သေံ တာ္ဥးီ တင္ခ်ကမ္ ်ားကို အစအဆံုး ေလ်ွ ာက္တင္လိုကသ္ ည္။ တင့တ္ ယ္ေနျခင္း ျဖစေ္ ၾကာငး္ ေဒဝဒတ္ေရာ အဇာတသတမ္ င္းပါ မသႏိ ုိငၾ္ ကေခ်။) “အစာေရစာ ရကိ ၡာ ျဖတ္ထားေပမယ့္ စၾကႍ ေလွ်ာကရ္ ငး္ နဲ႔ပဲ အဲဒလီ ုိ က်န္းမာသန္စြမ္း အတနၾ္ ကာ ၿငမိ သ္ က္ေနမၾိ က၏။ ဆရာအရွငသ္ ည္ တအင္းအင္းျဖင့္ ေရရြတ္ရင္း ေန႐ံုမက အက်ဥ္းသားရဲ႕ ကယုိ ္ေရ အေရာင္အဝါေတာင္ ပိုၿပီး စိုျပညတ္ င့္တယ္ ေနပါသတဲ့ ဦးျပည္းကုိ ပြတ္လကို ္၊ နဖူးကို လကေ္ ခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ေခါကလ္ ကုိ ္ ရွိေန၏။ သညး္ မခံႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ ဆရာအရွင္” စကား ပြငထ့္ ြက္သြားသည။္ “မယႏံု ုိင္စရာပါလား... မိဖုရားႀကးီ ကုိ လုံးဝ ဝင္ခြင့္မေပးေတာ့ဘူး မဟုတ္လား” “တပည့္ေတာ္... ဘာလပု ္ရမာွ လဲ ဆရာအရွင္” “တပည့္ေတာ္ အမိန္႔ေတာ္နဲ႔ တားျမစ္ၿပီးပါၿပီ၊ အရင္က ေၾကးတုိက္မဴွ းေဟာငး္ ေတြနဲ႔ “မင္းလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကို ငါ အခုေတြးေနတယ္၊ အက်ဥး္ သားရဲ႕ အျဖစ္ကို အေျဖ ပါးကြက္အမႈထမ္းေဟာင္းေတြ အားလံုးကလုိ ည္း ထတု ပ္ ယ္ပစ္ၿပီး အခု အၾကမး္ တမ္းဆုးံ ဆိုတဲ့ ရာွ ေနတယ၊္ အဲဒီအေျဖကို အခုပဲ ငါရၿပီ။ မင္းလုပရ္ မွာက အမိန္႔ေတာ္တစခ္ ု ထပ္ထုတ္ဖို႔ပဲ” ေၾကးတုိက္မွဴးနဲ႔ အမႈထမး္ ေတြကို အသစ္ လဲလယွ ္ထားတာပါ ဆရာအရွင၊္ မဖိ ုရားႀကီးကို လးုံ ဝ ဝငခ္ ြင့္မျပဳဖုိ႔နဲ႔ တစ္စတုံ စ္ခု တံစးုိ လာဘ္နဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ အျခားအရာနဲ႔ ျဖစ္ေစ ဝင္ခြငျ့္ ပဳရင္ အားလုံးကုိ “ဘယလ္ ုိ အမနိ ္႔ေတာ္လဲ ဆရာအရွင္” သတ္ပစ္မယ္လို႔လညး္ တစ္ခ်က္လႊတအ္ မနိ ္႔ ထုတ္ခဲတ့ ာပါ၊ မဖိ ုရားႀကီး လုံးဝဝငခ္ ြင့္မရိွေတာ့ပါဘးူ ” “ေနဦး........ အင္မတန္ ႐းုိ စငး္ တဲ့ အေျဖရာွ နညး္ ကုိ ငါ ဦးစြာေျပာျပမယ၊္ “အက်ဥး္ သားအေနနဲ႔ အသက္ဆက္ဖုိ႔ အျခားနည္းလမ္းမ်ားေကာ၊ ဥပမာ- အက်ဥ္းသားဟာ စၾကႍေလ်ွ ာက္ေနတယ္လုိ႔ မင္းေျပာတယ္ေနာ္” ပါးကြက္သားေတြနဲပ႔ ဲ ပးူ ေပါင္းၿပီး အစာရိကၡာ ယူတာတ႔ို ဘာတုိ႔...” Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 103

http://mmcybermedia .com “ဟတု ပ္ ါတယ္ ဆရာအရွင္” “အဲဒီ ေျခဖဝါးကုိ ဓားနဲ႔ မႊန္း၊ ဆီ ဆားလိမ္း သုတန္ ယ၊္ ရဲရဲညီးညီး ရွားမီးက်းီ နဲ႔ ကင္ၾက၊ ဒါ တပည့ေ္ တာ္ ထတု ္ရမယ့္ အမိန္႔ေတာေ္ ပါ႔ ဆရာအရငွ ္” “စၾကႍေလ်ွ ာက္တာ ဘာနဲ႔ ေလ်ွ ာက္သလဲ” “အင္း... ဒါဟာ အမွန္ေတာ့ မဂဓ မင္းျမတအ္ ေနနဲ႔ မင္းက အမိန္႔ေတာ္ ထုတ္တာ အေမးစကားကုိ နားမလည္သျဖင့္ ငူငူငုိင္ငငုိ ္ ျဖစ္သြား၏။ မဟုတဘ္ ူး၊ သ႔ကူ ုိ ဒလီ ိလု ုပပ္ ါေတာလ့ ုိ႔ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ အျဖစ္ပဲကြယ့္” “ငါေမးတာကုိ ႐ုးိ ႐ုိးေလး ေမးၿပီး ေျဖၾကည့္ေလကြယ္၊ အသက္႐ႈရင္ ႏွာေခါင္းေပါက္ကို “တပည့္ေတာက္ ုိ ခြငျ့္ ပဳပါဥးီ ဘုရား... နန္းေတာ္ကုိ ျပနၿ္ ပီး သက္ဆိုင္ရာမ်ားကို ဆင့္ေခၚ သံးု တယ္၊ အစာေရစာ စားသုံးရင္ ႏႈတပ္ ါးစပ္ကို သးံု တယ၊္ တစ္စတံု စရ္ ာကုိ ကုငိ ္တြယရ္ င္ စီစဥ္ရပါဦးမယ္” လက္ေခ်ာင္းေတြကုိ သးံု တယ္၊ ဟတု တ္ ယ္ မဟုတ္လား... ကိုင္း... စၾကႍေလ်ွ ာက္ရင္...” “ေအး... ေအး... လုပ္စရာရိတွ ာကုိ မဆငုိ း္ မတြ၊ မဖင့္မႏႊဲဘဲ ခ်က္ခ်င္း လုပ္တာကုိက “ေျခေထာက္ကုိ သုးံ တာေပါ႔ ဆရာအရွင္” မင္းဧကရာဇေ္ လာင္းလွ်ာ တစပ္ ါးရဲ့ ထကျ္ မက္ ႏးုိ ၾကားမေႈ ပါ႔ကြယ္၊ ကဲ... သြား... သြား...” “ေအးေပါက႔ ြယ္... ဒါေပါ႔ကြယ္၊ ထပ္ေျပာစမး္ ပါအးုံ ... ေျခေထာက္မာွ ဘယ္အစိတပ္ ုိငး္ ကုိ တစ္ညဥ့္လုံးနီးပါး မအိပစ္ က္ရခဲ့ေသာလ္ ညး္ ရာဇၿဂဳိဟ္ျပည၏္ နံနက္ခင္း ေလျပညက္ ို အဓိက သးံု သလဲ” အဟုနျ္ ပင္းစြာ ေမာင္းႏငွ ္ေသာ ျမင္းရထားထက္မွ အားပါးတရ ႐ိကႈ ္သြင္းရင္း လန္းဆန္း တက္ႂကြေန၏။ “ေျခဖဝါးေတြေပါ႔ ဘုရား... ေျခဖဝါးေတြ...” QQQQ ေျပာရင္းျဖင့္ ဘြားခနဲ သေဘာေပါက္သြား၏။ ထကျ္ မစြာေသာ သင္တုန္းဓား၏ အသြားသည္ လကလ္ က္ အေရာင္ေတာကေ္ န၏။ “ဟုတ္လကုိ ္ေလျခင္းဘုရား... တပည့္ေတာ္ စိုးရိမ္စိတ္ မႊန္ၿပီး ႐ုိး႐ုးိ ေလး မေတြးမိ ျဖဴေဖြးေသာ ဆားပြင့္မ်ား ထည့္ထားေသာ အင္တံုခြက္ေသးတြင္ ဝါထိန္ေနေသာ နႏြင္းမႈန္႔ခြကက္ ို ျဖစ္သြားပါတယ၊္ ေျခဖဝါးေတြနဲ႔ စၾကႍမေလ်ွ ာကႏ္ ုိင္ေအာင္...” ယွဥ္တြဲ ခ်ထား၏။ေႂကြပန္းကန္ေစာက္ထဲတြင္ ထည့္ထားေသာ ဆီမ်ားက ပ်စ္ခၽြဲေန၏။ “ေအး... မင္း ထုတ္ျပန္ရမယ့္ အမိနေ႔္ တာ္ကို ေတြပ႔ လား” တစျ္ ခားတစ္ဦးကမႈ မီးစြဲစ ရွာမီးက်ီးမ်ား ထည့္ထားေသာ သတဳၱ ဒယက္ ုိ ကိငု ္ထား၏။ မီးက်ီးမ်ားမွ အလွ်ံညးီ ညးီ ရဲရဲေတာက္ေနၿပးီ အပူရွိန္သည္ မ်ကႏ္ ွာဆသီ ုိ႔ လာဟပေ္ နေလသည္။ “အဲဒီ ေျခဖဝါးေတြကုိ” Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) ေခတမၱ ်ွ စဥ္းစားၿပီး အထိေရာကဆ္ ံုး နညး္ လမး္ ကုိ ရရိွလကို ၏္ ။ Page - 104

http://mmcybermedia .com “ဒါေတြကို ဘာျဖစလ္ ုိ႔ ငါဆီကို လာျပေနတာလဲ၊ သြား... ယူသြားေတာ့ လုပ္စရာရိတွ ာ အေသးဆံးု အစက္အေျပာက္ ျဖစ္ေသာ စတု ္တံဖ်ား၏ တိထု႔ ိခ်က္ပင္လ်ွ င္ သ႔အူ ဓိပာၸ ယ္ႏငွ ့္ သူ လပု ္ၾကေတာ့...” ျပည့္စုံ ဂဏု ္ေျမာက္လ်က္ ရသွိ ည္။ မိမိ၏ အသံကိပု င္ မမိ ိ မမွတ္မိ။ အျခား တစ္ေယာက္ေယာကက္ ို သု႔ိမဟတု ္ တစ္စုံတစ္ခု အတိတ္ဘဝ ပန္းခ်ကီ ားႀကီး ႐ုပႂ္ ကြလာၿပီ။ ဝင္ေရာက္ ပးူ ကပ္ေနသည့္ ေျခာက္ေသြ႔ အက္ကြဲေသာ အသံမ်ဳိ း။ သေိ႔ု သာ္… ေဆတၱာသည္ သင္တုန္းဓားကို ကုငိ ္လ်က္ ပါးကြကသ္ ားမ်ားက ဆားႏွင့္ နႏြင္း အင္တံခု ြက္မ်ားကုိ ကငုိ ္လ်က္ ေၾကးတုိကမ္ ွဴးက ရွားမီးက်ီးခဲ ဒယ္ကုိ ကုငိ ္လ်က္ အလွ်ဳိ လ်ွ ိဳ စုတ္တံသည္ တစ္ခုခုက ေဆာင့္ဆြဲဆုပ္ကုိင္ထားျခင္း ခံလုိက္ရသလို တစ္ေနရာတြင္ ထြကသ္ ြားၾကေလ၏။ တ႔ဆံု ိုင္း ရပ္သြား၏။ မရပ္မနား ေျပးလႊားေနေသာ စတု တ္ သံ ည္ ထိုေနရာမွ မလပု ္ရွားႏိုင္ေတာဘ့ ဲ ျဖစသ္ ြား၏။ ေသရည္ခြက္ကုိ လွမး္ ယလူ ိုကရ္ င္း ဆရာအရွင္၏ စကားသံကို ျပန္ၾကားေယာင္မိ၏။ ထိုေနရာကား အနီေရာင္ျဖင့္သာ ျခယ္မႈနး္ ရေတာမ့ ည့္ ေနရာ။ “ဒါဟာ အမနွ ္ေတာ့ မင္းက အမိန္ထ႔ တု တ္ ာ မဟုတ္ဘူး၊ အက်ဥ္းသား ကယုိ ္တုိင္က သူ႔ကုိ ဒီလိလု ုပပ္ ါေတာ့လို႔ ေတာင္းဆုိေနတဲ့ အျဖစပ္ ဲကြယ့္” “ေရေျမ႕အရွင္ မင္းႀကီး... အတိတ္ကုိ ရဲရင့္စြာ ရင္ဆုိင္လုိက္ပါ… သင့္ႏွလံုးသားထဲမွာ စူးဝင္ေနတဲ့ အဲဒီ ဆူးေကာကလ္ လွံ ်င္ကို ဆြဲထတု ္လိကု ပ္ ါ၊ ထြက္က်လာမယ့္ ႏွလုံးေသြးေတြကုိ ေသရည္ခြက္ကို ႏတႈ ခ္ မး္ တြင္ ေတ့လုိကေ္ လ၏။ မျမငရ္ ဲ မၾကည့ရ္ ဲ ျဖစ္မေနပါနဲ။႔ ႏလွ းံု ေသြးကို တိထ႔ု ိၿပီးမသွ ာ အသင့္ရဲ႕ အတိတ္ပန္းခ်ီကားကုိ ဆကလ္ က္ ေရးဆြဲႏုိငမ္ ွာ ျဖစတ္ ယ၊္ ေနာက္တြန႔္မေနပါနဲ႔၊ တြန႔ရ္ ပ္မေနပါနဲ႔” အတိတ္ ပန္ခ်းီ ကားခ်ပႀ္ ကးီ သည္ ေဆးေရာင္စံမု ်ားျဖင့္ တစ္စတစ္စ ႐ုပလ္ ုးံ ႂကြလာေပ၏။ ႐ုပ္ပံု ေကာကေ္ ၾကာင္းမ်ားႏွင့္ အနားသတ္ မ်ဥ္းမ်ားလည္း တိက် ထင္ရာွ းလာၾကၿပီ၊ ျပနလ္ ည္ လင္းလက္ၾကယ္ကေလးမ်ားဆမီ ွ အသံ။ ေအာင္းေမ့ျခင္း စုတ္တ၏ံ အဖ်ားသည္ ပုံကားခ်ပ္၏ ထက္ေအာက္ ဝဲယာတို႔တြင္ မနားမေန လႈပ္ရွားခဲ့ ၿပီးၿပီ။ “သာသနာ့တကာ မင္းျမတ.္ .. ျဖတ္သန္းၿပီးခဲ့တဲ့ အတိတ္ကုိ ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္ဖ်က္ မရႏိငု ္ပါဘူး၊ ဒီ အတိတ္ပန္းခ်ကီ ားဟာ သင္ကယို ္တုိင္ ေရးဆြဲခဲတ့ ာ ျဖစ္တယ၊္ ေရွ႕ကုိ ဆက္လက္ ေဆးေရာင္တို၏႔ အႏုအရင့္ အမွိန္အေဖ်ာ့သည္ အလုိလပုိ င္ ခ်ိနသ္ ားကုိက္ေန၏။ ေရးဆြဲႏငုိ ္ဖို႔ သင့္ရဲ႕ ေရးဆြဲလက္စ ပနး္ ခ်ီကားခ်ပ္ႀကီးကုိ အၿပီးသတ္ႏိငု ္ဖို႔ ဒီေနရာကုိ ခ်နလ္ ွပ္ အနီးအေဝး အႀကီးအေသး ျပကြက္မ်ားကလည္း အဆင္ေျပစြာ ေပါင္းစည္းေနၾကသည္။ ေက်ာလ္ ႊားသြားလို႔ မရဘူး” Page - 105 ေလျပည္ညႇငး္ ၏ အသံ။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “အဇာတသတ္ မင္းႀကီး... မိမိစိုကတ္ ဲ့ အပင္ရဲ႕ အသီးကို မမိ ိ စားသးုံ ရမာွ ပဲ၊ မိမိျပဳေသာ အသံ ြားတို႔ က်ဳိ းေၾကမတတ္ အံကုိ ႀကတိ ္လုိက္သည္။ အမႈရဲ႕ ေနာကဆ္ က္ သကေ္ ရာက္မကႈ ို မမိ ိ လကခ္ ံရမွာပဲ၊ သင္ဟာ အနီေရာင္ သစ္ပင္ကို တငး္ တငး္ ဆုပ္ထားေသာ လကသ္ ီးဆုပ္တြင္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက လက္ဖဝါးအတြင္း စိုက္ပ်ဳိ းခဲ့တာမို႔ ဒအီ ပင္က ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အနေီ ရာင္ အဖူးအငုံ အပြင့္၊ အသးီ အႏံွေတြကုိ စူးဝင္ၾကေတာ့မည္ ထင္ရသည္။ သင္ကယုိ ္တိုင္ပဲ ခူးဆြတ္ ရိတ္သိမး္ ရေပလမိ ့္မယ္” အေရးႀကးီ ဆံုးေသာ အပုိငး္ ကို ျဖတေ္ က်ာ္ရေတာ့မည္။ ေရးဆြဲေနေသာာ အတိတ္ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ႀကးီ ၏ အနီေရာင္ အလႊမ္းမိုးဆံးု အစတိ ္အပိုင္း။ ထးီ ေတာ္ ဆည္းလည္းမ်ား၏ အသံ။ တစ္ခြငတ္ စျ္ ပငလ္ ံုး နီျမန္းေနရမည့္ ေနရာ။ အနီေရာင္... ေသြးေရာင္...။ ထိုေနက႔ ...။ “အတိတ္ဘဝရဲ႕ ႐ခႈ င္း ႐ကႈ ြက္မ်ားကုိ အစဥ္တစုိက္ ေရးဆြဲခဲရ့ ာ သာယာလပွ တဲ့ မာဂဓ လက္နကႏ္ ိုငင္ ံေတာ္ႀကီး၏ တပ္မမ်ား အဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုကုိ ၾကားနာစစ္ေဆးရင္း အရာေတြကုိခ်ညး္ ေရြးခ်ယ္လ႔ုိ ဘယ္မွာ ရႏိုငမ္ လဲ၊ အလင္းကြက္ေတြခ်ည္း ထးုိ လို႔ ဘယရ္ ႏုငိ ္မလဲ၊ အတိုင္းမသိ တကႂ္ ကြ လန္းဆန္းေနခဲ၏့ ။ အေမွာင္ဘက္ျခမး္ ေတြကုိပါ ေရးဆြဲရမွာေပါ၊႔ ဒါမသွ ာလွ်င္ ဘဝပံုရပိ ္ ကားခ်ပဟ္ ာ ျပည့္စံုမွာေပါ႔” ဆိုင္ရာ စစ္ကဲမ်ားက ရထားတပ္၊ ဆင္တပ၊္ ျမငး္ တပ္ႏွင့္ ေျခလ်င္တပ္ ဖြဲစ႔ ညး္ ပုံမ်ားကို စာရင္းဇယားတျ႔ုိ ဖင့္ သေံ တာဥ္ ီးတငေ္ နၾကသည္။ လဝန္း၏ အသ။ံ မာဂဓတုိငး္ ၏ လက္ရိွ နယ္နိမတိ ္ အပုိင္းအျခားကို ေရးဆြဲျပသထားေသာ ပုကံ ားခ်ပ္ႀကးီ က နရံ ျံ ပည့္မ်ွ ေနရာယူထားသည္။ ပုကံ ားခ်ပ္ထဲတြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ရာဇၿဂိဳဟ္ကို အဓိက ဗဟျုိ ပဳလ်က္ “သငစ္ ခဲ့တဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို ၿပီးဆံးု ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔သာရတိွ ယ။္ ခလု ပ္မာွ ရပတ္ န္႔ ႏုိင္ငံေတာ္ အတြင္းရိွ ၿမိဳ႕ရြာ ဇနပုဒမ္ ်ား၊ ေတာ၊ ေတာင္၊ ျမစ္၊ ေခ်ာငး္ မ်ားကို အေသးစိတ္ ပစျ္ ခင္းဟာ ထြကေ္ ျပးျခငး္ တစ္မ်ဳိ းပဲ” ေဖာ္ျပထားသည္။ ကင္းတပၿ္ မဳိ ႕မ်ားႏွင့္ နယစ္ ပ္တပဖ္ ြဲ႔မ်ား၏ တည္ေနရာကို အနီေရာင္ မ်ဥ္းစက္မ်ားျဖင့္ ေက်ာက္သလငး္ စႀကႍ၏ အသံ။ ၫနႊ ္းထားသည။္ မင္းႀကးီ သည္ ပရဝဏု ္ တံတိုင္းကုိ မီရွ င္း ဒမူ ်ား ေခြက်သြား၏။ ေအးျမတိတ္ဆိတ္ေသာ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) ညဥ့္သည္ ပေူ လာငဆ္ ူညံျခငး္ ကို ေပးေန၏။ ေဝးလံရွည္လ်ားစြာ ေလွ်ာက္ခဲရ့ ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားက အားျပတ္ ပလံု ဲကာ ဗနု း္ ဗုန္း လဲက်ခ်င္ၾကၿပီ။ ခရီးကား အျမင့္ပငုိ ္းဆသီ ုိ႔ တျဖည္းျဖညး္ ေရာက္လာ၏။ အျမငဆ့္ းံု ေတာင္ထြတ္မ်ားကုိ ျဖတ္ေက်ာရ္ ေတာ့မည္ ျဖစ၏္ ။ အခက္ခဲဆုံးႏွင့္ အၾကမ္းတမ္းဆုံး ခရးီ အပိုင္းအျခား။ Page - 106

http://mmcybermedia .com မာဂဓႏုိင္ငံေတာ္ ပကုံ ားခ်ပ္ႏွင့္ ယွဥ္လ်က္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ သားေရခ်ပ္ကား မဇၩိမေဒသ နံရံထက္ရိွ ပကံု ားခ်ပႀ္ ကီးမ်ားကုိ ၾကည့္ရင္း မာဂဓ လက္နက္ႏိုင္ငံေတာ္၏ တစ္ခုလုံးကုိ ေရးဆြဲျပထားေသာ ပုံခ်ပ္ ျဖစ္ေလသည။္ ပုခံ ်ပ္၏ ေခါင္းစးီ ထိပ္တြင္ “တငုိ ္းႀကီးေသာ အက်ယ္အဝန္းကို မနွ ္းဆ တြကခ္ ်က္ေနမ၏ိ ။ ဠႆကုိ ျပေသာ ပံုအၫနႊ ္း” ဟု စာတမ္း ေရးထုိးထားသည္။ မဇၩမိ ေဒသ အလုံးႏွင့္ ဇမဴၺ ဒိပ္ကုပိ ါ ပုငိ ္စုးိ မည့္ မင္းဧကရာဇ္ဘဝကုိ ေမွ်ာ္ေခၚမွနး္ ဆေနမိ၏။ အဂၤ၊ မာဂဓ၊ ကာသိ၊ ေကာသလ၊ ဝဇီၨ၊ မလ၊ ဝံသ၊ က႐ု ၊ု ပၪၥာလ၊ ဂႏၶရ...။ တုိငး္ အလိုက္ ႀကးီ မားက်ယျ္ ပန္႔ေသာ လကန္ က္ႏိုငင္ ံေတာအ္ တြငး္ ျဖန႔က္ ်က္သက္ေရာက္မည့္ ဘနု ္းတန္ခုိး ၿမိဳ႕ေတာ္မ်ားကုလိ ညး္ ၫႊနျ္ ပထားသည္။ ရာဇာတုိ႔ ထးီ နန္းစိုက္ေသာ ေဒသမ်ားကို ေရႊဝါေရာင္ အာဏာ ရာဇဓရိ ာဇာ၊ မင္းတကာတုိ႔ထက္ မင္း၊ ဘယ္ေလာက္ ခံမု င္တပ္မက္ဖြယ္ ေပနည္း။ ပဝါျခည္မ်ားျဖင့္ အမွတ္အသား ျပဳထားသည္။ စစ္ကဲမင္းမ်ား တစ္ေယာက္ၿပးီ တစ္ေယာက္ အလွည့္က် သံေတာ္ဦးတင္ ၿပီးသြားၾက၏။ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ႏွင့္ ကပိလဝတ္၏ အကြာအေဝး ယဇူ နာ ေျခာက္ဆယ္ကုိလည္း ေတာလမး္ အလွည္ၿ့ ပီးေသာ စစ္ကဲမင္းမ်ားသည္ နံရံတြင္ ကပ္ထားေသာ ထိုင္ခတံု နး္ လ်ားရွညသ္ ို႔ သြားထငုိ ္ ေတာင္လမး္ မ်ားျဖင့္ အေသးစတိ ္ ျပသည္။ ေနၾကသည္။ မာဂဓတိုင္းမွ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ဂႏာၶ ရတုိငး္ တကသၠ ီလာအထိ ေပါက္ေသာ ျဗဟၼဏ ပုေရာဟိတ္မ်ား အလွည့္ ေရာက္လာ၏။ ဥတၱရပထ လမ္းမႀကးီ သည္ ပုံကားခ်ပ္ထဲ၌ ထင္းေန၏။ လက္နက္ႏုိင္ငံေတာ္ ခ်ဲ႕ထြင္ေရးတြင္ လိအု ပ္ေသာ အဆာင္အေယာင္ အစီအမံမ်ားကို အေရ႕ွ မွ အေနာကသ္ ို႔ သြားေသာ ဤလမး္ မႀကးီ ၏ ဝဲဘကတ္ ုိ၌႔ အလႏၵာ၊ ပါဋလပိ ုတ္၊ သူတို႔ သံေတာဥ္ းီ တင္ၾကဦးမည္။ သတူ ို႔ၿပီးလွ်င္ ေရေၾကာငး္ ၊ ၾကည္းေၾကာငး္ ကုနသ္ ြယ္လုပ္ငန္း ဗာရာဏသီ၊ ဂယာဂပတိဌာန၊ က႑ကဇု ၨ၊ သကၤႆ၊ ေသေရယ်၊ ေဝရၪၥ၊ မထုရာ ၿမဳိ ႕မ်ားကုိ အတြင္း ကၽြမး္ က်ငေ္ သာ ပညာရွိ အမတ္မ်ား အလွည္။့ သူတို႔ၿပီးလ်ွ င္... အစဥ္အတိုင္း ျပထားေလသည္။ “အေရးတႀကီး သဝဏ္ ႏစွ ္ခုအတြက္ အမတ္ႏွစ္ဦးက ဝငခ္ ြင့္ ေတာငး္ ေနပါတယ္ ထ႔ေို နာက္ ဂဂၤါျမစ္ႀကီးႏွငတ့္ ကြ အျခား ျမစ္လက္တက္မ်ား၊ ျမစ္ငယ္မ်ား၊ ေလဆွ ိပ္မ်ား။ ဘုရင္မငး္ ျမတ္” အေရ႕ွ ဘက္တြင္ စမာၸ ၊ ထုေိ႔ နာက္ ေရလမး္ ခရးီ ျဖင့္ တာမရလိပၸတိ၊ ထုိမွသည္ နန္းရင္းဝန္ႀကီး၏ တငခ္ ်က္ေၾကာင့္ ျဗဟၼဏတစ္ဦး အစီရငခ္ ံ သေံ တာ္ဥးီ တင္ေနေသာ ပင္လယ္ေရေၾကာင္းျဖင့္ ေပါကေ္ ရာက္ႏိုင္သည့္ သုဝဏၰဘူမ၊ိ ရာဇၿဂိဳဟ္မွ ေလးဆယ့္ငါး ယူဇနာ စကားမွာ တစ္ဝက္တပ်က္ ရပသ္ ြား၏။ ေဝးေသာ သာဝတိ။ၳ “ဘယ္က အမတ္ႏွစ္ဦးလဲ” “ေဒဝီမိဖုရား စံနန္းေတာ္ရဲ႕ အမိ ္ေတာ္ဝန္နဲ႔ ေၾကးတိုက္ဝနပ္ ါ ဘရု င္မငး္ ျမတ္” Page - 107 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “ဘာမ်ားပါလိမ့္... အထဲေခၚလကုိ ္” တစ္ခါမွ မခံစားရဖူးေသာ ထးူ ျခားလြန္းသည့္ ေဝဒနာ။ မာဂဓ လက္နက္ႏုိငင္ ံေတာ္ ဧကရာဇ္ အျဖစ္ ေစာေစာေလးကမွ ခစံ ားတက္ႂကြခဲ့ရေသာ ေဝဒနာႏွင္လ့ ညး္ မတ။ူ စစ္ကဲမွဴးမ်ား၊ အမတ္ႏွစ္ဦးတုိ႔ ဝငလ္ ာၾကသည္။ သတူ ို႔ အမူအရာမွာ အကဲမရ၊ အေရးတႀကီးႏငုိ ္လသွ ည္။ ပေု ရာဟိတမ္ ်ား၏ အနာဂတ္ေရွ႕ေရး ေဆြးေႏြးသံကို ၾကားနာခဲစ့ ဥက္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ အားရ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေနရာယူၾကၿပီး ေနာက္တြငလ္ ည္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ ရႊင္လန္းမႈမ်ဳိ းႏွင့လ္ ည္း မတူ။ ၾကည့္ေနၾကျပန္သည။္ ထ႔ုိေနာက္ အိမ္ေတာ္ဝန္က သဝဏလ္ ာႊ ကုိ နားခေံ တာမ္ ဴွ းဆီသို႔ လက္ကမ္း လကုိ ္ ေလသည။္ ထူးဆန္းလဘွ ိျခငး္ ။ လက္နက္ႏိုင္ငံ သခင္၊ မဇၩိမေဒသ အားလးံု ၏ အရငွ ္၊ ဘရု င္ ဧကရာဇ္ ဘဝကို ေမွ်ာမ္ ွန္း နားခံေတာ္မွဴးက သဝဏ္လႊာကုိ ျဖန႔္သည္။ ခံစားၾကည့္ရင္း ရခဲ့ေသာ တက္ႂကြမႈတို႔သည္ ၾကက္ေပ်ာကင္ ွကေ္ ပ်ာက္ ျဖစ္သြားၾကေပၿပီ။ သား... သား... သား... နားစြင့ထ္ ားလိုက္၏။ အုိ...၊ ေဒဝီသည္ ငါ႔အတြက္ သားတစ္ေယာက္ကို ဖြားျမင္ေပးလိုက္ပါၿပီေကာ၊ ငါရ႔ ဲ႕ သား...၊ ငါ႔ေသြး၊ ငါ႔သား။ “မာဂဓျပည့္ရွင္ ဘုရင္မင္းျမတ္ထံ ဥးီ ခိုက္ ေလ်ွ ာက္ပါသည္၊ မေဟသီေခါင္မိဖုရားသည္ ျပငး္ ျပစြာေသာ ခ်စျ္ ခင္းသည္ ႐ိုးတြင္းခ်ဥဆ္ ီသုိတ႔ ုိင္ ခုိက၏္ ။ မျမင္ရေသးပါဘဲလ်က္ သား ယေန႔မွာပင္ မာဂဓ နန္းၫြန႔္နန္းလ်ာ သားေတာ္ ရင္ေသြးငယက္ ို ေအာင္ျမငေ္ ခ်ာေမာစြာ ဖြားျမင္ၿပီ ဟေူ သာ သတင္းစကား ၾကားရ႐ျုံ ဖင့္ပင္ ပီတိအဟုနျ္ ဖင့္ ေခ်ာကခ္ ်ားလာ၏။ မးီ ႐ဴွ းသန္႔စင္ ဖြားျမငၿ္ ပီး ျဖစ္ပါေၾကာငး္ ၊ ယခုအခါ မိဖုရားႀကီးႏွင့္တကြ သားေတာ္ ရင္ေသြးတို႔ “သား... သား...၊ ငါ႔ရဲ႕ သား” ႏွစ္ပါးစလးုံ က်နး္ မာခ်မ္းသာၾကပါေၾကာင္း” အလိုေလး... ငါဟာ ဖခင္တစေ္ ယာက္ ျဖစ္ပါၿပီေကာ၊ ငါမ႔ ွာ သားတစ္ေယာက္ ရခဲ့ၿပီေကာ။ မနိ ္းေမာျခင္းထဲတြင္ စူးရွေသာ အလင္းေရာင္ အေျပာက္ကေလးကုိ ေတြ႔ျမင္ေနရ၏။ ထုိ နားခံေတာ္မွဴး၏ ဖတသ္ ံ ၿပးီ ဆုးံ သြား၏။ ေသးငယေ္ သာ အလင္းစက္ဝနး္ အေျပာကက္ ေလးသည္ ႏလွ ံုး၏ နကလ္ ွစြာေသာ တစ္ေနရာ၌ စတငထ္ ြန္းလင္း၏။ ထုိအလင္းစက္မွ ျဖနထ္႔ ြကျ္ ဖာေဝေသာ အလင္းေရာင္သည္ တမဟတု ္ခ်ငး္ ပင္ သ႔ေုိ သာ္ ရင္ထဲသို႔ ႐ကုိ ္ခတ္သြားေသာ အသံ တစ္သံကမူကား မစဲစတမ္း ပဲ့တင္ ျမည္ေနေလသည္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) “သား... သား...” ထိုအသသံ ည္ ႏွလးုံ အိမ္မွ တစ္ကုိယ္လံးု ရိွ ေသြးေၾကာမ်ားဆသီ ုိ႔ တစ္ဖန္လည္း တစ္ကုယိ ္လံုးရိွ ေသြးေၾကာမ်ားမွ ႏွလံုးအိမဆ္ ီသုိ႔ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ အထပ္ထပ္ အခါခါ။ Page - 108

http://mmcybermedia .com တစ္ကိယု လ္ ုံးသို႔ ပ်႕ံ ႏ႔ွံလာ၏။ အျခားမဲ့၌မူကား မိမိ ကုိယ္သဏၭာန္ကုိ ေက်ာလ္ ြန္ ထုိးေဖာက္လ်က္ သႏၲာန္တစ္ခုလံုး၌ ထနိ လ္ င္းေတာက္ပေနေသာ ခ်စျ္ ခင္း အလင္းေရာင္ႀကးီ သည္ သိမ့္ခနဲ ကမာ႓ ေလာက တစ္ခလု ုံးသုိ႔တုငိ ္ လင္းထိန္ ေတာက္ပသြားေစေတာ့သည္။ တစ္ခ်က္ လပႈ ္သြား၏။ အလင္းေရာင္ ပုိငရ္ ွငသ္ ည္ကား... သား...။ အလိုေလး... ဒါဘာလဲ။ ခ်စျ္ ခငး္ အလငး္ ေရာင္စကဝ္ နး္ ထဲ၌ ပုိမုိစူးရွ ေတာက္ပေသာ အလင္းတစ္ခု ႐ုတ္ျခည္း သည္းပြတ္ႏွလုးံ သည္ မျမင္ရေသာ စြမး္ အားတစ္ခု၏ ဆပု ္နယ္ ဖ်စ္ညႇစျ္ ခင္းကုိ ေပၚလာေခ်သည္။ ဘာလဲ... ဒါ ဘာလဲ။ အလင္းစက္ဝန္းထဲမွ ထုိးထြက္လာေသာ အလင္းတစ္ခု။ ခလံ ိုကရ္ ၏။ သား... တဲ။့ ငါေ႔ သြးကျဖစ္တဲ့ ငါရ႔ ဲ႕ သား။ ေဟာဒီ ကမာ႓ ေလာကမာွ ငါ႔ကိယု ္စား ထိအု လင္းတန္း၏ အနားေရးမွ တရိွန္ရိွန္ ေတာက္ပေနေသာ အေရာင္တုိသ႔ ည္ ကြနျ႔္ မဴး ငါ႔ကယို ္ပြား ေပၚေပါက္လာတဲ့ သား။ ငါကုိယ္တိငု ္ပဲ ေနာကတ္ စ္ေယာက္ ထပျ္ ဖစေ္ ပးလာ ပြားမ်ားလာၾက၏။ အျခားမဲ့၌မူကား ထိအု ေရာင္တို႔သည္ အသံတစ္သံ အျဖစ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲ ေစဥးီ ေတာ့… ဒီေလာက္အထိ ခ်စႏ္ ိုငဖ္ ြယ္ မရသိွ ည့္ သား။ သြားေလသည္။ “ငါ႔ကို ဖြားျမင္တုန္းကလညး္ ငါ႔ဖခင္ရဲ႕ စိတ္ႏာၲ န္နဲ႔ ႏွလံုးအိမမ္ ာွ အခု ငါခံစားရသလုိ ဟင့္အင္း... ငါဟာ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ျပညရ့္ ွင္ မာဂဓတုိငး္ သခင္ မဟတု ္ေတာ့ဘူး။ ငါဟာ ခံစားရေပမွာပဲ” မဇၩမိ ေဒသရဲ႕ လက္နက္ႏုိင္ငံ ဧကရာဇ္ မဟုတ္ေတာဘ့ ူး။ အဲဒါေတြဟာ မျပည့္စံုေသးဘးူ ။ ငါဟာ မျမင္ရေသးေသာ သားငယ္၏ မ်ကႏ္ ွာ႐ပု သ္ ြငတ္ ြင္ မိမ၏ိ မ်က္ႏာွ ကို ေတြ႔လိုက္ရ၏။ သားရဲ႕ ဖခင္၊ ဟတု တ္ ယ္။ ဒါဟာ အျပည့္စုံဆံုး ငါ။ ထမို ်က္ႏွာႏွင့္ ယွဥ္လ်က္ ေပၚလာသည့္ မ်က္ႏာွ ကား ဖခင္၏ မ်က္ႏွာ၊ ခမညး္ ေတာ၏္ မ်ကႏ္ ာွ ။ အလုိေလး... ငါရယ္၊ ငါ႔သားရယ္။ ငါရ႔ ဲ႕ သား... ငါရ႔ ဲ႕ အနာဂတ္၊ ငါရ႔ ဲ႕ ကမ႓ာေလာက၊ ငါရ႔ ဲ႕ ႏုငိ ္ငံေတာ၊္ ငါရ႔ ဲ႕ အခ်ိန္ကာလ၊ ၿပီးေတာ့... ငါရယ္ ငါ႔ခမညး္ ေတာရ္ ယ။္ ငါနဲ႔ ပတ္သက္သမ်ွ အလံုးစုံေသာ အဓိပၸာယတ္ ို႔ ေပါငး္ ဆျံု ဖစ္ထြန္းရာ... ငါ႔ရဲ႕ သား...။ ခမည္းေတာႀ္ ကီးဟာ ငါ႔ရဲ႕ ဖခင။္ ခမည္းေတာႀ္ ကီး ဘယ္မွာလဲ... အခု ဘယမ္ ာွ လဲ... အို... ငါ ခ်စ္လုိက္ရတာပါလား...။ အို... သ႔ူကုိ ငါ ေၾကးတိကု ္ထဲ သြင္းထားတာပါလား... ငါ႔သားကုိ... ငါ ခ်စလ္ ုိက္ရတာပါလား...။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) သားတစေ္ ယာက္ရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္တဲ့ ဘဝဟာ အျပည့စ္ ံုဆံုး ဘဝပါလား၊ ငါသ႔ ား သုိ႔မဟုတ္ ငါ႔ဘဝ၊ ငါ႔ အသက္ဝညိ ာဥ္... ဖခင္ရဲ႕ သား…။ သားရဲ႕ ဖခင္...။ ထုိခဏမာွ ပင္... Page - 109

http://mmcybermedia .com ငါသ႔ ားကို ခ်စတ္ ဲ့ ငါ႔လို၊ ငါ႔ကုခိ ်စတ္ ဲ့ ငါ႔ဖခင္ႀကးီ ... “မယ္မယ္... ဘယ္မာွ လဲ... မယ္မယဆ္ ီကုိ ငါအခုသြားမယ္၊ ဖယ္စမ္း... ဖယၾ္ ကစမ္း၊ မယ္မယ့္ဆီကို ငါသြား...” ဝမး္ ေခါင္းသႀံ ကးီ ျဖင့္ ဟစ္လိကု ္မိ၏။ ႐ူးသြပေ္ သာ ကစင္က့ လ်ား ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ နနး္ ေဆာင္ထဲမွ ေျပးထြက္ခဲေ့ လသည္။ “ခမညး္ ေတာ္ကုိ လတႊ လ္ ုိက.္ .. အခု လႊတလ္ ိုက္ၾကေတာ”့ QQQQ QQQQ “ေၾသာ္... မင္း ေရာက္လာၿပီကိးု ” ေၾကးတကို ္ဝန္ ယခုမွ လပႈ ္ရွားလာ၏။ လက္ထဲမွ သဝဏက္ ို နားခေံ တာ္မွဴးထံ ကမ္းသည္။ ေဖြးေဖြးျဖဴေနေသာ ဆပံ င္မ်ားေၾကာင့္ မယ္မယ္ကုိ ႐ုတ္တရက္ မမွတ္မိ။ တုိးတမိ ္ နားခံေတာ္မွဴးက သဝဏ္ကို မျဖန္႔။ ေအးစကေ္ သာ အသံႏွင့္ မႈနသ္ ီေဖ်ာ့ေတာေ့ သာ မ်က္လံုးမ်ားကုိ အေသအခ်ာ ဂ႐ုစုကိ ္မေိ တာမ့ ွပင္ မယ္မယ္မနွ ္း သိလာရ၏။ အို... မယ္မယ္ဟာ ဒီေလာကအ္ ထိ အုိမင္းသြားရသတဲလ့ ား။ ဆုိ႔ဆို႔နင့္နင့္ အသံ ေပၚလာ၏။ သလြန္ေပၚတြင္ သစသ္ ား႐ပု ္ တစ္႐ုပ္လို ပံုက်ေနသည့္ မယ္မယ္သည္ “ေၾသာ.္ .. “ခမညး္ ေတာ္ မင္းတရားႀကီးကို လတႊ ေ္ ပးလို႔ မရေတာ့ပါဘူး အရငွ ္” မင္းေရာက္လာၿပီကုးိ ” ဟု ဆကို ာ အေဝးဆသီ ုိ႔ ၾကည့္ေနေလသည္။ မယ္မယ့္လက္ထဲတြင္ “ဘာ... ဘာေျပာတယ္၊ ငါအမနိ ႔္ေပးေနတယ္၊ ငါခ႔ မည္းေတာက္ ုိ အခု လႊတလ္ ိုက္ၾကစမ္း” တြန႔္ေၾကေနေသာ သဝဏ္ ႏွစ္ခ။ု မယေ္ တာႀ္ ကးီ သည္ ေနာက္ထပစ္ ကား မဆက္ေတာ။့ “သဝဏ္ကို ကုယိ ္ေတာတ္ ုိင္ ဖတ္႐ႈေတာမ္ ူပါ အရွင္” အလုိလပို င္ သလြန္ေရွ႕၌ ဒူးေထာကက္ ်သြား၏။ မျဖနေ႔္ သးဘဲ ထားေသာ သဝဏက္ ို နားခံေတာမ္ ွဴးက ကမ္းလင့္ေပးသည္။ သဝဏ္လိပ္ကို “သား... အခုပဲ လတႊ ္မိနေ္႔ ပးခဲ့ပါတယ္ မယမ္ ယ္၊ ဒါေပမဲ့....” လွမ္းဆြဲယလူ ိုက္သည။္ ျဖန္႔လကို ္သည္။ စကား ေရွ႕မဆက္ႏိုင္။ “မငး္ တရားႀကီးသည္ ယေန႔ပင္လွ်င္ ကံေတာက္ ုန္သြားၿပီ ျဖစ္...” “ေအး... ဒါေပမယ့္ မင္း ေနာကက္ ်သြားၿပီ မဟုတ္လား အဇာတသတဳၱ ” သဝဏေ္ ပၚမွ အကၡရာမ်ားကို မျမင္ႏုိင္ေတာ။့ အလးံု စုံေသာ ျမငက္ ြင္းသည္ ေဝဝါးမႈန္မႈိငး္ မယ္မယ့္အသံသည္ ျမားတံမ်ားအျဖစ္ ထိုးစကုိ ္ဝင္လာၾက၏။ သြား၏။ မိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားေသာ တစဒ္ ဂၤ အဆံုးဝယ္ အကက္ ြဲေနေသာ အသံတစသ္ ံ ထြက္သြား၏။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 110

http://mmcybermedia .com ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဆႏၵမွာ သားအမိႏွစ္ေယာက္ ဖက္၍ အားပါးတရ ငိေု ႂကြး “မင္းက အခု ဘယ္လုိခံစားေနရလုိ႔လဲ အဇာတသတ္” လုိေသာ ဆႏၵပင္ ျဖစ၏္ ။ သ႔ေို သာ္ မယ္မယ္သည္ ေဖ်ာ့ေတာ့ ေအးစက္ေနပါလား။ “သားမွာ သားေလးတစေ္ ယာက္ ရေနၿပီဆိုေတာ့... ဟု.ိ .. သားေလး ဖြားျမင္ၿပီဆတုိ ာ “မယ္... မယ္” သလိ ုိက္တာနဲ႔ပဲ သား တစ္ကိယု လ္ ံုးမွာ ေျပာမျပႏိုင္ေလာကေ္ အာင္ ခ်စျ္ ခင္းႀကီးစြာနဲ႔ တနု လ္ ႈပ္ ေနတယ္ မယ္မယ္၊ သားဆိုတဲ့ အသံ ၾကားရတဲ့ ဖခင္တစေ္ ယာက္ဟာ ဒီလိုပဲလား” ေခၚသာ ေခၚလိုကမ္ ိေသာ္လည္း ဘာဆက္ေျပာရမွန္း မသိ။ အေၾကာအၿပိဳငး္ ၿပဳိ ငး္ အ႐ုိးေပၚ အေရတင္ မယ္မယ့လ္ က္ကို ဖမး္ ယူ ဆုပက္ ိုင္မိ၏။ ထိုလက္မ်ား ေႏြးေထြးျခင္း အလ်ဥ္း တစ္ခ်ိနလ္ ုံး ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ေဖာ္ မရဘဲ မ်ကႏ္ ွာလႊဲေနခဲရ့ ာမွ စးူ ခနဲ မယ္မယ္ ကငး္ ေနၾကေလသည။္ လညွ ့္အၾကည့္ေၾကာင့္ စကားမဆက္ဝ့ံဘဲ ရပ္သြား၏။ “မယ္... မယ္” မယ္မယ္၏ မ်က္လံုးမ်ားဆမီ ွ မိမကိ ုိ တစ္ခါမွ် မေတြ႔ဖးူ ေသာ အၾကညမ့္ ်ိဳးကို ရငဆ္ ိုင္ လိကု ္ရသည။္ လညွ ့္မၾကည့။္ အေဝးဆီသု႔ိ ၾကည့္ေနေသာ ေဝသမီ ႈနမ္ ႈိင္း မ်ကလ္ ုံးမ်ား၌လည္း မ်က္ရည္မ်ား မရိွ။ အေရးအေၾကာင္းတို႔ ယွက္ႁမႊာေသာ ပါးျပင္ေပၚမွာလည္း မ်ကရ္ ည္စမ်ား မရွိ။ အ့ၾံ သေသာ… ထုိေ႔ နာက္… ေဝးကြာေသာ သစူ ိမ္းတစ္ရံဆံ အၾကည့္။ ငုေိ ႂကြးျခငး္ ကုိ လြတေ္ ျမာက္သြားၿပီလား... မယ္မယ္။ “လူမကုိ ္” “သား... သိခ်င္တာေလး တစခ္ ု ေျဖေပးမလား မယ္မယ္” မယ္မယ့္ႏႈတ္မွ တးုိ တိမ္စြာ ထြကက္ ်လာေသာ စကားလံုး ျဖစ္၏။ “မငး္ က ဘာသခိ ်င္ေသးတာလဲ အဇာတသတ၊္ သခိ ်င္ေသးတာလုိ႔ မင္မ့ ာွ ရွိေသးလုိ႔လား” “မင့လ္ က္ေတြကို ေရွ႕ထုတ္လကို ္စမ္း” သလြန္ေရွ႕တြင္ ႀကံဳ႕ဝင္ ေသးငယသ္ ြားၿပီဟု ခံစားလုိကရ္ သည္။ အုမိ င္းယြင္းယိုေနေသာ အဘြားအုိ တစ္ေယာက္၏ အမိန္႔ေအာက္ဝယ္ မာဂဓ ဘရု ငမ္ ငး္ ျမတ္သည္ အင္အားခ်ည့္နဲ႔စြာ နာခံရေလသည္။ သေုိ႔ သာ္... “သားကို ဖြားျမင္တနု ္းက ခမည္းေတာဟ္ ာ အခု သားခံစားရသလုိ ခံစားခဲရ့ ဖူးသလား “မင့္ လက္်ာဘက္ လက္ညိဳႇ းကုိ ၾကည့္လိကု ္စမ္း” ဆတို ာ...” လက္်ာ လကည္ ႇဳိ းကို ၾကည့္လုကိ ္၏။ တစန္ နး္ ေတာလ္ ုံး တစ္တိုင္းျပည္လံးု ကို ဤလက္ညႇဳိ းျဖင့္ပင္ ၫႊန္၍ အမိန္႔ေတာမ္ ်ား တစခ္ ုၿပီး တစ္ခု ထတု ျ္ ပန္ခဲ့၏။ စကားလုးံ မ်ား ကစဥက့္ လ်ား ႏုငိ လ္ ွ၏။ Page - 111 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ဤလက္ၫႇိဳးသည္ ရာဇအာဏာ၏ သေကၤတ။ ေအးစက္လြန္းစြာ တစ္လးံု ခ်ငး္ ေျပာေနေသာ မယ္မယ့္အသံသည္ ၿပိဳပ်က္စ ျပဳလာ၏။ “လကည္ ိဳႇ းထိပ္ဟာ တျခား လက္ေခ်ာင္းေတြလုိ လုးံ ဝန္းညီညာ မရွိဘဲ နည္းနည္း “အာခံတြင္းရဲ႕ အပူေငြ႔ေၾကာင့္ မင့္ လက္ညဳႇိ း ခူနာဟာ သ႔ူ ခံတြင္းထဲမွာပဲ ျပည္ ေစာင္းနိမ့္ေနတာ ေတြ႔လား” ေပါက္သြားတယ၊္ ဒအီ ခါမာွ ...” “ေတြ႔ပါတယ္... မယ္မယ္” မယ္မယ့္အသံ နစ္သြားသည။္ ႏတႈ ္ခမ္းမ်ား ဆတဆ္ တ္တုနလ္ ာသည္။ ႀကိဳးစားအားယူ ေနရေသာ မ်ကႏ္ ာွ ျပင္ တစ္ခလု ုးံ လပႈ ္ေနသည္။ “ေအး... မငး္ ငယ္စဥ္ ရင္ခြငပ္ ုိက္အရြယ္က အဲဒလီ က္မာွ ခူနာစြဲခဲ့တယ၊္ လက္အနာ ကကုိ လ္ ုိ႔ မင္း စးူ စူးဝါးဝါး ငိုေတာ့ ငါနဲ႔တကြ အထနိ း္ ေတာ္ အေခ်ာေ့ တာ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး “ေသြးျပညပ္ ုပ္ေတြ ေရာေႏွာေနတဲ့ အဲဒီ အနာရည္ေတြကုိ သူ ေထြးမပစ္ဘဲ မင္း ေခ်ာၾ့ ကတယ၊္ မငး္ အငိုမတိတ္ခဲဘ့ းူ ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မင္းကုိ မင့္ဖခငဆ္ ီ ေခၚသြားခဲ့တယ္၊ လက္ညိဳႇ းကို ခံတြင္းကေန မထုတ္ဘဲ သူ ၿမိဳခ်ပစ္လကို တ္ ယ္၊ မင္း ႏုိးသြားမွာ စုိးလုိ႔တဲ့ေလ... ဒီအခ်ိနမ္ ာွ မင့္ဖခင္ဟာ တရားလတႊ ္႐ံုး သဘင္မွာ တရားစီရငေ္ နခ်ိန္” အဲဒါဟာ အခု ကံကုန္သြားတဲ့ မင့္ ဖခင္ႀကီးပဲ... အဲဒါဟာ သ႔ူသားအေပၚ သူ ဘယ္ေလာက္ ခ်စတ္ ယ္ဆုိတဲ့ ဖခင္ႀကီးရဲ႕ တစ္ခုေသာ ျဖစ္ရပ္ေလးပဲ၊ မင္းသိခ်င္တာ သိရၿပီလား အဇာတသတ္” ကေလးငသို ျံ ခင့္ ကၽြတ္ကၽြတ္ညံေနေသာ လႊတ႐္ ုံးခန္းမ။ မယေ္ တာက္ သားရဲတိရစာၧ န္ တစ္ေကာင၏္ အသမံ ်ဳိ း မမိ ိထံမွ ထြကသ္ ြားသည္ဟု ထင္လကုိ ္၏။ လွမး္ ေပးလုိက္သျဖင့္ လႊတ႐္ းံု ပလႅင္ထက္မွပင္ သားကို လမွ း္ ယူလုကိ ္ေသာ ခမည္းေတာ္... မွိန္းလံွတံ လည္မ်ဳိ သုိ႔ ထတု ္ခ်င္းခတ္ စြဲဝင္ေသာ သားရဲတိရစာၧ န္ တစ္ေကာင္ ျဖစ္မည္။ ကိယု ့္အသံ ကုပိ င္ ကယုိ ္ မမွတမ္ ိ။ “အ.ုိ .. ခနူ ာက ျပည္ေသြးေတြနဲ႔ တငး္ ၿပီး အနာရင္းေနတာပဲ၊ ကေလးမာွ အနာကုိကတ္ ာကို ဘယ္ခံႏုိင္ပါမ႔ လဲကြယ္၊ ေနဥးီ ကြယ့္... ဒီအနာက ေပါကက္ ာနီးေလေလ ပၿုိ ပးီ ကိကု ္ခဲေ့ လေလပဲ၊ မယ္မယ့္ ေျခရင္းတြင္ ပစ္လဲက်သြားသလား။ သလြန္ေျခေထာက္ႏွင့္ ဦးေခါငး္ ေျပးေဆာင့္ ဒလီ အုိ ခ်ိန္မာွ အေႏြးဓာတ္ကေလးနဲ႔ဆရို င္ ကေလး သက္သာမာွ ေပါ၊႔ အို... ဟတု ၿ္ ပီလုိ႔ မသိ လား။ မယ္မယ့္ ေျခဖမုိးေပၚသို႔ မ်က္ႏာွ အပမ္ ိသလား။ မယ္မယ့္ ေျခဖမိုးတစ္ခုလံုး ေျပာေျပာဆုိဆနုိ ဲပ႔ ဲ မင့္ဖခင္ဟာေလ မင့္လက္ညႇိဳးကုိ သူ႔ခံတြငး္ ထဲ ထည့္ငလုံ ုိက္တယ္” ပူေလာင္ေသာ မ်က္ရည္ေတြ စုိရဲႊသြားသလား။ ငသို ံ တတိ ္သြားသျဖင့္ တရားလႊတ္႐ံးု ၿငိမ္သကသ္ ြားသည။္ ဆရာအရွင္ ေဒဝဒတ္၏ တပညရ့္ င္း မင္းသားငယ္ ဘဝ။ ထမို ွသည္ ႏုပ်ိဳတက္ႂကြေသာ ဥပရာဇာ ဘဝ။ ထုမိ ွသည္ သကဥ္ ီးဆံပိုင္ မာဂဓ ဘုရင္ဘဝ။ ထုထိ ုိေသာ ဘဝ ဘဝ မ်ားျဖင့္ “အေႏြးဓာတ္ေၾကာင့္ အကုိကသ္ က္သာသြားတဲ့ မင္းဟာ အငတို ိတ္သြားတယ္၊ အဆငဆ့္ င့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ တစ္သက္တာတြင္ တစ္ခါမွ မေရရြတ္ခဲ့ဖးူ သည့္ စကားသုံးလးုံ သည္ အပိ ္ေပ်ာသ္ ြားတယ္၊ မငး္ ႏုိးသြားမွာ စုးိ လို.႔ .. ၿပီးေတာ့ အနာျပနက္ ုိက္မွာ စိုးလုိ႔ မင့္ဖခင္ဟာ ဖ်စဖ္ ်စ္ျမည္ ကြဲေက်သြားေသာ ႏွလံုးသားထဲမွ ေပၚထြကလ္ ာ၏။ လက္ညႇဳိ းကုိ ငုၿံ မဲ င၊ုံ မင္းကို ရင္ခြင္ထဲ ေပြ႔ၿမဲ ေပြထ႔ ားရတယ္၊ ေနာက္ေတာ့...” Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 112

http://mmcybermedia .com “ငါ… မွား… ၿပီ” ေဟ့ ..... ေၾကးမုံျပင္၊ ဒလီ ို႐ပု ္မ်ဳိ းနဲ႔ မင္း မတုံ႔ျပန္နဲ႔။ QQQQ ေၾကကြဲေနေသာ ႏွလးုံ သားကုိ ေျပာငး္ လဲပစ္ဖုိ႔ ဆးုံ ျဖတ္လိကု ္၏။ ေၾကးမံုျပင္ေရွ႕တြင္ ရပ္မျိ ပန္ေလၿပီ။ ဘုရငဧ္ ကရာဇတ္ စပ္ ါးဟာ ဒလီ ိမု ျဖစ္ရဘူး။ ေပ်ာည့ ံ့သိမဖ္ ်င္း မေနရဘူး။ ဒီလုိျဖစ္ေနတဲ့ ေခ်ာင္က်ေနေသာ နားထင္နားရငး္ ဖ်ား အထက္တြင္ ဆစံ တို႔ ဖြာရရာႀကဲေနၾက၏။ ဘုရငတ္ စပ္ ါးရဲ႕ ရာဇအာဏာနဲ႔ သက္ဥးီ ဆံပုိင္ ဆတို ာဟာလည္း ဘယ္မာွ လာၿပးီ ခြန္အား မည္းနက္ေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ႏႈတ္ခမ္းေမြး က်င္စြယ္သည္ ေကာပ့ ်ႂံ ကြမေနဘဲ မိးု မိေသာ ရႏွိ ုိငေ္ တာမ့ လဲ။ ရွဥ့္တစ္ေကာင္၏ အၿမီးလုိ ျဖစ္ေန၏။ မ်က္ဝနး္ အိမမ္ ်ားမာွ အေရာင္အဝါ ကငး္ မဲေ့ နၿပးီ မ်က္ျဖဴ ဆသံ ားမ်ား၌ နီရဲေသာ အေၾကာႁမြာကေလးမ်ား ယကွ ္သမး္ ေနၾက၏။ မင္းဟာ မာဂဓဘုရင္၊ မင္းဟာ ရာဇၿဂိဳဟ္ရဲ႕ မကဋုိ ္သရဖ၊ူ မင္း႐ုပ္သြင္ကုိ ေျပာင္းပစ္ဖို႔ ခ်ည့္နဲေ႔ နတဲ့ ႏလွ ံုးသားကုိလည္း ေျပာင္းပစ္လုိက္စမ္းေဟ့...။ ေၾကကြဲျခင္း၊ ငိုေႂကြးျခင္းတိုျ႔ ဖင့္ အခါခါ ထုေထာငး္ ခံေနရေသာ ႐ုပ္သြငသ္ ည္ ရက္ပိုင္း အတြင္းမွာပင္ ဤမွ် အုိစနာက်သြားရသတဲလ့ ား။ ဘာနဲ႔ ေျပာငး္ လဲပစ္မလဲ။ ဂီတ၊ အဆိ၊ု အက သြားစမ္း။ ေတြေဝ ယစ္မူးေစတတ္တဲ့ အဲဒီ သခူ ုမသဘင္ေတြ မလာနဲ႔။ ဒါျဖင့္ ပ႑ိတ္ဟးူ ရား ပညာရေိွ တြနဲ႔ စကားစျမည္ ေျပာဆိုေနျခငး္ ေကာ၊ ေၾကးမုျံ ပင္သည္ မာဂဓႏုငိ ္ငေံ တာ္ သခင္ ရာဇၿဂိဳဟ္ ထးီ နနး္ အရွင္ ဘရု င္မင္းျမတ္၏ အုိ... ဒါလည္း အလကားပဲ။ တစ္နန္းေတာလ္ ံးု မာွ ႏႈတ္ခတံ ြင္းဟၿပးီ အသံပီပီနဲ႔ ေျပာရဲတဲ့ အမတ္ ႐ုပ္ပုံအစား ေသာကျဖင့္ ေတာကေ္ လာင္ႏြမ္းနယ္ေနေသာ ေယာက္်ားတစေ္ ယာက္ ႐ပု ္ပံကု ိုသာ ဘယ္မွာရွလိ ို႔လဲ။ ဒါဆိုရင္ ေတာလိုက္ကစားထြကျ္ ခငး္ ေကာ... အင္း ဒါ နညး္ နညး္ နးီ စပ္တယ။္ ေဖာ္ျပေနေလသည္။ လပႈ ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ ေသြးဆူႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာလည္း ေပ်ာ္ရႊငဖ္ ြယ္ ကစားနည္းတစ္ခုသာ ျဖစတ္ ယ္။ ဤ႐ပု ္ပသံု ည္ စကဆ္ ုပ္ဖြယ္လည္း ျဖစ္၏။ ရကွ ္ဖြယ္လညး္ ျဖစ္၏။ မျမင္အပ္ မၾကည့အ္ ပ္ေသာ ႐ုပ္ပုံလညး္ ျဖစ၏္ ။ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု စဥ္းစားမိ၏။ ဒါ လက္နက္ႏိုင္ငံေတာ္ ဧကရာဇ္ေလာင္းလ်ာရဲ႕ ႐ပု ္ပုံမွ မဟုတဘ္ ဲ၊ ဒါဟာ ေနာင္တေတြနဲ႔ မာဂဓတိုငး္ အတြငး္ ခရီးလွညလ့္ ည္ျခင္း။ စစ္ေရးေသနဂၤ ေလက့ ်င္ျ့ ခင္း၊ ဆင္တိုက္ပြဲမ်ား ယူႀကံဳးမရ ျဖစ္ေနတဲ့ အပူသည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပုံပဲ။ ႐ႈစားျခင္း... တစ္ခမု ွ စတိ ္တိုငး္ က်ဖြယ္ မရွိ။ စိတ္လႈပ္ရွား တက္ႂကြ သစလ္ ြင္လာေစသည္အထိ ထေိ ရာက္ေသာ နည္းလမ္းမ်ား မဟုတ္ၾက။ Page - 113 ထိစု ဥ္... ငုပ္လ်ွ ိဳးေနေသာ တစ္စံုတစ္ရာသည္ ဘြားခနဲ ေပၚလာေလသည္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ထုအိ ရာသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ကာလ အတနၾ္ ကာကပင္ ႏွလးံု ထဲ၌ စြဲထင္ခဲေ့ သာ အရာ ဝ႐ုနး္ သနု ္းကားျဖစ္ေနေသာ တပ္ဖြဲ႔ႀကီးကုိ ဆင္ေပၚမွ ၾကည့္ရင္း တအ့ံတၾသျဖစ္သြား၏။ ျဖစ္၏။ အခြင့္အခါ မႀကဳံ ေသးသျဖင့္ အိပစ္ ကင္ ုိက္မ်ဥ္းေနေသာ အရာ ျဖစ္၏။ ယခုေတာ့ သူ ေဇာတိကသူေဌး၏ ျပာသာဒ္ဘံုနန္းကို ခ်ီတက္တိကု ္ခကုိ ္ဖို႔ လတႊ ္လုိကသ္ ည္တ့ ပ္ဦးသည္ ႏးို ထလာၿပီ။ ေကာင္းလကုိ ္သည့္ ႏးုိ ထျခင္းေပပဲ။ ဘာေၾကာင့္ ဖ႐ဖုိ ရဲ လန္ထြကလ္ ာရသနည္း။ ခ်ည့္နဲေ႔ သာ ႏလွ ုံးကုလိ ည္း ပူေႏြးနျီ မန္းလာေစသည္။ ေၾကကြဲမကႈ ုိလည္း တိုက္ဖ်က္ပစ္ မၾကာမီပင္ စစ္ကဲတစ္ဦးထံမွ သတင္းပ႔ုိခ်က္ ေလ်ွ ာက္တင္လာသည္။ ႏငို ္သည္။ ရာဇအာဏာကိုလည္း ပုိမို ထကျ္ မေအာင္ ေသြးေပးရာ ေရာကသ္ ည္။ “ေဇာတကိ သူေဌးရဲ႕ စံအမိ ္တံတိုင္းေရွ႕ေရာက္တယဆ္ ုိရင္ပဲ ကၽြနေ္ တာ္မ်ဳိ းတိုန႔ ဲ႔ဆတူ ဘုရင္တစပ္ ါး ဟူေသာ အျဖစက္ ိုလညး္ ထပ္မံ ႐ုပ္လံးု ႂကြေစသည္။ ၿပးီ ေတာ့ ယခုမွ အင္အားႀကီးမားတဲတ့ ပ္ႀကီးက ကၽြန္ေတာမ္ ်ဳိ းတိုရ႔ ဲ႕ခ်ီတပ္ စစ္ဆင္ပုံအတုိငး္ တုံ႔ျပန္တြန္းလွနတ္ ာမ႔ုိ ဖန္တီးယရူ မည့္ အသစ္မဟတု ္။ မလူ ကတည္းက ရွိထားႏွင့္ၿပီးသား ႀကဳံ းဝါးသ။ံ ထိုအသံ ျပန္လည္ တပ္ဥးီ ပ်က္ၿပီး ဖ႐ုိဖရဲ ျဖစက္ ုန္ပါတယ္အရွင္” က်ယေ္ လာင္လာေပၿပီ။ “ေနာကထ္ ပ္ တပ္ေတြ ဆကတ္ က္ခိုငး္ ၊ ပထမတံခါးမုခက္ ုိ အရင္သိမ္း” လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစအ္ နညး္ ငယ္က အသံ။ စစ္ကဲ ျပနထ္ ြက္သြား၏။ သိုေ႔ သာ္ .... “ငါ႔ထက္ တစ္ဆင့္နိမ့္တဲ့ ဝႆမ်ဳိ းႏြယ္ ျဖစ္ပါရက္နဲ႔။ ၾကည့္စမ္း... ေနေတာလ့ ည္း ရတနာ ကစင္က့ လ်ား ျပန္ထြက္စင္လာေသာ တပ္မ်ားသာလွ်င္ အနးီ သေိ႔ု ရာကလ္ ာေလသည္။ ခနု စပ္ ါး အတိၿပီးတဲ့ ဘံခု ုနစ္ဆင့္ ျပာသာဒ္။ စားေတာ့လည္း ေျမာကက္ ၽြန္းဆန၊္ သုံးေတာလ့ ညး္ ေက်ာကမ္ ်က္ အလင္းေရာင္၊ ငါ မင္းဧကရာဇ္ ျဖစ္လာတဲ့ တစ္ေန႔မွာ သင္ ဒလီ ိုမေနေစရဘူး ျမငး္ ဟီသံ၊ ဆင္ေအာ္သႏံ ွငအ့္ တ၊ူ ဆုိင္ရာ စစ္မွဴးတုိ၏႔ မထိေရာက္ေသာ တပံ းုိ သံမ်ား ေဇာတိက သူေဌး” ဆူညံ႐ႈပ္ေထြးသြားသည္။ နားမလည္ႏိုင္စရာျဖစ္ရပ္ပင။္ ေၾကးမျုံ ပင္ေရွ႕မွ ခြာလုိက၏္ ။ ရန္သူ မင္းတစ္ပါးပါး၏ တပ္မႀကီးႏွင့္ စစ္ေျမျပင္တြင္ ရင္ဆုိင္တကုိ ္ရေသာ စစ္ပြဲႀကးီ မဟုတပ္ ါဘဲလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ရာဇၿဂဟိ ္တပ္မ်ား ဤမ်ွ ကေသာငး္ ကနင္းျဖစ္ေနသတညး္ ။ ထုိ႔ေနာက္ တစဖ္ နျ္ ပန္၍ ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ကာ ေၾကးမျံု ပငက္ ို ေျပာလိုက္၏။ “ေနာက္ မ်ားမၾကာမီမွာ သင္ဟာ အဇာတသတ္ ဘုရင္ရဲ႕ တကယ့္ ပကတိ ႐ုပသ္ ြင္ကုိ ကုယိ တ္ ိုင္စးီ လာေသာ တိုက္ဆင္ႀကးီ ၏ ဝဲယာေရွ႕ေနာက္တြင္ ေသြးပ်က္ထတိ လ္ န္႔ေသာ ျပနထ္ င္ဟပ္ေစရမည္ မတွ ္ထား” စစ္သည္မ်ားျဖင့္ ႐ႈပ္ရွကခ္ တေ္ န၏။ QQQQ အမိန္႔ေပးမည့္ ဗိုလ္မ်ားလည္း ထုိ ကစင့္ကလ်ား ရဲမကမ္ ်ားအၾကားျမဳပေ္ နၿပီး သူတုိက႔ ိုယ္တုိငပ္ င္ ဥးီ တည့္ရာေျပးေနၾကသည္။ Page - 114 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ေနာက္ဆုးံ တြင္ကား စစ္လန႔္ေသာ အသံဗလံ ေပါင္းစံတု ို႔ျဖင့္တပ္မႀကးီ တစ္ခလု းုံ တရိပ္ရိပ္ေျပးေနေသာ ျမငး္ ေပၚမွပင္ သငး္ ကို လမွ ္းေတြလ႔ ိုကရ္ သည္။ ျမင္းဇက္ကို ထနိ း္ မႏိုင္သိမ္းမရ ျဖစ္သြားေလသည္။ အားကုန္ ဆြလဲ ကုိ ၏္ ။ ထိအု ခါမွပင္ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းတိကု ္ ပရဝုဏ္အနီးသုိ႔ ေရာက္ေနေၾကာငး္ သတထိ ားမိေတာသ့ ည္။ ဦးကင္းမွ ခြ်နး္ ကငို ္ရဲမက္၏ ေအာ္သံကုိ ၾကားလကို ္ရ၏။ ေဇာတိက သူေဌးသည္ ေက်ာင္းတုကိ ္ေလကွ ားမွ ဆင္းလာ၏။ တစ္ကိုယလ္ ုံး “ဆင္ေတာ္ကုိ ထနိ ္းလုိ႔မရေတာဘ့ းူ အရွင္” ဆြတဆ္ ြတျ္ ဖဴအဝတက္ ုိ ဝတလ္ ်က္ ပခံုးတြင္ ရွားႏစွ ္ေရာငတ္ ဘက္ကုိ ရစ္သုိငး္ လ်က္ လာေနေသာ သူ႔အသြင္မာွ ဘာကမုိ ွ မသိသလုိ ပံုမ်ိဳး။ ျမင္းေပၚမွ လာႊ းခနဲ ခုန္ဆင္းလိကု ၏္ ။ ပခု ကသ္ ည္ သိမ့္သိမ့္လပႈ ္ေန၏။ သူေဌး၏ ေျခလမွ ္းမ်ားလည္း ရပသ္ ြား၏။ ရင္ဆိငု ္မိၾကၿပီ။ တကုိ ္ဆငႀ္ ကီးလည္း ေသြးလန႔္သြားၿပီ။ အႏၲရာယ္အႀကီးဆံုးအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ “ဘုရင္မင္းျမတ္... အေၾကာင္းကိစၥ မည္သိ႔ု ရွပိ ါသလဲ” ေဒါသက အျပငး္ အထန္ ေပါကက္ ြဲသြားသည္။ ေအးေဆးသကသ္ ာ ျဖစ္ေနေသာ အသံတစ္သံ ေပၚလာသည္။ သအူ႔ မူအရာမွာ ေစာက္ ားေမာက္ ား ႏိုငလ္ ွ၏။ “သေူ ဌး... သင့္လေူ တြကို စစထ္ ိုးခိငု ္းၿပးီ သင္က ဒီမာွ ေက်ာငး္ တိုက္ကို လာၿပီး “ျမငး္ ေပၚကုိ ေျပာငး္ စးီ ပါ အရငွ ္၊ ဒေီ နရာက ေျပးမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္” တရားနာသလုလိ ုိ ဘာလုိလုိ ပမုံ ်ိဳးနဲ႔ သင္ လပု ေ္ နသလား... စံအမိ ္မာွ စစ္တပ္ေတြ ထားတယ္ ဆတုိ ာ ဘရု င့္အာဏာကုိ ပနု က္ န္တာဆုိတာ သင္ နားမလည္ဘူးလား” ဆင္ေပၚမွ ျမင္းထက္သုိ႔ ဘယ္သို႔ ဘယ္ပံုေရာက္ခဲမ့ ွနး္ မသိေတာ့။ တစ္ဟုတထ္ ုိး ေဇာတိကသူေဌး အနည္းငယ္မွ် ေတြေဝသြားၿပီး... ကဆုန္ဆိုင္းေျပးေနေသာ ျမငး္ ၏ ဇက္ကုိလည္း မထိန္းႏငို ္ေတာ့။ “ေၾသာ္... အရွင္မင္းႀကီး ကၽြႏပ္ု ္အိမက္ ို သိမး္ ယူဖုိ႔ သြားခဲ့သကးို ” “ေအး... ဟုတတ္ ယ္၊ ငါ သြားခဲ့တယ္” မည္သညအ့္ ရပသ္ ို႔ ဦးတည္ ကဆုနဆ္ ိုငး္ ေနမွန္းလညး္ မသိေတာေ့ ပ။ ေငါက္ငမ္းေျပာလိကု ္ၿပးီ မွ ေရွ႕ဆက္ရန္ စကားမရိွ ျဖစ္ေန၏။ ေလး၊ ျမား၊ ဓား၊ ပဆု ိနတ္ စ္်ကမ္ ွ် ပစ္ခတ္ထုိးခုတျ္ ခင္း မျပဳလိုက္ရဘဲ ထးူ ဆနး္ စြာ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) တပ္ပ်ကသ္ ြားရျခငး္ ျဖစ္ေခ်သည္။ QQQQ Page - 115

http://mmcybermedia .com “ဘုရင္မငး္ ျမတ္... ကၽြႏ္ုပ္ရဲ႕ သေဘာဆႏၵ မပါဘဲ ကၽြႏ္ုပရ္ ဲ႕အိမက္ ုိ သိမး္ ယဖူ ုိဆ႔ ုိတာ ဘယ္ေလာက္ မခခံ ်င္စရာ ေကာင္းသနည္း၊ ေဇာတိကသည္ ၿပဳံ းမ်ားပင္ ၿပံဳးလိုက္ေသး၏။ အရွင္တစ္ပါးတည္း မဆိုထားနဲ႔၊ မင္းအေပါငး္ ေပါင္းေထာင္ခ်ီ ေခါဘိဏီတပ္နဲ႔ သိမ္းေတာင္ သိမ္းလ႔ုိ ထ႔ေုိ နာက္... မရပါဘူး” “ဒါဆိုရင္... ဘုရင္မငး္ ျမတ္” ေမာက္မာေစာ္ကားလြန္းေသာသေူ ဌးကို ေနရာမွာပင္ အမႈန္႔အညက္ ေခ်ပစ္လကုိ ္ခ်င္၏။ သူလ႔ က္အစုံကုိ ေရွ႕သို႔ ဆန္ထ႔ ုတ္ေနသည။္ ဘာအဓိပၸာယ္နည္း။ “ကၽြႏ္ပု ရ္ ဲ႕ ေဟာဒီ လက္ဆယ္ေခ်ာင္းမွာ လက္စြပ္အကြင္း ႏွစ္ဆယ္ ရိွေနပါတယ္၊ သေို႔ သာ္ တပ္ပ်က္ႀကီးပ်က္၍ ကစင့္ကလ်ား ျဖစ္ခဲရ့ ျခငး္ က ပူပူေႏြးေႏြးပင္ ရေွိ သးသည္။ ကၽြႏ္ုပ္ရဲ႕ စကားကို နားစိုက္လုကိ ္ပါ။ ေဟာဒီ လက္စြပမ္ ်ားကုိ မာဂဓဘုရင္ထံ ကၽြႏုပ္ ္ မေပးဘးူ ၊ ကငုိ ္း... စြမ္းႏုိင္ရင္ အရငွ ္မငး္ ႀကီး ျဖဳတ္ယပူ ါ” “ၾသ... ေဇာတိက၊ မငး္ က ဘုရင္ျဖစ္မယ့္သူမို႔လား... မငး္ အခုေျပာေနသူဟာ မာဂဓ ‘ေတာက္’ တစခ္ ်က္ ျပင္းျပငး္ ေခါက္မ၏ိ ။ ဘုရင္ဆုိတာ ေမ့ေနသလား” QQQQ အမ်က္စကားလံးု တုိျ႔ ဖင့္သာ တု႔ျံ ပန္ႏုိင္ေသာ အျဖစ္။ ေဒဝီ ကမး္ လငေ့္ ပးေသာ သားငယ္ကုိ ေပြ႔ယူလိုက္သည။္ “ဘုရင္မငး္ ျမတ္... ကၽြႏပု္ ္ဟာ မင္းဘုရင္ မဟုတ္ပါ၊ ရာဇ မဟတု ္ပါ၊ ဒါေပမဲ့ ကၽြႏ္ပု သ္ ေဘာ ဥဒယဘဒၵ သားေတာင္ ယ္ေလးက ၿပံဳးၾကည္ေ့ န၏။ သားငယ္၏ အၿပံဳးကား အျပစ္ မပါရင္ ကၽြႏုပ္ ္ရဲ႕ ပစၥည္းဥစၥာ ၿမိတဆ္ ာခ်ည္ တစ္မ်ွ င္မ်ွ မင္းမ်ား၊ ခုိးသူမ်ား သမိ ္းပကို ္တိကု ယ္ ူလို႔ ကငး္ ေလစြ။ ငံုရာမွ ပြငက့္ ာစ ပြင့ခ္ ်ပ္တစခ္ ုႏွယ္ ႏူးညံလ့ ွစြာေသာ ပါးျပင္စံု႔စေ႔ုံ လးသည္ မရႏုိင္ပါဘူး” ႏွင္းဆီႏုေရာင္ ေျပးေန၏။ သႏၲာခဲ ႏတႈ ္ခမး္ ေသးေသးေလးထကမ္ ွ အၿပဳံ းကား ႏငွ ္းရညဆ္ ြတ္ေသာ ဝတဆ္ ကံ ေလးပင္ ျဖစ္ေပလိမမ့္ ည္။ သူ႔အသြငက္ ေအးေဆးသက္သာ ရွေိ သာ္လည္း ေျပာေနေသာ စကားမ်ားကမူ မကုဋိ ္ သရဖကူ ို စိနေ္ ခၚသည့္ အသံုးအႏနႈ ္းမ်ား ျဖစ္ေခ်သည္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) “ဒီမာွ ေဇာတိက... မင္းသေဘာတူမွ ငါက ယရူ မွာတဲ့လား” သငး္ က စိန္ေခၚေလေသာအခါ ကိုယ္ကလည္း ႐ငုိ ္း႐ိုင္းပ်ပ်ပင္ ေျပာရေပမည္။ “ငါ... မာဂဓ ျပည့္ရွင္ပဲ၊ ငါ သက္ဦးဆံပိုင္ အာဏာရွငပ္ ဲ၊ ငါဟာ ရာဇာပဲ၊ မင့္ပစၥည္းကုိ မင္း အလုိမတူေပမယ့္ ငါ ယူႏိုင္တယ၊္ ယခူ ြင့္ရွိတယ၊္ ယလူ ုိ႔ရတယ္” Page - 116

http://mmcybermedia .com ခ်စ္ျမတႏ္ ုိးဖြယ္ အတိျဖစ္ေသာ ကေလးငယ္၏ အၿပံဳးေရ႕ွ ေမာွ က္ဝယ္ မရယ္ႏုိင္ ဥႆံလု ံုးဝ ႐းႈံ နမိ ့္ခဲ့ရေသာ အ႐ံႈးပြဲ။ မၿပံဳးႏုငိ ္ေသာ ဖခင္တစဥ္ ီး၏ ညိႇဳးႏြမ္းသည့္ မ်ကႏ္ ွာ ရိေွ နေလသည္။ သား၏ အၿပံဳးကိုေသာမ္ ွ မဖိ ုရား ေမးေခ်ၿပီ။ ဘယ္သို႔ ေျဖရမည္နည္း။ ဖခမညး္ ေတာ္က ျပနမ္ တႏ႔ံု ုိင္သည့္ အျဖစ္။ “အ.ို .. ေဇာတိကဟာ ေၾကာကစ္ ရာေကာင္းတဲ့ ေမွာဆ္ ရာႀကီးပဲ၊ သရ႔ူ ဲ႕ စံအမိ ္တုိ႔ စည္းစိမ္တုိ႔ ဆိုတာဟာလည္း ပၪလၥ က္ ေမာွ ္အတတ္နဲ႔ လညွ ့္စားထားတာ ေနမွာပါ၊ သလူ ညး္ အခု “ေဇာတိက သေူ ဌးႀကီးရဲ႕ စအံ ိမက္ ို ေမာင္ေတာ္ ဘရု င္မင္းျမတ္ တိကု ္ခုိကသ္ ိမ္းယလူ ုိက္တဲ့ ေဂါတမ ဗဒု ၶဆမီ ာွ ရဟနး္ ျပဳသြားပါၿပီ၊ ဒသီ ေူ ဌးအေၾကာငး္ မေမးနဲ႔ေတာ့” ဟု ေကာက္ကာငင္ကာ ကိစၥ ဘယ္လုိေနေသးလဲဟင္” ေျဖလုိက္ရ၏။ “ဘယ္လို... ပၪၥလက္ ေမာွ ္အတတတ္ ဲ့လဲ ေမာင္ေတာ္ ဘုရင္မင္းျမတ္” မဖိ ုရား၏ အမွတမ္ ထင္ အေမးတြင္ တနု ္လႈပ္သြား၏။ မသိသားဆုိးရြားလွေသာ မိဖရု ားကို လွမ္းၾကည့္လကုိ ္သည္။ သေ႔ုိ သာ္ ထအုိ ခိုက္မွာပင္ ရင္ခြင္ထဲရွိ သားငယ္ထမံ ွာ ဝါးခနဲ ငိသု ံ ေပၚလာ၏။ မည္သို႔ ေျဖရမည္နညး္ ။ အျပစ္ကငး္ ေသာ အၿပဳံ းရွင္ သားငယ္နွင့္ ႐ိးု သားၾကည္လငစ္ ြာ ဥဒယဘဒၵ သားငယ္ေလးသည္ ဖခင္၏ မ်က္လံုးကို စကို ၾ္ ကည့္ရင္းမွ ငုိခ်လိုက္ျခငး္ ပင္။ ေမးခြန္းထုတ္ေနေသာ မဖိ ုရားေရ႕ွ တြင္ ကယုိ ့္ကိုယက္ ုိ မနည္းႀကးီ ေဆာက္တည္ထားရသည္ကို မဖိ ုရားသည္ ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာ ျဖစ္သြား၏။ အထိနး္ ရေံ ရြမ်ားလည္း လႈပခ္ တသ္ ြားၾကေလသည္။ ကိုယ္တိုငသ္ ာ အသိဆံးု ျဖစ္၏။ ဘာေၾကာင့္မ်ား သတူ ို႔ ကေလးငယတ္ စ္ေယာက္ ငသို ေံ ၾကာင့္ သည္မွ် ဣေျႏပၵ ်က္ေနၾကသလဲ မသိ။ ေဇာတိက၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ားမွ လက္စြပ္ေတြကုိ ခြ်တမ္ ရခဲေ့ သာ အျဖစ္။ ထ႔ုေိ နာက္ “သားေတာ္ေလးဟာ အၿမဲပဲ ရယ္ၿပဳံ းၿပီး ဝးူ ဝူးဝါးဝါး ေနရာွ တာ၊ တစ္ခါမွ ဒလီ ို “အရွင္ အလုေိ တာရ္ ွိလ်ွ င္ ဝတ္လဲေတာ္ကို ျဖန္႔ခံပါ” ဟု ဆကုိ ာ သ႔ူ လက္ေခ်ာင္းေတြကုိ အလန္႔တၾကား ငုိဖူးတယ္ မရိွဘူး၊ ဘာျဖစ္လပို႔ ါလိမ့္... ေပး ေပး... ေမာင္ေတာ္” ေအာကစ္ ုိက္လိကု ္႐ုမံ ွ်ျဖင့္ တစ္ကြင္းၿပးီ တစ္ကြင္း ျဖညး္ ျဖည္း က်လာေသာ အျဖစ္။ ထိုေ႔ နာက္... မဖိ ုရားက ရင္ခြင္ထဲမွ သားကို စိးု ရိမ္တႀကီး လွမ္းယသူ ည။္ ေပြ႔ပိုက္လ်က္ အေို အး ရဟန္းျပဳပါရေစေတာဟ့ ု မိမထိ ံ ခြင္ပ့ န္ကာ သူေဌးႀကးီ ဘဝကုိ အၿပီးအပုိင္ စြန္႔လႊတ္သြားေသာ ရြတ္သည။္ သားငယ္ ခ်က္ခ်ငး္ အငတုိ ိတ္သြားေလသည္။ အျဖစ္... ေနာကမ္ ူကား...။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) “အို... အခမု ွပဲ ငါ႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ရငး္ အထေျမာကေ္ ပတာကလား။ သငး္ မရွိေတာဘ့ းူ ဆုေိ တာ့ သင္းရဲ႕ စအံ ိမ္စညး္ စိမ္ကို ငါ အလြယ္သိမ္းလို႔ ရၿပီေပါ”႔ ဟု ႀကဳံ းဝါးကာ စံအိမ္ေတာ္ ဘျုံ ပာသာဒဆ္ ီ ခ်ီတက္သြားခဲ့ေသာ္လည္း ဘုံခုနစ္ဆင့္ ျပာသာဒ္စံအိမ္၊ တတံ ုိငး္ ခုနစထ္ ပ္ႏွင့္တကြ သ႔မူ ယား ေျမာက္ကၽြနး္ သူ ဆိသု ည့္ မိန္းမေခ်ာပါ ထူးဆန္းစြာ ေပ်ာက္ကြယသ္ ြားသည့္ အျဖစ္။ Page - 117

http://mmcybermedia .com အေဆာင္ထဲရွိ ရံေရြမ်ား ကယို လ္ ုပ္ေတာမ္ ်ား အားလုးံ ၏ အၾကည့္သည္ မိမိထံ စၿု ပံဳ “ငါ အခုပဲ လာၿပီလုိ႔ ဆရာအရွင္ကုိ ေလ်ွ ာက္ထားႏွင့္” ေရာက္ရွိလာၾက၏။ လွည့္အထြက္တြင္ သားကုိ တစ္ခ်က္ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ မာဂဓ ထီးနန္းသခင္ အေနရ ခက္လွသည။္ ၿပံဳးရယ္ ျမဴးထးူ ေနေသာ သားကုိ သားေတာေ္ လး ဥဒယဘဒၵသည္ သူ႔မယမ္ ယ္ ရင္ခြင္ထဲ၌ ခ်စ္စဖြယ္ ၿပဳံ းရယ္လ်က။္ အလန႔တ္ ၾကား ဟစ္ငုိေစေလာကေ္ အာင္ ဖခငျ္ ဖစ္ေသာ မိမိ ဘယသ္ ုိ႔ ျပဳမိပါလမိ ့္။ QQQQ သားသည္ အဖရငခ္ ြင္ကုိ ရင္ခြငဟ္ ု မထင္ေလေရာ့သလား၊ ေမတာၱ ၏ ၿငိမး္ ေအးျခငး္ ၊ သု႔ိမဟုတ္ ေႏြးေထြးျခင္းကုိ သား မသိေလေရာသ့ လား။ “မာဂဓဘရု င္... သင့ၾ္ ကည့္ရတာ ပိၿု ပးီ ရင့္က်ကခ္ ့ံညားလာတယ္၊ ဟုိတုန္းက ဥပရာဇာ ဘဝနဲ႔ ဘရု ငျ္ ဖစ္ကာစ အခ်ိန္တုန္းကလုိ ႏုနယ္ပ်ိဳျမစ္ျခင္း မရိွေတာ့ဘဲ အဲဒီ လူငယ္တစေ္ ယာက္ ႏုနယလ္ ြန္းေသာ ပန္းကေလး တစပ္ ြငမ့္ ို႔ ပူျပင္းေသာ ရငေ္ ငြ႔ဒဏ္ကုိ မခႏံ ုိငေ္ လေရာ့ ေနရာမာွ ရင့္က်က္တဲ့ မင္းေယာက်္ ားႀကီးတစ္ဦး ေရာက္လာတယ္” သလား။ အလိေု လး... သူေဌးတစ္ေယာက္ ေရွ႕တြင္လည္း က်ဆးုံ ခဲရ့ ေသာ မာဂဓဘုရင္သည္ သားတစေ္ ယာက္ ေရ႕ွ မာွ လညး္ မေအာငျ္ မင္ေသာ ဖခင္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီလား...။ ဆရာအရွငက္ ေတြေ႔ တြခ႔ ်င္း ေျပာသည္။ ဆရာ့စကားမာွ စငစ္ စ္ ေလာကြတ္စကားပင္ ျဖစ္၏။ ေဆာက္တည္ရာ အဘယ္မွာနည္း။ မာဂဓ ဘုရငမ္ င္းျမတ္သည္ ရင့္က်က္ ခည့ံ ားေနျခင္း မဟုတဘ္ ဲ ညိဳႇ းခ်ံဳးႏြမ္းေရာ္ “ဆရာအရငွ ္ ေဒဝဒတ္ ေလသာေဆာငမ္ ာွ ေရာက္ရွိေနပါတယ္ အရွင္” ေနျခင္းသာ ျဖစေ္ ၾကာငး္ ဆရာ သိလ်ကႏ္ ွင့္ ေလာကြတ္ဆျို ခင္း ျဖစ္မည။္ မင္းခ်ငး္ တစ္ေယာကက္ ေလ်ွ ာကတ္ င္သည္။ “အေၾကာငး္ ကိစၥ ဘယ္သုိ႔ပါလဲ ဆရာအရွင္” စကား အေထြအထူး ေျပာမေနခ်င္သျဖင့္ လိုရင္းကို ေမးလုကိ ၏္ ။ ဆရာအရွင္၊ အုိ... ဟတု ္ေပသားပဲ၊ အက်ဥ္းအက်ပ္ တစ္ခခု ု ေတြေ႔ လတိုင္း အလုိလို အမွန္ေတာ့ ဂယာသီသသုိ႔ မမိ ိ မေရာကတ္ ာလညး္ ၾကာခဲၿ့ ပီ၊ ဆရာအရွင္လည္း ေရာက္လာတတ္ေသာ ဆရာအရွင္ကုိ ထပ္မံ၍ ၾကည္ညဳိ ေလးစား ေက်းဇူးထားလိုကရ္ ျပန္သည္။ နန္းေတာသ္ ို႔ မႂကြလာသည္မွာ ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဆရာအရွင္ ဘာေၾကာင့္ ညႀကးီ မင္းႀကီး ေရာက္လာသလဲ မသိ။ မည္သိုဆ႔ ုိေစ ဝါးခနဲ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) လန္႔ငိရု ာမွ ပကတိ အငုိတတိ ္သြားေသာ သားႏွင့္ ထးူ ဆနး္ အံဖ့ ြယ္ အျဖစ္ေတြ ေငးစိုက္ ၾကည့္ေနၾကေသာ မိဖရု ားႏွင့္ ရံေရြတို႔၏ ေရွ႕ေမွာက္မွ ထြက္ေျပးထြကခ္ ြာခြင့္ ရခဲ့သည္ေတာ့ အမွန္ ျဖစ္၏။ Page - 118

http://mmcybermedia .com ဆရာအရွငက္ နီးနားဝန္းက်ငသ္ ုိ႔ ေဝ့ဝိကု ္ၾကည့္သည္။ ေန႔ခင္းအလင္းေရာင္ ေကာင္းစြာ ဆရာအရွငသ္ ာ မဟတု ္ဘဲ အျခားသူတစ္ေယာက္ ဆလို ်ွ င္ နနး္ ေဆာင္အတြင္းမွ မျပတ္တတ္ေသးေသာ နနး္ ေဆာင္တြင္း၌ အမႈထမ္းတုိက႔ ဆမီ ီးမ်ားကို ေစာစးီ စြာ ထြနး္ ညိႇ ႏွင္ထတု ္ပစ္လကို ္မမိ ည္ ျဖစသ္ ည္။ ထားသျဖင့္ နီၾကနၾ္ ကန္ ျဖစ္ေန၏။ “မာဂဓဘရု င္” ထို နီၾကန္ၾကန္ အလင္းေရာငသ္ ည္ ဆရာအရွင၏္ မ်က္ႏွာတစ္ျခမး္ ကုိ အလငး္ တစ္ဝက္ ပက္ႀကဲေပးထားၿပီး က်နတ္ စျ္ ခမ္းကမူ အေမာွ ငရ္ ိပ္ထဲ က်ေရာက္ေနေလသည္။ ဆရာက ေလသကံ ုိ ႏိမွ လ့္ ိုက၏္ ။ ဤအမအူ ရာမ်ဳိ းကိုေတာ့ ေကာင္းစြာ မွတ္မိေနဆဲပင္။ အေရးႀကးီ ေသာ လွ်ဳိ ႕ဝွက္ေသာ အႀကအံ စည္ တစ္ခုခုကုိ ဖြင့ဟ္ ေတာ့မည္ ဆတုိ ုိင္း ဆရာ၏ ဆရာ၏ ေဝဝ့ ိုက္ေသာ အၾကည့္ကို နားလည္လုကိ ္ၿပီး... ေလသံသည္ ဤသုိ႔ ျဖစ္သြားကာ မ်က္စိ သငူ ယ္အိမ္မ်ားလည္း က်ဥး္ ေျမာင္းသြားတတ၏္ ။ “အနီးဆးုံ တခံ ါးေစာင့္ ရဲမကေ္ တာမ္ ွ ဟုိဘက္ စႀကႍဝမွာ ရွေိ နပါတယ္၊ ဒီေနရာက အသံကုိ ဤအသံႏွင့္ ဤအမူအရာမ်ဳိ းေအာက္ဝယ္ ယခငက္ ဆုိလ်ွင္ မမိ သိ ည္ ျပားျပားဝပ္ဝပ္ ဘယသ္ ူမွ မၾကားႏိုင္ပါဘးူ ဆရာအရွင္” ရိွခဲ့၏။ ဆရာ့ထမံ ွ စကား ဘယ္သုိ႔ ထြကလ္ ာမည္နညး္ ဟု ရင္တလပွ ္လပွ ္ျဖင့္ နားစြင့္ခဲ့ရ၏။ “ေအး... ေကာင္းတယ္” ယခုမကူ ား အဘယသ္ ို႔ ျဖစေ္ လသညမ္ သိ။ ဆရာေ့ ၾကာင့္လား၊ မိမိေၾကာင့လ္ ား၊ ႏစွ ္ဥးီ စလံုးေၾကာင့္လား၊ သုိတ႔ ည္းမဟုတ္ အေျခအေနေၾကာင့လ္ ား၊ ဆရာ့အသံႏွင့္ အမူအရာသည္ ဆရာက ေရွ႕သုိ႔ ကိုင္းၫြတလ္ ိကု ္၏။ ႐ုံထားေသာ သကၤန္းမာွ ဖုိး႐ိးု ဖားရားျဖင့္ ပခးံု ေပၚမွ မိမိကို ဆြဲေဆာငႏ္ ိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ၿပီ။ အကိ ်လာသည။္ သို႔ေသာ္ ဆရာအရွင္သည္ ဆရာအရွင္သာျဖစ္၏။ ထိ႔ုျပင္ ဆရာ့ထံ၌ မိမိ မသိႏုိငစ္ ြမး္ ေသာ ထအို ခါမွပင္ ဆမီ းီ တိုင္ အလငး္ ေအာက္၌ ေပၚလာေသာ ဆရာ့မ်က္ႏာွ ကို အျပည့္အဝ လ်ွ ဳိ ႕ဝကွ ္နက္နဲသည့္ တန္ခိုး ဣဒပိၶ ါဒ္ စြမး္ ပကားမ်ား ရွိေနႏုိငေ္ သးသည။္ အစဥ္တစိကု ္ ေၾကာက္ရြံ႕ ျမင္ရ၏။ မမတွ ္မိႏငုိ ္စရာပင္ ျဖစ္သည္။ ေလးစားခဲ့ျခင္း လွေံ ကာက္သြားက ႏလွ ံုးတြင္ အၿမဲ စူးဝငခ္ ဲ့ၿပီးၿပီ။ ဆရာသည္ ရက္ပငုိ ္း၊ လပိငု ္းအတြငး္ မွာပင္ ရင့္ေထာ္ အုိမင္းသြားေခ်သည္။ ေႁမြမ်ား “မာဂဓဘရု င္... သင့္မွာ မာဂဓ လက္နက္ႏုိင္ငံေတာအ္ တြက္ အၿမဲတမ္း ေလက့ ်င့္ ၿခံရလံ ်က္ ‘ငါ ေဒဝဒတ္’ ဟု ေျပာကာ ေရာကလ္ ာခဲစ့ ဥ္က ႐ုပ္သဏၭာန္မ်ိဳး လးံု ဝ မဟုတေ္ တာ့ၿပီ။ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ သူရဲေကာင္း တပ္ဖြဲေ႔ တြ ရိွတယ္ မဟုတလ္ ား” “မာဂဓဘုရင္... သင့္ကစိ ၥကေတာ့ အလးုံ စံု ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီ၊ ငါမ႔ ာွ အထြတအ္ ထပိ ္ေရာကဖ္ ို႔ “ရိပွ ါတယ္ ဆရာအရငွ ္” လကတ္ စ္ကမ္းစာ လုေိ နေသးတယ၊္ ဒီအတြက္ ငါလာတာပဲ” “အဲဒီအထဲမွာ ေလးသညေ္ က်ာေ္ တြလည္း ပါတယ္ မဟုတလ္ ား” စိတ္မသက္သာစြာ နားေထာင္ေန၏။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 119

http://mmcybermedia .com “ပါပါတယ္ ဆရာအရွင္” ထိုေ႔ နာက္ ေႁမြတြန္သံႏယွ ္သုိ႔ေသာ အသံမ်ဳိ းက ဆရာ၏ သြားၾကားထဲမွ စကားလံးု မ်ား အျဖစ္ ထြကေ္ ပၚလာသည္။ “အဲဒအီ ထဲက အေကာင္းဆုံး ေလးသည္ေက်ာ္ လက္ေရြးစင္ေတြကို ငါ လိခု ်ငတ္ ယ္” “ဗဒု ၶကို ငါ လုပ္ႀကမံ လုိ႔၊ ကုိငး္ ... သင့္ ေလးသည္ေက်ာေ္ တြကို ဆင့္ေခၚခုိင္းလိုက္” ဘာေၾကာင့္ပါလဲဟု မေမးခ်င္ေတာ၊့ ေမးရနလ္ ညး္ မလိုေတာ့။ QQQQ “အေကာင္းဆုံး လကေ္ ရြးစင္ ေလးသည္ေက်ာ္ ရာနဲခ႔ ်ီ ရိွပါတယ္ ဆရာအရွင္” ပေု ရာဟိတ္ ဝႆကာရ၏ မ်ကႏ္ ာွ သည္ ခါတုိငး္ လိုပင္ ခံစားခ်က္ ကင္းမဲေ့ သာ “အ.ို .. အို... ရာနဲ႔ခ်ၿီ ပီး ငါ မလုိခ်င္ပါဘးူ ၊ ေနဥးီ ... အဲ... ပထမ တစ္ေယာက္၊ ေနာကထ္ ပ္ မ်ကႏ္ ာွ ေသ ျဖစ္၏။ ေရခဲျပင္ကို ျဖတ္သန္းတုိက္ခိုကလ္ ာေသာ အသံမ်ဳိ းျဖင့္ သူ စကားေျပာပုံ သအူ႔ တြက္က ႏွစေ္ ယာက၊္ အဲဒီ ႏစွ ္ေယာကအ္ တြက္က ေလးေယာက္ဆေို တာ့... ေနဦးကြယ့္” ကလည္း ပကတိ ေအးစက္စက္။ ဆရာအရွငသ္ ည္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ခ်ဳိ း၍ ေရတြက္ေန၏။ ထေို႔ နာက္ “ဆရာ ေဒဝဒတက္ ပထမ ေလးသညေ္ က်ာ္ကို လတႊ ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဗဒု ၶေရွ႕မွာ သဟူ ာ သလြန္ေပၚတြငလ္ ညး္ လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ ျခစက္ ာ ေရတြက္ျပန္၏။ ေခ်ာက္ခ်ားၿပီး ေတာင့္ေတာငႀ့္ ကီး ရပ္ေနပါတယ၊္ ညႇိဳ႕မွာ ေလးတပ္ဖုိ႔ ေဝးစြ၊ က်ည္ေတာက္ထဲက ျမားကုိေတာင္ သူ မထုတ္ႏုိငပ္ ါဘူး၊ ေနာကဆ္ ံုးေတာ့ သဟူ ာ ဗဒု ၶရဲ႕ ေျခရင္း ေရာကသ္ ြားပါတယ္။ “အင္း... ပၪမၥ အသုတ္ထိ ဆေို တာ့ စုစုေပါငး္ သးုံ ဆယ့္တစ္ေယာက္ လတို ယ္၊ ဟုတ္တယ္ ဗုဒၶက သ႔ရူ ဲ႕ အျပနလ္ မ္းကို လမ္းေၾကာငး္ လႊဲေပးလိုက္ပါတယ္ အရွင္” သံုးဆယ့္တစ္ေယာက္ပဲ ငါလုိခ်င္တယ္” ဝႆကာရက သူကိုယတ္ ုိင္ ျမငခ္ ဲ့ရသညအ့္ လား အေသးစတိ ္ ေလ်ွ ာက္တင္ေနသည္။ “ရပါေစမယ္ ဆရာအရွင္” သို႔ေသာ္ သအ႔ူ မူအရာမာွ မမိ ိႏွင့္ ဘာမွ်မဆုိင္ေသာ ပြဲၾကညပ့္ ရတိ ္သတ္ တစေ္ ယာက္၏ ေသြးေအးေသာ အသြင္မ်ဳိ း ျဖစ္၏။ “ေလးသည္ေတာ္ သံုးဆယ္တ့ စေ္ ယာက္ကို ျမားက်ည္ေတာက္ထဲမာွ ျမားအျပည့္နဲ႔ အဆင္သင့္ ရိွေနၾကပေစ” “ဒလီ နို ဲပ႔ ဲ ဒုတယိ အသတု ္ ေလးသည္ေက်ာ္ ႏစွ ္ေယာက္ တတယိ အသုတ္ ေလးေယာက။္ စတုတအၳ သုတ္ ရွစ္ေယာက။္ ပၪမၥ အသတု ္ တစ္ဆယ့္ ေျခာကေ္ ယာကတ္ ႔ိုဟာ ဗဒု ၶရဲ႕ ၫႊန္ျပမႈ “ဘယေ္ န႔ ဘယအ္ ခ်ိန္မာွ အလိုရပိွ ါသလဲ ဆရာအရွင္” Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) “အခု” ေျပက်ေနေသာ သကၤနး္ ကို ဆရာ လံုးေထြး၍ ႐လုံ ုိက၏္ ။ Page - 120

http://mmcybermedia .com ေၾကာင့္ အျပနလ္ မး္ ေတြ လြဲေခ်ာက္ နု ၾ္ ကပါတယ။္ ဒီအခါမာွ ဆရာ ေဒဝဒတ္ရဲ႕ အစီအမံဟာ လးံု ဝ “ဆရာ ေဒဝဒတရ္ ဲ႕ စကားလုံးမ်ားအတိုငး္ တင္ပါ႔မယ္ အရငွ ္... ငါကိုယ္တုိင္ပဲ ရဟန္း အထမေျမာက္ေတာပ့ ါဘူး အရငွ ္” ေဂါတမကို သတေ္ တာ့မယ္တဲ့” “ေနဦး... ဆရာအရွင္ရဲ႕ အစီအမံက” စကားဆံးု သြားၿပီးေနာက္ ဝႆကာရသည္ ေက်ာက္႐ုပ္တစ္႐ုပလ္ ို မလပႈ ္မရာွ း ထုိငေ္ န၏။ “ဗုဒကၶ ို ျမားနဲခ႔ ြင္းၿပးီ ပထမ ေလးသည္ေက်ာက္ ုိ ဒုတိယ ႏွစ္ေယာက္က အျပန္မွာ “သင္ ဘယ္လိုထငသ္ လဲ... ဝႆကာရရဲ႕” အဆံုးစီရင္၊ အဲဒီႏွစ္ေယာက္ အျပနမ္ ာွ တတယိ အသုတ္ ေလးေယာကက္ အဆံုးစီရင၊္ ဒလီ နုိ ညး္ နဲ႔ လက္စတံးု ဖုိ႔ စမီ ံခဲတ့ ာပါ။ ေလးသည္ေက်ာေ္ တြကလညး္ သူတို႔ ေလးနဲ႔ပစ္စကို ္ သတ္ျဖတခ္ ဲ့သူ ဝႆကာရလုိ ပုေရာဟိတ္ အမတ္မ်ိဳးကုိ မေမးသင္ေ့ သာ စကားျဖစေ္ ၾကာင္း ေျပာၿပီးမွ ေတြဟာ သတူ လို႔ ုိ ေလးသည္ေက်ာ္ေတြပဲဆတို ာ မသိၾကေစဘဲ လမ္းခရီးကေန ကိစၥတံးု ပစ္ဖ႔ုိသာ သတိရလုိက္သည္။ ဝႆကာရက မဆုတမ္ ဆုငိ ္း ေျဖ၏။ ဆရာ ေဒဝဒတ္က စမီ ံခဲ့တာပါ အရငွ ္” “ကၽြနေ္ တာမ္ ်ိဳးဟာ အရွင္ရဲ႕ တစပ္ ါးကၽြန္ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီအေရးဟာ ဆရာ ေဒဝဒတ္၏ “အခု... အဲဒီလို ဆိုေတာ့...” ေဂါတမ ဗုဒၶတုရိ႔ ဲ႕ ပတ္သကတ္ ဲအ့ ေရး ျဖစ္ပါတယ္၊ အထူးအားျဖင့္ ဆရာ ေဒဝဒတရ္ ဲ႕ လႈပ္ရွားမသႈ ာ ျဖစ္ပါတယ၊္ ဒါေၾကာင့္ ကၽြနေ္ တာ္မ်ိဳးမာွ ဒီအေရးနဲ႔ ပတ္သကၿ္ ပီး ဘာမွ ထင္ျမင္စရာလည္း မရိွပါ၊ “ေလးသည္ေက်ာ္ သးုံ ဆယတ့္ စ္ေယာကဟ္ ာ အားလုံးပဲ ဗဒု ထၶ ံမွာ သရဏဂုံ ဘာမွ ေလွ်ာက္တင္စရာလည္း မရွပိ ါ၊ အရငွ ္မင္းႀကီးရဲ႕ အမိန္႔အာဏာအတြက္သာ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕ တည္သြားၾကၿပီလုိ႔ သရိ ပါတယ”္ နားရြက္မ်ားကုိ အသံုးျပဳပါတယ္” “ငါ႔ ဆရာအရွငက္ ဘာေျပာေသးသလဲ” ဝႆကာရသည္ လက္နက္အသြားကဲသ့ ုိ႔ ထက္ျမျပတ္သားသူ ျဖစ္၏။ သသူ ည္ ခံစားမႈ ကင္းမဲေ့ သာ သစာၥ ရွိ လူယုံအမတ္ကၽြန္သာ ျဖစသ္ ည။္ သ႔အူ ာ႐ုံကုိ ဘုရင့္အမိန္႔မတွ စပ္ ါး ဝႆကာရသည္ ေရႀႊ ကဳိ းစလြယက္ ို ပခံုးထက္ ေနသားတက်ျဖစ္ေအာင္ ျပင္လုိက္၏။ မည္သည့္ဆီကုိမ်ွ အေရာက္မခံေသာ လစူ ားမ်ိဳး၊ သ႔ူကုိ ဘာမွ ေမး၍ရမည္ မဟုတေ္ တာ။့ “ပထမဆံုး လႊတလ္ ုိက္တဲ့ ေလးသည္ေက်ာ္ဟာ ဆရာ ေဒဝဒတ္ထံ ျပန္သြားၿပီး ဗုဒၶကုိ သူ “အင္း... ေကာင္းၿပီေလ၊ သင္ ျပန္ကာနးီ မွာေကာ ဆရာအရွငက္ ဘာမွာလိကု ္ေသးသလဲ” မသတ္ႏုိင္ပါလို႔ ေျပာပါသတဲ့၊ ဒအီ ခါ ဆရာေဒဝဒတ္က အဲဒီ ေလးသည္ေက်ာက္ ုိ ေျပာလုိက္တဲ့ စကားကပုိ ဲ ကၽြန္ေတာမ္ ်ိဳးကို ေျပာလုိက္ပါတယ္” “ငါကုယိ တ္ ိုင္ပဲ ရဟန္း ေဂါတမကို သတေ္ တာ့မယ္လုိ႔ ေျပာအၿပးီ မာွ ဆရာ ေဒဝဒတက္ ဂိဇၩကဋု ္ ေတာင္ႀကးီ ကို လမွ ္းျမင္ရတဲ့ ျပတင္းေပါက္ဆီ သြားရပေ္ နပါတယ၊္ ကၽြနေ္ တာ္မ်ိဳးကုိ “အင္း... ဘာေျပာလိုကသ္ လဲ” လညွ ့္လည္း မၾကည့္ေတာပ့ ါဘူး၊ စကားလည္း မေျပာေတာပ့ ါဘးူ ” Page - 121 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “သင္ သြားႏိုင္ၿပီ ဝႆကာရ” ထုေိ႔ ၾကာင့္ ပ႑ဝေတာင္ တာဝနခ္ ံ စစ္ကဲမင္းအား ေနာက္ဆုံးမွ အလွည့္ယူရန္ အမိန္႔ ေပးလုိကသ္ ည္။ ဝႆကာရ ထြကသ္ ြားၿပီးေနာက္ ေလသာေဆာင္သို႔ ထြကလ္ ာခဲ၏့ ။ အေဝးဆမီ ွ မႈိင္းမိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕ ဂဇိ ၩကဋု ္ ေတာင္ထြတ္ဖ်ားႀကီးကို ပ်ပ်ေရးေရး ေတြ႔လုိက္ရသည္။ ဠင္းတငကွ ္၏ ဒုတိယ တင္သူမွာ ေဝပလု ႅေတာင္ တာဝန္ခံ စစ္ကဲမင္း ျဖစ၏္ ။ ထေ႔ို နာက္ ေဝဘာရေတာင္ ႏႈတ္သီးပုစံ ံ ေကာက္ေကြးေနေသာ ေတာငထ္ ြတ္ဖ်ားကုိ ေငးၾကညရ့္ ငး္ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိ တာဝန္ခ၊ံ စင္စစ္မူ ေတာငႀ္ ကးီ ငါးလုးံ က သဘာဝ တံတငို း္ ႀကးီ မ်ား အျဖစ္ ဝန္းပတ္ ကာရံထားၿပးီ အလုိလပုိ င္ ၾကက္သီးမ်ား ျဖန္းခနဲ ထသြားေလသည္။ ျဖစ္ေနေသာ ရာဇၿဂိဳဟ္ ၿမဳိ ႕ေတာသ္ ည္ လုံၿခံဳ စိတ္ခ်ရၿပီးသားပင္ ျဖစ္၏။ အထးူ တလည္ ကာကြယေ္ ရး အစီအမံမ်ား ခ်ထားရန္ မလိုေၾကာငး္ သၿိ ပးီ ျဖစ္ပါလ်က္ မလုမံ ၿခဳံ ခံစားေနရေသာ ဆရာအရွင္ မည္သုိ႔ လပႈ ရ္ ာွ းဥးီ မည္နည္း။ ဆရာသည္ အ႐ံႈးကို လက္ခံတတ္သူ မဟုတ္။ စိတ္ေၾကာင့္ စစ္ကဲမင္းမ်ားကုိ ဆငေ့္ ခၚလကုိ ျ္ ခင္းပင္ ျဖစ္သည္း QQQQ ေဝပလု ႅေတာင္ တာဝနခ္ ံ စစက္ ဲမငး္ အၿပီးတြင္ အလညွ ့္က်သကူ ား ဂိဇၩကူဋေတာင္ တာဝန္ခံ ျဖစ္၏။ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ ၿမိဳ႕ေတာ္၏ လံုၿခဳံ ေရးႏငွ ့္ တိုးတက္သာယာေရး အစီအမမံ ်ားကုိ ဆငုိ ္ရာ ၿမိဳ႕ဝနမ္ ်ား၊ နယ္စားမ်ား၊ ေတာငေ္ ျခေစာင့္ တပ္မမင္းမ်ားႏွင့္ စံညု ီေဆြးေႏြးေသာ ညလီ ာခံတစခ္ ု ဂိဇၩကဋူ ၊ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ကုိ ဝန္းရံေနေသာ ေတာငင္ ါးလုးံ တြင္ အျမင့္ဆုံးလည္း ျဖစ္၊ က်င္းပေနစဥ္ ျဖစ္ေလသည္။ ေတာင္ေတာင္႐ႈခင္း အသာယာဆးံု လည္း ျဖစ္ေသာ ေတာငႀ္ ကီး၊ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ ၿမဳိ ႕ေတာ၏္ အေရွ႕ ေျမာက္ဘက္အရပ္မွ ဂိဇၩကူဋ။ ရာဇဂဟ (ရာဇၿဂိဳဟ္) ၏ အတြင္းၿမဳိ ႕ အႏၲနာဂရႏွင့္ အျပင္ၿမဳိ ႕ မဟနိ ာဂရ တံတငုိ ္းမ်ား အစီအမံကို ၿမိဳ႕ဝန္က အေသးစိတ္ ရငွ ္းျပၿပီးေနာက္ ပ႑ဝ ေတာင္ေျခေဒသကို တာဝန္ယူရေသာ တိကု ္ဆုိငလ္ ြန္းလသွ ည္ဟုပင္ ဆုရိ ေတာမ့ ည။္ စစ္ကဲမင္း အလွည့္ ေရာက္လာသည္။ ဂိဇၩကဋူ ေတာငအ္ ေၾကာင္းကို စစ္ကဲမင္းက သေံ တာ္ဦးတင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္မွာပင္ ခန္းမေဆာင္ဝဆမီ ွ အသံဗလမံ ်ား ေပၚလာသည္။ အဲေမာင္းလံွကငို ္ ရဲမက္မ်ား ခ်ထားေသာ ေဝပလု ႅေတာင္၏ ေျမာက္ဘကတ္ ြင္ ရွေိ သာ ပ႑ဝေတာင္ အေၾကာင္းကို စစ္ကဲမင္း တခံ ါးဝတြင္ အလင္းေရာင္ စးူ ဝငေ္ နသျဖင့္ ေကာင္းစြာ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရ။ သေို႔ သာ္ ထုိေနရာတြင္ သေံ တာဥ္ ီး တင္သြငး္ ေနစဥ္ တစ္ခ်နိ ္လံုး စိတမ္ ရငႊ မ္ လန္း ျဖစ္ေန၏။ အေၾကာင္းမာွ လႈပ္လႈပ္ရာွ းရွား ျဖစ္ေနသညက္ ုိေတာ့ လမွ း္ ေတြေ႔ နရသည္။ ခမည္းေတာမ္ ငး္ ႀကီးႏွင့္ သိဒၶတမၳ င္းသားတိ႔ု စတင္ေတြ႔ဆံုေသာ ေနရာမာွ ဤ ပ႑ဝေတာင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင။္ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 122

http://mmcybermedia .com လမွ ္းၾကည့္ေနခ်နိ မ္ ွာပင္ လွံကငို ္ ရဲမက္မ်ားအၾကားမွ ေျခသံျပင္းျပင္းျဖင့္ ဝငလ္ ာေသာ တစ္ဖန္ ခမညး္ ေတာ္ႀကီး ကကံ နု ္သြားၿပးီ ေနာက္တြငက္ ား သမားေတာ္ႏွင့္ မမိ ိတုိ႔ သတူ စေ္ ယာက္ကုိ ျမင္လိုကရ္ သည္။ ထသို သူ ည္ စစ္ကဲမင္းမ်ားေရွ႕မွ ရဲဝ့ေံ သာ ေျခလမွ ္းမ်ားျဖင့္ တစ္စမိ ္းျပင္ျပင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ေလွ်ာက္ဝင္လာကာ ခပ္လွမ္းလွမး္ တြင္ ေျခစံုရပလ္ ိုက၏္ ။ “ေနာငႀ္ ကီး ဇီဝက” ဟု ဥပရာဇာ ဘဝက ေခၚေဝၚခဲ၏့ ။ သူကလည္း အရွင့သ္ ားဟု ရင္းႏီွး သကူ ား အျဖဴေရာင္ ဝတ္စံျု ဖင့္ သမားေတာ္ ဇီဝက။ ခ်စ္ၾကည္စြာ ဆကဆ္ ံခဲဖ့ ူး၏။ ယခုမူ သအူ႔ ား အသက္အရြယ္ႏွင့္ ဂုဏက္ ို ေထာက၍္ ဆရာ ဇဝီ က ဟုသာ ေခၚျဖစေ္ တာ့သည္။ အၿမဲတေစ ေအးေဆးတညၿ္ ငမိ ္လ်က္ သကို ္ၿမဳိ က္ခမ္းနားစြာ ေနေလ့ရွေိ သာ သမားေတာ္ ဇီဝကကုိ ယခုလို ျမင္လိုက္ရသည့္အတြက္ အ့ံအားသင္သ့ ြားမိ၏။ အဘယ့္ေၾကာင္ဆ့ ုိေသာ္ သသူ ည္ စစ္ကဲမင္းမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးရာ ခန္းမေဆာင္ထဲသုိ႔ ပငို ္စုိးပိုငန္ ငး္ ဝင္လာကာ ဆရာဇီဝကသည္ စတိ လ္ ႈပရ္ ာွ းေနေသာ အမူအရာမ်ဳိ းျဖင့္ ႐ဴွ း႐ဴွ းရာွ းရွား ရေွိ နေသာေၾကာင့္ အကဲမရေသာ အမူအရာျဖင့္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေမးေလၿပီ။ ျဖစ္ေလသည္။ ဂိဇၩကူဋမွာ ျဖစ္ခဲတ့ ဲ့ ဧရာမ လပု ္ႀကံမႈႀကးီ တဲ။့ ဘာျဖစ္လလ႔ုိ ဲ ဆရာ ဇီဝကဟု ျပန္ေမးလုိက္ အၾံ့ သျခင္းျဖင့္ မမိ ိ ဘာမွ် မေျပာႏုိင္မီမွာပင္ ဇီဝကထံမွ လပႈ ္ခတ္ေသာ စကားသံ ၿပးီ ေနာက္ တတိ ္ဆိတ္သြားသည္။ ေပၚထြက္လာ၏။ ဇီဝကသည္ တစ္ခုခု ေျပာရန္ ႀကိဳးစားေနပံုရ၏။ တိတ္ဆိတသ္ ြားေသာ ဤကာလ “ဂိဇၩကဋူ ေတာငေ္ ျခမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဧရာမ လပု ္ႀကံမႈႀကီးကို ဘုရင္မင္းျမတ္ သၿိ ပီးပါၿပီလား” အပိုင္းအျခားေလး အတြင္းမွာပင္ အေတြးတစ္ခု ႐တု ္ျခည္း ဝငလ္ ာသည။္ ဂိဇၩကူဋ ေတာင္အေၾကာငး္ ေဆြးေႏြးေတာ့မည့္ အခ်ိနတ္ ြင္ ေရာက္လာေသာ ဆရာ ဧရာမ လပု ္ႀကံမႈႀကးီ ၊ ဂိဇၩကဋူ ေတာင္ေျခ... ဆရာအရွင္သည္ ဗဒု ၶအား ေအာင္ျမင္စြာ ဇီဝကႏွင့္ သူ၏ ေလသံ၊ အမအူ ရာ။ လပု ္ႀကံလုကိ ၿ္ ပေီ လာ...။ “ဘာျဖစလ္ ို႔လဲ ဆရာ ဇီဝက” “ဘာျဖစ္ရမွာလည္း အရွင္မင္းႀကီး... အရွင္ ေဒဝဒတဟ္ ာ ဂဇိ ၩကူဋ ေတာင္ေပၚကေန ေက်ာက္တံုးႀကီးကို လိမွ ့ခ္ ်ၿပီး ေတာငေ္ ျခမွာ စၾကႍ ႂကြေတာ္မေူ နတဲ့ ဘုရားရွင္ကုိ လုပ္ႀကံခဲ့လု႔ိပဲ” ခမညး္ ေတာ္ မင္းႀကီးကို ေၾကးတိုကထ္ ဲ သြင္းလိုက္ခ်ိန္မစွ ၍ မိမိႏွင့္ သမားေတာ္အၾကား ဆကဆ္ ံေရးသည္ ေအးစက္ တင္းမာခဲ့ေလသည္။ စစ္ကဲမင္းမ်ား အားလုးံ ထံမွ ဟယ္ခနဲ အသမံ ်ား ထြက္ေပၚလာ၏။ ထိုျ႔ ပင္ ဆရာအရွင္ ေဒဝဒတ္၏ သတိေပးစကားအရ သမားေတာ္၏ ေနာက္ေၾကာငး္ ကို ဂိဇၩကူဋေတာင္ တာဝန္ခံ စစ္ကဲမွာကား သ႔ူလက္ထဲတြင္ အသငျ့္ ပင္ထားေသာ ဝႆကာရအား စူးစမ္းေထာကလ္ ွမ္းခုိင္းခဲသ့ ည္ကိလု ညး္ သူ သိထားခဲ၏့ ။ သဝဏ္မ်ား၊ ပုရပိုကခ္ ်ပ္မ်ားကုိ အေယာင္ေယာင္အမာွ းမွားျဖင့္ ဆပု ္ကိုင္ေလသည္။ Page - 123 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ဆရာ ဇီဝက, က တည့တ္ ည့ႀ္ ကးီ စုကိ ၾ္ ကည့္ေန၏။ ဆကီ ို ပင့္ေဆာငခ္ ဲ့ၾကတယ္၊ အခု ကၽြႏပု္ ္ဟာ ဘုရားရငွ ္ရဲ႕ ေျခေတာ္က ဒဏရ္ ာကုိ ေဆးကု၊ အဝတစ္ ည္းေပးၿပီး လာခဲ့တာပဲ၊ ၿမိဳ႕တြင္းမာွ ေဆးေပးထားတဲ့ အေရးႀကးီ လနူ ာတစ္ေယာက္ သ႔ူ မ်က္လံးု မ်ားကို ရင္မဆုိင္ရဲ။ ရိွေနလို၊႔ ကၽြႏ္ပု ္ ျပန္လာခဲရ့ တယ၊္ အခု အဲဒီလူနာဆီ မသြားခင္ ဒီသတင္းကုိ ဝငေ္ ျပာျခင္း ျဖစ္တယ္” “ရွငေ္ ဒဝဒတ္ဟာ ျမတစ္ ြာဘုရားကို ေက်ာက္တံုးလိမွ ့္ခ်ၿပးီ လပု ္ႀကံခဲ့တယ၊္ ဒါေပမဲ့ ေတာင္ထြတ္ ေက်ာက္ခ်ပႏ္ ွစခ္ ုက တားဆီး ခံထားလို႔ ေက်ာကတ္ ံးု ဟာ ဘရု ားရငွ ္ထကံ ို ေနာက္ထပ္ စကားဆက္ရန္ ရွိေသးဟန္ျဖင့္ ဆရာ ဇီဝကသည္ ႏႈတ္ခမ္းကို ျပင္လိုက္ၿပးီ မွ မေရာက္ခဲဘ့ ူး၊ ဒါေပမဲလ့ ည္း ပဲ့စင္ထြက္က်လာတဲ့ ေက်ာကလ္ ႊာကို ထိၿပးီ ဘုရားရွင္ ေျခေတာ္မွာ ဘာမွ ထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ခ်ာခနဲ လွည္ထ့ ြကသ္ ြား၏။ ေသြးစိမ္း တည္ခဲတ့ ယ၊္ ဒါကို ဘရု င္မင္းျမတ္ သပိ ါရဲ႕လား” ထူးျခားလွေသာ အေျခအေနပင္ ျဖစ္သည္။ သမားေတာသ္ ည္ သမားေတာ္ႏွင့္ မတဘူ ဲ ဝင္လာစဥက္ အတိုင္း ဝံ့စားေသာ ေျခလွမ္းႀကဲႀကးီ မ်ားျဖင့္ စစ္ကဲမငး္ တို႔ ေရ႕ွ မွ တရားလတႊ ္ေတာ္သဘငမ္ ွ တရားသူႀကးီ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တူေန၏။ ျဖတသ္ ြားသည္။ ထုအိ ခ်ိန္ဝယ္ မာဂဓ ဘရု င္မာွ လည္း ဘုရင္ႏွင့္ မတူဘဲ ႐းံု ေတာ္တြင္ ဆင့္ေခၚစစ္ေမးျခင္း တခံ ါးဝမွ ဆရာဇီဝက ေကြ႔ထြကေ္ ပ်ာကက္ ြယသ္ ြားၿပးီ မွပင္ မိမိကိုယ္ မိမိ ျပန္လည္ ခရံ ေသာ သက္ေသ သမ႔ုိ ဟတု ္ တရားခံ တစ္ေယာက္လုိ ျဖစေ္ န၏။ သတိရေတာသ့ ည္။ ဆရာအရွငသ္ ည္ တကယ္ပင္ ေဂါတမအား ကယို တ္ ိုင္ လုပ္ႀကံခဲၿ့ ပီေကာ။ ၿမဳိ ႕ေတာ္လံုၿခံဳမႈ ေဆြးေႏြးပြဲကား ပ်က္ျပားသြားေပၿပီ။ စစ္ကဲမငး္ မ်ားသည္ တစေ္ ယာကက္ ို တစ္ေယာက္ ၾကည့္ရင္း လႈပလ္ ႈပရ္ ာွ းရွား ျဖစ္ေနၾက၏။ ဆရာအရွင၏္ မေအာင္ျမင္ေသာ လပု ္ႀကံမႈသတင္းကို ၾကားလကုိ ္ရခ်ိနတ္ ြင္ ထူးဆနး္ ေသာ အမူအရာမ်ားျဖင့္ စကားေျပာေနၾက၏ ေဝဒနာႏွစ္ခု ႐ုကိ ္ခတ္သြား၏။ ဆရာအရွင္၏ မေအာင္ျမင္မႈအတြက္ စတိ ္မေကာင္းေသာ ခစံ ားမ။ႈ သ႔ေို သာ္ ထုိ ဂိဇၩကဋူ - လငး္ တငွက္ ႏတႈ ္သီးသဏၭာန္ အထြတ္ရသွိ ည့္ ေတာင္ႀကးီ ။ ရာဇၿဂိဳဟ၏္ မေအာငျ္ မင္မႈ အတြက္ပင္ စတိ ္သက္သာ ရသြားေသာ ခံစားမႈ။ အျမင့္ဆုံး အလွဆုးံ ေတာငႀ္ ကီး။ ယခုေတာ့ အႀကးီ က်ယ္ဆးုံ တုန္လႈပ္ဖြယ္ အေကာငး္ ဆးုံ ေဒသႀကီး ျဖစ္သြားေပၿပီ။ ဆရာ ဇဝီ ကကား ႀက႕ံ ႀက႕ံ ရပ္တည္ဆဲမွာပင္ ဆက္ေျပာလာ၏။ ဘုရားရွင္ကုိ လပု ္ႀကံမ.ႈ ..။ “ရဟန္းေတာ္ေတြက မဒၵကုစၧိ ဥယ်ာဥ္ ေက်ာင္းတိုက္ဆီ ဘုရားရွငက္ ုိ ပင့ေ္ ဆာင္ သြားခဲၾ့ ကတယ္၊ အဲဒကီ မွတစ္ဆင့္ ဘရု ားရငွ ္ရဲ႕ ဆႏၵေတာ္အရ ကၽြႏပု္ ္ လွဴထားတဲ့ သရကဥ္ ယ်ာဥ္ Page - 124 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ဆရာ ဇဝီ က ေျပာဆိုျပဳမူသြားပုမံ ်ားက နံရဆံ ီမးီ တုိင္မွ မးီ ခုိးေငြမ႔ ်ားႏယွ ္ ခနး္ မေဆာင္ မာဂဓ တစ္ႏငို ္ငံလံးု သိထားၾကသည္မွာ အရွင္ ေဒဝဒတ္ႏွင့္ အဇာတသတ္ ဘရု ငတ္ ႔ိုသည္ အတြင္း ႐ုကိ ္ျပန႔္ေနဆဲ။ ဆရာရင္း တပည့္ရငး္ ။ လႈပ္လပႈ ္ရြရြ ျဖစ္ေနေသာ စစက္ ဲမင္းမ်ားကုိ အမိန္ေ႔ ပးလိုက္သည္။ မေအာငျ္ မင္ေသာ လုပ္ႀကမံ ႈႀကးီ အတြက္ တနု ္လႈပ္ ေခ်ာက္ခ်ားေနရင္းမာွ ပင္ ဗဒု ၶ ဘရု ားသည္ အသက္ေဘးမွ လြတေ္ ျမာက္သည့္အတြက္ စတိ ္သက္သာရေနမိေသာ ထူးဆန္းသည့္ “အားလံးု ျပနၾ္ ကေတာ”့ ခစံ ားမႈကုိ ကိုယ့ဘ္ ာသာ ကယုိ ္ပင္ နားမလည္ႏုိင္။ အလွ်ိလ်ွ ိဳ ဦးၫြတလ္ ်က္ ထြက္သြားၾက၏။ ဆရာ ဇဝီ ကကုိ ျမင္ေယာင္လာျပန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားကို ကုသေပးေနေသာ သ။ူ စိုးရိမ္စိတ္သည္ အလံုးအရင္းျဖင့္ ရင္ဝသုိ႔ ခန္းမေဆာင္အတြင္း တစ္ေယာက္တည္း က်န္ရစ္ခဲသ့ ည္။ တိးု ေဆာင့္၏။ ဆရာ ဇီဝကသည္ အင္အားႀကးီ လွသူ စင္စစ္ ျဖစ္ေခ်သည္။ ေဆးဆရာတစ္ေယာကထ္ က္ မကေသာ တန္ခိုးၾသဇာမ်ားျဖင့္ သူ႔တစက္ ုိယလ္ ုးံ တရိွနရ္ ွိန္ ေစာေစာက ဆရာဇီဝက ရပ္သြားေသာ ေနရာကုိ အငူသား ၾကည့္ေနမိ၏။ မာဂဓ ေတာက္ေနသညဟ္ ု ျမငရ္ သည္။ သက္ဦးဆံပုိင္ကို ေဆးဆရာ တစ္ေယာက္ ေျပာဆို ဆက္ဆသံ ြားပံုမာွ မဖြယ္မရာ ရိလွ ြန္းေပစြ။ ယခုလုိ အခ်နိ ္တြင္ ဆံးု ျဖတ္စရာ တစ္ခုတညး္ သာ ရေွိ တာ၏့ ။ အားႀကီးေသာ ရန္သကူ ုိ ဆကလ္ က္ ရင္ဆငို ္ႏုိင္ဖုိ႔ မမိ ဘိ က္မွ ရပ္တည္မည့္သူ။ သုိ႔ေသာ္ မိမိ ဘာေၾကာင့္ ဆရာ ဇီဝကအေပၚ အမ်က္ေဒါသ မထြက္သနည္း။ အျပန္အလွန္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ျပဳစရာဆို၍ ဆရာအရွင္ ေဒဝဒတ္မွတစ္ပါး အျခားမရွိ။ အဘယေ္ ၾကာင့္ သကူ႔ ုိ ေအာ္ဟစ္ႏငွ ္ထတု ္ပစ္ဖုိ႔ အမနိ ္႔ မေပးျဖစ္သနညး္ ။ မိမိပင္လွ်င္ ဤမ်ွ ေခ်ာက္ခ်ားေနပါက မေအာငျ္ မင္ေသာ လပု ္ႀကံမ၏ႈ ကာယကရံ ွင္ ဆရာအရွင္ မည္သုိ႔ ရိွေခ်မည္နည္း။ ထငို ္ခ၏ံု ေနာကမ္ ီ ကႏုတပ္ နး္ မ်ားဆီသုိ႔ ေက်ာျပင္ကုိ ဗဒု ၏ၶ ေျခအနာကို သူ ေဆးကုသခဲရ့ သည္ဟု ဆု၏ိ ။ ဖကိ ပ္လိုကမ္ ိ၏။ ဤ ေနာကေ္ က်ာ လံုၿခံဳေရးအတြက္ ဆရာအရငွ ္ တစ္ဦးသာ ရိွေတာ့သည္။ ဆရာသည္လညး္ မိမိကုိသာ အားထားစရာ ရေိွ ပေတာ့မည။္ ဗဒု ၶ။ ေနာက္ပါရဟနး္ မ်ားစြာ ၿခံရေံ သာ ဗုဒ။ၶ ေဝဠဳဝန္ ဝဟိ ာရတြင္ သတီ င္းသံုးေသာ ဗုဒၶ။ မဇၩမိ ေဒသတစ္ခြင္ လညွ ့္လည္ေနေသာ ဗုဒၶ။ ဘုရားအျဖစ္ မေရာက္မီက ကပိလဝတ္ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) ထးီ ၫြန႔န္ န္းလ်ာ ဥပရာဇာ ျဖစ္ခဲ့သ။ူ သက်မ်ဳိ းႏြယ္။ သြားေလသူ ခမည္းေတာ္ႀကီးႏွင့္တကြ ရာဇၿဂိဳဟ္ တစျ္ ပညလ္ ုံးနီးပါး ဆည္းကပျ္ ခငး္ ကုိ ခယံ ူရရွိသ။ူ ထို ျမတ္စြာဘုရားကိုမွ...။ ဆရာအရွငသ္ ည္ တိုက္႐ုိက္ ကုိယထ္ ိလက္ေရာက္ ျပဳခဲ့ေပၿပီ။ Page - 125

http://mmcybermedia .com နရံ ံကပ္ ကညင္ဆီမီးတငုိ ္မ်ား ၿငမိ ္းေသေတာမ့ ည္။ အခ်ဳိ ႕ မးီ တုငိ ္မ်ား ၿငိမ္းေသသြားၾကၿပီ။ မ်က္ႏာွ ထား။ နကေ္ မွာင္ထူထဲေသာ မ်က္ခံုးမ်ားေအာက္မွ အၾကည့္ရဲသည့္ မ်က္လးံု မ်ား... ၿငိမ္းလဆု ဲ မီးတိုင္၏ မီးေတာက္ထဲသုိ႔ ပိုးဖလံမ်ား တျဖညး္ ျဖည္း တုးိ ဝင္ေနၾက၏။ အထူးသျဖင့္မူ ေကာလာလိက၏ လက္ဖဝါးမ်ားမာွ ႀကးီ မား က်ယ္ျပန္႔လၿွ ပီး လက္ေခ်ာငး္ မ်ားသည္ တတု ္ခငုိ ္ သန္စြမး္ ၾကသည္။ နပမး္ သမားႀကးီ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တေူ နေသာ ကာကာလိက ရဟနး္ ။ ၾကမ္းျပင္တြင္ ပိုးဖလံ အေသေကာင္မ်ား အတုံးအ႐ုံး။ ေကာကာလိက, က ထူပ်စ္ေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ဖြင၍့္ သြားၿဖးီ ကာ ၿပံဳးျပေလသည။္ QQQQ ထေ႔ို နာက္... ဆရာအရွင္ႏွင့္အတူ လိုက္ပါလာသည့္ ရဟန္းသံးု ဦးကို အထးူ အဆန္းအျဖစ္ အကဲခတ္မိ “မာဂဓဘရု င္ သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ ရညွ ္ပါေစ” ဟု ေရရြတလ္ ကုိ ္၏။ ေနသည္။ သည္တစခ္ ါ ဆရာ နနး္ ေတာ္သ႔ုိ ႂကြလာသည္မွာ တစဥ္ ီးတညး္ မဟတု ္။ ေနာကပ္ ါ “သကူ ကဋေမာဒက တႆိ က... တဲ့၊ သ႔မူ ိခင္က မိဖုရားေဟာင္း တစ္ပါးပဲ၊ ခ႑မိဖုရား ရဟနး္ သုံးဦး ၿခံရံလ်က္ လာသည္။ တဲ့၊ ခတၱယိ ေသြး ပါသေူ ပါ႔” အရပ္ ပုပ်ပ္ပ်ပ္ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ ေလးေထာင္စ့ ပ္စပ္ မ်က္ႏွာရိသွ ည့္ ရဟနး္ ျဖစ္သည။္ “ငါရဲ႕ ယံုၾကညစ္ ိတ္ခ်ရဆံုး ဂုိဏ္းဆရာႀကီးေတြပါ၊ တစန္ ည္းဆုိေတာ့ လက္႐ံုးႀကီးေတြေပါ႔၊ “သူကေတာ့... သမုဒၵဒတၱ” အသက္ကေလး ရလာၿပီဆိုေတာ့ ထသြားထလာ အေဖာသ္ ဟဲ လုလိ ာၿပီေလ၊ တစက္ ိုယ္တည္း ပုးိ ဟပျ္ ဖဴလို ေဖ်ာ့ေတာေ့ သာ အသားအေရ ရိွၿပးီ အရပ္ရညွ ္သေလာက္ ကငို ္းၫြတ္ၫြတ္ ႂကြလို႔ မသင့္ဘူး မဟုတ္လား” ျဖစ္ေနေသာ ရဟန္းကလည္း ေခါငး္ ညိတ္ျပ၏။ “ဂယာသီသ ေက်ာင္းတကုိ ္ဟာ စစ္တပ္ႀကီး တစ္တပ္ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ သတူ ုိ႔ သုံးပါးဟာ ဆရာက သတူ႔ ပည့္ သံုးေယာက္ကို အကဲခတ္ေနမွန္း သိ၍ ႀကဳိ ေျပာ၏။ ဆရာ့စကားတြင္ စစ္ကဲမဴွ းႀကီးေတြေပါ႔ကြာ၊ ကဲ... မာဂဓဘုရင၊္ ဆင္တင္းကုပ္ဆီ သြားၾကစုိ”႔ အမွန္တစ္ဝကသ္ ာ ပါသည္ဟု နားလည္လုိကသ္ ည္။ တကယေ္ တာ့ ဂိဇၩကူဋ လပု ္ႀကံမႈႀကးီ “အားလုးံ အဆင္သင့္ပါ ဆရာအရွင္” မေအာင္မျမင္ ျဖစခ္ ဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ ဆရာသည္ တစ္ေယာကတ္ ည္း မေနရဲေတာ့ေၾကာငး္ ဆရာအရွင္ႏွင့္ ယွဥ္လ်က္ နန္းေတာေ္ ျမာက္ဘက္ ဘုရင့္ ဆငတ္ င္းကပု ္ဆီသုိ႔ သေဘာေပါကထ္ ား၏။ ေလွ်ာကခ္ ဲၾ့ က၏။ လက္႐ုးံ ႀကးီ သးံု ပါးက ေနာက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ လိုကပ္ ါလာၾကသည္။ “သကူ ေကာကာလိက... တဲ့၊ ငါ အားအထားရဆုးံ လက္႐းံု ႀကီးပဲ” Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) ေကာကာလိက အမည္ရွိ ရဟန္းႀကီးကုိ ၾကည့္လိုက္သည။္ ရဟနး္ တစပ္ ါးႏွင့္ မတ။ူ မည္းနက္ေသာ အသားအေရ၊ ထြားက်ဳိ ငး္ ျမင့္မားလွေသာ ခႏၶာကိုယ္၊ တင္းမာခက္ထန္ေသာ Page - 126

http://mmcybermedia .com ဆင္တင္းကုပ္ ဝငး္ တံခါး အေရာက္တြင္ ဆရာက တုိးတိုး ကပ္ေျပာ၏။ ဦးေခါငး္ ႀကီးကုိ ခါေနသည။္ ႀကီးမားေသာ နားရြကႀ္ ကီးမ်ား အဆကမ္ ျပတ္ လႈပရ္ မး္ ေနသည္။ ႏာွ ေမာင္းႀကီးကို ေျမႇာက္ေနသည္မာွ လည္း ေအာက္ခ်သည္ မရွိေတာ။့ ျဖဴေဖြးနီၾကန္ “မေန႔က ငါအေၾကာငး္ ၾကားလုကိ တ္ ဲ့စကား မတွ မ္ ိရဲ႕ မဟုတလ္ ား မာဂဓဘုရင္၊ ရဟနး္ အစြယ္ႀကးီ မ်ား ေငါေငါထြက္လ်က္ ရသိွ ည္။ ဦးကင္း နားရြကေ္ နာက္ႏွင့္ လကျ္ ပင္တြင္ ခၽြနး္ ဒဏ္ရာ ေဂါတမဟာ ဇီဝက ကသု ေပးလိုက္ၿပီးေနာကမ္ ွာ ပကတိ က်န္းမာခဲ့တယ၊္ ရဟနး္ အေပါင္း ၿခံရၿံ ပီး ေသြးမ်ား စ႔ေုိ နဆဲ။ ေဝဠဳဝန္ကို ဗဟိုျပဳၿပီး လညွ ္လည္ေနတယ။္ သူဟာ ႐ပု ္ဆင္း႐ပူ ကာ တင့္တယသ္ ူ။ သ႔ူ ျမင္ရရငလ္ ည္း လေူ တြဟာ အလုိလုိ ၾကည္ညဳိ ကုန္ၾကတာ၊ ဒီေတာ့ သက႔ူ ုိ လပု ္ႀကံ ဖ်က္ဆီးဖုိ႔ “ဒေီ ကာငႀ္ ကီးက…” အတြက္ အသဉိ ာဏ္ရတိွ ဲ့ ဘယ္လူသားမွ တတ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ အနား ခ်ဥ္းကပ္လကို တ္ ာနဲ႔ “အမႈထမ္း လာစမး္ ေဟ့... ဒေီ ကာငႀ္ ကီးအေၾကာင္း ေျပာစမ္း” သရူ႔ ဲ႕ သာဝက ရဟန္း ေဂါတမမွန္း မသိတဲ၊့ ႐ိုင္းစုိင္းၾကမ္းတမ္းတဲ့ တိရစၧာနမ္ ်ဳိ းကုိ ငါ ဆင္အမႈထမ္း တစ္ေယာက္ ေျပးလာၿပးီ ဒးူ တုပ္လ်က္... ေရြးလကို ္တာပဲ၊ ဟငး္ ... ဟငး္ ... ဆင္ၾကမ္း ဆင္ဆးို ဆုိတာ ဘုရား၊ တရား၊ သဃံ ာကုိ “ဆင္က်ဳံးထဲကေန ေခၚလာတာ မၾကာေသးပါဘူး အရွင၊္ အငမ္ တန္ ဆိုးတဲ့ မသိဘးူ ေလ...။” အေကာင္ႀကီးပါ၊ သေူ ရာက္လာတာနဲ႔ တျခားဆငေ္ တြ အားလုံး လန္႔ေအာ္ၾကပါတယ၊္ ထးူ ခတ္ ႀကိဳးဆငို ္းဖို႔ ကၽြန္ေတာမ္ ်ိဳးတို႔ ဆင္သမား ေျခာကေ္ ယာက္ မနည္းႀကီး လပု ္ရပါတယ။္ “ကဲ… ဘယ္မွာလဲ သင့္ရဲ႕ အေကာင္းဆးံု ဆင္ေတြ ထားတဲ့ေနရာ” က်ဳံ းသြငး္ တုန္းကလညး္ ဆင္သမား ႏစွ ေ္ ယာက္ အႀကးီ အက်ယ္ ဒဏ္ရာရသြားပါတယ”္ “အငး္ ... ဟုတ္ပါၿပီ၊ ဒါထက္ မငး္ တို႔ သူ႔ကုိ ေသရည္ေတြ ဘာေတြ တုိက္ေကၽြးရသလား” “ေဟာဒီဘက္ကုိ ႂကြပါ ဆရာအရငွ ္” ဆရာအရွင္က ေမးသည္။ “တကို ္ေကၽြးရပါတယ္ အရွင္... တစ္ေန႔ကို ရစွ ္အိးု သေူ သာကပ္ ါတယ္” ဆင္တင္းကုပ္ထဲ ဝင္ခဲ့ၾက၏။ ထးူ ခတ္ထားေသာ ဆင္ႀကီးမ်ားရိွရာ သံတငုိ ္တဲမ်ားဆီ “ရစွ ္အုိး... အငး္ ... နက္ျဖန္က်ရင္ သ႔ကူ ို ဆယ့္ေျခာက္အိးု တိုက္စမး္ ေဟ့... ၾကားလား” ေရာက္လာသည။္ ဆင္အမႈထမး္ က မ်က္လႊာပင၍့္ လွမ္းၾကည့ေ္ နသျဖင့္ - “ငါ႔ ဆရာအရွင္ ေျပာတဲ့အတိုငး္ လပု ္” ဟု အမိန္႔ေပးလကုိ ္ရ၏။ ဆင္အမႈထမ္းမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ တာဝနယ္ ူထားေသာ ဆင္ႀကးီ မ်ား ေရွ႕တြင္ အသင့္ ခစားလ်က္ ရၾိွ ကသည္။ ဆရာသည္ ဆင္တငး္ ကုပ္ တစခ္ ုၿပးီ တစ္ခု လွည့္လည္ၾကည့္႐၏ႈ ။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) ေနာက္ဆံးု ဆင္တဲတစ္ခုေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္သည္။ တဲထဲမွ ဆင္ႀကးီ မွာ သံႀကဳိ းမ်ား အဆုိငး္ အဆငို ္းျဖင့္ ထးူ ခတ္ထားသည့္ ၾကားမွ ႐ုန္းကန္ေန၏။ သႀံ ကိဳးသံမ်ားက တခၽြငခ္ ၽြင္ ညံေနသည္။ တဲငယ္တစ္လံးု စာမ်ွ ႀကးီ မားေသာ Page - 127

http://mmcybermedia .com “အေသးစိပ္ အစီအစဥ္ကို ၿပးီ မွ ငါေျပာမယ၊္ အင္း... တစ္ခါေတာ့” “နာဠာဂီရိ... သိပ္ေကာငး္ တဲ့ အမည္နာမပဲ” ဆရာအရွငသ္ ည္ ဆင္ႀကီးကို တစ္ခ်က္ေတြ၍ စကုိ ္ၾကညျ့္ ပန္၏။ ဆင္ႀကးီ ကလည္း ဆရာအရွင္သည္ စကားကို ရပ္လိုက္ၿပးီ သတ႔ူ ပည့္ႀကးီ သုးံ ဦးဆသီ ို႔ လမွ ္းေျပာလုိက္၏။ နားရြက္ကုိ ရပတ္ န္႔လ်က္ ဆရာက့ ို ျပန္ၾကည့္ေနဟန္။ ထုအိ ခကုိ ္ဝယ္ ဆရာအရွင္၏ မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ နာဠာဂရီ ိ ဆင္ႀကီး၏ မ်ကလ္ းံု မ်ားမာွ “ေကာကာလိကတုိ႔ ေတြ႔လားေဟ့... ငါလုခိ ်ငေ္ နတာ ဒအီ ေကာင္ႀကးီ မ်ဳိ းပဲ။ ဒါႀကီးမ်ဳိ းနဲ႔ အတူတလူ ို ျဖစေ္ နၾကသည္ဟု ထငမ္ ိေလသည္။ ဆိရု င္ ငါအ႔ ႀကံ .. ဟင္း... ဟငး္ ” QQQQ ေကာကလိကတုိ႔သည္ ခပ္လမွ ္းလွမ္းမွ ရပ္ၾကညေ့္ နၾက၏။ နန္းေဆာင္ အထကဆ္ င့္ ေလသာေဆာင္ကို ပန္းဥယ်ာဥ္အျဖစ္ စီမံထားသည္။ ပန္းရနံ႔တို႔ “မာဂဓဘုရင္” သုတ္ျဖဴးေသာ ေလျပညျ္ ဖင့္ ေလသာေဆာငသ္ ည္ ေမႊးပ်ံ႕ေန၏။ သ႔ေုိ သာ္ ထပုိ န္းတို၏႔ အလွႏငွ ့္ ရန႔ံတိုက႔ ုိ လးုံ ဝ မခံစားျဖစ္ေပ။ ဆရာရွင္၏ အမူအရာ ေပ်ာ္ရႊင္ တကႂ္ ကြေနသည္။ ဝႆကာရႏွင့္အတူ ႏစွ ္ကုိယ္တညး္ ထုငိ ္ေနၾကသည့္ တစ္ခ်နိ လ္ ံုး စကားလညး္ တစ္ခြနး္ မွ “မငး္ ... အမိန္႔ေတာတ္ စခ္ ု ထတု ္ျပန္ရလိမ့္မယ၊္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ ၿမဳိ ႕တြငး္ ပါပဲ၊ ၿမိဳ႕ေတာ္သူ မေျပာျဖစ္ၾက။ ဝႆကာရကလည္း ထုးံ စအံ တိငု ္း ေက်ာက႐္ ုပ္။ ၿမဳိ ႕ေတာ္သားေတြ မိမတိ ို႔ လပု ္ေဆာင္ဖြယ္ ကိစၥအဝဝကို ေစာေစာစးီ စးီ လပု ္ထားၾက၊ ဆြမး္ ခံ ဝင္ခ်ိန္က်ရင္ ၿမဳိ ႕တြင္းလမ္းမ လမ္းသြယ္တိုင္းမာွ အသြားအလာ မရိွေစရ ဆုတိ ဲ့ အမိန္ပ႔ ါ” တတိ ္ဆိတ္ျခငး္ ၏ ေအးစက္မႈကုိ သညး္ မခံႏုိင္ေတာသ့ ျဖင့္ မိမကိ ပင္ စကားစလိုက္၏။ “ဝႆကာရ... နာဠာဂီရိ ဆင္ႀကီးကို ေသရည္ ဆယေ့္ ျခာကအ္ ိုး တိုက္ၿပီး ၿမိဳ႕တြင္း “ဘယ္ေတာ့ပါလဲ ဆရာအရွင္” လမး္ မအတိုင္း လႊတ္လိုက္တဲ့ ကိစၥ...” “နက္ျဖနေ္ လ... ဒေီ ကာငႀ္ ကီး ေသရည္ ဆယ့ေ္ ျခာက္အိုး ေသာကမ္ ယ့္ နကျ္ ဖန္ေပါ”႔ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) “ေကာငး္ ပါၿပီ ဆရာအရွင္” “ဟတု ္ၿပီ... အေသးစပိ ္ကို မင့္ နန္းေတာ္က်ရင္ ငါေျပာမယ္၊ ေၾသာ္... ေနဦးေဟ့၊ မင္းတို႔ေကာငႀ္ ကးီ ရဲ႕ အမည္ ဘယ္လိုေခၚသလဲ” ဆင္အမႈထမး္ က အက္ကြဲေသာ အသျံ ဖင့္ ေျဖသည္။ “နာဠာဂရီ ိပါတဲ့ ဘုရား” Page - 128

http://mmcybermedia .com စကားကုိပင္ ဆံးု ေအာင္ မေျပာလိုက္ရေတာ့ေခ်။ ဝႆကာရလည္း အေျဖေပးရန္ “ေဒဝဒတ္” မလုိေတာ့ေခ်။ အေၾကာင္းမူ... အႏၲနဂရ အတြင္းၿမိဳ႕ႏငွ ့္ ဗဟိနဂရ အျပင္ၿမိဳ႕ တတံ ိုငး္ မ်ားႏွင့္ “လူသတသ္ မား” ရာဇၿဂိဳဟ္ ၿမိဳ႕ေတာလ္ မ္းမႀကးီ ဆီမွ အတု ္အတု ္က်က္က်ကအ္ သံမ်ား လြငလ့္ ာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ အသံမ်ား ပိုမို နီးကပ္လာသည္။ ျဖစ္ရပ္ျခင္းရာ အေသးစိတ္ကုိ မသိရေသးေသာလ္ ည္း အေျဖရလဒ္ကား ဘြားဘြား “ဓနပါလ ဆင္ႀကးီ ... ဓနပါလ ဆင္ႀကီးေဟ”့ ထြကေ္ ပၚခဲေ့ လၿပီ။ ဆရာအရွင္ ႐ႈးံ နိမ့္သြားၿပ။ီ ထုအိ ခကို ္ ဝႆကာရ ေစလႊတထ္ ားေသာ အေထာကေ္ တာ္ ရဲမက္မ်ား ေရာက္လာ “ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ဟာ နာဠာဂရီ ိ ဆငႀ္ ကီးကို ဆးံု မၿပီး ဓနပါလ အမည္သစ္ ၾကသည္။ ဝႆကာရက သူတု႔ကိ ို ၿငိမသ္ ကစ္ ြာ ခစားေနၾကရန္ ေျခဟန္လက္ဟန္ျဖင့္ တြင္ေစခဲၿ့ ပီ” အမိန္႔ေပးလုိက္၏။ “အႏသု ာသနီပါဋဟိ ာရိ တန္ခုိးနဲ႔ တိ႔ုရဲ႕ ဘုရားရွင္” အုတ္အတု ္က်ကက္ ်က္ အသမံ ်ား ပ၍ုိ နးီ လာ၏။ ပုိ၍လည္း အထုအထည္ ႀကီးမား “နာဠာဂရီ ိဆင္ကို ဆံးု မ ေအာငျ္ မင္လကုိ ၿ္ ပီေဟ့” က်ယေ္ လာင္လာ၏။ “တရိ စာၧ န္ ဆင္႐ငို ္းႀကီးကုိ ျမတ္စြာဘုရားဆုတိ ဲ့ အတုမဲ့ ဆင္ေျပာငႀ္ ကီးက ေအာငျ္ မင္ လုိကၿ္ ပီ ေဟ့….” “ေဒဝဒတ္ဆုိတာ ဘာလဲေဟ”့ “နာဠာဂီရိ အျမင္မနွ ္ရ” “ဓနပါလ ေခၚဆုၾိ ကစုိ”႔ “ဗမိ ိသၺ ာရမင္းႀကီးကို အသတ္ခုိငး္ သူ” တစ္ခဲနက္ ဟစ္ေႂကြးသံမ်ားသည္ ေလသာေဆာင္ ပန္းဥယ်ာဥ္သို႔ အလံုးအရင္းႏွင့္ ထိမွနလ္ ာၾကသည္။ “ေဒဝဒတဆ္ ိုတာ ဘာလဲေဟ့” မေမးဘဲႏွင့္ မေျဖတတ္ေသာ ဝႆကာရသည္ အနားသုိ႔ ကပလ္ ာ၏။ “ေလးသည္ေက်ာ္ လသူ တ္သမားေတြကုိ ေစလႊတ္သူ” Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) “ေဒဝဒတဆ္ ိုတာ ဘာလဲေဟ့” “ဂိဇၩကဋူ လပု ႀ္ ကမံ ႀႈ ကီးရဲ႕ တရားခံ အစစ္” “ေဒဝဒတဆ္ ုိတာ ဘာလဲေဟ”့ “နာဠာဂီရိ ဆင္ႀကီးကို လႊတၿ္ ပီး အသတခ္ ိုငး္ သူ” အတိုင္အေဖာက္ အသံမ်ား ျဖစ္သည္။ တစ္စုတစ္႐ုံးတည္း ဟစ္ေႂကြးသမံ ်ား ျဖစ္သည။္ Page - 129

http://mmcybermedia .com “ျဖစ္ပ်က္ပံု အေသးစိတ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးရဲ႕ လေူ တြ သတငး္ ယလူ ာၾကပါၿပီ အရွင္” “အတြင္းေဆာငထ္ ဲကုိ ျပနႂ္ ကြ စျံ မန္းသင့္ပါတယ္ ဘုရင္မင္းျမတ္” ေျခအလွမး္ တြင္ ဒးူ မ်ား ၫြတ္ေခြကာ ဒယီးဒယိငု ္ ျဖစ္သြားသျဖင့္ ဝႆကာရက ေနာက္မွ “ေနာက္မွေျပာ… ငါ မသိခ်ငေ္ တာ့ဘးူ ဝႆကာရ” ဖမ္းဆြဲထား၏။ သလ႔ူ က္မ်ား သန္မာေသာေၾကာင့္သာ ေတာ္ေသးေတာ့သည္။ ပန္းဥယ်ာဥ္ မုခ္ဝကုိ ျဖတ္ၿပီး အျပင္စႀကႍလမ္း အဝင္အထိ အတု ္အုတ္က်ကက္ ်က္ ပန္းနံ႔သင္းေသာ ေလျပည္၏ အေအးဓာတ္ေအာက၌္ ေခၽြးသးီ ေခၽြးေပါက္မ်ား အသံမ်ားက သဲ့သဲ့ လုကိ ္ပါလာၾကေသးသည္။ ျပနလ္ ာသည္။ “လသူ တသ္ မားကို ဆရာတင္” “ငါတုိဘ႔ ရု င္ အဇာတသတ္” ဥယ်ာဥ္ထဲမွ ပန္းပြင္မ့ ်ားသညပ္ င္ ခ်က္ခ်ငး္ ညိဳႇ းက်သြားၿပဟီ ု ထင္လုိက္၏။ အတု ္အတု ္က်က္က်က္ အသံမ်ား နနး္ ေတာေ္ အာက္ သစ္ပင္အပု ္မ်ားဆီသုိ႔ ေရာက္လာသည။္ အုံႂကြေသာ ပုိးပ႐ြကမ္ ်ားပမာ ေဖြးေဖြးလႈပ္ေနသည့္ ၿမဳိ ႕သၿူ မိဳ႕သားမ်ား၏ အေသြးအေရာင္ QQQQ စုတံ ႔ုိကုိ အေပၚစးီ မွ ျမင္ေနရသည္။ အသံမ်ား လ်ွ ံတကလ္ ာ၏။ “လသူ တသ္ မားကုိ ဆရာတင္” လငႈိ း္ ထနပ္ င္လယ္ျပင္မွ လိႈငး္ လံုးမ်ား တစ္လုးံ ၿပီး တစ္လုံး လိမ့တ္ က္လမိ ့္ဆင္း ေက်ာ္ျဖတ္ သြားသည့္ႏွယ္ အျဖစအ္ ပ်က္မ်ားကား ျမနဆ္ နလ္ ြန္းလွေလသည္။ “ငါတ႔ဘုိ ုရင္ အဇာတသတ္” ရာဇၿဂိဳဟ္ တစ္ၿမဳိ ႕လုံးရွိ လူမ်ား၊ ၿမိဳ႕ေတာ္လမး္ မေပၚ ထြကေ္ ရာက္ အႂံု ကြခဲ့ေသာ ထေုိ န႔ ညဥ႔္မာွ ပင္ အမိန္႔တစ္ခု ခ်မွတ္လကုိ ္၏။ “တုိဘ႔ ုရငရ္ ဲ႕ မင္းဆရာ” “ေဒဝဒတ္ဟာ လသူ တ္သမား” “နကျ္ ဖနက္ စၿပးီ ဂယာသီသ ေက်ာင္းတုိကက္ ုိ ပိုေ႔ နတဲ့ ဆြမ္းအုပ္ ငါးရာကုိ ႐ုပ္သိမ္းလုိက္ေတာ့” ေက်ာကသ္ လငး္ ခမံု ွ ဝနု း္ ကနဲ ထလုိက္မိေလသည။္ ဝႆကာရ ေလ်ွ ာက္တင္သည္။ Page - 130 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ဤအမိန္႔ေတာ္သည္ မာဂဓဘုရင္ အဇာတသတ္ ႏႈတ္မွ ထြကေ္ ပၚလာသည္ ထသို ူကား... မမိ ိ မာဂဓဘရု င္ ကိုယတ္ ိုင္။ ျဖစ္ေသာလ္ ည္း တကယ္တမ္း ဤအမိန္႔ ေပါကဖ္ ြားလာသည့္ အရင္းအျမစ္မွာ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ ႏလွ ုံးသညး္ ပြတထ္ ဲ၌မူ နာက်ငေ္ န၏။ ၿမဳိ ႕သူၿမဳိ ႕သားမ်ား၏ မထုတ္ေဖာ္ေသာ ေတာင္းဆခို ်က္ ျဖစ္ေၾကာငး္ မမိ ိဘာသာ သိလုိက္သည္။ ထႏို ွလုးံ ၏ ပုပ္ရိပ်က္စီးေနေသာ အပိုငး္ သည္ ေႂကြက်သြားၿပီဟု ခစံ ားေနရ၏။ ပဲ့ထြက္ ေႂကြက်သြားေသာ ႏွလုံးအပိငု ္းအစထဲ၌ ‘ဆရာအရငွ ္’ ဟု မိမိ ေၾကာကရ္ ြ႕ံ ခံ့ညားစြာ ေခၚေဝၚခဲ့ ဝႆကာရ၊ နန္းရငး္ ဝန၊္ အမိ ္ေတာ္ဝန္ႏွင့္ အျခား ျဗာဟၼဏ ဟးူ ရား ပေု ရာဟိတ္မ်ား၊ ေလေသာ ရငွ ္ေဒဝဒတ္ ပါသြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္၏။ အမတ္မ်ား၊ စစ္ကဲမင္းမ်ား စညံု ီေရ႕ွ တြင္ ေနာက္ထပ္တစ္ခြန္း ေၾကညာလုိကသ္ ည။္ ထိစု ကားမွာ မည္သိုမ႔ ်ွ မတတ္ႏုိင္။ ပ်ကစ္ ီးယယုိ ြင္းေနေသာ အစတိ ္အပုိငး္ ကုိ ဖဲ့ခြာမခ်ပါက ႏလွ းုံ အမိန္႔ေတာ္ ျဖစေ္ သာ္လညး္ အျခား တစ္ပါးလမူ ်ားႏွင့္ မဆငို ္ဘဲ မိမကိ ုိယ္ မိမိ ထတု ္ျပန္လိုက္ေသာ တစ္ခုလံုး အဆိပ္ရည္မ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔ေတာမ့ ည္။ ယခုပင္လွ်င္ ႂကငြ း္ က်န္ေနခဲ့ေသာ ႏလွ းုံ သား အမိန္႔ေတာ္ ျဖစ္၏။ အပုိငး္ သည္ အေကာင္းပကတိ မဟုတ္ေတာ့။ “ဘရု င္မင္းျမတ္... ေကာင္းစြာ အနားယူ အပန္းေျဖေတာမ္ ူဖို႔ လုိအပ္ေနၿပီလုိ႔ ထငပ္ ါတယ္” “ခခု ်ိန္ကစၿပးီ ဂယာသီသ ေက်ာငး္ တိုက္နဲ႔ ရငွ ္ေဒဝဒတ္ဆီကို ငါ ဘယ္ေတာမ့ ွ ဝႆကာရ၏ စကားကို အားလးုံ က ေထာက္ခံၾကသည္။ မသြားေတာ့ဘးူ ၊ ေျခဦးမလညွ ့္ေတာဘ့ ူး” ထုိအခါမွပင္ ဘယ္ေလာက္ ပင္ပနး္ ႏြမ္းနယ္ကာ ခ်ဳံ းခ်ံဳးက်ေနေၾကာင္း သတိထားမိ ေတာ၏့ ။ နန္းရငး္ ဝနက္ အားပါးတရ ေလသႏံ ွင့္ ဆိုလာ၏။ မာဂဓဘုရင္၏ ရာဇပုလငႅ ္သည္ တစ္ခ်က္မ်ွ သိမခ့္ ါသြားခဲ့သည္။ မကုိဋသ္ ရဖူသည္လည္း ရြဲ႕ေစာင္းသြားခဲ့သည္။ ဘုရင္မင္းျမတ္ တစပ္ ါးအတြက္ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆးုံ အႏၲရာယ္။ “တစၿ္ မိဳ႕လုံး ရွိရသိွ မ်ွ ဘယသ္ ူကမွလည္း ရငွ ္ေဒဝဒတ္ကို ဆြမ္းေလာငး္ ေတာ့မွာ အလိုေလး... တည္းတညး္ ေလးပါလား...။ မဟုတပ္ ါဘူး ဘုရငမ္ င္းျမတ္” မးူ ေဝေနာက္က်ိသြားျခင္းမွာ မိမိကိုယ္တိငု ္၏ ေဖ်ာ့ေတာ့အားနညး္ မႈေၾကာင့္ သက္သက္ မွ်သာ မဟတု ္။ နန္းရငး္ ဝန္ႀကီး၏ စကားကုိ ၾကားေသာလ္ ည္း သူ႔ကို အျမင္အာ႐ုံထဲ၌ မထင္၊ ျမင္ေနသည္ကား လငိႈ း္ ထန္သမုဒၵရာျပင္ထဲ၌ ရြက္မ်ား စုတ္ၿပဲလ်က္၊ လငး္ ယဥ္တိုင္ႀကီး Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) ပငုိ ္းပုိင္းက်ိဳးလ်က္၊ ေလွဦးေလွဝမ္း အစိတ္စိတက္ ြဲလ်က္ ဝ႐နု း္ သနု ္းကား နစ္ျမဳပ္သြားေသာ ေလႀွ ကီး တစ္စင္းလုိ ျမင္ေယာငေ္ န၏။ ထိေု လွႀကီးႏွင့္ မနီးမေဝးတြင္ လြင့္စင္ထြကလ္ ာေသာ ပ်ဥခ္ ်ပ္ကုိ တြယ္ဖက္ကာ လႈိငး္ ႏွင့္ ဝဲကန္ေတာ့မ်ား အၾကားမွ ႐ုန္းကန္ကးူ ခတေ္ နသူ တစ္ေယာက္ကုလိ ည္း ျမင္ေယာင္ေန၏။ Page - 131

http://mmcybermedia .com မမိ ိ ထိုင္ေနေသာ ရာဇပလငႅ ္ သမိ ့္ခါသြားျခင္းႏွင့္ မကဋုိ သ္ ရဖူ ရြဲ႕ေစာင္းသြားျခင္း သရူ းူ တစ္ေယာက္ႏယွ ္ အသံကုန္ ဟစ္လိကု ္ခ်င္ေတာ့၏။ ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုငသ္ ည္။ QQQQ “သမားေတာ္မ်ား လတႊ ္ေပးရမလား အရွင္” အိပ္စက္၍ မေပ်ာ္ႏိုငေ္ သာ ညမ်ားက ပု၍ိ မ်ားျပားလာသည္။ “မလတႊ ္နဲ႔... ဘယ္သ႔ူကုမိ ွ မလႊတန္ ဲ၊႔ ငါတစ္ေယာက္တည္း ေနခ်င္တယ္” ညဥ့္တာမ်ားသည္ မကုန္ႏငုိ ္ေတာ့ဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ ပု၍ိ ရွည္လ်ားလာၾကသည္။ ထိုအခါ ညီလာခံသဘင္မ်ားကိလု ညး္ ညဥ့္နက္သည္အထိ က်င္းပရေတာသ့ ည္။ ညဥ့္ ညီလာခံမ်ား ဆရာ ဇီဝကကို ျမင္ေယာင္ရင္း ခါးခါးသးီ သးီ ျငင္းလိုက္၏ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု။ တစ္ညဥ့္ၿပီး တစ္ညဥ့္။ ရက္၊ လမ်ားကမူ သူ႔အလုိအေလ်ာကပ္ င္ ျဖတ္သန္းသြားၾက၏။ သု႔ိေသာ္ ဆရာ ဇဝီ ကႏွင့္ ေတြ႔လုေိ သာ ဆႏၵရိေွ ၾကာင္းကုိလည္း အ့ၾံ သဖြယ္ ဤ ခုနစ္လ၊ ရစွ ္လအတြငး္ ႀကဳံ ေတြခ႔ ဲရ့ ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို အမႈမွတ္မဲ့ ထားဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း သလိ ကို ္ရသည။္ သည္မွ်အထိေတာ့ မဝေ့ံ သး။ ကပင္ စြဲစြဲနစ္နစ္ ျဖစ္ရျပန္ေလသည္။ ဗဒု ႏၶ ွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားလညး္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ ေဝဠဳဝန္မွသည္ သာဝတိၿၳ မိဳ႕ေတာ္ ေဇတဝန္ “ျပာသာဒ္ေဆာင္ ဘဆုံ ငမ့္ ွာပဲ ငါစံမယ၊္ ဘယသ္ ူမွ အဝင္အထြက္ မရေွိ စနဲ႔... ဝႆကာရ ေက်ာင္းေတာသ္ ႔ို ႂကြေရာက္ေတာမ္ ူသြားၾက၏။ တစ္ဥးီ ပဲ အျပငမ္ ွာ အဆင္သင့္ ခစားေစာင့ဆ္ ိငု ္းေနပေစ၊ အဲ...” ရာဇၿဂဳိ ဟ္တြင္ သီတငး္ သုးံ ေနစဥ္ ကာလအတြင္း ဆရာေဒဝဒတ္၏ ေနာက္ထပ္ လႈပရ္ ာွ းမႈ သတင္းမ်ား ေပၚလာေသးသည္။ ေသးငယ္စူးမ်ွ င္ အလငး္ ေရာငေ္ လး ျဖတ္ခနဲ ေပၚလာ၏။ နန္းေတာမ္ ွ ဆြမ္းအုိးငါးရာ ရိကၡာမရေတာသ့ ည့္ေနက႔ စ၍ ဂယာသီသ ေက်ာင္းတုိက္သည္ လုးံ ဝ ေျခာက္ေသြ႔ တိတဆ္ ိတသ္ ြားသည။္ “မိဖရု ားနဲ႔ ငါ႔ သားေတာ္ ဥဒယဘဒၵတုိက႔ ုိ လႊတ္လုိက္” Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) သားကို ေပြ႔ခ်ထီ ားရလ်ွ င္ ပူေလာင္ေသာရင္သည္ အတန္ငယ္ ေအးျမလမိ ့္မယ္ ထင္သည္၊ သား... ငါ႔သား၊ ဟင္... ဒါေပမယ့္...။ သားႏွင့္ယွဥ္လ်က္ ေပၚလာသည္ကား ခမည္းေတာ္ႀကီး၏ မ်ကႏ္ ာွ ။ မာဂဓ ဘရု င္အတြက္ ခုိနားစရာ အရပိ ္အာဝါသ မရွိေတာ့ဘးူ လား။ Page - 132

http://mmcybermedia .com လာဘလ္ ာဘ မနွ သ္ မ်ွ ဆတု ယ္ တု ္ပ်က္စးီ သြားၿပီးေနာကတ္ ြင္ ဆရာ ေဒဝဒတ္သည္ ဗဒု ၶထံ ေနာက္ဆံးု ရသည့္ သတငး္ ကား ဗဒု ႏၶ ွင့္ ရဟနး္ မ်ား သာဝတိသၳ ို႔ မႂကြသြားခင္ သြားေရာက္ခဲ့သည္ ဆ၏ို ။ အခ်ိနေ္ လးတြင္ ဆရာ ေဒဝဒတ္သည္ သ႔စူ ိတ္အခ်ရဆုံး ဆိေု သာ ေကာကာလ၏ိ ကိယု ္ထိလက္ေရာက္ ပုန္ကန္ႏပိွ ္စက္မႈေၾကာင့္ လည္းေကာငး္ ၊ သူကုယိ ္တုိင၏္ ဖစိ ီးေသာ ထုေိ႔ နာက္ အခ်ကႀ္ ကးီ ငါးခ်က္ကုိ တငျ္ ပေတာင္းဆထို ားသည္ဟု ၾကားရ၏။ အနာေရာဂါေၾကာင့္ လည္းေကာငး္ ေသြးအန္ေသာ ေရာဂါဆိုးႀကးီ ရသြားသည္။ ရဟန္းအားလံုး အသက္ထကဆ္ ုးံ ေတာေက်ာင္းမာွ ေနထငုိ ၾ္ ကရန္၊ အသကထ္ ကဆ္ ုးံ ထ႔ေို နာက္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ရဟန္းေတာ္တို႔ ႂကြသြားၾက၏။ ဆြမး္ ခစံ ားၾကရန္၊ အသက္ထက္ဆုံး ပံသကူသကၤနး္ ဝတ္႐ံုၾကရန္၊ အသကထ္ က္ဆံးု သစ္ပင္ရင္း၌သာ ေနၾကရန္ႏွင့္ အသက္လြတ္ဟငး္ ကိုသာ စားၾကရန။္ ကိးု လ...။ ဘာမွ မၾကာလကို ္ေသာ အခ်ိန္သမယ ျဖစ၏္ ။ ဗဒု ကၶ ထအုိ ခ်က္ ငါးခ်က္စလုံးကို ပယေ္ တာ္မခူ ဲသ့ ည္။ ဆရာ ေဒဝဒတ္သည္ ကးို လတိငု ္ ေသြးအန္ေသာ ေရာဂါျဖင့္ ျပငး္ စြာ နာမက်န္း ျဖစ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ သာဝတိျၳ ပည္သို႔ လိကု သ္ ြားသည္ တဲ့။ ဤတြင္ ဆရာ ေဒဝဒတသ္ ည္ ေကာကာလကိ အမွဴးျပဳေသာ လယူ ုံလက္ရင္း တပည့္ႀကးီ သးုံ ေယာက္ႏွင့တ္ ကြ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမဳိ ႕တြင္း လွည့္လည္ကာ မိမိ တင္သြင္းေသာ အခ်က္ ငါးခ်က္ကုိ ေနာင္တႀကးီ စြာကို ေပြပ႔ ုိကလ္ ်က္ ေနာငေ္ တာ္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ရန္ ဗဒု ကၶ ပယ္ခ်ေၾကာင္းႏွင့္ မိမိတုိ႔ကမူ ထိုငါးခ်က္အတငို း္ က်င့္သံုးၾကမညဟ္ ု ဝါဒ ျဖန္ခ႔ ်ိၾကသည္ လိကု သ္ ြားသည္ဟု သတငး္ ၾကားရသည္။ ဆိ၏ု ။ ထို႔ေနာက္ ရကအ္ နညး္ ငယမ္ ွ် ဆရာ ေဒဝဒတ္အေၾကာင္း သတငး္ မ်ား အစေပ်ာကသ္ ြား ထိုမ်ွ သာမက ဆရာ ေဒဝဒတသ္ ည္ သဃံ ာသငး္ ကြဲျပားေစဖို႔ မိမျိ ပဳေၾကာင္း ဗုဒကၶ ခဲ့သည္။ ေမးသညက္ ို ဝနခ္ ခံ ဲ့ေလသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ကား ရွင္ေဒဝဒတ္ သးီ ျခား သဃံ ာ့ကကံ ုိ ေဆာင၍္ တစ္စင္ထေူ ထာင္ခဲ့ေတာ့သည္။ သ႔ေုိ သာ.္ .. သုိ႔ေသာ္ မ်ားမၾကာမီမွာပင္ သတင္း ရလာျပန္၏။ ဆရာ ေဒဝဒတႏ္ ွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေနာကဆ္ ံးု သတင္း။ ဆရာ ေဒဝဒတအ္ ေၾကာင္း ၾကားရသမ်ွ အလုံးစုံမာွ အနိ႒ာ႐ံုေတြခ်ည္းသာ ျဖစ္၏။ ဗုဒၶ၏ ေသြးပ်က္႐ူးသြပ္ဖြယ္ ေၾကာက္စရာေကာငး္ ေသာ သတငး္ ။ အဂၢသာဝက ႏွစ္ပါးထံသို႔ ဂယာသီသမ ရဟနး္ မ်ား လကို ္ပါသြားၾကသည္။ ဂယာသီသ၌ ဆရာ ေဒဝဒတ္ႏွင့္ သ၏ူ လယူ ုံ ေကာကာလိကတို႔ သံုးဦးသာ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကသည္။ ထအုိ ခ်နိ တ္ ြင္ ဆရာ “ဒႆု လီ လညး္ ျဖစ္၊ ျမတ္စြာဘုရားကို အႀကမိ ္ႀကမိ ္ အသက္အႏၲရာယျ္ ပဳသူလည္း ျဖစ္၊ ေဒဝဒတ္သည္ ျပင္းစြာ နာမက်န္းလညး္ ျဖစ္ေနၿပီဟု ၾကားရေလသည္။ သံဃာ သငး္ ခြဲသလူ ည္း ျဖစ္ေသာ ေဒဝဒတ္ တညး္ ဟူေသာ အတေၱ ဘာႏွင့္ အမည္နာမကို Page - 133 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com မိမိအေပၚ၌ ထမး္ ရြက္ထားရန္ အလိုမရိွေတာသ့ ည့္ မဟာပထဝီ ေျမႀကီးသည္ ယုတ္မာေသာ “အားရ တင္းတိမ္မွာပါ၊ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုေိ တာ့ ေျမအမ်ိဳခံရၿပီးတဲ့ ေဒဝဒတ္က သအူ ား စုပ္ယူဝါးမ်ိဳပစလ္ ိုကၿ္ ပီ” ဟူေသာ သတငး္ ။ အဟာအဝီစိ ငရဲထိ ဒုတဒ္ ုတ္ထိ က်ေရာကသ္ ြားၿပီတဲ့” QQQQ QQQQ “ေဇတဝန္ ေက်ာင္းတကုိ ္အနီး ေရကန္နားက ေညာင္ေစာငး္ မွာ သူ႔ကုိ ခ်ထားၿပီး နန္းၾကမ္းျပင္ ေက်ာက္သလင္းျပားမ်ားမွ ပနး္ ပြင္ပ့ ုံေဖာ္ထားေသာ မ်ဥး္ ကြကမ္ ်ဥ္းၾကားမ်ား တပညေ႔္ တြက ေရကန္ထဲဆငး္ ေရခ်ိဳးေနၾကတုနး္ ျဖစ္တာ” ေပၚသို႔ ေျခမခ်ရဲ၊ နန္းရင္ျပင္သည္ ထေုိ နရာမွေန၍ ဖ်စ္ဖ်စျ္ မညက္ ာ ကြဲအက္လာေလမလား။ “ေညာင္ေစာင္းေပၚ လဲေနရာက ေျခႏွစ္ဖက္ တြဲလဲခ်လိုကတ္ ယ္ ဆုိရငပ္ ဲ...” ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲမွ ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးသည္ ႏစွ ္ျခမ္းကြဲထြက္ကာ အထဲမွ မီးလ်ွ မံ ်ား ထုးိ ထြက္ “ေျမႀကီးအျပငဟ္ ာ သက္ရိွ သတဝၱ ါေကာင္ႀကးီ ရဲ႕ လွ်ာလုိ အလိပ္လုိက္ စုံစ႔ ုံ႔ႀကးီ လာေလမလား။ တက္လာၿပီး သူေ႔ ျခဖမးုိ ေတြကုိ စတင္ စုပ္ယလူ ုိကသ္ တဲ့” “အနီးအနား ေျမျပင္တစ္ဝိုက္မာွ လည္း ဖ်စ္ဖ်စျ္ မည္ အသံေတြနဲ႔ ႐ိကု ္ခြဲခလံ ုိက္ရတဲ့ ရာဇပလႅင္ ေအာက္ေျခချုံ မင္သ့ ည္ေကာ စပု ္ယူမည့္ ကမာ႓ ေျမ၏ တြင္းဝ ျဖစ္ေလမညလ္ ား။ ေၾကးမုလံ ို အစိတ္အစိတ္ အက္ေၾကာင္းေတြ ေပၚလာတတ္သတဲ့” ဘေုံ ဆာငျ္ မင့္ ျပာသာဒႏ္ ွင့္ ဥကငတ္ စခ္ ုလးုံ မမိ ိ ထုိငေ္ နခ်ိန္မွာပင္ က်ယေ္ လာငစ္ ြာ “မီးအလွ်ေံ တြကလညး္ ပတၾ္ ကားအက္ထဲကေန သတၱဝါေကာင္ေတြရဲ႕ ခတံ ြင္းလွ်ာလုိ ျမည္ဟည္းကာ ေျမႀကီးထဲ နစ္ကၽြံသြားေလမလား။ ၿဖဲဟၿပီး အက္လာၾကတယ္” စက္ရာေဆာင္ သလြန္၏ ဆင္႐ုပခ္ ံ ေျခေထာကမ္ ်ားသည္ မိမိ တကေ္ ရာက္ “အဲဒေီ နာက္မွာေတာ့ ဖမုိးဖမ်ကက္ ေန ေျခက်ဥ္းဝတ္ ေနာက္ ေျခသလံးု ၊ ေနာက္ ဒးူ ဆစ္၊ လဲေလ်ာငး္ လိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပဳိ ငန္ က္ အိခနဲ နမိ ့္ဝင္သြားေလမလား။ ေပါင္လယ္၊ ခါး႐ုးိ ၊ ရင္ပတ္... ေနာကဆ္ ုံး တစ္ကုယိ လ္ ုံး စုးံ စးုံ ျမဳပ္ အမ်ိဳခံလုိကရ္ တာပဲ” “မဟာပထဝီ ေျမႀကီးဟာ ေဒဝဒတရ္ ဲ႕ ယတု ္မာရက္စက္ မိုက္မဲမႈနဲ႔ ႏႈိငး္ စာရင္ အဲဒလီ ုိ QQQQ စပု ္ယူဝါးမ်ဳိ လို႔ အားရ တင္းတိမ္မွာေတာင္ မဟုတဘ္ ူး ထင္တာပဲ” Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 134

http://mmcybermedia .com ခမညး္ ေတာ္ ဘရု ား... ကယ္ေတာမ္ ူလညွ ့္ပါ၊ မယ္မယ္... ကယလ္ ွည့္ပါ၊ မဖိ ုရား... နန္းရင္ျပင္ အဲဒေီ နရာကို သံျပားေတြ၊ သံကြန္ယက္ေတြ ခင္းၾကစမ္း။ အဲဒီ အေပၚကေန မင္းေကာ၊ ငါက႔ ုိ ေျမႀကးီ က စုပ္ယၿူ မဳိ ခ်ေနခ်နိ ္မွာ ငါ႔ကို ဒီအတိုင္း ၾကညေ့္ နမွာလား...၊ သားေတာ္... ထပ္ၿပီး ေက်ာကဖ္ ်ာေတြ တင္လိုကၾ္ ကစမ္း။ ေဟ့... ေဟ့... အၾကားအလပ္ လးံု ဝ မရိွေစနဲ၊႔ သားေတာ္ေလး ဥဒယဘဒၵ... သြား... သြား... ဖခမည္းေတာ္ဆီ မလာနဲ.႔ .. သားကို ေပြ႔ခ်ထီ ားတုန္း အပ္ဖ်ားထိပ္မွ မဝငသ္ ာေအာင္ အေစအ့ စပ္ ခင္းၾက၊ ၾကားလား...။ ငါ႔ကို ေျမႀကီး စပု ္မ်ဳိ သြားရင္ သားပါ ပါသြားလမိ ့္မယ္။ အုိ... ဟုတ္ၿပီ... ဟတု ္ၿပီ။ စက္ရာသလြန္ကို သိမး္ လိုက္။ နံရမံ ွာ သံေကာကေ္ တြ တပ္ၿပးီ QQQQ အဝတ္ပုခက္ ဆငၾ္ ကစမး္ ။ ခပ္ျမငျ့္ မင့္ လုပ္ေဟ့။ ေျမျပင္ကေန ကြာႏိုငသ္ မ်ွ ကြာေအာင္လုပ္။ ဝႆကာရ... ငါ႔ကုိ ကယ္ပါဥးီ ။ ဒီ ရာဇၿဂဳိ ဟ္မွာ ဒနီ န္းေတာမ္ ာွ ဒီမာဂဓမာွ အုိ.. ဒီ QQQQ မဟာပထဝီ ေျမျပင္ထက္မွာ ငါ ေျခခ်စရာ ေနရာ မရွိေတာဘ့ းူ ကြဲ။႔ ေဟာဟိုမာွ အက္ေၾကာငး္ တစ္ခ၊ု ေဟာဟိုမွာလည္း ပတၾ္ ကားအကႀ္ ကီး တစ္ခ၊ု မကယႏ္ ုိင္ေတာ့ဘးူ လား ဝႆကာရရယ္...၊ ဥယ်ာဥ္ေရွ႕က ဟိုေရေျမာင္းကုိ ခုခ်က္ခ်ငး္ ဖို႔ပစ္လိုကစ္ မး္ ။ ၿပီးေတာ့ ေျမေစးရႊံ႕ႏွစ္ ငါ႔အတြက္ ေျခတစ္ဖဝါးစာ ေျမအျပင္ေတာငမ္ ွ မရိေွ တာပ့ ါလား။ အဂၤေတနဲ႔ အေသပိတ္လိုက္စမ္း။ အဲဒီေနရာဟာ ေျမျပင္ရဲ႕ လ်ွ ာႀကးီ ထြကလ္ ာမယ့ေ္ နရာဆတုိ ာ မသိဘူးလား။ QQQQ ဘာ... ဘာ... ဗလုိ ္႐ခႈ ံကြင္းျပင္... ဟတု လ္ ား။ မသြားဘးူ ၊ ငါမသြားဘးူ ။ ေျခာက္ေသြ႔ ငါ႔ စက္ရာေဆာငထ္ ဲမွာ မးီ တိုင္ေတြကို လင္းထိနေ္ နေအာင္ မျပတ္ ထြန္းထားစမ္းေဟ၊့ တငး္ မာေနတဲ့ အဲ့ဒီ ကြင္းျပင္ႀကီးမာွ ပတၾ္ ကားအကေ္ တြ အမ်ားႀကးီ ရွိေနတယ္ ဆုိတာ အပိ ္ဖနေ္ စာင့္ေတြ၊ ရဲမက္ေတြ၊ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြ အခ်ိနျ္ ပည့္ ရိွေနၾက။ မသိဘးူ လားေဟ့။ QQQQ QQQQ Page - 135 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com တငး္ တိမ္ ကန္႔လန္႔ကာေတြ အထပ္ထပ္ ကာစမ္း။ တစ္ညဥ့္လးုံ လုံး ဆမီ းီ ေတြ အုိ... ေဆးမဟုတ္ပါဘဲလား။ ဒါ... ေသြးေတြ... ေသြးေတြ၊ ဘာရယ္... ခမည္းေတာ္ႀကးီ ရဲ႕ ထနိ ္ထနိ ္လင္းေနေတာ့ ငါ ဘယ္မွာ အပိ ္ေပ်ာ္ေတာ့မလဲ၊ ေဟ့... ေနဦး။ တင္းတိမ္အတြင္းမွာ ေျခဖဝါးက ထြက္က်လာတနု ္းက ခံထားတဲ့ ေသြးေတြ... ဟတု ္လား၊ ျပန္ယူသြား... သပိ ္လည္း ေမာွ င္အတိမ်ကေ္ စနဲ႔။ ျပနယ္ ူသြားၾကပါ။ အပိ ္ခ်င္လပွ ါၿပီ။ အိပ္ပါရေစေတာ။့ အိပပ္ ်ကည္ ဥ့္ေတြ မ်ားလွပါၿပီ။ ငါ႔ မ်က္လုံးေတြဟာ QQQQ တစ္ခ်နိ ္လံုး က်နိ ္းစပ္ေနပါၿပီ။ နရီ ဲတဲ့ အေၾကာမွ်င္ေတြနဲ႔ မ်ကဆ္ ံအိမ္ေတြ ေပါက္ကြဲမတတ္ ျဖစ္ေနၿပီ...။ ေပးစမ္း... ေပးစမ္း... အဆံုးစြန္ မးူ ယစျ္ ခင္းနဲ႔ အပိ ္ေပ်ာ္သြားေအာင္ ေသရညျ္ ပငး္ ျပငး္ သားေလး... သားေတာေ္ လး ဥဒယဘဒၵ... မင္း ကယို ္ခႏာၶ ဟာ ဘာေၾကာင့္ ခမည္းေတာ္ ေပးစမး္ ... ထည္ဥ့ ီး ေနာက္တစ္ခြက္။ ဟုတ္ၿပီ။ လကထ္ ဲမာွ တျဖညး္ ျဖည္း ေလးလံရတာလဲ... မင္းကို ခမည္းေတာ္ မခ်ီႏိုင္ေတာဘ့ ူး။ အုိ... ဘာျဖစ္လို႔ ၿပဳံ းေနတာလဲ။ မင့္ ကိယု ္ခႏၶာက တျဖည္းျဖည္း ေလးလာၿပီ။ မိဖရု ား... ေဒဝ၊ီ QQQQ သားေတာက္ ို ျပနယ္ ူလုိကေ္ တာ့... သရူ ဲ႕ အေလးဒဏေ္ ၾကာင့္ ငါ႔ကိယု ႀ္ ကးီ ဟာ ေအာကက္ ုိ နစ္ကၽြဝံ င္ေတာ့မယ…္ ေတြ႔လား၊ သားကို ငါ ခ်ီလ႔မို ရေတာဘ့ ူး၊ ျပန္ယူ... ျပန္ယူ၊ ေအး... ဟုတ္ၿပီ။ ကုိငး္ ... ငါ အပိ ္ေပ်ာ္ေတာမ့ ယ္။ ေသရည္ေငြ႔ေတြက ငါ႔မ်က္ခြေံ တြကို ဆြဲခ်ေနၾကၿပီ။ နားထင္ နားရင္းေတြမာွ ေသရည္ခိုးေတြက ဒိုင္းဒုိင္းတိုး ေဆာင့္ၿပီး ငါက႔ ုိ အိပ္စက္ျခင္းဆီ ဆြဲေခၚ QQQQ သြားၾကၿပီ...။ အလိုေလး... ကယ္ေတာ္မၾူ ကပါ။ သားကုိ ခ်ီမထားေတာ့ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ QQQQ ငါ႔ကယို ႀ္ ကီးက ေျမႀကးီ ထဲ ကၽြကံ ၽြဝံ င္သြားပါလိမ့္။ ေအာင္မေလး…၊ ေအာကက္ ေန ဆြဲခ်ေနေတာ့ ပါလား။ အလို... ဟုိဟာ ဘယ္သူလဲ၊ ေၾသာ္... ဆရာ ဇီဝကလား၊ ေနပါဥးီ …။ ဆရာ ဇီဝက, က ဘာေၾကာင့္ ခါတုိင္းလုိ ဝတ္ဆင္ၿမဲ အျဖဴေရာင္ဝတ္စုံ မဝတ္ဘဲနဲ႔ အနီေရာင္ ရဲရဲႀကီးကုိ ငါ႔ေျခေထာက္ေတြကုိ ဆပု ္ကငုိ ၿ္ ပီး ဆြဲခ်ေနတာ ဘယသ္ လူ ဲ။ လႊတ.္ .. လႊတ္... အခု ဝတ္ထားရတာတနု း္ ။ အုိ ... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာ ဇဝီ က... ေနာင္ႀကီး ဇီဝက... က်ဳပ္ကို လႊတ္... ဟင္... ဆရာ ေဒဝဒတပ္ ါလား၊ လတႊ ္ပါ... ဆရာအရငွ ္၊ က်ဳပ္ ဆရာနဲ႔အတူ မလိုကဘ္ ူး... အဆုံးအစြန္ သတိေမ့သြားေစမယ့္ ေဆးဝါးတစခ္ ုခု စီမံေပးစမး္ ၊ အင္း... ဟုတ္ၿပီ... ေပး... ေပး...။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 136

http://mmcybermedia .com မလုိက္ဘူး၊ ေဟာ... ေဟာ... ဒူးဆစ္၊ ေပါင္လည၊္ ခါး၊ ရင္ၫြန္႔… ကယၾ္ ကပါ၊ ေဒဝဒတ္ ငါက႔ ုိ ထိလု ေရာင္ကုိ တၿု ပိဳင္ဆုိင္ျခင္း မဟတု ္ေသာ အလင္းေရာငမ္ ်ားသည္လည္း ရာဇၿဂဳိဟ္ ေျမႀကးီ ထဲကေန ဆြဲေခၚခ်ေနပါၿပီ။ ကယၾ္ ကပါ... ကယၾ္ ကပါ... ငါ႔ကို ေျမမ်ဳိ... အား...။ တစ္ၿမဳိ ႕လးုံ ၌ ထနိ ထ္ ိန္ညီးလ်က္ ရ၏ွိ ။ ထိုအလင္းေရာင္မ်ားမာွ ေတာင္ထိပ္ နကၡတပ္ ြဲအတြက္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔ ထြန္းညိႇၾကေသာ မးီ တုိငမ္ ်ားပင္ ျဖစ္ေလသည္။ QQQQ ရာဇၿဂိဳဟ္၏ လမ္းမ၊ လမး္ သြယ္ လမ္းငယတ္ ုိင္းတြင္ မးီ ႐ဴွ းမီးတငို ္မ်ားကုိ အလ်ွ ံအပယ္ လဝန္းသည္ တစ္ေလာကလးံု ၏ ဧကရာဇ္ ျဖစ္ေန၏။ ထြနး္ ညႇွိထားၾက၏။ ျဗဟဏၼ တို႔၏ ဆုေတာင္း ရြတ္ဖတ္သံမ်ားလညး္ ႀကဳိ ၾကားႀကဳိ ၾကား ထြကေ္ ပၚေနၾက၏။ ၾကတကိၳ ာ နကၡတ္ကို ေစာင့္ေသာ မးီ နတ္ႀကးီ သည္ မယ္ဇလီပင္ေစာင့္ ဝသႏၲသည္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္မွ ဆုတ္ခြာသြားခဲၿ့ ပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဝင္လာလုဆဲ ေဟမႏၲကို နတ္ထသံ ို႔ ေခတၱ အလည္အပတ္ ေရာကရ္ ိွခ်နိ ္တြင္ အျခား သစ္ပင္ေစာင့္ နတ္မ်ားလညး္ မမ့ီတမီ ႏတႈ ္ဆက္ခ်ငေ္ နေသးသည္။ ထိုအခါ မိုးေႏွာင္း၏ အေအးဓာတ္ႏွင့္ ေဆာင္းဦး၏ ျမဴေငြ႔ကုိ မးီ နတ္ႀကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆရုံ န္ မယ္ဇလပီ ငသ္ ို႔ စု႐ံုး ေရာကရ္ ွိလာၾကေၾကာင္းျဖင့္ ျဗာဟၼဏမ်ားက သီကံုး ေပြဖ႔ က္မိသြားၾက၏။ သု႔ေိ သာ္ ခဝဲပြင့္တိုက႔ စစ္သည္ေတာ္ ရဲမက္မ်ား သံခေမာက္ကို ေဆာင္းကာ ရြတ္ဆိုျပေနၾက၏။ ဤတြင္ မယ္ဇလီပင္သည္ နတ္ေဒဝတာမ်ား၏ စု႐ုံးရာ အရပ္အျပင္ အစြမ္း ၿပဳိ င္ၿပိဳင္ထလာၾကသည့္ႏယွ ္၊ အလွ်ဳိ အလွ်ိဳ ေပၚလာေသာ အခါတြငက္ ား ဝသႏၲ ဥတုသည္ လုးံ ဝ အာနိသင္မ်ား ထကျ္ မက္လာသည့္အတြက္ ရာဇၿဂိဳဟ္သား လလု င္မ်ား လုမံ ငယ္မ်ားသည္ ႐ွဴံ းနမိ ့္ ထြက္ေျပးခဲ့ရေလၿပီ။ မယ္ဇလီဖူးမ်ားကုိ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ စမီ ံ၍ စားေသာကၾ္ က၏။ အခ်င္းခ်င္း လက္ေဆာင္ကမ္းၾက၏။ ႀကိတိကၱ ာ နကၡတသ္ ည္ ရာဇၿဂဳိဟ္ ေကာငး္ ကငထ္ က္ဝယ္ တပ္မငး္ ႀကီး အျဖစ္ ထုိ မယဇ္ လီ လက္ေဆာင္မ်ားႏွင့္အတူ ေမာင္မယ္တုိ၏႔ ခ်စျ္ ခငး္ အေငြ႔မ်ားလည္း ထယံု စ္ ထြနး္ ေပၚလာ၏။ ၾကယ္တာရာစံုတိုသ႔ ည္ ေဟမႏၲ သရူ ဲေကာငး္ မ်ား အျဖစ္ နဂါးေငြ႔တန္း ေနၾကေပမည္။ ေတာင္ထိပ္ နကၡတ္ပြဲသညလ္ ည္း ခ်စျ္ ခင္းေပ်ာရ္ ႊင္ျခင္း၊ ကလကူ ်ီစယ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ယာဥရ္ ထားကုိ စးီ နငး္ ကာ တပ္မငး္ ႀကီးကုိ ၿခံရလံ ်က္ ေသာင္းေသာငး္ ျဖျဖ လုိက္ပါလာၾကသည္။ ေႏြးေထြးေနၾကေလသည္။ နကၡတ္စံု ညီလာခံ၏ ဧကရာဇ္ကား လျပည့္ဝနး္ ျဖစ္၏။ သုေိ႔ သာ္ ေပ်ာ္ရငႊ ၾ္ ကည္ႏူးဖြယ္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ တစ္ၿမဳိ ႕လံုးႏွင့္ ပီဘိ ဆန္႔က်င္ဘက္ တစ္ေနရာလည္း ရေွိ န၏။ ထုိေနရာကား မာဂဓႏိုင္ငံ အရွငသ္ ခင္ ဘုရငမ္ ငး္ ျမတ္၏ နနး္ ရင္ျပင္ ဝိငု ္းစကလ္ ဝန္းမွ ျဖဴျပာေရာငတ္ သ႔ုိ ည္ မာဂဓတိုငး္ ေပၚသ႔ုိ အဆီးအတားမဲ့ စီးသြန္ ညလီ ာခံ ျဖစ္ေလသည္။ ေနၾကသည။္ ႀကိတကိၱ ာ နကၡတ္ပြဲ၏ အေဆာင္အေယာင္မ်ားျဖင့္ နန္းေတာက္ ို မြမး္ မံထားေသာ္လည္း Page - 137 ထိုအရာမ်ားမွာ အသက္ ကငး္ မဲ့ေန၏။ အခမ္းအနား အျပင္အဆင္မ်ား၏ ႀကးီ က်ယ္လပွ မႈတ႔ိုသည္ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com လူေတြႏွင့္ တစ္သးီ တျခား ျဖစ္ေန၏။ လုလင္ သမ႔ုိ ဟတု ္ လမံု ပ်ဳိ တစ္ေယာက္၏ လက္ဖဝါးထဲမွ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္၌ ဗဟီနဂရ အျပငၿ္ မဳိ ႕တံတုိင္းဆီမွ ၿမဳိ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ား၏ ဖက္ရြကျ္ ဖင့္ ထုပ္ထားေသာ မယ္ဇလီဖူးသုပ္ တစ္ထုပ္ေလာက္မွ်ပင္ စိျု ပည္လတ္ဆတ္မႈ မရိွေပ။ သဘငပ္ ြဲသမံ ်ားသည္ ခန္းမေဆာင္ဆသီ ုိ႔ လြင့လ္ ာတတ္သည္။ ေဆးေပါငး္ ခသည္ ဆိုေသာ မယ္ဇလီသုပ္မ်ားကုိ ေရႊကလပ၊္ ေငြကလပ္မ်ားျဖင့္ စည္သံ၊ ျခဴသံ၊ ဗံသု ံမ်ား သဲသ့ ဲ့ ၾကားရသည္။ လြတ္လပ္ ေပ်ာရ္ ႊင္ေနၾကေသာ ျပင္ဆင္ထားေသာလ္ ည္း ယငး္ တုိသ႔ ည္ ထတိ ိမ႔ု ည့္သူ စားေသာက္မည့္သူ မရိဘွ ဲ ေရေႊ ရာင္ ေငြေရာင္ အၾကားမွပင္ ေအးစက္ မာေက်ာသြားၾကသည္။ ထအုိ သမံ ်ားသည္ ေရႊေရာင္ေတာက္၍ တိတဆ္ ိတေ္ နေသာ နန္းေတာခ္ နး္ မကုိ ေလာွ င္ေျပာင္ေနသည္ဟု ထင္ရ၏။ နန္းေတာ္တြင္း ပနး္ ဥယ်ာဥမ္ ်ား၊ စၾကလႍ မး္ မ်ား၊ မခု ဝ္ မ်ား၊ တခံ ါးတုငိ ္မ်ား၊ နံရံမ်ား၌ ပလႅငထ္ ကတ္ ြင္ မလႈပ္မရွား ထုိင္ရင္း ေက်ာက္သလငး္ တိုငလ္ းုံ မ်ား အၾကားမွ ႀကိတကိၱ ာ နကတၡ ္အလငး္ ကို ဂုဏ္ျပဳေသာ မီးရွဴးမီးတိငု ္မ်ား ထြနး္ ညႇိထားေသာ္လည္း ထုိ ျမင္ေနရေသာ အျပင္ဘက္ ျမင္ကြငး္ ကို လမွ ္းၾကည့္လုိက၏္ ။ မးီ တုိင္မ်ားမွ မီးေတာက္မ်ားသည္ တဟဲဟဲ ေအာ္ျမည္ရင္းျဖငသ့္ ာ အခ်ိန္ကုနသ္ ြား၏။ လေရာင္ေတာက္ပေသာ ညဥ၊့္ ၾကယ္အစုံဝငး္ ေသာ ညဥ့။္ မးီ တိုင္ အလင္းေရာင္သည္ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ မ်ကႏ္ ာွ မ်ားကို ထင္ဟပ္ခြင့္ မရဘဲ ႏႏိ႔ု ွစ္အဆင္း လေရာင္ျခည္သည္ ပလငႅ ္ရိွရာသို႔ တိကု ္႐ုိက္ စီးျဖာက်လာသည္။ ညႇိဳးငယ္ေနေသာ မ်က္ႏာွ ေသမ်ားေပၚသို႔သာ နီၾကန္ေျခာကေ္ သြ႔စြာ အလင္းထိးု ေပးေနၾကရသည္။ တန္ေဆာင္မုနး္ ညဥ့္၏ လျပညဝ့္ န္းသည္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ ၿမဳိ ႕ေတာအ္ ေပၚသို႔ မမိ ိ၏ လဝနး္ သည္ ၿပဳံ းေနေသာ မ်ကႏ္ ွာတစ္ခုႏွင့္ တူေန၏။ ထုိအၿပံဳး၌ ေအးျမျခင္းႏွင့္အတူ ေဘာေ္ ငြေရာင္ အလငး္ ကုိ ျဖန႔္လတႊ ္ေပးရာ၌ နန္းေတာ္ကုိ ဝကြက္ခ်န္မထားေပ။ ဖိတ္ေခၚႀကိဳဆိုေသာ အဓိပာၸ ယမ္ ်ားကိုလည္း ေတြ႔လုိကရ္ သည္။ က႐ုဏာႏွင့္ ယဥွ ္ေသာ အေမးစကားလံုးမ်ားကိုလညး္ ၾကားလကို ္ရသည္။ နန္းေတာက္ သာလ်ွ င္ ႏွင္းဆြတ္လေရာင္လုိ အျပည္အ့ ဝ မခံယႏူ ိုင္ျခင္း ျဖစ္ေပသည။္ နန္းၾကမ္းျပင္တြင္ အစအီ ရီ ေနရာယူလ်က္ ထိုင္ေနၾကေသာ မဴွ းမတဗ္ ုိလပ္ ါ ရေံ ရြမ်ားကို “မာဂဓ ဘုရင္မငး္ ျမတ္... ႀကတိ ကၱ ာ နကၡတ္ပြဲ ဆငႏ္ ႊဲေနၾကတဲ့ ျပည္သားျပညသ္ ူ တစ္ခ်က္ ေဝ့ၾကည့္ရင္း မာဂဓဘရု ငသ္ ည္ သက္ျပင္း ႐ကႈိ ္လကုိ ္၏။ အားလံုးဟာ လြတ္လပစ္ ြာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတယ၊္ သင္က ဘာျဖစ္လို႔ မေပ်ာမ္ ရႊင္ ျဖစ္ေနရသလဲ၊ ေျဖရန္စကား ရွာမေတြ႔” ညလီ ာခံ နန္းမေဆာင္သည္ ႀကတိ ၱကာ နကၡတ္ပြဲ ညဥ့္ကို ဆငယ္ ငေ္ နသည္ဟု “ကၽြႏုပ္ ္ရဲ႕ လေရာင္ဟာ ကမာ႓ ေျမျပင္ေပၚက လေူ တြအားလုးံ အတြက္ ျဖစ္တယ၊္ အမည္တပ္ထားေစကာမူ အသက္မဝင္ဘဲ ေျခာက္ေသြ႔ တတိ ဆ္ ိတ္ေန၏။ သင့္ထံကလုိ ည္း ကၽြႏုပ္ ္ ေလာငး္ သြန္ေပးေနတယ္၊ အျခားသူမ်ားနဲ႔အတူ ကၽြႏု္ပရ္ ဲ႕ လေရာင္နဲ႔တကြ ေအးျမမႈ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမ်ားကို ခယံ ူလိုက္ပါလား မာဂဓဘုရင္” Page - 138 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ႀကိတိကၱ ာ နကၡတက္ လညး္ ဝငး္ ျပတေ္ သာ မ်ကေ္ တာင္တစခ္ ်က္ ခတ္လ်က္ တစ္ေနရာတြငမ္ ူကား... လမွ း္ ေျပာေန၏။ လေရာင္၏ ျဖဴျပာအဆင္းႏွင့္ လုကိ ္ဖက္စြာ ျဖဴဝင္းေတာက္ပေနေသာ သဏၭာန္ တစ္ခုကုိ “ေဟမႏၲဥးီ ရဲ႕ လျပည့္ည သမယမွာ ကၽြႏ္ုပ္ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပးီ နကၡတ္သဘင္ ေတြ႔လိုကရ္ ၏။ ထသုိ ၏ူ ဝတစ္ ုံမာွ ဆြတ္ဆြတျ္ ဖဴေသာ အျဖဴေရာင္ ျဖစ္သျဖင့္ ဆင္ယင္ေနတယ၊္ ၾကယ္တာရာေတြကလည္း ဒညီ ဥ့္မွာ ကၽြႏ္ုပ္ကုိ ဂဏု ျ္ ပဳေနၾကတယ၊္ ကၽြႏု္ပ္ဟာ လေရာင္ေအာက္တြင္ အျခားသူမ်ားထက္ ပု၍ိ ထင္ရာွ း ဝငး္ လကေ္ နေလသည္။ ဒီညဥ္အ့ ဖိ႔ုေတာ့ အဇဋာရဲ႕ ေအာင္ပြဲ ဘိသကိ ္ရငွ ္ေပါ႔၊ သင္ေကာ... မာဂဓဘုရင္၊ တစ္ႏွစ္တာရဲ႕ တစ္ခေု သာ ညဥ့္တစ္ညဥ့္ေလးကိုသာ ပုငိ ္စားစးို စံခြင့္ရတဲ့ ကၽြႏု္ပေ္ တာင္မွ ေပ်ာ္ရငႊ ္ႏငို ္ေသးတာပဲ၊ သူကား... ဆရာ ဇဝီ က။ သင္က ေန႔ေပါင္း ညဥ့္ေပါငး္ ရက္ေပါင္း လေပါငး္ မ်ားစြာတို႔မာွ ပုိင္စားစုိးစံရတဲ့ ဘုရင္မငး္ ျမတ္ မဟုတ္လား၊ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကၽြႏပ္ု ္လုိ ေအာင္ပြဲဘသိ ိကအ္ တြက္ မေပ်ာရ္ ႊငႏ္ ုိင္ရတာလဲ” ရွင္ေဒဝဒတက္ ို မဟာပထဝီက စပု ္မ်ိဳသြားၿပီး ေနာက္ပငို ္းတြင္ ဆရာ ဇီဝကႏွင့္ မိမိ ဆက္ဆံေရးမွာ ျပနလ္ ည္ အသက္ဝင္လာခဲ၏့ ။ ႀကတိ ကၱ ာ နကၡတ္၏ ေမးခြနး္ ကို မၾကားေယာင္ ျပဳလကုိ ္ရ၏။ တင္းမာမႈမ်ား ေအးစက္မႈမ်ား ေလ်ာပ့ ါးလာခဲ့၏။ ေသြးပ်က္ဖြယ္ အိပ္စက္ျခင္းမဲ့ ညဥ့္မ်ားေၾကာင့္ ကယို ္စိတ္ညိဳႇ းခ်ံဳး ႏြမ္းရိလာေသာအခါ ဆရာ ဇီဝကသည္ သမားေတာ္ တစ္ဦး၏ ရႊန္းလက္ ၾကယတ္ ာရာတုိ႔က တစစ္ ခန္း ထလာၾကျပန္သည္။ ျမင့္ျမတ္ေသာ ႏလွ ုံးသားျဖင့္ စက္ရာ သလြန္ေဘးသို႔ ေရာကလ္ ာခဲေ့ ပသည္။ “မာဂဓ ႏငုိ ္ငံေတာန္ ဲ႔ ရာဇၿဂိဳဟ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကးီ ရဲ႕ အထက္ ေကာငး္ ကင္မွာ ကၽြႏပ္ု ္တို႔ ေသြးေလေခ်ာကခ္ ်ားျခင္းႏွင့္ အပိ ္မက္ဆးို မ်ားေၾကာင့္ ဟာဒယႏွလုးံ ရိွေနတယ္၊ လျပည္ည့ ရဲ႕ ဧကရာဇ္ လဝနး္ ႀကီးနဲ႔ တပ္မင္းႀကီး ၾကတိၱကာတို႔ကို ကၽြႏပ္ု ္တို႔ စံုညီစြာ ခစား ဂုဏျ္ ပဳေနၾကတယ္၊ ဒအီ ခ်နိ မ္ ွာ သင့္ရဲ႕ နနး္ ေတာ္ ညီလာခံ ခန္းမႀကီးထဲက မဴွ းမတ္ဗိုလပ္ ါ ထခိ ုိက္ခၽြတ္ယြငး္ ခဲ့သည္ကို ဆရာ ဇီဝကသည္ သူ၏ ထက္ျမက္ေသာ ေဆးဝါးမ်ားျဖင့္ ရေံ ရြေတြကေတာ့ မလႈပ္မယွက္ ထိုငၿ္ ပးီ တတိ ္ဆိတ္ေနတဲ့ မ်က္ႏာွ ႀကီးေတြနဲ႔ သငက့္ ို ခစားေနၾကပါလား မာဂဓဘုရင္... အဲဒါ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ” ကသု ေပးခဲ၏့ ။ သင္ျ့ မတ္ေသာ ဓာတစ္ ာမ်ားကုိ ေပးခဲ၏့ ။ ဆရာ ဇီဝကသည္ သမားေတာစ္ စ္စစ္ တစ္ဦးအျဖစ္သာမက အားကုးိ ရာ မတိ ္ေဆြႀကီး ဘဝသို႔ ျပနလ္ ည္ ေရာက္ရိွလာခဲေ့ လသည။္ မးုိ ေကာင္းကငမ္ ွ မ်က္ႏွာလဲႊ၍ အၾကည့္ ႐ပု ္သိမ္းလကုိ ္၏။ ညီလာခံကို ၾကည့္မျိ ပနသ္ ည။္ အခ်ဳိ ႕ ေနရာမ်ားတြင္ ေလသာတံခါးေပါကမ္ ်ား အၾကားမွ ထုိးဆင္းလာေသာ လေရာငတ္ ုိ႔ လေရာင္ရိပ္ဝန္းထဲတြင္ က်ေရာက္ေနေသာ သ႔ူသဏာၭ န္မွာ ႀကံ႕ခုိင္ေျဖာင့္စင္းေနၿပီး ျဖန႔က္ ်က္ေနသည္။ အားထားဖြယ္လည္း ျဖစ္ေန၏။ Page - 139 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “ေနာငႀ္ ကီး ဇီဝက” ဟု မမိ ိ ျပန္ေခၚျဖစ္သည္ကေတာ့ မၾကာလွေသး။ ဆရာဇီဝကသည္ မိမိ၏ ဆရာသည္ ေနာက္ဆုံးအခ်နိ ္မ်ား၌ ျမတ္စြာဘုရားအား အႂကြင္းမဲ့ ကိးု ကြယ္ လနူ ာတ႔ုိအေပၚ ထားရွိေသာ သူ၏ သမားေတာ္ ေမတၱာျဖင့္ မိမကိ ို ဂ႐တု စုိက္ ကသု ကယ္မ, မခွီ ုိခဲ့ေခ်သည္။ ေပးခဲ့ေခ်သည။္ ဆရာ ေဒဝဒတ္ ရိစွ ဥ္က “ဇီဝကကုိ သတထိ ား” ဟု ေျပာခဲ့ေသာလ္ ည္း ဆရာ ဇီဝကထံ၌ ျဖဴစင္မြန္ျမတ္ေသာ ေဆးဆရာ တစ္ေယာက္၏ ႏွလးုံ သားမအွ ပ ဘာတစ္ခုမွ ေသကာနီးဆဲဆဲ ကၽြႏ္ပု ္သည္ ႂကြငး္ က်န္ေနသမွ်ေသာ အ႐ုးိ တို႔ျဖင့္ အသကတ္ ုိျ႔ ဖင့္ အစြနး္ အထငး္ မရိသွ ည္ကုိ ေတြခ႔ ဲ့ရ၏။ ျမတ္စြာဘုရားကို ကုိးကြယ္လဲေလ်ာငး္ ပုန္းေအာငး္ မခွီ ုိရာ ဟ၍ူ သကဝ္ င္ ဆည္းကပ္ပါသည္... ဟု ဆရာ ေဒဝဒတ္ တဖြဖြ ရြတဆ္ ိုသြားခဲ့ေပသည္။ လဝန္း၊ ၾကတိၱကာ နကၡတ္၊ ၾကယတ္ ာရာတို႔ႏွင့္ ရနႊ ္းျမသာယာလသွ ည့္ လျပည့္ညဝယ္ ဆရာတ့ ပည့္ ျဖစ္ေသာ ဆရာႏငွ ့္ အႀကတံ ူဉာဏတ္ ူ ျဖစခ္ ဲ့ေသာ ဆးုိ တိုင္ပင္ ယစ္မူးျခင္း၊ အားငယျ္ ခငး္ ၊ ဆြတ္ပ်႕ံ ျခင္းမ်ားျဖင့္ မေရမရာ လြငေ့္ နသည့္ စတိ ္အစဥ္သည္ ေကာင္းတိုင္ပင္ ျဖစ္ခဲ့ေလေသာ မိမိသည္ေကာ...။ လရိပဟ္ ပေ္ နေသာ ဆရာ ဇီဝကကုိ ျမင္လုိက္ေသာအခါ ေဆာက္တည္မႈ ရသလုိလို ခံစားရ၏။ လႈပ္ရာွ း ေထြျပားျခငး္ သည္ ပ်႕ံ လြင့္ျခင္းအားျဖင့္ အားနည္းခဲ့သည္။ ေဆာကတ္ ည္ ဘုရားရငွ ္ကို ဖူးျမင္လ၊ုိ ကန္ေတာ့လုိ၊ ေမးေလ်ွ ာက္လိုေသာ ဆႏၵသည္ ႀကးီ စြာေသာ ရပ္နားျခငး္ သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းအားျဖင့္ အားေကာင္းလာခဲ့ၿပီ။ အထုအထညျ္ ဖင့္ ရင္ထဲ၌ ကိန္းဝပခ္ ဲ၏့ ။ သေိ႔ု သာ္ ေဒဝဒတ၏္ တပည့္ရငး္ အဇာတသတ္သည္ ဘုရားရွင္ထံ မည္သို႔ ခ်ဥး္ ကပ္မည္နည္း။ ဆရာဇီဝကကုိ ေတြျ႔ မင္ေနျခငး္ တစ္ဆင့္ ႏလွ ံုးထဲသုိ႔ အလငး္ ေရာင္ေလးတစ္ခု ဝင္လာ၏။ သမဒု ၵရာ ၾကမး္ ျပင္မွ ေရေမွာ္ပငသ္ ည္ ေကာင္းကင္မွ ေနဝန္းႀကီးကုိ မညသ္ ည့္နည္းျဖင့္ ေမာၾ္ ကည့္ခြင့္ ရႏိုင္မည္နညး္ ။ စင္စစ္ ထုိအလငး္ ေရာင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္မွာ မၾကာလွေသးေပ။ ယမနေ္ န႔ ညဥ့္ကမွ ေပၚေပါက္ ျဖစ္တည္လာခဲသ့ ည္ဟု ဆိုႏုိင္၏။ ေခ်ာက္ခ်ားျခငး္ ထဲမွ ထြကျ္ ပဴလာရေသာ သေ႔ုိ သာ္... အလငး္ ေရာင္... ဆရာ ေဒဝဒတသ္ ည္ သ၏ူ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မ်ားတြင္ ဗဒု ၶထံသုိ႔ အဖူးအေျမာဝ္ င္ရန္ တန္ေဆာငမ္ ုန္း လျပည့္ည၏ ၾကယ္စုလံ ငး္ ေသာ လဝန္းထြနး္ ေသာ အဇဋာျပင္ႀကီးက ႀကိဳးစားခဲသ့ ညဟ္ ု သိခဲရ့ သည္။ ထိုအခ်နိ ္ဝယ္ ေဒဝဒတ္သည္ ေနာင္တ ပူပနျ္ ခငး္ ကုိ တစေ္ ပြ႔ ဖမ္းစား ညိႇဳ႕ငငေ္ နသည္။ တစ္ပကုိ ္ႀကီး သယ္ေဆာင္သြားခဲ့သည္။ ေဇတဝန္ ေက်ာငး္ ေတာ္သုိ႔ သူ မေရာက္ႏိုငခ္ ဲ။့ သေ႔ုိ သာ္ သူ၏ ေနာက္ဆံးု ျမည္တမ္းသြားေသာ စကားမ်ားကမူ ေနာင္ေတာ္ ဗဒု အၶ ေပၚ၌ သူ ဘယ္ေလာက္ လရိပက္ ်သည့္ ေနရာမွာ ထိုင္ေနေသာ ဆရာ ဇီဝကကို ၾကညၿ့္ ပးီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခု ၾကည္ညဳိ သြားေၾကာင္းကုိ ျမညတ္ မး္ သြားခဲ့သည္ဟု ဆို၏။ ခ်လကို ္၏။ QQQQ Page - 140 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “ဆီးႏွင္း၊ ျမဴ၊ တိမ္၊ အသူရိန္၊ မးီ ခိးု ... အညစ္အေၾကး ငါးမ်ဳးိ ကေန ကငး္ လြတ္တဲ့ ဒီေန႔ ဆရာ ဇဝီ က၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ထးူ ဆနး္ ေသာ အရိပ္အေငြ႔မ်ား ျဖတ္သြားသည္ဟု ညဥ့္ဟာ ႏွလံုးေမြေ႔ လ်ာ္ဖြယ္လည္း ျဖစတ္ ယ။္ လွပတဲ့ အဆငး္ ကုိလည္း ေဆာငတ္ ယ္။ ထင္ရ၏။ တစ္ခခု ုကို ေလးနက္စြာ ေတြးေနဟနလ္ ည္း ရိွ၏။ ဆရာ ဇီဝက တစ္ခခု ု ႐ခႈ ်င္စဖြယ္လညး္ ရိွတယ္။ စိတ္ကုိ ၾကညလ္ င္ေအာင္လည္း ျပဳႏုငိ ္တယ။္ ဒါေၾကာင့္ ဒညီ ဥ့္ဟာ ေျပာေတာမ့ ည္လား၊ ေစာင္ေ့ နလုိက္သည္။ ထူးျခားထင္ရွားတဲ့ မွတ္မွတ္ရရညဥ့္ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ကၽြႏု္ပ္ ထင္တယ္” သ႔ေို သာ.္ .. သမားေတာ္သည္ အားလုးံ ႏွင့္ ဆန္႔က်ငစ့္ ြာ မ်ကႏ္ ာွ ကုိ ေအာက္ခ်လုိက္ နန္းရငျ္ ပင္ရွိ မဴွ းမတ္အားလးုံ ၏ င႔ငုံ ိုင္ေနေသာ မ်က္ႏွာမ်ား တစ္ၿပဳိ င္နက္တည္းလိုလုိ ေလသည္။ ေမာလ့ ာၾကေလသည္။ ထိုအခ်နိ ္မွာပင္ လက္ဝဲဘက္ ေထာင့္တစေ္ နရာမွ အသံတစသ္ ံ ေပၚလာ၏။ တိတဆ္ ိတျ္ ခငး္ ကို မည္သကူ မွ် မၿဖိဳခြငး္ ရဲ ျဖစ္ေနရာတြင္ ရာဇပလႅင္ထကမ္ ာွ ထြက္ေပၚလာသည့္ အသံသည္ ပီပသီ သႀကးီ ျဖစ္ေနသည္။ “သေံ တာ္ဦး တင္ပါရေစ အရွင္မင္းျမတ္... ဒီလိုညဥ့္မ်ဳိ းမွာ စတိ ္အာ႐ုံရဲ႕ သဒါၶ ၾကည္ညဳိ မကႈ ို ဖြံၿ႔ ဖိဳးေစႏိုင္မယ့္ ပုဂဳၢိ လ္ျမတတ္ စပ္ ါး ရိွပါတယ္။ သ႔ူအမည္က ပူရဏကႆပ ျဖစ္ပါတယ္၊ သတူ ုိ႔အားလုံး၏ မ်က္ႏွာမ်ားေပၚ၌ အၾ့ံ သျခင္းနွင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတို႔ အတူတကြ ပဂု ၢိဳလျ္ မတႀ္ ကီးဟာ တပည့္အေပါင္းနဲ႔ ျပည္စ့ ံုသ၊ူ ဂိုဏ္းဆရာ ခယံ ူသူ၊ ထင္ရွား ေက်ာ္ေစာသူ၊ ထင္ဟပ္ေနၾကသည။္ အယူဝါဒ တီထြငသ္ ူ သူေတာ္ေကာင္းလုိ႔ လအူ မ်ားက သတ္မွတ္ထားသူ၊ ဝါသမာ႓ ရငက့္ ်က္သ၊ူ ဝယဂုဏ္နဲ႔ ျပညစ့္ ုံသူ ျဖစ္ပါတယ၊္ ဂုိဏ္းဆရာ သူေတာ္ျမတႀ္ ကီး ပုရဏကႆပကို ဆည္းကပ္မယ္ သည္လုိ စကားမ်ိဳးကုိ မာဂဓဘုရင္ထမံ ွ ၾကားရလမိ ့္မည္ဟု သတူ ုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားျခင္းမ်ိဳး ဆိုရင္ အရွင့္ရဲ႕ အလုေိ တာ္ ျပည့္ပါလိမ့္မယ္” မရၾွိ က။ လေရာငသ္ ည္ ျပတငး္ က်ယ္ႀကီးမွတစ္ဆင့္ ညလီ ာခံရငျ္ ပငသ္ ုိ႔ ပကျ္ ဖန္းလာ၏။ လေရာင္ေအာက္မွ သူတုိ႔တစ္ေတြ၏ အံၾသဝမ္းသာေသာ အမူအရာကို မသကိ ်ိဳးကၽြံ ျပဳလ်က္ ပရူ ာဏကႆပ ဆရာႀကးီ ကို မိမိ သၿိ ပီးျဖစ္၏။ ဆက္ေျပာလုိက၏္ ။ သရကသ္ ီးမွည္က့ ို စားလိုသည္ ဆကို ာမွ ခ်ဥ္စူးသည့္ ဖနခ္ ါးသီးကို ေတြ႔လုိက္ရသလုိ “ဒလီ ုိ ညဥ့္မ်ဳိ းမာွ အျခားအျခား ပြဲသဘင္ေတြ ခံေနမယ္အ့ စား ကၽြႏပု္ ္တရ႔ို ဲ႕ စတိ ္အာ႐ုံကို မသကမ္ သာ ခစံ ားရေလသည္။ ဆတိ ္ဆိတ္ ေနလုိကေ္ သာအခါ အမတ္သည္လညး္ ဦးေခါင္း ပိုၿပီး ၾကည္လင္ခ်မ္းသာေစမယ့္ အရာမ်ဳိ းကိသု ာ ျပဳလုပ္သင့္တယ၊္ အေကာငး္ ဆုံးကေတာ့ ျပန္လ်ွ ဳိ းသြား၏။ စတိ ္အာ႐ံုနဲ႔ သဒၶါၾကည္ညိဳမကႈ ုိ ဖြၿံ႔ ဖိဳးေစမယ့္ သမဏ၊ ျဗာဟၼဏ ပဂု ိဳၢ လ္ျမတ္ တစ္ဦးဦးထံ ဆည္းကပ္ျခင္းပဲ” “အရွငမ္ င္းျမတ္၊ မကၡလိေဂါသာလ ဆုိတဲ့ အမည္နာမကုိ သတိရေတာမ္ ူလုိကပ္ ါ” စကားအဆုံးတြင္ ဆရာ ဇီဝကကုိ တည့္တည့္ႀကီး ၾကည့္ပစ္လိုက္၏။ ေထာင့္တစ္ေနရာမွ ေနာက္ အသံတစသ္ ံ ေပၚလာျပန္၏။ Page - 141 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “ဆရာႀကးီ မကလၡ ိေဂါသာလဟာ တပည့္အေပါင္းနဲ႔ ျပညစ့္ ုံသူ၊ ဂိုဏ္းဆရာ ခံယူသ၊ူ ၿငိမသ္ က္ေတာ္မေူ သာ ျမတ္စြာဘရု ား၏ တပညသ့္ ာဝက ျဖစ္သူ ဆရာ ဇီဝကသညလ္ ည္း ထင္ရွားေက်ာေ္ စာသူ အယူဝါဒသစ္ တီထြင္သူ...” ၿငမိ ္သက္သူသာ ျဖစ္ေပမည္။ ၾကားေနရေသာ အသံမ်ား နားဝမွ ဖိတလ္ ွ်ံက်သြားၾက၏။ ထုိအ႔ ျပင္ ေျဖာင့္မတ္တည္ၾကည္ေသာ ဤသမားေတာ္သည္ ဘုရင္မင္းျမတ္က စကားစလုိက္သည္ႏငွ ့္ ေယာက္ယက္ခတ္သြားၿပီး စကားေတြ ေဖာင္ေဖာင္ေျပာမည့္ လူစားမ်ိဳးတြင္ ဆတိ ္ဆိတ္ေနျခငး္ ျဖင့္ တံုျ႔ ပန္ရန္မွတစ္ပါး ဘာမွ လပု ္စရာမရိွ။ ပါဝင္သူ မဟုတ္ေခ်။ “အရွငမ္ ငး္ ျမတ္... အဇတိ ေကသကမၺလ ဆိတု ဲ့ အမည္နာမကုိ သတိရေတာ္မူလုကိ ္ပါ၊ သူ ဆြတ္ႏငုိ ္ဖုိ႔ ကယို ္ကပင္ ၫြတေ္ ပးရေတာမ့ ည္။ ဆရာႀကီး အဇတိ ဟာ တပည့အ္ ေပါငး္ နဲ႔ ျပည့္စံုသူ၊ ဂိုဏး္ ဆရာ ခံယသူ ူ၊ ထင္ရာွ းေက်ာေ္ စာသူ...” ေစာေစာက ၾကည္လင္ခ်င္သလလုိ ို ျဖစ္ေနေသာ စိတ္အစဥ္သည္ပင္ ေပ်ာကက္ ြယေ္ တာ့ သက္ဥးီ ဆံပုိင္ အာဏာရွင္ ဘရု ငမ္ ငး္ ျမတ္သည္ ပညာရိွ သူေတာ္ေကာင္း တစ္ဦးေရွ႕တြင္ မလုိ ျဖစ္လာ၏။ ေနာက္ထပ္ အသံမ်ား ေပၚလာျပနသ္ ည။္ ဦးၫြတရ္ ေတာမ့ ည္။ “အရွင္မငး္ ျမတ.္ .. ဆရာႀကီး ပကုဓကစၥာယနဟာ ဆုရိ င္...” အေၾကာင္းမူ ထိဘု ုရင္မငး္ ျမတ္သည္ ထပို ညာရွိထံ အမွန္တရားႏွင့္ နားခုိရာကို အလုိရေိွ သာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ “အရွငမ္ ငး္ ျမတ.္ .. ဆရာႀကီး သၪယၥ ေဗလဌပုတၱဟာ ဆရုိ င္...” မကဋို ္ သရဖူသည္ ျဖဴစင္ေျဖာင့္မတ္ျခငး္ ကုိ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ရၿပီ။ “အရွင္မင္းျမတ္... ဆရာႀကးီ နဂ႑နာဋပတု ၱဟာ...” “ဆရာ ဇီဝက” ထအို မတ္မ်ားကုိ လည္ကုပ္မွ ကငုိ ဆ္ ြဲကာ ခန္းမအျပင္သုိ႔ ႏွငထ္ ုတ္လိုက္ဟု အမိန္႔ေပးလု ႏွစ္ကိုယ္တည္းသာဆုိလွ်င္ ဟိယု ခင္ ဥပရာဇာ ဘဝတုနး္ က ေခၚသလို ေနာငႀ္ ကးီ ဇီဝက နီးနးီ ျဖစ္သြား၏။ ဟပု င္ ေခၚမိမည္ ျဖစ္သည္။ သေ႔ုိ သာ္ ထုသိ ႔ို အေရးယူလကုိ ္လ်ွ င္ ေျပာလာသူတိငု း္ ကို အျပစဒ္ ဏ္ ေပးသည္ဟု “ၾကားလုကိ ္တယ္ မဟုတလ္ ား... အမတေ္ တြက သူတို႔ ဆည္းကပ္ ကုိးကြယ္ရာ ေၾကာက္ရြံ႕သြားၾကကာ ေနာကထ္ ပ္ မညသ္ ူမွ် ထပ္မေျပာဝံ့ေတာ့မည္ကုိ ေတြးမိသျဖင့္ အမိန္႔ ဂိဏု ္းဆရာႀကီးေတြရဲ႕ အမည္နာမနဲ႔ ဂဏု ္ေက်းဇူးေတြကုိ ထတု ္ေဖာ္သြားလိုကၾ္ ကတာ၊ ခံတြငး္ နဲ႔ ေပးအံ့ဆဲဆဲ ႏတႈ ္ကုိ ထနိ ္းသမိ ္းလိကု ္ရ၏။ ႏႈတ္နဲ႔ မဆ့ံသေလာကဘ္ ဲ၊ ဆရာ ဇီဝက, ကေတာ့ ဒအီ ခ်ိန္မ်ဳိ းမွာ ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္း လခွ ်ည္လား... ဆရာဇီဝကမာွ ကးုိ ကြယ္ရာ ဆရာရဟနး္ မရွဘိ ူးလား” ဆရာ ဇီဝကကား ၿငိမ္ခ်က္သားေကာငး္ ေနၿမဲ။ Page - 142 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com တကို ္႐ုိက္ပင္ ေမးခ်လိုက္ေလသည္။ ယခု သသူ ည္ ဘုရားရငွ ္ ရွရိ ာသိ႔ု ဦးတိုက္ ပေူ ဇာ္လုိကျ္ ခင္းပင္။ ဆရာ ဇီဝက၏ ငငံ႔ု ိကု ္ထားေသာ မ်က္ႏွာလည္း ျပန္ေမာ့လာသည္။ ေစာေစာက အမတ္ေတြ၏ အျပဳအမူႏငွ ့္ ကြာျခားလွသည္။ အမတမ္ ်ား တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ သတူ ုိ႔ ဆရာႀကီးမ်ားအေၾကာင္းကို ဂုဏ္တင္သြားၾကသည္။ ထုမိ ်က္ႏာွ ေပၚတြင္ လေရာင္သည္ အဆီးအတားမဲ့ သြနး္ ျဖာက်လ်က္ ရိသွ ည။္ သု႔ေိ သာ္ ကိုယဆ့္ ရာအေၾကာငး္ ေျပာျပသည့္ ထုအိ မတ္တသ႔ို ည္ ထိုင္ရာက မထစတမ္း သည္မွ်ေလာက္ႏွင့္ မရပသ္ ငေ့္ သး။ ေရရြတသ္ ြားၾကသည္သာ။ ထိုမ်က္ႏွာ၏ ႏႈတခ္ ံတြင္းကို ပြင့္ေအာင္ ဖြင့္ရလိမ့္မည္။ အသံထြက္ေပၚလာေအာင္ ဆရာဇီဝကကား သရက္ဥယ်ာဥ္ရရွိ ာသုိ႔ လကအ္ ုပခ္ ်ီေပၿပီ။ ခဏၾကာမွ ရာဇပလႅငဘ္ ကသ္ ုိ႔ ဆြဲထုတ္ရမည္။ သူ ျပနလ္ ွည့္၏။ “ခမည္းေတာႀ္ ကီး ေပးသနားထားတဲ့ ရာထူးစည္းစိမ္က မလုံမေလာက္ ျဖစ္ေနလို႔ ဆရာ “ဘုရင္မငး္ ျမတ္... ယခုအခ်နိ မ္ ွာ သံးု ေလာက သခင္ ဘရု ားရွင္က တစ္ေထာင္ႏ့ ွစ္ရာ ဇီဝကမွာ ခ်ဳ႕ိ ခ်ဳိ ႕ငဲ့ငဲ့ ျဖစ္ေနလိ႔ု ကးို ကြယ္ရာ ဆရာရဟနး္ မရွတိ ာလား... ဒါမမွ ဟုတ္... သဒါၶ တရား ငါးက်ပိ ္ေသာ ရဟန္းသဃံ ာတုိန႔ ဲအ႔ တူ ကၽြႏုပ္ ္ လွဴဒါန္းထားတဲ့ သရကဥ္ ယ်ာဥမ္ ွာ သီတငး္ သုံးေတာ္ ေခါင္းပါးေနလုိ႔ ကုိးကြယ္ရာ ဆရာရဟနး္ မရွိတာာလား” မေူ နပါတယ္” သသိ ိႏငွ ့္ပင္ ေမးလုိက္ျခငး္ ျဖစ္၏။ ျငင္သာစြာ ျဖန္က႔ ်က္ေနေသာ လေရာင္သည္ပင္ ဆရာ ဇီဝက၏ စကားမ်ားကို နားဆင္ရန္ ရပ္တန္႔ ၿငိမ္သကသ္ ြားသည္ ထင္ရ၏။ ဆရာ ဇီဝကသည္ ထုငိ ္ေနရာမွ ထရပ္လုိကေ္ လသည။္ “ထို ျမတ္စြာဘရု ားရငွ ္ဟာ ပူေဇာအ္ ထူးထူးကုိ ခယံ ူထကုိ ္ျခင္းဂဏု ္၊ အလုံးစံုေသာ ထိေု႔ နာက္ လေရာငစ္ ီးဆင္းေနေသာ ျပတငး္ ဘက္ အျပငသ္ ို႔ ကိုယ္ကုိ လွညၿ့္ ပီး နဖူးျပင္ တရားတုိ႔ကို ကုယိ ္တုိင္မွန္ကန္စြာ သိျခင္းဂုဏ္၊ အသိဉာဏ္နဲ႔ အက်င့္တုိျ႔ ဖင့္ ျပည္စ့ ျံု ခင္းဂုဏ၊္ ဥးီ ထိပ္ထက္၌ လက္အုပခ္ ်ီလုိကသ္ ည္။ ေကာင္းေသာစကားကို ဆုိတတျ္ ခင္းဂုဏ၊္ ေလာကအလုးံ ကို သိျခင္းဂုဏ္၊ ဆုးံ မထုိက္သကူ ို ဆးုံ မရာမာွ အတုမဲ့ပုဂဳိၢ လ္ ျဖစျ္ ခင္းဂုဏ္၊ နတ္လတူ ု႔ိရဲ႕ ဆရာျဖစျ္ ခင္းဂုဏ္၊ သစၥာေလးပါး တရားကုိ ခ်က္ခ်င္း သိလိုက္၏။ ဆရာဇဝီ က ရည္မွနး္ ဦးတကို ္ေသာ အရပ္တြင္ သရက္ဥယ်ာဥ္တိကု ္ သိျခင္း၊ သေိ စျခငး္ ဂုဏ္၊ ဘုန္းတနခ္ ိုး ႀကးီ မားျခင္းဂုဏ္ ဆတုိ ဲ့... အႏႈိင္းမဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါးတုိ႔ျဖင့္ ရေိွ နသည္။ ျပည့္စံေု တာမ္ ူၿပီး အဲဒလီ ို ျပည့္စံုေတာမ္ ျူ ခင္းဟာလညး္ ကမာ႓ ေလာကမာွ ပ်ံ႕ႏွံ႔ ထင္ရွားပါတယ။္ ေက်းဇးူ သတင္း ေက်ာေ္ ဇာျခင္းဟာလညး္ ဘဝဂ္မဆ့ံ ႏွ႔ံတတ္ပါတယ္” ဆရာသည္ သူပုိင္ေသာ သရက္ဥယ်ာဥက္ ို ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ သံဃာအား လွဴဒါန္းထားၿပီး ျဖစ္သည္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 143

http://mmcybermedia .com ရဲဝျ့ံ ပတသ္ ားေသာ ေလယူေလသိမ္းေအာက္တြင္ ညီလာခံ တစခ္ ုလးံု ဝပစ္ င္းက်ေရာက္ မဟာေစတီ ဆည္းလညး္ မ်ားက ညိဳးညိဳးညံညံ ေကာင္းခ်းီ ေပးေနၾကသည္။ သြား၏။ အတိတ္ ခရီးသည္ႀကီးသည္ ကႏၲာရ အသြယ္သြယ္ကုိ ျဖတ္ေက်ာခ္ ဲ့ၿပီးၿပီ။ ျမင့္မားေသာ ေတာင္ထြတ္သို႔ ေရာက္ေတာ့မည္။ အတမု ဲ့ ရငွ ္သန္ျခင္းသည္ ေလျပည္ကုိ ႐ဴွ လိကု ္ရေတာမ့ ည။္ “ဘုရင္မငး္ ျမတ္... ျမတ္စြာဘရု ားကို ဆည္းကပ္ေတာ္မပူ ါ၊ ျမတ္စြာဘုရားကို ဆည္းကပ္ရင္ ကြဲေၾကေလာင္ကၽြမ္းခဲေ့ သာ ႏွလံုးကို အၿမဳိ ကေ္ ရစင္ ျဖန္းေပေတာ့မည္။ အရွင့္ စတိ ္ႏွလုံး မခု ် ၾကည္လငလ္ ာပါလမိ ့္မယ္” အဇာတသတ္ မင္းႀကီးသည္ တတံ ငုိ ္းကုိ မီလွ ်က္ ခ်ည့္နဲစ႔ ြာ ထုိင္ေနရာမွ ကုယိ ္ကို တည့္မတ္စြာ ျပင္လကုိ ္၏။ ဒးူ တပု ္ထိုငက္ ာ အေပၚ႐ုံ သဘကက္ ုိ ေရ႕ွ တြင္ ျဖန္႔ခင္းလိကု ္၏။ ၾကားခ်င္ေသာ စကား ၾကားရၿပီ။ အတိတ္ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ ရြကဖ္ ်ဥ္ေပၚ၌ မရပမ္ နား ေျပးလာႊ းေနေသာ ေအာက္ေမ့ျခင္း စုတ္တကံ ုိ သတႀိ ကးီ စြာျဖင့္ ကုိင္လုိက္ေလသည္။ တစ္ကိယု ္လံုး ပီတိအဟုနျ္ ဖင့္ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္း ထသြား၏။ QQQQ “ဆရာ ဇဝီ က... ဆင္ယာဥ္တုိက႔ ုိ ယခုပဲ ျပင္ဆင္လုကိ ္ပါ” ေလာကပညတ္ အျမတ္ဆုံးေသာ ဆငယ္ ာဥ္။ “ေကာငး္ ပါၿပီ... ဘရု င္မင္းျမတ္” ထမို ်ွ သာမက ဖဝါးေျခထပ္ သြားေစကာမူ ေျခသံမၾကားရေအာင္ လံုၿခံဳေသာ ဆင္ယာဥက္ ို အသံုးျပဳျခင္းအားျဖင့္ ၿငိမ္းေအး ၿငိမ္သကေ္ တာ္မူေသာ ျမတစ္ ြာဘုရား အထံေတာ္သုိ႔ ၿငမိ ္းေအး ဆရာ ဇီဝက ထြကသ္ ြား၏။ မမိ ိလည္း ရာဇပလငႅ ္မွ ထခဲ့၏။ ၿငမိ သ္ က္ေတာ္မူေသာ ယာဥ္ျဖင့္သာ သြားသင့္သည္ ဟေူ သာ စိတက္ ူး၌ မာဂဓဘုရငႏ္ ွင့္ သမားေတာ္တို႔ အလုိအေခ်ာက္ စိတ္သေဘာတူ ျဖစ္ေနၾက၏။ ျပာသာဒအ္ မုးိ စြနထ္ ကသ္ ို႔ ေရာကရ္ ိွသြားေသာေၾကာင့္ လေရာင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလရာ ညီလာခံ ခန္းမသည္ မဴွ းမတဗ္ ုိလ္ပါမ်ားႏငွ ့္အတူ ေမာွ င္ရိပထ္ ဲတြင္ က်နရ္ စ္ခဲေ့ လသည္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) QQQQ အတိတ္ ႐ပု ္ပုံလႊာ ပန္းခ်ီကားခ်ပႀ္ ကီး အေရးႀကီးဆံုး အစတိ ္အပုိငး္ သို႔ ေရာက္ေပၿပီ။ ထိုေနရာသည္ အေတာက္ပဆုံး ေဆးေရာင္မ်ားကို အႏုစိပ္ဆံုး စုတ္တံမ်ားျဖင့္ အကၽြမး္ က်င္ဆုးံ မနႈ ္းခ်ယ္ရမည့္ ေနရာ ျဖစ္၏။ Page - 144

http://mmcybermedia .com ဆင္မယာဥ္သာ ငါးရာသည္ ကႀကဳိ း အစံုအလင္ျဖင့္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ မဂၤလာ ျမငး္ ေတာသ္ ား၊ ရထားတပသ္ ား၊ ေျခလ်င္တပသ္ ား၊ ၿပီးေတာ့ ရာထူးအလိုက္ ပါဝင္မယ့္ စးီ ေတာဆ္ င္ေပၚသုိ႔ တက္ကာနီးတြင္ ဆင္ကို ဝန္းရံလုိက္မည့္ ရဲမက္မ်ား၏ ထးူ ျခားမႈ တစ္ခုကို တစ္ဆယ့္ရွစ္ဖြဲ႔ လုကိ ္ပါၾကပါမယ္” ေတြလ႔ ိုကရ္ ၏။ ရဲမက္မ်ားသည္ လွပေက်ာ့ရွင္း ေနၾကပါကလား...။ ခံေု ပၚတက္အ့ံ ေျခကုိ မေရြ႕လ်ားေသးဘဲ ေမးလိုကသ္ ည။္ အေသအခ်ာ အကဲခတ္ေတာမ့ ပွ င္ အျဖစ္မနွ ္ကို သိလုိက၏္ ။ တစ္ဆက္တည္းပင္ ဆရာ “ဒီအခ်ိန္ေလာက္ကေလး အတြင္းမွာ ဒီေလာက္ ႀကးီ က်ယ္ေစစ့ ပ္တဲ့ ထြက္ေတာ္မူ ဇီဝက၏ အစီအမံကလို ည္း ႀကတိ ၍္ ခ်းီ မြမ္းလိုက္မ၏ိ ။ ရဲမက္မ်ားသည္ ခါတိုငး္ လိကု ္ပါေနက် သခင္ႀကီး ျဖစ္ေအာင္ ေနာငႀ္ ကီး ဇီဝက ဘယလ္ ိုမ်ား လပု ္လုိကတ္ ာပါလမိ ့္” ႀက႕ံ ခိုငေ္ တာင့္တငး္ ေသာ မင္းေယာက်ာ္ းႀကီးမ်ား မဟတု ္။ ရဲမကဝ္ တ္စံုကုိ ဝတ္ထားေသာ နန္းတြင္း ေမာငး္ မ မိန္းမသူမ်ားပါတကား။ ညဥ့္သန္းေခါင္ ထြက္ေတာမ္ ူေသာ ဘရု ငမ္ ငး္ ျမတ၏္ “စစမ္ ွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းနဲ႔ အတုမဲ့ ဘုရားရွင္ေတာ္ထကံ ို သြားေရာက္တဲ့ ခရးီ လၿုံ ခံဳစိတခ္ ်မႈကို ဆရာ ဇဝီ က ေစ့စပ္စြာ ဖန္တးီ ထားေခ်သည္။ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အစစအရာရာဟာ သူ႔သေဘာ သေူ ဆာင္ၿပးီ အခ်ိဳးညီ ေျပျပစသ္ ြားၾကပါတယ္၊ ကၽြႏု္ပ္ရဲ႕ စမီ ံခန္႔ခြဲမႈ အစြမ္းေၾကာင့္ မဟုတပ္ ါဘူး၊ ကၽြႏုပ္ ္က မင္းခမ္းမင္းနားကို စီမတံ ဲ့ အမတ္ဝန၊္ မဂၤလာ ဆင္ေတာ္က အသာအယာ ေရွ႕ေျခမ်ား ၫြတ္ကာ ဒူးတပု ္ေပးလုိက္သျဖင့္ တပ္မင္းဗိုလ္ မဟုတပ္ ါဘူး၊ ကၽြႏပု္ ္က ေဆးကတု ဲ့ သမားေတာ္ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါတယ္ ေက်ာကက္ ုန္းေပၚရိွ ပခု က္သည္ အလိုကသ္ င့္ ရပ္တည္ေလ၏။ ဘုရင္မငး္ ျမတ္” မနိ ္းမသူ ရဲမကတ္ စဥ္ ီးက ေျခတင္ ေလွကားခုံကို ခ်ခင္းေပးသည။္ ခံေု ပၚ မတကခ္ င္ “ဒါေပမဲ့ ေနာငႀ္ ကီး ဇီဝကဟာ ကၽြႏု္ပရ္ ဲ႕ အတြင္းအပ ေဝဒနာေတြကို ကသု ေပးတဲ့ အနီးရွိ ဆရာ ဇီဝကအား ေက်းဇူးတင္စြာ လွမ္းၾကည့္လိုက၏္ ။ ေက်းဇးူ စကားကို မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ တကယ့္ သမားေတာ္ပါပဲ ေနာငႀ္ ကီး” ဆလို ိုက္၏။ လကိႈ ္လႈိက္လွဲလွဲ ေျပာျပန္ေလသည္။ ဆရာဇီဝကသည္ ၿပံဳး၍ ေခါင္းကုိ တစ္ခ်က္ ေလးပင့္စြာ ညတိ ္လ်က။္ ဆရာ ဇီဝကသည္ လက္ႏွစဖ္ က္ ေနာက္ပစ္လ်က္... “ထြက္ေတာမ္ ူႀကးီ အခမ္းအနား စီရင္ထားပါတယ္ ဘုရင္မင္းျမတ၊္ လလု င္ “တစ္ေလာကလုံးကို ကယ္တင္ကုစားေပးတဲ့ တကယ့္ အတုမဲ့ သမားေတာႀ္ ကးီ ကေတာ့ ေယာက်ာ္ းအသြင္ ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ မိန္းမသူမ်ား ေနာက္က ကေခ်သည္ေတြ လုိက္ပါၾကပါမယ၊္ အခု ဘုရင္မင္းျမတ္ သြားေရာက္မယ့္ ေနရာက ျမတ္စြာဘရု ားရငွ ္ ျဖစ္ပါတယ္” သူတို႔ေနာက္က အထိန္းအရံ မိန္းမႀကီးမ်ား လုကိ ပ္ ါ, ပါမယ၊္ အဲဒေီ နာကမ္ ာွ အဆင့္ဆင့္ တိငု ္းၾကပ္ မင္းသားမ်ား၊ ဟူးရားပုဏၰားမ်ား၊ တူရိယာသည္မ်ား ေလးေတာသ္ ား၊ ဆငေ္ တာ္သား၊ ေလွကားခုံမွတစ္ဆင့္ ဆင္ပုခက္ထဲ ေရာက္ခဲ့၏။ Page - 145 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com အရာအေထာင္ေသာ မးီ ႐ဴွ းမီးတိုင္မ်ားမွ အလငး္ ေရာင္မ်ား ဝင္းခနဲ လငး္ ျဖာသြားၾကသည္။ ၾကည္လင္ၿငိမ္သက္ေနခဲေ့ သာ အာ႐ံုတို႔ ဂယကထ္ သြား၏။ အဂၤ၊ မာဂဓ၏ အခ်ကအ္ ခ်ာ ရာဇၿဂဳိဟ္ၿမဳိ ႕ ေကာငး္ ကင္မွ ၾကယတ္ ာရာတ႔ိုကုိ တိတဆ္ ိတ္ျခင္းသည္ ျဖစ္သင့္သည္ထက္ ပို၍ နက္႐ိႈငး္ ေနသလား။ တတိ ္ဆိတ္ျခင္း ယွဥ္ၿပဳိ င္လုိက္ၾကေပၿပီ။ အထုအထည္ ႀကီးမားလွေခ်လား။ ညဥ့္၏ ပိုးႏွံေကာင္ အသံတိုပ႔ င္လွ်င္ ၿငိမ္ခ်ကသ္ ားေကာငး္ လြန္း ေနသည္။ QQQQ အသံမဲ့ ေလာကႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ မဂၤလာ ဆင္ေတာ္၏ ညင္သာေသာ ေျခလွမ္းမ်ားေၾကာင့္ ရတနာပခု ကသ္ ည္ တၿငမိ ္ၿ့ ငိမ့္ ေမႊးပ်ံ႕စမိ ္းျမ သရကန္ ႔ံတုိ႔ကုိ သဲသ့ ဲ့႐ႈ႐ကႈိ မ္ ိ၏။ အလုိက္သင့္ လပႈ ္ေနေသာ္လည္း လိုက္ပါ စးီ နင္းသူ၏ ရငထ္ ဲမွာမူ လပႈ ္လပႈ ္ခတခ္ တ္ ျဖစ္လာ၏။ တုးိ တိတ္ညင္သာေသာ ရြကခ္ ်င္းပြတ္သံကုိ ၾကားရ၏။ တတိ ္ဆိတျ္ ခင္း၊ တိတ္ဆိတ္လြနး္ ျခငး္ ၊ အသံမဲ့ ေလာက။ သရက္ေတာ ဥယ်ာဥ္ေက်ာငး္ တုိက္ ပရဝုဏသ္ ုိ႔ ခ်ဥ္းကပမ္ ိၿပီ။ သရကေ္ တာဥယ်ာဥ္ ေက်ာင္းတကုိ ္အနီးသို႔ ေရာက္ခဲၿ့ ပီ။ တူရိယာအဖြဲ႔ လးံု ဝ မတီးမမႈတ္ရ။ ရဲမက္ဗိုလ္ထု အခ်င္းခ်ငး္ စကားမေျပာရ။ မေခ်ဆတ္ရ။ ျဖနး္ ခနဲ တစ္ကုိယလ္ ံုး ၾကက္သီးေမြးညငး္ ထသြား၏။ ေခ်ာင္းမဟန္ရ႔ ။ လက္နက္ အဖ်ားအသြားခ်ငး္ ထခိ တ္သံ မထြက္ေစရ။ ေျခသံရွပ္ရွပ္ မထြက္ေစရ။ ေအးျမေသာ လေရာင္ႏငွ ့္ ႏငွ ္းဆြတ္ညဥ့္လယတ္ ြင္ နဖးူ ဆံစပ္၌ ေခၽြးသးီ မ်ား စု႔လိ ာ၏။ အသံဟူသမ်ွ ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ထနိ ္းသိမး္ လိုကၾ္ က...။ တိတ္ဆိတျ္ ခင္းသည္ အင္အားႀကီးစြာျဖင့္ မိမိကုိ စုပယ္ ူေနသည္ဟု ခစံ ားလာရ၏။ ဆရာ ဇီဝက ႀကဳိ တင္ထုတျ္ ပန္ထားေသာ အမနိ ္႔ျဖင့္ အားလုံးသည္ ပကတိ တိတ္ဆိတ္ ေနာက္တစ္ႀကမိ ္ တစ္ကိုယလ္ ုံး ျဖန္းခနဲ...။ စြာျဖင့္ ေရြ႕လ်ားေနၾကေလသည္။ ဒါ... ဘာျဖစ္တာလဲ၊ သရက္ေတာ ဥယ်ာဥသ္ ည္ အခါမဟုတ္ပါဘဲ ထးူ ျမတေ္ သာ ညဥ့္ကို ႀကဳိ ဆုိ မမိ ိ ေမးခြန္းကို မိမိ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ဂဏု ္ျပဳေနၿပီလား မသိ။ သရကဖ္ ူး၊ သရကက္ ငး္ ၊ သရက္ပြင့္ ရနံ႔သင္းသငး္ က မာဂဓဘုရင္ကုိ ေၾကာက္ျခငး္ ...။ ဆီးႀကိဳ ႏတႈ ္ဆက္ေနၾက၏။ ဘာကုေိ ၾကာက္သလဲ။ လေရာင္... သရက္နံ႔... ထု႔ေိ နာက္... တိတဆ္ ိတ္ျခင္း...။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 146

http://mmcybermedia .com ဘရု ားရွင္ႏွင့္အတူ ရဟန္းသဃံ ာ တစ္ေထာင့္ ႏစွ ္ရာင့ ါးဆယ္တုိ႔ သတင္းသံုးေနေတာ္ သရက္ရြက္မ်ား ဖားလ်ားလ်ား အၾကားမွာ ေပ်ာက္တေိ ပ်ာကၾ္ ကား က်ဆငး္ ေနေသာ မူၾကသည္ ဆေုိ သာ ဤသရက္ဥယ်ာဥ္ ေက်ာင္းႀကီးမွာ အသံဗလံ လးံု ဝ ကငး္ မဲ့ေနသည္။ ဆရာ ဇီဝက၏ မ်ကႏ္ ာွ ေပၚ၌ ၾကင္နာေႏြးေထြးေသာ မ်ကလ္ ုးံ မ်ားကုိ ေတြလ႔ ိုက္ရ၏။ စကားေျပာသံ၊ လႈပ္ရွားသ၊ံ ယတု ္အစြဆံုး ရဟန္း တစပ္ ါးပါး၏ ေခ်ာင္းဟန႔္သ၊ံ ေခ်ဆတသ္ ံေသာ္မွ ထြက္ေပၚေနျခင္း မရွိ။ ထိုေ႔ နာက္ ႏးူ ည့ံေသာ ေလသျံ ဖင့္… “ဘုရင္မင္းျမတ္… မေၾကာကပ္ ါနဲ၊႔ မေၾကာက္ပါနဲ႔” သရက္ဥယ်ာဥ္ေက်ာငး္ မွာ ဘရု ားရငွ ္ႏငွ ့္ ရဟနး္ မ်ား ရွိေနသည္ဆိတု ာ ဟတု မ္ ွ ႏွစ္ခြန္းထပ္ဆင့္ ေျပာကာ ေခတၱရပ္သည။္ ဟတု ္ပါရဲ႕လား...။ မျဖစ္ႏုိငဘ္ ူး။ ဒါဆိရု င္ လသူ ူကင္းေဝးရာဆီ ပရိယာယ္နဲ႔ ေခၚလာၿပီး ဆရာ... ဇီဝက... က၊ “ဘုရင္မငး္ ျမတ္ကို ကၽြႏ္ုပ္ မလွညပ့္ တပ္ ါဘူး၊ မျဖားေယာငး္ ပါဘးူ ၊ ရန္သူ႔ထံ ဟာ... ငါ႔ကို လပု ္ႀကံ... မအပ္ႏွင္းပါဘူး” တနု ္လႈပ္ျခင္းသည္ ရာဇဣေျႏကၵ ို တိကု စ္ ားသြား၏။ ေၾကာကျ္ခငး္ သည္ မကိုဋသ္ ရဖကူ ို ရြဲ႕ေစာင္းသြားေစ၏။ ေခတၱ ရပ္ျပန္သည္။ ၿပးီ မွ… “ဆရာ ဇီဝက” “ဘရု င္မငး္ ျမတ္… ေရွ႕ကို တးို ႂကြလိုက္ပါ၊ ဆကၿ္ ပီး ႂကြလွမး္ လိကု ္ပါ” အသံေတြ တုန္ေနသည္။ ဆရာ ဇီဝက၏ အသံသည္ အႏူးည့ဆံ ုံး အေလးနက္ဆးုံ ေရာကသ္ ြားၿပီး… “ေနာင္.... ႀကးီ ... ဇီဝက... ကၽြႏုပ္ က္ ုိ မလွည့ပ္ တပ္ ါဘူးေနာ၊္ ျဖားေယာငး္ ၿပီး ေခၚလာခဲ့တာ “ေဟာဟုိက တန္ေဆာင္းဝန္းထဲမာွ ဆီမးီ ေတြ ေတာက္ပေနၾကတယ္” မဟုတပ္ ါဘူးေနာ္၊ ကၽြႏ္ုပက္ ုိ ရန္သူတုိ႔ လကထ္ ဲထည့္တာ မဟုတ္ဘးူ ဟတု လ္ ား” ဆီမးီ ေတြ ေတာကပ္ ေနၾကပါတယ္… တဲ့။ “ဘရု င္မင္းျမတ္… ဘာကုိ ဆုိလလုိ ုိက္တာလဲ” သမားေတာ္၏ စကားလးံု မ်ားက ေဆာကတ္ ည္ရာမဲျ့ ခင္း အားလးံု ကုိ တစခ္ ်က္တည္းျဖင့္ ပ်ပ္ဝပ္သြားေအာင္ လုပ္ေပးလုိကျ္ ခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည။္ “ဒေီ က်ာငး္ တိုကႀ္ ကးီ မာွ ရဟနး္ ေပါငး္ တစ္ေထာင့္ ႏွစရ္ ာ့ငါးဆယ္ ရွိတယ္ဆို… အခုေတာ့ အသံဗလံ လးံု ဝကင္းမဲ့ တတိ ဆ္ တိ ္ေနပါလား” တနု ္လပႈ ္မႈသည္ လုးံ ဝ ကင္းစငသ္ ြား၏။ Page - 147 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com သရကက္ င္းနံ႔ ေမးႊ ပ်႕ံ ပ်႕ံ ကုိ တစ္ခ်က္ ႐ဴွ ႐ႈိကလ္ ်က္။ ထုလိ က္မ်ားျဖငပ့္ င္ ဝတ္႐ံသု ငတ္ ုိငး္ ကို ႀကဳံ ႕ရ႐ုံ႕ ျဖစ္သြားေအာင္ သိမး္ ယသူ ည။္ “ဆငေ္ တာ္ကို ရပ္လုိက္ေတာ့… တံတုိင္းမခု ္ဝကို ေရာက္ေနၿပီ၊ ဆင္ေပၚက ဆင္းၿပီး ငါ ထိ႔ုေနာက္ တန္ေဆာငး္ ဝန္းထဲသ႔ုိ စတင္ ေလ်ွ ာကလ္ ွမ္း ဝင္ခ့ဲသည္။ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ဝငသ္ ြားေတာမ့ ယ္” ဟု ခၽြနး္ ကိုင္ ဥးီ စီးအား အမနိ ္႔ေပးလကုိ ္ေလသည္။ ဖြဖြျငင္သာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖစ္၏။ QQQQ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ေျခဖဝါး ထတိ ုကိ ္ပြတ္ေရႊ႕သံ လးုံ ဝ မထြကေ္ စရေအာင္ သတႀိ ကီးစြာ ထိန္းသိမ္းထားေသာ ေျခလွမ္းမ်ား ျဖစ္၏။ တံတုိင္းမခု ္ကို ျဖတ္လ်က္ တန္ေဆာငး္ တခံ ါးဝေရ႕ွ တြင္ ရပ္လိကု ္၏။ ဘုရားရငွ ္ကို ဖးူ ျမင္ေတြဆ႔ ုံရေတာ့မည္ ဟူေသာ ၾကည္ႏးူ မကႈ တစဖ္ က္၊ အဖကို ေျခလွမ္းမ်ား၏ အႂကြ၊ အေရ႕ႊ ၊ အႏႈတ္၊ အသိမ္းတိငု ္းသည္ ေလးနကေ္ သာ အဓိပာၸ ယက္ ုိ သတ္ခဲ့မိေသာ အညစအ္ ေၾကး စြန္းေပေနသည့္ ႏွလုံးသားက တစဖ္ က၊္ အျပန္အလနွ ္ ေဆာင္ေနေလသည။္ တုံဆ႔ ြဲေနၾကသည္။ ေနာငႀ္ ကီး ဇီဝက၏ လက္ကို လမွ ္းဆြဲထားလုိက္သည္။ ဗုဒျၶ မတ္စြာထံပါးသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္သြားေနၿပီ။ တန္ေဆာင္းဝနး္ အတြင္း လွည့လ္ ည္ ဝင္ေရာက္ခဲသ့ ည္။ ညမီ ူရာ ခန္းမေရွ႕သုိ႔ ေရာက္ခဲၿ့ ပီ။ ကမ႓ာေလာက တစ္ခလု ံုး၏ သမားေတာ္ႀကီး ရွရိ ာသို႔ တိးု ေရ႕ႊ သြားေနၿပီ။ “ေနာငႀ္ ကီး… ျမတ္စြာဘုရား ဘယ္မာွ လဲ” “ညမီ ူရာ ခန္းမထဲကုိ ႐ႈစားလုကိ ္ပါ ဘုရင္မင္းျမတ္… အလယတ္ ိုင္လံုးကို ေက်ာျပဳၿပီး ဤေျခလမွ ္းတိုငး္ သည္လညး္ အလုံးစံုကုိ ေျပာင္းလဲပစ္မည့္ ေျခလမွ ္းမ်ား ျဖစ္သည္။ အေရ႕ွ အရပ္ကို မ်က္ႏွာမူ၊ ရဟနး္ သံဃာတုိ႔ ေရွ႕ေမွာက္မာွ ထိုငေ္ တာမ္ ေူ နသဟူ ာ ျမတစ္ ြာဘုရား ျဖစ္ပါတယ္” အေမာွ င္တုိက္မသွ ည္ အလင္းေရာင္ဆီသ႔ုိ ကးူ ေျပာငး္ ေရြ႕လ်ားမည့္ ေျခလွမး္ မ်ား ေနာင္ႀကီး ဇဝီ က၏ လက္ကုိ ဖမး္ ဆုပထ္ ားရာမွ အသာအယာ ျဖည္ခြာလိကု ္သည။္ ျဖစသ္ ည္။ Page - 148 ၫြတက္ ုိင္းေသာ ကိယု ္၊ ငံုင႔ ုိကေ္ သာ ဥးီ ေခါငး္ ၊ တိုးဖြေသာ ေျခသတံ ုိ႔ထံမွ မာဂဓဘုရင္ တည္းဟူေသာ အျဖစသ္ ည္ ထြကေ္ ျပး ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီ ျဖစ္၏။ မကုိဋ္သရဖူသည္ အဆင္တန္ဆာ တစ္ခုမ်ွ သာ ျဖစ္သြား၏။ အာဏာရွင္ ဟူေသာ အဓိပာၸ ယ္ကုိ မေဆာင္ေတာ။့ စင္စစ္မူ တန္ေဆာင္းဝန္း တံခါးအျပင္မွာပင္ အဂၤ၊ မာဂဓ ႏုငိ ္ငေံ တာ္ႀကးီ ၏ အရွငသ္ ခင္ ဘဝသည္ ျပဳတ္က်ရစ္ခဲ့ေပၿပီ။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ဘရု ားရငွ ္ ထံေတာ္ပါးသုိ႔ ေရာက္လာသည။္ “ၿငိမ္သကျ္ ခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ သဃံ ာပါတကား၊ ငါ႔သား ဥဒယဘဒၵ မင္းသားလည္း ဤသို႔ ၿငိမသ္ ကျ္ ခင္းႏငွ ့္ ျပညစ့္ ံုပါေစ” လက္အစံုတုိ႔ အလိုလုိ လပႈ ္ရွားလာၾကသည္။ အသံမဲ့ေသာ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ျခင္းျဖင့္ ရပ္တည္ေနေသာလ္ ည္း ဘရု ားရွင္ကို မိမကိ ဘယသ္ ို႔ လက္ညဳႇိ းၫႊန္၍ အမိန္အ႔ ာဏာေတြ တစ္ခုၿပးီ တစ္ခု ေပးခဲ့ေသာ လက။္ ရာဇလံတွ ံႏငွ ့္ စကား စတင္ေျပာရမညန္ ည္း။ မည္သို႔ ေျပာဝ့ံမည္နည္း။ သံလ်ကက္ ုိ ကိငု ္စြဲခဲ့ေသာ လက္၊ မာဂဓႏိငု ္ငံ အလံးု ကုိ အုပ္မုိးခဲ့ လုပက္ ိုငခ္ ဲေ့ သာ လက၊္ ကာမဂုဏ္အာ႐ံု အမ်ဳိ းမ်ဳိ းတုိ႔ကုိ ထေိ တြခ႔ ဲ့ေသာ လက္…။ ထုအိ ခ်နိ ္မွာပင္ အတုမဲ့ အသံကုိ ၾကားလိုကရ္ ေလသည္။ “မဟာရာဇ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးရာသုိ႔ သင္ေရာက္သြားၿပီ” ထိုအလက္အစံုတို႔သည္ ယခအု ခါ ၾကာပဒံုသဖြယ္ ဖူးငုံဖ႔မုိ ွအျခား ျပဳဖြယ္ မရိွေတာေ့ ခ်။ QQQQ ၫြတႏ္ ူးေပ်ာင္းအိျခင္းမ်ားျဖင့္ ရခွိ ိုး ဥးီ ခ်ၿပီးေနာက္ သင့္တင့္ေသာ တစေ္ နရာတြင္ ရပ္တည္ခဲ့၏။ အုိ… ဗဒု ၶျမတ္စြာက ငါ႔ကုိ စတင္ ဆုိေတာ္မၿူ ပီ။ မဝမ့ံ ရဲ ဆြ႔ခံ ဲ့ေသာ ႏႈတ္တို႔ ပြငၿ့္ ပီ။ ထုိ႔ေနာက္ တစ္ေထာင့္ ႏွစ္ရာင့ ါးဆယ္ေသာ ရဟန္းသံဃာတုက႔ိ ုိ လညွ ၾ့္ ကည့္လုိက္သည္။ “ဘနု း္ ေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘရု ား… တပည့္ေတာ္ဟာ သား ဥဒယဘဒၵကုိ လြန္စြာ ခ်စလ္ ွပါတယ္၊ ယခု ညမီ ူရာ တနေ္ ဆာင္းဝန္းထဲက ရဟနး္ သဃံ ာေတာ္မ်ားဟာ ၿငိမ္သက္ျခင္းနဲ႔ ေနဝနး္ ႀကီးကို မ်က္ႏာွ မူေနၾကသည့္ ေနၾကာပန္းတို႔၏ ၿငမိ ္သက္ျခင္းကို ေတြလ႔ ိုက္ရ၏။ ျပည့္စံုလွပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ သားေတာလ္ ည္း ၿငိမ္သကျ္ ခငး္ နဲ႔ ျပည့္စုံပါေစဘုရား” ေစာေစာက ရင္ထဲတြင္သာ ႐ုကိ ္ခတ္ခြင့္ရခဲ့ေသာ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ စကားကို ယခုမပွ င္ မာဂဓ ဧကရာဇ္ႏွင့္ သ၏ူ ဗုိလ္ပါ ပရိတသ္ တ္ထုႀကီးကို တစ္ခ်ကက္ ေလးမွ် ငဲေ့ စာင္း ႏတႈ ္မွ ဖြငလ့္ ႊတ္ႏုိင္ေတာ့သည္။ ၾကည့ျ္ ခင္းမရိွဘဲ ျမတ္စြာဘုရားရွငက္ ုိသာ တညၿ္ ငမိ ္ရင့္က်က္ ဖးူ ေျမာ္ေနၾကသည့္ တိတဆ္ ိတေ္ သာ သဃံ ာ။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) ေခ်ာင္းဟန္ျ႔ ခငး္ ၊ ေခ်ဆတ္ျခင္း၊ ကိုယ္အေန ျပငျ္ ခင္း၊ ဥးီ ေခါင္း၊ လက္ေျခ ေစာငး္ ငဲ့ ေရြ႕လ်ားျခင္း အလ်ဥ္းမရိ။ွ အသက္မ်ွ ပင္ ႐ဴွ ေသးရဲ႕လားဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ ၿငိမ္သက္ ေနေသာ သံဃာ။ အႀကမိ ႀ္ ကိမ္ အဖန္ဖန္ ၾကညရ့္ ငး္ ရင္ထဲတြင္ အသံတစ္ခု ျဖစ္လာ၏။ ထိုအသံသည္ ႏွလံုးအိမ္ နံရံကို ႐ိကု ခ္ တ္ေသာ ဥဒါနး္ က်ဴးရငသ့္ ံလည္း ျဖစ္၏။ Page - 149