ဝိဇာတာဝီ (ချစ်ဦးညို)

mCm PDF

http://mmcybermedia .com စာမူ ခြငျ့္ ပဳခ်က္အမွတ္ - ၁၁၉၂ / ၂ဝဝ၁ (၉) မ်က္ႏာွ ဖးုံ ခြင္ျ့ ပဳခ်က္အမွတ္ - ၈၂၇ / ၂ဝဝ၁ (၁ဝ) စစီ ဥသ္ ူ - ဥးီ သိမ္းစိုး၊ မင္းထြဋဝ္ ငး္ အႀကမိ ္ - ဒုတယိ အႀကိမ္ ၂ဝဝ၁ခ၊ု ေအာကတ္ ုဘိ ာလ ရတနာပုံ စာအပု တ္ ိုက္ အုပ္ေရ - (၁ဝဝဝ) အမွတ္ ၁ဝဝ (D) ၊ အငး္ ယားလမ္း၊ ထုတ္ေဝသူ - ဦးသန္းေဆြ ၁၁၃၁ (က)၊ ဥယ်ာဥလ္ မ္း၊ ဒဂုံေတာင္ပုိငး္ ။ ကမာရြတၿ္ မဳိ ႕နယ၊္ ရန္ကနု ္။ အတြင္းစာစီ - ပလု ဲ (သီဟရတနာ) ဖုနး္ - ၅၂၆၆၇၅ မ်ကန္ ာွ ဖံးု ႏွင့္ အတြင္းပုံႏိွပ္ - ေဒၚခင္ေအးျမင့္ (ရာျပည့္ေအာဖ့ ္ဆက္) ၁၉၉၊ လမး္ ၅ဝ၊ ပဇု ြန္ေတာင္။ Page - 1 မ်က္ႏာွ ဖံုး ပန္းခ်ီ - ကုိဆနး္ Glory စာအုပ္ခ်ဳပ္ - ကုိျမင့္ တန္ဖုးိ - ၁၂ဝဝ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ဝဇိ ိတာဝီ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ၿပီး ဘုရားရွင၏္ ရတနာသေိ ၾကာင္း ျဖစေ္ သာ ဤဂုဏ္ေတာ္ကား ထူးျမတ္လွပါ ေပစြ။ ဤစကားသည္ အမွန္သစာၥ ျဖစ္၏။ ဤစကားေၾကာင့္ သတဝၱ ါေတြ ခ်မ္းသာၾကပါေစ” သကၠရာဇ္ တစရ္ ာ့ေလးဆယ့္ရွစခ္ ု၊ ကဆနု ္လျပညေ့္ က်ာ္ ခုနစ္ရက္။ ကုႆႏိ ာၷ ႐ုံႏွင့္ ပါဝါျပည္အၾကား ခုလတ္တစ္ေနရာ ေတာလမး္ ခရးီ မွ သစ္ပင္ႀကးီ ကႆု ိႏာၷ ႐ျံု ပညသ္ ုိ႔ ေရာက္ရန္ ခရီးအတန္ လွမး္ ကြာေသးသည္။ တပည့္ရဟန္း ငါးရာ တစ္ပင္ေအာက္သို႔ အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ႀကးီ ဝင္ေရာက္ေတာမ္ ူလာသည္။ တပည့္ တိုအ႔ နက္ ရာဂမကင္းေသာ ရဟန္းမ်ားလညး္ ပါရိွေနသည္။ ခရီးပနး္ ျခငး္ ၏ ဒဏ္ကို ရဟနး္ ငါးရာတ႔လို ည္း သစ္ပငႀ္ ကးီ ၏ က်ယ္ျပန္႔လွေသာ အရိပ္ဝန္းက်ငေ္ အာကတ္ ြင္ ရင့္က်က္ၿပီးေသာ ရဟန္းမ်ားက သည္းခံႏိုငစ္ ြမ္း ရၾိွ ကေသာ္လည္း ႏုနယ္ေသးေသာ အစုအဖြဲ႔လုိက္ ေနရာယူလုိကၾ္ ကေလသည္။ ရဟနး္ မ်ားမာွ မူ မသိမသာ ညညး္ တြားစ ျပဳလာၾကေလသည္။ ထ႔ေို ၾကာင့္ ဤ ေတာလမ္းခရီး၏ ဤ အက်င့္သီလ ျပညျ့္ ခင္းအရာ၌ စျံ ပပဂု ၢဳိ လ္အျဖစ္ ဘရု ားရွင္ကုိယ္ေတာ္တိုင္ စံျပ ေတာအပု ္ တစ္ေနရာ ဤသစ္ပင္ႀကီးတြင္ ေခတၱခုနိ ားရန္ မေထရျ္ မတ္ႀကးီ ဆုံးျဖတေ္ တာမ္ ျူ ခငး္ ထားေတာ္မူေသာ မေထရျ္ မတ္ႀကီးသည္ ေအးျမေသာ သစ္ရိပ္ကို ခယံ ူရငး္ ျမတ္စြာဘရု ား၏ ျဖစ္၏။ ဓမၼအာဝါသဂုဏက္ ုိ ဆငျ္ ခငေ္ တာ္မူသည္။ “ေႏြကာလတုိ႔၏ အဦးအစ တန္ခးူ လတြင္ ေကာင္းစြာပြငသ့္ ည့္ ခက္လက္ေဝျဖာ စံုညီေသာ ထုအိ ခ်ိနတ္ ြင္ ကႆု ႏိ ၷာ႐ံုျပည္ဘက္မွ ပါဝါျပညဘ္ က္သုိ႔ လာေနေသာ တကၠတြနး္ ေတာအပု ႀ္ ကီးသည္ အသေရသိနအ္ ေပါင္းတို႔ျဖင့္ တင့္တယ္ဘိသကဲ့သုိ႔ အနကသ္ ဒါၵ ေဝဆာစံုေပါ တစ္ေယာက္ကုိ မေထရျ္ မတ္ႀကးီ ျမင္လုိကသ္ ည္။ တကၠတြန္းကား အဝတမ္ ဝတ္ေသာ အဇီဝက ထုိေတာအုပ္ႀကီးပမာ ျဖစ္ေပေသာ နဗိ ာၺ နစာရ၏ အျမတဆ္ းုံ အက်ဳိ းစီးပြားအလို႔ငာွ ရွင္ေတာဘ္ ုရား တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ လးံု တီးနီးပါးရိွေသာ ခႏၶာကယုိ ္တြင္ ဖုန္အလမိ ္းလိမ္း ကပ္ေနသည္။ မတု ္ဆိတက္ ်ငဆ္ ြယ္တုိ႔လည္း ရွည္လ်ား ႐ွဳပ္ေထြးလွသည္။ Page - 2 တကၠတြန္းသည္ မေထရ္ျမတ္ႀကီး ရွိေနေသာ သစ္ပင္ႀကးီ ဆီသိ႔ု ေရာက္လာ၏။ သူ႔လက္ထဲတြင္ မႏၵရဝ အမည္ရွိ နတ္ပနး္ ကို ထးီ သဖြယ္ ကိငု ္ေဆာင္ ေဆာင္းမုိးလာသည္။ တကၠတြန္းတစေ္ ယာကက္ မႏၵရဝ နတ္ပနး္ ကို ထီးသဖြယ္ ေဆာင္းမိးု ၍ ကုႆႏိ ာၷ ႐ုံဘက္မွ ေရာက္ရွိလာျခင္းသည္ သာမန္ထက္ ထူးျခားေသာ အေျခအေန ျဖစ္ေလသည။္ ႏူးညံ့ သမိ ္ေမြ႔လွေသာ အရွင္မဟာကႆပ မေထရျ္ မတ္ႀကီးက တကၠတြန္းကုိ ေျပျပစ္စြာ စကားမနိ ႔္ဆုိ ႏွဳတဆ္ က္ေတာ္မူသည္။ “ငါ႔ရငွ ္... သင္သည္ ကုႆႏိ ာၷ ႐ံကု လာခဲ့သလား” Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “ဟုတပ္ ါတယ္... က်ဳပ္ ကုႆိႏၷာ႐ုံက လာခဲ့တာပဲ” တကၠတြနး္ ကား မႏၵရဝ နတ္ပန္းကို ထီးဆာငး္ လ်က္ ပါဝါျပည္ဘက္သို႔ ဆကလ္ က္ ထြက္ခြာသြားေပၿပီ။ သသူ ညလ္ ညး္ အာဇီဝက တကၠတြန္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစကာမူ ဘရု ားရွင္ “ငါရ႔ ွင္... ငါတုိ႔ ျမတ္စြာဘရု ားကို သင္သပိ ါသလား” ပရိနဗိ ၺာနျ္ ပဳရာ အရပ္မရွ ေသာ ပန္းကုိ အျမတ္တႏိးု အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ သမိ ္းဆည္း သယ္ေဆာင္သြားဟန္ တူေပသည္။ တကၠတြနး္ က မ်က္ခံုးမ်ား ပင့္လိကု ၿ္ ပီး ထးီ သဖြယ္ ေဆာငး္ လာေသာ မႏၵရဝ နတ္ပန္းကုိ လွည့္လုိက္သည။္ “သင္တုိ႔ဆရာကုိ ကၽြႏ္ပု ္ သပိ ါတယ၊္ သသိ မွ သင္တိုဆ႔ ရာ ရဟနး္ ေဂါတမ ပရနိ ိဗာၺ န္ “ေၾသာ္... သခၤါရတရားတုိ႔သည္ အၿမဲ မရွိကနု ္၊ ဤသခၤါရတရားမွာ ၿမဲျခင္းသေဘာကုိ ျပဳသြားၿပီ။ ကုႆိႏၷာ႐ုံက မလာႅ မင္းေတြရဲ႕ အငၾ္ ကင္းေတာထဲမာွ ပရိနဗိ ာၺ န္ ျပဳသြားၿပီ။ ေဟာဒီ ဘယ္မာွ ရႏိငု ္မည္နည္း” မႏၵရဝ နတ္ပန္းဟာ အဲ့ဒကီ ေန ကၽြႏုပ္ ္ ယလူ ာခဲတ့ ာပဲ” မေထရ္ျမတ္ႀကးီ ဆငျ္ ခင္ ႏွလံုးသြင္းေတာမ္ ူသည္။ သစ္ပင္ႀကးီ ၏ အုပဆ္ ုိငး္ ေအးျမ အရိပ္ဝနး္ ႀကီး ႐ုတ္တရက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသကဲ့သုိ႔ပင္ ထိုအခ်ိနတ္ ြင္ လးူ လိွမ့္ ငေုိ ႂကြးေနၾကေသာ ရဟန္းမ်ားဆမီ ွ ထးူ ျခားေသာ အသံတစသ္ ံ တကတၠ ြနး္ ၏ စကားကုိ ၾကားလုကိ ္ရေသာ ရဟနး္ အခ်ဳိ႕သည္ ေျမျပင္သုိ႔ လးူ လိွမ့္ ငိုေႂကြးၾကေပၿပီ။ ထြကေ္ ပၚလာေလသည္။ “ျမတ္စြာဘရု ား ပရိနဗိ ၺာန္ ျပဳသြားၿပတီ ဲ့ ငါ႔အရွင္တုိ႔” “ငါရ႔ ွင္တို.႔ .. မငုိၾကစမ္းပါနဲ႔၊ တတိ ၾ္ ကစမ္းပါ၊ ငါေျပာတာ နားေထာင္လုိက္ပါ” မသဲကြဲေသာ ညညး္ တြားေရရြတ္သံမ်ား၊ ျမည္တမ္းသံမ်ားျဖင့္ ေတာအပု ္၏ တတိ ္ဆတိ ္ ပူေဆြး ေၾကကြဲေနၾကေသာ ရဟန္းတုိ႔ၾကားတြင္ ဤအသံသည္ အျခားသူမ်ားႏငွ ့္ ပဘီ ိ ေအးခ်မး္ မႈသည္ ပ်ကစ္ ီးသြားေလသည္။ ဆန္႔က်ငစ္ ြာပင္ အားတက္သေရာ ျဖစ္ေနသည္။ ဤအသ၌ံ ေသာက ပရိေဒဝအေငြ႔ အလ်င္းမရွိ။ သုေိ႔ သာ္ တညၿ္ ငိမန္ က္႐ိဳွ င္းစြာ တရားဓမၼ၌ ဆငျ္ ခငသ္ ကဝ္ ငထ္ ားသည့္ အသံမ်ဳိ းလည္း မဟတု ္။ “ဘနု ္းေတာ္ႀကီးေသာ အဘ ဘရု ားရွင္ နဗိ ၺာနစ္ ံဝင္သြားၿပီ... တဲ့” “ငါရ႔ ွင္တုိ႔... ငါ႔ရွင္တို၊႔ ဒီမာွ နားေထာငၾ္ ကစမ္းပါဥးီ ” “ေလာကသံုးပါးရဲ႕ အရငွ ္သခင္ႀကီး မရွိေတာ့ဘူးတဲ့” ရဟန္းတုိသ႔ ည္ မ်က္ရည္ အလူးလးူ အလိမ္းလမိ ္းျဖင့္ပင္ ထိအု သံလာရာဆသီ ုိ႔ တအ့ံတၾသ လွမး္ ၾကည့္လုိက္ၾကသည္။ အရွင္မဟာကႆပ မေထရျ္ မတႀ္ ကးီ သည္ ေဆာက္တည္ရာမဲ့ ငေို ႂကြးေနေသာ ရဟနး္ တပညမ့္ ်ားကုိ လည္းေကာင္း၊ ဓမၼသံေဝဂျဖင့္ စတိ ္ကုိ ေျဖေနၾကေသာ ရဟနး္ တပည့္မ်ားကုိ ေတာထြက္ရဟနး္ ႀကးီ သုဘဒၵ... လည္းေကာင္း ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ေတာ္မသူ ည္။ Page - 3 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ေျပေလ်ာျ့ ခင္းမရိွေသာ သကၤနး္ ကုိ တမငပ္ င္ ျဖည္ခြာလ်က္ ဟန္ပါပါ ျဖန္႔ရမ္းကာ ထပ္မ၍ံ သုဘဒၵ၏ ဝမ္းသာအားရ ေႂကြးေၾကာ္သံကုိ မေထရ္ျမတ္ႀကးီ လည္း ဆတဆ္ တၾ္ ကားေတာ္ စုစည္းဝတ႐္ ံုလကုိ ္ေသာ ရဟန္းႀကီး သုဘဒသၵ ည္ ဝငႂ့္ ကြားအသြင္ျဖင့္ မတတ္ ပ္ရပ္လိုက္သည္။ မရူ ေပသည္။ မမိ ိထံ ဝငုိ ္းအုံ စုၿပဳံ ၾကည့္ေနၾကေသာ ရဟနး္ မ်ား၏ မ်ကလ္ ုံးအၾကည့္တကို႔ ုိလညး္ မေထရ္ျမတ္ႀကီး ေကာင္းစြာ သိရိွေတာ္မူေပသည္။ “ဒီမေလ... မငၾုိ ကစမ္းပါနဲ႔၊ ငါရ႔ ွင္တုိ႔ရဲ႕ ရဟန္းႀကးီ ေဂါတမ ပရိနဗိ ာၺ န္ ျပဳသြားၿပီ ဆိုတာကို ငါေျပာသလို အဓိပၸာယ္ ေကာက္ယူလုိက္ၾကစမ္းပါ။ ဒီမွာ... အခုဆိုရင္ ငါတု႔ိဟာ ရဟန္းႀကးီ သုဘဒ၊ၵ ေတာထြက္ရဟန္းႀကီး... ေဂါတမ လက္အာက္ကေန ေကာငး္ စြာ လြတ္ေျမာက္ၾကၿပီ မဟုတ္လား၊ ဗုဒဟၶ ာ ငါတုက႔ိ ို ဝနိ ညး္ သားႏွစေ္ ယာက္ လပူ ်ဳိ ေပါကအ္ ရြယ္ ေရာက္ေတာမ့ ွ မယားေသ၍ သားႏွစေ္ ယာက္ သကိ ာၡ ပုဒ္ေတြနဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်ဳပ္ခ်ယခ္ ဲ့တာ မဟုတလ္ ား၊ ငါတမ႔ုိ ွာ ဗုဒၶရဲ႕ အဆံုးအမေတြေအာကမ္ ာွ ကုလိ ည္း ရွင္သာမေဏ ျပဳေစကာ သူကယို ္တိငု ္လည္း ရဟနး္ ဘဝသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့သူ၊ ေနရာတကာ အခ်ဳပ္အခ်ယ္မိခဲ့ၾကတာ မဟတု ္လား၊ အခု ငါတို႔ ျပဳခ်င္တာ ျပဳလရ႔ုိ ၿပီ၊ ျပဳလရို ာ လဝူ တေ္ ၾကာင္ဘဝက ဆသံ ၊ မုတဆ္ ိတ္ရိတ္သင္သည့္ ဆတာၱ သည္၊ အာတုမာ တိုငး္ သား ျပဳၾကေတာ့မယ္၊ မျပဳလုိရာကုိ မျပဳၾကဘဲ ေနၾကမယ၊္ ဘယ့္ႏွယ္လ့ ဲ” ေတာထြကႀ္ ကီး။ သဘု ဒၵကား ဘရု ားရွင္ေပၚ၌ တစ္ခ်ိန္လံးု လးုံ မျပယ္ႏိုငသ္ ည့္ အာဃာတကို ထားခဲသ့ ပူ ါ ဆူးႀကိမ္ ၾကာပြတ္တစ္ေခ်ာင္းကုိ ေဝ႔ွယမး္ ႐ုကိ ္ခတလ္ ုကိ ္သည့္ႏွယ္ ရဟန္းမ်ားသည္ တကား။ ငုိ႐ိွဳက္ရနက္ ုိပင္ ေမ့ေလ်ာသ့ ြားၾကကာ အၾ့ံ သေသာ မ်က္ႏာွ မ်ားျဖင့္ ေတာထြက္ရဟန္းႀကီး အရွင္မဟာကႆပ မေထရျ္ မတႀ္ ကီးသည္ သဘု ဒၵ၏ မေဝးလွေသးေသာ ကာလမွ သုဘဒၵကို ဝိုင္းအံၾု ကည့္ေနမၾိ ကသည္။ ႐ပု ္သြင္ကုိ ျပနလ္ ည္ ဆငျ္ ခင္မိေလသည္။ သဘု ဒၵကမူ လက္အစံုကို အထကသ္ ို႔ ေျမႇာကလ္ ုိကျ္ ပနသ္ ည္။ QQQQ “ဖိႏိွပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယမ္ ယ္သ့ ူ မရွေိ တာဘ့ ူး၊ ႀကိဳကသ္ လုိ ေနလိုရ႔ ၿပီ၊ လြတ္လပ္ၿပီေလ... ထုိစဥက္ ရဟနး္ ႀကီး သုဘဒၵသည္ ျမတ္စြာဘရု ား ေရ႕ွ ေမာွ က္၌ ဒးူ တစ္ဖက္ ေျမေထာက္၊ မဟုတ္ဘူးလား... ငါ႔ရငွ ္တို.႔ ..” ဒးူ တစဖ္ က္ ေထာငလ္ ်က္ ျဗဟၼာမငး္ ႀကီး၏ တင့္တယ္စံပယဟ္ နမ္ ်ဳိ းကုိ အတုခုိးကာ အက်အန ထိုင္ေနခဲ့သည။္ သသ႔ူ ကၤန္းစမာွ အိုးမညး္ စေတြ၊ ျပာမႈန္ ျပာစေတြျဖင့္ မညး္ ညစ္ ေပက်ံေနသည။္ သုဘဒၵက တစ္ခဲနကေ္ သာ အားေပးၾသဘာသံကုိ ေမ်ွ ာလ္ င့္ထားေသာလ္ ည္း ညဥ့္ဥးီ ယကံ ဝတ္ဆင္ခဲေ့ သာေၾကာင့္လည္း အႏြမး္ ႏြမ္း အေၾကေၾက ျဖစ္ေနသည။္ ရဟန္းမ်ားကမူ တတိ ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္သာ တုန္ျ႔ ပနလ္ ုိက္ၾကကာ အရငွ ္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတႀ္ ကီးထံသို႔ တစ္စတု စ္႐ံုးတည္း လမွ ္းၾကည့္ၾကေလ၏။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 4

http://mmcybermedia .com သုဘဒၵသည္ လက္ထဲမွ ကုိင္လာသည့္ ေယာက္မႏွင့္ ဇြန္းတုိက႔ ို ေဘးသုိခ႔ ်ကာ ထအို ခါ ဆသံ ခ အသျပာအျပင္ ေထာပတ္၊ တင္လဲ၊ ဆန္၊ ဆ၊ီ ဟငး္ ခတ္ အေမးႊ အႀကိဳင္ ျမတ္စြာဘုရားအား လက္အုပခ္ ်ီ၍ ဆုိခဲသ့ ည္။ မ်ားကပုိ ါ ရရွိခဲေ့ လရာ အသျပာ တစ္သိနး္ ဖုိးခန္႔အထိ ရခွိ ဲသ့ ည။္ ထုမိ ်ွ မကေသး။ သုဘဒၵသည္ ခ်ကတ္ တ္ ျပဳတတ္ တေ္ သာ အိုးသႀူ ကီးမ်ားကိပု ါ လက္စားမယူ၊ လုပ္အားလွဴအျဖစ္ ေခၚယူခဲ့ “တပည့္ေတာရ္ ဲ႕ ဆြမ္းကုိ ခံယေူ တာမ္ ူပါ ဘရု ား” ျပနသ္ ည္။ သဘု ဒၵ၏ ေက်ာငး္ သခၤမး္ ထဲ၌ အိုးႀကီးအုိးငယ္ အသြယ္သြယ္ ခငး္ က်ငး္ ကာ သစ္သးီ မ်ိဳးစံု၊ ငါး၊ အမဲမ်ဳိ းစုံ ေရာႁပြမ္းေသာ နမသေလးဆန္ေမႊးတိုက႔ ုိ ခ်ကျ္ ပဳတ္ ေၾကာ္ေလွာ္ သဘု ဒၵ၏ အသြငျ္ ပငမ္ ွာ မတင့္မတယ္ ျဖစ္ေနသည္။ မ်ကႏ္ ွာမွာလည္း အဆေီ တြျပန္ကာ ခဲသ့ ည္။ မ်က္လုံးမ်ားကမူ ေတာက္ေျပာင္ စူးရွလ်က။္ ျမတစ္ ြာဘရု ားအတြက္ဟု သုဘဒၵ ရည္စူးခ်က္လပု ္ စီမံထားေသာ ဆြမ္းအုိးႀကးီ မ်ားဆမီ ွ ေထာပတ္န႔ံမ်ား၊ သစ္ႀကံပးို ၊ ဇီယာနံ႔၊ ကရေဝးနံ႔မ်ားကလည္း “တစ္သိန္းတနတ္ ဲ့ သားႁပြမ္းထမင္း အလွဴရငွ ္က ငါ သုဘဒၵေပါ၊႔ ဟဲ... ဟဲ... အာတုမာ ႀကိဳငလ္ ်က္ စးူ ရဲပ်႕ံ လြင့္လ်က.္ .. တုိင္းမာွ ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ဆံုး ဆြမ္းအလွဴရွင္ ျဖစ္ၿပေီ ပါ႔” “သုဘဒၵ... သင့္ရဲ႕ ဆြမ္း ဘယသ္ ုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာသလဲ” သုဘဒၵ ႀကဳံ းဝါးခဲ့ေလသည္။ ဘရု ားရွင္ အေမးေတာ္ ရွေိ လၿပီ ။ ရဟနး္ ႀကီး သုဘဒၵ၏ ဆြမး္ ျဖစ္ေပၚလာပုံကို စစေ္ မးေတာ္မူၿပီးေနာက္ ဘရု ားရွင္က တရားႏငွ ့္ မညေီ သာ ဆြမး္ ဟု မနိ ္႔ေတာ္မူကာ သဘု ဒၵ၏ ဆြမ္းကုိ အလဴွ မခဘံ ဲ အာတုမာ သုဘဒၵကလည္း အားပါးတရ တင္ေလွ်ာက္ေတာသ့ ည္။ ၿမဳိ ႕တြင္းသို႔ ဆြမး္ ခံ ႂကြသြားသည္။ “အရွငဘ္ ုရားနဲ႔ ေနာကပ္ ါ သဃံ ာ တစ္ေထာငႏ့္ ွစရ္ ာ့ငါးဆယ္တို႔ တပည့္ေတာရ္ ဲ႕ “ရဟန္း ေဂါတမဟာ ငါ႔ဆြမ္းကို ဖ်ကဆ္ ီးခဲၿ့ ပီ၊ ေဂါတမ ဗုဒဟၶ ာ ငါရ႔ ဲ႕ အက်ိ ဳးစးီ ပြားမဲ့ကုိ အာတုမာတုိင္းကုိ ေဒသစာရီ လညွ ့္လည္ေတာ္မမူ ယဆ္ ိုတာ ၾကားသိရၿပးီ ကတည္းက ျပဳခဲ့ၿပီ” တပည့ေ္ တာ္နဲ႔ တပည့္ေတာ္သား ရငွ ္သာမေဏ ႏစွ ္ပါးတုိ႔ မေနမနား ႀကီးၾကပ္စမီ ံအပ္တဲ့ သးီ စုံ ေထာပတဆ္ ြမ္းပါ ဘရု ား... ဘယ္လို စမီ ံထားသလဲ ဆိုေတာ့...” သုဘဒၵ၏ ႏလွ ုံးအိမ္အတြင္း၌ အၿငိဳးအေတးသည္ ထုအိ ခ်နိ က္ တည္းက စတင္ စြဲေလာင္ခဲေ့ လရာ ယခု ဘုရားရငွ ္ ပရိနိဗာၺ န္ စံဝင္ေတာ္မူၿပီဟု သလိ ်င္ သိခ်င္းမာွ ပင္ အာဃာတ လဝူ တ္ေၾကာင္ဘဝက ဆတၱာသည္ လုပ္ခဲ့ေသာ သဘု ဒၵသည္ သား ရွင္သာမေဏ မီးေတာက္မးီ လွ်ံႀကးီ မ်ားသည္ အရိွန္တညးီ ညီးျဖင့္ ထ၍ ေတာက္ေလာင္ျခငး္ ျဖစ္ေခ်သည္။ ႏစွ ္ပါးတို႔အား သင္ဓုန္းဓား တစ္စင္းစီ ေပးအပ္လုိကက္ ာ အိမ္ေပါက္ေစ့ မုတ္ဆိတ္၊ ဆံသ အလုပ္ လုပ္ေစခဲသ့ ည။္ ရရိွေသာ အသျပာျဖင့္ ဘရု ား အမွဴးရိွေသာ သဃံ ာေတာတ္ ႔ုိအား ဆြမ္းကပ္မည္ သုဘဒၵ၏ ဝမး္ သာအားရ ေႂကြးေၾကာ္သႏံ ွင့္ ရနၿ္ ငိဳးကုိ ဖြငဟ့္ ထုတ္ေဖာ္သံတုသိ႔ ည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကလို ည္း အားပါးတရ ေဟာေျပာ၍ အလဴွ ခံခဲ၏့ ။ အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတႀ္ ကီး၏ ႏလွ ံုးသည္းပြတက္ ုိ လွံသြားတ႔ျုိ ဖင့္ ထိုးဆြဘိသကဲသ့ ို႔ Page - 5 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ရိွေလသည္။ ေႏြလယ္မြန္းတည့၌္ မးုိ တိမ္မျမင္၊ ျမဴေျခစင္ေနေသာ ေကာငး္ ကင္မွ မထစ္မခ်ဳနး္ “အငး္ ... ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မခူ ဲ့တဲ့ တရားေဒသနာေတြဟာ မသီကုံးရေသးတဲ့ တဝုန္းဝနု ္း မုးိ ႀကဳိ းပစ္ခ်လုိက္ျခင္းပင္။ ပန္းပြင့္ေတြလုိ အစုအပုံႀကီးအျဖစ္ တည္ရိွေနေပတယ။္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာက တိုက္ခတ္တဲ့ ေလေၾကာင့္ ပန္းပြငေ့္ တြ ဖ႐ိုဖရဲ ျပန္႔က်ဲလြင္ပ့ ါ ေပ်ာက္ပ်က္ကနု ္သလုိ အခ်ိနက္ ာလ မေထရ္ျမတ္ႀကီး ဆငျ္ ခင္ သးံု သပ္ေတာ္မျူ ပနသ္ ည။္ ၾကာေညာင္းလာရင္ ဝိနည္း သကိ ာၡ ပုဒေ္ တြဟာ တစ္ခခု ်င္း ႏွစ္ခခု ်င္းကအစ ေပ်ာက္ပ်က္ ကနု ္ႏငို ္တယ္၊ သုတၱန္တရား အဘဓိ မာၼ တရားေတြလည္း တစစ္ တစ္စ ကြယေ္ ပ်ာက္ “ျမတ္စြာဘုရား ပရနိ ိဗာၺ န္စံသည္မာွ ခုနစရ္ ကပ္ င္ ရွိေသးတယ္၊ ႐ုပ္ကလာပ္ေတာႀ္ ကီး သြားႏုငိ ္တယ္။ သာသနာမကြယဖ္ ု႔ိအတြက္ ဓမၼနဲ႔ ဝိနယကုိ သဂၤါယနာ တင္မွ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ေရႊအဆင္းလို ဝါဝင္းလ်က္ ထင္ရွားရိွေသးတယ။္ ေလးဆယ္င့ ါးဝါတုိ႔ ကာလပတလ္ ုးံ ဘုရားရငွ ္ ပန္းပြင့္ေတြကို ခိုင္ခန္တ႔ ဲ့ ႀကဳိ းနဲ႔ သီကံုးမွ ျဖစ္ေတာ့မယ၊္ သ႔ိုေသာ္ ဤမွ် ႀကးီ ေလးတဲ့ တာဝနက္ ို ပင္ပန္းႀကီးစြာ ႀကိဳးစားအားထတု ္ထားတဲ့ သာသနာေတာႀ္ ကီး ျဖစ္ပါလ်က္ သာသနာရ့ နစ္ ြယ္ ဘယ္သူ ဥးီ စီးဦးရြက္ ခယံ ူ ျပဳမူႏိုင္မလဲ” ဆးူ ေျငာင့္ခလုတေ္ တြ ေပၚလာၾကပါကနု ္ ပေကာ... ျမန္ဆနလ္ ွပါကလား၊ အေသးအမာႊ း အညစ္အမဳိွ က္ေတြ ကူးပ်ံ႕ အားေကာင္း ႀကးီ ထြားလာမယ့္ အႏၲရာယ္ဟာ မေသးလွပါတကား” အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ႀကီး၏ စိတ္အစဥ္၌ ဘုရားရွငႏ္ ွင့္ မိမိအၾကား ဆကသ္ ြယ္မႈကုိ ျပန၍္ ဆင္ျခင္မိျပနေ္ လသည္။ သကၤနး္ ႀကးီ တဖားဖားျဖင့္ ရဟနး္ တုိ႔အလည္မာွ ဝငႂ့္ ကြားစြာ လမ္းသလားရင္း အားပါးတရ ေျပာေနေသာ ရဟနး္ ႀကီး သဘု ဒၵကို ၾကည့္ရင္း မေထရျ္ မတ္ႀကီးသည္ ေၾကာငး္ က်ဳိ းဆက္စပ္ “ငါ ရဟန္းျပဳၿပးီ ဘုရားရွင္ထံ ထြက္ခြာခဲ့စဥ္က ျမတ္စြာဘရု ားဟာ သုးံ ဂါဝုတ္ ခရီးကုိ ေတြးျမင္ သုးံ သပ္ေပၿပီ။ ေျခလ်င္ႂကြေတာမ္ ူၿပီး ငါ႔ကုိ ႀကဳိ ဆခုိ ဲတ့ ယ္။ ၾသဝါဒသံုးပါးနဲ႔ ကယုိ ေ္ တာ္တငုိ ္ ငါ႔ကုိ ရဟနး္ ျပဳေပးခဲ့တယ္၊ ဘုရားရွင္ သာသနာေတာ္မာွ ၾသဝါဒပဋိဂဟဏ ဥပသမၸဒါနဲ႔ ရဟနး္ အျဖစ္ “ရဟန္းယုတ္ သုဘဒမၵ ွာ တစစ္ တစ္စနဲ႔ သေဘာတရူ ာ အေဖာ္ေပါင္းေတြ ခ်းီ ေျမာႇ က္ခံရသူ ဆုိလုိ႔ ငါတစပ္ ါးတည္းသာလ်ွ င္ ရိေွ လတယ၊္ သည္မ်ွ မကေသး၊ ငါရ႔ ဲ့ စုေဆာငး္ မိလာရင္ သာသနာေတာ္ရဲ႕ ဆတု ယ္ ုတ္ေၾကာငး္ ေတြ ျဖစ္ေပၚလာေတာမ့ ယ္။ အင္း... ပုဆးုိ ေဟာင္း ဒုကုဋ္ သကၤန္းႀကီးနဲ႔ ဘရု ားရငွ ္ရဲ႕ ပသံ ုကူ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကးီ ကိုလည္း လဲလယွ ္ သဘု ဒၵကုိ သကၤနး္ ခၽြတ္၊ ပိတျ္ ဖဴဝတ၊္ လူဝတ္လဲေစၿပီး သာသနာ့ေဘာငက္ ေန ႏငွ ္ထတု ္မယ္ ဝတ္႐ခုံ ြင့္ ရခဲ့တယ္။ ဓုတဝါဒါန ဧတဒဂၤအရာမွာလည္း ထားေတာ္မူခဲတ့ ယ္။ အက်င့္သိကာၡ ဆရုိ ငလ္ ညး္ ေဂါတမဘုရားရဲ႕ အေလာင္းေတာ္မွ မးီ မသၿဂဳဟႋ ္ရေသးဘးူ ၊တပည့္ ရဟနး္ ေတြမွာ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းမႈ အရာမွာလညး္ ငါက႔ ိုသာ စျံ ပအျဖစ္ ဘုရားရွင္ ထားရွိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲတ့ ယ္” ျငင္းခုနရ္ န္ပြား အခ်င္းမ်ားကုနၾ္ ကၿပီလုိ႔ လူအမ်ား ကဲ့ရဲ႕စရာ ျဖစ္ေလမယ”္ မေထရျ္ မတႀ္ ကးီ စေံ နေတာမ္ ရူ ာ သစ္ပင္ႀကးီ ထက္မွ ရြကေ္ ႂကြတို႔ တျဖည္းျဖည္း မေထရ္ျမတ္ႀကီးသည္ ဘုရားရွင္ လဲလွယဝ္ တ္႐ုံခြင့္ ေပးခဲသ့ ာ ႏွစထ္ ပသ္ ကၤနး္ ႀကီးကို လြင့္ဝဲလာၾကသည္။ ထုတယ္ ူ ၾကည့္႐ႈေတာ္မူေလသည္။ Page - 6 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “ဒီ ႏစွ ္ထပ္သကၤနး္ ႀကးီ ဟာ ကမ႓ာေလာကမာွ ရွိေနတဲ့ အဓမၼ ဝါဒ၊ အဓမၼ ဝါဒီေတြကို အရွင္ အႏု႐ုဒၶါ မိနေ္႔ တာမ္ ူသည့္အတုိငး္ အရငွ ္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ အေနျဖင့္ ခၽြတေ္ ႁခြေခ်မႈနး္ ရန္မွာ ဘရု ားရွင္ ကိယု ္ေတာ္တိုင္ ဝတ္ဆင္ေတာ္မခူ ဲ့တဲ့ ဓမၼ ခ်ပ္ဝတတ္ န္ဆာပင္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေျခေတာက္ ုိ ဥးီ ခိုကရ္ ိွခုိးျခင္း မျပဳရေသးသမွ် ဤ န႔သံ ာထင္းပုံ မးီ မစြဲေလာင္ေစ ျဖစ္ေပတယ္။ ယခု ဘရု ားရငွ ္ ပရနိ ိဗၺာန္ စံဝင္ေတာ္မူၿပီးေနာကမ္ ာွ ငါကိုယ္တိုင္ပဲ ဒီ ဓမၼ သတည္း ဟု နတ္တုိ႔အလို ဆႏၵျပဳခဲၾ့ ကရာ ယခုအခါ နံသ႔ ာထင္းပုံႀကီးသည္ ရဲရဲညးီ ညီး ခ်ပဝ္ တ္တန္ဆာကို ဝတ္ဆင္ၿပီး အဓမကၼ ို ခၽြတေ္ ႁခြေခ်မႈန္းရလိမ့မ္ ယ္၊ ငါသိ႔ေု သာသူ ထငရ္ ာွ း မးီ ေတာက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ေလာင္ၿမဳိ က္ေလၿပီ။ ခုနစရ္ ကပ္ တ္လံုး မးီ ေလာင္ကၽြမး္ ခဲ့ၿပးီ ေနာက္ ရပွိ ါလ်က္နဲ႔ သဘု ဒၵလုိ ရဟနး္ ယတု ္နဲ႔ အေပါင္းအပါတ႔ုိ မႀကးီ ထြားေစရဘူး” ျမတစ္ ြာဘုရား၏ ႐ပု က္ လာပ္ အေလာင္းေတာ္သည္ မီးေသြး မျဖစ္၊ ျပာ မျဖစ္ဘဲ ဓာတ္ေတာမ္ ်ား အျဖစသ္ ာ တည္ရွိ ႂကြင္းက်နခ္ ဲ့ေလသည။္ အေလာငး္ ေတာက္ ို ရစပ္ တထ္ ားေသာ ပုဆုိးအသစ္ မေထရျ္ မတႀ္ ကီးသည္ သုဘဒကၵ ို မည္သုိမ႔ ်ွ အေရးတယူ မထားေတာ့ဘဲ ပူေဆြးေသာက ငါးရာတို႔တြင္လည္း အလယ၌္ ရိွေသာ ပဆု ုးိ ေလးရာ့ကးုိ ဆယ့္ရွစ္ထည္သာ မးီ ေလာင္ကၽြမး္ ၍ ေရာက္ေနၾကေသာ တပည့္ ရဟနး္ မ်ားကုိသာ တရားအၿမဳိ ကျ္ ဖင့္ အပူၿငမိ ္းေစေတာ္မူလကုိ ္သည္။ အျပငဆ္ ုံး အထပ္ႏွင့္ အတြင္းဆုံး အထပ္ျဖစေ္ သာ ပဆု ုိးႏွစထ္ ညတ္ ုိ႔မွာ မီးေလာငဖ္ ုိ႔ ေဝးစြ၊ အခိုးအေငြ႔ သင့္ကာ ညဳိ မည္း ညစေ္ မာွ င္ျခငး္ ေသာ္မွ် အလ်ငး္ မရ။ွိ ပကတိအတိုင္း ထ႔ိေု နာက္ ကုႆိႏာၷ ႐ျံု ပည္ဘကသ္ ို႔ ဆက္လက္ ႂကြခ်ီေတာမ္ ူခဲ့ေလသည္။ ႂကြင္းက်န္ရစ္ခဲ့သည္။ QQQQ မလႅာမငး္ တို႔သည္ တာဝန္အရိွဆံုး ကာယကံရွင္မ်ားအျဖစ္ အပိုင္အႏိုင္ စမီ ံၾကေတာ့သည္။ ဘရု ားရွင္သည္ မိမိတို႔၏ ပငုိ ္နက္ ကုႆိႏၷာ႐ံုတြင္ ပရိနိဗာၺ န္ စေံ တာမ္ ူခဲသ့ ည္ ျဖစ္ရာ အရွင္မဟာကႆပ မေထရျ္ မတ္ႀကီးသည္ နသ႔ံ ာ ထင္းပံုႀကီးကို လက္အပု ္ခ်ီလ်က္ မးီ သၿဂဳႋဟျ္ ခငး္ အမႈ ၿပးီ သည့္ေနာက္ သာဓုကီဠန သဘင္ ပူေဇာ္ပြဲႀကီးမာွ လညး္ မိမိတို႔ လက္ယာရစ္ သုံးပတ္လွည္က့ ာ ဘရု ားရွင္၏ ေျခေတာ္အစကုံ ို ဦးတိုက္႐ုိက်ိဳး ရွိခုးိ ကန္ေတာ့ လပု ္ပုငိ ္ခြင့္သာဟု ယုံၾကညထ္ ားၾက၏။ ထေု႔ိ ၾကာင့္ နံ႔သာထင္းပံုႀကီးမွ ၿငိမ္းေသသြားေသာ ေလသည္။ မေထရျ္ မတ္ႀကီး၏ တပည့္ ရဟန္းငါးရာတုိ႔ကလည္း သငတ့္ င့ေ္ သာ ေနရာမွ မးီ ႂကြင္းျပာစမ်ားကို န႔သံ ာရည္ျဖင့္ ၿငိမ္းသတ္ကာ ဓာတေ္ တာ္ ႏွစ္တငး္ ကို ရတနာၾကဳတထ္ ဲသ႔ို အတူလကုိ ္ပါလ်က္ ရိခွ ုိးၾက၏။ ဤတြင္ ပရိနိဗၺာန္ စလံ ြန္ေတာမ္ ူၿပီး ခနု စရ္ ကေ္ ျမာက္ေသာ ထည့္သြင္းလိုက္ၾကသည။္ ဓာတေ္ တာ္ၾကဳတ္ကိုလည္း လက္နက္စံလု င္ ကိုင္ေဆာငေ္ သာ ေန႔ကတညး္ က အေလာင္းေတာ္ကုိ မးီ သၿဂဳႋဟ္ရန္ အနည္းနညး္ အဖုံဖံု ႀကိဳးစားခဲၾ့ ကေသာလ္ ညး္ စစ္သူရဲတိုျ႔ ဖင့္ အထပထ္ ပ္ ဝန္းရံ ေစာငၾ့္ ကပ္ေစလုိကၾ္ ကသည္။ သာဓကု ီဠနသဘင္ ၿပးီ လွ်င္ အထမေျမာက္ခဲ့၊ မးီ မစြဲေလာငခ္ ဲ့ေသာ မလာႅ မင္းတို႔ လကမ္ ႈိင္ခ်ခဲ့ရေသာ နံ႔သာ ထင္းပံုႀကးီ မွ ဓာတေ္ တာ္အားလုးံ ကုိ မမိ ိတို႔ အပုိင္အျဖစ္ သမိ း္ ဆညး္ ကိုးကြယ္ၾကေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ အလုိအေလ်ာက္ မးီ ထေတာကေ္ လေတာသ့ ည္။ သ႔ုိေသာ္ သာဓကု ီဠနသဘင္ ကာလအတြငး္ မာွ ပင္ သဝဏ္လႊာမ်ား၊ စာခၽြန္မ်ားက Page - 7 တစ္ခုၿပီး တစ္ခု မလာႅ မင္းတ႔ုိထံ ေရာက္ရွလိ ာၾကသည္။ မဂဓျပည့္ရွင္ အဇာတသတမ္ င္း၊ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ေဝသာလီ လီဝစၧဝီမင္းမ်ား၊ ကပိလဝတ္ သာကဝီ ငမ္ ငး္ မ်ား၊ အလႅကပၸတတုိင္း ဗလု ီမင္းမ်ား၊ သာဓုကီဠဏ ပူေဇာပ္ ြဲႀကီး အၿပးီ တြင္ ကုႆိႏာၷ ႐ုံသည္ ႀကးီ စြာေသာ စစ္ေျမျပင္ႀကီးအျဖစ္ ရြာမရြာစိုးႀကးီ ၊ ျဗာဟၼဏပုဏၰား၊ ေဝဠဒီပကတိုင္းႀကးီ ရွင္ပုဏၰား၊ ပါဝါျပညမ္ ွ မလႅာမင္းမ်ားထမံ ွ ေျပာင္းလဲ ေရာကရ္ ွရိ မလို ျဖစ္သြား၏။ ခုနစျ္ ပည္ေထာင္ မင္းတို႔သည္ ဓာတ္ေတာလ္ ုပြဲ စစပ္ ြဲႀကးီ ၌ ဆင့္ကဲ ဆင့္ကဲ ေရာက္ရွိလာေသာ စာခၽြန္မ်ား၌ ဓာတေ္ တာေ္ မြေတာမ္ ်ားကို ခြဲေဝပူေဇာ္ခြင့္ ေပးရန္ ကႆု ႏိ ၷာ႐ံု မလႅာမငး္ မ်ားကို ဦးစြာ ဘုံရနသ္ ူအျဖစ္ ဥးီ တည္တိုက္ခုိက္ၾကမည္။ ထေ႔ို နာက္ ေတာင္းဆိုၾက၏။ တုိငး္ ႀကီးျပည္ႀကးီ သခင္မ်ား၏ သဝဏ္လႊာမ်ား၌ ဘရု ားရွင္၏ ဓာတေ္ တာ္တုိ႔ကို ခနု စျ္ ပည္ အခ်ငး္ ခ်င္းလည္း ဆက္လက္ တကို ခ္ ုိကၾ္ ကဥးီ မည္။ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကုိ ယူေရးတြင္ အဘယေ့္ ၾကာင့္ မိမိတိ႔ုလည္း ပေူ ဇာ္ပိုင္ဆငို ္ခြင့္ ရေွိ ၾကာငး္ အေထာက္အထားမ်ား မမိ ိမွအပ အျခားသူသည္ ရန္သူ ျဖစေ္ နသည္။ ေသြးေခ်ာငး္ စီး စစပ္ ြဲႀကီးကို ေရွး႐ဳွ ေနၾကသည။္ ျပဆိုထားၾကသည္။ အားလုံးပင္လ်ွ င္ မျငင္းႏုိင္ေသာ ခိုင္လံမု ႈမ်ား ျဖစ္ေနၾကသည္။ သ႔ေုိ သာ္ ထုိမင္းမ်ား၊ ေခါငး္ ေဆာင္မ်ားကုိ ငယ္စဥ္က ပညာသင္ေပးခဲေ့ သာ ငယ္ဆရာ သု႔ေိ သာ္ ကႆု ႏိ ၷာ႐ုံ မလႅာမင္းမ်ားက တင္းမာစြာ တု႔ျံ ပန္ အေၾကာင္းၾကားလုကိ ၾ္ ကသည္။ ျဖစ္သူ ေဒါဏပုဏၰားႀကးီ က အျပန္အလနွ ္ ခ်နိ ရ္ ြယ္ထားေသာ လက္နက္သြားမ်ား အလယသ္ ုိ႔ ဝင္ေရာကလ္ ိုက္သည။္ “ေလးဆယ့္ငါးႏွစ္ ကာလပါတ္လံးု ဗုဒၶျမတ္စြာဟာ မဇၩမိ တစခ္ ြင္ လွည့္လည္ ႂကြေရာက္ေတာ္မူခဲတ့ ာလည္း မနွ ္တယ။္ ကပိလဝတ္ သာကီမင္းေတြက စၿပးီ အတိုင္းတငုိ း္ “ေလာကရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းမ၊ႈ သတဝၱ ါရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မး္ မႈကို ေလးဆယ့္ငါးႏွစ္ ကာလပတ္လုံး ေန႔ေန႔ အျပညျ္ ပည္ ေဒသနိဂးုံ အႏွံ႔ ဘုရားရွင္ ေဒသစာရီ လညွ ့္လည္ေတာ္မူခဲ့ၿပီး ဘရု ားရွင္ရဲ႕ တပည့္ ညည အားထတု ္ႀကိဳးပမ္းၿပးီ တရားဓမၼ တုကိ ္ေကၽြးခဲတ့ ဲ့ ဘရု ားရွင္ရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ေတြကို သားသမးီ ေတြ ျဖစ္ခဲၾ့ ကတာလည္း မနွ ္တယ။္ ဒါေပမယ့္ တိငု ္းႀကးီ တစ္ဆယ့္ေျခာက္တိုင္းမာွ ပိုင္ဆငုိ ္ဖုိ႔အေရး စစမ္ ကန္ ဲ႔ ေျဖရွင္းၾကမလို႔တဲ့လား၊ မဖြယ္ရာလုိကေ္ လ... သင္တို႔ အားလုးံ ဘုရားရငွ ္က ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ေနာက္ဆးုံ ကာလမ်ားကို ငါတုိ႔ ကႆု ႏိ ၷာ႐ုံမာွ ပဲ ကုန္လြန္ေတာ္ ျမတ္စြာဘုရားရငွ ္ကို ျမတ္ႏိးု ကးုိ ကြယ္ၾကတယ္ ဆိရု င္၊ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဓမၼ အၿမိဳက္ကုိ မေူ စခဲ့တယ္ေလ။ ပရိနဗိ ၺာန္ စဝံ င္တာကလည္း ငါတ႔ုိရဲ႕ ကုႆိႏၷာ႐ုံမွာပဲ ျဖစတ္ ယ္။ ငါတ႔ိုနဲ႔ ထိကု ္လ႔ို ဆည္းကပ္ သက္ဝင္ၾကတယ္ ဆုိရင္၊ ေနာကၿ္ ပီးေတာ့ ငယ္ဆရာျဖစ္တဲ့ အကၽြႏ္ပု က္ ို ခထု ိ ငါတုိ႔ ရခဲတ့ ာ... ဓာတေ္ တာေ္ တြကုိ ဘယန္ ညး္ နဲ႔မွ၊ ဘာအေၾကာငး္ နဲမ႔ ွ ခြဲေဝ မေပးႏုိငဘ္ ူး” ဆရာအျဖစ္ သမိ ွတၾ္ ကေသးတယ္ ဆုရိ င္ အဲဒ့ ီ လက္နက္ေတြကုိ အားလံုး ျပန္သိမး္ လုိကၾ္ ကပါ” စာခၽြန္ သဝဏလ္ ာႊ မ်ား ေပးပခ႔ို ဲၾ့ ကသည့္ ခုနစ္ျပည္ေထာင္ မင္းတို႔သည္ ဤတုံ႔ျပန္ခ်ကက္ ို ေဒါဏပုဏာၰ းႀကီးရဲ႕ စကားကို မည္သမူ ွ် မပယရ္ ာွ းႏိုင္ၾကေတာ့။ ရေသာအခါ ေနာက္ထပ္ အကိ်ဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ျပ၍ ေတာင္းခံမေနေတာဘ့ ဲ စစ္အင္အားကသို ာ ျပင္ဆင္ ခ်ီတက္လာၾကေတာ့၏။ “သင္တုိ႔ ခု ရွစ္ျပည္ေထာင္ ရွစမ္ င္း ရေွိ နတယ္ မဟုတလ္ ား... ဓာတေ္ တာ္ ရစွ ္စိတ္၊ ႏစွ ္တင္းကုိ အညီအမွ် ကၽႏြ ုပ္ ္ကိယု ္တိုင္ ခြဲေဝေပးမယ္ဆုလိ ်ွ င္ အလိုမက်ႏုိင္စရာ ဘာမမွ ရွိဘူး” “အသာတၾကည္ သေဘာမွ်ၿပီး ခြဲေဝမေပးရင္လည္း တိုက္ယူရေတာမ့ ွာေပါ”႔ ဟု အားလံုးက ေႂကြးေၾကာလ္ ိုက္သည။္ ဤသျို႔ ဖင့္ ဆရာအရွင္ ပုဏၰားႀကီး ကုိယတ္ ုိင္ ရွစျ္ ပည္ေထာင္မင္းတုိအ႔ ား ဓာတေ္ တာ္ တစ္စိတ္စီ ခြဲျခမ္း ေဝငွေပးလိကု ၏္ ။ Page - 8 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ဓာတေ္ တာ္ကို ျခင္တြယ္ေသာ ရတနာျခင္ခြက္ကို ေဒါဏပုဏၰားႀကးီ က မမိ ိ ကိုးကြယ္ရန္ သဂၤါယနာပြဲ၌ ပါဝင္ရန္ ေရြးေကာက္ေတာ္မူလိုက၏္ ။ ဤ တစ္ခယု ုတ္ ငါးရာကနု ္ေသာ ရယူလုိက္၏။ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေဝငေွ ပးၿပီး ေနာက္က်မွ လာေသာ ဝိပၸလိဝနေမာယိရမင္းတုိ႔ကား အစုအေဝးတြင္ ဘုရားရွင္ ကယို ္ေတာ္တငို ္ ဧတဒဂ္ ထားေတာ္မူခဲ့ေသာ ရဟႏာၲ မေထရ္ႀကးီ အေလာင္းေတာ္ကို မးီ သၿဂဳဟႋ ္ရာ ဌာနမွ စႏကၵ းူ မးီ ေသြးကုိသာ ရရိွသြားခဲ့သည္။ ပါဝင္ၾကေလသည္။ ဓာတေ္ တာ္မ်ားကို ေဝငခွ ြဲျခမး္ ေသာ ေန႔ကား သရီရ ႐ပု ္အေလာင္းေတာ္ကုိ ပူေဇာသ္ ည့္ ငါးရာျပည့္ရန္ တစပ္ ါးအလုိ ထားျခင္းကား ဤအခ်ိနဝ္ ယ္ ပဋိ ကသုံးပံုကုိ အာဂုံ ခုနစ္ရက္၊ န႔ံသာထင္းပံုကုိ မီးေလာင္ကၽြမး္ သည့္ ခုနစ္ရက္၊ ဓာတေ္ တာ္ပူေဇာ္ပြဲ သာဓကု ီဠနသဘင္ ေဆာင္ႏိုင္ေသာ္လည္း ေသာတာပန္ အဆင့္သာ ရိွေသးေသာ အရွင္အာနႏၵာအတြက္ ျဖစ္သည္။ ခနု စ္ရက္ စုစုေပါင္း ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရက္ ျဖစ္ရာ ျမတ္စြာဘုရားရငွ ္ ပရနိ ိဗာၺ န္ စံဝင္ေတာ္မူေသာ စင္စစ္မူ သဂၤါယနာပြဲ၌ အရွင္အာနႏာၵ မပါဘဲလည္း မျဖစ္ႏုငိ ္။ အရွင္အာနႏၵာက ဘရု ားရွင္ ကဆုနလ္ ျပည့ေ္ န၊႔ နံနက္ အ႐ုဏ္တက္ခ်နိ ္မွ စလွ်င္ နယုန္လဆနး္ ငါးရက္ေန႔မွ ဓာတ္ေတာ္ သက္ေတာ္ထငရ္ ာွ း ရွိစဥ္က ျမတ္စြာဘုရား ေနာက္ပါးမွ အရိပ္ပမာ ထကၾ္ ကပ္မကြာ လကုိ ္ပါလ်က္ ေဝႏငုိ ္ခဲ့ေလသည္။ ဓမၼခႏၶာေပါငး္ ရစွ ္ေသာငး္ ေလးေထာင္တို႔ကုိ ကိုယ္တုငိ ္ကယုိ က္ ် ၾကားနာသငယ္ ူ သမိ း္ ဆည္း မတွ ္သားခဲေ့ သာ တရား ဘ႑ဂါရိက ျဖစ္ေတာ္မေူ လသည။္ ဤအခ်ိန္တြင္ အရပေ္ လးမ်ကႏ္ ွာမွ ေန၍ ႂကြေရာက္ စု႐ုံးလာၾကေသာ ရဟနး္ သံဃာေတာတ္ ုိ႔မာွ လညး္ ကႆု ႏိ ာၷ ႐ံု၌ မေရမတြက္ႏိုငေ္ အာင္ မ်ားျပားခဲၿ့ ပီ ျဖစ္ေလသည္။ အရွင္အာနႏၵာ၏ မရမွိ ျဖစ္ေသာ လိုအပ္ျခင္းက႑ကို ႂကြငး္ ေသာ ရဟန္းေတာ္တုိ႔က တညီတၫြတ္တည္း ေရြးေကာက္ေတာမ္ ၾူ ကျခင္းျဖင့္ သဂၤါယနာတင္ပြဲႀကီးသည္ မေထရ္ ငါးရာ မ်ားျပားလွစြာေသာ သဃံ ာထကု ို ၾကည့ရ္ င္း အရွငမ္ ဟာကႆပ မေထရ္ႀကီးသည္ ျပည့္ခဲ့၏။ ဆးုံ ျဖတခ္ ်က္တစ္ခု ခ်ေတာမ္ ူလုကိ ္သည္။ အစုေခါငး္ ဆာငမ္ ်ားျဖစ္ေသာ သံဃာ ခုနစ္သနိ ္းအား စည္းေဝးေစကာ ရဟန္းႀကးီ သုဘဒၵ၏ ႐ုိင္းျပေစာ္ကားေသာ စကားမ်ားကုိ ျပန္လည္ သဂၤါယနာတင္ပြဲအတြက္ လိအု ပေ္ သာ မေထရ္အင္အား ျပည့္စံုေပၿပီ။ မည္သည့္ မနိ ၾ႔္ ကားလ်က္ သာသနာေတာ္ အဓြန္႔ရွည္ေစဖို႔ အစဥတ္ စကုိ ္ သန္စ႔ င္မြနျ္ မတေ္ နဖို႔ သဂၤါယနာ ေနရာဌာနတြင္ သဂၤါယနာပြဲ က်င္းပၾကမည္နည္း။ ထုေိ နရာေဒသသည္ ရဟနး္ ေတာ္တို႔ တငျ္ ခင္းအမႈကို မခု ် ျပဳလိုေၾကာင္း မနိ ႁ႔္ မြက္လုိက္၏။ သီတငး္ သုံးရနအ္ တြက္ လည္းေကာင္း၊ အခင္းအက်င္း အစီအမံ အစစ အဆင္ေျပရန္အတြက္ လည္းေကာငး္ ၊ မလိုလားေသာ ရဟန္းတို႔ သံဃာ့အလယ္ ဝငထ္ ြက္ ေႏွာင့ယ္ ွက္ ဆန္႔က်ငျ္ ခင္း ဤသ႔ျို ဖင့္ သံဃာ့အစည္းအေဝးႀကးီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ အရငွ ္မဟာကႆပ ေဘးမွ ကင္းေဝးရန္အတြက္ လည္းေကာငး္ ၊ သဂၤါယနာတင္ ရဟနး္ ေတာႀ္ ကီးမ်ား၏ ဆြမ္း၊ ေဆး၊ မေထရျ္ မတႀ္ ကးီ သည္ ပိဋကသံးု ပေံု ဆာင္ ပုထုဇဥ္ ရဟန္းမ်ား၊ ေသာတပန္၊ သကဒါဂါမ၊္ ေက်ာင္း၊ ဝိဟာရ... စသည္တုိ႔ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြရ႔ န္အတြက္ လည္းေကာင္း အဘက္ဘကမ္ ွ အနာဂါမ္ႏငွ ့္ ႐ုးိ ႐ုိး သကု ၡဝိပႆက ရဟႏၲာ ပုဂဳၢိ လမ္ ်ားကို ေရြးေကာက္ျခငး္ မျပဳဘဲ ျပည့္စေုံ သာ ေနရာဌာန ျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကးီ လေွ ခ်သည္။ ရက္ေပါင္း လေပါင္း ခ်၍ီ ၾကာမည့္ ပဋိ ကသံုးပံုေဆာင၊္ ဆဠသညိ ၊ ပဋိ သမိ႓ဒါပတၱ ရဟႏာၲ ပုဂၢိဳလ္ ေလးရာ ကးုိ ဆယ့္ ကးို ပါးတိ႔ုကုိ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 9

http://mmcybermedia .com အေရးႀကီးလွေသာ ဤ သဂၤါယနာပြဲႀကီးကို သာမန္ အေထာက္အပံ့ အေၾကာင္းခံမ်ားျဖင့္ ဝန္တစ္ေယာကသ္ ည္ ေရႊေရာင္တံခါးခ်ပက္ ို ဖြငလ့္ ်က္ အတြင္းသုိ႔ ဝင္သြား၏။ မၾကာမီ ေထာက္ကန္၍ မရႏိငု ္။ ထုိတံခါးမွ ျပနထ္ ြက္လာေသာ ဝန၏္ လက္အပု ္ခ်ထီ ားေသာ ႐ိကု ်ိဳးပ်ပ္ဝပ္ သဏာၭ နေ္ နာကမ္ ွ ဘရု ငး္ မင္းျမတ္ ႂကြလုကိ ပ္ ါလာ၏။ ဘုရင္မင္းျမတမ္ ွာ ဘြဲျ႔ ဖဴ ႏွစ္ထပ္ဝတ္စႏုံ ွင့္ ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ ေနရာ၊ မည္သတူ ို၏႔ ေထာက္အခံ၊ အကူအပ့ံကို ရယေူ လမညန္ ည္း။ “မဴွ းႀကးီ မတႀ္ ကးီ မ်ား အားလးံု အစုအံ ညီ ရွိေနၾကပါလား၊ ဒကီ စိ ၥက ဒေီ လာက္ေတာင္ QQQQ အေရးႀကးီ သတဲလ့ ား” ဘရု ငန့္ န္းတြင္းမွ အေရးအပါဆံုး ဝန္ႀကီး မဴွ းႀကးီ မ်ားသည္ အမႈေတာ္ထမး္ တို႔ ဝန္းရံ ခစားေနေသာ မဴွ းမတ္မ်ားကုိ တစ္ခ်က္ေဝၾ့ ကည့္ရင္း ဘရု င္မင္းျမတ္က မိန္႔သည္။ စီရငထ္ ားေသာ ေရတႊ ငး္ ၊ ေရႊေခါင္းသးုံ လံုးကို စစ္ေဆး ၾကည့္႐ႈေနၾက၏။ ႀကီးမားေသာ နန္းရငး္ ဝန္ႀကီးက ကိုယ္ကုိ စန္႔မတ္လ်က္ - ဇလားႀကီးမ်ား သဏၭာန္ရိွသည့္ ဤ ေရႊတင္းႀကီးမ်ားမွာ လူတစ္ကိုယ္စာ ဝငေ္ ရာက္ လဲေလ်ာင္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေခ်ာငခ္ ်ိ က်ယျ္ ပနၾ႔္ ကသည္။ ေရႊတင္းမ်ားကို စစ္ေဆး “အရွငမ္ ငး္ ႀကီး... ကၽြႏုပ္ ္တ႔အုိ ားလုးံ အိပမ္ က္မ်ား အားလံုး မေကာင္းၾကပါဘူး၊ ၾကည့္႐ေႈ နၾကေသာ အမတႀ္ ကီးမ်ား၏ မ်က္ႏွာအားလံုး မသာမယာ ျဖစ္ေနၾကသည။္ တစ္ခုထက္ အပိ ္မက္ဆုိးေတြဟာ မေကာင္းက်ိဳးကို ေပးတတ္ပါတယ။္ ကၽြႏ္ပု တ္ ုိ႔ မွဴးႀကီးမတ္ႀကီးေတြမွာ တညူ ီ မကေသာ ေသာကမ်ားကုိ ေပြ႔ပုိက္ ထမ္းပးုိ ထားရသည့္ အသြင္မ်ား ရွိၾကသည္။ ႀကံဳႀကဳိ က္စြာ အိပမ္ က္မ်ား မေကာငး္ ျမင္မက္ၾကျခင္းဟာ အရွင္မင္းႀကီးအတြက္ တစ္စုံတစ္ခု ထိခိုက္ေစမယ့္ နမိ ိတ္ ျဖစ္တယ္လို႔ ပေု ရာဟိတ္ႀကးီ မ်ားက ေကာကယ္ ၾူ ကပါတယ။္ ဒါေၾကာင့္ “ေလာင္းထည့္ေတာ့...” အပိ ္မက္ဆုးိ မ်ားရဲ႕ မေကာငး္ ရလဒ္ကို ဖယ္ရွားဖုိ႔ ခုလို စီမံရျခင္း ျဖစ္ပါတယ။္ စတုမဓု ေရႊတင္းအတြငး္ သက္ဆင္း ေလ်ာင္းေတာ္မူေစလိုပါတယ္” အမတႀ္ ကီးမ်ား တစ္ဦးကုိ တစ္ဦး ၾကည့္ကာ ၿပိဳငတ္ ူလုိလုိ ေခါငး္ ညိတ္လုကိ ၾ္ ကသည္တြင္ အႀကးီ အကဲ တစဥ္ ီးက အမိန္ေ႔ ပးလကုိ ္၏။ ထုိအမိန္႔ အဆုံးဝယ္ အနးီ ရိွ အမႈထမ္းမ်ားက ဟု ေလ်ွ ာက္လုိက၏္ ။ နန္းရငး္ ဝန္ႀကီး၏ အၿမဲတေစ တည္ၿငိမ္ခိုငခ္ ံ့ေနေသာ ဣေႁႏၵမာွ ထမး္ ပုိးႏွစခ္ ျု ဖင့္ မ, ခ်ီထားေသာ ကနဇ္ လား ေျမာႇ က္ကာ ေရႊတင္းထဲသုိ႔ ေစာင္းငဲ့ သြန္ခ်လိုက္ မသိမသာ ယြင္းပ်ကသ္ လို ျဖစ္ေနေလသည။္ ဘုရင္မင္းျမတက္ အစီအရီ ခ်ခင္းထားေသာ ၾကသည္။ ေရတႊ င္းထဲ၌ နီညဳိ ဝါဖန္႔ အရည္ပ်စ္မ်ား က်ေရာက္သြားၾက၏။ ထအို ရည္မ်ားကား ေရႊတင္း သုံးခုကို ၾကည့္လုိက္ၿပးီ ေနာက္ ၿပဳံ းေယာင္မ်က္ႏွာျဖင့္ ဆိျု ပန္သည္။ ေထာပတ္၊ တငလ္ ဲ၊ သကာ၊ ပ်ားရည္တ႔ျို ဖင့္ ေဖာ္စပ္ထားေသာ စတမု ဓု အရည္မ်ား ျဖစ္ေလသည္။ “စတုမဓုေတြ အျပည့္ ျဖည့္ေလာင္းထားတဲ့ ေရႊတင္း သုးံ လံုး၊ အင္း... ဒေီ ရႊတင္းေတြထဲကုိ “အားလံုးျပည့္ရင္ ဘုရင္မင္းျမတ္ကုိ ပင့္ေဆာင္ခဲ့ပါ” ဘြဲ႔ျဖဴ ႏွစ္ထပ္ဝတ္ထားရတဲ့ ကၽြႏု္ပက္ ဆင္းရမယ္၊ မၾကားဖးူ မႀကဳံ ဖူးတဲ့ အစီအရငေ္ ပပဲ။ ဒါေပမယ့္ Page - 10 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com သင္တုိ႔ မွဴးႀကးီ မတ္ႀကီးမ်ားက အိပ္မကဆ္ ုိးေတြ တစ္ၿပိဳင္တည္း မက္၊ ကၽြႏပု္ ္အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားသခငသ္ ည္ ယခုအခါ ကုႆိႏၵာ႐ံု မလႅာမငး္ တို႔၏ အင္ၾကင္းေတာရဂ၌ုံ ပရိနိဗာၺ န္ စးို ရမိ ၾ္ ကတယ္ ဆိရု င္လည္း ကၽြႏုပ္ ္ မျငင္းသာေတာ့ဘူးေပါ”႔ စဝံ င္ေတာ္မူခဲပ့ ါၿပီ အရွင္မင္းႀကီး” “အသက္႐ွဴသာ႐ံု ႏာွ ေခါင္းေပၚ႐ုံမွ် ထားၿပီး စတုမဓု ေရႊတငး္ ထဲမွာ တစ္ကုယိ ္လုံး ျမဳႇ ပႏ္ ွစ္ အမတ္ငယ၏္ ေရရြတျ္ မည္တမး္ သံ အဆံုးဝယ္ တိတဆ္ တိ ျ္ ခင္းသည္ ေၾကာကမ္ က္ဖြယ္ လဲေလ်ာင္းေတာမ္ ပူ ါ ဘရု င္မင္းျမတ္” ဖံးု အပု ္သြား၏။ နန္းရင္းဝန္ႀကီးႏွင့္ တကြေသာ အနီးအနားရိွ မွဴးႀကီးမတ္ႀကီး၊ ဝန္ႀကီး၊ အမႈေတာ္ထမ္း အားလံးု တို၏႔ မ်က္လံးု အစုံမ်ားက ေရႊတငး္ ဆသီ ို႔ စၿု ပဳံ ေရာက္ရသိွ ြားၾကသည။္ “ေကာငး္ ၿပေီ လ...” ေရႊတင္း စတမု ဓုရည္ထဲ၌ စိမ္ထားေသာ ဘုရင္မင္းျမတ။္ ဘုရင္မငး္ ျမတ္၏ မ်က္ႏွာျပင္သည္ ႐ုတ္ျခည္း ေသြးဆုတ္သြားသလုိ ျဖဴေလ်ာ္ ေဖ်ာ့ေတာ့သြား၏။ ထ႔ုိေနာက္ ႐တု ျ္ ခည္းပင္ ျပန္လည္ ေရႊတင္းထဲသုိ႔ ဘုရင္မငး္ ျမတ္ ဆင္းရာတြင္ နန္းရင္းဝန္ႀကီး ကိုယ္တိုင္ အျခား နီျမနး္ လာ၏။ မ်ကလ္ ံုးအစုံတ႔ို တင္းက်ပ္စြာ ပိတ္သြားကာ၊ နဖူးနားထင္စပ္မွ အေၾကာတို႔ ဖ်တ္ဖ်တ္ မွဴးႀကီးမတ္ႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ ကုငိ ္တြယေ္ ဖးမ ကညူ ီေလသည။္ ႏွာေခါင္း ေဖာ္ထား႐ုံမ်ွ ေသာ လပႈ ္ခတ္သြားၾက၏။ ညညး္ တြားသံ၊ ငုေိ ႂကြးသံ၊ ေအာဟ္ စ္သ၊ံ မည္သည္အ့ သံမ်ွ အေနအထားျဖင့္ ဘရု င္မင္းျမတသ္ ည္ ေရတႊ ငး္ ထဲရိွ စတုမဓုရည္မ်ား၌ ႏစွ စ္ ိမ္ထားေလၿပီ။ ဘရု ငမ္ င္းျမတထ္ ံမွ ထြကေ္ ပၚမလာ။ နန္းရင္းဝန္ႀကီးက အျခား နံရံဘက္ရိွ တံခါးေပါက္သို႔ လညွ ၾ့္ ကည္က့ ာ ေခါင္းညိတျ္ ပလိုက္၏။ အားလံုးပင္ ထိုတံခါးဆကီ ို လွမ္းၾကည့္ၾကသည။္ တခံ ါးခ်ပ္ ပြင့လ္ ာသည္။ အထဲမွ ထြက္လာသူကား သိေ႔ု သာ္ မဴွ းႀကီးမတႀ္ ကီးမ်ား ႀကဳိ တင္တြကဆ္ ထားေသာ လြနစ္ ြာ ထူးျခားေသာ ဆပံ ငဖ္ ားလ်ားခ်ကာ အဆငတ္ နဆ္ ာ အေဆာင္အေယာင္ ခၽြတ္ထားေသာ အမတ္ငယ္ တစ္ဦး။ အျခင္းအရာ တစ္ရပ္ကိုကား မ်ကဝ္ ါးထင္ထင္ ေတြလ႔ ိုက္ၾကရသည္။ ထအို ရာကား အျခားမဟုတ္။ ေရႊတင္းထဲရွိ စတုမဓုရည္ မ်ကႏ္ ာွ ျပင္အထက္ဝယ္ အေငြ႔တေျခာင္းေျခာင္း ေထာငး္ ေထာင္း အမတ္ငယ္သည္ ဘုရင္မင္းျမတ္ရွရိ ာ ေရႊတင္းဆီသို႔ ေလ်ာွ ကလ္ ာကာ လက္အုပ္ လႈပ္ခါလာျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ဘုရားရွင္ ပရိနဗိ ာၺ န္စံဝင္ေၾကာင္းကုိ ၾကားသလိ ုိက္ရသည့္ ပထမ ခ်ီေျမာႇ က္လိုက၏္ ။ ထို႔ေနာက္ ပကတိ ျပတ္သားၾကည္လင္ေသာ အသံတြင္ ယႀူ ကဳံ းမရေသာ တဒဂၤမ်ား၌ပငလ္ ်ွင္ ေရႊတငး္ ထဲမွ ဘုရငမ္ ငး္ ျမတ၏္ ေသာက ပရိေဒဝသည္ အဟုန္ျပငး္ စြာ အသြင္ေဆာင္လ်က္ - လႈပ္ခတ္ ႐နု ္းႂကြခဲေ့ လၿပီ။ စတမု ဓုရည္တ႔ိုသည္ ဘုရငမ္ ငး္ ျမတ၏္ ရင္ထဲမွ အပူမီး၏ အရိွနေ္ ၾကာင့္ အေငြ႔ေျခာင္းေျခာင္း ထႂကြခဲ့ေပၿပီ။ “အရွငမ္ ငး္ ျမတ္... ေသျခငး္ မွကငး္ ေသာ သတဝၱ ါမညသ္ ည္ မရွိပါကနု ္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ၏႔ အသက္ရွည္ေဆး၊ အသက္ရငွ ္ေဆးႀကးီ သဖြယ္ ျဖစေ္ တာ္မူေသာ ဦးခုကိ ္ပူေဇာ္သမႏႈ ွင့္ မဴွ းႀကီးမတႀ္ ကီး၊ ဝန္ႀကီးတိ႔ုအေနျဖင့္ ဤသ႔မို ်ွ ႀကိဳတင္စမီ ံ မထားခဲ့ပါလွ်င္မူ ဘရု င္ အ႐ုိအေသျပဳရာ ေစတီေတာ္ႀကးီ လည္း ျဖစ္ေတာ္မေူ သာ ေကာငး္ မႈမ်ိဳး စကုိ ္ပ်ဳိ းႀကဲခ်ရာ မင္းျမတ္သည္ ‘ဘုရားရွင္ ပရိနိဗာၺ န္ စံေတာ္မၿူ ပီ’ ဟု သလိ ်ွ င္သိခ်ငး္ ခဏ၌မွာပင္ ႏလွ ံုးကြဲ၍ လယ္ေျမေကာငး္ သဖြယ္လည္း ျဖစေ္ တာ္မူေသာ လ၊ူ နတ္၊ သတၱဝါ ခပ္သိမး္ တုိ႔၏ ဆရာ ခ်ကခ္ ်ငး္ ေသဆံးု သြားမည္ ဧကန္ပင္။ Page - 11 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com အေၾကာငး္ မူ မဂဓျပည့္ရွင္ အဇာတသတ္မင္းႀကီးသည္ ဘုရားရွင္အား ၾကည္ညဳိ စကားလးံု မ်ားကို ထပမ္ ံ လိုက္လံေရရြတရ္ င္း မင္းႀကီး၏ မ်ကလ္ ုံးမ်ားသည္ အထကသ္ ို႔ ျမတႏ္ ုိးျခငး္ အရာ၌ ပုထုဇဥ္တုိ႔၏ သဒါၵ တရားအရာ၌ အတုမရိွ ထကသ္ န္ ျပငး္ ထန္လြန္းလသွ ူ လန္တကသ္ ြားၾကျပနသ္ ည္။ ေရတႊ င္းထဲရိွ စတုမဓုရညမ္ ်ားလည္း အေငြ႔ေျခာင္းေျခာင္း ျဖစ္ျခငး္ ေၾကာင့္ပင္တည္း။ တေထာင္းေထာငး္ လတႊ ္ျပန္သည္။ ေရႊတင္းထဲရိွ စတုမဓုရည္ မ်က္ႏွာျပင္ထက္၌ အေငြ႔ျဖဴျဖဴတို႔ လူးလြန္႔ တက္ပ်ေံ နဆဲ၌ပင္ ျဖဴလြလြ အေငြမ႔ ်ား အနည္းငယ္ ေလ်ာ့ပါးသြားေတာ့မွ မင္းႀကီးအား ဒတု ိယ ေရႊတင္းမွ မွဴးမတ္တု႔သိ ည္ အဇာတသတ္မင္းႀကီးကို ေပြ႔ခ်ီ ဆယ္မ, လ်က္ အသင့္ရိွေနေသာ ဒုတယိ ဆယယ္ ူလ်က္ တတယိ ေရႊတင္းထဲသုိ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းၾကရသည္။ တတိယ ေရႊတင္းထဲသုိ႔ ေရႊတင္းထဲသို႔ ေရ႕ႊ ေျပာင္းေပးလိုက္ၾကသည။္ ေရာက္သြားၿပီး မၾကာမီပင္ သတိျပန္လညလ္ ာေသာ မင္းႀကးီ က ေမးျပန္သည္။ ခဏအၾကာတြင္ မင္းႀကးီ သတျိ ပန္လညလ္ ာ၏။ ျဖညး္ ညင္းစြာ ပြင့္လာေသာ မ်ကလ္ းံု “သငတ္ ို႔ ဘာေျပာလုိကၾ္ ကသလဲ” သငူ ယ္အိမ္မ်ားမွ လည္ပတေ္ နမည္ဟု ထင္ရ၏။ မ်က္ႏာွ အသြင္မွာလည္း အပိ ္မက္ဆုးိ တစ္ခမု ွ “ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ စံဝင္ေတာ္မခူ ဲ့ပါၿပီ အရွင္” ႏးုိ ထလာကာ၊ ဘာကုိမနွ ္းမသိဘဲ ေခ်ာကခ္ ်ားေနသေယာင္ ေသြးဆုတ္ ေဖ်ာေ့ တာ့ေန၏။ “မျဖစ္ႏငုိ ္ဘးူ ... ဒီသတငး္ ကို ငါ... မယုံ” မ်က္ေတာင္ တစ္ခ်က္ ႏစွ ္ခ်က္ ပုတ္ခတ္ၿပီးေနာက္ မင္းႀကးီ သည္ မမိ ိအနးီ တြင္ ဝငို ္းအံုေနေသာ တတိယအႀကိမ္ နစေ္ မ်ာသြားျပန္၏။ မ်က္လးံု မ်ားကမူ ပြင့္လ်က္သားပင္ ရွိေတာသ့ ည္။ မွဴးမတ္၊ ဝန္တုိ႔ကို လည္းေကာင္း၊ မိမိကုယိ ္တိုင္ စတမု ဓု ေရႊတင္းထဲ ရွိေနသညက္ ုိ လညး္ ေကာငး္ ဤအျခငး္ အရာသည္ မင္းႀကီး၏ ရင္ထဲမွ အပူမးီ မ်ား အတန္အသင့္ ေလ်ာပ့ ါးသြားၿပီကို ျပေသာ သတိထားမိသြားသည္။ ဘရု ငမ္ င္းျမတ္သည္ ေရတႊ ငး္ ၏ ႏဳွ တခ္ မး္သားမ်ားကို ဆုပ္ကုိင္၍ လကၡဏာ ျဖစ္၏။ ေမးလိုကေ္ လသည္။ ဤတြင္ မွဴးႀကးီ ၊ ဝန္ႀကီးမ်ားသည္ အဇာတသတမ္ င္းႀကးီ ကို ေရႊတင္းထဲမွ ထုတဆ္ ယ္ ေပြ႕ခ်ီ၍ န႔ံသာေရမ်ားျဖင့္ ေရမးို သန္႔စင္ ေပးလိကု ္ၾကသည။္ အသင့္ေဆာင္ထားေသာ ေရစင္ “သင္တုိ႔ ေစာေစာက ဘာေျပာလကို ၾ္ ကသလဲ” ေရခ်မ္းမ်ားျဖင့္ ဦးထိပ္ဆံပင္မသွ ည္ သြန္းျဖနး္ ေပးၾကသည။္ ေအးျမေသာ ေရစင္တို႔ေၾကာင့္ မင္းႀကးီ သတိရလာသည္။ နန္းရင္းဝန္ႀကီးက ေျခာက္ေသြ႔ေနေသာ ႏဳွ တ္ခမး္ မ်ားကို ပြတ္သပ္လကုိ ္ကာ တနု ယ္ င္စြာ “ေတာ္ၾကေတာ.့ .. ငါ သတိရၿပီ” ေလ်ွာက္ထားရျပနသ္ ည္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) “ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနဗိ ၺာန္ စံဝင္ေတာ္မူခဲ့ပါၿပီ အရွင္မင္းႀကးီ ” “ျမတ္စြာဘုရားရွင္... ပရိ... နိဗၺာန္... စံ... ဝင္ေတာ္... မ.ူ ..” Page - 12

http://mmcybermedia .com ေရအရႊဲရႊဲ စိုေသာ ကယို ္ခႏာၶ ထက္တြင္ ျဖဴေဖြးေသာ ဝတ္လာႊ ႐ုံသည္ ဖ႐ိုဖရဲ ရိွေန၏။ ဝရံတာ၏ ေက်ာက္သလင္း လက္ရမ္းတငုိ ္ကို ဆုပ္ကိငု ္ရင္း မင္းႀကီးသည္ အေဝး နသံ႔ ာေရတိုျ႔ ဖင့္ စိုစြတ္ဆဲ ဆံပငမ္ ်ားက မင္းႀကးီ ၏ ေက်ာျပင္ထက္ဝယ္ ဖားလ်ားက်လ်က္ ရွ၏ိ ။ တစ္ေနရာဆီသုိ႔ ၾကည့္ေနသည္။ “ငါ႔ကို ဖယ္ေပးၾကစမး္ ... ဘာျဖစ္လို႔ ဝုိငး္ အုံ ၾကည့္ေနၾကတာလဲ” “ရာဇၿဂိဳဟဟ္ ာ သညု ျဖစ္သြားၿပီ... မဂဓ ႏငို ္ငံေတာ္ဟာ အေမွာင္တိုက္ ျဖစ္သြားၿပီ... အုိ... တစ္ေလာကလးံု အေမာွ င္တုိက္ ျဖစ္သြားၿပီ” ဆ႔နုိ စ္ေသာ ေငါက္ငမး္ သေံ ၾကာင့္ မဴွ းႀကီး၊ ဝန္ႀကီးမ်ားသည္ မငး္ ႀကီးအနီး ဝငုိ ္းအုံေနရာမွ ရဲွသြားၾကသည္။ မင္းႀကီးသည္ နန္းေဆာင္ စၾကႍလမး္ အတိငု ္း ေလွ်ာက္သြားသည္။ ဝတ႐္ ုျံ ဖဴ၏ မင္းႀကီး အမူအရာ လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုခု ပ်က္သြားလ်ွ င္ အခ်နိ ္မီ တားဆီးႏိုငေ္ အာင္ အနားမ်ားက ၾကမ္းျပငတ္ ြင္ ဒရြတတ္ ိုက္ ပါသြားၾကသည။္ မငး္ လမ္း စၾကႍတစ္ေလွ်ာကတ္ ြင္ မွဴးမတ္မ်ားက အသင့္ ေစာင့္ေနၾကသည္။ ရေိွ နၾကေသာ နန္းတြင္း အမႈထမ္းမ်ားသည္ မင္းႀကီး ျဖတ္သြားရာ ဝဲယာ ႏွစ္ဘက္တ၌ု႔ိ အလ်င္အျမန္ ဒူးေထာက္ ခစားလိုကၾ္ ကသည္။ “ေဟာ ဟိုက ေကာင္းကင္ႀကီး၊ ေဟာ ဟိကု ကမ႓ာေလာက... ဟအို ေဝးဆီမာွ မိးု ကုပ္စက္ဝိုင္း... အားလံုး ေသဆးံု သြားၾကၿပီ၊ ဘုရားရွင္ မရိေွ တာတ့ ဲ့ေနာက္မာွ အားလုံး ေသဆုံး အဇာတသတ္မင္းႀကီး ႏွဳတ္မွ တတြတ္တြတ္ ေရရြတ္ျမည္တမး္ သြားေသာ စကားတ႔ိုသည္ သြားၾကၿပီေပါ၊႔ အုိ... ဟုးိ မွာ... ဟုိး တစ္ေနရာမွာ” နန္းေတာ္ တုိငလ္ ံုးမ်ားအၾကားမွ တးုိ ေဝ႔ွကာ မ်က္ႏာွ ၾကက္နံရံမ်ားသုိ႔ ထိခတ္ လြင့္ပါသြားၾကသည။္ မင္းႀကီးသည္ အျပင္သုိ႔ ၾကညေ့္ နရာမွ ျပနလ္ ွည့လ္ ိုက္၏။ “ဘုရားရွင္ ပရနိ ိဗာၺ န္ စၿံ ပီ... တဲ့၊ ဘရု ားရငွ ္ ပရိနဗိ ာၺ န္ စံၿပီတဲ့... မငး္ တို႔ သိၾကရဲ႕လား... “ဇဝီ ကရဲ႕ သရက္ဥယ်ာဥ္ေက်ာင္း ရိွရာကုိ ငါ အခုသြားမယ္” ငါတုိ႔ ဘရု ားရွင္ မရိွေတာ့ဘူး...” QQQQ ဒယီးဒယငုိ ္ ေျခလမွ ္းမ်ားျဖင့္ မငး္ လမ္း စၾကႍမ်ားအတိုင္း ေဆာက္တည္ရာမဲ့ ေလ်ွ ာက္သြားရင္း မင္းႀကီးသည္ ေလသာေဆာင္ ဝရံတာဆသီ ို႔ ေရာက္သြားေလသည္။ သရကဥ္ ယ်ာဥေ္ က်ာငး္ ၊ ကမၺဝန္ ဝိဟာရ၏ ဦးခန္းရွိ ပလငႅ ္ေရွ႕တြင္ အဇာတသတ္ ထုအိ ခါမွပင္ ေငးေၾကာင္၍ ၾကည့္ရငး္ က်နရ္ စ္ခဲၾ့ ကေသာ မွဴးမတ္ဗိုလ္ပါမ်ားသည္ တစ္ၿပဳိ င္တညး္ မင္းႀကးီ သည္ ဒူးတုပ္ ပ်ပဝ္ ပ္ေန၏။ လက္အုပ္အစုံတုိက႔ ို နဖူးထပိ ္ထက္မွ ေရႊ႕ေျပာင္းကာ လိုလိုပင္ မငး္ ႀကီး ရပ္ေနေသာ ဝရံတာဆီသုိ႔ ေျပးလာၾကေလသည္။ ေလသာေဆာင္၏ ရင္ၫြန္႔ဆတီ ြင္ ထိကပ္လကုိ ္၏။ ထေ႔ို နာက္ စပံ ယ္ကိန္းဝပ္သူ မရိွေသာ ဗလာဟင္းလင္း ဝရံတာကား အတန္ငယ္ ျမင္ေ့ သာေနရာ။ မင္းႀကီးသည္ ပရိေဒဝ၏ ႐ႈ႕ိ ၿမိဳကမ္ ႈျဖင့္ သတိကင္းလြတ္ တရားေဟာ ပလႅင္ကုိ စိန္းစိနး္ ပါေအာင္ ၾကည့္ရင္း ျမညတ္ မ္းျပန္ေလသည္။ ျဖစက္ ာ ထုိအျမင့္ေနရာမွ လမိ က့္ ်သြားခဲ့ပါက... Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 13

http://mmcybermedia .com “အရွငျ္ မတ္ဘုရား... လြန္ခဲ့တဲ့ ႏစွ ္မ်ားရဲ႕ တစ္ခုေသာ တနေ္ ဆာင္မနု ္း လျပည့္ညမွာ မင္းႀကီး၏ ေသာကမီးလွ်ံတု႔ိသည္ အတူ ခစားလိုကပ္ ါလာၾကေသာ မဴွ းမတ္၊ ရဲမက္ ေဟာဒီ ပလႅငထ္ က္ကေနၿပးီ တပည့္ေတာ္ကုိ အရွင္ဘုရား တရားေဟာခဲ့ပါတယ္ ဘုရား၊ အၿခံအရံမ်ားဆီသုိ႔ ကူးစက္သြား၏။ ငညုိ ည္းသံမ်ား ျမည္တမး္ သံမ်ားျဖင့္ ပြကည္ ံသြား၏။ တပည့ေ္ တာ္ရဲ႕ ေသာက ေျငာင့္ဆးူ ကို ေဒသနာေတာ္ဆးူ နဲ႔ အရွင္ဘုရား ဖယ္ရွား အဇာတသတ္မင္းႀကးီ လည္း ႐းူ သြပ္သြားသပူ မာ တတြတ္တြတ္ ေရရြတ္ ျမည္တမး္ ရငး္ ျဖင့္ သတု သ္ င္ခဲတ့ ယ္ မဟတု ္လား ဘုရား...” ျမတ္စြာဘုရား ထုိငေ္ တာ္မူခဲေ့ သာ ပလႅင္ေရွ႕တြင္ ဦးေခါင္းငုကိ ္စိုက္ က်သြား၏။ ေရွ႕နားရိွ မွဴးမတ္မ်ားက စိုးရိမတ္ ႀကီး ျဖဳိ ငျ္ ဖဳိ င္ထက္ ဝိုင္းအံုသြားၾက၏။ “အခုေတာ့ တရားပလႅင္ဟာ ထငို ္ စံပယ္သူ ကင္းမဲ့လို႔ ဗလာဟငး္ လင္း ျဖစခ္ ဲ့ပါၿပေီ ကာ ဘရု ား ... တရား ေဒသနာစကားတို႔ တစ္ခြနး္ မွ် ႁမြက္ၾကားမည္သ့ ူ မရိွ ျဖစ္ပါၿပေီ ကာ ဘရု ား” “ငါ ဘာမွမျဖစ္ဘူး... ေနရာမာွ ပဲ ရွၾိ က၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပလႅငေ္ တာ္ကုိ ဦးေခါင္းနဲ႔ ပြတတ္ ုိကၿ္ ပီး ဗုဒဂၶ ုဏ္ေတာ္ အေပါင္းတို႔ကုိ ငါ ဆငျ္ ခင္ပူေဇာ္မယ္” “အရွင္ဘုရား... အခါတိငု ္းဆိုရင္ တပည့ေ္ တာဟ္ ာ ရာဇၿဂိဳဟ္ နနး္ ေတာ္ထဲကေနၿပီး နားစြင့္လကုိ ္တုငိ း္ ျမတစ္ ြာဗုဒဟၶ ာ တပည့္ရဟန္းအေပါင္း ၿခံရံၿပီး ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသ ပလႅငေ္ တာသ္ ည္ အဇာတသတ္မင္း၏ မ်က္ရည္မ်ား၊ ပူေဇာ္ဦးခုိက္ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ ေဒသစာရီခရီး ႂကြျမန္းေတာမ္ ူၿပီ ဆတုိ ဲ့ သတင္းကိသု ာ ၾကားခဲရ့ ပါတယ္ ဘုရား” အလိမ္းလိမ္း ျဖစ္သြားျပန္ေလသည။္ အတန္ၾကာေသာအခါ မငး္ ႀကီးသည္ ပလငႅ ္ေတာ္ေရွ႕မွ ျပန္၍ လးူ လဲ ထလာ၏။ “အခုေတာ့ သူတို႔တစ္ေတြက အရငွ ္ဘရု ား ပရိနဗိ ၺာန္ စဝံ င္ေတာမ္ ူၿပီ ဆတုိ ဲ့ သတငး္ ဆိုးႀကးီ ကိုသာ တပည့္ေတာ္ဆီ ယေူ ဆာငလ္ ာခဲၾ့ ကပါတယ္ ဘုရား” “ငေုိ ႂကြး ပေူ လာင္ေန႐မံု ွ်ႏွင့္ အေရးအရာ မၿပးီ ၾကေသးဘူး၊ ျမတ္စြာဘရု ားရဲ႕ ကုိယ္ပြား ကိုယ္စားအျဖစ္ ဓာတ္ေတာ္ေတြကို ေဆာင္ယူ ကုးိ ကြယဖ္ ုိ႔အေရး ရွိေသးတယ္၊ ကုႆိႏၷာ႐ံုကုိ “အခု အရွင္ဘုရားကုိ ဖးူ ေျမာ္ဖို႔ တရားေဒသနာမ်ားကို ခယံ ူဖုိ႔ တပည့ေ္ တာ္ ဘယ္အရပ္ကို သြားဖို႔ အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ရမယ္” သြားရပါမလဲ ဘုရား... ရဟနး္ သာမေဏတ႔ုိရဲ႕ ခ်မ္းသာသုခကို ေဟာဒီ ပလႅငထ္ က္ကပဲ အရွငဘ္ ုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါေသးသေကာ ဘုရား... အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အ႐ူးတစေ္ ယာက္၏ ေဆာက္တည္ရာမဲ့ အသြင္ေနရာတြင္ မာဂဓျပည့္ရွင္ လက္နက္ႏိုငင္ ံ အဇာတသတ္ အရွင္ဘုရားကုလိ ညး္ ပဂု ိဳၢ လ္ထငရ္ ာွ း မေတြ႔ျမင္ မဖူးေျမာႏ္ ိုင္ေတာ့ပါလား ဘရု ား... သခင၏္ ရာဇမာန္မ်ား ျပန္လည္ ေပၚေပါကလ္ ာ၏။ တရားေဒသနာေတာတ္ ုိ႔ကိုလည္း ၾကားနာႏငုိ ္ခြင့္ မရိွေတာပ့ ါလား ဘုရား” “ျမတ္စြာဘုရားဟာ အသမိ႓ႏၷ ခတၱိယ မငး္ မ်ဳိ းမငး္ ႏြယ္ ျဖစ္တယ္၊ ငါဟာလညး္ အသမိ႓ႏၷ “တပည့္ေတာရ္ ဲ႕ ေလာကမာွ ေန အစင္းစငး္ ၊ လ အစငး္ စင္း အလငး္ ေရာင္ဟူသမွ် ခတိၱယ အႏြယ္ပဲ မဟုတ္လား... ငါဟာလည္း သရီရဓာတ္ေတာ္ေတြကုိ တစ္စု တစ္ပုံ ကြယ္ေပ်ာက္ပါပေကာ ဘုရား... အေမာွ င္ထု အမုိက္မိုက္ႀကီးသာ က်န္ရိခွ ဲ့ပါပေကာ ဘုရား” ရထုိက္တယ္၊ ဓာတ္ေတာေ္ တြကို ေစတီပုထးုိ တည္ထားကုးိ ကြယ္ရမည့္ အေရးကုိ ေဆာငရ္ ြက္ Page - 14 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ၾကရမယ၊္ မလႅာမင္းေတြဆီကုိ သဝဏလ္ ႊာပဖိ႔ု ုိ႔ ျပင္ဆင္ၾက၊ အင္း... သူတုိ႔ အသာတၾကည္ ဆည္းလညး္ သံ၏ ေလျပည္ထဲဝယ္ ဤစကားကို မငး္ ႀကီး ၾကားေယာင္သည။္ မရွိခဲ့ရင္ေကာ” တစ္ဆက္တည္းမာွ ပင္ ဤစကားတို႔ကုိ မိန္ၾ႔ ကားေသာ အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ႀကးီ ၏ ႐ုပ္သြင္ကို ျမငေ္ ယာင္မိ၏။ မင္းႀကးီ သည္ တညၿ္ ငိမ္စြာ ျပန္လည္စဥ္းစားလာႏိုင၏္ ။ ကႆု ႏိ ၷာ႐ုံမွ သရရီ ဓာတေ္ တာ္ ေဝစုကုိ ရယူခဲ့ၿပးီ ေနာက္ ႏစွ ္ဆယင့္ ါး ယူဇနာ “ရတဲန့ ညး္ နဲ႔ ငါ ယူရလိမ့္မယ္၊ စစ္အဂၤါေလးပါး အသငျ့္ ပင္ၾက” ေဝးကြာေသာ ကုႆႏိ ၷာ႐ုႏံ ွင့္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္အၾကား ခရီးတစ္ေလ်ွ ာကအ္ တိုင္း မငး္ ႀကးီ သည္ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ပင့္ေဆာင္ ပေူ ဇာ္ခဲသ့ ည။္ မိမိ၏ အမိန္႔အတိုငး္ ႀကးီ က်ယ္ခမ္းနားလွစြာ ထုိ QQQQ ပင့္ေဆာငပ္ ူေဇာေ္ ရး အစီအစဥ္ကုိ အဇာတသတ္မင္းႀကးီ ပူေႏြး လတဆ္ တစ္ ြာ မတွ ္မေိ နဆဲပင္။ ႏွစ္ဆယ့္ငါး ယူဇနာ လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္၌ အၾကားအလပ္ မရွိေစရေအာင္ မ႑ပ္မ်ား၊ ရာဇၿဂိဳဟ္၏ အေရွ႕ေတာငေ္ ထာင့္အရပတ္ ြင္ တည္ရေိွ သာ သရီရဓာတေ္ တာမ္ ်ား တဲကႏာၷ းမ်ား တည္ခဲပ့ ၊ံု ေရႊတလား၊ ေရႊတငး္ တုိ႔၌ ထညသ့္ ြင္းအပ္ေသာ ေဝစုရ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကုိ ကိနး္ ဝပ္ရာ၊ ေစတေီ တာႀ္ ကးီ ၏ ရင္ျပငထ္ ကသ္ ုိ႔ အဇာတသတ္မင္းႀကးီ သည္ တစ္ကိုယ္တည္း လရံွ ွည္ကုိင္ တပ္မႀကီးမ်ား ၿခံရံ ေစာင့ၾ္ ကပ္ေစလ်က္ ပငေ့္ ဆာင္ခဲ့ပု၊ံ ေရ႕ွ ရထား၏ ဥးီ စြန္းတညရ္ ာ တက္ေရာက္ခဲ့ေလသည္။ မာဂဓေကာင္းကင္ အဇဋာဝယ္ လျပည့္ဝနး္ ႀကီးသည္ ရနႊ ္းျမလ်က္ ရ၏ိွ ။ အရပ္၌ ေနာက္ရထား ေနာကစ္ ြနး္ ေရာကရ္ ိွရာ အရပ္တိုင္း၌ သာဓုကီဠန သဘင္မ်ားကုိ တမိ ္စတိမ္မ်ွ င္ ကင္းေသာ ကတီၱပါညတြင္ ၾကယ္စုတံ ုိသ႔ ညလ္ ညး္ ေတာက္ပေနၾက၏။ ခနု စရ္ က္ၾကာ ဆင္ယင္ က်င္းပခဲၾ့ ကပုံ။ ညင္းညေံ့ သာ ေလျပည္တစ္ခ်က္ အသုတ္တြင္ အသံတုိ႔ကုိ ရင္ျပင္ေတာ္ဆီသုိ႔ ေႁခြခ်ေပးေနၾက၏။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ႏွစ္ဆယ့္ငါး ယဇူ နာ ခရးီ အတုိင္း ဓာတေ္ တာ္မ်ားကုိ ပူေဇာ္ပင့္ေဆာင္လာခဲရ့ ာ၌ မင္းႀကးီ သည္ လဝန္းကုိ ေနာက္ခံျပဳလ်က္ ေစတေီ တာႀ္ ကီးအား ထငထ္ ငလ္ ငး္ လင္း ခုနစႏ္ ွစ္၊ ခုနစလ္ တငို ္ ၾကာျမငခ့္ ဲ့ပ၊ုံ ေနာက္မွ ရဟႏၲာ မေထရ္ျမတတ္ ိုက႔ မိမိအား ေခၚယူ၍ ဖူးေျမာသ္ ာေသာ တံတုိငး္ ပရဝဏု ္ ေထာင့္တစေ္ နရာတြင္ ဒူးတုပ္ ထငုိ ္ခ်လုိက၏္ ။ ဓာတ္ေတာ္ ပင့္ေဆာင္မႈ အခ်ိန္ကာလ ၾကာျမင့္လြနး္ လွသည္။ နတ္မ်ား အမ်ကထ္ ြက္ၾကၿပီး အျမန္ ဆည္းလည္းသတံ ို႔က မေဝးလွေသာ အတိတ္ကာလမ်ားဆီသုိ႔ မင္းႀကီးအား ေဆာငၾ္ ကဥး္ ပင့္ေဆာင္ပါဟု မိန္႔ေတာ္မေူ သာေၾကာင့္ ေနာက္ ခနု စ္ရက္ျဖင့္ ရာဇၿဂိဳဟ္သို႔ အေရာက္ သြားေနၾက၏။ မင္းႀကီးသည္ အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ရင့္က်ကတ္ ည္ၿငိမ္ ပင့္ေဆာငခ္ ဲ့ပုံ... စသည္မ်ား...။ ခိငု ္ခန္႔မႈကုိလည္း တညေ္ ဆာကႏ္ ိငု ္ခဲေ့ ပၿပီ။ အရွင္မဟာကႆပ မေထရျ္ မတ္ႀကီး ကယို ္ေတာ္တိုင္ အဓိဌာနျ္ ပဳလ်က္ ေရြးခ်ယ္ “တကာေတာ္ မင္းႀကီး... လွ်ဳိ ႕ဝကွ ္ေသာ ဓာတ္ေတာ္ ဌာပနာတိကု ္တစ္ခု တည္ေဆာက္ သတ္မတွ ္ေပးခဲေ့ သာ ေနရာတြင္ အေတာင္ ရစွ ္ဆယ္အနက္ တူးကာ တည္ထားခဲ့ေသာ လ်ွ ဳိ ႕ဝွက္ ၾကမွ သင့္ျမတလ္ ိမမ့္ ယ္” ဌာပနာတုိက္။ ေအာက္အျပင၌္ ေၾကးအခငး္ ႀကီးကုိ ခငး္ ၍ ထုိေၾကးအခင္းေပၚ၌ ထပူ ါရာမ Page - 15 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ေစတအီ ိမ္ ပမာဏရိွေသာ ေၾကးနတီ ိုကအ္ ိမ္ႀကးီ ေဆာက္ခဲသ့ ည္။ ထ႔ိုေနာက္ အဆင့္ဆင့္ “ပန္းမ်ား မညဳႇိ းၾကပါေစကနု ္ သတညး္ ။ နံသ႔ ာမ်ား မျပယ္ေပ်ာကပ္ ါေစကုန္ သတညး္ ။ ငံေု လာက္ေသာ စႏၵကူး ေရၾႊ ကဳတ္ ရွစလ္ းုံ ၊ စႏၵကူး ေရႊေစတီ ရစွ ္ဆူတု႔ိကို အသင့္ စီမံ ဆီမီးခြက္မ်ား မၿငိမ္းပါေစကုန္ သတည္း။” ျပဳလပု ္ခဲသ့ ည္။ သရီရဓာတေ္ တာမ္ ်ားကို ဥးီ စြာ စႏကၵ းူ ေရႊၾကဳတထ္ ည့္ၿပီး ထေုိ ရၾႊ ကဳတ္ကုိပင္ အျခား ေရႊၾကဳတ၌္ တည္ေစခဲသ့ ည္။ ဤအတိုင္းပင္ အဆင့္ဆင့္ စႏကၵ ူး ေရႊၾကဳတ္တုိ႔၌ ရတနာခုနစ္ပါးျဖင့္ ၿပီးေသာ ေစတီအိမ္ တံခါးဝမွ အစျပဳကာ တံခါးမ်ားကုိ ပိတ္လ်က္ ထည့္သြငး္ ကာ ေရႊၾကဳတ္ အဝါေရာင္ ၾကဳတရ္ ွစ္လံုးကုိ ေရႊအနီေရာင္ ၾကဳတရ္ ွစ္လးံု တြင္ ထပမ္ ံ ထြကခ္ ဲၿ့ ပီးေနာက္ မင္းႀကးီ သည္ ေၾကးနီ ေစတအီ ိမ္ တံခါးကုိ ပိတ္ၿပးီ လ်ွ င္ တံခါးလွည့္ႀကိဳး၌ ထည့္သြင္းၿပီး စႏကၵ ူးနီ ေရႊေစတီ ရစွ ္ဆူ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုမွတစ္ဆင့္ ဆငစ္ ြယၾ္ ကဳတ္ ရွစ္လုးံ ၊ မင္းတံဆိပ္ ခတ္ႏိွပ္ေသာ သေံ ကာက္ေသာ့ကို ကယို ္တိုင္ ဖြဲခ႔ ်ည္ခဲ့သည္။ ထေုိ သာ၌့ ႀကးီ စြာေသာ ဆင္စြယ္ေစတီ ရစွ ဆ္ ူ၊ ထိမု ွတစ္ဆင့္ ရတနာခုနစ္ပါး ၾကဳတ္ရစွ ္လံးု ရ၍ ခုနစ္ပါး ေစတီရွစဆ္ ၊ူ ပတၱျမားတးုံ ႀကီးကုိ ထားခဲ့ၿပီး ကမၺည္းအကၡရာ အခ်ဳိ ႕ကလို ည္း ထြင္းထု ေရးႏွိပ္ေစခဲ့သည္။ ထိုမွတစ္ဆင့္ ေငြၾကဳတ္ရွစ္လုံး ေငြေစတီ ရွစဆ္ ူ၊ ထိုမွတစ္ဆင့္ ျမၾကဳတ္ ရွစ္လုးံ ျမေစတီ ရွစ္ဆူ၊ ထုိမွတစ္ဆင့္ ပတၱျမားၾကဳတ္ ရစွ ္လုံး ပတျၱ မားေစတီ ရွစ္ဆ၊ူ ထုမိ ွတစ္ဆင့္ ပတၱျမားေျပာက္ ေခၚ မမိ ိကိုယ္တုငိ ္ စီကုးံ ေပးခဲ့ေသာ ကမညၺ ္းစာမ်ား - မသာရဂလ္ ေက်ာက္ရွစ္လးံု ေစတီ ရွစ္ဆူ၊ ထိမု ွတစ္ဆင့္ ဖန္ၾကဳတ္ ရစွ ္လုံး ဖနေ္ စတီ ရွစ္ဆူ၊ ထိဖု န္ေစတီ၏ အထက္၌ ေရအႊ တၿိ ပီးေသာ ေရေႊ စတီ အမိ ္၊ ထိုအထက္၌ ေၾကးနီေစတီအိမ္တိုျ႔ ဖင့္ “ေနာင္ေသာအခါ ဆင္းရဲခ်ဳိ ႕တဲေ့ သာ မင္းသည္ ဤ ပတၱျမားရတနာကို ထခု ြဲ အဆင့္ဆင့္ တည္ထားခဲ့လသည္။ ေၾကးနီေစတီ အိမ္၌လညး္ ရတနာခုနစ္ပါးတို႔ကုိ သဲအျဖစ္ ေရာင္းခ်ၿပီးေသာ္ ဓာတ္ေတာ္မ်ားအား ပေူ ဇာမ္ ႈ ျပဳရစ္ေစသတညး္ ။” ႀကဲျဖန္၍႔ ေရပန္း၊ ၾကညး္ ပန္းတို႔ကို ထပ္မံ ျဖန္ႀ႔ ကဲကာ၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္ ဇာတ္ေတာမ္ ်ား၊ အသီတိ မဟာသာဝကႀကးီ မ်ား၊ ခမည္းေတာ္ သေု ဒၶါဒနမငး္ ႀကီး၊ မယ္ေတာ္ မာယာေဒဝီ၊ ဖြားဖက္ေတာ္ QQQQ ခုနစ္ဦး စသည္တုိ႔ကုိ ေရႊစင္သြန္းလုပ္ ထည့္သြငး္ ခဲ့ျပနသ္ ည။္ လေရာင္၊ ေလျပညႏ္ ွင့္ ဆည္းလည္းသံတုိ႔သည္ အဇာတသတ္မင္းႀကးီ ထံသို႔ ေနာက္ထပ္ ထုိမွ်သာမက ေရျပည့္ေသာ ေရျႊ မဴတာ အးုိ ငါးရာ၊ ေငြျမဴတာ အိးု ငါးရာ၊ ေရႊတခံ ြန္ အလံ အတိတ္႐ုပ္ပုံလာႊ တစခ္ ုကို ေဆာင္ၾကဥ္းလာၾကျပန္၏။ ငါးရာ၊ ေရဆႊ ီမီးခြက္ ငါးရာတ႔ိုျဖင့္ ပူေဇာ္ခဲေ့ လသည။္ မိမိ၏ နန္းေတာ္ေဆာင္သုိ႔ အရငွ ္မဟာကႆပ မေထရျ္ မတ္ႀကးီ အမွဴးျပဳေသာ အလုံးစံု ျပဳျပင္ၿပးီ ခ်ိန္၌ အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ႀကီး ကိုယ္ေတာတ္ ိုင္ အဓိဌာန္ မေထရ္ျမတ္မ်ား ႂကြေရာက္ေတာ္မူလာကာ မိနႁ႔္ မြကခ္ ဲ့ၾကေသာ စကား- ျပဳေတာမ္ ူခဲသ့ ည္ကို မငး္ ႀကီး သတိရေနဆဲ။ “ဒကာေတာ္ မင္းျမတန္ ဲ႔ ရာဇၿဂဳိ ဟ္မွာ သဂၤါယနာတငပ္ ြဲႀကးီ က်င္းပၾကမယ္၊ ဒကာေတာ္ မင္းျမတ္ လက္ခံပါရဲ႕လား၊ လက္ခတံ ယ္ဆရုိ င္ ဘယ္လမုိ ်ား အကူအပ့ံ ျပဳႏိုင္ပါသလဲ” Page - 16 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ဘရု ားရငွ ္ ပရိနိဗၺာန္ စံဝင္ေတာ္မၿူ ပီးေနာက္ ျပဳဖြယ္ကိစၥမ်ားကို ျပဳေနရေသာ္လညး္ အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ ဦးေဆာင္သည့္ ႏွစရ္ ာ့ငါးဆယ္ေသာ ရဟႏာၲ တို႔သည္ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ပရိေဒဝ ေလာင္ၿမဳိ က္ေနေသာ ႏလွ ုံးသားထဲမွ ရဲရဲေတာက္ စကားလံုးမ်ားကို မမိ ိ လည္းေကာငး္ ၊ အရငွ ္ အႏု႐ဒု ၶါေထရ္ ဥးီ ေဆာင္သည့္ က်န္ တစ္ဝက္ေသာ ရဟႏၲာတုိ႔သည္ ေလ်ွ ာကထ္ ားခဲ့၏။ လည္းေကာငး္ ၊ အရွင္ အာနႏၵာေထရ္သည္ တစ္ပါးတည္း ႂကြခ်ီလ်ကေ္ သာ္ လည္းေကာင္း။ ဝါဆကုိ ာနီးမွ ေရာက္ရိွေတာမ္ လူ ာရေသာ အရွင္ ပုဏၰေထရ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ႏစွ ္ဆယ့္ငါး “သဂၤါယနာတငပ္ ြဲကို ရဲရဲႀကီးသာ ျပဳေတာ္မူပါဘုရား၊ အရွငဘ္ ုရားတုိဘ႔ က္မွ ဓမၼစက္ ယူဇနာ ေဝးကြာေသာကုႆႏိ ာၷ ႐ုံမွ ႂကြေရာက္ေတာမ္ ူခဲၾ့ ကျခင္း ျဖစ္သည္။ တည္ေအာင္ ႀကဳိ းပမး္ ေတာ္မူၾကခ်ိန္မွာ တပည့ေ္ တာ္ဘက္မွ အာဏာစက္နဲ႔ ကူညီပါမ႔ ယ္ ဘရု ား၊ သဂၤါယနာတငပ္ ြဲႀကီးအတြက္ တပည္ေ့ တာက္ ို အလိုရရိွ ာ ခုိင္းေစေတာမ္ ူၾကပါ ဘုရား...” သဂၤါယနာတငပ္ ြဲ က်ငး္ ပမည့္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္၌ သဂၤါယနာတင္ ေထရ္အရွင္ ငါးရာမတွ စ္ပါး အျခား ရဟန္းမ်ား ဝါဆုိဝါကပ္ မျပဳရဟုလည္း အရငွ ္မဟာကႆပေထရက္ ဥတကိ မဝၼ ါစာျဖင့္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္တြင္ ေက်ာငး္ တိုက္ အမ်ားအျပား ရသွိ ည္မွာလည္း မွန္၏။ ပစၥည္းေလးပါး ေၾကညာ တားျမစ္ခဲ့ၿပးီ ေလၿပီ။ ေထာက္ပံ့ႏိငု ္သည့္ ပုဂဳၢိ လ္မ်ားလညး္ ရွိသည္မာွ မနွ ္၏။ သိေ႔ု သာ္ ျမတ္စြာဘရု ား ပရိနိဗာၺ န္ စဝံ င္ေတာမ္ ူၿပီဟု ၾကားရေသာအခါ ဇမၺဴဒီပါ တစက္ ၽြန္းလးံု ရိွ ရဟန္းေတာ္ အားလုံးသည္ ဘုရားရွင္ သေ႔ုိ သာ္ ပ်ကစ္ းီ ယုယိ ြင္းေနေသာ ထိနး္ သိမ္းမြမ္းမံမႈ ကင္းမဲေ့ နေသာ ေက်ာင္းတုကိ ္ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာမ္ ၍ူ ကုႆိႏၷာ႐ုံသုိ႔ တစ္ပါးမက်န္ သြားေရာက္ၾကသည္ ျဖစ္ေလရာ ရာဇၿဂဳိ ဟမ္ ွာ ႀကးီ မ်ား အေရးက ရေိွ သးသည။္ ရွေိ သာ ေက်ာင္းတိုက္ႀကးီ ဆယ့္ရွစ္တုိက္တို႔မွာ ျပဳျပင္ ထနိ ္းသိမ္းမည့္သူ မရွိဘဲ ဖနု ္အလိမ္းလိမ္းျဖင့္ အမိဳွ က္သ႐ုိက္မ်ား ဖးံု လမႊ း္ ေနခဲ့ေလသည္။ “ဒကာေတာ္ မင္းႀကးီ ... ရာဇၿဂဳိ ဟရ္ ိွ ေက်ာငး္ တိုကႀ္ ကီး ဆယ့္ရစွ ္ရပ္ကို ျပငဆ္ င္မြမ္းမံဖုိ႔ လုိအပ္ေနပါတယ္” ထုိ႔ေၾကာင့္ သဂၤါယနာတင္ ေထရအ္ ရွငေ္ ပါင္း ငါးရာတ႔ို စုံညီ ေရာက္ရလိွ ာၾကၿပးီ ေနာက္ ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔ ဝါဆိုပြဲ သံဃာအ့ စည္းအေဝး၌ ပထမ တစ္လကို ေက်ာင္းပ်က္မ်ား “တပည့္ေတာအ္ ရာ ရွိပါေစဘရု ား” ျပဳျပင္မြမး္ မရံ န္ ဆုံးျဖတ္ၾကသည္။ သဂၤါယနာတင္ရန္ကုိမူ ဒုတိယလမွသာ စတငႏ္ ိုငေ္ ပမည္။ မဆိုငး္ မတြပင္ တာဝန္ယူ ေလွ်ာက္ထားခဲ့၏။ အဇာတသတ္မင္းႀကီးသည္ အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ႀကီး အမဴွ းျပဳေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား မိမိထံသို႔ ႂကြေရာက္ေတာမ္ ခူ ဲ့ျခငး္ ကုိ ပူေႏြးလတ္ဆတစ္ ြာ သတရိ ေနဆဲ။ ထုိေနက႔ သုိျ႔ ဖင့္ပင္ ေဝဘာရေတာင္၏ ေျမာက္ဘက၌္ ရေွိ သာ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာင္းေတာ္၊ ဝါဆလုိ ျပည့္ေက်ာ္ ႏစွ ္ရက္ေန႔ ...။ ေဝဘာရေတာင္ အေရွ႕ဘက္ ဆင္ေျခေလ်ွ ာ၌ ရွိၾကေသာ သပၸေသာဏိကၰ ေက်ာင္း၊ ပဗာ႓ ရသ ေက်ာင္း၊ ေဂါတမကႏၷရ ေက်ာငး္ ၊ တႏိ ဳၵ ကဂုဟာ ေက်ာငး္ ၊ တေပါဒါကႏၵ ေက်ာငး္ ၊ တေပါဒါရာမ Page - 17 ေက်ာငး္ ၊ ဣသိဂိလိေတာင္ နံရ၌ံ ရိွေသာ ကာဠပလိ ေက်ာင္း၊ ဂိဇၩကဋု ေ္ တာင္၌ ရိွေသာ ဂဇိ ၩကုဋ္ ေတာင္ထိပ္ေက်ာငး္ ၊ ဂိဇၩကုဋ္ ေတာင္နရံ ံႏငွ ့္ ေတာင္ေျခတို၌႔ ရိွေသာ ေစာရပပါတ ေက်ာင္း၊ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com တာလဝႏုယ်ာန ေက်ာင္း၊ မဒၵကိစၧိမဂိ ဒါယ ေက်ာင္း၊ ဇီဝကမၼဝန ေက်ာငး္ ၊ ေမာရနိဝါပ ေက်ာငး္ ၊ အိပ္စက္ျခင္းမဲ့ ညမ်ား ... လဌိဝနယ်ာန ေက်ာင္းႏွင့္ ဝိဇၩကုဋေ္ တာင္၏ အေရွ႕ေျမာက္ဘက၌္ ရ၍ိွ သိပနၸ ီ ေခၚ ေခ်ာငး္ ငယ္ မမိ ိသည္ အိပ္စကျ္ ခငး္ မဲ့ ညေပါင္းမ်ားစြာကို ျဖတ္သန္းခဲဖ့ ူးေၾကာင္း မငး္ ႀကီး အမတွ ္ရ တစ္ခု ျခားသည့္ အႏကၵ ဝိႏၵက ေတာေက်ာငး္ စုစုေပါင္း ေက်ာငး္ တုိက္ ဆယရ့္ ွစခ္ ုကို ေန႔ညမဆုိင္း ေနသည္။ သိုေ႔ သာ္ ယေန႔ကား မိမိဘဝတြင္ ႀကဳံ ေတြ႔ ျဖတသ္ နး္ ခဲရ့ ေသာ ညမ်ားႏွင့္ မတူေခ်။ ျပင္ဆင္ မြမ္းမံေပးခဲ့ေလသည။္ ယခင့္ ယခင္ ႀကံဳခဲရ့ ဖူးသည့္ ညမ်ားကမူ ေျခာက္အိပ္မကမ္ ်ားႏွင့္ အတိၿပးီ ခဲ့ေခ်သည္။ ညဆုိသည္မွာ ေၾကာက္မကဖ္ ြယ္ ခံတြငး္ နက္ႀကီးကုိ ျဖဲဟကာ မိမအိ ား ဝါးမ်ဳိ စားေသာက္သည့္ QQQQ ဧရာမ အေမွာင္ထုႀကီး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယခုေတာ့ အရာခပ္သမိ ္းတို႔သည္ ေျပာငး္ လဲခဲ့ၾကေပၿပီ။ ကာလအလ်င္၏ တုိက္စားမႈ ယခုအခါ သဂၤါယနာတင္ပြဲႀကီး ၿပးီ ဆုံးခဲ့ေပၿပီ။ ေအာကဝ္ ယ္ အရာအားလးံု တုိ႔သည္ ေရြ႕ေလ်ာ ေျပာငး္ လဲကုန္ၾကေပၿပီ။ မမိ ိ အသက္အရြယ္ သည္လည္း ႀကးီ ရင့္ခဲ့ၿပီ။ အသက္အရြယႏ္ ွငတ့္ ကြ အသိတရားတုိ႔သည္လည္း ရင့္က်က္ခဲ့ၿပီ။ ဝါေခါငလ္ ျပည္ေ့ က်ာ္ ငါးရက္ေန႔မွစ၍ စတင္ခဲက့ ာ ခုနစလ္ တုိင္ ၾကာျမင့္ခဲေ့ သာ သဂၤါယနာ အႂကြငး္ မဲ့ ခိုလရႈံ ာျဖစေ္ သာ ဗုဒၶ ဘရု ားရွင္သည္ပင္ ပရိနဗိ ၺာန္ စဝံ ငခ္ ဲ့ၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ တင္ပြဲႀကီး ေအာင္ျမင္ ထေျမာက္ခဲ့ေလၿပီ။ ဆည္းလည္းသံ လြငလ္ ြင္စာစာတုိ႔က မိမိအား အမညန္ ာမမ်ားကုိ တစ္ခုခ်င္း ေရရြတ္ ေျပာဆိုေနၾကသည္ဟု ထင္လာသည္။ တန္ခးူ အႀကိဳ ေလ႐းူ သည္ ေစတေီ တာႀ္ ကးီ ၏ ရင္ျပင္တစ္ဝိကု ္ ေဝ့ဝုိက္ ေျပးလာႊ းေနသည္။ “မာဂဓ ျပည့္ရငွ ္မင္းႀကီး... သင္ မတွ ္မိပါတယေ္ နာ္... သင္ ျဖတသ္ နး္ ခဲ့တဲ့... ဘဝ သရီရဓာတ္ေတာမ္ ်ား ကိန္းဝပရ္ ာ ေစတီေတာႀ္ ကးီ ကုိ ဖးူ ေျမာ္ရန္ မဝႏိုင္ ရွိေနသည္။ ရငျ္ ပင္ အစဥ္ေတြ၊ ၿပးီ ေတာ့... သင္နဲအ႔ တူ လႈပရ္ ွား ထိေတြခ႔ ဲ့ရတဲ့ ပုဂၢိဳလေ္ တြကို သင္ မတွ ္မိေကာငး္ ပါရဲ႕” အထက္တြင္ အေစ့အစပ္ ခင္းထားေသာ သလင္းေက်ာက္ျပားမ်ား၏ ေအးျမေသာ အထိအေတြက႔ ကၽြႏု္ပ္ ဘယ္မွာ ေမ့လိ႔ုရႏုိင္မလဲဟု... အဇာတသတ္ မင္းႀကးီ သည္ စတိ ထ္ ဲမွ အေျဖ မင္းႀကးီ ၏ ေျခဝတ္မဲ့ ဖဝါးမ်ားကို ထိေတြ႔ တုန႔္ျပနေ္ နသည္။ အေတာ္ႀကီး ညဥ့္နက္မွ ထြက္ျပဴ ေပးလုိက္မိသည္။ လာသည့္ တန္ခူးလဆန္း လဝနး္ သည္ ဝိုင္းစကျ္ ပည့္ဝျခင္း မရိလွ ွေသး။ ဆည္းလညး္ သံႏွင့္ ေလ႐းူ တိက႔ု ထပ္ေျပာၾကျပန္သည္။ ဆည္းလညး္ သံတို႔ကမူ မငး္ ႀကီးထံသို႔ အဆက္မျပတ္ တိုးေဝွ႔ ခနု ္ဆင္းေနၾက၏။ ဤ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) ဆည္းလည္းသံကေလးမ်ားသညက္ ား ဤညဥ္အ့ ဖို႔ အဇာတသတ္မင္းႀကီး၏ အေဖာ္သဟဲ ျဖစ၏္ ။ မာဂတ တစ္ႏငုိ ္ငလံ ံုးသည္ ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနၾကသည။္ မအိပစ္ ကႏ္ ုိငေ္ သးသူမာွ မမိ ိ တစ္ကိယု ္တညး္ သာ ရိွမည္ဟု မင္းႀကီး ေတြးမသိ ည္။ အိပ္စက္ျခင္းမဲ့ ညမ်ား... Page - 18

http://mmcybermedia .com “မငး္ ႀကီး... ညဥ့္ကာလဟာ သင္နဲ႔ အကၽြမး္ တဝင္ အရွိဆုးံ ကာလေတြပဲ၊ သင္ဟာ ပါၿပေီ လ... မာဂဓ ႏိုငင္ ံေတာ္ႀကးီ ဟာလည္း သင့္လက္ထကမ္ ာွ ယခငက္ နဲ႔မတူ ႀကီးထြား မေမ့စေကာင္းတဲ့ ညဥ့္မ်ားစြာကုိ သင့္ဘဝမာွ ျဖတ္သန္းခဲ့တာ မဟုတ္လား၊ အဲဒ့ ီလို ညဥ့္ေတြမွာပဲ က်ယ္ျပနေ္႔ နၿပီ မဟုတ္လား၊ အသင္မငး္ ႀကီး... ေရွ႕ဆကၿ္ ပီး ႂကြင္းက်နေ္ သာ ကာလမ်ားမွာ သင္ဟာ သင့္ဘဝအတြက္ အေရးပါတဲ့ ပုဂၢဳိ လမ္ ်ားနဲ႔ ေတြ႔ရတာ မဟုတ္လား” ဘယလ္ ုိ ဆက္လက္ရွင္သန္မလဲဆိုတာ အသင္ ေတြးထားၿပးီ ၿပီလား” ဟုတ္ပါတယ္... ကၽြႏပ္ု ္ မွတ္မိပါတယ္ ဟု ဝန္ခံလုိကျ္ ပန္သည္။ ဆည္းလညး္ တုိ၏႔ အေမးစကားမ်ားက ပုိ၍ စူးရွလာၾက၏။ “ခမည္းေတာ္ ဗိမၺိသာရမင္းႀကးီ ၊ မယ္ေတာ္ ေဝေဒဟီ၊ ၿပီးေတာ့ သမားေတာ္ ဇီဝက၊ အဇာတသတ္မင္းႀကးီ သည္ ရင္ျပင္ေတာ၏္ သလင္းေက်ာက္ျပား အခင္းေပၚတြင္ ထုိင္၍ ဦးရီးေတာ္ ေကာသလမင္းႀကီး၊ ေနာကၿ္ ပးီ သင့္ဘဝမွာ အႀကီးက်ယ္ဆုံး အေရးပါခဲ့တဲ့ အရွင္ တံတုိငး္ ကုိ မွလီ ်က္ ေစတီေတာႀ္ ကီး၏ ထီးေတာ္ဆသီ ို႔ ေမာ့ၾကည့္လကုိ ္၏။ ထီးေတာ္ႀကီး၏ ေဒဝဒတ္” ေနာက္ခံကားအျဖစ္ အတုိင္းမသိ က်ယ္ျပန္ေ႔ သာ အဇဋာတစခ္ ြင္ကုိ ျမငရ္ သည္။ အရွင္ ေဒဝဒတ္ ဟေူ သာ အမည္ကို ၾကားေယာငလ္ ုိကသ္ ည္တြင္ အဇာတသတ္ ထခုိ ဏဝယ္ မငး္ ႀကီး၏ အေတြးမ်ား၏ ပစၥကၡကာလ၏ အခင္းအက်င္းတုိ႔သည္ မင္းႀကးီ သည္ တစ္ကုိယ္လုးံ တုန္ခါသြားသည္ဟု ထင္လိုက္၏။ အခုေတာ့ သူ မရွိေတာ့ၿပီ၊ ေမွးမိွနလ္ ်က္ ေပ်ာကက္ ြယသ္ ြားၾကေလသည္။ တျပန္တ႔ ေျပာ မိုးေကာင္းကင္ႀကီးသည္ ေဇတဝန္ေက်ာငး္ ေတာ္ မခု ္ဝအနးီ က ေရကန္တစ္ကန္ရဲ႕ အုတ္ခေံု ဘာင္ တစ္ခုအနီးမွာ... သူ ... ပန္းခ်ကီ ားႀကးီ တစ္ခ်ပ္၏ ေနာက္ခံေဆးေရာင္ျပငႀ္ ကီး ျဖစ္သြား၏။ အရွင္ ေဒဝဒတ.္ .. နဂါးေငြ႔တန္း တစ္ခုက အဇဋာကို ေပြပ႔ ိုက္ထားသည့္ႏွယ္ ေကာင္းကင္ျပင္ဝယ္ “အဇာတသတ္မငး္ ႀကီးသည္ ေစတီပရဝုဏ္ တံတိငု ္းတြင္ ႏြမး္ နယ္စြာ ေလ်ာငး္ မွီလကို ္ရ၏။ ေကြးေကာက္ လးူ လြန႔ေ္ န၏။ မလင္းလက္ႏုငိ ္ေသးေသာ ၾကယ္ပြငက့္ ေလးမ်ားက မင္းႀကးီ ကုိ ဘရု ား... ဘုရား... အရွင္ ေဒဝဒတ္အေၾကာင္းကုိ ဘယ္ေတာမ့ ွ ျပနေ္ ျပာငး္ မေတြးစတမ္းဟု ငုံၾကည့္ကာ တးီ တိုး ေရရြတ္ေနၾကသေယာင္ ထင္ရ၏။ သတူ ုိ႔ ဘာေတြ ေျပာေနၾကသနည္း။ စတိ ္ကးူ ေသာ္လည္း မွတဉ္ ာဏ္တြင္ ေပ်ာက္ပ်က္မရေအာင္ အစြဲအၿမဲ ထငေ္ နပါကလား” တျပန႔္တေျပာ ကမၸလာေကာငး္ ကငျ္ ပင္ထက္ဝယ္ အဇာတသတ္မင္းႀကးီ သည္ အတိတ္ “သူတအိ႔ု ားလုံး မရွိၾကေတာ့ဘးူ ၊ သင္ကေတာ့ ရိေွ နေသးတယ္ေနာ္ မင္းႀကးီ ... ကငို း္ ... ႐ုပ္ပံုလႊာမ်ားကုိ တစ္ခုခ်င္း ေရးဆြဲရန္ စိတ္ကူးလိုက၏္ ။ အတိတ္သုိ႔ ျပနေ္ ျပာင္းထြက္ခြာျခင္း သက္ရိထွ င္ရာွ း ရွေိ နေသးတဲ့ အသင္မင္းႀကီးဟာ ယခဆု ုိရင္ သဂၤါယနာ တင္ပြဲႀကီးကုိ ခရီးရွည္ကုိ စတင္ေတာမ့ ည္။ ဤခရီးရွညႀ္ ကီး တစ္ေလွ်ာက၌္ ခရီးသည္ျဖစ္ေသာ မိမသိ ည္ မင္းအာဏာစက္နဲ႔ ကပူ ံ့ခဲတ့ ဲ့ သာသနာဒ့ ါယကာ မငး္ ျမတ္အျဖစ္ကိုလညး္ ခယံ ူႏိုင္ခဲ့ၿပီ ႐ပု ္ပလံု ႊာမ်ားကုိ အတိအက်ပင္ ေရးဆြဲ မွတ္တမ္းျပဳရေပမည္။ မမိ ကိ ိုယ္ မိမိ ညာႇ တာျခင္း၊ မဟုတ္လား... မဇၩိမေဒသႀကီးမာွ သာမက ကမ႓ာေလာကႀကီး တစခ္ ုလံးု ရဲ႕ ရာဇဝံသ ခြင့္လႊတျ္ ခင္း၊ ေဖးမျခင္း စေသာ အက်အေပါက္မ်ား မရိွေစရ။ တုိ႔ထလိ ိုက္ေသာ ေဆးေရာင္ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚမာွ သာသနာဒ့ ါယကာ အဇာတသတမ္ ငး္ ႀကီးရယ္လို႔ သင္ ကမၺညး္ ထိးု ႏုိငခ္ ဲ့ မ်ားသည္ ဟုတိ စခ္ ်နိ ္က ရခွိ ဲ့၊ ျဖစ္ခဲ့သည့္အတုိငး္ အတိအက်ပင္ ျဖစ္ေစရမည္။ မိမိသည္ Page - 19 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ေဆာက္တည္ရာမဲ့ တုန္လႈပ္တတ္ေသာ အရြယ္၊ အသိမွ လြနေ္ ျမာကခ္ ဲ့ၿပီ။ ဘဝ ပုံကားခ်က္မ်ားကို ေနသည္။ ရွိေစေတာ၊့ ယခုအခ်ိန္မာွ စိတ္ဝင္စားစရာက ခမညး္ ေတာ္ မင္းႀကီး မဟုတ္၊ ျပန္ေျပာင္းေရးဆြဲရင္း အတတိ ္ခရီးရွည္ကုိ ထြက္ခြာရာ၌ ဝ့စံ ားေသာ ေျခလွမ္းမ်ားကုိ ေရွ႕ေနာက္တြင္ ထီးထးီ မားမားႀကီး ထိုးထြက္ေနေသာ တတံ ုိင္း မခု ႀ္ ကးီ ျဖစ္သည္။ အသုံးျပဳႏိုငရ္ မည္။ ျခဴးကႏုတ္ႏြယမ္ ်ား၊ ႐ုပလ္ ုံး ႐ုပ္ႂကြမ်ားျဖင့္ ထဆု စ္ထားေသာ မုခႀ္ ကးီ မာွ ေရႊေရာင္ဝငး္ ေနသည္။ ထအို တတိ ္ခရီး၏ မွတ္တုိင္ စခန္းမ်ားသည္ ေဖ်ာက္ဖ်က္၍ မရေသာ အရာဌာနမ်ား မုခ္ဝ၏ အေပၚဘကသ္ ို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္စဥ္တြင္ မိမိတစ္သက၌္ ဤမွ် ျမင့္မားေသာ၊ ဤမွ် ျဖစၾ္ ကသည္။ ေပ်ာရ္ ႊင္ ၾကညႏ္ ူးဖြယ္၊ ေၾကာက္ရြံ႕ ထိတ္လန္႔ဖြယ္၊ နာက်င္ ေၾကကြဲဖြယ၊္ မုနး္ တီး ထည္ဝါလြန္းေသာ တံတိငု း္ မခု ္မ်ဳိ းကုိ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြဖ႔ းူ ေၾကာငး္ မင္းသားငယ္ တအ့ံတၾသ စကဆ္ ပု ္ဖြယ၊္ ၾကင္နာေထာကထ္ ားဖြယရ္ ာမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏကွ ္ေနၾကသည။္ သတိထားလိုကမ္ ိသည္။ အဇာတသတ္မင္းႀကးီ သည္ အသက္ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္ ႐ွဳိ က္လိကု ္၏။ ဤကား အတိတ္ ခမညး္ ေတာ္ ဗိမိသၺ ာရမငး္ ႀကီး၏ နနး္ ေတာ္ မုခ္ဝသညပ္ င္လွ်င္ ဤမွ် ႀကးီ က်ယ္ ခရီးရွည္ႀကီးကို ထြကခ္ ြာေတာ့မည့္ ခရးီ သည္၏ ပထမဆုးံ ေသာ အားဖြဲ႔ စစု ည္းမႈပင္ ျဖစ္ေလသည။္ ခမ္းနားျခင္း မရ။ိွ မငး္ သားငယသ္ ည္ မိမိလကက္ ုိ ဆြဲထားရငး္ တုန္႔ဆြဲရပေ္ နေသာ ခမညး္ ေတာ၏္ အတိတ္ ပန္းခ်ီကားခ်ပႀ္ ကီးကို ေရးဆြဲေတာမ့ ည့္ ပနး္ ခ်ီပညာရွင၏္ ပထမဆံုး ကငုိ ္စြဲလိကု ေ္ သာ မ်က္ႏွာကုိ လွမး္ ၾကည့္လုိကသ္ ည္။ အိ.ု .. ခမညး္ ေတာ္၏ မ်က္ႏာွ မွာလညး္ အံ့ၾသျခင္းမ်ားျဖင့္ စတု ္တံ ျဖစေ္ ပမည္။ လႈပ္ရာွ းေနပါလား။ မေမ့စေကာငး္ ေသာ အတိတ္႐ုပ္ပုံလႊာမ်ား... “ဒါဟာ ေဇာတိကဆိုတဲ့ သေူ ဌးႀကီးရဲ႕ စံအိမ္... ဟတု ္လား ခမည္းေတာ္” မင္းသားငယ္က ေမးလိုက္သည္။ ခမည္းေတာ္ မင္းႀကးီ က စကားတုန္႔ျပန္ မေျဖဘဲ ဥးီ စြာထင္ရွား ေပၚလာေသာ ႐ုပ္ပုံလာႊ မွာ ျမင့္မားလွေသာ စံအိမတ္ တံ ိုငး္ ႀကီးတစခ္ ု ေခါင္းကုိသာ ညတိ ျ္ ပမိသည္။ ဆပု က္ ုိင္ထားေသာ ေအးစက္ေသာ လက္ဖဝါးမ်ားမွ လက္ေခ်ာငး္ ျဖစ္သည္။ ထုိတတံ ိုင္း၏ မုခဝ္ အျပငဘ္ က္၌ ျပည့္ရွင္မင္းတို၏႔ ထြကေ္ တာ္မူ အခမ္းအနားသဘင္ မ်ားက ပို၍ တငး္ က်ပ္သြားၾကသည။္ အခင္းအက်င္းကို ေတြ႔ရ၏။ ျမင္းျဖဴေလးေကာင္ ကေသာ ရထားထက္မွ ဆငး္ လုိက္ေသာ “သိပ္ကို ႀကီးက်ယ္တာပါလား ခမညး္ ေတာ္...” ျပည့္ရွင္မငး္ တစပ္ ါးကို ေတြလ႔ ိုက္ရသည။္ မငး္ ႀကီးသည္ တစ္ကိုယ္တည္း မဟုတ၊္ “ဟတု ္တယ္ သားေတာ.္ .. ဒါဟာ ေဇာတိကရဲ႕ ဘံနု နး္ ျပာသာဒက္ ို ကာရံထားတဲ့ တတံ ုိင္း သားေတာ္ငယ္ေလးကို လက္ဆြဲ၍ ရထားေပၚမွ ဆင္းလိုက္ျခငး္ ျဖစ္သည္။ ခုနစ္ထပ္ရဲ႕ ပထမဆံုးအထပပ္ ဲ ရွိေသးတယ၊္ လာ... ခမည္းေတာ္တို႔ အထဲဝငၾ္ ကစုိ႔...” သားေတာ္ေလးသည္ မိမိ၏ လက္ကုိ ခမည္းေတာ္မင္းႀကီး၏ ႀကးီ မားေသာ ဖဝါးအတြငး္ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) ထည့္သြငး္ ထားရင္း တံတိုင္းႀကီး၏ မခု ္ဝဆီသုိ႔ ေလွ်ာက္လာသည္။ ခမညး္ ေတာ္ မင္းႀကီး၏ ေႏြးေထြးေနတတ္ေသာ လက္ဖဝါးသည္ ယခအု ခါ ေအးစကေ္ နေၾကာငး္ လညး္ သတိထားမိ Page - 20

http://mmcybermedia .com ပထမဆံုး တံခါးမုခ္ဝတြင္ အမ်ဳိ းသမီးတစေ္ ယာက္ ေစာင့္ေနသည္။ အဖုိးထုိက္ အဖးုိ တန္ ထမို ိန္းမမ်ားသည္ ေဇာတကိ သူေဌး စအံ ိမ္မွ အမႈလပု ္ ကၽြန္မမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း အဝတ္အစားမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားသည။္ ႐ုပရ္ ည္ ေခ်ာေမာလွပ တင့္တယသ္ ည။္ အမ်ိဳးသမီးက သိလာရေသာအခါ မင္းသားငယ္မွာ ပု၍ိ သာ အၾံ့ သရေတာ့သည္။ ေနာကဆ္ ုံး တံတုိင္း ခုနစ္ထပ၊္ လကက္ မ္းလိုကေ္ သာအခါ ခမညး္ ေတာ္ မင္းႀကီးက ျပန္လည္ လကက္ မ္းလုိက္မည္လားဟု မခု ္ ခနု စ္ခုကုိ ေက်ာျ္ ဖတ္ၿပီးေနာက္ စံအိမ္ဘုံနနး္ အတြင္း ေရာက္လာခဲ့ၾကေလသည။္ မင္းသားငယ္က လွမး္ ၾကည့္လုိကေ္ သးသည္။ ခမည္းေတာ္ ျပန္၍ လက္ကမ္းျခင္း မျပဳ။ မမိ ိမာွ ေဇာတိကသူေဌး၏ စညး္ စမိ ္ကို အ့ၾံ သေငးေမာရင္းျဖင့္ တစ္ခုခုကုိ ဘဝငမ္ က်သလုိ သုျ႔ိ ဖင့္ပင္ ပထမဆံးု တံတိုငး္ ငယ္ မုခ္ဝအတြင္းသုိ႔ ဝငခ္ ဲၾ့ ကသည္။ ျဖစလ္ ာသည္။ သိ႕ု ေသာ္ မညသ္ ည့္အရာမွန္း မမိ ိကယုိ ္တငို ္ တတိ ိက်က် မသိေသးေခ်။ မင္းသားငယ္သည္ ဘြားခနဲ ေပၚလာေသာ ဒတု ိယ တတံ ုိငး္ မုခ္ဝကို ေမာၾ့ ကညရ့္ င္း ျမရတနာေျမကုိ နင္းလ်က္ ဘံခု ုနစ္ဆင့္ ျပာသာဒ၏္ ေျမညီထပ္မွသည္ တစ္ထပ္ၿပးီ အံ့ၾသသြားျပန္ေလသည္။ ႐ုတ္ျခည္းပင္ အေတြးတစခ္ ု ဝင္လာျပန္သည။္ တစ္ထပ္ တက္ခဲ့ၾကသည္။ ဘံနု န္းျပာသာဒေ္ ဆာင္မ်ားကုိ တစ္ခုၿပီး တစခ္ ု ဝင္ထြက္ ၾကည့္႐ခႈ ဲ့ ၾကသည္။ “ၾကညစ့္ မ္းပါဦး... ငါ႔ ဖခမည္းေတာ္ရဲ႕ နန္းေတာ္စံအိမက္ တံတငုိ ္းမခု ္ထက္ေတာင္ ပုိၿပီး ခမ္းနားေနပါလား” မင္းသားငယ္သည္ ခမညး္ ေတာ္ မင္းႀကီး ဆုပ္ကိငု ္ထားေသာ မိမိလကက္ ုိ ျပန္႐ုပ္လကို ္သည္။ ခမည္းေတာ၏္ က်ယ္ျပန႔္ေႏြးေထြးေသာ လက္ဖဝါးထဲတြင္ မိမိလကက္ ုိ မင္းသားငယ္၏ အၾံ့ သမႈသည္ ဆက္၍ ဆက္၍ တးုိ ပြားလာေတာ့သည္။ ထည့္မထားခ်ငေ္ တာ့။ ခမည္းေတာ၏္ လက္ဖဝါးျပင္က်ယ္ႀကီးသည္ ေရႊနန္းေတာထ္ ဲမွာ ရိစွ ဥ္ကေတာ့ အားကုိးအားထားရာပင္ ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ယခုမကူ ား အစဥတ္ စိုက္ အားကုိးတႀကီး တတယိ ... စတတု ၳ... အဆငဆ့္ ငေ့္ သာ တတံ ုိင္းမုခ္မ်ား... ေနာက္ဆံုး တတံ ငုိ ္း ခုနစထ္ ပ္၊ အထင္တႀကီး ဆုပက္ ိုင္ခဲ့ေသာ ထလုိ က္ဖဝါး၊ လက္ေခ်ာင္းတုိ႔သည္ အားကိုးစရာ မေကာငး္ မခု ္ ခုနစ္ခု။ ထုိ႔ေနာက္ မုခ္ဝတစ္ခု တစ္ခုသို႔ ေရာက္တုငိ ္း အသင့္ေစာငႀ့္ ကိဳ လက္ကမ္းၾက ေတာၿ့ ပီ၊ အထငႀ္ ကးီ စရာ မဟတု ္ေတာၿ့ ပီ။ ေလေသာ ဝတေ္ ကာင္းစားလွျဖင့္ ေခ်ာေမာလပွ သည့္ မိန္းမပ်ဳိ မ်ား... ေဇာတိကဆုိေသာ ဤသူေဌးႀကးီ ၏ ဤဘုနံ န္းျပာသာဒ္ စံအိမ္ႀကီးထဲ ေရာက္ကတညး္ က “ဒမီ ိနး္ မေတြ ဝတ္ဆငထ္ ားလုိက္တာလည္း ငါတုိ႔ နန္းေဆာင္ထဲက ေမာငး္ မ ရံေရြ ခမည္းေတာ္၏ လကမ္ ်ားအေပၚ ယၾုံ ကည္ကုိးစားမႈ ေလ်ာပ့ ါးသြားခဲ့သည္။ ယခင္လုိ ေတြထက္ အဆေပါငး္ မ်ားစြာ ပုိၿပးီ ေတာကပ္ ေနပါလား၊ ရတနာလည္ဆြဲေတြ လက္ေကာက္ တင္းၾကပ္ပူေႏြးေသာ အဆုပ္အကုိင္ မရိွ။ ေစးေစးပိငု ္ပုိင္ မရွိ။ ခမညး္ ေတာ္၏ လက္ေတြက ေတြကလည္း ဝင္းေနတာပဲ” ေခၽြးေစးျပန္ေနကာ ေသြးဆုတ္သလို ေအးစက္လာေနၾကသည္။ လက္ေခ်ာင္းတို၏႔ အထိအေတြ႔ ကလည္း ေလ်ာရ့ ဲရဲ ရေွိ နၾကသည္။ Page - 21 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com မတွ ္မွတ္ရရ ဖခမညး္ ေတာ္ မင္းႀကးီ အေပၚ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အထင္အျမင္ ေသးသြားခဲ့ သေဘာမက်၊ မႏွစမ္ ၿမဳိ႕ ခံစားရသည္။ သူက ႐ိုက်ဳိ းပ်ပ္ဝပ္စြာ လပႈ ္ရွားေနေသာလ္ ည္း မိမိတုိ႔ ျခငး္ ပင္ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ မာဂဓ ျပညရ့္ ွငမ္ င္းတဲ့... ရာဇၿဂဳိ ဟ္ ထီးနန္းသခင္တဲ့...။ သူေဌး သားအဖႏစွ ္ေယာကက္ ို လိမာၼ ပါးနပ္စြာျဖင့္ ႂကြားဝါေနသည္ဟလု ည္း ထငမ္ ျိ ပန္သည္။ တစ္ေယာက္ရဲ႕ စအံ ိမ္အတြင္းမွာ အေရာင္အဝါေတြက ညိဳႇ းမွိန္ ေနသေယာင္။ ရတနာေရခႊ ြကတ္ စ္ခု ေရာကလ္ ာသည။္ သင္းပ်ံ႕ေသာ ေမႊးရန႔ံမ်ား ႀကဳိ ငေ္ လွာက္ အဆင့္ဆင့္ အထပ္ထပ္တ႔ိုကို တက္ခဲ့ၾကရငး္ ျဖင့္ ေနာက္ဆံုး၌ စားေတာ္ေဆာင္ထဲသုိ႔ ေနသည္။ ေရႊခြကထ္ ဲမွာ ႏိုဃ႔ နာထမငး္ မ်ား ရိွသည။္ ခမည္းေတာ္ကို လမွ း္ ၾကည့္လိကု ္ေသာအခါ ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ မိမိ ေမာပန္းဆာေလာငေ္ နၿပီ ျဖစေ္ ၾကာငး္ မငး္ သားငယ္ သသိ ည။္ သို႔ေသာ္ ေရႊခြက္ထဲမွ ႏိ႔ုဃနာထမင္းကို စားရန္ လကလ္ ွမ္းလိုက္သည္ကုိ ေတြ႔လုိကရ္ ၏။ ထုိအခ်နိ ္တြင္ ထမင္း အာဟာရ ပြဲေတာ္စာကုိ ဆာေလာငသ္ ညထ္ က္ တစ္စုတံ စ္ခုကို ပုိမုိမြတ္သိပ္ေနေၾကာငး္ ေဇာတိကသူေဌး၏ အသံထြကလ္ ာသည္။ သတိထားမိျပန္သည။္ ရင္ထဲမွာ ဟာေနသည္၊ ႏလွ ုံးထဲမွာ ကြကလ္ ပ္ႀကီး တစခ္ ု ျဖစ္တည္ ေနသလုိလု၊ိ ထမင္းဆာသလိုမ်ိဳးေတာ့ မဟတု ္။ “သည္းခေံ တာ္မူပါ အရွင္... ဒါဟာ စားသုးံ ရန္ထမငး္ မဟုတ္ေသးပါဘးူ ၊ အေငြ႔ ေကာင္းေကာငး္ ေပးဖုိ႔ စမီ ံထားတဲ့ ေပ်ာေ့ ပ်ာင္းေသာ လက္ေကာ္ရ ႏုဃိ႔ နာထမင္းသာ ျဖစ္ပါတယ၊္ “နနံ က္ ပြဲေတာ္စာ စားသးံု ဖို႔ အသင့္ စီမၿံ ပးီ ပါၿပီ အရွင္မင္းႀကီး” ပြဲေတာတ္ ညဖ္ ုိ႔ ထမငး္ အာဟာရမ်ား ယခု မၾကာခင္ပဲ ေရာကလ္ ာပါလိမ့္မယ္” ေဇာတိက သူေဌးႀကီးက ေျပာလာသည။္ အေငြတ႔ လူလူ ထြက္ေနသည့္ ေရႊခြက္ကိုၾကည့္ရင္း ခမည္းေတာ္ မေနတတ္ မထုိင္တတ္ ျဖစ္ေနပံုရသည္။ မိမိကေတာ့ အရိပ္အျခည္ အားလုံးကုိ ေစာင့္ၾကည့ေ္ နလိုက္႐ံုပင္။ ခမညး္ ေတာ္ “ဒေီ နရာမွာ ထိငု ္ေတာ္မူပါ အရွင္မင္းႀကီး” မင္းႀကးီ သည္ မဆိုစေလာက္ ပ်ကယ္ ြငး္ သြားေသာ ရာဇဣေႁႏၵ ျပန္၍ ေဆာက္တည္လကို ္သည္။ ခမည္းေတာ္ႏွင့အ္ တူ မိမိ ေနရာယူလုိက္ရသည္။ ပြဲေတာ္ စားသံုးရန္ ထုိင္ခုပံ လငႅ ္ မၾကာမီ အေႁခြအရမံ ်ားက အျခား ရတနာေရႊခြက္တစ္ခုကို ယူလာၾကျပန္သည။္ ထို ကပငလ္ ွ်င္ ၿပဳိ းၿပဳိ းျပက္ျပက္ ရိွလွေခ်သည္။ ဒတု ိယ ေရႊခြက္မွ ထမင္းမ်ားကား တစ္ခါမွ မျမင္ဖးူ ေသာ အရြယ္ အဆင္းအနံ႔ကုိ ေဆာင္ေနၾက ေတာသ့ ည္။ ဆန္လးံု က ရွညလ္ ်ားၿပီး ေကာ့စင္းေနသည။္ ဆြတ္ဆြတျ္ ဖဴလ်က္ရွိၿပးီ အနံ႔ကလည္း “ေရ သးုံ သပ္ေတာမ္ ူပါ အရွင္” ထးူ ထူးကဲကဲ ေမႊးႀကဳိ င္လြန္းသည္။ နံ႔သာေရအးို တစ္ဆယ့္ေျခာက္လးုံ ေရာက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ နံသ႔ ာေရတျ႔ုိ ဖင့္ “ေျမာကက္ ၽြနး္ ဆန္နဲ႔ ခ်ကထ္ ားပါတယ္ အရငွ ္” သန္႔စငၿ္ ပီးေသာ လကတ္ ိ႔ကု ို ေအးျမၾကည္လငေ္ သာ လကေ္ ဆးေရျဖင့္ ထပ္မံေဆးေၾကာ ႏစွ ္စိမၾ္ ကျပန္သည္။ ေဇာတိကသူေဌးသည္ ခမည္းေတာ္ကိသု ာမက မိမိကုိပါ ထပ္တူထပ္မ်ွ ေျမာက္ကၽြန္းဆန္ ထမင္းကို ခူး၍ ပထမ ေရႊခြက္ေပၚ၌ တင္လိုက္ၾကသည။္ ဘာလပု ္တာ ျပဳစေု စာင့္ေရာွ က္ ဧည့္ခံေနသည။္ သုိ႔ေသာ္ ဘာေၾကာင့မ္ ွနး္ မသိ။ ဤသေူ ဌးႀကီးကုိ မိမိ ပါလမိ ့္ဟု တအတံ့ ၾသ ျမင္ရျပန္ေလသည။္ Page - 22 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “ဒီ စီမမံ ႈကိေု တာ့ ကၽြန္ေတာမ္ ်ဳိ းရဲ႕ စားေတာ္ကဲခ်ဳပ္က သံေတာ္ဦး တင္ပါလိမ့္မယ္ တစ္သမတတ္ ည္း ရေိွ နသည္။ ထးူ ကဲေသာ အရသာကို ခစံ ားေနရင္းမွာပင္ ေရႊနန္းေတာ္မွာ ေန႔စဥ္ အရွင္မင္းႀကးီ ” စားခဲ့ေသာ ပြဲေတာ္စာကုိ သတိရမိၿပးီ ႏိႈင္းယွဥၾ္ ကည့္မိေနသည္။ အသားလတ္လတ္ ခပ္ဖုိင့ဖ္ ုိင့္ လူႀကီးတစ္ေယာက္က မိမိႏွင့္ ခမည္းေတာ္ေရွ႕တြင္ အင္း... နနး္ ေတာ္ထဲမာွ ေတာ့ ထမင္းကလည္း စားေနတုနး္ မာွ ပဲ ပူေႏြးရာက လက္အုပ္ခ်လီ ်က္... ေအးသြားတယ္။ စားခါစမွာ ေမးႊ ႀကဳိ င္ေပမယ့္ အေငြ႔ျပယ္သြားေတာ့ အနံ႔ မရိွေတာ့ဘူး။ ၿပးီ ေတာ့ ႏူးည့ံမႈကလည္း တစ္ျခားစ။ီ ေျမာက္ကၽြန္းဆန္ဆိုတာ လ်ွ ာေပၚမာွ တင္ အရည္ေပ်ာသ္ ြားသလား “ေျမာကက္ ၽြန္းဆန္ ထမငး္ ကို ခူးၿပးီ ပထမယူလာတဲ့ ႏို႔ဃနာထမင္း ေရႊခြက္ေပၚ ေအာက္ေမရ့ တယ။္ ကြာျခားလိကု ္ပါဘိ။ ဒါနဲမ႔ ်ား ရာဇၿဂဳိ ဟ္ျပည့္ရွင္ ဘုရင္မင္းျမတ္တဲ့။ တင္လုကိ ျ္ ခင္းရဲ႕ အဓပိ ၸာယ္က ေအာက္ ႏ႔ဃို နာ ေရႊခြကက္ အေငြ႔ကုိ မျပတ္ ယူေစျခင္းအားျဖင့္ ဒသီ ေူ ဌးစားတဲ့ ထမင္းနဲ႔ ဘရု ငစ္ ားတဲ့ ထမငး္ ၊ အငး္ ... သသိ ာလိုက္တာ၊ ကြာျခားလကို တ္ ာ။ အထက္ေရႊခြကထ္ ဲက ေျမာကက္ ၽြနး္ ဆန္ ထမင္းဟာ စားသုံးေနစဥ္ တစ္ေလွ်ာကလ္ ုံးမာွ အစဥ္တစိုက္ ပေူ ႏြးမႈနဲ႔ ထးူ ကဲတဲ့ ဂႏၶာအာ႐ုံ အရသာ အေတြထ႔ ူးကို ရရွိေနေစဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္ ေတြးရင္းေတာရင္း စားေကာင္းေကာငး္ နဲ႔ စားေနလိုက္သညမ္ ွာ ဘယေ္ လာက္ အရွင္မင္းႀကးီ ” ကုန္သြားသည္ မသ။ိ ေဇာတိကသူေဌး၏ စကားသံ ေပၚလာမပွ င္ ခြ႔အံ ံ့ ထမင္းလပု ္ကုိ ရပ္လကုိ ္ရ၏။ ႀကီးက်ယ္လိုက္တာဟု စိတ္ထဲက ေရရြတရ္ ငး္ ပင္ တတ္လည္း တတ္ႏိငု ၾ္ ကေပ့ ဟေူ သာ အ့ၾံ သမကႈ ို မဖုံးကြယႏ္ ုိင္ ျဖစ္ရေလသည္။ “သင့ျ္ မတေ္ လာကပ္ ါၿပီ အရွင္မင္းႀကးီ ... အရွငသ့္ ားေတာ္... ပြဲေတာစ္ ာကို သည္မွ်သာ ေရာင့ရ္ ဲေစလုိပါတယ္၊ သညထ့္ က္ ပမာဏပိသု ြားရင္ ေျမာက္ကၽြန္းဆန္တုိ႔ရဲ႕ ထးူ ကဲလွတဲ့ “သံုးေဆာင္ေတာ္မပူ ါ အရငွ ္မင္းႀကီး... သးုံ ေဆာင္ေတာမ္ ူပါ အရငွ ့္သား” အဆီၾသဇာ အာနိသင္ေၾကာင့္ အစာေၾကႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါ” ေဇာတိကသူေဌး၏ ပ်ဴငွာယဥ္ေက်းမကႈ ို တျဖည္းျဖညး္ မ်ကစ္ ိစပါးေမႊး စးူ လာေပၿပီ။ ဒီ ထမင္းပြဲကို လက္စသတ္ၿပီး ေရကႊ ရားျဖင့္ ေလာင္းခ်ကာေနေသာ ႏွငး္ ဆြတ္ရည္တုိျ႔ ဖင့္ သေူ ဌးႀကီးဟာ လိမၼာပါးနပ္စြာနဲ႔ ငါနဲ႔ ငါ႔ခမည္းေတာ္တ႔ကုိ ို ႂကြားဝါေနတာပဲ ဟုလညး္ ပ၍ို လက္ေဆးရင္း ခမညး္ ေတာ္ မင္းႀကီးကို အကဲခတ္လကုိ ၏္ ။ ႂကာြ းဝါလြန္းေသာ သူေဌးႀကီး၏ ယံၾု ကည္လာသည္။ စကားကုိ ခမညး္ ေတာ္ မည္သို႔ တံ႔ျု ပန္မည္နည္း။ သ႔ုိျဖင့္ ထူးကဲလေွ သာ ခ်ဳိ ျမေမႊးပ်ံ႕ ေျမာက္ကၽြန္းဆန္ ထမင္းကို ပြဲေတာတ္ ညၾ္ ကသည္။ “ေဇာတိက... ဘယ္သုိ႔လဲ၊ သင့္ထမင္းကို ဂုဏတ္ င္ ခ်ီးေျမႇာက္လွခ်ညလ့္ ား” စားေတာ္ကဲခ်ဳပ္ ေျပာသလုိပင္ ႏဃ႔ို နာေရႊခြက္၏ အေငြျ႔ ဖင့္ တစ္ခ်နိ ္လံးု ေႏႊးေပးထားေသာေၾကာင့္ ေျမာက္ကၽြန္းဆန္ ထမင္းသည္ စားေနစဥ္တစ္ေလ်ွ ာက္မာွ ပေူ ႏြးခ်ဳိ ျမ ေမႊးပ်ံ႕မႈတက႔ို “မိမိရဲ႕ ထမင္းကို ဂုဏ္တင္ခ်းီ ေျမာႇ က္စကား ဆုိရျခင္း မဟတု ္ပါ အရငွ ္မင္းႀကီး... အရွင္မင္းႀကးီ နဲ႔ ပါလာတဲ့ စစ္သညဗ္ ိုလ္ပါ အားလုံးအတြက္လညး္ ဒီ ေျမာက္ကၽြနး္ ဆန္ ထမင္းနဲ႔ပဲ Page - 23 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ဧည့္ခံ ေကၽြးေမြးထားပါတယ္။ ကၽြႏု္ပအ္ တြက္ ဂဏု ္သတင္း မေကာငး္ စကား ျဖစလ္ ာမွာစးို လုိ႔ “ရပိွ ါတယ္ အရွင္မင္းႀကီး... က်က္သေရတုိက္ခနး္ ထဲမွာ ရေိွ နပါတယ၊္ အရွင္မင္းႀကီး ဟန္႔တားရျခင္းပါ” ႂကြေရာက္ေတာမ္ ူေၾကာင္း မသိလို႔သာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ကၽြႏု္ပက္ ိုယ္တုငိ ္ သြားေရာက္ ေခၚယူပါမ႔ ယ္” “ဘာေၾကာင့္ သင့္ဂုဏ္သတင္း မေကာင္းစကား ျဖစ္ရမာွ လဲ” ေဇာတိကသူေဌး ထြက္သြားၿပီးေနာက္ ခမညး္ ေတာက္ လွမ္းစကားေျပာသည္။ “ေျမာကက္ ၽြနး္ ဆန္ ထမင္းကုိ စားသံုးရာမာွ အရသာထူးကဲလွလုိ႔ အတုိငး္ အရွည္ “သားေတာ္ အဇာတသတ္... ေဇာတိက သေူ ဌးႀကီးရဲ႕ အိမ္ကို ဘယ္လုိသေဘာရသလဲ” ပမာဏကို မခနမ႔္ ွန္းႏုိင္ဘဲ အစာၾသဇာ လိသု ည္ထက္ ပိုသြားရင္ ခႏာၶ ကိုယ္မာွ ေလးလံ ပ်င္းတြဲမမႈ ်ား ေပၚေပါက္လာပါလိမ့္မယ္။ အဆီၾသဇာဓာတ္ရဲ႕ ဖမ္းစားမေႈ ၾကာင့္ အစာမေၾကျဖစ္ၿပီး တစ္ခ်ိနလ္ ံုး ရင္ထဲမာွ တုးိ ေဝျ႔ွ ပည့္က်ပ္ေနေသာ အစုိင္အခဲမ်ားက ႏႈတ္ဖ်ားမသွ ည္ ေသြးသား ထုငိ း္ မႈိငး္ သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒအီ ခါမွာ အမ်ားက ငါတုိ႔မင္းႀကီးဟာ ေဇာတိကအိမ္မွာ ကစဥက့္ လ်ား လြတထ္ ြက္သြားေလသည။္ ထမငး္ စားလာၿပးီ ကတည္းက ကုိယ္လက္ မအမီ က်နး္ ျဖစ္လာတယ္။ ေဇာတကိ ဟာ ငါတ႔ို မင္းႀကီးကုိ တစ္စတုံ စခ္ ု ျပဳလပု ္လိကု ္ၿပီလု႔ိ အထင္အျမင္မာွ း အျပစ္စကား ေျပာလာၾကမွာကို “ေဇာတကိ သူေဌးရဲ႕ စအံ ိမေ္ ကာ၊ အေဆာင္အေယာင္ ျပာသာဒေ္ တြေကာ၊ စးို ရမိ ္လပွ ါတယ္ အရွင္မငး္ ႀကးီ ” ေျမာက္ကၽြန္းဆန္ ထမင္းပြဲေကာ အားလးုံ အားလုံး ႀကဳံ ေတြရ႔ သမ်ွ ေတြဟာ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ ေရႊနန္းရွင္ထက္ အစစအရာရာ ပၿုိ ပီး သာတယ္” “ေၾသာ္... ေၾသာ္... ဒီလိုလား” မမိ ိေလသံ တင္းမာျပတေ္ တာကစ္ ြာ ရိွသည္ကုိ ေျပာၿပးီ မွ သတိထားမိသည္။ ခမည္းေတာ္ကမူ အစဥ္အၿမဲလလုိ ုိ ရိွေနတတ္ေသာ အၿပံဳးျဖင့္ - ခမညး္ ေတာ္အေပၚ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ေဇာတိကသူေဌးႀကးီ အေပၚ “ဟုတလ္ ား... သားေတာ္ေလး ဒီအတုငိ ္းပဲ ထငသ္ လားကြယ့္” မေၾကမလည္ ျဖစ္ရျခင္းမ်ားကား ရင္ထဲမွာ ဆးူ စုိတ႔ စေ္ ခ်ာငး္ လုိ ထးို ထြက္လာသည။္ QQQQ “ထငတ္ ာမဟုတဘ္ ူး ခမည္းေတာ္... တပ္အပျ္ မင္တာ၊ သေူ ဌးတစ္ေယာက္ဟာ ဘုရင္ တစ္ပါးထက္ ပၿို ပီး ႀကးီ က်ယေ္ နတယေ္ လ” အသက္႐ဴွ ေနရသည္ကပင္ မြနး္ က်ပသ္ ိမ္ငယ္လာသျဖင့္ ေရႊနနး္ ေတာသ္ ုိ႔ ျပနခ္ ်င္လေွ ပၿပီ။ သုိ႔ေသာ္ ခမညး္ ေတာက္ အေရးထဲမွာ ေဇာတိကႏငွ ့္ စကားစျမည္ ေျပာ၍မၿပီးေသး။ ခမည္းေတာ္ မင္းႀကီး တစ္ခခု ု ေျပာမည္အျပဳတြင္ ေဇာတကိ သူေဌး ျပန္ေရာက္လာ၏။ သူေ႔ နာက္တြင္ ေခ်ာေမာလွပေသာ မိန္းမတစ္ဦး ပါလာသည္။ အစ္မအရြယ္၊ ေဒၚႀကီးအရြယ္၊ “ေဇာတကိ ... ဒစီ ံအမိ ္မွာ သူေဌးကေတာ္ မရွိဘူးလား” အရီးအရြယ္၊ မိခင္အရြယ္၊ မနိ ္းမေခ်ာႀကီးမ်ားကို ေရႊနန္းေတာမ္ ာွ မိမိ ျမင္ေနက်၊ မာဂဓ နန္းတြင္းသူတို႔၏ တင့္တယ္သုကိ ၿ္ မဳိ က္ေသာ ႐ပု ္သြင္အမူအရာမွာ မိမိအတြက္ ေတြ႔ျမင္ေနက်ပင၊္ Page - 24 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ထထု႔ိ က္မူ မယ္ေတာ္ ေဝေဒဟီ မိဖုရားႀကီး၊ မယ္ေတာ္သည္ မာဂဓတစ္တုငိ ္းလံးု တြင္ သည္တစ္ခါေတာ့ ဘယ္ေလာကပ္ ဲ စညး္ စိမ္ဥစၥာ ႂကြယ္ဝသည္ ျဖစ္ေစ၊ သူေဌးသည္ ဂုဏ္က်က္သေရ အေပါင္းတ႔ျုိ ဖင့္ တင့္တယ္သည့္ အရာ၌ ႏစွ ္ေယာက္အတူ မရွိ တဘု က္ကငး္ သူ သူေဌးသာျဖစ္၍ ခမညး္ ေတာ္၏ ရာဇအာဏာေအာကတ္ ြင္ အေျခပ်က္ အေနခက္ၿပီဟု ျဖစ္ေခ်သည္။ သုိေ႔ သာ္ ေဇာတကိ သူေဌး ေနာက္ပါးမွ ခပ္႐ုိ႕႐ုိ႕ လုကိ ္ပါလာေသာ မနိ ္းမကား... ေအာကေ္ မရ့ င္း မမိ ိပါ ႏစွ ္ေထာငး္ အားရ ျဖစ္လာ၏။ ခမည္းေတာ္ မိန္႔ဆုိလုကိ ္ပုကံ လညး္ ဘုရင္မငး္ ျမတ္တုိ႔၏ တကယ့္ ရာဇသံပါေသာ စကား။ သ႔ေုိ သာ္ ေဇာတိကသူေဌးက ေခါင္းကို “ကၽြႏပ္ု ၏္ ဇနီး သူေဌးကေတာ္ သတလု ကာရီ ျဖစ္ပါတယ္ အရွင္မငး္ ႀကီး... ရွင္မေရ ... ျဖည္းညငး္ စြာ ယမး္ လ်က္ ျပန္ေျပာလုိက္ေသာ စကားကို ၾကားလိုက္ရေသာအခါ အတိုငး္ မသိ တိုမ႔ ်ားရဲ႕ ဘရု င္မင္းျမတ္ကို သင္ျ့ မတရ္ ာက ခစားၿပီး ထန္းရြက္ ယပ္ဝနး္ နဲ႔ ယပ္ေလသြငး္ အ့ၾံ သသြားရေလသည္။ ဧည့္ဝတ္ျပဳပါကြယ္” “အရွင္မငး္ ႀကီး... သေူ ဌးကေတာ္ မငုိပါဘူး၊ မ်က္ရည္ေတြ က်ေနျခင္းက...” သလုလကာရီ၊ ေၾသာ္... ေဇာတိကရဲ႕ မယား၊ ေျမာက္ကၽြန္းသူဆတုိ ာ သူကးုိ ... အေဆြအမဴွ း ဝတ္စားတန္ဆာ ဆငျ္ မန္းမထားေသာ ဤမနိ ္းမႀကးီ ၏ အသားအရည္ အနည္းငယ္ ဆတု ဆ္ ုိငး္ ဆုိင္း ျဖစ္ေနၿပးီ မွ ဆက္ေျပာ၏။ အေရာင္အဝါမာွ ထူးထူးကဲကဲ စိျု ပညဝ္ င္းဝါလြန္းလွသည္ဟု ထင္မိ၏။ သူေဌးကေတာသ္ ည္ သင္ျ့ မတ္ရာမွ ထိုငၿ္ ပးီ ခမည္းေတာအ္ ား ထနး္ ရြက္ ယပ္ဝန္းျဖင့္ ယပ္ေလခတေ္ ပးေနသည။္ “အရွင္မငး္ ႀကီးကုိ ထန္းရြက္ ယပ္ဝန္းနဲ႔ ယပ္ေလသြင္းေပးရာမာွ အရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ ဦးရစ္ ယပ္ဝန္း၏ ဝဲ၊ ယာ ေရြ႕လ်ားဝဲပ်ံသြားပု၊ံ ယပ္႐းို ကငုိ ္ထားေသာ လကေ္ ခ်ာငး္ ႏွင့္ ယပခ္ တ္တိုငး္ ေခါင္းေပါင္းေတာဆ္ ီက ျပန္လည္လြငပ့္ ါး တိုက္ဟပလ္ ာတဲ့ ေလနဲအ႔ တူ ပါလာေသာ ရနံ႔မ်ားေၾကာင့္ ယိမ္းႏြဲ႔သြားေသာ လက္ေမာင္းတုိ၏႔ လပႈ ္ရာွ းပုံမွာ ကႏုတပ္ နး္ တစခ္ ု၏ အနားေၾကာင္းတစ္ခုႏွယ္ သတုလကာရီဟာ မ်က္စမိ ်ား ကိ်နး္ စပ္ မ်ကရ္ ည္ယိုစးီ ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္” သိမ္ေမြ႔ ခမး္ နားေနသည္။ သိုေ႔ သာ္ မေမ်ွ ာလ္ ငေ့္ သာ ထးူ ျခားမႈ တစ္ခု ေပၚလာ၏။ ထန္းရြက္ ယပ္ဝန္းကို အသာအယာ လႊဲဖယ္ေနရင္းမွ သူေဌးကေတာ၏္ မ်ကလ္ ုံးမ်ားမွ မ်က္ရည္စမ်ား “ဘယ္လို... သင့္ဇနီးဟာ...” ခတို ြဲလာၿပးီ ပါးျပင္ထက္သုိ႔ မ်က္ရည္မ်ား လမိ ့္ဆင္းလာၾကျခင္းပင္။ “အရွင္မင္းႀကီး... ကၽြႏ္ပု ္၏ ဇနီးမယားဟာ ေျမာက္ကၽြနး္ သူ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဆမီ ီးေရာင္ ခမညး္ ေတာ္လည္း ဤအျခင္းအရာကုိ သတိထားမိၿပီး - ပကတိ မီးေရာင္မ်ားကုိ ၾကညျ့္ မင္ရတဲ့ အေလမ့ ရိွပါ။ သတူ ုိ႔ ေျမာက္ကၽြနး္ မွာ စူးရွပေူ လာင္ေသာ မီးအလငး္ ေရာငက္ ို အသုံးမျပဳပါ။ သတူ ုိ႔ဟာ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ အေရာင္နဲ႔သာ စားေသာက္ “ေဇာတကိ ... သင့္ဇနးီ တုန္လပႈ ္ငုေိ ႂကြးေနတယ၊္ သူ႔ကုိ ႏွစ္သမိ ့္လိကု ္ပါ၊ သင္တို႔ရဲ႕ ေနထိငု ္ အိပစ္ က္လႈပရ္ ာွ းသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ အလြန္အင္မတန္မွလွ်င္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာကို မငး္ ဘ႑ာအျဖစ္ ကၽြႏ္ုပ္ မသိမး္ ယူပါဘးူ ၊ ဒါကုိ စုးိ ရမိ ္ထိတ္လန္႔ၿပးီ သင့္ဇနးီ ဟာ ခႏာၶ ကိုယ္ဖြဲစ႔ ညး္ မႈ၊ အာ႐ုံခံစားမႈ ရသွိ ူမ်ား ျဖစပ္ ါတယ။္ ဒါေၾကာင့္ ဆီမီးအေရာင္ ပကတိ ငုိေႂကြးေနတယ၊္ ေအးခ်မ္းစြာ ေနလုိ႔ ေျပာလုကိ ပ္ ါ” အေရာင္မ်ားနဲ႔ ေနထိုင္လႈပ္ရာွ း ရွင္သန္သမူ ်ားထမံ ွ တျ႔ံု ပန္လာတဲ့ ကိယု ္ေငြမ႔ ်ား၊ Page - 25 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com အနံ႔အသက္မ်ားကုိ ေျမာက္ကၽြနး္ သူတို႔ မခံႏုိငပ္ ါ။ ဒါေၾကာင့္ သမူ႔ ်ကရ္ ည္ ေတြေတြယုိစးီ ေနျခင္း တုိင္းျပည္ထဲက ကယုိ ့္ ေက်းေတာ္ ကၽြနေ္ တာ္မ်ဳိ း သူေဌးတစေ္ ယာက္ေလာကေ္ တာင္ ျဖစ္ပါတယ္ အရွင္မင္းႀကးီ ” အေရာင္အဝါ မရွိ၊ ေဟ့... ငါဟာ အဇာတသတ္ပဲ၊ ငါဟာ ခမည္းေတာ္ ဗိမိၺသာရ မဟတု ္ဘးူ ။ ငါ မင္းဧကရာဇ္ ျဖစ္လာတဲ့ တစ္ေနမ႔ ွာ ေဇာတကိ ဟာ ဒလီ ုိ ျပာသာဒ္စံအိမ္မ်ဳိ းနဲ႔ မေနေစရဘူး၊ ခမညး္ ေတာက္ တအတံ့ ၾသႀကးီ ျဖစ္ေနသည္။ မိမိကေတာ့ ရင္ထဲမွ ေတာကတ္ စခ္ ်က္ ေတာက္... ငါ သိပ္ငယ္ေနေသးလို႔သာေပါ”႔ ေခါက္လိကု ္မိသည္။ ေနာကဆ္ းံု ျပန္ခါနီးတြင္ ေဇာတိကသူေဌးက ေျမာက္ကၽြန္းသူ၊ ေျမာက္ကၽြနး္ သားတုိ႔ အသံုးျပဳေသာ ေက်ာကမ္ ်က္ရတနာႀကးီ တစ္လံုးကုိ ပဏာၰ ဆက္သ ရာဇၿဂိဳဟ္ထီးနန္း၏ အရွင္ မာဂဓတိုငး္ ၏ သခင္ ျဖစ္လာသည့္ တစ္ေနေ႔ နဝ႔ ယ္ ေဇာတိက လုိက္ေသးသည္။ အရွင္မငး္ ႀကီး ခ်မ္းေျမ႕စြာ ခံစားေနေတာ္မူပါ။ ေက်ာက္မ်က္အေရာင္ႏွင့္ မည္ေသာ ဤသူေဌးႀကီး၏ စည္းစိမ္ခ်မး္ သာတိုက႔ ို ဘုရင့္အာဏာေတာ္ျဖင့္ မိမိလက္ဝယ္ အသုံးျပဳေတာ္မပူ ါဟုလညး္ ဆိလု ကို ္ေသးသည္။ ခမည္းေတာ္ကေတာ့ “အင္း... ေဇာတကိ ေရာက္ေစရမည္ဟု စိတ္ထဲက ႀကံဳးဝါးခဲ့႐ိုး မနွ ္ေသာလ္ ညး္ ဘုရငျ္ ဖစ္လာမည့္ “ထိုတစေ္ န”႔ ကို သေူ ဌးႀကီးဟာ အစစရာရာ ႀကးီ က်ယ္ ခမ္းနားပါေပတယ၊္ ႀကးီ က်ယ္ ခမး္ နားပါေပတယ္” ဟု မူကား ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာကပ္ င္ ရွိခဲ၏့ ။ တဖြဖြ ရြတ္လာခဲ့သည္။ ဘရု င့သ္ ားေတာ္ ဟူသည္ မလြဲမေသြပင္ ထီးနနး္ ေမြကုိ ဆက္ခံရမည္သာ။ မာဂဓ မိမိမာွ မူ ေရႊနန္းေတာသ္ ုိ႔ အျပန္တစ္လမ္းလးံု ဘယသ္ ူ႔ကိမု ွ စကားမေျပာေတာ့။ နန္းပလႅင္ထကသ္ ုိ႔ မိမိတက္ေရာက္ရမည္သာ ျဖစ္၏။ ဤသုိ႔ျဖင့္ အခ်နိ ္သမယမ်ားသည္ ခမည္းေတာ္၏ ေဇာတိက ခ်ီးမြမး္ ခန္း စကားလးုံ ေတြကိုလည္း နားကေလာလွသည္။ အမွတမ္ ထင္ပင္ ကနု ဆ္ ုးံ ခဲ့ေလသည္။ မငး္ လုလင၏္ ငယ္ရြယႏ္ ုပ်ိဳ လြတ္လပေ္ သာ ကာလမ်ားကုိ ဆင္ပခု က္ထဲတြင္ ထိငု ္လိုက္ရငး္ တစ္ခ်ိန္လုံး မမိ ိရင္ထဲမာွ သာ အဆက္မျပတ္ ေႂကြးေၾကာ္ ေပ်ာ္ရႊငစ္ ြာပင္ ျဖတ္သန္းခဲ့သည္။ ေနမိေတာ့သည။္ မယ္ေတာ္ ေဝဒဟီ မဖိ ုရားႀကီး၏ ခ်စ္ျခင္းမ်ကစ္ ိေအာက္တြင္ ခ်မ္းေျမ႕စြာ ႀကးီ ျပငး္ ခဲသ့ ည္။ “ေတာက္... မခံႏုိင္စရာ ေကာင္းလိကု ္ေလျခင္း၊ ငါခ႔ မည္းေတာ္ဟာ မာဂဓတငုိ ္း သခင္၊ ခမည္းေတာ္ ဗမိ ၺိသာရမင္းႀကီး ေႏြးေထြးေသာ အလုိလိုကျ္ ခငး္ ေအာကတ္ ြင္ ေၾကာင့္ၾကမဲ့စြာ ရာဇၿဂိဳဟ္ထးီ နန္း သခင္ ျပညႀ္ ကီးရွင္ ဘုရင္မင္း မွနပ္ ါလ်က္ သစ္နဲ႔ေဆာကတ္ ဲ့ နနး္ ေတာ္မာွ ႀကးီ ျပင္းခဲ့သည။္ ရာဇၿဂိဳဟ္ နန္းေတာတ္ စခ္ ုလုံးကလည္း သားေတာ္ေလး အဇာတသတ္ကုိ ေနရတယ္၊ ေဇာတကိ ဆုတိ ဲ့ သူေဌးႀကးီ ဟာ မင္းမ်ိဳးမငး္ ႏြယ္လည္း မဟုတ္၊ အမ်ိဳးဇာတ္ျမင့္တဲ့ ဖူးဖးူ မတႈ ္ အေရးေပးျခင္း ခခံ ဲ့ရသည။္ ပူပင္ေၾကာင့္ၾက၊ ေတာင့္တျခင္း ကင္းမဲ့ေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ ငါတလ႔ို ို ခတၱိယအႏြယလ္ ည္း မဟုတ၊္ ကနု ္သည္ သူေဌးသႂူ ကြယ္ ဝႆမ်ိဳးႏြယ၊္ တစ္ဆင့္နိမ့္တဲ့ ခ်မ္းေျမ႕မႈ ကာလမ်ား တရိပရ္ ိပ္ ကနု ္ဆုံးခဲ့သည္။ အမ်ဳိ းဇာတ္ ျဖစပ္ ါလ်က္နဲ၊႔ ၾကည့္စမ္း ... ေနေတာ့လည္း ရတနာခနု စ္ပါး အတိၿပီးတဲ့ ဘုံခုနစ္ဆင့္ ျပာသာဒႀ္ ကးီ နဲ႔၊ စားေတာ့လညး္ ေျမာက္ကၽြနး္ ဆန၊္ သုံးေတာ့လည္း ေက်ာကမ္ ်က္ အလင္းေရာင၊္ နန္းေတာထ္ ဲမွာ ၿငးီ ေငြလ႔ ာေသာအခါ မာဂဓတုိငး္ အတြင္း လညွ ့္လညခ္ ဲသ့ ည္။ ခမညး္ ေတာ္ ည့ံလိုက္ေလျခင္း၊ ရာဇအာဏာကို ပငုိ ္စုိးတဲ့ ျပည့္ရွငမ္ ငး္ ျဖစ္ပါလ်က္ ကိယု ့္ ခမည္းေတာႀ္ ကီး၏ မာဂဓ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ ဤ မဇၩမိ ဝယ္ အႀကီးက်ယဆ္ းုံ ေဒသႀကီး Page - 26 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ျဖစ္ေၾကာင္း သခိ ဲ့ရသည္။ ထိုအခါ ဗိမၺိသာရမင္း၏ သားေတာ္ ျဖစရ္ ျခင္းအတြက္လည္း မိမိကိုယ္ မေထရျ္ မတ္ႀကးီ မ်ား ဟေူ သာ စကားမ်ားကိုသာ တြင္တြင္ ဆိတု တ္ၾကသည။္ မာဂဓ တုငိ း္ ျပည္ မိမိ ေက်နပ္ အားရမဆုံး။ ေရးရာမ်ားကို ခမည္းေတာ္တို႔သည္ ညီလာခံ နန္းေဆာငထ္ ဲတြင္ ထားပစ္ခဲၾ့ ကေပသည။္ အစခပ္သိမ္း ျပည့္စံုေနေသာ ဘဝမွ ႏွလံုးအိမထ္ ဲတြင္ ေျငာင့္ဆးူ ေလးတစ္ခု စူးဝင္သလို ခမည္းေတာႏ္ ွင့္ မယ္ေတာ္တိုအ႔ ား ခြင့္ပန္ႏတႈ ္ဆက္ခဲ့ၿပးီ ၊ မိမိ၏ အေဆာင္ေတာ္သုိ႔ ျမကေ္ နသည့္ အရာဆုိ၍ ေဇာတိကသူေဌး ကိစၥသာ ရွိသည္။ ရာဇၿဂိဳဟ္ ၿမဳိ ႕အတြင္းသို႔ ေနာက္ပါ ျပန္ခဲသ့ ည္။ ယခုခ်နိ ဆ္ ုိလ်ွ င္ အေဆာင္ေတာ္၏ သၪၨာလီခန္းဝယ္ ညဥ့္ဥးီ ယံသဘင္ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ေက်းကၽြန္မ်ားႏငွ ့္ ထြက္ေတာမ္ တူ ိငု ္း ေဇာတကိ သူေဌး၏ စအံ ိမေ္ ရွ႕မွ ျဖတ,္ ျဖတ္သြားခဲသ့ ညခ္ ်ည္း အတြက္ ပနတ္ ်ာသည္တို႔ အဆငသ္ င့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ ခစားေနၾကေပၿပီ။ ဤသည္မာွ လည္း သာပင္။ ထသို ႔ုိ ျဖတ္သန္းေရာက္ရွိေလတိငု း္ လည္း ေဇာတိက၏ စည္းစိမ္ကို တစ္ေန႔ေသာအခါ ခမည္းေတာ္ မင္းႀကးီ ၏ အစအီ မံပင္ ျဖစ္သည္။ ဘရု င့္အာဏာျဖင့္ သမိ ္းပိုက္ယရူ န္ ဟေူ သာ အႀကံအား ပို၍ ပို၍ ခိုင္မာလာခဲသ့ ည္ခ်ညး္ ျဖစ္၏။ “သားေတာ္ရဲ႕... အမွနက္ ေတာ့ စက္ရာက ႏုးိ ထလိ႔ု မ်ကစ္ ိႏွစ္လးံု ပြင္ခ့ ်ိနက္ စၿပီး ရက၊္ လ၊ ႏစွ ္တို႔ အေရြ႕ေရြ႕ ေျပာငး္ လဲ ကုန္ဆးံု ခဲ့ေလသည။္ ညအိပ္စက္ခ်ိန္အထိ မျပတ္ ႏွလုးံ သြငး္ ေအာကေ္ မ့ေနရမာွ က ရတနာသုးံ ပါးပဲ... ဗဒု ၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃ ဂဏု ္ေတာ္ေတြကုိ ပြားစညး္ ေနရမာွ ပဲ၊ ဒါေပမဲ့ သားေတာ္က ငယေ္ သးေတာ့ ငယ္သတူ ုိ႔ ဓေလ့ QQQQ လြတ္လပ္ေပ်ာရ္ ႊင္မကႈ ို ခံစား ထေိ တြ႔ခြင့္ ေပးရမွာေပါ.႔ .. ဒေီ တာ့...” ေျပာင္းလဲမႈ ကာလအစဥ္သည္ တစ္ခေု သာ ေန႔ရက္ဆသီ ုိ႔ ေရာက္ရွိလာခဲ၏့ ။ ခမညး္ ေတာ္သည္ မမိ ိ၏ နဖူးဆံစပ္ကို ကေလးငယ္တစေ္ ယာကအ္ ား ေခ်ာ့ေမာ့သလုိ ထေို န႔ရကတ္ ြင္ မိမိ၏ ဘဝသည္ ႀကီးစြာေသာ အဟနု ္ျဖင့္ ေကြ႔ခ်ဳိ း ေျပာင္းလဲေတာ့မည္ အသာအယာ ပြတသ္ ပ္လ်က္ ဆကေ္ ျပာ၏။ ျဖစ္ေၾကာင္းကမုိ ူကား စိးု စဥး္ မ်ွ မရိပ္စားမိခဲ့။ သ႔ေို သာ္ ျပန္ေတြးလုိက္တိုငး္ ဘယ္လုိမွ ေမ့ႏုိင္စရာ မရိွေသာေန၊႔ ထိုေန႔ ထိညု ။ “သားရဲ႕ ညဥ့္ဦးယံေတြမာွ တျခား ဘာကိမု ွ မေတြးဘဲ သၪာၨ လမီ ာွ သက္ေသာင့္သကသ္ ာ ေန၊ သဘင္အဖြဲ႔က လုိကေ္ လ်ာညီေထြတဲ့ ေတးခ်င္း၊ ဂတီ ၊ အကအခနု ္မ်ားနဲ႔ ေဖ်ာေ္ ျဖေပးၾက ညဥ့္ဦးယံ ညလီ ာခကံ ုိ ထးံု စံအတုငိ ္း က်ငး္ ပၿပီးစီးသြား၏။ ခမည္းေတာ္ မငး္ ႀကီးႏွင့္ လိမ့္မယ္၊ အင္း... ဂီတသဘင္ ဆိုတာဟာလညး္ လူရဲ႕စိတ္ကို ႏးူ ညံ့ေပ်ာေ့ ပ်ာင္းေအာင္ မယ္ေတာတ္ ႔ုိသည္ နန္းဦးေဆာင္တြင္ စံရင္း မဴွ းမတ္မ်ားႏွင့္ စကားစျမည္ ေျပာေနၾကသည။္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္တဲ့ သခု ုမ ပညာရပ္ေတြပဲ၊ ေစာင္းညႇငး္ ပတ္သာနဲ႔ စက္ရာဝင္ရတယ္ ဆုတိ ာ မ်ားေသာအားျဖင့္ကား ဤသ႔ေုိ သာ အခ်ိနတ္ ြင္ ခမည္းေတာ္တို၏႔ စကားဝုိင္းတြင္ “ဗုဒျၶ မတစ္ ြာ” တစ္နည္းအားျဖင့္ ခ်မ္းေျမ႕ၾကည္လင္စြာ အိပ္စကျ္ ခင္းကုိ ေပးတဲ့ ေဆးတစ္မ်ိဳးပဲ” ဟူေသာ စကားလးံု က လႊမ္းမုိးတတ္ေပသည္။ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာငး္ ေတာ္၊ ျမတစ္ ြာဘရု ား၊ ရဟႏၲာ ခမညး္ ေတာ၏္ အစီအမျံ ဖင့္ မိမိ စက္ရာေဆာင္ဝယ္ ညစဥ္ညတုိင္း ဂတီ သဘင္ Page - 27 ေဖ်ာ္ေျဖမႈတို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com သုခုမ ပညာသည္ အမႈထမ္းေတြက အမ်ိဳးမ်ဳိ း အဖံုဖံုေသာ တငဆ္ က္မႈေတြျဖင့္ ဤ ရာဇၿဂိဳဟ္ နနး္ ေတာ္ႀကိီးအတြင္း ဤ စက္ရာေဆာင္ သၪၨာလီဝယ္ အဇာတသတ္ အေခ်ာ့အယ ဆက္သၾက၏။ သူတို၏႔ ေတးခ်င္းႏွင့္ အကအခနု ္၊ အတီးအမတႈ ္မ်ားမွာ ဟူေသာ မမိ ိ၏ ဘဝဝယ္ မိမိ၏ ညဥ့္ဥးီ ယံမ်ားသည္ ဤကဲ့သ႔ိုပင္ ပ်ငး္ ရၿိ ငီးေငြ႔ စက္ဆုပ္ဖြယ္ မ်ားေသာအားျဖင့္ မာဂဓ ႏုငိ ္ငေံ တာ္ႀကးီ ၏ တင့္တယသ္ ာယာပုံ၊ ဗမိ ၺိသာရမငး္ ႀကးီ ၏ တရစ္ပတ္ပတ္ တစ္သမတတ္ ည္း ကနု ္ဆုးံ ေနေတာ့မည္လား။ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုခုကုိ လိုခ်င္ ဘနု း္ စကအ္ ာဏာ ႀကးီ မားပုံႏွင့္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ မင္းေနျပညေ္ တာႀ္ ကီး၏ ခမ္းနားထည္ဝါပုံမ်ားကုိ လာသည္။ အလကၤာ ဂုဏအ္ မ်ဳိ းမ်ိဳးျဖင့္ သကီ ံုးဖြဲႏ႔ ြဲ႔ ေဖာၫ္ နႊ ္းၾကသည္က မ်ားသည္။ တစ္ခါတစရ္ ံ ပန္တ်ာသည္ တစ္ဦး၏ အစြမး္ ျပခနး္ မ်ားကို တငဆ္ က္တတ္ၾကသည္။ ႏပု ်ိဳတက္ႂကြေနေသာ ႏွလံုးသားသည္ တိမး္ မးူ လႈပရ္ ွား ရင္ခုနစ္ ရာ အေတြ႔အႀကဳံ တစ္ခုခုကို အလုိရွိလာ၏။ ဘရု င့္သားေတာ္တစ္ပါး၏ ဘဝသည္ ဤမ်ွ ပင္ ပ်ငး္ ရၿိ ငးီ ေငြစ႔ ရာ ဤ ညဥ့္ဥးီ ယံသဘင္ ေဖ်ာေ္ ျဖမႈကို အစကနဦးတနု ္းကေတာ့ မမိ ိ ႏွစျ္ ခိဳက္သာယာခဲ၏့ ။ ေကာင္းေလသေလာ။ နန္းေတာ္ဥယ်ာဥ္၊ စက္ရာေဆာင္၊ ပဲြေတာ္ေဆာင၊္ တစ္ခါတစ္ရံ ၿမဳိ ႕ေတာ္ သုခုမ အႏုပညာတိျု႔ ဖင့္ ေပ်ာင္းအသိ ြားခဲ့ေသာ စတိ ္ႏွလံုးသည္ ႏစွ ္ျခိဳက္ ႐ကိႈ ္မက္ အိပ္စက္ျခငး္ ကို ဆင္ေျခဖံးု ေတာအုပ္မ်ား၊ ေန႔ေနည႔ ည ထပ္တစ္လဲလဲ ျဖစ္လာသည္။ ခမည္းေတာ္ မင္းႀကီးကုိ ျဖစ္ေပၚေစခဲ၏့ ။ သေ႔ုိ သာ္ တစတစ ၿငီးေငြ႔လာသည။္ ၾကညလ့္ ုိက္ေတာ့လည္း တငို ္းေရးျပည္ရာမ်ား၊ ညလီ ာခံမ်ား က်ငး္ ပလုိက၊္ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာငး္ တိုက္သ႔ုိ သြားလိုက္ျဖင့္ သဟ႔ူ ာႏငွ ့္ သူေတာ့ အဓိပၸာယ္ ရေွိ ကာင္း ရွိေနမည္။ မာဂဓဘြဲ႔၊ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ဘဲြ၊႔ ဗိမသိၺ ာရဘြဲႏ႔ ွင့္ မိမိအား ခ်းီ ေျမႇာက္ဆပို င့္သည့္ သားေတာ္ဘြဲ႔၊ မိမိအဖုိ႔မူကား ခမည္းေတာ္သည္ စိတဝ္ ငစ္ ားဖြယ္ မေကာင္း။ ေအးေဆး တညၿ္ ငိမ္လြန္းေသာ ထ႔ေုိ နာက္ ခတယၱိ မ်ဳိ းႏြယ္ဇာတတ္ ုိ၏႔ ျမငျ့္ မတ္ျခငး္ ကုိ ဖြဲဆ႔ သုိ ည့္ ဘုန္းေတာဘ္ ြဲ႕မ်ားက နားထဲတြင္ မယ္တာ္ႀကီးကုိ ၾကညေ့္ တာ့လည္း ပန္းပု႐ုပ္ တစ္႐ုပလ္ ို၊ ပန္းခ်ီကား တစခ္ ်ပ္လုိ ဣေႁႏၵ ေျခာက္ေသြ႔လာသည္။ ပန္တ်ာသညတ္ ို၏႔ တစ္ကိယု ္ေတာ္ အစြမ္းျပ ေဖ်ာေ္ ျဖမႈတုိ႔မာွ လညး္ ထးူ ၍ ႀကးီ ရင့္စြာျဖင့္ မလႈပ္မရွား ရိွလြန္းလွ၏။ ဆန္းလာသည္ မရိွေတာ့။ ပတသ္ ာသသံ ညလ္ ည္း တေျခာက္ေျခာက္ႏငွ ့္၊ သစ္ပင္ကငို ္းေတြ အဆကမ္ ျပတ္ က်ိဳးေႂကြေနေသာ သစ္ပင္ႀကီး တစ္ပင္လို ျဖစ္လာသည္။ ေစာငး္ ညငႇ ္းႏွင့္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ တစၿ္ မိဳ႕လးုံ သည္ပင္ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႔စရာ၊ ေတးလကၤာရွညႀ္ ကီး တစ္ပဒု က္ ို ဘူးေျခာက္ ပေလြသမံ ်ားကလည္း ေႏြရာသ၏ီ ပျူ ပငး္ ေတာက္ေလာငမ္ ႈ ေအာက္မွ အခ်င္းခ်ငး္ ထပ္တလဲလဲ နားေထာင္ေနရသလုိ စိတ္ဝင္စားစရာ အလ်င္းမရွိ၊ ပကတိ ေျခာကေ္ သြေ႔ န၏။ ပြတႀ္ ကတိ ္ေအာ္ျမည္ေနၾကေသာ သစ္ပင္ေတြ၏ ညညး္ ညဴသႏံ ွင့္ တူလာသည။္ ကေခ်သည္တို၏႔ ဤေလာကဝယ္ အဇာတသတ္ မင္းသားငယ္အတြက္ ရင္ခုန္လႈိကဖ္ ုိစရာ၊ တကႂ္ ကြျမဴးထူးစရာ ခုန္ေပါက္ ေဝွ႔ယမ္းမမႈ ်ားမွာလည္း ေႏြဥးီ ၏ ေလ႐ူးဝယ္ လြင့္ခ်ငသ္ လိုလို လြင့္ေနေသာ ဘာတစ္ခုမွ မရိၾွ ကေတာ့ၿပီေလာ။ ၿငီးေငြ႔ထိုငး္ မိႈင္းျခင္းမ်ားက မုိးတိမ္ေတြလို ဝနး္ ဖြဲ႔လာေသာအခါ ေလေပြမ်ားႏွယ္ ပရမး္ ပတာ ႏုငိ ္လွစြာ၏။ သည္းခံႏုိငမ္ ႈက ကနု ဆ္ ုံးသြားေတာ့၏။ ညဥ့ဥ္ ီးယံသဘင္ ေဖ်ာ္ျဖမႈ ပနတ္ ်ာသည္မ်ား အားလးုံ ကုိ ေအာ္ေငါက္ ေမာင္းႏွငခ္ ်လိုကေ္ တာ့သည္။ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုခု။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 28

http://mmcybermedia .com ထုိ႔ေနာက္ ေလသာေဆာင္ဘက္ ထြက္ခဲက့ ာ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ ၿမိဳ႕ႀကးီ ကို ျဖန္ၾ႔ ကက္အုပ္မုိး၍ ျပတင္းမွ ထးို က်ေနေသာ လေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာသ့ ည္ ႐ုတတ္ ရက္ ကြယေ္ ပ်ာကသ္ ြား၏။ တေမ်ွ ာ္တေခၚ ေငးၾကည့္ေနမသိ ည။္ ပ်ပ်ေရးေရး ဟအို ေဝးဆမီ ွ ဝိဇၩကူဋ ေတာငထ္ ြတႀ္ ကီးဆီသ႔ို လေရာငျ္ ဖင့္ ထင္ဟပ္ေနေသာ နရံ ံထက္တြင္ အရိပ္တစ္ချု ဖင့္ မည္းေမွာငသ္ ြား၏။ တိမ္တိုကတ္ စ္ခု လွမး္ ေမွ်ာၾ္ ကညရ့္ င္း ဘာမွနး္ မသိေသာ တစ္စုတံ စ္ခုကုိ ေတာင့္တလာမိသည္။ မိမိ အလမို ရိွေသာ ဖးုံ အုပ္သြားဟန္ တူသည္ဟု ေတြးမဆိ ဲမာွ ပင္ နံရေံ ပၚမွ အရိပ္သည္ တဖ်တ္ဖ်တ္ လပႈ ္ခါေနသည္ကို အရာမ်ားကုိေတာ့ အလမုိ ရိွမနွ ္း သိရၿပီး မိမိ ဘာကိုအလရုိ ွိမွန္း ကုိယတ္ ုိငက္ ျပန္မသိေသာအခါ ေတြ႔လိုက္၏။ ရင္ထဲမွာ တစ္ခုခု တးို ေဆာင့္သြားသလုိ ခစံ ားရသည္။ ထအုိ ရာသည္ ထိတလ္ နျ႔္ ခငး္ အသက္႐ဴွ ရသည္က ပင္ပန္း ဆင္းရဲလြနး္ လွ၏။ ျပည့္စုကံ ံုလံုမႈ သမုဒၵရာထဲမွ ဘာကမုိ ွန္း မသိ၊ ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်က္ခ်ငး္ သလိ ိုက္မၿိ ပးီ တစ္ဆကတ္ ညး္ မာွ ပင္ ထုိ ဖုလိ ိႈက္ရေသာ အရသာျဖင့္ မမိ ိ ငတ္မြတ္ ေတာင့တ္ စြာ ေရငတ္ေနရေသာ ဘဝ။ တစ္ကိယု လ္ ံုး ႏိးု ၾကားသည္ဟု ခစံ ားရျပန္သည္။ ေလသာျပတငး္ မွ ခြာခဲ့သည္။ စက္ရာထက္တြင္ လက္ေထာကထ္ ိုင္လ်က္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ နရံ ံထက္မွ အဆက္မျပတ္ တဖ်တ္ဖ်တ္ လပႈ ္ခါေနေသာ အရပိ ္၏ လပႈ ရ္ ာွ းမႈကုိ ေငးစိုကၾ္ ကည့္ေနမိသည္။ ဖ်တ္ဖ်တ္ စက္ရာေဆာင္ဆီ ျပန္ဝင္ခဲ့သည္။ အိပဖ္ န္ေစာင့္ အမႈထမ္းက ထံးု စံအတုိင္း ဥးီ ၫြတ္လ်က္ လႈပ္ခါေနပုံကား ပိုးပုရြက္ေကာင္၏ အေတာင္ပမံ ်ား ႏယွ ္ပင္။ မညသ္ ည့္ အရာေပနညး္ ။ စက္ရာခနး္ ဝတြင္ ေနရာယရူ န္ ျပင္၏။ ေျခလက္ ေဆးေၾကာရမည့္ ေရေႏြးအင္တုံႏွင့္ စက္ရာေဆာင္တြင္ တစ္ခါမွ် မျမင္ဖးူ ေသာ အျခင္းအရာ။ ေငးစိကု ္ ၾကည့္ေနဆဲမွာပင္...။ ကမၺလာထည္မ်ားကို က်န္တစ္ေယာက္က ယူလာသည။္ နံရံကပ္ ဆမီ ီးတုိင္မ်ားကို ၿငိမး္ သတ္ရန္ ခတု င္ေပၚမွ ေငါက္ခနဲ ထကာ ခတု င္စြနး္ တြင္ ေျခခ်ရင္း ေလသာျပတင္းဆီသို႔ ၾကည့္ေနမိဆဲ တစ္ေယာက္က ျပင္ဆင္သည္။ သူတိုက႔ ို ၾကညရ့္ သည္မွာလည္း မုန္းတးီ စရာ၊ ယႏၲရား ထုိခဏမွာပင္... တပ္ဆင္ထားေသာ အ႐ုပ္ေတြလုိ လႈပရ္ ာွ းေနၾကသည္။ “အလေို လး... ေကာငး္ ကင္ထဲကေန ပ်ံသနး္ လာ...” “သြား... သြားၾကစမ္း... ထြက္သြားၾကစမ္း” မိမိက အမ်ိဳးအမည္ ခြဲျခားသတ္မွတ္ႏငို ္စြမး္ မရိွေသးမာွ ပင္ မညး္ မညး္ သဏၭာန္ သတူ ိုက႔ ိုလည္း ေအာဟ္ စ္ ေမာငး္ ထုတ္ပစ္လုကိ ္၏။ အိပ္ဖန္ေစာင့္ႏွင့္ ေက်းကၽြန္မ်ားသည္ တစ္ခုသည္ ေလသာျပတင္းမတွ စ္ဆင့္ စက္ရာခန္းထဲသို႔ တစ္ဟုန္ထုးိ ပ်သံ နး္ ဝင္ေရာက္လာ၏။ အႀံ့ သထိတလ္ န္စ႔ ြာျဖင့္ စက္ရာေဆာင္ထဲမွ ထြကခ္ ြာသြားၾကေလသည္။ တစ္ေယာက္တည္း အေရာင္ေတြ ၿပိဳးျပက္ ေတာက္ပေနသည့္ ထိုအရာကား... က်နရ္ စ္ခဲ့၏။ စက္ရာေဆာင္ ညဥ့္အေမွာင္ရပိ ္ ေလသာျပတငး္ မွ ခ်ည့္နဲစ႔ ြာ စီးသြန္ျဖာက်ေနေသာ လေရာင္ ဝုးိ တဝါး၊ ထို႔ေနာက္ ဘာကို အလရို ိွမွန္း မသိေသာ အလိုဆႏၵ တစ္ခုခ။ု “အလေို လး... လလု င္ငယ္ တစ္ေယာက္... သူ ေကာငး္ ကင္ကေန ပ်ံသန္းလာ... ဟင္... ဟိုမွာ...” QQQQ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 29

http://mmcybermedia .com သူငယ္ႀကီးအရြယ္ ထိုလုလင္ပ်ဳိ ကေလး၏ ခါးဝတ္ပိုငး္ မွ ပဝါသည္ ျဖဳိ းျဖိဳးဖ်တ္ဖ်တ္ ျမည္လာသည္။ ေက်ာျပငမ္ ွသည္ တစ္ကုိယလ္ ံုး ခိကု ္ခိုကတ္ ုနေ္ အာင္ စမိ ့္ေအးသြားၿပီး ၾကက္သးီ လႈပ္ခါေန၏။ ထုိထ႔ က္မူကား တဖ်တ္ဖ်တ္ လပႈ ခ္ ါေသာ ပဝါစေအာကတ္ ြင္ အရပ္အနား မရွိ၊ ေမြးညင္းမ်ား ဖူးဖူးထ လာၾကသည။္ ေၾကာက္လြန္းမက ေၾကာကျ္ ခင္းႀကီးစြာျဖင့္ မ်က္စိကို လူးလြန္႔ လႈပ္ရမ္းေနသည္။ လႊဲဖယ္ရန္ ႀကဳိ းစားေသာလ္ ည္း မရ၊ မ်က္လုံးေတြပိတ္ကာ သကံ ုန္ေအာဖ္ ုိ႔ ႀကိဳးစားေသာလ္ ည္း မရ။ ေႁမြေတြႏငွ ့္ သူငယ္လလု င္ဆီသိုသ႔ ာ မမွိတ္မသုန္ ၾကည့္ေနမိရင္း ႏႈတ္ကလည္း ဆြံ႔အ, ၿပီဟု “ေႁမြ... ေႁမြေတြ... တစ္ေကာင္... ႏစွ ္ေကာင္... ေလး... ဟာ... ေျခာကေ္ ကာင္” ထင္ရ၏။ ေႁမြေတြထက္ ပုေိ ၾကာက္စရာေကာငး္ ေသာ မ်က္ႏွာေပၚမွ အၿပံဳးကုိ ၾကည့္ရင္း - သူငယ္ႀကးီ ၏ လကႏ္ ွစ္ဖက္၊ ေျခႏွစဖ္ က္တို၌႔ ေႁမြတစ္ေကာင္ဆီ လည္ပင္း၌ ႏတႈ ္မွ စကားတစ္ခြန္း ထြက္က်သြားသည။္ တစ္ေကာင္က ရစပ္ တလ္ ်က၊္ ဥးီ ေခါင္းေပၚ၌ ရွိေသာ တစ္ေကာငက္ ေခါင္းခု တစခ္ ုသဖြယ္ ရစ္ေခြလ်က္...။ ေႁမြေျခာက္ေကာင္တုိ႔သည္ အၿမီးခ်င္း ယကွ ္ထိုးကာ ခါးႀကိဳးတန္ဆာ ခါးပတ္ႏွယ္ “သင္... သင္... ဘယ္သလူ ဲ” သူငယ္ႀကီး၏ ခါး၌ ရစ္ပတ္ေနၾက၏။ အစိမး္ ႏွင့္ အနက္ေျပာကၾ္ ကား ဝင္းလက္ေနေသာ အေၾကးခြံမ်ားကို အတုငိ ္းသား ျမင္ရသည္။ ေႁမြမ်ားသည္ နရီ ဲေသာ ႏတႈ ္ခံတြင္းကို ဖြငဟ့္ ထားကာ သူငယ္ႀကးီ ၏ အၿပဳံ း ေပ်ာကက္ ြယ္သြား၏။ မ်ကလ္ းံု မ်ားက အေရာင္ထြက္မတတ္ ႏစွ ္ခြလ်ွ ာတိုက႔ အဆကမ္ ျပတ္ လပႈ ္ရမ္းေနၾကသည္။ ျပဴးေၾကာင္ေသာ မ်က္စမိ ်ားက ေတာက္ပလာ၏။ တရရီွ ွီ ေအာ္ျမညေ္ နေသာ ေႁမြမ်ားလည္း တတိ ္သြား၏။ ထတို ိတဆ္ ိတ္ျခင္းသည္ အလငး္ စက္ဝနး္ ထဲတြင္ ၿပဳိ းျပက္ေနၾကသည္။ သူငယ္ႀကီး၏ အသျံ ဖင့္ ၿပဳိ ကြဲသြား၏။ “ငါ... ေဒဝဒတ္” ေႁမြမ်ားကို ရတနာသဖြယ္ ဆငျ္ မနး္ လာေသာ သူငယ္ႀကီး၏ မ်ကႏ္ ာွ ကား ဆးုိ ဝါးသည့္ ေကာင္းကင္မွ လာေသာ၊ ေႁမြေတြကုိ အၿခံအရံျပဳလာေသာ မမိ ိႏွင့္ ႐ပု ္ဆင္းသြင္ျပင္ မဟုတ္၊ သိ႔ေု သာ္ ၿပံဳးရယေ္ နေသာ မ်ကလ္ ုံးမ်ား၏ စူးရွေသာ မ်ကဝ္ နး္ အိမ္မွာတေစသၧ ရဲထက္ပင္ ေၾကာကစ္ ရာ ေကာငး္ ေနသည္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ သကတ္ ူရြယ္တူေလာက္ ရိွေသာ သူငယ္ႀကီး၏ အေျဖစကားကို ၾကားလကို ္ရေသာအခါ အၿပံဳး။ ထ႔ေုိ နာက္ တရရီႊ ႊီ တြနၿ္ မညေ္ နေသာ ေႁမြတြန္သံမ်ား၊ ယကွ ္လမိ ္ေကြးေကာက္ ပူးကပ္ေရြ႕လ်ားေနၾကေသာ အေၾကးခြံ ကုိယလ္ ံုးမ်ား၊ နီရဲေသာ ခံတြင္းထဲမွ ေဖြးေဖြးျဖဴေသာ အဇာတသတ္ မင္းသားသည္ အနည္းငယ္ အေၾကာက္ေျပသြား၏။ သို႔ေသာ္ မျဖစ္ႏုငိ ္ေသာ အစြယ္မ်ား၊ ရနသ္ ူကို ရွာေဖြသည့္ႏယွ ္ အရပ္အနားမရိွ တရစပ္ လႈပ္ရမ္းေနေသာ ႏွစ္ခြ လွ်ာမ်ား။ အေျဖကုိ ၾကားရသည္။ “ငါ ေဒဝဒတ္” တဲ့။ ေဒဝဒတ္ကုိ မိမိ ေကာငး္ စြာသိထားသည။္ ကယို ္တိုင္ကုိယက္ ် မျမင္ဖူးေသာ္လည္း ရငွ ္ေဒဝဒတ္၏ သတင္းမ်ားကုိ အခါအခြငသ့္ င့တ္ ုိငး္ မိမိ ၾကားဖးူ ထားသည္ပင္။ ဤသည္မွာလည္း ခမည္းေတာ္ ဗမိ ိၺသာရႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ၾကားရေသာ အဆုံးစြန္ေသာ ထိတလ္ န္ျ႔ ခင္းျဖင့္ မိမိ တစ္ကယုိ လ္ ုံး ေအးခဲေတာင့္တငး္ သြားသညက္ ုိ သတင္းမ်ား ျဖစ္သည္။ သလိ ိုက္၏။ ခ်က္ခ်င္းပင္ အာေခါင္မ်ား ေျခာကလ္ ာၿပီး ရင္ဘတ္တစ္ခလု ုံး တဒိနး္ ဒိန္း Page - 30 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com သိဒတၶ ၱ မငး္ သားသည္ ေဂါတမ ဗဒု ၶအျဖစ္သုိ႔ ေရာကေ္ တာမ္ ၿူ ပီးေနာကတ္ ြင္ သာကဝီ င္ အရွင္ ေဒဝဒတ္၏ အဘဉိ ာဥ္ တန္ခးုိ ႏွင့္ ဣဒၶိဝိဒ အစြမး္ မ်ားကို ၾကားဖူးေနေသာ္လည္း မင္းသား ေျခာက္ေယာက္တုိ႔ လုိက္ ရဟန္းျပဳသြားခဲ့ၾကသည္။ ထုအိ ထဲတြင္ သိဒတၶ ၱ မင္းသားႏွင့္ ေရွ႕ေမာွ က္မာွ ဤသငူ ယႀ္ ကးီ ကုိေတာ့ အရွင္ ေဒဝဒတ္ ျဖစ္သည္ဟ၍ူ လက္မခံႏိငု ္ေသး။ ဖခင္ ညီအစ္ကရို င္း ျဖစေ္ သာ သုပၸဗုဒၶ၏ သားေတာ္ ေဒဝဒတ္ မင္းသားလည္း ပါဝင္သည္။ အဇာတသတ္သည္ မိမိ၏ ထိတလ္ န္႔မႈႏွင့္ အၾ့ံ သမကႈ ုိ ၿမဳိ သိပ္လ်က္ ေမးလုိက၏္ ။ ေဒဝဒတ္သည္ ယေသာ္ဓရာေဒဝီ၏ အစ္ကေို တာ္လည္း ျဖစ္၏။ ဗဒု ၶ၏ ေယာက္ဖေတာ္လည္း ျဖစ္သည္။ အရွင္ ေဒဝဒတသ္ ည္ ဗဒု ႏၶ ွင့္ ေဆြမ်ဳိ းရင္းျခာ ရဟနး္ တစ္ပါး ျဖစ္ေလသည္။ “မဆုိစေကာင္းတဲ့ အရာကုိ သင္ ဆတုိ ာပဲ... ရွင္ေဒဝဒတဟ္ ာ ရဟန္းတစ္ပါး ျဖစ္တယ္၊ ထမုိ ွ်မကေသး၊ ဣဒိၶဝဒိ အဘဉိ ာဥက္ ို ရထားသူ ျဖစ္သည္ဟုလည္း အဇာတသတ္ ၾကားဖူးထား၏။ ေကာသမီၺျပည္မာွ ျမတစ္ ြာဘုရားႏငွ ့္ အတူရွိေနတယ္လို႔ ကၽြႏ္ုပ္ သထိ ားတယ၊္ သင္ ဘယသ္ လူ ဲ ေျမအျပင္၌ ငုပ္လ်ွ ိဳးျခင္း၊ ေလအျပင္၌ ပ်သံ န္းျခငး္ ၊ သဏာၭ န္႐ုပ္ အမ်ိဳးမ်ဳိ းကုိ ဖန္ဆင္းႏုိင္ျခင္း ဆတို ာ အမနွ ္အတုိင္း ေျပာေစခ်ငတ္ ယ္။ နန္းေတာ္ေဆာင္ထဲကုိ ေကာင္းကင္ခရးီ နဲ႔ စေသာ တနခ္ ုိးရသိွ ည္ဟု သထိ ား၏။ ေရာက္လာခဲ့တဲ့ သင္ဟာ နတ္နဂါး ဒါမွမဟုတ္ တန္ခိုးရငွ ္ တစပ္ ါးပါးပဲ ျဖစ္ရမယ္” အဘယေ့္ ၾကာင့္ ေဂါတမဗုဒၶ၏ ေယာက္ဖေတာ္ တန္ခုးိ ႀကးီ သည့္ အရငွ ္ ေဒဝဒတ္သည္ ေႁမြမ်ား၏ ပါးပ်ဥး္ မ်ားကို အသာအယာပြတ္ရငး္ သငူ ယ္ႀကးီ ႏစွ ္ႏွစ္ျခဳိ က္ျခဳိ က္ ၿပံဳးလိုက၏္ ။ မိမိေရွ႕ေမွာက္ ေရာက္ရွိလာရသနည္း။ ေႁမြမ်ား ၿခံရံလ်ကလ္ ာေသာ သငူ ယႀ္ ကးီ က သ႔ူကုယိ ္သူ ထေ႔ို နာက္ တစ္ခ်က္ ႏစွ ္ခ်က္ ေခါင္းညိတ္လ်က္... ေဒဝဒတ္ ဟု ေျပာေနသည္။ အရငွ ္ ေဒဝဒတသ္ ည္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ အတူ ေကာသမၺျီ ပည္တြင္ ရိွေနသည္ဟု ခမည္းေတာ္ထံမွ မိမိ သထိ ားသည။္ ခမည္းေတာ္ မင္းႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ “ငါ ေဒဝဒတ္ဆတို ာ မငး္ သား မယုံတာ ငါသေဘာက်တယ၊္ သံသယနဲ႔ ေနျခင္း၊ အေၾကာငး္ ျခင္းရာ မနွ သ္ မွ်ကို အၿမဲ စံုစမး္ သိရိွေနသူ ျဖစသ္ ည္။ မဇၩိမ ေဒသရိွ သာဝတျိၳ ပည္ တစ္ဖက္သား ေျပာတဲ့အတိငု ္း ခ်က္ခ်ငး္ မယုံတတ္ျခငး္ ၊ စစိ စ္ေဝဖန္ျခင္း ဆိုတာ အရည္အခ်ငး္ ေကာသလမင္း၊ ေဝသာလီ လစိ ၧဝမီ ငး္ မ်ားႏငွ ့္လညး္ အၿမဲမျပတ္ အဆကအ္ သြယယ္ ူကာ ဗဒု ၶ ရသိွ ူေတြရဲ႕ သဘာဝပဲ... ဘာေၾကာင့လ္ ဲဆုိေတာ့ ဒပီ ုဂဳိၢ လ္ေတြဟာ ယစံု ရာရွရိ င္ စတိ ခ္ ် ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေနသည္၊ ဘယရ္ ြာ သတီ ငး္ သံုးေနသည္ကုိ ခမည္းေတာ္ သိသည၊္ ယတံု တ္သူေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားတတ္လ႔ပို ဲ၊ ကဲ... သင့္ရဲ႕ မယုၾံ ကညမ္ ႈကုိ ယံုၾကည္မႈ ခမည္းေတာ္ တဖြဖြ တသသ ေျပာလြန္းလွ၍ မိမိသညလ္ ည္း သိသည္။ ျမတ္စြာဘရု ားသည္ အျဖစ္သို႔ ေျပာငး္ လုိက္ပါ။” ေကာသမျၺီ ပညတ္ ြင္ သီတငး္ သံုးေနေတာမ္ ူလ်က္ ရွိသည္။ အရွင္ ေဒဝဒတ္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဗဒု ၶ အနီးထံပါးတြင္ ရမွိ ေနဘဲ မိမိေရ႕ွ ေမွာက္ ေရာက္ေနရသနည္း။ ဖ်တခ္ နဲ အလင္းတစ္ခ်က္ ေတာက္ပသြားသညဟ္ ု ထင္လိုက္ရ၏။ ေႁမြေတြ ဝန္းရံရစပ္ တ္ေနေသာ သူငယႀ္ ကီး၏ ပံုသဏာၭ န္ အနားေရးအၾကာငး္ မ်ားသည္ တလံ ွ်ပ္မ်ားလုိ Page - 31 လႈပ္ခတ္သြားၿပီးေနာက္... ျမင္ကြင္းသည္ ႐ုတ္ျခည္း ေျပာငး္ သြားေလသည္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ေႁမြေတြႏွင့္ သူငယႀ္ ကးီ ေပ်ာကက္ ြယ္သြားၿပးီ ထေို နရာတြင္ ပရကိ ၡရာရွစ္ပါး လြယလ္ ်က္ “သက္ေတာင့္သကသ္ ာေန မင္းသား... ငါဟာ ဒကာတစဥ္ ီး ပ်ပ္ဝပ္တုပ္ကြ ဦးခ်ရွိခိုးမႈကုိ ရဟနး္ တစ္ပါး ေပၚလာသည။္ ရဟန္းသည္ မိမ၏ိ မ်က္လံုးမ်ား တည့္တည့္ဆီသုိ႔ စူးစးူ ရွရွႀကီး သာယာတတ္တဲ့ရဟနး္ မဟုတ္ပါဘူး၊ သင္ သက္သာသလို ေနပါ။ အင္း... ပေူ ဇာ္တဲ့အခါ ၾကည့္ရင္း ၿပဳံ းေန၏။ ထိုအၾကည့္ ထအုိ ၿပဳံ း၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ေစာေစာက ေႁမြမ်ား၏ လြနလ္ ြန္ကဲကဲ ပူေဇာ္၊ အပူေဇာ္ခသံ ူကလညး္ အဲဒါကို ႏစွ ္ႏွစျ္ ခိဳကျ္ ခိဳကႀ္ ကီး ခံယူ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ေတာက္လက္ေသာ မ်က္လးုံ မ်ားထက္ ပ၍ုိ ျပင္းထန္အားႀကီးေသာ တန္ခိုးအာနိသင္ တစ္ခု မဇၩမိ ေဒသမွာ ငါကေတာ့ လခုိ ်င္တာထက္ လြနက္ ဲတဲ့ ပေူ ဇာ္မႈကုိ သာယာတတ္သူ မဟုတဘ္ ူး” ကိနး္ ဝပ္ေန၏။ ရွင္ေဒဝဒတ္၏ အၿပံဳးႏွင့္ စူးစူးရဲရဲ မ်ကလ္ ံုးမ်ားသည္ မမိ ၏ိ တစ္ကိုယ္လံးု ကို ထုးိ ေဖာက္ ေႏွာက္ေမႊသြားၿပဟီ ု အဇာတသတ္ ခံစားလုကိ ္ရေလသည္။ အဇာတသတ္သည္ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသ။ိ ရွင္ေဒဝဒတ္၏ ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရသည္တြင္ ခမည္းေတာ္ နန္းေဆာငၾ္ ကမး္ ျပင္ထကသ္ ို႔ အလိုလုိ ဒးူ တုပမ္ ိသြား၏။ လက္အပု ္အစံတု ို႔လည္း အလိုလုိ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးနွင့္ ေဂါတမ ဗုဒျၶ မတ္စြာဘုရားတုိ႔ကို ေျပး၍ ျမင္ေယာငလ္ ိုက္သည္။ ပးူ ကပ္မိသြား၏။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ရွင္ေဒဝဒတ္ကိုလည္း တစ္ထုိင္တည္းမွာပင္ ၾကည္ညဳိ ေလးျမတ္ သြားေလသည္။ “အရွင္ဘုရား... တန္ခိးု ႀကီးမားလွပါတယ္၊ အထူးထးူ အျပားျပားေသာ အသြင္သဏာၭ န္ “တပည့္ေတာ္ကုိ ခ်ီးေျမႇာကပ္ ါတယ္လုိ႔ ခံယူပါတယ္လို႔ သင္ ေစာေစာက ေျပာလုိက္တဲ့ တို႔ကုိ ဖန္ဆငး္ ေတာ္ မူႏငုိ ္ပါေပတယ္၊ အရွင္ ေဒဝဒတ္ စငစ္ စ္ျဖစ္ေၾကာင္း တပညေ့္ တာ္ ယပုံ ါၿပီ စကားဟာ သပိ မ္ ွန္တဲ့ စကားပဲ၊ ငါဟာ မင္းသားကို ခ်ီးေျမႇာက္ဖုိ႔ ေရာက္လာတာပဲ၊ ပေူ ဇာခ္ ံခ်င္လို႔ ဘရု ား” လာတာမဟုတ္ဘးူ ၊ ငါက ေပးဖို႔လာတာ... ယူဖုိ႔လာတာ မဟုတဘ္ းူ ” “ယံုၾကည္မႈဟာ အားေကာငး္ တဲ့ သဒၶါတရားရဲ႕ ကိုယ္ပြား အမည္နာမ တစ္ခုပဲ၊ အတိုငး္ မသိ ၾကည္ညိဳသြား၏။ ယံုၾကည္မႈရဲ႕ ေနာက္မာွ သက္ဝငျ္ ခငး္ ၊ ဆည္းကပ္ျခင္း၊ အားထားျခင္း၊ မီွခုျိ ခငး္ ေတြဟာ ကပလ္ ်က္ လုိက္ပါလာၾကတယ္၊ သင္ဟာ သဒၶါတရားရဲ႕ အေကာငး္ ျပယုဂ္ပဲ မင္းသား...” ဤစကားမ်ိဳးကုိ ရွင္ေဒဝဒတ္လို ပဂု ိၢဳလမ္ ်ဳိ းထံမွတစပ္ ါး မည္သည့္ေနရာကမွ မိမိ မၾကားဖးူ ခဲ။့ ေႁမြေတြ အရာအေထာင္ အေသာင္းအသိန္း တစၿ္ ပဳိ င္တည္း တြန္ျမညလ္ ိုက္သညဟ္ ု “မငး္ သား... သင့္ခမည္းေတာ္ႀကးီ ေကာ က်န္းက်နး္ မာမာ ရရိွ ဲ႕လား” ခစံ ားလုိက္ရ၏။ “မွန္ပါဘုရား... အခုလုိ ႂကြေရာက္ေတာ္မလူ ာျခင္းဟာ ဘယလ္ ိုအေၾကာင္းေၾကာင့္မွနး္ “မွနပ္ ါ႔ ဘုရား... အရြယန္ ဲ႔ မမ်ွ ေအာင္ဘဲ က်နး္ မာပါတယ္ ဘရု ား” မသိရေသးေပမယ့္ တပည့္ေတာက္ ို ခ်းီ ေျမႇာကတ္ ယ္လုိ႔ ခံယူေတာ္မပူ ါတယ္ ဘရု ား” “အငး္ ... ေကာင္းပါေလရဲ႕၊ နန္းသက္ရွည္တဲ့ ဘရု င္ႀကးီ ေပပဲ၊ သင္ေကာ တိုင္းေရး ျပည္ရာမ်ားနဲ႔ အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာ စည္းစိမ္အာဏာမ်ားနဲ႔ ေမြေ႔ လ်ာ္ရဲ႕ မဟုတ္လား” Page - 32 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com သာမန္အားျဖငဆ့္ ုိလွ်င္ အလုကိ သ္ င့္ ေျဖဆိုေကာငး္ ေျဖဆိုရမည္သာ ျဖစ္၏။ ယခုေသာ္ အေျဖရခက္ေသာ ေမးခြန္းအတြက္ စတိ ္အိုက္လာ၏။ မေျဖႏိုင္ျခငး္ အတြက္လည္း ရငွ ္ေဒဝဒတ္လို ပဂု ိၢဳလ္ျမတႀ္ ကီးက တခတု ္တရ ေမးလာေသာ အေမးစကား ျဖစ္သျဖင့္ ရကွ ္ရြံ႕သလုိ ခစံ ားမိေလသည။္ စဥ္းစဥး္ စားစား ေျဖမွ ေတာမ္ ည္ဟု စဥ္းစားမိ၏။ အိမေ္ ရွ႕ဥပရာဇာ စည္းစိမ္အာဏာမ်ားနဲ႔ ေမြ႔ေလ်ာ္ရဲ႕ မဟတု ္လားတဲ၊့ တုိင္းေရးျပည္ရာမ်ား တဲ့...၊ အေမးရွိလ်ွ င္ အေျဖကို “မမိ ိ ရင္ခြင္ထဲ သိုမ႔ ဟုတ္ မမိ ိ လက္ထဲ က်ေရာကျ္ ပဳတေ္ ႂကြလာတဲ့ သစ္သီးတစ္လးုံ ထက္ စဥ္းစားေတာ့မွပင။္ ဤေမးခြန္းသည္ အေျဖရခက္ေသာ ေမးခြန္းျဖစ္ေနေၾကာင္း သိလုိက္ရ၏။ မိမိကိုယ္တုိင္ အပငေ္ ပၚ တက္ခူးၿပီးမွ ကုကိ ္ဝါးရတဲ့ သစ္သးီ က ပုၿိ ပီး ခ်ိဳၿမနိ ္တတတ္ ယ္၊ သင့္မွာ အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာ မိမိသည္ ရာဇၿဂဳိ ဟျ္ ပည့္ရွင္ မာဂဓ တုိင္းႏိုင္ငံ သခင္ ဗမိ ိၺသာရ၏ အေျဖရခက္ေနတယ္ မဟုတ္လား မငး္ သား...” သားေတာအ္ ေနျဖင့္ အလုိအေလ်ာက္ပင္ ဥပရာဇာ ျဖစ္ခဲသ့ ည။္ ဘာမ်ား ထးူ ဆနး္ သနညး္ ။ ဥပရာဇာ စည္းစိမ္ ဆုတိ ာေကာ၊ ခမည္းေတာ္ႏွင့္ မယ္ေတာ္တုိ႔က စစီ ဥေ္ ပးေသာ အို... မိမိ၏ စိတ္အေတြးကို ရငွ ္ေဒဝဒတ္ သေိ နပါသည္ေကာ။ ထို႔အျပင္ သစသ္ းီ ႏွစလ္ ံုး စည္းစိမ္ဆုိတာဟာ အမွဴးအမတ္ ဗုလိ ္ပါမ်ားက ဆကသ္ ြငး္ ခစားၾကေသာ စညး္ စမိ ္၊ ဥပမာ ဥပေမယ် ေဆာင္လိကု ္ေသာ စကား။ ၾကည့္စမ္း... ရွင္ေဒဝဒတ္သည္ မိမိ၏ ႐ႈပ္ေထြး ဤစည္းစမိ ္မ်ားသည္ အလိုအေလ်ာက္ပင္ ျဖစ္လာခဲ့ၾကသည။္ ဘာမ်ား အထးူ တလည္ မိမိက ေနာက္က်ိေနေသာ စတိ ္ဓာတ္အႀကံကို သိ႐ုံသာမက ထုိ ႐ႈပ္ေထြးေနာက္က်မိ ႈ၏ ရွင္းလငး္ အားထုတ္ရသည္ ရိဖွ ူးသနည္း။ ၾကည္လင္မႈ လမ္းစေလးကိပု င္ အလိလု ုိ ၫႊနျ္ ပသြားရာေရာက္ေအာင္ ေျပာတတ္ပါဘိျခင္း။ ရင္ခြင္ထဲ သမ႔ို ဟုတ္ လက္ထဲက်ေသာ သစ္သးီ တဲ့...။ မမိ ၏ိ ဥပရာဇာ စည္းစိမ္၊ ဘရု ငသ့္ ားေတာ္ အာဏာ... အာဏာ ဆိသု ည္ကေကာ မမိ ိ၌ ဘာအာဏာမ်ား ရသိွ နည္း၊ အမိန္႔မေပးရဘဲ ဟေူ သာ ဘဝ။ ရင္ခြင္ထဲ လကထ္ ဲ အလိလု ိုက်လာေသာ သစ္သီးတစ္လံးု ။ သ႔ုိဆုလိ ွ်င္ အပငေ္ ပၚ အားလုံးသည္ အသင့္ ျဖစ္ေနၾက၏။ ေရနႊ နး္ ေတာ္အတြင္းရွိ အမႈထမး္ မ်ားသည္ မိမိ ႏတႈ ္တစ္ႁမြက္ တက္ခူးၿပီး ကုိက္ဝါးရတဲ့ ခ်ိဳၿမိန္ဖြယ္ သစ္သးီ ဆိုတာ အဘယ္နည္း။ စိတလ္ ႈပ္ရွားစရာေကာင္းေသာ မဟရဘဲ၊ လက္တစ္ခ်က္ မၫႊန္ရဘဲ မိမအိ တြက္ သူတ႔ို ခစား လုပ္ေဆာင္စရာ ရွိသည္မ်ားကို အေတြးပင္ ျဖစ၏္ ။ ဘာမွန္း မသိတတ္ႏုိင္ေသးသညက္ ပင္ ေပ်ာစ္ ရာေကာင္းေန၏။ အခ်ိန္မွန္ လုပေ္ ဆာင္သြားၾက၏။ အာဏာဆုတိ ာ ဘာလဲ... မမိ ိ မသိ။ “ငါ ျပန္ေတာ့မယ္ အဇာတသတ္” တငုိ း္ ေရးျပည္ရာ တဲ၊့ ဒါကေကာ ဘာလဲ...။ မာဂဓ ႏငို ္ငံအတြငး္ ၌ အရာရာသည္ “မွန္ပါဘုရား... တပည့္ေတာ္ ေမးေလွ်ာက္ခ်င္တာေလး တစ္ခု” ယႏၲရားႀကးီ တစ္ခုပမာ မွန္မွန္ႀကီး လည္ပတ္ လႈပ္ရာွ းေနၾက၏။ ထုိလည္ပတ္မႈ၏ ခလုတ္ေမာင္းတံကို ခမည္းေတာ္က ကုိင္ထား၏။ မမိ ိ ဘာမလွ ုပ္စရာ မလုိ၊ အို... ဒါဆိုေတာ့... “ငါျပနေ္ တာ့မယ္ အဇာတသတ္” ဥပရာဇာမင္း ဟေူ သာ မိမိသည္လည္း ထုယိ ႏၲရားႀကီး၏ တစ္ခုေသာ တစ္ေနရာမွ အစိတ္အပုငိ ္း ေလးမွ် သာပဲလား...။ “တပည့္ေတာ္ရဲ႕ စိတထ္ ဲမွာ ႐ႈပ္ေထြးေနတာေလး တစခ္ ုကို...” Page - 33 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “သင္ ေယာက်္ားေကာငး္ ပဲ အဇာတသတ္... ကုယိ ့္စိတထ္ ဲမာွ ႐ႈပေ္ ထြးေနတာကို ၿငးီ ေငြ႔ထုိင္းမိငႈ ္း ေအးစက္ေနခဲ့ေသာ ဘရု င့္သားေတာ္တစ္ပါး၏ ဘဝသည္ အဓိပၸာယေ္ ပါငး္ ကယို ့္ဘာသာ ကုယိ ္ အရင္ရွင္းၾကည့္၊ မရႏငို ္ေတာ့ဘူးဆုိမွ ငါက႔ ိုေမး... ငါျပန္မယ္” မ်ားစြာျဖင့္ ရွင္သနႏ္ ိုးထ လာခဲေ့ ပၿပီ၊ မိမိကယုိ ္တိုင္ ဘာကိုလုိခ်ငမ္ ွန္း မသေိ သာ အလိုဆႏၵ မျပညဝ့္ မႈသည္ ယခုေတာ့ အဓိပၸာယ္ရွိလာၿပီ ျဖစ္၏။ ခမညး္ ေတာ္ မငး္ ႀကီးက ေဂါတမ “ဒါ... ဒါဆုရိ င္လည္း... တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ေလး တစ္ခုကုိေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေက်ာင္းတုကိ ္ ဒါယကာႀကီး ျဖစ္သလု၊ိ မိမိသညလ္ ည္း အရငွ ္ ေဒဝဒတ္၏ လက္ခံေတာ္မူသြားပါဦး ဘုရား” ေက်ာင္းတုိက္ ဒါယကာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာငး္ ေတာ္ ဟူေသာ ဝဟိ ာရသည္ မိမိႏွင့္ မည္သိ႔ုမွ် ပတ္သက္ျခငး္ မရေွိ သာ အရပ္။ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာင္းေတာ္ဟု ေျပာၾကတိုငး္ မာဂဓတငို ္းသခင္ “ေျပာစမး္ ” ဗိမိၺသာရမင္းႀကးီ ဟ၍ူ အလုိလုိ တြဲစပ္နားလည္ခဲၾ့ က၏။ ယခုလည္း ဂယာသီသ အရပမ္ ွ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးဟု ေျပာၾကေလတုိင္း အဇာတသတ္မင္းသား ဟေူ သာ အမည္ကို လေူ တြ တဖြဖြ “တပည့္ေတာအ္ ား အရွင္ဘုရားရဲ႕ တပည့္ ဒါယကာအျဖစ္ မတွ ယ္ ူေတာမ္ ပူ ါ ဘရု ား” ရြတ္ဆုၾိ ကရၿပီ ျဖစ္၏။ “သင့္ျမတပ္ ါတယ္” အဇာတသတ္ ဟေူ သာ အမည္သည္ ဤရာဇၿဂိဳဟ္ဝယ္၊ ဤမာဂဓဝယ၊္ ဤကမ႓ာေလာကဝယ္ ေနရာတစ္ခုလုိ လွပစြာ ရယူႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ ဘုရင့္သားေတာ္ ဟသူ ညမ္ ွာ အရွင္ ေဒဝဒတ္ ေရွ႕တြင္ ဦးခ်လိုက္၏။ ဘရု င္ကေမြး၍ သားေတာျ္ ဖစ္ရျခင္း မညက္ ာမတၱ မဟုတ္ဘဲ သ႔အူ ရြယ္၊ သအ႔ူ စြယႏ္ ွင့္ ဆတုိ ာ ျပႏုိင္ခဲ့ၿပီ။ ဗိမသိၺ ာရမင္း ဟေူ သာ အမည္နာမ၏ အထက၌္ ေဂါတမ ဗုဒၶျမတစ္ ြာဘရု ား ဟ၍ူ ဦးေခါင္းျပန္ေမာ့ခ်နိ ္တြင္ အရငွ ္ ေဒဝဒတ္ မရွိေတာ့။ လေူ တြက တစ္စပ္တညး္ သိမွတၾ္ ကသလို အဇာတသတ္ ဟူေသာ အမည္နာမ၏ အထက္တြင္လည္း အရွင္ ေဒဝဒတ္ ဟူ၍ သိမွတၾ္ ကရၿပီ ျဖစ္သည္။ ပ၍ို ေက်နပဂ္ ုဏတ္ က္စရာ QQQQ ျဖစ္ေနသည္က အရွင္ ေဒဝဒတ္သည္ ဣဒၶိဝိဒ တန္ခးုိ ရွင္၊ အဘိဉာဥ္ရ ရဟန္းတစ္ပါး ျဖစ္ေနျခင္းပင္။ ျမတစ္ ြာဘုရားသည္ပငလ္ ်ွ င္ မည္သု႔မိ ညပ္ ုံ တန္ခိးု ဖန္ဆင္းျပသည္ ဟူ၍ ေရေသကန္၏ ေမွာဒ္ ိုကသ္ ေရာ မ်က္ႏွာျပင္ထက္သို႔ ခဲတစ္လးုံ က်ေရာက္လာခဲျ့ ခင္း သတင္းမေမးႊ ခဲ။့ မိမိ၏ အရငွ ္ ေဒဝဒတ္မကူ ား အထးူ ထးူ အျပားျပားေသာ ႐ုပ္သြင္သဏာၭ န္မ်ား၊ ျဖစ္သည္။ ပိတ္ဆည္းမဲေမာွ င္ အလံုတုိက္အတြင္းသုိ႔ အလင္းတနး္ တစခ္ ု ထိုးက်လာခဲ့ျခင္း အမံ့ ခန္း တန္ခိးု မ်ားကို ဖန္ဆင္းျပႏိငု ္သူ ျဖစ္ေန၏။ ျဖစ္သည္။ ျဖဴလႊညိဳမိႈငး္ ဆီးႏွင္းအထုထဲသို႔ ေနျခည္ ေဖာကထ္ ြင္းလာခဲ့ျခငး္ ျဖစသ္ ည။္ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) မိမိသည္၊ ေရေသကန္၊ အလံုတိုက၊္ ဆးီ ႏွင္းအထု၊ အရငွ ္ျမတ္ကား ခဲတစ္လံးု ၊ အလငး္ တန္း၊ ေနျခည္။ Page - 34

http://mmcybermedia .com ေနာက္ထပ္ ေက်နပ္စရာတစ္ခု ရွေိ သး၏။ ျမတစ္ ြာဘရု ားႏွင့္ ေနာကပ္ ါရဟနး္ မ်ားကို “ရငွ ေ္ ဒဝဒတ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ ဘုန္းႀကီးသလဲ... ၾကည့္စမ္း၊ ကယို ္တုိင္ ၿမိဳ႕ထဲရပ္ထဲ တုငိ ္းဌာနီ ၿမိဳ႕ေတာ္ အသီးသီးတြင္ ေက်ာင္းတုကိ ္ ဝဟိ ာရႀကးီ မ်ား ေဆာက္လပု ္ ထြက္ ဆြမး္ ခံရတာ မဟုတ္ဘးူ ၊ မင္းသားကုိယတ္ ိုင္ ရထားငါးရာနဲ႔ ဆြမ္းအပု ္ငါးရာ ပ႔တုိ ာ” လွဴဒါနး္ ထားၾကသည္မွာ မနွ ္၏။ သေုိ႔ သာ္ ျမတ္စြာဘရု ား၏ တပည့္ သာဝကႀကးီ မ်ားထဲမွ အရွင္ သာရပိ ုတၱရာလို၊ အရွင္ ေမာဂလၢ ာနလ္ ို၊ အရွင္မဟာကႆပ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာပင္ ကိယု ္တုငိ ္ “မင္းသား ကယို ေ္ တာ္တုငိ ္ ဆြမး္ အပု ္ပိုတ႔ ာဆိေု တာ့ ထြကေ္ တာမ္ ူ အခမ္းအနားတစ္ခုလုိ ေက်ာင္းတကို ္ ဝဟိ ာရဟူ၍ မရိွ။ အရွင္ ေဒဝဒတ္ကား မိမိ ေဆာကလ္ ပု ္ လွဴဒါနး္ ထားေသာ ျဖစ္ေနတာေပါ႔ေနာ္... ၾကည့္ပါဥးီ ... ႀကးီ က်ယခ္ မ္းနားလိုကတ္ ာ” ဂယာသီသမွ ေက်ာင္းတကို ္ ဝိဟာရႀကီးကို ပငုိ ္ဆငုိ ္သမိ ္းျမနး္ ရသူ။ အရွင္ ေဒဝဒတ္ ဂယာသီသ ဝိဟာရမ်ားႏွင့္ အတူတြဲလ်က္ ေက်ာင္းဒါယကာ အဇာတသတ္ ဟေူ သာ သတငး္ က ရာဇၿဂိဳဟ္ “အံမာ... ဒါက နနံ က္ပိုငး္ ဆြမး္ အုပ္ပို႔တာပဲ ရေိွ သးတယ္၊ ညေနပိငု ္းက်ေတာ့ မာဂဓကို ေက်ာလ္ ြန္လ်က္ မဇၩမိ တစ္ခြငသ္ ုိ႔ လႈပ္ခတ္သြားေစမည။္ အဇာတသတ္ဟာ ရွင္ေဒဝဒတ္ဆီကုိ အဖူးအေျမာ္ဝငဖ္ ို႔ တစ္ေခါက္သပ္သပ္ ထြကေ္ သးတာ ကလား” သည္မွ် မကေသး...။ “ရွငေ္ ဒဝဒတ္ ဘုန္းႀကီးလုကိ တ္ ာေနာ္... ေဝဠဳဝန္ေက်ာငး္ ေတာ္မွာ သီတင္းသးံု တဲ့ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္မွ ဒီေလာက္ လာဘ္ေပါမ်ားမယ္ မထင္ဘူး” ရာဇၿဂိဳဟ္ ေနျပည္ေတာ၌္ လူေတြ အထူးအာ႐ုစံ ိုက္ရေသာ အျခငး္ အရာ တစ္ရပ္ “ေဟ့... ေဟ့... အဲသလေို တာ့ ႏိႈငး္ ယွဥ္ မေျပာပါနဲ႔ ကြယ္႐ုိ႕... ရွင္ေဒဝဒတ္ ၾကည့္ရတာ ေပၚလာ၏။ ထိအု ရာကား “ဆြမး္ အုပ္ပပ႔ုိ ြဲ” ပင္ ျဖစ္သည။္ အဇာတသတ္မင္းသား၏ စံအိမ္ေတာမ္ ွ တစ္မ်ဳိ းပဲ၊ ဗုဒျၶ မတ္စြာထမံ ွာ အျခား သံဃာေတာ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ အတမူ ေနဘဲ သီးျခား ခြဲထြက္ ဂယာသီသရွိ ေက်ာင္းေတာႀ္ ကးီ ဆီသ႔ို ဆြမ္းအုပ္ပုိ႔ေသာ အခမး္ အနားမာွ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ လာတာကကုိ တစ္မ်ဳိ းႀကီး။ဘယလ္ ို တစ္မ်ဳိ းႀကးီ လဲ ဆုိတာသာ မသိတာ” ၿမဳိ ႕သၿူ မဳိ ႕သားတုိ႔ တအ့ံတၾသ ထြကၾ္ ကည့္ရေသာ အခမ္းအနား ျဖစလ္ ာသည္။ ၿမဳိ ႕လမး္ မ တစ္ေလွ်ာက္ ေမာင္းႏွင္သြားေသာ ရထားငါးရာတု႔ိသည္ ဆြမ္းအပု ္ ငါးရာတိုက႔ ို ေဆာငၾ္ ကဥ္း “ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...၊ ရွင္ေဒဝဒတ္ ဘုန္းႀကီးတာေတာ့ အမွန္ပဲေလ” သြားၾက၏။ အဇာတသတ္သည္ အႀကီးမားဆုံး၊ အလွပဆုံး ဆြမး္ အုပက္ ို ပကုိ ္၍ ျမင္းျဖဴကေသာ ရထားထက္တြင္ လုိက္ပါခဲ့၏။ ဝဲယာ တစ္ဘကတ္ စ္ခ်က္တြင္ ပြလဲ မး္ သဘင္တမွ် ဝိုင္းအုံ စတီ နး္ “အင္း... ဘုနး္ ႀကီးတာေတြ မႀကီးတာေတြ အပထား... တ႔ို ရာဇၿဂဳိ ဟ္ျပည္မွာ အခလု ို ၾကည့္ေနၾကေသာ ၿမိဳ႕သၿူ မဳိ ႕သားမ်ားမာွ အထူးအဆန္း တအ့ံတၾသ ျဖစ္ေနၾကသည္။ ႏစွ ္ဂိုဏး္ ႏွစပ္ ကၡ ျဖစေ္ နတာေတာ့ မေတာ္လေွ ပဘူး” အေျမာအ္ ျမင္ရွိသူ အခ်ဳိ ႕ စုိးရိမ္မကငး္ ဆၾုိ က၏။ “အဲဒါ... ဂယာသီသအရပ္ကို သြားတာ၊ ဂယာသသီ မွာ ရွင္ေဒဝဒတ္အတြက္ “ၾကညေ့္ လ... ခမည္းေတာ္ျဖစ္တဲ့ ဗမိ ၺိသာရမင္းႀကီးက ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကုိ ဆညး္ ကပ္ အဇာတသတ္ ကုိယ္ေတာ္ ေဆာကလ္ ုပ္ လွဴဒါနး္ ထားတဲ့ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး ဟးီ လုိ႔ေလ...” ကိုးကြယ္တယ္၊ ေဝဠဳဝန္ ဝိဟာရမွာ ဘုရားရွင္နဲ႔တကြ ရဟန္းေတာမ္ ်ား သီတင္းသံုး Page - 35 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ေနေတာ္မူၾကတယ္။ သားေတာ္ အဇာတသတ္က ဂယာသီသေက်ာင္းက အရွင္ေဒဝဒတ္ကုိ အဇာတသတ္မင္းသား ကယုိ ္ေတာ္တငုိ ္ ရထားငါးရာျဖင့္ နံနက္ ဆြမး္ အုပ္ပို႔ တစ္ေခါက္၊ ကိးု ကြယ္တယ္။ ကိုင္း... အေဖနဲ႔ သား ဆရာကုိယစ္ ီ ျဖစ္မေနဘူးလား” ညေန အဖးူ အေျမာ္ဝင္ တစ္ေခါက္ ဂယာသီသေက်ာင္းတိုက္သို႔ လာေရာက္သည္ ဆုိေသာ သတငး္ မာွ ေတာမးီ ပမာ ပ်႕ႏံ ွ႔သံ ြား၏။ ထေို တာမီး၏ အလ်ွ ံမ်ားအတြင္းသို႔ ေလာငစ္ ာမ်ားလည္း “ဟုတပ္ ါရဲ႕ေနာ.္ .. ဒါ သပိ ေ္ ကာင္းတဲ့ အလားအလာ မဟတု ္ဘူး” အမ်ားအျပား ဝငေ္ ရာက္လာၾကသည။္ ရွငေ္ ဒဝဒတ္သည္ တစ္ညေနတြင္ အဇာတသတ္ကုိ ဆးီ ႀကဳိ ႏႈတဆ္ ကရ္ င္း အားပါးတရ စကားဆို၏။ “ေနပါဥးီ ... က်ဳပတ္ ုိရ႔ ဲ႕ ဘရု ငမ္ င္းျမတ္က သူ႔သားေတာ္ကုိ မစညး္ ႐ုးံ မသမိ ္းသြငး္ ႏုငိ ္ဘူး တဲလ့ ား” “ငါ႔ရဲ႕ ဘုန္းရိပ္နဲ႔ မငး္ သားရဲ႕ အာဏာရိပ္တု႔ိဟာ အခ်နိ ္တုိတိုအတြင္းမွာ အက်ယျ္ ပန္႔ႀကီး က်ယျ္ ပနသ္႔ ြားၿပီ၊ ဒါကို သရိ ဲ႕လား...” “မစည္း႐ံးု မသိမ္းသြင္းႏိုငတ္ ာ မဟုတ္ဘူး။ စည္း႐းုံ သိမ္းသြင္းဖုိ႔ စိတ္မကးူ တာ... မင္းႀကးီ က သားေတာက္ ို အင္မတန္ ခ်စ္တာကလား၊ ၿပးီ ေတာ့ မင္းႀကီးက ေျပာသတဲ့... ဆရာအရွင၏္ စကားကို မမိ ိ နားမလည္သျဖင့္ ဆကေ္ ျပာမည့္ စကားကိုသာ လမ္းခင္း သားေတာအ္ ေနနဲ႔ ေက်ာငး္ ေဆာက္လွဴတာ၊ ဆြမ္းအပု ္ပုိတ႔ ာေတြဟာ ေကာင္းမႈကုသိလု ္ ေပးလုိက္သည္။ ကစိ ၥေတြပဲတဲ့၊ ကးို ကြယ္ဆည္းကပ္တယဆ္ ုိတာ အကုသလို ္မွ မဟုတ္ဘဲ၊ သူျမတ္ႏးုိ တာကုိ လြတ္လပစ္ ြာ ကိုးကြယ္ဆညး္ ကပ္ပါေစ တဲ့ေလ...” “ဘယ္လို က်ယ္ျပန္႔သြားတာလဲ အရွင္” “ဟာ... ဒီေနရာမွာေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔မင္းႀကးီ ေလ်ာလ့ ြန္းၿပီ ထင္တယဗ္ ်ာ... “ငါ႔ေက်ာင္းတုိက္မွာ အခု ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ရဟန္းေတြ ခုဝိ င္လာၾကတယ္ေလ၊ ၾကာရင္ ရွင္ေဒဝဒတ္ဆတို ာ ေကာသမျၺီ ပည္မွာကတညး္ က ျမတ္စြာဘရု ားကုိ မေက်မနပ္ အာဃာတဖြဲၿ႔ ပးီ ေဝဠဳဝန္မွာ ဗုဒၶနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ သာဝကႀကီးေတြေလာက္ပဲ က်န္ရစ္မာွ ေတာင္ စးို ရတယ္” သးီ ျခား တစ္စငထ္ ူေထာင္ခဲ့တယ္ ဆုိလား” မမိ ိ ေန႔စဥပ္ ို႔လတႊ ္ေသာ ဆြမး္ အပု ္ငါးရာတို႔မွာ စားမကုန္ သံုးမကနု ္ အလွ်ံအပယ္ “႐ဴွ း... တုးိ တးို ေျပာ ေရာင္းရငး္ ... ရွင္ေဒဝဒတန္ ဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွ ေဝဖန္လား၊ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ရဟနး္ မ်ား တသဲသဲ ေရာက္ရိွလာၾကေၾကာင္း၊ ထိုရဟနး္ မ်ားမွာ သံးု သပလ္ ား မလုပ္ပါေလနဲ႔၊ သူ႔ကယုိ ္ႏိကႈ ္ကလည္း တနခ္ ိုး ဣဒိၶပါဒ္ႏငွ ၊့္ ၿပးီ ေတာ့ သာသနာေတာ၌္ သက္ဝင္ယၾုံ ကညျ္ ခင္းထက္ ဆြမး္ လာဘ္ပသကာ ေပါေပါမ်ားမ်ား အသင့္ ဘုရငသ့္ ားေတာ္ရဲ႕ ဆရာေနာ.္ ..” ရရျွိ ခင္းေၾကာင့္ ခုိဝင္လာၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းကို အဇာတသတ္ မသိခဲ။့ မမိ ိ၏ ဆရာအရွင္၌ ေနာက္လုကိ ္ေနာကပ္ ါေတြ တုးိ ပြားလာျခင္း၊ မိမိ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းထားေသာ ဂယာသီသ “ခက္ေတာ့ ခကေ္ နပါၿပီ က႐ို...” ေက်ာင္းတုကိ ႀ္ ကီး စည္ကားဖြ႔ျံ ဖဳိ းလာျခငး္ ကုသိ ာ ေတြးမိၿပးီ အားရေက်နပ္မိ၏။ QQQQ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 36

http://mmcybermedia .com တစ္ခ်နိ တ္ ည္းမွာပင္ ရာဇၿဂဳိ ဟ၏္ ဥပရာဇာျဖစ္ေသာ မမိ ိသည္ သာမန္ “ခမညး္ ေတာ္က ဘာမွမေျပာပါဘူး အရွငဘ္ ုရား။ အရွင့္လုိ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တစ္ပါးကုိ ဘရု ငသ့္ ားေတာတ္ စ္ပါး မဟုတ္မူဘဲ ထုကိ ထ္ ိုကတ္ န္တန္ႀကးီ အလုပ္တစ္ခု လုပျ္ ပႏိုင္ပါၿပီေကာ တပည့ေ္ တာ္က ခလု ို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္တဲ့ ကိစၥမွာ ခမည္းေတာ္ ဘာမွ ေျပာစရာလည္း မရွိပါဘးူ ဟူ၍ ႏွစ္ေထာငး္ အားရ ျဖစမ္ ိသြား၏။ ဤတြင္ မိမ၏ိ အေရးပါအရာေရာက္မႈ၊ ႀကီးက်ယ္မႈ၊ ဘရု ား” လအူ ေပါင္းတုိ႔၏ အာ႐ုံစိုကခ္ ံရမႈတို႔အတြက္ ေရေသာကျ္ မစသ္ ဖြယ္ ျဖစ္ေပေသာ ဆရာအရွင္ ေဒဝဒတ္၏ ေက်းဇူးဂုဏ္၊ ဘနု း္ တန္ခိးု တုက႔ိ ုိ ပိ၍ု ၾကည္ညဳိ မိလာေလသည္။ မိမ၏ိ “အငး္ ... သင္တုိ႔ကေတာ့ ဖေအနဲ႔ သားေပကိုး” အတၱဖြံ႔ျဖိဳးမႈအတြက္ အရွင္ ေဒဝဒတ္သည္ ပင္မ အားကးို အားထားရာႀကီးပါတကား။ ဆရာအရွင့္ မ်က္လံးု မ်ား အနည္းငယ္ ရီေဝသြားသည္ဟု ထင္မိ၏။ “မငး္ သားရဲ႕ ခမည္းေတာႀ္ ကီးေကာ က်န္းမာပါစ” “ဖေအနဲ႔ သားအၾကားက ေမတၱာ၊ နားလည္မ၊ႈ ခြင့လ္ ႊတမ္ ၊ႈ အင္း... ဒါ သဘာဝ ဆရာအရွင္ကို ၾကည္ညဳိ ရသည့္ အေၾကာငး္ မ်ားထဲတြင္ ဤအခ်ကသ္ ညလ္ ည္း အဓိက က်ပါတယ္။ ညီအစ္ကတုိ ုိ႔ သမီးေယာကဖ္ တုိ႔ အၾကားမွာေတာ့ နားလညမ္ ႈေတြက ေလ်ာ့ရဲ က်ေသာအခ်က္ ျဖစ၏္ ။ အရွင္သည္ အၿမဲတေစပင္ ခမည္းေတာႀ္ ကးီ ၏ က်န္းမာေရး၊ ေနထိုင္ တတတ္ ယ္။ အဲ... မလိုရင္ မလိုသလုိ ဖိႏွိပ္ ခ်ိဳးဖဲ့တတ္တယ္” လႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ သတိတရ ေမးျမန္းတတ္ေလသည္။ “အရွငဘ္ ုရား... ဘာကို ဆိုလပို ါသလဲ ဘုရား” “အသက္အရြယႏ္ ွင့္မမ်ွ က်နး္ မာစြာ ရပွိ ါတယ္ အရွင္ဘုရား” “ေဂါတမ ဗုဒေၶ လ... သင္ သိသားပဲ၊ ယေသာဓရာနဲ႔ ပတသ္ က္ၿပီး သူနဲ႔ ငါက “သူက ဗုဒၶရဲ႕ တပညျ့္ ဖစ္ေနေတာ့ ငါ႔တပည့္ ျဖစ္ေနတဲ့ သင့္ကို ဘာမွမေျပာဘးူ လား” သမးီ ေယာက္ဖ ေတာစ္ ပတ္ ာ၊ သကူ ငါ႔ကို ဖႏိ ိွပ္ခ်ဳိ းဖဲ့ခဲ့တယ္။ ထားပါေတာ့ေလ... ဒါက မငး္ သားနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး၊ အင္း... အင္း... သင့္ ခမည္းေတာ္ႀကီး က်နး္ မာခ်မ္းသာ အနာကင္းတယ္ ၾကားရတာ ဆရာအရွင္၏ စကားလးုံ မ်ားမာွ ဤသပ႔ုိ င္ ႐တု ္တရက္ မေျဖႏုငိ ္ေသာ ေမးခြနး္ မ်ား ငါ ဝမး္ သာတယ္” ျဖစ္ေနတတ္၏။ ဆရာအရွင္သည္ စကားကို အနက္အမ်ိဳးမ်ဳိ း ေထြျပားစြာ၊ ဆန္းၾကယ္စြာ၊ ခမ္းနားစြာ ေျပာတတ္ေပစြ။ ဆရာအရွင္ကို တုိး၍ ၾကည္ညိဳမျိ ပန္သည္။ အရွင္သည္ သူအ႔ ား ဖိႏွိပ္ခ်ိဳးဖဲ့ခဲ့သည္ ဆုေိ သာ ျမတစ္ ြာဘုရားအား ဆညး္ ကပ္ကးို ကြယ္ေနသည့္ ခမညး္ ေတာ္ႀကီးကို ေမတၱာထားႏိုငသ္ ူေပပင္။ အလြယ္ဆံုးပင္ ေျဖလုိက၏္ ။ သုေိ႔ သာ္ ထုိေန႔ ညဥ့္ခ်မ္းအခ်ိန၊္ ဂယာသသီ မွ အျပန္ခရီးတြင္ ရထားထက၌္ လကို ္ပါရင္း ဆရာအရွင၏္ ရေီ ဝသြားေသာ မ်က္လံးု မ်ားႏွင့္ “အင္း... သင္တို႔ကေတာ့ ဖေအနဲ႔ သားေပကုးိ ” Page - 37 ဟေူ သာ ညည္းသလံ ိုလို စကားလုးံ မ်ားကို ျပန္အမွတ္ရေနမိ၏။ ဆရာအရွင္၏ စိတ္ႏွလုံး ညိႇဳးငယမ္ ႈမွာ မမိ ိ၏ ညဳႇိ းငယ္မႈပင္ ျဖစေ္ လသည္။ ခမည္းေတာ္ မင္းႀကးီ ကုးိ ကြယ္ဆည္းကပ္ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ေနေသာ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိ၏ ဆရာအရွင္ေပၚ၌ မညသ္ ုိ႔ ဖႏိ ိွပ္ ခ်ိဳးဖဲ့ခဲ့ေလသနညး္ ။ နန္းေတာ္ ျပန္ေရာက္လ်ွ င္ ဆရာဇီဝကႏွင့္ ေတြမ႔ ညဟ္ ု ဆးံု ျဖတလ္ ိုက္ေလသည္။ ဆရာအရွင္ မညသ္ ို႔ ခစံ ားခဲရ့ သနည္း။ QQQQ ရထားေမာငး္ သူ၏ ၾကာပြတသ္ ည္ ျမင္းျဖဴႀကီးမ်ား၏ ေက်ာထက္သုိ႔ ရႊမ္းခနဲ ရမႊ ္းခနဲ မွနမ္ ွန္ က်ေရာက္ေန၏။ စင္စစ္မူ လမိ ၼာေသာ ျမင္းျဖဴႀကီးမ်ားသည္ ၾကာပြတက္ ို မလုိအပ္ေတာ့။ ျဖဴစငသ္ န္႔ရွင္းေသာ မ်က္ႏာွ ျပင္ထက္မွ မ်ကလ္ ံုးအိမ္မ်ားသည္ ခါတုိင္းလုိပင္ စူးရွ ရထားေမာငး္ ကလည္း ေလထဲတြင္သာ ေဝွ႔ယမ္း အသံေပးျခင္း ျဖစ္၏။ မိမိအဖို႔မကူ ား ဆရာအရွင္ ေတာက္ပေနၾက၏။ ဆရာဇီဝကကုိ ၾကည့လ္ ိုကလ္ ွ်င္ အၿမဲတေစပင္ တညၿ္ ငိမ္ သန္႔စင္ေနသည္။ ေဒဝဒတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တစစ္ ုံတစ္ခုေသာ ၾကာပြတ္သေံ အာကတ္ ြင္ မခံခ်ည့္ မခံသာ လူနာမ်ားအတြက္ ယၾုံ ကညအ္ ားထားထကုိ ္ေသာ ႐ုပလ္ ကၡဏာက ဆရာဇီဝကထံတြင္ အထငး္ သား ျဖစ္ေနရွာေပမညဟ္ ု ေတြးမိရငး္ စိတ္မေကာငး္ ျဖစ္ေနမိေလသည္။ ဆရာ၏ ေဝဒနာကို ေပၚေနသည။္ အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ ကုိယ္ၾကပ္ႏွင့္ အျပာႏေု ရာင္ ဝတ္႐ုံသင္တုိငး္ တိုက႔ ဆရာဇီဝက၏ တပည့္ျဖစ္သူ သရိ ေအာင္ စံစု မ္းၾကည့္မည္ စိတ္ကူးလကို ၏္ ။ ဆရာအရွင္သည္ မေတာ္မတရား သန္႔စငျ္ ခင္းႏွင့္ ႏးူ ညျံ့ ခင္းကုိ ေဖာျ္ ပေန၏။ ထူထဲ ေျဖာင့္စင္းေသာ မ်က္ခံုးအစံု အလယမ္ ာွ အေစာက္ ား ခံခဲရ့ သညလ္ ား၊ တန္ခိုး အဘိဉာဥျ္ ဖင့္ ျပည့္စံေု သာ ဆရာအရွင္သည္ အျခားသူမ်ား၏ ႏာွ ေရာင္အထက္တြင္မူ ေဝဒနာသည္တုိ႔၏ ေရာဂါေဝဒနာတို႔ကုိ အၿမဲလိုလို ေတြးဆ ခ်ငခ့္ ်ိန္ မနာလို မုနး္ ထားျခငး္ ကို ခံခဲ့ရသညလ္ ား။ ဆရာအရွင္ကေတာ့ သစူ႔ ကားလုံးမ်ားကုိ ေထာက္႐ႈလွ်င္ ေနရျခငး္ ေၾကာင့္ ျဖစမ္ ည္ထင္သည္။ အေရးအေၾကာင္းေလးမ်ား ေပၚလြငေ္ န၏။ ဆရာဇီဝကသည္ ဘာမွ ေျပာမညမ္ ဟုတ္၊ ဆရာသည္ သည္းခံႏိုင္အားႀကးီ သူ ျဖစ္ခ်မိ ့္မည္။ ဘာမွ မေျပာေသးဘဲ မမိ ိ၏ လက္အတြင္းမွ ေငြခြက္ကို ၾကည့္ေနသည္။ ဆရာသည္ ျမင့္ျမတ္ေပစြ။ “အရွင့္သား... ေမးတဲ့ကိစၥေတြ မေျပာခင္မာွ ခုေလာေလာဆယ္ လုပစ္ ရာကေတာ့ အရွင္သ့ ား လက္ထဲက သရက္ေဖ်ာရ္ ည္အစား သေဘၤာသးီ စတိ ္ မွည့္မွညေ့္ လး တစ္စိတက္ ုိ မိမိဘာသာ မိမိ သေိ အာငစ္ ုံစမ္းၾကည့္မည္ဟု ႀကံလိုက္ေသာအခါ ႐ုတ္ျခည္း ေခါငး္ ထဲ ေျပာင္းလဲ စားလိုကေ္ စခ်င္တယ္။ ဥတုရာသီနဲ႔ နကၡတ္အရ ခုလိုအခ်ိန္ ညဥ္႔ဥးီ ပိငု ္းမာွ ေပၚလာသည့္ မ်ကႏ္ ာွ မွာ ဆရာဇီဝက၏ မ်က္ႏွာ ျဖစ၏္ ။ ဆရာဇီဝကသည္ ျမတစ္ ြာဘုရားႏွင့္ သရကေ္ ဖ်ာ္ရည္ကို မသုံးေဆာင္သင့္ပါဘူး။ သေဘၤာသးီ မွည့္မွညေ့္ လး တစ္စိတေ္ လာက္ပဲ ကၽြမး္ ႏီွးသူ၊ ေဝဠဳဝန္ ဝိဟာရတြင္ ရဟန္းေတာမ္ ်ားအား ေဆးဝါးကုသေပးျခင္းျဖင့္ အဝင္အထြက္ သးံု ေဆာင္သငတ့္ ယ္” ရသိွ ူ၊ ထိုျ႔ ပင္ ဆရာဇီဝကသည္ ေလးစားယုၾံ ကည္ထိကု ္ေသာ ဥပဓိ လကၡဏာႏွင့္ ျပည့္ဝသူလညး္ ျဖစ္သည္။ ခမည္းေတာ္ ကိယု တ္ ိုင္ကပင္ သမားေတာအ္ ျဖစ္ႏွင့္သာမက ကိယု ္ေရးကိုယ္တာ သမားေတာ္ တစ္ေယာက္၏ အသိျဖင့္ အၿမဲ ႏိုးၾကားေနတတ္ေသာ ဆရာဇဝီ ကကုိ ကိစၥမ်ားကိုပါ ေဆြးေႏြး အားထားတုိင္ပင္ရသူ ျဖစသ္ ည္။ သေဘာက်သြား၏။ ရံေရြတစ္ေယာက္အား သရက္ေဖ်ာ္ရည္ကို ျပန္ယူသြားရန၊္ သေဘၤာသီးမွည့္ တစ္စိတ္ ယူလာခဲရ့ န္ အမိန္႔ေပးလကုိ ္ရ၏။ Page - 38 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “ေနာငႀ္ ကီး ဇီဝကေကာ ဘာသံးု ေဆာင္မလဲ” “ေဆတာၱ သည္ႀကးီ တစ္ေယာက္ပါ... ကပိလဝတ္ နနး္ ေတာထ္ ဲက မင္းသံုး ေဆတၱာသညႀ္ ကးီ ... အခုေတာ့ သူဟာ အရွင္ဥပါလိ မေထရ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ” “ေရေအးေအး တစ္ခြက္ပဲ ေပးပါ အရွငသ့္ ား” “ေနာငႀ္ ကီးက ေရေအးေအးပဲ ေသာက္ေလ့ရွိသလား” ဘႏိၵယ၊ အႏု႐ုဒၶါ၊ အာနႏာၵ ၊ ဘ႐ု၊ ကိမိလ၊ သာကီဝင္ မင္းသားမ်ားႏွင့္အတူ လိကု ္ပါသြားေသာ ဥပါလိ ေဆတာၱ သည္...။ ထိ႔ုေနာက္ ထုအိ ခ်ိန္က သာကဝီ င္ မင္းသားတစ္ပါး ဆရာဇီဝက ၿပံဳးသည္။ ျဖစ္ေသာ အရွင္ ေဒဝဒတ္၊ ကပိလဝတ္သို႔ ဗုဒျၶ မတ္စြာ ႂကြေရာက္ၿပးီ သာကီဝင္မင္း တစ္ေထာငတ္ ုိ႔သည္ အႏုပိယ သရကပ္ င္ဥယ်ာဥ္သုိ႔ လကို ပ္ ါသြားကာ ရဟန္းျပဳၾကသည့္ “ဟုတ္ပါတယ္... အေလ့အက်င့လ္ ည္း ျဖစ္ေနတယ္၊ ၿပးီ ေတာ့ အရွင့္သား ေမးထားတဲ့ အေၾကာငး္ ။ ဤတြင္ ေဒဝဒတ္ အပါအဝင္ မင္းသားေျခာက္ဥးီ တုိ႔လည္း ေနာက္မွ လုိက္ပါခဲ့ ေမးခြန္းေတြကလညး္ ရင္ပစူ ရာ ျဖစ္ေနလ႔ုိ ရင္ေအးေအာင္ ေရေသာကထ္ ားႏွင့္ရမွာ” ၾကေၾကာင္း။ ဤကား ဇာတ္လမး္ အစပင္ ျဖစ္ေလမည္။ “ဟုတလ္ ား... အရငွ ္ ေဒဝဒတအ္ ေၾကာင္း ေျပာရမွာက ရင္ပစူ ရာလား” “ျပႆနာ ျဖစ္ခဲတ့ ာေတြကုိ ျပန္ေျပာရမာွ ဆေို တာ့ ရင္ေအးစရာ မဟုတ္ဘးူ ေလ” “သတူ ိအ႔ု ားလုံး ရဟန္းျပဳၾကတယ္၊ အရွင္ ဘႏၵိယက အဲဒီႏွစ္ ဝါတြငး္ မွာပဲ ေတဝိဇၨ ရဟႏၲာ ျဖစ္ေတာမ္ ူခဲ့တယ။္ အရွင္ အႏ႐ု ုဒါၶ က ဒဗိ ၺစကဳၡ အဘိညာဥ္ ရၿပီးေနာက္မာွ အရဟတၱဖိုလ္ မိမိ၏ ဆရာ၌ မည္မွ်အထိ ပူေလာင္စရာ ျဖစ္ခဲ့သနည္းဟု စိတလ္ ကမ္ သာ ေရာက္ခဲ့တယ္။ အရွင္ အာနႏာၵ ကေတာ့ အရွင္ ပုဏၰမေထရရ္ ဲ႕ တရားကုိ ၾကားနာရၿပီး ျဖစ္သြားေလသည္။ ဆရာဇီဝကသည္ ေငြခြက္ထဲမွ ေရကို တစ္က်ိဳက္က်ိဳက္ ေသာကခ္ ်လကုိ ္ ေသာတာပတိၱဖလို ္မာွ တည္ခဲတ့ ယ္။ အဲ... အရွင္ ဘ႐နု ဲ႔ ကမိ ိလ မေထရ္တို႔လည္း ဝပိ ႆနာတရား ၿပးီ ေနာက္ ပဝါျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို တိလု႔ ုိက္၏။ ပြားမ်ားၾကၿပီး အရဟတၱဖိုလ္ ေရာက္ခဲၾ့ ကတယ္။” “အရွင္ေဒဝဒတ္ ဘာျဖစ္ခဲ့သလဲတဲ့... အရွင့သ္ ား ေမးခြနး္ ကေတာ့ တိတု ုိေလးပဲ၊ ဒါေပမဲ့ “အရွင္ ေဒဝဒတ္ေကာ” ရွည္ရွညလ္ ်ားလ်ား ျပန္ေျဖမွ ျဖစ္မယ္၊ ပထမဆုံး စရမာွ ေတာ့ ဥပါလိနဲ႔ သာကီဝငမ္ င္းသား ေျခာက္ဥးီ တုိ႔ ဘရု ားရငွ ္ေနာက္ကို လကို သ္ ြားတဲ့ အေၾကာင္းအရငး္ က စရမွာပဲ... သိပ္ ဆရာဇီဝက ဆုတဆ္ ုိင္းဆိုငး္ ျဖစ္သြားသည္ဟု ထငလ္ ုိက္ရ၏။ မၾကာလွေသးတဲ့ အခ်ိနက္ ပါ” အရွင္ ဘႏယၵိ ၊ အရငွ ္ အႏု႐ုဒါၶ ၊ အရွင္ အာနႏၵာ၊ အရငွ ္ ဘ႐ု၊ အရငွ ္ ကိမိလ... ႏွင့္ အရွင္ “ဥပါလိဆိုတာ ဘယ္သလူ ဲ ဆရာဇီဝက” ဥပါလိ၊ ခမည္းေတာ္ မင္းႀကးီ ႏတႈ ္မွတစ္ဆင့္ ၾကားဖူးထားေသာ အမည္ခြဲမ်ား ျဖစ္သည္။ ယခု ဆရာဇီဝက ေျပာသေလာကေ္ တာ့ အတိအက် မသခိ ဲ။့ ေတဝိဇၨ ရဟႏာၲ ၊ ဒိဗၺစကဳၡ အဘိညာဥ၊္ အရဟတၱဖလို ္... ဤအေခၚအေဝၚေတြ၏ အနကအ္ ဓိပာၸ ယတ္ ႔ုိကလုိ ည္း ေသေသခ်ာခ်ာ မသ။ိ Page - 39 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ဆရာဇီဝက၏ ေလးဖင္ဆ့ ုတ္ဆိုင္းေသာ အမအူ ရာကကုိ အားမလိအု ားမရ ျဖစ္လာ၏။ အရွင္ “ကၽြႏပ္ု ္ရဲ႕ ဆရာဟာ ေလာကီစ်ာန္ တန္ခုးိ ရငွ ္ ျဖစခ္ ဲ့တဲ့အတြက္ ေကာငး္ ကင္မာွ ေဒဝဒတ္ အေၾကာင္းကို ေမးကာမွ အဘယေ့္ ၾကာင့္ စကားအရိွန္ တန္႔သြားရသနည္း။ ပ်ံႏိုင္တယ္၊ ေျမျပင္အာက္ ငုပလ္ ွ်ိဳးႏငုိ တ္ ယ၊္ အထူးထူးေသာ ႐ုပ္ဆငး္ သဏၭာန္ေတြကို ဖန္ဆင္းႏိုင္တယ္ မဟတု ္လား ဆရာဇဝီ က” “ဆရာဇီဝက... အရွင္ ေဒဝဒတေ္ ကာ” “ဟတု ္ပါတယ္ အရငွ ့္သား” မမိ ိအသံ အနညး္ ငယ္ မာသြားသည္ကုိ သိလိုက၏္ ။ “ဒါေတြဟာ အင္မတန္ ထးူ ဆနး္ ၿပးီ အင္မတန္ကို အံၾ့ သၾကည္ညဳိ စရာ ေကာငး္ တဲ့ “အရွင္ ေဒဝဒတက္ ပုထုဇဥ္ရဟနး္ အျဖစ္နဲ႔ ေလာကီစ်ာန္ အဘိညာဥ္ တနခ္ ုိးေတြကို တန္ခုးိ ေတြ မဟုတဘ္ ူးလား ဆရာဇဝီ က” ရရိွခဲ့တယ္၊ အရငွ ့္သား... ဒါေပမယ့္ သူဟာ အရိယာ မျဖစ္ခဲ့ဘးူ ” “အရွငသ့္ ား... ထူးဆနး္ အ့ံၾသဖြယ္ ဆိုတာေတြဟာ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ႐းို အီသြားတတၾ္ က ပထု ုဇဥ္ - အရိယာ၊ အဓပိ ၸာယ္ သပိ ္မရွင္းခ်င။္ ပါတယ္” “အရိယာဆိုတာ ဘာလဲ ဆရာဇီဝက” ဆတ္ခနဲ လွမး္ ၾကည့္မိ၏။ ဆရာဇီဝကမုိသ႔ ာ ေအာင့္အီးထားလိုကရ္ ျခင္းပင္။ မိမ၏ိ အရွငသ္ ခင္ကုိ သြယ္ဝိုက္ႏွိမ္ခ့ ်ေသာ စကားလံုးမ်ဳိ းကို အျခားသသူ ာ ေျပာသည္ဆုလိ ွ်င္ အရိယာဆိတု ာ... အင္း... မေဖာက္မျပန္ မွနက္ န္တဲ့ သစၥာတရားတုိ႔ကုိ သိေသာသ၊ူ မဂ္ ဤေနရာမွာပင္ ဥပရာဇာတုိ၏႔ မင္းမနိ ႔္အာဏာတစ္ရပက္ ုိ လႊတ္ထုတ္လိုက္မည္ ျဖစ္ေလသည္။ ဖုလိ ္ ရၿပးီ သူ၊ ျမတ္နိဗာၺ နသ္ ို႔ သြားမည့သ္ ူလ႔သို ာ အရွင့္သား မွတယ္ ူလုကိ ္ပါေတာ့” ဆရာဇီဝကမူကား ပကတိ တညၿ္ ငိမ္လ်ကပ္ င္။ သူ၏ ရွငး္ သန္ေ႔ သာ မ်က္လံုးမ်ားကုိ ၾကည့္ကာ ေဒါသမထြက္သာ ျဖစ္သြား၏။ သိ႔ုေသာ္ ဆရာသခငအ္ တြက္မူ ရင္ထဲတြင္ မရငွ ္းမလငး္ ရွိေနဆဲ။ သူရွငး္ ကာမွ ပို၍ ႐ပႈ ္ေထြးလာသည္ဟု ထင္မိျပန၏္ ။ သည္စကားလုံးေတြကလညး္ ရီေဝသြားေသာ မ်ကလ္ းံု မ်ား ညဥ္းသံလိုလုိ စကားလုးံ မ်ားကို ၾကားေယာင္ ျမင္ေယာင္ေနဆဲ။ ခမညး္ ေတာ္ ဗမိ ၺိသာရ မင္းႀကီးထံမွ ၾကားေနက်ေတြ။ နားမလည္ႏိုင္တာေတြကုိ ထပ္ေမးလ်ွ င္ ပ၍ို “အငး္ ... သင္တုိက႔ ေတာ့ ဖေအနဲ႔ သားေပကိုး” ဟေူ သာ ေရရြတ္သံ။ “ေဂါတမ ဗဒု ၶေလ... သင္ ႐ႈပ္ေထြးလာေတာ့မညဟ္ ု ေတြးကာ လရုိ င္းေရာက္မည္ထင္ေသာ ေနာက္ထပ္ ေမးခြန္းတစ္ခကု ုိ သိသားပဲ၊ ယေသာဓ္ ရာနဲ႔ ပတသ္ က္ၿပီး သူနဲ႔ ငါက သမးီ ေယာက္ဖ ေတာစ္ ပ္တာ၊ သူက ငါ႔ကို ဖိႏွပိ ္ ေမးလိုကသ္ ည္။ ခ်ဳိ းဖဲ့ခဲတ့ ယ္၊ ထားပါေတာ့ေလ...” ဟူေသာ ျမည္တမ္းမႈမ်ား။ “အရွင္ ေဒဝဒတဟ္ ာ ေလာကီစ်ာန္ အဘိညာဥ္ တန္ခးုိ ေတြ ရခဲတ့ ယ္လုိ႔ ဆရာဇီဝက ရွင္းရွငး္ ျပတ္ျပတပ္ င္ ေမးလုိက္ေတာမ့ ည္ဟု ဆးုံ ျဖတ္၏။ ေျပာသြားတယေ္ နာ”္ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) “ဟတု ပ္ ါတယ္ အရွင့္သား... ဒါကေတာ့ သံသယျဖစ္စရာ မရွိပါဘူး” Page - 40

http://mmcybermedia .com “ဆရာဇီဝက... ေဂါတမ ဗဒု ၶဟာ ကၽြႏု္ပ္ရဲ႕ ဆရာအရွင္ ေဒဝဒတ္ကုိ ဘယ္တုနး္ က “ထားပါေလ... ကၽြႏ္ပု ္သိခ်ငတ္ ာ ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကသလဲ ဆတုိ ဲ့ အျဖစ္သနစပ္ ါပဲ။ ဘယ္လိုမ်ား ဖႏိ ိွပ္ခ်ိဳးဖဲခ့ ဲတ့ ာ ရွိသလဲ” ဘယသ္ ူက ဘယ္သ႔ုိဆတုိ ဲ့ မွတ္ခ်က္ သေဘာထားေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အျဖစသ္ နစ္ကပို ဲ သိခ်င္တယ္။” ဆရာဇီဝက အစဥ္တစုိက္ ၿငိမ္သက္ေနေသာ ကုယိ ္ခႏာၶ သည္ မသိမသာ လပႈ ္ရွား သြားသည္ဟု ထင္လုိက္ရ၏။ ထ႔ုိေနာက္ သူ၏ နကေ္ မွာင္ေသာ မ်က္လုံးႀကီးမ်ားဆီမွ စးူ ရွေသာ “အျဖစ္သနစ္ကေတာ့ ေကာသမၺျီ ပည္က စခဲ့တယလ္ ို႔ ေျပာရလိမမ့္ ယ္ အရွင္သ့ ား။ အၾကည့္မ်ား က်ေရာက္လာသည္။ ဤမ်က္လုံးမွ ဤအၾကညမ့္ ်ဳိ းကား ေရာဂါအနာ သည္းေနေသာ ဒါဟာလည္း မၾကာေသးပါဘးူ ” ေဝဒနာရွင္ တစ္ေယာက္ကို စူးစမး္ ေလလ့ ာေသာ သမားေတာ္တစ္ေယာက္၏ ေရာဂါရာွ ေဖြသည့္ အၾကည့္မ်ဳိ း ျဖစသ္ ည။္ ဤမ်ကလ္ ုးံ ေတြကို မိမိ မႀကိဳက။္ “အငး္ ... ေျပာစမ္းပါဦးေလ” ဆရာဇီဝက၏ အသံ ျဖညး္ ေလးစြာ ထြကေ္ ပၚလာသည။္ QQQQ “ျမတ္စြာဘုရားရွငဟ္ ာ အရွင္ ေဒဝဒတ္ကို ဖိႏိွပခ္ ်ဳိ းဖဲျ့ ခင္း ျပဳေတာမ္ မူပါဘူး၊ ေလာကသံးု ပါး အျပည့္အစံု သိရေတာ့မပွ င္ ဆရာအရွင္ ေဒဝဒတ္အတြက္ ပု၍ိ စိတ္မေကာငး္ သခင္ဟာ အမိုက္ေမွာငက္ ိုသာ ထြငး္ ေဖာက္ ခုတပ္ ယ္ေတာမ္ ူတာပါ အရွငသ့္ ား” ျဖစ္ရေလေတာ့သည္။ ေကာသမၺီျပည္မွာ ျဖစ္ခဲသ့ ည့္ ကစိ ၥအတြက္ ဆရာ၌ အျပစ္မရိွဟု ဆးုံ ျဖတ္လုိက္သည္။ ေကာသမီျၺ ပည္၌ ျမတစ္ ြာဘုရား သတီ ငး္ သးုံ ေတာ္မူခ်နိ ္၌ ႀကီးမား ဆရာဇီဝကႏွင့္ မမိ ိတုိ႔ ႏွစ္ဦးအၾကား သေဘာထား ကြဲလြဲမႈက အထင္အရွား မ်ားျပားလွစြာေသာ လာဘ္ ပေူ ဇာ္သကာၠ ရတုိ႔ ျဖစ္ေပၚခဲသ့ ည္။ သကၤနး္ ပစၥညး္ ၊ ေဆးႏွင့္ အျခား ျဖစ္ေပၚလာၿပီဟု နားလည္မိေပၿပီ။ သုိ႔ေသာ္ သူ၏ တည္ၿငိမခ္ ိုင္ခန္႔ေသာ အသြငႏ္ ွင့္ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားကုိ ေဆာငၾ္ ကဥ္းလ်က္ လမူ ်ားစြာတို႔သည္ ေက်ာင္းတိကု ္အတြင္း ဝင္ခဲၾ့ ကသည္။ ယၾံု ကည္မႈအျပညျ့္ ဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ မ်ကႏ္ ွာထားကိုမူ အလုိလပုိ င္ ခန္႔ညားေနမိသည။္ ထိုပရိတ္သတ္တို႔သည္ ေက်ာငး္ တိုက္အတြင္း လွည့္လည္ၾကရင္း ေမးျမန္းၾကသည္တဲ့... သေဘာထားခ်င္း မတူေစကာမူ ေဂါတမ ဗုဒႏၶ ွင့္ မိမဆိ ရာတ႔ုိအၾကား ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့သလဲ “ျမတ္စြာဘရု ားရွင္ ဘယ္ေနရာမာွ သတီ င္းသးံု ေနပါသလဲ၊ အရွင္သာရိပုတၱရာ ဘယမ္ ာွ လဲ၊ ဆသုိ ည္ကိုေတာ့ ဆရာဇီဝကထံမသွ ာ သခိ ြင့္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေအာငအ့္ ီး အရွင္ေမာဂၢလာန္ ဘယ္မာွ လဲ၊ အရွင္မဟာကႆပ ဘယမ္ ာွ လဲ၊ အရွင္ဘဒိၵယ ဘယ္မာွ လဲ၊ သည္းခံေနလိုက္၏။ ဆရာဇီဝကသည္ သမားေတာ္တစ္ေယာက္၏ ဂုဏဝယျဖင့္ ျပည္စ့ ံုသူ၊ သကိ ၡာ အရွင္အႏု႐ုဒါၶ ၊ အရွင္အာနႏၵာ၊ အရငွ ္ဘဂု၊ အရွင္ကိမိလ... ဘယ္မွာလဲ... ဘယ္မာွ လဲ” သမာဓိရွိသူ ျဖစ္ေၾကာင္းကား စးုိ စဥ္းမွ် သသံ ယျဖစ္စရာ မရိွ။ သသူ ည္ သမာသမတ္က်ၿပးီ ေလးနက္ တညၾ္ ကညသ္ ူလည္း ျဖစ္ေခ်သည္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 41

http://mmcybermedia .com မဟာသာဝကႀကးီ ရစွ ္က်ပိ ္တုိ႔ကုိ ေနထုိငရ္ ာအရပက္ ို ေမးျမနး္ စံုစမး္ ရင္း ပရိသတတ္ ုိ႔ ေကာသမျၺီ ပည္ ေက်ာင္းတကို ္ ဓမသၼ ဘင္၌ ထိညု ဥ့္က ဆရာအရွင္ မတက္ခဲ့။ ဆရာအရွင္ သဲသဲလႈပ္ခဲ့ၾကသည။္ ဤအထဲတြင္ “အရွင္ေဒဝဒတ္ ဘယမ္ ာွ လဲ ဟူေသာ ေမးခြန္း တစ္ခမု ွ်မပါ။ မတကခ္ ဲ့ျဖစေ္ သာ ထိုဓမၼသဘင၌္ ျမတစ္ ြာဘရု ားသည္ ေက်းဇူးတရားကို ေစာ္ကားေသာ ေမးသူ တစ္ဦးမ်ွ မရ။ိွ ေၾသာ.္ .. ဆရာအရွင္ မည္သို႔ ခံစားရေလမည္နညး္ ။ ဆရာအရငွ ္သည္လည္း ဒုဗ႓ိယမကဋၠ ဇာတ္အေၾကာင္းကုိ ေဟာေတာ္မူသည္တဲ့။ ေက်းဇူးမသိတတ္ေသာ ေမ်ာကသ္ ည္ အရွငဘ္ ဒိယၵ တု႔ႏိ ွင့္ အတူပင္ ရဟန္းျပဳခဲ့သူ ျဖစ္၏။ သာကယီ မင္းမ်ဳိ းႏြယမ္ ွ ရဟန္းေဘာင္ အရွင္ ေဒဝဒတ္၏ ေရွးဘဝ တစ္ခတု ဲ့။ ကူးခဲသ့ ူလည္း ျဖစ္၏။ ေျပာၾကစတမး္ ဆိုလ်ွ င္ အရွင္ေဒဝဒတ္သည္ ေဂါတမဗုဒၶႏွင့္ သမီးေယာက္ဖပင္ ေတာ္စပ္ေသးသည္။ သိ႔ုစပ္လ်က္ အျခားေသာ ရဟန္းမ်ားအနးီ တြင္ ေနာက္တစေ္ န႔ နံနက္တြင္ ေကာသမၺီျပည္မွ ရဟနး္ သဃံ ာတုိအ႔ လယ္မွ ဆရာေဒဝဒတ္၏ ပရိတသ္ တ္ ေဖြးေဖြးလႈပ္ေနခ်ိန၌္ ဆရာအရငွ ္ခမ်ာ ေမးျမန္းသူမရိွ ျဖစ္ရရွာသည္။ ေပ်ာကဆ္ ုံးသြားျခင္းမွာ အဆန္းမဟုတ္။ ဤအရာ၌ ဆရာအရွင္ လံးု ဝ မွန္သည္ဟု ဆံးု ျဖတ္ခ်က္ ခ်လုကိ ္ေလသည္။ ျမတစ္ ြာဘုရားသည္ ေယာကဖ္ ေတာ္ အရငွ ္ေဒဝဒတ္အား မခ်းီ ေျမာႇ က္ခဲဘ့ းူ လား။ ဆရာဇီဝက၏ စကားကို ၾကားၿပးီ ေနာက္ အရွင္ ေဒဝဒတ္အေပၚ ၾကည္ညိဳျခင္း၊ ေကာသမၺီ ျပညသ္ ားတိုက႔ ေကာ တန္ခုိးရငွ ္ ဆရာအရွင္ ေဒဝဒတ္လို ပုဂိဳၢ လ္မ်ိဳးကို ေမးရျမနး္ ရ စာနာျခငး္ တုိ႔မွာ ပုိ၍ တိးု လာ၏။ ဤသေ႔ို သာ အရငွ ျ္ မတ္အတြက္ ဂယာသီသတြင္ မိမိ ၾကည္ညိဳ လဴွ ဒါနး္ ရေကာင္းမနွ ္း မသိၾကသေူ တြ။ ဣဒိၶဝိဒ အဘိဉာဥ္ကုိ ရရွိထားေသာ ပုဂိၢဳလ္ထးူ ေက်ာင္းေတာႀ္ ကးီ ေဆာက္လပု ္ လဴွ ဒါန္းျခင္းအတြကမ္ ူ ဝမး္ ေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစရ္ ေလသည။္ ပုဂၢဳိ လျ္ မတ္၏ တန္ဖးို ကို မသၾိ ကသူေတြ။ ထိုမွ်သာမက ဆရာအရွင္သည္ ဘရု ားမွတစ္ပါး သာဝက ရဟနး္ မ်ားအနက္တြင္ အေဟာအေျပာ ေကာင္းလသွ ူ ဓမၼကထိက ပုဂိဳၢ လ္။ ဒါကုိ မသိသား ဆုးိ ရြား “အခုေကာ... ကၽြႏု္ပ္ရဲ႕ ဆရာအရွင္ ေဒဝဒတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရာဇၿဂိဳဟ္မွာ ၾကေသာ ေကာသမသီၺ ားေတြ။ ဘယ္သူေတြက ဘာေျပာေနၾကေသးသလဲ... ဆရာဇီဝက” ေဃာသိတာ႐ံု၊ ပါဝါရကိ ာ႐ုံ၊ ကုကဳၠ ဋာ႐ံု ေက်ာင္းေတာ္ႀကးီ ေတြကို ေဆာက္လုပ္ရမွနး္ ဆရာဇီဝက၏ ေလးနက္ေသာ မ်က္ႏာွ တြင္ အၿပံဳးရပိ ္တစ္ခု ေပၚလာ၏။ သိေသာ္လည္း ေကာသမီၺသားေတြသည္ ထုေိ က်ာငး္ ေတာ္ႀကီးေတြထကမ္ ာွ ထိုက္တန္စြာ သီတငး္ သံုးမည့္ အရွငေ္ ဒဝဒတ္လို ရဟန္းျမတ္တစ္ပါးကို မသၾိ ကသူေတြ၊ ဆရာအရွင္အတြက္ “အရွင့္သား... ကၽြႏပု္ ္က လေူ တြရဲ႕ ကုိယ္ခႏၶာ အတြင္းအပမွာျဖစတ္ ဲ့ ေရာဂါ မခံခ်ည့္ မခံသာ ျဖစ္လာ၏။ ေဝဒနာေတြကသို ာ စိတ္ဝငစ္ ားတတ္သူပါ။ လေူ တြ ေျပာၾကဆိုၾကတဲ့ စကားလုးံ ေတြ၊ စကားေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က သေဘာထားေတြကို စတိ ္လည္း မဝင္စားပါဘးူ ၊ ေရာဂါလည္း မရာွ ေဖြပါဘူး၊ သည္အထဲတြင္ ပုိ၍ နာစရာ ကိစၥတစ္ခုကို ၾကားရျပန္၏။ ကုသဖုိ႔လည္း မရည္ရြယ္ပါဘူး” စကားေျပာ လမိ ာၼ ကၽြမ္းက်င္ေသာ သမားေတာ္ပါေပ။ Page - 42 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “အငး္ ေလ... ရာဇၿဂိဳဟ္ဟာ ေကာသမီၺေလာက္ေတာ့ မမကုိ ္မဲဘူးလို႔ ကၽႏြ ုပ္ ္လည္း “ကၽြႏုပ္ ္ကို ဒလီ ို အသိအမွတျ္ ပဳလုိ႔ ဝမ္းသာလွပါတယ္... အင္း... ပါးရမယ့္ ယံုခ်င္ပါတယ္၊ အခုေတာ့လည္း ဂယာသီသက ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးမွာ ကၽြႏုပ္ ္ရဲ႕ ဆရာအရွင္ထံ စကားလက္ေဆာင္ တရားဓမကၼ ေတာ့...” တဖြဲဖြဲ ခိုဝင္လာတဲ့ ရဟန္းေတြနဲ႔ စညက္ ားလာတာကုိ ဆရာဇီဝက ေတြမ႔ ွာေပါ.႔ .. လေူ တြဟာ ဒီလပုိ ါပဲ၊ ကၽႏြ ုပ္ ္ကိုယ္တုိင္ ကုိးကြယ္တယ္ ဆုိေတာလ့ ည္း ရာဇၿဂိဳဟ္သားေတြ ဘာေျပာလုိ႔ ေလးနက္တညၾ္ ကညမ္ ႈကို ျပန္၍ ေဆာင္သြားျပန္၏။ ရဦးမာွ လဲ... ဟင္း... ဟင္း... ေျပာရင္လည္း...” “ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အရွငေ္ မာဂၢလန္ မေထရျ္ မတ္ႀကီးကုိ မိန္႔ႁမြက္ေတာ္မူပါတယ္၊ စကားကုိ အဆုံးမသတ္ဘဲ ထားလိကု ၏္ ။ ဆရာဇီဝကသည္ ထုငိ ရ္ ာမွ ထ၍ ဝတ္႐ုစံ ကို အဲ့ဒါကေတာ့ ဤေလာကမွာ အပေူ ဇာ္ခံ ဆရာ ငါးမ်ိဳး ရိွပါသတဲ၊့ တစ္... ဤဆရာသည္ မိမိ၌ သမိ း္ လုိက္ေလသည။္ စင္ၾကယ္ေသာ သီလမရွိပါဘဲ ရွိဟနေ္ ဆာင္တယ၊္ သူတစ္ပါးအား ကဲရ့ ဲ႕႐ႈတ္ခ်ၿပးီ မမိ ိသာ သီလရိွသလူ ုိ႔ ဝန္ခကံ ာ အၿခံအရံ မ်ားေအာင္၊ အလုပ္အေကၽြး မ်ားေအာင္ ေသြးေဆာင္ “တစ္ခုေတာ့ အရွင့္သားကို စကားလက္ေဆာင္ ေပးခဲ့ပါရေစ” ျဖားေယာငး္ ျခငး္ ျပဳပါတယ္။ အဲဒ့ ါက တစ္မ်ိ ဳးပါ။” “ဘာပါလိမ့္ ဆရာဇီဝက...” “ႏစွ ္... အၾကင္ဆရာသည္ မိမ၌ိ စငၾ္ ကယ္ေသာ အသက္ေမြးမႈ မရပိွ ါဘဲ ရိွဟနေ္ ဆာင္တယ္။ သူတစ္ပါးကို ကဲ့ရဲ႕ ႐တႈ ္ခ်ၿပီး ျဖဴစငျ္ မငျ့္ မတ္ေသာ အသကေ္ မြးမႈ ငါ႔မွာ “အရွငေ္ မာဂၢလန္ ကုယိ ္ေတာျ္ မတႀ္ ကီးထကံ နာယူခဲရ့ တဲ့တရားပါ၊ အရွငျ္ မတ္ႀကးီ ကလညး္ ရွတိ ယ္လို႔ ဝန္ခံၿပီး အပူေဇာ္ခတံ ယ၊္ ဒါက တစ္မ်ိဳး” ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မတူ ာကုိ နာၾကားခဲ့ရတာပါ” “အဲဒ့ ါဟာ ကၽြႏ္ပု ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေနလ႔ုိလား” ဆရာဇီဝက၏ စကားသံမ်ားက မးို သီးမုိးေပါက္မ်ားႏယွ ္။ “ဒါေတာ့ အရွင့္သားကုိယ္တိုင္ စဥ္းစားဖုိ႔ပါပဲ။ ဒေီ နရာမာွ ဇီဝကဆိတု ဲ့ ကၽြႏပု္ ္ဟာ “သုးံ ... အၾကင္ဆရာသည္ မစငၾ္ ကယ္ေသာ အယဝူ ါဒ တရားေဒသနာ ရွိပါလ်က္ သမားေတာ္တစ္ဥးီ အျဖစ္သာမက အရွင္သ့ ားရဲ႕ အက်ိဳးကို လုိလားတဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းတစ္ဦး စင္ၾကယ္ေသာ အယူဝါဒ ရဟိွ န္ေဆာင္တယ္။ သတူ စပ္ ါးအား ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ၿပးီ ငါမ႔ ာွ သာ အျဖစ္နဲ႔လည္း စကားလက္ေဆာင္ တစ္ဆင္ပ့ ါးတယ္လို႔ မွတ္ယူေစခ်င္ပါတယ္” မနွ ္ကန္မြနျ္ မတေ္ သာ တရားေဒသနာ ရွိတယ္လို႔ ဝန္ခံၿပီး အပေူ ဇာ္ခံတယ္” “ေျပာပါဦး ဆရာဇီဝက... သင္ဟာ ကိယု တ္ ြင္းကိယု ္ပ ေရာဂါသာမကပဲ စတိ ္နဲ႔ “ေလး... အၾကင္ဆရာသည္ မမိ ိ၌ မစင္ၾကယ္ေသာ ဉာဏအ္ ျမင္ ရွပိ ါလ်က္ ပတ္သကတ္ ဲ့ ကိစၥေတြကိုပါ အႀကဉံ ာဏ္ေကာငး္ ေပးႏငို ္သပူ ါ၊ ကၽြႏုပ္ ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္” စငၾ္ ကယ္ေသာ ဉာဏအ္ ျမင္ ရိွ၏လုိ႔ ဝန္ခံၿပီး အၿခံအရံ မ်ားေအာင္ ေသြးေဆာင္ ျဖားေယာင္းတယ္” Page - 43 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com “ငါး... အၾကင္ဆရာသည္ မစင္ၾကယ္ေသာ ဗ်ာက႐ုဏး္ သင္ျခင္း ရိွပါလ်က္ ယေနည႔ ေကာင္းစြာအိပ္စက္ျခင္း မျပဳႏုိငေ္ တာမ့ ညမ္ ာွ ေသခ်ာေနၿပီ။ စင္ၾကယ္ေသာ ဗ်ာက႐ုဏ္းသငျ္ ခင္း ငါမ႔ ွာ ရ၏ိွ လို႔ ဝန္ခံၿပီး အေႁခြအရံ မ်ားေအာင္ ေသြးေဆာင္ ျဖားေယာင္းတယ္။ အဲ့ဒလီ ို ဆရာမ်ဳိ းေတြ ရွိတတ္ပါတယ္တဲ။့ ဒီလုိ ဆရာမ်ဳိ းေတြကို QQQQ တပညလ့္ ုပသ္ ူေတြကပဲ ကယုိ ့္ဆရာဟာ မည္သိုသ႔ ေဘာမ်ဳိ းလဲ ဆိုတာ ဆငျ္ ခင္ၾကည့္ သိသာႏငို ္ ပါတယ္တဲ”့ ဘာတစ္ခုမွ အေျပာင္းအလဲမရွိဟု ထငရ္ သည္။ အရာရာတို႔သည္ ေနသားတက် ရၿွိ မဲ ရေိွ နၾကကာ အကယ္၍ လပႈ ္ရွားေနၾကသည္ ဆိုလ်ွ င္လညး္ နန္းၿမိဳ႕ တံခါးမႀကးီ တြင္ တပ္ဆင္ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိ။ ဆရာဇီဝက၏ စကားလုးံ ေတြကို နားေထာင္ရငး္ မအီမသာႀကးီ ထားေသာ ဘီးဝင႐္ ုိးႀကးီ ႏွယ္ သူ႔ပံုမွနအ္ တိုင္း တကိ ်စြာ လႈပ္ရွားေနၾက၏။ ျဖစလ္ ာေလသည္။ ရာဇၿဂိဳဟ္ ေကာငး္ ကင္၏ အေရွ႕ဆမီ ွ ေနဝနး္ ထြက္ေပၚသည္။ “ဒီလုိ သတိ ဲ့အခါမာွ အ႐ုိအေသတန္႐ံုမ်ွ မက အမ်ားတကာ ကဲ့ရဲ႕မကႈ ိုလည္း ခရံ တတ္ အေနာက္ဘကတ္ ြင္ ေနလးံု ေပ်ာက္ကြယ္သည္။ ေနအ႔ ခါ လင္း၍ ညဥ့္အခါ ပါတယ္တဲ”့ ေမွာငမ္ ုိကသ္ ည္။ မာဂဓ ႏငုိ ္ငသံ ားတို႔သည္လည္း ေန႔ခင္းအခါတြင္ ႏိုးထလႈပ္ရာွ း ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကားၾကၿပီး ညဥ့္အခ်နိ ္တြင္ အပိ ္စကၾ္ ကသည္။ ဆရာဇီဝကသည္ စကားကို တိကနဲ ရပက္ ာ ဦးၫြတ္ အ႐ိအု ေသျပဳလ်က္ ထြက္သြား၏။ နန္းေတာ္ထဲမွာလညး္ ခမည္းေတာ္ မင္းႀကီး၏ နနံ က၊္ ေန၊႔ ညဥ၊့္ ညလီ ာခမံ ်ား အခ်ိန္လုိက္ က်ငး္ ပသည္။ မင္းမႈထမ္းတုိ႔ သူ႔အရာအလုိက္ သူ ခစား အမႈေတာ္ထမး္ ၾကသည္။ ညဥ့္ဦးယံ ေအးစကေ္ တာင့္တင္းလ်က္ မလႈပ္မလ်ား က်နရ္ စ္ခဲ့သည္။ သဘငတ္ ြင္ ပန္တ်ာသည္တုိ႔ အတီးအမႈတ္ ကခုန္ပြဲ က်င္းပသည္။ တစ္ေန႔ၿပးီ တစ္ေန႔၊ တစည္ ဥ့္ၿပီး တစ္ညဥ့္ ဤအတုိငး္ သာပင္။ ကရြတေ္ ခြေပၚ ဤစကားတို႔သည္ ျမႇားတံမ်ား ဆိုပါလ်ွ င္ ယင္းတို၏႔ စကဝ္ န္းပစ္ကြင္းသည္ အဘယ္နည္း။ ေလွ်ာကေ္ နေသာ ကငး္ တစ္ေကာင္လို သည္အတိုငး္ သည္အတုိင္း အထပထ္ ပ္ အခါခါ အခ်နိ ္မနွ ္ ျမတ္စြာဘုရားက အရွင္ေမာဂလၢ န္ကုိ မိန္႔ႁမြက္ေတာ္မူေသာ စကားေတြဟု ဆိုသည္။ ေဂါတမ လည္ပတ္လ်က။္ ဗဒု ၶသည္ အဘယ္ကို ရည္ၫႊန္းေလသနညး္ ။ အမိ ္ေရွ႕ ဥပရာဇာျဖစ္ေသာ မိမိ၏ ဘဝသညေ္ ကာ...။ ရင္ထဲမွာ ႐ပႈ ္ေထြး၍ သြားသညက္ ေတာ့ အမွန္ပင္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) တစ္ဖက္ကလည္း ဆရာအရငွ ္ ေဒဝဒတ္အေပၚ ေၾကာက္ရြံ႕ ခံ့ညားစတိ ၊္ သ၏ူ တန္ခးို ဣဒပၶိ ါတ္မ်ားအေပၚ အထငႀ္ ကးီ စိတ္၊ သ၏ူ အဖိႏိွပ္ အခ်ိဳးဖဲ့ခံ ဘဝကို သနားစိတ္မ်ားက ထုထည္ အစိုင္အခဲႀကီးစြာ ရွေိ နျပန္၏။ Page - 44

http://mmcybermedia .com သည္အတုိင္းပဲ ျဖစ္၏။ တစ္ခါတစ္ရံ မိမိ ငယ္စဥ္က ခမညး္ ေတာ္ လက္ဆြဲကာ ေရာကခ္ ဲ့ဖးူ ေသာ သေူ ဌးႀကီး၏ အိမ္ကို သတိရမိ၏။ သစ႔ူ ံအိမ္သည္ ယခုအခါဆလို ်ွ င္ အဘယ္မ်ွ ခမ္းနားထည္ဝါေနၿပလီ ဲ မသ။ိ နနံ က္ ညီလာခံ တကသ္ ည္။ ခမညး္ ေတာ္၏ လက်္ ာဘက္ သလြန္တြင္ ထိုင္ရသည္။ ေန၊႔ သို႔ေသာ္ ထုိေနရာသုိ႔ သြားရန္လညး္ အေၾကာငး္ မေပၚ။ ပ်ငး္ ရိၿငီးေငြ႔ဖြယ္ အခ်ိနက္ ာလမ်ားကို ရက၊္ လ အမည္တ႔သုိ ာ အေျပာင္းအလဲရိွၿပီး အျခား ဘာမွ ေျပာင္းလဲျခင္း မရိွေသာ တုိငး္ ျဖတသ္ န္းေနရ၏။ ႏုိင္ငံအေရး သံေတာဥ္ ီးတင္ခ်က္မ်ားကို မဴွ းမတ္တို႔က တငသ္ ြင္းၾကသည္။ ခမညး္ ေတာက္ လည္း ထးုံ စံအတုငိ ္း အမနိ ႔္မ်ား ခ်မွတ္သည။္ ပဏာၰ ေတာ္မ်ားကုိ လက္ခံရယူသည္။ သံေတာဆ္ င့္ အရွင္ ေဒဝဒတ္၏ ဂယာသသီ ေက်ာငး္ တုကိ ္ႀကီးမွာေတာ့ ရဟန္းေတြ ပုိ၍ အမတ၏္ အသဝံ ါႀကးီ ၾကားေနက်အတုိင္း ပမံု ွန္ ထြက္ေပၚသည။္ မ်ားျပားလာသည္။ ဆရာအရွင္ကုိ ၾကညရ့္ သညမ္ ာွ အၿမဲလိုလုိ လႈပရ္ ာွ း တကႂ္ ကြေနတတ္၏။ မိမိ ဆြမ္းအုပ္သြားပုိ႔တိုငး္ လည္း ၿပံဳးရႊင္စြာျဖင့္ “ခမညး္ ေတာ္ မင္းႀကးီ က်နး္ ခန္႔သာရဲ႕ မဟတု ္လားေဟ့” ဥပရာဇာတစ္ပါး အေနျဖင့္ မိမိသည္ ဘာကုိမွလည္း ေထြေထြထူးထူး လပု ေ္ ဆာင္စရာ ဟု ေမးျမန္းေနက်။ ၿပးီ ေနာက္ “အငး္ ... ေကာငး္ ပါရဲ႕... ေကာင္းပါရဲ႕” ဟု ဆုတိ တ္စၿမဲ။ မရိွ။ မာဂဓ ႏိငု ္ငံေတာႀ္ ကီးသည္ ပုမံ ွနလ္ ညပ္ တ္ လႈပရ္ ွားလ်က္ရိွသည။္ နန္းၿမဳိ ႕တံခါး ဝင္႐ိုးဘးီ ႀကးီ အတုိငး္ ပဲ ျဖစ္သည္။ ေမာင္းခလုတ္ကုိ ဆြဲ၍ ဘက္တကံ ုိ ကိငု ္လညွ ့္ တအီအျီ မည္လ်က္ တခံ ါးႀကးီ အရွင္ေဒဝဒတ္ တည္းဟူေသာ တန္ခုိးရငွ ္ ပဂု ၢဳိ လ္ႀကီးတစ္ပါးကုိ ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ ပတိ ္သြားမည။္ ပြင့္လာမည္။ ျဖစ္ေနျခင္း တစ္ခုသာ မိမိဘဝမာွ တစခ္ ုတည္းေသာ အဓိပၸာယ္ရွိမႈဟု နားလည္မိ၏။ ဂယာသီသမွ ေက်ာင္းတိုကႀ္ ကးီ ဆီ ဆြမ္းအုပ္ အပို႔ထြက္ေသာ အခမ္းအနားမွာလည္း ဆရာအရွငသ္ ာ မရွိပါက မိမိ ရာဇၿဂိဳဟ္ ဥပရာဇာဘဝသည္ လံးု ဝပကတိ ေျခာကေ္ သြ႔ ၾကာေတာ့ ႐ိုးအလီ ာၿပီ။ ရာဇၿဂဳိ ဟ္သားတုိ႔ကလည္း အစပိုင္းေလာက္ စတိ ္ဝင္တစား မရွိၾကေတာ။့ တိတဆ္ ိတေ္ နမည္မွာ မုခ်ျဖစ္သည္။ ဤသိ႔ု ေတြးမိတုိင္း ဆရာအရွင္ကား မိမ၏ိ ဘဝကို အဓိပၸာယ္ ရွိေအာင္ ဖန္တးီ ေပးႏိုင္သူပါတကားဟု တးို ၍ ၾကည္ညဳိ မိရေလသည္။ စတိ ္လႈပ္ရာွ းစရာဟ၍ူ ဘာမမွ ရ။ိွ ဤနန္း၊ ဤအေဆာင္၊ ဤဥယ်ာဥ္ ဂယာသီသသုိ႔ သြားရာလမး္ ။ ျမငး္ ရထား တပ။္ တေရြ႕ေရြ႕ ကုနဆ္ းုံ သြားခဲ့ရေသာ ရက္၊ လတ႔သို ည္ တစ္ခုေသာ ေနတ႔ စ္ေနဆ႔ ီသို႔ ဦးတည္ လာေနေၾကာငး္ ကိုကား သတိမထားမိ။ ပ်ငး္ ရၿိ ငီးေငြဖ႔ ြယ္ ေန႔ေန႔ ညညတိုက႔ ို ထပ္ခါထပ္ခါ ျဖတ္သန္းေနရငး္ စတိ ္လပႈ ္ရွားဖြယ္ တစ္ခုခုကို ေတာင္တ့ ေနမိ၏။ ဆရာဇီဝကႏွင့္ စကားစျမည္ ေျပာရသည္မာွ စိတဝ္ ငစ္ ားစရာ ပ်ငး္ ရၿိ ငီးေငြ႔ဖြယ္ ေကာင္းသည္ဟု ထင္မွတခ္ ံစားခဲ့ရေသာ ကာလမ်ားသည္ ေကာင္းေသာ္လည္း ထသို မားေတာက္ လည္း မိမိထံ ဝင္ထြက္ ခစားေနရေအာင္ အခ်ိန္အားရိွသူ ကုန္ဆံုးသြားၿပီး လပႈ ္လႈပရ္ ွားရာွ း ျဖစ္လာေသာ ေန႔တစ္ေနက႔ ား အမွနပ္ င္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ထုိေန႔ကုိ မဟုတ။္ ဆရာဇီဝကသည္ သ၏ူ ေဝဒနာသည္မ်ားႏွင့္သာ အခ်နိ ္ကုနေ္ နတတ္သူ ျဖစ္၏။ စတင္ဖြင့္လွစ္လိကု ္ေသာ သတငး္ တစ္ခု စံအိမ္နနး္ ဆီသုိ႔ ေရာက္လာ၏။ ထိသု တင္းကား... Page - 45 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား ရာဇၿဂိဳဟသ္ ုိ႔ ႂကြလာေတာ္မူၿပီဟေူ သာ သတငး္ ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ပယာဂပဏိဌာန၊ ထု႔ိေနာက္ က႑ကုဇၨ၊ ထု႔ိေနာက္ သကၤႆ၊ ေသေရယ် ေဝရၪၥတကို႔ ို ျဖတ္လ်က္ မထုရာ၊ မထုရာမွ တစ္ဖန္ ေရွ႕ဆက္သြားလွ်င္ ဣႏၵပတၳ၊ သာဂလ။ QQQQ ဗာရာဏသီ၊ ပယာဂပတိဌာနတို၌႔ ဂဂၤါျမစ္ႀကီး ရွေိ နသည္။ အျခားျမစ္မ်ားစြာလည္း တစ္နန္းေတာ္လံးု လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစေ္ နသည။္ ရသွိ ည္။ ဗဒု ၶသည္ ခရီးလွည့္လည္ႏငုိ ္လြန္းေပစြ။ သည္မ်ွ မကေသး...၊ ရာဇၿဂိဳဟ္မွ သာသတိသၳ ုိ႔ သြားေသာလမ္းတစ္ေလ်ွ ာက္ နာလႏ၊ၵ ပါဋလပိ ုတ၊္ ေကာဋိဂါမ၊ နာဒကိ ာ၊ ေဝသာလ၊ီ ဘ႑ာဂါမ၊ မင္းမိန္ျ႔ ဖင့္ လပႈ ္ရာွ းေနၾကေၾကာင္း သိသာသည္။ ခမည္းေတာ္ မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္ အတၳိဂါမ၊ အမဂၺ ါမ၊ ဇမဳၺ ဂါမ၊ ေဘာဂနဂရ၊ ပါဝါ၊ ကႆု ႏိ ၷာ႐ုံ၊ ကပိလဝတ္၊ သာဝတၳိ။ ေနရာမ်ားစြာတြင္ ပါဝငႀ္ ကီးၾကပေ္ နသည။္ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တစ္ဝုကိ ္၌ ပုိမုိ စည္ကားသည္။ မေနမနား ေဒသစာရီ လညွ ့္လည္ေနေသာ ဗုဒၶ၏ ခရီးသည္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းေန၏။ အရငွ ္ ေဒဝဒတ္လုိ ဂယာသသီ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးမာွ ဘာေၾကာင့္ အစြဲအၿမဲ “ဘရု ားရွင္ဟာ ဝါဆုိအမီ ေကာသမၺီကေန ရာဇၿဂဳိ ဟက္ ို ႂကြလာမွာတဲ့... လက်္ာရံ သီတငး္ မသးုံ သနည္း။ လက္ဝဲရံ အရွင္ျမတ္ႀကီးမ်ားလည္း အတပူ ါလာမယ္တဲ့၊ ရဟန္း သဃံ ာေတာ္ေတြလည္း လကို ပ္ ါ လာၾကမယ္တဲ”့ ယခုလည္း ရာဇၿဂိဳဟျ္ ပည္သုိ႔ ႂကြလာဦးမညတ္ ဲ။့ ဝါဆုိ အမီတဲ့။ ဗုဒသၶ ည္ ဘာေၾကာင့္မ်ား တပည့္ ရဟန္းသံဃာမ်ား ၿခံရံလ်က္ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာ၊ ရာဇၿဂဳိ ဟ္သားတုိ႔သည္ ဖခည္းေတာ္ မင္းႀကီး၏ အမိန္႔ေတာေ္ အာက္တြင္ ေပ်ာရ္ ႊင္ တစ္ေဒသမွ တစ္ေဒသသို႔ မနားတမး္ ခရီးလညွ ့္လည္ေနပါလိမ့္ဟု စဥ္းစားမိေလသည္။ တက္ႂကြစြာ ပ်ားပနး္ ခတ္ လႈပ္ရွားေနၾက၏။ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာင္းတိုက္ႏွင့္ နန္းေတာအ္ ၾကားတြင္ လညွ ့္လည္ေနေသာ ခရီးမ်ားမာွ လညး္ နးီ လွသည္ မဟုတ။္ ေခါက္တုံေ႔ ခါက္ျပန္ ျဖစ္ေနၾက၏။ လွဴဖြယ္ပစၥည္းေတြ၊ ပန္းနံ႔သာေတြ၊ အဝတ္အထညေ္ တြ သယယ္ ူေနၾကသည။္ ေခ်ာေမြ႔ၿပးီ သား လမ္းေတြကုိ ထပ္မံ အလွဆင္ေနၾက၏။ ဗုဒ၏ၶ ဇာတိျဖစ္ေသာ ကပိလဝတ္သညပ္ င္ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ႏွင့္ ယူဇနာ ေျခာက္ဆယ္ ေဝးသည္။ ေကာသလတိုငး္ ႏွင့္ ဆုိလ်ွ င္ ေလးဆယင့္ ါး ယူဇနာ၊ မာဂဓတိုင္း ရာဇၿဂိဳဟ္မွ တေပ်ာတ္ စ္ပါး လပႈ ္ရွားေနၾကသမူ ်ား အၾကားတြင္ တစ္ေယာက္တညး္ ေသာ သသူ ာ အေနာက္ေျမာကဘ္ က္ရွိ ဂႏာၶ ရတိုငး္ တကသၠ ီလာအထိ ေပါက္ေသာ အေရွ႕မွ အေနာက္သို႔ ငငူ ူငငုိ ္ငုိင္ ျဖစ္ေနသည္။ ထုိသကူ ား မိမိ အဇာတသတ္...၊ မာဂဓနန္း၏ အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာ။ လမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္ ဗဒု ၶ မႂကြခဲ့ မေရာကခ္ ဲ့ေသာေနရာ မရွိေတာ့ဟု ထင္သည္။ ဥတရၱ ပထ ေခၚ ထလုိ မ္းမႀကးီ အစဥ္အတိုငး္ ဆပုိ ါက ဦးစြာ နာလႏၵ။ ထိ႔ုေနာက္ ပါဋလိပုတ၊္ ဗာရာဏသီ၊ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ နနး္ ၿမဳိ ႕၏ အေႏာၲ နဂရ အတြငး္ ၿမဳိ ႕ဆီမွ ဗဟိနဂရ အျပငၿ္ မဳိ ႕ဆသီ ုိ႔ ေငးေမ်ွ ာ္ ၾကညလ့္ ိုက္လွ်င္ ေဝဠဳဝန္ႏွင့္ ရာဇၿဂဳိ ဟၿ္ မဳိ ႕တြင္း သြားလုိက္ျပနလ္ ိုက္ လူးလာေခါက္တံု႔ Page - 46 လုပ္ေနသမူ ်ားကုိ ေတြ႔ေနရသည္။ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ျဖစလ္ ာသည္။ ေနာကဆ္ ံုးေတာ့ ဆရာဇီဝကကပို င္ ရေွိ သးတယ္။ နန္းစံသက္ ကုးိ ႏွစ္အရမွာ သူဟာ ကပိလဝတ္ကေန ထြကခ္ ြာၿပးီ ရာဇၿဂိဳဟ္ ေခၚယူလကုိ ္ရေတာ၏့ ။ ဆရာဇဝီ ကသည္လည္း အလြန္ အလုပ္တာဝန္မ်ားသူ ျဖစ္ရသည့္အထဲ ဗဒု ၶ ေရာက္လာတဲ့ သဒိ တၶ ၳနဲ႔ စေတြ႔ခဲ့တာေပါ႔” ႂကြလာမည့္ ကိစျၥ ဖင့္ ပို၍ အလုပ္မ်ားေနေသာေၾကာင့္ ညဥ့္ႀကးီ မုိးခ်ဳပ္မွ ေရာက္လာႏုိင္သည္။ အႏွစ္ သံးု ဆယေ္ က်ာ္ ေလးဆယ္နီးပါးပင္ ရပွိ ါပေကာဟု သလိ ိုက္ရ၏။ ဤမ်ွ ႏွစ္ကာလ ဆရာဇီဝကသည္ ပင္ပန္းႏြမ္းလ်ေနဟန္ ရွေိ သာ္လည္း တစခ္ ်ကက္ ေလးမ်ွ ညဥ္းသံ ရွည္ၾကာခဲ့ေသာ ရငး္ ႏးွီ ကၽြမး္ ဝင္မႈ၊ ကုးိ ကြယဆ္ ည္းကပ္မႈ ရွိခဲမ့ ွနး္ အတိအက် သတိမထားမိခဲ့။ ညဥ္းဟန္ မျပ။ “အရွင့္သား ခနမ႔္ ွန္းၾကည့္ႏုိငဖ္ ို႔ပါ” “ဗုဒၶ ႂကြလာမယဆ္ တုိ ာ ဟုတလ္ ား ဆရာဇဝီ က...” ဆရာဇီဝကသည္ ထံးု စံအတုိငး္ ေရတစခ္ ြက္ကုိ ခပျ္ ဖည္းျဖည္း ေသာကခ္ ်လိုက္ၿပးီ ေနာက္- သည္အခ်နိ မ္ ွာ သညလ္ ုိ ေမးရန္ေကာ ဟူေသာ မ်က္လုးံ မ်ိဳးျဖင့္ ဆရာဇီဝက လွမ္းၾကည့္ လုကိ သ္ ည္ကုိ သတိထားမိ၏။ သိုေ႔ သာ္ အေရးတယူ အေလးအနကပ္ င္ ေျဖေလသည္။ “သိဒတၶ ၳဟာ ရာဇၿဂိဳဟ္ကေန ဥ႐ုေဝလကုိ သြားခဲ့တယ္။ အာဠာရကာလာမနဲ႔ ဥဒၵကရာမပုတၱ ရေသ့ႏွစ္ပါးထမံ ာွ နညး္ နိႆယ် ခယံ ူၿပီး တရားက်င့္ခဲ့တယ။္ ၿပီးေတာ့ ဥ႐ုေဝလကို “ဗုဒျၶ မတ္စြာနဲ႔ အရွင့္ ဖခည္းေတာတ္ ို႔ဟာ လြန္ခဲေ့ သာ ႏွစ္ကာလေပါငး္ မ်ားစြာကတညး္ က ႂကြၿပးီ ဒကု ၠရစရိယာ ေျခာကႏ္ ွစ္ က်ငခ့္ ဲ့တယ္။ ေဗာဓိပင္ရင္းမာွ သစာၥ ေလးပါး တရားကုိ အကၽြမ္းဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဆရာတပည့ေ္ တြ ျဖစ္တယ္။ ဘုရင္မင္းျမတ္ဟာ ျမတစ္ ြာဘရု ားကုိ သျိ မင္ေတာမ္ ူခဲ့ၿပီး သမၼာသမဳၺ ဒၶ ဘရု ားအျဖစ္ကုိ ရရွိေတာ္မတူ ဲအ့ ခါ မဂိ ဒါဝုန္ကို ႂကြေတာမ္ တူ ယ္” ဘယ္ေလာက္ ၾကညည္ ဳိ ၿပီး ဓမၼတရားေတာမ္ ွာလညး္ ဘယေ္ လာက္ သက္ဝင္ယုံၾကည္တယ္ ဆုိတာ အရွင့္သား သိမွာေပါ႔” ဆရာဇီဝကသည္ ေဆးဆရာႏငွ ့္ မတူဘဲ ပူရာဏ္က်မ္းကို အာဂံရု ြတ္ဆုေိ နေသာ လကၤာ ကဝိႀကီးႏွင့္ တူသညဟ္ ု ထင္မိ၏။ ဗုဒၶႏွင့္ ခမညး္ ေတာ္တုိ႔ ပဂု ၢဳိ လ္ခ်ငး္ ရင္းႏးီွ ၾကသည့္ ဆရာ ဒယကာမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္းကိုေတာ့ သတိ န္သေလာက္ သိသည္။ ဓမၼတရားေတာ၌္ သကဝ္ ငယ္ ံၾု ကည္ျခငး္ “မဂိ ဒါဝုနက္ ေန ဥ႐ေု ဝလကပို ဲ ျပနႂ္ ကြလာၿပီး အဲ့ဒီကေန ရာဇၿဂိဳဟ္ကုိ ႂကြေတာမ္ ူ ဆိုတာေတာ့ ေကာင္းစြာ သေဘာမေပါက္ခ်င္။ လာတယ္။ ရာဇၿဂိဳဟ္ လ႒ဝီ လဥယ်ာဥမ္ ာွ သီတင္းသံုးေနခ်ိန္မွာ အရွင့္ခမည္းေတာႀ္ ကီးဟာ ဗဒု ျၶ မတ္စြာ ေရွ႕ေတာေ္ မာွ က္ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေနမ႔ ွာပဲ ဘုရငမ္ င္းျမတဟ္ ာ “အရွင့္ ခမညး္ ေတာ္ဟာ ျမတ္စြာဘရု ားထက္ ငါးႏွစပ္ ဲ ငယ္တယ။္ ျမတ္စြာဘုရား ဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ သံဃာမ်ားကုိ ဆြမ္းလုပ္ေကၽြးၿပီး ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းကို လွဴဒါန္းလိုက္တာပဲ” သိဒၶတမၳ င္းသား ဘဝက ကပိလဝတ္ နန္းစညး္ စိမ္ကုိ စြနပ္႔ စ္ထြက္ခြာခဲ့စဥ္က အသက္ ႏစွ ္ဆယ့္ကိးု ႏွစ္၊ အဲဒီအခ်ိနမ္ ွာ အရွင့္ ခမညး္ ေတာ္ႀကီးက အသက္ ႏစွ ္ဆယ့္ေလးႏွစ္ပဲ ရညွ ္လ်ားေသာ အတိတျ္ ဖစ္စဥ္ႀကီးကုိ ထမိ ိစြာ အတခုိ ်ဳံ းေျပာျပေသာ ဆရာဇီဝက၏ စကားကုိ နားေထာင္ရငး္ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ဆီသုိ႔ ေမွ်ာ္ၾကညျ့္ ဖစ္၏။ Page - 47 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)

http://mmcybermedia .com ျမဴေတြေဝ့ေနေသာ ဂိဇၩကူဋ ေတာင္ႀကးီ ကုိ မုိးမိုးမားမား ျမင္ေနရသည္။ ေတာင္ထိပ္ပိုင္း “ဂိရိဗၺဇရဲ႕ ေျမာက္ဘက္။ အငး္ ... ၿမဳိ ႕ေတာေ္ ဟာင္း တံခါးရဲ႕ အေနာက္ဘက္။ အခေု တာ့ တြင္ ျမဴေတြဆုိငး္ ေနေသာ္လည္း ေတာင္ခါးပန္းလည္၌မူ ေနေရာင္တို႔ ထြနး္ ေနၾကကာ ျပာလဲေ့ သာ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ ၿမိဳ႕ေတာ္သစႀ္ ကီးဆုေိ တာ့ ၿမိဳ႕သစ္ရဲ႕ အေနာက္ေတာင္ဘက္ က်တာေပါ႔ေလ။ အဲဒီမွာ အဆင္းျဖင့္ တစ္မ်ဳိ းတစ္ဖုံ လေွ နသည့္ ဂိဇၩကူဋ ေတာင္တန္းႀကီး။ ရေွိ နတဲ့ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးကလည္း သိပ္စတိ ္ဝငစ္ ားစရာ ေကာင္းတာကလား အရွင္သ့ ားရဲ႕...” ဆရာဇီဝကလည္း မိမိ အၾကည့္ေရာက္ရာသုိ႔ လုကိ ၾ္ ကည့၏္ ။ ဂိဇၩကူဋ ေတာငႀ္ ကီးသည္ အသံမဲ့ စကားလုးံ တ႔ျုိ ဖင့္ မိမိအား တစ္စံုတစ္ခု လမွ း္ ေျပာေနသေယာင္။ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာငး္ တုိက္ေနရာသည္ ေရးွ ယခင္က ဥယ်ာဥ္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့ေၾကာငး္ ၊ ရွဥ့တ္ ို႔ ျမဴးထူးက်က္စားရာ ေတာဥယ်ာဥ္ ျဖစခ္ ဲ့ေၾကာင္းကိုမူကား ၾကားဖူးနားဝ ရိွထား၏။ “ဂိဇၩကူဋ ေတာင္ေပၚမွာ ဘုရားရငွ ္ သီတင္းသုံးတတ္တယ၊္ အရွင့္ ခမည္းေတာ္ႀကးီ ဟာ ဘရု ားရွင္ကို ဖးူ ေျမာ္ဖုိ႔ ေတာငေ္ ပၚတက္တဲ့အခါ စီးလာတဲ့ ယာဥ္ေပၚကဆင္း၊ ေနာကပ္ ါ မဴွ းမတ္ “ဟုိး ေရွးပေဝသဏီက ဆုပိ ါေတာ့ အရွင့္သား... ကာလက မာဂဓဘုရင္ႀကီး တစ္ပါးဟာ ဗုိလ္ေတြကို ထားခဲၿ့ ပီး တစ္ကယုိ တ္ ည္း ေရ႕ွ ဆကသ္ ြားတတတ္ ယ္၊ အဲဒေီ လာက္ ၾကည္ညိဳတာ” အဲဒဦ ယ်ာဥ္ႀကးီ ထဲကုိ ေတာကစား ထြက္လာခဲ့သတဲ့” ဂယာသီသေက်ာင္းတုိက္ မုခ္ဝေရွ႕တြင္ ရထားကရို ပ္ကာ ေက်ာငး္ ဝင္းထဲသုိ႔ ေျခက်င္ ဆရာဇီဝကသည္ ပုရာဏ္ဆရာႀကီး ျဖစ္သညဆ္ ိုပါက မိမိသည္ ပံျု ပင္လကာၤရွည္ႀကီး ဆက္ေလ်ွ ာက္ခဲ့ေသာ မိမိသည္လည္း အရွင္ ေဒဝဒတက္ ုိ အလားတူပင္ ၾကည္ညဳိ တတ္သူပါဟု တစ္ပဒု ၌္ နစ္ျမဳပၿ္ ငိတြယ္စြာ နားေထာင္ေနေသာ ကေလးငယ္တစ္ဦး ျဖစ္သြားၿပီဟု ထင္မွတ္မိ၏။ ေျပာမိလုနီး ျဖစ္သြား၏။ သေုိ႔ သာ္ ယခလု ုိအခ်ိန္တြင္ ဆရာဇဝီ ကေျပာေသာ စကားမ်ားကိုသာ နားေထာင္ေနခ်င္သည္။ “ဘရု င္ႀကးီ ဟာ ေတာကစားၿပီးေတာ့ ေသရည္ေသာက္ၿပးီ ေမာေမာနဲ႔ အပိ ္ေပ်ာသ္ ြား တာေပါ႔... ဒီအခါ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ပါးစပက္ ေသရည္အန႔ံကို ရၿပးီ ေႁမြႀကီးတစ္ေကာင္ဟာ “ဂရိ ိဗၺဇရဲ႕ ေျမာက္ဘက္မာွ ရွိေနတဲ့...” ဘုရင္ႀကးီ ကုိ ကကို ္မယ္အလုပမ္ ွာ ေတာေစာင့္နတ္က ရွဥ့္ေယာငေ္ ဆာင္ၿပီး သစ္ပင္ေပၚကေန က်ယက္ ်ယ္ေလာငေ္ လာင္ ေအာ္လကို ္တဲအ့ တြက္ ဘရု င္ႀကီး လန္႔ႏိုးသြားတယ။္ ေႁမြႀကီးလည္း ဆရာဇီဝကသည္ ေျပာလက္စ စကားကို သ႔ူဘာသူပင္ ရပ္တန္႔ပစ္လိုက္၏။ ထုိေ႔ နာက္ ထြကေ္ ျပးသြားတယ္။ ဒီအခါကစၿပီး သူ႔အသက္ကုိ ရွဥ့္ကယတ္ ာပဲ ဆိုၿပးီ ဘရု င္ႀကီးဟာ ရဥွ ့္ေတြကို ၿပဳံ း၍ - မျပတ္ အစာေကၽြးရမယ္၊ ေဘးမဲ့ ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမယ္လုိ႔ အမိန္႔ထုတ္လိုက္သတဲ။့ ဒါေၾကာင့္ အရငက္ ဒေီ ဝဠဳဝန္က ဥယ်ာဥေ္ တာ္ေနရာကုိ အခါခပ္သိမး္ ရဥွ ့္မ်ားအား အစာေကၽြးရာ၊ ေဘးမဲေ့ ပး “ဂိရဗိ ၺဇဆတုိ ာ ရာဇၿဂဳိ ဟရ္ ဲ႕ အမည္ေဟာငး္ ေလ... အတိတ္ျဖစ္ရပေ္ တြကုိ ေျပာရင္းနဲ႔ ေစာငေ့္ ရွာက္ရာဌာန ကလဒၵကနိဝါပလိ႔ု ေခၚခဲၾ့ ကတာေပါ.႔ .. ေဝဠဳဝန္ရဲ႕ အတိတ္ဟာ အဲဒ့ လီ ုိ ကယို ္တုိင္ အတိတ္ရဲ႕ လႊမး္ ၿခဳံ မႈေအာက္ ေရာက္သြားတယ္ထင္ရဲ႕... ဂိရိဗၺဇဆိုတဲ့ လွပခဲတ့ ယ္ေလ” အမည္ေဟာင္းကို လတႊ ္ခနဲ သးုံ မိလ်ကသ္ ား ျဖစ္သြားတယ္၊ အဲ... ထားပါေတာ”့ Typing by MissingSeptemberGreen (mCm) Page - 48

http://mmcybermedia .com မမိ ိ ငယ္စဥ္က ေဝဠဳဝန္ ဝါး႐ံုေတာႀကးီ ထဲ၌ ရဥွ ့္မ်ားႏွင့္ ေဆာက့ စားခဲ့ဖးူ သည္ကို ေနာက္တစ္ေန႔ ဂယာသီသသို႔ ဆြမ္းအုပ္အပို႔တြင္ ဆရာအရွင္ႏွင့္ ျပႆနာကုိ အမွတရ္ မိ၏။ ေဆြးေႏြးမည္ဟု ဆးံု ျဖတ္လုိက္၏။ ဆရာအရွင္ မည္သို႔ တံျု႔ ပန္မည္လဲေတာ့ မသိ။ “ေနစမ္းပါဦး ဆရာဇီဝကရယ္... ဒါေတြကေတာ့ ဟတု ပ္ ါၿပီ၊ ဗုဒကၶ ဘာေၾကာင့္ QQQQ ရာဇၿဂဳိ ဟ္ကို ႂကြလာသတဲ့လဲ” “သတဝၱ ါေတြကုိ ကယတ္ င္ဖိုေ႔ ပါ႔ အရွင့္သား” ဆရာဇီဝက အေျဖမွာ မထင္မတွ ္ဘဲ တေုိ တာငး္ ျပတသ္ ားစြာ ထြကေ္ ပၚလာ၏။ ေျဖသံက “အရွငဘ္ ုရား... ဝါဆုိအမီ ဗဒု ၶဟာ ေကာသမၺီကေန ရာဇၿဂဳိ ဟ္ကို ႂကြလာေတာ္မူေနၿပလီ ို႔ တေုိ တာင္းျပတသ္ ားေသာ္လည္း ဆရာဇဝီ က၏ မ်က္ႏာွ သြင္ျပင္မွာ အတုိငး္ မသိ ေလးျမတ္ ဆပုိ ါတယ္” ၾကည္ႏူးမမႈ ်ားက ထုထည္ႀကီးစြာ ပ်႕ံ ႏံွ႔ေနသည္ဟု ထငရ္ ၏။ ဆရာႏွင့္ တကယ္တမ္း ေတ့ေတ့ဆငုိ ္ဆုိင္ ေလွ်ာကရ္ ၿပီဆုိေသာအခါ မမိ ိအသံ အနည္းငယ္ မူပ်ကခ္ ်ငသ္ လုိ ျဖစ္ေနသည္ကုိ သတိထားမ၏ိ ။ “အရွင့သ္ ား ခြငျ့္ ပဳမယဆ္ ိုရင္ ကၽြႏပု္ ္မာွ အလပု ္ေတြရွိ ေနေသးလို”႔ “ေၾသာ္... အင္း... အငး္ ... သြားပါ... သြားႏိုငပ္ ါတယ္ ဆရာဇီဝက” “အငး္ ... ငါလည္း ၾကားပါတယ္၊ မင္းသားရဲ႕ ခမည္းေတာ္ႀကီးကေတာ့ ဗုဒၶကုိ ႀကဳိ ဆဖို ို႔ အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ေနေရာေပါ.႔ .. နန္းေတာ္မွာလည္း လႈပလ္ ႈပ္ရြရြ ျပင္ဆင္ေနၾကေရာေပါ႔ “ဘရု ားအရွင္နဲ႔အတူ ႂကြခ်လီ ာၾကမယ့္ ရဟနး္ ေတာ္မ်ား ခရးီ ပနး္ ႏြမ္းနယ္ရာွ ၾကမွာေတြ၊ ဟုတ္လား...” အနာေရာဂါ ရွိမာွ ေတြ... အဲ... ဒါေတြအတြက္ ေဆးဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေဆးဝါးေတြ ျပငဆ္ င္ရဦးမယ္ေလ” ဆရာေဒဝဒတ္ ၾကည့္ရသည္မာွ တည္တညၿ္ ငမိ ၿ္ ငမိ ္ပင္ ရေွိ လသည္။ “ေဝဠဳဝန္ ေက်ာင္းတကုိ ႀ္ ကီး ျပနလ္ ည္ စည္ကားလာဦးမာွ ေပါ႔ေလ” ဆရာဇီဝက ထြကသ္ ြား၏။ ငူငူငုငိ ္ငိုင္ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ မမိ ိ၏ ရင္ထဲတြင္ကား မတင္မက်ႀကီးပင္ ျဖစ္ေနျပန္သည္။ ဗုဒၶ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာငး္ တုကိ ႀ္ ကီး ဘယ္သုိ႔ပင္ ျပန္လည္စည္ကားလာေစ၊ မိမိ၏ ဆရာအရငွ ္ ေရာက္ရွိလာေတာမ့ ည့္ ေဝဠဳဝန္ ေက်ာင္းတိုက္။ ထို႔ေနာက္ ဂယာသီသမွ မမိ ိ၏ ဆရာအရွင္။ ေဒဝဒတ္၏ ဂယာသီသကုိေတာ့ မည္သိုမ႔ ်ွ မီမွာမဟုတဟ္ ု အေတြးေရာက္မိ၏။ ဂယာသီသသို႔ ႐တု ္ခ်ညး္ ပင္ အေတြးတစခ္ ုေၾကာင့္ ျဖဳိ းျဖိဳးျဖင္းျဖငး္ ျဖစ္သြား၏။ အလိ.ု .. ရာဇၿဂိဳဟ္ ေကာင္းကင္ ခလုိ ံႈဝင္ေရာက္လာေသာ ရဟန္းတို႔ အေရအတြက္မာွ တစ္ေန႔တျခား တိုးပြားလာေနသည။္ ထက္မာွ ေန ႏစွ ္စင္း၊ လ ႏွစ္စင္း ထြကေ္ ပၚလာေတာ့မညေ္ လာ။ “တပည့္ေတာ္ ေလွ်ာက္ထားစရာ တစ္ခုရိွလိုပ႔ ါ အရွငဘ္ ုရား” Page - 49 Typing by MissingSeptemberGreen (mCm)