วรรคทองพ้อย

คำนำ หนงั สอื E-book เลม่ นี้จดั ทำขน้ึ เพอื่ ประกอบ กำรเรยี นกำรสอนในนรำยวชิ ำ ควำมคดิ สรำ้ งสรรค์ ผจู้ ดั ทำไดร้ วบรวมขอ้ มลู เกยี่ วกบั “วรรคทองในวรรณคด”ี ซงึ่ มี เนื้อหำประกอบไปด้วยวรรคทองในวรรณคดี ผู้แต่ง แผนผงั ของคำประพนั ธ์ เพื่อให้ผู้อ่ำนเกิดควำมรู้ ควำมเข้ำใจมำก ยงิ่ ขนึ้ ผจู้ ดั ทำหวงั เป็ นอย่ำงย่ิงวำ่ จะเป็ นประโยชน์แก่ผอู้ ่ำนหรือผู้ ทมี่ ำศกึ ษำไมม่ ำกก็น้อย หำกมขี อ้ ผดิ พลำดประกำรใด ผจู้ กั ทำก็ ขออภยั มำ ณ ทนี่ ี่ดว้ ย นำงสำวศศกิ ำนต์ บวั ตบิ๊ ผจู้ ดั ทำ

สำรบญั ก ข คำนำ ๑ สำรบญั ๒ โคลงสสี่ ภุ ำพ ๓ วสนั ตดลิ กฉนั ท์ ๑๔ ๔ กำพย์เหเ่ รือ ๕ กลอนเพลง ๖ อนิ ทรวเิ ชียรฉนั ท์ ๑๑ ๗ กำพยย์ ำนี ๑๑ ๘ รำ่ ยสภุ ำพ ๙ กลอนเสภำ ๑๐ กลอนดอกสรอ้ ย ค โคลงสองสภุ ำพ บรรณำนุกรม

โคลงสสี่ ภุ ำพ นาคมี พี ษิ เพยี้ ง สรุ โิ ย เลอื้ ยบ่ทาเดโช พษิ นอ้ ยหยงิ่ โยโส แชม่ ชา้ ชแู ตห่ างเองอา้ แมลงป่ อง อวดอา้ งฤทธิ ์ จากโคลงโลกนิติ สมเดจ็ พระเจา้ บรมวงศเ์ ธอ กรมพระยาเดชาดศิ ร แผนผงั โคลงสสี่ ภุ ำพ

วสันตดลิ กฉนั ท์ ๑๔ สามยอดตลอดระยะระยบั วะวะวบั สลบั พรรณ ชอ่ ฟ้ าตระการกลจะหยนั จะเยาะยว่ั ทฆิ มั พร บราลพี ลิ าสศภุ จรญู นภศลู ประภสั สร หางหงสผ์ จงพจิ ติ รงอน ดจุ กวกั นภาลยั สามคั คเี ภทคาฉนั ท ์ ผูแ้ ตง่ นายชติ บุรทตั แผนผงั วสนั ตดลิ กฉนั ท์ ๑๔

กำพยเ์ หเ่ รอื พระเสด็จโดยแดนชล ทรงเรือตน้ งำมเฉิดฉำย กง่ิ แกว้ แพรว้ พรรณรำย พำยออ่ นหยบั จบั งำมงอน สวุ รรณหงส์ทรงพหู่ อ้ ย งำมชดชอ้ ยลอยหลงั สนิ ธ์ุ เพยี งหงส์ทรงพรหมนิ ทร์ ลนิ ลำศเลอื่ นเตอื นตำชม ตอนเห่ชมเรอื กระบวน ผูแ้ ต่ง เจา้ ฟ้ าธรรมธเิ บศร แผนผงั กำพยย์ ำนี ๑๑

กลอนเพลง แลว้ สอนวำ่ อยำ่ ไวใ้ จมนุษย์ มนั แสนสดุ ลกึ ลำ้ เหลือกำหนด ถงึ เถำวลั ย์พนั เกยี่ วทเี่ ลี้ยวลด กไ็ มค่ ดเหมอื นหนง่ึ ในน้ำใจคน มนุษยน์ ี้ทรี่ กั อยูส่ องสถำน บดิ ำมำรดำรกั มกั เป็ นผล ทพี่ ง่ึ หนึ่งพงึ่ ไดแ้ ตก่ ำยตน เกดิ เป็ นคนคดิ เหน็ จงึ เจรจำ (สนุ ทรภู่ พระอภยั มณี) แผนผงั กลอนเพลง

อินทรวเิ ชยี รฉันท์ ๑๑ ดกู อ่ นสุชำตำ มะทะนำวไิ ลศรี ยำมองคส์ เุ ทษณ์มี วรพจน์ประกำรใด นำงจงทำนูลตอบ มะธุรส ธ ตรสั ไซร้ เขำ้ ใจมเิ ขำ้ ใจ ฤ ก็ตอบพะจีพลนั จำก บทละครพูดคำฉนั ท์เรือ่ งมทั นะพำธำ พระรำชนิพนธใ์ นพระบำทสมเดจ็ พระมงกฎุ เกลำ้ เจำ้ อยหู่ วั แผนผงั อนิ ทรวเิ ชยี รฉนั ท์ ๑๑

กำพยย์ ำนี ๑๑ ลงิ คำ่ งครำงโครกครอก ฝงู จงิ้ จอกออกเหำ่ หอน ชะนีวเิ วกวอน นกหกรอ่ นนอนรงั เรยี ง ลูกนกยกปี กป้ อง อำ้ ปำกรอ้ งซอ้ งแซเ่ สียง แมน่ กปกปี กเคยี ง เลย้ี งลูกออ่ นป้ อนอำหำร (กำพย์พระไชยสุรยิ ำ) แผนผงั กำพยย์ ำนี ๑๑

รำ่ ยสภุ ำพ ผภี ำยในแลน่ ออก แลนำ ผภี ำยนอกแลน่ เขำ้ แลนำ เทพยดำป่ เู จำ้ ส่งั แลนำ มำทำด่งั ป่ สู อน แลนำ ใหย้ อ่ หยอ่ นทกุ สง่ิ แลนำ จงึ่ ใหส้ ำรไปกลำ่ ว แลนำ จงึ่ ใหข้ ำ่ วไปถงึ สมงิ พรำยผูเ้ ฒำ่ แลนำ ป่ ูเจำ้ ฟงั แลว้ ไส้ แลนำ ป่ จู ง่ึ ใชส้ ลำเหนิ แลนำ เดนิ เวหำไปสู่ แลนำ ตกลงอยู่ระคน แลนำ ปนหมำก เสวยท่ำนไท้ แลนำ ครน้ั ท่ำนได้หยิบเสวย แลนำ บนำนเลยลอรำช แลนำ ใจจะขำดรอนรอน ถงึ สำยสมรพนี่ ้อง คดิ บลเุ ลยขอ้ ง ขนุ่ แคน้ อำดู (ลลิ ติ พระลอ) แผนผงั รำ่ ยสภุ ำพ

กลอนเสภำ จะกลำ่ วถงึ โฉมเจำ้ เณรแกว้ พอแสงทองผอ่ งแผว้ พระเวหำ คดิ คะนึงถงึ พมิ น่ิมนวลตำ ลำ้ งหน้ำแลว้ ก็นุ่งสบงพลนั หม่ ดองครองคำดรำตคด พรอ้ มหมดแบกบำตรแลว้ ผำยผนั ดทู ุกตรอกซอกละเมำะเสำะสำคญั เขำ้ ในเมอื งสพุ รรณดว้ ยทนั ใด (เสภำเรือ่ งขนุ ชำ้ งขนุ แผน) แผนผงั กลอนเสภำ

กลอนดอกสรอ้ ย ตง้ั เอยตง้ั ไข่ จะตง้ั ไยไขก่ ลมก็ลม้ สน้ิ ถงึ วำ่ ไขล่ ม้ จะตม้ กนิ ถำ้ ตกดนิ เสยี ก็อดหมดฝี มอื ตง้ั ใจเรำน้ีจะดกี วำ่ อตุ สำ่ ห์หดั เขยี นเรียนหนงั สอื ทง้ั วชิ ำสำรพดั เพียรหดั ปรือ อยำ่ ดงึ ดอื้ ตง้ั ไขร่ ำ่ ไรเอย (ดอกสรอ้ ยสุภำษิต) แผนผงั กลอนดอกสรอ้ ย

โคลงสองสภุ ำพ จำใจจรจำกสรอ้ ย อยแู่ มอ่ ยำ่ ละหอ้ ย หอ่ นชำ้ คนื สม แมแ่ ล (ลลิ ติ ตะเลงพำ่ ย) แผนผงั โคลงสองสภุ ำพ

บรรณานุกรม สำนกั งำนรำชบณั ฑติ ยสภำ. (2557). กวีวจั น์วรรณนำ. สืบคน้ เมอื่ วนั ที่ 17 กนั ยำยน 2564. จำก : https://www.orst.go.th ครูปิ ยะฤกษ์.(2544).บทอำขยำนภำษำไทย. สืบคน้ จำก http://yoyonantawat.blogspot.com