Αγοράκριτος Ακέφαλο άγαλμα της Δήμητρας (τέλη 5ου αι. π.Χ.) Ελευσίνα Αρχαιολογικό Μουσείο
Γλυπτική 4ος αι. Γενικά χαρακτηριστικά Γλύπτες • Κομψότητα, χάρη Πραξιτέλης μορφών Σκόπας Λύσιππος • Πλούσιες πτυχώσεις Ευφράνωρ • Μεταφορά από το Τιμόθεος Βρύαξις, Λεωχάρης αντικειμενικό στο υποκειμενικό-ατομικό
«Πλούσιος» ρυθμός (420-370) • είναι η στιγμή που το πόδι της αγγίζει το έδαφος • φουσκωμένο ιμάτιο • «υγρό στυλ» στα ενδύματα • ζωή, κίνηση • δύναμη Η Νίκη του Παιωνίου (420 π.Χ.) Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας
Πραξιτέλης: Ο εξανθρωπισμός των θεών Ο Ερμής με τον Διόνυσο μωρό (340 π.Χ.) Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας
• Το πρώτο γυναικείο γυμνό γυναικείο άγαλμα • πρότυπο γυναικείου σώματος και κάλλους για τη μεταγενέστερη δυτική τέχνη Πραξιτέλης Η Αφροδίτη της Κνίδου (350-330 π.Χ.) Ρωμαϊκό αντίγραφο Συλλογή Ludovisi
• οι μορφές κινούνται πιο ελεύθερα στον χώρο • τα σώματα λυγίζουν • οι χειρονομίες γίνονται πιο εύγλωττες • τα ενδύματα και τα χτενίσματα πιο πολύπλοκα και εξεζητημένα • η έκφραση των συναισθημάτων πιο έντονη Καλλίμαχος Νίκη «σανδαλίζουσα» Από θωράκιο του ναού της Αθηνάς Νίκης (409-406 π.Χ.) Αθήνα Μουσείο Ακρόπολης
Επιτύμβιες στήλες • Στήνονται πάνω στους τάφους • Δύο ή και περισσότερες μορφές κάτω από ένα σκέπαστρο • Σχέση των μορφών (ζωντανός και νεκρός) ▼ • Έντονη δραματικότητα • Ακολουθούν τις τάσεις της γλυπτικής συνολικά Στήλη της Ηγησούς (420-400 π.Χ.) Νεκροταφείο Κεραμεικού Αθήνα, Μουσείο Κεραμεικού
Επιτύμβια στήλη της Αμφαρέτης με το εγγόνι της (430-420 π.Χ.) Νεκροταφείο Κεραμεικού Αθήνα, Μουσείο Κεραμεικού
Η εμφάνιση του ρεαλισμού (390-340 π.Χ.) • Πάθος • Βίαιες κινήσεις • Σύσπαση μυώνων • Απόδοση συναισθημάτων Τιμόθεος Σκηνή από την Αμαζονομαχία (350-330 π.Χ.) Μαυσωλείο Αλικαρνασσού
Η εμφάνιση του ρεαλισμού (390-340 π.Χ.) Σκόπας: Υποκειμενισμός, συναίσθημα Κεφαλή της θεάς Υγείας (4ος αι.) Μαινάδα (330 π.Χ.) Ρωμαϊκό Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο μαρμάρινο αντίγραφο, (ύψος 45 cm) Δρέσδη, Staatliche unstsammlungen
Ανασύρθηκε το 1900-1901 από ναυάγιο στα Αντικύθηρα. Όρθιος νεαρός γυμνός άνδρας, που στέκεται κατενώπιον. Στηρίζεται με ολόκληρο το πέλμα στο αριστερό σκέλος, ενώ το δεξί, λυγισμένο στο γόνατο, πηγαίνει προς τα πίσω και δεξιά, μόλις ακουμπώντας στο έδαφος. Ανασηκώνει διαγώνια το δεξί χέρι, ενώ έχει το αριστερό χαλαρό, κοντά στο σώμα. Στρέφει το κεφάλι προς την πλευρά του λυγισμένου σκέλους, χωρίς να επικεντρώνει το βλέμμα σε αυτό που κρατάει. Λεπτομερής και πλαστική απόδοση των βοστρύχων της κόμης. Ποιος είναι; Ο Έφηβος των Αντικυθήρων (340-330 π.Χ.) Ο Απόλλωνας; Αθήνα Ο «Λόγιος» Ερμής, που κρατά κηρύκειο; Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Ο Ηρακλής με ρόπαλο ή λεοντή; Αθλητής που φέρει ως έπαθλο σφαιρικό ληκύθιο, σφαίρα, στεφάνι, φιάλη ή μήλο Ο Περσέας, που επιδείκνυε με την κεφαλή της Μέδουσας Γοργούς, στο δεξί χέρι και τη χαλύβδινη άρπη με την οποία την αποκεφάλισε στο αριστερό; Είναι επιτύμβιο άγαλμα νέου;
Η εμφάνιση του ρεαλισμού Λύσιππος: νέοι κανόνες, πορτρέτα Νέοι κανόνες απόδοσης σώματος: Πιο λεπτά σώματα Ανθρώπινο κεφάλι = 1/8 σώματος (Πολύκλειτος 1/7) • Χέρια μπροστά • Τρίτη διάσταση • Προσπάθεια κατάκτησης του χώρου • Η κίνηση γίνεται αντιληπτή αν το άγαλμα κοιταχτεί από το πλάι Λύσιππος, Ο αποξυόμενος (περ. 330 π.Χ.) Βατικανό, Μουσείο Βατικανού
Η εμφάνιση του ρεαλισμού Ρεαλιστική απόδοση Λύσιππος Κουρασμένος Ηρακλής (Χάλκινο άγαλμα, 320 π.Χ.) Ρωμαϊκό αντίγραφο Νάπολη, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Αριστερά: Λύσιππος, Κεφαλή Αλέξανδρου (390π.Χ- 310 π.Χ. Μόναχο Staatliche Antikensammlung [Κρατική Αρχαιολογική Συλλογή] Δεξιά: Λύσιππος, Ερμαϊκή στήλη με κεφαλή αγάλματος M. Αλεξάνδρου (ρωμαϊκό αντίγραφο. Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου)
Κεραμική Περίοδοι • 480 - 450 π.Χ. Πρώιμη κλασική αγγειογραφία • 450 - 420 π.Χ. Ώριμη κλασική αγγειογραφία • 420 - 390 π.Χ. Ύστερη κλασική αγγειογραφία Α΄ (Πλούσιος ρυθμός) • 390 - 320 π.Χ. Ύστερη κλασική αγγειογραφία Β΄
• Πολύπλοκες στάσεις (επίδραση «Ζωγράφος της Πενθεσίλειας» της μεγάλης ζωγραφικής της εσωτερικό ερυθρόμορφης κύλικας εποχής) (460-450 π.Χ.) Εδώ: Είναι η στιγμή που ο Αχιλλέας βυθίζει το σπαθί του στο στήθος της Μόναχο, Staatliche Πενθεσίλειας, ενώ κοιτάζονται στα μάτια. Antikensammlungen [Κρατική Η Πενθεσίλεια σηκώνει ικετευτικά τα χέρια. Ο πολεμιστής που διακρίνεται Αρχαιολογική Συλλογή] πίσω της με δόρυ στο ένα χέρι και ξίφος στο άλλο είναι ίσως ο Θερσίτης. Πίσω από τον Αχιλλέα εικονίζεται μια νεκρή Αμαζόνα με σκυθική ενδυμασία. Παρατηρήστε: τη στάση της μορφής που κείτεται στο έδαφος. πώς κατάφερε ο ζωγράφος να προσαρμόσει τις ανθρώπινες μορφές και τη δράση που απαιτεί το θέμα του στο κυκλικό πλαίσιο
• Πολυάριθμες Κρατήρας «Ζωγράφου Νιοβιδών» μορφές σε διάφορα (455-450 π.Χ.) επίπεδα Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου • Αίσθηση ανισόπεδου εδάφους μέσω γραμμών • Απεικόνιση προσώπων και σωμάτων κατά ¾ ή μετωπικά • Λεπτομέρειες συντετμημένες • Πλαστικότητα μορφών
Αποκλειστικά Ζωγράφος του Δίνου ερυθρόμορφα αγγεία Δίνος με αθλητές που γυμνάζονται Θέματα: (430-420π.Χ.) από τη μυθολογία Βοστόνη, Μουσείο Καλών Τεχνών από την καθημερινή ζωή διονυσιακές σκηνές Πολυπρόσωπες παραστάσεις
Ευαισθησία κίνησης Πολύπλοκες πτυχώσεις Αραχνοΰφαντα φορέματα αναδεικνύουν το σώμα Σαν να πνέει άνεμος Ζωγράφος του Δίνου Υδρία. Η Δανάη υποδέχεται τον Δία (430 π.Χ.) Νέα Υόρκη Metropolitan Museum of Art
Κύλικα Ο Ποσειδώνας επιτίθεται στον γίγαντα Πολυβιώτη (410-405 π.Χ.) Βερολίνο Antikenmuseum [Αρχαιολογικό Μουσείο]
A΄ όψη B΄ όψη «Ζωγράφος του Μαρσύα», Πελίκη. Η αρπαγή της Θέτιδας από τον Πηλέα (355-350 π.Χ.) Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο
Ζωγραφική • Τη γνωρίζουμε από την Ζωγράφοι αγγειογραφία • Πολύγνωτος • Ζεύξις • Κυρίως οι λευκές • Μίκων αττικές λήκυθοι • Απολλόδωρος αντικατοπτρίζουν τα • Απελλής έργα των μεγάλων • Νικίας ζωγράφων • Ευφράνωρ
Ταφικά αγγεία Λευκή αττική λήκυθος (420 π.Χ.) • Τοποθετούνταν στους τάφους γεμάτα αρωματικά έλαια Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο • Τεχνική: Αλείφονταν με στρώμα λευκής κόλλας και ψήνονταν • Χρήση τέμπερας για τις παραστάσεις • Το μέλος του σώματος ή το ένδυμα αποδίδεται με λίγες έντονες γραμμές • Η έκφραση στο μάτι ή το στόμα αποδίδεται με 2-3 ελαφρές πινελιές • Το περίγραμμα αποδίδει και τον όγκο όχι μόνο τη σιλουέτα • Εκφραστική δύναμη, χάρη, απλότητα και σπαραχτικότητα • Εκφράζουν: αγάπη για τη ζωή και θλίψη για τον θάνατο αλλά και αποφασιστικότητα και αξιοπρέπεια στην αποδοχή του αναπόφευκτου
Search
