บทที่ 13 เรื่องหลักการจัดการกับเศรษฐกิจพอเพียง

เศรษฐกิจพอเพยี ง เป็นแนวปรัชญท่พี ระบาทสมเดจ็ พระเจ้าอยหู่ วั ภมู ิพลอดลุ ยเดชพระราชทานแกพ่ สกนกิ รชาวไทยเพอ่ื เป็นปรัชญานาทางในการพฒั นาและบริหารประเทศ โดยยดึ หลกั ทางสายกลาง





2 เงื่อนไข

แนวทางการนาปรัชญาเศรษฐกิจพอเพยี ง ไปใชใ้ นการจดั การชีวิต1. รู้จกั ใช้เงินให้เหมาะสม



3. รู้จกั การบริโภคที่เหมาะสม1.ความต้องการอาหาร2.ความต้องการยารักษาโรค3.ความต้องการเคร่ืองนงุ่ หม่4.ความต้องการทอ่ี ยอู่ าศยั4. งดอบายมุข อบายมขุ 6 ชอ่ งทางของความเสอื่ ม ทางแหง่ ความพินาศ เหตยุ อ่ ยยบั แหง่ โภคทรัพย์ ได้แก่ นา้ ดม่ื เมา เทยี่ วกลางคืน เทย่ี วดกู ารเลน่ เลน่ การพนนั คบ คนชวั่ เป็นมติ ร และเกียจคร้านการทางาน

5. รู้จกั ลงทุนในส่ิงท่ีเป็นประโยชน์ การลงทนุ คอื การใช้สอยทรัพยากรในลกั ษณะตา่ ง ๆ โดยหวงั จะได้รับผลตอบแทนกลบั มามากกว่าที่ลงไปในอตั ราท่ีพอใจภายใต้ความเสี่ยงท่ีเหมาะสม เชน่ การลงทนุ ในตลาดหลกั ทรัพย์ การลงทนุ ในบ้านและท่ีดนิ การลงทนุ ในส่งิ ทีเ่ ป็นประโยชน์จงึ เป็นการใช้ทรัพยากรท่พี อเหมาะพอควรและเป็นประโยชน์ตอ่ ตนเองและผ้อู ่ืน เชน่ การลงทนุ ผลติ สินค้าหรือบริการเพ่ือทาให้เกิดรายได้กบั ตนเองและสนิ ค้าหรือบริการนนั้ ๆ เป็นประโยชน์ตอ่ เพื่อนมนษุ ย์ เช่น การผลิตอาหารเพื่อนมนษุ ย์ได้บริโภคอย่างมีคณุ คา่ เป็นต้น