รัฐสภาสารฉบับเดือนมกราคม-กุมภาพันธ์ 2563

บทวิเคราะห์พฒั นาการด้านเศรษฐกิจการเมอื งในพนื้ ที่กรุงเทพมหานคร 99 ภายหลงั สงครามโลกครงั้ ทีส่ อง ในชว่ งปี ค.ศ. ๑๙๕๐ – ๑๙๙๗ บรรณานุกรม หนงั สือและบทความในหนังสอื เจษฎา โชติกิจภิวาทย์ และวิทยากร บุญเรือง. แรงงานบนเส้นทางรัฐสวัสดิการ. ล�ำพูน: โครงการสง่ เสรมิ การพฒั นาศกั ยภาพองคก์ รปกครองสว่ นทอ้ งถน่ิ ในการแกไ้ ขปญั หา ผูด้ ้อยโอกาสทางสงั คม, ๒๕๕๖. ณรงคฤ์ ทธ์ิ ศรประสิทธิ์. ปัญหากฎหมายเกย่ี วกบั แรงงานต่างดา้ วที่เข้ามาท�ำงานในประเทศไทย โดยผดิ กฎหมาย. กรุงเทพฯ: คณะนติ ิศาสตร์ มหาวิทยาลยั รามค�ำแหง, ๒๕๕๔. นพนันท์ ตาปนนท์. บริบทพ้ืนฐานกฎหมายผังเมืองไทย. กรุงเทพฯ: ภาควิชาการวางแผน ภาคและเมอื ง คณะสถาปัตยากรรมศาสตร์ จฬุ าลงกรณ์มหาวทิ ยาลัย, ๒๕๔๓. พิชญุตม์ พุทธิสรรพสิทธ์ิ. มาตรการทางกฎหมายเพื่อรองรับแรงงานข้ามชาติจากการเป็น ประชาคมเศรษฐกจิ อาเซยี น. กรงุ เทพฯ: คณะนติ ศิ าสตร์ มหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร,์ ๒๕๕๖. พัชราวลัย วงศ์บุญสิน. การย้ายถิ่น: ทฤษฎีและความเป็นไปในเอเชีย. กรุงเทพฯ: วิทยาลัย ประชากรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวทิ ยาลัย, ๒๕๕๒. ษัษรัมย์ ธรรมบุษดี. เศรษฐกิจการเมืองว่าด้วยสวัสดิการส�ำหรับแรงงานข้ามชาติ: กรณีศึกษา แรงงานพม่าในจังหวัดสมุทรปราการ. กรุงเทพฯ: คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวทิ ยาลยั , ๒๕๕๕. ษัษรัมย์ ธรรมบุษดี. เดินไปดวงดาว: ทุนนิยมไทยในกระแสเสรีนิยมใหม่กับความฝัน ทไี่ มม่ วี นั ไปถงึ . นนทบรุ :ี นิติธรรมการพมิ พ,์ ๒๕๕๙. เอกสารอน่ื ๆ สถาบนั ระหวา่ งประเทศเพอ่ื การคา้ และการพฒั นา (องคก์ ารมหาชน). รายงานการศกึ ษาฉบบั สมบรู ณ์ (Final Report) รายงานวิจัยในลักษณะ Quick Research ในประเด็นเร่งด่วนของ ประชาคมอาเซียน เร่ืองแรงงานข้ามชาติ. กรุงเทพฯ: ส�ำนักการพิมพ์ส�ำนักงาน เลขาธิการสภาผแู้ ทนราษฎร, ๒๕๕๙.

100 รัฐสภาสาร  ปีที ่ ๖๘  ฉบับที่  ๑  เดือนมกราคม-กุมภาพันธ์  พ.ศ.  ๒๕๖๓ ส่ืออิเลก็ ทรอนิกส์ ศูนย์ข้อมูลกรุงเทพมหานคร. (๒๕๕๖). ท่ีตั้งและลักษณะทางภูมิศาสตร์ของกรุงเทพมหานคร. สื บ ค้ น จ าก ท่ี ต้ั ง แ ล ะลั กษณะท าง ภูมิศ าสตร์ข อ ง ก รุง เท พมหาน ค ร: http://203.155.220.230/m.info/nowbma/ ศูนย์ข้อมูลเศรษฐกิจการคลังและการลงทุนของกรุงเทพมหานคร. (๒๕๕๘). ข้อมูลสถิติเขต ปทมุ วัน. สบื คน้ จาก http://203.155.220.117:8080/BMAWWW/html_statistic/re port_view.php?v_id=83# สภาองค์กรชุมชน และสมัชชาองค์กรชุมชน กรุงเทพมหานคร. (๒๕๕๒). ข้อมูลพื้นฐานเขต บางกะป.ิ สบื คน้ จาก ขอ้ มลู พนื้ ฐานเขตบางกะป:ิ http://coc.nida.ac.th/node/7804# ส�ำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย และส�ำนักงานปกครองและ ทะเบียน ส�ำนักปลดั กรุงเทพมหานคร : พื้นทเ่ี ขตการปกครอง (ธันวาคม ๒๕๕๔). สถิติจ�ำนวนประชากรและบ้านในกรุงเทพมหานคร จ�ำแนกตามรายแขวงและเขต. สบื คน้ จาก สถติ จิ ำ� นวนประชากรและบา้ นในกรงุ เทพมหานคร จำ� แนกตามรายแขวง และเขต: http://203.155.220.230/bmainfo/esp/pop/population_Dec54.htm# ไสว บุญมา. (๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๒). ระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม ท่ีมาของความสามานย์ แห่งทุนนิยม. สืบค้นจาก คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ : http://www.econ.tu.ac.th Books Askew, M. Bangkok; place, practice and representation. London: Routledge, 2002. Dicken, P. Global shift : mapping the changing contours of the world economy 6th ed. New York: Guilford Press, 2011. Glassman, J. Thailand at the margins; internationalization of the state and the Transformation of labour. Oxford: Oxford University Press, 2004. Harvey, D. Spaces of Hope. Edinburgh: Edinburgh University Press, 2000. Mirowski, P, and Plehwe, D. THE ROAD FROM MONT PELERIN: The Making of the Neoliberal Thought Collective. London: Harvard University Press, 2009. Pongsawat, P. Border Partial Citizenship, Border Towns, and Thai-Myanmar Cross-Border Development: Case Studies at the The Border Towns. California: University of California, Berkeley, 2007.

บทวิเคราะห์พฒั นาการด้านเศรษฐกิจการเมอื งในพนื้ ที่กรุงเทพมหานคร 101 ภายหลังสงครามโลกคร้งั ท่ีสอง ในชว่ งปี ค.ศ. ๑๙๕๐ – ๑๙๙๗ Skeldon, R. Migration and development; a global perspective. Harlow: Longman, 1997. Standing, G. The precariat; the new dangerous class. London: Bloomsbury Academic, 2011. Articles Sassen, S. (1997). Preparing for the urban future. Global pressure and local force - Conhen, MA, Ruble, BA, Tulchin, JS, Garland, AM. Development and change 25,3 (1997): 598-600. Sassen, S. (2003). Globallization or deternationalization? Review of International Political Economy 10,1 (2003): 1-22.

102 รัฐสภาสาร  ปีท ี่ ๖๘  ฉบับท ี่ ๑  เดือนมกราคม-กุมภาพันธ ์ พ.ศ.  ๒๕๖๓ ประธานาธบิ ดฮี วน โดมิงโก เปรอง กบั ความเปล่ยี นแปลง ดา้ นเศรษฐกิจการเมืองในอารเ์ จนตินา ธโสธร ตทู้ องคำ� * อารเ์ จนตนิ านับเปน็ ประเทศหนง่ึ ทม่ี คี วามเจริญก้าวหน้า ทนั สมยั ม่งั ค่งั และรำ�่ รวย ที่ส�ำคัญในช่วงสองทศวรรษสุดท้ายของคริสต์ศตวรรษท่ี ๑๙ หรือระหว่างทศวรรษที่ ๑๘๘๐ ถึง ๑๘๙๐ จนก้าวสู่คริสต์ศตวรรษที่ ๒๐ เพราะเป็นประเทศท่ีมีการส่งออกธัญพืชมากที่สุด มอี ตั ราความเจรญิ เตบิ โตทางเศรษฐกจิ สงู ทสี่ ดุ ในโลกประเทศหนงึ่ เพราะจดั เปน็ ประเทศทรี่ ำ�่ รวย หนง่ึ ในสบิ ของโลกภายหลงั สงครามโลกครงั้ ทหี่ นงึ่ ๑ แตค่ วามเปลย่ี นแปลงทางการเมอื งทถี่ อื กำ� เนดิ * รองศาสตราจารย์ประจ�ำสาขาวชิ ารฐั ศาสตร์ มหาวิทยาลัยสโุ ขทยั ธรรมาธริ าช ๑ Carola Ramon - Berjano, “Argentina : Regional Development and Evolution of Disparities,” Regions 279, Autumn (2010): 27.

ประธานาธิบดฮี วน โดมิงโก เปรอง กับความเปลี่ยนแปลงดา้ นเศรษฐกจิ การเมืองในอาร์เจนตินา 103 ภายในประเทศ และความเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่มีสาเหตุจาก สงครามโลกคร้ังท่ีหนึ่ง ระหว่าง ค.ศ. ๑๙๑๔ - ๑๙๑๘ และวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจ ชว่ งปี ค.ศ. ๑๙๒๙ - ๑๙๓๒๒ สง่ ผลตอ่ ปญั หาทกี่ ลายเปน็ วกิ ฤตการณท์ างเศรษฐกจิ ของอารเ์ จนตนิ า ท่ีถือก�ำเนิดนับต้ังแต่ช่วงก่อนการถือก�ำเนิดของสงครามโลกคร้ังที่สอง จากการกีดกันสินค้า ส่งออกของอาร์เจนตินาที่ส�ำคัญคือธัญพืชจากยุโรปท่ีเป็นตลาดเดิมและสหรัฐอเมริกาที่เป็น ตลาดใหม่ การลดการลงทุนจ�ำนวนมากของอังกฤษที่เป็นประเทศที่ลงทุนขนาดใหญ ่ ในอาร์เจนตินานับต้ังแต่อดีต ส่งผลให้อาร์เจนตินามีการปรับเปลี่ยนนโยบายและยุทธศาสตร ์ การพฒั นาประเทศภายหลงั สงครามโลกครงั้ ทสี่ อง ภายหลงั การลม่ สลายของการปกครองระบอบ เผดจ็ การอำ� นาจนิยมที่ปกครองประเทศระหวา่ ง ค.ศ. ๑๙๓๐ - ๑๙๔๖ และการแพร่ขยายของ แนวคิดบทบาทของรัฐในการแทรกแซงเศรษฐกิจจากความปรารถนาฟื้นฟูประเทศภายหลัง สงครามโลกคร้ังท่ีสอง รอยต่อของความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจการเมืองของอาร์เจนตินาที่ส�ำคัญ มาจากการเข้าสู่อ�ำนาจทางการเมืองของพันเอก ฮวน โดมิงโก เปรอง ท่ีท�ำการรัฐประหาร ใน ค.ศ. ๑๙๔๓ การวางฐานอ�ำนาจทางการเมืองอย่างต่อเนื่อง ท�ำให้ได้รับชัยชนะภายหลัง การลงสมคั รรบั เลอื กตัง้ ในตำ� แหนง่ ประธานาธบิ ดใี น ค.ศ. ๑๙๔๖ แนวคดิ ท่นี ำ� ไปสู่การก�ำหนด นโยบายและยทุ ธศาสตรท์ างเศรษฐกจิ ของพนั เอก ฮวน โดมงิ โก เปรอง นำ� ไปสคู่ วามเปลย่ี นแปลง ของอาร์เจนตินาอย่างกว้างขวาง ซึ่งเป็นท่ีมาของบทความเร่ืองประธานาธิบดีฮวน โดมิงโก เปรอง กบั ความเปลยี่ นแปลงด้านเศรษฐกิจการเมอื งในอาร์เจนตนิ า ทม่ี วี ตั ถปุ ระสงคเ์ พ่ือศกึ ษา ความเปลี่ยนแปลงด้านเศรษฐกิจการเมืองในอาร์เจนตินาสมัยประธานาธิบดีฮวน โดมิงโก เปรอง ทีต่ ่อเนื่องถงึ อิสซาเบล เปรอง ภรรยา ขณะดำ� รงตำ� แหนง่ ประธานาธิบดขี องอารเ์ จนตนิ า โดยมสี าระสำ� คญั แบง่ เปน็ สามสว่ น คอื สภาพแวดลอ้ ม บรบิ ท และแนวคดิ ทางเศรษฐกจิ การเมอื ง ของประธานาธบิ ดฮี วน โดมงิ โก เปรอง ความเปลยี่ นแปลงและผลกระทบทางเศรษฐกจิ การเมอื ง ในอาร์เจนตินาสมัยประธานาธิบดีฮวน โดมิงโก เปรอง และบทสรุป : ประธานาธิบดีฮวน โดมงิ โก เปรอง กับความเปลี่ยนแปลงด้านเศรษฐกิจการเมอื งในอารเ์ จนตินา ๒ จักรี ไชยพนิ ิจ, “หน่วยท่ี ๑๑ ยทุ ธศาสตร์การพัฒนาของอารเ์ จนตนิ า,” เอกสารการสอนชดุ วิชา ลัทธิการเมืองและยุทธศาสตร์การพัฒนา หนว่ ยท่ี ๘-๑๕, นนทบุรี: สำ� นักพมิ พม์ หาวทิ ยาลัยสุโขทยั ธรรมาธิราช, ๒๕๕๖, น. ๑๑-๑๗.

104 รัฐสภาสาร  ปที ่ ี ๖๘  ฉบบั ท่ ี ๑  เดือนมกราคม-กุมภาพนั ธ ์ พ.ศ.  ๒๕๖๓ สภาพแวดล้อม บริบท และแนวคิดทางเศรษฐกิจการเมืองของประธานาธิบดี ฮวน โดมิงโก เปรอง แม้เศรษฐกิจจะฟื้นฟูภายหลังวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจใน ปี ค.ศ. ๑๙๓๐ แต่การถือก�ำเนิดของสงครามโลกครั้งที่สอง (ค.ศ. ๑๙๓๙-๑๙๔๕) อาร์เจนตินาประกาศ ความเปน็ กลาง แตอ่ ทิ ธพิ ลของสหรฐั อเมรกิ าทำ� ใหอ้ ารเ์ จนตนิ าตอ้ งประกาศสงครามกบั ฝา่ ยอกั ษะ ใน ค.ศ. ๑๙๔๕ แตด่ ้วยการสิน้ สดุ ของสงครามโลกครั้งทส่ี องใน ค.ศ. ๑๙๔๕ นำ� ไปสปู่ ัญหาทาง เศรษฐกิจของอาร์เจนตินา เพราะยุโรปท่ีเป็นสมรภูมิสงครามโลกครั้งที่สอง เป็นตลาดส่งออก ทใี่ หญท่ สี่ ดุ ทำ� ใหอ้ ารเ์ จนตนิ าเปดิ ตลาดใหมก่ บั สหรฐั อเมรกิ า ประเทศทเี่ สยี หายจากสงครามโลก ครงั้ ทสี่ องนอ้ ยมาก แตก่ ลบั เผชญิ กบั การกดี กนั ทางการคา้ อยา่ งรนุ แรง๓ แนวคดิ ของประธานาธบิ ดี ฮวน โดมิงโก เปรอง ภายหลังท่ีเกี่ยวข้องและสัมพันธ์กับการเมือง จนภายหลังด�ำรงต�ำแหน่ง ประธานาธิบดีน�ำมาสู่ลัทธิเปรองที่ผสมผสานความคิดชาตินิยม สังคมนิยม และประชาธิปไตย แบบอ�ำนาจนิยม เป็นแนวคิดที่น�ำไปสู่การปฏิบัติที่ส�ำคัญ คือ (ก) เอกราชทางเศรษฐกิจ หมายถึง การกีดกนั และปฏเิ สธตา่ งประเทศประกอบธุรกิจภายในประเทศ จนกลายเปน็ นโยบาย การโอนกิจการเอกชนให้เป็นของรัฐ (ข) ความยุติธรรมทางสังคม คือ การความส�ำคัญของ ผใู้ ชแ้ รงงาน คนยากจน จากความไมเ่ ปน็ ธรรมทางสงั คม ทร่ี ฐั มบี ทบาทชว่ ยเหลอื สนบั สนนุ ปจั จยั พื้นฐาน และ (ค) ประชาธิปไตย หมายถึง การเลือกตั้งแบบประชาธิปไตย แต่ใช้อ�ำนาจ แบบเผด็จการอ�ำนาจนิยมเพ่ือจัดการประเทศ๔ ก่อให้เกิดการแพร่ขยายของขบวนการเปรอง อย่างกว้างขวาง ที่ท�ำให้เผชิญหน้ากับตัวแสดงทางการเมืองท่ีส�ำคัญ คือ ทหาร เจ้าของท่ีดิน พอ่ ค้านักธุรกิจ นายทนุ อุตสาหกรรม ที่ลว้ นแล้วแตเ่ ป็นชนชั้นนำ� ท่ีมีความไดเ้ ปรียบในสงั คม การด�ำรงต�ำแหน่งประธานาธิบดีของพันเอก ฮวน โดมิงโก เปรอง มีเป้าหมาย ทางเศรษฐกิจท่ีเน้นการจัดสรรทรัพยากรใหม่ (redistribution) ตามแนวคิดทางเศรษฐศาสตร ์ แบบเคนส์ (Keynesianism) คือ การใช้นโยบายการเงินและการคลัง จากการใช้จ่ายภาครัฐ ๓ ประสาน นันทะเสน, “การวิเคราะห์เปรียบเทียบการเกิดวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจระหว่าง ประเทศไทยกบั อารเ์ จนตนิ า,” วทิ ยานพิ นธห์ ลกั สตู รเศรษฐศาสตรมหาบณั ฑติ บณั ฑติ วทิ ยาลยั มหาวทิ ยาลยั เกรกิ , ๒๕๔๙, น. ๒๗. ๔ กมล กมลตระกลู , อยา่ รอ้ งไหต้ ามอารเ์ จนตนิ า, (กรงุ เทพฯ: สำ� นกั พมิ พม์ ตชิ น, ๒๕๔๙), น. ๔๐-๔๑.

ประธานาธบิ ดฮี วน โดมงิ โก เปรอง กบั ความเปล่ยี นแปลงดา้ นเศรษฐกจิ การเมอื งในอารเ์ จนตินา 105 เพื่อเพ่ิมอุปสงค์และการใช้นโยบายการเงินแบบขาดดุล และแนวคิดชาตินิยม (Nationalism) การสนับสนุนบทบาทภาครัฐต่อกิจกรรมทางเศรษฐกิจ๕ ผลงานทางเศรษฐกิจท่ีส�ำคัญ คือ การก�ำหนดแผนพฒั นาเศรษฐกิจห้าปเี ป็นครัง้ แรก มีสาระสำ� คัญสองสว่ น คือ การเพิม่ บทบาท รฐั ดา้ นอตุ สาหกรรมและรฐั วสิ าหกจิ ๖ (๑) ดา้ นอตุ สาหกรรม พนั เอก ฮวน โดมงิ โก เปรอง กำ� หนด นโยบายอตุ สาหกรรมเพอื่ ทดแทนการนำ� เขา้ (Import Substitution Industrialization : ISI) สนบั สนนุ บทบาทเอกชนภาคอุตสาหกรรม เป็นความช่วยเหลือด้านเงินทุน การลดดอกเบ้ียเงินกู ้ การแลกเปล่ียนเงินตราต่างประเทศอัตราพิเศษ การตั้งก�ำแพงภาษี การจ�ำกัดและห้ามน�ำเข้า สินค้าบางรายการท่ีเป็นคู่แข่งกับอุตสาหกรรมภายใน การยกเว้นภาษีขาเข้าของวัตถุดิบ และเครอ่ื งจกั ร๗ เพม่ิ การขยายตวั ภาคอตุ สาหกรรม การสรา้ งระบบแรงจงู ใจเพอ่ื ทดแทนการนำ� เขา้ สินค้าต่างประเทศ และการให้ภาครัฐครอบครองสาธารณูปโภคข้ันพ้ืนฐาน ก่อให้เกิดการสร้าง ตลาดภายในใหเ้ ตบิ โต ภาครฐั กำ� หนดนโยบายเพอ่ื ปกปอ้ ง (Protectionist Policies) ผปู้ ระกอบการ รายย่อยท่ีขาดความสามารถการแข่งขันกับธุรกิจขนาดใหญ่ ท�ำให้ผลิตผลภายในประเทศ เจริญเติบโตอย่างมาก แต่น�ำเข้าวัตถุดิบจากต่างประเทศภายหลัง จากความสลับซับซ้อนของ อตุ สาหกรรม๘ (๒) ดา้ นรฐั วสิ าหกจิ คอื การผลกั ดนั จดั ตง้ั รฐั วสิ าหกจิ เพอ่ื รองรบั อตุ สาหกรรมหนกั ท่ีส�ำคัญ คือ เหล็กและเหล็กกล้า ต่อเรือ การแลกเปล่ียนผลผลิตทางการเกษตรแบบผูกขาด เพื่อน�ำก�ำไรพัฒนาอุตสาหกรรม การสนับสนุนรัฐวิสาหกิจเช่นเดียวกับภาคเอกชน การเปล่ียนแปลงท่ีเน้นบทบาทรัฐเพ่ือพัฒนารัฐวิสาหกิจ การยึดรัฐวิสาหกิจของต่างประเทศ เพ่ือเป็นของรัฐ (Nationalization) ประกอบด้วย การบิน การรถไฟ และการโทรคมนาคม๙ ประธานาธิบดีฮวน โดมิงโก เปรอง สนับสนุนการโอนกิจการเอกชนเป็นของรัฐที่ส�ำคัญ คือ การรถไฟ ท่าเรอื สาธารณปู โภค สาธารณปู การ ๕ Carola Ramon-Berjano. op.cit. p. 28. ๖ จกั รี ไชยพินิจ, เรอื่ งเดยี วกนั , น. ๑๑-๒๒. ๗ ประสาน นันทะเสน, เร่ืองเดียวกัน, น. ๒๘. ๘ Macelo Resico and William F. Campell, “Should We Cry for Argentina?,” The Intercollegiate Review 45 ½ ,Fall (2010): 18. ๙ ประสาน นนั ทะเสน, เรอื่ งเดยี วกัน, น. ๒๘.

106 รฐั สภาสาร  ปีท ่ี ๖๘  ฉบบั ที ่ ๑  เดือนมกราคม-กุมภาพนั ธ ์ พ.ศ.  ๒๕๖๓ ด้านสังคม จากการปรบั ค่าจา้ งแรงงานท่สี งู การเคหะสำ� หรับคนจน แมเ้ ป็นปัญหา ด้านเศรษฐกิจภายหลัง ด้วยนโยบายสาธารณะท�ำให้เศรษฐกิจอาร์เจนตินาเติบโตอย่างมาก จากการใชจ้ า่ ยงบประมาณประจำ� ปขี องภาครฐั การขยายตวั การบรโิ ภคภายในจากการเพมิ่ รายไดข้ อง เกษตรกร ผใู้ ชแ้ รงงาน ขา้ ราชการ ผมู้ สี ว่ นไดส้ ว่ นเสยี ผไู้ ดร้ บั ประโยชนจ์ ากนโยบายและโครงการ ภาครัฐ๑๐ การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมก่อให้เกิดการวางรากฐานด้านมวลชนน�ำไปสู่การ ถอื กำ� เนดิ ลทั ธเิ ปรองทเี่ ปน็ ความหลงไหลคลงั่ ไคลท้ แ่ี พรข่ ยายทว่ั ทงั้ สงั คม กอ่ กำ� เนดิ เปน็ ขบวนการ เปรอง ประกอบเปน็ ผ้นู ิยมเปรอง (Peronist) ที่มหี ลากหลายกลมุ่ ปีก ฝา่ ย อุดมการณ์ ทสี่ �ำคญั ประกอบด้วย ฟาสซิสต์ อนุรักษ์นิยม สังคมนิยม คอมมิวนิสต์ กองทัพปฎิวัติของประชาชน (Revolutionary Army of the People : ERP) ทก่ี ล่มุ ปกี ฝา่ ย อุดมการณท์ ง้ั หลาย ตา่ งสถาปนา อ�ำนาจน�ำการสร้างการยอมรับ ช่วงชิงมวลชน และท�ำลาย จัดการกับฝ่ายตรงข้าม นับเป็น จุดเร่มิ ตน้ ของการเปลยี่ นแปลงโครงสร้างสังคมทส่ี ำ� คญั ของอาร์เจนตินา ความเปล่ียนแปลงและผลกระทบทางเศรษฐกิจการเมืองในอาร์เจนตินา สมัยประธานาธิบดฮี วน โดมิงโก เปรอง ดว้ ยแนวคดิ สหการ (Corporatism) ทำ� ใหพ้ นั เอก ฮวน โดมงิ โก เปรอง ประธานาธบิ ดี ควบคุมเศรษฐกิจทั้งหมดของประเทศ เป็นระบบเศรษฐกิจท่ีรัฐมีบทบาทน�ำเพื่อแทรกแซง เศรษฐกิจแทนท่ีระบบเศรษฐกิจแบบเสรีนิยม ช่วงแรกของการด�ำรงต�ำแหน่งประธานาธิบดีของ พันเอก ฮวน โดมงิ โก เปรอง เปน็ ช่วงท่เี ศรษฐกจิ เจริญเติบโตจากการค้าสนิ ค้าเกษตรกรรมกบั ยุโรประหว่างสงครามโลกครั้งท่ีสอง ท�ำให้มีเงินส�ำรองต่างประเทศที่อังกฤษจ�ำนวนมาก ท�ำให ้ น�ำนโยบายไปปฏิบัติตามความปรารถนาท่ีส�ำคัญ คือ การส่งเสริมและสนับสนุนอุตสาหกรรม และการสนับสนุนผู้ใช้แรงงาน ท�ำให้คนชนบทจ�ำนวนมากเดินทางสู่เมืองและกลายเป็นฐาน อ�ำนาจท่ีส�ำคัญของพันเอก ฮวน โดมิงโก เปรอง แต่ส่งผลต่อการใช้งบประมาณจ�ำนวนมาก และการก�ำหนดนโยบายทีร่ ฐั ยึดครองวิสาหกิจจากนักลงทุนชาวตา่ งประเทศ ท่ีสำ� คัญ คือ รถไฟ รถราง กา๊ ซ ทา่ เรอื ทำ� ใหเ้ งนิ ทนุ สำ� รองทสี่ ะสมระหวา่ งสงครามโลกครงั้ ทส่ี องลดลงจำ� นวนมาก๑๑ ๑๐ เร่อื งเดยี วกัน. ๑๑ ธารทอง ทองสวสั ดิ,์ “หน่วยที่ ๓ การเมืองการปกครองของอารเ์ จนตินา,” เอกสารการสอนชดุ วชิ า การเมืองการปกครองในยุโรปและอเมรกิ า หนว่ ยท่ี ๑-๗, นนทบรุ :ี สำ� นกั พมิ พ์มหาวทิ ยาลยั สโุ ขทัยธรรมาธิราช, ๒๕๕๕, น. ๑๘๐.

ประธานาธบิ ดีฮวน โดมิงโก เปรอง กบั ความเปล่ยี นแปลงดา้ นเศรษฐกิจการเมืองในอารเ์ จนตนิ า 107 การปฏเิ สธความสำ� คญั ของเกษตรกรรมทเี่ ปน็ ทมี่ าของเงนิ ตราตา่ งประเทศ ทำ� ใหร้ ฐั ควบคมุ ผกู ขาด สินค้าเกษตรกรรมจากการต้ังราคาที่ต�่ำมาก แต่ส่งออกราคาสูง ท�ำให้เกษตรกรขาดแรงจูงใจ การผลิตสินค้าเกษตร สภาวะท่ีแห้งแล้งที่เกิดเป็นระยะ และการขาดการวางแผนการแก้ปัญหา ล่วงหนา้ ก่อใหเ้ กดิ การขาดแคลนสินคา้ เกษตรกรรม ท�ำให้เศรษฐกจิ อารเ์ จนตนิ าประสบปญั หา ทางเศรษฐกิจ อาทิ การเกิดภาวะเงินเฟ้อมากกวา่ ร้อยละ ๓๑ ใน ค.ศ. ๑๙๔๗ เปน็ ต้น๑๒ การนำ� นโยบายของพนั เอก ฮวน โดมิงโก เปรอง ไปปฏบิ ตั ิ กอ่ ให้เกดิ ความแตกแยก ทางความคดิ ระหวา่ งชนชั้นนำ� สว่ นหนง่ึ กบั ประชาชนส่วนหนึ่งในสังคม เพราะความเจริญเตบิ โต ทางเศรษฐกจิ แบบกา้ วทะยานสคู่ วามมง่ั คงั่ แตกตา่ งจากประเทศละตนิ อเมรกิ าอนื่ แตก่ ารสง่ เสรมิ อุตสาหกรรมบางประเภทจากยุทธศาสตร์อุตสาหกรรมเพื่อทดแทนการน�ำเข้าที่มุ่งเน้น การบริโภคภายใน ก่อให้เกิดการน�ำเข้าสินค้าทุนท่ีเป็นเคร่ืองจักรและวัตถุดิบ เป็นปัญหา ทางเศรษฐกิจจากการขาดดุลการค้า จนน�ำไปวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจใน ค.ศ. ๑๙๕๑ เพราะการลงทุนภาครัฐจากการส่งเสริมอุตสาหกรรมบางอุตสาหกรรมน�ำไปสู่การขาดดุลการค้า จำ� นวนมาก เพราะผ้ปู ระกอบการนำ� เข้าสินค้าทนุ ทส่ี �ำคัญ คอื เครือ่ งจกั รและวัตถุดบิ เพ่ือผลติ ภายในประเทศท่ีมีตลาดแคบมากกว่าการส่งออกที่มีตลาดขนาดใหญ่ การขาดดุลการค้าท�ำให้ รัฐบาลแก้ปัญหาด้วยการใช้เงินทุนส�ำรองของประเทศช่วงแรก และการแสวงหาตลาดสินค้า เพิ่มภายหลัง แต่ล้มเหลวเพราะสหรัฐอเมริกาปกป้องตลาดสินค้าเกษตร และประเทศในยุโรป ผลิตสินค้าเองและสั่งซ้ือสินค้าจากประเทศท่ีเคยเป็นอาณานิคม การเพิ่มการขาดดุลการค้า และดุลการชำ� ระเงิน การปฏเิ สธการลดรายจ่ายภาครฐั ทำ� ใหร้ ัฐบาลแก้ปญั หาด้วยการกยู้ ืมเงนิ จากต่างประเทศ การลดค่าเงินเปโซ ท�ำให้อัตราการแลกเปลี่ยนจากหน่ึงดอลลาร์สหรัฐเท่ากับ สองพันเปโซ เป็นหน่ึงดอลลาร์สหรัฐเท่ากับสองแสนเปโซ เพ่ือให้สินค้ามีราคาถูกและส่งออก เป็นจ�ำนวนมาก และการน�ำเข้าลดลงเพราะสินค้าน�ำเข้ามีราคาสูง แต่ล้มเหลวในทางปฏิบัติ การเพมิ่ จ�ำนวนธนบัตรปรมิ าณมากตามคำ� สั่งของรฐั บาลกอ่ ใหเ้ กดิ ภาวะเงินเฟ้อรอ้ ยละ ๔๐๐๑๓ ผลลัพธ์จากแนวคิดและนโยบายสาธารณะของพันเอก ฮวน โดมิงโก เปรอง ประธานาธิบดี ก่อให้เกิดความแตกแยกทางความคิดระหว่างกลุ่มที่สนับสนุนอภิชนาธิปไตย กับประชาชน จากความเจริญเติบโตอย่างข้ามขั้นของประเทศ ท�ำให้ตัวเลขทางการค้าติดลบ ๑๒ เรือ่ งเดียวกนั . ๑๓ ประสาน นนั ทะเสน, เรอื่ งเดยี วกนั , น. ๒๘.

108 รัฐสภาสาร  ปีท ี่ ๖๘  ฉบับท ี่ ๑  เดือนมกราคม-กุมภาพนั ธ ์ พ.ศ.  ๒๕๖๓ จากการนำ� เขา้ สนิ คา้ ทนุ ทเี่ ปน็ เครอ่ื งจกั รและวตั ถดุ บิ เพอ่ื ผลติ สำ� หรบั การบรโิ ภคภายในดว้ ยยทุ ธศาสตร์ อุตสาหกรรมเพื่อทดแทนการน�ำเข้า กดดันทางเศรษฐกิจสู่จุดวิกฤตใน ค.ศ. ๑๙๕๑ รัฐบาล แก้ปัญหาด้วยการใช้เงินส�ำรองภายในประเทศด้วยการหาตลาดสินค้าเกษตรกรรม แต่ล้มเหลว เพราะสหรฐั อเมรกิ ามนี โยบายปกปอ้ งตลาดสนิ คา้ เกษตรกรรม และยโุ รปผลติ สนิ คา้ หรอื สง่ั สนิ คา้ จาก อดตี อาณานิคม๑๔ การลดคา่ เงินเปโซแม้ท�ำใหส้ นิ คา้ ออกราคาถกู ลง แตส่ นิ ค้าน�ำเขา้ กลบั มรี าคา สูงส่งผลให้การบริโภคลดลง แต่เงื่อนไขที่เป็นปัญหาส�ำคัญมาจากการปฏิเสธการลดค่าใช้จ่าย ภาครัฐ ทำ� ใหล้ ม้ เหลวการแก้ปัญหาการขาดดุลการคา้ การขาดดลุ การช�ำระเงินทเ่ี พมิ่ มาก ทำ� ให้ กู้ยืมเงินจากต่างประเทศ และการลดค่าเงินเปโซกว่าสิบเท่า จากสองพันเปโซต่อหน่ึงดอลาร์ สหรฐั อเมรกิ า เปน็ สองแสนเปโซต่อหนึง่ ดอลลาร์สหรัฐอเมริกา การเพิม่ การพิมพธ์ นบัตรน�ำไปสู่ ภาวะเงินเฟ้อร้อยละ ๔๐๐ ต่อปี๑๕ ความล้มเหลวทางเศรษฐกิจ ปัญหาทางเศรษฐกิจ ความปรารถนาการก�ำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนา และการรักษาเสถียรภาพทางการเงิน และการคลัง ท�ำให้ธนาคารโลกและกองทุนการเงินระหว่างประเทศที่ถือก�ำเนิดภายหลัง สงครามโลกครัง้ ทีส่ อง มีบทบาทส�ำคญั ในละตนิ อเมริกานบั ตัง้ แตท่ ศวรรษที่ ๑๙๖๐๑๖ ความล้มเหลวทางเศรษฐกิจสมัยประธานาธิบดีฮวน โดมิงโก เปรอง ย่อมน�ำมาสู่ ความเปลี่ยนแปลงทางการเมือง จากการรัฐประหารของคณะปฏิวัติเพ่ือการปลดแอก (Liberty Revolution หรือ Revolucion Libertadora) ใน ค.ศ. ๑๙๕๕ เปน็ การเมอื งท่เี ปน็ การรวมอำ� นาจ ของกลุ่มอภิชนาธิปไตย น�ำมาสู่การยกเลิกการปกครองของเปรองท่ีเป็นเผด็จการอ�ำนาจนิยม การกำ� หนดนโยบายสาธารณะภายหลงั การรฐั ประหารเปน็ ไปเพอื่ การปรบั โครงสรา้ งทางเศรษฐกจิ นำ� มาสกู่ ารทำ� ลายคแู่ ขง่ ปรปกั ษ์ ศตั รู ฝา่ ยตรงขา้ มทางการเมอื ง และเพอ่ื กลมุ่ คนทพ่ี ำ� นกั ทเี่ มอื ง ชนชน้ั กลาง ประกอบอาชพี ทางธรุ กจิ และอตุ สาหกรรม คณะรฐั ประหารทเ่ี ปน็ ผปู้ กครองกลบั ตอ้ ง เผชิญกับทหารฝ่ายเปรองที่ส�ำคัญ คือ นายพล ฮวน โฮเซ วาลิ และนายพล ราล แทงโก ผู้นำ� สหภาพแรงงาน และพลเรือน ทท่ี ำ� การรัฐประหารใน ค.ศ. ๑๙๕๖ แม้ลม้ เหลวและประหาร ชีวิตแกนน�ำการรัฐประหาร แต่แสดงถึงพลังของเปรองที่มีการก่อการร้าย การก่อวินาศกรรม การวางระเบิด และการลอบสงั หารตอ่ เนอื่ ง ความล้มเหลวของคณะรฐั ประหารที่เป็นผ้ปู กครอง แสดงถึงการฝังรากลึกของกลุ่มคนที่เป็นผลผลิตจากโครงสร้างและกระบวนการทางเมืองของ ๑๔ เรื่องเดียวกัน ๑๕ เร่ืองเดยี วกัน ๑๖ Ricardo D. Salvatore,“The Unsetting Location of a Settler Nation: Argentina, from Settler Economy to Failed Developing Nation,” South Atlantic Quarterly 107, 4 (Fall): 774.

ประธานาธบิ ดีฮวน โดมิงโก เปรอง กับความเปลย่ี นแปลงด้านเศรษฐกจิ การเมืองในอารเ์ จนตนิ า 109 เปรองในอาร์เจนตินา๑๗ แม้ภายหลังการรัฐประหารประธานาธิบดีเปรองใน ค.ศ. ๑๙๕๕ ผู้ปกครองประเทศท่ีส�ำคัญ คือ พลโท เพลโด ยูเจนิโอ อารัมบูรู ประธานาธิบดี ระหว่าง ค.ศ. ๑๙๕๕ - ๑๙๕๘ ปรารถนายกเลกิ ประชานยิ มสมยั ประธานาธบิ ดเี ปรอง แตล่ ม้ เหลวอยา่ ง ส้ินเชิง ปัญหาและวิกฤตการณ์ทางการเมืองและเศรษฐกิจที่ประเทศเผชิญจากการปกครอง ระบอบเผด็จการอ�ำนาจนิยมระหว่าง ค.ศ. ๑๙๕๕ - ๑๙๗๓ น�ำไปสู่การจัดให้มีการเลือกตั้ง ประธานาธิบดใี น ค.ศ. ๑๙๗๓ น�ำมาสู่ชัยชนะของพันเอก ฮวน โดมิงโก เปรอง การด�ำรงต�ำแหน่งประธานาธิบดีของพันเอก ฮวน โดมิงโก เปรอง เป็นช่วงท่ีสอง ระหว่าง ค.ศ. ๑๙๗๓ - ๑๙๗๔ น�ำไปสู่การก�ำหนดนโยบายสาธารณะที่ท�ำให้กลุ่มการเมือง และกลมุ่ ผลประโยชน์เพ่มิ ความสำ� คญั การอนญุ าตใหห้ วั หน้าและแกนน�ำจัดต้ังสหภาพแรงงาน แต่การขบั ออกจากพรรคนักยุติธรรมในเดือนมีนาคม ค.ศ. ๑๙๗๔ ทำ� ให้พันเอก ฮวน โดมิงโก เปรอง เผชญิ หนา้ กบั กลมุ่ กอ่ การรา้ ยมอนโตเนโร (Montonero) สว่ นหนงึ่ กลมุ่ หวั รนุ แรงทส่ี ถาปนา แนวคิดปิตุภูมิแบบสังคมนิยม (Socialist fatherland) มีวัตถุประสงค์เพื่อต่อต้านสหรัฐอเมริกา การถงึ แก่อสญั กรรมของฮวน โดมงิ โก เปรอง ในเดอื นกรกฎาคม ค.ศ. ๑๙๗๔ ทำ� ให้นางอิสซา เบล เปรอง (Isabel Peron) ภรรยา และรองประธานาธบิ ดี ดำ� รงตำ� แหนง่ ประธานาธบิ ดแี ทน๑๘ ความล้มเหลวจากการแก้ปัญหาและวิกฤตการณ์ของประธานาธิบดีอิสซาเบล เปรอง น�ำไปสู่การรัฐประหารของคณะปฏิวัติเพื่อการปลดแอกที่ประกอบด้วยทหารน�ำไปสู ่ การปรับเปล่ียนนโยบายเศรษฐกิจมหภาคเพ่ือแก้ปัญหาการขาดดุลบัญชีเดินสะพัด จากการ ควบคุมการใช้จ่ายภาครัฐ การปรับลดค่าจ้างแรงงาน การออกสินเชื่อภาครัฐ จากแนวคิด เศรษฐศาสตร์ส�ำนักเคนส์ที่เป็นท่ีนิยมในประเทศตะวันตกระดับสากลที่เป็นปัจจัยภายนอก และการด�ำรงต�ำแหน่งประธานาธิบดีของเปรอง ช่วงที่สอง ระหว่าง ค.ศ. ๑๙๗๓ - ๑๙๗๔ ทเี่ ปน็ ปจั จยั ภายใน ทำ� ใหม้ กี ารกำ� หนดนโยบายสาธารณะดา้ นเศรษฐกจิ จากนโยบายการเงนิ การคลงั แบบขาดดลุ เพอื่ เพม่ิ อปุ สงคม์ วลรวมกอ่ ใหเ้ กดิ ปญั หาเงนิ เฟอ้ แตค่ วามลม้ เหลวจากการแกป้ ญั หา น�ำมาสู่การรัฐประหารนางอิสซาเบล เปรอง ประธานาธิบดีอาร์เจนตินา ใน ค.ศ. ๑๙๗๖ ภายหลังจากท่ีด�ำรงต�ำแหน่งแทนประธานาธิบดีฮวน โดมิงโก เปรอง สามีที่ถึงแก่อสัญกรรม ใน ค.ศ. ๑๙๗๔ ๑๗ Resico and Campell, op.cit., pp. 18-19. ๑๘ Ibid., p. 19.

110 รัฐสภาสาร  ปีท่ี  ๖๘  ฉบบั ท่ ี ๑  เดือนมกราคม-กุมภาพนั ธ ์ พ.ศ.  ๒๕๖๓ นโยบายสาธารณะด้านเศรษฐกิจของประธานาธิบดีท่ีเป็นทหารที่ด�ำรงต�ำแหน่ง ระหว่าง ค.ศ. ๑๙๗๖ - ๑๙๘๓ เป็นการปกครองแบบเผด็จการอ�ำนาจนิยมท่ีส�ำคัญ คือ การกำ� หนดนโยบายการเงินเพื่อควบคมุ เงนิ เฟ้อ เพราะเปน็ ปัญหาส�ำคญั จากเงนิ เฟอ้ หลายร้อย เปอร์เซนต์ใน ค.ศ. ๑๙๗๗ การเปิดเสรีทางการเงิน (financial liberalization) เพ่ือแก้ปัญหา ความแตกต่างค่าเงินระหว่างดอลลาร์สหรัฐกับเปโซ ท�ำให้เงินเฟ้อลดลงภายหลัง๑๙ การแข่งขัน เพอ่ื สะสมอาวุธกับประเทศเพ่อื นบ้านทำ� ให้เพ่ิมคา่ ใช้จา่ ยด้านการทหาร๒๐ ส่งผลต่อการเพ่ิมหนี้ สาธารณะใน ค.ศ. ๑๙๘๑ ท�ำให้ความเช่อื มนั่ ทางเศรษฐกจิ เสือ่ มถอย ประชาชนจำ� นวนมากถอื เงินดอลลาร์สหรัฐมากกว่าเงินเปโซ วิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจนับเป็นสาเหตุส�ำคัญท่ีน�ำไปสู่ สงครามฟอล์คแลนดใ์ น ค.ศ. ๑๙๘๒ สน้ิ สุดด้วยความปราชัย และน�ำมาสูก่ ารเสอ่ื มความนิยม และถดถอยของทหาร น�ำไปสู่การเลือกตง้ั ท่ัวไปใน ค.ศ. ๑๙๘๓ บทสรปุ : ประธานาธบิ ดฮี วน โดมงิ โก เปรอง กบั ความเปลยี่ นแปลงดา้ นเศรษฐกจิ การเมืองในอารเ์ จนตนิ า ชัยชนะจนน�ำมาสกู่ ารด�ำรงตำ� แหน่งประธานาธิบดขี องพันเอก ฮวน โดมิงโก เปรอง ก่อให้เกิดความเปล่ียนแปลงทางเศรษฐกิจอย่างกว้างขวาง นับต้ังแต่การก�ำหนดยุทธศาสตร์ อตุ สาหกรรมเพอื่ ทดแทนการนำ� เขา้ การมแี นวคดิ สหการทเี่ นน้ บทบาทของรฐั แทรกแซงเศรษฐกจิ เพื่อการฟื้นฟูเศรษฐกิจ การน�ำแนวคิดของส�ำนักเศรษฐศาสตร์แบบเคนส์หรือเคนเนเซียน (Keynesian) เพื่อการฟื้นฟูทางเศรษฐกิจด้วยนโยบายทางการเงินที่ส�ำคัญ คือ อัตราดอกเบ้ีย และนโยบายการคลังท่ีส�ำคัญ คือ งบประมาณและภาษีอากร ส่งผลให้อาร์เจนตินา มีความเปล่ียนแปลงด้านเศรษฐกิจ คือ การน�ำแนวคิดประชานิยม (populism) ที่ม ี ความหมายทหี่ ลากหลาย๒๑ นบั ตงั้ แตก่ ารกอ่ กำ� เนดิ จากผนู้ ำ� ทมี่ บี ารมี การผลกั ดนั ความปรารถนา ท่ีน�ำไปสู่การปฏิบัติเป็นขบวนการทางสังคมมากกว่าการรวมกลุ่มรูปแบบอ่ืน๒๒ การฟื้นฟูทาง ๑๙ Ibid., pp. 18-19. ๒๐ Ibid. ๒๑ ธโสธร ตู้ทองคำ� , “ประชานยิ ม (Populism) กบั รัฐบาล พ.ต.ท. ดร. ทกั ษณิ ชนิ วัตร และพรรค ไทยรักไทย,” รฐั สภาสาร ๕๑,๖ (มถิ ุนายน ๒๕๔๖): ๓๑ – ๔๓. ๒๒ พายัพ พนาสุวรรณ, ““ประชานยิ ม” คุณถาม พายพั ตอบ,” ผจู้ ัดการรายวนั (๒๗ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๔๖): ๑๖.

ประธานาธบิ ดีฮวน โดมิงโก เปรอง กบั ความเปลีย่ นแปลงดา้ นเศรษฐกจิ การเมอื งในอารเ์ จนตินา 111 เศรษฐกจิ และสงั คมดว้ ยการใหค้ วามชว่ ยเหลือชนชัน้ ลา่ ง คนชายขอบ เกษตรกร ผู้มรี ายได้น้อย การผลกั ดนั ความเคล่อื นไหวด้วยจติ วทิ ยามวลชน การยึดม่ันในคุณธรรมจริยธรรมท่เี ป็นค่านยิ ม ในสงั คมท่ีมีมาแต่เดิม๒๓ ท�ำให้ประธานาธบิ ดีฮวน โดมงิ โก เปรอง เปน็ ทร่ี จู้ ักเปน็ วงกว้างระดบั สากลเพราะมบี ทบาทสำ� คัญในการนำ� แนวคดิ ประชานยิ มมาใช้ภายหลังสงครามโลกคร้ังท่สี อง ความสำ� เรจ็ จากการกำ� หนดนโยบายและยทุ ธศาสตรข์ องประเทศของประธานาธบิ ดี ฮวน โดมงิ โก เปรอง กอ่ ให้เกิดการสถาปนาระบอบเปรอง การถือก�ำเนดิ ของมวลชนจ�ำนวนมาก ท่ีกลายเป็นกลุ่มนิยมเปรองหรือเปรองนิสต์ ท�ำให้แม้ภายหลังจะมีความพยายามจาก คณะรัฐประหารขดุ รากถอนโคนระบอบเปรองและมวลชนท่ีสนบั สนนุ แตเ่ กอื บทงั้ หมดล้มเหลว แม้ประธานาธิบดีฮวน โดมิงโก เปรอง จะถึงแก่อสัญกรรมนับต้ังแต่ ค.ศ. ๑๙๗๔ หรือกว่า สี่สิบปี แต่แนวคิดและการปฏิบัติท่ีคงอยู่ส่งผลต่อชัยชนะทางการเมืองของนักการเมือง และพรรคการเมืองกลุ่มนิยมเปรองอย่างต่อเนื่อง และหลายครั้งที่นักการเมืองท่ีส�ำคัญคือ ประธานาธิบดีต่างก�ำหนดนโยบายสาธารณะท้ังหลายท่ีมีฐานคิดจากแนวคิดประชานิยม เป็นสว่ นสำ� คญั สว่ นหน่งึ แสดงถงึ ความสัมพันธ์ทรี่ อ้ ยต่อจากอดีตของคนร่นุ หน่ึงสู่คนอีกรนุ่ หนง่ึ แตอ่ กี สว่ นหนงึ่ สะทอ้ นถงึ ปญั หาเชงิ โครงสรา้ งทางเศรษฐกจิ ของอารเ์ จนตนิ าทม่ี มี าก จนสง่ ผลให้ ประธานาธบิ ดอี ารเ์ จนตินามาจากพรรคนักยุตธิ รรมหรือกลุ่มการเมอื งทีน่ ยิ มเปรองทสี่ ำ� คญั คอื คาร์ลอส เมเนม เนสเตอร์ คารล์ อส เคิรช์ เนอร์ และนางคริสตนิ า เฟอร์นานเดซ เดอ เคิร์ชเนอร์ ท่ีล้วนแล้วแต่เสนอนโยบายและยุทธศาสตร์ตามแนวทางประชานิยมทั้งส้ิน และมีแนวโน้มที่มี ความต่อเน่ืองถึงในอนาคต ๒๓ วทิ ยากร เชียงกลู , อธบิ ายศัพท์การเมอื งการปกครองสมยั ใหม,่ (กรุงเทพฯ: ส�ำนกั พมิ พส์ ายธาร, ๒๕๔๓), น. ๑๙๒-๑๙๓.

112 รัฐสภาสาร  ปีที ่ ๖๘  ฉบบั ท่ี  ๑  เดอื นมกราคม-กุมภาพันธ ์ พ.ศ.  ๒๕๖๓ บรรณานุกรม กมล กมลตระกลู . อย่าร้องไห้ตามอารเ์ จนตนิ า. กรงุ เทพฯ: สำ� นกั พมิ พ์มติชน, ๒๕๔๙. จกั รี ไชยพินจิ . “หน่วยที่ ๑๑ ยุทธศาสตร์การพัฒนาของอารเ์ จนตนิ า” เอกสารการสอนชดุ วชิ า ลัทธิการเมืองและยุทธศาสตร์การพัฒนา หน่วยท่ี ๘-๑๕. นนทบุรี: ส�ำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยสโุ ขทยั ธรรมาธริ าช, ๒๕๕๖. ธโสธร ตู้ทองค�ำ. “ประชานิยม (Populism) กับรัฐบาล พ.ต.ท. ดร. ทักษิณ ชินวัตร และ พรรคไทยรกั ไทย” รัฐสภาสาร ๕๑, ๖ (มถิ ุนายน ๒๕๔๖): ๓๑ – ๔๓. ธารทอง ทองสวัสดิ์. “หน่วยท่ี ๓ การเมืองการปกครองของอาร์เจนตินา” เอกสารการสอน ชุดวิชาการเมืองการปกครองในยุโรปและอเมริกา หน่วยท่ี ๑-๗. นนทบุรี: สำ� นกั พิมพ์มหาวทิ ยาลยั สุโขทัยธรรมาธิราช, ๒๕๕๕. ประสาน นันทะเสน. “การวิเคราะห์เปรียบเทียบการเกิดวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจระหว่าง ประเทศไทยกับอาร์เจนตินา” วิทยานิพนธ์หลักสูตรเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต บณั ฑิตวิทยาลยั มหาวทิ ยาลยั เกริก, ๒๕๔๙. พายัพ พนาสุวรรณ. ““ประชานิยม” คุณถาม พายัพตอบ” ผู้จัดการรายวัน (๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๖): ๑๖. วิทยากร เชียงกูล. อธิบายศัพท์การเมืองการปกครองสมัยใหม่. กรุงเทพฯ : ส�ำนักพิมพ์ สายธาร, ๒๕๔๓. Ramon-Berjano, Carola. “Argentina : Regional Development and Evolution of Disparities” Regions 279, (Autumn 2010): 26-29. Resico, Macelo and Campell, William F. “Should We Cry for Argentina?” The Intercollegiate Review 45 ½, (Fall 2010): 12-22. Salvatore, Ricardo D. “The Unsetting Location of a Settler Nation : Argentina, from Settler Economy to Failed Developing Nation” South Atlantic Quarterly 107, 4 (Fall) : 755-789.



ประชาสัมพนั ธก์ ารสง่ บทความเพอื่ ตพี มิ พ์ในวารสารรฐั สภาสาร สำ�นักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร  ขอเชิญชวนอาจารย์  ข้าราชการ  นักวิชาการ  นักการศึกษา สาขาต่าง  ๆ  และผู้สนใจทั่วไป  ส่งบทความวิชาการด้านการเมืองการปกครอง  เศรษฐกิจ  สังคม  สิ่งแวดล้อม  ฯลฯ  ทั้งในประเทศและต่างประเทศ  ลงตีพิมพ์ในวารสารรัฐสภาสารของสำ�นักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร    ซ่งึ มีก�ำ หนดออก  ๒  เดอื น  ๑  ฉบับ ข้อก�ำ หนดบทความ ๑. บทความวิชาการ  หมายถึง  บทความที่เขียนขึ้นในลักษณะวิเคราะห์  วิจารณ์  หรือเสนอแนวคิด ใหม่  ๆ  จากพ้ืนฐานวิชาการที่ได้เรียบเรียงมาจากผลงานทางวิชาการของตนหรือของผู้อื่น  หรือเป็นบทความ ทางวิชาการที่เขียนข้ึนเพื่อเป็นความรู้สำ�หรับผู้สนใจท่ัวไป  โดยบทความวิชาการจะประกอบด้วย  ส่วนเกร่ินนำ�  ส่วนเน้ือหา  ส่วนสรปุ   เอกสารอ้างองิ   และเชิงอรรถ ๒. บทความตอ้ งมีความยาวของต้นฉบบั ไมเ่ กนิ   ๒๐  หน้ากระดาษขนาด  A4 ๓. เป็นบทความทไ่ี มเ่ คยตีพมิ พท์ ่ีใดมากอ่ น การเตรยี มต้นฉบบั เพ่ือตพี มิ พ์ ๑. ตัวอักษรมีขนาดและแบบเดียวกันทั้งเรื่อง  โดยพิมพ์ด้วยโปรแกรม  Microsoft  Word  ใช้ตัวอักษรแบบ  Angsana  New/UPC  ขนาด  ๑๖  พอยท์  ตัวธรรมดาสำ�หรับเนื้อหาปกติ  และตัวหนา สำ�หรบั หัวข้อ  โดยจดั พมิ พ์เป็น  ๑  คอลัมน ์ ขนาด  A4  หน้าเดยี ว  และเว้นระยะขอบกระดาษดา้ นละ  ๑  น้ิว ๒. การใช้ภาษาไทยใหย้ ึดหลกั พจนานุกรม  ฉบับราชบณั ฑติ ยสถาน  พ.ศ.  ๒๕๕๔ ๓. ตอ้ งระบุชอื่ บทความ  ช่อื -สกลุ   ต�ำ แหนง่   และสถานท่ที ำ�งานของผู้เขียนบทความอย่างชดั เจน การส่งบทความ สามารถส่งบทความได้  ๒  วิธี  ดังนี้ ๑. สง่ ต้นฉบับในรปู แบบเอกสารจ�ำ นวน  ๑  ชดุ   พร้อมแผน่ บนั ทึกไฟลข์ ้อมูล  ไปท่ี บรรณาธิการวารสารรฐั สภาสาร  กลมุ่ งานผลติ เอกสาร  สำ�นักประชาสมั พนั ธ ์ ส�ำ นกั งานเลขาธิการสภาผูแ้ ทนราษฎร เลขท่ ี ๑๑๐  ถนนประดิพทั ธ ์ แขวงพญาไท  เขตพญาไท  กรุงเทพฯ  ๑๐๔๐๐ ๒. สง่ ไฟล์ข้อมูลทาง  e-mail  ไปท ี่ [email protected] ค่าตอบแทน หน้าละ  ๒๐๐  บาท  หรือ  ๓๐๐  บาท  ซึ่งกองบรรณาธิการรัฐสภาสารจะเป็นผู้พิจารณาว่า สมควรจะจ่ายเงินค่าตอบแทนในจำ�นวนหรืออัตราเท่าใด  โดยพิจารณาตามหลักเกณฑ์ท่ีคณะกรรมการพิจารณา ปรบั อัตราค่าเขียนบทความในวารสารรัฐสภาสารได้ก�ำ หนดไว้ ติดตอ่ สอบถามรายละเอยี ดได้ท่ี กองบรรณาธิการวารสารรัฐสภาสาร  โทร.  ๐  ๒๒๔๔  ๒๒๙๔  และ  ๐  ๒๒๔๔  ๒๒๙๑  โทรสาร  ๐  ๒๒๔๔  ๒๒๙๒