Φτάνοντας στο τέλος της δράσης μας

Φτάνοντας στο τέλος της δράσης μας, δεν ξεχνάμε… Όλοι είμαστε διαφορετικοί… Μα αυτό δεν είναι κακό… Αντίθετα είναι ξεχωριστό… Είναι όμορφο πολύ, να ‘μαστε μοναδικοί… Αγαπάμε τον διπλανό μας, σεβόμαστε τα ατομικά του χαρακτηριστικά… Αγκαλιάζουμε τις όποιες διαφορές. Σεβόμαστε τις δυσκολίες των άλλων παιδιών… Συναισθανόμαστε τις ανάγκες, τα όσα οι άλλοι νιώθουν και βοηθάμε όποιον έχει την ανάγκη μας…

Δεν κοροϊδεύουμε, δε βρίζουμε, δε σπρώχνουμε… Δεν ενοχλούμε κανέναν, ούτε τον απειλούμε… Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ, ούτε στο σχολείο, ούτε έξω από αυτό! Απομακρύνουμε από τη ζωή μας οτιδήποτε άσχημο και αρνητικό... Μιλάμε στους μεγάλους (γονείς, δασκάλους) για όσα μας απασχολούν.. Δε φοβόμαστε! Δε σιωπούμε! Και φυσικά, γεμίζουμε με όμορφα συναισθήματα την καθημερινότητά μας… Πλημμυρίζουμε το σχολείο και την καθημερινή μας ζωή με: ΣΕΒΑΣΜΟ, ΑΠΟΔΟΧΗ, ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ, ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ, ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, ΥΠΟΜΟΝΗ, ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ, ΕΛΠΙΔΑ, ΧΑΜΟΓΕΛΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΑΛΛΗΛΟΫΠΟΣΤΗΡΙΞΗ… Ευχαριστούμε…

Ευχαριστούμε…