ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ…ΨΥΧΟ_ΣΩΜΑΤΟ_ΦΥΛΑΚΕΣ

Εισαγωγή: Πανελλήνια Ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού, είναι η 6η του Μαρτίου, ημέρα αντί του απειλητικού. Μα τι είναι άραγε αυτός ο εκφοβισμός; Την απορία θα επιλύσει το παραμύθι μας αυτό! Είναι φτιαγμένο με αγάπη, φροντίδα μα και σεβασμό κι επιδιώκει την ενημέρωση, την ενσυναίσθηση μα και την αποδοχή στο διαφορετικό! Πρωταγωνιστές της ιστορίας; Τρία παιδιά, φίλοι καλοί! Συγκεκριμένα, είναι ο Άλη από τη Σενεγάλη, είναι η Ρούλα η παχουλούλα και η Μαρία με μια σημαντική κινητική αναπηρία! Είστε έτοιμοι παιδιά; Ξεκινάμε με χαρά!

Ντριιιιιιιιιιιιιιν………… Άλη – Χτύπησε το κουδούνι και σήμερα παιδιά! Ρούλα – Καλημέρα Άλη! Καλημέρα Μαρία! Μαρία – Καλημέρα παιδιά! Άλη – Πάμε γρήγορα στην τάξη! Ρούλα – Μαρία έλα, θα σε συνοδεύσουμε ως τη ράμπα με χαρά!

Μαρία – Τι ωραία! Ευχαριστώ! Για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό! Η παρέα σας αυτή, μου δίνει δύναμη πολλή! Γιατί συχνά είναι πολλά, τα κοροϊδευτικά μηνύματα… Και οι προσβολές κι αυτές πολλές: «Στην ομάδα μας ποτέ, γιατί οι ήττες θα ‘ναι συχνές». Αυτά ακούγονται συχνά από εκείνους που νομίζουν πως η κοροϊδία είναι μαγκιά

Άλη – Τα ίδια ακούω κι εγώ, αδυνατώ πια, δεν μπορώ! Έχω κουραστεί με αυτή τη συνεχή την απειλή!

Τις σπρωξιές στους διαδρόμους, τις τρικλοποδιές στις γωνιές, τις απορρίψεις στις παρέες, τα μηνύματα: «Ξένε, μαύρε, φύγε τώρα από ‘δώ». Δεν ξεχνώ και τα χαρτάκια, τα κολλημένα στο μπουφάν, με τις λέξεις: «Μετανάστης! Προσοχή! Μακριά παιδιά!».

Αυτή η απομόνωση κι ο εκφοβισμός, Τόσο άδικος σας λέω και συνάμα μη αποδεκτός! Ένα χρώμα είναι πια, Αποδεχτείτε το, η βία μακριά! Τι κι αν είσαι μαύρος ή λευκός, Χριστιανός ή αλλόθρησκος, ψηλός ή κοντός, αδύνατος ή παχουλός, δυνατός ή αδύναμος, με αναπηρίες ή χωρίς…

Είμαστε ίσοι όλοι παιδιά, με ίδια δικαιώματα μα και υποχρεώσεις, συνειδητοποιήστε το, φτάνει πια, ώστε να προχωρήσουμε μαζί μπροστά! Η σελίδα να γυρίσει, η ευτυχία να κυριαρχήσει!

Ρούλα - Αχχχ βρε παιδιά, τα ίδια κι εγώ… Μια στη βία και μια στον εκφοβισμό… Πότε τα πράγματά μου να λείπουν συνεχώς, πότε με την περιθωριοποίηση και πότε με τις λέξεις που πληγώνουν τρομερά! Μα είναι τώρα σωστό να με φωνάζουν φάλαινα;

Και δεν μόνο αυτά… Οι απειλές δε μένουν μόνο στο σχολείο… Φτάνουν και στη ζωή την έξω από ‘δώ! Μηνύματα φτάνουν στο τικ-τοκ, βίντεο με βρισιές, κοροϊδίες, συχνές απειλές: «Αν μιλήσεις, την έχεις πατήσει». Ηλεκτρονικός εκφοβισμός Θαρρώ πως λέγεται αυτός!

Μα ποιος τους είπε ότι αυτή η συμπεριφορά, είναι δύναμη ή μαγκιά;

Άλη - Οι γρατζουνιές που απομένουν, ο πόνος στην ψυχή και το κορμί, ο φόβος, το στρες, η αγωνία και η μοναξιά, είναι οι συνέπειες που δε χωρούν, στον 21ο αιώνα ποτέ ξανά!

Μαρία – Και τι να κάνουμε εμείς για όλα αυτά; Ρούλα – Πρέπει να σταματήσουν, η βία κι ο εκφοβισμός κανείς να μην ξαναδακρύσει από φόβο ή πανικό! Άλη - Πάμε τώρα στο μάθημα παιδιά και για όλα αυτά, θα βρεθεί μια λύση, το χαμόγελο ν’ ανθίσει! Μαρία – Φύγαμε στο μάθημα, έτοιμοι για γνώσεις! Άλη - Η συζήτηση αυτή ήταν τόσο σημαντική! Ρούλα – Ήδη νιώθω πιο δυνατή, κι ας μην είμαι η πιο αδύνατη!

Διάλειμμα……….



Άλη - Κορίτσια συνεχίζουμε; Το πρόβλημα πώς τελικά αντιμετωπίζουμε;

Μαρία – Μήπως να ενημερώνουμε για όλα αυτά, τη δασκάλα μας βρε παιδιά;

Ρούλα - Είναι πολύ σημαντική η πρότασή σου αυτή! Και γενικά, να μιλάμε πια, σε κάθε ενήλικα φωναχτά! Ο φόβος να φύγει απ’ των θυμάτων την καρδιά! Και οι θύτες, να μην τιμωρηθούν, αλλά κατάλληλα να διαπαιδαγωγηθούν!

Άλη - Έχετε δίκιο παιδιά, τη βία διώχνουμε μακριά! Στους γονείς και στους δασκάλους μας μιλάμε, στις σπρωξιές, τις απειλές, την κοινωνική απομόνωση φρένο πατάμε!

Μαρία - Κι ας μη γίνεται σε μας, μα στον διπλανό μας, παρατηρητές δε μένουμε, γιατί συνένοχοι παραμένουμε!

Ρούλα - Απορρίπτουμε τη βία, υποστηρίζουμε το θύμα φανερά, η εκφοβιστική συμπεριφορά, να μην είναι αποδεκτή από κανέναν φυσικά!

Άλη - Είναι χρέος ολονών, όταν κάποιος απειλείται, να παρεμβαίνουμε μπρος ολοταχώς!

Μαρία - Μπράβο! Πάμε δυναμικά! Η βία ΔΕΝ είναι μαγκιά! Μιλάμε! Δε σιωπάμε! Δεν υπομένουμε καρτερικά! Και κάτι τελευταίο… Καθένας είναι διαφορετικός, μα συνάμα και ξεχωριστός! Σεβόμαστε, αποδεχόμαστε, αλληλοβοηθάμε, κατανοούμε, στηρίζουμε, προσφέρουμε, την ενσυναίσθηση καλλιεργούμε!

Στόχος μας μοναδικός: Στο σχολείο όλοι ενωμένοι, συμφιλιωμένοι κι αληθινά ευτυχισμένοι! Μηνύματα ισότητας περνάμε, την κοινωνία περήφανοι κοιτάμε!

Στόχος μας μοναδικός: Στο σχολείο όλοι ενωμένοι, συμφιλιωμένοι κι αληθινά ευτυχισμένοι! Μηνύματα ισότητας περνάμε, την κοινωνία περήφανοι κοιτάμε!