บางส่วนจากพระธรรมเทศนา หลวงพอ่ ปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช รวมรวมโดย ลกู ศษิ ย์หลวงพอ่ ปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช
บางส่วนจากพระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช รวมรวมโดย ลูกศิษยห์ ลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช พิมพค์ รัง้ ที่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๕๙ จำ� นวน ๑๐,๐๐๐ เลม่ สงวนลขิ สิทธิ์ ห้ามพิมพ์จ�ำหน่ายและห้ามคัดลอกหรือตัดตอนไปเผยแพร่ทาง สอื่ ทกุ ชนดิ โดยไม่ได้รับอนญุ าตจากผเู้ ขยี น หรือมูลนธิ ิส่ือธรรม หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ผู้สนใจอ่านหรือฟังพระธรรม เทศนา สามารถดาวน์โหลดไดจ้ าก http://www.dhamma.com ด�ำเนินการพิมพโ์ ดย บริษัท พรีมา พบั บลิชชิง จ�ำกดั ๓๔๒ ซอยพัฒนาการ ๓๐ ถนนพฒั นาการ แขวงสวนหลวง เขตสวนหลวง กรงุ เทพฯ ๑๐๒๕๐ โทร. ๐๒-๗๑๗๕๑๑๑ หนังสอื เลม่ นีม้ ลู นิธิหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช จดั พิมพ์ดว้ ยเงินบริจาค ของผมู้ จี ติ ศรทั ธาเพอื่ เปน็ ธรรมทาน เมอ่ื ทา่ นไดร้ บั หนงั สอื เลม่ นแี้ ลว้ กรณุ า ตั้งใจศึกษาปฏิบัติให้เกิดประโยชน์สูงสุดท้ังแก่ตนเองและผู้อื่น เพื่อให้สม เจตนารมณ์ของผูบ้ รจิ าคทุก ๆ ทา่ นด้วย
ค�ำน�ำ หลงั จาก ธรรมะโดนใจ เลม่ ๑ และ ๒ คตธิ รรมสน้ั ๆ ซง่ึ คดั เลอื กมาจากการแสดงธรรมของ หลวงพอ่ ปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช ในสถานทตี่ า่ ง ๆ ไดท้ ำ� หนา้ ทใี่ นการสะกดิ ใจให้ คนทง้ั หลายหนั มา รู้ ตนื่ เบกิ บาน ในชวี ติ ประจำ� วนั แลว้ หลาย ๆ คนรกั ษาศลี ไดด้ ขี นึ้ มสี มาธติ ง้ั มน่ั ขน้ึ มปี ญั ญา เหน็ ทกุ ขต์ ามความเปน็ จรงิ และรบั ธรรมะเขา้ มาเปน็ สว่ น หนง่ึ ของชวี ติ เพอื่ เดนิ ทางใหถ้ งึ ทส่ี ดุ แหง่ ทกุ ข์ ถงึ เวลาของ ธรรมะโดนใจ เลม่ ๓ แลว้ ทจ่ี ะออกเดนิ ทาง เพอ่ื ทำ� หนา้ ทนี่ เี้ ชน่ กนั ลงมอื ภาวนาแลว้ กภ็ าวนาใหต้ อ่ เนอื่ ง จะไดถ้ งึ ทสี่ ดุ แหง่ ทกุ ขไ์ ดจ้ รงิ ลกู ศษิ ยห์ ลวงพอ่ ปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๙
ความตาย เป็นหนา้ ท่ขี องชวี ติ
เวลาเราเผชญิ ความพลดั พราก เวลาคนทเี่ รารกั เวลาพอ่ แม่เราจะตาย บางทีเราก็ร้องห่มร้องไห้ ร้องทำ� ไม คน จะตาย ความตายเป็นหน้าท่ีของชีวิต อยากเกิดมาท�ำไม อยากเกดิ แลว้ ตอ้ งตาย เรามหี นา้ ทต่ี อ้ งแก่ ตอ้ งเจบ็ ตอ้ ง ตาย ถ้าเราฝึกใจของเราดี เราเห็นความตายเป็นเร่ือง ธรรมชาติ เรื่องธรรมดา เป็นธรรมะ ใจไม่หว่ันไหว ใจกลับร่าเรงิ ไม่ใชร่ ่าเริงวา่ ไดม้ รดก แต่รา่ เริงในธรรมะ เวลาเราเจ็บเอง เวลาเราจะตายเอง ค่อยไปพิสูจน์เอาว่า จะรอดไมร่ อด เวลาทจ่ี ะตาย ครบู าอาจารยเ์ คยสอนวา่ เปน็ เวลา ท�ำสงครามใหญ่ ท่านใช้ค�ำว่าเป็นเวลาท�ำสงครามใหญ่ เพราะสงครามน้ีสุดท้ายต้องตาย ศึกคร้ังนี้ตายแน่นอน วันหน่ึงต้องท�ำสงครามใหญ่ เรามีความพร้อมท่ีจะท�ำ สงครามใหญ่ไหม ๖
กอ่ นจะหดั ทำ� สงครามใหญก่ ต็ อ้ งทำ� สงครามยอ่ ย ๆ กอ่ น นีฝ่ กึ เวลาเราไม่สบาย เวลาเราผดิ หวัง เวลาเจอ ส่ิงที่ไม่ดีในชีวิต บางทีแฟนท้ิงไป เป็นความสูญเสีย สูญเสียแฟนยังไม่เท่าสูญเสียชีวิต ส่ิงที่เรารักท่ีสุดคือ ชีวิตตัวเอง ไม่ใช่แฟนหรอก ที่รักแฟนเพราะว่ามันเป็น แฟนเรา สดุ ทา้ ยกร็ ักตวั เอง แตก่ อ่ นจะถงึ จดุ ทที่ ำ� สงครามใหญ่ เรากม็ าเรยี นรู้ ชีวติ ให้มากข้นึ มสี ติรู้สึกกาย มีสตริ ูส้ กึ ใจบ่อย ๆ เราเหน็ ทุกอย่างผ่านมา แลว้ ก็ผา่ นไป ความสขุ ผา่ นมา แล้วก็ไป ความทุกขผ์ า่ นมา แลว้ กไ็ ป ความดคี วามชั่วผ่านมา แล้ว ก็ไป เรยี นรไู้ ปเรอ่ื ย ๆ ความแขง็ แรงกผ็ า่ นไป ความเปน็ หนุ่มเป็นสาวก็ผ่านไป ทุกอย่างมาแล้วไปหมด พอใจ ยอมรับตรงนี้ได้ ใจคลายความยดึ ถอื ลง เวลาจะสูญเสยี จะทุกข์ไมม่ าก ๗
สว่ นหน่งึ ของพระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช วนั ท่ี ๒๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๘ จากซดี แี สดงธรรม ณ วดั สวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๒ ไฟล์ ๕๘๐๙๒๖ ๘
ท่ใี ดมีรกั ที่นั่นมีทุกข์
พระพุทธเจ้าสอน “ที่ใดมีรักท่นี น่ั มที กุ ข์” จริง ๆ ทา่ นสอนทัว่ ๆ ไปนะ ฝร่ังกเ็ อาไปเขียน เปน็ นยิ าย ในพระสตู รกม็ ี พระนางมลั ลกิ าเปน็ มเหสอี งค์ หน่ึงของพระเจ้าปเสนทิโกศล เคารพพระพุทธเจ้ามาก วันหน่ึงพระเจ้าปเสนทิโกศล ถามพระนางมัลลิกา ว่า พระพทุ ธเจา้ สอนอะไร พระนางมลั ลกิ าตอบวา่ พระพทุ ธเจา้ สอนว่า “ทใ่ี ดมีรกั ทน่ี น่ั มีทกุ ข์” สอนเหมือนในเรอื่ งกาม นิตน่ีล่ะ พระเจ้าปเสนทิโกศลฟังแล้วหงุดหงิดใจ ที่ใดมี รกั ทน่ี น่ั มสี ขุ สิ ถา้ พลาดจากทรี่ กั สถิ งึ จะทกุ ข์ พวกเรารสู้ กึ อย่างนั้นไหม ท่ีใดมีรักก็ต้องมีความสุขสิ ท่ีใดไม่มี ความรกั ความรกั หนไี ปแลว้ ถงึ จะทกุ ข์ สอนอะไรอยา่ งนี้ ถา้ พระพุทธเจ้าสอนไม่ผดิ พระนางมลั ลกิ าก็จำ� มาผิด ตอนแรก ๆ หลวงพอ่ ก็ไม่เข้าใจ แลว้ ก็คิดเหมือน ทพี่ วกเราคดิ พลาดจากสง่ิ ทรี่ กั เปน็ ทกุ ข์ กใ็ นบทสวดมนต์ กม็ ีใชไ่ หม ไมใ่ ชว่ ่าที่ใดมรี กั ท่ีนัน่ มที กุ ข์ พอเราภาวนาจะ รู้วา่ คำ� วา่ “รัก” นี่ไม่ใช่ “Love” รกั ตวั น้กี ็คือ ตวั โลภะ ๑๐
ตวั ราคะนั่นเอง ความเกาะเกยี่ วของจิต อาการทีร่ ักกค็ อื อาการเกาะเก่ยี วของจิต ร้สู กึ ไหม ความรสู้ กึ เกาะเกีย่ ว ถ้าความรู้สึกเกาะเก่ียวเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ภาระทาง ใจจะเกิด เกิดขึ้นในทันทีนั้นเลย เพราะฉะน้ันถ้ามีรัก มีความเกาะเกี่ยวขึ้นทางจิตเม่ือไหร่ ภาระทางใจคือ ความทุกข์กเ็ กดิ ข้ึนในขณะน้ันเลย ถา้ เราเกาะเกยี่ วอยู่ใน กาย เราก็จะทุกข์เพราะร่างกาย เกาะเกี่ยวอยู่ในจิตใจ กจ็ ะทกุ ขเ์ พราะจติ ใจ เกาะเกย่ี วทบ่ี า้ นกจ็ ะทกุ ขเ์ พราะบา้ น เกาะเกยี่ วกบั รถยนตก์ จ็ ะทกุ ขเ์ พราะรถยนต์ เกาะเกย่ี วกบั อะไรก็จะทุกขเ์ พราะอนั น้ัน ท่ีใดมีรกั ท่นี ่นั มที ุกข์ จรงิ ๆ เลยนะ เราไปแปลคำ� วา่ รกั วา่ “Love” แปลแคบไป รกั ตวั นคี้ อื ความเกาะเกย่ี วของจติ ตวั โลภะนน่ั เอง ตวั อยาก ตวั ตณั หามขี น้ึ มาเมอื่ ไหร่ กม็ ภี าระมที กุ ขท์ างใจเกดิ ขนึ้ ทกุ ที ไป จะทำ� ลายตณั หา ทำ� ลายราคะตวั นีไ้ ด้ ต้องเหน็ ความ จรงิ ในสง่ิ ทเ่ี ราเคยรกั ถา้ เหน็ วา่ จรงิ ๆ แลว้ มนั ไมด่ หี รอก ๑๑
มันก็เลิกรกั เหมือนแตง่ งานไปใชไ่ หม ตอนเป็นแฟนกนั ต่างคนตา่ งใส่หนา้ กาก ใส่ไหม ใครแตง่ งานแล้วในห้อง น้ีมีไหม ตอนเป็นแฟนกับตอนท่ีอยู่ด้วยกันไม่เหมือนกัน ร้สู ึกไหม ตอนเปน็ แฟนนนั้ มนั ปลอม ตวั ปลอม ตา่ งคนตา่ ง รู้ว่าอีกข้างปลอม แต่มันโง่ ผู้ชายชอบคิดว่าผู้หญิงเมื่อ แต่งงานแล้วจะไม่เปลี่ยน เป็นตัวปลอมอย่างน้ีตลอดไป เลย ผหู้ ญิงกโ็ ง่ รูว้ ่าไอ้ผชู้ ายคนน้ชี ่ัวอยา่ งน้ี ๆ แตค่ ดิ ว่า แต่งงานไปแล้วจะไปดัดสันดานมัน ไม่สำ� เร็จหรอก นี่ก็ โง่ไปอีกแบบหนึ่ง คิดว่าจะเปล่ียนผู้ชายได้ ผู้ชายก็โง่ คิดว่าผูห้ ญิงจะไม่เปลยี่ น มาดขู องเรา ภาวนาไป ทใ่ี ดมรี กั ทนี่ นั่ มที กุ ขจ์ รงิ ๆ มีอยา่ งนน้ั จริง ๆ สมัยพุทธกาล พระพุทธเจา้ เทศน์ มนี า กท็ กุ ขเ์ พราะนา มวี วั ก็ทกุ ขเ์ พราะวัว ถา้ มีขนั ธ์ ๕ ก็ทกุ ข์ เพราะขนั ธ์ ๕ ถา้ เหน็ ทกุ ขเ์ ห็นโทษ มันกป็ ลอ่ ย ๑๒
ส่วนหนง่ึ ของพระธรรมเทศนา หลวงพอ่ ปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช วันที่ ๓๐ มิถนุ ายน พ.ศ. ๒๕๕๕ จากซีดีแสดงธรรม ณ วัดสวนสันติธรรม แผน่ ท่ี ๔๖ ไฟล์ ๕๕๐๖๓๐B ๑๓
ในโลกนไ้ี ม่มีอะไร เป็นทีพ่ ง่ึ ของเรา ได้จรงิ
ในโลกนไ้ี ม่มีอะไรเป็นที่พึง่ ของเราได้หรอก อย่างตอนเด็ก ๆ เราพึ่งพ่อพ่ึงแม่ พ่อแม่ก็ไม่ให้ เราพึ่งตลอดนริ ันดร สดุ ท้ายตอ้ งมาพ่ึงเราเสยี อกี บางที ก็มาพึ่งลูก เราหาท่ีพึ่ง พอเราอายุเยอะอยากพ่ึงลูก มนั ไมใ่ ห้เราพ่ึงหรอก มนั กไ็ ปใหล้ กู ของมนั พึ่ง เราก็ไมม่ ี ทพี่ งึ่ บางคนก็หวงั ว่าจะมีชือ่ เสยี ง มีเงนิ มที องเปน็ ที่พ่ึง หลวงพอ่ เคยเจอคนแก่ เกบ็ เงนิ เกบ็ ทองไวเ้ ยอะเลย ทองเป็นตะกร้าเลย แก่เข้าจริง ๆ ไม่ค่อยรู้เร่ืองอะไร คนขา้ งบา้ นมาหยบิ ไปหมดเลย ไมร่ หู้ รอก ไมเ่ สยี ดายดว้ ย เพราะไม่รู้ เอาทรัพย์สินเงินทองเป็นท่ีพ่ึง พึ่งไม่ได้อีก กระท่ังร่างกายของเราน้ีก็เอาเป็นท่ีพ่ึงไม่ได้ พอแก่เฒ่า มนั กต็ อ้ งพง่ึ คนอน่ื เสยี อกี พงึ่ ตนเองกไ็ มไ่ ด้ จะไปไหนไมม่ ี ใครเขาจูงเขาอุ้มให้ ก็ค่อย ๆ ถัดไป ถัดไม่ไหวก็นอน จมอึจมฉ่ีอยู่นน่ั ล่ะ นี่เราหาท่พี ่ึงไมไ่ ด้ ๑๖
ฉะนน้ั เรารบี ขวนขวายเอาตน้ ทนุ ทเ่ี รามี ทงั้ ตน้ ทนุ ในอดีตชาติและต้นทุนในปัจจุบัน มีเวลาก็ตั้งอกตั้งใจ ภาวนา ยกระดับใจของเราขึ้นไป วันหน่ึงเราจะพ้นจาก กองทกุ ขอ์ นั นไ้ี ป กองทกุ ขต์ วั รา้ ยเลยกค็ อื กายกบั ใจเรานี้ เอง ไมเ่ หน็ อะไรจะเปน็ กองทกุ ขเ์ ทา่ กายเทา่ ใจน้ี ธาตขุ นั ธ์ น้ีมีแต่ทุกข์ทั้งนั้นเลย มาเรียนรู้มันเข้าไป พระพุทธเจ้า สอนวิธีที่จะออกจากทุกข์ไว้แล้ว ออกจากทุกข์ก็คือออก จากธาตุขันธ์ พ้นทกุ ขก์ ็คือพน้ จากธาตุขนั ธ์ ดับทุกขก์ ค็ อื ความดบั สนทิ ของธาตุขนั ธ์ ของทดี่ ีทส่ี ดุ ที่เรารักท่สี ดุ หวงแหนที่สดุ ก็คือกาย น้ีใจนี้ ธาตุขันธ์เราน้ีท่ีจริงเป็นศัตรูตัวร้ายที่สุดเลย เรา เล้ยี งมนั มาตงั้ แต่เล็ก ๆ เหน็ ไหม เลี้ยงมนั มาถงึ วนั หนึ่ง มันทรยศหักหลังเรา ส่วนใหญ่มันจะมาหักหลังเราตอน เราแก่ตอนเราเจบ็ อย่างน้ี สว่ นหนง่ึ ของพระธรรมเทศนา หลวงพอ่ ปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช ณ วัดสวนสันตธิ รรม วนั ที่ ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๖ ๑๗
ภาพลวงตา
ค่อย ๆ ฝึกให้ใจมันอยู่กบั เนอื้ กับตัว อย่าเรา่ รอ้ นวุ่นวาย อยกู่ ับโลก โลกไมม่ ีอะไร โลกเป็นของอาศัยชว่ั คราว อยู่จนมาถึงวัยขนาดหลวงพ่อน่ี วัยเกษียณ จะรู้ เลยวา่ จรงิ ๆ มนั เปน็ อยา่ งนนั้ ตอนเปน็ นกั เรยี นนกั ศกึ ษา แยง่ กนั เรียน แย่งกนั หางานท�ำ เรียนจบ พวกหลวงพอ่ เรยี นรฐั ศาสตร์ ตอนเรยี นกอ็ ยากไปเปน็ ผวู้ า่ กนั สอบแขง่ ไปเข้ากระทรวงมหาดไทย กรมการปกครอง หลวงพ่อ ไม่เอาด้วย ดูแล้วไม่น่าเล่ือมใส ไม่รู้จะแย่งอำ� นาจไปท�ำ อะไร ตอนยังอยู่ในอ�ำนาจแต่ละคนก็ใหญ่ ไปไหนคนก็ เรียกท่าน มีอำ� นาจ มชี อ่ื เสียง มีคนนับถอื คนมาเยยี่ ม เขากต็ อ้ งมีของมาให้ ทกุ อยา่ งมาหมดเลย พอเกษยี ณโครมลงไปไมม่ ใี ครสนใจแลว้ เปน็ ตาแก่ ชอ่ื เสยี งเกยี รตยิ ศ ทรพั ยส์ นิ เงนิ ทอง ต�ำแหนง่ หนา้ ที่ เปน็ ภาพลวงตาทั้งหมดเลย แย่งกันแทบตาย จนอายุ ๖๐ แลว้ กพ็ บวา่ สิง่ ทที่ ่มุ เทมาตลอดชวี ติ หายไปแล้ว แล้วชวี ติ ที่เหลือจะอยู่กับอะไร ไปเจอรุ่นเดียวกันที่เขาเกษียณ ๒๐
หลวงพ่อไปเทศน์ไปเห็น จ๋อยเลย จอ๋ ง... นา่ สงสาร เพราะเขาแยง่ ภาพลวงตากัน ของจรงิ มนั ไม่มี ไปแย่งของปลอม แล้วคิดวา่ ของปลอมเป็นของ จริง ไม่รู้ว่าของจริงมีอยู่ในใจเรานี่เอง ธรรมะนี่เอง ธรรมะใครก็แย่งเราไปไม่ได้ ไม่มเี กษียณ ไม่มวี นั หมด ส่วนหนึ่งของพระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วนั ที่ ๒๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๘ จากซดี ีแสดงธรรม ณ วดั สวนสันติธรรม แผน่ ที่ ๖๒ ไฟล์ ๕๘๐๙๒๖ ๒๑
ทกุ อยา่ งช่วั คราว
ทุกอย่างทั้งความสุขท้ังความทุกข์มาแล้วก็ไปเหมือน ๆ กันหมด ถ้าใจยอมรับได้ว่าความทุกข์ก็เป็นของช่ัวคราว เหมอื นกนั เวลามคี วามทกุ ขข์ นึ้ มา ใจไมก่ งั วล ใจเขม้ แขง็ เผชญิ กับทุกสง่ิ ทกุ อย่างไดอ้ ย่างเขม้ แข็ง ปรากฏการณใ์ นชีวติ เรา ดวู ่ามีมากมาย เอาเขา้ จรงิ ก็ไม่มอี ะไรเท่าไหร่ ปรากฏการณ์ทีก่ ระทบกระเทือน เรา กค็ อื ความพลดั พรากจากสงิ่ ท่ีเราชอบ การเจอส่ิงที่ เราไม่ชอบ หวังแล้วก็ไม่ได้อย่างท่ีหวัง อยากแล้วไม่ได้ อยา่ งทอี่ ยาก มีอย่ไู มเ่ ท่าไหร่ เรอื่ งราวทสี่ ำ� คญั ๆ ในชวี ติ เรา เขา้ มากระทบจติ ใจ เรา ถ้ามันรู้ความจริงว่าทุกอย่างชั่วคราว ความทุกข์ ตรงน้ีมนั จะหายไป สตปิ ัญญามันแกก่ ล้าข้นึ ไปอีก ถงึ วัน หน่ึงมันรู้ความจริงที่ลึกซ้ึงประณีตที่สุดเลย คือตัวจิตน่ี ละ่ คอื ตวั ทกุ ข์ ตวั นยี้ ากทส่ี ดุ เลย ถา้ เหน็ วา่ จติ เปน็ ตวั ทกุ ข์ ได้ จิตจะปล่อยวางจิต จิตปล่อยวางจิตตัวเดียว จิตก็ ปลอ่ ยโลกทงั้ โลกเลย เพราะว่ามนั คอื ศูนย์กลางของโลก ๒๔
สภาวะท่ีจิตปล่อยวางจิตไปแล้ว เป็นความสุขท่ี ไม่มีอะไรเหมือน เป็นอิสระ ไม่มีอะไรมากระทบกระท่ัง ได้ ไม่มีอะไรเข้ามาปรุงแต่งได้ ทั้งดี ทั้งช่ัว ทั้งอะไร ทุกส่งิ ทุกอยา่ ง สง่ิ เหลา่ นมี้ จี รงิ ๆ กำ� ลงั รอคนจรงิ ท่จี ะไปเห็น ส่วนหนึง่ ของพระธรรมเทศนา หลวงพอ่ ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วนั ท่ี ๑๗ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๘ จากซดี ีแสดงธรรม ณ วดั สวนสันติธรรม แผน่ ท่ี ๕๙ ไฟล์ ๕๘๐๔๑๗B ๒๕
ร้เู ท่าทันกเิ ลส ดที ี่สุด
จิตเป็นธรรมชาติรู้ ถ้ามันมีสมาธิ บางทีมันก็รู้โน่นรู้นี่ เหมอื นกนั ไมใ่ ชเ่ รอื่ งประหลาดอะไร เปน็ เรอ่ื งธรรมดา แลว้ กไ็ มใ่ ชเ่ ปน็ ไปเพอ่ื ความพน้ ทกุ ขด์ ว้ ย ความรคู้ วามเหน็ สงิ่ ตา่ ง ๆ เหลา่ นี้ การรกู้ ารเหน็ เหน็ อดตี เหน็ อนาคต เหน็ ผี เหน็ เทวดา เหน็ อะไรน่ี สเู้ ห็นกเิ ลสในปัจจุบันนไี้ ม่ ได้ เพราะเราเหน็ จติ เหน็ ใจของเราอยใู่ นปจั จบุ นั น้ี เรา จะพน้ ทกุ ขส์ กั วนั หนงึ่ ถา้ เราเหน็ ของขา้ งนอก เหน็ กระทง่ั นิมิตพระพุทธเจ้า เห็นครูบาอาจารย์ ไม่ได้เป็นไปเพื่อ ความสงบระงับเลย เป็นไปเพื่อความมักใหญ่ใฝ่สูง เพ่ือ ความอวดดอี วดเกง่ ดว้ ยซำ้� ไป ฉะนนั้ ยอ้ นกลบั มารเู้ ทา่ ทนั จิตใจของตัว รู้เท่าทันกิเลสไป ดีท่ีสุดเลย เราจะได้ของดีของ วิเศษ สว่ นเร่ืองอิทธฤิ ทธ์ิปาฏหิ ารยิ ไ์ ม่ใชข่ องดีของวิเศษ สว่ นหนึง่ ของพระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช วันที่ ๓๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๘ จากซีดีแสดงธรรม ณ วัดสวนสันตธิ รรม แผน่ ท่ี ๖๐ ไฟล์ ๕๘๐๗๓๐B ๒๘
บารมี เป็นส่งิ ทต่ี ้องสร้าง ขึ้นมา
ศลี ตอ้ งรักษา จิตต้องฝกึ ปัญญาตอ้ งหัดเจริญ แยกรปู นาม แล้วดูรูปนามแสดงไตรลักษณ์ เราสะสมอย่างนี้ เรื่อย ๆ ไป ความดที ง้ั หลาย มีโอกาสทำ� ก็ท�ำ พลงั ของ จิตจะแก่กล้าข้ึนเรื่อย ๆ จิตคนที่มีบารมีเต็ม ดูง่าย มันจะมีพลัง พวกเรารสู้ กึ ตวั ไหม บางวนั เราปอ้ แปเ้ ตม็ ที นพ่ี วก ไมม่ บี ารมี ระทดระทวยมาหาหลวงพ่อ อยากไดก้ ำ� ลังใจ ท�ำไมไม่ภาวนา ชอบขอโนน่ ขอน่ี ไมใ่ ชล่ ูกศิษยช์ ูชก ต้อง สู้เอาเอง จะมาขอโน่นขอนี่ขอพร บางคนก็มาขอพลัง ท�ำไมไม่ท�ำเอาเอง สร้างด้วยตัวเอง ไม่งั้นไปไม่รอด หรอื บางคนแยก่ ว่าน้ัน ขอให้ดสู ภาวะให้ ถา้ คนสอนสอน ให้ดูสภาวะเอง ใช้ได้ แต่ไปดูสภาวะแทนเขา ใช้ไม่ได้ เหลวไหลท้ังอาจารย์ทั้งลูกศิษย์เลย อย่างน้ันภาวนาไม่ ขึ้นหรอก ขเ้ี กียจ แลว้ กอ็ ่อนแอ ต้องหดั ดูเอง บารมีเปน็ ส่งิ ท่ีต้องสร้างขน้ึ มา ลองไปดูบารมมี ี ๑๐ ข้อ ค่อย ๆ สะสมไป ไม่เคยถือศีลก็ถอื ซะบ้าง อยา่ งอาฆาตคนก็อภัย ซะบา้ ง นี่กท็ านบารมี สารพดั เลย เนกขมั มบารมี มไี หม ๓๐
วนั ๆ นึง คดิ แต่จะหาอะไรทเ่ี พลดิ เพลนิ พอใจในรูป ใน เสยี ง ในกลนิ่ ในรส เพลนิ อยา่ งเดยี ว เคยคดิ จะงดจะเวน้ บ้างไหม ถา้ คดิ งดคดิ เวน้ บา้ งกไ็ ดเ้ นกขมั มบารมี แรก ๆ กไ็ ด้ น้อย ๆ หนอ่ ย อ่อน ๆ ถา้ บารมแี ตล่ ะตวั ถึงเต็มทีข่ ้ึนมา มันจะถึงจุดท่ีว่ายอมตายเพื่อธรรมะ อันนั้นเป็นบารมีที่ เต็มแล้ว เตม็ ระดบั ที่จะข้ามโลกเลย แต่ของเรา ถ้าขั้นโสดาบัน ไม่ต้องถึงขนาดน้ัน บารมไี ม่ได้ใช้มากขนาดนน้ั แตว่ ่าต้องฝึก ต้องสะสมเอา สว่ นหน่ึงของพระธรรมเทศนา หลวงพอ่ ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วนั ที่ ๓๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๘ จากซีดีแสดงธรรม ณ วดั สวนสนั ตธิ รรม แผน่ ที่ ๖๐ ไฟล์ ๕๘๐๗๓๐C ๓๑
ความโงข่ องธาตรุ ู้
ธาตุรู้กท็ �ำหน้าทรี่ ู้ แตธ่ าตรุ ู้มันโง่ คิดว่ามนั เป็นเจ้าของ ทุกส่ิงทกุ อยา่ งได้ เขา้ ไปแทรกแซง พยายามยดึ รา่ งกาย พยายามยดึ ในความสขุ พยายามยดึ ในความดี แตบ่ างคน กย็ ดึ ในความชวั่ พอใจในความชวั่ อยา่ งบางคนโกรธ แลว้ ภมู ใิ จทีไ่ ดโ้ กรธ เคยเป็นไหม รู้สึกเท่ โกรธแรงดี เท่ ธาตรุ มู้ นั ยดึ อะไรไมไ่ ดห้ รอก แลว้ เรากส็ ง่ั อะไรมนั ไมไ่ ดส้ กั อยา่ งเลย สดุ ทา้ ยเวลาตายมนั จะไปสุคตหิ รอื ไป ทคุ ติ ยงั เลอื กไมไ่ ดเ้ ลย ท�ำอะไรไมไ่ ดส้ ักอย่าง ธาตรุ มู้ นั ไมฉ่ ลาด มนั คดิ วา่ มนั เปน็ ตวั เอง มนั เปน็ ตวั เรา แลว้ กเ็ ลยมขี องเรา มคี วามสขุ ของเรา ความทกุ ข์ ของเรา ความดขี องเรา ความชว่ั ของเรา มรี า่ งกายของ เรา ค่อย ๆ ขยายออกมา พอมีรา่ งกายของเรา กม็ ีพอ่ แม่ของเรา มีพ่ีน้องของเรา มีบ้านของเรา มีเพ่ือน ของเรา ค่อย ๆ ขยายออกไป มเี ก้าอ้ีของเรา มตี ำ� แหนง่ นเ่ี งนิ ทองของเรา ขยายออกไปเรือ่ ย ๆ มันมาจากโงต่ วั เดยี วเอง จริง ๆ มนั เป็นเจา้ ของอะไรไมไ่ ด้ มนั ท�ำหน้าท่ี ๓๔
ไดแ้ คร่ ู้ แต่มนั โง่ มันเท่ยี วไปยดึ โน่น ยดึ นี่ คลา้ ย ๆ เราเหน็ คนอนื่ มสี มบตั ิ เราอยากไดส้ มบตั ิ เขา แล้วมนั กไ็ มไ่ ด้ ไอต้ วั ธาตรุ ูน้ ม่ี นั โง่ มนั จะเอาสมบตั ิ ของโลกมาเปน็ สมบตั ขิ องมนั รา่ งกายเปน็ สมบตั ขิ องโลก มนั กว็ า่ สมบตั ขิ องมนั สดุ ทา้ ยมนั กต็ อ้ งคนื เจา้ ของ ความ สขุ ความทกุ ข์ มนั กเ็ ปน็ สมบตั ขิ องโลก มนั มาแลว้ มนั กไ็ ป ธาตุรู้จะเอาความสุขไว้ก็เอาไว้ไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องคืน เจ้าของ คนื โลกไป เพราะตวั มนั เองก็เป็นแค่สมบตั ิของ โลกเทา่ นั้น ส่วนหนึง่ ของพระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วนั ที่ ๑๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๘ จากซดี แี สดงธรรม ณ วดั สวนสนั ติธรรม แผน่ ท่ี ๖๑ ไฟล์ ๕๘๐๘๑๕ ๓๕
การภาวนา เว้นวรรคไมไ่ ด้
เหลอื อกี ไมก่ ี่เดอื น ส้นิ ปอี ีกแล้ว เวลาผา่ นเรว็ มาก ยง่ิ แก่ นร่ี สู้ กึ ปหี นงึ่ ยง่ิ ไวมากเลย เพราะมนั เหลอื นอ้ ย ตอนเดก็ ๆ รู้สึกเวลาเหลอื เยอะ กว่าจะผา่ นปีหนึ่งนาน อายุเยอะขึ้น แปบ๊ นึงก็ปหี นึง่ แลว้ ทีนี้ถ้าเราไม่มีคุณงามความดีติดตัวไว้ ก็ไม่ทัน เพ่อื นเขา เสียไปปีหน่งึ คน ๒ คน ถ้าภาวนาพรอ้ ม ๆ กนั คนหนงึ่ ท�ำตอ่ เนือ่ งไม่หยุด คนหนง่ึ ท�ำ ๆ หยุด ๆ ผ่านไปปหี นึ่ง ความ ตา่ งมนั กม็ ี อาจจะยงั ไมช่ ดั มาก พอผา่ นหลาย ๆ ปตี า่ งกนั มากเลย คนท่ีภาวนารุ่นหลวงพ่อ ก็มีอยู่หลายคน ไม่ทัน หลวงพอ่ เพราะหลวงพอ่ ภาวนาไม่เลกิ ท�ำไมเ่ ลกิ อย่าง หลวงพอ่ จะสอนพระลูกวดั วา่ การภาวนาเวน้ วรรคไม่ได้ มนั เหมอื นเราพายเรอื ทวนนำ�้ เวน้ วรรคเมอื่ ไหร่ เรอื ถอย หลังทุกทีเลย เพอื่ นเขาไปเรอื่ ย ๆ ไปชา้ ๆ ค่อย ๆ ไป ๓๘
เขาไม่หยดุ ของเรา ไป ๆ หยุด ๆ สักพกั เดยี ว เขากห็ าย ลบั สายตาไปแลว้ เราก็หมดแรงลอยตามน้�ำไป ไมม่ แี รง จะพายต่อ เพราะฉะนน้ั การภาวนา จะมาเวน้ วรรคไมไ่ ดห้ รอก ถ้าจะเอามรรคเอาผล ถ้าจะเอาแค่สร้างบารมี หวังว่า ชาตติ อ่ ๆ ไป คอ่ ย ๆ ไปสะสมเอา อยา่ งนน้ั กไ็ ปได้ อยา่ ง นี้ใช้เวลานาน บางทีก็หลาย ๆ พระพทุ ธเจ้า แต่ถ้าว่าหวังว่าชาติน้ีจะเอามรรคเอาผล ภาวนา แลว้ กเ็ วน้ วรรค ไมไ่ ด้กนิ หรอก ส่วนหนง่ึ ของพระธรรมเทศนา หลวงพอ่ ปราโมทย์ ปาโมชฺโช ณ วัดสวนสนั ติธรรม วนั ที่ ๓๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๘ ๓๙
กนิ ขา้ ววดั เหลอื
โยม: เวลาหนตู ักขา้ วท่วี ัด หนจู ะตะกละมาก แล้วบางที มนั กก็ ินไมห่ มด อะไรอยา่ งนี้ หนจู ะตดิ หนส้ี งฆ์ไหม หลวงพ่อ: ถ้ากนิ ด้วยโลภ ไมว่ ่าจะเป็นพระหรอื โยม ก็ตดิ (หน้)ี ท้ังนน้ั ละ่ เม่ือกอ่ นหลวงพอ่ อยู่สวนโพธ์ิ หลวงพ่อ ตกั ขา้ วเอง เดย๋ี วนไี้ มไ่ ดต้ กั เอง เพราะวา่ หลวงพอ่ เอาเวลา ตกั ขา้ ว ไปท�ำงานอน่ื ทไ่ี ดป้ ระโยชนเ์ ยอะกวา่ ชว่ งทหี่ ลวง พ่อตักข้าวเอง ไม่เหลือสักเม็ด ใครจะรอก้นบาตรเหรอ เหลอื แตบ่ าตรเปล่า ๆ เราพอดีของเรา ดสู ิแค่ไหนพอดี อยา่ ไปเหลือทงิ้ เพราะว่าอาหารเหลอื น่ี เขาสง่ ไปใหค้ น ทจี่ น ๆ นะ โยม: มนั ดไู ม่ทนั คะ่ หลวงพอ่ : ไม่เป็นไร เป็นหน้ไี ปกอ่ น ค่อย ๆ รเู้ อา พระ กเ็ ปน็ อยา่ งพระไปบิณฑบาต จิตใจไม่มบี ญุ มีกศุ ลกเ็ ป็น หน้ี ฉะนั้นปกติก่อนพระจะไปบิณฑบาต จะภาวนากัน ก่อน น่ังสมาธิ เดินจงกรม อะไรอย่างน้ีให้จิตเป็นกุศล ๔๒
เวลาเดินไปบิณฑบาตต้องจิตเป็นกุศล ถ้าจิตเป็นอกุศล เอาอะไรไปให้โยม ไปกินของเขาขา้ งเดยี ว บาป เป็นหนี้ อยู่ที่ใจเรา ถ้าเรารู้สึกว่าเรากินข้าวเหลือไม่เหมาะ ไมค่ วร เราก็ค่อย ๆ ลดลง ตั้งใจไวต้ ่อไปจะระวัง บาป มันกน็ ้อยหน่อย เพราะรู้ว่าไมด่ ี เวลาท�ำบาป แล้วรูว้ ่าไม่ ถูกต้อง บาปเบาบาง ถ้าคนท�ำบาป แล้วมีมิจฉาทิฏฐิ ประกอบ เปน็ บาปรนุ แรง ฉะนน้ั เรารวู้ า่ นไี่ มถ่ กู รผู้ ดิ ชอบ ช่วั ดี เป็นบาปไมม่ ากหรอก ส่วนหนง่ึ ของพระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช ณ วดั สวนสนั ติธรรม วันท่ี ๑๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๘ ๔๓
ไมร่ วยทรัพย์ไม่เปน็ ไร รวยด้วยศีล ดว้ ยธรรมดกี ว่า
ถ้าเรามีศีล สมาธิเกิดง่าย คนมีศีลจิตใจจะเรียบร้อย เพราะว่ามันจัดระเบียบกายวาจาไว้แล้ว กายวาจาได้รับ การจัดระเบยี บให้ดี จิตใจมันกส็ งบงา่ ย อยา่ งคนไม่มีศีล คดิ จะฆา่ เขา คดิ จะทำ� ลายเขา จติ ใจฟงุ้ ซา่ น คดิ จะลกั เขา ขโมยเขาจิตใจฟุ้งซ่าน คนมีศีลแล้วก็มีธรรม ไม่ใช่มีศีล อย่างเดียว ถ้ามีศลี จริง ๆ จะมีธรรมด้วย อย่างไมค่ ิดเบยี ดเบยี นใคร จติ ใจท่ีเมตตากรุณาก็ จะเกิดข้ึนด้วย แค่ไม่ฆ่าสัตว์ไม่เบียดเบียนผู้อ่ืน ความ เมตตากรณุ ากเ็ กดิ งา่ ย แคไ่ มล่ กั ทรพั ยจ์ ะเกดิ ความเสยี สละ รู้จักให้ทาน ไม่ประพฤติผิดในกามจะรู้จักสันโดษในกาม มขี อ้ ดี ไมย่ อมผดิ ศลี มสุ าวาท จะไดธ้ รรมะคอื สจั จะขน้ึ มา มีศีลก็มีธรรม ได้ธรรมได้ของดีขึ้นมาด้วย จิตใจจะได้ ความสงบ ไดค้ วามสขุ ข้ึนมา จิตใจจะสงบง่าย คนทศุ ีล จิตใจไม่สงบ วุ่นวาย คิดอย่างเดียว จะท�ำร้ายคนอื่น อย่างไร จะขโมยคนอื่นอย่างไร ฉะนั้นเรามีศีลเป็นพื้น ฐาน จำ� เปน็ อยา่ งยงิ่ เลย มนษุ ยย์ คุ นเ้ี ลวทรามต�่ำชา้ สดุ ขดี แลว้ เพราะไมม่ ศี ลี มธี รรม เลวมาก โกหกหลอกลวงกัน ๔๖
เตม็ บ้านเตม็ เมือง เอาผลประโยชนอ์ ยา่ งเดียวเลย พวกเราอย่าเอาอย่างเขา เขาอาจจะรวย แต่เขา ไมม่ คี วามสขุ หรอก เราไมร่ วยไมเ่ ปน็ ไร แตเ่ รามศี ลี ไว้ เรา รวยดว้ ยศลี ดว้ ยธรรมดกี วา่ เราไดร้ บั สาระแกน่ สารทแี่ ทจ้ รงิ ในชีวิตของเราเอง ส่วนหนงึ่ ของพระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโฺ ช ณ วดั สวนสนั ตธิ รรม วนั ท่ี ๑๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๔ ๔๗
บญุ ท่ยี ิ่งใหญ่
Search
