ยโสธร (1)

● ยโสธร เปนจังหวดั ในภาคตะวนั ออกเฉียงเหนือตอนลา่ งของประเทศ ไทย เดิมชอื บา้ นสิงหท์ า่ , เมอื งยศสุนทร เปนเมืองเก่าแกอ่ ยู่รมิ ฝงแมน่ าชมี ปี ระวัติความเปนมายาวนานกว่า 200 ป มปี ระเพณี บญุ บงั ไฟทียิงใหญ่ทสี ุดตดิ อันดับ 1 ใน 5 ประเพณขี องโลก , ประเพณแี หม่ าลัยข้าวตอก ประเพณีหนงึ เดยี วในโลก อีกทังยงั เปนเมอื งทีน่าอยตู่ ดิ อนั ดบั 7 ของนานาชาติ และเปนจงั หวัดทีมีค วามสุขมากทีสุดในประเทศไทยอีกดว้ ย

● สัญลักษณป์ ระจาํ จังหวดั

● คาํ ขวัญประจาํ จังหวัด เมืองบังไฟโก้ แตงโมหวาน หมอนขวานผา้ ขดิ แหล่งผลิตขา้ วหอมมะลิ

● พันธไ์ุ ม้มงคลพระราชทานประจําจงั หวัด ตน้ กระบาก

● ตน้ ไม้ประจําจงั หวดั ตน้ ยางนา

● ดอกไมป้ ระจําจังหวัด ดอกบัวแดง

● สัตว์นาประจาํ จังหวัด ปลาชะโอนหรือ ปลาเซยี ม

● ผกู้ ่อตงั เมือง พระสุนทรราชวงศา ดาํ รงฐานะเจา้ ประเทศราช เปนผกู้ ่อตงั เมอื งยศสุนทร เจ้าคําสิงห์เปนหลานของเจา้ พระวิไชยราชสุริยวงษขัติ ยราช (เจา้ ฝายหน้า) อนั ได้สืบวงศ์มาจากเจา้ พระวรราชปตา (เจา้ พระตา) อนั เปนเชือสายราชวงศ์เชยี งรุ้งสิบสองปนนา ทา่ นเกิดทีนคร เขอื นขันธ์กาบแก้วบัวบาน (หนองบัวลาํ ภู) ไมป่ รากฏปเกดิ ทา่ นได้ อพยพหนภี ยั สงครามลงมาพรอ้ มเจ้าพระวรราชภักดี (เจา้ พระวอ) เจ้าคําผง เจา้ ฝายหนา้ เจา้ ทดิ พรหม และเจ้ากา และเมือครังทเี จ้า ฝายหน้า เปนผ้ปู กครองบ้านสิงห์ทา่

● ประวตั ศิ าสตร์ เมือป พ.ศ. 2314 เจ้าพระตา พระโอรสของพระเจ้าสุวรรณ ปางคํา (เจา้ ปางคํา) เจา้ นายเชือสายลือแห่งราชวงศ์เชยี งร่งุ จาก อาณาจักรหอคาํ เชยี งรุ่ง (หรอื นครเชยี งรุ้งแสนหวฟี า) ผ้สู ร้างนคร เขอื นขันธก์ าบแก้วบวั บาน (หนองบัวลุ่มภ)ู ไดใ้ หเ้ จ้าคาํ สู เจา้ คาํ ขุย เจา้ คํามว่ ง ญาติพีนอ้ ง และไพรพ่ ล ลงมาสรา้ งบ้านเมืองใหม่ไว้ เปนเมืองหน้าด่านของนครเขือนขนั ธก์ าบแกว้ บัวบาน เมอื เจ้าคาํ สู และคณะเดินทางมาถงึ ดงหวั ชา้ งได้ตังสัจจาธิษฐาน

ต่อเทพยดาอารักษ์อนั ศักดสิ ิทธิทสี ิงสถติ ยอ์ ยู่ในดงแหง่ นขี อตัง บ้านเรือน แลว้ จดั พิธีจับสลากเสียงทาย แต่จบั สลากไม่ได้ เจ้าคําสู จึงให้คณะหยดุ พักอยู่ ณ ดงแห่งนีกอ่ น โดยให้ตงั บา้ นเรอื นขนึ เพือ เปนทีพักพิงชัวคราว ตังชือหมู่บา้ นทตี งั ขึนใหม่นีวา่ \"บา้ นสิงหห์ ิน\" (ภายหลังเปลยี นชือเปนบ้านสิงหโ์ คก) ตอ่ จากนนั เจ้าคําสูจึงได้ให้ ทา้ วอนิ ทิสานทา้ วเมอื งกลาง และพราหมณ์ ออกตรวจหา ภมู ปิ ระเทศหาทีตังบา้ นเมืองตอ่ ไป ท้าวอนิ ทิสานและคณะไดพ้ ากัน เดนิ ทางมาถงึ ดงใหญ่

ใกล้ทา่ ชไี ดพ้ บพระพุทธรปู ใหญ่ อยใู่ นวดั ร้างองค์หนึง และพบรูป สิงหท์ องอกี ตวั หนึง ทา้ วอนิ ทิสานและคณะจงึ ได้ทาํ พิธขี อตัง บ้านเมอื ง โดยให้ทา้ วเมอื งกลางเปนผจู้ ับสลาก ในทีสุดจับสลากไดใ้ บ ทีเปนอตุ มะดีเลศิ จึงไดก้ ลบั รายงานให้เจา้ คาํ สูทราบ และเจา้ คาํ สูจงึ ไดแ้ บง่ ไพรพ่ ลเปนสองส่วน ส่วนหนึงให้คงไวท้ ีบ้านสิงห์หิน โดยให้ เจ้าคาํ ขยุ รกั ษาญาตพิ ีนอ้ งและไพร่พลทอี ยู่ทีบา้ นสิงห์หิน ส่วนอีกครงึ หนึงเจา้ คําสูได้พามาสรา้ งบ้านเมืองขนึ ใหมท่ ีดงขวางท่าชี ตังชอื หมู่ บ้านทีตงั ขนึ ใหมน่ วี ่า บา้ นสิงหท์ า่ ใหส้ รา้ งวัดขึนทบี รเิ วณทมี ีพระพุทธ รูปใหญอ่ ยูก่ อ่ นนัน เสรจ็ แลว้ ใหช้ อื ว่า วัดหลวงพระเจ้าใหญ่