Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore การเดินทางของชิ้นส่วนที่หายไป

การเดินทางของชิ้นส่วนที่หายไป

Published by jariya5828.jp, 2022-08-18 06:04:47

Description: การเดินทางของชิ้นส่วนที่หายไป

Search

Read the Text Version

การเดินทางของสว นทีห่ ายไป THE MISSING PIECE MEETS THE BIG O เชล ซลิ เวอรสเตน เรอ่ื งและรูป ปลาสีรุง แปล ปกแข็ง ราคา 177 บาท พมิ พคร้ังแรก : มิถนุ ายน 2540 พมิ พคร้ังท่สี าม : กมุ ภาพันธ 2544 จดั พมิ พโ ดย สํานักพิมพบ า นบนตนไม จัดจาํ หนา ยโดย บริษทั แปลน บคุ เน็ต จํากัด 83/29 หมู 6 ถนนงามวงศว าน แขวงทงุ สองหอง เขตหลักส่ี กรุงเทพฯ 10210 โทรศพั ท 591-8033 โทรสาร 954-5350 e-mail : [email protected] ศิลปกรรมและพมิ พท่ี บรษิ ทั แปลน พรนิ้ ทต ้ิง จํากัด

FOR JOAN ...Shel Silverstein แด พรี่ กั ...ปลาสีรงุ

สว นท่หี ายไปน่งั เศรา เพยี งลาํ พัง...

รอคอยใครสักคนท่จี ะมาหา และพามันไปท่ไี หนสักแหง

บา งกเ็ หมาะพอด.ี ..

แตไ มส ามารถกล้งิ ไปได

อนั อ่นื ๆ สามารถกลิ้งไปได แตกไ็ มพ อดีตวั

สว นอนั หน่งึ ไมร ูเร่อื งความเหมาะสม

และทเ่ี หลือ ไมรูเร่อื งอะไรเลย

อนั หนึ่งบอบบางเกนิ ไป



อนั หนึ่งต้งั มันไวบ นแทน ...

และทิ้งมนั ไวต รงน้นั

บา งมีสว นที่หายไปมากเกนิ ไป

บา งมีสว นที่หายไปมากชิ้นเกนิ ไป เปน อันจบกนั แคน ้ี

มนั เรยี นรูท่จี ะซอ นตัวจากบางอนั ที่หวิ กระหาย

บา งมาเพ่มิ มากขึ้น บา งดใู กลเ กนิ ไป

บา งกลิ้งผา นโดยไมสงั เกต

มนั พยายามทาํ ตวั ใหดเู ตะตามากข้นึ ...

แตก ไ็ มชว ยใหอะไรดขี ึ้นมาเลย

มนั พยายามทาํ ตัวใหด ูหรหู ราบาดตามากข้นึ

แตว ิธนี ้กี ลบั ทาํ ใหอ นั ท่ขี ี้อายตกใจกลวั หนหี มด

ในทสี่ ุดอนั หนึ่งกม็ าถงึ ซ่ึงเหมาะเจาะพอดิบพอดี



แตท นั ใดน้นั ...

สว นที่หายไปเร่มิ โตข้นึ !

และโตข้นึ !

\"ฉันไมร ูวา เธอจะเตบิ โตขนึ้ \" \"ฉันก็ไมร ูเหมอื นกัน\" สวนทหี่ ายไปตอบ

\"ฉนั กาํ ลังตามหา สวนท่หี ายไปของฉนั อนั ทีจ่ ะไมเ ตบิ โตขนึ้ ...\"



และแลววนั หน่งึ อนั หนึ่งท่ดี ูแตกตา งออกไปมาถงึ

\"เธอตอ งการอะไรจากฉันหรือ?\" สวนท่ีหายไปถาม \"เปลา\" \"เธอปราถนาอะไรจากฉันหรือ?\" \"เปลา \" \"เธอเปนใครกัน?\" สว นที่หายไปถาม \"ฉันคือบิ๊กโอ\" บิก๊ โอตอบ

\"ฉนั คดิ วา เธอคอื สิง่ ที่ฉนั ต้ังตา เฝา คอยหามาตลอด\" สว นท่ีหายไปบอก \"แตฉ ันไมม ีสว นไหนท่ีขาดหายไปนนี่ า\" บก๊ิ โอตอบ \"ไมม ตี รงไหนทเ่ี ธอจะเขามาสวมไดหรอกนะ\" \"ชางแยจงั เลยนะ\" สว นที่หายไปตอบ \"ฉันกาํ ลังหวงั วา บางทฉี ันอาจกล้งิ ไปพรอ มกบั เธอ...\" \"เธอไมอาจกล้งิ ไปพรอ มกับฉนั หรอก\" บิก๊ โอตอบ \"แตบ างทีเธออาจกลิ้งไปไดดวยตัวเธอเอง\"

\"ดว ยตวั ฉันเองนะรึ สวนทีห่ ายไปไมสามารถกล้ิงได ดวยตัวเองหรอก\" \"เธอเคยลองแลว รยึ ังละ?\" บิ๊กโอถาม

\"แตฉันมีมุมแหลมนะ\" \"ถา มุมสึกหายไป\" สวนท่หี ายไปตอบ \"ฉันไมมรี ปู รา งที่จะกลิง้ ไดน\"่ี บ๊ิกโออธบิ าย \"และรูปทรงเปลี่ยนไปละ ถึงอยางไร ฉนั ตอ งไปแลว ละนะ บางทเี ราคงจะไดพบกันอกี ...\" และมนั ก็กล้ิงจากไป

สว นท่หี ายไปกอ็ ยูโดดเด่ยี วอกี คร้งั

มนั น่งั จมอยตู รงน้นั นานทเี ดยี ว

และแลว... อยางชา ๆ ... มันยกตัวเองข้นึ จากขอบขา งหน่งึ

...และเปล่ยี นขา ง

จากน้นั กย็ ก...ดึง...ลม ตัวลง... มนั เร่มิ เคล่อื นที่ไปขา งหนา ...

และในไมช า ขอบของมันกเ็ ริ่มสกึ ... ยกดงึ ลมยกดงึ ลม ...

และรปู ทรงของมนั ก็เร่มิ เปลี่ยนไป...

และแลว มันกก็ ระแทกแทนการลมตว ลง...

และแลว มันกก็ ระโดดแทนการกระแทก...

และแลว มันกก็ ล้งิ แทนการกระโดด... มนั ไมรหู รอกวา จะไปท่ไี หน และมนั กไ็ มใสใจ

มนั กาํ ลังกล้งิ !





ใคร ๆ ตา งอยากมีอาณาเขตของตวั เองตั้งแตท ีน่ ง่ั หอ งนอน หรือ บา นสักหลงั สําหรบั เด็ก... บางคนอาจเร่ิมตน มอี าณาจกั รของตวั เองท่หี อ งนอน หองใตหลังคา โรงรถ ซ่ึงจคุ วามสขุ ทุกรูปแบบ... ไวเ ก็บขมุ ทรพั ยสว นตวั อาทิ หนงั สือที่รัก ตุกตาตวั โปรด ของขวญั ไววาดความฝนอันยิ่งใหญ ไวส รางจนิ ตนาการอันไมร ูจบ ...และเปนอาณาจกั รทีอ่ นุญาตใหเ ฉพาะคนพเิ ศษเทา น้ัน จึงจะมีสิทธิ์ลว งล้ําเขา ไปได อาณาจักรอีกแบบท่ีใคร ๆ ก็อยากไดค อื บา นบนตน ไม บานบนตน ไมม คี วามพเิ ศษกวา ตรงที่มันไมไ ดอยบู นดิน แตอยูบนตน ไมใหญ มันไมส ะดวกสบายนกั หรอก แตเ อือ้ มมือนิดหนอ ยก็ไดส มั ผสั ธรรมชาติ เงยหนา ข้ึนนิดก็ไดพบโลกแหงความจริง แตก ี่คนกันทจี่ ะมีบานบนตนไม มีอาณาจักรแหงความสขุ ของตัวเอง? ถาใครชอบอา นหนงั สอื จะรดู ีวา หนังสือคอื โลกแหง ความสขุ อีกแบบหนึง่ ! เรา..คนทาํ หนงั สือมีความฝน วา บานบนตน ไม ของ เราจะทาํ ใหท ุก ๆ คน มีความสุขกบั การอาน ...โปรดมาเย่ยี มเราบอย ๆ


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook