ชุดที่ 1 นิทานสอนใจให้คติ แก้ไข

๑ คำช้ีแจง ชุดฝึ กเสริมทักษะกำรอ่ำนเชิงวิเครำะห์ชุดท่ี ๑ นิทำนสอนใจให้คติน้ี นกั เรียนสำมำรถศึกษำไดด้ ว้ ยควำมเขำ้ ใจในกำรเรียนดว้ ยกำรปฏิบตั ิตำมคำแนะนำ ดงั น้ี ๑. ใหน้ กั เรียนทำแบบทดสอบก่อนเรียน นกั เรียนตรวจสอบคำตอบจำก เฉลยเพ่อื ตรวจสอบควำมรู้พ้นื ฐำนของนกั เรียน ๒. นกั เรียนศึกษำเน้ือหำของชุดฝึกเสริมทกั ษะกำรอ่ำนเชิงวเิ ครำะหช์ ุดท่ี ๑ นิทำนสอนใจใหค้ ติ โดยทำควำมเขำ้ ใจและทำแบบฝึ กในแต่ละข้นั ตอน ๓. ถำ้ นกั เรียนไม่เขำ้ ใจตอบคำถำมไม่ไดใ้ หย้ อ้ นกลบั ไปอ่ำนเน้ือหำชุดฝึก เสริมทกั ษะกำรอ่ำนเชิงวเิ ครำะหช์ ุดท่ี ๑ นิทำนสอนใจใหค้ ติใหม่อีกคร้ัง หรือขอคำแนะนำจำกครู

๒ วตั ถปุ ระสงค์ เม่ือนกั เรียนศึกษำชุดฝึกเสริมทกั ษะกำรอำ่ นเชิงวิเครำะห์ชุดที่ ๑ นิทำนสอนใจใหค้ ติ นกั เรียนจะมีควำมรู้ควำมสำมำรถดงั น้ี ๑. วเิ ครำะห์เน้ือหำ ขอ้ มูล ขอ้ เทจ็ จริงได้ ๒. แสดงควำมรู้สึก และควำมคิดเห็นในเชิงเชื่อมโยงสมั พนั ธไ์ ด้ ๓. วเิ ครำะห์จุดเด่น ขอ้ ดี ประโยชน์และขอ้ คิดได้ ๔. วเิ ครำะห์จุดดอ้ ย ปัญหำ ผลกระทบและอปุ สรรคได้ ๕. นำเสนอแนวทำง วธิ ีกำร ทำงเลือกของตนเองได้ ๖. สรุป ลำดบั เหตุกำรณ์หรือข้นั ตอนของเรื่องท่ีอ่ำนได้

๓ แบบทดสอบก่อนเรียน ชุดท่ี ๑ นิทานสอนใจให้คติ ๑. ชาวนากบั ลกู เศรษฐี ๒. ช่างไม้เกษยี ณ ๓. ก้อนหินใหญ่ก้อนหน่ึง ๔. ยางลบกบั ดนิ สอ

๔ เศรษฐีชรำผหู้ น่ึง สุดแสนจะภูมิใจท่ีลูกชำยวยั หำ้ ขวบของเขำ กำลงั จะไดเ้ ขำ้ เรียนในโรงเรียนช่ือดงั ซ่ึงระดบั เศรษฐีอยำ่ งพวกเขำ เท่ำน้นั จึงจะมีปัญญำส่งลูกหลำนเขำ้ เรียนในโรงเรียนน้ีได้ โดยส่วนตวั ของเขำเองกอ็ ยำกจะสอนใหล้ ูกชำยรู้จกั กบั ชีวติ จริง ในโลกควบคู่ไปกบั กำรสอนทฤษฏีในโรงเรียน ในวนั หยดุ เขำ จะตระเวนพำลูกชำยคนเดียวของเขำไปท่องเที่ยวในสถำนท่ีต่ำงๆ แลว้ วนั หน่ึงเขำกค็ ิดถึงหวั ขอ้ กำรสอนเร่ืองควำมยำกจน เพรำะเขำมีควำมเช่ือวำ่ ลูกชำยของเขำคงไม่มีวนั รู้จกั แน่นอน เขำจึงพำลูกชำยไปเยี่ยมครอบครัวชำวนำครอบครัวหน่ึงและพกั อยู่กบั ชำวนำเป็ นเวลำ ๑ วนั ๑ คืนเมื่อกลบั ถึงคฤหำสน์ของเขำในวนั ต่อมำ มหำเศรษฐีจึงถำมส่ิงท่ีไดจ้ ำกกำรไปพกั แรมกบั ชำวนำผยู้ ำกจน ลูกชำยตอบคำถำมผูเ้ ป็นบิดำวำ่ เขำขอขอบคุณเป็นอยำ่ งมำก ที่ไดพ้ ำเขำไปพบกบั ชำวนำและพกั แรมที่นั่น ซ่ึงทำให้เขำได้พบว่ำชำวนำมีท่ีทำงำนเป็ นทอ้ งนำที่กวำ้ งใหญ่ ในขณะที่พ่อมีเพียงห้อง สี่เหล่ียมที่วำ่ กวำ้ งแต่กย็ งั นอ้ ยกวำ่ หอ้ งทำงำนของชำวนำ อำหำรท่ีชำวนำรับประทำนสำมำรถหำไดต้ ลอดเวลำรอบๆ บริเวณบำ้ น โดยไม่ตอ้ งซ้ือหำใน ขณะท่ีบำ้ นของเรำมีตูเ้ ยน็ เท่ำน้นั ที่เป็ นที่เกบ็ อำหำร เวลำรับประทำนอำหำรกม็ ีเพื่อนคุยอยำ่ งพร้อมหนำ้ พร้อมตำพ่อแม่ลูก

๕ ในขณะที่ตวั เขำเองตอ้ งนั่งทำนอำหำรกบั โต๊ะอำหำรที่ยำวเกือบสิบเมตรและมีเกำ้ อ้ีว่ำงเปล่ำ ท้งั สองดำ้ น ลูกชำวนำท่ีซอ้ นทำ้ ยจกั รยำนของพอ่ เขำตอ้ งกอดเอวพอ่ ใหแ้ น่นเพอื่ จะไดไ้ ม่ตกจำกจกั รยำน และ เขำเองตอ้ งนงั่ ในรถที่ใหญ่โตอยขู่ ำ้ งหลงั เพยี งลำพงั โดยมีคนขบั รถพำไปทุกที่ ชำวนำมีแสงดำวแสงจนั ทร์เป็ นโคมไฟส่องสว่ำงตลอดเวลำในเวลำกลำงคืนโดยไม่ขำดแคลน แต่เขำกม็ ีเพยี งแสงจำกโคมไฟท่ีตอ้ งซ้ือดว้ ยเงิน ชำวนำมีร้ัวบำ้ นเป็นแม่น้ำภูเขำที่กวำ้ งสุดลูกหูลูกตำ แต่เขำเองกบั มีเพียงแค่กำแพงบลอ็ กในพ้นื ท่ี ไม่ก่ีไร่ ลูกชำวนำไดม้ ีเพื่อนเล่นเป็นจิ้งหรีดหิ่งหอ้ ยนบั ร้อยนบั พนั แต่เขำเองกบั ไม่มีใครเลย เขำขอบคุณ พอ่ อีกคร้ังท่ีทำใหเ้ ขำรู้คำตอบวำ่ จริงๆแลว้ “เรำยำกจนกวำ่ ชำวนำมำก” ท่ีมำ: สโมสรตอ้ นรับระดบั โลก.ปัดใจ.

๖ ให้นักเรียนอ่านนิทานเร่ืองชาวนากบั ลูกเศรษฐีแล้วตอบคาถามข้อ ๑-๓ ๑. เศรษฐีมีควำมภำคภูมิใจในตวั ลูกชำยวยั หำ้ ขวบอยำ่ งไร ก. เม่ือจะพำไปเที่ยวในสถำนที่ต่ำงๆ ข.เมื่อเป็นเดก็ ที่วำ่ ง่ำยเชื่อฟัง ค. เมื่อไดเ้ ขำ้ โรงเรียนท่ีมีช่ือเสียง ง. เมื่อรู้จกั สู้ชีวติ ๒. นกั เรียนคิดวำ่ เศรษฐีมีอุปนิสยั อยำ่ งไร ก.หลงตวั เอง ข. สุภำพอ่อนนอ้ ม ค.ไม่เชื่อฟังใคร ง. เอ้ือเฟ้ื อเผอื่ แผ่ ๓. ลูกเศรษฐีไดร้ ับควำมรู้โดยวธิ ีกำรใด ก. ชำวนำเป็นผสู้ อน ข. พอ่ เป็นผสู้ อน ค. ลูกชำยชำวนำเป็นผสู้ อน ง. ธรรมชำติเป็นผสู้ อน

๗ มีช่ำงไมส้ ูงอำยคุ นหน่ึงตอ้ งกำรจะเกษยี ณตวั เอง จึงบอกควำมตอ้ งกำรดงั กล่ำวกบั นำยจำ้ ง วำ่ จะเกษยี ณ และใชช้ ีวติ ท่ีหรูหรำกบั ภรรยำ ถึงแมว้ ำ่ เขำอำจจะ เสียดำยค่ำจำ้ งท่ีจะไดร้ ับบำ้ งก็ตำมแต่เขำก็ตอ้ งกำรที่จะเกษียณนำยจำ้ งก็บ่นเสียดำยท่ีจะตอ้ งสูญเสีย ช่ำงฝีมือดีไป แต่กไ็ ดข้ อร้องใหช้ ่ำงคนน้ี ช่วยสร้ำงบำ้ นใหอ้ ีกสัก ๑ หลงั ช่ำงไมผ้ นู้ ้นั กต็ อบตกลง คร้ันพอบำ้ นสร้ำงเสร็จ กพ็ บวำ่ มนั เหมือนไม่ใช่งำนที่เป็นฝี มือของช่ำงคนน้ีเลยแมแ้ ต่นอ้ ย งำนที่ ออกมำเป็นงำนที่ไม่ประณีต วตั ถุดิบท่ีใชก้ ็ดอ้ ยคุณภำพ มนั ช่ำงเป็ นกำรจบชีวติ ช่ำงฝี มือดีที่ไม่สวยหรู เลย และเมื่อนำยจำ้ งสำรวจงำนชิ้นน้ีเสร็จ นำยจำ้ งกไ็ ดย้ นื่ กญุ แจให้ แลว้ บอกกบั ช่ำงไมว้ ำ่ “น่ีคือบำ้ นของ คุณ ....... ผมขอมอบให้คุณเป็นของขวญั ” เม่ือช่ำงไมไ้ ดย้ นิ เช่นน้ัน ถึงกบั ตกใจและอุทำนกบั ตวั เองว่ำ น่ำละอำยจริงๆ ถำ้ เขำรู้สักนิดวำ่ กำลงั สร้ำงบำ้ นของตวั เองอยลู่ ่ะก็ เขำกค็ งต้งั ใจสร้ำงใหด้ ีกวำ่ น้ี ท่ีมำ: สโมสรตอ้ นรับระดบั โลก.ปัดใจ.

๘ ให้นักเรียนอ่านนิทานเร่ือง ช่างไม้เกษยี ณ แล้วตอบคาถามข้อ ๔-๖ ๔. เรำควรสร้ำงชีวติ ของเรำดว้ ยกำรทำอยำ่ งไร ก. จงทำงำนเหมือนกบั ไม่ตอ้ งกำรเงิน ข. จงเตน้ รำวกบั ไม่มีใครจอ้ งมอง ค. จงสร้ำงบำ้ นดว้ ยควำมฉลำด ง. ถูกทุกขอ้ ๕. ช่ำงไมเ้ กิดควำมรู้สึกเช่นไร เมื่อรับทรำบวำ่ บำ้ นที่สร้ำงเป็นของตนเอง ก. ตกใจ ข. ดีใจ ค. ละอำยใจ ง. เสียใจ ๖. จำกเร่ืองท่ีอ่ำน นกั เรียนไดข้ อ้ สรุปอยำ่ งไร ก. งำนคือเงิน ข. ชีวติ คือสิ่งท่ีเรำสร้ำงดว้ ยตวั เอง ค. คนที่ไม่ประณีตไม่เหมำะกบั ช่ำงไม้ ง. ควำมพยำยำมอยทู่ ่ีไหนควำมสำเร็จอยทู่ ี่นน่ั

๙ มีพระรำชำผปู้ รำดเปรื่ององคห์ น่ึง ตอ้ งกำรออกเดินทำง เย่ียมประชำชนของพระองค์ เมื่อมำถึงท่ีกลำงตลำดพระองค์ก็เกิดควำมคิดที่แยบคำยอย่ำงหน่ึงข้ึน พระองคน์ ำหินกอ้ นใหญ่ มำวำงกลำงถนนกีดขวำงทำงเดินของชำวบำ้ นและพระองคก์ ไ็ ปซ่อนตวั และ คอยสงั เกตอยหู่ ่ำง ๆ ชำวนำคนแรกเดินผ่ำนมำพร้อมท้งั บ่นอย่ำงไม่พอใจว่ำ ใครกนั ท่ีเป็ นผูท้ ี่นำหินน้ีมำกีดขวำง ทำงเดินของเขำ แต่แลว้ เขำกเ็ ดินออ้ มหินน้นั ไป พระรำชำกม็ องดูดว้ ยควำมสนใจ ต่อมำมีหญิงเล้ียงววั คนหน่ึงเดินจูงววั ของตนมำ เม่ือมองเห็นหินก่อนน้นั เธอก็พูดว่ำทำไมหิน ก่อนน้ีจึงมำอยทู่ ี่น่ี แลว้ อยำ่ งน้ีเธอจะขำ้ มมนั ไปไดอ้ ยำ่ งไร พูดจบหญิงคนน้นั กจ็ ูงววั ของเธอเดินหนั หลงั กลบั ไป โดยไม่สนใจที่จะเดินออ้ มมนั ไปเหมือนชำวนำคนแรก เวลำผ่ำนไปไม่นำนก็มีเด็กชำยตวั เล็ก ๆ คนหน่ึงเดินมำหยุดอยู่ที่หน้ำกอ้ นหินกอ้ นใหญ่น้ัน เขำพยำยำมท่ีจะผลกั หินไปใหพ้ น้ ทำงแต่เขำมีแรงไม่พอที่จะทำให้ เขำจึงเดินหนั หลงั กลบั ไป แต่เพียงไม่ก่ีอึดใจ เด็กชำยคนน้ันก็เดินกลบั มำพร้อมกบั เพ่ือน ๆ ของเขำหลำยคนแลว้ เด็ก ๆ กช็ ่วยกนั ผลกั หินกอ้ นน้นั ออกไปใหพ้ น้ ทำงเดิน เม่ือพวกเขำหันกลบั มำที่ถนน ก็พบถุงใส่เหรียญทอง ของพระรำชำวำงอยแู่ ทนที่หินกอ้ นน้นั หินกอ้ นน้นั ไดใ้ หข้ อ้ คิดท่ีทีค่ำอยำ่ งหน่ึงนน่ั กค็ ือ “อุปสรรคในชีวิตของพวกเรำน้ันมีไวเ้ พ่ือพิสูจน์ควำมกลำ้ ของเรำในกำรที่จะตอ้ งเผชิญหน้ำ กบั มนั หำกเรำหนีปัญหำหรืออุปสรรคที่เกิดข้ึนแลว้ เรำก็ตอ้ งหนีมนั ไปเรื่อยและอุปสรรคท่ีแขง็ แกร่ง ท่ีสุดกค็ ือควำมอ่อนแอและควำมหวำดกลวั ในกำรเผชิญหนำ้ กบั ปัญหำที่เกิดข้ึนนน่ั เอง” ท่ีมำ:สโมสรตอ้ นรับระดบั โลก.ปัดใจ.

๑๐ ให้นักเรียนอ่านนิทานเรื่อง ก้อนหินใหญ่ก้อนหน่ึง ตอบคาถามข้อ ๗-๙ ๗. ควำมคิดของพระรำชำจะทำอะไร ก. ทดสอบควำมคิดของประชำชน ข. ใหท้ รัพยส์ ินกบั ประชำชน ค. แกลง้ ประชำชน ง. คน้ หำขนุ นำงเพอื่ รับใช้ ๘. กอ้ นหินที่พบขวำงทำงอยนู่ ้นั ควรเปรียบเทียบกบั อะไรจึงจะเหมำะสม ก. ควำมอ่อนแอ ข. ควำมสนุกสนำน ค. ปัญหำ ง. อุปสรรค ๙. เดก็ ชำยตวั เลก็ หนั หลงั กลบั หลงั จำกพบกอ้ นหินเพรำะเหตุใด ก. เดินทำงใหม่ ข. รวบรวมเพื่อนๆมำช่วย ค. หมดแรงท่ีจะผลกั ง. ปล่อยกอ้ นหินไวด้ งั เดิม

๑๑ มีดินสอที่เขียนอยำ่ งไรกไ็ ม่มีวนั หมดอยแู่ ท่งหน่ึง มียำงลบที่ลบอย่ำงไรก็ไม่มีวนั หมดอยกู่ อ้ นหน่ึง ดินสอแท่งน้นั เป็ นเพ่ือนกบั ยำงลบกอ้ นน้ัน ท้งั คู่ไป ไหนมำไหนด้วยกันทำอะไรด้วยกันหน้ำที่ของดินสอก็คือเขียน มันจึงเขียนทุกท่ีทุกอย่ำงเสมอ ตลอดเวลำท่ีอยูก่ บั ยำงลบ หนำ้ ที่ของยำงลบกค็ ือลบ มนั จึงลบทุกอย่ำงที่ดินสอเขียนทุกท่ีทุกเวลำเวลำ ผำ่ นไปนำนหลำยสิบปี ทุกอย่ำงก็ยงั ดำเนินเหมือนเดิมเร่ือยมำ จนกระทงั่ ดินสอเอ่ยกับยำงลบว่ำ \"เรำกบั นำยคงอยู่ ดว้ ยกนั ไม่ไดแ้ ลว้ ยำงลบจึงถำมวำ่ \"ทำไมล่ะ\" ดินสอจึงตอบกลบั ไปวำ่ \"กเ็ รำเขียนนำยลบแลว้ มนั กไ็ ม่ เหลืออะไรเลย\" ยำงลบจึงเถียงวำ่ \"เรำทำตำมหนำ้ ท่ีของเรำเรำไม่ผดิ \"ท้งั คู่จึงแยกทำงกนั ดินสอพอแยกทำงกบั ยำงลบมนั กด็ ีใจที่สำมำรถเขียนอะไรไดต้ ำมใจมนั แต่พอเวลำผ่ำน ไปมนั เริ่มเขียนผิดขอ้ ควำมท่ีสวยๆท่ีมนั เคยเขียนได้ก็สกปรก มีแต่รอยขีดทิ้งเต็มไปหมด มันคิดถึง ยำงลบจบั ใจฝ่ ำยยำงลบพอแยกทำงกบั ดินสอมนั กด็ ีใจที่ตวั มนั ไม่ตอ้ งเป้ื อนอีกต่อไป พอเวลำผ่ำนไปมนั กลบั ใชช้ ีวติ อยำ่ งไร้ค่ำเพรำะไม่มีอะไรใหล้ บ มนั คิดถึงดินสอจบั ใจท้งั คู่จึงกลบั มำอยดู่ ว้ ยกนั ใหม่ครำวน้ี ดินสอเขียนนอ้ ยลงเขียนแต่สิ่งทีดี ส่วนยำงลบกล็ บเฉพำะท่ีดินสอเขียนผดิ เท่ำน้นั ที่มำ: สโมสรตอ้ นรับระดบั โลก.ปัดใจ.

๑๒ ให้นักเรียนอ่านนิทานเร่ือง ยางลบกบั ดนิ สอ แล้วตอบคาถามข้อ ๑๐-๑๒ ๑๐. นกั เรียนคิดวำ่ ดินสอกบั ยำงลบพรำกจำกกนั ไม่ไดเ้ พรำะสำเหตุใด ก. ต่ำงกม็ ีประโยชนท์ ้งั คู่ ข. ต่ำงตอ้ งพ่ึงพำซ่ึงกนั และกนั ค. ต่ำงกม็ ีส่ิงที่ดีในตวั อง ง. ถูกทุกขอ้ ๑๑. ถำ้ เปรียบกำรเขียนเป็น “กำรจำ” กำรลบน่ำจะเปรียบเทียบกบั ส่ิงใด ก. กำรลืม ข. ควำมเสียหำย ค. กำรศึกษำ ง. ควำมคิด ๑๒.จำกเร่ืองที่อ่ำน ดินสอ และยำงลบ เปรียบเทียบไดก้ บั ขอ้ ควำมใด ก. ควำมจำในส่ิงท่ีดี และลืมในส่ิงที่ผดิ พลำด ข. เรำตอ้ งกลำ้ เผชิญหนำ้ กบั ปัญหำ ค. โลกน้ีงดงำมดว้ ยควำมจริงใจ ง. ทำอะไรกค็ วรทำใหด้ ีที่สุด

๑๓ เฉลยแบบทดสอบก่อนเรียน ๑. ค ๒. ข ๓. ง ๔. ง ๕. ค ๖. ข ๗. ก ๘. ง ๙. ข ๑๐. ง ๑๑. ง ๑๒. ก

๑๔

๑๕ ชำยชำวอินเดียคนหน่ึง ช่วงสองปี ท่ีผำ่ นมำ ผคู้ นจะพบเห็นจน ชินตำวำ่ บนบ่ำของเขำมีหมอ้ ดินใบใหญ่วำง อยู่ขำ้ งละใบหมอ้ ดินใบหน่ึงมีร้อยร้ำว ขณะอีกใบสมบูรณ์สวยงำม ไร้ที่ติหมอ้ ใบ สวยงำมสำมำรถบรรจุน้ำไวเ้ ต็มเปี่ ยม นับจำกลำธำรจนถึงบ้ำนเจำ้ นำย ขณะที่อีก ใบหน่ึงน้นั เม่ือมำถึงปลำยทำงกลบั เหลือน้ำแค่คร่ึงเดียว เท่ำกบั ว่ำชำยผูน้ ้ีขนน้ำได้ เที่ยวละหมอ้ คร่ึงอยทู่ ุกคร้ัง แน่ละ…หมอ้ ดินใบสวยย่อมภำคภูมิใจในตวั เอง ที่ทำหนำ้ ที่ไดอ้ ยำ่ งสมบูรณ์ ครบถว้ น ส่วนหมอ้ ดินใบร้ำวนอกจำกอดไม่ไดท้ ่ีจะรู้สึกนอ้ ยเน้ือต่ำใจในควำมไม่ สมประกอบของตนเองแลว้ มนั ยงั รู้สึกผิดกบั กำรทำหน้ำท่ีที่ไดไ้ ม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย อีกดว้ ย หลงั จำกสองปี เต็มท่ีแบกควำมทุกข์ระทมขมข่ืนน้ันเอำไว้ วนั หน่ึงมนั จึง ตดั สินใจเอ่ยกบั คนหำบน้ำตรงลำธำรว่ำ “ฉันรู้สึกละอำยใจเหลือเกิน…ฉันอยำกขอ โทษท่ำน…ตลอดสองปี มำน้ี ฉนั ทำงำนใหท้ ่ำนได้ เพียงคร่ึงเดียวเท่ำน้นั เนื่องจำกรอย ร้ำวบนตวั ฉนั มนั ทำใหน้ ้ำไหลร่ัวไปตลอดทำง”

๑๖ เมื่อฟังเช่นน้นั แลว้ คนขนน้ำกพ็ ลอย รู้สึกเสียใจไปดว้ ย และแลว้ เขำกพ็ ูดวำ่ “เอำละ… ระหวำ่ งทำงที่เรำเดินกลบั ไปบำ้ น ฉนั อยำกใหเ้ ธอสังเกต ดอกไมส้ วยๆ ขำ้ งทำงเดินสักหน่อย เธอไม่ไดส้ ังเกตหรอก หรือว่ำทำไมดอกไมป้ ่ ำเหล่ำน้นั ถึงไดง้ อกงำม เฉพำะฝั่งที่ฉนั แบกเธอเท่ำน้นั ทำไม ไม่ข้ึนอีกฟำกหน่ึงด้วยล่ะ…น่ันเป็ นเพรำะฉันได้ตระหนักในข้อจำกดั ของเธอ จึงอำศยั เง่ือนไขน้ี เพำะเมลด็ พนั ธุ์ดอกไมป้ ่ ำตรงทำงเดินที่ฉนั แบกเธอเสมอมำและ ทุกๆวนั ขณะท่ีเรำเดินกลบั บำ้ น เธอเองก็ไดช้ ่วยฉันรดน้ำให้มนั …แลว้ ในสองปี น้ี ฉันไดเ้ ด็ดดอกไมส้ วยๆน้ีไปปักแจกนั ให้เจำ้ นำยของเรำดว้ ยนี่ถำ้ หำกไม่มีเธอแลว้ ละก็ เจำ้ นำยของเรำ คงไม่มีโอกำสไดด้ อกไมป้ ่ ำอนั แสนสวยงำม ที่ผลิสะพร่ังอยู่ ระหวำ่ งทำงมำประดบั บำ้ นเป็นแน่ อีกอยำ่ งรู้ไหม เธอไดใ้ ห้ควำมชุ่มฉ่ำแก่เรำ แมแ้ สงพระอำทิตยจ์ ะแผดเผำ ลงมำอยำ่ งไม่ปรำนี ทำใหเ้ รำคลำยควำมเหน็ดเหนื่อยไดอ้ ยำ่ งดีทีเดียวล่ะ…” เรำเองมีคุณค่ำดีพอ ถำ้ ไม่เปรียบเทียบคนอื่นมำกเกินไป ถำ้ คิดวำ่ ส่ิงไหนมนั ไม่ดีกพ็ ยำยำมแกไ้ ขทำใหม้ นั ดีข้ึน ผลลพั ธ์ของกำรกระทำไม่ใช่คำตอบแห่งชยั ชนะ ของชีวติ จุดมุ่งหมำยและควำมต้งั ใจจริงของเรำต่ำงหำกคือคำตอบที่แทจ้ ริง “as good as it gets” ที่มำ : คอลมั น์ netware ซ Aday Magazine

๑๗ แบบฝึ กที่ ๑ ชุดฝึ กเสริมทักษะการอ่านเชิงวเิ คราะห์ หม้อดนิ ใบร้าว คำช้ีแจง ใหน้ กั เรียนวเิ ครำะห์นิทำนเรื่อง หมอ้ ดินใบร้ำวโดยใช้ เทคนิคกำรคิดแบบหมวก ๖ ใบ ๑. หมอ้ ดิน ๒ ใบของชำวอินเดียมีลกั ษณะอยำ่ งไร …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ……………………………………ค…ำ…ช้ีแ…จ…ง …………………………………………………… ๒. หมอ้ ดินใบร้ำวมีควำมรู้สึกอยำ่ งไร เมื่อกล่ำวกบั ชำยชำวอินเดีย …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ๓. หมอ้ ดินใบร้ำวมีขอ้ บกพร่องอยำ่ งไร …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ๔. ในควำมบกพร่องของหมอ้ ใบร้ำว ทำใหเ้ กิดผลดีอยำ่ งไร …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ๕.ทำไมชำยอินเดียจึงเพำะเมลด็ พนั ธุ์ดอกไมป้ ่ ำไวต้ ลอดทำงดำ้ นที่แบกหมอ้ ใบร้ำว …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ๖. จำกเน้ือเรื่องที่นกั เรียนอ่ำนไดข้ อ้ คิดอยำ่ งไร …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………

๑๘

๑๙ วนั หน่ึงลูกสำวพร่ำบ่นถึงชีวิต อนั แสนรำเคญ็ ใหพ้ ่อฟังวำ่ เธอกำลงั รู้สึกอบั จนปัญญำที่จะจดั กำร กบั ชีวติ และปรำรถนำท่ีจะยอมแพพ้ ่ำย ดว้ ยรู้สึกเหน็ดเหนื่อย จำกกำรต่อสู้และกำรแข่งขนั ประหน่ึงวำ่ เมื่อสำงปัญหำหน่ึงเสร็จสิ้น อีกปัญหำหน่ึงกก็ ำ้ วเขำมำโดยไม่ไดร้ ับเชิญ พ่อซ่ึงเป็ นพ่อครัวจึงเดินนำเธอเขำ้ ไปในครัวจดั แจงตม้ น้ำให้เดือดเขำใส่แครอทในหมอ้ ใบแรก วำงไข่ลงในหมอ้ ใบที่สองและตกั กำแฟลงไปในหมอ้ ใบสุดทำ้ ยแลว้ ปล่อยใหม้ นั ตม้ ไปเร่ือยๆโดยไม่มี คำอธิบำยเลยฝ่ ำยลูกสำวเริ่มรู้สึกหงุดหงิดและหมดควำมอดทน ท้ังยงั สงสัยว่ำพ่อกำลงั ทำอะไรไป ยสี่ ิบนำทีผ่ำน เขำกป็ ิ ดแก๊ส ตกั แครอทข้ึนมำวำงไวใ้ นชำม นำไข่วำงไวใ้ นชำมอีกใบหน่ึง และตกั กำแฟ ไวใ้ นชำมสุดทำ้ ย แลว้ หันไปถำมลูกว่ำเห็นอะไรบำ้ ง แครอท ไข่ กำแฟเธอตอบ เขำจึงขอร้องให้เธอ สัมผสั แครอท เธอจึงรู้วำ่ มนั น่ิม แลว้ เขำกใ็ หล้ ูกสำวตอกไข่ เม่ือเธอแกะเปลือกไข่ออก กพ็ บว่ำไข่ น้นั ได้ ตม้ จนสุกแลว้ ทำ้ ยท่ีสุดเธอให้ลูกสำวลองจิบกำแฟดู เธอยิม้ และลิ้มรสอนั หอมกรุ่นน้นั พ่ออธิบำยว่ำ\"เรำได้ กระทำต่อ ๓ สิ่งน้ีภำยใตเ้ งื่อนไขเดียวกนั น่ันคือ น้ำเดือด แต่ผลลพั ธ์มนั กลบั แตกต่ำงกนั จำกเดิม แค รอท ดูแขง็ ๆ และไม่โอนอ่อนผ่อนตำม พอผ่ำนกำรตม้ มนั กลบั นิ่มและดูอ่อนปวกเปี ยก ไข่…ซ่ึงดูบอบ บำง มีเพียงเปลือกบำงๆ คอยห่อหุ้มของเหลวภำยใน แต่น้ำเดือดทำใหข้ องเหลวน้นั กลบั แขง็ ข้ึน ขณะท่ี กำแฟกลบั มีลกั ษณะเฉพำะตวั ตลอดกำล เมื่อมำเจอน้ำเดือด น้ำต่ำงหำกท่ีแปรเปล่ียนไป . . .\" แลว้ ลูกละ เป็ นอะไร พ่อถำมลูกสำว เม่ือควำมทุกข์มำเยือน ลูกจะเตรียมรับมืออย่ำงไร ลูกเป็ นแครอท ไข่ หรือกำแฟ

๒๐ แลว้ คุณล่ะแครอทน้นั ดูแขง็ โป๊ ก แต่เม่ือตอ้ งเผชิญกบั ควำมทุกขย์ ำกนำนำกจ็ ะเฉำ อ่อนแอ และ สูญเสียเร่ียวแรง และกำลงั ไป หรือจะเป็นไข่ ซ่ึงดูสำมำรถปรับสภำพไดใ้ นตอนแรกจิตใจอนั อ่อนไหว ของคุณจะเป็ นอย่ำงไรหลงั จำกที่ตอ้ งเผชิญกบั ควำมเป็ นควำมตำย กำรแตกแยก กำรกระทบกระทง่ั ควำมไม่เขำ้ ใจ หรือควำมผิดหวงั หัวใจของคุณหยำบกร้ำน และแข็งกระดำ้ งข้ึนหรือเปล่ำ แมเ้ ปลือก ภำยนอกยงั คงเดิมหำกหัวใจ และจิตวิญญำณของคุณเล่ำมันปวดร้ำว และไดแ้ ปรเปล่ียนเปลี่ยนเป็ น แข็งแกร่ง หรือคุณเหมือนเมลด็ กำแฟ\"เม่ือเจอน้ำเดือดอนั นำมำซ่ึงควำมเจบ็ ปวด แต่ ณ อุณหภูมิสูงสุด ๑๐๐ องศำเซลเซียส กำแฟกลับมีรสชำติดีข้ึนยำมน้ัน หำกเป็ นด่ังกำแฟ เมื่อถึงภำวะท่ีเลวร้ำยที่สุด นอกจำกจะสำมำรถจดั กำรชีวติ ตนเองไดแ้ ลว้ ยงั สำมำรถทำสิ่งรอบขำ้ งใหด้ ีข้ึนไดด้ ว้ ย ท่ีมำ:สโมสรตอ้ นรับระดบั โลก.ปัดใจ.

๒๑ แบบฝึ กท่ี ๒ ชุดฝึ กเสริมทักษะการอ่านเชิงวเิ คราะห์ แครอท ไข่ กาแฟ คำช้ีแจง ใหน้ กั เรียนวเิ ครำะหน์ ิทำนเรื่อง แครอท ไข่ กำแฟ โดยใชเ้ ทคนิคกำรคิดแบบหมวก ๖ ใบ ๑. พ่อนำสิ่งใดมำเปรียบเทียบกบั ปัญหำของลูก …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ……………………………………ค…ำ…ช้ีแ…จ…ง …………………………………………………… ๒. น้ำเดือดในท่ีน้ีมีควำมหมำยเปรียบไดก้ บั ส่ิงใด …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ๓. แครอท ไข่ กำแฟ เมอ่ื ถูกน้ำเดือด จะมีลกั ษณะอยำ่ งไร …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ๔. สถำนกำรณ์ในเรื่องคล่ีคลำยไปในทำงใด …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ๕. จำกเรื่องท่ีอ่ำน ถำ้ เปรียบเทียบกบั กำรดำรงชีวติ จะอยใู่ นลกั ษณะใด …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ๖. จำกเรื่องท่ีนกั เรียนอ่ำน นกั เรียนไดข้ อ้ คิดอยำ่ งไร …………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………

๒๒

๒๓ ชำยสองคนกำลงั ป่ วยหนกั ดว้ ยกนั ท้งั คู่ และพกั อยหู่ ้องเดียวกนั ชำยคนหน่ึงไดร้ ับอนุญำตใหล้ ุก นงั่ บนเตียง เป็ นเวลำหน่ึงชว่ั โมงทุกบ่ำย เพ่ือช่วยให้ของเสียไหลออกจำกปอดไดส้ ะดวกข้ึน เตียงของ ผูป้ ่ วยคนน้ีต้งั อยู่ ขำ้ งหน้ำต่ำงบำนเดียวของห้องน้ัน ส่วนชำยท่ีอยู่อีกมุมหน่ึงตอ้ งนอนจมอยู่บนเตียง ตลอดเวลำ ซ่ึงแน่นอนวำ่ เขำเริ่มหมดกำลงั ใจและทอ้ ใจกบั สุขภำพท่ีเขำตอ้ งเผชิญเขำท้งั สองมกั จะมีเรื่องรำว พูดคุยแลกเปล่ียนกนั เสมอ ทุกๆ บ่ำยเมื่อชำยขำ้ งหนำ้ ต่ำงลุกข้ึน เขำกจ็ ะเล่ำใหเ้ พ่ือนร่วมห้องฟังถึงทุก สิ่งทุกอย่ำง ที่เขำมองเห็นผ่ำนหนำ้ ต่ำงบำนน้นั ขณะท่ีผูฟ้ ังก็รู้สึกมีควำมสุขกบั ห้วงเวลำหน่ึงชวั่ โมง ดงั กล่ำว เพรำะไม่เพียงทำให้โลกของเขำกวำ้ งข้ึน หำกยงั ช่วยให้เขำรู้สึกมีชีวิตชีวำ กบั กิจกรรมและ สีสนั ของโลกขำ้ งนอกน้นั อีกดว้ ย คร้ังหน่ึง เขำไดฟ้ ังกำรพรรณนำถึงสวนสำธำรณะแห่งหน่ึง ท่ีมีเป็ดและห่ำนเริงเล่นน้ำกนั อยใู่ น ทะเลสำบ ขณะเดก็ ๆสนุกสนำนไปกบั กำรละเล่นบนเรือ หนุ่มสำวเดินเก่ียวกอ้ ยพลอดรักอยู่ ท่ำมกลำง มวลดอกไมห้ ลำกสีและสำยรุ้ง โดยมีตน้ ไมช้ รำสูงใหญ่เพ่มิ ควำมสงบงำมใหก้ บั สวน

๒๔ อีกท้งั ยงั พลอยเห็นภำพทิวทศั นข์ องเมือง ที่ตดั กบั เส้นขอบฟ้ำโพน้ ไกล เน่ืองจำก ผอู้ ยใู่ กลห้ นำ้ ต่ำงไดบ้ รรยำย ทุกส่ิงอยำ่ งละเอียดลออถี่ถว้ น ชำยอีกมุมหน่ึงจึงจินตนำกำรตำมไปไดอ้ ยำ่ ง รื่นรมย์ ในบ่ำยที่อำกำศสบำยๆวนั หน่ึง ชำยคนน้นั ไดเ้ ล่ำว่ำมีขบวนพำเหรดกำลงั เดินผ่ำนไป แมช้ ำยอีก คนจะไม่ไดย้ นิ เสียงดนตรีจำกวงดุริยำงคก์ ต็ ำม เขำก็สำมำรถสัมผสั มนั ไดด้ ว้ ยใจ จำกถอ้ ยบรรยำยของ เพ่ือนร่วมหอ้ งขำ้ งหนำ้ ต่ำงเป็นอยำ่ งดี เวลำเคล่ือนคลอ้ ยจำกวนั เป็นหลำยสัปดำห์...เชำ้ วนั หน่ึง พยำบำลประจำวนั ไดเ้ ขำ้ มำปฏิบตั ิหนำ้ ท่ี ตำมปกติของเธอเพ่ือดูแลทำควำมสะอำดร่ำงกำยใหช้ ำยท้งั สอง เธอไดพ้ บวำ่ คนไขใ้ กลห้ นำ้ ต่ำงได้ สิ้นลมไปแลว้ เขำจำกไปอยำ่ งสงบในขณะกำลงั หลบั ...

๒๕ นำมำซ่ึงควำมเศร้ำโศกเสียใจแก่เธออยำ่ งมำก จำกน้นั เธอกเ็ รียกผชู้ ่วยใหน้ ำศพออกไปจำกหอ้ ง …. เม่ือเวลำผำ่ นไปพอสมควรชำยที่อยอู่ ีกมุมหน่ึงของหอ้ งจึงขออนุญำต ยำ้ ยไปพกั เตียงใกล้ หนำ้ ต่ำง พยำบำลยนิ ดีจดั กำรใหต้ ำมควำมประสงคข์ องเขำ และเมื่อทุกอยำ่ งเรียบร้อย เธอกข็ อตวั ออกไปจำกหอ้ ง ปล่อยเขำไวเ้ พยี งลำพงั แลว้ เขำกค็ ่อยๆยนั ตวั เองดว้ ยขอ้ ศอกขำ้ งเดียวเพอื่ จะ มองดูโลกขำ้ งนอก ดว้ ยสำยตำของตนเองเป็นคร้ังแรก แน่ละ... เขำควรจะมีควำมสุขที่มีโอกำสสมั ผสั มนั ดว้ ยตนเอง เขำชะเงอ้ คออยำ่ งชำ้ ๆ เพือ่ มองออกไปนอก หนำ้ ต่ำง แต่แลว้ ! ภำพที่เขำพบกลบั เป็นเพียงกำแพงโล่งๆ ชำยผนู้ ้ีจึงสอบถำมพยำบำลในเวลำต่อมำ อะไรกนั เล่ำท่ีทำใหเ้ พอื่ นผจู้ ำกไปของเขำ เที่ยวไดพ้ รรณนำเป็นคุง้ เป็นแควถึงส่ิงต่ำงๆ ที่อยนู่ อก หนำ้ ต่ำงบำนน้ีใหเ้ ขำฟัง พยำบำลคนเดิมแจง้ ใหเ้ ขำทรำบวำ่ ...แทแ้ ลว้ ชำยคนน้นั ตำบอด เขำไม่สำมำรถ มองเห็นอะไรไดเ้ ลย แมแ้ ต่กำแพง \" บำงทีเขำอำจอยำกใหก้ ำลงั ใจคุณกไ็ ด!้ \" หมนั่ หยบิ ยน่ื สิ่งดีๆใหแ้ ก่ กนั หมน่ั ใหก้ ำลงั ใจกนั เม่ือมีโอกำส ที่มำ:สโมสรตอ้ นรับระดบั โลก.ปัดใจ

๒๖ แบบฝึ กท่ี ๓ คำช้ีแจง ชุดฝึ กเสริมทกั ษะการอ่านเชิงวเิ คราะห์ คนไข้ริมหน้าต่าง ใหน้ กั เรียนวิเครำะหน์ ิทำนเร่ืองคนไขร้ ิมหนำ้ ต่ำง โดยใชเ้ ทคนิคกำรคิดแบบหมวก ๖ ใบ ๑. ชำยท้งั ๒ คนมีอำกำรป่ วยอยำ่ งไร ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๒. นกั เรียนรู้สึกอยำ่ งไรต่อชำยใกลห้ นำ้ ต่ำง ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๓. เหตุใดชำยคนป่ วยหนกั จึงช่ืนชมในตวั ชำยใกลห้ นำ้ ต่ำง ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๔. ชำยท้งั สองมีควำมแตกต่ำงกนั อยำ่ งไร ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๕. คนไขป้ ่ วยหนกั จะมีโอกำสหำยหรือไม่ เพรำะเหตุใด ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๖. จำกเรื่องท่ีนกั เรียนอ่ำน นกั เรียนไดข้ อ้ คิดอยำ่ งไร ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………

๒๗

๒๘ แต่ก่อนนำนมำแลว้ ยงั มีชำยชรำชำวจีนคนหน่ึงแก่มำกจนจำอำยตุ นเองไม่ได้ หำกใบหนำ้ ของ เขำยงั คงอ่ิมเอิบเปล่งประกำยเลือดฝำด เครำสีเงินยวงสะอำดตำของเขำยำวปกคลุมมำถึงหนำ้ อก ร่ำงกำย ของเขำแข็งแรงมำก ตำยงั ไม่ฝ้ำฟำง หูกย็ งั ไม่หนวก เขำมีลูกหลำนเต็มบำ้ นเต็มเมือง และกย็ งั เป็ นคน จดั กำรทุกสิ่งทุกอยำ่ งภำยในครอบครัว ปี น้ี เขำตดั สินใจวำ่ จะเลือกใครคนหน่ึงจำกลูกชำย ๑๕ คนของ เขำมำสืบทอดภำรกิจน้ีเสียที แต่วำ่ จะเลือกใครดีล่ะ? เมื่อชำยชรำคิดวธิ ีที่ดีท่ีสุดได้ จึงส่ังใหล้ ูกชำยท้งั ๑๕ คนมำพบ แลว้ แจกเมล็ดดอกไมใ้ หล้ ูกๆคนละ ๑ เมล็ด พร้อมท้งั บอกว่ำ ใครสำมำรถปลูกเมลด็ พืชน้ีใหง้ อกงำม จนออกดอกบำนสะพร่ัง คนน้นั กจ็ ะไดเ้ ป็นผสู้ ืบทอดมรดกต่อไป เมื่อลูกๆไดเ้ มลด็ พนั ธุม์ ำแลว้ ต่ำงนำไปปลูก และดูแลเอำใจใส่เป็นอยำ่ งดี ลูกชำยคนเล็กของชำยชรำผูน้ ้ีชื่อว่ำ เส่ียวเหลียงจือ ไดน้ ำเมล็ดพนั ธุ์น้นั ไปปลูก รดน้ำเอำใจใส่ อยำ่ งดีทุกวนั ทุกคืน แต่เมลด็ พนั ธน์ ้นั กไ็ ม่แตกกลำ้ สกั ที เส่ียวเหลียงจือ รู้สึกเศร้ำโศกเสียใจมำก

๒๙ เวลำผำ่ นพน้ ไปอยำ่ งรวดเร็ว ฤดูร้อนยำ่ งกรำยมำถึงแลว้ ชำยชรำผเู้ ป็นพ่อกำหนดวำ่ วนั น้ีจะเป็นวนั คดั เลือกดอกไมข้ องลูกๆ ลูกทุกคนต่ำงอุม้ กระถำงดอกไมท้ ี่ออกดอกบำนสะพร่ังอยำ่ ง สวยสดงดงำมมำใหผ้ เู้ ป็นพ่อชมเพอ่ื รอกำรคดั เลือกชำยชรำเดินตรวจดอกไมท้ ่ี สวยงำมในมือของลูกๆ ดว้ ยสีหนำ้ ที่ไม่มีแววยนิ ดีแมแ้ ต่นอ้ ย เขำเดินตรวจจำกบุตรชำย คนโต มำจนถึงบุตรชำยคนที่ ๑๔ โดยมิไดห้ ยดุ เลย เมื่อเดินมำถึงเสี่ยวเหลียงจือ บุตรชำยคนสุดทอ้ งซ่ึง ยนื ถือกระถำงเปล่ำ ท่ีไม่มีท้งั ตน้ ไมแ้ ละดอกไม้ ชำยชรำจึงหยดุ กึกอยตู่ รงน้นั เส่ียวเหลียงจือน้ำตำไหล พรำกกล่ำวกบั บิดำอยำ่ งสำนึกผดิ วำ่ “พอ่ ครับผมไม่มีดอกไมจ้ ะมอบใหพ้ ่อ” ชำยชรำกลบั แยม้ ยมิ้ และพกู อยำ่ งยนิ ดีปรีดำวำ่ “ลูกเอ๋ย ส่ิงที่เจำ้ มอบใหพ้ ่อน้นั มีค่ำยง่ิ กวำ่ ดอกไมม้ ำกมำยนกั ” “อะไรหรือครับ” “ควำมซื่อสัตยไ์ งล่ะ” เร่ืองรำวเป็นอยำ่ งไรกนั แน่... ชำยชรำจึงเปิ ดเผยควำมลบั ต่อลูกๆวำ่ ที่แทเ้ มลด็ พนั ธุท์ ่ีตนแจกแก่ลูกๆน้นั เป็นเมลด็ พนั ธุ์ที่นำไปควั่ จนสุกแลว้ ดงั น้นั ตน้ ไมท้ ่ีผลิดอกสวยงำมเหล่ำน้นั ลว้ นมำจำกเมลด็ พนั ธุ์จำกท่ี อ่ืน ไม่ใช่เมลด็ พนั ธุ์ท่ีผเู้ ป็นพ่อแจกให้ ดอกไมพ้ วกน้ีจึงเป็นสักขีพยำนยนื ยนั ควำมไม่ซ่ือตรงของพวกเขำ สุดทำ้ ยชำยชรำจึงกล่ำวอบรมลูกๆวำ่

๓๐ “ขอใหล้ ูกๆ จงเป็นคนซื่อตรงเถิด ควำมซื่อตรงเป็นสมบตั ิอนั ล้ำค่ำของคนเรำ” ชำยชรำผมู้ องกำรณ์ไกล มิไดม้ องหำลูกชำยที่แขง็ แรง ร่ำรวย หรือเฉลียวฉลำดเลย หำกแต่มอง หำลูกชำยที่ซ่ือสตั ยจ์ ริงใจ แมเ้ สี่ยวเหลียงจือจะมีเพยี งกระถำงวำ่ งเปล่ำ แต่ใจของเขำงดงำมยงิ่ กวำ่ ดอกไมใ้ ดๆ เพรำะเป็นใจท่ีเตม็ เป่ี ยมดว้ ยควำมซ่ือสตั ย์ ซ่ึงเป็นคุณสมบตั ิอนั หำไดย้ ำกยง่ิ ในโลกที่เตม็ ไป ดว้ ยกำรแก่งแยง่ แข่งขนั น้ี เขำจึงเป็นผทู้ ่ีไดร้ ับควำมไวเ้ น้ือเชื่อใจและไดร้ ับมอบหมำยสิ่งสำคญั จำกผเู้ ป็น บิดำน้ียอ่ มแสดงใหเ้ ห็นวำ่ ควำมซื่อตรง และจริงใจ เป็นสิ่งที่ทุกคนคำดหวงั อยำกไดจ้ ำกกนั และกนั มำก ท่ีสุดมอบควำมซื่อตรงจริงใจใหแ้ ก่กนั เพรำะน่ีคือสมบตั ิอนั ล้ำค่ำท่ีเรำทุกคนต่ำงปรำรถนำ และสำมำรถมอบใหแ้ ก่กนั และกนั ได้ โลกน้ีจึงงดงำมดว้ ยควำมจริงใจ งำมยงิ่ กวำ่ ดอกไมใ้ ดๆท้งั มวล

๓๑ แบบฝึ กท่ี ๔ ชุดฝึ กเสริมทกั ษะการอ่านเชิงวเิ คราะห์ สมบัติลา้ ค่า คำช้ีแจง ใหน้ กั เรียนวเิ ครำะหน์ ิทำนเร่ือง สมบตั ิล้ำค่ำ โดยใชเ้ ทคนิคกำรคิดแบบหมวก ๖ ใบ 1. ชำยชรำชำวจีนคิดจะทำอะไร ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๒. นกั เรียนรู้สึกอยำ่ งไรกบั กำรกระทำของชำยชรำชำวจีน ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๓. กำรกระทำของชำยชรำชำวจีนมีขอ้ บกพร่องตรงไหน ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๔. ชำยชำวจีนสร้ำงเงื่อนไขอยำ่ งไรกบั บุตร ๑๕ คน ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๕. นกั เรียนจะทำอยำ่ งไรเม่ือเห็นกำรกระทำของบุตร ๑๔ คน ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๖. จำกเรื่องที่นกั เรียนอ่ำน นกั เรียนไดข้ อ้ คิดอยำ่ งไร ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………

๓๒

๓๓ กำลคร้ังหน่ึง มีมีดโกนหนวด สวยอนั หน่ึง ทำงำนอยใู่ นร้ำนตดั ผม วนั หน่ึงไม่มีลูกคำ้ เลย มนั จึง ออกจำกดำ้ มไปผ่ึงแดด เมื่อมนั เห็นพระอำทิตยส์ ่องแสงสะทอ้ นใบมีดรำวกบั กระจก มนั มีควำมรู้สึก ภูมิใจในประกำยของมันมำก ดังน้ัน เม่ือมันหวนคิดถึงอดีตท่ีเป็ นเพียงมีดโกนหนวด จึงรำพันว่ำ \"วนั หน่ึง ขำ้ จะกลบั ไปในร้ำนที่ขำ้ เพงิ่ จะออกมำ หยก ๆ ไหมนะ\" ไม่แน่ ๆ! เรำมีประกำยเจิดจำ้ จะกลบั ไปโกนหนวดท่ีฟอกสบู่แลว้ ของผูค้ นเหล่ำน้นั หรือ ! เรำไม่อยำกทำงำนเป็ น เครื่องจกั รกลเช่นน้ันอีกต่อไป รูปร่ำงท่ีงดงำมของขำ้ ถูกสร้ำงข้ึนมำเพ่ือทำงำนเหล่ำน้ีหรือไม่ใช่แน่! ดว้ ยเหตุน้ี \"ขำ้ จะไปซ่อนตวั อยู่ในสถำนที่ลบั เพ่ือลิ้มรสชำติชีวิตพกั ผ่อนแสน สงบ\" พูดจบ มีดโกน หนวดกแ็ อบซ่อนตวั อยำ่ งดีเพ่ือหลบสำยตำคนอื่น ๆ หลำย เดือนผำ่ นไป วนั หน่ึง มนั อยำกออกไปสูดอำกำศจึงออกจำกที่ซ่อนแต่กวำ่ จะออกไดก้ ล็ ำบำกลำ บนเตม็ ที เม่ือมนั มองดูตวั เอง มนั กง็ ุนงงเป็นที่สุด ช่ำงน่ำ แปลกใจอะไรอยำ่ งน้ี

๓๔ มนั ผิดหูผิดตำเสียจนเหมือนกนั เลื่อยข้ึนสนิม และใบมีดของมนั ก็ไม่สะทอ้ นควำมงดงำมของ พระอำทิตยอ์ ีกต่อไป มนั สำนึกผิดอย่ำงขมขื่น แต่ไร้ประโยชน์ที่จะเสียใจกบั ควำมงำมที่หำยไป มนั ร้องไหก้ บั ควำมเสียหำยที่แกไ้ ขไม่ไดแ้ ลว้ น้ี พร้อมกบั พูดว่ำ \"อนิจจำ! คมมีดที่เสียไปน่ำจะได้ ใชง้ ำนที่ ร้ำนตดั ผมมำกกว่ำ! ควำมบำงเฉียบของคมมีดขำ้ กลำยเป็นอะไรไป ใบมีดท่ีเจิดจำ้ ของขำ้ อยทู่ ี่ไหน ตอน้ี ขำ้ ถูกสนิมกินจนกร่อน ดูน่ำเกลียดน่ำ ชงั ควำมทุกขข์ องขำ้ ไม่มีทำงแกไ้ ด\"้ คนข้ีเกียจกเ็ หมือนกบั มีดโกนน้ี ไม่ทำงำนเอำแต่เพอ้ ฝัน จึงสูญเสียรูปร่ำงและควำมคมไป สนิม น้นั คือ ควำมเขลำและควำมเกียจคร้ำน

๓๕ แบบฝึ กท่ี ๕ ชุดฝึ กเสริมทกั ษะการอ่านเชิงวเิ คราะห์ มดี โกนหนวด คำช้ีแจง ใหน้ กั เรียนวเิ ครำะหน์ ิทำนเร่ือง มีดโกนหนวด โดยใชเ้ ทคนิคกำรคิดแบบหมวก ๖ ใบ ๑. มีดโกนหนวดในร้ำนตดั ผมมีลกั ษณะอยำ่ งไร ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๒. นกั เรียนรู้สึกอยำ่ งไรกบั มีดโกนหนวด ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๓. มีดโกนหนวดคิดอยำ่ งไรจึงไปซ่อนตวั ในสถำนที่ลบั ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๔. มีดโกนหนวดทำประโยชนอ์ ยำ่ งไร ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๕. มีดโกนหนวดคิดอยำ่ งไรเมื่อเวลำผำ่ นไปหลำยเดือน ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… ๖.จำกเร่ืองท่ีนกั เรียนอ่ำน นกั เรียนไดข้ อ้ คิดอยำ่ งไร ………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………

๓๖ แบบทดสอบหลงั เรียน ชุดท่ี ๑ ๑. ชาวนากบั ลูกเศรษฐี ๒. ช่างไม้เกษยี ณ ๓. ก้อนหินใหญ่ก้อนหน่ึง ๔. ยางลบกบั ดนิ สอ

๓๗ เศรษฐีชรำผหู้ น่ึง สุดแสนจะภูมิใจที่ลูกชำยวยั หำ้ ขวบของเขำ กำลงั จะไดเ้ ขำ้ เรียนในโรงเรียนช่ือดงั ซ่ึงระดบั เศรษฐีอยำ่ งพวกเขำ เท่ำน้นั จึงจะมีปัญญำส่งลูกหลำนเขำ้ เรียนในโรงเรียนน้ีได้ โดยส่วนตวั ของเขำเองกอ็ ยำกจะสอนใหล้ ูกชำยรู้จกั กบั ชีวติ จริง ในโลกควบคู่ไปกบั กำรสอนทฤษฏีในโรงเรียน ในวนั หยดุ เขำ จะตระเวนพำลูกชำยคนเดียวของเขำไปท่องเที่ยวในสถำนท่ีต่ำงๆ แลว้ วนั หน่ึงเขำกค็ ิดถึงหวั ขอ้ กำรสอนเร่ืองควำมยำกจน เพรำะเขำมีควำมเชื่อวำ่ ลูกชำยของเขำคงไม่มีวนั รู้จกั แน่นอน เขำจึงพำลูกชำยไปเยี่ยมครอบครัวชำวนำครอบครัวหน่ึงและพกั อยู่กบั ชำวนำเป็ นเวลำ ๑ วนั ๑ คืนเมื่อกลบั ถึงคฤหำสน์ของเขำในวนั ต่อมำ มหำเศรษฐีจึงถำมส่ิงท่ีไดจ้ ำกกำรไปพกั แรมกบั ชำวนำผยู้ ำกจน ลูกชำยตอบคำถำมผูเ้ ป็นบิดำวำ่ เขำขอขอบคุณเป็นอยำ่ งมำก ที่ไดพ้ ำเขำไปพบกบั ชำวนำและพกั แรมท่ีนั่น ซ่ึงทำให้เขำได้พบว่ำชำวนำมีท่ีทำงำนเป็ นทอ้ งนำที่กวำ้ งใหญ่ ในขณะท่ีพ่อมีเพียงห้อง สี่เหล่ียมท่ีวำ่ กวำ้ งแต่กย็ งั นอ้ ยกวำ่ หอ้ งทำงำนของชำวนำ อำหำรท่ีชำวนำรับประทำนสำมำรถหำไดต้ ลอดเวลำรอบๆ บริเวณบำ้ น โดยไม่ตอ้ งซ้ือหำใน ขณะที่บำ้ นของเรำมีตูเ้ ยน็ เท่ำน้นั ที่เป็ นท่ีเกบ็ อำหำร เวลำรับประทำนอำหำรกม็ ีเพื่อนคุยอยำ่ งพร้อมหนำ้ พร้อมตำพอ่ แม่ลูก

๓๘ ในขณะที่ตวั เขำเองตอ้ งนง่ั ทำนอำหำรกบั โต๊ะอำหำรที่ยำวเกือบสิบเมตรและมีเกำ้ อ้ีว่ำงเปล่ำท้งั สองดำ้ น ลูกชำวนำท่ีซอ้ นทำ้ ยจกั รยำนของพ่อเขำตอ้ งกอดเอวพ่อใหแ้ น่นเพือ่ จะไดไ้ ม่ตกจำกจกั รยำน และ เขำเองตอ้ งนง่ั ในรถที่ใหญ่โตอยขู่ ำ้ งหลงั เพียงลำพงั โดยมีคนขบั รถพำไปทุกที่ ชำวนำมีแสงดำวแสงจนั ทร์เป็ นโคมไฟส่องสว่ำงตลอดเวลำในเวลำกลำงคืนโดยไม่ขำดแคลน แต่เขำกม็ ีเพยี งแสงจำกโคมไฟท่ีตอ้ งซ้ือดว้ ยเงิน ชำวนำมีร้ัวบำ้ นเป็นแม่น้ำภูเขำที่กวำ้ งสุดลูกหูลูกตำ แต่เขำเองกบั มีเพียงแค่กำแพงบลอ็ กในพ้นื ท่ี ไม่กี่ไร่ ลูกชำวนำไดม้ ีเพื่อนเล่นเป็นจิ้งหรีดหิ่งหอ้ ยนบั ร้อยนบั พนั แต่เขำเองกบั ไม่มีใครเลย เขำขอบคุณ พ่ออีกคร้ังที่ทำใหเ้ ขำรู้คำตอบวำ่ จริงๆแลว้ “เรำยำกจนกวำ่ ชำวนำมำก” ที่มำ: สโมสรตอ้ นรับระดบั โลก.ปัดใจ.

๓๙ ให้นักเรียนอ่านนิทานเร่ืองชาวนากบั ลูกเศรษฐีแล้วตอบคาถามข้อ ๑- ๓ ๑. ลูกเศรษฐีไดร้ ับควำมรู้โดยวธิ ีกำรใด ก. ชำวนำเป็นผสู้ อน ข. พ่อเป็นผสู้ อน ค. ลูกชำยชำวนำเป็นผสู้ อน ง. ธรรมชำติเป็นผสู้ อน ๒. นกั เรียนคิดวำ่ เศรษฐีมีอุปนิสยั อยำ่ งไร ก. หลงตวั เอง ข. สุภำพอ่อนนอ้ ม ค. ไม่เชื่อฟังใคร ง. เอ้ือเฟ้ื อเผอื่ แผ่ ๓. เศรษฐีมีควำมภำคภูมิใจในตวั ลูกชำยวยั หำ้ ขวบอยำ่ งไร ก. เมื่อจะพำไปเท่ียวในสถำนที่ต่ำงๆ ข. เมื่อเป็นเดก็ ท่ีวำ่ ง่ำยเช่ือฟัง ค. เมื่อไดเ้ ขำ้ โรงเรียนท่ีมีช่ือเสียง ง. เม่ือรู้จกั สู้ชีวติ

๔๐ มีช่ำงไมส้ ูงอำยคุ นหน่ึงตอ้ งกำรจะเกษียณตวั เอง จึงบอกควำมตอ้ งกำรดงั กล่ำวกบั นำยจำ้ ง วำ่ จะเกษยี ณ และใชช้ ีวติ ท่ีหรูหรำกบั ภรรยำ ถึงแมว้ ำ่ เขำอำจจะ เสียดำยค่ำจำ้ งที่จะไดร้ ับบำ้ งกต็ ำมแต่เขำกต็ อ้ งกำรท่ีจะเกษยี ณนำยจำ้ งกบ็ ่นเสียดำยที่จะตอ้ งสูญเสีย ช่ำงฝีมือดีไป แต่กไ็ ดข้ อรอ้ งใหช้ ่ำงคนน้ี ช่วยสร้ำงบำ้ นใหอ้ ีกสัก ๑ หลงั ช่ำงไมผ้ นู้ ้นั กต็ อบตกลง คร้ันพอบำ้ นสร้ำงเสร็จ กพ็ บวำ่ มนั เหมือนไม่ใช่งำนท่ีเป็นฝี มือของช่ำงคนน้ีเลยแมแ้ ต่นอ้ ย งำนที่ ออกมำเป็นงำนท่ีไม่ประณีต วตั ถุดิบที่ใชก้ ด็ อ้ ยคุณภำพ มนั ช่ำงเป็นกำรจบชีวติ ช่ำงฝี มือดีท่ีไม่สวยหรู เลย และเม่ือนำยจำ้ งสำรวจงำนชิ้นน้ีเสร็จ นำยจำ้ งกไ็ ดย้ น่ื กญุ แจให้ แลว้ บอกกบั ช่ำงไมว้ ำ่ “น่ีคือบำ้ นของ คุณ ....... ผมขอมอบใหค้ ุณเป็นของขวญั ” เม่ือช่ำงไมไ้ ดย้ นิ เช่นน้นั ถึงกบั ตกใจและอุทำนกบั ตวั เองวำ่ น่ำ ละอำยจริงๆ ถำ้ เขำรู้สกั นิดวำ่ กำลงั สร้ำงบำ้ นของตวั เองอยลู่ ่ะก็ เขำกค็ งต้งั ใจสร้ำงใหด้ ีกวำ่ น้ี ที่มำ: สโมสรตอ้ นรับระดบั โลก.ปัดใจ.

๔๑ ให้นักเรียนอ่านนิทานเรื่อง ช่างไม้เกษยี ณ แล้วตอบคาถามข้อ ๔-๖ ๔. ช่ำงไมเ้ กิดควำมรู้สึกเช่นไร เมื่อรับทรำบวำ่ บำ้ นที่สร้ำงเป็นของตนเอง ก. ตกใจ ข. ดีใจ ค. ละอำยใจ ง. เสียใจ ๕. จำกเรื่องที่อ่ำน นกั เรียนไดข้ อ้ สรุปอยำ่ งไร ก. งำนคือเงิน ข. ชีวติ คือสิ่งท่ีเรำสร้ำงดว้ ยตวั เอง ค. คนที่ไม่ประณีตไม่เหมำะกบั ช่ำงไม้ ง. ควำมพยำยำมอยทู่ ่ีไหนควำมสำเร็จอยทู่ ่ีนน่ั ๖. เรำควรสร้ำงชีวติ ของเรำดว้ ยกำรทำอยำ่ งไร ก. จงทำงำนเหมือนกบั ไม่ตอ้ งกำรเงิน ข. จงเตน้ รำวกบั ไม่มีใครจอ้ งมอง ค. จงสร้ำงบำ้ นดว้ ยควำมฉลำด ง. ถูกทุกขอ้

๔๒ มีพระรำชำผปู้ รำดเปร่ืององคห์ น่ึง ตอ้ งกำรออกเดินทำง เย่ียมประชำชนของพระองค์ เม่ือมำถึงที่กลำงตลำดพระองค์ก็เกิดควำมคิดที่แยบคำยอย่ำงหน่ึงข้ึน พระองคน์ ำหินกอ้ นใหญ่ มำวำงกลำงถนนกีดขวำงทำงเดินของชำวบำ้ นและพระองคก์ ไ็ ปซ่อนตวั และ คอยสงั เกตอยหู่ ่ำง ๆ ชำวนำคนแรกเดินผ่ำนมำพร้อมท้งั บ่นอย่ำงไม่พอใจว่ำ ใครกนั ท่ีเป็ นผูท้ ี่นำหินน้ีมำกีดขวำง ทำงเดินของเขำ แต่แลว้ เขำกเ็ ดินออ้ มหินน้นั ไป พระรำชำกม็ องดูดว้ ยควำมสนใจ ต่อมำมีหญิงเล้ียงววั คนหน่ึงเดินจูงววั ของตนมำ เม่ือมองเห็นหินก่อนน้นั เธอกพ็ ูดว่ำทำไมหิน ก่อนน้ีจึงมำอยทู่ ่ีนี่ แลว้ อยำ่ งน้ีเธอจะขำ้ มมนั ไปไดอ้ ยำ่ งไร พูดจบหญิงคนน้นั กจ็ ูงววั ของเธอเดินหนั หลงั กลบั ไป โดยไม่สนใจที่จะเดินออ้ มมนั ไปเหมือนชำวนำคนแรก เวลำผ่ำนไปไม่นำนก็มีเด็กชำยตวั เล็ก ๆ คนหน่ึงเดินมำหยุดอยู่ที่หน้ำกอ้ นหินกอ้ นใหญ่น้ัน เขำพยำยำมท่ีจะผลกั หินไปใหพ้ น้ ทำงแต่เขำมีแรงไม่พอท่ีจะทำให้ เขำจึงเดินหนั หลงั กลบั ไป แต่เพียงไม่ก่ีอึดใจ เด็กชำยคนน้ันก็เดินกลบั มำพร้อมกบั เพื่อน ๆ ของเขำหลำยคนแลว้ เด็ก ๆ ก็ช่วยกนั ผลกั หินกอ้ นน้ันออกไปใหพ้ น้ ทำงเดิน เม่ือพวกเขำหันกลบั มำที่ถนน ก็พบถุงใส่เหรียญทอง ของพระรำชำวำงอยแู่ ทนที่หินกอ้ นน้นั หินกอ้ นน้นั ไดใ้ หข้ อ้ คิดท่ีทีค่ำอยำ่ งหน่ึงนน่ั กค็ ือ “อุปสรรคในชีวิตของพวกเรำน้ันมีไวเ้ พื่อพิสูจน์ควำมกลำ้ ของเรำในกำรที่จะตอ้ งเผชิญหน้ำ กบั มนั หำกเรำหนีปัญหำหรืออุปสรรคท่ีเกิดข้ึนแลว้ เรำกต็ อ้ งหนีมนั ไปเร่ือยและอุปสรรคท่ีแข็งแกร่ง ที่สุดกค็ ือควำมอ่อนแอและควำมหวำดกลวั ในกำรเผชิญหนำ้ กบั ปัญหำท่ีเกิดข้ึนนนั่ เอง” ที่มำ:สโมสรตอ้ นรับระดบั โลก.ปัดใจ.

๔๓ ให้นักเรียนอ่านนิทานเร่ือง ก้อนหนิ ใหญ่ก้อนหนึ่ง ตอบคาถามข้อ ๗-๙ ๗. กอ้ นหินที่พบขวำงทำงอยนู่ ้นั ควรเปรียบเทียบกบั อะไรจึงจะเหมำะสม ก. ควำมอ่อนแอ ข. ควำมสนุกสนำน ค. ปัญหำ ง. อุปสรรค ๘. ควำมคิดของพระรำชำจะทำอะไร ก. ทดสอบควำมคิดของประชำชน ข. ใหท้ รัพยส์ ินกบั ประชำชน ค. แกลง้ ประชำชน ง. คน้ หำขนุ นำงเพือ่ รับใช้ ๙. เดก็ ชำยตวั เลก็ หนั หลงั กลบั หลงั จำกพบกอ้ นหินเพรำะเหตุใด ก. เดินทำงใหม่ ข. รวบรวมเพ่ือนๆมำช่วย ค. หมดแรงท่ีจะผลกั ง. ปล่อยกอ้ นหินไวด้ งั เดิม

๔๔ มีดินสอที่เขียนอยำ่ งไรกไ็ ม่มีวนั หมดอยแู่ ท่งหน่ึง มียำงลบท่ีลบอย่ำงไรก็ไม่มีวนั หมดอยูก่ อ้ นหน่ึง ดินสอแท่งน้นั เป็ นเพื่อนกบั ยำงลบกอ้ นน้นั ท้งั คู่ไป ไหนมำไหนด้วยกันทำอะไรด้วยกันหน้ำที่ของดินสอก็คือเขียน มันจึงเขียนทุกที่ทุกอย่ำงเสมอ ตลอดเวลำท่ีอยู่กบั ยำงลบ หน้ำท่ีของยำงลบกค็ ือลบ มนั จึงลบทุกอยำ่ งท่ีดินสอเขียนทุกท่ีทุกเวลำเวลำ ผำ่ นไปนำนหลำยสิบปี ทุกอย่ำงก็ยงั ดำเนินเหมือนเดิมเรื่อยมำ จนกระท่ังดินสอเอ่ยกบั ยำงลบว่ำ \"เรำกบั นำยคงอยู่ ดว้ ยกนั ไม่ไดแ้ ลว้ ยำงลบจึงถำมวำ่ \"ทำไมล่ะ\" ดินสอจึงตอบกลบั ไปวำ่ \"ก็เรำเขียนนำยลบแลว้ มนั กไ็ ม่ เหลืออะไรเลย\" ยำงลบจึงเถียงวำ่ \"เรำทำตำมหนำ้ ที่ของเรำเรำไม่ผดิ \"ท้งั คู่จึงแยกทำงกนั ดินสอพอแยกทำงกบั ยำงลบมนั กด็ ีใจท่ีสำมำรถเขียนอะไรไดต้ ำมใจมนั แต่พอเวลำผ่ำน ไปมนั เร่ิมเขียนผิดขอ้ ควำมที่สวยๆท่ีมนั เคยเขียนได้ก็สกปรก มีแต่รอยขีดทิ้งเต็มไปหมด มนั คิดถึง ยำงลบจบั ใจฝ่ ำยยำงลบพอแยกทำงกบั ดินสอมนั กด็ ีใจที่ตวั มนั ไม่ตอ้ งเป้ื อนอีกต่อไป พอเวลำผำ่ นไปมนั กลบั ใชช้ ีวติ อยำ่ งไร้ค่ำเพรำะไม่มีอะไรใหล้ บ มนั คิดถึงดินสอจบั ใจท้งั คู่จึงกลบั มำอยดู่ ว้ ยกนั ใหม่ครำวน้ี ดินสอเขียนนอ้ ยลงเขียนแต่ส่ิงทีดี ส่วนยำงลบกล็ บเฉพำะท่ีดินสอเขียนผดิ เท่ำน้นั ท่ีมำ: สโมสรตอ้ นรับระดบั โลก.ปัดใจ.

๔๕ ให้นักเรียนอ่านนิทานเรื่อง ยางลบกบั ดนิ สอ แล้วตอบคาถามข้อ ๑๐-๑๒ ๑๐. จำกเร่ืองที่อ่ำน ดินสอ และยำงลบ เปรียบเทียบไดก้ บั ขอ้ ควำมใด ก. ควำมจำในสิ่งท่ีดี และลืมในส่ิงที่ผดิ พลำด ข. เรำตอ้ งกลำ้ เผชิญหนำ้ กบั ปัญหำ ค. โลกน้ีงดงำมดว้ ยควำมจริงใจ ง. ทำอะไรกค็ วรทำใหด้ ีท่ีสุด ๑๑. นกั เรียนคิดวำ่ ดินสอกบั ยำงลบพรำกจำกกนั ไม่ไดเ้ พรำะสำเหตุใด ก. ต่ำงกม็ ีประโยชนท์ ้งั คู่ ข. ต่ำงตอ้ งพ่งึ พำซ่ึงกนั และกนั ค. ต่ำงกม็ ีสิ่งท่ีดีในตวั อง ง. ถูกทุกขอ้ ๑๒. ถำ้ เปรียบกำรเขียนเป็น “กำรจำ” กำรลบน่ำจะเปรียบเทียบกบั สิ่งใด ก. กำรลืม ข. ควำมเสียหำย ค. กำรศึกษำ ง. ควำมคิด

๔๖ แนวการให้คาตอบ

๔๗ เกณฑ์การให้คะแนนแบบฝึ กที่ ๑ เร่ือง หม้อดนิ ใบร้าว ข้อคาถาม เกณฑ์การให้คะแนน ดี (๒) พอใช้ (๑) ปรับปรุง (๐) ไม่มีคำตอบ ๑. หมอ้ ดิน ๒ ใบของชำว อธิบำยถึงลกั ษณะ อธิบำยถึงลกั ษณะ ไม่มีคำตอบ อินเดียมีลกั ษณะอยำ่ งไร หมอ้ ดินท้งั ๒ใบได้ ๒ หมอ้ ดินท้งั ๒ใบได้ ๑ ไม่มีคำตอบ ไม่มีคำตอบ ประเดน็ ประเดน็ ไม่มีคำตอบ ๒.หมอ้ ดินใบร้ำวมีควำมรู้สึก บอกถึงควำมรู้สึกของ บอกถึงควำมรู้สึกของ ไม่มีคำตอบ อยำ่ งไร เมื่อกล่ำวกบั ชำยชำว หมอ้ ดินใบร้ำวเมื่อกล่ำว หมอ้ ดินใบร้ำวเมื่อกล่ำว อินเดีย กบั ชำวอินเดียได้ ๒ กบั ชำวอินเดียได้ ๑ ประเดน็ ประเดน็ ๓. หมอ้ ดินใบร้ำวมี บอกถึงขอ้ บกพร่องของ บอกถึงขอ้ บกพร่องของ ขอ้ บกพร่องอยำ่ งไร หมอ้ ดินใบร้ำวได้ ๒ หมอ้ ดินใบร้ำวได้ ๑ ประเดน็ ประเดน็ ๔.ในควำมบกพร่องของหมอ้ บอกถึงผลดีของหมอ้ ดิน บอกถึงผลดีของหมอ้ ดิน ใบร้ำว ทำใหเ้ กิดผลดีอยำ่ งไร ใบร้ำวได้ ๒ ประเดน็ ใบร้ำวได้ ๑ ประเดน็ ๕. ทำไมชำยอินเดียจึงเพำะ บอกถึงสำเหตุของชำว บอกถึงสำเหตุของชำว เมลด็ พนั ธุด์ อกไมป้ ่ ำไวต้ ลอด อินเดียที่เพำะเมลด็ อินเดียท่ีเพำะเมลด็ ทำงดำ้ นที่แบกหมอ้ ใบร้ำว ดอกไมไ้ วต้ ลอดทำงได้ ดอกไมไ้ วต้ ลอดทำงได้ ๒ ประเดน็ ๑ ประเดน็ ๖. จำกเน้ือเรื่องที่นกั เรียน บอกถึงขอ้ คิดท่ีไดจ้ ำก บอกถึงขอ้ คิดที่ไดจ้ ำก อ่ำนไดข้ อ้ คิดอยำ่ งไร กำรอ่ำนเรื่องหมอ้ ดินใบ กำรอ่ำนเร่ืองหมอ้ ดินใบ ร้ำวได้ ๒ ประเดน็ ร้ำว๑ ประเดน็

๔๘ เกณฑ์การให้คะแนนแบบฝึ กที่ ๒ เร่ือง แครอท ไข่ กาแฟ ข้อคาถาม เกณฑ์การให้คะแนน ปรับปรุง ดี (๒) พอใช้ (๑) (๐) ๑. พ่อนำสิ่งใดมำ เปรียบเทียบกบั ปัญหำ บอกไดว้ ำ่ พอ่ นำส่ิง บอกไดว้ ำ่ พอ่ นำสิ่งใดมำเปรียบเทียบ ไม่มีคำตอบ ของลูก ใดมำเปรียบเทียบ กบั ปัญหำของลูกสำวได้ ๑ ประเดน็ ไม่มีคำตอบ ๒. น้ ำเดือดในที่น้ีมี ควำมหมำยเปรียบได้ กบั ปัญหำของลูก ไม่มีคำตอบ กบั ส่ิงใด สำวได้ ๒ ประเดน็ ไม่มีคำตอบ ๓. แครอท ไข่ กำแฟ เมื่อถูกน้ำเดือด จะมี บอกถึงควำมหมำย บอกถึงควำมหมำยของคำวำ่ น้ำเดือด ลกั ษณะอยำ่ งไร ของคำวำ่ น้ำเดือด ในเร่ืองไดค้ ่อนขำ้ งชดั เจน ขำด ๔. สถำนกำรณ์ในเรื่อง คลี่คลำยไปในทำงใด ในเร่ืองไดช้ ดั เจน สำระสำคญั ไปบำงประเด็น ครบถว้ น บอกลกั ษณะของ บอกลกั ษณะของแครอท ไข่ กำแฟ แครอท ไข่ กำแฟ เม่ือถูกน้ำเดือดไดช้ ดั เจนขำดไปบำง เมื่อถูกน้ำเดือดได้ ประเดน็ ชดั เจนครบถว้ น วเิ ครำะห์ วเิ ครำะห์สถำนกำรณ์ขำ้ งหนำ้ ได้ ๑ สถำนกำรณ์ ประเดน็ ขำ้ งหนำ้ ได้ ๒ ประเดน็

๔๙ เกณฑ์การให้คะแนนแบบฝึ กที่ ๓ เร่ือง คนไข้ริมหน้าต่าง ข้อคาถาม เกณฑ์การให้คะแนน ดี (๒) พอใช้ (๑) ปรับปรุง ๑. ชำยท้งั ๒คนมีอำกำรป่ วย บอกลกั ษณะอำกำรป่ วย บอกลกั ษณะอำกำรป่ วย (๐) อยำ่ งไร ของชำยท้งั ๒ คนได้ ๒ ของชำยท้งั ๒ คนได้ ๑ ไม่มีคำตอบ ประเดน็ ประเดน็ ไม่มีคำตอบ ๒.นกั เรียนรู้สึกอยำ่ งไรต่อ บอกถึงควำมรู้สึกของ บอกถึงควำมรู้สึกของ ไม่มีคำตอบ ชำยใกลห้ นำ้ ต่ำง ชำยใกลห้ นำ้ ต่ำงได้ ๒ ชำยใกลห้ นำ้ ต่ำงได้ ๑ ไม่มีคำตอบ ประเดน็ ประเดน็ ไม่มีคำตอบ ๓. เหตุใดชำยคนป่ วยหนกั จึง บอกถึงสำเหตุของชำย บอกถึงสำเหตุของชำย ไม่มีคำตอบ ชื่นชมในตวั ชำยใกลห้ นำ้ ต่ำง ป่ วยหนกั ที่ชื่นชมในตวั ป่ วยหนกั ที่ชื่นชมในตวั ชำยใกลห้ นำ้ ต่ำงได้ ๒ ชำยใกลห้ นำ้ ต่ำงได้ ๑ ประเดน็ ประเดน็ ๔. ชำยท้งั สองมีควำม บอกถึงควำมแตกต่ำง บอกถึงควำมแตกต่ำง แตกต่ำงกนั อยำ่ งไร ของชำยท้งั สองคนน้ีได้ ของชำยท้งั สองคนน้ีได้ ๒ ประเดน็ ๑ ประเดน็ ๕. คนไขป้ ่ วยหนกั จะมี บอกถึงโอกำสในกำร บอกถึงโอกำสในกำร โอกำสหำยหรือไม่ เพรำะเหตุ หำยป่ วยของคนไขป้ ่ วย หำยป่ วยของคนไขป้ ่ วย ใด หนกั ได้ ๒ ประเดน็ หนกั ได้ ๑ ประเดน็ ๖.จำกเรื่องท่ีนกั เรียนอ่ำน บอกขอ้ คิดท่ีไดจ้ ำกกำร บอกขอ้ คิดท่ีไดจ้ ำกกำร นกั เรียนไดข้ อ้ คิดอยำ่ งไร อ่ำนนิทำนน้ีได้ ๒ อ่ำนนิทำนน้ี๑ ประเดน็ ประเดน็

๕๐ เกณฑ์การให้คะแนนแบบฝึ กที่ ๔ เร่ืองสมบตั ิลา้ ค่า ข้อคาถาม เกณฑ์การให้คะแนน ดี (๒) พอใช้ (๑) ปรับปรุง (๐) ๑. ชำยชรำชำวจีนคิดจะทำ วเิ ครำะห์เกี่ยวกบั วเิ ครำะหเ์ ก่ียวกบั ไม่มีคำตอบ อะไร ควำมคิดของชำยชรำ ควำมคิดของชำยชรำ ชำวจีนได้ ๒ ประเดน็ ชำวจีนได้ ๑ ประเดน็ ๒.นกั เรียนรู้สึกอยำ่ งไรกบั บอกถึงควำมรู้สึก บอกถึงควำมรู้สึก ไม่มีคำตอบ กำรกระทำของชำยชรำชำว เก่ียวกบั กำรกระทำของ เกี่ยวกบั กำรกระทำของ จีน ชำยชรำชำวจีนได้ ๒ ชำยชรำชำวจีนได้ ๑ ประเดน็ ประเดน็ ๓. กำรกระทำของชำยชรำ บอกถึงขอ้ บกพร่อง บอกถึงขอ้ บกพร่องของ ไม่มีคำตอบ ชำวจีนมีขอ้ บกพร่องตรงไหน ของชำยชรำชำวจีนได้ ชำยชรำชำวจีนได้ ๑ ๒ ประเดน็ ประเดน็ ๔. ชำยชำวจีนสร้ำงเงื่อนไข ระบุเง่ือนไขของชำย ระบุเงื่อนไขของชำย ไม่มีคำตอบ อยำ่ งไรกบั บุตร ๑๕ คน ชรำชำวจีนใหก้ บั บุตร ชรำชำวจีนใหก้ บั บุตร ๑๕ คนได้ ๒ ประเดน็ ๑๕ คนได้ ๑ ประเดน็ ๕.นกั เรียนจะทำอยำ่ งไรเม่ือ ระบุกำรกระทำของ ระบุกำรกระทำของ ไม่มีคำตอบ เห็นกำรกระทำของบุตร ๑๔ บุตร ๑๔ คนได้ ๒ บุตร ๑๔ คนได้ ๑ คน ประเดน็ ประเดน็ ๖. จำกเรื่องท่ีนกั เรียนอ่ำน บอกถึงขอ้ คิดของเร่ือง บอกถึงขอ้ คิดของเร่ือง ไม่มีคำตอบ นกั เรียนไดข้ อ้ คิดอยำ่ งไร ที่อ่ำนได้ ๒ ประเดน็ ท่ีอ่ำน๑ ประเดน็