29.08.19 திருக்குறள் பொன்மொழிகள்

87. ரக ொட்சி வலியார்க்கு மாறேற்ேல் ஓம்புக ஓம்பா தமலியார்றமல் றமக பசக. 861 வலியவரிடம் னகக்கா ல் ப லியவரிடம் னகக்க அன்பிலன் ஆன்ே துசணயிலன் தான்துவ்வான் என்பரியும் ஏதிலான் துப்பு. 862 அன்பும், வலின யாை துனணயின்றி னகனய பவல்ல முடியாது அஞ்சும் அறியான் அசமவிலன் ஈகலான் தஞ்ைம் எளியன் பசகக்கு. 863 அச்ைம், அறியான , ஒன்று டான , கஞ்ைத்தைம் ததாற் ார் இயல்புகள் நீங்கான் தவகுளி நிசேயிலன் எஞ்ஞான்றும் யாங்கணும் யார்க்கும் எளிது. 864 சிைத்னதயும், ைத்னதயும் ஆைத்பதரியாதவனர யாவரும்பவல்வர் வழிறநாக்கான் வாய்ப்பன தைய்யான் பழிறநாக்கான் பண்பிலன் பற்ோர்க்கு இனிது. 865 பைய்யும் வழி, ழி கருதா ல் ண்பின்ன ததாற் ார் ததடும் வழி காணாச் சினத்தான் கழிதபருங் காமத்தான் றபணாசம றபணப் படும். 866 கடுங்தகா ம், ப ருங்கா ம் பகாண்டவனர னக பகாள்ைலாம் தகாடுத்தும் தகாைல்றவண்டும் மன்ே அடுத்திருந்து மாணாத தைய்வான் பசக. 867 உடனிருந்தத தீன பைய் வனர ப ாருள் பகாடுத்தாவது னகவராக்கு குணனிலனாய்க் குற்ேம் பலவாயின் மாற்ோர்க்கு இனனிலனாம் ஏமாப் புசடத்து. 868 நற் ண்பில்லாத, குற்றம் ல பைய்தவனர யாவரும் எளிதில் பவல்வர் தைறுவார்க்குச் றைணிகவா இன்பம் அறிவிலா அஞ்சும் பசகவர்ப் தபறின். 869 அறிவில்லாத, தகானைகனை எதிர்ப் வர்கள் என்றும் பவற்றி ப றுவர் கல்லான் தவகுளும் சிறுதபாருள் எஞ்ஞான்றும் ஒல்லாசன ஒல்லா ததாளி. 870 கல்லாதவனைப் னகக்கும் எளிய பையல் பைய்யாதவனை புகழ் தைராது திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 101

88. ரகத்திறம் பதரிதல் பசகஎன்னும் பண்பி லதசன ஒருவன் நசகறயயும் றவண்டற்பாற்று அன்று. 871 னகன னய வினையாட்டாகக் கூட விரும் ாதத வில்றலர் உழவர் பசகதகாளினும் தகாள்ைற்க தைால்றலர் உழவர் பசக. 872 வில்வீரனரப் னகத்தாலும் பைால்வீரனரப் னகக்காதத ஏமுற் ேவரினும் ஏசழ தமியனாய்ப் பல்லார் பசகதகாள் பவன். 873 தனித்திருந்து லர் னகனயத் ததடிக்பகாள்வது ப ரும் மூடத்தைம் பசகநட்பாக் தகாண்தடாழுகும் பண்புசட யாைன் தசகசமக் கண் தங்கிற்று உலகு. 874 னகவனரயும் நட் ாக்கிக் பகாள்ளு வனிடம் இவ்வுலகம் அடங்கும் தன்துசண இன்ோல் பசகயிரண்டால் தான்ஒருவன் இன்துசணயாக் தகாள்கவற்றின் ஒன்று. 875 துனணயில்லா அரைன், தன் இரு எதிரிகளுள் ஒருவனர நண் ராக்குக றதறினும் றதோ விடினும் அழிவின்கண் றதோன் பகாஅன் விடல். 876 துன் காலத்தில் யானரயும் நம் ாதத, னகக்காதத றநாவற்க தநாந்தது அறியார்க்கு றமவற்க தமன்சம பசகவர் அகத்து. 877 அன்பிலாதாரிடம் துன் த்னதயும், எதிரியிடம் லவீைத்னதயும் கூறாதத வசகயறிந்து தற்தைய்து தற்காப்ப மாயும் பசகவர்கண் பட்ட தைருக்கு. 878 வலின யாலும் தற்காப் ாலும் ட்டுத னகவரின் பைருக்கு நீங்கும் இசைதாக முள்மரம் தகால்க கசையுநர் சகதகால்லும் காழ்த்த இடத்து. 879 முள் ரத்னத சிறிதாகவும், னகனய ஆரம் த்திலும் நீக்கதவண்டும் உயிர்ப்ப உைரல்லர் மன்ே தையிர்ப்பவர் தைம்மல் சிசதக்கலா தார். 880 எதிரிகனை குனறவாக எண்ணி அழிக்கா ல் விடு வர், அழிவு உறுதி திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 102

89. உட் ரக நிழல்நீரும் இன்னாத இன்னா தமர்நீரும் இன்னாவாம் இன்ோ தையின். 881 நிைலும், நீரும் சில தநரம் தநாய்தருவதுத ால உறவுகளும் துன் ம்தரும் வாள்றபால பசவவசர அஞ்ைற்க அஞ்சுக றகள்றபால் பசகவர் ததாடர்பு. 882 வாள்த ான்ற பவளிப் னகனயவிட தகள்த ான்ற உட் னகனய பகாடியது உட்பசக அஞ்சித்தற் காக்க உசலவிடத்து மட்பசகயின் மாணத் ததறும். 883 உட் னகக்கு அஞ்சி,காக்க, அது ட்கலத்னத அறுக்கும் கருவித ான்றது மனம்மாணா உட்பசக றதான்றின் இனம்மாணா ஏதம் பலவும் தரும். 884 உட் னகயால் இருந்தால் குற்றங்கள் ல ததான்றும் உேல்முசேயான் உட்பசக றதான்றின் இேல்முசேயான் ஏதம் பலவும் தரும். 885 உறவிைர்கைால் ததான்றும் உட் னக உயிருக்தக ஆ த்தாகும் ஒன்ோசம ஒன்றியார் கண்படின் எஞ்ஞான்றும் தபான்ோசம ஒன்ேல் அரிது. 886 ஒன்றியிருந்தவர்களிடம் உட் னக வந்தால் எப் டியும் அழிவு ததான்றும் தைப்பின் புணர்ச்சிறபால் கூடினும் கூடாறத உட்பசக உற்ே குடி. 887 பைப்பின் மூடித ால புறத்தத தைர்ந்து அகத்தத பிரிந்திருப் தத உட் னக அரம்தபாருத தபான்றபாலத் றதயும் உரம்தபாருது உட்பசக உற்ே குடி. 888 அரத்தால் ததயும் ப ான்த ால உட் னகயால் குடிச்சிறப்பு ததயும் எட்பக வன்ன சிறுசமத்றத ஆயினும் உட்பசக உள்ைதாங் றகடு. 889 எள்ளின் பிைனவப் த ான்ற சிறு உட் னகயும் குடினயக் பகடுத்துவிடும் உடம்பாடு இலாதவர் வாழ்க்சக குடங்கருள் பாம்றபாடு உடனுசேந் தற்று. 890 உட் னகயுடன் வாழ்தல் ஒரு குடினையிற் ாம்புடன் வாழ்வது த ான்றது திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 103

90. ப ரியொரைப் பிரையொர ஆற்றுவார் ஆற்ேல் இகழாசம றபாற்றுவார் றபாற்ேலுள் எல்லாம் தசல. 891 ப ரிதயார் பையனல இகைாதிருத்ததல நம்ன க் காக்கும் சிறந்த காவல் தபரியாசரப் றபணாது ஒழுகிற் தபரியாரால் றபரா இடும்சப தரும். 892 அறிவிற் ப ரியானர திக்காவிட்டால், அச்பையல் ப ருந்துன் ம் தரும் தகடல்றவண்டின் றகைது தைய்க அடல்றவண்டின் ஆற்று பவர்கண் இழுக்கு. 893 ப ரிதயார் பைால்தகட்டு, தித்து நடந்தால் என்றும் தகடில்னல கூற்ேத்சதக் சகயால் விளித்தற்ோல் ஆற்றுவார்க்கு ஆற்ோதார் இன்னா தையல். 894 அறிவுனடதயாருக்கு இன்ைா பைய்தல் எ னை அனைப் து த ான்றது யாண்டுச் தைன்று யாண்டும் உைராகார் தவந்துப்பின் றவந்து தைேப்பட் டவர். 895 தவந்தனின் தகா த்துக்காைாைவர்கள் எங்கும் பைன்று வாைமுடியாது எரியால் சுடப்படினும் உய்வுண்டாம் உய்யார் தபரியார்ப் பிசழத்ததாழுகு வார். 896 தீயிலிருந்து கூட தப் லாம், ப ரிதயாருக்குப் பினைபைய்து தப் முடியாது வசகமாண்ட வாழ்க்சகயும் வான்தபாருளும் என்னாம் தசகமாண்ட தக்கார் தைறின். 897 நல்வாழ்க்னகயும், ப ருஞ்பைல்வமும் ப ரிதயார் பைால்லுக்குத் தாங்காது குன்ேன்னார் குன்ே மதிப்பின் குடிதயாடு நின்ேன்னார் மாய்வர் நிலத்து. 898 னலத ால வலின யுனடயானர திக்காதவர் குடியுடன் அழிவர் ஏந்திய தகாள்சகயார் சீறின் இசடமுரிந்து றவந்தனும் றவந்து தகடும். 899 நற்பகாள்னகயாைரின் சீற்றம் ஆட்சினயயும் இனடயில் கவிழ்த்துவிடும் இேந்தசமந்த ைார்புசடயர் ஆயினும் உய்யார் சிேந்தசமந்த சீரார் தைறின். 900 ப ருந்துனணயுனடய வலின யாைரும் ப ரிதயார் சீற்றத்துக்கு தப் ார் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 104

91. ப ண்வழிச் பசைல் மசனவிசழவார் மாண்பயன் எய்தார் விசனவிசழயார் றவண்டாப் தபாருளும் அது. 901 ப ருன யும், ப ாருளும் னைவினய விரும்பிைால் ட்டும் வராது றபணாது தபண்விசழவான் ஆக்கம் தபரியறதார் நாணாக நாணுத் தரும். 902 கடன னய எண்ணா ல் ப ண்ணானை பகாள் வன் இழிவனடவான் இல்லாள்கண் தாழ்ந்த இயல்பின்சம எஞ்ஞான்றும் நல்லாருள் நாணுத் தரும். 903 னைவினயத் தாழ் வன் நல்லார் முன் அவ ாைப் டுவான் மசனயாசை அஞ்சும் மறுசமயி லாைன் விசனயாண்சம வீதேய்த லின்று. 904 னைவிக்கு அஞ்சு வன் சிறந்த பையல்கனைச் பைய்யமுடியாது இல்லாசை அஞ்சுவான் அஞ்சுமற் தேஞ்ஞான்றும் நல்லார்க்கு நல்ல தையல். 905 னைவிக்கு அஞ்சுவன் நற்பையல்கள் பைய்வதற்கும் அஞ்சுவான் இசமயாரின் வாழினும் பாடிலறர இல்லாள் அசமயார்றதாள் அஞ்சு பவர். 906 ததவர்த ால வாழ்ந்தாலும் னைவிக்கு அஞ்சுவருக்கு ப ருன யில்னல தபண்றணவல் தைய்ததாழுகும் ஆண்சமயின் நாணுசடப் தபண்றண தபருசம உசடத்து. 907 ப ண்ணுக்கு அஞ்சும் ஆண்ன னயவிட, நாணும் ப ண்ன தய சிறந்தது நட்டார் குசேமுடியார் நன்ோற்ோர் நன்னுதலாள் தபட்டாங்கு ஒழுகு பவர். 908 நட்பும், உதவும் ண்பும் புகழும் ப ண்ணிடம் ணிந்தவர்கில்னல அேவிசனயும் ஆன்ே தபாருளும் பிேவிசனயும் தபண்ஏவல் தைய்வார்கண் இல். 909 அறமும் ப ாருளுமின்றிதய ப ண்ணிடம் ணி வன் வாழ்வான் எண்றைர்ந்த தநஞ்ைத் திடனுசடயார்க்கு எஞ்ஞான்றும் தபண்றைர்ந்தாம் றபசதசம இல் 910 சிந்திக்கும் திறனுனடதயார் னைவின் பைால்னல ட்டும் தகைார் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 105

92. வரைவின் களிர் அன்பின் விசழயார் தபாருள்விசழயும் ஆய்ததாடியார் இன்தைால் இழுக்குத் தரும். 911 அன்பின்றி ப ாருனைதய விரும்பும் களிரின் பைால் துன் ம்தரும் பயன்தூக்கிப் பண்புசரக்கும் பண்பின் மகளிர் நயன்தூக்கி நள்ைா விடல். 912 ணத்திற்காகதவ ைகும் இயல்புனடய உறனவத் தவிர்க்க தபாருட்தபண்டிர் தபாய்ம்சம முயக்கம் இருட்டசேயில் ஏதில் பிணந்தழீஇ அற்று. 913 ப ாது களிரின் ப ாய்யாை தழுவல், பிணத்னத தழுவுதல் த ான்றது தபாருட்தபாருைார் புன்னலந் றதாயார் அருட்தபாருள் ஆயும் அறிவி னவர். 914 வினல களிரின் இன் த்னத இழிபவைக் கருதுவார் அறிவுனடயார் தபாதுநலத்தார் புன்னலம் றதாயார் மதிநலத்தின் மாண்ட அறிவி னவர். 915 நல்லறிவுனடதயார் ப ாது களிரிடம் பைல்ல ாட்டார்கள் தந்நலம் பாரிப்பார் றதாயார் தசகதைருக்கிப் புன்னலம் பாரிப்பார் றதாள். 916 புகழ்ச்சிக்குரிய ைான்தறார், இகழ்ச்சிக்குரிய வினல களினர விரும் ார் நிசேதநஞ்ைம் இல்லவர் றதாய்வார் பிேதநஞ்சிற் றபணிப் புணர்பவர் றதாள். 917 ைக்கட்டுப் ாடு இல்லாதவதர வினல களினரத் ததடிச் பைல்வர் ஆயும் அறிவினர் அல்லார்க்கு அணங்தகன்ப மாய மகளிர் முயக்கு. 918 வஞ்ைனைனய அறியும் அறிவற்றவர்கதை ப ாது களினரத் தழுவுவர் வசரவிலா மாணிசழயார் தமன்றதாள் புசரயிலாப் பூரியர்கள் ஆழும் அைறு. 919 வினல கனை விரும்பி பைல்வதற்கும் நரகத்துக்கும் தவறு ாடில்னல இருமனப் தபண்டிரும் கள்ளும் கவறும் திருநீக்கப் பட்டார் ததாடர்பு.. 920 இரு ைமுனடய வினல களிர், கள், சூது ஆகியை தீதயார் வழி திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 106

93. கள்ளுண்ணொர உட்கப் படாஅர் ஒளியிழப்பார் எஞ்ஞான்றும் கட்காதல் தகாண்தடாழுகுவார். 921 குடிகாரர்கள் எப்த ாதும், புகனையும், வலின னயயும் இைப் ார்கள் உண்ணற்க கள்சை உணில்உண்க ைான்றோரான் எண்ணப் படறவண்டா தார். 922 கள் குடிக்காதத! திப்பும், ரியானதயும் தவண்டாப ன்றால் குடி ஈன்ோள் முகத்றதயும் இன்னாதால் என்மற்றுச் ைான்றோர் முகத்துக் களி. 923 து அருந்தியவனை தாதய விரும் ாள், ைான்தறார் எவ்வாறு ஏற் ர் நாண்என்னும் நல்லாள் புேங்தகாடுக்கும் கள்தைன்னும் றபணாப் தபருங்குற்ேத் தார்க்கு. 924 நாணம் என்னும் நல்லாள் கள்ைருந்திதயார் முன் நிற்க ாட்டாள் சகயறி யாசம உசடத்றத தபாருள்தகாடுத்து தமய்யறி யாசம தகாைல். 925 யக்கத்னத வினலபகாடுத்து வாங்குதவார் அறியான யுனடயவர்கதை துஞ்சினார் தைத்தாரின் றவேல்லர் எஞ்ஞான்றும் நஞ்சுண்பார் கள்ளுண் பவர். 926 உறக்கம் இறப்பு த ான்றதத! எப்த ாதும் கள்ளும் நஞ்சுத ான்றதத! உள்தைாற்றி உள்ளூர் நகப்படுவர் எஞ்ஞான்றும் கள்தைாற்றிக் கண்ைாய் பவர். 927 கள்ைருந்தி கண் யக்கம் பகாள் வனரக் கண்டு என்றும் ஊர் சிரிக்கும் களித்தறிறயன் என்பது சகவிடுக தநஞ்ைத்து ஒளித்ததூஉம் ஆங்றக மிகும். 928 கள்ைருந்தியவன் னறக்க நினைத்தனதயும் த ானதயில் த சிவிடுவான் களித்தாசனக் காரணம் காட்டுதல் கீழ்நீர்க் குளித்தாசனத் தீத்துரீஇ அற்று. 929 நீரில் வீழ்ந்தானர தீப் ந்தத்தால் ததடுவது த ால குடித்தவனிடம் த சுவது கள்ளுண்ணாப் றபாழ்திற் களித்தாசனக் காணுங்கால் உள்ைான்தகால் உண்டதன் றைார்வு. 930 குடிக்காத த ாதாவது, குடித்தவனின் நினலகண்டும் திருந்ததவண்டும் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 107

94. சூது றவண்டற்க தவன்றிடினும் சூதிசன தவன்ேதூஉம் தூண்டிற்தபான் மீன்விழுங்கி அற்று. 931 தூண்டிலில் சிக்கிய மீன்த ால சூது என்றும் துன் த தரும் ஒன்தேய்தி நூறிழக்கும் சூதர்க்கும் உண்டாங்தகால் நன்தேய்தி வாழ்வறதார் ஆறு. 932 ப ாருள் ஒன்றினைப் ப ற்று நூறினை இைப் ா்ா சூதாடிகள் உருைாயம் ஓவாது கூறின் தபாருைாயம் றபாஒய்ப் புேறம படும். 933 பதாடர்ந்து சூதாடும் ஒருவைது ப ாருட்பைல்வம் அவனை நீங்கும் சிறுசம பலதைய்து சீரழிக்கும் சூதின் வறுசம தருதவததான்று இல். 934 சிறுன ல தந்து, சீரழித்து வறுன தருவதத சூது கவறும் கழகமும் சகயும் தருக்கி இவறியார் இல்லாகி யார். 935 த ரானையுடன் சூதாடி வருன யாைவர் லர் அகடாரார் அல்லல் உழப்பர்சூ ததன்னும் முகடியான் மூடப்பட் டார். 936 சூதின் வைப் ட்டவர் வறுன யிலும், துன் த்திலும் வருந்துவர் பழகிய தைல்வமும் பண்பும் தகடுக்கும் கழகத்துக் காசல புகின். 937 சூதாடிகள் தம் பைல்வத்னதயும், ண்ன யும் இைந்துவிடுவர் தபாருள் தகடுத்துப் தபாய்றமற் தகாளிஇ அருள்தகடுத்து அல்லல் உழப்பிக்கும் சூது. 938 ப ாருள்,உண்ன ,அருள், இன் ம் ஆகியை பகடுப் து சூதத உசடதைல்வம் ஊண்ஒளி கல்விஎன்று ஐந்தும் அசடயாவாம் ஆயங் தகாளின். 939 ஆனட, பைல்வம்,உடல்,புகழ், கல்வி எை ஐந்தும் அழிப் து சூது இழத்ததாறுஉம் காதலிக்கும் சூறதறபால் துன்பம் உழத்ததாறுஉம் காதற்று உயிர். 940 துன் த்தின் பின்பும் உயிர்த ல் பகாள்ளும் ஆனைத ான்றது சூது திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 108

95. ருந்து மிகினும் குசேயினும் றநாய்தைய்யும் நூறலார் வளிமுதலா எண்ணிய மூன்று. 941 வாதம், பித்தம், க ம் என்ற மூன்தற தநாயின் ததாற்றக் கூறு மருந்ததன றவண்டாவாம் யாக்சகக்கு அருந்தியது அற்ேது றபாற்றி உணின். 942 பைரித்தபின் உணவு உண்டால், உடலுக்கு ருந்தத ததனவயில்னல அற்ோல் அைவறிந்து உண்க அஃதுடம்பு தபற்ோன் தநடிதுய்க்கும் ஆறு. 943 நீண்டகாலம் வாை, அைவுடன் உண் தத மிகச்சிறந்த வழி அற்ேது அறிந்து கசடப்பிடித்து மாேல்ல துய்க்க துவரப் பசித்து. 944 பைரித்தபின், காலத்துடன், ஏற்ற உணனவ உண்ணதவண்டும் மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்துண்ணின் ஊறுபாடு இல்சல உயிர்க்கு. 945 ாறு ாடில்லாத உணனவ, அைவுடன் உண்டால் தநாயில்னல இழவறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்றபால் நிற்கும் கழிறபர் இசரயான்கண் றநாய். 946 அைவுடன் உண்டால் நலம்! அதிக ாக உண்டால் தநாய்! தீயை வன்றித் ததரியான் தபரிதுண்ணின் றநாயை வின்றிப் படும். 947 சியின் அைவறியா ல் அதி ாக உண் வன் தநாயாளியாவான் றநாய்நாடி றநாய்முதல் நாடி அதுதணிக்கும் வாய்நாடி வாய்ப்பச் தையல். 948 தநாயின் தன்ன , அதன் காரணம், அனத நீக்கும் வழியறிந்து பைய் உற்ோன் அைவும் பிணியைவும் காலமும் கற்ோன் கருதிச் தையல். 949 தநாயாளி, தநாயைவு, காலம் கருதி ருத்துவம் பைய்யதவண்டும் உற்ேவன் தீர்ப்பான் மருந்துசழச் தைல்வாதனன்று அப்பால் நாற் கூற்றே மருந்து. 950 தநாயாளி, ருத்துவர், ருந்து, துனணபுரி வர் நான்தக ருத்துவம் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 109

96.குடிர இற்பிேந்தார் கண்அல்லது இல்சல இயல்பாகச் தைப்பமும் நாணும் ஒருங்கு. 951 தநர்ன யும், நாணமும் நற்குடியில் பிறந்தவரிடம் ட்டுத இருக்கும் ஒழுக்கமும் வாய்சமயும் நாணும் இம் மூன்றும் இழுக்கார் குடிப்பிேந் தார். 952 ஒழுக்கம், வாய்ன , நாணம் மூன்றும் நற்குடியில் பிறந்தார்க்தக உரியது நசகஈசக இன்தைால் இகழாசம நான்கும் வசகதயன்ப வாய்சமக் குடிக்கு. 953 புன்ைனக, பகானட, இனியபைால், இகைான நற்குடியாைர் இயல்புகள் அடுக்கிய றகாடி தபறினும் குடிப்பிேந்தார் குன்றுவ தைய்தல் இலர். 954 ணத்துக்காக நற்குடும் த்தில் பிறந்தவர் இழிவாை பையல் பைய்யார் வழங்குவ துள்வீழ்ந்தக் கண்ணும் பழங்குடி பண்பில் தசலப்பிரிதல் இன்று. 955 வறுன நினலயிலும் நற்குடும் த்தில் பிறந்ததார் வைங்குவர் ைலம்பற்றிச் ைால்பில தைய்யார்மா ைற்ே குலம்பற்றி வாழ்தும் என் பார். 956 வறுன யுற்றாலும் நற்குடியில் பிறந்ததார் வஞ்ைகம் பைய்யார் குடிப்பிேந்தார் கண்விைங்கும் குற்ேம் விசும்பின் மதிக்கண் மறுப்றபால் உயர்ந்து. 957 நற்குடும் த்திைார் குற்றம் நிலவின் கைங்கம்த ால ப ரிதாகத் பதரியும் நலத்தின்கண் நாரின்சம றதான்றின் அவசனக் குலத்தின்கண் ஐயப் படும். 958 நல்லவாையினும் குற்றம் பைய்தால் அவன் குடிப்பிறப்ன ஆய்க நிலத்தில் கிடந்தசம கால்காட்டும் காட்டும் குலத்தில் பிேந்தார்வாய்ச் தைால். 959 வினைந்த யிர் நிலத்னதயும், த சிய வார்த்னத குலத்னதயும் காட்டும் நலம்றவண்டின் நாணுசடசம றவண்டும் குலம் றவண்டின் றவண்டுக யார்க்கும் பணிவு. 960 ணிவும், நாணமுத குலப்ப ருன னயக் காட்டும் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 110

97. ொைம் இன்றி அசமயாச் சிேப்பின ஆயினும் குன்ே வருப விடல். 961 ாைத்திற்கு இழுக்காைனத எந்நினலயிலும் பைய்யற்க சீரினும் சீரல்ல தைய்யாறர சீதராடு றபராண்சம றவண்டு பவர். 962 புகழுக்காக ாைத்னத விடாதவதர, புகழுடன் வாழ்வர் தபருக்கத்து றவண்டும் பணிதல் சிறிய சுருக்கத்து றவண்டும் உயர்வு. 963 உயர்வில் ணிவும், வறுன யில் உயர்வும் தவண்டும் தசலயின் இழிந்த மயிரிசனயர் மாந்தர் நிசலயின் இழிந்தக் கசட. 964 தன் நினலயில் தாழ்ந்தவர், உதிர்ந்த தனலமுடிக்கு ை ாைவர் குன்றின் அசனயாரும் குன்றுவர் குன்றுவ குன்றி அசனய தையின். 965 னலத ான்றவரும் சிறுதவறிைால் தன்னினல குன்றிவிடுவர் புகழ்இன்ோல் புத்றதள்நாட்டு உய்யாதால் என்மற்று இகழ்வார்பின் தைன்று நிசல. 966 இகழ்வாரின் பின்பைன்றால் புகழும், நல்வாழ்வும் கினடக்காகது ஒட்டார்பின் தைன்தோருவன் வாழ்தலின் அந்நிசலறய தகட்டான் எனப்படுதல் நன்று. 967 தன்னை தியாதவரின் பின்பைன்று வாழ்வதின் அழிவதத த ல் மருந்றதாமற்று ஊன்ஓம்பும் வாழ்க்சக தபருந்தசகசம பீடழிய வந்த இடத்து. 968 ாைம் அழிந்தபின் உடனலப் த ாற்றி வாைாதத மயிர்நீப்பின் வாழாக் கவரிமா அன்னார் உயிர்நீப்பர் மானம் வரின். 969 முடிஉதிர்ந்தால் ானும், ாைம் இைந்தால் நல்தலாரும் உயிர் நீ்ாப் ர் இளிவரின் வாழாத மானம் உசடயார் ஒளிததாழுது ஏத்தும் உலகு. 970 அவ ாைத்தால் இறந்தானர உலகம் வணங்கும் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 111

98. ப ருர ஒளிஒருவற்கு உள்ை தவறுக்சக இளிஒருவற்கு அஃதிேந்து வாழ்தும் எனல். 971 புகழுடன் வாழ்வதத சிறப்பு, இகழுடன் வாழ்வது இழிவு பிேப்தபாக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிேப்தபாவ்வா தைய்ததாழில் றவற்றுசம யான். 972 எவ்வுயிர்க்கும் பிறப்பு ப ாதுவாைது, பையதல ப ருன தருகிறது றமலிருந்தும் றமலல்லார் றமலல்லர் கீழிருந்தும் கீழல்லார் கீழல் லவர். 973 த லாைவர், கீைாைவர் என் து ண் ாதலதய திப்பிடப் டுகிறது ஒருசம மகளிறர றபாலப் தபருசமயும் தன்சனத்தான் தகாண்தடாழிகின் உண்டு. 974 கற்புனடய களினரப்த ால சிறப்ன , ஒழுக்கத்தால் ஒருவைனடவான் தபருசம யுசடயவர் ஆற்றுவார் ஆற்றின் அருசம உசடய தையல். 975 அரிய பையல்கனை உரியமுனறயில் பைய் வதர ப ருன யுனடயவர் சிறியார் உணர்ச்சியுள் இல்சல தபரியாசரப் றபணிக் தகாள் றவம் என்னும் றநாக்கு. 976 ப ரிதயானரப் த ாற்றி ஏற்கும் ண்பு சிறிதயார்க்கு வாய்ப் தில்னல இேப்றப புரிந்த ததாழிற்ோம் சிேப்புந்தான் சீரல் லவர்கண் படின். 977 பைல்வமும், தவியும் ண்பில்லாதவரிடம் திப்பிைந்து த ாகிறது பணியுமாம் என்றும் தபருசம சிறுசம அணியுமாம் தன்சன வியந்து. 978 ணிவதத ப ருன , தற்ப ருன பகாள்வதத சிறுன யின் அனடயாைம் தபருசம தபருமிதம் இன்சம சிறுசம தபருமிதம் ஊர்ந்து விடல். 979 தற்ப ருன யின்ன தய ப ருன , தற்ப ருன பகாள்வது சிறுன அற்ேம் மசேக்கும் தபருசம சிறுசமதான் குற்ேறம கூறி விடும். 980 ப ரிதயார் சிறப்ன யும், சிறிதயார் குனறனயயும் காண் ர் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 112

99. சொன்றொண்ர கடன்என்ப நல்லசவ எல்லாம் கடன்அறிந்து ைான்ோண்சம றமற்தகாள் பவர்க்கு. 981 நற்குணமுனடதயார் கடன இதுபவை அறிந்து ஆற்றுவர் குணநலம் ைான்றோர் நலறன பிேநலம் எந்நலத்தும் உள்ைதூஉம் அன்று. 982 பிற நலன்கனைவிட குணநலத ைான்தறாரின் அனடயா ாகும் அன்புநாண் ஒப்புரவு கண்றணாட்டம் வாய்சமதயாடு ஐந்துைால் பூன்றிய தூண். 983 அன்பு, நாணம், ஒற்றுன , தனிதநாக்கு, உண்ன ைான்தறாரியல்புகள் தகால்லா நலத்தது றநான்சம பிேர்தீசம தைால்லா நலத்தது ைால்பு. 984 பகால்லான , பிறர் குற்றங்கனைக் கூறான ைான்தறார் இயல்வு ஆற்றுவார் ஆற்ேல் பணிதல் அதுைான்றோர் மாற்ோசர மாற்றும் பசட. 985 ணிவால் ாறு ட்டவர்கனையும் பவல்லும் இயல்பிைதர ைான்தறார் ைால்பிற்குக் கட்டசை யாததனில் றதால்வி துசலயல்லார் கண்ணும் தகாைல். 986 சிறிதயாரிடமும் ததால்வினய ஒப்புக்பகாள்வதத த ன்ன யின் உனரகல் இன்னாதைய் தார்க்கும் இனியறவ தைய்யாக்கால் என்ன பயத்தறதா ைால்பு. 987 தீன பைய்தவர்களுக்கும் நன்ன பைய்வதத ைான்றாண்ன எைப் டும் இன்சம ஒருவற்கு இளிவன்று ைால்தபன்னும் திண்சம உண் டாகப் தபறின். 988 ைால்பு என்ற ைம் க்குவப் ட்டவருக்கு வறுன இழிவாைதல்ல ஊழி தபயரினும் தாம்தபயரார் ைான்ோண்சமக்கு ஆழி எனப்படு வார். 989 உலகு ாறிைாலும் ாறாத இயல்புனடதயார் ைான்றாண்ன க் கடலாவர் ைான்ேவர் ைான்ோண்சம குன்றின் இருநிலந்தான் தாங்காது மன்றோ தபாசே. 990 ைான்தறார் தன் நினல ாறிைால் இந்த நிலம் தாங்காது திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 113

100. ண்புரைர எண்பதத்தால் எய்தல் எளிததன்ப யார்மாட்டும் பண்புசடசம என்னும் வழக்கு. 991 யாரும் ண்புனடயாைராவதற்கு எளின தய நல்ல வழி அன்புசடசம ஆன்ே குடிப்பிேத்தல் இவ்விரண்டும் பண்புசடசம என்னும் வழக்கு. 992 அன்பும், நல்ல குடும் த்தில் பிறத்தலும் ண் ாைரின் அனடயா ாகும் உறுப்தபாத்தல் மக்கதைாப்பு அன்ோல் தவறுத்தக்க பண்தபாத்தல் ஒப்பதாம் ஒப்பு. 993 உறுப்புகளின் சிறப்ன விட ண்பின் சிறப்த ஒப்பிடத்தக்கது நயதனாடு நன்றி புரிந்த பயனுசடயார் பண்புபா ராட்டும் உலகு. 994 அன்புடன், நன்ன பைய்தவர்கனை உலகம் ாராட்டும் நசகயுள்ளும் இன்னா திகழ்ச்சி பசகயுள்ளும் பண்புை பாடறிவார் மாட்டு. 995 வினையாட்டுக்கும் ஒருவனரயும் இகைா ல், ண்புடன் நடந்துபகாள் பண்புசடயார்ப் பட்டுண்டு உலகம் அதுஇன்றேல் மண்புக்கு மாய்வது மன். 996 ண்புனடயவர்கைால் தான் இவ்வுலகத அழியாது உள்ைது அரம்றபாலும் கூர்சமய றரனும் மரம்றபால்வர் மக்கட்பண்பு இல்லா தவர். 997 அரம்த ான்ற கூர்ன யாை அறிவும், ண்பின்றிப் யனில்னல நண்பாற்ோர் ஆகி நயமில தைய்வார்க்கும் பண்பாற்ோர் ஆதல் கசட. 998 தீங்கினைத்தவரிடமும் ண்பின்றி நடத்தல் இழுக்காகும் நகல்வல்லர் அல்லார்க்கு மாயிரு ஞாலம் பகலும்பாற் பட்டன்று இருள். 999 சிரிக்கும் ண்பில்லாதவர்களுக்குப் கலும் இரவு த ான்றதத பண்பிலான் தபற்ே தபருஞ்தைல்வம் நன்பால் கலந்தீசம யால்திரிந் தற்று. 1000 ண்பிலாதார் ப ற்ற பைல்வம், ாத்திரத்தால் ால் பகட்டது த ான்றது திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 114

101. நன்றியில் பசல்வம் சவத்தான்வாய் ைான்ே தபரும்தபாருள் அஃதுண்ணான் தைத்தான் தையக்கிடந்தது இல். 1001 தைர்த்த ப ாருனை அனு விக்காதவனுக்கு அப்ப ாருைால் யனில்னல தபாருைானாம் எல்லாதமன்று ஈயாது இவறும் மருைானாம் மாணாப் பிேப்பு. 1002 ப ாருள்தான் எல்லாம் எை எண்ணி ஈயாதவர் இழிவாைவர் ஈட்டம் இவறி இசைறவண்டா ஆடவர் றதாற்ேம் நிலக்குப் தபாசே. 1003 புகனை விரும் ா ல் ப ாருள் தைர்ப் வர் நிலத்துக்கு சுன யாவர் எச்ைதமன்று என்எண்ணுங் தகால்றலா ஒருவரால் நச்ைப் படாஅ தவன். 1004 பிறருக்கு உதவாத ஒருவனின் னறவுக்குப் பின் ஏதும் எஞ்சி நிற்காது தகாடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்க்கிய றகாடியுண் டாயினும் இல். 1005 வைங்கி, அனு வித்து வாைாதவர்களுக்கு ப ாருைால் யனில்னல ஏதம் தபருஞ்தைல்வம் தான்துவ்வான் தக்கார்க்தகான்று ஈதல் இயல்பிலா தான். 1006 நுகரா ல், வைங்கா ல் வாழ் வன், தைர்த்த பைல்வத்தின் தநாயாவான் அற்ோர்க்தகான்று ஆற்ோதான் தைல்வம் மிகநலம் தபற்ோள் தமியள்மூத் தற்று. 1007 உதவாதவன் பைல்வம், த ரைகி தனித்து முதுன யனடந்தது த ான்றது நச்ைப் படாதவன் தைல்வம் நடுவூருள் நச்சு மரம்பழுத் தற்று. 1008 கஞ்ைனின் பைல்வம், ஊர் நடுதவ நச்சு ரம் ழுத்தது த ான்றது அன்தபாரீஇத் தற்தைற்று அேறநாக்காது ஈட்டிய ஒண்தபாருள் தகாள்வார் பிேர். 1009 அன்பு, அறம் நீக்கிச் தைர்த்த பைல்வத்னத பிறதர அனு விப் ர் சீருசடச் தைல்வர் சிறுதுனி மாரி 1010 வேங்கூர்ந் தசனயது உசடத்து. வள்ைல் வறுன யனடதல் த கம் வறண்டனதப் த ான்றது திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 115

102. நொணுரைர கருமத்தால் நாணுதல் நாணுந் திருநுதல் நல்லவர் நாணுப் பிே. 1011 தீய பையலுக்கு நாணுதல், ப ண்களின் நாணத்தில் தவறு ட்டது ஊணுசட எச்ைம் உயிர்க்தகல்லாம் றவேல்ல நாணுசடசம மாந்தர் சிேப்பு. 1012 உணவு, உனட னிதர்க்குப் ப ாது. நாணத நல்ல னிதர்க்கு அணி ஊசனக் குறித்த உயிதரல்லாம் நாண்என்னும் நன்சம குறித்தது ைால்பு. 1013 உயிர்க்கு உடல் த ான்றது, ைான்தறார்க்கு நாணம் அணிஅன்றோ நாணுசடசம ைான்றோர்க்கு அஃதின்றேல் பிணிஅன்றோ பீடு நசட. 1014 ைான்தறார்க்கு நாணத அணி. நாணமில்லாதவர்க்கு பீடுநனடயில்னல பிேர்பழியும் தம்பழியும் நாணுவார் நாணுக்கு உசேபதி என்னும் உலகு. 1015 பிறர் ழிக்கும், தம் ழிக்கும் நாணுதவார் நாணத்தின் உனறவிட ாவர் நாண்றவலி தகாள்ைாது மன்றனா வியன்ஞாலம் றபணலர் றமலா யவர். 1016 ரந்த உலனக விட நாணத்னததய தவலியாக் பகாள்தவார் ைான்தறார் நாணால் உயிசரத் துேப்பார் உயிர்ப்தபாருட்டால் நாண்துேவார் நாணாள் பவர். 1017 உயினரவிட நாணத ப ரிபதை உயினரயும் விடுதவார் உயர்ந்ததார் பிேர்நாணத் தக்கது தான்நாணா னாயின் அேம்நாணத் தக்கது உசடத்து. 1018 பவட்கப் டதவண்டியதற்கு பவட்கப் டாதவனைக் கண்டு அறம் நாணும் குலஞ்சுடும் தகாள்சக பிசழப்பின் நலஞ்சுடும் நாணின்சம நின்ேக் கசட. 1019 பகாள்னகயில் குலப்ப ருன யும், நாணத்தில் எல்லா நலமும் உண்டு நாண்அகத் தில்லார் இயக்கம் மரப்பாசவ நாணால் உயர்மருட்டி யற்று. 1020 நாண ற்தறார் இயங்குதல் ரப்ப ாம்ன க்கு உயிரூட்டியது த ான்றது திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 116

103. குடிபசயல்வரக கருமம் தையஒருவன் சகதூறவன் என்னும் தபருசமயின் பீடுசடயது இல். 1021 தன்குடினய உயர்த்துவது த ான்ற உயர்ந்தது தவறில்னல ஆள்விசனயும் ஆன்ே அறிவும் எனஇரண்டின் நீன்விசனயால் நீளும் குடி. 1022 முயற்சி, அறிவு என்னும் இரண்டின் துனணயால் குடும் ம் உயரும் குடிதைய்வல் என்னும் ஒருவற்குத் ததய்வம் மடிதற்றுத் தான்முந் துறும். 1023 குடினய உயர்த்த நினைப் வருக்குத் பதய்வம் வினரந்து உதவும் சூழாமல் தாறன முடிதவய்தும் தம்குடிசயத் தாழாது உஞற்று பவர்க்கு. 1024 குடினய உயர்த்த எண்ணு வர்க்கு ல பையல்கள் தாத முடியும் குற்ேம் இலனாய்க் குடிதைய்து வாழ்வாசனச் சுற்ேமாச் சுற்றும் உலகு. 1025 குடிகனைக் காக்கும் குற்ற ற்றவனுக்கு சுற்றம் நினறயும் நல்லாண்சம என்பது ஒருவற்குத் தான்பிேந்த இல்லாண்சம ஆக்கிக் தகாைல். 1026 தன்குடினய ஆள்வதத நல்லாண்ன எைப் டும் அமரகத்து வன்கண்ணர் றபாலத் தமரகத்தும் ஆற்றுவார் றமற்றே தபாசே. 1027 த ார்க்கைத்து வீரர்த ால், குடி உயர உனைப் வர்க்தக ப ாறுப்பு வரும் குடிதைய்வார்க் கில்சல பருவம் மடிதைய்து மானங் கருதக் தகடும். 1028 குடிகனை எல்லாக் காலமும் காக்க தவண்டும் இடும்சபக்றக தகாள்கலம் தகால்றலா குடும்பத்சதக் குற்ேம் மசேப்பான் உடம்பு. 1029 குடும் த்தின் துன் த்னதத் தாங்கு வன், துன் த்திற்தக ாத்திர ாவான் இடுக்கண்கால் தகான்றிட வீழும் அடுத்தூன்றும் 1030 நல்லாள் இலாத குடி. துன் த்னதத் தாங்குதவார் இல்லாத குடி அழிந்துவிடும் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 117

104. உைவு சுழன்றும்ஏர்ப் பின்னது உலகம் அதனால் உழந்தும் உழறவ தசல. 1031 ல பதாழில்களில் இயங்கிைாலும் ஏரின் பின்ைதத இவ்வுலகம் உழுவார் உலகத்தார்க்கு ஆணிஅஃ தாற்ோது எழுவாசர எல்லாம் தபாறுத்து. 1032 உைவுத் பதாழிதல உலகிற்கு அச்ைாணி த ான்றது உழுதுண்டு வாழ்வாறர வாழ்வார்மற் தேல்லாம் ததாழுதுண்டு பின்தைல் பவர். 1033 உழு வதர வாழ்வ ர் பிறர் அவர் பின் வணங்கிச் பைல் வர் பலகுசட நீழலும் தங்குசடக்கீழ்க் காண்பர் அலகுசட நீழ லவர். 1034 உைவதர ல நாடுகனையும் ஆள் வர் த ான்றவர் இரவார் இரப்பார்க்தகான்று ஈவர் கரவாது சகதைய்தூண் மாசல யவர். 1035 உைவர் பகாடுப் ாதர தவிர னகதயந்த ாட்டார்கள் உழவினார் சகம்மடங்கின் இல்சல விசழவதூஉம் விட்றடம்என் பார்க்கும் நிசல. 1036 உைவர்கைாதலதான் துறவிகளும் வாழ்கின்றைர் ததாடிப்புழுதி கஃைா உணக்கின் பிடித்ததருவும் றவண்டாது ைாலப் படும். 1037 நன்கு உழுது காயனவத்தால் எருவும் ததனவயில்னல ஏரினும் நன்ோல் எருவிடுதல் கட்டபின் நீரினும் நன்ேதன் காப்பு. 1038 உழுவனதவிட, உரமிடுதல், நீர் ாய்ச்சுதல், காத்தல் நன்று தைல்லான் கிழவன் இருப்பின் நிலம்புலந்து இல்லாளின் ஊடி விடும். 1039 நிலத்னத கவனிக்காவிட்டால், னைவினயப் த ால தகா ம் பகாள்ளும் இலதமன்று அசைஇ இருப்பாசரக் காணின் நிலதமன்னும் நல்லாள் நகும். 1040 இல்னல என்று உனைக்காது இருப் வனரக் கண்டு நிலம் சிரிக்கும் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 118

105 நல்குைவு இன்சமயின் இன்னாதது யாததனின் இன்சமயின் இன்சமறய இன்னா தது. 1041 இல்லான யின் பகாடியது எதுபவன்றால், இல்லான தய பகாடியது இன்சம எனதவாரு பாவி மறுசமயும் இம்சமயும் இன்றி வரும். 1042 இல்லான என்ற ாவியால் இக்காலமும் எக்காலமும் துன் த ததால்வரவும் றதாலும் தகடுக்கும் ததாசகயாக நல்குரவு என்னும் நசை. 1043 வறுன யில் எழும் த ரானை , குடிச்சிறப்ன யும், புகனையும் அழிக்கும் இற்பிேந்தார் கண்றணயும் இன்சம இளிவந்த தைாற்பிேக்கும் றைார்வு தரும். 1044 நற்குடியில் பிறந்தவனரயும், இல்லான என்னும் துன் ம் வந்து தைரும் நல்குரவு என்னும் இடும்சபயுள் பல்குசரத் துன்பங்கள் தைன்று படும். 1045 வறுன வந்தால் ல துன் ங்கள் தாதை வரும் நற்தபாருள் நன்குணர்ந்து தைால்லினும் நல்கூர்ந்தார் தைாற்தபாருள் றைார்வு படும். 1046 நன்கு உணர்ந்த பைான்ைாலும் வறியவர் த ச்னை உலகு தகட்காது அேஞ்ைாரா நல்குரவு ஈன்ேதா யானும் பிேன்றபால றநாக்கப் படும். 1047 தவறாை வழியில் வறுன யனடந்தவனையும் தாயும் திப் தில்னல இன்றும் வருவது தகால்றலா தநருநலும் தகான்ேது றபாலும் நிரப்பு. 1048 பகால்லுதல் த ான்ற வறுன இன்றும் வருத ா? தநருப்பினுள் துஞ்ைலும் ஆகும் நிரப்பினுள் யாததான்றும் கண்பாடு அரிது. 1049 பநருப்பில் தூங்கிைாலும், வறுன யில் துங்கமுடியாது துப்பர வில்லார் துவரத் துேவாசம உப்பிற்கும் காடிக்கும் கூற்று. 1050 வறியவர் துறவியாததல சிறந்தது. திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 119

106 இைவு இரக்க இரத்தக்கார்க் காணின் கரப்பின் அவர்பழி தம்பழி அன்று. 1051 வள்ைல்களிடம் தகட் து ழியில்னல, இல்னல என் தத அவருக்குப் ழி இன்பம் ஒருவற்கு இரத்தல் இரந்தசவ துன்பம் உோஅ வரின் 1052. வைங்கு வர் கிழ்ந்து தந்தால் ப று வர்க்கு, பிச்னைகூட இன் ாகும் கரப்பிலா தநஞ்சின் கடனறிவார் முன்நின்று இரப்புறமா ஏஎர் உசடத்து. 1053 திறந்த ைதும், கடன யு றிந்தவரிடம் பிச்னை தகட் துகூட அைகாகும் இரத்தலும் ஈதறல றபாலும் கரத்தல் கனவிலும் றதற்ோதார் மாட்டு. 1054 கைவிலும் னறத்தறியாதவரிடம் பிச்னை ப றுவதும் ஈனக த ான்றதத கரப்பிலார் சவயகத்து உண்சமயால் கண்ணின்று இரப்பவர் றமற்தகாள் வது. 1055 வைங்கும் ண்புனடயவர்கைால்தான் இரப்த ார் வாழ்கின்றைர் கரப்பிடும்சப யில்லாசரக் காணின் நிரப்பிடும்சப எல்லாம் ஒருங்கு தகடும். 1056 ப ாருனை னறக்காத வள்ைல்கனைக் கண்டால் வறுன னறயும் இகழ்ந்ததௌfைாது ஈவாசரக் காணின் மகிழ்ந்துள்ைம் உள்ளுள் உவப்பது உசடத்து. 1057 இகைா ல் வைங்குதவானரக் கண்டால் உள்ைம் கிழ்வதத இயல்பு இரப்பாசர இல்லாயின் ஈர்ங்கண்மா ஞாலம் மரப்பாசர தைன்றுவந் தற்று. 1058 இரந்து வாழ்தவார் இல்லாவிட்டால் ரப் ானவ த ான்றது உலகம் ஈவார்கண் என்னுண்டாம் றதாற்ேம் இரந்துறகாள் றமவார் இலாஅக் கசட. 1059 ப று வரால்தான் வைங்கு வர் புகழ் ப றுகிறார் இரப்பான் தவகுைாசம றவண்டும் நிரப்பிடும்சப தாறனயும் ைாலும் கரி. 1060 வறுன யின் நினல உணர்ந்து தகட் வன் தகா ப் டக்கூடாது திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 120

107. இைவச்சம் கரவாது உவந்தீயும் கண்ணன்னார் கண்ணும் இரவாசம றகாடி உறும். 1061 வள்ைல்களிடமும் ப றா ல் வாழ்வது தகாடி டங்கு சிறப்புனடயது இரந்தும் உயிர்வாழ்தல் றவண்டின் பரந்து தகடுக உலகியற்றி யான். 1062 பிச்னைக்காரர் வாழும் நாட்னடப் னடத்தவன், பகட்டு ஒழியட்டும் இன்சம இடும்சப இரந்துதீர் வாதமன்னும் வன்சமயின் வன்பாட்ட தில். 1063 வறுன னயப் த ாக்க பிச்னைபயடுத்தல் முனறயல்ல இடதமல்லாம் தகாள்ைாத் தசகத்றத இடமில்லாக் காலும் இரதவால்லாச் ைால்பு. 1064 வறுன யிலும் தகட்காத ண்புக்கு இவ்னவயகத ஈடாகாது ததண்ணீர் அடுபுற்சக ஆயினும் தாள்தந்தது உண்ணிலின் ஊங்கினிய தில். 1065 பதளிந்த நீர்த ான்ற கூைாைாலும் உனைத்து உண் தத இனியது ஆவிற்கு நீதரன்று இரப்பினும் நாவிற்கு இரவின் இளிவந்த தில். 1066 சுவிற்கு நீர்தவண்டும் என்று தகட்டாலும் அதுகூட நாவிற்கு இழிதவ இரப்பன் இரப்பாசர எல்லாம் இரப்பின் கரப்பார் இரவன்மின் என்று. 1067 னகதயந்துகிதறன், னகதயந்துதவாதர கருமிகளிடம் னகதயந்தாதீர்கள் இரதவன்னும் ஏமாப்பில் றதாணி கரதவன்னும் பார்தாக்கப் பக்கு விடும். 1068 வறுன யில் தகட்கும்த ாது, கருமியின் ைமும் கனரந்துவிடும் இரவுள்ை உள்ைம் உருகும் கரவுள்ை உள்ைதூஉம் இன்றிக் தகடும். 1069 இல்லாதானரக் கண்டு ைம்வாடும், இருப் வனரக் கண்டு ைம் ஆடும் கரப்பவர்க்கு யாங்தகாளிக்கும் தகால்றலா இரப்பவர் தைால்லாடப் றபாஒம் உயிர். 1070 கருமிகள் இல்னல என்னும்த ாது அவர்களின் உயிர் எங்கு னறயும் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 121

108. கயர மக்கறை றபால்வர் கயவர் அவரன்ன ஒப்பாரி யாங்கண்ட தில். 1071 கயவருக்பகை தனிஉருவமில்னல! னிதனரப் த ான்றதத அந்தஉருவம் நன்ேறி வாரிற் கயவர் திருவுசடயர் தநஞ்ைத்து அவலம் இலர். 1072 கவனல இல்லான யால்,நல்தலானரவிட கயவர்கதை கிழ்வாைவர்கள் றதவர் அசனயர் கயவர் அவருந்தாம் றமவன தைய்ததாழுக லான். 1073 தாம் விரும்பிய டி வாழ்வதால் கயவரும் ததவர் த ான்றவர் அகப்பட்டி ஆவாசரக் காணின் அவரின் மிகப்பட்டுச் தைம்மாக்கும் கீழ். 1074 தம்ன விட கீைாைவனரக்கண்டு தாம் சிறந்ததார் எை நினைப் ர் கயவர் அச்ைறம கீழ்கைது ஆைாரம் எச்ைம் அவாவுண்றடல் உண்டாம் சிறிது. 1075 தண்டனைக்கும், புகழுக்காகவும் ட்டுத கயவர் ஒழுங்காக இருப் ார் அசேபசே அன்னர் கயவர்தாம் றகட்ட மசேபிேர்க்கு உய்த்துசரக்க லான். 1076 இரகசியங்கனை பிறரிடம் பைால்வதால் கயவர், னறத ான்றவர் ஈர்ங்சக விதிரார் கயவர் தகாடிறுசடக்கும் கூன்சகயர் அல்லா தவர்க்கு. 1077 கயவர் தம்ன அடிப் வனரத்தவிர பிறருக்கு எவ்வுதவியும் பைய்யார் தைால்லப் பயன்படுவர் ைான்றோர் கரும்புறபால் தகால்லப் பயன்படும் கீழ். 1078 கரும்பு த ால அழிந்தத யன் டுவர் கயவர். நல்தலாருக்கு ஒதரபைால் உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் காணின் பிேர்றமல் வடுக்காண வற்ோகும் கீழ். 1079 பிறர் உண் னதயும், உடுப் னதயும் ார்த்தத ப ாறான ப் டுவர் கயவர் எற்றிற் குரியர் கயவதரான்று உற்ேக்கால் விற்ேற்கு உரியர் விசரந்து. 1080 கயவரின் தகுதி பதரியு ா? துன் த்தில் தன்னைதய விற் தத அவர் தகுதி திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 122

109. தரகயணங்குறுதல் அணங்குதகால் ஆய்மயில் தகால்றலா கனங்குசழ மாதர்தகால் மாலும் என் தநஞ்சு. 1081 தநாக்கிைால் என் ைம் யங்குகிறது பதய்வ கைா? யிலா? ப ண்ணா? றநாக்தகதிர் றநாக்குதல் தாக்கணங்கு தாசனக்தகாண் டன்ன துசடத்து. 1082 அவள் ார்னவதய அணங்கு ப ரும் னட பகாண்டு தாக்குதல் த ான்றது பண்டறிறயன் கூற்தேன் பதசன இனியறிந்றதன் தபண்டசகயான் றபரமர்க் கட்டு. 1083 இைம்ப ண்ணின் ார்னவதய எ னைப் த ான்றது கண்டார் உயிருண்ணும் றதாற்ேத்தால் தபண்டசகப் றபசதக்கு அமர்த்தன கண். 1084 இைம்ப ண்ணின் ார்னவதய பகால்லும் அைவு பகாடியது கூற்ேறமா கண்றணா பிசணறயா மடவரல் றநாக்கமிம் மூன்றும் உசடத்து. 1085 இைம்ப ண்ணின் ார்னவ எ தைா, கண்தணா ாதைா எை யக்கும் தகாடும்புருவம் றகாடா மசேப்பின் நடுங்கஞர் தைய்யல மன்இவள் கண். 1086 இவளின் வனைந்த புருவம் தநராக இருந்தால், கண்கைால் துன் மில்னல கடாஅக் களிற்றின்றமற் கட்படாம் மாதர் படாஅ முசலறமல் துகில். 1087 ப ண்ணின் த லானட, யானையின் முக டாம் த ான்றது ஒண்ணுதற் றகாஒ உசடந்தறத ஞாட்பினுள் நண்ணாரும் உட்குதமன் பீடு. 1088 எதிரிகளும் அஞ்சும் என்வலின , இவைது பநற்றியைகிற்தக யங்கும் பிசணறயர் மடறநாக்கும் நாணும் உசடயாட்கு அணிதயவறனா எதில தந்து. 1089 நாணமும், ானுருவமும் உனடயவளுக்கு தவபறன்ை அணிதவண்டும் உண்டார்கண் அல்லது அடுநோக் காமம்றபால் கண்டார் மகிழ்தைய்தல் இன்று. 1090 உண்டால்தான் யக்கம் தரும் கள், கண்டாதல யக்கும் கா ம் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 123

110. குறிப் றிதல் இருறநாக்கு இவளுண்கண் உள்ைது ஒருறநாக்கு றநாய்றநாக்தகான் ேந்றநாய் மருந்து. 1091 இவைது ஒருதநாக்கு தநாய்பைய்யும், றுதநாக்கு ருந்தாகும் கண்கைவு தகாள்ளும் சிறுறநாக்கம் காமத்தில் தைம்பாகம் அன்று தபரிது. 1092 நாைறியாது என்னைக்காணும் அவள் ார்னவ இன் த்தில் மிகப்ப ரிது றநாக்கினாள் றநாக்கி இசேஞ்சினாள் அஃதவள் யாப்பினுள் அட்டிய நீர். 1093 இவளின் கனடக்கண் ார்னவ எம் அன்புக்கு அவள் ஊற்றிய நீர் யான்றநாக்கும் காசல நிலன்றநாக்கும் றநாக்காக்கால் தான்றநாக்கி தமல்ல நகும். 1094 ார்த்தால் நிலத்னதப் ார்ப் ாள், ார்க்காவிட்டால் ார்த்து கிழ்வாள் குறிக்தகாண்டு றநாக்காசம அல்லால் ஒருகண் சிேக்கணித்தாள் றபால நகும். 1095 என்னை தநதர காணவில்னல, கனடக்கண்ணாதல கண்டு கிழ்கிறாள் உோஅ தவர்றபால் தைாலினும் தைோஅர்தைால் ஒல்சல உணரப் படும். 1096 அயலார்த ால த சிைாலும் அன்புனடயார் பைால்னல உணரலாம் தைோஅச் சிறுதைால்லும் தைற்ோர்றபால் றநாக்கும் உோஅர்றபான்று உற்ோர் குறிப்பு. 1097 கடுஞ்பைால், எதிரித ான்ற ததாற்றத்தில் உள்ைன்த காதல் குறிப்புகள் அசையியற்கு உண்டாண்றடார் ஏஎர்யான் றநாக்கப் பசையினள் சபய நகும். 1098 நான் ார்க்கும்த ாது அவள் ப ல்லச் சிரிப் தில் அைகுள்ைது ஏதிலார் றபாலப் தபாதுறநாக்கு றநாக்குதல் காதலார் கண்றண உை. 1099 பதாடர்பில்லாதவர் த ால ார்த்தல் காதலர்களுக்கு உள்ை இயல்பு கண்றணாடு கண்இசண றநாக்தகாக்கின் வாய்ச் தைாற்கள் என்ன பயனும் இல. 1100 கண்களிரண்டும் த சும்த ாது, வார்த்னதகைால் எந்தப் யனுமில்னல திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 124

111. புணர்ச்சி கிழ்தல் கண்டுறகட்டு உண்டுயிர்த்து உற்ேறியும் ஐம்புலனும் ஒண்ததாடி கண்றண உை. 1101 ஐம்புலன் இன் ங்களும் வனையணிந்த ப ண்களிடத உள்ைை பிணிக்கு மருந்து பிேமன் அணியிசழ தன்றநாய்க்குத் தாறன மருந்து. 1102 தநாய்க்கு ருந்துகள் ல, ஆைால் காதல்தநாய்க்கு காதலிதய ருந்து தாம்வீழ்வார் தமன்றதாள் துயிலின் இனிதுதகால் தாமசரக் கண்ணான் உலகு. 1103 பைார்க்க இன் ம், ப ண் இன் த்னதவிடப் ப ரிதா? நீங்கின் ததறுஉம் குறுகுங்கால் தண்தணன்னும் தீயாண்டுப் தபற்ோள் இவள். 1104 நீங்கிைால் சுடும்! தைர்ந்தால் குளிரும்! இத்தீனய எங்கு ப ற்றாள் இவள் றவட்ட தபாழுதின் அசவயசவ றபாலுறம றதாட்டார் கதுப்பினாள் றதாள். 1105 விரும்பிய ப ாருள் தரும் இன் ம்த ான்றது, இவளின் ததாளின் ம் உறுறதாறு உயிர்தளிர்ப்பத் தீண்டலால் றபசதக்கு அமிழ்தின் இயன்ேன றதாள். 1106 உயிர் தளிர்ப் தழுவுவதால் இவள் ததாள்கள் அமிழ்தம் த ான்றை தம்மில் இருந்து தமதுபாத்து உண்டற்ோல் அம்மா அரிசவ முயக்கு. 1107 உனைத்து ஈட்டிய ப ாருனை குத்துண் து த ான்றதத ப ண்ணின் ம் வீழும் இருவர்க்கு இனிறத வளியிசட றபாழப் படாஅ முயக்கு. 1108 காற்றும் நுனையாத டி இறுகித் தழுவுதல் காதலர், இருவர்க்கும் இனிதத ஊடல் உணர்தல் புணர்தல் இசவகாமம் கூடியார் தபற்ே பயன். 1109 ஊடிய பின் உணர்தல், அதன்பின் கூடுததல காதலர் ப ற்ற யன் அறிறதாறு அறியாசம கண்டற்ோல் காமம் தைறிறதாறும் றையிசழ மாட்டு. 1110 அறிய அறிய அறியான கூடும்! இவனைக் கூடகூட இன் ம் கூடும் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 125

112. நலம் புரைந்துரைத்தல் நன்னீசர வாழி அனிச்ைறம நின்னினும் தமன்னீரள் யாம்வீழ் பவள். 1111 அனிச்ை லதர உன்னைவிட ப ன்ன யாைவள் என் காதலி மலர்காணின் சமயாத்தி தநஞ்றை இவள்கண் பலர்காணும் பூதவாக்கும் என்று. 1112 என் பநஞ்தை! அவள் கண்கனைக் கண்டு லர் எை ஏன் யங்குகிறாய் முறிறமனி முத்தம் முறுவல் தவறிநாற்ேம் றவலுண்கண் றவய்த்றதா ைவட்கு. 1113 தளிருடல், முத்துப் ல், இயற்னக ணம், தவல்விழி, மூங்கிற் ததாைாள் காணின் குவசை கவிழ்ந்து நிலன்றநாக்கும் மாணிசழ கண்தணாவ்றவம் என்று. 1114 இவள் கண்கனைக்கண்டு குவனை லர்களும் ஒவ்தவம் எை நாணும் அனிச்ைப்பூக் கால்கசையான் தபய்தாள் நுசுப்பிற்கு நல்ல படாஅ பசே. 1115 அனிச்ை லரின் காம்ன க் கூட தாங்காத ப ல்லினடயாள் அவள் மதியும் மடந்சத முகனும் அறியா பதியின் கலங்கிய மீன். 1116 இவள் முகம் எது? நிலவு எது? எை அறியாது விண்மீன்கள் யங்கும் அறுவாய் நிசேந்த அவிர்மதிக்குப் றபால மறுவுண்றடா மாதர் முகத்து. 1117 நிலவுக்கும் கைங்கம் உண்டு! இவள் முகத்துக்கு ஏதும் இல்னல மாதர் முகம்றபால் ஒளிவிட வல்சலறயல் காதசல வாழி மதி. 1118 நிலதவ! இவள் முகம்த ால ஒளி வீசுவாயாைால் யாவரும் விரும்புவர் மலரன்ன கண்ணான் முகதமாத்தி யாயின் பலர்காணத் றதான்ேல் மதி. 1119 நிலதவ! நீ அவள் த ாலிருக்க விரும்பிைால் லர்காண ததான்றாதத அனிச்ைமும் அன்னத்தின் தூவியம் மாதர் அடிக்கு தநருஞ்சிப் பழம். 1120 அனிச்ைமும், அன்ைத்தின் இறகும் இவைடிக்கு பநருஞ்சிப் ைம் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 126

113. கொதல் சிறப்புரைத்தல் பாதலாடு றதன்கலந் தற்றே பணிதமாழி வாதலயிறு ஊறிய நீர். 1121 ாலும் ததனும் கலந்தது த ான்றது ப ன்ப ாழி த சும், அவள் உமிழ்நீர் உடம்தபாடு உயிரிசட என்னமற் ேன்ன மடந்சததயாடு எம்மிசட நட்பு. 1122 உடம்பும் உயிரும்த ால, நானும் அவளும் உறவுனடதயாம் கருமணியிற் பாவாய்நீ றபாதாயாம் வீழும் திருநுதற்கு இல்சல இடம். 1123 என் கண் ணிப் ாவாய்! நீ நீங்கி என்ைவளுக்கு இடம்பகாடு வாழ்தல் உயிர்க்கன்னள் ஆயிசழ ைாதல் அதற்கன்னள் நீங்கும் இடத்து. 1124 அவள் வந்தால் வரும் என் உயிர்! அவள் நீங்கிைால் நீங்கும் என் உயிர் உள்ளுவன் மன்யான் மேப்பின் மேப்பறிறயன் ஒள்ைமர்க் கண்ணாள் குணம். 1125 அவனை நினைப் ததயில்னல! றந்தால்தாதை நினைப் தற்கு கண்ணுள்ளின் றபாகார் இசமப்பின் பருவரார் நுண்ணியர்எம் காத லவர். 1126 நான் இன த்தாலும் என் கண்ணுள்தை நினறந்தவர் நீங்கார் கண்ணுள்ைார் காத லவராகக் கண்ணும் எழுறதம் கரப்பாக்கு அறிந்து. 1127 கண்ணுள் அவர் இருப் தால், னறந்திடுவாபரை ன யிடுவதில்னல தநஞ்ைத்தார் காத லவராக தவய்துண்டல் அஞ்சுதும் றவபாக் கறிந்து. 1128 காதலர் என் பநஞ்சில் இருப் தால் சூடாக ஏதும் உண் தில்னல இசமப்பின் கரப்பாக்கு அறிவல் அசனத்திற்றக ஏதிலர் என்னும் இவ் வூர். 1129 காதலனர எண்ணித் தூங்காதிருப் தால் அவனரத் திட்டும் இவ்வூர் உவந்துசேவர் உள்ைத்துள் என்றும் இகந்துசேவர் ஏதிலர் என்னும் இவ் வூர். 1130 என் உள்ைத்தில் நினறந்தார் அவர்! இனத அறியு ா இந்த ஊர் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 127

114. நொணுத் துறவுரைத்தல் காமம் உழந்து வருந்தினார்க்கு ஏமம் மடலல்லது இல்சல வலி. 1131 காதல் நினறதவறாதவர்களுக்கு டலன்றி தவறு துனணயில்னல றநானா உடம்பும் உயிரும் மடறலறும் நாணிசன நீக்கி நிறுத்து. 1132 அவள் பிரினவத் தாங்காது, பவட்கத்னதவிட்டு டதலறத் துணிந்ததன் நாதணாடு நல்லாண்சம பண்டுசடறயன் இன்றுசடறயன் காமுற்ோர் ஏறும் மடல். 1133 கா ம் வந்தால் நாணமும், நல்லாண்ன யும் நீங்கிவிடும் காமக் கடும்புனல் உய்க்குறம நாதணாடு நல்லாண்சம என்னும் புசண. 1134 நாணம், நல்லாண்ன என்ற டகுகனை கா பவள்ைம் அழித்துவிடும் ததாடசலக் குறுந்ததாடி தந்தாள் மடதலாடு மாசல உழக்கும் துயர். 1135 டலும், ானல யக்கமும் தந்தாள் அவள் மடலுர்தல் யாமத்தும் உள்ளுறவன் மன்ே படல்ஒல்லா றபசதக்தகன் கண். 1136 அவள் பிரிவால் இரவிலும் டலூர்தனல நினைக்கிதறன் கடலன்ன காமம் உழந்தும் மடறலோப் தபண்ணின் தபருந்தக்க தில். 1137 கடலைவு கா த்திலும் டதலறாத ப ண்னின் ப ருன க்கு நிகதரது நிசேயரியர் மன்அளியர் என்னாது காமம் மசேயிேந்து மன்று படும். 1138 பநஞ்சுறுதி இல்லாதார் கா ம் ஊரறிய பவளிப் டும் அறிகிலார் எல்லாரும் என்றேஎன் காமம் மறுகின் மறுகும் மருண்டு. 1139 லரும் அறியவில்னல என்பறண்ணி ப ாதுவில் பவளிப் டும் கா ம் யாம்கண்ணின் காண நகுப அறிவில்லார் யாம்பட்ட தாம்படா ஆறு. 1140 கா த்தின் துயர் அறியாதவர்கள், கா வயப் ட்டானரக் கண்டு நனகப் ர் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 128

115. அலர் அறிவுறுத்தல் அலதரழ ஆருயிர் நிற்கும் அதசனப் பலரறியார் பாக்கியத் தால். 1141 ழிப ாழியால் நிற்கும் என்னுயிர். இனத ஊரார் அறியாதது என் வரம் மலரன்ன கண்ணாள் அருசம அறியாது அலர்எமக்கு ஈந்ததுஇவ் வூர். 1142 என்ைவள் அருன யறியாது அலர் தூற்றி எம்காதனல தைர்த்தது இவ்வூர் உோஅறதா ஊரறிந்த தகௌசவ அதசனப் தபோஅது தபற்ேன்ன நீர்த்து. 1143 ஊரார் தூற்றும் ழிப ாழியால் ப றாத இன் த்னத ப ற்றது த ான்றது கவ்சவயால் கவ்விது காமம் அதுவின்றேல் தவ்தவன்னும் தன்சம இழந்து. 1144 ழிப ாழியால் வாழ்கிறது எம் காதல், அஃதின்றி ஏது இன் ம் களித்ததாறும் கள்ளுண்டல் றவட்டற்ோல் காமம் தவளிப்படுந் றதாறும் இனிது. 1145 உண்ணும்த ாதத யக்கும் கள்! த சும்த ாபதல்லாம் இனிக்கும் அலர் கண்டது மன்னும் ஒருநாள் அலர்மன்னும் திங்கசைப் பாம்புதகாண் டற்று. 1146 ஒதர ார்னவதான் நிலனவப் ாம்பு விழுங்கியதுத ால, ஊதர ரவியது ஊரவர் தகௌசவ எருவாக அன்சனதைால் நீராக நீளும்இந் றநாய். 1147 அலதர எருவாக, தாயின் கடுஞ்பைால்தல நீராக வைர்கிறது காதல் தநய்யால் எரிநுதுப்றபம் என்ேற்ோல் தகௌசவயால் காமம் நுதுப்றபம் எனல். 1148 பநய்யால் தீனய அனணக்கமுடியாது! அலரால் காதனலத் தடுக்கமுடியாது அலர்நாண ஒல்வறதா அஞ்ைறலாம்பு என்ோர் பலர்நாண நீத்தக் கசட. 1149 அஞ்ைாதத என்றவதர நீங்கியபின் அலருக்கு அஞ்சியிருக்கமுடியு ா? தாம்றவண்டின் நல்குவர் காதலர் யாம்றவண்டும் தகௌசவ எடுக்கும்இவ் வூர். 1150 ஊரார் தூற்றும் ழிப ாழியால்தான் இன்று அவருடன் பைல்கிதறன் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 129

116. பிரிவொற்றொர தைல்லாசம உண்றடல் எனக்குசர மற்றுநின் வல்வரவு வாழ்வார்க் குசர. 1151 பைல்லாவிட்டால் என்னிடம் கூறு, பிரிவபதன்றால் வாழ் வரிடம் கூறு இன்கண் உசடத்தவர் பார்வல் பிரிவஞ்சும் புன்கண் உசடத்தால் புணர்வு. 1152 அவருடன் தைர்ந்திருந்தாலும் பிரிவாதர என்ற அச்ைத மிகுகிறது அரிதறரா றதற்ேம் அறிவுசடயார் கண்ணும் பிரிறவா ரிடத்துண்சம யான். 1153 பிரிதயன் என்ற பைால்னல நம் ாதத! அறிவுனடயாருக்கும் பிரிவுண்டு அளித்தஞ்ைல் என்ேவர் நீப்பின் ததளித்ததைால் றதறியார்க்கு உண்றடா தவறு. 1154 பிரிய ாட்தடன் என்றவர் பிரிந்தால், நம்பியவர் த ல் என்ை தவறு? ஓம்பின் அசமந்தார் பிரிறவாம்பல் மற்ேவர் நீங்கின் அரிதால் புணர்வு. 1155 காதலர் பிரிந்தால் பின்ைர் தைருவது கடிைம் பிரிவுசரக்கும் வன்கண்ணர் ஆயின் அரிதவர் நல்குவர் என்னும் நசை. 1156 பிரினவத் பதரிவிக்கும் கல்பநஞ்ைமுனடயவர் பின் தைருவது கடிைம் துசேவன் துேந்தசம தூற்ேதகால் முன்சக இசேஇேவா நின்ே வசை. 1157 தனலவனின் பிரினவ, கைன்றுவிழும் என் முன்னக வனைதய காட்டும் இன்னாது இனன்இல்ஊர் வாழ்தல் அதனினும் இன்னாது இனியாரப் பிரிவு. 1158 உறவிைர் பிரினவவிட, காதலர் பிரிவு பகாடுன யாைது ததாடிற்சுடின் அல்லது காமறநாய் றபால விடிற்சுடல் ஆற்றுறமா தீ. 1159 பதாட்டால்தான் சுடும் தீ, நீங்கிைாதல சுடும் கா ம் அரிதாற்றி அல்லல்றநாய் நீக்கிப் பிரிவாற்றிப் பின்இருந்து வாழ்வார் பலர். 1160 பிரிவுத்துயனரப் ப ாறுத்து வாழ் வர் லர் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 130

117. ைர் ப லிந்திைங்கல் மசேப்றபன்மன் யானிஃறதா றநாசய இசேப்பவர்க்கு ஊற்றுநீர் றபால மிகும். 1161 இனறக்க இனறக்க நீர் ஊரும், னறக்க னறக்க காதல் ப ருகும் கரத்தலும் ஆற்றேன்இந் றநாசயறநாய் தைய்தார்க்கு உசரத்தலும் நாணுத் தரும். 1162 இக்காதல் தநானய னறக்கதவா, அவரிடம் உனரக்கதவா முடியாது காமமும் நாணும் உயிர்காவாத் தூங்கும்என் றநானா உடம்பின் அகத்து. 1163 கா மும், நாணமும் என் உடனலயும், உயினரயும் வருத்தும் காமக் கடல்மன்னும் உண்றட அதுநீந்தும் ஏமப் புசணமன்னும் இல். 1164 கா ம் என்ற கடனலக் கடக்க காதலன் என்ற டகுதான் இல்னல துப்பின் எவனாவர் மன்தகால் துயர்வரவு நட்பினுள் ஆற்று பவர். 1165 நட்பிதல துன் ம் தரு வர், னகயில் என்ை பைய்வாதரா இன்பம் கடல்மற்றுக் காமம் அஃதடுங்கால் துன்பம் அதனிற் தபரிது. 1166 கா ம் கடல் த ான்றது, அதுதரும் துன் த ா கடனலவிடப் ப ரியது காமக் கடும்புனல் நீந்திக் கசரகாறணன் யாமத்தும் யாறன உறைன். 1167 நள்ளிரவிலும் கா பவள்ைத்தில் நீந்தி கனரனயக் காணவில்னல மன்னுயிர் எல்லாம் துயிற்றி அளித்திரா என்னல்லது இல்சல துசண. 1168 யாவரும் தூங்க இந்த இரவுக்கு நான் ட்டுத துனணயாதைன் தகாடியார் தகாடுசமயின் தாம்தகாடிய இந்நாள் தநடிய கழியும் இரா. 1169 காதலரின் பிரிவுத்துயனர விட, இந்த நீண்ட இரவு பகாடுன யாைது உள்ைம்றபான்று உள்வழிச் தைல்கிற்பின் தவள்ைநீர் நீந்தல மன்றனாஎன் கண். 1170 என் உள்ைத்னதப் த ால், கண்களும் அவருடனிருந்தால் அை ாட்தடன் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 131

118. கண் விதுப் ழிதல் கண்தாம் கலுழ்வ ததவன்தகாறலா தண்டாறநாய் தாம்காட்ட யாம்கண்டது 1171 கண்கள் தந்ததத இக்காதல் தநாய், அவனரக்கண்டு அழுவதும் கண்தண ததரிந்துணரா றநாக்கிய உண்கண் பரிந்துணராப் சபதல் உழப்பது எவன்? 1172 கண்கைால் வருவதத காதல் துயர், இனதக் கண்கள் உணர்வதில்னல கதுதமனத் தாம்றநாக்கித் தாறம கலுழும் இதுநகத் தக்க துசடத்து. 1173 காதலனரக் கண்டு கிழ்ந்ததும், காணா ல் அழுவதும் கண்கதை தபயலாற்ோ நீருலந்த உண்கண் உயலாற்ோ உய்வில்றநாய் என்கண் நிறுத்து. 1174 கா தநாய்தந்த கண்கள் தாமும் அைமுடியா ல் நீர்வற்றி வறண்டை படலாற்ோ சபதல் உழக்கும் கடலாற்ோக் காமறநாய் தைய்தஎன் கண். 1175 கடலினும் ப ரிய கா ம்தந்த கண்கள் இன்று தூங்காது வருந்துகின்றை ஓஒ இனிறத எமக்கிந்றநாய் தைய்தகண் தாஅம் இதற் பட்டது. 1176 எைக்குக் கா த்துயர்தந்த கண்கள் தூங்காது வாடுவது எைக்கு கிழ்தவ உழந்துழந் துள்நீர் அறுக விசழந்திசழந்து றவண்டி அவர்க்கண்ட கண். 1177 ார்த்துப் ார்த்து கிழ்ந்த கண்கள் இன்று தூங்காது வற்றிப்த ாகட்டும் றபணாது தபட்டார் உைர்மன்றோ மற்ேவர்க் காணாது அசமவில கண். 1178 ைதால் விரும் ாதவனர எண்ணி என் கண்கள் வருந்துகின்றை வாராக்கால் துஞ்ைா வரின்துஞ்ைா ஆயிசட ஆரஞர் உற்ேன கண் 1179 காதலர் வராவிட்டாலும், வந்தாலும் தூக்கமின்றித் தவிப் ை கண்கதை மசேதபேல் ஊரார்க்கு அரிதன்ோல் எம்றபால் அசேபசே கண்ணார் அகத்து 1180 னற த ான்றை எம் அழும் கண்கள்! அதைால் பிரினவ ஊரார் அறிவர் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 132

119. சப்பு ருவைல் நயந்தவர்க்கு நல்காசம றநர்ந்றதன் பைந்ததவன் பண்பியார்க்கு உசரக்றகா பிே. 1181 காதலரின் பிரினவ ஏற்தறன். இப் ைனலனய யாரிடம் கூறுதவன் அவர்தந்தார் என்னும் தசகயால் இவர்தந்ததன் றமனிறமல் ஊரும் பைப்பு. 1182 காதலர் தந்தார் என்ற உரின யுடன் என் உடல் ரவுகிறது ைனல ைாயலும் நாணும் அவர்தகாண்டார் சகம்மாோ றநாயும் பைசலயும் தந்து. 1183 அைகும், நாணமும் பகாண்டு அவர், கா மும், ைனலயும் தந்தார் உள்ளுவன் மன்யான் உசரப்பது அவர்திேமால் கள்ைம் பிேறவா பைப்பு. 1184 அவனரப் ற்றிதய த சுகிதறன், நினைக்கிதறன், இருந்தும் வந்தது ைனல உவக்காண்எம் காதலர் தைல்வார் இவக்காண்என் றமனி பைப்பூர் வது. 1185 அததா! காதலர் என்னைப் பிரிகிறார், இததா! என்த ல் டர்கிறது ைனல விைக்கற்ேம் பார்க்கும் இருறைறபால் தகாண்கன் முயற்கற்ேம் பாரக்கும் பைப்பு. 1186 விைக்கில்லா இடத்தில் இருள் த ால, அவரில்லா இடத்துப் டரும் ைனல புல்லிக் கிடந்றதன் புசடதபயர்ந்றதன் அவ்வைவில் அள்ளிக்தகாள் வற்றே பைப்பு. 1187 அவனரத் தழுவிப் பிரிந்ததன், உடதை வினரந்து ரவியதத ைனல பைந்தாள் இவள்என்பது அல்லால் இவசைத் துேந்தார் அவர்என்பார் இல். 1188 ைனல பகாண்டாள் என் ார் உண்டு! ைனல தந்தார் என் ார் இல்னல பைக்கமன் பட்டாங்தகன் றமனி நயப்பித்தார் நன்னிசலயர் ஆவர் எனின். 1189 காதலர் நலமுடனிருப் ாபரன்றால் இப் ைனல இப் டிதய இருக்கட்டும் பைப்தபனப் றபர்தபறுதல் நன்றே நயப்பித்தார் நல்காசம தூற்ோர் எனின். 1190 காதலனர ஊரார் திட்டாவிட்டால், ைனலயும் கிழ்ச்சி தருவதுதான் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 133

120. தனிப் ைர் மிகுதி தாம்வீழ்வார் தம்வீழப் தபற்ேவர் தபற்ோறர காமத்துக் காழில் கனி. 1191 விரும்பியவர் விரும்பிைால் அக்காதல் வினதயில்லா ைம் த ான்றது வாழ்வார்க்கு வானம் பயந்தற்ோல் வீழ்வார்க்கு வீழ்வார் அளிக்கும் அளி. 1192 விரும்பியவர் மீது ப ாழியும் அன் ாைது, னை ப ாழிவது த ான்றது வீழுநர் வீழப் படுவார்க்கு அசமயுறம வாழுநம் என்னும் தைருக்கு. 1193 விரும்பியவர் பிரிந்தாலும் தைர்தவாம் என்ற பைருக்குடன் வாழ்வர் வீழப் படுவார் தகழீஇயிலர் தாம்வீழ்வார் வீழப் படாஅர் எனின். 1194 ஒருவருக்பகாருவர் அன்புடன் வாழ்வதத நல்வாழ்வு நாம்காதல் தகாண்டார் நமக்தகவன் தைய்பறவா தாம்காதல் தகாள்ைாக் கசட. 1195 நாம் காதலித்தவர் நம்ன க் காதலிக்காவிட்டால், அவரால் யனில்னல ஒருதசலயான் இன்னாது காமம்காப் றபால இருதசல யானும் இனிது. 1196 ஒருதனலக் காதல் துன் ம், காவடி த ான்ற இருதனலக் காததல இன் ம் பருவரலும் சபதலும் காணான்தகால் காமன் ஒருவர்கண் நின்தோழுகு வான். 1197 கா ன் ஆண்கள் க்கத இருந்து ப ண்கள் மீது த ார் பதாடுக்கிறான் வீழ்வாரின் இன்தைால் தபோஅது உலகத்து வாழ்வாரின் வன்கணார் இல். 1198 காதலரின் இன்பைால்லின்றி பிரிந்து உயிர்வாழ்தவாதர கல் பநஞ்ைத்தவர் நசைஇயார் நல்கார் எனினும் அவர்மாட்டு இசையும் இனிய தைவிக்கு. 1199 காதலர் விரும் ாவிட்டாலும், அவரது புகனைக் தகட் து இன் ம் பைவிக்கு உோஅர்க்கு உறுறநாய் உசரப்பாய் கடசலச் தைோஅய் வாழிய தநஞ்சு. 1200 கல்பநஞ்ைத்தவரிடம் துன் ம் கூறுவனதவிட, கடனல தூர்ப் து எளிது திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 134

121. நிரைத்தவர் புலம் ல் உள்ளினும் தீராப் தபருமகிழ் தைய்தலால் கள்ளினும் காமம் இனிது. 1201 குடித்தால்தான் கிழ்ச்சிதரும் கள்! நினைத்தாதல கிழ்ச்சிதரும் கா ம் எசனத்ததான்று இனிறதகாண் காமம்தாம் வீழ்வார் நிசனப்ப வருவததானறு இல். 1202 பிரிவில் நினைத்தாலும் இனின தருவதால் கா த இனிது நிசனப்பவர் றபான்று நிசனயார்தகால் தும்மல் சிசனப்பது றபான்று தகடும். 1203 என நினைக்கிறாரா? இல்னலயா? தும் ல் வருவது த ால் னறகிறதத யாமும் உறைங்தகால் அவர்தநஞ்ைத்து எந்தநஞ்ைத்து ஓஒ உைறர அவர். 1204 அவர் இங்கு நலத ! நான் அங்கு நல ா? தம்தநஞ்ைத்து எம்சமக் கடிதகாண்டார் நாணார்தகால் எம்தநஞ்ைத்து ஓவா வரல். 1205 என்னை நினைக்காதவர், என் ைதில் ட்டும் ஓயாது வருவது ஏதைா மற்றுயான் என்னுறைன் மன்றனா அவதராடு இயான் உற்ேநாள் உள்ை உறைன். 1206 அவதராடு இருந்த நானை நினைப் தால் தான் வாழ்கிதறன் மேப்பின் எவனாவன் மற்தகால் மேப்பறிறயன் உள்ளினும் உள்ைம் சுடும். 1207 அவனர றக்க நினைத்தாதல ைம்வாடும்! நினைக்க றந்தால்? எசனத்து நிசனப்பினும் காயார் அசனத்தன்றோ காதலர் தைய்யும் சிேப்பு. 1208 அவனர எவ்வைவு நினைத்தாலும் அதற்காக தகா ப் ட ாட்டார் விளியுதமன் இன்னுயிர் றவேல்லம் என்பார் அளியின்சம ஆற்ே நிசனந்து. 1209 நாம் இருவரல்ல ஒருவபரன்றவர் இன்று றந்ததால் வருந்தும் உயிர் விடாஅது தைன்ோசரக் கண்ணினால் காணப் படாஅதி வாழி மதி. 1210 நீங்கா லிருந்து நீங்கியவனரக் காணும்வனர நிலதவ நீ துனணயாயிரு திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 135

122. கைவு நிரல உரைத்தல் காதலர் தூததாடு வந்த கனவினுக்கு யாதுதைய் றவன்தகால் விருந்து. 1211 காதலர் அனுப்பிய தூதினைக் பகாண்டு வந்த கைவுக்கு நன்றி கயலுண்கண் யானிரப்பத் துஞ்சிற் கலந்தார்க்கு உயலுண்சம ைாற்றுறவன் மன். 1212 கண்கள் உறங்கிைால் கைவில், என் துயனர காதலரிடம் பைால்தவன் நனவினால் நல்கா தவசரக் கனவினால் காண்டலின் உண்தடன் உயிர். 1213 கைவிலாவது காதலனரக் காண் தால்தான் இன்னும் உயிர் வாழ்கிதறன் கனவினான் உண்டாகும் காமம் நனவினான் நல்காசர நாடித் தரற்கு. 1214 நைவில் நடக்கா இன் நிகழ்வுகள் கைவிதல நடக்கின்றை நனவினால் கண்டதூஉம் ஆங்றக கனவுந்தான் கண்ட தபாழுறத இனிது. 1215 நைனவப் த ாலதவ கைவிலும் காதலனரக் காண் து இன் த நனதவன ஒன்றில்சல ஆயின் கனவினால் காதலர் நீங்கலர் மன். 1216 விழிப்பு இல்னலபயன்றால் காதலர் என்னைவிட்டு நீங்காதிருப் ார் நனவினால் நல்காக் தகாடியார் கனவனான் எனஎம்சமப் பீழப் பது? 1217 தநரில் வராத பகாடியவர், கைவில் வந்பதன்னை வருத்துவது ஏன்? துஞ்சுங்கால் றதாள்றமலர் ஆகி விழிக்குங்கால் தநஞ்ைத்தர் ஆவர் விசரந்து. 1218 கைவில் ததாள் மீது இருந்த காதலர் நைவில் பநஞ்சில் உள்ைார் நனவினால் நல்காசர றநாவர் கனவினால் காதலர்க் காணா தவர். 1219 கைவில் காதலனரக் காணாதவதர நைவில் புலம்புவர் நனவினால் நம்நீத்தார் என்பர் கனவினால் காணார்தகால் இவ்வூ ரவர். 1220 கைவில் நான் காணும் காதலனர இந்த ஊரார் கண்டதில்னலதயா திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 136

123. ப ொழுது கண்டு இைங்கல் மாசலறயா அல்சல மணந்தார் உயிருண்ணும் றவசலநீ வாழி தபாழுது. 1221 ானலக் காலத நீ ப ாழுதல்ல! பிரிந்ததார் உயினர உண்ணும் தவல்! புன்கண்சண வாழி மருள்மாசல எம்றகள்றபால் வன்கண்ண றதாநின் துசண? 1222 யங்கும் ானலதய? உன் துனணயும் என் காதலர் த ால் பகாடியவதரா பனியரும்பிப் சபதல்தகாள் மாசல துனிஅரும்பித் துன்பம் வைர வரும். 1223 பிரிவில் வாடும் என்னை த லும் துன் த்தால் வாட்டும் இந்த ானலதநரம் காதலர் இல்வழி மாசல தகாசலக்கைத்து ஏதிலர் றபால வரும். 1224 காதலர் இல்லாத த ாது பகானலக்கைத்தில் எதிரித ால வரும் ானல! காசலக்குச் தைய்தநன்றுஎன்தகால்? எவன்தகால்யான் மாசலக்குச் தைய்த பசக? 1225 கானலக்கு என்ை நன்ன பைய்ததன்? ானலக்கு என்ை தீங்கினைத்ததன்? மாசலறநாய் தைய்தல் மணந்தார் அகலாத காசல அறிந்த திறலன். 1226 ானல தநரம் பகாடியது என் து,காதலரில்லாத த ாதத பதரிகிறது! காசல அரும்பிப் பகதலல்லாம் றபாதாகி மாசல மலரும்இந் றநாய். 1227 கானல அரும்பி, கலில் த ரரும் ாகி, ானலயில் லரும் காதல் தநாய் அழல்றபாலும் மாசலக்குத் தூதாகி ஆயன் குழல்றபாலும் தகால்லும் பசட. 1228 தீ த ான்ற ானலக்கு,ஆயனின் குைலும் பகால்லும் னடயாகிவிடும் பதிமருண்டு சபதல் உழக்கும் மதிமருண்டு மாசல படர்தரும் றபாழ்து. 1229 என் அறினவ யக்கும் ானலப்ப ாழுது இந்த ஊனரயும் யக்குத ா! தபாருள்மாசல யாைசர உள்ளி மருள்மாசல மாயும்என் மாயா உயிர். 1230 ப ாருளுக்காகப் பிரிந்தவனரதய எண்ணி என் அழியாத உயிர் அழிகிறது திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 137

124. உறுப்பு நலன் அழிதல் சிறுசம நமக்தகாழியச் றைட்தைன்ோர் உள்ளி நறுமலர் நாணின கண். 1231 பிரிந்து பைன்ற காதலனர எண்ணி வருந்திய என் கண்கள் அைகிைந்தை நயந்தவர் நல்காசம தைால்லுவ றபாலும் பைந்து பனிவாரும் கண். 1232 காதலரின் அன்பின்ன னய, என் ைனலயும், அழும் கண்களும் கூறும் தணந்தாசம ைால அறிவிப்ப றபாலும் மணந்தநாள் வீங்கிய றதாள். 1233 அவனரக் கூடிப் ருத்த ததாள்கள், பிரிவால் வாடி, துயரின் ைாட்சியாகும் பசணநீங்கிப் சபந்ததாடி றைாரும் துசணநீங்கித் ததால்கவின் வாடிய றதாள். 1234 பிரிவால், ததாள்கள் வாடி, வனையல்கள் கைன்று விழும் தகாடியார் தகாடுசம உசரக்கும் ததாடிதயாடு ததால்கவின் வாடிய றதாள். 1235 காதலரின் பகாடுன னய என் ததாள் நலினவப் ார்த்தத அறியலாம் ததாடிதயாடு றதாள்தநகிழ றநாவல் அவசரக் தகாடியர் எனக்கூேல் தநாந்து 1236 ைனலனயவிடக் பகாடியது காதலர் பகாடியவர் என்ற பைால்தல பாடுதபறுதிறயா தநஞ்றை தகாடியார்க்தகன் வாடுறதாட் பூைல் உசரத்து. 1237 பநஞ்தை என் ததாள்ப லினவக் அவரிடம் கூறிப் ப ருன ப் டுவாதயா முயங்கிய சககசை ஊக்கப் பைந்தது சபந்ததாடிப் றபசத நுதல். 1238 தழுவனலத் தைர்த்தியதும் த னத பநற்றியில் டர்ந்தது ைனல முயக்கிசடத் தண்வளி றபாழப் பைப்புற்ே றபசத தபருமசழக் கண். 1239 தழுவலுக்கினடதய காற்று புகினும், ைனல பகாள்கிறாள் இப்த னத கண்ணின் பைப்றபா பருவரல் எய்தின்றே ஒண்ணுதல் தைய்தது கண்டு. 1230 பிரிவால் வாடிய பநற்றினயக் கண்டு, கண்களும் ைனலயனடந்தை திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 138

125. பநஞ்பசொடு கிளத்தல் நிசனத்ததான்று தைால்லாறயா தநஞ்றை எசனத்ததான்றும் எவ்வறநாய் தீர்க்கும் மருந்து. 1241 பநஞ்தை! பிரிவுதநாய் தீர நல்லபதாரு ருந்னதச் பைால்லாதயா! காதல் அவரிலர் ஆகநீ றநாவது றபசதசம வாழிதயன் தநஞ்சு. 1242 அன்பில்லாத அவரிடம் நீ ட்டும் அன்ன ப் ப ாழிவது அறியான தய இருந்துள்ளி என்பரிதல் தநஞ்றை பரிந்துள்ைல் சபதல்றநாய் தைய்தார்கண் இல். 1243 பிரிந்தவாா் வருந்தாதிருக்க, பநஞ்தை நீ என்னுடன் வருந்திப் யபைன்ை கண்ணும் தகாைச்றைறி தநஞ்றை இசவதயன்சனத் தின்னும் அவர்க்காணல் உற்று. 1244 பநஞ்தை!அவனரக் காண, பகால்லும் கண்கனையும் அனைத்துச்பைல் தைற்ோர் எனக்சக விடல்உண்றடா தநஞ்றையாம் உற்ோல் உோஅ தவர். 1245 நாம் விரும்பியும், நம்ன விரும் ாதவனர பவறுக்க இயலவில்னலதய கலந்துணர்த்தும் காதலர்க் கண்டாற் புலந்துணராய் தபாய்க்காய்வு காய்திஎன் தநஞ்சு 1246 காதலனரக் கண்டால் தகா ம் றக்கும் பநஞ்தை உைக்தகன் ஊடல்! காமம் விடுஒன்றோ நாண்விடு நன்தனஞ்றை யாறனா தபாறேன்இவ் விரண்டு. 1247 பநஞ்தை! கா ம், நாணம் இரண்டில் ஒன்னறவிடு! இரண்டும் பகால்லும் பரிந்தவர் நல்காதரன்று ஏங்கிப் பிரிந்தவர் பின்தைல்வாய் றபசதஎன் தநஞ்சு. 1248 அன்பின்றிப் பிரிந்த காதலர் பின்பைல்வது ஏன் த னத பநஞ்தை உள்ைத்தார் காத லவராக உள்ளிநீ யாருசழச் றைறிதயன் தநஞ்சு. 1249 ைதில் நீங்கா காதலனரத் ததடி நீ யார் பின்தை பைல்கிறாய்? துன்னாத் துேந்தாசர தநஞ்ைத்து உசடறயமா இன்னும் இழத்தும் கவின். 1250 பிரிந்தவனர பநஞ்ைத்தில் நினைத்தால் மீதி அைனகயும் இைப்த ாம் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 139

126. நிரறயழிதல் காமக் கணிச்சி உசடக்கும் நிசேதயன்னும் நாணுத்தாழ் வீழ்த்த கதவு. 1251 கா ம், தகாடரியாக ாறி, நாணத்தாழிட்ட ைஅடக்கத்னத வீழ்த்தும் காமம் எனதவான்றோ கண்ணின்தேன் தநஞ்ைத்சத யாமத்தும் ஆளும் ததாழில். 1252 இரக்க ற்ற கா ம் நள்ளிரவிலும் என்னை ஆள்கிறது மசேப்றபன்மன் காமத்சத யாறனா குறிப்பின்றித் தும்மல்றபால் றதான்றி விடும். 1253 தும் னலப் த ான்றது இக்காதல் எப் டி னறத்தாலும் பவளிப் டும் நிசேயுசடறயன் என்றபன்மன் யாறனாஎன் காமம் மசேயிேந்து மன்று படும். 1254 அடங்கியிருந்த கா ம், தற்த ாது அடங்க றுத்துத் ப ாதுவில்ததான்றும் தைற்ோர்பின் தைல்லாப் தபருந்தசகசம காமறநாய் உற்ோர் அறிவததான்று அன்று. 1255 பிரிந்த காதலர்பின் பைல்லாத தன் ாைம் காதலுற்றவாாக் ளுக்கு இல்னல தைற்ேவர் பின்றைேல் றவண்டி அளித்தறரா எற்தேன்சன உற்ே துயர். 1256 விரும் ாதவாா் பின் பைல்வதால் கா ம்தநாய் பகாடியது நாதணன ஒன்றோ அறியலம் காமத்தால் றபணியார் தபட்ப தையின். 1257 கா த்தால் நாணத்னத றக்கிதறன் பன்மாயக் கள்வன் பணிதமாழி அன்றோநம் தபண்சம உசடக்கும் பசட. 1258 ல ாயம் பைய்யும், காதலரின் அன்புப ாழிதய ப ண்ன னய அழிக்கும் புலப்பல் எனச்தைன்றேன் புல்லிறனன் தநஞ்ைம் கலத்தல் உறுவது கண்டு. 1259 ைண்னடயிடச் பைன்றவள், பநஞ்ைம் அவருடன் கலந்ததால் தழுவிதைன் நிணந்தீயில் இட்டன்ன தநஞ்சினார்க்கு உண்றடா புணர்ந்தூடி நிற்றபம் எனல். 1260 பகாழுப்ன தீயிலிட்டாரன்ை பநஞ்சுனடயார் கூடி பின் ஊட முடியு ா திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 140

127. அவர் வயின் விதும் ல் வாைற்றுப் புற்தகன்ே கண்ணும் அவர்தைன்ே நாதைாற்றித் றதய்ந்த விரல். 1261 அவரின் வழி ார்த்தத கண்களும், நாட்குறித்தத விரல்களும் ததய்ந்தை இலங்கிழாய் இன்று மேப்பின்என் றதாள்றமல் கலங்கழியும் காரிசக நீத்து. 1262 ததாழி பிரிவால் வாடும் நான், அவனர றந்தால் த லும் ப லிதவன் உரன்நசைஇ உள்ைம் துசணயாகச் தைன்ோர் வரல்நசைஇ இன்னும் உறைன். 1263 ஊக்கமுடன் த ாருக்குச் பைன்றவனர, எதிர் ார்த்தத இன்னும் உள்தைன் கூடிய காமம் பிரிந்தார் வரவுள்ளிக் றகாடுதகாடு ஏறுதமன் தநஞ்சு. 1264 என்னுள் கலந்தவா்ா வருனகனய, ரங்களின் உச்சியில் ததடும் பநஞ்ைம் காண்கமன் தகாண்கசனக் கண்ணாரக் கண்டபின் நீங்கும்என் தமன்றதாள் பைப்பு. 1265 காதலனரக் கண்ணாரக் கண்டால் என் ைனல தநாய் நீங்கும் வருகமன் தகாண்கன் ஒருநாள் பருகுவன் சபதல்றநாய் எல்லாம் தகட. 1266 ஒருநாள் வருவார் காதலர், அப்த ாது துன் ம் தீர இன் ம் துய்ப்த ன் புலப்றபன்தகால் புல்லுறவன் தகால்றலா கலப்றபன்தகால் கண்அன்ன றகளிர் வரன்? 1267 என்ைவனரக் கண்டால் ஊடுதவதைா! தழுவுதவதைா! கூடுதவதைா விசனகலந்து தவன்றீக றவந்தன் மசனகலந்து மாசல அயர்கம் விருந்து. 1268 பவற்றியுடன் வரும்நாளில், னைவியுடன் விருந்துண்டு கிழ்தவாம் ஒருநாள் எழுநாள்றபால் தைல்லும்றைண் தைன்ோர் வருநாள்சவத்து ஏங்கு பவர்க்கு. 1269 பிரிந்தவளுக்கு ஒருநாள்கூட ஏழுநாள் த ாலச் பைல்லும் தபறின்என்ோம் தபற்ேக்கால் என்னாம் உறிதனன்ோம் உள்ைம் உசடந்துக்கக் கால். 1270 பிரிவால் ைம்வாட ப ற்ற பவற்றியால் யன் இல்னல திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 141

128. குறிப் றிவுறுத்தல் கரப்பினுங் சகயிகந் ததால்லாதின் உண்கண் உசரக்கல் உறுவததான் றுண்டு. 1271 பைால்ல னறத்தாலும் ன யுண்ட உன்கண்கள் காட்டிவிடும் கண்ணிசேந்த காரிசகக் காம்றபர்றதாட் றபசதக்குப் தபண்நிசேந்த நீர்சம தபரிது. 1272 அைகிய இப்ப ண்ணிற்கு ப ண்ன த்தன்ன நினறந்து விைங்குகிறது மணியில் திகழ்தரு நூல்றபால் மடந்சத அணியில் திகழ்வததான்று உண்டு. 1273 ானலயுள் நூனலப்த ால, இவளின் அைகில் யக்கும் குறிப்புள்ைது முசகதமாக்குள் உள்ைது நாற்ேம்றபால் றபசத நசகதமாக்குள் உள்ைததான் றுண்டு. 1274 அரும்பில் நினறந்த ணம்த ால, அவள் சிரிப்பில் அவன் நினைவுள்ைது தைறிததாடி தைய்திேந்த கள்ைம் உறுதுயர் தீர்க்கும் மருந்ததான்று உசடத்து. 1275 வனையணிந்த என்ைவளின் ார்னவயில் துயா்ாதீர்க்கும் ருந்துள்ைது தபரிதாற்றிப் தபட்பக் கலத்தல் அரிதாற்றி அன்பின்சம சூழ்வ துசடத்து. 1276 ஆரத்தழுவி, அன்புகாட்டும் அவரியல்பு பிரினவதய உணர்த்துகிறது தண்ணந் துசேவன் தணந்தசம நம்மினும் முன்னம் உணர்ந்த வசை. 1277 அவர் பிரினவ என்னைவிட என் வனையல்கதை முன் உணர்கின்றை தநருநற்றுச் தைன்ோர்எம் காதலர் யாமும் எழுநாறைம் றமனி பைந்து. 1278 ஒருநாள் பிரிந்தாலும் ஏழுநாள் ைனல ததான்றுகிறது ததாடிறநாக்கி தமன்றதாளும் றநாக்கி அடிறநாக்கி அஃதாண் டவள்தைய் தது. 1279 தன் ைனலகாட்டி அனைத்துச் பைல் என்று குறிப் ால் உணர்த்துகிறாள் தபண்ணினால் தபண்சம உசடத்ததன்ப கண்ணினால் காமறநாய் தைால்லி இரவு. 1280 கண்கைாதல காதல் பைால்லிப் ப ண்ன க்குப் ப ருன தைர்க்கிறாள் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 142

129. புணர்ச்சி விதும் ல் உள்ைக் களித்தலும் காண மகிழ்தலும் கள்ளுக்கில் காமத்திற் குண்டு. 1281 கள் குடித்தால்தான் இன் ம், காதல் நினைத்தாதல இன் ம் திசனத்துசணயும் ஊடாசம றவண்டும் பசனத் துசணயும் காமம் நிசேய வரின். 1282 னையைவு கா த்தில், தினணயைவும் தகா ம் பகாள்ைாதத றபணாது தபட்பறவ தைய்யினும் தகாண்கசனக் காணா தசமயல கண். 1283 என்னை அவர் விரும் ாது றந்தாலும் அவனரதய ததடும் கண்கள் ஊடற்கண் தைன்றேன்மன் றதாழி அதுமேந்து கூடற்கண் தைன்ேது என் தனஞ்சு. 1284 அவரிடம் ைண்னடயிடச் பைன்தறன், றந்து தழுவயது என் பநஞ்சு எழுதுங்கால் றகால்காணாக் கண்றணறபால் தகாண்கன் பழிகாறணன் கண்ட இடத்து. 1285 ன தீட்டும் தகால் நா றிவதில்னல! அதுத ான்தற அவரின் குற்றமும் காணுங்கால் காறணன் தவோய காணாக்கால் காறணன் தவேல் லசவ. 1286 அவனரக் கண்டால் நல்லைவும், காணாதத ாதத குனறயும் காண்த ன் உய்த்தல் அறிந்து புனல்பாய் பவறரறபால் தபாய்த்தல் அறிந்ததன் புலந்து? 1287 பவள்ைத்தில் குதிப் வர் த ால, ஊட முடியாது என் தறிந்தும் ஊடுகிதறன் இளித்தக்க இன்னா தையினும் களித்தார்க்குக் கள்ைற்றே கள்வநின் மார்பு. 1288 குடிகாரர்களுக்குக் கள்த ால, கா முனடயார்க்கு காதலர் பநஞ்ைம் மலரினும் தமல்லிது காமம் சிலர்அதன் தைவ்வி தசலப்படு வார். 1289 லனரவிட ப ல்லியது கா ம், இனத உணர்ந்ததார் சிலதர கண்ணின் துனித்றத கலங்கினாள் புல்லுதல் என்னினும் தான்விதுப் புற்று. 1290 கண்களில் ஊடனலயும், தழுவுதலில் அன்ன யும் பவளிப் டுத்துவாள் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 143

130. பநஞ்பசொடு புலத்தல் அவர்தநஞ்சு அவர்க்காதல் கண்டும் எவன்தநஞ்றை நீஎமக்கு ஆகா தது? 1291 என் பநஞ்தை உன்னை நினைக்காதவனரதய நீ நினைப் து ஏன்? உோஅ தவர்க்கண்ட கண்ணும் அவசரச் தைோஅதரனச் றைறிதயன் தநஞ்சு. 1292 அன்பில்லாதவனரக் கண்டும் ஏன் அவரிடம் பைல்கிறாய் பநஞ்தை! தகட்டார்க்கு நட்டார்இல் என்பறதா தநஞ்றைநீ தபட்டாங்கு அவர்பின் தைலல்? 1293 பகட்தடாருக்கு நட்பில்னல என் தாதலா, பநஞ்தை அவா்ாபின் பைன்றாய் இனிஅன்ன நின்தனாடு சூழ்வார்யார் தநஞ்றை துனிதைய்து துவ்வாய்காண் மற்று. 1294 பநஞ்தை! ஊடலால் வினையும் கூடனல அறியாத உன்னிடம் த தைன் தபோஅசம அஞ்சும் தபறின்பிரிவு அஞ்சும் அோஅ இடும்சபத்ததன் தநஞ்சு. 1295 அவனரக் காணாத த ாதும் அச்ைம்!, கண்டாலும் பிரிபவண்ணி அச்ைம் தனிறய இருந்து நிசனத்தக்கால் என்சனத் தினிய இருந்தததன் தநஞ்சு. 1296 தனின யில் பிரிவு ற்றி நினைத்தால் என் பநஞ்ைம் த லும் வருத்தும் நாணும் மேந்றதன் அவர்மேக் கல்லாஎன் மாணா மடதநஞ்சிற் பட்டு. 1297 அவனர றக்கமுடியாததால், றக்கக்கூடாத நாணத்னத றந்ததன் எள்ளின் இனிவாம்என்று எண்ணி அவர்திேம் உள்ளும் உயிர்க்காதல் தநஞ்சு. 1298 பிரிந்தாலும் அவனர இகழ்வது இழிபவன் தால் புகழ்கிறது என் பநஞ்சு துன்பத்திற்கு யாறர துசணயாவார் தாமுசடய தநஞ்ைந் துசணயல் வழி. 1299 துன் த்தில் பநஞ்ைமும் துனணவராவிட்டால் யார் துனண வருவார்! தஞ்ைம் தமரல்லர் ஏதிலார் தாமுசடய தநஞ்ைம் தமரல் வழி. 1300 நம் பநஞ்ைத எதிர்க்கும் த ாது, அயலார் எதிர்ப் து இயல்த திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 144

131. புலவி புல்லா திராஅப் புலத்சத அவர் உறும் அல்லல்றநாய் காண்கம் சிறிது. 1301 ஊடல் பகாள்ளும்த ாது தழுவா ல் அவனர சிறிது துன் ம் பைய்தவாம் உப்பசமந் தற்ோல் புலவி அதுசிறிது மிக்கற்ோல் நீை விடல். 1302 உணவில் உப்பினைப் த ால அைவுடன் ஊடல் பகாள்க அலந்தாசர அல்லல்றநாய் தைய்தற்ோல் தம்சமப் புலந்தாசர புல்லா விடல். 1303 ஊடல்பகாண்டு கூடா லிருப் து துன் த்னத த லும் தருவது த ான்றது ஊடி யவசர உணராசம வாடிய வள்ளி முதலரந் தற்று. 1304 ஊடிக் கூடான , வாடிய பகாடினய அடிதயாடு அறுத்தது த ான்றது நலத்தசக நல்லவர்ககு ஏஎர் புலந்தசக பூஅன்ன கண்ணார் அகத்து. 1305 லர் த ான்ற கண்கனையுனடய களிரின் ஊடலும் ஆடவர்க்கு அைகு துனியும் புலவியும் இல்லாயின் காமம் கனியும் கருக்காயும் அற்று. 1306 சிறு பிணக்கும், ப ரும் பிணக்கும் இல்லாத கா ம் யைற்றது ஊடலின் உண்டாங்றகார் துன்பம் புணர்வது நீடுவ தன்று தகால் என்று. 1307 கூடல் நீளு ா என்ற துன் ம் ஊடலில் ததான்றுவது இயல்த றநாதல் எவன்மற்று தநாந்தாதரன்று அஃதறியும் காதலர் இல்லா வழி. 1308 நம்மீது அன்புனடய காதலர் இல்லாதத ாது வருந்துவதால் யனில்னல நீரும் நிழலது இனிறத புலவியும் வீழுநர் கண்றண இனிது. 1309 நீரும் நிைலும் த ால அன்புனடதயாரிடம் பகாள்ளும் ஊடலும் இனிது ஊடல் உணங்க விடுவாதராடு என்தநஞ்ைம் கூடுறவம் என்பது அவா. 1310 ஊடியத ாது வாடவிட்டவரிடம், கூட நினைப் து என் பநஞ்சின் ஆனை திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 145

132. புலவி நுணுக்கம் தபண்ணியலார் எல்லாரும் கண்ணின் தபாதுஉண்பர் நண்றணன் பரத்தநின் மார்பு. 1311 ல ப ண்கள் உன்னைப் ார்ப் தால் ஒழுக்கமில்லா உன்னை தழுதவன் ஊடி இருந்றதமாத் தும்மினார் யாம்தம்சம நீடுவாழ் தகன்பாக் கறிந்து. 1312 ஊடியத ாது தும்மிைார், நீடு வாழ்க எை யாம் வாழ்த்துதவாம் என்று றகாட்டுப் பூச் சூடினும் காயும் ஒருத்திசயக் காட்டிய சூடினீர் என்று. 1313 லர் சூடிைாலும், யாருக்குக் காட்ட சூடினீர் எை தகா ம் பகாள்வாள் யாரினும் காதலம் என்றேனா ஊடினாள் யாரினும் யாரினும் என்று. 1314 யாவனரயும் விட காதலுனடயன் என்றாலும் யானரவிட எை ஊடுவாள் இம்சமப் பிேப்பில் பிரியலம் என்றேனாக் கண்நிசே நீர்தகாண் டனள். 1315 இப்பிறவியில் பிரிதயன் எனினும், அடுத்தபிறவினய எண்ணி அழுவாள் உள்ளிறனன் என்றேன்மற் தேன்மேந்தீர் என்தேன்சனப் புல்லாள் புலத்தக் கனள். 1316 உன்னை நினைத்ததன் என்றாலும், ஏன் றந்தீர் எை ஊடல்பகாள்வாள் வழுத்தினாள் தும்மிறனன் ஆக அழித்தழுதாள் யாருள்ளித் தும்மினீர் என்று. 1317 நினைப் வள் நானிருக்க,யார் நினைத்து வந்தது தும் ல் எை ஊடிைாள் தும்முச் தைறுப்ப அழுதாள் நுமர்உள்ைல் எம்சம மசேந்திறரா என்று. 1318 தும் னல னறத்தாலும், காதலினய னறப் தாக தகா ம் பகாள்வாள் தன்சன உணர்த்தினும் காயும் பிேர்க்குநீர் இந்நீரார் ஆகுதிர் என்று. 1319 அவனை கிழ்வித்தாலும், பிறரிடமும் இப் டி நடப்பீதரா எை ஊடுவாள் நிசனத்திருந்து றநாக்கினும் காயும் அசனத்தும்நீர் யாருள்ளி றநாக்கினீர் என்று. 1320 அவனை ஆழ்ந்து தநாக்கினும், யாருடன் ஒப்பிடுகிறீர் எை சிைப் ாள் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 146

133. ஊைலுவரக இல்சல தவேவர்க்கு ஆயினும் ஊடுதல் வல்லது அவர்அளிக்கு மாறு. 1321 தவறின்றியும், தவறு காணுதல் அவாா் அன்ன ப றும் வழியன்தறா ஊடலின் றதான்றும் சிறுதுனி நல்லளி வாடினும் பாடு தபறும். 1322 ஊடலால் வரும் சிறுதுன் த்தால், அன்பு குனறயினும் ப ருன ப றும் புலத்தலின் புத்றதள்நாடு உண்றடா நிலத்ததாடு நீரிசயந் தன்னார் அகத்து. 1323 நிலத்துடன் நீர் தைர்ந்தது த ான்றவருடன் ஊடுதனலவிட த ரின் ம் ஏது புல்லி விடாஅப் புலவியுள் றதான்றுதமன் உள்ைம் உசடக்கும் பசட. 1324 கூடலுக்குக் காரண ாை ஊடல் தான், என் ைவுறுதினய அழிக்கிறது தவறிலர் ஆயினும் தாம்வீழ்வார் தமன்றோள் அகேலின் ஆங்தகான் றுசடத்து. 1325 தவறின்றியும் அவள்மீது சிறுதகா ம் பகாண்டு நீங்கியிருத்தலும் சுகத உணலினும் உண்டது அேல்இனிது காமம் புணர்தலின் ஊடல் இனிது. 1326 உண் னதவிட பைரித்தல் இனிது, கூடுவனதவிட ஊடுவது இனிது ஊடலில் றதாற்ேவர் தவன்ோர் அதுமன்னும் கூடலிற் காணப் படும். 1327 ஊடலில் ததாற்றவதர பவன்றார், அது கூடுதலில் பவளிப் டும் ஊடிப் தபறுகுவம் தகால்றலா நுதல்தவயர்ப்பக் கூடலில் றதான்றிய உப்பு. 1328 கூடிப் ப றும் இன் த்னத, இவனை ஒருமுனற ஊடிப் பின் ப றுதவா ா ஊடுக மன்றனா ஒளியிசழ யாமிரப்ப நீடுக மன்றனா இரா. 1329 அவள் ஊடிதய இருக்கட்டும், அவனை தவண்டிதய இவ்விரவு நீைட்டும் ஊடுதல் காமத்திற்கு இன்பம் அதற்கின்பம் கூடி முயங்கப் தபறின். 1330 ஊடுவதத கா த்திற்கு இன் ம், கூடித் தழுவுததல ஊடலுக்கு இன் ம் திருக்குறள் ப ான்ப ாழிகள் (ஒருவரி உனர) Page 147