นาเดีย

กาลครัง' หนงึ, ณ หมบู่ ้านท,ีแสนอบอนุ่ มีเดก็ หญิงหน้าตานา่ รักนงั, เลน่ ดคู ณุ แม่ ทําอาหารอยใู่ นครัว เพ,ือนบ้านทกุ คนตา่ งพากนั เรียกเธอวา่ \"หนูน้อยหมวก แดง\" ตามสขี องหมวกที,เธอใสเ่ ป็นประจํา และวนั นีเ'ธอก็ได้รับคําสงั, จากคณุ แม่ ให้นําอาหารและขนมไปเยี,ยมคณุ ยายซง,ึ อาศยั อยใู่ นหมบู่ ้านข้าง ๆ \"เอาตะกร้านีไ5 ปส่งให้ถงึ มือคุณยายนะจ๊ะ แล้วกร็ ีบไปรีบกลับ อย่าไป เทIยี วเล่น เถลไถลทIไี หนไกล อย่าพดู คุยกับคนแปลกหน้าด้วยล่ะ เข้าใจไหม ?\" คณุ แมค่ นสวยกําชบั ด้วยความเป็นหว่ ง ลกู สาวตวั น้อยก็ตอบ รับและสญั ญา แล้วออกจากบ้านไปอยา่ งร่าเริง

ระหวา่ งทางไปบ้านคณุ ยาย บงั เอิญมีหมาป่าเจ้าเลห่ ์เดนิ มาพบกบั หนนู ้อย หมวกแดง จงึ เข้าไปทกั ทายหวงั จบั เดก็ หญิงทําเป็นอาหารมือ' เยน็ \"สวัสดจี ้ะ สาวน้อย มาทาํ อะไรในป่ าตรงนีค5 นเดยี วเหรอจ๊ะ ?\" \"หนูกาํ ลังไปเยIียมคุณยายทIหี มู่บ้านใกล้ ๆ นีเ5 องค่ะ\" หนนู ้อย หมวกแดงตอบอยา่ งเป็นมิตร แตก่ ลบั ทําให้เจ้าหมาป่าคดิ อบุ ายหลอกลอ่ หวงั จบั คณุ ยายของเธอมาเป็นเหยื,อด้วยอีกคน

\"แต่ว่าสาวน้อย.. เอาตะกร้าเลก็ ๆ ไปแค่นี5 คุณยายเสียใจแย่เลย ฉัน ว่าเราไปเกบ็ ดอกไม้สวย ๆ มาเป็ นของขวัญเพIมิ กันเถอะ\" หมาป่า ชกั ชวนให้หนนู ้อยหมวกแดงออกนอกเส้นทาง มนั จะได้รีบตรงไปจบั คณุ ยาย กินก่อน แล้วดกั รอหนนู ้อยหมวกแดงท,ีบ้านนนั' เลย

โชคไมด่ ีท,ีหนนู ้อยหมวกแดงหลงเช,ือคําชวน แล้วหนั ไปเก็บดอกไม้ และเดนิ เลน่ อยา่ งเพลดิ เพลนิ จนลมื ทงั' เวลา ทงั' คําตกั เตือนของคณุ แมไ่ ปหมดสนิ ' กระทงั, เจ้าหมาป่าเดนิ ทางไปถงึ หมบู่ ้านข้าง ๆ แล้วจบั ตวั คณุ ยายซอ่ นเอาไว้ ในตู้ ก่อนนําเสอื ' ผ้ามาใส่ เพื,อปลอมตวั เป็นคณุ ยายนอนป่วยอยบู่ นเตียง รอ ให้หนนู ้อยหมวกแดงมาถงึ แล้วจบั กินทงั' ยายทงั' หลานพร้อมกนั ทีเดียว

เม,ือหนนู ้อยหมวกแดงรู้ตวั วา่ ทําผิดคําสงั, คณุ แม่ ก็รีบว,ิงไปหาคณุ ยายท,ีบ้าน ทนั ที แตก่ ลบั พบวา่ คณุ ยายของเธอนนั' มีทา่ ทางและหน้าตาแปลกประหลาด ไปจากเดมิ

\"คุณยายคะ ทาํ ไมคุณยายต้องนอนคลุมโปงด้วยล่ะคะ ?\" หนนู ้อยถาม ด้วยความสงสยั \"ยายเป็ นไข้ไม่สบาย ยายเลยหนาวจ้ะหลาน\" หมาป่าดดั เสยี งตอบ \"คุณยายคะ ทาํ ไมเสียงของคุณยายแปลกจงั เลยคะ ?\" หนนู ้อยถามอีก ครัง' \"ยายเจบ็ คอ ไอหนักมาก เสียงเลยเพยี5 นไปหน่อยจ้ะหลาน\" หมาป่า ตอบพร้อมแกล้งทําเป็นไอคอ่ กแคก่ ทําให้หนนู ้อยหมวกแดงสงั เกตเหน็ เขีย' ว แหลมในปาก \"คุณยายคะ ทาํ ไมคุณยายถงึ มีเขีย5 วยาวขนาดนัน5 ล่ะคะ ?\" หนนู ้อย หมวกแดงถาม แล้วคอ่ ย ๆ เดนิ ถอยออกมา เพราะเร,ิมรู้สกึ ไมป่ ลอดภยั

\"กเ็ พราะยายมีเขีย5 วไว้จบั หลานกนิ ไงล่ะ เจ้าหนูน้อย !!\" คราวนีห' มาป่า ไมแ่ สร้งทําตวั ใจดีอีกตอ่ ไป พร้อมกระโจนมาตะครุบตวั หนนู ้อยหมวกแดง อยา่ งเกรีย' วกราด แตโ่ ชคดีท,ีเสยี งกรVีดของหนนู ้อยดงั ไปถงึ นายพรานหนมุ่ สอง คนที,ผา่ นมาพอดี

ปัง ปัง ปัง !!! เสยี งปืนดงั ขนึ ' สามนดั พร้อมกบั ร่างของหมาป่าดนิ ' รนอยา่ ง เจ็บปวด นายพรานหนมุ่ บกุ เข้ามาชว่ ยชีวติ หนนู ้อยหมวกแดง และพาคณุ ยาย ออกจากต้เู สอื ' ผ้าได้อยา่ งปลอดภยั หนนู ้อยหมวกแดงสารภาพความผิด และ ขอโทษคณุ ยายที,ตวั เองเถลไถลจนได้รับอนั ตรายกนั ทงั' คู่ \"ยายไม่โกรธอะไรหรอกจ้ะ แค่หนูไม่เป็ นอะไรกพ็ อแล้ว แต่ต้อง สัญญากับยายก่อนนะว่าจะไม่เชIือฟังคนแปลกหน้า ไม่เล่นซนจนลืม เวลาแบบคราวนีอ5 ีก\" หนนู ้อยหมวกแดงพยกั หน้ารับคํา พอคณุ ยายเหน็ ดงั นนั' ก็ยิม' รับ แล้วเลยี ' งอาหารมือ' อร่อยให้นายพรานแทนคําขอบคณุ ก่อนทงั' สองจะพาหนนู ้อยหมวกแดงกลบั สอู่ ้อมกอดของคณุ แมท่ ,ีบ้านโดยสวสั ดภิ าพ..

นิทานเรIืองนีส5 อนให้รู้ว่า : เดก็ ๆ ควรมีวินยั ในตนเอง และเชื,อฟังคําสง,ั สอน รวมถงึ คําแนะนําของ คณุ พอ่ คณุ แม่ ถ้าได้รับอนญุ าตให้ออกไปข้างนอกแล้ว ก็ไมค่ วรเถลไถลไปไหน ไกลจนมืดค,ํา และควรกลบั บ้านให้ตรงเวลาที,กําหนด ท,ีสาํ คญั ต้องพยายาม หลกี เลย,ี ง ไมพ่ ดู คยุ หรือรับของจากคนแปลกหน้าโดยเดด็ ขาด เพราะพวกเขา อาจเป็นคนไมด่ ีที,หวงั ขโมยทรัพย์สนิ เงินทอง หรือทําร้ายร่างกายแล้วเป็น อนั ตรายตอ่ ชีวิต เหมือนกบั หมาป่าจอมเจ้าเลห่ ์ ท,ีคดิ วางแผนกินหนนู ้อยหมวก แดงเป็นอาหาร แตถ่ ้าเผลอทําตวั ผิดไป ก็ต้องรู้จกั ขอโทษขอโพย เอาความ ผิดพลาดมาเป็นบทเรียน แล้วอยา่ กลบั ไปทําผิดซํา' สองอีกนะคะ