เจ้ายักษ์ปากเหม็น32

ด.ช.ไขแ่ ดง และ ด.ญ.ไขด่ าว เป็นพ่นี อ้ งกนั ทงั้ สองอาศยั อยกู่ บั คณุ พ่อคณุ แมซ่ ่งึ ใจดี ในบา้ นหลงั คาสเี ขยี ว มธี งแดงปักบนหลงั คา

วนั นเี้ ป็นวนั อาทิตย์ หลงั รบั ประทานอาหารเชา้ ไข่แดงกบั ไข่ดาวก็ขออนญุ าตคณุ พอ่ คณุ แมไ่ ปเท่ยี วสวนสนกุ ท่สี วนสนกุ มีเคร่ืองเล่นมากมาย ทงั้ ชิงชา้ สวรรค์ มา้ หมนุ รถไฟเหาะ ไข่แดงและไขด่ าวกเ็ ล่นกนั อยา่ งสนกุ สนาน

จนถงึ เวลาเทยี่ ง ทงั้ ไขแ่ ดงและไขด่ าวก็นาอาหาร ทเี่ ตรียมมา ไปนง่ั กินในเรอื แลว้ ทงั้ สองกเ็ ผลอหลบั ไป

ในขณะทไี่ ขแ่ ดงและไขด่ าวหลบั ไปนนั้ กระแสนา้ กพ็ ดั พาเรือไปเรือ่ ย ๆ จนถงึ ป่ามหศั จรรย์ แลว้ ทงั้ สองกต็ นื่ ขึน้ มา ไข่ดาวกถ็ ามวา่ \"พไี่ ข่แดง ทนี่ ที่ ไี่ หนกนั \" ไข่แดงยงั ไม่ทนั ไดต้ อบ ก็ไดย้ นิ เสยี งหนง่ึ \"ช่วยดว้ ย ! ชว่ ยดว้ ย ! ฉนั ตกนา้ \" ไขแ่ ดงไข่ดาวหนั ไปมองตามเสยี ง ก็เห็นกระตา่ ยกาลงั จะจมนา้

ไขแ่ ดงจงึ ยืน่ ไมพ้ ายในเรือใหก้ ระต่ายจบั แลว้ ดงึ กระตา่ ยขึน้ มา กระตา่ ยบอกวา่ \"ทนี่ เี่ ป็นป่ ามหศั จรรย์ ทงั้ สตั วแ์ ละตน้ ไมท้ นี่ พี่ ูดได้ แลว้ กเ็ ป็นเพอื่ นทดี่ ตี ่อกนั

เจา้ กระตา่ ยพูดตอ่ ไปว่า \"เพอื่ เป็นการตอบแทนบญุ คณุ ของเธอ ฉนั ขอมอบถงุ วเิ ศษใหก้ บั เธอสองคน ไม่ว่าเธอจะตอ้ งการไดอ้ ะไร เพยี งแตเ่ ธอนกึ ในใจ แลว้ เอามอื ลว้ งไปพูดจบแลว้ เจา้ กระตา่ ยก็ลงจากเรอื แลว้ ว่งิ ไปในถงุ เธอจะไดส้ ่งิ นนั้ ทนั ท\"ี

ไข่แดงกบั ไข่ดาวกเ็ ดนิ เขา้ ไปในป่ามหศั จรรย์ \"เอ๊ะ ! นอ้ งไข่ดาว รูส้ กึ วา่ แผน่ ดนิ ไหวหรอื เปลา่ \" \"น่นั น่ะสิ พ่ไี ขแ่ ดง\" \"ไมห่ รอกจะ้ เจา้ ยกั ษก์ าลงั เดนิ มาตา่ งหาก\" ตน้ ชมพ่บู อก

ฮ่า ฮ่า ฮา่ \" เจา้ ยกั ษ์หวั เราะ \"นอ้ งไขด่ าวหนกี นั เถอะ\" \"ไม่ตอ้ งกลวั ฉนั เป็นยกั ษ์ใจดี ฉนั ชือ่ กาแพงจะ้ \" เจา้ ยกั ษ์พดู ขณะชอ้ นมอื ใหไ้ ขแ่ ดงและไข่ดาวนง่ั บนฝ่ามือ \"มานสี่ ิ ฉนั จะพาไปเทยี่ วปราสาทของฉนั \" \"พไี่ ข่แดง ไดก้ ล่ินอะไรเหมน็ ๆ ไหมจ๊ะ\"

เจา้ ยกั ษ์กาแพงยมิ้ อาย ๆ เอามอื ปิดปากแลว้ พูดเบา ๆ วา่ \"กล่ินปากของฉนั เองแหล่ะจะ้ ฉนั ไม่รูจ้ ะทาอยา่ งไรด\"ี



เจา้ ยกั ษ์บน่ \"ดสู ิเน่ยี แปรงฟันตง้ั ช่วั โมงแลว้ ยงั ไมห่ มดปากเสยี ท\"ี

\"น่นั นะ่ สิ พ่ีไข่แดง เจา้ ยกั ษก์ าแพงแปรงฟันตง้ั นานแลว้ นะ\" ไข่ดาวพดู ไข่แดงทาทา่ คิด \"นึกออกแลว้ แปรงอนั นเี้ ลก็ เกนิ ไป เจา้ ยกั ษ์ตวั โต ตอ้ งใชแ้ ปรงอนั ใหญ่\" \"ใช่แลว้ ! เราตวั เลก็ ก็ตอ้ งใชแ้ ปรงของเด็ก\" ไข่ดาวพดู ไขด่ าวกเ็ อามือลว้ งเขา้ ไปในถงุ แลว้ หยบิ แปรงสีฟันอนั ใหญอ่ อกมา เจา้ ยกั ษก์ าแพงกแ็ ปรงฟันดว้ ยแปรงสฟี ันอนั ใหญ่ แค่ 5 นาที ก็แปรงเสรจ็ \" เจา้ ยกั ษ์พาไขแ่ ดงไขด่ าวไปทตี่ ูเ้ กบ็ สมบตั ิ มลี ูกกวาด ช็อกโกแลตมากมาย \"หยบิ กนิ ตามสบายเลยนะ\" เจา้ ยกั ษ์พูด ไข่ดาวพดู วา่ \"คณุ หมอฟนั บอกวา่ เวลากินอาหาร กินขนมเสรจ็ แลว้ ตอ้ งแปรงฟนั ดว้ ย\" ไข่แดงพูดวา่ \"ใช่แลว้ ถา้ ไม่แปรงฟนั ฟันจะผุ แลว้ ฟันก็จะหลอ\"

จากนนั้ เจา้ ยกั ษก์ ็เลน่ กบั ไข่แดงไข่ดาวอย่างสนกุ สนาน จนตกเยน็ ไข่แดงกบั ไข่ดาวก็บอกลาเจา้ ยกั ษก์ าแพง \"เราสองคนจะกลบั บา้ นกอ่ น แลว้ จะมาเย่ยี มเธอใหม่\" ไขแ่ ดง \"ฉนั จะคิดถึงเธอ\" เจา้ ยกั ษ์ \"เวลาแปรงฟัน ฉนั ก็จะคิดถงึ พวกเธอเหมอื นกนั \" เจา้ ยกั ษเ์ ป่าลมมาท่เี รอื ซง่ึ มีไขแ่ ดงไข่ดาวน่งั อยบู่ นเรอื เรอื กแ็ ลน่ ฉิวไป แลว้ ทงั้ สองกก็ ลบั ถงึ บา้ นโดยปลอ