นิทาน มดกับตั๊กแตน

มดกบั ต๊กั แตน นิทาน อีสปพร้ อม ภาพประกอบให้แง่คิด เร่ืองการแบ่งเวลา

นิทานอีสป มดกับต๊กั แตน นิทานสอนใจพร้อมภาพประกอบสุด น่ารักท่ีจะช่วยสอนให้เดก็ ๆ รู้จักการแบ่งเวลาให้เป็ น วธิ ีสอนลกู รักให้รู้จกั กบั การแบง่ เวลาเลน่ และเวลาเรียนออก จากกนั อยา่ งเหมาะสม นบั วา่ เป็นเร่ืองท่ที าให้คณุ แมห่ ลายคนรู้สกึ ปวดหวั อยไู่ มน่ ้อย เพราะด้วยวยั ท่ียงั เดก็ มาก หากสอนเขาไปแบบตรง ๆ คงไมค่ อ่ ยเข้าใจสกั เทา่ ไรนกั แตถ่ ้าเปลย่ี นมาใช้วิธีใหมอ่ ยา่ งการเลา่ นิทานพร้อมแงค่ ดิ คงช่วยสอนเดก็ ๆ ได้ดีทีเดียว อย่าง นิทาน อีสป มดกบั ตก๊ั แตน ซงึ่ ให้ข้อคดิ เรื่องการแบง่ เวลาแถมมีเนือ้ หา สนกุ สนานฟังได้แบบเพลดิ เพลนิ คณุ แมค่ นไหนอยากสอนลกู ๆ ใน เรื่องการแบง่ เวลาผา่ นนิทานบ้างกต็ ามมาอา่ น นิทานอสี ป มดกบั ตกั๊ แตน ได้เลย

กาลครัง้ หนงึ่ นานมาแล้ว ณ บริเวณท่งุ หญ้าอนั กว้างใหญ่ มีครอบครัวมด ฝงู เลก็ อาศยั อยรู่ วมกนั ใต้โพรงดินขนาดกาลงั พอเหมาะ ซง่ึ ข้าง ๆ โพรงดนิ นนั้ คอื ขอนไม้เก่าที่ตก๊ั แตนเจ้าสาราญใช้พกั อาศยั เชน่ กนั ในชว่ งฤดรู ้อนท่ีผลผลติ พืชพรรณงอกงามออกรวงมากมาย สมาชิกบ้านมดทงั้ หลายตา่ งขยนั ขนั แขง็ เกบ็ เก่ียวพืชเหลา่ นนั้ มา ตนุ ไว้สาหรับหน้าหนาว สว่ นเจ้าตกั๊ แตนกลบั เอาแตเ่ ล่นดนตรี อยา่ งเพลดิ เพลนิ และแปลกใจวา่ ทาไมฝงู มดต้องขยนั ถึงเพียงนี ้ เมื่อเหน็ เชน่ นนั้ ตก๊ั แตนจงึ แวะไปสอบถาม

\"ฝูงมดตัวน้อยเอ๋ย พวกเธอจะเร่งทางานเกบ็ พชื พรรณไปทาไมกนั มากมาย\" ตก๊ั แตนเอย่ \"กเ็ กบ็ ไว้กนิ ตลอดฤดูหนาวน่ะสิ\" เสียงของมดซงึ่ เป็นหวั หน้าตอบกลบั พลางเก็บเก่ียวพืชพรรณไปด้วย \"โห ! ฤดูหนาวเลยหรือ อกี นานเลยนะ เพราะน่ีกเ็ พ่งิ จะเข้าหน้าร้อน เอง\" เจ้าตกั๊ แตนพดู ด้วยนา้ เสียงแปลกใจ \"กเ็ ราเกบ็ เก่ยี วตอนนี้ ฤดหู นาวจะได้มอี าหารกนิ อย่างอุดมสมบรู ณ์ แถมได้พกั ผ่อนแบบเตม็ ท่ไี งล่ะ\" หวั หน้ามดอธิบาย \"แต่เท่ยี วเล่นพกั ผ่อนในฤดรู ้อนกส็ นุกไปอกี แบบนะ ทาไมจะต้องรอ ถงึ หน้าหนาวด้วย\" เสียงตก๊ั แตนโต้กลบั \"เอาเถอะ ฉันขอกลับบ้านไปเล่น ดนตรี เต้นรา ก่อนแล้วกนั นะ\" ตกั๊ แตนเดนิ กลบั ไปอยา่ งสบายใจไมเ่ ดือดร้อน สว่ นฝงู มดก็ทาหน้าท่ีของตน อยา่ งแข็งขนั

เวลาผา่ นไปไมน่ านนกั ลมหนาวเยน็ ยะเยือกก็มาเยือน เป็นสญั ญาณ เตือนวา่ เข้าสฤู่ ดหู นาวแล้วนนั่ เอง ในขณะเดียวกนั ผลไม้พืชพรรณที่เคย งอกเงยตา่ งโรยรา จะหาอาหารมากินแทบไมม่ ี แตถ่ งึ อยา่ งไรฝงู มดก็ไม่ เดือดร้อน เพราะพวกมนั เกบ็ ตนุ ของกินไว้แล้วมากมาย \"ดีนะเน่ียท่ีเราเกบ็ อาหารเอาไว้เยอะแยะ คราวนีจ้ ะได้กนิ แบบไม่ต้องกลัวอด\" มดตวั เลก็ เอย่ ขนึ ้ มา \"ใช่ ๆ ต้องขอบคุณพวกเราจริง ๆ ท่ีขยนั ขนั แขง็ อดทน ทางานทาให้เรามีกนิ ในวันนี\"้ หวั หน้ามดประกาศขอบคณุ ท่ามกลาง ความยินดีของมดทกุ ตวั ก๊อก ก๊อก ก๊อก ! !... เสียงเคาะประตหู น้าโพรงมดดงั ขนึ ้ \"สงสัยมี แขกมาเย่ยี มหรือเอาอาหารมาแลกเป็ นแน่\" มดตวั เลก็ พดู แล้วเดนิ ไป เปิดประตู

หน้าประตนู นั้ คือตกั๊ แตนเจ้าสาราญผ้พู กั อาศยั อยขู่ ้าง ๆ ที่เคยมี ทา่ ทางสดใสร่าเริง แตค่ ราวนี ้ตกั๊ แตนกลบั ยืนก้มหน้าด้วยความหิวโซ พอประตเู ปิดจงึ รีบเดินตรงมาหาหวั หน้ามดท่ีเคยสนทนาด้วยทนั ที \"สวัสดีมดเอ๋ย ฉันหวิ เหลือเกนิ ไม่ได้กนิ อะไรมาหลายวัน พอจะมีอาหารแบ่งฉันบ้างไหม\" ตกั๊ แตนขอร้อง \"อะไรกัน บ้านเธอไม่มีอะไรกนิ เลยหรือ ช่วงฤดูร้อน ผลผลติ ออกจะอุดมสมบูรณ์\" หวั หน้ามดถามด้วยความสงสยั \"ฉันมวั แต่ยุ่งกบั การเล่นดนตรีและเต้นรา เลยไม่มีเวลามา น่ังทางานกักตุนอาหารไว้กนิ อย่างเธอ\" คาแก้ตวั ของตก๊ั แตน

\"อะไรกัน ! น่ีเธอไม่ทางานเลยเหรอ มัวแต่เล่นดนตรีสนุกสนาน เน่ียนะ\" หวั หน้ามดตวาด ด้านตกั๊ แตนก็ทาหน้าเจื่อนโดยไมม่ ีคาตอบ โต้ \"ถ้าเธอไม่รู้จักแบ่งเวลาเล่นกับเวลาทางาน ฉันกค็ งปันอาหาร ให้เธอไม่ได้ เจ้ากลับไปเถอะ\" พอสนิ ้ คาพดู ของหวั หน้ามด เจ้าตก๊ั แตนเลยเดนิ กลบั บ้านไปแบบ หวิ โหย สว่ นฝงู มดกพ็ กั ผ่อนแบบสาราญกบั อาหารที่ตนุ มาจากชว่ งหน้า ร้ อน

นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รู้ว่า : คนเราควรจะรู้จกั หน้าที่ของตวั เอง เวลาไหนควรทางาน เวลา ไหนควรเลน่ หากมวั แตเ่ ลน่ ไมย่ อมทางานเลย สกั วนั หนง่ึ ชีวิตอาจเจอ เรื่องเดือดเนือ้ ร้อนใจจนหนั ไปพง่ึ ใครไมไ่ ด้ เพราะเราไมย่ อมทางานเพื่อ หาเลยี ้ งและยืนบนลาแข้งของตนนน่ั เอง

ด.ช.ศุภนัฐ นาวงษ์