2015 Yearbook_210915

21 4.16 SSGT Donovan Ng Kai Wei Gold 2 5.11 Venture Varun Ramnarayan Distinguished Service 22 4.17 SSGT Lee Chan Hon Gold 23 4.17 SSGT Teh Jiewen Gold 3 6.02 Venture Tay Ming Hao Distinguished Service 24 4.18 SI Ashraf Roshan S/o Gold 4 6.03 Venture Gabriel Tan Kai Yang Distinguished Service Abdul Nasser 25 4.18 SSGT Gold 5 6.03 Venture Lee Seung Wook Distinguished Service Gareth Elijah Goh 26 4.18 SSGT Shao Yu Gold 6 6.18 Venture Christopher Goh Teong Distinguished Service 27 4.18 SSGT Gold Kang 28 4.18 SSGT Julian Wee Tze Kit Gold Lewis Shong Tien Yang 7 4.01 SPL Justin Foo Guang En Gold 29 4.18 SSGT Gold Ng Kai Ming Ryan 8 4.02 TL Jeremy Sean Kow Wei Gold 30 4.02 SSGT Thomas Michel Lim Silver Tao 31 4.03 SSGT Silver 32 4.03 SSGT Zhixiang Silver 9 4.10 SPL Bernard Wan De Yuan Gold 33 4.03 SSGT Wang Yang Silver 34 4.05 SSGT Kong Ming Jordan Silver 10 4.10 SPL Chan Jia Heng Gold 35 4.06 SGT Ong Jun Bao Silver 36 4.11 SGT Sung Jian-Xun, Joel Silver 11 4.10 SPL Hafez Sorouri Zanjani Gold 37 4.11 SSGT Reuben Ngiau Jia Wen Silver 38 4.12 SGT Chia Zhi Jie Silver 12 4.10 TL Ong Yi Jeah, Daniel Gold 39 4.14 SGT Derek Lim De Yi Silver 40 4.15 SGT Marco Chua Jie Xuan Silver 13 4.10 SPL Phang Hong Cheong Gold 41 4.15 SSGT Naveed Mohamed Jeeva Silver 42 4.16 SSGT Jayce Liu Rui Heng Silver 14 4.11 SPL Ariel Pratama Junaidi Gold Mantej Singh 43 4.16 SGT Premakumar Ganesh Silver 15 4.11 SPL Ivan Andika Lie Gold Ong Yi Ian, Douglas 44 4.18 SSGT Ankit Jonathan Silver 16 4.11 SPL Kenneth Yong Jiecong Gold 45 3.10 SGT Kulshrestha Silver 46 3.11 SGT Isaac Yeo Kang Xing Silver 17 4.11 SPL Matthew Ang Li Wei Gold 47 3.12 SGT Alexander James Loy Silver 48 3.13 SGT Ng Chee Mun Silver 18 4.12 SPL Dominick Wee Ming Gold 49 3.14 SGT Sun Zhi Hao Matthew Silver Kenji Toh Ian Yi 19 4.12 SPL Kam Keng Han Gold 50 3.15 SGT Lam Zhi Yong, Moses Silver Syed Muhammad 20 4.12 SPL Ricky Theodore Gold 51 3.16 SGT Danish D B S Z Silver 52 3.16 SGT Chen Xun Silver 21 4.12 SPL Syaiful Iylia Bin Gold 53 2.04 CPL Ho Shou Yit, Keith Bronze Jamalluddin 54 2.04 CPL Elliott-john Oh Bronze 55 2.07 CPL Shaun Wee Wen Xuan Bronze 22 4.12 SPL Tang Cheng Han, Gold Josiah Goh Ruizhe CalvinScouts Class S/n 23 4.12 PL Timothy Wee Hong En Gold 4.16 1 24 4.14 SPL Kwok Yi Ren Gabriel Gold 25 4.14 SPL Li Yi Ran, Ian Gold 26 4.15 PL Ebenezer Denzel Gold Shemaiah 27 4.16 PL S Arjun Kumar Gold 28 4.18 SPL Ryan Zachary Koh Gold 29 6.01 Venture Akash Sakthivel Gold 30 6.03 Venture Joel Yap Wen-liang Gold 31 6.09 Venture Andrew Mark Lim Gold Sheng Ru 32 6.14 Venture Ethan Chan Kar-wei Gold 33 4.01 SPL Galvin Tang Le Qian Silver 34 4.02 PL Han Pin Quan Silver 35 4.03 PL Bryan Wee Shun Yi Silver 36 4.07 PL Wong Jun Kaih Silver 37 4.08 PL Heng Wei Liang, Daniel Silver Rank Name Award 38 4.11 SPL Liow Pyng Wei Silver Christopher Mark Ignatius Khoo TL Mun Li Sword-of-Honour 39 4.11 PL Terry Tantio 201Silver

40 4.15 PL G Pramod Ram Silver 79 6.16 Venture Nguyen Minh Duc Bronze 80 6.18 Venture Tan Jun Hao Bronze41 4.15 PL Mohammad Mifzal Silver Syakir B M H Symphonic Band Silver S/n Class42 4.15 SPL Ramkumar Madur 1 4.11 Malliah Silver 2 4.01 Silver 3 4.01 Rank Name Award43 4.15 PL Wong He Kai Silver 4 4.02 5 4.03 MSG Chang Chern Hao Sword-of-Honour44 4.18 SPL Andre Wong Jun Hui Silver 6 4.03 7 4.04 SSG Cheong Jia Sheng Gold45 6.01 Venture Sujay R Subramanian Silver 8 4.06 SSG Kim Taekyu Gold46 6.02 Venture Nishan S/o Guna Silver Sakaran 9 4.07 SSG Sheng Zhao Feng Gold Silver47 6.03 Venture Chia Jeng Long Silver 10 4.07 SSG Yang Caleb Gold Silver 11 4.0748 6.03 Venture Felix Rene Lim Zhi Silver 12 4.08 SSG Zhao Jiaqi Gold Yuan Silver Bronze 13 4.08 SSG Reuben Ting Jen Han Gold49 6.05 Venture Hii Wei Yang Nicholas Bronze 14 4.08 SSG Wong Chung Wai, Gold 15 4.08 Reuben50 6.06 Venture Ye Yang Bronze 16 4.09 Bronze 17 4.1151 6.09 Venture Joel Lee Sheng Yuan Bronze 18 4.11 SSG Aditya Vikram Gold Bronze 19 4.12 Saiprakash52 6.11 Venture Naveen Chittarth Bronze 20 4.14 Bronze 21 4.14 SSG Lee Jeonghwan Gold53 6.11 Venture Ow Wei Yuen Bronze 22 4.16 Bronze 23 4.16 SSG Zhou Yushan Gold54 4.06 PL Bryan Song Yijie Bronze 24 4.17 Bronze 25 4.17 SSG Chan Juun Kit Gold55 4.07 PL Wang Huey Wei Bronze 26 4.18 Timothy Obi Bronze SSG Han Teng Siew, Gold Bronze 27 4.18 Benedict56 4.08 PL Ng Chun Lin Bronze Bronze 28 4.16 SSG Low Chang Han Gold57 4.09 PL Tan Tze Hung, Lucas Bronze 29 4.08 Bronze SSG M S Subesh Kumar Gold58 4.12 SPL Chow Mun Fong Micah Bronze 30 4.14 Bronze SSG Low Bing Chen, Joseph Gold59 4.12 SPL Zhang Yu Cheng Ken Bronze 31 4.06 Bronze 32 4.08 SSG Elisha Lee Jian Xin Gold60 4.13 PL Li Zhong Fu Bronze SSG Tan Noah Wei Tze Gold61 4.13 PL Tan Wei Sheng Joseph Bronze MSG Ng Hong Jie Ryan Gold62 4.16 PL Loke Shi Wei, Dylan SSG Chan Jun Yi Gold63 6.01 Venture Lim En Wei SSG Xie Shi Jie, David Gold64 6.03 Venture Nicholas U Jin SSG Lee Mung Liang Ryan Gold65 6.03 Venture Ryan Gabriel Tan SSG Siddharth Sivakumar Gold66 6.03 Venture Steven Toh SSG Chan Zi Sheng, Darren Gold67 6.04 Venture Sean Ng Ming Sheng SSG Tan Desheng Gold68 6.06 Venture Nicholas Ti Yan Shen SSG Mak Hui Hao, Joel Gold69 6.07 Venture Ho Ji Ming Ian Muhammad Danial Afiq70 6.08 Venture Qin Tiancheng SSG B Jamzuri Gold71 6.09 Venture Seth Ian Sim SSG Zachary See Jing Heng Gold72 6.11 Venture Loh Chung Kit SSG Chang Syuan Ruei Gold73 6.13 Venture Chong Ren-huang, Paul Sushanth Thirthapad Babu74 6.13 Venture Chow Hsin Han Elisha SSG Gold75 6.13 Venture Do Ngoc Duc SGT Wong Shyan-ee Silver76 6.15 Venture An Tae Young SGT Keith Chiam Yu Xuan Bronze77 6.15 Venture Jung Mudong202 78 6.16 Venture Matthew Ch’ng Yu Qiang

St John Brigade Rank Name Award 40 4.04 SGT Thirugnana Silver 203 S/n Class SSSGT Ryan Tay Yong Kiat Sword-of-Honour Sambandam Vasanth 1 4.11 SSSGT Joshua Lee Ji Kai Distinguished Service 41 4.05 SSGT Benjamin Leong Wei-jie Silver 2 6.02 SSSGT Yip Juen Chen, Nicole Distinguished Service 42 4.05 CPL Jeffrey Yudiarta Joe Silver 3 6.03 SSSGT Woo Wei Siang, Stanley Distinguished Service 43 4.05 SSGT Titus Chng Cheok Rui Silver 4 6.05 SSSGT Darren Kwek Yi Wei Distinguished Service 44 4.05 CPL Silver 5 6.07 SSSGT Ang Kai Ren, Kreston Distinguished Service 45 4.06 CPL Vu Hieu Nguyen Silver 6 6.13 SSSGT Michael Chew Yu An Distinguished Service 46 4.06 CPL Albertus Untadi Silver 7 6.13 SSSGT Distinguished Service 47 4.06 SGT Leonardo Prayogo Silver 8 6.13 SSSGT Wong Qi Yang 48 4.08 SSGT Winston Ciputra Silver 9 4.01 SSSGT Isaac Soh Gold 49 4.09 CPL Khan Souparno Silver 10 4.02 SSGT Leeroy Liu Gold 50 4.09 CPL Bryan Joseph Magaline Silver 11 4.02 SSGT Gold 51 4.10 CPL Kelvin Harris Silver 12 4.03 SSSGT Victor Zhao Yu Wei Gold 52 4.10 SSGT Angga Satria Djaputra Silver 13 4.05 SGT Jonathan Sim Wei Keat Gold 53 4.10 SSGT Lee Siang Yong, Jerome Silver 14 4.06 SSGT Gold 54 4.13 SSGT Samuel Lau Yi Ren Silver 15 4.07 SSSGT Loo Wee Sing Gold 55 4.13 SSGT Chang Ri Jian, Joel Silver 16 4.07 SSGT Immanuel Hendra Gold 56 4.14 SSGT Silver 17 4.07 SSSGT Gold 57 4.15 SSGT Law Yan An Silver 18 4.10 SSGT Chen Mingwei Gold 58 4.15 SSGT Mah Yi Kiat Silver 19 4.10 SSSGT Joshua Toh Kar Hwee Gold Raphael Roshan Joseph 20 4.10 Lau Whye Kit, Ethan Gold 59 4.15 SSGT Rifqi Iskander Silver SSSGT Joshua Choo Song Yang Saravana Rathnam 21 4.12 Gold 60 4.16 CPL Pradeep Mani Rathnam Silver SSGT Ong Kay Hsiang 61 4.16 SSGT Edwin Winata Hartanto Silver 22 4.12 SSGT Zhang Zi Jing Leon Gold Wayne Chia Jin Wei 23 4.13 Gold 62 4.18 SGT Chong Yong Ren, Silver SSSGT Heng Tze Yang, 24 4.16 Jonathan Gold 63 2.03 LCP Timothy Bronze SSGT 64 2.06 LCP Isaac Lee Mau Lun Bronze 25 4.16 SSSGT James Chin Hsin Onn Gold 65 2.09 LCP Bronze 26 4.17 SSSGT Lai Tzu Zheng Gold 66 2.09 LCP Om Sardar Bronze 27 4.17 SSGT Gold 67 2.11 LCP Ethan Christian Tan Bronze 28 4.18 CPL Ching Sheng Yong, Gold 29 3.09 CPL Ethan Silver 68 3.01 CPL Tan Hsien Rong Bronze 30 3.15 CPL Silver Ethan Ong Cho Wei 31 3.16 CPL Leow Tian Ahn Silver 69 3.01 CPL Mahir Bakulkumar Bronze 32 3.17 CPL Ezra Lim Pin Silver 33 3.17 SSGT Wei Zihao Silver 70 3.02 CPL Goda Bronze 34 4.03 SSGT Reagan Mah Jia Cheng Silver Mao Kaiwen 35 4.03 Elijah Lee Zi Yang Silver 71 3.02 CPL Heng Sheng Rong Bronze CPL Goh Eng Chun David 36 4.03 Tay Jia Jiun Joshua Silver 72 3.04 CPL Nathaniel Bronze SSGT Siaw Yang Li Isaiah Koh Ming Yew 37 4.03 SSGT Tristan Ong Jingxue Silver 73 3.04 CPL Bronze 38 4.03 CPL Benjamin Koh Jin Ming Silver Chua Shin Yang, 39 4.04 Goh Yujun Kean Silver 74 3.07 CPL Nicholas Bronze Kenrick Edlinson 75 3.07 CPL Jonathan Yeo Kai Jie Bronze Hakim 76 3.07 CPL Benjamin Ngiam Tee Bronze Leow Yeong Tee 77 3.09 CPL Bronze Marcus Koh Ek Hao Ming Chew Jun-yi, Leslie Liao Meng Lee Ya-ray Eric Caleb Ponniah

78 3.09 CPL Samuel Koh Wei Kit Bronze 79 3.10 CPL Ang Jun Yang Bronze 80 3.10 CPL Maximilian Yong Say Bronze Kiat 81 3.12 CPL Bronze 82 3.13 CPL Tarun Niketan Rao Bronze 83 4.01 CPL Chai Yi Hein Bronze 84 4.04 CPL Ngo Dang Hoang Bronze Philip Alexander 85 4.04 CPL Bronze 86 4.05 CPL Boediman Bronze 87 4.05 CPL Wu Zhen Bronze 88 4.05 CPL Christopher Williams Bronze 89 4.06 CPL Nguyen Hoai Nam Bronze 90 4.07 CPL William Ryan Kusnadi Bronze 91 4.09 C/LTA Davin William Bronze 92 4.09 CPL Greg Goh Kuan Wei Bronze Filbert Edius 93 4.09 CPL Shi Xuncheng Bronze Stanley William 94 4.10 CPL Pudjihartono Bronze 95 4.10 SGT Lin Luozhiyu Bronze 96 4.12 SGT Sean Elliott Lim Si-wei Bronze 97 4.13 SGT Yap Sae-hwa Daniel Bronze 98 4.15 SGT Ryan Wong Yao Jie Bronze 99 4.17 SGT Khong Zhi Wen, Aaron Bronze 100 4.18 SGT Caleb Goh Ee Gen Bronze Ryan Ling Ruiyang204

205

206

207

English Essay Sour Grapes Jarell Wong Ee Png 2.09 Benjamin Bologna, 1992. Known for its beauty, wealth, another, cooking up a gourmet dish with a refrigerator literally and style-wise. Grande Alfonso was a teeming cuisine, and left-wing politics, its streets are lined that was only a quarter full. It was astounding how much air-conditioned restaurant that served unhealthy, hearty with beautiful arcades. It has one of Europe’s culinary skill he possessed, let alone how he even could fast food. Spanning four units, Grande Alfonso always oldest universities and a medieval centre, with attractive carry out such elaborate techniques and exercise such seemed suspicious and was always trying to get ahead of squares, lined with buildings with ornate porticoes. resourcefulness. In the one hour that the Giovanni Little Lorenzo, but all they seemed to need, was a little couple had left their son in the kitchen, he had whipped push. Lorenzo Giovanni, born to a humble Croatian up an extravagant Italian lamb minced stew, relying only immigrant family in 1941, was raised in the heart of on his imagination and flair. The Giovanni parents found One day, the grapes turned sour. It was the same Bologna, near its city centre, the epicentre of authentic, themselves pleasantly surprised once more. As soon as as any other day in Little Lorenzo. However something fine, cuisine in North Italy. He was raised to enjoy food, they swung the door open, little Lorenzo teetered and went horribly wrong as soon as the first order came in. waking to the sound of bread-crust crackling and the tumbled his way to them, struggling to hold the pot in his For the first time since he took over the restaurant, the melodious rustle of Italian Grains. He fell asleep to the hands. They smiled to each other. Their child had found first customer returned a dish. He complained that the sound of fresh Valencian tomatoes and the rhythmic his Valhalla – the kitchen. grapes were unappetisingly and painfully sour. Taken by soft rumble of wine barrels being rolled on the gravel surprise, he took it back to the kitchen and cut the grapes pavement. He grew up loving food, fine-dining, and Lorenzo went on to begin serving at his parents’ open, which spilled out a vile, black liquid of disgusting everything that revolved around cuisine. Since young, Bistro as their “recipe revamp chef ”, honing his skills viscosity. Almost gagging on the rancid smell of the it was obvious that his taste buds were like none other’s. bit by bit every day – of course, under his parents’ close liquid, he cut open the sausage and saw something white As a child, he would shut his mouth like a clam and supervision. This was an extremely risky move, putting and hard. He picked it open and rage filled his eyes. A refused to eat any food served to him that was below his the menu in the hands of a 9-year-old. However, it paid off Grande Alfonso badge which read “Arrivederci”. He knew standards. This posed a problem for his parents as his unexpectedly well, with business increasing and word of this day would come. Lorenzo closed his eyes. He smiled expensive taste was definitely something they could not the restaurant spreading far and wide like wildfire. Thus, and inhaled. He strode to the most obscure corner of the afford. However, it was a blessing in disguise. You see, Lorenzo’s parents thought it was only right to rename the kitchen and opened a cupboard to reveal several bottles. his parents owned a tiny bistro specialising in Croatian- restaurant “Little Lorenzo”. They were supposed to be used for animals. Today, French fusion cuisine. Lorenzo was their very own taste- he would use them on the real animals. Arrivederci tester because he was so particular about his food. And so the years passed, and Lorenzo took over indeed… the family business at 18, with his parents sure that it However, not only was Lorenzo a little cuisine was in safe hands. Little Lorenzo’s name grew steadily Lorenzo strode to his coffee table, yawning. He tasting genius, he had also begun to acquire a liking for and eventually spread all over Italy, but staying true to flipped open the Bologna daily gazette, but did not get cooking. He was usually unsatisfied with the food he its origin, name, and legacy, Lorenzo did not turn his any satisfaction. GRANDE ALFONSO CUSTOMERS was given or served, and thus wanted to make his own. restaurant into a chain or even make any attempts to DEAD ALMOST INSTANTLY (FOREIGN Surprisingly, Lorenzo found his way around the kitchen expand it. All this was to keep its homely, warm feel, CONTAMINANT). There was no happiness. Lorenzo all by himself and could man an oven by 7 and a stove by and the people loved it. It maintained its impeccable dropped the newspaper and crumpled to the ground. A 8, though wary of the potential dangers, even though he standards and was known for its hygiene. Over the years, single tear rolled down his cheek. Non più. Non più. He could barely reach over the countertop. Seeing Lorenzo it became particularly famous for one dish, the flagship had gone too far. cook was quite a sight: a child of tiny build even for his dish of the restaurant: Lorenzo’s Italian Sausage with208 age scuttling around a kitchen much too large for him. Red Grapes. It could not be contested with because of However, Lorenzo, with that steely determination and its authenticity and freshness. The restaurant ground fiery passion of his, always seemed to find his way around sausage up by hand, using meat bought at dawn each things and this was no exception. He set down stools and day at the farmers’ market, while the dill, parsley and chairs and hopped from one to another while his parents rosemary that added the flavour was home-grown in were downstairs working at the bistro. Just like a magician, his backyard, in addition to the succulent grapes. Their Lorenzo danced around the kitchen from one station to fiercest rival was the restaurant opposite them, both

English EssayThe ForestJordan Foo Bao Luo “Of course I’d be around! You designed me, didn’t “I have to get rid of this forest quickly. And what’s 2093.10 Nehemiah you?” the fastest way of destroying plants?It was a full day since the last watering. Whirling “I…I suppose.” Paterson’s head drooped down, and The lighter sparked, and a thin flame came up the sprinklers made bright spirals of water that arced his mouth turned a slight frown. top. The hand moved, and lit a cotton ball in front of through the air, filling the morning air with a soft, the nozzle. The AI realized, with growing horror, thatmoist radiance. Soon, though, the sprinklers stopped. The AI was mystified, and a feeling that could pass Paterson was talking about—The chatter of the birds continued. The air was still. for unease swept through him. Why was the owner so depressed? It was not like this, he remembered, back in “Fire.” All this the AI noticed. the old days. Paterson used to be much happier, especially An orange cloud, billowing, came shooting out It had survived for nearly a decade now, a robotic about the garden, which had been his private Eden. The the nozzle. Like a dragon’s primordial flame, it burst out,intellect that managed the forest. Once, it had been a AI, especially, had been his pride and joy, and to see him rampaging into the forest. A sudden rustle, and the birdsmere helper to the owner, but now, without them, it was almost disappointed that it had lasted so long mystified were now all in flight, flying away in desperate haste. Thethe lord of this small domain. He had planted this shady it to no end. other animals had fled up into the canopy even as thegrove, an acre of lush trees and bountiful animals, as an floor caught fire, and now, trapped up in trees with rapidlyoasis both for himself and the fauna too. Retracting the “Ah…this could be problematic. Would you kindly burning bottoms, they could only look on in horror assprinklers, the AI wondered—as it had in the past— turn to look the other way?” Paterson suddenly muttered. their abode burned away. Fire and death climbed up thewhy the human had left. He had left with jarring speed, trees, and soon the sky, too, was blackened. The air filledand no reasons had ever been given. But it soon filed “Would you kindly”! That phrase, worming its way with desperate cries, and the animals were streaming outthe question away; there was too little data to conclude. from the microphone, through the processors, went of the forest, fleeing.Suddenly, dust in the horizon. straight into the heart of the AI. An old program, brought The AI screamed in horror, and sprinklers popped A small truck, driving up the dirt road that led to the to life by the phrase, forcing the AI to bend to its maker’s up to desperately try to put out the fire—but their jetssecluded forest. will. With a sharp jerk, the watching post spun a half turn, of water puffed away uselessly into steam, as if the AI was A face, vaguely familiar, glancing at the garden. from watching the owner to looking upon the garden— trying to pacify a puppy. But this was a roaring hound, Suddenly, a flash of recognition—the camera now dead, now lifeless. From its post, all it could now and the flimsy streams of water did nothing to soothezoomed in. A quick scan, and the suspicion was sense was sound—the sound of a car door slamming, it. Its jaws were closing on the cabinet, jaws of flameconfirmed. It was the owner, coming back! The gates then the rustling of thick cloth. Through the corner of and smoke, and the metal was now glowing a deep red.swung wide open, as if hands waiting to embrace a loved the camera-eye on the watching post, the AI could see The logic boards were burning, breaking now, even asone. the owner dressed in a silver suit, carrying a strange long the fangs clamped tightly down. Flames enveloped the The truck drove up, right through the gate, and pole. Then came footsteps. cabinet, and the entire garden was a bonfire.stopped. The owner—Mr Paterson, the AI quickly Through the camera-eye, the AI could just barelyremembered—stumbled out. He glanced quickly “What…what are you doing, if I may ask?” The AI see Paterson—the calm amongst the fiery storm—around, somewhat hesitant, before focusing on questioned hesitantly. leaving the garden. He had jumped into his car, and nowthe watching post meters away. As if on cue, the AI headed out of the garden, getting less and less distinctimmediately piped up, its voice ringing high and clear The owner’s brief silence, if anything, was more until he was no more than a shape in the smoke. Thethrough the loudspeaker. revealing than the answer that came next. garden, meanwhile, continued to blaze. “Good morning, Mr Paterson! You’re back!” Inside the cabinet, the AI began to burn. Plastic Paterson spun around, eyes open wide, staring “You’re old, AI. The garden you control is old as well, circuit-boards dripped away as the flames licked at them,intently at the loudspeaker. He opened his mouth, and and dilapidated. It’s no use to me anymore.” and with it the wiring went as well. It tried to ask, withstuttered out a few syllables before lapsing back into rapidly failing circuits, the reason for this, but the hot,silence. But soon, he regained his composure, and began “But…” searing silence was the only answer. Paterson was nowto speak again. “Would you kindly keep quiet!” he roared suddenly. walking out of the forest; the gate could no longer close. “Yes…I’m back. I…didn’t think you’d still be The AI, commanded to do so, lapsed back into silence.around, honestly.” “This land is valuable,” the owner continued, “too valuable to keep empty. So, I’ve sold it. The buyer wants the plot emptied, so…” he shrugged. “I’d rather have the garden, but he doesn’t particularly care for it.” A sudden move of the hand. A lighter popped up.

English Essay Corridors Deafening or, 176 Silence Joshua Choo Song Yang Thomas Loke Zhih Hahn 4.10 Samuel 1.09 James The AI began its last thoughts. Not of protecting the These are the corridors Sound but not sound forest, it could no longer do that. No, even as the flames I share with you people. Loud but not loud rampaged on, it thought of betrayal—how bitter it was Silent but not silent that the very man who had built him had killed him. Mobile, cold, metered, Wanted but not wanted interrupted by the world jerking The sound of silence And then the cabinet collapsed, and it thought no more. to labelled stops outside windows, the doors Creeping up to your ears hissing open to admit Hopes to cleanse you of your fears But all it does is shed more tears sightless others into this transitory Deafening, is it truly miracle hall that stretches metallic, organic, The sound of silence down roads; Here where sunlight Insanity is the cost alights in fragmented geometrics Peace is silence’s cause Shut out the world and stop, look, pause on skin, where there’s the hot snap For it is the loudest yet quietest of all of air to meet our exiting faces, The sound of silence or rain tapping out down damp glass, tuned Ringing in your mind to our scarred shoes slamming and scuffing The first but last thing you will find Is it truly wanted? and scraping out the beats of their own heels, Is it truly needed? back on paths worn like old gloves. The sound of silence Deafening, yes it is Feeling it crawl through your body and soul Deafening, yes it is Never ending, never changing The sound of silence210

English EssayYour Bull in aAutobiography China ShopAaron Low Jie Ann Arthur Tan4.12 Abel 6.18 Patmos9.37pm: He is the beneficiary of a be contoured to evolutionary I feel like a Bull in a China Shop confident with myself, changing butheart harvest. perfection, sometimes, staying true,3.26am: She studies her form, from be broken to be engineered too clumsy, I could live with that,which flawless. cumbersome and careless, I could change it all,12 extra pounds were recently extracted. I lack the poise and grace of dancers, I would start with working harder, I am built to be broken. the confident stride of models, sweating more, eating less,His brain was an emergency ward; maybe then I wouldn’t feel like a Bull in adripping with the rouge of I am. I feel too large sometimes, China Shop,pop art posters and stinking of the too big, I guess,gangrenous perfume of romance novels, bulky and baggy, that is what I’m trying to do.but now I occupy the space of two men,cleared out and made to beep with the fill rooms made for twenty, 211intravenous beating of theMillennial triune: I guess it all boils down to my size,Doctor, Lawyer, Scholar. maybe if I wasn’t born so grotesque, of a huge statue,Her body is an adaptive canvas: out of proportion, blown up in size,Grafting on beneath-the-skin tattoos I wouldn’t have all these problems,as a proclamation of higher purpose.Crack, dissect, restructure, Then again, it was all my choice,Until a shadow of her clone maybe I should have been more carefullooms over a pile of croaking remains. with what I ate, more cautious with what I put in myHer skin is calloused from the mouth, intrusions not so hungry, not so greedy,of reconstructive microsurgery, then I wouldn’t feel like this.yet the crackling carapacestill feels bulging But I never wanted to be rake thin,under rounded fingers: to fit into clothing made for children,Contraindications of insides to be able to see my bones,still stained with stinging scarlet. feel the contours of my ribs, wrap myAny pulses now are rare. hand around my wrist, I never wanted to look like a skeletonYou will clothed in flesh.be the Magnum Opus of a peopleone-cell-thick, I think I would have to strike a balance,be reduced to your match other’s expectations with mine,constituent elements, become comfortable with who I am,

English Essay [Empty] Deafening Silence Johan Ding Kar En forthwith. Others collapse with guilt and anguish, and Ethan Christian Tan 4.02 Jacob are incarcerated of their own volition before anyone 2.09 Benjamin hears a whisper of it. Me? I have just knelt beside him The rain is cold and inclement, glazing the for four hours, the murder weapon still in my hand. – midnight asphalt with brackish rainwater. What am I? What have I done? What do I do now? The 99.9999999999996% of a hydrogen atom con- The churning sky is a bleak shade of grey: a shrouded sky erupts in a guttural roar, as the seething sists of nothing but empty space. disconcerting compromise between cool midnight rain pierces through me. I hear nothing but deafening – blackness and the purplish rays of dawn. You would silence again, the space between the raindrops. The I find myself standing on a hill, eyes fixated on the think the silence complements all of this, creating a cutting cold shocks me to stand up. I have to make a world below me. tastefully surreal vignette of the night. No—the silence choice now. I can walk, simply walk into the precinct. Flickering neon lights adorn structures of all shapes is deafening. It is haunting, harrowing, persistent, I can scheme, lie, cover up. I can act, sob, drown in and sizes, cast in concrete, while workers scurry from one accusatory, grotesque. Vengeful. What have I done? pretence. I can hide, evade, flee forever. Instead, I run. I building to another in their mindless pursuit for material Why have I done what I had done? What do I do run, run, and try to outrun the storm. wealth. Countless vessels slice through the grey clouds of now? What will they do to me? The frayed clothes, his haze in the midnight skies, leaving trails of empty sky be-212 limp, oblivious stare. The garish scarlet pools diluting hind them, running on a fuel harvested from a place that into murky runoff. The rusty, unpolished knife in my is, to me, all but alien in nature. pale, feverish hand: the witnesses, the unspeaking Hydrogen. accusers. They mock and harass me for my inescapable – breakdown, my moment of weakness. But now the Imagine a hydrogen atom with a proton one thou- deed has been done. Spilt blood cannot be returned, sand metres wide, and an electron one metre wide. nor can life be given back after it was wrenched away. Between these two particles would be fifty thou- The noiseless night will pass my judgement. sand kilometres of empty space. – Death is the surest inevitability, the one true I find myself craning my neck up to the stars, and I denominator of humanity. How strange it is then, that stare darkness straight in the eye. to be its contrivance would arouse anger, spell taboo, Somewhere up above, throngs of workers toil away dissipate frenzy. Perhaps they are what’s wrong, not me. on the icy surface of our moon, harvesting the element They are not fit to judge me. I try to find something from the wells of liquid hydrogen dotting its map. poetic in his death, but all I see is a bitter, uncouth We used to harvest it from water, until there was totem to my misdeeds. The frigid rain has stopped none left. plummeting. Its inky remnant puddles are now and Soon, there was nothing left on the planet, but us. forever entwined with clotted swirls of crimson, a – Frankenstein concoction. The blackened rag of sky If all the empty space contained in an atom were remains a funereal grey, but the air now hangs hushed removed, the entire human race could be compressed and still, like a courtroom before the verdict, panic, into the volume of a cube of sugar. uneasiness, and a numbing dread, all suspended in the – unmoving air, still as a statue but mere inches from The hostile environment coupled with the pathet- volatile pandemonium. The tormenting calm before ic amount of funds going into the harvesting operations the impending storm. don’t make it the safest job, but with the current state of our economy, most workers from poorer districts don’t I kneel beside him for what feels like hours— have many other options. they probably are a few hours—the shrouded heavens Somewhere up above, my father’s body is crushed are mumbling. My face is locked in stone, a ghastly under countless mounds of rocks and debris, his face miscreation of manic fear and sickening irony, as forever frozen in an expression of sheer terror, preserved I remain on my knees, unmoving, like a brooding by the moon’s frigid temperatures and lack of an atmo- gargoyle in the dead of night. Some who have been sphere. in my state cover up the evidence in elaborate conspiracies, deserting their dark deeds and fleeing

English Essay The Artist Goh Cheng Arn David 2.09 Benjamin Somewhere up above, hundreds of labourers are You look at a proposed diagram of the universe, and see discreet and almost undistinguishable from the rest.dispatched by men in suits swarming into fetid living a black canvas with billions of tiny specks dotting the I think back to the electron configuration diagramsquarters each day, their vacancies ensured by the hun- gloomy and otherwise uneventful sheet. You picturedreds more who perish in silence. the artist sitting at his stool, meticulously constructing of silicon dioxide, a silicon atom clutching the oxygen each individual dot with a confident, unwavering hand, atoms with an iron grip, like a mother firmly grasping To be able to send thousands to their graves each leaning back for a moment as he admires his masterpiece the hands of her two precious children. At the centre ofday without a semblance of remorse, their souls must mounted on the easel of time. Leaning forward again, he each atom is its nucleus, its heart swelling with a positivebe… resumes his drawing with deft, fluent movements. charge, but kept collectively neutral by the negative electrons in constant orbit around it; such a nice, Empty. You zoom in on one of the dots, in particular one contented family, imbalanced only through a disturbance But that’s just human nature, isn’t it? close to the centre, but not quite. As your vision comes in its chemistry. To take without returning, to tread the path of de- into focus, you realise that the dots are irregularly shaped,struction for a little more material gain, to fill the feeling consisting of diversely shaped blobs sprayed across the I wonder, what if each individual proton containedof emptiness that irks us at the corner of our minds. surface. You estimate about 170 billion blobs on the a universe? What would a proton in that universe be? At the end of it, we’re all just mostly empty. canvas at the present moment. Selecting one for further What is the definite smallest particle in existence? magnification, you observe a beautiful, elegant spiral, a structure of billions upon billions of round, gyrating – individual clusters. You imagine the artist painstakingly sketching out a speck within a speck within a speck. By now you start to wonder how flecks on a sheet It’s no wonder he took so long to reach this point. of black paper appear animated and actively moving. Leaning forward again, the artist resumes his You look back and you see more darkness, your starting drawing with deft, fluent movements. point no longer in sight. Lost in the alien surroundings, And his work continues. you venture closer to inspect an individual system, carefully hidden within a larger, breathtakingly majestic 213 constellation. As you approach you begin to see the astronomical gyroscope, constituted by a massive sphere coordinating eight major orbs, pirouetting around it tirelessly among thousands of others. One of the orbs stands out as a pristine blue and white marble – Earth. – I stand on a sheet of fine white sand stretching out towards the sea, its lapping waves tracing the shoreline. I kneel down and feel the grains of silicon dioxide run through my fingers, slaves to the hypothetical gravitons dragging them down, down towards the earth. I reach down and begin to draw. I pick up a single grain of sand and picture the millions of silica molecules bound tightly within it. I imagine each individual molecule like a textbook providence, a classic “Mickey Mouse” figure held together by covalent bonds, a shared identity straight out of a National Education lesson. Many molecules bond to form an intricate lattice, such that each individual is

English Essay Young Sinatra Yian Kai En, Vernon 5.17Philippians Tan Ah Huat lived his life for a ripple of laughter that bar, occupied a corner with two similarly dressed men. torment with another. Every now and then, amidst the crippled him. Morning ushered the chatter of his It was the third time he choked on his own cigarette repetitive sounds of the latest pop tune that issued from three children, a father’s joy, warbling in sporadic bursts, smoke, Ah Huat noticed. The costliest alcohol lay the taxi’s radio, familiar strains of eventide gloom waft but his loving gaze ached with the thought of leaving untouched on his table, abandoned after a sip. The into memory. them, again, on another Saturday. Tan Ah Huat was a magistrate’s son had features delicate enough to hint his taxi-driver. His black-and-yellow cab, a primitive iteration youth and his midnight foray into decadence, clearly his In an instant he was back again, enamouring hearts of a boxy Toyota, was like him an antiquated fragment first, was reflected by the strained embarrassment of his with his soulful voice, serenading the flitting shadows in of Singapore’s metropolitan landscape; fading into the caretakers. Almost as if to reclaim some abandoned ego his taxi. Ah Huat was used to quizzical stares from his scenery like novelties of a time elapsed. the magistrate’s son turned to Young Sinatra: passengers, at best, and, at worst, a callous shut up would snuff his nostalgic journey. His friends, now either dead or scattered in Why do you sing in English but only speak in neighbouring Malaysia (or both), had always jokingly Hokkien? I used to be a famous singer, you know. referred to his guitar as his fourth child. A spoilt one at Your singing doesn’t convince me. that, he recalled- it was a child that had to be cajoled to What’s wrong with that? Ah Huat replied in dialect. Women were all over me; I was the talk of the town! laugh. Because you’re a joke! These exchanges usually halted here, the passenger Young Sinatra strutted with the confidence of his presumably deciding that an argument with a delirious ……… persona to the corner table. He collected the glass of old man was hardly worth the effort. Plastered on the bronzed liquid and, just like the movies he watched for windscreen were his vehicle licence number, his (far214 Young Sinatra, black hair slicked back, crumpled fifty-cents every Sunday, took a measured sip. outdated) portrait, and a customer complaint hotline fedora angled with careful deliberation, croons a classic If you’re going to spend that much you might as well that hung over him like a numerical sword of Damocles. in the dimly lit Midnight Lark. His guitar conjures finish it. He usually stopped singing. dragonflies of tone like freckled glitters lounging in the Who said you could take my drink? stiff evening air. Mineral notes intrude as his voice gives Clearly you couldn’t handle it. ……… way only to rise again, caught in the net of a perpetual Excuse me? pendulum like rivals and allies in a contest of vanity. Fly Young Sinatra laughed and raised the glass to his Uncle, could you play this song? him to the moon, he asks the sparse, shadowed bar, and lips once more in defiant challenge. Eyelids shut in smug It was 12 o’clock, with a passenger curiously let him sing forever more. Ah Huat and Young Sinatra, pride; he could not react to the fists formed by the two different from so many others. student and stage-name lazily gifted to him by the protectors. Uncle, could you play this song? The voice repeated. bartender, performed nightly in humid dusk. The Midnight Lark, eclipsed in day by lanky Ah Huat reached a veiny palm across his shoulder shophouses and illuminated at night by whitewashed and grasped a matted CD from the boy. What little money he earned was spent on Frank moonlight, has lost its voice. Red light: taxi and asphalt meditated in afternoon Sinatra records which he studied, intently; tracing Young Sinatra lived his life for a ripple of laughter fever. the vocal inflexions as a verse peters away; emulating that crippled him. He did not perform again. Ah Huat was viscous with astonishment as his eyes the spacious baritones that herald another. He tried locked with the shining monochrome pair printed on the to wrap his tongue around the unfamiliar New Jersey ……… front; the moment, a brief footstep into the cadence of lyricism with his ill-equipped native Hokkien dialect and memory, was petrified in amber. Strangers in the Night imitated, with time, a confident fluency. His audience did Apertures of filtered sunlight scattered onto the in bold typeface above suited Sinatra invoked in him, like not know any better, anyway. synthetic grey dashboard in cinematic reels of alternating a long postponed reunion, the ashen poetic fire of his black and white. The 12 o’clock shift had imposed its musical idol, instructor, and companion. But sometimes, they do. characteristic heat as Ah Huat fiddled with the plastic air- Furious blares from behind jolted him to lucidity as The young son of a wealthy magistrate, donned con knob, an instinctive habit to combat one elemental he sped on. Green light. with cloths of extravagance anomalous of a worn-down

English Essay You listen to Sinatra? Ah Huat finally said; CD still Tan Ah Huat, with his hours of musical dedication, The crowd, like those in Ah Huat’s memory, wasin hand. the second-hand guitar he toiled for months to acquire, lulled into a silent appreciation as his voice shepherded and his perfection of performance, had once misplaced the guitar’s mercurial music into hushed bouquets of The boy, scarcely fifteen years of age, nodded into his name. The waltzing muse, long extinguished and sound; the melodic topography entwined with the dusk.the mirror in reply. buried, was coaxed into resuscitation by a question so innocent, yet so profound. The parting words of the boy whistled in the wind: My mother likes him a lot; she still plays his songs Don’t stop singing.at home, he added. He skipped his customary overtime shift and drove straight home. It was midnight, and rhythm’s kindling 215 I also used to be a famous singer, you know. coals had began to ignite in him a once curated desire to Oh? Sing something for me! sing. The taxi, doors swung wide, was parked below his Ah Huat had only dispensed songs unto an silent flat and Ah Huat inserted the boy’s CD, carelesslyunwilling audience but never had anyone request for his left behind in a hurry, into the CD player. Both man andsinging. His voice exhaled with a rusty vigour but stained machine declaimed in full volume:still with a tinge of insistent insecurity. Soon after, hiscoarse baritone accustomed itself to the mellow syrup Strangers in the night, exchanging glanceslandlocked in vocal memories long before and an old The orchestral cavalry, in anachronistic static,Sinatra classic rippled, trapped, in the Toyota chassis. rouses into wakeful harmony; a flash of chariots and the You say you used to be a singer, why did you stop? glint of scabbards intrude into the fray as the magnitude You could tell by the synapse of grimace that passed of its advance glides past the sequined swarm of sound.Ah Huat’s face that he was contemplating whether or not Young Sinatra was in command again; his stained pastto lie. discarded and revived by a chance encounter with the I was beaten up. youthful stranger. Unfazed by the taxi-driver’s vagueness, the boy Wondering in the night; what were the chances?ventured: Well I think you sing very well. Who would have thought a kid; a kid who knew no Ah Huat paused and signaled left, the mechanical better, who was void of experience, could have revivedtap of his vehicle seemed to magnify its crescendo in the the song in me? To think a kid too once ended my career!stiffening silence. Young Sinatra, that’s what they called me. No one, not even my children, has ever said that tome ever since I left the bar. ……… The bar? Are you a lawyer, too? Ah Huat indulged in a hearty chuckle. The black-and-yellow taxi rests furtively in an open- No, I used to perform those Sinatra songs in a bar air parking lot, flanked by a myriad of other unmovingback in the 60s. metal beasts like coloured chaperones under the night So that’s how you became famous. What did they sky.call you? The CD was left untouched as Young Sinatra began Fly me to the moonanother single. A resonant voice issued forth; a voice ripened with time and chastened by restraint. A voice that until now ……… had excavated the youthful spark that kindled the same vigour years before. What did they call me? Let me play among the stars

Chinese Essay 现代科技是一把双刃剑爱打篮球的弟弟 林子恩 Lin Zien 3.01 Jeremiah陈健恩 Tan Kien En, Noah1.12 Titus 我的弟弟身材圆滚滚的，好像一颗圆球，走起路来全 随着科技日新月异的发展，现代科技已经走进了千家万 身的肉上下颤动不已，十分滑稽。他浓眉大眼，鼓鼓的腮 户；它们内容丰富，花样繁多，如不同型号的手机、不同品 帮子让见到他的人都忍不住想捏他一下，十分逗人喜欢。一 牌的电脑和平板电脑。在这个生活节奏快速的当今社会，它 双大眼睛下有一个尖尖的鼻子和一张樱桃小嘴，就象芭比娃 们很快以自己的优势占据了现代人生活的一部分。然而，它 娃一样。弟弟很喜欢打篮球，但是他的身材跟篮球员恰恰相 们优势的背后，同时也隐藏了不少弊端。 反――人家是身似铁塔，而我弟弟却是短小精悍；人家臂 上的“小老鼠”比山还要大，而我弟弟的却连一只蚂蚁也不 先来说它们带来的利吧！首先，现代科技都是围绕着一 如，用放大镜怕也找不着。但是说了这么多，我还是始终不 个主题发展而来的--信息时代。电脑、智能手机和平板电脑这 明白他为什么喜欢打篮球。 些智能电子产品，能利用网络为人们提供含有海量信息的平 台，从远古历史到时下新闻；从体育赛事到明星八卦，足以 于是，这一天，我决定与他来一场“世界大战”，看看 让人大饱眼福。 他到底有多少本事。我俩都穿着最时髦的运动衣，往住家附 近的篮球场走去。到了那里，我们便开始“对决”。我先拿 其次，现代科技还让人与人之间的沟通变得十分便 到球，于是我便想试探弟弟，立刻投球，杀他个措手不及。 捷。QQ，Skype，面簿，Whatsapps等等，层出不穷。哪怕 弟弟一看我投球投不准，便在球还没落地时把球抢了过去。 对方在天涯海角，只要有网络，就能轻易联系上。 然后，晃动自己那肥胖的身体阻挡我拿球，接着用灵巧的一 双短腿闪过了我，出手投了球――弟弟竟然进球了！我实在 此外，现代科技还为压力巨大的现代人准备了各种放松 无法相信在我眼前所发生的事，我把自己的脸埋在手里，咬 方式。从让人目不暇给的电子游戏，到各种风格的音乐，再 牙再战，屡战屡败。我不甘示弱，决定继续玩。 到应有尽有的影视作品；这一切，对忙忙碌碌的现代人而言 都是难得的福音。因为有时，它们能有效缓解人的压力，让 说时迟那时快，弟弟想用脚顶住我，阻止我投篮时， 人带着充沛的动力去继续工作。 一个转身，他突然扭到脚跌倒了！弟弟跌得四脚朝天，手脚 都擦伤了，血从伤口不停地流出来，而他也痛得嚎啕大哭。 另一方面，正如它给人所带来的利，它所附带的弊端也 弟弟的哭声震天，整个邻里都能听到那刺耳的声音。我心急 同样不容忽略。长期沉迷于网络这个虚拟世界中可能导致对 如焚地拿出手帕帮弟弟擦干脸上的泪，然后便扶着他一起回 网路的依赖性。就像吸食鸦片上瘾一般，产生了网瘾的人往 家。 往不能自拔，将大把大把的时间和精力注入网络，甚至不用 网络就无法正常地学习、工作和生活。这一后果可想而知是 这场“兄弟之争”让我体会到人不能自大，更不能轻 非常可怕的。 敌。所谓：“人不可貌相，海水不可斗量。“弟弟看起来又 矮又胖，但他身手矫健灵活，是个篮球高手。我从此再也没 习惯性使用现代科技产品也可造成对身体的危害。如， 因他身材臃肿而嘲笑他了。 过度频繁地使用手机会使人视力下降；长时间用耳机听音 乐、看视频也会对人的听力和视力造成损害。216 另外，网络也会对人的身心健康造成影响。网络上充斥 着各种错误的信息，甚至是不良的信息。对那些缺乏分辨能 力的人，尤其是青少年，这些信息会在他们的脑海中形成错 误的概念，甚至让它们有犯罪的倾向和冲动。这样的后果实 在不堪设想。 对我们而言，正确利用现代科技显得尤为重要，因为它 可能成为人们的得力助手，也可能是促使人们走上歧途的罪 魁祸首。在这一方面，我们必须拥有一定的自制力，在适当 的时候就应该适可而止。当我们盯着手机或电脑屏幕时，要 为自己的眼睛着想，宁可把电子产品先放一边。同时，使用 电脑、手机等应建立在帮助学习与理解知识的基础上，而不

Chinese Essay 一场精彩纷呈的比赛 廖蒙 Liao Meng 4.04 Ezra应该让它们占据自己太多的时间。 上周三，全国中学组橄榄球决赛在国家体育馆举行。参 与自制力同等重要的是分辨能力。我们要学会辨认错 赛方分别是我校和圣安德烈中学的橄榄球队。那一天，我和 同学们还有老师们一同前往体育馆，为我校橄榄球队助威，误的、伪造的信息，不让它们误导我们。我们更要学习分辨 希望能目睹他们的夺冠时刻。健康与不健康的信息，抵制一些自动出现的“小广告”的诱惑，避免身心受到损害。对于健康的信息，我们自然可以加 比赛即将开始前，两队球员各围成一圈，默默祈祷自己以利用。 的队员能发挥出最好水平。整个体育馆都静悄悄的——那是 战斗打响前寂静的黎明。 在当今的时代背景下，科技的更新速度远非之前所能比拟。对于科技所带来的产品，我们要学习利用它有利的一 一声哨响，比赛开始！小小的橄榄球被抛向空中，一时面，让它们成为学习、工作、生活中的好伴侣。同时，我们 间成为数十人抢夺的目标。我校队员训练有素，迅速将一名也要尽量避免它们潜在的弊端。这样，它们才能更好地为我 队员托举起来；他轻巧地将落下的球收入囊中，平稳落地，们服务。 随即展开进攻，向着对方球场的终线猛奔！看台上的我们激 动万分，于是起身欢呼，击打战鼓，希望能把自己的力量借 给场上的球员们。 217 然而作为打进决赛的对手，圣安德烈中学的队员也有着 不可小觑的实力。面对我校快速而凶猛的进攻，他们迅速组 织起防御，数人一组围捕企图带球深入的我方队员。我们的 队员持续进攻，似乎能压倒对方的防守，把他们一步步向后 推；然而，越是后退，对方的防守就越牢固，我们的进攻却 越加疲软，最后都止步于终点线前。圣安德烈的球员拿到控 球权，立即发起反攻，但都不足以突破我们队的防线。于是 在比赛的前几分钟，双方数次控球，但均无收获。 看见比赛陷入僵局，看台上的我们都有些焦虑。但我们 相信我们队员的实力，相信他们在平日的刻苦训练是一定有 回报的。 终于，僵持的局面在第十五分钟被打破。持续的高强 度对抗削弱了双方的实力，就在这时，对方的防御出现了破 绽，我校队员没有放过这个机会，带球冲过数名对方的防守 人员，在他们尚未完全反应过来时冲过了终线。本场首次得 分！ 看台上爆发出雷鸣般的掌声，我们高声欢呼，激励我们 的队员再接再厉。 受到我们的呐喊和首次得分的鼓舞，我们的队员气势 更盛，组织起更猛烈的进攻，希望扩大比分优势。不过圣安 德烈中学的队员是可敬的对手，他们迅速弥补了防御上的漏 洞，不给我们队员更多的机会；而他们的反攻也更加咄咄逼 人，有几次差一点就趁我们防守松懈带球得分。 看台上的呐喊声依旧不减——到了比赛最关键的时刻， 我们希望能给予我们的队员更多的信心与力量。比赛的胜

Chinese Essay 美丽的黄金海岸 何维恩 Ryan Ho Wei En 2.02 Simeon 负，就看谁能坚持到最后了。 去年年底，我慕名到了澳大利亚的著名旅游胜地黄金 令人高兴的是，随着比赛的进行，我方队员逐渐掌握了 海岸游览了几天。黄金海岸在澳大利亚的东南部，是欧洲 人有名的避寒之地。那里晴朗的天气、豪华的酒店、洁白的 比赛的节奏，因为他们在体力和毅力上更胜一筹。双方互有 沙滩、美丽的河畔和热闹的街道给所有的旅客留下深刻的印 几次得分后，对方球员似乎已无力再发起进攻，相反我方队 象。 员越战越勇。连续几次得分后，比赛的结局已经明了。但圣 安德烈中学的队员再次展现出可贵的体育精神，拼尽全力阻 一抵达黄金海岸，我就被眼前的景物迷住了。大酒店 挡我方队员的进攻。 在太阳光中壮观无比。酒店前面就是蔚蓝的大海。从高处俯 瞰，大海，沙滩，看起来仿佛一幅美丽的图画。 最终，英华中学以二十五比十二战胜圣安德烈中学，赢 得了比赛的胜利。全校师生一起见证了我校橄榄球队捧起冠 吃完一顿丰盛的午餐过后，我们向海滩走去。这里的海 军奖杯的时刻。 浪特别强，最适合冲浪者，所以被称为“冲浪者的天堂”。这 个沙滩长达三公里，细细的沙子在太阳的照耀下是一片灿烂 这场竞赛纷呈的比赛让我看到了比赛双方的宝贵精神。 的金黄色。“黄金海岸”的名字从此而来。沙滩上有很多人 我校队员通过顽强拼搏最终取得胜利时的喜悦令人难忘，他 在进行不同的活动。有人一起踢球放风筝，有人在大海上冲 们的夺冠是对他们平日里刻苦训练最好的奖赏；看台上的同 浪，也有一些旅客躺在椰子树下喝着饮料，闭目养神。强烈 学全程为场上队员助威则展现了我校学生的团结一心；另一 的海浪在清澈的海面上冲出了一丝一丝的白线，大家能听到 方面，圣安德烈中学队员决不放弃、奋斗到底的精神也令人 哗哗的海浪声。坐在金黄色的沙滩上，让海浪冲着我的腿， 动容。我非常期待以后还能看到更多这样的比赛。 真让人感到心旷神怡。 黄金海岸像一个美丽的花园。这里有翠绿的大树，处处 花团锦簇。在宁静的海边坐着，我一时忘了城市的喧嚣和噪 杂。海边也有几个人在钓鱼和轻松地漫步。那里的平静和优 美使我感到无比形容的轻松和愉快。 黄金海岸的另一个特点是它夜景的美丽。虽然晚上看不 到海滩，但是灯火通明的大街到处气氛热闹。街道的两旁都 排着很多小商店。商店卖着各种各样的物品，应有尽有。路 旁就有许多表演：唱歌，跳舞和杂技表演，气氛非常热闹。 走了一会儿，就走到了一个夜市。白天的沙滩竟然在晚上变 成一个灯光四射，人山人海的夜市。夜市的四十个摊位摆 在一起，售卖各式各样的物品和食物，从衣服到银币。在国 外，尤其是澳洲，夜市是不常见到的。在夜市的吵闹和喧嚣 中，还能听到海浪的声音呢！能到别的国家的夜市看一看， 我感到特别愉快和开心。 黄金海岸的美丽沙滩和风景的确让人流连忘返。能体验 到这个地方的美丽是我最大的收获，也令我感到无比幸福。 希望以后我还有机会再游黄金海岸，重温这座城市的风采。218

Tamil Essayமத நல்லிணகக் ம்ஃபரதீ ் �கம� Fareed Muhammed6.12 Calebஅன�் ம் மாியாைத�ம் நிைறந்த நிதி அைமசச் ா், தி�. தாம் ன் வி�கிறான.் எந்த மததை் த�ம் ெவ�கக் ாமல் எல்லா 219ஷண்�கரதத் ினம் அவா்க�க்�ம், பண�் சால் ஆஙக் ிேலா மதஙக் ைள�ம் ஆக்கப்�ாவ் மாகக் காண ேவண�் ம். இ�சனீ த் தன்னாட்சிப் பள்ளி தைலைம ஆசிாிய�க�் ம,் மத நலல் ிணக்கத்ைத வி�ம�் ம் ஒவ்ெவா� மனித�ைடயஇப்ேபரைவயின்கண் அமா்நத் ி�க�் ம் அைனவ�க�் ம் என� கடைம என�் நான் ஆணிதத் ரமாக நம்�கின்ேறன.் எலல் ாபணி�மிகக் வணக்கங்கள் உாிதத் ாகட்�ம். இங�் நான் மதங்களி�ம் ஆகக் ப�் ா்வமான, மனித �லதத் ிற�் நனை் மேப�வதற்� எ�த�் க்ெகாணட் தைலப�் “சமய நலல் ிணகக் ம”் அளிக�் ம் க�த்�கள் உண�் .எனப் தா�ம.் என� ேபசச் ில் �ற்றம் �ைற௧ள் இ�ந்தால்மன்னிதத் �ள ேவண�் கிேறன.் உதாரணத்திற்� �தத் மததை் த ௭�த்�கெ் காள்ேவாம,் இசச் மயம் ெகாலல் ாைம, தி�டாைம, ெபாயய் ாைம,சமய நலல் ிணகக் ம் எனற் தைலப்பில் ேப�மே் பா� ஒ� கள்�ணண் ாைம, காமம் ெகாள்ளாைம ஆகிய உயா்ந்த�றிப்பிடட் மதம் அல்ல� தன�் ைடய மத நமப் ிகை் கக�் ப் ெகாளை் ககைள வலி��த�் கிற�. இேய� ெப�மானால்பின்னைட� ஏற்பட�் வி�ேமா என�் யா�ம் அசச் ம் ெகாள்ளத் ேதாற�் விகக் ப்படட் கிறிஸ்�வ சமயதத் ிற்�ரிய “ைபபிள்”ேதைவயில்ைல. உண்ைமயில,் அைத அலசி ஆராயந் த் ால், எனற் ேவதம் பிற மனிதாக் ளிடம் அன்� ெகாளள் ேவண்�ம்மத நலல் ிணக்கம் எல்லா மதஙக் ைள�ம் வளாத் ்� உலகதை் த என�் ம் பைகவைன�ம் ேநசிகக் ேவண�் ம் என்�ம்ேமம்ப�த�் ேமெயாழிய எந்த ஒ� மததை் த�ம் அழிக்கா�. தீைம ெசயத் வா்க்�ம் நன்ைம ெசயய் ேவண�் ம் என�் ம் வலி��த்�௧ிற�. இஸ்லாமிய மத�ம் உலக சேகாதர�தலில், மத நலல் ிணகக் ம் என்ப� என்ன என்� ஆராய்ேவாம.் ேநயத்ைத�ம், சமத்�வத்ைத�ம் வலி��த்�கிற�.எலல் ா மதங்க�ம் அன்ைபப் ேபாதிக்கினற் ன. ஒ� மனிதைனஉயாந் த் வனாக�ம், சிறநத் வனாக�ம் உ�வாக்�ம் திறன் பல சமயங்கள் ேவ�படட் சாதத் ிரஙக் ைள�ம,் சடங�் கைள�ம்சமயதத் ிடேம உள்ள�. இதனால், அவன் �ய உணாவ் ால் ெகாண�் �நத் ா�ம், அ�பப் ைட ெகாளை் கயில்உந்தபப் ட�் , நல்ல ெகாளை் ககைளப் பின்பற்றி ெதய்வ ஒன�் ப�கின்றன. பல்ேவ� இடஙக் ளில் ேதானற் ிப்நிைலக்� உயாந் ்�வி�கிறான். பாயந் ே் தா�ம் ஆ�கள் ��வில் கடலிலத் ான் கலகக் ினற் ன. அேத ேபால, சமயஙக் ள் ேவ� ேவ� காலகக் ட்டத்தில்இதனால,் மனித�லம் உயா்ந்திடச் சமயம் ெப�ம் ேதான்றியி�நத் ா�ம,் அவறற் ின் இலக�் இைறவைனபங்காற்�கிற�. மத நலல் ிணகக் ம் மனித �லதத் ில் நட்�, அைடவ�தான். தன் மதத்ைத மட்�ேம ஆதாிப்பவன் உலகில்அன்�, அைமதி ேபான்றவற்ைற உ�வாக்�கிற�. இதிலி�ந�் ேமாதைல உ�வாக்�கிறான், வன்�ைறையத் �ண்�கிறான்.மத நல்லிணக்கம் மனிதைனக் காக்�ம் �கக் ிய காரணிகளில்ஒன�் என்� ெதளள் த் ெதளிவாக அறிய ��கிற�. மத நலல் ிணக்கத்ைத கட்டாயப்ப�த்தி உ�வாக்க இயலா�. அன்பினால்தான் அைதச் சரீ ாக வளா்கக் ���ம.் இப்ேபா�இன்ைறய இ�பதத் ி ஒனற் ாம் �ற்றாண்�ல், எநத் ஒ� நா�ம் எவ்வா� மத நல்லிணக்கத்ைதப் ேபணிக் காகக் லாம் என�்தனித்திறைமயால் இயஙக் ிவிட ��யா�. இதற்�க் காரணம் பாாப் ே் பாம். �தலில,் பிற மதங்களின் ம�ீ ஒ�வ�க்�ளள் மனநாட்�ற்கிைடேய உளள் ெபா�ளாதார, ச�க, கலாசச் ார ெவ�ப்ைப நகீ ்�வேத �தல் ப�. பிற மதஙக் ைளபப் றற் ி எந்தஇைணப�் கள் அதிகமாகி வ�வேத ஆ�ம.் இபப் �ப்பட்ட ஒ� விதமான ஆதார�ம் இல்லாமல் இகழ்ந்� ேபசி, இரகக் மறற்�ழந் ிைலயில் மத நலல் ிணக்கம் மிக இன்றியைமயாத�. ெவறிசெ் சயலில் இறங்கக�் டா�. ெவ�பை் ப ஏற்ப�த்�ம் க�த�் கைள, பைகைம உணா்ைவத் �ண�் ம் க�த�் ௧ைளப்உலகில் உளள் பல மதஙக் ளின் நலல் க�த்�கைள பறபப் க்�டா�. அ�த�் , பிற மதத்தவாின் விழாகக் ளில்ெவளிசச் ம் ேபாட்�கக் ாட�் , அவறை் ற அைனவ�ம் பின்பறற் கலந்� ெகாளவ் � நடை் ப வளாக் �் ம். இ� சமரசத்ைத�ம்ஊக�் விப்பவன் உலகத்திற�் ப் ெப�ம் நன்ைம ெசய்� ஏற்ப�த்�கிற�. இதற்� அ�தத் , இ�தியான ஒன்�

Tamil Essay மனப்�ாவ் மாக மாியாைத ெசய்வ�. மத, இன, ெமாழி ேவ�பா�கைள மறந்� தியாகத�் கக் ாக, நலல் ெகாள்ைகக�க்காக பிற மததை் த மனப்�ாவ் மாக மதிக்க ேவண்�ம். ஒ�வேரா� ஒ�வா் அனை் பச் ெச�தத் ி, சமய நல்லிணகக் த்ைதப் ேபணி இவ்�லகில் உயா்நத் உனன் த வாழை் வ வாழ உ�தி ெகாள்ேவாம். நனற் ி! வணகக் ம.்220

Tamil Essayபிரசச் ிைனகைளக் கண்� அஞச் ா� அவற்ைற எதிா்ெகாண்டாலத் ான்அவற�் க�் த் தீா�் காண ���ம் என்பைத என௧�் உணாத் த் ிய ஒ�சமப் வம.்ெப�மாள் அ௧ிேலக்ஷ் Perumal Akilesh4.2 Jacob‘ரா�! இன்�ம் அைர மணி ேநரமத் ான் இ�க்கிற�. நீ சாி என்� ெசல்லபே் பாகிறாயா? உனக்� எதற�் இந்தத் ேதைவயில்லாத�றவிலை் லேய! ேபா�ம,் நம் வ�ப்� இதில் பங்ெக�க்கலாம’் ேவைல? என்ைனப் ேபால நீ�ம் ஒ� ாிசா்வ் ஆகிவி�’ என�்என�் என் வ�ப்பில் உளள் �மாா் என்னிடம் ெகஞச் ினான.் அவைனக் ேகலி ெசய�் விட�் அங்கி�ந்� கிளம்பிேனன.்ஆனால,் நான் சிறி��ட ஒத�் கெ் ௧ாள்ளாமல் நின்ேறன்.‘ரா�! வாழ்க்ைக ஒ� வட்டம.் அதில் ெவலப் வன் ேதாற்பான், ேபாட�் நா�ம் வந்த�, என் வ�பப் ில் உளள் அைனவ�ம் நன்�ேதாற்பவன் ெவலவ் ான.் இதில் நாம் ேதால்வி அைடவைதப் பயிறச் ி எ�த்�க்ெகாண�் வந்தனா். ‘தி� �ாத் த் ி பா��க்�பற்றி ஏன் நீ வ�தத் ப்ப�கிறாய். நாம் இதில் பங்ெக�தத் ாேல உடல் நலம் சாியிலல் ாததால் அவனால் வர��யா� என்�ேபா�ம். ‘ெவளள் தத் ைனய மலா் நீடட் ம் மாநத் ாத் ம் உள்ளத் �றிவிடட் ாா். நம்�ைடய ெதாடா் ஓட்டக் ��விற�் இன்�ம்தைனய� உயா்�’ எைத�ம் ஒ� நல்ல எணண் த�் டன் ஒ�வா்பாாத் ்தால,் அதில் ெவறற் ி அைடவ� �லபம’் என�் �மாா் பலவழிகளில் எனை் ன ஒத�் க்கச் ெசாலல் ி வற�் �தத் ினான.் ேதைவ’ என�் �மாா் �றியைதக் ேகடட் �டன் என் மனதத் ில்இதற்ெகல்லாம் என்ன காரணம்? ஏன் இந்த நிைல? என்� நான் பலே் வ� எணண் ங்கள் ஓ�ன. ஒ�ேவைள என்ைனஎன் நிைன�களில் பின்ேநாக்கிப் பயணித்ேதன். ஓடசெ் சால்வாாக் ேளா என�் நான் அஞ்சிேனன். தி� �ா்த்தி எனை் ன ேநாகக் ி எ�த்� ைவத்த ஒவெ் வா� அ��ம் என்மாணவாக் ேள! நம் பள்ளி �தன�் ைறயாக ஒ� ேபாட�் இதயத் ��பை் ப அதிகாித்த�. என் ெநஞச் ம் ‘படக்படக’் என்�நடத்தபே் பாகிற�. இதில் ஒவெ் வா� வ�பப் ிலி�ந�் ம் தாளம் ேபாடட் �. ‘ரா�, பா� இன்� வரமாடட் ான் எனப் தால்மாணவாக் ள் தடகளப் ேபாட்�களில் பங�் ெப�வா். ஆனால,் நீ தான் அவ�க்�ப் பதிலாக ஓடேவண்�ம், �மாா் உனன் ிடம்ஒவெ் வா� வ�ப்பி�ம் ஒ� ாிசாவ் ் இ�க்க ேவண்�ம் என்ன ெசய்யேவண�் ம் என�் ��வான’் என்� �றிவிட்�,எனற் ாா் என் ஆசிாியா் தி� �ாத் ்தி அயய் ா. எனக்� ஓ�வ� எனை் னப் ேபசவிடாமல் தி� �ா்த்தி ெசன்றாா.் ‘�மாா,் சி�என்றாேல காய்சச் ல் வந்� வி�ேம நான் எபப் �யாவ� ாிசா்வ் வயதிலி�நே் த நான் ஓ�வ� எனற் ாேலேய பயபப் �ேவன.்இடத்ைதப் பி�த�் விட ேவண்�ம் என�் என�் ௭ன் மனத்தில் எனக�் ப் பதிலாக ேவ� யாைரயாவ� ஓடச்ெசால்’ என�்நிைனத்தவா� என் ைககைள உயாத் த் ிேனன.் ‘ஆஹா! நான் ெகஞச் ிேனன.் ஆனால் �மாேரா ‘ஒ� மாணவன்மாணவா்கேள! ரா�ைவப் பா�ஙக் ள.் இநத் ப் ேபாட�் யில் ஒ� ேபாட�் யில் மட�் ம் தான் கலந�் ெகாளள் லாம். நம்கலந�் ெகாள்ள எவ்வள� ஆாவ் மாக இ�க்கிறான்’ என�் வ�ப்பில் மீதம் இ�ப்ப� நீ மட்�மத் ான்; அடம் பி�கக் ாமல்தி� �ாத் த் ி உறச் ாக�டன் �றினாா். ஆனால் நான் ாிசாவ் ் வா. இலை் லெயன்றால் நம் வ�ப�் இநத் ப் ேபாட்�யில்இடத்ைதப் பி�ப்பதற்காகக் ைகைய உயாத் த் ிேனன் என்பைத கலந�் ெகாளள் ��யாமல் ேபாய்வி�ம’் என்றான.் நான்அறிநத் தி� �ாத் ்தியின் �கதத் ில் உறச் ாகம் ேபாய்விடட் �. அவன் �றியைதக் ேகட்காமல் அஙக் ி�ந்� ஓ�விட்ேடன.் நான்என் வ�ப்பில் உளள் அைனவ�ம் ெவவே் வ� ேபாட�் க�க்�த் ஓ�னால் என் வ�ப்� கண�் ப்பாகத் ேதாற்�வி�ம் ேம�ம்தங்கைளப் பதி� ெசய்�ெகாண்டனா.் எலே் லா�ம் என்ைனப் பாா்த்�ச் சிாிக்கப் ேபாகிறாா்கள் நான் இந்தப் பிரசச் ிைனயிலி�ந�் தளள் ி இ�ப்ப�தான் சாி என�்பளள் ி ��ந்� என் வ�ப்ைப விட்� ெவளிேய ெசல்�ம் ��ெவ�தே் தன.்ேபா� நான் சதய் ாைவச் சந்தித்ேதன.் அவன் ஒ� விபத்தில்தன�் ைடய கால்கைள இழநத் தால் சக்கர நாற்காலியில் ‘மாணவாக் ேள! அ�தத் தாக இ��� மடீ ட் ா் ஓடட் ம் நைடெபற 221இ�க்�ம் நிைலயாகிவிடட் �. ‘என்ன ரா�! எபப் � உள்ள�’ என�் ஒலிெப�க்கியில் நான் ேகடே் டன். அதில்இ�க்கிறாய்?’ என்� ேகட்ேடன். ‘நான் இ��� மடீ ட் ா் சதய் ா�ம் பங�் ெப�கிறான் என்பைத அறிநத் �டன் அவன்ஓட்டத்தில் பங்�ெபறப் ேபாகிேறன;் எனக�் மிக�ம் ஓ�வைதப் பாா்க்கச் ெசன்ேறன். �பப் ாக்கியின் சதத் தை் தக்சந்ேதாஷமாக இ�கக் ிற�’ என�் சதய் ா �றினான். ‘நீ ேகடட் �டன் அைனத�் மாணவா்க�ம் மினன் ல் ேவகதத் ில்ஓடப்ேபாகிறாயா? அலல் � நாறக் லியில் உட்காாந் �் ெகாணே் ட ஓடத் ெதாடஙக் ினா். சதய் ாேவா மிக�ம் கஷட் ப்பட்� தன் இ�

Tamil Essay ைககளால் நாறக் லிையத் தளள் ித் தளள் ிச் ெசன்றான். �றற் ி ேபாவ� ேபால் நிைனத்�க்ெகாண�் ஓ�ேனன். நானக் ாவ� நினற் அைனவ�ம் தஙக் �ைடய ைககைளத் தட�் அவைன ஓடட் கக் ாரரான �மாைர ெந�ங்கிேனன். எனை் னச் �ற்றி�ள்ள உறச் ாகபப் �தத் ினா.் நான் என்ைன அறியாமேலேய ைக தட்டத் எலே் லா�ம் ‘ரா�, ரா�’ என்� கத�் வைதக் ேகட்ேடன;் ெதாடஙக் ிேனன.் உடல் ஊன�றற் சதய் ா அவ்வா� ெசயவ் ைதப் மகிழ்ந்ேதன். ௭ன்ைனத் ெதாடாந் ்� ஓ�ய �மாா் �தலாவதா௧ பாாத் ்த நான் சிறி� ேநரதத் ிற்� நகரேவ ��யாமல் நின்ேறன.் வ�வைதப் பாாத் ்ேதன். உடேன என் வ�ப�் ஆசிாிய�ம் சதய் ா இ��� மடீ ட் ா் பநத் யதை் த ��த்த உடேனேய நான் மாணவா்க�ம் எஙக் ைளத் �கக் ிகெ் காண்� பாராட�் னா். நான் அவனிடம் உடேன ெசன்ேறன.் ‘சதய் ா, அன�் உன்ைனக் ேகலி மகிழ்ச்சிக் கடலில் �ழ்கிேனன.் ெசயத் தற�் என்ைன மன்னித�் வி� உன்ைனப் ேபானற் ைதாியசாலிைய நன் �ன்� பாா்த்தேத இலை் ல’ என�் ‘ெவறற் ி ேவண�் மா ேபாட�் ப் பாரடா எதிா்நீச்சல் கண்ணாீ ் மல்க அவனிடம் �றிேனன.் ‘ரா� நான் என் உடல் சாிதான் ேபாடா தைலவலி எனப் � ெவ�ங�் சச் ல்’ ஊனத்ைதப் ெபாிதாகக் க��வேத இல்ைல. இைத நான் ெபாி�ப�த்தியி�நத் ால் எனன் ால் வாழக் ை் கயில் எைத�ம் என்�ம் திைரப்படப் பாடல் என் மனத்தில் ஒலிதத் �. நான் சாதிகக் ��யாமல் ேபாயவ் ி�ம.் ேதாலவ் ிைய நிைனத்� என் வ�ப்பிற்� ஏறப் டப்ேபா�ம் பிரசச் ைனைய எணண் ி அஞச் ிேனன். ஆனால், எதிாெ் காணட் ‘வாழ்கை் க ௭ன்றால் ஆயிரம் இ�க்�ம் ேபா�தான,் அதற�் ஒ� நலல் தாீ �் ம் ���ம் எனன் ால் வாசலே் தா�ம் ேவதைன இ�க்�ம் ெகாண்�வர ���ம் எனப் ைதத் ெதாிந்�ெகாண்ேடன். வந்த �னப் ம் எ�ெவனற் ா�ம் வா� நின்றால் ஓ�வதிலை் ல எைத�ம் தாங�் ம் இதயம் இ�நத் ால் இ�தி வைரக்�ம் அைமதி இ�க�் ம்’ என்ப� ேபால நான் என் வாழக் ்ைகயில் நடநத் அநத் விபத்ைத நிைனத�் க் ெகாண்ேட எனக்� ஏற்ப�ம் பிரசச் ிைனகைளச் சநத் ிக்காமல் பயப்பட்� இ�நத் ால் நான் அநத் ப் பிரச்சிைனக�க்�த் தாீ �் காண ��நத் ி�கக் ா�. ‘�யற்சி�ைடயாா் இகழ்ச்சி அைடயாா’் எந்தப் பிரச்சிைனைய�ம் பயம் இலல் ாமல் சநத் ித்�ப் பாா், கண்�ப்பாக நீ ெவறற் ி ெப�வாய்!’ என்� சத்யா �றிய ஒவ்ெவா� ெசால்�ம் என் மனத்தில் ஆழமாகப் பதிந்த�. ‘சத்யா, நீ என் கணக் ைளத் திறந�் விட்டாய.் இதற�் நான் என்ன ைகமா� ெசய்யப் ேபாகிேறன் எனே் ற ெதாியவில்ைல’ என�் �றியவா� நான் �மாைர ேநாகக் ிச் ெசன்ேறன்.222 ‘�மாா,் இப்ேபா� ெசால், நான் என்ன ெசயய் ேவண்�ம?் ’ என�் �மாைர வினவிேனன். ‘ரா�, நீ கண்�ப்பாக வ�வாய் என�் எனக்�த் ெதாி�ம். நாம் இதில் ெவற்றி ெப�வ� �கக் ியமலல் ; பங்� ெப�வேத �கக் ியம’் என�் �றியவா� ெதாடா் ஓட்டதை் தப் பற்றி என்னிடம் விளக்கினான். நான் என் வ�ப�் க்� �ன்றாவ� ஓடட் கக் ாரராக இ�ந்ேதன.் �ப்பாகக் ிச் சத்தம் ேகடட் �. என் ெநஞச் ம் பயதத் ில் ேவகமாக அ�கக் த் ெதாடஙக் ிய�. நான் என் மனதை் த ஒ�மனப்ப�த்திேனன.் என்�ைடய ைகக�் த் ெதாடா் ஓடட் க் கம்� வநத் � அைத என்�ைடய உயி�க்�ச் சமமாக நிைனத்�க்ெகாண்� ஓ�ேனன.் உலகேம என் பின்னால் �க�் �றாக உைடந்�

Tamil Essayஅபராதம் விதிதத் ல் பயன் த�ம் தண்டைன — க�த�் ைரகக்அஷர் ஃப் ேராஷன் Ashraf Roshan4.18 Jude‘க�� கௗ�ம் கள�தான,் கற�் ரம் கள�ம் கள�தான’் இைழத்தாா் ௭ன்பைத மறந்�வி�கிேறாம.் அபராதப் பணதை் த௭ன்ப� பழெமாழி. ெபாிய �றற் மாக இ�ந்தா�ம் சிறிய அவாிடம் நடட் ஈடாகக் ெகா�தத் ால் அவ�க்�ம் ஒ� வைகயான�ற்றமாக இ�ந்தா�ம் �ற்றம் �ற்றேம. சி� �றற் மத் ான் நியாயம் கிைடக�் ம் அல்லவா?௭னச் ெசாலல் ி �ற்றச்ெசயைல நியாயபப் �தத் ��யா�.இ�ேவ அப்பழெமாழியின் க�தத் ா�ம.் ஆனால் தவறான ஒ� ேவைள, �றற் ம் சாட்டப்படட் வன் உண்ைமயில்இடஙக் ௗில் �ப்ைபையப் ேபா�பவ�க�் ம் ெகாைல நிரபராதியாக இ�ந்தால் அபராதப் பணத்ைத அவனிடம்ெசயப் வ�க�் ம் ஒேர தணட் ைன ெகா�க்க இய�மா? ��யா� தி�பப் ிக் ெகா�கக் லாம். அெமாிக்காவில் ஒ�வா் �ற்றம்அல்லவா? �பை் ப ேபா�வ�க�் த் �க�் த் தணட் ைன மிகக் ெசய்யாமல் இ�ந்தா�ம், சாடட் ப்பட்ட �ற்றத்திற்காகக�ைமயான தணட் ைனயா�ம.் இ� ேபான்ற �ழந் ிைலகளில் வழங்கபப் ட்ட சிைற தணட் ைனைய 20 வ�டஙக் �க�் ேமல்சி��றற் ஙக் ள் ெசய்பவ�க்�ச் சற�் ெமனை் மயான அ�பவித்தாா். அவா் நிரபராதி ௭ன்� நி�பிக்கப்பட்டேபா�தண்டைனதான் அபராதம். இகக் ாரணத்தால் அபராதம் அவ�க்� நடட் ஈடாக நிைறய பணம் ெகா�க்கப்படட் �. ஆனால்விதிபப் � பயன் த�ம் தணட் ைன ௭னப் � சிலாின் க�த்�. அேத ேபான 20 வ�டஙக் ள் தி�ம்பக் கிைடக�் மா? அபராதங்கள்அபராதம் �றற் வாளிகளம் �ீ சிைறத் தணட் ைனேபால் ெபாிய இபப் ிரச்சிைனையத் தவிாத் �் வி�கின்றன.தாக்கதை் த ஏறப் �தத் ாததால் அ� பயன் த�வதில்ைல ௭னப் �ேவ� சிலாின் க�த�் . ஆனால,் அபராதம் விதிபப் � சில வைககளில் ௭ந்தப் பயைன�ம் அளிகக் ா�. பணமிலல் ாதவ�க�் அபராதம்வன்�ைறயறற் �றற் ஙக் �க�் அபராதம் விதிப்ப� உகந்த விதி௧்௧ப்பட்டால் அவனால் அபப் ணதை் தச் ெச�த்த இயலா�.தண்டைன. அபராதம் விதிப்பதனால் �றற் வாளி மட்�ேம அதனால் ஒ� பய�ம் இலை் ல. அேத சமயத்தில் நிைறயதண்�க்கப்ப�வான். ஒ�வ�க்�ச் சிைற தணட் ைன பண�ளள் �ற்றவாளி௧ளிைடேய அபராதஙக் ள் ெபாியவழங்கப்பட்டால் அ� அவைன மட்�ம் பாதிகக் ா�. அ� தாகக் த்ைத ஏறப் �த்தா�. சிாித்�க்ெகாணே் ட அபராதம்அவன் ��ம்பத்�கே் க ஒ� ெபாிய நட்டம.் ��மப் தத் ிற்காகச் ெச�தத் ிவிட�் ம�ப��ம் �ற்றம் �ாிவா.் �ற்றதத் ிற்�த்சம்பாதிக்க ஒ� ைக �ைறந�் வி�ம். ஆனால், அபராதம் தணட் ைனயான அபராதம் �றற் ம் ெசயய் அ�மதிக்விதிபப் தால் இச�் ழந் ிைலையத் தவிாக் ்கலாம.் �ற்றவாளி கடட் ணமாகிவி�ம.் அபப் �யானால,் லஞச் தத் ிற�் ம்விைரவாக அபராதத்ைதச் ெச�தத் ிப் பிரசச் ிைனக�் ஒ� அதற்�ம்ஒ� வித்தியாச�ம் கிைடயா�.��ைவக் கட்டலாம.் ஒ� நாணயதத் ிற்� இரண்� பக்கங்கள் இ�ப்ப�ேபாலேம�ம், அபராதஙக் ள் விதிப்பதால் சி� �றற் ஙக் ளின் அபராதம் விதிபப் தால் நனை் மக�ம் உண�் . தீைமக�ம்௭ண்ணிக்ைகையக் �ைறத்�விடலாம.் ‘காேசதான் உண�் . அவற்ைற அளவிட்�ப் பாாக் �் மே் பா� பயன்களத் ான்கட�ளப்பா, அநத் க் கட��க்�ம் அ� ெதாி�மப்பா’ ௭னப் � அதிகமாக இ�கக் ின்றன என்� ேதானற் ினா�ம,் ஒவெ் வா�திைரபப் டப் பாடல.் இப்பாடல் �லம் மனிதனால் பணதத் ிற்�க் வழகக் ி�ம் ெவவ்ேவ� �ழ்நிைலகைௗக் க�தி, தக்கெகா�கக் பப் �ம் �கக் ியத�் வம் மிக அதிகமான� ௭ன்பைத தணட் ைன வழங�் வ� சடட் தத் ின் கடைமயா�ம்.அறியலாம். இவவ் ௗ� �கக் ியமான பணதை் த ஒ� சி��றற் தத் ிற்�ச் ெசலவிட மனிதன் தயங்�வான். ௭னேவ ஒ�தடைவ ஓ�வ�க�் அபராதம் விதிதத் ால,் அவன் ம�ப��ம்அக்�ற்றத்ைதச் ெசய்வதற�் வாயப் ்�கள் �ைறவாக இ�க்�ம.்அபராதப் பணம,் யாா்ேமல் �ற்றம் இைழக்கப்படட் ேதா 223அவ�க்� நடட் ஈடாகக் ெகா�க்கபப் டலாம். இ�ேவ அபராதம்விதிபப் தனால் கிைடக�் ம் �ன்றாவ� பயனா�ம.் பலேநரங்கௗில் �றற் ம் இைழத்தவ�க்� அதிக �க்கியத்�வம்ெகா�கக் ிேறாம். அதனால் அவா் யாா்ேமல் �றற் த்ைத

Tamil Essay சாதிகக் இயலாத� எ��மிலை் ல என�் ம் நம்பிகை் கைய உ�திபப் �த�் ம் வைகயில் அைமந்த ஒ� சமப் வம.் � நவனீ ் கி�ஷ்ணன் M Naveen Krishnan 4.15 Noah சாதைன �ாிவதறே் க ௧ட�ள் மனிதைனப் பைடத்தாா். பயன்ப�த்திகெ் காண்ட பயம் ௭னை் னக் ெகட�் யாகக் அவவ் ைகயில் மனிதன் ��ப் ��ச் சாதைனகைள ெகளவ்விகெ் காணட் �. இப�் வியில் பைடத�் த் தன�் ைடய அறிைவ�ம் �கைழ�ம் ேமன்ேம�ம் வளா்த�் கெ் காணே் டயி�க்கின்றான.் ‘யாைனயின் பலம் அதன் �மப் ிக்ைகயிேல அதனால்தான் சாதிக்க இயலாத� ௭��ம் இல்ைல மனிதனின் பலம் அவன் நமப் ிக்ைகயிேல’ ௭ன்� அறிநே் தாா் ��கின்றனா். இ�தான் உணை் ம. ஆனால், இந்த உணை் மைய உணராதவா்௧ள் பலா் ௭ன்பாா்கள். ஆனால,் ௭னே் மல் ௭னகக் ி�நத் ெகாஞ்சம் உள்ளனா். இப்ெபா�� அநத் ௭ணண் ிக்ைகயில் ஒா் ஆள் நமப் ிகை் ய�ம் நான் இழந�் விட்ேடன.் ப�பப் ில் மட�் மத் ான் �ைறநத் ி�கக் ிறாா.் அவா் ேவ�யா�மில்ைல நானத் ான்! ேகாட்ைடவி�கிேறன் ௭ன�் �தலில் நிைனத்ேதன.் ஆனால், ௭ைத�ம் சாதிபப் � ௭ன்ப� ௭ளிதான ெசயலன்� ௭ன்� விைளயாட�் �ம் ௭ன்னால் சிறந�் விளங௧் ��யவில்ைல. என் ௭ண்ணியி�ந்த ௭ன் ௭ண்ணதை் த�ம் வாழக் ை் கைய�ம,் ௭ன் மனம் �௧�் �றாக உைந்த�. வாழ்கை் கேய ��ந�் விட்ட� ��ம்பத்தினாின் ஆதர�ம,் ௭ன் நண்பாக் ளின் ஊக்க�ம் என்� அ�� �லம்பிேனன.் தி�ப்பிப் ேபாட்�விடட் �. அநத் ச் சம்பவதை் த உஙக் �டன் பகிா்ந�் ெகாள்ள�ம் உங்க�க�் நமப் ிகை் க�டட் �ம் ஒ� நாள் வா�பே் பான �கத�் டன் வானத்ைதப் ஆைசப்ப�கிேறன். பாா்த்�கெ் காணே் ட நடந�் ெகாண்��ந்ேதன.் திடீெரன�் யாேரா பியாேனா வாசிக்�ம் இைச ௭ன் காதில் வி�ந்த�. ௭ன் ெபயா் �ரௗி. இரண்� வ�டஙக் �க�் �ன�் தான் அந்தச் “ஆஹா! ௭ன்ன இனிைமயான இைச! ேகட்பதற�் ச் �கமாக சம்பவம் நடநத் �. அப்ெபா�� நான் உயா்நிைல இரண்�ல் உளள் ேத! ௭ன்� �ற்�ம் �ற்�ம் பாா்தே் தன.் நான் பாா்தத் � பயி�ம் மாணவன.் நல்ல பௗௗ் ி; நல்ல ஆசிாியா௧் ள;் ௭னை் ன ஓ� கணம் சிைல ேபால் ஆக்கிய�. என்னால் என் நல்ல நணப் ாக் ௗ் ௭ன ௭னக�் ௭லல் ாம் நலல் ைவயாகேவ கண்கைௗ நமப் ��யவில்ைல. அங்ேக இரண�் ைககைள�ம் அைமநத் ன. இவறே் றா� ௭ன் ெபற்ேறாா்கௗின் அௗவிலல் ாத இழந்த ஓா் இைௗயா் தன் கால் விரல்களால் பியாேனாைவ மிக அன்பினா�ம் நான் ப�பப் ில் சிறந்� விௗங்கிேனன். இவ்வள� அழகாக வாசித�் க்ெகாண�் �ந்தாா். என் கண்கௗிலி�ந�் நல்லனவற்ைற அௗித்த ஆண்டவன் ௭னக�் மிகப் ெபாிய �த�் கக் ள் ேபால் கணண் ீாத் �் ௗிகள் உ�ணே் டா�ன. எனன் ால் �ைறையத் தந்�விடட் ான். அ�தான் தன்னமப் ிக்ைகயினை் ம. ��நத் ெதாைகைய அவ�க்� அௗிதே் தன். நான் தன்னம்பிக்ைக இலல் ா� ெபாந்�க�் ௗ் இ�க்�ம் �ண்ெடலிையப் ேபால் இ�ந்ேதன். அகக் ணம,் பல ேவதைனகைள�ம் பிரச்சிைனகைள�ம் அ�பவிக்�ம் இவேர வாழேவண்�ம் என்ற நம்பிக்ைகேயா� நான் ௭ைதச் ெசயத் ா�ம், ௭னன் ால் ���மா? நான் உைழத�் ச் சாதித்�க் காட�் ம்ேபா�, எந்தக் �ைற�ம் இலல் ாத, இைதச் ெசய்யக்��யவனா? ெசய்வதில் ஏேத�ம் தவ� அவைரவிடப் பல வைககளில் வசதிகைள அ�பவிக்�ம் ெசய்�வி�ேவனா? ௭ன்னால் இைதச் சாதிக்க ���மா? ௭னப் ன என்னால் ஏன் எைத�ம் சாதிகக் ��யா� என்ற ஓா் எணண் ம் ேபான்ற பல ேகௗவ் ிக்�றிகௗ் ௭ன் தைலேமல் நாட�் யம் ஆ�ம். என் மனத்தில் ேதான்றிய�. அபே் பா� என் �கதத் ில் �னன் ைக ௭ந்த ேவைௗயி�ம், ௭நத் ேவைலயி�ம் ௭ன் சிந்தைன இப்ப� மின்னிய�. “மனதில் உ�தி ேவண்�ம்” எனற் பாரதியாாின் இ�க்க, ௭னன் ால் ப�ப்பில் ௭பப் �ச் சிறந்� விளஙக் ��ந்த� கவிைத வாிகைள மநத் ிரமாக எ�த�் கெ் காண�் என்னால் ௭ன்� ேகட்பாீ க் ௗ்! அ� ஏேதா ௭ன் அதிா்ஷட் மத் ான.் எைத�ம் சாதிகக் ���ம் என்� என் ேமல் நம்பிகை் க ைவதே் தன.் எனக்�ள் ��மாதிாியான �த�் ணா்சச் ி224 காலங்கள் பறைவகள் ேபால் பறந்ேதாட, ௭ன் வாழக் ை் கயில் பரவிய�. “விடா�யறச் ி விஸ்ப�ப ெவறற் ி” என்பைத நான் அதிா்ஷட் ம் அ� இஷ்டம் ேபால் வர ஆரம்பிதத் �. ௭தி�ம் ஒ� உணாந் ்ேதன். அனற் ிலி�ந்� எைத�ம் சாதிக்கலாம் எனற் நலல் ��� ஏறப் டவிலை் ல. ந�க்கடலில் தளள் ிவிடப்படட் வன் தன்னமப் ிகை் க�டன் ெசயல்பட�் , ேமற்ெகாண்ட ெசயல்கள் ேபால் நான் திணறிேனன். இைதத் தனக�் ச் சாதகமாகப் அைனத்தி�ம் வாைக�� வ�கிேறன்.

Tamil Essayகணண் ால் காணப் �ம் ெபாய;் காதால் ேகடப் �ம் ெபாய்; தரீவிசாாிபப் ேத ெமய்.மணிமாறன் மேனாஜ�் மாா் Manimaran Manojkumar4.1 Joshua( உண� நிைலயத்திற�் ள் அவசரமாக �ைழந்த நற’ எனக் க�த்�க்ெகாண�் இ�ந்தாா.் அவா் �கத்தில் ஈவா�க்ைகயாளா் ஒ�வா் அங�் ள்ள இ�கை் க ஒன்ைற ஆடவில்ைல. உணைவ ேவ� �கக் ிக்ெகாண�் அைலய�ைறயின்றித் தமதாகக் ிகெ் காண்டாா். அநத் ச் சமப் வதை் த ேநாிடட் தால் அவா் ேகாபதத் ில் எாிமைல ேபால் ��றிக்விவாித�் எ�த�ம் ) ெகாண்��நத் ாா். அைதக் கண்ட எனக்� ‘ஆதத் ிரகார�க�் ப் �த்தி மட�் ’ எனற் பழெமாழிதான் நிைன�க�் வந்த�.அ� ஒ� அந்திசா�ம் ேநரம், வானம் தகதக எனச் ெஜாலித்த�.அழகாகக் காடச் ியளித்த வானதத் ில் ேமகக்�டட் ஙக் ள் ெமலல் இ�கை் கையத் ேத� திாிநத் அந்த ஆ�க்� இ�தியில் ஓா்நகாந் �் ெகாண�் �ந்தன. எங�் ம் மலல் ிைகப் �வின் வாசம் இ�க்ைக ெதன்பட்�. அவைரக் கவனித்�க் ெகாண�் �நத்கமகம என�் வீசிெகாண்��நத் �. ���� என�் ெதனற் ல் நான் அவாின் பாா்ைவ மா�வைதக் கவனிக்கத் தவறவில்ைல.வசீ , சி� பறைவகள் சிறக�த்�ப் பறந்�ெகாண�் �நத் ன. அேத இ�க்ைகயில் அமர அதன் அ�கில் நடந�் வந�்அநத் அழகிய காடச் ிையக் கண்� மகிழ இயலாத நிைலயில் ெகாண�் �நத் வயதான �தாட்� ஒ�வைரத்தான் அவா்நான் இ�ந்ேதன.் என் நிைலைய ெநாந்�ெகாண்ேட பாா்த�் கெ் காண�் �நத் ாா். �தாட்�க்� அநத் இ�கை் கையநான் என் வடீ ்�ல் என் அைறக�் ள் அமா்ந்� வீட�் பப் ாடம் விட்�கெ் கா�த�் நகாந் �் வி�வாா் அநத் ஆடவா் எனெசய�் ெகாண்��நே் தன். ேதா�் க்காகப் ப�த்�க் ெகாண�் �ந்த எதிாப் ாா்தத் எனக்� ஒ� ெப�ம் அதிா்சச் ி ஏறப் ்பட்ட�. ‘இப்ப�என்ைன விட�் விட�் என் ��ம்பதத் ினா் வடீ ்�க்கான எல்லாம் மனிதா்கள் இ�க்கிறாா்களா?’ என என்ைன ேயாசிகக்ெபா�டக் ள் வாஙக் ெவளிேய ெசன�் விடட் னா.் மதியம் ைவக�் ம் அள�க�் அநத் ஆடவா் ஏேதா ஓடட் பப் ந்தயத்தில்ஒ�ங்காகச் சாபப் ிட ��யாமல் ேபானதால் பசி வயிற்ைறக் ஓ�வ�ேபால, தன் உணைவ ஒ� ைகயில் வித்ைதக்காராே் பாலகிள்ளிய�. உடேன எ�ந்� வீட்��ளள் �ளிாச் ாதனப் நிைலபப் �த்திகெ் காண�் அந்த இ�கை் கக்� விைரந்�ெபட்�ையத் திறந�் சாப்பிட ஏதாவ� இ�க்கிறதா எனப் ஓ�னாா். அந்த ஒ� கணத்தில் அநத் ஆடவைரப் பறற் ி ஆயிரம்பாாத் ்ேதன;் அதில் ஒன்�மிலை் ல. �ைற கண்�பி�த்�த் திட�் ேனன.் பாி�, இரக்கம் இலல் ாத மனிதன், �த்திெகட்டவன,் �யநலவாதி என அவைரப்ேவ� வழியின்றி வயிறை் ற நிரப்ப வடீ �் ற�் அ�கில் உளள் பலவாறாக மனத்�ள் திட்�த் தீா்த்ேதன.்உண� நிைலயதத் ிற�் ச் ெசன�் சாப்பா� வாங்கலாம் என��ெவ�த்ேதன். மின்னல் ேவகத்தில் �றபப் ட்ட நான் அ�த்த என் சிநத் ைன ஓடட் ம் ��வதற�் ள் அந்த ஆடவா் தன�கணம் அந்த உணவகதத் ில் இ�ந்ேதன். நான் உணவகதத் ிற்�ள் ஓடட் த்ைத ��த�் கெ் காண்� அந்த �தாட�் க்� �ன்னேர�ைழந்த அேத ேநரம் என் கவனத்ைத ஈா்கக் க�் �ய வைகயில் அந்த இ�க்ைகைய அைடநத் ாா். சற்�ம் ேயாசிகக் ாமல்ஓா் ஆடவா் அவசர அவசரமாக உண� நிைலயத்திற்�ள் இ�கை் கயில் அமாந் ்தாா் அந்த ஆடவா.் ‘டம’் என�் சதத் ம் ேகடட்�ைழந்தாா.் ‘அநத் மாைலப் ெபா�தில் அபப் � என்ன பசி ம�ெநா� ‘அய்ேயா’ என அநத் ஆடவாின் �ரல் ஒலிதத் �.இவ�க்�’ என ேயாசித்�க் ெகாணே் ட எனக்�க் ேகாழி சாதம் என் மனம் ஆதங்கதத் ிலி�ந்� ஆனநத் தத் ிற்� மாறிய�.வாஙக் ஒ� நீண்ட வாிைசயில் நினே் றன். ‘ெபா�தத் ாா் �மி இ�கை் க உைடந்ததால் அநத் ஆடவா் கேீ ழ வி�நத் ைத எணண் ிஆள்வாா’் என மனைதத் ேதற்றிக்ெகாண�் வாிைசயில் என் மனம் நிம்மதி அைடந்த�. அ�தத் கணேம வலி�டன்நிற்கலாேனன். இ�பை் பப் பி�தத் வா� எ�ந்த அநத் ஆடவா,் அ�கில் இன்�ம் அதிாச் ச் ியில் உைறநத் ி�நத் �தாட�் அ�படாமல் இ�கக் ிறாராெம�வாக நகா்நத் அந்த வாிைசயில் நின்ற நான் சலிப்�டன் என உ�தி ெசய்ய �யன்றாா்.எனை் னச் �ற்றிக் கண்கைளச் �ழலவிடே் டன.் �னன் ா் பாாத் ்தஅேத ஆடவா் மணீ �் ம் என் கண் �ன்னா் ேதான்றினாா். ஒ� நிமிடம் என் இதயேம நினற் �ேபான்ற ஓா் உணா�் 225�டட் மாக இ�ந்த அந்த உண� நிைலயத்தில் அமா்ந�் ஏறப் டட் �. �றற் உணா்சச் ியால் ெவடக் ித் தைல �னிநே் தன்.சாப்பிட ஓா் இ�க்ைகையக் கண�் பி�கக் ச் சிரமபப் ட்�க் அநத் ஆடவா் உைடநத் ி�நத் இ�கை் கயில் அந்த �தாட�் ையெகாண்��ந்தாா.் கண்கள் இரண�் ம் சிவகக் , பறக் ைள ‘நற அமரவிடாமல் த�பப் தற்�த்தான் அவ்வா� ெசயத் ாா் என்ப�

Tamil Essay எனக்� விளஙக் ிய�. இப்ப�ேயாா் நல்ல மனிதைரத் தவறாக எணண் ிவிட்ேடாேம என நான் எனை் னேய ெநாந்�ெகாணே் டன். வயிறற் ில் இ�நத் பசி மனதத் ில் �றற் உணாச் ்சியாக மாற அந்த உண� நிைலயதத் ிலி�ந�் பல சிந்தைனக�டன் கிளம்பிேனன். கண்ணால் ௧ாண்ப�ம் ெபாய,் காதால் ேகட்ப�ம் ெபாய், தீர விசாாிபப் ேத ெமய் என அறிநே் தன். ஆயிரம் வழிகளில் ெகட்டவனாகலாம். ஆனால் ஆயிரம் நல்ல� ெசய்தா�ம் நலல் வனாக ��வதில்ைல என இந்தச் ச�தாயத்ைத�ம் எனை் ன�ம் �ைறபட�் கெ் காண்ேடன். இன�் நடந்த� என்�ம் மறக்காத வைகயில் கிைடத்த வாழக் ை் கப் பாடமாக அைமநத் ைத எணண் ி வியந்�ெகாண்ேட வீட்ைட ேநாக்கிச் ெசன்ேறன.்226

Tamil Essayஉன் ��ம்பதத் ில் நீ �ன்மாதிாியாக ஏற�் கெ் காளள் வி�ம்�ம்ஒ�வைரப் பறற் ி�ம் ஏற�் கெ் காள்வதறக் ான காரணஙக் ைளவிளகக் ி�ம் ஒ� கட்�ைர எ�த�ம்.ப.�தாஷ் ன் Palaniappa Sudharshan விளக்கமான கால அடட் வைனையத் தயாாித்�க்ெகாளவ் ாா.்2.11 Asher இந்தப் பழக்கத்தினாேலேய அவா் ேநரதை் த மிக�ம் சிறபப் ான �ைறயில் வ�த�் க்ெகாள்�ம் திறைனக் ெகாண�் ள்ளாா்.இந்த உலகத்தில் இ�க�் ம் எலல் ா மனிதாக் �க்�ம் இந்தத் திறன், எதிாக் ாலத்தில் ேவைல இடத்தி�ம் மிக�ம்மிக�ம் பி�தத் மானவா் ஒ�வா் இ�ப்பாா். ெப�மப் ா�ம,் �கக் ியமான திறன் என்பதால,் நா�ம் இந்தத் திறைனஎலே் லா�ம் அவாக் �க�் மிக�ம் பி�தத் மானவா் ஒ�வா் வளா்த்�க்ெகாளவ் தற�் எல்லா �யற்சிகைள�ம் ெசய்யத்இ�பப் ாா.் ெப�மப் ா�ம், ௭லே் லா�ம் அவாக் �க�் ம�க�ம் ெதாடங்�கிேறன.்ப��தத் மானவைர ஒ� �ன்மாதிாியாகக் ெகாண்� அவைரப்ேபாலேவ வாழக் ை் கயில் ெவற்றிப் பாைதயில் ெசல்லேவண�் ம் ேமற்கணட் நல்ல பழக்கஙக் ள் எலல் ாவற்ைற�ம்என்ற �றிகே் காைள ைவதத் ி�பப் ாாக் ள.் அநத் க் �றிக்ேகாைள ெகாண்��ப்பேதா� என�் ைடய அண்ணன் ப�பப் ி�ம்அைடய அவா்கள,் அவா்களால் ��ந்த எலல் ா �யறச் ிகைள�ம் மிக�ம் சிறந்� விளங�் வாா.் ேம�ம,் அவா் தமிழ்ப் பாடதத் ில்ெசயவ் ாாக் ள.் என் வாழக் ்ைகயில் இப்ப�பப் டட் வா் என் ெசாந்தக் சிறந்த ேதாச் ்சி ெப�வாா.் என்�ைடய அண்ணன், ‘�யறச் ி��ம்பத்தில் இ�க�் ம் என்�ைடய அணண் ேன ஆவாா.் உைடயாா் இகழ்சச் ி அைடயாா்’ எனற் ெபான்னான வாக்ைகத்நான் அவைரேய எனக�் ஒ� �ன்மாதிாியாக ஏற்�க்ெகாள்ள தன�் ைடய மனதத் ில் ெகாண்� ெசயல்ப�பவா். ஒவெ் வா�வி�ம்�கிேறன.் இைதப் பற்றி அ�தத் �த்� வ�ம் பத்திகளில் நா�ம் அவா் பல மணி ேநரம் ெசலவழித்�ப் ப�ப்பாா். ‘நாம்ேம�ம் விளகக் மாகக் காணே் பாம.் இப்ேபா� மிக�ம் க�னமாக உைழத�் ப் ப�த�் விடட் ால், எதிா்காலதத் ில் நம் வாழ்கை் க மிக�ம் சிறபப் ாக இ�க�் ம்,’என�் ைடய அண்ணன் உயாந் ிைல நானக் ில் பயி�ம் என�் என் அணண் ன் எனன் ிடம் அறி�ைர ��வைத நான்மாணவா். அவா் பல நல்ல பழக்கஙக் ைள�ம் பண்�கைள�ம் பல �ைற ேகட�் �கக் ினே் றன.் அவா் ப�ப்பில் மிக�ம் சிறந�்ெகாண�் �கக் ினற் தால,் நான் அவைர ஒ� சிறந்த விளங�் வதால் அவ�ைடய பளள் ி அவ�க�் ஒவெ் வா��ன்மாதிாியாக ஏற்�க்ெகாளக் ிேறன.் �தலாவதாக, ‘ைவகைற மாத�ம் உபகாரச் சமப் ளம் அளிக்கிற�.�யில் எ�’ என்ற வாிக�் ஏற்ப என்�ைடய அணண் ன்அதிகாைலயிேலேய மிக�ம் விைரவாக எ�ந�் ப�கக் என�் ைடய அண்ணன் மிக�ம் சிறப்பான தைலைமத�் வஆரம்பித்�வி�வாா். இ� பலாிடம் இல்லாத ஒ� மிக�ம் சிறநத் திறைன�ம் ெகாண்�ளள் ாா். சி� வயதிலி�ந்ேத அவ�ைடயபழகக் ம் என்� நான் நம்�கிேறன.் என்�ைடய அனை் ன�ம் வ�ப்பின் தைலவராக இ�ந்� வநத் ி�க்�ம் அவா், தன�் ைடயஇைதப் பறற் ி எனன் ிடம் அ�கக் � வலி��த்�கினற் தால், பளள் ியில் இபே் பா� �ைணத் தைலைமச் சடட் ாம்பிளை் ளயாகநா�ம் இந்தப் பழக்கதை் தக் கைடபப் ி�கக் த் ெதாடஙக் ிேனன.் விளங்�கிறாா.் ேம�ம், என�் ைடய அண்ணன் ��நத் வைர எல்ேலா�க�் ம் உதவிக்கரம் நடீ ்�ம் மனப்பானை் மையக்என் அண்ணனிடம் இ�க�் ம் மறெ் றா� நலல் பழகக் ம் ெகாண்�ள்ளாா.் அவா் தின�ம் எனக்� என்ேற சற்� ேநரம்எனன் ெவனற் ால், அவா் தன்�ைடய பளள் ி ேவைலகைள�ம் ஒ�கக் ி எனக�் ப் பளள் ி சம்மநத் ப்படட் ேவைலகளில் உத�வாா.்வடீ �் ப்பாடங்கைள�ம் உட�க்�டேன மிக�ம் விைரவாக அவா் இனெ் னா� ப� உயாந் �் , �திேயாா் இல்லத்தி�ம்��த்திட �யல்வாா.் நான் சற�் க் ��ம்�கக் ார மாணவன் ெதாண�் ழிய ேவைலகைள ேமற்ெகாள்வாா்.என்பதால,் விட�் ப்பாடத்ைத ��த்�க் ெகா�க்கேவண�் ய நாள்வைர காதத் ி�ந்�, அப்ேபா�தான் அநத் ேவைலையச் ெகயய் த் ேமற்கண்ட இவ்வள� சிறப்பான பழக்கங்கைள�ம் 227ெதாடங்�ேவன.் ஆனால,் என�் ைடய அண்ணேனா எனக�் பண்�கைள�ம் எல்லாம் என�் ைடய அண்ணன்மாறாக இ�ப்பவா.் ெகாண்��பப் தால் அவா் எனக�் ஒ� �னம் ாதிாி ஆவாா.் நா�ம் அவைரப் ேபால ெவற்றிப் பாைதயில் ெசல்ல ேவண�் ம்அவா் தின�ம் ெப�வவிைர� ரயில் வண�் யில் என்பேத என்�ைடய கன�...பள்ளியிலி�ந�் வீ� தி�ம�் ம்ேபா�, அந்த நா�க்கானவடீ ்�பப் ாடஙக் ைள எபே் பா� ெசயவ் �, அன�் எந்ெதநத் ப்பாடஙக் ைள ம�ப��ம் தி�பப் ிப் பாாப் ப் � என்� சிநத் ித்�, ஒ�

Malay Essay WANG BUKAN SEGALA- GALANYA Syahmi Hakimi B Saidi 4.18 Jude Aku dengan perlahan-lahan membuka tingkap bilik, membiarkan angin menerjah Wang merupakan jalan keluar yang telah digunakan secara keterlaluan oleh ibu dan masuk ke bilik. Angin malam bertiup sayup-sayup menempiaskan kedinginan. bapaku sehingga mereka sanggup menggantikan kasih sayang dan juga masa dengan Sebahagian kulitku tergigil-gigil disergah angin. Aku menjenguk ke luar tingkap untuk pemberian wang sahaja. Setiap hari aku dimandikan dengan wang dan aku semakin hari menikmati keindahan langit malam yang dipenuhi butir-butir bintang, menghias dada semakin muak. Aku faham pengorbanan mereka berdua sangat besar dan usaha mereka malam mengerdip cantik. Fikiranku melayang jauh, mengimbau kenangan silam. Air untuk memastikan keluarga kami dapat hidup dengan selesa tidak melepasi pandangan mataku jatuh membasahi pipiku yang gebu. Tidak aku sangka bahawa walaupun aku aku. Namun begitu, ibu bapa aku terlalu sibuk mengejar kejayaan dan kekayaan sehingga mempunyai segala-galanya yang dapat dibeli dengan wang, hatiku masih terasa kosong. mengabaikan tanggungjawab untuk mencurahkan kasih sayang kepadaku. Mereka tidak sedar bahawa yang aku perlukan sekarang adalah belaian kasih ibu dan ayah yang tidak Aku lemparkan pandangan ke arah koleksi mainanku yang tersusun rapi di rak-rak mungkin dapat dibeli dengan wang ringgit. Hingga kini, aku masih berasa kosong dan di satu sudut. Mainan-mainan yang aku punyai semuanya dibeli dari luar negara seperti hampa. Bagiku, wang bukan segala-galanya! Jepun, Amerika dan Eropah. Oleh itu, mainan-mainan dan juga cenderahati yang kubeli,228 semuanya kujaga dan simpan dengan rapi. Kesemua mainan yang ada di dalam bilikku dibeli oleh ibu dan ayah semasa mereka ke luar negara untuk urusan perniagaan. Koleksi mainan yang paling aku banggakan adalah koleksi patung ‘Pokemon’ kerana itu adalah koleksi mainan patung yang terbesar yang aku ada. Namun, walaupun memiliki semua mainan patung ini, aku tetap berasa sunyi kerana ibu dan ayah selalu sibuk bekerja hingga larut malam. Tambahan pula, mereka harus sering ke luar negara untuk urusan pekerjaan mereka. Aku tidak pernah kekurangan wang seperti rakan-rakanku. Malah, aku dapat membeli apa sahaja yang aku mahu, kasut sukan yang termahal, beg berjenama, malah telefon bimbit model terkini, semua sudah kumiliki. Namun, hatiku tidak bahagia. Aku sering kesepian di rumah dan hari demi hari aku digigit kesepian yang amat menyeksa. Kami tinggal di sebuah rumah banglo yang sangat besar di atas bukit yang mempunyai pemandangan yang sungguh indah. Walau bagaimanapun, rumahku selalu sunyi dan sepi seolah-olah tiada penghuni. Kadangkala, aku berasa takut berada di dalam rumah walaupun pembantu, yang kupanggil bibik, juga tinggal bersama kami. Bibiklah satu-satunya temanku di dalam rumah ini padahal sebenarnya aku haus akan kasih sayang ibu bapaku. Aku sering terkenang masa lalu semasa kami sekeluarga masih sempat keluar berjalan-jalan atau berkelah di tepi pantai. Kenangan manis itu masih berputaran di dalam minda kerana aku begitu merindui saat-saat mesra bersama keluargaku. Sejak kebelakangan ini, aku tidak berpeluang langsung untuk berinteraksi dengan ibu bapaku dan jika terdapat masa, mereka sibuk pula dengan perkara lain. Harapanku hancur bak kaca terhempas ke batu. Mulutku terkunci, hatiku tertutup rapat. Aku tenggelam dalam kepiluan. Aku terpaksa menjerit dalam kekosongan. Walaupun begitu, mereka selalu membeli sesuatu untuk aku sebagai tanda minta maaf mereka kepadaku. Inilah yang sering dilakukan oleh kedua-dua ibu bapaku. Bukan aku tidak bersyukur atas pemberian mereka tetapi aku rasa, ini adalah jalan pintas untuk menggembirakan aku. Mereka mencari jalan keluar yang mudah lalu lupa untuk meluangkan masa bersama anak mereka sendiri.

Malay EssaySuatu Kejadian yangMencemaskanMohammad Syakir B Fadil2.01 Reuben Kakiku berhenti mengayuh basikal dengan tiba-tiba apabila mendengar teriakan Semenjak hari itu, pasukan basikal kami tidak lagi berbasikal di terowong yang gelapFirman. Dengan pantas, aku menoleh ke belakang untuk melihat apa yang telah dan sunyi. Kini, kami lebih prihatin tentang keselamatan satu sama lain dan tidak mahuberlaku. Ternyata Firman tiada dalam kumpulan kami. Laluan yang tidak bercahaya itu kejadian yang amat menakutkan itu berlaku lagi. Kami juga tidak menyangka kejadianmenyukarkan aku mencari dari arah mana datangnya suara Firman. Pasukan basikal itu mendapat liputan media dan dipaparkan di suratkhabar dan berita di televisyen.kami seramai empat orang itu tidak menyedari ketiadaan Firman. Kami bertekad untuk Penculik-penculik itu dihadapkan ke mahkamah dan diberi hukuman penjara seumurberpatah balik tetapi dengan tidak disangka-sangka, kami mendengar teriakan Firman hidup di atas kesalahan mereka. Kami pastinya bersyukur kerana Firman masih hidupsekali lagi. dan tidak tercedera atau dibunuh. Aku berasa takut untuk seketika. Jantungku berdegup kencang dan perasaanku 229menjadi gundah-gulana. Aku cuba untuk bertenang dan menyiasat apa yang telahberlaku kepada Firman. Penyiasatan kami berlangsung selama setengah jam, namunFirman belum juga kami temui. Terowong di mana kami sedang berada terlalu gelap dansunyi untuk kami menyiasat. Kami memutuskan untuk pergi ke rumah Firman untukmemberitahu keluarganya tentang perkara buruk yang mungkin telah berlaku kepadaFirman. Sebaik sahaja kami tiba di rumah Firman, aku terus memberitahu ibu bapa Firmantentang apa yang telah terjadi. Mereka kelihatan cemas dan meluahkan kebimbanganmereka. Degupan jantung mereka yang melaju seakan-akan dapat kudengar. Merekabergegas membawa kami ke balai polis untuk membuat laporan. Pegawai polis di balai polis mencatat segala yang aku ceritakan, terutamanya hal-hal yang terjadi sebelum kehilangan Firman. Sedang kami sibuk bersoal jawab, telefonbimbit ibu Firman tiba-tiba berdering. Namun, apa yang mencurigakan ialah nomboryang tertera pada skrin telefon bimbit itu tidak dikenali. Ibu Firman menekan ikonpembesar suara. “Kami ada anak puan. Beri kami wang satu juta dolar satu jam dari sekarang, jikakamu ingin dia selamat. Jangan libatkan polis jika kamu tidak mahu anak kamu menjadimayat! Datang seorang diri,” suara garau, kami dengar di hujung talian. Ibu Firman menangis terisak-isak dan meminta wang tebusan itu dikurangkan.Akhirnya mereka bersetuju dengan jumlah lima ratus ribu. Wang itu harus dimasukkanke dalam tong sampah dekat sebatang jalan yang lengang. Namun, polis sudahmenyediakan rancangan untuk memerangkap penculik tersebut. Sekumpulan pegawaipolis akan melakukan serangan hendap tatkala si penculik itu cuba mengambil wangdari tong sampah tersebut. Apabila ibu bapa Firman sampai di tempat yang dijanjikanoleh penculik itu, wang tersebut dimasukkannya ke dalam tong sampah berkenaan.Sejurus sahaja dua orang penculik yang memakai cermin mata gelap dan bertopi hitammendekati tong sampah tersebut, pegawai-pegawai polis yang sebelumnya berrsembunyidengan segera memberkas mereka. Penculik itu kemudian membawa kami ke tempatFirman yang diikat dan dimasukkan dalam sebuah van berdekatan. Akhirnya, Firmanterselamat.

Malay Essay Pentingnya Kejujuran Dalam Persahabatan Yusof Bin Mohammad Isham 1.13 Thomas Cuaca pada hari itu amat panas. Panahan cahaya suria seolah-olah membakar kulit. Aku darahku mendengar kata-kata Yusof. Aku mengeluarkan dompet Zaki dan terbangun kerana aku tidak dapat tidur dengan selesa. Oleh itu, aku terus bersiap sedia memulangkannya. Zaki kelihatan hampa. Walaupun dia marah, dia tidak menengkingku. untuk pergi ke sekolah. Aku menelefon Zaki dan bercadang untuk berjumpa dengannya Itu salah satu sifat baik Zaki. Dia selalu tenang. Zaki beredah dari padang itu. Aku tidak di perhentian bas. Dia bersetuju. Zaki rakan baikku. Kami rapat, ibarat isi dengan kuku. mengejarnya. Aku sedar akan kesalahanku. Pasti Zaki amat kecewa sebab ketidakjujuran Dia selalu menolongku apabila aku dalam kesusahan. Tanpanya, tidak mungkin aku seorang yang bergelar sahabat. Aku sepatutnya bersikap jujur. Aku kesal. boleh berjaya. Selepas aku meletakkan gagang telefon, fikiranku tiba-tiba menderas kepada peristiwa yang berlaku tiga minggu yang lalu di mana persahabatan kami yang Pada hari seterusnya, Zaki tidak langsung menghiraukan kehadiranku di sekolah. erat ini hampir berakhir dek ketidakjujuranku… Kehidupanku menjadi lebih susah. Hampir setiap hari aku mempunyai masalah dalam pelajaranku. Selama ini, Zaki yang sering membantuku dalam Matematik dan Sains. Dia “Eh Yusof. Kenapa awak berlari?” tanya Zaki. Dengan tercungap-cungap, aku juga sering menelaah pelajaran bersama aku untuk memastikan aku benar-benar faham memberitahunya bahawa ada empat orang pembuli sedang mencari aku. Aku tidak dengan apa yang diajar cikgu. Ibarat sudah jatuh ditimpa tangga. Aku mendapat berita membayar mereka wang ‘perlindungan’ yang mereka tuntut daripadaku. Oleh itu, bahawa ayahku telah kehilangan pekerjaannya. Masalah kewangan keluargaku semakin mereka menjadi berang dan mahu membelasahku. Zaki menggeleng-gelengkan meruncing tetapi dengan siapa aku boleh mengadu nasib? Aku cuba meminta maaf kepalanya. Dia menyuruh aku mengikutnya ke pejabat sekolah. Pada mulanya, aku kepada Zaki beberapa kali tetapi dia tidak mengendahkan rayuanku. Aku faham, dia berasa takut. Namun, dengan pujukan Zaki, aku pun mengikutnya. Setelah kami masih kecewa dengan perbuatanku itu. sampai, kami berjumpa dengan pengetua sekolah. Aku menceritakan apa yang berlaku. Beliau mendengar penjelasan aku. Aku disuruh pulang ke kelas selepas guru disiplin Dua hari sebelum peperiksaan akhir tahun, sedang aku memeras otak untuk mencatatkan laporanku untuk disiasat. Pengetua menyuruh Zaki bersama beberapa memahami pelbagai formula Matematik, loceng rumahku tiba-tiba berbunyi. Aku pengawas yang lain mencari empat pembuli itu. Perasaan malu timbul di hatiku. Aku membuka pintu. Tercegat di muka pintu ialah Zaki! Aku mula menangis. Aku meluru menundukkan kepalaku dan berjalan ke kelas dengan perasaan yang hampa… mendapatkannya. Zaki seorang yang kawan baik. Pasti dia tahu yang aku amat memerlukan bantuannya pada masa kritikal seperti itu. Kehadirannya ibarat pucuk Kelasku amat riuh-rendah menantikan waktu rehat. Jam dinding menunjukkan layu disiram hujan. Mengapa aku berniat untuk mencuri wangnya? Zaki memujuk aku pukul 10.25. Masa ada lima minit lagi tetapi kami sudah bersiap untuk berlari ke kantin supaya buang yang keruh, ambil yang jernih. Aku mula lebih menghargai Zaki sebagai sekolah. Perut kami sudah berkeroncong. Guru kami kelihatan letih cuba menenangkan kawan rapatku. Aku belajar tentang pentingnya kejujuran dalam persahabatan sejak hari kelas. Aku juga tidak sabar untuk pergi ke kantin kerana aku ingin bermain dengan itu. kawan-kawanku di padang. Loceng pun berbunyi. Masa yang dinanti-nantikan telah230 tiba. Kami bersorak gembira lalu berlari ke kantin. Guru kami kelihatan lega. Aku berlari di depan gerai-gerai supaya dapat menghidu aroma makanan yang baru disiapkan. Aku memandang ke arah padang. Padang yang lapang itu dipenuhi pelajar. Aku bergegas ke sana. Zaki tidak ada di situ. Tiba-tiba, aku terpijak sebuah dompet berwarna hitam. Aku memerhatikan dompet itu buat seketika. Kemudian, aku mengutipnya. Aku membuka dompet itu untuk mengetahui pemilik dompet itu. Ah, ada kad ezlink. Dompet itu dompet Zaki! Di dalam dompetnya ada $120. Aku tidak tahu apa yang harus aku lakukan. Mestikah aku memulangkan dompetnya? Atau boleh aku gunakan wang itu untuk keperluanku? Aku sedar Zaki kawan baikku. Namun…. Aku selalu sahaja kesempitan wang. Dilema melanda benakku. Akhirnya, aku memasukkan dompet itu ke dalam kocek lalu terus mencari Zaki…. “Hmmm, Yusof, adakah awak lihat dompet saya?” tanya Zaki. Aku menggeleng- gelengkan kepalaku. “Tetapi, tadi Rifqi beritahu saya bahawa dia ternampak awak memegang dompet saya!” balas Zaki. Debar jantung memukul dadaku. Gemuruh

Suatu Pengalaman yang Malay EssayAku Hargai 231Adri Faris bin Mohd Affendi3.07 Daniel 24 Januari 2015, Vietnam. Suria bersinar cerah dan indah. Aku serta rakan-rakan sekelasku berada di Bandar Ho Chi Minh buat julung-julung kalinya. Kerianganunggas jelas kedengaran apabila kami berjalan ke arah bas pengangkutan kami. Bunyi-bunyian unggas seolah-olah mendendangkan lagu kesyukuran, meraikan hari yangdamai dan ceria. Bas tersebutlah yang akan membawa kami ke sebuah rumah tumpangananak yatim piatu pada pagi itu. Apabila kami tiba di rumah tumpangan anak yatim tersebut, kami berkumpul dipejabat pentadbiran. Di situ, kami diperkenalkan kepada pengurus rumah tumpangantersebut. Aku amat ghairah melihat dan mendengar bunyi riang-ria kanak-kanakyang sedang belajar dan bermain di rumah tumpangan itu. Walaupun besar, rumahtumpangan tersebut kelihatan kosong kerana tidak dilengkapi dengan peralatan-peralatan moden seperti alat pendingin hawa ataupun televisyen. Bintik-bintik peluhmula membasahi badanku akibat bahang matahari semakin meninggi. Mataharisudah mula memancarkan sinarannya yang terik. Setelah menemui pengurus rumahtumpangan tersebut, kami dipisahkan kepada kumpulan-kumpulan kami . Kami dibawake bilik-bilik darjah yang telah ditetapkan untuk memulakan kerja-kerja kemasyarakatankami. Aku dan kumpulanku ditugaskan untuk menjaga dan bermain-main dengananak-anak yang kehilangan ibu bapa mereka akibat peperangan saudara. Anak-anakyang perlu kami awasi semuanya masih kecil; usia mereka antara empat hingga enamtahun. Terdapat beberapa cabaran dan halangan yang terpaksa aku lalui. Antaranya ialahhalangan bahasa dan perbezaan budaya antara anak-anak yatim di situ dengan diriku.Bukan itu sahaja. Aku juga tidak pernah ditugaskan untuk menjaga anak-anak kecil. Anak-anak yatim di situ begitu gembira melihat kami tiba di kelas mereka. Hadiah-hadiah kecilyang kami bawa ke sana seperti pensel-pensel warna dapat membuat mereka gembira,menerangi hati mereka walaupun buat seketika. Senyuman mereka yang lebar tatkalmelihat kehadiran kami pada pagi itu, menyentuh hatiku. Pengalamanku di rumah tumpangan anak-anak yatim tersebut membuka mataku.Pengalamanku di sana membuatku sedar pentingnya sikap bersyukur dan menghargaikehidupan seadanya. Kita sentiasa mengadu akan ketidakcukupan pemberian Tuhankepada kita. Kita sering iri dengan kemewahan orang lain. Namun, pengalamankudi sana telah membuatku sedar bahawa hidup lebih bermakna jika kita meraikankegembiraan dalam hidup kita. Anak-anak yatim di situ sangat mensyukuri keberadaanmereka yang tidak seberapa. Ini membuatku menyoal diriku – mengapakah sukar bagikita mensyukuri segala yang kita ada? Mengapakah kita tidak mensyukuri nikmat sebuahkeluarga yang mempunyai kasih sayang? Anak-anak yatim di Vietnam telah mengajarkusuatu pengajaran yang akan aku hargai selama-lamanya.

232

233

ACStronomy club 2015 has been a fruitful year for the ACStronomy Club. We organized numerous fun activities such as stargazing sessions and games to spur interest amongst our members. Likewise, these activities have not only helped our members become passionate and knowledgeable about the cosmos, but they have also fostered friendships and unity within our club. The club won numerous awards in various competitions this year. We participated in the 2015 Nanyang Polytechnic Astronomy Competition. Despite facing fierce and intense competition from other schools, we managed to perform well and attained 1st Runner Up. The club also participated in the 2015 Singapore Astronomy Olympiad. Although the paper was an extremely tough, we did well and managed to bring glory to the school by clinching 2 Honourable Mentions, 1 Bronze medal and 1 Gold medal. Furthermore, our Vice-President, Devansh Agrawal (6.13 Jerusalem), was selected to join the Singapore national team at the 9th International Olympiad in Astronomy and Astrophysics held in Indonesia. This is indeed one of the greatest and proudest moments in the history of our club. It has been a great joy to see our club continue to grow and improve with each passing year. We will continue to strive to reach greater heights with each passing year. We would like to thank Mr Eric Wee, our teacher-in-charge, for his unwavering dedication and guidance in helping us through all of these events. Ow Wei Yuen (President) 6.11 Iconium234

CHESS CLUB 2015 has once again been a fruitful and fulfilling year for the Chess Despite successes in tournaments, it is imperative that we do not slackenClub. With new members coming in, our club continues to grow ever larger our pace. We have to make sure that we are constantly improving in order toand closer as we strive for greater heights. It is the dedication and active soar higher and stay on top. Our members understand this and thus practiceparticipation of our fellow members that make the club a small but tightly- continuously, sparing with various opponents and even staying back afterknit family as we encourage each other and work together to improve. official training hours just to squeeze in extra practice. ‘Those who sow with tears will reap with songs of joy.’ Psalm 126:5. As a We would like to thank God, for His never-ending showers of blessingsresult of constant and intensive training, we are happy to announce that our to our fellow club members, guiding them through various challenges andplayers have done well and achieved the following results: obstacles that they face during their journey in ACS (Independent). Through this sport, He has allowed us to grow, preparing us for complexities in life thatNational Inter-School Team Chess Championship held in are yet to come. We are also grateful to our teachers, Mr Kenneth Ong and MsSeptember 2014: Loh Chin Mai, for their unwavering support and dedication. To God be the glory, the best is yet to be. Under 14: silver and bronze Secondary: silver and bronze Ong Zheng Long Clive (Captain) Open: gold 4.06 GideonNational Inter-School Individuals Chess Championship held inMarch 2015: Under 14: 2nd, 4th, 7th and 8th Secondary: 1st, 2nd, 3rd, 4th, 6th, 7th, 8th Open: 1st, 5th, 7th, 10th These numerous achievements are a testament to the hard work andeffort that our players have put in. 235

CHINESE CHESS CLUB The Chinese Chess Club took part in a number of competitions to hone best as we could so that our individual and team scores would be good. our skills in Chinese Chess: (Bishan East Zone, We will continue to practise our skills and strive for the best that is yet Zone 3) on 8th February, the 7th Chung Cheng Cup Chess Competition on 10th April, and from 15th to 18th March. We also took part in 20“ to be. ” (Cha Yang Cup). Sui Yijie, Alexander These competitions were challenging and those of us who had the 4.05 David chance to compete with members from the other schools, felt very glad that we have had the chance to represent our school. This was because our abilities Tan Jia En were stretched and we faced stiff competition from schools such as Raffles 3.15 Nahum Institution, Nan Hua and Nan Chiau High, to name but a few. Our players played intellectually well and did not succumb to defeat until the timer rang at different times at different competitions. Each of us went through a number of rounds and at each of these rounds, we gave our all and tried to score as236

CHINESE PERFOrming Arts Club The Anglo-Chinese School (Independent) Chinese Performing Arts Club(CPAC) is a big family, consisting of three sections, namely, Secondary Drama(Secondary), Drama (IB) and Festive Drum. 2015 has been a fruitful andenriching journey for CPAC as the members engaged in various competitionsand activities. As a tradition, Festive Drum division performed on various majoroccasions such as Chinese New Year Celebrations, Year 1 Discovery Campand Founder’s Day. Their highly-skilled and impactful performances have trulybeen an uplifting and thrilling prologue for the events. Both Drama (Secondary)and Drama (IB) participated in the Singapore Youth Festival Central Judging(SYF), and with their original pieces, Never Give Up and Old House, attainedAccomplishment Award. During ACS (Independent) inaugural Night Festival,the two pieces were showcased to the public and were highly commended.Drama (Secondary) also participated in Story Challenge 2015 organized by TheTheatre Practice and attained the Championship. In addition, CPAC Drama putup a drama showcase entitled All You Need Is Just a Piece of Mud, during DrLee Li Eng Speaker of the Year Award. Through this self-written and self-directedproduction, CPAC offered its audience not only an entertaining experience butalso philosophical insights into the fundamental nature of drama.Huang Shenyang6.07 Ephesus 237

a cappella society 2015 has been an exciting year for the IB A Cappella society. Tireless practice and recording sessions lasting days eventually led to multiple This year, we took part in many noteworthy events, including ACS vocal masterpieces which were the fruits of our labour. (Independent)’s very own Performing Arts Night, where we performed a euphony of songs such as ‘Save the World/Don’t You Worry Child’ originally We would like to thank our teachers-in-charge Ms Karen Dorton, Mr performed by Pentatonix and ‘Pompeii’ by Bastille. This was arranged by our Paul Cheong and our conductor Mrs Elaine Wan for their unwavering support very own alumni Enzo Charles Victor Buttazoni. and dedication; and last but not least, God for the bountiful blessings He has We also participated in the Ukulele Festival held at Sentosa, performing showered upon us. It has been an amazing journey being able to showcase our local favourite ‘Home’ by Kit Chan and Maroon 5’s ‘Payphone’ onstage together passion for music while also forming strong bonds among ourselves. with famous musicians including South Korean musician and YouTube sensation Sungha Jung! Fernaldy F Sutandyo Finally, we were blessed to have been able to collaborate with Nanyang 6.02 Bethesda Primary and Xin Min Secondary to record pieces for SG50: Youth Celebrate!238

ACS(Independent) Secondary Choir 2015 was truly an eventful year for the ACS(Independent) SecondaryChoir. The year started with the news of the departure of our beloved residentconductor, Mr Phua Ee Kia. Shortly after that, we were told that we have beenselected to be involved in MOE’s SG50 event, “YOUTH CELEBRATE!” whichwas also the official opening ceremony for the Singapore Sports Hub. Throughout the first semester, the secondary choir attended numerouscombined rehearsals with 23 other primary and secondary schools. We werepart of the “VOX REMIX” Mass Choir which was one of the main performinggroups in the event, the largest national event ever organised by MOE held onthe 26 July this year. Despite our hectic rehearsals as part of our contribution to SG50, theSecondary Choir performed during our inaugural Performing Arts NightFestival. We sang to our hearts’ delight to well-known tunes like PharrellWilliams’ “Happy” and the award-winning composition by Christopher Tin,“Baba Yetu”. Amid our many performances, we also found time to bond and grow witheach other in our annual Choral Excellence training camp. Truly, this year which marks our nation’s fiftieth has been a momentous andmemorable year for ACS(Independent) Secondary Choir as well.Ms Grace Ng 239

CHRistian fellowship “One thing have I asked of the LORD, that will I seek after; that I may dwell in during our annual CF camp held from 27 February to 1 March, we could see in the house of the LORD all the days of my life, to gaze upon the beauty of the God working to strengthen His people in school. During the camp, many were LORD and to inquire in His temple.” Psalm 27:4 inspired and uplifted by the messages from Pastor Joel Tan. The Christian Fellowship is a body of students who gather with the sole We believe that the Lord will bring about even greater things in the desire of seeking the Lord and dwelling in His presence. Every Monday when generations to come, as His people answer the call to be vessels of His love to the we gather in Youth Hub, we feed on the Word of God through Bible study and wider school community. messages by student leaders and grow in the discipline of prayer and worship. Together, we are a community that supports and encourages one another Sia Chin Leong spiritually, and our doors are always open to anyone who is hungry for the Lord. 6.14 Joppa 2015 has truly been a year of the Lord’s favour – with explosive growth that Leong Gracia cannot be explained! As secondary school boys and IB students alike streamed 6.15 Judea240

COMPUTER SERVICES TEAm The Computer Services Team (CST) had a very exciting year in 2015. Wedid a thorough clean-up of our computer room and the Executive Committeeplanned numerous programmes for our members for the year. Our memberslearned many IT related skills, and even got to specialize in either codingor design. The coding group learned the basics about programming, thusenriching their understanding on how programmes work while the designgroup utilized digital programmes and learned how to create and design artthrough a digital medium. This year, we also had our annual CST Camp in March, where ourmembers managed to bond and learn more about computer programmingthrough a 3-Day 2-Night stay at the school campus. We had many funactivities like a movie making competition, which exposed them to moviemaking software, as well as an amazing race styled activity. Time was alsogiven for our members to bond through playing games together. The eventculminated in a pizza night outside the General Office. All in all, members in CST had a very fulfilling experience this year, andwe look forward to learning new more about computer programming in2016.Joseph Liu (Vice-President)5.01 Genesis 241

DANCE VENIA 2015 was another fruitful year for Dance Venia. It was a year of new Andy Cai, for his guidance, and our teachers Mr Aloysius Lim, Ms Diana Chng challenges and breaking new frontiers, allowing us to grow into a wonderful and Dr Natalie Lee for their dedication, encouragement and kind understanding. family of dancers, united in common passion and purpose. Isaac Yeo (Secretary) The year kicked off with the energetic dance floor item, ‘On the Floor’, at the Year 6.01 Antioch 1 Orientation, showcasing our passion for dance. As part of the Year 5 CCA Fair, we performed a self-choreographed flash-mob item. It was an integration of breaking, Teachers-in-charge Mr Aloysius C H L Lim, Ms Diana Chng, Dr a Contemporary Piece, Hip-Hop and a K-Pop finale, tantalizing the interests of Natalie Lee both current and new students and teachers at the fair. In addition, for the annual Instructor/Choreographer Mr Andy Benjamin Cai Lunar New Year concert, we performed ‘Spring Harmony, Musical Calligraphy’, a President Shaila Narendran (6.17 Nazareth) revitalizing contemporary piece that epitomizes the festive spirit of the season. Vice-President Choladhorn Sinrachantanant (6.16 Macedonia) The next two months focused on training and rehearsal for the Vice-President Vinny Yap Li Xuan (6.16 Macedonia) highlight of our year, the Singapore Youth Festival 2015. The piece, entitled (Administration/Logistics) ‘Transmogrification’, is a jaw-dropping piece that encapsulates the emotions of Secretary Song Si Hui (6.10 Gethsemane) change and was performed at the NUS University Cultural Centre on the 17th Treasurer Isaac Yeo (6.01 Antioch) Female Dance Facilitator Jacqueline Kwan Quin Ting (6.05 April. Our efforts and hard work paid off when we received the Certification of Corinthians) Distinction for the piece. Male Dance Facilitator Choladhorn Sinrachantanant (6.16 Macedonia) Another significant highlight of the year was the the inaugural Performing Arts Wardrobe Manager Qu Shiyi (6.15 Judea) Night Festival, where Dance Venia concluded the event in a packed Auditorium Welfare Representative 1 Theng Shu Ee Stephenie (6.16 Macedonia) 2. The new members performed a Kollywood piece entitled ‘Dailamo Dailamo’ Welfare Representative 2 Yu Long (6.06 Damascus) while the SYF team presented ‘Transmogrification’ to the school. Dance Venia would like to thank God for His grace and blessing, the Senior Administration for their support, our resident coach and choreographer, Mr242

DEbate Club 2015 has been a fruitful year for the Debate Club. We have grown fromstrength to strength, developing the skills of our new members and buildingon the talents of our competitive debaters. In the Secondary Section, the teamclinched the Quarter-Finalist position in the National Singapore SecondarySchools Debating Championships, held from February to April 2015. The teamconsisted of Pulkit Athavle (3.10 Nehemiah), Christopher Low (3.11 Elisha),Gabriel See (3.11 Elisha), Michael Lee (3.12 Amos) and team captain ChristianYeo (4.07 Job). In addition, Christian and Pulkit had the honour of being ranked7th and 9th best speakers overall respectively. Our junior team also came in firstrunners-up in the prestigious Raffles Institution Under-14 Invitational DebatingChampionships after six rounds of highly competitive debating. The teamconsisted of Joshua Wee (1.11 Timothy) Don Teh (2.09 Benjamin), JosephChan (2.10 Dan), Anson Tay (2.13 Abraham) and Wesley Ng (2.13 Abraham). In the IB section, we also achieved admirable results. Our team consistingof Axl Chua (5.12 Proverbs), Natalie Yeo (5.17 Philippians), Timothy Ong (6.05Corinth), Joie Tan (6.10 Gethsemane) and Gavin Goh (6.18 Patmos) came insecond place in the NUS Political Association Debate Series held in March 2015.The same team achieved a Quarter-Finalist position at the inaugural OldhamCup held in May 2015, where Timothy Ong (6.05 Corinth) was distinguishedas the overall Best Speaker of the Tournament. Timothy was also ranked amongthe top 10 speakers in the MOE-ACJC Intercollegiate Debating Championshipsheld in June. The Debate Club would like to thank our teachers, Ms Christina Raj, MrGregory Stenta, and Mr Jacob Mok, as well as our coaches, Mr Walter Yeo andMr Avery Yew, for their invaluable support and guidance.Arthur Lee (Club President)6.18 Colossians 243

ACS drama CLUB 2015 has truly been an eventful year for the Drama Club. The year begun with a play which was written, directed and performed by our very talented Year 4 graduates. It was performed as part of the Orientation 2015 programme to welcome the incoming Year 1s into the school. The Drama Club also embarked on a Learning Journey to the Malay Heritage Centre on 8 January to watch a wayang kulit performance and to learn the art of wayang kulit. It was indeed an eye-opening experience as the members learnt a myriad of skills on how to handle the puppets to achieve the effects we wanted. At the of end January, all efforts were directed towards our showpiece for the Singapore Youth Festival (SYF), The Buffalo and the Bell directed by Mr Brian Connor. On 6 April, we were given the opportunity to present our SYF piece at the Goodman Arts Centre and this earned us the ‘Accomplishment’ award. We showcased the piece during our inaugural Performing Arts Night Festival in late April. In July, we collaborated with ACS Independent Stage (the senior wing of the Drama Club) in the production of Salem, an intense and thought-provoking by David Calcutt. This production helped the clubs to foster stronger ties. Salem was also a new experience for many of the Drama Clubbers as it was our first foray into tragedy. The performance was a resounding success with members of the audience engrossed and captivated by scenes. 2015 was a memorable year for Drama Club. The club would not have been able to achieve any of this without the staunch support, invaluable guidance and selflessness of our teachers, Mrs Andriany Tee, Mrs Sharmi Lisa Obanor and Mr Christopher Matthias Wee. To God be the glory, the best is yet to be. Chintalacheruvu Siddharth (President) 4.14 Moses Teachers-in- Mrs Andriany Tee, Mrs Sharmi Lisa Obanor, Mr Christopher charge: Matthias Wee Executive Chintalacheruvu Siddharth (4.14 Moses) – President Committee: Loke Shi-Wei, Dylan (4.16 Enoch) – Vice President Heng Wei Liang Daniel (4.08 Apollos) – Member Julian Lee Yuan Tze (3.06 Hosea) – Member Akshintulu Ansh (3.07 Daniel) – Member Cheng Kay Jan Aidan (3.15 Nahum) – Member244

Environment focus group 2015 has been an exceptional year for the Environment Focus Group withmany firsts in the history of our club. Our members have not only developed adeeper passion for the environment, but have also forged strong bonds betweenone another through our club many activities.  Our first event was the first annual Environment Focus Group camp,organised with the theme of “upcycling” in mind. With more than 150 memberspresent, electives such as terrarium making, coin pouch making, t-shirt bagmaking and hydroponics were conducted. In the afternoon, there were massgames.  Following that, we had an Earth Hour, which was open to the entire IBcohort. It included a night of games in the dark, with a recycling theme. Otherevents such as the Youth for Environment Day booth, Gift-A-Plant 2015 andthe environmental segment of the community event, AC cares, allowed ourmembers to play active roles in the club, and bring environmental awarenessthroughout the school.  The Environment Focus Group would like to thank our teacher-in-chargeMr See Boon Tiam, and Mrs Rekha Vijay, for their undying support and faiththey have put in the club, and we hope EFG will continue to pursue greaterendeavours in the years to come. Ariane Kea Tong6.17 Nazareth 245

GUitar orchestra 2015 has been a fruitful year with the Guitar Orchestra being awarded a double distinction at the 2015 Singapore Youth Festival (SYF) in the Secondary and IB categories. The Ensemble provides members with invaluable exposure and experience. In a collaboration concert with Hwa Chong Junior College, our orchestra performed with dazzling virtuosity, rendering technically melodies with comfortable ease. The highlight of the concert was a performance of Vivaldi’s Concerto in C Major, featuring Nathanael Po (6.17 Nazareth) as the soloist, accompanied by our Niibori Guitar Orchestra with technical precision and harmonic sophistication. The performance received special commendation. Aside from an exchange initiative with Paya Lebar Methodist Girls’ Secondary School, our orchestra participated in our school’s Performing Arts Night, where our 70-member orchestra played with precise intonation and rhythm. With a myriad of activities such as master classes and camps, the orchestra has bonded into a cohesive unit. The orchestra is led by Student Presidents, Kim Do Hyun (6.05 Corinth) and Kenneth Yong Jiecong (4.11 Stephen) with Mr Benjamin Yeo, Mdm Han Jee Boey, Ms Angeline Wong and Ms Sherilyn Khng as the teachers-in-charge and Mr Michael Gaspar, Mr Zulkiflee, Mr Balraj Gopal and Mr Timothy Goh as instructors. Ms Sherilyn Khng246

health and fitness club The Health and Fitness club is a non-competitive CCA intended for studentswho are keen on improving their general fitness. Sessions are conducted twice a weekin the gym under the supervision of Dr Christine Chan (in-charge), Ms He Ying, andMs Jacqueline Yeow. Many fitness instructors were invited to conduct various physical activities suchas Zumba, Pilates and Body Attack. To date, a Strength and Conditioning, Aerobicwork-out and Pilates instructor were engaged to help members tailor and follow upon their exercise routines. In 2015 the club initiated an event for SG50 to raise awareness about Parkinson’sdisease. Members travelled to the HQ to aid in tulip folding exercise and workedtogether with individuals diagnosed with the disease by conducting various simpleexercises. Parkinson’s disease results in the deterioration of the central nervoussystem ultimately affecting the motor system. Through simple stretches and exercisemovements, it is known that this would aid in improving movement. In addition, the club has plans to partner with the NUS Medical Public HealthService club to promote healthy lifestyles among community members. It is ourhope that this and other projects will come to fruitation.Shasta Mahawar6.05 CorinthSuhas Sahu6.15 Judea 247

!NK This year, !NK entered into our second year as an online school newspaper after transitioning from a print newspaper last year. 2015 has been a year of progress as the !NK team focused on making our article releases more frequent and versatile. Starting the year with our annual Back To School issue, many of our writers showcased their writing prowess in constructing an issue that would be a platform for new Year 5s to find out more about the school. The issues and monthly article publications can be found at www.acsinkdependent.com. Together with designs from the design team, !NK publishes articles every month, each aimed to inspire readers and document the dynamic AC school culture. Furthermore, our writers can reach out to the student population and discuss issues related to the life of an IB student. Our !NKTV crew covers school events such as our inaugural Sports Night and produces publicity videos to accompany each writing publication. With the support of the Publicity team, !NK has garnered readership from majority of the student body. We have been blessed with support from our seniors and teachers and hope to continue as a creative platform for students with a passion for writing! Rachel Tan (President) 6.17 Nazareth248

interact club The Interact Club’s 51st Executive Committee was installed in July 2014 the dinner, serving them and playing games with them. They also put on somewith the theme of “Connecting Hearts, Touching Lives”. This theme reflects engaging performances to entertain the attendees.the club’s goal to reach out to the less fortunate, including the elderly andunderprivileged children, as well as to their fellow Interactors. Last but not least, the Interact Club hosted our inaugural Bone Marrow Donor Programme. The programme sought to address the common The Interact Club comprises 140 members hailing from different countries misconceptions surrounding Bone Marrow Donation in the school population.such as Singapore, Korea, China, India, and Vietnam. These members are all The BMDP organisation keeps track of Singapore’s only Bone Marrow database.passionate about serving the less fortunate in the community, and actively Many students and teachers profiled their DNA by cheek swabbing and pledgedparticipate in events held by the Interact Club. to donate their bone marrow if their DNA matched someone suffering from blood-related diseases. Early this year, the Interact Club organised Project Happy Day. This projectinvolved children from less fortunate backgrounds who were ferried to our The Interact Club’s 51st year has been undoubtedly successful and eventful.school for a day of fun, enjoyment and enriching activities. The theme of this To God be the glory, the best is yet to be.year’s project was People with Disabilities (PWDs) and the children learnedof the difficulties experienced by these people through station games. Dignity Nicholas LoKitchen, an organisation that hires people with disabilities, addressed the 6.07 Ephesusparticipants at the event. 51st Board of Directors The Interact Club also celebrated International Friendship Day. The Year5 and Year 6 cohorts were engaged in intra-class group activities to promote President: Deborah Lim (6.09 Galilee)harmonious co-existence between races to promote inter-racial understandingand empathy. Students wrote messages relating to international and inter-racial Vice Presidents Brandon Ang (6.04 Cana),Beverly Yeap (6.05 Corinth)friendship on multi-coloured balloons, together with a rationale explaining thesignificance behind each design. The best designs were awarded prizes. Secretary- Nicholas Lo (6.07 Ruth) Treasurer: The club also participated in external events, one of which was “StopHunger Now”. Interactors from schools in the district, such as Raffles Institution, Community Ahn Joon Chul (5.16 Ephesians), Kayleen Choo (6.05came together to pack food for the underprivileged. Interactors also attended Service Directors: Corinth), Josh Sia (6.04 Cana)the Singapore Airlines Dinner for the Elderly, befriending the elderly attending Internal Affairs: Ashley Cheok (6.04 Cana), Rhandy Prawiro (6.01 Antioch) Funding Director: Matthew Chew (6.03 Bethlehem) International Walter Chuang (6.05 Corinth) Understanding Director: Teacher-in- Mr Tang Jie charge: Teacher Advisors Mrs Lisa Lai,Mr Christopher Talbot 249

jcrc In August 2014, the JCRC arranged the annual Boarding School Forum, a platform for boarders and boarding staff to give feedback regarding various facilities and services in the Boarding School. JCRC also organized Asian League 2014, an inter-nationality sports tournament comprising different sports and games This event saw the defending champions, Indonesia, securing the trophy for the second time. As one of its post end-of-year exam projects, the JCRC held Inter-Hall Night Games (the ACX Games). This year’s ACX Games featured computer games such as counter strike and DoTA 2, Dance Revolution Wii game as well as other games such as Uno Stacko. This year’s champion was Hall 5. In early 2015, the committee planned its own Boarding School Orientation, a warm welcome for the new boarders from not only Anglo-Chinese School (Independent) but Anglo-Chinese Junior College and Anglo-Chinese School (International). Adopting the Renaissance theme, this year’s orientation posted “quests” in the form of game challenges in different parts of the Boarding School with the aim of letting the new boarders familiarize themselves with the new compound. The highlight of our term of service was our traditional singing competition, FAME. FAME provides boarders with opportunities to showcase their musical talent. This theme this year was ‘The Wild West’ and the walls were decorated cacti, guns and hanging lanterns made from paper. We also had stage decorations (bar counter and a cardboard fireplace). MCs also wore cowboy and American Indian costumes. The winner of this year’s FAME was a group with a stage name “Z!NC”, consisting of Ni Shuang (ACS (Independent)), Zhu Yujin (ACJC) and Chen Ran (ACJC). The JCRC has established its presence in the boarding school by consistently organizing small events to celebrate important dates on the calendar. These included giving a flower origami as our appreciation to the Boarding School staff on Teachers' Day and pasting red papers with a Chinese character that symbolised luck on the room doors. All in all, it has been a good year and we are happy to have had the opportunity to serve in the committee. Wang Lihe 6.17 Nazareth Justinus 6.07 Ephesus250