อีบุ๊ก

àÃÕ§ Ã͌  ¤ÇÒÁÃÙʌ ¡Ö ... ÎÒ¹Õ³Ò à¨ÐËŧ

คาํ นํา หนงั สือ เรือง เรียงร้อยความรู้สึก เป็นส่วนหนึงของรายวชิ า การเขียน ร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ ๖๐๔-๖๐๕ จดั ทาํ ขึนเพือเรียบเรียงบทประพนั ธ์ ต่างๆ โดยมีการประพนั ธ์ทังงานเดียวและร่วมกันประพันธ์ ซึงงานที ประพนั ธร์ ่วมกนั กไ็ ดร้ ะบุชือผแู้ ต่งไวด้ า้ นล่างของบทประพนั ธ์ ผจู้ ดั ทาํ หวงั ว่าหนงั สือเล่มนีจะเป็นประโยชน์กบั ผอู้ ่าน หรือผทู้ ีกาํ ลงั หาขอ้ มูล หากมีขอ้ แนะนาํ หรือผิดพลาดประการใด ผูจ้ ดั ทาํ ขอน้อมรับไว้ และขออภยั มา ณ ทีนีดว้ ย นางสาวฮานีณา เจ๊ะหลง

สารบัญ หน้า เรือง ๑ ๒ กาพยย์ านี ๑๑ เรือง ณ ริมหาดยามเยน็ ๓ กาพยย์ านี ๑๑ เรือง ฉนั ชอบและฉนั รัก ๔ กาพยฉ์ บงั ๑๖ เรือง ฉนั เกลียดและฉนั กลวั ๕ กาพยส์ ุรางคนางค์ ๒๘ เรือง เตรียมตวั กนั ๖ กลอนคละ เรือง เจา้ แมวขีออ้ นของทาส ๗ กลอนสกั วา เรือง โรคร้ายโควดิ ๘ โคลงสีสุภาพ เรือง อาลยั ๙ โคลงสามสุภาพ เรือง เดก็ นอ้ ยแสนรู้ ๑๐ ร่ายโบราณ เรือง เดก็ เลียงแกะ ๑๑ วชิ ชุมมาลาฉนั ท์ ๘ เรือง ฮานีณา ๑๒ กลอนเปล่า เรือง นกั ล่าประสบการณ์ วรรณรูป

กาพย์ยานี ๑๑ เรือง ณ ริมหาดยามเยน็ ทอ้ งฟ้าแสนกวา้ งใหญ่ ตน้ ไมใ้ หญส่ วยสดใส สายลมเยน็ ชืนใจ ทีชายหาดแสนงดงาม มองฟ้าไกลฟ้าสีคราม เดินเล่นชมววิ ไป แสนโสภาน่ารืนรมย์ ธรรมชาติแสนงดงาม ฮานีณา เจ๊ะหลง

กาพย์ยานี ๑๑ เรือง ฉันชอบและฉันรัก ฉนั ชอบดอกไมห้ อม ฉนั ชอบดอมดมดอกไม้ ฉนั ชอบดอกไมใ้ หญ่ ฉนั ชอบดอกไมง้ าม ฉนั รักในสีสนั ชาม ฉนั รักอาหารไทย ฉนั รักการชิมอาหาร ฉนั รักผลมะขาม อารีฟะ มาหะมะ รัฐทิกา หมืนอาจ ซูไฮมี บิตนั ฮานีณา เจะ๊ หลง

กาพย์ฉบัง ๑๖ เรือง ฉันเกลยี ดและฉันกลวั ฉนั เกลียดคนไม่ดี เขาชอบทาํ ที วา่ จริงใจกบั ตวั เรา ทีชอบกินเหลา้ ฉนั กลวั คนทีขีเมา เพราะชอบทาํ ร้ายขา้ วของ อารีฟะ มาหะมะ รัฐทิกา หมืนอาจ ซูไฮมี บิตนั ฮานีณา เจะ๊ หลง

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ เรือง เตรียมตวั กนั เตรียมสรีระ วนั นีวนั พระ เขา้ วดั ตกั บาตร เพอื ไปทาํ บุญ ใจไม่หมกหมุ่น พระธาตุคาํ จุน เสริมดวงวนั ดี กินเจถือศีล สติปัญญา วนั หนา้ ตรุษจีน ใชเ้ ลือกวธิ ี ผดิ ชอบชวั ดี รักษาชีวี สวดแผเ่ มตตา อารีฟะ มาหะมะ รัฐทิกา หมืนอาจ ซูไฮมี บิตนั ฮานีณา เจะ๊ หลง

กลอนคละ เรือง เจ้าแมวขอี ้อนของทาส เจา้ แมวตวั อว้ น ตวั ลว้ นมีขน หนา้ ตาพิกล แสนซนน่าดู เจา้ แมวชอบร้องเมียวเมียว แมวเหมียวกลมเกลียวเหมือนหมู ชอบทาํ หนา้ ตาน่าดู ชอบอยลู่ าํ พงั ตวั เดียว เจา้ แมวตวั อว้ นอว้ นเป็นหมู มีหูสองขา้ งอยา่ งกลมเกลียว เอาแต่กินนอนสบายใจเชียว ถา้ เล่นอยา่ งเดียวไม่ใช่แมว เจา้ แมวเหมียวแสนรู้แสนน่ารัก ตวั เป็นยกั ษน์ ่าฟัดหนา้ มีแวว เอาแต่ออ้ นร้องเรียกเจา้ ของแมว เสียงลูกแมวน่าฟังน่าคลอเคลีย เป็นทาสแมวไม่ตอ้ งกลวั วา่ จะเหงา ไม่มีเขากไ็ ม่เศร้าเท่าแมวเตีย แค่มีแมวใหค้ วามรักและคอยเชียร์ ไม่มีเบียกอ็ ยไู่ ดเ้ พราะมีแมว ฮานีณา เจะ๊ หลง

กลอนสักวา เรือง โรคร้ายโควดิ สกั วาวา่ ดว้ ยเรืองโควดิ เชือมีพษิ ร้ายแรงแสนหนกั หนา เลิกไปเทียวสงั สรรคต์ ลอดมา กินพารารักษาชีวติ เรา ใส่หนา้ กากป้องกนั โรคร้ายนี ชีวติ ดีอยา่ ทาํ ตามพวกเขา ไม่ดูแลตวั เองเหมือนพวกเรา มวั มึนเมาไม่จบไม่สินเอย ฮานีณา เจ๊ะหลง

โคลงสีสุภาพ เรือง อาลยั อาลยั พระปิ นแกว้ แดนไทย ลูกเศร้าโศกเศร้าใจ ยงิ นกั จะต่อสู้ต่อไป ไม่ถอย รู้วา่ พอ่ สุดรัก เป็นห่วง พวกเรา ฮานีณา เจะ๊ หลง

โคลงสามสุภาพ เรือง เดก็ น้อยแสนรู้ เดก็ ชอบเรียนหนงั สือ ถือดินสอน่ารู้ เอาแต่บอกจะสู้ ไม่ชา้ ครูตาย เดินมาจากหมู่บา้ น วนั วนั คอยมาหา ไม่รู้ทาํ ไม หลานวา่ ชอบการบา้ น ฮานีณา เจะ๊ หลง

ร่ายโบราณ เรือง เดก็ เลยี งแกะ เดก็ เลียงแกะคนหนึง ไม่นึกถึงผอู้ ืน หลอกใหต้ ืนตระหนก ชอบโกหกชาวบา้ น ไม่ทนั ตา้ นหมาป่ า มากินแกะของตน คนอืนกห็ ลงกล จนไม่มีใครเชือ เมืออยมู่ าวนั หนึง หมาป่ าจึงมากิน ลูกแกะดินไปมา เขาเลยหาผคู้ น ใหช้ ่วยตนไล่หมา ผคู้ นพากนั หนี เดก็ ไม่ดีคนนี ชดใชห้ นีเวรกรรม ซูไฮมี บิตนั ฮานีณา เจ๊ะหลง

วชิ ชุมมาลาฉันท์ ๘ เรือง ฮานีณา ชือฮานีณา หนา้ ตาสวยดี ชอบทานโรตี ประจาํ ทุกวนั มีหลานชือซา ชอบพาไปกนั เป็นเดก็ ดือดนั แต่จิตใจดี มีทีสวยงาม เมืองปัตตานี ชอบเรียกเพือนอี มีเพอื นชืออาม ใจบุญแสนดี เป็นนกั ลงทุน ของฝากติดมือ มาหาทุกปี ฮานีณา เจะ๊ หลง

กลอนเปล่า เรือง นักล่าประสบการณ์ ประสบการณ์ เปรียบเสมือน “เสน้ ทาง” ทีไม่มีวนั สินสุด ฮานีณา เจ๊ะหลง

วรรณรูป ฮานีณา เจ๊ะหลง

ประวตั ิผู้แต่ง ชือ นางสาวฮานีณา เจะ๊ หลง ชือเล่น นีน่า เกิดเมือ ๐๙/๐๘/๒๕๔๓ ทีอยู่ ๑๑๕/๓ หมู่ ๕ ตาํ บล ยะรัง อาํ เภอ ยะรัง จงั หวดั ปัตตานี ๙๔๑๖๐ คณะศึกษาศาสตร์และศิลปะศาสตร์ สาขาวชิ าภาษาไทย มหาวทิ ยาลยั หาดใหญ่

àÃÂÕ §Ã͌ ¤ÇÒÁÃÊٌ ¡Ö ... ผศ.พชิ ญา สุวรรณโน อาจารยผ์ สู้ อน