178 เล่าเรื่องยาย

www.kalyanamitra.org

I ailรอน U1U โดย พระเผด็จ ทตตฺ ชีโว (พระภาวนาวริ ิยคณุ ) พมิ พค์ รัง้ ที่ ๓ กุมภาพนั ธ์ ๒๕๓๙ ISBN 974-7043-85-3 ราคา ๔๐ บาท มูลนิธิธรรมกาย ต.คลองสาม อ.คลองหลวง จ.ปทมุ ธานี ๑๒๑๒๐ สงวนลขิ สิทธิ้ รายไดส้ มทบทนุ การศึกษาคน้ ควา้ ธรรมะในพระพุทรศาสนา จดั จำหน่ายโดย บรษิ ท้ บ.ี เอ็น. เค. บุ๊คส์ จำกดั ๘๖ ถนนสี่พระยา แขวงมหาพฤฒาราม เขตบางรกั กรุงเทพฯ ๑๐๕๐๐ โทร. ๒๓๕-๐๓๔๐-๑ จดั พมิ พโ์ ดย สำนกั พมิ พ์ ประติพทั ธ์ ๕๓/๓๓ ถ.ประติพทั ธ์ สามเสนใน พญาไท กรงุ เทพฯ ๑๐๔๐๐ โทร./แฟกซ ๒๗๙-๑๓๐๙, ๒๗๘-๑๔๑๗ www.kalyanamitra.org

เลา่ เรื่องยาย พระเผดจ็ ทตตฺ ชีโว (พระภาวนาวิริยคณุ ) ^ www.kalyanamitra.org

พนพ์ *pv ฟ4>V*Jor’zfv^MV rw?f ^/ aJ /90Mt.'lWAJWj V)V^> AfdArt/)# *4 (hfKK) w&/ a V0Cfji(f/;btom JUrtGUiJ W/f*' 4 M */4> #& ๙!ษ'V*vt /yia//»9V fco? V4V? » ใ!i>( Hah J*/*y>f ไท^ ๙ f^9i ft^!น o/i/ >>๖ a/ ^©////» MV nJU^a a?G>>^X «>?**? y>9/97 www.kalyanamitra.org

1 คุณยายwอwบุw.าkสalิกyaาnจaนั mทitrรa์ .oขrgนนกยง

คำนวํ หลวงพ่อทตั ตซโี ว รองเจ้าอาวาสวดั พระธรรมกาย มกั จะเลา่ ถงึ คุณยายอุบาสิกาจนั ทร์ ขนนกยูง ให้ลูกศิษย์ท่ที ำ งานใกลช้ ดิ ฟงั เสมอๆ บางครง้ั กเ็ ลา่ เพ่อื ยกเปน็ ตวั อยา่ งเปรียบ เทยี บในการส่งั สอน บางครัง้ กเ็ พ่อื ยกมาสนับสนุนการกระทำ ความดขี องศิษย์ ลูกศิษย์จึงมกั ไดฟ้ ังหลวงพอ่ กลา่ วสรรเสริญคณุ งามความดขี องคณุ ยายอยบู่ ่อยๆ ในโอกาสต่างๆ ท่มี ีการกระทำ เกดิ ขึ้นแลว้ ทำใหย้ ้อนคิดไปถงึ คณุ ยายอาจารย์ ได้ฟงั แล้วรสู้ ึก ซาบซึง้ ถึงพระคุณของคณุ ยาย ทท่ี า่ นได้อดทนพรํ่าสอน ท่มุ เท เคีย่ วเขญ็ หลวงพ่อเม่ือคร้ังยังเป็นฆราวาสดว้ ยความเหนื่อยยาก สมกับเปน็ ผ้ทู ีม่ ีวญิ ญาณครูในพระพทุ ธศาสนา ดังท่พี ระ พทุ ธองคไ์ ด้ตรสั กับพระอานนท้ว่า อานนท์ เราไม่พยายามทำยับพวกเธออยา่ ง ทะนถุ นอมเหมอื นพวกช่างหมอ้ ทำแกห่ ม้อทีย่ ังเปียกอยู่ อานนท์ เรายักขนาบแลว้ ขนาบอีก ไม่มหี ยุด อานนท์ เราจะชีโ้ ทษแล้วชโ้ี ทษอกี ไม่มีหยุด ผูใ้ ดมี มรรคผลเปนี แก่นสาร ผูน้ ้ันยักทนอยู่ได้ www.kalyanamitra.org

เมอื่ หลวงพอ่ ได้บวชเปน็ พระภิกษุ อยู่ในสมณเพศ อันเป็นฐานะทสี่ ูงกวา่ คุณยายผเู้ ปน็ อาจารย์ ทา่ นก็ปฏิป้ตติ นตฏ่ คุณยายอย่างเหมาะสม ความชืน่ ชม ความนบั ถือท่ีท่านมตี อ่ คณุ ยายน้นั ลกู ศิษย์ท้ังหลายจะสงั เกตไดจ้ ากเร่อื งราวต่างๆ ทที่ ่าน เล่าให้ฟงั และถ้อยคำทท่ี า่ นนำมากลา่ วถงึ อันแสดงถึงการเป็น ผทู้ ่มี ีวญิ ญาณของศษิ ย์ท่ศี ิษยท์ ั้งหลายควรถอื เป็นเยยี่ งอย่าง อยา่ งย่ิงทเี ดียว ฝ่ายวิชาการฯไดเ้ ลง็ เห็นคุณค่าดงั กลา่ วนน้ั จงึ ได้ กราบเรยี นหลวงพ่อวา่ อยากจะใหล้ กู ศิษยท์ ่านอื่นๆ และสาธุ ชนท่วั ไปไดท้ ราบเรอ่ื งของคุณยายดว้ ย เพราะคุณยายเป็น อาจารยข์ องหลวงพ่อกเ็ ปรียบเสมือนเป็นอาจารย์ของพวกเรา ทงั้ วัด อกี ทัง้ การไดท้ ราบประวดิ ของคณุ ยาย ยอ่ มจะโยงให้เรา ไดท้ ราบประวติ ขิ องหลวงพอ่ เมอ่ื เร่มิ ปฏบิ ตธิ รรม และประวติ - การสรา้ งวัดในระยะเริม่ แรกด้วย ด้วยความกรณุ าอย่างยิง่ ของหลวงพอ่ ทตั ตชโี ว ท่านได้เขียนเลา่ เรอ่ื งยายให้อยา่ งละเอยี ดในช่วงเข้าพรรษานเ้ี อง (อนั ยายน) และมอบให้ฝ่ายวิชาการ ฯ จัดพมิ พเ์ ผยแพรใ่ นทันที ผูท้ อี่ ่าน เล่าเรอื่ งยาย นอกจากจะไดค้ วามรู้ในแง่ มุมท่หี าฟังไดย้ ากแลว้ ยังจะไดแ้ ง่คิดในเรือ่ งความพากเพยี ร ความท่มุ เทชีวิตจติ ใจปฏบิ ติธรรม และได้รบั ผลสำเร็จสมความ www.kalyanamitra.org

ปรารถนา เป็นการยืนยันธรรมะของพระสัมมาสัมพทุ ธเจา้ ว่าเปน็ อกาลโิ ก คือ ผู้ใดทำดี ผนู้ ั้นย่อมได้รบั ผลดแี นน่ อน ไมจ่ ำกัดดว้ ย กาลเวลาแมพ้ ระสัมมาสัมพุทธเจา้ จะปรินิพพานไปนานแล้วกต็ าม หวังว่า เลา่ เรอ่ื งยาย น้ี จะเปน็ กำลังใจให้ผูท้ ไ่ี ด้อ่าน ทกุ ท่าน สามารถปฏบิ ้ติตนและปฏิบต้ ธิ รรมไดด้ เี ยยี่ ม เป็นประ- โยชนต์ ่อตนเอง ครอบครัว ประเทศชาติและพระพทุ ธศาสนา ตลอดไป ขอกราบขอบพระคณุ หลวงพ่อทตั ตชโี ว ไว้ ณ ทีน่ ้ี อีกครั้งหนงึ่ ทเี่ มตตาให้เราทง้ั หลายได้รู้เรือ่ งคุณยาย เพือ่ เราท้งั หลายจะได้ทำดตี ามทีค่ ณุ ยายสอนไว้ ฝา่ ยวิชาการ วัดพระธรรมกาย กนั ยายน ๒๕๓๑ www.kalyanamitra.org

สารบัญ เลา่ เรอ่ื งยาย ร)ร) ร)๔ ในอดต ร)๔ อยากเปน็ อยา่ งขนุ แผน ๒0 กลั ยาณมติ รคนแรก ๒๔ ทบคณุ ยาย ๒๖ อาจารยเ์ ก่าตามรงั ควาน ประลองฤทธี้ ๒๘ ๒๙ คนสอนยาก ประสบการณ์ไนสมาริคร้งั แรก ๓ร) คณุ ยายทำนายฝัน ๓๙ รางวลั สำหรับงานจัดรองเทา้ ๔ร) คุณยายผเู้ สงี่ยมเจียมตัว จ้าวแหง่ ความสะอาด ๔๓ ต้นตำรับวชิ าขัดห้องสว้ ม ๔๔ เหตทุ ี่น่งั แยกหญิงขัายชายขวา ๔ร) ป้องกันเรอ่ื งชสู้ าว ๔๒ กสนิ ดอกไมท้ ญามาร ๔๔ ความต๎งใจให้ลกู ศษิ ยเ์ ป็นโสด ๔๔ ของขวัญวันเกิดคุณยาย แรงอริษฐาน ๔๙ ๖๓ www.kalyanamitra.org

นโยบายสร้างวัด ๖๕ ปอ้ งกันไมใ่ หศ้ ษิ ย์ก่อเวร ๖61/ คุณยายขวนบวช ๖๙ ตดั สนิ ใจบวช พระบวชใหม่ 61/(5) ปลกู กลว้ ยเอาไวเ้ ตะ คุณยายต้งั กฏระเบียบวัด ๙61/ ๙0 ครัวกบั กิจวัตรของคณุ ยาย ๙!ร) คุณยายบวี ย ๘๓ กุศโสบาย ๘๖ กฐนิ คณุ ยาย ๙๙ ๙!ร) www.kalyanamitra.org

เล่าเรอื่ งยาย ร)ร) แลววันหน่ึง...อาตมาก็ตัดสนิ ใจทำสิงท่ีคนท่วั ไปทำได้ ยาก คือ ตงั้ สัจจะขอประพฤติพรหมจรรย์ บวชถวายชวี ิตเข้ารับใซกั ิจ พระศาสนา อาตมาภูมใิ จเป็นทส่ี ดุ เม่อื พระอุปัชฌาย์พระเทพวรเวที ปัจจบุ ันคือพระธรรมปญั ญาบดี (ชว่ ง วรปุญโญ) ต้งั ฉายาให้เมอ่ื วัน บวช ๑๙ ธนั วาคม ๒๕๑๔ ว่า.... “ท’ตตชีโว\" แปลวา่ “ผถู้ วายชีวติ แล้วแดพ่ ระศาสนา’’ เพราะนนั่ คอื มโนปณธิ านอันแน่วแนข่ องอาตมาตลอดชวี ติ น้ี www.kalyanamitra.org

๑๒ เลา่ เรอ์ งยาย ในอดตี อาตมาในอดตี คอื นายเผด็จ ผอ่ งสวิสด ลกู ชายคนเลก็ ซืง พ่อตั้งความหวงั ไวว้ ่าจะมีลกู หลานสบื สกลุ มากมายไม่ทำใหส้ กุลด้วน ขาดทายาท อาตมาเปน็ ชาวเมืองกาญจนบุรี เปน็ ลูกชาวไรธ่ รรมดา ๆ ซงื พอมสี ติปัญญารํ่าเรยี นจนสำเรจ็ เป็นบัณฑติ ทางการเกษตร ท้งั จาก มหาวิทยาลัยในประเทศและต่างประเทศ เมื่อสำเร็จการศกึ ษาออกประกอบอาชพี กต็ ั้งใจทำงานอย่าง เตม็ ที จนไดร้ บั การสนับสนุนใหเ้ ปน็ หวั หนา้ งาน มลี กู น้องมากหน้า หลายตา มีรายไดใ้ มน่ ้อยหน้าใครในรุน่ เดียวกนั เช่นเดยี วกับชายหนมุ่ ทว่ั ไป อาตมาใฝฝ่ นื ทจ่ี ะมคี รอบครวั แตแ่ ล้ว...อาตมาก็ไดเ้ ขา้ มาบวชตัง้ แต่อายุ ๓® ปี จนกระ ทั่งบดั น้ี (พ.ค. ๒๕๓๑) นับได้ ๑๖ พรรษาแล้ว www.kalyanamitra.org

เล่าเร่ืองยาย ๑๓ บันทึกน้เั ป็นก่งึ อัตซ็วประวัติ กงึ่ บันทึกความประทบั ใจของ อาตมา ท'ี มตี อ่ ผูท้ ีเปน็ จดุ กำเนดิ แรงบันดาลใจ ใหอ้ าตมาอธษิ ฐานขอ บวชถวายซีวิต ท่านผู้นั้นคอื อบุ าสิกาชนิ ทร์ ขนนกยงู คุณยายอาจารย์ ของอาตมา www.kalyanamitra.org

๑๔ เล่าเรอ่ื งยาย อยากเปน็ อยา่ งขนุ แผน เมอ่ื อาตมามอี ายยุ า่ งเขา้ วัยรนุ่ น้ัน อาตมารักการปีกสมาธมิ าก เริม่ ด้นปกี มาตั้งแตป่ ระมาณปี พ.ศ. ๒๔๙๗-๙๘ ขณะเรียนหนงั สืออยู่ ช้ันมธั ยม ๔ แรกทีเดียวเปน็ เพราะไดอ้ ่านวธิ ปี กี สมาธิในคัมภรี ์วสิ ทุ ธ-ิ มรรค ซงี รจนาโดยพระพุทธโฆษาจารย์ เม่อื ประมาณ พ.ศ. ๙00 ทเ่ี จอเพราะรกั การอ่านหนังสอื เป็นซีวติ จติ ใจนั่นเอง อาตมาอา่ นหนงั ดอื ทุกประเภท อ่านดะไปหมด อา่ นจนหมดห้องสมดุ ประชาชนประจำ จังหวัดกาญจนบรุ ี พออ่านคัมภรี ์วสิ ุทธิมรรคแล้วกอ็ ยากปีกสมาธิ แต่ ปกี เองไม่ไดผ้ ล จงึ ด้ันดน้ คันหาอาจารย์สอนสมาธิให้ บงั เอญิ ไปพบ อาจารยท์ ีป่ กี สมาธิเพอ่ื ประโยชน์ทางอิทธิฤทธเชา้ ก่อน จึงเลยเป็นไป ตามฤทธ๋หิ นมุ่ คือปีกวชิ าหนงั เหนยี ว รดู โซ่ ลยุ ไฟ สะเดาะกลอน สารพดั ใจมนั อยากจะเป็นอย่างขุนแผนกับเขาบา้ ง ตอนน้ันไมร่ ูเ้ ลยวา่ วิชาเหลา่ น้เี ปน็ วิชามาร คิดวา่ เป็นวิชาพระ เพราะมีคาถาประกอบ เป็นบทสรรเสริญพระพุทธคุณบา้ ง บทสรรเสรญิ พระโมคคลั ลาน์ อคั รสาวกผูม้ ลี ทุ ธ๋ิบ้าง www.kalyanamitra.org

เล่าเร์องยาย ขอ้ สำคัญ มีอาจารย์ทา่ นหนึง่ สรรเสรญิ คณุ งามความดี ของขนุ แผน และขนุ ศึกท้ังหลายท่ใี ซวั ชิ าเหลา่ น้ตี อ่ สู้ศัตรู ปกป้อง ประเทศชาติบ้านเมืองไวไิ ด้ อาตมาจึงคิดแตว่ ่า จะเอาวชิ านึ่ไปทา่ ประโยชน์ให้ประเทศชาตเิ ท่าน้นั ยงิ่ ตอนหลงั เกดิ หนงั เหนยี ว อยยู่ ง คงกระพันขนมาจรงิ ๆ ก็เลยหลงคิดวา่ มาลูกทางแล้ว โชคดีท่อี าตมามีความสนใจใครร้เู ร่อื งนรก-สวรรค์มาก ดังนั้น ถงึ แม้จะได้ร่าเรียนวิชาท่ที ำใหม้ ีอิทธฤิ ทธมิ๋ ากเพยี งใด วชิ าเหล่านัน้ กไ็ ม่ สามารถดับความกระหายใคร่ร้เู รื่องนรกสวรรคไ์ ดเ้ ลย อาตมาจึงยงั คง เสาะแสวงหาสู้รใู้ นเรื่องนเ้ี รอื่ ยมา เม่อื มีเวลาว่างกด็ นั้ ด้นไปตามปา่ ตามเขา ไปฟิกสมาธิกับพระเกจอิ าจารย์ตา่ ง ๆ ไดโ้ อกาสกถ็ ามท่าน เร่ืองนรกสวรรคเ์ สียทกุ คนไป แต่ไมว่ า่ จะไปลามทา่ นใดทง้ั ที่เป็นพระภกิ ษแุ ละฆราวาลว่า นรกมจี ริงไหม สวรรค์มจี รงิ ไหม เทวดานางฟา้ มีจริงไหม ก็ไม่มีใคร ให้คำตอบท่ีจรงิ จงั ชัดเจนน่าเชอ่ื ตามไดส้ กั รายเดยี ว บางท่านครั้งแรกกต็ อบเสียงแข็งวา่ มี สวรรค์มจี ริง นรก มจี ริง แต่พอถามว่า ท่านไปเห็นไปพสิ จู น์มาแล้วหรอื กลบั ไดร้ ิบ คำตอบวา่ ยังไมเ่ คย แตอ่ ่านเจอในพระไตรปิฎกบา้ ง อาจารยเ์ ลา่ ให้ พ'ี 3บ้าง หลวงพ่อเล่าใหฟ้ ์งบ้าง พอได้ยินวา่ ตำราบอก เขาเล่าวา่ ไมเ่ คยเหน็ เองสกั ที อาตมากเ็ บ้หน้าหนแี ล้ว อยา่ งน้จี ะมาสอนใหเ้ ราเห็น ไดย้ ังไง บางท่านยังบอก เคยน่ะไม่เคยไปหรอกนะ แตบ่ างคว’ิ 3ยัน www.kalyanamitra.org

<๖ เลา่ เรอ์ งยาย ฝืนไป ก็ไปเหน็ เขา้ โดยบังเอญิ ดา้ งถึงขนาดความฝนื อาดมากห็ มด ศรัทธาแลวั ช่วงนัน้ ความมนั่ ใจในเรอ่ื งนรกสวรรค์ เร่อื งบญุ เรื่องบาป เรื่องเทวดานางฟ้า หรอื โอปปาตกิ ะไมม่ ีเลย เพราะหาคนที่ยนื ยนั ขน้ แขง็ และพิสูจน์ให้เหน็ ไม่ได้ อาตมาจึงเชือ่ ในสงิ ท,ี สามารถพิสูจน์ ไดเ้ ฉพาะหน้า คอื เชอ่ื เรอ่ื ง หนังเหนยี ว รูดโซ่ ลยุ ไฟ เพราะเขาทำให้ เราดไู ด้ และเม่อื เราลองทำกท็ ำไดจ้ รงิ อกี ดว้ ย ตอนนน้ั รสั ึกภมู ใิ จมาก www.kalyanamitra.org

เลา่ เร่ืองยาย กลั ยาณมติ รคนแรก อย่างไรก็ดี บุญเก่าของอาตมาคงมีอยไู่ ม่นอ้ ย จึงทำให้ได้ พบ คุณไชยบูลย์ สุทธิผล เสยี กอ่ นท่ีจะหลงทางเลยเถดิ ไปไกล อาตมาเพงิ่ กลบั จากประเทศออสเตรเลีย เพ่ือมาเรียนเก็บ วิชาระดบั ปริญญาตรี สาขาสตั วบาล ทมี่ หาวทิ ยาลัยเกษตรศาสตร์ และไดพ้ บกบั คุณไชยบลู ย้ ซ็งเปน็ นิสิตรุ่นน้อง ปี ๔ อาตมาจำได้ แม่นยำว่าเป็นวนั อาทิตย์ที่ ๒๗ พฤศจิกายน ๒๔0๙ ซงื เป็นวนั ลอย กระทง คนื น้นั อาตมาไดห้ ิ้วขวดเหลา้ ไปรนิ แจกรนุ่ น้องกลมุ่ หนงึ่ รมิ สระนา้ํ หนา้ มหาวทิ ยาลยั เกษตรศาสตร์ นอ้ ง คุ ทุกคนในกล่มุ นนั้ ตา่ งกร็ บั ไปดม่ื แตโ่ ดยดี แด่มีอยเู่ พียงคนเดยี วท่ีปฏเิ สธ “ผมไมด่ ่ืมเหลาั ผมถือศีล” คำว่า “ถอศลี ” กระทบใจอาตมาอย่างแรง เพราะอาตมา เองกเ็ คยถอื ศลี ห้ามาก่อน,ในช่วงทt่ี in สมาธเิ พือ่ เรยี นวิชาหนงั เหนียว อยู่ยงคงกระพนั เพิง่ มาเลียทา่ กลายเป็น “ขวดแม่โขงเดนิ ได้” ตอนเข้า มา เรยี นมหาวทิ ยาลยั นเี่ อง เคยคดิ โทษเพอ่ื น คุ โทษสง่ิ แวดลัอมเรอื่ ยมา แตภ่ ายหลงั เม่อื รู้จักใกลช้ ดิ คณุ ไชยบลู ย้มาทเข้า ก็เลยต้องยอมรับวา่ เรามัน แลบเอง เพราะคุณไชยบูลยน์ ้นั เพอ่ื น คุ ทกุ คนพรอ้ มใจกันยนื ยัน www.kalyanamitra.org

๑๘ เลา่ เรอ่ื งยาย ชันแขง็ ว่า ถือศลี หา้ มาตลอดรอดสง่ ได้ในทา่ มกลางเพือ่ นข้เื มารอบตวั อย่างไรก็ตาม คืนนน้ั อาตมาได้พดู ตรี วนไปหลายคำ แตก่ ร็ สู้ ึกสะกิดไจ อยู่ลึก ๆ ท่ามกลางความรสู้ ึกทม่ี วั ซัวด้วยฤทธิ๋เหล้าวา่ น้องคนนีไม่ใช่ ธรรมดา เซัาวันรุ่งขน้ั สรา่ งเมาแลว้ นกึ ถึงน้องคนทเี มือคืนบอกว่า ถือศีล แตเ่ พราะเมาจัดจงึ จำหนา้ ไมค่ อ่ ยได้ ช่อี ก็ไมไ่ ด้ถามเอาไว้ เลย เอาข้อมลู แค่น้องบ ๔ ถอศลี ๕ ไปลีบเสาะหาตวั จนพบ ได้เห็นหนา้ ไดพ้ ูดคยุ กนั โดยไม่มดี ีกรีสรามาบดบงั จึงนึกชอบ รู้สกึ ถูกอัธยาศยั อยากถ่ายทอดวชิ าหนังเหนยี วใหท้ ันที ตอ่ มากห็ าโอกาสเขา้ ใกลช้ ิด เพราะอยากถ่ายทอดวิชาให้ น่นั แหละ แตอ่ ย่างไรก็ตาม ด้องขอลอบภมู ธิ รรมกนั ก่อนนะ ขนาด เปดิ พระไตรปิฎกถามกันเชยี ว แตเ่ น่ืองจากอาตมาอา่ นตำรามามาก คำถามเลยเยอะหน่อย โชคดที ีน่ อ้ งคนนี้เข้าใจและนบั ถือวา่ เป็นพ่จี งึ ไม่ว่าอะไร การสอบภมู ทิ ำอยหู่ ลายวันจนไขข้ ้นั ด้วยกนั ทัง้ คู่ ถามขอ้ ไหน นอ้ งกต็ อบไดท้ กุ ข้อ ต้อนไมจ่ นสักที ทเี คยตง้ั ใจจะรับเป็นลกู ศิษยก์ ็ซกั ลังเล เพราะภมู คิ วามรทู้ างธรรมของท่านเหนือกว่าอาตมามาก เหลือคำถามขัน้ ตัดสินเรื่องสดุ ท้ายคอื เรอ่ื งนรก-สวรรค์ พอได้โอกาสก็ลามทันที คดิ อยู่เหมือนกนั ว่า ลา้ ตอบแบ่งรับแบง่ สอู้ ยา่ ง ทีค่ นอื่นตอบ ก็คงยกย่องได้แคเ่ ปน็ พระไตรปฎิ กเคลือ่ นที แต่แลว้ อาตมากไ็ ดย้ นิ คำตอบชัดล้อยซดั คำ ยนื ยันขน้ แข็งดว้ ยความมั่นใจเตม็ ทีว่ ่า นรกมีจริง สวรรค์มจี รงิ ผูท้ สี ามารถไปดนู รก ไปดูสวรรคไ์ ด้ยังมี ชวี ติ อยู่ ซา้ํ ยังบอกช่อื เลยี งเรียงนามเสรจ็ สรรพวา่ ชีอคณุ ยายจนทร์ ขนนกยงู เชนแมช่ ีอยู่วัดปากนำ ภาษเี จริญ www.kalyanamitra.org

เลา่ เร่ืองยาย “เซือเถอะพีเ่ ดจ็ จริงลา้ นเปอร์เซ็นตเ์ ลย...แลว้ ท้าพ่เี ด็จอยาก เหน็ นรกสวรรค์ด้วยตนเอง ทา่ นก็จะสอนให”้ ไดย้ ินแคน่ กี้ ใ็ จซนื วา่ น้องคนน้ไี ม่ใชด่ แี ต่ปากเสยี แล้ว นค่ี อื คน ๆ แรกทใี หค้ ำตอบไดถ้ ูกใจที่สุด และเปน็ คนท'ี ทำให้อาตมาอยาก พบคณุ ยายมากเหลือเกนิ นับแต่วันน้ันเป็นต้นมา อาตมาก็ไดค้ ิดว่า คนทม่ี คี วามร้ใู น พระไตรปิฎกขนาดนี้สมควรยกให้เป็นครูบาอาจารย์ของเราได้ แมจ้ ะ มีอายคราวน้องกต็ าม จึงยอมตัวเป็นลูกศิษยด์ ว้ ยความเต็มใจ เวลาอยู่ ด้วยกนั กใ็ ห้นัง่ ใหน้ อนสูงกวา่ แมข้ ณะนี้ เมือ่ คณุ ไชยบูลย้ สทุ ธิผล กลายมาเป็นหลวงพ่อ ธมมชโยภิกขุ เจา้ อาวาสวัดพระธรรมกายแลว้ อาตมาก็ยังตดิ สอยหอ้ ยตามมาเปน็ ลกู ศษิ ย์ ยอมตายถวายซีวิตอยูด่ ว้ ย น่ีลา้ ไม่พบท่านตอนนั้น ป่านนี้อาตมาคงเป็นเหมือนขุนแผนแสนแสบ พระเอกจอมคาถาอาคมอย่างในวรรณคดีเร่ืองขนุ ซัางขนุ แผนไปแล้ว www.kalyanamitra.org

เล่าเรึ่องยาย พบจณุ ยาย คำบอกเลา่ ของคุณไชยบลู ยท์ วี่ ่า คณุ ยายเปน็ ผู้รัจริงเหน็ จริง เรอ่ื งนรกสวรรค์ และท่านยนิ ดีจะสอนให้ ทำใหอ้ าตมาดีใจจนสุด ประมาณ แตก่ ารไปพบบุคคลท่อี าตมาเสาะแสวงหามานานน้ันไมง่ ่าย อย่างทค่ี ิด เพราะคณุ ไชยบลู ย์บอกว่า ทา่ นฝนั เ้ี ปน็ แม่ซสี งู อายุ ลูกศษิ ย์ เรียกคุณแมบ่ า้ ง คณุ ยายอาจารย์บา้ ง ทา่ นเปน็ คนรักสงบ ไมช่ อบคน เอะอะมะเทงี่ แล้วลูกศษิ ย์ของทา่ นกเ็ ป็นหนมุ่ สาวชาวมหาวิทยาลยั เหมอื นกบั เรา หรอื ไม่กเ็ ปน็ คนเรยี บรอ้ ยกันทง้ั นั้น ลา้ วางมาดลูกทุง่ โคบาลเชา้ ไป เดยี๋ วทา่ นเกดิ รำคาญขืน้ มากจ็ ะไมย่ อมรบั เปน็ ลูกศษิ ย์ แล้วยงั เสียช่อี มหาวิทยาลยั อีกด้วย เนอื่ งจากคณุ ไชยบูลย์เปน็ รุน่ นอ้ ง จงึ ไม่กลา้ ซชี ้อบกพร่องของ อาตมาตรง «1 เพยี งแต่บอกออ้ ม ๆ วา่ จะต้องทำตัวอยา่ งไรบา้ ง และ รั้งตวั อาตมาไว้อบรมมารยาทกอ่ นเกือบ ๓ เดือน www.kalyanamitra.org

เล่าเร่อื งยาย Ins ในขณะเดียวกนั คุณไชยบลู ยไ้ ดส้ อนวิธนี ั่งสมาธติ ามแนว วชิ ชาธรรมกายเบือ้ งดน้ ใหบ้ ้าง แต่เนอ่ื งจากอาตมาเคยนืกสมาธิมา หลายสำนัก แบบยบุ หนอพองหนอก็Uกมาแลวั แบบอานาปานสติ หรือแบบกำหนดลมหายใจก็ทำมาจนดน้ พอมาเจอแบบวชิ ชาธรรมกาย ซ่ึงทา่ นบอกใหก้ ำหนดดวงแกวั ง่าย ยุ สบาย ยุ กลบั ทำไมไ่ ด้ คอยเผลอ กล้ันลมหายใจทกุ ที บางทีกเ็ อาวิธนี ืไ่ ปปนกบั วธิ ีนน้ั ใหย้ งุ่ ไปหมดโดย ไมร่ ูต้ วั ความอยากพบคณุ ยายอาจารยม์ าก อาตมาจงึ ยอมทำตามคำ แนะนำของคุณไชยบลู ย้ทุกอยา่ ง แตค่ วามควรไมค่ วรแคไ่ หนนนั้ สอน กนั ยากจริง ยุ นึกถึงสภาพตวั เองในวันท่เี ขา้ ไปพบคณุ ยายทีบ่ ้านธรรม ประสิทธ ซึ่งอย่ใู นบรเิ วณวัดปากนํา้ ภาษีเจริญขี้นมาคราวใด ให้นกึ อายไมห่ าย วันนนั้ จำไดว้ ่าใสเ่ สอื้ สีแดงลายสก๊อตตัวโปรด สวมกางเกง ยีนส์ดำ ซ็งใสซ่ า์ มาหลายครัง้ ขนิ กอดตงั้ ได้ กลิ่นข้วี วั คลงั เข้าไปทีเดยี ว www.kalyanamitra.org

tato เล่าเรอ็ งยาย เม่ือเห็นคณุ ยายครั้งแรก คณุ ยายคอื แมซ่ ีวัยเกอื บ ๖0 ปี รูปร่าง ผอมบาง ผวิ คล้ํา แต่ใบหนา้ ผดุ ผ่องเปน็ นวลตอง เคา้ หน้าทแ่ี สนจะ ธรรมดาของทา่ น ทำใหอ้ าตมาผ้โู ง่เขลาลมื คำมั่นสญั ญาทใี่ ห้ไว้กบั ผู้ที่ อาสาพามาเสียสนิ้ จึงถามโพล่งขืน้ ว่า “ยาย คุณไชยบลู ย์เขาวา่ ยายพาไปดูนรกสวรรค์ไดจ้ รงิ มั้ย” “จรงิ ยายเคยไปชว่ ยพ่อขน้ื จากนรกมาแลว้ ” เจอคา้ ตอบตรงเผงไม่อา้ํ อง้ื แบบน้ีเชา้ อาตมาก็บอกกบั ตัวเอง ทนั ทีว่า เจอคนจริงท่ีตามหามานานแสนนานแล้ว ความศรทั ธาเกดิ ขน้ื อย่างทว่ มท้น แตย่ งั ไมว่ ายถามต่อ “แล้วอยา่ งผมน้ีไปดูไดไ้ หม” คราวนี้คุณยายตอบยาว แถมให้กำลังใจเสรจ็ สรรพ “ไดซ้ ิ คุณน่ะมบี ญุ มากอย่แู ล้ว ถงึ ได้มาถึงท่นี ีไ้ งล่ะ ยังงี้ ปกี ไมน่ านหรอก” www.kalyanamitra.org

เลา่ เร่ืองยาย too, ไดย้ นิ อยา่ งน้ใี จกพ็ องโตดว้ ยความยินดี เพราะแสดงว่าคุณยาย รบั จะ'ฟกิ ใหแ้ ลวั วันน้ันเลยขอประเดมิ น่ังสมาธิรวดเดียว ๓ ซัวโมง ใจุมนั อยากใหค้ ณุ ยายรดู้ ้วยวา่ เรากเ็ อาจรงิ เหมอื นกนั พอคุณยายลงนำน่งั -สมาธิ บุคลิกผู้หญิงชาวบา้ นธรรมดา ๆ กเ็ ปลี่ยนไปทนั ที ทา่ นัง่ ตัวตั้งตรงของทา่ นสง่างาม มน่ั คงเฉยี บขาด เหมือนทวนของขนุ พลทีป่ ักผงาดอยบู่ นรถรบ ความศรัทธาของอาตมา ทม่ี ีตอ่ ท่านยิ่งเพ่มิ ร้นเป็นทวคี ูณ นับแต่วนั น้ันเป็นดน้ มา จิตใจของอาตมาก็ผกู พันอยูก่ ับคณุ ยาย อาจารย์ ยอมมอบกายถวายซวี ติ ใหท้ ่านอบรมบ่มนิสัยโดยไม่มีเงอื่ นไข ใด ๆ ทั้งสิ้น ราวกบั เคยอยใู่ นปกครองของทา่ นมาหลายภพหลายชาติ ตามที'ได้เลา่ มาแตต่ นั ว่า กิริยาวาจาของอาตมาท่คี ดิ ว่านมุ่ ทส่ี ุด ในซีวิตแลว้ ก็ยังขวางหขู วางตาศิษย์รุน่ พเ่ิ ขา้ หลายคน การซกั ไซ้ไลเ่ รยี ง เรื่องนรกสวรรค์ เรื่องนพิ พาน ซง็ ช้องใจมานาน ไม่คอ่ ยจบงา่ ย ๆ แตค่ ณุ ยายกต็ อบให้เข้าใจไดเ้ ปน็ ฉาก «1 ราวกับจำลองเอาสิ'งเหลา่ น้นั มาวางไวใ้ ห้ดูตอ่ หน้า ศษิ ยร์ ุ่นพค่ี นหนงึ่ ที่อยใู่ นเหตกุ ารณว์ นั น้นั มาเลา่ ใหพ้ ัง หลังจากเวลาผ่านไปแล้ว ๓-<^ ปีว่า “วนั นนั้ พ่ิบอกยายว่า อีตาคนนร้ี มุ่ ตุ รา่ ม ตุ สกปรก พดู ก็ เลียงดงั เอะอะ ยายอยา่ ไปรบั เปน็ ลกู ศษิ ยเ์ ลย ไลไ่ ปเถอะ แต่ยายกย็ ัง รับไว”้ ได้ยนิ ศษิ ยร์ ุ่นพเ่ี ขาเล่าแล้ว นกึ ตืน้ ตนั ในความเมตตากรุณา ชองคุณยายอาจารย์ขนมาฏยๅ่ งทว่ มท'้ น คณุ ยายคงดอ้ งใซคั วามอดทน กบั เรามากเหลฏื เกิน..... www.kalyanamitra.org

๒๔ เล่าเรอ์ งยาย อาจารย์เกา่ ตามรงั ควาน วันแรกทฝ่ี ากตวั เป็นลูกศษิ ยค์ ณุ ยาย และขอประเดิมน่งั สมาธติ ามวธิ ขี องทา่ นนั้น ช่วง ๒0 นาทแี รกไดผ้ ลดีมากรู้สึกใจสงบนิง่ ดิง่ เรว็ มคี วามเบากาย เบาใจ อย่างที่ไม่เคยเปน็ มากอ่ น แต่พอเวลา ผ่านไปประมาณ ๓0 นาที กเ็ กิดอาการหายใจไมอ่ อก ลมภายในตัว ดนั ขื้นมาเปน็ ลกู ๆ เหมือนใครสูบลมเขา้ ท้อง กระอกั กระอ่วน'นาลาย ฟูมปาก ทนไม่ไหวจนดอ้ งลมื ตา พอลืมตาอาการน้นั ก็หายไป เม่อื เหน็ ว่าหายดีแลวั กห็ ลบั ตาลงใหม่ อาการลมดันกเ็ กดิ ขืน้ อกี พยายาม อดทนจนทอ้ งแข็งเป็นดาน ไมย่ อมแพ้ ประมาณ ๑ ซวั โมง อาการ จงึ ค่อยทุเลาเบาบางลง วนั นน้ั ยงั ไมก่ ลัาถามสาเหตุจากคณุ ยาย คดิ วา่ เป็นเร่อื งธาตุ แปรปรวนธรรมดา พอไปนั่งสมาธิกับคุณยายอีกเปน็ ครง้ั ที่ ๒ กม็ ีอาการอยา่ ง เดมิ อีก จงึ ถามท่าน ท่านตอบราวกบั เหน็ ดว้ ยตาของท่านเองว่า “คณุ บกไสยศาสตรม์ ามาก อาจารยเ์ กา่ ๆ เขาไม่ยอมให้คณุ เปลีย่ นทาง เขามาขวางไว”้ อาตมาตกใจ คิดไมซ่ ึงวา่ วชิ าไสยศาสตรจ์ ะยัอนมาทำรา์ ย อาตมาไดถ้ ึงขนาดน้ั จึงถามท่านว่า www.kalyanamitra.org

เล่าเรื่องยาย “ยงั งืผ้ มไมแ่ ย่หรอื ” ท่านตอบเฉยี บขาดเลยวา่ “จะเอาธรรมะก็ตอ้ งสละซวี ิต พระพุทธเจ้าท่านก็ทำอยา่ งนี่ คณุ ,กล้าไหมล่ะ” อาตมาลงั เล แหม...น่ีตอ้ งถงึ เปน็ ถึงตายกันเซยี วหรือ แท่ี พอมองหนา้ คณุ ยาย เหน็ สายตาอันเด็ดเดี่ยว แต่แฝงไว้ดว้ ยความเมดต้1 ของทา่ นแลว้ ก็ตัดสนิ ใจตอบทนั ที “กลา้ ครับ!” วันนน้ั กลับมา‘ฝกสมาธติ อ่ ทบ่ี า้ นพกั กับคณุ ไชยบูลย์ อากา', จุกแนน่ กก็ ลับมาอีก ได้อาศยั คณุ ไชยบลู ยพ้ ดู ใหก้ ำลงั ใจ จึงอดทนฟ่ กิ ้ ไปเรื่อย คุ ตอ่ เมอ่ื คณุ ยายคุมนัง่ สมาธใิ ห้หลายคร้งั เข้า อาการดงั กล่า'ว จึงทเุ ลาเบาบางลง จนดเู หมือนจะหายขาด แต่คุณยายบอกวา่ “ยังไม่หายขาดหรอก ยายแกใ็ ห้ไดแ้ ค่นี่ สว่ นที่เหลือนั้นเป็พั เพราะคณุ ยังเสยี ดายวชิ ามารอยู่ แตค่ ุณจะไมข่ ลงั อกี แลว้ เพราะทั้งหม*1 ทคี ุณเรียนมาเป็นประเภทมนต์ปนธรรม ไม่ใชธ่ รรมบรสิ ุทธิ๋ ต่อไปน่ี ต้องหม่นั นงั่ สมาธใิ ห้มาก ค”ุ คงจะจริงอย่างคุณยายว่า เพราะอาตมาเคย‘ฝกวิชามารจง1 ทา่ ได้ผลสำเรจ็ จริงอย่างอาจารยส์ อนทกุ อยา่ ง ท้งั ยังไมเ่ คยคิดจะเอาไนี่ ทา่ ร้ายใคร มแี ต่จะชว่ ยคน จึงคดิ วา่ น่ันเปน็ ของดี ทำให้นกึ เสียดา1> อมทู่ ีอ คุ สว่ นการปฏนิ ตํ ธรรมของอาตมาขณะนั้น ยังไม่กา้ วหนา้ เท1่ หควร ทีอยากเหน็ นรกเห็นสรรรคก์ ็ไมเ่ หน็ สกั ที ลังเลลงั ละ รกั ของ เลียดายของเก่าอยูร่ ำไป www.kalyanamitra.org

๒๖ เลา่ เร่ืองยาย ประลองฤทธ้ิ ในชว่ งกอ่ นท'ี คณุ ไชยบลู ยจ์ ะพามาพบคณุ ยาย อาตมาพยายาม พดู อวดอา้ งความวิเศษของวชิ ามารให้คณุ ไชยบูลย้ฟงั บอ่ ย ๆ กอ็ ยา่ งท่ี บอกแลวั ตง้ั ใจจะรบั ท่านเปน็ ลูกศิษย์ แต่ท่านไม่สนใจเลย กลบั ซี ให้เหน็ โทษว่าวิชาเหลา่ นัเ้ ป็นดริ ัจฉานวิชา จะทำความเดอื ดร้อนให้ ภายหลัง แลัวสรรเสริญวิชาที'คณุ ยายจะสอนให้ทกุ วัน อาตมาก็สนใจ เฉพาะเร่ืองนรกสวรรค์เท่าน้ัน ในใจกน็ กึ อยู่วา่ “นอ้ งมันไมเ่ ซอื เพราะยงั ไม่เหน็ ฤทธเรา หอ้ งหาโอกาส แสดงฤทธิใ๋ ห้คูให้ได’้ , เหตนุ เั้ องขณะ'ผิ กสมาธิกบั คุณไชยบูลย้ สตจิ งึ มักแฉลบ ออกข้างทางเรื่อยไป ครั้นนานวนั เช้าอาตมากไ็ ม่พดู อวดอย่างเดยี ว พยายามแสดง ตทุ ธิใ๋ ห้คุณไชยบลู ย้เห็นกับตาเร่อื ย ๆ ถงึ ยกไหเ้ ป็นอาจารยแ์ ลวั กย็ ัง หวังวา่ อ้าอาจารยช์ อบใจวชิ าของศิษย์ ศษิ ยก์ จ็ ะสอนให้ อย่างไรกด็ ี ยังร้สกึ ผิดสังเกตว่า ในการแสดงฤทธค๋ิ รงั้ ใด อา้ มคี ุณไชยบูลยอ้ ยดู่ ้วย ครง้ั นัน้ เปน็ ทำไม่สำเรจ็ ทกุ ที นํ้ามันในกระทะ ทอดกลวั ยแขกร้อน ๆ เคยเอามือจุ่มลงไปไดโ้ ดยมือไมพ่ องไม่ร้อน วัน นัน้ พอยนื่ มอื เข้าไปใกลั ๆ ไอร้อน ก็รสั ึกรอ้ นจดั จนต้องรบี หดมือกลบั www.kalyanamitra.org

เล่าเรอ่ื งยาย ๒๗ สงสยั ว่าคุณไชยบลู ย์มอี ะไรดี วันหนึ่งจงึ คดิ ประลองถพู ธ๋ิ ดว้ ย ไดน้ ัดคนท่บี า้ นธรรมประสิทธ,ิ ไปคูวา่ จะเสกปรอทใส่มือคณุ ไชยบูลย์ แตป่ รอทจะไมเ่ ป็นพษิ ใด คุ แก่ร่างกาย วันน้นั นอกจากจะ ทำไม่สำเรจ็ แล้ว ยังถูกคณุ ไชยบูลยอ์ บรมเข้าให้อกี จนเลิกคิดใช้วิชามาร พวกน้กื ับคณุ ไชยบูลยอ์ ีกต่อไป วันหลงั ไปถามคณุ ไชยบลู ยต้ รง คุ วา่ มีอะไรดี คุณไชยบูลย้ เลา่ ให้ฟงั วา่ ก็ไมม่ ีอะไร วนั น้นั ก่อนมาไต็ไปกราบคณุ ยายขอวิชาป้องกนั ตวั คุณยายบอกวชิ าพวกนเึ่ ปน็ ดิรัจฉานวชิ า ไม่เคยเรียน ชอบเรยี น แตว่ ิชาพระพุทธเจา้ ท่านวา่ เขาจะเสกกเ็ สกไป เรากอ็ ยู่เฉย คุ ทำใจ ให้ใส คุ ไวทั ี่ศนู ยก์ ลางกาย แล้วกภ็ าวนาว่า ไม่ให้เขา้ ไมใ่ ห้เข้า ก็ไปทำตามทีท่ ่านแนะ ปรอทกเ็ ชา้ ไมไ่ ด้ แลว้ ทา่ นกบ็ อกว่า วิชามาร พวกนืล้ วั ชิ าพระพุทธเจา้ ไมไ่ ด้หรอก ตอนน้นั อาตมายังเชือ่ ครง่ึ ไม่เชือ่ ครง่ึ ยังคิดวา่ วิชามารน่เึ ก่งอยู่ แตท่ ี่ทำไม่สำเร็จเพราะตัวเราไม่เก่งเอง ก็เลยพาคณุ ไชยบลู ย์ไปพบ อาจารย์วิชามารของอาตมา เพือ่ ประลองถทู ธ,ิ กนั เอง แต่อาจารย์ก็ แสดงฤทธิไ๋ ม่ออก หน้าเสยี เหมอื นกัน ตง้ั แตน่ ัน้ มา ก็เลยเชอ่ื รอ้ ยเปอรเ์ ซ็นต์วา่ วชิ าของพระ- พทุ ธเจา้ ดกี ว่า และยังรเั พิม่ เดิมอกี วา่ วชิ ามารทำใหต้ กนรกได้ เลยเลกิ ใช้วิชามารเด็ดขาด ยกตำราท้ังหมดให้คณุ ยายอาจารย์เผาทงิ www.kalyanamitra.org

๒๘ เลา่ เร์องยาย คนสอนยาก ความทเ่ี คยtเกสมาธมิ าหลายสำนกั หลายวิธี ทำใหก้ ารtเก สมาธิตามแนววชิ ชาธรรมกาย เป็นไปไมร่ าบรื่นเทา่ ท่ีควร เพราะเกิด อาการ “รักของใหมเ่ สียดายของเกา่ ” อยา่ งทีว่ ่าไปแล้ว อีกทั้งความ ด้นเคยเป็นส่วนตัวกบั คณุ ไชยบูลยม้ มี าก แล้วเร่อื งเหลวไหลท่เี คยทำ ตามประสาหนุ่ม ๆ ก็ยังตัดไม่ขาด เมือ่ นั่งสมาธกิ ับคณุ ไชยบลู ย์ ก่อน ท่ีจะไดพ้ บคุณยาย สตจิ ึงแฉลบออกนอกทางบอ่ ย ๆ คณุ ไชยบลู ย์ร้สู กึ หนักใจกบั อาตมามาก ถงึ กบั นำเรื่องนี้ไปปรารภกับคณุ ยายในวนั หนง่ึ ว่า “พีเ่ ดจ็ น่ีด้ือเหลือเกนิ จะtเกไหวหรือยาย’’ คณุ ยายตอบส้นั ๆ วา่ “เอาเหอะนา่ ” ระยะหลงั ๆ เมอื่ อาตมามาบวชแล้ว ต้องทำหน้าที่tเก ธรรมทายาท 'ผเึ กเจา้ หนา้ ทว่ี ดั เจอพวก “วา่ งอนสอนยาก” เข้า เอาไป บน่ ใหค้ ุณยายฟัง ทา่ นหัวเราะแลว้ เลา่ เรื่องที่คณุ ไชยบูลย้เคยปรารภ ให้ฟัง ฟังแล้วใจหายวาบ นีล่ า้ คณุ ยายระอาอาตมาอกี คน ป่านนจ้ี ะไป เปน็ โกแ๋ ก่อย่ทไี่ หนกไ็ ม่รู้ ตัง้ แต่นน้ั มา กเ็ ลยเพิ่มความอดทนพรำสอนศษิ ย์มากยงิ ขน มีลูกศิษย์หลายคนเหมอื นกันมาถามอาตมาตรง ๆ ว่า หลวงพ่อทนสอน คนๆนีอ้ ผไู่ ดอ้ ย่างไร กบ็ อกเขาไปวา่ จรงิ ๆแลว้ คนน้พี ยศนอ้ ย กวา่ หลวงพอ่ เมอื่ ก่อนมากนกั ล้าทิ้งเขา เขาคงเอาตัวไมร่ อด บางคร้ัง กด็ อ้ งเล่าความสอนยากของอาตมาให้เขาฟงั www.kalyanamitra.org

เลา่ เร่อื งยาย ประสบการณใ์ นสมารคิ รั้งแรก หลังจากคณุ ยายแกํไขปัญหาขณะนั่งสมาธใิ ห้อาตมา จน พันเงอื้ มมือของอาจารยว์ ชิ ามารมาไดแ้ ลัว อาตมายง้ ด้องผจญกบั ผีไก่ ผีหมู ผวี วั อกี เป็นฝูง คุ เพราะสมยั เป็นเด็กอยปู่ าั นพอ่ แม่ พอถงึ ตรุษจนี ทีไร ก็ได้รับมอบหนา้ ทใ่ี ห้เป็นมอื มีดเซอื ดคอไกอ่ ยเู่ ป็นประจำ คร้นั มาเรยี นมหาวิทยาลัยในแผนกสตั วบาล ก็ต้องมารับหนา้ ทเ่ี ปน็ ผ้คู วบคมุ การฆ่าสตั ว์ส่ง อ.ส.ร. (องคก์ ารอาหารสำเรจ็ รูป) เขา้ ให้อีก สังเขาฆ่าบา้ ง ลงมือฆา่ เองบา้ ง ท้งั หมทู ้ังไก่ท้ังววั ทต่ี ายเพราะผมี ือ อาตมาน้นั ไมใ่ ช่นอ้ ยเลย เปน็ หน้ซี ีวติ สตั ว์ทดี่ ้องชดใช้ไปอีกนานแสนนาน เพราะฉะน้นั พอน่ังสมาธใิ จกำลังนง่ิ คุ อยู่ดี คุ ภาพไกท่ ี่ อาตมาเคยฆ่ากม็ าปรากฏใหเ้ ห็นในสมาธิ มาดนิ้ พราด คุ อยูบ่ นตกั ภาพ หมูเป็นฝูงมาเด้นเย้ยอยูต่ รงหน้า พอหมกู ับไก่หายไป ววั กว็ ิง่ คก่ึ คุ เขา้ มาหาเป็นฝงู ตกใจลืมตาขื้น ใจเดน้ ไมเ่ ปน็ สำเลย www.kalyanamitra.org

เลา่ เรอื่ งยาย บางคร้งั เพื่อน ๆ กเ็ ล่าให้ฟ์งว่า ดกึ ๆ นอนอยู่ดี ๆ อาตมาก็ ละเมอเผลอรอ้ งเสยี งหลงจนเพอื่ น ๆ ตกใจ เปน็ อยอู่ ย่างนหี้ ลายเดอื น คณุ ไชยบลู ย์ตอ้ งคอยเปน็ พีเ่ ลยงให้อย่างใกลซ้ ีด และหม่นั เตือนหมน่ั สอนว่า เห็นอะไรกไ็ ม่ตอ้ งกลัว ให้นึกปนั เปน็ องคพ์ ระตงั้ ไว้กลางท้อง ใหห้ มด อาตมาก็ทำตาม และหาโอกาสทำทานใหซ้ ีวิตสัตว์ด้วยการ ปลอ่ ยสตั วป์ ล่อยปลาอยู่เสมอ ปัญหาด้งกลา่ วจงึ ค่อยทุเลาเบาบางลง แต่สมาธิก็ยงั ไมล่ า้ วหน้า กำหนดนมิ ิตไม่ได้ตามท่ีคณุ ยายสอนอยูน่ าน www.kalyanamitra.org

1สา1รองยาบ eno คณุ ยายทำนายฝนั วันหน่งึ หลงั จากเคย่ี วนั่งสมาธิเชา้ จรดเยน็ เยน็ จรดเที่ยงคนื ตดิ ตอ่ กันมาจนกระทงั่ ถงึ วันที่ ๘-๙ วันนน้ั พอ ๙ โมงเช้าก็ร้สู กึ โหย เพราะลุยนั่งมาตลอด นิมติ อะไรก็ไม่เกิด ท้อข้นื มาเลยล้มตัวลงนอน แลว้ ฝืนไป ในฝนื นั้น เหน็ เจ้าเพอื่ นผูห้ ญงิ คนหน่ึง ซงื ปกติเจอหน้า กันทไี ร เป็นต้องรี'เช้ามาเตือนเสียงลัน่ ว่า “ระวังนะ‘ฝืกสมาธมิ าก ๆ เดย๋ี วจะบ้า!” ในฝนื วา่ น่ังสมาธิอยดู่ ี ๆ เจา้ เพอ่ื นคนนีก่ ห็ นา้ ยน่ื หนา้ ยาว มาเตือนอกี วา่ “นี่เผดจ็ ระวังเปน็ บา้ นะ” เน่ืองจากจำคำแนะนำของคณุ ไชยบูลยไ์ ดแ้ ม่นยำว่า เหน็ นมิ ิตอะไรใหป้ ันเปน็ องค์พระให้หมด กเ็ ลยเอื้อมมอื ไปตบหน้าเจา้ เพือนตัวดเี สยี ๒-๓ ผลัวะ ตัง้ ใจจะปันเปน็ พระพทุ ธรปู แปลก...เจ้าเพ่ือนน่นั กลายเป็นพระพทุ ธรปู เหมือนใจคดิ นง้ อยกู่ ลางท้องดบิ ดีพเี ดยี ว แลว้ เห็นหลวงพ่อวดั ปากน้ํามองผา่ นกระจก ใส ลุ มาดว้ ยสายตาดุ คุ คล้ายจะบอกว่าให้ตัง้ ใจนั่งสมาธิให้ดี www.kalyanamitra.org

๓๒ เลา่ เรึ่องยาย แคน่ ัน้ ยังไมต่ นื่ ฝืนตอ่ ไปอีกว่า ตวั เองสวมเกราะทองชดุ นกั รบจนี โบราณ ยนื อยู่รมิ ทะเล รู้ในฝนื ว่า มหี น้าท่ีขนคนขา้ มทะเล สนได้ ๓ ฉากก็ตื่น รูส้ ึกใจซนื วา่ ถงึ นงั่ กำหนดนิมติ องค์ พระแลว้ ไมเ่ หน็ ก็ยังดีทไี่ ด้เหน็ ในฝืน แลว้ กม็ คี วามสขุ อยลู่ ึก ๆ เลา่ ให้ คณุ ยายพงั คุณยายบอกว่า “พระนพิ พานทา่ นสอดละเอยี ดลงมาบอกหน้าท่ใี ห”้ อยากจะคิดวา่ คณุ ยายพูดเลน่ แตอ่ ยู่ด้วยกนั มาเป็นปไี มเ่ คย เหน็ ทา่ นพดู เลน่ กเ็ ลยต้องหยดุ คิดทบทวนดตู ัวเองวา่ จริง ๆ แลว้ เรา ไม่ใชค่ นฝนื บอ่ ย นาน ๆ จะฝืนสักที แตฝ่ ืนทีไรมกั จะแมน่ สมัยทก่ี ำลังเรียนอยูท่ ่ีมหาวทิ ยาลยั เกษตรศาสตร์เคยฝืนว่า ไปท'ี สระวา่ ยน้าํ แห่งหนึ่ง เจอฝรัง่ รปู รา่ งหนา้ ตาอยา่ งนั้น ๆ ทั้งๆที่ ไมม่ ีวแี่ วววา่ จะไต้ไปเมอื งนอกเลย แต่ ๓ เดอื นต่อมา เกิดไดท้ นไปประเทศออสเตรเลยี ตอ้ ง พักการเรยี นไวก้ ลางตัน ไปอยทู่ 'ี น่ันได้ประมาณ ๑๐ วนั กไ็ ปทสี่ ระว่ายนา้ํ แหง่ หนึ่ง รสู้ กึ คลับคล้ายคลบั คลาวา่ เคยมา เหน็ ฝรั่งยนื อยู่ขอบสระ ๒-๓ คน มีความร้สู ึกว่าเคยเห็นมากอ่ น แต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นท่ไี หน กลบั มาหอพัก มาจดบนั ทกึ ประจำวนั ในสมุดประจำตัว เล่มเดิม พลิกไปเจอเร่อื งที'บนั ทกึ เก่ยี วกบั ความฝืนคราวนัน้ เอาไว้ กน็ ึก ออกทันทวี ่า ท้ังสระวา่ ยนํา้ ท้ังฝรัง่ พวกน้นั เราเคยเหน็ ในฝืนนั่นเอง การฝืนเห็นเหตกุ ารณ์ลว่ งหน้ากอ่ นหลายวันหลายเดอื นอยา่ งน้ั เคยฝืนมาต้ังแตเ่ ดก็ เพราะฉะนน้ั ท่คี ณุ ยายบอกว่า พระนพิ พาน ลอดละเอยี ด ดงไม่ใช่เรื่องท่ที า่ นเอามาล้อเล่น www.kalyanamitra.org

เลา่ เรือ่ งยาย ๓๓ ตอนน้นั ร้สู ึกแปลก ๆ วา่ เราไมเ่ คยคิดจะบวช และลา้ จะบวช ก็จะตอ้ งมีลูกมีเมยี เสยี กอ่ น หน้าที่ขนคนไปพระนิพพานน่ี นา่ จะเป็น ของพวกประพฤติพรหมจรรย์ ซง็ ไม่ใช่เราแน่ คุ มาคดิ ดอู กี ที เราก็เคยคดิ จะสร้างวดั สัก ๓ วดั อทุ ิศให้พอ่ ๑ วัด แม่ ๑ วัด และครูบาอาจารย์อกี ๑ วัด ลา้ จะขนคนก็คงขนเขา้ วัดน่ีแหละ แต่เราคงไม่อยวู่ ดั ดว้ ย เขา้ ใจเลยี อย่างน้นั กส็ บายใจดี ไม่เลยี โครงการแตง่ งาน ความจรงิ หน้าที่ขนคนเข้าวดั น่ี อาตมาถนัดมาก มาปฏบิ ัติ ธรรมท่บี า้ นธรรมประสิทธ๋ไิ ม่นาน อาตมากช็ วนนอ้ ง คุ ชมรมพทุ ธ ศาสตร์จากมหาวิทยาลยั ตา่ ง คุ มานัง่ สมาธิกบั คุณยายไดม้ ากขนื้ คุ แต่ เพราะความไม่รู้จกั เลือกไมร่ จู้ กั กรองคน อาตมาจึงทำความเดือดร้อน รำคาญใจให้คณุ ยายมาก ปกติคณุ ยายไม่ใชค่ นช่างพดู ช่างคุย และไม่ชอบคนพูดมาก เพ้อเชัอ แตส่ ำหรับอาตมาและคุณไชยบลู ย้ คุณยายให้ความเมตตา อธบิ ายเรือ่ งละเอยี ด คุ ในสมาธิใหฟ้ ง์ เสมอ แม้เรอ่ื งความฝนื 'ซงึ่ เอา แนอ่ ะไรไม่ได้ คณุ ยายกอ็ ุตสา่ ห์ตรวจดูใหอ้ ยา่ งละเอยี ด คราวหนง่ึ เม่ือฝากตัวเป็นศษิ ย์คณุ ยายได้ประมาณ ๕-๖ เดอื น คือประมาณกลางปี ๒๕๑0 อาตมาฝืนวา่ น่งั อยทู่ ศี่ าลาแหง่ หนง่ึ เหน็ หงส์ทองบินรอ่ นอยู่ไกล คุ ใครเหน็ ก็ว่ิงตามไป หวงั จะจับตวั ตอนมนั ร่อนลงพน้ื ดิน ในฝืนอาตมานกึ อธิษฐานว่า “ล้าเป็นบุญของเรา ขอให้หงสท์ องน่ีจงบินเช้ามาหาเอง ไมต่ ้องใหไ้ ปวิงไลจ่ ับฐย่ๅงคนฏ่นื เชา” www.kalyanamitra.org

๓(t เลา่ เรือ่ งยาย พอจบคำอธิษฐาน หงส์ทองก็บนิ ลงมาหาอาตมาจริง *1 เข้ามาหมอบให้อิงหลังแตโ่ ดยดี รุ่งขี้นเซาั จงึ นำความฝนั ไปเล่าให้ คณุ ยายฟงั คณุ ยายนงั่ สมาธติ รวจดสู ัก ๕ นาทกี ล็ ืมตา จ้องมองอาตมา ตาเขม็ง “คุณเดจ็ พกั นืไ้ มค่ อ่ ยน่งั สมาธิใชไ่ หม ?” “ครับยาย ไมค่ อ่ ยไดน้ ่ัง งานมันมาก” อาตมาตอบรบั เสยี ง อ่อย “บอกแลว้ ไมเ่ ซ่ือ นก่ั ามกำเรบิ แล้ว” คณุ ยายฉกี หนา้ อาตมาต่อหน้าลกู ศษิ ย์ของท่านท่ีนงั่ หนา้ สลอน คุณยายนะคุณยาย สอนอาตมาแบบผา่ ตดั สด คุ ไมฉ่ ีดยาชาเลย อาตมารู้ตวั เองอยู่เหมอื นกนั วา่ ล้าน่ังสมาธินอ้ ย ฤทธ๋เิ จา้ ,ชั ก็โผล่ข้ีนมาเหมือนกนั แม้ผู้หญงิ ชาวบ้านธรรมดา คุ ข้ีรวิ้ ขี้เหร'ยงั ไง บางคราวก็เห็นเปน็ สวยไปได้ อาศัยท่ีคุณยายรเู้ ทา่ ทนั ไปเลียหมด และ วางแผนสะกัดกนั้ ไว่ไดท้ กุ ที อาตมาจึงเอาตัวรอดได้บวชมาจนทุกวันน่ึ อกี ๕-๖ เดอื นต่อมา หลงั จากัฝกั สมา.ธิกบั คุณยายมาได้ ประมาณ ๑ ปี ตรงกบั ด้นปี ๒๕๑® อาตมาก็ฝนั ว่า น่ังเรอื ไป ๔-๕ คน เรือลำ'นแปลก ไม่มีเครอื่ งยนต์ หลวงพอ่ ธมั มชโย ตอนนน้ั ยังไม่บวช ยงั เป็นคณุ ไชยบูลย้ สุทธิผล ทำหนา้ ทีถ่ ือท้าย อาตมา ยืนอยูห่ ัวเรือ คอยซีใหแั วะรบั คนที'หนีน้าํ ทว่ มไปติดอยูต่ ามเกาะแกง่ ตา่ ง คุ ท่ีหอ้ ยโหนอยตู่ ามดน้ ไมก้ ็มี อาตมาซีไปตรงไหน นายทา้ ยกแ็ วะรบั ให้ ทง้ั หมด พอคนเตม็ เรอื กไ็ ปสง่ ขี้นฝังเลียทหี น่งึ www.kalyanamitra.org

เลา่ เร่อื งยาย 01/ มอี ยคู่ ราวหน่งึ เรือบรรทุกคนมากเกนิ กำลงั จงึ คว่าิ ต้องชว่ ย ทนั กํเรอื พรรคพวกทม่ี าด้วยกนั ถกู 'นาพดั หายไป เหลืออยเู่ พียง ๓ คน คืฐ หลวงพอ่ ธัมมชโย อาตมาและคนทมี่ าด้วยกันแตด่ ้นอกี ๑ คน นึกหวาด ฤ ในคำทำนายอยูเ่ หมือนกัน แต่กไ็ ปเล่าให้คณุ ยาย ฟ์ง คณุ ยายบอกว่า “นัน่ เปน็ หนา้ ทข่ี องคณุ คุณอธิษฐานร่วมกับคณุ ไชยบลู ย์ มาวา่ จะช่วยกนั รื้อสัตว์ ขนสัตว์ ตามแบบอย่างนกั บำเพ็ญบารมี ทง้ั หลายในอดตี พรรคพวกท่ีตกน้ําหายไป คอื คนทีบ่ ารมียังหย่อนอยู่ เขามาช่วยงานได้ระยะหนง่ึ กจ็ ะเปลยี่ นใจไปมคี รอบครวั เลย้ี งลกู เลีย่ ง เมยี ตามประสาโลก ๆ ของเขา ยายชว่ ยอะไรไมไ่ ด’้ ’ แลวั ยายกส็ ั่งตอ่ “คุณเด็จนะ คณุ จะต้องทำหนา้ ทเี่ ปน็ เสากระโดงเรือ คณุ ไชยบูลย้จะถอื ทา้ ย แตท่ ำงานตอ้ งรจั ักประมาณกำลงั ดา้ งาน ใหญน่ กั มกั จะไปไมร่ อด เพราะหนกั เกนิ กำลัง เลก็ นกั กไ็ มพ่ อมือ เสยี เวลาทำ” อาตมาขอรอั งให้คณุ ยายแดไ้ ข เพราะสงสารเพอื่ นท่ีตกนาํ้ ไป แต่คณุ ยายบอกวา่ “มารมนั สอดละเอยี ดแล้ว แกัยาก ผงั สำเร็จเป็นอยา่ งน่ึ เสยี แลว้ ” วันนั้นคุณยายซีคุณของการประพฤติพรหมจรรย์ และโทษ ชองการครองเรือนมาก แต่ถึงขนาดนัน้ อาตมากย็ งั ไม่คิดจะะ1วชอยู่ นันเอง www.kalyanamitra.org

๓๖ เลาเวขงย เย ต่อมาอีกประมาณ ๓ เดอื น อาตมาก็ฝืนว่า ได้มา้ มา ๑ ตัว ม้านึ่แปลก มีฤทธ๋มิ าก ขนาดยอดเขาสงู แหลมเหมอื นปลายเขม็ ม้าก็ ยังพาอาตมาขั้นไปได้ กระโดดจากยอดเขาหนง่ึ ไปอีกยอดเขาหน่งึ กไ็ ด้ อาตมาบังคับม้าใหต้ อ้ นคนจำนวนมากขน้ั เขา เพราะ,นากำลงั จะท่วม ม้าก็ช่วยต้อนคนใหอ้ าตมาไดต้ ามความตอ้ งการทกุ อยา่ ง เสยี ง ผคู้ นอึงคะนงึ ไปหมด ขน้ั เขาตอ่ เนื่องกนั ทัง้ วันทั้งคืนไม่เจบ เอาความฝืนไปเล่าใหค้ ณุ ยายฟังอกี คุณยายบอกว่า “ลัาคณุ ตงั้ ใจประพฤติธรรมไปเรอื่ ย ฤ คณุ จะสามารถชว่ ย ชาวโลกใหเ้ ขา้ ถงึ พระรัตนตรยั และชวนมาปฏบิ ตั ธิ รรมในพระพุทธ ศาสนาไดม้ าก เปน็ ปรากฏการณพ์ ิเศษของยคุ น’ ตอนน้ันอาตมาฟังคณุ ยายทำนายฝนื ก็คิดคลัอยตามไปว่า เราคงเหมือนอนาถบณิ ฑิกเศรษฐี เป็นกองเสบียงใหญใ่ หพ้ ระศาสนา เราจะชว่ ยกนั ทง้ั ครอบครัว ท้งั ลูกทงั้ เมียเลย อาตมายังไม่คดิ เลกิ ลมั โครงการแตง่ งานอยู่ดี ตอ่ มาถึงปลายปี ๒๕๑๒ ไดท้ ีด่ ินสรัางวดั จากการบรจิ าคของ คุณหญงิ ประหยดั แพทยพงศาวิสทุ ธาธบิ ดี จำนวน ๑๙๖ ไร่ ที่ จงั หวัดปทุมธานี แตย่ งั ไม่ไดล้ งมีอสราั ง อาตมาก็ฝืนแปลก «1 อีก ฝนื ว่ามขี บวนแห' ๓ ขบวนใหญ่ พอขบวนแห่นั้นเขา้ มาใกล้ เห็นคณุ ยายนำขบวนที่ ๑ คุณยายส่งนกยงู แลว้ ให้อาตมา ๑ ตัว ใหญ่ ขนาดนกยงู จริง ๆ สวยงามมาก เหมอื นแกะสลกั จากเพชร เปน็ นกยูง เป็น «1 ในฝนื เว่าเป็นกายสทิ ธิ๋ ดีใจมาก ล้มกราบคุณยายถงึ ๓ ครั้ง www.kalyanamitra.org

ยาย cnpy ขบวนที่ ๒ เป็นขบวนของหลวงพ่อวดั ปากนี้า หลวงพ่0 สง่ ราชสหี แ์ กัวให้ 9 ตัว เป็นกายสทิ ธเิ๋ หมอื นกนั พอกราบทา่ นแลวั ทา่ นกเ็ ลยไป ขบวนที่ ๓ เปน็ ขบวนของหลวงพ่อธมั มชโย ทา่ นสง่ ครฑุ แกวั กายสิทธ๋ใิ ห้ ในฝน็ นั้นอาตมาดีใจมาก แมต้ ืน่ แลว้ กย็ ังดีใจไม่หาย เพราะ รู้สกึ เหมอื นรบั มากบั มอื จริง ๆ และเหตกุ ารณ์เพงิ่ ผา่ นไปหยก ตุ พอ ไปเล่าใหค้ ุณยายฟงั ท่านหัวเราะชอบใจ แต่เราซกั ผวา กลวั คณุ ยาย บอกกามกำเริบอกี แตท่ า่ นอธบิ ายอยา่ งอารมณด์ วี ่า นกยงู หมายถงึ วา่ จะเป็นที่รักทพ่ี อใจ ราชสีห์ แสดงถงึ ความมอี ำนาจ ไปซงึ ไหน จะเปน็ ที, เกรงใจถงึ นัน่ ครฑุ หมายซงึ การเผยแผ่พระพุทธศาสนาจะขจรขจายไป ทั่วโลก พรอั มกนั นั้น คุณยายก็กล่าวยนื ยันว่า “งานสรัางวัดพกุ อยา่ งจะสำเริจ ไมว่ า่ อุปสรรคจะเปน็ อะไร กจ็ ะชนะหมด” ฟงั คุณยายทำนายเหตกุ ารณล์ ว่ งหนา้ อยา่ งน้แี ล้ว ทำให้อาตมา ย้อนนกึ ไปถงึ คำทา้ นายของหลวงพอ่ บุญธรรม วัดเขาแหลม จ. กาญจนบุรี ซง็ อาตมาเคยไปฟิกสมาธิกับท่านเม่อื ครั้งที่ยงั เรียนหนงั สืออยู่ข้นมัธยม ๘ “รงเรยี นเตรยี มอดุ ม ก่อนท่านจะมรณภาพได้กลา่ วกบั อาตมาวา่ www.kalyanamitra.org

๓๘ เล่าเรึ๋องยาย “หม่ันรกั ษาเนอ้ื รกั ษาตวั ให้ดี ต่อไปข้างหน้า ชอื่ คณุ ไป กึงไหน พระพทุ ธศาสนาจะไปกึงนัน่ ” ตอนนน้ั อาตมาคดิ วา่ ตัวเองคงจะมชี ือ่ เสยี งไปไกลอยา่ ง กบั ขนุ แผน ยังไม่คิดบวช อาจารยผ์ ู้นื้ ทา่ นสอนทำสมาธิแบบกำหนดลมหายใจเขา้ -ออก ไว้ท'ี กลางทอ้ ง แล้วภาวนาเป็นมรณานสุ ติวา่ “ตาย ๆ ๆ ๆ ...” ทา่ นบอกว่า “ล้าเราต้ังใจปฏิบัตธิ รรม พระสมั มาส้มพุทธเจ้าจะเสด็จ มาประทับอยู่ในตัวของทกุ คน” ทา่ นยังบอกอีกว่า ตัวของท่านเอง เวลาไหน วันไหน ท่ีน่ังสมาธแิ ล้วใจสบาย คุ จะเหน็ พระพทุ ธเจา้ ใส ซดั เจน เหมือน ทา้ ด้วยแลว้ มาน่งั อยู่กลางท้อง บางวนั พดุ กันได้ยนิ บางวนั กไ็ มไ่ ดย้ นิ แล้วแต่ว่าสมาธิดไี หม ตอนน้ันอาตมาแยง้ ท่านไปขา้ ง คุคคู ุ ว่า “พระพทุ ธเจา้ จะมาอยู่ในท้องได้อยา่ งไร หมอเขาผ่าตัด คนไขไ้ มเ่ ห็นเคยเจอเลย” ทา่ นกต็ อบว่ามนั เป็นของละเอยี ด ใหผ้ ก่ คุ ไป อกี หน่อยก็ จะเข้าใจเอง www.kalyanamitra.org

เลา่ เรือ่ งยาย ๓๙ รางวลั สำหรับงานจัดรองเทา้ อาตมามเี รอื่ งหนงึ่ ท่ีมกั ได็ยนิ ไดฟ้ ์งอยู่เสมอคือ คนมาวดั มกั พูดวา่ อยากช่วยงานวดั แต่ไม่ร้จะทำอะไร ทำให้นกึ ถงึ คราวทีอ่ าดมา เพิ่งไปฟกิ สมาธิทีบ่ า้ นธรรมประสิทธ๋ิกบั คณุ ยายใหม่ ๆ ท่นี ่ันใคร ๆ เขาก็มีงานบุญท่ตี นถนัดทำ บางคนทำอาหาร บางคนจัดดอกไม้ ดเู ขา มีฟิมอื กันคนละอย่างสองอย่าง แตอ่ าตมาทำอยา่ งเขาไม่เป็นเลย จะอยู่ เฉย «1 กค็ ูจะเป็นคนรกโลก คร้นั เข้าไปชว่ ยก็รส้ ึกว่าไปเกะกะเขาเปลา่ ๆ มองหางานชนดิ ทยี่ งั ไม่มีใครทำและอาตมาพอทำได้อยตู่ ง้ั นาน ในทีส่ ดุ พอถึงวนั อาทิตย์ด้นเดอื นแรกท่ีไปอยบู่ า้ นธรรมประสทิ ธ๋ิ อาตมาก็ดัด สินใจเลอื กทำงานจดรองเท้า ที่ถกู ถอดวางท้งิ ไว้เกะกะหนาั บนั ไดเป็น ร้อย ๆ คู่ แต่เจา้ ประคุณเอย๋ ...เจ้าความมานะถือดวั น่ึมันร้าย กว่าจะ หยิบรองเท้าคแู่ รกได้ใจมันด้านนา่ ดู มนั วา่ “นายเผดจ็ นายเป็นนกั เรียนนอก เป็นนสิ ิตมหาวิทยาลยั นะ งานจัดรองเท้านึ่มันงานคนใซั ร้จกั รกั คกั ดิครมี งั ซ”ิ คดิ หกั มานะอย่หู ลายนาทีว่า “เอานา่ บญุ เดด็ ๆ นึด่ ้องนายเผดจ็ ทำ” แลัวก็ลงมือทนั ที พอหยิบค่แู รกได้ คตู่ ่อ ๆ ไปก็สบาย เรยี งเพลนิ ไปเลย www.kalyanamitra.org

เลา่ เร่อื งยาย แต่เช้าความรสู้ กึ ถือตัวนีม่ ันก็หมดยากเอาการ ตอ้ งแอบทำไม่ให้ใครเห็น คือรอใหเ้ ขาชื้นไปนั่งหลับตาทำสมาธกิ นั หมดแล้ว จึงเรมิ่ งานบญุ เดด็ ท่ี หมายตาเอาไว้ เหลยี วหนา้ เหลยี วหลังพอไมเ่ หน็ ใคร ก็ยอ่ งเขา้ ไปชัด รองเทา้ ทันที เสรจ็ แล้วจงึ ตามช้ืนไปน่งั สมาธกิ ับคนอืน่ ๆ ซีงอย่ชู ้นั บนของบ้านสองข้น พอเลิกนั่งสมาธิ ทุกคนลงมาเห็นรองเทา้ วางเป็นระเบียบ เรยี บรอ้ ย กช็ มเปาะว่าใครนะมาท้าให้ อาตมาก็เฉยเสยี แตห่ วั ใจพอง คบั อกเมอ่ื ได้ยินคำชม ทำอยา่ งนห่ี ลายครง้ั เข้า คุณยายคงรู้ วันหนงึ่ ยายบอกวา่ “คณุ เด็จ ช้ืนมานงั่ สมาธิใกล้ คุ ยายเลอะ มาชว่ ยยายสอน สมาธดิ ีกว่า งานพวกนนั้ เดก็ คุ คงทำกันเป็นแส้ว” นับตงั้ แต่นนั้ มา คุณยายกม็ อบหมายงานให้ช่วยลอนสมาธิบ้าง รับแขกแทนคุณยายบา้ ง เคยเลียบเคยี งถามคณุ ไชยบูลย์วา่ ทำไม คณุ ยายจงึ เลือกอาตมามาเป็นผู้ช่วยสอน กไ็ ด้รับคำตอบวา่ “คณุ ยายชมว่า พเ่ี ด็จเปน็ คนไม่มีมานะถือตวั ร้จู ักสรา้ งงาน แล้วยงั เปน็ คนมกี ตญั ฌู ยายว่าอะไรไม่เคยโกรธ ทา่ นว่าพเ่ี ดจ็ ไมม่ ี นสิ ัยคดในชอ้ งอในกระดกู เปน็ ครคู นได”้ อาตมาไมเ่ คยคดิ มากอ่ นเลยวา่ งานชดั รองเท้าจะเปน็ งานชิน โบวแ้ ดงท1ี ส่งผลใหอ้ าตมาเลอ่ื นตำแหนง่ รวดเรว็ อย่างนี่ และยังพลอย ได้ความชา่ นาญในการคูนิสัยคนจากรองเทา้ อกี ด้วย เช่นคนเจา้ โทสะ จะเดนิ ลงสัน จนลนั รองเท้าพังยับเยนิ ไปก่อนสว่ นอน่ื แต่เหนือส่ิง อืน่ ใดทไ่ี ด้คือ ไดค้ วามภูมใิ จในตวั เองวา่ ไมใ่ ชค่ นถอฅว์ ชดิ www.kalyanamitra.org

เลา่ เรือ่ «1 คุณยายผูเ้ สงย่ี มเจยี มดวั อาตมาหลงภูมใิ จอยเู่ ป็นเวลานานวา่ ตวั เองมีควาย£รุนนอบ ถอ่ มตนถึงขนาดลดตัวลงไปจัดรองเทา้ ซืงเจา้ ของเองยงั ไม่อิพังขอบ สลัดทง้ิ ไวให้คนอนื่ เขาเหยยี บยํ่า แตพ่ อไดเ้ ลื่อนตำแหนง่ พังใกกั คณุ ยาย จึงรวู้ ่าความถอ่ มตนของอาตมาแค่น้ันเล็กน้อยนักเมอื่ ^บกบั ของคุณยาย คณุ ยายมกี ระโลนบว้ นนํ้าลายประจำตัวอยูใ่ บหน่ึง พะั ดาบ หนังสือพิมพ์ตัดเป็นส,ี เหลยี่ มขนาดพอดีปากกระโถนวางไน)นต้ัง พอคณุ ยายบว้ นน้าั ลายหรอื นา้ั ลา้ งปากลงไปทหี น่งึ ก็เอากร:#เาษV ตดั ไวใ้ ส่ปดิ ทับลงไปแผ่นหน่งึ ท้ิงเปลือกผลไมห้ รอื เศษผงอ:':ลงไป เสร็จแล้ว ก็เอากระดาษปดิ ทบั ทุกที เหน็ บ่อยเขา้ อดสงสัยไนก็เ«0 สาม คุณยายตอบว่า “คณุ เด็จ ยายแก'แล้ว ต้องอาศัยคนอืน่ เขาเทกระ'.:นตา้ '1 สระโลน คนทำแมจ้ ะเป็นหลานของยายเองกร็ ้สู กึ เกรงใจเขไ flว’ เสลดนา้ํ ลายที'ลอยเป็นฝาหรือของทเี ราทงิ้ ลงกระโถน เปน็ ขน่ส่สา่ * สา่ รงั เกยี จนา่ ขยะแขยง ถา้ ปิดไม่ให้เขาเหน็ เสยี เห็นแตแ่ ผ่น,'าะดาา3 www.kalyanamitra.org

๔๒ เล่าเรือ่ งยาย สะอาด ๆ เขาจะไตไ็ ม่มีความรังเกยี จเวลาจะจับจะทำให้ แลัวแบบน้ี แกวง่ นี้าเด๋ยี วเดียวก็เกลยี้ ง ไมต่ อ้ งออกแรงขดั ” ดูคณุ ยายซิ...ขนาดเปน็ ครบู าอาจารยส์ อนลกู ศษิ ย์ลกู หาตงั้ เยอะแยะยงั เสงี่ยมเจยี มตัว ไม่อยากให้ใครตอ้ งไมส่ บายใจ หรอื บนใจ ทำอะไรให้ท่าน แม้ผู้น้ันจะเป็นเด็กที่ท่านอปการะเล้ียงดูมาเอง พวกเรา เคยคดิ อยา่ งนี้บ้างไหม... www.kalyanamitra.org

เลา่ เรอึ๋ งยาย ๔(ท จา้ วแหง่ ความสะอาด ก่อนมาฝากตวั เป็นศษิ ยค์ ณุ ยาย อาตมาไมเ่ คยรู้เลยวา่ ท่าน รกั ความสะอาดเป็นซีวติ จติ ใจ ครง้ั แรกเหน็ บ้านธรรมประสิทธ่ํสะอาด สะดา้ นก็นึกวา่ เป็นธรรมดาของบา้ นทม่ี ีผห้ ญิงอยู่ วันหน่งึ ไปถึงบา้ นธรรมประสทิ ธิก๋ ่อนเวลานั่งสมาธหิ ลาย ซัวโมง เห็นยายกำลังกวาดบ้านอยกู่ เ็ ขา้ ไปชว่ ย ยายกวาดจากเพดาน กวาดฝาบา้ น กวาดโตะ๊ แลัวกวาดพนื้ นอกจากนนั้ ยายยงั เอาผ้าเชด็ ใดโ้ ต๊ะ ไดบ้ ันได เลยถามยายวา่ ยายเช็ดใด้โตะ๊ ทุกครัง้ ด้วยเหรอ ยาย บอกวา่ ทกุ ครั้ง ลามอีกวา่ จำเป็นนกั หรอื ยายก็ตอบว่าจำเปน็ กแ็ ยง้ วา่ ใครเขาจะมาดู ยายตอบว่า “คนอน่ื ดหู รอื ไมค่ ูไมส่ ำคญั สำคัญวา่ ประการท่ี ๑ เรา มนั รูอ้ ยู่แกใ่ จวา่ มันเกล้ยี งจริงหรอื ไม่จริง แลวั ประการท่ี ๒ เรารักษา ของในบา้ นเราสะอาดมากเทา่ ไร วิมานของเราที่เกดิ แลัวด้วยอำนาจ บุญของเรา มนั จะผ่องใสขนมากเทา่ นนั้ ” น่ีอาตมาก็เพงิ่ เคยได้ยนิ ฟ์งแลวั ตกใจ เคยเปิดพระไตร ปฎิ กเจอแตว่ า่ วนั หน่ึงพระโมคคลั ลาน์ท่านไปเยย่ี มสวรรค์ไปเจอ www.kalyanamitra.org

๕๕ เล่าเรอื งยาย วิมานหลงั หนงึ่ เจา้ ของวมิ านยังไมม่ าอยูม่ ชี ่ือเจา้ ของบอกไว้ เปน็ ช่ือของคนทท่ี ่านร้จู ักและยังมีซวี ิตอยใู่ นโลกมนุษย์ ทา่ นเหน็ ว่าขา้ วปลา อาหาร สงิ ของต่าง คุ ทเ่ี ขาทา่ บญุ ให้ทาน มันไปรอเขาอยู่ในวมิ านใน ลักษณะเป็นทพิ ย์ ท่านก็แปลกใจ จึงมากราบถามพระสัมมาสมั พุทธเจา้ ว่า เปน็ ไปไดด้ ้วยหรือ ท่วี ิมานไปรอทา่ เจา้ ของตัง้ แต่เจ้าของยังไม่ตาย แลว้ ข้าวของทีเ่ ขาทา่ บญุ ทา่ ทานก็ไปรอเขาอยู่ พระสมั มาสมั พทุ ธเจ้า แทนที่จะทรงตอบวา่ เป็นไปไดห้ รือเป็นไปไม่ได้ กลบั ทรงตอบวา่ “โมคคลั ลาน์ กเ็ ธอไปเห็นมาแลว้ ไม่ใชห่ รือ” ในพระไตรปฎิ ก พระสมั มาสัมพุทธเจ้ากต็ รัสกบั พระ โมคคัลลาน์เอาไว้ส้ัน ๆ ไม่ได้ขยายความ เพราะทรงเห็นวา่ เป็น พระอรหันตแ์ ล้ว เป็นพระอคั รสาวกเบือ้ งซ์าย ตรสั แค่นั้นกเ็ หลอื เพ่อ แล้ว หลวงพอ่ อ่านแล้วกเ็ ลยไม่ไดร้ ายละเอียด คร้ันพอคณุ ยายมา ขยายความ ตกใจ นึกไม่ถงึ เลยถามยายต่อไปอกี วา่ “งัน้ ยาย คนท่ีเขาปลอ่ ยบา้ นรุง ๆ รงั คุ แตเ่ ขากท็ า่ บุญทา่ ทาน ก็แสดงวา่ วิมานเขากร็ งุ คุ รงั คุ ไปดว้ ยซี” ยายตอบวา่ กใ็ ช่นะ่ ซี ตายละเราเย้ย บา้ นพักอาตมาตอนนน้ั ยังกะโรงงว้ิ โรงลิเก สมยั น้นั อยู่บา้ นชายโสด ไม่ใช่ ๗ วนั กวาดบ้านที หรอก เดือนหน่ึงถงึ วา่ กันสกั ที ทนไม่ไหวจรงิ คุ อึงจะทา่ ตงั้ แต่นั้น มาก็ขยนั กวาดบอ่ ยขืน้ แต่ให้ถนู ะ่ ยงั ยาก ยงั เลี่ยง ๆ ไปวา่ เรามนั ผชู้ าย ไม่จำเป็น นึข่ นาดทัง้ คุ รนู้ ะ เลยได้แง่คดิ ทว่ี ่า ความดอี ะไรทัง้ หลาย นน้ั ถงึ รู้ คุ นี่แหละ ลา้ ไมไ่ ด้ท่าจนด้น มันก็ไม่อยากท่า www.kalyanamitra.org

เลา่ เรอื่ งยาย ๔(£ ใครมีลกู มีหลาน เหน็ วา่ อะไรทเี่ ป็นความดี บอกลกู บอกหลา•น คร้ังเดียวไมพ่ อ ต้องใช้คำวา่ “จำขิจำไช” ไมง่ ั้นไม่ไดล้ กู หลานดีหรอก อยา่ อา้ งวา่ ได้บอกไปแลว้ ตอ้ งยอมปากเปยี กปากแฉะหน่อยลูกหลาน จงึ จะไดด้ ี แล้วตอนเราแก่เราจะสบายเพราะลกู หลานรู้ใจ คุณยายยังบอกอีกว่า เพราะทา่ นรักความสะอาด จงึ ได้วชิ ชา ของพระพุทธเจา้ แลว้ คุณยายกเ็ ล่าความหลงั ครัง้ ออกจากบา้ น มา ขอเรยี นวิชาทีจ่ ะพาไปพบพอ่ ท่ตี ายแลว้ จากหลวงพ่อวดั ปากน้าํ ภาษีเจรญิ ยายเล่าวา่ “กวา่ จะซึงวดั ปากน้ีา ยายตอ้ งไปอาศัยบ้านคนอ่ืนเขาอยู่ เป็นทอด คุ ซึง ๓-๔ ทอด ไปอย่บู ้านใครก็ต้องทำใหเ้ ขาพอใจ เพราะ อาศยั ขา้ วอาศยั นี้าเขา ยายช่วยเขาทำความสะอาดบา้ น จนเอ่ียมออ่ ง ทุกชอกทุกมมุ ตอนอยบู่ า้ นพอ่ บา้ นแม่ไม่เคยทำขนาดน้ี เพราะชอบออก ท้องไร,ทอ้ งนา ชว่ ยพ่อทำนา บ้านสุดทา้ ยนี้ใกล้จะซงึ วัดแล้ว ยายตอ้ งรีบทำงานใหเ้ รว็ ทสี่ ุด สะอาดทส่ี ดุ จะได้ขออาศยั เรยี นวชิ ชาธรรมกาย และปีกสมาธพิ ร้อมกบั เจ้าของบา้ นเขา ซงื ขณะนนั้ มแี ม่ซซี อื แมซ่ ีทองสกุ สำแดงปนั มาสอนให้ เจ้าของบ้านเขาพอใจยายมาก เขาจึงยอมให้ปกี สมาธดิ ้วยจนได้ธรรมกาย แล้วยงั ยอมใหแ้ มซ่ ที องสุกพามาเรียนตอ่ กับหลวงพ่อวัดปากนา้ี อีกด้วย พอได้ธรรมกายแล้วก็เลยยิ่งทัง้ รูท้ ้งั เหน็ วา่ ความสะอาดนี สำคัญมาก ตอ้ งสะอาดทงั้ กาย วาจา ใจ จะมีความสกปรกดดี อยูไ่ ม่ ไดเ้ ลย เพราะมันติดข้ามภพข้ามชาติ ทำใหเ้ ชา้ ซงึ ธรรมกายได้ยาด www.kalyanamitra.org

^๖ เลา่ เรอ์ งยาย ความสะอาดมีอาพภุ าพถึงขนาดนีน้ เ่ึ ล่า คุณยายถงึ ไม่ยอมให้ ใครทิ้งความสกปรกไว้ให้ท่านเห็น จนบัดนี้แมอ้ ายุท่านจะถึง ๘0 ปแี ล้ว ท่านกย็ งั พยายามส่ังสอนจาํ้ จจ้ื ำไชให้ลูกศษิ ยท์ กุ คนรกั ความสะอาดอยู่ น่ันเอง บญุ ของอาตมาแท้ «1 ท'ี คุณยายใหโ้ อกาสคนแต่งตวั ปอน ๆ สกปรกอยา่ งอาตมาในครงั้ นัน้ ผา่ นการคัดเลอื กรอบแรก จนไดม้ าเปน็ ลกู ศษิ ย์ของทา่ นคนหนง่ึ ภายหลังอาตมาจงึ ไดท้ ราบเพิ่มขน้ื อีกว่า คณุ ยายไมไ่ ดม้ อง เห็นอาตมาด้วยตาเน้ีอของทา่ นเท่านัน้ หลวงพ่อธัมมชโยเล่าให้ฟงั ว่า “คณุ ยายสง่ั ใหต้ ามตัวมาให้ท่าน บอกแต่เพยี งวา่ อยใู่ นเกษตร เพง่ิ มา แตไ่ ม่บอกว่าเปน็ ใคร ตอนแรกกไ็ มน่ ึกหรอกวา่ จะใช่” เฮ'อ...เคราะห์ดที ี'อาตมาไม่ถูกคดั ท้งิ เสยี ต้งั แตร่ ะตับสายตา ลูกศษิ ย์ จึงอยากฝากขอ้ คดิ กบั ทกุ คนไว'้ วา่ ความประทับใจเมอื่ แรก เห็นนัน้ สำคญั มากนะ ในระหวา่ งสรา้ งวดั คณุ ยายยงั เล่าให้ฟงั อีกว่า หลวงพ่อวดั ปากนํ้าเคยสอนเสมอว่า ความสะอาดของวัดวาอารามจะดูดปจั จยั การ สร้างวัดมาเอง ไมต่ ้องออกไปว่งิ หาใหเ้ หน่อื ย เพราะฉะนั้น พระทกุ รปู ในวดั พระธรรมกายจงึ ดำเนินตามนโยบายรกั ษาความสะอาดอยา่ ง เครง่ ครัด www.kalyanamitra.org

เลา่ เร่ืองยาย ต้นตำรับวิชาขดั ห้องส้วม อาตมามีนิสัยติดตัวมาอยา่ งหนง่ึ คือความชา่ งสังเกต เพราะ ถูก'?เกใหท้ ำงานบา้ นทุกชนิดมาตั้งแตเ่ ดก็ และความท่เี ปน็ เด็กชอบ เล่นชนมาก จึงด้อง?เกความสังเกตหาทางหนที ไี ล่เพอื่ หลบไม้เรยี ว ของพอ่ อยูท่ กุ วัน พอโตร้นเลิกเลน่ ซนก็ยิ่งเป็นคนช่างสงั เกต ช่าง ซักไซ้ ชอบเสาะแสวงหาความร้เรอ้ ยไป (จนไดว้ ิชามารมาอย่างที่ เลา่ ไว้แลัว) ตามธรรมดาการนัง่ สมาธิเปน็ หมู่คณะ ดอ้ งการความสงบ น่งึ ต่อเนอ่ื งกันเป็นชวั โมง ๆ กาั ใครลกุ ร้นกลางคนั จะทำความรบกวน ให้หมู่คณะมาก คณุ ยายจงึ สัง่ ใหท้ ุกคนเขา้ หอ้ งน้าํ ทำธุระส่วนตวั ให้ เรียบรอ้ ยกอ่ นน่งั สมาธิทกุ คร้งั แต่อาตมาสงั เกตว่าคุณยายมักลุกรน้ อยา่ งเงยี บกรบิ ไปเข้าหอ้ งนํ้าหลังจากพวกเรานง่ั หลบั ตากันไปได้สกั พกั หน่งึ หอ้ งนาํ้ บ้านธรรมประสทิ ธ๋ิ ในระยะแรกมหี อ้ งเดยี ว ใซั รวมกันทั้งหญิงและชาย อาตมาคนรส้ งสยั เหน็ ทา่ นท่าอย่างนัน้ บ่อย ครัง้ เช้า วนั หนึ่งพอท่านกลบั จากหอ้ งนํ้ามานง่ั สมาธิตอ่ อาตมาก็ยอ่ ง กรบิ ไปเขา้ หอ้ งนัา้ บ้าง จริง ๆ แลัวจะตามไปคูว่าคุณยายไปท'ี 1อะโ'5 กนั แน่ พอเปิดเขา้ ไปกเ็ ห็นห้องนาํ้ ซืงพวกเราทกุ คนชว่ ยกันรก้ ษาความ www.kalyanamitra.org

๙๘ เล่าเรื่องยาย สะอาดอย่างดีกลับดูสะอาดกว่าเดมิ ท้ังยงั แห้งสนทิ ทุกซอกทุกมมุ แสดงว่าคณุ ยายเชา้ มาเชด็ หอ้ งน้ืาจนแหง้ อาตมาร้สึกละเทือนใจมาก เหมือนก่อบาปรา้ ยกาจ เพราะ อาตมาคงได้ทง้ั ความเปยี กแฉะไว้ให้คุณยายตามเช็ดเหมอื นกนั วันหนง่ึ เมื่อนง่ั อยู่กบั ทา่ นตามลำพงั หา่ งจากคนอน่ื พอ สมควร อาตมาจึงถามทา่ นวา่ “ทำไมยายต้องไปเชด็ หอ้ งนํ้าดว้ ย ทั้งท,ี มันสะอาดแลัว” คณุ ยายตอบเบา คุ ว่า “ยายแกแ่ ลวั เทา้ มนั ไม่มยี าง (กลา้ มเน้ือขาดความยดื หยนุ่ ) ลืน่ หกลมั ง่าย ล้าล่นิ หวั ฟาดในห้องน้ืา ถึงไม่ตายก็คางเหลอื ง ยายจึง ต้องหมัน่ เชา้ ไปเชด็ ให้แห้ง” อาตมาเคยไดย้ นิ ข่าวคนแก่ล้มหวั ฟาดตายในห้องนื้าบอ่ ย คุ แต่ไมเ่ คยคดิ ระแวดระวงั เรอ่ื งน้ืเลย อาตมารัวา่ คณุ ยายไมไ่ ดเ้ ชด็ หอ้ งน้ืา เพอ่ื ตัวเองเท่านั้น แต่ทำเพ่ือลูกศษิ ยท์ ุกคนด้วย เพราะโเราใซหั อ้ งนืา้ ร่วมกัน ต้ังแตน่ ้ันมา พวกเราจงึ ตอ้ งกระซบิ ใหร้ กั นั ถึงเรอื่ งทคี่ ณุ ยายทา้ เพอ่ื ช่วยกันรกั ษาห้องนา้ื ให้แห้งสนทิ อยู่เสมอ และกราบเรยี นคณุ ยายวา่ หากเหน็ ขอ้ บกพร่องอะไรของพวกเรา กอ็ ยา่ เกรงใจ ช่วยเคี่ยวเข็ญสัง่ สอนลกู ศิษยท์ ุกคนให้เต็มท่ดี ว้ ย ระยะหลัง คุ คุณยายจงึ ออกโรงเรือ่ งนื้เต็มท่ี ทา่ นสอนวิธี ชด้ ห้องนืา้ หอ้ งส้วมอย่างละเอียดลออ บอกอานสิ งสเ์ สรจ็ สรรพ แม้เมือ่ มาอยทู่ วี่ ดั พระธรรมทายแล้ว คุณยายยังเขม้ งวดเร่ืองล้างหอ้ งนืา้ www.kalyanamitra.org

เลา่ เรอึ งยาย รแ ขดั ห้องสว้ มต่อมาอีกหลายปี ทา่ นเน้นว่า แม้แต่ท่คี อห่านตรงนาี้ หลอ่ ก็ด้องขัดบ่อย ๆ เพราะเปน็ ส่วนทซ่ี ดั ยาก ทง้ิ ไวไ้ ม่ได้ หอ้ งส้วมวดั พระธรรมกายสะอาดเอ่ียมไมม่ ีคราบไคล เพราะ มคี ุณยายอาจารย์เป็นด้นตำรับนน่ั เอง จากการดูแลดา้ งเช็ดหอ้ งนา่ั ให้สะอาดอยเู่ สมอ ทำให้อาตมา รูจ้ กั สังเกตเร่ืองกลนิ่ ตวั ของคนชำนาญขน้ื หอ้ งนี้าหัองสว้ มท่ีพระใซั กันอยู่ทุกวนั น้ี กัาสังเกตให้ดีจะรู้ว่า บางครัง้ มีคนแปลกหนา้ ทถ่ี ือศลี <£ ไมค่ ่อยจะครบมาร่วมใซั แมเ้ ขาจะราดน้าี อย่างดีกร็ ู้ เพราะมกี ลน่ิ ฉุน พิเศษตดิ อยู่ จมกู มนั ไวถึงขนาดนั้น www.kalyanamitra.org

เลา่ เวองยาย มีอยู่ครงั้ หนง่ึ ทีบ่ ัานธรรมประสทิ ธ๋ิ มคี นมาหาคณุ ยาย แคบ่ ังเอิญคุณยายออกไปธรุ ะ เขารอสักครู่ แลว้ ไปเข้าหอ้ งนาํ้ แลว้ ก็กลบั ไป ไมน่ านนกั ยายกลับเข้ามา ยายมาเช้าหอ้ งน้าํ พอออกจาก ห้องนํา้ ยายกถ็ ามว่าเม่ือก้ืมีใครมา พอล้าวเทา้ เขา้ บา้ นกไ็ ดก้ ลิ่นบหุ รี่ ย่ิงเข้าหอ้ งนํา้ แลว้ กล่ินซดั เลย คณุ ยายจมกู ไวถงึ ขนาดน่ึ ทัง้ ๆ ทคี่ น ๆ น้ันเขาไมไ่ ดส้ บู บุหรี่ ท่ีน่ึ แม้ตวั อาตมาเองกอ่ นบวช ระยะแรก ๆ ท่ีปฏบิ ตั ิธรรม รู่สกึ วา่ ตัวเองสะอาดทงั้ กายและใจ แค่ลา้ วันใดเหลวไหลใจไม่ติดอยู่ในธรรม ไปเช้ากลุ่มเข้าพวก สรวลเสเฮฮา พดู เรื่องไมเ่ ป็นเรอ่ื ง กระเซาั กระซิก ลน้ มากไป กส็ งั เกตได้ว่า วนั นน้ั กลน่ิ ตวั แปลกไปไมค่ ่อยสะอาด แสดง ว่าเราปล่อยตัวปล่อยใจหลุดจากธรรมะมากไปแล้ว แม้กลน่ิ ตัวกย็ งั เตอื นตัวเองได้ จากจดุ ทคี่ ณุ ยายเข้มงวดเรอ่ื งการรกั ษาความสะอาดน่ีเอง ทำใหอ้ าตมาเปน็ คนละเอียดรอบคอบมากข้นื แลว้ ความร้สู กึ อยาก ประพฤติพรหมจรรย์ก็เพ่มิ ข้ืนตามลำดบั www.kalyanamitra.org