นิทานเรื่อง หญิงสาวผู้หลงรักภูเขา

กาลครั้งหนงึ่ นานมาแลว้ มีหญงิ สาวคนหนงึ่ ฝนั อยากมีค่คู รองเป็นใครสกั คน ที่มแี ผน่ หลังกวา้ งใหญแ่ ละอบอุน่ เหมือนกับพอ่ ของเธอ

วนั หน่งึ หญงิ สาวมองผา่ นหน้าตา่ งและเห็นภาพของภเู ขาทอ่ี ยไู่ กลออกไปสุดสายตา ภูเขาดยู ิง่ ใหญ่ และอบอนุ่ คลา้ ยกับบางสงิ่ บางอยา่ งทีห่ ญิงสาวเฝ้าตามหา หญิงสาวครุ่นคดิ อยสู่ กั พัก และแล้ว…หวั ใจของเธอกเ็ ต้นตึกตกั เธอหน้าแดง ขวยเขินและคน้ พบวา่ เธอได้ตกหลุมรกั ภูเขาเขา้ ให้เสียแล้ว!

หญงิ สาวไมป่ ล่อยใหค้ วามประหลาดใจทาลายโอกาส พบเจอคนท่เี ธอรัก เธอรบี เดินทางออกจากบ้าน ไปหาภเู ขาและแนะนาตัวให้ภเู ขารจู้ ัก แตภ่ ูเขากค็ ือภเู ขา แม้ภูเขาจะร้วู า่ มีหญงิ สาว มาแอบหลงรกั แตภ่ เู ขากลับน่ิงเฉยเยน็ ชา และทาทีเหมือนว่าหญิงสาวเปน็ เพียงสายลมท่พี ัด ผา่ นมาแล้วก็คงพดั ผ่านไปในไมช่ ้า

หญงิ สาวรูด้ วี ่าการทาให้ภเู ขาหันมามองเธอหรือรกั เธอนน้ั ไมใ่ ช่เร่อื งงา่ ย แตห่ ญิงสาวไมอ่ ยากยอมแพจ้ นกวา่ จะได้พยายาม อย่างสดุ กาลังเสียก่อน หญงิ สาวจึงเดินทางมาหาภเู ขาทกุ วัน โดยเธอจะคอยกวาดเศษใบไม้และเก็บเศษขยะต่าง ๆ เพอื่ ให้ภเู ขา ดดู ที ่สี ดุ เท่าทจ่ี ะทาไดภ้ เู ขารูส้ กึ สบายตัวทกุ ครั้งทหี่ ญิงสาวเดินทางมาหา แตภ่ ูเขาก็ยงั คงเป็นภูเขา มันยังคงเฉยชาและไม่คดิ จะ เปล่ียนแปลงตัวเองเพ่ือหญิงสาวเลยสักนิด

หลายเดือนผ่านไป หญงิ สาวเริ่มท้อและคดิ วา่ บางทเี ธออาจสมควรต้องยอมแพ้ แต่ถงึ กระนั้น…เธอก็ยังอยากทาทกุ อย่าง ใหส้ ุดกาลังจริง ๆ เสยี กอ่ น หญงิ สาวจงึ คิดว่าเธออาจทาใหภ้ ูเขามคี วามสขุ ได้มากขึ้นอีก เธอจึงตัดสินใจนาดอกไมม้ าปลูก ที่ภเู ขา เพอ่ื ให้ภูเขาได้ดมกลิน่ หอมของดอกไมต้ ่าง ๆ ภูเขาชอบกลน่ิ หอมของดอกไม้ที่หญงิ สาวนามาปลูกมาก มนั ทาใหภ้ ูเขา รสู้ ึกผอ่ นคลายและมคี วามสขุ อยา่ งบอกไม่ถกู แตถ่ งึ กระนั้น ภเู ขากย็ ังคงเปน็ ภูเขามันยังคงนิ่งและเฉยชาตอ่ เธอเชน่ เดิม

งปผี า่ นไป หญิงสาวคอยดแู ลเอาใจใส่ภเู ขาและพยายามทาทุกอย่าง ห้ดีที่สดุ เท่าทีห่ ญิงสาวตัวเล็ก ๆ คนหน่ึงจะทาได้ จนกระทงั่ วันหนึ่ง งจากที่หญงิ สาวใครค่ รวญอยูน่ าน หญิงสาวก็ตดั สินใจมอบของขวัญ แสนพเิ ศษแดภ่ เู ขาทีเ่ ธอรัก นงึ่ วนั หลงั จากน้ัน ภเู ขาตนื่ นอนพร้อมกับสูดดมกลิ่นหอมของดอกไม้ มือนเช่นเคย แตว่ นั นี้ ภเู ขารสู้ กึ ว่ามีบางส่ิงบางอยา่ งแตกต่างออกไป ภเู ขาพยายามคิดว่าอะไรหนอท่ที าให้วนั นี้ดูต่างจากวันอื่น ๆ ... วนั นี้ มีกลน่ิ ดอกไม้หอม…แต่หญิงสาวท่ปี ลูกดอกไม้ล่ะ? ญิงสาวทเ่ี ดินทางจากบ้านมาดูแลภเู ขาทุก ๆ วัน ขบั กลอ่ มมนั ด้วย เสยี งเพลงทกุ ๆ คนื เธอหายไปไหน? เธอไม่เคย ไมม่ า ที่นเ่ี ลยนะ...

เมอ่ื ภเู ขารสู้ กึ ถงึ ความเปล่ยี นแปลงท่เี กดิ ขึน้ มนั จึงคอ่ ยๆ ชายตาไปยงั ท่ี ๆ หญิงสาวชอบน่งั เล่นพณิ และร้องเพลงอยู่เสมอๆ บริเวณนนั้ เป็นแปลงดอกไมเ้ ลก็ ๆ มกี อ้ นหนิ ก้อนใหญท่ ีเ่ ธอใชน้ งั่ พกั และบนกอ้ นหนิ ก็มจี ดหมายฉบับหนงึ่ วางอยู่ จดหมายจากหญิงสาวทภ่ี ูเขาแทบไมเ่ คยใส่ใจ! ..... ภเู ขามองจดหมายแลว้ ตง้ั ใจอา่ นขอ้ ความทเี่ ธอเขยี นฝากไว้ “สวสั ดีจะ้ ภูเขา ฉนั ไมแ่ นใ่ จว่าเธอจะสนใจอ่านจดหมายฉบับน้หี รอื เปล่า ฉันเพียงแคอ่ ยากบอกเธอวา่ เมอื่ ฉนั รกั เธอ ฉันก็ต้องการให้ เธอมคี วามสขุ หากการเปน็ ภเู ขาท่ีไมค่ ดิ จะปรับตัวเข้าหาใคร คือ ความสขุ ของเธอ ฉันกย็ ินดีมอบของขวัญใหเ้ ธอ ด้วยการลาจากเธอ ไปตลอดกาล ขอใหเ้ ธอมีความสขุ กบั การเปน็ ภเู ขาอยา่ งทีเ่ ธอเปน็ นะ จาก หญงิ สาวคนหน่งึ ”

ข้อความในจดหมายทาให้ภเู ขาได้แต่น่งิ อง้ึ หญงิ สาวท่ที ุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างตลอดทัง้ ปีเพ่ือภูเขา แต่สิ่งท่ีภเู ขาตอบแทนเธอกลบั มเี พยี งความเฉยชาเท่านนั้ ภเู ขารสู้ ึกผิดมากและไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของเขา กบั เธอสิน้ สดุ ลงเชน่ นี้ ภเู ขาจะเป็นภเู ขา แต่ภเู ขาก็คดิ วา่ มันพอจะปรบั เปล่ยี นตัวเองเพื่อรักษามิตรภาพ กับหญงิ สาวผู้แสนดีได้ แตค่ รัน้ เมอ่ื ภูเขาคิดได้…มันกส็ ายไปเสียแล้ว .... เพราะนับจากวันนน้ั หญงิ สาวผู้เคยหลงรกั ภูเขากไ็ มป่ รากฏตัวใหภ้ เู ขาได้พบเจอ อกี เลย ตราบชั่วนิรนั ดร์