สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ ๑๖

ตอนท่ี ๑๖ ๓๑๕ ฝา่ ยโจโฉจาเดมิ แต่เสียเตียนอุยแลว้ มิได้มคี วาม สบายคิดถึงเตียนอุย แต่งเครื่องเส้นไปมิได้ ขาด แล้วเอา ตัวเตียนมวนบุตรเตียนอุยมาต้ังเปนตองหลอง คาไทย ว่าเปนคนสนิธ พอหนังสือซุนเซ็กไปถึงโจโฉ โจโฉเห็น หนังสือแล้วยังมิได้ว่าประการใด มีทหารเอาเนื้อความมา บอกแก่โจโฉว่า เมืองลาหยงนั้นเข้าปลาอาหารก็ขัดสน บดั นอ้ี ้วนสุดแตง่ ทหารไปตชี งิ อยู่ ณ เมืองตนั ลิว โจโฉได้ฟังดังน้ันก็คิดเห็นว่า ในเมืองลาหยงนั้น เตียนมวน (Dian Man) ทหารจะเบาบาง เราจะยกกองทัพไปตีเอาเห็นจะได้ โดยง่าย จึงให้แต่งหนังสือไปถึงเล่าปี่ซุนเซ็กลิโป้ให้ยก กองทัพไปเมืองลาหยง โจโฉจึงให้โจหยินอยู่รักษาเมือง ฮูโต๋ แลว้ จัดแจงทหารสบิ เจ็ดหมนื่ กับเข้าสเบยี งพนั เกวียน ยกไปถึงแดนเมอื งอิเจ๋ียง ใกล้เมืองอิจว๋ิ ซ่ึงเลา่ ปีอ่ ยู่ ฝ่ายหันเซียมซ่ึงลิโป้ให้ไปอยู่เมืองกินโต๋ กับเอียวฮองซึ่งอยู่เมืองลองเอี๋ย ทาหยาบช้าเที่ยว เปนโจรตีชิงอาณาประชาราษฎร มีคนเอาเน้ือความมาบอกเล่าปี่ ๆ จึงคิดกับกวนอูเตียวหุยว่า ให้ไป เชิญหันเซียมเอียวฮองมากินโต๊ะ ถ้าท่านเห็นเราทิ้งจอกสุราลงแล้ว ท่านท้ังสองจงเอากระบ่ีตัดสีสะ หันเซียมเอียวฮองเสีย แล้วเล่าป่ีจึงให้ทหารไปเชิญหันเซียมเอียวฮองมากินโต๊ะ คร้ันกินจะใกล้สาเรจ็ เล่าป่ีกระทาเปนเมาท้ิงจอกสุราลง กวนอูเตียวหุยถือกระบี่แอบอยู่หลังฉาก ก็ว่ิงมาตัดสีสะเอียวฮอง หันเซียมเสีย พอทหารเอาเนอ้ื ความมาบอกแก่เลา่ ปวี่ ่าโจโฉจะยกไปเมืองลาหยง บัดนี้มาอยู่แดนเมือง อิเจี๋ยง เล่าป่ีรู้ดังน้ันจึงจัดแจงทหารยกออกไปหาโจโฉ เอาสีสะหันเซียมเอียวฮองนั้นไปด้วย โจโฉแล เหน็ เล่าปี่ก็ออกมารบั คานับกันตามผใู้ หญผ่ ู้นอ้ ย เลา่ ปี่จงึ เอาสสี ะหันเซยี มเอียวฮองน้ันใหโ้ จโฉ แล้วจงึ ว่าขา้ พเจ้าทาการครง้ั น้ผี ิดนกั ข้าพเจา้ ขออภยั มหาอปุ ราชเสยี เถิด สามก๊กวิทยา

๓๑๖ สามก๊กฉบบั เจ้าพระยาพระคลงั (หน) โจโฉจึงว่าซึ่งท่านทาการทั้งน้ีชอบอยู่อีก ราษฎรที่ได้ความเดือดร้อนก็จะได้ความสุขเพราะ ท่าน เหตุไฉนท่านจึงว่ากระทาความผดิ แล้วโจโฉก็ให้บาเหน็จแก่เล่าปี่เปนอันมาก โจโฉก็พาเล่าป่ียก ไปจากแดนเมอื งอเิ จย๋ี ง ไปใกล้ถึงเมืองชจี ิ๋ว ลิโป้รู้ว่าโจโฉยกทหารมา ก็ออกไป หาโจโฉ ๆ จึงว่าแก่ลิโป้ว่าแม้สาเร็จการเรา ครั้งนี้แล้ว เราจะกราบทูลพระเจ้าเหี้ยนเตใ้ ห้ ต้ังท่านเปนใหญ่ แล้วโจโฉพูดจาเกล้ียกล่อม ลิโป้เปนอันมาก ลิโป้มีความยินดีนักลุกข้ึน คานับโจโฉ แล้วโจโฉต้ังให้แฮหัวตุ้น อิก๋ิม เปนทัพหน้า ให้เล่าป่ีเปนปีกขวา ลิโป้เปนปกี ซา้ ย ตวั โจโฉเปนทพั หลวงยกไปตเี มอื งลาหยง ฝ่ายอ้วนสุดรู้ว่าโจโฉยกทัพมา จึงให้เกียวเสงคุมทหารห้าหม่ืนยกออกไปตั้งคอยรับอยู่ปาก ทางตาบลฉิวฉนุ เกียวเสงก็ยกทหารออกจากเมือง พอกองทัพแฮหัวตุ้นมาถึง เกียวเสงก็ควบม้าเข้ารบ กับแฮหัวตุ้นสู้กันได้สามเพลง แฮหัวตุ้นเอาทวนแทงถูกเกียวเสงตกม้าตาย ทหารท้ังปวงก็หนีกลับ เข้าเมอื ง ฝ่ายซุนเซ็กซึ่งอยู่เมืองกังตั๋ง รู้ว่าโจโฉยกไปตีเมืองลาหยงแล้ว ก็จัดแจงทหารทัพเรือเปนอัน มาก ยกไปเมอื งลาหยงตั้งอยู่ทิศตวันตก โจโฉร้วู ่าซนุ เซ็กยกมาแลว้ จงึ ให้ลิโป้ไปตัง้ อยู่ด้านตวนั ออก ให้ เล่าปี่กบั กวนอเู ตียวหุยยกไปตงั้ ด้านใต้ ตวั โจโฉกับทหารสิบเจด็ หม่นื ต้ังอยดู่ ้านเหนือ แลว้ ใหส้ ญั ญากัน ว่าใหย้ กเข้าลอ้ มเมืองจงพร้อมกัน ฝ่ายอ้วนสดุ เหน็ โจโฉยกมาตั้งอยู่เปนสี่ดา้ น จงึ ปรกึ ษาทหารทง้ั ปวงวา่ เห็นการศึกคร้ังนี้ใหญ่ หลวงนัก ท่านทั้งปวงจะคิดประการใด เอียวไต้เจียงจึงว่า เมืองเราคร้ังนี้ราษฎรก็ขัดสนด้วยเข้าปลา อาหาร ซงึ่ ท่านจะคดิ อา่ นออกรบกบั โจโฉนั้น ขา้ พเจ้าเหน็ ว่าทหารทั้งปวงจะได้ความลาบาก ขอใหท้ ่าน แต่งทหารอยู่รักษาเมืองไว้ให้มั่นคง ตัวท่านจึงพาครอบครัวถอยไปต้ังอยู่ตาบลห้วยหนา จะได้อาศรัย สเบยี งอาหาร www.samkok911.com

ตอนท่ี ๑๖ ๓๑๗ อว้ นสุดเหน็ ชอบด้วย จึงให้โล หองหน่ึง งักจิวหน่ึง เลียงก๋องหนึ่ง ตัน กี๋หน่ึง กับทหารสิบหมื่นอยู่รักษาเมือง ลาหยง แล้วอ้วนสุดจึงพาทหารกับ ครอบครัวทั้งปวงถอยไปตั้งอยู่ตาบล ห้วยหนาตามเอียว ไต้เจียงว่า โจโฉมิรู้ ว่าอ้วนสุดหนีจากเมือง ก็ให้ทหารเข้า ลอ้ มเมืองไว้ ฝ่ายโลหอง งักจิว เลียงก๋อง ตันก๋ี ซ่ึงอยู่รักษาเมืองนน้ั มิได้ออกสู้รบกับโจโฉ ๆ ล้อมเมอื งไว้ ช้านานประมาณเดือนเศษจนส้ินสเบียง จึงใช้คนให้ไปยืมอาหารซุนเซ็กทัพเรือ ได้สเบียงสิบหมื่นถัง โจโฉจงึ เอาเข้ามอบใหแ้ กอ่ องเฮาซ่งึ เปนนายฉาง อองเฮาจึงวา่ แกโ่ จโฉว่า เข้าในฉางเรานก้ี ็น้อยลงแลว้ นานไปเหน็ ทหารทัง้ ปวงจะขัดสน โจโฉ จึงว่าถ้าดังน้ันท่านจงคิดแจกเข้าแก่ทหารให้ถังย่อมลงกว่าเก่า แต่พอประทังไว้กว่าการเราจะสาเร็จ อองเฮาจึงวา่ ซึ่งท่านจะทาดังนน้ั ข้าพเจ้าเหน็ ว่า ทหารทั้งปวงจะมีความน้อยใจด้วยกาลังน้นั อดิ โรยลง ก็จะไม่เปนใจทาการณรงค์สงคราม โจโฉจึงตอบว่า เราจะคดิ อ่านมใิ ห้ทหารท้ังปวงเสยี ใจได้ อองเฮาก็ ทาถังเล็กตวงเขา้ แจกทหารตามคาโจโฉวา่ ทหารท้ังปวงได้อาหารไปกินไม่เตม็ กาลงั ก็เสียใจ จงึ ชวนกัน นินทาโจโฉว่าส่วนการนั้นจะเอา จ่ายเข้าให้กินแต่น้อย เม่ือเรากินไม่อ่ิมดังนี้ จะทาการรบพุ่ง ตอ่ ไปไดห้ รือ คร้ันเวลากลางคืน โจโฉจึงใช้ให้ คนสนิธไปเที่ยวฟังดูรู้เนื้อความว่า ทหาร ท้ังปวงเสียน้าใจ ชวนกันครหานินทา โจโฉ ๆ จึงคิดจะเอาใจทหารทั้งปวงให้มี น้าใจยกเข้าปล้นเมือง จึงลอบหาตัว อองเฮามาว่า เราจะขอของรักท่านสัก ส่ิงหนึ่งจะได้เอาใจทหาร ท่านจะใหห้ รือไม่ อองเฮาจึงว่า ข้าพเจ้ามิได้มีส่ิงใดที่จะให้ สามกก๊ วิทยา

๓๑๘ สามก๊กฉบับเจา้ พระยาพระคลงั (หน) มหาอปุ ราช โจโฉจงึ กระซิบบอกวา่ เราจะขอ ยืมสีสะท่าน อองเฮาตกใจจงึ วา่ ข้าพเจา้ มไิ ด้ มีผิดส่ิงใดเหตุไฉนมหาอุปราชจึงจะตัดสีสะ ข้าพเจ้าเสีย โจโฉจึงว่าตัวท่านก็มิได้มี ความผิด แต่เราจะขอสีสะท่านกระทาการ ให้ทหารทั้งปวงมีน้าใจ ซึ่งบุตรภรรยา พรรคพวกของท่านอยู่ภายหลังน้ัน เราจะ เลี้ยงดูมิให้ขัดสน อองเฮายังมิทันจะว่า ประการใด โจโฉก็ให้ทหารเอาตัวอองเฮาไปตดั สสี ะเสียบไว้ แล้วให้ร้องประกาศว่า อองเฮากระทาผิด ฉอ้ เขา้ มหาอุปราช แล้วจ่ายเข้าให้ทหารด้วยถังเล็ก ฝ่ายทหารท้ังปวงรู้ดังนั้นก็สิ้นสงสัย โจโฉจึงป่าวร้องให้ทหารทั้งปวงมาเบิกเข้า ให้สาเร็จใน สามวัน แล้วโจโฉจึงกาชับทหารทั้งปวงว่า เราจะยกเข้าไปปล้นเมือง แม้นใครมิเปนใจกระทาการ แตกถอยออกมาเราจะตัดสีสะเสีย โจโฉจึงขับทหารท้ังปวงให้ขนดนิ เข้าถมคเู มอื ง ฝา่ ยทหารซ่ึงรักษาหน้าที่เชงิ เทิน กย็ ิงเกาทัณฑท์ ้งิ ก้อนศิลาลงมาดังห่าฝน ทหารโจโฉสองคน ซ่ึงเข้าไปถมคูนั้น กลัวจะถูกเกาทัณฑ์ก็ถอยหลังออกมา โจโฉเอากระบ่ีตัดสีสะทหารสองคนน้ันท้ิงลง ในคู ทหารทั้งปวงเห็นดังน้ันก็มิอาจถอยออกมา โจโฉจึงเร่งทหารให้ถมคูปีนกาแพงทลายประตูเมือง เข้าไป ทหารโจโฉก็ฆ่าฟันทหารซึ่งอยู่ในเมืองน้ันล้มตายเปนอันมาก แล้วจับตัวโลหอง ตันกี๋ งักจิว เลียงก๋อง สี่คนนั้นได้ โจโฉจึงถาม รู้ว่าอ้วนสุดไปต้ังอยู่ตาบลห้วยหนา แล้วให้เอาตัวทหารส่ีคนไป ตระเวนประจานกลางตลาดแล้วเอา ไปฆ่าเสีย เข้าของทั้งปวงซึ่งได้ใน เมอื งนนั้ โจโฉกใ็ ห้แจกทหารทั้งปวง ตามสมควร แล้วให้เผาเมืองเสีย โจโฉจึงปรึกษาทหารท้ังปวงว่า เรา จะยกทัพไปตามอ้วนสุด ท่านทั้ง ปวงจะเหน็ เปนประการใด www.samkok911.com

ตอนท่ี ๑๖ ๓๑๙ ซุนฮกจึงว่า บัดน้ีสเบียงอาหาร เราก็ขัดสน ซ่ึงท่านจะยกไปตามอ้วนสุด นั้น ข้าพเจ้าเห็นว่าทหารท้ังปวงจะได้ ความลาบาก ขอให้ท่านยกกลับไปเมือง ฮู โ ต๋ บ า รุ ง ท ห า ร ใ ห้ บ ริ บู ร ณ์ ก่ อ น ต่อฤดูเข้าในนาสุกจึงค่อยกลับมากระทา การ เห็นจะสาเร็จโดยง่าย โจโฉได้ยิน ดังนั้นยังมิทันจะว่าประการใด พอโจหอง ให้หนังสือมาถึงโจโฉว่า เตียวส้ิวหลานเตียวเจคบคิดกับเล่าเปียวซึ่งอยู่เมืองเกงจิ๋ว ยกมาตีเมือง เซียงหยง เมืองกังเหลง ได้รบพุ่งกับโจหองเปนหลายครั้ง โจหองทานฝีมือเตียวสิ้วมิได้ ขอให้ มหาอปุ ราชยกทหารไปชว่ ย โจโฉแจง้ เนือ้ ความในหนังสือน้ันแลว้ จึงว่าแก่ซนุ เซก็ ว่า ทา่ นจงยกทพั เรือ ไปร้ังหลังสกัดตน้ ทางเมืองเกงจิ๋วไว้ ให้เลา่ เปียวพว้าพวังอย่าให้คิดการสืบไปได้ เราจัดแจงสาเรจ็ แลว้ จึงจะยกไปตีเมอื งเซียงหยง เมืองกงั เหลงตดี า้ นหน้า ซุนเซ็กรับคาโจโฉแล้วก็เลกิ ทัพกลบั ไปตามโจโฉส่งั ครั้นซุนเซ็กไปแล้ว โจโฉจึงให้หาลิโป้เล่าปี่มาว่า ท่านทั้งสองอย่าได้พยาบาทกันเลย จงช่วยกันคิดอ่านบารุงพระเจ้าเหี้ยนเต้ เราจะขอให้เล่าป่ีไปอยู่เมืองเสียวพ่าย ลิโป้รับคาโจโฉแล้วก็ ลายกกลับไปเมืองชีจ๋ิว โจโฉจึงวา่ แก่เลา่ ปี่ว่า ท่านรู้กลเราหรือไม่ เราให้ทา่ นไปอยู่เมืองเสียวพา่ ยบดั นี้ เราจะลวงให้เสือตกหลุม ท่านไปอยู่แล้วจงคิดอ่านกันกับตันกุ๋ยตันเต๋ง เร่งกระทาการให้สาเร็จจงได้ เล่าป่ีกล็ าโจโฉไปตงั้ อยู่เมืองเสยี วพ่าย โจโฉก็ยกทัพกลับไปเมืองฮูโต๋ จึงจัดแจงทหารยกไปรบเตียวสิ้ว พอทหารเอาเนื้อความมา บอกแก่โจโฉวา่ ตวนอยุ งอสบิ ฆา่ ลิฉุยกุยกเี สียแลว้ บัดนี้เอาสสี ะลิฉุยกุยกีกับสมคั พรรคพวกมาให้ท่าน โจโฉมีความยินดี ออกมารับตวนอุยงอสิบ แล้วให้ทหารเอาสมัคพรรคพวกของลิฉุยกุยกีไปตัดสีสะ เสียบไว้ทุกประตูเมือง แล้วเอาเนื้อความทั้งปวงเข้าไปกราบทูลพระเจ้าเหี้ยนเต้ ๆ ดีพระทัยตรัสว่า แผ่นดนิ เราครงั้ นจี้ ะอยเู่ ยน็ เปนสุข มไิ ดม้ ีเส้ยี นหนามแล้ว จึงมีรบั สัง่ ใหห้ าตวนอยุ งอสิบเขา้ ไปในท่เี สด็จ ออก แล้วพระราชทานโต๊ะให้ตวนอุยงอสิบกินกับขุนนางทั้งปวง แล้วต้ังตวนอุยเปนทองเค้าเจียงกุ๋น ให้งอสิบเปนเตียนโลเจียงกุ๋น คาไทยว่าเปนนายทหารกาจัดโจร แล้วมีรับส่ังให้ตวนอุยงอสิบคุมสมัค พรรคพวกไปรักษาเมอื งเตียงอน๋ั ตวนอยุ งอสบิ น้นั กถ็ วายบงั คมลาไปตง้ั อยตู่ ามรบั ส่งั สามกก๊ วิทยา

๓๒๐ สามกก๊ ฉบบั เจา้ พระยาพระคลงั (หน) โจโฉจึงทูลพระเจ้าเห้ียนเต้ว่า เตียวส้ิวคบ คิดกันกับเล่าเปียวยกมาตีเมืองเซียงหยง เมือง กังเหลง ข้าพเจ้าจะถวายบังคมลาไปกาจัดเตียวส้ิว ให้ซุนฮกอยู่รักษาเมืองฮูโต๋ แล้วก็จัดแจงยกทหาร ออกจากเมือง พระเจ้าเหี้ยนเต้เสด็จไปส่งโจโฉถึง ประตูเมือง คร้ันพระเจา้ เหี้ยนเต้เสดจ็ มาอยู่เมืองฮโู ต๋ ได้สามปี เม่ือโจโฉยกไปนั้นเปนระดูเข้าโภชนส์ าลีสกุ ราษฎรชาวบ้านรายทางท้ังปวงรู้ว่า กองทัพโจโฉยก มาก็ชวนกันแตกตื่นทิ้งที่ไร่นาเสีย โจโฉเห็นดังนั้นจึง เตยี วสวิ้ (Zhang Xiu) กาชับนายทัพนายกองทั้งปวงว่า ถ้าผู้ใดเบียดเบียฬ ชาวบ้าน แลเหยียบเข้าโภชน์สาลีเสียแต่ต้นหน่ึง เรา จะตัดสีสะนายทัพนายกองเสีย แล้วจึงให้ไปป่าวร้องให้ชาวบ้านทั้งปวง มาตั้งอยู่ตามปรกติตาม ภมู ิลาเนา ราษฎรทงั้ ปวงเหน็ เข้าของมิไดเ้ ปนอนั ตราย แล้วก็รู้ว่าโจโฉกาชับทหารดังนนั้ ก็มีความยินดี ชวนกนั สรรเสริญว่า มหาอุปราชมีใจปรานรี าษฎร หาผเู้ สมอมไิ ด้ ฝ่ายนายทัพนายกองทั้งปวง เม่ือยกทัพไปกลางทางน้ัน ถ้าถึงไร่เข้า ก็ลงจากม้า มือหนึ่งจูง ม้าแหวกต้นเขา้ โภชน์สาลีไป ดว้ ยเกรงอาญาโจโฉ แตต่ วั โจโฉนัน้ ข่ีมา้ ให้ทหารแหวกไปขา้ งหน้ามา้ พอ นกตัวหนึ่งอยู่ในไร่ได้ยินเสียงทหารอื้ออึง มา ก็ตกใจบินออกจากกอเข้าโภชน์สาลี ผา่ นหนา้ มา้ โจโฉไป ม้าน้ันตกใจตื่นเข้าไป ในไร่ เหยียบต้นเขา้ โภชนส์ าลีหักเสยี เปน อันมาก โจโฉจึงคิดอุบายหวังจะให้คนท้ัง ปวงนบั ถอื วา่ เปนสัตยธ์ รรม จงึ หานายทพั นายกองท้ังปวงมาว่า บัดน้ีเราก็ทาผิดให้ ท่านท้ังปวงปรกึ ษาโทษเราด้วย จเู ภาที่ปรกึ ษาจึงถามว่า มหาอปุ ราชกระทาส่ิงใด โจโฉจงึ เลา่ เนื้อความให้จูเภาฟัง วา่ เดิมเรา กาชับว่าจะเอาโทษท่านท้ังปวง มาบัดนี้เรากระทาเอง ครั้นจะนิ่งเสียคนทั้งปวงก็จะติเตียนว่าเรามิได้ ตั้งอยู่ในสตั ย์ แลว้ กท็ าเปนชักกระบซี่ ่งึ เหนบ็ หลงั ออก จะเชอื ดคอเสีย www.samkok911.com

ตอนท่ี ๑๖ ๓๒๑ กุยแกตกใจจึงเข้ายุดกระบ่ีไว้แล้วห้ามว่า ซึ่งมหาอุปราชกระทาดังนี้ก็ควรอยู่แล้ว แต่ตัว ข้าพเจ้านายทัพนายกองแลราษฎรทั้งปวง ได้อยู่เย็นเปนสุขก็เพราะบุญมหาอุปราช ๆ จะฆ่าตัวตาย เสยี บัดนี้ราษฎรทงั้ ปวงมิได้มที ่ีพง่ึ ก็จะได้ความเดือดรอ้ น โจโฉกท็ าทอดใจใหญ่แลว้ จึงว่า ทา่ นวา่ นช้ี อบ อย่แู ล้ว แตท่ ่านจะขอเปนคาขาดน้นั มไิ ด้ จาเราจะทาให้เปนตัวอย่าง แล้วโจโฉจงึ เอากระบ่ีตัดผมทส่ี สี ะ ส่งให้ทหารเอาไปร้องประกาศทุกหน้าบ้านว่า มหาอุปราชกระทาผิดแล้ว มิได้คิดแก่ชีวิตจะฆ่าตวั เสยี นายทัพนายกองทั้งปวงห้ามไว้ มหาอุปราชจึงตัดผมออกแทนสีสะ ให้คนทั้งปวงดูเปนอย่าง ธรรมเนยี มไว้ ทหารแลราษฎรทงั้ ปวงก็ชวนกันสรรเสริญรักโจโฉมากขึ้นกวา่ แต่กอ่ น ทั้งกลวั อาญาเปน อันมาก โจโฉก็เรง่ ยกทหารไปจะรบเตียวส้วิ ฝ่ายเตียวส้ิวรู้ว่าโจโฉยกทัพมา จึงให้หนังสือไปถึงเล่าเปียวให้ยกมาตวี กหลัง ตัวเตียวสิ้วกับ ลุยฉีเตียวเสียน ยกทหารมาต้ังอยู่นอกค่ายคอยจะรบด้วยโจโฉ พอโจโฉยกมาถึง เตียวสิ้วเห็นโจโฉจึง ร้องด่าว่า อ้ายช่างพูดดีแต่เจรจาลวงให้คนเช่ือ อันกูน้ีรู้อยู่ว่ามึงโกหกหยาบช้าเหมือนหนึ่งสัตว์ เดียรัจฉาน โจโฉได้ยินก็โกรธ ขับให้เคาทูควบม้าออกรบด้วยเตียวส้ิว ๆ จึงให้เตียวเสียนออกรบกับ สามกก๊ วิทยา

๓๒๒ สามกก๊ ฉบบั เจา้ พระยาพระคลัง(หน) เคาทูได้สามเพลง เคาทูเอาทวนแทงถูกเตียวเสียน เคาทู (Xu Chu) ตกมา้ ตาย เตียวสิ้วเหน็ ว่าจะสู้โจโฉน้ันมไิ ด้ ก็ควบมา้ พาทหารหนีเข้าเมืองเซียงหยง แลว้ ให้ปิดประตเู มอื ง เสีย จึงเกณฑ์ทหารข้ึนรักษาหน้าที่เชิงเทินไว้ให้ ม่ันคง โจโฉก็ยกทหารเข้าต้ังประชิดล้อมเมืองไว้ แล้วเห็นคูเมืองนั้นกว้างน้าก็ลึก ซึ่งจะทาการเข้าไป น้ันไม่สดวก จึงให้ทหารขนไม้แลหญ้ามามัดเข้าไว้ เปนอันมาก แล้วให้ปลูกหอคอยส่ีด้านกาแพงเมือง โจโฉจึงขึ้นดูทกุ หอคอยถงึ สามวนั เหน็ ทหารซึง่ รกั ษา หน้าที่ด้านตวันออกนั้นเบาบาง โจโฉจึงให้ทหารขน เอามัดหญา้ แลไม้นั้นไปกองไว้ขา้ งดา้ นตวันตก แล้ว บอกทหารทงั้ ปวงว่าเราจะยกเข้าปล้นด้านนี้ ฝ่ายกาเซี่ยงที่ปรึกษาเหน็ ดังน้ันจึงว่าแก่เตยี วสว้ิ ว่า ซ่ึงโจโฉให้ทาการท้ังนี้ข้าพเจ้าเห็นว่าทา กลอุบาย ข้าพเจ้าจะคิดซ้อนกลโจโฉ ให้เสียทีแก่เราให้จงได้ เตียวส้ิวจึงถามว่าท่านจะคิดซ้อนกลนั้น ประการใด กาเซ่ียงจึงบอกว่า ข้าพเจ้าเห็นโจโฉข้ึนดูบนหอคอยถึงสามเวลา เห็นผู้คนซ่ึงรักษาหน้าที่ ด้านตวันออกน้ันเบาบาง โจโฉจึงให้ขนเอาไม้แลหญ้าไปไว้ข้างตวันตก จะให้เราจัดแจงป้องกันระวัง ข้างด้านตวันตก แล้วโจโฉจะคิดการข้างด้านตวันออกในเวลากลางคืนเปนมั่นคง ข้าพเจ้าจะให้ ชาวเมืองแต่งตัว ปลอมเปนทหาร ข้ึนรักษาหน้าท่ีฝ่ายด้านตวันตก แล้วจะยกเอาทหารน้ันมาซุ่มไว้ หน้าที่ตวันออก ถ้าโจโฉยกมาทา การเม่ือใด จึงให้จุดประทัดสัญญา แ ล้ ว จ ะ ย ก ท ห า ร ซ่ึ ง ซุ่ ม ไ ว้ นั้ น ตี กระหนาบ เห็นโจโฉจะเสียทีแก่ เราเปนมั่นคง เตียวสิ้วเห็นชอบ ด้วย ก็ใหท้ าตามกาเซ่ยี งว่า www.samkok911.com

ตอนท่ี ๑๖ ๓๒๓ ฝ่ายทหารซึ่งอยู่บนหอคอยก็เอาเน้ือความมาบอกแก่โจโฉว่า บัดนี้เตียวสิ้วเกณฑ์ทหารขึ้น รักษาหน้าที่ตวนั ตกเปนอันมาก หน้าที่ข้างด้านตวันออกนั้นผูค้ นเบาบางนัก โจโฉได้ฟังดงั นัน้ กม็ คี วาม ยินดี หมายใจว่าจะสมความคิด จึงให้ทหารท้ังปวงแต่งตัวเตรียมเครื่องศัสตราวุธไว้พร้อม ครั้นเวลา สองยามเศษ โจโฉก็ให้ทหารท้ังปวงวา่ ยนา้ ข้ามคเู ขา้ ไป มไิ ด้มผี ใู้ ดทักทาย ถอดขวากทาลายประตเู มือง เข้าไปได้ ฝ่ายทหารเตียวส้ิวซึ่งซุ่มอยู่นั้น ก็จุดประทัดสัญญาข้ึน แล้วชวนกันยกกระหนาบรบฆ่าฟัน ทหารโจโฉล้มตายเปนอันมาก ฝา่ ยทหารโจโฉกพ็ ากันถอยหลงั กลับออกมา เตียวสว้ิ ยกทหารติดตามฆา่ ฟันออกไป แลโจโฉกับทหารซึ่งรักษาค่ายอยู่นั้น ก็พลอยแตกต่ืนไปด้วย เตียวส้ิวคุมทหารไล่ไปทาง ประมาณสามรอ้ ยเส้น พอเวลารุง่ ขน้ึ เตียวสิว้ กพ็ าทหารกลบั เขา้ เมือง ฝ่ายโจโฉเห็นอิกิ๋มกับลิยอยถูกเกาทัณฑ์เปนหลายแห่ง จึงให้ตรวจทหารดู ก็รู้ว่าเสียทหาร ประมาณห้าหม่ืนเศษ ฝ่ายกาเซี่ยงเห็นโจโฉเสียทหารเปนอันมาก จึงว่าแก่เตียวส้ิวว่า ขอให้ท่านมี หนงั สือไปถงึ เลา่ เปยี วไปสกัดตีโจโฉเหน็ จะจบั ตัวได้ เตยี วสิว้ เหน็ ชอบดว้ ย จงึ แตง่ หนงั สอื ไปให้เลา่ เปยี ว ณ เมืองเกงจิ๋ว สามกก๊ วิทยา

๓๒๔ สามก๊กฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่าเปยี ว (Liu Biao) ฝ่ายเล่าเปียวแจ้งในหนังสือแล้ว ก็จัดแจงทหารจะยกไปคอยสกัดโจโฉ พอรู้ เน้ือความว่าซุนเซ็กยกทัพเรือมาต้ังอยู่ ปากอา่ วเมืองเกงจ๋ิว เล่าเปยี วจึงปรกึ ษากับ เก๊งเหลียงว่า เตียวสิ้วมีหนังสือมาถึงเราให้ เรายกไปสกัดตีโจโฉ บัดนี้ซุนเซ็กก็ยกทัพ มา เราจะคิดประการใด เก๊งเหลียงจึงว่า ซึ่งซุนเซ็กยกมาทาการทั้งน้ี เปนความคิด ของโจโฉ บัดนี้โจโฉเสียทีแก่เตียวสิ้วแล้ว เหน็ ซนุ เซ็กจะทาการมติ ลอด เราจะยกไปตี ซ้าเติมให้กองทัพโจโฉแตก นานไปจึงจะไม่ มีอันตราย เล่าเปียวเห็นชอบด้วย จึงให้ หองจอคุมทหารไปตั้งขัดทัพซุนเซ็กไว้ เล่าเปียวนั้นก็คุมทหารยกไปตั้งสกัดโจโฉ อยู่ ณ แดนเมืองอนั จงกว๋ น ฝ่ายเตียวสว้ิ ครั้นใหห้ นังสอื ไปถึงเล่าเปียวแลว้ กจ็ ดั ทหารยกตามโจโฉไป แลเมื่อโจโฉแตกมา นั้น มิได้ให้ทหารท้ังปวงรีบร้อน ค่อยเดิรเปนปรกติไปจนถึงแม่น้าหยกซุย โจโฉจึงแกลง้ ทาเปนรอ้ งไห้ ทหารท้ังปวงจึงถามโจโฉว่า ท่านร้องไห้ด้วยเหตุส่ิงใด โจโฉจึงบอกว่า เรามาถึงท่ีนี่ให้คิดระลึกถึง เตียนอุยซ่ึงตาย เคยมาดว้ ยกันเปนเพ่ือนยาก แล้วโจโฉก็ใหแ้ ต่งโต๊ะจุดธปู เทียนรินสรุ าเสน้ แกเ่ ตียนอุย ทหารท้งั ปวงก็รอ้ งไหด้ ว้ ย แล้วโจโฉจึง เส้นโจงั่งผู้บุตร โจอ๋ันบิ๋นผู้หลาน กับทหารเลวซึ่งตายนั้น แล้วก็ยก ทหารข้ามแม่น้าหยกซุยไป พอม้าใช้ เอาหนังสือซุกฮกมาให้โจโฉ ๆ ได้แจ้ง ความว่า เตียวส้ิวให้เล่าเปียวยก กองทัพมาตั้งสกัดอยู่ ณ แดนเมือง อันจงกว๋ น ใหท้ า่ นคดิ ป้องกนั ตัวจงดี www.samkok911.com

ตอนที่ ๑๖ ๓๒๕ โจโฉจึงให้แต่งหนังสอื ตอบ ซุนฮกไปว่า ซ่ึงเล่าเปียวยกมาสกัด ทางไว้ แลเตียวส้ิวตามมาน้ันเราก็ แจ้งอยู่แล้ว เราจึงเดิรทัพแต่วันละ ร้อยเส้น หวังจะคิดการเปนกลอุบาย ลวงเตยี วส้ิวกบั เลา่ เปยี วให้มีใจกาเรบิ แล้วเราจะตีเอาชัยชนะคืนให้ได้ ซ่ึง ซนุ ฮกเตอื นสติมาน้ันก็ขอบใจอยู่แล้ว อย่าให้ซุนฮกวิตกเลย แล้วโจโฉก็ยก ไปใกล้จะถึงแดนเมืองอันจงก๋วน รู้กิตติศัพท์ว่ากองทัพเตยี วสว้ิ มาจะใกลท้ ันอยู่แล้ว ครั้นเวลาพลบคา่ จึงให้ทหารท้ังปวงแยกกันเปนสองกอง ไปขุดหลุมซ่อนตัวอยู่บ้าง เข้าซุ่มอยู่ในพุ่มไม้แลกองหญ้าบ้าง ท้ังสองข้างทาง ไกลประมาณเก้าเส้นสิบเส้น แล้วให้ต้ังค่ายแอบอยู่ข้างเขาริมทาง ให้ทหารรักษาคา่ ย อยู่แต่น้อย ถ้าเตียวส้ิวตามมาถึงแล้ว ก็ให้ทหารในค่ายสงบอยู่ ต่อเตียวส้ิวยกเข้าตีค่ายเม่ือใด จึงจุด ประทดั สญั ญาขึ้น ทหารท้งั สองกองจึงยกเขา้ ตกี ระหนาบ ฝ่ายเตยี วส้วิ ก็รบี ตามไปในเวลากลางคนื มิทนั เหน็ ค่ายซึ่งโจโฉต้งั ไว้ เตียวสิ้วยกทหารลว่ งพน้ ขึ้นไป พบกองทพั เลา่ เปยี วจึงถามวา่ พบโจโฉหรือไม่ เลา่ เปยี วบอกวา่ มไิ ดพ้ บ คร้ันเวลาร่งุ เชา้ ทหารจึง บอกเตียวส้ิวว่า โจโฉต้ังค่ายแอบเนินเขาอยู่ข้างหลัง ทหารในค่ายน้ันก็เบาบาง เตียวสิ้วกับเล่าเปียว ยินดนี ัก จึงใหท้ หารท้งั สองฝ่ายเข้าบญั จบกนั เปนกองเดยี ว แล้วก็ยกเขา้ โจมตีคา่ ยโจโฉเวลากลางวนั ฝ่ายโจโฉก็จุดประทัดสัญญาข้ึน ทหารซ่ึงซุ่มอยู่ท้ังสองกองนั้นก็ยกออกตีกระหนาบเปน สามารถ ฆ่าฟันทหารเตียวสว้ิ เล่าเปียวลม้ ตายเปนอันมาก เตียวสิ้วกับเลา่ เปียวก็แตกหนีไป โจโฉก็ยก ทหารรีบไปพ้นแดนเมืองอันจงก๋วน จึงให้ตั้งค่ายอยู่ เล่าเปียวจึงว่าแก่เตียวสิ้วว่า ครั้งน้ีเราเสียทีแก่ โจโฉดว้ ยรมู้ ิถงึ เตียวสว้ิ จงึ วา่ บดั น้ีทหารเรายังอิดโรยอยู่ จะตงั้ มนั่ พกั ทหารใหม้ ีกาลังข้ึน แลว้ จงึ คดิ แก้ แค้นโจโฉให้ได้ เล่าเปยี วเหน็ ชอบด้วยก็ใหต้ ง้ั ค่ายอยใู่ นที่น้นั ฝ่ายซุนฮกซ่ึงอยู่รักษาเมือง คร้ันแจ้งในหนังสือโจโฉแล้ว พอรู้กิตติศัพท์ว่า อ้วนเสี้ยวจะยก กองทัพมาตีเมืองฮูโต๋ จึงแต่งหนังสือบอกข้อเนื้อความทั้งปวงไปถึงโจโฉ ๆ รู้เหตุดังน้ันก็เสียใจ จึง จดั แจงทหารรบี ยกกลับไปเมอื งฮโู ต๋ สามกก๊ วิทยา

๓๒๖ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฝา่ ยเตียวสิ้วรวู้ า่ โจโฉยกกองทัพรีบไปเมืองฮโู ตแ๋ ล้ว กใ็ ห้จดั แจงทหารยกไปตามโจโฉ กาเซ่ยี ง จึงห้ามว่า ซึ่งท่านจะยกตามไปคร้ังน้ี ข้าพเจ้าเห็นว่าจะเสียทีแก่โจโฉอีกเปนมั่นคง เล่าเปียวจึงว่าเม่อื ได้ทีฉนี้แล้ว จะไม่ยกตามไปจะมาตั้งอยู่ให้ป่วยการทาไม เตียวสิ้วเห็นชอบด้วย ก็ยกทหารประมาณ หม่ืนเศษ แล้วพาเล่าเปียวยกตามโจโฉไปทางประมาณร้อยเส้น พอทันโจโฉเข้า โจโฉก็ให้ทหารกอง หลังออกรบฆ่าฟันทหารลม้ ตายเปนอันมาก เตียวสิ้วเลา่ เปียวก็แตกไป ณ ค่ายซ่ึงต้ังอยู่นั้น เตียวสวิ้ จึง ว่าแก่กาเซย่ี งวา่ ซึง่ เราตามโจโฉไปกลบั แตกมาครง้ั น้ี เพราะมิไดฟ้ งั คาทา่ น กาเซ่ียงจึงว่าแก่เตียวสิ้วว่า บัดน้ีขอให้ท่านยกตามโจโฉไปอีกเห็นจะได้ชัยชนะเปนม่ันคง ถ้าไม่สมคาข้าพเจ้า ท่านจงตัดสีสะข้าพเจ้าเสีย เตียวส้ิวได้ฟังดังนั้น ก็ชวนเล่าเปียวยกไป เล่าเปียวไม่ ยอม เตยี วส้วิ ก็คมุ ทหารยกไปตามโจโฉ ฝา่ ยโจโฉมีนา้ ใจกาเรบิ มิได้ยกเปนกระบวรทพั คร้นั เตยี วสิว้ ยก มาโจมตี ทหารโจโฉมิรตู้ ัวกแ็ ตกกระจัดกระจาย ท้งิ เครื่องศัสตราวธุ ล้อเกวียนเสยี เปนอันมาก เตียวส้วิ น้ันก็คุมทหารไล่ทหารโจโฉไปถึงเนินเขาแห่งหนึ่ง พอได้ยินเสียงทหารบนเนินเขาโห่ร้องอื้ออึงยกลง มาเปนอันมาก เตียวสวิ้ เห็นจะเสยี ที ก็พาทหารกลับมา ณ คา่ ย เล่าเปยี วกบั กาเซีย่ งกพ็ ากันออกมารับ เตียวสิว้ เขา้ ไปในคา่ ย www.samkok911.com

ตอนที่๑๖ กาเซย่ี ง (Jia X๓๒u๗) สามกก๊ วิทยา

๓๒๘ สามกก๊ ฉบบั เจา้ พระยาพระคลงั (หน) เล่าเปียวจึงถามกาเซ่ียงว่า เม่ือเรายกไปคร้ังก่อนนั้น ทหารท้ังปวงยังมีกาลังอยู่ ก็เสียทีมา เหมือนหน่ึงคาท่านว่า ครงั้ น้ีทหารกอ็ ิดโรยอยู่ ท่านหมายชนะแล้วจึงให้ยกไปก็มชี ยั มาตอ้ งคาของท่าน เหตุไฉนท่านจึงรกู้ ารทงั้ นี้ กาเซี่ยงจึงตอบว่า ท่านเคยทาศึกมาก็จรงิ แต่ความคิดท่านรไู้ ม่ถึงโจโฉ เมื่อ แรกโจโฉยกไปน้ัน หมายว่ากองทัพเราจะตามไป จึงให้ทหารมาอยู่ป้องกันข้างท้าย ล้วนมีฝีมือกว่า ทหารเรา ๆ จึงแตกมา ครั้งหลังโจโฉประมาท มิได้ตระเตรียมทหารไว้ตามกระบวรทัพ แล้วก็กังวลอยู่ ที่จะรีบไปเมืองฮูโต๋ เราจึงตีแตกโดยง่าย เล่าเปียวกับเตียวส้ิวก็สรรเสริญความคิดกาเซ่ียงว่ามี สติปัญญาหาผู้เสมอยาก แล้วเล่าเปียวเตียวส้ิวก็ยิ่งรักกันกว่าแต่ก่อนเหมือนพ่ีกับน้อง แล้วต่างคน คานบั ลากนั ยกทหารกลบั ไปเมือง แลเม่ือทัพเตียวสิ้วยกมาโจมตีข้างหลังนั้น โจโฉได้ยินอื้ออึง เกณฑ์ทหารจะให้ลงไปช่วย พอทหารซึ่งแตกมาน้ันบอกแก่โจโฉว่ากองทัพเตียวสวิ้ ยกมาโจมตี พอทหารกองหน่ึงยกลงมาจากเนิน เขา เตียวส้ิวกลัวจะเปนทัพกระหนาบ ก็พาทหารกลับไป ถ้าหาไม่ข้าพเจ้าทั้งปวงก็จะล้มตายเปนอัน มาก โจโฉจึงถามว่าจะเปนกองทัพผูใ้ ด ลถี อง (Li Tong) พ อ ลี ถ อ ง ซึ่ ง ย ก ล ง ม า จ า ก เ นิ น เ ข า พาทหารเข้าไปถึงหน้าม้าโจโฉ จึงลงจากม้าวาง ทวนเสีย แล้วเดิรเข้าไปคานับ โจโฉจึงถามว่า ท่านนี้ช่ือใด ลีถองจึงว่าข้าพเจ้าช่ือลีถอง เปน ผู้รักษาเมืองยีหลา รู้กิตติศัพท์ว่ามหาอุปราชยก มารบกับเตียวสิ้ว ข้าพเจ้ายกทหารมาช่วย พอพบกองทัพเตียวส้ิวยกตามท่านมา เตียวส้ิว เห็นข้าพเจ้าจึงถอยกลับไป โจโฉมีความยินดี จึงต้ังลีถองเปนเกียงก๋งเฮ้า แปลภาษาไทยว่า ขุนนางมีความชอบต่อแผ่นดิน คงเปนเจ้าเมือง ยีหลา ให้คุมทหารตรวจตระเวนฝ่ายหัวเมือง ตวันตก ป้องกันเล่าเปียวเตยี วสิ้วอย่าให้ลว่ งแดน มาทาอันตรายแก่ราษฎรได้ ลีถองก็มีความยินดี จงึ คานบั โจโฉกลบั ไป ณ เมอื งยีหลา www.samkok911.com

ตอนท่ี ๑๖ ๓๒๙ โจโฉก็ยกทหารรบี ไปถึงเมอื งฮูโต๋ จึงเข้าไปเฝา้ พระเจ้าเห้ียนเต้แลว้ กราบทูลว่า คร้ังน้ีซนุ เซก็ มีความชอบเปนอันมาก ขอให้ต้ังซุนเซ็กเปนโทเง็กเจียงกุ๋น แปลภาษาไทยว่าขุนนางผู้ใหญ่ สาหรับ ปราบศัตรูในฟากกังต๋ัง พระเจ้าเห้ียนเต้ก็โปรดให้ โจโฉจึงแต่งหนังสือต้ังซุนเซ็กกับเคร่ืองยศ ส่งให้ ทหารคุมไปให้ซุนเซ็ก ณ เมืองกังต๋ัง แล้วว่าให้ซุนเซ็กคิดอ่านกาจัดเล่าเปียวเสียจงได้ ครั้นเวลาออก จากเฝา้ กลับมาท่ีอยู่ ขนุ นางทัง้ ปวงมาเยอื นโจโฉเปนอนั มาก ซุนฮกจึงว่าแก่โจโฉว่า ข้าพเจ้ารู้ข่าวว่ามหาอุปราชเสียทีแก่ข้าศึกมาครั้งน้ี มิได้รีบร้อนค่อย เดิรเปนปรกติมา ข้าพเจ้าจึงมีหนังสือไปเตือนสติท่าน ๆ ตอบว่าจะมีชัยชนะแก่ข้าศึกนั้น ท่านหมาย ประการใด จึงต้องกบั คาของท่าน โจโฉตอบว่า เราเสยี ทแี กเ่ ตยี วสว้ิ นั้น ครัน้ จะคิดรบพงุ่ เอาชัยชนะคืน เห็นข้าศึกยังมีกาลังอยู่ ก็จะเสียทหารเปนอันมาก เราจึงล่อเดิรเปนปรกติมาถึงแดนเมืองอันจงก๋วน เปนช่องแคบ จึงให้ต้ังค่ายแอบเนินเขาอยู่ ให้ซุ่มทหารไว้สองข้างทาง เตียวส้ิวมิไดร้ ู้กลศึก ยกเข้ามาตี ค่ายเรานั้น เราจึงให้ทหารตีกระหนาบ กองทัพเตียวสิ้วก็แตกไป ซุนฮกได้ฟังดังน้ันก็สั่นสีสะ แล้วสรรเสริญว่า ความคดิ มหาอปุ ราชชานาญในกลศึกหาผใู้ ดเสมอมิได้ พอกุยแกเข้ามาคานับโจโฉ ๆ จึงถามว่า เหตุใดท่านจึงมาต่อภายหลังขุนนางท้ังปวง กุยแก จึงบอกว่า ช้าอยู่เพราะทหารอ้วนเส้ียวถือหนังสือมาให้ จึงเอาหนังสือให้โจโฉดู แล้วบอกว่าบัดนี้ อ้วนเสี้ยวจะยกกองทัพไปตีกองซุนจ้าน ณ เมืองปักเป๋ง จะขอทหารแลสเบียงท่าน ในหนังสือน้ันว่า กล่าวหยาบช้า ถ้ามิได้ทหารแลสเบียงก็จะยกมาตีเมืองฮโู ต๋ โจโฉแจ้งในหนังสือจึงว่า เราก็รู้ระคายอยู่ ว่ า อ้ ว น เ ส้ี ย ว จ ะ ย ก ก อ ง ทั พ ม า ตีเมืองนี้ ครั้นรู้ว่าเรายกกองทัพ กลับมาแล้ว อ้วนเส้ียวจึงว่า ข อ ท ห า ร แ ล ส เ บี ย ง จ ะ ไ ป ตี กองซุนจ้าน ซึ่งอ้วนเส้ียวว่ากล่าว ท้ังน้ีเปนข้อหยาบช้า เราจะใคร่ ยกกองทัพไปตีเมืองกิจิ๋ว จับตัว อ้วนเส้ียวฆ่าเสีย แต่เกรงอยู่ด้วย ทหารเราน้อย แล้วก็อิดโรยมา ทา่ นทง้ั ปวงจะเหน็ ประการใด สามกก๊ วิทยา

๓๓๐ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลงั (หน) กุยแกจึงว่าคร้งั พระเจา้ ฮ่ันโกโจ กับพระเจ้าฌอ้ ปาออ๋ งทาการศกึ น้ัน พระเจา้ ฌ้อปาอ๋องกลา้ แขง แล้วก็มีทหารเปนอันมาก ฝ่ายพระเจ้าฮ่ันโกโจน้ันทหารก็น้อย แต่ชานาญในศึก คิดเอาชัยชนะ พระเจา้ ฌอ้ ปาอ๋องได้ เนื้อความทงั้ น้ีก็ย่อมแจง้ อยู่ ซงึ่ อว้ นเสยี้ วมีทหารเปนอันมาก แตห่ าความคดิ มไิ ด้ ท่านอย่าปรารมภ์ด้วยทหารเราน้อย ถ้ายกไปทาการศึกแก่อ้วนเส้ียว ข้าพเจ้าเห็นท่านจะมีชัยชนะ สิบประการ แลอ้วนเสี้ยวนั้นจะแพ้แก่ท่านสิบประการ โจโฉจึงถามว่าเราจะชนะสิบประการน้ัน แลอ้วนเสีย้ วจะแพ้สิบประการนั้นฉนั ใด ทา่ นจงวิถารใหเ้ ราแจง้ กุยแกจึงว่าท่านจะชนะสบิ ประการนัน้ คือท่านมิได้ถอื ตวั ถ้าจะทาการสิง่ ใด ถึงผู้น้อยจะขัด ทา่ นว่าผิดชอบ ทา่ นก็เหน็ ด้วย ประการหน่ึงน้าใจทา่ นโอบออ้ มอารตี ่อคนทง้ั ปวง แลว้ จะทาการสงิ่ ใดก็ ถือเอารับสั่งพระเจา้ เหี้ยนเตเ้ ปนประมาณ คนทั้งหลายก็ยินดีดว้ ย ประการหนงึ่ ท่านจะว่ากล่าวสิ่งใดก็ สิทธขิ์ าดมสี งา่ คนทั้งปวงยาเกรงทา่ นเปนอนั มาก ประการหนึ่งใจทา่ นสัตย์ซอ่ื เลย้ี งทหารโดยยตุ ธิ รรม ถึงญาติพี่น้องผิด ก็ว่ากล่าวมิเข้าด้วยผู้ผิด ประการหนึ่งท่านจะคิดทาการส่ิงใด เห็นเปนความชอบก็ ตั้งใจทาไปจนสาเรจ็ ประการหนึ่งท่านจะรักผใู้ ด ก็รักโดยสจุ ริตมิได้ลอ่ ลวง ประการหน่ึงทา่ นเลีย้ งคน ซึ่งอยู่ใกล้กับอยู่ไกล ถ้าดีแล้วเลี้ยงเสมอกัน ประการหนึ่งท่านคิดการหนักหน่วงให้แน่นอนแล้วจึงทา การ ประการหนง่ึ ท่านจะทาการส่ิงใด ก็ทาตามขนบธรรมเนยี มโบราณ ประการหนึ่งทา่ นชานาญในกล สงคราม ถึงกาลังข้าศึกมากกวา่ ทา่ น ๆ ก็คิดเอาชัยชนะได้ เปนสบิ ประการ www.samkok911.com

ตอนท่ี ๑๖ ๓๓๑ ฝ่ายอ้วนเสี้ยวจะแพ้ท่านสิบประการนั้น คืออ้วนเสี้ยวเปนคนถืออิศริยยศ มิได้เอาความคิด ผู้ใด ประการหน่ึงอ้วนเสย้ี วเปนคนหยาบช้า ทาการโดยโวหาร ประการหน่ึงอ้วนเสย้ี วจะว่ากิจการสิ่ง ใด มิได้สทิ ธิ์ขาด ประการหนึง่ อ้วนเสีย้ วเห็นแก่ญาตพิ ี่น้องของตัว มไิ ดว้ ่ากลา่ วตามผิดแลชอบ ประการ หนึ่งอ้วนเส้ียวจะคิดการส่ิงใด มักกลับเอาดีเปนร้าย เอาร้ายเปนดี มิได้เชื่อใจของตัว ประการหนึ่ง อ้วนเส้ียวจะเลี้ยงผู้ใดมิได้ปรกติ ต่อหน้าว่ารัก ลับหลังว่าชัง ประการหน่ึงอ้วนเสี้ยวมักรักคนชิดซ่ึง ประสมประสาน ผู้ใดห่างเหินถงึ ซ่ือสัตย์ก็มีใจชัง ประการหนึ่งอ้วนเส้ียวกระทาความผดิ ต่าง ๆ เพราะ ฟังคาคนยุยง ประการหน่ึงอ้วนเสี้ยวจะทาการสิ่งใด เอาแต่อาเภอใจ มิได้ทาตามอย่างธรรมเนียม โบราณ ประการหน่ึงอ้วนเสี้ยวมิได้รู้ในกลศึก แต่มักพอใจทาการศึกล่อลวง จะชนะก็ไม่รู้จะแพ้ก็ไมร่ ู้ เปนสิบประการ ข้าพเจา้ จึงวา่ ทา่ นจะชนะสิบประการ อว้ นเสย้ี วจะแพส้ บิ ประการดงั นี้ สามก๊กวิทยา

๓๓๒ สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลงั (หน) โจโฉได้ฟังดังนั้นก็หัวเราะ แล้วจึงว่าซึ่งท่านว่าท้ังนี้ เราก็แจ้งอยู่แล้ว แต่เกรงอยู่ว่า เราทา การรบบัดน้ีจะไม่เหมือนคาของท่านว่า ซุนฮกจึงว่าแก่โจโฉว่า ซึ่งกุยแกว่าท่านจะมีชัยชนะแก่ อ้วนเส้ียวสิบประการ แลอ้วนเสี้ยวจะแพ้ท่านสิบประการน้ัน ข้าพเจ้าก็เห็นด้วย เพราะอ้วนเสี้ยวหา ความคิดมิได้ ถึงมาทว่าจะมีทหารมากกว่าทา่ น ก็เห็นว่าจะแพ้ความคิดแก่ท่านเปนมนั่ คง กุยแกจึงว่า ซงึ่ ท่านตัง้ แตง่ ลโิ ปไ้ วน้ ้ัน ข้าพเจา้ คิดเห็นวา่ ลิโป้เปนคนหยาบชา้ มิไดร้ จู้ กั คุณทา่ น ทกุ วนั น้ลี โิ ป้คิดจะทา ร้ายท่าน แต่ยังมิได้ที อุปมาเหมือนหนามเหน็บอยู่ในอกท่าน บัดนี้อ้วนเสี้ยวยกไปตีกองซุนจ้าน ถ้า ท่านจะยกไปรบเอาเมอื งอ้วนเส้ยี วก็เห็นจะได้โดยง่าย แต่เกรงอยู่ว่าลโิ ป้จะยกมาตีเอาเมืองฮโู ต๋ ขอให้ ท่านยกกองทัพไปกาจดั ลโิ ป้ ซง่ึ เปนศตั รูฝ่ายตวันออกให้ราบคาบแล้ว จึงยกล่วงไปตเี อาเมืองอ้วนเสี้ยว จงึ จะไมร่ ูร้ ะวังหลงั โจโฉเห็นชอบดว้ ย จึงกะเกณฑ์ทหารเตรยี มไว้ จะยกไปตเี มอื งชจี ๋วิ ซุนฮกจึงว่าแก่โจโฉว่า ซ่ึงท่านจะยก อว้ นเสยี้ ว (Yuan Shao) ทัพไปนั้น ขอให้มีหนังสือไปบอกแก่เล่าป่ีก่อน ให้เล่าป่ีคิดทาการจับลิโป้ ถ้ามีหนังสือบอก มาถึงท่านแน่นอนประการใดแล้ว ท่านจึงยก กองทัพไป โจโฉเห็นชอบด้วย จึงแต่งหนังสือ ตามคาซุนฮกว่า แล้วให้ทหารถือไปให้เล่าปี่ ณ เมืองเสียวพ่าย แล้วแต่งเปนหนังสือรับสั่ง พระเจ้าเห้ียนเต้ ตั้งให้อ้วนเสี้ยวเปนเจ้าเมือง กิจ๋ิว แลเมืองเป๊งจิ๋ว เมืองอิวจ๋ิว เมืองเซียงจ๋ิว สามหวั เมอื งนใ้ี ห้อยู่ในบงั คบั บญั ชาอว้ นเสี้ยวผู้ มีความชอบ แล้วแต่งหนงั สือของโจโฉอีกฉบับ หน่ึงวา่ ใหอ้ ว้ นเสี้ยวยกไปตีกองซุนจ้าน เราจะ ยกทหารไปช่วยอ้วนเสี้ยวทาการ คร้ันแต่ง แล้วโจโฉก็ให้ทหารถือหนังสือสองฉบับไปให้ อ้วนเสี้ยว ณ เมืองกิจิ๋ว อ้วนเส้ียวเห็นหนังสือ รับสั่งแลหนังสือโจโฉดังนั้นก็มีความยินดี จึงจัดแจงทหารเปนอันมาก แล้วยกกองทัพไป ตีกองซุนจา้ น ณ เมอื งปักเปง๋ www.samkok911.com