BATTLE OF OKINAWA

PROLOGUE บทน�ำ ยทุ ธการโอะกนิ ะวะ หรอื ชอื่ รหัส “ปฏบิ ัตกิ ารภเู ขาน�ำ้ แข็ง” เปน็ เรือ่ งราวการสู้รบบน หมู่เกาะรีวกีวของโอะกินะวะและเป็นสงครามสะเทินน้�ำสะเทินบกขนาดใหญ่ที่สุดในสงคราม มหาสมุทรแปซฟิ ิกการรบกินเวลาถงึ 82 วันจากตน้ เดือนเมษายนถงึ กลางเดือนมถิ นุ ายน ค.ศ. 1945 หลังด�ำเนนิ การต่อสูแ้ บบกบกระโดดไปทีละเกาะ (campaign of island hopping) อนั ยาวนาน สัมพันธมิตรกไ็ ด้เข้ามาใกลป้ ระเทศญ่ีปุน่ สัมพันธมติ รวางแผนทีจ่ ะใชโ้ อะกินะวะซง่ึ เปน็ เกาะขนาดใหญท่ ่หี ่างจากแผน่ ดินใหญ่ของญี่ปุ่น 550 กโิ ลเมตรเป็นฐานบินสำ� หรับปฏิบัตกิ าร ตามแผนการบกุ แผ่นดนิ ใหญญ่ ปี่ ่นุ ยุทธการโอะกินะวะ เเสดงถึงความโหดรา้ ยในการรบไดอ้ ยา่ งชดั เจน การสูญเสยี ท่ถี ูก จากการโจมตีแบบกามิกาเซจ่ ากฝ่ายญ่ปี นุ่ และจำ� นวนเรอื และยานพาหนะของฝ่ายสัมพันธมิตรที่ จโู่ จมสู่เกาะ เปน็ การรบท่ีมีจ�ำนวนคนตายหรอื ได้รับบาดเจ็บสงู ท่สี ดุ สมรภมู หิ นึง่ ในสงคราม มหาสมุทรแปซิฟิกของสงครามโลกครั้งทส่ี อง ถอื ว่าเปน็ สงครามท่จี �ำนวนผู้ตายหรือบาดเจ็บสูงสุด ในสงครามมหาสมทุ รแปซิกฟกิ เเละอีกหน่งึ มมุ ของความเสียหายในสงครามทำ� ใหเ้ หน็ ถงึ การกลัว ความสญู เสีย โดยเลอื กทจี่ ะจบชีวติ ตัวเองโดยการฆ่าตัวตาย เพราะกลวั อีกฝา่ ยจะขม่ ขืน ถือว่าการ ก่อสงครามจติ วิทยาของญีป่ ุ่นมากกวา่ 100,000 คน ความเสียหายต่างๆในสงครามโอกินาวะได้สะท้อนถึงมุมมองความสูญเสียคร้ังย่ิงใหญ่ ของทหารญีป่ ่นุ เเละกองพลสหัฐอเมริกา มกี ารอ้างอ่งิ ถึงจุดเริม่ ต้นเเละจดุ จบรวมไวใ้ นหนังสอื เล่ม นี้ เพือ่ ให้ผ้อู า่ นไดเ้ ขา้ ถึงประวตั ิศาสตร์อยา่ งเเท้จริง (เรยี บเรยี งโดย วภิ าพรรณ) 3

CONTENTS หนา้ สารบญั 6-9 10-11 ช่อื เรื่อง 12-13 14-19 01 ยุทธการทโ่ี อะกนิ ะวะ คืออะไร 20-23 02 ฝ่ายจกั รวรรดญปี่ ุน่ 24-25 03 ฝา่ ยสมั พนั ธมิตร 04 ลำ� ดบั เหตุการณ์สำ� คญั 06 ความสูญเสียของชาวโอกนิ าวา 07 หน่วยโจมตพี เิ ศษ 4

CONTENTS สารบัญ ชือ่ เร่อื ง หนา้ 08 การฆ่าตวั ตายโดยมวลชนภาคบังคบั 26-29 30-33 09 โอกนิ าวะ “ส่วนหน่งึ ของสงคราม 34-37 มหาสมทุ รแปซกิ ฟกิ ” 38-41 10 การอพยของชาวโอกินาวา 11 อนสุ รณส์ ันตภิ าพโอกินาวา 5



The Battle of OKINAWA ยุทธการโอกินาวะ การรบของโอกวิ าเป็นทรี่ ูจ้ กั กนั ในนาม “ยทุ ธการภเู ขาน้ำ� แข็ง” ซึ่งเกดิ ขึ้นในเดอื น เมษายนถงึ เดอื นมถิ นุ ายน พ.ศ. 2488 ซึง่ เป็นจดุ จอดเรือสะเทินนำ้� สะเทินบกที่ใหญท่ ่สี ดุ ใน มหาสมทุ รแปซิฟิก นับเปน็ สมรภมู ิสุดท้ายกอ่ นการทิง้ ระเบดิ ในโอกนิ าวา ของสงครามโลกครง้ั ท่ี 2 โดยการรบของยุทธการโอกนิ าวา แบง่ เป็นสองฝั่ง คอื ฝัง่ จกั รวรรดญิ ปี่ ่นุ และอกี ฝั่ง หนึง่ คือ ฝ่งั สมั พนั ธมิตร ทมี่ ีสหรัฐอเมริกาเป็นแกนหลกั ส�ำหรบั ฐานก�ำลังน้นั แรกเรมิ่ ฝง่ั ญี่ปุ่นมี ฐานกำ� ลงั อยทู่ ี่เกาะคิวชู และไต้หวันก่อนจะเข้ามาต้งั ก�ำลงั หลักที่พระราชวงั ชูริ บนเกาะโอกินาวา ในขณะที่อเมริกายึดเกาะเครามะ ทีต่ งั้ อยู่ฝ่ังตะวนั ตกของเกาะโอกนิ าวาเป็นฐานได้ก่อนจะรุกข้นึ ฝงั่ เกาะโอกนิ าวา วตั ถุประสงค์หลักของปฏบิ ตั ิการคอื การยดึ เกาะขนาดใหญท่ ีห่ า่ งออกไป 340 ไมลจ์ าก แผ่นดินใหญ่ของญี่ปนุ่ หลังจากศกึ กบกระโดด (campaign of island hopping) อันยาวนาน สมั พันธมิตรก็ไดเ้ ข้าใกลญ้ ่ีปนุ่ และวางแผนทจี่ ะใชโ้ อะกินะวะเป็นฐานบนิ สำ� หรบั ปฏบิ ัติการตาม แผนการบกุ แผน่ ดินใหญญ่ ป่ี ุ่น ช่อื รหัสปฏิบตั ิการดาวน์ฟอล การทิง้ ระเบิดนิวเคลียรท์ ี่ฮิโระชิมะ และนะงะซะกิและสหภาพโซเวียตเขา้ ร่วมในสงครามท�ำให้ญีป่ ุ่นยอมจำ� นนหน่งึ สัปดาหห์ ลงั สน้ิ สุด การส้รู บทีโ่ อะกนิ ะวะ 7

The Battle of OKINAWA “เร่มิ ต้นยทุ ธการโอกนิ าวะ” เมอื่ สองฝ่ายนาวิกโยธินสหรฐั ฯและกองทหารสองฝา่ ยลงจอดบนโอกินาวะ ในตกคำ่� ของ วันอาทิตย์ ท่ี 1 เมษายน 2488 ฝ่ายพันธมติ รเผชิญหนา้ กับพ้นื ดินญีป่ ุ่นประมาณ 155,000 คน กองทพั อากาศและกองทัพเรือถือครองเกาะขนาดใหญท่ มี่ ปี ระชากรประมาณ 500,000 คนอาศยั อยใู่ นเมอื งและตามหม่บู ้านต่างๆ กองกำ� ลงั ภาคพืน้ ดนิ สหรฐั ประกอบด้วย กองทพั ท่ี 10 บังคับบญั ชาโดยพลโท ซิมมอน โบลิเวอร์ บกั เนอร์ จูเนียร์ (Simon Bolivar Buckner, Jr.) มี 2 กองทพั น้อยภายใต้บงั คบั บัญชา คอื กองทพั น้อยสะเทนิ น�ำ้ สะเทินบกที่ 3 ภายใต้การบังคบั บัญชาของพลตรี รอย์ จีเจอร์ (Roy Gei- ger) ประกอบดว้ ย กองพลนาวิกโยธินท่ี 1 และกองพลนาวกิ โยธนิ ที่ 6 และกองทพั นอ้ ยที่ 24 ภาย ใต้การบงั คบั บัญชาของพลตรี จอหน์ อาร.์ ฮอดก์ (John R. Hodge) ประกอบด้วย กองพลทหารา บท่ี 7 และกองพลทหาราบที่ 96 กองพลนาวกิ โยธนิ ที่ 2 เป็นกองก�ำลงั ลอยล�ำสำ� รอง กองทัพที่ 10 ยังก�ำกบั ดแู ลกองพลที่ 27 ซ่ึงทำ� หนา้ ทเี่ ปน็ กองก�ำลังรกั ษาการณ์ และกองพลทหารราบท่ี 77 รวม ท้งั สน้ิ กองทพั ท่ี 10 มกี ำ� ลงั พลเป็นทหาร 102,000 นายและนาวกิ โยธนิ 81,000 นาย เครอ่ื งบนิ ทงิ้ ระเบดิ และปนื เรือระดมยงิ ชายฝ่ังอย่างรุนแรง เรอื จ�ำนวน 1,400 ลำ� เคล่อื นทเี่ ข้าฝัง่ การยกพลขนึ้ บกกเ็ ร่ิมขึน้ วนั ท่ี 18 เมษายน ทหารนาวกิ โยธินบุกเขา้ ไปถงึ ปลาย แหลมเหนอื ทหารราบบุกไปทางใต้ วันที่ 22 เมษายน ทหารญีป่ ุ่นต่อตา้ นอย่างรุนแรง ทหาร อเมรกิ นั ใชร้ ถถังบุก ทหารใชเ้ ครือ่ งพน่ ไฟ เพอ่ื ให้ญปี่ นุ่ ออกจากท่ีก�ำบงั แต่ถกู ตอบโต้ด้วยปืนกล นอกฝ่งั ทะเลเรอื รบระดมยิงมาอยา่ งหนัก พร้อมกบั ต้องยอมหลบหลกี เครือ่ งบินกามกิ าเซด่ ว้ ย ใน ขณะที่การรบยงั คงด�ำเนนิ ตอ่ ไป 8

ทั้งสองฝา่ ยได้รับความสูญเสยี มหาศาลจากสงครามโอกินะวะ ชาวอเมรกิ นั มผี เู้ สียชวี ติ 49,000 คนรวมทั้งเสียชวี ติ 12,520 คน นายพล Buckner ถูกสงั หารในสนามรบเมื่อวันที่ 18 มิถุนายนเพียงไม่กวี่ นั กอ่ นการสู้รบสิ้นสดุ ลง ความสูญเสียของญ่ปี ่นุ ยงิ่ ใหญก่ วา่ ประมาณ 110,000 คนทหารญป่ี นุ่ เสียชวี ิต มผี ู้เสียชวี ิตประมาณ 40,000 ถึง 150,000 คนใน โอะกนิ ะวะ การชนะรบ โอะกนิ ะวะทำ� ให้กองก�ำลงั พนั ธมติ รอยู่ในระยะท่โี ดดเดน่ ของญป่ี ่นุ แต่ต้องการทีจ่ ะท�ำใหส้ งคราม ส้ินสดุ ลงอย่างรวดเร็วและร้วู า่ ทหารญป่ี นุ่ กวา่ 2 ลา้ นคนก�ำลังรอทหารอเมริกนั ท่เี หนอ่ื ยลา้ สงคราม แฮรร์ เี่ อส ทรแู มน จึงตดั สนิ ใจเลอื กระเบดิ ปรมาณูในฮโิ รชมิ าในวันที่ 6 สิงหาคม และญปี่ ่นุ ไมไ่ ดย้ อมแพใ้ นทันทจี งึ ท�ำใหท้ รูแมนส่ังให้ทิ้งระเบดิ นางาซากิ ในวนั ที่ 9 สงิ หาคมในทีส่ ดุ ญป่ี ่นุ ก็มีมากพอสมควร เมื่อวันที่ 14 สงิ หาคม พ.ศ. 2488 พวกเขายอมจำ� นนต่อ เมื่อสิ้นสดุ สงครามโลกคร้งั ทส่ี อง

The Battle of OKINAWA “ฝ่ายจักรวรรดญปี่ นุ่ ” กองก�ำลงั ภาคพนื้ ดินของญี่ปนุ่ ในการทพั น้ี ประกอบด้วย ทหารท่ยี ังแขง็ แรง 67,000 นาย จากกองทัพภาคท่ี 32 และกองทหารของกองทพั เรือจักรวรรดญิ ปี่ ่นุ (IJN) 9,000 นายจาก ฐานทัพเรอื โอะโระกุ (Oroku) มีกองหนนุ เปน็ ชาวรีวกวี ทีเ่ กณฑ์มาจ�ำนวน 39,000 คน นอกจากน้ี ยังมีองค์กรเด็กชายมธั ยมตน้ ชน้ั ปีสดุ ทา้ ย “หน่วยอาสาสมคั รเหลก็ และเลือด (Iron and Blood Volunteer Units)” จำ� นวน 1,500 คน ปฏบิ ตั ิการอย่ทู ี่แนวหนา้ ในขณะเดยี วกนั มีการจัดตั้ง นักเรยี นฮิเมะยรุ ิ (Himeyuri Students) 600 คนเปน็ หน่วยพยาบาล กองทพั ท่ี 32 ประกอบไปดว้ ยกองพลท่ี 9 กองพลท่ี 24 และกองพลที่ 62 และกองพล นอ้ ยผสมอสิ ระท่ี 44 กองพลที่ 9 ไดเ้ คลอื่ นพลไปยังเกาะไตห้ วนั กอ่ นการโจมตี ซง่ึ เปน็ ผลของการ เปลี่ยนแผนการป้องกันของญปี่ ุ่น กองก�ำลังการปอ้ งกันสว่ นแรกทำ� หน้าที่ป้องการดา้ นใต้ น�ำโดย พลโทมสิ ึรุ อุชจิ ิมะ (Mitsuru Ushijima) ผูบ้ ัญชาการ พลโทอซิ ะมุ โช เสนาธกิ าร และพนั เอกฮโิ ระ มชิ ิ ยะฮะระ (Hiromichi Yahara) เสนาธกิ ารปฏบิ ตั กิ าร ยะฮะระเปน็ ทปี่ รึกษายทุ ธวิธีรบั ขณะที่ โชเป็นทป่ี รกึ ษายุทธวธิ รี ุก กองก�ำลงั ตอนเหนือมพี ันเอกทะเกะฮิโดะ อุโดะ (Takehido Udo) เป็น ผบู้ งั คับบัญชา กองทหารกองทัพเรอื จักรวรรดญิ ่ีปุ่นนำ� โดยพลเรือตรีมโิ นะรุ โอะตะ (Minoru Ota) ญป่ี ุน่ คาดวา่ สหรัฐจะยกพลข้ึนบก 6–10 กองพลและปะทะกบั กองทหารรักษาการณข์ องญ่ปี ุ่น จำ� นวนสองกองพลครง่ึ เสนาธกิ ารคำ� นวณว่าดว้ ยจ�ำนวนและอาวธุ ท่ดี กี วา่ ของสหรฐั ในแต่ละ กองพลจะทำ� ใหส้ หรฐั มอี �ำนาจการยงิ เหนอื ญปี่ นุ่ หา้ หรอื หกเทา่ และเพ่ิมเตมิ ด้วยอ�ำนาจการยิง จากเรอื จำ� นวนมากและอากาศยาน 10

(พลเรือตรี มโิ รรุ โอตะ ส่ังการให้หยุดการรบ) (ผ้บู งั คับบญั ชากองทพั ท่ี 32 ของญี่ป่นุ ถา่ ยเม่อื เดอื นกมุ ภาพนั ธ์ ค.ศ. 1945) 11



“ฝ่ายสัมพั นธมติ ร” ทหารสหรัฐ British Army during the Second World War กองทัพอังกฤษกำ� ลังอยู่ในปี ค.ศ. 1939 กองทพั อาสาสมัครแนะน�ำกอง กำ� ลงั ทหารในชว่ งต้นปพี . ศ. 2482 และไม่นานหลังจากการประกาศสงครามกบั เยอรมนี ในชว่ งปีแรก ๆ ของสงครามโลกคร้งั ท่สี องกองทัพอังกฤษพ่ายแพ้ในเกอื บ ทุกโรงละครแหง่ สงครามท่ถี กู นำ� ไปใช้ การขยายตวั ของกองทัพอังกฤษได้สะทอ้ นให้ เห็นถึงการกอ่ ตวั กองทัพขนาดใหญแ่ ละกลุ่มกองทพั แล้ว กอ่ นสงครามกองทัพ อังกฤษไดร้ ับการฝกึ ฝนและพรอ้ มทจี่ ะเป็นกองทพั ยานยนต์มืออาชพี หนา้ ท่หี ลกั คือ การรักษาการณ์จกั รวรรดอิ ังกฤษ มันกเ็ หน็ ได้ชดั ว่าในชว่ งตน้ ของสงครามท่ี โครงสร้างพ้ืนฐานและก�ำลงั คนของมันกไ็ ม่ไดเ้ ตรยี มตัวและไม่ดพี ร้อมสำ� หรับการท�ำ สงครามกบั ศตั รูหลายหลาย fronts กองทัพอังกฤษกองกำ� ลงั อาสาสมัครทุกคนจน กระท่งั ปีพ. ศ. 2482 มีขนาดเล็กเมอ่ื เปรียบเทยี บกบั ศตั รใู นช่วงเรมิ่ ตน้ ของ สงครามโลกครั้งที่สองในปี 2482 ตามทเ่ี คยเกดิ ขึ้นในชว่ งสงครามโลกคร้งั ท่ีหน่งึ ใน ตอนทา้ ยของสงครามโลกครง้ั ทีส่ องกวา่ 3.5 ลา้ นคนได้ท�ำหนา้ ทีใ่ นกองทัพอังกฤษ กองทัพองั กฤษถกู เรียกใหส้ ู้รบทวั่ โลกเรม่ิ ตน้ ดว้ ยแคมเปญในยโุ รปในปีพ. ศ. 2483 หลังจากการอพยพของเกอรก์ เกอร์กองทพั ได้ตอ่ สู้ในโรงละครเมดเิ ตอร์เรเนยี นและ ตะวนั ออกกลางและในแคมเปญพม่า (เรยี บเรียงโดย วิภาพรรณ) 13

“ล�ำดบั เหตกุ ารณส์ �ำคัญ” ยุทธการโอกินาวะ ยธุ การโอกินาวะสุดทา้ ยแล้ว หลังตอ่ สกู้ นั อย่างดุเดอื ดกว่า 2 เดอื น ฝา่ ยสหรัฐฯ ได้ ชัยชนะ แตต่ อ้ งเสยี ชีวติ ไปกวา่ 12,000 นาย บาดเจบ็ หรอื สูญหายกว่า 70,000 นาย ขณะที่ญปี่ ุ่น เสียชีวิตทั้งหารและพลเรือนประมาณ 150,000 คน และอีกกว่า 10,000 คนตกเป็นเชลย โดยมี ล�ำดับเหตุการณท์ ี่สำ� คัญดงั น้ี 14

24 มีนาคม ค.ศ. 1945 กองทัพเรือสหรฐั ฯ โจมตีตามแนวชายฝ่งั เพ่ือเตรยี มยกทพั ขนึ้ ฝงั่ บนเกาะโอกนิ าวา และ หนว่ ยท่ี 77 ยดึ เกาะเครามะส�ำหรับเปน็ ฐานเพอื่ บุกเกาะโอกนิ าวาตอ่ ไป 29 มนี าคม ค.ศ. 1945 สหรฐั ฯ ยึดเกาะเครามะเปน็ ฐานทัพของสมั พนั ธมติ รไดโ้ ดยสมบูรณ์ 15

31 มนี าคม ค.ศ. 1945 กองทัพสหรฐั ฯ หยดุ การโจมตตี ามแนว ชายฝั่ง ถงึ ตอนนั้นระเบดิ ท่ถี ูกใชใ้ นการ โจมตีมีท้ังหมด 3 หม่ืนลูกโดยประมาณ 1 เมษายน ค.ศ. 1945 กองทพั สหรัฐฯ ยกพลขน้ึ ฝง่ั ที่เมอื งโยมิ ตันได้โดยแทบไม่เจอกองก�ำลังของญ่ีปุ่น ซึ่งเป็นกลยุทธ์ของฝั่งญ่ีปุ่นที่ยอมยก ชายฝั่งโยมิตันให้เพื่อเก็บก�ำลังไว้รบใน ภายหลงั 6 เมษายน ค.ศ. 1945 การปะทะกันในเกาะโอกินาวารุนแรงข้ึนเม่ือกองก�ำลังสัมพันธมิตรเคลื่อนที่จากชายฝั่งเข้าไปใน เกาะมากขน้ึ โดยเฉพาะการรบทีค่ าคาสุ ซง่ึ เปน็ แนวสันเขาและทต่ี ั้งแนวปอ้ งกันของฐานทัพญปี่ ่นุ ท่พี ระราชวังชรู ิ กองก�ำลงั สัมพันธมติ รแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม โดยกลมุ่ หนงึ่ เคลื่อนข้นึ ตอนเหนอื ของเกาะท่ยี ันบารุ และอกี กลุ่มเคลอื่ นไปทางใต้ การรบบนเกาะโอกนิ าวาจึงถกู แบ่งออกเปน็ สอง ส่วนกองทัพญ่ปี ุน่ ใช้ กลยุทธค์ ามคิ าเสะ ซึง่ เปน็ การโจมตีแบบพลีชพี โดยนักบินจะบงั คบั เครือ่ งเขา้ ชนเรอื รบของสมั พันธมติ ร กลยทุ ธ์นมี้ ีผลในดา้ นความแมน่ ย�ำ ความเสยี หาย และผลกระทบด้าน จติ ใจของฝา่ ยตรงข้าม จ�ำนวนเรอื รบทถ่ี กู คามคิ าเสะโจมตีมีทั้งหมด 34 ลำ� อยา่ งไรก็ตาม ท้ังสอง ฝา่ ยต่างได้รับความเสยี หายใกล้เคียงกนั เน่ืองจากมีเครื่องบินรบจ�ำนวนไม่น้อยที่ถูกยิงตกก่อนจะทันดับเครื่องเข้าชนเรือ สัมพนั ธมิตร และต่อมาเรือรบยามาโตะ หนึง่ ในเรือรบทใี่ หญ่ท่สี ดุ ท่เี คยถูกสรา้ ง เคลอ่ื นออกจาก ญ่ีปุ่นพรอ้ มเรือลาตระเวนและเรือพฆิ าตเล็ก 8 ลำ� 16

7 เมษายน ค.ศ. 1945 เรอื ดำ� น�ำสหรัฐฯ ส�ำรวจพบเรอื รบยามาโตะ ทก่ี ำ� ลงั เขา้ ใกลส้ นามรบท่ีโอกินาวาโดย ณ ขณะน้นั ส�ำหรับฝั่งญ่ีปุ่นแล้วเป็นท่ีชัดเจนว่าภารกิจท่ีโอกินาวาคือภารกิจพลีชีพเน่ืองจากไม่มีเครื่องบินรบ คุ้มกนั ให้ ในช่วงเชา้ ของวนั กองทพั เรอื และเครื่องบนิ รบสหรฐั ฯ พบเรอื ยามาโตะและสกดั ไวโ้ ดยใช้ เครื่องบินรบ 380 ลำ� เรือยามาโตะทีไ่ ม่มีเครื่องบินรบคุ้มกนั ถูกโจมตที างอากาศและล่มลงในช่วง บ่ายของวันเดยี วกัน โดยมลี กู เรือหลายคนหายสาบสูญไปในเหตกุ ารณ์นี้ (ภาพการระเบิดของเรอื รบยามาโตะเมื่อวนั ท่ี 7 เมษายน 1945 By Unknown US Navy personnel, via Wikimedia Commons) 17

4 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 กองทัพญปี่ ุน่ ต้ังแนวปอ้ งกันใหญใ่ นตอนใตข้ องเกาะ โดยแนวป้องกนั ถูกตง้ั ตลอดแนวขวางของ เกาะ จากชายฝงั่ ตะวนั ตกไปยงั ชายฝงั่ ตะวนั ออกของเกาะ กลา่ วคือจากเมอื งนะฮะไปยงั เมอื ง โยนาบารุ การปะทะในแนวรบนเี้ ปน็ หน่ึงในการรบท่ีดเุ ดอื ดที่สุดของเกาะ โดยหนง่ึ ในน้ันคือการ รบท่ีสันเขามาเอดะ 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 หลังจากกองกำ� ลงั สมั พนั ธมติ รเขา้ ยดึ สนั เขารอบพระราชวงั ชูรใิ นช่วงวนั ท่ี 13-25 พฤษภาคม ญป่ี ุ่นกเ็ สยี พระราชวงั ชูริซึง่ เป็นฐานกำ� ลังสำ� คัญใหก้ บั สัมพันธมิตร โดยตัวพระราชวังถกู ทำ� ลาย โดยส้ินเชงิ จากการรบ (พระราชวงั ชูรกิ ่อนถูกท�ำลายในสงคราม) 18

22 มถิ นุ ายน ค.ศ. 1945 พน้ื ที่เกาะโอกนิ าวาส่วนมากถกู กองก�ำลงั สัมพนั ธมิตรยึด ทหารญี่ป่นุ ทไี่ ม่ได้ถกู จบั เปน็ เชลยหรอื เสยี ชีวติ ในการรบเลือกกระทำ� อตั นิวิบาตกรรม หนงึ่ ในนน้ั คือ นายพลอุชจิ ิมะ มติ สรึ ุ ผู้บัญชาการ รบทโี่ อกนิ าวา ซง่ึ กระท�ำอัตนวิ ิบาตกรรมพรอ้ มเจา้ หนา้ ทใี่ ตบ้ งั คับบญั ชาหลงั รายงานความพา่ ยแพ้ ทย่ี ทุ ธการโอกนิ าวาให้เบ้อื งบนทราบ เปน็ อันสิน้ สดุ ยทุ ธการโอกนิ าวาหรอื พายุเหลก็ 19

OKINAWA is not the same

“ ความสูญเสยี ของโอกินาวะ และ โอกินาวาทีไ่ มเ่ หมอื นเดิม “ จากยทุ ธการรบครัง้ น้ีท้งั สองฝา่ ยไดร้ บั ความสูญเสยี มหาศาลจากสงครามโอะกนิ ะวะ แมว้ า่ จำ� นวนผู้เสยี ชวี ิตจะไม่แน่นอน แตจ่ ากจ�ำนวนท่มี กี ารส�ำรวจสามารถประมาณได้คร่าวๆ ว่ามี ผเู้ สยี ชีวติ จากฝา่ ยสัมพนั ธมิตร 14,000-20,000 คน ฝ่ายกองทพั ญ่ปี ุ่น 77,000-110,000 คน และ พลเมือง 40,000-150,000 คน จากจำ� นวนครา่ วๆ จะเหน็ ได้วา่ จำ� นวนผู้เสียชวี ติ ส่วนมากตกอยู่ที่ พลเมอื งคนโอกนิ าวา ซงึ่ สาเหตมุ ีท้ังจากการถกู เกณฑ์เข้ากองทัพ ความอดอยาก ถกู ลูกหลงจาก การรบ และกระทำ� อตั นวิ บิ าตกรรม จากบันทึกค�ำบอกเล่าของผูร้ อดชีวติ มรี ายงานทกี่ ลา่ ววา่ ทหารญ่ีป่นุ เข้าไปหลบภยั ในที่พัก สสุ าน และถ�้ำหนิ ปนู รว่ มกบั ชาวบา้ น จงึ มคี วามเปน็ ไปได้ท่ที หารจากฝงั่ สัมพนั ธมิตรจ�ำตอ้ งสังหารทกุ คนในทีน่ ั้นเนอื่ งจากไมส่ ามารถแบง่ แยกได้ว่าใครคอื ทหารญปี่ ุน่ และใครคอื พลเมืองโอกนิ าวา และนอกจากการสญู เสยี ชวี ิตมากมายไปส�ำหรบั การรบคร้ังนี้ สงครามนีน้ บั วา่ เป็น สงครามทน่ี า่ หดหูส่ ำ� หรับชาวญี่ปุ่น เพราะจากการบันทกึ ได้กลา่ วไวว้ ่า พลเมืองไดม้ กี ารกระทำ� อัตนิวิบาตกรรม ของชาวบ้าน แต่ยังมขี อ้ ถกเถียงและข้อขัดแยง้ วา่ มเี หตุจากการใหข้ อ้ มลู ของกอง ทพั ญป่ี ุ่น ซง่ึ ใหข้ อ้ มลู กบั ชาวบา้ นวา่ จะถูกทหารสัมพนั ธมติ รทำ� รา้ ยหากถูกพบหรือแพ้สงคราม ทำ� ใหใ้ นช่วงทญ่ี ี่ปุน่ จะแพส้ งครามจึงมชี าวบ้านกระท�ำอตั นิวบิ าตกรรมทงั้ ครอบครัวเพราะความ หวาดกลัว ขอ้ เท็จจรงิ ในเรอื่ งน้เี คยเป็นประเดน็ ถกเถียงกนั ระหว่างหน่วยงานรัฐท้องถนิ่ ของ จังหวัดโอกินาวากบั หนว่ ยงานรฐั ของญีป่ นุ่ เนื่องจากมหี นงั สือเรยี นที่มเี นื้อหาว่าชาวบา้ นถูกบังคบั ให้กระทำ� อตั นวิ ิบาตกรรมเพือ่ เล่ยี งการตกเป็นเชลยศกึ ในชว่ งที่เกดิ การประท้วงมีการหยิบยกคำ� ใหก้ ารของผ้รู อดชีวิตซ่ึงมรี ายงานท่ีตรงกนั ว่าได้รบั ระเบดิ มอื จากกองทพั และมกี ารกลา่ วถึงการ ตายท่ีมเี กียรติซ่ึงกระทำ� ไดโ้ ดยฆ่าผอู้ น่ื ก่อนฆ่าตัวตายตาม หรือใหท้ หารญ่ปี ุ่นฆ่าให้ ข้อถกเถียงนี้ ส้ินสุดโดยการยินยอมใหม้ กี ารตพี มิ พเ์ นอื้ หาวา่ กองทัพเป็นผูร้ ับผิดชอบตอ่ การกระท�ำอัตนวิ บิ าต กรรมของพลเมือง ท้งั น้ีเนอ้ื หามคี วามจรงิ เพียงใด ก็มเี พยี งผู้อยใู่ นเหตุการณเ์ ท่าน้นั ทรี่ ู้ 21

ยุทธการโอกินาวานั้นถือเปน็ หวั เล้ียวหวั ตอ่ หน่ึงของโอกนิ าวาก็วา่ ได้ นอกจาก ภูมปิ ระเทศทเี่ ปลี่ยนไปเพราะสงครามแลว้ วถิ ีชวี ติ ใตก้ ารปกครองของสหรัฐฯ กเ็ ปน็ อกี สว่ นหนงึ่ ที่ เปลย่ี นวถิ ชี ีวติ ของโอกนิ าวาไปอย่างมาก นอกจากนยี้ ังมีวัฒนธรรมและประเพณที ี่หายสาบสญู ไป กับสงครามเพราะภูมปิ ญั ญาท่ีหายไปพรอ้ มกับผู้เสยี ชีวิตในสงคราม อยา่ งไรก็ตามปัจจบุ ันมีความ พยายามก้วู ฒั นธรรมเหล่านน้ั กลับมา หนึง่ ในวฒั นธรรมที่กมู้ าไดส้ �ำเรจ็ นั้นมีเช่นการระบำ� พืน้ เมอื ง และชาบุกบุ กุ ุ เปน็ ตน้ นอกจากเนื้อหาทเี่ ราไดด้ กู นั มาขา้ งตน้ แลว้ ยงั มรี ายละเอียดอีกมากทมี่ ีแต่ผู้ อยู่ในเหตกุ ารณเ์ ท่านั้นทีจ่ ะรไู้ ด้ (สภาพเมืองนะฮะหลังสงคราม) 22



“หนว่ ยโจมตพี ิเศษ” (Kamikaze) เป็นลกั ษณะการสรู้ บ ผชู้ ายมากกวา่ 3,000 คนเสยี ชีวติ จากการโจมตีฆ่าตัว ตายบนเรือของกองทัพเรอื สหรัฐซึ่งนัง่ อย่นู อกชายฝงั่ โอะกนิ ะวะ และมีลกู เรอื 4,900 คนเสียชีวติ ในยคุ ทีเ่ ครือ่ งบนิ ทงิ้ ระเบดิ พลีชพี ถกู ทาสีเป็นนักศาสนาศาสนา เปน็ สิ่งส�ำคัญท่ีต้องทำ� ความเขา้ ใจวา่ นักบนิ ขนาดใหญ่ผ้บู ินในภารกิจทางเดียวไปยงั ทะเลนอกโอกนิ าว่าเปน็ ชายหนุ่มทีไ่ ด้รบั การศึกษาเปน็ อยา่ งดมี ีสว่ นรว่ มในการช่วย ประเทศของตน จากสง่ิ ทพ่ี วกเขาเชือ่ วา่ จะเป็นการลบล้าง อยา่ งไรกต็ ามในชว่ ง หลายเดือนก่อนที่เมืองยุทธการโอกนิ าวาญ่ีปุ่นมีชาวเมอื งและชาวบ้านนับหมนื่ คน กำ� ลังถูกเผา ผนู้ ำ� ทางทหารของญ่ปี ุ่นและจกั รพรรดิเชือ่ วา่ การท่โี หดรา้ ยครง้ั สุดทา้ ย ของลกู เต๋าจะเหน็ สหรัฐอเมรกิ าและพันธมติ รของตนยอมรับข้อตกลงสันตภิ าพที่ อนุญาตให้รฐั ธรรมนูญแหง่ ชาตขิ องประเทศญ่ปี นุ่ อยใู่ นสถานท่ี ในขณะทเ่ี กิดข้ึน แนน่ อนแทนท่จี ะชว่ ยทำ� ใหส้ งครามจบลงด้วยเงอื่ นไขท่ยี อมรับได้ความรุนแรงของ การโจมตีแบบกามกิ าเซ่ ทำ� ให้เกิดแรงกดดันท่กี องทัพเรือสหรัฐต้องเผชญิ กบั ผู้ บัญชาการกองก�ำลงั ภาคพื้นดินในโอกินาวาร Buckner เพือ่ รณรงค์ให้ทด่ี ินส้ินสดุ ลง โดยเรว็ ทส่ี ุด น้เี ป็นท่ถี กเถียงกนั อาจจะไดเ้ ห็นเขาเลอื กใช้วธิ กี ารทีม่ รี าคาแพงและมี มากกวา่ การเชือ่ มโยงไปถงึ ทช่ี ้าลง จำ� นวนผู้เสียชีวติ ทนี่ า่ กลวั และความตา้ นทานคลั่งจากกองทพั ญี่ปุ่นส่งผลต่อ ความคดิ ของผนู้ ำ� สหรัฐฯและเปน็ ปจั จยั ส�ำคญั ที่น�ำไปส่กู ารตัดสินใจทิง้ ระเบิด ปรมาณใู นแผ่นดนิ ใหญใ่ นประเทศญ่ีป่นุ 24

การสูญเสียครงั้ ใหญท่ โี่ อกินาวา ยุทธการโอกินาวาเป็นการรบท่ีดุเดอื ดตลอด 82 วัน มีทหารอเมรกิ ันเขา้ รว่ มรบ 287,000 นาย และทหารญ่ปี ่นุ 130,000 นาย ถอื วา่ เปน็ การรบนองเลือดครั้งส�ำคญั ทส่ี ดุ ในพืน้ ที่ แถบมหาสมทุ รแปซิกในเวลาน้ัน ทหารทั้งสองฝา่ ยเสยี ชวี ิตรวมกันกว่า 90,000 นาย รวมถึง พลเรือนเคราะห์ร้ายที่ต้องเสยี ชวี ติ ไปอกี เกือบ 100,000 คน ระหวา่ งยุทธการมีการใชเ้ ครอ่ื งบนิ พลชี ีพ คามิกาเซ ทำ� ความเสียหายส�ำคัญๆ โดยเฉพาะความ เสียหายกับกองทพั เรอื สหรฐั ฯ ที่ท�ำใหม้ ีคนตายเกือบ 5,000 คน ในการโจมตคี รัง้ เดยี ว มขี อ้ มลู ว่า ตลอดช่วงสงคราม คามกิ าเซจมเรือรบไป 34 ล�ำ และอีกนับรอ้ ยลำ� ไดร้ ับความเสียหาย “ สภาพความเสียหายของเรอื รบเนวาดา (USS NEVADA BB-36) หลงั ถกู โจมตี จากหนว่ ยคามกิ าเซในยุทธภูมิโอกนิ าวา” 25

“การฆ่าตัวตายโดยมวลชนภาค บังคบั ” เหตกุ ารณ์ “การฆ่าตวั ตายอย่างมาก” เป็นตวั อยา่ งท่นี า่ เศรา้ ท่ีสดุ ของพลเรอื นท่ียอมจำ� นนตอ่ ความกดดนั อันน่ากลัวท่เี กดิ ข้นึ กบั พวกเขาในช่วงรบโอะกนิ ะวะ มหี ลายกรณที ม่ี กี ารฆา่ ตวั ตาย หลายคนและสมาชกิ ในครอบครัวทฆี่ า่ คนทีร่ กั ด้วยการตืน่ ตระหนกและความกลวั ต่อ Zamami-ji- ma และ Tokashiki-jima ในช่วงปลายเดอื นมีนาคมซึ่งอา้ งว่าชวี ติ ของ 234 คนและ 329 คนตาม ลำ� ดบั การสงั หารหมสู่ ่วนใหญ่เกดิ ขน้ึ ในช่วงต้นของสงครามและเกยี่ วขอ้ งกบั การบบี บังคบั โดยตรง โดยกองทัพจกั รวรรดญิ ่ปี ่นุ หรือเจา้ หน้าทีข่ องตนเพือ่ ป้องกนั ไมใ่ ห้พลเรือนถกู จบั กมุ โดยชาว อเมรกิ ันหรอื โดยทางออ้ มเพราะกลัวว่าจะถกู ลกั ลอบเข้าสูพ่ ลเรือนโดยการตดิ ต่อกับ กองทพั บก ทหารญปี่ ุน่ หลายคนท่ตี อ่ สใู้ นประเทศจนี ไดบ้ อกกบั ชาวบ้านเกีย่ วกับความร้ายแรงทพี่ วกเขากอ่ ขึน้ ในระหว่างการสู้รบและบอกว่าทหารอเมริกนั จะปฏิบัติตนแบบเดียวกนั กับพลเรอื นชาวโอกนิ าวาที่ พวกเขาจบั ความกลัวการประหารชีวติ ในฐานะ “สายลับ” โดยกองกำ� ลังญ่ปี ุ่นก็ท�ำใหค้ วามรสู้ ึก สน้ิ หวังของพลเรือนทล่ี ้มเหลวในการหลบหนีไปทางเหนอื ไดร้ ับความสนใจอย่างมากจากการทิ้ง ระเบดิ ทางทะเลของสหรัฐอเมริกา สว่ นใหญ่ถูกผลกั ไปทางทศิ ใตด้ ้วยความก้าวหน้าของชาว โอกนิ าวาความตายตอ้ งเป็นผลทีห่ ลีกเล่ยี งไม่ได้ ในหลายกรณีระเบิดมอื ท่ีแจกโดยทหารหรือ Home Guard เพื่อท�ำใหเ้ กิดการสลบ ในระดับลึกต้ังแต่ยคุ เมจิ Okinawans ไดร้ บั การศึกษาเพอ่ื แสดงความจงรกั ภกั ดตี อ่ องคจ์ ักรพรรดิและดงั นั้นจึงเพื่อประเทศดังนน้ั ความปรารถนาท่จี ะปฏบิ ัติ ตามคำ� ส่งั ทหารราวกับว่าพวกเขาได้รับโดยจักรพรรดิตัวเองหมายความวา่ รูปแบบใด ๆ ของการ บีบบังคับ ข้อความจากกองทัพจกั รวรรดญิ ่ปี นุ่ มนี ้ำ� หนกั มากขึ้นกวา่ ที่เราสามารถจินตนาการไดใ้ นยุค ปัจจบุ ัน เม่ือถึงเมษายน 2488 โอกินาวาได้รบั การยกยอ่ งดงั นน้ั ดว้ ยความจ�ำเป็นท่ีจะตอ้ งให้ บรกิ ารแก่จกั รพรรดิว่าดว้ ยความตายจำ� นวนมากทต่ี ัวเองต้องการจะยอมจำ� นน การยอมรับ gunmin-ittaika 26

สง่ิ สำ� คญั คอื ตอ้ งท�ำความเข้าใจกับ พ้นื หลงั ของการใช้ภาษาญ่ีป่นุ shudan-jiketsu ท่ี ใช้กันอย่างแพร่ หลายซ่ึงเดิมใชเ้ พอ่ื บ่งบอกวา่ การ กระท�ำการฆา่ ตวั ตายเกดิ ขน้ึ เองและ เกิดขน้ึ เอง ส�ำหรบั บุคคลและผรู้ อด ชวี ติ ของบุคคลทีถ่ ูกสังหารหรือได้รับ บาดเจบ็ ทสี่ งครามมาใชเ้ พือ่ ให้เงิน บำ� นาญใหพ้ ลเรือนโอกินาวาตัดสิน วา่ จะต้องถูกสงั หารหรือได้รับบาด เจ็บขณะรว่ มมอื หรอื มีส่วนร่วมใน บางสว่ น ในกจิ กรรมสูร้ บของกอง ทัพจักรวรรดิญีป่ ุน่ ในการรบแหง่ โอกินาวา Kerama Islands กลายเป็นทรี่ ู้จักในฐานะ “เกาะแหง่ โศกนาฏกรรม” และผูค้ น ท่ไี ด้เหน็ shudan jiketsu หรอื การ ฆา่ ตัวตายอยา่ งหนกั ได้มีการลงั เลที่ จะพูดถึงส่งิ ท่เี กิดขน้ึ คาดว่าระหว่าง 600 และ 700 พลเรอื นเอาชวี ิตของ ตัวเองและความทรงจ�ำของนรกอยู่ ทีย่ งั คงมีชีวิตชวี าในจติ ใจของผูร้ อด สภาพศพของพลซุ่มยิงญ่ีปุ่นหลังจากการต่อสู้กบั ทหาร สหรัฐอเมริกาทเี่ มอื งโอกินาวา 27

หลังจากสงครามโอกนิ าวาทำ� ให้ไดร้ ับความทุกขท์ รมานอย่างรุนแรงจากความรู้สกึ ผิด ความ กลวั เม่ือได้รบั อิสรภาพจากสงครามจิตท่ผี ดิ ปกติ ในขณะที่การคน้ พบศาสนาครสิ ต์ และ อดุ มการณ์ของการเชอ่ื ฟงั จกั รพรรดกิ ารปรากฏตวั ของกองทัพจักรวรรดญิ ีป่ ุน่ และอยู่บนเกาะหา่ ง จากแผ่นดินใหญโ่ ดยไม่มที างหลบหนี “ในสมัยของ 100 ล้านคนญป่ี ุ่นท่ีคาดวา่ จะมกี ารเตรยี ม พร้อมทีจ่ ะตอ่ สกู้ ับชายคนสุดท้ายทกุ คนทุกคนกพ็ ร้อมสำ� หรับความตาย หลกั ค�ำสอนของการเช่ือ ฟงั โดยรวมขององคจ์ กั รพรรดิไดเ้ นน้ ถึงความตายและทำ� ใหช้ วี ติ มคี วามสวา่ งขึ้น ความเต็มใจท่ีจะ ตายเพื่อจกั รพรรดบิ นเกาะห่างไกลท�ำให้รู้สึกถงึ เอกลกั ษณ์ใหม่มีผู้เสยี ชวี ติ 329 ชีวติ 28



“โอกนิ าวา ” ส่วนหนงึ่ ของสงครามแปซิกฟกิ มีการยอมรบั กันอย่างกวา้ งขวางว่าสงครามแปซฟิ ิกเรมิ่ ต้งั แต่ ญี่ปุ่นโจมตีอาณานคิ มของบรติ ชิ ไดแ้ ก่ มาลายา สิงคโปร์และฮ่องกง ตลอดจนฐานทพั สหรัฐในหมู่เกาะฮาวาย หมูเ่ กาะเวก เกาะ กวมและฟิลิปปนิ ส์ ทวา่ สงครามจีน-ญ่ปี ่นุ ครง้ั ทีส่ องระหว่างจกั รวรรดญิ ปี่ นุ่ และสาธารณรฐั จีนมี มาตอ่ เน่อื งต้งั แต่วันที่ 7 กรกฎาคม 1937 โดยมคี วามเป็นปรปักษย์ อ้ นหลังไปถงึ วนั ท่ี 19 กนั ยายน 1931 สงครามสนิ้ สดุ ลงด้วยการทิ้งระเบิดนวิ เคลยี ร์ถล่มฮิโระชิมะและนะงะซะกิ และการทิ้ง ระเบดิ ทางอากาศครัง้ ใหญ่โดยกองทัพอากาศสหรัฐอเมรกิ า ประกอบกับการรกุ รานแมนจูเรียของ สหภาพโซเวียต สง่ ผลใหญ้ ีป่ ่นุ ยอมจำ� นนและเป็นจดุ สิ้นสุดของสงครามโลกครงั้ ทสี่ องเมอื่ วนั ที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1945 การยอมจ�ำนนอยา่ งเปน็ ทางการเกิดขน้ึ บนเรอื รบยูเอสเอส มิสซูรี ท่ี ทอดสมอในอา่ วโตเกียวเม่อื วนั ท่ี 2 กันยายน ค.ศ. 1945 จนถึงสิ้นสุดสงครามแปซฟิ กิ ค.ศ.1945 ในปลายปี ค.ศ.1944 จนถึงปี ค.ศ.1945 เครือ่ งบนิ ของกองทพั อเมรกิ าไดก้ ระหนำ�่ ท้งิ ระเบดิ ลงสู่เมืองต่างๆของญ่ีปุ่นไม่ว่าจะเป็นโอซะกะ นะระ อิชิ กะวะ เป็นต้น รวมถึงโตเกียวเมอื งหลวงของญปี่ ุน่ ดว้ ย ซง่ึ ทำ� ใหเ้ มืองตา่ งๆของญ่ปี นุ่ โจมตจี ดุ ทอดสมอของสหรฐั อเมรกิ าทโี่ อะกนิ นะวะ ปฏบิ ตั ิการเทง็ โงทีล่ ้มเหลวเรือรบที่เหลือในกองทพั เรอื จักรวรรดิญีป่ นุ่ ไมเ่ คยแล่นเรือรบออกมาอีกเลย เดอื นมิถนุ ายน ค.ศ.1945 หลงั จาก 2 เดือนแหง่ สมรภมู อิ นั ดเุ ดือดสหรัฐอเมริกากส็ ามารถยดึ เกาะโอะกินนะวะไวไ้ ดอ้ ยา่ งสมบูรณ์ 30

ส้ินสุดสงครามแปซิกฟกิ ค.ศ.1945 สหรัฐอเมริกาบกุ ยึดอิโวะจมิ ะและโอกนิ นะวะ ในปลายปี ค.ศ.1944 จนถงึ ปี ค.ศ.1945 เคร่ืองบิน ของกองทพั อเมริกาได้กระหน่ำ� ทง้ิ ระเบดิ ลงสู่เมอื งต่างๆของญปี่ นุ่ ไม่ว่าจะเป็นโอซะกะ นะระ อชิ ิ กะวะ เป็นตน้ รวมถึงโตเกยี วเมอื งหลวงของญปี่ นุ่ ซง่ึ ท�ำใหเ้ มอื งตา่ งๆของญ่ีป่นุ เกดิ เพลิงไหมท้ ั้งวนั ท้ังคืน สิง่ กอ่ สร้างพังทลายลงมา มีคนบาดเจ็บและเสยี ชีวิตมากมาย วนั ท่ี 19 กมุ พาพันธ์ ค.ศ.1945 กองทพั อเมริกาได้ยกพลขึน้ บกท่ีเกาะอโิ วะจิมะ ฐานทัพ อากาศยานที่สำ� คัญแห่งหนง่ึ ของญ่ีปุ่น โดยมีเป้าหมายคือยดึ ทั้งเกาะ ซง่ึ รวมสนามบินท่ีญปี่ ุ่นยึด สามแหง่ (รวมสนามใต้และสนามกลาง) เพอ่ื เปน็ พนื้ ทพี่ กั พลสำ� หรบั เข้าตีหมู่เกาะหลกั ของญ่ีปนุ่ ยุทธการนานห้าสัปดาห์นีม้ กี ารส้รู บที่ดุเดอื ดและนองเลือดทีส่ ุดในสงครามแปซิฟิกของ สงครามโลกคร้งั ทีส่ อง หลงั จากทีอ่ เมริกามีชยั ชนะเหนอื ญปี่ ่นุ ทีอ่ โิ วะจิมะแลว้ สหรัฐอเมรกิ าได้ สร้างสนามบินเพอ่ื จอดเคร่อื งบินทงิ้ ระเบดิ บี-29ทจ่ี ะเขา้ ทง้ิ ระเบิดในแผ่นดนิ ใหญท่ ่ญี ป่ี ุ่น ต่อมาวนั ที่ 1 เมษายน ค.ศ.1945 กองทัพอเมรกิ าได้ยกพลข้ึนบกทเี่ กาะโอะกนิ นะวะซึง่ เปน็ เกาะ ท่ีใกล้กับญ่ีปุน่ มากท่สี ุดทางตอนใต้ ญ่ีปุ่นคดิ วา่ หากสูญเสียโอะกนิ นะวะไปสหรัฐอเมรกิ ากจ็ ะมี ฐานทัพเรอื และฐานทพั อากาศทีจ่ ะโจมตีญป่ี นุ่ ทางตอนใต้ดังน้นช่วงนถี้ ือว่าเป็นช่วงที่วิกฤตหนกั ของญ่ีปนุ่ ในวันที่ 6 เมษายน ค.ศ.1945 กองทพั เรอื จักรวรรดญิ ่ปี ่นุ ได้ท�ำภารกิจคร้งั สุดทา้ ยเพอื่ ช่วยเหลอื จกั รวรรดญิ ่ีปนุ่ ในปฏบิ ัตกิ ารเท็งโงซงึ่ แปลวา่ ”ปฏบิ ตั กิ ารสรวงสวรรค”์ มนั คือการเกิด ใหม่ของ”กามิกาเซ่”ของกองทัพเรอื จกั รวรรดิญี่ปนุ่ มนั คือปฏิบัติการแบบฆ่าตวั ตาย มเี พียงทาง เดยี วเพ่ือท่จี ะชว่ ยเหลือญี่ปนุ่ ซ่ึงน�ำโดยเรือประจัญบานยะมะโตะที่แล่นออกจากญ่ปี นุ่ และโจมตจี ดุ ทอดสมอของสหรัฐอเมรกิ าที่โอะกินนะวะ เรอื ประจญั บานยะมะโตะพร้อมกบั เรอื ลาดตระเวนเบา 1 ลำ� และเรือพฆิ าต 8 ลำ� ถกู ตรวจพบโดยเรอื ดำ� น�ำ้ สหรฐั อเมริกาทางตอนใต้ของเกาะคิวชู เช้าวัน ตอ่ มาวนั ท่ี 7 เมษายน ค.ศ.1945 กองทัพเรอื อเมรกิ าไดส้ ่งเครอ่ื งบินกว่า 300 ล�ำขนึ้ สทู่ อ้ งฟ้าเพอื่ จมเรอื รบยะมะโตะ เคร่ืองบนิ ของอเมริกาไดก้ ระหนำ่� ท้ิงระเบดิ และตอรป์ โิ ดลงไปยังเรือรบยะมะ โตะ จนในเวลา 14:30 น.เรอื รบยะมะโตะก็ไดจ้ มลงในทะเล 31

สำ� หรบั เรือ USS Missouri นนั้ นอกจากจะมคี วามส�ำคญั ในประวัตศาสตรอ์ ยา่ งทีก่ ลา่ วไปเบอื้ ตน้ แล้ว ยังถือเป็นเรือประจัญบาน(Battleship) ในชัน้ IOWA ซ่งึ เปน็ เรือประจัญบานชุดสุดท้าย ของกองทัพสหรัฐฯท่ีมีการสร้างขึน้ อีกดว้ ย เนอ่ื งจากสภาวะทางสงครามเปลี่ยนแปลงไป ทำ� ให้ ความจำ� เปน็ ในการใชเ้ รอื ประจัญบานลดลง สหรัฐฯจีงได้ยกเลิกการตอ่ เรือประจัญบานชั้น Montana ไป โดยเรอื USS Missouri นนั้ เปน็ เรอื ประจัญบานช้นั IOWA ซ่งึ มกี ารตอ่ ขึ้นมาท้งั หมด 4 ลำ� จากตอนแรกวางแผนไว้ 6 ลำ� เรอื ประจญั บานชั้น IOWA น้ันได้แก่ USS Iowa(BB-61) USS New Jersey(BB-62) USS Missouri(BB-63) และ USS Wisconsin(BB-64) บทบาทของเรอื ประจญั บานชน้ั IOWA ในสงครามโลกครัง้ ท่ี 2 นนั้ ถกู ใช้เพื่อเปน็ เรือคุ้ม กนั กองเรือบรรทุกเครื่องบนิ ของสหรัฐฯ และปอ้ งกันการบุกเข้าโจมตีของกองเรือญปี่ นุ่ 32

ส�ำหรบั เรอื USS Missouri น้นั เข้าประจ�ำการครงั้ แรกในวนั ท่ี 11 มถิ นุ ายน 1944 เข้ารว่ มรบ สงครามโลกครัง้ ท่ี 2 ในสมรภมู ิแปซิฟกิ ในการรบท่ี Iwo Jima และ Okinawa ในวนั ที่ 2 กันยายน 1945 เรอื USS Missouri ถูกใช้เปน็ สถานที่ลงนามในสัญญายอมแพส้ งครามของนาย มาโมรุ ชเิ กมิสุ รองนายกฯญปี่ นุ่ ในขณะนน้ั หลงั จากรัฐบาลญป่ี นุ่ ขอยอมแพ้ เม่อื ถูกระเบิด นิวเคลยี ร์ลูกทส่ี อง 33



การอพยพ “ของชาวโอกินาวาในปี 1945” การล่มสลายของไซปันไดเ้ กดิ ข้ึนเม่อื วันท่ี 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2487 การประชมุ ฉกุ เฉนิ ของคณะ รัฐมนตรีญ่ีปุน่ ได้ให้สัตยาบันต่อค�ำขอจาก ร.ต.อ. โชชอู ชิ เิ สนาธกิ ารกองทพั ที่ 32 ซงึ่ เปน็ ผูส้ ูงอายุ รวมท้ังสตรแี ละเดก็ ๆ อพยพออกจาก Okinawa, Miyako-jima และ Ishigaki-jima ในชว่ ง สปั ดาหถ์ ัดมารัฐบาลญี่ปุ่นไดอ้ อกค�ำสง่ั ให้อพยพคนกวา่ 80,000 คนจากเกาะหลกั ของโอกินาวาไป ยังคิวชูและอกี 20,000 คนจากเกาะมยิ าโกะจิมะและหมเู่ กาะยายะมะไปยงั ไตห้ วนั มีคนแนะนำ� วา่ ไดร้ ับเลอื กให้เปน็ จ�ำนวน 100,000 เพราะนั่นคอื จ�ำนวนทหารท่ถี กู น�ำไปใชก้ บั โอกินาวาดังนนั้ การจดั หาอาหารส�ำหรับพวกเขาหมายความวา่ ชาวบ้านจ�ำนวนมากต้องถูกถอดออกนน่ั เป็นการ กดดันโดยเฉพาะอยา่ งย่ิงทีไ่ ด้มกี ารสังหารสตั ว์เลี้ยงมากท่สี ุดบนเกาะน้ี ทหารกต็ ัดสนิ ใจว่าใน จงั หวัดเกาะเล็ก ๆ เหมือนกับโอกนิ าวา่ จ�ำนวนพลเรือนทีไ่ ม่สามารถช่วยเหลือกองก�ำลงั ญปี่ นุ่ ใน การรบไดค้ วรลดลง การอพยพจงึ ไมร่ าบรื่น ประการแรกคือทหารมองเหน็ พลเรอื นเพียงอยา่ งเดยี ววา่ พวก เขาสามารถจัดหาแหล่งอาหาร หรอื ส่งิ ทีพ่ วกเขาสามารถท�ำไดเ้ พือ่ ชว่ ยในการปอ้ งกันเกาะในการ ก่อสรา้ งหรือการสรู้ บ โดยไมค่ �ำนงึ ถงึ แผนการอพยพคนพลเรอื นจะทำ� งานให้นานทสี่ ดุ เทา่ ทจ่ี ะเปน็ ไปไดใ้ นการสรา้ งสนามบินขุดอุโมงคแ์ ละปอ้ มปราการ โดยพลเรือนทหารและฉกรรจ์ได้ สนั นษิ ฐานวา่ เป้าหมายหนึ่งอย่างใดอย่างหนึ่ง ( gunmin-ittaika ) และการอพยพเพื่อความ ปลอดภัยไม่สอดคลอ้ งกับปรชั ญาน้ี คำ� แถลงในช่วงต้นเดอื นพศ. 2488 โดย ร.ต. พล.ต. ชุ๊ปมี ความเห็นไม่ชดั และประเดน็ กค็ ือผู้ท่ีไม่สามารถมีส่วนรว่ มในความพยายามทางการทหารไดค้ าดว่า จะปลดออกจากสถานท่ที ี่อาจเป็นอุปสรรคตอ่ การปฏิบตั กิ ารทางทหารและผู้ทย่ี ังคงอยู่ ถกู คาดวา่ จะให้ชวี ิตของพวกเขาส�ำหรบั สาเหตุ ทอี่ ยู่ใน Shuri เม่ือวันท่ี 10 มกราคม พ.ศ. 2488 เขาได้ กล่าววา่ “ส�ำหรับชาวโอกินาวาในฐานะพลเมืองญ่ีปุ่นคุณคาดหวงั วา่ คณุ จะก้าวไปขา้ งหน้าเพอ่ื ทำ� ทุกวถิ ที างในการปกปอ้ งบ้านเกิดเมืองนอนของคุณ ... คนแก่และคนแกต่ อ้ งใหค้ วามรว่ มมือโดย การอพยพเพ่ือไม่ใหเ้ กดิ การแทรกแซง “ 35

ทหารใหผ้ ู้คนอพยพโดยการยับย้ังการยา้ ยถ่ินฐานไปยังคิวชซู งึ่ เป็นอาหารท่ีขาดแคลนแล้วเชน่ ความข้ขี ลาด ประการทีส่ ามเน่อื งจาก IJA ไดพ้ ดู คยุ เฉพาะในแง่ของชัยชนะเหนือกองก�ำลงั ของ สหรัฐฯเท่านนั้ พลเรือนไม่รสู้ ึกถงึ ความจำ� เป็นในการอพยพ ประการที่สี่ขอ้ สมมติหลักทก่ี ารอพยพถูกด�ำเนินการคือคนที่ไปคิวชมู ญี าติหรอื เพือ่ นทพี่ วกเขา สามารถพง่ึ พาการสนับสนุนได้ ในเบ้ืองหลังน้จี มของ Tsushima-Maru โดยเรือด�ำนำ้� ยเู อส Bowfin เม่ือวนั ท่ี 21 สิงหาคม 1944 มกี ารสูญเสียชีวติ 1,375 รวมท้ังเดก็ 777 เน้นความเป็น อันตรายวา่ นา่ นน้�ำระหว่างโอกนิ าวา่ กบั เกาะหลักของญป่ี ุ่นได้กลายเปน็ กลางปี 1944 สมาชกิ ใน ครอบครวั ไปเปน็ ขอ้ มูลเก่ียวกบั ภยั พบิ ตั ิทรี่ วั่ ไหลออกมา ในขณะทไี่ ม่เป็นทร่ี ู้จักอย่างกว้างขวางใน โอกนิ าวานอ้ ยกว่าหนึง่ เดือนกอ่ นท่ี สึกุ - มารุ พบชะตากรรมของตน Toyama-Maru ซึ่งถือ กองพลน้อยผสมผสาน 44th เพื่อเสรมิ สร้างกองทัพ 32nd กฉ็ ลองชัยและจมลงในทะเลเดียวกัน ระหวา่ ง Okinawa และหลกั หมเู่ กาะของญีป่ นุ่ กองทัพ Toyara-Maru เสยี ชีวิตกวา่ 5,000 แหง่ ในภยั พิบตั ิทางทะเลที่เลวรา้ ยทส่ี ุดแห่งหนง่ึ ของโลก ความสามารถในการซ่อนขอ้ มูลของชาว ญีป่ ่นุ ในการจมเรือเดินสมุทรแสดงให้เห็นถงึ ขอ้ เทจ็ จรงิ ท่วี า่ โศกนาฏกรรมของ 577 Okinawans (ส่วนใหญเ่ ปน็ อาสาสมัครรนุ่ ใหม่เขา้ ร่วมหลักสตู รเตรยี มความพรอ้ มของนักบิน Avignon Yokaren แตร่ วมถงึ พลเรอื น 61 คน) ที่ถูกฆา่ ตายเมื่อ Konan-Maru ถูกจมเรอื ดำ� น�้ำสหรัฐใน ธนั วาคม 1943 ระหว่างทางจาก Naha ไปยังเกาะหลกั ของญปี่ ุ่นไมไ่ ด้เปิดเผยจนถงึ กลางปี 1982 หลงั จากการบกุ ทางอากาศขนาดใหญเ่ มอื่ วันที่ 10 ตลุ าคม พ.ศ. 2487 ซึง่ ทำ� ลาย 90 เปอร์เซ็นตข์ องเมืองนาฮาซ่งึ หลายครอบครวั โอะกนิ ะวะได้เตรยี มพร้อมท่ีจะเสยี่ งตอ่ การถอด สมาชกิ ในครอบครัวออกจากอันตราย 16 ] มผี ้อู พยพจ�ำนวน 60,000 คน (รวมถงึ เด็กประมาณ 6,000 คน) ไปยงั เขตการปกครองคุมาโมโตะโออิตะและมยิ าซากิท่เี มืองควิ ชูและอีก 20,000 คน ต่อไต้หวนั ทหารยังสนบั สนุนใหพ้ ลเรือนยา้ ยไปยงั ภาคเหนอื ของเกาะหลักของโอกินาวาซึ่งไมค่ าด วา่ จะเป็นฉากต่อสู้ แต่ความเปน็ จริงดา้ นลอจิสตกิ สใ์ นการเคลอื่ นยา้ ยเหนอื และจุดเริ่มตน้ ของการ อพยพนี้ (มนี าคม 1945) หมายถงึ ว่าเมอื่ กองก�ำลังสหรัฐตดั ขาดเกาะได้อย่างรวดเรว็ โดยยึด อ�ำนาจควบคุมอชิ ิคาวา่ คอคอดพลเรอื นจำ� นวนมากท่ีเร่มิ ม่งุ หนา้ ขน้ึ เหนือไดถ้ ูกบังคบั ใหต้ อ้ ง ถอยทัพไปทางทศิ ใต้ เหตุผลหนงึ่ ทีท่ �ำใหก้ ารอพยพครั้งนีเ้ ปน็ ไปอย่างช้าๆก็คอื ผวู้ ่าราชการจังหวัด โอกนิ าวา Izumi Shuki ท้งิ ต�ำแหนง่ และหนไี ปยังแผ่นดินใหญใ่ นญ่ีปุน่ ในเดอื นธนั วาคม พ.ศ. 2487 เดือนทไี่ มม่ ีการใชช้ ีวิตเฉยๆจนกระทั่ง Shimada Akira ได้รบั การแต่งตง้ั ให้เป็นทายาทของ Izumi ปัจจัยในการปลอ่ ยใหพ้ ลเรอื นโอกินาวาจ�ำนวนมากในพืน้ ทีท่ ่ีมีการสูร้ บเกิดขน้ึ 36

ชีวติ ของคนทม่ี าถึงคิวชเู ป็นชว่ งทรี่ ุนแรงในชว่ งฤดหู นาวของปพี . ศ. 2487 - 2488 สามส่ิงทีช่ าวโอ กนิ าวะพดู ถงึ เมอื่ สะท้อนถึงเวลาเหลา่ น้ันในคมุ าโมโตะโออติ ะและมยิ าซากิเป็นวา่ พวกเขารูส้ กึ หนาวเย็นหิวโหยและเหงา 20 สำ� หรบั คนเหลา่ นีห้ ลงั จากทสี่ งครามสิ้นสุดลงพวกเขาก็เปล่ยี นจาก หนไี ปจากการตอ่ สูไ้ ปจนถึงเดอื นที่รอคอยในคา่ ยพักฟน้ื เพอ่ื ใหส้ ถานการณใ์ นประเทศโอปะวะท่ี สญู หายไปในขอบเขตทีพ่ วกเขาสามารถกลับบา้ นได้ ขณะทฮ่ี ายาชกิ ล่าววา่ “แม้ในช่วงสงครามในสมัยนัน้ การกำ� หนดและประกาศพนื้ ทีเ่ ฉพาะเพือ่ ความปลอดภยั ส�ำหรับผ้ทู ี่ไม่ได้รบเพื่อหลกี เลย่ี งคนเหล่าน้ันทถ่ี ูกจบั ไดว้ ่าเปน็ ความผิดทางอาญาได้ รบั การยอมรบั วา่ เปน็ ตัวเลอื กภายใตก้ ฎหมายระหว่างประเทศ อยา่ งไรก็ตามการด�ำเนนิ การดัง กล่าวไม่ได้เกดิ ขนึ้ กบั กองทัพจกั รวรรดิญ่ีปุ่นหรอื รฐั บาลญปี่ ุ่น ไมว่ า่ จะเปน็ ในโอกินาวาหรอื บน เกาะหลกั ของญีป่ ่นุ IJA ไม่มเี จตนาในการปกปอ้ งชวี ิตหรือสร้างความมน่ั ใจในความปลอดภัยของ พลเรือน 37



อนุสรณส์ ันตภิ าพ “โอกินาวา” สวนสนั ติภาพโอกนิ าว่า ตัง้ อยบู่ นเนินมาบนุ ิ ทางตอนใต้สุดของเกาะนาฮะ เปน็ สมรภมู ิ โชกเลอื ดแหง่ สดุ ทา้ ยกอ่ นท่ที หารญ่ีปุ่นทเ่ี หลอื บนเกาะจะยอมแพ้โดยสิน้ เชิง ในสวนบนเนนิ ที่ถูก ปรบั ภูมิทัศนใ์ ห้สวยงาม มพี ิพิธภณั ฑบ์ อกเลา่ เรอื่ งราวสงครามต้งั แต่ต้นจนสิ้นสุด บนเนินเขามาบุนิ เหนือพิพธิ ภณั ฑ์ มสี ุสานทีจ่ ังหวัดอนื่ ทั้ง 46 จังหวัดในญ่ปี นุ่ สร้างไวเ้ พ่อื อุทศิ ใหแ้ ก่ทหารผลู้ ่วงลับ ท่ีมาจากจงั หวดั นั้นๆ อกี ฟากฝง่ั หนง่ึ เปน็ หอประดิษฐานพระพทุ ธศานติวนาตถาคต พระพุทธรปู ส�ำรดิ องค์ใหญ่ปางพนมมอื ภาวนาเพื่อสนั ตภิ าพบนฐานดอกบัว ริมหนา้ ผาน้นั มสี ระน้�ำปูกระเบือ้ ง เปน็ แผนทีโ่ ลก จดุ ไฟไมม่ ีวันดบั เพ่ืออธิษฐานใหส้ ันตภิ าพเกดิ ขน้ึ ตลอดกาล ในพิพธิ ภณั ฑย์ งั มเี รอ่ื งราวสบื เน่อื งไปถึงยุคแห่งการยดึ ครองโอกินาวา่ ของอเมริกา ที่ แม้วา่ การยดึ ครองของจกั รวรรดทิ หารญี่ปุ่นสนิ้ สดุ แต่การปกครองของอเมรกิ ากไ็ มไ่ ดท้ ำ� ให้ชวี ติ ของชาวริวกิวดขี นึ้ กองทพั อเมริกนั แบ่งแยกโอกนิ าวา่ ไม่ใหม้ ีสิทธเิ สรีภาพในการดำ� เนินชวี ิต จ�ำกัด สทิ ธกิ ารประกอบอาชพี ห้ามการเดนิ ทางไปยงั ญี่ปุ่นเกาะหลกั ชาวโอกนิ าว่าไมไ่ ดเ้ ป็นทั้งคนญป่ี ุ่น ไม่ได้เป็นทง้ั คนอเมรกิ า และยงั ไมไ่ ดร้ บั อนุญาตใหเ้ ป็นคนริวกวิ ตามสายเลอื ดด้งั เดมิ หญิงชาวโอ กนิ าวา่ ถูกทหารอเมริกันขม่ เหงทางเพศ และไดร้ บั การเหยียดหยามจากชาวญี่ป่นุ ในยคุ ทญี่ ่ปี นุ่ ฟืน้ ตวั จากสงครามไดร้ บั เงินชว่ ยเหลอื เพ่อื ผลติ สินคา้ อุตสาหกรรมตอ่ ต้านคอมมิวนสิ ตใ์ นสงคราม เกาหลี ปาฏหิ ารยิ ท์ างเศรษฐกิจในยคุ 60 กลับไม่มีผลดีอะไรแกช่ าวโอกนิ าวา่ เลยแม้แต่น้อย การเรียกรอ้ งใหอ้ เมริกายินยอมคืนอ�ำนาจใหแ้ ก่โอกินาวา่ กวา่ จะประสบผลสำ� เรจ็ ก็ลากยาวมาถงึ ปี 1972 โดยให้กลับเป็นสว่ นหนงึ่ ของประเทศญ่ปี นุ่ แม้วา่ ชาวโอกนิ าวา่ บางส่วนจะเรียกรอ้ งความ เป็นเอกราชก็ตาม รัฐบาลญปี่ ุ่นในชว่ งเศรษฐกิจฟองสบไู่ ดท้ ุม่ เงนิ ปฏิรปู โอกนิ าว่าให้เป็นเกาะ สวรรค์รีสอรท์ ทะเลใต้ แหลง่ การทอ่ งเท่ยี วหยอ่ นใจทม่ี ฟี า้ ครามสวย ทะเลใส หาดทรายขาว สะอาด และผลไมเ้ มืองร้อนรสดี แตก่ ารเคลื่อนไหวทางการเมอื งของชาวโอกนิ าวา่ เพอ่ื เรยี กร้องให้ อเมรกิ าถอนฐานทพั ออกไปก็ยงั คงดำ� เนินอยู่อยา่ งไมป่ ระสบความส�ำเร็จ 39

แมใ้ นปจั จุบนั การรณรงค์ตอ่ ตา้ นฐานทพั อเมริกันก็ไม่ส้นิ สดุ ฮิโรจิ ยามาชโิ ระ นักกจิ กรรมผเู้ ป็น แกนน�ำตอ่ ตา้ นฐานทพั อเมรกิ า ถกู รฐั บาลญป่ี ุ่นจบั กุมและฟอ้ งให้ศาลกกั ขังซำ�้ แลว้ ซ�ำ้ อกี ดว้ ยขอ้ หา เล็กน้อย หากไปเทย่ี วโอกนิ าว่าแล้วเดินผ่านท่ีวา่ การจงั หวดั ตน้ ถนนโคคไุ ซโดรยิ ่านชอปปง้ิ สำ� คัญ อาจไดเ้ ห็นมอ็ บปยู่ า่ ชาวโอกนิ าว่าเรยี กรอ้ งใหป้ ล่อยตวั เขา พร้อมกบั รถต้สู ีด�ำตดิ ธงจักรวรรดิของ ฝา่ ยขวาจัดคอยเปดิ ล�ำโพงเสยี งดงั ก่อกวนผู้ชมุ นมุ ไปด้วยกนั สุดทา้ ย การต่อสู้ของชาวโอกนิ าว่าจะสำ� เร็จหรือไม่ สันติภาพของโลกท่เี กิดข้ึนไดเ้ มื่อใด อาจอยูท่ ว่ี ่านักทอ่ งเทยี่ วทหี่ วงั มาพกั ผ่อนบนเกาะสวรรคแ์ ดนใตส้ ุดของญี่ปุ่นไม่วา่ ชาวญปี่ นุ่ เอง หรอื ชาวต่างชาติ จะหันมาใสใ่ จประวตั ศิ าสตร์แสนเศรา้ เหนือหาดทรายขาวละเอยี ดและทะเล ครามของเกาะแหง่ นี้ แล้วสดับฟงั บทเพลงแห่งหมู่เกาะชิมะอตุ ะ ท�ำนองพน้ื บา้ นทคี่ รวญคลอเสียง ชามเิ ซนหนงั งใู หล้ กึ ซงึ้ ถึงนัยของการตอ่ ต้านสงคราม การต่อส้ทู ่ยี ง่ิ ใหญท่ ี่สุดในโอกินาวา่ เกดิ ขน้ึ ท่ีนี้ เม่ือวนั ท่ี 23 มถิ นุ ายน 1945 กองทัพญี่ปนุ่ ไดย้ อม จ�ำนน จงั หวดั โอกนิ าวา่ ไดก้ �ำหนดใหว้ ันที่ 23 มิถุนายนเปน็ วนั รำ� ลึก ซง่ึ เปน็ การรำ� ลกึ ถึงคนทตี่ าย ในสงครามทีโ่ อกนิ าว่า ซ่งึ จัดขน้ึ ทุกปที ่ีสวนแหง่ น้ี สวนแห่งนี้ไดจ้ ดั ให้มพี ิพิธภัณฑ์ Peace Memorial Museum ซง่ึ จดั แสดงภาพถา่ ยและส่งิ ที่หลงเหลือจากสงครามโอกินาวา่ Corner- stone of Peace memorial ซงึ่ มีการสลกั ช่ือผู้เสียชีวิตจากสงครามและรปู ป้ันแห่งความ สนั ตภิ าพเพื่อใชใ้ นการสวนมนต์ให้ดวงวญิ ญาณสงบสุขชัว่ นริ ันดร์ สุสาน Okinawa National Cemetery and 50 cenotaphs ถูกสรา้ งข้นึ บนเนินเขาMabuniสวนอนุสรณ์สถานเพ่ือสันตภิ าพ โอกนิ าวา่ ยังใช้เป็นสถานทีส่ ำ� หรับท�ำกจิ กรรมเชน่ การเล่นเกมและปกิ นกิ 40

“สวนอนสุ รณส์ ถานเพ่อื สันตภิ าพ โอกินาว่า” “สวนอนสุ รณส์ ถานเพ่ือสนั ติภาพ โอกนิ าวา่ ” 41

บรรณานุกรม - Jeffrey Hays.2008.battle of okinawa. สบื คน้ วันที่ 4 พฤษภาคม 2561. เข้าถึงไดจ้ าก : http://factsanddetails.com/asian/ca67/sub429/item2520.html - Atom.2016.USS Missouri. สืบค้นวนั ที่ 4 พฤษภาคม 2561.เข้าถึงไดจ้ าก https:// military-journals.blogspot.com/2016/ - Theerapat Charoensuk.2018. สมรภมู สิ ุดท้าย โอกินาว่า.สบื คน้ วนั ท่ 4 พฤษภาคม 2561. เข้าถงึ ไดจ้ าก https://www.the101.world/life/the-last-battlefield-okinawa/ - Ryukyu Shimpo.2014. The Final Stage of the Pacific War: Descent Into Hell, The Battle of Okinawa. วนั ทีส่ ืบค้ย 3 พฤษภาคม 2561. https://translate.google.com/ - นานาสาระ.2017. Battle of Okinawa เมอ่ื ทหารญีป่ ุ่นสัง่ ให้พลเรอื นตัวเองฆา่ ตวั ตาย เพอื่ หนี จากการถูกจับเปน็ เชลย. สืบคน้ วนั ที่ 3 พฤษภาคม 2561. เขา้ ถึงได้จาก http://www.unigang. com/Article/41103 42