อุบาสิกา ฉ สามัญชน

จงึ พูดวา่ “พระคณุ เจ้าทัง้ หลาย ดิฉันมโี ทษอะไรหนอแล ? เพราะเหตุอะไร ทา่ นทั้งหลายจงึ ไมพ่ ดู กบั ดิฉนั ?” เดยี รถีย.์ “น้องหญิง เจ้าย่อมไม่ทราบซึ่งพระสมณโคดม ผเู้ บยี ดเบยี นเราท้ังหลาย เที่ยวทำ� เราทั้งหลาย ให้เส่ือมลาภสักการะหรอื ?” นางจิญจมาณวกิ า. “ดิฉันยังไม่ทราบ เจ้าข้า, ก็เรื่องนี้ ดิฉนั ควรท�ำอย่างไรเลา่ ?” เดยี รถยี ์. “น้องหญิง ถ้าเจ้าปรารถนาความสุขแก่เรา ทัง้ หลาย, จงกล่าวโทษให้เกดิ ขึ้นแกพ่ ระสมณ- โคดมแลว้ ทำ� ลาภสกั การะใหเ้ สอ่ื ม เพราะอาศยั ตัวเธอ.” นางกลา่ ววา่ “ดลี ะ พระคณุ เจา้ ทงั้ หลาย, ขอ้ นจี้ งเปน็ ภาระของดิฉันเอง ท่านท้ังหลายไม่ต้องคิดอีกแล้ว” ดังน้ี แล้วจากไป ห่มผ้ามีสีดุจแมลงค่อมทอง มีของหอมและ ระเบียบดอกไม้เป็นต้นในมือ มุ่งหน้าตรงพระเชตวัน ไป อยู่ในสมัยเป็นที่ฟังธรรมกถาของชาวเมืองสาวัตถี แล้ว ออกไปจากพระเชตวัน ตั้งแต่เวลานั้น เพราะนางเป็น คนฉลาดในมารยาของหญงิ . เมอ่ื ผอู้ น่ื ถามวา่ “นางจะไปไหนในเวลาน้ี ?” จงึ กลา่ ว วา่ “ประโยชนอ์ ะไรของทา่ นทง้ั หลายดว้ ยทที่ เี่ ราไป” พกั อยู่ ในวดั ของเดียรถยี ใ์ นทใี่ กลพ้ ระเชตวนั 151 นางจิญจมาณวกิ า www.kalyanamitra.org

152 อบุ าสกิ า ฉบบั สามัญชน www.kalyanamitra.org

เมอ่ื มอี บุ าสกออกจากพระนครแตเ่ ชา้ ตรู่ ดว้ ยหวงั วา่ ‘จะถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้า’ นางท�ำทีเหมือนอยู่ ในพระเชตวนั เข้าไปสูพ่ ระนคร เม่ืออุบาสกถามว่า “ท่านอยู่ ณ ที่ไหน ?” แล้วจึง กลา่ ววา่ “ประโยชนอ์ ะไรของทา่ นทง้ั หลายดว้ ยทท่ี เี่ ราอย”ู่ เมอื่ ลว่ งไป ๑-๒ เดอื น เมอื่ ถกู ถามจงึ กลา่ ววา่ “เราอยู่ ในพระคนั ธกฎุ เี ดยี วกนั กบั พระสมณโคดม ในพระเชตวนั ” ยังความสงสัยให้เกิดขึ้นแก่ปุถุชนท้ังหลายว่า ‘ข้อน้ัน จรงิ หรือไม่หนอ ?’ เมอื่ ลว่ งไป ๓-๔ เดอื น เอาทอ่ นผา้ พนั ทอ้ ง แสดงเปน็ หญิงมีครรภ์ ให้พวกอันธพาลลือกันว่า “ครรภ์เกิดขึ้น เพราะพระสมณโคดม” เมอ่ื ล่วงไป ๘-๙ เดือน ผกู ไม้กลมไวท้ ี่ทอ้ งห่มผ้าทับ ขา้ งบน ให้ทุบหลังมอื และเทา้ ด้วยไม้คางโค แสดงอาการ บวมขึ้น มีรา่ งกายอนั บอบชำ้� เม่ือพระตถาคตประทับน่ังแสดงธรรมบนธรรมาสน์ ทีป่ ระดับแล้วในเวลาเยน็ นางเดินไปสธู่ รรมสภา ยืนตรง พระพักตร์ของพระตถาคตแล้ว กล่าวว่า “มหาสมณะ พระองค์ ดีแต่แสดงธรรมแก่มหาชนเท่านั้น เสียงของ พระองคไ์ พเราะ พระโอษฐข์ องพระองคส์ นทิ สว่ นหมอ่ มฉนั 153 นางจญิ จมาณวกิ า www.kalyanamitra.org

อาศัยพระองค์ได้เกิดมีครรภ์ครบก�ำหนดแล้ว, พระองค์ ไมท่ รงทราบเรอื นเปน็ ทค่ี ลอดของหมอ่ มฉนั ไมท่ รงทราบ เคร่อื งครรภ์บรหิ ารมเี นยใสและนำ�้ มนั เปน็ ต้น เมื่อไม่ทรง ทำ� เอง กไ็ มต่ รสั บอกพระเจา้ โกศล หรอื อนาถบณิ ฑกิ ะ หรอื นางวสิ าขามหาอบุ าสกิ าคนใดคนหนงึ่ แมบ้ รรดาอปุ ฏั ฐาก ทง้ั หลายวา่ ‘ทา่ นจงทำ� กจิ ทคี่ วรทำ� แกน่ างจญิ จมาณวกิ านี้ พระองคท์ รงรแู้ ตจ่ ะอภริ มย๗์ ๔เทา่ นนั้ ไมท่ รงรคู้ รรภบ์ รหิ าร” เหมือนพยายามจับก้อนคูถ ปามณฑลพระจันทร์ฉะนั้น ดา่ พระตถาคต ในท่ามกลางบรษิ ัทแล้ว. พระตถาคตทรงงดธรรมกถาแล้ว เมื่อจะทรงบนั ลอื เยี่ยงอย่างสีหะ จึงตรัสว่า “น้องหญิง ความที่ค�ำอันเจ้า กลา่ วแล้วจะจริงหรอื ไม่ เราและเจ้าเทา่ น้ัน ย่อมรู้.” นางจิญจมาณวิกาวา่ “อยา่ งนัน้ มหาสมณะ ขอ้ น้นั เกิดแลว้ โดยความทที่ ่านและหมอ่ มฉนั ทราบแล้ว.” ขณะน้ัน อาสนะของท้าวสักกะแสดงอาการร้อน. ท้าวเธอทรงใคร่ครวญอยู่ ก็ทราบว่า ‘นางจิญจมาณวิกา ย่อมด่าพระตถาคตด้วยค�ำไม่เป็นจริง’ แล้วทรงด�ำริ ว่า ‘เราจกั ช�ำระเรอื่ งน้ใี หห้ มดจด’ จงึ เสดจ็ มากับเทพบตุ ร ๔ องค์. ๗๔ ก. รืน่ เรงิ , ดใี จ, ยนิ ด,ี พกั ผ่อน. 154 อบุ าสิกา ฉบบั สามัญชน www.kalyanamitra.org

เทพบุตรทั้งหลาย แปลงเป็นลูกหนูกัดเชือกที่ผูก ทอ่ นไมก้ ลม ดว้ ยอนั แทะทเี ดยี วเทา่ นนั้ ลมพดั เวกิ ผา้ หม่ ขน้ึ ไม้กลมพลัดตกลงบนหลังเท้าของนางจิญจมาณวิกาน้ัน ปลายเท้าทงั้ ๒ ขา้ งแตกแล้ว. คนท้ังหลายพูดว่า “แน่ะนางกาลกรรณี เจ้าด่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้า” ถ่มเขฬะลงบนศีรษะ มีมือถือ กอ้ นดินและท่อนไม้ ฉดุ ลากออกจากพระเชตวนั . ในเวลานางล่วงคลองพระเนตรของพระตถาคตไป แผน่ ดนิ ใหญแ่ ตกแยกชอ่ งใหแ้ ลว้ เปลวไฟตงั้ ขนึ้ จากอเวจี นางจิญจมาณวิกาน้ันไปเกิดในอเวจี เป็นเหมือนห่มผ้า กมั พลทีต่ ระกูลให้. ลาภสักการะของพวกเดียรถีย์เสื่อมแล้ว แต่กลับ เจรญิ แกพ่ ระทศพลโดยประมาณยิ่ง. วันรงุ่ ขึน้ พวกภิกษุสนทนากนั ในธรรมสภาว่า “ผมู้ ี อายทุ งั้ หลาย นางจญิ จมาณวกิ าด่าพระสัมมาสมั พุทธเจา้ ผู้ควรทกั ษณิ าอนั เลศิ ผู้มคี ณุ อันย่ิงอยา่ งนี้ ด้วยค�ำไมจ่ ริง จึงถึงความพนิ าศใหญแ่ ลว้ .” พระศาสดาเสดจ็ มา ตรสั ถามวา่ “ภกิ ษทุ งั้ หลาย บดั นี้ พวกเธอนงั่ ประชุมกันดว้ ยถ้อยคำ� อะไรหนอ ?” 155 นางจญิ จมาณวกิ า www.kalyanamitra.org

เม่ือภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า “ด้วยถ้อยค�ำชื่อนี้.” แลว้ ตรสั วา่ “ภกิ ษทุ ง้ั หลาย มใิ ชแ่ คบ่ ดั นเ้ี ทา่ นนั้ ถงึ แมก้ าล กอ่ น นางจญิ จมาณวกิ านนั่ กด็ า่ เราดว้ ยคำ� ไมจ่ รงิ ถงึ ความ พนิ าศแลว้ เหมอื นกนั ” ดงั นแี้ ลว้ จงึ ตรสั มหาปทมุ ชาดก๗๕ ในทวาทสกนบิ าต นี้ใหล้ ะเอียดว่า :- ผเู้ ปน็ ใหญไ่ มเ่ หน็ โทษนอ้ ยใหญข่ องผอู้ น่ื โดยประการ ทง้ั ปวงแลว้ ไม่ทนั พิจารณาเห็นเอง ไม่พึงลงอาญา. พระองคต์ รัสว่า :- ได้ยินว่า ในกาลน้ัน นางจิญจมาณวิกานั้นเป็น ผรู้ ่วมสามีของพระมารดาของพระโพธิสัตว์ (ทรงพระนาม วา่ ‘มหาปทมุ กมุ าร’) เปน็ อคั รมเหสขี องพระราชา เชญิ ชวน พระมหาสัตว์ด้วยอสัทธรรม๗๖ ไม่ได้ความยินยอมของ พระโพธิสัตว์น้ันแล้ว ท�ำผิดปกติในตนด้วยตนเอง แสดง อาการลวงวา่ เปน็ ไข้ จงึ กราบทลู แดพ่ ระราชาวา่ “พระราช- โอรสของพระองค์ ยังหม่อมฉันผู้ไม่ปรารถนาอยู่ ให้ถึง ความผิดปกติน.้ี ” ๗๕ ขุ. ชา. ทวาทสก. เล่ม ๒๗/ข้อ ๑๖๙๘; ๗๖ อเสรพรถเมกถถุนาธขร.ุรมชา. . ทวาทสก. เล่ม ๒๗/ขอ้ ๑๖๙๘. 156 อุบาสกิ า ฉบับสามญั ชน www.kalyanamitra.org

พระราชากรว้ิ ทง้ิ พระมหาสตั วไ์ ปในเหวเปน็ ทที่ งิ้ โจร. ล�ำดับน้ัน เทวดาผู้สิงอยู่ท่ีท้องแห่งภูเขา (หุบเขา) รบั พระมหาสตั ว์นัน้ แล้ว ใหป้ ระดิษฐานอยู่ในหอ้ งพงั พาน ของพระยานาค. พระยานาคน�ำพระมหาสัตว์น้ันไปสู่ภพ นาค ทรงรับรองด้วยราชสมบัติครง่ึ หนงึ่ . พระมหาสตั วน์ น้ั อยใู่ นภพนาคนน้ั หนง่ึ ปี ใครจ่ ะบวช จึงมาสู่หิมวันตประเทศ บวชแล้ว ให้ฌานและอภิญญา บงั เกิดแลว้ . ต่อมา พรานป่าคนหนึ่งเห็นพระมหาสัตว์น้ัน จึง กราบทูลแดพ่ ระราชา. พระราชาเสด็จไปสู่ส�ำนักของพระมหาสัตว์นั้นแล้ว มีพระมหาสัตว์ท�ำปฏิสันถารแล้ว ทรงทราบประพฤติ เหตุนนั้ ทงั้ หมด ทรงเช้ือเชิญพระมหาสตั ว์ด้วยราชสมบัติ พระมหาสัตว์น้ันถวายโอวาทว่า “กิจด้วยราชสมบัติของ หม่อมฉันไม่มี ขอพระองค์จงอย่าละทิ้งราชธรรม ๑๐ ประการ ทรงละอคติเสียแล้ว เสวยราชสมบัติโดยธรรม เถดิ ” พระราชา เสด็จลุกจากอาสนะ ทรงกันแสง เสด็จ ไปสู่พระนคร จึงตรัสถามอ�ำมาตย์ท้ังหลายในระหว่าง หนทางว่า “เราถึงความพลัดพรากจากบุตร ซึ่งสมบูรณ์ ดว้ ยความประพฤติอย่างนี้เพราะอาศัยใคร ?” 157 นางจิญจมาณวกิ า www.kalyanamitra.org

อ�ำมาตย.์ “เพราะอาศยั พระอคั รมเหสี พระเจา้ ขา้ .” พระราชารับส่ังให้จับพระอัครมเหสีน้ัน ให้มีเท้า ขึ้นแล้ว ท้ิงไปในเหวท่ีท้ิงโจร เสด็จเข้าไปสู่พระนคร เสวยราชสมบตั โิ ดยธรรม. มหาปทมุ กมุ ารในกาลนน้ั ไดเ้ ป็นพระมหาสตั ว์. หญงิ รว่ มสามขี องพระมารดา ไดเ้ ปน็ นางจญิ จมาณวกิ า. พระศาสดา ครนั้ ทรงประกาศเนอื้ ความนแี้ ลว้ ตรสั วา่ “ภกิ ษทุ ง้ั หลาย กข็ น้ึ ชอ่ื วา่ บาปกรรม อนั บคุ คลผลู้ ะคำ� สตั ย์ ซ่ึงเป็นธรรมอย่างเอกแล้ว ต้ังอยู่ในมุสาวาท ผู้มีปรโลก อนั สละแลว้ ไมพ่ งึ ทำ� ยอ่ มไมม่ ”ี ดงั นแี้ ลว้ จงึ ตรสั พระคาถา นี้วา่ :- บาปอนั ชนผกู้ า้ วลว่ งธรรมอยา่ งเอกเสยี ผมู้ กั พดู เทจ็ ผมู้ ปี รโลกอนั ลว่ งเลยเสยี แลว้ ไมพ่ งึ ทำ� ยอ่ มไมม่ .ี เมอ่ื จบเทศนา คนเปน็ อนั มากบรรลอุ รยิ ผลทง้ั หลาย มีโสดาปัตตผิ ลเป็นต้น ดังนแ้ี ล. จบเร่อื งนางจิญจมาณวกิ า. 158 อุบาสกิ า ฉบบั สามัญชน www.kalyanamitra.org

๑๙ เรอ่ื งนางปรพิ าชกิ า ชอ่ื สนุ ทร๗ี ๗ สถานท่ตี รัส พระเชตวัน เลา่ กนั สบื ตอ่ มาวา่ “ สมยั นน้ั แล พระผมู้ พี ระภาคเจา้ เปน็ ผอู้ นั มหาชนสกั การะ ทำ� ความเคารพ นบั ถอื บชู าแลว้ ” เป็นต้น. ได้ยินว่า เม่ือลาภสักการะเช่นกับห้วงน้�ำใหญ่แห่ง ปญั จมหานที เกดิ ขน้ึ แกพ่ ระผมู้ พี ระภาคเจา้ และภกิ ษสุ งฆ์ แลว้ พวกอญั ญเดยี รถยี ๗์ ๘ กเ็ สอื่ มลาภสกั การะ เปน็ ผอู้ บั แสง ประหนงึ่ หงิ่ หอ้ ยในเวลาพระอาทติ ยข์ นึ้ รว่ มประชมุ ปรกึ ษา กันว่า “ตั้งแต่กาลแห่งพระสมณโคดมอุบัติข้ึน พวกเรา ก็เสื่อมลาภสักการะ ใครๆ ย่อมไม่รู้ว่าเราท้ังหลายมีอยู่, ๗๗ ตน้ ฉบบั ธมั มปทฏั ฐกถา อรรถกถาขทุ ทกนิกาย คาถาธรรมบท, นิรยวรรควรรณนา, ล.๔๓, น.๑๙๕, มมร. ๗๘ อ้างแล้ว ๗๓ หนา้ ๑๔๙ 159 นางปริพาชิกา ชือ่ สุนทรี www.kalyanamitra.org

พวกเราจะพงึ รวมกันกับใครหนอ ? ก่อโทษใหเ้ กิดขนึ้ แก่ พระสมณโคดม แลว้ ยงั ลาภสักการะของเธอใหเ้ สื่อมสูญ.” ครง้ั นนั้ ความคดิ ไดเ้ กดิ ขน้ึ แกอ่ ญั ญเดยี รถยี เ์ หลา่ นน้ั วา่ “พวกเรารว่ มกบั นางสนุ ทรจี ะสามารถทำ� ได้” วันหน่ึง พวกเขาแกล้งไม่สนทนากับนางสุนทรี ผู้เข้าไปยังอารามเดียรถีย์ ไหว้แลว้ ยนื อยู่. นางแม้ปราศรัยบ่อยๆ ก็ไม่ได้ค�ำตอบ จึงถามว่า “พระคุณเจา้ ท้ังหลายถูกใครๆ เบียดเบยี นบา้ งหรอื ?” เดียรถีย์. “น้องหญงิ นางไมเ่ ห็นพระสมณโคดมทเี่ ท่ียว เบียดเบียนพวกเรา ท�ำให้เสื่อมลาภสักการะ หรอื ?” นางสนุ ทร.ี “ดฉิ ันควรจะทำ� อยา่ งไร ในเรอื่ งน้ี ?” เดียรถีย.์ “นอ้ งหญงิ เธอมรี ปู สวย ถงึ ความเปน็ ผงู้ ามเลศิ จงก่อโทษข้ึนแก่พระสมณโคดม แล้วให้ มหาชนเช่อื ถ้อยค�ำ ท�ำใหเ้ ส่อื มลาภสักการะ.” นางสุนทรนี ัน้ กลา่ วตกลงว่า “ดลี ะ” แล้วหลีกไป. ตั้งแต่น้ันมา นางถือเอาสิ่งของมีระเบียบดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ การบูรและของเผ็ดร้อนเป็นต้น เดินบ่ายหน้าตรงไปยังพระเชตวัน ในเวลาที่มหาชนฟัง 160 อบุ าสิกา ฉบับสามญั ชน www.kalyanamitra.org

พระธรรมเทศนาของพระศาสดาแล้วกลับเข้าพระนคร ในเวลาเย็น ครั้นถูกมหาชนถามว่า “จะไปไหน ?” ก็ตอบว่า “จะไปสำ� นกั พระสมณโคดม ฉนั อยใู่ นพระคนั ธกฎุ เี ดยี วกนั กับพระสมณโคดมน้ัน” แล้วอยู่ในอารามเดียรถีย์แห่งใด แห่งหนึ่ง เดินตามทางที่ไปยังพระเชตวันแต่เช้าตรู่ เดิน บา่ ยหนา้ สพู่ ระนคร นางถูกมหาชนถามว่า “จะไปไหนสนุ ทรี ?” ตอบวา่ “ฉนั อยูใ่ นพระคนั ธกฎุ เี ดยี วกันกบั พระสมณโคดม ใหท้ ่าน ยินดดี ว้ ยความยนิ ดีเพราะกิเลสแล้ว จงึ กลับมา.” ต่อมา เมอื่ ล่วงไป ๒-๓ วนั พวกเดยี รถยี ์ให้เงนิ แก่ พวกนักเลง แล้วกล่าวว่า “พวกท่านจงไปฆ่านางสุนทรี แลว้ หมกไว้” ท่ีระหว่างกองหยากเยอ่ื แห่งระเบยี บดอกไม้ ท่ีใกล้กับพระคันธกุฎีของพระสมณโคดมแล้วกลับมา.” พวกนักเลงกไ็ ด้ท�ำอย่างน้ัน. พวกเดียรถีย์ทั้งหลายได้ท�ำเอะอะขึ้นว่า “พวกเรา ไมเ่ หน็ นางสนุ ทร”ี แลว้ ทลู แด่พระราชา ถูกพระราชาตรัสถามว่า “พวกท่านมีความสงสัย ที่ไหน ?” 161 นางปรพิ าชกิ า ช่อื สนุ ทรี www.kalyanamitra.org

162 อบุ าสกิ า ฉบบั สามัญชน www.kalyanamitra.org

ทูลว่า “นางสุนทรีอยู่ในพระเชตวันสิ้นวันเท่านี้ พวกอาตมภาพไมท่ ราบความเปน็ ไปของนางในพระเชตวนั นั้น.” พระราชาทรงอนุญาตว่า “ถ้ากระน้ัน พวกท่าน จงไป ค้นพระเชตวันน้ันดูเถิด” พาพวกอุปัฏฐากของตน ไปยังพระเชตวัน ค้นอยูก่ ็พบศพนางสุนทรนี น้ั ในระหว่าง กองหยากเยอื่ แหง่ ระเบยี บดอกไม้ จงึ ยกขนึ้ เตยี งเขา้ ไปยงั พระนคร ทลู แดพ่ ระราชาวา่ “พระสาวกของพระสมณโคดม ฆ่านางสุนทรี แล้วหมกไว้ในระหว่างกองหยากเยื่อแห่ง ระเบียบดอกไม้ ด้วยคิดว่า ‘จะปกปิดกรรมลามกท่ี พระศาสดาทำ� ’ ” พระราชาตรสั ว่า “ถ้าอย่างนั้น พวกท่านจงไปเที่ยว ประกาศให้ตลอดพระนครเถดิ .” พวกเดียรถีย์พากันกล่าวค�ำเป็นต้นว่า “ขอท่าน ท้ังหลาย จงดูกรรมของพวกสมณสักยบุตร๗๙เถิด” ตาม ถนนในพระนครแล้ว ได้ไปยังพระทวารแห่งพระราช- นิเวศน์อีก. พระราชารับสั่งให้ยกร่างของนางสุนทรีขึ้น ใส่แคร่ในป่าชา้ ผดี บิ แลว้ ให้รักษาไว.้ ๗๙ สกั ยปตุ ตยิ ะ ผเู้ ปน็ เหลา่ กอแหง่ ศากยบตุ ร คอื ผเู้ ปน็ ลกู พระพทุ ธเจา้ โดยทัว่ ไปใช้วา่ ศากยบุตร 163 นางปริพาชกิ า ชอ่ื สุนทรี www.kalyanamitra.org

ชาวพระนครสาวัตถี เว้นพระอริยสาวก ท่ีเหลือ โดยมากพากนั กล่าวค�ำเปน็ ต้นว่า “ขอทา่ นท้งั หลาย จงดู กรรมของพวกสมณสกั ยบุตรเถดิ ” แล้วเที่ยวด่าพวกภกิ ษุ ภายในพระนครบา้ ง ภายนอกพระนครบา้ ง ในปา่ บา้ ง. ภิกษทุ ้งั หลายกราบทลู เรอ่ื งนั้นแด่พระตถาคต. พระศาสดาตรสั ว่า “ถา้ อยา่ งนัน้ แม้พวกเธอจงกลบั โจทผคู้ นเหลา่ นั้นอย่างน”้ี ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานว้ี ่า :- ผมู้ กั พดู คำ� ไมจ่ รงิ ยอ่ มเขา้ ถงึ นรก, หรอื แมผ้ ู้ใดทำ� แลว้ กลา่ ววา่ “ขา้ พเจา้ มไิ ดท้ ำ� ” คนทง้ั สองนนั้ เปน็ คนมกี รรมเลวทราม ละไปในโลกอนื่ แลว้ ยอ่ มเปน็ ผเู้ สมอกนั . เมอื่ จบเทศนา คนเปน็ อนั มากบรรลอุ รยิ ผลทงั้ หลาย มีโสดาปัตติผลเป็นตน้ ดงั นี้แล. พระราชาทรงสง่ ราชบรุ ษุ ๘๐ ไปดว้ ยรบั สง่ั วา่ “พวกเธอ จงสืบให้ร้คู วาม ใครฆา่ นางสุนทร.ี ” คร้ังน้ัน นักเลงเหล่านั้นด่ืมสุราอยู่ด้วยเงินค่าจ้าง เหล่าน้ัน ท�ำการทะเลาะกัน. คนหน่ึงกล่าวกับคนหนึ่งว่า ๘๐ น. “คนของพระราชา” คือ ข้าราชการ, เป็นช้ันต�ำแหน่งยศ สำ� หรับขา้ ราชการ. 164 อุบาสิกา ฉบับสามญั ชน www.kalyanamitra.org

“แกฆา่ นางสนุ ทรดี ว้ ยการฟนั เพยี งทเี ดียวแล้ว หมกไวใ้ น ระหวา่ งกองหยากเยอ่ื แหง่ ระเบยี บดอกไม้ ดมื่ สรุ าดว้ ยเงนิ ค่าจ้างท่ีได้มาจากการฆ่านั้น เรื่องนั้นจงเลิกเสียเถิด.” พวกราชบุรษุ จงึ จบั นกั เลงนนั้ ไปแสดงแดพ่ ระราชา. พระราชา ตรัสถามนักเลงเหล่านั้นว่า “พวกเธอฆา่ นางสนุ ทรหี รือ ?” พวกนักเลง. “ข้าแตส่ มมติเทพ พระเจา้ ขา้ .” พระราชา. “ใครใช้พวกเธอให้ฆา่ ?” พวกนักเลง. “พวกอัญญเดียรถยี ์ พระเจา้ ข้า.” พระราชารับส่ังให้เรียกพวกเดียรถีย์มาแล้ว ทรง บังคับว่า “พวกเธอจงไปประกาศทั่วพระนครอย่างน้ีว่า “นางสนุ ทรนี ถ้ี กู พวกขา้ พเจา้ ผใู้ ครก่ ลา่ วโทษแกพ่ ระสมณ- โคดม ฆ่านางแล้ว โทษของพระสาวกของพระสมณโคดม ไม่มี เป็นโทษของข้าพเจา้ ฝ่ายเดียว.” พวกเดยี รถยี ไ์ ดท้ ำ� อยา่ งนนั้ . มหาชนผเู้ ขลาเชอื่ แลว้ ในคราวน้ัน. พวกเดียรถีย์และพวกนักเลงโดนลงโทษ เพราะการฆา่ คน. ตั้งแต่นั้นมา สักการะได้มีมากแก่พระพุทธเจ้าและ พระสาวกทง้ั หลายเช่นเดิม ดังนีแ้ ล. จบเร่อื งนางปรพิ าชกิ าชือ่ สุนทรี. 165 นางปรพิ าชิกา ชอ่ื สนุ ทรี www.kalyanamitra.org

ภาคผนวก พระปทุมตุ ตรสัมมาสัมพุทธเจา้ เปน็ พระพทุ ธเจา้ พระองคแ์ รก ในชว่ งเศษแสนมหากปั ของอสงไขยปัจจุบัน กัปสุดท้ายเจ็ดแสนกัปจากกัปน ้ี องค์ก่อนพระสมณะโคดมพุทธเจ้า ๑๕ พระองค์ เป็น พระพทุ ธเจา้ พระองค์เดียวในสารกปั พระชนมายแุ สนปี อุบาสิกาท่ีต้ังความปรารถนาในยุคนั้น ๑๐ ท่าน ไดแ้ ก่ ๑) นางสุชาดาธดิ าของเสนานกี ุฎมุ พี เอตทคั คะด้านถงึ สรณะเปน็ คนแรก ๒) นางวิสาขามหาอุบาสกิ า เอตทคั คะหญงิ ผอู้ ปุ ฏั ฐายกิ า (ตงั้ ความปรารถนา กับพระกัสสปะสัมมาสมั พทุ ธเจา้ อกี ครัง้ ) ๓) ขุชชุตรา เอตทัคคะด้านพหูสูต (อยู่ใน อุบาสิกา ฉบับ ราชนกิ ลู ) 166 อบุ าสกิ า ฉบบั สามญั ชน www.kalyanamitra.org

๔) พระนางสามาวดี เอตทคั คะดา้ นอยดู่ ้วยเมตตา (ชาติหนึ่งร่วมกันเผาพระปัจเจกพุทธเจ้าน่ังนิโรธ สมาบัติ ตกนรกส้ินหลายพันปี ถูกเผาในเรือน ๑๐๐ ชาติ อยใู่ น อุบาสิกา ฉบับราชนกิ ลู ) ๕) อตุ ตราอบุ าสกิ า (อตุ ตรานนั ทมารดา) (เรอื่ งที่ ๑๕) เอตทัคคะดา้ นยินดีในฌาน ๖) พระนางสปุ ปวาสา โกลยิ ธิดา เอตทัคคะด้านผู้ถวายของมรี สประณตี ๗) นางสุปปิยาอุบาสกิ า เอตทคั คะดา้ นผอู้ ปุ ัฏฐากภิกษุไข้ ๘) นางกาติยานีอุบาสิกา (โยมมารดาพระโสณกุฎิ กัณณะ ธรรมบท เรือ่ งสมั พหลุ ภกิ ษ)ุ เอตทคั คะ ดา้ นผ้เู ลือ่ มใสอยา่ งแนน่ แฟน้ ๙) นางนกลุ มารดาคหปตานี เอตทคั คะดา้ นผ้คู ุ้นเคย. ๑๐) นางกาฬอี ุบาสิกา เอตทคั คะผเู้ ลือ่ มใสโดยฟังตาม ๆ กันมา 167 ภาคผนวก www.kalyanamitra.org

บทสรุป ๑) เรือ่ งอโุ บสถกรรม (รกั ษาศีลเหมือนกนั แต่ปรารถนาต่างกัน) หญิง ๕๐๐ มารกั ษาศลี ทวี่ ัดบพุ พาราม แต่ละวัยกม็ ี จุดหมายแตกต่างกันไป หญิงชรา ต้องการทิพยสมบัติ, หญิงกลางคน ไม่ต้องการให้สามีมีอนุภรรยา, หญิงสาว อยากไดบ้ ตุ รชายเปน็ คนแรก, สาวรนุ่ ตอ้ งการแต่งงาน ๒) เรอ่ื งหญิงสหายของนางวิสาขา (ไดก้ ลั ยาณมติ รจงึ บรรลธุ รรม) เพื่อนนางวิสาขา ๕๐๐ คนหลอกสามีว่าไปกับ นางวิสาขาแล้วแอบด่ืมเหล้า ถูกต่อว่า กลับบ้านสามี จับได้, ต่อมาอยากด่ืมอีก หลอกนางวิสาขาว่าจะไปวัด ฟังธรรม แต่แอบเอาเหล้าใส่ขวดไปด่ืม, พระศาสดา เห็นอาการแปลกๆ ของหญิงเหล่าน้ัน จึงท�ำปาฏิหาริย์ ท�ำบริเวณให้มืด และเปล่งพระรัศมีจากพระอุณาโลม, หญงิ เหล่านั้นสรา่ งเมา ฟงั เทศน์จนบรรลุโสดาบนั 168 อุบาสิกา ฉบับสามญั ชน www.kalyanamitra.org

๓)เรอื่ งนางปตปิ ชู กิ า (ทำ� บญุ ,อธษิ ฐานให้พบเทพบตุ ร) เทพธิดาช้ันดาวดึงส์จุติมาเป็นหญิงเมืองสาวัตถี ระลึกชาติได้ จึงขวนขวายในการถวายทาน ฟังธรรม รกั ษาศลี อธษิ ฐานใหไ้ ปเกิดในวมิ านเทพบุตร ผ้เู ปน็ สามี ๔) เร่ืองนางลาชเทวธดิ า (ทำ� บญุ เล็กน้อยถูกเนื้อนาบญุ ) สาวคนหนงึ่ ถวายขา้ วตอกกบั พระมหากสั สปะทเ่ี พง่ิ ออกจากนิโรธสมาบัติ แล้วถูกงูกัดตาย ละโลกไปเป็น เทพธิดาช้ันดาวดึงส์ อยากได้บุญเพิ่ม มามนุษยโลก เพื่อดูแลพระเถระด้วยการกวาดบริเวณ ตั้งน�้ำใช้น้�ำฉัน พระเถระรู้เข้า ขับไล่นางเทพธิดา พระศาสดาเปล่ง พระรัศมีและแสดงธรรม เทพธิดาบรรลุโสดาบัน ๕) เรื่องหญิงขีห้ ึง (ขน้ึ ช่อื ว่าความชัว่ ไมอ่ าจปกปิด) สามเี ปน็ ชกู้ บั สาวใช้ ภรรยาทำ� ทารณุ และจบั นางขงั , ชวนสามีไปวดั แขกทมี่ าเยีย่ มท่บี า้ น เห็นสาวใช้ จึงนำ� มา เฝา้ พระศาสดา จบพระธรรมเทศนา, สามแี ละภรรยาบรรลุ โสดาบนั , สาวใชไ้ ดอ้ สิ รภาพ 169 ภบาคทผสนรุปวก www.kalyanamitra.org

๖) เร่อื งเด็กหญิงแหง่ ตระกลู คนใดคนหนึง่ (หน่มุ เกิดความก�ำหนดั สาวในงานมงคล) นิมนต์พระศาสดาไปงานแต่งงาน พระองค์เห็น ฝา่ ยชายถกู ความกำ� หนดั ครอบงำ� จงึ ทรงทำ� ปาฏหิ ารยิ ์ ให้ เขาไม่เห็นฝ่ายหญิง แสดงธรรมจนทง้ั สองบรรลุโสดาบัน ๗) เรื่องหญงิ คนใดคนหนึ่ง (หญงิ โสเภณเี หน็ พระนงั่ สมาธิในปา่ เกิดความกำ� หนดั ) หญงิ โสเภณเี จอพระในสวน ตนนดั ชายแตเ่ ขาไมม่ า, จงึ คดิ อกศุ ลกบั พระ, พระศาสดาทรงแผร่ ศั มมี าแสดงธรรม ภกิ ษรุ ปู นนั้ บรรลุพระอรหัต ๘) เร่ืองมารดาของนางกาณา (สามมี ีเมียนอ้ ย กลบั ดา่ พระ) มารดาตง้ั ใจจะทอดขนมใหล้ กู สาวเอากลบั บา้ นสาม,ี แต่ถวายพระภิกษุไป ๔ ครั้ง, ลูกสาวเลยไม่ได้กลับ ตามเวลา จนสามีมีภรรยาใหม่, นางจึงโกรธภิกษุ, พระศาสดาเสด็จมาท่ีเรือน, นางขออดโทษ ได้ฟังธรรม จนบรรลโุ สดาบนั , พระราชาทราบเรอื่ งใหอ้ ำ� มาตยค์ นหนง่ึ น�ำนางกาณาไปเลี้ยงดู ให้นางทำ� บุญตามชอบใจ 170 อบุ าสิกา ฉบับสามัญชน www.kalyanamitra.org

๙) เรอื่ งนางปณุ ณทาสี (ตวั เองนอนไม่หลบั คดิ ว่าพระไม่สบายหรือถูกงกู ัดเลยไม่หลับ) นางรบั ขา้ วเปลอื กมาซอ้ ม ในเวลาคำ�่ เหน็ พระทพั พ- มัลลบุตรชูน้ิวมือให้ความสว่างแก่ภิกษุบนเขาคิชฌกูฏ คดิ ว่าพระคงปว่ ยหรอื ถกู งกู ดั , ตอนเช้าทำ� ขนมใส่หอ่ เจอ พระศาสดา จึงถวายทาน, พระองค์ทราบวาระจิตจึง ประทบั นง่ั ฉนั จนเสรจ็ แลว้ ตรสั เรยี กนางทยี่ นื ดมู าสนทนา เม่ือจบพระธรรมเทศนา นางบรรลุโสดาบนั ๑๐) เรื่องนางลกู สุกร (ตายจากไก่เกิดเป็นราชธดิ าละโลกเปน็ พรหม กลบั มาเกดิ เปน็ ลูกสุกร) พระศาสดาเสด็จบิณฑบาตในเมืองราชคฤห์ ทรง เห็นนางลูกสุกร, ทรงแย้มพระโอษฐ์ ตรัสเล่าท่ีมาของ นางลูกสุกร, ภิกษุท้ังหลายสังเวช จบพระธรรมเทศนา บรรลุโสดาบันเป็นอันมาก, นางเวียนว่ายตายเกิดอีก ๑๓ ชาติ ต่อมาภายหลังออกบวชเป็นภิกษุณี ฟังธรรม มหาสติปัฏฐานสตู ร จนบรรลโุ สดาบนั , ฟงั อาสีวิสูปมสตู ร บรรลุพระอรหัต 171 ภาคผนวก www.kalyanamitra.org

๑๑) เรอื่ งความเกดิ ขึน้ ของนางกาลียกั ษิณี (เมียนอ้ ยจองเวรเมยี หลวงหลายชาติ) แม่หาภรรยาให้ลูกชาย แต่เป็นหมัน, นางจึงหา อนภุ รรยาใหส้ าม,ี ตอ่ มากลวั วา่ อนภุ รรยาจะมลี กู แลว้ สมบตั ิ จะตกเป็นของอกี ฝา่ ย, เลยวางแผนให้แท้งลกู ไป ๒ คร้ัง, ครั้งท่ี ๓ นางไม่บอกภรรยาหลวง ท้องเลยแกข่ ้ึนแตก่ ็ถูก วางยาตายทงั้ แมแ่ ละลูก, จึงผกู พยาบาทกนั หลายชาติ, ชาตสิ ดุ ทา้ ย เมยี นอ้ ยเกดิ เปน็ ยกั ษณิ ,ี เมยี หลวงเกดิ เป็นกุลธดิ า, ลูกของนางถกู ยักษิณจี บั กินไป ๒ คน, จึงอุม้ ทารกคนสุดท้ายหนียักษิณีเข้าวัดเชตวัน ถวายลูกกับ พระศาสดา, เม่อื ฟงั เทศน์จบยกั ษิณีบรรลโุ สดาบนั ได้ไป อยกู่ ับกุลธิดา, ต่อมาชว่ ยพยากรณฝ์ นให้ ทำ� ใหป้ ลูกขา้ ว ได้ผลกว่าคนอื่นๆ, ชาวบ้านทราบข่าว น�ำอาหารมาให้ ยกั ษณิ ี ๘ ท่ที กุ วนั เพอื่ ขอความชว่ ยเหลอื ดว้ ย ๑๒) เรอ่ื งกุมาริกากนิ ไข่ไก่ (แม่ไก่จองเวรกุมารกิ าหลายชาติ) เด็กสาวคนหนึ่ง กินไข่เต่าแล้วติดใจ เลยกินไข่ไก่, แมไ่ กอ่ าฆาต, ชาตติ อ่ ๆ มา ผลดั กนั กนิ ลกู ของกนั และกนั , ชาตสิ ดุ ท้ายแมไ่ ก่เกดิ เป็นยักษณิ ี, เด็กสาวเกดิ เปน็ กุลธิดา, ได้พระศาสดาเทศน์โปรด ยักษิณีถือศีล ๕, กลุ ธดิ าบรรลุโสดาบนั 172 อบุ าสกิ า ฉบบั สามญั ชน www.kalyanamitra.org

๑๓) เรื่องมหาอบุ าสิกา โยมมารดาพระโสณกุฏิกัณณะ (ปรากฏในเร่ือง สัมพหุลภกิ ษุ) กุลบุตรโสณะ ตั้งใจบวชพระที่อวันตีชนบท แต่ พระนอ้ ยเปน็ แคเ่ ณร ๓ ปี จงึ เดนิ ทางไปเชตวนั , พระศาสดา ใหพ้ ักอยู่กฏุ ิเดยี วกับพระองค,์ ตอนเช้าใหพ้ ระโสณะสวด ๑๖ พระสูตรท�ำนองสรภัญญะ, เหล่าเทวดาสาธุการตาม พระศาสดา, จนถงึ เทวดาในเรอื นโยมแม,่ โยมแมจ่ งึ ทราบ เร่ืองก่อนท่ีพระลูกชายจะกลับ, เมื่อเจอหน้าพระลูกชาย จงึ อยากฟงั ธรรม, โจรมาปลน้ บา้ นขณะทฟี่ งั ธรรม, นางหา้ ม สาวใช้ที่มารายงานเร่ืองโจร ๓ คร้ัง, หัวหน้าโจรได้ยิน การสนทนา เกิดเปล่ียนใจให้บริวารขนสมบัติไปเก็บคืน, ขออดโทษและขอออกบวช, พระอดีตโจร ๕๐๐ เรียน กัมมัฏฐานแลว้ เจรญิ สมณธรรมบนเขา, พระศาสดาเปลง่ พระรศั มีเทศนโ์ ปรดจนบรรลอุ รหตั ท้งั หมด 173 ภาคผนวก www.kalyanamitra.org

๑๔) เรอ่ื งมาตกิ มาตา (อุบาสิกาบรรลธุ รรมกอ่ นพระปรากฎในเรอื่ งภกิ ษรุ ปู ใดรูปหนึง่ ) ภกิ ษุ ๖๐ ไปจำ� พรรษาทบี่ า้ นมาตกิ คาม, อบุ าสกิ าได้ ท�ำกัมมัฏฐานตามท่ีพระแนะน�ำจนบรรลุอนาคามิก่อน, รู้ว่าพระยังขาดสัปปายะเรื่องอาหาร, จึงเตรียมอาหาร รสเลศิ ถวายใหเ้ ลอื กตามชอบใจ, ไมช่ า้ ภกิ ษทุ งั้ หมดกบ็ รรลุ อรหัตและเดินทางกลับเชตวัน, ภิกษุรูปหนึ่งได้ยิน กิตติศัพท์อุบาสิกา, จึงมาพักบ้างแต่ก็กลัวว่าเธอจะรู้ วาระจิต, พระศาสดาแนะน�ำให้อยู่ท่ีน่ีต่อ, ไม่ช้าไม่นาน ก็บรรลุอรหัต, ระลึกชาติดูพบว่าตนเองกับอุบาสิกาเคย เป็นสามีภรรยากนั มาก่อน ๑๐๐ ชาติ ๑๕) เรอ่ื งอตุ ตราอบุ าสกิ า (คดิ ถือศลี ๘ ตอนมคี รอบครวั ) นางไดแ้ ตง่ งานกบั สามใี นตระกลู มจิ ฉาทฏิ ฐิ เลยไมไ่ ด้ ทำ� บญุ ,ฟงั ธรรม พอ่ สงสารสง่ เงนิ มาใหไ้ ปจา้ งหญงิ โสเภณี มาปรนบัติสามีแทน ๑๕ วันก่อนออกพรรษา สิริมา หญงิ งามเมอื งกลบั มาทำ� รา้ ยเธอดว้ ยการราดเนยใสทเี่ ดอื ด บนศรี ษะ, เธอแผเ่ มตตาจติ จงึ ไมเ่ ปน็ อนั ตราย, เธอแนะนำ� สริ มิ าใหม้ าขอโทษพระศาสดาแทนทจี่ ะขอโทษเธอ, สดุ ทา้ ย สิรมิ าไดฟ้ ังธรรมจึงบรรลโุ สดาบนั พร้อมบรวิ าร ๕๐๐ 174 อบุ าสิกา ฉบับสามญั ชน www.kalyanamitra.org

๑๖) เรื่องสริ มิ า (หญิงงามเมอื ง ถือศลี ๘ ช่วงท้ายของชีวิต) เมอื่ บรรลโุ สดาบนั แลว้ จงึ ถวายทานพระ ๘ รปู ทกุ วนั ภิกษุรูปหน่ึงได้ยินกิตติศัพท์ความงามของเธอ, เมื่อได้ ไปรับบาตรแม้นางป่วยก็ดูสวยเกิดหลงรัก ฉันไม่ได้ นอนซมไป ๔ วัน ต่อมานางละโลกไป พระศาสดาให้ พระราชาเกบ็ ศพจนพอง มหี นอนแลว้ ประกาศใหช้ าวเมอื ง มาด,ู พระศาสดาใหพ้ ระราชาประกาศลดราคาคา่ ตวั ลงไป เร่ือยๆ จนให้ฟรี ก็ไม่มีผู้ใดต้องการ เม่ือแสดงธรรมจบ มีคนบรรลธุ รรมมากมาย, ภิกษุรปู นัน้ บรรลโุ สดาบัน ๑๗) เร่ืองนางมัลลกิ า ภรรยาพันธลุ เสนาบดี (สามแี ละลูกแฝด ๓๒ คนถูกพระราชาวางแผนฆา่ ) นางมลั ลกิ า ไมม่ บี ตุ ร สามจี ะใหก้ ลบั บา้ นของตระกลู , นางเข้าเฝ้าพระศาสดา ทรงตรัสห้าม, ต่อมาไม่นาน นางต้ังครรภ์ เกิดแพ้ท้อง อยากอาบน้�ำและดื่มน้�ำใน สระโบขรณใี นเมอื งไพศาล,ี พนั ธลุ ะพานางขนึ้ รถบกุ เขา้ ไป ท่ีสระแล้วขึ้นรถขับหนี, เจ้าลิจฉวี ๕๐๐ โกรธขับรถ ตามจบั , ถกู พนั ธลุ ะยงิ ธนทู ะลเุ กราะเจา้ ลจิ ฉวที ง้ั ๕๐๐ ตาย 175 ภาคผนวก www.kalyanamitra.org

เมื่อถึงสาวัตถี นางคลอดลูกชายแฝด ๑๖ คู่ รวม ๓๒ คน, ลกู แตล่ ะคนมีบริวารพัน, พวกอ�ำมาตยผ์ วู้ นิ จิ ฉยั ทถ่ี กู พนั ธลุ ะแยง่ หนา้ ท,่ี ยยุ งพระราชาวา่ พนั ธลุ ะจะกอ่ การ กบฏ, พระราชาจึงส่งพันธุละพร้อมบุตรไปปราบโจร, โจรท่ีแต่งหลอกหนีไป,ขากลับใกล้พระนคร ถูกทหารฆ่า ตายทง้ั หมด, ตอ่ มาพระราชาทราบความจรงิ จงึ เสดจ็ ไปที่ เรอื นของนาง, นางและลกู สะใภท้ ลู ขอกลบั บา้ นท่ี กสุ นิ ารา, เมื่อมีการอัญเชิญพุทธสรีระไปถวายพระเพลิงที่เมือง กสุ นิ ารา, นางไดน้ ำ� ชดุ มหาลดาปสาธนม์ าถวายพทุ ธสรรี ะ. ๑๘) เรอื่ งนางจิญจมาณวกิ า (เดียรถยี ใ์ ชใ้ ห้มากล่าวโทษพระศาสดาวา่ ทำ� ให้ท้อง) เดียรถีย์เส่ือมลาภเพราะพระพุทธศาสนาเจริญข้ึน จึงส่งปรพิ าชกิ าช่อื ว่า ‘จิญจมานวกิ า’ ไปวดั เชตวนั ในชว่ ง ท่คี นมาฟงั ธรรม, ใครถามตอนแรกไม่บอก, เวลาผ่านไป บอกว่าอยู่คันธกุฎีเดียวกับพระสมณโคดม, นานวันเข้า เอาทอ่ นผา้ พันทอ้ งท�ำทวี า่ ตัง้ ครรภ,์ หลายเดอื นตอ่ มาทบุ มอื และเทา้ ให้บวม เดนิ ไปส่ธู รรมสภากลา่ วตพู่ ระศาสดา, ทา้ วสกั กะแปลงเปน็ หนกู ดั เชอื กทผ่ี กู ทอ่ นไมห้ ลน่ บนหลงั เท้าของนาง, ชาวบ้านฉุดลากนางออกไป, พ้นคลอง พระเนตรพระศาสดาถกู ธรณีสูบลงอเวจี 176 อบุ าสกิ า ฉบับสามญั ชน www.kalyanamitra.org

๑๙) เรื่องนางปริพาชกิ าช่ือสุนทรี (เดยี รถยี ์ใช้ใหม้ าทำ� อบุ ายหลอกใหช้ าวบา้ นเขา้ ใจผดิ แลว้ จา้ งฆา่ ปิดปาก ใสร่ ้ายกลา่ วโทษพระศาสดา) เดียรถีย์ส่งนางไปวัดเชตวัน กล่าวตู่ว่าตนเองอยู่ คนั ธกฏุ เี ดยี วกบั พระสมณโคดม, ผา่ นไป ๒-๓ วนั เดยี รถยี ์ จา้ งพวกนกั เลงฆา่ นาง เอาศพหมกไวใ้ กลค้ นั ธกฏุ ,ี กราบทลู พระราชา สง่ คนคน้ หาเจอศพ,จงึ เทย่ี วประกาศโพทนาขา่ ว ไปทั่วพระนคร,พระราชาส่งราชบุรุษไปสืบหาความจริง, จึงบังคับให้พวกเดียรถีย์ไปป่าวประกาศว่า พวกตนเป็น คนฆ่า 177 ภาคผนวก www.kalyanamitra.org

แนะน�ำหนังสือธรรมะ ของสมาคมสมาธเิ พือ่ การพัฒนาศีลธรรมโลก ๑) ประเภท คาถาธรรมบท เลา่ เรอ่ื งเศรษฐี คาถาธรรมบทฉบบั พเิ ศษ ISBN : 978-616-91637-0-1 ผ้เู รียบเรยี ง : สิริปุณโฺ ณ จำ� นวนหนา้ : ๙๖ สำ� นักพมิ พ์ : บรษิ ัท พมิ พ์ดี จ�ำกัด ปที ่พี มิ พ ์ : พ.ศ. ๒๕๕๖ คำ� บรรยาย : คดั เลือกมารวมในเลม่ น้ี มเี พียง ๕ เรอ่ื ง, เป็นเรอ่ื ง เศรษฐีผู้มีความตระหนี่ ๑ เร่ือง, เศรษฐีใจบุญและ เศรษฐที ่ีมสี มบัตติ กั ไม่พรอ่ ง จ�ำนวน ๓ เรอื่ ง ทายาทเศรษฐี Millionaire Heirs (ฉบบั ๒ ภาษา) ISBN : 978-616-91637-7-0 ผู้เรยี บเรียง : สริ ปิ ุณโฺ ณ จ�ำนวนหน้า : ๑๑๒ ปีท่เี ผยแพร ่ : พ.ศ. ๒๕๕๖ (เฉพาะอีบคุ๊ ) ค�ำบรรยาย : ตั้งใจให้เป็นตอนต่อจากหนังสือ “เล่าเรื่องเศรษฐี” การสร้างฐานะของตนเองเพื่อเป็นเศรษฐี ท่ีว่ายาก แล้ว แตถ่ ้าสอนลกู ผู้เป็นทายาทไมเ่ ป็น การสบื ทอด ต่อความเปน็ เศรษฐี กลบั ยากย่ิงกวา่ www.kalyanamitra.org

ดสุ ติ บุรี Tusita Realm (ฉบบั ๒ ภาษา) ISBN : 978-616-91637-4-9 ผเู้ รียบเรยี ง : สริ ปิ ุณโฺ ณ จ�ำนวนหน้า : ๑๑๒ ส�ำนกั พมิ พ ์ : บ.เอส.อาร.์ ซีเอน็ เวลอพจำ� กดั ปที ่ีพมิ พ์ : ม.ิ ย. ๒๕๕๘ ค�ำบรรยาย : รวมกรณีศกึ ษาในคาถาธรรมบท ๗ เร่ืองที่ละโลก แลว้ ไปสวรรคช์ นั้ ดสุ ติ เป็นพระ ๑ เรือ่ ง, อุบาสก ๑ เรอ่ื ง, อบุ าสกิ า ๑ เรอื่ ง ภาคผนวก เปน็ การบรรยาย เรอื่ งราวของสวรรค์ชน้ั ดุสติ โดยตรง วยั ใส ใจใส Clear-minded Youths (ฉบับ ๒ ภาษา) ISBN : 978-616-91637-8-7 ผู้เรยี บเรียง : สริ ิปุณฺโณ จ�ำนวนหนา้ : ๗๒ สำ� นกั พมิ พ ์ : บริษัท พิมพด์ ี จ�ำกดั ปที ี่พิมพ ์ : พ.ศ. ๒๕๕๙ คำ� บรรยาย : ธรรมะสอนเด็ก ให้รักบุญ กลัวบาป ผ่านคาถา ธรรมบท ๖ เร่ือง เป็นเรื่องส้ัน อ่านง่ายๆ มีภาพ ประกอบ www.kalyanamitra.org

๒) ประเภท ชาดก ปญั ญาบารมี หนทางสรา้ งปญั ญา (ฉบับ ๒ ภาษา) ISBN : 978-616-91637-1-8 ผูเ้ รียบเรยี ง : สริ ปิ ุณฺโณ จ�ำนวนหนา้ : ๑๔๔ ส�ำนกั พมิ พ์ : บริษัท พิมพ์ดี จ�ำกัด ปที พ่ี มิ พ ์ : พ.ศ. ๒๕๕๖ ค�ำบรรยาย : นำ� เสนอธรรมะดง้ั เดมิ ดว้ ยมมุ มองใหม่ เพอ่ื แบง่ ปนั ธรรมะประเภทมตี วั ละครเปน็ ตวั เดนิ เรอื่ ง ทเ่ี รยี กวา่ ท้องนิทาน ให้อ่านได้สบายๆ ทุกเพศทุกวัย โดย เนน้ เนื้อหาในนิทานชาดกเป็นหลัก ชาดกเรื่องโปรด The Favorite Jakatas (ฉบับ ๒ ภาษา) ISBN : 978-616-91637-5-6 ผูเ้ รยี บเรยี ง : สิรปิ ุณโฺ ณ จ�ำนวนหน้า : ๑๓๐ ปีท่เี ผยแพร ่ : พ.ศ. ๒๕๕๙ (เฉพาะอบี คุ๊ ) ค�ำบรรยาย : นิทานชาดกทั้งสี่เรื่อง มีท้องนิทานท่ีเป็น ไปใน แนวทางเดียวกัน แม้จะอยู่ต่างหมวดต่างนิบาต เหตุท่ีทรงปรารภที่ต่างกัน หรือแม้แต่ผลการฟัง ธรรมจะแตกต่างกันเป็นวิธกี ารเรยี นแบบวเิ คราะห์ เช่ือมโยง เพื่อช่วยในการจดจ�ำเรื่องราวและสาระ ตา่ งๆ ไดด้ ียง่ิ ขน้ึ www.kalyanamitra.org

๓) ประเภท พระสตู ร ภพนี้ ภพหนา้ ฉบับเตมิ เตม็ This Life Next Life (ฉบบั ๒ ภาษา) ISBN : 978-616-91637-2-5 ผูเ้ รียบเรียง : สริ ปิ ณุ โฺ ณ จำ� นวนหนา้ : ๑๒๘ สำ� นกั พิมพ์ : บรษิ ัท พิมพ์ดี จำ� กดั ปีที่พิมพ ์ : พ.ศ. ๒๕๕๙ (ฉบบั เดมิ ชื่อ ภพนี้ ภพหน้า) คร้งั ที่ ๑ : พ.ศ. ๒๕๕๗ ค�ำบรรยาย : เน้ือหาส่วนใหญ่ยังคงเดิม แต่ได้เพ่ิมเติมเนื้อหา การค้นคว้า เรือ่ งหลักการเวยี นวา่ ยตายเกิด ในสมัย ปจั จุบัน ท่ีนา่ สนใจ ทานบารมี สตู รลัดแห่งความสขุ The Virtue of Almsglving, The Path to a happy life (ฉบบั ๒ ภาษา ๔ ส)ี ISBN : 978-616-91637-3-2 ผ้เู รียบเรียง : สิริปุณฺโณ จ�ำนวนหน้า : ๑๒๒ ส�ำนักพมิ พ์ : บ.เอส.อาร.์ ซ.ี เอน็ เวลอพ จำ� กดั ปีท่ีพิมพ์ : พ.ศ. ๒๕๕๗ คำ� บรรยาย : สูตรลัดแห่งลัดแห่งความอันเกิดจากการท�ำทาน ๓ ชุด รวมพระสูตรเก่ียวกับการท�ำทาน ส้ันบ้าง ยาวบ้าง ๑๐ พระสตู ร ภาษาไทยและองั กฤษ www.kalyanamitra.org

ผลงานปี พ.ศ. ๒๕๖๐ อบุ าสกิ า ฉบับ ราชนกิ ูล-พระเถรี ISBN : 978-616-8103-00-5 ผ้เู รียบเรียง : สริ ปิ ุณฺโณ จ�ำนวนหนา้ : ๑๗๖ ปีที่เผยแพร่ : พ.ศ. ๒๕๖๐ (เฉพาะอีบุ๊ค) คำ� บรรยาย : จากตน้ ฉบบั เรอื่ ง ธรรมบทเกย่ี วกบั อบุ าสกิ าทจ่ี ดั ทำ� ขนึ้ ปลายปี พ.ศ.๒๕๕๓ ตอ่ มาจัดท�ำเป็นเลม่ เมอื่ ตน้ ปี พ.ศ. ๒๕๕๔ บัดน้ีล่วงเลยเวลามาเกอื บ ๖ ปี จงึ คดิ ว่าจะท�ำการปรับปรุง เป็นรูปเล่มให้น่าอ่านยิ่งข้ึน เรียบเรียงความต่อเนื่องของเนื้อหา แต่ละเรื่องให้ มากข้นึ ธรรมะจาก SiripunnoFanp@ge ISBN : 978-616-91637-8-7 ผู้แต่งและเรยี บเรียง : สิริปณุ ฺโณ จ�ำนวนหนา้ : ๑๑๒ ปีทเี่ ผยแพร ่ : พ.ศ. ๒๕๖๐ (เฉพาะอีบ๊คุ ) ค�ำบรรยาย : หนังสือเล่มน้ีเป็นการรวบรวม บทความท่ีเคยเขียน ลงใน SiripunnoFanpage ต่อเน่ืองมาหลายเดือน และหลายวาระเห็นว่าเป็นธรรมะและเป็นเร่ืองเล่า งา่ ยๆ อา่ นสบายๆ พอมคี วามรตู้ ดิ ตวั ไปบา้ ง เปน็ การ ตอบบางประเดน็ ที่อยากรแู้ บบตรง ๆ โดยอาศยั การ ค้นคว้าอ้างองิ ทีถ่ ูกต้อง www.kalyanamitra.org

e-book Free download ๑) เลา่ เรื่องเศรษฐี คาถาธรรมบทฉบบั พเิ ศษ http://bit.ly/ebookdmc-584 หรอื http://goo.gl/Q54gvs ๒) ทายาทเศรษฐี http://bit.ly/ebookdmc-697 หรือ http://goo.gl/JxQ7tt ๓) ดสุ ติ บรุ ี http://bit.ly/ebookdmc-657 หรอื http://goo.gl/gzNa4K ๔) วยั ใส ใจใส http://bit.ly/ebookdmc-693 หรือ http://goo.gl/qthKAf ๕) ปญั ญาบารมี หนทางการสร้างปญั ญา http://bit.ly/ebookdmc-585 หรอื http://goo.gl/LX9xYJ www.kalyanamitra.org

๖) ชาดกเรอื่ งโปรด http://bit.ly/ebookdmc-712 หรอื https://goo.gl/gWZyTT ๗) ภพนภ้ี พหน้า ฉบบั เตมิ เต็ม http://bit.ly/ebookdmc-596 หรอื http://goo.gl/KQrxIt ๘) ทานบารมี สตู รลดั แห่งความสขุ http://bit.ly/ebookdmc-611 หรือ http://goo.gl/TfPejV ๙) อุบาสิกา ฉบบั ราชนิกลู -พระเถรี https://goo.gl/2xFWS1 ๑๐) ธรรมะจาก SiripunnoFanp@ge https://goo.gl/b7kiCb กรณที ี่เข้าถึงโดยตรงไมไ่ ด้ ใหเ้ ขา้ ไปท่ี http://ebook.dmc.tv หมวดธรรมประยุกต์ http://www.kalyanamitra.org/book/index_dhamma book.php?cid=11 หมวดความรพู้ ระไตรปฎิ ก www.kalyanamitra.org