E-book

กาลครง้ั หนงึ่ นานมาแลว้ มีแผงขายต๊กุ ตามือสองแบกะดนิ แผงหนงึ่ เต็มไปด้วยตุ๊กตาเกา่ ๆ ที่ถูกเจา้ ของเดมิ ทอดท้ิง ต๊กุ ตาแตล่ ะตวั ดู มอมแมม, ปุปะ แตก่ ย็ งั เหลอื เค้าความนา่ รักอยู่

วันหน่งึ มตี ๊กุ ตาตวั หนึ่งมหี เู พยี งขา้ งเดยี ว มนั ถูกเจา้ ของร้านนามารวมกับตุ๊กตาตัวอื่น ๆ ในแผง เจา้ หูเดยี วเพิ่งถูกทิ้งมาหมาด ๆ มนั จึงเสียใจมาก และรอ้ งไหต้ ลอดเวลาอย่างนา่ สงสาร

คร้นั พอเจ้าของร้านเก็บรา้ น บรรยากาศก็ค่อย ๆ เงยี บลง ๆ เหลือเพียงแคเ่ สียงของเจ้าหูเดยี วเทา่ นน้ั ทีย่ งั คงรอ้ งไหไ้ ม่หยดุ “ทาไมตอ้ งทงิ้ ฉันดว้ ย นะ ทงั้ ๆ ทีก่ ่อนหน้านี้เคยบอกวา่ รักกัน พอฉนั เก่าก็ไม่มีคา่ แลว้ เหรอ” เจ้าหเู ดียวราพึงราพัน “ฉนั ยังอยากเป็นที่รกั ของใครสกั คนอยู่นะ” ในขณะทเ่ี จ้า หูเดยี วรอ้ งไหค้ ร่าครวญ จู่ ๆ ก็มีเสยี งเล็ก ๆ ดังแว่วมาว่า “เธอจ๊ะเธอจ๋า หันมามองทางน้ีหนอ่ ย” เมื่อเจ้าหเู ดยี วหันไปมอง มนั ก็เห็นตกุ๊ ตาตัวหน่ึงสง่ ตาหวานและยม้ิ ให้มัน “สวสั ดีจ้ะ ฉนั ช่อื ว่าตาหวาน ฉนั เองกถ็ กู ท้ิงมาเหมือนกัน อยา่ รอ้ งไหไ้ ปเลย เธอยังเปน็ ท่ีรักของใครบางคนอยูน่ ะ”

ไมท่ นั ทเี่ จา้ หเู ดียวจะหายแปลกใจ จู่ ๆ กม็ ีเสียง ๆ หนงึ่ ดงั มาจากทีใ่ กล้ ๆ “สวสั ดีจ้ะ ฉนั ชอื่ ปากจู๋” พูดเสร็จ ตุ๊กตาทชี่ อื่ ปากจ๋กู ห็ อมจุบ๊ เขา้ ท่ี แกม้ ของเจา้ หเู ดยี ว “ยนิ ดตี ้อนรบั นะ อยา่ รอ้ งไหไ้ ปเลย เธอยังเป็นที่รกั ของใครบางคนอย่นู ะ” พอฟังจบ เจ้าหูเดียวก็ย้ิมพร้อมกบั ร้สู ึกวา่ หนา้ ของ มันอนุ่ ๆ อยา่ งประหลาด

แต่กอ่ นที่เจา้ หูเดยี วจะตงั้ ตวั ได้ จู่ ๆ กม็ ใี ครบางคนพูดเสียงทมุ้ ๆ วา่ “สวัสดีจ้ะ ฉนั ชือ่ ฮักนะ” พูดจบ เจ้าฮกั ซึง่ เป็นตุ๊กตาตวั ใหญข่ นปกุ ปยุ (แตอ่ อกจะดูมอมแมมไปสักหนอ่ ย) ก็รวบตวั เจา้ หเู ดยี วเข้ามาในออ้ มอก พร้อมกบั กอดเจา้ หเู ดยี วอย่างแนบแน่นดว้ ยความรัก ฮกั บอกวา่ “อยา่ ร้องไห้ไปเลย ยิ้ม ๆ เข้าไว้ เพราะเธอยังเปน็ ทีร่ กั ของใครบางคนอยนู่ ะ”

นอกจากตุก๊ ตาท้งั สามตวั แลว้ ตกุ๊ ตาตัวอน่ื ๆ กต็ ้อนรบั เจา้ หูเดยี วเหมอื นกนั บางตัวก็ลูบเน้ือลบู ตัวเจ้าหเู ดียวเบา ๆ, บางตัวแอบหอมเจา้ หู เดียวดงั จุ๊บ, บางตัวรอ้ งเพลงใหเ้ จา้ หเู ดยี วฟัง, บางตัวกช็ วนคยุ ใหห้ ายเหงา, บางตัวเลอื กทีจ่ ะเอาหัวอิงใกล้ ๆ แม้จะไมไ่ ด้พูดอะไรเลยสกั คา แต่ ทงั้ หมดทาให้เจา้ หูเดยี วรู้สกึ ไดว้ ่า มันยงั คงมเี พื่อนและยังเป็นท่ีรกั ของใครบางคนอยู่ การรู้สึกวา่ ตัวเองยังเปน็ ที่รักของใครบางคนเป็นเรือ่ งทสี่ าคัญมาก การสัมผสั , ส่งยม้ิ ,โอบกอดหรอื พูดคุยดว้ ย เป็นวิธีงา่ ย ๆ ท่ที าใหค้ นอ่นื รวู้ ่า เรารู้สกึ อย่างไรต่อเขาและเขายงั เปน็ ท่รี กั ของใครบางคนอยู่

เม่อื เจา้ หูเดียวไดส้ ติ มนั ก็นา้ ตาไหลดว้ ยความซาบซึ้งและร้สู กึ ขอบคณุ เพ่อื นตุ๊กตาที่มอบมติ รภาพอนั แสนวเิ ศษใหม้ นั

ณ เวลาน้ี เจ้าหูเดยี วรแู้ นช่ ัดแล้วว่าการเป็นท่ีรักของใครสักคนสาคัญมากเพยี งไร มนั จงึ ต้ังใจจะเข้มแขง็ และทาหนา้ ทม่ี อบความรกั ให้แกค่ นท่ี ตอ้ งการบ้างเพราะการได้รู้ว่า “เรายงั เป็นท่ีรักของใครบางคน…เป็นสิ่งทีม่ คี ่า…มากเหลือเกิน” อ้างองิ : https://nitannambun.com. (2020). [ออนไลน์].