เกิดใหม่ทั้งที..ดันเกิดในร่างพระรอง (1)

บทนํา “กาลครังหนึงมเี ดก็ สาวผมสเี หลอื งสะลวยสงา่ งามเปรียบ เสมอื นสแี หง่ พระอาทติ ยท์ สี าดสอ่ งมายงั โลกในยามเชา้ ดวงตา สเี หลอื งทองเหมอื นกบั สขี องพระอาทติ ยเ์ ขา้ กบั ใบหน้าหวาน สะพรังของเธอ สกาเลต็ บตุ รสาวบารอนธรรมดาแตก่ ลบั มรี ูปทรงทดี สู งู สง่ เกนิ ยศของครอบครัวของเธอ พร้อมกบั เกดิ มามพี ลงั แหง่ แสงซึง เปนพลงั ทพี ระเจ้าประทานพรมาให้ มคี รอบครัวทดี ใี หค้ วามรัก ทดี แี กเ่ ธอ และเปนชนื ชอบของใครหลายๆคน

แตก่ ม็ คี นทไี มช่ อบขหี น้าและอจิ ฉาพลงั ของเธอ จึงทาํ ใหเ้ ธอโดน แกลง้ สารพดั แตท่ กุ ครังทเี ธอโดนกลนั แกลง้ กจ็ ะมชี ายหนุ่มสงา่ งาม เขา้ มาชว่ ยปกปองเธอ… ริชาร์ด..บตุ รชายขององคจ์ ักรพรรดแิ ละจักรพรรดนิ ีลาํ ดบั ที 1 ผยู้ งิ ใหญท่ ปี กครองทวปี เฟอร์เชท็ ดสิ (Vollständig) พนื ทที อี ดุ มสมบรู ณ์ ทสี ดุ ในทวปี นีบตุ รชายของจักรพรรดผิ เู้ ปนทรี ักของประชาชน บตุ ร ชายของจักรพรรดทิ มี นี ิสยั ชอบแกลง้ คนอนื และมนี ิสยั เกเรเปนอยา่ ง มาก แตว่ นั หนึงกไ็ ดก้ ลบั ใจมาเปนหนุ่มสงบเสงยี มเพอื ทจี ะสบื ทอดขนึ ครองเปนจักรพรรดใิ นอนาคตขา้ งหน้า เขาจึงไดส้ ญั ญากบั จักรพรรดผิ เู้ ปนพอ่ วา่ จะทาํ ตวั ในเหมาะสม กบั จักรพรรดใิ นวนั ขา้ งหน้าเขาจึงไดร้ ับการเรียนการสอนทสี มบรู ณ์ แบบตงั แตอ่ ายไุ ดแ้ ค่ 5 ขวบ หลงั จากนันเขากโ็ ดนยกยอ่ งวา่ เปนบคุ คลอจั ริยะทสี ดุ ตงั แตใ่ น โลกนีเคยมมี า เขาทงั มคี วามสามารถมากมาย เชน่ การสอื สาร ฟนดาบ การปกครอง การวางแผน และทงั ยงั เปนมติ รกบั ประชาชน ของเขาอกี ดว้ ย นอกจากนันริชาร์ดยงั มเี พอื นทสี ถานะและฐานะที ตา่ งกนั ราวฟากบั เหว คอื ... แอส เดก็ หนุ่มจากตระกลู ขนุ นางจากตา่ งแดนทมี าอาศัยอยใู่ นพนื ที ทวปี ของเจ้าชายริชาร์ด เขานันมพี ลงั พเิ ศษทไี มเ่ หมอื นกบั คนอนื ๆ นอกจากทคี รอบครัวของเขาจะมพี ลงั พเิ ศษทเี รียกวา่ “ดา้ ยแหง่ โชค ชะตา”

บตุ รแหง่ แสงในโลกนีนันเปรียบเสมอื นลกู ของพระเจ้าทคี อ่ ย ปกปกรักษาความสงบสขุ ของโลกใบนีจากสงิ ชวั ร้ายเรืองราวผจญ ภยั บวกกบั รักโรแมนตกิ เปนเนือเรืองของโลกในนันทนี างเอกจะ ตอ้ งชว่ ยปกปองประเทศนีจากสงิ เลวร้าย ทงั ริชาร์ดและสกาเลต็ เหมอื นถกู ฟกมาใหค้ กู่ นั พลงั แหง่ แสงและพลงั แหง่ ไฟตอ้ งคกู่ นั อยแู่ ลว้ ...ผมทคี ดิ วา่ แอส จะตอ้ งเปนตวั เอกของเรืองนีกไ็ ดแ้ ตห่ งอยนิดหน่อยแตว่ า่ เพราะ พลอ๊ ตเรืองออกมาดมี ากๆ ผมจึงคดิ วา่ อยา่ งน้อยกค็ งใหอ้ ภยั ไดล้ ะ นะ..” ผมคอ่ ยๆพลกิ ตวั นอนหงายกบั เตยี งนุ่มๆพร้อมกบั มอื ทงั สอง กอดนิยาย เลม่ หนาไว้ กอ่ นจะคอ่ ยๆสดู ลมหายใจลกึ ๆและคอ่ ยๆปลอ่ ยมนั ออก มาชา้ ๆพร้อมกบั รอยยมิ ทมี คี วามสขุ ..อา่ าาาาาา..เปนเนือเรืองทดี จี ริงๆคดิ อยา่ งนัน พร้อมผมยมิ กรุ้มกริมไปดว้ ย ถงึ แมผ้ มจะเปนผชู้ ายกเ็ ถอะแตพ่ ลอ๊ ตเรืองแนวฮาเร็มจีบหนุ่ม อะไรพวกนีมนั ดซี ะยงิ กวา่ นีกระไรถงึ แมว้ า่ ... การทจี ะโดนผชู้ ายมาจีบตวั เองมนั จะรู้สกึ แปลกๆกเ็ ถอะ..แตว่ า่ จริงๆแลว้ ผมกแ็ คอ่ ยากทจี ะเปนจุดสนใจของทกุ คน แมว้ า่ ตวั จริง ผมอาจจะดเู หมอื นเปนคนเปนมติ รก็

ตามแตจ่ ริงๆแลว้ ผมกม็ คี วามลบั ทบี อกใครไมไ่ ดเ้ หมอื นกนั ไหนจะความลบั ทจี ริงๆแลว้ เปนคนมดื มนตแ์ ละกย็ งั ชอบอา่ น การ์ตนู แนวฮาเร็มและสาวน้อยกเ็ ถอะ กะ..กม็ นั ฟนดนี ีนา... นีมนั กโี มงแลว้ นะ..ผมปลอ่ ยเวลาวนั หยดุ ชว่ งเทอมเบรคของมหาลยั 1 อาทติ ยเ์ ตม็ ๆในการอา่ นนิยายเรืองนี ซาวนไปวนมา แมว้ า่ จะอา่ นมาหลายรอบแลว้ แตก่ ลบั รู้สกึ ประทบั ใจทกุ ครังทไี ดก้ ลบั มาอา่ นมนั อกี ครัง..”บตุ รแหง่ แสงสกาเลต็ ”เปน ชอื เรืองทดี จี ัง “ถา้ ผมเลอื กเกดิ ไดผ้ มกอ็ ยากเกดิ เปนเธอนะ..สกาเลต็ ..ทงั สวยและ มคี วามเกง่ ในตวั แบบนี..มผี คู้ นทรี ักเธอ...มคี วามกลา้ ….” ผมคอ่ ยๆหลบั ตาลงชา้ ๆรู้สกึ งว่ งจัง หลงั จากทอี า่ นนิยายเรือง นีปกตจิ ะไมเ่ คยงว่ งเลยแทๆ้ แตท่ าํ ไมวนั นีมนั ถงึ งว่ งสดุ ๆเลย พรุ่งนีอยากกนิ ..อะไรดนี ะ..ไวค้ อ่ ยบอกแมก่ แ็ ลว้ กนั ...ใครจะไปคดิ วา่ ..การหลบั ตาครังนี…. --- จะเปนการลาจากโลกปจจุบนั อนั สงบสขุ ของผมตลอดไป ---



บทที 1 “ทา่ น…” “ทา่ น…ตนื เถอะคะ่ ..”ผมคอ่ ยๆลมื ตาขนึ มาหลงั จากรู้สกึ เหมอื น มคี นกาํ ลงั เรียกผมอยู่ เมอื ลมื ตาขนึ มากเ็ หน็ กบั ผหู้ ญงิ ทแี ตง่ ตวั เหมอื นกบั แนวกรีกโบราณผา้ ขขี าวปดหน้าอกและพาดลง กบั บา่ ดเู รียบงา่ ยแตก่ ด็ หู รูหราเลยทเี ดยี วและขา้ งๆเธอกม็ ผี ู้ หญงิ ทแี ตง่ ตวั ธรรมดาๆอยคู่ นหนึง หน้าตาดไู มค่ นุ้ เลย..เธอ เปนใครกนั ผมคอ่ ยๆดนั ตวั ขนึ จากพนื สขี าวสะอาด “ดเู หมอื นวา่ ..พวกทา่ นทงั สองจะถกู นํามายงั โลกตา่ งมติ นิ ะคะ สว่ นดฉิ ันมชี อื วา่ ไซธีเรีย คะ่ เปนเทพแหง่ ความงามหรือที พวกทา่ นเรียกขา้ วา่ เทพอโฟรไดท์ แตว่ า่ มนั เปนอดตี ไปแลว้ คะ่ ”

เธอพดู กลา่ วดว้ ยคาํ พดู และทา่ ทางทใี จดี กอ่ นจะยมิ ทดี เู ปน มติ รใหก้ บั พวกเรา ผมทยี นื มองเธออยอู่ ยา่ งงงๆกป็ ริมปากพดู เริม กบั ผหู้ ญงิ อกี คนทที าํ ทา่ พร้อมจะพดู แนะนําตวั เธอชอื มคิ าสกึ ิ ยกู นิ ะ เปนคนญปี ุนแทๆ้ แตผ่ มกลบั ฟงเธอพดู ไดอ้ ยา่ งรู้เรืองเหมอื นกบั วา่ เธอเปนคนไทยไหงงนั เธอบอกวา่ เธอ นันตายเพราะวา่ เธอถกู รถชนหลงั จากกาํ ลงั จะรีบไปทาํ งานในชว่ ง เชา้ เธอยงั บอกอกี วา่ เธอยงั ไมอ่ ยากตายเธอทาํ งานเปนพยาบาลที คอ่ ยชว่ ยเหลอื คนอนื ๆ เมอื ไดฟ้ งดงั นันแลว้ ผมกร็ ู้สกึ เสยี ดายแทนยงั ไงกไ็ มร่ ู้สิ เธอมี อาชพี ทคี อยชว่ ยเหลอื คนอนื เธอมภี าระทตี อ้ งแบกรับไมเ่ หมอื น กบั ผม ทเี ปนแคเ่ ดก็ นักศึกษาป 4 ทกี าํ ลงั จะเริมทาํ ธีสสิ และกเ็ ผลอ หลบั ไประหวา่ งดกึ กม็ าโผลอ่ ยทู่ นี ีหลายๆคนอาจจะไมร่ ู้จักผมและ เพอื นของผมกอ็ าจจะไมร่ ู้วา่ ผมเองกน็ อนตายอยใู่ นหอ้ งนัน “เอ.๋ ..ตายแลว้ ! ”ระหวา่ งทผี มกาํ ลงั คดิ ถงึ ความหลงั ของตนเอง กม็ ี นกพริ าบสขี าวบนิ มาเกาะทไี หลข่ องไซธีเรียทขี อ้ เทา้ ของนกพริ าบ มจี ดหมายทแี นบตดิ อยกู่ บั เทา้ ของมนั เธอเปดมนั หยบิ ขนึ มาอา่ น กอ่ นจะมที า่ ทที ดี ตู กใจเอาอยา่ งมาก “อะแฮ่ม..ดเู หมอื นวา่ จะมเี รืองเกดิ ขนึ นิดหน่อยนะคะ ดเู หมอื นวา่ คณุ ..ผชู้ ายทา่ นนีเหมอื นเราจะนําวญิ ญาณของทา่ นมาผดิ ตน.. เรืองของร่างกายของทา่ นนันเหมอื นจะแคน่ อนเปนเจ้าชาย นิทราอยใู่ นหอ้ งนอนของทา่ นแตว่ า่ ไมต่ อ้ งกงั วลไปนะคะ อกี ไมก่ ี ชวั โมงตอ้ งมคี นมาพบร่างกายของทา่ นแน่นอนเลยคะ่ ! “

“อยา่ พดู เหมอื นมนั เปนเรืองงา่ ยหน่อยไดไ้ หม!! ผมไมต่ ายงนั หรอ ทาํ ไมถงึ เอาวญิ ญาณของผมมาอยทู่ นี ีไดล้ ะ!! ถา้ เกดิ ทาํ แบบนีแลว้ ผมกลบั ไปไมไ่ ดข้ นึ มาจะทาํ ยงั ไงละ!! อยา่ มาพดู เหมอื นเปนเรือง งา่ ยหน่อยเลยไดไ้ หม !!” “คะ...คอื เรืองนันไมต่ อ้ งเปนหว่ งไปหรอกคะ่ ! ดฉิ ันจะตอ้ งหาวธิ ี การทที าํ ใหท้ า่ นกลบั ไปไดแ้ น่นอนเลยคะ่ !! เพยี งแคอ่ าจจะใชเ้ วลา นานกเ็ ทา่ นันเอง ตะ..แตว่ า่ ดฉิ ันเองกม็ ขี อ้ เสนอมาใหท้ า่ นเหมอื น กนั นะ” “ขอ้ เสนออะไรอกี ละ ถา้ ไร้สาระผมไมเ่ อาดว้ ยหรอกนะ” “ขา้ นันจะสง่ ทา่ นไปยงั ตา่ งโลกคะ่ เปนโลกแหง่ เวทยม์ นตท์ ี ดฉิ ัน(เคย)ปกครองอยู่ น่าสนใจไหมละคะ!” เธอพดู เรืองราวของโลกเวทยม์ นตข์ องเธอดว้ ยความตนื เตน้ ถงึ เอาจริงๆผมจะไมไ่ ดส้ นใจอะไรหรอกแตถ่ า้ การทผี มมนั ใชเ้ วลาใน การหาทางกลบั ไปโลกนัน กค็ ดิ ซะวา่ มนั เปนการขา้ มเวลาไปก็ แลว้ กนั ยกู นิ ะซังทเี งยี บมาสกั พกั กเ็ ริมปริมปากขนึ มาวา่ .. “คอื วา่ ...ฉันจะไดไ้ ปเกดิ ใหมใ่ นโลกแบบเดยี วกบั คนคนนีรึเปลา่ คะ ?” “แน่นอนคะ่ ! เราจะสง่ ทา่ นทงั สองไปยงั โลกของเวทยม์ นตแ์ หง่ นี และทา่ นทงั สองยงั มพี ลงั ตดิ ตวั ทแี ตกตา่ งกนั และยงั คงมคี วาม ทรงจําของทงั ชาตทิ แี ลว้ จนถงึ ตอนนีทพี วกทา่ นไดพ้ บกนั แมจ้ ะอยู่ คนละประเทศนีเลยละคะ”อโฟรไดทพ์ ดู ดว้ ยความมนั ใจเหมอื นกบั วา่ มนั เปนเรืองทดี สู นุกสาํ หรับเธอเลย เธอเลา่ วา่ โลกของเธอนันมี เจ้าชายที

ซุกซนและมแี ฟรีตวั น้อยทคี นทวั ไปไมส่ ามารถมองเหน็ ไดต้ อ้ ง เปนผทู้ มี พี ลงั พเิ ศษ ในโลกของเธอนันทกุ คนใหค้ วามเคารพกบั เธอเปนอยา่ งมาก คนทกุ คนบนโลกยดึ หลกั ทวี า่ “ความรักกอ่ ใหเ้ กดิ ทกุ สงิ ทกุ อยา่ ง” ซึงเปนเหตผุ ลทวี า่ ทาํ ไมทกุ คนถงึ เคารพรักเธอเชน่ นี แถมเธอยงั ทงิ ทา้ ยปริศนาไวม้ ากมายในโลกของเธอ ซึงรอ ใหเ้ ราเปนคนไปเปดเผยตอ่ หน้าผคู้ นมากมาย \"เอาละ่ ..กอ่ นทที า่ นจะไปเกดิ ใหมไ่ ปยงั ตา่ งแดนทา่ นจะไดช้ อื ใหม่ ไปดว้ ย..ขอใหท้ า่ นทงั สองจงมคี วามสขุ ในชวี ติ หลงั จากนี คะ่ ..\"เมอื พดู จบกม็ แี สดงสวา่ งอยทู่ ใี ตเ้ ทา้ ของเราทงั สอง แสงออร่าประหลาดทที งั สวยงามและอบอนุ่ ..มนั ทาํ ใหผ้ มสะ ลมื สะลอื กอ่ นจะคย่ ๆกลบั ตาลงชา้ ๆและเหมอื นกอ่ นทผี มจะหลบั เธอกเ็ หมอื นกบั พดู อะไรสกั อยา่ ง..\"สกาเลต็ และ แอส\" ภาพ สดุ ทา้ ยทผี มเหน็ คอื ..รอยยมิ ทแี สนออ่ นโยนของไซธีเรีย ---มนั ชา่ งแสนอบอนุ่ กอ่ นทผี มจะหลบั ตาและหลบั ลงในทสี ดุ ---

บทที 2 เมอื ผมตนื ขนึ มา..กไ็ มพ่ บกบั แสงอะไรเลยทกุ อยา่ งดมู ดื ไปหมด ไดย้ นิ แตเ่ สยี งคนคยุ กนั จากทไี กลๆ มนั มดื ไปหมด ไมเ่ หน็ อะไร เลยเสยี งรอบขา้ งเปนเสยี งของไกเ่ สยี งฝเทา้ ของคน ทาํ ไมกนั ..ทงั ๆทพี ยามยามลมื ตาขนึ มาแลว้ แทๆ้ แตก่ ลบั ลมื ไมข่ นึ ในเมอื ลมื ตาไมข่ นึ แบบนีกค็ งตอ้ งมแี ตล่ องจับๆคลาๆดวู า่ เราอยทู่ ไี หน ผมคอ่ ยๆคลามอื จับสงิ รอบตวั

เริมจากสงิ ทผี มกาํ ลงั นังทบั อยมู่ นั มลี กั ษณะนุ่มๆและไมแ่ ขง็ จนเกนิ ไป ผมลม้ ตวั นอนลงบนสงิ ๆนันชา้ ๆอยา่ งระมดั ระวงั นอกจากจะไมน่ ุ่มไมส่ บายแลว้ ยงั ดทู า่ วา่ จะสกปรกอกี ดว้ ย ทาํ ไมผมถงึ รู้น่ะหรอ กห็ ลงั จากทผี มลม้ ตวั นอนแลว้ กร็ ู้สกึ ถงึ ฝนุ ที ลอยตวั และลอยตวั อยบู่ นตวั ผมยงั ไงละ นีน่ะหรอ..คาํ วา่ จงมคี วาม สขุ ของ ไซธีเรียน่ะ..ตรงไหนกนั ถา้ สบายคงตอ้ งมอี าหารหรือสภาพทที ดี กี วา่ นีสิ ในขณะทผี ม กาํ ลงั ถกเถยี งดบั ตนเองในความคดิ อยนู่ ัน กไ็ ดย้ นิ ฝเทา้ จากทไี กลๆ มงุ่ ตรงมาทนี ีเหมอื นกบั วา่ จะเดนิ มาดว้ ยทา่ ทางทดี หู งดุ หงดิ พอสมควรเลยละ ทงั ฝเทา้ ที เดนิ เร็วจนผดิ จังหวะ เสยี งลมหายใจทดี นู ่าอดึ อดั กอ่ นทจี ะมาหยดุ อยตู่ รงหน้าหอ้ งประตบู านตรงหน้าและ กระชากประตเู ปดอยา่ งหงดุ หงดิ ใจกอ่ นจะปดประตเู สยี งดงั ประหนึงวา่ กลวั ใครไมไ่ ดย้ นิ วา่ ตวั เองมาหอ้ งนีไหงงนั นันแหละ ปง!!

ผมทหี นั หน้าไปตามเสยี งของประตทู ดี งั สนัน \"นี !! เจ้าหนูสกปรกของตระกลู ของ แกทาํ ใหต้ ระกลู ของเราเสอื ม เสยี ชอื เสยี ง แกรู้ไหมวา่ ..ชาวบา้ นเขาพดู เรืองของแกวา่ ยงั ไง..ห.ึ .คงจะไมร่ ู้สนิ ะเพราะแกมนั โง่ ไมร่ ู้เรืองอะไรเลยในโลก ภายนอกอะไรเลยสกั อยา่ ง..เหอะ..ไอพ่ ชี ายโง่ เปนเพราะแกความ หวงั ทงั หมดของตระกลู เลยตกมาอยทู่ ฉี ัน !! ฉันเกลยี ดแก!! \" ในขณะทคี นตรงหน้ากาํ ลงั พดู ถงึ ใครบางคนทเี รียกวา่ พชี าย ดว้ ยความจงเกลยี ดจงชงั อย.ู่ .ผมไมเ่ ขา้ ใจวา่ ทาํ ไมเขาถงึ เขา้ มา หงดุ หงดิ ผมในเมอื เราไมไ่ ดเ้ ปนอะไรกนั แถมผมเองกไ็ มม่ ญี าตพิ นี ้องคนไหนทตี ามมาในโลกนีดว้ ยซา แลว้ ผมเปนใครในโลกนีละ ทาํ ไมถงึ โดนเกลยี ด แลว้ ทาํ ไมถงึ อยใู่ น ทที สี กปรกทมี แี ตฝ่ นุ และ..ทาํ ไมถงึ พดู ชอื ตระกลู เอมเบอร์ออกมา \"คะ..คณุ เปนใครกนั \" \"หา๊ า..นีโดนผลกั ตกบนั ไดจนสมองเพยี นไปแลว้ รึไง ? แตช่ า่ งเถอะ คนอยา่ งแกมนั ไมม่ อี ะไรใหน้ ่าใสใ่ จนีนา\" หลงั จากทเี ดก็ ผชู้ ายคนนันเดนิ ออกจากประตบู านนันไปใผมก็ ไดย้ นิ เสยี งผหู้ ญงิ ขาํ ไลต่ ามและออกไปพร้อมๆกบั เดก็ คนนัน น่า สงสยั จังวา่ ทาํ ไมถงึ เกลยี ดกนั ขนาดนัน ครอบครัวนีคงเปน ครอบครัวทรี ารวยแน่ๆเลยฟงจากชอื ตระกลู และยงั เหมอื นมี เมด..เมดในชวี ติ จริง

เอ!๋ ! น่าสนใจสดุ ๆนีเรา ขา้ มมายงั ตา่ งมติ แิ ลว้ หรอ แลว้ เราอยทู่ ไี หน ละ เรามาอาศัยร่างกายของใครกนั เราไดอ้ ยคู่ รอบครัวทรี ารวยเรา เปนใครกนั ละ นีมนั ชวี ติ ตา่ งจากในโลกปจจุบนั สดุ ๆเลยนีนา ขอบคณุ นะพระเจ้าทาํ ใหผ้ มไดม้ ชี วี ติ ทดี ขี นาดนี แตพ่ อนึกกลบั ไป แลว้ ถา้ เราเปนลกู ของครอบครัวนันจริงๆทาํ ไมหอ้ งของเราถงึ สกปรกแบบนีกนั ละ่ หรือวา่ นีคอื คกุ แลว้ เราทาํ อะไรผดิ อยา่ งงนั หรอ เดก็ ร่างนีตอ้ ง ไปฆา่ ใครมาแน่ๆเลย ในขณะทผี มกาํ ลงั ครุ่นคดิ กบั สงิ รอบขา้ งสงิ แปลกใหมอ่ ยทู่ อ้ งของผมกร็ ้องขนึ มาซะเสยี งดงั จ้อกกกกกก~~~ \"อา่ าาาา..หวิ จังตงั แตม่ าทนี ียงั ไมไ่ ดก้ นิ อะไรเลยแทๆ้ เดก็ วยั กาํ ลงั โตแทๆ้ ทาํ ไมไมม่ อี าหารมาเสริ ์ฟเลยนะ” (นี…..) “คะ...ใครน่ะ!?”ผมสะดงุ้ ทนั ทที ไี ดย้ นิ เสยี งประหลาด เสยี งใครกนั แลว้ ทาํ ไมถงึ ไมไ่ ดย้ นิ เสยี งฝเทา้ อะไรเลยแตเ่ สยี งกลบั เหมอื นอยใู่ กล้ มากๆ

ผมพยายามหนั ซ้ายขวาหาตน้ ตอของเสยี งกอ่ นจะรีบลกุ ขนึ จากเตยี งแขง็ และสะดงุ้ กบั วตั ถชุ นิ ใหญต่ รงหน้าอยา่ งจัง ทะ..ทนี ี คอื หอ้ งอะไรกนั เกบ็ ของหรอ แลว้ ใครคยุ กบั ผมน่ะ ผงี นั หรอ !! (หา๊ าา ผงี นั เหรอ..เพงิ เคยมคี นเรียกเราอยา่ งงนั ครังแรกเลยนะ หหึ .ึ .) “เอ.๋ .คณุ เปนใครน่ะ คณุ ไมใ่ ชผ่ หี รอ ตะ..แตผ่ มไมร่ ู้สกึ ถงึ ใครสกั คน ทอี ยใู่ กลๆ้ เลย” (จะไมไ่ ดย้ นิ กไ็ มแ่ ปลกหรอกนะ กเ็ ราเขา้ มาอยใู่ นหวั ของเจ้านีนา เจ้าน่ะ..คงจะเปนคนทที า่ นแมข่ องเราฝากไวช้ วั คราวสนิ ะ ยายแก นัน...มนั อะไรกนั ) ทา่ นแมท่ เี ดก็ คนนันพดู คงหมายถงึ ไซธีเรียสนิ ะ งนั เดก็ คนนีกค็ ง เปนรุ่นลกู ของเธอสนิ ะตอนนีในหวั ของผมมนั ตกี นั ไปหมดแลว้

อยๆู่ กต็ นื มาแถมตากล็ มื ไมข่ นึ โดนคาํ พดู บลู ลใี สโ่ ดยน้อง ชายโดนตวั เอง (?)ไมร่ ู้พดู อดั เขา้ หวั ของตวั เอง ถา้ มคี นมาเหน็ ผมจริงๆคงคดิ วา่ ผมคงบา้ แน่ๆเลย ตะ..แตก่ ว็ า่ แหละนะคยุ กบั อะไรไมร่ ู้คนเดยี ว ถา้ เปนโลกนัน คงโดนมองวา่ ประหลาดแน่ๆ (เจ้าน่ะ...ชวี ติ ในร่างนีชา่ งเวทนาเสยี จริง) “ผมน่าเวทนาหยงั งนั หรอ..กค็ งจะจริงละนะ ตนื มากล็ มื ตาไมไ่ ด้ แถมยงั เหมอื นจะอยใู่ นหอ้ งเกา่ ๆสกปรกหอ้ งหนึง โดนดา่ วา่ ทงั ๆ ทไี มร่ ู้อโี นอแี นอะไร นีคณุ เทวดา..ชว่ ยบอกทสี ผิ มถกู สง่ มาไดย้ งั ไงกนั แน่ ผม น่ะ..แคห่ ลบั จากโลกเดมิ แคน่ ัน ไมไ่ ดม้ คี วามเครียดอะไรดว้ ย ทาํ ไมผมถงึ มาอยใู่ นร่างนีละ่ แลว้ เดก็ คนนีคอื ใครกนั ” (เราบอกไมไ่ ดห้ รอกนะ นอกเหนือจากคาํ สงั ทา่ นแมแ่ ลว้ เราทาํ อะไรไมไ่ ด้ ตอนนีน่ะเรากแ็ คร่ ่างจําแลงเลก็ ๆเทา่ นันแหละ “จําแลง ? ผมไมไ่ ดค้ ยุ กบั คณุ ตอ่ หน้าอยา่ งงนั หรอ ?” (เปลา่ เลย ร่างจําแลงของขา้ เปนแคส่ ตั วเ์ ลก็ ๆเทา่ นัน และขา้ สามารถมองเหน็ เจ้าจากทไี กลๆไดผ้ า่ นร่างจําแลงนี ลองยนื มอื ออกมาสิ )

หลงั จากสนิ คาํ พดู ของทา่ นเทพผมกย็ นื มอื ออกมาและ เหมอื นสมั ผสั ไดถ้ งึ อะไรทอี บอนุ่ เหมอื นกบั อนุ่ ไอรักของใคร สกั คนหนึง สมั ผสั อบอนุ่ ในมอื คอ่ ยๆจางหายไปชา้ ๆ จากปลายนิว ของผมชา้ ๆ แคเ่ พยี งสมั ผสั จากสงิ ทมี องไมเ่ หน็ ทาํ ใหค้ ดิ ถงึ ไออนุ่ ของ คนเปนแม่ เพอื นฝงู ทจี ะไมไ่ ดเ้ จอกนั อกี ตาทมี องไมเ่ หน็ คอ่ ยๆมนี าไหลออกมาจากตาคนู่ ันผา่ นผา้ ปดตา อบอนุ่ อะไร แบบนี.. ทาํ ไมผมถงึ ตอ้ งมาเจอเรืองแบบนี..ตายทงั ๆทยี งั ไมไ่ ด้ กลา่ วลาใครเลยสกั คนหนึง แคค่ ดิ วา่ ทงั หมดนีเปนความจริง ผมทไี ดต้ ายไปจากโลกนันแลว้ .. (ร้องไหเ้ ปนเดก็ ไปไดน้ ะเจ้าน่ะ กบั อแี คม่ าเกดิ เปนคนตา่ ง โลกนีมนั หนักหนาขนาดนันเลยรึยงั ไงกนั ) “ฮึก..ผมกแ็ คค่ ดิ ถงึ คณุ แม่ แคค่ ดิ วา่ จะไมไ่ ดเ้ จอทกุ คนอกี แลว้ จะจากทกุ คนไปตลอดกาลจะไมม่ ที างไดก้ ลบั ไป แน่นอน..แลว้ มนั กเ็ กดิ กลวั ขนึ มา..” (เฮ้ออออ..ชา่ งน่าเวทนาเสยี จริง เลกิ เศร้าเสยี ในโลกนีเจ้าได้ รับการคมุ้ ครองจากเทพทใี หญท่ สี ดุ ทนี ี ชวี ติ ทนี ีของเจ้าจะ ตอ้ งไมเ่ ปนอนั ตรายอนั ใด ขา้ สญั ญา)

“ขอบคณุ ครับ..”ผมรีบเชด็ นาตาทไี หลอาบแกม้ ของตวั เองพร้อม กบั ยมิ ใหส้ งิ ทมี องไมเ่ หน็ ดา้ นหน้าของผม ถงึ ผมจะมองไมเ่ หน็ กต็ ามแตร่ ู้สกึ อยกู่ บั เดก็ คนนีแลว้ มคี วามสขุ จัง.. อบอนุ่ แมเ้ สยี งของเธอจะดเู หวยี งแตผ่ มกร็ ู้สกึ ไดถ้ งึ นาเสยี ง ของเธอทพี ยายามทจี ะปลอบผมอย.ู่ ..



บทที 3 วนั เวลาผา่ นไป 2 วนั ผมเขา้ แตเ่ กบ็ ตวั อยแู่ ตใ่ นหอ้ งและคอ่ ย ทาํ ความสะอาดออกทรี กและสกปรกจนหมด ไมเ่ คยคดิ เลยวา่ แคท่ าํ ความสะอาดธรรมดาทาํ ใหเ้ หนือย ขนาดนี และในแตล่ ะวนั กม็ นี ้องชายมาคอยขดั ความสขุ ในการ ทาํ สะอาดของผมไมห่ ยดุ เชา้ สาย บา่ ย เยน็ เลยแตล่ ะวนั ก็ แกลง้ ไมซ่ ากนั เลยเอานาในถงั ทเี ราใชถ้ พู นื มาราดใสห่ วั บา้ งละ ผลกั ใหก้ ารลม้ บา้ งละ

สงั ใหค้ นใชเ้ ผาเสอื เราบา้ งละ แตว่ า่ หลงั จากแกลง้ เสร็จ ทกุ ครังกจ็ ะมที า่ นเทพชว่ ยเสกของใหมม่ าใหต้ ลอด แตเ่ พราะ ผมไมอ่ ยากใหค้ วามแตกเลยขอใหเ้ สกแคเ่ สอื ผา้ เกา่ ๆเพอื ไมใ่ ห้ ผดิ สงั เกต แถมทา่ นเทพของเสกอาหารมาใหผ้ มกนิ ทกุ มอื เลย จาก ร่างกายทที งั มองไมเ่ หน็ และซูบผอมกก็ ลบั มาแขง็ แรงดี ทา่ น เทพของผมนันชอื “อโฟร์ไดซ์” เธอเลา่ วา่ ในครังอดตี ในโลกใบนีมที กุ สงิ เกดิ มาจาก ความรักเพราะในครังอดตี ชาตเิ ทพแหง่ ความรักเปนจุดกาํ เนิด ของทกุ อยา่ งและคอ่ ยใหก้ าํ เนิดธาตแุ ละเทพแหง่ ไฟ นา ลม และ ดนิ และมธี าตทุ พี เิ ศษทเี ทพทกุ องคย์ กยอ่ งใหเ้ ปนธาตทุ ี แขง็ แกร่งคอื ความรัก และ แสง แตท่ วา่ ..เทพแหง่ ความรักได้ สละตวั ออกจากการสง่ มอบพลงั ใหแ้ กมนุษยจ์ นทาํ ใหธ้ าตทุ ี แขง็ แกร่งทสี ดุ ตกเปนของพลงั แหง่ แสง แตท่ วา่ การทจี ะไดพ้ ลงั แหง่ แสงนันจะตอ้ งไดร้ ับการ ยอมรับจากเทพแหง่ แสง อรี อส แตเ่ ขากลบั ไมถ่ กู ใจเดก็ คน ไหนสกั คนมาเปนเวลา 1,000 ป ทาํ ใหจ้ นถงึ ตอนนีเดก็ แหง่ แสงเปนเพยี งตาํ นานในหนังสอื และในปจจุบนั จึงมแี ค่ 4 ธาตุ หลกั คอื ...

ธาตไุ ฟ สว่ นใหญค่ นทจี ะมธี าตไุ ฟไดต้ อ้ งเปนเชอื พระวงศ์เทา่ นัน เพราะถอื วา่ เปนธาตทุ แี ขง็ แกร่งทสี ดุ ในปจจุบนั คนทมี ธี าตไุ ฟแต่ กาํ เนิดจะมคี วามสามรถตดิ ตวั มาตงั แตเ่ กดิ คอื การใชด้ าบได้ แขง็ แกร่ง และมสี ตปิ ญญาชนั เลศิ ทสี ง่ ตอ่ มายงั รุ่นสรู่ ุ่น ธาตทุ เี หมาะแก ธาตไุ ฟมากทสี ดุ คอื ธาตนุ า เพราะไฟทแี ขง็ แกร่งจะถกู สยบดว้ ยนาทนี ิงและเยน็ และยงั มคี วามเชอื อกี วา่ เพราะตอ้ งการเชอื ทแี ขง็ แรงเลยพยายาม หาธาตทุ ดี แู พท้ างกบั ธาตไุ ฟ คนทเี ปนราชนิ ิจึงตอ้ งเปนธาตนุ า ธาตทุ คี มุ้ ครองธาตคุ อื เฮฟเฟตสั ธาตนุ า ธาตนุ าคนทจี ะมธี าตนุ ีสว่ นใหญจ่ ะเปนขนุ นางทวั ไปและ ยนั ไปถงึ สามญั ชนผทู้ มี คี วามสามารถพเิ ศษในการเปนหมอเพอื ดู การไหลเวยี นของเลอื ดในร่างกายได้ เปนธาตแุ หง่ การรักษา และ ยงั เปนตวั แทนแหง่ ธาตขุ องราชนิ ีของอาณาจักรนี คนในประเทศนีมกั ยกยอ่ งคนทมี ธี าตนุ ีรองลงมาจาก ธาตไุ ฟ ธาตคุ มุ้ ครอง คอื โพไซดอน ธาตลุ ม ธาตแุ หง่ อสิ รภาพเปรียบเสมอื นธาตรุ องของความรักที มอี สิ ระในตวั เอง เพราะเปนเทพหน้าใหมท่ เี พงิ เกดิ ไดไ้ มน่ านเลย ทาํ ใหม้ เี ปรียบซะเหมอื นตวั แทนเทพอไฟร์ไดทใ์ หอ้ ดตี สามญั ชนทวั ไป ขนุ นางและทาสสามารถมธี าตคุ รอบครองธาตุ นีได้ ธาตแุ หง่ อสิ รภาพเสยี งดนตรี นักดนตรีสว่ นใหญม่ กั จะมธี าตุ ลมเปนตวั บงบอกถงึ ความมอี สิ ระ ความคดิ ทเี พอร์เฟค เปนธาตทุ ี ไมม่ อี ะไรมาหยดุ ยงั ได้ เทพทคี มุ้ ครอง คอื พลเี อเดส

ธาตสุ ดุ ทา้ ย ธาตดุ นิ ธาตทุ สี ามญั ชนและธาตแุ ละคนที ทาํ งานกอ่ สร้างและชา่ งตเี หลก็ เปนกนั เยอะ บคุ คลทไี ดค้ รอบ ครองธาตนุ ีจะมคี วามสามารถทรี ู้ไดถ้ งึ หนิ แร่ตา่ งๆ และ ร่างกายทแี ขง็ แรง และธาตนุ ียงั เปนธาตแุ หง่ ความมนั คงแขง็ แรงและเทยี ง ธรรม คนทไี ดร้ ับธาตนุ ีจะเปนชา่ งตเี หลก็ ไมก่ ท็ นายความ อาชพี ทตี อ้ งมกี ารตดั สนิ ทเี ทยี งธรรมและยตุ ธิ รรมเปรียบ เสมอื นตาชงั เทพทคี มุ้ ครอง คอื เนเมซิส และสดุ ทา้ ย ผทู้ เี กดิ มาไมม่ ธี าตุ เรียกไดว้ า่ เปน ขยะ ของโลก แหง่ นีทาํ อะไรไมไ่ ดน้ อกจากเปนลกู น้องของคนทวั ไปอกี ที บางทกี โ็ ดนเอาไปขายเปนทาสในตลาดมดื จะถกู นําไป ฆา่ หรือนําไปทารุณกแ็ ลว้ แตเ่ จ้านายทซี ือไป... และดเู หมอื นของตระกลู ของผมกค็ อื นาผสมกบั ดนิ เพราะ ตระกลู ของผมเหมอื นจะอาชพี ทเี รียกวา่ ผสู้ อ่ งเหน็ โชค ชะตา..ออื อออ..ขอเรียกวา่ หมอดู กแ็ ลว้ กนั นะ ซึงทาํ หน้าทที าํ นายโชคชะตาของผคู้ น หมอดใู นโลกนีถอื วา่ เปนอาชพี ทศี ักดสิ ทิ ธิรองลงมาจากไฟ เปนคนทคี อยทาํ นายถงึ อนาคตทกี าํ ลงั จะเกดิ และคาํ พพิ ากษา ของหมอดนู ันถอื วา่ เปนสงิ ทไี มม่ ใี ครขดั ได้ และดเู หมอื นวา่ หมอดรู ุ่นกอ่ นๆจะทาํ นายไวว้ า่

เดก็ แหง่ แสงไดก้ าํ เนิดออกมาแลว้ และตอนนีกาํ ลงั มอี ายุ 8 ขวบ ซึงกค็ อื .. สกาเลต็ ไดเ้ กดิ ขนึ มาแลว้ และตอนนีกาํ ลงั มชี วี ติ ทสี งบสขุ อยู่ ทไี หนสกั แหง่ ในประเทศนี ออ่ ..แลว้ กเ็ หตผุ ลทผี ลโดนน้องชายตวั เองรังเกยี จและ รังแกอยนู่ ันเพราะผมเปนเดก็ ทไี มม่ พี ลงั พเิ ศษอะไรเลยเปน ขยะของตระกลู ทแี มแ้ ตเ่ มดยงั อยสู่ งู กวา่ ตวั ผมในตอนนีซะ อกี เลย เปนเหตใุ หโ้ ดนแมก้ ระทงั เมดหวั เราะใสเ่ วลาคณุ น้องชาย แกลง้ ผม เอ.๋ ..แตว่ า่ ในเมอื สกาเลต็ เกดิ มาแลว้ และอายุ 8 ขวบ อกี 1 ปกวา่ สกาเลต็ จะเจอกบั ริชาร์ดนิ เหมอื นในหนังสอื จะเลา่ ไวว้ า่ ริชาร์ดตอนเดก็ นันซุกซนเปนอยา่ งมากในชว่ งอายุ 5 - 11 ขวบ และเทยี วไปรอบเมอื งเพอื สาํ รวจประชากรในเมอื งของตนเอง และริชาร์ดจะไดเ้ จอกบั แอสตอนชว่ งอายุ 10 - 11 ขวบ และ แอสในตอนเดก็ นันลาํ บากมาก แตว่ า่ ..หลงั งจากนันเหมอื นหนังสอื เลม่ นันจะไมไ่ ดเ้ ลา่ เพมิ เตมิ วา่ ทงั สองคนไปสนิทกนั ไดย้ งั ไง ตอนนีน่ะ...เราไมร่ ู้แมก้ ระทงั เลยวา่ เดก็ ในร่างนีชอื อะไร..อายเุ ทา่ ไร มแี คอ่ โฟร์ไดทท์ คี อยบอกเราวา่ ตอนนีกโี มง ตอนไหนกนิ ขา้ ว ตอนไหนมดื ตอนไหนเชา้ ดว้ ยตาทบี อดแบบ นี

เราจะไปทาํ อะไรได้ แคเ่ ดนิ ยงั ชนนู้นนีอยเู่ ลย แตว่ า่ !! ถา้ ยงั เปนอยแู่ บบนีเรากจ็ ะทาํ อะไรไมไ่ ดเ้ ลยน่ะสิ ตอ้ งรีบหา ทางออกจากหอ้ งนี ในหอ้ งนี..นอกจากประตทู ลี อ๊ คจากดา้ นนอกแลว้ ยงั มหี น้าตา่ งบานเลก็ ทเี ดก็ พอจะออกไปได…้ หน้าตา่ งไงละ!! “ทา่ นเทพชว่ ยผมทสี ”ิ (หมื ?) “ชว่ ยทาํ ใหผ้ ม...ไดอ้ อกไปจากหอ้ งนีทสี ”ิ (เจ้าจะออกไปไดย้ งั ไงตอนนี ฟากาํ ลงั จะมดื แลว้ นะ) “ตะ..แตว่ า่ ผมมเี รืองทตี อ้ งออกทาํ ขา้ งนอกนัน ไดโ้ ปรด เถอะนะ ทา่ นอโฟร์ไดท!์ ” (ไมไ่ ด้ เราไมอ่ ยากใหเ้ จ้าตอ้ งตกอยใู่ นอนั ตราย) “ขอร้องละครับ!”ผมกราบลงกบั พนื เพอื ขอร้องสงิ ทอี ยตู่ รง หน้า ถงึ ผมจะไมส่ ามารถมองเหน็ ไดแ้ ตก่ ร็ ู้สกึ ไดช้ ดั เลยวา่ เธอกาํ ลงั เกดิ ความลงั เลอยู่

(กะ..กไ็ ดแ้ ตถ่ า้ เจ้าไดร้ ับอนั ตรายกลบั มาเราจะไมใ่ หเ้ จ้าออกไป ขา้ งนอกจนกวา่ เจ้าจะโตเปนผใู้ หญพ่ อ) “อมื ! สญั ญาเลยละ่ ครับจะกลบั มาอยา่ งปลอดภยั เลยละ่ ” (เจ้าตอ้ งการใหข้ า้ ไปเปนเพอื นของเจ้าหรือไม)่ “ไมต่ อ้ งกไ็ ดล้ ะมงั ครับ ผมไปดว้ ยตวั เอง ขอแคท่ า่ นชว่ ยทาํ ให้ ผมออกไปจากหอ้ งนีไดก้ เ็ พยี งพอแลว้ ครับ!” (กไ็ ด)้ หลงั สนิ สดุ คาํ พดู กไ็ ดย้ นิ เสยี งดดี นิวดงั ขนึ และบรรยากาศ รอบขา้ งกต็ า่ งออกไป..ไดย้ นิ เสยี งนกเสยี ง ฝเทา้ จากรอบตวั เสยี งผคู้ นพดู คยุ กนั ทงั มคี วามสขุ และความทกุ ข์ เสยี งหยดนาที กาํ ลงั ไหลลงจากใบไม้ นีคงเปนความสามารถพเิ ศษของคนตาบอดละมงั ทไี ดย้ นิ เสยี ง รอบขา้ งทชี ดั ขนาดนีและยงั รอบรู้ไดถ้ งึ สงิ รอบขา้ งไดด้ แี มไ้ ม่ ไดม้ องกเ็ ถอะ

ขาทกี าํ ลงั สนั คอ่ ยๆกา้ วเดนิ ออกไปอยา่ งชา้ ๆ อยา่ งระแวงใน เมอื งทไี มร่ ู้จัก ถงึ เดก็ ชายตวั น้อยจะบอกวา่ ไปเองไดค้ นเดยี ว แต่ คนเปนเทพนันกลบั เปนหว่ งจึงคอยแอบมองเขาอยหู่ า่ งๆไมใ่ ห้ เขารู้ตวั “เปนเมอื งทดี เี หมอื นกนั นะ..!!!” ในขณะทกี าํ ลงั เดนิ รอบตวั เมอื งอยนู่ ันกเ็ หมอื นมเี สยี งฝเทา้ วงิ เขา้ มาหาตวั เดก็ น้อยคนนันอยา่ งรวดเร็ว เดก็ น้อยไมท่ นั ได้ ระวงั ตวั เลยโดนรวบไปอยา่ งงา่ ยดาย เดก็ น้อยกาํ ลงั ถกู อมุ้ และถกู นําพาไปทไี หนสกั ทหี นึงทเี ขา ไมร่ ู้จัก เดก็ น้อยขดั ขนื และทบุ หลงั ของคนร้ายอยา่ งไมห่ ยดุ หยอ่ น “ปลอ่ ยนะ!!! ปลอ่ ย!..คะ...ใครกไ็ ด้ ชะ -!!”ผมถกู ใครบางคนใช้ มอื ปดปากไว้ ฝเทา้ เหมอื นจะคอยๆหยดุ ลงชา้ ๆและพยายามจะ มดั มอื มดั เทา้ ของผมไวไ้ มใ่ หข้ ยบั ไปไหนได้ นะ...นีผมโดนลกั พา ตวั อยา่ งงนั หรอ พะ..เพงิ ออกมาจากหอ้ งไดไ้ มถ่ งึ 10นาที มาถงึ ก็ โดนจับไปเรียกคา่ ไถเ่ ลยหรอ พะ..พระเจ้ากาํ ลงั เลน่ ตลกกบั เรา อยแู่ น่ๆเลย ไมจ่ ริงน่า คะ...ใครกไ็ ดช้ ว่ ยดว้ ยไดโ้ ปรด

“อมื มม!! ออื ออ!!” “แรงเยอะชบิ เลยวะ่ เอามดื ตดั แขนสกั ขา้ งคงไมเ่ ปนไรหรอ กมงั ..หหึ ”ึ “อะ..อมื มมมม!!!” “แกนีมนั ..นอกจากจะเปนเดก็ ทโี ชคร้ายแลว้ นอกจากจะ ตาบอดแลว้ ดเู หมอื นจะยงั ไร้คา่ ไมม่ พี ลงั แลว้ ยงั โดนลกั พาตวั มาอกี บางทถี า้ เอาแกไปขายคงไดร้ าคาดแี น่ๆเลย เพราะมขี นุ นาง บางคนทชี อบของแปลกอย.ู่ ..บางทเี ดก็ ตาบอดอาจจะเร้าใจดี กไ็ ดน้ ะ ถงึ จะน่าเสยี ดายทหี น้าสวยกเ็ ถอะ ฮ่าๆ ๆ” “ไอพ้ วกสวะเอย่ !!” เสยี งเดก็ คนหนึงทตี ะโกนออกมาและ เหมอื นจะวงิ เขา้ มาตอ่ สกู้ บั ผใู้ หญท่ กี าํ ลงั คร่อมตวั ของผมอยู่ ถงึ ผมจะไมร่ ู้วา่ เกดิ อะไรขนึ แตเ่ หมอื นจะมขี องใหญก่ ระแทก เขา้ กบั กลอ่ งแถวนันจนแตกดงั สนันไปทวั แถวนันจนทกุ คน รอบขา้ งตนื ตระหนกกนั “รีบลกุ ขนึ มาสิ เอา้ !!”ขนาดทผี มยงั ตงั ตวั ไมท่ นั กโ็ ดนมอื ของ ใครสกั คนฉุดขนึ ใหร้ ีบวงิ หนีจากผชู้ ายคนนันทกี าํ ลงั ไมไ่ ดส้ ตดิ ี ดว้ ยฝเทา้ ของอกี คนทเี ร็วกวา่ ผมทาํ ใหผ้ มทมี องไมเ่ หน็ เปนทนุ เดมิ อยแู่ ลว้ สะดดุ ลงกบั พนื ตา่ งระดบั ขา้ งหน้าอยา่ งจัง

“เจ้าหนู ! “คนขา้ งหน้าผมหยดุ ฝเทา้ และรีบกลบั มาพยงุ ตวั ผมขนึ ชา้ ๆ ตวั ผมคอ่ ยๆลกุ ขนึ ชา้ ๆ ผมไดย้ นิ เสยี งหายใจของ อกี ฝายทที งั ใกลแ้ ละเร็วทงั ยงั ไดย้ นิ เสยี งหวั ใจ “ผะ..ผมไมเ่ ปนไรหร- !!”ขนาดทผี มกาํ ลงั พดู อยกู่ ม็ มี อื เลก็ มา ปดทปี ากผมอยา่ งเร็ว “ช…ู่ ”เดก็ คนนันรีบเอามอื ปดปากผมพร้อมกบั ขยบั ร่างกาย เขา้ มาใกลก้ นั อณุ หภมู ขิ องเราใกลก้ นั ดว้ ยความทผี มนันไม่ สามารถมองเหน็ อะไรไดเ้ ลย.. แตเ่ สยี งหวั ใจของเดก็ คนนันกลบั ดงั ขนึ ..ดงั ขนึ ..มากจน เหมอื นจะทะลอุ อกมาจากอกเลย.. นีเรา..กาํ ลงั โดนเดก็ กอด ซุกอกอยงู่ นั หรอ!! ทะ...ทาํ ไงดไี มร่ ู้ดว้ ยวา่ อกี ฝายเปนผหู้ ญงิ หรือผชู้ ายทาํ ไงดี !! “มาแลว้ ..”เสยี งกระซิบเบาๆทไี ดย้ นิ แคเ่ พยี งสองคนใกลๆ้ กนั ปนกบั เสยี งฝเทา้ อนั หนักหน่วงทกี าํ ลงั วงิ มาดว้ ยความเร็ว “ชิ ! หายไปไหนวะ่ แคเ่ ดก็ ตาบอดกบั เดก็ ผหู้ ญงิ โงๆ่ นัน...ทาํ แสบหนัก! “ทะ...ทาํ ไงดเี สยี งมนั เขา้ มาใกลม้ ากๆ หวงั วา่ เขา จะไมเ่ หน็ เรานะ..ทะ...ทาํ ไงดถี า้ เขาเหน็ พวกเรา เรา

ตอ้ งจบแหแ่ น่ๆ..ผมกมุ มอื ตวั เองแน่นดว้ ยความหวาดกลวั จู่ๆกม็ มี อื อนุ่ ๆมากมุ มอื ทงั สองขา้ งของผมไวเ้ บาๆอยา่ งออ่ น โยน “เหมอื นจะไปแลว้ นะ..ขอโทษทที ที าํ ใหเ้ จ้าตอ้ งกลวั ”ใน ขนาดทผี มกาํ ลงั ตกอยใู่ นภวงั คก์ บั มอื นันอยจู่ นไมไ่ ดส้ งั เกต เสยี งของฝเทา้ หนักนันไดจ้ ากไปแลว้ เราทงั สองคอ่ ยๆคลายกอดผมออกจากออ้ มกอดของเธอ และเธอพยายามจับมอื ทกี มุ ของผมไมใ่ หผ้ มตนื กลวั “ขา้ ชอื .. ระ..รีเชลล์ ยนิ ทดี ไี ดร้ ู้จัก เจ้าเองกค็ งมองไมเ่ หน็ สนิ ะวา่ เขาเปนใคร..เขาเปนพอ่ คา้ ตลาดมดื ทตี อ้ งการจะ ลกั พาตวั เดก็ น่ะ ขออภยั ดว้ ยถา้ ขา้ ทาํ ใหเ้ จ้าตอ้ งตกใจ” “ไมเ่ ปนไรครับ..คอื ..ผม..ชอื ”เราในโลกนีชอื อะไรกนั ..ไมม่ ี ใครเคยบอกเลยนีส.ิ .ทาํ ยงั ไงด.ี .ไซธีเรียเคยบอกวา่ เราชอื แอสรึเปลา่ นะ.. “เจ้าไมเ่ ปนไรนะ ?” “คะ...คอื ผมชอื แอส ขอรับ! ฝะ...ฝากตวั ดว้ ย! ตะ..ตอ้ งให้ เดก็ ผหู้ ญงิ แบบคณุ ทา่ น มะ..มาดแู ลมาปกปองมนั คอ่ นขา้ ง หน้าอายมากๆเลย ขะ...ขอโทษดว้ ยครับ! “ จะทาํ ยงั ไงดไี มร่ ู้ จะเริมจากตรงไหนดี



หน้ากไ็ มเ่ คยเหน็ แถมออกมาเจอผคู้ นครังแรกกเ็ กดิ เรืองทนั ที เลย แถมยงั ใหเ้ ดก็ ผหู้ ญงิ ทไี หนไมร่ ู้มาชว่ ยจากโจรลกั พาตวั อกี ดว้ ย ละ...แลว้ เวลาคนเขาพดู กนั เขาตอ้ งคยุ กนั ยงั ไงกบั คนทเี พงิ เจอน่ะ พดู แบบนีดแี ลว้ รึเปลา่ นะ ?? ทะ...ทาํ ยงั ไงดกี ลวั เขา เขา้ ใจผดิ จัง “ผหู้ ญงิ งนั หรอ..ห.ึ .ฮ่าๆ ๆ” “เอ.๋ .?” “เปลา่ ๆ เจ้าตลกดนี ะ..เจ้าน่ะไมต่ อ้ งขอบคณุ เรามากกไ็ ดใ้ นเมอื เจ้าตาบอดนีนา เปนกฏของเมอื งแหง่ นี..ผทู้ แี ขง็ แกร่งกวา่ ยอ่ ม ตอ้ งชว่ ยเหลอื ผอู้ อ่ นแอ เพราะฉะนันแลว้ เจ้าน่ะไมต่ อ้ งกงั วลไป หรอก เจ้าหนู..” คนตรงหน้าพลา่ มสอนผมดว้ ยนาเสยี งออ่ นโยนและดเู ปน มติ ร..เธอเปนใครกนั เธอปกปองผมอยา่ งสดุ ความสามารถของ เธอแมว้ า่ เธอจะดอู ายนุ ้อยกวา่ ผมในโลกทผี มเคยอยกู่ ็ เถอะ..“คะ...คอื วา่ ! ขะ..ขา้ น่ะ..ต-้ ” “คณุ หนูริเชลลข์ อรับ”ในขณะทผี มกาํ ลงั จะเปดปากพดู ในสงิ ที จะตอบแทนเดก็ สาวคนนันกม็ เี สยี งชายวยั กลางคนแทรกเขา้ มา โดยทผี มไมร่ ู้ตวั ไมไ่ ดย้ นิ แมก้ ระทงั เสยี งฝเทา้ ของเขาเลยดว้ ย ซา เขามาจากไหนน่ะ

“เซบาสเตยี นงนั หรอ..พาเขากลบั ไปทบี า้ นของเขาทสี ิ เดก็ พกิ าร ตาบอดไมค่ วรมาอยใู่ นทที นี ่ากลวั เชน่ นี” “ขอรับทา่ นหญงิ ”หลงั จากพดู จบเซบาสเตยี นกเ็ ดนิ ตรงมาทผี ม พร้อมกบั อมุ้ ผมดว้ ยทา่ เจ้าหญงิ เดนิ และเดนิ ออกจากเหตกุ ารณ์ตรง นัน มะ...ไมน่ ะยงั ไมไ่ ดพ้ ดู สงิ ทอี ยากพดู เลยเดก็ คนนันจะไดร้ ับบาด เจ็บรึเปลา่ นะ ในโลกอดตี เหมอื นบอกวา่ ถา้ เดก็ ผหู้ ญงิ ไดร้ ับพาด เจ็บหรือเปนรอยแผลเปนกอ่ นจะไดร้ ับการสมรสจะถอื วา่ เปนสนิ คา้ ไร้คา่ ซะดว้ ย!! ระ..เราทาํ ใหน้ างบาดเจ็บรึเปลา่ ถะ..ถา้ นางขายไม่ ออกเพราะเราละ!! “ระ..รีเชลล์ ถะ...ถา้ เธอมรี อยแผลเปนตรงไหนทเี กดิ จากการชว่ ย ผมละก!็ ! ..ผะ..ผมจะยอมแตง่ งานกบั เธอเพอื ชดใชส้ งิ ทเี กดิ ขนึ วนั นี เอง คะ..คณุ เปนผมู้ พี ระคณุ สาํ หรับผมนะขอรับ!! ”ผมพยายาม ตะโกนออกไปอยา่ งสดุ เสยี งเพอื ใหค้ นทหี า่ งออกไปไดย้ นิ ถงึ แมไ้ มร่ ู้วา่ หน้าตาของเธอเปนยงั ไง จะยมิ หรือจะทาํ หน้าทดี ใี จ ยงั ไงกนั แน่แตว่ า่ ถา้ เกดิ เธฮมรี อยขดี ขว่ นเพราะตวั ผมละกผ็ มยนิ ดที ี จะรับผดิ ชอบทงั ชวี ติ เพอื เธอเลย

บทที 4 เมอื วานสดุ ทา้ ยแลว้ กก็ ลบั บา้ นมาโดยไมม่ อี ะไรเกดิ ขนึ แมว้ า่ ตอน กลบั มาจะโดนอไฟร์ไดทบ์ น่ เยอะจนจําไมไ่ ดก้ เ็ ถอะ กลบั มากย็ งั คง โดนน้องชายตวั เองบลู ลอี ยดู่ เี ปนแอสนีมนั เหนือยจริงๆเลยนะ หรือเปนเพราะวา่ ผมดอื รันเองกนั นะ ถงึ ไดเ้ กดิ เรืองถงึ ขนาดนัน ตงั แตเ่ มอื คนื ผมกเ็ อาแตเ่ ฝานึกถงึ วา่ หน้าตาของรีเชลลจ์ ะเปน ประมาณไหนกนั นะ..สาวผแู้ ขง็ แกร่ง หรือ สาวหวาน หรือจะเปน สาวทหี วานซ่อนเผด็ กนั นะ อาจจะเปนสาวหน้าตาหวานๆแตอ่ าจจะลยุ ๆกไ็ ดล้ ะมงั นีอาจจะ เปนขอ้ เสยี เพยี งอยา่ งเดยี วของการมองไมเ่ หน็ ละมงั

(นีเจ้า..เมอื วานทาํ ไมถงึ ไดห้ น้าสมเพชแบบนันน่ะ) “เอ๋ !?” (เราเพงิ ละสายตาเจ้าไปไมก่ วี เิ อง ทาํ ไมถงึ ไดโ้ ดนจับเอางา่ ยๆแบบ นันกนั เลา่ !) “ผมเองกไ็ มร่ ู้เหมอื นกนั อาจจะเพราะวา่ ผมเปนเดก็ ตาบอดละ มงั ..อาจจะถกู ใจพวกเศรษฐีแปลกๆ” อโฟร์ไดทเ์ ธอดดุ ว้ ยความเปนหวงั แตว่ า่ จะหวงั กไ็ มแ่ ปลกหรอก นะ เดก็ ตาบอด..กบั การทอ่ งเมอื งนอกหอ้ งสเี หลยี มแคบๆนี แตน่ ีมนั ชะตากรรมอะไรกนั เนียะ..เรียกวา่ ตกอบั สดุ ๆเลยไมใ่ ชห่ รอ (ไมร่ ู้ละ..การออกไปขา้ งนอกของเจ้าจะตอ้ งโดนลงโทษหา้ มออกไป จากหอ้ งนีเปนเวลา 1 อาทติ ยเ์ พอื ความปลอดภยั ของตวั เจ้าเอง) “อะ...เอ!๋ ! แตว่ า่ แบบนีมนั ไมย่ ตุ ธิ รรมเลยนะครับ ผมยงั ไมไ่ ดท้ าํ อะไรเลยดว้ ยซาแคอ่ อกมาจากตกึ แถวนันเองออกมากโ็ ดนใครไมร่ ู้ ลกั พาตวั เลยนะ! “

(ไมไ่ ด!้ เจ้าเปนคนทที า่ นแมข่ องขา้ กาํ ชบั มาหนักหนาวา่ ใหด้ แู ล เจ้าอยา่ งด!ี ) “ตะ..แตว่ า่ ..ผะ..ผมน่ะ ตอ้ งไปขอบคณุ กลุ สตรีทา่ นนันไมก่ อ็ ยาก ทาํ อะไรสกั อยา่ ง เขาอตุ สา่ ชว่ ยผมทงั ที เปนผชู้ ายแทๆ้ แตก่ ลบั ให้ กลุ สตรีทา่ นนันมาปกปองแบบนีเสยี ความเปนชายหมด! “ (กลุ สตรีอยา่ งงนั หรอ.. เอาไวห้ ลงั จากการลงโทษจบกไ็ ดน้ ิ) “อะ...อา่ าาานันสนิ ะครับ…”ผมกม้ หน้าหงอยอยา่ งหาขอ้ แกต้ า่ ง ไมไ่ ด้ กจ็ ริงแหละนะการขอบคณุ จะขอบคณุ เมอื ไรกไ็ ดแ้ ตว่ า่ ..ยงั ไงกอ็ ยากเจอใหไ้ ดแ้ มว้ า่ จะไมร่ ู้จักหน้ากเ็ ถอะ ไมร่ ู้วา่ ทาํ ไม.. ทงั ๆทมี องไมเ่ หน็ แทๆ้ แตก่ ลบั ไดท้ กั ษะการพดู กบั คนแปลกหน้า เพมิ ขนึ มานิดนึง..อาจจะเพราะวา่ เราไมต่ อ้ งมองตาคนอนื ไมต่ อ้ ง แคร์สายตาใครกไ็ ดล้ ะมงั .. ปง!!!!

“แก!! บงั อาจหนีไปเทยี วอยา่ งงนั หรือ ”เสยี งประตดู งั สนันขนึ พร้อมกบั มเี สยี งหญงิ วยั กลางคนพดู ขนึ มาดว้ ยนาเสยี งทโี กรธกริว ดเู หมอื นวา่ เธอกาํ ลงั เลอื ดขนึ หน้า เสยี งของผหู้ ญงิ คนนันทพี ดู ดว้ ย ทา่ ทางทไี มส่ ภุ าพใสน่ ันคอื แมข่ องผม ในโลกใบนี “แกนีมนั ตวั ประหลาดจริงๆ ทงั ตาบอดและไมม่ พี ลงั อะไรสกั อยา่ ง...แถมยงั เปนบา้ ไปดว้ ย ถงึ ไดค้ ยุ คนเดยี วกะมงั ..ห”ึ “แถมยงั ..ฝาฝนกฏทฉี ันวางไวแ้ ตแ่ รก..แกจะตอ้ งไดร้ ับการ ลงโทษ!! ใหม้ นั อดอาหารไป 3 วนั !! และขอสงั หา้ มหา้ มไปไหน อกี !! ” หลงั จากพดู จบหลอ่ นกเ็ ดนิ ออกไปทางหอ้ งผมพร้อมกบั มเี สยี ง เมดหวั เราะผมดว้ ยความสะใจทไี มต่ อ้ งมาคอยใหอ้ าหารคนพกิ าร แบบผม..แตท่ าํ ไม..รู้สกึ สงสารตวั ละครนีจังนะ เขาเปนใครสกั คน หรอทโี ชตะชากาํ หนดมาใหโ้ ดนรังเกยี จ โดนรังแกแบบนี (มนุษยน์ ีน่ารังเกยี จจริงๆ..แคไ่ มม่ พี ลงั กถ็ งึ กบั โดนมองวา่ เปนขยะ เลยงนั หรอ..) “ในโลกนีน่ะ..คงจะเปนอยา่ งงนั จริงแตว่ า่ ..ในโลกของผมน่ะ ทกุ คนลว้ นไมม่ พี ลงั วเิ ศษอะไรทงั นัน มแี ตส่ ถานะ และการเลยี งดทู ี ตา่ งกนั แคน่ ัน แตว่ า่ พอมาคดิ ดแู ลว้ กแ็ ถบไมต่ า่ งจากทนี ีเทา่ ไร…”

(งนั หรอ..งนั เจ้ากม็ คี วามอดทนดนี ะ ทที นมาไดแ้ คก่ บั ไมก่ วี นั ที ผา่ นมาน่ะ..) มนั อาจจะเปนความคดิ ทเี หน็ แกต่ วั ของผมกไ็ ดน้ ะ แตว่ า่ อยาก มองเหน็ โลกกวา้ งขนึ ..อยากเหน็ ใบหน้าของคนทนี ี อยากรู้วา่ โลกแบบนีเปนยงั ไง.. (นี..เจ้าน่ะ..อยากมองเหน็ ไหม ?) “เอ.๋ .?”เหมอื นกบั วา่ อโฟร์ไดทส์ ามารถไดย้ นิ เสยี งในใจของผม ไดย้ งั ไงยงั งนั เลย ผมกนั ไปตามตน้ เสยี งทไี ดย้ นิ และไดแ้ ตน่ ังงง กบั สงิ ทอี กี ฝายพดู ขนึ มา “ผะ...ผมสามารถกลบั มามองเหน็ ไดอ้ ยา่ งงนั หรอครับ!!?” (ไดส้ ิ อยา่ ลมื นะวา่ เราเปนใคร เราเปนลกู ของเทพทแี ขง็ แกร่ง ทสี ดุ เลยนะ แลว้ กส็ งิ ทเี จ้าคดิ น่ะ..เราไดย้ นิ มนั ทงั หมดนันแหละ) งนี ีเอง..เธอไดย้ นิ จริงๆดว้ ยสนิ ะ “ถะ...ถา้ ผมทาํ แลว้ ผมจะตอ้ งใชอ้ ะไรบา้ งครับ..”ผมรวบรวม ความกลา้ ในการถามเธอ ถงึ แมว้ า่ จะกลวั ทจี ะตอ้ งแลกกบั อะไร บางอยา่ ง กะ..กลวั จนมอื เปยกเลยละ น่ากลวั กลวั กลวั !!

(หหึ .ึ .ไมจ่ ําเปนตอ้ งกลวั ขนาดนันหรอกน่า ขอแลกเปลยี น นัน..อาจจะถงึ ชวี ติ กไ็ ดน้ ้าาาา~~~) อกึ !! วา่ แลว้ การแลกเปลยี นทไี มธ่ รรมดานีมนั น่ากลวั เกนิ ไป แลว้ !! ถงึ แมว้ า่ จะเปนขอเสนอทนี ่าสนใจ ตะ...แตว่ า่ คณุ แมเ่ คยบอกไวว้ า่ อยา่ ตอบรับขอ้ เสนอของคนแปลก หน้า แลว้ ..อโฟร์ไดทน์ ่ะ เปนคนทชี ว่ ยเราทกุ สงิ พะ..เพราะฉะนัน แลว้ คงไมใ่ หค้ น ปะ...แปลกหน้าสนิ ะ ชะ...ใชส่ นิ ะฮะ คณุ แม่ ! “งะ..งนั ...รบกวนชว่ ยทาํ ให.้ .ตวั ผมในโลกนีกลบั มามองเหน็ ดว้ ย ครับ ขอร้องละ!!”ผมกม้ หวั เพอื ขอความกรุณาจากอกี ฝาย แมว้ า่ ในใจนันจะกลวั แคไ่ หนแตว่ า่ ... อโฟร์ไดทก์ เ็ ปนคนสนิทตงั แตผ่ มมาโลกนี เพราะงนั ..ตอ่ ให้ โดนจัดแขนตดั ขากไ็ มเ่ ปนไรหรอก !!! -----------------------------------------------------

บทที 5 (โหว่ ..กลา้ รับขอ้ แลกเปลยี นทไี มร่ ู้วา่ จะแลกกบั อะไรเลยเนียะนะ แปลกคนเสยี จริง) “คอื ถา้ มนั สามารถทาํ ใหก้ ลบั มาสามารถมองเหน็ ได.้ ..ไมว่ า่ อะไร ผมกย็ อม ผะ..ผมน่ะอยากมองเหน็ โลกใบนีในมมุ มองของผมเอง ไมใ่ ชส่ งิ ทมี ดื สนิทแบบนี” (ไดส้ .ิ .)สนิ สดุ คาํ พดู ของเธอ กไ็ ดย้ นิ เสยี งดดี นิวจากทไี หนสกั แหง่ ดงั ขนึ มา

(เจ้าลองลมื ตาดสู )ิ “ตะ..แตว่ า่ ผมมองไมเ่ หน็ แบบนีจะลมื ตาไดย้ งั ไงละครับ!!”ผมพดู เสยี ใจปนตลกกจ็ ริงนีนาผมตาบอดและกโ็ ดนผา้ ปดตาปดไวซ้ ะ แน่นอกี ดว้ ย เพอื บง่ บอกวา่ ผมนันมองอะไรไมเ่ หน็ เลยสกั นิด ทกุ วนั นีถงึ จะ ชนิ กบั การเดนิ ในหอ้ งนีแลว้ กเ็ ถอะ แตก่ ย็ งั เดนิ ชนของอยเู่ ลย (กแ็ กผ้ า้ ปดตาของเจ้าออกสิ เจ้างงั )เธอพดู ดว้ ยนาเสยี งหงดุ หงดิ ปนเอน็ ดผู มไปดว้ ย ผมไมร่ อชา้ คอ่ ยๆแกะผา้ ปดตาออกอยา่ งชา้ ๆ แสงสวา่ งจาก หน้าตา่ งคอยๆลอดมาผา่ นผา้ ปดตาของผม วนิ าทนี ันรู้สกึ ไดถ้ งึ การมองเหน็ ทไี มไ่ ดส้ มั ผสั มาเนินนานความมดื ทถี กู กลบดว้ ยความ สวา่ ง ทาํ ใหน้ าตาไหลซึมผา่ นดวงตาทงั สองขา้ งทตี า่ งสกี นั นาใสๆคอ่ ยๆไหลลงแกม้ อยา่ งชา้ ๆดว้ ยความปราบปลมื ใจ กอ่ นทรี ่างเลก็ จะรีบเชด็ นาใสๆทเี ลอะอยทู่ แี กม้ ของตนเองจนหมด เขารู้สกึ ปราบปลมื ทราบซึงกบั การมองเหน็ ในครังนีเปนอยา่ ง มาก จนไมส่ ามารถกลนั นาตาใหไ้ มอ่ ยไู่ หลได้ (ดใี จขนาดนันเลยงนั รึ กบั การมองเหน็ น่ะ..) “ออื ..ดใี จ..มากๆเลย..เพงิ ไดร้ ับของตอบแทนเปนครังแรกตงั แตไ่ ด้ มาเกดิ ทโี ลกนี ตงั แตก่ ะ..เกดิ มาไมเ่ คยไดร้ ับความกรุณาเลยไดแ้ ต่ โดนรังแก

ไมค่ ดิ วา่ เทพแหง่ ความรักจะทาํ ใหไ้ ดข้ นาดนีคดิ วา่ จะไมไ่ ดม้ อง เหน็ อกี แลว้ ..ขอบคณุ มากครับ..ผมจะชว่ ยคณุ ทกุ อยา่ งเลย แมว้ า่ คณุ จะไมข่ อใหผ้ มชว่ ยกต็ าม..” (เจ้ากเ็ วอ่ ร์ไป..คนแบบขา้ เนียะนะ จะขอใหเ้ จ้าชว่ ย..ขา้ เปนเทพ ทใี หญท่ สี ดุ ในโลกใบนีนะ..ตลกเปนบา้ ) “ผมไมเ่ ชอื หรอกเปนเทพพระเจ้ากต็ อ้ งมปี ญหาเหมอื นกนั ใช่ ไหมละ”ผมหนั ไปหาผเี สอื สชี มพทู เี ปนเหมอื นกบั ร่างจําแลงขอ งอโฟร์ไดฟ ร่างเลก็ นันคอ่ ยๆสอ่ งแสงออกมาเหมอื นเปนกอ้ นกลมๆ เหมอื นกบั โมจิสขี าวและหอ้ มรอบไปดว้ ยแสงสชี มพปู กคลมุ กอ้ น นัน กลมสชี มพนู ันคอ่ ยๆกลายร่างเปนเดก็ ผหู้ ญงิ ตวั เลก็ พร้อมทงั ทรงผมแปลกประหลาดทคี ดิ วา่ คนในยคุ นีคงไมท่ าํ กนั และยงั ใสช่ ดุ ยกู าตะสชี มพแู ดงแวกหน้าอกทาํ ใหเ้ หน็ เนินอกเลก็ ๆ ของเธอ ถงึ จะบอกวา่ เปนเทพกเ็ ถอะ!! แตอ่ ยใู่ นร่างของเดก็ และ ยงั ใสช่ ดุ ยกู าตะทเี ซ็กซีอกี แบบนีมนั ไมเ่ หมาะเลยนะ!! “เอ.๋ .แตว่ า่ ..แตง่ แบบนีกส็ วยดอี อกนีนา แถมอนั นีกย็ งั ธรรมดา นะเมอื เทยี บกบั เทพคนอนื ๆน่ะ..”มอื กม้ มองการแตง่ กายของ ตนเองและยงั คงไมเ่ ขา้ ใจกบั สงิ ทผี มกาํ ลงั ดเุ ธออยู่

“ไมร่ ู้ละ่ แตว่ า่ แบบนีมนั โปเกนิ ไปนะ ในโลกของผมน่ะ”ผมกม้ มองทา่ นเทพตอ่ หน้าของตนเองพร้อมกบั จินตนาการเลก็ ๆ น้อยๆจนหน้าของผมเริมแดงขนึ มา “หมื มมมม~~..เจ้าน่ะ..คดิ อะไรกบั ขา้ อยา่ งงนั หรออออ หน้าแดง เชยี ว..คงเปน..จินตนาการทหี นื หน้าดเู ลยส.ิ .ไหนคดิ อะไรกนั น้า าาา~”เธอทเี หน็ ทา่ ทขี องผมทหี น้าแดงขนึ มากอ็ ดแกลง้ ไมไ่ ดเ้ ธอ คอ่ ยๆคลานเขา้ มาหาผมและผมเองกร็ ีบถอยออกมาเพราะกลวั เธอจะรู้อะไรแปลกๆ เมอื ผมถอยหลงั จนสดุ หลงั ชดิ กาํ แพงเธอกข็ ยบั มบหน้าของเธอ เขา้ มาใกลๆ้ กบั หน้าของผม “ปะ...เปลา่ แบบวา่ ...ผมเองกเ็ ปนผชู้ ายเหมอื นกนั นะ..เลยคดิ วา่ ถา้ โดนหรือเหน็ อะไรแบบนีมนั กต็ อ้ งคดิ บา้ งเปนธรรมดา แหละ..เนอะ” ผมพยายามใจดสี เู้ สอื โดยการพดู สงิ ทนี ่าจะเปนไปไดม้ าก ทสี ดุ เพอื ใหอ้ กี คนยอมรับและหา่ งไปแตโ่ ดยดี แตม่ นั กลบั ไดผ้ ล ทตี รงกนั ขา้ ม “แลว้ ...เจ้าคดิ อะไรกนั ละ พอ่ หนุ่ม..”เธอคอ่ ยๆขนึ คร่อมตกั ของ ผมพร้อมกบั คอ่ ยๆขยบั ใบหน้าเรียวเขา้ มาใกลจ้ นจมกู ของเรา เริมสมั ผสั กนั เบาๆ

“คะ...คอื ..!”ผมทที าํ ทา่ ทางเกอ่ ๆกงั ๆทาํ ตวั ไมถ่ กู สบั สนวา่ จะทาํ อะไรตอ่ นัน กไ็ ดย้ นิ เสยี งเลก็ ๆตรงหน้าหลดุ ขาํ ออกมา “ฮ่าๆ ๆ เจ้าหนู เจ้านีมนั น่ารักจริงๆ ฮ่าาๆ “ร่างเลก็ ขยบั ออกจาก ตกั ของผมอยา่ งชา้ ๆและขาํ ผมดว้ ยทา่ ทางทนี ่าจะเอน็ ดผู ม*ละ มงั * “ยะ...อยา่ แกลง้ กนั แบบนีสคิ รับ!”ผมมองอกี คนทกี าํ ลงั หวั เราะ ชอบใจอยแู่ ตก่ อ็ ดนอยไมไ่ ดท้ เี ขา้ เขา้ มาแกลง้ ผมตงั แตค่ รังแรก ทเี จอหน้ากนั “กเ็ จ้ามนั น่าแกลง้ นีนา เจ้ามพี รสรรคใ์ นการโดนแกลง้ น้า าาา~~~” “ผมน่ะไมไ่ ดน้ ่าแกลง้ ซะหน่อยอา่ !” ปง! ปง! ปง! ระหวา่ งทผี มกาํ ลงั ไดย้ นิ เสยี งอกี ฝงของประตทู กี าํ ลงั ทบุ อยุ่ อยา่ งรุนแรงกท็ าํ ใหผ้ มสะดงุ้ ตนื ขนึ มาจากเรืองราวทงั หมด..นี มนั อะไรกนั ..ทาํ ไมรู้สกึ ฝนมนั เหมอื นจริงจัง เราฝนวา่ ..เราตาย หรอ แลว้ ทาํ ไมเราถงึ รู้จัก..ทกุ เทพละ..แลว้ ทาํ ไม..เราถงึ มนี าตา ไหลออกมาละ.. -----------------------------------



บทที 6 “เอ!๋ !? กะ..กลบั มาแลว้ ทาํ ไมกนั ละ!!”ผมกม้ มองทมี อื ตวั เองทมี ี หนังสอื นิยายเลม่ เดมิ อยตู่ รงหน้าและหนั มองรอบๆหอ้ งของ ตนเอง หอ้ งทรี กทคี นุ้ ตา..ผมกลบั มาแลว้ จริงๆน่ะหรอ ผมคอ่ ยๆสาํ รวจหอ้ งทกุ ซอกทกุ มมุ กเ็ หน็ วา่ เปนหอ้ งของตนเอง จริงๆ ไมอ่ ยากเชอื เลยวา่ จะกลบั มาไดเ้ ร็วขนาดนี..ผมทนี ังอยทุ่ ี ใตเ้ ตยี งดว้ ยความเหนือยจากความฝนมากมายทเี กดิ ขนึ ตดิ ตดิ ตดิ ตดิ

ผมหนั ไปตามเสยี งนา ิกาของมอื ถอื ทดี งั ขนึ มากระทนั หนั กอ่ น จะรีบหยบิ ขนึ มาดเู วลาวา่ กโี มงแลว้ แตพ่ อเหน็ เวลาขา้ งในมอื ถอื กถ็ งึ ตนื ตระหนกรีบหยบิ ขา้ วของใน การเรียนของวนั รุ้งขนึ ไปดว้ ย สาย!! สาย!! สายแลว้ !! ในใจของเดก็ หนุ่มมแี ตค่ าํ วา่ สายวนอยใู่ นหวั โดยทยี งั ไมไ่ ดเ้ กบ็ ของและตวั ทมี อมแมมตงั แตเ่ มอื คนื สองขาเลก็ รีบซอยขาวงิ ไป มหาวทิ ยาลยั ทไี มถ่ งึ เมตร เวลาทดี งั ของนา ิกาเปนสญั ญาณให้ เดก็ หนุ่มตอ้ งรีบไปเรียนใหท้ นั คาบเรียน ปง!! เสยี งประตกู ระแทกกบั กาํ แพงเสยี งดงั เปนสญั ญาณวา่ เดก็ หนุ่ม ไดม้ าทนั เวลาเขา้ คลาสอยา่ งฉิวเฉียด เขามองรอบหอ้ งทมี คี นอยู่ เตม็ หอ้ ง เขามองเหน็ เพอื นตวั เองทอี ยมู่ มุ หลงั หอ้ งและคอ่ ยๆกา้ วเดนิ เขา้ มานังขา้ งๆเทา้ ไปนังขา้ งๆเพอื นของทนี ังตดิ กนั อยู่ 2 คน “ครังนีกม็ าแบบฉิวเฉียดอกี แลว้ นะ”เมอื เจอหน้ากนั เพอื นชายทมี ี ทา่ ทางขเี ลน่ กท็ กั ขนึ มาทนั ที “อยา่ แซวมนั ดิ ฮ่าๆ “เพอื นอกี คนทเี หน็ ทา่ ทขี องเดก็ หนุ่มตงั แตเ่ ขา้ มาในหอ้ งกเ็ ริมแซวดว้ ยทนั ที

“พะ..พอดวี า่ หลบั เพลนิ ไปหน่อยน่ะ”ผมจัดผมทกี ระเซอกระเซิงให้ เขา้ รูป กอ่ นจะเริมตงั ใจเรียนนังฟงอาจารยแ์ บบเหมอื นไมม่ อี ะไร เกดิ ขนึ …. พกั เทยี ง “นี..ไมก่ นิ อะไรกนั ดลี ะ”เพอื นอกี คนถาม “อะไรกไ็ ดท้ งั นันแหละ”ผมทกี าํ ลงั จะเดนิ ออกจากหอ้ งเรียนจากคาบ กอ่ นหน้าตอบไปแบบผา่ นๆ “อะไรกไ็ ดอ้ กี แลว้ หรอวะ ชวี ติ มแี ตอ่ ะไรกไ็ ด- เหย้ !!!” ในขณะที เพอื นอกี คนกาํ ลงั จะเริมบน่ ผม ร่างกายทหี นักองึ จากการเรียนของ ผมกท็ รุดลงกบั พนื ทนั ที ผมเองทที รุดลงกบั พนื และมองเหน็ เพอื นทงั สองกาํ ลงั ประคอง ผมเอาไวก้ าํ ลงั ทาํ หน้าตนื ตกใจอยา่ งมาก แตแ่ ลว้ ภาพของเพอื นทงั สองกค็ อ่ ยๆถกู ตดั ไปดว้ ยภาพสดี าํ …เสยี งทไี ดย้ นิ จากปกตกิ ค็ อ่ ยๆ เริมออู้ จี นไมไ่ ดย้ นิ ตาทงั สองขา้ งหลบั ลงชา้ ๆ..ไมไ่ หวแลว้ ..รู้สกึ หนัก จัง.. ------------------------------------

“นี !! เจ้า!! ตนื ส!ิ !”ผมทเี หมอื นหลบั ตาลงไมน่ านกค็ อ่ ยๆลมื ตาขนึ อยา่ งชา้ ๆจากทไี ดย้ นิ เสยี งเพอื นในคณะตวั เองเรียกกเ็ ปลยี นเปน เสยี งของเดก็ ผหู้ ญงิ ๆใสๆดงั ขนึ มาแทนที เสยี งนันคอ่ ยๆดงั ขนึ พร้อมกบั ดวงตาทเี ริมมองเหน็ เดก็ ผหู้ ญงิ ผมขาวตรงหน้าทชี ดั ขนึ “!!!”ผมรีบพงุ่ ตวั ขนึ มาเมอื เหน็ เดก็ ผหู้ ญงิ ตรงหน้า และเธอเองก็ รีบหลบทนั ทที เี หน็ ผมดนั ตวั พงุ่ ขนึ เมอื ผมไดส้ ตผิ มรีบหนั มองรอบหอ้ งและพบวา่ มนั ไมใ่ ชห่ อ้ ง ของผมในปจจุบนั แตเ่ ปนหอ้ งทผี มโดนขงั มาตลอดในโลกของ นิยาย “มะ..ไมจ่ ริงน่า! มนั ตอ้ งมไี รแปลกๆเกดิ ขนึ แน่ๆเลย!!” “อะไรของเจ้าน่ะ มอี ะไรแปลกงนั หรอ? “ “คะ..คอื วา่ กอ่ นหน้านีผมไดก้ ลบั ไปโลกของตนเองมาครับ..แต่ วา่ ..พอผมหมดสตไิ ปกก็ ลบั มาทนี ี !! ตะ..แตว่ า่ ตอนแรกผมคดิ วา่ ..ทนี ีแคโ่ ลกแหง่ ความฝนทผี มสร้างขนึ มาแตว่ า่ ..มนั ไมใ่ ช่ ถา้ เปนโลกแหง่ ความฝนจริงๆ ทาํ ไมผมถงึ กลบั มาทที เี ดมิ และ ยงั หอ้ งเดมิ อกี ละ”

“เอาละ่ ใจเยน็ ๆกอ่ นนะเจ้าหนู ตงั สตแิ ลว้ กค็ อ่ ยๆอธิบายใหมส่ ”ิ ผมคอ่ ยๆเลา่ เหตกุ าร์ณทงั หมดใหมเ่ พอื ใหอ้ โฟร์ไดฟเขา้ ใจ โดยไมร่ ีบร้อน เธอเองกไ็ ดบ้ อกกบั ผมวา่ ..เรืองนันมนั เปนไปไม่ ไดห้ รอก ทผี มจะดาํ เนินเรืองไปไดถ้ งึ ขนาดนัน..เธอกย็ งั บอกอกี วา่ ผมสลบไปแค่ 10 นาทเี ทา่ นัน แตว่ า่ ในทางกลบั กนั ผมน่ะใชเ้ วลาตงั 4 ชม.ในคาบเรียน แตว่ า่ โลกทนี ีเพงิ ผา่ นไปแค่ 10 นาทเี องงนั หรอ หรือวา่ ..นีมนั คอื โลกคขู่ นานของแท!้ ! นีมนั แฟนตาซีสดุ ๆเลยนี นา!! โลกทผี มไมเ่ คยคดิ ไมเ่ คยฝนวา่ จะไดม้ าเหยยี บในทสี ดุ !! “นีโฟร์จัง ผมน่ะ..ตอ้ งทาํ ยงั ไงตอ่ หรอ ? ถงึ ผมจะอยากกลบั ไป โลกเดมิ กเ็ ถอะ..แตว่ า่ พอมาคดิ ดโู ลกนีกด็ ไู มเ่ ลวเลยนิ ใชม่ า้ าา !?”ผมทเี ริมยอ้ นแยง้ กบั ความคดิ ตวั เองแตพ่ อมา คดิ ดกู น็ ่าสนุกไปอกี แบบเลยแหะ จะคดิ วา่ จะไดผ้ จญภยั ใน โลกนิยายรักแบบนีมนั น่าสนุกดนี ะ เมอื ผมตนื จังความคดิ สดุ แปลกของตน ผมหนั ไปมองกระจกดา้ นขา้ งทวี างชดิ กบั เตยี งของผม แถม..ผมเองก.็ .ลกั ษณะเหมอื นกบั แอส ในนิยายเรือง”อลเวงเจ้า ชายคลงั รัก”อกี ดว้ ย แตต่ ดิ ทวี า่ ตาเปนสองสนี ีแหละ