พี่เณรสอนน้อง

พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง จดั พมิ พ์ข้ึนในวาระพิเศษ เพอ่ื มทุ ติ าฉลอง นาคหลวงรปู แรกของวดั พระธรรมกาย พระมหาสามารถ ธมมฺ ตถฺ รํสี (เพชรสมัย) ป.ธ.๙ ในวนั อาสาฬหบชู า เสารท์ ่ี ๑๙ กรกฎาคม ๒๕๔๐ www.kalyanamitra.org

2 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง ปรารภกถา หนังสอื เล่มน้ี จดั ทำขึน้ เป็นพเิ ศษในวาระสำคัญ เพ่ือ มทุ ิตาฉลอง สามเณรสามารถ เพชรสมยั ผเู้ ปน็ สามเณร นาคหลวงรูปแรกของวดั พระธรรมกาย นับเป็นศุภวโรกาส นำมาซ่ึงความปลาบปลื้มปีติแก่ หลวงพอ่ เปน็ อย่างย่งิ บัดน้ีในทำเนียบของผ้สู อบไดเ้ ปรยี ญ ธรรม ๙ ประโยค ตงั้ แตย่ งั เปน็ สามเณร ปรากฏมนี ามสามเณร สามารถ เพชรสมยั สามารถบรรลถุ ึงจดุ สูงสดุ แหง่ การศกึ ษา พระปรยิ ัติธรรม แผนกบาลี ของการคณะสงฆ์ไทย อนั นำ มาซ่งึ เกยี รตคิ ุณและชอ่ื เสียงแกว่ ดั พระธรรมกายและเหลา่ กัลยาณมิตรผู้นำบญุ ทั้งหลายที่ได้ให้การสนบั สนุน และเฝ้า รอคอยความสำเร็จในวนั นี้ จึงถือเป็นสง่ิ ท่ีน่าชื่นชมและอนุโมทนา ทีต่ ลอดระยะ เวลา ๙ ปี ที่ลูกสามเณรสามารถ และลูกๆ สามเณรท้ัง หลายของหลวงพ่อ ไดอ้ บรมฝกึ ฝนตนเองอยู่ในระเบียบวินัย ดว้ ยความเข้มแขง็ อดทน กอปรดว้ ยวริ ยิ ะอุตสาหะ ท่ีจะให้ เป็นผู้ถึงพร้อมในคุณสมบัติและหน้าที่ท่ีหลวงพ่อหวังเอาไว้ คือปรยิ ัติ ปฏิบตั ิ ปฏิเวธ และเทศนา www.kalyanamitra.org

3 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร หลวงพ่อเช่อื ว่าลูกๆ สามเณรทุกรูปต่างพบอุปสรรค ความยากลำบาก เพราะนอกจากจะต้องรู้จักเอื้อเฟ้ือ ร่วม กจิ กรรมอนั เปน็ งานสว่ นรวมของหมคู่ ณะแลว้ ยงั ตอ้ งรจู้ กั การ มวี ินัยในตนเอง ทีจ่ ะควบคุมเอาใจใส่ในกจิ วัตร ทจี่ ะพฒั นา และปรับปรุงตนเอง ท้ังการศึกษาและการปฏิบัติธรรม เพ่ือให้มีศักยภาพและคุณภาพสมฐานะแห่งความเป็นเทือก แก้วของสมณะ เร่ืองราวประสบการณ์ท้ังหลายท่ีกว่าจะมาถึงวันน้ี ไดน้ ำมารวบรวมไว้ในหนังสอื อันทรงคุณคา่ เล่มนี้ แสดงให้ เห็นภาพชีวิตและสะท้อนแบบอย่างของพ่ีเณรท่ีถ่ายทอด ประสบการณส์ ่นู ้องเณร ผ้เู ปน็ คลื่นลูกใหมท่ ่กี ำลังเจริญรอย ตามมา บัดน้ี สามเณรสามารถ เพชรสมัยไดร้ ับพระมหากรณุ า- ธิคณุ จากพระบาทสมเดจ็ พระเจ้าอยหู่ วั พระราชทานฐานะ แห่งความเป็นนาคหลวง อุปสมบทในพระบรมราชูปถัมภ์ โดยมที า่ นเจา้ ประคณุ สมเดจ็ พระพฒุ าจารย์ (เกย่ี ว อปุ เสโณ ป.ธ. ๙) วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร เปน็ พระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อขอตั้งฉายามงคลนาม ให้แก่ลูกสามเณรว่า “ธมฺมตฺถรํสี” อันมคี วามหมายว่า “ผู้ทำความปรารถนา ของหลวงพอ่ ให้สำเร็จ” www.kalyanamitra.org

4 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง การได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากพระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยหู่ วั ผู้เป็นองคพ์ ระประมขุ ของชาติในคร้งั นี้ ถือเป็น คุณูปการ อันยิ่งใหญ่ท่ีทรงมีพระราชศรัทธาและประพฤติ ปฏบิ ัตอิ นวุ ตั รตามพระราชประเพณแี ห่งองค์สมเดจ็ พระบุรพ มหากษัตริยาธิราชเจ้า ที่ได้ทรงทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา ซงึ่ เปน็ ศาสนาประจำชาตไิ ทยมาแต่โบราณ จวบจนยคุ ปจั จบุ ัน พระราชจรยิ าวตั ร เนตแิ บบแผนอนั งดงามเชน่ นี้ เปน็ สิ่งท่ชี าวพทุ ธท้ังหลายพงึ ช่วยกนั สบื สานพระราชปณิธาน เพอ่ื ใหพ้ ระพทุ ธศาสนาเปน็ ศาสนาประจำชาตไิ ทยตลอดไป ขออานภุ าพแหง่ องคพ์ ระบรมพทุ ธเจา้ พระสพั พญั ญ-ู พทุ ธเจ้า พระปจั เจกพุทธเจ้า และพระอรหนั ตเจา้ ทง้ั หลาย บญุ บารมีธรรมของพระมงคลเทพมนุ ี (สด จนทฺ สโร) หลวง- พ่อวัดปากนำ้ ภาษีเจรญิ ผู้ค้นพบวชิ ชาธรรมกาย จงปกปกั รักษาสามเณรสามารถ เพชรสมยั และลูกๆ สามเณรของ หลวงพ่อ ตลอดจนกัลยาณมิตรผู้นำบุญ และผู้ท่ีได้อ่าน หนังสอื เล่มน้ี จงมีแต่ความสขุ ความสำเร็จ สมปรารถนาใน กุศลเจตนาทุกประการ ขอให้มีความเจรญิ งอกงามในอมตะ ธรรมคำสอนอันประเสริฐ ได้เข้าถึงธรรมกาย รู้แจ้งแทง ตลอดในวิชชาธรรมกายไปทุกภพทุกชาติ ตราบสู่ที่สุดแห่ง ธรรม จงทุกท่านเทอญ www.kalyanamitra.org

5 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร จ า ก ค ว า ม ท ร ง จํ า จากวันวานถึงวันน้ี รอยอดตี ประดงั เข้ามาในความ รู้สึก เกดิ เป็นความปติ ิใจ ภาคภมู ใิ จ ท่ีได้เป็น “สามเณรวัด พระธรรมกาย” ตลอดระยะเวลา ๙ ปีเต็ม กับบทฝึกที่พระเดช พระคณุ หลวงพ่อทงั้ สอง พระอาจารย์ พระพ่ีเลี้ยง ได้ทุ่มเท ฝึกฝนสามเณรทกุ รูปในวัด ในทกุ เรื่อง ท้ังด้านปรยิ ตั ิ ปฏิบัติ กิจวตั ร กจิ กรรมนานัปการ เพื่อใหเ้ ป็นสามเณรทดี่ ที ี่โลก ต้องการ สมบูรณด์ ้วย ๓ ป. คือ ปริยตั ิ ปฏบิ ัติ และ ปฏิเวธ รวมท้ังเทศนา ทำใหส้ ามเณรทกุ รปู เหน็ คณุ คา่ ของพระพุทธศาสนา และวชิ ชาธรรมกาย ทจ่ี ะทำให้ตัวเราไดพ้ บกบั ความสุขท่ีแท้ จริง แลว้ จะไดแ้ ผข่ ยายเปน็ สันติสขุ ของมวลมนษุ ยชาติ ยังจำได้...ถึงความทุ่มเทกำลังกาย กำลังใจ ช่วย งานวัด งานพระศาสนาของเหล่าสามเณรตัวน้อยๆ แม้ ดกึ ด่ืนคอ่ นคืนขนาดไหน พีเ่ ณรกับน้องเณรยังเคียงบา่ เคียง ไหล่ทำงานอย่างไมท่ ้อถอย www.kalyanamitra.org

6 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง ยังจำได้...ถึงภาพสามเณรนับร้อยชีวิตตั้งใจสวด มนตท์ ำวตั ร นง่ั สมาธิอยา่ งสามคั คี มีความพร้อมเพรียง เปน็ ความงดงาม ทเี่ ลอค่ากวา่ ปฏมิ ากรรมใดๆ ในโลก แมจ้ ะมกี ิจวัตรทรี่ ัดตวั กิจกรรมซึ่งยาว และหนัก สำหรบั เดก็ อายสุ บิ กวา่ ขวบ แตเ่ ราทกุ คนสู้ แมเ้ หนอ่ื ย เรายอม เหน็ดเหน่ือยด้วยกัน ให้กำลังใจซ่ึงกันและกัน สักกี่คนจะรู้ หลายคนต้องแอบรอ้ งไห้ เพราะกลัวเพอื่ นจะเห็นนำ้ ตา ณ เวลาน้ี ขอยนื ยนั ดว้ ยชวี ติ วา่ สามเณรโชคดที ่สี ดุ ที่ไดเ้ ขา้ มาสอู่ ้อมอกของพระพทุ ธศาสนาตง้ั แตย่ งั เลก็ ทำให้ ไดเ้ รยี นร้หู ลักธรรมอันทรงคุณคา่ และยงิ่ ใหญ่ทสี่ ุด เปน็ ยอด แห่งคำสอนทั้งปวง คือคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมา สัมพทุ ธเจ้า ณ จุดนี้ อยากจะบอกชาวโลกทุกคนวา่ ดีใจท่สี ุด ท่ีเกดิ มาพบพระพทุ ธศาสนา วชิ ชาธรรมกาย ภมู ใิ จทีส่ ุดที่ได้ เป็นลูกหลวงพ่อและเปน็ สามเณรวัดพระธรรมกาย เพราะ ได้ใช้ชีวติ ของการเกิดมาอยา่ งค้มุ คา่ สามเณรเชอื่ มน่ั วา่ เสน้ ทางความดสี ายนี้ ไมม่ อี ะไร ทต่ี อ้ งผดิ หวัง แตเ่ ราจะผิดหวงั และโศกเศรา้ ตลอดไป หาก ไม่ได้ใช้ชีวิตบนเส้นทางสายนี้ เพือ่ สร้างบารมีมุ่งสู่ที่สุด แห่งธรรม www.kalyanamitra.org

7 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร ขออุทิศชวี ิตท้ังหมดน้ีเพ่ือพระศาสนาและวิชชา ธรรมกาย ขอกราบขอบพระคุณ และอนุโมทนาบุญกับผู้อยู่ เบ้ืองหลังแหง่ ความสำเร็จท้ังปวง สามเณรสามารถ เพชรสมัย วัดพระธรรมกาย จ.ปทมุ ธานี ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๔๐ www.kalyanamitra.org

8 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง เพชรประกายแสง ดจุ ดังเพชรเรอื งรองผดุ ผอ่ งใส งามวิไลโดดเด่นเป็นศกั ด์ิศรี คือเณรแกว้ ผูเ้ พยี บพร้อมด้วยความดี ผู้มาชแ้ี สงธรรมนำหมู่ชน อุปสรรคน้อยใหญ่ ไม่เคยหว่ัน เณรฝ่าฟนั ตอ่ ส้จู นรู้ผล ธรรมกายคอื เปา้ หมายของทกุ คน แมช้ ีพตนพลเี พ่ือศาสน์ประกาศธรรม. NO www.kalyanamitra.org

9 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร เ ก ริ่ น ค ว า ม . . . จดหมายจากพ่ีเณรถึงน้องเณร...เป็นจด- หมายที่สามเณรรุ่นพี่ ซ่ึงมีโอกาสมาปฏิบัติธรรม นอกสถานท่ี ขณะน้ีกำลงั ปฏิบัติธรรมอยู่ท่สี วน- พนาวัฒน์ จังหวัดเชียงใหม่ กับพระเดชพระคุณ หลวงพอ่ พระสุธรรมยานเถร (ปัจจุบนั เปน็ ที่ พระ- ราชภาวนาวิสุทธ)ิ์ พ่ีเณรได้ถ่ายทอดความรู้และ ประสบการณ์ท่ีได้ประสบมาในชีวิตของการเป็น สามเณรนานถงึ ๙ ปี ให้แก่สามเณรร่นุ นอ้ งทเี่ ข้า มาร่วมสร้างบารมีในภายหลงั เพือ่ ให้ขอ้ คิดและ ใหก้ ำลังใจในการสร้างบารมี จดหมายฉบับนี้ ได้รับความเมตตาจาก พระเดชพระคณุ หลวงพอ่ พระสุธรรมยานเถร ให้ นำมา ลงในวารสารกลั ยาณมติ ร เพอ่ื ใหท้ ่านผูอ้ ่าน ไดร้ บั ประโยชน์ ทแ่ี ฝงอยู่ในเน้อื ความของจดหมาย ดว้ ย หากมขี อ้ บกพรอ่ งหรือข้อผิดพลาดประการ ใด ขอใหท้ ่านผู้รู้ได้โปรดใหอ้ ภยั และเมตตาชี้แนะ ก็จะเปน็ พระคุณอยา่ งย่งิ www.kalyanamitra.org

10 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง จ า ก ใ จ พี่ เ ณ ร . . . “เมือ่ พ่เี ณรไดร้ ับความรู้และความสขุ อนั เกิด จากการปฏบิ ัติธรรม จึงอยากจะถ่ายทอดความ รสู้ ึกทเ่ี ต็มเปย่ี มไปดว้ ยความปรารถนาดมี ายงั น้อง เณรทุกรปู โดยพี่เณรตัง้ ใจวา่ จะเขยี นจดหมายมา ถึงน้องเณรเป็นประจำทุกเดือน เพ่ือเป็นขวญั กำลังใจในการสร้างบารมี และเพ่ือประโยชน์ใน การดำเนินชวี ติ ที่ถูกตอ้ งดงี ามของน้องเณรตลอด ไป” ขออานุภาพบุญกุศล ท่ีเกิดจากการเขียน จดหมายในคร้ังน้ี และบุญกุศลท่ีสามเณรได้อุทิศ ชีวิตเปน็ พุทธบูชา เพ่อื ศึกษาวชิ ชาธรรมกาย จง ดลบันดาลใหน้ อ้ งเณรทกุ ๆ รูปและผอู้ า่ นทุกๆ ทา่ น ไดเ้ ขา้ ถงึ พระธรรมกายโดยงา่ ยโดยเรว็ พลันเทอญฯ สามเณรวัดพระธรรมกาย ปฏบิ ัติธรรม ณ สวนพนาวัฒน์ จงั หวัดเชยี งใหม่ www.kalyanamitra.org

11 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร ๑ ของขวญั ปใี หมแ่ ด่น้องเณร สวสั ดปี ีใหม่ น้องเณรที่คิดถงึ กอ่ นอนื่ พเี่ ณรตอ้ งขอขอบใจนอ้ งเณรเปน็ อยา่ ง มากที่ได้ส่งส.ค.ส. พร้อมกับคำอวยพรมาให้ ส.ค.ส. ท่นี อ้ งเณรส่งมาช่างเปน็ ส่ิงท่ีมีคณุ ค่าและความหมาย ต่อพี่เณรเป็นอย่างย่งิ คำอวยพรใดทนี่ ้องเณรมอบ ใหพ้ เี่ ณร กข็ อให้คำอวยพรนั้นจงพลนั บงั เกดิ มแี กน่ อ้ ง เณรเช่นเดยี วกนั พรอนั เลศิ ประเสรฐิ ศรที ่ีนอ้ งให้ พเ่ี ณรใคร่ไดแ้ ทนทดด้วยจดหมาย กลั่นจากจติ ออกจากใจในกลางกาย ให้น้องไดพ้ บกายธรรมนำสขุ เอย... www.kalyanamitra.org

12 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง นก่ี ข็ น้ึ ปีใหมแ่ ล้ว ขอใหน้ อ้ งเณรจงเรม่ิ ตน้ ปีใหมด่ ว้ ยดวงใจ ทผ่ี อ่ งใส...ปีเก่าทผ่ี า่ นพน้ ก็เหลอื เพยี งภาพแห่งความทรงจำ ซึ่ง เปน็ ภาพประวตั ิศาสตร์ของชีวติ ทเ่ี ป่ียมด้วยประสบการณ์ และ ความร้ทู ก่ี ระจ่างชดั ข้ึนเกีย่ วกบั เร่ืองสัจธรรมของโลกและชีวติ พเี่ ณรอยากจะขอเล่าประสบการณท์ ี่ไดม้ าปฏบิ ัติธรรม ที่สวน พนาวฒั น์ จังหวัดเชียงใหม่ใหน้ ้องเณรฟงั เพอ่ื จะไดเ้ ป็นขวัญ กำลังใจในการสร้างบารมขี องน้องเณร การขน้ึ มาปฏิบัตธิ รรม ณ สวนพนาวัฒน์ ซึง่ อยู่บนดอย ที่มคี วามสูงพอๆ กบั ดอยสุเทพ สภาพบรเิ วณทเ่ี ราอย่เู ปน็ เนนิ เขาโล่งๆ ล้อมรอบไปด้วยป่าสน บรรยากาศเย็นสบายคล้าย กับอยเู่ มืองนอก ตอนน้ีอณุ หภมู ิ ๑๕ องศา แต่นอกหอ้ งเย็นกวา่ น้ี เพราะมหี มอกและมีลมดว้ ย ความรม่ รนื่ ของปา่ ไมอ้ ันเขยี วขจี ทำให้จติ ใจเราสดชนื่ เบกิ บาน ไดอ้ ารมณส์ บายอย่างงา่ ยๆ ทวิ ทัศน์ก็ตืน่ ตาตืน่ ใจ เมือ่ มองไปรอบตวั กจ็ ะเห็นภูเขาที่ สลับซบั ซ้อน สวยงามมาก จากใกล้ถงึ ไกลลิบสดุ สายตาจนลบั ขอบฟ้า มองเห็น ทะเลหมอกปกคลุมหุบเขาไปทั่ว แม้แต่ตัว เราก็อยูท่ ่ามกลางเมฆ หมอกที่พัดผ่าน คล้ายกบั ตัวเรากำลัง ล่องลอยอยู่บนกลบี เมฆอย่างน้ันแหละ ในช่วงแรกๆ ฝนตกบ่อยเหลือเกิน ตกได้ทุกวันวันละ หลายๆ คร้งั จวี รท่ตี ากไว้ไม่คอ่ ยแหง้ ต้องนำไปตากไว้ในท่รี ่ม กว่าจะแห้งกต็ ้องใชเ้ วลาเป็นวันสองวนั ตากไปตากมา พอดอู กี ที อ้าว! จีวรขึ้นราเสียแล้ว จึงได้บทเรียนว่าถ้าอากาศช้ืนมากๆ www.kalyanamitra.org

13 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร หากตากผา้ คา้ งคนื ผา้ จะขนึ้ ราได้ง่าย ดังน้ันเราจงึ ต้องระมดั ระวงั ในการตากผา้ เป็นอย่างมาก ถ้าวนั ไหนมีแสงแดด เรากจ็ ะ รบี เอาผา้ ออกมาตากกนั แสงแดดทน่ี แ่ี รงมาก คงอาจเปน็ เพราะ อยู่บนท่ีสงู ตากผา้ ไม่นานก็แหง้ แต่สว่ นใหญ่แลว้ มกั จะไม่ค่อย มีแดดให้เราตากผา้ กัน ดังนั้นเราจึงต้องพิถีพิถันในเร่ืองน้ีกันหน่อย จะไม่ให้ พิถพี ถิ นั ไดอ้ ย่างไร ในเมอ่ื ผ้านงุ่ ผา้ หม่ ของเรามเี พียงแค่ ๓-๔ ผนื ไมเ่ หมอื นชาวบ้านเขาที่มกี นั ต้งั หลายชุด นกึ อยากจะใสช่ ุด ไหนก็ใส่ได้ตามแฟช่ัน แตข่ องเรามีชุดเดียวสามารถไปได้ ทกุ หนทกุ แหง่ ใช้ไดท้ ุกงาน ทุกโอกาส และทกุ สถานท่ี สำหรับในเรื่องความเป็นอยู่ของที่น่ี...จำเป็นต้องปรับ สภาพรา่ งกายให้เขา้ กบั สภาพแวดลอ้ ม ซ่ึงค่อนขา้ งหนาวเยน็ มหี ลายรูปที่ปรับตัวไม่ทัน จึงเป็นไขห้ วัดไม่สบายไปตามๆ กัน เราต้องหม่ ผ้าหนาๆ สวมหมวกสวมถุงเทา้ ใสอ่ ังสะกนั หนาว หลายๆ ช้ัน เพอ่ื ให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายตลอดเวลา อยู่ที่นี่ เรอื่ งสขุ ภาพสำคัญมาก เพราะขนาดออกกำลงั กายจนเหนอื่ ย แลว้ เหง่อื ก็ยังไม่คอ่ ยจะออกเลย แต่ก็ดีอย่อู ย่างที่ไม่ตอ้ งสรง นำ้ บอ่ ยๆ เหมือนอยู่ทว่ี ดั เพราะอากาศหนาวมาก โดยเฉพาะตอน ตี ๒ หนาวจรงิ ๆ ฝนก็ตกได้ตกดี ลมก็ พัดแรงมาก อยู่ในห้องพักเหมือนอยู่ในห้องติดแอร์เลย หอ้ ง ปฏิบัติธรรมก็เย็นสบายด้วยแอร์ธรรมชาติ บรรยากาศดีมาก ทำใหพ้ วกเรานัง่ ธรรมะกันได้ดีทุกรปู เลย www.kalyanamitra.org

14 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง ช่วงเวลาผ่านไปประมาณหนง่ึ เดือน พวกพ่เี ณรกส็ ามารถ ปรับสภาพรา่ งกายให้เข้ากับสภาพแวดล้อมทนี่ ี่ไดอ้ ย่างสบายๆ ทกุ ๆ รูปหายปว่ ยหายไข้กันหมด แต่ปรบั ไม่ไดอ้ ยู่เร่ืองเดยี ว คอื อะไรรู้ไหม? น้องเณรลองเดาซ.ิ ..คือ “พี่เณรฟงั ภาษาลวั ะไม่รู้ เร่อื ง” พยายามต้ังใจฟังอย่างไรก็ฟังไม่ออก มนั เป็นภาษาอีก ภาษาหนึ่ง ซ่ึงไม่เคยได้ยินมาก่อน ดังนั้นอยู่ที่นี่จงึ เหมอื นกบั อยตู่ า่ งประเทศเลย ฟงั ก็ไมเ่ ข้าใจ พดู ก็ไม่ได้ เพราะเขาไม่ไดอ้ ู้ กำเมือง ถ้าเปน็ ภาษาเหนอื พีเ่ ณรพอเดาออก แต่นหี่ มดสทิ ธ์ิเดา เลย เวลาเรานง่ั ธรรมะ เม่อื ไดย้ นิ เสยี งเขาพดู กนั เวลาทำงาน เรา ก็อดขำไม่ได้ เพราะฟงั แลว้ มนั ตลกดี พ่ีเณรก็ลืมตาเหลียวไปดูเพื่อนที่อยู่ข้างๆ ก็อดที่จะ หัวเราะไม่ได้เหมอื นกัน เป็นการแสวงหาอารมณ์สบายไดอ้ ีกวธิ ี หนึ่ง แตเ่ ราก็ไม่ไดล้ ำบากใจกันหรอกนะที่เราพูดภาษาลวั ะไม่ได้ เรากพ็ ดู ภาษาของเราธรรมดาๆ น่ี แหละ เพราะเขาฟงั เรารเู้ รอ่ื ง ดังนั้นเราจงึ ใช้ภาษาภาคกลางสือ่ สารกนั บางคนเขาพูดภาษา ภาคกลางได้ชัดกวา่ พีเ่ ณรด้วยซ้ำไป ชว่ งนพี้ ี่เณรทกุ รปู มีสุขภาพสมบูรณ์ แขง็ แรงดี เรามียา วิเศษคือ “การออกกำลังกายและการเลน่ โยคะทกุ วนั ” เพราะ โรคท่ีมักจะเป็นกันสำหรับนักปฏิบัติธรรมคือ โรคท้องอืด กบั โรคเส้นยึด เนื่องจากอยู่ในอริ ิยาบถเดียวนานๆ เส้นจงึ ยึด เส้นตึง เสน้ ติดไดง้ า่ ย www.kalyanamitra.org

15 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร เราต้องช่วยกันนวดเวลาปวดเมื่อย ส่วนใหญ่พี่เณร ไมค่ ่อยเมื่อยกันหรอก ท่ีปวดเม่อื ยกนั มากๆ กจ็ ะเป็นพระภิกษุ เน่ืองจากหลวงพี่หลายๆ ท่านเส้นตดิ กันเป็นประจำ พวกพเี่ ณร ส่วนมากจะนวดเป็นกันเกือบทุกรูป เพราะเคยฝึกการนวดมา จากหลวงพ่ีชนิ กุโล จึงช่วยกันนวดหลวงพท่ี ้งั หลาย ซงึ่ อยู่ร่วม กบั พวกพีเ่ ณร มปี ระมาณ ๒๐ กว่ารูป แต่ถ้าจะให้ดีตอ้ งออก กำลังกายและเลน่ โยคะควบคู่กนั ไปดว้ ย นอกจากโรคเส้นแล้วก็ยังมีโรคเกี่ยวกบั ระบบทางเดิน อาหาร เชน่ ทอ้ งอดื เกิดลมใน ทอ้ ง ดงั นน้ั หลังฉันเสร็จ เรา จึงต้องเดนิ ยอ่ ยอาหารกันอยา่ งนอ้ ยครึง่ ชั่วโมง หลวงพ่อเองท่านก็ออกกำลังกาย และเล่นโยคะทุกวัน วันละ ๔๕ นาที ท่านบอกใหพ้ วกเราออกกำลังกายกนั ใหส้ ม่ำ เสมอ พเี่ ณรกเ็ ลยต้องออกกำลงั กายทกุ วนั ส่วนมากจะเนน้ การ เล่นโยคะเพื่อช่วยคลายเส้น โดยดูจากหนังสือคู่มือแล้วลอง ทำตาม ก็เข้าทา่ ดเี หมอื นกัน ปกตจิ ะใชท้ ่าสรุ ยิ นมสั การเปน็ หลัก ทำสัก ๑๒ ครั้ง และทา่ อืน่ ๆ อกี ๕-๖ ท่าเป็นทา่ ประกอบ การออกกำลังกายและการเล่นโยคะ ทำให้ร่างกาย พวกเราสดช่ืนแข็งแรง น่ังสมาธิได้ดี ใจโปรง่ โลง่ เบา สบาย เข้ากลางได้คลอ่ ง นงั่ ไดน้ าน บางทีนานถงึ ๓ ชัว่ โมง โดยไม่ ต้องลุกเลย ทำให้ใจตดิ อยู่ภายในได้ตอ่ เน่ือง จิตไม่ค่อยถอน ธรรมะก็ก้าวหน้าไปเรือ่ ยๆ www.kalyanamitra.org

16 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง ในการมาปฏิบัตธิ รรมนอกสถานท่อี ย่างน้ี น้องเณรอยาก รู้ไหมวา่ ...พเ่ี ณรอยูร่ ่วมกันอยา่ งไร? และพ่เี ณรปฏิบัติธรรมเปน็ อยา่ งไรกันบ้าง? ถ้าอยากรลู้ ะก็พี่เณรจะเลา่ ให้ฟงั ... ตั้งแต่ได้บรรพชามาจนถึงวนั นี้ พ่เี ณรพูดไดเ้ ตม็ ปากว่า พเี่ ณรมคี วามภมู ใิ จเปน็ อยา่ งยง่ิ ท่ีไดเ้ ขา้ มาใชช้ วี ติ ในทางธรรม ตงั้ แตอ่ ายยุ งั นอ้ ย เปน็ สมณะนอ้ ยในพระพทุ ธศาสนา ซง่ึ พเ่ี ณร คดิ ว่าพเี่ ณรได้ตัดสนิ ใจถกู ตอ้ งท่สี ุดแลว้ เป็นการตดั สินใจทคี่ าด ไม่ถงึ วา่ จะไดก้ ำไรชีวติ เกินคุ้มทเี ดยี ว ที่ได้มารเู้ รอ่ื งราวความเปน็ จรงิ ของชวี ติ อยา่ งน้อยกร็ ้วู ่า...เกดิ มาทำไม? อะไรคือเปา้ หมายของ ชีวิต? และทำอย่างไรจึงจะไปถึงเป้าหมายอันสูงสุดของ ชวี ติ ได้? สง่ิ เหลา่ นเี้ ปน็ สงิ่ ทีช่ าวโลกลว้ นแสวงหากนั แตน่ อ้ ยคนนกั ที่จะพบกบั สัจธรรมอนั แท้จรงิ นอกจากนี้พ่ีเณรยังได้มาฝึกฝนอบรมตนเอง ด้วยการ ฝกึ ฝนทเี่ ขม้ ขน้ คุ้มคา่ คมุ้ เวลา เราไดฝ้ กึ กนั ทง้ั หยาบและละเอยี ด ทงั้ เรือ่ งภายนอกและภายใน ทุกๆ วนั เราจะน่ังธรรมะฝกึ ใจให้ หยุดน่งิ กนั วนั ละ ๘ ชว่ั โมง ตงั้ แตต่ อนเช้ามดื ตอนสาย บา่ ย คำ่ เราฝกึ เร่อื งภายในกนั วันละ ๔ รอบ ส่วนเรื่องภายนอกเรา ต้องฝึกหยาบให้ควบคู่กันไป คือ “ฝกึ การทำงานเปน็ ทีม ฝกึ ความสามัคค”ี www.kalyanamitra.org

17 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร หลวงพ่อไดเ้ มตตาให้โอวาทไวว้ ่า “หลวงพ่ออยากให้ลกู เณรทกุ ๆ รปู สมคั รสมานสามัคคีกนั ใหม้ จี ติ สำนกึ ของความเป็น ทมี อยู่ในใจตลอดเวลา เราตอ้ งเปน็ ทีมกันทง้ั หยาบและละเอยี ด ต้องเทา่ เทยี มทันทั้งทมี เม่อื ลูกๆ ทุกรูปได้สมัครใจมาเรียนธรรมะ กบั หลวงพอ่ แล้ว จะต้องฝกึ ฝนกันท้งั หยาบและละเอยี ดไปพรอ้ มๆ กนั ถ้าหยาบ เราเข้ากันไม่ได้ ละเอียดเราก็จะเข้ากันไม่ได้ ถา้ หยาบทำได้ดี ละเอยี ดกจ็ ะไปไดฉ้ ิว ดังน้ันทุกๆ รูปต้องฝึกเป็นทีม ท้ังภายนอกและภายใน ท้งั หยาบและละเอยี ดกนั นะจ๊ะ” พวกเราทกุ รปู นอ้ มรบั โอวาทจากหลวงพอ่ ดว้ ยความเคารพ และนำมาปฏบิ ตั กิ ันโดยทนั ที พอตอนเยน็ เราก็เริ่มทำกิจกรรม ร่วมกัน โดยการรบั บญุ ชว่ ยกนั พัฒนาสถานท่ี ซงึ่ สถานทท่ี ีเ่ รา มาปฏบิ ตั ิธรรม สิง่ กอ่ สรา้ งต่างๆ เกือบเสรจ็ สมบรู ณ์แลว้ แต่ บรเิ วณรอบๆ ยงั ไม่รม่ รนื่ และเรียบรอ้ ยเทา่ ทค่ี วร เราจงึ ตอ้ งชว่ ย กันปลูกหญา้ ปลูกดอกไม้ ทนี่ ่ดี อกกหุ ลาบสวยมาก มีหลากหลายสี แตพ่ ่เี ณรชอบ สีแดงมากกว่าสีอ่ืน เพราะมันมีสีแดงเข้มจริงๆ ไม่เคยเห็น ท่ีไหนมากอ่ น หญา้ ท่นี ่กี ็มกี ล่ินหอม ลกั ษณะใบของมันคลา้ ยๆ กบั ผกั ชี แตเ่ ขาเรยี กกนั วา่ หญา้ หอม พเ่ี ณรชว่ ยกนั ทำซมุ้ ไมเ้ ลอ้ื ย โดยเอาวัสดุที่พวกช่างเขาไม่ใช้แล้ว นำเศษไม้มาประกอบกัน www.kalyanamitra.org

18 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง ทำเปน็ ซมุ้ ใหญ่หน้าห้องพกั ปลูกไมเ้ ล้อื ยเสาวรสเผอื่ น เวลามนั ออกผลจะไดเ้ อามาคน้ั ทำเป็นนำ้ ปานะ สว่ นพนื้ ท่ีบรเิ วณไหนทห่ี ญา้ ขนึ้ รก เรากช็ ว่ ยกนั ตัดหญา้ ใน สนามหญ้าถา้ หากมีหญา้ ผิดชนิดแปลกปลอมข้ึนมา เรากช็ ่วย กันถอนออกหมด ดังน้ันสนามหญ้าที่น่ีจึงแลดูเขียวสดงดงาม ราวกับสนามกอล์ฟ เราช่วยกันขุดดินทำแปลงดอกไม้รอบ ทางเดินและที่พกั ตัดแตง่ กิง่ ตดิ ตากุหลาบ ถอนหญา้ พรวนดิน เราทำงานบุญกันอย่างสนุกสนานมาก รอยย้ิมในยาม เยน็ ของพวกเราทกุ ๆ รปู ช่างเปน็ รอยยิม้ ท่แี สนจะมีความสขุ และเบกิ บาน เราร้สู ึกเหมอื นๆ กนั ว่า หมู่คณะของเราอยรู่ ว่ ม กนั อยา่ งมีความสุขจริงๆ “สขุ ใจที่ได้เรยี นธรรมะกบั หลวงพอ่ และสุขใจท่ีไดอ้ ยู่ร่วมกนั ฉนั ทพ์ ี่น้อง” พ่ีเณรคิดว่า...การทำงานเป็นทีมอย่างเคียงบา่ เคียงไหล่ และการได้รว่ มทกุ ขร์ ว่ มสขุ กัน ทำให้เราเกดิ ความรสู้ กึ รกั สามัคคี มคี วามเหน็ อกเห็นใจซึ่งกนั และกนั และสามารถเขา้ กนั ได้เป็น อย่างดี นอ้ งเณรคดิ เหมอื นอยา่ งที่พเ่ี ณรวา่ ไหม...มพี ีเ่ ณรรูปหน่งึ เกิดความซาบซงึ้ ใจ จงึ ไดแ้ ตง่ กลอนบทหนึ่งไว้วา่ ก่อผนกึ หลอมดวงใจให้เปน็ หนง่ึ ตา่ งซาบซ้งึ ถึงเป้าหมายมิคลายสิ้น ประกาศธรรมแซซ่ อ้ งกอ้ งฟา้ ดิน ร่วมชีวินเคยี งคู่อยู่มิวาย www.kalyanamitra.org

19 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร ไมม่ ีใครล้ำหน้าฝ่าคำส่ัง ไม่มีใครลา้ หลงั รั้งสหาย ทกุ ชีวิตลว้ นอทุ ิศจิตใจกาย พลีถวายพุทธศาสนพ์ ฆิ าตมาร วันหนึ่งหลวงพี่บดินทร์ ซึ่งเป็นผู้ดูแลพวกเราท่ีมา ปฏิบตั ธิ รรม ได้ให้ข้อคิดในการอยู่ร่วมกนั เอาไวว้ า่ “ความเป็นทมี ที่แทจ้ รงิ ...ไม่ได้เกดิ ขึน้ จากกฎระเบยี บ หรือข้อบังคับใดๆ ทั้งสิ้น แต่ที่แท้ความเป็นทีมเกิดจาก ความเข้าใจซึง่ กันและกัน ความเข้าใจทำให้เรารู้จักการให้อภัย การให้อภัยใน ข้อบกพรอ่ งและการไม่เพ่งโทษผูอ้ ื่น จะทำให้หมู่คณะของ เราอยรู่ ่วมกนั อยา่ งมีความสขุ และสงิ่ หนง่ึ ทจ่ี ะประสานใจของพวกเราใหก้ ลมกลนื เปน็ อนั หน่งึ อนั เดียวกนั เหมอื นนำ้ ฝนทีป่ ระสานแผ่นดินที่แตกระแหง ให้เป็นผนื แผ่นเดียวกนั น่ันคอื “น้ำใจ” ขอใหพ้ วกเราจงมีนำ้ ใจ ให้กันและกัน อยู่ร่วมกันให้รักกันเหมือนพ่ีเหมือนน้องจริงๆ เพราะเราจะต้องอยดู่ ้วยกนั ไปตลอดชาต”ิ พี่เณรอยากจะบอกว่า...“ขณะนี้พ่ีเณรมีความสุขท่ีสุดใน โลกเลย” เปน็ ความสขุ ภายในอนั เกดิ จากการปฏิบตั ธิ รรม พเ่ี ณร อยากจะแบง่ ปนั ความสุขท่ีไดร้ บั นี้ใหน้ อ้ งเณรจังเลย นอ้ งเณรอาจ จะยังไม่ซาบซึ้งว่า ระหวา่ งความสุขภาย ในกับความสุขภายนอก น้นั แตกต่างกนั อยา่ งไร? www.kalyanamitra.org

20 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง ความสุขภายนอกเป็นความสุขเพียงช่ัวคร้ังชั่วคราว ประเด๋ยี วประดา๋ ว ไมน่ านกจ็ างหายไป เหมือนความรู้สึกของ เดก็ ที่ได้ของเลน่ ถูกใจ ใหม่ๆ ก็ดีใจ แตพ่ อไมน่ าน ก็หายเหอ่ อันท่ีจริงไม่น่าจะเรยี กวา่ ความสขุ ควรจะเรยี กว่าความสนุก หรอื ความเพลินมากกวา่ ความสขุ ทแี่ ทจ้ รงิ นนั้ ถ้าไมท่ ำใจให้หยดุ นงิ่ กจ็ ะไมม่ วี นั เจอ ถา้ เราอยากจะรู้จกั ความสุขทแี่ ท้จรงิ ตอ้ งหยุดนง่ิ อย่างเดยี ว เทา่ น้นั พระพทุ ธองค์จึงได้ตรสั ไว้วา่ “นตั ถิ สันตปิ ะรัง สขุ งั สขุ อ่ืนนอกจากหยดุ จากน่งิ เป็นไม่มี” ความสขุ ภายในเปน็ อยา่ งไร? พี่เณรจะเล่าประสบการณ์ ภายในทพี่ เ่ี ณรไดพ้ บจรงิ ๆ ใหน้ อ้ งเณรฟงั ความสขุ ภายในทพี่ เี่ ณร ไดเ้ ขา้ ถึงนัน้ พ่เี ณรก็ไม่ได้ทำอะไรมากหรอก “ทำใจให้สบายๆ อยู่นิ่งๆ เฉยๆ แค่นั้นเอง” คิดว่ามาน่ังพักผ่อนหย่อนใจ น่ัง อมย้ิมไปเร่อื ยๆ มนั กส็ บายดนี ะ ไมร่ สู้ ึกตึงเครียดอะไร ร้สู กึ วา่ มนั ผอ่ นคลายสบายท้ังร่างกายและจติ ใจ พ่ีเณรน่งั เพลินๆ อยา่ งนี้ ไปสกั พักหนง่ึ กม็ คี วามรสู้ กึ วา่ บรรยากาศรอบตวั ไดข้ ยายกว้างออกไป เหมือนตัวพเี่ ณรขยาย พองโตขน้ึ ใหญข่ น้ึ ไปเร่อื ยๆ ตอนนน้ั มีความรูส้ กึ แปลกๆ เหมือน กับเราลอยเควง้ คว้างอยู่ในอวกาศโล่งๆ ร่างกายไม่รหู้ ายไป ไหนหมด มองหาตวั เองก็ไม่เจอ รสู้ ึกตวั เบาๆ เหมือนจะเหาะ www.kalyanamitra.org

21 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร จะลอยได้อย่างนั้นแหละ เบาคล้ายกับปุยนุ่นทลี่ ่องลอยอยู่ใน อากาศ พี่เณรเพลดิ เพลนิ อยู่ในอารมณ์นี้ ดว้ ยความพงึ พอใจ โดย ไม่ไดค้ ดิ ถงึ อะไรทง้ั สน้ิ เพราะมนั ไมอ่ ยากจะคดิ ถงึ อะไรเลย อยาก จะอย่เู ฉยๆ อยา่ งเดยี ว มนั ก็นิ่งๆ วา่ งๆ โปรง่ โล่ง เบา สบาย บอกไมถ่ ูก เหมอื นเราตื่นขึน้ มาสูดอากาศบริสทุ ธิ์ในยามเช้า ทำ ให้อารมณเ์ ราแจม่ ใสมาก ในขณะท่ีพ่ีเณรกำลังเผลอๆ เพลินๆ อยู่น้ัน มันมีอยู่ จังหวะหน่งึ รสู้ กึ ใจหยดุ กกึ๊ ! แล้วหลน่ ว๊ืดลงไปขา้ งลา่ ง เหมอื นถกู ผลกั ตกจากเครื่องบินโดยไม่ไดก้ างร่ม พี่เณรรูส้ กึ เสียววาบ ตอนแรกกต็ กใจ ทั้งกลัวและต่ืนเต้นทำอะไรไมถ่ ูก กเ็ ลย ไม่รูจ้ ะทำอยา่ ง ไร ขา้ งในกด็ ดู พีเ่ ณรเร็วขึ้นๆ เหมือนเคร่ืองดดู ฝนุ่ ดดู วบู เข้า ไปสว่างโลง่ ไปหมด ตอนนพ้ี เ่ี ณรมองไมเ่ หน็ ตวั เองเลย รแู้ ตว่ า่ เราเปน็ แสงสว่าง เห็นบรเิ วณรอบๆ สวา่ งไปหมด พีเ่ ณรไม่มีเวลาคดิ อะไรเลย ถกู ดูดตอ่ ไปเรอ่ื ยๆ ในกลาง ความสว่างยง่ิ เร็วข้ึนแรงข้ึน เหมอื นดำดง่ิ เขา้ สอู่ โุ มงค์แห่งแสง สวา่ ง มแี สงสวา่ งพงุ่ สวนขนึ้ มา รสู้ กึ ตนื่ ตาตืน่ ใจ มคี วามสขุ อยา่ ง บอกไมถ่ กู เปน็ ความสขุ ทม่ี นั ๆ สนกุ ๆ เปน็ ความสขุ ทเ่ี ราตื่นตวั อยภู่ ายใน รู้ตวั ตลอดเวลา ไม่ใชส่ ุขแบบเคลิบเคล้มิ นะ ตอนนีพ้ เ่ี ณรอยู่ในสภาวะทีต่ อ้ งนิ่ง คอื มันน่งิ ของมันเอง ไม่ใชเ่ ราไปบังคบั ให้มันนงิ่ นะ แลว้ กเ็ คล่ือนเข้าไปข้างในเรอ่ื ยๆ www.kalyanamitra.org

22 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง จนมองเหน็ จดุ ตรงกลางสว่างที่สุด ใจพีเ่ ณรจรดจ่อไปหาจุดนน้ั สักครู่ก็ถูกดูดวูบเข้าไปหาจุดสว่าง จุดสว่างน้ันได้ขยายกว้าง ออกไป กลายเปน็ ดวงใสบริสทุ ธิ์ บางเบา เหมอื นลูกโป่งฟองสบู่ พี่เณรเข้าไปอยู่ในดวงนี้ มคี วามสขุ จงั เลย เหมือนอยู่ใน โลกอีกโลกหนึ่ง ยังกับอยู่ในวมิ านแก้วที่ใสสวา่ งไปหมด ตรง กลางดวงใสนี้ กม็ ดี วงสว่างดวงใหม่ผดุ ซ้อนขน้ึ มา พี่เณรเคลื่อน เข้าไปในกลางดวงสว่าง ดวงสว่างดวงใหม่กผ็ ดุ ซอ้ นข้นึ มาอกี ตอนทเี่ คลื่อนสวนกนั นัน้ พ่เี ณรมคี วามสขุ มากๆ ความสุข ผุดขนึ้ มาเร่อื ยๆ พร้อมกบั ดวงสวา่ ง คล้ายกบั การผุดขนึ้ มาของ น้ำพุ พ่ีเณรเห็นตรงกลางดวงสวา่ งมีจุดเล็กๆ พอเคลอื่ นเข้าไป ใกล้ก็เห็นเปน็ เหมอื นปลายแหลมของดอกบัวตมู พี่เณรใจจรด จอ่ มองตามไปอยา่ งสนใจ สักครู่ก็เห็นเศียรพระค่อยๆ โผล่ข้ึนมา แล้วก็เห็นหมด ทั้งองค์เลย เปน็ พระแกว้ ใสๆ ใสมากๆ โปรง่ บาง เบา เหมอื น จะกลนื ไปกับอากาศได้ พเี่ ณรนงั่ ยม้ิ อยคู่ นเดยี ว เปน็ ยม้ิ ทอ่ี อกมาจากภายใน ดว้ ย ความปลื้มปีตใิ จ มีความสขุ จนบอกไมถ่ ูก สขุ มากทส่ี ุดเลย จน นำ้ ตาเยน็ แหง่ ความปตี ไิ หลอาบแกม้ ทง้ั สองขา้ ง องคพ์ ระใสสวา่ ง กล็ อยเด่น หยุดนง่ิ อยู่กลางกายของพ่เี ณร เหน็ ชดั ใสแจม่ ใส สวา่ งมาก ชดั เหมือนเราเอาแว่นขยายมาสอ่ งดลู ายมือ สว่าง โพลงเหมอื นกับดวงอาทิตย์ยามเทย่ี งวัน หลายๆ ดวงมาซ้อนกนั www.kalyanamitra.org

23 ข อ ง ข วั ญ ปี ใ ห ม่ แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร พเี่ ณรดอู งคพ์ ระไปเรอ่ื ยๆ อยา่ งมีความสขุ ใจ ไมอ่ ยากไปไหนเลย อยากจะอยูแ่ ต่ในกลางองคพ์ ระ สักครู่ก็เหมือนถูกฉุดวูบเข้าไปในกลางความสว่างกลาง องคพ์ ระ แลว้ กเ็ ห็นองค์พระองค์ใหมผ่ ดุ ซอ้ นขึ้นมาอกี ผุดขน้ึ มา ทีละองคๆ์ แลว้ ขยายกวา้ งออกไป องค์พระแตล่ ะองค์ทีข่ ยาย ผ่านตัวพ่ีเณรไป ก็เหมือนกับทำให้ตัวพ่ีเณรใสสะอาด บรสิ ุทธยิ์ ง่ิ ขน้ึ ตอนนพี้ เ่ี ณรมคี วามสขุ จงั เลย เปน็ ความสขุ ท่ีไมเ่ คยเจอมา ก่อนในชวี ติ จนอยากจะตะโกนออกมาวา่ “สขุ ท่ีสุดในโลก เลย!” องคพ์ ระก็ผุดซ้อนๆ ข้นึ มาเรว็ ขึน้ ๆ ตอ่ เนอ่ื งกันไปอย่างไม่ ขาดสาย จนเห็นองคพ์ ระเรยี งตอ่ กันเปน็ สาย สว่างโลง่ ในกลาง กาย องคพ์ ระได้พรง่ั พรูข้ึนมาพรอ้ มกบั ความสุขที่ไม่มีประมาณ ยิ่งดำดิ่งเข้าไปภายในมากเพียงไร ปริมาณของความสุขก็ยิ่ง เพิ่มพนู มากขึ้นเพียงน้ัน เหมือนตัวพี่เณร องค์พระและความ สุขกลมกลืนเป็นอันหน่ึงอันเดียวกัน ยังกับพี่เณรแช่อ่ิมอยู่ใน ความสุขกลางองคพ์ ระ สุขจนสดุ ที่จะประมาณได้ เกิดความ ปลาบ ปลืม้ อิ่มเอบิ เบกิ บานใจตลอดเวลา แมเ้ วลาพ่ีเณรเลิกน่งั ธรรมะแล้ว ลกุ ข้นึ เดนิ ทุกย่างกา้ ว กเ็ ป็นกา้ วแห่งความสขุ ก้าวแห่งความเบกิ บาน จนความสุข นนั้ ไดแ้ ผซ่ า่ นออกมาจากภายในสภู่ ายนอก และเผยออกมาเปน็ www.kalyanamitra.org

24 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง “รอยย้ิม” ยิ้มใหก้ บั ตัวเอง และย้มิ ใหก้ ับทกุ คนท่ีพบเหน็ มีความรู้สึกว่าโลกน้ีช่างสวยสดงดงามไปหมด เป็น ความสขุ ทบ่ี ริสทุ ธิ์ เป็นความสขุ ที่มีสุขจริงๆ สขุ ใจได้ดว้ ยตวั เอง “เป็นความสุขที่พี่เณรอยากจะมอบให้เป็นของขวัญปีใหม่ แดน่ ้องเณร...” ความสขุ ภายในอยา่ งนี้ นอ้ งเณรกส็ ามารถเขา้ ถงึ ได้ เพยี ง แค่ทำใจให้หยุดน่ิงอย่างเบาสบาย ที่ศูนย์กลางกายทุกๆ วัน แลว้ นอ้ งเณรจะพบกับความสขุ ที่แท้จริงตลอดไป พี่เณรขออวยพรให้น้องเณรได้เข้าถึงพระธรรมกายโดย งา่ ยโดยเรว็ พลนั ใหม้ คี วามสขุ ตลอดปีใหมน่ ้แี ละตลอดไปเทอญฯ สง่ ความสขุ จากกลางจติ ถึงดวงใจ พรปีใหม่ใหน้ ้องเณรจงสุขสนั ต์ เห็นองคพ์ ระสว่างใสไดเ้ ร็วพลนั บญุ อนันตบ์ รรเจดิ จา้ ท่วมฟ้าเอย... j www.kalyanamitra.org

1 รั ก แ ท้ . . . แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร ๒ รักแท.้ ..แด่นอ้ งเณร สวสั ดีนอ้ งเณรที่คดิ ถึง ชว่ งนน้ี อ้ งเณรเปน็ อยา่ งไรกนั บา้ ง? ยงั สบาย ดีกันอยู่หรือเปล่า? หมู่นี้อากาศทางวัดยังหนาวอยู่ ไหม? พี่เณรหวังว่าน้องเณรทุกรูปคงสบายกันดีนะ ขอให้น้องเณรดูแลรักษาสุขภาพกันให้ดี นี่ก็ใกล้จะ สอบบาลสี นามหลวงแลว้ มใิ ชห่ รอื ? เวลาเหลอื นอ้ ย ลงไปทกุ ทแี ลว้ ชว่ งนต้ี อ้ งขยนั ดหู นงั สอื หนอ่ ยนะ พ่ี เณรขอเอาใจชว่ ยเต็มท่เี ลย ฉบบั ทแ่ี ลว้ หวงั วา่ นอ้ งเณรคงสขุ สนั ตว์ นั ปใี หม่ กนั ทุกรูปนะ...ฉบบั น้พี ่เี ณรอยากจะเลา่ เรอ่ื งราวของ www.kalyanamitra.org

2 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 2 “การผจญชีวิตของพี่เณรก่อนที่มาถึงวัดพระธรรมกาย” ชวี ติ ของพวกเราจะวา่ ไปกน็ า่ แปลกดนี ะ เรามากนั คนละทศิ คนละทาง แต่ในท่สี ุดกส็ ามารถมารวมกันได้ จุดกำเนิดของชวี ติ ของเราอาจจะตา่ งกนั แตเ่ รามีเป้าหมายเหมือนกัน “มารวมกนั เพอื่ สรา้ งบารมี” เมือ่ เรามาอย่รู วมกันเรากส็ ามารถเข้ากนั ไดด้ ้วยดี ร้สู ึก คุ้นเคยกันยังกบั เคยรจู้ กั กันมาก่อน เรามีอะไรหลายๆ อย่างที่ คล้ายกนั และส่งิ ทส่ี ำคัญท่สี ุดคอื “เรามมี โนปณิธานอันสูงสดุ เหมือนกนั ” จุดกำเนดิ แมม้ ิเกิดเปน็ พีน่ อ้ ง ไดร้ ว่ มทอ้ งของมารดามาแต่ตน้ ดว้ ยบุญเกา่ เรานน้ั บันดาลดล ใหท้ กุ คนมาบรรจบพบเจอกนั สานมโนปณธิ านอนั หาญกล้า สร้างบญุ ญาบารมที ี่ใฝฝ่ ัน มุ่งทส่ี ดุ หยุดทั้งทมี เทา่ เทยี มกนั เพือ่ สร้างสรรค์โลกสวยด้วยกายธรรม น้องเณรอยากรู้ไหมว่า “ก่อนที่พีเ่ ณรจะมาถงึ วัดพระ- ธรรมกาย พ่ีเณรได้ประสบกบั อะไรมาบา้ ง?” www.kalyanamitra.org

3 รั ก แ ท้ . . . แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร ถ้าอยากรู้ละก็ พี่เณรจะเล่าให้ฟัง...พี่เณรเป็นคน ธรรมดาสามญั คนหน่งึ เกิดในหมบู่ ้านชนบท ครอบครวั มอี าชีพ ทำนา ชีวิตในวัยเด็กชอบสนุกสนานเหมือนเด็กท่วั ๆ ไป วันๆ มแี ต่เรยี นกบั เลน่ พอวนั หยดุ ก็ไปชว่ ยพ่อเล้ยี งควาย พามนั ไป กินหญา้ ขีห่ ลังควายเลน่ บ้าง พอตกเย็นก็ช่วยต้อนควายเข้าคอก ในฤดูทำนาก็ช่วย พ่อแม่ดำนาปลูกขา้ ว แม้ฝนจะตกก็ทำงานกันไม่หยดุ ชีวิต ตอนน้ันค่อนข้างจะลำบากเหมือนกัน แต่ดีอยู่อย่าง คือ ไม่ ตอ้ งไปคิดอะไรในอนาคต ชวี ิตในชนบทอย่กู ันไปวันๆ แตล่ ะครอบครวั กท็ ำมาหากนิ กันไป ไมเ่ คยทราบถงึ เปา้ หมายของการไดเ้ กดิ มาเป็นมนุษยเ์ ลย วา่ เราเกิดมาทำไม? รู้แค่เพียงว่าเกิดมาเรียน โตขึ้นก็ทำงาน มีครอบครัว แลว้ กเ็ ปน็ ผเู้ ฒ่าชรา จนในทสี่ ดุ กต็ ายจากกันไป พี่เณรเห็นชวี ติ ใครๆ เขากเ็ ป็นอย่างนี้กนั หมด คำว่า “เราเกดิ มาสรา้ งบารม”ี ไม่เคยได้ยนิ เลย พี่เณร ว่าชาวโลกส่วนใหญ่เขาก็คงไม่รจู้ ักเหมอื นกัน ไม่เช่ือนอ้ งเณร ลองไปถามดูเถอะ...ว่าคุณเกิดมาทำไม? ไม่ว่าจะเป็นมหา เศรษฐีลงมาจนกระท่ังถึงยาจกเข็ญใจ จะมีใครสักกี่คนทีจ่ ะ สามารถตอบได้ว่า “เราเกิดมาสรา้ งบารมี” www.kalyanamitra.org

4 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 2 เนอ่ื งจากพเี่ ณรเป็นลกู คนสดุ ท้องในบรรดาพนี่ อ้ ง ๘ คน โยมพอ่ โยมแม่ท่านก็เลยรกั และเป็นห่วงมาก เมือ่ พีเ่ ณรเรยี นจบ ช้ันประถมแลว้ ไดเ้ ห็นพวกพๆี่ เขาบวชกัน ก็อยากจะบวชกบั เขา บ้าง เลยไปขอโยมแม่บวช แทนที่ท่านจะดีใจและอนุโมทนา กลบั คดั คา้ นไมย่ อมให้บวช พเ่ี ณรตอ้ งออ้ นวอนท่านอยหู่ ลายครง้ั จนในทส่ี ดุ ท่านกอ็ นุญาตใหบ้ วช พ่ีเณรบวชตัง้ แต่อายุ ๑๑ ขวบ ตอนนน้ั คิดว่าจะบวชสกั พรรษาสองพรรษา แต่คงเป็นดว้ ยบญุ เก่าส่งผลเปน็ แนแ่ ท้ จึง ทำใหท้ เ่ี ณรบวชมาได้ถงึ ทุกวันนี้ ถา้ จะถามว่าในตอนน้พี ่เี ณรคดิ ถึงโยมพ่อโยมแม่ไหม? ก็ ตอบตามตรงเลยว่า “ทั้งคิดถึงและสงสารท่าน” นึกเหมือน กนั วา่ โตขน้ึ เราจะตอ้ งตอบแทนบญุ คณุ ทา่ นทอ่ี ตุ สาหเ์ ลยี้ งดเู รามา พออยตู่ ่อๆ มา ก็ไดค้ ิดว่า “เราบวชอย่างนี้แหละ จงึ จะ ตอบแทนบุญคุณท่านได้มากกว่าการอยู่เป็นฆราวาส” เนื่องจากเราสามารถชักชวนให้ท่านทำทาน รักษาศีล และ เจรญิ ภาวนาได้ดีกว่า เมือ่ พ่ีเณรไดบ้ วชแลว้ ก็ไปอยู่สำนักสงฆ์เลก็ ๆ แห่งหนึ่ง กับหลวงปู่และเพือ่ นสามเณรอีก ๒ รูป ท่ีนัน่ คลา้ ยกับเปน็ วัด ประจำหมู่บา้ น พอตน่ื เช้าขึน้ มาก็กวาดลานวดั แลว้ ออกบณิ ฑ- บาต ต้องออกแต่เชา้ มดื ทางก็ไกล บางวันไมค่ อ่ ยได้อะไร ได้ ข้าวเหนียวกับหมูป้ิงมาช้ินหน่ึง ฉันไม่อิ่มท้อง ไม่รู้จะทำยงั ไง เลยพาเพ่อื นๆ ไปปีนตน้ มะพร้าว www.kalyanamitra.org

5 รั ก แ ท้ . . . แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร มีอย่วู นั หนึ่งเพื่อนขึ้นไปบิดลกู มะพรา้ ว พี่เณรอยขู่ า้ งลา่ ง ถือกระสอบรออยู่ พอลูกมะพร้าวหลน่ ลงมาก็จะเอากระสอบรบั พอเพื่อนบดิ ลูกมะพรา้ ว มะพร้าวแก่มนั ตกลงมาพรอ้ มๆ กนั ๖- ๗ ลกู พีเ่ ณรหลบแทนไมท่ นั ตอ้ งท้ิงกระสอบแลว้ เอามอื ปดิ หัว ไว้ ยงั ดที มี่ ะพร้าวไมห่ ล่นลงหวั ไมย่ งั ง้ันมหี วังหวั แตกหรือไม่ก็ สลบเหมอื ดไปเลย จงึ บอกกับตวั เองวา่ “เขด็ แลว้ ไมเ่ อาอกี แลว้ ” บณิ ฑบาตมาไดเ้ ทา่ ไหร่กพ็ อใจแคน่ น้ั ตอนออกไปรับบาตรในขณะทีให้พรนนั้ พเี่ ณรมคี วามคดิ อยา่ งหน่งึ วา่ “พรท่เี ราให้โยม เรายงั แปลไมอ่ อกเลย แลว้ ญาติ โยมจะเขา้ ใจไดอ้ ย่างไร?” พี่เณรจงึ ต้ังใจว่าจะตอ้ งเรยี นภาษาบาลีให้ได้ ปกติแลว้ พ่ี เณรจะทอ่ งคำให้พรและมนตบ์ ทต่างๆ ได้คล่องปากจำไดข้ ้นึ ใจ ถึงทุกวันนก้ี ็ยังไมล่ มื การท่องบทสวดมนต์ในตอนกลางคืน เรา จะจุดเทยี นไขดหู นังสอื เพราะที่วัดยังไม่มไี ฟฟ้า แตเ่ ทียนไขก็ หายาก ส่วนใหญ่จะจุดธูปดูหนังสือมีไฟแดงๆ ตรงปลายธูป พอทีจ่ ะเหน็ ตวั หนังสือได้ ใช้ธปู ดีอยอู่ ย่างคอื เวลาลมพัดไม่ดับ เหมือนเทียนไข แต่กต็ อ้ งคอยเป่าขธ้ี ปู อยเู่ รอ่ื ยๆ ท่องไปกเ็ ป่าไป ถ้าวันไหนมีญาติโยมมานิมนต์ไปเจริญพระพุทธมนต์ใน งานพิธีต่างๆ เช่น ขึ้นบ้านใหม่ วันน้ันก็จะได้ปัจจัยมาซื้อสบู่ ยาสีฟัน และของจำเปน็ ตา่ งๆ เพราะที่วดั ของพี่เณรนนั้ ลำบาก จรงิ ๆ ปจั จัยสีท่ กุ อย่างต้องแสวงหาเอง แมแ้ ตน่ ำ้ จะดืม่ www.kalyanamitra.org

6 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 2 พเ่ี ณรต้องไปหาบนำ้ จากบอ่ นำ้ ซ่ึงหา่ งจากวดั ๓ กโิ ลเมตร กถ็ อื ว่าเป็นความลำบากสำหรบั สามเณรตวั นอ้ ยๆ อยา่ งมาก บวชมาไดห้ นง่ึ เดอื นหลวงปทู่ า่ นใหพ้ เี่ ณร “เรยี นตวั ธรรม” พเ่ี ณรรสู้ กึ ดีใจมาก นึกวา่ จะได้เรยี นธรรมะของพระพุทธเจ้า แต่ ท่ีจริงแล้วตวั ธรรมนน้ั กค็ อื ตวั อักษรโบราณคล้ายอกั ษรขอม เปน็ การประสมประสานระหว่างอกั ษรล้านนากบั อกั ษรลาว ท่านให้ พเ่ี ณรเรียนเพื่อจะสอนวิชาไสยศาสตร์ให้ เพราะ คนแก่คนเฒ่าเขาจารึกคาถาอาคมไว้ด้วยอักษรนี้ และถือว่า เปน็ อกั ษรที่ศักดิส์ ทิ ธ์ิ พเี่ ณรเรียนฝกึ อา่ นเขียนเพยี งเดือนเดียว ก็สามารถอา่ นออกเขียนได้ และเขา้ ใจเนอ้ื ความได้ จนหลวงปู่ออกปากชม แล้วท่านกถ็ า่ ยทอดวิชาให้พเี่ ณร เชน่ คาถากนั งู กันสตั วร์ ้าย คาถาป้องกนั ตวั คาถาเมตตา มหานยิ ม ฯลฯ จากนนั้ พอเขา้ พรรษา หลวงปกู่ ใ็ หท้ ่องนวโกวาท เพื่อเรยี น นกั ธรรมตรี พีเ่ ณรและเพือ่ นๆ สามเณรแข่งกันทอ่ งได้หมดทงั้ เลม่ เลย แลว้ พเี่ ณรยงั ทอ่ งจบกอ่ นเพอ่ื นอกี ดว้ ย หลวงปเู่ ลยถวาย ร่มและย่ามเปน็ รางวัลสำหรบั ผ้มู ีความเพียร จากน้ันท่านก็สอน นักธรรมตรี แล้วพาไปสอบท่ีวัด เจ้าคณะอำเภอ ผลการสอบออก มาปรากฏว่าสอบผ่านทงั้ ๓ รปู หลวงปทู่ า่ นดีใจกับพวกเรามาก จงึ ไดถ้ วายไตรจีวรองคล์ ะ ชุดและปจั จัย อีกองคล์ ะ ๒๐๐ บาท www.kalyanamitra.org

7 รั ก แ ท้ . . . แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร พอออกพรรษาหลวงปทู่ ่านกส็ อนสมาธิแบบพุทโธให้ ตอน น้ันพี่เณรจำได้ว่าน่ังไปแลว้ เห็นดวงสว่างอยู่ตรงหน้า มีความ รูส้ ึกเหมอื นจะลอยไดจ้ ริงๆ มีความสขุ มาก แต่ไม่รจู้ ะทำอย่าง ไรตอ่ ไป จากนนั้ พเี่ ณรกฝ็ กึ บา้ งไมฝ่ กึ บา้ ง เพราะไมม่ ีใครเคย่ี วเขญ็ ในช่วงนั้นโยมพ่อโยมแม่ตามมารบเรา้ ให้พี่เณรลาสิกขา ใหอ้ อกไปช่วยทำงาน แตพ่ ่ีเณรกต็ อบปฏิเสธท่านไป เพราะว่า ในขณะนั้นใจยังรักผ้าเหลืองอยู่ ยังอยากจะศึกษาให้ย่ิงข้ึนไป กวา่ น้ี อยากจะเรยี นนกั ธรรมโทและบาลดี ว้ ย จงึ ไดป้ รกึ ษาหลวงปู่ บอกความในใจให้ทา่ นทราบ ทา่ นได้นำไปฝากไว้ท่วี ัดเจา้ คณะอำเภอ ใจจรงิ แล้วก็ไม่ อยากจะจากหลวงปู่ไป แตห่ ลวงปกู่ ็สนบั สนนุ พเ่ี ณร ทา่ นบอกว่า “มีความร้แู ลว้ ให้กลับมาชว่ ยพัฒนาวดั ของเราบ้างนะ” พ่ีเณรมีความรู้สึกเหมอื นกับเราทอดทงิ้ ท่านไป จงึ ระลกึ อยูเ่ สมอว่าสกั วันหนง่ึ ข้างหน้า เราจะกลับมาตอบแทนพระคุณ หลวงปู่ให้ ได้ ที่วัดเจา้ คณะอำเภอมีสามเณร ๓๐ กวา่ รูป อยู่ไดเ้ พยี ง ๓ เดือนกม็ เี พอ่ื นมาชวนไปหาวดั เพื่อศกึ ษาภาษาบาลีในกรงุ เทพฯ พ่เี ณรตดั สินใจตอบตกลงทันที จงึ พากนั ไปกราบลาทา่ นเจา้ อา- วาส ทา่ นเห็นความตง้ั ใจดีของเราจงึ เมตตาแนะนำวดั และพระ ทที่ ่านรจู้ ัก ใหช้ ่อื ท่ีอยเู่ รยี บร้อยแล้วยงั ถวายปจั จัยคา่ รถรปู ละ ๕๐๐ บาท พี่เณรรสู้ ึกซาบซงึ้ ในนำ้ ใจทา่ นเป็นอยา่ งมาก www.kalyanamitra.org

8 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 2 นอกจากนย้ี ังหารถมาสง่ ท่ีตวั จงั หวดั ด้วย พ่เี ณรสองรปู นั่งรถไฟเขา้ กรุงเทพฯ ด้วยความต่นื เต้น และอธิษฐานขอให้ได้ อย่วู ดั ท่ีดแี ละไดเ้ รียนบาลีสมความต้ังใจ พอลงรถไฟที่หัวลำโพง ก็รู้สึกตะลึงในความใหญ่ของ กรงุ เทพฯมาก ไม่รจู้ ะไปทางไหน พเ่ี ณรจงึ เดนิ ไปถามโยมกลมุ่ หนง่ึ แทนท่ีเขาจะตอบกลับมองหน้ากันแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เพ่ือน สามเณรจงึ สะกดิ แลว้ กระซบิ วา่ “อยา่ เวา่ ลาว ใหเ้ วา่ ไทยกบั เผนิ่ ” พ่ีเณรจึงถามเขาใหม่ด้วยภาษาไทยทีไมค่ ่อยจะชัดนัก เขาจงึ บอกทางไปวัดให้ ตอนจะข้ามถนนพ่เี ณรไม่รูจ้ กั สัญญาณ ไฟเขยี วไฟแดง กลัวรถจะชนมาก เวลาขา้ มถนนทกี ต็ อ้ งเดนิ ตาม เขาไป พอข้ึนรถเมล์ก็ต้องระวัง กลัวโยมผู้หญิงจะมาถูกตัว เพราะคนแน่นมากเหลือเกิน กวา่ จะถงึ วัดนั้นได้ตอ้ งนง่ั รถหลาย ตอ่ ด้วยความทุลักทเุ ลจรงิ ๆ พอไปถึงวดั ถามหาพระทเี่ จา้ อาวาสทา่ นแนะนำ อนจิ จา! พระรูปนัน้ ย้ายไปอยู่วดั อืน่ เสยี แล้ว พ่ีเณรจึงต้องออกเดินทาง ไปหาวัดอ่ืนอยู่ เพราะพระท่ีน่ันบอกว่า “ผู้ท่ีจะมาอยู่วัดนี้ได้ ต้องสอบไดน้ กั ธรรมเอกเป็นอย่างน้อย หรอื ไม่ก็สอบไดป้ ระโยค ๓ แล้ว หรืออีกอย่างหนงึ่ ต้องสอบเข้า ดว้ ยการทอ่ งบาลีไวยา- กรณ์เบือ้ งต้นใหจ้ บ” พ่ีเณรไม่เคยท่องมาเลย จบแค่นักธรรมตรี เท่านัน้ เอง จะเอาความรู้ที่ไหนมาสอบเขา้ จึงไปขอเข้าอยู่ทวี่ ดั อ่ืน www.kalyanamitra.org

9 รั ก แ ท้ . . . แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร พเ่ี ณรรสู้ กึ ผดิ หวงั มาก แต่กย็ งั ไมห่ มดหวัง ไปขอพกั อยู่ อีกหลายวัด บางวัดมีการจัดงานศพบ่อยๆ ก็ต้องช่วยเขาจัด ดอกไม้ ยกของสารพดั ทำงานหนักจงั เลย แต่ก็ทนเอา พอ ขอเขาอย่ปู ระจำเขากต็ อบปฏเิ สธหมด เม่อื พี่เณรมองดตู วั เอและมองดูเพื่อนกแ็ ทบจะรอ้ งไห้ไป ดว้ ยกนั กวา่ จะหาวดั อยู่ไดม้ ันชา่ งยากลำบากเหลอื เกนิ ไมเ่ หมอื น นอ้ งเณรหลายๆ รูปท่ีมีโอกาสดไี ด้อบรมทีว่ ดั สาขา อบรมเสร็จ พระอาจารย์กพ็ ามาอยูท่ ี่วัดพระธรรมกายเลย บางรปู โชคดยี ง่ิ กวา่ นนั้ อกี ญาตโิ ยมพามาบวชทว่ี ดั แลว้ อยตู่ อ่ ทนี่ ่ีเลย โดยไม่ตอ้ ง ไปแสวงหาวัดเหมือนพ่ีเณร จงึ อยากจะใหน้ อ้ งเณรรักษาความ มีโชคน้ี ไว้ ตอนท่พี เ่ี ณรไปหาวัดอยู่ บางวัดท่านเจา้ อาวาสกย็ ินดีรับ แต่ว่าวดั นน้ั ไม่มกี ารเรยี นบาลี พ่ีเณรจึงขอท่านพกั อยู่เพียงคืน เดยี วแล้วกราบลาท่านไปหาวดั อื่นอยูต่ ่อ พอรุง่ ข้นึ พ่ีเณรกบั เพ่อื นจงึ ตดั สนิ ใจกลับวดั ท่ีตา่ งจงั หวัด เหมือนเดิม ด้วยความหวังว่าโอกาสหน้าจะกลับมาใหม่ พอ กลับมาถึงวัด หลวงพ่อเจ้าอาวาสท่านก็ปลอบใจช่วยให้ กำลงั ใจเรา ทา่ นเองก็ไม่รูจ้ ะทำอย่างไร ในใจของพี่เณรนน้ั คิด อยากจะมาเรียนบาลีในกรงุ เทพฯมาก แต่ไมร่ ู้จะหาลทู่ างมาได้ อย่างไร www.kalyanamitra.org

10 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 2 วนั หนงึ่ พเี่ ณรไดฟ้ งั วทิ ยเุ ขาประกาศวา่ “วดั พระธรรมกาย จะเปดิ รบั สมคั รอบรมสามเณรทวั่ ประเทศเปน็ ระยะเวลา ๑ เดอื น หลงั จากการอบรมเสรจ็ สน้ิ ลง หากสามเณรรปู ใดประสงคจ์ ะอยู่ ตอ่ ทางวัดกย็ นิ ดีให้การสนับสนนุ ” น้องเณรรู้ไหมวา่ พเี่ ณรดีใจเป็นท่สี ดุ เลย พอไดฟ้ ังแลว้ ก็ รบี ไปบอกหลวงพอ่ เจ้าอาวาส หลวงพอ่ ท่านก็เมตตาเหมารถมาส่งถงึ วัดพระธรรมกาย เลย และท่านยงั ใหส้ ามเณรท่ีวดั ของท่านรว่ มมาดว้ ยอกี ๑๐ รูป แลว้ ส่ังวา่ “เณรรูปไหนอยู่ได้ก็อย่ตู อ่ ไปเลย แลว้ อย่าลืมสง่ ข่าว มาให้หลวงพอ่ ทราบด้วยกแ็ ลว้ กนั ” จริงๆ แล้วช่วงนั้นพ่ีเณรก็ไม่ได้ตั้งใจจะมาอยู่วดั พระ ธรรมกายหรอก คิดเพียงวา่ จะมาอบรมดูกอ่ น ถ้าอยู่ได้ก็จะอยู่ พอมาถึงวันแรกพ่ีเณรและคณะได้รับการต้อนรับจากพระ พี่เล้ยี งเป็นอย่างดี มาทีน่ ี่แลว้ รูส้ กึ สบายใจ วันนนั้ หลงั จากท่านพาไปปักกลดเสรจ็ เรียบรอ้ ยแลว้ จงึ ใหม้ าครองผา้ ทา่ นจะพาไปกราบหลวงพอ่ เจา้ อาวาสทศ่ี าลาดสุ ติ พอไปถึงก็เหน็ หลวงพอ่ กำลังปฏิสนั ถารกับญาติโยม สักครหู่ นึ่งพระพีเ่ ล้ยี งจงึ พาเข้าไปกราบหลวงพอ่ พีเ่ ณร เห็นทา่ นยม้ิ แย้มแจม่ ใสทกั ทายเปน็ กนั เองกับพวกเรามาก รสู้ ึก อบอนุ่ ใจ พี่เณรรู้สึกว่าทา่ นเป็นพระใจดีมเี มตตาสูง ท่านได้ให้ โอวาทว่า www.kalyanamitra.org

11 รั ก แ ท้ . . . แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร “ใหต้ ้งั ใจฝึกตัวให้ดนี ะจ๊ะ และบวชตลอดชวี ติ ให้ได้ทกุ รูปเลย ไมต่ อ้ งลาสิกขา แลว้ มาเป็นทหารกลา้ แหง่ กองทพั ธรรมช่วยกันสืบสานอายุพระพุทธศาสนากับหลวงพ่อ ทกุ รูปเลยนะจะ๊ ” พเี่ ณรร้สู ึกประทับใจหลวงพอ่ เปน็ อย่างมาก ท่านพดู กับ พวกเราดว้ ยความรักความเอ็นดู หลวงพอ่ เปน็ เสมือนร่มโพธร์ิ ่ม ไทรที่ใหพ้ วกเราได้พ่ึงพิง เหมือนคนเดนิ ทางไกล ผา่ นทะเลทราย อนั กวา้ งใหญ่ซึง่ รอ้ นระอุ ขาดแคลนท้ังนำ้ และอาหาร ได้มาพบ กับแหล่งน้ำและป่าไม้อันสมบรู ณ์ในท่ามกลางทะเลทราย ทำ ใหเ้ ราไดพ้ บกับชวี ติ ใหม่ พีเ่ ณรมีความรสู้ ึกวา่ ไดม้ าเร่มิ ต้นชวี ิตใหม่จรงิ ๆ เป็นชีวิต ท่มี ีคุณค่า เพราะไดร้ ูว้ า่ “เราเกดิ มาสรา้ งบารมี” คำๆ นี้เป็น คำทยี่ ง่ิ ใหญ่เป็นจดุ เร่มิ ตน้ ทส่ี ำคญั ทสี่ ดุ ของชีวติ ใครเกิดมา แลว้ ได้ทราบอยา่ งนีต้ อ้ งถือวา่ เปน็ ผมู้ บี ุญมาก นอ้ งเณรลองคิดดซู วิ ่า มนษุ ย์ ๕ พนั กว่าลา้ นคน มเี พยี ง พวกเราจำนวนไม่เท่าไหร่ ทรี่ ู้วา่ เกดิ มาทำไม? อะไรคอื เปา้ หมาย ของชีวิต? “พระธรรมกายคอื เปา้ หมายของชวี ติ ” และเปน็ สง่ิ เดยี ว เทา่ น้ันท่ีจะทำใหเ้ ราพน้ ทกุ ขพ์ บสุขแท้จริง ใครที่รู้อย่างนต้ี ้องถือว่าเปน็ ผ้มู ีบญุ มาก ขอให้น้องเณร รักษาความเป็นผู้มบี ญุ นเ้ี อาไว้ แล้วจงใช้โอกาสใช้บุญนี้ ด้วย www.kalyanamitra.org

12 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 2 การสร้างบารมีให้เตม็ ท่ี เพราะไม่มกี ารสญู เสียใดท่จี ะยง่ิ ใหญ่ ไปกว่าการสญู เสยี โอกาสในการสร้างบารมี วันเวลาได้ผา่ นไป จากความต้งั ใจเดมิ เพยี งแคจ่ ะมาเรยี น บาลีเทา่ นั้น พอได้มาอบรมที่วัดพระธรรมกาย พ่เี ณรไดซ้ มึ ซบั ความรแู้ ละคณุ ธรรมหลายอยา่ งจากพระอาจารย์ พระพเี่ ลย้ี งและ ไดเ้ หน็ ตน้ แบบท่ีดีงามจากหลวงพอ่ และหมคู่ ณะ ตลอดจนไดเ้ หน็ ทง้ั พระภิกษุสามเณร และอบุ าสกอบุ าสกิ ามาจากทัว่ สารทศิ บางท่านกม็ าไกลจากตา่ งประเทศ ทุกทา่ นลว้ นตัง้ ใจสละ ชีวิตเพื่อช่วยงานพระศาสนา ด้วยหวังเอาบุญบารมีเป็นที่ตั้ง เพ่อื ร่วมกนั สรา้ งสนั ตสิ ขุ ให้เกิดขนึ้ แก่โลก ความรสู้ กึ จากจติ ใตส้ ำนกึ ผดุ ขนึ้ มาวา่ “เราจะตอ้ งเปน็ นกั สรา้ งบารมีคนหนง่ึ ในวัดพระธรรมกายให้ได้” ความตั้งใจเดิมจึงค่อยๆ เปลี่ยนไป เพราะสง่ิ ท่ีพเ่ี ณรไดร้ บั นนั้ ชา่ งมากมายมหาศาลจรงิ ๆ อปุ มาเหมอื นกบั วา่ จะมาเอาเพชร สกั เมด็ แต่สง่ิ ท่พี ่เี ณรได้คอื “ภเู ขาเพชรทัง้ ลกู ” ความจริงมัน เป็นอยา่ งน้ันจริงๆ เป็นเพชรเม็ดงามทต่ี ้องตาตัองใจ ใครๆ ก็ ปรารถนาอยากจะไดก้ นั เพชรเมด็ นน้ั คอื “พระธรรมกายภายใน ที่ใสยิ่งกว่าเพชร ใหญ่โตราวกับภูเขาเพชร ทรงคณุ คา่ ยง่ิ กวา่ รตั นะใดๆ ในโลก” พี่เณรได้มาพบเส้นทางชวี ิตท่ีถูกต้องแล้ว และตั้งใจวา่ จะ ร่วมสร้างบารมีกับหมู่คณะตลอดไป แต่แน่นอน...บนหนทาง www.kalyanamitra.org

13 รั ก แ ท้ . . . แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร แหง่ การสร้างบารมมี ไิ ด้โรยด้วยกลบี กุหลาบ ดังนัน้ เราจึงตอ้ ง “มีอุดมการณ์ หลักการ และวธิ ีการในการดำเนนิ ชวี ติ ทถ่ี กู ต้อง” พระพุทธองค์ตรัสให้ โอวาทแก่เหล่าพระสาวกในวัน มาฆบชู ามหาสมาคมเอาไวว้ า่ “ความอดทน คือความทนทานเปน็ ตบะอย่างย่ิง ท่านผู้รทู้ ้ังหลายย่อมกล่าวพระนิพพานว่าเปน็ เย่ยี ม บรรพชิตผู้ฆ่าสัตว์อื่น เบียดเบียนสัตว์อ่ืน ไม่ชือ่ ว่า สมณะเลย สามประการน้ี คอื อุดมการณ์ ของชาวพทุ ธที่พระพทุ ธเจา้ ทงั้ หลายทรงสงั่ สอน การไมท่ ำบาปทั้งปวง การบำเพ็ญกศุ ลให้ถึงพรอ้ ม การทำจิตของตนให้ผ่องแผว้ สามประการนี้ คือหลกั การ ของชาวพทุ ธที่พระพุทธเจา้ ทง้ั หลายทรงส่ังสอน การไม่เขา้ ไปวา่ รา้ ยกนั การไม่เขา้ ไปลา้ งผลาญกัน ความสำรวมในพระปาฏโิ มกข์ ความเปน็ ผู้ร้ปู ระมาณในภัตตาหาร การอยู่ในเสนาสนะอันสงดั ประกอบความเพียรในอธจิ ติ www.kalyanamitra.org

14 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 2 หกประการน้ี คือวิธีการ ของชาวพุทธ ที่พระพุทธเจ้า ทงั้ หลายทรงสง่ั สอน” โอวาทปาฏิโมกขเ์ ป็นแบบแผนในการดำเนนิ ชวี ิตของพวก เรานกั สรา้ งบารมี พเ่ี ณรเองกย็ งั สอนตวั เองอยเู่ สมอวา่ “เราตอ้ ง อดทนให้ถึงทส่ี ุด ต้องรกั ษามโนปณิธานเอาไว้ย่ิงชีวิต หากจะ ต้องตายกจ็ ะขอยอมตายในเพศสมณะ” พีเ่ ณรต้องหมน่ั ตอกยำ้ ตนเองอยตู่ ลอดเวลา อธษิ ฐานจิต ทกุ วัน เพื่อจะได้ไมป่ ระมาทในชวี ิต ตอนนชี้ วี ิตของนอ้ งเณรดำเนินมาถูกทางแลว้ เป็นทางที่ ประเสริฐสดุ เป็นหนทางแหง่ ความสขุ อนั นิรันดร์ จงกา้ วตอ่ ไป เถดิ พเี่ ณรจะขอเป็นเพอ่ื นร่วมทางดว้ ย เราจะดำเนินชวี ิตอยู่ บนหนทางสายกลางน้ีไปพร้อมๆ กนั ด้วยการดำเนินจิตเข้า สู่ ภายใน ทำใจให้หยุดนง่ิ หยุดในหยุดไปเรอื่ ยๆ จนถงึ ท่ีสดุ แหง่ ธรรม ในชว่ งเทศกาลแหง่ ความรกั น้ี พีเ่ ณรขอมอบความรักและ ความปรารถนาดแี ดน่ ้องเณรอยา่ งจรงิ ใจ พเ่ี ณรอยากใหน้ อ้ งเณร รกั ตวั เองให้มาก พระพทุ ธองค์ไดต้ รัสไวว้ า่ “นตฺถิ อตตฺ สมึ เปมํ...รกั ใดเสมอด้วยรกั ตน ไมม่ ี” ถ้านอ้ งเณรรกั ตัวเองจรงิ กจ็ งหยิบยืน่ ส่ิงทดี่ ที สี่ ดุ ให้กบั ตัว เอง นน่ั คือ “ให้การเขา้ ถงึ พระธรรมกาย และให้โอกาสในการ www.kalyanamitra.org

15 รั ก แ ท้ . . . แ ด่ น้ อ ง เ ณ ร สรา้ งบารมแี ก่ตัวเราเอง” การให้อยา่ งนี้ถือวา่ เปน็ การให้ในส่งิ ที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง แล้วเราจะชว่ ยกันหยิบย่ืนส่ิงทดี่ ีที่สดุ น้ี ให้แกช่ าวโลก การใหท้ ่ีย่งิ ไปกว่าน้ีไม่มอี กี แลว้ “การให้การเข้า ถึงพระธรรมกาย จึงเปน็ ของขวัญอัน ยง่ิ ใหญท่ ี่สมควรให้แก่บคุ คลท่ีเรารกั ในโอกาสท่ดี ีเช่นน้ี” พเี่ ณรขอมอบความรกั อนั บริสทุ ธท์ิ เี่ กดิ จากการเขา้ ถงึ พระ ธรรมกายใหแ้ กน่ ้องเณรดว้ ยดวงใจ ขอใหน้ อ้ งเณรจงมกี ำลังใจ ที่เข้มแขง็ พร้อมทจ่ี ะฟนั ฝ่าอุปสรรคทัง้ หลาย ให้ทุกรูปสอบ ฝ่านบาลีได้โดยง่าย ให้เป็นผู้สมบูรณ์ดว้ ยปรยิ ัติ ปฏิบัติ และปฏิเวธ ใหม้ ีดวงตาเห็นธรรม ได้เข้าถึงพระธรรมกาย โดยเร็วพลันเทอญฯ โลกกล่าวขานเทศากาลแหง่ ความรัก พึงประจกั ษ์รกั แนบแน่นถึงแกน่ แท้ ขอนอ้ งเณรรกั ธรรมะอย่าผนั แปร มอบรักแท้แด่น้องเณรด้วยดวงใจ ความรักใดฤๅเทยี บเทา่ รักตน คอื รกั สิ่งบรสิ ุทธแ์ิ ละสดใส รกั การหยดุ การนิง่ ยิ่งสงิ่ ใด รกั การใหธ้ รรมกายแก่โลกเอย... AAA www.kalyanamitra.org

1 ค ว า ม ลํ า บ า ก ส ร้ า ง ค น ๓ ความลำบากสร้างคน สวัสดนี อ้ งเณรทีค่ ิดถงึ ช่วงนี้คงโปร่ง โล่ง เบา สบายกันทุกรูปนะ เพราะการ สอบบาลีก็ได้ผ่านพ้นไปแล้ว ไมท่ ราบว่าน้องเณรทำขอ้ สอบได้ หรือเปลา่ หวังวา่ คงทำกนั ได้นะ เพราะน้องเณรเก่งกนั ทกุ รปู อยูแ่ ล้ว สว่ นพเ่ี ณรเองก็พอทำได้ เราทำเต็มความสามารถแล้ว สว่ นผล การสอบจะออกมาอย่างไร ก็ปล่อยใหม้ ันเป็นไป ได้ก็ดี ไม่ได้ก็แลว้ ไป ปหี น้ากเ็ อาใหม่คดิ เพียงวา่ ‘เราตั้งใจเรียน ตัง้ ใจทำขอ้ สอบสดุ ความสามารถของเรา แล้ว ผลจะออกมาเป็นอย่างไรก็ช่าง เราจะไมส่ ะทกสะท้าน เพราะถอื ว่าเราทำดีท่ีสดุ แล้ว’ แตอ่ ย่างไรกต็ ามพ่ีเณรขอให้น้องเณรสมหวงั นะ www.kalyanamitra.org

2 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 3 การศึกษาพระธรรมวินัยถือว่า เป็นการสร้างบารมี อยา่ งหนงึ่ ถา้ ไมส่ มหวงั ปนี ี้ ไม่เปน็ ไร ปหี นา้ กเ็ อาใหม่ ความสำเรจ็ ยอ่ มมเี สมอสำหรบั ผมู้ คี วามเพยี ร อยา่ งนอ้ ยเราก็ได้ปญั ญาบารมี มเี พอื่ นๆ ของพี่เณรหลายรปู เอาชวี ติ พรหมจรรย์ไปผูกไวก้ บั การ ศึกษา พอสอบตกเขากต็ ดั สนิ ใจลาสิกขา หนั เหชวี ิตออกจากเสน้ ทางน้ีไป ทำใหส้ ูญเสียโอกาสในการสรา้ งบารมไี ปอยา่ งน่าเสยี ดาย เพราะ... ไม่มีการสญู เสียใดทีจ่ ะย่งิ ใหญ่ไปกวา่ การสญู เสยี เวลาและ โอกาสในการสรา้ งบารมี พเี่ ณรก็ไดแ้ ตเ่ สยี ดายแทนเพอ่ื น เพราะเมอื่ เขาออกไปแลว้ ยากเหลือเกนิ ทจี่ ะหวนกลับมาอกี สว่ นมากทอี่ อกไปแล้ว กม็ ัก จะมานกึ เสยี ดายในภายหลงั บางคนเขียนจดหมายมาบอกวา่ ตัวเขาเองคดิ ผดิ ท่ดี ว่ น ตดั สนิ ใจเรว็ เกนิ ไป ชวี ติ ต้องไปตกอยทู่ า่ มกลางความยากลำบาก ต้องแก่งแย่งชิงดีในการทำมาหาเลี้ยงชีพ และต้องทนอะไร อีกหลายๆ อยา่ ง ทำใหจ้ ติ ใจตกต่ำลง ไปเร่อื ยๆ ไมเ่ หมอื นตอน เปน็ สามเณร อย่ทู ่วี ัดสะดวกสบายทกุ อย่าง ไดท้ ำความดเี ตม็ ที่ และยังมพี ระพีเ่ ล้ียงคอยแนะนำสัง่ สอนใหท้ ำแต่สงิ่ ทด่ี ี ชวี ติ ของเขานา่ สงสารเหมอื นกนั พเ่ี ณรทำไดเ้ พยี งแคเ่ ขยี น จดหมายตอบไป ใหก้ ำลงั ใจใหเ้ ขามาวดั บอ่ ยๆ จะไดม้ บี ญุ เยอะๆ เอาไวต้ อ่ สกู้ บั อปุ สรรค ถา้ เรามบี ญุ มาก ทำอะไรกจ็ ะสำเรจ็ ไดง้ ่าย www.kalyanamitra.org

3 ค ว า ม ลํ า บ า ก ส ร้ า ง ค น พีเ่ ณรไม่อยากเห็นน้องเณรเป็นอย่างนั้นเลยจริงๆ ตอนนี้น้องเณรทุกรูปดำเนินชีวิตถูกต้องแล้ว จงดีใจ เถอะวา่ เราคดิ ถูกแลว้ ที่มาบวช เราตอ้ งแยกใหอ้ อกว่าส่งิ ไหน คือ เรอ่ื งหลัก สิง่ ไหนคือเรื่องรอง เร่ืองหลักของเราคือเราเกิดมาสร้างบารมี และตั้งใจ ฝึกฝนตัวเองให้เข้าถงึ พระธรรมกายให้ได้ ส่วนการเรียนเป็นเรอ่ื งรองลงมา เม่ือคิดได้อย่างนี้ น้องเณรจะไม่ไขวเ้ ขวจากเป้าหมายที่ แทจ้ รงิ ของเรา และขอให้รกั ษาเปา้ หมายใหม้ นั่ คงอยู่ในใจตลอด เวลา จะทำใหเ้ รากา้ วไปบนเสน้ ทางบญุ สายนดี้ ว้ ยจติ ใจทเ่ี บกิ บาน ไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคที่จะเกดิ ขน้ึ ในภายภาคหนา้ ตัวพี่เณรเอง ตอนเข้ามารับการอบรมใหม่ๆ ก็อาศัย ‘ความอดทนและกำลังใจ’ น่แี หละจงึ ประคับประคองตนเองมา ได้จนถึงปัจจบุ ันนี้ เราต้องให้กำลงั ใจตัวเองวา่ เราตอ้ งเข้มแขง็ ตลอดเวลา เพราะเมอ่ื ก่อนการอบรมต้องฝึกหนกั ท้งั กจิ วัตรและ กิจกรรม บทฝึกของพระอาจารย์ค่อนข้างหนักมากๆ ท่านก็ ปรารถนาจะให้เราเป็นสามเณรที่สมบูรณ์ เปน็ สามเณรที่โลก ตอ้ งการ ดังนั้นเราจึงฝกึ ตวั กันหนกั มาก ก่อนท่ีพ่ีเณรจะเดินทางมาวัดพระธรรมกาย ได้วาดภาพ เอาไวอ้ ย่างสวยหรูว่า วดั พระธรรมกายทกุ อย่างคงจะสะดวก www.kalyanamitra.org

4 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 3 สบาย เพราะเหน็ ในภาพโปสเตอร์มีโบสถส์ ง่างาม มนี ้ำตก มี ต้นไมเ้ ขยี วขจี แตพ่ อไดเ้ ขา้ อบรมจริงๆ ก็ไดร้ บั บทฝึกตนเองท่ี เคร่งครัด สมถะ สันโดษ เนอ่ื งจากสถานทที่ ี่ใช้ในการอบรมอยู่ กลาง ทุ่งโลง่ ซึ่งปลูกต้นกัลปพฤกษ์เต็มไปหมด สูงเพียงเอว ทันทีท่ีก้าวเท้าลงจากรถ มองไปทางไหนก็มีแต่ทุ่งนาฟ้าโล่ง กับลานกัลปพฤกษ์ (ปัจจุบันเป็นอาศรมอุบาสิกา) ซึ่งใช้เป็น สถานที่ปกั กลดของสามเณร พอมาถึงแผนกสามเณร (ตอนนั้นอยู่ใกลก้ ับสถานพยา- บาล) หลวงพ่ชี นิ (พระมหาสุรพล ชินกุโล) ซึ่งเป็นพระอาจารย์ หัวหนา้ แผนกสามเณร นอ้ งเณรอาจจะไมร่ ู้จัก เพราะเด๋ยี วน้ที ่าน มาชว่ ยงานพเิ ศษของหลวงพอ่ หลวงพช่ี นิ มรี ูปร่างสูงใหญ่ ดู แล้วนา่ เกรงขาม ท่านเรียกพวกเราเข้ามาในกฏุ ิ ตอนน้นั มากนั หลายรูป แลว้ ทา่ นกบ็ อกใหว้ างกระเปา๋ ท่ีใสส่ ัมภาระลง แลว้ ให้ พระพี่เลี้ยงตรวจดยู า่ มว่ามีของต้องห้าม เช่น ของมคี ม บุหร่ี ยาเสพตดิ ฯลฯ มาดว้ ยไหม โชคดที พ่ี เ่ี ณรไมม่ ขี องทผ่ี ดิ กฎระเบยี บ แตว่ นั นน้ั หลวงพที่ า่ นไดต้ รวจเจอของหลายอยา่ ง เชน่ บหุ ร่ี มามา่ มดี ฯลฯ ทา่ นก็เก็บเอาไวแ้ ลว้ กพ็ ดู ปฐมนิเทศสนั้ ๆ กบั พวกเรา ซง่ึ พเี่ ณรยงั จำไดต้ ลอดว่า “ใครมีเขีย้ วเล็บ ส่งิ ไมด่ ีตา่ งๆ ที่ตดิ ตัว มาจากบา้ น ให้กองไว้ทปี่ ระตูหน้าวัด ไมต่ อ้ งเอาเขา้ มาดว้ ย ตอ่ ไปน้ีเรามาฝกึ ตัวเปน็ คนดี ไมม่ พี ษิ สง ขอใหพ้ รอ้ มทจ่ี ะฝกึ ตวั กนั อย่างเตม็ ท”ี่ www.kalyanamitra.org

5 ค ว า ม ลํ า บ า ก ส ร้ า ง ค น จากนนั้ ทา่ นก็ใหเ้ อาอปุ กรณส์ ำหรบั ปกั กลดอยธู่ ดุ งคล์ งไป ที่ลานกัลปพฤกษ์ เราก็กางกลดกัน โดยนอนบนพน้ื ดินทีป่ ูดว้ ย ผ้าพลาสติก พี่เณรชอบใจป้ายอันหน่ึงท่ีปักอยู่ด้านหน้า บน แผน่ ไมแ้ กะสลักคำขวญั ประจำแผนก สามเณรวา่ ‘ความลำบากสรา้ งคน ความสบายฆา่ คน’ หลวงพ่ที า่ นจึงให้บทฝึกอันดับแรกคอื การอยู่กลด ในช่วง น้ีเองทำให้พเี่ ณรได้ข้อคิดวา่ ความลำบากทำให้ชีวิตเราไดฝ้ ึก ความทรหดอดทน เพราะช่วงนน้ั เปน็ ฤดฝู น แคค่ นื แรกของการ ปกั กลด เหมือนเทวดาทดลองกำลังใจของเหล่าสามเณร ที่เขา้ มารบั การอบรม คนื นน้ั ฝนตกหนกั ฟา้ รอ้ งลนั่ คำรามอยา่ งนา่ กลวั ลมพายุพัดอย่างแรง ไฟฟ้าดับหมด ฝนตกหนัก ลูกเหบ็ ก็ตก แค่ออกนอกกลด ก็โดนลกู เหบ็ เจ็บแสบไปทั้งตัว พี่เณรเองไม่ยอมออกนอกกลด บอกกบั ตัวเองอยู่ในใจว่า ‘เราต้องอดทนอยู่ในกลดให้ไดๆ้ ’ คนื นั้นทง้ั คนื พี่เณรต้องนัง่ ยองๆ พงิ เสากลด นั่งหลบั ด้วย ความอ่อนเพลีย หารู้ไม่ว่าข้างๆ มีงูและตะขาบอยู่เป็นเพื่อน มนั คงหนาว จึงขอเขา้ มานอนด้วย พเี่ ณรคดิ วา่ ตัวเราคงแยท่ สี่ ุด พอรงุ่ ขนึ้ เหน็ เพื่อนบางรูปเจอมรสุมหนกั กวา่ พ่ีเณรอกี เพราะนำ้ ท่วมตวั ตอ้ งนอนแชน่ ้ำ พอรู้สึกตวั ต่นื ข้ึนมา กน็ ง่ั สนั่ เปน็ ลูกนก ตกน้ำไปเลย บางรูปถูกตะขาบท่ีหนีนำ้ มาอาศัยอยู่ด้วยกัด เจบ็ ปวดมากแทบไข้ข้นึ www.kalyanamitra.org

6 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 3 เราเจอเหตุการณอ์ ย่างนบ้ี ่อยๆ ตลอดการอบรมรว่ ม ๑ เดอื น จะวา่ สนุกกส็ นกุ จะวา่ ทุกขห์ รือ ก็ไม่ถงึ กบั ทกุ ข์ คอื ลำบาก กายแต่รสู้ กึ เปน็ สขุ ใจ เพราะการอยกู่ ลดเหมอื นกับเราไดอ้ ยู่ใน โลกส่วนตัว แต่ถ้าวันไหนฝนตกก็แย่หน่อย หลวงพี่ท่านต้อง การทดสอบกำลังใจเรา จงึ ไมย่ อมใหเ้ ข้ากฏุ ิ เพราะนี่เปน็ การฝึก ดา่ นแรก คืออาศยั ธรรมชาตเิ ปน็ บทฝกึ ความอดทน คนื หนงึ่ ทา่ มกลางความหนาว เยน็ ทเี่ งยี บสงดั ฝนตกพรำๆ พี่เณรได้ยินเสียงสะอ้นื ของเพื่อนท่ีจำวัดอย่ขู า้ งๆ พเ่ี ณรลุกขึน้ คดิ อยู่ในใจว่า ‘เพอ่ื นคงไมส่ บาย’ จงึ เขา้ ไปถามวา่ ‘ไมส่ บายหรอื เปลา่ ’ เพอื่ นก็บอกเขาไม่ไดเ้ ป็นอะไร ‘แลว้ ร้องไห้ทำไม’ พ่ีเณร ถามไป เพ่อื นก็ตอบสัน่ ๆ ว่า ‘ผมคิดถงึ บ้าน ผมอยากกลบั บา้ น’ พีเ่ ณรฟงั เสยี งท่ีสัน่ พรา่ เคล้ากับนำ้ ตาของเพอ่ื นแล้ว พ่ี เณรถงึ กับน่งิ อึ้ง คำพดู ทีจ่ ะพูดต่อมันจกุ ทค่ี อ ได้แตค่ ิดในใจว่า ‘ให้ร้องไหส้ กั ครู่ เดย๋ี วจะไปปลอบ’ พอรงุ่ ข้นึ ก็ไปให้กำลังใจ มี เพอื่ นหลายรปู ทแี่ อบรอ้ งไห้ โดยทห่ี ลวงพี่ไมร่ ู้ ก็ได้แต่ผลดั กนั ให้กำลังใจซึ่งกนั และกัน ชว่ งนเี้ ปน็ ชว่ งวดั กำลงั ใจ ใครทนได้ตอ้ ง ถือว่าเป็นนกั สู้จริงๆ พีเ่ ณรก็บอกตัวเองวา่ ‘ทนตัง้ แตว่ ันน้ี วนั ตอ่ ไปจะได้ไม่ ต้องทน’ แล้วก็กัดฟันทนไป จนทำให้ผา่ นชว่ งนั้นมาได้ แต่ทวา่ เพือ่ นๆ คนแล้วคนเลา่ ตัดสินใจขอเลิกการอบรม พากันทยอย เก็บกลดซกั สง่ แล้วกลบั บา้ นไป พเ่ี ณรเหน็ ครง้ั แรก ก็ใจฝอ่ เหมอื น กัน บอกกบั ตวั เองวา่ ‘ขออย่าไดเ้ ป็นเราเลย’ www.kalyanamitra.org

7 ค ว า ม ลํ า บ า ก ส ร้ า ง ค น พีเ่ ณรพยายามใหก้ ำลงั ใจเพอื่ นๆ แตท่ ดั ทานเท่าใดเพือ่ น เขาก็ไมย่ อมอยู่ ก็ไดแ้ ต่ทำใจและนึกเสยี ดายแทน ตอนเปน็ นอ้ งใหม่ ยงั ตอ้ งเจอบทฝึกอีกหลายๆ อยา่ งควบ คู่ไปกบั กจิ วตั รประจำวนั ดังนี้ คอื ๔.๓๐ น. ตน่ื นอน ๕.๐๐ น. ทำวตั รเชา้ -น่ังสมาธิ ๖.๐๐ น. รับบุญทำความสะอาด ๗.๐๐ น. ฉันเชา้ (พร้อมกบั ฟังหลวงพ่ีเลา่ ธรรมะ) ๘.๓๐ น. น่ังสมาธิ ๑๑.๐๐ น.ฉันเพล ๑๓.๐๐ น. นั่งสมาธิ ๑๖.๓๐ น. รบั บญุ รดน้ำตน้ ไม้ พฒั นาสถานที่ ๑๘.๐๐ น. สรงนำ้ ซักผ้า ๑๙.๐๐ น. ทำวตั รเยน็ -น่ังสมาธิ ๒๐.๓๐ น. พักผอ่ น อา่ นหนังสอื ๒๒.๐๐ น. จำวัด เจอกจิ วตั รแบบน้ี ตอนแรกๆ ก็ อดึ อดั บ้าง แตน่ านๆ เขา้ ก็คุ้นไม่มีอะไร กลับรู้สึกภูมิใจว่าเราได้ทำตัวให้มคี ุณค่าข้ึน อาศัยทพ่ี ่เี ณรมเี ปา้ หมาย รกั ในการทจี่ ะฝกึ ตนเอง จงึ สามารถ ประคบั ประคองฝา่ ฟันอุปสรรคมาได้ เวลาทสี่ นุกของพเ่ี ณร คอื เวลารบั บุญ หลวงพท่ี ่านจะมบี ท ฝึกแปลกๆ สำหรบั นอ้ งใหม่ เป็นการลดทฏิ ฐิมานะ อนุรักษ์ความ www.kalyanamitra.org

8 พ่ี เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 3 สะอาด บุญอนั ดับแรกได้แก่ ‘ขดั วมิ าน’ เปน็ ศัพท์ท่ฟี งั แลว้ อยาก ทำ พเ่ี ณรฟงั ครง้ั แรกก็สงสัยเหมอื นกันวา่ ‘เอ! มนั ยงั ไงกนั นะ ขดั วมิ าน’ หลวงพท่ี ่านก็พาเข้าไปในหอ้ งนำ้ แล้วก็สอนการขัดล้าง หอ้ งน้ำน่เี อง เรียกวา่ ขดั วิมาน หลวงพี่ทา่ นกจ็ ะคอยแนะนำว่า ใหล้ ว้ งลึกๆ ยงิ่ ลว้ งลกึ ย่ิงใสสะอาด (ล้วงคอหา่ น) ครั้งแรกกร็ ู้สึกรงั เกียจ แตเ่ มื่อนกึ ถงึ คำสอนของคณุ ยาย ทห่ี ลวงพที่ ่าน เล่าถ่ายทอดให้ฟงั ว่า ‘เราขัดวมิ าน กเ็ หมือนขดั กิเลสออกไปจากใจ มอื ของเราถึงจะสกปรกเพราะลว้ งลงไป แต่ เราสามารถล้างให้สะอาดได้ในภายหลัง เมื่อเราทำได้สะอาด หมดจด วมิ านเรากส็ ะอาด สว่างไสวด้วยเช่นกัน’ พเ่ี ณรเองกร็ สู้ กึ เชน่ นน้ั วา่ มอื เราจะสกปรกกจ็ รงิ แตเ่ มอื่ เรา ล้างเสรจ็ โถส้วมสะอาดหมดจด เราเห็น เรากร็ สู้ ึกใจสะอาด เกลยี้ งเกลา บรสิ ทุ ธิ์ไปด้วย คนอน่ื มาเหน็ เขากร็ สู้ กึ เชน่ นน้ั เหมอื น กัน เท่ากับเราหยิบย่นื ความสุข ความสบายใจ ความสะอาดให้ คนอืน่ ไปดว้ ย เวลากวาดวดั ทำความสะอาดรอบๆ บรเิ วณกุฏิกด็ ี หลวง พ่ีท่านกส็ อนวา่ ให้นึกเหมอื นเรากำลงั กวาดกเิ ลสออกไปจากใจ จะทำใหเ้ ราเบิกบานในงานบญุ ท่เี รากำลงั ทำอยู่ ในเวลาฉนั ทง้ั ฉนั เชา้ และฉันเพล พระพี่เลย้ี งท่านจะบอก www.kalyanamitra.org

9 ค ว า ม ลํ า บ า ก ส ร้ า ง ค น ใหน้ ่ังตัวตรงๆ แรกๆ กม็ เี ผลอบ้าง เพราะตอนอยบู่ ้านชอบนง่ั หลังงอซะเคย น้องเณรเองก็ตอ้ งพยายามน่ังให้ตรง เพราะเปน็ บุคลกิ ที่ดี เทา่ กบั มีสมบตั ิอันลำ้ คา่ อยู่กับตวั เอง หลวงพกี่ ส็ อนว่า ‘เวลาฉนั ข้าว ต้องไม่ใหม้ เี สยี งดงั ใหม้ ี สติ น่ังตวั ตรงๆ ไม่กม้ ลงไปหาจาน เราไม่ได้ไปขโมยใครเขากนิ ต้องฉันอย่างองอาจ ดงู ดงาม นา่ เลอื่ มใส เปน็ ทตี่ ้ังแห่งศรัทธา แกผ่ พู้ บเหน็ ’ พอฉนั เสร็จ ตอ้ งมกี ารสำรวจดูวา่ รูปใดฉันไมห่ มด หลวง พท่ี า่ นก็จะบอกว่า ‘เราตอ้ งร้จู ักประมาณทอ้ งของเรา ต้องฉนั ให้ พออ่มิ เทา่ นน้ั ขา้ วปลาอาหารแตล่ ะอยา่ งกวา่ จะไดม้ า โยมตอ้ ง ทำงานหาเงิน ตากแดดตากฝน อาบเหง่ือต่างน้ำ เวลาเขาถวาย กจ็ บเหนือหัว อธิษฐานแล้วอธิษฐานอีก ดงั น้ันเราจงึ เหมอื นใชข้ องอยบู่ นหวั ชาวบา้ น ตอ้ งใช้ให้ คุ้มคา่ ให้พอดี อย่ากินท้งิ กนิ ขว้าง ใหฉ้ นั อยา่ งเปน็ นาย อย่า ฉันอยา่ งเป็นหน’ี้ ฉันเสรจ็ เรยี บรอ้ ยกจ็ ะใชท้ ชิ ชเู ช็ด ทำความสะอาดภาชนะ ก่อน ทกุ รูปจะได้ทชิ ชรู ูปละมว้ น โดยม้วนหน่งึ ตอ้ งใช้ให้ได้ ๑๕ วนั การใชก้ ระดาษทชิ ชทู ำความสะอาด ก็เพราะวา่ เวลาเอาภาช- นะไปล้างน้ำจะได้ไม่สกปรกมาก ทำให้ไมเ่ ปลืองนำ้ มาก ไม่ต้อง เปลี่ยนนำ้ บ่อยๆ www.kalyanamitra.org

10 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 3 แม้การปอกผลไม้ ไมว่ า่ จะเป็นส้มหรือกลว้ ย ท่านก็สอน วา่ ‘การปอกผลไม้ อยา่ ใหเ้ ปลือกเป็นชิ้นเลก็ ช้ินนอ้ ย ดูแลว้ ไม่ สวยงามและเก็บทิ้งยาก’ การรนิ น้ำใสแ่ กว้ ทา่ นกส็ อนใหก้ ะระดบั นำ้ ต่ำกวา่ ขอบแกว้ ประมาณ ๑ ซ.ม. เวลายกฉนั จะได้ไม่หก การฉนั กต็ อ้ งคอ่ ยๆ ฉัน โดยเอาขอบแก้วแตะริมฝปี าก ไม่ใช่เอาปากคาบขอบแก้ว ขณะ ฉนั ก็อยา่ ให้มเี สยี งดงั อกึ ๆ แมก้ ารลุก การนง่ั การห่มดองครองผา้ ตอ้ งใหเ้ รยี บรอ้ ย สงา่ งาม เวลาพดู กับพระตอ้ งพนมมือ เรยี กผมู้ อี ายมุ ากกว่าวา่ ‘พ่ีเณร’ เปน็ การฝกึ ความเคารพ ความอ่อนน้อมถอ่ มตน ฉันเสรจ็ ประมาณ ๘ โมงเช้าก็พกั ช่วงท่ีพักนี้สว่ นมาก ไม่คอ่ ยจะไปไหน ลงไปตกแต่งกลดเสียส่วนใหญ่ รอต้อนรบั ฝน ซึ่งค่อนข้างจะตกหนักแทบทกุ วัน ระยะหลังมปี ระสบการณ์มาก ขน้ึ เกดิ ปญั ญาคดิ แก้ไขปญั หาตา่ งๆ ทำใหน้ ำ้ ไมค่ อ่ ยจะทว่ มกลด เหมอื นเดิม ด้วยการขุดรอ่ งระบายน้ำขา้ งๆ ยกพน้ื ที่นอนใหส้ งู ขน้ึ แค่นก้ี ็ร้สู ึกวา่ ปลอดภยั กวา่ เดิม พอ ๘ โมงครง่ึ กจ็ ะรวมตัวนง่ั สมาธิ ชว่ งท่ีอบรมจะเนน้ มาก การน่งั เฉยๆ น้ี โอ้โฮ! เมอ่ื ยจริงๆ โดยเฉพาะผทู้ ่ีไม่เคยน่งั นานๆ อย่างพี่เณร ต้องบิดแล้วบิดอีก แรกๆ ได้แต่ภาวนาวา่ ‘เมอ่ื ไหรจ่ ะเลกิ สกั ท’ี แตพ่ อนง่ั สกั ระยะหน่งึ กจ็ ะค้นุ และน่งั ไดน้ าน ขึน้ มีเพอื่ นๆ หลายรปู ทน่ี ัง่ สมาธิดี เห็นดวงธรรม เหน็ องค์พระ ภายใน www.kalyanamitra.org

11 ค ว า ม ลํ า บ า ก ส ร้ า ง ค น ตอนนั้นพี่เณรก็เข้าไปถามว่า เขาทำอย่างไร เพ่ือนก็ บอกวา่ ‘ไม่ได้ทำอะไรมาก ก็นกึ ดวงแกว้ ไปเรอ่ื ยๆ ตามเสยี งพระ อาจารย์ ดไู ปเฉยๆ พระอาจารย์ใหท้ ำสบายๆ ก็ทำแบบสบายๆ กเ็ ลยเหน็ ดวง แลว้ เห็นองค์พระผดุ ขน้ึ มา’ เพื่อนเขาตอบอย่างน้ี ตอนน้ันพเ่ี ณรฟังแล้วก็เฉยๆ ไม่ ได้คิดอะไร ถึงเวลานัง่ ก็น่งั น่งั ไปเครยี ดไปเพราะยังทำไมถ่ ูกวิธี มา ถงึ วนั นี้จงึ เขา้ ใจที่หลวงพ่อทา่ นเนน้ มากๆ กค็ อื อารมณส์ บาย ทำ แบบสบายๆ จะได้เห็นอย่างง่ายๆ และพระเดชพระคุณ หลวงพอ่ ท่านจะบอกลูกๆ เสมอๆ วา่ ‘อารมณด์ ี อารมณ์เดียว อารมณ์สบาย จงึ จะเขา้ ถึง พระธรรมกายได้อย่างงา่ ยๆ’ น้ อ ง เ ณ ร เ อ ง ก็ ต้ อ ง พ ย า ย า ม รั ก ษ า อ า ร ม ณ์ ให ้ ส บ า ย ปลอดโปร่งทั้งวันนะ จะได้น่ังสมาธิดีๆ ไม่เสียเวลาเหมือนพี่ เณรตอนฝึกครง้ั แรก น่งั สมาธิถงึ เพลแลว้ ก็ฉันเสร็จ ก็ไปเปลีย่ นอิรยิ าบถ แลว้ ก็สรงนำ้ ล้างหน้าแปรงฟัน ตอนสรงน้ำเราใชข้ ันตกั น้ำจากโอง่ ก็ไม่ให้ยืนสรง ตอ้ งน่ังคุกเข่าสรงน้ำอยา่ งเรยี บร้อย และสรงน้ำ อย่างประหยดั เวลาตากผ้าตอ้ งตากใหส้ วย ดงึ ผา้ ให้ตึง ให้ชาย ทง้ั สองเสมอกัน หรอื เหลื่อมกนั ซักหนึง่ ฝ่ามือ พอถึงเวลาบ่ายโมงตรงก็ตอ้ งไปน่ังสมาธถิ งึ ๔ โมงครึ่ง แล้วก็ลงรับบุญ เป็นการบริหารขันธ์ เช่น ขุดดิน ตัดหญ้า www.kalyanamitra.org