โรคกรรมผลจากการฆ่าและเบียดเบียนสัตว์

เม่ือชีวติ เปน็ สงิ่ ทร่ี ักและหวงแหนมากทสี่ ุด เพียงแคค่ ิดฆ่าเขาใหต้ าย กจ็ ะมโี รคภยั ติดตวั มีศตั รูคู่เวรติดตาม โรคกรรม ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบียนสัตว์ ความเขา้ ใจท่ีจะทาให้คุณหายขาด จากโรคกรรมท่ีเปน็ เรือ้ รังมานานแรมปี บ. เจโตวสี

...ถ้าผเู้ จ็บป่วยเปน็ โรคร้าย อาการแสนสาหสั ขั้นปางตาย แต่กลบั มาหายได้ รอดตายราวกับ ปาฏิหารยิ ์ ยงั เป็นไปได้ แล้วเหตไุ ฉน ผู้ท่ีเจ็บปว่ ย ข้ันธรรมดา กลบั มอี าการเรื้อรัง แม้ทาการรกั ษาอย่างไร ก็ไมย่ อมหาย แพทย์หมอท้งั หลายยากที่จะให้คาอธิบายวนิ จิ ฉัยชข้ี าด ทั้งนี้ ก็อาจเกิดจากโรคกรรมทีเ่ ป็นอานาจลึกลบั ซอ้ นเรน้ ในตัวของคุณไดเ้ ชน่ กัน ทั้งน้ีนั้น เพราะอะไร ถ้าไมใ่ ชค่ ุณป่วย เพราะบาปกรรมจากฆ่าและเบยี ดเบยี นทรมานสัตว์. . . โพธิธรรมสกิ ขาลยั ลาสเวกสั 1396 Oahu Street, Las Vegas, NV 89104 Tel. (702) 405-0126 Website : www.bddmc.org E-Mail : dhammafeelgood@yahoo.com

หนงั สือ โรคกรรม (ผลกรรมจากการฆา่ สัตว์) ผู้เขียน บ.สยงั วสี เจา้ ของ เจโตวสภี ิกขุ ๒๒๕ วัดจักรวรรดริ าชาวาส คณะ ๓ แขวงจกั รวรรด์ิ เขตสมั พันธวงศ์ กทม ๑๐๑๐๐ ออกแบบปก : ธรรมะฟลี กดู๊ พสิ ูจนอ์ ักษร : ธรรมะฟีลกู๊ด & รักชนก จิตรจันทร์ ให้การอุปถัมภโ์ ดย : ศรสี วสั ด์ิ นรุ าชและครอบครัว, Wanpen Virattigovit, Narisara Chau & Family และอุบาสก อุบาสิกาวดั โพธิธรรมสกิ ขาลยั ลาสเวกสั ท่ปี รึกษาด้านคอมพิวเตอร์ : ผดงุ ศกั ดิ์ กลา้ หาญ, สมบัติ ปาม่ัน พมิ พท์ ี่ : บริษทั สหธรรมกิ จากดั ๕๔/๖๗-๖๘ หมู่บ้านดีพร้อม ถ.จรญั สนิทวงศ์ แขวงท่าพระ เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพฯ ๑๐๖๐๐ โทร. ๐๒ ๔๑๒ ๓๐๘๗ E-Mail : sahadhammik@gmail.com พิมพค์ รง้ั ท่ี ๑ จานวน ๕๐๐ เลม่ ข้อมูลทางบรรณานกุ รมหอสมดุ แห่งชาติ ISBN : 978-616-305-712-9

คานา ในยคุ ปจั จุบัน ไม่วา่ จะในชนบทหรอื ในเมอื งใหญ่ มักจะไดย้ นิ คนพดู กันว่า คนน้ันคนน้ี ไมส่ บาย ปว่ ยเปน็ โรคหัวใจ โรคมะเรง็ หรอื โรคเบาหวาน ฯลฯ ในทางการแพทย์ กพ็ อรกู้ นั วา่ โรคเหล่าน้ีเกดิ มาจากสาเหตุใดบา้ ง สว่ นหน่ึงมาจากพฤติกรรมการกนิ ทไ่ี มถ่ กู ตอ้ ง คือ รับประทานอาหารประเภทโปรตนี มากเกินและอาหารขยะ อีกทงั้ ปนเปอื้ นสารเคมี เปน็ ตน้ แต่ ส่ิงทน่ี ่าสงั เกต อกี อยา่ งหนงึ่ คอื ว่า ทงั้ ๆเป็นโรคเดียวกัน ทำไมคนหนึง่ รกั ษำหำย แต่อีกคนรักษำ ไมห่ ำย ต้องมำเสยี ชวี ิตไปอย่ำงนำ่ เสียดำย บำงคนดูสขุ ภำพดี แตไ่ มน่ ำนกลบั ได้ขำ่ วว่ำ เป็น โรคมะเรง็ และตำยแลว้ สว่ นอีกคน เป็นโรคมะเร็งระยะสุดทำ้ ย เหมือนกัน ดอู ำกำรน่ำจะไมร่ อด แต่กลับมำหำยได้ เรื่องอย่างน้ี คงไม่ใชเ่ พียงแค่ตามองเห็นอยา่ งเดียว นา่ จะมอี ะไรบางท่ีมี อานาจลกึ ลับซับซอ้ นมากกว่านี้ โรคอย่างน้ี พระทา่ นวา่ \"เป็นโรคเวร โรคกรรม\" คือเป็นโรค ท่เี กิดจากการฆา่ และเบียดสตั ว์ทัง้ ในอดีตชาตแิ ละปัจจุบนั ชาติ ซึ่งยากแกก่ ารรกั ษาเยียวยา นอกจากจะใชธ้ รรมโอสถเทา่ น้ัน ผู้เขียนได้เก็บรวบรวมและเรียบเรียงข้อมูลที่เก่ียวกับโรคกรรมที่ปรากฏในคัมภีร์ พระไตรปิฎกและอรรถกถา พรอ้ มท้ังได้เชื่อมโยงให้เห็นผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบียน สัตว์ว่าเป็นบาปกรรมอย่างไร เป็นบาปแค่ไหน จะได้รับผลบาปน้ันอย่างไร จะได้รับมากหรือ น้อยแค่ไหน และบาปกรรมนั้นทำให้เจ็บป่วยได้อย่ำงไร พร้อมท้ังนาเสนอพุทธวิธีในกำร รักษำโรคกรรมไว้อย่างครบถว้ น ส่วนใครจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย และจะลด ละ เลิก หยุดฆ่าและเบียดเบียนสัตว์ หรอื ไม่ จะทาได้มากน้อยเท่าไหร่ ก็ขึ้นอยู่กับเงื่อนไข ระยะเวลา ภูมิความรู้และบุญบารมีเก่า ที่เคยทาเอาไว้ เพราะสัตว์โลกทั้งหลาย ย่อมเป็นไปตามกรรม เพราะความจริงมีอยู่ว่า ไม่มี ใครจะหยุดทาได้โดยทันที วันใดที่คิดได้และเข้าใจเรื่องกรรมและวิบากกรรมอย่างซาบซึ้ง เพียงพอ คงได้คิดและหยุดการฆ่าสัตว์อกี ต่อไป สาหรับผเู้ ขยี นเอง สมัยเปน็ เดก็ เคยฆา่ สัตว์ตดั ชีวติ มามากพอสมควร แต่เมอ่ื มโี อกาสได้ เขา้ มาศึกษาเรียนรู้ธรรมะอยา่ งถูกต้อง ได้คดิ ทบทวนยอ้ นหลังไปในอดีตท่เี คยทามา กเ็ ข้าใจ

และเหน็ ดว้ ยเป็นอย่างย่ิงว่า การฆ่าและการเบียดเบียนทรมานสตั วน์ น้ั เป็นบาป และทาไห้ผู้ นนั้ ประสพกบั เคราะหร์ ้ายหายนะตา่ งๆและเป็นโรคได้จริง ฉะน้นั จึงตอ้ งการนาเสนอเรื่องนีใ้ หผ้ ู้ที่เคยและไม่เคยฆ่าสตั ว์ได้มีโอกาสอ่านด้วย เพราะเชอื่ แนว่ ่าผมู้ ปี ัญญาดี เมอ่ื มีใครมาบอก ชีแ้ นะ ย่อมร้จู กั เลอื กสรรเอาแตส่ ่ิงท่ีดมี ี ประโยชนส์ าหรับตนจากเรอื่ งน้นั ๆได้ ไมม่ ากก็นอ้ ย ขออุทิศคุณงามความดที ้งั หมดทีเ่ กิดจากหนังสือเล่มนี้ เพ่อื บูชาสกั การะพระคุณอัน ใหญย่ ง่ิ ยากจะหาใดเปรยี บ แด่โยมพ่อพรหมและโยมแมน่ ำง สำยสมบัติ ขอใหท้ ่านทงั้ สอง จงมีความสุขกายสุขใจ ไดบ้ งั เกิดในสคุ ติโลกสวรรคแ์ ละได้ดวงตาเหน็ ธรรมโดยเรว็ พลนั เทอญฯ ดว้ ยความรักและปรารถนาดีแด่ผใู้ ฝธ่ รรมทุกทา่ น บ. สยังวสี วดั โพธธิ รรมสิกขาลยั ลาสเวกสั ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕

สารบัญ ฆ่าทาไม ! ๒ ๑๒.กรรมจากการฆา่ ด้วยผ่าท้อง ตอ่ ยกน้ หอย เงอื่ นไขสาหรับตดั สินในการฆา่ ๔ ๑๓.กรรมจากการเลยี้ ง กุ้ง หอย ๔๓ เงือ่ นไขท่ีทาให้ผลกรรมหนัก-เบา ๗ ปู ปลา กบ เขยี ดเพื่อการค้าขาย ๔๔ เพียงแค่คิดฆ่าให้ตาย กเ็ ปน็ เวรภัยติดตวั ๑๒  กรรมเบียดเบยี นสัตว์ คิดวา่ ทาบุญ กลบั ไดบ้ าป ๑๗ กับกฎแห่งกำรสะทอ้ นกลบั ๔๗ อาชพี อนั ตราย ๑.กรรมจากการค้าขายส่ิงเสพตดิ ๔๗ ไม่ปลอดภัยในเส้นทางบุญ ๒๐ ๒.กรรมจากการชนไก่ ๔๘ ทานเนอ้ื ไมเ่ ป็นบาปกรรม ๓.กรรมจากการชนววั ,ควาย,กัดจิ้งหรีด ๔๙ หากมีปัญญาเป็นเครอ่ื งนาทาง ๒๑ ๔.กรรมทาให้ตาบอด ๔๙ โรคกรรม ๕.กรรมจากการเด็ดกน้ แมลงปอ ๔๙ ผลกรรมจากการฆ่าสัตว์ ๒๓ ๖.กรรมจากการขอดเกล็ดปลา กำรฆ่ำ ๗.กรรมจากการกกั ขงั สัตว์ ๕๐ กบั กฎแห่งกำรสะทอ้ นกลับ ๑.กรรมจากการฆ่าตวั ตาย ๓๐ ๘.กรรมจากการทุบตี ๕๐ ๓๑ ๙.กรรมจากการใช้เบ็ดตกปลา, ๒.กรรมจากการทาแทง้ ๓๑ กบ, เขียด ๕๑ ๓.กรรมจากการฆ่าด้วยยาพิษ ๓๙ ๑๐.กรรมจากการตอน/ทาหมันสตั ว์ ๕๑ ๔.กรรมจากการฆ่าดว้ ยไฟ ๔๐  กรณีศึกษำตัวอย่ำง \"โรคกรรม\" ๕.กรรมจากการฆ่าดว้ ยน้า ๔๑ ๑.โรคกรรมของพระพทุ ธเจ้า ๕๓ ๖.กรรมจากการฟาด/ทุบ/ตี ๔๑ ๒.โรคแผลผพุ อง-กระดกู เปราะ ๖๑ ๗.กรรมจากการบบี คอ-หักคอ ๔๒ ๓.กรรมท่ีทาใหต้ าบอด ๖๔ ๘.กรรมจากการฆา่ ดว้ ยอาวธุ ๔๒ ๔.กรรมท่ีทาใหเ้ ป็นโรคเรื้อน ๖๗ ๙.กรรมจากการฆา่ ดว้ ยหลมุ พราง ๔๒ ๕.กรรมทาให้เป็นโรคผิวหนัง ๗๒ ๑๐.กรรมจากการฆ่าด้วยเครอื่ งดกั ๔๓ ๑๑.กรรมจากการฆ่าเชอื ดคอ ๔๓

สารบญั ทำบญุ หนีบำป ๑๑๔  ผลกรรมจากการฆา่ และเบยี ดเบยี นสัตว์ ภาคผนวก ๑๒๔ ท่ีปรำกฏในพระไตรปฎิ กและอรรถกถำ ๑๒๕ ประวัติของพระปจั เจกพทุ ธเจ้า ๑.กรรมทาให้ถูกเสยี บหลาว ๗๕ นามว่า \"ตครสขิ ี\" หวาน คอื ยาพษิ ๒.ผลกรรมจากการฆ่าพ่อแม่ ๗๙ ๓.ผลกรรมจากการฆา่ เด็ก ๘๓ ๔.ผลกรรมจากการฆ่าแพะ ๘๗ ๕.ผลกรรมจากการฆา่ แพะ ๒ ๙๐ ๖.ผลกรรมจากการฆ่าหมู ๙๔ ๗.กรรมทาใหถ้ ูกไฟคอกตาย ๙๖ การฆา่ ..การเบียดเบยี นสตั ว์ เมล็ดพันธุ์แหง่ ความเจ็บปวด ๘.กรรมทาให้หลังค่อม ๑๐๑ อานนท์ ภิกษใุ นธรรมวนิ ัยนี้ ร้ชู ัดว่า... ๘.กรรมทาให้เกิดมาเป็นคนใช้ ๑๐๑ ‘เปน็ ไปไมไ่ ด้ทกี่ ายทุจริตจะพงึ เกิดผล ๙.กรรมท่ีทาใหล้ ิ้นขาด ๑๐๓ ที่นา่ ปรารถนา น่าใครน่ ่าพอใจ แต่เปน็ ไปไดท้ ก่ี ายทุจริต จะพงึ เกดิ ผลท่ี ไม่นา่  กรรมพยากรณ์ ๑๐๕ ปรารถนา ไม่นา่ ใคร่ ไม่น่าพอใจ’ กรรมทาใหถ้ ูกไฟเผากลางอากาศ ๑๐๖ รชู้ ดั วา่ ‘เป็นไปไม่ได้ทบ่ี คุ คล ผู้เพยี บพรอ้ มด้วยกายทจุ ริต กรรมถกู จับถ่วงนา้ ๑๐๗ หลังจากตายแล้ว จะไปเกิดในสคุ ตโิ ลกสวรรค์ กรรมถูกขงั ในถา้ ๗ วนั ๑๐๘ เพราะความเพยี บพรอ้ มดว้ ยกายทจุ ริต เปน็ เหตเุ ปน็ ปัจจยั แตเ่ ป็นไปไดท้ ่ีบคุ คลผู้ กรณตี วั อยา่ ง ๑๐๙ เพยี บพร้อมด้วยกายทุจริต ผลกรรมจากการฆ่า หลังจากตายแล้วจะไปเกดิ ในอบาย ทคุ ติ และเบยี ดเบยี นสัตว์ วินบิ าต นรก เพราะความเพียบ พร้อมด้วยกายทจุ รติ เปน็ เหตุ เป็นปัจจัย’ จำกรำยกำร \"กรรมลขิ ิต เรื่องไฟโลกนั ต์ พหุธาตุกสูตร เรอ่ื งตราบาปชว่ั นิรันดร์ ๑๐๙ พระไตรปฎิ ก เลม่ ๑๔ มัชฌมิ นิกาย อปุ รปิ ัณณาสก์ (มจร.แปล) หนา้ ๑๖๐- ๑๖๙ เรือ่ งกรรมของท่านนายพล ๑๑๐ เรื่อง สานึกของนอ้ งดงั ๑๑๐ เรอ่ื งโรคกรรม ๑๑๑  ธรรมโอสถ พทุ ธวธิ ลี ด ละ เลกิ ชาระล้างกรรม เสน้ ทำงแหง่ ควำมสวัสดี

โรคกรรม ผลกรรมจากการฆา่ ส่งิ ทม่ี ชี วี ิตท้งั หลาย บรรดามีอยู่ในโลก และการเบียดเบียนสตั ว์ นี้มีมากมายเหลือคณานับ มีท้ังเหมือนกัน คล้ายคลึงและแตกต่างกันอย่างลิบลับท้ัง กฎแห่งการสะทอ้ นกลบั กาเนิด รูปร่าง ขนาดของร่างกาย อาหารและ ที่คุณไมอ่ าจปฏเิ สธได้ การดารงชีวิต สัตว์โลกทุกประเภทที่ยังมีชีวิต อยู่ได้เพราะอาศัยอาหาร ถ้าไม่มีอาหาร ก็จะ เมลด็ พันธุแ์ ห่งการฆ่า ต า ย ห ม ด แ ล ะ วิ ธี จ ะ ไ ด้ อ า ห า ร ม า ต า ม และการเบยี ดเบยี น สญั ชาตญาณของสตั วก์ ินเน้ือ สตั ว์ใหญจ่ ะกิน ท่คี ณุ ไดบ้ ม่ เพาะเอาไว้ สัตว์เล็กเปน็ อาหาร สัตว์ที่มีความแข็งแรงกว่า บัดน้ี ถงึ เวลาแล้ว จะดารงอยูไ่ ด้ สตั วท์ อ่ี ่อนแอก็จะตายไป ที่คณุ จะตอ้ งไดร้ บั ผลแห่งเมล็ดพนั ธนุ์ ้นั อยา่ งไรก็ตาม ท้งั คนและสัตว์ ล้วน แล้วแต่รกั ตัวกลวั ตาย ต้องการความสขุ และ ความปลอดภยั ในชวี ิต ไม่อยากใหใ้ ครมาเข่น ฆ่าราวี เบียดเบยี นรงั แกขม่ เหงดว้ ยกนั ทง้ั นัน้ โดยเฉพาะอยา่ งย่ิง มนุษยผ์ ทู้ ไ่ี ด้ช่อื ว่า เปน็ สัตวท์ ่ปี ระเสรฐิ ดว้ ยคณุ ธรรมกวา่ สตั ว์ เดรัจฉาน ถึงกระนน้ั ก็ยงั เข่นฆ่าและ เบยี ดเบียนซงึ่ กันและกันและฆ่าสตั ว์อ่ืนๆ

โรคกรรม ๒ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบยี นสัตว์ อยไู่ มว่ า่ งเว้นแต่ละวนั ทง้ั น้ี เพราะอานาจ  ฆา่ เพ่ือเปน็ การเลีย้ งชพี เช่น กเิ ลสตณั หา ความอยากได้อยากมี อยากเป็น ชาวบา้ น ชาวไร่ ชาวนา ชาวสวน เกษตร เปน็ ความมดื บอด ความอาฆาตพยาบาทเคยี ด คนรากหญ้า ครอบครัวยากจน ตอ้ งทามาหา แคน้ ความรเู้ ท่าไมถ่ งึ การณ์ ความไม่รแู้ จง้ ใน เลี้ยงปากทอ้ งด้วยการยงิ นก ตกปลา จบั กบ เรอื่ งบาปบญุ คุณโทษ ความไม่ละอาย ไม่ เขียด เปน็ ตน้ มาเพ่ือปรุงเปน็ อาหารและขาย สะทกสะท้านไม่เกรงกลวั ต่อผลของบาปกรรม แลกเงนิ ทีจ่ ะตามมา เพราะเห็นแกเ่ งนิ และความ จาเป็นในการดารงชีพเพื่อความอยู่รอดของ ฆา่ เพราะความคกึ คะนองตอบสนอง แต่ละคน อีกทัง้ การติดใจใน รสชาติของ กิเลสตัณหา ความอยากรู้ อยากเหน็ อยาก เนือ้ สัตวค์ รอบงาจติ ใจทาใหต้ ้องฆ่าและ สมั ผัส เพอ่ื ความสนกุ สนานเพลิดเพลนิ เช่น เบียดเบียนสตั ว์ พวกนกั ตกปลา นกั ลา่ สัตวเ์ ป็นเกมกฬี า ฆ่าไปทาไม !  ฆา่ เพราะบนั ดาลโทสะ ไมพ่ อใจ โกรธ เกลียดอยา่ งรุนแรง เน่ืองจากสตั ว์บาง คาว่า “ฆ่าสัตว”์ หมายถึง การทาให้ ชนิด เช่น เป็ด ไก่ สนุ ขั แมวมาทาลายวัตถุ คนหรอื สตั วเ์ ดรจั ฉานถึงแกช่ วี ิตหรือความ สิ่งของให้เสียหาย หรอื ววั ควายมากนิ ข้าว ตาย แม้ฆา่ สัตวน์ อ้ ยใหญต่ ัง้ แต่เล็กทีส่ ุดถึง กล้า หรือ เพราะสัตว์เหล่านนั้ มาทาร้าย ใหญท่ ีส่ ุด เช่น ไร เห็บ หมัด เหลอื บ ยุง ริน้ ร่างกาย ไร มด ปลวก แมลง กงุ้ หอย ปู นก ปลา กระรอก หนู เปด็ ไก่ เกง้ กวาง ฟาน ม้า  ฆา่ เพราะความรู้เท่าไม่ถงึ การณ์ วัว ควาย ช้าง เป็นต้น ผทู้ ่ีฆา่ สตั ว์ตัดชีวิต เช่น กกั ขังสัตว์ไวใ้ นกระสอบ กรง ในเล้าใน อาจจะมีเหตุผล ในการฆ่ามากมายหลาย สุ่ม แล้วลมื ให้อาหาร ลืมให้น้า หรือจบั แมลง อย่าง สุดแล้วแต่จะอา้ งเอ่ย เช่น ตา่ งๆ (ต๊ักแตน จงิ้ หรีดฯลฯ)ไวใ้ นถุงท่ีไมม่ ี อากาศหายใจ จนเปน็ เหตุใหส้ ตั ว์และแมลง  ฆ่าเพื่อป้องกันตวั หรอื ฆ่าคนโดย เหลา่ นั้นถงึ แกค่ วามตาย หน้าที่ อย่างเช่น ทหาร ตารวจ หรอื เพชฌฆาตซ่งึ ทาหนา้ ที่ประหารนักโทษ  ฆา่ เพราะความเช่อื ในทางศาสนา ฆ่าบูชายัญ บวงสรวงเทพเจา้ ตลอดจน ฆา่ ดว้ ยความการุณย์ หรือ การุญฆาต เพราะทน

โรคกรรม ๓ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบียนสัตว์ ตอ่ การดสู ภาพการทนทกุ ขท์ รมานของคนหรือ ค ว าม รู้ สึ ก นึ กคิ ด จิ ต ใ จ ใ นข ณ ะ ฆ่ า จ ะ สัตวอ์ ื่นไมไ่ ด้ต้องฉดี ยา หรอื ใชป้ นื ยง่ิ ให้ตาย ประกอบด้วยความหยาบกระด้าง ความ ทารุณโหดร้ายไร้ความเมตตาปราณี ไม่มี เม่อื กล่าวโดยสรุป การฆา่ แบง่ ความเอ็นดูกรุณาสงสาร จิตมืดบอดและไม่รู้ ออกเปน็ ๖ ประเภท ดงั น้ี ว่ามันเป็นบาปกรรม เป็นสภาพจิตท่ีเร้าร้อน กระวนกระวายวิตกกังวล เศร้าหมองและขุ่น ๑. ฆ่าด้วยตวั เอง โดยใชอ้ วัยวะสว่ น มัว ฉะน้ัน เมื่อกล่าวตามหลักธรรม การฆ่า ใดสว่ นหน่งึ ของรา่ งกาย เชน่ มือ เท้า แขน ขา สัตว์ตัดชีวิต จึงช่ือว่า เป็นบาป เป็นการก่อ ปาก ฟนั เป็นต้น ศัตรูคเู่ วรและเป็นบอ่ เกิดแหง่ บ่วงกรรมในภาย หน้า ส่วนผลของบาปกรรมนั้น จะรุนแรงมาก ๒. ใช้ใหผ้ ้อู ่ืนฆา่ โดยการออกคาสง่ั น้อย แค่ไหน สามารถนาไปเกิดในภพภูมิต่า หรอื บงั คบั ใหท้ า ได้หรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบและ เงือ่ นไขในรายละเอยี ดอีกหลายประการ ๓. ฆ่าด้วยอาวธุ ตา่ งๆ โดยใช้อปุ กรณ์ ในการฆา่ ประเภทใดประเภทหนึ่ง ๔. ฆา่ ดว้ ยหลมุ พราง วางขวากหนาม สาหรบั ใหส้ ัตว์ตกลงไป ๕. ฆ่าด้วยวชิ าอาคม ด้านไสยศาสตร์ เชน่ เสกหนงั ควายเข้าท้อง การบดิ ไส้ เป็นต้น ๖. ฆา่ ด้วยฤทธิ์ หรือ ฆ่าด้วยพลังจิต สาหรับผมู้ สี มาธิขนั้ สงู เมื่อเกิดโทสะ๑ คาสอนทางศาสนาบอกว่า “การฆ่า และเบียดเบียนสัตว์” ถือว่า “เป็นบาป ท้ังน้ัน ไม่มีข้อยกเว้น” ไม่ว่าจะฆ่าและ เบียดเบียนเพราะสาเหตุใด อ้างหลักการและ เห ตุ ผ ล อ ะ ไ ร ห รื อ ด้ ว ย ก รร ม วิ ธี เ ช่ น ไ ร ๑ดู อนิ ทริยชาดก(สรภังคชาดก)และอรรถกถา พระไตรปิฎก เล่ม ๒๗ ขทุ ทกนกิ าย ชาดก (มจร.แปล) หน้า ๒๙๕-๒๙๖ เรื่องป่ามาตังคะ อรรถกถาอปุ าลีวาทสูตร, พระไตรปิฎก เลม่ ๑๓ มชั ฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ (มจร.แปล) หน้า ๕๓-๖๔

โรคกรรม ๔ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบยี นสัตว์ เงอ่ื นไขสาหรบั ตดั สนิ ในการฆา่ อ่อน ไม่สามารถนาเกดิ ในอบายภูมิได้ แต่ สามารถส่งผลทาใหค้ นฆ่าประสบกับภยั พบิ ตั ิ การฆ่าน้ันจะเป็นบาปหนักหรือเบา หายนะได้ หรือ ทาใหไ้ ด้รบั การเดือดร้อนใน ปัจจบุ ันทันตาเห็นตามกาลงั ของบาปกรรมที่ เป็นบาปมากหรอื นอ้ ยแค่ไหน อยา่ งไรและ เคยทาเอาไวไ้ ด้เช่นกัน สามารถนาไปเกดิ ในอบายภมู ิได้หรือไม่น้ัน ส่วนในกรณีทเี่ ดินไปเหยียบมด หรือ แมลงตาย โดยไม่มเี จตนาฆ่า ไม่ไดต้ ้งั ใจจะ ข้นึ อยกู่ ับองคป์ ระกอบ ๕ ประการ ดังนี้ เหยยี บใหต้ าย ถือวา่ ไม่เป็นบาป ไมม่ บี าป เพราะไมม่ เี จตนาฆา่ หรือทาสัตวน์ ้นั ให้ ๑. สตั ว์น้ันมชี ีวติ ยงั ไมต่ าย ตายเปรยี บเสมอื นยาพิษทว่ี างบนฝ่ามอื ยอ่ มไม่สามารถซึมเขา้ ไปในฝ่ามือได้ ๒. ตัวผู้ฆ่า กร็ ู้อยู่แก่ใจว่า สัตวน์ ั้นยงั มี เพราะไม่มแี ผล ผลคอื ยาพิษไม่สามารถ ออกฤทธห์ิ รอื ทาพษิ กบั ร่างกายของเราได้ ชีวติ อยู่ แม้บาป ยอ่ มไมม่ ีแกผ่ ู้ไม่มเี จตนาทาสัตว์ ให้ตาย ฉนั นั้น เรอื่ งท่วี า่ มีเจตนาฆ่าหรือไม่ ๓. มคี วามคดิ ที่จะฆา่ มีเจตนาอยาก นั้น เปน็ ของละเอยี ดอ่อน เปน็ เรอื่ งเขา้ ใจยาก พอสมควร อย่าคดิ เขา้ ข้างตนเองวา่ ไมม่ ี ฆ่าให้ตาย พยายามมองใหเ้ ห็นตามเปน็ จรงิ เพราะส่ิงท่ี เกิดขนึ้ กับชวี ิตเรา ไม่มีคาว่า \"บังเอญิ \" ฉะนั้น ๔. มีความพยายามทจ่ี ะฆา่ สงิ่ ที่เกดิ ขึน้ นั้นตอ้ งมีสาเหตุ มีทไี่ ปทม่ี า ไมไ่ ด้ เกดิ ขน้ึ ลอยๆ ๕.สัตว์ตาย เพราะความพยายาม การฆา่ สตั ว์ทาได้สาเรจ็ เพียงแค่ทาง นั้น๒ กายกับวาจา คือ ทาด้วยตัวเองและส่งั ให้คน อน่ื ทาเท่านน้ั แต่การฆ่าสตั วท์ างใจ ไม่ ถา้ การฆ่าครบองคป์ ระกอบท้งั ๕ สามารถทาให้สาเร็จได้ ยกเวน้ เสียวา่ ผู้ ประการ ถอื วา่ เปน็ บาปอกุศลเตม็ ส่วน เปน็ ๓ ดเู รอ่ื งนายพรานกกุ กฎุ มิตร ในอรรถกถา ขุททกนิกาย คาถา ธรรมบทแปล ปาปวรรคที่ ๙ กรรมฝา่ ยดา เป็นบาปกรรมหนักมีกาลัง รนุ แรงเข้มขน้ เมือ่ กรรมนีส้ ง่ ผล สามารถชัก นาไปเกดิ ในอบายภูมิทั้ง ๔ กลา่ วคือ นาเกิด เป็นสัตว์นรกในนรก เป็นสัตวเ์ ดรัจฉาน (ทง้ั ในโลกโอปปาติกะและโลกมนษุ ย์) เปน็ เปรตและอสุรกายได้ แตถ่ ้าไมค่ รบ องค์ประกอบท้ัง ๕ ประการ บกพรอ่ งหรอื ขาด ขอ้ ใดขอ้ หน่ึงไป การฆา่ นัน้ ถือวา่ เปน็ บาปไม่ เต็มสว่ น เปน็ อกุศลกรรมไมร่ ุนแรง มีกาลงั ๒ พรหมชาลสูตร พระไตรปฎิ ก เลม่ เล่ม ๙ ทีฆนิกาย สลี ขันธวรรค (มจร.แปล) หนา้ ๑๑-๓๘และอรรถกถา

โรคกรรม ๕ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบยี นสัตว์ มีฤทธิ์ ความคดิ อยากใหค้ นอื่นสตั ว์อ่ืนมีอนั ผลของกรรมเกา่ คอื เคยยนิ ดพี อใจสะใจกบั เป็นไป หรืออยากให้ตาย แม้จะไม่เปน็ การฆา่ ความทกุ ข์ทรมานของสัตวอ์ ืน่ ที่ถกู ทบุ หัว สัตวก์ จ็ ริง แตเ่ ปน็ เหตุให้จติ เศรา้ หมอง (เป็น ไม่ใช่สาเหตุ อ่นื ใด แล้วผูไ้ ม่มญี าณปญั ญา ไม่เขา้ ใจกฎแห่งกรรมอยา่ งลึกซ้ึงจะทาใจเชอ่ื มโนทุจรติ คอื การยินดี พอใจ ช่นื ชอบ เกดิ ความรู้สกึ ปลงใจเช่ือไดอ้ ยา่ งไร ? ทา่ นผู้มปี ญั ญา ว่ามันสะใจในความทุกข์ทรมานของคน/สตั ว์อ่ืน) ทา ท้ังหลาย พึงไตรต่ รองดเู ถดิ แม้ระยะเวลาจะ ใหเ้ กดิ โรคความเจบ็ ป่วยได้ ดังเช่นตวั อย่างที่ ผา่ นมานานแสนนานก่รี ้อยพนั ปี หรือนาน พระพทุ ธองค์ได้ตรสั เลา่ ใหพ้ ระภกิ ษุทง้ั หลาย หลายกปั เม่ือกรรมยังไมส่ ง่ ผล ก็ไมส่ ญู ฟงั วา่ สลายไปตามกาลเวลา เพราะฉะนั้น เมลด็ พันธุแ์ ห่งกรรมน้ี มีอายุยาวนาน ไมเ่ นา่ “ในสมยั ก่อน พระองคเ์ คยเกดิ เปน็ ลกู เป่อื ยผุพงั ไปง่ายๆ ยงั รักษาเชอื้ วิบากแห่ง ของชาวประมงอย่ใู นหมูบ่ ้านชอ่ื ชาวประมง กรรมนั้นไวเ้ หมือนเดมิ และพร้อมเสมอที่ เหน็ พวกชาวประมงพากันฆา่ ปลาแลว้ เกิด จะแสดงตัวออกมาเมื่อถงึ เวลาอนั ความดีใจไปกับการฆ่านนั้ ดว้ ยผลของกรรม เหมาะสม นนั้ ทาใหพ้ ระองคเ์ กดิ ปวดพระเศียรขนึ้ เมอื่ ครัง้ ทีไ่ ด้สดับข่าวว่าพระเจ้าวิฑูฑภะ จะยกทพั เพียงแค่มโนกรรม คือ คิดไมด่ อี ยู่ใน ไปฆา่ ลา้ งโคตรพวกศากยะพระประยรู ญาติที่ ใจเทา่ นั้น แมย้ งั ไมไ่ ด้พดู ออกมาทางวาจาเลย แควน้ สักกะ” ๔ ก็มีผลรา้ ยสะท้อนกลับมาหาตัวผ้คู ดิ ได้ดัง ตวั อยา่ งของพระพุทธองค์สมัยที่เกิดเปน็ ลูก โดยปกติ พระพทุ ธเจ้า พระองค์ทรงมี ชาวประมง หรือการคิดไม่ดีกบั พระอรหนั ต์ สขุ ภาพดี มีพลังสมาธิสูงสดุ ไมม่ โี รคภัย ของภิกษุหนุ่มผูเ้ ป็นโสดาบนั เป็นเหตทุ าให้ เบียดเบียน แตเ่ หตุไฉน ถงึ เกดิ มีอาการ การปฏบิ ตั ิธรรมไม่ก้าวหน้า และการคิดอกุศล ปวดศีรษะขึ้นมาได้โดยไมม่ ีสาเหตุ ยิ่งไป กบั พระมหากัจจายนเถระของคุณชายโส กว่านน้ั ทรงมีพระญาณระลกึ ชาตไิ ดไ้ ม่มี เรยยะบุตรชายเศรษฐี ชาวเมอื งโสไรยะ ทา ขอบเขตจากดั จึงทาให้ทราบวา่ เกดิ มาจาก ให้เพศเปล่ยี นจากชายกลายเป็นหญิงได้๕ ฉะนัน้ การคิดร้ายอยากใหค้ นอืน่ สตั ว์อ่ืนมี  อปุ าลิวาทสตู ร พระไตรปฎิ ก เล่ม ๑๓ มชั ฌิมนิกาย มัชฌิม ปณั ณาสก์ หนา้ ๕๓ -๗๖ ๕ เรื่องพระโสไรยเถระ อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท ๔ พทุ ธาปทานช่ือปุพพกมั มปิโลติ พระไตรปฎิ ก เล่ม ๓๒ จิตตวรรคท่ี ๓ ขุททกนิกาย อปทาน (มจร.แปล) หน้า ๕๗๔-๕๗๗, ดูเรอื่ งพระ เจา้ วฑิ ูฑภะ ในอรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท

โรคกรรม ๖ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบียนสตั ว์ อันเป็นไปจนถึงคิดอยากใหเ้ ขาตาย ย่อมนา ประการแรก จะเกดิ ความยินดี ผลร้ายมาสู่ตัวผคู้ ดิ เอง โดยไมร่ ตู้ วั ตวั กรรม พอใจ ช่ืนชมเห็นดีด้วยกับบาปทค่ี นอ่นื ทา ซง่ึ เองนั้น ไม่ไดเ้ ป็นอจนิ ไตย แต่การให้ผล เปน็ อกศุ ลจติ มสี ภาพขาดพลงั อานาจ ของกรรม(วิบากกรรม) จึงเป็นอจินไตย เป็น อ่อนแอ ไมม่ ภี มู ิต้านทาน เป็นจติ ทีเ่ กบ็ เช้ือ เรื่องละเอียดอ่อน ลึกซง้ึ ยากท่ีจะหย่งั รู้ได้ บาปเอาไว้ขา้ งในพร้อมที่จะเผล็ดผลได้ ทวั่ ถึงนอกจากสัพพญั ญุตญาณเท่าน้ัน เมื่อ ตลอดเวลาเมอื่ มีโอกาสอนั เหมาะสม เป็นเช่นนี้ ทาให้เราฉุกคิดได้ว่า การดูหนงั ภาพยนตรป์ ระเภทแอ็คชน่ั ท่ีเกยี่ วกับสงคราม ประการทสี่ อง จะเกดิ ความมนั ส์ ซึ่งมแี ต่การฆ่ากนั แม้การโหร่ อ้ ง ส่งเสียงเชยี ร์ สะใจในอารมณ์ เกิดความดใี จในขณะท่ีเห็น วา่ “ฆ่ามนั ...ฆา่ มนั ...จดั การมนั เลย...” สัตวไ์ ด้รบั ความเจ็บปวดทกุ ขท์ รมาน ฉะนั้น หรอื ในขณะดูการชกมวย การชนไก่ การชน เมอ่ื เมล็ดบาปนี้ เจรญิ เตบิ โต งอกงามจะ ววั -ควาย ประเพณกี ารต่อสู้กบั ววั กระทงิ ของ กลายมาเป็นตน้ แหง่ บาปเหมอื นต้นไม้ ชาวสเปน การกัดปลากดั และขณะดูการกัด พิษ ถงึ เวลาผลดิ อกออกผล กจ็ ะนาภัย จง้ิ หรีด เปน็ ต้น กต็ ้องเป็นบาปกรรม พบิ ัตมิ าสู่ตนเอง คอื ทาใหร้ ่างกายออ่ นแอ แนน่ อนเพราะเข้าข่ายยินดี พอใจในบาป ภมู ติ ้านทานเส่ือม เจบ็ ไขไ้ ด้ปว่ ย และทา น้ัน ดูดว้ ยจติ เปน็ อกศุ ล และยังเปน็ เหตุ หนา้ ทดี่ ึงดูดบคุ คลทมี่ ีจติ บาปเหมือนกนั ปัจจัยทาใหเ้ กดิ โรคภัยไขเ้ จ็บ สุขภาพไม่ เข้าเก่ียวข้องในชวี ติ และทาให้ผนู้ น้ั ได้รับ ดีได้อีกเช่นกัน เพราะฉะน้นั การดสู ง่ิ ความเดอื ดรอ้ นไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ดังกลา่ ว ถา้ ไมใ่ ชส้ ติปัญญาดู ไม่รจู้ กั วางใจ ให้เป็นกลาง ย่อมทาให้เกิดอกุศลจิต เป็นเชอ้ื บาปใหเ้ กดิ กรรมเวรแก่ตนเองได้ ท้ังน้ี เพราะ เหตุผลสองประการ คือ ๖ อจินเตยยสูตร พระไตรปฎิ ก เล่ม ๒๑ องั คุตตรนิกาย จตกุ ก นิบาต (มจร.แปล) หน้า ๑๒๒ ๗ ดูรายละเอียดใน สตั ตกัมมสูตร พระไตรปฎิ ก เล่ม ๒๑ องั คุตตรนกิ าย จตุกกนบิ าต (มจร.แปล) หน้า ๓๒๓

โรคกรรม ๗ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบียดเบยี นสัตว์ สาหรบั การฆา่ คนทั่วไปทเ่ี ปน็ ปถุ ุชน ฆ่าคนดีมศี ลี ธรรมประจาใจ เป็นบาป เงื่อนไข มากกว่าฆา่ คนเลว คนชัว่ ที่ไมม่ ศี ลี ธรรม ทท่ี ำใหผ้ ลกรรมหนัก-เบำ สาหรับการฆ่าพ่อแม่ ถา้ ทั้งสองมคี ณุ ธรรม เทา่ การฆา่ แมบ่ าปมากกว่าฆ่าพ่อ สว่ นการ การฆ่าสตั ว์(รวมท้งั การเบียดเบยี น ฆา่ สตั ว์ทม่ี คี ณุ ตอ่ เรามาก จะบาปมาก ฆา่ สตั ว์)จะบาปมากหรอื น้อย ขนึ้ อยกู่ ับ สัตว์ทม่ี ีคุณนอ้ ยหรอื ไม่มีคณุ มีบาปน้อย ฆา่ องค์ประกอบ ๕ ประการ คือ คนบาปกว่าฆา่ สัตวเ์ ดรัจฉาน ฆา่ สุนัขจะได้รบั ผลบาปมากกว่าฆา่ ยุง แตฆ่ ่าช้าง มา้ ววั ลิง ๑. คุณธรรม พญานาค พญาหงส์ กระแต พญาแรง้ นก บคุ คลหรอื สัตวท์ ี่ถูกฆา่ นน้ั มคี ณุ ความ ดมี ากหรือน้อย ถา้ ฆ่าผมู้ ีคุณธรรมมาก ย่อม แขกเต้า หรอื นกคุ้มท่ีเป็นพระโพธิสตั ว์ในขณะ บาปมาก ฆ่าผมู้ ีคณุ ธรรมนอ้ ย ยอ่ มบาปนอ้ ย ตวั อย่างเช่น ฆ่าพระอรหันต์องคเ์ ดียว ยอ่ ม เกิดเป็นสัตวเ์ ดรัจฉานเพื่อบาเพ็ญบารมีอยู่น้นั ได้รบั ผลบาปมากกวา่ ฆ่าพระอนาคามีรอ้ ย องค์ ฆ่าพระอนาคามอี งคเ์ ดียว ย่อมได้รับผล กจ็ ะบาปมากกวา่ ฆ่าช้าง เป็นตน้ สัตว์ บาปมากกว่าฆา่ พระสกทาคามรี อ้ ยองค์ ฆา่ พระสกทาคามีองค์เดียว บาปมากว่าฆ่าพระ ประเภทเดยี วกนั ท่ีไม่ใช่พระโพธสิ ตั ว์ โสดาบนั รอ้ ยองค์ แต่ทาร้ายพระพทุ ธเจ้า เพียงแค่หอ้ พระโลหติ (ทาให้หอ้ เลือด) กม็ ี ๒. ประโยชน์ บาปมากกว่าฆ่าพระอรหนั ต์ เพราะทรงมี ถ้าฆ่าคนทีส่ ร้างประโยชน์ให้กับ คณุ ธรรมสูงสดุ มวลชนหรอื สงั คมมาก ก็จะได้บาปมาก ฆา่ คนทเ่ี คยให้ความอนุเคราะห์ สงเคราะห์ ให้ การชว่ ยเหลอื เคยมีพระคุณกบั เรามาก่อน จะได้บาปมาก ถ้าฆ่าคนทสี่ ร้างประโยชน์ ให้กบั สงั คมน้อย ฆ่าคนทมี่ ีพระคุณตอ่ เรา นอ้ ย ก็บาปน้อย ถา้ ฆ่าสตั ว์ท่ีเคยทาประโยชน์ ๘ เวลามสตู ร พระไตรปฎิ ก เล่ม ๒๓ อังคุตตรนกิ าย นวก สเุ นตตสูตรพระไตรปิฎก เลม่ ๒๓ อังคตุ ตรนกิ าย สัตตก นิบาต (มจร. แปล) หน้า ๔๗๐-๔๗๔, นบิ าต มจร.แปล หนา้ ๑๖๗ ทกั ขิณาวภิ งั คสูตร พระไตรปิฎก เล่มท่ี ๑๔ มชั ฌิมนิกาย อปุ ริ ปริกุปปสูตร พระไตรปิฎก เลม่ ๒๒ องั คตุ ตรนิกาย ปญั จก ปัณณาสก์ (มจร.แปล) หนา้ ๔๒๗-๔๒๙ และอรรถกถา, นบิ าต (มจร.แปล) หนา้ ๒๐๙

โรคกรรม ๘ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบยี ดเบียนสัตว์ ให้เรามาก กบ็ าปมาก ถ้าเคยทาประโยชนต์ ่อ เกดิ อบุ ตั เิ หตุ หรือบาดเจบ็ เลก็ น้อย เชน่ เราน้อย กบ็ าปน้อย มดี บาด หกล้มเปน็ แผล เดินหกล้มฟกชา้ ดาเขียว ถา้ ฆา่ สัตวท์ มี่ ีขนาดใหญ่ เชน่ หมู . ขนาดรา่ งกาย หมี มา้ ววั ควาย ชา้ ง เปน็ ต้น เมือ่ กรรม การฆ่าสัตว์จะบาปมากหรอื น้อย ส่งผล จะทาให้ประสพอบุ ัตเิ หตรุ า้ ยแรง ขน้ึ อยูก่ บั ขนาดของร่างกาย ในการฆา่ มนุษย์ เชน่ รถชน รถควา่ ไฟไหม้ แขนหัก ขาหัก ฆา่ ผ้ใู หญ่จะได้บาปมากกวา่ ฆา่ เด็ก เชน่ การ หรอื ตอ้ งผ่าตัดอวยั วะสว่ นท่ีสาคัญ ทาแทง้ เด็กอายุ ๓ เดือน จะไดร้ ับผลบาป มากกวา่ ทาแท้งทอ่ี ายคุ รรภไ์ ด้ ๑ สัปดาห์ การ ตัวอยา่ งขา้ งทีก่ ล่าวข้างบนนี้ เปน็ ฆา่ เด็กท่โี ตแล้วบาปมากกว่าการทาแท้งเดก็ ท่ี เพียงแค่เปรยี บเทยี บเพอ่ื ทาใหเ้ กิดความ อย่ใู นครรภ์ การฆ่าผูใ้ หญ่บาปมากกวา่ การ เข้าใจง่ายข้นึ ในเรอ่ื งการให้ผลของกรรมว่า ฆ่าเด็กเล็ก สาหรับการฆ่าสัตว์ ถ้าฆา่ สัตวท์ ม่ี ี หนกั เบาแตกตา่ งกันอยา่ งไรเท่านั้น ไม่ใช่ผล ขนาดรา่ งกายใหญ่ ได้รบั บาปมากกว่า สว่ น กรรมทีจ่ ะเกิดขึ้นจริงๆ ทง้ั นีเ้ พราะผู้เขียนไมม่ ี การฆ่าสตั ว์ขนาดเล็ก ย่อมไดร้ ับบาปนอ้ ย ญาณหยงั่ รู้เจตนาและคุณธรรมของผู้ฆ่าใน ตัวอย่างเชน่ ฆา่ ยงุ มด ปลวก แมลงสาป ขณะนั้นว่าหนักเบา มากน้อยแคไ่ หนเพียงไร แมลงวัน จะได้บาปน้อยกวา่ ฆา่ สัตว์ที่มขี นาด แตอ่ ย่างนอ้ ยทาให้เราทราบถงึ ผลของ ใหญก่ ว่า เช่น ฆา่ นก กบ เขยี ด ปู ปลา งู เปด็ บาปกรรมต่างๆที่เราคดิ วา่ เล็กน้อยไม่สาคญั ไก่ แมว สุนัข ววั ควาย ช้าง เป็นตน้ ตัวอย่าง คงไมม่ ีผลบาปอะไร อย่าไดค้ ิดเช่นน้นั เป็นอนั เปรยี บเทยี บ การฆา่ สตั ว์เล็ก เช่น ยงุ มด ฯลฯ ขาดเพราะเพียงแคเ่ อาเสี้ยนไมท้ องหลางเสียบ เมอ่ื กรรมส่งผล จะทาใหเ้ ปน็ โรคภมู แิ พ้ มี กน้ แมลงวนั เลน่ คดิ วา่ คงไม่เปน็ ไร แตเ่ มอ่ื อาการคันตามผวิ หนงั เป็นแผลพุพอง กรรมสง่ ผลทาใหต้ ้องถกู เสียบหลาวเกือบตาย ปวดแสบปวดร้อนตามรา่ งกาย ตาม ใบหนา้ ตามเบา้ ตา หรอื เป็นตมุ่ ผดผนื่ ๔. เจตนา คันตามจุดตา่ งๆของร่างกาย การฆา่ สตั ว์ด้วยเจตนาแรงกลา้ ฆา่ แตถ่ ้าฆ่าสัตวท์ ี่มขี นาดกลาง เชน่ หนู ดว้ ยความอาฆาตแค้นหรอื ด้วยความ กระรอก ปลา เป็ด ไก่ นก เป็นตน้ เมอ่ื กรรม โหดเหีย้ มอามหิต ไรค้ วามเมตตาปราณี ยอ่ ม สง่ ผล ย่อมรนุ แรงมากกวา่ อาจจะทาให้ ไดร้ บั บาปมาก การฆ่าดว้ ยความไม่เต็มใจ ไม่ไดส้ มัครใจทา หรอื ถกู บงั คับขมขู่ใหท้ า

โรคกรรม ๙ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบยี ดเบียนสัตว์ ย่อมได้รับโทษหรือบาปน้อย ทั้งนี้ ก็ขนึ้ อยู่กับ จบั แน่นกวา่ ย่อมได้รับบาดเจบ็ ปวดแสบ เจตนาหรอื ความคิดอ่านในขณะฆ่ามีอะไร รว่ มด้วย เช่น ตารวจ ทหารฆา่ อรศิ ัตรทู ี่มา ปวดรอ้ นมากกว่า\" รุกรานด้วยความโหดเหยี้ ม ไร้ความเมตตา ปราณกี ับอีกคนฆ่าด้วยความจาเปน็ เพราะ จากคาตอบของพระนาคเสนเถระน้ี เห็นแกป่ ระเทศชาติ หรือเพ่ือปกปอ้ งคนอนื่ ให้ ปลอดภยั แมจ้ ะชื่อว่าเป็นการฆา่ มนุษย์ เปน็ กุญแจดอกสาคญั ท่ีจะวนิ ิฉัยวา่ ใครจะได้ เหมอื นกัน แต่ผลท่ีเกิดขึ้นในใจ ก็ไม่เทา่ กัน การได้รบั ผลบาปกร็ ุนแรงไมเ่ ท่ากัน เพราะ บาปมากกว่าใคร เพราะถ้าไม่มีหลักฐานอันนี้ เจตนามคี ณุ ภาพไม่เหมอื นกนั ทาให้เราฉุกคิดไม่ไดว้ า่ พระนาคเสนในขณะที่ ฉะน้ัน การทาบาปของคนสองคน คอื ผู้รูก้ บั ผู้ไม่รู้ การฆ่าของผู้ไมร่ ู้ จะได้รบั ผล ตอบปัญญาของพระเจ้ามลิ นิ ท์น้ี เปน็ พระ บาปมากกว่าการฆ่าของผรู้ ู้ ดงั การสนทนา ถามตอบระหวา่ งพระเจ้ามิลนิ ท์ ตรสั ถาม อรหันต์ พระอริยสาวกทงั้ หลาย ย่อมไมก่ ลา่ ว นาคเสนเถระว่า “สมมุตวิ ่ามีคน ๒ คน คน หน่งึ รวู้ า่ เป็นบาป อกี คนหนึง่ ไมร่ ู้ แต่กระทา ตู่ ไมพ่ ูดขัดแย้งกบั คาสอนของพระศาสดา แต่ บาปด้วยกันทัง้ สองคน คนไหนจะไดบ้ าป มากกวา่ กัน ?\" พระนาคเสน ทูลตอบว่า “ จะพดู หรือสอนธรรมะท่สี อดคล้องและตรงกบั ขอถวายพระพร คนไม่รูไ้ ด้บาปมากกว่า และพระเถระกย็ กอปุ มาให้ฟังว่า คาของพระศาสดา ฉะนน้ั เมอื่ พระนาคเสน เปรียบเสมอื นคน ๒ คน จบั ก้อนเหล็กแดง เหมือนกัน คนหนง่ึ รู้ว่าเปน็ ก้อนเหล็กแดง ตอบวา่ ผู้ไมร่ ู้ ทาบาป จะไดบ้ าปมากกวา่ อกี คนหนึ่งไมร่ ู้ คนทีไ่ ม่รู้ จะจบั แนน่ กวา่ เมื่อ ทาใหเ้ ราทราบว่าเมื่อผ้ทู ่ีรู้เรอื่ งบาป-บุญดแี ลว้ หากจาเป็นต้องทาบาปหรือทาชว่ั กย็ งั ดกี ว่า คนไมร่ บู้ าป-บญุ เอาเสยี เลย เพราะคนท่ยี งั ศึกษาธรรมะยงั ไมเ่ ข้าใจดพี อส่วนใหญม่ ักจะ คดิ เอาเองวา่ คนทีร่ ู้แล้ว ยังฝนื ทาบาปลงไป อกี นา่ จะบาปมากกวา่ ส่วนคนที่ไม่รู้ น่าจะ ไม่บาปหรอื ได้บาปนอ้ ย แต่ตามหลกั พระพทุ ธศาสนากลับยืนยันอย่างชัดเจนวา่ ผู้ ไม่รู้ จะมีบาปมากกว่า ผู้รู้ จะไดบ้ าปน้อยกว่า ซึ่งสามารถยกอ้างหลักการและเหตผุ ลมา ประกอบได้ ดงั ต่อไปน้ี ๙ มิลนิ ทปัญหา ตอนที่ ๒๓ ปญั หาที่ ๙ ถามเรอ่ื ง การทาบาป ของผไู้ ม่รู้

โรคกรรม ๑๐ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบียดเบียนสตั ว์ ก. เรือ่ งพิษ ข.เรอ่ื งไฟฟา้ ระหว่างปัญญาชน เช่น แพทย์ หมอ ในการตรวจวัดไฟฟ้า เม่อื สงสยั วา่ กับตาสีตาสา หรือคนทั่วไป ในกรณีโดนยา สายไฟจะมกี ระแสไฟฟา้ อยูห่ รอื ไม่ ระหวา่ ง พิษหรือถูกงูพิษฉกกัด ถามว่า \"ใครจะเป็น ชา่ งไฟฟ้าผูม้ คี วามร้เู ร่ืองไฟฟา้ ดกี ับผู้ไมไ่ ด้ ฝ่ายรักษาเอาตัวรอดปลอดภัยจากพิษร้ายได้ เป็นชา่ งไม่มคี วามรเู้ ร่ืองไฟฟ้า ใครจะมีความ ดีกว่ากัน\" คาตอบที่ถูกท่ีสุดคือ ฝ่าย ปลอดภยั กว่ากันในขณะเขา้ ไปเชค็ ตรวจไฟ ปัญญาชน คือ ผู้รู้ เพราะเขารู้จักวิธีป้องกัน ดว้ ยมอื เปลา่ คาตอบก็คอื ว่า ผู้ท่ีมีความรูด้ า้ น แก้ไขและดูแลรักษา ถึงแม้ว่าจะได้รับพิษใน ไฟฟา้ ดี ย่อมจะมคี วามปลอดภัยกว่า เพราะ ปริมาณเท่าๆกัน ก็ตาม ผู้ที่มีการศึกษาดี มี จะรวู้ ่า ควรทาอยา่ งไร เช่น จะตอ้ งใชห้ ลงั มอื ความรู้ฉลาด ย่อมรู้จักวิธีปฐมพยาบาลรีดเอา เขา้ ไปแตะ แตผ่ ้ไู มร่ ู้ อาจจะใช้มอื จบั ย่อมโดน พิษออกและรักษาตัวเองให้ปลอดภัยได้ดีกว่า ไฟดดู ถงึ ตายได้ ผไู้ ม่มีความรู้ ท้ังนี้ในขณะท่ีพิษงูออกฤทธิ์ ก็ไม่ได้ ค. เร่อื งส่ิงเสพตดิ ให้โทษ แยกแยะว่า คนน้ีรู้ มีปัญญาฉลาด จะต้อง เมอื่ ติดยาเสพติดเช่นบุหรี่ เหลา้ ยาบ้า ออกฤทธ์ิมากกว่า คนน้ีไม่รู้ จะต้องออกฤทธ์ิ เปน็ ตน้ สาหรับผ้มู ีความรู้เร่อื งสิง่ เสพติดดีกับ น้อยกว่า พิษร้ายยังทาหน้าที่ของมันอย่าง ผู้ไมม่ ีความรู้ ไม่มกี ารศกึ ษาในเรื่องนี้ ใครจะมี เท่ียงตรง คือ ออกฤทธ์ิเท่ากันไม่ว่าจะเกิด วธิ ีทางลด ละ เลิกไดง้ ่ายกว่ากัน คาตอบ กค็ ือ ข้นึ กับคนรู้หรือไม่รู้ คนดีหรือคนชั่ว เหมือนกับ ผูม้ ีความรู้ มีการศกึ ษาดี เพราะยอ่ มรู้จกั การให้ผลของบาปกรรม ย่อมส่งผลตาม วธิ ีการปอ้ งกันและเลกิ ได้ดกี ว่าผู้ทไ่ี ม่มคี วามรู้ ธรรมชาติของมัน ไม่ได้แยกแยะว่า คนนี้รู้ ไม่มกี ารศกึ ษา หรือไม่รู้ แต่คนฉลาดมีปัญญาซึ่งรู้จักบาปดี แต่ในประเด็นปัญหาเร่ืองผู้รทู้ าบาป แม้เขาจาเป็นที่จะต้องทาบาปเป็นบางคร้ัง ไดร้ ับผลแห่งบาปน้อยนี้ คนสว่ นมาก ยอมรับ ย่อมรู้จักการลด ละ เลิกและวิธีชาระล้างบาป ได้ยากและไมค่ อ่ ยเชอื่ ว่าจะเปน็ อยา่ งนัน้ อีก จากหนกั เป็นเบา จากรา้ ยให้เปน็ ดไี ด้ ทัง้ มคี วามเคลือบแคลงสงสัยว่า เมอ่ื รู้แลว้ ยงั ฝนื ทา น่าจะบาปมากกว่า น่ันเปน็ เพราะคดิ ตามสามญั สานึกหรือตามสัญชาตญาณของ ตนเองวา่ ผไู้ ม่รู้ ยอ่ มไมผ่ ดิ แต่ความถูกผดิ

โรคกรรม ๑๑ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบียนสัตว์ ดีชัว่ บาป บญุ ไมไ่ ดม้ อี คตเิ ข้าขา้ งผ้รู ู้ หรอื ๕. ความพยายาม ไม่รู้ แตผ่ ูร้ ู้ ยอ่ มไดเ้ ปรยี บกว่าผ้ไู ม่รู้ท้ังใน ในขณะฆ่าสัตว์ ถ้าใช้ความพยายาม ด้านเจตนาและวธิ กี ารป้องกันแก้ไข ในการฆา่ มาก ก็มีบาปมาก ถ้าใช้ความ เมื่อกล่าวโดยสภาวะ บาปยอ่ มไมม่ ี พยายามน้อย ก็มีบาปนอ้ ย เพราะทุกขณะจติ อคตลิ าเอยี งเขา้ ขา้ งผ้รู หู้ รือผู้ไม่รู้ เมอ่ื ทา ทคี่ ิดว่าจะฆา่ ทาความพยายามในการฆา่ คดิ บาปด้วยความหลงผิด เข้าใจผดิ จติ ยอ่ ม วางแผนท่จี ะฆ่า ความอาฆาตเคยี ดแคน้ ดม่ื ดาเสพบาปอกุศลไวม้ าก เมอื่ ถงึ คราว ชิงชังอยากให้เขาหรอื สัตว์นั้นตายหรือมอี ัน สง่ ผล ยอ่ มสง่ ผลรุนแรงและยาวนาน ส่วน เป็นไป บาปอกศุ ลท้งั หลาย ยอ่ มเกดิ ข้ึนเผา ผรู้ ู้ แม้ทาบาปเพราะมคี วามจาเป็นครง้ั ยอ่ มมี ลนจติ ใจ ทาให้ใจเร้าร้อนเศรา้ หมอง ไม่สดชืน่ จติ สานึกและพร้อมทีจ่ ะลด ละเลิกและหาทาง เบิกบาน เมือ่ คดิ ถงึ การฆ่า ย่งิ ใช้ความ แกไ้ ข เจตนาในขณะทาบาป ย่อมมกี าลงั ออ่ น พยายามมากเทา่ ไร นานแคไ่ หน เม่ือ ไมร่ ุนแรง เช้ือแห่งบาป ย่อมเกดิ ขน้ึ ในใจน้อย บาปกรรม ส่งผล ยง่ิ ประสบกับบาปมากและ เมื่อถึงคราวใหผ้ ล ย่อมสง่ ผลไมร่ ุนแรง และ นานเพยี งนน้ั เรอ่ื งของบาปนเี้ ป็นกระบวนการของเหตุ ปัจจยั เปน็ ไปตามกฎธรรมชาติ ไม่มีเทพเจ้าผู้ กฎเกณฑ์ในการตัดสินว่า “การฆ่า” บงการอยู่เบอื้ งหลังจะตัดสินใหใ้ ครบาปมาก จะบาปมากหรอื น้อย กข็ นึ้ อยู่กบั องคป์ ระกอบ หรอื นอ้ ยเปรยี บเสมือนไฟ ลกั ษณะของไฟ ดงั กลา่ ว ซงึ่ บดั นี้ เราท่านท้งั หลาย สามารถ คือ ความรอ้ น ไฟแม้จะอย่ทู ี่ไหน กม็ ีลักษณะ นามาตอบคาถามให้กับตัวเองได้แลว้ วา่ รอ้ น ซ่ึงเปน็ กฎธรรมดาของไฟ ไมว่ า่ จะเปน็ เทา่ ทเี่ คยฆ่าสัตวม์ านัน้ เปน็ บาปมากหรอื เด็กหรือผใู้ หญ่ เป็นคนชั่วหรือคนดี เป็นคนโง่ บาปน้อย โดยไม่ต้องสงสยั หรอื วติ กกงั วล หรอื คนฉลาด ใครจะรหู้ รอื ไม่รู้ ถ้าหลงไปจับ อะไรอกี ต่อไป ไฟเข้า กต็ ้องรอ้ นเทา่ กันโดยไมเ่ ลอื กชนชนั้ วรรณะสูงต่า การให้ผลบุญและบาปก็ เหมอื นกันฉะนัน้

โรคกรรม ๑๒ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบยี นสัตว์ เพยี งแค่คิดฆา่ ให้ตาย ๑.ไมร่ ู้ว่าเป็นบาปเป็นกรรม๑ ก็เป็นเวรภัยติดตวั เนือ่ งจากไม่มีคนสอน แม้พ่อแม่เอง ก็ บางคนคิดว่า ฆา่ สตั วไ์ มบ่ าป เพราะ ไมเ่ คยสอนวา่ การฆ่าสตั ว์เป็นบาปนะลูก สตั วเ์ กดิ มาเปน็ อาหารสาหรบั มนุษยแ์ ละ อย่าไปฆ่าเขาเลย มีแตบ่ อกว่า ให้รบี ตนื่ เปน็ กรรมเก่าของสตั ว์เองทีต่ ้องเกดิ มา ตงั้ แต่เช้า ออกไปยิงนก ตกปลา ลา่ สตั วม์ าทา เปน็ สตั ว์ให้เราฆ่า แต่เร่ืองนี้ มนุษยเ์ ป็นฝา่ ย เป็นอาหาร แลว้ จะได้รบี ไปทางาน แม้ทีว่ ดั คดิ เอาเองและตอบเอง โดยท่ไี มเ่ คยไดร้ ับคา พระสงฆ์บางรปู กอ็ าจะสอนไมเ่ ป็นหรอื เทศน์ ทว้ งตงิ จากสตั ว์เพราะเขาพูดไม่ได้ ในทาง ไม่เก่ง บางรูปนอกจากจะไมก่ ล้าสอนตรงๆ กลับกนั ถ้าสัตว์คดิ อยา่ งนี้กบั เราบ้าง เราคง วา่ “การฆ่าสัตว์เปน็ บาปแลว้ ”ยงั พดู เป็นเชิง ไมเ่ หน็ ด้วยและไมย่ อมรับในเง่ือนไขนี้ เพราะ ติดตลกอีกว่า “ปาณา ท่านห้ามฆ่าสตั ว์ แต่ มนั ไมย่ ตุ ิธรรม ถ้าฆ่าแล้ว นามาถวายทว่ี ดั นัน้ ไม่เป็นไร” โดยเฉพาะคนท่ีทาบาปข้ึน คือ ลา่ สตั ว์ จบั เหตผุ ลของผ้ทู ่คี ดิ วา่ การฆ่าสตั วต์ ดั สัตว์เกง่ หาปปู ลา หรือนกได้เยอะ มแี ตค่ นชม ชวี ติ ไม่เป็นบาปกรรมน้ัน พอสรุปได้ ดังนี้ วา่ “เก่งจริงๆ โตข้ึนคงเลยี้ งครอบครวั ได้ สบาย” ซง่ึ ทาใหค้ นนั้นยิ้มแกม้ เปลง่ พรอ้ มทงั้ แอบภูมิใจกับตวั เองอยลู่ ึกๆว่า ทาไมเราเกง่ หรอื เซียนขนาดนี้ แถมยงั คิดอีกว่า ครง้ั ต่อไป ต้องฆ่า ตอ้ งลา่ สตั วใ์ ห้ไดม้ ากกว่าน้ี จะไดม้ ี คนชมและยอมรับในฝมี ือ ๑๐ ความเข้าใจผดิ หรือความมดื บอดในเรื่องบญุ บาปน้ี เรียกว่า มิจฉาทฐิ ิ หมายถึง ความเห็นผิด ความเข้าใจผิดในเร่อื งบุญ บาป แบ่งออกเป็น ๓ ประการ คอื ๑.ความเห็นผิดคดิ ว่า ผล ของบุญ-บาปไม่มีจริง (นัตถกิ ทฐิ )ิ ๒. ความเห็นผิดคิดวา่ ไม่ว่า จะทาบุญหรอื บาป ถือว่า ไมเ่ ป็นการทาบุญหรอื บาป ไมม่ ีบาป มาถึงเขา(อเหตุกทฐิ )ิ ๓. ความเห็นผิดคดิ ว่า เหตุปัจจัยที่ทา ให้เกดิ บญุ บาปไม่มี ทุกอย่างอยูท่ คี่ วามบังเอญิ (อกิรยิ าทฐิ )ิ ดูรายละเอียดใน อปัณณกสูตร พระไตรปฎิ ก เล่ม ๑๓ มัชฌมิ นิกาย มชั ฌมิ ปัณณาสก์ (มจร.แปล)หน้า ๙๕-๑๑๕

โรคกรรม ๑๓ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบยี นสัตว์ ๒.ความเคยชิน เกิดขน้ึ ในใจของใครแลว้ ยากทจ่ี ะห้ามไม่ให้ พอเกิดมาก็เห็นปู่ยา่ ตายาย พ่อแม่ พี่ ฆา่ เบียดเบยี นสัตวไ์ ด้ ในขณะท่ีโทสะไม่เกดิ ก็ คดิ วา่ จะไม่ทา ไม่ฆา่ แตพ่ อโทสะเกดิ ข้ึนแล้ว นอ้ ง นา้ อาและครอบครวั คนอืน่ ๆ ตา่ งก็ทามา จติ ใจกม็ ืดบอด คดิ ไม่ออก ไม่รดู้ ชี ่ัว ไมร่ ้ผู ิดถกู หากินดว้ ยการฆ่าสัตว์ตัดชีวติ ทั้งนัน้ แม้คนใน แม้กระทัง้ ลกู ในทอ้ งตวั เอง เมือ่ ผเู้ ป็นแม่ไม่ หมบู่ า้ น ตาบล อาเภอและจงั หวัดอ่ืนๆ ก็ทา พร้อม ไม่ต้องการ ไม่พอใจ ยังฆา่ ไดล้ งคอ มาหากนิ กนั อยา่ งนี้ ไมเ่ ห็นมใี ครจะไมฆ่ ่าสตั ว์ จึงได้ทาตามกันมาโดยไม่รสู้ กึ ตวั ว่า \"มนั เป็น ๔.เห็นแกก่ ิน เห็นแก่ปากทอ้ ง บาปกรรม\" และถือว่าเปน็ เรือ่ งธรรมดาปกติ คนชอบพดู วา่ เรื่องกินเปน็ เร่ืองใหญ่ เหมอื นการสบู บหุ ร่ี ดมื่ เหล้า ตราบใดถ้ายังไม่ และสัตว์โลกดารงชีวติ อยไู่ ดด้ ้วยอาหาร เป็นถุงลมโป่งพองหรือมะเร็งในตับ กไ็ ม่รู้ว่า เพราะรสชาติของเน้ือสัตว์ ไมว่ ่าจะเป็นเนอ้ื สบู บุหรี่ ดมื่ เหล้าไม่ดอี ยา่ งไร มีพษิ ร้ายแค่ ของเปด็ ไก่ ปลา หมู ววั หรอื เน้อื ควาย กแ็ สน ไหน เหมือนทีส่ านวนท่ีเขาพูดกันว่า ไมเ่ หน็ อรอ่ ยทั้งนัน้ ระหวา่ งความสงสารกับความ โลงศพไมห่ ล่งั น้าตา ไม่เหน็ ยมทตู มาหา ไม่ เอร็ดอรอ่ ยในขณะรบั ประทานแลว้ มันทาให้ อยากจะสวดมนต์ภาวนากันตาย อดฆ่าไมไ่ ด้ กเิ ลส คอื โลภะความโลภ ความ ตดิ ใจในรสอาหารนเี้ อง เปน็ เหตปุ จั จัยให้ทา .สตั วพ์ ดู ไมเ่ ปน็ และเพราะอานาจ ชั่ว ทาบาปด้วยการฆ่าสตั วเ์ พอ่ื เห็นแกก่ นิ ของโทสะ เพ่อื แลกกบั ชวี ติ ของตัวเอง แมส้ ตั วอ์ นื่ จะ เจบ็ ปวดทรมานหรือตายกค็ ดิ วา่ ไม่บาป ในขณะฆ่า ไม่เคยเหน็ สตั ว์ตวั ใดร้อง ฉะน้นั บางคนจงึ คิดว่า ถา้ ไม่ฆ่าสัตว์แลว้ จะ ขอชีวิต “โปรดอยา่ ไดฆ้ ่าฉันเลย...ฉันกลัว ใหก้ ินอะไร มองไม่เห็นทางออกนอกจากการ แลว้ โปรดให้ชวี ิตฉันเถอะ” ส่วนมากเมอ่ื ฆ่าสตั วม์ าเปน็ อาหาร สัตว์มนั กลัว ก็ไดแ้ ต่วิง่ หลบหนี ย่ิงทาใหน้ กั ฆ่า ๕.เห็นแก่เงิน สินจา้ งรางวลั มีความฮึกเหิม ท้าทายอยากลา่ มากขนึ้ การลา่ หรือฆ่าสตั ว์ แมไ้ มไ่ ดน้ ามา เพราะสัตวพ์ ดู ไม่เป็น จึงถูกฆ่า แต่ความจริง สาหรับทาเปน็ อาหารรับประทานเอง แต่ก็ ไม่ได้เปน็ เชน่ นั้น แมใ้ นกลุ่มมนุษยเ์ อง พูด สามารถนามาขายแลกกับเงนิ ตราได้ ภาษาเดยี วกนั หรอื เกิดมาจากท้องแม่เดียวกัน เนอื่ งจากคา่ ของเงินเปน็ ตัวแปรสามารถเอา ยงั ฆา่ กนั ได้เลย ฉะนนั้ เร่อื งการฆา่ สตั วต์ ัด ชีวติ จงึ เกิดขึน้ เพราะไมส่ ามารถควบคุม อานาจของโทสะได้ กิเลส คอื โทสะนี้เอง เมอ่ื

โรคกรรม ๑๔ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบยี นสัตว์ ไปซือ้ สิ่งของอยา่ งอน่ื ก็ได้ เพราะความโลภ ผ้ทู ่ฆี า่ สัตวต์ ัดชวี ติ ไม่เช่อื เรอ่ื ง อยากได้เงินมากๆ จงึ ตอ้ งจาใจฆา่ สตั วต์ ัด บาปกรรม ส่วนมากเพราะมีความคดิ และ ชวี ิต ย่งิ บางคนมีความโลภมากถงึ ขนาดฆ่า ความเขา้ ใจตามทก่ี ล่าวแลว้ ข้างต้นและยังมี พอ่ แม่หรือพน่ี ้องตวั เองเพ่ือแย่งมรดกหรอื ความลงั เลสงสัยในใจอกี ว่า “ถา้ ฆ่าสตั วเ์ ปน็ สมบัติ หรือฆา่ เพอ่ื แย่งชิงราชบัลลังก์ แม้แต่ บาปจรงิ มีอะไรเปน็ เคร่ืองพสิ ูจน์” สาหรับ มอื ปืนรับจ้าง และเพชฌฆาตท่ที าหนา้ ที่ ผทู้ ่ีมคี วามรู้ความเข้าใจเรื่องธรรมะ เรอ่ื งกฎ ประหารชวี ติ ของนกั โทษ ก็ทาไปเพ่อื เห็นแก่ แหง่ กรรมน้อย ย่อมเปน็ การยากท่ีจะอธบิ าย เงินทองเหมือนกัน ให้เขา้ ใจและยอมรับในเหตุผลไดใ้ นเวลาอนั จากัด แตก่ ็พอยกตัวอย่างอา้ งเหตผุ ลใหไ้ ด้คดิ .ถกู บาปกรรมปกปดิ จติ มืดบอด บ้างเหมือนกนั วา่ การฆา่ สัตวน์ น้ั เป็นบาปจริง เพราะอานาจของโมหะ ไมม่ ีปญั ญา โดยมเี หตุผลดงั ตอ่ ไปนี้ ทางธรรม ไม่ไดศ้ กึ ษาเรยี นรู้เร่อื งกรรมและ วิบากกรรมมา จึงไม่ร้จู ักการคิดเช่อื มโยง ๑) มโนธรรม หรอื สามญั สานึก กรรมในขณะฆา่ และผลท่ีเกิดข้ึนตามมา วา่ มี ความรสู้ ึกนกึ คิดในสว่ นลกึ ของจติ ใจ ความสมั พนั ธ์เชือ่ มโยงเก่ียวเน่อื งกนั อย่างไร ท่มี ีตอ่ การกระทาของตวั เองในการรบั ผิดชอบ บา้ ง แมใ้ นขณะท่ีกรรมจากการฆ่าสัตว์ส่งผล ชั่วดี แมค้ นนัน้ ไมน่ บั ถอื ศาสนาอะไร ไม่มคี น ทาให้ชีวติ ตดิ ขดั เกดิ โรคภยั ไขเ้ จ็บ กไ็ ม่ได้คิด สอน ก็สามารถตอบตวั เองไดว้ า่ การทาให้ วา่ เป็นกรรมที่เกดิ จากการฆา่ สตั ว์ แตเ่ กิดมา คนอนื่ สตั วอ์ นื่ ไดร้ ับความเดอื ดร้อน เสยี หาย จากสาเหตอุ ื่น หรือคนอ่นื ทาให้ มองไม่เห็น ไม่ใช่เรอ่ื งถูกตอ้ ง เม่ือคิดถึงแลว้ ก็เศรา้ ใจ กฎแห่งการดงึ ดดู วา่ ทางานอยา่ งไร เหมือนคน การช่วยเหลือ ให้การพึ่งพาอาศยั แก่คนทมี่ ี ท่ตี ิดสง่ิ เสพติดอย่างรุนแรง เชน่ เมาเหล้า ความทกุ ขย์ ากลาบาก เปน็ เร่อื งดีงาม เม่อื ในขณะท่แี อลกอฮอล์ออกฤทธ์ิ ทาให้คดิ อะไร คิดถึงแลว้ ก็ชน่ื ใจ สิง่ ทคี่ วรตระหนกั รู้ คอื ไม่ออก สมองทือ่ มึนงง ฉันใด ในขณะทว่ี บิ าก สัตว์กม็ ชี ีวิตจิตใจ มเี ลอื ดเนื้อ มี กรรมจากการฆ่าสตั วส์ ่งผล ทาให้มดื บอด ความรู้สกึ นกึ คิด กลวั ตาย กลวั ความ หลงเข้าใจผดิ คดิ ว่าฆา่ สัตว์ไม่บาป จงึ ได้หลง เจ็บปวดเช่นกนั กับมนุษย์ หากแตว่ ่า เขา ฆา่ และเบยี ดเบียนสตั ว์ซา้ แลว้ ซา้ เลา่ อยูอ่ ย่าง เกิดมาเปน็ สตั วม์ ีกาลงั นอ้ ยกวา่ ตัวเล็ก น้ีมานานนม กวา่ ไมม่ อี าวธุ ปอ้ งกนั ตวั และพดู ไมไ่ ด้

โรคกรรม ๑๕ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบยี ดเบียนสัตว์ เหมือนคน ร้องขอชวี ิตไมไ่ ด้ในขณะจะถูก หม่ินพดู ซ้าเตมิ เขา้ ไปอีก หรืออย่างดี ก็อาจจะ มคี วามรูส้ กึ เฉยๆ ไมส่ นใจใยดถี อื ว่าไมใ่ ชธ่ ุระ ฆ่า ถ้าเราเอาใจเขามาใส่ใจเรา กจ็ ะ ทจี่ ะตอ้ งช่วยเหลือ เข้าใจไม่อยากวา่ คนเรารกั สขุ เกลียดกลัว ) ผลกรรม ตามหลกั คาสอนทางศาสนา กฎแหง่ ความทกุ ข์ คนอน่ื สัตว์อน่ื ก็เป็นเช่นกัน กรรม หรือกฎแห่งการสะทอ้ นกลับ มีหลกั อยวู่ ่า ทาเหตไุ วอ้ ย่างไร ย่อมไดร้ ับผลอย่าง เพราะฉะน้นั เรา จงึ ไม่ควรเบียดเบียน รังแก น้นั เหตุกับผลมคี วามสอดคล้องและเก่ียว เน่อื งกนั เม่ือฆา่ เขา วันหนึ่ง ยอ่ มถูกฆา่ ได้ ข่มเหงกันและกัน ควรมีความรัก ความหวงั ดี เช่นกนั กิริยาเป็นอยา่ งไร ปฏกิ ริ ยิ าตอ้ งเป็น อยา่ งนั้น นคี้ อื กฎธรรมชาติเป็นไปเองโดย ปรารถนาดีต่อกนั อตั โนมัติ ใครจะรหู้ รือไม่รู้ จะยอมรบั หรือไม่ ยอมรบั ก็ตาม ผลของการฆ่าสัตวต์ ดั ชีวติ เมอ่ื ๒) คณุ ธรรม ถงึ เวลาอานวยผล ยอ่ มทาใหผ้ ู้ฆ่าได้รับความ ทกุ ข์ทั้งกายและใจ สว่ นจะผลดิ อกออกผลทา บญุ กุศล มลี กั ษณะให้สังเกต คอื ใหเ้ กดิ ความสขุ น้นั หามไี ม่ เพราะการฆา่ สตั ว์ เปน็ บาปกรรม ผลคือ ความทุกข์ ปญั หา ความสขุ กายสบายใจ จิตใจปลอดโปร่งโลง่ ความเดือดรอ้ น หากนักฆ่า นักล่าสตั ว์ ทั้งหลายมใี จเป็นกลาง พิจารณาโดยรอบคอบ เบา สะอาด สว่าง สงบ ทกุ ครั้งทีเ่ รามี จะรเู้ ห็นความจรงิ ในเรอ่ื งนีด้ ว้ ยตนเองมาบ้าง แลว้ ความรสู้ กึ ดงั กลา่ วเกดิ ข้ึนในใจ คือ กาลัง พระพทุ ธเจา้ ผ้มู ีญาณหยง่ั รู้เรอื่ ง กรรมและวบิ ากกรรมของสตั ว์โลก สัมผัสกบั กระแสบญุ สว่ นบาปกรรม มี ท้งั หลายทงั้ ปวงอย่างเจนจบ ครบวงจร ตลอดสายโดยไมม่ ีอะไรตดิ ขดั ทรงรชู้ ัดวา่ ลักษณะให้สงั เกต คอื ความเร้าร้อนกระวน เพราะทากรรมอะไรมา จงึ ไดม้ าเกดิ เป็น เทวดา เป็นมนษุ ย์หรือสัตว์เดรัจฉาน และเมอ่ื กระวายใจ ความหงดุ หงดิ ราคราญ ความ ทุกขท์ รมานใจ ความหยาบกระดา้ ง ความ สกปรก ความมืดบอด ทกุ คร้งั ท่ีเรามี ความรสู้ กึ ดังกลา่ ว คือ กาลงั สมั ผัสกบั กระแสบาป คนดีทม่ี คี ณุ ธรรมประจาใจ จะมีความเมตตากรณุ าสงสารเหน็ ใจ คดิ อยากจะชว่ ยเหลือ เม่อื เหน็ คนอ่ืนสัตวอ์ น่ื ได้รบั ความเจบ็ ปวดทุกขท์ รมาน หรือมีความ ชน่ื ชมยนิ ดมี ุทติ าจิตในเม่ือเห็นคนหรือสตั วอ์ ื่น มีความสขุ หรือประสบความสาเร็จ ตรงกัน ข้ามกับคนทใ่ี จบาป หยาบกระดา้ ง เห้ียมโหด โฉดเขลา เมื่อประสบกบั เหตกุ ารณ์ ดงั กล่าว อาจจะคดิ สมนา้ หนา้ ในใจ คิดดถู กู ดู

โรคกรรม ๑๖ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบยี นสตั ว์ ทากรรมประเภทนี้แล้ว จะได้รับผลอย่างไร กรรมทาชวั่ ในรปู แบบตา่ ง เช่น ฆา่ สัตวต์ ัด เมอื่ ไหรแ่ ละทาอยา่ งไรถงึ จะหมดกรรม๑๑ แม้ ชวี ิต ลักขโมย ปลน้ จี้ หลอกลวงเอาทรพั ยค์ น ชวี ิตของสัตว์เดรจั ฉานทกุ ประเภทท้งั สัตว์น้า อื่น ประพฤติผดิ ในลกู เมยี สามขี องคนอ่ืน สตั วบ์ กทุกชนิด พระพุทธองคต์ รัสวา่ สัตว์ โกหกมดเทจ็ ทนสาบาน ใส่ร้ายป้ายสนี นิ ทา เหลา่ น้ที เี่ กดิ มามีรูปร่างลักษณะหนา้ ตา วา่ รา้ ยคนอน่ื และเสพสรุ ายาเมา เสพสงิ่ เสพ อตั ภาพ อาหารและการเป็นอยู่อย่างนี้ เกิด ติดให้โทษดว้ ยอานาจของความโลภ ความ จากบาปกรรมเกา่ ในอดีต คอื โมหะ ความ โกรธ ความหลง ตายจากชาติน้นั แล้ว จึงมา ไมร่ แู้ จง้ ชีวิตตามความเป็นจริงและ มจิ ฉาทฐิ ิ เกิดเป็นสัตว์ ในขณะดารงอตั ภาพเปน็ สตั ว์ ความเหน็ ผิด ความเข้าใจผิด กลา่ วคอื ใน กเ็ ปน็ มชี วี ติ อยดู่ ว้ ยโมหะ ความมดื บอด ไม่ อดีตทผ่ี า่ นมา ไมเ่ คยเชอ่ื เรื่องผลของการให้ ร้จู ักบาปบุญคุณโทษ ไม่รู้จักเหตุผล ไมร่ จู้ กั ให้ ทาน ผลของการเคารพนับถือ กราบไหว้ บูชา ทาน ไม่รักษาศีลฝึกสมาธแิ ละไม่มีปัญญา สักการะ ไม่เคยเชื่อเรือ่ งกรรมและผลของ (สัมมาทฐิ )ิ ใช้ชวี ิตตามสัญชาตญาณของสตั ว์ กรรม ไมเ่ คยเชือ่ ผลของทาดีทาไมด่ กี บั พอ่ แม่ คือ ฆ่าสตั วก์ นิ เปน็ อาหารอกี สืบพนั ธุ์เสพ ไมเ่ คยเชอ่ื วา่ จะมีนรก-สวรรค์จรงิ ไม่เชอื่ วา่ จะ กาม หลับนอนและตายไปในทส่ี ดุ หลังจาก มีการเวยี นวา่ ยตายเกิด มีอดีตชาติ ชาติที่แล้ว ตายแลว้ ๙๙ เปอร์เซ็นตไ์ ปเกดิ ใน ปจั จบุ นั ชาตแิ ละอนาคตชาตจิ ริง ไมเ่ คยเช่อื อบายภูมิ คือเกดิ เปน็ สัตว์นรก หรอื วา่ มนุษย์สามารถไปเกิดเป็นเทวดาเป็นสตั ว์ กลับมาเกดิ เปน็ สตั วเ์ ดรัจฉานชนดิ ใด หรือสัตวก์ ก็ ลบั มาเกดิ เป็นมนุษย์ได้ ไมเ่ คย ชนดิ หนงึ่ อีก อย่างดีหน่อย ก็ไปเกิดเป็น เชือ่ วา่ จะมีพระอรหันต์ผ้บู รรลธุ รรม ตรสั รู้ เปรตอสรุ กาย หนไี มพ่ ้นจากอบาย อันที่ ธรรม เห็นแจง้ บุญบาป แล้วนามาสัง่ สอนให้ จะกลับมาเกิดในสุคติภมู ิ เชน่ เกิดเป็น คนอ่นื รตู้ ามได้ มนุษยห์ รือเทวดานั้น ยากแท้ มีโอกาส น้อยนิดไม่ถงึ หน่ึงเปอร์เซ็นต์ ดงั พุทธพจน์ เม่ือไมม่ ีความเชอื่ ตามคาสอนของ ทตี่ รัสไวโ้ ดยสรปุ ความไดว้ า่ พระอรยิ เจ้าผ้รู แู้ จ้งชีวติ ดังกล่าว จึงใช้ ชีวิตด้วยความประมาท ทาอะไรตามใจ “สัตว์เดรจั ฉานทุกประเภททุกชนดิ ตนเอง ไมไ่ ดท้ าความดเี อาไว้ ไดป้ ระกอบ หลงั จากตายแลว้ ไปเกิดในสคุ ติภมู ิ คือ เกิด เปน็ มนษุ ย์ หรอื เทวดานน้ั มีนอ้ ยนดิ ๑๑ มหาสหี นาทสูตร พระไตรปิฎก เล่ม ๑๒ มชั ฌิมนกิ าย มูล เปรียบเสมือนฝ่นุ ในปลายเลบ็ ส่วนที่ไปเกดิ ปัณณาสก์ (มจร.แปล) หนา้ ๑๔๑-๑๖๔

โรคกรรม ๑๗ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบียดเบยี นสตั ว์ ในอบายภมู ิ คือ ในนรก กาเนดิ สัตวเ์ ดรัจฉาน ตง้ั ใจทาบุญ แต่กลบั ได้บาป และเปรตนั้นมมี ากมายมหาศาลเหมือนกับ แผ่นดนิ ใหญท่ เี่ ราอาศัยอยู่...และเหมือนเต่า การฆา่ สัตว์ ไม่วา่ จะฆ่าด้วยเหตุผล ตาบอดในมหาสมทุ รทะเลลึก ร้อยปีจงึ โผล่หัว หรอื เง่อื นไขใดๆ กเ็ ป็นบาปท้งั ส้นิ ไมม่ ี ขน้ึ มาครั้งหน่งึ เวลาท่เี ต่าเอาหัวสวมถกู ห่วงท่ี ข้อยกเวน้ ซ่งึ มนี ยั สอดคลอ้ งกบั พุทธดารสั ที่ คนโยนลงไปในทะเล คือ อกี นานแสนนาน ซ่ึง ตรัสไว้ในชวี กสูตร๑ โดยมีใจความว่า ผู้ทีฆ่ า่ เป็นชว่ งเวลากาหนดที่จะหลดุ พน้ จากการเกดิ หรอื สัง่ ใหค้ นอืน่ ฆ่าสตั ว์ ย่อมมบี าปกรรม เปน็ สตั ว์”๑๒ หลายประการ ดงั น้ี ผู้มีปญั ญาทั้งหลาย ลองพจิ ารณาดู ๑.ในขณะออกคาสงั่ ว่า \"ไปนาสตั วต์ วั ใหด้ ี เศษดินทตี่ ิดบนปลายเลบ็ กบั ดนิ บนผืน นน้ั มาฆา่ \" เป็นบาปครั้งที่หนงึ่ แผน่ ดนิ อันกวา้ งใหญ่ อนั ไหนจะมากกว่ากัน ซงึ่ เอามาเปรยี บเทียบกันไมไ่ ดเ้ ลย การเกดิ ๒.ขณะทจ่ี งู สตั วต์ วั นน้ั มาส่ทู ่ีฆา่ เปน็ เป็นสัตว์แลว้ จะกลบั มาเกดิ เปน็ คนไม่ใช่ บาปครง้ั ทีส่ อง ของง่าย ควรท่เี ราท่านท้ังหลายไม่พึง ประมาทในชวี ติ ไม่พงึ ฆ่าและเบียดเบยี นคน ๓.ขณะเงือ้ อาวธุ /เครอ่ื งประหารข้นึ หรอื สตั ว์ใดเลย เพ่อื จะฆ่า เป็นบาปครั้งท่สี าม ๑๒ นขสขิ สตู ร พระไตรปิฎก เลม่ ๑๖ สังยุตตนิกาย นิทาน ๔.ขณะสตั ว์น้ันถูกฆ่าไดร้ ับทกุ ขเวทนา วรรค (มจร.แปล)หนา้ ๓๑๓ ฉิคคฬยคุ สูตรที่ ๑-๒ และสิเนรุ แสนสาหสั อนั เกดิ จากคมอาวุธหรือเคร่อื ง ปพั พตราชสูตรที่ ๑-๒ พระไตรปิฎก เลม่ ๑๙ สงั ยุตตนิกาย ประหารก่อนตาย เปน็ บาปครงั้ ที่ส่ี มหาวารวรรค (มจร.แปล) หนา้ ๖๓๐-๖๓๔ ๕. หลงั จากฆา่ เสร็จ นาเนื้อสตั ว์นัน้ มา ปรุงเปน็ อาหาร แลว้ ถวายพระภกิ ษุ (สมณชี พราหมณ์หรือแขก) ด้วยความคิดว่าจะให้ ๑๓ ชีวกสูตร พระไตรปฎิ ก เล่ม ๑๓ มัชฌมิ นกิ าย มัชฌิม ปัณณาสก์ (มจร.แปล)หน้า ๔๘-๕๒

โรคกรรม ๑๘ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบยี นสัตว์ ทา่ นไดฉ้ ันอยา่ งเอรด็ อร่อย และจะได้บุญกุศล แขก พระนาง ไดฆ้ ่าตัดคอแม่แพะตัวเดียว แต่ มาก เป็นบาปคร้งั ท่ีห้า กลับต้องมาหมกไหม้ในนรก และจากเศษ ผลแห่งกรรม ได้ถูกฆ่าตัดหัวมาหลายครั้ง ตามพุทธพจน์ข้างต้น เห็นได้อย่าง เท่ากับการนับขนแม่แพะ๑๔ เพราะฉะน้ัน ชัดเจนว่า การฆ่าสัตว์ แม้จะฆ่าเพ่ือเป็น การฆ่าสัตว์ ขึ้นต้นก็บาป ท่ามกลางก็บาป อาหาร ก็เป็นบาปแน่นอน และเป็นบาป และลงท้ายก็ยังเป็นบาปอีก เป็นบาปทั้ง ขา ท้ังในเบ้ืองต้น คือ เร่ิมต้ังแต่คิดจะฆ่าหรือ ขน้ึ และขาลง และการฆา่ สตั ว์ไดช้ ื่อว่าเป็นการ ออกคาส่ังให้ฆ่า เป็นบาปในท่ามกลาง คือ บ่มเพาะเมล็ดพันธ์ุแห่งหยาบช้า ดุ ในขณะฉุด ลาก ดึง จูงสัตว์ตัวน้ันมาสู่ที่ฆ่า ร้าย โหดเหีย้ ม โรคภัยและความมีอายุสั้น ในขณะเงื้ออาวุธหรือเคร่ืองประหารขึ้นเพื่อจะ ให้เกิดขึ้นในจิต เม่ือถึงเวลาท่ีเมล็ดพันธ์ุ ฆ่าและขณะสัตว์นั้นถูกฆ่าได้รับความทุกข์ บาปชนิดน้ีผลิดอกออกผล ย่อมนามาซึ่ง ท ร ม า น อั น เ กิ ด จ า ก ค ม อ า วุ ธ ห รื อ เ ค รื่ อ ง ความเดือดร้อน ปัญหาและความหายนะ ประหารก่อนตาย และเป็นบาปในเบื้อง ต่างๆตลอดจนโรคลึกลับ มีอาการเร้ือรัง ปลาย คือ ในเวลานาอาหารท่ีปรุงด้วยเน้ือซ่ึง รักษาใหห้ ายขาดยากมาก เป็นของไม่สมควรแก่นักบวชผู้เว้นแล้วจาก การเบยี ดเบยี นสตั ว์ เจาะจงไปถวายพระภิกษุ สาหรบั พระภกิ ษุ มีวินัยห้ามไวว้ า่ ไม่ สงฆ์ เหมือนเรื่องการฆ่าแพะเพ่ือเลี้ยงแขก ควรฉันอาหารทปี่ รุงมาจากเนอ้ื ทุกชนดิ ที่ได้ ที่มาเย่ยี มบ้านของอดีตชาติพระนางมัลลิกาท่ี เห็น และได้ยิน ญาตโิ ยมฆา่ เจาะจงนามา สมัยที่เกิดเป็นพระนางธัมมทินนามเหสี ถวาย และแม้ไมไ่ ด้เห็นด้วยตา ไมไ่ ดย้ นิ ดว้ ย ของพระเจ้าอุคคเสนท่ีได้เล่าไว้ว่า พระนาง หขู องตัวเอง แตส่ งสยั ว่า ญาติโยมฆ่าเจาะจง เคยเกิดเป็นลูกสาวของผู้มีอันจะกินคน นามาถวาย ก็ไม่ควรฉนั ถ้าฉันตอ้ งอาบตั ิ หน่ึง ในขณะอยู่ที่บ้านทางฝ่ายสามี เมื่อ พระพุทธเจา้ อนญุ าตใหพ้ ระภกิ ษฉุ นั ปลาและ สหายของสามีมาเยี่ยม จะต้องต้อนรับเล้ียง เนื้อสัตว์ทั่วไปไดโ้ ดยมีเง่ือนไข คือ ไม่ไดเ้ ห็น อาหาร จึงสั่งให้คนใช้ไปซื้อเน้ือว่า ‘เจ้าจงไป ไมไ่ ด้ยินและไมไ่ ด้สงสยั วา่ เขาทามาเพื่อ ซอ้ื เน้ือมา’ เมอ่ื คนใช้หาซ้ือเนือ้ ไม่ได้ บอกว่า ‘เน้ือไม่มี’ จึงฆ่าตัดคอแม่แพะท่ีนอนอยู่ ๑๔ พระไตรปิฎก เลม่ ๒๕ ขุททกนกิ าย ธรรมบท (มจร.แปล) ขา้ งหลงั เรือน นาเน้ือมาปรุงเป็นอาหารเลี้ยง หน้า ๔๕, อรรถกถา ขทุ ทกนกิ าย คาถาธรรมบท พาลวรรคที่ ๕ เรอื่ งบรุ ษุ คนใดคนหนงึ่

โรคกรรม ๑๙ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบียนสัตว์ เจาะจงตน๑๕ ส่วนผูท้ ีบ่ รรลธุ รรมเปน็ พระ เรอ่ื งนี้ ทาใหเ้ ตือนสติผทู้ ่ีฆ่าสัตว์ เชน่ โสดาบนั แลว้ จะไม่รับประทานเนอ้ื ทเ่ี ห็นคน เปด็ ไก่ หมหู รอื วัว ควายเพ่ือเล้ยี งแขกใน อน่ื ฆา่ เพอ่ื ตนแลว้ นามาปรุงเปน็ อาหาร งานบวช งานแต่งงานหรอื ในงานเทศกาล เหมือนอุบาสกท่ีเป็นพระโสดาบนั ไม่ทานนก ตา่ งๆ เอามาทาเปน็ อาหาร แลว้ นาไป ปิง้ ทชี่ ่างตัดผมฆา่ ปิง้ แล้วย่ืนให้ในขณะท่ี ถวายพระ หวงั จะได้บญุ เป็นกาไร แตจ่ ะ กาลงั พกั อยู่กลางเกาะ๑๖ เพราะพระโสดาบัน ไดบ้ าปตอบแทน เพราะความโง่เขลาเบา ทุกเพศวยั ไม่วา่ จะเปน็ เด็ก ผใู้ หญ่ ผู้หญิงหรอื ปญั ญา ไมไ่ ด้ศึกษาทาความเขา้ ใจในธรรมะ ผู้ชาย เป็นคฤหัสถ์หรือบรรพชิต เปน็ ผ้มู ีศลี ๕ อย่างถกู ต้อง คดิ วา่ จะทาบญุ กลับทาบาป บรสิ ทุ ธิ์ บริบูรณ์ ไมข่ าด ไมด่ า่ ง ไม่พร้อย ไม่ อยากจะไดบ้ ญุ ตดิ ตวั กลับไดบ้ าปตดิ มา ฆ่าสตั ว์ตดั ชีวติ แมจ้ ะอดตายกย็ อม ถงึ จะมผี ู้ เป็นเรอ่ื งที่น่าสงสารและเห็นใจ ถงึ แมจ้ ะมี มาจ้างวานให้ฆ่ากไ็ ม่ทา หรอื แมจ้ ะมีผมู้ าออก สว่ นเปน็ บญุ อยู่บา้ งนิดหน่ึง แต่กย็ งั ไม่พน้ เปน็ คาส่งั และบงั คับวา่ ถา้ ไม่ทาจะโดนฆา่ ทา่ นก็ บญุ มลทนิ ไมใ่ ชบ่ ญุ บรสิ ทุ ธ์ิ การฆ่าสัตวต์ ัด ไมท่ า ยอมตายเหมอื นเจา้ ศากยะทงั้ หลาย ชีวิต นอกเหนอื จะไดบ้ าปแล้ว ยังเป็นการ พระญาติของพระพทุ ธองค์ แมจ้ ะเคยฆา่ สรา้ งศตั รูคู่เวรกบั สตั ว์ทต่ี วั เองฆ่าอกี ทัง้ นี้ สตั วต์ ดั ชีวติ มากอ่ นกต็ าม แตพ่ อได้บรรลุ เพราะเม่ือสตั ว์รตู้ วั ว่า จะถูกฆา่ มกั จะมี ธรรมแลว้ ทา่ นจะเลกิ อาชพี และทิง้ ลักษณะกิรยิ าอาการเศร้าซึม สายตาเหมอ่ เครื่องมืออาวธุ นั้นโดยอตั โนมัตเิ หมือน ลอย มีความกลัว สะด้งุ ตกใจ มคี วาม นายพรานชื่อกกุ กุฏมิตร๑ ท้ังนี้ เพราะทา่ น หวาดหวั่นพร่ันพรงึ ทุรนทุราย น้าตาไหล ไดม้ องเห็นโทษอันตรายท่ีเกดิ จากการฆ่าสัตว์ พรากและผูกอาฆาตพยาบาทจองเวรกบั ผู้ฆา่ และอานิสงสข์ องการไมฆ่ ่าสัตว์นัน่ เอง บวก กอ่ นสนิ้ ใจตาย ลบคูณหารกนั แล้ว ไม่คมุ้ กับผลที่ตามมาและ เป็นเหตุใหเ้ กดิ เวรภัยไม่มีทส่ี ้ินสดุ ๑๕ (พระวินัยปิฎก) พระไตรปิฎก เลม่ ๕ มหาวรรค เภสัชชขนั ธ กะ (มจร.แปล) หน้า ๑๑๒-๑๑๕ ๑๖ ดู สีลานิสังสชาดก พระไตรปฎิ ก เลม่ ๒๗ ขทุ ทกนกิ าย ชาดก (มจร.แปล) หนา้ ๘๕ ๑๗ดู เร่อื งนายพรานกุกกุฎมิตร ในอรรถกถา ขทุ ทกนิกาย คาถาธรรมบท ปาปวรรคท่ี ๙ แปล ภาค ๕

โรคกรรม ๒๐ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบียดเบียนสัตว์ อาชีพทเ่ี ปน็ อนั ตราย พระเจา้ พมิ พิสาร นางสริ ิมา๑๙และนางอมั ปาลี ไม่ปลอดภัยในเส้นทางบญุ เปน็ ต้น สาหรับอุบาสก อุบาสกิ าท่ดี ีหรอื ผู้ท่ี ๓. การค้าขายเนอ้ื คือ ห้ามเลี้ยงสัตว์ เขา้ ถงึ ธรรม มีความเข้าใจกฎแหง่ กรรมดีแลว้ ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นกบ เขียด กงุ้ หอย ปู ปลา จึงควรท่ีจะระมัดระวงั และหาทางหลีกเล่ยี ง จระเข้ เป็ด ไก่ สนุ ัข สกุ ร ววั ควาย เป็นต้นไว้ ไมป่ ระกอบอาชพี ๑๘ ดังตอ่ ไปน้ี ขาย เพราะการค้าขายเนื้อเปน็ เหตุให้ตอ้ งฆ่า สัตว์และถา้ คา้ ขายเป็นอาชีพ ถอื ว่าเปน็ การ ๑. การค้าขายศสั ตราวุธ คือ อาวธุ สง่ เสรมิ สนบั สนนุ การฆ่าสัตว์โดยทางอ้อม และอุปกรณ์เคร่อื งมอื ทกุ อยา่ งที่เปน็ อันตราย ตอ่ คนและสัตว์ได้ เช่น ขีปนาวุธ ระเบดิ ปนื ๔. การค้าขายของมนึ เมา คือ ห้าม ดาบ หอก ธนู ฉมวก แห อวน เป็นต้น แม้ คา้ ขายส่งิ เสพติดใหโ้ ทษทุกประเภท เชน่ ไม่ได้ฆา่ เอง ไม่ไดใ้ ช้ให้คนอื่นฆา่ แต่กเ็ ข้าขา่ ย เหล้า เบียร์ ไวน์ กญั ชา ยาบา้ โคเคน เฮโรอีน ยินดพี อใจและสนับสนนุ สง่ เสริมการฆ่า เป็นตน้ เพราะการคา้ ขายของมึนเมาเป็นเหตุ ให้มกี ารดมื่ การเสพ แล้วเกิดความประมาท ๒. การคา้ มนษุ ย์ เปน็ การเอารดั เอา ขาดสติ ไม่สามารถจะทากจิ การงานใหด้ ีได้ เปรียบ กดขขี่ ม่ เหงและหลอกลวงเพ่ือนมนุษย์ เกิดโรคตามมา ด้วยกัน เป็นการทามาหากนิ บนความทกุ ข์ ความเจ็บปวดทรมานของคนอนื่ เป็นอาชพี ๕. การคา้ ขายยาพิษ คอื หา้ มคา้ ขาย มดื ทาใหจ้ ติ เศรา้ หมอง ขุ่นมวั ผทู้ บี่ รรลุ ยาพิษทุกประเภท เช่น ยาปราบศัตรพู ชื ยา ธรรมเป็นพระโสดาบันแลว้ แม้จะเคยทา ฆ่าแมลง ยาเบ่อื หรือ ยาพิษทเี่ ป็นอนั ตราย อาชพี นมี้ าก่อน พอไดบ้ รรลุธรรมแล้ว กเ็ ลกิ จะไมท่ าอาชีพนแี้ ละไมย่ ่งุ เกยี่ วอกี ต่อไป เชน่ ๑๙ สิริมาวมิ าน พระไตรปิฎก เลม่ ๒๖ ขทุ ทกนิกาย วมิ านวตั ถุ (มจร.แปล) หนา้ ๒๓ อรรถกถา ไดอ้ ธิบายวา่ นางสริ ิมา เดมิ เปน็ หญิงโสเภณี ไดฟ้ ังธรรมจากพระพทุ ธเจา้ ได้บรรลุโสดาบัน จึงเลกิ อาชพี โสเภณี ไดต้ งั้ สลากภตั ร ท่ี ถวายสงฆท์ ุก วัน ต่อมานางป่วยหนักเสยี ชีวิตแต่ยงั สาว ได้ไปเกิดเป็นเทพธิดา อยู่ในวมิ านนี้ (ขุ.ว.ิ อ. ๑๓๗/๘๑) ๑๘ วณชิ ชาสูตร พระไตรปิฎก เล่ม ๒๒ องั คุตตรนกิ าย ปัญจก นิบาต (มจร.แปล) หน้า ๒๙๕

โรคกรรม ๒๑ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบยี ดเบียนสัตว์ ตอ่ คนหรือสัตว์ เปน็ ต้น เพราะถือว่าเปน็ การ ทานเนือ้ สตั ว์ได้ไม่เป็นบาป สนบั สนุนการฆ่าและเบยี ดเบยี นสตั ว์ หากมีปัญญาเปน็ เคร่ืองนาทาง อาชีพเหลา่ น้ี แมจ้ ะไม่ผิดกฎหมาย เปน็ อาชีพที่ถอื ว่าสุจรติ ในทางโลกกต็ าม แต่ บางทา่ นชอบทานเนือ้ สตั ว์ทป่ี รงุ จาก ในทางธรรม ถือวา่ เป็นอาชีพทเี่ สี่ยงต่อ การสร้างเวรภัยและเป็นการส่งเสรมิ ของสดใหม่ เพราะทาใหร้ สชาตอิ ร่อยดี แตไ่ ม่ สนับสนนุ การฆา่ ทั้งโดยตรงและโดยอ้อม เพราะถงึ แมต้ นเองไมไ่ ด้เป็นผู้ฆา่ สตั ว์ แตเ่ ข้า อยากจะฆ่าเอง เพราะกลัวบาป จึงใช้ใหค้ น ข่ายชกั ชวนผอู้ ื่นให้ฆา่ สตั ว์ ยนิ ดีพอใจการฆา่ สัตว์ หรือเหน็ คนอ่นื ฆ่าและโฆษณาสินค้า อืน่ ฆ่า หรือจับสัตว์มาขังไวใ้ นถังหรือแช่ไว้ใน เกีย่ วกับการฆา่ สตั ว์ ยอ่ มมีสว่ นแหง่ ผลบาป ตเู้ ยน็ ใหต้ ายเอง อย่างน้กี ็ไมพ่ ้นจากการทา ทเ่ี กิดจากการฆ่าเช่นกนั ผู้ประกอบการ ทั้งหลาย เมือ่ นึกถึงบาปกรรมคราใด ย่อมทา บาปเชน่ กนั สว่ นคนทยี่ ังชอบทานเนอ้ื สัตว์ ใหจ้ ิตใจหดหู่ เศรา้ หมอง ข่นุ มัว อาชพี เหล่าน้ี แม้จะทาเงินได้ดีสามารถเลี้ยงดตู วั เองและ หรือ กุ้ง ปู ปลา เป็ด ไก่เพราะหางา่ ยหรือตดิ ครอบครัวได้ แต่ก็เป็นการกอ่ ศัตรคู เู่ วรให้กบั ตัวเอง ไมป่ ลอดภยั ในเสน้ ทางสายบญุ และยงั ใจในรสชาตขิ องมัน วิธีหลีกเล่ียงเพอ่ื จะไม่ เป็นอุปสรรคในการปฏบิ ัตธิ รรมอีกดว้ ย อีกท้งั จะตอ้ งไปชดใช้หนก้ี รรมในอบายภมู ิ หากเกิด ตอ้ งทาบาปเพราะตอ้ งการทานเนอ้ื สตั ว์ มาเปน็ มนษุ ย์ก็หนบี าปกรรมเวรภยั ไมพ่ ้น เมื่อใครค่ รวญดว้ ยปญั ญาแลว้ สง่ิ ที่ไดม้ า คอื ไปหาซอื้ เน้ือ หรือ กุ้ง หอย ปู ปลา กบั บาปกรรมท่ีต้องชดใช้ ไม่ค้มุ กนั เลย ขาดทั้งตน้ ทุนและสญู ทงั้ กาไร เป็นต้นตวั ทีต่ ายแล้วท่เี ขาวางขายตาม ทอ้ งตลาด หรือหา้ งสรรพสินค้า แมก้ าร ทาบุญเลยี้ งแขกท่มี าชว่ ยงาน ในงานบญุ ตา่ งๆ เช่น งานอุปสมบท งานทาบุญอุทิศ ให้กบั บรรพชน เปน็ ต้น กพ็ ึงปฏิบตั ิโดย ทานองนี้ เหมือนสีหเสนาบดี อริยสาวก โสดาบัน หลงั จากไดบ้ รรลธุ รรมแลว้ มีความ ประสงค์ตอ้ งการถวายภัตตาหารแด่ พระพทุ ธเจา้ และพระสงฆ์ จึงไดส้ ั่งให้ มหาดเลก็ ไปซ้อื เน้อื สตั ว์ทเ่ี ขาวางขาย โดยท่ัวไป๒๑ ถา้ หากอริยสาวกทาเชน่ น้ีแล้ว ๒๐ พระไตรปิฎก เลม่ ๒๑ องั คตุ ตรนิกาย จตกุ กนิบาต หน้า ๒๑ สหี สตู ร พระไตรปิฎก เลม่ ๒๓ องั คุตตรนิกาย อฏั ฐกนบิ าต ๓๘๑ (มจร.แปล)หน้า ๒๒๖-๒๓๔

โรคกรรม ๒๒ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบยี นสัตว์ พระพทุ ธเจา้ และพระอรหันตไ์ ม่ได้ ตเิ ตียน สตั วโ์ ลก กแ็ สดงวา่ การซื้อเน้ือสัตวท์ ่ีเขาขายทั่วไปตาม ยอ่ มเป็นไปตามกรรม ท้องตลาดมาปรงุ เปน็ อาหารรับประทาน ย่อม ปลอดภยั ไมเ่ ปน็ บาปกรรมและทาเป็นอาหาร “สัตว์โลกท้ังหลาย ย่อมเป็นไปตามกรรม ไปถวายพระสงฆ์ ยอ่ มไดบ้ ุญ ที่ทาไว้ กรรมน่ันแหละ ทาให้สตั วโ์ ลกมคี วาม สาหรับการไปทานข้าวท่ีร้านอาหาร แตกตา่ งกันไป บางครัง้ ถ้าเห็นพอ่ ครวั จับปู กุ้งหรือปลาเปน็ ๆ เพราะสตั ว์โลกทั้งหลาย มาตม้ ทอด ป้ิงใหเ้ ราในฐานะลกู คา้ ในกรณีท่ี ลว้ นมกี รรมเป็นของๆตน เหน็ ด้วยตาตัวเองและมคี วามรสู้ ึกไม่สบายใจ เกรงวา่ จะบาปเพราะเข้าข่ายสนบั สนนุ การฆ่า มีกรรมเปน็ มรดก สตั ว์ กไ็ มค่ วรรับประทาน เพราะหากขืนทาน มีกรรมเป็นตัวชักนาเกิด เข้าไป กห็ ลกี ไมพ่ ้นความเป็นผู้มสี ว่ นรว่ ม มีกรรมเช่ือมโยงเกี่ยวพันดงั ญาติพน่ี อ้ ง หรือหนุ้ ส่วนแหง่ บาปน้ันไม่มากกน็ ้อย ท้งั นี้ เพราะเขา้ ข่ายส่งเสริมหรอื ใหก้ าร มกี รรมเป็นท่ีพ่ึงอาศยั สนับสนุนการฆ่าสัตวโ์ ดยทางอ้อม ใครทากรรมใดไว้ เป็นกรรมดีกต็ าม ทา่ นผเู้ ปน็ บัณฑติ ท้ังหลายเอย ตวั เป็นกรรมชั่วกต็ าม ท่านจะเห็นแก่กิน เห็นแก่ความเอร็ดอร่อยแค่ เขาจะต้องเป็นผู้รบั ผลของกรรมน้ัน ปลายล้ิน หรือจะเหน็ แก่ธรรมะของพระ ศาสดา จงตรองดูเอาเองเถิด ถา้ หากทา่ นเหน็ เหมอื นปลูกพชื ชนิดใด แก่ปากท้อง ก็ตอ้ งมสี ่วนได้รับเคราะห์กรรม ยอ่ มได้ผลชนิดนนั้ อยา่ งแน่นอน” และหลีกหนีไม่พ้นจากเวรภัย แมม้ เี งนิ เป็น รอ้ ยล้านพันลา้ น ก็ใชว่ ่าจะรักษาโรคร้ายให้ ฐานสูตร หายขาด หรือจะซือ้ สุขภาพที่แขง็ แรงได้ แต่ พระไตรปฎิ ก เล่ม ๒๒ ถา้ เห็นแกธ่ รรมแล้วไซร้ ชีวิตทา่ นจะ องั คตุ ตรนกิ าย ปญั จกนบิ าต (มจร.แปล) หนา้ ๗๘-๘๐ ปลอดภัย ไมม่ ีโรคาพยาธมิ าเบียดเบียน

โรคกรรม ๒๓ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบยี นสตั ว์ โรคกรรม สตู ร ที่วา่ บุคคลบางคนในโลกน้ี เปน็ สตรีก็ ตาม เปน็ บุรุษกต็ าม เป็นผู้ฆา่ สตั ว์ เป็นคน ผลกรรมจำกกำรฆ่ำสัตว์ หยาบช้า มีมอื เปือ้ นเลอื ด ฝักใฝ่ในการ ประหตั ประหาร ไม่มคี วามกรุณาในสัตว์ การฆา่ เป็นสาเหตุทาให้คน/สัตวอ์ ่นื ทง้ั หลาย เพราะกรรมนน้ั ที่เขาให้บริบรู ณ์ ยดึ หวาดกลวั สะดงุ้ ตกใจ ไดร้ ับความเจบ็ ปวด มั่นไวอ้ ย่างน้ัน หลงั จากตายแลว้ เขาจึงไป ทกุ ขท์ รมานอันเกดิ จากพิษบาดแผล จนถึงแก่ เกดิ ในอบาย ทุคติ วินิบาต นรก หลงั จาก ความตาย กฎแห่งกรรม คือ กฎแหง่ เหตุและ ตายแลว้ ถ้าไมไ่ ปเกดิ ในอบาย ทุคติ วินิบาต ผล กลา่ วคอื เหตเุ ป็นอย่างไร ผลย่อมเปน็ นรก กลับมาเกดิ เปน็ มนษุ ย์ในที่ใด ๆ เขา อย่างนนั้ เหตดุ ี ผลดี สร้างเหตไุ ม่ดี ผลไมด่ ี ก็จะเป็นคนมอี ายสุ ั้น บม่ เพาะเมลด็ พนั ธพ์ุ ชื ชนิดใด ย่อมได้ ตน้ ไมช้ นดิ นัน้ ปลกู ตน้ ชนดิ ใด ย่อมได้ ในคมั ภีรช์ ่อื อรรถกถา “ปรมัตถโชติ ผลไม้ชนดิ นน้ั ปลูกตน้ ตูมกา ยอ่ มไดล้ กู กา” ไดก้ ล่าวถงึ ผลกรรมจากการฆา่ สตั วใ์ น ตูมกา ปลูกต้นมะขาม ย่อมได้ผลมะขาม ขณะท่เี กิดมาเปน็ มนษุ ย์ อาจจะได้รับผล ปลกู หน่อมะพร้าว ย่อมได้ตน้ และผล ตง้ั แต่เกดิ ในครรภ์ หรือภายหลงั กไ็ ด้ คอื มี มะพรา้ ว ปลกู ตน้ อตุ พดิ ยอ่ มได้ต้นอตุ พดิ รา่ งกายทุพพลภาพ รปู ร่างหน้าตาไมส่ วยงาม เพาะเมล็ดพนั ธบ์ุ วบขม ยอ่ มได้ต้นบวบ กาลงั กายออ่ นแอ เฉื่อยชา กาลงั สติปญั ญา ขม๒๒ ผลของการฆ่าและเบยี ดเบียนสัตว์ ไมว่ ่องไว เปน็ คนขลาดหวาดกลัว ฆา่ ตวั ตาย ยอ่ มทาให้ประสบทุกข์ ฉะนน้ั เมอื่ ทาเหตใุ ห้ หรอื ถูกฆ่า โรคภัยเบยี ดเบยี น บริวารมีอนั คน/สตั วอ์ ืน่ ไดร้ บั ความเจ็บปวด ทกุ ข์ทรมาน เปน็ ไปพินาศ และทาใหอ้ ายุสัน้ พลันตาย หรือถึงแก่ความตายกอ่ นวัยอนั สมควร เม่อื วิบากกรรมน้ีส่งผล จะทาให้บุคคลนน้ั อายสุ น้ั ๑. ทพุ พลภาพ พลนั ตายกอ่ นวัยอันควร และทาใหเ้ กดิ โรคภัย ร่างกายอ่อนแอ ไม่แขง็ แรง อวัยวะ ไขเ้ จบ็ ซึ่งสอดคลอ้ งกับพทุ ธพจน์ทก่ี ลา่ วไวใ้ น บางสว่ น เชน่ แขน ขา มือ เป็นต้น เปน็ อมั จูฬกัมมวภิ ังคสตู ร และทจุ จริต วปิ าก พฤกษ์ อมั พาตใชก้ ารไม่ได้ หรอื ใชไ้ ด้แตไ่ ม่ ๒๒ พีชสตู ร พระไตรปิฎกเลม่ ๒๔ อังคุตตรนกิ าย ทสกนิบาต ๒๓ พระไตรปิฎก เลม่ ๑๔ มชั ฌิมนกิ าย อุปรปิ ัณณาสก์ (มจร. (มจร.แปล)หนา้ ๒๔๖ แปล)หนา้ ๓๔๙-๓๕๖ ทจุ จรติ วิปากสูตร (สพั พลหสุ สตู ร) พระไตรปิฎก เลม่ ๒๓ องั คุตตรนกิ าย อฏั ฐกนบิ าต (มจร. แปล) หน้า ๓๐๑-๓๐๒

โรคกรรม ๒๔ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบียนสัตว์ เต็มท่ี ไมเ่ ปน็ ปกติ ไม่มเี ร่ยี วแรง ตาบอด หู เอยี ง ขากาง เดนิ ขากระเผลกๆ ขนข้ึนตาม หนวก แขนกุด ขาด้วน พกิ ารไมส่ มประกอบ ตวั หนาและหยาบกรา้ น เพราะเกิดจากอบุ ัติเหตุ เปน็ โรคร้าย หรอื รกั ษาไมถ่ กู วิธี . กาลังกายอ่อนแอ คุณภาพการทางาน หรือใชง้ านของ ๒. รูปไม่งาม อวัยวะต่างๆ เชน่ ตา หู จมกู ล้ิน ประสาท รูปรา่ งหนา้ ตาทรวดทรงไม่สมสว่ นดูไม่ กลา้ มเนือ้ และต่อมตา่ งๆภายในร่างกาย ดี ไม่สวย ไม่มีเสนห่ ์ ไมส่ งา่ งาม เช่น เตย้ี ออ่ นแอ ขาดประสทิ ธภิ าพ สมรรถนะในการ เกินไป สงู เกนิ ไป ดาเกนิ ไป ขาวเกนิ ไป มอื ไม่ ใชง้ านดอ้ ยคณุ ภาพ สายตาฝา้ ฟาง พร่ามวั สวย เท้าเล็กหรือใหญ่เกินไป แขนขาเล็กหรือ มองเหน็ ไม่ถนดั ชัดเจน หอู ้ือฟงั อะไรไดย้ นิ ไม่ ลบี เกินไป หลงั โกง่ คอเอยี ง คอสน้ั เกินไป ตา คอ่ ยชัด จมูกไมค่ อ่ ยไดก้ ลน่ิ ประสาทลน้ิ ใน ไม่เท่ากัน หรอื ผิวพรรณไมส่ วยงาม เช่น เปน็ การล้ิมรสไม่ค่อยดี รับประทานไมอ่ รอ่ ย ปวด สวิ ฝ้า ผดผน่ื คนั ต่มุ โรคผิวหนัง หิด กลาก เม่ือยตามเนือ้ ตัว กาลังกายเฉือ่ ยชา ไม่ เกลอ้ื น ผวิ หนังอักเสบและทาให้ ติดเชื้อง่าย กระปรกี้ ระเปร่า ไมก่ ระฉบั กระเฉง อิดโรย เหมอื นกับชูชกผซู้ ่ึงมรี ูปร่างน่าเกลยี ดท่ีสดุ เหนือ่ ยหน่าย ไมอ่ ยากทาอะไร ซึมๆ มึนงง ตง้ั แตศ่ รี ษะจรดเทา้ โดยมีลกั ษณะอนั สดุ ขาดกาลังวังชา แขนขาไม่มีแรง อ่อนเพลยี อปั ลกั ษณ์ ตามท่ีปรากฏในอรรถกถา งา่ ย หน้ามดื เปน็ ลม เหนื่อยงา่ ย หายใจไมท่ ่วั เวสสนั ดรชาดก๒๔ คอื ตนี แบ ขาเป๋ เลบ็ มอื ท้อง ไม่อยากรับประทานอาหาร กระเพาะ เล็บเทา้ เน่านา่ เกลยี ด ปลีน่องย้อยยาน มรี มิ ลาไสม้ ปี ญั หา การเผาพลาญอาหาร การยอ่ ย ฝีปากบนยาว น้าลายไหลยดึ ฟนั ยน่ื ออกมา การดูดซมึ และการขบั ถา่ ยไม่ดี และรา่ งกาย ขา้ งนอกเหมอื นเขี้ยวหมู จมกู บ้ี ดั้งหัก ลงพงุ ออ่ นแอน้ี อาจจะสบื เนือ่ งมาจากโรคภยั ไข้เจบ็ ทอ้ งปอ่ ง หลงั โก่ง คอ่ ม ตาเหล่ หนวดเคราสี ไม่สบาย ผ่าตัด ได้รบั อบุ ัติเหตุ หรือทางาน เหมือนทองแดง เสน้ ผมแขง็ กระดา้ ง สี ยกของหนกั ทาให้กระทบกระเทือนถงึ เหลือง เสน้ เอน็ ขึ้นจนดูน่าเกลียด มีไฝ กระ บาดแผล ดาทว่ั ร่างกาย ตาเหลือกเหลอื ง เอวคด คอ ๔. กาลงั ปัญญาไมว่ ่องไว ๒๔ เวสสันดรชาดก พระไตรปิฎก เลม่ ๒๘ ขุททกนิกาย ชาดก สตปิ ญั ญาคดิ อ่านไม่ดี ปฏภิ าณไหว (มจร.แปล) หนา้ ๔๔๗และอรรถกถา พริบไม่เรว็ ความคดิ ไมล่ มุ่ ลกึ สมองทือ่ มนึ งง

โรคกรรม ๒๕ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบียดเบียนสตั ว์ ข้เี กียจคิด ไม่อยากใชส้ มองคิด มีปญั หาเร่อื ง มาก ฟุ้งซ่าน ปลงไม่ตก ปลอ่ ยวางไมไ่ ด้ ไม่มี การเรยี น เช่น ไม่ชอบการศึกษาเล่าเรียน ความสุข หัวไม่ใหใ้ จไมร่ กั เรียนหนังสอื ไม่เกง่ เอา ดีเร่ืองการเรียนศกึ ษาไมไ่ ด้ ทาใหก้ าร .กล้าฆา่ ตัวเองหรือถกู ฆ่า เรยี นสะดุด เรยี นไม่จบ เรยี นจบแต่ คนท่ฆี ่าสัตว์มามาก มักจะฆา่ ตวั ตาย ทุลักทุเล เม่อื ถึงเวลาจะต้องใชส้ มอง ซ่งึ เกิดจากหลายสาเหตุ เชน่ บางคนสูญเสีย ความคิด สตปิ ญั ญา เช่น การสอบแข่งขนั คนรัก แฟน/ลกู ทาให้เกิดเสยี ใจอยา่ งแรง ทดสอบความรู้เชาวป์ ัญญา หรือสัมภาษณ์ หมดอาลัยตายอยากในชีวติ เผลอสตเิ ลยคดิ งาน มกั จะมเี หตุทาให้เจ็บปว่ ยไข้ ไม่สบาย สนั้ ฆา่ ตวั เองตายตามกม็ ี หรอื ลกู บางคนโดน ปวดหวั ตัวร้อน ทาใหใ้ ชส้ ติปญั ญาไม่เตม็ ที่ พ่อแมด่ ุดา่ ว่าตาหนดิ ้วยเหตอุ ย่างใดอยา่ ง หนึ่งแล้วเสียใจ รบั ไม่ได้ ประชดชวี ติ ด้วยการ ๕. เป็นคนหวาดกลวั ฆ่าตวั ตาย น้เี ป็นผลมาจากกรรมเกา่ ใน อดีตชาติ เพราะดูจากความรสู้ กึ ของคนท่ัวไป วติ กกงั วลมาก ไม่นา่ จะคิดส้นั แต่คนทอี่ ยู่ในอารมณน์ นั้ กลบั กลา้ ทา คนชอบฆา่ สัตว์มักจะมีเหตทุ าให้เปน็ ในกรณี ผูท้ ีเ่ คยฆ่าคน โดยเฉพาะฆา่ พ่อแม่ผู้บงั เกิดเกลา้ ของตัวเอง เปน็ หมอทา สะดงุ้ กลัว ตกใจ กลัวผี กลัวความมืด หรอื ผทู้ ี่ แท้งมาเยอะ มกั จะถกู ฆ่าตาย หรอื บางคน เมอื่ ทาผดิ มาแลว้ เกิดความวิตกกงั วล คดิ เคยฆา่ คนมากอ่ น จะเปน็ คนคิดมาก มาก กลมุ้ อกกลมุ้ ใจ เครียดจัด มองไมเ่ ห็น ทางแก้ปญั หา นอนไม่หลับ กินไมไ่ ด้ จนทาให้ หวาดกลัววติ กกังวลในความผดิ จะมาถงึ ตวั เกิดประสาทหลอน ภาพหลอน หแู วว่ เหมือน คนจะมาฆา่ บอกใหฆ้ ่ากนิ ยาตาย ยงิ ตวั ตาย กลัวทางการจบั ได้ กลวั ตดิ คกุ ทาให้ตอ้ ง หรือกระโดดน้าตายอยา่ งใดอย่างหนึง่ สุดทา้ ย เมอ่ื อาการหนักเข้า ควบคุมตวั เอง หลบๆซอ่ นๆ กลัวว่า ญาตพิ ่นี อ้ ง เพือ่ นของ ไม่ได้ เผลอลืมสติ ก็ทาอัตวนิ บิ าตกรรม คอื ฆ่า ตัวตาย คู่กรณีจะตามมาล้างแคน้ หรือเกรงว่า จะมี ปัญหาจะมาถึงครอบครวั ตัวเองทาให้พอ่ แม่ ลูกเมยี เดือดรอ้ น ทาให้กนิ ไมไ่ ด้นอนไมห่ ลับ เป็นประสาท เครียดจัด บางคนเปน็ คนฆ่า สตั วม์ ามาก มักจะเป็นคนขตี้ กใจ หวาดกลัว ง่าย ขวญั ออ่ น บา้ จี้ กลวั ผลบาปกรรมท่ี ตวั เองจะไดร้ ับ คอื ตอนทากลับกล้า แตห่ ลัง ทาแล้ว กลบั กลัว ใจสะดงุ้ กระวนกระวาย คิด

โรคกรรม ๒๖ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบยี นสตั ว์ อกี กรณีหนึ่งคอื คนท่เี ปน็ โรคร้ือรัง ตวั เองตายและใชใ้ ห้ผู้อนื่ ฆ่า ในเวลาครง่ึ รักษาไม่หายสญู เสยี เงินทองมากมาย เกดิ ความทอ้ แท้ อยูไ่ ปกเ็ ป็นภาระแก่คนอ่นื และ เดือน\" ตวั เองก็ทาอะไรไมไ่ ด้ จึงคิดส้ัน ฆา่ ตัวตาย ส่วนผ้ทู ี่ถูกฆา่ ตายนั้น เกดิ จากเคยฆ่าคนหรอื . โรคภยั เบียดเบียน สตั ว์ใหญม่ าก่อน เมื่อกรรมสง่ ผล ก็มกั จะถูก ฆ่าหรอื โดนฆาตกรรม ในคมั ภีร์อรรถกถา ตามกฎปฏิจจสมุปบาทที่ว่า มหาวิภังค์ ภาคที่ ๑ ปาราชกิ กณั ฑ์ ตตยิ ปาราชกิ สิกขาบท ไดก้ ล่าวถงึ กรณีการฆ่าตัว \"วิญญาณเป็นปัจจยั ใหเ้ กดิ นามรูป\" พดู ตายและถูกคนอนื่ ฆา่ เป็นผลสบื เนอ่ื งมาจากการฆา่ สตั ว์ไว้วา่ \"พระผมู้ พี ระ ภาษาชาวบ้านว่า จิตเป็นผูส้ รา้ งชีวติ จติ เปน็ ผู้ ภาคเจ้าได้ทรงร้วู า่ ภกิ ษุ ๕๐๐ รูปเหล่าน้ีจะ ฆ่ากนั ตายและถูกฆา่ ตาย เพราะวบิ ากกรรม ควบคมุ สง่ั งานรา่ งกาย ถ้าจิตได้สงั่ สมวบิ าก เกา่ ส่งผล จงึ ตรัสสอนอสภุ กรรมฐาน แลว้ ทรง หลีกออกไปปลีกวเิ วกเปน็ เวลา ๑๕ วนั แต่ กรรมของการเบียดเบียนสตั ว์มามาก เมื่อทา ไมไ่ ด้ทรงหา้ มภกิ ษุฆา่ กัน เพราะทรงเห็น กรรมเก่าทใ่ี ครๆก็หา้ มไมไ่ ด้ เนอื่ งจากใน กรรมเปน็ ท่ีตงั้ แห่งเวทนาใด ถงึ เวลาที่กรรม อดีตชาตทิ ผ่ี า่ นมา ภกิ ษเุ หล่านเ้ี กดิ เปน็ นายพรานเน้อื รวมกลุ่มกันมีประมาณ ๕๐๐ นั้นสง่ ผล ย่อมมีสว่ นทีจ่ ะได้รบั เวทนานนั้ ๆ คน พากันเอาตาข่ายล้อมปา่ จบั เนอื้ และนก ฆา่ เพือ่ เลี้ยงชีพจนตลอดชวี ติ หลงั ตายแล้ว การเบียดเบยี นสัตว์ ทาให้เกิดทกุ ขเวทนา ไปเกดิ ในนรก เม่ือหมดกรรมจากนรก มาเกิด เปน็ มนษุ ย์ เพราะกุศลกรรมบางอย่างทต่ี นทา ความเจบ็ ปวดแก่ผูอ้ ื่นสตั วอ์ นื่ พอถงึ เวลาที่ ไว้ จึงได้บรรพชาและอุปสมบทในสานกั ของ พระผู้มพี ระภาคเจา้ แต่เศษวิบากกรรมเก่า อกศุ ลกรรมนนั้ ใหผ้ ล ย่อมจะตอ้ งประสบกับ (อปราปรเจตนา)ของพรานเนอ้ื เหล่านน้ั ทีย่ ัง ส่งผลไม่หมด ได้อานวยผลทาให้ต้องมาฆ่า ความเจ็บปวดทกุ ขท์ รมานเชน่ กัน ทุกขเวทนานี้ เรียกว่า \"โรค(อาพาธ) \" เพราะ ทาใหร้ ่างกายไมส่ บาย ไม่ปกติ เรยี กโรคที่เกิด จากผลกรรมทีเ่ บยี ดเบียดทารา้ ยสตั ว์นี้วา่ \"โรคกรรม\" หรือโรคทีเ่ กิดจากผลกรรม ตาม หลักธรรมในพระพุทธศาสนา โรค (ทุกขเวทนา)ทัง้ หลายน้นั มีสาเหตดุ ังน้ี  เกดิ จากรับประทานอาหารไมม่ ี คุณภาพ๒๕  เกิดจากนา้ ดี เสลด ลม ๒๕ ดงั พทุ ธพจน์ในที่ว่า มนุษย์ทง้ั หลายบริโภคขา้ วกล้าท่สี กุ ไม่ พร้อมกันยอ่ มมีอายุนอ้ ย มีผิวพรรณไม่ดี มีกาลังไม่ดี และ มีความเจ็บปว่ ยมาก จาก อธัมมิกสตู ร พระไตรปิฎกเลม่ ๒๑ อังคตุ ตรนิกาย จตุกกนิบาต (มจร.แปล) หน้า ๑๑๔-๑๑๗

โรคกรรม ๒๗ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบียนสัตว์  เกดิ จากน้าดี เสลดและลมทัง้ ๓ บรรเทาทุกขเวทนานี้ได้เป็นบางครง้ั แต่เม่ือ อย่างรวมกัน กรรมสง่ ผล ก็ทาใหพ้ ระองค์ไดร้ บั ทุกขเวทนา อยา่ งหนัก  เกดิ จากฤดู ร้อน-เย็นไมส่ มดลุ  เกิดจากการบรหิ ารกายไมส่ ม่าเสมอ ดงั นัน้ โรคกรรม หรือโรคท่เี กดิ จาก  เกดิ จากการถกู ทารา้ ย วบิ ากกรรม มขี ้อสังเกต ดงั นี้  เกดิ จากผลกรรมกม็ ี เช่น ผลจาก การเบยี ดเบียนสตั ว์และผลกรรมจาก  เปน็ โรคอะไร หรือโรคเกดิ ทอ่ี วยั วะ อรยิ ุปวาท๒ สว่ นไหนของร่างกาย ก็ได้ ทั้งน้ี ขึน้ อยกู่ ับวา่ โรคท่เี กิดจากสาเหตุต่างๆดังกล่าว เคยไปฆ่าและเบียดเบียนสัตว์ด้วยวธิ ไี หนมา ข้างต้นนั้น เมอื่ รสู้ าเหตุที่แทจ้ รงิ แลว้ ก็ เพราะเมอื่ กรรมสง่ ผล จะเปน็ ไปตามเหตทุ ี่เคย สามารถเยยี วยารกั ษาให้หายขาดได้ แต่โรค ทาไว้ กรรม หรือโรคทเ่ี กดิ จากวบิ ากกรรม ไมม่ ยี า รักษา และไมม่ เี คร่ืองป้องกนั (เช่น การสวด  เป็นโรคลกึ ลับคน้ หาสาเหตไุ ม่เจอ ปริตรเพือ่ ปอ้ งกนั รักษาชีวิตให้ปลอดภยั จาก (จริงๆแลว้ สาเหตุของโรคนั้นมี แต่หมอหรือ อนั ตราย แตถ่ ้ามีวบิ ากกรรมมาขัดขวาง พระ เจา้ ตวั ในขณะน้ันยงั ไม่รู้สาเหตุ เพราะวิบาก ปริตรกช็ ่วยไม่ได้ ไมม่ ีผล) เพราะในขณะที่ กรรมปกปิดเอาไว้ทาใหม้ ืดบอด) สภาพ กรรมสง่ ผล ใครๆ หรืออานาจฤทธใิ์ ดๆ ก็ รา่ งกายดเู หมอื นปกติ แต่เจา้ ตัวมีความรสู้ ึก ห้ามไมไ่ ด้ หยุดยั้งไมไ่ ด้ จะต้องรอจนกวา่ วา่ ไม่ปกติ แม้ไปตรวจด้วยเครือ่ งอุปกรณท์ าง ผลกรรมน้นั เบาบางลง แม้แตพ่ ระพทุ ธองค์ การแพทย์แล้วก็ตาม ยงั หาสาเหตุไม่เจอ กอ่ นปรนิ ิพพาน ได้ประชวรถ่ายเป็นเลอื ด รวมทง้ั เหตปุ ัจจยั อื่นๆทเี่ อื้อต่อการไม่สามารถ เพราะวบิ ากกรรมเคยเป็นหมอแล้วใหย้ าถา่ ย จะคน้ หาสาเหตุได้ ทาใหล้ กู เศรษฐีตาย แม้พระองค์จะเขา้ สมาธิ  เป็นโรคเรื้อรัง รกั ษาไม่หาย แม้จะ ๒๖ พยสนสูตร พระไตรปิฎก เลม่ ๒๔ องั คุตตรนิกาย เอกาท รกั ษาด้วยยาแผนปจั จุบัน อย่างดีท่ีสุด หรอื สกนิบาต (มจร.แปล)หนา้ ๓๙๗ ดแู ล บรหิ ารร่างกายอย่างดี รบั ประทาน ๒๗ ดสู ีวกสูตร พระไตรปฎิ ก เลม่ ๑๘ สังยตุ ตนิกาย อาหารมคี ณุ ภาพอยา่ งดี ทาทุกอยา่ งดหี มด สฬายตนวรรค (มจร.แปล) หน้า ๓๐๑-๓๐๔และอรรถกถา แต่กท็ าได้แคบ่ รรเทา ไม่สามารถรักษาให้

โรคกรรม ๒๘ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบยี ดเบยี นสตั ว์ หายขาดได้ คือ เป็นๆ หายๆ หายแล้วก็ โรคตบั /ไต โรคสมองฝ่อ โรคแพภ้ ูมติ า้ นทาน ตัวเอง หรอื เปน็ โรคมะเร็ง โดยเฉพาะ กลบั มาเปน็ อีก ไม่หายขาด โรคมะเรง็ เป็นโรคทเ่ี กิดจากกรรมแนน่ อน ส่วนสาเหตปุ ระกอบ มสี ว่ นเก่ยี วขอ้ งกับ สว่ นโรคทเ่ี กิดจากอาหารท่ีปนเปือ้ น อาหาร อากาศ สารเคมดี ้วยเชน่ กัน สารเคมี มลพิษทางอากาศ หรอื การบริหาร . บริวารมกั จะมอี ันเปน็ ไป คนที่มีอาชพี เกีย่ วกบั การฆา่ การ ร่างกายไม่ถูกสุขลักษณะ เมื่อรู้สาเหตแุ ล้ว เบยี ดเบยี นสตั ว์ เชน่ มอื ปนื รับจ้าง หมอทา แท้งเถื่อน นายฮอ้ ย ชาวประมง เลย้ี งหมไู ว้ รักษางา่ ย ไม่นานกห็ าย ไม่เหมอื นโรคกรรม ขาย เลีย้ งกงุ้ เล้ียงปลา เล้ยี งกบไว้สาหรับขาย สง่ เปิดโรงงานฆา่ สตั ว์ หรือคนที่รับจา้ งฆ่าวัว เมือ่ กรรมยังส่งผลอยู่ ตอ่ ให้เป็นหมอ ฆ่าควาย หรอื คนท่ีจับสตั วป์ า่ มาขาย คนทใ่ี ช้ เบ็ดตกปลา กบ เขียด คนทร่ี ับจ้างสนตระพาย เทวดา มยี าวเิ ศษอย่างไร เกง่ มาจากที่ ควาย ตอนหรือทาหมนั ววั /ควาย หรือสนุ ัข/ แมว ถ้าทากรรมชนิดน้นั มามากและเปน็ ไหน ก็ไม่มีทางรักษาโรคกรรมให้หายได้ เวลานาน หากเจ้าตวั ยังไมไ่ ดร้ ับผลกรรม โดยตรง เคราะห์ร้ายภัยพบิ ตั ิมกั จะเกิด จนกวา่ วิบากกรรมน้ันเริ่มเบาบาง กบั ลกู /เมียคนภายในครอบครวั หรือเกดิ กบั ญาตพิ ีน่ ้องคนใดคนหนงึ่ ทาให้เขา เพราะฉะนั้น ผทู้ ่ีฆา่ สตั ว์และ เหลา่ น้ันเกดิ มาขโี้ รค เกดิ มาพิการ ปาก แหว่ง เพดานโหว่ หรอื ไดร้ บั อบุ ตั ิเหตุทาให้ เบยี ดเบยี นสตั วม์ ามากและเป็นเวลายาวนา พิการอวยั วะส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายหรอื ถงึ แก่ชีวติ ทัง้ น้ี ไม่ได้หมายความวา่ กรรม มักจะเปน็ โรคลกึ ลับท่แี พทย์ไมอ่ าจจะ ของพ่อแมไ่ ปตกอยทู่ ล่ี กู หรือลูกต้องมารับ เคราะหก์ รรมทพี่ ่อแมท่ าไว้ แตห่ มายความว่า วินจิ ฉัยได้ ตรวจหาสาเหตุไมพ่ บ มอี าการ ลูกหรือญาติพนี่ ้องผู้เปน็ บริวารเหล่านน้ั คนใด เรอื้ รัง ไมส่ ามารถรักษาให้หายขาดได้ (โรคบางชนดิ เป็นผลกรรมตดิ มาจากอดีตชาติ ชดใช้วิบากกรรมยังไม่หมด จงึ ยกยอดมาใช้ ต่อในชาติปัจจบุ ัน) หรอื มโี รคประจาตวั เป็น โรคกรรมพนั ธุ์ ผู้ทม่ี วี บิ ากกรรมหนกั อาจจะ เป็นโรคประสาท มีอาการทางสมอง เปน็ คน ไม่เตม็ บาท บางคนสามวนั ดสี ี่วันไข้ เปน็ โรค ผวิ หนงั สะเกด็ เงิน หดู หดิ กลาก เกลอ้ื น โรค ภมู ิแพ้ตา่ งๆ แพ้ฝุ่น ละอองเกสรดอกไม้ แพ้ อากาศ ริดสีดวง หอบหืด โรคไมเกรนปวดหวั ข้างเดยี ว เปน็ หวัดบอ่ ย โรคกระเพาะอาหาร หรือลาไส้ โรคคอพอก ตอ่ มทอนซิลอกั เสบ เนอ้ื งอก โรคหวั ใจ โรคความดนั โรคเบาหวาน

โรคกรรม ๒๙ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบียดเบียนสัตว์ คนหน่ึงเคยทา(บาป)กรรมรว่ มกนั มาหรือมี ผู้ทท่ี าการฆ่าสตั ว์ตัดชวี ิตมามากและ เป็นเวลายาวนานพอสมควร เมอื่ บาปกรรมมี กรรมชนิดเดียวกนั จึงไดด้ งึ ดดู ใหม้ าเกิดใน ความเขม้ ขน้ รุนแรง ก็สามารถสง่ ผลให้ผ้ฆู า่ มี อนั เปน็ ไปและไดร้ ับโทษภัยเช่นน้ัน ส่วนจะ ครอบครวั เดียวกัน เกดิ มาเป็นพ่นี ้องกันเพ่ือ มากหรอื นอ้ ย รุนแรงหรอื เบาบาง จะกนิ เวลา สัน้ หรอื ยาวนาน ก็ขนึ้ อยูก่ บั เง่อื นไข เหตุ จะไดม้ าพบเห็นมารบั รู้ ได้มาประสบ ปัจจัยและตัวเจตนาของผู้ฆา่ เอง แมผ้ ู้ทฆี่ า่ สัตว์เหมอื นกัน แต่ได้ทาความดีหลายอยา่ ง รบั ผิดชอบกบั ผลกรรมท่เี คยทาร่วมกันมา เช่น ไดถ้ วายยารกั ษาโรคแก่สมณชีพราหมณ์ หรอื ผูต้ ้องการยา บรจิ าคเงนิ สร้างหอ้ งสุขา อยา่ งปฏิเสธไมไ่ ด้ สถานีอนามัยหรือโรงพยาบาล ไดใ้ ห้อภยั ทาน ปลอ่ ยสัตว์ ใหไ้ ด้รับอิสรภาพและรกั ษาศีล ๙. อายุสัน้ ปฏบิ ัติธรรมตามโอกาสอันสมควร แต่อีกคน มีเหตุทาใหเ้ สียชวี ติ หรือตายเน่ืองจาก ไมไ่ ด้ทาความดอี ยา่ งอน่ื เพ่มิ เลย ผลกรรมที่ ตามมา ย่อมแตกตา่ งกนั โรคภยั ไข้เจบ็ เบียดเบยี น ประสบอบุ ัตเิ หตุ ถกู ฆาตกรรม ตายในขณะอย่ใู นครรภ์เพราะถูก ทาแท้ง หรอื ตายก่อนวัยอนั สมควร ยังไม่ถงึ อายุขัยด้วยเหตอุ ยา่ งใดอยา่ งหนงึ่ โดยมนี ยั สอดคลอ้ งกบั เนื้อหาทก่ี ล่าวไวใ้ นทุจจรติ วิปากสตู ร และจฬู กัมมวภิ งั คสตู ร๒ โดยมี ใจความว่า ผลกรรมอย่างเบาทส่ี ุด เมื่อ เกดิ เป็นมนุษย์จะมีอายสุ น้ั กลา่ วคอื ตอ้ ง มาสน้ิ ชีวติ ตั้งแตอ่ ายุยังน้อย เชน่ ถูกทาแทง้ ตายตงั้ แตย่ งั ไมไ่ ดม้ โี อกาสลมื ตามาดโู ลก หรอื ตายยงั ไม่ถงึ อายขุ ยั กาหนด  โสณกายนสูตร พระไตรปฎิ ก เลม่ ๒๑ อังคตุ ตรนิกาย จตุกก นิบาต (มจร.แปล) หนา้ ๓๔๘-๓๕๐ สังขติ ตสูตร พระไตรปฎิ ก เลม่ ๒๑ อังคตุ ตรนิกาย จตุกก นบิ าต (มจร.แปล) หน้า ๓๔๕ ๒๘ ทุจจริตวปิ ากสูตร (สพั พลหุสสูตร) พระไตรปิฎก เลม่ ๒๓ อังคุตตรนกิ าย อฏั ฐกนบิ าต (มจร.แปล) หนา้ ๓๐๑-๓๐๒ จูฬกัมมวภิ งั คสูตร พระไตรปิฎก เล่ม ๑๔ มชั ฌิมนิกาย อุปริ ปณั ณาสก์ (มจร.แปล)หนา้ ๓๔๙-๓๕๖

โรคกรรม ๓๐ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบียดเบยี นสตั ว์ บาปกรรม แมใ้ นขณะรบั ผลของกรรมนั้น อยู่ ก็ไมร่ ตู้ ัว สานกึ ไม่ไดแ้ ละไม่ยอมรับว่า การฆ่า เปน็ ผลมาจากกรรมที่ตัวเองทาไว้ ย่ิงเกบ็ กฎแห่งการสะทอ้ นกลับ ส่งั สมพอกพูนทั้งหน้ีเก่าและกรรมใหมอ่ ย่าง คนไทยชาวพทุ ธส่วนใหญ่ ถ้าถามว่า ไมม่ ีสิน้ สุด เป็นการดาเนนิ ชีวิตบนเส้นทาง เชอื่ กฎแห่งกรรมไหม ? จะตอบเป็นเสยี ง เดยี วกนั วา่ “เชอ่ื ” แต่ถา้ ถามต่อไปอกี วา่ กฎ แห่งความมดื บอดและความหายนะทั้งหลาย แห่งกรรมส่งผลไดอ้ ยา่ งไร จะสง่ ผลตอนไหน ในขณะกาลงั ส่งผล จะไดป้ ระสบอะไรบา้ ง ถ้า กาลงั รออยขู่ ้างหน้า ตัง้ คาถามลึกซง้ึ อยา่ งน้ีจะตอบยาก แต่ อย่างไร ชาวพุทธสว่ นมากล้วนแลว้ แตเ่ ช่ือกฎ สาหรับผู้ได้ศึกษาอ่านหนังสอื ธรรมะ แห่งกรรม ไม่มากกน็ อ้ ย ไมม่ ใี ครกลา้ ปฏเิ สธ เร่อื งน้ี ถามวา่ คนทเี่ ชื่อกฎแหง่ กรรมแลว้ มาพอสมควร คงได้เคยอา่ นหนงั สือกฎแห่ง จะทาบาปได้ไหม ? ตอบไดท้ นั ทวี ่า “ได้” เพราะการเช่อื เรื่องกรรม ไมไ่ ด้หมายความว่า กรรมท่เี รียบเรยี งโดย ท.เรียงพบิ ูลฯ หรือ จะทาบาป ทาช่ัวไมไ่ ดอ้ กี ตอ่ ไป แมย้ งั ทาบาป ทาช่วั ทาผดิ อย่บู ้างเปน็ ครัง้ คราว เพราะ หลวงพอ่ จรญั วัดอมั พวัน จ.สงิ ห์บุรี หนังสอื ความจาเป็นหรือเพราะประมาทพลาดพล้ัง หลงลมื สติ กย็ ังดีกว่าผู้ไม่เชือ่ ไมย่ อมรบั เรือ่ ง “เกิดแตก่ รรม” ในทศั นะของแมช่ ีทศพร ดูสอื่ บาปบญุ อยู่ดี เพราะอยา่ งน้อยผ้เู ชอื่ มั่นในกฎ แหง่ กรรมแล้ว จะมสี ติสานึกว่า ตัวเองจะตอ้ ง หรือละครธรรมะในรายการ กรรมลิขิต หรือ ได้รบั ผลกรรมนน้ั ไม่วันใดก็วนั หน่งึ และคงต้อง หาวธิ ีทางหยุด เลกิ การกระทาน้ันให้ได้ ละครชีวติ จรงิ (๘๔,๐๐๐พระธรรมขนั ธ)์ หรือ แตกตา่ งจากผูไ้ ม่เช่อื เมื่อประมาทพลาดพล้ัง ทาช่ัว ทาบาปลงไป กไ็ ม่รูต้ วั ว่ามนั เปน็ ท่ีผู้รู้ท่านอื่นๆเขยี นไว้ หรือแม้แตข่ ้อมูลจาก อนิ เตอร์เนต็ โดยเฉพาะอย่างยงิ่ จาก ประสบการณต์ รงของตวั คุณเอง คงทาให้ เช่ือมัน่ และเข้าใจในความหมายลึกซึ้งของกฎ แห่งกรรมขึ้นไปอีก ต่อไปน้ี ผ้เู ขียนจะนาเสนอผลกรรม จากการฆา่ สตั ว์ทเี่ ราทา่ นท้งั หลายเคยเห็น ได้ ยินได้ฟงั ได้อ่าน หรอื ไดป้ ระสพพบมาดว้ ย ตัวเองในชวี ติ ประจาวนั ที่เกิดขึน้ ในปัจจุบนั ทนั ตาเหน็ ตามกฎแห่งกรรม โปรดต้ังใจอ่าน ต่อไป

โรคกรรม ๓๑ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบียดเบยี นสัตว์ ๑. กรรมจากการฆา่ ตวั ตาย ดา้ นการเงนิ การงาน ครอบครวั ความรัก และ ปัญหาสขุ ภาพ โรครุมเร้า จนทนไม่ได้รับไม่ ผลกรรมที่ตามมา ชีวิตหลังความตาย ไหวกับสถานการณเ์ ช่นนั้น จงึ ตัดสนิ ใจจบ ของคนท่ีฆ่าตวั ตายทกุ คน คอื เกิดในนรก ชีวติ ด้วยฆา่ ตัวตาย สถานเดยี ว ไมม่ ขี ้อยกเว้น เพราะชวี ิตหลงั ตายของคนท่ีมีความเหน็ ผดิ เช่อื วา่ ตายแล้ว ๒. กรรมจากการทาแท้ง ๒๙ ไมเ่ กดิ อีก ตายแลว้ กห็ มดเรอ่ื ง ถา้ ไมเ่ กดิ ใน นรกกเ็ กดิ ในกาเนดิ สัตว์เดรจั ฉาน เพราะตาย การทาแท้ง คือ การฆ่าลกู ในท้องของ ด้วยโทสะและโมหะทีม่ คี วามรุนแรงเขม้ ข้น ตวั เองทงั้ มเี จตนาโดยตรงและโดยอ้อม ไมว่ ่า และวิบากกรรมเก่าท่ีมาจากการฆ่าสตั ว์ยังไม่ จะทาเองหรือใชใ้ หผ้ ูอ้ ื่นทา เพราะความ หมด จงึ ตอ้ งมาจบชวี ิตดว้ ยการฆ่าตัวตาย ผดิ พลาดเกดิ ตัง้ ทอ้ งในขณะท่ไี ม่พร้อม ทอ้ ง ด้วยสาเหตุอย่างใดอย่างหนง่ึ กอ่ นแต่ง ยงั ไมอ่ ยากได้ลูก ความผิดพลาดใน เรือ่ งเพศสมั พันธ์ เป็นผลสบื เนอ่ื งมาจาก คิด ทุกคนย่อมทราบดีวา่ ชีวิตเปน็ สง่ิ ท่ี ผดิ คิดวางแผนในการปอ้ งกนั ผดิ พลาด ความ เรารกั มากที่สดุ แต่ยังกล้าฆ่าได้ คนท่ฆี ่า เข้าใจผิดเกดิ จาก เพราะรับรูข้ อ้ มูลมาผดิ จติ ที่ ตัวเองตาย เกอื บทุกคนในขณะที่มีชวี ิตอยู่ คดิ ผดิ เกิดจากเชือ้ ผลแห่งกรรมท่ีผิดปกติ เปน็ ผู้ทีล่ ่วงเกนิ พ่อแม่ ครอู าจารย์มาอย่าง (บาปอกุศล) ซ่ึงเปน็ ผลสบื เน่ืองมาจากกรรม หนกั หรอื ฆ่าสตั ว์น้อยใหญม่ าเยอะ เคยฆ่า ท่ีได้ลว่ งเกนิ พอ่ แม่มาอย่างหนกั (อริยุปวาท) คน หรือเคยทาแท้งมาหลายครั้ง จากวบิ าก ไม่รกั พอ่ แม่ คดิ ตาหนิพ่อแม่ในใจ เกลียดพ่อ กรรมของการฆา่ สตั วแ์ ละอรยิ ุปวาทรวม แม่ หรือพูดดุด่าว่า ทาให้ทา่ นได้รับความทกุ ข์ กนั ทาใหเ้ กิดดวงชะตาตกต่า ชวี ิตย่าแยท่ ั้ง ใจ เสยี ใจ เสยี น้าตา หรือเกดิ จากกรรม ปจั จบุ ัน คือ ความไรเ้ ดยี งสา รู้เทา่ ไม่ถงึ การณ์  กุกกุรวติกสตู ร พระไตรปฎิ ก เล่ม ๑๓ มัชฌิมนกิ าย มัชฌิม ออ่ นต่อโลก อ่อนต่อเพศตรงขา้ ม ความ ปัณณาสก์ หนา้ ๗๕-๘๒, พาลวรรคท่ี พระไตรปิฎก เลม่ ๒๐ องั คุตตรนิกาย ทกุ นบิ าต (มจร.แปล)หนา้ ๗๕ สนใจอ่าน ๒๙ ถ้าหากสนใจ โปรดอา่ นวธิ ีการแกก้ รรมทาแท้งจากหนังสือ เรือ่ ง แว่วเสียงสวรรค์ เลม่ ๑ ตอน \"ชวี ิตหลงั ตายของผฆู้ า่ เรอ่ื ง พุทธวธิ ใี นการแกก้ รรมและอรยิ ุปวาท ผลกรรมจากการด่า ตวั ตาย\" ตอบปัญหาโดย พ่อฤาษีสรายากัส (โอปปาติกะ) แตง่ ว่าพอ่ แม่(พระอรหันต์ในบ้าน) โดย บ.สยังวสแี ห่งโพธิธรรม โดย พร รัตนสุวรรณ, โรงพิมพ์วิญญาณ ๔๗/๒ ถ.สามเสน สกิ ขาลยั บางลาภู กรงุ เทพฯ ๒๕๒๙

โรคกรรม ๓๒ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบยี ดเบียนสัตว์ สะเพร่า ความเมาจากการดืม่ เกดิ จากความ อารมณ์ร้อน ทะเลาะกับพอ่ แม่ คนรักหรอื คน ประมาทขาดสติเลนิ เล่อเผลอใจของตัวเอง รอบขา้ งได้ง่ายมาก ทกุ คทู่ เี่ คยทาแท้ง หรือเกิดจากโดนขม่ ขืน กต็ ามที เมื่อคุณได้ ด้วยกนั มา จะจบลงด้วยการแตกหกั พลัด หวา่ นเมล็ดพนั ธุ์แห่งการฆ่าและเบยี ดเบียน พราก แยกทางกนั เลกิ รากันไปดว้ ยเหตุ เมลด็ พันธุ์แห่งความเจ็บปวด เมล็ดพันธแ์ุ หง่ อย่างใดอยา่ งหนึ่ง ถ้ายงั ฝืนทนอย่ดู ว้ ยกนั ก็ ความทกุ ขท์ รมาน เมลด็ พันธุ์แหง่ ความ อยแู่ บบไม่ได้รักใครใ่ ยดตี อ่ กนั ไม่เขา้ ใจกนั มี โหดร้าย ไรค้ วามปราณีเอาไวอ้ ย่างไร ก็ยากท่ี ความเหน็ ขดั แยง้ กันตลอด ทนกันไม่คอ่ ยได้ จะปฏเิ สธผลท่เี กดิ ขนึ้ ตามมา อยู่ดว้ ยความจายอมแบบระทมขมข่ืนเหมือน ตายทัง้ เป็น ตกนรกท้งั เป็น ถา้ ร่วมหนุ้ หรือทา ดงั นน้ั วิบากกรรมจากการทาแทง้ จะ ธรุ กจิ รว่ มกัน มีแนวโน้มว่าจะถูกโกง ถกู หลอก ส่งผลหนกั หรอื เบา ยาวหรอื สนั้ มากหรือน้อย เจง้ ขาดทุน ไปไม่รอด กข็ ้นึ อย่กู ับฐานบุญเก่า กล่าวคือ ทาน ศลี สมาธิ ปญั ญา เจตนา เงอื่ นไข และเหตุ กรรมในชาติหนา้ หรอื ชาติตอ่ ไป มี ปัจจยั อ่นื ๆรว่ มด้วย ซง่ึ มีแนวโนม้ จะเกิดขน้ึ กับ แนวโน้ม จะเกิดมาอาภัพพอ่ แม่ ไม่มพี ่อแม่ เจา้ ตวั ผู้เป็นแม่เอง หรอื ผู้มีส่วนเกย่ี วข้อง รู้ เพราะทา่ นเสยี ชีวิตท่ีเราจะเติบใหญ่ ถกู พ่อแม่ เหน็ เป็นใจทง้ั หมด โดยมแี ง่มมุ ใหพ้ ิจารณา ทิง้ ขวาง ไม่เลีย้ งดู ตัวเองถูกฆ่าตาย ถกู ทา ดงั นี้ แท้ง มเี หตุทาให้เสยี ชวี ิตตอนอายยุ งั น้อย เพราะผูฆ้ ่า ยอ่ มได้รับการฆา่ ตอบ น้ีคอื กฎ  กรรมฆ่าลกู ผไู้ มม่ ีความผิด แห่งการสะท้อนกลบั การทาแท้งในกรณที ม่ี เี จตนาฆา่ อยา่ ง โจง่ แจง้ เน่ืองจากไมอ่ ยากมี ไม่อยากไดล้ ูก  กรรมในฐานะ ไม่ไดร้ ักผชู้ าย หรอื เปน็ เพราะยงั ไมพ่ ร้อมของ ไม่รับผิดชอบลกู ตัวเอง ผู้ที่เป็นพ่อแม่ ได้สร้างความโกรธ เกลยี ด เคียดแคน้ ชงิ ชัง อาฆาตผูกใจเจ็บให้เกดิ การทาแท้ง มองอกี แง่มุมหนึ่ง กค็ อื ขนึ้ กบั ลูกผู้ไม่มีความผดิ ผลกรรมทต่ี ามมา การไมย่ อมรบั ผิดชอบหรือปฏิเสธความ หลังจากทาแทง้ ทาให้ผู้ทเ่ี ปน็ แฟนกนั หรือ รบั ผิดชอบในสง่ิ ทต่ี วั เองทาขึน้ เมื่อบาปกรรม สามภี รรยาคู่นัน้ เป็นคนหงุดหงิดงา่ ย มีเหตุ น้ีส่งผล จะทาใหค้ นรกั (โดยเฉพาะคนท่ี ทาให้ขัดใจกัน หงึ หวงเกินเหตุ มปี ากเสยี ง ตนเองรัก เชน่ แฟน หรอื กกิ๊ ,สามี,ภรรยา) ปฏิเสธไมร่ บั ผดิ ชอบในตัวเรา คอื พอได้แล้ว ก็

โรคกรรม ๓๓ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบียนสัตว์ ทิ้ง ไมร่ กั จริงตามคาสัญญาทเ่ี คยให้ไว้ และจะ ง้อ ไม่แคร์ไมส่ นกันและกัน ถ้าฝ่ายหญิงไมท่ ้งิ ถกู ปฏิเสธการชว่ ยเหลอื จากคนรอบขา้ ง ก่อน กจ็ ะเปน็ ฝ่ายชายท้ิงไป หรือตา่ งฝา่ ยตา่ ง หรอื ไมค่ ่อยมีใครยนิ ดีต้อนรับ ยอมรับ นับถือ ท้ิงกัน ใหเ้ กยี รตเิ ราในกลมุ่ เพ่อื นฝงู หรอื ในวงสงั คม ตา่ งๆ มักจะถูกจับผิด โดนกล่าวหา ถูกใสร่ ้าย ในกรณผี หู้ ญงิ ทเ่ี คยทาแท้งมา เมือ่ มี ป้ายสีในเรื่องไมเ่ ป็นจรงิ ถูกรังเกยี จเดยี ดฉันท์ ครอบครัวแล้ว ฝ่ายสามี จะไมค่ ่อยเอาใจใส่ จากคนรอบข้าง ทาใหค้ นนัน้ ขาดความ ดแู ลเรอื่ งเสอื้ ผา้ ของลูก การเงนิ หรอื เรื่องข้าว มน่ั ใจในการเขา้ สังคม เก็บตัว ซึมเศรา้ หงอย ปลาอาหาร พูดกบั ภรรยาไม่เพราะ ฟงั แล้วไม่ เหงา คดิ มาก และมักคิดไปเองว่า \"ไม่มใี คร รืน่ หู หรอื ถา้ หาก มีสามที ี่มคี ุณสมบตั ดิ ีเลิศ จรงิ ใจดว้ ย\" ตามท่ีต้องการ แตต่ ้องพลัดพรากจากกันไป อยูห่ ่างไกลกนั เพราะหนา้ ทีก่ ารงานหรอื เหตุ เมื่อมลี กู เขาจะไม่ค่อยรักและเคารพ จาเปน็ อื่นๆกต็ าม ถา้ หากตอ้ งการมีลูกอกี มี ในตวั เรา ไมร่ ับผิดชอบในหน้าท่กี ารงานท่ีพอ่ แนวโนม้ ทีจ่ ะพลดั พรากจากกนั อาจจะไม่ได้ แม่มอบหมายให้ทา ขี้เกียจ ไมเ่ อาถา่ น ดอื้ เล้ียงลูกเอง ตอ้ งเอาไปให้คนอน่ื เลีย้ งดูแทน หัวร้นั พูดสอนยาก ไมค่ ่อยเชอื่ ฟงั พึ่งพา เพราะความจาเปน็ บางประการ อาศยั ไมค่ อ่ ยได้ คนท่พี อจะพงึ ได้ ก็ต้องมา เจ็บป่วย เปน็ โรคเร้ือรัง หรือไดร้ บั อุบตั เิ หตุ จน สว่ นชาติหน้าหรือชาตติ ่อๆไป มี อวัยวะบางส่วนพิการ ใช้งานไมไ่ ด้ แนวโน้มว่า จะถกู พอ่ แมท่ งิ้ ขวา้ ง หรือตาย จาก พลดั พรากจากกนั ตั้งแต่เด็ก ทาให้ขาด  กรรมทง้ิ ลกู ๓๐ ความรกั ความอบอนุ่ ขาดการเอาอกเอาใจ มองอีกในแง่หนึ่ง การทาแทง้ คือ การ จากคนรกั กาพร้าพ่อแม่ และไม่มีโอกาสตอบ ทง้ิ ลูก เพราะไม่คิดอยากไดเ้ ขา ไม่คิดจะเอาไว้ แทนพระคณุ ของท่าน เพราะทง้ิ เขา เรา เมอื่ อกุศลกรรมนี้สง่ ผล จะถูกพอ่ แมท่ อดท้งิ จะต้องถูกทงิ้ จะถูกคนรกั ท้ิง ให้อยคู่ นเดียวเปล่ยี วใจ คนรกั ไม่ดูแลเอาใจใส่ หรือตา่ งคนต่างทงิ้ กัน ไม่  กรรมไล่ท่ี การทาแทง้ คือ การไม่ให้ทอ่ี ย่อู าศัย ๓๐ ดู เรื่องพระนางสามาวดี ตอน นายโกตุหลกิ ะทิ้งลกู แล้ว แกล่ กู ไล่ท่อี ยู่ของเขา ไมใ่ หเ้ ขามที อ่ี ยู่อาศยั เกิดชาตใิ หม่ ตัวเองต้องมาถกู ทิ้งถึง ครั้ง จากอรรถกถา เมอื่ กรรมนีส้ ง่ ผล จะถกู ไลท่ ่ี กล่าวคือ ทาให้ ธรรมบท แปล ภาค ๒ อปั ปมาทวรรค ไดร้ ับความเดือดร้อนเรอ่ื งทอี่ ยอู่ าศยั เปลี่ยน/

โรคกรรม ๓๔ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบยี ดเบียนสตั ว์ โยกยา้ ยที่อยู่ หรือท่ีทางานบอ่ ย มีเหตุทาให้ ผลกรรมข้ามชาติ มีแนวโนม้ ที่จะไม่มี ตอ้ งออกจากงานหรือถูกไลอ่ อกจากงานบ่อย ลูก มีลูกไมไ่ ด้ เปน็ หมนั อยากจะไดล้ ูก แตไ่ ม่ มเี หตตุ อ้ งสูญเสยี บา้ น ไม่มที ี่อยอู่ าศยั ถูกไล่ มใี ครอยากจะมาเกิดเปน็ ลูก หรอื ถา้ จะไดโ้ ชค ทอี่ ยอู่ าศัย ถกู ไล่ออกจากบา้ นหรอื ถูกโกง ลาภ ได้เงนิ ทอง ได้เชอ่ื เสียง ได้ตาแหน่งเกยี ติ ทด่ี ิน ขายทด่ี ินไมไ่ ด้ หรือขายได้แตไ่ ด้ราคา ยศ มกั จะถูกกดี กัน กลน่ั แกล้ง ยแุ หย่ ถกู สกัด ต่า เหตเุ พราะกรรมไลท่ เ่ี ขา เราตอ้ งมาถูก ดาวรงุ่ เพือ่ ทาให้เราไมไ่ ด้ส่งิ น้ันๆ ไม่ได้ใหม้ ี ไล่ท่บี า้ ง โอกาสเกดิ ในวงการน้นั ๆ ท้งั นี้เพราะเคยปิด กั้นขดั ขวางโอกาสของใคร เม่ือกรรมได้ท่ี ก็จะ  กรรมปดิ ก้นั ขดั ขวาง ทาให้เราถูกขัดขวาง การทาแทง้ คือ ไม่เปดิ โอกาสให้ลูกได้ เกดิ มาดโู ลก เป็นการขดั ขวาง ปดิ กัน้ โอกาส  กรรมทาใหล้ ูกเจ็บปวด และ ของเขาทจี่ ะได้เกดิ มาเพอื่ ใชช้ ีวิตบนโลกใบนี้ สะดงุ้ กลวั สุดขีด เมอ่ื กรรมนีส้ ง่ ผล จะถูกปดิ ก้นั เรอื่ ง การเกดิ ไมว่ า่ คนทา คนให้ทา หรือผูม้ ีส่วน การทาแท้ง คอื การท่ีลกู ได้ถกู ร่วมในการกระทาบาปอนั น้ี ถา้ อยากมีลกู อกี เบยี ดเบยี นทรมานและถูกฆ่าในท่ีสดุ ทาให้ คนกบั แฟนเดมิ หรือคนใหมก่ ็ตาม จะทาใหม้ ี เขาไดร้ ับความเจบ็ ปวดทรมาน สะดุง้ กลวั ลกู ยาก มแี ลว้ ก็แทง้ เพราะมดลกู จะไม่ ตกใจอยา่ งสุดขีดเพราะจะต้องถูกฆา่ ตาย แข็งแรง มีปัญหาเรือ่ งมดลกู รังไข่ มักจะมี ความเศร้าโศกเสยี ใจเรอื่ งลูก และหากได้ลูก ผลกรรมตามมา ผู้ที่ทาแท้ง เมือ่ พบ อีกคร้ัง(อาจจะเป็นคนใดคนหนึง่ ) มีแนวโนม้ เจอเด็กเลก็ จะทาใหค้ ิดถึงเรอ่ื งทีต่ ัวเองเคยทา จะเกดิ มาไม่สมประกอบ อวยั วะบางส่วน มาคอยตอกยา้ ทาให้เจ็บปวดใจ ละอาย พิการ ใชง้ านไม่ได้ ออ่ นแอ ข้ีโรค เป็นใบ้ แกใ่ จกับส่งิ ทเ่ี คยทามา วิกลจรติ หรอื ไม่เต็มบาท มอี าการผิดปกติ ทางสมอง เปน็ โรคดาวนซ์ ินโดรม ออทิสตกิ มี ดา้ นสุขภาพทาให้ไดร้ บั ความ ลูกเหมือนกับไม่มี มกั จะไดส้ ามเี ป็นหมัน เจบ็ ปวดทกุ ขท์ รมานดว้ ยโรคประจาตวั เชน่ มนี า้ เชอื้ อ่อน เปน็ โรคภมู แิ พ้ มีปญั หาเลอื ดลมไม่ดี หน้ามืด วงิ เวียนศีรษะ สขุ ภาพร่างกายไมแ่ ข็งแรง เจบ็ ป่วยง่าย ไม่สบายบอ่ ย ปวดหวั ตวั รอ้ น เปน็ โรคขี้หลงขลี้ มื โรครา้ ย เรอ้ื รัง เป็นโรค

โรคกรรม ๓๕ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบียดเบยี นสัตว์ เกี่ยวกบั หัวใจ เช่น เปน็ ลนิ้ หัวใจรั่ว หัวใจโต  ในดา้ นอารมณ์ จิตใจ จะทา ผดิ ปกติ ใหเ้ ป็นคนตกใจง่าย ขอ้ี าย ประหมา่ ไมก่ ลา้ แสดงออก เปน็ คนคดิ มาก มกั คิดฟุง้ ซา่ น ใจ สาหรบั ผหู้ ญงิ มกั จะมีปญั หาบริเวณ เหม่อลอย ไม่มีสติอยู่กบั ตัว หลงลมื ง่าย ห้าม ชอ่ งทอ้ ง บน้ั เอว รงั ไข่ หรือ มดลกู เชน่ ทาให้ ความคดิ แบบไรส้ าระไม่ได้ นอนหลับยาก แท้งง่าย มดลูกไม่ดี ไมแ่ ข็งแรง ประจาเดอื น และมักฝันร้าย เพราะได้ทาลายความฝนั ของ มาไมป่ กติ ถา้ ผลกรรมรุนแรงเพราะทาหลาย ผู้อนื่ และจะทาใหเ้ ป็นคนอารมณ์ร้อนแรง ครัง้ จะทาให้เป็นโรคอย่างใดอยา่ งหน่งึ แบบควบคุมไมอ่ ยู่ หงุดหงิดโมโหงา่ ย อารมณ์ บริเวณอวัยวะเพศ เชน่ อกั เสบติดเชอ้ื ไดง้ ่าย แปรปรวน สมาธสิ ั้น เป็นประสาทหลอน เมอื่ เปน็ เน้ืองอก มะเรง็ ท่ีรังไขห่ รือมดลกู ต้อง ทาให้คนอนื่ ได้รบั ความเจ็บปวด สะดงุ้ กลัว ผา่ ตดั มดลกู ตกใจอย่างสุดขดี ตนเองจะตอ้ งมารบั ผล กรรม คือ เป็นวติ กกงั วลเกินเหตุ เปน็ คน สาหรับผู้ชายทีส่ ั่งบังคับหรอื มีสว่ น หวาดกลวั ความมดื มกั สะดุง้ กลวั ตกใจบอ่ ยๆ สนบั สนนุ ให้ทาแทง้ จะมีปญั หาบรเิ วณ ควบคมุ ใจตวั เองไม่ได้ อวยั วะเพศ อวยั วะเพศไมแ่ ข็งตวั ใชก้ ารไมไ่ ด้ ตดิ เชอื้ โรคอย่างใดอย่างหนึ่ง ลกู อัณฑะเจ็บ  กรรมเหนอื ความคาดคดิ หรืออกั เสบ เปน็ ไส้เลอ่ื น มะเรง็ ในตอ่ ม ทาแท้ง คอื การกระทาที่ไม่คาดคดิ ไม่ ลูกหมาก หรอื เป็นหมัน เป็นต้น น่าจะเป็นไปไดข้ องผู้ซึง่ ได้ช่อื ว่าเป็นพ่อแม่คน จะทากับลูกไดล้ งคอขนาดนี้ เมื่อกรรมนี้ หมายเหตุ : ผูท้ ่ที าแทง้ หรอื มีสว่ นรว่ ม สง่ ผล มักจะเกิดเรอื่ งที่ไมค่ าดคดิ หรือคดิ ไม่ ในการทาแทง้ จะหาความสขุ ดา้ นเพศสัมพนั ธ์และ ถงึ เชน่ การครองรกั ไดย้ าก ท้ังน้ี ขน้ึ อยกู่ ับว่าทาแทง้ ตอน  ประสพอบุ ตั เิ หตอุ ย่างรุนแรงจน ท้องกี่เดอื นและวิธกี ารทาแท้ง ทาแบบไหน กนิ ยา ไดแ้ ก่ชีวติ หรือสญู เสียอวัยวะทส่ี าคัญ ขบั เลือด เหน็บยา กินยาดองเหลา้ กินยาขบั  คนรัก แฟน สามหี รอื ภรรยาสดุ ท่รี ัก ประจาเดือน ให้คนอ่นื เหยียบทอ้ ง โกยท้อง หรอื ใช้ มามชี ู้ นอกใจ ทรยศ หกั หลัง อุปกรณเ์ ครอ่ื งมือทางแพทย์

โรคกรรม ๓๖ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบียนสัตว์  เป็นโรครา้ ยแรง เช่น โรคเอดส์ เหน็ แก่ผลประโยชน์ของตัวเอง ชอบเอา โรคมะเร็ง เบาหวาน เป็นต้นท่รี ักษายากและ เปรียบ ให้น้อยแต่จะเอามาก ไมส่ านกึ ใน เรือ้ รัง บญุ คณุ อกตญั ญู เนรคุณ ได้คนใหม่แลว้ ลืม คนเกา่ ทาให้ชา้ ชอกใจ มักทาใหอ้ กหัก  มคี นรักหรือมลี ูกทีเ่ ป็นปญั ญาอ่อน ผิดหวัง ไมส่ มหวังเรื่องความรกั หรือชีวติ คู่ มีอาการผดิ ปกติทางสมอง เป็นออติสตกิ เศรา้ โศก อกตรมขมขื่น พอเจอคนรกั เขามกั ปญั ญาอ่อน การพัฒนาทางสมองชา้ ผดิ ปกติ เจ้าชู้ ไม่รักจริง ไม่จริงใจ รกั หลอกหวงั เชยชม กวา่ เด็กทว่ั ไป เปน็ บ้า วกิ ลจริต แล้วผ่านเลยไป  ลูกสาวถกู ข่มขืน ลกู ตดิ ยาเสพติด  กรรมสมั พนั ธ์ หรอื ลูกสุดทีร่ กั ที่ตอ้ งการฝากฝีฝากไขต้ อ้ งมา การทาแท้งในแตล่ ะคร้งั ส่วนน้อย ตายจากแบบไม่ทันตั้งตัว ท่แี มเ่ ป็นผู้ทาเพยี งแคค่ นเดยี ว แตส่ ว่ นใหญ่  คนท่รี ักหรือไวใ้ จมากทีส่ ดุ ทาร้าย มักจะมีผสู้ มรู้รว่ มคิดหลายฝา่ ย เพราะฉะนั้น รา่ งกาย พดู จาท่มิ แทงใจ หรือทาให้ไดร้ ับ ผทู้ ี่เก่ยี วข้องกับการทาแท้งไม่ว่าจะเปน็ ความเสียหาย เสยี เชอ่ื เสียง  เจา้ ตัวผู้เป็นแมท่ ไ่ี ม่อยากเอาลกู ไว้  และมกั เจอแต่เรอื่ งร้ายๆ มีเรอื่ งที่ ต้องการทาแท้ง จะตอ้ งทาใหส้ ะเทือนใจอยา่ งรุนแรง  บคุ คลผู้ให้คาปรกึ ษา ชแ้ี นะ  กรรมเห็นแก่ตวั การทาแทง้ คือ การเห็นแกต่ วั ของผู้  บุคคลผูพ้ าไป เป็นพ่อและแม่ การทาแทง้ ในกรณีผเู้ ปน็ พอ่ และแม่ที่เห็นแกป่ ระโยชน์ส่วนตวั จริงๆ เช่น  บุคคลผู้ให้เงิน อ้างความไมพ่ รอ้ ม ยงั เรียนไมจ่ บ กลวั ทาให้ ผ้ปู กครองเสียใจ หรอื ทาเพราะท้องกบั คนท่ี  บคุ คลผบู้ อกสถานที่ ตัวเองไมช่ อบ ไมไ่ ดร้ ัก เห็นลูกตัวเองวา่ เปน็ มารหัวขนมาเกดิ  กล่มุ บุคคลผ้ทู าแทง้ ให้ เมือ่ กรรมนี้ส่งผล จะทาให้ผู้ทีท่ าแทง้ เจอแตค่ นจญั ไร คอื คนชอบแกต้ วั เห็นแก่ได้  ผู้มสี ว่ นรเู้ หน็ เปน็ ใจให้การส่งเสริม สนับสนนุ เพ่ือผลประโยชนอ์ ่ืนใดก็ตาม บุคคลท้งั หมดน้ี ถือวา่ เปน็ ผู้ทมี่ ี หุ้นสว่ นที่จะได้รับมรดกบาปนี้เชน่ กัน ส่วนจะไดร้ ับผลบาปกรรมนช้ี า้ หรอื เรว็ หนัก หรือเบา มากหรือน้อย ก็ขน้ึ อยกู่ บั เง่ือนไข

โรคกรรม ๓๗ ผลกรรมจากการฆา่ และการเบยี ดเบยี นสัตว์ เจตนาและเหตปุ จั จัยของ แต่ละบคุ คลที่เข้า เช่นกัน ตามกฎท่วี า่ สง่ิ เหมือนกันยอ่ ม มาเก่ยี วข้อง ดังต่อไปน้ี ดึงดดู กัน ส่งิ ตรงข้ามจะผลักดนั กัน  ทาแท้งฆา่ ลกู ทีม่ ีบญุ มากหรอื บุญ สว่ นเร่ืองลกู มักจะได้ลูกอ่อนแอขี้โรค น้อยมาเกิด สามวนั ดสี ่วี ันไข้ เจบ็ ป่วยบ่อย และผู้ท่ีเคยมี สว่ นเกีย่ วกับการทาแทง้ มาดว้ ยกันมแี นวโนม้  ทาแท้งตอนท้องไดก้ เี่ ดือน ท่ีเข้ากนั ได้ยาก ขณะท่ีคบกนั ก็จะมีแตค่ วาม เส่ือม ก่อใหเ้ กิดความเห็นขัดแยง้ กันไดง้ า่ ย  ทามาก่ีครั้ง ถ้าหากทาธุรกจิ รว่ มกัน มีทางจะขาดทนุ สูญ กาไร หรือไปไมร่ อด ปดิ กิจการ  ทาแท้งเพราะจาเปน็ จริงๆ ทาแลว้ สานึกผดิ หรอื ทาด้วยอารมณ์โกรธ เกลยี ด ไม่  มโนกรรม พอใจ โหดรา้ ย ไรค้ วามปราณี เพยี งแคค่ ิด \"จะเอำออก\"  ระยะเวลาท่คี ดิ วางแผนจะทาแท้ง พอ่ แมบ่ างคนคิดจะทาแท้งเอาลูกออก คดิ กี่คร้งั คิดแตล่ ะคร้งั รุนแรงแค่ไหน น้าหนัก แต่ไมไ่ ด้ทา เพราะเปลีย่ นใจ หรือไมก่ ล้า หรอื ของความคิดผสมกับอารมณ์อย่างอนื่ เช่น ทาไปแลว้ แตไ่ ม่สาเรจ็ พอคลอดออกมา จะทา โกรธ เกลยี ด ชงิ ชัง หรือ สงสาร แต่ต้องจาใจ ใหล้ กู คนน้นั เลีย้ งยาก เมื่อลูกโตข้นึ กรรมที่ เคยคิดไมด่ กี ับลกู จะเร่มิ สง่ ผล กลา่ วคอื เขา  ในขณะท่ที าแท้งใชเ้ วลาทานานกี่ จะคิดไมด่ ี มีอคติลาเอยี ง ด้อื ร้ันดันทรุ ัง นาที กี่ชวั่ โมงหรือกว่ี ัน ปฏิเสธและทาการต่อต้านขัดแย้งกบั เรา สาหรับคนอนื่ เขาจะพดู ดีดว้ ย แต่จะเป็นกับ  ทาใหล้ กู เจ็บปวดทรมานสะด้งุ กลวั เราคนเดยี ว ทาให้บอกสอนยาก ไมไ่ ดด้ ังใจ ตกใจมากหรือนอ้ ยแค่ไหน ตวั เอง ไม่เชอ่ื ฟงั พ่อแม่ เกเร ชอบเถียง ทา ผู้หญิงที่เคยทาแทง้ มา เมอ่ื มแี ฟนหรอื  ใคร(อาจจะเป็นปู่ย่า ตายาย พ่อแม่ หรือ คนใกล้ชิด) เป็นคน แตง่ งานอีกครั้ง มแี นวโน้มจะได้แฟนเจา้ ชู้ ติด ตน้ คดิ ใหไ้ ปเอาออก ใหค้ าแนะนาใหไ้ ปเอาออก หรอื มี อบายมุขการพนัน ดืม่ เหล้า สูบบุหรี่ เกย่ี วข้อง ความรู้สกึ วา่ ไมพ่ อใจกับเด็กคนน้ี หลังจากคลอดออกมาและ การสิง่ เสพตดิ ให้โทษ หรือไดแ้ ฟนขี้โรค เตบิ โตเป็นผ้ใู หญ่แล้ว เขาจะไมช่ อบหรือไมถ่ กู ชะตากับบคุ คลผู้ รา่ งกายออ่ นแอ อารมณ์ร้อน พดู จาเสยี งดงั มี น้ันโดยอตั โนมัติ เชน่ จะไม่คุ้ยเคยดว้ ย พูดกนั ไมร่ ู้เรื่อง เขา้ กนั ทฐิ ิด้ือร้ันมาก เป็นคนท่ีไม่ไดเ้ ลีย้ งดพู ่อแม่ มี ได้ยาก มีเร่อื งชวนทะเลาะได้ง่าย ปญั หาเร่ืองการเงินตลอด หรือได้แฟนท่มี ี ประสบการณ์เกยี่ วขอ้ งกับการทาแทง้ มา

โรคกรรม ๓๘ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบยี นสัตว์ ประชดใส่ ทาให้เราผเู้ ปน็ พ่อแมน่ ้อยใจ เสยี ใจ เพอ่ื ผ่อนหนกั ให้เป็นเบา ผ่อนร้ายให้ ทุกข์ใจ เสียหนา้ เสียเกียรติ และเผาพลาญเงนิ ทองอย่างมาก และตามมาด้วยไปเก่ยี วขอ้ ง กลายเปน็ ดี ทาบญุ เพอื่ ชาระล้างบาปด้วยการ กับยาเสพตดิ อบายมขุ การพนัน หรอื อาชพี มดื ทกุ ประเภท ใหท้ านทุกรูปแบบ รักษาศลี และฝกึ จิตภาวนา ถ้าพ่อแมไ่ ม่รตู้ วั ท่ลี กู เป็นอย่างน้ีเพราะ วางจติ ใหเ้ ป็นกลางมีสตปิ ญั ญาแกไ้ ขปัญหา อะไร ยังไมไ่ ดก้ ลา่ วคาขอโทษลูกทเ่ี คยคดิ ไม่ดี กบั เขาตอนตั้งทอ้ ง และลูกยังไมย่ อมรับคาขอ ในขณะทีเ่ ผชญิ หน้ากับวิบากกรรม โทษจากแม่ พรอ้ มทัง้ ลกู ยังไม่ได้ขอขมา โทษแม่ ชะตาชีวติ ของลกู คนนนั้ ในอนาคต มี ผรู้ ูก้ ับผู้ไมร่ ู้ทาบาป แนวโน้ม ดังนี้ ใครจะไดบ้ าปมากกวา่ กนั ถา้ ลูกเป็นผู้หญงิ มกั จะผิดหวงั อกหัก ความถูกผิด ดชี ่ัว บาป บญุ ไมไ่ ด้มี เรื่องความรกั ทอ้ งก่อนแตง่ หรอื ท้องในขณะท่ี อคตเิ ขา้ ข้างผู้รู้ หรอื ไม่รู้ แต่ผู้รู้ ยอ่ มได้เปรยี บ ไม่พร้อม แต่ถ้าหากลกู เป็นผู้ชาย จะทาให้ลกู กว่าผู้ไมร่ ู้ทง้ั ในด้านเจตนาและวิธกี ารปอ้ งกนั สาวคนอนื่ ท้องในขณะทีไ่ มพ่ รอ้ ม แกไ้ ข ประวัติศาสตร์ ยอ่ มจะซ้ารอยผทู้ เ่ี ป็นพ่อแม่ใน อดตี อีกครงั้ เม่อื กลา่ วโดยสภาวะ บาปย่อมไม่มีอคติ ลาเอยี งเข้าขา้ งผรู้ ้หู รือผูไ้ มร่ ู้ เม่อื ทาบาปดว้ ย ผทู้ ่มี ีส่วนเกี่ยวข้องกบั การทาแท้งมา ความหลงผิด เขา้ ใจผิด จติ ย่อมด่ืมดาเสพบาป ถ้ารูต้ ัวแล้ว แต่ไม่รบี เปลย่ี นแปลงแก้ไขดว้ ย อกศุ ลไว้มาก เม่ือถึงคราวสง่ ผล ยอ่ มส่งผล การทาบญุ บรรเทาบาปกรรม ก็เข้าขา่ ยกล้า รุนแรงและยาวนาน เส่ียงต่อผลกรรมอันเลวร้ายท่จี ะตามมา สว่ นผฉู้ ลาดในกรรมและวบิ ากกรรม เมือ่ ทา พลาดแล้ว ยอ่ มรีบหาทางแกไ้ ข ใช้ความ ผิดพลาดเปน็ บทเรียน เป็นครสู อนใจ เปลี่ยน ผิดให้เป็นถูก เปล่ียนอกุศลใหเ้ ปน็ กุศล เปลี่ยนดาให้เปน็ ขาว เปล่ยี นบาปใหเ้ ปน็ บญุ

โรคกรรม ๓๙ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบียนสัตว์ ๓. กรรมจากการฆา่ ด้วยยาพษิ ถ้าทากบั สัตว์ ผลกรรมที่ตามมา มี ผ้ทู ่ฆี า่ คนหรือสตั ว์ด้วยยาพษิ ยาเบอื่ แนวโน้มว่า จะเป็นโรคภูมแิ พ้ต่างๆ แพ้ผง ชักผา้ แพ้ละอองเกสรดอกไม้ แพฝ้ ุน่ แพ้ขน หรือดว้ ยพชื สมุนไพร(เชน่ หางไหลหรือโลต๊ิน) สตั ว์ แพ้อากาศ แพน้ ้าหอม ผิวหนังไวต่อการ แพ้และติดเชื้อ เป็นโรคผวิ หนังอยา่ งรนุ แรง บางชนดิ ทม่ี ฤี ทธิเ์ บอื่ เมา โดยใส่ลงไปใน เปน็ โรคริดสดี วงจมกู ไซนดั หรอื มีปญั หา ทางเดนิ หายใจ หลอดลม ปอด หอบหืด อาหาร เครื่องดืม่ แม่น้า ลาคลอง หว้ ย หนอง หากเดนิ ทางไกลจะทาให้เมารถ เมา เป็นเหตใุ หค้ นหรอื สตั ว์ได้รบั อันตรายจนลม้ เรือ เมาอากาศ ปวดหวั วิงเวียนศีรษะหน้ามดื เปน็ ลมง่าย จะมีเหตปุ ัจจยั ทาให้ได้รบั ความ ปว่ ย ไมส่ บาย และเสียชีวิต หรอื บุคคลทไ่ี ดฉ้ ดี เจบ็ ปวดทก่ี ระเพาะอาหาร ลาไส้ ทาให้ ท้องเสยี บ่อย เป็นโรคกระเพาะ เปน็ โรคมะเรง็ ยาพิษให้คนหรอื สัตวต์ าย ไม่ว่าด้วย ในเม็ดเลือด หรอื เลือดเป็นพิษ วัตถุประสงคใ์ ดๆก็ตาม รวมถึงชาวไร่ ชาวนา ชาวสวน เกษตรกรที่ทาอาชีพทานา ปลูกขา้ ว ปลูกแตงโม ผัก พืช ต้นไมผ้ ล ฯลฯ ใช้ยาฆา่ แมลง ยาปราบศตั รพู ชื หรอื สารเคมีทีม่ ีพิษ ร้ายชนดิ ใดชนดิ หนึ่ง โปรย ราด รด พ่น หรอื ฉีดเพื่อกาจัด เห็บ เรือด ไร เพล้ยี ยงุ แมลง สาป มด ปลวก หนู ปู หรือได้ใช้สารเคมีทเี่ ป็น พษิ เพ่ือกาจัดเพลย้ี หนอน หอยเชอรี่และ แมลงศัตรูพืชตา่ งๆในนาข้าว แล้วเป็นเหตุทา ใหเ้ พลย้ี หนอนและแมลงศตั รูพืชตา่ งๆตาย หรอื ทาใหส้ ัตวเ์ ล้ยี ง เช่น ววั ควายทม่ี ากิน หญ้าตอ้ งมาเจ็บปว่ ยลม้ ตาย ผลกรรมตามมา สาหรับผ้ทู ใี่ ช้ ยาพษิ ฆ่าคนตาย มีแนวโน้มจะฆา่ ตัวตาย ถกู วางยาพษิ กินยาพิษตาย โดนสารเคมีท่มี ีพิษ ตาย หรอื รับประทานอาหารบางอยา่ ง เชน่ เหด็ พษิ เป็นตน้ แลว้ เสยี ชีวติ เพราะพษิ นั้น

โรคกรรม ๔๐ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบียนสตั ว์ สิ่งท่คี วรตั้งขอ้ สงั เกต ๔. กรรมจากการฆา่ ด้วยไฟ ผทู้ ฆี่ ่าด้วยการใชไ้ ฟเผา ลน หรอื ใช้ คนทเี่ คยทากรรมอย่างนมี้ า เม่อื กรรม ไฟฟ้าชอ็ ต เช่น เผานงั่ ยางคนเปน็ ๆ จบั สตั ว์ สง่ ผล จะมแี นวโน้มให้เขา้ ไปเกย่ี วข้องกบั สถานท่ี เปน็ ๆ เชน่ ปลา กบ เขยี ด เต่า เปน็ ตน้ โยนลง หรอื บริเวณทผี่ ลิตยาพิษ หรือสารเคมีทีเ่ ปน็ ไปในกองเพลงิ ถา่ นไฟที่กาลงั ลกุ ไหม้ จดุ ไฟ อนั ตรายต่อร่างกาย สิง่ เสพติดยาเสพตดิ ทุก เผาบ้านเรอื นแตเ่ ป็นเหตุให้คนตาย ใช้ไฟฟ้า ประเภท บริเวณสถานที่ทมี่ ีควันพิษจากบุหร่ี ช็อตคน ชอ็ ตปลา จดุ ไฟเผามด เผาแมลง ควนั เสยี จากรถยนต์ อเู่ ช่ือมรถ เชือ่ มโลหะ กล่นิ เผารังผง้ึ รงั ต่อ รังแตน เป็นต้น สารเคมีจากสีทาบ้าน ฯลฯ และจะไดร้ บั พิษจาก ผลกรรมทรี่ ุนแรง จะต้องเสยี ชวี ติ สิง่ เหลา่ น้นั ทงั้ โดยตรงและโดยออ้ ม เชน่ เสพ หรอื ถูกฆา่ ตายดว้ ยของร้อน เชน่ ไฟ หรอื ยาบ้า ยาเสพตดิ ด่ืมเหล้า สูบบุหรี่ สดู ดมกาว ไฟฟ้า หรือถกู ฟา้ ผา่ ตาย ถูกไฟดดู โดนไฟฟ้า หรือ ชื่นชอบในการรับประทานอาหารขยะทุก ช็อตตาย ตกลงในกระทะที่กาลังเดือด ถกู เผา ประเภท นยิ มดมื่ เคร่ืองดม่ื ชูกาลังท้งั หลายท่ีเปน็ นง่ั ยาง ถกู เผาทงั้ เป็น หรือตายในกองเพลงิ อันตรายต่อสุขภาพ เช่น โค้ก เป๊ปซี่ โคลา่ กระทงิ ผลกรรมทเ่ี บาบาง จะได้รบั อุบัติเหตุ แดง เอ็มรอ้ ย กาแฟ นม หรือผลติ ภณั ฑ์ทีท่ ามา หรือบาดเจ็บด้วยไฟ เชน่ ไฟลวก ไฟไหมแ้ ขน จากนมฯลฯ ขาหรอื อวัยวะตา่ งๆ ทาให้กลายมาเปน็ แผลเป็น ดนู า่ เกลียด หรือถูกชอ็ ตด้วยไฟฟ้า นิยมใส่ผงชรู ส หรือเครื่องชรู สท่ีเปน็ บ้านหรือสงิ่ ของมีคา่ ถกู ไฟไหม้ มักจะเปน็ ตุ่ม อันตรายต่อสุขภาพในการปรุงอาหาร ใส่ครมี ผด ผน่ื คนั ตามแขนขาหรือตามลาตวั มี เทียมในการดืม่ กาแฟ ฯลฯ ชอบรบั ประทาน ปญั หาเร่อื งทอี่ ยู่อาศัย มีเหตตุ อ้ งยา้ ยที่อยู่ อาหารหวานๆ ไม่ว่าจะเป็นนา้ หวาน น้าผลไม้ บอ่ ย เดอื ดรอ้ นที่อย่อู าศยั มด ปลวกหรอื ขนมประเภทคกุ กี้ เค้ก ก๋วยเต๋ียว ขนมจีน และ แมลงจะขนึ้ บา้ น โดนผึง้ ตอ่ แตนตอ่ ย หรือไป ขา้ วเหนียวในปริมาณมากและตอ่ เนื่องเปน็ ตง้ั แค้มป์ ตั้งเตน้ ปกั กรดที่ไหน มกั จะมีปญั หา เวลานาน จนเป็นเหตทุ าให้สขุ ภาพเสียเหมอื น เรือ่ งมด แมลงตา่ งๆมากัดหรอื มารบกวน กรรมท่ีตัวเองเคยใชย้ าพษิ และสารเคมี ซึง่ เป็น เหตุทาให้คนและสัตว์เจบ็ ป่วย ลม้ ตาย

โรคกรรม ๔๑ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบียนสตั ว์ ๕. กรรมจากการฆา่ ดว้ ยน้า เหตทุ าให้สาลักน้าบ่อย โดนนา้ รอ้ นลวก โดน ผ้ทู ี่ฆา่ คนหรอื สตั ว์โดยกดให้จมนา้ น้ามนั เดอื ดๆลวก มีแผลเป็นตามอวัยวะต่างๆ ตาย ผลกั ใหต้ กไปในน้า โยนกบ เขยี ด ปลา เปน็ โรคภมู แิ พเ้ กย่ี วกบั เรื่องอากาศ แม้โดน ก้งุ หอย เตา่ ทั้งเปน็ ลงในหม้อท่ีกาลังเดอื ดๆ ละอองฝนนดิ หนอ่ ยก็ทาใหเ้ ป็นหวดั ไม่สบาย ทอดปลา หรอื กงุ้ เปน็ ๆยังไมต่ ายในกระทะ มปี ัญหาเรอ่ื งปอด เปน็ โรคปวดบวม อกั เสบ นา้ มนั ทกี่ าลังเดอื ดพล่าน หรือใชน้ า้ กรด น้า หายใจไม่สะดวก หูเปน็ น้าหนวก ผสมยาเคมี ยาพิษ หรอื ใช้นา้ เทลงไปในรเู พื่อ จะจับหนู พงั พอนเปน็ เหตุทาให้มนั สาลกั นา้ ๖. กรรมจากการฆ่าด้วยการทบุ /ต/ี ฟาด ตาย เพราะหายใจไม่ได้ ใช้นา้ ร้อนจัดรด ราด ผู้ท่ฆี ่าคน/สตั ว์ เชน่ ยุง แมลงตา่ งๆ สาด ลวก คน/สัตว์ เชน่ หมา แมว มด ปลวก หรอื แมลงตา่ งๆ เป็นต้น ทาให้คน/สัตว์ ต๊ักแตน ตุ๊กแก งู ตะขาบ แมลงป่อง เป็ด ไก่ เหล่านัน้ ถึงแกค่ วามตายหรือได้รบั ความ ปลา กบ เขียด หมู หมา ววั ควาย โดยการใช้ เจ็บปวดทรมานแสนสาหัส พิการ ทอ่ นไม้ ทอ่ นเหล็ก สนั มดี /อาวธุ อยา่ งใดอยา่ ง ผลกรรมท่รี ุนแรง จะมีเหตุทาให้ หนึ่งทุบตีท่บี ริเวณศีรษะหรืออวยั วะส่วนใด เสยี ชวี ิตทางนา้ เช่น ว่ายน้าแลว้ เปน็ ตะครวิ สว่ นหนึง่ หรอื วา่ จบั ฟาดกับฟื้นดนิ จับ จมนา้ ตาย ถกู ผลกั ให้ตกลงไปในน้า แล้ว จมนา้ ตาย โดนนา้ พัดทว่ มตาย ไดร้ ับอบุ ัติเหตุ ผลกรรมท่ีรุนแรง ตอ้ งมเี หตุทาให้ ทางน้าจนเสียชีวติ เปน็ โรคบางชนดิ ทาใหน้ ้า เสยี ชีวติ หรือถูกฆ่าตายด้วยการทุบตีบรเิ วณ ท่วมปอดตาย ตอ้ งสญู เสียคนรัก(สามี/ภรรยา/ ศรี ษะหรอื อวัยวะส่วนใดสว่ นหน่ึงของรา่ งกาย ลกู /หลาน)เนอื่ งจากจมน้าตาย มเี หตุตอ้ งให้ ตน้ ไม้ล้มทับตาย ดินถลม่ ทบั ตาย หรือวัสดุ สูญเสียทรพั ยส์ นิ เงินทอง เครื่องใชต้ ่างๆหรือ ของแข็งหล่นมาทบั ตาย ตกจากทีส่ ูงตาย เชน่ พืชสวนไรน่ าเสยี หายเพราะโดนนา้ ทว่ ม ถูก กระโดดตึกตาย ตกมาจากที่สูงแล้วพลาด ทา สาดดว้ ยนา้ กรด ทาให้เสยี โฉม หรอื พกิ ารทาง ให้เสียชวี ิต แขน ขา ผลกรรมทเี่ บาบาง จะทาใหไ้ ดร้ บั ผลกรรมท่เี บาบาง จะถกู ทาให้บอบ อุบตั เิ หตเุ กย่ี วกับนา้ เชน่ เมือ่ ไปวา่ ยนา้ จะมี ชา้ เป็นแผลจากการทุบตี หรอื ไดร้ ับความ เจบ็ ปวด เปน็ แผลจากการสะดดุ ตอ โต๊ะ เกา้ อ้ี เสา ประตู โดนลกู หลงจากการขวา้ งปาด้วย กอ้ นหิน เศษอิฐ ท่อนไม้ เศษไม้ วัตถุ

โรคกรรม ๔๒ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบยี ดเบียนสัตว์ ของแขง็ อยา่ งใดอยา่ งหนึ่ง มกั มีเร่อื งที่ทาให้ ๘. กรรมจากการฆา่ ดว้ ยอาวธุ คดิ มาก นอนไม่หลับ นอนหลับยาก ทาให้ ผ้ทู ีใ่ ชอ้ าวธุ ฆ่าคนหรอื สตั วโ์ ดยใชป้ ืน ปวดบริเวณศรี ษะ เป็นโรคปวดหัวขา้ งเดยี ว ยงิ ใชม้ ีดแทง ใชด้ าบ หอก ธนู หนา้ ไม้ ฉมวก เป็นเนอ้ื งอก หรอื มะเรง็ ทส่ี มอง เหล็กแหลมทาลายชวี ติ เขา หรอื ทาให้คนหรือ สัตว์ตายด้วยอาวุธประเภทนน้ั ๗. กรรมจากการฆ่าด้วยการบบี คอ-หักคอ ผลกรรมทร่ี ุนแรง จะตายหรอื ถูกฆ่า กรรมจากการฆา่ และทาร้ายคน/สัตว์ ตายดว้ ยอาวธุ ปืน มดี ของมีคมต่างๆ ของ แหลม หรืออาวุธ วัตถสุ ่งิ ของที่เหมอื นกันหรือ เชน่ นก เปด็ ไก่ หมา แมว ปลาเปน็ ตน้ ดว้ ย คลา้ ยกนั การบบี บริเวณลาคอทาให้หายใจไม่ออก หกั ผลกรรมที่เบาบาง จะถกู ทาใหไ้ ด้รับ คอ ทาใหไ้ ดร้ ับความเจ็บปวดทรมาน พิการ บาดเจบ็ เปน็ แผลดว้ ยกระสนุ หรอื ของมีคม หรอื จนถึงแก่ความตาย ของแหลมทกุ ชนิด เชน่ เหยยี บหนาม เหยียบ ตะปู หรอื ไดร้ บั บาดเจบ็ เนือ่ งจากของแหลม ผลกรรมที่รุนแรง จะมีเหตทุ าให้ คมเสยี บ /ทม่ิ /แทงอวัยวะสว่ นใดสว่ นหนึง่ ตายด้วยการถูกบบี คอ ถกู หกั คอ หรอื หายใจ เหมอื นกรรมท่เี คยทากับเขามา ไม่ทัน หยุดหายใจ หัวใจวายตาย นอน หลบั ตาย(เป็นโรคไหลตาย) ได้รับอุบัตเิ หตุ ๙. กรรมจากการฆ่า อย่างใดอย่างหน่ึง ทาให้ถูกทบั จนคอหักตาย ดว้ ยการขุดหลมุ พราง การฆา่ คนหรือสัตว์ โดยการใช้ ผลกรรมที่เบาบาง จะทาใหไ้ ด้รบั อุบตั ิเหตหุ รือบาดเจบ็ บริเวณลาคอ เป็นโรค หลุมพราง วางขวากหนามแหลมไว้ขา้ งล่าง หลอดลมอกั เสบ เป็นโรคอยา่ งใดอยา่ งหน่ึงท่ี ทาเป็นกับดกั เพอื่ ใหส้ ัตว์ตกลงไปใน บริเวณลาคอ เป็นหอบหืด เป็นโรคลมชัก เปน็ หลมุ พรางน้ัน ทาให้สัตว์ได้รบั การบาดเจบ็ ลมหนา้ มดื วงิ เวียนศีรษะบ่อย หายใจไมท่ ่ัว จนถึงแกช่ ีวิต ทอ้ ง เหน่ือยงา่ ย หายใจไมอ่ อก เนื่องจากเปน็ หวดั คดั จมกู น้ามูกไหล ได้รบั อุบตั ิเหตทุ าให้ ผลกรรมทีร่ ุนแรง มแี นวโนม้ ทจี่ ะ คอเคลด็ ขดั ยอก ถูกชก ทบุ หรอื ตีบรเิ วณ ได้รับอบุ ตั ิเหตจุ นถึงแกช่ วี ิตดว้ ยตกลงไปใน ลาคอ หลมุ ในบอ่ ถูกทับด้วยหนิ ดิน ถูกแทงดว้ ย มีด เหล็กแหลม หรือว่าตกจากทีส่ ูง แล้วถูก

โรคกรรม ๔๓ ผลกรรมจากการฆ่าและการเบียดเบยี นสัตว์ เสยี บด้วยไม้ เหล็ก ดว้ ยวัตถทุ ่มี ีหนามแหลม ๑๑. กรรมจากการฆา่ ด้วยการเชอื ดคอ อยา่ งใดอย่างหนึ่งเกอื บปางตาย หรอื จนถึง ผทู้ ฆ่ี ่าคน/สตั ว์ เชน่ เปด็ ไก่ หมู ววั แกช่ ีวติ ควาย หรือสตั วอ์ ่ืนใดกต็ ามดว้ ยการเชือดคอ ผลกรรมที่เบาบาง จะใหไ้ ดร้ บั ผลกรรมตามมา มีเหตุจะต้อง อบุ ัติเหตุด้วยการถูกกรีด ขีดขว่ น ถูกแทงดว้ ย มีด ของแหลมคม หรือตกลงไปในหลมุ /บอ่ ถกู ฆ่าตายดว้ ยการเชือดคอ ถูกประหารชวี ติ ทาให้ไดร้ บั บาดแผล มีปัญหาเร่ืองเท้าข้อเทา้ ดว้ ยการตดั หวั อุบัติเหตทุ างรถยนตท์ าให้หัว บอ่ ย หรอื โดนกกั ขงั บริเวณ ขาด เป็นโรคไทรอยด์ท่ีลาคอ หรอื โรคมะเร็งท่ี หลอดอาหาร ทีล่ าคอ หรือมเี หตุทาใหต้ ้อง ๑๐. กรรมจากการฆ่าดว้ ยใชเ้ ครื่องดัก ผ่าตดั บริเวณลาคอ ผทู้ ี่ใชเ้ คร่อื งดกั จับสัตว์ เชน่ กบั ดกั ผลกรรมเบาบาง ทาใหม้ ีปญั หา ระเบิด ไซ อวน(มองภาษาอสี าน) แห ตาขา่ ย บรเิ วณลาคอ เชน่ ทาใหค้ อเคล็ดบ่อย คอตก กบั ดัก แร้ว บว่ งดกั จบั นก กระต่าย หรอื ใช้ หมอน เจ็บคอบอ่ ย คออกั เสบ ต่อมทอนซลิ กาวสาหรบั ดกั หนู แมลงวนั เปน็ ต้น จนเปน็ อกั เสบ ทาใหเ้ ป็นหวดั ง่าย และเปน็ ไอเรอื้ รงั มี เหตทุ าใหส้ ตั วน์ น้ั ๆถงึ แก่ความตาย เหตุต้องเข้าผา่ ตดั ทบ่ี ริเวณคอ เปน็ โรคคอ พอก หลอดเสยี ง หลอดลมมีปญั หา เสียงไมด่ ี ผลกรรมท่ีรุนแรง มีแนวโน้มจะถึง เสยี งแหบแห้ง แก่ชีวติ ด้วยกับดกั หรอื โดนระเบิด ถูกจับ แขวนคอตาย หรอื เสยี ชวี ิตดว้ ยการผูกคอตาย ๑๒. กรรมจากการฆ่า ด้วยการผ่าท้องสัตว์ ผลกรรมทีเ่ บาบาง จะถกู วางกบั ดกั ต่อยกน้ หอย หรอื ถกู กกั ขงั บริเวณ เข้าคุกตาราง จะให้มี ปญั หาเกยี่ วกับเรื่องโรคภูมิแพเ้ กีย่ วกับผิวหนัง ผูท้ ฆี่ า่ สตั ว์ดว้ ยการชาแหละ หรือผ่า มกั เป็นตมุ่ ผดผนื คนั บรเิ วณผิวหนัง มปี ัญหา ทอ้ งปลา หรอื ขบั รถเยยี บหมา แมว งู เรอื่ งตา ตาอกั เสบ เจบ็ ตา ผงหรอื ขนตาเข้าตา กระรอก เป็นต้นทีบ่ รเิ วณลาตวั หรอื ชว่ งท้อง บ่อย หายใจไมส่ ะดวกเน่อื งจากเป็นไซนัด บางคนใช้สวงิ ไปชอ้ นลูกออ๊ ดกบ/เขยี ดมาแลว้ หรือ หอบหดื ทาให้มือเท้าตดิ กัน ก่อนจะนาไปปรุงเปน็ อาหารต้องบบี ท้องเอาขี้ มนั ออกเสยี กอ่ น ผ้ทู นี่ าหอยมาตอ่ ยกน้ ก่อนจะ ตม้ หรือแกง เด็ดกน้ กุดจี่ แมงกระชอน แมงกิ