ตัวอย่าง-เทวดาตัวร้ายกับยัยลูกเป็ดขี้เหร่ เล่ม 1

ชื่อเรื่อง เทวดาตวั รา ย กับยยั ลกู เปด ขเ้ี หร เลม 1 (สามเลม จบ)ผูเ ขยี น giGanTea / พรนี / รวิสรา www.facebook.com/Ravisssaraราคา 198 บาท นิยายเรื่องนี้สงวนลขิ สทิ ธติ์ ามพระราชบญั ญตั โิ ดยพณิ แกวสาํ นกั พมิ พ หามลอกเลยี นแบบ เปลีย่ นแปลง หรอื เผยแพรส ว นหน่ึงสวนใดหรอื ท้ังหมดของนยิ าย นอกจากไดร บั ความยินยอมเปน ลายลักษณอักษรจากเจา ของลขิ สทิ ธ์ิจดั ทาํ โดยพิณแกวสาํ นกั พมิ พ ตู ปณ.26 ปณฝ.ราชเทวี กรงุ เทพมหานคร 10401 e-mail : [email protected] www.facebook.com/PinkaewBookพสิ จู นอ กั ษร ทมี งานพณิ แกวออกแบบปก T

เลม 1 เลม 2 เลม 3

คาํ นาํ สวัสดีคะ ผูอานทุกทาน น่ีคือเสียงจากนักเขียนหนาใหม ผูซ่ึงใชชีวิตชวงหน่ึงทุมเทสรางสรรคนิยายเรื่องน้ีดวยความต้ังใจและความสุข คําพูดอื่นใดคงไมม ีมากไปกวา ขอบคณุ ที่ใหโอกาส หยบิ หนังสือเลมนขี้ ึ้นมานะคะ เทวดาตัวรายกับยัยลูกเปดข้ีเหรเปนงานเขียนชิ้นแรกของเราคะ^_^งานเขียนชิ้นนี้คงไมสามารถโออวดบอกทานวามันดีเลิศเลออะไร เพราะเราไมบังอาจหาญกลาขนาดนั้น เทวดาตัวรายกับยัยลูกเปดข้ีเหรเปนเพียงนิยายเลก็ ๆเร่ืองหนึ่งเทา นั้นคะ นิยายท่ีนาจะนาํ ความสุขมาใหค นทีอ่ า นมันถึงเราจะยืนยันกับทานไมไดวามันดีเลิศ แตเราสามารถพูดไดเต็มปากเต็มคําวา ทานตองเผลอยิ้มออกมา เม่ือทานไดอานบางฉากในนิยายเรื่องน้ีแนนอน(สักหนึ่งจุดศูนยหารอยยิ้มเปนอยางนอย^_^ ) แตถาหากทานไมมีปฏิกิริยาดังกลาวหลังจากอานนิยายเรื่องนี้แลวละก็ เราคงใหคําแนะนําไดอยางเดียววา ทานอาจจะตองไปปรึกษาผูมีฤทธ์ิทางเวทยเพื่อทําพิธีปลุกเสกเสนอันอยูลึกเกินหยั่งข้นึ มาเสียแลวละคะ ^^ เราพดู เลน หรอกนะคะ แตจะเปนไรไปถาทานจะลองเปดอานมันดู แลวทดสอบดูวามันเปนเชนน้ันจริงหรือไม เขาไปสู หว งจินตนาการ ของความรัก และมคี วามสุขไปดว ยกัน และหากนิยายเร่ืองนี้จะมีประโยชนอะไรบาง ก็ขอมอบผลดีของมันใหกับคุณแม และทุกคนในครอบครัวของเราท่ีทําใหเรารูวาความรักโดยไรคํานยิ ามน้นั เปน เชน ไร ขอบคุณแพรเพอ่ื นท่ีอยูเคยี งขา งเราเสมอไมวาจะดีหรือ

รายจนนิยายเร่ืองน้ีเปนรูปเปนรางข้ึนมาได ขอบคุณผูอานท่ีคอยติดตามเทวดาตวั รา ยกับยัยลกู เปด ขเ้ี หร ในเวบไซดทุกคนท่ีคอยใหกําลังใจเราเสมอมาขอบคุณคุณพอ ท่ถี งึ แมเ ราจะไมไดเจอกันอีกแลว แตความรักของทานก็ยังอยูในหัวใจของเราไมเปลี่ยนแปลง และขอบคุณ ทาน ที่เปดหนาน้ี และกําลังจะเปดหนาตอไป ตอ ไป และตอ ไป ขอบคุณคะ ++giGANtea++

เทวดาตวั รา ย กับยัยลกู เปด ขเ้ี หร รปู เลม หนงั สอื เมอื่ จดั พิมพกบั สาํ นกั พิมพอ นิ เลฟิเลม 1 เลม 2 เลม 3

เทวดาตวั รา ยกับยยั ลกู เปด ขเ้ี หร เลม 1



บทท่ี 1 เรอื่ งมนั เรมิ่ ตน ขนึ้ “เฮ้ย ไอ้ริรินเทพหน้าผีมาเว้ย หลบๆๆ” เสียงโวยวายของพวกผู้ชายดงั ขึนรับกันตลอดทางทีฉันเดินผา่ น แต่ฉันกลบั ยิมแย้มอย่างมีความสุข โฮะๆๆ สมญานาม เทพหน้าผีนีมนั ชา่ งเท่จริงๆฉันนีมีอิทธิพลสงู ส่งระดบั เทพเชียวนะ(^O^)//เทพแหง่ ความอจั ฉริยะทีสอบเข้ามาด้วยคะแนน100%เตม็ ทกุ วิชา แล้วหน้าผีนีก็มาจากหน้าตาอภิมหาโคตะระขีเหร่ของฉนั เองละ่ (^[]^)v แว่นขอบกระสีดําหนาเตอะอนั ใหญ่บงั จนมิดไปครึงหน้า ผมดํายาวปรกหน้ าแบบทีผีจูออนมาเห็นยังต้ องตะลึงในความเหมือนบวกกบั

2ฟันเหยินสองซีทีนา่ สยดสยอง สรรค์สร้างให้ฉนั เป็ นยยั ขีเหร่อนั ดบั หนงึของโรงเรียนอย่างไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครมาแย่งตําแหน่ง ตงั แต่วันแรกทีก้าวเท้าเข้ามาทีนี “โฮะๆๆ” โรงเรียนนีนีมนั ชา่ งสงบสขุ ดีแท้ \(>O<)/ กําลงั หวั เราะรืนเริงไปตามทาง อย่ๆู ไอ้วิว เพือนห้องเดียวกับฉนั ก็วิงมาลากถลู ถู่ กู งั พาฉนั ไปแอบอยใู่ นมมุ หน้าห้องนํา “ริริน ไปเป็นเพือนเราหนอ่ ยด”ิ ยยั นนั พดู ด้วยเสียงตืนเต้นตกใจพอสมควร “ไปไหนเหรอ??” ฉนั ถาม อยา่ งงๆ “ไปสารภาพรักกบั ทา่ นไลท์” “เฮ้ย!!!” ฉันตกใจอย่างมาก แม้จะรู้มาตลอดเรืองทีวิวแอบปลืมรุ่นพีคนหนงึ “แกจะมาตกใจอะไรเนีย นา่ ไปเป็นเพือนกนั หนอ่ ย” “ววิ ...คดิ ดแี ล้วเหรอ ..คอื เรือง” ฉันอึดอดั ไม่กล้าพูด แม้ฉันจะเป็ นเด็กใหม่พึงเข้ามาเรียนทีนีได้แค่หนึงเดือน แต่กิตติศพั ท์ของแก๊งแบล็คแองเจิล ผู้ยิงใหญ่แห่งโรงเรียนนี มนั ก็มากมายซะเหลือเกิน กว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของขา่ วซุบซิบในโรงเรียนก็คือข่าวของคนพวกนีนะ่ แหละ และยงั เป็นขา่ วทีมาคอยกรอกหฉู ันทกุ วนั ด้วยเพือนในชนั ทงั หญิง ชาย และต๊ดุ

3 ก็พวกมนั น่ะคลงั ไคล้แบล็คแองเจิลซะยิงกวา่ คลงั ดารา พวกผู้หญิงก็มีการตงั ชมรมแฟนคลับขึนมาอย่างเป็ นกิจจะลักษณะ (ขอสารภาพว่า ทังโรงเรียนนี ก็เหลือแต่ฉัน เท่านันแหละทียังไม่ได้เป็ นสมาชกิ ของชมรมนี -_-” ) สว่ นพวกผ้ชู าย ก็ชืนชม สวามิภกั ดิ สถาปนาตวั เองเป็ นลกู น้อง เหตผุ ลก็เพราะ... แหมก็คงเดาๆกนั ได้ ก็เพราะพวกแบลค็ แองเจิล นะ่ หลอ่ เท่ รวย และเกง่ สดุ ๆ ฉันจําได้คร่าวๆว่า ชือกลมุ่ BLACK ANGEL นีมาจากทีพวกนนั เอาชือต้นของตวั เองมาตอ่ กนั Abel Next Gene EliLightแล้วก็ทําให้เท่ขนึ ด้วยการ เพิมคําว่า Black เข้าไป (อนั นีวิวอธิบายให้ฟัง ในวนั แรกทีฉันเข้ามาเรียนทีนีด้วยสายตาเคลิมฝัน -_-\") แตว่ า่ นนั ก็ไม่ใช่ประเด็นหรอกนะ เพราะข่าวคาวของพวกแองเจิลนะ่ ไมไ่ ด้มีแค่เรืองวา่ หลอ่ เท่ รวย เกง่ อยแู่ ล้ว ขา่ วทีฉนั ได้ยินอยทู่ กุ วนั ก็คอื \"ยัยพิม ห้อง 4/5 น่ะทีไปสารภาพรักกับท่าน จีน มาเมือกีตอนนีร้องไห้อย่ใู นห้องนําเป็ นชวั โมงแล้วยงั ไมอ่ อกมาเลย\" ยยั หมตู ๋นุมากระจายขา่ ว \"คงโดนดา่ เละเหมือนคนอืนๆ ไปแล้วอีกคน\"

4 \"นีรู้ป่ าว ท่านเน็กซ์ น่ะยอมคบกบั พีนําตาล 5/3 ทีไปสารภาพรักเมือกีนีแล้วล่ะ ทิงยยั นิว ทีคบกนั ไมถ่ ึงสปั ดาห์แบบไม่บอกไม่กล่าวเลยนะ ตอนนีเหมือนยัยนิวมันยกพวกไปตบกับ พีนําตาลแล้วมัง\"(แล้วอีกไมน่ านต่อมา ก็มีขา่ วว่า พี เน็กซ์ทิงพีนําตาล ไปคบผ้หู ญิงคนอืนแบบไมบ่ อกไมก่ ลา่ วเชน่ กนั -_-\") \"เราไม่อยากเชือเลย ริริน เห็นผ้หู ญิงคนนนั รึเปล่า…กําลงั ทําอะไรท่านเอเบิลน่ะ\" ชีให้ดผู ้หู ญิงคนหนึงทีอยู่กลางสนามโรงเรียน ทีทา่ ทาง (คือมนั อย่ไู กลน่ะ จากตึกเรียนมองไปทีสนาม เลยเห็นไม่ชดั )เหมือนร้องไห้ และ กําลงั กอดขาผ้ชู ายตวั สงู ๆคนหนงึ อยู่ \"ไมไ่ หวแล้ว อยา่ งนีต้องเข้าไปดใู กล้ๆ\" ว่าแล้ว ยยั ส้มเช้ง และเพือนทงั ชนั เรียน ก็วิงปรู๊ดจากไป สดุ ท้ายก็ได้ข่าวมาเม้าท์ เอ๊ยมาเล่าให้ฟัง \"ยยั นนั เป็นดาราสดุ ฮอตตอนนีไง ทีชือกิบซีนะ่ \" ส้มเช้งพดู \"ถกู ทา่ นเอเบิลทิง ตามฟอร์มแหละ\" อนั นีแม็ค พดู เหมือนเห็นใจ แตห่ น้าตามนั นี บง่ บอกชดั เจนวา่ ทา่ นเอเบลิ เทส่ ดุ ๆไปเลย >[]<// \"ยยั นนั ไม่ยอม เลยมาตามถึงโรงเรียน ร้องห่มร้องไห้ กอดขาไมใ่ ห้ทา่ นเอเบลิ จากไป\" ยยั หมตู นุ๋ \"ทา่ นเอเบลิ พดู แคค่ ําเดียว ยยั นนั ก็ปล่อยมือเลยละ่ ..\" ไอ้แม็คเหมือนสมองตอนนีเป็นเมมโมรีของคอมพิวเตอร์ จําได้ทกุ คําพดู (ทําไมตอนเรียนมนั ไมจ่ ําแบบนีมงั ฟะ)

5 \"อย่าทําให้ฉนั รําคาญเธอมากไปกว่านี….ถา้ ฉนั บอกว่าจบ..ก็คือจบ แบบนิมๆ เท่สุดๆเลยริริน อยากเป็ นอย่างท่านเอเบิลบ้างจัง>O< \" \"เทต่ รงไหน ผ้ชู ายใจร้ายละ่ ไมว่ า่ ผ้หู ญิงเค้าอ้อนวอนขนาดนนันอกจากไมเ่ ห็นใจแล้วยงั ทําร้ายจิตใจเค้าเพิมขนึ มาอีก\" ฉนั พดู อยา่ งใจคิด แต่พอพดู จบ บรรยากาศรอบตวั กลบั ดวู งั เวงน่ากลวั ขึนมาทนั ที ก็พวกเพือนๆนะ่ สมิ องฉนั อยา่ งกะไปทําผดิ กฎหมาย ฐานฆา่ คนตายหรืออะไรสกั อย่างทีชวั ร้ายหาคําบรรยายไม่ได้มา ถ้าไม่เพราะว่าพวกมนัต้องลอกการบ้านฉันล่ะก็ ป่ านนีมันคงฆ่าตดั ตอน หนั ศพฉันทิงเเล้วแนๆ่ โทษฐานไปบงั อาจลบหลทู่ า่ น แบลค็ แองเจลิ ของพวกมนั หลงั จากนนั ฉนั ก็ไมก่ ล้าพดู ถึงแบล็คแองเจิลอีกเลย แม้จะแง่ดีหรือแง่ร้าย (และฉนั ก็ไมค่ อ่ ยจะเห็นขา่ วแง่ดีของพวกนีสกั เท่าไหร่ -_-\")แต่ก็ขออีกข่าวล่าสดุ แล้วกัน อนั นีฉันได้ฟังแล้วก็ยงั สยดสยองไม่หายเรืองมนั เพิงเกิดขนึ เมือ 2-3วนั นีเอง \"ฉันจะบ้าตาย นงั ผู้หญิงคนนนั มนั กล้าดียงั ไง มาทํากับท่านไลท์ อยา่ งนี\" ยยั ต๊ดุ ตติ ตโี วยวายทนั ทีทีเข้ามาถงึ ห้อง ทําให้เพือนๆ ตา่ งเข้ามารุมล้อมกนั ใหญ่ สรุปก็ได้ความว่า มีผ้หู ญิงคนหนึงได้ข่าวว่าเป็ นดาวโรงเรียนอะไรสกั อยา่ ง บุกเข้ามาทีโรงเรียนของพวกเรา เข้าไปหาพีไลท์ ถึงใน

6ห้องนําชาย (ซึงนงั ตติ ตีอยใู่ นเหตกุ ารณ์ด้วย) ไม่พดู พรําทําเพลง เธอก็กระโดดจบู พีไลท์ อยา่ งดดู ดมื จนทกุ คนในห้องนํา ตาค้างไปตามๆกนั หลังจากจูบกันนัวเนียยังกะปลาหมึกผสมพันธ์ุแล้ว ( อันนีคําพูดนังติตตีนะไม่เกียวกะฉัน-_-\" ) ยยั นันก็แนะนําตวั ว่าชือเชอร์รีอยากจะเป็นแฟนกบั ทา่ นไลท์ นงั ตติ ตี บรรยายเหตกุ ารณ์วา่ \"ท่านไลท์ ยิมแค่มุมปากนิดเดียว แล้วไล่ทุกคนในห้องนําออกมา ฉนั เดินออกมาเป็ นคนสดุ ท้าย พอหนั กลบั ไปมอง ก็เห็นว่านงัคนนันกําลัง กอดจูบท่าน อย่างดูดดืม แถมยังกําลัง พยายามแกะกระดมุ เสือของทา่ นไลท์ ออกอีกตา่ งหาก\" พอออกมาจากห้องนํา ติตตีทียังยืนแอบฟังอยู่ข้างนอก ก็ได้ยินเสียงครวญครางของเชอร์รีดงั ออกมา แล้วมนั ก็สรุปให้เพือนฟังวา่ \"ฉนั คงไมต่ ้องบอกพวกแกนะวา่ นงั นนั มนั ทําอะไรท่านไลท์ ในห้องนํา...นงั ผ้หู ญิงสารเลว...ผ้ชู ายโรงเรียนมนั ไม่มีรึไง ถึงต้องมายงุ่ กบัทา่ นไลท์ของพวกเรา\" แล้วบรรยากาศในห้องก็คกุ รุ่นขนึ มา พวกผ้หู ญิงตา่ งเคียดแค้น โกรธเคือง แตผ่ ้ชู ายกลบั พากนั ชืนชม ยกยอ่ งกนั ใหญ่ \"เออ แล้วพีแนนซี ม.6 ทีกําลงั คบกับพีไลท์อย่ลู ่ะทํายงั ไง เนียเรือง พีฝน ทีก็กําลงั คบพีไลท์ด้วยเหมือนกนั ก็ยงั ไมเ่ คลียร์เลยนะ\" ฉนัสงสยั

7 \"ริรินเธอ นีไมร่ ู้อะไรจริงๆเลย คนอยา่ งทา่ นไลท์ แหง่ แบล็คแองเจิลน่ะ เค้าไม่เคยคบใครแคค่ นเดียวอย่แู ล้ว และท่านก็ไม่ได้เป็ นแฟนกบั ใครด้วย แคค่ บกนั เฉยๆ เธอเข้าใจมะ\" ยยั ติตตีอธิบายให้ฟังเหมือนสอนเรืองทีมนุษย์ทวั ไปรู้กันดีอยู่แล้ว ไมไ่ ด้เป็นเรืองผิดปกตสิ ามญั มนษุ ย์แตอ่ ย่างใด เช่นหนงึ บวกหนงึเป็นสองอะไรแบบนนั แตฉ่ นั ก็ยงั ไมเ่ ข้าใจอยดู่ ี -_-\" แคค่ บกนั เฉยๆ แตข่ ่าวทีเพือนเคยเล่าให้ฟังนนั บอกวา่ พีแนนซีประกาศวา่ เป็ นเมียของพีไลท์แล้วนีนา (มนั เก็บตก มาเลา่ ให้ฟังจากสงครามการตบตีครังลา่ สดุ ระหว่างพีฝน กบั พีแนนซี) แตก่ ็ไม่กล้าพดูออกไปมาก เดียวโดนรุมประชาทณั ฑ์ ฉันละงง พวกนีจริงๆ ไมร่ ู้จะคลงั ไคล้ แบล็คแองเจิล อะไรกันนกั กนั หนา ถ้ามองกันด้วยสายตาเป็ นกลางแล้ว พีพวกนนั ก็แคผ่ ้ชู ายเจ้าช้เู พลย์บอยหาแก่นสารไม่ได้และคอยทําร้ ายจิตใจผ้หู ญิงไปวันๆเท่านันเอง (ความจริงฉันก็ไม่อยากจะเรียกพวกแบล็คแองเจิลว่าพีหรอกนะ แต่ว่าพวกเขาอยู่ ม.5 เป็ นรุ่นพีฉัน เพือนๆในห้องก็ให้ความเคารพ ยกย่องกนั ยิงกว่าเทพเจ้า เรียกวา่ ท่าน ติดปากกนั ทกุ คํา ทีฉันฝื นทนเรียกพีนีก็โดนเขมน่ นิดๆแล้วนะ ข้อหาไมใ่ ห้เกียรติท่านแบล็คแองเจลิ อยา่ งเพียงพอ ความจริงฉนั ละ่ รู้สกึ อดมีอคตกิ บั พวกนนั ไม่ได้จริงๆสิงทีพวกแองเจิลทํานี ถือวา่ เลวร้ายมากเลยนะ แตท่ ํามยั ทํามยั ถึงไม่มีใครมองเหน็ )

8 หรือเพราะวา่ ฉนั เป็นเดก็ ใหมท่ ีสอบเข้ามาตอน ม.4 ไมไ่ ด้เรียนทีนีตังแต่ม.ต้น แถมฉันยังไม่เคยเห็นหน้าคาดตา หรือรู้จักกับพวกแบลค็ แองเจลิ ก็ได้ เลยทําให้ฉนั ไมร่ ู้สกึ เหมือนเพือนๆเอาละ่ กลบั มาเข้าเรืองของยยั วิวเพือนฉนั กนั ตอ่ \"ววิ ..คดิ ดีแล้วเหรอ..คือวิวก็รู้ใชไ่ หมว่าพีไลท์นะ่ เป็ นเพลย์บอย...\" \"ฉันคิดดีแล้ว แกอย่ามาพูดมากจะไปเป็ นเพือนฉันมัยบอกมา!!..\" ฉนั มองเพือนอยา่ งหนกั ใจ รู้ว่าวิวคงไม่เปลียนใจแนๆ่ แตฉ่ นั ก็ยงั ไมล่ ะความพยายาม \"วิว..ความจริงโรงเรียนนียงั มีผ้ชู ายอีกตงั เยอะแยะ พวกดารานกั ร้อง นกั กีฬา พีๆลูกชายนกั การเมือง หล่อๆรวยๆทีเรียนอย่โู รงเรียนเรา คนอืนๆก็เทไ่ มแ่ พ้พีไลท์เลยนะ เราวา่ ววิ สนใจคนอืนดกี วา่ ไหม\" ฉันพยายามโน้มน้าวเพือนให้มองคนอืน ซึงโรงเรียนของฉันจริงๆแล้วเป็ นโรงเรียนTop hit ของพวกคนพิเศษๆเลยนะ มีแตบ่ รรดาพวกลูกคนใหญ่คนโต คณุ หนู คณุ ชายไฮโซ ดารานกั ร้องชือดงั เรียนอย่เู ต็มไปหมดจนแทบจะเหยียบกนั ตาย แตพ่ วกนนั กลบั ไม่ได้ถูกกรีดกร๊าด คลงั ไคล้เหมือนแบล็คแองเจิล สกั นดิ เดยี ว \" ก็ฉนั ชอบทา่ นไลท์ จะให้ทํายงั ไง ถ้าแกไมส่ นบั สนนุ ก็อย่ามาห้าม!! \"ยยั วิวเริมเสียงดงั อย่างคนถกู ขดั ใจ \" ทีฉนั มานีก็แคจ่ ะขอให้แกไปเป็นเพือนเทา่ นนั นะ ถ้าไมเ่ ตม็ ใจจะไปก็บอกมา นกึ วา่ ฉนั จะง้อรึไง \"

9 \"ไม่ใช่อย่างนันนะวิว...เฮ้อ\" ฉันมองหน้าวิว อย่างลําบากใจการทีฉันยอมไปเป็ นเพือนก็เท่ากบั สนบั สนนุ ให้วิวทําสิงทีผิด ( ฉันคิดว่ามันคือสิงทีผิดพลาดและเลวร้ ายทีสุดเลยล่ะทีผู้หญิงเราจะไปสารภาพรักกับผ้ชู ายอย่างนนั ...เพราะจากเรืองราวทีฉันรับรู้มาตลอดหนงึ เดอื นนี..มนั ...) แต่ถ้าไปด้วย บางทีอาจช่วยแก้ไขอะไรได้บ้าง...บางที...อาจชว่ ยวิวได้15.15 น. ณ โรงยิมของโรงเรียน โรงยิมวันนีจากทีเคยเงียบสงบ กลับมีเสียงกรีดกร๊ าด ดังกระหมึ ยงิ กวา่ มีงานคอนเสิร์ต ไมร่ ู้นกั เรียนมาจากไหนกนั มืดฟ้ ามวั ดนิทงั โรงเรียนของฉัน และจากต่างโรงเรียน คนเยอะมากจนล้นออกมานอกประตู ฉนั กบั วิวซงึ ตอนนีแตง่ องค์ทรงเครืองซะอยา่ งดี เปลียนเสือผ้าจากชดุ นกั เรียนมาเป็ นเสือสายเดียวสีแดง กับกระโปรงสนั (ซึงคงจะดูน่ารักกว่านีถ้ามันไม่สันซะขนาดนัน-_-;) พร้ อมกับแต่งหน้าและฉีดนําหอมฉนุ กึก ตา่ ง งงงนั กบั เรืองทีเกิดขนึ \"น้อง วนั นีทีโรงยิมมีงานอะไรเหรอ ทําไมคนเยอะอย่างนี\" วิวลากเด็ก ม.ต้นคนหนึงทีกําลงั พยายามเบียดเสียดผ่านพวกฉันเข้าไปออกมาถาม

10 \"พีไมร่ ู้เหรอ วนั นีแบล็คแองเจลิ ลงแขง่ บาสกบั นกั กีฬาโรงเรียนเซนตจ์ อร์จีโอ\" ยยั เดก็ นนั มองพวกฉนั อยา่ งงงๆ \" ไม่จริงเป็ นไปได้ไง ทําไมฉนั ไม่เคยรู้มาก่อน >O<!!! \" วิวสง่เสียงแหลมสดุ ความสามารถด้วยความประหลาดใจ ซงึ ก็นา่ อยหู่ รอกนะ... เพราะถ้าเป็ นเเรืองของแบล็คแองเจิลล่ะก็วิวไม่เคยตกข่าวอย่แู ล้ว การไม่ระแคะระคายถึงการเคลือนไหวของแบล็คแองเจิลครังใหญ่อย่างนีคงทําลายความภาคภูมิใจของเธอในฐานะสาวกผู้มีความภกั ดีอย่างสูงสดุ ตอ่ เหล่าเทพเหล่านนั ไปพอควรเลยละ่ -_-\" \" หนกู ็พึงรู้เหมือนกนั ได้ข่าวประมาณวา่ ยยั เชอร์รีแฟนใหม่ท่านไลท์น่ะเป็ นแฟนกับกปั ตนั ทีมบาสโรงเรียนนี พอยยั นนั สลดั รักมาหาท่าน พีนักบาสคนนันเลยขนลูกน้องมาบุก แล้วท้าแข่งบาสกันนีแหละ...หนรู ู้เท่านีแหละพี ขอเข้าไปก่อนนะ การแข่งจะเริมแล้ว\" เด็กคนนนั ดงึ มือววิ ออกจากแขน แล้วรีบเบียดเสียดผา่ นผ้คู นเข้าไปข้างใน \"กรีดๆๆๆ!!!! แบลค็ แองเจลิ จะแขง่ บาส \" วิวทา่ ทางเหมือนคนกําลังจะคลัง เธอส่งเสียงกรีดออกมาดังลัน เเต่เนืองจากตอนนีในโรงยิมมีคนกรีดกร๊าดมากมายอยแู่ ล้ว ววิ เลยยงั ไมถ่ กู มองวา่ บ้าไป \" วิว ใจเยน็ ๆ \" ฉนั พยายามเรียกสตเิ พือน \" แบลค็ ..แอง...เจิล...จะแขง่ บาส...\" ววิ เหมือนละเมอ แล้วอยๆู่หน้าตาก็สง่ แววมงุ่ มนั นา่ กลวั ออกมา

11 \" ยงั ไงฉันต้องได้ทีนงั ทีดีทีสดุ ให้ได้! แองเจิลจะต้องมองเห็นฉัน\" ว่าแล้ววิวก็ลากฉนั เบียดเสียดฝ่ าฝงู ชนเข้าไปในโรงยิมด้วยกําลงัอนั มหาศาล ฉันคิดว่าเวลาผ่านไปนานสกั สิบปี แสงได้ละมัง กว่าจะฝ่ าดงจกั กะเเร้และดงทีน ของเหลา่ กองเชียร์เข้ามาได้ ฉนั มองวิวอย่างทงึ ในความสามารถของเธอมากๆ เพราะต้องเป็ นคนทีมีความถึกบึกบึนหรือไม่ก็เพราะความมุ่งมนั แรงกล้าอย่างแท้จริงเท่านนั ละ่ ทีจะทําให้ผ้หู ญิงตวั เล็กๆคนหนึงลากผ้หู ญิงตวั เล็กๆอีกคนผ่านกําแพงมนษุ ย์กองเชียร์ทีหนาแน่นจนแทบไม่มีช่องอากาศหายใจเข้ามาได้ วิวลากฉันเดินตอ่ ไปอย่างไม่ย่อท้อ จนมาถึงอฒั จันทร์แถวทีหนึงซึงติดกับสนาม และถือว่าเป็ นทีทีดีทีสุดในการดกู ารแข่งขันเลยเชียว แตต่ อนนีตรงนนั มีเดก็ ผ้หู ญิง น่าจะอยู่ ม.4 เหมือนฉันนงั อยู่ แต่วิวก็ไมไ่ ด้เกรงกลวั แตอ่ ยา่ งใด \"ฉนั ให้พวกเธอหมืนนึง ซือเก้าอีสองตวั นี\" ฉันหนั ไปมองยยั วิวตาโต เฮ้ยจะทมุ่ มากไปรึเปลา่ \"จะบ้ารึไง!!! กว่าฉันจะได้เก้าอีนีมามนั ยากขนาดไหน เรืองอะไรฉันจะต้องยอมแลกกบั เงินของเธอ\" ยยั นนั ตะโกนใส่หน้าวิวอย่างไมแ่ คร์ \" งนั ฉันให้ ห้าหมืน จะเอาไม่เอา\" ตอนนีนอกจากฉันทีอึงแล้วยยั พวกนนั ยงั องึ ไปด้วย

12 \" ถ้าพวกเธอไมเ่ อาเงิน แล้วจากไปดๆี ฉนั คงต้องใช้กําลงั ..\" \"เธอจะทําอะไรพวกฉนั จะบ้ารึไง \" ยยั นนั มีเสียงกงั วล \" เธอไมร่ ู้ใชไ่ หมวา่ ฉนั นะ่ ลกู ใคร ถ้าไมร่ ีบลกุ ไปตอนนีนะ ฉันจะโทรสงั การ์ดของพอ่ มาลากพวกเธอไปรุมโทรมซะ\" \" เฮ้ยวิว!!!\"ฉนั อทุ านอย่างตกใจในความคดิ เพือน แตด่ ทู า่ ทางวิวจะไมส่ นใจอะไรอีกแล้วทงั นนั ในโลกใบนี \"ฉนั พดู จริงๆ จะเอาเงินหรืออยากได้อยา่ งอืน\" วิวหยิบเงิน และโทรศพั ท์ในกระเป๋ าออกมา \" เชอะ ทํามาเป็ นขู่ อยากได้นกั ก็เอาไปเลย \" ว่าแล้วเด็กพวกนันก็ลุกขึน หยิบเงินในมือของวิว แล้วเดินสะบัดหน้าจากไปอย่างหงดุ หงิด วิวนงั ลงอยา่ งสมใจ \"วิว เมือกี วิวแคข่ ่พู วกนนั เฉยๆใช่มะ ไมไ่ ด้คดิ จะทําจริงหรอกใชร่ ึเปลา่ \"ฉนั สะกิดถาม \"เปลา่ ฉนั ไมไ่ ด้ข่.ู ..\" วิวหนั มามองหน้าฉัน เหมือนเรืองทีกําลงัพดู เป็นเรืองธรรมดา \"เพือแบล็คแองเจิล ฉนั ทําได้ทกุ อยา่ ง\" ฉันมองอย่างไม่อยากเชือ และอึดอดั กับวิวตอนนีมาก ถึงแม้ฉันกับวิวไม่ได้ถึงขนั เป็ นเพือนซีปึ กกัน แต่ทีคบๆกันมาฉันก็คิดว่าวิวเป็นคนดี มีนําใจ นา่ คบคนหนงึ แตเ่ หตกุ ารณ์วนั นี...

13 'ไม่หรอกน่า วิวคงไม่ทําจริงๆหรอก ' ฉันบอกตวั เอง และเลิกสนใจกับเรืองเมือครู่ ฉันหนั ไปมองทางสนาม เพือมองหาแบล็คแองเจิล วนั นีจะได้เจอสกั ที หลงั จากได้ยนิ แตเ่ สียงรําลือ... ทีกลางสนามมีผู้ชายตวั สูงๆประมาณ สิบกว่าคนกําลงั ซ้อมบาส กนั อยู่ ‘สงสยั พวกนีละมงั แบล็คแองเจิล’ ฉนั พยายามพิจารณาพวกเขา ความจริงตรงนนั มีแตผ่ ู้ชายหน้าตาดีๆทงั นนั ทกุ คนตวั สูง เท่หน้าใส แต่ก็ไม่ได้ถึงขนาดทําให้คนต้องคลงั ไคล้กันอย่างนีเลยนีนาก็แค่เด็กวัยรุ่น หน้าตาดีทัวไป อาจมีเด่นๆหน่อยก็คนตรงกลางทีทําหน้าทีสง่ บอลให้คนอืน ทีดจู ะหลอ่ เดน่ ออกมามากกว่าทกุ คนอยา่ งเห็นได้ชดั \"วิว คนไหนเป็ นคนไหนอะ \"ฉันสะกิดถามวิวซึงตอนนีสายตาไมไ่ ด้อยทู่ ีสนาม แต่มองไปทางห้องแตง่ ตวั นกั กีฬา ยยั วิวเหมือนไม่ได้ยินเสียงฉัน ฉันสะกิดไปตงั หลายครังแตเ่ ธอก็ไมย่ อมหนั มา ฉนั เลยหนัไปถามคนข้างๆแทน \"นีเธอรู้รึเปล่า ในสนามน่ะมีใครบ้าง ใครเป็ นใครเหรอ \" พอถามไปแล้วก็พงึ มองเห็นเครืองแบบยยั นนั ว่าเป็ นเด็กจากโรงเรียนอืน 'ว๊าแล้วจะรู้เรืองกนั ไหมเนีย –_- ? ’ \"ออ๋ นนั นะ่ คนตรงกลางทีเทท่ ีสดุ คือทา่ นริวมะ>//< เป็ นกปั ตนัทีมบาสโรงเรียนฉันเอง เท่ทีสุดเลยนะ พวกฉันน่ะเป็ นแฟนคลบั ของทา่ นละ่ หลอ่ ใชไ่ หมละ่ ทา่ นริวมะน่ะคือความภมู ิใจของโรงเรียนพวก

14เราเลยนะ ใครๆก็ชอบทา่ นทงั นนั มีแตน่ งั เชอร์รีไมร่ ักดีเทา่ นนั ล่ะ ทีเห็นกงจกั รเป็ นดอกบวั ทิงท่านริวมะ มาหาแองจ้งแองเจินอะไรก็ไม่รู้ของโรงเรียนพวกเธอ\" อ้าวนันไม่ใช่พวกแบล็คแองเจิลหรอกเหรอ ฉันเริมงง แล้วพวก แองเจิลอยทู่ ีไหนละ่ ยงั ไม่ทนั ได้คดิ ตอ่ อย่ดู ีๆก็มีเสียงกรีด ดงั กระหมึ ขนึ จนโรงยิมแทบแตก (ซงึ ตอนนีแก้วหขู องฉนั มนั คงแตกไปกอ่ นแล้ว -_-\") เสียงกรีดดงั ขนึ ดงั ขนึ และดงั ขนึ เรือยๆอย่างไม่มีทีท่าจะหยดุ(เสียงทีดงั ทีสดุ คงเป็นของยยั ววิ เพือนฉัน และยยั เดก็ ตา่ งโรงเรียนทีนงัข้างฉันนีแหละ ยยั นนั ตอนมีเสียงดงั ทีแรก ก็ตกใจเป็ นเพือนกนั อยู่ แต่แคแ่ ป๊ บเดียวเท่านนั แค่เธอมองเห็นอะไรบางอยา่ ง เสียงกรีดก็เกิดขึนจนฉนั อดุ หไู ว้แทบไมท่ นั ) ฉันพยามเอามืออุดหตู วั เองเอาไว้ให้ปลอดภัยและแน่นหนาทีสุดเทา่ ทีจะทําได้ แล้วมองไปตามสายตาของทกุ คน ทีตอนนีจบั จ้องอยทู่ ีทางเดนิ ออกจากห้องพกั ของนกั กีฬา ฉันมองเห็นนกั เรียนหญิงเป็ นร้อยพยายามปี นข้ามรัวเหล็กทีกนั สนามกบั อฒั จนั ทร์เข้าไปข้างใน แตม่ ีนกั เรียนชายทีผกู ผ้าสีดําซึงปักตราอะไรสกั อยา่ งไว้ทีแขนเข้ามาขวาง นกั เรียนชายพวกนนั กระจายตวั กันรอบสนามยืนชิดริมรัวเหล็กทําตัวเป็ นกําแพงมนุษย์กันพวกผ้หู ญิงเอาไว้ สายตาฉนั มองเลยผา่ นไปทีทางเดนิ แล้วก็พบกบั ...

15 ความเจิดจ้าของแสงอะไรสักอย่าง มนั สว่างมากจนฉันต้องป้ องตาเอาไว้ แล้วหวั ใจของฉนั ก็เต้นรัวอยา่ งทีไมเ่ คยเป็ นมาก่อน ไม่เคยเป็ นเลยตลอดชีวติ เกือบสบิ หกปี พวกนนั ผ้ชู ายพวกนนั ต้องไมใ่ ชค่ นแนๆ่ ...ไมม่ ีทาง ไม่มีทางทีมนุษย์คนไหน จะงดงามได้ขนาดนี ไม่มีทางทีมนุษย์คนไหน จะสง่างาม และสว่างเจิดจ้าได้อย่างนี ต้องไม่ใช่ ไม่ใช่แน่ “กรีดดดดดด ๆๆๆๆ แองเจลิ แบลค็ แองเจลิกรีดดดดด” เสียงตะโกนกรีดร้องอยา่ งนีดงั ไปทวั สนาม ฉันไม่สงสัยแล้วว่าทําไมพวกนีถึงเป็ นแองเจิล ไม่สงสยั แล้วทําไมถึงได้มีคนหลงใหลคลงั ไคล้จนยอมแลกทุกอย่าง ผ้ชู ายสีคนนนัหล่อมาก หล่อเหมือนเป็ นเทวดาทีเทพเจ้าสร้างมาให้งดงามทกุ อย่างอยา่ งไร้ทีติ หล่อเหมือนกับไม่ใช่คน!! พวกเขาเดินเข้ามาช้าๆ ท่ามกลางเสียงกรีดต้อนรับยาวนานอยา่ งไม่รู้จบ ข้างหลงั พวกเขา มีผ้หู ญิงหกคน เดินตามมาด้วย แตล่ ะคนก็พยายามเบยี ดแทรกกนั ขนึ มาให้ตวั เองโดดเดน่ และพยามเดินเข้าไปหาแองเจลิ แตน่ กั เรียนชายทีทําหน้าทีเป็นการ์ดอยู่ เชิญเธอเหลา่ นนัมานงั บนทีนงั พกั ของนกั กีฬาข้างสนามซะก่อน (ทีนงั ของฉันเป็ นแถวหนงึ แตย่ กพืนสงู ขนึ กวา่ พืนสนาม เลยไมถ่ กู การ์ดทียืนชิดรัวอยบู่ งั )

16 ผ่านไปนานประมาณสิบวินาที กว่าที หวั ใจของฉนั จะกลบั มาเต้นตามปกติ และสตเิ ริมกลบั มา ฉนั หนั ไปถามวิว \" วิว ใครเป็ นใครบ้างเหรอ??\" แต่สถานการณ์คงจะยงั ไม่อํานวย เสียงกรีด ยงั คงดงั ตอ่ เนืองยาวนาน กลบเสียงฉนั ไปหมด และตวั ววิ เองก็เหมือนยงั ไมม่ ีสตอิ ะไรทงั นนั พวกแองเจิล มารวมกันทีกลางสนาม โบกมือทกั ทายให้กับผ้คู น ยงั กะวา่ นีเป็นงานคอนเสิร์ต ไมน่ านก็มีนกั เรียนชายทีผกู ผ้าสีดําทีแขนสีคนซึงฉันจําได้ว่าหนึงในนันคือไอ้แม็คเพือนฉันนันเอง หอบตะกร้าดอกกหุ ลาบสีแดง สีขาว สีเหลือง และสีชมพู เข้าไปในสนาม พวกนนั แยกกันเดินตามแองเจิล ทีเดินไปริมสนามคนละฝังผ้ชู ายผมดําตาดําขลบั หนึงในกล่มุ แบล็คแองเจิล เดนิ มาอฒั จนั ทร์ฝังของฉนั เขาโยนดอกกหุ ลาบ ให้ผ้หู ญิงทีอยบู่ นอฒั จนั ทร์ และเพือนๆในแก๊งก็ทําอยา่ งเดียวกนั ทีฝังอืน ไมต่ ้องบรรยายหรอกนะ วา่ เสียงกรีดมนัจะดงั ขนาดไหน จากทีฉนั คิดว่า มนั ดงั ซะจน จะไม่สามารถดงั ได้กว่านีอีกแล้วกลบั ดงั เพมิ ขนึ เป็นสิบๆเทา่ พวกผ้หู ญิงทีอย่บู นอฒั จนั ทร์ตา่ งพากนั ลกุขนึ เสียงร้องตะโกนบอกให้ส่งดอกกหุ ลาบมาทางนี มาทางนี ดงั ไปทวัแม้แตย่ ยั เด็กต่างโรงเรียน แฟนคลบั ท่านมะมะ อะไรสกั อย่างเมือกี ก็เอากบั เขาด้วย

17 ฉันยงั คงนังหงุดอยู่ทีเดิม พยายามเอามือปิ ดหูเอาไว้ให้สนิทมองดเู หตกุ ารณ์ทีเกิดขนึ อยา่ งงงนั นีฉนั กําลงั ดกู ารแขง่ ขนั กีฬา หรือว่าดคู อนเสริ ์ตของนกั ร้องยอดนิยมกนั แน่ นายคนนนั เดนิ มาถึงสนามด้านหน้าของฉนั เขามองมาทางฉันอยา่ งแปลกใจ \" ทา่ นไลท์คะ!! ท่านไลท์ทางนี\" เสียงยยั วิวกรีด พร้อมกบั โบกไม้ โบกมือเรียกร้ องความสนใจ 'ออ๋ นายคนนีคือพีไลท์ทียยั วิวคลงั ไคล้นนั เอง ' ฉนั มองสบตากบั นายนนั ด้วยความบงั เอิญ ไลท์หยิบดอกกหุ ลาบดอกสดุ ท้ายออกมาจากตะกร้า ก้มลงจบูอย่างบรรจง และโดยไมค่ าดคิดเขาก็โยนดอกกหุ ลาบดอกนนั มาตรงทีฉันนงั อยู่ แตก่ ่อนทีดอกไม้จะมาถึงฉัน ก็มีมือกว่าสิบคยู่ ืนออกมา ทงัผลกั ทงั ดนั ขว่ นขีดตแี ขนกนั เพือแยง่ ชิงดอกกหุ ลาบนนั ฉนั เงยหน้ามองความวนุ่ วายทีอยบู่ นหวั ตอนนีดอกกหุ ลาบอยู่ในมือของ ววิ กบั ยยั เดก็ ตา่ งโรงเรียน โดยมีผ้หู ญิงอีกหลายคนมาก เข้ามาตบตี แยง่ ชิง ดอกกหุ ลาบด้วย \"นีมนั ของฉนั นะนงั หน้าปลากดั \"ยยั ววิ ตะโกนดา่ \"นีมนั ของฉนั เขาตงั ใจจะโยนให้ฉนั นงั หน้าปลาไหล\" \"กรีด แกจะมากไปแล้วนะ อยากเจอดีใชม่ ยั \" \"เอามานี นีมนั ของฉนั \" \"นีมนั ของฉนั \"

18 พวกนนั ดงึ กนั ไปดงึ กนั มา ถ้าไมต่ ิดวา่ มีฉนั นงั คนั อย่ตู รงกลางมนั คงกระโดดถีบไซด์คิกใสก่ นั ไปแล้ว แตถ่ ึงกระนนั ก็เถอะ ฉันตอนนีก็บีแบน เจ็บตัวเพราะลูกหลงจากการตบตีของพวกมันน่วมไปหมดสงครามเริมรุนแรงขนึ ทกุ ขณะพวกนนั ไมม่ ีใครยอมใคร ฉนั ต้องเอามือป้ องหวั เอาไว้ กลวั วา่ พวกบ้านีคนใดคนหนงึ จะทึงหัวฉัน ขึนไปเป็ นอาวุธ มันดึงกันไปดึงกันมา ฉันลอบมองไปยังอฒั จนั ทร์ฝังตรงข้าม ก็อย่ใู นสถานการณ์เดียวกนั กบั ฝังของฉันทงั นนับางกลมุ่ ถงึ ขนั ลงมือตบตใี ช้กําลงั เข้าส้กู นั แล้ว นีมนั จะบ้ากนั เกินไปแล้วนะ -*- ดไู อ้พีแบล็คแองเจิล สีตวั นนักลบั ยืนยมิ หวั เราะร่า กบั สิงทีเกิดขนึ จากฝี มือพวกมนั ฉนั ไมเ่ รียกมนั ว่าพีแล้ว ไอ้พวกผ้ชู ายเฮงซวยเอ๊ย มีความสขุ ทีเห็นผ้หู ญิงตบกันแย่งชิงแคด่ อกกหุ ลาบของมนั นกั ใชไ่ หม!!! ฉนั ลกุ ขนึ แล้วไมร่ ู้วา่ ไปเอาแรงมาจากไหน จึงสามารถดงึ ดอกกุหลาบสีแดงดอกนันมาจากนังชะนีหืนกามทงั สิบกว่าตวั ได้ในครังเดียว พวกนนั กําลงั อึงกบั พลงั อนั มหาศาลของฉันอยู่ ยงั ไม่ทนั ทีพวกมนั จะได้สติ ฉนั ก็เขวียง ดอกกหุ ลาบนนั ไปกลางสนาม กะจะให้ดอกไม้นีไปให้พ้นๆ จะได้ไมต่ ้องมีใครมาแยง่ ดอกไม้นนั บนหวั ฉนั อีก แตท่ วา่ โอ้วว ไมน่ ะ!!!!!!! พระเจ้าชว่ ยกล้วยชบุ นําผงึ ปิง O_O!!! …. ดอกกหุ ลาบนนั ... ...ดอกไม้สีแดงดอกนนั

19 “=[]=!” มนั ไปตกลงบนหวั ของไอ้ผมดาํ นนั อยา่ งพอดบิ พอด!ี !!! โออออออออออ ม่ายยยยยยยยย ฉันต้องถูกแฟนคลับมันฆ่าตายแน่ๆ!!!! T[]T!! อยู่ๆทุกสิงก็หยุดการเคลือนไหว ความเงียบสนิทเข้ ามาครอบครองอากาศรอบตัวฉัน ทังสนามเงียบกริบ...ไม่มีแม้แต่เสียงหายใจ ไอ้ผมดําก้มลงหยิบดอกกุหลาบดอกนนั ทีหลังจากกระแทกหวั มนั แล้วก็กระเดน็ ตกพืนไปขนึ มา \"ใครเป็ นคนทํา\" เสียงเยน็ ยะเยือก ซงึ ทําเอาฉนั เสียวสนั หลงั วาบ ไลท์ หนั มามองอฒั จันทร์ฝังของฉันด้วยสายตาโกรธจดั มันคอ่ ยๆเดนิ มาทางฉนั สนามเงียบมาก มีแตเ่ สียงเดนิ ของมนั กบั เพือนก้องสะท้อนไปทังยิม เหมือนกับเสียงหัวใจของฉันทีมันเต้นรัว ดังยิงกว่าเสียงรถมอเตอร์ไซดท์ ีเดก็ แว๊นมนั บดิ แขง่ กนั ทีถนนหลวงทกุ คืนซะอีก พ่อจ๋าแม่จา๋ คณุ ป่ ู คณุ ตา ริรินคงจบชีวติ ลงในวนั นีแล้วแหงๆ แง ฉนั หนั ไปมองรอบๆก็พบว่า พืนทีรอบตวั ฉันวา่ งเปล่า พวกนงัชะนีทีตบตีกนั อยเู่ มือกีนี ถอยหลงั หา่ งจากฉนั ไปเป็ นโยชน์ แม้แตย่ ยั วิวก็ยงั ไปเบียดชิดกับยยั ผู้หญิงทีมนั ตบกันแย่งดอกกุหลาบเมือกีอย่างแนบแนน่

20 \"เธอใชม่ ยั ทีเป็นคนทํา\" เสียงนีมนั ผ่านการแช่แข็งมารึไงฟะ ทําไมถึงได้เย็นยะเยือกชวนขนหวั ลกุ อยา่ งนี TOT~~!! ฉันมองหน้ามันอย่างตกตะลึง ดวงตาคมกริบของไอ้ผมดําสว่างจ้ายงั กะมีไฟลุกโชนอย่ขู ้างใน ใบหน้าทีแสนจะหล่อเหลาอย่างเทพบุตรของมนั ตอนนีในสายตาฉันมนั ดบู ิดเบียวน่าสยดสยองยิงนกัถ้ามองไม่ผิด นันมันมีเขา กับหาง งอกออกมาแล้วใช่ไหม ไม่นะม่ายยยย อย่ามาควักไส้กินตบั เค้านะ แงๆๆ >[]<!! ไอ้ผู้ชายบ้าเอ๊ยทําไมมนั ถึงได้น่ากลวั อย่างนี มนั เป็ น ANGELไม่ใช่เหรอ ANGEL ก็ต้องเป็นเทวดาใจดีดิ นีมนั ปี ศาจชดั ๆ ไอ้ปี ศาจจอมมารเทวดา >[]< ฉนั เงียบ ไมม่ ีแรงแม้แตจ่ ะขยบั ปาก \" ยัยอัปลักษณ์ กล้าดียังไงมาทาํ กับฉันแบบนี!!! \" เสียงดงัยิงกวา่ ฟ้ าผา่ \" อยากเรียกร้องความสนใจจากฉนั มากนกั รึไงห๊า \" ถ้าไมม่ ีรัวเหลก็ กนั ไอ้หมอนนั มนั ต้องเข้ามาตบฉนั แน่นอนเลยสาบานได้ (T^T) \" หน้าตานา่ เกลียดแล้วยงั ไม่รู้จกั เจียมตวั ...ยยั ขีเหร่หน้าผีเอ๊ยในหัวน่ะมีสมองรึเปล่าถึงได้คิดทําเรืองอย่างนี อยากรีบตายเร็วๆเพราะทนความอบุ าทว์ของตวั เองไมไ่ ด้นกั ใชม่ ยั !!! \"

21 คําก็อปั ลกั ษณ์ สองคําก็นา่ เกลียด มนั ยงั มาดา่ ว่าหน้าผี ขีเหร่อีก -*- แต่ก่อนฉันมีความสุขสุดๆเลยนะทีมีคนบอกว่าฉันหน้าตาน่าเกลียด แตส่ ําหรับวนั นี ไอ้ผ้ชู ายคนนี มนั จะเกินไปแล้วนะเว้ย \"ใช่!!! ฉันทําแล้วจะทําไม คนไมส่ วยไม่ใช่คนรึไง มาดถู กู กันอย่ไู ด้!!! ยงั กะตวั นายเองมีดีนกั นี อย่ามาโอเว่อร์ให้มากนกั แค่โดนดอกกหุ ลาบ เขวียงโดนหวั แคน่ ี ก็ทํามาเป็นเรืองใหญ่ ทําไมมนั ปักเข้าหวั นายจนเส้นเลือดในสมองแตกรึไง ถึงได้โวยวายนกั \" สติฉันขาดผึงตะโกนกลบั อยา่ งไมส่ ะทกสะท้าน \"เธอ…\" ไอ้หมอนนั พดู ได้คําเดียวอย่างตกตะลึงกับเหตกุ ารณ์ทีมนั ไมค่ าดคดิ วา่ จะได้เจอ \"แล้วก็อยา่ มาทําเป็นหลงตวั เองวา่ ฉนั เรียกร้องความสนใจจากนาย เรืองนนั มันไม่เคยอย่ใู นความคิดของฉันเลยด้วยซํา และฉันก็มีสมองพอทีจะรู้จกั เลือกคนด้วย ขนาดให้ฟรี คนอยา่ งนาย ฉันยงั ไมเ่ อาเลย\" \"นนั น่ะมนั คําพดู ของฉนั มากกวา่ นะยยั ขีเหร่ \"ไอ้จอมมาร กดัฟันกรอดกรอด \"มนั คําพูดของฉันต่างหาก นายน่ะมันไอ้ผู้ชายโรคจิต เพือนนายก็ด้วย...\" ฉนั ชีนิวไปทางพวกแบล็คแองเจิล ทีอย่ขู ้างหลงั ไลท์ \" มีความสขุ นกั รึไง ก็เห็นๆอย่วู ่าผ้หู ญิงเค้าตบกนั จะเป็ นจะตายแย่งดอกกุหลาบบ้าๆนี พวกนายยังยืนเฉยหัวเราะร่วนอยู่ได้...ฉันโยนดอกกหุ ลาบไปใสห่ วั นายก็เพราะความหวงั ดีหรอกนะ\"

22 มนั มองหน้า ฉนั แบบจะถามวา่ ' หวงั ดบี ้าๆอะไรของเมงิ ' \" ฉันหวงั ดีทีจะเอาอะไรไปกระแทกหัวกลวงๆของนายซะหนอ่ ย จะได้หดั มีความคดิ กบั เขาขนึ มาบ้าง!!\" \"เธอ ...ยยั อปั ลกั ษณ์!!! \" มนั องึ \"เธอกล้าพดู กบั ฉนั อยา่ งนีเลยใชม่ ยั !!\" \"ใช่...ฉันไม่กลัวพวกนายหรอกนะ ไอ้พวกแก๊ งเทวดาบ้าอํานาจ หวั กลวง ลวงโลก หลงตวั เอง\" ฉนั ใสไ่ ปชดุ ใหญ่ \"ห.ึ ..\" ไอ้จอมมารเทวดายิมทีมมุ ปาก ถ้าในภาวะปกติ คงเรียกเสียงกรีดจากผู้หญิงได้อีกไม่น้ อยกว่า 200 เดซิเบลแน่นอน แต่ตอนนีสําหรับฉันมันเป็ นรอยยิมกระชากลากไส้ กระตุกวิญญาณชวนสยดสยองซะมากกวา่ T-T \"เธอจะต้องได้รับบทเรียน จากสิงทีเธอทําในครังนีแน่ ยยั ขีเหร่\"มนั พูดช้าๆ ทีละคํา อย่างอาฆาตแค้น \"เธอจะได้รู้ว่า คนทีคิดจะมีเรืองกบั แบล็คแองเจลิ นะ่ มีจดุ จบยงั ไง!!!! \"

23 บทท่ี 2 เรอ่ื งราวยอ นไป ‘แฮกๆๆ อ๋อยยยยย เมือไหร่จะหยดุ สกั ที ฉันก็เหนือยเป็ นนะเว้ย!! ' ริรินนงั ใจระทกึ อย่ใู นพ่มุ ดอกไม้ข้างฺสนามเทนนิสเพือหนีจากไอ้พวกสาวกแบลค็ แองเจลิ ทีมนั พยายามตามฆา่ เธอมาแล้วถึง เจ็ดวนั ใชแ่ ล้ว วนั นีเป็ นวนั ที 7 หลงั จากเหตกุ ารณ์ทีโรงยิมวนั นนั เจ็ดวนั แห่งความทรมาน...เจ็ดวนั แหง่ การตอ่ สู้ เจ็ดวนั ทีริรินอตุ สา่ ห์อดทนฝ่ าฟันเอาชีวิตรอดมาอยา่ งยากลําบากสาหสั สากรรจ์ และก็ไม่รู้ว่าจะผา่ นวนั นีไปได้รึเปลา่ ...เธอเหนือยเหลือเกิน เจ็ดวนั มานี ริรินแทบไมไ่ ด้หลบั ไม่ได้นอน ข้าวก็แทบไม่ได้ตกถึงท้อง ทุกวนั มีแต่วิงหนี หนี และก็หนี พวกสาวกของแบล็คแองเจิลตามรังควานเธอไปทกุ ที ตงั แตใ่ นห้องเรียน โรงอาหาร ห้องสมดุ สนามกีฬา และแม้แตท่ ีซุกหวั นอนแห่งเดียวทีเธอมีอยู่ คือหอพกั ในโรงเรียน

24พวกมนั ก็ยงั เข้ามาทําลายจนย่อยยบั และมีคนคอยเฝ้ าไว้ตลอดเวลาถ้าริรินกลบั ไปเมือไหร่ เธอต้องถกู พวกมนั จบั ซ้อมจนนว่ มแน่ ดวงตากลมก้มลงมองดรู อยเขียวชําทีเกิดขนึ ทวั ตวั และเสือผ้าทีสกปรกมอมแมมไปด้วยคราบเลือดคราบฝ่ นุ ขาดกะรุ่งกะริงทีใส่มาจะสองวนั แล้วก็รู้สึกกงั วลมากยิงขึน (อตุ สา่ ห์ไปแอบขโมยมาจากห้องแต่งตวั นกั กีฬาเมือวานยงั ใหม่อยู่เลยแท้ๆ) ตอนนีแม้แรงจะยืนก็ไม่คอ่ ยจะมี วนั นีทงั วนั ข้าวยงั ไม่ตกถึงท้องเลย ริรินไม่รู้จะหนั หน้าไปพึงใคร เพือนๆในห้องพากนั โกรธเคืองเธอไม่ต่างไปจากพวกสาวก แต่ดีหน่อยตรงทีพวกนนั มนั ไม่ได้มาตามรุมทําร้ายริรินเหมือนคนอืน แตก่ ็ไมม่ ีใครชว่ ยเธอเลยสกั คน กระเป๋ าตงั ค์ โทรศพั ท์มือถือ ถกู พวกสาวก เผาทิงไปตงั แตว่ นัแรกทีเธอกอ่ เรืองแล้ว คดิ จะหนีออกนอกโรงเรียนก็ไมไ่ ด้ พวกมนั เฝ้ าไว้ทกุ ทาง และถึงแม้ออกไปได้ เธอก็ไม่รู้จะหนีไปไหนอยู่ดี ไม่มีบ้านให้กลบั ไมม่ ีเงิน ไมม่ ีอะไรสกั อยา่ ง ไม่ใช่ว่าริรินป็ นเด็กกําพร้ าหรือว่าอะไรหรอกนะ แต่เพราะเหตผุ ลบางอย่าง และความรักมากมายทีพ่อแม่มีให้กบั เธอ ทําให้พวกทา่ นต้องย้ายไปอยทู่ ีเชียงใหม่ และทงิ ให้ริรินอยโู่ รงเรียนแหง่ นีคนเดียว \"เมือกีข้าเห็นนงั อปั ลกั ษณ์มนั วิงมาทางนีนีนา...\"พวกสาวกพดูกนั อยเู่ หนือศรี ษะ \"ใช่ ข้าก็เห็น มนั หายไปไหนวะ\"

25 \"ประธานนักเรียน ถ้าหานังนันไม่เจอเราจะทํายังไงกันดีล่ะแองเจิลให้เวลามาแค่อาทิตย์เดียวเท่านนั ให้ ไล่มนั ออกจากโรงเรียนให้ได้ แต่มันก็ยังทนทายาดอยู่มาขนาดนี...ถ้าวันนีจัดการมันไม่ได้พวกเราจะไปรายงาน แองเจิลยงั ไงดี \" 'แม้แต่ประธานนักเรียนก็เป็ นลูกน้องของมนั เหรอเนีย ทําไมโรงเรียนเรามันเลวร้ ายอย่างนีฟะ...'ริรินแอบคิดในใจด้วยความหวาดกลวั \"ยงั ไงก็ต้องหาให้เจอ ถ้าพวกแกไม่อยากโดนแองเจิลลงโทษซะเอง ก็ต้องจัดการหาทางไล่นังอัปลักษณ์นันออกจากโรงเรียนให้ได้!!! ไมว่ า่ จะใช้วธิ ีไหนก็ตาม \" \"เราใช้มาหมดทุกวิธีแล้วนะพี มันก็ยังหน้าด้านหน้าทนอยู่อย่างทีเห็น\" ไอ้คนหนึงพูดขึนมา แล้วเสียงก็เงียบไปเหมือนพวกมันกําลงั คดิ หนกั \"งนั จบั มนั ปลําเลยดีไหมพี ผ้หู ญิงทีไหน พอโดนไม้นีเข้า ยงั ไงก็ต้องกลวั ทงั นนั \" “พวกเลว”ริรินแอบด่าพวกมันเบาๆ พลางกอดตัวเองเอาไว้อยา่ งหวาดผวา \"เฮ้ยแกจะเอามนั ลงรึไง ดหู น้าตาน่ากลวั ขนาดนนั แคค่ ิดฉันยงั ขนลกุ แล้ว\" \"ระหว่างกลํากลืนฝื นทนนิดหน่อย กับถูกแองเจิลลงโทษ แกอยากเจออะไรมากกวา่ กนั ละ่ \"

26 \"โอเค ตกลงตามนี\" ‘เสียงไอ้ประธานนกั เรียนนีนา O_O นีมนั ไม่มีหวั คิดเลยรึไงพวกมันคิดจะปลําผ้หู ญิงไม่มีทางสู้ เพือให้ตวั เองปลอดภยั อย่างนนัเหรอ ไอ้พวกเลวเอ๊ย ...แตท่ ีเลวยิงกวา่ ก็คือไอ้พวกแบล็คแองเจิล แค่เพือแก้แค้นฉนั มนั ทําได้ถึงขนาดนี ฉนั เกลียดพวกแกทีสดุ เลย’ \"พวกเราแยกกันหาให้ทัว ...ยงั ไงวันนีก็ต้องจับมันมาสําเร็จโทษให้ได้!!\" ประธานสดุ ชวั ออกคําสงั แล้วพวกสาวก ก็วิงออกจากตรงนนั ไปคนละทิศละทาง ริรินก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ ทีตอนนีบอกเวลาเกือบ 5 โมงเย็นแล้วอยา่ งกงั วลใจ จะทํายงั ไงดีนีจะมืดแล้ว ยิงดกึ ก็ยิงอนั ตราย และถ้าซอ่ นอย่อู ยา่ งนีตอ่ ไปก็ไมม่ ีอะไรรับรองความปลอดภยัของเธอได้เลย แต่ถ้าออกไปด้วยสภาพของริริน ยยั อปั ลกั ษณ์ ทีถกู หมายหวัทวั โรงเรียน ริรินก็คงต้องตายภายในสองวินาทีทีมีคนเห็นแนน่ อน เธอยงั ไม่อยากตาย และไม่อยากถกู พวกไอ้สาวกปี ศาจแองเจิล นนั ปลําเอา ริรินนังกอดเข่าอยู่ในพุ่มดอกไม้อย่างกลัดกลุ้ม ... มันไม่มีทางเลือกแล้ว เธอคงต้องทําในสิงทีไม่ต้องการ 'พ่อจ๋าแม่จ๋า ริรินขอโทษนะ ริรินไมม่ ีทางออกแล้วจริงๆมนั มีแตว่ ิธีนีเทา่ นนั ทีจะรักษาชีวิตของหนไู ว้ เพือกลบั ไปหา พอ่ กบั แมไ่ ด้ ' ริรินตัดสินใจ ด้วยความรู้สึกผิดและหวาดกลัวผลลัพธ์ทีจะตามมาจากการกระทํา ทีเธอกําลงั จะก่อขนึ ในวนั นี

27เรืองราวความหลงั \"แองจี ผมรักคณุ ครับ ได้โปรดรับรักผมด้วย \" ผ้ชู ายคนหนึงซึงริรินไม่เคยรู้จกั เลยกําลงั คกุ เข่า พร้อมกบั ยืนชอ่ ดอกกหุ ลาบช่อใหญ่มาให้ ทนั ทีทีเธอก้าวขาผ่านประตโู รงเรียนเข้ามา \"เออ ขอโทษนะ คณุ เป็ นใครคะ เราไม่เคยรู้จักกันหนิ \" ริรินตอบไปแบบ งงๆ ตอนนีผ้คู นเริมรุมล้อมเข้ามามาก \"นี แองจีไม่รู้จักผมจริงๆเหรอครับ \"ผู้ชายคนนันทําหน้าตาเหลอหลา แบบไมอ่ ยากเชือ \" ใช่นงั ดดั จริต!! ทําเป็ นไม่รู้จกั พีเคน นกั ร้อง HOT ทีสดุ ของประเทศตอนนีได้ยงั ไง\" เสียงผ้หู ญิง ในวงไทยมงุ แว๊ดๆขนึ มา \" หยุดนะ!! นงั นีอยา่ บงั อาจพดู จาอยา่ งนีกบั แองจีของพวกเราเป็นอนั ขาด\"เสียงกร้าวๆของผ้ชู ายตะโกนขนึ อย่างโมโห แล้วพวกผ้ชู ายหลายคนทีอยแู่ ถวนนั ก็เข้าไปผลกั ไหลผ่ ้หู ญิงคนเมือกีอยา่ งเอาเรือง \" ว๊าย!!! นีอยา่ ทําอะไรฉนั นะ\" \" ไอ้พวกไม่มีสมอง หลงกันเข้าไป กับนงั ปี ศาจหน้าด้านนี\"ผ้หู ญิงคนอืนตะโกนขนึ มาบ้าง

28 \" นีนงั แองจีวนั ๆแกไมค่ ิดจะทําอะไรเลยรึไง คอยแตอ่ อ่ ยผ้ชู ายไปทวั มีผวั มาจะครบพนั แล้ว ไมร่ ู้จกั เบือบ้างรึไง\" มีเสียงแหลมอืนๆเข้ามาร่วมด้วย \" นงั นีอยากเจ็บตวั นกั ใช่ไหม \" ผ้ชู ายทีอยขู่ ้างๆผ้หู ญิงคนนนัผลกั เธออยา่ งแรงจนล้มลง \" ไอ้บ้า รังแกได้แม้กระทงั ผ้หู ญิง \" \" เพราะแกแท้ๆนงั ปี ศาจ แกมนั เกิดมาเพือยวั ผ้ชู าย มาแย่งชิงความสุขของผู้หญิงอย่างพวกฉัน\" ผู้หญิงคนอืน มองมาทีริรินด้วยสายตาเกลียดชงั \" สกั วนั เถอะนงั สารเลว พวกฉนั จะจดั การกบั แก ให้... \" ยยั คนนนั ตะคอกเสียงแหลม แตเ่ ธอยงั พดู ไม่จบประโยค ก็โดนผ้ชู ายคนหนึงตบหน้าเข้าไปอยา่ งแรง จนเลือดกลบไปทวั ปาก \" ว๊าย หยดุ นะ หยดุ นีพวกนายทําอยา่ งนีได้ยงั ไง \" ริรินรีบวิงเข้าไปขวาง พวกผ้ชู ายทีทําทา่ จะเข้ามาซํา ผ้หู ญิงคนนนั เอาไว้ \" แองจีอยา่ มาขวางครับ ผ้หู ญิงอย่างนีต้องเอามนั ให้ตาย มนับงั อาจมาพดู จาลบหลคู่ ณุ \" \" ใชค่ รับแองจี อยา่ เอาจิตใจทีแสนงดงามของคณุ มาใช้กบั นงัผ้หู ญิงเลวๆพวกนีเลยครับ คณุ ดีกับพวกมนั เท่าไหร่ มนั ก็ไมเ่ คยสํานึกโปรดถอยไปเถอะครับ ผมจะจดั การมนั เอง \" \" ไมน่ ะ อยา่ ทําร้ายกนั อยา่ งนีเลยฉันขอร้องละ่ \" ริรินมองผ้ชู ายพวกนนั ด้วยสายตาอ้อนวอน

29 \" แองจีครับคณุ ก็เป็ นซะอย่างนี แล้วพวกผมจะหยดุ รักคณุ ได้ยงั ไงละ่ ครับ \" \" ดูซะพวกเธอ แองจีน่ะมีจิตใจดีขนาดไหน แม้พวกเธอจะวา่ แองจียงั ไง แองจีก็ไม่เคยโต้ตอบ แถมยงั มาปกป้ องพวกเธออีก แล้วยงั คอยอจิ ฉากนั อยไู่ ด้ \" \" เชอะ!!! ตอแหลนะ่ สิ ทําเป็ นคนดี อยา่ นึกวา่ พวกฉันรู้ไมท่ นัแกนะ นงั แพศยา แกทําเป็ นดีเพือยวั ไอ้หน้าโง่พวกนีล่ะซิ อยากจะให้มนั หลงแกจนหวั ปักหวั ปํ านกั ใชไ่ หม\" \" หยดุ ได้แล้ว อีพวกปากมาก ถ้าแกยงั วา่ แองจีอีกแคค่ ําเดียวฉันเอาพวกแกตายแน่ \" เสียงทุ้มทีฉันค้นุ เคยดี ดงั ขึน และทําให้ริรินรู้สกึ อบอนุ่ ใจขนึ มากเมือเพือนรักเข้ามาชว่ ย แบงค์เป็ นเพือนรักคนเดียวทีริรินมี และเค้าก็เป็ นคนทีริรินไว้ใจทีสดุ \" ไม่เป็ นไรนะแองจี เราจะปกป้ องเธอเอง\" แบงค์ เดินมาโอบไหลเ่ ลก็ ๆเอาไว้อยา่ งปกป้ อง \" นี! ไอ้นกั ร้องถ้าแกรักแองจีจริง ตอ่ ไปจะทําอะไรก็หดั คิดถึงความลําบากของแองจีเค้าบ้างซิ เห็นรึยัง ว่าแกทําให้แองจีต้องเดือดร้อนขนาดไหน แคม่ ีชีวิตธรรมดาๆแองจีก็โดนนงั ผ้หู ญิงพวกนีมนัคอยอจิ ฉา คอยตามรังควาน จนหาความสขุ ไม่ได้แล้ว\" แบงค์มองหน้านกั ร้องทีชือเคนคนนนั และหนั มามองริรินด้วยสายตา ทีทําให้เธออนุ่ ใจและรู้สกึ ขอบคณุ มาก

30 \" แล้วไอ้พวกผ้ชู ายทีมีแฟนมีเมียแล้วก็เหมือนกนั ทีพวกแกมาบ้าคลงั หลงรักแองจี จนทิงแฟนเก่ามาน่ะ แกรู้รึเปล่ามนั ทําให้แองจีถกูผ้หู ญิงเกลียดมากขึนแคไ่ หน ทงั ๆทีเธอไม่เคยทําอะไรสกั อยา่ ง \"แบงค์ตะโกนเสียงดงั มองไปทวั ด้วยสายตาจริงจงั \" นงั ผ้หู ญิงพวกนีก็ด้วย แองจีเค้าไม่เคยทําอะไรแกสกั หนอ่ ยทําไมต้องมาคอยตามกลนั แกล้ง เกลียดชงั กนั นกั แคแ่ องจีเกิดมาสวยมันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกแกหมดความเป็ นผู้หญิงสกั หน่อย ในฐานะทีฉนั อย่กู บั แองจีตลอดเวลา ฉันสาบานได้เลยวา่ แองจีไมเ่ คยเข้าไปออ่ ยใคร หรือมีทีทา่ จะไปแยง่ ผวั คนไหนของพวกแกสกั ครัง \" \" นงั เกย์แบงค์ แกไม่ต้องมาแก้ตวั แทนมนั ใครๆก็รู้ทงั นนั วา่ นงันีน่ะมันเลวแค่ไหน แม้แต่ฉันทีเคยเป็ นเพือนสนิทกับมันมาตังแต่ประถม มนั ยงั คดิ แยง่ แฟนได้ \" \" นี ซี แกอย่ามาตอแหลได้มยั ไอ้เทนมนั ไม่ได้รักแกมาตงั แต่แรกอย่แู ล้ว แกตา่ งหากทีไปคลงั เค้าฝ่ ายเดียว\" แบงค์หนั ไปโต้ตอบกบัซี อดีตเพือนรักของริรินทีคบกนั มานาน แตส่ ดุ ท้ายก็เลิกคบกนั ไปด้วยเรืองผ้ชู ายแคค่ นเดยี ว \"แล้วแองจีก็ไมไ่ ด้ไปแยง่ อะไรของแกมาด้วย พอไอ้เทนมนั บอกรัก แกก็เห็นอยวู่ า่ แองจีปฏิเสธทนั ที แล้วแกจะเอาอะไรอีก\" \" เป็ นเพราะมนั นนั แหละ ถ้าไม่ใช่เพราะมนั พีเทนก็ต้องรักฉันแล้ว!!! \"

31 \" ใช่ เพราะแกคนเดียวนงั แองจี ถ้าไมม่ ีแกผ้ชู ายทีฉันแอบชอบก็คงจะชอบฉนั เหมือนกนั \" \" แฟนของฉนั ก็คงไมท่ งิ ฉนั มาตามแกอยา่ งนีด้วย \" \" แม้แต่ผ้ชู ายโรงเรียนอืน ทีฉันชอบมานานก็ยงั มาหลงรักแกหวั ปักหวั ปํ าทงั ๆทีฉนั ชอบเค้ามากแท้ๆ \" \" แกมนั เลว แม้แตด่ าราขวญั ใจ ทีฉนั คดิ วา่ เค้าสงู ส่งจนไมม่ ีวนัสนใจแกแล้ว แกยงั ไปยวั จนเค้ารักแกได้ \" \" แกมันนังปี ศาจชัดๆ!!! \" เหลา่ ผ้หู ญิงตะโกนดา่ ริรินเซ็งแซ่ไปทวั ริรินรู้สกึ เสียใจจากคําพดู ของคนเหล่านนั มาก โดยเฉพาะจากซีเพือนทีเธอเคยรักทีสดุ นีมนั ไมย่ ตุ ธิ รรมกบั ริรินเลยสกั นิด ริรินไม่เคยไปทําอะไรอยา่ งทีพวกนนั ว่าสกั ครัง ทําไมใครๆถึงได้เกลียดชงั เธอกนั นกั นําตาไม่รู้มาจากไหนมนั ไหลออกมาอยา่ งห้ามไมอ่ ยู่ \" แองจี!!! แองจีร้องไห้ \" เสียงพวกผ้ชู าย ตะโกนส่งตอ่ กนั ไปอยา่ งตกใจ แล้วก็เกิดความโกลาหลขนึ \" นงั พวกนี ตายซะเถอะแก \" พวกผ้ชู ายเข้าไปทําร้ายผ้หู ญิงทีดา่ วา่ ริรินเมือกีอย่างโกรธแค้นริรินตกใจกับเหตกุ ารณ์ทีเกิดขนึ อย่างมากเธอพยายามตะโกนให้พวกเขาหยุด แต่เสียงของความวุ่นวายมันดังกลบเสียงของเธอไปหมดผ้คู นเป็นร้อยๆกําลงั ตบตกี นั อยตู่ อ่ หน้าเธอ

32 ริรินวิงไปดึงตวั ผู้ชายคนหนึงทีกําลังตบหน้าซี ออกมาด้วยความเป็นหว่ งเพือน แตไ่ มท่ นั ไร หลงั จากซีพ้นจากพนั ธนาการของชายคนนนั ได้ เธอกลบั หนั มาตบหน้าริรินอยา่ งแรงแทน \" แกมนั นงั สารเลว เพราะแกแท้ๆ ทําให้ฉนั ต้องเจอเรืองอย่างนีอย่าอยู่เลยแก\" ซีกําลังจะตบริรินอีกครัง แต่มีผู้ชายหลายคนมากระชากตัวของเธอให้ห่างออกจากริรินเสียก่อน และการลงโทษทีซีได้รับตอ่ จากนนั ก็ชา่ งนา่ กลวั จนริรินไมอ่ ยากจะพดู ถงึ ริรินพยายามตะโกนให้พวกนนั หยดุ การกระทํา แตเ่ หมือนไม่มีใครได้ยนิ เสียงของเธอเลย แล้วจๆู่ ก็มีผ้ชู ายคนหนึงเข้ามาคว้ามือของริรินไปกมุ เอาไว้ \" แองจี เป็ นยงั ไงบ้างครับ อยา่ กลวั นะครับ ผมจะปกป้ องคณุเอง \" แต่แค่แป๊ บเดียวเขาก็ถูกกระชากตวั ออกห่างจากเธออย่างแรงเชน่ กนั \" มึง ไอ้สตั ว์บงั อาจแตะต้องแองจีของกู ตายซะเถอะมึง \"ผู้ชายหลายคนเริมชกต่อยกันเอง ขณะทีบางส่วนก็ยังตบตีอยู่กับผ้หู ญิง ริรินพยายามร้องตะโกนให้หยดุ อย่อู ยา่ งนนั ด้วยนําตานองหน้า \" อย่าทําร้ายกันเลย พอซะที พอซะที\" ขณะทีรู้สึกทนกับเหตกุ ารณ์เหล่านีต่อไปไม่ได้แล้ว แบงค์ก็เข้ามากอดร่างเล็กๆสนั เทาของเธอไว้อยา่ งอบอนุ่ \" แองจีไมเ่ ป็ นไรนะ ไมเ่ ป็ นไร\" นําเสียงห่วงใยของเพือนรักทีริรินค้นุ เคย ทําเอาริรินทํานบแตกร้องไห้ซบอกแบงคอ์ ยา่ งไมอ่ ายใคร

33 \" เราไปจากทีนีกันเถอะ \" แบ็งค์คอ่ ยๆพาริรินออกจากความวนุ่ วาย โดยทีเธอแทบไมร่ ู้เลยวา่ ออกมาได้อยา่ งไร ริรินร้องไห้อยนู่ านแสนนาน จนเสือนกั เรียนของแบงค์เปี ยกชืนไปหมด แบงค์ไม่พูดอะไรเลย ได้แต่กอดและลูบหัวของเธออย่างออ่ นโยนเบาๆ 'ขอบคณุ นะเพือนรัก ขอบคณุ จริงๆ ถ้าไมม่ ีแบงค์ เราเองก็ไม่รู้เลยว่าจะอยู่ในโรงเรียนนีต่อไปได้ยังไง' ริรินเงยหน้ามองแบงค์ด้วยสายตาขอบคณุ ลึกซึง แบงค์ก้มลงมองใบหน้างดงามนนั พร้อมกับลบูแก้มทีถกู ตบเบาๆBank say ผมก้มลงมองแองจีด้วยความรู้สึกสงสารจบั ใจ ร่างบางๆของเธอกําลังร้ องไห้อย่ใู นอ้อมกอดของผม ผมอยากจะฆ่านงั ผู้หญิงสารเลวพวกนนั นกั มนั ทํากับแองจีของผมอย่างนีได้ยงั ไง ทกุ ครังทีเธอส่งเสียงสะอืนออกมา หวั ใจของผมมนั ก็เหมือนถกู กรีดเป็ นชินๆ เมือเห็นเธอเจ็บ ผมก็เจ็บยิงกว่า อยากจะรับความเจ็บปวด ความเกลียดชงั ทีผ้คู นสาดใสเ่ ธอมาไว้เสียเอง แตก่ ็ทําไมไ่ ด้

34 แองจีทีแสนบอบบางของผมต้องทนทกุ ข์ จากความเกลียดชงัของนงั ขีอิจฉาพวกนนั มาตงั เทา่ ไหร่แล้ว ทําไม ผม ซงึ เป็ นคนทีรักเธอกลบั ชว่ ยอะไรเธอไมไ่ ด้เลย ใช่!!! ผมรักแองจี...ผมรักตงั แต่ครังแรกทีได้สบตาเธอแล้วเทพธิดาของผมเธองดงาม และแสนดีอยา่ งทีผ้หู ญิงคนไหนก็เทียบไม่ตดิ เพียงได้สบตาแคค่ รังเดียวเทา่ นนั ไมว่ า่ ผ้ชู ายคนไหนก็คงห้ามใจให้อดรักเธอไมไ่ ด้ ดวงตากลมโตริมฝี ปากอิมสีแดงปลงั แก้มเนียนใสสีชมพูระเรือ ใบหน้ารูปไข่ทีสวยสมบูรณ์แบบดังพระเจ้าบรรจงสร้ างให้เป็ นประติมากรรมชินเองทีเลอคา่ ทีสดุ ของเธอทําให้หวั ใจของผมเต้นระรัวทกุ ครังทีได้เห็น อยากจะครอบครองอยากจะเป็นเจ้าของ ผ้ชู ายทงั ในโรงเรียนและนอกโรงเรียนต่างหลงรักแองจีอย่างหวั ปักหวั ปํ า พวกมนั มาสารภาพรักกบั เธอไม่เว้นแต่ละวนั แตแ่ องจีก็ไม่เคยสนใจใคร ไม่มีเคยมีผู้ชายคนไหนได้ใกล้ชิดเธออย่างทีผมได้พวกมันไม่มีทางรู้หรอกว่าร่างบอบบางนีเมือกอดแล้ว ให้ความรู้สึกอ่อนโยนนา่ ทะนถุ นอมขนาดไหน แก้มเนียนนนั น่มุ นวล เพียงใด กลินหอมกรุ่นจากเธอมนั หวานซงึ ตรึงใจเทา่ ไหร่ ในโลกนีมีแค่ผมเท่านนั ทีได้สิงเหล่านีแต่ผมก็ไม่เคยรู้สึกพอเลยสักครัง อยากจะทําอะไรทีมันมากขึน อยากจะกอดให้แนบแน่นอยากจะจบู ให้เธอละลายไปในอ้อมแขน อยากจะทําให้เธอได้รู้ว่าผมรักเธอมากแคไ่ หน

35 แต่ผมก็ทําไม่ได้... แองจีมองผมเป็ นแค่เพือนสนิทคนหนึงเท่านนั และทีเธอยอมให้ผมกอด ก็เพราะเธอเข้าใจว่าผมเป็ นเกย์ ถ้าแองจีรู้ว่าจริงๆแล้วผมหลอกลวงเธอมาตลอด โกหกวา่ เป็ นเกย์เพือให้ได้ใกล้ชิดเธอ แต่ความจริงผมเป็ นผ้ชู าย มีความรู้สึกรักและต้องการเธอไม่น้อยกว่าผ้ชู ายคนอืน ผมไม่อยากจะนึกเลยว่า ผลจะเป็ นยงั ไงเธอจะยงั คงรักและไว้ใจผมอยู่อย่างนีหรือเปล่า เธอเงยหน้ามองผมด้วยนําตานองหน้า โธ่ยอดรักของผม แก้มใสๆต้องแดงชําจากการถูกทําร้าย นา่ สงสารเหลือเกิน ผมยกมือขนึ ลบู แก้มเธอเบาๆอยา่ งแสนรัก \"เจ็บไหมริริน\" แบงค์เรียกชือจริงของแองจีทีมีคนรู้ไม่กีคนนกัอยา่ งออ่ นโยน \"ไมเ่ จ็บหรอก\" เสียงเศร้าตอบกลบั เบาๆ แล้วเธอก็ผละจากอกของเขา มานงั อยขู่ ้างๆแทน \"ขอบคณุ นะแบงค์\" ริรินบอกขอบคณุ เพือนอีกครังอยา่ งรู้สกึ เสียใจและเศร้าสร้อยจากเหตกุ ารณ์ทีเกิดขนึ \"ทําไมต้องขอบคณุ ด้วย เราตา่ งหากทีต้องขอโทษเธอ เราขอโทษนะแองจี ขอโทษทีเราปกป้ องเธอไม่ได้เราทําให้เธอต้องถกู ทําร้ายอย่างนี \" แบงค์จ้องตาและเอามือมาประคองแก้มทงั สองข้างของริรินไว้อย่างทะนุถนอม ตากลมโตเงยสบตาดวงตาหวานซึงของผู้ชายตรงหน้า แล้วหัวใจดวงเล็กก็หลุ่นวูบ ทําไมแบงค์ถึงมองเธอด้วยสายตาอยา่ งนี

36 ‘ไม่นะ!!! มนั เหมือนกบั สายตาผ้ชู ายคนอืนตอนทีมองเรามากเกินไป ไม่จริงนะแบงค์ นายไม่ได้คิดกับเราอย่างทีคนพวกนันคิดใช่ไหม' ริรินสะบดั หน้าจนหลดุ จากการเกาะกมุ ของเขาด้วยความตกใจ \" แองจีเป็ นอะไรไป!! \" แบงค์หน้าซีดลงเหมือนเสียใจจากการกระทําเมือครู่ของเธอ ซงึ ทําให้ริรินรู้สกึ ผดิ ขนึ มาอยา่ งมาก 'เป็ นไปไมไ่ ด้หรอก ก็แบงค์เป็ นเกย์นีนา จะมาคิดกบั เราอยา่ งนนั ได้ยงั ไง' \" ขอโทษนะ เรากําลงั กลวั นะ่ อยา่ โกรธเรานะแบงค์ \" ริรินบอกขอโทษเพือนในความฟ้ งุ ซา่ นของตวั เอง \" แองจีกลวั อะไร เราอย่ตู รงนีทงั คน ไม่มีใครทําอะไรแองจีได้อีกแล้วอย่ากลวั เลยนะ\" แบงค์พูดเสียงอ่อนโยนพร้อมกบั ดึงร่างบอบบางเข้าไปกอดไว้อีกครัง \" เราขอโทษนะ ตอนทีแองจีโดนนงั ซีมนั ทําร้าย เราเข้าไปชว่ ยไมท่ นั เพราะถกู ผ้หู ญิงคนอืนเข้ามาขวางไว้\" แบงค์พดู พร้อมกบั เอามือมาไล้แก้มใสเบาๆ \" เราจะส่งคนไปจดั การมนั ให้ตายเลยดีไหมแองจี ให้มนั มากราบขอโทษเธอ หรืออยากได้ยังไง เราทําให้ได้ทุกอย่าง\" แบงค์พูดเสียงเหียมเกรียมอยา่ งทีเกย์คนหนงึ ไมน่ า่ จะพดู ได้ สิงทีแบงค์พูดมาริรินเข้าใจ ว่าทีจะทํานนั ก็เพือแก้แค้นให้เธอซึงเป็ นเพือนรักเพียงคนเดียวของเขา เหมือนทีเขาก็เป็ นเพือนรักเพียง

37คนเดยี วของเธอ แตก่ ารทีจะใช้อิทธิพลความรํารวยมหาศาล ทีแบงค์มีเพือไปทําร้ายคนอืน ยงั ไงริรินก็ไมเ่ ห็นด้วย \"แบงค์อย่าทําอย่างนนั เด็ดขาดนะ แบงค์ก็รู้ว่าเราไม่อยากให้ใครต้องบาดเจ็บ หรือเดือดร้อนจากเรืองความอิจฉาบ้าๆนี\" มือเล็กๆผลกั เขาออกห่างตวั แตแ่ บงค์ยงั คงใช้มือทงั สองจบั ไหลข่ องริรินเอาไว้อยา่ งหลวมๆอยู่ \" แตม่ นั ทําร้ายแองจี ยงั ไงมนั ก็ต้องได้รับบทเรียน\" เขาพดู เสียงเหียม \" นายไมต่ ้องทําเพือเราขนาดนีหรอกนะแบงค์ เราเบือกบั เรืองพวกนีเต็มทนแล้ว ใครจะอิจฉา จะโกรธ จะเกลียดเรา ยังไง ก็ปล่อยเค้าไปเถอะ เพราะเราคงอยทู่ ีนีอีกไมน่ าน \" \" อีกไมน่ านงนั เหรอ? ทําไม แองจีจะไปไหน!! \" แบงค์พดู เสียงดงั ด้วยความตกใจ มือทีจบั ไหล่ริรินหลวมๆเมือกี เปลียนเป็ นบีบแน่นขนึ อยา่ งลืมตวั \" เราเจ็บ \" คนทีโดนจบั พยายามบิดไหล่ให้ออกมาจากการเกาะกมุ ของเขา \" ขอโทษ \" แบงคป์ ลอ่ ยมือ ทําให้ริรินถอยหา่ งออกมาได้ \" ความจริงเราตงั ใจ จะมาบอกแบงค์วนั นีแหละ เราพึงรู้เรืองเมือคืนวานนีเอง\" ริรินหันหน้าออกไปนอกหน้าต่างทีมองเห็นความวนุ่ วายด้านนอก ซงึ เริมสงบลงแล้วอยา่ งเศร้าๆ

38 \" แบงค์รู้ใช่ไหม ว่าเราถกู ผ้หู ญิงพวกนนั ฃตามรังควานจนถึงบ้าน ไปไหนทําอะไรก็โดนรังแกตลอด \" แบงค์พยักหน้า \" ความจริงนงั พวกนนั มันจะแตะต้องแองจีไมไ่ ด้เลยนะ แคแ่ องจียอมรับบอดีการ์ดทีเราเคยเตรียมมาให้ เรามีเงินเรามีอํานาจมากพอจะค้มุ ครองเธอได้อย่แู ล้ว แคแ่ องจีพดู มาไมว่ ่าจะกีสบิ กีร้อยคน เราก็จ้างมาดแู ลเธอได้ \" \" เรืองนนั เราคยุ กนั จบไปแล้วนะแบงค์ \"ริรินพดู กบั เพือนด้วยนําเสียงออ่ นใจ \" โอเค จบก็จบแล้วไงตอ่ พวกนนั รังแกแองจี ความจริงแคแ่ องจี ยอมอนุญาตเท่านนั นะ เราจะจดั การให้เธอในเวลาไม่เกินสองนาทีด้วยซํา\" \" แบงค์ \" ริรินเน้นเสียง \" โอเค โอเค\" แบงค์ยกมือยอมแพ้ อยา่ งแมนๆ แบงค์เป็ น เกย์ แตท่ ําไมชอบทําตวั แมนอย่เู รือยเลย ถ้าแบงค์ไม่บอก ริรินก็คงไม่รู้หรอกนะว่าเขาเป็ นเกย์ อกกว้างๆ หน้าตาหล่อเหลาอยา่ งหาตวั จบั ยาก การตอ่ ส้ทู ีไมเ่ คยเป็ นรองใคร และแถมยงั เป็ นลกู ชายเจ้าพอ่ มาเฟี ยสดุ โหดซะอีก ถ้าไมร่ ู้มาก่อนก็คงไมม่ ีใครเชือแน่ แบงค์กับริรินคบกันตังแต่ตอนเข้า ม.1 ตอนนันเขาเข้ามาปรึกษาริริน เรืองทีแอบชอบผ้ชู ายคนนนั คนนี จนสดุ ท้ายก็สนิทกนั เป็ นเพือนไปไหนมาไหนด้วยกนั สามคน แองจี แบงค์ และซี (โดยทีพวกเธอเก็บความลบั เรืองทีแบงค์เป็นเกย์เอาไว้ไมบ่ อกใคร) แตพ่ อประมาณ ม.

39สอง ผู้ชายเริมเข้ามาชอบริรินมากขึนๆ และหนึงในนนั ก็คือพีเทนทีซีแอบชอบอยู่ ตงั แต่นนั เป็ นต้นมา ซีก็ตงั ตวั เป็ นศตั รู และเกลียดชงั ริรินยิงกว่าไส้เดือนกิงกือ ริรินจึงเหลือแค่แบงค์ ทีเป็ นเพือนสนิทคนเดียวเทา่ นนั แต่เพราะแบงค์เลือกจะเป็ นเพือนกับริริน ทําให้ ซี โกรธแค้นมากจึงเอาเรืองทีแบงค์เป็ นเกย์ ไปประจานจนทัว แบงค์ฝ่ าฟันเสียงนินทาวพิ ากษ์วิจารณ์ ตา่ งๆมาอยา่ งไมแ่ คร์ และยงั คงเป็ นเพือนกบั ริรินมาตลอด แม้นบั วนั ริรินจะถกู ผ้คู นเกลียดชงั มากขนึ แคไ่ หน เขาก็ยงั คงอยขู่ ้างๆคอยซบั นําตาให้ไมเ่ ปลียนแปลง.. ...ริรินรักเพือนคนนีมากจริงๆ... \" พ่อแมข่ องเราทา่ นมีความทกุ ข์กบั เรืองนีมาก...ทา่ นไม่อยากให้เราถูกรังแกอีกแล้ว \" ริรินพดู เสียงเศร้า เธอนิงไปครู่หนึงไม่อยากจะพดู สิงตอ่ ไปนีเลย \" พอขนึ ม. สี...ครอบครัวเราจะย้ายไปอยเู่ ชียงใหม่ \" เมือพดู ออกไปจริงๆก็ใจหายแวบไปเหมือนกนั ถงึ แม้จะรู้ว่ามนัเป็นเรืองทีดแี ล้วกบั ชีวิตของเธอ แตเ่ มือคดิ วา่ ต้องจากโรงเรียนทีเคยมาอย่ทู กุ วนั ๆจากบ้านทีอยมู่ าตงั แตเ่ กิด และต้องแยกจากเพือนทีดีทีสดุไป... ความเงี ยบเข้ ามาครอบงํ าบรรยากาศรอบตัวของคนทังคู่แบงค์ มองริรินอยา่ งตกตะลงึ

40 \" แองจี...\" แววตาของเขาปวดร้ าวมาก เหมือนกําลงั เผชิญความทกุ ข์ทรมานอยา่ งทีตวั เองไมเ่ คยพบพานมาก่อน \" อะ...แองจี...จะ ทิง เรา\" เขาพูดแต่ละคําออกมาอย่างยากลําบาก \" ไมใ่ ชน่ ะแบงค์เราจะทิงนายได้ไง แบงค์ก็รู้ว่าแบงค์คือเพือนรักคนเดียวของเรา\" \" แล้วทําไมต้องไปด้วย แล้วเราจะมีชีวิตอย่ไู ด้ยงั ไง ถ้าไม่มีแองจี \" หวั ใจของเขาเหมือนจะขาดออกเป็ นชินๆ เธอจะจากไป เธอจะจากเขาไป \" แบงค์อยา่ คิดอย่างนนั ซิ \" ริรินจบั มือของเพือนรักทีตกลงข้างตวั ตงั แตค่ าํ บอกลาคาํ แรกขนึ มากมุ ไว้อยา่ งออ่ นโยน \" เราสญั ญานะถึงเราจะอยหู่ า่ งแบงค์แคไ่ หน แตไ่ มว่ า่ ยงั ไงเราก็จะคดิ ถงึ แบงคท์ กุ วนั \" \" เราไมอ่ ยากได้ความคิดถึง เราอยากได้แคแ่ องจีมาอย่ขู ้างๆทีเรามาโรงเรียนทกุ วนั นีก็เพือได้มาหา มาเห็นหน้า ได้พดู คยุ กบั แองจีเรามีลมหายใจอยนู่ ีก็เพือเธอนะ \" \" แบงค์อย่าดีกบั เราให้มากนกั เลย ยิงดีเท่าไหร่เราก็ยิงรู้สึกผิดตอ่ นายมากเทา่ นนั ถ้าไมเ่ พราะเราความลบั ทีแบงค์เป็ นเกย์ก็คงไม่ถกูประจานออกไปอยา่ งนนั ถ้าไมเ่ พราะเราแบงค์ก็คงไม่พลอยถกู เกลียดไปด้วย ทีนายต้องมาเดือดร้ อนอยู่ทุกวันก็เพราะเราคนเดียว เราขอโทษนะ ให้เราไปเถอะ เผืออะไรๆ มนั จะดขี นึ \"

41 \"เราไมเ่ คยเดือดร้อนเพราะแองจีเลยนะ!!! ทกุ อย่างทีเราทําให้เธอ เราเต็มใจทําทงั นนั ...ขอร้องนะแองจี อย่าไปเลย อย่าไปจากเราเลยนะ ตอ่ ไปนีเราจะดแู ลเธอเอง เราจะปกป้ องเธอเอง\" มือหนาดงึ ร่างบอบบางเข้าไปกอดอีกครัง แตค่ ราวนีแบงค์กอดริรินแน่นมากจนเธอรู้สกึ อดึ อดั พยายามผลกั ให้ออกหา่ ง แตแ่ บงค์ไมก่ ระเทือนเลย 'เธอไปอยทู่ ีโนน่ จะต้องมีผ้ชู ายมากมายมาสนใจ ถ้าแองจีอยู่ห่างสายตาเขาถ้าเธอสนใจผู้ชายคนใหม่ ถ้าแองจีรักผู้ชายคนนันมากกว่าเขาล่ะ เขาจะทํายังไง!! เขาจะไม่ใช่ผู้ชายคนเดียวทีเธอมองเห็น ไม่ใช่ผ้ชู ายคนเดียวทีเธอให้ความใกล้ชิดและเป็ นผู้ชายคนเดียวทีได้สมั ผสั เธออีกตอ่ ไป ใชไ่ หม' ‘ไม่นะ เขายอมให้เกิดเรืองนนั ขนึ ไม่ได้ แค่คิดว่าจะเสียเธอไปหัวใจของเขามันก็จะขาดรอนๆอยู่แล้ว จะทํายังไงดี จะทํายังไงดี'แบงค์ซกุ หน้าลงไปบนเส้นผมหอมกรุ่น อยา่ งหวงแหน \" แองจี เรารักเธอ \" ริรินได้ยินคํานนั อย่างชดั เจน แต่เธอแปลความหมายของมันไปอีกทาง \" เราก็รักแบงค์ \" ร่างสงู คลายอ้อมกอดก้มลงมองเธออยา่ งดีใจ \" จะ…จริงเหรอแองจีก็รักเรา\"