คู่มือหลักสูตร คณะครุศาสตร์ 2561

100

101

102

103

104

105

106

107

108

109

110

‡≈à¡ ÒÒ˘ µÕπ∑Ë’ ÒÚÛ ° Àπ“â 16 Ò˘ ∏π— «“§¡ ÚıÙı √“™°®‘ ®“πÿ‡∫°…“ æ√–√“™∫—≠≠µ— ‘ °“√»°÷ …“·Àßà ™“µ‘ (©∫∫— ∑Ë’ Ú) æ.». ÚıÙı ¿¡Ÿ æ‘ ≈Õ¥≈ÿ ¬‡¥™ ª.√. „À‰â «â ≥ «π— ∑Ë’ ¯ ∏π— «“§¡ æ.». ÚıÙı ‡ªπì ªï∑Ë’ ı˜ „π√™— °“≈ª®í ®∫ÿ —π æ√–∫“∑ ¡‡¥Á®æ√–ª√¡‘π∑√¡À“¿Ÿ¡‘æ≈Õ¥ÿ≈¬‡¥™ ¡’æ√–∫√¡√“™‚Õß°“√‚ª√¥‡°≈â“ œ „Àâ ª√–°“»«à“ ‚¥¬∑’‡Ë ªπì °“√ ¡§«√·°‰â ¢‡æË¡‘ ‡µ‘¡°ÆÀ¡“¬«à“¥«â ¬°“√»°÷ …“·Àßà ™“µ‘ ®ß÷ ∑√ßæ√–°√≥ÿ “‚ª√¥‡°≈“â œ „Àµâ √“æ√–√“™∫≠— ≠µ— ¢‘ πÈ÷ ‰«‚â ¥¬§”·π–π”·≈–¬π‘ ¬Õ¡¢Õß√∞—  ¿“ ¥—ßµÕà ‰ªπÈ’ ¡“µ√“ Ò æ√–√“™∫≠— ≠µ— ‘π‡È’√¬’ °«“à çæ√–√“™∫≠— ≠µ— °‘ “√»°÷ …“·Àßà ™“µ‘ (©∫∫— ∑’Ë Ú) æ.». ÚıÙıé ¡“µ√“ Ú æ√–√“™∫—≠≠—µ‘πÈ’„Àâ„™â∫—ߧ—∫µÈ—ß·µà«—π∂—¥®“°«—πª√–°“»„π√“™°‘®®“πÿ‡∫°…“ ‡ªπì µπâ ‰ª ¡“µ√“ Û „À¬â °‡≈°‘ ∫∑𬑠“¡§”«“à ç°√–∑√«ßé „π¡“µ√“ Ù ·Àßà æ√–√“™∫≠— ≠µ— °‘ “√»°÷ …“ ·Àßà ™“µ‘ æ.». ÚıÙÚ ·≈–„À„â ™§â «“¡µÕà ‰ªπ’È·∑π çç°√–∑√«ßé À¡“¬§«“¡«à“ °√–∑√«ß»÷°…“∏‘°“√é ¡“µ√“ Ù „À¬â °‡≈°‘ §«“¡„π¡“µ√“ ı ·Àßà æ√–√“™∫≠— ≠µ— °‘ “√»°÷ …“·Àßà ™“µ‘ æ.». ÚıÙÚ ·≈–„À„â ™§â «“¡µàÕ‰ªπÈ’·∑π ç¡“µ√“ ı „Àâ√—∞¡πµ√’«à“°“√°√–∑√«ß»÷°…“∏‘°“√ √°— …“°“√µ“¡æ√–√“™∫≠— ≠µ— π‘ È’ ·≈–¡’ Õ”π“®ÕÕ°°Æ°√–∑√«ß √–‡∫’¬∫ ·≈–ª√–°“» ‡æ◊ËÕªØ∫‘ µ— °‘ “√µ“¡æ√–√“™∫≠— ≠—µ‘πÈ’ 111

‡≈¡à ÒÒ˘ µÕπ∑Ë’ ÒÚÛ ° Àπ“â 17 Ò˘ ∏—𫓧¡ ÚıÙı √“™°®‘ ®“π‡ÿ ∫°…“ °Æ°√–∑√«ß √–‡∫¬’ ∫ ·≈–ª√–°“»πÈπ— ‡¡ËÕ◊ ‰¥âª√–°“»„π√“™°®‘ ®“π‡ÿ ∫°…“·≈â«„Àâ„™∫â ß— §∫— ‰¥éâ ¡“µ√“ ı „À¬â °‡≈°‘ §«“¡„π¡“µ√“ ÛÒ ¡“µ√“ ÛÚ ¡“µ√“ ÛÛ ·≈–¡“µ√“ ÛÙ ·Àßà æ√–√“™ ∫≠— ≠µ— ‘°“√»÷°…“·Ààß™“µ‘ æ.». ÚıÙÚ ·≈–„À„â ™§â «“¡µÕà ‰ªπ’·È ∑π ç¡“µ√“ ÛÒ °√–∑√«ß¡’Õ”π“®Àπâ“∑Ë’‡°’ˬ«°—∫°“√ à߇ √‘¡ ·≈–°”°∫— ¥·Ÿ ≈°“√»°÷ …“∑°ÿ √–¥∫— ·≈–∑ÿ°ª√–‡¿∑ °”Àπ¥π‚¬∫“¬ ·ºπ ·≈–¡“µ√∞“π°“√»÷°…“  π—∫ πÿπ∑√—欓°√‡æË◊Õ°“√»÷°…“  à߇ √‘¡·≈–ª√– “πß“π°“√»“ π“ »≈‘ ª– «—≤π∏√√¡ ·≈–°“√°’Ó‡æËÕ◊ °“√»°÷ …“ √«¡∑ß—È °“√µ¥‘ µ“¡ µ√«® Õ∫ ·≈–ª√–‡¡π‘ º≈°“√®—¥°“√»°÷ …“·≈–√“™°“√ÕË◊πµ“¡∑¡’Ë °’ ÆÀ¡“¬°”Àπ¥„À‡â ªìπÕ”π“®Àπâ“∑’Ë ¢Õß°√–∑√«ßÀ√◊Õ à«π√“™°“√∑’Ë ß— °¥— °√–∑√«ß ¡“µ√“ ÛÚ °“√®¥— √–‡∫¬’ ∫∫√À‘ “√√“™°“√„π°√–∑√«ß„À¡â Õ’ ߧ°å √À≈°— ∑‡’Ë ªπì §≥–∫§ÿ §≈„π√ªŸ  ¿“ À√◊Õ„π√Ÿª§≥–°√√¡°“√®”π«π Ë’Õߧå°√ ‰¥â·°à  ¿“°“√»÷°…“ §≥–°√√¡°“√°“√»÷°…“¢—Èπæ◊Èπ∞“π §≥–°√√¡°“√°“√Õ“™«’ »°÷ …“ ·≈–§≥–°√√¡°“√°“√Õ¥ÿ ¡»°÷ …“ ‡æÕ◊Ë æ®‘ “√≥“„À§â «“¡‡ÀπÁ À√Õ◊ „À§â ”·π–π”·°à √∞— ¡πµ√’ À√◊Õ§≥–√∞— ¡πµ√’ ·≈–¡Õ’ ”π“®Àπâ“∑ËÕ’ πË◊ µ“¡∑’Ë°ÆÀ¡“¬°”Àπ¥ ¡“µ√“ ÛÛ  ¿“°“√»°÷ …“ ¡’Àπ“â ∑Ë’ (Ò) æ‘®“√≥“‡ πÕ·ºπ°“√»÷°…“·Ààß™“µ‘∑Ë’∫Ÿ√≥“°“√»“ π“ »‘≈ª– «—≤π∏√√¡ ·≈–°’Ó °∫— °“√»÷°…“∑°ÿ √–¥∫— (Ú) æ‘®“√≥“‡ πÕπ‚¬∫“¬ ·ºπ ·≈–¡“µ√∞“π°“√»÷°…“‡æ◊ËÕ¥”‡π‘π°“√„À⇪ìπ‰ªµ“¡·ºπ µ“¡ (Ò) (Û) 殑 “√≥“‡ πÕπ‚¬∫“¬·≈–·ºπ„π°“√ π—∫ ππÿ ∑√æ— ¬“°√‡æ◊ÕË °“√»÷°…“ (Ù) ¥”‡π‘π°“√ª√–‡¡π‘ º≈°“√®—¥°“√»÷°…“µ“¡ (Ò) (ı) „À§â «“¡‡ÀÁπÀ√Õ◊ §”·π–𔇰¬Ë’ «°∫— °ÆÀ¡“¬·≈–°Æ°√–∑√«ß∑’ÕË Õ°µ“¡§«“¡„πæ√–√“™ ∫≠— ≠µ— ‘π’È °“√‡ πÕπ‚¬∫“¬ ·ºπ°“√»°÷ …“·Ààß™“µ‘ ·≈–¡“µ√∞“π°“√»÷°…“ „À‡â  πÕµàÕ§≥–√—∞¡πµ√’ „Àâ§≥–°√√¡°“√ ¿“°“√»÷°…“ ª√–°Õ∫¥â«¬ √—∞¡πµ√’‡ªìπª√–∏“π °√√¡°“√‚¥¬µ”·Àπàß ®“°Àπ«à ¬ß“π∑‡Ë’ °¬’Ë «¢Õâ ß º·âŸ ∑πÕߧ°å √‡Õ°™π º·âŸ ∑πÕߧ°å √ª°§√Õß «à π∑Õâ ß∂πË‘ º·âŸ ∑πÕߧ°å √«™‘ “™æ’ æ√–¿°‘ …´ÿ ß÷Ë ‡ªπì º·Ÿâ ∑π§≥– ß¶å º·Ÿâ ∑π§≥–°√√¡°“√°≈“ßÕ ‘ ≈“¡·Àßà ª√–‡∑»‰∑¬ º·âŸ ∑πÕߧ°å √»“ π“ÕπË◊ ·≈–°√√¡°“√ºŸ∑â √ߧ≥ÿ «ÿ≤‘ ´Ëß÷ ¡’®”π«π‰¡àπÕâ ¬°«“à ®”π«π°√√¡°“√ª√–‡¿∑ÕπË◊ √«¡°—π „Àâ ”π—°ß“π‡≈¢“∏‘°“√ ¿“°“√»÷°…“ ‡ªìπ𑵑∫ÿ§§≈ ·≈–„Àâ‡≈¢“∏‘°“√ ¿“‡ªìπ°√√¡°“√·≈– ‡≈¢“π°ÿ “√ 112

‡≈¡à ÒÒ˘ µÕπ∑Ë’ ÒÚÛ ° Àπâ“ 18 Ò˘ ∏π— «“§¡ ÚıÙı √“™°‘®®“πÿ‡∫°…“ ®”π«π°√√¡°“√ §≥ÿ  ¡∫µ— ‘ À≈°— ‡°≥±å «∏‘ °’ “√ √√À“ °“√‡≈Õ◊ °°√√¡°“√ «“√–°“√¥”√ßµ”·Àπßà ·≈–°“√æπâ ®“°µ”·Àπàß „À⇪πì ‰ªµ“¡∑Ë°’ ÆÀ¡“¬°”Àπ¥ ¡“µ√“ ÛÙ §≥–°√√¡°“√°“√»°÷ …“¢È—πæ◊πÈ ∞“π ¡À’ π“â ∑Ëæ’ ‘®“√≥“‡ πÕπ‚¬∫“¬ ·ºπæ—≤π“ ¡“µ√∞“π·≈–À≈°—  µŸ √·°π°≈“ß°“√»°÷ …“¢π—È æπÈ◊ ∞“π∑ Ë’ Õ¥§≈Õâ ß°∫— ·ºπæ≤— 𓇻√…∞°®‘ ·≈– ß— §¡·Àßà ™“µ‘ ·≈–·ºπ°“√»÷°…“·Ààß™“µ‘ °“√ π—∫ πÿπ∑√—欓°√ °“√µ‘¥µ“¡ µ√«® Õ∫·≈–ª√–‡¡‘πº≈°“√®—¥ °“√»°÷ …“¢È—πæÈ◊π∞“π §≥–°√√¡°“√°“√Õ“™«’ »°÷ …“¡À’ π“â ∑æË’ ®‘ “√≥“‡ πÕπ‚¬∫“¬ ·ºπæ≤— π“ ¡“µ√∞“π·≈–À≈°—  µŸ √ °“√Õ“™’«»÷°…“∑ÿ°√–¥—∫ ∑Ë’ Õ¥§≈âÕß°—∫§«“¡µâÕß°“√µ“¡·ºπæ—≤𓇻√…∞°‘®·≈– —ߧ¡·Ààß™“µ‘ ·≈–·ºπ°“√»°÷ …“·Àßà ™“µ‘ °“√ ßà ‡ √¡‘ ª√– “πß“π°“√®¥— °“√Õ“™«’ »°÷ …“¢Õß√∞— ·≈–‡Õ°™π °“√ π∫—  ππÿ ∑√—欓°√ °“√µ‘¥µ“¡ µ√«® Õ∫ ·≈–ª√–‡¡‘πº≈°“√®—¥°“√Õ“™’«»÷°…“ ‚¥¬§”π÷ß∂÷ߧÿ≥¿“æ·≈– §«“¡‡ªπì ‡≈»‘ ∑“ß«‘™“™’æ §≥–°√√¡°“√°“√Õ¥ÿ ¡»°÷ …“ ¡À’ π“â ∑æË’ ®‘ “√≥“‡ πÕπ‚¬∫“¬ ·ºπæ≤— π“ ·≈–¡“µ√∞“π°“√Õ¥ÿ ¡»°÷ …“ ∑Ë’ Õ¥§≈âÕß°—∫§«“¡µâÕß°“√µ“¡·ºπæ—≤𓇻√…∞°‘®·≈– —ߧ¡·Ààß™“µ‘ ·≈–·ºπ°“√»÷°…“·Ààß™“µ‘ °“√ π∫—  ππÿ ∑√æ— ¬“°√ °“√µ¥‘ µ“¡ µ√«® Õ∫ ·≈–ª√–‡¡π‘ º≈°“√®¥— °“√»°÷ …“√–¥∫— Õ¥ÿ ¡»°÷ …“ ‚¥¬§”πß÷ ∂ß÷ §«“¡‡ªπì Õ ‘ √–·≈–§«“¡‡ªπì ‡≈»‘ ∑“ß«™‘ “°“√¢Õß ∂“π»°÷ …“√–¥∫— ª√≠‘ ≠“µ“¡°ÆÀ¡“¬«“à ¥«â ¬°“√®¥— µß—È  ∂“π»÷°…“·µ≈à –·Ààß ·≈–°ÆÀ¡“¬∑‡Ë’ °¬’Ë «¢Õâ ßé ¡“µ√“ ˆ „À⬰‡≈‘°§«“¡„π¡“µ√“ Û˜ ¡“µ√“ Û¯ ¡“µ√“ Û˘ ·≈–¡“µ√“ Ù ·Àßà æ√–√“™∫—≠≠—µ‘°“√»÷°…“·Àßà ™“µ‘ æ.». ÚıÙÚ ·≈–„Àâ„™§â «“¡µàÕ‰ªπ·’È ∑π ç¡“µ√“ Û˜ °“√∫√À‘ “√·≈–°“√®¥— °“√»°÷ …“¢π—È æπ◊È ∞“π„À¬â ¥÷ ‡¢µæπÈ◊ ∑°’Ë “√»°÷ …“ ‚¥¬§”πß÷ ∂ß÷ ª√¡‘ “≥ ∂“π»°÷ …“ ®”π«πª√–™“°√ «≤— π∏√√¡ ·≈–§«“¡‡À¡“– ¡¥“â πÕπ◊Ë ¥«â ¬ ‡«πâ ·µ°à “√®¥— °“√»°÷ …“ ¢π—È æÈπ◊ ∞“πµ“¡°ÆÀ¡“¬«“à ¥«â ¬°“√Õ“™«’ »°÷ …“ „π°√≥’∑’ˇ¢µæ◊Èπ∑Ë’°“√»÷°…“‰¡àÕ“®∫√‘À“√·≈–®—¥°“√‰¥âµ“¡«√√§ÀπË÷ß °√–∑√«ßÕ“®®—¥„Àâ¡’ °“√»°÷ …“¢—πÈ æπ◊È ∞“π¥ß— µÕà ‰ªπ‡È’ æ◊ÕË ‡ √¡‘ °“√∫√‘À“√·≈–°“√®¥— °“√¢Õ߇¢µæÈπ◊ ∑°Ë’ “√»÷°…“°Á‰¥â (Ò) °“√®¥— °“√»°÷ …“¢π—È æπ◊È ∞“π ”À√∫— ∫§ÿ §≈∑¡’Ë §’ «“¡∫°æ√Õà ß∑“ß√“à ß°“¬ ®µ‘ „®  µª‘ ≠í ≠“ Õ“√¡≥å  ß— §¡ °“√ ◊ËÕ “√·≈–°“√‡√’¬π√⟠À√Õ◊ ¡√’ à“ß°“¬æ°‘ “√ À√Õ◊ ∑ÿææ≈¿“æ (Ú) °“√®¥— °“√»°÷ …“¢π—È æπ◊È ∞“π∑®Ë’ ¥— „π√ªŸ ·∫∫°“√»°÷ …“πÕ°√–∫∫À√Õ◊ °“√»°÷ …“µ“¡Õ∏— ¬“»¬— (Û) °“√®—¥°“√»÷°…“¢—Èπæ◊Èπ∞“π ”À√—∫∫§ÿ §≈∑Ë’¡§’ «“¡ “¡“√∂摇»… (Ù) °“√®¥— °“√»°÷ …“∑“߉°≈ ·≈–°“√®¥— °“√»°÷ …“∑’Ë„Àâ∫√°‘ “√„πÀ≈“¬‡¢µæÈ◊π∑Ë°’ “√»°÷ …“ 113

‡≈à¡ ÒÒ˘ µÕπ∑Ë’ ÒÚÛ ° Àπâ“ 19 Ò˘ ∏π— «“§¡ ÚıÙı √“™°®‘ ®“πÿ‡∫°…“ „Àâ√—∞¡πµ√’‚¥¬§”·π–π”¢Õß ¿“°“√»÷°…“ ¡Õ’ ”𓮪√–°“»„π√“™°®‘ ®“πÿ‡∫°…“°”Àπ¥‡¢µ æπÈ◊ ∑°Ë’ “√»÷°…“ ¡“µ√“ Û¯ „π·µà≈–‡¢µæ◊Èπ∑’Ë°“√»÷°…“ „À¡â §’ ≥–°√√¡°“√·≈– ”π°— ß“π‡¢µæπ◊È ∑°Ë’ “√»°÷ …“ ¡Õ’ ”π“®Àπ“â ∑„’Ë π°“√°”°∫— ¥·Ÿ ≈ ®¥— µß—È ¬∫ÿ √«¡ À√Õ◊ ‡≈°‘  ∂“π»°÷ …“¢π—È æπÈ◊ ∞“π„π‡¢µæπÈ◊ ∑°Ë’ “√»°÷ …“ ª√– “π  à߇ √‘¡·≈– π—∫ πÿπ ∂“π»÷°…“‡Õ°™π„π‡¢µæÈ◊π∑Ë’°“√»÷°…“ ª√– “π·≈– à߇ √‘¡Õߧå°√ ª°§√Õß à«π∑âÕß∂‘Ëπ „Àâ “¡“√∂®—¥°“√»÷°…“ Õ¥§≈âÕß°—∫π‚¬∫“¬·≈–¡“µ√∞“π°“√»÷°…“  à߇ √‘¡ ·≈– π—∫ πÿπ°“√®—¥°“√»÷°…“¢Õß∫ÿ§§≈ §√Õ∫§√—« Õߧå°√™ÿ¡™π Õߧå°√‡Õ°™π Õߧå°√«‘™“™’æ  ∂“∫π— »“ π“  ∂“πª√–°Õ∫°“√ ·≈– ∂“∫π—  ß— §¡ÕπË◊ ∑®’Ë ¥— °“√»°÷ …“„π√ªŸ ·∫∫∑À’Ë ≈“°À≈“¬„π‡¢µæπÈ◊ ∑’Ë °“√»°÷ …“ §≥–°√√¡°“√‡¢µæ◊Èπ∑Ë’°“√»÷°…“ª√–°Õ∫¥â«¬ ºâŸ·∑πÕߧå°√™ÿ¡™π ºâŸ·∑πÕߧå°√‡Õ°™π º·âŸ ∑πÕߧ°å √ª°§√Õß «à π∑Õâ ß∂π‘Ë º·Ÿâ ∑π ¡“§¡ºªâŸ √–°Õ∫«™‘ “™æ’ §√Ÿ º·Ÿâ ∑π ¡“§¡ºªâŸ √–°Õ∫«™‘ “™æ’ ∫√‘À“√°“√»÷°…“ ºŸâ·∑π ¡“§¡ºŸâª°§√Õß·≈–§√Ÿ ·≈–ºŸâ∑√ߧÿ≥«ÿ≤‘¥â“π°“√»÷°…“ »“ π“ »‘≈ª– ·≈–«≤— π∏√√¡ ®”π«π°√√¡°“√ §≥ÿ  ¡∫µ— ‘ À≈°— ‡°≥±å «∏‘ °’ “√ √√À“ °“√‡≈Õ◊ °ª√–∏“π°√√¡°“√·≈–°√√¡°“√ «“√–°“√¥”√ßµ”·Àπàß ·≈–°“√æπâ ®“°µ”·Àπßà „À⇪ìπ‰ªµ“¡∑°Ë’ ”Àπ¥„π°Æ°√–∑√«ß „Àºâ ÕŸâ ”π«¬°“√ ”π°— ß“π‡¢µæπ◊È ∑°Ë’ “√»°÷ …“‡ªπì °√√¡°“√·≈–‡≈¢“π°ÿ “√¢Õߧ≥–°√√¡°“√‡¢µæπÈ◊ ∑’Ë °“√»°÷ …“ ¡“µ√“ Û˘ „Àâ°√–∑√«ß°√–®“¬Õ”π“®°“√∫√‘À“√·≈–°“√®—¥°“√»÷°…“ ∑—Èߥâ“π«‘™“°“√ ß∫ª√–¡“≥ °“√∫√‘À“√ß“π∫ÿ§§≈ ·≈–°“√∫√‘À“√∑Ë—«‰ª‰ª¬—ߧ≥–°√√¡°“√ ·≈– ”π—°ß“π‡¢µæÈ◊π∑’Ë °“√»÷°…“ ·≈– ∂“π»°÷ …“„π‡¢µæÈπ◊ ∑’Ë°“√»°÷ …“‚¥¬µ√ß À≈°— ‡°≥±å·≈–«‘∏°’ “√°√–®“¬Õ”𓮥—ß°≈“à « „À‡â ªìπ‰ªµ“¡∑’Ë°”Àπ¥„π°Æ°√–∑√«ß ¡“µ√“ Ù „À¡â §’ ≥–°√√¡°“√ ∂“π»°÷ …“¢πÈ— æπ◊È ∞“π  ∂“π»°÷ …“√–¥∫— Õ¥ÿ ¡»°÷ …“√–¥∫— µ”Ë °«“à ª√‘≠≠“ ·≈– ∂“π»÷°…“Õ“™’«»÷°…“¢Õß·µà≈– ∂“π»÷°…“‡æË◊Õ∑”Àπâ“∑Ë’°”°—∫·≈– à߇ √‘¡  π—∫ πÿπ °®‘ °“√¢Õß ∂“π»°÷ …“ ª√–°Õ∫¥«â ¬ ºâŸ·∑πºŸâª°§√Õß ºâ·Ÿ ∑π§√Ÿ º·Ÿâ ∑πÕߧå°√™ÿ¡™π º·Ÿâ ∑πÕߧå°√ ª°§√Õß «à π∑Õâ ß∂π‘Ë º·Ÿâ ∑π»…‘ ¬‡å °“à ¢Õß ∂“π»°÷ …“ º·Ÿâ ∑πæ√–¿°‘ … ÿ ߶·å ≈–À√Õ◊ º·âŸ ∑πÕߧ°å √»“ π“Õ◊Ëπ „πæ◊Èπ∑’Ë ·≈–ºŸ∑â √ߧÿ≥«≤ÿ ‘  ∂“π»°÷ …“√–¥∫— Õ¥ÿ ¡»°÷ …“√–¥∫— µ”Ë °«“à ª√≠‘ ≠“·≈– ∂“π»°÷ …“Õ“™«’ »°÷ …“Õ“®¡°’ √√¡°“√‡æ¡Ë‘ ¢π÷È ‰¥â ∑ßÈ— πÈ’ µ“¡∑°’Ë ÆÀ¡“¬°”Àπ¥ 114

‡≈à¡ ÒÒ˘ µÕπ∑Ë’ ÒÚÛ ° Àπ“â 20 Ò˘ ∏π— «“§¡ ÚıÙı √“™°®‘ ®“π‡ÿ ∫°…“ ®”π«π°√√¡°“√ §≥ÿ  ¡∫µ— ‘ À≈°— ‡°≥±å «∏‘ °’ “√ √√À“ °“√‡≈Õ◊ °ª√–∏“π°√√¡°“√·≈–°√√¡°“√ «“√–°“√¥”√ßµ”·Àπßà ·≈–°“√æπâ ®“°µ”·Àπßà „À⇪ìπ‰ªµ“¡∑°’Ë ”Àπ¥„π°Æ°√–∑√«ß „Àºâ âŸ∫√À‘ “√ ∂“π»°÷ …“‡ªìπ°√√¡°“√·≈–‡≈¢“πÿ°“√¢Õߧ≥–°√√¡°“√ ∂“π»÷°…“ §«“¡„π¡“µ√“π’‰È ¡„à ™∫â ß— §∫— ·°à ∂“π»÷°…“µ“¡¡“µ√“ Ò¯ (Ò) ·≈– (Û)é ¡“µ√“ ˜ „À¬â °‡≈°‘ §«“¡„π«√√§ ÕߢÕß¡“µ√“ Ùı ·Àßà æ√–√“™∫≠— ≠µ— °‘ “√»°÷ …“·Àßà ™“µ‘ æ.». ÚıÙÚ ·≈–„Àâ„™§â «“¡µÕà ‰ªπ·È’ ∑π ç°“√°”Àπ¥π‚¬∫“¬·≈–·ºπ°“√®—¥°“√»÷°…“¢Õß√—∞¢Õ߇¢µæ◊Èπ∑Ë’°“√»÷°…“À√◊Õ¢ÕßÕߧå°√ ª°§√Õß à«π∑âÕß∂‘Ëπ „À⧔π÷ß∂÷ߺ≈°√–∑∫µàÕ°“√®—¥°“√»÷°…“¢Õ߇հ™π ‚¥¬„Àâ√—∞¡πµ√’À√◊Õ §≥–°√√¡°“√‡¢µæÈ◊π∑’Ë°“√»÷°…“ À√◊ÕÕߧå°√ª°§√Õß à«π∑âÕß∂‘Ëπ√—∫øíߧ«“¡§‘¥‡ÀÁπ¢Õ߇հ™π·≈– ª√–™“™πª√–°Õ∫°“√殑 “√≥“¥«â ¬é ¡“µ√“ ¯ „À⬰‡≈‘°§«“¡„π¡“µ√“ ıÒ ·Àßà æ√–√“™∫≠— ≠µ— °‘ “√»°÷ …“·Àßà ™“µ‘ æ.». ÚıÙÚ ·≈–„À„â ™§â «“¡µÕà ‰ªπ’È·∑π ç¡“µ√“ ıÒ „π°√≥∑’ º’Ë ≈°“√ª√–‡¡π‘ ¿“¬πÕ°¢Õß ∂“π»°÷ …“„¥‰¡‰à ¥µâ “¡¡“µ√∞“π∑°Ë’ ”Àπ¥ „Àâ ”π—°ß“π√—∫√Õß¡“µ√∞“π·≈–ª√–‡¡‘π§ÿ≥¿“æ°“√»÷°…“ ®—¥∑”¢âÕ‡ πÕ·π– °“√ª√—∫ª√ÿß·°â‰¢µàÕ Àπ૬ߓπµâπ —ß°—¥ ‡æË◊Õ„Àâ ∂“π»÷°…“ª√—∫ª√ÿß·°â‰¢¿“¬„π√–¬–‡«≈“∑’Ë°”Àπ¥ À“°¡‘‰¥â¥”‡π‘π°“√ ¥ß— °≈“à « „À â ”π°— ß“π√∫— √Õß¡“µ√∞“π·≈–ª√–‡¡π‘ §≥ÿ ¿“æ°“√»°÷ …“√“¬ß“πµÕà §≥–°√√¡°“√°“√»°÷ …“ ¢π—È æπÈ◊ ∞“π §≥–°√√¡°“√°“√Õ“™«’ »°÷ …“ À√Õ◊ §≥–°√√¡°“√°“√Õ¥ÿ ¡»°÷ …“ ‡æÕË◊ ¥”‡ππ‘ °“√„À¡â °’ “√ª√∫— ª√ßÿ ·°‰â ¢é ¡“µ√“ ˘ „À¬â °‡≈°‘ §«“¡„π«√√§ ÕߢÕß¡“µ√“ ˜Ù ·Àßà æ√–√“™∫≠— ≠µ— °‘ “√»°÷ …“·Àßà ™“µ‘ æ.». ÚıÙÚ ·≈–„Àℙ⧫“¡µàÕ‰ªπ’È·∑π ç‡æË◊Õ„Àâ°“√ªØ‘∫—µ‘µ“¡æ√–√“™∫—≠≠—µ‘π’È„π à«π∑’˵âÕߥ”‡π‘π°“√°àÕπ∑’Ë°“√®—¥√–∫∫∫√‘À“√ °“√»°÷ …“µ“¡À¡«¥ ı ¢Õßæ√–√“™∫≠— ≠µ— π‘ ®È’ –·≈«â ‡ √®Á „À°â √–∑√«ß»°÷ …“∏°‘ “√ ∑∫«ß¡À“«∑‘ ¬“≈¬— ·≈–§≥–°√√¡°“√°“√»÷°…“·Ààß™“µ‘ ∑”Àπâ“∑’„Ë π «à π∑ˇ’ °Ë’¬«¢Õâ ß·≈â«·µà°√≥’é ºŸâ√—∫ πÕßæ√–∫√¡√“™‚Õß°“√ æ—πµ”√«®‚∑ ∑—°…≥‘ ™π‘ «—µ√ 𓬰√∞— ¡πµ√’ 115

‡≈à¡ ÒÒ˘ µÕπ∑’Ë ÒÚÛ ° Àπâ“ 21 Ò˘ ∏—𫓧¡ ÚıÙı √“™°®‘ ®“πÿ‡∫°…“ À¡“¬‡Àµÿ :- ‡Àµÿº≈„π°“√ª√–°“»„™âæ√–√“™∫—≠≠—µ‘©∫—∫π’È §◊Õ ‡π◊ËÕß®“°√—∞∫“≈¡’π‚¬∫“¬ªØ‘√Ÿª√–∫∫√“™°“√ ‚¥¬„Àâ·¬°¿“√°‘®‡°Ë’¬«°—∫ß“π¥â“π»‘≈ª–·≈–«—≤π∏√√¡ ‰ª®—¥µÈ—߇ªìπ°√–∑√«ß«—≤π∏√√¡ ·≈–‚¥¬∑’ˇªìπ°“√ ¡§«√ ª√—∫ª√ÿß°“√∫√‘À“√·≈–®—¥°“√»÷°…“¢Õ߇¢µæÈ◊π∑’Ë°“√»÷°…“ ª√–°Õ∫°—∫ ¡§«√„Àâ¡’§≥–°√√¡°“√°“√Õ“™’«»÷°…“ ∑”Àπâ“∑Ë’æ‘®“√≥“‡ πÕπ‚¬∫“¬ ·ºπæ—≤π“ ¡“µ√∞“π·≈–À≈—° Ÿµ√°“√Õ“™’«»÷°…“∑ÿ°√–¥—∫∑’Ë Õ¥§≈âÕß°—∫ §«“¡µÕâ ß°“√µ“¡·ºπæ—≤𓇻√…∞°®‘ ·≈– —ߧ¡·Ààß™“µ‘ ·≈–·ºπ°“√»÷°…“·Àßà ™“µ‘  π—∫ ππÿ ∑√æ— ¬“°√ µ‘¥µ“¡ µ√«® Õ∫ ·≈–ª√–‡¡‘πº≈°“√®—¥°“√Õ“™«’ »÷°…“¥«â ¬ ®÷ß®”‡ªπì µâÕßµ√“æ√–√“™∫—≠≠µ— π‘ ’È 116

เลม ๑๒๗ ตอนท่ี ๔๕ ก หนา ๑ ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๓ ราชกิจจานเุ บกษา พระราชบญั ญตั ิ การศึกษาแหงชาติ (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๕๓ ภมู พิ ลอดุลยเดช ป.ร. ใหไว ณ วนั ที่ ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ เปนปท ี่ ๖๕ ในรัชกาลปจ จบุ นั พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกลา ฯ ใหประกาศวา โดยที่เปนการสมควรแกไขเพิ่มเตมิ กฎหมายวา ดว ยการศึกษาแหง ชาติ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกลา ฯ ใหตราพระราชบัญญัติข้ึนไวโดยคําแนะนําและยินยอมของ รัฐสภา ดงั ตอไปน้ี มาตรา ๑ พระราชบัญญัติน้ีเรียกวา “พระราชบัญญัติการศึกษาแหงชาติ (ฉบับท่ี ๓) พ.ศ. ๒๕๕๓” มาตรา ๒ พระราชบัญญัติน้ีใหใชบังคับตั้งแตวันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา เปนตน ไป มาตรา ๓ ใหยกเลิกความในมาตรา ๓๗ แหงพระราชบัญญัติการศึกษาแหงชาติ พ.ศ. ๒๕๔๒ ซ่ึงแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติการศึกษาแหงชาติ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๔๕ และใหใชความตอไปน้แี ทน 117

เลม ๑๒๗ ตอนที่ ๔๕ ก หนา ๒ ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๓ ราชกจิ จานุเบกษา “มาตรา ๓๗ การบริหารและการจัดการศึกษาขั้นพ้ืนฐานใหยึดเขตพ้ืนที่การศึกษา โดยคํานึงถึงระดับของการศึกษาขั้นพื้นฐาน จํานวนสถานศึกษา จํานวนประชากร วัฒนธรรม และความเหมาะสมดา นอ่นื ดว ย เวนแตการจดั การศึกษาข้ันพ้นื ฐานตามกฎหมายวา ดวยการอาชวี ศกึ ษา ใหรัฐมนตรีโดยคําแนะนําของสภาการศึกษา มีอํานาจประกาศในราชกิจจานุเบกษา กําหนดเขตพืน้ ท่ีการศึกษาเพื่อการบรหิ ารและการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน แบงเปนเขตพื้นท่ีการศึกษา ประถมศกึ ษาและเขตพน้ื ท่ีการศึกษามธั ยมศกึ ษา ในกรณีทสี่ ถานศกึ ษาใดจัดการศึกษาข้ันพ้ืนฐานท้ังระดับประถมศึกษาและระดับมัธยมศึกษา การกําหนดใหสถานศกึ ษาแหง น้ันอยูในเขตพนื้ ท่ีการศกึ ษาใด ใหยึดระดับการศึกษาของสถานศึกษานั้น เปน สําคัญ ท้ังนี้ ตามท่ีรัฐมนตรีประกาศกําหนดโดยคาํ แนะนาํ ของคณะกรรมการการศึกษาขน้ั พ้ืนฐาน ในกรณที ่เี ขตพืน้ ท่ีการศกึ ษาไมอาจบรหิ ารและจดั การไดตามวรรคหนึ่ง กระทรวงอาจจัดใหมี การศึกษาขั้นพ้ืนฐานดงั ตอ ไปน้ีเพ่อื เสริมการบรหิ ารและการจดั การของเขตพื้นท่ีการศกึ ษากไ็ ด (๑) การจดั การศกึ ษาขน้ั พ้ืนฐานสาํ หรับบุคคลทม่ี ีความบกพรอ งทางรางกาย จติ ใจ สตปิ ญญา อารมณ สงั คม การสอ่ื สารและการเรยี นรู หรอื มีรา งกายพิการหรือทุพพลภาพ (๒) การจัดการศึกษาข้ันพ้ืนฐานท่ีจัดในรูปแบบการศึกษานอกระบบหรือการศึกษา ตามอัธยาศยั (๓) การจัดการศึกษาขั้นพืน้ ฐานสาํ หรบั บคุ คลท่ีมคี วามสามารถพเิ ศษ (๔) การจดั การศกึ ษาทางไกล และการจดั การศึกษาที่ใหบ รกิ ารในหลายเขตพื้นที่การศกึ ษา” มาตรา ๔ ใหเ พ่ิมความตอไปนีเ้ ปน วรรคหา ของมาตรา ๓๘ แหงพระราชบัญญัติการศึกษาแหงชาติ พ.ศ. ๒๕๔๒ ซึง่ แกไ ขเพ่มิ เตมิ โดยพระราชบญั ญตั กิ ารศกึ ษาแหง ชาติ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๔๕ “ในการดําเนินการตามวรรคหนึ่งในสวนที่เก่ียวกับสถานศึกษาเอกชนและองคกรปกครอง สวนทองถ่ินวาจะอยูในอํานาจหนาที่ของเขตพ้ืนท่ีการศึกษาใด ใหเปนไปตามท่ีรัฐมนตรีประกาศ กาํ หนดโดยคําแนะนาํ ของคณะกรรมการการศกึ ษาขั้นพน้ื ฐาน” ผูรบั สนองพระบรมราชโองการ อภสิ ทิ ธิ์ เวชชาชวี ะ นายกรัฐมนตรี 118

เลม ๑๒๗ ตอนท่ี ๔๕ ก หนา ๓ ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๓ ราชกิจจานุเบกษา หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใชพระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยท่ีการจัดการศึกษาขั้นพ้ืนฐาน ประกอบดวยการศึกษาระดบั ประถมศกึ ษาและระดบั มัธยมศึกษา ซง่ึ มีระบบการบริหารและการจัดการศึกษา ของท้งั สองระดับรวมอยูในความรับผดิ ชอบของแตล ะเขตพื้นทกี่ ารศกึ ษา ทําใหการบริหารและการจัดการศึกษา ข้นั พ้ืนฐานเกดิ ความไมค ลองตัวและเกดิ ปญหาการพัฒนาการศึกษา สมควรแยกเขตพื้นที่การศึกษาออกเปน เขตพ้นื ที่การศึกษาประถมศกึ ษาและเขตพนื้ ที่การศึกษามัธยมศึกษา เพ่ือใหการบริหารและการจัดการศึกษา มีประสิทธิภาพ อันจะเปนการพัฒนาการศึกษาแกนักเรียนในชวงชั้นประถมศึกษาและมัธยมศึกษา ใหส มั ฤทธผิ ลและมีคณุ ภาพย่ิงข้นึ จึงจําเปน ตองตราพระราชบัญญตั ิน้ี 119

120

Á Ë Ò ÔÇ· Â Ò ÅÑ Â Ê Ç´Ø ÊÔ µ บทบาทนักศึกษา กบั การประกันคณุ ภาพ ของคณะครศุ าสตร์ Suan Dusit

บทบาทนกั ศกึ ษากบั การประกนั คุณภาพของคณะครุศาสตร์ ในปัจจุบันจะเห็นได้ว่าเร่ืองของคุณภาพการศึกษาเป็นเร่ืองสำ�คัญเพราะการศึกษาเป็นการพัฒนาคุณภาพ ชวี ติ ของคน ดงั นน้ั ทกุ คนจงึ ตอ้ งใหค้ วามส�ำ คญั และมสี ว่ นรว่ มในการผลกั ดนั สง่ เสรมิ ใหผ้ ลผลติ ทางการศกึ ษามคี ณุ ภาพ การประกนั คุณภาพการศกึ ษาจงึ มคี วามสำ�คัญเพราะเป็นการสร้างความพงึ พอใจใหก้ บั ลกู คา้ ซ่งึ หมายถึงนกั ศกึ ษา ดงั นั้น บทบาทนักศกึ ษาในการส่งเสรมิ และสนับสนนุ การด�ำ เนนิ งานประกันคุณภาพของคณะจึงควรมีดังนี้ 1. บทบาทในการศกึ ษา ตดิ ตาม รบั รกู้ ารด�ำ เนนิ งานประกนั คณุ ภาพของคณะ ทง้ั ในภาพรวมและโดยเฉพาะองค์ ประกอบในสว่ นทเ่ี กย่ี วขอ้ งและมผี ลตอ่ นกั ศกึ ษาโดยตรงไดแ้ ก่ องคป์ ระกอบดา้ น การผลติ บณั ฑติ  ดา้ นกจิ กรรมการพฒั นา นักศึกษา และด้านทำ�นบุ �ำ รุงศิลปะและวฒั นธรรม โดยควรศึกษาวา่ คณะได้ก�ำ หนดนโยบายคณุ ภาพและแนวทางการ ด�ำ เนนิ งานประกันคณุ ภาพในแตล่ ะองคป์ ระกอบอย่างไร 2. บทบาทในการให้ขอ้ เสนอแนะ การดำ�เนินงานประกนั คณุ ภาพตอ่ คณะ ในสว่ นทีน่ กั ศึกษาพิจารณาว่า หากไดม้ ีการก�ำ หนดดชั นีเพิม่ เตมิ จะกอ่ ใหเ้ กดิ ประโยชนห์ รือเป็นการเพ่ิมประสทิ ธภิ าพในการดำ�เนินงานมากยิ่งขึน้ 3. บทบาทในการให้ความร่วมมือ และให้ข้อมูลย้อนกลับในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการประเมินการดำ�เนิน งานประกันคณุ ภาพ ซง่ึ ทางคณะจะด�ำ เนินการด้วยข้อมลู ทีต่ รงกับความเป็นจรงิ ตามความคิดเห็นของนกั ศกึ ษา เพ่ือ ประโยชนใ์ นการนำ�มาใชใ้ นการพัฒนาการดำ�เนนิ งานประกันคณุ ภาพของคณะ 4. บทบาทในการสะท้อนภาพการด�ำ เนินงานของคณะ หรือบทบาทของคณาจารยแ์ ละบคุ ลากรของคณะ ในกรณที นี่ กั ศกึ ษาพจิ ารณาเหน็ วา่ การด�ำ เนนิ งานดงั กลา่ วไมเ่ ปน็ ไปตามขนั้ ตอนหรอื เกณฑท์ กี่ �ำ หนดไว้ หรอื ไมค่ รบองค์ ประกอบการดำ�เนินงานที่ควรจะเป็น  อันจะเป็นการกระตุ้นให้หน่วยงานท่ีเกี่ยวข้องได้ปรับแนวทางการดำ�เนินงานให้ เป็นไปตามแนวทางการประกนั คุณภาพตอ่ ไป 5. บทบาทในการเผยแพร่ เชิญชวนให้เพอ่ื นนักศึกษาในคณะไดใ้ หค้ วามสนใจและให้ความสำ�คัญในการ ด�ำ เนินงานดา้ นประกนั คุณภาพของคณะ 6. บทบาทในการรวมกลุ่มเพ่อื จัดตงั้ เครอื ข่ายนักศกึ ษา ในการส่งเสริมและสนบั สนนุ การประกนั คุณภาพ ของคณะสร้างโอกาสในการแลกเปล่ียนประสบการณ์การเรียนรู้ เพ่ือเสริมสร้างวิสัยทัศน์และโลกทัศน์การดำ�เนินงาน ด้านการประกนั คณุ ภาพ เพอื่ ให้การด�ำ เนินงานด้านประกันคุณภาพ ก่อใหเ้ กดิ ประโยชน์อยา่ งแท้จริงแก่นักศึกษา นักศึกษาในฐานะผรู้ ับประโยชน์โดยตรงจากการด�ำ เนนิ งานประกันคุณภาพการศึกษา ของคณะครศุ าสตร์ จึงควรมีบทบาทในการมีส่วนสนับสนุนและส่งเสริมให้การดำ�เนินงานด้านประกันคุณภาพภายในของคณะครุศาสตร์ เปน็ ไปอยา่ งมปี ระสทิ ธภิ าพ ทงั้ นเี้ พราะผลการด�ำ เนนิ งานทม่ี คี ณุ ภาพ ยอ่ มสง่ ผลโดยตรงตอ่ คณุ ภาพชวี ติ นกั ศกึ ษาเชน่ กัน ดงั วงจรคณุ ภาพที่ช่ือวา่ PDCA PDCA วงจรคุณภาพ” ท่ีนักศึกษาควรปฏบิ ัติ PDCA มาจากคำ�ภาษาองั กฤษ 4 ค�ำ ได้แก่ Plan (วางแผน) Do (ปฏิบัต)ิ Check (ตรวจสอบ) Act (ดำ�เนนิ การให้เหมาะสม) แนวคดิ เกยี่ วกบั วงจร PDCA เรมิ่ ขน้ึ เปน็ ครง้ั แรกโดยนกั สถติ ิ Walter Shewhart ซง่ึ ไดพ้ ฒั นาจากการควบคมุ กระบวนการเชิงสถิติท่ี Bell Laboratories ในสหรฐั อเมริกาเมือ่ ทศวรรษ 1930 ในระยะเรมิ่ แรก วงจรดงั กล่าวเปน็ ท่ี รจู้ ักกนั ในช่อื “วงจร Shewhart” จนกระท่ังราวทศวรรษที่ 1950 ไดม้ กี ารเผยแพร่อย่าง กว้างขวางโดย W.Edwards Deming ปรมาจารย์ทางดา้ นการบริหารคุณภาพ หลายคนจงึ เรยี กวงจรน้ีวา่ “ วงจร Deming “ เม่อื เรม่ิ แรก Deming ได้เนน้ ถงึ ความสัมพนั ธ์ 4 ฝา่ ย ในการดำ�เนินธรุ กิจเพอ่ื ใหไ้ ดม้ าซึ่งคุณภาพ และความ พึงพอใจของลูกค้า ซ่ึงได้แก่ ฝ่ายออกแบบ ฝา่ ยผลติ ฝา่ ยขาย และฝ่ายวจิ ยั ความสัมพนั ธ์องทั้ง 4 ฝา่ ยนัน้ จะต้อง ด�ำ เนินไปอย่างต่อเนอ่ื ง เพ่อื ยกระดับคณุ ภาพของสินค้าตามความต้องการของลกู คา้ ท่ีเปลย่ี นแปลงอยูต่ ลอดเวลา โดย ให้ถือวา่ คณุ ภาพจะตอ้ งมาก่อนส่งิ อน่ื ใด วงจร PDCA สามารถประยุกตใ์ ชไ้ ดก้ ับทุกๆ เรื่อง นบั ต้ังแตก่ ิจกรรมสว่ นตัว เชน่ การปรุงอาหาร การเดนิ ทางไปทำ�งานในแต่ละวัน การตั้งเปา้ หมายชีวิต การด�ำ เนินงานในระดับบรษิ ัท จนกระทั่ง ในระดับสถาบันการศกึ ษา หรอื ทีน่ ำ�มาใช้ในระบบประกนั คุณภาพการศึกษา 122

ภาพแสดงวงจร PDCA กบั การปรบั ปรุงอย่างต่อเน่อื ง โครงสรา้ งของวงจร PDCA ขนั้ ตอนทงั้ 4 ขน้ั ตอนของวงจร PDCA ประกอบดว้ ย “การวางแผน” อยา่ งรอบคอบ เพอ่ื “การปฏบิ ตั ”ิ อยา่ ง คอ่ ยเปน็ คอ่ ยไป แลว้ จงึ “ตรวจสอบ” ผลทเี่ กิดข้ึน วธิ กี ารปฏบิ ตั ใิ ดมีประสทิ ธิผลทส่ี ุด ก็จะจดั ใหเ้ ป็นมาตรฐาน หากไม่ สามารถบรรลุเปา้ หมายได้ กต็ อ้ งมองหาวธิ ีการปฏิบตั ใิ หมห่ รือใชค้ วามพยายามใหม้ ากข้นึ กว่าเดิม ขนั้ ตอนการวางแผน (Plan) ขน้ั ตอนการวางแผนครอบคลมุ ถงึ การก�ำ หนดกรอบหวั ขอ้ ทตี่ อ้ งการปรบั ปรงุ เปลยี่ นแปลงซงึ่ รวมถงึ การพฒั นา สิ่งใหม่ๆการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติงานฯลฯพร้อมกับพิจารณาว่ามีความจำ�เป็นต้องใช้ข้อมูลใดบ้างเพ่ือรับ การปรับปรุงเปล่ียนแปลงน้ัน โดยควรเร่ิมระบุวิธีการเก็บข้อมูลให้มีความชัดเจน นอกจากน้ีจะต้องวิเคราะห์ข้อมูลที่ รวบรวมได้แล้วกำ�หนดทางเลอื กในการปรบั ปรุงหรอื เปลี่ยนแปลงดังกลา่ ว การวางแผนยังช่วยใหเ้ ราสามารถคาดการณส์ ิ่งทีเ่ กดิ ขึ้นในอนาคต และยงั ชว่ ยลดความสญู เสยี ต่างๆ ทอี่ าจ เกิดขึน้ ได้ ทง้ั ในดา้ นแรงงาน วตั ถุดบิ ช่ัวโมงการท�ำ งาน เงิน เวลา ฯลฯ โดยสรปุ แลว้ การวางแผนช่วยให้รบั รูส้ ภาพ ปจั จุบนั พร้อมกบั กำ�หนดสภาพที่ต้องการใหเ้ กิดข้นึ ในอนาคต ดว้ ยการผสานประสบการณ์ ความรู้ และทักษะอย่าง ลงตวั โดยทว่ั ไปการวางแผนที่ดมี ีอยู่ด้วยกนั 2ประเภทหลัก ๆ ดังนี้ ประเภทที1่ การวางแผนเพ่อื อนาคต เปน็ การวางแผนส�ำ หรบั สงิ่ ทจี่ ะเกดิ ขึ้นในอนาคตหรือกำ�ลังจะเกดิ ขน้ึ บางอยา่ งเรา ไมส่ ามารถควบคุมสงิ่ นน้ั ได้เลย แตอ่ าจเป็นการเตรยี มความพร้อมของเราสำ�หรับสง่ิ นั้น ประเภทท่ ี 2 การวางแผนเพอื่ การปรบั ปรงุ เปล่ยี นแปลง เปน็ การวางแผนเพื่อเปล่ียนแปลงสภาพทเ่ี กิดขน้ึ ในปัจจุบนั เพ่อื สภาพทด่ี ีข้ึน ซ่ึงเราสามารถควบคุมผลท่เี กิดในอนาคตไดด้ ้วยการเริ่มต้นเปล่ยี นแปลงต้ังแตป่ ัจจบุ ัน 123

ข้ันตอนการปฏบิ ัติ (DO) ขัน้ ตอนการปฏิบัติ คือ การลงมอื ปรับปรุงเปลยี่ นแปลงตามทางเลอื กทไ่ี ด้ก�ำ หนดไวใ้ นขั้นตอนการ วางแผน ในขนั้ นต้ี อ้ งตรวจสอบระหวา่ งการปฏบิ ตั ดิ ว้ ยวา่ ไดด้ �ำ เนนิ ไปในทศิ ทางทต่ี งั้ ใจหรอื ไม่ พรอ้ มกบั สอ่ื สารใหผ้ ทู้ เี่ กย่ี วขอ้ งรบั ทราบดว้ ย เราไมค่ วรปลอ่ ยใหถ้ งึ วนิ าทสี ดุ ทา้ ยเพอ่ื ดคู วามคบื หนา้ ทเ่ี กดิ ขน้ึ หากเปน็ การปรบั ปรงุ ในหนว่ ยงานผบู้ รหิ าร ยอ่ มตอ้ งการทราบความคบื หน้าอย่างแนน่ อน เพ่ือจะได้มน่ั ใจว่าโครงการปรบั ปรุงเกิดความผิดพลาดน้อยท่ีสดุ ข้นั ตอนการตรวจสอบ (Check) ขนั้ ตอนการตรวจสอบ คือ การประเมนิ ผลทีไ่ ดร้ บั จากการปรบั ปรุงเปลย่ี นแปลง แต่ขน้ั ตอนนมี้ ักจะถูกมอง ข้ามเสมอการตรวจสอบทำ�ให้เราทราบว่าการปฏิบัติในข้ันที่สองสามารถบรรลุเป้าหมายหรือวัตถุประสงค์ที่ได้กำ�หนด ไว้หรือไม่ สิ่งสำ�คัญก็คือ เราต้องรู้ว่าจะตรวจสอบอะไรบ้างและบ่อยครั้งแค่ไหน ข้อมูลท่ีได้จากการตรวจสอบจะเป็น ประโยชน์สำ�หรับข้ันตอนถัดไป ขน้ั ตอนการดำ�เนนิ งานให้เหมาะสม (Act) ขัน้ ตอนการดำ�เนนิ งานให้เหมาะสมจะพิจารณาผลทีไ่ ดจ้ ากการตรวจสอบ ซงึ่ มอี ยู่ 2 กรณี คอื ผลทเ่ี กิดข้ึน เปน็ ไปตามแผนทีว่ างไว้ หรือไม่เปน็ ไปตามแผนท่ีวางไว้ หากเปน็ กรณแี รก กใ็ ห้น�ำ แนวทางหรอื กระบวนการปฏิบัตนิ ั้น มาจัดท�ำ ใหเ้ ปน็ มาตรฐาน พร้อมท้ังหาวิธกี ารท่จี ะปรบั ปรุงใหด้ ยี ิ่งขึ้นไปอกี ซ่งึ อาจหมายถึงสามารถบรรลุเปา้ หมายได้ เรว็ กว่าเดมิ หรือเสียค่าใช้จ่ายน้อยกวา่ เดิม หรอื ท�ำ ให้คณุ ภาพดยี ิ่งข้ึนก็ไดแ้ ตถ่ า้ หากเปน็ กรณีทีส่ อง ซ่ึงก็คอื ผลทไี่ ดไ้ ม่ บรรลวุ ตั ถปุ ระสงคต์ ามแผนทว่ี างไว้ เราควรน�ำ ขอ้ มลู ทร่ี วบรวมไวม้ าวเิ คราะห์ และพจิ ารณาวา่ ควรจะด�ำ เนนิ การอยา่ งไร ตอ่ ไปน้ี - มองหาทางเลอื กใหมท่ ่นี ่าจะเป็นไปได้ - ใช้ความพยายามให้มากขน้ึ กวา่ เดมิ - ขอความช่วยเหลอื จากผ้รู ู้ - เปลี่ยนเปา้ หมายใหม่ (ขอบคณุ ขอ้ มูลอา้ งองิ จาก http://youth.ftpi.or.th/index.php?option=com) ตวั อยา่ งการวางแผน PDCA P = Plan ในขน้ั นเ้ี ปน็ ขนั้ ของการวางแผนซงึ่ นกั ศกึ ษาจะตอ้ งน�ำ หวั ขอ้ ทค่ี รใู หจ้ ดั ท�ำ รายงานมาวเิ คราะหแ์ ละ แยกย่อยหวั ขอ้ ตา่ งๆ เพ่ือทำ�การคน้ หาขอ้ มลู ตา่ งๆ ตามหัวขอ้ ย่อยเพือ่ นำ�มาจัดท�ำ เปน็ รายงาน จากนน้ั จะตอ้ งท�ำ การ กำ�หนดวิธีการหาข้อมูลว่าจะได้มาจากแหล่งใด กำ�หนดวิธีการได้มาของข้อมูล เช่น จากหนังสือ แล้วจะหาหนังสือ ได้จากท่ีใด และโดยปกติทั่วไปแล้วหนังสือส่วนใหญ่ก็จะหาได้จากห้องสมุด ไม่ว่าจะเป็นห้องสมุดของมหาวิทยาท่ี นักศึกษากำ�ลังศึกษาอยู่ มหาวิทยาลัยอ่นื ๆ หรือจากส�ำ นกั หอสมดุ แหง่ ชาติ หรือการหาข้อมลู จากการค้นหาผา่ นเครอื ขา่ ยอนิ เตอร์เนต็ เป็นตน้ D = Do เปน็ ขน้ั ลงมอื ปฏบิ ตั ิ ดงั นน้ั นกั ศกึ ษาจะลงมอื หาขอ้ มลู จากแหลง่ ตา่ งๆ ทนี่ กั ศกึ ษาไดก้ �ำ หนดไวแ้ ลว้ และน�ำ มาจดั พิมพ์เป็นรายงาน ตามหว้ ขอ้ ตา่ งๆ ท่ไี ดก้ �ำ หนดไวแ้ ล้ว C = Check ในขนั้ ตอนของการตรวจสอบนี้ นกั ศกึ ษาจะตอ้ งท�ำ การตรวจสอบความเรยี บรอ้ ย ความสมบรู ณ์ ของขอ้ มลู ทจี่ ดั ท�ำ เปน็ รายงาน เมอ่ื ตรวจสอบพบวา่ ขอ้ มลู ทไี่ ดม้ านนั้ ไมส่ มบรู ณ์ นกั ศกึ ษาจะตอ้ งด�ำ เนนิ การในขน้ั ตอ่ ไป A = Act ในตอนนี้เปน็ ข้ันตอนของการทบทวนการปฏิบตั ิงาน ซึง่ ในการจดั ทำ�รายงาน เมอ่ื พบว่าข้อมูลท่ี นกั ศกึ ษาจะใสใ่ นรายงานนนั้ ไมม่ คี วามสมบรู ณ์ นกั ศกึ ษาจะตอ้ งท�ำ การวางแผนใหมอ่ กี คง้ี เพอ่ื จะด�ำ เนนิ การคน้ หาขอ้ มลู ใหไ้ ดค้ รบตามท่ไี ด้ตงั้ กรอบของรายงานไวแ้ ล้ว จากการด�ำ เนนิ งานทง้ั 4 กระบวนการตามวงจร PDCA จะเปน็ การด�ำ เนนิ งานแบบวนรอบ ซงึ่ จะท�ำ ใหก้ ารท�ำ งาน มคี วามละเอยี ดรอบครอบและสง่ ผลใหน้ กั ศกึ ษาไดร้ ายงานทมี่ คี วามสมบรู ณ์ และสง่ ผลใหน้ กั ศกึ ษาเปน็ คนทที่ �ำ งานไดด้ ี อยา่ งมคี ณุ ภาพแลว้ เรอื่ ง ด.ี .ดจี ะตามมา เชน่ โครงการสถานศกึ ษา 3 D จากแนวคดิ ของ กระทรวงศกึ ษาธกิ ารไดป้ ระกาศ นโยบายสถานศึกษา 3 D เม่ือเดือนมิถุนายน 2552 โดยมีแนวคิดว่าการจัดการศึกษามีความสำ�คัญต่อการพัฒนา คุณภาพผูเ้ รยี นกระบวนการจดั การศกึ ษาท่สี มบรู ณ์จะต้องพฒั นาผเู้ รยี นให้มีความรู้ค่คู ณุ ธรรม คือ 124

1. การจัดการเรียนการสอนและจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนตามหลักสูตรการศึกษา เพ่ือสร้างองค์ความรู้ กระบวนการคดิ วิเคราะห์ เพ่อื ให้ผู้เรียนมคี วามรูค้ วามสามารถ และประสบการณ์ มีทกั ษะการด�ำ รงชีวิต สามารถใช้ ความรใู้ หเ้ กดิ ประโยชนใ์ นการพฒั นาตนเองและประกอบอาชพี 2. การบม่ เพาะ ปลกุ กลอ่ มเกลา ปลูกฝงั และจติ ส�ำ นึก เพ่อื ให้ผูเ้ รียนมคี ุณธรรมจรยิ ธรรม มคี วามรับผดิ ชอบต่อตนเอง สังคม ชมุ ชน และสิ่งแวดลอ้ ม เกิดความตระหนักในบทบาทหน้าทีข่ องตน เพอ่ื ใหผ้ เู้ รียนสามารถด�ำ รง ตนอยใู่ นสังคมรว่ มกบั ผูอ้ ่ืนได้อยา่ งมีความสขุ ดังน้ันสถานศึกษาทกุ แหง่ และหน่วยงานตา่ ง ๆที่มีหนา้ ทส่ี ง่ เสรมิ สนับสนุน และรว่ มจดั การศึกษา จึงมสี ว่ น ส�ำ คญั ในการจดั การเรยี นการสอน และจดั กจิ กรรมทจี่ ะสง่ เสรมิ สนบั สนนุ และพฒั นาผเู้ รยี นอยา่ งเหมาะสมโดยประสาน ความร่วมมือกบั ทกุ ภาคส่วนจดั กิจกรรมมุ่งเนน้ 3 ด้าน (3D) คือ D1. ดา้ นประชาธิปไตย (Democracy) D2. ดา้ นคณุ ธรรม จรยิ ธรรม และความเปน็ ไทย (Decency) D3. ด้านภูมคิ มุ้ กันภัยจากยาเสพติด (Drug-Free)   คณุ ลกั ษณะท่พี งึ ประสงค์ของผู้เรยี น การจัดกิจกรรมตามนโยบายสถานศึกษา 3D ไดก้ ำ�หนดคณุ ลกั ษณะอนั พงึ ประสงคข์ องผู้เรียนไว้ดังนี้ 1.ด้านประชาธิปไตย (Democracy) มคี วามตระหนกั เห็นความสำ�คญั ศรัทธา และเชอ่ื มน่ั การปกครอง ระบอบประชาธิปไตยอนั มีพระมหากษตั ริยท์ รงเปน็ ประมุข รวมทงั้ รังเกยี จการทจุ ริต และต่อตา้ นการซ้ือสิทธขิ ายเสียง 2.ดา้ นคุณธรรม จริยธรรม และความเปน็ ไทย (Decency) มคี ุณธรรม จรยิ ธรรม ความดีงาม รผู้ ดิ ชอบชว่ั ดี มคี วามภาคภูมใิ จในความเปน็ ไทย และยดึ ถอื ปฏิบัติในวถิ ีชีวติ 3.ด้านภมู คิ ุ้มกันภัยจากยาเสพตดิ (Drug-Free) ร้จู ักหลกี เลี่ยงหา่ งไกลยาเสพตดิ 125

แนวทางในการจัดกิจกรรม 3D 1. กิจกรรมส่งเสรมิ ประชาธิปไตย 1.1 กจิ กรรมทส่ี อดคลอ้ งกบั บรบิ ทของสถานศกึ ษาและชุมชน เช่น เวทีแลกเปลย่ี นเรยี นรู้ 1.2 ดำ�เนนิ งานสภานักศกึ ษา/กรรมการนักศึกษา 1.3 จดั ค่ายประชาธปิ ไตย/กิจกรรมประชาธิปไตยส่ชู มุ ชน 1.4 ส่งเสรมิ กิจกรรมสรา้ งสำ�นึกความรักชาติ 1.5 นำ�หลักธรรมาภิบาลมาใชใ้ นการบรหิ ารจดั การสถานศกึ ษา 2. กจิ กรรมส่งเสรมิ คณุ ธรรม จรยิ ธรรม และความเปน็ ไทย 2.1 จัดกิจกรรมพัฒนาคุณธรรมท่ีสอดคล้องกับบริบทของสถานศึกษา วัด ศาสนา และชุมชน เช่นส่ง เสริมครพู ระสอนศลี ธรรมในสถานศึกษา จัดเวทแี ลกเปลย่ี นเรียนรู้ กจิ กรรมจติ อาสา จดั เขา้ ค่ายพทุ ธบตุ ร พุทธธรรม คา่ ยคณุ ธรรมจริยธรรม จัดใหส้ ถานศึกษาเป็นแหล่งเรียนรทู้ างศาสนา 2.2 จดั กิจกรรมการสง่ เสริมนยิ มไทย ประวัติศาสตร์ชาติไทยหรือความภูมใิ จในความเป็นไทย 2.3 มีการบริหารจดั การตามหลกั ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง 3. กจิ กรรมป้องกันและแกไ้ ขปญั หายาเสพตดิ 3.1 มีระบบดแู ลชว่ ยเหลือผู้เรียน เชน่ การคัดกรองผ้เู รียนท่เี ปน็ กลุ่มเส่ียง การชว่ ยเหลือแบบเพอื่ นช่วย เพ่อื น การท�ำ ให้จำ�นวนนักศึกษาท่มี ีพฤตกิ รรมเส่ยี งลดลง 3.2 สง่ เสรมิ กจิ กรรมทเ่ี หมาะสม เชน่ กจิ กรรมนกั ศกึ ษาแกนน�ำ ครแู กนน�ำ กจิ กรรมรณรงคเ์ พอ่ื การไมส่ บู บหุ รี่ (สถานศกึ ษาปลอดบุหร่)ี กจิ กรรม/ชมรม TO BE NUMBER ONE การประกวดดนตรี การแขง่ ขันกีฬา การจัด นิทรรศการความรู้ 3.3 การบรหิ ารจดั การสวสั ดิศกึ ษา (Safety Education) เช่น การขจัดมุมอับลบั ตา 3.4 จดั หาแหลง่ เรียนรดู้ า้ นยาเสพตดิ 3.5 ประสานความรว่ มมอื การด�ำ เนนิ งานกจิ กรรมปอ้ งกนั และแกไ้ ขปญั หายาเสพตดิ รว่ มกบั ชมุ ชน/ทอ้ งถน่ิ นโยบาย 3D เป็นนโยบายท่ี คณะครุศาสตร์ มหาวทิ ยาลัยสวนดสุ ติ ได้ยึดถือปฏิบัตอิ ย่างเคร่งคัดเพอื่ เรง่ สร้างนักศกึ ษาให้จบไปตามคุณลักษณะบณั ฑติ ที่พึงประสงค์ (เอกสารอ้างอิง กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). แผนยุทธศาสตร์ตามนโยบายสถานศึกษา 3 ดี (3D). กรุงเทพฯ:อกั ษรไทย.) 126

Á Ë Ò ÔÇ· Â Ò ÅÑ Â Ê Ç´Ø ÊÔ µ เทคนิค 15 ขอ้ ของครทู ี่ประสบความสำ�เรจ็ Suan Dusit

เทคนคิ 15 ข้อ ของครูทีป่ ระสบความสำ�เร็จ คณุ ภาพของนักเรยี นจะดหี รือไม่นัน้ ข้นึ อยู่กบั คุณภาพของครูเป็นสำ�คญั ความจริงข้อนี้คงไมม่ ีใครปฏิเสธ แตก่ ารที่ จะเป็นครทู ม่ี คี ุณภาพและประสบความส�ำ เรจ็ ในวิชาชีพได้ ครูจะต้องมีความตั้งใจทีจ่ ะพัฒนาตนเองอย่างจริงจัง “เรยี นรขู้ า้ มโลก” ฉบบั นี้ ขอน�ำ เสนอเทคนคิ 15 ขอ้ ของการเปน็ ครทู มี่ ปี ระสทิ ธภิ าพมาเลา่ สกู่ นั ฟงั โดยเทคนคิ ดงั กลา่ ว นำ�มาจากจดหมายขา่ วรายเดือนช่ือ Teaching for Excellence ทีต่ พี ิมพใ์ นสหรฐั อเมรกิ า ซึง่ มจี ดุ ประสงคใ์ นการจัดท�ำ เพ่ือ ชว่ ยเหลือครใู ห้ประสบความส�ำ เรจ็ ในชั้นเรียนลองส�ำ รวจดูว่า ท่านมีคุณสมบตั ิดังตอ่ ไปนอ้ี ย่มู ากนอ้ ยเพียงใด 1. กระตอื รอื ร้น หากทา่ นเปน็ ครทู มี่ คี วามกระตอื รอื รน้ ในการสอน จงอยา่ รรี อทจ่ี ะแสดงออกมาใหค้ นอน่ื เหน็ โดยจดั การเรยี นใหส้ นกุ และเปน็ ประโยชนต์ อ่ การเรยี นรขู้ องเดก็ ครทู อ่ี ยากสอนและตง้ั ใจสอนจะกระตนุ้ ใหเ้ ดก็ เกดิ ความตน่ื ตวั ในการเรยี นรนู้ อกจาก นี้ยังส่งผลดีไปถึงนอกห้องเรียน เพราะคุณลักษณะเช่นนี้ของครูจะช่วยสร้างการทำ�งานเป็นทีมกับเพื่อนครูอื่นๆ ง่ายขึ้น และทำ�ใหค้ นทีอ่ ยูร่ อบข้างทา่ นพลอยกระตอื รอื ร้นไปดว้ ย 2. รอบรเู้ ร่ืองท่สี อน ทา่ นจ�ำ เปน็ ตอ้ งตดิ ตามขอ้ มลู ความรทู้ เี่ กยี่ วขอ้ งกบั งานอยา่ งตอ่ เนอ่ื งสม�่ำ เสมอ เชน่ สมมตุ ทิ า่ นเปน็ ครอู นบุ าลกค็ วร จะบอกรบั นติ ยสารเกย่ี วกบั เดก็ เลก็ หรอื นติ ยสารเกย่ี วกบั การศกึ ษาประเภทน้ี หากทา่ นสอนวชิ าเคมกี อ็ าจจะเขา้ รว่ มสมั มนา กบั สถาบนั การศกึ ษาทเ่ี ชยี่ วชาญดา้ นเคมเี ปน็ ครง้ั คราว เปน็ ตน้ แตไ่ มว่ า่ ทา่ นจะเพงิ่ เปน็ ครปู แี รกหรอื เปน็ มา 30 ปแี ลว้ กต็ าม ท่านจะต้องติดตามความเปล่ยี นแปลงข้อมลู ความรู้ทางวชิ าการในวชิ าชพี ของท่านใหท้ ันอยเู่ สมอ 3. จัดเปน็ ระบบ การจัดการที่มีประสิทธิภาพจะช่วยใหท้ า่ นใช้เวลาในการเรียนการสอนกับนักเรียนไดม้ ากข้ึน ครจู ะต้องมวี ธิ ีจดั การ เรือ่ งประจำ�วันในหอ้ งเรียนอย่างเปน็ ระบบ ไม่วา่ จะเปน็ การเรยี กเกบ็ งานจากนักเรียน การแจกจา่ ยเอกสารขอ้ มลู การมอบ หมาย งานใหน้ กั เรยี นทำ� และกิจกรรมหลังจากนัน้ ตลอดจนการสื่อสารข่าวภายในห้องเรยี นกบั นักเรียนเปน็ ตน้ 4. ขยัน ครใู หญห่ รอื ผอู้ �ำ นวยการโรงเรยี นกไ็ มต่ า่ งจากซบุ เปอรไ์ วเซอรห์ รอื ผจู้ ดั การในโลกธรุ กจิ ทช่ี น่ื ชมลกู นอ้ งทท่ี �ำ งานหนกั ซง่ึ ก็คือครูทีม่ ปี ระสทิ ธภิ าพครูเหล่านไี้ ม่หยุดนิง่ และไมค่ อ่ ยมเี วลาว่างมากนัก มขี อ้ สงั เกตวา่ ครทู ่ขี ยันมักมีความสมั พันธ์ ใกลช้ ิดกับนักเรยี นและเพื่อนครูด้วยกันซงึ่ เป็นประโยชน์อยา่ งยงิ่ ตอ่ ความรว่ มมือจัดการเรยี นรู้ 5. แสดงพฤตกิ รรมดา้ นบวก โวลแตร์ นักปรัชญาผู้ย่ิงใหญ่ชาวฝรั่งเศสเคยกล่าวไว้ว่า “การตัดสินใจที่กล้าหาญที่สุดท่ีคนเราทำ�ในแต่ละวันคือ การตดั สนิ ใจทจ่ี ะมีอารมณ์ท่ดี ี” รอ้ ยทง้ั ร้อย ไมม่ ีเดก็ คนไหนอยากเรียนกับครทู หี่ งุดหงิดงา่ ย เพราะจะทำ�ให้เกดิ บรรยากาศ ตงึ เครียดในช้ันเรยี นลองทบทวนดวู า่ วันหน่ึงๆ คณุ พูดอะไรกบั นักเรยี นหรือเพ่ือนครบู า้ ง และน�้ำ เสียงของคุณเป็นอยา่ งไร ครูทด่ี คี วรจะแสดงความเป็นหว่ งใย เอาใจใสแ่ ละใหค้ วามนับถอื คนรอบข้าง 128

6. สรา้ งกฏระเบยี บในหอ้ งเรยี น ครูที่ดีจะต้องวางกฏเกณฑ์และระบบบริหารห้องเรียนตั้งแต่วันแรกในชั้นเรียน กฏระเบียบและโครงสร้างที่สมเหตุ สมผลจะช่วยให้ห้องเรียนดำ�เนินไปอย่างเป็นระบบระเบียบ และที่สำ�คัญคือ ครูจะต้องมีความเสมอต้นเสมอปลายกับ การบงั คบั ใชก้ ฏเกณฑเ์ หลา่ นนั้ พยายามหลกี เลย่ี งกฏระเบยี บทค่ี รไู มไ่ ดก้ วดขนั อยา่ งจรงิ จงั เพราะพฤตกิ รรมเชน่ นอี้ าจท�ำ ให้ เด็กเรียนรวู้ ่า ครไู ม่ได้ใส่ใจในสิง่ ท่ีตนเองพูด 7. จดั ลำ�ดับการสอน เด็กจะเรียนร้มู ากเท่าใด ขึ้นอยู่กบั โอกาสที่พวกเขาจะได้เรียนรู้โดยมากนักเรียนจะเรียนรจู้ ากการลงมือปฏบิ ตั ไิ มใ่ ช่ แคก่ ารจอ้ งมองหรอื การฟงั ดงั นนั้ ครจู งึ ควรวางแผนเวลาการสอนในแตล่ ะวชิ าใหด้ ีไมม่ อี ะไรเลวรา้ ยไปกวา่ เมอื่ ใกลจ้ ะ ปดิ เทอม แล้ว แตค่ รเู พิ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้สอนเร่ืองส�ำ คัญๆ อีกหลายหวั ขอ้ 8. มมี นษุ ยสัมพันธด์ ี ผบู้ ริหารมกั ตอ้ งการครทู ส่ี ามารถทำ�งานร่วมกับคนอืน่ ๆไดด้ ี ไมว่ ่าจะเปน็ เพอ่ื นครู พอ่ แมผ่ ู้ปกครอง หรอื แม้แตเ่ ดก็ นักเรยี น เพราะหากคนเหลา่ น้ีไม่ชอบพฤตกิ รรมของท่านในฐานะครู พวกเขากจ็ ะไม่อยากอยใู่ กล้ท่าน นั่นยอ่ มหมายถงึ การใหค้ วามรว่ มมอื กบั ทา่ นในเรอ่ื งตา่ งๆ จะนอ้ ยไปดว้ ย การมที กั ษะความสมั พนั ธท์ ดี่ กี บั ผอู้ นื่ เปน็ ปจั จยั ทจี่ �ำ เปน็ มากส�ำ หรบั ครทู ่ตี ้องการประสบความส�ำ เร็จ 9. สื่อสารชัดเจน ครทู ม่ี ปี ระสทิ ธภิ าพตอ้ งเปน็ ครทู ใี่ หข้ อ้ มลู ไดช้ ดั เจนและกระชบั สามารถสาธติ ตวั อยา่ งไดด้ พี อๆ กบั การอธบิ ายรวม ทง้ั การน�ำ เสนอขอ้ มลู ความรใู้ หมใ่ หแ้ กน่ กั เรยี นแตล่ ะครง้ั จะตอ้ งด�ำ เนนิ ไปอยา่ งถกู ตอ้ งและแมน่ ย�ำ กระบวนการนคี้ รอบคลมุ ถึงการวางโครงเรื่องทีจ่ ะสอน การอธิบาย การสรปุ ความ และการทบทวนบทเรียน เพราะบ่อยคร้งั ท่เี ดก็ ๆ ไม่ร้วู ่าพวกเขา ก�ำ ลงั เรียนเรอ่ื งอะไรและท�ำ ไมจึงต้องเรียนเรื่องน้ี 10. ตั้งค�ำ ถามอย่างมีประสทิ ธภิ าพ การตั้งคำ�ถามเป็นเคร่ืองมือในการสอนท่ีทรงพลังมาก เพราะความคิดจะเกิดข้ึนในกระบวนการแสวงหาคำ�ตอบ ครูสามารถตง้ั ค�ำ ถามกับเดก็ นักเรียนทัง้ ห้อง หรือใหเ้ ด็กตอบเปน็ รายบุคคลกไ็ ด้ ถ้าครตู อ้ งการเรียกเด็กตอบเปน็ รายบุคคล ครคู วรต้งั ค�ำ ถามกอ่ นเรยี กช่อื ของเดก็ จากนน้ั ทิ้งช่วงเลก็ น้อย เพ่ือใหเ้ ด็กทั้งหอ้ งร่วมกันคดิ หาค�ำ ตอบไม่ควรเรยี กช่อื เดก็ ท่ี ตอ้ งการให้ตอบเร็วเกินไป ส�ำ หรับตวั อย่างคำ�ถามทีม่ ีประสิทธภิ าพนอ้ ยคือ “สมศักด์ิ, ส่ิงประดษิ ฐ์ชิน้ ไหนของเอดิสนั ทเ่ี ปน็ ประโยชน์มากทีส่ ดุ และทำ�ไม?” การต้ังค�ำ ถามโดยเรยี กชือ่ เดก็ ก่อนแบบน้ี จะท�ำ ใหเ้ ดก็ ทีเ่ หลอื ท้งั หมดในห้องไม่คดิ ตามไป ดว้ ย ทถ่ี กู ตอ้ งครคู วรจะตอ้ งตงั้ ค�ำ ถามเชน่ น้ี “สงิ่ ประดษิ ฐช์ น้ิ ไหนของเอดสิ นั ทเ่ี ปน็ ประโยชนต์ อ่ มนษุ ยม์ ากทส่ี ดุ และท�ำ ไม?” จากน้นั ให้ครหู ยุดประมาณ 3 - 5 วนิ าที เพ่อื ให้เดก็ ทงั้ หอ้ งไดม้ สี ่วนรว่ มคดิ ด้วย แมค้ รจู ะไมไ่ ด้เรียกให้ตอบกต็ าม 11. สอนด้วยวิธหี ลากหลาย สงิ่ ทา้ ทายในการสอนทส่ี ดุ ของครเู รอื่ งหนงึ่ คอื การสอนเดก็ ทมี่ คี วามถนดั บคุ ลกิ ภาพ และระดบั การเรยี นรทู้ แ่ี ตกตา่ ง หลากหลาย ครจู ะตอ้ งผสมผสานรปู แบบการสอนตา่ งๆ เขา้ ดว้ ยกนั ไมว่ า่ จะเปน็ การบรรยาย การเรยี นรทู้ เี่ นน้ การใชส้ ายตา การสมั ผสั หรอื การลงมอื ปฏิบตั ิ เป็นตน้ 12. สรา้ งความสำ�เรจ็ ในหอ้ ง ความส�ำ เรจ็ ในการเรยี นเปน็ สง่ิ ส�ำ คญั หากครมู อบหมายงานทห่ี นกั และยากเกนิ ไปส�ำ หรบั เดก็ อยตู่ ลอดเวลาจะท�ำ ให้ เดก็ รสู้ กึ เครยี ดและทอ้ แท้ โดยงานวจิ ยั ชวี้ า่ ระดบั ความส�ำ เรจ็ ในการเรยี นทนี่ า่ พอใจควรจะอยทู่ ี่ 80% เปน็ อยา่ งนอ้ ยในกรณี ทเ่ี ดก็ ไมป่ ระสบความส�ำ เรจ็ ในการเรยี นรู้ ครจู ะตอ้ งปรบั เปลยี่ นวธิ สี อนของตนเอง หรอื ไมก่ ม็ อบหมายงานใหมใ่ หง้ า่ ยขน้ึ จน กวา่ เด็กจะสามารถท�ำ งานช้นิ นัน้ ไดด้ แี ลว้ จงึ จะเพ่ิมความยากไปเป็นล�ำ ดับ 129

13. ตั้งมาตรฐานสงู ครูควรต้ังมาตรฐานการเรียนรู้ของเด็กไว้สูง ซ่ึงหมายถึงเด็กจะต้องมีการแสดงออกในการเรียนรู้ท่ีดี โดยทั่วไปครู ท่ีประสบความส�ำ เร็จมกั จะไมย่ อมรับแค่การมสี ่วนร่วมในการเรยี นของเดก็ เทา่ น้นั แต่ครูจะตอ้ ง “เรยี กร้อง” ใหเ้ ด็กเข้ามา มีส่วนร่วม ทั้งนี้ การเรียกร้องดังกล่าวสามารถทำ�ได้โดยที่ครูไม่จำ�เป็นต้องเล่นบทโหด แต่จะด้วยวิธีใดน้ันขึ้น อยกู่ บั สถานการณ์ หรอื เทคนคิ สว่ นตวั ของครู นอกจากนยี้ งั พบวา่ นกั เรยี นมกั จะใหค้ วามเคารพครทู คี่ าดหวงั ใหพ้ วกเขาท�ำ ดี ท่สี ุด 14. สร้างสรรคบ์ รรยากาศในห้องเรยี น อยา่ ท�ำ ใหน้ กั เรยี นรสู้ กึ หอ้ งเรยี นเปน็ สถานทท่ี น่ี า่ สะพรงึ กลวั หรอื อบอวลไปดว้ ยความเครยี ด เพราะบรรยากาศเชน่ นจี้ ะท�ำ ใหอ้ ตั ราการเรยี นรขู้ องนกั เรยี นต�่ำ ลง ตรงกนั ขา้ ม หอ้ งเรยี นทม่ี คี วามสขุ และไมเ่ ครยี ดจะกระตนุ้ ใหเ้ ดก็ เกดิ การเรยี นรู้ แต่ทัง้ น้ี ครูไมจ่ �ำ เป็นต้องถึงขั้นเนรมิตหอ้ งเรียนให้เป็นสวนสนกุ เพียงแคส่ ร้างบรรยากาศสบายๆ ทเ่ี ด็กร้สู ึกปลอดภัยและ ไมเ่ กร็งก็เพียงพอต่อการเรยี นรู้แลว้ 15. มคี วามยดื หยุ่น การสอนควรมคี วามยดื หยนุ่ บา้ ง บางครงั้ ครอู าจตอ้ งเปลย่ี นหวั ขอ้ ทสี่ อนตามความเหมาะสม แมว้ า่ จะวางแผนการสอน ไว้อีกเร่ืองหนึ่งก็ตาม ครูจะต้องสัมผัสได้ถึงความต้องการของเด็ก โดยปรับเปล่ียนรูปแบบบางอย่างท่ีเคยทำ�ๆ มาหากจ�ำ เป็นเพือ่ ช่วยเหลือ เด็กในการเรยี นรู้ นอกจากนค้ี รูต้องท�ำ ใจและควบคมุ อารมณใ์ หไ้ ด้ หากแผนการสอนท่ดี ที ส่ี ุด ทีค่ รูคิดขนึ้ มอี นั จะตอ้ งเปลยี่ นแปลงไปโดยทีค่ รูเองไมส่ ามารถควบคุมได้ เทคนคิ ตา่ งๆดงั กลา่ วมาขา้ งตน้ น้ี ครบู างคนจะเคยท�ำ อยบู่ า้ งแลว้ ในบางขอ้ แตส่ �ำ หรบั ผทู้ ยี่ งั ไมเ่ คยลงมอื ปฏบิ ตั เิ ลย ขอแนะน�ำ ใหค้ อ่ ยๆ เรม่ิ ท�ำ ทลี ะขอ้ แลว้ เพมิ่ ขน้ึ ไปเรอ่ื ยๆ จะกระทงั่ ครบ แมอ้ าจจะตอ้ งใชเ้ วลาอยบู่ า้ งกต็ าม เมอ่ื ครบแลว้ ลอง ประเมนิ ผลดทู า่ นจะพบความแตกตา่ งในทางทดี่ ขี น้ึ อยา่ งเหน็ ไดช้ ดั ทง้ั ในหอ้ งเรยี นของทา่ นเอง ตลอดจนความสมั พนั ธร์ ะหวา่ ง ท่านกับเพ่อื นครกู ับผบู้ รหิ ารโรงเรียน 130

Á Ë Ò ÔÇ· Â Ò ÅÑ Â Ê Ç´Ø ÊÔ µ แหลง่ เรียนรู้และเทคโนโลยี สารสนเทศสำ�หรับนกั ศกึ ษา Suan Dusit

แหลง่ เรยี นรู้และเทคโนโลยสี ารสนเทศสำ�หรบั นักศึกษา ในการจดั การเรยี นการสอนสำ�หรับนกั ศึกษามหาวิทยาลัยสวนดสุ ติ นน้ั ทางมหาวิทยาลยั ไดจ้ ัดเตรียมแหล่ง เรียนรู้และบริการด้านเทคโนโลยีสารสนเทศต่างๆ เพื่ออำ�นวยความสะดวกให้กับนักศึกษาได้ใช้เป็นเคร่ืองมือในการ ศึกษาเรียนรู้ได้อย่างเต็มตามศักยภาพ โดยส่งเสริมให้นักศึกษาใช้ ICT ในการเรียนการสอน ตลอดจนระบบบริหาร จัดการต่างๆให้นักศึกษาได้ใช้ต้ังแต่เริ่มเข้าสู่ระบบการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยสวนดุสิตเพ่ือให้การจัดการเรียนการ สอนไดด้ �ำ เนนิ ไปอย่างมปี ระสทิ ธิภาพสูงสดุ แหลง่ เรียนร้ขู องมหาวทิ ยาลัยสวนดุสติ ส�ำ นกั วทิ ยบรกิ ารและเทคโนโลยสี ารสนเทศ เปน็ แหลง่ เรยี นรทู้ สี่ �ำ คญั ส�ำ หรบั นกั ศกึ ษามหาวทิ ยาลยั สวนดสุ ติ เนอ่ื งจากเปน็ ศนู ยก์ ลางทรี่ วบรวมหนงั สอื วารสาร วสั ดทุ างการศกึ ษา สอ่ื โสตทศั น์ ฐานขอ้ มลู ออนไลน์ และ เทคโนโลยี สารสนเทศตา่ งๆ เพอ่ื ให้บรกิ ารแก่นักศึกษาในการสบื ค้นข้อมูล การใชบ้ ริการตา่ งๆ ที่จำ�เป็นส�ำ หรับการศึกษาดังนี้ 1. บริการสื่อสิง่ พิมพ์ ส�ำ นกั วทิ ยบรกิ ารและเทคโนโลยสี ารสนเทศ ใหบ้ รกิ ารหนงั สอื วารสาร ผลงานทางวชิ าการ หนงั สอื อา้ งองิ และ สงิ่ พมิ พต์ า่ งๆ ทางดา้ นอาคารหลงั เกา่ ในบรเิ วณชนั้ 1 - ชน้ั 3 ผใู้ ชบ้ รกิ ารสามารถสบื คน้ หนงั สอื ผา่ นระบบ Online Catalog โดยใชเ้ ครื่องคอมพวิ เตอร์ส�ำ หรบั การสบื ค้น ซึง่ ต้ังไว้ใหบ้ ริการในบรเิ วณ ช้ัน 1 และ ชนั้ 2 โดยผขู้ อใช้บรกิ าร สามารถเลอื กอา่ นไดต้ ามอธั ยาศยั ในบรเิ วณทจี่ ดั เตรยี มไว้ ตลอดจนนกั ศกึ ษาสามารถยมื หนงั สอื ไดส้ งู สดุ ครง้ั ละ 5 เลม่ เปน็ ระยะเวลาในการยืม 10 วนั 2. บริการหนังสืออเิ ล็กทรอนกิ สแ์ ละฐานข้อมลู ออนไลน์ นกั ศึกษาสามารถค้นหาหนังสอื วารสาร งานวิจยั วิทยานิพนธ์ ตา่ งๆ ในรปู แบบอิเลก็ ทรอนกิ ส์ได้ ท้ัง รูปแบบหนงั สอื อทิ รอนกิ ส์ (e-Book) บทความเต็ม (Full Text) และ บทคดั ย่อ (Abstract) โดยสำ�นกั วทิ ยบรกิ ารและ เทคโนโลยีสารสนเทศได้รวบรวมไว้ที่ เวบ็ ไซต์ http://www.arit.dusit.ac.th ซึ่งมีให้บริการแกน่ กั ศึกษาเปน็ จำ�นวน15 ฐานขอ้ มูล มากกวา่ 2 ล้านช่ือเร่อื ง ทง้ั ภาษาไทยและภาษาอังกฤษ โดยนกั ศกึ ษาสามารถสืบค้นได้ตามอธั ยาศัยผ่าน ทางเครือข่ายอนิ เทอรเ์ น็ตของมหาวทิ ยาลยั 3. สถานโี ทรทศั นแ์ ละวดิ ีโอออนดีมานต์ผ่านเครือขา่ ยอินเทอร์เนต็ (สวนดสุ ติ ไอพที ีว)ี สถานีสวนดสุ ติ ไอพีทวี ี (SDIB) ใหบ้ ริการถ่ายทอดสญั ญาณโทรทัศน์ผา่ นเครอื ขา่ ยอนิ เทอรเ์ นต็ โดยแบ่งเป็น 4 ชอ่ งคือ รายการสำ�หรบั เด็ก (Kids) การศกึ ษาดว้ ยตนเอง (Self Study) รายการท่วั ไป (Variety) และ รายการวทิ ยุ ออนไลน์ ผ่านทางเวบ็ ไซต์ http://sdib.dusit.ac.th โดยสามารถชมรายการไดต้ ามตารางออกอากาศ หรือ สามารถ เลอื กชมรายการทสี่ นใจไดต้ ามอธั ยาศยั ซง่ึ รายการตา่ งๆ นนั้ เปน็ รายการทม่ี หาวทิ ยาลยั จดั ท�ำ ขนึ้ เพอื่ เผยแพรค่ วามรใู้ ห้ แก่นักศึกษาของมหาวทิ ยาลยั และบุคคลท่วั ไปผา่ นทางเครือข่ายอนิ เทอร์เนต็ บริการเทคโนโลยสี ารสนเทศท่นี ักศึกษาควรรู้ เมอื่ เขา้ สกู่ ารเปน็ นกั ศกึ ษาของมหาวทิ ยาลยั ฯ นกั ศกึ ษาจะไดร้ บั ชอื่ บญั ชี (Internet Account) ส�ำ หรบั ใชง้ าน อนิ เทอรเ์ นต็ และบรกิ ารดา้ นเทคโนโลยสี ารสนเทศตา่ งๆ ของมหาวทิ ยาลยั โดยอตั โนมตั ิ ตามขอ้ ก�ำ หนดทส่ี �ำ นกั วทิ ยบรกิ าร ประกาศไว้ ซึง่ นกั ศกึ ษาสามารถใช้บริการท่ีสำ�คัญดงั นี้ 1. บริการชว่ั โมงอินเทอร์เน็ต นกั ศกึ ษาจะไดร้ บั สทิ ธใิ นการเชอ่ื มตอ่ เขา้ สรู่ ะบบอนิ เทอรเ์ นต็ ของมหาวทิ ยาลยั จากทางบา้ น จ�ำ นวน 150 ชัว่ โมงต่อ 1 ภาคการศึกษา ผ่านทางอินเทอร์เนต็ โมเด็ม (56k) 2. บรกิ ารเครอื ข่ายไร้สาย นักศึกษาสามารถต่อเช่ือมเข้าสู่บริการเครือข่ายไร้สายของมหาวิทยาลัยซ่ึงได้ติดต้ังอุปกรณ์ส่งสัญญาณ ไว้ท่ัวภายในมหาวิทยาลัยทั้งภายในและภายนอกอาคาร รวมถึงศูนย์การศึกษาต่างๆ ท้ังหมดของมหาวิทยาลัยได้ไม่ จ�ำ กดั ชวั่ โมงการใช้งาน 132

3. บริการระบบบริหารศึกษา เป็นระบบท่ีมีความสำ�คัญสำ�หรับนักศึกษาต้ังแต่เร่ิมเข้าศึกษาจนกระทั่งจบการศึกษา โดยนักศึกษา สามารถเขา้ สู่ระบบ (login) เพ่ือลงทะเบยี นเรยี น เพ่มิ ถอนวชิ าเรียน ตรวจสอบผลการเรียน ตลอดจนการประเมินผล ตา่ งๆ ได้ผ่านทางเว็บไซต์ http://iregis.dusit.ac.th 4. บรกิ ารจดหมายอิเลก็ ทรอนกิ ส์ นักศึกษาจะได้รับบัญชีผู้ใช้งานจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ เป็นช่ือบัญชี ของนักศึกษา @dusit.ac.th โดย สามารถเขา้ ใช้งานไดท้ ่ี http://webmail.dusit.ac.th 133

โครงการผลิตครพู นั ธใุ์ หม่ (พ.ศ. 2554-2563) หลกั การ 1. โครงการผลติ ครูพนั ธุ์ใหม่ เป็นโครงการทจี่ ัดท�ำ ข้ึนเพ่อื ผลิตครมู อื อาชีพทม่ี ีความรทู้ างวิชาการ เชี่ยวชาญ ทางวชิ าชพี และมอี ดุ มการณใ์ นวชิ าชพี ครู โดยการดงึ ดดู คนดี คนเกง่ เขา้ มาศกึ ษาวชิ าชพี ครดู ว้ ยหลกั สตู รและกระบวนการ ทเ่ี นน้ การปฏบิ ตั ิและการฝกึ อบรมทีเ่ ขม้ ขน้ โดยจดั ทำ�เป็นภาพรวมของประเทศ 2. ผลิตครใู นสาขาวิชาและพ้นื ท่ีทเ่ี ปน็ ความต้องการของหน่วยงานผู้ใชค้ รู (ได้แก่ สำ�นกั งานคณะกรรมการ การศกึ ษาข้ันพนื้ ฐาน สำ�นักงานคณะกรรมการการอาชวี ศึกษา เปน็ ตน้ ) โดยมเี งอื่ นไขผกู พันให้นิสติ / นกั ศึกษา ท่เี ข้า รว่ มโครงการเมอื่ สำ�เร็จการศึกษาแลว้ ตอ้ งบรรจุเขา้ รับราชการครู 3. มกี ารคัดเลอื กสถาบนั อุดมศึกษาท่ีมคี วามเชีย่ วชาญและมศี กั ยภาพเป็นสถาบันฝ่ายผลิตครใู นโครงการ 4. คา่ ใช้ในส่วนทเี่ ปน็ ทุนการศกึ ษาและงบดำ�เนินการ ประกอบด้วย 4.1 หลักสูตรครูระดบั ปรญิ ญาตรี (หลกั สตู ร 5 ปี) ใชอ้ ัตราเหมาจา่ ยตาม มติคณะรัฐมนตรี เมื่อวันท่ี 8 มถิ ุนายน 2548 ดังน้ี 1) ทนุ การศกึ ษา อัตรา 69,000 บาท/ คน/ ป ี 2) งบด�ำ เนินการของสถาบันฝา่ ยผลติ อัตรา 15,000 บาท/คน/ปี 4.2 หลกั สตู รประกาศนยี บตั รบณั ฑติ วชิ าชพี ครู (หลกั สตู ร 1 ป)ี ใชอ้ ตั ราเหมาจา่ ย ดงั น้ี 1) ทนุ การศกึ ษา อตั รา 103,500 บาท/ คน/ ปี 2) งบด�ำ เนินการของสถาบนั ฝ่ายผลติ อตั รา 22,500 บาท/คน/ ปี 5. งบประมาณที่ได้รับการสนับสนุน ต้องได้รับการสนับสนุนต้ังแต่เร่ิมรับนักศึกษารุ่นแรกจนนักศึกษารุ่น สดุ ทา้ ยสำ�เรจ็ การศกึ ษา 6. อตั ราทจี่ ะบรรจนุ กั ศกึ ษาทจ่ี บตามเกณฑข์ องโครงการฯ เปน็ อตั ราเกษยี ณอายรุ าชการของขา้ ราชการครทู ่ี ไดร้ บั คืนให้แก่กระทรวงศึกษาธกิ ารในอัตราเกษยี ณ รอ้ ยละ 100 7. การก�ำ หนดเปา้ หมายของการผลติ ครกู ารศกึ ษาขน้ั พน้ื ฐานและครอู าชวี ศกึ ษา ในแตล่ ะปอี าจมกี ารปรบั ได้ ตามสถานการณ์ความต้องการ โดยยงั คงจ�ำ นวนเปา้ หมายรวมตลอดโครงการไวเ้ ท่าเดิม(เปา้ หมายเชงิ ปรมิ าณ ผลติ ครู จ�ำ นวน 6 ร่นุ ตัง้ แตป่ ีการศกึ ษา 2554-2558 รวมจ�ำ นวน 30,000 คน) หลักเกณฑ์ในการพิจารณานกั ศึกษาทนุ ดังกลา่ ว คือ มผี ลการเรียนเฉลี่ยสะสมตลอดหลักสตู รมธั ยมศกึ ษา ตอนปลาย ไม่ต่ำ�กวา่ 3.00 ผลการเรยี นในวชิ าเอกสะสมไมต่ ่�ำ กวา่ 3.00 ผ่านการสอบสมั ภาษณ์ เปน็ ผทู้ ี่มบี คุ ลกิ ดี มีจิตอาสา จิตวิญญาณความเปน็ ครู และเหมาะสมจะเป็นครู มคี วามยนิ ดแี ละเตม็ ใจปฏบิ ตั ิตามเงอ่ื นไขการรบั ทุน เชน่ การผูกพนั เข้ารบั ราชการ การชดใช้ทนุ ผลการเรยี นในระหว่าง รับทุน เปน็ ต้น โดยสามารถดูรายละเอียดไดท้ เี่ วบ็ ไซต์ ของส�ำ นกั งานคณะกรรมการการอดุ มศึกษา www.mua.go.th อ้างอิงจาก http://blog.eduzones.com/anisada/79584 134

Á Ë Ò ÔÇ· Â Ò ÅÑ Â Ê Ç´Ø ÊÔ µ ภาคผนวก Suan Dusit



Á Ë Ò ÔÇ· Â Ò ÅÑ Â Ê Ç´Ø ÊÔ µ ภาคผนวก ก ข้อบังคบั มหาวิทยาลัยสวนดุสติ ว่าดว้ ยการจดั การศึกษา ระดบั ปริญญาตรี พ.ศ. 2559 Suan Dusit

138

139

140

141

142

143

144

145

146

147

148

149