เพลิงสวาทพันธนาการใจ

เพลิงสวาทพันธนาการใจ ผแู้ ตง่ : วรัมพร วางจาํ หน่าย : สิงหาคม 2561 ราคา e-book : 59 บาท ปก/รูปเล่ม : Waramporn พสิ ูจน์อกั ษร : Waramporn ตดิ ต่อนักเขยี นได้ที... เมล์ [email protected] สงวนลิขสิทธิตามพระราชบญั ญตั ิลิขสิทธิ พ.ศ. 2537

คยุ กับนักเขยี น เพลิงสวาทพนั ธนาการใจ เคยวางจาํ หน่ายในรูปแบบ e-book มาแลว้ เมือปี 2560 ในชือเรือง ล้นุ ให้เจอรัก ก่อนที นักเขียนจะยุติการวางจาํ หน่ายไป(เกือบปี เลย) เพือนํามา ปรับ-เพิม เนือหาบางส่วน และไดท้ าํ การแบ่งตอนใหม่ จึง ทาํ ให้จาํ นวนตอนเยอะขนึ นะคะ สุดทา้ ย...ฝากคุณนิคเตอร์ หนูโซ่ ดว้ ยนะคะ รัก วรัมพร

๑ “เชิญเขา้ ไปดูดา้ นในก่อนค่ะ” เจา้ ของเสียงหวานทาํ การไขกญุ แจประตูรัวสูงระดบั อกพร้อมสีหนา้ มีความหวงั ว่า สองหนุ่มจะเขา้ ไปดูภายในบา้ น ครันพอเขาพยกั หนา้ เธอกใ็ จ ชืนขึนเป็ นกอง กอ่ นจะเดินนาํ หนุ่มฝรังร่างโตสองคนเขา้ ไปชม บา้ นสองชนั บรรยากาศร่มรืนดว้ ยตน้ นอ้ ยไมใ้ หญ่ ดา้ นหลงั ติด ชายทะเล ชลินทรา สุภาลักษณ์ หลานสาวแสนสวยเจา้ ของบา้ น เช่าเดินแนะนาํ ตามห้องต่างๆ ภายในบา้ นจบแลว้ กเ็ ดินออกมา รอสองหนุ่มทีระเบียง ปล่อยให้ลมเยน็ ๆ ในเวลาเยน็ ยาํ พดั ผม 1 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

ยาวสลวยปลิวไปกบั สายลม ภาพนันทาํ ให้หนึงในหนุ่มหล่อ เดินออกมาเจอและหยุดมองอยู่สักพกั ก่อนทีลูกนอ้ งหนุ่มจะ กระแอมเบาๆ ส่งสญั ญาณใหผ้ เู้ ป็ นเจา้ นายรู้สึกตวั นิคเตอร์หนั ไปทาํ หนา้ เหียมใส่ลูกนอ้ งคนสนิทแลว้ เดิน เขา้ ไปหาหญิงสาวร่างเลก็ น่าทะนุถนอม “ผมตกลงเช่าบา้ นหลงั นี” นิคเตอร์ สุจิทัศน์ เพรสเลอร์ หนุ่มลกู ครึงไทย-อเมริกนั วยั สีสิบสอง เจา้ ของบริษทั รถยนต์ ที มีโรงงานผลิตรถยนต์ทวั โลกและหนึงในนนั ก็คือประเทศไทย ทีในวนั นีเขาได้เดินทางมาพกั ผ่อนทีประเทศไทย เพือคลาย ความเครียดจากงานและปัญหาส่วนตวั “อะ...อะไรนะคะ” เพราะมวั แต่คิดอะไรเพลินทาํ ใหเ้ ธอ ไม่ไดย้ ินสิงทีชายหนุ่มบอก “ผมตกลงเช่าบา้ นหลงั นี” นิคเตอร์ยาํ เสียงดงั ฟังชดั “ขอบคุณนะคะ นีค่ะกุญแจบา้ น เชิญคุณพกั ผ่อนตาม สบายนะคะ” ชลินทราส่งพวงกุญแจบา้ นและประตูรัวให้กบั ชายหนุ่มด้วยความดีใจจนแสดงออกมาทางสีหน้า เพราะป้ า 2 วรัมพร

ของเธอติดป้ ายให้เช่ามาหลายเดือนแลว้ จะร่วมปี เลยก็ไดแ้ ต่ก็ หาใครมาเช่าไม่ได้สักที แต่วนั นีถือว่าโชคเขา้ ขา้ งแลว้ เมือมี หนุ่มฝรังหนา้ ตาหล่อเหลามาขอเช่า “ขอบคุณครับ ว่าแต่คุณชืออะไรครับ” ถามเสียงทุ้ม สายตาจดจอ้ งแต่ริมฝี ปากอิมสวย ทีเขารู้สึกอยากบดขยีใหห้ นาํ ใจนกั นานแลว้ ...ทีเขาไมไ่ ดร้ ู้สึกมีอารมณ์กบั เพศตรงขา้ มแบบ นีนบั ตงั แต่ชีวิตแต่งงานลม้ เหลว “รู้จกั แค่ชือป้ าจรุ ีกพ็ อแลว้ คะ่ ” ชลินทราตอบกลบั ดว้ ยสี หนา้ ทีเริมไม่พอใจ แต่ทีไม่พอใจไม่ใช่ถูกถามชือ ทว่าเธอไม่ พอใจสายตาของเขาทีมองเธออยา่ งเสียมารยาท “ถา้ ไมบ่ อก งนั ผม…” “อยา่ บอกนะว่าคุณจะยกเลิกการเช่าบา้ น” ชลินทราพูด แทรกหนา้ ตาตืน “ถา้ เข้าใจถูกแลว้ ตกลงคุณจะบอก…” นิคเตอร์บอก อยา่ งคนถือไผเ่ หนือกวา่ 3 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“ฉันชือโซ่” ชลินทราบอกด้วยนาํ เสียงไม่สบอารมณ์ กอ่ นจะขยบั ถอยหนีอยา่ งรวดเร็วเมือชายหนุ่มเดินเขา้ มาใกล้ “กลวั ผมหรือ” เขาถามเสียงกลวั หวั เราะ ชอบอกชอบใจ เหลือเกินกบั ท่าทีตืนๆ ของแม่สาวร่างเลก็ คนนี “ฉนั ขอตวั นะคะ” ชลินทราไม่สนใจคาํ ถามของเขา และ ทนั ทีทีพดู จบเธอกร็ ีบเดินลงจากบา้ น ทวา่ กา้ วไดไ้ ม่กีกา้ ว ท่อน แขนก็ถูกกระชากจนร่างของเธอเซเขา้ ไปอยู่ในออ้ มกอดของ อีกคน “นี! ปล่อยฉนั นะ” ชลินทราร้องลนั และดินหนีออ้ มกอด ทีรัดแน่น แต่แรงดินนนั ทาํ ให้อกอวบอิมเกินตวั ของเธอถูกมือ ใหญ่ตะปบเขา้ อยา่ งจงั “กรีด!! ไอค้ นลามก มาจบั หนา้ อกฉนั ทาํ ไม” ชลินทรา ดินเร่าๆ หนา้ แดงกาํ ทงั โกรธทงั อายทีถกู ลวนลาม “ผมขอโทษ ผมไม่ไดต้ ังใจ” คนถูกตราหน้าว่าลามก กลา่ วขอโทษขอโพยเมือรู้วา่ มือไปตะปบอะไรเขา้ ทว่าเขากลบั ไม่ละมือห่างจากเตา้ งามๆ นนั 4 วรัมพร

“แลว้ ทีมือของคุณกมุ หนา้ อกของฉนั อยเู่ นีย มนั คืออะไร ไอค้ นทุเรศ รีบเอามือออกไปจากตวั ฉันเดียวนี!” ชลินทรายอ้ น ถามเสียงเขียว “คณุ กห็ ยดุ ร้องกอ่ นไดไ้ หม” เขาต่อรอง “ไอค้ นลามก ฉวยโอกาส ปล่อยฉันนะ!” สินเสียงแหว ดงั ระดบั สามบ้านได้ยินชลินทราก็ยกเท้ากระทืบบนเทา้ ใหญ่ สุดแรงเกิด คราวนีเป็ นนิคเตอร์ทีร้องลนั บา้ นแทน “สมนาํ หนา้ !” ชลินทรายิมสะใจ ก่อนจะวิงลงจากบา้ น แลว้ ตรงดิงไปยงั รถมอเตอร์ไซด์คู่ใจ แลว้ บึงออกไปจากบา้ น เช่า ขณะทีนิคเตอร์ก็ได้แต่มองตามด้วยอย่างเจ็บใจทีโดน ผหู้ ญิงตวั เลก็ ๆ เลน่ งาน “ยยั ตวั แสบ! ฝากไวก้ อ่ นเถอะ” ฝากความอาฆาตไวแ้ ลว้ กเ็ ดินกระเผลกๆ เขา้ ไปในบา้ น ทีถนนห่าง ขณะทีชลินทรากาํ ลังขีมอเตอร์ไซค์คู่ใจไป ด้วยอารมณ์ข่นุ มัว จู่ๆ เธอกต็ อ้ งรีบเบรกรถกะทนั หนั เมือมีรถ 5 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

กระบะขบั มาปาดหน้า สักพักก็มีคนเดินออกมาสามคน ชลินทราเห็นท่าไม่ดีจึงรีบเลียวรถ หวงั จะหนีแต่รถออกตวั ไป ไดน้ ิดเดียวกต็ อ้ งเบรกอีกหนเมือมีผชู้ ายโดดมาขวางทาง “จะรีบไหนจะ๊ นอ้ งสาว” พดู จบมนั กด็ ึงกญุ แจรถออกไป “ฉนั จะรีบกลบั บา้ น คืนกญุ แจใหฉ้ นั เถอะ” ชลินทรายืน มือออกไปแย่งเอากญุ แจทีอีกฝ่ ายแกวง่ เล่นไปมา แต่เธอก็แย่ง มาไม่ได้ “อยากไดม้ ากไหมจ๊ะนอ้ งสาว ถา้ อยากไดก้ ห็ อมแกม้ พี ก่อน แลว้ พีจะคืนให้” มนั พูดด้วยท่าทีกวนโทสะ ก่อนจะ หยอ่ นกญุ แจลงกระเป๋ าเสือ ตามมาดว้ ยเสียงโห่จากพวกพอ้ ง “ขอกญุ แจใหฉ้ ันเถอะ ฉนั จะรีบกลบั ” ชลินทราขอร้อง ดว้ ยใจหวนั กลวั เธอแอบเอาขาตงั รถลง แลว้ รอจงั หวะวิงหนี ไปยงั บา้ นพกั ทีเพิงขีรถจากมา แมจ้ ะไม่ชอบหนา้ ฝรังคนนนั ก็ เถอะ แต่กด็ ีกวา่ เจอพวกขยะสงั คม “พีบอกไปแลว้ ไงวา่ ถา้ อยากไดใ้ ห้หอมแกม้ พีก่อน” มนั ยนื หนา้ เขา้ มาใกล้ มือกย็ ืนเขา้ ไปจะรังเอวของเหยอื สาว 6 วรมั พร

ชลินทราเบียงตวั หลบ ทิงรถ แลว้ รีบวิงกลบั ไปยงั บา้ น ใหเ้ ช่า “เวรแลว้ ! ไอจ้ กั ไอแ้ จค็ มึงสองคนรีบวิงไปลากนงั นนั มาขึนรถกูเดียวนี อย่าให้นังนันหนีไปไหนได”้ จบคาํ สังของ หวั หนา้ แก๊งขยะสังคม สองหนุ่มกร็ ีบวิงตามคนโชคร้าย ส่วน คนสังกเ็ ดินกลบั ไปสตาร์ทรถ แลว้ รถขบั ไล่ตามแม่สาวร่างเล็ก ทีวงิ แบบไมค่ ิดชีวิต ทวา่ เธอกลบั รู้สึกว่ายิงวิงก็ยิงห่างจากบา้ น เช่า “ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!” ชลินทราตะโกนขอความ ช่วยเหลือจนแสบคอ สองเทา้ กว็ ิงไมห่ ยดุ แต่กย็ งั ไมถ่ ึงจุดหมาย ปลายทางเสียที “เฮย้ ! หยดุ นะโวย้ ไม่งนั กูยิงไส้แตก” มนั ตะโกนขู่ แต่ ไมไ่ ดท้ าํ ใหค้ นโชคร้ายหยดุ วงิ ชลินทราวิงจนหลุดโคง้ มากเ็ ห็นแสงไฟจากบา้ นเช่า เธอ ใจชืนขึนเป็ นกอง ปากก็ร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่ ความหวงั พงั ทลายเมือร่างถกู ผลกั จนลม้ หนา้ คะมาํ 7 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

‘ไอ้พวกเลว ดีแต่รังแกผู้หญิง ฉันขอแช่งให้พวกแกรถ แหกโค้งตายยกคัน’ ชลินทราสาปแช่งอยใู่ นใจ ก่อนจะเงยหนา้ มองพวกมนั ทีพากนั มายืนหอบอยไู่ มห่ ่าง “ทาํ กเู หนือยใจแทบขาด วนั นีถา้ กไู ม่ไดเ้ ป็ นผวั อีนี กูไม่ ยอมแน่!” มนั พูดเสียงหอบๆ สีหนา้ ก็เอาเรือง แลว้ กพ็ ุ่งเขา้ หา คนโชคร้าย “กรีด! ปลอ่ ยฉนั นะ ปลอ่ ย!” ชลินทรากรีดร้องเสียงหลง เมือมนั เขา้ มากระชากใหล้ ุกขึนแลว้ โนม้ หนา้ ลงมา 8 วรมั พร

๒ ชลนิ ทราสะบดั หนา้ หนี สองมือกท็ งั ตบทงั ตีพวกชัว ไมย่ งั ปากกส็ ่งเสียงร้องใหค้ นช่วย และนนั ทาํ ให้คนนงั ทาํ หนา้ เซ็งอยภู่ ายในบา้ นไดย้ ิน นิคเตอร์ชะเงอ้ ฟังอีกครังเพือให้แน่ใจ ว่ามีคนกาํ ลงั ร้องขอให้ช่วย พอมนั ใจจึงเรี ยกหาคนสนิท ที กาํ ลงั เดินสาํ รวจรอบๆ บา้ นเช่าอยู่ “โคบี!” “ครับคุณนิค” โคบีวิงมารอรับคาํ สังจากผเู้ ป็ นนาย “ฉนั ไดย้ นิ เหมือนมีคนร้องใหช้ ่วย แกออกไปดูหน่อย” 9 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“ครับเจา้ นาย” โคบีรับคาํ แล้วเดินออกจากบ้าน ส่วน ท า ง ด้า น ค น ร้ อ ง ข อ ค ว า ม ช่ ว ย เ ห ลื อ ต อ น นี ก ํา ลัง ต่ อ สู้ กับ พละกาํ ลงั ของคนชวั หนา้ ดาํ หนา้ แดง “ปล่อยฉันนะไอพ้ วกบา้ ปล่อย ปล่อยโวย้ !” ชลินทรา ทงั เตะทงั ตบ หวงั หลุดไปจากมือของพวกเดนนรก “ฤทธิเยอะเหลือเกินนะมึง” มนั ถอนใบหน้าออกมา กระซิบเสียงเหียม จงั หวะกาํ ลงั จะงา้ งมือหมายจะตบสังสอน แสงไฟกส็ าดส่องเขา้ มาเสียก่อน “พีจกั ! พอไดแ้ ลว้ เดียวพีโตง้ จะโกรธเอานะพี” “แต่กเู ป็ นคนวิงไล่นงั นีมานะไอแ้ จ็ค กกู ต็ อ้ งไดอ้ ีนีเป็ น เมียก่อนดิ” จกั หนั มาตวาดใส่ผเู้ ป็ นลกู พีลกู นอ้ งอยา่ งหวั เสีย “ฉนั รู้ แต่ถา้ พีโตง้ เห็น พีไดเ้ จบ็ ตวั แน่ๆ” แจ็คเตือนดว้ ย ความหวงั ดี ซึงกพ็ อดีกบั ทีหวั หนา้ แกง๊ เปิ ดประตูรถลงมา “ไอจ้ กั ตะกีมึงคิดทาํ อะไร” โตง้ เอ่ยถามดว้ ยสีหน้าไม่ พอใจ 10 วรัมพร

“ฉนั แคจ่ ะสงั สอนนงั นีมนั นิดหน่อยเท่านนั แหละพี มนั ฤทธิเยอะเหลือเกิน ไป! ไปขึนรถ” พูดจบมนั กล็ ากคนโชคร้าย ไปยงั รถ แต่ชลินทราฝื นตวั เอาไวส้ ุดกาํ ลงั ปากกร็ ้องตะโกนให้ คนช่วย และครังนีกเ็ ป็ นโชคดีของเธอเมือหนุ่มฝรังเดินมา “คุณ! ช่วยฉนั ดว้ ย” ชลินทราละลาํ ละลกั บอกดว้ ยความ ดีใจ “ถา้ มึงไมอ่ ยากเจบ็ ตวั กอ็ ย่ายุ่งเรืองของกู ไอฝ้ รัง!” โตง้ นกั เลงประจาํ ถินเดินอาดๆ เขา้ ไปพร้อมชีหน้าข่มข่อู ีกฝ่ าย ที รูปร่างสูงใหญ่กวา่ ตน “เผอิญวนั นีฉันอยากเจ็บตวั ว่ะพวก” โคบี ปลดกระดุม บนขอ้ มือออกชา้ ๆ บอกเป็ นนยั วา่ พร้อมจะมีเรือง “วอนนกั นะมึง” โตง้ ทีถือว่าตนเองใหญ่ประจาํ ถินพุ่ง เขา้ หาพร้อมกบั ซัดหมดั ใส่ แต่โคบีหลบทนั แลว้ ซัดกลบั จน นกั เลงประจาํ ถินลม้ ควาํ 11 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“พีโต้ง!!” สองหนุ่มพากนั ร้องเรียกเสียงดัง เมือลูกพี โดนสอยร่วงกลางอากาศ ชลินทราจึงอาศยั จงั หวะนนั สะบดั ตวั จนหลุด แลว้ รีบวงิ ไปยงั บา้ นเช่าพอดีกบั ทีนิคเตอร์กเ็ ดินออกมา “คุณนิคเตอร์ ช่วยฉนั ดว้ ย พวกมนั จะทาํ ร้ายฉนั ” ชลินท ราละลาํ ละลกั บอกดว้ ยอาการขวญั หนีดีฟ่ อ ลืมไปเสียสนิทว่า กอ่ นจะขีรถกลบั บา้ น เธอถกู เขาลวนลาม “เขา้ ไปหลบในบา้ นกอ่ นครับ” นิคเตอร์ดนั ประตูใหเ้ ปิ ด กวา้ ง และรอจนแมส่ าวร่างเลก็ เขา้ ไปในบา้ นเรียบร้อยเขาก็ดนั ประตูรัวปิ ดแล้วเดินไปหาคนสนิททีกําลังเล่นงานพวก อนั ธพาล “โคบี พอไดแ้ ลว้ แลว้ กเ็ รียกตาํ รวจมาจดั การพวกมนั ต่อ” เมือมาถึงและเห็นพวกอนั ธพาลนอนร้องโอดโอยด้วย ความเจบ็ หลงั จากโดนหมดั และเข่าของโคบีเขา้ ไปคนละสาม สีที “ครับเจา้ นาย” โคบีรับคาํ สงั แลว้ ลว้ งเอาโทรศพั ทม์ ากด โทรออก ระหวา่ งนนั พวกอนั ธพาลกร็ ีบร้องขออยา่ ว่าแจง้ ความ 12 วรมั พร

กอ่ นทีพวกมนั จะลนลานพากนั ขึนรถขบั ออกไป โดยทีนิคเตอร์ กห็ า้ มไม่ใหค้ นสนิทตามไป “น่าจะใหผ้ มตามไปนะครับคุณนิค คนพวกนีปล่อยไวก้ ็ รังแต่จะทาํ ใหช้ าวบา้ นเดือดร้อน” “มนั คงเขด็ แลว้ ละ่ ” แต่อาจจะแค่ช่วงเวลาหนึง “ครับเจา้ นาย” โคบีขานรับในคาํ สัง ก่อนทีสองหนุ่มจะ พากนั เดินกลบั ไปยงั บา้ นเช่าและทนั ทีทีมาถึงชลินทรากร็ ีบยก มือไหวข้ อบคุณ นิคเตอร์จึงอาสาไปส่ง ชลินทราไม่ไดอ้ ยากรับ ไมตรีนนั เลย แต่กย็ อมไปเพราะยงั กลวั พวกขยะสงั คมอยู่ ไมน่ านรถคนั หรูกม็ าจอดเทียบหนา้ บา้ นพกั ซึงเป็ นเวลา เดียวกนั ทีรถอีกคนั ขบั สวนออกไป “เสียทรงพลมาทาํ ไม” ชลินทราพึมพาํ แต่กพ็ อใหส้ ารถี หนุ่มไดย้ นิ แต่กไ็ มช่ ดั เจนตอ้ งหนั มาถาม “คุณพูดวา่ อะไรนะ” ไม่ถามเฉยๆ แต่ยงั โนม้ เขา้ มาใกล้ จนชลินทราผงะ แต่กไ็ ปไหนไมไ่ ด้ เพราะติดเบาะรถ 13 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“ปละ…เปล่านี แต่คุณน่ะ ถอยไปห่างๆ ฉันเลยนะ” ตอบกลบั เสียงตะกกุ ตะกกุ “ผมไมไ่ ดน้ ่ากลวั ขนาดนนั ” เขายิมทะเลน้ “หึ” ชลินทราร้องหึในลาํ คอแลว้ รี บขอบคุณทีมาส่ง ก่อนจะเปิ ดประตูรถลงไปทันที ส่วนคนภายในบา้ นหลงั จาก หายตกใจกับการมาของเสี ยทรงพลแล้วก็เดินออกมารับ หลานสาวและทนั ไดเ้ ห็นวา่ มีรถขบั มาส่ง “ยยั โซ่! นนั แกให้ใครมาส่ง หรือว่าแฟนแก แลว้ ทาํ ไม ไม่พาเขา้ มาในบ้านก่อนล่ะ” เพราะแฟนของหลานสาวไม่ ไดม้ าทีบา้ นเกือบปี แลว้ ตงั แต่ไดง้ านใหม่ทีกรุงเทพฯ “ไม่ใช่เต้หรอกป้ า นันนะคนทีมาเช่าบ้านเรา” ตอบ คาํ ถามผเู้ ป็ นป้ าไปแลว้ ชลินทรากห็ ยดุ คิดไปพกั หนึงวา่ จะเล่าดี หรือไม่ แต่สุดทา้ ยเธอก็เล่าเรืองทีเกิดขึนกบั ตวั เองให้ผเู้ ป็ นป้ า ฟัง 14 วรัมพร

“ทาํ ไมวนั นีมนั ถึงไดเ้ จอแต่เรืองซวยๆ เนีย แต่ก็ดีแลว้ ที แกไม่เป็ นอะไร” พูดจบจุรีก็เดินไปนังทาํ หนา้ เครียดทีโซฟา หนา้ ทีวี ...ชลินทราเดินตามไปนังฝังตรงขา้ ม ก่อนจะเอ่ยปาก ถามถึงเสียทรงพล “มาทวงเงินทีเพิงกูไ้ ปน่ะสิ” จุรีตอบหลานสาวเสียง เครียด “แลว้ ทาํ ไมมาทวงเร็วนกั ล่ะป้ า” เมือรู้ถึงสาเหตุการของ เสียทรงพลแลว้ ชลินทราก็มีสีหนา้ เครียดไม่แพผ้ ูเ้ ป็ นป้ า แต่ก็ อดแปลกใจไม่ไดว้ า่ ทาํ ไมเสียทรงพลถึงไดม้ าทวงหนีเร็วนกั “ไอเ้ สียมนั บอกว่าเมียให้มาทวง มนั ก็เลยมาจีให้เราคืน เงินให้” จุรีแทบจะร้องไห้ เพราะตนนนั พอไดเ้ งินจากเสียทรง พลกเ็ อาไปใชห้ นีเจ๊มาลยั เลย เลยทาํ ใหไ้ ม่มีเงินไปคืนเสียทรง พล ส่วนชลินทรากเ็ พิงนึกไดว้ า่ มีเงินค่าเช่ากร็ ีบเอาออกมาให้ผู้ เป็ นป้ า 15 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“นีจ๊ะป้ า เงินค่าเช่า แลว้ กม็ ีค่าอาหารเชา้ เยน็ ดว้ ยของฝรัง คนนนั ด้วย เขาจ่ายมาทีเดียวเลยนะป้ า ใหเ้ ยอะดว้ ย ป้ าเอาเงิน ส่วนนีไปจ่ายเสียทรงพลก่อนนะ ส่วนทีเหลือเรากข็ อผลดั เสีย ไปกอ่ น” ขอผลดั แต่กย็ งั ไมร่ ู้วา่ จะหาเงินจากไหนเหมือนกนั “ไอเ้ สียมนั ไมใ่ หผ้ ลดั หรอก มนั บอกวา่ ให้หาเงินไปจ่าย มนั ภายในสามวนั โธ่โวย้ ! กลมุ้ จริงๆ รู้งีไม่ไปกเู้ งินใหเ้ สียนนั ก็ ดี” จุรีหลงั นาํ ตาออกมาทนั ที เพราะแค่สามวนั ตนไม่มีปัญญา ไปหาเงินมาจา่ ยหนีไดท้ นั ชลินทราก็ได้แต่ปลอบผูเ้ ป็ นป้ าว่ามนั ต้องมีหนทาง แกป้ ัญหา แต่ตอนนีเธอยงั คิดไมอ่ อก “ก็ขอให้มนั ทางออกเถอะ แต่แกไปอาบนาํ นอนเถอะ ยยั โซ่ เดียวป้ าจะออกไปดูขา้ วของซะหน่อย เดียวก็จะเขา้ นอน แลว้ ” พูดจบจุรีกล็ กุ เดินไปดูขา้ วของวา่ ขาดอะไรบา้ ง จะไดต้ ืน แต่เชา้ ไปหาซือ เพือให้หลานสาวตืนมาทาํ อาหารเอาไปส่ง หนุ่มฝรังทีมาเช่าบา้ น 16 วรัมพร

๓ เช้าวนั ต่อมา หลงั จากทาํ อาหารเสร็จเรียบร้อยแลว้ เธอก็ เร่งจดั อาหารใส่ปิ นโต ทีวนั นีมีทังอาหารคาวและหวานตาม ความตอ้ งการของลกู คา้ แต่ขณะทีกาํ ลงั เร่งอยนู่ นั ผเู้ ป็ นป้ าก็เดิน มาหา “อา้ วยยั โซ่ แกยงั ไมไ่ ปอีกหรือไง” “กาํ ลงั จะไปจะ้ ป้ า วา่ แต่วนั นีป้ าไมเ่ ปิ ดร้านเหรอ” “ก็เปิ ดแหละ แต่คงเปิ ดใกลๆ้ เทียงโน้นแหละ” ตอบ แลว้ กห็ ลบหนา้ หนีสายตาของหลานสาว ชลินทราคิดสงสัยวา่ 17 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

ป้ ากาํ ลงั จะทาํ อะไรกนั แน่ แต่เธอก็ยงั ไม่ซักถามตอนนีเพราะ ตอ้ งเร่งเอาอาหารไปส่ง “โซ่ไปก่อนนะป้ า แลว้ จะรีบกลบั มาช่วยงาน” ทีจริ ง วนั นีเธอตงั ใจจะไปหาสมคั รงานไว้ หลงั จากบริษทั ทีทาํ อย่ปู ิ ด ตวั ไป ตอนปิ ดตวั แรกๆ แฟนหนุ่มก็ชวนให้เธอไปทาํ งานที กรุงเทพฯ อยูเ่ หมือนกนั แต่เธอเป็ นห่วงป้ าเลยคิดว่าจะหางาน แถวบา้ นทาํ ซึงกห็ าไดอ้ ยแู่ ละทาํ ไดป้ ี กว่าบริษทั กม็ าปิ ดตวั ไป อีก ทีเธอกไ็ มร่ ู้วา่ ตวั เองเป็ นตวั ซวยหรืออยา่ งไร ทาํ งานทีไหนก็ พาปิ ดตวั กนั หมด “ไม่ตอ้ งรีบกลบั มากไ็ ด้ รีบมากๆ เดียวแกก็ขบั รถแหก โคง้ กนั พอดี” จรุ ีตะโกนบอกไล่หลงั หลานสาว “จะ้ ป้ า” ชลินทราตอบแลว้ ก็ขึนคร่อมรถคู่ใจ ก่อนจะ หยิบโทรศพั ท์ออกมาเมือมีขอ้ ความดังเตือน แต่แทนทีจะเป็ น ขอ้ ความจากแฟนหนุ่มบอกว่าไม่ว่างรับสายหรืออะไรก็ได้ แต่ กลบั เป็ นขอ้ ความสมคั รเพลงรอสายไปซะได้ เธอจึงลองกด โทรหาแฟนหนุ่มดูอีกสกั รอบ 18 วรัมพร

‘เต้ ทาํ อะไรอย่นู ะ ไม่ยอมรับโทรศัพท์’ ชลินทราส่ายหนา้ ไปมาอย่างเซ็งๆ ก่อนจะรีบบึงรถไป ยงั บ้านเช่า กระทงั มาถึงเธอกก็ ดกริงเรียกอยสู่ ักพกั จึงมีคนมา เปิ ด “คณุ ...” “ผมโคบีครับ เชิญด้านในครับ” โคบีเปิ ดประตูรัวให้ หลานสาวเจา้ ของบา้ นเช่าเขา้ ไป ส่วนเขากเ็ ดินไปขึนรถแท็กซี ทีขบั มารับเพือเดินทางกลบั ตามคาํ สงั ของเจา้ นายหนุ่ม ชลินทรามองตามจนรถแทก็ ซีลบั ตาจึงหมนุ ตวั เดินเขา้ ไป ในบา้ น แลว้ จดั แจกนาํ อาหารทีทาํ มาใส่จานเรียบร้อยแลว้ ก็เดิน หิวปิ นโตออกจากหอ้ งครัวเพือกลบั บา้ น แต่มาจ๊ะเอ๋ผชู้ ายตวั โต ทีโผล่มาในสภาพผา้ เชด็ ตวั พนั รอบสะโพก ชลินทราไลส่ ายตามองตงั แต่ไหล่กวา้ ง แผงอกทีเต็มไป ดว้ ยไรขน แลว้ หยุดสายตาทีขอบผา้ เช็ดตวั ก่อนจะหนา้ เห่อ ร้อนเมือรู้ตวั วา่ ไดท้ าํ อะไรลงไป 19 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“มาดูใกลๆ้ ก็ได้ ผมไม่คิดเงินหรอก ให้ดูฟรี แถมลูบ คลาํ ไดด้ ว้ ย” พดู ไปมือกก็ าํ ทีปมผา้ เช็ดตวั “คุณจะทาํ อะไร” ชลินทราถามเสียงดงั พลางถอยหลงั กลบั เขา้ ไปในครัว เมือเขาเดินเขา้ มาหา นิคเตอร์หวั เราะร่วนเมือเห็นท่าทีตืนกลวั ของแม่สาวร่าง เลก็ ทงั ทีกอ่ นหนา้ เธอยงั จอ้ งเขาตาแทบถลนออกมาเบา้ “หวั เราะบา้ อะไร” ชลินทราถามเสียงเขียว “แลว้ คุณถอยหนีผมทาํ ไม” เขาถามดว้ ยเสียงเจือหวั เราะ “เปล่าหนี” ชลินทราเถียงเสียงสูง “งนั เหรอ” เลิกคิวใส่ไมพ่ อ ปากหยกั ยงั ยมิ ไดน้ ่าหมนั ไส้ จนน่าเอามีดมาเฉาะ “นี! อยา่ ตามมานะ” ร้องบอกเสียงเขียวเมือเขาเริมเดิน ตามอีกครัง “จะหา้ มทาํ ไม ผมแค่จะเดินมาดูวา่ วนั นีคุณทาํ อะไรมา ใหผ้ ม” 20 วรัมพร

“ก็อาหารไทยนีแหละค่ะ ฉันรับรองว่าถูกปากคุณ แน่นอน” เพราะเธอตงั ใจทาํ สุดฝี มือ เพือไม่ให้เสียชือไปถึงป้ า จุรีทีสอนให้เธอทาํ อาหารตงั แต่เด็ก หลงั จากป้ าจุรีเอาเธอมา เลียงดู เนืองจากพอ่ และแมข่ องเธอถูกลกู หลงจากนกั เลงต่างถิน ทีมีเรืองกบั คนในซอยยิงกนั แลว้ พลาดมาโดนพ่อและแม่ของ เธอเสียชีวติ “โซ่! โซ่!” “อะ...อะไร” ชลินทราสะดุง้ เล็กนอ้ ย เพราะมวั แต่ตกอยู่ ในภวงั ค์ “ไมม่ ีอะไร แค่จะบอกว่าคุณรู้ใจผมไดไ้ งวา่ ผมชอบตม้ ยาํ กุง้ ” แลว้ นบั ตังแต่มารดาเสียชีวิตไปเขาก็ไม่ได้ชิมฝี มืออีก เลย ทาํ เองกไ็ ดร้ สชาติไม่เหมือนมารดา “ฉันไม่ได้รู้ใจนะ” แต่เธอทีทาํ ต้มยาํ กุง้ เพราะมนั คือ อาหารเป็ นหนา้ ตาเป็ นของประเทศไทย ใครไปใครมาก็ตอ้ งสัง ต่างหากเล่า 21 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“ไม่รู้ไดไ้ ง ในเมือคุณทาํ ตม้ ยาํ กุง้ อาหารจานโปรดของ ผม” เพราะเขามีแม่เป็ นคนไทย สมยั ทีท่านยงั มีอยู่ชีวิต ท่านทาํ ใหร้ ับประทานประจาํ “ฉันไม่เถียงกบั คุณแลว้ เชิญคุณกินขา้ วให้อร่อยเถอะ ฉนั ขอตวั กลบั กอ่ น แลว้ เดียวสายๆ ฉนั จะเขา้ มาทาํ ความสะอาด บา้ นให”้ บอกกลา่ วจบแลว้ กเ็ ดินผา่ นร่างสูงออกไปเกือบจะพน้ ประตูอยแู่ ลว้ เชียวแต่ท่อนแขนกถ็ กู รังเอาไว้ “จะรีบกลบั ไปไหนล่ะ อยู่กินขา้ วเป็ นเพือนผมก่อน... นะ” “ฉันไม่ว่าง แลว้ ก็ปล่อยฉันด้วยค่ะ ฉันต้องรี บกลับ บา้ น” ชลินทราบอกเสียงเขียว หงุดหงิดใจเหลือเกินทีอีกฝ่ าย ชอบแตะเนือตอ้ งตวั เธอ แคบ่ อกเฉยๆ กไ็ ด้ ไมเ่ ห็นจะตอ้ งมายึด แขนแลว้ กร็ ังตวั เธอเขา้ ไปใกลเ้ ลย “ผมจะปล่อย ถา้ คุณตกลงจะอยกู่ ินขา้ วเป็ นเพือนผม” “ก็บอกแลว้ วา่ ไม่ว่าง คุณไม่เขา้ ใจหรือไงหรือค่ะ” เธอ สะบดั แขนแต่กไ็ ม่หลุด หนาํ ซาํ เขายงั จบั แน่นขึน 22 วรัมพร

“งันผมจะจา้ งคุณ ผมให้ชัวโมงล่ะหมืน ตกลงไหม” นิคเตอร์เริมโมโหทีแม่คนตวั เล็กไม่ยอมแต่โดยดี ทังทีมีสาว สวยหลายคนอยากกินขา้ วกบั เขา แถมบางคนยงั ไดข้ ึนเตียงกบั เขาดว้ ย หากเขาถูกใจ แต่แม่ตวั เล็กคนนีสิ เสนออะไรไปกไ็ ม่ เอาสกั อยา่ ง “ไม่” ปากบอกปฏิเสธ แต่ก็แอบเสียดายเงินไม่น้อย เพราะเธอกบั ป้ ามีเวลาหาเงินแค่สามวนั เพือไปใชห้ นีเสียทรง พล แต่มนั ติดตรงทีฝรังคนนีไวใ้ จไม่ได้นีสิ เพราะแค่เจอหนา้ วนั แรก เธอก็โดนลวนลามซะแลว้ ถึงเขาจะบอกว่าไม่ตงั ใจก็ เถอะ แต่มือของเขากจ็ บั หนา้ อกเธอเตม็ ๆ “งนั อยากไดช้ วั โมงละเท่าไหร่กเ็ รียกมาไดเ้ ลย ผมยินดี จ่าย” ไม่ไดพ้ ูดเฉยๆ แต่มือเขาเลือนมารังเอวคนตวั เลก็ เขา้ ไป ชิด ชลินทราหนา้ แดงเป็ นลูกตาํ ลึง เมือหน้าอกเบียดกบั ร่างกายของเขา ก่อนจะทงั ผลกั ทงั ดนั เขาออกไป “อยา่ ดิน” 23 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“กฉ็ นั ปลอ่ ยสิ!” “ตกลงราคากนั กอ่ น แลว้ จะปลอ่ ย” “ฉันไม่ตกลงอะไรทงั นันถา้ คุณยงั กอดฉันไวแ้ บบนี” ชลินทราต่อรองเสียงสันๆ “อยา่ ตุกติกนะ ไม่งนั ผมจะปลาํ คุณทนั ที” คนตวั ใหญ่ขู่ กลบั ไปบา้ ง แลว้ กแ็ ปลกใจตวั เองจริงๆ ทีดนั ตืนตวั เพียงแค่ได้ กอดไดก้ ลินกายของแม่สาวไทยคนนี แต่จะวา่ ไปตงั แต่เขาหย่า กบั นาตาชา เขาก็ไม่เคยแตะต้องผูห้ ญิงคนไหนอีกเลย นีก็... เกือบปี ไดแ้ ลว้ ทีเขาไม่ไดย้ งุ่ กบั ผหู้ ญิง เพราะทงั เหนือยกบั งาน ทงั ยงั เสียใจกบั ชีวิตคทู่ ีลม้ เหลว เลยไม่มีเวลามาใส่ใจเรืองพวก นี 24 วรัมพร

๔ “ฉันไมต่ ุกติกหรอก ปลอ่ ยไดแ้ ลว้ ” เมือเป็ นอิสระแลว้ เธอกข็ ยบั ห่างเขาไปทนั ที “บอกมาวา่ อยากไดค้ า่ จา้ งเท่าไหร่ เดียวผมจะเอาเงินมา ให”้ นิคเตอร์จบั แขนเลก็ ใหเ้ ดินตามมานงั กินขา้ วดว้ ยกนั “คุณจะไม่ไปแต่งตัวก่อนเหรอคะ” แลว้ เธอจะไดห้ นี กลับบ้าน ส่วนอาหารมืออืนๆ เห็นทีต้องไปจ้างหลานชาย ป้ าแช่มมาส่งให้ซะแลว้ จะได้ไม่ต้องมาเจอหนา้ เขาอีก แต่! 25 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

ตอนนีเธอต้องเก็บเงินให้ได้มากทีสุดนีน่าจะไดเ้ อาไปใช้หนี เสียทรงพล “ไม่ล่ะ ผมชอบแบบนี” เขาตอบกลบั แบบหนา้ ดา้ นๆ ชลินทราถอนหายใจเฮือกใหญ่กบั ความหนา้ ด้านของ เขา แลว้ ถา้ ไมอ่ ยากไดค้ นเช่าบา้ นนะ เธอจะไปบอกใหป้ ้ าจุรีมา ไลอ่ ีตาฝรังชีกอคนนีออกไปจากบา้ นเช่าซะเดียวนี แต่จะวา่ ไป ดูท่าทางเขากท็ ่าจะเป็ นคนมีเงินอยนู่ ะ แลว้ ทาํ ไมไปพกั โรงแรม หรูๆ อยลู่ ะ่ แต่กช็ ่างเถอะ! เรืองของเขา “แต่ฉันไม่ชอบคนแต่งตัวไม่เรียบร้อย” ชลินทราแยง้ เสียงแขง็ “ไม่ชอบให้ผมใส่อะไรใช่ไหม ไดส้ ิ เดียวผมจะถอด ออก เพราะปกติผมก็ชอบแกผ้ า้ นังกินขา้ วอยู่แลว้ ” นิคเตอร์ ตอบกลบั หนา้ ตาย “คนทุเรศ! เชิญคุณกินขา้ วไปคนเดียวเถอะ” ประณาม อยา่ งเหลืออดแลว้ เธอกส็ ะบดั แขนจนหลุดแต่เพียงครู่เดียวก็ถูก มือใหญย่ ดึ ไวเ้ ช่นเดิม 26 วรัมพร

“โซ่! อยา่ ขดั ใจผมไดไ้ หม ผมสังอะไรกใ็ หท้ าํ ตามเถอะ ถา้ ไมอ่ ยากใหผ้ มโมโห” คนถกู ขดั ใจบอกเสียงกร้าว ...ชลินทราหยดุ ดินแลว้ เงยหนา้ มองผูช้ ายตวั โตๆ ทีไม่รู้ มีปัญหาอะไรกบั เธอนกั หนา “ฟังฉนั ใหด้ ีๆ นะคณุ นิคเตอร์ ฉนั กบั คุณไม่ไดเ้ ป็ นอะไร ฉะนนั ! อยา่ มาทาํ เสียงแบบนีใส่ฉนั แลว้ ก็หา้ มมาสังใหฉ้ ันทาํ นนั ทาํ นีดว้ ย ปล่อย!” ชลินทราใช่มือขา้ งทีว่างสะบดั ใส่หน้า หล่อเหลา จากนนั เธอกว็ ิงออกจากบา้ นไปอยา่ งรวดเร็ว นิคเตอร์มองตามทงั โกรธทงั เสียหนา้ ทีหญิงสาวปฏิเสธ นาํ ใจจากเขา ก่อนจะเดินไปหยิบโทรศพั ท์ออกมากดโทรหา โคบีทีตอนนีกาํ ลงั รอขึนเครืองเดินทางกลบั “ไดค้ รับคุณนิค” หลงั ไดร้ ับคาํ สังแลว้ โคบีก็รับคาํ แข็ง ขนั ก่อนจะเดินลากกระเป๋ าออกจากสนามบินแลว้ เดินทางไป หาโรงแรมไมไ่ กลจากบา้ นเช่าทีเจา้ นายหนุ่มเช่าอยู่เพือทาํ งาน ด่วนใหเ้ จา้ นาย 27 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

โครม! เสียงรถมอเตอร์ไซด์ล้มดงั ลนั หลงั จากเจ้าของวางขาตัง ไมด่ ีแต่ถึงอยา่ งนนั ชลินทรากไ็ ม่คิดจะกลบั ไปยกรถขึน แต่เธอ เลือกทีจะเดินปึ งปังเขา้ ไปในบ้าน โดยมีจุรี หลานสาวและ หลานชายของป้ าแช่มมองตาม “นงั โซ่ มนั เป็ นอะไรของมนั ตอนไปก็ดีๆ อยู่นีน่า” พูด จบแล้วก็หันมาผดั ขา้ วต่อ กระทังจดั การทาํ อาหารให้ลูกคา้ หมดทุกคนแลว้ จรุ ีกเ็ ดินมาหาหลานสาวทีกาํ ลงั นงั กินขา้ วอยู่ “เป็ นอะไรยยั โซ่ ถึงไดห้ นา้ บูดเป็ นตูดกลบั มา” “เปล่าจะ้ ป้ า ว่าแต่ลูกคา้ ไปหมดแลว้ เหรอ” ถามไปแลว้ กแ็ ปลกใจทีป้ าเปิ ดร้านเร็วกวา่ ทีบอก “แกอย่ามาเปลียนเรื องยยั โซ่ ตกลงเป็ นอะไร หรือว่า ฝรังทีมาเช่าบา้ นทาํ อะไรแก” “ไม่ไดท้ าํ ” ชลินทราตอบกลบั ดว้ ยท่าทางตกใจ “ไม่ไดท้ าํ แลว้ ทาํ ไมแกตอ้ งทาํ ตกอกตกใจแบบนีดว้ ย” จรุ ีเทา้ เอวแลว้ จอ้ งหนา้ หลานสาวอยา่ งจบั ผดิ 28 วรัมพร

“กโ็ ซ่ตกใจคาํ ถามของป้ าไง” ตอบเสียงออ้ มแอม้ และ ยงั หลบสายตาจบั ผดิ ทาํ ใหจ้ รุ ีไมเ่ ชือ “แกอย่ามาโกหกฉันยยั โซ่ เร็วๆ รีบบอกมาว่าฝรังคน นนั ทาํ อะไรแก” จรุ ีคาดคนั หนา้ ตาขึงขงั “ป้ าอะ” “ยยั โซ่” “ฝรังคนนนั จา้ งใหฉ้ นั อย่กู ินขา้ วดว้ ยจะ้ ป้ า แถมบอกว่า ฉนั จะเอาเงินคา่ จา้ งเท่าไหร่กเ็ รียกมาไดเ้ ลย” “แลว้ แกบอกไปวา่ ไง” “ฉันไม่ได้บอกอะไรหรอกป้ า เพราะฉันหนีกลบั มา กอ่ น” “แสดงวา่ ฝรังคนนนั ทาํ อะไรแกใช่ไหม งนั แกมากบั ฉัน เลยยยั โซ่” จุรีก็ควา้ แขนหลานสาวออกจากบ้านเพือไปเรียก ค่าเสียหาย “ป้ าจะพาฉนั ไปไหน” ชลินทราฝืนตวั เอาไว้ 29 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“ก็ไปเรียกค่าเสียหายกบั ฝรังคนนนั ไง มนั ลวนลามแก ใช่ไหมยยั โซ่ล่ะ แกถึงไดห้ นีกลบั มา” จุรียอมปล่อยมือจากแขน หลานสาว กอ่ นจะหนั มาประจนั หนา้ คาดคนั เอาความจริง “เปล่านะป้ า แต่ทีฉนั หนีเนีย เพราะฉนั ยงั ไม่ไดต้ กลงจะ กินขา้ วดว้ ยแต่ฝรังคนนนั กบ็ งั คบั ฉนั ใหอ้ ยู่ กแ็ คน่ ีเองป้ า ป้ าอยา่ ไปเรียกร้องอะไรนะ” ชลินทราทาํ เสียงออ้ นๆ ไมอ่ ยากใหป้ ้ า “แต่แกกบั ฉนั ตอ้ งรีบหาเงินไปคืนเสียทรงพลนะยยั โซ่” พูดเรืองนีขึนมาจุรีก็กลุม้ จนหวั แทบระเบิด เพราะเวลาแค่สาม วนั ใครจะไปหาเงินมาทนั ไดอ้ ย่างไร ครันพอโทรไปจะขอกู้ กบั เจม๊ าลยั ทางนนั กบ็ อกจะคิดดอกเพิมจากเดิม “ฉนั รู้ป้ า” ชลินทราตอบกลบั ดว้ ยสีหนา้ เครียดๆ ตามติด มาดว้ ยเสียงถอนหายใจ เห็นทีว่าเธอคงตอ้ งกลบั ไปตกลงกบั อีตาฝรังแลว้ ว่าจะอยูก่ ินขา้ วเป็ นเพือน ก่อนทีสองป้ าหลานจะ พากนั เงียบไป สักพกั หลานชายป้ าแช่มก็เรียกใหไ้ ปทาํ อาหาร 30 วรมั พร

เมือลกู คา้ มา แลว้ ลูกคา้ ทีวา่ กไ็ ม่ใช่ใครไหน แต่เป็ นเจ๊มาลยั กบั ลกู นอ้ งหนา้ เหียม “นาํ จะท่วมบา้ นหรือเปล่าวะ่ เจ๊มาลยั มากินขา้ วทีร้านก”ู จุรีเอ่ยออกมาดงั ๆ ก่อนจะมองทีหนา้ บา้ นก็เห็นเจ๊มาลยั มากบั ลูกนอ้ ง “นนั สิป้ า ปกติเจแ๊ กจะมาแคเ่ กบ็ เงินนีน่า” “ช่างมนั เถอะ อยากจะมาก็มา แต่ถา้ จะมากินฟรี นงั จุรี จะเอาตะหลิวฟาดปากใหส้ กั ทีสองที” จุรีเดินออกไปทาํ อาหาร ทีเจม๊ าลยั สังมาสามสีอยา่ ง กระทงั กินกนั เรียบร้อยแลว้ เจม๊ าลยั ก็ ชกั ดาบจริงๆ จุรีพยายามจะเอาตะหลิวเขา้ ไปทาํ ร้ายเจ๊มาลยั แต่กโ็ ดน ลกู นอ้ งของเจ๊มาลยั พุ่งเขา้ มาจะทาํ ร้าย “หยดุ นะ!” ชลินทราควา้ มีดอีโตม้ าข่ชู ายร่างใหญ่ฟ่ อๆ กอ่ นทีพวกนนั จะเดินออกไปขึนรถ แต่มิวายชีหนา้ ชลินทรา ที กห็ วนั ๆ เหมือนกนั 31 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“หน็อย...อีเจ๊มาลยั มีเงินตงั เยอะตงั แยะ แต่ดนั มาแดก ของกูฟรี กูขอแช่งให้มึงโดนเผานงั ยางกนั ทงั แก๊งเลย!” จุรี ตะโกนด่าไล่หลัง ก่อนทีชลินทราจะเขา้ มาขอให้ป้ าหยุดด่า เพราะกลวั วา่ ถกู ลูกนอ้ งของเจ๊มาลยั กลบั มาทาํ ร้าย 32 วรัมพร

๕ “เต้! เตท้ าํ อะไรอยู่ทาํ ไมไม่ยอมรับโทรศพั ทข์ องโซ่ เลย” เกือบห้าโมงทีเตชินท์รับสายจากเธอและทนั ทีทีรับสาย เธอกถ็ ามดว้ ยนาํ เสียงไม่พอใจทนั ที “กเ็ ตท้ าํ งานอยไู่ งโซ่” “วนั นีหยดุ นะเต”้ ชลินทราแยง้ “วนั นีทีบริษทั มีงานด่วน เตก้ ็เลยตอ้ งมาทาํ งาน แลว้ โซ่ โทรมามีธุระอะไรหรื อเปล่า ถา้ ไม่มี เต้ขอวางสายก่อนนะ ตอนนีเตก้ าํ ลงั ย่งุ ” คนบอกยุ่งมือกาํ ลงั ลูบไลเ้ รือนร่างของสาว คนใหม่ 33 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

“โซ่จะโทรบอกให้เตโ้ อนเงินทีโซ่ใส่บญั ชีเตไ้ ว้ เตช้ ่วย โอนใหโ้ ซ่วนั นีไดไ้ หม ตอนนีโซ่จาํ เป็ นต้องใช่เงิน แลว้ ถา้ ไง โซ่จะรีบหาเงินกลบั ไปใส่บญั ชีไวเ้ หมือนเดิม” เพราะเธอกบั เต ชินท์วางแผนกันไวว้ ่าจะซือคอนโดเอาไวอ้ ยู่ด้วยกันหลัง แต่งงาน “ไมไ่ ด!้ ” เตชินทป์ ฏิเสธเสียงดงั “ทาํ ไมจะไม่ได้ ในเมือตอนนีเรายงั ไม่ไดซ้ ือคอนโดกนั เลย” แมจ้ ะตกใจกบั นาํ เสียงของแฟนหนุ่ม แต่ชลินทราก็ไม่ อยากเกบ็ มาใส่ใจ เพราะอีกฝ่ ายคงกาํ ลงั เครียดเรืองงานอยู่ “ก็...” เตชินท์อึกอัก เพราะเงินจาํ นวนนันเขาถอน ออกมาพาอาภสั ดาไปเทียวต่างประเทศหมดแลว้ “ถา้ เตไ้ ม่สะดวกโอนให้โซ่ งันพรุ่งนีโซ่จะเอาไปเอง แลว้ กนั ถา้ ไงเตก้ ช็ ่วยจดั การทาํ เรืองเบิกไวใ้ หด้ ว้ ยแลว้ กนั แค่นี นะเต”้ เพราะไมอ่ ยากรบกวนเวลางานของแฟนหนุ่ม ชลินทรา กดวางสายแลว้ ปล่อยให้แฟนหนุ่มสบถมาตามสาย ทว่าแฟน สาวไม่ไดย้ ิน 34 วรมั พร

“มีอะไรเหรอคะ” อาภสั ดาเอย่ ถามแฟนหนุ่มอยา่ งสงสยั “นอ้ งแจมรู้ใช่ไหมวา่ พีมีแฟนอยแู่ ลว้ ” “แจมรู้คะ่ พีเต้ แต่แจมไม่สนหรอก เพราะตอนนีพีเตอ้ ยู่ กบั แจม” อาภสั ดาเอาใจดว้ ยการจบู ปากแลว้ ยิมหวาน ส่งสายตา เชิญชวน แลว้ ปลดผา้ ห่มลงมากองทีเอว “พีดีใจทีนอ้ งแจมเขา้ ใจพี” “แลว้ ทําไมพีเต้ต้องเสียงดังใส่แฟนพีด้วยล่ะ หรื อว่า แฟนพีรู้แลว้ วา่ พีเตม้ ีแจม” อาภสั ดาถามดว้ ยสีหนา้ ใสซือและนี ทาํ ให้เตชินท์หลงจนแทบโงหัวไม่ขึน อีกทงั ตงั แต่เขาคบหา กบั ชลินทรามาหลายปี เธอไม่เคยยอมมีอะไรกบั เขาเลย มากสุด กแ็ ค่ใหห้ อมแกม้ เท่านนั “ไม่ใช่หรอกนอ้ งแจม แต่พี...” “พีเตบ้ อกมาเถอะ ถา้ แจมช่วยพีเตไ้ ด้ แจมยนิ ดีช่วย” “จริงหรือเปล่านอ้ งแจม” “จริงสิค่ะ” เตชินทข์ ยบั ลุกขึนมาสวมกอดหญิงสาว แลว้ จูบทีริ มฝี ปากเนินนานก่อนจะกระซิ บบอกว่าตอนนีเขา 35 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

เดือดร้อนตอ้ งใชเ้ งินหนึงแสนบาท หากอาภสั ดาจะช่วยกข็ อให้ โอนเงินใหเ้ ขาวนั นีไหม “โห! หนึงแสนเลยเหรอคะพีเต”้ “ใช่ครับนอ้ งแจม พีขอโทษดว้ ยนะครับทีตอ้ งบอกเรือง นีใหน้ อ้ งแจมรู้ แต่วา่ ตอนนีป้ าของพีตอ้ งการใชเ้ งินด่วน แลว้ พี กม็ ีไมพ่ อดว้ ย” “แลว้ ถา้ แจมให้พีเตย้ ืม พีเต้จะคืนให้แจมวนั ไหนล่ะ” อาภสั ดาลงั เล เพราะเงินนนั เธอเก็บมาตงั แต่เรียนมหาลยั ดว้ ย การเป็ นพริตตี ก่อนจะเขา้ มาทาํ งานบริษทั ผลิตรถยนต์และได้ เจอกบั เตชินท์ ทีเขา้ มาวนั แรก เตชินทก์ ใ็ หค้ วามสนใจเธอทนั ที เธอเองกต็ อบรับไมตรีและสานสัมพนั ธ์กนั เรือยมา แมเ้ ธอจะ รู้อยเู่ ตม็ อกวา่ อีกฝ่ ายมีแฟนแลว้ ทว่าใครจะสนกนั ล่ะ แต่เห็นที เธอคงตอ้ งทาํ อะไรสักอย่างแลว้ ก่อนทีจะเสียเตชินท์ไปใหก้ บั แฟนของเขา! “ถา้ นอ้ งแจมลาํ บากใจ กไ็ มต่ อ้ งใหพ้ ียืมกไ็ ดค้ รับ เดียวพี จะไปหากเู้ อา” 36 วรัมพร

“แต่แจมได้ข่าวว่าเจา้ หนีมกั โหดนะคะ ถา้ เราไม่มีเงิน ไปใชห้ นี เกิดเจา้ หนีส่งคนมาทาํ ร้าย พีเตจ้ ะทาํ ยงั ไง” อาภสั ดา เริมเป็ นห่วงชายหนุ่ม ทีเธอกย็ อมรับเลยว่ามีใจให้กบั เขามาสัก พกั แลว้ “ก็คงต้องปล่อยไปแหละน้องแจม เพราะพีตอ้ งรีบหา เงินไปใหป้ ้ าของพี” “อย่าไปกูเ้ ลยค่ะพีเต้ เดียวแจมจะให้พีเต้ยืมไปให้ป้ า ก่อน แต่พีเตต้ อ้ งตอบแทนแจมดว้ ยการพาแจมไปเทียวทะเลนะ คะ ไปเยน็ นีเลยนะคะ เดียวแจมจะจดั การเรืองตวั เครืองบินเอง” “ไดเ้ ลยครับนอ้ งแจม” แต่กอ่ นจะไปเทียวทะเล วนั นีเขา จะมอบความสุขแสนเร่าร้อนให้กบั หญิงสาวเสียก่อน ไม่นาน เสียงครางกด็ งั ระงมไปทวั หอ้ ง ทหี น้าบ้านเช่า ชลนิ ทราค่อยๆ ย่องเปิ ดประตูบ้านเข้าไป อย่างระมัดระวัง แลว้ ก็สอดส่ายตามองหาคนบางคน พอไม่ เห็นวา่ เขาอย่ใู นบา้ น ก็ถอนใจอย่างโล่งอก ก่อนจะเดินตรงดิง 37 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

ไปเกบ็ จานชามไปลา้ งแลว้ ต่อดว้ ยเกบ็ กวาดบา้ นจนสะอาดรีบ กลบั ไปช่วยงานป้ าทีร้านอาหารตามสัง แต่กม็ าเจอกบั คนบาง คนเขา้ ทีเพิงขบั รถเขา้ มาจอด ชลินทรากม้ หนา้ กม้ ตาเดินไปยงั รถมอเตอร์ไซดข์ องตวั เอง “ไม่คิดจะทักทายกนั สักคาํ เลยหรื อ” นิคเตอร์พูดขึน กอ่ นทีสาวเจา้ จะเดินไปถึงรถ “ฉนั รีบคะ่ มีงานรออย”ู่ เธอตอบแลว้ เขา้ ไปขึนคร่อมรถ ตามดว้ ยหยบิ หมวกมาสวม บอกเป็ นนยั วา่ เธอรีบจริงๆ “แลว้ เยน็ นีจะมาส่งอาหารใหผ้ มหรือเปล่า” “กต็ อ้ งมาสิคะ่ หรือวา่ คณุ จะไมใ่ หฉ้ นั มาส่ง ฉนั จะไดไ้ ม่ ตอ้ งมา” “เปลา่ ครับ วา่ แต่เรืองทีผมเสนอไปคุณจะตกลงไหม ถา้ ตกลงเยน็ นีคณุ ก.็ ..” “ฉันตกลงค่ะ คราวนีฉันไปไดห้ รือยงั คะ” แต่หากไม่ เดือดร้อนเรืองเงิน เธอไม่มีวนั ตกลงหรอก เพราะผชู้ ายอย่างเขา ควรอยหู่ ่างไวด้ ีทีสุด! 38 วรัมพร

“เชิญครับ แต่ก่อนไปยิมให้ผมหน่อยไดไ้ หม” นิคเตอร์ ต่อรอง หนา้ ตายยี วน ชลินทรายิมแยกเขียวให้แลว้ รีบบึงรถคู่ใจออกไปจาก บา้ นเช่า ใจก็ภาวนาขอให้ตัวเองกลบั ถึงบ้านอย่างปลอดภยั เพราะเธอยงั ขยาดกบั พวกขยะสังคมอยู่เลย แต่สุดท้ายเธอก็ กลบั มาถึงอยา่ งปลอดภยั ก่อนจะนงั คิดเมนูทีจะทาํ ไปส่งคน บางคนในเย็นวนั นี ส่วนทางด้านคนทีกาํ ลงั รออาหารเย็น ตอนนีก็นังอยู่จ้องหน้าจอโน้ตบุ๊กระหว่างรอโทรศพั ท์จาก ลูกนอ้ ง สกั พกั โคบีกโ็ ทรมาแจง้ เรืองของสองป้ าหลานใหฟ้ ัง “เป็ นหนีอยู่เท่าไหร่” คิวเขม้ ขมวดยุ่ง อีกทังก็รู้สึก หงุดหงิดอยา่ งบอกไม่ถูกเมือลกู นอ้ งรายงานวา่ ชลินทรามีแฟน อยู่แลว้ ตอนนีทาํ งานอยู่กรุงเทพฯ ซํายงั เป็ นผูจ้ ดั การบริษทั รถยนตใ์ นเครือข่ายของเขาอีกดว้ ย “เกือบสามแสนบาทครับเจา้ นาย แลว้ ทางเจา้ หนีให้เอา เงินไปคืนภายในสามวนั ” “โอเค นายไปพกั เถอะ” 39 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“ครับเจา้ นาย” หลงั จากวางสายจากลูกน้องแลว้ นิคเตอร์ก็นงั ครุ่นคิด เรืองแมส่ าวร่างเลก็ ทีดนั มีแฟนซะแลว้ ก่อนทีเขาจะลุกเดินไป หยิบอุปกรณ์วาดรู ป งานอดิเรกทีเขาชืนชอบมานังวาดที ระเบียงเพือขบั ไล่อารมณ์ข่นุ มวั ออกไป จากทีคิดวา่ จะวาดรูป ทิวทศั น์ แต่ไปๆ มาๆ เขากลบั วาดรูปหลานสาวเจา้ ของบา้ นเช่า ไปซะได้ หลังจากช่ วยงานผู้เป็ นป้ าเสร็จแล้ว ชลินทราก็เข้ามา โทรศัพท์หาแฟนหนุ่มเพือโทรไปยาํ ให้แฟนหนุ่มจดั การเรือง ถอนเงินในส่วนของเธอมาเตรียมไว้ เพราะพรุ่งนีเธอจะรีบไป รีบกลบั “โซ่ มีอะไรหรือเปล่าถึงไดโ้ ทรหาผม” ทีแรกเตชินทก์ ็ ไม่อยากรับ เพราะรู้ดีว่าแฟนสาวคงจะโทรมาเรืองเงิน แต่เขา เบือเสียงโทรศพั ทท์ ีดงั ไม่หยดุ เลยรับๆ 40 วรมั พร

“ไม่มีอะไรหรอก โซ่แค่จะโทรมายาํ ให้เต้ช่วยจดั การ เรืองเงินในส่วนของโซ่ไวแ้ ค่นันแหละ ว่าแต่เตจ้ ดั การให้ไว้ หรื อยงั หรือถ้าหากเตส้ ะดวกก็ช่วยโอนใส่บัญชีโซ่ได้ไหม เดียวโซ่บอกเลขบญั ชีให้” ชลินทราเปิ ดลินชกั แลว้ หยิบสมุด บญั ชีออกมาเพือบอกเลขทีบญั ชี “เต้ไม่มีเงินโอนให้หรอก เต้เอาเงินไปผ่อนคอนโด หมดแลว้ ” “เต!้ ไหนเราตกลงกนั แลว้ วา่ ปี หนา้ ไง” “แต่คอนโดทีนีทาํ เลดีนะโซ่ เตก้ ็เลยจดั การไปเลย แลว้ ตอนนีเตก้ ผ็ อ่ นมาเกือบปี แลว้ ” แลว้ ก็เงินก็แทบจะไม่มีผอ่ นอยู่ แลว้ เขาเลยตอ้ งกเุ รืองหลอกใหอ้ าภสั ดาโอนเงินมาให้ บอกเลย ถา้ ใครอยากโง่ เขากจ็ ะหลอกใหห้ มดตวั “เตผ้ ิดสัญญา!” ชลินทรานาํ ตาคลอทนั ทีเมือแฟนหนุ่ม ไมท่ าํ ตามสัญญาทีใหไ้ ว้ “แต่เตท้ าํ เพืออนาคตเราสองคนนะโซ่ แลว้ คอนโดทีนีก็ วิวดีมาก เดินทางกส็ ะดวกสบายมากนะโซ่” 41 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“แลว้ ทาํ ไมเตไ้ ม่โทรบอกโซ่ก่อนละ่ เราตกลงกนั แลว้ ว่า จะไปดูดว้ ยกนั แลว้ ค่อยตัดสินใจ เต้ทาํ แบบนีโซ่ไม่ชอบนะ แลว้ ตอนนีโซ่กจ็ าํ เป็ นตอ้ งใชเ้ งินดว้ ย!” ชลินทราบอกเสียงสัน เครือ “โซ่! อย่ามาอารมณ์เสียใส่เตไ้ ดไ้ หม แลว้ เตจ้ ะบอกให้ วา่ เงินจ่ายไปนันส่วนมากเป็ นเงินของเต้!” บอกกล่าวจบแลว้ เตชินท์ก็เลียวรถเขา้ จอดหน้าร้านกาแฟเพือรับอาภสั ดาและ เดินทางไปมลั ดีฟดว้ ยกนั หลงั จากสาวเจา้ ให้เงินเขายืม แลว้ วนั จนั ทร์เขาจะโทรไปลางานสกั สองสามวนั “คิดถึงพีเต้จัง ขอจูบทีนะคะ ไม่ได้เจอหน้ากันตัง ชวั โมง” เขา้ มาในรถไดแ้ ลว้ อาภสั ดากบ็ อกคิดถึงแลว้ ตามดว้ ย จูบทีแกม้ ทงั ซา้ ยและขวาของเตชินท์ ทงั ทีเพิงจากกนั มาไดแ้ ค่ ชวั โมงเดียว หลงั จากเธอตอ้ งมาดูร้านกาแฟทีร่วมหุน้ กบั เพือน “ผมก็คิดถึงนอ้ งแจมเหมือนกนั ครับ” เสียงของทงั สอง ดงั เขา้ ไปในสาย เมือเตชินทล์ ืมไปวา่ ยงั คยุ กบั ชลินทราอยู่ 42 วรัมพร

“เต้ นนั เสียงของใคร” ชลินทราร้องถามอยู่ในสาย ทว่า เตชินท์ไม่ว่างตอบ เพราะกําลังจูบอยู่กับอาภัสดา ก่อนที อาภสั ดาจะไดย้ นิ เสียงแวว่ เขา้ มา เธอจึงดนั หนา้ ของคนรักออก “เสียงอะไรคะพีเต”้ “เวรแลว้ ” เตชินท์สบถ ก่อนจอ้ งมองโทรศพั ท์ แลว้ หัน มองหนา้ อาภสั ดา ก่อนทีสาวเจา้ จะบอกไปว่ามีเพือนมาด้วย และเพือนกก็ าํ ลงั แสดงความรักกนั อยู่ เมือไดย้ ินดงั นนั เตชินท์ กร็ ีบบอกแฟนสาวไปตามทีอาภสั ดาแนะนาํ “แต่วา่ ...” “นีโซ่ไม่เชือใจเตแ้ ลว้ ใช่ไหม” เตชินท์ทาํ เสียงนอ้ ยอก น้อยใจ ขณะทีสาวสวยอีกคนก็นงั ยิมสมเพชกึงสะใจผูห้ ญิง หนา้ โง่อีกคนหนึง ทีจนป่ านนีแลว้ ยงั ไม่รู้ตวั อีกวา่ โดนหลอก แลว้ กค็ งถึงเวลาแลว้ ทีเธอจะเอาเตชินทม์ าเป็ นของเธอคนเดียว “กเ็ มือกีโซ่จาํ ไดว้ า่ เป็ นเสียงของเตบ้ อกว่าคิดถึงคนชือ แจม แลว้ แจมเป็นใครเหรอเต”้ 43 เพลิงสวาทพันธนาการใจ

“เตก้ บ็ อกไปแลว้ ไงวา่ เป็ นนอ้ งทีทาํ งาน แลว้ ตอนนีเขาก็ มากบั แฟนของเขา โซ่เลิกจบั ผดิ เตส้ กั ที เตไ้ มช่ อบ!” เตชินทเ์ ริม หงุดหงิด “กไ็ ดๆ้ แต่พรุ่งนีโซ่จะไปกรุงเทพฯ ยงั ไงเตก้ ็พาโซ่ไปดู คอนโดดว้ ยแลว้ กนั โซ่จะไปช่วงบ่ายๆ เดียวถา้ ไปถึงแลว้ โซ่จะ โทรหาเต้ หรือวา่ จะไปเจอกนั ทีหา้ งดีล่ะ” เพราะไหนๆ กไ็ ม่ได้ เงินแลว้ ยงั ไงเธอกจ็ ะไปดูคอนโดนนั ใหเ้ ห็นกบั ตาสกั ครัง “เตไ้ ม่ว่างหรอก เตก้ าํ ลงั จะไปต่างประเทศ หลายวนั ดว้ ย เอาไวเ้ ตว้ ่างแลว้ จะโทรไปบอกแลว้ กนั แลว้ ถา้ ไม่มีธุระ อะไรเร่งด่วน ไมต่ อ้ งโทรมารบกวนเต!้ ” คาํ ตอบของเตชินท์ทาํ ให้ชลินทราน้อยใจ และอดสงสัยไม่ได้ว่าทําไมช่วงนีแฟน หนุ่มถึงไดช้ อบหงุดหงิดใส่เธอนกั 44 วรัมพร

๖ ‘โซ่ ฉันเห็นแฟนแกพาสาวทีไหนกไ็ ม่รู้ไปเทียวผับ มี โอบมีกอดกันด้วยนะ ตอนแรกฉันกน็ ึกว่าเป็ นแก แล้วกง็ งมาก ด้วยทีแกยอมให้ไอ้เต้กอด แต่พอฉันจ้องดีๆ กลับไม่ใช่แกซะ งัน ฉันว่าแกลองสังเกตแฟนดูบ้างนะ ว่าเขานอกใจหรือเปล่า’ ‘แล้วจะให้สังเกตยงั ไงล่ะ เต้กท็ าํ ตัวปกติ’ ไอท้ ีปกติกค็ ือ วา่ งกเ็ จอกนั แต่ปี แรกๆ ทีคบหากนั เตชินทม์ าหาเธอทุกวนั แต่ พอขึนปี สอง เตชินท์ก็บอกว่ามาหาบ่อยไม่ไดน้ ะ เพราะเรียน หนกั แลว้ ไหนจะตอ้ งหาเงินเรียนอีกดว้ ย ซึงเธอกเ็ ขา้ ใจดี 45 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ

‘กส็ ังเกตว่าห้ามเราจับโทรศัพท์ไหม แล้วเวลาโทรศัพท์ มาต้องออกไปคุยไกลๆ หรือเปล่า แล้วกพ็ าลหงุดหงิดใส่ เรา บ่อยหรือเปล่า เพราะถ้ามีอาการแบบนี ฉันฟังธงว่าไอ้เต้กาํ ลัง จะมีคนอืน’ คําพูดของเพื อนรั กที ตอนนี ย้ายไปอยู่กับสามี ที ต่างประเทศหลายปี ดงั เตือน แลว้ นีไม่ใช่ครังแรกทีเพือนของ เธอเห็น แต่เธอคิดวา่ เป็ นเพือนของแฟนหนุ่มตลอด เพราะเธอ และเตชินท์ เรียนกนั ละคณะครัง และคณะของแฟนหนุ่มก็มี ผูห้ ญิงเยอะกว่าผูช้ าย เธอจึงไวใ้ จและเชือใจมาตลอดว่าไม่มี อะไร และแฟนหนุ่มยงั ซือสัตยก์ บั เธอ ทว่าเวลานีเธอเริมไม่ แน่ใจแลว้ ‘เต้จะไม่ทรยศความรักของเราใช่ไหม’ ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูทาํ ให้ชลินทราสะดุง้ ตกใจแลว้ ก็รีบสูด ลมหายใจเขา้ ปอดลึกๆ ส่องกระจกดูสภาพหนา้ ตา พยายามทาํ สีหนา้ ใหส้ ดชืนแลว้ ไปเปิ ดประตู 46 วรัมพร

“ยยั โซ่ เปิ ดประตูหน่อย” “ป้ า มีอะไรเหรอจ๊ะ” “แกเป็ นอะไรยยั โซ่ ตาแดงๆ” จุรียืนหนา้ เขา้ มาจอ้ งหนา้ หลานสาว “โซ่แคแ่ สบตาน่ะป้ า วา่ แต่ป้ ามีอะไรหรือเปลา่ ” “แกไปอยหู่ นา้ ร้านสกั ชวั โมงไป ป้ าวา่ จะออกไปทาํ ธุระ ซะหน่อย เอ่อ! วา่ แต่พรุ่งนีแกจะไปกรุงเทพฯ กีโมง แลว้ นดั ตาเตไ้ วแ้ ลว้ หรือยงั ” “ไม่ได้ไปแล้วป้ า พอดีเต้เอาเงินไปผ่อนคอนโด หมดแลว้ ” “อา้ ว! ไหนแกบอกจะพากนั ไปดูปี หนา้ ไง อะไรของ มนั วะ่ !” “เตส้ ิป้ า จดั การเองหมดเลย นีโซ่ก็ต่อว่าเต้ไปแลว้ ว่า ทาํ ไมไมม่ าปรึกษากนั ก่อน” “แลว้ แกแน่ใจนะว่าไอเ้ ต้เอาเงินไปซือคอนโดจริ งๆ ไมใ่ ช่เอาไปปรนเปรอผหู้ ญิงจนหมดตวั แลว้ ” จุรีเริมไม่ไวใ้ จวา่ 47 เพลงิ สวาทพันธนาการใจ