ผู้ประกอบการดิจิทัลยุคบูรพาภิวัฒน์บุกตลาดจีนด้วยตัวแบบ O2O CBEC

ผู้ประกอบการดิจทิ ลั ยุคบรู พาภวิ ฒั น์ O2O CBEC จากลาดบั ข้นั กอ่ นการเข้าสู่ช่องทางออนไลนจ์ ะพบวา่ สนิ คา้ ไทยทผี่ ู้ประกอบการนาเสนอหรือต้องการ ทดลองขายผา่ นช่องทางร้านคา้ เถาเป่ารว่ มกับพันธมติ รจีนนนั้ จาเป็นอยา่ งย่ิงท่ีต้องมีการเตรียมความพร้อมใน ระดบั หนึง่ เสยี กอ่ น เพราะหากเปน็ สินค้าใหม่ ไมม่ ีจดุ เด่นจดุ ขาย (ต้องเปน็ จดุ เด่นจุดขายจากมุมมองของผู้ซื้อมิใช่ ผู้ขาย) กย็ ากที่จะมีคนจีนสนใจรว่ มมอื เป็นพนั ธมิตร ดงั น้ันสิ่งท่ีผปู้ ระกอบการ SMES ควรทากอ่ นการหาพันธมติ รบนร้านคา้ เถาเป่าก็คือลาดับข้ันตอนท้ัง สามประการขั้นตน้ รวมถงึ ต้องมั่นใจวา่ สนิ คา้ ท่จี ะนาเสนอเพ่ือจัดจาหน่ายหากต้องการหาซื้อก็ต้องมาซื้อ จากที่นี่เทา่ น้นั จึงจะไดข้ องแท้ ในราคาท่ีดที ี่สุด 4.3.2 รปู แบบการรว่ มมือระหวา่ งผ้ปู ระกอบการไทยกบั พนั ธมิตรจีน สาหรบั ระดบั ความร่วมมือกับพนั ธมิตรบนแพลตฟอร์ม C2C เถาเป่าสามารถแบ่งออกเป็นการสร้าง ความรว่ มมอื ใน 5 แบบดงั นี้ 1) การขายผ่านแพลตฟอรม์ ร้านค้าเถาเป่าของค่คู า้ ชาวจนี รูปแบบการฝากขายผา่ นแพลตฟอร์มร้านคา้ เถาเป่าของคคู่ ้าชาวจีน คอื ผ้ปู ระกอบการไทยจะทาหน้าท่ี ในการจดั เตรยี มขอ้ มลู ผลิตภัณฑ์ท้ังขอ้ มลู ทีเ่ ปน็ รูปถ่าย และข้อมูลรายละเอียดผลิตภัณฑ์ตามข้อกาหนดและ ความตอ้ งการของเจา้ ของรา้ นคา้ บนแพลตฟอร์มเถาเปา่ การกาหนดราคาขายซงึ่ สว่ นใหญค่ ่คู า้ ชาวจีนมักเลือกให้ ผปู้ ระกอบการไทยแจง้ ราคาขายส่ง โดยทางคู่ค้าจนี จะกาหนดราคาขายปลกี ด้วยตนเอง แตท่ ้ังน้ีราคาขายปลีกที่ กาหนดกต็ ้องอา้ งอิงจากราคาขายปลกี ในช่องทางอ่นื ๆที่ผปู้ ระกอบการไทยกาหนดไว้เช่น ราคาขายปลีกหน้า รา้ นค้าบนถนนคนเดิน หรอื ราคาขายปลีกช่องทางออนไลน์อ่นื ๆเปน็ ต้น วิธีการนี้ถือเป็นรูปแบบความสัมพันธ์ ระหว่างผ้ปู ระกอบการไทยกบั พันธมิตรทเ่ี กยี่ วขอ้ งกนั นอ้ ยที่สดุ เพราะอาจจะเป็นลักษณะของการซ้ือ ขาดโดย ฝ่ายจนี หรือการฝากขาย ทงั้ นีใ้ นปจั จบุ นั ผูป้ ระกอบการร้านค้าเถาเป่าจีนเป็นจานวนมากจะเลือกเจรจากับ เจา้ ของสนิ คา้ ที่เปน็ ทตี่ ้องการในตลาดจีน โดยมักจะขอส่วนลดจากราคาขายปลีกขน้ั ต่า 30%-50% (ฝ่ายจีนเป็น ผู้รบั ผดิ ชอบจดั การเรือ่ งคา่ ขนส่งสูป่ ลายทางและภาษนี าเข้าในกจิ กรรมโลจิสตกิ ส์ข้ามแดน) หรือหากเป็นสินค้าท่ี ยังใหมใ่ นตลาดจีน ผูป้ ระกอบการจนี ก็อาจคิดค่าใช้จ่ายในการทากจิ กรรมส่งเสริมการตลาดกับผู้ประกอบการ ไทยท่ตี ้องการใชช้ ่องทางนร้ี า้ นคา้ เถาเปา่ ของตนเองเพ่ือจาหน่ายสนิ คา้ เพิ่มจากส่วนลดจากราคาขายปลกี อกี ด้วย 2) การแตง่ ต้ังให้คู่ค้าบนรา้ นค้าเถาเป่าเป็นตัวแทนขายของผลติ ภณั ฑ์ วธิ กี ารนเี้ หมาะสาหรับผลิตภัณฑ์ของผู้ประกอบการทเี่ ร่ิมเป็นทรี่ ู้จักในตลาดประเทศจีนแล้ว ผ่านช่อง ทางการขายออฟไลน์ตา่ งๆ จงึ ทาใหม้ ีคนจีนเสนอตัวเข้ามาร่วมเป็นพันธมิตร ซึ่งผู้ประกอบการไทยสามารถ แตง่ ตงั้ ใหพ้ ันธมิตรจนี เป็นคคู่ า้ บนร้านค้าเถาเป่าเพ่ือเป็นตัวแทนขายของผลิตภัณฑ์ โดยรูปแบบการผูกพัน ดงั กลา่ วอาจเปน็ ไปในลกั ษณะการจากดั จานวนคู่คา้ บนรา้ นค้าเถาเปา่ ของสนิ ค้าเพอื่ ให้กลุ่มพันธมิตรเหล่านี้ได้รับ ราคาพิเศษกวา่ ช่องทางอ่นื ๆ ทาใหค้ ู่คา้ กลุ่มนีส้ ามารถทาราคาขายไดต้ ่ากว่าคู่แขง่ ขนั บนแพลตฟอร์มเถาเป่าราย อ่ืนๆ รวมถงึ การออกใบรบั รองใหก้ บั ร้านค้าบนเถาเปา่ เพือ่ แสดงยนื ยันกับผู้ซ้ือปลายทางว่า ร้านค้าบนเถาเป่า เหล่านีเ้ ป็นตวั แทนขายอย่างเปน็ ทางการของผูป้ ระกอบการไทย เชน่ ใชว้ ธิ กี ารใหผ้ ซู้ ้ือจีนสามารถเข้ามาที่เว็บไซต์ อยา่ งเป็นทางการของผลิตภณั ฑ์ เพอื่ ตรวจสอบรายชอื่ ร้านค้าบนเถาเป่าท่เี ปน็ ผแู้ ทนจาหนา่ ยอย่างเปน็ ทางการ ทง้ั นวี้ ิธีการในการตัดขายให้กับพันธมิตรจีนก็สามารถเลือกใช้การให้ส่วนลดจากราคาขายปลีก เชน่ เดียวกบั ที่ใช้ในวิธที ี่หนง่ึ แต่ผู้ประกอบการสามารถเขา้ ไปมสี ว่ นร่วมในกิจกรรมการจัดโปรโมช่ั นต่างๆให้กับ พันธมติ รไดม้ ากกวา่ ในวิธีที่หนงึ่ 22

ผปู้ ระกอบการดิจทิ ัลยคุ บูรพาภวิ ฒั น์ O2O CBEC 3) การเขา้ ไปมสี ว่ นร่วมในการบรหิ ารร้านค้าเถาเป่า ในส่วนของการจัดหาสินคา้ และการจดั ส่ง วธิ กี ารที่สามคือการทผ่ี ูป้ ระกอบการไทยเขา้ ไปมีสว่ นรว่ มในการบรหิ ารร้านค้าเถาเปา่ ซ่ึงในข้ันนี้จาเป็น อยา่ งยิง่ ทผี่ ปู้ ระกอบการไทยกบั พันธมิตรจนี จะตอ้ งร่วมมือกันมากกวา่ ในสองแบบแรก เพราะร้านค้าบนเถาเป่า จะเปรียบเสมือนหน้ารา้ นทีเ่ ปิดรว่ มกนั และทงั้ สองฝา่ ยจะได้รับผลตอบแทนในรูปแบบของเงินปันผลจากาไรใน การดาเนินธรุ กจิ ดังนั้นทัง้ สองฝา่ ยจะแบ่งหน้าทค่ี วามรับผดิ ชอบของแต่ละคนอย่างชัดเจน เช่นฝ่าย ไทยเป็นผู้ จดั หาสนิ คา้ และทาการจัดส่งไปยงั ผูซ้ ือ้ ปลายทาง ขณะที่ฝา่ ยจนี ทาหน้าทบ่ี ริหารจัดการร้านค้าบน แพลตฟอร์ม เถาเปา่ วธิ กี ารนีข้ อ้ ดีคอื พนั ธมิตรจีนสามารถบรหิ ารจัดการร้านค้าโดยไม่จาเป็นต้องอยู่ในประเทศไทยหรือพะวง ในการจัดหาจดั การสนิ คา้ ในประเทศไทย ขณะที่ฝ่ายผปู้ ระกอบการไทยก็ทาหน้าที่เฉพาะในส่วนของการจัดหา และจดั ส่งสนิ ค้าตามแต่ทที่ างพนั ธมติ รแจง้ ขอ้ มูลมาใหเ้ ทา่ นั้น สาหรับผลกาไรหลงั จากหกั ตน้ ทนุ สินค้าและต้นทุน การบริหารจัดการของท้งั สองฝ่ายแลว้ เชน่ อาจตกลงเพ่อื จดั สรรผลประโยชนร์ ่วมกนั แบบ 50:50 เปน็ ตน้ วิธกี ารน้สี องฝ่ายยังสามารถแบง่ ปนั แลกเปลีย่ นข้อมูลเพ่ือการตัดสินใจนาเสนอสินค้าใหม่ๆที่มองว่า น่าจะได้รบั ความนิยมจากผซู้ อ้ื จีน ซึ่งจะทาให้การร่วมกันระหว่างท้ังสองฝ่ายนั้น ฝ่ายไทยอาจมิใช่เจ้าของ ผลติ ภัณฑ์เพียงชนดิ เดยี วแต่สามารถหาสินคา้ รายการใหมๆ่ เข้ามาขายบนแพลตฟอร์มได้ด้วย วิธีการน้ีจึงเหมาะ สาหรบั ผู้ประกอบการไทยทเี่ ป็นผขู้ ายในสถานทที่ ่องเที่ยว รา้ นขายยาหรือร้านขายของทรี่ ะลึก ที่สามารถคัดสรร สินคา้ ใหม่ๆเขา้ มาในร้านค้าด้วยราคาท่สี ามารถแข่งขันได้กบั ช่องทางอน่ื ๆหรอื สินค้าหาสินค้าท่ีมีความแตกต่าง จากร้านค้าอื่นๆบนแพลตฟอรม์ เถาเป่า โดยอาศัยการสร้างแบรนด์ให้กับรา้ นคา้ มากกกว่าการสร้างแบรนด์ของ ตัวสินค้า 4) การเข้าร่วมบริหารจดั การรา้ นคา้ ในลกั ษณะของการซอ้ื สทิ ธเิ์ พ่อื ใชร้ ้านค้า วธิ ีการท่ีสี่คอื การเข้าไปซอื้ สทิ ธิก์ ารบรหิ ารจดั การรา้ นคา้ ด้วยตนเองของผู้ประกอบการไทย โดยการทา สญั ญาแบบเชา่ ซื้อร้านค้าออนไลน์เถาเปา่ กับผู้ประกอบการจีน โดยจะทาหน้าท่ีบริหารจัดการ แพลตฟอร์ม ทัง้ หมดดว้ ยตัวเอง วธิ กี ารนี้เป็นกระบวนการทาสัญญาระหวา่ งฝา่ ยไทยกับฝา่ ยเจ้าของร้านค้าจีนเพ่ือทาการเช่า ใช้โดยกาหนดมีการกาหนดระยะเวลา ซึง่ วิธีการนี้มีความคลา้ ยคลึงกับในแบบที่สาม แตกต่างกั นเพียงผู้ให้เช่า ได้รบั ผลตอบแทนจากส่วนแบ่งเป็นสัดส่วนผลกาไรจากยอดขายตามแต่ท่ีท้ังสองฝ่ายจะตกลงกัน หรือหัก คา่ ธรรมเนียมการเช่าใช้แพลตฟอรม์ เป็นเปอร์เซ็นตข์ องการขายสนิ ค้าในแตล่ ะธรุ กรรม (เช่นอาจหักที่ 5 % ของ ราคาขายเป็นต้น) โดยผใู้ ห้เช่าจะทาหนา้ ที่อานวยความสะดวกเฉพาะในสว่ นของกระบวนการชาระเงินจากถุงเงิน ดจิ ทิ ลั อาลเี พย์ไปสู่บญั ชีเงนิ ฝากธนาคารของผูป้ ระกอบการไทย ซ่งึ วธิ ีการนพี้ ันธมิตรจีนท่ีผู้ประกอบการไทยจะ รว่ มมือดว้ ยก็ตอ้ งเป็นบคุ คลทฝี่ า่ ยไทยสามารถไวใ้ จได้ในระดับหนึง่ เช่นเดียวกนั กบั วิธีการท่ีสาม เพราะเส้นทาง การเงนิ จากจีนสไู่ ทยยังตอ้ งอาศยั การโอนเงินจากบัญชอี าลีเพยข์ องพันธมิตรจนี เป็นหลัก 5) การจดทะเบยี นเพ่อื เปน็ นิติบุคคลจนี เพอื่ สามารถเปิดรา้ นค้าบนแพลตฟอรม์ เถาเป่า วธิ ีการนค้ี อื การที่ผูป้ ระกอบการไทยต้องเขา้ ไปจดทะเบียนเปน็ นิติบคุ คลในประเทศจีนเสียก่อน จากนั้น จงึ สามารถดาเนนิ การขอเปดิ รา้ นคา้ บนแพลตฟอรม์ เถาเปา่ ได้ ซง่ึ แนวทางนีเ้ ปน็ วิธกี ารท่ีบริษัทไทยที่จดทะเบียน อยู่ในประเทศจนี เลือกใชใ้ นการเปิดร้านคา้ บนเถาเป่า จากนน้ั จงึ ดาเนนิ การคดั เลอื กสินค้าไทยเพอื่ เขา้ ไปจาหน่าย บนแพลตฟอรม์ ของตน ซึ่งผปู้ ระกอบการ SMEs ไทยก็สามารถเลอื กใช้วิธีการสร้างความร่วมมือกับบริษัทไทย เหลา่ น้ี เพราะอย่างนอ้ ยก็เป็นบริษัทสัญชาติไทยที่มีผู้ประกอบการคนไทยเป็นเจ้าของกิจการ ซึ่งวิธีการนี้ ผปู้ ระกอบการ SMEs ไทยสามารถรว่ มมอื กับผู้ประกอบการไทยที่เป็นเจา้ ของแพลตฟอร์มในรูปแบบเดียวกันกับ 23

ผูป้ ระกอบการดจิ ทิ ัลยุคบรู พาภวิ ฒั น์ O2O CBEC วิธที ่ี 1-4 ทไ่ี ดน้ าเสนอไปแล้วแตกต่างเพียงเปน็ การรว่ มมือกันระหวา่ งผู้ประกอบการไทยกับผูป้ ระกอบการไทยท่ี จดทะเบยี นเป็นนติ ิบคุ คลจนี ที่สร้างความมั่นใจได้มากกวา่ การรว่ มมอื กบั พนั ธมิตรท่เี ป็นคนจีน จากรปู แบบการรว่ มมือกนั ระหว่างผูป้ ระกอบการไทยกับพันธมิตรจีนท้ังหา้ แบบจะเป็นระดับการเข้าไป เกยี่ วขอ้ งกบั แพลตฟอรม์ จากนอ้ ยไปหามาก ขึ้นอยกู่ ับความพร้อมของผู้ประกอบการไทย แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบใด พ้ืนฐานสาคญั ทส่ี ุดคอื ตอ้ งสรา้ งความมนั่ ใจระหวา่ งกันถงึ ความย่งั ยืนในการทาธุรกจิ รว่ มกัน ซ่ึงปัจจัยที่ก่อให้เกิด ความย่ังยืนคอื ทัง้ สองฝ่ายต้องมัน่ ใจว่าการรว่ มมือกันดงั กล่าวคคู่ ้าทั้งสองต้องมีส่วนร่วมต่อการสร้างมูลค่าเพ่ิม ให้กับธรุ กิจ และต้องเกิดความมนั่ ใจว่าพนั ธสัญญาทก่ี ระทาระหว่างกันจะนาไปสู่ผลประโยชน์ทีเ่ หมาะสมระหว่าง กนั ซงึ่ มมุ มองต่อปจั จยั ทส่ี ร้างความมัน่ ใจของฝ่ายจีนและฝา่ ยไทยก็คือ ในมมุ มองฝา่ ยจีน การมองว่าจะม่ันใจไดอ้ ย่างไรว่าหากรว่ มมือกบั ฝา่ ยไทยแล้วจะได้ของที่ดีท่ีสุดในราคา ท่ตี ่ากวา่ การหาซอื้ จากผู้ประกอบการไทยรายอน่ื ๆ (ม่นั ใจว่าได้ซื้อจากแหล่งผลิตหรือเจา้ ของผลติ ภัณฑ์ตัวจริง ไม่ มีช่องทางอื่นๆท่คี ูแ่ ข่งขันบนแพลตฟอรม์ เถาเป่ารายอน่ื ๆจะเขา้ ถึงสินค้าชนิดเดยี วกนั น้ีในราคาท่ถี กู กว่าได้) หรือ การรว่ มมือกับผูป้ ระกอบการไทยแลว้ จะชว่ ยสง่ เสรมิ ใหผ้ ้ซู ื้อชาวจนี รู้จกั กับร้านค้าเถาเป่าเพ่ิมข้ึนได้อย่างไร (เช่น ถา้ หากเปิดรา้ นคา้ เถาเปา่ รว่ มกับ Duty Free ชือ่ ดงั ของประเทศไทย หรอื ร่วมกับร้านขายยาหรือร้านค้าของที่ ระลึกช่อื ดังในย่านถนนคนเดินทอ่ งเท่ยี ว แนน่ อนว่ายอ่ มมเี จา้ ของร้านค้าบนแพลตฟอรม์ เถาเป่าเป็นจานวนมาก อยากร่วมมอื ดว้ ยเพราะร้านค้าเหล่านีเ้ ป็นท่รี ูจ้ กั ของคนจีนท่ีเข้ามาท่องเทยี่ วในประเทศไทยอยู่แล้ว) ขณะที่ในมุมมองของผปู้ ระกอบการไทยหมายถึง การไม่ถูกพันธมติ รจนี เอารัดเอาเปรียบท้ังในด้านของ ราคาหรือการละเมิดตราสินค้าหรือทาการผลติ ขายเองในอนาคต รวมถึงหากสินค้าทร่ี ่วมกนั ขายได้รับความนิยม สูงข้นึ จะม่นั ใจได้อย่างไรว่าคคู่ ้าจะยงั คงร่วมมอื กบั ธุรกจิ เราต่อไป ซ่ึงในส่วนของการละเมิดตราสินค้าถือเป็นสิ่งท่ี ผปู้ ระกอบการไทยจะต้องดาเนินการเพอ่ื ปกปอ้ งสทิ ธ์ิในตราสินคา้ ของตนเองกอ่ นการเข้าสู่ตลาดจีนดังได้กล่าวถึง ในขอ้ ที่ 4.3.1 ขณะท่ีการสร้างความม่ันใจว่าคคู่ า้ จะรว่ มมอื กับเราต่อไปเมือ่ ธรุ กิจขยายตวั เพิ่มข้ึน ถือเป็นโจทย์ท่ี มีความทา้ ทาย เมือ่ พิจารณาจากกรณีศกึ ษาตา่ งๆทผ่ี า่ นมาซ่งึ พบว่าผลิตภัณฑ์หลายชนิดของไทยที่มีปัญหาถูก ผปู้ ระกอบการจีนไปผลิตเอง โดยใช้วิธกี ารเปล่ียนตราสนิ ค้าจากเดมิ ที่ขายผลิตภณั ฑ์ทเี่ ปน็ ตราสินค้าของไทย ไป เปน็ ตราสนิ ค้าอน่ื ๆทพ่ี นั ธมติ รเลอื กท่จี ะเขา้ มาจดทะเบยี นเปน็ ตราสนิ ค้าไทย โดยมคี ุณสมบัติที่ใกล้เคียงกับสินค้า เดมิ ขายในราคาทต่ี า่ กว่า โดยนาเสนอว่าเปน็ แบรนด์ทางเลอื ก เม่อื สนิ ค้าตดิ ตลาดแล้วจงึ ยกเลิกความร่วมมือกับ กับคู่ค้าฝา่ ยไทย ท้ังนีล้ ักษณะของปญั หาดงั กล่าวมักจะเกิดขึ้นกบั แพลตฟอรม์ ที่พนั ธมิตรจีน จาหน่ายสินค้าเฉพาะกลุ่ม และมองเปา้ หมายทางธรุ กิจเพอ่ื การเป็นผู้จัดจาหน่ายสินค้าอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นหลัก จึงมีแนวโน้มความ ต้องการสรา้ งแบรนดท์ เี่ ป็นของตนเองข้ึนมา ซ่งึ กรณดี งั กล่าวทางเลอื กในการท่ีผู้ประกอบการไทยควรพิจารณา เลอื กคคู่ ้าท่ที าหน้าท่อี านวยความสะดวกเพ่ือการเป็นช่องทางการจัดจาหน่ายเท่าน้ัน และต้องคอยติดตามการ เปลี่ยนแปลงทีเ่ กดิ ขึ้นบนร้านคา้ เถาเปา่ ทรี่ ว่ มกบั พนั ธมติ รอยา่ งใกล้ชิด ในขณะเดียวกันก็ต้องยกระดับการเข้าสู่ ตลาดจนี ไปสวู่ ิธกี ารอื่นๆไมว่ า่ จะเป็น B2C และ B2B ซ่ึงจะเป็นช่องทางที่สามารถป้องป้องรักษาสิทธ์ิในตัว ผลิตภณั ฑข์ องผปู้ ระกอบการไดด้ ีกว่าชอ่ งทางแบบ C2C ในส่วนของการสร้างระบบประกนั เพื่อสรา้ งความเชือ่ มนั่ ในการร่วมมือกับพันธมติ รจนี นน้ั ปัจจุบันพบว่า ผู้ประกอบการไทยทส่ี ามารถเข้าไปเปดิ ตลาดในระบบออนไลน์จนี ส่วนใหญ่จานวนมากเลือกใช้วิธีท่ี 1 และ 2 ขณะที่ผู้ประกอบการท่ีเลอื กวิธที ี่ 3 และ 4 มักจะเป็นผู้ประกอบการไทยท่มี เี ครือญาติอยู่ในประเทศจีน และทา ธุรกจิ ส่งออกสินค้าจากไทยสจู่ นี อยูแ่ ล้ว โดยมองชอ่ งทางการค้าออนไลน์คอื ทางเลือกสาหรับการขายปลีกสินค้า อ่ืนๆทั้งทีเ่ ปน็ สินค้าหลักของธรุ กจิ เดมิ และสินคา้ ท่ีมาพรอ้ มกบั โอกาสที่นักท่องเท่ียวจีนเร่ิมรู้จกั แล ะต้องการสินค้า 24

ผปู้ ระกอบการดิจิทลั ยุคบรู พาภวิ ฒั น์ O2O CBEC ไทยเพมิ่ มากข้นึ ขณะท่ีการมองหาพันธมติ รเพื่อดาเนินกจิ กรรมดงั กล่าวโดยตรงโดยเลือกใช้วิธีท่ี 3 และวิธีที่ 4 หากสามารถผลกั ดันให้รัฐบาลจีนยนิ ยอมให้ผ้ปู ระกอบการไทยทมี่ ีความพร้อมสามารถทดลองเปิดร้านค้าบนเถา เป่า และยนิ ยอมให้สามารถเปิดใช้ถุงเงินดิจิทัลอาลีเพย์เพื่อรับชาระเงินโดยตรงบนร้านค้าได้ ก็จะทาให้ ผู้ประกอบการไทยมีความมนั่ ใจตอ่ การขายผา่ นแพลตฟอร์มดังกล่าวมากข้นึ เพราะจะมสี ทิ ธโิ ดยชอบธรรม และมี ผลทางกฎหมายในประเทศจีนต่อรา้ นคา้ ดงั กลา่ วอยา่ งแท้จรงิ ท้ังนี้การผลกั ดนั ดังกลา่ วสามารถดาเนินการได้ตามกรอบความร่วมมือระดับอนุภูมิภาคเช่น ความ ร่วมมือในกรอบอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้าโขง (GMS) หรือทางฝ่า ยจีนเรียกว่า LMC (Lancang Mekhong Cooperation) ซงึ่ ในส่วนของผเู้ ขยี นได้เข้าไปเป็นส่วนหน่ึงของงานวิจัยร่วมกับกรมเจรจากา รค้ากระทรวง พาณิชย์ ร่วมกับ LMC ของรัฐบาลจีนเพอ่ื ผลกั ดันให้เกดิ เขตเศรษฐกิจพิเศษการค้าพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ข้าม แดนระหว่างภาคเหนอื ของไทยกับมณฑลยนู นาน ซง่ึ รวมถงึ แนวทางทจ่ี ะทาให้ผู้ประกอบการไทยสามารถเข้าไป เปดิ รา้ นค้าบนแพลตฟอร์มออนไลน์ของจนี อยา่ งถูกตอ้ ง โดยอาจจะเลือกใช้วิธกี ารในแบบพิเศษสาหรับประชาชน ในเขตภาคเหนือของไทยให้สามารถจดทะเบียนรา้ นคา้ บนแพลตฟอรม์ ออนไลน์จีนไดโ้ ดยตรง ดังเช่นท่ีรัฐบาลจีน ใหส้ ทิ ธิ์กับประชาชนของฮ่องกง มาเก๊าและไตห้ วัน ซึง่ จนี ถือว่าประชาชนในทั้งสามดินแดนเป็นประชาชนจีน หรือสรา้ งระบบอานวยความสะดวกในการเขา้ ไปจดทะเบยี นเปน็ นิตบิ คุ คลจนี เพ่อื เปิดร้านค้าบนแพลตฟอร์มเถา เป่าตามวธิ กี ารในแบบที่ 5 4.4 บทสรุป การใช้ร้านค้าออนไลนผ์ า่ นแพลตฟอร์มเถาเป่าเพื่อใชเ้ ป็นชอ่ งทางนาเสนอและจาหน่ายสินค้าไทยควบคู่ กับการขนสง่ แบบ C2C CBEC นับเปน็ หนงึ่ ในทางเลอื กทดี่ สี าหรบั ผปู้ ระกอบการ SMEs ในการเริ่มตน้ เขา้ สู่ตลาด ประเทศจนี เพราะเปน็ ช่องทางทไ่ี มต่ ้องใช้เงินทุนมากแตม่ ปี ระสทิ ธิภาพสามารถใช้นาเสนอและจัดส่งสินค้าถึง ตลาดเป้าหมายได้อย่างถกู ต้องตามกฎหมาย อยา่ งไรกเ็ งื่อนไขสาคญั สาหรับการใช้แพลตฟอร์มเถาเป่าสาหรับ ผูป้ ระกอบการไทยกค็ ือ ประการที่หน่ึงการหาพันธมติ รทเ่ี ปน็ คนจีนเพ่ือเปิดร้านค้าออนไลน์บนเถาเป่า เพราะ ปัจจุบันร้าน ค้าออนไลน์เถาเป่ายังไม่รองรับการจดทะเบียนและดา เนินกิจการ โดยคนต่างชาติ ดังน้ัน ผปู้ ระกอบการไทยจาเป็นตอ้ งหาพันธมิตรหรือคูค่ า้ เพื่อทาการค้าร่วมกนั การมองหาคนจีนเพื่อร่วมกั นทาธุรกิจ รูปแบบความร่วมมือตลอดจ นรูปแบบการจัดสรรหน้าท่ีและผลปร ะโยชน์ร ะหว่างกันจึงเป็น เง่ือนไขที่ ผู้ประกอบการตอ้ งคานึงถึงก่อนการวางแผนการเปิดรา้ นค้าออนไลนร์ ่วมกนั ประการท่ีสองคือเงื่อนไขทางด้าน ภาษา เพราะแพลตฟอร์มต้องใชภ้ าษจี ีนเป็นหลกั ในการใช้งาน จึงมีความจา เป็นที่ผู้ประกอบการไทยท่ีจะทา การคา้ ผา่ นระบบออนไลน์เถาเปา่ จาเป็นต้องเรยี นรกู้ ารใช้ภาษาจนี เบ้อื งตน้ เพ่อื การบรหิ ารจัดการระบบ จากน้ัน จึงคอ่ ยพฒั นาต่อยอดทกั ษะภาษาจนี เพ่ือการขายสนิ คา้ ผ่านระบบออนไลน์ ในสว่ นขอ้ จากัดดา้ นภาษา ในภาคผนวก ก. จะแสดงคูม่ ือการใช้แพลตฟอร์มออนไลน์เถาเป่าสาหรับ ผู้ประกอบการไทย (ในรปู แบบของ E-book บรรจุในแผ่น CD) โดยแบ่งเป็นฉบับภาษาไทย ซึ่งเป็นฉบับที่ พฒั นาขน้ึ จากการทดลองใหผ้ ้ปู ระกอบการไทยทมี่ สี ินค้าร่วมกับพันธมติ รจนี ที่ทาหน้าที่เปิดร้านค้าร่วมมือกันทา ธุรกจิ และฉบบั ภาษาอังกฤษท่พี ฒั นาคมู่ อื สาหรับการเรียนรรู้ ปู แบบการพาณชิ ยอ์ เิ ลก็ ทรอนิกส์ข้ามแดนสาหรับ สินค้าไทยสปู่ ระเทศจนี ซงึ่ พัฒนาขน้ึ จากการรวบรวมความต้องการของผู้ประกอบการไทย ซึ่งภายในจะมีการ รวบรวมคาศพั ทท์ ีค่ วรรใู้ นรา้ นค้าออนไลน์เถาเป่าไว้ให้กับผู้ประกอบการที่มีพื้นฐานภาษาจีนสาหรับต่อยอด เรียนรูก้ ารใชง้ านแพลตฟอร์ม ทั้งน้เี มอื่ ผ้ปู ระกอบการสามารถบรหิ ารจดั การเง่อื นไขหลักๆสองประการต่อการเข้าใช้ แพลตฟอร์มแล้ว ปัญหาสาคัญประการท่สี ามก็คือผ้ปู ระกอบการต้องมีกลยุทธ์การตลาด และช่องทางการส่งเสริมการขายที่ 25

ผ้ปู ระกอบการดจิ ิทัลยุคบูรพาภวิ ฒั น์ O2O CBEC เหมาะสม เพราะการมีแพลตฟอร์มการค้าออนไลนบ์ นเถาเป่ามไิ ดห้ มายความว่าสินค้าที่นาเสนอผ่านช่องทางน้ี จะมีผซู้ อ้ื เพราะตอ้ งแช่งชันกับรา้ นค้าอน่ื ๆอีกเป็นจานวนมาก ดังน้ันกลยุทธก์ ารตลาดและการส่งเสริมการขายจึง มีความสาคัญอย่างย่งิ ต่อความสาเร็จในการใชช้ อ่ งทางน้ี 26

ผู้ ประกอบการดิ จิ ทั ล ยุ คบู รพาภิ วั ฒน์ บุ กตลาดจี น ด้วยตัวแบบ O2O CBEC 5 Cross Border Logistics รู ปแบบการขนส่ ง สิ นค้าไทยสู่ ตลาดจีน ดนัยธัญ พงษ์ พัชราธรเทพ วิทยาลัยศิ ลปะ ส่ื อ และเทคโนโลยี มหาวิ ทยาลั ยเชี ยงใหม่